Σχετικά λόγια του Θεού:

Ανάμεσα στους ανθρώπους, ήμουν το Πνεύμα που δεν μπορούσαν να δουν, το Πνεύμα με το οποίο δεν μπορούσαν ποτέ να έρθουν σε επαφή. Εξαιτίας των τριών σταδίων του έργου Μου στη γη (δημιουργία του κόσμου, λύτρωση, και καταστροφή), εμφανίζομαι ανάμεσά τους σε διαφορετικές στιγμές (ποτέ δημόσια) για να κάνω το έργο Μου ανάμεσα στους ανθρώπους. Την πρώτη φορά που ήρθα ανάμεσα στους ανθρώπους ήταν κατά τη διάρκεια της Εποχής της Λύτρωσης. Φυσικά ήρθα στην εβραϊκή οικογένεια˙ γι’ αυτό οι πρώτοι που είδαν τον Θεό να έρχεται στη γη ήταν οι Εβραίοι. Ο λόγος που έκανα αυτό το έργο προσωπικά ήταν γιατί ήθελα να χρησιμοποιήσω την ενσάρκωσή Μου ως προσφορά περί αμαρτίας στο λυτρωτικό Μου έργο. Έτσι οι πρώτοι που Με είδαν ήταν οι Εβραίοι την Εποχή της Χάριτος. Ήταν η πρώτη φορά που εργάστηκα με σάρκα και οστά. Την Εποχή της Βασιλείας, το έργο Μου είναι να κατακτήσω και να οδηγήσω στην τελείωση, έτσι πάλι κάνω ποιμαντικό έργο με σάρκα και οστά. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που εργάζομαι με σάρκα και οστά. Στα τελευταία δύο στάδια του έργου, αυτό με το οποίο έρχονται οι άνθρωποι σε επαφή δεν είναι πια το αόρατο, ανέγγιχτο Πνεύμα, αλλά ένας άνθρωπος που είναι το Πνεύμα που έχει πάρει σάρκα και οστά. Έτσι, στα μάτια του ανθρώπου, πάλι γίνομαι κάποιος που δεν μοιάζει και δεν φαίνεται σαν τον Θεό. Επίσης, ο Θεός που βλέπουν οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αρσενικός αλλά και θηλυκός, που είναι ακόμα περισσότερο απίστευτο και αινιγματικό γι’ αυτούς. Ξανά και ξανά, το εξαιρετικό έργο Μου γκρεμίζει τα παλιά πιστεύω που υπήρχαν για πάρα, πάρα πολλά χρόνια. Οι άνθρωποι μένουν έκθαμβοι! Ο Θεός δεν είναι μόνο το Άγιο Πνεύμα, αυτό το Πνεύμα, το εφτάπτυχο ισχυρό Πνεύμα, αυτό το Πνεύμα που τα περιβάλλει όλα, αλλά κι ένας άνθρωπος, ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ένας εξαιρετικά κοινός άνθρωπος. Δεν είναι μόνο αρσενικού αλλά και θηλυκού γένους. Έχουν κοινό ότι γεννιούνται και οι δύο από ανθρώπους, και διαφορετικό στο ότι ο ένας συλλαμβάνεται από το Άγιο Πνεύμα κι ο άλλος γεννιέται από άνθρωπο αλλά κατάγεται κατευθείαν από το Πνεύμα. Είναι παρόμοιοι στο ότι κι οι δύο είναι ενσαρκώσεις του Θεού, υλοποιούν το έργο του Θεού και Πατέρα, και ανόμοιοι στο ότι ο ένας κάνει το έργο της λύτρωσης και ο άλλος κάνει το έργο της κατάκτησης. Και οι δύο εκπροσωπούν τον Θεό και Πατέρα, αλλά ο ένας είναι ο Κύριος της σωτηρίας γεμάτος με αγάπη, καλοσύνη κι έλεος, ενώ ο άλλος είναι ο Θεός της δικαιοσύνης γεμάτος με οργή και κρίση. Ο ένας είναι ο Απόλυτος Κυρίαρχος που θ’ αρχίσει το έργο της λύτρωσης, κι ο άλλος είναι ο δίκαιος Θεός που θα επιτύχει το έργο της κατάκτησης. Ο ένας είναι η Αρχή, και ο άλλος το Τέλος. Ο ένας είναι αναμάρτητη σάρκα, ο άλλος είναι σάρκα που ολοκληρώνει τη λύτρωση, συνεχίζει το έργο και δεν είναι ποτέ αμαρτωλός. Και οι δύο είναι το ίδιο Πνεύμα, αλλά κατοικούν σε