Στις δύο ιστορίες που μόλις αφηγήθηκα, παρόλο που μπορεί να έχουν λίγο ασυνήθιστο περιεχόμενο και μπορεί να τις διηγήθηκα και να σας τις εξέφρασα με μοναδικό τρόπο, παρ’ όλα αυτά, ήθελα να χρησιμοποιήσω σαφή γλώσσα και μια απλή μέθοδο ώστε να μπορέσετε να συλλάβετε και να δεχθείτε κάτι πιο βαρυσήμαντο. Αυτός ήταν ο μόνος στόχος Μου. Μέσα απ’ αυτές τις μικρές ιστορίες και τις σκηνές, ήθελα να δείτε και να πιστέψετε πως ο Θεός είναι ο Άρχοντας των πάντων. Ο στόχος πίσω από την αφήγηση αυτών των ιστοριών είναι να σας επιτρέψω να δείτε και να γνωρίσετε τις απέραντες πράξεις του Θεού μέσα στα καθορισμένα όρια μιας ιστορίας. Όσο για το πότε θα επιτύχετε πλήρως αυτό το αποτέλεσμα μέσα σας, αυτό εξαρτάται από τις δικές σας εμπειρίες και την προσωπική επιδίωξή σας. Αν επιδιώκεις την αλήθεια και αν αναζητάς να γνωρίσεις τον Θεό, τότε αυτά τα πράγματα θα λειτουργήσουν σαν σταθερή και ισχυρή υπενθύμιση για σένα· θα σου επιτρέψουν να έχεις βαθύτερη επίγνωση, διαύγεια στην κατανόησή σου, και σταδιακά θα πλησιάσεις στις πραγματικές πράξεις του Θεού —μια εγγύτητα που δεν θα έχει απόσταση ή λάθος. Ωστόσο, αν δεν αναζητάς να γνωρίσεις τον Θεό, τότε εκείνες οι ιστορίες που άκουσες δεν μπορούν να σε βλάψουν καθόλου. Μπορείτε να τις θεωρείτε απλώς αληθινές ιστορίες.

Κατανοήσατε τίποτα απ’ αυτές τις δύο ιστορίες; Πρώτον, αυτές οι δύο ιστορίες διαχωρίζονται από την προηγούμενη συζήτησή μας περί του ενδιαφέροντος του Θεού για την ανθρωπότητα; Υπάρχει μια αναπόφευκτη σύνδεση; Είναι αλήθεια πως, μέσα σ’ αυτές τις δύο ιστορίες, βλέπουμε τις πράξεις του Θεού και την εμπεριστατωμένη σκέψη που αφιερώνει Αυτός σε οτιδήποτε σχεδιάζει για την ανθρωπότητα; Είναι πως ό,τι κάνει ο Θεός και όλες οι σκέψεις Του είναι προσανατολισμένες στην ύπαρξη της ανθρωπότητας; (Ναι.) Δεν είναι πασιφανής η προσεκτική σκέψη και το στοχαστικό ενδιαφέρον του Θεού για την ανθρωπότητα; Η ανθρωπότητα δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα. Ο Θεός έχει προετοιμάσει τον αέρα για τους ανθρώπους —το μόνο που χρειάζεται να κάνουν εκείνοι είναι να τον αναπνεύσουν. Τα λαχανικά και τα φρούτα που τρώνε είναι άμεσα διαθέσιμα. Από τον βορρά έως τον νότο, από την ανατολή έως τη δύση, κάθε περιοχή έχει τους δικούς της φυσικούς πόρους και διαφορετικές καλλιέργειες, και τα φρούτα και τα λαχανικά είναι προϊόν της προετοιμασίας του Θεού. Στο ευρύτερο περιβάλλον, ο Θεός έφτιαξε τα πάντα αμοιβαίως ενισχυτικά, αλληλοεξαρτώμενα, αμοιβαίως ενδυναμωτικά, αμοιβαίως συγκρουόμενα και συνυπάρχοντα. Χρησιμοποίησε αυτή τη μέθοδο κι αυτόν τον κανόνα για να διατηρήσει την επιβίωση και την ύπαρξη των πάντων και, μ’ αυτόν τον τρόπο, η ανθρωπότητα έχει ζήσει ήσυχα και ειρηνικά, κι έχει αυξηθεί και πολλαπλασιαστεί από γενιά σε γενιά μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον διαβίωσης μέχρι σήμερα. Με άλλα λόγια, ο Θεός ισορροπεί το φυσικό περιβάλλον. Αν δεν υπήρχαν η κυριαρχία και ο έλεγχος του Θεού, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να διατηρήσει και να ισορροπήσει το περιβάλλον, ακόμη κι αν είχε δημιουργηθεί από τον Θεό εξαρχής. Σε μερικά μέρη δεν υπάρχει αέρας, επομένως οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν εκεί και ο Θεός δεν θα σας επιτρέψει να πάτε εκεί. Άρα μη βγαίνετε εκτός ορίων· αυτό αποβλέπει στην προστασία της ανθρωπότητας, κι αυτά τα πράγματα είναι πολύ μυστηριώδη. Κάθε γωνιά του περιβάλλοντος, τα μήκη και τα πλάτη της γης και κάθε ζωντανός οργανισμός στη γη —και οι εν ζωή, και οι νεκροί— είναι προϊόν της προετοιμασίας του Θεού και πράγματα που σκέφτηκε διεξοδικά: Γιατί είναι απαραίτητο αυτό; Γιατί δεν είναι απαραίτητο εκείνο; Ποιος είναι ο σκοπός του να έχουμε αυτό εδώ και γιατί πρέπει να πάει εκείνο εκεί; Ο Θεός τα είχε ήδη σκεφτεί όλα αυτά διεξοδικά και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα σκέφτονται οι άνθρωποι. Υπάρχουν μερικοί ανόητοι που πάντα σκέφτονται να μετακινήσουν βουνά, αλλά, αντί να το κάνουν αυτό, γιατί δεν μετακινούνται οι ίδιοι στις πεδιάδες; Αν δεν σου αρέσουν τα βουνά, γιατί θα πήγαινες να ζήσεις δίπλα τους; Αυτό δεν είναι ανόητο; Τι θα συμβεί αν μετακινήσεις εκείνο το βουνό; Θα περάσει από μέσα ένας τυφώνας ή θα διέλθει ένα πελώριο κύμα και τα σπίτια των ανθρώπων θα καταστραφούν. Αυτή δεν θα ήταν ανόητη πράξη; Οι άνθρωποι μπορούν μονάχα να καταστρέφουν. Δεν μπορούν ούτε να διατηρήσουν το μόνο μέρος που έχουν για να ζήσουν, κι όμως θέλουν να μεριμνούν για τα πάντα. Αυτό είναι αδύνατον.

Ο Θεός επιτρέπει στον άνθρωπο να διαχειρίζεται τα πάντα και να έχει κυριότητα πάνω τους, όμως ο άνθρωπος κάνει καλή δουλειά; Η ανθρωπότητα ρέπει προς την καταστροφή· η ανθρωπότητα όχι μόνο είναι ανίκανη να διατηρήσει τα πράγματα όπως τα δημιούργησε ο Θεός, αλλά στην πραγματικότητα τα έχει καταστρέψει. Η ανθρωπότητα έχει μετατρέψει τα βουνά σε χαλάσματα, έχει πνίξει τις θάλασσες με τη γη κι έχει μετατρέψει τις πεδιάδες σε ερήμους όπου κανείς δεν μπορεί να ζήσει. Κι όμως, εκεί στην έρημο, ο άνθρωπος έχει φτιάξει βιομηχανία κι έχει χτίσει πυρηνικές βάσεις, και η καταστροφή βασιλεύει προς πάσα κατεύθυνση. Οι ποταμοί δεν είναι πια ποταμοί, η θάλασσα δεν είναι πια θάλασσα… Όταν η ανθρωπότητα παραβιάσει την ισορροπία και τους κανόνες της φύσης, η μέρα της καταστροφής και του θανάτου της δεν είναι μακριά και είναι αναπόφευκτη. Όταν έλθει η καταστροφή, θα μάθει πόσο πολύτιμη είναι η κτίση του Θεού και πόσο σημαντικά είναι όλα τους για την ανθρωπότητα. Ο άνθρωπος που ζει σ’ ένα περιβάλλον με καλό κλίμα, είναι σαν να βρίσκεται στον παράδεισο. Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν αυτήν την ευλογία, αλλά τη στιγμή που θα τα χάσουν όλα θα δουν πόσο σπάνια και πολύτιμα είναι όλα τους. Πώς θα τα έπαιρνε κανείς όλα αυτά πίσω; Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι άνθρωποι αν ο Θεός δεν ήταν πρόθυμος να τα δημιουργήσει ξανά; Τι θα μπορούσατε να κάνετε; (Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα.) Στην πραγματικότητα, υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε, είναι πολύ απλό και όταν σας πως τι είναι θα ξέρετε κατευθείαν πως είναι εφικτό. Γιατί έχει βρεθεί ο άνθρωπος στην τρέχουσα περιβαλλοντολογική δύσκολη θέση; Εξαιτίας της απληστίας και της καταστροφής από τον άνθρωπο; Αν ο άνθρωπος βάλει τέλος σ’ αυτήν την καταστροφή, δεν θα διορθωθεί σταδιακά το περιβάλλον διαβίωσης μόνο του; Αν ο Θεός δεν κάνει τίποτα, αν ο Θεός δεν επιθυμεί πια να κάνει τίποτα για την ανθρωπότητα —δηλαδή, δεν επιθυμεί να παρέμβει— η καλύτερη μέθοδος θα ήταν να σταματήσει η ανθρωπότητα αυτήν την καταστροφή και να επαναφέρει τα πράγματα στην αρχική τους κατάσταση. Το να μπει τέλος σ’ όλη αυτήν την καταστροφή, σημαίνει να μπει τέλος στη λεηλασία και το ρήμαγμα όλων των πραγμάτων που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Αυτό θα επιτρέψει τη σταδιακή βελτίωση του περιβάλλοντος στο οποίο ζει ο άνθρωπος. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, το αποτέλεσμα θα είναι η περαιτέρω καταστροφή του περιβάλλοντος, η οποία θα γίνεται όλο και πιο σοβαρή. Είναι απλή η μέθοδός Μου; Είναι απλή και εφικτή, σωστά; Όντως είναι απλή και είναι εφικτή για κάποιους, όμως είναι εφικτή για τη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων στη γη; (Δεν είναι.) Για σας, τουλάχιστον, είναι εφικτή; (Ναι.) Από πού πηγάζει το «ναι» σας; Θα μπορούσε να πει κανείς πως περιλαμβάνει την καθιέρωση μιας βάσης κατανόησης για τις πράξεις του Θεού; Θα μπορούσε να πει κανείς πως περιλαμβάνει τη συμμόρφωση με τη διακυβέρνηση και το σχέδιο του Θεού; (Ναι.) Υπάρχει τρόπος να αλλάξει όλο αυτό, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα που συζητάμε επί του παρόντος. Ο Θεός είναι υπεύθυνος για κάθε ανθρώπινη ζωή και είναι υπεύθυνος μέχρι τέλους. Ο Θεός μεριμνά για σένα, ακόμα κι αν έχεις αηδιάσει από το περιβάλλον που κατέστρεψε ο Σατανάς ή αν έχεις επηρεαστεί από τη μόλυνση ή αν έχεις δεχθεί κάποιο άλλο πλήγμα, δεν έχει σημασία· ο Θεός μεριμνά για σένα και θα σε αφήσει να συνεχίσεις να ζεις. Έχεις πίστη σ’ αυτό; (Ναι.) Ο Θεός δεν παίρνει την απώλεια της ανθρώπινης ζωής ελαφρά τη καρδία.

Έχετε φτάσει στο σημείο να νιώθετε τη σημασία του να αναγνωρίζετε τον Θεό ως την πηγή της ζωής για τα πάντα; (Μάλιστα.) Τι συναισθήματα έχετε; Μιλήστε κι εγώ θα ακούω. (Στο παρελθόν, δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ να συνδέσουμε τα βουνά, τη θάλασσα και τις λίμνες με τις ενέργειες του Θεού. Μόνο αφότου ακούσαμε τη συναναστροφή του Θεού σήμερα, κατανοήσαμε πως αυτά τα πράγματα έχουν μέσα τους τις πράξεις και τη σοφία του Θεού· βλέπουμε πως ακόμη κι όταν ο Θεός άρχισε να δημιουργεί τα πάντα, είχε ήδη εμποτίσει το καθετί με μια μοίρα και με το καλό Του θέλημα. Τα πάντα είναι αμοιβαίως ενδυναμωτικά και αλληλοεξαρτώμενα, και η ανθρωπότητα είναι ο τελικός επωφελούμενος. Αυτά που ακούσαμε σήμερα φαίνονται ιδιαίτερα πρωτότυπα και καινοτόμα, και έχουμε νιώσει πόσο πραγματικές είναι οι ενέργειες του Θεού. Στον πραγματικό κόσμο, στην καθημερινότητά μας και στις επαφές μας με τα πάντα, βλέπουμε πως έτσι έχουν τα πράγματα.) Το βλέπετε αληθινά, έτσι; Η μέριμνα του Θεού για την ανθρωπότητα δεν στερείται στερεής βάσεως· δεν εκφέρει απλώς μερικά λόγια και τέρμα. Ο Θεός κάνει τόσα πολλά· κάνει προς όφελός σου ακόμα και πράγματα που δεν βλέπεις. Ο άνθρωπος ζει σ’ αυτό το περιβάλλον, σ’ αυτό το σύμπαν που δημιούργησε ο Θεός και, μέσα σ’ αυτό, οι άνθρωποι και τα άλλα πράγματα αλληλοεξαρτώνται, όπως ακριβώς το αέριο που αποβάλλουν τα φυτά καθαρίζει τον αέρα και ωφελεί τους ανθρώπους που το εισπνέουν. Ωστόσο, μερικά φυτά είναι δηλητηριώδη για τον άνθρωπο· όμως, υπάρχουν άλλα φυτά που αποτελούν το αντίδοτο στα πρώτα. Αυτό είναι ένα από τα θαύματα της κτίσης του Θεού! Δεν συζητήσαμε αυτό το θέμα σήμερα, αντιθέτως, συζητήσαμε κυρίως την αλληλεξάρτηση του ανθρώπου και των άλλων πραγμάτων, το γεγονός πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς άλλα πράγματα. Ποια είναι η σημασία του ότι ο Θεός δημιούργησε τα πάντα; Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς άλλα πράγματα, όπως ακριβώς ο άνθρωπος χρειάζεται αέρα για να ζήσει και όπως αν σε έβαζαν στο κενό, σύντομα θα πέθαινες. Αυτή είναι μια πολύ βασική αρχή για να σου επιτρέψει να δεις πως ο άνθρωπος χρειάζεται άλλα πράγματα. Επομένως, τι είδους στάση πρέπει να διατηρεί ο άνθρωπος προς τα πάντα; Να τα εκτιμά ιδιαιτέρως, να τα προστατεύει, να τα χρησιμοποιεί αποτελεσματικά, να μην τα καταστρέφει, να μην τα σπαταλάει και να μην τα αλλάζει από καπρίτσιο, γιατί όλα τα πράγματα προέρχονται από τον Θεό, παρέχονται στην ανθρωπότητα και η ανθρωπότητα πρέπει να τα χειρίζεται με ευσυνειδησία.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ζ΄