Απόσπασμα 66

Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου διάκριση και ακολουθούν τον οποιοδήποτε ηγέτη. Έτσι, μαθαίνουν να έχουν καλή συμπεριφορά όταν οι ηγέτες είναι καλοί άνθρωποι, και κακή συμπεριφορά όταν οι ηγέτες είναι κακοί· μαθαίνουν ανάλογα με τον οποιονδήποτε ακολουθούν. Όταν ακολουθούν απίστους, μιμούνται δαιμόνια· όταν ακολουθούν όσους πιστεύουν στον Θεό, μαθαίνουν να μοιάζουν με ανθρώπους. Δεν δίνουν σημασία στο να κατανοήσουν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη, αλλά μόνο ακολουθούν τους άλλους και τους μιμούνται τυφλά. Ακούνε όποιον θέλουν. Μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να κατανοήσει την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Όποιοι δεν κατανοούν την αλήθεια δεν θα αλλάξουν ποτέ πραγματικά. Εξωτερικά πράγματα όπως τη γνώση και το δόγμα, την ανθρώπινη συμπεριφορά και τον τρόπο ομιλίας, τα μαθαίνουν από τους άλλους. Όμως η αλήθεια και ζωή μπορούν να αποκτηθούν μόνο από τα λόγια και το έργο του Θεού· ποτέ από διάσημους ή σπουδαίους ανθρώπους. Πώς πρέπει να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού οι πιστοί; Αυτό συνδέεται άμεσα με το βασικό ερώτημα του αν κάποιος μπορεί να κατανοήσει και να κερδίσει την αλήθεια ή όχι. Πρέπει να υπάρχει ένα ορθό μονοπάτι όσον αφορά το πώς τρώνε και πίνουν τον λόγο του Θεού οι πιστοί: Στην εκκλησιαστική τους ζωή και ενώ εκτελούν το καθήκον τους, πρέπει να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού που αφορά τα προβλήματα της καθημερινής ζωής, και έτσι να τα επιλύουν. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να κατανοήσει κανείς την αλήθεια. Αν, όμως, κατανοούν την αλήθεια, αλλά δεν την κάνουν πράξη, δεν θα μπορέσουν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Κάποιοι άνθρωποι έχουν καλό επίπεδο, αλλά δεν αγαπούν την αλήθεια· παρόλο που μπορούν να την κατανοήσουν ως ένα βαθμό, δεν την κάνουν πράξη. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα; Η κατανόηση της αλήθειας δεν είναι τόσο απλή όσο η κατανόηση των δογμάτων. Για να κατανοήσεις την αλήθεια πρέπει πρώτα να μάθεις πώς να τρως και να πίνεις τον λόγο του Θεού. Για παράδειγμα, δείτε πώς τρώει και πίνει κανείς ένα χωρίο που αφορά την αγάπη για τον Θεό. Τα λόγια του Θεού λένε: «Η “αγάπη”, όπως αποκαλείται, αναφέρεται σ’ ένα συναίσθημα που είναι αγνό και αψεγάδιαστο, για το οποίο χρησιμοποιείς την καρδιά σου για να αγαπάς, να νιώθεις και να νοιάζεσαι για τους άλλους. Στην αγάπη δεν υπάρχουν προϋποθέσεις, δεν υπάρχουν φραγμοί, ούτε κι απόσταση. Στην αγάπη δεν υπάρχει καχυποψία, ούτε δόλος, ούτε πονηρία. Στην αγάπη δεν υπάρχει κανένα εμπόριο και τίποτε το ακάθαρτο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί). Έτσι ορίζει ο Θεός την αγάπη και αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά ποιον πρέπει να αγαπάς; Τον άντρα και τη γυναίκα σου; Τους αδελφούς και τις αδελφές σου στην εκκλησία; Όχι. Όταν ο Θεός μιλάει για αγάπη, δεν αναφέρεται στην αγάπη για τον συνάνθρωπό σου, αλλά στην αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό. Αν κάποιος έχει γνωρίσει πραγματικά τον Θεό, βλέπει πραγματικά ότι η διάθεσή Του είναι δίκαιη και άγια, και βλέπει ότι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο είναι η πιο αληθινή και ειλικρινής, τότε και η αγάπη που έχει αυτός ο άνθρωπος για τον Θεό είναι εξίσου αληθινή. Πώς κάνει κάποιος πράξη την αγάπη για τον Θεό; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να προσφέρει την καρδιά του στον Θεό, και ύστερα η καρδιά του μπορεί να Τον αγαπήσει. Αν ένας άνθρωπος βλέπει πραγματικά μέσα στην καρδιά του πόσο εξαιρετικά αξιαγάπητος είναι ο Θεός, τότε δεν θα Τον υποπτεύεται, δεν θα υπάρχει απόσταση ανάμεσα σε αυτόν και τον Θεό, και η καρδιά του που αγαπά τον Θεό θα είναι αγνή και αψεγάδιαστη. «Αψεγάδιαστη» σημαίνει να μην έχεις παράλογες επιθυμίες ούτε παράλογες απαιτήσεις από τον Θεό· να μην Του επιβάλλεις όρους και να μην προβάλλεις δικαιολογίες. Σημαίνει ότι Εκείνος έρχεται πρώτος στην καρδιά σου. Σημαίνει ότι μόνο τα δικά Του λόγια γεμίζουν την καρδιά σου. Αυτό είναι ένα συναίσθημα αγνό και αψεγάδιαστο. Αυτό το «συναίσθημα» σημαίνει ότι ο Θεός κατέχει ειδική θέση στην καρδιά σου και ότι εσύ πάντοτε Τον σκέφτεσαι και σου λείπει· ότι Τον φέρνεις στον νου σου κάθε ώρα και στιγμή. Αγάπη σημαίνει να χρησιμοποιείς την καρδιά σου για να αγαπάς. «Να χρησιμοποιείς την καρδιά σου για να αγαπάς» πάει να πει ότι νοιάζεσαι, φροντίζεις και νιώθεις λαχτάρα. Για να καταφέρεις να αγαπήσεις τον Θεό με την καρδιά σου, πρέπει πρώτα να επιδιώξεις να γνωρίσεις τον Θεό, τη διάθεσή Του και το κάλλος Του. Αν δεν γνωρίζεις καθόλου τον Θεό, δεν θα μπορέσεις να Τον αγαπήσεις ακόμα κι αν το θέλεις. Αυτήν τη στιγμή, όλοι σας είστε διατεθειμένοι να πασχίσετε για την αλήθεια και να επιδιώξετε να την κερδίσετε. Αν και δεν διαθέτεις πραγματική γνώση του Θεού, πρέπει μέσα από την καρδιά σου να Τον λαχταράς, να Τον πλησιάζεις, να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν, να Τον νοιάζεσαι, να μοιράζεσαι μαζί Του ό,τι έχεις στο μυαλό σου και να Του εκφράζεις τις δυσκολίες που έχεις στην καρδιά σου. Αν δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, αναζήτησε τον Θεό· όταν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις κάτι μόνος σου, να στρέφεσαι σ’ Αυτόν και να στηρίζεσαι πάνω Του. Όταν προσεύχεσαι έτσι στον Θεό, το Άγιο Πνεύμα θα σε διαφωτίζει και θα σε καθοδηγεί. Μην πέσεις στην παγίδα να σκεφτείς: «Τι πρέπει να κάνω για τον Θεό; Τι μεγάλα έργα πρέπει να κάνω;» Αυτά δεν είναι παρά κούφια λόγια και δεν είναι καθόλου πρακτικά. Πρακτικό είναι μόνο να αγαπάς τον Θεό με την καρδιά σου και να Τον ικανοποιείς στα μικρά πράγματα και τα καθήκοντα που έχεις τη δυνατότητα να εκτελείς. Αν και δεν λες φωναχτά πώς και σε ποιο βαθμό πρέπει να αγαπάς τον Θεό, Τον έχεις στην καρδιά σου και η καρδιά σου είναι πρόθυμη να Τον ικανοποιήσει. Όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζεις, εφόσον η καρδιά σου είναι πρόθυμη να ικανοποιεί τον Θεό κι εσύ μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα για να Τον ικανοποιήσεις, τότε Τον αγαπάς πραγματικά. Αν κατανοείς ως ένα βαθμό την αλήθεια και έχεις αρχές όταν χειρίζεσαι όλα τα ζητήματα, τότε θα μπορείς να νιώθεις την αγάπη του Θεού· να νιώθεις ότι όλα όσα λέει ο Θεός είναι αλήθεια και πραγματικότητα και βοηθούν πάντα τους ανθρώπους· να νιώθεις ότι οι άνθρωποι δεν γίνεται να απομακρυνθούν από τα λόγια του Θεού και δεν γίνεται να μην έχουν τον Θεό στην καρδιά τους· να νιώθεις ότι, χωρίς τον Θεό, δεν υπάρχει ζωή· και να νιώθεις ότι, αν στ’ αλήθεια εγκατέλειπες στον Θεό, απλώς δεν θα μπορούσες να ζήσεις, και αυτό θα ήταν μαρτύριο. Όταν τα νιώθεις όλα αυτά, τότε έχεις αγάπη, έχεις τον Θεό στην καρδιά σου. «Χρησιμοποιείς την καρδιά σου για να αγαπάς, να νιώθεις και να νοιάζεσαι για τους άλλους». Αυτό περιλαμβάνει πολλά πράγματα: Είναι η αληθινή αγάπη που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο· με άλλα λόγια, πρέπει να Τον αγαπάς και να Τον νοιάζεσαι με την καρδιά σου και να Τον έχεις πάντα στον νου σου. Αυτό δεν σημαίνει να το λες απλώς στα λόγια, ούτε να εκφράζεις επίτηδες κάτι μπροστά στους άλλους· σημαίνει, κυρίως, να ενεργείς με την καρδιά σου, να αφήνεις αυτήν να κυβερνά τη ζωή και όλες τις πράξεις σου, χωρίς να κρύβεις στην καρδιά σου απώτερα κίνητρα, νοθεύσεις ή καχυποψία· μια τέτοια καρδιά είναι πολύ πιο αγνή. Αν μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια, είναι εύκολο να υποταχθείς στον Θεό. Τι σκέφτεται ένας άνθρωπος που είναι πάντα καχύποπτος απέναντι στον Θεό; «Είναι σωστό που ο Θεός το κάνει αυτό; Γιατί το λέει αυτό ο Θεός; Αν ο Θεός το λέει αυτό χωρίς λόγο, δεν θα υποταχθώ. Αν αυτό που κάνει ο Θεός δεν είναι δίκαιο, δεν θα υποταχθώ. Θα το αφήσω προς το παρόν». Αν δεν είσαι καχύποπτος, αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζεις πως ό,τι λέει και κάνει ο Θεός είναι σωστό, και ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος όσον αφορά τον Θεό, και ότι ο άνθρωπος πρέπει να υποτάσσεται στον Θεό, να Τον νοιάζεται, να Τον ικανοποιεί και να ενστερνίζεται τις σκέψεις και τις έγνοιες Του. Ανεξάρτητα από το αν όσα κάνει ο Θεός σού φαίνονται να έχουν νόημα ή αν ταιριάζουν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων, και ανεξάρτητα από το αν συμβαδίζουν με τα δόγματα των ανθρώπων, πρέπει πάντα να υποτάσσεσαι σε αυτά τα πράγματα και να τα προσεγγίζεις με θεοφοβούμενη καρδιά και με καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Τέτοια άσκηση συμβαδίζει με την αλήθεια. Είναι η εκδήλωση και η άσκηση της αγάπης. Επομένως, εάν θες να κατανοήσεις την αλήθεια, είναι άκρως σημαντικό να γνωρίζεις πώς να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού. Εάν διαβάζεις πολύ λίγο τα λόγια του Θεού και δεν τα διαβάζεις σοβαρά ούτε τα αναλογίζεσαι με όλη σου την καρδιά, τότε δεν θα μπορέσεις να κατανοήσεις την αλήθεια. Το μόνο που θα μπορέσεις να καταλάβεις είναι ένα μικρό μέρος του δόγματος, κι έτσι θα σου είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσεις τις προθέσεις του Θεού και τους σκοπούς Του στα λόγια Του. Εάν δεν κατανοείς τους στόχους και τα αποτελέσματα στα οποία στοχεύουν τα λόγια του Θεού, ούτε κι αυτό που επιζητούν να πραγματοποιήσουν και να οδηγήσουν στην τελείωση μέσα στον άνθρωπο, τότε αυτό αποδεικνύει πως δεν αντιλαμβάνεσαι ακόμη την αλήθεια. Γιατί λέει ο Θεός όσα λέει; Γιατί μιλά με αυτόν τον τόνο; Γιατί είναι τόσο σοβαρός και ειλικρινής σε κάθε λέξη που λέει; Γιατί επιλέγει να χρησιμοποιήσει ορισμένες λέξεις; Τα γνωρίζεις όλα αυτά; Εάν δεν μπορείς να απαντήσεις με βεβαιότητα, αυτό σημαίνει πως δεν κατανοείς τις προθέσεις του Θεού και τους σκοπούς Του. Εάν δεν κατανοείς το υπόβαθρο των λόγων Του, τότε πώς μπορείς να κατανοήσεις ή να κάνεις πράξη την αλήθεια; Για να κερδίσεις την αλήθεια, πρέπει πρώτα να κατανοήσεις τι εννοεί ο Θεός μέσα από κάθε λόγο που εκφέρει. Και αφού κατανοήσεις τα λόγια αυτά, πρέπει να τα κάνεις πράξη, έτσι ώστε να μπορέσεις να βιώσεις μέσα σου τα λόγια του Θεού και να γίνουν η πραγματικότητά σου. Αν το κάνεις αυτό, θα εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Μόνο μόλις κατανοήσεις σε βάθος τον λόγο του Θεού, μπορείς να αντιληφθείς πραγματικά την αλήθεια. Αφού καταφέρεις να κατανοήσεις απλώς κάποια λόγια και δόγματα, θεωρείς πως κατανοείς την αλήθεια και κατέχεις την πραγματικότητα. Αυτό είναι αυταπάτη. Δεν κατανοείς καν γιατί απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους να κάνουν πράξη την αλήθεια. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν κατανοείς τις προθέσεις του Θεού, ότι εξακολουθείς να μην κατανοείς την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, ο Θεός έχει αυτήν την απαίτηση από τους ανθρώπους για να τους εξαγνίσει και να τους σώσει, έτσι ώστε να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να γίνουν άτομα που υποτάσσονται στον Θεό και Τον γνωρίζουν. Αυτόν τον στόχο θέλει να πετύχει ο Θεός όταν απαιτεί από τους ανθρώπους να κάνουν πράξη την αλήθεια.

Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια για ανθρώπους που την αγαπούν, που διψούν γι’ αυτήν και την αναζητούν. Όσοι, τώρα, ασχολούνται με λόγια και δόγματα και τους αρέσει να εκφωνούν μακροσκελείς, πομπώδεις ομιλίες, δεν θα κερδίσουν ποτέ την αλήθεια· κοροϊδεύουν τον εαυτό τους. Η οπτική τους αναφορικά με την αλήθεια και τα λόγια του Θεού είναι εσφαλμένη, γυρίζουν ανάποδα το κεφάλι τους για να διαβάσουν κάτι που είναι ίσιο —η οπτική τους είναι εντελώς λανθασμένη. Ορισμένοι προτιμούν να μελετούν τα λόγια του Θεού. Μελετούν συνεχώς τι λένε τα λόγια του Θεού σχετικά με τον προορισμό κάποιου ή τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να ευλογηθούν. Ενδιαφέρονται περισσότερο για αυτού του είδους τα λόγια. Εάν τα λόγια του Θεού δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις τους και δεν ικανοποιούν την επιθυμία τους για ευλογίες, γίνονται αρνητικοί, δεν επιδιώκουν πλέον την αλήθεια και δεν θέλουν να δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό. Αυτό δείχνει πως δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Ως εκ τούτου, δεν παίρνουν την αλήθεια στα σοβαρά. Είναι σε θέση να αποδεχθούν μόνο την αλήθεια που συνάδει με τις αντιλήψεις και τα αποκυήματα της φαντασίας τους. Παρόλο που τέτοιου είδους άνθρωποι είναι ένθερμοι κατά την πίστη τους στον Θεό και προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάνουν κάποιες καλές πράξεις και να δείχνουν καθωσπρέπει, το κάνουν μόνο και μόνο προκειμένου να έχουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον. Παρά το γεγονός ότι συμμετέχουν και στην εκκλησιαστική ζωή, τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια του Θεού, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, ούτε και την κερδίζουν. Υπάρχουν κάποιοι που τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, οι οποίοι, όμως, λειτουργούν απλώς μηχανικά· θεωρούν ότι έχουν κερδίσει την αλήθεια επειδή έχουν απλώς κατανοήσει μερικά λόγια και δόγματα. Πόσο ανόητοι είναι! Ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο ότι, αφού διαβάσει κανείς τα λόγια του Θεού, θα κατανοήσει και θα κερδίσει την αλήθεια. Εάν δεν καταφέρεις να κερδίσεις την αλήθεια τρώγοντας και πίνοντας τα λόγια του Θεού, τότε αυτό που θα κερδίσεις θα είναι λόγια και δόγματα. Εάν δεν γνωρίζεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια ή πώς να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές, τότε εξακολουθείς να μην έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα. Μπορεί να διαβάζεις συχνά τα λόγια του Θεού μα, στη συνέχεια, αδυνατείς να κατανοήσεις τις προθέσεις Του και αποκτάς μόνο ορισμένα λόγια και δόγματα. Πώς πρέπει να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού για να κατανοήσεις την αλήθεια; Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως ο λόγος του Θεού δεν είναι τόσο ευθύς· ο λόγος του Θεού είναι βαθύτατος. Χρειάζεται μια ολόκληρη ζωή για να βιώσεις μία μόνο πρόταση από τα λόγια του Θεού. Χωρίς πολυετή εμπειρία, πώς θα μπορούσες να κατανοήσεις ποτέ τον λόγο του Θεού; Εάν, όταν διαβάζεις τα λόγια του Θεού, δεν κατανοείς τις προθέσεις Του ούτε και τους σκοπούς των λόγων Του, την προέλευσή τους, το αποτέλεσμα που θέλουν να πετύχουν ή τι επιζητούν να κατορθώσουν, κατανοείς τότε την αλήθεια; Μπορεί να έχεις διαβάσει τα λόγια του Θεού πολλές φορές και ίσως να μπορείς να απαγγείλεις ορισμένα αποσπάσματα απ’ έξω, μα δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και δεν έχεις αλλάξει καθόλου. Η σχέση σου με τον Θεό είναι το ίδιο απόμακρη και αποξενωμένη όπως ήταν πάντα. Όταν αντιμετωπίζεις κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις σου, διατηρείς κάποιες αμφιβολίες απέναντί Του και δεν Τον κατανοείς, αλλά Του παραθέτεις επιχειρήματα και τρέφεις αντιλήψεις και παρανοήσεις γι’ Αυτόν, Του αντιστέκεσαι ή, μάλιστα, Τον βλασφημείς. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι διάθεση αλαζονείας, διάθεση ενός ανθρώπου που αποστρέφεται την αλήθεια. Πώς μπορούν οι άνθρωποι που είναι τόσο αλαζονικοί και αποστρέφονται σε τέτοιο βαθμό την αλήθεια να την αποδεχτούν ή να την κάνουν πράξη; Δεν θα μπορέσουν ποτέ μα ποτέ να κερδίσουν την αλήθεια ή τον Θεό. Παρόλο που όλοι έχουν ένα αντίτυπο του «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» και διαβάζουν τα λόγια του Θεού καθημερινά και κρατούν σημειώσεις όταν ακούνε συναναστροφές σχετικά με την αλήθεια, καθένας επηρεάζεται διαφορετικά. Κάποιοι εστιάζουν στο να εφοδιαστούν με γνώσεις και δόγματα· άλλοι διαρκώς αναζητούν και προβληματίζονται σχετικά με είδος της καλής συμπεριφοράς που πρέπει να επιδεικνύουν οι άνθρωποι· άλλοι, πάλι, είναι πρόθυμοι να διαβάζουν βαθυστόχαστα λόγια που αποκαλύπτουν μυστήρια· κάποιους τους απασχολούν περισσότερο τα λόγια που αφορούν τον μελλοντικό προορισμό· άλλοι προτιμούν να μελετούν διοικητικά διατάγματα της Εποχής της Βασιλείας, καθώς και τη διάθεση του Θεού· ορισμένοι θέλουν να διαβάζουν λόγια παρηγοριάς και προτροπής από τον Θεό στους ανθρώπους· κάποιοι θέλουν να διαβάζουν προφητείες, τα λόγια της υπόσχεσης του Θεού και ευλογίες· κάποιοι προτιμούν να διαβάζουν τα λόγια που λέει το Άγιο Πνεύμα σε όλες τις εκκλησίες και θέλουν να είναι «ο υιός Του». Μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια διαβάζοντας έτσι τα λόγια του Θεού; Είναι αυτοί άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια; Γίνεται να σωθούν πιστεύοντας έτσι στον Θεό; Πρέπει να τα δείτε ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα. Αυτήν τη στιγμή, υπάρχουν κάποιοι νέοι πιστοί που λένε: «Τα λόγια παρηγοριάς του Θεού προς τους ανθρώπους είναι υπέροχα· λέει: ‘Υιέ Μου, υιέ Μου’. Ποιος στον κόσμο αυτόν θα σε παρηγορήσει έτσι;» Νομίζουν ότι είναι οι υιοί του Θεού και δεν καταλαβαίνουν σε ποιον απευθύνει αυτά τα λόγια ο Θεός. Είναι και κάποιοι που δεν το καταλαβαίνουν ακόμα και αν πιστεύουν στον Θεό εδώ και καναδυό χρόνια· λένε τέτοια πράγματα αναίσχυντα, χωρίς να νιώθουν άσχημα ή την παραμικρή ντροπή γι’ αυτό. Καταλαβαίνουν την αλήθεια οι συγκεκριμένοι; Δεν κατανοούν τις προθέσεις του Θεού κι όμως τολμούν να στέκονται στη θέση του «υιού» Του! Τι καταλαβαίνουν όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού; Τα έχουν παρερμηνεύσει εντελώς! Όταν οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια διαβάζουν τα λόγια του Θεού, δεν τα καταλαβαίνουν. Όταν συναναστρέφεσαι σχετικά με την αλήθεια μαζί τους, δεν δίνουν σημασία στο να την αποδεχτούν. Αντίθετα, όσοι αγαπούν την αλήθεια συγκινούνται διαβάζοντας τα λόγια του Θεού. Νιώθουν την εξουσία και τη δύναμη που έχουν τα λόγια του Θεού. Είναι σε θέση να εξετάσουν την αληθινή οδό και να αποδεχτούν την αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν ελπίδα να επιστρέψουν στον Θεό και να κερδίσουν την αλήθεια. Οι άνθρωποι που τους αρέσει να μελετούν τα λόγια του Θεού πάντα προβληματίζονται σχετικά με το πώς αλλάζει ο Θεός τη μορφή Του, με το πότε θα εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο, καθώς και με την ημέρα του Θεού. Δεν τους απασχολεί η δική τους ζωή. Προβληματίζονται έτσι σχετικά με ζητήματα που είναι καθαρά δουλειά του Θεού. Αν κάνεις συνέχεια τέτοιες ερωτήσεις, ουσιαστικά ανακατεύεσαι με τα διοικητικά διατάγματα του Θεού και το σχέδιο της διαχείρισής Του. Αυτό είναι παράλογο και προσβάλλει τη διάθεση του Θεού. Αν η επιθυμία σου να ρωτάς και να μαθαίνεις είναι πολύ ισχυρή και δεν μπορείς να τη συγκρατήσεις, προσευχήσου στον Θεό, λέγοντας: «Θεέ μου, αυτά είναι θέματα που αφορούν το σχέδιο διαχείρισής Σου και είναι δική Σου δουλειά. Εγώ δεν θα χώνω τη μύτη μου σε ζητήματα που είναι πέρα από τις δυνάμεις μου ή που δεν πρέπει να γνωρίζω. Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να μην κάνω παράλογα πράγματα». Πώς μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει τα ζητήματα του Θεού; Αν ο Θεός δεν έχει αναφέρει ούτε έχει διακηρύξει ορισμένα ζητήματα σχετικά με τα έργα και το σχέδιο διαχείρισής Του, αυτό σημαίνει ότι δεν επιθυμεί να τα φανερώσει στους ανθρώπους. Όλα όσα θέλει ο Θεός να γνωρίζουν οι άνθρωποι βρίσκονται στον λόγο Του· όλη η αλήθεια που πρέπει να κατανοήσεις βρίσκεται στον λόγο Του. Υπάρχουν πάρα πολλές αλήθειες που πρέπει να κατανοήσεις. Χρειάζεται μόνο να προσέξεις τα λόγια του Θεού· αν κάτι δεν βρίσκεται εκεί, μην επιμένεις να λάβεις κάποια απάντηση. Αν ο Θεός δεν σου έχει πει κάτι, είναι ανώφελο να συνεχίζεις να ρωτάς και να ερευνάς. Σου έχει πει ό,τι πρέπει να ξέρεις και δεν πρόκειται να σου πει ή να σου αποκαλύψει ό,τι δεν πρέπει να ξέρεις. Την παρούσα στιγμή, οι περισσότεροι πιστοί δεν έχουν εισέλθει ακόμα στον σωστό δρόμο· δεν γνωρίζουν πώς να επεξεργαστούν τα λόγια του Θεού όταν τα διαβάζουν, πόσο μάλλον πώς να τα κάνουν πράξη ή να τα βιώσουν. Υπάρχουν, ακόμη, και κάποιοι που δεν κάνουν το καθήκον τους ή που δεν ασχολούνται με τις εργασίες που πρέπει. Τέτοιοι πιστοί δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να κατανοήσουν την αλήθεια. Ο άνθρωπος χρειάζεται μακρά εμπειρία για να κατανοήσει την αλήθεια. Αν δεν διαβάζεις τα λόγια του Θεού με ευσυνειδησία, αν δεν κάνεις πράξη ούτε βιώνεις τα λόγια Του, πώς θα κατανοήσεις την αλήθεια, πώς θα εισέλθεις στην πραγματικότητα; Πώς θα εισέλθεις στον σωστό δρόμο της πίστης αν δεν υποταχθείς στο έργο του Θεού; Και αν δεν εισέλθεις στον σωστό δρόμο της πίστης, πώς θα σωθείς; Οι αληθινοί πιστοί πρέπει να έχουν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους αυτά τα ζητήματα.

Απόσπασμα 67

Ποια είναι η αλήθεια-πραγματικότητα και τι αφορά; Αφορά την άσκηση της αλήθειας. Όταν ένας άνθρωπος κατανοήσει την αλήθεια και μπορέσει να την κάνει πράξη, η αλήθεια θα γίνει η πραγματικότητά του, θα γίνει η ζωή του. Και όταν ζει κανείς τη ζωή του σύμφωνα με την αλήθεια, τότε κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Κάποιος, όμως, που μοναχά προφέρει λόγια και δόγματα και δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια δεν κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Μπορεί όταν προφέρει λόγια και δόγματα να δίνει την εντύπωση ότι κατανοεί την αλήθεια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να την κάνει πράξη, πράγμα που αποδεικνύει ότι δεν κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Πώς, λοιπόν, μπορεί να εισέλθει κανείς στην αλήθεια-πραγματικότητα; Πρέπει να κάνει πράξη τον λόγο του Θεού στην πραγματική ζωή και, μέσα από τη διαδικασία της βίωσης και της άσκησης του λόγου του Θεού, θα αποκτήσει γνώση της αλήθειας. Δεν μιλάμε για κάτι νοητό εδώ, αλλά για πραγματική εμπειρία και αληθινή γνώση. Θα μπορέσει, επίσης, να ενεργήσει σύμφωνα με τις αρχές, και αυτό σημαίνει ότι έχει εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Εσείς, ποιες αλήθειες έχετε βιώσει και ποιες γνωρίζετε στ’ αλήθεια; Νιώσατε ποτέ ότι η αλήθεια έγινε η ζωή σας; Διαβάζετε, λοιπόν, ένα χωρίο του λόγου του Θεού, όποια διάσταση της αλήθειας κι αν πραγματεύεται αυτό, και καθώς το συγκρίνετε με τον εαυτό σας, βρίσκετε ότι συμπίπτει απόλυτα με την κατάστασή σας. Αυτό σας προκαλεί μεγάλη συγκίνηση, λες κι ο λόγος του Θεού έχει αγγίξει τα πιο απύθμενα βάθη της καρδιάς σας. Αισθάνεστε ότι ο λόγος Του είναι απόλυτα σωστός και τον αποδέχεστε πλήρως. Έτσι, και αποκτάτε γνώση της δικής σας κατάστασης και μαθαίνετε πώς να ενεργείτε σύμφωνα με τις προθέσεις Του. Τρώγοντας και πίνοντας τον λόγο του Θεού με αυτόν τον τρόπο, έχετε κάποιο κέρδος. Φωτίζεστε και διαφωτίζεστε, εφοδιάζεστε και η κατάστασή σας αλλάζει ολοκληρωτικά. Πιστεύετε ότι ο λόγος του Θεού είναι σπουδαίος και νιώθετε μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Νομίζετε ότι αποκτήσατε γνώση του λόγου του Θεού, ότι καταλαβαίνετε τι σημαίνει το εν λόγω χωρίο κι ότι γνωρίζετε πώς να το βιώσετε και να το κάνετε πράξη. Νιώθετε συχνά έτσι; (Ναι.) Όταν, λοιπόν, σας συνέβη αυτό, νιώσατε ότι κερδίσατε την αλήθεια που υπήρχε σ’ αυτό το χωρίο; (Όχι.) Άρα, αυτό που νιώσατε δεν ήταν παρά μια συναισθηματική αντίδραση, ένα στιγμιαίο σκίρτημα της καρδιάς σας. Αυτή η περιορισμένη ανταμοιβή και είσοδος δεν σημαίνουν ότι κατανοήσατε την αλήθεια και εισήλθατε στην αλήθεια-πραγματικότητα. Είναι απλώς ένα αρχικό βίωμα, η κατανόηση της κυριολεκτικής σημασίας της αλήθειας και τίποτα άλλο. Για να περάσετε από την κατανόηση της αλήθειας στο να εισέλθετε στην αλήθεια-πραγματικότητα, χρειάζεται μια σύνθετη διαδικασία που παίρνει καιρό. Αν θέλετε να περάσετε από την κατανόηση λόγων και δογμάτων στην πραγματική κατανόηση της αλήθειας, χρειάζονται όχι μία, όχι δύο, αλλά πολλές παραπάνω εμπειρίες για να δείτε αποτελέσματα. Μια μεμονωμένη εμπειρία μπορεί να σας χαρίσει μια μικρή ανταμοιβή· χρειάζεται όμως μεγάλος αριθμός εμπειριών αν θέλετε να αποκτήσετε αληθινή ανταμοιβή και να καταφέρετε να κατανοήσετε την αλήθεια. Πώς είναι όταν σκέφτεστε ένα πρόβλημα; Το σκέφτεστε μία φορά και σας έρχεται μια αναλαμπή. Όταν όμως το σκέφτεστε πολλές φορές, η ανταμοιβή σας είναι μεγαλύτερη γιατί αποκτάτε σαφή εικόνα. Και αν το σκεφτείτε για χρόνια, τότε είναι που το κατανοείτε πλήρως. Αν, λοιπόν, θέλετε να αποκτήσετε γνώση του λόγου του Θεού και να κατανοήσετε την αλήθεια, το ζήτημα είναι πιο σύνθετο από την απλή απόκτηση μερικών εμπειριών. Έχετε βιώσει ποτέ τέτοιου είδους εμπειρίες; Μάλλον όλοι σας τις έχετε βιώσει κάποιες φορές. Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να βιώνουν για πρώτη φορά τον λόγο του Θεού, ναι μεν βλέπουν μια αχτίδα φωτός, αλλά η γνώση τους παραμένει επιφανειακή. Η τωρινή τους γνώση μοιάζει με την κατανόηση του δόγματος, μόνο που δημιουργεί την αίσθηση ότι είναι κάπως πιο πρακτική και δεν μπορεί να εξηγηθεί ξεκάθαρα με μια-δυο προτάσεις. Κατά τη συναναστροφή τους με τους άλλους, δίνουν την αίσθηση ότι η γνώση τους είναι λίγο πιο πρακτική από λόγια και δόγματα. Αν εμβαθύνουν στις εμπειρίες τους και μπορέσουν να μοιραστούν λεπτομέρειες, τότε η γνώση αυτή θα φανεί ακόμη πιο πρακτική. Μετά από αυτό το στάδιο, αν συνεχίσουν να αποκτούν εμπειρίες σε βάθος χρόνου και μπορέσουν να μιλήσουν έχοντας αληθινή γνώση του λόγου του Θεού, τότε πια η γνώση τους θα εξυψωθεί, περνώντας από την απλή αντίληψη στον ορθολογισμό. Και σε αυτό το σημείο μιλάμε για πραγματική κατανόηση της αλήθειας. Αν κάποιος βιώσει ακόμα περισσότερο τον λόγο του Θεού και κάνει αυτόν τον λόγο πράξη, τότε θα μπορέσει να συλλάβει τις αλήθεια-αρχές και θα μάθει πώς να κάνει πράξη και την αλήθεια. Και εδώ μιλάμε πλέον για είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα. Σε αυτό το στάδιο, όταν το άτομο καταθέσει τη βιωματική του μαρτυρία, όσοι την ακούσουν θα αισθανθούν την πρακτικότητά της και θα την επαινέσουν απεριόριστα. Όταν φτάνει κανείς σε αυτό το επίπεδο, ο λόγος του Θεού γίνεται πια η ζωή-πραγματικότητά του. Μόνο για αυτά τα άτομα μπορούμε να πούμε ότι έχουν κερδίσει την αλήθεια. Αυτή είναι η απλή διαδικασία της βίωσης του λόγου του Θεού και της απόκτησης της αλήθειας. Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να ολοκληρωθεί αν δεν περάσουν χρόνια προσπάθειας· μπορεί να χρειαστούν ακόμη και πάνω από δέκα χρόνια. Με το που αρχίσει κάποιος να βιώνει και να κάνει πράξη τον λόγο του Θεού, φαντάζεται ότι θα είναι κάτι αρκετά απλό. Όταν, όμως, του συμβεί κάτι, δεν ξέρει πώς να το αντιμετωπίσει ή να το διαχειριστεί. Τότε αρχίζουν όλες οι δυσκολίες. Οι αντιλήψεις του και όσα μπορεί να φαντάζεται δημιουργούν εμπόδια, ενώ η διεφθαρμένη του διάθεση δημιουργεί αναστάτωση. Έτσι, δεν ξέρει πώς να βιώσει την κάθε αναποδιά ή αποτυχία που συναντά. Όσοι έχουν διεφθαρμένη διάθεση είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι και υιοθετούν εύκολα αρνητική στάση. Μάλιστα, όταν γίνονται στόχος επίθεσης, συκοφαντίας και κριτικής, καταρρέουν εύκολα και αδυνατούν να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Αν όμως μπορέσουν να λύσουν αυτά τα προβλήματα αναζητώντας την αλήθεια, αν στηριχθούν στον Θεό για να παραμείνουν σταθεροί, τότε μπορούν να εισέλθουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Αντίθετα, αν δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια, αν η αλήθεια δεν είναι γι’ αυτούς κάτι πολύτιμο που πρέπει να βιώσουν και να κερδίσουν, τότε είναι ανίσχυροι να κάνουν πράξη την αλήθεια. Καταρρέουν και βαλτώνουν με την πρώτη δυσκολία. Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι δειλός και δύσκολα θα αποκτήσει την αλήθεια. Ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, μια καινούργια ζωή που έχει χαρίσει στην ανθρωπότητα. Και για ποιον λόγο πρέπει να αποδεχτεί κανείς την αλήθεια; Μα, για να αποκτήσει την αλήθεια και ζωή, για να βιώσει την αλήθεια σαν να ήταν η ίδια του η ζωή. Πριν η αλήθεια γίνει η ζωή κάποιου, ο λόγος για τον οποίο την αποδέχεται είναι κυρίως για να λύσει το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσης. Ποια είδη διεφθαρμένης διάθεσης μπορούν να διορθωθούν με αυτόν τον τρόπο; Κυρίως η παρακοή, οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες του, η αλαζονεία, η έπαρση, ο εγωισμός, η ποταπότητα, η ατιμία, η δολιότητα, η επιπολαιότητα, η ανευθυνότητα, η ασυνειδησία και η έλλειψη λογικής. Και τι επιτυγχάνουν τελικά οι άνθρωποι με αυτόν τον τρόπο; Να γίνουν έντιμοι άνθρωποι που υποτάσσονται στον Θεό, που Τον τιμούν ως μέγα, Τον λατρεύουν, Του είναι πιστοί και Τον αγαπούν αληθινά. Άνθρωποι που θα υποτάσσονται σ’ Αυτόν μέχρι τον θάνατό τους. Οι άνθρωποι αυτοί βιώνουν πλήρως την εικόνα ενός αληθινού ανθρώπου, έχοντας αποκτήσει την αλήθεια, καθώς και ανθρώπινη φύση. Στην επιδίωξη της αλήθειας, αυτή είναι η υψηλότερη σφαίρα που μπορεί να κατακτήσει κανείς.

Πώς λοιπόν μπορεί κανείς να τρώει, να πίνει και να βιώνει τον λόγο του Θεού ώστε να λύσει το πρόβλημα των διεφθαρμένων του διαθέσεων; Το ζήτημα δεν είναι απλό. Το πρόβλημα των διεφθαρμένων διαθέσεων υπάρχει στ’ αλήθεια. Είναι συχνό φαινόμενο τέτοιες διαθέσεις να αποκαλύπτονται φυσικά στις πραγματικές ζωές των ανθρώπων. Ό,τι και αν συμβεί σε κάποιον, όπως και αν πράξει κανείς, οι διεφθαρμένες διαθέσεις του πάντα αποκαλύπτονται. Για παράδειγμα, ό,τι κι αν λένε οι άνθρωποι, ό,τι κι αν κάνουν, τις περισσότερες φορές έχουν συγκεκριμένες προθέσεις και σκοπούς. