Ο Θεός εκδηλώνει τις πράξεις Του ανάμεσα σε όλα τα πράγματα και ανάμεσα σε όλα τα πράγματα κυβερνά και ελέγχει τους νόμους για όλα τα πράγματα. Μόλις μιλήσαμε για τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός κυβερνά τους νόμους όλων των πραγμάτων καθώς επίσης και για τον τρόπον με τον οποίο μεριμνά για όλη την ανθρωπότητα και την θρέφει υπό τους νόμους αυτούς. Αυτή είναι μία πλευρά. Κατόπιν, θα μιλήσουμε για μια άλλη πλευρά, η οποία είναι ένας τρόπος τον οποίο χρησιμοποιεί ο Θεός για να έχει τον έλεγχο των πάντων. Μιλώ για τον τρόπο με τον οποίο ισορρόπησε ο Θεός τις σχέσεις ανάμεσα σε όλα τα πράγματα αφού τα δημιούργησε. Και αυτό είναι ένα αρκετά μεγάλο θέμα για σας. Η ισορροπία των σχέσεων ανάμεσα σε όλα τα πράγματα —είναι αυτό κάτι που μπορούν να επιτύχουν οι άνθρωποι; Όχι, οι άνθρωποι είναι ανίκανοι για ένα τέτοιο επίτευγμα. Οι άνθρωποι είναι ικανοί μόνο για καταστροφή. Δεν μπορούν να ισορροπήσουν τις σχέσεις ανάμεσα σε όλα τα πράγματα· δεν μπορούν να τα διαχειριστούν και τόσο μεγάλη εξουσία και δύναμη είναι πέρα από τις δυνατότητες της ανθρωπότητας. Μόνο ο ίδιος ο Θεός έχει τη δύναμη να κάνει κάτι τέτοιο. Ποιος είναι, όμως, ο στόχος του Θεού κάνοντας κάτι τέτοιο —γιατί το κάνει; Έχει και αυτό άμεση σχέση με την επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Οτιδήποτε θέλει να κάνει ο Θεός είναι απαραίτητο —δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να κάνει ή να μην κάνει. Προκειμένου να εξασφαλίσει την επιβίωση της ανθρωπότητας και να δώσει στους ανθρώπους ένα ευνοϊκό περιβάλλον για επιβίωση, υπάρχουν μερικά απαραίτητα, ζωτικής σημασίας πράγματα που Αυτός πρέπει να κάνει.

Από την κυριολεκτική σημασία της φράσης «ο Θεός ισορροπεί τα πάντα», αυτό φαίνεται να είναι ένα πολύ ευρύ θέμα. Πρώτα, παρέχει στους ανθρώπους την έννοια ότι «η ισορρόπηση όλων των πραγμάτων» αναφέρεται επίσης στην αριστοτεχνία του Θεού επί όλων των πραγμάτων. Τι σημαίνει αυτή η λέξη, «ισορροπία»; Πρώτον, η «ισορροπία» αναφέρεται στο να μην αφήνεις κάτι να βγαίνει εκτός ισορροπίας. Είναι όπως όταν χρησιμοποιούμε ζυγαριά για να ζυγίσουμε κάτι. Προκειμένου να ισορροπήσει η ζυγαριά, το βάρος στην κάθε πλευρά πρέπει να είναι το ίδιο. Ο Θεός δημιούργησε πολλά διαφορετικά είδη πραγμάτων: πράγματα σταθερά στη βάση τους, πράγματα που κινούνται, πράγματα ζωντανά, πράγματα που αναπνέουν, καθώς και πράγματα που δεν αναπνέουν. Είναι εύκολο όλα αυτά τα πράγματα να επιτύχουν μια σχέση αλληλεξάρτησης, διασύνδεσης, όπου το ένα θα ενισχύει το άλλο και θα ελέγχει το ένα το άλλο; Σίγουρα υπάρχουν αρχές σε όλα αυτά, αλλά είναι πολύ περίπλοκες, έτσι δεν είναι; Δεν είναι δύσκολο για τον Θεό, όμως για τους ανθρώπους είναι πολύ περίπλοκο ζήτημα να το μελετήσουν. Είναι μια πολύ απλή λέξη, «ισορροπία». Παρ’ όλα αυτά, εάν οι άνθρωποι τη μελετούσαν και αν οι άνθρωποι χρειαζόταν να δημιουργήσουν ισορροπία από μόνοι τους, τότε ακόμα κι αν κάθε λογής ακαδημαϊκοί δούλευαν πάνω σ’ αυτό —βιολόγοι, αστρονόμοι, φυσικοί, χημικοί ακόμα και ιστορικοί— ποιο θα ήταν το τελικό αποτέλεσμα της έρευνας; Το αποτέλεσμα θα ήταν μηδενικό. Αυτό οφείλεται στο ότι η δημιουργία των πάντων από τον Θεό είναι εντελώς απίστευτη και το ανθρώπινο γένος ποτέ δεν θα ξεκλειδώσει τα μυστικά της. Όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, καθιέρωσε αρχές μεταξύ τους, καθιέρωσε διάφορους τρόπους επιβίωσης για αμοιβαίο περιορισμό, συμπληρωματικότητα και τροφοδοσία. Αυτές οι διάφορες μέθοδοι είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες, και σίγουρα δεν είναι απλής ή μονής κατεύθυνσης. Όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το μυαλό τους, τη γνώση που έχουν αποκτήσει και τα φαινόμενα που έχουν παρατηρήσει για να επιβεβαιώσουν ή να μελετήσουν τις αρχές πίσω από τον έλεγχο του Θεού επί των πραγμάτων, αυτά τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακαλυφθούν και είναι, επίσης, πολύ δύσκολο να επιτευχθεί οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να έχουν οποιαδήποτε αποτελέσματα· είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να διατηρήσουν την ισορροπία τους, στηριζόμενοι στην ανθρώπινη σκέψη και γνώση για να κυβερνήσουν όλα τα πράγματα της δημιουργίας του Θεού. Αυτό γίνεται επειδή αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τις βασικές αρχές επιβίωσης όλων των πραγμάτων, δεν θα γνωρίζουν πώς να προστατέψουν αυτόν τον τύπο ισορροπίας. Έτσι, αν οι άνθρωποι διαχειρίζονταν και κυβερνούσαν όλα τα πράγματα, πολύ πιθανόν να κατέστρεφαν αυτήν την ισορροπία. Με το που θα καταστρεφόταν η ισορροπία, θα καταστρέφονταν και τα περιβάλλοντα επιβίωσης του ανθρώπινου γένος, και όταν θα συνέβαινε αυτό, θα ακολουθούσε μια κρίση για την επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Θα προκαλούσε καταστροφή. Αν η ανθρωπότητα ζει εν μέσω καταστροφής, ποιο θα είναι το μέλλον της; Το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί και αδύνατο να προβλεφθεί με βεβαιότητα.

Συνεπώς, πώς ισορροπεί ο Θεός τις σχέσεις μεταξύ όλων των πραγμάτων; Πρώτον, υπάρχουν κάποια μέρη στον κόσμο που είναι καλυμμένα με πάγους και χιόνι όλο τον χρόνο, ενώ σε μερικά άλλα μέρη, και οι τέσσερις εποχές είναι σαν άνοιξη και ο χειμώνας δεν έρχεται ποτέ, ενώ σε μέρη σαν κι αυτά δεν θα δεις ποτέ ούτε ελάχιστο χιόνι ούτε μια χιονονιφάδα. Εδώ μιλάμε για το ευρύτερο κλίμα, και αυτό το παράδειγμα είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο Θεός εξισορροπεί τις σχέσεις μεταξύ όλων των πραγμάτων. Ο δεύτερος τρόπος είναι ο εξής: Μια οροσειρά είναι καλυμμένη με πλούσια βλάστηση, με όλα τα είδη των φυτών να σκεπάζουν το έδαφος και τμήματα δασώδη τόσο πυκνά που όταν τα διασχίζεις δεν μπορείς ούτε καν να δεις τον ήλιο. Κοιτάζοντας όμως μια άλλη οροσειρά, δεν φυτρώνει ούτε ένα χορταράκι, υπάρχουν μόνο απανωτές στρώσεις άγονων, απεριποίητων βουνών. Στην εξωτερική εμφάνιση, και οι δύο τύποι είναι βασικά μεγάλοι σωροί χώματος που συσσωρεύονται σε βουνά, αλλά ο ένας καλύπτεται από πυκνό δάσος, ενώ ο άλλος στερείται ανάπτυξης, χωρίς ούτε ένα χορταράκι. Αυτός είναι ο δεύτερος τρόπος με τον οποίο ο Θεός εξισορροπεί τις σχέσεις μεταξύ όλων των πραγμάτων. Ο τρίτος τρόπος είναι ο εξής: Κοιτάζοντας προς τη μία κατεύθυνση, μπορεί να δεις ατελείωτα βοσκοτόπια, ένα χωράφι με πρασινάδα που κυματίζει. Κοιτάζοντας προς την άλλη, μπορεί να δεις μια έρημο μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι, άγονη, χωρίς το παραμικρό έμβιο ον μέσα στην άμμο που σφυρίζει καθώς τη φυσάει ο άνεμος, πόσο μάλλον κάποια πηγή νερού. Ο τέταρτος τρόπος είναι ο εξής: Κοιτάζοντας προς τη μία κατεύθυνση, τα πάντα είναι βυθισμένα κάτω από τη θάλασσα, αυτό το μεγάλο υδάτινο σώμα, ενώ κοιτάζοντας προς την άλλη κατεύθυνση, είναι δύσκολο να βρεις έστω και μια σταγόνα φρέσκου πηγαίου νερού. Ο πέμπτος τρόπος είναι ο εξής: Σε εκείνη την έκταση γης, το ψιλόβροχο είναι τακτικό και το κλίμα είναι ομιχλώδες και με υγρασία, ενώ σε εκείνη την άλλη έκταση γης, ένας σφοδρός ήλιος λάμπει συχνά στον ουρανό, και είναι σπάνιο να πέσει έστω και μια σταγόνα βροχής. Ο έκτος τρόπος είναι ο εξής: Σε ένα μέρος υπάρχει ένα οροπέδιο όπου ο αέρας είναι αραιός και ο άνθρωπος δυσκολεύεται να αναπνεύσει, ενώ σ’ ένα άλλο μέρος υπάρχουν βάλτοι και πεδινές εκτάσεις που λειτουργούν ως οικότοπος για διάφορους τύπους αποδημητικών πτηνών. Αυτά είναι διάφορα είδη κλίματος, ή κλίμα ή περιβάλλον που αντιστοιχεί σε διαφορετικό γεωγραφικό περιβάλλον. Δηλαδή, ο Θεός ισορροπεί τα βασικά περιβάλλοντα επιβίωσης αναφορικά με ένα ευρείας κλίμακας περιβάλλον, από το κλίμα μέχρι το γεωγραφικό περιβάλλον, και από τα διαφορετικά συστατικά του εδάφους μέχρι τον αριθμό των πηγών νερού, όλα αυτά με σκοπό να επιτευχθεί ισορροπία στον αέρα, τη θερμοκρασία και την υγρασία του κάθε περιβάλλοντος μέσα στο οποίο επιβιώνουν οι άνθρωποι. Εξαιτίας αυτών των αντιθετικών γεωγραφικών περιβαλλόντων, οι άνθρωποι έχουν σταθερό αέρα και η θερμοκρασία και η υγρασία των διαφορετικών εποχών παραμένουν σταθερές. Αυτό επιτρέπει στους ανθρώπους να συνεχίσουν να ζουν σε αυτό το είδος περιβάλλοντος επιβίωσης όπως έκαναν πάντα. Πρώτον, το ευρείας κλίμακας περιβάλλον πρέπει να εξισορροπηθεί. Αυτό γίνεται μέσω της χρησιμοποίησης διαφορετικών γεωγραφικών τοποθεσιών και σχηματισμών, καθώς επίσης και των αλλαγών μεταξύ διαφορετικών κλιμάτων που τους επιτρέπουν να περιορίζουν και να ελέγχουν το ένα το άλλο με σκοπό να επιτευχθεί η ισορροπία που θέλει ο Θεός και που απαιτεί το ανθρώπινο γένος. Μιλώ από την οπτική του ευρείας κλίμακας περιβάλλοντος.

Τώρα θα μιλήσουμε για τις επιμέρους λεπτομέρειες, όπως η βλάστηση. Πώς επιτυγχάνεται η ισορροπία της; Δηλαδή, πώς μπορεί να δοθεί στη βλάστηση η δυνατότητα να συνεχίσει να επιβιώνει μέσα σ’ ένα ισορροπημένο περιβάλλον επιβίωσης; Η απάντηση είναι μέσω της διαχείρισης του κύκλου ζωής, του ρυθμού ανάπτυξης και αναπαραγωγής των διαφόρων ειδών φυτών για να προστατευτεί το περιβάλλον επιβίωσής της. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα μικροσκοπικά χορταράκια —την άνοιξη βλασταίνουν, το καλοκαίρι ανθίζουν και το φθινόπωρο καρποφορούν. Ο καρπός πέφτει στο έδαφος. Την επόμενη χρονιά, ο σπόρος από τον καρπό βλασταίνει και συνεχίζει σύμφωνα με τους ίδιους νόμους. Ο κύκλος ζωής του γρασιδιού είναι πολύ μικρός· κάθε σπόρος πέφτει στο έδαφος, βγάζει ρίζες και βλαστάρια, ανθίζει και παράγει καρπούς, και το σύνολο της διαδικασίας ολοκληρώνεται μετά από μόλις τρεις εποχές —την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Όλων των ειδών τα δένδρα έχουν επίσης τον δικό τους κύκλο ζωής και διαφορετικές περιόδους βλάστησης και καρποφορίας. Μερικά δένδρα πεθαίνουν μετά από μόλις 30 με 50 χρόνια —αυτός είναι ο κύκλος ζωής τους. Αλλά οι καρποί τους πέφτουν στο έδαφος και με τη σειρά τους βγάζουν ρίζες και βλαστάρια, λουλούδια και καρποφορούν, και ζουν για άλλα 30 με 50 χρόνια. Αυτός είναι ο ρυθμός επανεμφάνισής τους. Ένα γέρικο δένδρο πεθαίνει κι ένα νεαρό δένδρο φυτρώνει· γι’ αυτό μπορείς πάντα να βλέπεις δένδρα να φυτρώνουν στο δάσος. Όμως κι αυτά έχουν τον κανονικό τους κύκλο και τις κανονικές τους διαδικασίες γέννησης και θανάτου. Μερικά δένδρα μπορούν να ζήσουν πάνω από χίλια χρόνια, και μερικά μπορούν να ζήσουν ακόμα και τρεις χιλιάδες χρόνια. Δεν έχει σημασία τι τύπος είναι το φυτό ή πόσο μεγάλος είναι ο κύκλος της ζωής του, σε γενικές γραμμές, ο Θεός διαχειρίζεται την ισορροπία του βάσει της διάρκειας της ζωής του, της ικανότητάς του για αναπαραγωγή, της ταχύτητας και της συχνότητας αναπαραγωγής του και της ποσότητας και του ρυθμού νέων βλαστών που παράγει. Αυτό επιτρέπει στα φυτά, από τα χορτάρια μέχρι τα δένδρα, να μπορούν να συνεχίζουν να ευημερούν και να μεγαλώνουν μέσα σ’ ένα ισορροπημένο οικολογικό περιβάλλον. Έτσι, όταν βλέπεις ένα δάσος στη γη, όλα όσα φυτρώνουν μέσα σε αυτό, χορτάρια και δέντρα, αναπαράγονται διαρκώς και μεγαλώνουν σύμφωνα με τους δικούς τους νόμους. Δεν χρειάζονται καμιά επιπρόσθετη εργασία ή βοήθεια από την ανθρωπότητα. Μόνο και μόνο επειδή έχουν αυτού του είδους την ισορροπία καταφέρνουν να διατηρούν το δικό τους περιβάλλον επιβίωσης. Μόνο και μόνο επειδή έχουν ένα κατάλληλο περιβάλλον επιβίωσης καταφέρνουν τα δάση και οι βοσκότοποι του κόσμου να συνεχίσουν να επιβιώνουν στη γη. Η ύπαρξή τους θρέφει γενιές και γενιές ανθρώπων καθώς επίσης γενιές και γενιές όλων των ειδών των έμβιων όντων με οικότοπους στα δάση και τους βοσκότοπους —πουλιά και θηρία, έντομα και όλων των ειδών τους μικροοργανισμούς.

Ο Θεός επίσης ελέγχει την ισορροπία μεταξύ όλων των ειδών των ζώων. Πώς ελέγχει αυτήν την ισορροπία; Είναι παρόμοια με των φυτών —Αυτός διαχειρίζεται την ισορροπία τους και καθορίζει τους αριθμούς τους βάσει της ικανότητάς τους να αναπαράγονται, της ποσότητας και της συχνότητας αναπαραγωγής τους και των ρόλων που διαδραματίζουν μέσα στο ζωικό βασίλειο. Για παράδειγμα, τα λιοντάρια τρώνε ζέβρες, έτσι αν ο αριθμός των λιονταριών υπερέβαινε τον αριθμό των ζεβρών, ποια θα ήταν η μοίρα των ζεβρών; Θα εξαφανίζονταν. Κι αν οι ζέβρες παρήγαγαν πολύ λιγότερους απογόνους από τα λιοντάρια, ποια θα ήταν η μοίρα τους; Επίσης, θα εξαφανίζονταν. Έτσι, ο αριθμός των ζεβρών πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό των λιονταριών. Αυτό γίνεται επειδή οι ζέβρες δεν υπάρχουν μόνο για τον εαυτό τους, αλλά υπάρχουν, επίσης, για τα λιοντάρια. Θα μπορούσατε, επίσης, να το θέσετε και ως εξής: Κάθε ζέβρα είναι ένα μέρος του συνόλου των ζεβρών, αλλά είναι επίσης και τροφή στο στόμα των λιονταριών. Η ταχύτητα αναπαραγωγής των λιονταριών δεν μπορεί να υπερβεί ποτέ αυτή των ζεβρών, κι έτσι οι αριθμοί τους δεν μπορεί ποτέ να είναι μεγαλύτεροι από τους αριθμούς των ζεβρών. Μόνο έτσι μπορεί να είναι εγγυημένη η πηγή τροφής των λιονταριών. Έτσι, παρόλο που τα λιοντάρια είναι φυσικοί εχθροί των ζεβρών, οι άνθρωποι συχνά βλέπουν τα δύο είδη να ξεκουράζονται με άνεση στην ίδια περιοχή. Οι ζέβρες δεν θα μειωθούν ποτέ σε αριθμό ούτε θα εξαφανιστούν επειδή τα λιοντάρια τις κυνηγούν και τις τρώνε, και τα λιοντάρια ποτέ δεν θα αυξηθούν σε αριθμό εξαιτίας της θέσης τους ως «βασιλείς». Αυτήν την ισορροπία την όρισε ο Θεός πριν από πολύ καιρό. Δηλαδή, ο Θεός θέσπισε νόμους ισορροπίας ανάμεσα σε όλα τα ζώα έτσι ώστε να μπορούν να επιτύχουν αυτό το είδος ισορροπίας, και αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι βλέπουν συχνά. Τα λιοντάρια είναι οι μόνοι φυσικοί εχθροί της ζέβρας; Όχι, και οι κροκόδειλοι τρώνε ζέβρες. Οι ζέβρες φαίνονται να είναι ένα ιδιαίτερα αβοήθητο είδος ζώων. Δεν έχουν την αγριότητα των λιονταριών, κι όταν έρχονται αντιμέτωπες με ένα λιοντάρι, αυτόν τον φοβερό εχθρό, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τρέξουν. Δεν έχουν καν τη δύναμη να αντισταθούν. Όταν δεν μπορούν να ξεπεράσουν σε ταχύτητα το λιοντάρι, μπορούν απλώς να παραιτηθούν και να φαγωθούν από αυτό. Αυτό το βλέπουμε συχνά στο ζωικό βασίλειο. Τι συναισθήματα και σκέψεις έχετε όταν βλέπετε ένα τέτοιο πράγμα; Λυπόσαστε τη ζέβρα; Απεχθάνεστε το λιοντάρι; Οι ζέβρες φαίνονται τόσο όμορφες! Αλλά τα λιοντάρια, διαρκώς τις τρώνε αχόρταγα με τα μάτια τους. Και σαν ανόητες, οι ζέβρες δεν τρέχουν μακριά. Βλέπουν το λιοντάρι να τις περιμένει κάτω από τη δροσερή σκιά ενός δένδρου. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να έρθει και να τις φάει. Το ξέρουν αυτό ενδόμυχα, αλλά και πάλι δεν θα εγκαταλείψουν αυτό το κομμάτι γης. Αυτό είναι κάτι το θαυμαστό, ένα θαυμαστό πράγμα το οποίο εκδηλώνει τον προκαθορισμό και τη διακυβέρνηση του Θεού. Λυπάσαι γι’ αυτήν τη ζέβρα αλλά δεν μπορείς να τη σώσεις, και απεχθάνεσαι το λιοντάρι αλλά δεν μπορείς να το καταστρέψεις. Η ζέβρα είναι τροφή που προετοίμασε ο Θεός για το λιοντάρι, όμως όσες ζέβρες και να τρώνε τα λιοντάρια, αυτές δεν θα εξαλειφθούν. Ο αριθμός των μικρών που γεννούν τα λιοντάρια είναι πολύ μικρός, και αναπαράγονται πολύ αργά, έτσι όσες ζέβρες και να φάνε, ο αριθμός τους δεν θα ξεπεράσει ποτέ αυτόν των ζεβρών. Σε αυτό, υπάρχει ισορροπία.

Ποιος είναι ο στόχος του Θεού διατηρώντας αυτού του είδους την ισορροπία; Έχει να κάνει με τα περιβάλλοντα επιβίωσης των ανθρώπων καθώς και με την επιβίωση της ανθρωπότητας. Αν οι ζέβρες ή οποιαδήποτε παρόμοια λεία του λιονταριού —ελάφια ή άλλα ζώα— αναπαράγονταν πολύ αργά και ο αριθμός των λιονταριών αυξανόταν δραστικά, τι είδους κίνδυνο θα αντιμετώπιζαν τα ανθρώπινα όντα; Τα λιοντάρια που τρώνε τη λεία τους είναι φυσιολογικό φαινόμενο, αλλά το λιοντάρι που τρώει έναν άνθρωπο είναι τραγωδία. Αυτή η τραγωδία δεν είναι κάτι προκαθορισμένο από τον Θεό, δεν είναι κάτι που συμβαίνει υπό τη διακυβέρνησή Του, πόσο μάλλον κάτι που έχει επιφέρει στην ανθρωπότητα. Μάλλον είναι κάτι που οι άνθρωποι επέφεραν στον εαυτό τους. Έτσι, όπως το βλέπει ο Θεός, η ισορροπία ανάμεσα σε όλα τα πράγματα είναι κριτικής σημασίας για την επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Είτε είναι φυτά ή ζώα, τίποτα δεν μπορεί να χάσει τη σωστή ισορροπία του. Τα φυτά, τα ζώα, τα βουνά και οι λίμνες —ο Θεός έχει προετοιμάσει ένα εύρυθμο οικολογικό περιβάλλον για την ανθρωπότητα. Μόνο όταν οι άνθρωποι έχουν αυτό το είδος οικολογικού περιβάλλοντος —ένα ισορροπημένο περιβάλλον— είναι εξασφαλισμένη η επιβίωσή τους. Αν τα δένδρα ή το γρασίδι δεν μπορούσαν να αναπαραχθούν ή η ταχύτητα αναπαραγωγής τους ήταν πολύ αργή, δεν θα έχανε το έδαφος την υγρασία του; Αν έχανε το έδαφος την υγρασία του, θα εξακολουθούσε να είναι υγιές; Αν το έδαφος έχανε τη βλάστησή του και την υγρασία του, θα διαβρωνόταν πολύ γρήγορα και στη θέση του θα σχηματιζόταν άμμος. Όταν θα χειροτέρευε το έδαφος, το περιβάλλον επιβίωσης των ανθρώπων επίσης θα καταστρεφόταν. Πολλές συμφορές θα συνόδευαν αυτήν την καταστροφή. Χωρίς αυτήν την οικολογική ισορροπία, χωρίς αυτόν τον τύπο οικολογικού περιβάλλοντος, οι άνθρωποι συχνά θα υπέφεραν από συμφορές λόγω της ανισορροπίας μεταξύ όλων των πραγμάτων. Για παράδειγμα, όταν υπάρχει περιβαλλοντική ανισορροπία που οδηγεί στην καταστροφή του οικολογικού περιβάλλοντος των βατράχων, μαζεύονται όλοι μαζί, αυξάνονται ραγδαία οι αριθμοί τους και οι άνθρωποι βλέπουν ακόμα και μεγάλους αριθμούς βατράχων να διασχίζουν τους δρόμους των πόλεων. Αν μεγάλοι αριθμοί βατράχων καταλάμβαναν το περιβάλλον επιβίωσης των ανθρώπων, πώς θα ονομαζόταν αυτό; Συμφορά. Γιατί θα ονομαζόταν συμφορά; Αυτά τα μικρά ζώα που είναι ωφέλιμα για τους ανθρώπους είναι χρήσιμα για τους ανθρώπους όταν παραμένουν σ’ ένα μέρος που είναι κατάλληλο γι’ αυτά· μπορούν να διατηρήσουν την ισορροπία του περιβάλλοντος επιβίωσης του ανθρώπου. Αν, όμως, αποβούν καταστροφικά, θα έχουν αρνητικές συνέπειες για την ευταξία της ζωής των ανθρώπων. Όλα τα πράγματα κι όλα τα στοιχεία που φέρνουν μαζί τους οι βάτραχοι στα σώματά τους μπορούν να επιδράσουν στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων. Μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στο να προσβληθούν τα όργανα του σώματος των ανθρώπων —αυτό είναι ένα είδος συμφοράς. Ένα άλλο είδος συμφοράς, που οι άνθρωποι βιώνουν συχνά, είναι η εμφάνιση μεγάλου αριθμού ακρίδων. Δεν είναι συμφορά αυτό; Ναι, είναι στ’ αλήθεια τρομακτική συμφορά. Δεν έχει σημασία πόσο ικανοί μπορεί να είναι οι άνθρωποι —οι άνθρωποι μπορούν να φτιάξουν αεροπλάνα, κανόνια και ατομικές βόμβες— όταν εισβάλλουν οι ακρίδες, τι λύση έχει η ανθρωπότητα; Μπορούν να χρησιμοποιήσουν κανόνια εναντίον τους; Μπορούν να τις πυροβολήσουν με πολυβόλα; Όχι, δεν μπορούν. Μπορούν τότε να ψεκάσουν με εντομοκτόνα για να τις διώξουν; Ούτε αυτό είναι εύκολο έργο. Τι έρχονται να κάνουν αυτές οι μικροσκοπικές ακρίδες; Συγκεκριμένα, τρώνε σοδειές και σιτηρά. Όπου πηγαίνουν οι ακρίδες, οι σοδειές αφανίζονται ολοσχερώς. Σε περίοδο εισβολής των ακρίδων, όλη η τροφή στην οποία βασίζονται οι αγρότες για ένα ολόκληρο έτος μπορεί να καταστραφεί εντελώς από τις ακρίδες εν ριπή οφθαλμού. Για τους ανθρώπους, η άφιξη των ακρίδων δεν είναι μόνο μια ενόχληση —είναι συμφορά. Έτσι, γνωρίζουμε ότι η εμφάνιση ενός μεγάλου αριθμού ακρίδων είναι μια μορφή συμφοράς, μα τι ισχύει για τα ποντίκια; Αν δεν υπάρχουν καθόλου αρπακτικά πτηνά για να φάνε τα ποντίκια, τότε αυτά θα πολλαπλασιαστούν ραγδαία, πιο ραγδαία απ’ ό,τι φαντάζεστε. Κι αν τα ποντίκια εξαπλωθούν ανεξέλεγκτα, μπορούν οι άνθρωποι να έχουν μια καλή ζωή; Τι είδους κατάσταση θα αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι; (Μια επιδημία.) Αλλά πιστεύετε ότι μια επιδημία θα ήταν η μόνη συνέπεια; Τα ποντίκια θα μασουλήσουν τα πάντα και θα ροκανίσουν ακόμα και το ξύλο. Αν υπάρχουν μόνο δύο ποντίκια σ’ ένα σπίτι, θα είναι μια ενόχληση για όλους όσοι ζουν εκεί. Μερικές φορές κλέβουν λάδι και το τρώνε, και μερικές φορές τρώνε ψωμί ή δημητριακά. Κι όσα δεν τα τρώνε, απλώς τα ροκανίζουν και τα κάνουν χάλια. Μασουλάνε ρούχα, παπούτσια, έπιπλα —μασουλάνε τα πάντα. Μερικές φορές ανεβαίνουν στο ντουλάπι της κουζίνας —μπορούν τα πιάτα εκείνα να ξαναχρησιμοποιηθούν αφότου τα περπάτησαν τα ποντίκια; Ακόμα κι αν τα απολυμάνεις και πάλι δεν θα νιώθεις άνετα, οπότε απλώς τα πετάς. Τέτοιες ενοχλήσεις προκαλούν τα ποντίκια στους ανθρώπους. Παρόλο που τα ποντίκια είναι μικροσκοπικά πλάσματα, οι άνθρωποι δεν έχουν τρόπο να τα αντιμετωπίσουν και αντιθέτως πρέπει απλά να ανέχονται τις λεηλασίες τους. Ένα και μόνο ζευγάρι ποντίκια αρκεί να προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση, πόσο μάλλον μια ολόκληρη ορδή ποντικιών. Αν ο αριθμός τους διογκωνόταν και κατέληγαν σε συμφορά, οι συνέπειες θα ήταν ασύλληπτες. Ακόμη και πλάσματα τόσο μικροσκοπικά όσο τα μυρμηγκάκια θα μπορούσαν να γίνουν συμφορά. Αν γινόταν αυτό, η ζημιά που θα προκαλούσαν στο ανθρώπινο γένος δεν θα ήταν αμελητέα. Τα μυρμήγκια μπορούν να προκαλέσουν τέτοια ζημιά στα σπίτια, που να φτάσουν στο σημείο να καταρρεύσουν. Η δύναμή τους δεν πρέπει να παραβλέπεται. Δεν θα ήταν τρομακτικό αν διάφορα είδη πουλιών δημιουργούσαν μια συμφορά; (Ναι.) Για να το θέσω αλλιώς, όποτε τα ζώα ή τα έμβια όντα, ανεξαρτήτως είδους, χάνουν την ισορροπία τους, θα αναπτύσσονται, θα αναπαράγονται και θα ζουν σε ανώμαλο πεδίο, σε άτακτο πεδίο. Αυτό θα επέφερε ασύλληπτες συνέπειες για την ανθρωπότητα. Δεν θα είχε επίδραση μόνο στη ζωή και την επιβίωση των ανθρώπων, αλλά θα επέφερε συμφορές και στο ανθρώπινο γένος, ακόμα και σε σημείο οι άνθρωποι να υποφέρουν τη μοίρα ολοσχερής εξόντωσης και εξαφάνισης.

Όταν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα, χρησιμοποίησε κάθε είδους μέθοδο και τρόπο για να τα ισορροπήσει, για να ισορροπήσει τις συνθήκες διαβίωσης των βουνών και των λιμνών, των φυτών και όλων των ειδών ζώων, πουλιών και εντόμων. Ο στόχος Του ήταν να επιτρέψει σε όλα τα είδη των έμβιων όντων να ζήσουν και να πολλαπλασιαστούν υπό τους νόμους που είχε θεσπίσει. Κανένα από τα πράγματα της δημιουργίας δεν μπορεί να βγει εκτός του πλαισίου αυτών των νόμων και οι νόμοι δεν μπορούν να παραβιαστούν. Οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν και να πολλαπλασιαστούν με ασφάλεια, η μια γενιά μετά την άλλη, μόνο μέσα σε αυτού του τύπου το βασικό περιβάλλον. Αν οποιοδήποτε έμβιο ον ξεπεράσει την ποσότητα ή το πεδίο που έχει ορίσει ο Θεός, ή αν ξεπεράσει τους ρυθμούς ανάπτυξης, τη συχνότητα αναπαραγωγής ή τον αριθμό που ορίστηκε από Αυτόν, το περιβάλλον επιβίωσης του ανθρώπινου γένους θα μπορούσε να πληγεί από διάφορες βαθμίδες καταστροφής. Και ταυτόχρονα, θα απειλείτο η επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Αν ένας τύπος έμβιου όντος είναι πολύ μεγάλος αριθμητικά, θα κλέψει την τροφή των ανθρώπων, θα καταστρέψει τις πηγές νερού των ανθρώπων και θα ρημάξει τις πατρίδες τους. Με αυτόν τον τρόπο, η αναπαραγωγή ή η κατάσταση επιβίωσης των ανθρώπων θα δεχόταν άμεσα επιδράσεις. Για παράδειγμα, το νερό είναι πολύ σημαντικό για όλα τα πράγματα. Αν υπάρχουν πάρα πολλά ποντίκια, μυρμήγκια, ακρίδες, βάτραχοι ή κάθε είδους άλλα ζώα, θα πίνουν περισσότερο νερό. Καθώς θα αυξάνεται η ποσότητα νερού που θα πίνουν, το πόσιμο νερό και οι πηγές νερού των ανθρώπων μέσα σε αυτό το καθορισμένο πεδίο πηγών πόσιμου νερού και υδατικών περιοχών θα μειώνονται και θα αντιμετωπίζουν ελλείψεις νερού. Αν καταστραφεί, μολυνθεί ή κοπεί το πόσιμο νερό των ανθρώπων, επειδή όλων των ειδών τα ζώα έχουν αυξηθεί αριθμητικά, σε ένα τέτοιου είδους αντίξοο περιβάλλον επιβίωσης, η επιβίωση του ανθρώπινου γένους θα απειληθεί σοβαρά. Αν μόνο ένας τύπος ή αρκετοί τύποι έμβιων όντων υπερβαίνουν τους κανονικούς αριθμούς τους, τότε ο αέρας, η θερμοκρασία, η υγρασία, ακόμα και η σύσταση του αέρα στον χώρο επιβίωσης του ανθρώπινου γένους θα δηλητηριαστεί και θα καταστραφεί σε διάφορους βαθμούς. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, η επιβίωση των ανθρώπων και η μοίρα τους θα υπόκεινται επίσης στις απειλές που θέτουν αυτοί οι οικολογικοί παράγοντες. Έτσι, αν χαθούν αυτές οι ισορροπίες, ο αέρας που αναπνέουν οι άνθρωποι θα καταστραφεί, το νερό που πίνουν θα μολυνθεί και οι θερμοκρασίες που χρειάζονται επίσης θα αλλάξουν και θα δεχθούν ποικίλων βαθμών επιδράσεις. Αν συμβεί αυτό, τα περιβάλλοντα επιβίωσης τα οποία ανήκουν εγγενώς στην ανθρωπότητα θα υποστούν τεράστιες επιδράσεις και προκλήσεις. Σε αυτό το σενάριο όπου τα βασικά περιβάλλοντα επιβίωσης των ανθρώπων έχουν καταστραφεί, ποια θα ήταν η μοίρα κι η προοπτική της ανθρωπότητας; Αυτό είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα! Επειδή ο Θεός γνωρίζει για ποιον λόγο υπάρχει καθένα από τα πράγματα της δημιουργίας για χάρη της ανθρωπότητας, τον ρόλο που έχει το κάθε είδος πράγματος που Αυτός δημιούργησε, το είδος της επίδρασης που έχει το κάθε πράγμα στην ανθρωπότητα και τον βαθμό στον οποίο ωφελεί την ανθρωπότητα, επειδή υπάρχει ένα σχέδιο για όλα αυτά στην καρδιά του Θεού και Αυτός διαχειρίζεται κάθε πτυχή όλων των πραγμάτων που δημιούργησε, γι’ αυτό, κάθε πράγμα που κάνει είναι τόσο σημαντικό και απαραίτητο για την ανθρωπότητα. Έτσι, από τώρα και στο εξής, κάθε φορά που θα παρατηρείς κάποιο οικολογικό φαινόμενο ανάμεσα σε όλα τα πράγματα της δημιουργίας του Θεού ή κάποιον φυσικό νόμο να εκτυλίσσεται ανάμεσα σε όλα τα πράγματα της δημιουργίας του Θεού, δεν θα αμφιβάλλεις πλέον για την αναγκαιότητα κάθε πράγματος που δημιούργησε ο Θεός. Δεν θα χρησιμοποιείς πλέον αδαή λόγια για να κάνεις αυθαίρετες κρίσεις για τις διευθετήσεις του Θεού για όλα τα πράγματα και τους διάφορους τρόπους παροχών Του για την ανθρωπότητα. Ούτε θα βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα για τους νόμους του Θεού για όλα τα πράγματα της δημιουργίας Του. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα;

Τι είναι όλα αυτά που μόλις συζητήσαμε; Σκέψου το για μια στιγμή. Ο Θεός έχει τη δική Του πρόθεση για κάθε πράγμα που κάνει. Παρόλο που η πρόθεσή Του είναι ακατανόητη για τους ανθρώπους, είναι πάντα άρρηκτα και ισχυρά συνδεδεμένη με την επιβίωση της ανθρωπότητας. Είναι απολύτως απαραίτητη. Αυτό ισχύει γιατί ο Θεός δεν έχει κάνει ποτέ κάτι μάταιο. Οι αρχές πίσω από κάθε πράγμα που κάνει είναι εμποτισμένες με το σχέδιό Του και τη σοφία Του. Ο στόχος και η πρόθεση πίσω από αυτό το σχέδιο είναι η προστασία των ανθρώπων, να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποτρέψουν την καταστροφή, τις λεηλασίες άλλων έμβιων όντων και οποιαδήποτε βλάβη προκαλείται στους ανθρώπους από οποιοδήποτε πράγμα της δημιουργίας του Θεού. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι οι πράξεις του Θεού που είδαμε στο πλαίσιο αυτού του θέματος αποτελούν έναν ακόμη τρόπο με τον οποίο ο Θεός μεριμνά για την ανθρωπότητα; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, μέσω αυτών των πράξεων, ο Θεός θρέφει και καθοδηγεί τους ανθρώπους; (Ναι.) Υπάρχει στενή σχέση μεταξύ αυτού του θέματος και της κεντρικής ιδέας της συναναστροφής μας: «Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα»; (Ναι.) Υπάρχει μια πολύ στενή σχέση και αυτό το θέμα είναι μια πτυχή του. Πριν μιλήσουμε γι’ αυτά τα θέματα, οι άνθρωποι είχαν μια ασαφή εικόνα στη φαντασία τους για τον Θεό, για τον ίδιο τον Θεό και τις πράξεις Του —στερούνταν πραγματικής κατανόησης. Ωστόσο, όταν μαθαίνουν οι άνθρωποι για τις πράξεις Του και τα πράγματα που Αυτός έχει κάνει, μπορούν να καταλάβουν και να κατανοήσουν τις αρχές αυτών που κάνει ο Θεός και μπορούν να αποκτήσουν κατανόηση γι’ αυτά και να τα προσεγγίσουν. Παρόλο που στην καρδιά του Θεού υπάρχουν όλα τα είδη των πολύ περίπλοκων θεωριών, αρχών και κανόνων κάθε φορά που κάνει οτιδήποτε, όπως το να δημιουργεί και να κυβερνά όλα τα πράγματα, δεν είναι δυνατόν να αποκτήσετε κατανόηση στις καρδιές σας ότι αυτές είναι οι πράξεις του Θεού και ότι είναι όσο πιο πρακτικές γίνεται, μόνο και μόνο με το να σας αφήσουμε να μάθετε για ένα μόνο μέρος τους κατά τη συναναστροφή; (Ναι.) Τότε πώς διαφέρει η σημερινή σας κατανόηση του Θεού από την προηγούμενη; Διαφέρει στην ουσία. Πριν, η κατανόησή σας ήταν υπερβολικά κενή, υπερβολικά ασαφής, αλλά τώρα η κατανόησή σας περιέχει μεγάλο ποσοστό συγκεκριμένων στοιχείων που ταιριάζουν με τις πράξεις του Θεού, που ταιριάζουν με αυτό που έχει και είναι ο Θεός. Συνεπώς, ό,τι είπα αποτελεί υπέροχο εκπαιδευτικό υλικό για να κατανοήσετε τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Θ΄