διαφορετικές σάρκες κι έχουν γεννηθεί σε διαφορετικά μέρη. Και τους χωρίζουν αρκετές χιλιάδες χρόνια. Όμως όλο το έργο Τους συμπληρώνει το ένα το άλλο, ποτέ δεν συγκρούονται, και μπορούν να εκφραστούν με τα ίδια λόγια. Και οι δύο είναι άνθρωποι, αλλά ο ένας γεννήθηκε αγόρι και ο άλλος κορίτσι. Όλα αυτά τα πολλά χρόνια, αυτό που έχουν δει οι άνθρωποι είναι όχι μόνο το Πνεύμα κι όχι μόνο έναν άνθρωπο, αρσενικού γένους, αλλά και πολλά πράγματα που δεν συνάδουν με ανθρώπινες αντιλήψεις, κι έτσι δεν μπορούν ποτέ να Με κατανοήσουν πλήρως. Συνέχεια μισοπιστεύουν και Με μισοαμφισβητούν, σαν να υπάρχω στ’ αλήθεια αλλά σαν να είμαι κι ένα απατηλό όνειρο. Γι’ αυτό μέχρι και σήμερα, οι άνθρωποι ακόμα δεν ξέρουν τι είναι ο Θεός. Μπορείς αλήθεια να Με περιγράψεις με μια απλή πρόταση; Τολμάς στ’ αλήθεια να πεις ότι «ο Ιησούς δεν είναι άλλος από τον Θεό, κι ότι ο Θεός δεν είναι άλλος από τον Ιησού»; Είσαι στ’ αλήθεια τόσο τολμηρός ώστε να πεις ότι «ο Θεός δεν είναι άλλος από το Πνεύμα, και το Πνεύμα δεν είναι άλλο από τον Θεό»; Μπορείς άνετα να πεις ότι «ο Θεός είναι απλά κάποιος που έχει ενδυθεί τη σάρκα»; Έχεις αλήθεια το κουράγιο να δηλώσεις κατηγορηματικά ότι «Η εικόνα του Ιησού είναι απλά η σπουδαία εικόνα του Θεού»; Μπορείς να εξηγήσεις σχολαστικά τη διάθεση και την εικόνα του Θεού χρησιμοποιώντας τη δύναμη του δώρου των λέξεων; Τολμάς στ’ αλήθεια να πεις ότι «ο Θεός δημιούργησε μόνο το αρσενικό, όχι το θηλυκό γένος, κατ’ εικόνα Του»; Αν το λες αυτό, τότε καμία γυναίκα δεν θα ήταν ανάμεσά στους εκλεκτούς Μου και ακόμα λιγότερο, οι γυναίκες θα ήταν ένα είδος ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Ξέρεις πραγματικά τώρα τι είναι ο Θεός; Είναι ο Θεός άνθρωπος; Είναι ο Θεός Πνεύμα; Είναι ο Θεός στ’ αλήθεια αρσενικού γένους; Μόνο ο Ιησούς μπορεί να ολοκληρώσει το έργο που θέλω να κάνω; Αν διαλέξεις μόνο ένα από τα παραπάνω για να περιγράψεις την ουσία Μου, τότε θα ήσουν ένας υπερβολικά αδαής πιστός. Αν εργαστώ ως σάρκα και οστά μία και μόνο μία φορά, μήπως Με οριοθετείτε; Μπορείς στ’ αλήθεια να ρίξεις μια ματιά και να Με καταλάβεις πλήρως; Μπορείς στ’ αλήθεια να Με συνοψίσεις πλήρως βασιζόμενος σε αυτά που έχεις εκτεθεί σε όλη σου τη ζωή; Κι αν στις δύο ενσαρκώσεις Μου κάνω παρόμοια δουλειά, σαν τι θα Με αντιληφθείτε; Θα Με αφήσετε για πάντα καρφωμένο στον σταυρό; Μπορεί ο Θεός να είναι τόσο απλός όσο λες;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς κατανοείς εσύ τον Θεό;

Ο Ιησούς κι Εγώ προερχόμαστε από ένα Πνεύμα. Παρόλο που οι ενσαρκώσεις Μας δεν σχετίζονται, το Πνεύμα Μας είναι ένα· παρόλο που το περιεχόμενο των όσων κάνουμε και το έργο που αναλαμβάνουμε δεν είναι τα ίδια, Εμείς είμαστε όμοιοι κατ’ ουσίαν· οι ενσαρκώσεις Μας έχουν διαφορετική μορφή, αλλά αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής και στις διαφορετικές ανάγκες του έργου Μας. Οι διακονίες Μας δεν μοιάζουν, οπότε το έργο που επιτελούμε και η διάθεση που αποκαλύπτουμε στον άνθρωπο είναι επίσης διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος που αυτό που βλέπει και καταλαβαίνει τη σήμερον ημέρα ο άνθρωπος είναι διαφορετικό από εκείνο του παρελθόντος. Αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής. Μολονότι Εκείνοι είναι διαφορετικού φύλου και η μορφή της ενσάρκωσής Τους δεν είναι η ίδια, και παρόλο που δεν γεννήθηκαν μέσα στην ίδια οικογένεια, πόσο μάλλον κατά την ίδια περίοδο, το Πνεύμα Τους εξακολουθεί να είναι ένα. Μολονότι οι ενσαρκώσεις Τους δεν έχουν κοινό αίμα ούτε και οποιουδήποτε είδους συγγένεια, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι Εκείνοι αποτελούν ενσάρκωση του Θεού σε δύο διαφορετικές περιόδους. Το γεγονός ότι Εκείνοι είναι ενσαρκώσεις του Θεού, αποτελεί αδιάψευστη αλήθεια, παρόλο που δεν έχουν την ίδια γραμμή αίματος και δεν μιλάνε την ίδια ανθρώπινη γλώσσα (ο ένας ήταν άντρας που μιλούσε τη γλώσσα των Ιουδαίων και ο άλλος γυναίκα που μιλάει αποκλειστικά κινεζικά). Γι’ αυτούς τους λόγους έχουν ζήσει σε διαφορετικές χώρες για να κάνουν το έργο που επιβάλλεται να κάνει ο καθένας, καθώς και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Παρά το γεγονός ότι είναι το ίδιο Πνεύμα και κατέχονται από την ίδια ουσία, οι ενσαρκώσεις Τους δεν μοιάζουν καθόλου εξωτερικά. Το μόνο που έχουν ως κοινό είναι η ίδια ανθρώπινη φύση, όμως όσον αφορά στην εξωτερική εμφάνιση των ενσαρκώσεών Τους και τις συνθήκες της γέννησής Τους, δεν μοιάζουν. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν κανέναν αντίκτυπο στο έργο που πραγματοποιούν αντιστοίχως, ούτε στη γνώση που έχει ο άνθρωπος για Εκείνους, επειδή, στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι το ίδιο Πνεύμα και κανείς δεν μπορεί να Τους χωρίσει. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, ολόκληρο το Είναι Τους βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Πνεύματός Τους, το οποίο Τους αναθέτει διαφορετικό έργο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και τις ενσαρκώσεις Τους σε διαφορετικές γραμμές αίματος. Το Πνεύμα του Ιεχωβά δεν είναι ο πατέρας του Πνεύματος του Ιησού, και το Πνεύμα του Ιησού δεν είναι ο γιος του Πνεύματος του Ιεχωβά. Είναι ένα και το αυτό Πνεύμα. Όπως ακριβώς ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα και ο Ιησούς. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, Αυτοί είναι ένα. Αυτό ισχύει επειδή το Πνεύμα Τους είναι ένα. Ο Θεός μπορεί να κάνει το έργο του ελέους και της στοργικότητας, όπως και αυτό της δίκαιης κρίσης και της παίδευσης του ανθρώπου, καθώς και να εξαπολύει κατάρες στον άνθρωπο. Στο τέλος, μπορεί να κάνει το έργο της καταστροφής του κόσμου και της τιμωρίας των αχρείων. Δεν τα κάνει όλα αυτά μόνος Του; Δεν είναι αυτή η παντοδυναμία του Θεού; Εκείνος είχε την ικανότητα να διακηρύξει νόμους για τον άνθρωπο και να του παραδώσει εντολές, ενώ είχε επίσης την ικανότητα να οδηγήσει τους πρώτους Ισραηλίτες να ζήσουν τη ζωή τους στη γη και να τους καθοδηγήσει στο πώς να οικοδομήσουν ναούς και βωμούς, διατηρώντας όλους τους Ισραηλίτες υπό το κράτος Του. Βασιζόμενος στην εξουσία Του, έζησε επάνω στη γη μαζί με τους ανθρώπους του Ισραήλ επί δύο χιλιάδες χρόνια. Οι Ισραηλίτες δεν τολμούσαν να επαναστατήσουν εναντίον Του, όλοι σέβονταν τον Ιεχωβά και τηρούσαν τις εντολές Του. Αυτό ήταν το έργο που γινόταν με βάση την εξουσία και την παντοδυναμία Του. Τότε, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς ήρθε για να λυτρώσει όλους τους έκπτωτους ανθρώπους (κι όχι μόνο του Ισραηλίτες). Έδειχνε έλεος και στοργικότητα απέναντι στους ανθρώπους. Ο Ιησούς, τον οποίο αντίκρισε ο άνθρωπος κατά την Εποχή της Χάριτος, ήταν γεμάτος στοργικότητα και φερόταν στον άνθρωπο πάντοτε με αγάπη, καθότι είχε έρθει για να σώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία. Είχε την ικανότητα να συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων, μέχρι τη σταύρωσή Του, με την οποία λύτρωσε πλήρως την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Θεός παρουσιάστηκε στους ανθρώπους δείχνοντας έλεος και στοργικότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης των αμαρτιών για τον άνθρωπο και σταυρώθηκε για τις αμαρτίες των ανθρώπων, ώστε εκείνοι να μπορέσουν να συγχωρεθούν για πάντα. Ήταν ελεήμων, συμπονετικός, υπομονετικός και στοργικός. Και όλοι εκείνοι που ακολουθούσαν τον Ιησού κατά την Εποχή της Χάριτος προσπαθούσαν να είναι υπομονετικοί και στοργικοί απέναντι στα πάντα. Υπέφεραν επί μακρόν και ποτέ δεν αντεπιτίθεντο, ακόμα και όταν τους χτυπούσαν, τους καταριόνταν ή τους λιθοβολούσαν. Όμως, κατά το τελικό στάδιο, αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει πλέον. Το έργο του Ιησού και το έργο του Ιεχωβά δεν ήταν ακριβώς ίδια, παρόλο που Εκείνοι είχαν το ίδιο Πνεύμα. Το έργο του Ιεχωβά δεν έφερε την εποχή στο τέλος της, μα κατεύθυνε την εποχή, αναγγέλλοντας τη ζωή της ανθρωπότητας στη γη, και το σημερινό έργο είναι η κατάκτηση εκείνων που ανήκουν στα έθνη των Εθνικών, οι οποίοι έχουν διαφθαρεί βαθιά, και η καθοδήγηση όχι μόνο του εκλεκτού λαού του Θεού στην Κίνα, αλλά ολόκληρου του σύμπαντος και όλης της ανθρωπότητας. Μπορεί να σου φαίνεται ότι αυτό το έργο λαμβάνει χώρα μόνο στην Κίνα, όμως στην πραγματικότητα έχει ήδη ξεκινήσει να επεκτείνεται στο εξωτερικό. Γιατί οι ξένοι αναζητούν, ξανά και ξανά, την αληθινή οδό; Αυτό συμβαίνει επειδή το Πνεύμα κάνει ήδη έργο, και τα λόγια που εκφέρονται τώρα απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους του σύμπαντος. Έτσι, το μισό έργο είναι ήδη σε εξέλιξη. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, το Πνεύμα του Θεού έχει θέσει σε εφαρμογή αυτό το σπουδαίο έργο, και έχει κάνει, επιπλέον, διαφορετικό έργο σε διαφορετικές εποχές και σε διαφορετικά έθνη. Οι άνθρωποι της κάθε εποχής βλέπουν μια διαφορετική διάθεση του Θεού, η οποία αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο μέσα από το διαφορετικό έργο που Εκείνος πραγματοποιεί. Είναι Θεός, γεμάτος με έλεος και στοργικότητα, προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης για τον άνθρωπο και είναι ο ποιμένας του ανθρώπου, όμως είναι και η κρίση, η παίδευση και η κατάρα του ανθρώπου. Θα μπορούσε να οδηγήσει τον άνθρωπο να ζήσει στη γη επί δύο χιλιάδες χρόνια, και θα μπορούσε, επίσης, να λυτρώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα από την αμαρτία. Σήμερα, έχει επίσης την ικανότητα να κατακτήσει τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν Τον γνωρίζουν, και να τους βάλει όλους σε στάση υποταγής υπό το κράτος Του, ώστε όλοι να παραδοθούν πλήρως σ’ Εκείνον. Στο τέλος, θα ρίξει στην πυρά όλα εκείνα τα ακάθαρτα και άδικα μέσα στους ανθρώπους ανά το σύμπαν, για να τους δείξει ότι δεν είναι μόνο ένας ελεήμων και στοργικός Θεός, όχι μόνο ένας Θεός σοφίας και θαυμάτων, όχι μόνο ένας άγιος Θεός, αλλά, ακόμα περισσότερο, ένας Θεός που κρίνει τους ανθρώπους. Για τους μοχθηρούς ανθρώπους, αποτελεί πυρά, κρίση και τιμωρία, για εκείνους που πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση, αποτελεί βάσανο, εξευγενισμό και δοκιμασία, καθώς επίσης παρηγοριά, θρέψη, παροχή λόγων, αντιμετώπιση και κλάδεμα. Και για εκείνους που θα εξοντωθούν, αποτελεί τιμωρία και αντίποινα. […]

Ο Θεός δεν είναι μόνο Πνεύμα, αλλά μπορεί και να ενσαρκωθεί. Είναι, επιπλέον, ένα ένδοξο σώμα. Ο Ιησούς, παρόλο που δεν Τον έχετε δει εσείς, είχε ως αυτόπτες μάρτυρες τους Ισραηλίτες, δηλαδή τους Εβραίους εκείνου του καιρού. Στην αρχή είχε ένα σώμα από σάρκα και οστά, όμως αφότου σταυρώθηκε, έγινε το σώμα της δόξας. Είναι το Πνεύμα που περικλείει τα πάντα και μπορεί να πραγματοποιήσει έργο οπουδήποτε. Μπορεί να είναι Ιεχωβά, Ιησούς ή Μεσσίας. Στο τέλος, μπορεί να γίνει, επίσης, Παντοδύναμος Θεός. Είναι δικαιοσύνη, κρίση και παίδευση, είναι κατάρα και οργή, αλλά είναι και έλεος και στοργικότητα. Όλο το έργο που έχει πραγματοποιήσει μπορεί να Τον εκπροσωπεί. Τι είδους Θεός λες ότι είναι; Δεν μπορείς να το εξηγήσεις. Αν πραγματικά δεν μπορείς να το εξηγήσεις, δεν θα πρέπει να βγάζεις συμπεράσματα για τον Θεό. Μην καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι ο Θεός είναι πάντοτε ο Θεός του ελέους και της στοργικότητας, απλώς επειδή σε κάποιο στάδιο έφερε εις πέρας το έργο της λύτρωσης. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι είναι μόνο ένας ελεήμων και στοργικός Θεός; Αν είναι απλώς ένας ελεήμων και στοργικός Θεός, γιατί να οδηγήσει την εποχή στο τέλος της, κατά τις έσχατες ημέρες; Γιατί να στείλει τόσες συμφορές; Σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις σκέψεις των ανθρώπων, ο Θεός θα πρέπει να είναι ελεήμων και στοργικός μέχρι τέλους, έτσι ώστε να μπορέσει να σωθεί κάθε μέλος της ανθρωπότητας. Γιατί, όμως, κατά τις έσχατες ημέρες, στέλνει τόσο μεγάλες συμφορές όπως σεισμούς, λοιμούς και πείνα για να καταστρέψει αυτήν την κακή ανθρωπότητα που θεωρεί εχθρό τον Θεό; Γιατί αφήνει τον άνθρωπο να υπομένει αυτές τις συμφορές; Όσον αφορά το τι είδους Θεός είναι, κανένας από εσάς δεν τολμάει να πει και κανένας δεν μπορεί να το εξηγήσει. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι Εκείνος είναι το Πνεύμα; Τολμάς να λες ότι Εκείνος δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η ενσάρκωση του Ιησού; Και τολμάς να λες ότι είναι ένας θεός που θα σταυρώνεται για πάντα για χάρη του ανθρώπου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης

Το έργο της δεύτερης ενσάρκωσης φαίνεται στους ανθρώπους εντελώς διαφορετικό σε σχέση με την πρώτη, τόσο που οι δύο μοιάζουν να μην έχουν τίποτα κοινό και τίποτα από το έργο της πρώτης δεν μπορεί να φανεί αυτή τη φορά. Αν και το έργο της δεύτερης ενσαρκώσεως διαφέρει από αυτό της πρώτης, αυτό δεν αποδεικνύει ότι η πηγή Τους δεν είναι η ίδια. Αν η πηγή Τους είναι η ίδια εξαρτάται από τη φύση του έργου που γίνεται από τις ενσαρκώσεις και όχι από τα εξωτερικά Τους κελύφη. Κατά τα τρία στάδια του έργου Του, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί δύο φορές, ενώ και τις δύο φορές το έργο του ενσαρκωμένου Θεού εγκαινιάζει μια νέα εποχή, αναγγέλλει ένα νέο έργο· οι ενσαρκώσεις αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι αδύνατο για το ανθρώπινο μάτι να αντιληφθεί ότι οι δύο ενσαρκώσεις προέρχονται στην πραγματικότητα από την ίδια πηγή. Περιττό να ειπωθεί ότι είναι πέρα από την ικανότητα του ανθρώπινου οφθαλμού ή του ανθρώπινου νου. Αλλά στην ουσία Τους είναι ίδιες, διότι το έργο Τους προέρχεται από το ίδιο Πνεύμα. Το αν οι δύο ενσαρκώσεις προκύπτουν από την ίδια πηγή δεν μπορεί να κριθεί από την εποχή και τον χώρο όπου γεννήθηκαν ή από άλλους τέτοιους παράγοντες, αλλά από το θεϊκό έργο που εκφράζεται μέσω Αυτών. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν εκτελεί τίποτα από το έργο που έκανε ο Ιησούς, διότι το έργο του Θεού δεν προσκολλάται στην παράδοση, αλλά κάθε φορά ανοίγει ένα νέο μονοπάτι. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν έχει ως στόχο να εμβαθύνει ή να παγιώσει την εντύπωση της πρώτης στον ανθρώπινο νου, αλλά να τη συμπληρώσει και να την τελειοποιήσει, να εμβαθύνει τη γνώση του ανθρώπου για τον Θεό, να σπάσει όλους τους κανόνες που υπάρχουν στις καρδιές των ανθρώπων και να διαγράψει τις απατηλές εικόνες του Θεού που έχουν στις καρδιές τους. Μπορεί να ειπωθεί ότι καμία επιμέρους φάση του έργου του Θεού δεν μπορεί να δώσει στον άνθρωπο μια πλήρη γνώση για Εκείνον· κάθε μία δίνει μόνο ένα μέρος, όχι το σύνολο. Αν και ο Θεός έχει εκφράσει τη διάθεσή Του στο σύνολό της, λόγω των περιορισμένων ικανοτήτων κατανόησης του ανθρώπου, η γνώση για τον Θεό εξακολουθεί να παραμένει ελλιπής. Είναι αδύνατο, χρησιμοποιώντας ανθρώπινη γλώσσα, να εκφραστεί το σύνολο της διάθεσης του Θεού· πόσο μάλλον να μπορεί ένα μόνο στάδιο του έργου Του να εκφράσει πλήρως τον Θεό. Εργάζεται στη σάρκα υπό την κάλυψη της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του και κάποιος μπορεί να Τον γνωρίσει μόνο μέσω της έκφρασης της θεϊκής φύσης Του, και όχι από το σωματικό κέλυφός Του. Ο Θεός εισέρχεται στη σάρκα για να επιτρέψει στον άνθρωπο να Τον γνωρίσει με τη βοήθεια των διαφόρων έργων Του και δεν υπάρχουν δύο στάδια του έργου Του που να είναι όμοια. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να έχει μια πλήρη γνώση του έργου του Θεού στη σάρκα, κι όχι περιοριζόμενος σε μία μόνο πτυχή. Αν και το έργο των δύο ενσαρκώσεων διαφέρει, η ουσία των σαρκών και η πηγή του έργου Τους είναι ίδιες· υπάρχουν για να εκτελέσουν δύο διαφορετικά στάδια του έργου και παρουσιάζονται σε δύο διαφορετικές εποχές. Ό,τι και να συμβεί, οι ενσαρκώσεις του Θεού μοιράζονται την ίδια ουσία και την ίδια προέλευση —αυτή είναι μία αλήθεια που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η ουσία της σάρκας που κατοικείται από τον Θεό

Ήμουν κάποτε γνωστός ως Ιεχωβά. Ονομάστηκα επίσης Μεσσίας και κάποτε οι άνθρωποι Με ονόμασαν Ιησούς ο Σωτήρας, επειδή Με αγαπούσαν και Με σεβόντουσαν. Αλλά σήμερα δεν είμαι ο Ιεχωβά ή ο Ιησούς που οι άνθρωποι γνώριζαν στο παρελθόν —είμαι ο Θεός που επέστρεψε τις έσχατες ημέρες, ο Θεός που θα φέρει την εποχή στο τέλος. Εγώ είμαι ο ίδιος ο Θεός που ανέρχεται από τα πέρατα της γης, γεμάτος με όλη Μου τη διάθεση και γεμάτος εξουσία, τιμή και δόξα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί μαζί Μου, δεν Με έχουν γνωρίσει και πάντα αγνοούσαν τη διάθεσή Μου. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε ένα άτομο δεν Με έχει δει. Αυτός είναι ο Θεός που εμφανίζεται στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες, αλλά είναι κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αληθινός και πραγματικός, όπως ο καυτός ήλιος κι η φλεγόμενη φωτιά, γεμάτος με δύναμη κι εξουσία. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα κριθεί από τα λόγια Μου κι ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα εξαγνιστεί από την καύση της φωτιάς. Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα κι ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου. Αλλά τις έσχατες ημέρες, γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα καίνε όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που αποκαλύπτει όλα τα πράγματα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να δουν ότι είμαι δίκαιος Θεός, ότι είμαι ο καυτός ήλιος και η φλεγόμενη φωτιά. Αυτό έγινε ώστε όλοι να Με λατρεύουν, τον μόνο αληθινό Θεό, και να βλέπουν το αληθινό Μου πρόσωπο: δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν είμαι μόνο ο Λυτρωτής —είμαι ο Θεός όλων των πλασμάτων στον ουρανό, τη γη και τις θάλασσες.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα «λευκό σύννεφο»