Σχετικά λόγια του Θεού:
Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου, αλλά δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους Του τις αμαρτίες του ανθρώπου ως η προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος
Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης, καθώς και το δεύτερο στάδιο του έργου της σωτηρίας.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)
Ξέρεις μόνο ότι ο Ιησούς θα κατέλθει τις έσχατες ημέρες, αλλά πώς ακριβώς θα κατέλθει; Έναν αμαρτωλό όπως εσάς, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να σε επιθυμεί η καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —τι τυχερός που θα ήσουν! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Και έτσι εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί ονομασιών και ταυτότητας
Πώς επιτυγχάνεται η τελείωση του ανθρώπου από τον Θεό; Μέσα από τη δίκαιη διάθεσή Του. Η διάθεση του Θεού αποτελείται κυρίως από τη δικαιοσύνη, την οργή, τη μεγαλοπρέπεια, την κρίση και την κατάρα, και η τελείωση του ανθρώπου από Εκείνον γίνεται πρωτίστως μέσω της κρίσης. Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν και ερωτούν γιατί ο Θεός μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση μόνο μέσω της κρίσης και της κατάρας. Λένε: «Αν ο Θεός καταριόταν τον άνθρωπο, δεν θα πέθαινε ο άνθρωπος; Αν ο Θεός έκρινε τον άνθρωπο, αυτός δεν θα καταδικαζόταν; Τότε, πώς μπορεί ακόμα να οδηγηθεί στην τελείωση;» Αυτά είναι λόγια ανθρώπων που δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού. Αυτό που καταριέται ο Θεός είναι η ανυπακοή του ανθρώπου, κι αυτό που κρίνει είναι οι αμαρτίες του ανθρώπου. Παρόλο που μιλά σκληρά και χωρίς την παραμικρή ευαισθησία, αποκαλύπτει όλα όσα έχει μέσα του ο άνθρωπος, και μέσα από τις αυστηρές αυτές λέξεις, αποκαλύπτει αυτό που είναι στοιχειώδες μέσα στον άνθρωπο, ενώ μέσα από μια τέτοια κρίση, δίνει στον άνθρωπο μια βαθιά γνώση της ουσίας της σάρκας και, έτσι, ο άνθρωπος παραδίνεται στην υπακοή ενώπιον του Θεού. Η σάρκα του ανθρώπου είναι αμαρτωλή, είναι του Σατανά, είναι ανυπάκουη και το αντικείμενο του παιδέματος του Θεού —και έτσι, για να μπορέσει ο άνθρωπος να γνωρίσει τον εαυτό του, τα λόγια της κρίσης του Θεού πρέπει να τον πλήξουν και πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάθε είδους ραφινάρισμα. Μόνο τότε μπορεί το έργο του Θεού να έχει αποτέλεσμα.
Από τα λόγια που εξέφερε ο Θεός είναι φανερό ότι Εκείνος έχει ήδη καταδικάσει την ανθρώπινη σάρκα. Είναι, λοιπόν, αυτά τα λόγια, λόγια κατάρας; Ο λόγος που εξέφερε ο Θεός αποκαλύπτει τον αληθινό χαρακτήρα του ανθρώπου, και μέσα από αυτήν την αποκάλυψη κρίνεται, και όταν βλέπει ότι δεν είναι ικανός να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού, νιώθει μέσα του θλίψη και μετάνοια, νιώθει τόσο υπόχρεος στον Θεό, ότι είναι ανεπαρκής για το θέλημα του Θεού. Μερικές φορές, το Άγιο Πνεύμα σε πειθαρχεί από μέσα σου, και η πειθαρχία αυτή προέρχεται από την κρίση του Θεού. Μερικές φορές, ο Θεός σε αποδοκιμάζει και κρύβει το πρόσωπο Του από σένα, δεν σου δίνει προσοχή και δεν εργάζεται μέσα σου, σε παιδεύει σιωπηλά για να σε ραφινάρει. Το έργο του Θεού στον άνθρωπο είναι κυρίως για να καταστήσει σαφή τη δίκαιη διάθεσή Του. Τελικά, σε τι ακριβώς γίνεται μάρτυρας ο άνθρωπος στον Θεό; Μαρτυρεί ότι ο Θεός είναι ο δίκαιος Θεός, ότι η διάθεσή Του είναι δικαιοσύνη, οργή, παίδεμα και κρίση. Ο άνθρωπος μαρτυρεί τη δίκαιη διάθεση του Θεού. Ο Θεός χρησιμοποιεί την κρίση Του για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση, αγαπά τον άνθρωπο και σώζει τον άνθρωπο —πόσα, όμως, εμπεριέχονται στην αγάπη Του; Η κρίση, η μεγαλοπρέπεια, η οργή και η κατάρα. Παρόλο που ο Θεός καταράστηκε τον άνθρωπο στο παρελθόν, δεν έριξε ολοκληρωτικά τον άνθρωπο στο πηγάδι της αβύσσου, αλλά χρησιμοποίησε αυτό το μέσον για να ραφινάρει την πίστη του ανθρώπου. Δεν σκότωσε τον άνθρωπο, αλλά ενήργησε για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Η ουσία της σάρκας είναι αυτή που ανήκει στον Σατανά —ο Θεός το είπε πολύ σωστά— αλλά τα γεγονότα που επιτέλεσε ο Θεός δεν ολοκληρώνονται σύμφωνα με τα λόγια Του. Σε καταριέται, για να μπορέσεις να Τον αγαπήσεις και για να μπορέσεις να γνωρίσεις την ουσία της σάρκας. Σε παιδεύει, για να μπορέσεις να ξυπνήσεις, για να σου επιτρέψει να γνωρίσεις τις ελλείψεις μέσα σου και για να γνωρίσεις την απόλυτη αναξιότητα του ανθρώπου. Έτσι, οι κατάρες του Θεού, η κρίση Του, η μεγαλοπρέπειά Του και η οργή Του —είναι όλα για να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση. Όλα όσα κάνει ο Θεός σήμερα, και η δίκαιη διάθεση που κάνει σαφή μέσα σας —είναι όλα για να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση, και αυτή είναι η αγάπη του Θεού.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες
Στην πραγματικότητα, το έργο που γίνεται τώρα είναι οι άνθρωποι να απαρνηθούν τον Σατανά, να απαρνηθούν τον παλιό τους πρόγονο. Όλες οι κρίσεις από τον λόγο στοχεύουν στο να εκθέσουν τη διεφθαρμένη διάθεση της ανθρώπινης φύσης και να επιτρέψουν στον άνθρωπο να κατανοήσει την ουσία της ζωής. Όλες αυτές οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις διαπερνούν τις καρδιές των ανθρώπων. Κάθε κρίση επηρεάζει άμεσα την τύχη τους και έχει σκοπό να πληγώσει τις καρδιές τους, ώστε να μπορούν να εγκαταλείψουν όλα αυτά τα πράγματα και, μ’ αυτόν τον τρόπο, να γνωρίσουν τη ζωή, να γνωρίσουν αυτόν τον αισχρό κόσμο, κι επίσης, να γνωρίσουν τη σοφία του Θεού και την παντοδυναμία Του και να γνωρίσουν αυτό το ανθρώπινο γένος, το διεφθαρμένο από τον Σατανά. Όσο περισσότερη αυτή η παίδευση και η κρίση, τόσο περισσότερο η καρδιά του ανθρώπου μπορεί να πληγωθεί και τόσο περισσότερο το πνεύμα του μπορεί να αφυπνιστεί. Η αφύπνιση του πνεύματος αυτών των εξαιρετικά διεφθαρμένων και βαθύτατα εξαπατημένων ανθρώπων, είναι ο στόχος αυτής της κρίσης. Ο άνθρωπος δεν έχει πνεύμα, δηλαδή το πνεύμα του έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό και δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν τα Ουράνια, δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός, και σίγουρα δεν γνωρίζει ότι παλεύει μέσα στην άβυσσο του θανάτου. Πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να γνωρίζει ότι ζει σ’ αυτήν την αμαρτωλή επίγεια κόλαση; Πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να γνωρίζει ότι αυτό το σαθρό πτώμα του έχει πέσει, μέσω της διαφθοράς του Σατανά, στον Άδη του θανάτου; Πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να γνωρίζει ότι τα πάντα στη γη έχουν από καιρό καταστραφεί ανεπανόρθωτα από το ανθρώπινο γένος; Και πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να γνωρίζει ότι ο Δημιουργός έχει έρθει σήμερα στη γη και ψάχνει για μια ομάδα από διεφθαρμένους ανθρώπους, τους οποίους Εκείνος μπορεί να σώσει; Ακόμα κι αφότου ο άνθρωπος βιώσει κάθε δυνατό ραφινάρισμα και κρίση, η αμβλυμμένη συνείδησή του εξακολουθεί να διεγείρεται με δυσκολία και, ουσιαστικά, δεν ανταποκρίνεται. Η ανθρώπινη φύση είναι τόσο έκφυλη! Παρόλο που αυτή η κρίση είναι όπως το άγριο χαλάζι που πέφτει απ’ τον ουρανό, ωφελεί σημαντικά τον άνθρωπο. Αν οι άνθρωποι δεν κρίνονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπήρχε κανένα αποτέλεσμα και θα ήταν απολύτως αδύνατο να σωθεί ο άνθρωπος από την άβυσσο της δυστυχίας. Αν δεν ήταν αυτό το έργο, θα ήταν πολύ δύσκολο για τον άνθρωπο να βγει από τον Άδη, επειδή η καρδιά του έχει πεθάνει εδώ και καιρό και το πνεύμα του έχει συντριβεί εδώ και καιρό από τον Σατανά. Για να σωθείτε εσείς που έχετε βυθιστεί στα τρίσβαθα της κατάπτωσης, χρειάζεται να καλείστε εντατικά, να κρίνεστε δριμύτατα και μόνο τότε η παγωμένη σας καρδιά θα αφυπνιστεί.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι οδηγηθούν στην τελείωση μπορούν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή
Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσης, ώστε ο άνθρωπος να Τον γνωρίσει, και για χάρη της μαρτυρίας Του. Χωρίς την κρίση Του για τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε τη δίκαιη διάθεσή Του που δεν επιτρέπει κανένα παράπτωμα και δεν θα μπορούσε να μετατρέψει την παλαιά γνώση του Θεού σε νέα. Για χάρη της μαρτυρίας Του και για χάρη της διαχείρισής Του, δημοσιοποιεί την ολότητά Του, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να επιτύχει τη γνώση του Θεού και να αλλάξει τη διάθεσή του και να φέρει την ηχηρή μαρτυρία του Θεού μέσω της δημόσιας εμφάνισης του Θεού.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό
Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη καταφτάσει. Τα πάντα στην κτίση θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους και θα χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει την έκβαση και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδευση και κρίση, τότε δεν θα υπάρχει τρόπος να εκτεθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω παίδευσης και κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό θα ταξινομηθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Μέσω της παίδευσης και της κρίσης θα αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης, έτσι ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να ανταμειφθούν οι καλοί, και όλοι οι άνθρωποι να υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω της δίκαιης παίδευσης και κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού —μια διάθεση η οποία συνίσταται κυρίως από παίδευση και κρίση και αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών— μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει πλήρως τον άνθρωπο. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να εκθέσει το κακό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)
Η ουσία του έργου της παίδευσης και της κρίσης είναι να εξαγνίσει την ανθρωπότητα για την ημέρα της τελικής ανάπαυσης. Διαφορετικά, ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει το δικό της είδος ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει την ανθρωπότητα από την αδικία της, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα ανυπάκουα πράγματα μεταξύ της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει αυτό το έργο, όλοι εκείνοι στους οποίους επιτραπεί να παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα εισέλθουν σε μια υψηλότερη κατάσταση της ανθρωπότητας, στην οποία θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη· με άλλα λόγια, θα εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης της ανθρωπότητας και θα ζήσουν μαζί με τον Θεό. Όταν αυτοί που δεν μπορούν να παραμείνουν, υποστούν παίδευση και κρίση, οι αρχικές τους μορφές θα αποκαλυφθούν πλήρως· μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι και, όπως ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιέχει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· αυτοί οι άνθρωποι δεν θα είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης που ο Θεός και ο άνθρωπος θα μοιραστούν, γιατί είναι στόχοι της τιμωρίας, είναι οι ασεβείς και δεν είναι δίκαιοι άνθρωποι. […] Το τελικό έργο Του της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού γίνεται εξ ολοκλήρου για να εξαγνίσει τελείως όλη την ανθρωπότητα, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια εντελώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο έργο Του. Είναι το τελικό στάδιο του συνολικού έργου διαχείρισής Του.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί
Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:
Γιατί πρέπει ο Θεός να κρίνει και να παιδεύει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα και ποια είναι η έννοια της κρίσης και της παίδευσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας από τον Θεό; Αυτή η αλήθεια είναι ιδιαίτερα σημαντική, διότι περιλαμβάνει την αλήθεια σχετικά με τα οράματα του έργου του Θεού. Εάν οι άνθρωποι δεν έχουν όραμα στην πίστη τους, δεν γνωρίζουν πώς να πιστεύουν στον Θεό. Ακόμα κι αν όντως πιστεύουν στον Θεό, δεν είναι σε θέση να επιλέξουν το σωστό μονοπάτι. Τότε ποια σημασία θα είχε η κρίση και η παίδευση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας από τον Θεό εφόσον Του αντιστέκεται και Τον προδίδει; Πρέπει καταρχάς να είμαστε σαφείς επ’ αυτού —Θεός είναι ο Δημιουργός και έχει την εξουσία να κυβερνά, να κρίνει και να παιδεύει τα δημιουργημένα όντα. Επίσης, η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη και άγια. Ο Θεός δεν επιτρέπει σε όσους ανθρώπους Τού αντιστέκονται και Τον προδίδουν να ζουν στην παρουσία Του. Ο Θεός δεν επιτρέπει να υπάρχουν ακάθαρτα και διεφθαρμένα πράγματα στην παρουσία Του. Επομένως, η κρίση και η παίδευση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας από τον Θεό είναι ορθή και σωστή, και καθορίζεται από τη διάθεση του Θεού. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι δίκαιος, ότι ο Θεός είναι η αλήθεια. Το έχουμε ήδη δει από τη διάθεση που Αυτός αποκαλύπτει. Όλα τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και τα πάντα μέσω του λόγου Του. Τα λόγια του Θεού είναι ικανά να δημιουργήσουν τα πάντα και τα λόγια του Θεού είναι και η αλήθεια που μπορεί να κρίνει τα πάντα. Ο Θεός εκτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας τις έσχατες ημέρες. Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Έχει εκτελέσει ο Θεός το έργο της κρίσης στο παρελθόν;» Έχει κάνει πράγματι μεγάλο έργο, όσον αφορά την κρίση και την παίδευση. Απλώς οι άνθρωποι δεν το έχουν δει ιδίοις όμμασι. Πριν υπάρξουν τα ανθρώπινα όντα, ο Σατανάς αντιστάθηκε και πρόδωσε τον Θεό· και πώς ο Θεός έκρινε τον Σατανά; Εξόρισε τον Σατανά στη γη και όλοι εκείνοι οι άγγελοι που ακολουθούσαν τον Σατανά εστάλησαν στη γη μαζί με τον Σατανά. Ο Θεός τούς έστειλε από τον ουρανό στη γη. Δεν ήταν αυτή μια κρίση κατά του Σατανά; Αυτή ήταν παράλληλα και η παίδευσή του. Επομένως, προτού υπάρξουν άνθρωποι, ο Θεός είχε ήδη κρίνει και παιδεύσει τον Σατανά. Μπορούμε να το δούμε αυτό από τη Βίβλο. Πριν υπάρξει αυτή η ανθρωπότητα, υπήρχαν άλλοι άνθρωποι ή άλλα πλάσματα που υπόκειντο στην κρίση και στην παίδευση του Θεού; Μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας ότι όλοι όσοι έχουν καταστραφεί από τον Θεό ήταν άνθρωποι που αντιστάθηκαν και επαναστάτησαν εναντίον του Θεού, και ότι όλοι υπόκειντο στην κρίση και στην παίδευσή Του. Επομένως, η κρίση και η παίδευση του Θεού συνεχίζουν να υπάρχουν από τότε που Αυτός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και τα πάντα. Αυτή είναι μια πτυχή του έργου του Θεού που κυβερνάει τα πάντα, επειδή η διάθεση του Θεού είναι αμετάβλητη —δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει. Μπορούμε να δούμε ότι από την απαρχή της ύπαρξής τους, τα ανθρώπινα όντα πρόδωσαν τον Θεό και ακολούθησαν τον Σατανά. Όλοι έχουν ζήσει υπό την κατάρα του Θεού. Τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει υπό την παίδευση του Θεού λόγω των δικών τους κακών πράξεων, και μερικοί έχουν αφανιστεί. Έχουν υπάρξει τόσοι πολλοί που πίστευαν στον Θεό, αλλά Του αντιστέκονταν, και τελικά όλοι χάθηκαν. Μερικοί τιμωρήθηκαν στο πνευματικό βασίλειο, ενώ άλλοι παιδεύτηκαν ενώ ζούσαν ακόμη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ανθρωπότητα το έχει συνοψίσει ως εξής: «Η καλοσύνη θα ανταμειφθεί με καλοσύνη και η κακία με κακία». Όλο αυτό είναι η κρίση και η παίδευση του Θεού. Το έργο του Θεού της κρίσης και παίδευσης κατά τις έσχατες ημέρες είναι για χάρη της σωτηρίας της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Όταν αποδεχόμαστε το έργο του Θεού, αποδεχόμαστε την κρίση και την παίδευση του Θεού. Όλοι όσοι επαναστατούν εναντίον του Θεού και παρακούν τον Θεό, ενώ υποβάλλονται στο έργο Του, λαμβάνουν την κρίση και την παίδευσή Του. Οι άνθρωποι υπόκεινται κυρίως στην κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, αλλά μερικές φορές λαμβάνουν επίσης την κρίση και την παίδευση των γεγονότων που πέφτουν πάνω τους, καθώς και τις τιμωρίες του Θεού. Όλοι το έχουμε δει αυτό. Κάποιοι λένε: «Οι άπιστοι δεν αποδέχτηκαν ποτέ το έργο της κρίσης και της παίδευσης του Θεού, συνεπώς, θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την κρίση και την παίδευση του Θεού;» Ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι αποδέχονται το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, όλοι θα υπόκεινται στην κρίση και στην παίδευση του Θεού. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό —αυτό είναι γεγονός. Όσοι μέσα στη θρησκεία δεν έχουν δεχτεί την κρίση και την παίδευση του Θεού, δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτές. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την παίδευση που ο Θεός έχει προκαθορίσει για τον άνθρωπο. Είναι απλώς θέμα χρόνου, επειδή όλοι έχουν τη δικό τους προσωπική κατάληξη, και αυτή η κατάληξη καθορίζεται επίσης από τον Θεό. Μπορούμε να δούμε τι είδους κρίση και παίδευση θα λάβει κάθε άνθρωπος από το αποτέλεσμά του. Μερικοί δέχονται την κρίση και την παίδευση του Θεού, επιτυγχάνουν τον εξαγνισμό από τον Θεό, στρέφονται πλήρως προς Αυτόν, και η κατάληξή τους είναι ένας καλός προορισμός —εισέρχονται στη βασιλεία και κερδίζουν αιώνια ζωή. Αυτό το είδος ανθρώπου επιτυγχάνει τη σωτηρία. Όσοι δεν δέχονται την κρίση και την παίδευση του Θεού, δηλαδή όσοι δεν αποδέχονται το έργο του Θεού, τελικά θα χαθούν και θα αφανιστούν. Αυτή είναι η κρίση και η παίδευσή τους που έχουν προκαθοριστεί από τον Θεό, καθώς και η ύστατη κατάληξή τους που έχει καθοριστεί από την κρίση και την παίδευση του Θεού. Υπάρχουν, επί του παρόντος, πολλοί επικεφαλής στη θρησκευτική κοινότητα που αντιστέκονται στον Θεό — ποια θα είναι η κατάληξή τους; Αν δεν μετανοήσουν, τελικά θα βυθιστούν στην καταστροφή και θα χαθούν, διότι κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την κρίση και την παίδευση του Θεού. Αυτό είναι απόλυτο. Έχουμε δεχτεί την κρίση και την παίδευση του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε αποδεχτεί το έργο της σωτηρίας του Θεού για την ανθρωπότητα. Αποδεχόμαστε και βιώνουμε την κρίση και την παίδευση του Θεού με θετικό τρόπο, αναπτύσσοντας αληθινή μετάνοια, καταφέρνοντας τελικά να γνωρίσουμε τον Θεό και να μεταμορφώσουμε τη διάθεση της ζωής μας. Για εμάς, αυτού του είδους η κρίση και η παίδευση είναι η σωτηρία μας. Όσο για εκείνους που αρνούνται να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευση του Θεού, η κατάληξή τους θα είναι η τιμωρία και τελικά θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με την καταστροφή και τον αφανισμό. Αυτή είναι η συνέπεια της υπεκφυγής της κρίσης και της παίδευσης του Θεού.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή»
