Στις συναθροίσεις σας έχετε συναναστραφεί σχετικά με τα ζητήματα που εξετάζουμε τελευταία; (Θεέ μου, έχουμε συναναστραφεί σχετικά με αυτά τα ζητήματα στις συναθροίσεις μας.) Και έχει βγάλει κάπου η συναναστροφή αυτή; Ανακαλύψατε νέα πράγματα, καταλάβατε τίποτα; Υπάρχουν στην καθημερινότητα των ανθρώπων αυτά τα ζητήματα σχετικά με τα οποία έχουμε συναναστραφεί; (Όλα τους υπάρχουν. Μετά από μερικές συναναστροφές Σου σχετικά μ’ αυτά τα ζητήματα, διαπίστωσα ότι η διαπαιδαγώγηση που λαμβάνουμε από τους γονείς μας και η διαμόρφωση από την οικογένειά μας από γενιά σε γενιά μάς έχουν προκαλέσει μεγάλη διαφθορά. Από τότε που ήμασταν παιδιά, οι γονείς μας μας έχουν εμφυσήσει λίγο-λίγο σκέψεις σαν κι αυτήν: «Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει». Από τότε που μου εμφύσησαν αυτήν τη σκέψη, πίστεψα ότι για να μη δέχεται κάποιος εκφοβισμό και υποτίμηση, πρέπει στη ζωή του να υπερτερεί από τους υπόλοιπους και να ξεχωρίζει από το πλήθος. Παλιότερα, πίστευα ότι αυτές οι σκέψεις που μας έμαθαν οι γονείς μας ήταν για το καλό μας, για να μας προστατέψουν. Μέσα από μερικές συναναστροφές και αναλύσεις Σου, συνειδητοποίησα ότι είναι αρνητικές αυτές οι σκέψεις και ο Σατανάς τις χρησιμοποιεί για να διαφθείρει τους ανθρώπους. Αυτές οι σκέψεις μάς απομακρύνουν όλο και περισσότερο από τον Θεό και μας παρασύρουν ολοένα και περισσότερο στη διαφθορά του Σατανά, με αποτέλεσμα να απομακρυνόμαστε από τη σωτηρία.) Με λίγα λόγια, είναι απαραίτητη η συναναστροφή σχετικά μ’ αυτά τα ζητήματα, έτσι; (Ναι, είναι.) Μετά από μερικές συναναστροφές σχετικά με αυτά τα ζητήματα, οι άνθρωποι καταλαβαίνουν βαθύτερα τις σκέψεις και τις απόψεις που τους έχουν εμφυσήσει οι οικογένειές τους· τις κατανοούν με μεγαλύτερη ακρίβεια. Και δεν θα απομακρυνθούν οι άνθρωποι από την οικογένειά τους και τους γονείς τους μετά από τη συναναστροφή σχετικά με αυτά τα πράγματα; (Όχι, δεν πρόκειται να απομακρυνθούμε. Παλιότερα, πίστευα πάντα ότι οι γονείς μου μου ήταν καλοί απέναντί μου, αλλά μετά από τη συναναστροφή Σου, κατάλαβα ότι ήταν αποστολή τους το να με γεννήσουν και να με μεγαλώσουν. Επιπλέον, οι σκέψεις που μου είχαν εμφυσήσει από όταν ήμουν μικρός με οδήγησαν στη διαφθορά. Εφόσον το έχω καταλάβει αυτό, δεν είμαι πλέον τόσο δεμένος μαζί τους.) Πρώτον και κύριον, ως προς τις σκέψεις τους, οι άνθρωποι πλέον καταλαβαίνουν καλά τις ευθύνες των γονιών τους και τη χάρη που τους έδειξαν οι γονείς τους επειδή τους μεγάλωσαν· δεν τους αντιμετωπίζουν πια με βάση τους συναισθηματισμούς, τη θερμοαιμία ή τη συγγένεια εξ αίματος, αλλά μπορούν να προσεγγίσουν την οικογένεια και τους γονείς τους ορθολογικά και από τη σωστή οπτική και θέση. Έτσι, αρχίζει να αλλάζει σημαντικά ο τρόπος που αντιμετωπίζουν αυτά τα ζητήματα και αυτή η αλλαγή τούς επιτρέπει να πραγματοποιήσουν ένα τεράστιο άλμα ως προς τη ζωή-είσοδό τους και ως προς τις απαιτήσεις του Θεού από αυτούς. Είναι, λοιπόν, ωφέλιμη και απαραίτητη η συναναστροφή σχετικά με αυτά τα ζητήματα, αφού οι άνθρωποι τα χρειάζονται όλα αυτά και τους λείπουν μέσα τους.

Τα θέματα πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε προηγουμένως σχετικά με τη διαμόρφωση που ασκεί η οικογένεια σε κάποιον αφορούσαν, κυρίως, στόχους και αρχές συμπεριφοράς, μεθόδους και μέσα αντιμετώπισης του κόσμου, οπτικές για τη ζωή και την ύπαρξη, καθώς και μεθόδους και κανόνες επιβίωσης, μεταξύ άλλων. Όλα τα θέματα αυτά έχουν να κάνουν με τη διαμόρφωση των σκέψεων των ανθρώπων και τις σκέψεις και τις απόψεις τους. Ούτε μία από αυτές τις σκέψεις και απόψεις που εμφυσούν στους ανθρώπους η οικογένεια και οι γονείς τους δεν είναι θετική, ούτε μπορεί να οδηγήσει στ’ αλήθεια κάποιον στο ορθό μονοπάτι ή να τον κάνει να διαμορφώσει μια ορθή οπτική για τη ζωή, έτσι ώστε να εκπληρώσει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του ως δημιούργημα ενώπιον του Δημιουργού του. Όλα όσα σου μαθαίνουν οι γονείς σου και η οικογένειά σου έχουν σκοπό να σε κατευθύνουν προς τον κόσμο και τις κακές τάσεις του. Ο σκοπός της διαμόρφωσής σου με αυτές τις σκέψεις και τις απόψεις είναι να ενταχθείς πιο ομαλά στην κοινωνία και στις κακές τάσεις, και να μπορέσεις να προσαρμοστείς καλύτερα στις κακές τάσεις και στις διάφορες απαιτήσεις της κοινωνίας. Μπορεί αυτές οι διδαχές να σου προσφέρουν κάποια μέσα προστασίας, καθώς και κάποιες μεθόδους για να αποκτήσεις καλύτερη θέση, φήμη, υλικές απολαύσεις και διάφορα άλλα πράγματα στην κοινωνία και στις κοινωνικές ομάδες, όμως αυτές ακριβώς οι σκέψεις που σου έχει εμφυσήσει η οικογένειά σου σε οδηγούν στη μία κακή τάση μετά την άλλη, με αποτέλεσμα να παγιδεύεσαι στον κόσμο, στην κοινωνία και στις κακές τάσεις και να μην μπορείς να απεγκλωβιστείς. Σου προκαλούν διαρκή προβλήματα και διλήμματα, με αποτέλεσμα να μην ξέρεις πώς να αντιμετωπίσεις τον ανθρώπινο κόσμο και πώς να γίνεις ένας άνθρωπος αληθινός, ένας άνθρωπος που ζει στο φως, ακέραιος, καλόκαρδος και με αίσθημα δικαιοσύνης. Η διαμόρφωση, λοιπόν, από την οικογένειά σου δεν σ’ αφήνει να ζήσεις σ’ αυτόν τον κόσμο με περισσότερη αξιοπρέπεια, χαρακτήρα και ανθρώπινη ομοιότητα, αλλά σε κάνει να ζεις μέσα σε περίπλοκες συγκρούσεις και διαμάχες, περιπλέκει τις σχέσεις σου με τους γύρω σου, και σε υποβάλλει σε πολλά μπλεξίματα, δεσμά και ακόμη και μπερδέματα μέσα στον κόσμο. Και όταν τα εμπιστεύεσαι όλα αυτά στους γονείς σου, εκείνοι εφαρμόζουν διάφορες τακτικές και σε συμβουλεύουν πώς να γίνεις πιο πονηρός, πανούργος, περπατημένος και αινιγματικός στις σχέσεις σου με τους άλλους. Δεν σε καθοδηγούν προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν σε βοηθούν να τα εγκαταλείψεις όλα αυτά και να απελευθερωθείς, να προσέλθεις ενώπιον του Δημιουργού και να υποταχθείς στις διευθετήσεις Του, έχοντας καταλάβει ξεκάθαρα ότι ο Θεός κρατά στα χέρια Του το πεπρωμένο των ανθρώπων και όλα όσα τους αφορούν, ότι οι άνθρωποι πρέπει να υποτάσσονται σε όλες τις απαιτήσεις, στην κυριαρχία και στις ενορχηστρώσεις του Θεού. Έτσι ζουν εκείνοι τους οποίους έχει διαμορφώσει η οικογένειά τους με αυτές τις διάφορες σκέψεις. Με λίγα λόγια, όπου κι αν εστιάζουν οι σκέψεις που σου διαμόρφωσε η οικογένειά σου, είτε επικεντρώνονται στη φήμη ή το κέρδος, είτε στο να ανταγωνίζεσαι τους άλλους είτε να είσαι φιλικός μαζί τους, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να κάνουν τα μέσα, τις μεθόδους και τους κανόνες της επιβίωσής σου στον κόσμο των ανθρώπων πιο εκλεπτυσμένους, αδίστακτους, πονηρούς και κακόβουλους. Δεν σε κάνουν πιο ειλικρινή, ευγενικό και ακέραιο ούτε σε βοηθούν να καταλάβεις καλύτερα πώς να υποτάσσεσαι στις διευθετήσεις του Δημιουργού. Η διαμόρφωση, λοιπόν, από την οικογένειά σου δεν μπορεί παρά να σε απομακρύνει από τον Θεό, από την αλήθεια και από τα θετικά πράγματα, με αποτέλεσμα να μην ξέρεις πώς να ζεις όπως πρέπει να ζει ένας άνθρωπος, με τρόπο αξιοπρεπή. Κάτι ακόμα που θα προκαλέσουν οι σκέψεις αυτές που έχεις αποκτήσει από τη διαμόρφωση της οικογένειάς σου είναι να σε κάνουν όλο και πιο αναίσθητο, αργόστροφο ή, για να το πούμε λαϊκά, χοντρόπετσο. Ενώ στην αρχή, αν ήταν να πεις ψέματα στους συναδέλφους σου, στους συμμαθητές σου ή στους φίλους σου, θα κοκκίνιζες, θα χτυπούσε δυνατά η καρδιά σου και θα ένιωθες τύψεις συνειδήσεως, όλες αυτές οι αντιδράσεις σιγά-σιγά θα εξασθενήσουν: Δεν θα κοκκινίζεις, η καρδιά σου δεν θα χτυπά δυνατά και η συνείδησή σου δεν θα σε ενοχλεί πια. Θα καταφεύγεις σε κάθε μέσο για να επιβιώσεις, ακόμα και στην εξαπάτηση των πιο κοντινών σου ανθρώπων, μέχρι και των γονιών σου, των αδελφών σου και των κολλητών σου. Θα επιδιώκεις να επωφεληθείς από κείνους για να καλυτερέψεις τη ζωή σου και να αυξήσεις την υπόληψη, αλλά και τις απολαύσεις σου. Αυτό ακριβώς σημαίνει αναισθησία. Μπορεί στην αρχή να νιώσεις λίγη αυτομομφή και λίγες τύψεις στη συνείδησή σου. Όμως, με τον καιρό θα πάψεις να τα νιώθεις αυτά και θα καθησυχάζεις τον εαυτό σου με πιο πειστικές δικαιολογίες. Θα λες: «Έτσι είναι οι άνθρωποι. Δεν γίνεται στον κόσμο αυτόν να είσαι συμπονετικός. Αν είσαι συμπονετικός απέναντι στους άλλους, τότε είσαι σκληρός απέναντι στον εαυτό σου. Στον κόσμο αυτόν, οι αδύναμοι είναι τα θύματα των δυνατών. Οι δυνατοί ευημερούν και οι αδύναμοι χάνονται, οι νικητές γίνονται βασιλιάδες και οι χαμένοι γίνονται εγκληματίες. Αν είσαι πετυχημένος, κανείς δεν θα κάτσει να ασχοληθεί πώς το κατάφερες· αν, όμως, αποτύχεις, τότε δεν θα σου μείνει τίποτα». Στο τέλος, οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να πείσουν τον εαυτό τους με αυτές τις σκέψεις και τις απόψεις και θα τις μετατρέψουν σε βάση όλων των επιδιώξεών τους και, φυσικά, σε εργαλείο. Σε ποιο σημείο βρίσκεστε, λοιπόν, όλοι σας αυτήν τη στιγμή; Έχετε γίνει αναίσθητοι ή όχι ακόμα; Έστω ότι ασχολείσαι με επιχειρήσεις και οι δουλειές αυτές έχουν σχέση με το μέλλον σου, με την ποιότητα της ζωής σου και με τη φήμη σου στην κοινωνία. Αν έχεις αρκετά πονηρές μεθόδους και αν μπορείς να εξαπατήσεις τον οποιονδήποτε, κάτι τέτοιο θα σου προσέφερε μια ζωή καλύτερη από των υπολοίπων, θα είχες ένα σωρό λεφτά και δεν θα υπήρχε πια ανάγκη να υποκύπτεις στις επιθυμίες κανενός. Τι θα έκανες τότε; Θα γινόσουν τόσο αναίσθητος, τόσο αδιάφορος που θα μπορούσες να εξαπατήσεις τον καθένα και να βγάλεις λεφτά από τον καθένα; (Πολύ πιθανόν.) Πολύ πιθανόν. Αυτό πρέπει να αλλάξει· αυτό αποτελεί τη διεφθαρμένη διάθεση που υπάρχει βαθιά μέσα στον άνθρωπο. Όταν απουσιάζει η ανθρώπινη φύση, αυτό που μένει είναι μια ζωή σύμφωνα με τη διεφθαρμένη διάθεση του καθενός, καθώς και διάφορες σκέψεις και απόψεις που έχει ενσταλάξει ο Σατανάς. Αν κάποιος δεν έχει συνείδηση, λογική και αίσθημα ντροπής, τότε η ζωή του μετατρέπεται σε άδειο κουφάρι, ένα κενό δοχείο, και χάνει την αξία της. Αν σου έχει μείνει κάποιο αίσθημα ντροπής και, όταν λες ψέματα, εξαπατάς ή κάνεις κακό σε κάποιον, τουλάχιστον επιλέγεις σε ποιον τα κάνεις και δεν βλάπτεις τον οποιονδήποτε αδιακρίτως, τότε σου έχει μείνει λίγη συνείδηση και ανθρώπινη φύση. Αν, όμως, μπορείς να εξαπατάς και να βλάπτεις τον οποιονδήποτε χωρίς ενδοιασμούς, τότε είσαι πραγματικά ένας ζωντανός Σατανάς. Αν λες: «Δεν γίνεται να εξαπατήσω τους γονείς μου, τους συγγενείς μου, τους φίλους μου, τους απονήρευτους ανθρώπους και κυρίως τους αδελφούς μου από τον οίκο του Θεού, ούτε μπορώ να κλέψω τις προσφορές του Θεού», τότε σου έχουν απομείνει κάποια ηθικά όρια, λίγη συνείδηση. Αν, όμως, δεν έχεις ούτε αυτά, τότε δεν αξίζεις να λέγεσαι άνθρωπος. Σε ποιο σημείο έχεις φτάσει, λοιπόν; Έχεις καθόλου όρια; Αν σου δινόταν η ευκαιρία ή αν είχες μεγάλη ανάγκη, θα εξαπατούσες τους γονείς σου, τα αδέλφια σου και τους κολλητούς σου; Θα μπορούσες να εξαπατήσεις και να εκμεταλλευτείς τους αδελφούς και τις αδελφές σου ή ακόμη και να κλέψεις τις προσφορές του Θεού; Αν σου δινόταν μια τέτοια ευκαιρία και δεν υπήρχε περίπτωση να το μάθει ποτέ κανείς, θα το έκανες; (Μου φαίνεται τώρα πια ότι δεν θα μπορούσα να το κάνω.) Γιατί δεν θα μπορούσες να το κάνεις πια; (Επειδή φοβάμαι τον Θεό, έχω κάπως θεοφοβούμενη καρδιά, και επίσης δεν μου το επιτρέπει η συνείδησή μου.) Η στάση σου είναι ότι φοβάσαι βαθιά μέσα σου, έχεις θεοφοβούμενη καρδιά και δεν θα το επέτρεπε η συνείδησή σου. Μιλήστε και οι υπόλοιποι. Έχετε κάποια στάση σχετικά μ’ αυτό το θέμα; Αν δεν έχετε, αν δεν το έχετε σκεφτεί ποτέ και δεν σας κάνει αίσθηση όταν βλέπετε άλλους να το κάνουν, τότε κινδυνεύετε. Αν βλέπεις κάποιον να κάνει τέτοια πράγματα χωρίς να νιώθεις καθόλου μίσος, χωρίς να έχεις κάποια στάση απέναντί του και είσαι αναίσθητος, τότε δεν έχεις καμία διαφορά μ’ αυτόν και μπορεί να κάνεις κι εσύ τα ίδια. Αν, όμως, έχεις ξεκάθαρη στάση απέναντι σ’ αυτό, αν μπορείς να μισείς και να κατακρίνεις τέτοιους ανθρώπους, τότε ίσως να μην ενεργήσεις κι εσύ έτσι. Τι στάση έχετε, λοιπόν; (Πρέπει να έχω μια κάπως θεοφοβούμενη καρδιά. Οι προσφορές του Θεού έχουν οριστεί ως ιερές και δεν γίνεται σε καμία περίπτωση να τις πειράξει κανείς ή να τις πάρει για προσωπική χρήση.) Κανείς δεν πρέπει να παίρνει τις προσφορές για προσωπική χρήση: Αυτό γίνεται υπό τον φόβο της τιμωρίας. Τα υπόλοιπα ζητήματα, όμως; Αν, για παράδειγμα, είχες μπει σε μια εταιρεία-πυραμίδα, θα μπορούσες να επωφεληθείς από τους πιο κοντινούς σου φίλους, να τους εξαπατήσεις με ωραία λόγια και να τους πείσεις να συμμετάσχουν για να βγάλεις απ’ αυτό λεφτά; Θα μπορούσες να το κάνεις αυτό στους κολλητούς σου, στους συγγενείς σου, ακόμη και στους γονείς σου και στ’ αδέλφια σου; Αν δεν μπορείς να το πεις εύκολα, τότε όταν λες πως δεν θα έπαιρνες τις προσφορές του Θεού για προσωπική χρήση, ίσως να μην ήταν δυνατόν για σένα, έτσι δεν είναι; Ας μιλήσει κάποιος άλλος. (Μία πλευρά του θέματος είναι ότι οφείλουμε να αντιληφθούμε τη δίκαιη διάθεση του Θεού σχετικά με αυτό το ζήτημα. Κανείς δεν μπορεί να αγγίξει τις προσφορές του Θεού. Μια άλλη είναι πως νιώθουμε ότι όποιος κάνει κάτι τέτοιο δεν διαθέτει ανθρώπινη φύση. Η βάση για τις πράξεις κάποιου πρέπει να είναι, οπωσδήποτε, τι επιτρέπει η συνείδησή του και τι όχι.) Η στάση σας λέει πως όποιος κάνει κάτι τέτοιο δεν έχει ανθρώπινη φύση και κάθε άνθρωπος πρέπει όσα κάνει να τα επιτρέπει η συνείδησή του. Θέλει κανείς άλλος να μιλήσει; (Η γνώμη μου είναι ότι, ακόμη κι αν κάποιος δεν πιστεύει στον Θεό, αν έχει συνείδηση και ηθική βάση, δεν γίνεται να κάνει πράγματα που βλάπτουν την ίδια του την οικογένεια. Τώρα, μάλιστα, που πιστεύουμε στον Θεό και καταλαβαίνουμε κάποιες αλήθειες, όποιος μπορεί παρ’ όλα αυτά να κάνει πράγματα που βλάπτουν τους αδελφούς, τις αδελφές και τους φίλους του, ή να κλέβει τις προσφορές του Θεού είναι ακόμα χειρότερος και από έναν άπιστο. Επίσης, μπορεί κάποιες φορές οι άνθρωποι να αποκαλύπτουν συγκεκριμένες σκέψεις και ιδέες, αλλά όταν σκέφτονται τη διάθεση-ουσία του Θεού και συνειδητοποιούν ότι Εκείνος εξετάζει τα πάντα, ακόμη κι αν δεν τους βλέπει κανείς ή δεν γνωρίζει κανείς γι’ αυτά που κάνουν, κι έτσι δεν τολμούν να κάνουν τέτοια πράγματα, τότε μάλλον έχουν κάπως θεοφοβούμενη καρδιά.) Μία πλευρά του θέματος είναι πως, αν πράττουν έτσι οι άνθρωποι, αυτό δείχνει ότι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά· μία άλλη είναι πως όσοι είναι ικανοί να κάνουν αυτά τα πράγματα δεν έχουν ούτε τη στοιχειώδη ανθρώπινη φύση. Ο λόγος είναι ότι, αφού είσαι άνθρωπος, δεν πρέπει να κάνεις τέτοια πράγματα, ακόμη κι αν δεν πιστεύεις στον Θεό. Τέτοια ποιότητα πρέπει να έχει κάποιος που διαθέτει συνείδηση και ανθρώπινη φύση. Ένας καλός και κανονικός άνθρωπος, από τη φύση του, δεν μπορεί να εξαπατά, να βλάπτει και να κλέβει. Μέχρι κι εκείνοι που δεν πιστεύουν στον Θεό έχουν κάποια όρια στη συμπεριφορά τους, πόσο μάλλον εσύ που πιστεύεις στον Θεό κι έχεις ακούσει τόσα κηρύγματα. Αν μπορείς ακόμα να κάνεις τέτοια πράγματα, τότε δεν υπάρχει λύτρωση για σένα. Ένα τέτοιο άτομο στ’ αλήθεια δεν έχει ανθρώπινη φύση· είναι διάβολος. Παρόλο που έχεις ακούσει τόσα κηρύγματα, μπορείς και κάνεις κάθε λογής κακές πράξεις που σχετίζονται με την εξαπάτηση και την κλοπή. Κάτι τέτοιο σε καθιστά δύσπιστο. Τι σημαίνει δύσπιστος; Είναι κάποιος που δεν πιστεύει ότι ο Θεός παρατηρεί ή ότι είναι δίκαιος. Αν δεν πιστεύεις ότι ο Θεός παρατηρεί, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύεις ούτε πως υπάρχει; Λες: «Ο θεός με παρατηρεί· πού είναι, όμως, ο θεός; Πώς και δεν τον έχω δει; Γιατί δεν τον νιώθω; Πώς και δεν έχω τιμωρηθεί που εξαπατώ και ξεγελάω τους ανθρώπους τόσα χρόνια; Συνεχίζω και ζω πιο άνετα απ’ τους άλλους». Εδώ έχουμε μια πτυχή της συμπεριφοράς ενός δύσπιστου. Μια ακόμη πτυχή είναι ότι απορρίπτει κάθε στοιχείο αλήθειας που έχει γίνει αντικείμενο συναναστροφής. Δεν αποδέχεται ποτέ την αλήθεια, άρα τι αποδέχεται; Αποδέχεται τις σκέψεις και τις απόψεις που τον συμφέρουν. Κάνει ό,τι τον ωφελεί και ό,τι τον συμφέρει. Πιστεύει μόνο στο άμεσο ατομικό συμφέρον, δεν πιστεύει ότι ο Θεός παρατηρεί ούτε πιστεύει στην έννοια της τιμωρίας. Αυτό σημαίνει να είσαι δύσπιστος. Και ποιο το νόημα της πίστης στον Θεό όταν είσαι δύσπιστος; Οι δύσπιστοι που βρίσκονται στον οίκο του Θεού χαρακτηρίζονται από ένα πράγμα: πράττουν το κακό. Ας μη συζητήσουμε, όμως, το έσχατο τέλος αυτών των ανθρώπων· ας επιστρέψουμε στο θέμα της συναναστροφής µας.

Σκοπός όλων αυτών των σκέψεων που εμφυσά η οικογένεια στους ανθρώπους και με τις οποίες τους διαμορφώνει δεν είναι να τους φέρουν ενώπιον του Θεού ούτε να τους εμφυσήσουν θετικές σκέψεις. Κάθε άλλο: Τους εμφυσούν αρνητικά μέσα, αρνητικές σκέψεις, αρχές και μεθόδους συμπεριφοράς, οδηγώντας τους τελικά σε ένα μονοπάτι χωρίς επιστροφή. Με λίγα λόγια, οι διάφορες σκέψεις που εμφυσούν στους ανθρώπους οι οικογένειές τους δεν πληρούν καν τα βασικά κριτήρια της ανθρώπινης φύσης, της λογικής και της συνείδησης που οφείλει να έχει ο καθένας. Αν κάποιος έχει έστω και λίγη συνείδηση και λογική, αυτό δεν είναι παρά το ελάχιστο που έχει απομείνει χωρίς ακόμη να το έχει διαφθείρει ή να το έχει αλλοιώσει ο Σατανάς. Κάθε άλλο μέσο ή μέθοδος συμπεριφοράς των ανθρώπων προέρχεται από την οικογένειά τους ή ακόμη και από την κοινωνία. Προτού, λοιπόν, σωθεί κάποιος, όλες ανεξαιρέτως οι σκέψεις και οι απόψεις που του ενσταλάζει η οικογένειά του έρχονται σε αντίθεση με όσα μαθαίνει στους ανθρώπους ο Θεός. Καμία απ’ αυτές δεν είναι ικανή να τους κάνει να καταλάβουν την αλήθεια ούτε να τους οδηγήσει στο μονοπάτι της σωτηρίας· μόνο στο μονοπάτι της καταστροφής μπορεί να τους οδηγήσει. Όταν, λοιπόν, εντάσσεται κάποιος στον οίκο του Θεού, πρέπει, ανεξάρτητα από την ηλικία του, τη μόρφωσή του, την οικογενειακή του καταγωγή και την ευγενή θέση που νομίζει ότι έχει, να μάθει από το μηδέν πώς να συμπεριφέρεται, πώς να αλληλεπιδρά με τους άλλους, πώς να χειρίζεται διάφορα ζητήματα και πώς να αντιμετωπίζει διάφορους ανθρώπους και πράγματα. Για να τα μάθει όλα αυτά πρέπει να λάβει και να κατανοήσει από τον Θεό διάφορες σκέψεις και απόψεις που είναι θετικές, σύμφωνες με την αλήθεια, καθώς και αρχές για το πώς να ασκείται και πώς να χειρίζεται διάφορα ζητήματα. Για να γίνει αυτό, προϋπόθεση είναι να αποδεχτείς την αλήθεια, γιατί αλλιώς θα παραμείνουν αναλλοίωτες οι αρχικές σου σκέψεις και απόψεις. Αν δεν αποδεχτείς τις θετικές και ορθές σκέψεις και απόψεις που προέρχονται απ’ τον Θεό, οι αρχές, τα μέσα και οι μέθοδοι με τις οποίες αντιμετωπίζεις τον κόσμο θα παραμείνουν όπως πριν και δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Μόνο όταν αρχίσουν να αποδέχονται τις θετικές σκέψεις και απόψεις, την αλήθεια και τις διδασκαλίες του Θεού αρχίζουν οι άνθρωποι και να μαθαίνουν πώς να γίνουν αληθινοί, κανονικοί άνθρωποι, άνθρωποι με λογική και συνείδηση. Κάποιοι λένε: «Αν και πιστεύω στον Θεό εδώ και δέκα, είκοσι ή τριάντα χρόνια, ακόμα δεν έχω αποδεχτεί ούτε μία σκέψη ή άποψη από τον Θεό και καμία αλήθεια από τα λόγια Του». Αυτό αρκεί για να αποδείξει ότι δεν πιστεύεις ειλικρινά στον Θεό, ότι εξακολουθείς να μην ξέρεις ποια είναι η αλήθεια και ότι δεν έχεις μάθει πώς να συμπεριφέρεσαι. Αν πεις: «Από την πρώτη στιγμή που άρχισα να πιστεύω στον Θεό, ξεκίνησα και επισήμως να αποδέχομαι τις διδασκαλίες Του σχετικά με τις απαιτήσεις που έχει από τους ανθρώπους και σχετικά με τις σκέψεις, τις απόψεις, τις αρχές και τα ρητά που πρέπει να υιοθετούν οι άνθρωποι», τότε από την ημέρα που ξεκίνησες να πιστεύεις στον Θεό, μαθαίνεις πώς να είσαι αληθινός άνθρωπος και από τη στιγμή που άρχισες να μαθαίνεις πώς να είσαι αληθινός άνθρωπος, άρχισες να βαδίζεις στο μονοπάτι της σωτηρίας. Ξεκίνησες να βαδίζεις στο μονοπάτι της σωτηρίας από τη στιγμή που άρχισες να αποδέχεσαι τις σκέψεις και τις απόψεις που προέρχονται από τον Θεό, σωστά; (Ναι, σωστά.) Έχετε ξεκινήσει, λοιπόν; Ξεκινήσατε μόλις, δεν έχετε ξεκινήσει ακόμα ή έχετε ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό; (Απ’ τη συναναστροφή και την ανάλυσή Σου τα δύο τελευταία χρόνια για τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις που έχουν οι άνθρωποι, όπως η διαμόρφωση από την οικογένεια, άρχισα να κάνω αυτοκριτική, και σιγά-σιγά απαρνιέμαι εκείνες τις σατανικές φιλοσοφίες που είχα, και αναλογίζομαι πώς να πασχίζω να ζω με γνώμονα τα λόγια του Θεού. Πιο πριν, δεν είχα ασχοληθεί να κάνω τόσο βαθιά αυτοκριτική.) Είναι πολύ ρεαλιστικά αυτά που είπες. Μόλις δύο χρόνια έχεις που ξεκίνησες· δεν μπορείς να προσδιορίσεις εύκολα ακριβώς τη χρονιά ή την ημέρα, αλλά, όπως και να ’χει, ήταν τα τελευταία ένα-δύο χρόνια. Πρόκειται για κάτι σχετικά αντικειμενικό. Οι υπόλοιποι τι λέτε; (Δεν είχα σκεφτεί και πολύ πώς να καταβάλω προσπάθεια για να αλλάξω τις σκέψεις και τις απόψεις με τις οποίες με είχε διαμορφώσει η οικογένειά μου. Μετά την πρόσφατη συναναστροφή Σου πάνω σ’ αυτό το θέμα, άρχισαν κάπως να αλλάζουν οι σκέψεις μου σιγά-σιγά, αλλά ακόμη δεν έχω εστιάσει συγκεκριμένα να επιδιώξω αλλαγή σ’ αυτόν τον τομέα.) Έχει αυξηθεί η αντίληψη της συνείδησής σου. Αν στην καθημερινότητά σου συνεχίζεις να αναζητάς και να εισέρχεσαι βαθύτερα, αν καταφέρεις να είσαι πιο σχολαστικός και απαιτητικός σε συγκεκριμένα ζητήματα, αν εισέρχεσαι με μεγαλύτερη ακρίβεια, τότε θα υπάρχει ελπίδα να αλλάξεις. Δεν είναι έτσι τα πράγματα; (Ναι, έτσι είναι.) Αν έχεις την ελπίδα να αποβάλεις τις παλιές σκέψεις και απόψεις κι έπειτα να καταφέρεις να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς με τη σωστή στάση και άποψη, τότε θα σωθείς. Σε βάθος χρόνου, μπορείς να φτάσεις στη σωτηρία, αλλά εδώ και τώρα από πρακτική άποψη, μπορείς να είσαι κατάλληλος να εκπληρώσεις το καθήκον σου και ιδιαίτερα κατάλληλος να είσαι επικεφαλής και εργάτης· κάτι τέτοιο, όμως, εξαρτάται από το κατά πόσο είσαι πρόθυμος να καταβάλεις προσπάθεια για κάθε κομμάτι της αλήθειας, καθώς και αν είσαι διατεθειμένος να καταβάλεις προσπάθεια και να πληρώσεις το τίμημα για τα θετικά πράγματα και τα ζητήματα που σχετίζονται με τις αρχές. Αν το μόνο που θέλεις είναι να αλλάξεις τη συνείδησή σου, χωρίς όμως να καταβάλεις προσπάθεια για τις αλήθειες στην καθημερινότητά σου και χωρίς να τις παίρνεις στα σοβαρά, αν δεν διψάει η καρδιά σου για τα θετικά πράγματα, τότε αυτή η συνείδηση θα εξασθενίσει και θα εξαφανιστεί πολύ γρήγορα. Κάθε σκέψη και άποψη που εμπεριέχεται στα θέματα της κάθε συναναστροφής Μου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πραγματική ζωή των ανθρώπων, δεν είναι θεωρία ή σύνθημα· αναφέρομαι στις σκέψεις και τις απόψεις που έχεις για την αντιμετώπιση των καταστάσεων της καθημερινότητάς σου. Η κατεύθυνση προς την οποία κλίνεις όταν κάνεις κάτι καθορίζεται από τις σκέψεις και τις απόψεις σου. Αν αυτές είναι θετικές, τότε συνήθως θα είναι θετικές και οι μέθοδοι και οι αρχές που ακολουθείς όταν χειρίζεσαι διάφορα πράγματα, και το αποτέλεσμα αυτών των χειρισμών θα είναι σχετικά ικανοποιητικό και θα συνάδει με τις προθέσεις του Θεού. Αν, από την άλλη, οι σκέψεις και οι απόψεις σου είναι αντίθετες με την αλήθεια και τα θετικά πράγματα ή αν πηγαίνουν κόντρα σε αυτά, τότε το κίνητρό σου για το πώς θα χειριστείς κάτι θα είναι αρνητικό και οι χειρισμοί σου δεν θα έχουν καλά αποτελέσματα. Και τι γνώμη θα έχει ο Θεός για το αποτέλεσμα, όσο μεγάλο κι αν είναι το τίμημα που θα πληρώσεις, όση σκέψη κι αν καταβάλεις για να χειριστείς αυτό το ζήτημα, όποιες κι αν είναι οι προθέσεις σου; Πώς θα χαρακτηρίσει αυτό το ζήτημα; Αν πει ότι αυτό το ζήτημα προκαλεί διαταραχή και αναστάτωση, ότι είναι καταστροφικό ή ότι ζημιώνει τον οίκο του Θεού, τότε οι πράξεις σου είναι κακές. Αν οι κακές σου πράξεις δεν είναι τόσο σοβαρές, τότε μπορεί να παιδευτείς, να κριθείς, να σου γίνει επίπληξη και να κλαδευτείς, ενώ αν είναι σοβαρότερες, τότε μπορεί να τιμωρηθείς. Αν δεν μπορέσεις να ενεργήσεις με βάση τις αλήθεια-αρχές και έχεις την τάση να ακολουθείς τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις των απίστων και ενεργείς με βάση αυτές, τότε οι προσπάθειες σου θα είναι μάταιες. Ουσιαστικά θα είναι άνευ αποτελέσματος, όσο υψηλό τίμημα κι αν πλήρωσες, όση προσπάθεια κι αν κατέβαλες. Πώς το βλέπει ο Θεός αυτό το ζήτημα; Πώς το χαρακτηρίζει και πώς το αντιμετωπίζει; Στην καλύτερη περίπτωση, οι πράξεις σου δεν είναι καλές, δεν αποτελούν κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό και δεν Τον δοξάζουν, οπότε δεν πρόκειται να μνημονευθεί το τίμημα και η πνευματική προσπάθεια που κατέβαλες· είναι όλα μάταια. Το κατάλαβες; (Ναι.) Πρέπει προτού κάνεις το παραμικρό να το σκέφτεσαι προσεκτικά, να συναναστρέφεσαι περισσότερο με τους άλλους, να ψάξεις να βρεις ξεκάθαρες αρχές προτού ενεργήσεις και να μην ενεργείς θερμόαιμα και παρορμητικά, να μη σε κατευθύνει ο εγωισμός και οι επιθυμίες σου. Όποια κι αν είναι η έκβαση, στο τέλος θα πρέπει να το αντέξεις μόνος σου και όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, ο Θεός θα βγάλει την ετυμηγορία Του. Αν θες να μην είναι μάταιες οι πράξεις σου, να τις μνημονεύσει ο Θεός ή, ακόμα καλύτερα, να είναι καλές πράξεις που θα ικανοποιούν τον Θεό, τότε να αναζητάς συχνότερα τις αρχές. Αν δεν σε ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα, αν δεν σε νοιάζει αν οι πράξεις σου είναι καλές ή αν ευχαριστούν τον Θεό, αν δεν σε νοιάζει καν το ενδεχόμενο να τιμωρηθείς, αλλά αντίθετα σκέφτεσαι: «Τι σημασία έχει; Ούτως ή άλλως, δεν θα μπορέσω να το δω ή να το νιώσω τώρα», αν τέτοιες είναι οι σκέψεις και οι απόψεις σου, τότε δεν θα ενεργείς με θεοφοβούμενη καρδιά. Θα είσαι τολμηρός, ανεξέλεγκτος και απερίσκεπτος και τίποτα δεν θα σε απασχολεί ούτε θα σε συγκρατεί. Αν δεν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, είναι πολύ πιθανό να παρεκκλίνει η κατεύθυνση που θα ακολουθείς όταν ενεργείς. Όπως υπαγορεύουν η ανθρώπινη φύση και τα ανθρώπινα ένστικτα, είναι πολύ πιθανό το τελικό αποτέλεσμα των πράξεών σου όχι μόνο να μη φέρει την ευχαρίστηση ή τη μνημόνευση του Θεού, αλλά και να προκαλέσει διαταραχές και αναστάτωση και οι πράξεις σου να είναι τελικά κακές. Είναι, λοιπόν, προφανές ποια θα είναι η τελική σου έκβαση και ο τρόπος με τον οποίο θα το αντιμετωπίσει και θα το χειριστεί ο Θεός. Επομένως, προτού κάνεις το οτιδήποτε, προτού χειριστείς οποιοδήποτε θέμα, σκέψου τι θέλεις, αναλογίσου προσεκτικά ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα αυτού του ζητήματος και μόνον τότε ανάλαβε δράση. Τι αφορά, λοιπόν, αυτό το ζήτημα; Αφορά τη στάση σου και τις αρχές που ακολουθείς όποτε κάνεις το οτιδήποτε. Τηρείς την καλύτερη στάση αν αναζητάς συχνότερα τις αρχές και δεν κρίνεις με βάση τις αισθήσεις σου, τις προτιμήσεις σου, τις προθέσεις σου, τις επιθυμίες σου ή το άμεσο συμφέρον σου· πρέπει, αντιθέτως, να αναζητάς τις αρχές, να προσεύχεσαι και να αναζητάς συχνότερα ενώπιον του Θεού, να παρουσιάζεις πιο συχνά τα ζητήματα στους αδελφούς και τις αδελφές και να αναζητάς και να συναναστρέφεσαι με εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές που συνεργάζονται μαζί σου στα καθήκοντα. Πριν ενεργήσεις, κατάλαβε σωστά τις αρχές· μην ενεργείς παρορμητικά και μην είσαι μπερδεμένος. Για ποιον λόγο πιστεύεις στον Θεό; Δεν πιστεύεις για να φας τσάμπα, για να περάσει η ώρα, για να είσαι στη μόδα ή για να καλύψεις τις πνευματικές σου ανάγκες. Πιστεύεις για να σωθείς. Και πώς μπορείς να σωθείς; Κάθε σου πράξη πρέπει να σχετίζεται με τη σωτηρία, με τις απαιτήσεις του Θεού και με την αλήθεια, σωστά;

Σε ό,τι αφορά το θέμα της εγκατάλειψης της διαμόρφωσης από την οικογένεια, η προηγούμενη συναναστροφή μας αφορούσε κανόνες και διάφορες σκέψεις και απόψεις για τη συμπεριφορά, σκέψεις τις οποίες έχει διαμορφώσει στους ανθρώπους η οικογένειά τους. Εκτός, όμως, από τις διάφορες διδασκαλίες και επιρροές που έχει για τους ανθρώπους η οικογένειά τους, υπάρχει ακόμη περισσότερη διαμόρφωση και πέρα απ’ αυτό. Άρα, η διαμόρφωση από την οικογένεια αφορά πολύ περισσότερα πράγματα από την απλή διαμόρφωση των σκέψεων. Περιλαμβάνει, εκτός από αυτά που συζητήσαμε μόλις τώρα, και τη διαμόρφωση μέσω της παράδοσης, των προκαταλήψεων και της θρησκείας, και πάνω σ’ αυτό θα συναναστραφούμε σ’ αυτό το σημείο. Τα συγκεκριμένα ζητήματα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, με τα έθιμα, με τις συνήθειες και με τις καθημερινές λεπτομέρειες της ζωής. Αναφορικά με τη διαμόρφωση από την οικογένεια στην καθημερινότητα των ανθρώπων, θα συζητήσουμε τώρα για τις παραδόσεις. Ας σκεφτούμε μερικά παραδείγματα παραδόσεων. Ας πούμε, μπορεί μια οικογένεια να είναι προσκολλημένη σε συγκεκριμένα στοιχεία, ρητά ή ταμπού που αφορούν τις λεπτομέρειες της καθημερινότητας. Είναι παράδοση αυτό; (Ναι.) Η παράδοση έχει κάποια σχέση με τις προκαταλήψεις, οπότε θα συζητήσουμε και τα δύο αυτά μαζί. Κάποιες πτυχές της παράδοσης μπορεί να θεωρηθούν προκαταλήψεις, και μέσα στις προκαταλήψεις υπάρχουν και στοιχεία που δεν είναι πολύ παραδοσιακά, αλλά είναι απλώς συνήθειες ή τρόποι ζωής μεμονωμένων οικογενειών ή εθνοτικών ομάδων. Αρχικά, ας διερευνήσουμε τι εμπεριέχουν οι παραδόσεις και οι προκαταλήψεις. Ήδη γνωρίζετε πολλές παραδόσεις και προκαταλήψεις, καθώς περιλαμβάνονται σε πολλές πτυχές της καθημερινότητάς σας. Ακούω, πείτε μου μερικές. (Η μαντεία, το διάβασμα της παλάμης και το τράβηγμα κλήρων.) Όλες αυτές οι δραστηριότητες, το τράβηγμα κλήρων, η μαντεία, η πρόγνωση του μέλλοντος, το διάβασμα της παλάμης και του προσώπου, η μαντεία που βασίζεται στην ώρα της γέννησης και η επικοινωνία με τα πνεύματα δεν λέγονται προκαταλήψεις. Είναι δραστηριότητες προκατάληψης. Η προκατάληψη αναφέρεται σε συγκεκριμένες εξηγήσεις που υφίστανται στο πλαίσιο αυτών των δραστηριοτήτων. Για παράδειγμα, μια προκατάληψη είναι να κοιτάς το ημερολόγιο πριν φύγεις από το σπίτι για να δεις ποιες είναι οι ευοίωνες και ποιες οι δυσοίωνες δραστηριότητες της ημέρας, αν οι οιωνοί είναι κακοί για όλες τις δραστηριότητες, αν είναι καλοί ή κακοί οι οιωνοί εκείνη την ημέρα για να μετακομίσεις, να παντρευτείς, να κανονίσεις μια κηδεία και ούτω καθεξής. Κατάλαβες; (Ναι, κατάλαβα.) Πείτε Μου κι άλλα παραδείγματα. (Το να πιστεύεις ότι όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, προβλέπεται περιουσία, αλλά όταν πετάει το δεξί σου μάτι, προβλέπεται καταστροφή.) Τι είναι αυτό το «Όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, προβλέπεται περιουσία, αλλά όταν πετάει το δεξί σου μάτι, προβλέπεται καταστροφή»; (Προκατάληψη.) Είναι προκατάληψη. Όλα αυτά που ανέφερα μόλις τώρα, για παράδειγμα η πρόβλεψη του μέλλοντος, το τράβηγμα κλήρων, το διάβασμα της παλάμης και ούτω καθεξής, αποτελούν δραστηριότητες προκατάληψης. Το ρητό «Όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, προβλέπεται περιουσία, αλλά όταν πετάει το δεξί σου μάτι, προβλέπεται καταστροφή» σχετίζεται συγκεκριμένα με μια δραστηριότητα προκατάληψης. Είναι μία προκατάληψη. Και από πού προέρχονται αυτά τα ρητά; Στην ουσία, όλα προέρχονται από τις παλαιότερες γενιές. Κάποια τα μεταβιβάζουν οι γονείς, άλλα οι παππούδες, οι προπαππούδες και ούτω καθεξής. Κανένα άλλο; (Θεέ μου, μετράνε τα έθιμα των γιορτών;) Ναι, μετράνε κι αυτά. Κάποια ανήκουν στην παράδοση, ενώ άλλα είναι και παραδόσεις και προκατάληψης. Σε όλη την Κίνα, από τον βορρά μέχρι τον νότο και από την ανατολή μέχρι τη δύση, υπάρχουν πολλά έθιμα στις γιορτές. Ας σκεφτούμε ένα συγκεκριμένο έθιμο των εορτών, για παράδειγμα, από τη νότια Κίνα: Την Πρωτοχρονιά, οι άνθρωποι συνηθίζουν να τρώνε τούρτες ρυζιού. Τι συμβολίζει αυτό; Για ποιον λόγο τρώνε τούρτες ρυζιού; (Πιστεύουν ότι έτσι θα παίρνουν κάθε χρόνο προαγωγή.) Τρώνε, λοιπόν, τούρτες ρυζιού για να παίρνουν κάθε χρόνο προαγωγή. Η λέξη «προαγωγή» είναι στην κινεζική γλώσσα ομόηχη με τη λέξη «τούρτα». Τρως, λοιπόν, την τούρτα ρυζιού για να εξασφαλίσεις κάθε χρόνο την προαγωγή σου. Για να δούμε, έτυχε καμιά χρονιά να μη φας τούρτα ρυζιού και να μην πάρεις προαγωγή; Μήπως υπάρχει κανένας που παίρνει προαγωγή κάθε χρόνο επειδή τρώει κάθε χρόνο τούρτα ρυζιού; Είναι δυνατόν να «πάρεις προαγωγή» στ’ αλήθεια; Οι άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά ότι αν φάνε τούρτα ρυζιού, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάρουν απαραίτητα προαγωγή, αλλά ελπίζουν ότι έτσι τουλάχιστον δεν θα αποτελέσουν και εμπόδιο. Οπότε, πρέπει να τις φάνε για να νιώθουν άνετα, αλλιώς θα νιώθουν ανησυχία. Αυτό είναι ταυτόχρονα και προκατάληψη και παράδοση. Με λίγα λόγια, όλες αυτές οι συνήθειες και οι παραδόσεις που προέρχονται από την οικογένειά σου σε έχουν επηρεάσει, ενώ εσύ ως ένα βαθμό τις έχεις εγκρίνει και τις έχεις αποδεχτεί ασυνείδητα. Έτσι, ταυτόχρονα έχεις εγκρίνει και αποδεχτεί και τις προκαταλήψεις ή τις σκέψεις και τις απόψεις που προωθούν αυτές οι παραδόσεις. Και μπορεί να συνεχίσεις αυτές τις παραδόσεις και τις συνήθειες όταν έρθει η ώρα να ζήσεις μόνος σου. Είναι αδιαμφισβήτητο αυτό. Στη συνέχεια, ας συζητήσουμε μερικά ρητά που αφορούν τις παραδόσεις. Αυτά τα ζητήματα απασχολούν συχνά κάποιους ανθρώπους: Αν κάποιος πρόκειται να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι, του φτιάχνουν ντάμπλινγκ και όταν επιστρέφει από το ταξίδι, του φτιάχνουν χυλοπίτες. Δεν είναι αυτό παράδοση; (Ναι.) Πρόκειται για μια παράδοση και για ένα άγραφο έθιμο. Ας μη συζητήσουμε ακόμη το γιατί γίνεται αυτό. Ας δούμε πρώτα τι λέγεται γι’ αυτό. («Ντάμπλινγκ όταν φεύγεις, χυλοπίτες όταν έρχεσαι». Ή αλλιώς μπορείς να πεις: «Ντάμπλινγκ για την αναχώρηση, χυλοπίτες για την επιστροφή».) Τι σημαίνει «Ντάμπλινγκ για την αναχώρηση, χυλοπίτες για την επιστροφή»; Ότι, αν κάποιος φεύγει σήμερα, πρέπει να του δώσεις να φάει ντάμπλινγκ· τι σημαίνει αυτό; Τα ντάμπλινγκ είναι τυλιχτά και η λέξη «τυλίγω» στα κινέζικα ηχεί παρόμοια με τη λέξη «προστατεύω». Άρα, με τα ντάμπλινγκ προστατεύεις τη ζωή του, διασφαλίζεις ότι δεν θα πάθει κανένα ατύχημα μόλις φύγει, ότι δεν θα πεθάνει όσο λείπει και ότι θα επιστρέψει σίγουρα. Υποδηλώνει την ασφαλή αναχώρηση. Το ρητό «Ντάμπλινγκ για την αναχώρηση, χυλοπίτες για την επιστροφή» σημαίνει λίγο-πολύ ότι θα επιστρέψει με ασφάλεια και ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά γι’ αυτόν. Μερικές οικογένειες τηρούν γενικά αυτήν την παράδοση. Αν πρόκειται να φύγει κάποιος από την οικογένεια, του φτιάχνουν ντάμπλινγκ και όταν επιστρέψει, του προσφέρουν χυλοπίτες. Τρως ή φτιάχνεις αυτά τα γεύματα για καλή τύχη, τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον, για το καλό όλων. Συμφωνείτε ότι αυτή η παράδοση είναι κάτι το θετικό και ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να τη συνεχίσουν στη ζωή τους; (Δεν συμφωνώ.) Είναι κάποιοι αδελφοί και αδελφές που πρέπει να φύγουν και ο αρμόδιος για το φαγητό τούς φτιάχνει ντάμπλινγκ. Τότε Εγώ λέω: «Τι σχέση έχουν τα ντάμπλινγκ με το ότι φεύγουν;» Κι εκείνος λέει: «Όταν φεύγει κάποιος, πρέπει να φτιάχνουμε ντάμπλινγκ». Εγώ απαντώ: «Όταν φεύγουν, φτιάχνεις ντάμπλινγκ· και όταν γυρίζουν;» Λέει εκείνος: «Όταν γυρίζουν, πρέπει να φάνε χυλοπίτες». Εγώ απαντώ: «Πρώτη φορά το ακούω αυτό. Από που προέρχεται αυτή η παράδοση;» Μου λέει: «Έτσι κάνουμε στον τόπο μου. Αν κάποιος φεύγει, του φτιάχνουμε ντάμπλινγκ και όταν επιστρέφει, του προσφέρουμε χυλοπίτες». Τι εντύπωση Μου έκανε αυτό; Σκέφτηκα: Aυτοί οι άνθρωποι βασίζουν στον Θεό την πίστη τους, αλλά δεν βασίζουν τις πράξεις τους στα λόγια Του. Αντίθετα, τις βασίζουν στην παράδοση και σ’ αυτά που τους κληροδότησαν οι πρόγονοί τους. Πιστεύουν ότι ένα φύλλο ντάμπλινγκ μπορεί να προστατεύσει τη ζωή ενός ανθρώπου, ότι το αν θα συμβεί κάτι ή όχι σε έναν άνθρωπο δεν είναι στο χέρι του Θεού, αλλά σε ανθρώπινο χέρι. Πιστεύουν ότι αν τυλίξουν ένα ντάμπλινγκ, αυτός που φεύγει θα είναι ασφαλής, ενώ αν δεν το τυλίξουν, τότε δεν θα είναι ασφαλής και μπορεί κάπου στο ταξίδι να πεθάνει και να μη γυρίσει ποτέ. Στις σκέψεις και τις απόψεις τους, η ζωή του ανθρώπου είναι σαν τη γέμιση του ντάμπλινγκ, την ίδια αξία έχει. Πιστεύουν ότι η ζωή αυτού του ανθρώπου δεν είναι στα χέρια του Θεού και ότι Εκείνος δεν μπορεί να ελέγξει τη μοίρα του, αλλά ένα φύλλο ντάμπλινγκ μπορεί. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; (Δύσπιστοι.) Είναι δύσπιστοι. Στην εκκλησία υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι. Δεν το θεωρούν προκατάληψη, αλλά συνήθειά τους και κάτι που είναι λογικό να υποστηρίζουν ως θετικό. Το κάνουν φανερά και φέρονται σαν έχει κάποια λογική και κάποια βάση. Δεν υπάρχει τρόπος να τους σταματήσεις. Αν τους εμποδίσεις να το κάνουν, τότε αγχώνονται και λένε: «Εγώ είμαι αυτός που μαγειρεύει και κάποιος είναι να φύγει σήμερα. Αν δεν του φτιάξω ντάμπλινγκ και τύχει και πεθάνει, ποιος θα φέρει την ευθύνη; Εγώ δεν θα φταίω;» Θεωρούν τις παραδόσεις των προγόνων τους απόλυτα αξιόπιστες: «Αν δεν τηρήσεις την παράδοση και παραβιάσεις αυτό το ταμπού, τότε κινδυνεύεις, μπορεί να χάσεις τη ζωή σου εξαιτίας αυτού». Έτσι δεν βλέπει τα πράγματα ένας δύσπιστος; (Ναι, έτσι.) Μπορούν οι άνθρωποι να αποδεχτούν την αλήθεια αν έχουν βαθιά ριζωμένες μέσα τους τέτοιες σκέψεις και απόψεις; (Όχι, δεν μπορούν.) Λες ότι ακολουθείς τον Θεό, λες πως πιστεύεις ότι ο Θεός είναι η αλήθεια· πού είναι, όμως, οι αποδείξεις; Με το στόμα δηλώνεις: «Πιστεύω ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος και ότι η μοίρα του ανθρώπου βρίσκεται στα χέρια του Θεού». Παρ’ όλα αυτά, όταν κάποιος πρόκειται να φύγει, εσύ τρέχεις να του φτιάξεις ντάμπλινγκ. Ακόμα κι αν δεν προλάβεις να αγοράσεις κρέας, του τα φτιάχνεις με λαχανικά, δεν υπάρχει περίπτωση να μη φτιάξεις. Αποτελούν κατάθεση μαρτυρίας στον Θεό αυτές οι πράξεις και αυτή η συμπεριφορά; Τον δοξάζουν; (Όχι.) Προφανώς, η απάντηση είναι αρνητική. Είναι ταπεινωτικές για τον Θεό και το όνομά Του. Είναι επουσιώδες το αν αποδέχεσαι την αλήθεια ή όχι. Το σημαντικότερο είναι ότι, αν και λες πως πιστεύεις στον Θεό και Τον ακολουθείς, συνεχίζεις να τηρείς τις παραδόσεις που σου έχει εμφυσήσει ο Σατανάς. Σ’ αυτά τα ασήμαντα ζητήματα της καθημερινότητάς σου, τηρείς αυστηρά τις σκέψεις και τις συνήθειες που σου εμφύσησαν οι πρόγονοί σου και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Τέτοια στάση έχει κάποιος που αποδέχεται την αλήθεια; Μια τέτοια στάση ταπεινώνει και προδίδει τον Θεό. Ποιοι είναι οι πρόγονοί σου; Από πού προέρχονται οι παραδόσεις τους και ποιον αντιπροσωπεύουν; Αντιπροσωπεύουν μήπως την αλήθεια; Αντιπροσωπεύουν θετικά πράγματα; Ποιος τις εφηύρε αυτές τις παραδόσεις; Μήπως τις δημιούργησε ο Θεός; Ο Θεός δεν δίνει την αλήθεια στους ανθρώπους για να αποκαταστήσει τις παραδόσεις, αλλά για να τις καταργήσει όλες. Εσύ, όμως, όχι μόνο δεν τις εγκαταλείπεις, αλλά και τις αντιμετωπίζεις σαν να είναι η αλήθεια, σαν κάτι θετικό που αξίζει να διατηρείς. Δεν είναι αυτοκαταστροφικό αυτό; Δεν αποτελεί φανερή εναντίωση στην αλήθεια και στον Θεό; (Ναι, έτσι είναι.) Είναι φανερή διαμαρτυρία και εναντίωση στον Θεό. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Κι αν δεν φτιάχνω ντάμπλινγκ ή χυλοπίτες για τους αδελφούς και τις αδελφές μου, αλλά τα φτιάχνω για τα μέλη της δικής μου οικογένειας; Όταν φεύγει κάποιος από την οικογένειά μου, θα του φτιάξω ντάμπλινγκ, και όταν γυρίσει, θα του μαγειρέψω χυλοπίτες. Αυτό μπορώ να το κάνω;» Πιστεύετε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα σ’ αυτό; Δηλαδή, σκέψου να πεις: «Αν είναι να εξαπατήσω κάποιον, δεν θα το κάνω στους αδελφούς και τις αδελφές μου, αλλά στα μέλη της οικογένειάς μου. Αυτό μπορώ να το κάνω;» Θα ήταν σωστό αυτό; (Όχι, δεν θα ήταν.) Όποιος κι αν είναι ο αποδέκτης των πράξεών σου, δεν έχει σημασία· σημασία έχει τι βιώνεις και τι αποκαλύπτεις για τον εαυτό σου, καθώς και ποιες απόψεις υποστηρίζεις. Καμία σημασία δεν έχει ποιον εξαπατάς. Σημασία έχουν οι πράξεις σου και οι αρχές σου, έτσι δεν είναι; (Ναι, έτσι είναι.)

Κάποιοι άνθρωποι, την κινεζική Πρωτοχρονιά, κάθονται και ξεφυλλίζουν αλμανάκ, ξεκινώντας την παραδοσιακή γιορτή από την τριακοστή ημέρα του δωδέκατου μήνα του σεληνιακού ημερολογίου, και τηρούν αυστηρά τις συνήθειες και τα ταμπού που υπαγορεύουν τα παραδοσιακά έθιμα για το τι θα φάνε, τι θα φορέσουν και τι θα αποφύγουν να κάνουν κάθε μέρα. Δεν λένε και δεν κάνουν οτιδήποτε θεωρείται ταμπού, ενώ λένε και τρώνε μόνο ό,τι είναι τυχερό. Για παράδειγμα, κάποιοι πιστεύουν ότι πρέπει την Πρωτοχρονιά να φάνε τούρτα ρυζιού για να πάρουν προαγωγή την επόμενη χρονιά. Για να πάρουν, λοιπόν, προαγωγή την επόμενη χρονιά, θα φροντίσουν να μην παραλείψουν να φάνε τούρτα ρυζιού, όσα σημαντικά ζητήματα κι αν έχουν για να ασχοληθούν, όσο απασχολημένοι ή εξαντλημένοι κι αν είναι, όποιες κι αν είναι οι ιδιαίτερες περιστάσεις της εκτέλεσης του καθήκοντός τους και άσχετα με το αν έχουν όντως χρόνο για να το κάνουν. Αν δεν προλαβαίνουν να φτιάξουν τούρτα ρυζιού στο σπίτι, θα αγοράσουν απ’ έξω μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν καλή τύχη. Άλλοι, πάλι, πρέπει την Πρωτοχρονιά να φάνε ψάρι, γιατί συμβολίζει την αφθονία για κάθε χρονιά. Αν μια χρονιά δεν φάνε ψάρι, πιστεύουν ότι τους επόμενους δώδεκα μήνες θα αντιμετωπίσουν φτώχεια. Μάλιστα, αν δεν μπορούν να αγοράσουν ψάρια, μπορεί να βάλουν στο τραπέζι συμβολικά ένα ξύλινο ψάρι. Τρώνε τούρτα ρυζιού και ψάρια για να εξασφαλίσουν για την επόμενη χρονιά την προαγωγή και την αφθονία. Το κάνουν αυτό για να κυλήσει πιο ομαλά η χρονιά, να βελτιωθεί η ζωή τους και να ευημερήσουν, ενώ επίσης ευελπιστούν να έχουν επιτυχίες στην καριέρα τους ή να βγάλουν πολλά χρήματα από την επιχείρησή τους. Κάτι ακόμα που κάνουν την Πρωτοχρονιά είναι να λένε κάποιες τυχερές φράσεις. Για παράδειγμα, προσπαθούν να μη λένε τους αριθμούς τέσσερα και πέντε, επειδή το «τέσσερα» στα κινέζικα ακούγεται σαν τη λέξη «θάνατος» και το «πέντε» σαν τη λέξη «τίποτα». Έτσι, προτιμούν να χρησιμοποιούν αριθμούς όπως το έξι και το οκτώ, γιατί η λέξη «έξι» θυμίζει κάτι πανεύκολο, παιχνιδάκι, ενώ η λέξη «οκτώ» παραπέμπει στον πλουτισμό. Εκτός του ότι χρησιμοποιούν μόνο τυχερές λέξεις και φράσεις, δίνουν και κόκκινους φακέλους στους υπαλλήλους τους, στα μέλη της οικογένειάς τους, στους συγγενείς και στους φίλους τους. Το να χαρίζεις έναν κόκκινο φάκελο συμβολίζει το να κάνεις περιουσία, οπότε όσο περισσότερους κόκκινους φακέλους δίνουν τόσο περισσότερο θα πλουτίσουν. Χαρίζουν κόκκινους φακέλους όχι μόνο σε ανθρώπους, αλλά και στα κατοικίδιά τους, πράγμα που συμβολίζει ότι θα μπορούσαν να βγάλουν λεφτά από τον καθένα και ότι την επόμενη χρονιά η δουλειά τους θα πάει πολύ καλά και έχουν τεράστια κέρδη. Όλα σχετίζονται με τη συνέχεια των συνηθειών και των ρητών της παράδοσης, από το φαγητό τους μέχρι τις πράξεις τους, από τα λόγια τους μέχρι τον τρόπο συμπεριφοράς τους, και όλα τα εφαρμόζουν με απόλυτη ακρίβεια. Ακόμη κι αν αλλάξει το περιβάλλον ή το κοινωνικό σύνολο στο οποίο ζουν, αυτά τα παραδοσιακά έθιμα και ο τρόπος ζωής δεν αλλάζουν. Καθώς αυτές οι παραδόσεις εμπεριέχουν ένα συγκεκριμένο νόημα, περιλαμβάνοντας τόσο θετικά ρητά όσο και ταμπού που κληροδότησαν στους ανθρώπους οι πρόγονοί τους, είναι αναγκασμένοι να τις συνεχίσουν. Αν παραβιάσουν αυτές τις παραδόσεις ή τα ταμπού, τότε η χρονιά που έρχεται μπορεί να μην εξελιχθεί ευνοϊκά, μπορεί να βρίσκουν παντού εμπόδια, η δουλειά να μην πάει καλά και να οδηγηθούν στη χρεοκοπία. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό να τηρούνται αυτές οι παραδόσεις. Κάποιες παραδόσεις πρέπει να τηρούνται στις γιορτές και κάποιες άλλες στην καθημερινότητα του καθενός. Ένα παράδειγμα είναι το κούρεμα: Αν κάποιος κοιτάξει το ημερολόγιο και δει ότι σήμερα οι οιωνοί δεν είναι καλοί για να κουρευτεί ή για να βγει απ’ το σπίτι, τότε δεν θα τολμήσει να βγει. Αν πάει και κουρευτεί χωρίς να κοιτάξει το ημερολόγιο, τότε θα παραβιάσει δύο ταμπού, και που βγήκε από το σπίτι και που κουρεύτηκε, και οι συνέπειες μπορεί να είναι απρόβλεπτες. Επομένως, αυτά τα πράγματα πρέπει να τηρούνται. Αυτά είναι ταυτόχρονα και παραδόσεις και προκαταλήψεις. Ας πούμε ότι κάποιος πρέπει να βγει έξω, αλλά κοιτάζει το ημερολόγιο και βλέπει ότι σήμερα όλα είναι δυσοίωνα, δηλαδή είναι μια μέρα που πρέπει να ξεκουραστεί, να χαλαρώσει, να ηρεμήσει και να μην κάνει τίποτα. Στην περίπτωση αυτήν, ακόμα κι αν του πουν ότι χρειάζεται σήμερα να βγει και να διαδώσει το ευαγγέλιο, μπορεί να φοβηθεί μήπως πάθει τίποτα αν παραβιάσει το ταμπού και του συμβεί τίποτα απροσδόκητο, όπως ένα τροχαίο ατύχημα ή μια ληστεία. Έτσι, δεν θα τολμήσει να βγει έξω και θα πει: «Ας πάμε αύριο! Δεν γίνεται να αγνοήσουμε αυτά που μας λένε οι πρόγονοί μας. Λένε πως πρέπει πάντα, πριν βγούμε έξω, να κοιτάμε το ημερολόγιο και αν αυτό λέει ότι όλοι οι οιωνοί είναι κακοί, τότε δεν πρέπει να βγούμε. Αν τελικά το αγνοήσεις και βγεις, τότε θα πρέπει να υποστείς μόνος σου τις συνέπειες. Ποιος σου είπε να μην κοιτάς το ημερολόγιο και να μην υπακούς σ’ αυτά που λέει;» Αυτό δεν είναι και παράδοση και προκατάληψη; (Ναι, είναι.)

Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Φέτος κλείνω τα 24, είναι η χρονιά του ζωδίου μου». Άλλοι λένε: «Φέτος κλείνω τα 36, είναι η χρονιά του ζωδίου μου». Τι πρέπει να κάνεις στη διάρκεια του έτους του ζωδίου σου; (Να φοράς κόκκινα εσώρουχα και κόκκινη ζώνη.) Ποιος έχει φορέσει στο παρελθόν κόκκινα εσώρουχα και κόκκινη ζώνη; Πώς ήταν που φορούσες κόκκινα εσώρουχα και κόκκινη ζώνη; Πιστεύεις ότι πήγε καλά η χρονιά σου; Έδιωξε αυτό την κακοτυχία; (Τη χρονιά του ζωδίου μου, φορούσα κόκκινες κάλτσες. Εκείνη τη χρονιά, όμως, είχα πολύ άσχημα αποτελέσματα στις εξετάσεις, άρα οι κόκκινες κάλτσες δεν έφεραν καλή τύχη, όπως μου έλεγαν.) Σου έφεραν κακοτυχία, λοιπόν, σωστά; Θα τα πήγαινες καλύτερα αν δεν φορούσες κόκκινες κάλτσες; (Δεν είχε καμία σχέση το τι χρώμα κάλτσες θα φορούσα.) Ακριβώς αυτή είναι η σωστή άποψη του ερωτήματος: δεν είχε καμία σχέση. Πρόκειται για παράδοση και για προκατάληψη. Άσχετα από το αν αποδέχεσαι αυτήν τη στιγμή την ιδέα του έτους του ζωδίου ή αν θέλεις να συνεχίσεις αυτήν την παράδοση, οι παραδοσιακές σκέψεις και τα παραδοσιακά ρητά που συνδέονται μ’ αυτήν έχουν αφήσει το στίγμα τους στο μυαλό των ανθρώπων. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι έρχεται το έτος του ζωδίου σου κι εσύ αντιμετωπίζεις απροσδόκητα γεγονότα ή ιδιαίτερες περιστάσεις, με αποτέλεσμα η χρονιά σου να κυλήσει δύσκολα και όχι όπως θα ήθελες. Τότε, δεν γίνεται να μη σκεφτείς: «Αυτή η χρονιά ήταν πολύ δύσκολη. Τώρα που το σκέφτομαι, είναι η χρονιά του ζωδίου μου, λένε ότι τη χρονιά του ζωδίου σου πρέπει να είσαι προσεκτικός, γιατί είναι πιο εύκολο να σπάσεις τα ταμπού. Η παράδοση έλεγε ότι θα έπρεπε να φορέσω κόκκινα, αλλά εγώ δεν το έκανα, επειδή πιστεύω στον Θεό. Ναι μεν δεν πιστεύω σ’ αυτά τα ρητά, αλλά τώρα που σκέφτομαι τις δυσκολίες που αντιμετώπισα φέτος, τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά. Πώς θα τα αποφύγω αυτά τα ζητήματα; Ίσως η επόμενη χρονιά να είναι καλύτερη». Θα συνδέσεις ασυνείδητα όλα τα απροσδόκητα γεγονότα και τις αναποδιές που αντιμετώπισες όλη τη χρονιά με τα παραδοσιακά ρητά για το έτος του ζωδίου τα οποία σου έχουν εμφυσήσει οι πρόγονοι και η οικογένειά σου. Με αυτά θα επιβεβαιώσεις τα έκτακτα γεγονότα που σου συνέβησαν όλη τη χρονιά και, με αυτόν τον τρόπο, παραμερίζεις τα δεδομένα και την ουσία που εμπεριέχουν, αλλά και τη στάση που θα έπρεπε να έχεις απέναντι σ’ αυτές τις καταστάσεις και τα μαθήματα που θα έπρεπε να πάρεις απ’ αυτές. Το ένστικτό σου θα σε κάνει να θεωρείς τη χρονιά αυτή ως ιδιαίτερη και ασυνείδητα θα συνδέσεις όλα τα γεγονότα που συνέβησαν μέσα σε αυτήν με το γεγονός ότι ήταν η χρονιά του ζωδίου σου. Θα πιστεύεις το εξής: «Αυτή η χρονιά μού έφερε κάποιες ατυχίες ή κάποιες ευλογίες». Αυτές οι ιδέες έχουν μια ξεκάθαρη σχέση με τη διαμόρφωση από την οικογένειά σου. Είτε είναι σωστές είτε όχι, σχετίζονται με το έτος του ζωδίου σου; (Όχι, δεν έχουν σχέση.) Δεν έχουν σχέση. Επομένως, είναι σωστές οι οπτικές και οι απόψεις σου γι’ αυτά τα θέματα; (Όχι, δεν είναι.) Γιατί δεν είναι σωστές; Μήπως επειδή σε έχουν επηρεάσει σε κάποιον βαθμό οι παραδοσιακές σκέψεις που σου έχει εμφυσήσει η οικογένειά σου; (Ναι.) Αυτές οι παραδοσιακές σκέψεις κυριάρχησαν και κατέλαβαν το μυαλό σου. Έτσι, όταν αντιμετωπίζεις τέτοια θέματα, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να τα βλέπεις από τη σκοπιά αυτών των παραδοσιακών σκέψεων και απόψεων, παραμερίζοντας την οπτική που θέλει ο Θεός να έχεις ή τις σκέψεις και τις απόψεις που θα έπρεπε να έχεις. Και αν τα βλέπεις έτσι αυτά τα ζητήματα, ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Θα πεις ότι αυτή η χρονιά δεν ήταν ευνοϊκή, ότι ήταν άτυχη, όχι όπως την ήθελες, κι έπειτα θα πέσεις στην κατάθλιψη και στην αρνητικότητα ώστε όλα αυτά να τα αποφύγεις, να τους πας κόντρα και να τα απορρίψεις. Άρα, μήπως αυτά τα συναισθήματα, οι σκέψεις και οι απόψεις που σου δημιουργούνται έχουν σχέση με τις παραδοσιακές σκέψεις που σου εμφύσησε η οικογένειά σου; (Ναι.) Τι πρέπει να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι σε τέτοια ζητήματα; Πρέπει να εγκαταλείψουν την οπτική και τη στάση με την οποία τα αξιολογούν. Δηλαδή, δεν πρέπει να θεωρούν ότι αντιμετώπισαν αυτές τις καταστάσεις επειδή αυτή η χρονιά είναι άτυχη, ανάποδη, δεν ήταν όπως ήθελαν ή επειδή παραβίασαν κάποιο ταμπού ή δεν τήρησαν τις παραδοσιακές πρακτικές. Πρέπει, αντίθετα, να εξετάζεις ένα-ένα όλα αυτά τα ζητήματα και, πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει τουλάχιστον να τα βλέπεις από τη σκοπιά του δημιουργήματος. Να λες ότι όλα αυτά τα ζητήματα, καλά και κακά, σύμφωνα ή αντίθετα με τις επιθυμίες σου, τυχερά ή άτυχα στα μάτια των ανθρώπων, τα ρυθμίζει ο Θεός, βρίσκονται υπό την κυριαρχία Του και προέρχονται από Αυτόν. Και έχει κανένα όφελος το να υιοθετείς τέτοια οπτική και στάση απέναντι σ’ αυτά τα ζητήματα; (Ναι.) Ποιο είναι το πρώτο όφελος; Είσαι σε θέση να αποδεχτείς αυτά τα θέματα από τον Θεό, άρα μπορείς να υιοθετήσεις, ως έναν βαθμό, μια νοοτροπία υποταγής. Το δεύτερο όφελος είναι ότι μπορείς από αυτά τα δυσάρεστα ζητήματα να πάρεις ένα μάθημα και να κερδίσεις κάτι. Ένα τρίτο όφελος είναι ότι μπορούν να σε κάνουν να αναγνωρίσεις τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειές σου, καθώς και τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Το τέταρτο είναι πως, μέσα απ’ αυτά τα απογοητευτικά ζητήματα, μπορείς να μετανοήσεις και να αλλάξεις πορεία, να εγκαταλείψεις τις σκέψεις και τις απόψεις που είχες στο παρελθόν, τον παλιό τρόπο ζωής σου, τις παρανοήσεις που μπορεί να έχεις για τον Θεό, και να επιστρέψεις ενώπιον του Θεού, με στάση αποδοχής των ενορχηστρώσεών Του και υποταγής σ’ αυτές, ακόμη κι αν σχετίζονται με την παίδευση και την κρίση του Θεού, τη συμμόρφωση και την πειθαρχία σου από Εκείνον ή την τιμωρία Του. Θα είσαι πρόθυμος να υποταχθείς σε όλα αυτά και δεν θα κατηγορείς ούτε τον Ουρανό ούτε τους άλλους ανθρώπους, ούτε θα αποδίδεις τα πάντα στην οπτική και στη στάση που σου έχουν εμφυσήσει οι παραδοσιακές σκέψεις, αλλά αντιθέτως θα βλέπεις κάθε θέμα από την οπτική του δημιουργήματος. Και κάτι τέτοιο έχει πολλά οφέλη για σένα. Μήπως δεν είναι ωφέλιμα όλα αυτά; (Ναι, είναι.) Απ’ την άλλη, αν βασίζεις τις απόψεις σου γι’ αυτά τα θέματα στις παραδοσιακές σκέψεις που σου έχει εμφυσήσει η οικογένειά σου, τότε θα κάνεις το παν για να τα αποφύγεις. Τι σημαίνει να τα αποφύγεις; Σημαίνει να ψάχνεις να βρεις τρόπους για να αποφύγεις αυτές τις κακοτυχίες, αυτά τα απογοητευτικά, δυσμενή, ατυχή ζητήματα. Λέει κάποιος: «Οι μικροί δαίμονες είναι που τα βάζουν μαζί σου. Μπορείς να τους αποφύγεις αν φορέσεις κόκκινα ρούχα. Τα κόκκινα ρούχα λειτουργούν όπως ένα φυλαχτό στον Βουδισμό. Το φυλαχτό είναι ένα κομμάτι κίτρινο χαρτί που έχει κάποιους κόκκινους χαρακτήρες γραμμένους. Το κολλάς στο μέτωπό σου, το ράβεις στα ρούχα σου ή το βάζεις κάτω από το μαξιλάρι και σε βοηθά να αποφύγεις αυτά τα πράγματα». Όταν κάποιος δεν έχει θετικό μονοπάτι άσκησης, μοναδική του διέξοδος είναι αυτά τα διεστραμμένα και κακά μονοπάτια, γιατί κανείς δεν θέλει να είναι άτυχος ή να τον βρίσκουν αναποδιές. Όλοι θέλουν τα πάντα να κυλούν ομαλά. Έτσι αντιδρά η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ενστικτωδώς στα εγκόσμια ζητήματα. Θέλεις να αποφύγεις αυτά τα ζητήματα ή να τα επιλύσεις με διάφορα ανθρώπινα μέσα, επειδή δεν έχεις ούτε το ορθό μονοπάτι για να τα προσεγγίσεις ούτε τις σωστές σκέψεις και απόψεις για να τα αντιμετωπίσεις. Δεν μπορείς παρά να τα δεις από τη σκοπιά του απίστου, οπότε η πρώτη σου αντίδραση είναι να τα αποφύγεις για να μην τα αντιμετωπίσεις. Λες: «Γιατί είναι τόσο δυσάρεστα τα πράγματα; Γιατί είμαι τόσο άτυχος; Γιατί με κλαδεύουν κάθε μέρα; Γιατί, ό,τι κι αν κάνω, όλο πέφτω σε τοίχο και κάνω λάθη; Γιατί οι άλλοι εκθέτουν συνέχεια ό,τι κάνω; Γιατί όλοι γύρω μου κάνουν τα αντίθετα απ’ αυτά που θέλω; Γιατί με στοχοποιούν, με υποτιμούν και σε όλα πάνε ενάντια στη θέλησή μου;» Όπως λένε κάποιοι: «Όταν είσαι άτυχος, τότε μέχρι και το κρύο νερό μπορεί να κολλήσει στα δόντια σου». Μπορεί να κολλήσει στα δόντια σου το κρύο νερό; Μήπως μασάς με τα δόντια σου το κρύο νερό; Δεν είναι ανοησία αυτό; Δεν αποτελεί πράξη κατηγορίας προς τον Ουρανό και τους υπόλοιπους ανθρώπους; (Ναι, έτσι είναι.) Τι σημαίνει να είσαι άτυχος; Υπάρχουν αυτά στ’ αλήθεια; (Όχι, δεν υπάρχουν.) Δεν υπάρχουν. Αν αναγνώριζες αληθινά ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού, ότι τα πάντα είναι υπό την κυριαρχία και τη διευθέτησή Του, δεν θα έλεγες λέξεις όπως «άτυχος» και δεν θα προσπαθούσες να αποφύγεις καταστάσεις. Η πρώτη αντίδραση των ανθρώπων όταν αντιμετωπίζουν ζητήματα αντίθετα με τις επιθυμίες τους είναι να τα αποφεύγουν και έπειτα να τα αρνούνται. Αν δεν μπορούν να τα αρνηθούν, να τα αποφύγουν ή να κρυφτούν απ’ αυτά, τότε αρχίζουν να τους αντιστέκονται. Αντίσταση δεν σημαίνει απλώς να σκέφτεσαι κάτι, να το εξετάζεις στο μυαλό σου· χρειάζεται και δράση. Όταν είναι μόνοι τους, οι άνθρωποι κάνουν κουτοπόνηρους ελιγμούς, λέγοντας πράγματα προκλητικά και κάνοντας διάφορες δηλώσεις για να δικαιολογήσουν, να προστατέψουν, να εκθειάσουν, να εξωραΐσουν και να φτιάξουν μια καλή εικόνα για τον εαυτό τους, ώστε κάποιο ατυχές γεγονός να μην τους επηρεάσει ούτε να τους παρασύρει. Μόλις αρχίσει κάποιος να αντιστέκεται, τότε μπορεί να κινδυνεύσει, έτσι δεν είναι; (Ναι, μπορεί.) Πείτε Μου, όταν κάποιος φτάσει στο σημείο να αρχίσει να αντιστέκεται, τότε του έχει απομείνει καμία λειτουργία της συνείδησης και της λογικής της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Έχει ήδη περάσει από τις σκέψεις και τις απόψεις στη δράση και δεν τον συγκρατούν πλέον η λογική και η συνείδησή του. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι πράξεις και οι σκέψεις του εξελίσσονται και γίνονται η πραγματικότητα της αντίστασης στον Θεό. Δεν είναι απορριπτικός, απρόθυμος και δυστυχισμένος μέσα στην καρδιά του μόνο, αλλά και αντιστέκεται έμπρακτα με τις ενέργειές του. Όταν κάποιος αντιστέκεται έμπρακτα, δεν έχει ουσιαστικά τελειώσει; Όταν η επανάσταση και η αντίσταση κατά του Θεού έχουν γίνει πραγματικότητα, τότε το πρόβλημα δεν είναι πια το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι· έχει ήδη παραχθεί αποτέλεσμα. Δεν είναι πολύ επικίνδυνο αυτό; (Ναι, είναι.) Επομένως, μια ιδέα της παραδοσιακής κουλτούρας, μια παραδοσιακή σκέψη ή ένα ρητό προκατάληψης, όσο μικρά ή ασήμαντα κι αν είναι, μπορεί να έχουν πολύ σοβαρές συνέπειες. Δεν είναι μόνο μια απλή συνήθεια που αφορά τον τρόπο ζωής, τι θα φάει ή θα φορέσει κανείς, τι πρέπει να πει και τι όχι. Μπορεί να φτάσει μέχρι το τι στάση υιοθετεί κάποιος όταν έρχεται αντιμέτωπος με τα περιβάλλοντα που έχει ενορχηστρώσει ο Θεός. Πρέπει, λοιπόν, οι άνθρωποι να εγκαταλείψουν και αυτά τα ζητήματα.

Εκτός από τις μεγάλες γιορτές, οι άνθρωποι τηρούν συγκεκριμένους παραδοσιακούς τρόπους ζωής, σκέψεις και απόψεις και σε κάποιες μικρότερες γιορτές. Για παράδειγμα, τη 15η μέρα της σεληνιακής Πρωτοχρονιάς, τρώνε γλυκά ντάμπλινγκ. Γιατί τρώνε γλυκά ντάμπλινγκ; (Συμβολίζουν την επανένωση μιας οικογένειας.) Η επανένωση μιας οικογένειας. Έχετε φάει τα τελευταία χρόνια γλυκά ντάμπλινγκ; (Εγώ έχω φάει στο σπίτι, δεν έχω φάει ποτέ στην εκκλησία.) Είναι όμορφο πράγμα η επανένωση με την οικογένεια; (Όχι, δεν είναι.) Υπάρχει κανένας καλός άνθρωπος στην οικογένειά σου; Ή λεφτά θα σου ζητήσουν όλοι ή να ξεπληρώσεις κάποιο χρέος τους· αν έχεις φήμη και κέρδη, τότε σε κολακεύουν και σου ζητούν ένα μερίδιο, ενώ αν δεν έχεις, σε υποτιμούν. Έχουμε, λοιπόν, την κατανάλωση γλυκών ντάμπλινγκ τη 15^η ημέρα της σεληνιακής Πρωτοχρονιάς, όπως και άλλα έθιμα σε διάφορες ημερομηνίες, όπως τη δεύτερη μέρα του δεύτερου σεληνιακού μήνα, την τρίτη μέρα του τρίτου μήνα, την τέταρτη του τέταρτου μήνα, την πέμπτη του πέμπτου μήνα και ούτω καθεξής. Γίνονται ένα σωρό διαφορετικά πράγματα και με αυτά συνδέονται κάθε λογής φαγητά. Όλα αυτά που κάνει ο κόσμος των απίστων και των δαιμόνων είναι γελοία. Αν θες να γιορτάσεις σε μια γιορτή και να ευχαριστηθείς καλό φαγητό, τότε πες απλώς ότι θα ευχαριστηθείς το νόστιμο φαγητό και τέλος. Αν σου το επιτρέπει η οικονομική σου κατάσταση, φάε ό,τι θέλεις. Άφησέ τα όλα αυτά τα κόλπα, όπως το να τρως τούρτες ρυζιού για να πάρεις προαγωγή κάθε χρόνο, να τρως ψάρια για να έχεις αφθονία ή γλυκά ντάμπλινγκ για την επανένωση της οικογένειας. Οι Κινέζοι φτιάχνουν και ντάμπλινγκ από ρύζι. Αυτό γιατί το κάνουν; Σε διάφορες γιορτές που γίνονται κάθε χρόνο, κάποιοι άνθρωποι που ανήκουν στην εκκλησία και είναι αφοσιωμένοι αγοράζουν διάφορα είδη που αντιστοιχούν σε κάθε γιορτή, όπως τα ντάμπλινγκ από ρύζι. Ρώτησα κάποιους απ’ αυτούς: «Γιατί τρώτε ντάμπλινγκ από ρύζι;» Μου απάντησαν: «Για τη Γιορτή του Πλοίου του Δράκου, που γίνεται την πέμπτη μέρα του πέμπτου σεληνιακού μήνα». Αν και τα ντάμπλινγκ ρυζιού είναι πολύ νόστιμα, δεν έχω ιδέα γιατί υπάρχει μια γιορτή που συνδέεται μ’ αυτά ούτε ξέρω τι σχέση έχουν με τη ζωή και την τύχη των ανθρώπων. Δεν το έψαξα ποτέ ούτε έκανα καμία δημοσκόπηση γι’ αυτό, οπότε δεν ξέρω. Υποτίθεται ότι γίνεται ως μνημόσυνο. Γιατί, όμως, να τρώνε οι άνθρωποι ντάμπλινγκ ρυζιού εις μνήμην κάποιου; Κανονικά, θα έπρεπε να τα προσφέρουν στον ίδιο· για παράδειγμα, να τα αφήσουν στον τάφο ή να τα βάλουν μπροστά στη φωτογραφία του. Δεν υπάρχει λόγος να τα τρώνε οι ζωντανοί· δεν είναι δουλειά των ζωντανών. Είναι παράλογο να τα τρώνε οι ζωντανοί για λογαριασμό αυτού του ανθρώπου. Άπιστοι είναι που μετέφεραν τη γνώση σχετικά με αυτές τις γιορτές και το τι πρέπει να τρώει κανείς σ’ αυτές. Εγώ δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες, και κάποιες απ’ αυτές τις μετέφεραν αργότερα οι άνθρωποι της εκκλησίας· τα ντάμπλινγκ ρυζιού τα τρώνε στη Γιορτή του Πλοίου του Δράκου και τις τούρτες ρυζιού κατά το Σεληνιακό Νέο Έτος. Στη Δύση, την Ημέρα των Ευχαριστιών τρώνε γαλοπούλα. Για ποιο λόγο; Τα δελτία ειδήσεων λένε ότι τρώνε γαλοπούλα εκείνη την ημέρα για να εκφράσουν τις ευχαριστίες τους· έτσι επιβάλλει η παράδοση. Υπάρχει στη Δύση και άλλη μία γιορτή, τα Χριστούγεννα, κατά την οποία στολίζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα και φορούν καινούργια ρούχα· αυτή είναι άλλη μια παράδοση. Στη συγκεκριμένη γιορτή, οι Δυτικοί οφείλουν, επίσης, να ανταλλάξουν ευχάριστα λόγια, ευχές και ευλογίες. Απαγορεύεται να λένε κακές κουβέντες ή βρισιές. Όλα αυτά είναι αντίστοιχα με τα τυχερά ρητά των ανατολικών πολιτισμών και έχουν σκοπό να εμποδίσουν τους ανθρώπους να παραβιάσουν τα ταμπού, γιατί διαφορετικά η επόμενη χρονιά δεν θα είναι ευνοϊκή. Στις γιορτές των Δυτικών, όπως η Ημέρα των Ευχαριστιών και τα Χριστούγεννα, τρώνε συγκεκριμένα νόστιμα φαγητά, ενώ για να δικαιολογηθεί η κατανάλωση αυτών των φαγητών, έχουν δημιουργηθεί και σχετικές ιστορίες. Τελειώνοντας, θα συνοψίσω την κατάσταση: Οι άνθρωποι ψάχνουν δικαιολογίες για να φάνε αυτά τα νόστιμα φαγητά, να πάρουν μερικές μέρες άδεια για να μείνουν σπίτι, να γλεντήσουν και να φάνε μέχρι σκασμού. Και μόλις πας να δώσεις αίμα, η νοσοκόμα λέει: «Έχεις πολύ υψηλά λιπίδια στο αίμα σου, πάνω από τα όρια, οπότε αποκλείεσαι από την αιμοδοσία». Αυτό γίνεται επειδή έχεις φάει πολύ κρέας. Ο κύριος λόγος που ο κόσμος κάνει αυτές τις παραδοσιακές γιορτές είναι για να απολαύσει το φαγητό και το ποτό. Τις μεταβιβάζει η κάθε γενιά στην επόμενη, οι ηλικιωμένοι στους νέους, και γίνονται παράδοση. Από τους μεγαλύτερους μεταβιβάζονται, επίσης, στην επόμενη γενιά και οι βαθύτερες σκέψεις και απόψεις που εμφυσούν αυτές οι παραδόσεις, καθώς και ορισμένα ρητά προκατάληψης.

Τι άλλα ρητά προκατάληψης υπάρχουν; Συμβαίνει συχνά αυτό που μόλις ανέφερα, δηλαδή να πετάει το μάτι σας; (Ναι.) Λες: «Όλο πετάει το μάτι μου». Σε ρωτάει κάποιος: «Ποιο μάτι σου πετάει;» Απαντάς: «Το αριστερό». Εκείνος λέει: «Κανένα πρόβλημα, όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, προβλέπεται περιουσία, αλλά όταν πετάει το δεξί σου μάτι, προβλέπεται καταστροφή». Ισχύει αυτό; Μήπως κάποια φορά που πέταγε το αριστερό σου μάτι, έγινες πλούσιος; Πήρες λεφτά; (Όχι.) Μήπως, τότε, κάποια στιγμή που πέταγε το δεξί σου μάτι, συνέβη καμιά καταστροφή; (Ούτε αυτό.) Έγινε ποτέ καμιά καταστροφή, κάτι κακό, όταν πέταγε το αριστερό σου μάτι ή κάτι καλό όταν πέταγε το δεξί; Πιστεύετε σ’ αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Πώς μπορείτε και δεν πιστεύετε σ’ αυτά τα πράγματα; Γιατί πετάει το μάτι σας; Υπάρχουν τίποτε λαϊκά γιατροσόφια για να σταματήσει να πετάει το μάτι, κάτι που να μπορεί να κάνει κανείς; (Έχω δει κάποιους να κολλάνε στο βλέφαρό τους ένα λευκό χαρτάκι.) Ψάχνουν να βρουν ένα λευκό χαρτάκι για να το βάλουν πάνω. Όποιο κι αν είναι το μάτι που πετάει, σκίζουν ένα κομματάκι λευκό χαρτί από το ημερολόγιο ή από ένα σημειωματάριο και το κολλάνε στο βλέφαρό τους —και πρέπει οπωσδήποτε να είναι λευκό. Τι σημαίνει το λευκό χαρτί; Σημαίνει ότι το πετάρισμα είναι «μάταιο», δηλαδή δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα κακό. Ευφυέστατη δεν είναι αυτή η μέθοδος; Πολύ ευφυής, έτσι δεν είναι; Μα σημαίνει ότι το πετάρισμα είναι «μάταιο»; (Δεν έχει καμία σχέση με το αν θα κολλήσει κανείς ένα χαρτί στο βλέφαρό του.) Μπορείτε να το διευκρινίσετε; «Όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, προβλέπεται περιουσία, αλλά όταν πετάει το δεξί σου μάτι, προβλέπεται καταστροφή». Υπάρχει καμία εξήγηση για το πετάρισμα των ματιών, είτε μιλάμε για περιουσία είτε για καταστροφή; Κάποια στιγμή, μπορεί να πετάει το δεξί σου μάτι και νιώθεις ότι θα συμβεί κάτι κακό, έχεις ένα τέτοιο προαίσθημα, και μετά από λίγο σταματάει και το ξεχνάς. Μετά από μερικές μέρες, μπορεί να γίνει κάτι κακό και, αφού το αντιμετωπίσεις, ξαφνικά το θυμάσαι και σκέφτεσαι: «Ποπό, δίκιο είχε το ρητό για το πετάρισμα των ματιών. Γιατί; Γιατί πριν λίγες μέρες άρχισε να πετάει το δεξί μου μάτι και, μόλις σταμάτησε, έγινε αυτό το περιστατικό. Και από τη στιγμή που συνέβη, το μάτι μου δεν έχει ξαναπετάξει». Γίνεται ποτέ αυτό; Όταν δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι, δεν τολμάς να πεις τίποτα, ούτε να το αρνηθείς ούτε να παραδεχτείς ότι είναι αλήθεια· δεν μπορείς να το αποφύγεις ούτε να το διατυπώσεις ξεκάθαρα, κι όμως πιστεύεις ότι δεν είναι απίθανο. Με το στόμα σου λες: «Δεν μπορώ να πιστέψω σ’ αυτήν την προκατάληψη, όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού». Παρόλο που δεν το πιστεύεις, βγήκε αληθινό· πώς το εξηγείς ότι πράγματι συνέβη έτσι; Δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια και την ουσία του ζητήματος, οπότε δεν μπορείς να το εξηγήσεις με σαφήνεια. Ναι μεν στα λόγια το αρνείσαι και το ονομάζεις προκατάληψη, αλλά κατά βάθος συνεχίζεις να το φοβάσαι, γιατί μερικές φορές όντως βγαίνει αληθινό. Ας πούμε, κάποιος τρακάρει και σκοτώνεται. Πριν από το τρακάρισμα, αρχίζει να πετάει πολύ έντονα το δεξί μάτι της γυναίκας του. Δεν σταματάει να πετάει, μέρα-νύχτα —πόσο να χειροτερέψει πια; Το βλέπουν ακόμα και οι άλλοι να πετάει. Λίγες μέρες μετά, ο άντρας της τρακάρει και σκοτώνεται· εκείνη, μετά την κηδεία, αρχίζει σιγά-σιγά να σκέφτεται: «Ποπό, τις τελευταίες μέρες πετούσε τόσο πολύ το μάτι μου που δεν μπορούσα ούτε με το χέρι να το κρατήσω. Δεν περίμενα ότι θα έβγαινε το ρητό». Μετά απ’ αυτό, αρχίζει να το πιστεύει και να σκέφτεται: «Όντως γίνονται διάφορα πράγματα όταν πετάει το μάτι µου. Δεν ξέρω αν είναι αναγκαστικά καλά ή κακά, αλλά σίγουρα κάτι θα γίνει. Είναι ένα είδος πρόβλεψης ή προαισθήματος». Γίνεται ποτέ κάτι τέτοιο; Κάποιοι λένε: «Δεν πιστεύω σ’ αυτό, είναι προκατάληψη». Αλλά τυχαίνει ακριβώς πάνω στην ώρα και είναι πράγματι πολύ ακριβές. Δεν είναι αβάσιμες φήμες αυτά που αναφέρει η λαϊκή κουλτούρα· άλλο η προκατάληψη, άλλο η παράδοση. Η προκατάληψη υπάρχει σε κάποιον βαθμό στη ζωή των ανθρώπων, και επίσης επηρεάζει και ελέγχει το περιβάλλον διαβίωσής τους και όσα συμβαίνουν στη ζωή τους. Κάποιοι λένε: «Αυτό δεν είναι ένα σημάδι από τον Θεό, λοιπόν, και όχι προκατάληψη; Αφού δεν είναι προκατάληψη, θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε και να το κατανοούμε σωστά. Δεν το έστειλε ο Σατανάς, άρα θα μπορούσε να είναι από τον Θεό· μπορεί να είναι μια νύξη απ’ Αυτόν. Ας μην το καταδικάσουμε». Ποια είναι η σωστή άποψη γι’ αυτό το ζήτημα; Εδώ δοκιμάζεται το πόσο καλά βλέπεις τα πράγματα και το κατά πόσο καταλαβαίνεις την αλήθεια. Είναι σωστό να αντιμετωπίζεις τα πάντα με ενιαίο τρόπο και να πιστεύεις: «Όλα αυτά είναι προκαταλήψεις, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, δεν πιστεύω τίποτα απ’ αυτά»; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι οι άπιστοι όταν θέλουν να μετακομίσουν, κοιτάνε το αλμανάκ που λέει: «Σήμερα οι οιωνοί δεν είναι καλοί για μετακόμιση». Έτσι, ακολουθούν αυτό το ταμπού και δεν τολμάνε να κάνουν εκείνη την ημέρα μετακόμιση. Ψάχνουν να βρουν μια μέρα στην οποία το αλμανάκ λέει ότι «οι οιωνοί είναι καλοί για μετακόμιση» ή «όλα τα θέματα είναι ευνοϊκά» και να μετακομίσουν τότε. Μόλις μετακομίσουν, δεν γίνεται τίποτα κακό και η τύχη τους δεν επηρεάζεται. Συμβαίνει αυτό; Κάποιοι μπορεί να δουν ότι «οι οιωνοί δεν είναι καλοί για μετακόμιση», αλλά να μην το πιστέψουν και να μετακομίσουν αγνοώντας το. Και τότε, αφότου μετακομίσουν, κάτι πάει στραβά: κάποια δυστυχία στην οικογένεια, κάποια μείωση στην τύχη, ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας, κάποια αρρώστια ή κάτι παρόμοιο. Τα πάντα δυσκολεύουν, από τις καλλιέργειες, την εργασία και τις επιχειρήσεις, μέχρι την επίδοση των παιδιών τους στο σχολείο. Δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται και πάνε σε μια μάντισσα, η οποία τους λέει: «Αγνόησες ένα πολύ μεγάλο ταμπού τότε. Την ημέρα που μετακόμισες οι οιωνοί δεν ήταν καλοί για μετακόμιση κι έτσι πρόσβαλες τον Τάι Σούι».^[α] Τι συμβαίνει εδώ, ξέρεις; Αν δεν το καταλαβαίνετε αυτό, τότε όταν σας συμβούν παρόμοιες καταστάσεις, δεν θα ξέρετε πώς να τις χειριστείτε. Αν πει ένας άπιστος: «Άκου τι μου συνέβη: Μετακόμισα μια μέρα που οι οιωνοί δεν ήταν καλοί κι από τότε κάθε μέρα τυχαίνουν προβλήματα στην οικογένειά μου, έχουμε όλο και περισσότερες ατυχίες και δεν έχουμε δει άσπρη μέρα», τότε μόλις το ακούσεις, μπορεί να ταραχτείς. Φοβάσαι και σκέφτεσαι: «Ποπό, αν αγνοήσω κι εγώ το ταμπού, θα μου συμβεί το ίδιο;» Όλη την ώρα αυτό γυρνάει στο μυαλό σου και σκέφτεσαι: «Πιστεύω στον Θεό, δεν φοβάμαι!» Αλλά η αμφιβολία έχει εγκατασταθεί στο μυαλό σου και δεν τολμάς να παραβείς το ταμπού.

Πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτά τα ρητά προκατάληψης; Ας μιλήσουμε πρώτα για το πετάρισμα των ματιών. Ξέρουμε όλοι τι είναι αυτό; Οι άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό ως κάτι που προβλέπει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον, είτε αυτό το κάτι θα είναι καλό είτε κακό. Αλλά αυτό είναι ή δεν είναι προκατάληψη; Ακούω. (Είναι προκατάληψη.) Είναι προκατάληψη. Επόμενη ερώτηση: Θα πρέπει να πιστεύουν σ’ αυτό το ρητό όσοι πιστεύουν στον Θεό; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή η τύχη και η ατυχία του καθενός μας βρίσκονται στα χέρια του Θεού, Εκείνος τις διαχειρίζεται και τις ενορχηστρώνει και δεν έχουν καμία σχέση με το αν πετάει το μάτι μας ή όχι. Όλα όσα αντιμετωπίζουμε υπόκεινται στην κυριαρχία και τη διευθέτηση του Θεού και σ’ αυτές οφείλουμε να υποτασσόμαστε.) Ας υποθέσουμε ότι το μάτι σου πετάει μια ολόκληρη μέρα και συνεχίζει και το επόμενο πρωί. Μετά απ’ αυτό, κάτι συμβαίνει, και κλαδεύεσαι. Μόλις λήξει το κλάδεμά σου, το μάτι σου σταματάει να πετάει. Τι θα σκεφτόσουν σ’ αυτήν την περίπτωση; «Το ότι πέταγε το μάτι μου ήταν σημάδι ότι θα με κλάδευαν». Τι είναι αυτό, σύμπτωση; Προκατάληψη; Κάποιες φορές, είναι απλώς μια σύμπτωση· συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Τι γίνεται εδώ; (Θεέ μου, απ’ ότι φαίνεται, το πετάρισμα του ματιού είναι μια απλή σωματική λειτουργία και δεν πρέπει να συνδέεται με το κλάδεμα.) Έτσι πρέπει να αντιλαμβάνεται κανείς το πετάρισμα των ματιών: Μπορεί να πιστεύεις ότι στο ένα μάτι σημαίνει περιουσία και στο άλλο καταστροφή, αλλά ο Θεός δημιούργησε το σώμα του ανθρώπου με πολλά μυστήρια. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν από μόνοι τους πόσο βαθιά είναι αυτά τα μυστήρια, δεν ξέρουν τις συγκεκριμένες λεπτομέρειές τους ούτε ξέρουν όλα τα ένστικτα, τις ικανότητες και τις δυνατότητες που έχει το ανθρώπινο σώμα. Δεν ξέρουν αν το ανθρώπινο σώμα μπορεί να αντιληφθεί το πνευματικό βασίλειο, αν διαθέτει αυτό που ορισμένοι ονομάζουν έκτη αίσθηση. Έχει νόημα να προσπαθήσουν οι άνθρωποι να καταλάβουν αυτές τις άγνωστες πτυχές του ανθρώπινου σώματος; (Όχι, δεν έχει.) Δεν υπάρχει λόγος να καταλάβουν οι άνθρωποι τα μυστήρια που κρύβει το ανθρώπινο σώμα. Βέβαια, ναι μεν δεν χρειάζεται να καταλάβουν τα μυστήρια, αλλά θα πρέπει να έχουν μια στοιχειώδη κατανόηση ότι το ανθρώπινο σώμα δεν είναι απλό. Έχει ουσιαστικές διαφορές από οτιδήποτε δεν έχει φτιάξει ο Θεός, για παράδειγμα ένα τραπέζι, μια καρέκλα ή έναν υπολογιστή. Αυτά τα πράγματα έχουν εντελώς διαφορετική φύση από εκείνη του ανθρώπινου σώματος. Αυτά τα άψυχα αντικείμενα δεν αντιλαμβάνονται καθόλου το πνευματικό βασίλειο, ενώ το ανθρώπινο σώμα, κάτι που είναι ζωντανό και προέρχεται από τον Θεό, που το δημιούργησε ο Θεός, μπορεί να διαισθανθεί πώς να αντιληφθεί το άμεσο περιβάλλον του, την ατμόσφαιρα και κάποια ιδιαίτερα αντικείμενα, καθώς και πώς να αντιδράσει στο περιβάλλον και στα γεγονότα που πρόκειται να συμβούν. Δεν είναι κάτι το απλό, είναι μυστήριο όλα αυτά τα πράγματα. Το σώμα του ανθρώπου δεν περιορίζεται στο να μπορεί να αντιληφθεί το κρύο, το ζεστό, την ευχάριστη ή δυσάρεστη οσμή, το γλυκό, το ξινό και το καυτερό, αλλά υπάρχουν και ορισμένα μυστήρια που η υποκειμενική συνείδηση του ατόμου δεν αντιλαμβάνεται. Δεν τα γνωρίζουν αυτά τα πράγματα οι άνθρωποι. Οπότε, για να μιλήσουμε συγκεκριμένα, δεν είναι ανάγκη να εξετάσουμε αναλυτικά αν το πετάρισμα των ματιών σχετίζεται με τα νεύρα, με την έκτη αίσθηση ή με κάτι που αφορά το πνευματικό βασίλειο. Όπως και να ’χει, το φαινόμενο αυτό υπάρχει και δεν πρόκειται να ερευνήσουμε τον σκοπό και το νόημα της ύπαρξής του. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν στην οικογένεια και στη λαϊκή κουλτούρα κάποια ρητά σχετικά με το πετάρισμα των ματιών. Αυτά τα ρητά, είτε είναι είτε δεν είναι προκαταλήψεις, σε τελική ανάλυση είναι ένα σήμα που εκδηλώνεται στο ανθρώπινο σώμα πριν από κάποια γεγονότα που θα συμβούν στο περιβάλλον όπου ζει. Αυτή, λοιπόν, η εκδήλωση είναι προκατάληψη, παράδοση ή επιστήμη; Δεν μπορεί να ερευνηθεί αυτό, είναι μυστήριο. Με λίγα λόγια, στο πλαίσιο της αληθινής ζωής, εδώ και χιλιάδες χρόνια, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η ανθρωπότητα έχει συμπεράνει ότι το πετάρισμα των ματιών έχει κάποια σχέση με γεγονότα που θα συμβούν στο περιβάλλον του ατόμου. Είναι αδύνατο να διερευνηθεί αν αυτή η σχέση αφορά τα πλούτη, την τύχη ή κάποια άλλη πτυχή της ζωής ενός ατόμου· είναι κι αυτό μυστήριο. Γιατί θεωρείται μυστήριο; Πολλά πράγματα αφορούν το πνευματικό βασίλειο που εκτείνεται πέρα από τον υλικό κόσμο, δεν τα βλέπεις και ούτε τα αισθάνεσαι, ακόμη και αν σου τα πει κανείς. Γι’ αυτό μιλάμε για μυστήριο. Και αφού είναι μυστήρια όλα αυτά και οι άνθρωποι ούτε τα βλέπουν ούτε τα αισθάνονται, πώς πρέπει εκείνοι να αντιμετωπίζουν διάφορα προαισθήματα που εξακολουθούν να έχουν; Ο απλούστερος κανόνας είναι να τα αγνοούν. Μην πιστεύεις ότι έχουν καμία σχέση με τα πλούτη σου ή την τύχη σου. Μη φοβάσαι ότι μπορεί να συμβεί τίποτα κακό όταν πετάει το δεξί σου μάτι, ούτε φυσικά να χαίρεσαι όταν πετάει το αριστερό, πιστεύοντας ότι θα πλουτίσεις. Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να σε επηρεάζουν, κυρίως επειδή δεν έχεις την ικανότητα να προβλέψεις το μέλλον. Όλα τα ενορχηστρώνει και τα κυβερνά o Θεός· όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού, καλά και κακά. Η μόνη στάση που θα πρέπει να τηρείς είναι η υποταγή στην ενορχήστρωση και τη διευθέτηση του Θεού. Μην κάνεις ούτε προβλέψεις, ούτε καμία άσκοπη θυσία και προετοιμασία, ούτε άσκοπους αγώνες. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, αφού όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει αυτά που σκέφτεται και σχεδιάζει ο Θεός ή αυτά που έχει αποφασίσει να πραγματοποιήσει. Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει είτε κολλήσεις ένα λευκό χαρτί στο βλέφαρό σου, είτε το πιέσεις με το χέρι σου, είτε βασιστείς στην επιστήμη ή στις προκαταλήψεις. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, θα πραγματοποιηθεί, κι εσύ δεν μπορείς να το αλλάξεις, καθώς τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Είναι ανόητη κάθε σου προσπάθεια να τα αποφύγεις, είναι μια μάταιη θυσία, είναι κάτι το περιττό. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να φανείς επαναστατικός και πεισματάρης, χωρίς στάση υποταγής απέναντι στον Θεό. Το καταλαβαίνεις; (Ναι, το καταλαβαίνω.) Αυτή, λοιπόν, θα πρέπει να είναι η στάση σας απέναντι στο πετάρισμα των ματιών, είτε αυτό θεωρείται προκατάληψη είτε επιστήμη: Μη χαίρεσαι όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, και μη φοβάσαι, μην τρομάζεις, μην ανησυχείς, μην αρχίζεις να το απορρίπτεις ή να αντιστέκεσαι όταν πετάει το δεξί. Ακόμα κι αν συμβεί κάτι μετά το πετάρισμα του ματιού σου, αντιμετώπισέ το με ψυχραιμία, διότι όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Ούτε να φοβάσαι ούτε να ανησυχείς. Αν γίνει κάτι καλό, ευχαρίστησε τον Θεό για την ευλογία Του, γιατί πρόκειται για τη χάρη Του, και αν γίνει κάτι κακό, προσευχήσου στον Θεό να σε καθοδηγήσει, να σε προστατεύσει και να μη σε αφήσει να υποκύψεις σε κάποιον πειρασμό. Σε όποιο περιβάλλον κι αν βρεθείς μετά, πρέπει να μπορείς να υποταχθείς στην ενορχήστρωση και τη διευθέτηση του Θεού. Μην Τον εγκαταλείψεις, μην παραπονεθείς σ’ Αυτόν και, όσο μεγάλη καταστροφή κι αν σε βρει, όσο σοβαρή κι αν είναι η ατυχία που βιώνεις, μην κατηγορήσεις τον Θεό. Υποτάξου με προθυμία στην ενορχήστρωσή Του. Δεν θα λυθεί το ζήτημα έτσι; (Ναι.) Σε τέτοια ζητήματα, οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν το εξής σκεπτικό και την εξής άποψη: «Ό,τι κι αν συμβεί στο εξής, εγώ είμαι προετοιμασμένος και έχω στάση υποταγής προς τον Θεό. Δεν φοβάμαι αν πετάει το αριστερό μου μάτι, το δεξί ή και τα δύο μαζί. Αν και μπορεί κάτι να συμβεί στο μέλλον, πιστεύω ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Μπορεί με αυτόν τον τρόπο ο Θεός να με ενημερώνει για κάτι που πρόκειται να συμβεί ή μπορεί να είναι απλώς μια ενστικτώδης αντίδραση του σώματός μου. Είμαι προετοιμασμένος για οτιδήποτε κι αν συμβεί και έχω στάση υποταγής προς τον Θεό. Όσο μεγάλη ζημιά ή απώλεια κι αν μου προκαλέσει αυτό το γεγονός, δεν θα κατηγορήσω τον Θεό. Είμαι πρόθυμος να υποταχθώ». Τέτοια στάση πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Και μόλις την υιοθετήσουν, δεν θα τους ενδιαφέρει πια αν είναι προκατάληψη ή επιστήμη τα ρητά για το πετάρισμα των ματιών που έχουν μάθει από την οικογένειά τους. Λένε: «Δεν έχει καμία σημασία αν είναι προκατάληψη ή επιστήμη. Το τι πιστεύετε εσείς είναι δική σας υπόθεση. Αν μου πείτε να κολλήσω ένα κομμάτι χαρτί στο βλέφαρό μου, δεν θα το κολλήσω. Αν αρχίσει να είναι πολύ ενοχλητικό το πετάρισμα, τότε θα βάλω για λίγο ένα χαρτάκι». Μπορεί να σου πει κάποιος: «Πετάει πάρα πολύ το μάτι σου, πρόσεχε πολύ τις επόμενες δύο μέρες!» Υπάρχει περίπτωση να αποφύγεις τίποτα αν προσέχεις; (Όχι, δεν αποφεύγεις κάτι που είναι γραφτό να συμβεί.) Αν πρόκειται για ευλογία, τότε αποκλείεται να είναι καταστροφή, ενώ αν πρόκειται για καταστροφή, τότε δεν μπορείς να την αποφύγεις· είτε πρόκειται για ευλογία είτε για καταστροφή, όπως και να ’χει, το αποδέχεσαι. Έτσι έχεις την ίδια στάση με τον Ιώβ. Αν δέχεσαι μόνο τις ευλογίες και χαίρεσαι όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, αλλά όταν πετάει το δεξί θυμώνεις και λες: «Γιατί πετάει; Δεν σταματάει να πετάει! Θα κάνω προσευχές και θα ρίξω κατάρες για να σταματήσει να πετάει το δεξί μου μάτι και να μείνουν μακριά μου οι κακοτυχίες», τότε αυτή η στάση δεν είναι εκείνη που θα έπρεπε να έχει κάποιος που πιστεύει στον Θεό και Τον ακολουθεί. Χωρίς την άδεια και την απόφαση του Θεού για να πάθεις κάποια κακοτυχία ή να σε πλησιάσουν οι δαίμονες, θα γινόταν ποτέ αυτό; (Όχι.) Τόσο ο φυσικός κόσμος όσο και το πνευματικό βασίλειο βρίσκονται υπό τον έλεγχο, την κυριαρχία και τη διευθέτηση του Θεού. Ό,τι κι αν ήθελε να κάνει ένας μικρός δαίμονας, μήπως θα τολμούσε, χωρίς την άδεια του Θεού, να βλάψει έστω και μια τρίχα της κεφαλής σου; Δεν θα τολμούσε, σωστά; (Όχι, δεν θα το τολμούσε.) Αν και θέλει να σε αγγίξει και να σου κάνει κακό, δεν πρόκειται να τολμήσει αν δεν το επιτρέψει ο Θεός. Αν το επιτρέψει ο Θεός και πει: «Ανακάτεψε λίγο τα πράγματα στη ζωή του και φέρ’ του κακοτυχία και προβλήματα», τότε ο μικρός δαίμονας θα χαρεί και θα αρχίσει να ενεργεί εναντίον σου. Αν εσύ έχεις πίστη στον Θεό και μείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου, χωρίς να αρνηθείς ή να προδώσεις τον Θεό, και δεν επιτρέψεις στον μικρό δαίμονα να πετύχει και τον νικήσεις, τότε αυτός, όταν βρεθεί μπροστά στον Θεό, δεν θα μπορεί πια να σε κατηγορήσει, εσύ θα έχεις δοξάσει τον Θεό κι Εκείνος θα φυλακίσει τον μικρό δαίμονα. Δεν θα τολμήσει να σου κάνει ξανά κακό και θα είσαι ασφαλής. Αυτή είναι η γνήσια πίστη που θα πρέπει να έχεις: να πιστεύεις ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Χωρίς την άδειά Του, τίποτα κακό και καμία ατυχία δεν πρόκειται να σου συμβεί. Ο Θεός μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω απ’ το να ευλογήσει απλώς τους ανθρώπους· μπορεί να διευθετήσει διάφορες καταστάσεις για να σε δοκιμάσει και να σε σφυρηλατήσει, για να σου δώσει μαθήματα, ενώ μπορεί να οργανώσει και διάφορες καταστάσεις για να σε παιδεύσει και να σε κρίνει. Κάποιες φορές οι καταστάσεις που διευθετεί ο Θεός μπορεί να μη συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου. Μην ξεχνάς, όμως, τι είπε ο Ιώβ: «Τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» (Ιώβ 2:10). Αυτή πρέπει να είναι η αφετηρία της γνήσιας πίστης σου στον Θεό. Αν πιστέψεις ότι ο Θεός έχει υπό τον έλεγχό Του τα πάντα, δεν θα φοβάσαι ένα απλό πετάρισμα του ματιού, σωστά; (Ναι, σωστά.)

Μόλις τώρα, συναναστραφήκαμε πάνω στο πώς να αντιμετωπίζει κανείς το πετάρισμα των ματιών. Αυτό το συχνό φαινόμενο της καθημερινότητας είναι κάτι που οι άνθρωποι προσπαθούν πολλές φορές να λύσουν με ανθρώπινες μεθόδους, οι οποίες συνήθως δεν φέρνουν τα αποτελέσματα που θέλουν. Τελικά, ό,τι είναι γραφτό να γίνει γίνεται και κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτό. Είναι σίγουρο πως ό,τι είναι γραφτό να συμβεί θα συμβεί, είτε είναι κάτι καλό είτε κάτι κακό, είτε θέλουν να το δουν οι άνθρωποι είτε δεν θέλουν. Και κάτι τέτοιο αποτελεί επιπλέον επιβεβαίωση ότι όλα τα ενορχηστρώνει και τα ρυθμίζει ο Θεός, και τη μοίρα του καθενός και τα ασήμαντα ζητήματα της καθημερινότητάς του, και κανείς δεν ξεφεύγει απ’ αυτά. Για τον λόγο αυτόν, όποιος είναι συνετός θα πρέπει να προσεγγίζει αυτά τα πράγματα με τη σωστή, θετική στάση και να στηρίζει τη άποψή του γι’ αυτά, αλλά και την επίλυσή τους, στις αλήθεια-αρχές και στον λόγο του Θεού, αντί να προσπαθεί να τα λύσει με ανθρώπινες μεθόδους, κάνοντας μάταιες θυσίες ή μάταιους αγώνες, γιατί στο τέλος θα υποστεί απώλειες. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι, όσον αφορά την κυριαρχία του Δημιουργού, η ανθρωπότητα δεν έχει άλλο μονοπάτι να επιλέξει. Το μοναδικό μονοπάτι που έχει να επιλέξει και να ακολουθήσει είναι αυτό. Αντί να αντιστέκεσαι στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού με ανθρώπινες μεθόδους ή προκαταλήψεις, καλύτερα να υποταχθείς σ’ αυτές, να πάρεις μαθήματα στα περιβάλλοντα που ενορχηστρώνει ο Θεός, να μάθεις να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν, να καταλαβαίνεις τις ενέργειές Του και τον εαυτό σου, αλλά και το μονοπάτι που πρέπει να επιλέξει και να ακολουθήσει ένα δημιούργημα, και να μάθεις πώς να βαδίζεις σωστά στο μονοπάτι της ζωής που πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι.

Μόλις ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας σχετικά με το πώς να αντιμετωπίζει κανείς το πετάρισμα των ματιών. Πώς, όμως, θα πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς στην καθημερινότητά του το θέμα των ονείρων; Για παράδειγμα, αν κάποιο βράδυ δεις στον ύπνο σου ότι σου πέφτουν τα δόντια, μπορεί να σε ρωτήσει η μητέρα σου: «Έτρεξε και αίμα όταν σου έπεσαν τα δόντια;» Κι αν τη ρωτήσεις: «Κι αν έτρεξε, τι θα γίνει;», τότε εκείνη μπορεί να σου πει ότι ίσως να σημαίνει πως θα πεθάνει κάποιος από την οικογένειά σας ή πως μπορεί να συμβεί κάποιο άλλο ατυχές γεγονός. Δεν ξέρω ποιο συγκεκριμένο ρητό κρύβεται πίσω από αυτήν τη λεπτομέρεια, κάθε οικογένεια λέει και κάτι διαφορετικό. Κάποιοι λένε ότι προμηνύει τον θάνατο ενός στενού συγγενή, όπως των παππούδων ή των γονιών, και άλλοι λένε ότι σημαίνει πως θα πεθάνει ένας φίλος. Όπως και να ’χει, θεωρείται κακό να ονειρεύεσαι ότι σου πέφτουν τα δόντια. Οι άνθρωποι ανησυχούν πολύ όταν βλέπουν κάποιο τέτοιο όνειρο, επειδή είναι κακό και αφορά θέματα ζωής και θανάτου και, όποτε βλέπουν στον ύπνο τους ότι χάνουν τα δόντια τους, ξυπνάνε ανήσυχοι. Έχουν το προαίσθημα ότι θα συμβεί κάποια ατυχία ή θα γίνει κάτι κακό κι αυτό τους αγχώνει, τους φοβίζει και τους τρομοκρατεί. Αν και θέλουν να απαλλαχθούν απ’ αυτό το προαίσθημα, δεν μπορούν· θέλουν να βρουν ανθρώπους για να τους καθησυχάσουν, να τους βοηθήσουν να το αντιμετωπίσουν, αλλά δεν βρίσκουν. Με λίγα λόγια, αυτό το όνειρο τους κρατά αιχμάλωτους. Ειδικά όταν τρέχει αίμα την ώρα που τους πέφτουν τα δόντια, τότε ανησυχούν ακόμα περισσότερο. Και πολλές φορές, μόλις δουν ένα τέτοιο όνειρο, είναι κακόκεφοι και ανήσυχοι για πολλές μέρες και δεν ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν. Όσοι δεν γνωρίζουν αυτά τα πράγματα μπορεί να μην επηρεαστούν. Όσοι, όμως, έχουν ήδη ασπαστεί συγκεκριμένες σκέψεις και απόψεις ή έχουν ακούσει από τους προγόνους τους πιο ανησυχητικά και εντυπωσιοθηρικά ρητά που σχετίζονται μ’ αυτό το θέμα, συνήθως ανησυχούν ακόμη περισσότερο. Τα φοβούνται αυτά τα όνειρα και, όποτε τα βλέπουν, σπεύδουν να προσευχηθούν: «Θεέ μου, Σε παρακαλώ, προστάτεψέ με, παρηγόρησέ με, δώσε μου δύναμη και μην αφήσεις να γίνουν τέτοια πράγματα. Σε παρακαλώ, αν το όνειρο αφορούσε τους γονείς μου, φύλαξέ τους και μην αφήσεις να πάθουν κανένα ατύχημα». Είναι προφανές ότι τις συμπεριφορές αυτές τις επηρεάζουν οι σκέψεις και οι απόψεις τους ή τα παραδοσιακά ρητά. Μέσα στις παραδόσεις υπάρχουν και συγκεκριμένοι τρόποι που χρησιμοποιούν κάποιες οικογένειες και κάποια άτομα για να μετριάσουν τέτοιες καταστάσεις, μπορεί να τρώνε και να πίνουν συγκεκριμένα πράγματα, να λένε συγκεκριμένα ξόρκια ή να κάνουν συγκεκριμένες ενέργειες για να διορθώσουν ή να προλάβουν μια άσχημη κατάληξη. Σίγουρα η λαϊκή παράδοση περιλαμβάνει τέτοιες πρακτικές, αλλά δεν θα ασχοληθούμε μ’ αυτές. Το αντικείμενο της συναναστροφής μας θα είναι το πώς να προσεγγίζει και να αντιλαμβάνεται κανείς το ζήτημα των ονείρων. Το όνειρο αποτελεί ανθρώπινο ένστικτο της σάρκας, είναι κομμάτι των φαινομένων της επιβίωσης της σάρκας. Όπως και να ’χει, είναι ένα μυστήριο. Οι άνθρωποι λένε πολλές φορές: «Ό,τι σκέφτεσαι τη μέρα, θα το ονειρευτείς τη νύχτα». Όμως, συνήθως την ημέρα δεν σκέφτονται πράγματα όπως το να χάνουν τα δόντια τους ούτε τα οραματίζονται στις επιθυμίες τους. Κανείς δεν θέλει να βρεθεί αντιμέτωπος με τέτοια ζητήματα και κανείς δεν έχει εμμονή μ’ αυτά μέρα-νύχτα. Κι όμως, αυτά συμβαίνουν εκεί που οι άνθρωποι δεν τα περιμένουν. Καμία σχέση, λοιπόν, δεν έχει αυτό με το ρητό: «Ό,τι σκέφτεσαι τη μέρα, θα το ονειρευτείς τη νύχτα». Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο μόνο και μόνο επειδή το σκέφτεσαι. Όποιες κι αν είναι οι ερμηνείες του Φρόιντ στη Δύση ή του Δούκα του Τζόου στην Κίνα σχετικά με τα όνειρα, άσχετο με το αν γίνονται ή δεν γίνονται πραγματικότητα, με λίγα λόγια, τα όνειρα έχουν να κάνουν με κάποια είδη ασυνείδητης αίσθησης και επίγνωσης του ανθρώπινου σώματος και είναι ένα από τα μυστήριά του. Βιολόγοι και νευροεπιστήμονες στη Δύση έχουν ερευνήσει αυτό το θέμα και εν τέλει δεν έχουν καταφέρει να εξηγήσουν πλήρως από πού προέρχονται τα όνειρα. Ούτε αυτοί δεν το καταλαβαίνουν· πρέπει, λοιπόν, εμείς να προσπαθήσουμε να το ερευνήσουμε; (Δεν πρέπει.) Γιατί δεν πρέπει; (Δεν έχει νόημα να ερευνήσουμε αυτά τα πράγματα και ούτε πρόκειται να τα καταλάβουμε.) Το θέμα δεν είναι ότι δεν έχει νόημα ή ότι δεν πρόκειται να το καταλάβουμε· είναι ότι δεν αφορά την αλήθεια, τόσο απλά. Τι θα πετύχεις αν μελετήσεις και κατανοήσεις αυτό το πράγμα; Έχει σχέση με την αλήθεια; (Όχι, δεν έχει σχέση.) Δεν είναι παρά ένα φαινόμενο που συμβαίνει στην πορεία της επιβίωσης του ανθρώπινου σώματος και συμβαίνει πολύ συχνά στη ζωή των ανθρώπων, αλλά εκείνοι δεν ξέρουν τι σημαίνει. Και αυτό είναι μέρος του μυστηρίου. Δεν υπάρχει λόγος οι άνθρωποι να το μελετούν ή να το εξερευνούν, διότι δεν αφορά την αλήθεια ούτε τα μονοπάτια που ακολουθούν οι άνθρωποι. Έχει καμία σχέση με τη ζωή σου την ημέρα το αν θα ονειρευτείς το βράδυ ότι σου πέφτουν τα δόντια, ότι οργανώνεις ένα μεγάλο γλέντι ή ότι ανεβαίνεις στο τρενάκι του λούνα παρκ; (Όχι, δεν έχει.) Αν μια νύχτα ονειρευτείς ότι τσακώνεσαι με κάποιον, σημαίνει αυτό ότι την ημέρα θα τσακωθείς οπωσδήποτε με κάποιον; Αν ένα βράδυ δεις ένα ωραίο και ευτυχισμένο όνειρο και ξυπνήσεις μέσα στη χαρά, μήπως αυτό εξασφαλίζει ότι την ημέρα όλα θα πάνε καλά και θα κυλήσουν όπως τα θες; Σημαίνει ότι την ημέρα θα μπορείς να καταλάβεις την αλήθεια και να βρεις τις αλήθεια-αρχές όταν ενεργείς; (Όχι, δεν σημαίνει κάτι τέτοιο.) Οπότε, το όνειρο δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια. Δεν υπάρχει λόγος να το ερευνάει κανείς. Έχει κάποια σχέση το όνειρο ότι πέφτουν τα δόντια σου και τρέχει αίμα με τον θάνατο κάποιου κοντινού συγγενή; (Όχι, δεν έχει.) Γιατί λέτε συνέχεια τέτοια πράγματα που φανερώνουν άγνοια; Δείχνετε τελείως ανίδεοι πάλι. Δεν έχετε καμία οξυδέρκεια. Το ανθρώπινο σώμα αποτελεί μυστήριο και είναι πάρα πολλά αυτά που δεν μπορείς να εξηγήσεις. Μήπως λύνονται όλα με ένα απλό «όχι»; Παλιά, οι προφήτες και εκείνοι που είχε επιλέξει o Θεός είχαν κι αυτοί προφητικά όνειρα. Εκείνα τα όνειρα είχαν κάποια σημασία. Πώς το εξηγείς ότι ο Θεός αποκάλυπτε στους ανθρώπους κάποια πράγματα με τα όνειρα; Πώς, λοιπόν, έμπαινε ο Θεός στα όνειρά τους; Όλα αυτά αποτελούν μυστήρια. Ο Θεός, επίσης, με τα όνειρα έλεγε κάποια πράγματα στους ανθρώπους και τους διαφώτιζε για ορισμένα ζητήματα, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να προβλέψουν κάποια γεγονότα προτού εκείνα συμβούν. Πώς το εξηγείς αυτό; Έχετε άγνοια αυτών των πραγμάτων; (Ναι.) Δεν είναι, λοιπόν, το θέμα να αρνείσαι τυφλά τα διάφορα ανεξήγητα φαινόμενα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα και περιλαμβάνουν μυστήρια που δεν μπορείς να λύσεις· το θέμα είναι να τα καταλάβεις και να τα προσεγγίσεις σωστά. Το ζήτημα δεν είναι να αρνείσαι διαρκώς αυτά τα πράγματα και να λες ότι δεν υπάρχουν ή ότι είναι αδύνατα, αλλά να τα αντιμετωπίζεις σωστά. Τι σημαίνει να τα αντιμετωπίζεις σωστά; Να μην τα προσεγγίζεις με σκεπτικό προκατάληψης ή με ακραίες σκέψεις και απόψεις, όπως κάνουν οι άνθρωποι του κόσμου, ούτε όπως τα προσεγγίζουν οι άθεοι κι εκείνοι που δεν έχουν καμία πίστη. Δεν πρέπει να φτάνεις σ’ αυτά τα δύο άκρα, αλλά πρέπει να υιοθετήσεις τη σωστή θέση και άποψη για την εξέταση αυτών των πραγμάτων που συμβαίνουν στην καθημερινότητα και όχι την άποψη των κοσμικών ανθρώπων ή εκείνη των δύσπιστων· πρέπει να υιοθετήσεις την άποψη ενός πιστού στον Θεό. Ποια άποψη, λοιπόν, θα πρέπει να έχεις σχετικά με αυτά τα ζητήματα; (Ό,τι κι αν συμβαίνει, υποτάξου στην κυριαρχία και τη διευθέτηση του Θεού και μην το ερευνάς.) Αν και δεν πρέπει να το ερευνάς, μήπως θα έπρεπε να κατανοήσεις λίγο αυτό το θέμα; Ας πούμε ότι λέει κάποιος: «Ο τάδε είδε στον ύπνο του ότι του έπεσαν τα δόντια και έτρεχε αίμα, και μέσα σε λίγες ημέρες έμαθα ότι πέθανε ο πατέρας του». Εσύ μπορεί να το αρνηθείς αμέσως και να πεις: «Αδύνατον! Πρόκειται απλώς για προκατάληψη, σύμπτωση είναι. Προκατάληψη είναι να πιστεύεις σε κάτι επειδή σου έχει γίνει έμμονη ιδέα· αν δεν σου είχε γίνει έμμονη ιδέα, δεν θα υπήρχε». Μήπως είναι ανόητο να το πεις αυτό; (Ναι.) Πώς πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίσεις το ζήτημα; (Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το ανθρώπινο σώμα έχει πολλά μυστήρια και ότι μπορεί το όνειρο πως σου πέφτουν τα δόντια και ματώνεις να δείχνει ότι θα γίνει κάτι δυσάρεστο. Είτε, όμως, συμβεί είτε όχι, θα πρέπει να υποταχθούμε στην κυριαρχία και τη διευθέτηση του Θεού.) Μόλις τώρα μάθατε κάτι από τη συναναστροφή μας για το πετάρισμα των ματιών. Πώς πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίσετε τα όνειρα ότι πέφτουν τα δόντια και τρέχει αίμα; Θα πρέπει να πεις: «Αυτό το θέμα υπερβαίνει την αντίληψή μας. Αυτό το φαινόμενο υπάρχει όντως στην πραγματική ζωή. Δεν μπορούμε να εξακριβώσουμε αν θα επαληθευτεί ή αν προμηνύει κάτι κακό, αλλά τέτοια άσχημα πράγματα συμβαίνουν όντως στην πραγματική ζωή. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τα ζητήματα στο πνευματικό βασίλειο, και δεν τολμάμε να διατυπώνουμε αυθαίρετους ισχυρισμούς. Τι στάση πρέπει να κρατήσω αν ονειρευτώ κάτι παρόμοιο; Όποιο κι αν είναι το όνειρο, δεν πρόκειται να με περιορίσει. Αν βγει όντως αληθινό, όπως λέγεται, τότε ευχαριστώ τον Θεό που με προετοίμασε πνευματικά, που με προειδοποίησε ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν έχω σκεφτεί αν θα με επηρέαζε στην περίπτωση που πέθαινε κάποιος από την οικογένειά μου, αν πέθαιναν οι γονείς μου. Δεν έχω σκεφτεί ποτέ αν θα έμενα εμβρόντητος, αν κάτι τέτοιο θα επηρέαζε την εκτέλεση του καθήκοντός μου, αν θα ένιωθα αδύναμος ή αν θα διαμαρτυρόμουν στον Θεό. Αλλά σήμερα που έγινε αυτό, πήρα μια ιδέα και είδα το πραγματικό μου ανάστημα. Όταν σκέφτομαι τον θάνατο των γονιών μου, μέσα μου νιώθω μεγάλο πόνο· κάτι τέτοιο θα με περιόριζε και θα με στεναχωρούσε πολύ. Καταλαβαίνω ξαφνικά ότι έχω πολύ μικρό ανάστημα. Δεν έχω καρδιά που υποτάσσεται αρκετά στον Θεό, ούτε αρκετή πίστη σ’ Αυτόν. Πιστεύω ότι, από σήμερα και στο εξής, πρέπει να εξοπλιστώ με περισσότερη αλήθεια, να υποταχθώ στον Θεό και να πάψει να με περιορίζει αυτό το θέμα. Αν πεθάνει στ’ αλήθεια ή φύγει κάποιος κοντινός συγγενής, αυτό δεν θα με περιορίσει. Είμαι προετοιμασμένος και ζητώ από τον Θεό να με καθοδηγήσει και μου δώσει δύναμη. Ό,τι κι αν είναι να γίνει στο μέλλον, εγώ δεν πρόκειται να μετανιώσω που επέλεξα να κάνω το καθήκον μου και θα συνεχίσω να δαπανώ εαυτόν για τον Θεό με όλο μου το σώμα και το μυαλό. Θα επιμείνω και θα συνεχίσω όπως και πριν να υποτάσσομαι πρόθυμα στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού». Έπειτα, να προσεύχεσαι συχνά μέσα σου για την καθοδήγηση του Θεού και να Του ζητάς να σου δίνει δύναμη, ώστε να πάψει να σε περιορίζει αυτό το θέμα. Είτε πρόκειται να πεθάνει ένας κοντινός συγγενής σου είτε όχι, εσύ πρέπει να θωρακίσεις το ανάστημά σου γι’ αυτό και να φροντίσεις, όταν συμβεί κάτι τέτοιο, να μη λιποψυχήσεις, να μην παραπονεθείς εναντίον του Θεού και να διατηρήσεις την αποφασιστικότητα και την επιθυμία σου να δαπανάς εαυτόν για τον Θεό με το σώμα σου και το μυαλό σου. Τέτοια στάση δεν θα έπρεπε να έχεις; (Ναι.) Δεν πρέπει να αρνείσαι ότι υπάρχουν πράγματα όπως τα όνειρα πως σου πέφτουν τα δόντια, ούτε να τα παραμερίζεις και να τα αγνοείς και φυσικά ούτε να τα αντιμετωπίζεις με περίεργες ή αμυντικές μεθόδους. Θα πρέπει, αντ’ αυτού, να αναζητάς την αλήθεια, να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού και να αποδέχεσαι τις ενορχηστρώσεις Του· μην κάνεις άσκοπες θυσίες και ανόητες επιλογές. Συνήθως, εκείνοι που δεν γνωρίζουν και οι πεισματάρηδες, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με κάτι που δεν έχουν ξαναζήσει και δεν καταλαβαίνουν, λένε: «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα», «Δεν είναι τίποτα», «Δεν υπάρχει» ή «Είναι μόνο μια προκατάληψη». Κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό λένε μέχρι και: «Πιστεύω στον Θεό, δεν πιστεύω στα φαντάσματα» ή «Πιστεύω στον Θεό, δεν πιστεύω στον Σατανά. Δεν υπάρχει Σατανάς!» Θέλουν με αυτές τις δηλώσεις να αποδείξουν ότι πιστεύουν αληθινά στον Θεό, και λένε ότι πιστεύουν σ’ Αυτόν και όχι στα φαντάσματα, στα κακά πνεύματα, στον δαιμονισμό ή ακόμη και στην ύπαρξη του πνευματικού βασιλείου. Δεν είναι απλώς δύσπιστοι; (Ναι, είναι.) Δεν δέχονται αυτά τα ρητά που προέρχονται από τις παραδοσιακές σκέψεις του κόσμου των άπιστων ούτε δέχονται εξηγήσεις ή γεγονότα που έχουν σχέση με τις προκαταλήψεις. Το ότι εκείνοι δεν πιστεύουν σ’ αυτά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Εδώ ο σκοπός δεν είναι να σου ζητηθεί να μην πιστεύεις σ’ αυτά τα πράγματα, να ξεφύγεις απ’ αυτά ή να τα αρνηθείς. Σκοπός είναι να μάθεις να έχεις τις σωστές σκέψεις και απόψεις όταν αντιμετωπίζεις τα ζητήματα αυτά, να κάνεις τις σωστές επιλογές και να έχεις τη σωστή στάση. Αυτό θα είναι το αληθινό σου ανάστημα και σ’ αυτό θα πρέπει να εισέλθεις. Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, πως κάποιος βλέπει στον ύπνο του ότι χάνει τα μαλλιά του. Ένα τέτοιο όνειρο επίσης θεωρείται κακό. Ας μην αναλωθούμε στις αντίστοιχες εξηγήσεις ή στα γεγονότα που έχουν γίνει. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι εξηγούν αρνητικά αυτά τα όνειρα και πιστεύουν ότι δείχνουν πως θα συμβεί κάτι κακό ή δυσάρεστο. Πέρα από τα συνηθισμένα όνειρα, που δεν αφορούν σημαντικά ζητήματα, γι’ αυτά τα ιδιαίτερα όνειρα υπάρχουν κάποιες ερμηνείες που προβλέπουν ορισμένα γεγονότα, προειδοποιώντας τους ανθρώπους για το τι θα γίνει στο μέλλον και δίνοντάς τους αυξημένη επίγνωση ώστε να γνωρίζουν τι πρόκειται να συμβεί και να προετοιμαστούν ψυχικά. Ό,τι κι αν πρόκειται να γίνει, δεν πρέπει να υιοθετήσετε στάση αποφυγής, απόρριψης, άμυνας ή αντίστασης ούτε να χρησιμοποιείτε ανθρώπινες μεθόδους για να διορθώσετε αυτές τις καταστάσεις. Όταν αντιμετωπίζετε κάτι παρόμοιο, θα πρέπει να προσέρχεστε ακόμη πιο γρήγορα ενώπιον του Θεού για να σας καθοδηγήσει, έτσι ώστε να μπορείτε να παραμένετε σταθεροί στη μαρτυρία σας και να ασκείστε σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού ό,τι κι αν συμβεί, αντί να το απορρίπτετε και να αντιστέκεστε σ’ αυτό. Το ότι σου ζητείται να ασκηθείς έτσι δεν σημαίνει ότι είσαι υποχρεωμένος να επικεντρωθείς σ’ αυτά τα πράγματα, αλλά σου μαθαίνει τη στάση που πρέπει να υιοθετήσεις για να τα αντιμετωπίσεις, όταν αναπόφευκτα συμβούν, και την προσέγγιση με την οποία θα τα επιλύσεις. Αυτό πρέπει να καταλάβεις. Για πες Μου, ναι μεν σου έχει ζητηθεί να μην εστιάζεις σ’ αυτά τα πράγματα, αλλά δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα στην καθημερινή ζωή; (Ναι.) Αν πεις ότι δεν υπάρχουν, αλλά μετά συμβούν, μπορεί να το σκεφτείς και να πεις: «Ποπό, έγινε στ’ αλήθεια, πρέπει να το πιστέψω!» Αν δεν έχεις προετοιμαστεί προηγουμένως και δεν έχεις τη σωστή στάση, όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα θα αιφνιδιάζεσαι, θα είσαι τελείως απροετοίμαστος, δεν θα ξέρεις τι προσευχή να κάνεις στον Θεό και πώς να αντιμετωπίσεις την κατάσταση και δεν θα έχεις γνήσια πίστη ή υποταγή στον Θεό. Στο τέλος, μόνο φόβο θα νιώθεις. Και όσο πιο πολύ φοβάσαι τόσο περισσότερο θα χάνεις την παρουσία του Θεού· και όταν χάσεις την παρουσία του Θεού, τότε μόνο απ’ τους υπόλοιπους ανθρώπους θα μπορείς να ζητάς βοήθεια και θα σκέφτεσαι κάθε ανθρώπινη μέθοδο που μπορείς να φανταστείς για να γλιτώσεις. Όταν δεις ότι δεν μπορείς να γλιτώσεις, θα αρχίσεις να πιστεύεις ότι δεν είναι πλέον αξιόπιστος ή φερέγγυος ο Θεός, αλλά ότι οι άνθρωποι είναι. Η κατάσταση θα χειροτερεύει συνεχώς· όχι μόνο δεν θα πιστεύεις πλέον ότι πρόκειται για προκατάληψη, αλλά θα το θεωρείς και κάτι τρομερό, μια κατάσταση που δεν μπορείς να ελέγξεις, και τότε μπορεί να πεις: «Λογικό είναι που οι άπιστοι και όσοι πιστεύουν στον Βουδισμό και καίνε λιβάνια για να λατρέψουν τον Βούδα πηγαίνουν όλη την ώρα σε ναούς, λιβανίζουν, προσεύχονται να ευλογηθούν, ορκίζονται, είναι χορτοφάγοι και ψέλνουν τις βουδιστικές γραφές. Απ’ ό,τι φαίνεται, αυτά τα πράγματα λειτουργούν!» Όχι μόνο δεν θα έχεις γνήσια υποταγή και πίστη στον Θεό, αλλά αντίθετα θα αναπτύξεις φόβο για τα πονηρά πνεύματα και τον Σατανά, κι έπειτα θα νιώθεις ως έναν βαθμό την υποχρέωση να τα υπακούς και θα λες: «Δεν είναι να τα βάζεις με αυτά τα πονηρά πνεύματα· δεν σε ωφελεί να μην πιστεύεις σ’ αυτά, πρέπει να τα προσέχεις. Δεν μπορείς να λες ό,τι θέλεις πίσω από την πλάτη τους, υπάρχουν ταμπού. Δεν πρέπει να παίζεις με αυτά τα πονηρά πνεύματα!» Ύστερα απ’ αυτά τα γεγονότα, θα αντιληφθείς ξαφνικά ότι υπάρχουν κάποιες δυνάμεις που ενεργούν έξω από τον υλικό κόσμο και που δεν περίμενες να υπάρχουν. Όταν αρχίσεις να διαισθάνεσαι αυτά τα πράγματα, η καρδιά σου θα γεμίσει με φόβο, η πίστη σου στον Θεό θα μειωθεί και θα θέλεις να Τον αποφεύγεις. Όσον αφορά, λοιπόν, θέματα όπως τα όνειρα ότι πέφτουν τα δόντια σου και τα μαλλιά σου, πρέπει να υιοθετήσεις τη σωστή στάση. Όποιες κι αν είναι οι συγκεκριμένες ερμηνείες ή προβλέψεις που συνδέονται με αυτά τα γεγονότα, το μόνο που έχεις να κάνεις εσύ όταν σου συμβαίνουν είναι το εξής: Να πιστεύεις ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού και να υποτάσσεσαι πρόθυμα στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του· αυτή είναι η στάση που πρέπει να υιοθετείς όταν αντιμετωπίζεις τέτοια ζητήματα. Αυτή δεν είναι η στάση που πρέπει να έχεις και η μαρτυρία που πρέπει να δώσεις ως κάποιος που ακολουθεί τον Θεό; (Ναι, αυτή είναι.) Η στάση που πρέπει να τηρείς είναι να πιστεύεις ότι όλα αυτά τα πράγματα μπορούν να συμβούν και ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού.

Κάποιοι θεωρούν ταμπού συγκεκριμένους αριθμούς ή κάποιες ιδιαίτερες ημέρες. Κάποιοι, για παράδειγμα, που ασχολούνται πολλά χρόνια με τις επιχειρήσεις νοιάζονται πολύ να βγάλουν χρήματα και γι’ αυτό αγαπούν και εκτιμούν ιδιαίτερα τους αριθμούς που έχουν σχέση με το να βγάζεις πολλά λεφτά στις επιχειρήσεις, ενώ αποφεύγουν τους αριθμούς που πιστεύουν ότι θα φέρουν κακοτυχία στη δουλειά τους. Για παράδειγμα, κάποιος αγαπά ιδιαίτερα τους αριθμούς 6 και 8· έτσι, το κατάστημά του είναι στον αριθμό 168 του δρόμου και το έχει ονομάσει «Γι Λου Φα», που σημαίνει να πλουτίζεις διαρκώς, ενώ η προφορά του στην κινεζική γλώσσα είναι παρόμοια με τους αριθμούς 1, 6 και 8^[β], οι οποίοι στην κινεζική λαϊκή παράδοση είναι τυχεροί αριθμοί. Απ’ την άλλη πλευρά, στην κινεζική παράδοση οι αριθμοί 4 και 5 θεωρούνται κακότυχοι, καθώς το 4 σημαίνει θάνατος και το 5 σημαίνει τίποτα, έλλειψη ή κενό, δηλαδή κάποιος μπορεί να μην καταφέρει να αποσβέσει την αρχική του επένδυση ή να βγάλει κέρδος. Κάποιοι Κινέζοι έχουν μέχρι και στις πινακίδες κυκλοφορίας των αυτοκινήτων τους μόνο εξάρια. Αν δεις μια σειρά από εξάρια, πρόκειται σχεδόν σίγουρα για Κινέζο. Πόσα πλούτη θα έχουν μαζέψει με τόσα εξάρια! Μια φορά, σε ένα πάρκινγκ, όλες σχεδόν οι θέσεις ήταν πιασμένες, εκτός από μία, τη θέση με τον αριθμό 64. Ξέρετε γιατί κανείς δεν πάρκαρε στη θέση αυτή; (Το 64 ίσως σημαίνει θάνατο και θεωρείται γρουσουζιά.) Το 64 σημαίνει θάνατος στον δρόμο. Τότε δεν είχα καταλάβει γιατί δεν πάρκαρε κανείς σ’ εκείνη τη θέση, αλλά αργότερα το άκουσα από απίστους και το κατάλαβα. Το 6 είναι ομόηχο με τη λέξη «δρόμος» και το 4 με τη λέξη «θάνατος», οπότε στα Κινέζικα το 64 μοιάζει στο άκουσμα με τη φράση «θάνατος στον δρόμο», οπότε κανείς δεν πάρκαρε εκεί. Φαντάζομαι αργότερα θα άλλαξαν τον αριθμό εκείνης της θέσης και θα τον έκαναν 68, που στα Κινέζικα ακούγεται σαν τη φράση «πλουτίζω διαρκώς». Οι άνθρωποι έχουν τέτοια εμμονή με τα λεφτά που μόνο με αυτά ασχολούνται. Είναι δυνατόν να αλλάξει τίποτα στ’ αλήθεια ένας αριθμός; Τα ρητά των Κινέζων γι’ αυτούς τους αριθμούς έχουν επηρεάσει ακόμη και τους ξένους. Κάποτε που ψάχναμε σπίτι, ένας μεσίτης μάς ρώτησε: «Έχετε κάποιο ταμπού για κάποιους αριθμούς; Σας πειράζει, για παράδειγμα, να είναι ο αριθμός του σπιτιού το 14, λόγω του 4;» Εγώ είπα: «Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Δεν το ήξερα αυτό το ρητό». Είπε: «Πολλοί Κινέζοι δεν βλέπουν καν ένα σπίτι επειδή είναι στον αριθμό 4». Είπα: «Εμείς δεν έχουμε κανένα ταμπού σχετικά με τους αριθμούς. Τα μόνα που μας νοιάζουν είναι ο προσανατολισμός, η τοποθεσία, ο φωτισμός, ο εξαερισμός, η διαρρύθμιση του σπιτιού, η ποιότητα και άλλα τέτοια. Δεν μας ενδιαφέρουν οι αριθμοί, κανένα ταμπού δεν έχουμε». Πιστεύεις, λοιπόν, ότι σίγουρα θα συμβεί κάτι κακό αν οι άπιστοι έχουν ταμπού σχετικά με συγκεκριμένους αριθμούς; (Όχι απαραίτητα.) Δεν ξέρουμε για τις υπόλοιπες χώρες εκτός της Κίνας, όπως είναι η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία, οι Φιλιππίνες ή άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, τι ιδιαιτερότητες μπορεί να έχουν σχετικά με τους αριθμούς. Με λίγα λόγια, σε κάθε χώρα οι άνθρωποι έχουν ιδιαιτερότητες σχετικά με συγκεκριμένους αριθμούς. Για παράδειγμα, στους Αμερικανούς δεν αρέσει καθόλου ο αριθμός 6. Δεν αρέσει το 6 στους Δυτικούς για θρησκευτικούς λόγους, γιατί αναφέρεται στην Αποκάλυψη Ιωάννου της Καινής Διαθήκης και έχει αρνητική χροιά. Στους Δυτικούς, επίσης, δεν αρέσει ούτε το 13. Υπάρχουν πολλά ασανσέρ που δεν έχουν τον συγκεκριμένο όροφο, επειδή θεωρούν τον αριθμό γρουσούζικο. Οι Κινέζοι, από την άλλη, θεωρούν τυχερούς τους αριθμούς 6 και 8. Ποιο ρητό, λοιπόν, είναι αληθινό; (Κανένα από τα δύο.) Σας νοιάζει κανένας συγκεκριμένος αριθμός; Έχετε τυχερό αριθμό; (Όχι, δεν έχουμε.) Ωραία, αυτό είναι καλό. Οι Κινέζοι του νότου νοιάζονται πολύ για πράγματα όπως το αν ένας αριθμός είναι τυχερός ή όχι, το να διαλέξουν τη σωστή ημερομηνία για να κάνουν το οτιδήποτε και το να φάνε αυτά που πρέπει στις διάφορες γιορτές —όλα αυτά τα προσέχουν πολύ. Όμως, το θέμα των αριθμών δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εξηγήσει τίποτα. Το ότι αποφεύγουν οι άνθρωποι συγκεκριμένους αριθμούς έχει κάποια σχέση με τις πεποιθήσεις, τις φαντασιοκοπίες, τις σκέψεις και τις αντιλήψεις τους. Πρόκειται για ανόητες σκέψεις και απόψεις. Αν σου έχει εμφυσήσει η οικογένειά σου τέτοιες σκέψεις και απόψεις, να τις εγκαταλείψεις και να πάψεις να πιστεύεις σ’ αυτές. Ετούτες οι ιδέες είναι ακόμα πιο παράλογες, δεν είναι καν προκαταλήψεις. Είναι τα γελοία και ανόητα ρητά των ανθρώπων της κοινωνίας που έχουν μανία με το χρήμα.

Κάποιοι άνθρωποι δίνουν μεγάλη σημασία στα ζώδια· το θέμα αυτό έχει σχέση με προκαταλήψεις. Ακόμα και στη Δύση μιλούν στις μέρες μας για τα ζώδια, άρα μη νομίζετε ότι μόνο οι Ασιάτες τα γνωρίζουν. Γνωρίζουν και οι Δυτικοί για τον λαγό, το βόδι, τον αρουραίο και το άλογο. Ποιο άλλο; Το φίδι, τον δράκο, τον κόκορα και το πρόβατο, σωστά; Για παράδειγμα, οι πρόγονοί και οι γονείς έχουν κληροδοτήσει την πεποίθηση ότι εκείνοι που το ζώδιό τους είναι το Πρόβατο είναι καταδικασμένοι στη ζωή τους. Αν είσαι Πρόβατο, μπορεί να σκεφτείς: «Είμαι καταδικασμένος, όλο κακοτυχίες αντιμετωπίζω στη ζωή μου. Έχω κακό σύντροφο, τα παιδιά μου δεν ακούνε και στη δουλειά μου δεν είναι καλή η κατάσταση. Δεν παίρνω ποτέ προαγωγή ούτε μπόνους. Συνέχεια ατυχίες έχω. Αν είναι να κάνω κι άλλο παιδί, δεν θα το κάνω τη χρονιά του Προβάτου. Έχουμε ήδη στην οικογένεια ένα μέλος μ’ αυτό το ζώδιο που είναι καταδικασμένο στη ζωή του· δεν χρειάζεται να γεννήσω κι άλλο Πρόβατο και να γίνουμε δύο. Τι ζωή θα είχαμε, τότε;» Σκέφτεσαι πάνω σ’ αυτό το ζήτημα: «Προφανώς δεν γίνεται να κάνω παιδί τη χρονιά του Προβάτου, οπότε ποια χρονιά να βάλω στόχο; Τη χρονιά του Δράκου; Του Φιδιού; Της Τίγρης;» Αν έχεις γεννηθεί τη χρονιά του Δράκου, σημαίνει αυτό ότι είσαι στ’ αλήθεια δράκος; Μπορείς στ’ αλήθεια να γίνεις αυτοκράτορας; Δεν είναι ανοησίες όλα αυτά; Θέλετε να έχετε αυτά τα ζώδια; Κάποιοι λένε: «Όσοι έχουν γεννηθεί τη χρονιά του Λαγού και το Έτος του Κόκορα δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους. Εφόσον είμαι Λαγός, καλό είναι να μην έχω επαφές με κάποιον που είναι Κόκορας. Δεν ταιριάζουν τα ζώδιά μας και οι μοίρες μας συγκρούονται. Οι γονείς μου λένε ότι δύο άνθρωποι μ’ αυτά τα ζώδια δεν ταιριάζουν για να παντρευτούν και δεν θα τα πάνε καλά μεταξύ τους. Καλύτερα να έχω την ελάχιστη επαφή μαζί τους, να μη μιλάω ούτε να έχω πάρε δώσε μαζί τους. Οι μοίρες μας θα συγκρουστούν και, αν είμαστε μαζί, δεν θα μπορέσω να υπερνικήσω ένα τέτοιον άνθρωπο και θα μικρύνει η ζωή μου, σωστά; Πρέπει να μείνω μακριά από ανθρώπους σαν κι αυτούς». Τέτοια ρητά επηρεάζουν αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι ανοησία αυτό; (Ναι, είναι.) Με λίγα λόγια, υπάρχει περίπτωση να έχει αληθινό αντίκτυπο στη μοίρα σου το αν ταιριάζει το ζώδιό σου ή όχι με κάποιο άλλο; Θα επηρεάσει το αν θα βαδίσεις στο ορθό μονοπάτι της ζωής; (Όχι, δεν έχει σχέση.) Κάποιοι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν, να συνεργαστούν ή και να ζήσουν μόνο με κάποιον που ταιριάζει με το ζώδιό τους. Αυτά τα ρητά που τους κληροδότησαν οι γονείς ή οι πρόγονοί τους είναι ριζωμένα βαθιά μέσα τους και τους επηρεάζουν υποσυνείδητα. Βλέπεις, οι άνθρωποι από την Ανατολή ασχολούνται με τα ζώδια που αναφέραμε, ενώ οι άνθρωποι από τη Δύση με τα ζώδια της αστρολογίας. Στις μέρες μας, για να συμβαδίσουν με την εποχή, έχουν αρχίσει και κάποιοι άνθρωποι από την Ανατολή να μιλάνε για τα ζώδια των Δυτικών, όπως ο Σκορπιός, ο Παρθένος, ο Τοξότης και ούτω καθεξής. Για παράδειγμα, κάποιος που είναι Τοξότης μαθαίνει πώς είναι η προσωπικότητα ενός Τοξότη και ότι συνήθως τα πηγαίνει καλά με άτομα ενός συγκεκριμένου ζωδίου. Όταν διαπιστώσει για κάποιον ότι έχει αυτό το συγκεκριμένο ζώδιο, τότε επικοινωνεί πρόθυμα μαζί του, τον θεωρεί πολύ συμπαθητικό και έχει καλή εντύπωση γι’ αυτόν. Κι αυτός έχει επηρεαστεί από τις παραδόσεις των διαμορφωτικών επιρροών της οικογένειας. Είτε μιλάμε για τα ανατολικά είτε για τα δυτικά ζώδια, είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν οι συγκρούσεις της μοίρας και η συμβατότητα συγκεκριμένων ζωδίων, και είτε σε επηρεάζουν είτε όχι, θα πρέπει να καταλάβεις τι άποψη πρέπει να υιοθετήσεις σχετικά μ’ αυτά. Τι πρέπει να κατανοήσεις; Η ώρα ή η δεκαετία της γέννησης ενός ανθρώπου, ο μήνας και η ώρα που γεννήθηκε, όλα αυτά έχουν σχέση με τη μοίρα του. Ό,τι κι αν λένε οι μάντεις ή εκείνοι που διαβάζουν το πρόσωπο για τη μοίρα σου και το ζώδιό σου, ό,τι κι αν πουν για το αν το ζώδιό σου είναι ή δεν είναι καλό, όση ακρίβεια κι αν έχουν στα λεγόμενά τους —και τι έγινε; Τι εξηγεί αυτό; Δεν αποδεικνύει ακόμη περισσότερο ότι τη μοίρα σου την έχει ήδη διευθετήσει ο Θεός; (Ναι.) Όλα τα έχει ορίσει ο Θεός: πώς θα είναι ο γάμος σου, πού θα ζήσεις, τι είδους άνθρωποι θα σε περιβάλλουν, πόσα υλικά αγαθά θα απολαύσεις στη ζωή σου, αν θα είσαι πλούσιος ή φτωχός, τι βάσανα θα υπομείνεις, πόσα παιδιά θα κάνεις και τι περιουσία θα έχεις. Είτε το πιστεύεις είτε όχι, είτε το βρουν οι μάντεις είτε όχι, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Έχει σημασία να τα ξέρεις αυτά τα πράγματα; Κάποιοι θέλουν απεγνωσμένα να μάθουν: «Τι τύχη θα έχω στο μέλλον; Θα είμαι φτωχός ή πλούσιος; Θα συναντήσω ανθρώπους που θα με ευνοήσουν; Θα συγκρουστεί η μοίρα μου με τη μοίρα άλλων ανθρώπων; Θα βρεθώ αντιμέτωπος στη ζωή μου με ανθρώπους που θα μου πάνε κόντρα; Πόσων χρονών θα πεθάνω; Θα πεθάνω από αρρώστια, από εξάντληση, από δίψα ή από πείνα; Πώς θα πεθάνω; Θα είναι επώδυνος ή ντροπιαστικός ο θάνατός μου;» Έχει νόημα να γνωρίζει κανείς αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Συνοψίζοντας, το μόνο που χρειάζεται να ξέρετε σχετικά με αυτό το θέμα είναι το εξής: Τα πάντα είναι ορισμένα από τον Θεό. Ο Θεός τα έχει κανονίσει όλα, όποιο κι αν είναι το ζώδιό σου, ό,τι ώρα και μέρα κι αν γεννήθηκες. Και ακριβώς λόγω του ότι τα πάντα είναι ορισμένα, επειδή ο Θεός έχει προκαθορίσει πολύ πριν γεννηθείς την ευημερία και τα πλούτη που θα έχεις στη ζωή σου, καθώς και το περιβάλλον στο οποίο θα ζήσεις, δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσεις αυτά τα ζητήματα με προκαταλήψεις ή από την οπτική των ανθρώπων του κόσμου, δεν χρειάζεται να προσπαθείς με συγκεκριμένες μεθόδους να αποφύγεις τις ατυχίες ή να λαμβάνεις συγκεκριμένα μέτρα για να διατηρήσεις τις τυχερές στιγμές. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζεις έτσι τη μοίρα. Αν, για παράδειγμα, είναι γραφτό σου να αρρωστήσεις σοβαρά σε μια συγκεκριμένη ηλικία και σου το πουν αυτοί που διαβάζουν το πρόσωπο με βάση το ζώδιό σου ή την ώρα που γεννήθηκες, τότε τι θα κάνεις; Θα φοβηθείς ή θα προσπαθήσεις να βρεις τρόπο να διευθετήσεις το ζήτημα; (Θα αφήσω τη φύση να πάρει τον δρόμο της και θα υποταχθώ στην ενορχήστρωση του Θεού.) Αυτήν τη στάση πρέπει να υιοθετήσουν οι άνθρωποι. Ό,τι κι αν είναι αυτό που περιλαμβάνεται ή δεν περιλαμβάνεται στη μοίρα σου, όλα τα έχει προκαθορίσει ήδη ο Θεός. Είτε σου αρέσουν είτε όχι, είτε θέλεις είτε δεν θέλεις να τα αποδεχτείς, είτε μπορείς είτε δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις, ούτως ή άλλως, όλα αυτά τα έχει ήδη προκαθορίσει ο Θεός. Πρέπει να τηρήσεις στάση αποδοχής αυτών των γεγονότων ως δημιούργημα που είσαι. Είτε έχει συμβεί είτε όχι, είτε θέλεις να το αντιμετωπίσεις είτε όχι, πρέπει να το αποδεχτείς και να το αντιμετωπίσεις ως δημιούργημα και όχι να ασχολείσαι και να ζητάς συμβουλές για πράγματα όπως η αστρολογία, τα ζώδια ή το διάβασμα του προσώπου ή να ψάχνεις να μάθεις από διάφορες πηγές τι θα συμβεί στο μέλλον σου και να το αποφύγεις το ταχύτερο δυνατό. Δεν είναι σωστό να αντιμετωπίζεις με τέτοια στάση τη μοίρα και τη ζωή που έχει διευθετήσει για σένα ο Θεός. Ορισμένοι γονείς βρίσκουν για τα παιδιά τους μια μάντισσα, η οποία τους λέει: «Το δυτικό και το κινεζικό ζώδιό σου, αλλά και η ώρα που γεννήθηκες, λένε να μην επιτρέψεις τη φωτιά στη ζωή σου». Το ακούνε και το πιστεύουν, δεν το ξεχνούν και αργότερα αυτό μετατρέπεται σε φυσιολογικό ταμπού στην καθημερινότητά τους. Δεν έχουν, για παράδειγμα, επαφές με κάποιον που το όνομά του έχει τον κινεζικό χαρακτήρα της «φωτιάς» και, ακόμη κι αν το κάνουν, δεν πρόκειται να τον πλησιάσουν ή να έρθουν πολύ κοντά του. Θα το φοβούνται αυτό, οπότε θα το αποφεύγουν. Αν, για παράδειγμα, κάποιος λέγεται Λι Καν, θα σκεφτούν: «Ο χαρακτήρας “Καν” περιέχει μία ρίζα της λέξης “φωτιά” και μία ρίζα της λέξης “βουνό”. Αυτό δεν είναι καλό, έχει μέσα τη ρίζα της λέξης “φωτιά”, άρα δεν γίνεται να έχω πάρε δώσε μαζί του, πρέπει να κρατήσω αποστάσεις». Θα φοβούνται, λοιπόν, τις επαφές με το συγκεκριμένο άτομο. Θα αποφεύγουν όσο μπορούν να μαγειρεύουν με φωτιά στο σπίτι, δεν θα πηγαίνουν σε δείπνα με κεριά, δεν θα κάθονται σε μαζώξεις γύρω από φωτιά ούτε θα πηγαίνουν σε σπίτια με τζάκι, γιατί όλα αυτά έχουν σχέση με τη φωτιά. Αν υπάρχει κάπου ηφαίστειο, δεν θα πάνε ταξίδι στο συγκεκριμένο μέρος. Όταν πάνε κάπου για να διαδώσουν το ευαγγέλιο, ρωτάνε το ονοματεπώνυμο του ανθρώπου εκείνου και φροντίζουν να μην έχει μέσα τον χαρακτήρα «φωτιά». Αν, όμως, εκείνος ο άνθρωπος είναι σιδεράς και δουλεύει το σίδερο στο σπίτι του, δεν πάνε με τίποτα. Αν και σε συνειδητό επίπεδο πιστεύουν ότι όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού και γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να φοβούνται, μόλις έρθουν αντιμέτωποι µε τέτοια ζητήματα ταμπού, αρχίζουν να ανησυχούν και να φοβούνται και δεν τολμούν να παραβιάσουν το ταμπού, μήπως συμβούν ατυχήματα και καταστροφές που δεν θα αντέξουν. Δεν έχουν αληθινή πίστη στον Θεό. Μπορούν να είναι υπάκουοι, να υποστούν ταλαιπωρίες και να πληρώσουν το τίμημα σε διάφορες άλλες πτυχές, αλλά αυτό το ζήτημα είναι το μόνο που δεν μπορούν να ανεχτούν. Εάν, για παράδειγμα, κάποιος τους πει: «Για όλη σου τη ζωή δεν πρέπει να περάσεις ποτέ γέφυρα. Αν περάσεις γέφυρα, θα γίνει ατύχημα. Αν περάσεις πολλές γέφυρες, τότε κινδυνεύεις ακόμα περισσότερο, μέχρι και η ζωή σου θα κινδυνέψει», τότε θα θυμούνται για πάντα αυτά τα λόγια και στο εξής θα αποφεύγουν πάντοτε τις γέφυρες, είτε όταν πηγαίνουν για δουλειά, είτε όταν είναι να συναντήσουν τους φίλους τους, είτε ακόμα και όταν πάνε σε συναθροίσεις, και θα κάνουν παράκαμψη για να μην παραβιάσουν το ταμπού. Δεν είναι ότι πιστεύουν σώνει και καλά ότι θα πεθάνουν, αλλά το ζήτημα δεν παύει να τους προβληματίζει. Τυχαίνει κάποιες φορές να αναγκαστούν να περάσουν κάποια γέφυρα, και τότε λένε: «Πιστεύω ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Αν δεν το επιτρέψει ο Θεός να πεθάνω, δεν θα πεθάνω». Παρ’ όλα αυτά, αυτό το ρητό εξακολουθεί να τους προβληματίζει κατά βάθος και δεν μπορούν να το αποτινάξουν από πάνω τους. Κάποιοι λένε ότι το νερό πάει κόντρα στη μοίρα τους, οπότε δεν πλησιάζουν ρυάκια ή πηγάδια. Μια αδελφή είχε στην αυλή της πισίνα και γι’ αυτό εκείνοι δεν πήγαιναν στο σπίτι της για συναθροίσεις. Όταν έβαλαν έναν άλλο οικοδεσπότη, που είχε στο σπίτι του ενυδρείο, δεν πήγαιναν ούτε εκεί. Δεν πήγαιναν σε κανένα μέρος που είχε νερό και ούτε καν ακουμπούσαν το νερό, είτε ήταν τρεχούμενο είτε στάσιμο. Στην καθημερινότητα, αυτά τα παράλογα ρητά που προκύπτουν από τις διαμορφωτικές επιρροές της οικογένειας έχουν να κάνουν με την παραδοσιακή κουλτούρα και τις προκαταλήψεις. Επηρεάζουν ως έναν βαθμό τις απόψεις των ανθρώπων για κάποια ζητήματα και επιδρούν στα έθιμά τους ή στον τρόπο ζωής τους. Και κάτι τέτοιο δεσμεύει μέχρι ενός σημείου τις σκέψεις των ανθρώπων και έχει υπό τον έλεγχό του τις αρχές και τις σωστές μεθόδους που ακολουθούν στις ενέργειές τους.

Κάποιοι λένε: «Αν αυτές οι παραδόσεις και οι προκαταλήψεις εντάσσονται σε συγκεκριμένες παραδοσιακές σκέψεις και προκαταλήψεις που δεν ανήκουν στον χριστιανισμό, τότε πρέπει να τις κατακρίνουμε και να τις εγκαταλείψουμε. Όταν, όμως, έχουμε να κάνουμε με κάποιες σκέψεις, απόψεις, παραδόσεις ή προκαταλήψεις των ορθόδοξων θρησκειών, χρειάζεται να εγκαταλειφθούν κι αυτές; Μήπως αυτές πρέπει να θεωρούνται γιορτές ή τρόπος ζωής που έχουμε για να τιμούμε και να τηρούμε στην καθημερινότητά μας;» (Όχι, πρέπει να τα εγκαταλείψουμε και τα δύο, επειδή δεν είναι από τον Θεό.) Ξέρετε τίποτα, για παράδειγμα, για τα Χριστούγεννα, τη μεγαλύτερη γιορτή του χριστιανισμού; Στις μέρες μας, είναι και κάποιες πόλεις της Ανατολής που γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, κάνουν χριστουγεννιάτικα πάρτι, ενώ γιορτάζουν και την παραμονή των Χριστουγέννων. Εκτός από τα Χριστούγεννα, υπάρχει και το χριστιανικό και το εβραϊκό Πάσχα, σημαντικές θρησκευτικές εορτές και οι δύο. Σε κάποιες τρώνε γαλοπούλα και ψητά, σε άλλες τρώνε ασπροκόκκινα ζαχαρωτά, τα οποία συμβολίζουν το πολύτιμο αίμα που έδωσε ο Κύριος Ιησούς ως προσφορά περί αμαρτίας για τους ανθρώπους και τους καθαγίασε. Το κόκκινο συμβολίζει το πολύτιμο αίμα του Κυρίου Ιησού, το λευκό συμβολίζει την αγιοσύνη, και οι άνθρωποι τρώνε ζαχαρωτά με αυτά τα χρώματα. Το Πάσχα, έχουν την παράδοση να τρώνε πασχαλινά αυγά. Όλες αυτές οι γιορτές συνδέονται με τον χριστιανισμό. Στον χριστιανισμό έχουν, επίσης, εικόνες, όπως αυτές της Παναγίας, του Ιησού και του σταυρού. Μέσα στον χριστιανισμό έχουν εξελιχθεί κι αυτά και, κατά τη γνώμη Μου, αποτελούν επίσης παράδοση. Σίγουρα πίσω από αυτές τις παραδόσεις κρύβονται και κάποιες προκαταλήψεις. Όποιο κι αν είναι το περιεχόμενo αυτών των ρητών προκατάληψης, με λίγα λόγια, εφόσον δεν έχουν σχέση με την αλήθεια, με το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι ή με τις απαιτήσεις του Θεού από τα δημιουργήματα, δεν έχουν καμία σχέση με αυτά στα οποία πρέπει τώρα να εισέλθετε και πρέπει να τα εγκαταλείψετε. Μην τα θεωρείτε ιερά και απαραβίαστα, αλλά βέβαια δεν υπάρχει και λόγος να τα σιχαίνεστε. Απλώς να τα μεταχειρίζεστε σωστά. Έχουμε εμείς καμία σχέση μ’ αυτές τις γιορτές; (Όχι.) Δεν έχουμε καμία σχέση μ’ αυτές. Με ρώτησε ένας ξένος κάποτε: «Γιορτάζετε τα Χριστούγεννα;» Του είπα: «Όχι». «Τότε γιορτάζετε την κινεζική Πρωτοχρονιά; Τη Γιορτή της Άνοιξης;» Του απάντησα αρνητικά. «Και τι γιορτάζετε, λοιπόν;» Του είπα: «Δεν έχουμε γιορτές εμείς. Για μας κάθε μέρα είναι η ίδια. Κάθε μέρα τρώμε ό,τι θέλουμε, δεν το κάνουμε λόγω των γιορτών. Εγώ δεν έχω παραδόσεις». Με ρώτησε τον λόγο και του είπα: «Δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος. Ένας τέτοιος τρόπος ζωής είναι πολύ ελεύθερος, χωρίς περιορισμούς. Ζούμε χωρίς καμία τυπικότητα, απλώς ακολουθούμε κάποιους κανόνες, τρώμε, ξεκουραζόμαστε, δουλεύουμε και κυκλοφορούμε ανάλογα με τον χρόνο και τα μέτρα που μας δίνει ο Θεός, με φυσικό τρόπο και ελεύθερα». Βέβαια, όταν πρόκειται για κάποιο ιδιαίτερο θρησκευτικό αντικείμενο, τον σταυρό, κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι ιερός. Είναι ιερός ο σταυρός; Μπορεί να χαρακτηριστεί ιερός; Είναι ιερή η εικόνα της Παναγίας; (Όχι, δεν είναι.) Μήπως είναι ιερή η εικόνα του Ιησού; Διστάζετε να το πείτε. Γιατί δεν είναι ιερή η εικόνα του Ιησού; Γιατί άνθρωποι τη ζωγράφισαν, δεν είναι η αληθινή ομοιότητα του Θεού, δεν έχει καμία σχέση μ’ Αυτόν. Δεν είναι παρά ένα έργο ζωγραφικής. Κι ας μη μιλήσουμε για την εικόνα της Παναγίας. Κανείς δεν ξέρει πώς είναι ο Ιησούς στην πραγματικότητα, οπότε Τον ζωγραφίζουν στα τυφλά, και, μόλις τελειώσουν τη ζωγραφιά, σου ζητούν να την προσκυνήσεις. Δεν θα ήταν ανοησία να προσκυνήσεις κάτι τέτοιο; Τον Θεό πρέπει να προσκυνάς. Μην επιδεικνύεσαι προσκυνώντας για τους τύπους κάποιο είδωλο, πορτρέτο ή πίνακα ζωγραφικής· το θέμα δεν είναι να υποκλίνεσαι μπροστά σε ένα αντικείμενο. Τον Θεό πρέπει να λατρεύεις και να προσκυνάς μέσα από την καρδιά σου. Οι άνθρωποι πρέπει να υποκλίνονται στα λόγια του Θεού και στο πραγματικό Του πρόσωπο, όχι μπροστά στον σταυρό και στις εικόνες της Παναγίας ή του Ιησού, γιατί όλα αυτά είναι είδωλα. Ο σταυρός δεν είναι παρά ένα σύμβολο του δεύτερου σταδίου του έργου του Θεού και καμία σχέση δεν έχει με τη διάθεση, την ουσία ή τις απαιτήσεις του Θεού από την ανθρωπότητα. Δεν αντιπροσωπεύει την εικόνα του Θεού, πόσο μάλλον την ουσία Του. Το να φοράς σταυρό, λοιπόν, δεν αντιπροσωπεύει τον φόβο Θεού που έχεις ούτε αποτελεί φυλαχτό για να σε προστατέψει. Εγώ ποτέ Μου δεν έχω εκπροσωπήσει τον σταυρό. Στο σπίτι Μου δεν έχω κανένα σύμβολο σταυρού, τίποτα από όλα αυτά. Όσον αφορά, λοιπόν, τον εορτασμό των Χριστουγέννων και του Πάσχα, εύκολο είναι να τα εγκαταλείψουν αυτά οι άνθρωποι. Ωστόσο, αν μιλάμε για θρησκευτικές πτυχές όπως ο σταυρός, η εικόνα της Παναγίας και του Ιησού ή ακόμη και η Βίβλος, αν τους πεις να πετάξουν έναν σταυρό ή μια εικόνα της Παναγίας ή του Ιησού, θα σκεφτούν: «Ποπό, μεγάλη ασέβεια είναι αυτό, πολύ μεγάλη ασέβεια. Βιάσου, ζήτα συγχώρεση από τον Θεό, συγχώρεση...» Πιστεύουν ότι θα υπάρξουν συνέπειες. Βεβαίως, δεν είναι ανάγκη να καταστρέψεις σκόπιμα αυτά τα αντικείμενα, αλλά ούτε χρειάζεται να τους δείχνεις και κανέναν σεβασμό. Είναι σκέτα αντικείμενα και δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία ή την ταυτότητα του Θεού. Πρέπει να το ξέρεις αυτό. Φυσικά, οι γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, τις οποίες άνθρωποι έχουν δημιουργήσει, δεν έχουν καμία σχέση με την ταυτότητα και την ουσία του Θεού, με το έργο Του ή με τις απαιτήσεις που έχει θέσει στους ανθρώπους. Ακόμα και εκατό ή και δέκα χιλιάδες Χριστούγεννα να γιορτάσεις, όσες ζωές και να γιορτάσεις τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα, δεν σημαίνει τίποτα αν δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια. Δεν είναι ανάγκη να τα θαυμάζεις και να λες: «Πρέπει να ταξιδέψω στη Δύση, γιατί εκεί μπορώ να γιορτάσω τα Χριστούγεννα, που είναι ιερά. Είναι μια μέρα που τιμούμε το έργο του Θεού, μια μέρα που πρέπει να μνημονεύουμε. Την ημέρα εκείνη, πρέπει να νιώθουμε κατάνυξη. Όσο για το Πάσχα, αυτή είναι ακόμα πιο σημαντική μέρα. Την ημέρα αυτή τιμούμε την ανάσταση του ενσαρκωμένου Θεού από τους νεκρούς. Μια τέτοια μέρα πρέπει να αγαλλιάζουμε όλοι μαζί, να γιορτάζουμε και να δίνουμε συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον, και να μνημονεύουμε για πάντα αυτήν την ημέρα». Όλα τα παραπάνω είναι φαντασιοκοπίες των ανθρώπων και ο Θεός δεν τα έχει ανάγκη. Αν είχε ανάγκη ο Θεός να τιμούν οι άνθρωποι τέτοιες μέρες, θα σου έλεγε με ακρίβεια το έτος, τον μήνα, την ημέρα, την ώρα, το λεπτό και το δευτερόλεπτο. Αν δεν σου έχει πει με ακρίβεια το έτος, τον μήνα και την ημέρα, από αυτό καταλαβαίνεις ότι ο Θεός δεν χρειάζεται να μνημονεύουν οι άνθρωποι αυτές τις ημέρες. Αν τις μνημονεύεις, παραβιάζεις τους περιορισμούς του Θεού και δεν θα Του αρέσει αυτό. Στον Θεό δεν αρέσει, όμως εσύ συνεχίζεις να το κάνεις και ισχυρίζεσαι ότι Τον λατρεύεις. Και τότε ο Θεός αηδιάζει ακόμα περισσότερο μ’ εσένα και αξίζεις να πεθάνεις. Το κατάλαβες; (Το κατάλαβα.) Αν θέλεις τώρα να γιορτάσεις αυτές τις ημέρες, ο Θεός θα πάψει να σου δίνει σημασία και αργά ή γρήγορα θα πληρώσεις το τίμημα και θα αναλάβεις την ευθύνη για τις λανθασμένες πράξεις σου. Έτσι, λοιπόν, άκουσέ Με, είναι πιο σημαντικό να καταλάβεις στ’ αλήθεια έστω και ένα από τα λόγια του Θεού και να ακολουθείς τα λόγια Του, παρά να προσκυνάς και να υποκλίνεσαι μπροστά στον σταυρό, όσες φορές κι αν το κάνεις. Όσες φορές κι αν προσκυνήσεις τον σταυρό, είναι ανώφελο και δεν σημαίνει ότι ακολουθείς την οδό του Θεού, ότι αποδέχεσαι τα λόγια Του ή ότι ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές που απαιτεί Εκείνος, οπότε δεν θα το θυμάται. Αν, λοιπόν, θεωρείς πολύ ιερό τον σταυρό, από σήμερα και στο εξής πρέπει να εγκαταλείψεις αυτήν τη σκέψη και την άποψη και να βγάλεις από την καρδιά σου τον σταυρό που τόσο αγαπάς. Δεν συμβολίζει τον Θεό, και η λατρεία του δεν είναι σημάδι ευσέβειας. Το ότι τον λατρεύεις, τον αγαπάς ή ακόμη και τον έχεις όλη μέρα κρεμασμένο στον λαιμό σου δεν δείχνει ότι λατρεύεις τον Θεό. Ο σταυρός δεν ήταν παρά ένα εργαλείο που χρησιμοποίησε ο Θεός σε ένα στάδιο του έργου Του και δεν έχει καμία σχέση με την ουσία, τη διάθεση ή την ταυτότητα του Θεού. Αν επιμένεις να λατρεύεις τον σταυρό λες και είναι ο Θεός, Εκείνος το απεχθάνεται αυτό. Όχι μόνο δεν θα σε μνημονεύσει, αλλά θα βιώσεις την αποστροφή και την απόρριψή Του. Κι αν επιμείνεις και πεις: «Δεν θα Σ’ ακούσω. Θεωρώ τον σταυρό ιερό και απαράβατο. Δεν πιστεύω και δεν δέχομαι αυτό που λες, ότι ο σταυρός δεν είναι κάτι σημαντικό και δεν αντιπροσωπεύει τον Θεό», τότε κάνε ό,τι θες και θα δούμε τι θα σου συμβεί τελικά. Ο Θεός έχει κατέβει απ’ τον σταυρό εδώ και πολύ καιρό. Ο σταυρός ήταν το πιο διακριτικό εργαλείο που χρησιμοποίησε ο Θεός σε ένα στάδιο του έργου Του. Ένα απλό αντικείμενο είναι και στα μάτια του Θεού δεν έχει καμία αξία για να το κρατήσει κανείς. Και φυσικά δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση να το λατρεύεις, να το αγαπάς ή έστω να το θαυμάζεις ή να το σέβεσαι. Περιττά είναι όλα αυτά. Οι άνθρωποι, επίσης, τρέφουν μεγάλη εκτίμηση στην καρδιά τους και για τη Βίβλο. Αν και δεν τη διαβάζουν πια, δεν παύει να κατέχει σταθερή θέση στην καρδιά τους. Δεν μπορούν ακόμα να εγκαταλείψουν τελείως τις απόψεις τους για τη Βίβλο, τις οποίες τους μετέδωσε η οικογένειά τους ή οι πρόγονοί τους. Κάποιες φορές, για παράδειγμα, όταν παραμερίζεις τη Βίβλο, μπορεί να σκεφτείς: «Μα τι κάνω; Αυτή είναι η Βίβλος. Όλοι πρέπει να τη λατρεύουν! Είναι ιερή και δεν πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με τόση αδιαφορία, λες και πρόκειται για ένα συνηθισμένο βιβλίο. Έχει μαζέψει τόση σκόνη και κανείς δεν έχει ασχοληθεί να την ξεσκονίσει. Έχουν τσακίσει οι γωνίες της και κανείς δεν τις έχει ισιώσει». Πρέπει οι άνθρωποι να εγκαταλείψουν αυτές τις σκέψεις και τις απόψεις, δηλαδή να πάψουν να αντιμετωπίζουν τη Βίβλο ως κάτι ιερό και απαράβατο.

