Σχετικά λόγια του Θεού:

Αλήθεια είναι η εκπλήρωση του καθήκοντός σου. Η εκπλήρωση του καθήκοντός σου εντός του οίκου του Θεού δεν είναι απλώς η εκπλήρωση κάποιων υποχρεώσεων ή διεκπεραίωση κάποιου πράγματος που πρέπει να κάνεις. Είναι η εκπλήρωση του καθήκοντος ενός δημιουργημένου όντος που ζει μεταξύ ουρανού και γης! Είναι η εκπλήρωση των υποχρεώσεων και των ευθυνών σου ενώπιον του Κυρίου της δημιουργίας. Αυτές οι ευθύνες είναι οι αληθινές ευθύνες σου. Αν συγκρίνουμε την εκπλήρωση του καθήκοντος ενός δημιουργημένου όντος με τη φροντίδα που δείχνεις στους γονείς σου, ποια είναι η αλήθεια; Η εκπλήρωση του καθήκοντος ενός δημιουργημένου όντος είναι η αλήθεια· είναι το υποχρεωτικό σου καθήκον.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ποια είναι η πραγματικότητα της αλήθειας;» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Δεν διαχειρίζεσαι εσύ το καθήκον σου· δεν είναι δικό σου εγχείρημα ούτε δικό σου έργο. Είναι έργο του Θεού που απαιτεί τη συνεργασία σου, κι έτσι προκύπτει το καθήκον σου. Το έργο της διαχείρισης του Θεού πραγματοποιείται μέχρι σήμερα, και το κομμάτι στο οποίο πρέπει να συνεργαστεί ο άνθρωπος σ’ αυτό το έργο Του είναι το καθήκον του. Ασχέτως τι είδους καθήκον εκτελείς, δεν είναι δικό σου εγχείρημα ούτε προσωπική σου υπόθεση. Είναι το έργο του οίκου του Θεού, αποτελεί μέρος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και είναι η αποστολή που σου έχει αναθέσει ο Θεός. Οπότε, πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζεις το καθήκον σου; […]

Όποιο καθήκον κι αν εκπληρώνεις, πρέπει πάντα να αναζητάς να κατανοείς το θέλημα του Θεού και να καταλαβαίνεις τις απαιτήσεις Του σχετικά με το καθήκον σου· μόνο τότε θα είσαι σε θέση να χειρίζεσαι τα ζητήματα με τρόπο που βασίζεται σε αρχές. Κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να ακολουθείς τις προσωπικές σου προτιμήσεις με το να κάνεις μόνο ό,τι θα σου άρεσε, ό,τι θα σε ευχαριστούσε ή θα σου ήταν βολικό ή ό,τι θα σε έκανε να φαίνεσαι καλός. Αν επιβάλλεις δια της βίας τις προσωπικές σου προτιμήσεις στον Θεό ή τις κάνεις πράξη σαν να ήταν η αλήθεια, τις τηρείς σαν να ήταν οι αρχές της αλήθειας, τότε αυτό δεν συνιστά εκπλήρωση του καθήκοντός σου, και την εκτέλεση του καθήκοντός σου κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα τη θυμάται ο Θεός.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο αν αναζητά κανείς τις αρχές της αλήθειας μπορεί κανείς να εκτελέσει καλά το καθήκον του» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

6. Να κάνεις ό,τι οφείλει να κάνει ο άνθρωπος, να εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις σου, να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου και να τηρείς το καθήκον σου. Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, θα πρέπει να συμβάλλεις στο έργο Του. Αν δεν το πράττεις, τότε είσαι ακατάλληλος να τρως και να πίνεις τον λόγο του Θεού και να ζεις στον οίκο Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δέκα κανονιστικές διατάξεις που πρέπει να τηρεί ο εκλεκτός λαός του Θεού την Εποχή της Βασιλείας

Το να κάνει ο άνθρωπος το καθήκον του είναι, στην πραγματικότητα, η πραγματοποίηση όλων όσα είναι έμφυτα στον άνθρωπο, δηλαδή ό,τι είναι εφικτό για τον άνθρωπο. Κι είναι τότε που το καθήκον του εκπληρώνεται. Τα ελαττώματα του ανθρώπου, κατά την υπηρεσία του ανθρώπου, σταδιακά μειώνονται μέσω της σταδιακής εμπειρίας και της διαδικασίας της εμπειρίας της κρίσης του. Δεν παρεμποδίζουν ούτε επηρεάζουν το καθήκον του ανθρώπου. Αυτοί που σταματούν να υπηρετούν ή υποκύπτουν και υποχωρούν από φόβο για τα ελαττώματα που μπορεί να υπάρχουν κατά την υπηρεσία, είναι οι πιο δειλοί απ’ όλους τους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να εκφράσουν ό,τι οφείλουν να εκφράσουν κατά την υπηρεσία ή να επιτύχουν ό,τι είναι εγγενώς εφικτό γι’ αυτούς, κι αντ’ αυτού χαζολογούν και ενεργούν μηχανικά, τότε έχουν χάσει τη λειτουργία που θα έπρεπε να έχει ένα δημιουργημένο όν. Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι οι επονομαζόμενες «μετριότητες»· είναι άχρηστα σκουπίδια. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να αποκαλούνται καταλλήλως δημιουργημένα όντα; Δεν είναι διεφθαρμένα όντα που λάμπουν εξωτερικά, αλλά είναι σάπια εσωτερικά;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου

Δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του καθήκοντος του ανθρώπου και του αν αυτός είναι ευλογημένος ή καταραμένος. Καθήκον είναι αυτό που ο άνθρωπος οφείλει να εκπληρώσει. Είναι δεσμευτικό καθήκον του και δεν πρέπει να εξαρτάται από την ανταμοιβή, τους όρους ή την αιτία. Μόνο τότε κάνει το καθήκον του. Ένας άνθρωπος που είναι ευλογημένος, απολαμβάνει την ευεργεσία τού να οδηγηθεί στην τελείωση αφότου κριθεί. Ένας άνθρωπος που είναι καταραμένος, δέχεται τιμωρία όταν η διάθεσή του παραμένει αμετάβλητη αφότου παιδευτεί και κριθεί, δηλαδή δεν έχει τελειωθεί. Ως δημιουργημένο ον, ο άνθρωπος θα ’πρεπε να εκπληρώνει το καθήκον του, να κάνει αυτό που οφείλει να κάνει και να κάνει αυτό που είναι ικανός να κάνει, ανεξαρτήτως απ’ το αν θα είναι ευλογημένος ή καταραμένος. Αυτή είναι η πιο βασική προϋπόθεση για τον άνθρωπο που αναζητά τον Θεό. Δεν θα έπρεπε να κάνεις το καθήκον σου μόνο για να είσαι ευλογημένος, και δεν θα έπρεπε να αρνείσαι να ενεργήσεις από φόβο μη γίνεις καταραμένος. Επιτρέψτε Μου να σας πω το εξής: Το να εκτελεί ο άνθρωπος το καθήκον του είναι αυτό που οφείλει να κάνει, και αν είναι ανίκανος να εκτελέσει το καθήκον του, τότε αυτό συνιστά την παρακοή του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Ποιο καθήκον θα πρέπει να εκτελεί ο κάθε άνθρωπος; Το καθήκον που οφείλει να εκτελεί ο κάθε άνθρωπος είναι η αλήθεια που οφείλει να κάνει πράξη, και η αλήθεια που οφείλει να κάνει πράξη είναι το καθήκον που οφείλει να εκτελέσει και η υποχρέωση που οφείλει να εκπληρώσει. Αν κάνεις πράξη την αλήθεια που κατανοείς και που οφείλεις να κάνεις πράξη, τότε θα έχεις εκπληρώσει ορθά το καθήκον σου. Αν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε δεν εκπληρώνεις το καθήκον σου. Σαχλαμαρίζεις, κοροϊδεύεις τον Θεό και είσαι απλώς επιπόλαιος με τον Θεό. Επομένως, η εκτέλεση των καθηκόντων σου πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύεται από την αλήθεια, πρέπει να είναι στενά συνδεδεμένη με την αλήθεια. Πρέπει να κάνεις πράξη όλες τις αλήθειες που κατανοείς και να βιώνεις την πραγματικότητα της αλήθειας. Το να βιώνεις την πραγματικότητα της αλήθειας είναι μια απεικόνιση της αληθινής εικόνας του ανθρώπου. Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, αυτό βασίστηκε σ’ αυτή την εικόνα, επομένως, αν βιώνεις την εικόνα της αλήθειας, θα ικανοποιείς τον Θεό, ο Θεός θα ευαρεστηθεί όταν σε κοιτάξει, θα σε ευλογήσει, θα σου δώσει αιώνια ζωή και θα σε αφήσει να ζήσεις για πάντα. Αλλά αν δεν βιώνεις την εικόνα της αλήθειας, τότε δεν είσαι άξιος να λέγεσαι άνθρωπος και, όταν σε κοιτάξει ο Θεός, θα σκεφτεί πως δεν έχεις καθόλου από την πνοή της ζωής που σου έχει χαρίσει ο Θεός, κι ένα τέτοιο σκουπίδι Εκείνος θα το εξαλείψει. Έτσι, όταν πιστεύεις στον Θεό, οφείλεις να βιώνεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια που ο Θεός έχει χαρίσει στην ανθρωπότητα και, εν τέλει, οφείλεις να βιώνεις την πραγματικότητα του λόγου του Θεού. Αυτό σημαίνει να εκτελείς τα καθήκοντά σου. […] Αν η αλήθεια απουσιάζει από τα καθήκοντά σου, τότε δεν εκτελείς πραγματικά τα καθήκοντά σου, αλλά, αντιθέτως, είσαι επιπόλαιος, ψεύτης και απατεώνας, κάνεις απλώς τα τυπικά και απλώς ακολουθείς τη διαδικασία. Πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια όσο εκτελείς τα καθήκοντά σου —μόνο αυτό αποτελεί πραγματική εκτέλεση των καθηκόντων σου, μόνο αυτό αποτελεί εκτέλεση των καθηκόντων σου στο ενδεδειγμένο επίπεδο και μόνο αυτό σημαίνει να κατέχεις την πραγματικότητα του να είσαι άνθρωπος. Όταν εκτελείς τα καθήκοντά σου, ήδη κάνεις πράξη την αλήθεια. Όποιο κομμάτι έργου κι αν κάνεις μέσα στην εκκλησία, περιλαμβάνει το να κάνεις πράξη την αλήθεια, κι όταν κάνεις πράξη την αλήθεια, εκπληρώνεις τις ευθύνες σου, τις υποχρεώσεις σου, κι αυτό είναι το καθήκον σου, επομένως πρέπει να το εκτελείς καλά. Αυτό εννοούμε όταν λέμε πως κάνουμε πράξη την αλήθεια. Επομένως, ποια είναι η πραγματική σχέση ανάμεσα στην εκτέλεση των καθηκόντων σου και στο να κάνεις πράξη την αλήθεια; Είναι δύο διαφορετικοί τρόποι για να ερμηνεύσεις το ίδιο πράγμα. Απ’ έξω, φαίνεται σαν να εκτελείται ένα καθήκον, αλλά, στην ουσία, είναι η αλήθεια που γίνεται πράξη. Έτσι, αν δεν κατανοείς την αλήθεια όταν εκτελείς τα καθήκοντά σου, θα είσαι σε θέση να φέρεις εις πέρας ορθά το έργο σου; Δεν θα είσαι. Καταρχάς, δεν θα έχεις σαφή κατανόηση του τι σημαίνει να εκτελείς τα καθήκοντά σου ή του πώς να εκτελείς ορθά τα καθήκοντά σου. Κατά δεύτερον, θα έρθει η μέρα που θα έχεις σαφή κατανόηση, αλλά και πάλι θα αποτύχεις να εκτελέσεις ορθά τα καθήκοντά σου· και πάλι θα είναι γεμάτα λάθη. Τότε θα ανακαλύψεις πως η διάθεσή σου είναι υπερβολικά διεφθαρμένη, πως έχεις πολλά ελαττώματα στα πράγματα που κάνεις. Τότε θα ξεκινήσεις να επιδιώκεις την αλήθεια ώστε να απαλλαγείς απ’ αυτή τη διαφθορά και, μόλις απαλλαγείς απ’ αυτή και κατανοήσεις την αλήθεια, θα ξεκινήσεις να εκτελείς τα καθήκοντά σου αποτελεσματικά. Τότε θα εκτελείς τα καθήκοντά σου σωστά και ορθά, όχι μόνο κατ’ επίφαση, αλλά και στην πραγματικότητα. Αν κατέχεις την αλήθεια ενώ εκτελείς το καθήκον σου, αν δεν εκφράζεται ούτε στάλα διαφθοράς ενώ το εκτελείς, τότε θα επιτευχθούν πρέποντα αποτελέσματα στην εκτέλεσή σου κι, επιπλέον, εσύ θα έχεις κάνει πράξη την αλήθεια στο ενδεδειγμένο επίπεδο. Αυτό είναι απόλυτα αληθές. Επομένως, όποτε εκτελείς τα καθήκοντά σου, το πώς επιδιώκεις την αλήθεια είναι πολύ σημαντικό. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, τότε είναι εγγυημένο πως η εκτέλεση των καθηκόντων σου δεν θα ανταποκρίνεται στο ενδεδειγμένο επίπεδο.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή»