Στην προηγούμενη συνάθροιση, συναναστραφήκαμε πάνω στο τι είναι το επίπεδο, καθώς και στο πώς πρέπει να αξιολογείται το επίπεδο ενός ανθρώπου. Συνολικά, απαριθμήσαμε πόσα πρότυπα με τα οποία αξιολογείται το επίπεδο ενός ανθρώπου; (Έντεκα.) Επαναλάβετε άλλη μία φορά αυτά τα έντεκα πρότυπα. (Ικανότητα μάθησης, ικανότητα αντίληψης των πραγμάτων, ικανότητα κατανόησης, ικανότητα αποδοχής των πραγμάτων, νοητική ικανότητα, ικανότητα κρίσης, ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων, ικανότητα ανταπόκρισης στα πράγματα, ικανότητα λήψης αποφάσεων, ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων και ικανότητα καινοτομίας.) Καθεμία από αυτές τις έντεκα ικανότητες είναι μέρος του μεγέθους του συνολικού επιπέδου ενός ανθρώπου. Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στις δέκα από αυτές· η συναναστροφή μας κάλυψε έως και την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Σε κάθε ικανότητα, συναναστραφήκαμε πάνω στις εκδηλώσεις του καλού επιπέδου, του μέτριου επιπέδου, του χαμηλού επιπέδου και του ανύπαρκτου επιπέδου. Ουσιαστικά, οι άνθρωποι που δεν έχουν επίπεδο δεν έχουν προτερήματα, πραγματικά χόμπι ή ενδιαφέροντα. Με ό,τι κι αν έρχονται αντιμέτωποι, δεν έχουν καμία άποψη και καμία ικανότητα κρίσης. Δεν έχουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα ούτε την ικανότητα να αποδέχονται το οτιδήποτε και, ασφαλώς, ακόμη λιγότερο θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχουν την ικανότητα να ανταποκρίνονται στα πράγματα ή την ικανότητα να λαμβάνουν αποφάσεις. Τέτοιοι άνθρωποι, επειδή δεν έχουν προτερήματα, είναι ακόμα λιγότερο συνδεδεμένοι με την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων.

Στην προηγούμενη συνάθροιση, συναναστραφήκαμε εν μέρει πάνω στο περιεχόμενο που αφορά την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Σε τι αναφέρεται κυρίως η ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων; Ο όρος «αξιολόγηση» αναφέρεται σ’ αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν διαφοροποίηση, με την έννοια της ικανότητας αναγνώρισης των σκέψεων, των απόψεων, των στάσεων, και των θεμάτων στα οποία συνηγορούν οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα. Η ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων έχει να κάνει κυρίως με τις σκέψεις και τις απόψεις κάποιου σε σχέση με ορισμένα ζητήματα· δηλαδή, με πράγματα που σχετίζονται με τη σφαίρα της σκέψης. Αν έχεις την ικανότητα να αναγνωρίζεις και να αποτιμάς αυτά τα πράγματα, τότε είσαι άνθρωπος με ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Αν δεν ξέρεις πώς να βλέπεις και ουσιαστικά δεν μπορείς να αντιληφθείς αυτά τα ζητήματα που σχετίζονται με σκέψεις και απόψεις, τότε δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχεις την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων· αυτή η ικανότητα δεν έχει καμία σχέση μ’ εσένα. Ωστόσο, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι, αν μπορείς να αναγνωρίσεις την προέλευσή του και τον σκοπό που κρύβεται πίσω από αυτό, κι αν μπορείς να αναγνωρίσεις κατά πόσο οι σκέψεις και οι απόψεις που μεταφέρει και υποστηρίζει είναι σωστές ή όχι, καθώς και να αναγνωρίσεις κατά πόσο στέκουν αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις, κατά πόσο είναι θετικά ή αρνητικά πράγματα και κατά πόσο συμμορφώνονται με τους εξελικτικούς νόμους των πραγμάτων ή προσεγγίζουν φαινόμενα τα οποία εντάσσονται στους νόμους που διέπουν όλα τα πράγματα που δημιούργησε ο Θεός· αν έχεις μια τέτοια ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων, τότε αυτό αποδεικνύει ότι το επίπεδό σου είναι αρκετά καλό. Αν οι σκέψεις και οι απόψεις που υποστηρίζει αυτό το πράγμα, ή η κατεύθυνση και οι στόχοι που προάγει, περιέχουν σφάλματα, στρεβλώσεις, στοιχεία που δεν συνάδουν με την ανθρώπινη φύση ούτε με τη λογική σκέψη ή στοιχεία που ουσιαστικά δεν εναρμονίζονται με τους αντικειμενικούς νόμους που διέπουν όλα τα πράγματα τα οποία δημιούργησε ο Θεός· αν μπορείς να τα εντοπίσεις όλα αυτά και μπορείς να εντοπίσεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, αυτό είναι αρκετό για να αποδειχθεί ότι έχεις την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων κι ότι η ικανότητά σου να αξιολογείς και να αποτιμάς τα πράγματα είναι υψηλή. Το γεγονός ότι έχεις αυτήν την ικανότητα σημαίνει ότι το επίπεδό σου είναι πολύ καλό. Για παράδειγμα, όταν διαβάζεις ένα άρθρο που έχει γράψει ένας αδελφός ή μια αδελφή, μπορείς να εντοπίσεις κατά πόσο η κατανόησή τους για τα πράγματα, η κατανόησή τους για τη φύση-ουσία των ανθρώπων και η κατανόησή τους για τα λόγια του Θεού εναρμονίζονται με τις αλήθεια-αρχές, κατά πόσο οι απόψεις που εκφράζονται στο άρθρο είναι στρεβλές και κατά πόσο η οπτική και η στάση που υιοθετούν είναι σωστές ή λανθασμένες· μπορείς να εντοπίσεις όλα αυτά τα πράγματα. Αν μπορείς να συμφωνήσεις με τις σκέψεις και τις απόψεις του άρθρου που είναι σωστές και παράλληλα μπορείς να αναγνωρίσεις και να διορθώσεις τις παράλογες σκέψεις και απόψεις που περιλαμβάνονται στο άρθρο και ξέρεις γιατί είναι λανθασμένες αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις, ποιες πτυχές της λογικής σκέψης ή ποιους αντικειμενικούς νόμους των θετικών πραγμάτων παραβαίνουν και, σε βαθύτερο επίπεδο, μπορείς να δεις ποια πτυχή των αλήθεια-αρχών παραβιάζουν για την οποία ο Θεός έχει προειδοποιήσει το ανθρώπινο γένος, αυτό αποδεικνύει ότι το επίπεδό σου είναι καλό. Αν μη τι άλλο, αν μπορείς να δεις ποια θετικά πράγματα περιλαμβάνει αυτό το άρθρο που αξίζει τον κόπο να μάθεις και παράλληλα μπορείς να αξιολογήσεις ποια θετική κατεύθυνση παρέχει στους ανθρώπους, καθώς και ποια θετική παροχή, βοήθεια και υποστήριξη αποφέρει και, επιπλέον, αν μπορείς να ξέρεις ποια δυσμενή, αρνητικά και στρεβλά πράγματα περιέχει το άρθρο, ποιες παράλογες σκέψεις και απόψεις περιλαμβάνει οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν το σκεπτικό των ανθρώπων σε κακή κατεύθυνση, και ποιες αρνητικές επιδράσεις ενδέχεται να έχουν αυτές στους ανθρώπους, πώς θα πρέπει να διορθωθούν αυτά τα παράλογα πράγματα και πώς θα πρέπει να αντισταθμιστούν ορισμένες ελλείψεις ώστε να μπορεί να αποφέρει μεγαλύτερο όφελος στους ανθρώπους, τότε αυτό είναι μια εκδήλωση ότι έχεις την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Για παράδειγμα, όταν μαθαίνεις χορό, μόλις παρατηρήσεις μια παράσταση χορού, μπορείς να εντοπίσεις ποιες κινήσεις είναι πολύ ανθρώπινες, εκφράζουν τις σκέψεις και τις επιθυμίες στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης, απορρέουν από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, είναι γειωμένες στην ανθρώπινη φύση και συνάδουν πάρα πολύ με τις ανάγκες της συνείδησης και της λογικής της κανονικής ανθρώπινης φύσης, ενώ παράλληλα μπορείς να εντοπίσεις και ποιες κινήσεις, εκφράσεις του προσώπου και εκφραστικές μέθοδοι της γλώσσας του σώματος, καθώς και ποιες σκέψεις που υποστηρίζονται μέσω αυτών, είναι θετικές και μπορούν να εμπλουτίσουν τον πνευματικό κόσμο ενός ανθρώπου· μπορείς να τα δεις όλα αυτά τα πράγματα. Δεν είσαι σε θέση μόνο να χορεύεις ή να εκτελείς κάποιες απλές κινήσεις· αντιθέτως, μπορείς να βλέπεις τις σκέψεις που υποστηρίζει μια παράσταση χορού· μπορείς να συλλάβεις το νόημα των σκέψεων που εμπεριέχει, καθώς και τις χορευτικές φόρμες που χρησιμοποιούνται υπό την καθοδήγηση αυτών των σκέψεων. Αν οι φόρμες και η γλώσσα του σώματος που χρησιμοποιούνται στον συγκεκριμένο χορό είναι ωφέλιμες για τους ανθρώπους και είναι κάτι που πρέπει να μάθεις, να αποδεχθείς και να αντλήσεις στοιχεία από αυτό, τότε το γεγονός ότι μπορείς να δεις και να μάθεις αυτά τα πράγματα και μπορείς να αποδεχθείς τα θετικά τους στοιχεία είναι μια εκδήλωση ότι έχεις την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Ασφαλώς, αν ο χορός παρουσιάζει κάποιες στρεβλές σκέψεις που δεν εναρμονίζονται με την ανθρώπινη φύση και μπορείς να τις αντιληφθείς, μπορείς να αναγνωρίσεις πού έγκεινται τα λάθη και παράλληλα ξέρεις τι είναι λάθος σ’ αυτήν τη μορφή παρουσίασης και ποιες είναι οι σκέψεις που την καθοδηγούν, αν μπορείς να τα δεις και να τα αναγνωρίσεις όλα αυτά, τότε είναι κι αυτό μια εκδήλωση ότι έχεις την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Τώρα που έδωσα αυτά τα δύο παραδείγματα, κατανοείτε τι είναι η ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων; Έχει καθοριστεί αυτό το πρότυπο με το οποίο αξιολογείται κατά πόσο κάποιος έχει καλό επίπεδο και την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων; (Ναι.)

Αν βλέπεις κάτι και ξέρεις τις σκέψεις και τις απόψεις που υποστηρίζει ή την οπτική και τη στάση που υιοθετεί, αλλά δεν ξέρεις κατά πόσο αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις είναι σωστές ή λανθασμένες, τότε δεν έχεις και πολλή ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων. Μπορεί απλώς να πιστεύεις το εξής: «Αυτός ο χορός είναι αρκετά καλός· αυτό το άρθρο είναι αρκετά καλό· αυτή η ταινία είναι αρκετά καλή· έχει καλλιτεχνική αξία και οι εκφραστικές τεχνικές που χρησιμοποιεί είναι εξαιρετικές», παρατηρώντας το συγκεκριμένο πράγμα και μαθαίνοντας γι’ αυτό μόνο από την οπτική της βιομηχανίας ή από την οπτική της γνώσης, χωρίς να μπορείς να προσδιορίσεις κατά πόσο οι σκέψεις και οι απόψεις που υποστηρίζει είναι σωστές ή λανθασμένες, δίκαιες ή άδικες, θετικές ή αρνητικές· και μπορεί να κάνεις ερωτήσεις όπως: «Αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις συνάδουν με την αλήθεια; Αυτό το θεατρικό έργο εναρμονίζεται με την ανθρώπινη φύση; Συμμορφώνεται με τους εξελικτικούς νόμους των πραγμάτων; Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Έχουν συμβεί τέτοια γεγονότα; Είναι αυτό ένα θετικό πράγμα;» Αν κάθε πρόταση που διατυπώνεις καταλήγει σε ερωτηματικό, τότε δεν έχεις την ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων. Αν ξέρεις μόνο τις σχετικές τεχνικές και επαγγελματικές πτυχές ή τις πτυχές που βασίζονται στη γνώση, αλλά σε ό,τι έχει να κάνει με τη σφαίρα της σκέψης δεν έχεις την ικανότητα να κρίνεις κατά πόσο τα πράγματα είναι σωστά ή λανθασμένα, δίκαια ή άδικα, τότε τι λέει αυτό για το επίπεδό σου; Υποδεικνύει ότι έχεις μέτριο επίπεδο. Παρόλο που έχεις κάποια ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων, η ικανότητά σου περιορίζεται στην αποτίμηση των σκέψεων του συντάκτη από τεχνική και επαγγελματική σκοπιά. Μπορείς μόνο να συλλάβεις ή να κατανοήσεις γιατί ο συντάκτης έκανε αυτό που έκανε, αλλά δεν μπορείς να αξιολογήσεις κατά πόσο οι σκέψεις και οι απόψεις που υποστηρίζει είναι σωστές ή όχι, κατά πόσο είναι θετικά πράγματα, πόσο μεγάλη επίδραση έχουν αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις στους ανθρώπους μόλις παρουσιάζονται, κατά πόσο είναι θετική ή αρνητική αυτή η επίδραση ή ποιες συνέπειες επιφέρουν στους ανθρώπους· δεν ξέρεις τίποτε από αυτά. Σ’ αυτήν τη βάση, το επίπεδο τέτοιων ανθρώπων είναι απλώς μέτριο. Μπορούν μόνο να αποτιμούν, αλλά δεν μπορούν να αξιολογούν και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να φτάσουν το επίπεδο κάποιου που έχει την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Κάποιοι άνθρωποι, όποιο καθήκον κι αν κάνουν, έχουν πολύ μικρή ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων. Νομίζουν ότι είναι αποδεκτό να ενεργούν με οποιονδήποτε τρόπο. Οι απόψεις και οι στάσεις τους είναι πολύ συγκεχυμένες και εντελώς ασαφείς. Ό,τι κι αν λέει οποιοσδήποτε άλλος, μπορούν να το αποδεχθούν, χωρίς να έχουν ακριβείς απόψεις ή αρχές άσκησης. Ως αποτέλεσμα, δεν κάνουν καλά κανένα καθήκον. Όποιο έργο κι αν αναλάβουν, είναι ιδιαίτερα συγκεχυμένοι και ασαφείς όταν πρόκειται να καθορίσουν και να οριοθετήσουν τη θετικότητα ή την αρνητικότητα και το σωστό ή το λάθος διαφόρων σκέψεων και απόψεων που προκύπτουν στην πορεία του έργου τους. Όταν οι άλλοι τους ρωτάνε: «Έχει προκύψει αυτή η σκέψη ή άποψη· είναι σωστή;» εκείνοι λένε: «Το μυαλό των ανθρώπων είναι ελεύθερο. Δεν πρέπει να περιορίζεται. Πρέπει να υπάρχει πλουραλισμός· πρέπει να επιτρέπεται να παρουσιάζεται και να εκφράζεται οποιαδήποτε σκέψη». Αυτή είναι η άποψή τους σε σχέση με την ύπαρξη διαφόρων σκέψεων. Με άλλα λόγια, όποιες σκέψεις ή απόψεις κι αν προκύπτουν —είτε είναι δίκαιες είτε άδικες, είτε είναι σωστές είτε λανθασμένες— εκείνοι πιστεύουν ότι όλες θα πρέπει να υπάρχουν και να παρουσιάζονται ελεύθερα. Θεωρούν ότι, εφόσον κάποιος σκέφτεται με κάποιον τρόπο, εφόσον κάποιος έχει κάποια ανάγκη, εφόσον υπάρχει ένα κοινό για κάποια σκέψη ή υπάρχουν άνθρωποι που την ενστερνίζονται, τότε έχει αξία η ύπαρξή της. Αυτή τους η σκέψη και η άποψη είναι πολύ συγκεχυμένη. Όπως το διατυπώνουν οι άπιστοι, συχνά βρίσκεται σε μια «γκρίζα ζώνη» χωρίς όρια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν αυστηρά πρότυπα ή κριτήρια για να κρίνουν κατά πόσο τα πράγματα είναι σωστά ή λανθασμένα. Μπορεί, επίσης, να πει κανείς ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν συγκεκριμένη στάση ούτε αληθινές σκέψεις ή απόψεις. Ασφαλώς, μπορεί να πει κανείς κι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν υπερασπίζονται τίποτα. Μπορούν, λοιπόν, τέτοιοι άνθρωποι να αποδεχθούν την αλήθεια; Μπορούν, άραγε, να κατανοήσουν την αλήθεια; Είναι πραγματικά δύσκολο να το πει κανείς αυτό. Είναι πρόβλημα να έχει κανείς χαμηλό επίπεδο. Οι άνθρωποι που έχουν χαμηλό επίπεδο, όταν έρχονται αντιμέτωποι ταυτόχρονα με δύο σκέψεις ή απόψεις, δεν έχουν δική τους γνώμη· δεν ξέρουν ποια από τις δύο είναι σωστή και ποια είναι λανθασμένη. Ακολουθούν την πλευρά που είναι πιο ισχυρή. Αυτό ονομάζεται έλλειψη στάσης. Τέτοιοι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι. Δεν θα συζητήσουμε πώς είναι η επιδίωξη της ανθρώπινης φύσης τους ή ο χαρακτήρας τους· απλώς και μόνο ως προς την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων, αυτοί οι άνθρωποι έχουν μέτριο επίπεδο. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή, παρόλο που το επίπεδό τους τους δίνει τη δυνατότητα να αποτιμούν κάποια πράγματα στη σφαίρα της σκέψης, δεν έχουν την ικανότητα να αξιολογούν την αυθεντικότητα των πραγμάτων και να αναγνωρίζουν κατά πόσο τα πράγματα είναι δίκαια ή άδικα, σωστά ή λανθασμένα. Επομένως, το επίπεδό τους χαρακτηρίζεται μέτριο. Επειδή σε ό,τι έχει να κάνει με την αξιολόγηση των πραγμάτων οι σκέψεις, οι απόψεις και οι στάσεις τους είναι πολύ συγκεχυμένες, και επειδή δεν έχουν θετικά πράγματα ως βάση ή ως κριτήριο, μπορούν να κάνουν κάποια καλά πράγματα, αλλά μπορούν να κάνουν και κάποια κακά πράγματα. Μπορούν να κάνουν κάποια σχετικά σωστά πράγματα που ωφελούν τους άλλους και βοηθούν την ανθρωπότητα, αλλά, ταυτόχρονα, μπορούν να κάνουν πράγματα που βλάπτουν τους άλλους και που έχουν δυσμενή επίδραση πάνω τους. Επομένως, το επίπεδο τέτοιων ανθρώπων είναι απλώς μέτριο. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι σε μια ταινία οι σκέψεις που υποστηρίζει ο σκηνοθέτης είναι σχετικά θετικές και σχετικά ανθρώπινες, ότι είναι πράγματα που εναρμονίζονται ως έναν βαθμό με τις ανάγκες της ανθρωπότητας —τις ανάγκες που είναι δικαιολογημένες στη σημερινή κοινωνία, όπως η δημοκρατία, η ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλα θετικά πράγματα— κι ότι μέσω της ταινίας ο σκηνοθέτης φέρνει στην επιφάνεια αυτά τα πράγματα που βρίσκονται στο βάθος των ανθρώπινων σκέψεων, προκειμένου να βοηθήσει τους ανθρώπους να τα κατανοήσουν. Αν δει αυτήν την ταινία ένας άνθρωπος μέτριου επιπέδου, μπορεί να αναγνωρίσει ότι αυτές οι σκέψεις είναι καλές και σωστές. Μπορεί να δει ότι αυτές οι σκέψεις είναι σχετικά δημοφιλείς και σεβαστές στη σημερινή κοινωνία· μπορεί να αντιληφθεί την ορθότητα των σκέψεων που υποστηρίζει ο σκηνοθέτης. Αν, όμως, σ’ αυτήν την ταινία ο σκηνοθέτης υποστηρίζει παράλληλα κάποιες εξειδικευμένες σκέψεις —πράγματα που οι περισσότεροι ενήλικες και άνθρωποι με ικανότητα κατανόησης δεν θα σκεφτόντουσαν, πράγματα που είναι πολύ ακραία και που, θα μπορούσε μάλιστα να πει κανείς, εμφανίζονται σπάνια ή είναι σχεδόν αδύνατον να συμβούν σύμφωνα με τους κανονικούς εξελικτικούς νόμους των πραγμάτων— τότε οι άνθρωποι που έχουν μέτρια ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων δεν θα μπορούσαν να τα διακρίνουν όταν έβλεπαν την ταινία. Θα σκεφτόντουσαν: «Αυτές οι συγκεκριμένες σκέψεις που υποστηρίζει ο σκηνοθέτης δεν είναι λανθασμένες. Ακόμη κι αν μόνο ένας μικρός αριθμός ανθρώπων βρίσκει αρεστά αυτά τα πράγματα και τα ενστερνίζεται, και πάλι αυτές οι σκέψεις θα πρέπει να γίνονται σεβαστές στη σημερινή κοινωνία· θα πρέπει να δημοσιοποιούνται, ώστε να μπορούν όλοι να τις μάθουν και να τις αποδεχθούν». Όπως βλέπεις, ανεξάρτητα αν τα πράγματα που υποστηρίζει ο σκηνοθέτης στην ίδια ταινία είναι θετικά ή έχουν αρνητική επίδραση στους ανθρώπους, εκείνοι θα τα αποδεχθούν και μάλιστα θα τα εκτιμούν ιδιαιτέρως. Για εκείνους, δεν υπάρχει σαφής ή απόλυτος διαχωρισμός ανάμεσα στο σωστό και στο λάθος. Επομένως, μπορούν να αποδεχθούν τα θετικά πράγματα σ’ αυτήν την ταινία, αλλά μπορούν να αποδεχθούν και τα αρνητικά πράγματα. Εφόσον μπορούν να αποδεχθούν αυτά τα πράγματα, θα τα εφαρμόζουν κιόλας. Θα ενσωματώσουν αυτά τα πράγματα σε έργα που εκφράζουν τις δικές τους σκέψεις και απόψεις ή θα τα ενσταλάζουν στους άλλους στην καθημερινότητα, επηρεάζοντάς τους. Ασφαλώς, τα θετικά πράγματα θα έχουν θετική επίδραση στους ανθρώπους, ενώ τα αρνητικά πράγματα οπωσδήποτε θα έχουν αρνητική επίδραση στους ανθρώπους. Επομένως, τέτοιοι άνθρωποι θα κάνουν και κάποια κακά πράγματα ενώ κάνουν καλά πράγματα. Με άλλα λόγια, όταν πεινάς, θα σου δώσουν, για παράδειγμα, ένα μπολ με χυλό βρώμης, αλλά δεν θα είναι καθαρός, θα είναι ανακατεμένος με λίγη άμμο, κι αν τον τρως για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα είναι βλαβερό για την υγεία σου. Ή θα σου δώσουν ένα πιάτο φαΐ, αλλά θα είναι ανακατεμένο με πράγματα όπως μύγες και κουνούπια. Μπορεί να σου φανεί νόστιμο, αλλά περιέχει κάποια βακτήρια που είναι βλαβερά για τον οργανισμό. Αυτοί οι άνθρωποι, παρόλο που θα έχουν εξαλείψει την πείνα σου και θα έχουν γεμίσει το στομάχι σου, παράλληλα θα έχουν προκαλέσει κάποιες δυσμενείς επιδράσεις στον οργανισμό σου. Με τον ίδιο τρόπο, αν σου λείπει η διάκριση, όταν βλέπεις ένα έργο είναι πολύ πιθανό να αποδεχθείς κάποιες εσφαλμένες σκέψεις και απόψεις από αυτό, να παραπλανηθείς και να δηλητηριαστείς από αυτό. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να διαθέτεις και την ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων. Αυτές είναι οι εκδηλώσεις των ανθρώπων μέτριου επιπέδου, ως προς την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων.

Η επόμενη βαθμίδα είναι οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν έχουν καμία ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Με άλλα λόγια, όταν βλέπουν το οτιδήποτε, δεν ξέρουν ποιες σκέψεις και απόψεις είναι σωστό να έχουν ούτε ξέρουν ποια οπτική γωνία ή στάση είναι σωστό να υιοθετήσουν. Δεν ξέρουν καν τι είδους εσφαλμένες σκέψεις και απόψεις έχουν οι άνθρωποι γι’ αυτό το ζήτημα ούτε ποιες σκέψεις επηρεάζουν συνήθως τους ανθρώπους όταν αντιμετωπίζουν τέτοια ζητήματα· αυτό προϋποθέτει λογική σκέψη, και οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου πολύ απλά υστερούν σ’ αυτό, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μπορούν να αποτιμήσουν τα πράγματα. Μόνο αν ένας άνθρωπος είναι σε θέση να αποτιμά τα πράγματα, μπορεί κατόπιν να ειπωθεί πώς είναι αυτή η αποτίμηση ή κατά πόσο ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει την ικανότητα να αξιολογεί τα πράγματα. Αν δεν μπορεί καν να αποτιμά τα πράγματα, δεν έχει καν νόημα να συζητηθεί κατά πόσο έχει την ικανότητα να αξιολογεί τα πράγματα. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι, αφού διαβάσουν ένα άρθρο, λένε: «Αυτό το άρθρο έχει περίτεχνη γλώσσα, η έκφρασή του ρέει πολύ ομαλά και είναι αρκετά χιουμοριστικό. Αυτό το άρθρο είναι υπέροχα γραμμένο!» Κάποιος ρωτάει: «Ποιες σκέψεις και απόψεις στόχευε να εκφράσει ο συντάκτης σ’ αυτό το άρθρο; Ποια είναι η στάση του απέναντι στους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα αυτού του είδους;» «Α! Υπάρχει κάποια στάση; Έχει να κάνει και με σκέψεις και απόψεις; Δεν το παρατήρησα αυτό. Όπως και να ’χει, πιστεύω ότι το άρθρο είναι καλογραμμένο και το διάβασα ευχάριστα». Ο άλλος ρωτάει: «Τότε ποιες από τις σκέψεις και τις απόψεις που εξέφρασε σου άρεσαν; Ξέρεις ποια παράγραφος ή ποια ιστορία εκφράζει ποιο είδος σκέψεων και απόψεων του συντάκτη και ποια είναι η κεντρική ιδέα του άρθρου;» Εκείνοι λένε: «Δεν το έχω ξεκαθαρίσει αυτό ακόμα». Το διαβάζουν άλλες δυο τρεις φορές και εξακολουθούν να πιστεύουν απλώς ότι το άρθρο είναι καλογραμμένο και εύγλωττο. Όσο για το ποιες σκέψεις και απόψεις εκφράζει, δεν μπορούν να το αντιληφθούν αυτό. Αυτό εκθέτει πώς είναι το επίπεδό τους, έτσι δεν είναι; Αν διαβάζουν αυτό το άρθρο και δεν μπορούν να αντιληφθούν ποιες σκέψεις και απόψεις εξηγεί το άρθρο, το μόνο που θα μπορούσε να πει κανείς είναι ότι τους λείπει η ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων και ότι είναι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου. Αν το άρθρο περιέχει ξεκάθαρη γλώσσα που εξηγεί ήδη τις σωστές σκέψεις και απόψεις και εκείνοι εξακολουθούν να μην μπορούν να το αντιληφθούν αυτό, τότε αυτό αποδεικνύει ότι το επίπεδό τους είναι εξαιρετικά χαμηλό. Μπορούν μόνο να πουν: «Αυτό το άρθρο είναι καλογραμμένο, η γλώσσα του ρέει ομαλά και το ύφος γραφής είναι καλό», αλλά δεν ξέρουν ούτε κατανοούν κατά πόσο τα δεδομένα που αναφέρει το άρθρο είναι αντικειμενικά, τι συναισθήματα προκαλεί το άρθρο στους αναγνώστες ή τι μπορούν να μάθουν και να αντλήσουν από αυτό οι αναγνώστες· θα χρειαζόταν και πάλι να ρωτήσουν τον συντάκτη. Αυτό αποδεικνύει απολύτως ότι τέτοιοι άνθρωποι έχουν χαμηλό επίπεδο. Πώς γίνεται εμφανές το χαμηλό τους επίπεδο; Το χαμηλό τους επίπεδο γίνεται εμφανές επειδή δεν κατανοούν τι είναι οι σκέψεις και οι απόψεις, δεν κατανοούν πώς να αποτιμούν τα πράγματα και, ασφαλώς, ακόμη περισσότερο επειδή είναι εντελώς ανίκανοι να αξιολογούν τα πράγματα. Συνολικά, αυτό αναφέρεται ως έλλειψη της ικανότητας αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Οι άνθρωποι που δεν έχουν την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων είναι χειρότεροι από τους ανθρώπους μέτριου επιπέδου, επειδή δεν τους λείπει μόνο η ικανότητα αξιολόγησης των πραγμάτων, αλλά ακόμη και η ικανότητα αποτίμησης των πραγμάτων. Επομένως, όταν πρόκειται για πράγματα που εμπίπτουν στη σφαίρα των σκέψεων και των απόψεων και στη λογική σκέψη ή για το κατά πόσο κάτι εναρμονίζεται με την ανθρώπινη φύση ή με τους αντικειμενικούς νόμους των πραγμάτων, δεν μπορούν να τα διακρίνουν και δεν ξέρουν πώς να τα αποτιμούν. Δεν μπορούν καν να αντιληφθούν κατά πόσο αυτό το άρθρο εξηγεί κάποιες σκέψεις ή απόψεις, πόσο μάλλον να αναγνωρίσουν κατά πόσο οι σκέψεις και οι απόψεις είναι σωστές ή λανθασμένες. Μπορούν να διαβάζουν πράγματα που σχετίζονται με λέξεις, γνώσεις, τεχνικές δεξιότητες και επαγγέλματα μόνο και μόνο επειδή πήγαν σχολείο, αλλά παραμένουν στην ίδια βαθμίδα· μπορούν να διαβάζουν, να παρακολουθούν και να ακούνε πράγματα, χωρίς να μπορούν να τα αποτιμήσουν. Έτσι είναι οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου μπορούν να μιλάνε για πράγματα που σχετίζονται με τη σφαίρα των τεχνικών δεξιοτήτων και των επαγγελμάτων ή των γνώσεων, όπως σε ποιον διάσημο δημιουργό ανήκει ένα έργο, σε ποια διάσημη προσωπικότητα αποδίδεται ένα διάσημο ρητό, σε ποιο στυλ έκφρασης παραπέμπει κάτι ή ποια τεχνική δεξιότητα ή ποιο επάγγελμα χρησιμοποιήθηκε για την επίτευξή του· μπορούν να αντιληφθούν αυτά τα πράγματα. Ωστόσο, δεν κατανοούν τις έννοιες που υποστηρίζονται και εκφράζονται με βάση αυτά τα επαγγέλματα, τις τεχνικές δεξιότητες ή τις γνώσεις ούτε ποιες είναι οι έννοιες, οι βάσεις ή οι θεμελιώδεις αρχές πίσω από τον σχεδιασμό και την παρουσίαση αυτών των πραγμάτων. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς χαμηλό επίπεδο. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα χαρακτηριστικό: Δεν ξέρουν πώς να συλλογίζονται ή να σκέφτονται τα διάφορα ζητήματα. Δεν ξέρουν πώς να αναγνωρίζουν, να κρίνουν ή να μπορέσουν να κατανοήσουν την κύρια αιτία και την ουσία των φαινομένων που προκαλούνται από κάτι ούτε τη μελλοντική κατεύθυνση της εξέλιξης αυτών των φαινομένων και τον αντίκτυπο που θα έχουν στους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν κανονικό σκεπτικό. Τα πράγματα που μπορούν να κατανοήσουν και η εμπειρία ζωής που μπορούν να συλλάβουν είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Με όποια σύνθετα ζητήματα κι αν βρεθούν αντιμέτωποι, δεν μπορούν να τα κατανοήσουν ούτε να τα δουν. Με άλλα λόγια, μπορούν να σκέφτονται τα λόγια που ακούν και το κείμενο που βλέπουν μόνο επιφανειακά σε σχέση με κάτι, καθώς και τις σχετικές εξωτερικές φόρμες και μεθόδους, φτάνοντας μόνο σ’ αυτό το επίπεδο. Όσο για βαθύτερες πτυχές, όπως οι σχέσεις, η συλλογιστική και οι αμοιβαίες επιρροές μεταξύ διαφόρων πραγμάτων, ούτε τις σκέφτονται ούτε είναι ικανοί να τις σκεφτούν. Μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται κάτι ακόμα και σε σημείο που χάνουν την όρεξή τους για φαγητό, τον ύπνο τους ή παθαίνουν κατάθλιψη, αλλά εξακολουθούν να μην μπορούν να το αντιληφθούν. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς χαμηλό επίπεδο. Το κατά πόσο ένας άνθρωπος έχει την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων εξαρτάται από το κατά πόσο, όταν έρχεται αντιμέτωπος μ’ ένα ζήτημα, μπορεί να κρίνει ώστε να καταλήξει σε διάφορες πιθανότητες για τις σύνθετες σχέσεις, τις συνδέσεις ή τις αμοιβαίες επιρροές ανάμεσα σε διάφορα πράγματα, καθώς και για τα επακόλουθα αποτελέσματα που μπορεί να πετύχει. Αν ένας άνθρωπος μπορεί μόνο να αναφέρει τι είπε ή τι έκανε κάποιος, αναπαράγοντας απλώς τι άκουσε ή τι είδε, χωρίς καμία διάκριση και χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί κανένα ζήτημα, τότε αυτό υποδηλώνει ότι δεν έχει κανονικό σκεπτικό. Οι άνθρωποι που δεν έχουν την ικανότητα να σκέφτονται δεν έχουν ούτε την ικανότητα να αποτιμούν τα πράγματα και, ασφαλώς, ούτε την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων· δεν ξέρουν πώς να σκέφτονται. Γιατί, λοιπόν, χρειάζεται να συζητήσουμε γι’ αυτήν την ικανότητα; Αν οι άνθρωποι δεν έχουν τις διάφορες ικανότητες αποτίμησης του υλικού κόσμου, τότε το επίπεδό τους είναι χαμηλό. Δεν ξέρουν πώς να σκέφτονται και το σκεπτικό τους στερείται λογικής, οπότε δεν έχουν την ικανότητα κατανόησης της αλήθειας. Αυτό συμβαίνει επειδή η αλήθεια αφορά διάφορες πτυχές των ζητημάτων στην αληθινή ζωή των ανθρώπων και, ταυτόχρονα, αφορά τις διάφορες αρχές που θα πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι προκειμένου να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Ασφαλώς, ακόμη περισσότερο αφορά τα διάφορα είδη μονοδιάστατων ή σύνθετων, πολύπλευρων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην αληθινή ζωή και τις σχέσεις μεταξύ τους. Είτε πρόκειται για μία και μοναδική αλήθεια είτε για πολλές, διασυνδεδεμένες αλήθειες, καμία αλήθεια δεν αποτελεί κανονισμό· αντιθέτως, είναι αρχές ή κριτήρια για την αξιολόγηση μιας κατηγορίας πραγμάτων. Μιλώντας για αρχές και κριτήρια, δεν είναι κανονισμοί ή μαθηματικοί τύποι όπως ένα κι ένα κάνουν δύο. Εφόσον δεν είναι μαθηματικοί τύποι, οι άνθρωποι, όταν αντιμετωπίζουν ζητήματα στην αληθινή ζωή, πρέπει να μπορούν να συλλογίζονται και να αναζητούν ποια προβλήματα της ανθρώπινης φύσης εμπλέκονται, κατά πόσο οι αποκαλύψεις της ανθρώπινης φύσης σ’ αυτήν την πτυχή περιλαμβάνουν στοιχεία μιας διεφθαρμένης διάθεσης, και ποιες καταστάσεις και αποκαλύψεις υπάρχουν για το ίδιο είδος διεφθαρμένης διάθεσης, καθώς και ποιες πτυχές της αλήθειας πρέπει να κάνουν πράξη και να τηρούν προκειμένου να τη μεταμορφώσουν· οι άνθρωποι πρέπει να τα κατανοούν όλα αυτά. Αν ξέρεις μόνο τα λόγια της αλήθειας, αλλά δεν ξέρεις ποιες είναι οι αρχές που αναφέρονται σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας, τότε δεν θα ξέρεις πώς να τη συσχετίσεις με πράγματα της αληθινής ζωής ούτε θα ξέρεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν δεν έχεις την ικανότητα να κατανοείς την αλήθεια, δεν θα μπορείς να τη συσχετίσεις με τα προβλήματα που έχεις στον εαυτό σου ή με τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις στην αληθινή ζωή. Δεν θα ξέρεις πόσες πτυχές της αλήθειας εμπλέκονται, ποιο είναι το μονοπάτι άσκησης και εισόδου ή ποια προβλήματα πρέπει να λύσεις. Ασφαλώς, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπορείς να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα ή να φέρεσαι και να ενεργείς με βάση τα λόγια του Θεού ούτε να μπορείς να τηρείς τις αλήθεια-αρχές ή να ασκείσαι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αν σου λείπει η ικανότητα να αποτιμάς κάποιους ανθρώπους, κάποια γεγονότα και πράγματα που σχετίζονται με την ανθρώπινη ζωή, αν δεν έχεις καμία σκέψη ή άποψη γι’ αυτά και ουσιαστικά δεν μπορείς να συλλάβεις τα πράγματα που σχετίζονται με τη σφαίρα της σκέψης, δεδομένου ότι δεν έχεις την ικανότητα να τα αποτιμάς και ακόμη περισσότερο δεν έχεις την ικανότητα να τα αξιολογείς, τότε μπορεί να πει κανείς ότι δεν έχεις την ικανότητα να κατανοείς την αλήθεια. Αν δεν έχεις την ικανότητα να κατανοείς την αλήθεια και δεν μπορείς να αντιληφθείς την αλήθεια, τότε τι θα χρησιμοποιήσεις για να αλλάξεις τις ελλείψεις της ανθρώπινης φύσης σου και να αποβάλεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου; Αν δεν έχεις την ικανότητα να κατανοείς την αλήθεια, δεν θα ξέρεις ποιες αλήθεια-αρχές εμπλέκονται στο ζήτημα που βρίσκεται μπροστά σου. Ασφαλώς, δεν θα ξέρεις ούτε ποιες αλήθεια-αρχές θα πρέπει να τηρήσεις. Σ’ αυτήν την περίπτωση, θα ενεργείς στα τυφλά, είτε ακολουθώντας κανονισμούς, είτε ενεργώντας με βάση αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, είτε διαπράττοντας παραπτώματα από απερισκεψία. Η μη κατανόηση της αλήθειας οδηγεί σ’ αυτές τις συνέπειες, σ’ αυτές τις εκδηλώσεις.

Σε ό,τι έχει να κάνει με το θέμα της ικανότητας αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων, ακόμη κι αν δεν αφορά το ζήτημα της επιδίωξης της αλήθειας για να αποβάλει κανείς τις διεφθαρμένες διαθέσεις του, ως προς την ίδια την ανθρώπινη ζωή, αν δεν διαθέτεις την ικανότητα να αποτιμάς τα πράγματα, αν δεν έχεις καμία άποψη για οτιδήποτε βλέπεις ούτε καμία γνώμη στη σφαίρα της σκέψης —αν κοιτάζεις τα πάντα σαν να έχεις μια γάζα που καλύπτει τα μάτια σου και δεν μπορείς να δεις ότι υπάρχει πρόβλημα εκεί— και ξέρεις μόνο τη διαδικασία με την οποία εκτυλίσσεται το όλο γεγονός ή τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που εμπλέκονται, αλλά δεν ξέρεις ποια είναι η ουσία του προβλήματος ούτε ποιες είναι οι σχετικές σκέψεις και απόψεις των ανθρώπων, τότε αυτό υποδεικνύει ότι είσαι άνθρωπος χαμηλού επιπέδου. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχεις καμία απολύτως σκέψη σε σχέση με όλα τα προβλήματα στη ζωή σου. Δεν ξέρεις πώς να εξετάζεις, να σκέφτεσαι ή να προσδιορίζεις τα προβλήματα στη σφαίρα της σκέψης. Δεν ξέρεις πώς να εξετάζεις, με βάση την ηλικία σου, την ωριμότητα της ανθρώπινης φύσης σου ή τις προηγούμενες εμπειρίες σου, τι είδους πρόβλημα είναι κάτι στην πραγματικότητα, τι θα πρέπει να μάθεις και να αντλήσεις από αυτό, τι αντίκτυπο έχει σ’ εσένα, τι δίδαγμα σου αποφέρει, από ποια οπτική πρέπει να δεις και να χειριστείς ένα τέτοιου είδους πρόβλημα ή πώς θα πρέπει να ενεργήσεις και τι θα πρέπει να αποφύγεις αν έρθεις ξανά αντιμέτωπος μ’ ένα τέτοιου είδους ζήτημα. Σου λείπουν όλοι αυτοί οι στοχασμοί. Ό,τι κι αν σου συμβαίνει, είσαι το ίδιο απλοϊκός στη σκέψη σου μ’ ένα ζώο, και δεν έχεις καθόλου απόψεις. Σε όποια ηλικία κι αν φτάσεις στη ζωή σου ή όσα κι αν έχεις βιώσει, και πάλι δεν ξέρεις πώς να σκέφτεσαι τα προβλήματα. Δεν ξέρεις πώς να χρησιμοποιείς τις προηγούμενες εμπειρίες σου, τις γνώσεις σου και ό,τι έχεις μάθει, για να στοχάζεσαι πάνω στα προβλήματα από διάφορες πτυχές. Έτσι είναι οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν μπορούν να συνοψίσουν κανένα μοτίβο ακόμα και σε ασήμαντα ζητήματα της καθημερινής ζωής, πόσο μάλλον να εισέλθουν στην αλήθεια. Ακόμη κι αν ζήσουν ως τα σαράντα, τα πενήντα, τα εβδομήντα ή τα ογδόντα τους, εξακολουθούν να είναι μπερδεμένοι άνθρωποι που δεν μπορούν να μοιραστούν καμία εμπειρία. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αργόστροφοι και δεν έχουν καθόλου σκέψεις. Επειδή το επίπεδό τους είναι χαμηλό και δεν έχουν την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων, σε όποια ηλικία κι αν φτάσουν στη ζωή τους, δεν βλέπουν ποτέ τίποτα στη σφαίρα της σκέψης. Δεν ξέρουν πώς να βλέπουν τα πράγματα και δεν μπορούν να αντιληφθούν τίποτα. Επομένως, όταν αξιολογείτε το επίπεδο κάποιου, και ιδίως το κατά πόσο έχει την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων, μην κοιτάζετε την ηλικία του ή τις προηγούμενες εμπειρίες του. Τι θα πρέπει να κοιτάζετε; (Θα πρέπει να κοιτάζουμε κατά πόσο έχει σκέψεις.) Με άλλα λόγια, θα πρέπει να κοιτάζετε κατά πόσο ένας άνθρωπος, έχοντας βιώσει διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα για σαράντα ή πενήντα χρόνια, έχει οποιαδήποτε προσωπική αντίληψη στη σφαίρα της σκέψης, καθώς και κατά πόσο οι προηγούμενες εμπειρίες του έχουν να κάνουν με την αξία της ανθρώπινης ζωής, το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι ή πράγματα που σχετίζονται με τα βάθη της ανθρώπινης σκέψης και τον πνευματικό του κόσμο. Αν οι εμπειρίες του αφορούν μόνο συγκεκριμένα ζητήματα και δεν αφορούν πράγματα στη σφαίρα της σκέψης, τότε δεν διαθέτει την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι συχνά λένε: «Στη γενιά μας, ζούσαμε μεροδούλι μεροφάι. Δεν ήταν εύκολο να φάμε κάτι καλό· μπορούσαμε να φάμε λίγο κρέας μόνο την Πρωτοχρονιά ή σε άλλες γιορτές. Οι άνθρωποι της γενιάς μας ήταν πολύ αγαθοί και άδολοι και ντυνόμασταν πολύ απλά». Συνεχίζουν να μιλάνε ακατάπαυστα για τέτοια πράγματα. Σ’ αυτά που λένε, οι άλλοι απαντούν: «Γιατί αξίζει τόσο να αναπολεί κανείς τη γενιά σας; Μήπως υπάρχουν πράγματα τα οποία εμείς οι νέοι μπορούμε να αντλήσουμε και να επικοινωνήσουμε στη σφαίρα της σκέψης;» Εκείνοι απαντούν: «Στην εποχή μας, όταν πηγαίναμε να πολεμήσουμε στο πεδίο της μάχης, αντέχαμε μέρες ολόκληρες χωρίς ύπνο, επειδή έπρεπε να προχωράμε συνεχώς. Μερικές φορές, δεν τρώγαμε ούτε ένα γεύμα όλη μέρα. Όταν φτάναμε σ’ ένα στρατόπεδο, οι νεοσύλλεκτοι πήγαιναν κατευθείαν για ύπνο, αλλά εμείς οι βετεράνοι τρώγαμε πρώτα και μετά πηγαίναμε να κοιμηθούμε. Διαφορετικά, θα έπρεπε να συνεχίσουμε τον δρόμο μας μετά το φαγητό και θα καταλήγαμε να πεινάμε στον δρόμο». Οι άλλοι λένε: «Αυτό είναι απλώς ένα περιστατικό· δεν θεωρείται κάτι στη σφαίρα της σκέψης. Μοιραστείτε μαζί μας κάτι που αξίζει να μάθουμε εμείς οι νέοι ή κάποια διδάγματα που μπορούν να μας βοηθήσουν να αποφύγουμε τις παρακάμψεις, να μην κάνουμε λάθη ή να μη διαπράξουμε σφάλματα χαμηλού επιπέδου λόγω ανοησίας». Εκείνοι λένε: «Εκείνη την εποχή, δεν ήμασταν όπως οι νέοι σήμερα που είναι τεμπέληδες, λαίμαργοι και αγαπούν την ευκολία ενώ μισούν τη δουλειά. Τότε, απλώς θέλαμε να υπομένουμε περισσότερες κακουχίες, να κάνουμε περισσότερη δουλειά και να έχουμε καλές επιδόσεις, για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την προσοχή των επικεφαλής μας και να προαχθούμε». Υπάρχει σ’ αυτά τα λόγια οτιδήποτε στη σφαίρα της σκέψης; (Όχι.) Μόλις το ακούσεις αυτό, μήπως σε κάνει να νιώσεις ότι αυτά είναι τα λόγια ενός πνευματικού μέντορα, μια εμψυχωτική κουβέντα που λένε οι άπιστοι; Μήπως διευρύνει το σκεπτικό σου, ανυψώνει τη σφαίρα της σκέψης σου, ενισχύει την ικανότητά σου να αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα ή σε βοηθά ν’ ανακαλύψεις κάποια νέα πράγματα ή κάποιες σωστές σκέψεις και απόψεις που δεν είχες σκεφτεί ποτέ πριν; (Όχι.) Τέτοιοι άνθρωποι έχουν, λοιπόν, την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων; Όπως κι αν τους ρωτήσεις για ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη σφαίρα της σκέψης, δεν θα πάρεις καμία απάντηση από αυτούς. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι δείχνουν απροθυμία να μιλήσουν· είναι ότι πολύ απλά δεν έχουν τίποτα μέσα τους. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς χαμηλό επίπεδο. Ακόμη κι όταν φτάσουν σε ηλικία πενήντα ή εξήντα χρονών, δεν έχουν καθόλου σκέψεις ή απόψεις· απλώς τα κουτσοβολεύουν στη ζωή μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν ξέρουν ότι η ζωή δεν είναι μόνο να επιδιώκει κανείς προοπτικές, μια καλή οικογένεια, μια καλή δουλειά ή μια καλή διαβίωση, αλλά ότι υπάρχουν και ζητήματα στη σφαίρα της σκέψης που απαιτούν στοχασμό, συλλογισμό και διαρκή σύνοψη στα βάθη της καρδιάς του ανθρώπου. Δεν ξέρουν ότι στο μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής οι άνθρωποι θα συναντήσουν πολλά άγνωστα πράγματα ούτε ξέρουν πώς θα πρέπει να τα αντιμετωπίσουν. Όταν δεν τους συμβαίνει τίποτα, δεν σκέφτονται ούτε συλλογίζονται εκ των προτέρων για να αποφύγουν να κάνουν παρακάμψεις ή να πάρουν το λάθος μονοπάτι. Επίσης, δεν ξέρουν γιατί ενήργησαν με έναν συγκεκριμένο τρόπο σε κάποια πράγματα που βίωσαν, κατά πόσο ήταν σωστό ή λάθος να ενεργήσουν έτσι ή πώς θα πρέπει στο εξής να βαδίσουν στο μονοπάτι για να ζήσουν ευτυχισμένα, να ζήσουν με ηρεμία και να ζήσουν μια ζωή με αξία, όχι μια μάταιη ζωή. Επειδή έχουν χαμηλό επίπεδο, αυτοί οι άνθρωποι δεν σκέφτονται αυτά τα ζητήματα. Όταν φτάνουν στα εξήντα τους, απλώς κάθονται εκεί κι αναπολούν λέγοντας: «Όταν ήμουν νέος, ήμουν όμορφος και ταλαντούχος· πολλοί άνθρωποι έτρεχαν ξοπίσω μου! Αχ, στα νιάτα μου...» Αναφέρουν πάντα μόνο ιστορίες από τις ένδοξες μέρες τους, τα πράγματα που δεν αξίζουν ν’ αναφερθούν. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου, σε όποια ηλικία κι αν φτάσουν, δεν σκέφτονται ζητήματα που σχετίζονται με την ανθρώπινη ζωή, το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι ή το πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι. Δεν σκέφτονται τι είδους απόψεις θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι όταν αντιμετωπίζουν διάφορα ζητήματα. Ως αποτέλεσμα, όπως κι αν ζούνε, η σφαίρα της σκέψης τους δεν πρόκειται να βελτιωθεί, οι σκέψεις τους δεν θα έχουν υπόσταση, ο πνευματικός τους κόσμος θα παραμείνει φτωχός και δεν θα έχουν καμία αυθεντική εμπειρία ζωής. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς χαμηλό επίπεδο. Όταν αλληλεπιδράς με τέτοιους ανθρώπους, στην ηλικία των είκοσι είναι αρκετά παιδιάστικοι και απλοϊκοί, είναι γεμάτοι ζωτικότητα και είναι οξύθυμοι. Μέχρι να φτάσουν στα τριάντα, εξακολουθούν να είναι εξίσου σάπιοι. Στα πενήντα τους, ο τρόπος με τον οποίο μιλάνε παραμένει στο ίδιο επίπεδο· ξέρουν μόνο πώς να λένε μερικές απλές φράσεις. Στο πρόσωπό τους έχουν εμφανιστεί περισσότερες ρυτίδες και κηλίδες γήρανσης, κι έχουν περισσότερα άσπρα μαλλιά. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουν κάποια ηλικία, αλλά δεν έχουν καθόλου σκέψεις ούτε απόψεις. Όταν συζητούν με άλλους, δεν έχουν ποτέ τίποτα να πουν. Έχουν χαραμίσει όλα αυτά τα χρόνια της ζωής τους και δεν έχουν κάνει καμία πρόοδο. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου έτσι είναι στη ζωή και, αν πιστεύουν στον Θεό, οι εκδηλώσεις τους είναι ίδιες από την αρχή ως το τέλος. Όταν πρωταρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό στα είκοσί τους, έτσι είναι. Μέχρι να φτάσουν στα σαράντα ή στα πενήντα, εξακολουθούν να είναι έτσι, χωρίς να έχουν σημειώσει καμία απολύτως πρόοδο. Τα πράγματα που λένε εξακολουθούν να είναι τα ίδια με πριν. Απλώς έχουν βιώσει κάποια πράγματα όσο πιστεύουν στον Θεό, έχουν καταφέρει να κατανοήσουν κάποια λόγια και δόγματα και μπορούν να αναφέρουν πιο ολοκληρωμένα την πνευματική ορολογία. Ωστόσο, δεν έχουν καμία αληθινή βιωματική κατανόηση. Οι σκέψεις τους εξακολουθούν να μην έχουν βάθος, οι απόψεις τους για τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει, η γνώση τους για τον Θεό και την αλήθεια δεν έχει αυξηθεί και η αυτογνωσία τους δεν έχει μεγαλώσει. Δεν έχουν υποστεί καμία αλλαγή, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Η συσσώρευση κάποιων λέξεων και δογμάτων ή κάποιων πνευματικών όρων από μνήμης ή με το πέρασμα του χρόνου δεν είναι αλλαγή, δεν είναι πρόοδος, και σίγουρα δεν είναι όφελος. Αυτή ακριβώς είναι η εκδήλωση των ανθρώπων χαμηλού επιπέδου. Όσα μεγάλα σκαμπανεβάσματα κι αν περάσουν ή όσα εμπόδια, όσες αποτυχίες ή απογοητεύσεις κι αν βιώσουν, δεν αντλούν διδάγματα ούτε αποκτούν οποιαδήποτε εμπειρία και δεν μπορούν να αποκομίσουν τίποτε ωφέλιμο. Μόλις τελειώσει κάτι, πολύ απλά έχει τελειώσει γι’ αυτούς· περνούν μόνο τη διαδικασία και τελικά δεν πετυχαίνουν τίποτα. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να περιγραφούν ως πολύ αξιολύπητοι. Λέμε ότι τέτοιοι άνθρωποι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο ακριβώς επειδή τους λείπει η ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Ακόμη λιγότερο μπορεί να πει κανείς ότι διαθέτουν οποιαδήποτε ικανότητα κατανόησης της αλήθειας ή να πει κανείς ότι έχουν υποστεί οποιαδήποτε αλλαγή.

Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα ως προς την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Όσο για εκείνους που δεν έχουν καθόλου επίπεδο, τους λείπει ακόμη περισσότερο η ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων· δεν μπορούν να αποτιμήσουν τα πράγματα και ακόμη περισσότερο δεν μπορούν να τα αξιολογήσουν. Όταν μοιράζεσαι τις σκέψεις και τις απόψεις σου για κάτι, οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου μένουν εμβρόντητοι μόλις τις ακούσουν, και δεν έχουν καμία αντίδραση. Μέσα τους σκέφτονται: «Υπάρχουν σκέψεις και απόψεις σ’ αυτό; Πώς και δεν το αντιλήφθηκα;» Ακόμη κι αν μπορούν να κατανοήσουν λίγα από αυτά που λες, μπορούν να τα ακούσουν μόνο ως λόγια και δόγματα ή ως έναν μαθηματικό τύπο. Όσο για τους ανθρώπους που δεν έχουν καθόλου επίπεδο, όταν ακούν άλλους να συναναστρέφονται πάνω στις σκέψεις και τις απόψεις που εμπεριέχονται σε κάτι ή πάνω στην ουσία του προβλήματος και στη στάση που πρέπει να υιοθετήσουν οι άνθρωποι απέναντί του, δεν μπορούν να το κατανοήσουν. Νιώθουν μόνο ότι είναι κάπως βαθυστόχαστο, αλλά ξεπερνάει την αντίληψή τους. Όσο περισσότερο συναναστρέφεσαι πάνω στις σκέψεις και την κατανόηση, τόσο περισσότερο μπερδεύονται. Πιστεύουν το εξής: «Πώς έγινε περίπλοκο αυτό το συνηθισμένο ζήτημα; Γιατί δεν μπορώ να βγάλω άκρη σε σχέση με τις σκέψεις, τις απόψεις ή τις στάσεις; Ποια στάση; Απλώς πρέπει να πιστεύουμε σωστά στον Θεό και να κάνουμε σωστά τα καθήκοντά μας, κι ο Θεός θα εγκρίνει. Γιατί όσο περισσότερο καιρό πιστεύει κανείς στον Θεό τόσο πιο περίπλοκα γίνονται τα πράγματα; Ακούγοντάς σε, μοιάζει σαν κανείς να μην μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία!» Μπορείς να επικοινωνήσεις με τέτοιους ανθρώπους; (Όχι.) Όχι μόνο δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους, αλλά μπορούν και να λένε κάποια παράλογα πράγματα: «Είναι αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις που ανέφερες πραγματικά τόσο καλές και τόσο σωστές; Δεν το νομίζω! Οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να τα καταφέρουν χωρίς χρήματα. Οι άνθρωποι πρέπει πάντα να τρώνε καλά και να απολαμβάνουν καλά πράγματα. Πώς μπορεί οποιοσδήποτε να κάνει το καθήκον του, αν δεν έχει χρήματα να ξοδέψει ή καλό φαΐ να φάει;» Τι είδους συλλογιστική είναι αυτή; Λένε: «Μιλάς μονίμως για την ανθρώπινη ζωή, για τις αξίες, τις σκέψεις και τις απόψεις των ανθρώπων, καθώς και για το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι. Γιατί δεν μιλάς για τη διατροφή και την ένδυση; Γιατί δεν μιλάς για το πώς να φροντίζεις τον οργανισμό σου, ώστε να μπορείς να κάνεις καλά το καθήκον σου;» Αυτά είναι τα πράγματα που σκέφτονται· μπορούν και πάλι να κατανοήσουν την αλήθεια; Πολύ απλά, δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με τέτοιους ανθρώπους. Όταν προσπαθείς να τους μιλήσεις, εκείνοι απλώς μιλάνε για την απόκτηση χρημάτων. Θεωρούν ότι το να κερδίζουν χρήματα, να ζουν τη ζωή τους, να επιδιώκουν τον κόσμο και να περνούν τη ζωή τους τρωγοπίνοντας και διασκεδάζοντας είναι τα κυριότερα ζητήματα της ανθρώπινης ζωής και το μονοπάτι πάνω στο οποίο πρέπει να βαδίζουν οι άνθρωποι στη ζωή. Όσο για το τι πρέπει να επιδιώκουν ή να αποκομίζουν οι άνθρωποι μέσα από την πίστη στον Θεό, αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν στις σκέψεις ή στη συνείδησή τους. Θεωρούν ότι όσα χρόνια κι αν πιστεύουν οι άνθρωποι στον Θεό, και πάλι πρέπει να τρώνε και να ζουν, κι ό,τι δεν μπορείς να τα καταφέρεις να ζεις καλά χωρίς χρήματα· το να έχεις χρήματα σημαίνει ότι έχεις μια καλή ζωή, ενώ, χωρίς χρήματα, δεν μπορεί να συνεχιστεί η ζωή. Αυτή είναι η συλλογιστική τους· τέτοιοι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στις στρεβλώσεις. Οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς στις στρεβλώσεις δεν έχουν σωστές σκέψεις ή απόψεις· είναι σαν άνθρωποι χωρίς ψυχή. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στη ζωή τέτοιων ανθρώπων και στη ζωή των γουρουνιών ή των σκυλιών; (Δεν υπάρχει καμία διαφορά.) Αν προσπαθήσεις να εκπαιδεύσεις έναν σκύλο ή μια γάτα για να τα κάνεις υπάκουα και να φέρονται σαν ένα καλότροπο παιδί, μπορούν να καταλάβουν; (Δεν μπορούν.) Στην καλύτερη περίπτωση, τι μπορεί να καταλάβει ένας σκύλος; Αν του πεις «κάτσε» κι έπειτα του δώσεις ένα κομμάτι κρέας, θα το θυμάται. Κατόπιν, μόλις λες «κάτσε», όσο μακριά κι αν βρίσκεται, θα κάθεται αμέσως και θα περιμένει να το ταΐσεις κρέας. Ένας σκύλος μπορεί να θυμάται αυτήν τη μηχανική κίνηση· εφόσον του μάθεις ότι όταν κάθεται θα επιβραβεύεται, θα υπακούει. Οι σκέψεις του είναι τόσο απλοϊκές. Πόσο μεγάλη είναι, λοιπόν, η διαφορά ανάμεσα στις σκέψεις των ανθρώπων που δεν έχουν επίπεδο και στις σκέψεις των ζώων; (Δεν υπάρχει καμία σημαντική διαφορά.) Τα ζώα, αφού τελειώσουν κάθε μέρα το φαγητό τους, πηγαίνουν έξω να παίξουν. Όταν έρχεται η ώρα να φάνε ξανά και τα φωνάξεις να επιστρέψουν, έρχονται αμέσως τρέχοντας. Είτε τα δέσεις είτε τους ζητήσεις να κάτσουν, θα συμμορφωθούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή υπάρχει φαγητό για να φάνε. Θα υπακούσουν με μεγάλη προθυμία στις εντολές σου, για χάρη αυτής της μικρής μπουκιάς φαγητού. Οι σκέψεις των ζώων είναι τόσο απλοϊκές. Γι’ αυτά, είναι αρκετό να ακολουθούν έναν κανονισμό ή έναν τύπο που τα ωφελεί· δεν σκέφτονται ιδιαίτερα κάτι άλλο. Επειδή τα ένστικτα που δίνει ο Θεός στα ζώα περιορίζονται σ’ αυτά τα πράγματα, τα οποία είναι αρκετά για την επιβίωσή τους, κι ο Θεός δεν τους έχει δώσει οποιαδήποτε ανάθεση, τα ζώα δεν χρειάζεται να συλλογιστούν τη ζωή, το μέλλον, τον προορισμό τους ή τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Επίσης, δεν χρειάζεται να συλλογιστούν ποιο μονοπάτι ν’ ακολουθήσουν ή αν θα επιδιώξουν μια ουσιαστική ζωή και ούτω καθεξής. Οι άνθρωποι, όμως, είναι διαφορετικοί. Ο Θεός έχει προικίσει τους ανθρώπους με διάφορα ένστικτα και παράλληλα τους έχει χαρίσει την αλήθεια για να γίνει η ζωή τους. Επομένως, ο Θεός έχει απαιτούμενα πρότυπα για τους ανθρώπους. Έτσι, οι άνθρωποι πρέπει να συλλογίζονται αυτά τα πράγματα· μόνο αν το κάνουν αυτό θα καταφέρουν ν’ αποκτήσουν την αλήθεια για να γίνει η ζωή τους. Αυτή είναι η ευθύνη και η υποχρέωση που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι και, ασφαλώς, είναι και δικαίωμά τους. Αν, όμως, δεν μπορείς να ασκήσεις αυτό το δικαίωμα ή δεν έχεις την ικανότητα να σκέφτεσαι ζητήματα, αυτό αποδεικνύει ότι το επίπεδό σου είναι πολύ χαμηλό. Ανάμεσα στα έμβια όντα που αποτελούν την τάξη των ανθρώπων, εσύ ανήκεις στην κατηγορία εκείνων που έχουν χαμηλό επίπεδο. Δεν μπορείς να σκεφτείς μόνος σου και, ακόμα κι όταν οι άλλοι σου εξηγούν κάτι, δεν μπορείς να το καταλάβεις. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, αντιστέκεσαι, χλευάζεις, γελοιοποιείς ή ακόμα και κατακρίνεις τους άλλους. Αν το επίπεδό σου είναι χαμηλό σε τέτοιον βαθμό, αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις καθόλου επίπεδο. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που δεν έχει επίπεδο διαβάζει ένα άρθρο βιωματικής μαρτυρίας και τον ρωτάς: «Είναι καλό αυτό το άρθρο;» Εκείνος λέει: «Είναι αρκετά καλό. Κάθε παράγραφος είναι χωρισμένη με ακρίβεια και η στίξη είναι ως επί το πλείστον ακριβής. Η πρώτη παράγραφος εξηγεί τον χρόνο και τον τόπο, η δεύτερη παράγραφος εξηγεί το υπόβαθρο των χαρακτήρων, η τρίτη παράγραφος ξεκινά την αφήγηση της ιστορίας, κι έπειτα προχωρά στην κορύφωση και στο συμπέρασμα». Αν μετά τον ρωτήσεις ποιες είναι οι σκέψεις και οι απόψεις του συντάκτη, εκείνος λέει: «Υπάρχουν σκέψεις και απόψεις; Η ενότητα των λόγων του Θεού που παραθέτει ο συντάκτης είναι οι σκέψεις και οι απόψεις». Εσύ ρωτάς: «Είναι σχετικά τα λόγια του Θεού που παρέθεσε; Είναι ακριβείς οι σκέψεις και οι απόψεις που θέλει να εκφράσει;» Εκείνος λέει ότι δεν ξέρει. Τότε, κάνεις ερωτήσεις όπως: «Είναι αυθεντική και πρακτική η κατανόηση που μοιράζεται ο συντάκτης; Αυτό που κατανοεί είναι δόγμα ή μήπως προσεγγίζει την πραγματικότητα; Διαπλάθει τους άλλους ή έχει αξία γι’ αυτούς; Παρέχει βοήθεια ή όφελος στους αναγνώστες;» Δεν ξέρει τίποτε από αυτά και δεν μπορεί να τα αντιληφθεί. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς πολύ χαμηλό επίπεδο. Αν συναναστραφείς μαζί του πάνω στα σφάλματα που εμφανίζουν οι σκέψεις και οι απόψεις στο συγκεκριμένο άρθρο, πάνω στα μέρη που είναι πρακτικά και στα μέρη που δεν είναι, εκείνος και πάλι δεν ξέρει και δεν μπορεί να το συνδέσει αυτό με το άρθρο. Δεν δείχνει αυτό έλλειψη επιπέδου; (Ναι.) Ακόμη κι όταν οι άλλοι συναναστρέφονται πάνω στα προβλήματα που υπάρχουν, εκείνος και πάλι δεν ξέρει. Δεν δείχνει αυτό έλλειψη επιπέδου; Είναι όπως κάποιοι επικεφαλής εκκλησίας: Όταν εμφανίζονται κακοί άνθρωποι ή δύσπιστοι στην εκκλησία, εκείνοι δεν ξέρουν πώς να τους χειριστούν. Αφού συναναστραφείς μαζί τους πάνω στις αλήθεια-αρχές, εκείνοι δεν κατανοούν και σου ζητάνε να δώσεις ένα παράδειγμα. Αφού δώσεις ένα παράδειγμα, και πάλι δεν ξέρουν πώς να τους χειριστούν. Λένε: «Σε παρακαλώ, δίδαξέ με. Πώς ακριβώς θα πρέπει να χειριστώ αυτόν τον άνθρωπο; Θα πρέπει να τον τοποθετήσω σε μια συνηθισμένη εκκλησία, να τον τοποθετήσω σε μια ομάδα Β ή να τον αποπέμψω; Πώς θα πρέπει να συναναστραφώ μ’ αυτόν τον άνθρωπο; Σε παρακαλώ, εξήγησέ το μου λέξη προς λέξη. Θα το καταγράψω κι έπειτα θα το ακολουθήσω κατά γράμμα για να χειριστώ την κατάσταση· έτσι, μπορώ να το κάνω». Όταν είναι έτσι αυτοί οι άνθρωποι, τι νόημα έχει να συναναστραφείς μαζί τους πάνω στις αρχές; Ακόμη κι όταν τους δίνεις παραδείγματα, εκείνοι δεν κατανοούν και δεν μπορούν να χειριστούν το ζήτημα. Τέτοιοι άνθρωποι πολύ απλά δεν έχουν ικανότητα κατανόησης. Στο τέλος, εξακολουθούν να ρωτάνε: «Πες μου τι πρέπει να κάνω γι’ αυτό το ζήτημα και θα το κάνω». Τους λες πού να πάνε για να χειριστούν το ζήτημα, τι να πουν και σε ποιον για να το διευθετήσουν, και σε ποιον βαθμό πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί το ζήτημα για να θεωρηθεί ότι έχει λυθεί εντελώς. Αφού ολοκληρώσεις την εξήγηση, εκείνοι φαίνεται να κατανοούν, αλλά και πάλι δεν μπορούν να το χειριστούν, και πρέπει να βρεις κάποιον να συνεργαστεί μαζί τους για να γίνει η δουλειά. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εξαιρετικά αργόστροφοι και δεν έχουν επίπεδο. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι λες στους ανθρώπους που μαθαίνουν χορό ότι τα βήματα ενός συγκεκριμένου χορού είναι πολύ καλά, και τους βάζεις ν’ ακολουθήσουν ένα βίντεο για να τα μάθουν. Μετά από μερικές μέρες, όταν τους ρωτάς ποια είναι η πρόοδός τους, κάποιοι αργόστροφοι άνθρωποι θα πουν ότι δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποια βήματα ήταν καλά. Παρόλο που έχουν διδακτικό υλικό, και πάλι δεν μπορούν να το μάθουν. Δεν ξέρουν ποιες κινήσεις είναι καλές ή ποιες είναι χρήσιμες, και δεν ξέρουν πώς να επιλέξουν. Τι πρέπει να κάνουν τελικά; Έχουν μία τακτική· λένε: «Απλώς διάλεξέ μου μερικά χορευτικά βήματα για να τα μάθω, κι εγώ θα τα ακολουθήσω· το θέμα έληξε». Έχουν αυτήν την κλίση· ενώ δεν κατανοούν τις αρχές, έχουν λίγη πονηριά. Δεν είναι ακριβώς όπως τα ρομπότ; Μπορεί να έχουν γνώσεις και μόρφωση, αλλά δεν έχουν την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων· αυτό σημαίνει να μην έχει κάποιος επίπεδο. Δεν ξέρουν γιατί πρέπει να μάθουν αυτό που τους λες να μάθουν. Όσο για τα πράγματα που τους λες να μη μάθουν, δεν ξέρουν τι πρόβλημα υπάρχει μ’ αυτά ή γιατί δεν πρέπει να τα μάθουν. Ακόμη κι αφού τους πεις, και πάλι δεν μπορούν να το δουν. Πείτε Μου, τέτοιοι άνθρωποι έχουν επίπεδο; (Όχι.) Όταν τους λείπει η ικανότητα να αντιλαμβάνονται μόνοι τους τα πράγματα και τους λείπει η ικανότητα να αναγνωρίζουν και να κρίνουν μόνοι τους το σωστό από το λάθος, αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν επίπεδο. Όπως τα βόδια ή τα άλογα, χρειάζονται μονίμως κάποιον να τους καθοδηγεί· τότε, δεν είναι απλώς εργαλεία; Αν είχες επίπεδο, θα χρειαζόσουν και πάλι κάποιον να σε καθοδηγεί; Τότε, γιατί το έχεις το μυαλό; Το μυαλό σου είναι άχρηστο. Για να είμαι ακριβής, δεν έχεις καθόλου επίπεδο. Πρέπει ν’ ακούς τους άλλους και να σε καθοδηγούν εκείνοι· είσαι απλώς ένα εργαλείο. Τέτοιοι άνθρωποι, όσο καιρό κι αν μελετούν ένα συγκεκριμένο επάγγελμα ή όσες αρχές που σχετίζονται μ’ αυτό κι αν ακούσουν, και πάλι δεν μπορούν να τις κατανοήσουν ή να τις συλλάβουν. Στο τέλος, δεν ξέρουν πώς να εφαρμόζουν ή να υλοποιούν αυτές τις αρχές. Αυτοί είναι το είδος των ανθρώπων με το πιο χαμηλό επίπεδο· εκείνοι που δεν έχουν καθόλου επίπεδο. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Μη νομίζεις ότι απλώς και μόνο επειδή δεν έχουν την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων κι ακολουθούν πάντα το παράδειγμά σου όταν κάνουν το καθήκον τους, αυτό σημαίνει ότι έχουν χαμηλό επίπεδο. Στην πραγματικότητα, τους λείπει το επίπεδο μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με την κατανόηση της αλήθειας. Όταν πρόκειται για ζητήματα που σχετίζονται με τα ενδιαφέροντά τους, σκέφτονται πάντα κάθε τρόπο για να προστατευτούν από τυχόν απώλειες. Σ’ αυτά τα πράγματα έχουν οξυδέρκεια· σίγουρα δεν είναι αργόστροφοι. Στην εκκλησία, φαίνονται αργόστροφοι, αλλά αν επρόκειτο να επιστρέψουν στον κόσμο, δεν θα ήταν αργόστροφοι. Στα πράγματα που απολαμβάνουν, έχουν σκέψεις και δημιουργημένα έργα· ίσως να μπορούσαν να έχουν κάποια επιτυχία». Υπάρχουν και άνθρωποι στην εκκλησία που διαπράττουν παραπτώματα από απερισκεψία, και όλοι λένε ότι έχουν χαμηλό επίπεδο, αλλά οι ίδιοι δεν πείθονται: «Λες ότι έχω χαμηλό επίπεδο, αλλά αν βρισκόμουν στον κόσμο των απίστων, θα μπορούσα και πάλι να βγάλω χρήματα και να κερδίσω τα προς το ζην. Θα μπορούσα και πάλι να διαπρέψω· δεν είναι δεδομένο ότι θα τα πήγαινα χειρότερα από άλλους!» Μήπως ο κόσμος των απίστων αξιολογεί τα πάντα με βάση τις αλήθεια-αρχές; Μήπως βασίζεται στα λόγια του Θεού; Αν όχι, τότε ακόμη κι αν τα δημιουργημένα έργα τους μπορούν να σταθούν στον κόσμο των απίστων, αυτό δεν αποδεικνύει ότι έχουν επίπεδο. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι ζωγραφίζουν και, με την πρώτη ματιά, τα χρώματα, η σύνθεση, ο φωτισμός, οι διαστάσεις των μορφών και άλλες πτυχές των έργων τους φαίνονται αρκετά καλές. Ωστόσο, όταν ζωγραφίζουν κάποιους αρχαίους αγίους στον οίκο του Θεού, προκύπτουν προβλήματα. Εγώ λέω: «Τα έργα αυτού του ζωγράφου έκαναν αρκετά καλές πωλήσεις ανάμεσα στους απίστους και οι άνθρωποι τα εκτιμούσαν. Γιατί, όμως, Εγώ βρίσκω τόσο παράξενες τις απεικονίσεις του Αβραάμ, του Ιώβ και του Νώε; Πώς γίνεται αυτοί οι τρεις άνθρωποι από διαφορετικές χρονικές περιόδους να φαίνονται σαν να ανήκουν όλοι στην ίδια οικογένεια; Ήταν αρχαίοι Ισραηλίτες και η ανατομία των χαρακτηριστικών του προσώπου τους θα πρέπει ν’ αντικατοπτρίζει τα γνωρίσματα αυτής της εθνοτικής ομάδας. Ακόμη κι αν ο ζωγράφος δεν ξέρει την προσωπικότητα της κάθε μορφής, θα πρέπει, τουλάχιστον, να κατανοεί πώς είναι η ανατομία και τα χαρακτηριστικά αυτής της εθνότητας. Σε όποια χρονική περίοδο κι αν ανήκει ο άνθρωπος που ζωγραφίζει, τα εθνοτικά του γνωρίσματα θα πρέπει να τονίζονται και να γίνονται εμφανή μέσα από τα μαλλιά του, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, το χρώμα των ματιών του και το σχήμα του προσώπου του». Πώς γίνεται, ωστόσο, οι μορφές που ζωγράφισε από αυτές τις διαφορετικές χρονικές περιόδους, παρόλο που έχουν διαφορετικές ηλικίες, να έχουν όλες ανατομία που δεν μοιάζει μ’ αυτήν της εθνοτικής τους ομάδας; Όλοι έχουν ορθογώνια πρόσωπα· οι νεότεροι απλώς έχουν λιγότερες ρυτίδες και πιο σκούρα μαλλιά, ενώ οι πιο ηλικιωμένοι έχουν περισσότερες ρυτίδες, πιο σκούρο δέρμα και πιο άσπρα μαλλιά. Τα χαρακτηριστικά αυτών των μορφών είναι κατά βάση όλα τα ίδια: φαρδιά, ορθογώνια πρόσωπα, ψηλό ανάστημα και ιδιαίτερα δυνατή κορμοστασιά. Εγώ λέω: «Γιατί όλες αυτές οι μορφές φαίνονται ίδιες; Είναι πολύ παρόμοιες και δεν έχουν διακριτά χαρακτηριστικά». Ο ίδιος ο ζωγράφος δεν παρατηρεί το πρόβλημα. Ίσως να έχει ζωγραφίσει πάρα πολλά έργα αυτού του είδους, να έχει ραφιναριστεί πολύ η τεχνική του και το στυλ του να έχει παγιωθεί. Όποτε ζωγραφίζει μορφές, σχεδόν πάντα οι άνδρες έχουν το ίδιο σχήμα προσώπου, και δεν μπορεί ν’ αποτυπώσει τα μοναδικά χαρακτηριστικά του προσώπου διαφορετικών χαρακτήρων. Δεν είναι λίγο χαμηλή η ικανότητά του να αξιολογεί και να αποτιμά τα πράγματα; (Ναι.) Αφού ολοκληρώσει τον πίνακα, δεν ξέρει κατά πόσο τα χαρακτηριστικά του προσώπου που έχει απεικονίσει εναρμονίζονται με τα ανατομικά γνωρίσματα της συγκεκριμένης εθνοτικής ομάδας· δεν είναι σίγουρος γι’ αυτά τα γνωρίσματα. Θα λέγατε ότι το επίπεδό του σ’ αυτόν τον τομέα είναι μέτριο ή χαμηλό; (Χαμηλό.) Μήπως μπορεί να το διορθώσει αυτό αφού του κάνουν κάποιες υποδείξεις οι άλλοι; Μια φορά, του έκανα κάποιες υποδείξεις, αλλά όταν αργότερα είδα το έργο του, ήταν και πάλι το ίδιο. Σ’ εκείνο το σημείο, δεν υπάρχει τίποτε πλέον να πει κανείς· οποιαδήποτε περαιτέρω εξήγηση θα ξεπερνούσε και πάλι την αντίληψη αυτού του ανθρώπου.

Σε ό,τι έχει να κάνει με ζητήματα που σχετίζονται με την ικανότητα των ανθρώπων να αξιολογούν και να αποτιμούν τα πράγματα, αυτές είναι οι εκδηλώσεις των ανθρώπων διαφορετικού επιπέδου. Οι άνθρωποι καλού επιπέδου, όχι μόνο μπορούν να αποτιμούν τα πράγματα, αλλά μπορούν και να τα αξιολογούν. Όσοι έχουν ακόμα καλύτερο επίπεδο, μόλις έρθουν αντιμέτωποι με σωστές σκέψεις και απόψεις, θα τις υπερασπιστούν και θα τις κοινοποιήσουν ή θα τις δώσουν στους άλλους και, όταν έρχονται αντιμέτωποι με λανθασμένες σκέψεις και απόψεις, μπορούν να τις αναγνωρίσουν και να τις διορθώσουν. Οι άνθρωποι μέτριου επιπέδου έχουν μια κάποια ικανότητα να αποτιμούν τα πράγματα, αλλά τους λείπει η ικανότητα αξιολόγησης των πραγμάτων· δεν μπορούν να αναγνωρίσουν πράγματα στη σφαίρα της σκέψης. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν κατανοούν πράγματα στη σφαίρα της σκέψης, οπότε δεν μπορεί να πει κανείς ότι έχουν οποιαδήποτε ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων. Οι άνθρωποι που δεν έχουν καθόλου επίπεδο δεν μπορούν να κατανοήσουν καθόλου αυτά τα ζητήματα. Ακόμη κι αν τους τα εξηγήσει κάποιος, εκείνοι εξακολουθούν να μην κατανοούν ποιες είναι στην πραγματικότητα οι σκέψεις και οι απόψεις που συζητιούνται. Για εκείνους, είναι σαν να ακούνε μια ιστορία για έναν άλλον πλανήτη· είναι εντελώς πέρα από την αντίληψή τους. Αυτά είναι τα διαφορετικά χαρακτηριστικά που εμφανίζουν οι άνθρωποι διαφόρων επιπέδων ως προς την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων.

Το ενδέκατο πρότυπο με το οποίο αξιολογείται το επίπεδο ενός ανθρώπου είναι η ικανότητα καινοτομίας. Η ικανότητα καινοτομίας είναι η δημιουργική ικανότητα που διαθέτεις με βάση την κατανόησή σου αφού μάθεις τις θεμελιώδεις έννοιες, τις αρχές και τους νόμους κάποιου πράγματος. Αυτή η δημιουργική ικανότητα αναφέρεται στη βελτίωση αυτού του πράγματος πάνω στην αρχική του βάση, στην ανάπτυξή του, τη διεύρυνση του πεδίου επιρροής του ή τη μετατροπή του σε μια νέα γενιά ενός συγκεκριμένου πράγματος· αυτό ονομάζεται ικανότητα καινοτομίας. Συγκεκριμένα, σημαίνει ότι, με την προϋπόθεση να έχεις συλλάβει επακριβώς τους αντικειμενικούς νόμους ενός πράγματος, μπορείς να τους εφαρμόσεις στην αληθινή ζωή, να επεκτείνεις και να διευρύνεις το πεδίο εφαρμογής τους και να επιτρέψεις σ’ αυτές τις θεμελιώδεις έννοιες και τις αρχές που συμμορφώνονται με τους εξελικτικούς νόμους των πραγμάτων να εξυπηρετούν περισσότερους ανθρώπους, έτσι ώστε περισσότεροι άνθρωποι να αποκομίσουν όφελος και να λάβουν βοήθεια από αυτό. Από τη μία πλευρά, διατηρείς αυτές τις θεμελιώδεις έννοιες και τις αρχές, διευρύνοντας συνεχώς το πεδίο επιρροής τους και το κοινό τους. Επιπλέον, τις μετατρέπεις από μια κατά γράμμα παρουσίαση σε κάτι απτό από το οποίο οι άνθρωποι μπορούν να αποκομίσουν αληθινό όφελος με πιο πρακτικό τρόπο και πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς ικανότητα καινοτομίας. Αν ένας άνθρωπος, με βάση το οικογενειακό του περιβάλλον, το υπόβαθρο ανάπτυξής του και τις γνώσεις που αποκτά, μπορεί να συλλάβει επακριβώς τις θεμελιώδεις έννοιες, τις αρχές και τους εξελικτικούς νόμους ενός πράγματος, ξέρει πώς να εφαρμόζει αυτές τις θεμελιώδεις έννοιες και τις αρχές και πώς να τις μετατρέπει από μια θεωρία σε κάτι απτό —χωρίς να σταματά στο επίπεδο των λόγων και των δογμάτων, αλλά εφαρμόζοντάς τες στην αληθινή ζωή, κάνοντάς τες μέρος της ζωής των ανθρώπων και μετατρέποντάς τες σε αποτελέσματα που εξυπηρετούν τους ανθρώπους, έτσι ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να αποκομίσουν όφελος και να λάβουν βοήθεια από αυτές κάνοντας τη ζωή τους πιο εύκολη και απροβλημάτιστη— αν ένας άνθρωπος μπορεί να πετύχει αυτό το επίπεδο, τότε είναι άνθρωπος με ικανότητα καινοτομίας και καλό επίπεδο. Με άλλα λόγια, αν μπορείς, με δεδομένο ότι έχεις κατανοήσει τις θεμελιώδεις έννοιες των εξελικτικών νόμων των πραγμάτων και τις αλήθεια-αρχές, να πετύχεις την προαγωγή, τη διατήρηση, την επέκταση ή την ανανέωση ενός πράγματος· αν έχεις αυτήν την ικανότητα ή μπορείς να πετύχεις οτιδήποτε από αυτά και μπορείς να επιτρέψεις στις θεμελιώδεις έννοιες και στους νόμους ενός θετικού πράγματος ή στις αρχές της αλήθειας να υλοποιηθούν, να πραγματοποιηθούν και να επεκταθούν ανάμεσα στους ανθρώπους, τότε αυτό αποδεικνύει ότι έχεις καλό επίπεδο. Ακόμη κι αν δεν μπορείς να το φέρεις σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο, τουλάχιστον, αν μπορείς να το διατηρήσεις, να το επεκτείνεις και να το πραγματοποιήσεις κι αν μπορείς να διευρύνεις τη θετική του επιρροή, τότε αυτό αποδεικνύει ότι είσαι ένας άνθρωπος με ικανότητα καινοτομίας. Αν δεν διαθέτεις αυτήν την ικανότητα κι έχεις μόνο την ικανότητα να κατανοείς τους νόμους των θετικών πραγμάτων, αλλά αυτή η ικανότητα κατανόησης παραμένει απλώς στο επίπεδο της κυριολεκτικής και της θεωρητικής κατανόησης και δεν μπορείς να τους υλοποιήσεις ή να τους πραγματοποιήσεις στους ανθρώπους ούτε μπορείς να τους κάνεις να εξυπηρετούν και να ωφελούν τους ανθρώπους, τότε δεν διαθέτεις ικανότητα καινοτομίας. Θα πρέπει να μπορείς να χρησιμοποιείς και να εφαρμόζεις στην πράξη τις θεμελιώδεις έννοιες, τις αρχές, τους νόμους και τους κανόνες· μόνο τότε μπορεί να θεωρηθεί ότι έχεις ικανότητα καινοτομίας. Μόνο όσοι διαθέτουν αυτήν την ικανότητα είναι άνθρωποι καλού επιπέδου. Για παράδειγμα, κάποιοι επικεφαλής και εργάτες ή επιβλέποντες μπορούν να υλοποιούν τις αρχές και τις διατάξεις του οίκου του Θεού αμέσως μόλις τις κατανοήσουν. Υλοποιούν τις αλήθεια-αρχές κάθε αντικειμένου του έργου στον εκλεκτό λαό του Θεού, βοηθώντας περισσότερους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια, και το κάνουν με τρόπο ώστε το εκκλησιαστικό έργο να προχωρά οργανωμένα· με άλλα λόγια, με τρόπο ώστε να διαδίδεται θετικά παραμένοντας εντός του πεδίου των αρχών, με συνεχή ανάπτυξη και εξέλιξη, χωρίς αποκλίσεις. Ποιο είναι το αποτέλεσμα για τους ανθρώπους; Όλοι κάνουν αυτό που πρέπει εντός του πεδίου αυτού του έργου, όλοι κατανοούν τις αρχές και ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, το έργο δεν αποκλίνει και το συγκεκριμένο έργο παράγει συνεχώς νέα αποτελέσματα ή νέα κομμάτια έργου. Ακόμη κι αν προκύψουν ειδικές περιστάσεις στην πορεία, οι επιβλέποντες θα ξέρουν πώς να τις χειριστούν με ευελιξία, σύμφωνα με τις θεμελιώδεις έννοιες, τις διατάξεις και τις αρχές του έργου. Υπό την ηγεσία τους, αυτό το έργο προχωρά συνεχώς με οργανωμένο τρόπο και ουσιαστικά δεν σταματά. Με άλλα λόγια, όποια περίσταση κι αν προκύψει, όποιος κι αν έρθει για να προκαλέσει αναστάτωση ή να διαδώσει πλάνες, δεν θα επηρεάσει την οργανωμένη πρόοδο του έργου· το έργο προχωράει συνεχώς. Άραγε, θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι θεμελιώδεις έννοιες αυτού του έργου και οι αλήθεια-αρχές διατηρούνται συνεχώς από αυτήν την άποψη; (Ναι.) Μέσα από την υλοποίηση, τη διατήρηση και την εξέλιξη των θεμελιωδών εννοιών και των αρχών αυτού του έργου, αυτό το έργο δεν έχει διακοπεί· υλοποιείται συνεχώς και διατηρείται οργανωμένο ενώ, ταυτόχρονα, εμφανίζονται καλά αποτελέσματα του έργου σε διαφορετικές περιόδους. Η επιρροή αυτών των αποτελεσμάτων του έργου διευρύνεται συνεχώς και όλο και περισσότεροι άνθρωποι ωφελούνται από αυτά. Όσοι ωφελούνται, στην πραγματικότητα, ωφελούνται από τις διάφορες αρχές, τις θεμελιώδεις έννοιες και ακόμη και τις αυστηρές διατάξεις των εργασιακών ρυθμίσεων που αυτοί οι επιβλέποντες μπορούν να κατανοήσουν και να αποδεχθούν. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς ικανότητα καινοτομίας. Με άλλα λόγια, ένας άνθρωπος καλού επιπέδου μπορεί να υλοποιεί συνεχώς στο έργο για το οποίο είναι υπεύθυνος τις αρχές του έργου και τις αλήθεια-αρχές που κατανοεί και αποδέχεται, και μάλιστα τις υλοποιεί με όλους, επιτρέποντας στο έργο να προχωρήσει οργανωμένα ή να προχωρήσει μπροστά. Ταυτόχρονα, το έργο θα παράγει αποτελέσματα σε τακτική ή μη τακτική βάση· οι άπιστοι το αποκαλούν αυτό «παραγωγικά έργα». Με άλλα λόγια, το έργο θα εμφανίζει συνεχώς αποτελέσματα και η εμφάνιση αυτών των αποτελεσμάτων θα επιφέρει κατόπιν μεγαλύτερη επιρροή και θα έχει απήχηση σε περισσότερους ανθρώπους. Οι άνθρωποι που διαθέτουν αυτήν την ικανότητα μπορούν τελικά να διευρύνουν συνεχώς τα αποτελέσματα του έργου, έτσι ώστε να ωφελούνται ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι. Έτσι είναι οι άνθρωποι καλού επιπέδου. Για να αξιολογήσεις το επίπεδό σου με βάση την ικανότητα καινοτομίας σου, είναι απαραίτητο να εξετάσεις πώς είναι η ικανότητά σου να υλοποιείς, να αναπτύσσεις και να επεκτείνεις τις αρχές και τις διατάξεις του έργου, καθώς και τις αλήθεια-αρχές, αφού τις κατανοήσεις· με άλλα λόγια, να αξιολογήσεις πώς είναι η ικανότητά σου να διατηρείς αυτό το έργο. Δεύτερον, είναι απαραίτητο να εξετάσεις σε πόσους ανθρώπους έχει απήχηση το έργο που κάνεις, πόσο μεγάλο είναι το εύρος των ανθρώπων στους οποίους έχει απήχηση, πόσο μεγάλος είναι ο βαθμός επιρροής και πώς είναι η αποδοτικότητα και τα αποτελέσματα του έργου σου. Αν η αποδοτικότητα του έργου σου είναι υψηλή, τα αποτελέσματα του έργου σου είναι καλά και το εύρος των ανθρώπων στους οποίους έχει απήχηση επεκτείνεται συνεχώς, τότε το επίπεδό σου είναι καλό. Αν ο αριθμός των ανθρώπων στους οποίους έχει απήχηση είναι μικρός, η αποδοτικότητα του έργου είναι χαμηλή, τα αποτελέσματα είναι ανεπαρκή και απαιτείται συνεχώς επανάληψη του έργου, παύση και μπάλωμα τυχόν παραλείψεων, τότε το επίπεδό σου είναι μέτριο. Αν ένας άνθρωπος κατανοεί τις αρχές του έργου, τις εργασιακές ρυθμίσεις και άλλες πτυχές αρκετά καλά και γρήγορα, αλλά η πρόοδός του ως προς την υλοποίηση είναι πολύ αργή και η αποδοτικότητά του είναι πολύ χαμηλή —αν, δηλαδή, υπό κανονικές συνθήκες θα μπορούσαν να παραχθούν αποτελέσματα σε έναν μήνα, αλλά εκείνος χρειάζεται τρεις ή ακόμη και έξι μήνες, και τα παραγόμενα αποτελέσματα εξακολουθούν να είναι πολύ μέτρια, ο αριθμός των ανθρώπων στους οποίους έχουν απήχηση είναι μικρός και το όφελος για τους ανθρώπους δεν είναι σημαντικό— τότε αυτός ο άνθρωπος έχει μέτριο επίπεδο.

Κάποιοι άνθρωποι, αφού κατανοήσουν ορισμένες αρχές ή θεμελιώδεις έννοιες, αντιλαμβάνονται μόνο την κυριολεκτική σημασία εκείνη τη στιγμή και δεν μπορούν να τη συσχετίσουν με ανθρώπους, γεγονότα ή πράγματα στο έργο τους που αφορούν με οποιονδήποτε τρόπο αυτές τις αρχές ή τις θεμελιώδεις έννοιες. Απλώς ακούν τις αρχές και τις θεμελιώδεις έννοιες ως κανονισμούς ή δόγματα και, αφού τις ακούσουν, δεν κάνουν κανένα πλάνο μέσα τους και δεν ξέρουν πώς να τις υλοποιήσουν ή πώς να εφαρμόσουν στην αληθινή ζωή τις εργασιακές ρυθμίσεις και τις θεμελιώδεις έννοιες ή τις αρχές που κατανοούν. Ουσιαστικά, δεν μπορούν να κάνουν καμία σύνδεση ανάμεσα στην αληθινή ζωή και σ’ αυτές τις θεμελιώδεις έννοιες ή τις αρχές. Όταν πρόκειται για την αληθινή ζωή ή για αληθινό έργο, βάζουν στην άκρη τις αρχές, τις θεμελιώδεις έννοιες και τους εξελικτικούς νόμους των πραγμάτων και δεν μπορούν να τα εφαρμόσουν, αλλά απλώς κάνουν ό,τι θέλουν. Ας μη μιλήσουμε τώρα για το κατά πόσο είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση τους, για το πώς είναι ο χαρακτήρας τους, για το κατά πόσο δεν κάνουν κάτι σκοπίμως ή δεν θέλουν να κάνουν κάτι· από πλευράς επιπέδου και μόνο, αυτοί οι άνθρωποι έχουν χαμηλό επίπεδο. Όπου κι αν πάνε, μπορούν να αναφέρουν πολλά δόγματα, να μιλάνε για κάποιες θεμελιώδεις έννοιες και να συζητούν με τους άλλους για κάποιους αποκαλούμενους εξελικτικούς νόμους των πραγμάτων. Φαίνεται να έχουν αρκετά υψηλό επίπεδο σκέψης και να διαθέτουν ικανότητα κατανόησης και φαίνεται να έχουν κάποιο επίπεδο. Ωστόσο, όταν τους ανατίθεται ένα αντικείμενο του έργου, περνάνε ένας ή δύο μήνες χωρίς αποτελέσματα και δεν υπάρχει καμία ενημέρωση από αυτούς. Τη στιγμή που εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους, μίλησαν πολύ καλά, αλλά όταν έρχεται η στιγμή να κάνουν πραγματικά πράξη τα λόγια τους, δεν ξέρουν τι να κάνουν. «Ο Άνωθεν εξήγησε πολύ ξεκάθαρα τις αρχές, οπότε τι πρέπει να κάνω τώρα; Ποιον πρέπει να ορίσω ως επιβλέποντα, ποιον ως κήρυκα και ποιον για τον χειρισμό εξωτερικών υποθέσεων; Δεν ξέρω τι να κάνω! Όμως, έκανα γενναίες δηλώσεις και εξέφρασα την αποφασιστικότητά μου, οπότε πρέπει να το κάνω!» Ανησυχούν τόσο πολύ που παθαίνουν καούρα και βγάζουν πληγές στο στόμα, δεν μπορούν να φάνε ούτε να κοιμηθούν, καταλήγουν ατημέλητοι και πελαγωμένοι, κι ωστόσο εξακολουθούν να μην ξέρουν τι να κάνουν. Αυτές είναι οι εκδηλώσεις ανθρώπων χαμηλού επιπέδου. Όπως κι αν δίνουν όρκους και εκφράζουν την αποφασιστικότητά τους όταν τους ανατίθεται έργο, ξεστομίζοντας γενναία και μεγάλα λόγια με τέτοιο φρόνημα, πρέπει να δεις κατά πόσο μπορούν να κάνουν το έργο, κατά πόσο έχουν βήματα και σχέδια και κατά πόσο κατανοούν πώς να υλοποιούν τις εργασιακές ρυθμίσεις και να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές. Αν δεν το κατανοούν ή δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, τότε έχουν χαμηλό επίπεδο. Αν κατανοούν μόνο δόγματα, αλλά δεν μπορούν να εφαρμόσουν τις αρχές κι απλώς ενεργούν στα τυφλά και με απερισκεψία, δείχνει κι αυτό ότι έχουν χαμηλό επίπεδο. Εφόσον δεν μπορείς να υλοποιήσεις τις αρχές, τις θεμελιώδεις έννοιες ή τους εξελικτικούς νόμους των πραγμάτων αποτελεσματικά και στην αληθινή ζωή, τότε, ανεξάρτητα αν είσαι ανήσυχος και αγχωμένος ή αν διαπράττεις παραπτώματα από απερισκεψία, αυτές είναι εκδηλώσεις χαμηλού επιπέδου. Είναι ακριβή αυτά τα λόγια; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι ενεργούν στα τυφλά, ενώ άλλοι δεν ξέρουν πώς να το κάνουν και δεν τολμούν να το κάνουν· δεν ξέρουν καν από πού να ξεκινήσουν. Οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις των ανθρώπων που έχουν χαμηλό επίπεδο, ως προς την ικανότητά τους να καινοτομούν, είναι ότι δεν ξέρουν πώς να εφαρμόζουν θεμελιώδεις έννοιες και αρχές σε συγκεκριμένο, αληθινό έργο· μπορούν μόνο να παπαγαλίζουν λόγια, να μαθαίνουν δόγματα και ν’ απομνημονεύουν κανονισμούς. Είναι ανώφελο ν’ απομνημονεύεις απλώς δόγματα και κανονισμούς, κι αυτό δεν υποδηλώνει ότι έχεις την ικανότητα να καινοτομείς. Το κατά πόσο έχεις ή όχι την ικανότητα να καινοτομείς φαίνεται από το κατά πόσο μπορείς να εφαρμόζεις θεμελιώδεις έννοιες, αρχές και κανόνες στην αληθινή ζωή, κάνοντας καλά το έργο που σχετίζεται μ’ αυτές τις θεμελιώδεις έννοιες και τις αρχές, έτσι ώστε να μην παραμένουν λόγια και δόγματα, κανονισμοί και τύποι, αλλά να υλοποιούνται στη ζωή των ανθρώπων και να εφαρμόζονται στους ανθρώπους, προκειμένου εκείνοι να τις χρησιμοποιήσουν, να ωφεληθούν και να βοηθηθούν από αυτές κι εκείνες να αποτελέσουν ένα μονοπάτι άσκησης στη ζωή ή έναν οδηγό, μια κατεύθυνση κι έναν σκοπό ζωής. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει αυτήν την ικανότητα να καινοτομεί και το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να ξεστομίζει λόγια και δόγματα και να φωνάζει συνθήματα και δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αυτές τις αρχές κι αυτές τις θεμελιώδεις έννοιες όταν έρχεται η στιγμή να κάνει το καθήκον του, όσοι ακολουθούν έναν τέτοιο επικεφαλής ή επιβλέποντα δεν πρόκειται ν’ αποκτήσουν αρχές άσκησης σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Τέτοιοι επικεφαλής ή επιβλέποντες είναι άνθρωποι με χαμηλό επίπεδο, ανίκανοι να κάνουν το έργο και, μόλις εντοπίζονται, θα πρέπει ν’ αναφέρονται και ν’ απομακρύνονται. Για να αξιολογήσεις κατά πόσο κάποιος μπορεί να επωμιστεί ένα αντικείμενο του έργου, πρέπει πρώτα να δεις αν, αφού διαβάσει τις εργασιακές ρυθμίσεις και κατανοήσει τις αλήθεια-αρχές, μπορεί να τις διευθετήσει, να τις υλοποιήσει και να κάνει το έργο να προχωρήσει. Όσοι άνθρωποι κι αν βρίσκονται σε μια εκκλησία, αν εκείνος προχωράει όλα τα αντικείμενα του εκκλησιαστικού έργου και, για όσων ανθρώπων το έργο κι αν είναι υπεύθυνος —είτε για πενήντα είτε για εκατό— αν μπορεί να κάνει το έργο να ευδοκιμήσει, διασφαλίζοντας ότι όλοι έχουν τη θέση τους και μπορούν να εργάζονται και να κάνουν το καθήκον τους σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε αυτός ο άνθρωπος μπορεί να θεωρηθεί κατάλληλος για εκλογή ως επικεφαλής ή επιβλέπων. Ασφαλώς, θα πρέπει επίσης να δεις πώς είναι ο χαρακτήρας του, κατά πόσο είναι σωστός άνθρωπος και κατά πόσο είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια· είναι απαραίτητο να γνωρίζεις αυτά τα πράγματα! Ένας επικεφαλής ή εργάτης πρέπει τουλάχιστον να διαθέτει επίπεδο και ανάστημα σ’ αυτές τις πτυχές, προκειμένου να οδηγήσει τον εκλεκτό λαό του Θεού στην αλήθεια-πραγματικότητα και προκειμένου να μπορούν όλοι να εργάζονται και να κάνουν το καθήκον τους σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις ή με τις αλήθεια-αρχές· μ’ αυτόν τον τρόπο, ο εκλεκτός λαός του Θεού μπορεί να ωφεληθεί από αυτόν. Αν δεν διαθέτει αυτήν τη ικανότητα, τότε δεν μπορεί να επιλεγεί. Αν επιλέξεις έναν τέτοιον άνθρωπο, παρόλο που μπορεί να σου αποφέρει σαρκική άνεση το να χαζεύεις εδώ κι εκεί και να μην κάνεις καθημερινά κανένα έργο όσο τον ακολουθείς, άραγε θα ένιωθες πνευματική ολοκλήρωση; Αν περνάς καθημερινά κάποιες ώρες σε συναθροίσεις ακούγοντάς τον να κηρύττει δόγματα χωρίς να κάνει πραγματικό έργο, κάνεις έτσι το καθήκον σου; (Όχι.) Σου κηρύττει δόγματα κάθε μέρα και, ενώ μπορεί να εμπλουτίζονται τα αυτιά σου, δεν κάνεις το καθήκον σου, αλλά απλώς τον ακολουθείς και τα κουτσοβολεύεις χωρίς κανέναν σκοπό. Σ’ αυτήν την περίπτωση, σε έχει παραπλανήσει και παρεμποδίσει. Αν συνεχίσεις να τον ακούς να λέει αυτά τα ξερά λόγια και δόγματα και τελικά δεν κάνεις το καθήκον σου ούτε δείχνεις αφοσίωση και δεν έχεις καμία αληθινή εμπειρία από την αλήθεια, δεν προσφέρεις την αφοσίωσή σου σε αυτό που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός, δεν βοηθάς να προχωρήσει το έργο ούτε επιτυγχάνεις αποτελέσματα —κι έτσι, όταν ζητήσει ο Θεός αποτελέσματα από τους ανθρώπους, δεν έχεις τίποτα να παρουσιάσεις— άραγε, δεν θα έχεις υποστεί μια απώλεια; Επομένως, αν προηγουμένως πίστευες ότι τέτοιοι άνθρωποι ήταν υποψήφιοι για επικεφαλής, πλέον αλλάζεις γρήγορα άποψη και διαγράφεις αυτούς τους ανθρώπους από τη λίστα υποψηφίων σου. Δεν πρέπει να επιλεγούν ως επικεφαλής. Σε τι υστερούν οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου που δεν έχουν καθόλου ικανότητα καινοτομίας; Υστερούν στο γεγονός ότι ξέρουν μόνο πώς να ενεργούν σαν στρατηγοί του καναπέ, ενώ δεν ξέρουν ποτέ πώς να εφαρμόζουν τις ιδέες τους σε έργο της αληθινής ζωής, καθώς και στο γεγονός ότι δεν μπορούν να κάνουν πραγματικό έργο. Ποιες θα ήταν οι συνέπειες αν αυτοί οι άνθρωποι γινόντουσαν επικεφαλής; Θα προκαλούσαν μόνο απόλυτο χάος στο έργο. Αν υπηρετούσαν ως επικεφαλής εκκλησίας στην ηπειρωτική Κίνα, θα οδηγούσαν ολόκληρη την εκκλησία στην καταστροφή. Όχι μόνο δεν θα κατάφερναν ν’ αποκτήσουν οι ίδιοι την αλήθεια, αλλά θα έπλητταν και τη ζωή όσων θα καθοδηγούσαν. Αν μπορείς ν’ αναγνωρίσεις αμέσως τέτοιους ανθρώπους και να τους απομακρύνεις, κάποιες καταστροφές θα προληφθούν και το εκκλησιαστικό έργο δεν θα χρειαστεί να υποστεί απώλειες. Αν, όμως, παραμείνεις ένας ακόλουθος αυτών των ανθρώπων και αποδεχθείς την ηγεσία τους, τότε μπορούν κάλλιστα να σου καταστρέψουν την ελπίδα να φτάσεις στη σωτηρία, και θα χαθεί η ευκαιρία σου να σωθείς. Επομένως, η ικανότητα καινοτομίας είναι μια καίρια ικανότητα για έναν επικεφαλής, έναν εργάτη ή έναν επιβλέποντα. Αν δεν έχεις το βασικό επίπεδο και τη στοιχειώδη ικανότητα που απαιτούνται για να κάνεις το έργο, πρέπει οπωσδήποτε να είσαι προσεκτικός κι όχι απλώς να ορμάς μπροστά από ενθουσιασμό, θέλοντας μονίμως να ξεχωρίζεις, θέλοντας μονίμως να είσαι επικεφαλής ή επιβλέπων. Αν το κάνεις αυτό, θα παρεμποδίσεις από την επίτευξη της σωτηρίας όχι μόνο τον εαυτό σου, αλλά και τους άλλους. Αν παρεμποδίσεις μόνο τον εαυτό σου, θα έχεις προκαλέσει μόνο τον δικό σου θάνατο· αν, όμως, παρεμποδίσεις τους αδελφούς και τις αδελφές, δεν βλάπτεις έτσι πολλούς ανθρώπους; Εσύ μπορεί να μη νοιάζεσαι για τη δική σου ζωή, αλλά οι άλλοι νοιάζονται για τη δική τους. Επιπλέον, δεν είναι και τόσο μεγάλο θέμα να παρεμποδίσεις την καθημερινή σου ζωή ή την οικονομική σου επιτυχία, αλλά η παρεμπόδιση του έργου της εκκλησίας δεν είναι ασήμαντο ζήτημα. Μπορείς άραγε να φέρεις μια τέτοια ευθύνη; Αν είσαι πραγματικά ένας άνθρωπος με συνείδηση και νιώθεις ότι αυτό το ζήτημα συνεπάγεται σημαντική ευθύνη, ότι η παρεμπόδιση του έργου της εκκλησίας δεν είναι κάτι για το οποίο μπορείς να φέρεις την ευθύνη, τότε σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταφεύγεις σε οποιοδήποτε μέσο θεωρείς απαραίτητο για να επιδεικνύεσαι και ν’ ανταγωνίζεσαι για την ηγεσία. Αν σου λείπει το επίπεδο και το ανάστημα, μην πασχίζεις μονίμως να ξεχωρίσεις. Μην παρεμποδίζεις το έργο της εκκλησίας και μην παρεμποδίζεις τον εκλεκτό λαό του Θεού να εισέλθει στην αλήθεια και ν’ αποκτήσει έναν καλό προορισμό, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις τη λαχτάρα σου για εξουσία· αυτό είναι ανομία! Θα πρέπει να έχεις κάποια αυτεπίγνωση. Κάνε αυτό που είσαι ικανός να κάνεις και μη φιλοδοξείς διαρκώς να γίνεις επικεφαλής. Εκτός από το να γίνεις επικεφαλής, υπάρχουν πολλά άλλα καθήκοντα που μπορείς να κάνεις. Το να είσαι επικεφαλής δεν είναι αποκλειστικό σου δικαίωμα ούτε θα πρέπει να είναι η επιδίωξή σου. Αν έχεις το επίπεδο και το ανάστημα για να γίνεις επικεφαλής και παράλληλα έχεις ένα αίσθημα φορτίου, τότε καλύτερα ν’ αφήσεις τους άλλους να σε εκλέξουν. Αυτή η άσκηση ωφελεί το έργο της εκκλησίας και όλους τους εμπλεκόμενους. Αν δεν έχεις το επίπεδο για να γίνεις επικεφαλής, θα πρέπει να δείξεις λίγη καλοσύνη και ν’ αναλάβεις κάποια ευθύνη για το μέλλον των άλλων. Μην ανταγωνίζεσαι διαρκώς για να γίνεις επικεφαλής και μην παρεμποδίζεις τους άλλους. Το να θέλεις να γίνεις επικεφαλής και ν’ αναλάβεις τα ηνία για το έργο της εκκλησίας παρόλο που έχεις χαμηλό επίπεδο δείχνει έλλειψη λογικής. Αν σου λείπει το επίπεδο και το ανάστημα, απλώς κάνε καλά τα καθήκοντά σου. Το να εκπληρώνεις πραγματικά τα καθήκοντά σου δείχνει ότι έχεις κάποια λογική. Κάνε όποιο έργο μπορείς ανάλογα με τις ικανότητές σου· μην τρέφεις φιλοδοξίες και επιθυμίες. Μην επιζητείς μονάχα να ικανοποιήσεις τις προσωπικές σου επιθυμίες ενώ αμελείς το έργο της εκκλησίας, καθώς αυτό βλάπτει και εσένα και την εκκλησία. Αυτή είναι η εκδήλωση των ανθρώπων που έχουν χαμηλό επίπεδο ως προς την ικανότητά τους να καινοτομούν.

Όλοι οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου υστερούν σε ικανότητα καινοτομίας· κι όσοι δεν έχουν καθόλου επίπεδο, τη διαθέτουν ακόμα λιγότερο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να κατανοήσουν καθόλου τις θεμελιώδεις έννοιες των πραγμάτων, τους εξελικτικούς νόμους των πραγμάτων ή τις αλήθεια-αρχές, όταν τα ακούν. Όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού, ακόμη κι αν μπορούν να δουν ότι είναι οι αλήθεια-αρχές, δεν μπορούν να συνδέσουν τις αρχές με το δικό τους πεδίο εφαρμογής ή με τους ανθρώπους και τα ζητήματα στα οποία αφορούν. Μάλιστα, σκέφτονται: «Αυτή η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια είναι υπερβολικά λεπτομερής και πολύ εκτεταμένη. Ακούγοντας αυτά τα λόγια, μπορώ να κατανοήσω ότι είναι αρχές, αλλά δεν ξέρω ποιος είναι ο ορισμός των αρχών ούτε ποιο πεδίο οριοθετούν οι αρχές». Αν δεν ξέρουν καν τον ορισμό των αρχών, τότε σίγουρα δεν ξέρουν πώς να τις υλοποιούν ή να τις κάνουν πράξη. Για παράδειγμα, όταν συμβαίνει κάτι που πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί, οι άλλοι τους λένε: «Πρέπει να ασκηθείς σύμφωνα με τις αρχές». Εκείνοι λένε: «Δεν ξέρω καν πώς να ασκούμαι σύμφωνα με τις αρχές. Δεν ξέρω με ποια αρχή σχετίζεται αυτό το ζήτημα». Ακόμη κι αφού οι άλλοι τους εξηγήσουν την αρχή που πρέπει να κάνουν πράξη για να χειριστούν αυτό το ζήτημα, εκείνοι και πάλι δεν ξέρουν τι να κάνουν. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο· δεν μπορούν να κατανοήσουν ούτε την ανθρώπινη γλώσσα, κι ακόμη περισσότερο είναι ακατάλληλοι για χρήση. Δεν δείχνει αυτό ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι τόσο ανίκανοι που δεν μπορούν να βοηθηθούν; Οι άνθρωποι που είναι απελπιστικά ανίκανοι δεν έχουν το σκεπτικό και την ικανότητα αντίληψης που διέπουν την κανονική ανθρώπινη φύση, πόσο μάλλον λογική σκέψη. Επομένως, οι άνθρωποι που κατανοούν τις αλήθεια-αρχές ή διάφορες θεμελιώδεις έννοιες και διάφορους κανόνες δεν έχουν κανέναν τρόπο επικοινωνίας μ’ εκείνους που δεν έχουν επίπεδο· δεν μπορούν να καταλήξουν σε συναίνεση και, ασφαλώς, δεν έχουν κοινή γλώσσα. Γιατί δεν μπορούν να επικοινωνήσουν; Υπάρχει ένα ουσιαστικό πρόβλημα: Οι ικανότητες αυτών των δύο ειδών ανθρώπων να αντιλαμβάνονται, ν’ αναγνωρίζουν, να κρίνουν, να κατανοούν και ν’ αποδέχονται διάφορα πράγματα δεν βρίσκονται στην ίδια βαθμίδα ούτε στην ίδια τροχιά· είναι σαν δύο παράλληλες γραμμές που δεν τέμνονται ποτέ. Αυτή η διατύπωση είναι κάπως αφηρημένη. Για να το θέσω πιο συγκεκριμένα, το επίπεδο αυτών των δύο ειδών ανθρώπων απέχει μίλια μακριά και δεν είναι στην ίδια βαθμίδα. Επομένως, δεν πρόκειται ποτέ να έχουν την ίδια ικανότητα να κρίνουν, την ίδια ικανότητα ν’ αναγνωρίζουν πράγματα ή την ίδια νοητική ικανότητα για το ίδιο ζήτημα. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι καλού ή μέτριου επιπέδου μπορούν ν’ αναγνωρίζουν, ενώ οι άνθρωποι που δεν έχουν επίπεδο δεν έχουν καθόλου ικανότητα αναγνώρισης· και μάλιστα υστερούν σε αυτό και θα υστερούν για πάντα, αφού τους λείπει αυτή η ιδιότητα. Για παράδειγμα, όταν μια κότα ωριμάζει, είναι φυσικό να κάνει αυγά. Ακόμη κι αν η παραγωγή της είναι αργή, και πάλι θα κάνει αυγά, επειδή έχει αυτήν την ιδιότητα. Ωστόσο, όσο καλά κι αν ταΐζει κανείς έναν κόκορα, ο κόκορας δεν μπορεί να κάνει αυγά, επειδή δεν έχει αυτήν την ιδιότητα. Ο κόκορας λέει: «Παρόλο που δεν έχω την ιδιότητα να κάνω αυγά, μπορώ να λαλώ το πρωί!» Όσες φορές κι αν λαλήσεις ή όσο δυνατή κι αν είναι η φωνή σου, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να κάνεις αυγά. Η κότα, ενώ δεν λαλεί, έχει την ιδιότητα να κάνει αυγά. Γιατί σας δίνω αυτό το παράδειγμα; Επειδή οι άνθρωποι που δεν έχουν επίπεδο θα μιλάνε με μια τέτοια στρεβλή, παράλογη, ασυνάρτητη λογική· αυτό ονομάζεται έλλειψη επιπέδου. Επομένως, όταν οι άνθρωποι καλού, μέτριου ή ακόμα και χαμηλού επιπέδου επικοινωνούν και συζητούν ζητήματα με ανθρώπους που δεν έχουν επίπεδο, η αίσθηση είναι περίεργη. Με τους ανθρώπους χαμηλού επιπέδου μπορείς και πάλι να επικοινωνήσεις για κάποια απλά και ευκολονόητα ζητήματα. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους που δεν έχουν επίπεδο, επειδή δεν έχουν ικανότητα κατανόησης ούτε σκέψεις ή απόψεις για το οτιδήποτε. Αυτή είναι η περιγραφή ή ο ορισμός των ανθρώπων που δεν έχουν επίπεδο. Όταν τους επικοινωνείς κάτι, παρόλο που το εξηγείς λεπτομερώς και ξεκάθαρα και μπορεί να λένε ότι το κατανοούν, όταν το ίδιο πράγμα συμβαίνει ξανά, εξακολουθούν να μην το κατανοούν και μιλάνε και πάλι με στρεβλή και παράλογη λογική. Πείτε Μου, μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια; (Όχι.) Δεν έχουν καμία ικανότητα αναγνώρισης ή αντίληψης των πραγμάτων· πώς θα μπορούσαν να κατανοήσουν την αλήθεια; Πολύ απλά, θα ήταν ανοησία να πει κανείς ότι μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια. Οι άνθρωποι που δεν έχουν επίπεδο δεν έχουν ούτε ικανότητα καινοτομίας, οπότε έτσι είναι οι εκδηλώσεις τους από αυτήν την άποψη. Επειδή δεν κατανοούν καμία θεμελιώδη έννοια ούτε καμία αρχή, δεν έχουν κανέναν σχεδιασμό σε οτιδήποτε κάνουν. Δεν έχουν σχέδια ή βήματα στο μυαλό τους, κι ακόμα περισσότερο δεν μπορούν να υλοποιήσουν καμία θεμελιώδη έννοια ούτε καμία αρχή. Ό,τι κι αν κάνουν είναι ένα απόλυτο χάος, ένα ατελείωτο μπέρδεμα. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν μόνο να καταβάλλουν σωματική προσπάθεια και να κάνουν χειρωνακτικές εργασίες. Μπορούν μόλις και μετά βίας να διαχειριστούν μια απλή, μεμονωμένη δουλειά· εξάλλου, είναι συνηθισμένοι άνθρωποι που μπορούν ν’ ασχοληθούν με μια μεμονωμένη εργασία, αλλά όταν οι απαιτήσεις ανέρχονται στο επίπεδο της ανάληψης ενός αντικειμένου του έργου, δεν είναι πλέον ικανοί γι’ αυτό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ανίκανοι να κάνουν οποιοδήποτε πολύτιμο ή τεχνικά απαιτητικό έργο. Μπορούν μόνο να διαχειρίζονται κάποιες μικροδουλειές, όπως χειρωνακτικές εργασίες, αγροτικές εργασίες ή κτηνοτροφικές εργασίες, και, ακόμη και τότε, χρειάζονται γύρω τους έναν επιβλέποντα να τους επιτηρεί και να τους υποστηρίζει. Μερικές φορές, όταν είναι κακόκεφοι, πρέπει κάποιος να τους φέρει στα ίσια τους· κι όταν κάποιες φορές παγιδεύονται σε στρεβλώσεις ή γίνονται αρνητικοί, πρέπει κάποιος να τους συμβουλεύσει ως προς τον τρόπο σκέψης τους. Ακόμα και για ασήμαντες εργασίες, κάποιος πρέπει να ελέγχει αυτό που κάνουν· διαφορετικά, θα προκύψουν προβλήματα και λάθη και το έργο θα πρέπει να ξαναγίνει. Αν δεν χαραμίζουν υλικά, σπαταλούν ενέργεια ή νερό, ηλεκτρικό ρεύμα και αέριο. Στις δυτικές χώρες, δέχονται μονίμως καταγγελίες από τους άλλους και πρόστιμα από την αστυνομία. Αν δεν τους παρακολουθεί κάποιος, δεν μπορούν να κάνουν σωστά ούτε τις μικροδουλειές· είναι τόσο προβληματικοί κι αξιολύπητοι. Αυτές είναι οι εκδηλώσεις των ανθρώπων που δεν έχουν επίπεδο. Πολύ απλά, δεν είναι άχρηστοι κι ανόητοι αυτοί οι άνθρωποι; Μπορούν και πάλι να χρησιμοποιηθούν ως άνθρωποι; Στην πραγματικότητα, τέτοιοι άνθρωποι μπορούν μόνο να καταβάλλουν λίγη σωματική προσπάθεια στον οίκο του Θεού. Όταν πρόκειται για εκκλησιαστικό έργο, δεν μπορούν να το κάνουν· είναι ανίκανοι να κάνουν το οτιδήποτε. Ακόμη και τις εργασίες που απαιτούν σωματική προσπάθεια, δεν μπορούν να τις ολοκληρώσουν μόνοι τους και χρειάζονται και πάλι άλλους να τους δίνουν οδηγίες, να τους επιβλέπουν και να ελέγχουν ό,τι κάνουν. Όταν, όμως, κάνουν εργασίες που απαιτούν σωματική προσπάθεια, πιστεύουν και πάλι ότι είναι κατώτερες των ταλέντων τους, ότι έχουν περισσότερα προσόντα, κι έτσι αποκτούν απείθεια, και μάλιστα παραπονιούνται: «Κοίτα πόσο προβεβλημένοι είναι οι άνθρωποι που κάνουν τεχνικό έργο στους υπολογιστές, που γράφουν άρθρα, που τραγουδούν και χορεύουν ή που ασχολούνται με την υποκριτική! Εγώ, όμως, μπορώ να χειρίζομαι μόνο τη φιλοξενία και το μαγείρεμα και παλεύω όλη μέρα με τα λάδια και την κάπνα. Σε μερικά χρόνια, θα έχω γίνει μια καταβεβλημένη γυναίκα. Κοίτα πόσο αξιολύπητη είμαι!» Νιώθουν μονίμως αρκετά αξιολύπητοι που κάνουν αυτήν τη δουλειά, αλλά ποτέ δεν κάνουν μια παύση για να σκεφτούν γιατί μπορούν να κάνουν μόνο τέτοιες δουλειές. Δεν αξιολογούν κατά πόσο είναι πραγματικά ικανοί να χειριστούν άλλο έργο. Επειδή έχουν χαμηλό επίπεδο, εκνευρίζονται πάντα όταν κάνουν κάποιες εργασίες που απαιτούν σωματική προσπάθεια. Αν είχαν πραγματικά καλό επίπεδο, δεν θα εκνευρίζονταν. Το επίπεδό τους είναι ήδη τόσο χαμηλό που μπορούν να κάνουν μόνο σωματικές εργασίες, κι ωστόσο εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτό είναι κατώτερο των ταλέντων τους. Δεν είναι ανόητοι; Τέτοιοι άνθρωποι είναι πραγματικά ανόητοι. Οι άνθρωποι αυτού του είδους δεν μπορούν να κάνουν σωστά ούτε τις εργασίες που απαιτούν σωματική προσπάθεια. Όταν μαγειρεύουν, φτιάχνουν είτε υπερβολική είτε ανεπαρκή ποσότητα φαγητού και, όσο καιρό κι αν μαγειρεύουν, ακόμα δεν ξέρουν ποιες διαδικασίες πρέπει ν’ ακολουθούν όταν το κάνουν. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτές οι εργασίες είναι κατώτερες των ταλέντων τους, ότι έχουν περισσότερα προσόντα, και θεωρούν ότι δεν θα έπρεπε να κάνουν εργασίες που απαιτούν σωματική προσπάθεια. Πιστεύουν ότι θα έπρεπε να εργάζονται σ’ ένα γραφείο ως γραμματείς, να επωμιστούν κάποιο αντικείμενο του έργου στον οίκο του Θεού ή τουλάχιστον να υπηρετούν ως επικεφαλής εκκλησίας. Δεν είναι αυτό παντελής έλλειψη λογικής; Πες Μου, για ποιο έργο είσαι ικανός; Αν δεν είσαι ικανός για κανενός είδους έργο και σου ζητείται να κάνεις εργασίες που απαιτούν σωματική προσπάθεια ενώ ο οίκος του Θεού εξακολουθεί να σε συντηρεί, δεν σε εξυψώνει αυτό; Κι ωστόσο, παραμένεις δυσαρεστημένος. Δεν είναι πολύ ανεπαρκής η λογική σου; (Ναι.) Άραγε, υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στη λογική και στο επίπεδο; (Ναι.) Το να μην έχει κάποιος αυτογνωσία, να μην ξέρει σε ποια βαθμίδα βρίσκεται το επίπεδό του και να πιστεύει μονίμως ότι το επίπεδό του είναι υψηλό· αυτές δεν είναι εκδηλώσεις χαμηλού επιπέδου; (Ναι.) Οι άνθρωποι καλού επιπέδου θα ξέρουν πώς να αξιολογήσουν τον εαυτό τους και, αφού τον αξιολογήσουν, θα ξέρουν σε ποια βαθμίδα βρίσκεται το επίπεδό τους. Μόλις καθορίσουν ποιο είναι το επίπεδό τους, θα μπορούν να βρουν τη θέση τους στην εκκλησία. Θα νιώθουν άνετα ό,τι κι αν κάνουν, και θα μπορούν να προσεγγίσουν ορθολογικά το καθήκον που κάνουν. Ακόμη κι αν τους ανατεθούν εργασίες που απαιτούν σωματική προσπάθεια, θα νιώθουν ήρεμοι και δικαιωμένοι όταν τις κάνουν· θα υποτάσσονται σ’ αυτό και θα συμφωνούν μ’ αυτό βαθιά μέσα τους, θα αποδέχονται αυτήν τη δουλειά κι αυτήν την εργασία. Αυτό ονομάζεται ορθολογισμός. Αν κάποιος δεν νιώθει ποτέ άνετα όταν κάνει το καθήκον του, αλλά νιώθει μονίμως επιβαρυμένος και σκέφτεται ότι οποιαδήποτε εργασία του ζητείται να κάνει είναι κατώτερη των ταλέντων του, άραγε δεν του λείπει η λογική; (Ναι.)

Μόλις ολοκληρώσαμε τη συζήτησή μας πάνω στην τελευταία από τις έντεκα ικανότητες με βάση τις οποίες αξιολογείται το επίπεδο ενός ανθρώπου· την ικανότητα καινοτομίας. Τώρα που συναναστραφήκαμε πάνω σ’ αυτές τις έντεκα ικανότητες, σας είναι πλέον κάπως πιο ξεκάθαρο το δικό σας επίπεδο; (Ναι.) Μπορείτε να το αξιολογήσετε, λοιπόν; Μπορείτε να αξιολογήσετε με ακρίβεια ποιο πραγματικά είναι το επίπεδό σας; Υπάρχει ένα πρότυπο αξιολόγησης όταν πρόκειται να καθορίσεις κατά πόσο το επίπεδό σου είναι καλό, μέτριο, χαμηλό ή ανύπαρκτο· δεν μπορείς να το εξετάσεις μόνο από μία πτυχή, πρέπει να αξιολογηθεί συνολικά. Ποιες πτυχές, λοιπόν, θα πρέπει να εξετάζονται για να αξιολογηθεί ποιο είναι το επίπεδο ενός ανθρώπου; Κρίνοντας από τις εκδηλώσεις των έντεκα ικανοτήτων πάνω στις οποίες συναναστραφήκαμε, για να αξιολογηθεί κάποιος ως άνθρωπος καλού επιπέδου πρέπει, τουλάχιστον, να διαθέτει κάποιες σχετικά σημαντικές ικανότητες. Σκεφτείτε μια στιγμή το εξής: Ποιες από τις έντεκα ικανότητες είναι οι κύριες ικανότητες που μπορούν να δείξουν ότι ένας άνθρωπος έχει καλό επίπεδο; Μπορείτε να το αξιολογήσετε αυτό; Η σειρά ιεράρχησης θα πρέπει να είναι από την τελευταία προς την πρώτη ικανότητα: Ένας άνθρωπος καλού επιπέδου θα πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον ικανότητα καινοτομίας· ακολουθεί η ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων, η ικανότητα λήψης αποφάσεων και η ικανότητα ανταπόκρισης στα πράγματα· έπειτα είναι η ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων, η ικανότητα κρίσης και η νοητική ικανότητα· τέλος είναι η ικανότητα αποδοχής των πραγμάτων, η ικανότητα κατανόησης, η ικανότητα αντίληψης των πραγμάτων και η ικανότητα μάθησης. Αυτή είναι η σειρά ιεράρχησης. Γιατί είναι αντεστραμμένη η σειρά; Η αρχική σειρά ιεράρχησης ήταν από τη χαμηλότερη προς την υψηλότερη, αλλά για να αξιολογηθεί ένας άνθρωπος καλού επιπέδου, είναι από την υψηλότερη προς τη χαμηλότερη. Ένας άνθρωπος καλού επιπέδου πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον ικανότητα καινοτομίας. Αυτό επιτυγχάνεται με τη προϋπόθεση ότι διαθέτει ήδη ικανότητα λήψης αποφάσεων, ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων και ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων. Αν μπορείς να έχεις γνώση των πραγμάτων, ν’ αναγνωρίζεις και να κρίνεις τα πράγματα και παράλληλα διαθέτεις ικανότητα αντίληψης των πραγμάτων, κι έπειτα μπορείς να καινοτομείς, τότε είσαι άνθρωπος καλού επιπέδου. Τέτοιοι άνθρωποι είναι όσοι έχουν ηγετική ικανότητα και είναι ικανοί να εισέλθουν στο επίπεδο της λήψης αποφάσεων· είναι ταλαντούχοι ως επικεφαλής και μπορούν να προεδρεύουν σε συγκεκριμένο πεδίο του έργου. Αυτοί είναι άνθρωποι καλού επιπέδου. Οι άνθρωποι μέτριου επιπέδου είναι εκείνοι στους οποίους όλες οι ικανότητες, από την ικανότητα καινοτομίας έως την ικανότητα μάθησης, είναι μέτριες από κάθε άποψη. Όταν ενεργούν, τόσο η αποδοτικότητά τους όσο και τα αποτελέσματά τους είναι μέτρια. Αυτοί είναι άνθρωποι μέτριου επιπέδου. Ποια είναι η κύρια εκδήλωση των ανθρώπων μέτριου επιπέδου; Ότι δεν αντιλαμβάνονται και δεν κατανοούν τις αρχές σε βάθος και με μεγάλη ακρίβεια. Όταν τις υλοποιούν και τις κάνουν πράξη, υπάρχουν πάντα κενά και αποκλίσεις. Μονίμως τους ξεφεύγουν πράγματα, ξεχνάνε το ένα και το άλλο, και δεν μπορούν να λάβουν τα πάντα υπόψη συνολικά. Για παράδειγμα, επιλέγονται ως επικεφαλής εκκλησίας, αλλά δεν μπορούν ν’ αναλάβουν τα ηνία σε όλες τις πτυχές του έργου συνολικά. Όταν είναι υπεύθυνοι για το ευαγγελικό έργο, εστιάζουν μόνο στο ευαγγελικό έργο και δεν μπορούν ν’ ασχοληθούν με άλλο έργο. Μπορεί να βοηθούν να προχωρήσει το ευαγγελικό έργο, αλλά δεν έχουν χρόνο να ρωτήσουν για το κειμενικό έργο ή το έργο παραγωγής ταινιών. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή το επίπεδό τους είναι συνολικά μέτριο και μπορούν να χειριστούν μόνο μία πτυχή του έργου· μόλις και μετά βίας καταφέρνουν να είναι ικανοί σ’ ένα πεδίο του έργου, αλλά μόλις τους ζητηθεί να φροντίσουν κι άλλο έργο, παραπονιούνται με πικρία και πελαγώνουν, μην μπορώντας να κάνουν καλά κανένα έργο. Στο έργο τους, πρέπει πάντα να υπάρχει κάποιος που επιβλέπει, υπενθυμίζει, επιθεωρεί και ελέγχει ό,τι κάνουν. Πρέπει πάντα να υπάρχει κάποιος δίπλα τους για να τους υποστηρίζει, να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια, να τονίζει κατ’ επανάληψη τις αρχές του έργου, τις διάφορες αποκλίσεις και τα τυχόν κενά που είναι πιθανό να προκύψουν. Πρέπει πάντα να υπάρχει κάποιος να τους υπενθυμίζει. Γιατί χρειάζονται πάντα κάποιον να τους υπενθυμίζει και να τους δίνει οδηγίες; Όχι επειδή έχουν ανεπαρκή εργασιακή εμπειρία, αλλά επειδή το επίπεδό τους είναι μέτριο. Δεν μπορούν να προβλέψουν τις περιστάσεις και τα προβλήματα που είναι πιθανό να προκύψουν, ή αυτά που μπορούν να προβλέψουν είναι πολύ περιορισμένα. Επομένως, πρέπει πάντα να υπάρχει κάποιος δίπλα τους για να τους καθοδηγεί, να τους ελέγχει και να τους παρακολουθεί, καθώς είναι συχνά απαραίτητο να βλέπει πώς τα πάνε. Όταν ελέγχει κάποιος πώς τα πάνε, αποδεικνύεται ότι είτε δεν έχουν κάνει αυτό το αντικείμενο του έργου είτε έχουν ξεχάσει το άλλο αντικείμενο του έργου· διαφορετικά, έχουν παραμελήσει κάποια πτυχή ή δεν ξέρουν πώς να προχωρήσουν, κι ωστόσο και πάλι δεν ξέρουν ποιον να ρωτήσουν ή πως να αναζητήσουν, κι ακόμα περιμένουν. Με λίγα λόγια, η εργασιακή τους ικανότητα είναι πολύ μέτρια. Αυτό το «μέτρια» δεν έχει καμία σχέση με το πόσο αποφασισμένοι είναι, το πόσο δυνατοί είναι, το πόσο τους αρέσει να κάνουν έργο ή το πόσο μπορούν να υπομείνουν κακουχίες και να πληρώσουν ένα τίμημα· δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτά. Αντιθέτως, αναφέρεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι η εργασιακή τους ικανότητα είναι μέτρια. Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι καλού επιπέδου ουσιαστικά δεν κάνουν σημαντικά λάθη στο έργο τους. Οι αρχές, η κατεύθυνση και το συνολικό πλαίσιο που ακολουθούν είναι κατά βάση ακριβή. Παρόλο που μπορεί συχνά να παραβλέπουν κάποιες μικρολεπτομέρειες, αυτές οι λεπτομέρειες δεν επηρεάζουν την αποδοτικότητα και τα αποτελέσματα του συνολικού έργου. Αυτοί είναι άνθρωποι καλού επιπέδου. Ασφαλώς, κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Ακόμη και οι άνθρωποι καλού επιπέδου μπορεί να έχουν κάποια μικρά κενά στο έργο τους, κάποιες φορές να παραβλέψουν στιγμιαία κάτι ή να παραμελήσουν ελαφρώς ένα αντικείμενο του έργου, επειδή πρόσφατα ήταν απασχολημένοι μ’ ένα άλλο. Ωστόσο, σε ό,τι έχει να κάνει αποκλειστικά με το επίπεδό τους, μπορούν γρήγορα ν’ αντιστρέψουν τα πράγματα, να τα διαχειριστούν και να τα ελέγξουν, διασφαλίζοντας ότι το συνολικό έργο ουσιαστικά δεν έχει σφάλματα κι ότι το συνολικό έργο εκτελείται σε εναρμόνιση με τις αλήθεια-αρχές, τις εργασιακές ρυθμίσεις ή τις διατάξεις των διοικητικών διαταγμάτων και προχωρά οργανωμένα. Ακόμη κι όταν εμφανίζονται αντίχριστοι ή κακοί άνθρωποι για να προκαλέσουν αναστατώσεις εντός του πεδίου του έργου τους, εκείνοι χειρίζονται γρήγορα την κατάσταση, επειδή διαθέτουν την ικανότητα ανταπόκρισης στα πράγματα. Χειρίζονται και λύνουν το ζήτημα με την πρώτη ευκαιρία, διασφαλίζοντας ότι το εκκλησιαστικό έργο επανέρχεται γρήγορα στη σωστή τροχιά κι ότι δεν επηρεάζεται το περιβάλλον, ώστε οι αδελφοί και ο αδελφές να κάνουν το καθήκον τους. Ακόμη κι όταν προκύπτουν απρόβλεπτες περιστάσεις, οι άνθρωποι καλού επιπέδου ξέρουν πώς να τις χειριστούν. Ακόμη κι αν δεν έχουν χειριστεί στο παρελθόν τέτοιες περιστάσεις, ξέρουν πώς ν’ αναζητήσουν τις αρχές. Επειδή διαθέτουν την ικανότητα αναγνώρισης, κρίσης και αντίληψης των πραγμάτων, λύνουν γρήγορα τα προβλήματα σύμφωνα με τις αρχές. Έχουν οπωσδήποτε την ικανότητα να λύνουν προβλήματα. Οι ικανότητές τους ν’ αναγνωρίζουν τα πράγματα, ν’ ανταποκρίνονται στα πράγματα και να κρίνουν τους δίνουν τη δυνατότητα να αποκλιμακώνουν και να κατευνάζουν τις απρόσμενες περιστάσεις, επιτυγχάνοντας τη διαφύλαξη της κανονικής και οργανωμένης προόδου του εκκλησιαστικού έργου και τη διαφύλαξη των συμφερόντων του οίκου του Θεού και διασφαλίζοντας ότι τέτοιες περιστάσεις δεν θα ξανασυμβούν ή δεν θα παραμείνουν σε όξυνση για εκτεταμένο χρονικό διάστημα. Ταυτόχρονα, τόσο οι αρχές με βάση τις οποίες χειρίζονται τα πράγματα όσο και τα τελικά αποτελέσματα που επιτυγχάνουν εξυπηρετούν τη διασφάλιση των συμφερόντων του οίκου του Θεού. Η υψηλή αποδοτικότητα και τα καλά αποτελέσματα είναι αυτό που μπορούν να πετύχουν στο έργο τους οι άνθρωποι καλού επιπέδου. Ωστόσο, όταν άνθρωποι μέτριου επιπέδου χειρίζονται προβλήματα που προκύπτουν στο εκκλησιαστικό έργο ή στην καθημερινή ζωή, πελαγώνουν κάπως και δυσκολεύονται λίγο. Συχνά, χειρίζονται τα προβλήματα με ανεπαρκή και πολύ αργό τρόπο. Για ζητήματα που θα έπρεπε να λυθούν σε μια δυο μέρες, επειδή δεν μπορούν να τα αντιληφθούν, μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν και μπορεί να χρειαστεί να συλλογίζονται για τρεις έως πέντε μέρες. Δεν μπορούν να πάρουν τελεσίδικες αποφάσεις για ν’ αντιστρέψουν τα πράγματα, αλλά, αντιθέτως, είναι αβοήθητοι και μπορούν μόνο ν’ αφήσουν τα πράγματα να συνεχίσουν να επιδεινώνονται. Μπορούν να χειρίζονται μόνο κάποιες απλές εργασίες, όπως να επαληθεύουν γεγονότα, να ρωτάνε τους αρμόδιους για την κατάσταση ή να ξεκαθαρίζουν τα προβλήματα και να τα αναφέρουν στους ανωτέρους. Για προβλήματα που οι άλλοι μπορούν να λύσουν σε δυο μέρες, εκείνοι μπορεί να χρειαστούν μισό μήνα. Παρόλο που τα προβλήματα λύνονται στο τέλος, η παρατεταμένη καθυστέρηση προκαλεί κάποιες απώλειες στο εκκλησιαστικό έργο. Το συγκεκριμένο διάστημα, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να παραπλανηθούν από αντίχριστους, κάποιες προσφορές μπορεί να χαθούν ή κάποια αντικείμενα του έργου μπορεί να υποστούν απώλειες επειδή τα προβλήματα δεν λύθηκαν άμεσα. Παρόλο που παρέχεται μετέπειτα αποζημίωση ή ανταμοιβή και οι άνθρωποι που έπρεπε να αντιμετωπιστούν τελικά αντιμετωπίζονται, τα αποτελέσματα και η αποδοτικότητα είναι πολύ μέτρια. Είναι σαν την πυρόσβεση: Οι άνθρωποι καλού επιπέδου τα καταφέρνουν να σβήνουν φωτιές, επιτυγχάνοντας καλά αποτελέσματα και αποτρέποντας τις οικονομικές απώλειες. Ωστόσο, οι άνθρωποι μέτριου επιπέδου, λόγω ακατάλληλων μεθόδων, έλλειψης μέτρων έκτακτης ανάγκης, αργής αντίδρασης και ανικανότητας να πάρουν τελεσίδικες αποφάσεις και να συλλάβουν τα κύρια σημεία για την επίλυση του προβλήματος, καταλήγουν να προκαλούν μεγαλύτερες απώλειες. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Είμαι πρόθυμος να παράσχω αποζημίωση για τις απώλειες που προκάλεσα». Αν πρόκειται μόνο για οικονομική απώλεια, η αποζημίωση μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αν, όμως, έρθεις αντιμέτωπος με τις συλλήψεις του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και δεν καταφέρεις να χειριστείς κατάλληλα το ζήτημα, προκαλώντας απώλειες στο εκκλησιαστικό έργο, άραγε μπορείς να δώσεις αποζημίωση γι’ αυτό; Έχεις την οικονομική δυνατότητα να παράσχεις αποζημίωση για το κόστος του έργου που καθυστέρησε και του χρόνου που χάθηκε; Όταν συμβαίνουν απρόσμενα γεγονότα, επειδή στους ανθρώπους μέτριου επιπέδου η ικανότητα ανταπόκρισης στα πράγματα, η ικανότητα κρίσης, η ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων ή ακόμα και η ικανότητα λήψης αποφάσεων είναι όλες μέτριες, αυτοί οι άνθρωποι χειρίζονται τα προβλήματα με αργό ρυθμό και με εξαιρετικά χαμηλή αποδοτικότητα, ενώ και τα μέτρα έκτακτης ανάγκης που λαμβάνουν είναι αναποτελεσματικά, οδηγώντας τελικά σε ανεπαρκή αποτελέσματα του έργου και σε κάποιες απώλειες. Παρόλο που τα προβλήματα λύνονται στο τέλος, επειδή προκύπτουν παρατεταμένες καθυστερήσεις και μειώνεται η αποδοτικότητα, αυτό συνιστά απώλεια. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται ως άνθρωποι μέτριου επιπέδου. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αυτό δεν είναι δίκαιο. Κατέβαλαν κι αυτοί προσπάθεια, εργάστηκαν σκληρά και έλυσαν τα προβλήματα. Πώς μπορείς και πάλι να λες ότι το επίπεδό τους είναι μέτριο;» Η αξιολόγηση τέτοιων ζητημάτων δεν μπορεί να βασίζεται σε αισθήματα ή συναισθήματα. Μιλώντας αντικειμενικά και δίκαια και ως προς τη βαθμίδα στην οποία μπορεί να φτάσει το επίπεδο ενός ανθρώπου, το επίπεδό σου είναι μέτριο. Γιατί είναι μέτριο; Επειδή υπάρχουν άνθρωποι με υψηλότερο επίπεδο από σένα· σε περιπτώσεις όπου η ανθρώπινη φύση τους είναι περίπου ίδια με τη δική σου, οι άνθρωποι καλού επιπέδου χειρίζονται προβλήματα με μεγαλύτερη αποδοτικότητα και καλύτερα αποτελέσματα από σένα και οι απώλειες είναι μικρότερες από τις δικές σου. Επομένως, το επίπεδό σου μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο μέτριο. Κατάλαβες; (Ναι.) Ο λόγος για τον οποίο τέτοιοι άνθρωποι χαρακτηρίζονται μέτριου επιπέδου είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι καλού επιπέδου που επιτυγχάνουν μεγαλύτερη αποδοτικότητα και καλύτερα αποτελέσματα στις ενέργειές τους από ό,τι αυτοί. Επομένως, το επίπεδο τέτοιων ανθρώπων είναι μέτριο. Αυτή η εξήγηση είναι δίκαιη και εύλογη. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχουν ειλικρίνεια και κάνουν αυτήν την εργασία με όλη τους την καρδιά· έχουν υπομείνει πολλές κακουχίες και δεν έχουν πληρώσει και μικρό τίμημα». Τι όφελος έχει να ειπωθεί αυτό; Μήπως αυτό σημαίνει ότι έχουν καλό επίπεδο; Όπως κι αν είναι η ανθρώπινη φύση τους, τα αισθήματά τους ή οι επιθυμίες τους, αποκλειστικά και μόνο ως προς το επίπεδό τους, αυτές είναι εκδηλώσεις μέτριου επιπέδου.

Ποιες είναι οι εκδηλώσεις των ανθρώπων χαμηλού επιπέδου; Αν το εξετάσει κανείς από την οπτική των διαφόρων ικανοτήτων, οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου διαθέτουν συγκριτικά κάποια ικανότητα μάθησης και κάποια ικανότητα αντίληψης των πραγμάτων. Όταν μαθαίνουν κάποιες γνώσεις, θεωρίες ή επαγγελματικές δεξιότητες ή κάποια ακαδημαϊκά αντικείμενα, μπορούν να τα θυμηθούν ξεκάθαρα και με ακρίβεια, καταγράφοντας τα κύρια σημεία στα σημειωματάριά τους. Επειδή έχουν λάβει μόρφωση, η ικανότητά τους να αντιλαμβάνονται τα πράγματα δεν είναι πολύ χαμηλή· μπορεί να φτάσει σε μέτρια βαθμίδα. Ωστόσο, δεν διαθέτουν τις ικανότητες που έπονται της ικανότητας κατανόησης, όπως η ικανότητα αποδοχής των πραγμάτων και η ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων. Με άλλα λόγια, οι ικανότητές τους παραμένουν περιορισμένες στη μάθηση και την κατανόηση θεωριών, γνώσεων, τεχνικών δεξιοτήτων ή επαγγελμάτων σε επίπεδο διατύπωσης. Υστερούν όταν πρόκειται να δουν ανθρώπους, να χειριστούν ζητήματα, να λύσουν προβλήματα και να υλοποιήσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις στην αληθινή ζωή. Οι ικανότητές τους παραμένουν περιορισμένες στην ικανότητα μάθησης και την ικανότητα αντίληψης των πραγμάτων· μπορούν να αποκτήσουν ικανότητα κατανόησης, αλλά υστερούν ως προς την ικανότητα αποδοχής των πραγμάτων. Οι άνθρωποι που διαθέτουν την ικανότητα αποδοχής των πραγμάτων μπορούν να γνωρίζουν σε ποια πράγματα της αληθινής ζωής αντιστοιχούν αυτές οι αρχές, οι θεωρίες και οι θεμελιώδεις έννοιες, καθώς και ποια πράγματα είναι πρακτικά και εφαρμόσιμα, ποια δεν είναι πρακτικά, ποια είναι κατάλληλα για τους ίδιους και ποια όχι. Ωστόσο, οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν μπορούν να δουν αυτά τα πράγματα. Για παράδειγμα, υπάρχουν στο διαδίκτυο διάφορες γνώσεις για την υγεία και ποικίλο υλικό για τη σωματική άσκηση. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου μπορούν να μάθουν από αυτούς τους πόρους πώς να κάνουν σωματική άσκηση και να φροντίζουν τον εαυτό τους. Διαθέτουν ικανότητα μάθησης, ικανότητα αντίληψης των πραγμάτων και ικανότητα κατανόησης, ενώ ξέρουν και πώς να βρίσκουν αυτό που τους αρέσει. Ωστόσο, οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν μπορούν ν’ αναγνωρίσουν ποια από αυτά τα πράγματα είναι πρακτικά, αποτελεσματικά και πραγματικά απαραίτητα για τους ανθρώπους. Υστερούν ως προς την ικανότητα αποδοχής των πραγμάτων. Σήμερα, λέει στο διαδίκτυο ότι το σπανάκι στον ατμό με τόφου είναι πολύ θρεπτικό, οπότε το τρώνε κάθε μέρα. Όμως, αφού συνεχίσουν να το τρώνε για ένα διάστημα, δεν έχουν ιδέα ποιες είναι οι επιδράσεις του ή αν έχει το αποτέλεσμα που υποστηρίζεται στο διαδίκτυο. Αργότερα, λέει στο διαδίκτυο ότι το σπανάκι και το τόφου δεν είναι συμβατά μεταξύ τους και, μόλις το ακούσουν αυτό, δεν τρώνε ποτέ ξανά σπανάκι στον ατμό με τόφου. Όσο για το κατά πόσο το σπανάκι και το τόφου είναι πραγματικά πολύ θρεπτικά ή ασύμβατα μεταξύ τους, δεν ξέρουν και δεν πρόκειται να ρωτήσουν· ξέρουν μόνο πώς ν’ ακολουθούν κάτι στα τυφλά. Στις μέρες μας, η πληροφόρηση είναι εξαιρετικά αναπτυγμένη· διάφορες ειδήσεις είναι ιδιαίτερα περίπλοκες. Δεν μπορούν ν’ αναγνωρίσουν τι είναι δίκαιο και τι άδικο ή τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Διαβάζουν και ακούνε τα πάντα, θεωρώντας πως οτιδήποτε δεν έχουν ακούσει παλιότερα, οτιδήποτε καινούριο ή φαινομενικά βαθυστόχαστο θα πρέπει να είναι καλό. Για παράδειγμα, λέει στο διαδίκτυο ότι η κατανάλωση σοκολάτας κάνει καλό στην καρδιά, οπότε τρώνε σοκολάτα κάθε μέρα. Ως αποτέλεσμα, παθαίνουν καούρα, βγάζουν πληγές στο στόμα, έχουν κόκκινα μάτια και αποκτούν εμβοές. Στην πραγματικότητα, αυτό που διάβασαν έλεγε ότι η κατανάλωση σοκολάτας με μέτρο κάνει καλό στην καρδιά, αλλά εκείνοι δεν θυμόντουσαν τις λέξεις «με μέτρο». Είναι ανίκανοι να συλλάβουν το κύριο σημείο και καταλήγουν να κάνουν κακό στον εαυτό τους. Λίγες μέρες αργότερα, λέει πλέον στο διαδίκτυο: «Η κατανάλωση σοκολάτας κάνει κακό στην καρδιά και η υπερβολική κατανάλωσή της μπορεί, επίσης, να προκαλέσει απόκτηση βάρους». Οι άνθρωποι που μπορούν ν’ αναγνωρίσουν τα πράγματα ξέρουν ότι η υπερβολική κατανάλωση κάνει κακό στον οργανισμό, αλλά ότι η κατανάλωση με μέτρο δεν πειράζει. Ωστόσο, εκείνοι δεν μπορούν να το αναγνωρίσουν αυτό· αφού το ακούνε αυτό, σταματάνε εντελώς να τρώνε σοκολάτα. Ταλαντεύονται από το ένα άκρο στο άλλο, κλίνουν είτε πολύ προς τα αριστερά είτε πολύ προς τα δεξιά, κι ωστόσο νομίζουν ότι είναι στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων: «Κοίτα να δεις, τρώω ό,τι λέει το διαδίκτυο ότι κάνει καλό· δεν τρώω ό,τι λέει ότι κάνει κακό. Είμαι ένας άνθρωπος που συμβαδίζει με τις τάσεις της εποχής». Στην πραγματικότητα, είναι άνθρωποι χωρίς καμία ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων, μπερδεμένα άτομα που ακολουθούν στα τυφλά το πλήθος. Υπάρχουν κάθε λογής πληροφορίες στο διαδίκτυο και οι περισσότεροι ισχυρισμοί είναι ανακριβείς. Ασφαλώς, κάποιες λίγες πληροφορίες και ορισμένοι ισχυρισμοί είναι σωστά. Πρέπει να μπορείς να τα αναγνωρίσεις. Όσο για το ποιες πληροφορίες να αποδεχθείς, πρέπει να το αξιολογείς με βάση τις ανάγκες σου, κατά πόσο είναι ωφέλιμο για σένα και κατά πόσο οι πληροφορίες είναι θετικές. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν διαθέτουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν τέτοια πράγματα. Υστερούν σε όλες τις ικανότητες από την ικανότητα αποδοχής των πραγμάτων και μετά. Παραμένουν περιορισμένοι στη μάθηση και την κατανόηση των πραγμάτων σε επίπεδο κειμένου, θεωρίας και γνώσεων, αφού διαθέτουν κάποια ικανότητα κατανόησης. Ωστόσο, σε ό,τι έχει να κάνει με την περαιτέρω αναγνώριση της ορθότητας διαφόρων ισχυρισμών και το κατά πόσο είναι πολύτιμοι και ουσιαστικοί, οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν έχουν την ικανότητα να το κρίνουν και να το αναγνωρίσουν αυτό. Κι έπειτα είναι η ικανότητα ανταπόκρισης στα πράγματα, την οποία οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου ομοίως δεν διαθέτουν. Όταν πρόκειται για διάφορα προβλήματα που ανακύπτουν στην αληθινή ζωή ή στο μονοπάτι της επιβίωσης, δεν μπορούν να τα χειριστούν με βάση τις αλήθεια-αρχές που γνωρίζουν ή που έχουν συλλάβει. Όσα λόγια και δόγματα κι αν μπορούν να ξεστομίζουν, είναι κενά και ανεφάρμοστα. Όταν πρόκειται για προβλήματα που προκύπτουν γύρω τους ή στο μονοπάτι της επιβίωσης, βασίζονται στα δικά τους φθηνά κόλπα για να τα αντιμετωπίσουν· απλώς προσπαθούν να αποφεύγουν τις απώλειες κι αυτό είναι όλο, ενώ δεν καταφέρνουν να φτάσουν στο επίπεδο να βιώσουν, να αντιληφθούν ή να επαληθεύσουν τις αρχές που έχουν συλλάβει. Επιπλέον, οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν έχουν ούτε νοητική ικανότητα. Με άλλα λόγια, όταν προκύπτει οποιοδήποτε πρόβλημα, δεν μπορούν να συνοψίσουν τα πράγματα ούτε ν’ αναγνωρίσουν την ουσία του ίδιου του ζητήματος, τη βασική αιτία πίσω από αυτό ή τις συνέπειες στις οποίες μπορεί να οδηγήσει στο μέλλον. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν ξέρουν καθόλου πώς να σκέφτονται αυτά τα πράγματα, πόσο μάλλον να εφαρμόζουν την αλήθεια ή τις αρχές και τους νόμους διαφόρων πραγμάτων που έχουν συλλάβει, για να αντιμετωπίσουν και να χειριστούν τέτοια προβλήματα. Επειδή το επίπεδό τους είναι χαμηλό, το σκεπτικό τους είναι απλοϊκό και επιφανειακό και η οπτική τους πάνω στα διάφορα ζητήματα παρεκκλίνει. Επιπλέον, αυτό που είναι ακόμα πιο προβληματικό είναι ότι δεν ξέρουν από ποια οπτική μπορούν να βλέπουν σωστά τα πράγματα. Επομένως, δεν μπορούν να δουν την ουσία σε τίποτα ούτε μπορούν να κρίνουν την ορθότητα ή το δίκαιο και το άδικο σε τίποτα. Χωρίς κρίση, δεν μπορούν ν’ αναγνωρίσουν· ασφαλώς, λοιπόν, δεν έχουν ούτε ικανότητα ανταπόκρισης στα πράγματα, πόσο μάλλον ικανότητα λήψης αποφάσεων. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου ξέρουν επίσης τι να τρώνε και τι να φοράνε κάθε μέρα και μπορούν να διαχειρίζονται την καθημερινή τους ζωή». Το να έχει κανείς επίπεδο δεν σημαίνει αυτό. Το να έχει κανείς επίπεδο σημαίνει να μπορεί να χειρίζεται διάφορα ουσιαστικά προβλήματα που απαντώνται στη ζωή και στο μονοπάτι της επιβίωσης, σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές που κατανοεί. Τα διάφορα προβλήματα που απαντώνται στη ζωή περιλαμβάνουν την αξιολόγηση ενός ανθρώπου, τον χειρισμό ενός ζητήματος και ούτω καθεξής. Τα προβλήματα που απαντώνται στο μονοπάτι της επιβίωσης περιλαμβάνουν την αντιμετώπιση κύριων ζητημάτων σωστού και λάθους, τα περιβάλλοντα που ρυθμίζει για σένα ο Θεός, την κυριαρχία του Θεού, ζητήματα που αφορούν τις προοπτικές και τον προορισμό, καθώς και τον τρόπο επιλογής της μελλοντικής πορείας, και ούτω καθεξής· όλα αυτά ανήκουν στα προβλήματα που σχετίζονται με την επιβίωση. Αν κάποιος δεν έχει την ικανότητα να χειρίζεται τα προβλήματα που προκύπτουν στη ζωή ή στο μονοπάτι της επιβίωσης, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει ικανότητα λήψης αποφάσεων. Τέτοιοι άνθρωποι είναι διανοητικά κενοί, οπότε το να μιλάει κανείς για ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων στην περίπτωσή τους είναι κάπως άστοχο. Ασφαλώς, η τελευταία ικανότητα, η ικανότητα καινοτομίας, είναι ακόμα περισσότερο άφταστη για τους ανθρώπους χαμηλού επιπέδου. Είναι σαν να συζητάμε αν το λιοντάρι ή η τίγρη είναι ο βασιλιάς των ζώων. Αν μη τι άλλο, και τα δύο ζώα είναι υποψήφιοι που έχουν τα προσόντα, επειδή και τα λιοντάρια και οι τίγρεις διαθέτουν τον αέρα και τις ικανότητες ενός κυβερνήτη ανάμεσα στα ζώα. Το καθένα τους έχει τη δική του δύναμη και, αν συγκριθούν μεταξύ τους, μπορούν να θεωρηθούν ισότιμα, γεγονός που σημαίνει ότι έχουν τα προσόντα να ανταγωνιστούν για τον τίτλο του βασιλιά των ζώων. Αν συγκρίνεις γκνου, ελάφια ή γιακ με τα λιοντάρια και τις τίγρεις για να αποφασίσεις ποιος είναι ο βασιλιάς των ζώων, οι άνθρωποι θα γελάνε μαζί σου. Γιατί θα γελάνε μαζί σου; (Επειδή αυτά τα ζώα δεν είναι συγκρίσιμα.) Δεν είναι στο ίδιο επίπεδο, δεν είναι στην ίδια κατηγορία βάρους, δεν είναι συγκρίσιμα. Ομοίως, οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν έχουν σκέψεις και δεν διαθέτουν την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης οποιουδήποτε ανθρώπου, γεγονότος ή πράγματος σε διανοητικό επίπεδο. Επομένως, δεν αξίζει καν τον κόπο να μιλήσουμε για το κατά πόσο τέτοιοι άνθρωποι διαθέτουν την ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων. Η ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων είναι σχετικά προχωρημένη και υπάρχει στους ανθρώπους καλού επιπέδου. Τότε, η ικανότητα καινοτομίας ακόμη περισσότερο υπάρχει στους ανθρώπους καλού επιπέδου. Η ικανότητα καινοτομίας κρίνεται από την ικανότητα ενός ανθρώπου να χειρίζεται πρακτικά οτιδήποτε στην αληθινή ζωή. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου όχι μόνο δεν έχουν σκέψεις και βήματα σε οτιδήποτε κάνουν, αλλά δεν έχουν ούτε και οποιαδήποτε ικανότητα να διεκπεραιώνουν πράγματα, οπότε δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχουν οποιαδήποτε ικανότητα καινοτομίας. Ποιες ικανότητες έχουν, λοιπόν, οι άνθρωποι που δεν έχουν επίπεδο; Οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν έχουν επίπεδο έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Δεν έχουν προτερήματα. Από πλευράς εκφραστικής ικανότητας, δεν έχουν καθόλου· από πλευράς τεχνικών ή επαγγελματικών προτερημάτων, επίσης δεν έχουν καθόλου· ακόμη και στην εκτέλεση της απλούστερης εργασίας, όπως το καθάρισμα, δεν έχουν γρήγορες και συγκεκριμένες λύσεις, βήματα ή τάξη. Από την εκτέλεση μιας απλής δουλειάς, μπορείς να δεις ακριβώς ποια είναι τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που δεν έχουν επίπεδο. Το πιο εμφανές χαρακτηριστικό των ανθρώπων που δεν έχουν επίπεδο είναι ότι υστερούν σε ικανότητα από κάθε άποψη. Με απλά λόγια, δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε την ίδια τους τη ζωή ή τις πιο βασικές τους ανάγκες· όλα αυτά είναι σε απόλυτη αταξία και δεν βασίζονται σε καμία αρχή. Η πιο ακριβής περιγραφή για τους ανθρώπους που δεν έχουν επίπεδο είναι ότι δεν μπορούν να πετύχουν τίποτα και ζουν αποκλειστικά και μόνο για να ικανοποιούν τις βασικές καθημερινές τους ανάγκες· τίποτα περισσότερο. Έχουμε εξηγήσει ξεκάθαρα όλες τις διαφορετικές εκδηλώσεις των ανθρώπων με διαφορετικά επίπεδα, καθώς και τα χαρακτηριστικά του επιπέδου και των ικανοτήτων που διαθέτουν. Αν έχετε κατανοήσει, θα μπορείτε να μάθετε πώς να διακρίνετε και να μεταχειρίζεστε ανθρώπους διαφορετικών επιπέδων.

Έχοντας συναναστραφεί πάνω στο τι είναι επίπεδο, καθώς και στο πώς διαχωρίζονται οι βαθμίδες και τα είδη των επιπέδων των ανθρώπων, αφού τα ακούσατε όλα αυτά, αποκομίσατε κανένα όφελος; (Ναι.) Ξέρετε πραγματικά ότι είναι χαμηλό το επίπεδό σας; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν καθόλου επίπεδο λένε: «Πώς γίνεται να μην έχω καθόλου επίπεδο; Ακόμη κι αν το επίπεδό μου ήταν μέτριο ή χαμηλό, και πάλι δεν θα υπήρχε πρόβλημα». Κανένας δεν θέλει να εμπίπτει στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν έχουν καθόλου επίπεδο, να είναι ένας ηλίθιος, ένας ανόητος ή ένας άχρηστος, αλλά, όπως τα φέρνει η τύχη, κάποιοι άνθρωποι, αν αξιολογήσουν τον εαυτό τους με βάση τις κύριες εκδηλώσεις τους και τα αποτελέσματα από την εκτέλεση του καθήκοντός τους όλα αυτά τα χρόνια, πραγματικά εμπίπτουν στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν έχουν καθόλου επίπεδο. Μήπως αυτό κάνει κάποιους ανθρώπους αρνητικούς; Όταν πολλά πράγματα δεν γίνονται σαφή, οι άνθρωποι σκέφτονται βλακωδώς το εξής: «Έχω ικανότητες, έχω δυνατότητες, είμαι σοφός, το επίπεδό μου δεν είναι κακό, είμαι ευγενής, είμαι κάποιος στη βασιλεία του Θεού, είμαι ένας πυλώνας, ένας στυλοβάτης» και παραμένουν βλακωδώς γαντζωμένοι στους ευσεβείς τους πόθους, νιώθουν πολύ καλά, έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση και σκέφτονται ότι έχουν προοπτικές και ελπίδα· δεν είναι αρνητικοί και ζουν με σκοπό. Ωστόσο, μόλις μάθουν τα πραγματικά δεδομένα, θλίβονται και σκέφτονται: «Δεν σημαίνει αυτό ότι δεν έχω ελπίδα σωτηρίας;» και πέφτουν σε αρνητική κατάσταση. Αν αυτά τα πράγματα δεν γίνουν σαφή, οι άνθρωποι είναι βλακωδώς αλαζονικοί· όσο πιο ανόητος είναι ένας άνθρωπος τόσο πιο αλαζονικός γίνεται και τόσο πιο απεριόριστη γίνεται η αλαζονεία του. Όσοι είναι έξυπνοι, αφού αποδεχθούν την παροχή της αλήθειας όλα αυτά τα χρόνια, θα κάνουν αυτοκριτική και θα εξετάσουν τον εαυτό τους, θα συγκρίνουν την αλήθεια με τον εαυτό τους και σταδιακά οι αποκαλύψεις της αλαζονικής τους διάθεσης θα μειωθούν. Όσο πιο χαμηλό είναι το επίπεδο ενός ανθρώπου τόσο πιο βλακωδώς αλαζονικός είναι. Δεν υπάρχει ένα ρητό που λέει: «Είναι ένα τίποτα, κι ωστόσο δεν υποκλίνονται σε κανέναν»; Αυτό το ρητό είναι αρκετά εύστοχο· όσοι είναι ένα τίποτα δεν υποκλίνονται σε κανέναν. Γιατί; Επειδή το επίπεδό τους είναι πολύ χαμηλό. Σε ποιον βαθμό; Στον βαθμό που δεν έχουν νοημοσύνη, δεν ξέρουν την έκταση των δυνατοτήτων τους, δεν ξέρουν πώς αξιολογείται η νοημοσύνη τους, δεν ξέρουν ότι υπάρχουν πάντα άνθρωποι που είναι καλύτεροι από εκείνους, και δεν ξέρουν τι είναι καλό επίπεδο. Και ως πού φτάνει η αλαζονεία τους; Ως το σημείο που οι άλλοι το βρίσκουν αηδιαστικό και εμετικό να το βλέπουν· αυτή είναι βλακώδης αλαζονεία. Το ρητό «Είναι ένα τίποτα, κι ωστόσο δεν υποκλίνονται σε κανέναν» σημαίνει ότι δεν μπορούν να πετύχουν τίποτα, οι ίδιες τους οι υποθέσεις στη ζωή είναι ένα απόλυτο χάος, δεν μπορούν να δουν τίποτα, δεν έχουν καθόλου σκέψεις ούτε απόψεις και δεν μπορούν να καταλάβουν κατά πόσο οι απόψεις των άλλων είναι σωστές ή κατά πόσο είναι ακριβείς, ενώ απλώς επιμένουν βλακωδώς στην αλαζονεία τους και σκέφτονται: «Έχω ικανότητες, έχω δυνατότητες, είμαι σοφός, είμαι καλύτερος από τους άλλους!» Πείτε Μου, είναι καλύτερο να τους αφήσει κανείς να είναι βλακωδώς αλαζονικοί άνθρωποι που δεν υποκλίνονται σε κανέναν ή να τους ενημερώσει ότι το επίπεδό τους είναι χαμηλό, ότι είναι ένα τίποτα, ότι είναι απλώς ανόητοι, άχρηστοι και διανοητικά ανεπαρκείς, ώστε να γίνουν αρνητικοί; Εσείς ποιο από τα δύο επιλέγετε; (Να τους αφήσουμε να γίνουν αρνητικοί, επειδή, αν είναι βλακωδώς αλαζονικοί, τότε είναι πιθανό να κάνουν πράγματα που παραβιάζουν τις αρχές, και μπορούν να διαταράξουν και να αναστατώσουν το εκκλησιαστικό έργο.) Αν γίνουν αρνητικοί, μπορούν να επιστρέψουν στη λογική της ανθρώπινης φύσης και να έχουν καλύτερη συμπεριφορά, να κάνουν λιγότερα πράγματα που προκαλούν διαταράξεις και αναστατώσεις. Αυτό είναι μια προστασία γι’ αυτούς. Παρόλο που δεν έχουν κάνει πολλά ωφέλιμα πράγματα για τους άλλους, αν κάνουν λιγότερα πράγματα που προκαλούν διαταράξεις και αναστατώσεις, αυτό σημαίνει ότι θα διαπράξουν πολύ λιγότερες παραβάσεις και πονηρά έργα, κι έτσι η πιθανότητα να τιμωρηθούν στο μέλλον θα μειωθεί, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Χωρίς ν’ αναφερθούμε στο κατά πόσο μπορούν να φτάσουν στη σωτηρία, καθώς αυτό είναι κάτι σχετικά μακρινό, δεν θα μειωθεί η πιθανότητα να παραβιάσουν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού και να προσβάλουν τη διάθεση του Θεού; Και δεν θα αυξηθούν οι πιθανότητες επιβίωσής τους; (Ναι.) Κρίνοντας από την οπτική αυτών των οφελών, το να αφήσει κανείς τους ανθρώπους να αναγνωρίσουν το επίπεδό τους, να συνειδητοποιήσουν τελικά ότι δεν έχουν καθόλου επίπεδο και να γίνουν αρνητικοί, στην πραγματικότητα αποδεικνύεται ότι είναι καλό πράγμα. Διαφορετικά, όταν οι άλλοι λένε: «Είσαι ένα τίποτα, κι ωστόσο δεν υποκλίνεσαι σε κανέναν· αυτό είναι βλακώδης αλαζονεία!» εκείνοι πολύ απλά δεν μπορούν να το αντιληφθούν ούτε να το αναγνωρίσουν· εμφανίζουν απείθεια κι εξακολουθούν να σκέφτονται: «Το επίπεδό μου δεν είναι χαμηλό! Κι εσύ λες ότι είμαι βλακωδώς αλαζονικός. Είμαι πολύ καλύτερος από έναν ανόητο!» Αυτό αποδεικνύει περαιτέρω ότι είναι όντως ανόητοι, ότι η νοημοσύνη τους είναι πολύ χαμηλή, κι ακόμη περισσότερο πρέπει να αποδεχθούν το γεγονός ότι δεν έχουν καθόλου επίπεδο. Σε τι ωφελεί να αποδεχθείς αυτό το γεγονός; Ο στόχος δεν είναι να γίνεις αρνητικός, αλλά να βοηθηθείς ώστε να αντιμετωπίζεις σωστά τον εαυτό σου και να μην ενεργείς βλακωδώς. Οι άνθρωποι είναι αλαζονικοί επειδή έχουν μια διεφθαρμένη διάθεση και δεν έχουν καθόλου αυτογνωσία. Ωστόσο, η αλαζονεία κάποιων ανθρώπων είναι κανονική αλαζονεία. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι έχουν κεφάλαιο επειδή έχουν φυλακιστεί κι έχουν υπομείνει κακουχίες, επειδή έχουν συνεισφέρει στην εκκλησία με διάφορους τρόπους ή επειδή διαθέτουν χαρίσματα που τους κάνουν καλύτερους από τους άλλους· επειδή έχουν μια αλαζονική διάθεση σε συνδυασμό με κάποιο κεφάλαιο, μπορεί να θεωρηθεί κατανοητό το γεγονός ότι αποκαλύπτουν αλαζονεία. Αν, όμως, είσαι ένα τίποτα, αν ουσιαστικά δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα, δεν έχεις κάνει καμία συνεισφορά κι ακόμη περισσότερο δεν έχεις κανένα προτέρημα, κι ωστόσο εξακολουθείς να είσαι αλαζονικός, τότε αυτό δεν βγάζει νόημα· δεν έχει ορθολογισμό. Πλέον, σου είναι ξεκάθαρο: Δεν έχεις καθόλου επίπεδο, είσαι ένα τίποτα και δεν έχεις καν προτερήματα. Το μυαλό σου είναι άδειο και, σε σύγκριση με τους ανθρώπους που έχουν σκέψεις, το δικό σου μυαλό δεν έχει περιεχόμενο. Παρόλο που είσαι κι εσύ άνθρωπος, υστερείς πολύ σε σχέση μ’ αυτούς· στα μάτια του Θεού, δεν ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα του ανθρώπου. Για ποιο πράγμα, λοιπόν, εξακολουθείς να είσαι αλαζονικός; Με βάση τα λόγια του Θεού, δεν ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα του ανθρώπου. Στα μάτια του Θεού, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεσαι ως ανθρώπινο ον. Όμως, επειδή η χάρη του Θεού είναι τεράστια, ο Θεός σε έχει εξυψώσει, σε έχει επιλέξει και σε μεταχειρίζεται ως άνθρωπο, επιτρέποντάς σου να κάνεις ένα καθήκον στον οίκο του Θεού. Μήπως ο Θεός σε μεταχειρίζεται ως άνθρωπο για να σε βλέπει να μεταχειρίζεσαι τον Θεό και την αλήθεια που σου παρέχει με τέτοιον βλακωδώς αλαζονικό τρόπο; Για να σε βλέπει να μεταχειρίζεσαι το καθήκον σου και τη ζωή σου μ’ αυτόν τον τρόπο; Όχι. Εφόσον ο Θεός σε μεταχειρίζεται ως άνθρωπο και σου λέει τις διάφορες αλήθειες που πρέπει να κατανοήσουν οι άνθρωποι, ελπίζει ότι θα μπορέσεις να είσαι ένας αληθινός άνθρωπος, ελπίζει ότι θα μπορέσεις να αποδεχθείς τις σκέψεις που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι, κι ότι δεν θα είσαι βλακωδώς αλαζονικός. Επομένως, είναι λάθος να είσαι αρνητικός· δεν θα πρέπει να είσαι αρνητικός. Εφόσον ο Θεός δεν σε έχει μεταχειριστεί ούτε σε έχει αγνοήσει με βάση το επίπεδό σου, αλλά, αντιθέτως, σε έχει μεταχειριστεί ως κανονικό άνθρωπο και σε έχει χρησιμοποιήσει μ’ αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει να είσαι αντάξιος αυτής της χάρης του Θεού και να μην απογοητεύεις τον Θεό. Όποιο επίπεδο κι αν έχεις κι όποιο έργο κι αν μπορείς να κάνεις, απλώς να το κάνεις καλά. Μην προσπαθείς να ξεστομίσεις πομπώδεις ιδέες, μην κάνεις ό,τι δεν θα έπρεπε να κάνει ένας άνθρωπος και μην έχεις μεγαλεπήβολες ιδέες ή φιλοδοξίες που δεν θα έπρεπε να έχει ένας άνθρωπος. Να κάνεις αυτό που οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος και να είσαι αντάξιος της εξύψωσης από τον Θεό. Δεν είναι σωστό αυτό; Δεν λύνει το πρόβλημα της αρνητικότητας; (Ναι.)

Η διάκριση των διαφόρων εκδηλώσεων που έχουν οι άνθρωποι με διαφορετικά επίπεδα και η αναφορά αυτών των συγκεκριμένων παραδειγμάτων αποσκοπούν να σε βοηθήσουν να συσχετίσεις τον εαυτό σου μ’ αυτά, ώστε να μπορέσεις να προσδιορίσεις με ακρίβεια τη δική σου θέση, να προσεγγίσεις ορθολογικά το δικό σου επίπεδο και τις διάφορες καταστάσεις σου, καθώς και την έκθεση, την κρίση και το κλάδεμα που δέχεσαι από τον Θεό ή το έργο που έχει ρυθμιστεί για σένα, κι έτσι να μπορέσεις να υποταχθείς και να είσαι ευγνώμων από τα βάθη της καρδιάς σου, και όχι να δείχνεις αντίσταση και απέχθεια. Όταν οι άνθρωποι μπορούν να προσεγγίσουν ορθολογικά το επίπεδό τους κι έπειτα να προσδιορίσουν με ακρίβεια τη θέση τους, ενεργώντας προσγειωμένα ως δημιουργημένα όντα που θέλει ο Θεός, κάνοντας σωστά αυτό που πρέπει να κάνουν με βάση το έμφυτο επίπεδό τους και προσφέροντας την αφοσίωσή τους και όλη τους την προσπάθεια, καταφέρνουν να ικανοποιήσουν τον Θεό. Ο Θεός, αφού σου έχει δώσει αυτό το επίπεδο κι αυτές τις καταστάσεις, δεν πρόκειται να σε εξαναγκάσει να κάνεις πράγματα που είναι δύσκολα για σένα· δεν πρόκειται να εξαναγκάσει ένα ψάρι να ζήσει στη στεριά. Ο Θεός θα σου ζητήσει να προσφέρεις όσα σου έχει δώσει. Ο Θεός δεν θα απαιτήσει από σένα κάτι που δεν σου έχει δώσει. Αν θέτεις διαρκώς υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις για τον εαυτό σου, προσπαθώντας να είσαι ένας δυνατός άνθρωπος, ένας υπεράνθρωπος, κάποιος πέρα από τα συνηθισμένα, αυτό υποδηλώνει ότι έχεις μια διεφθαρμένη διάθεση· αυτό είναι φιλοδοξία. Αν το επίπεδό σου είναι καλό, αναλαμβάνεις περισσότερο έργο· αν το επίπεδό σου είναι μέτριο, μπορείς μόνο ν’ αναλάβεις λιγότερο έργο. Όποιο καθήκον κι αν μπορείς να κάνεις, να δίνεις όλο σου το είναι, να δίνεις όλη την αφοσίωσή σου και να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές· να μην προσπαθείς να ξεστομίσεις πομπώδεις ιδέες. Είναι λάθος να θέλεις πάντα να αποδείξεις ότι δεν είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, να θέλεις πάντα να σε εκτιμούν οι άλλοι. Αυτό δείχνει μεγάλη έλλειψη αυτογνωσίας, δείχνει ότι δεν ξέρεις ποια είναι η αξία σου. Αν συνεχίσεις να επιδιώκεις με βάση τη φιλοδοξία και τις επιθυμίες σου, τα πράγματα δεν θα καταλήξουν καλά για σένα. Επομένως, οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου δεν πρέπει να φιλοδοξούν μονίμως να γίνουν επικεφαλής, επικεφαλής ομάδας ή επιβλέποντες· δεν πρέπει να στοχεύουν τόσο ψηλά. Αν το επίπεδό σου είναι χαμηλό, τότε απλώς κάνε ευσυνείδητα τα πράγματα που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου. Αν δεν έχεις σκέψεις και δεν μπορείς να χειριστείς κανένα έργο, μην πιέζεις τα πράγματα· εφόσον ο Θεός δεν σου έχει δώσει αυτό το επίπεδο, δεν έχει ορίσει υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις για σένα. Όσο για τις αλήθεια-αρχές, να τις κάνεις πράξη στον βαθμό που μπορείς να τις κατανοήσεις και να τις αποδεχθείς· αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αυτό που μπορείς να αντιληφθείς είναι αυτό που σου έχει δώσει ο Θεός. Έχεις εφαρμόσει αυτά τα πράγματα στο καθήκον σου ή στην ανάθεση που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός; Αν τα έχεις εφαρμόσει, τότε έχεις δώσει όλο σου το είναι και έχεις προσφέρει την αφοσίωσή σου. Ο Θεός θα είναι ικανοποιημένος και θα ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα ως δημιουργημένο ον. Αν το επίπεδό σου είναι χαμηλό, ο Θεός σε καμία περίπτωση δεν θα έχει απαιτήσεις από σένα σύμφωνα με τα πρότυπα που ισχύουν για εκείνους που έχουν καλό επίπεδο. Ο Θεός δεν θα το κάνει αυτό. Όσοι δεν έχουν καθόλου επίπεδο βρίσκονται στη χαμηλότερη βαθμίδα ανάμεσα στους ανθρώπους σε ό,τι αφορά το επίπεδο. Αν κάποιοι πιστοί στον Θεό δεν έχουν καθόλου επίπεδο, τότε πώς θα πρέπει να ασκούνται; Θέλεις ν’ ακολουθείς τον Θεό; Παραδέχεσαι ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος στα πάντα σε σχέση με τον άνθρωπο; Θέλεις να υποταχθείς στην ενορχήστρωση και τις ρυθμίσεις του Θεού για σένα; Αν είσαι πρόθυμος να αποδεχθείς και να υποταχθείς, τότε ησύχασε την καρδιά σου και αποδέξου όλες τις ρυθμίσεις του Θεού για σένα. Σύμφωνα με το επίπεδό σου, μπορείς να κάνεις μόνο κάποιες κοπιαστικές εργασίες, εργασίες που δεν είναι ορατές, που οι άνθρωποι τις αντιμετωπίζουν υποτιμητικά και δεν τις θυμούνται· αν αυτή είναι η περίπτωσή σου, θα πρέπει να το αποδεχθείς από τον Θεό και να μην έχεις παράπονα, και σίγουρα δεν θα πρέπει να επιλέγεις τα καθήκοντά σου με βάση τις δικές σου επιθυμίες. Να κάνεις ό,τι σου αναθέτει ο οίκος του Θεού και, εφόσον εμπίπτει στο επίπεδό σου, να το κάνεις καλά. Για παράδειγμα, αν σου ανατεθεί να εκτρέφεις χοίρους, θα πρέπει να τους ταΐζεις καλά, ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές να μπορούν να φάνε καλό χοιρινό. Αν σου ανατεθεί να εκτρέφεις κότες, θα πρέπει να τις ταΐζεις και να τις διαχειρίζεσαι καλά, ώστε να κάνουν αυγά κανονικά κατά την περίοδο της ωοτοκίας, και θα πρέπει επίσης να τις προστατεύεις από άλλα ζώα. Έτσι, όλοι όσοι βλέπουν τις κότες που εκτρέφεις θα λένε ότι έχουν εκτραφεί καλά. Αυτό αποδεικνύει ότι εκτιμάς όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός και ότι μπορείς να τα διαχειρίζεσαι καλά· αποδεικνύει ότι, για όποιο πλάσμα ή ζώο κι αν πρόκειται, μπορείς να το εκτιμάς και να το διαχειρίζεσαι καλά, θεωρώντας ότι αποτελεί δική σου ευθύνη και καθήκον. Παρόλο που δεν μπορείς να κάνεις άλλο έργο, παρόλο που δεν μπορείς να διαδραματίσεις κύριο και αποφασιστικό ρόλο στο έργο της εκκλησίας και δεν έχεις σημαντικές συνεισφορές, αν μπορείς να καταβάλεις κάθε προσπάθεια και να δείξεις αφοσίωση σε κάποιο έργο που περνάει απαρατήρητο και επιζητείς μόνο να ικανοποιήσεις τον Θεό, τότε αυτό αρκεί. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις απογοητεύσει τον Θεό που σε εξύψωσε. Μην είσαι επιλεκτικός στις εργασίες ανάλογα με το αν είναι βρόμικες ή κουραστικές, αν σε βλέπουν οι άλλοι να τις κάνεις, αν σε επαινούν ή αν σε αντιμετωπίζουν υποτιμητικά επειδή τις κάνεις. Μη σκέφτεσαι αυτά τα πράγματα· απλώς να επιζητείς να το αποδέχεσαι από τον Θεό, να υποτάσσεσαι και να εκπληρώνεις τα καθήκοντα που πρέπει να εκπληρώνεις. Όταν συναναστρέφομαι πάνω στις εκδηλώσεις των ανθρώπων που δεν έχουν καθόλου επίπεδο, μπορεί να λέω ότι είσαι ανόητος, άχρηστος και διανοητικά ανεπαρκής. Ωστόσο, αν μπορείς να επωμιστείς τις εργασίες που σου εμπιστεύονται και στο τέλος δεν απογοητεύεις τον Θεό που σε εξύψωσε ή που σου έδωσε πνοή ζωής, αν δεν ζεις ούτε τρως μάταια, δεν απολαμβάνεις μάταια τα υλικά αγαθά που παρέχει ο Θεός στους ανθρώπους και δεν αποτυγχάνεις να ζεις σύμφωνα με τα λόγια που διατυπώνει ο Θεός, τότε αυτό είναι αρκετό. Παρόλο που από πλευράς επιπέδου δεν ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα ενός ολοκληρωμένου ανθρώπου, αν μπορείς να κάνεις το καθήκον σου και κάνεις το έργο μ’ αυτήν την αφοσίωση κι αυτήν την ειλικρίνεια, αν μη τι άλλο, στην καρδιά του Θεού, ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα ενός δημιουργημένου όντος. Αυτό που θέλει ο Θεός είναι αυτή η αφοσίωση κι αυτή η ειλικρίνεια· θέλει ένα δημιουργημένο ον που ανταποκρίνεται στα πρότυπα. Όποιο καθήκον κι αν σου αναθέτει ο οίκος του Θεού, το αποδέχεσαι από τον Θεό και μπορείς να αποδεχθείς και να υποταχθείς. Αυτό είναι το πιο πολύτιμο πράγμα. Αν έχεις κάνει αυτό που απαιτεί από σένα ο Θεός κι έχεις προσφέρει όλα όσα μπορείς να προσφέρεις, άραγε ο Θεός θα έχει και πάλι μεγαλύτερες απαιτήσεις από σένα; Αν η ειλικρίνειά σου και η αφοσίωσή σου θεωρούνται πολύτιμες στα μάτια του Θεού, τότε η ζωή σου έχει αξία. Είναι καλή αυτή η κατανόηση; (Ναι.)

Ορισμένοι λένε: «Νομίζω ότι ακόμα δεν το καταλαβαίνω. Γιατί προκαθορίζει ο Θεός τους ανθρώπους με κάθε λογής επίπεδα; Εφόσον ο Θεός θέλει οι άνθρωποι να καταθέτουν μαρτυρία γι’ Αυτόν, να κάνουν πράξη την αλήθεια και να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, γιατί δεν μπορεί να δώσει καλό επίπεδο στους ανθρώπους; Είναι τόσο δύσκολο για τον Θεό να δώσει καλό επίπεδο στους ανθρώπους; Αν ο Θεός είχε κάνει έτσι τα πράγματα ώστε οι άνθρωποι να έχουν ικανότητες σε όλους τους τομείς —νοητική ικανότητα, ικανότητα κρίσης, ικανότητα αναγνώρισης των πραγμάτων, ικανότητα ανταπόκρισης στα πράγματα, ικανότητα λήψης αποφάσεων, ικανότητα καινοτομίας και, ακόμη περισσότερο, ικανότητα αξιολόγησης και αποτίμησης των πραγμάτων— αν έδινε στους ανθρώπους ικανότητες σε όλους τους τομείς, δεν θα ήταν καλό το επίπεδό τους; Ακόμη κι αν έδινε στους ανθρώπους μέτριο επίπεδο, δεν θα μπορούσαν να κατανοήσουν την αλήθεια σε μέτριο βαθμό; Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να κατανοήσουν την αλήθεια, τότε δεν θα μπορούσαν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Και δεν θα μπορούσαν να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να πετύχουν τη σωτηρία;» Ποιο είναι το πρόβλημα με τους ανθρώπους που έχουν τέτοιες σκέψεις; Οι άνθρωποι δεν κατανοούν γιατί ο Θεός τούς δίνει ένα εντελώς μέτριο επίπεδο. Είναι δύσκολο να βρεθούν επικεφαλής που έχουν καλό επίπεδο και είναι επίσης εξαιρετικά δύσκολο να γίνεται σωστά το εκκλησιαστικό έργο. Οι άνθρωποι σκέφτονται: «Αν ο Θεός έδινε καλό επίπεδο στους ανθρώπους, δεν θα ήταν ευκολότερο να βρεθούν επικεφαλής; Δεν θα ήταν ευκολότερο να γίνει το εκκλησιαστικό έργο; Γιατί ο Θεός δεν δίνει καλό επίπεδο στους ανθρώπους;» Εξετάζοντας το ζήτημα από την οπτική του συνολικού έργου του οίκου του Θεού, ασφαλώς, αν υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι που έχουν καλό επίπεδο, θα ήταν όντως ευκολότερο το εκκλησιαστικό έργο. Ωστόσο, υπάρχει ένα δεδομένο: Στον οίκο του Θεού, ο Θεός κάνει το δικό Του έργο και οι άνθρωποι δεν διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο. Επομένως, το κατά πόσο το επίπεδο των ανθρώπων είναι καλό, μέτριο ή χαμηλό δεν καθορίζει τα αποτελέσματα του έργου του Θεού. Ο Θεός επιτυγχάνει τα τελικά αποτελέσματα που πρέπει να επιτευχθούν. Τα πάντα οδηγούνται από τον Θεό, τα πάντα είναι έργο του Αγίου Πνεύματος. Από την οπτική του έργου του Θεού, αυτό το ζήτημα θα πρέπει να εξηγηθεί μ’ αυτόν τον τρόπο· αυτός είναι ο ένας λόγος. Υπάρχει κι άλλος ένας λόγος: Οι άνθρωποι, αφότου τους διέφθειρε ο Σατανάς, κατέχουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις του Σατανά ως ουσία της ζωής τους· με άλλα λόγια, όλοι ζουν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και η ζωή τους κυβερνάται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αν, παράλληλα, κάποιος διαθέτει καλό ή εξαιρετικό επίπεδο και οι ικανότητές του σε όλους τους τομείς είναι πλήρεις, τέλειες και άψογες, αυτό θα ενθαρρύνει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Θα οδηγήσει σε ασυγκράτητη κλιμάκωση των διεφθαρμένων διαθέσεών του, κάνοντάς τον ανεξέλεγκτο, και θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνει πιο αλαζονικός, αδιάλλακτος, δόλιος και μοχθηρός. Θα του είναι ακόμη δυσκολότερο ν’ αποδεχθεί την αλήθεια και δεν θα υπάρχει κανένας τρόπος να εξαλείψει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Αυτός είναι ο άλλος λόγος. Επιπλέον, ο Θεός δίνει στους ανθρώπους τέτοιο επίπεδο επειδή το ανθρώπινο γένος που θέλει να σώσει ο Θεός είναι από τη φύση του ένα μη ολοκληρωμένο ανθρώπινο γένος, με ικανότητες που είναι μέτριες και που έχουν ελλείψεις από κάθε άποψη. Εκτός αυτού, δεν επιτυγχάνει κανείς να γνωρίσει τα λόγια του Θεού και την αλήθεια απλώς και μόνο αξιοποιώντας διάφορες ικανότητες· απαιτείται μια διαδικασία. Τι περιλαμβάνει αυτή η διαδικασία; Περιλαμβάνει αλλαγές στο περιβάλλον, την απόκτηση μεγαλύτερης ηλικίας, την αύξηση των εμπειριών και των γνώσεων από τη ζωή, καθώς και την εμπειρία που αποκτάται μέσα από διάφορα περιβάλλοντα, τα οποία επιτρέπουν στους ανθρώπους, με βάση το έμφυτο επίπεδό τους και τα έμφυτα ένστικτά τους, να καταφέρουν σταδιακά να κατανοήσουν και να μάθουν σε τι αναφέρεται ουσιαστικά η αλήθεια που εμπεριέχεται στα λόγια του Θεού· τότε, αποδέχονται και κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Μέσα από μια τέτοια διαδικασία, η αλήθεια που εμπεριέχεται στα λόγια του Θεού θεμελιώνεται σ’ έναν άνθρωπο για να γίνει η ζωή του. Δεν γίνεται μια θεωρία διαβίωσης ή μια φιλοσοφία κι ένα μέσο διαβίωσης· αντιθέτως, τα λόγια του Θεού γίνονται το θεμέλιο της ύπαρξής του. Ένας τέτοιος άνθρωπος γίνεται νέος άνθρωπος, μια νεογέννητη ζωή. Αυτή είναι μια ουσιαστική διαδικασία. Ακόμη κι αν, από κάθε άποψη, το επίπεδό σου είναι εξαιρετικά καλό και οι ικανότητές σου είναι ιδιαίτερα υψηλές, αυτές οι διαδικασίες δεν μπορούν να παραληφθούν. Ως δημιουργημένο ανθρώπινο ον, για να πετύχει τελικά κανείς να μεταμορφώσει τα λόγια του Θεού σε ζωή του, δεν μπορεί να παραλείψει κανένα βήμα της όλης διαδικασίας που πρέπει να βιώσει. Με άλλα λόγια, όλοι θ’ αναπτύξουν αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, αντίσταση, εναντίωση και επαναστατικότητα ενάντια στον Θεό. Όλοι θα περάσουν από εμπόδια, αποτυχίες, στραβοπατήματα, απομάκρυνση από τα καθήκοντά τους, κλάδεμα, κρίση και παίδευση, θα βιώσουν διάφορα περιβάλλοντα, θα συναντήσουν ανθρώπους διαφόρων ειδών, και άλλες τέτοιες διαδικασίες. Όσο καλό ή υψηλό κι αν είναι το επίπεδό σου ή όσο μεγάλες κι αν είναι οι ικανότητές σου από κάθε άποψη, καμία από αυτές τις διαδικασίες ή κανένα από αυτά τα βήματα δεν μπορεί να παραληφθεί. Επομένως, ακόμη κι αν ο Θεός σού έδινε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο και εξαιρετικά μεγάλες ικανότητες, και πάλι θα πήγαιναν στράφι. Είναι καλύτερο για σένα να είσαι ένας συνηθισμένος, μέσος άνθρωπος. Παρόλο που μπορεί να έχεις κάποιες ελλείψεις στην ανθρώπινη φύση σου, μπορείς να βιώσεις το έργο του Θεού, να κατανοήσεις τα λόγια Του αφού τα ακούσεις, και να αναγνωρίσεις τις αδυναμίες και τις ελλείψεις σου. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αφενός αυτό που αποκομίζεις είναι πιο πρακτικό και λαμβάνεις περισσότερα από τον Θεό· και, αφετέρου, καταφέρνεις να γνωρίσεις με μεγαλύτερη ακρίβεια τις φυσικές σου ικανότητες και γίνεσαι πιο ορθολογικός. Γι’ αυτό ο Θεός δεν έχει την πρόθεση να δώσει καλό επίπεδο σε όλους· δίνει στους ανθρώπους μέτριο επίπεδο.

Έχοντας ακούσει γι’ αυτές τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις των διαφόρων ικανοτήτων με τις οποίες αξιολογείται το επίπεδο των ανθρώπων, αξιολογείτε τους εαυτούς σας και διαπιστώνετε ότι στην καλύτερη περίπτωση έχετε απλώς μέτριο επίπεδο κι ότι δεν φτάνετε στη βαθμίδα του καλού επιπέδου. Ποιοι είναι, λοιπόν, εκείνοι που φτάνουν στη βαθμίδα του καλού επιπέδου; Είναι εκείνοι τους οποίους χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα. Αν ο Θεός σού δώσει καλό επίπεδο, θα πρέπει να αναλάβεις έργο που αντιστοιχεί στο καλό επίπεδο. Αν δεν είναι αναγκαίο να αναλάβεις τέτοιο έργο, τότε είναι ήδη πολύ καλό το γεγονός ότι ο Θεός σού έχει δώσει μέτριο επίπεδο· αυτή είναι η χάρη του Θεού. Αν ο Θεός σού δώσει μέτριο επίπεδο, δεν μπορείς να κάνεις πολύ σημαντικό έργο, οπότε δεν μπορείς να γίνεις αλαζονικός. Αυτό σε προστατεύει. Με το μέτριο επίπεδο που σου έχει δοθεί, δεν έχεις κεφάλαιο για να περηφανεύεσαι ούτε μπορείς να κάνεις κάποια κοσμογονική συνεισφορά. Θα πρέπει πάντα να σκέφτεσαι: «Το επίπεδό μου είναι μέτριο· δεν είμαι καλός σ’ αυτόν τον τομέα ούτε σ’ εκείνον τον τομέα. Πρέπει να είμαι προσεκτικός και να αναζητώ τις αλήθεια-αρχές όταν κάνω το καθήκον μου». Όταν θεωρείς ότι υστερείς από κάθε άποψη, συμπεριφέρεσαι πολύ καλύτερα και τηρείς πολύ περισσότερο τους κανόνες, γίνεσαι άνθρωπος πολύ πιο χαμηλών τόνων. Για παράδειγμα, όποιο έργο κι αν κάνεις, είτε είσαι επιβλέπων είτε συνηθισμένος πιστός, αν κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου το έργο σου προχωράει σχετικά ομαλά, αποφέρει κάποια αποτελέσματα, τα επιτεύγματα είναι λίγο πολύ εξαιρετικά και λαμβάνεις επιβεβαίωση από τον Άνωθεν, ποια θα ήταν η νοοτροπία σου; (Θα γινόμασταν φαντασμένοι, θα πιστεύαμε ότι είμαστε καλοί και δεν θα αναζητούσαμε πλέον εύκολα την αλήθεια.) Τότε, θα δυσκολευόσουν να ακολουθείς τους κανόνες και να συνεχίζεις να φέρεσαι με προσγειωμένο τρόπο. Αυτό είναι ένας πολύ επικίνδυνος πειρασμός για σένα· δεν είναι καλό σημάδι. Ωστόσο, επειδή υστερείς ή έχεις ελλείψεις σε διάφορες ικανότητες, κι όταν κάνεις έργο είτε δεν καταφέρνεις να λάβεις υπόψη μία πτυχή είτε δεν καταφέρνεις να προβλέψεις ή παραβλέπεις και ξεχνάς μια άλλη, είτε κλαδεύεσαι σε σχέση με μία πτυχή είτε αντιμετωπίζεις εμπόδια και πλήγματα σε μια άλλη, βαθιά μέσα σου, προειδοποιείς διαρκώς τον εαυτό σου: «Δεν είμαι ικανός. Το επίπεδό μου είναι χαμηλό και δεν κατανοώ την αλήθεια. Δεν κατανοώ τις αρχές». Μ’ αυτόν τον τρόπο, γίνεσαι πολύ προσεκτικός όταν ενεργείς, φοβάσαι πολύ μήπως κάνεις λάθη και κλαδευτείς, φοβάσαι πολύ μήπως προκαλέσεις διαταράξεις και αναστατώσεις και φοβάσαι πολύ μήπως δημιουργήσεις κενά στο έργο, τα οποία θα οδηγήσουν σε απώλειες. Επειδή οι ικανότητές σου σε διάφορες πτυχές υστερούν ή είναι όλες πολύ μέτριες, είναι πολύ μέτρια και η δυνατότητά σου να είσαι ικανός για έργο, καθώς και το έργο που κάνεις. Επομένως, νιώθεις ότι δεν έχεις κανέναν λόγο να περηφανεύεσαι· ακόμη κι αν καταφέρεις να πετύχεις κάποια αποτελέσματα με πολύ κόπο, τα πετυχαίνεις μόνο αφού υπομείνεις πολλές κακουχίες και καταβάλεις τεράστια προσπάθεια στα παρασκήνια. Θέλεις να παριστάνεις μπροστά στους άλλους ότι είσαι ικανός και πολύ καλός, αλλά, μέσα σου, δεν έχεις αυτοπεποίθηση. Ξέρεις πως ό,τι κι αν κάνεις, δεν μπορείς να το κάνεις καλά κι εξακολουθείς να χρειάζεσαι τον Άνωθεν για να το ελέγχει. Σε κάποια πράγματα, μόνο όταν αντιμετωπίζεις κλάδεμα συνειδητοποιείς πού έχεις άδικο και βλέπεις πόσο απίστευτα χαμηλό είναι το επίπεδό σου. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα μπορείς να γίνεις αλαζονικός. Με άλλα λόγια, θα υπάρχει πάντα κάποιος με καλό επίπεδο γύρω σου που θα σε υπερβαίνει, ενώ πάντα η αλήθεια και τα απαιτούμενα πρότυπα του Θεού θα σε συγκρατούν. Πιστεύεις το εξής: «Μπορώ να πετύχω λίγο έργο μόνο και μόνο επειδή ο Άνωθεν το έλεγξε και το αποφάσισε· το έργο ολοκληρώθηκε μόνο και μόνο επειδή ο Άνωθεν επανειλημμένα το εξέτασε, το έλεγξε και το διόρθωσε. Δεν υπάρχει λόγος να περηφανεύομαι». Την επόμενη φορά που κάνεις κάτι, σκέφτεσαι και πάλι πώς θα επιδείξεις τις δεξιότητές σου, αλλά αποτυγχάνεις ξανά να το κάνεις καλά και δεν μπορείς ποτέ να ξεχωρίσεις. Όταν κάνεις το καθήκον σου, ακριβώς επειδή το επίπεδό σου και οι ικανότητές σου είναι περιορισμένα, τα αποτελέσματα είναι πάντα μέτρια και αποτυγχάνουν διαρκώς να φτάσουν στο επίπεδο ή στο πρότυπο που θεωρείς ιδανικό. Έτσι, ασυναίσθητα, συνειδητοποιείς συνεχώς ότι δεν είσαι ένας ξεχωριστός, ανώτερος ή εξαιρετικός άνθρωπος. Σταδιακά, καταφέρνεις να κατανοήσεις ότι το επίπεδό σου δεν είναι όσο καλό φανταζόσουν, αλλά είναι εντελώς συνηθισμένο. Αυτή η σταδιακή διαδικασία είναι πολύ χρήσιμη για ν’ αποκτήσεις αυτογνωσία· βιώνεις κάποιες αποτυχίες και κάποια εμπόδια με πρακτικό τρόπο και, αφού στοχαστείς μέσα σου, μπορείς ν’ αξιολογήσεις με περισσότερη ακρίβεια τον βαθμό, τις ικανότητές σου και το επίπεδό σου. Αναγνωρίζεις ολοένα και περισσότερο ότι δεν είσαι άνθρωπος που έχει καλό επίπεδο, ότι, παρόλο που μπορεί να έχεις κάποια προτερήματα και χαρίσματα, λίγη ικανότητα να κρίνεις ή περιστασιακά κάποιες ιδέες και κάποια σχέδια, εξακολουθείς να υστερείς στις αλήθεια-αρχές, ν’ απέχεις πολύ από τις απαιτήσεις του Θεού και τα πρότυπα της αλήθειας και ακόμη περισσότερο από το πρότυπο της κατοχής της αλήθεια-πραγματικότητας· ασυναίσθητα, κρίνεις και αξιολογείς τον εαυτό σου με τέτοιον τρόπο. Όσο κρίνεις και αξιολογείς τον εαυτό σου, θα αποκτάς όλο και ακριβέστερη αυτογνωσία και οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου και οι αποκαλύψεις της διαφθοράς σου θα λιγοστεύουν συνεχώς, θα γίνονται πιο περιορισμένες και ελεγχόμενες. Ασφαλώς, ο στόχος δεν είναι να τεθούν υπό έλεγχο οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Ποιος είναι ο στόχος; Ο στόχος είναι, καθώς τίθενται υπό έλεγχο οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου, να μάθεις σταδιακά ν’ αναζητείς την αλήθεια και να φέρεσαι καλά, να μην προσπαθείς διαρκώς να ξεστομίζεις ιδέες που ακούγονται μεγαλειώδεις ή να επιδεικνύεις τις δεξιότητές σου, να μην πασχίζεις μονίμως με ανταγωνιστικό πνεύμα να είσαι ο καλύτερος ή ο δυνατότερος και να μην προσπαθείς συνεχώς ν’ αποδείξεις την αξία σου. Ενώ αυτή η επίγνωση εντυπώνεται συνεχώς βαθιά μέσα σου, θα συλλογίζεσαι το εξής: «Για να το κάνω αυτό, πρέπει ν’ αναζητήσω ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές και τι λέει σχετικά ο Θεός». Σταδιακά, αυτή η επίγνωση θα εδραιωθεί βαθιά μέσα σου και ο βαθμός αναζήτησης, αναγνώρισης και αποδοχής των λόγων του Θεού και της αλήθειας από πλευράς σου θα εντείνεται ολοένα και περισσότερο· αυτό σημαίνει ότι θα έχεις ελπίδα να σωθείς. Όσο περισσότερο μπορείς ν’ αποδεχθείς την αλήθεια, τόσο λιγότερο θ’ αποκαλύπτονται οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου· ένα ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα είναι ότι θα έχεις περισσότερες ευκαιρίες να χρησιμοποιήσεις τα λόγια του Θεού ως πρότυπο άσκησης. Δεν σημαίνει αυτό ότι αρχίζεις σταδιακά να βαδίζεις στο μονοπάτι της σωτηρίας; Δεν είναι καλό αυτό; (Ναι.) Αν, όμως, όλες οι ικανότητές σου είναι ανώτερες και τέλειες, αλλά και εξαιρετικές ανάμεσα στους ανθρώπους, άραγε μπορείς και πάλι ν’ αναζητείς την αλήθεια ενώ χειρίζεσαι ζητήματα και κάνεις τα καθήκοντά σου; Είναι δύσκολο να το πει κανείς αυτό. Κάποιος που έχει εξαιρετικές ικανότητες σε όλους τους τομείς είναι πολύ δύσκολο να προσέλθει ενώπιον του Θεού με ήρεμη καρδιά ή με ταπεινή στάση για ν’ αποκτήσει αυτογνωσία, γνωρίζοντας τις ατέλειές του και τις διεφθαρμένες διαθέσεις του, και να φτάσει στο σημείο ν’ αναζητήσει την αλήθεια, ν’ αποδεχθεί την αλήθεια και κατόπιν να κάνει πράξη την αλήθεια. Είναι αρκετά δύσκολο να γίνει αυτό, έτσι δεν είναι; (Ναι.)

Το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μέτριο επίπεδο εμπεριέχει τις καλές προθέσεις του Θεού· το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο εμπεριέχει κι αυτό τις καλές προθέσεις του Θεού. Ο Θεός, θέλοντας να σε σώσει, δεν σου δίνει εξαιρετικά καλό επίπεδο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ο Θεός δίνει στους ανθρώπους διάφορες έμφυτες καταστάσεις, όπως το οικογενειακό τους υπόβαθρο, την εμφάνιση, τα ένστικτα, την προσωπικότητα και τις διάφορες ικανότητες στη ζωή. Ο Θεός δίνει στους ανθρώπους ακόμα και κάποια προτερήματα, ενδιαφέροντα και χόμπι, ενώ παρέχει σε κάποιους ανθρώπους και ιδιαίτερα χαρίσματα. Αυτό είναι αρκετό. Αυτά αρκούν για να επιβιώσεις. Μ’ αυτά, διαθέτεις την ικανότητα και τις καταστάσεις για να ζήσεις ανεξάρτητα και, με βάση ένα ορισμένο επίπεδο, μπορείς να αποδεχθείς τα λόγια του Θεού, να αποβάλεις λίγο πολύ τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και να πετύχεις τη σωτηρία. Γι’ αυτό ο Θεός δεν δίνει στους ανθρώπους εξαιρετικά υψηλό επίπεδο. Ο Θεός δεν δίνει στους ανθρώπους εξαιρετικά καλό επίπεδο. Από τη μία πλευρά, αυτό γίνεται ώστε οι άνθρωποι, έχοντας αυτήν τη βασική κατάσταση, να μπορούν να παραμείνουν λίγο προσγειωμένοι και, επειδή νιώθουν ότι είναι συνηθισμένοι άνθρωποι, μέτριοι, άνθρωποι με διεφθαρμένες διαθέσεις, να μπορούν ν’ αποδεχθούν πρόθυμα το έργο του Θεού και τη σωτηρία του Θεού. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο έχουν οι άνθρωποι τη βασική κατάσταση για ν’ αποδεχθούν τα λόγια του Θεού. Από την άλλη πλευρά, αν οι άνθρωποι έχουν πολύ καλό επίπεδο ή είναι εξαιρετικά εύστροφοι, με πολύ μεγάλες ικανότητες σε όλες τις πτυχές, αν είναι όλοι εξαιρετικοί, αν τα πάντα εξελίσσονται ομαλά γι’ αυτούς στον κόσμο —αν βγάζουν ένα σωρό λεφτά σε επιχειρήσεις, έχουν μια ιδιαίτερα ομαλή πολιτική σταδιοδρομία, τα καταφέρνουν χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια σε ό,τι κι αν κάνουν και νιώθουν σαν ψάρια στο νερό— τότε αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν εύκολα να προσέλθουν ενώπιον του Θεού και ν’ αποδεχθούν τη σωτηρία του Θεού, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που σώζει ο Θεός δεν κατέχουν υψηλές θέσεις στον κόσμο ή ανάμεσα στους ανθρώπους στην κοινωνία. Επειδή το επίπεδο και οι ικανότητές τους είναι μέτρια, αν όχι χαμηλά, και επειδή ζορίζονται πολύ ν’ αποκτήσουν δημοτικότητα ή να πετύχουν στον κόσμο, και νιώθουν πάντα ότι ο κόσμος είναι ζοφερός και άδικος, έχουν ανάγκη από πίστη και, τελικά, προσέρχονται ενώπιον του Θεού και εισέρχονται στον οίκο του Θεού. Αυτή είναι μια βασική κατάσταση που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους όταν τους επιλέγει. Μόνο μ’ αυτήν την ανάγκη μπορείς να έχεις την επιθυμία ν’ αποδεχθείς τη σωτηρία του Θεού. Αν οι καταστάσεις σου σε όλες τις πτυχές είναι πολύ καλές και κατάλληλες για να παλέψεις στον κόσμο, ενώ θέλεις μονίμως να γίνει γνωστό το όνομά σου, τότε δεν θα έχεις την επιθυμία ν’ αποδεχθείς τη σωτηρία του Θεού και δεν θα έχεις καν την ευκαιρία να λάβεις τη σωτηρία του Θεού. Παρόλο που μπορεί να έχεις μέτριο ή χαμηλό επίπεδο, είσαι και πάλι πολύ πιο ευλογημένος από τους άπιστους, αφού έχεις την ευκαιρία να σωθείς από τον Θεό. Επομένως, το να έχεις χαμηλό επίπεδο δεν είναι κάποια δική σου ατέλεια ούτε αποτελεί εμπόδιο στο ν’ αποβάλεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και να πετύχεις τη σωτηρία. Σε τελική ανάλυση, ο Θεός σού έδωσε αυτό το επίπεδο. Έχεις όσο επίπεδο σου δίνει ο Θεός. Αν ο Θεός σού δώσει καλό επίπεδο, τότε έχεις καλό επίπεδο. Αν ο Θεός σού δώσει μέτριο επίπεδο, τότε έχεις μέτριο επίπεδο. Αν ο Θεός σού δώσει χαμηλό επίπεδο, τότε έχεις χαμηλό επίπεδο. Μόλις το κατανοήσεις αυτό, πρέπει να το αποδεχθείς από τον Θεό και να είσαι σε θέση να υποταχθείς στην κυριαρχία και στις ρυθμίσεις του Θεού. Ποια αλήθεια αποτελεί τη βάση της υποταγής; Ότι αυτές οι ρυθμίσεις του Θεού εμπεριέχουν τις καλές προθέσεις του Θεού· ο Θεός κάνει τα πάντα με ενδελεχή περίσκεψη και οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να παραπονιούνται ή να παρερμηνεύουν την καρδιά του Θεού. Ο Θεός δεν θα σε έχει σε μεγάλη εκτίμηση λόγω του καλού επιπέδου σου ούτε θα σε περιφρονεί ή θα σε απεχθάνεται επειδή έχεις χαμηλό επίπεδο. Τι απεχθάνεται ο Θεός; Αυτό που απεχθάνεται ο Θεός είναι να μην αγαπούν ή να μην αποδέχονται την αλήθεια οι άνθρωποι, να κατανοούν την αλήθεια αλλά να μην την κάνουν πράξη, να μην κάνουν ό,τι είναι ικανοί να κάνουν, να μην μπορούν να δώσουν όλο τους το είναι για το καθήκον τους, κι ωστόσο να έχουν πάντα υπερβολικές επιθυμίες, να θέλουν πάντα μια θέση, ν’ ανταγωνίζονται πάντα για ένα πόστο και να έχουν μονίμως απαιτήσεις από Αυτόν. Αυτό βρίσκει αηδιαστικό και απεχθές ο Θεός. Κατ’ αρχάς, έχεις χαμηλό επίπεδο ή δεν έχεις καθόλου επίπεδο, δεν είσαι ικανός να κάνεις οποιοδήποτε έργο, κι ωστόσο θέλεις και πάλι να γίνεις επικεφαλής· ανταγωνίζεσαι μονίμως για τη θέση και τη δύναμη και θέλεις διαρκώς να λάβεις μια οριστική απάντηση από τον Θεό, να σου πει ο Θεός ότι θα μπορέσεις στο μέλλον να εισέλθεις στη βασιλεία, να λάβεις ευλογίες και να έχεις έναν καλό προορισμό. Το γεγονός ότι σε επιλέγει ο Θεός είναι ήδη τεράστια εξύψωση, κι ωστόσο σου δίνεται μια μπουκιά και θέλεις όλο το πιάτο. Ο Θεός σού έχει δώσει αυτό που πρέπει να λάβεις κι έχεις αποκομίσει ήδη πολλά από τον Θεό, κι ωστόσο έχεις και πάλι παράλογες απαιτήσεις. Αυτό απεχθάνεται ο Θεός. Το επίπεδό σου είναι πολύ χαμηλό ή δεν φτάνεις καν στο επίπεδο της ανθρώπινης νοημοσύνης, κι ωστόσο ο Θεός δεν σου έχει φερθεί σαν να είσαι ζώο, αλλά εξακολουθεί να σε μεταχειρίζεται ως ανθρώπινο ον. Επομένως, θα πρέπει να κάνεις αυτό που οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος, να λες αυτό που οφείλει να λέει ένας άνθρωπος και ν’ αποδέχεσαι όλα όσα σου έχει δώσει ο Θεός ως πράγματα που προέρχονται από Αυτόν. Κάνε όποιο καθήκον μπορείς να κάνεις. Μην απογοητεύεις τον Θεό. Όταν σου δίνεται μια μπουκιά επειδή ο Θεός σε μεταχειρίζεται ως ανθρώπινο ον, μη θέλεις όλο το πιάτο, λέγοντας: «Αφού ο Θεός με μεταχειρίζεται ως άνθρωπο, τότε θα πρέπει να μου δώσει καλύτερο επίπεδο, να με αφήσει να γίνω αρχηγός ομάδας, επιβλέπων ή επικεφαλής. Το καλύτερο θα ήταν να φρόντιζε να μην πρέπει να κάνω κοπιαστικό έργο, να με συντηρεί δωρεάν ο οίκος του Θεού και να μη χρειάζεται να καταβάλλω προσπάθεια ή να κουραστώ, αλλά να μπορώ να κάνω ό,τι θέλω». Όλα αυτά είναι παράλογες απαιτήσεις. Δεν είναι οι εκδηλώσεις ή τα αιτήματα που θα έπρεπε να έχει ή να προβάλλει ένα δημιουργημένο ον. Ο Θεός δεν σου έχει φερθεί ανάλογα με το χαμηλό σου επίπεδο, αλλά, αντιθέτως, σε έχει επιλέξει και σου έχει δώσει την ευκαιρία να κάνεις το καθήκον σου. Έτσι σε εξυψώνει ο Θεός. Όταν σου δίνεται μια μπουκιά, μη θέλεις όλο το πιάτο και μην έχεις παράλογες απαιτήσεις από τον Θεό. Αντιθέτως, να ευχαριστείς τον Θεό και να εκπληρώνεις το καθήκον σου για ν’ ανταποδώσεις την αγάπη του Θεού. Αυτό απαιτεί ο Θεός από σένα. Το επίπεδό σου είναι χαμηλό, αλλά ο Θεός δεν έχει απαιτήσεις από σένα σύμφωνα με τα πρότυπα που ισχύουν για εκείνους που έχουν καλό επίπεδο. Υστερείς σε επίπεδο και νοημοσύνη, αλλά ο Θεός δεν έχει απαιτήσει να φτάσεις τα πρότυπα που μπορούν να πετύχουν οι άνθρωποι που έχουν καλό επίπεδο. Κάνε απλώς ό,τι μπορείς να κάνεις. Ο Θεός δεν αναγκάζει ένα ψάρι να ζήσει στη στεριά. Απλώς εσύ ο ίδιος έχεις μονίμως υπερβολικές επιθυμίες και είσαι μονίμως απρόθυμος να είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ένας μέτριος άνθρωπος με χαμηλό επίπεδο· δεν θέλεις να κάνεις αυτές τις κοπιαστικές εργασίες που δεν σε τοποθετούν στο προσκήνιο και, όταν κάνεις το καθήκον σου, δεν σου αρέσουν ποτέ οι κακουχίες και μονίμως αποφεύγεις την εξάντληση, ενώ γίνεσαι επιλεκτικός και διαλέγεις τι θα κάνεις· είσαι μονίμως ξεροκέφαλος και έχεις πάντα τα δικά σου σχέδια και τις δικές σου προτιμήσεις· δεν είναι ότι σε έχει αδικήσει ο Θεός. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, οι άνθρωποι να προσεγγίζουν σωστά το επίπεδό τους; Αν μη τι άλλο, θα πρέπει ν’ αποδέχεσαι από τον Θεό όποιο επίπεδο σου δίνει και θα πρέπει να υποτάσσεσαι στην κυριαρχία και τη ρύθμιση του Θεού. Αυτή είναι η βασικότερη σκέψη και άποψη που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Αυτή η άποψη είναι σωστή και στέκει σε κάθε περίπτωση. Είναι η αλήθεια-αρχή που παραμένει σταθερή όσο κι αν αλλάζουν τα πράγματα. Εκτός αυτού, είτε το επίπεδό σου είναι καλό είτε μέτριο, χαμηλό ή ανύπαρκτο, θα πρέπει να κάνεις το έργο που μπορεί να πετύχει το επίπεδό σου. Δεν θα πρέπει να κρατάς τίποτα για τον εαυτό σου ούτε να επιζητείς να ξεχωρίσεις. Είτε το επίπεδό σου είναι καλό είτε μέτριο, μπορείς μόνο να κάνεις τα πράγματα που εμπίπτουν στο εύρος του επιπέδου και της ικανότητάς σου· δεν έχεις κανέναν λόγο να περηφανεύεσαι. Αυτό σου έχει δώσει ο Θεός και θα πρέπει να το προσφέρεις. Όλο σου το είναι, η πνοή σου, οι έμφυτες καταστάσεις σου και οι ικανότητές σου σε κάθε πτυχή του επιπέδου σου είναι πράγματα που σου έδωσε ο Θεός. Οι διάφορες αλήθεια-αρχές που κατανοείς τώρα είναι επίσης πράγματα που σου παρέχει ο Θεός. Χωρίς το έργο του Θεού και χωρίς τις διάφορες έμφυτες καταστάσεις που παρέχει ο Θεός στους ανθρώπους, τα ανθρώπινα όντα δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια χούφτα σκόνη. Επομένως, οι άνθρωποι δεν έχουν κανέναν λόγο να περηφανεύονται. Αυτή είναι η δεύτερη πτυχή. Υπάρχει και μια άλλη πτυχή: Είτε το επίπεδό σου είναι μέτριο είτε χαμηλό ή ανύπαρκτο, πρέπει να το προσεγγίζεις σωστά. Κατ’ αρχάς, να αναγνωρίζεις σε ποια βαθμίδα εμπίπτει το επίπεδό σου και κατόπιν, με βάση το έμφυτο επίπεδό σου, να κάνεις αυτό που οφείλεις να κάνεις. Μην προσπαθείς μονίμως να υπερβείς τις ικανότητές σου και να κάνεις πράγματα που δεν μπορείς να καταφέρεις, προσπαθώντας διαρκώς ν’ αποδείξεις στους άλλους ή στον Θεό ποιος είσαι. Δεν μπορείς να αποδείξεις τίποτα. Όσο περισσότερο προσπαθείς να αποδείξεις ποιος είσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι το επίπεδό σου είναι χαμηλό, ότι δεν ξέρεις ποια είναι η αξία σου, και τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι είσαι πέρα από κάθε λογική και ότι έχεις σοβαρά διεφθαρμένη διάθεση. Μην προσπαθείς με κάθε μέσο ν’ αλλάξεις το επίπεδό σου ή να βελτιώσεις τις ικανότητές σου σε όλες τις πτυχές, αλλά, αντ’ αυτού, ν’ αναγνωρίζεις με ακρίβεια και να προσεγγίζεις σωστά το έμφυτο επίπεδο και τις έμφυτες ικανότητές σου. Αν διαπιστώσεις πού υστερείς, μελέτησε γρήγορα τα πεδία στα οποία μπορείς να σημειώσεις πρόοδο σε μικρό χρονικό διάστημα, ώστε ν’ αντισταθμίσεις αυτούς τους τομείς. Αν υπάρχουν πεδία στα οποία δεν μπορείς να τα καταφέρεις, μην πιέζεσαι. Να ενεργείς σύμφωνα με τις πραγματικές σου συνθήκες· να κάνεις πράγματα με βάση το επίπεδο και τις ικανότητές σου. Η απόλυτη αρχή είναι να κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τους ανθρώπους, καθώς και τις αλήθεια-αρχές. Όσο υψηλό ή χαμηλό κι αν είναι το επίπεδό σου, μπορείς να καταφέρεις άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο να ενεργείς και να κάνεις τα καθήκοντά σου σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές· μπορείς να ικανοποιείς τα πρότυπα του Θεού και ν’ ανταποκρίνεσαι σ’ αυτά. Αυτές οι αλήθεια-αρχές δεν είναι σε καμία περίπτωση λόγια του αέρα· δεν υπερβαίνουν σε καμία περίπτωση την ανθρώπινη φύση. Είναι όλες μονοπάτια άσκησης που έχουν διαμορφωθεί ειδικά για τις διεφθαρμένες διαθέσεις, τα ένστικτα, τις διάφορες ικανότητες και τα διάφορα επίπεδα του δημιουργημένου ανθρώπινου γένους. Επομένως, όποιο κι αν είναι το επίπεδό σου, όποιες πτυχές των ικανοτήτων σου κι αν είναι ανεπαρκείς ή ελλιπείς, αυτό δεν είναι πρόβλημα· αν κατανοείς πραγματικά την αλήθεια και είσαι πρόθυμος να κάνεις πράξη την αλήθεια, θα υπάρχει ένα μονοπάτι για να προχωρήσεις μπροστά. Τα ελαττώματα ενός ανθρώπου σε κάποιες πτυχές του επιπέδου και των ικανοτήτων του δεν παρεμποδίζουν σε καμία περίπτωση την άσκηση της αλήθειας. Αν υστερείς σε ικανότητα να κρίνεις ή σε κάποια άλλη ικανότητα, μπορείς ν’ αναζητήσεις περισσότερο και να συναναστραφείς περισσότερο· αναζήτησε οδηγίες και υποδείξεις από εκείνους που κατανοούν την αλήθεια. Όταν κατανοήσεις και συλλάβεις τις αρχές και τα μονοπάτια άσκησης, θα πρέπει να τα κάνεις πράξη καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια με βάση το ανάστημά σου. Αποδοχή και άσκηση: αυτό είναι που οφείλεις να κάνεις. Σας βοήθησε να καταλάβετε αυτή η συναναστροφή Μου; (Καταλαβαίνουμε λίγο περισσότερο.)

Γιατί προκαθορίζει ο Θεός κάθε λογής επίπεδα στους ανθρώπους; Γιατί ο Θεός δεν δίνει στους ανθρώπους τέλειο επίπεδο; Πάνω σε πόσες πτυχές έχουμε συναναστραφεί σχετικά με το ποιες είναι οι προθέσεις του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα και με το πώς θα πρέπει να το προσεγγίζουν σωστά οι άνθρωποι; Ας τις συνοψίσουμε. Η πρώτη πτυχή είναι να το αποδεχθείς από τον Θεό. Αυτή είναι η βασικότερη σκέψη και άποψη που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Η δεύτερη πτυχή είναι ν’ αναγνωρίζεις και ν’ αξιολογείς ποιο είναι το επίπεδό σου και να ενεργείς και να κάνεις το καθήκον σου με βάση το επίπεδο και την ικανότητά σου. Μην προσπαθείς να κάνεις πράγματα που υπερβαίνουν το επίπεδο και την ικανότητά σου. Κάνε αυτό που μπορείς να κάνεις με ευσυνειδησία και προσγειωμένο τρόπο, και κάνε το καλά. Μην πιέζεις τον εαυτό σου για ό,τι δεν μπορείς να κάνεις. Ποια είναι η τρίτη πτυχή; (Δεν πρέπει να επιθυμούμε διαρκώς ν’ αλλάξουμε το επίπεδό μας. Ακόμη κι αν το επίπεδό μας είναι μέτριο, χαμηλό ή ανύπαρκτο, πρέπει να το προσεγγίζουμε σωστά. Δεν πρέπει να προσπαθούμε μονίμως ν’ αποδείξουμε την αξία μας ή ν’ αποδείξουμε την αξία μας στον Θεό. Αυτό δεν είναι πρέπον.) Σωστά. Να προσεγγίζεις σωστά το επίπεδό σου. Μην παραπονιέσαι. Ο Θεός θα σου ζητήσει όσα σου έχει δώσει. Ο Θεός δεν απαιτεί από σένα κάτι που δεν σου έχει δώσει. Για παράδειγμα, αν ο Θεός σού έχει δώσει μέτριο επίπεδο ή χαμηλό επίπεδο, δεν απαιτεί από σένα να γίνεις επικεφαλής εκκλησίας επικεφαλής ομάδας ή επιβλέπων. Ωστόσο, αν ο Θεός σού έχει δώσει ευγλωττία, την ικανότητα να εκφράζεσαι ή ένα συγκεκριμένο χάρισμα και απαιτεί από σένα να κάνεις έργο που σχετίζεται μ’ αυτό το χάρισμα, τότε πρέπει να το κάνεις καλά. Μην αποτυγχάνεις ν’ ανταποκριθείς στις καταστάσεις που σου έχει δώσει ο Θεός. Πρέπει ν’ ανταποκρίνεσαι σε όσα σου χάρισε ο Θεός, να τ’ αξιοποιείς πλήρως και να τα εφαρμόζεις σωστά, να τα εφαρμόζεις σε θετικά πράγματα και ν’ αποφέρεις στο έργο πολύτιμα αποτελέσματα που ωφελούν το ανθρώπινο γένος. Αυτό θα ήταν εξαιρετικό, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Επιπλέον, πρέπει να ξέρεις ότι ο Θεός έχει καλές προθέσεις όταν δίνει στους ανθρώπους διάφορα επίπεδα. Ο Θεός δεν σου έχει δώσει εξαιρετικά καλό επίπεδο, ακριβώς επειδή θέλει να σε σώσει. Αυτό αντικατοπτρίζει την ενδελεχή περίσκεψη του Θεού. Ο Θεός σού δίνει μέτριο ή χαμηλό επίπεδο για να σε προστατεύσει. Αν οι άνθρωποι είχαν υπερβολικά καλό ή εξαιρετικό επίπεδο, θα τους ήταν εύκολο ν’ ακολουθήσουν τον κόσμο και τον Σατανά και δεν θα κατάφερναν εύκολα να πιστέψουν στον Θεό. Κοιτάξτε αυτούς που ξεχωρίζουν στους διάφορους τομείς και στους διάφορους κλάδους στον κόσμο· τι είδους άνθρωποι είναι; Είναι όλοι πανούργοι άνθρωποι, ενσαρκωμένοι διάβολοι. Αν τους ζητήσεις να πιστέψουν στον Θεό, σκέφτονται: «Η πίστη στον Θεό δεν οδηγεί πουθενά· μόνο οι ανίκανοι πιστεύουν στον Θεό!» Οι άνθρωποι με εξαιρετικά καλό επίπεδο, με μεγάλες ικανότητες και προχωρημένες τακτικές αιχμαλωτίζονται από τον Σατανά. Ζουν αποκλειστικά σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και εξ ολοκλήρου για τον κόσμο. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι ενσαρκωμένοι διάβολοι. Πείτε Μου, σώζει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; (Όχι.) Είστε, λοιπόν, διατεθειμένοι να είσαι ενσαρκωμένοι διάβολοι ή να είστε συνηθισμένοι άνθρωποι, άνθρωποι που έχουν χαμηλό επίπεδο αλλά μπορούν να λάβουν τη σωτηρία του Θεού; (Είμαστε διατεθειμένοι να είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι.) Από αυτές τις δύο κατηγορίες ανθρώπων, ποιοι είναι ευλογημένοι; Είστε διατεθειμένοι να είστε σαν εκείνους που ευημερούν στον κόσμο, που βγαίνουν στο προσκήνιο, που έχουν φήμη, που γίνονται ανώτεροι αξιωματούχοι ή πλουτίζουν, που έχουν ό,τι θέλουν και αμέτρητα χρήματα να δαπανήσουν ή μήπως να προσέλθετε ενώπιον του Θεού και να είστε απλοί, συνηθισμένοι άνθρωποι με μέτριο επίπεδο; Τι επιλέγεις; (Να είμαστε απλοί, συνηθισμένοι άνθρωποι.) Αν επιλέγεις να είσαι ένας απλός, συνηθισμένος άνθρωπος με μέτριο επίπεδο, και προτιμάς να μην απολαύσεις μια καλή υλική ζωή σ’ αυτήν τη ζωή, δεν θέλεις να βγεις στο προσκήνιο, δεν έχεις αίσθηση παρουσίας σ’ αυτόν τον κόσμο και σε περιφρονούν όλοι, αν προτιμάς να είσαι ένας τέτοιος άνθρωπος και να εκτιμάς ή ν’ αποκτήσεις την ευκαιρία για σωτηρία που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους, αν αυτή είναι η επιλογή σου, αν επιλέγεις να σωθείς και να μην ακολουθήσεις αυτόν τον κόσμο, και μέσα σου επιθυμείς να μην ανήκεις σ’ αυτόν τον κόσμο αλλά ν’ ανήκεις στον Θεό, τότε δεν θα πρέπει να περιφρονείς το επίπεδο που σου έχει δώσει ο Θεός. Ακόμη κι αν το επίπεδό σου είναι πολύ χαμηλό ή αν ο Θεός δεν σου έχει δώσει καθόλου επίπεδο, θα πρέπει και πάλι ν’ αποδεχθείς με χαρά αυτό το γεγονός και να εκπληρώνεις το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος με τις έμφυτες καταστάσεις των διαφόρων ικανοτήτων που σου έχει δώσει ο Θεός. Μια άλλη πτυχή είναι ότι ακόμη κι αν το επίπεδο που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους δεν είναι πολύ καλό —αλλά είναι απλώς το επίπεδο των συνηθισμένων ανθρώπων— και οι ικανότητες που τους δίνει σε όλες τις πτυχές είναι μέτριες ή ακόμη και χαμηλές, οι βασικότερες αλήθειες που θα πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι και τις οποίες τους διδάσκει ο Θεός μπορούν και πάλι να επιτευχθούν και να εκπληρωθούν, αν οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να τις κάνουν πράξη με την καρδιά τους. Ακόμη κι αν το επίπεδό σου είναι πολύ χαμηλό και η ικανότητα κατανόησής σου, η ικανότητά σου ν’ αποδέχεσαι πράγματα, η κρίση σου και η ικανότητά σου να ξεχωρίζεις πράγματα είναι πολύ αδύναμες ή ακόμη και ανύπαρκτες, εφόσον διαθέτεις τη στοιχειώδη ανθρώπινη φύση και λογική, οι εργασίες και οι δουλειές που σου εμπιστεύεται ο Θεός μπορούν να ολοκληρωθούν και να γίνουν σωστά. Επιπλέον, ο βασικότερος τρόπος να έχεις φόβο Θεού και ν’ αποφεύγεις το κακό, όπως απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους, είναι κάτι που μπορείς ν’ ακολουθήσεις· είναι κάτι που μπορείς να καταφέρεις και να πετύχεις. Επομένως, ο Θεός δεν είχε ποτέ την πρόθεση να σου δώσει πολύ καλό επίπεδο. Αν ο Θεός σού έδινε καλό επίπεδο και κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες που θα σου επέτρεπαν να γίνεις ένας ενσαρκωμένος διάβολος στον κόσμο, τότε ο Θεός δεν θα σε έσωζε. Έχετε κατανοήσει την καρδιά του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα; (Ναι.) Αν μπορείς να κατανοήσεις την καρδιά του Θεού, αυτό είναι καλό· θα κατανοείς αυτήν την αλήθεια και θα προσεγγίζεις σωστά το επίπεδό σου· δεν θα υπάρχουν πλέον δυσκολίες από αυτήν την άποψη. Από εδώ και πέρα, οι άνθρωποι θα πρέπει απλώς να κάνουν αυτό που οφείλουν να κάνουν. Ακόμη κι αν είναι μόνο μία δουλειά, να προσπαθήσεις με την καρδιά σου και όσο μπορείς να την κάνεις καλά και να μην αποτύχεις ν’ ανταποκριθείς στις προσδοκίες που έχει από σένα ο Θεός. Καταλάβατε; (Ναι.) Και μ’ αυτό ολοκληρώνεται η σημερινή συναναστροφή πάνω σ’ αυτό το θέμα. Γεια σας!

11 Νοεμβρίου 2023