Αυτές οι παραδόσεις και οι προκαταλήψεις που προέρχονται από την οικογένεια και τις οποίες μόλις συζητήσαμε, αλλά και οι διάφορες σκέψεις, απόψεις και τρόποι ζωής που συνδέονται με τη θρησκεία, όπως και κάποια αντικείμενα για τα οποία οι άνθρωποι έχουν κάποιες προκαταλήψεις, που τα θαυμάζουν και τα λατρεύουν, όλα αυτά εμφυσούν στους ανθρώπους λανθασμένους τρόπους ζωής, λανθασμένες σκέψεις και απόψεις, και τους παρασύρουν σε λάθος δρόμο στη ζωή, τον βιοπορισμό και την επιβίωσή τους. Χωρίς να το καταλάβουν οι άνθρωποι, η παραπλάνηση αυτή θα διαταράξει την προσπάθειά τους να αποδεχτούν τα σωστά πράγματα, τις θετικές σκέψεις και τα θετικά ζητήματα, οδηγώντας τους να κάνουν ασυναίσθητα διάφορα ανόητα, παράλογα και παιδαριώδη πράγματα στην καθημερινότητά τους. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει οι άνθρωποι να έχουν ορθή οπτική και ορθές σκέψεις και απόψεις για αυτά τα ζητήματα. Κάτι που αφορά την αλήθεια και συμφωνεί μ’ αυτήν πρέπει να το αποδέχεσαι, να το εφαρμόζεις και να υποτάσσεσαι σ’ αυτό ως αρχή ζωής και επιβίωσης. Αν, όμως, δεν έχει σχέση με την αλήθεια και αποτελεί απλώς παράδοση ή προκατάληψη, ή απλώς προέρχεται από τη θρησκεία, τότε να το εγκαταλείψεις. Τέλος, υπάρχει μια ιδιαιτερότητα στο θέμα της σημερινής μας συναναστροφής: Όσον αφορά τις παραδόσεις, τις προκαταλήψεις και τη θρησκεία, είτε τα αναγνωρίζεις είτε όχι, είτε τα έχεις βιώσει είτε όχι, είτε τα αναγνωρίζεις λίγο είτε πολύ, με λίγα λόγια, υπάρχουν ορισμένα ρητά στην παράδοση και τις προκαταλήψεις τα οποία υπάρχουν αντικειμενικά και αποτελούν γεγονότα και, σε κάποιον επίπεδο, επηρεάζουν και αναστατώνουν την καθημερινή ζωή όλων των ανθρώπων. Πώς πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίσεις αυτό το ζήτημα; Κάποιοι λένε: «Πρέπει να το πιστέψεις. Αν δεν το τηρήσεις, θα υπάρξουν συνέπειες· και τότε τι θα κάνεις;» Ξέρεις ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των πιστών και των δύσπιστων; (Ότι οι πιστοί έχουν εμπιστοσύνη στο γεγονός ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού, ενώ οι δύσπιστοι προσπαθούν διαρκώς να αλλάξουν μόνοι τους τη μοίρα τους.) Άλλη μια διαφορά είναι ότι οι πιστοί έχουν την παρουσία και την προστασία του Θεού, οπότε δεν πρόκειται να επηρεαστούν από όλα τα φαινόμενα προκατάληψης που υπάρχουν στην πραγματική ζωή. Οι δύσπιστοι, από την άλλη, καθώς δεν έχουν την προστασία του Θεού και δεν πιστεύουν ούτε στην προστασία ούτε στην κυριαρχία Του, ελέγχονται από διάφορους ακάθαρτους δαίμονες και πονηρά πνεύματα στην καθημερινότητά τους. Έτσι, αναγκάζονται σε ό,τι κάνουν να δίνουν σημασία στα ταμπού. Από πού προέρχονται αυτά τα ταμπού; Από τον Θεό; (Όχι.) Γιατί πρέπει να απέχουν από αυτά τα πράγματα οι άνθρωποι; Πώς γνωρίζουν ότι πρέπει να απέχουν από αυτά; Είναι επειδή κάποιοι άνθρωποι τα έχουν βιώσει αυτά τα πράγματα, έχουν αποκομίσει συγκεκριμένες εμπειρίες και διδάγματα και στη συνέχεια τα έχουν μεταδώσει στους άλλους. Έπειτα, αυτές οι εμπειρίες και τα διδάγματα κυκλοφορούν ευρέως και δημιουργείται μια τάση κατά την οποία όλοι αρχίζουν να ζουν και να ενεργούν σύμφωνα με αυτά. Και πώς προέκυψε αυτή η τάση; Εάν δεν ακολουθήσεις τους κανόνες των πονηρών πνευμάτων και των ακάθαρτων δαιμόνων, θα σε αναστατώσουν, θα διαταράξουν και θα ανατρέψουν την κανονική σου ζωή, κι έτσι εσύ θα πιστέψεις αναγκαστικά ότι υπάρχουν αυτά τα ταμπού και ότι, αν τα παραβιάσεις, θα υποστείς συνέπειες. Επί χιλιάδες χρόνια, οι άνθρωποι συσσωρεύουν τέτοιες εμπειρίες από την καθημερινότητά τους και τις μεταδίδουν από γενιά σε γενιά, ενώ έχουν μάθει ότι υπάρχει στο παρασκήνιο μία αόρατη δύναμη που τους ελέγχει και πρέπει να την ακούνε. Για παράδειγμα, αν δεν ανάψεις βεγγαλικά την κινεζική Πρωτοχρονιά, εκείνη τη χρονιά οι δουλειές σου δεν θα πάνε καλά. Επόμενο παράδειγμα: Αν ανάψεις το πρώτο στικ θυμιάματος την Πρωτοχρονιά, όλη σου η χρονιά θα κυλήσει ομαλά. Οι εμπειρίες αυτές δείχνουν στους ανθρώπους ότι πρέπει να πιστεύουν σ’ αυτές τις προκαταλήψεις και αυτά τα ρητά της λαϊκής κουλτούρας, και οι άνθρωποι ζουν έτσι από γενιά σε γενιά. Τι ακριβώς φανερώνουν αυτά τα φαινόμενα στους ανθρώπους; Τους λένε ότι αυτές οι απαγορεύσεις και τα ταμπού είναι εμπειρίες που οι άνθρωποι έχουν συσσωρεύσει στη ζωή τους διαχρονικά και ότι πρέπει να τα τηρούν οπωσδήποτε, επειδή στο παρασκήνιο υπάρχουν κάποιες αόρατες δυνάμεις που ελέγχουν τα πάντα. Και τελικά, οι άνθρωποι ακολουθούν από γενιά σε γενιά αυτούς τους κανόνες. Όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό αναγκάζονται να τηρούν αυτές τις προκαταλήψεις και τις παραδόσεις για να ζουν σχετικά ομαλά στις κοινωνικές ομάδες. Ψάχνουν στη ζωή τους για γαλήνη, ευκολία και χαρά. Και γιατί δεν πρέπει να ακολουθούν αυτές τις προκαταλήψεις και τις παραδόσεις αυτοί που πιστεύουν στον Θεό; (Επειδή τους προστατεύει ο Θεός.) Τους προστατεύει ο Θεός. Όσοι πιστεύουν στον Θεό ακολουθούν τον Θεό κι Εκείνος τους φέρνει στην παρουσία και στον οίκο Του. Ο Σατανάς δεν τολμάει να σου κάνει κακό χωρίς την άδεια του Θεού. Δεν πρόκειται να σε αγγίξει, ακόμη κι αν δεν τηρήσεις τους κανόνες του. Εκείνους, όμως, που δεν πιστεύουν στον Θεό και δεν Τον ακολουθούν, ο Σατανάς μπορεί να τους χειραγωγήσει όπως θέλει. Και για να τους χειραγωγήσει, ορίζει διάφορα ρητά και παράξενους κανόνες που πρέπει να ακολουθείς, αλλιώς θα σε τιμωρήσει. Δεν θα υπάρξουν συνέπειες, για παράδειγμα, αν δεν προσκυνήσεις τον θεό της κουζίνας την 23η ημέρα του δωδέκατου σεληνιακού μήνα; (Ναι.) Θα υπάρξουν, οπότε οι άπιστοι δεν τολμούν να αγνοήσουν αυτό το τελετουργικό. Πρέπει, μάλιστα, εκείνη την ημέρα να φάνε παστέλι για να σφραγίσουν το στόμα του θεού της κουζίνας και να μην τον αφήσουν να τους μαρτυρήσει στον ουρανό. Πώς προέκυψαν αυτοί οι κανόνες και αυτά τα ρητά προκατάληψης; Μέσω κάποιων πραγμάτων που έκανε ο Σατανάς και τα οποία μεταδόθηκαν μέσω της προφορικής παράδοσης. Αρχικά προήλθαν από τον Σατανά και από διάφορους ακάθαρτους δαίμονες, πονηρά πνεύματα και αρχηγούς δαιμόνων. Εκείνοι φτιάχνουν αυτούς τους κανόνες, και ελέγχουν τους ανθρώπους αναγκάζοντάς τους να τηρούν αυτά τα ρητά προκατάληψης και τους κανόνες, κάνοντάς τους να τους ακούσουν. Αν δεν τους ακούσεις, σε τιμωρούν σκληρά. Κάποιοι άνθρωποι δεν πιστεύουν σ’ αυτά τα ρητά προκατάληψης και στα σπιτικά τους επικρατεί διαρκώς το χάος. Πάνε σε έναν βουδιστικό ναό για να τους πουν τη μοίρα τους και εκεί τους λένε: «Ποπό, παραβίασες το τάδε ταμπού. Πρέπει να σκάψεις το χώμα κάτω από το σπίτι σου, να προσαρμόσεις την καμινάδα, να αλλάξεις την επίπλωση και να βάλεις ένα φυλαχτό στο ανώφλι της πόρτας. Αν τα κάνεις αυτά, αυτοί οι μικροί δαίμονες δεν θα τολμήσουν να ξανάρθουν». Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι ένας μεγαλύτερος δαίμονας έχει καθυποτάξει τον μικρό, οπότε ο μικρός δαίμονας θα πάψει να σε ενοχλεί και η ζωή σου θα είναι πολύ πιο ήρεμη. Στην αρχή ο άνθρωπος αυτός δεν το πίστευε, αλλά τώρα που το βλέπει, λέει: «Ποπό, όντως υπήρχε ένας μικρός δαίμονας που δημιουργούσε τόσα προβλήματα!» Δεν έχει άλλη επιλογή από το να το πιστέψει. Οι πονηροί ελέγχουν απόλυτα όσους προσπαθούν να αντεπεξέλθουν και να επιβιώσουν σ’ αυτόν τον κόσμο χωρίς πίστη στον Θεό, και αυτοί δεν έχουν ούτε το δικαίωμα ούτε το περιθώριο να κάνουν τη δική τους επιλογή. Είναι αναγκασμένοι να πιστέψουν. Από την άλλη —και αυτό ισχύει για όλους σας— αν, ενώ πιστεύεις στο Θεό, συνεχίζεις να έχεις αυτές τις σκέψεις και τις απόψεις που έχουν σχέση με την παράδοση ή τις προκαταλήψεις, ή τα πράγματα της θρησκείας, αν δηλαδή γιορτάζεις τις συγκεκριμένες γιορτές, αν πιστεύεις στα ρητά τους και αν τηρείς τις παραδόσεις, τον τρόπο ζωής και τη στάση ζωής τους, και αυτά τα ρητά σε χαροποιούν, τότε είναι σαν να λες με τον τρόπο αυτόν στον Θεό: «Δεν πιστεύω στις ενορχηστρώσεις Σου και δεν θέλω να τις αποδεχτώ», ενώ είναι επίσης σαν να λες στα πονηρά πνεύματα, στους ακάθαρτους δαίμονες και στον Σατανά: «Ελάτε, πιστεύω σ’ αυτά που λέτε και θέλω συνεργαστώ μαζί σας». Οι διάφορες στάσεις που υποστηρίζεις, οι σκέψεις, οι απόψεις και οι πρακτικές σου δεν αποτελούν αποδοχή της αλήθειας, αλλά αντίθετα εναρμονίζονται με τις σκέψεις και τις απόψεις των πονηρών πνευμάτων, των ακάθαρτων δαιμόνων και του Σατανά, και με τη συμπεριφορά και τις ενέργειές σου πραγματοποιείς τις σκέψεις και τις απόψεις τους· γι’ αυτόν τον λόγο ζεις κάτω από την εξουσία τους. Και αφού είσαι πρόθυμος να ζεις υπό την εξουσία τους, και φτιάχνεις ντάμπλινγκ όταν φεύγεις και χυλοπίτες όταν γυρνάς στο σπίτι, και αφού τρως τούρτες ρυζιού και ψάρια την Πρωτοχρονιά, τότε απλώς πήγαινε μαζί τους. Δεν χρειάζεται ούτε να πιστέψεις στον Θεό ούτε να διακηρύξεις ότι πιστεύεις στον Θεό. Σε κάθε μέρος και σε κάθε ζήτημα, βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, συμπεριφέρεσαι και ενεργείς, ζεις και επιβιώνεις σύμφωνα με τον τρόπο ζωής και τις σκέψεις και τις απόψεις που έχει εμφυσήσει μέσα σου ο Σατανάς ή σύμφωνα με τις θρησκευτικές αντιλήψεις, ενώ όσα κάνεις δεν έχουν την παραμικρή σχέση με αυτά που σου έχει διδάξει ο Θεός και με την αλήθεια. Είσαι, λοιπόν, στ’ αλήθεια οπαδός του Σατανά. Αφού κατά βάθος ακολουθείς τον Σατανά, γιατί κάθεσαι ακόμα εδώ; Γιατί συνεχίζεις και ακούς το κήρυγμα; Με αυτόν τον τρόπο, δεν εξαπατάς; Δεν αποτελεί αυτό βλασφημία κατά του Θεού; Εφόσον έχεις τέτοιο πάθος με τις παραδόσεις, τις προκαταλήψεις και τις θρησκευτικές αντιλήψεις που σου έχει εμφυσήσει ο Σατανάς, έχεις μπλεχτεί σ’ αυτές και συνεχίζεις να έχεις δεσμούς μαζί τους, δεν θα έπρεπε να πιστεύεις πια στον Θεό. Μείνε στον βουδιστικό ναό, κάψε λιβάνι, κάνε τεμενάδες, τράβηξε κλήρους και ψάλλε τις γραφές. Δεν πρέπει να παραμένεις στον οίκο του Θεού, δεν είσαι άξιος να ακούσεις τα λόγια Του και να δεχτείς την καθοδήγησή Του. Αφού, λοιπόν, διακηρύσσεις ότι είσαι ακόλουθος του Θεού, πρέπει να εγκαταλείψεις αυτές τις οικογενειακές παραδόσεις, προκαταλήψεις και θρησκευτικές αντιλήψεις. Ακόμη και τους βασικούς τρόπους ζωής σου, αν έχουν σχέση με τις παραδόσεις και τις προκαταλήψεις, εγκατάλειψέ τους και μην επιμένεις σ’ αυτούς. Ο Θεός απεχθάνεται περισσότερο απ’ όλα τις ανθρώπινες παραδόσεις, τις γιορτές, τα έθιμα και κάποιους κανόνες για τη ζωή που προέρχονται από τη λαϊκή κουλτούρα και την οικογένεια και κρύβουν από πίσω ερμηνείες. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι, όταν χτίζουν ένα σπίτι, βάζουν στο ανώφλι της πόρτας έναν καθρέφτη και λένε ότι διώχνει τα πονηρά πνεύματα. Αφού πιστεύεις στον Θεό, συνεχίζεις και φοβάσαι τους δαίμονες; Αφού πιστεύεις στον Θεό, πώς γίνεται να σε παρενοχλούν τόσο εύκολα οι δαίμονες; Είσαι στ’ αλήθεια πιστός στον Θεό; Αν ένα παιδί πει την κινεζική Πρωτοχρονιά οτιδήποτε γρουσούζικο, όπως «αν πεθάνω» ή «αν πεθάνει η μαμά μου», αμέσως μετά αρχίζουν και λένε: «Πα, πα, πα, τα λόγια ενός παιδιού δεν παραβιάζουν ένα ταμπού, τα λόγια ενός παιδιού δεν παραβιάζουν ένα ταμπού». Τους πιάνει πανικός, φοβούνται ότι τα λόγια του παιδιού θα γίνουν πραγματικότητα. Τι φοβάσαι; Ακόμη κι αν όντως βγουν αληθινά, είναι δυνατόν να μην αποδεχτείς αυτήν την πραγματικότητα; Θα μπορούσες να αντισταθείς σ’ αυτήν; Δεν πρέπει να το αποδεχτείς αυτό από τον Θεό; Για τον Θεό δεν υπάρχει κανένα ταμπού, υπάρχουν μόνο πράγματα που συμβαδίζουν ή δεν συμβαδίζουν με την αλήθεια. Εφόσον είσαι πιστός στον Θεό, δεν θα πρέπει να εμμένεις σε κανένα ταμπού, αλλά αντίθετα πρέπει να χειρίζεσαι αυτά τα θέματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές.

Η σημερινή συναναστροφή περιλαμβάνει θέματα που έχουν σχέση με τις διαμορφωτικές επιρροές της οικογένειας στους ανθρώπους ως προς τις παραδόσεις, τις προκαταλήψεις και τη θρησκεία. Αν και μπορεί να μη γνωρίζουμε πολλά γι’ αυτά τα θέματα, αρκεί να σου πω μέσω της συναναστροφής τι στάση να τηρείς και πώς να τα προσεγγίζεις όλα αυτά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αρχές. Αυτό που πρέπει να κάνεις, τουλάχιστον, είναι να εγκαταλείψεις ό,τι έχει σχέση μ’ αυτά τα θέματα, να μην τα διατηρείς στην καρδιά σου και να μην τα τηρείς ως κανονικό τρόπο ζωής. Πρέπει οπωσδήποτε να τα εγκαταλείψεις και να πάψουν να σε αναστατώνουν και να σε δεσμεύουν. Μην κρίνεις με βάση αυτά τη ζωή και τον θάνατό σου, την τύχη και τις συμφορές σου, και φυσικά μην επιλέγεις και αντιμετωπίζεις με βάση αυτά το μελλοντικό σου μονοπάτι. Βγαίνοντας από το σπίτι, βλέπεις μια μαύρη γάτα και λες: «Σήμερα θα είναι άτυχη μέρα; Αναρωτιέμαι μήπως συμβεί κάτι κακό» —τι άποψη είναι αυτή; (Δεν είναι σωστή άποψη.) Τι μπορεί να σου κάνει μια γάτα; Ναι μεν υπάρχουν ρητά προκατάληψης σχετικά με τις μαύρες γάτες, αλλά αυτά δεν έχουν καμία σχέση μ’ εσένα, οπότε δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι. Δεν πρέπει να φοβάσαι ούτε καν μια μαύρη τίγρη, πόσο μάλλον μια μαύρη γάτα. Όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού και δεν πρέπει να φοβάσαι ούτε τον Σατανά ούτε κανένα πονηρό πνεύμα, πόσο μάλλον μια μαύρη γάτα. Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς, ακόμη κι αν υπάρχουν ρητά που σχετίζονται μ’ αυτά ή μπορεί να σου φέρουν κακοτυχία, εφόσον δεν έχεις στην καρδιά σου κανένα ταμπού, επιδιώκεις μόνο την αλήθεια και πιστεύεις ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Για παράδειγμα, μια μέρα είσαι ξαπλωμένος και ακούς ξαφνικά την κραυγή μιας κουκουβάγιας. Υπάρχει μια κινεζική παροιμία: «Μη φοβάσαι την κραυγή της κουκουβάγιας, να φοβάσαι το γέλιο της κουκουβάγιας». Η κουκουβάγια που ακούς είναι σαν να φωνάζει και να γελάει ταυτόχρονα, κι αυτό σε τρομοκρατεί και σε επηρεάζει λιγάκι κατά βάθος. Σκέψου, όμως, για μια στιγμή: «Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, και ό,τι δεν είναι να γίνει ο Θεός δεν θα το επιτρέψει. Βρίσκομαι στα χέρια του Θεού, όπως και όλα τα υπόλοιπα. Αυτό το πράγμα ούτε με φοβίζει ούτε με επηρεάζει. Θα ζήσω όπως οφείλω να ζήσω, θα επιδιώκω την αλήθεια, θα κάνω πράξη τα λόγια του Θεού και θα υποταχθώ σε όλες τις ενορχηστρώσεις Του. Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ!» Το σωστό είναι να μην υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σε αναστατώσει. Πώς θα αντιδράσεις αν δεις μια μέρα ένα κακό όνειρο, όπου σου πέφτουν τα δόντια και τα μαλλιά, σπας μια γαβάθα, βλέπεις τον εαυτό σου πεθαμένο και γενικά στο όνειρο συμβαίνει ταυτόχρονα ό,τι κακό μπορεί να συμβεί, κάθε σκηνή του ονείρου είναι κακός οιωνός; Θα στεναχωρηθείς; Θα αναστατωθείς; Θα επηρεαστείς; Παλιότερα, μπορεί κάτι τέτοιο να σε αναστάτωνε για κάνα δυο μήνες και τελικά να μη γινόταν τίποτε, οπότε να ανακουφιζόσουν. Τώρα, όμως, σε αναστατώνει λιγάκι μόνο και, αμέσως μόλις σκεφτείς ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού, η καρδιά σου γρήγορα γαληνεύει. Προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού με στάση υποταγής, και έτσι πρέπει να κάνεις. Και ακόμη κι αν αυτοί οι κακοί οιωνοί σημάνουν όντως κάτι κακό, υπάρχει τρόπος να το επιλύσεις. Πώς μπορείς να το επιλύσεις; Δεν βρίσκονται και τα άσχημα πράγματα στα χέρια του Θεού; Αν δεν δώσει την άδειά Του ο Θεός, ο Σατανάς και οι διάβολοι δεν μπορούν να βλάψουν ούτε μια τρίχα της κεφαλής σου. Ειδικά για ζητήματα ζωής και θανάτου, δεν είναι στο χέρι του Σατανά η απόφαση. Κανένα απ’ όλα αυτά τα μικρά και τα μεγάλα γεγονότα δεν πρόκειται να συμβεί χωρίς την άδεια του Θεού. Οπότε, ό,τι κακό κι αν δεις στον ύπνο σου, ό,τι ασυνήθιστο κι αν νιώσεις στο σώμα σου, μην ανησυχείς, μην αγχώνεσαι και μη σκέφτεσαι σε καμία περίπτωση να το αποφύγεις, να το απορρίψεις ή να αντισταθείς σ’ αυτό. Μην προσπαθήσεις να αποφύγεις όλους αυτούς τους κινδύνους με ανθρώπινες μεθόδους, όπως κούκλες βουντού, επικοινωνία με τους νεκρούς, τράβηγμα κλήρων, μαντεία ή διαδικτυακή αναζήτηση. Δεν υπάρχει λόγος να κάνεις τίποτα από αυτά. Υπάρχει πιθανότητα το όνειρό σου να δείχνει ότι κάτι κακό θα συμβεί όντως, όπως για παράδειγμα να χρεοκοπήσεις, να υποχωρήσουν οι μετοχές σου, να χάσεις την επιχείρησή σου, να σε συλλάβει η κυβέρνηση σε μια συνάθροιση, να σε καταγγείλουν την ώρα που διαδίδεις το ευαγγέλιο και ούτω καθεξής. Και λοιπόν; Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού· μη φοβάσαι. Μην ανησυχείς, μη θρηνείς και μη φοβάσαι για καθετί άσχημο που δεν έχει συμβεί ακόμη, και φυσικά μην αντιστέκεσαι και μην αντιδράς σε οτιδήποτε κακό συμβαίνει. Κάνε αυτά που πρέπει να κάνει ένα δημιούργημα, εκπλήρωσε τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σου ως δημιούργημα και υιοθέτησε τη θέση και την οπτική που πρέπει να έχει ένα δημιούργημα. Με αυτήν τη στάση πρέπει όλοι να αντιμετωπίζουν τα γεγονότα, δηλαδή με αποδοχή και υποταγή, αφήνοντας τα πράγματα στις ενορχηστρώσεις του Θεού χωρίς κανένα παράπονο. Αν τα κάνεις αυτά, τότε δεν θα σου προκαλέσει πρόβλημα και δεν θα σε αναστατώσει κανένα ρητό και καμία συνέπεια της θρησκείας, της παράδοσης ή των προκαταλήψεων· θα ξεφύγεις από την εξουσία του Σατανά και από την επιρροή του σκότους και δεν θα σε ελέγχουν ούτε η επιρροή του σκότους ούτε οι σκέψεις του Σατανά. Τα λόγια του Θεού θα κατακτήσουν και θα κερδίσουν τις σκέψεις σου, την ψυχή σου, ολόκληρη την ύπαρξή σου. Δεν είναι ελευθερία αυτό; (Ναι.) Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, το να ζει κανείς μέσα στην απελευθέρωση και την ελευθερία, και να έχει την ομοιότητα του ανθρώπου. Πόσο υπέροχο είναι κάτι τέτοιο!

Αυτό αφορά κατά βάση η σημερινή συναναστροφή. Κάποια ταμπού που υπάρχουν στις συνήθειες της καθημερινότητας, όπως είναι, για παράδειγμα, τι δεν πρέπει να τρώει κάποιος όταν αντιμετωπίζει συγκεκριμένες ασθένειες ή το ότι κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να τρώνε πικάντικα φαγητά επειδή τους φέρνουν καούρα, αυτά δεν αφορούν τη συμπεριφορά ή τις οποιεσδήποτε σκέψεις και απόψεις, πόσο μάλλον το μονοπάτι που ακολουθεί κανείς. Αυτά, λοιπόν, δεν αφορούν το περιεχόμενο της συναναστροφής μας. Η συναναστροφή μας γίνεται πάνω στις διαμορφωτικές επιρροές της οικογένειας και έχει να κάνει με τις σκέψεις και τις απόψεις, τον κανονικό τρόπο ζωής και τους κανόνες για τη ζωή που έχουν οι άνθρωποι, καθώς και τις σκέψεις, τις απόψεις, τις θέσεις και την οπτική τους απέναντι σε διάφορα πράγματα. Αν κάποιος επιλύσει ολοκληρωτικά αυτές τις λανθασμένες σκέψεις, απόψεις και στάσεις, το επόμενο πράγμα στο οποίο πρέπει να εισέλθει είναι η αναζήτηση και η αποδοχή των σωστών σκέψεων, απόψεων, στάσεων και οπτικών απέναντι στα πράγματα. Ωραία, τελειώσαμε τη συναναστροφή για το σημερινό μας θέμα. Αντίο!

25 Μαρτίου 2023

Υποσημειώσεις:

α. Ολόκληρο το όνομα του Τάι Σούι είναι θεός Τάι Σούι. Στην κινεζική αστρολογία, ο Τάι Σούι είναι ο προστάτης θεός του έτους, υπεύθυνος για την τύχη του καθενός τη συγκεκριμένη χρονιά.

β. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «που σημαίνει να πλουτίζεις διαρκώς, ενώ η προφορά του στην κινεζική γλώσσα είναι παρόμοια με τους αριθμούς 1, 6 και 8».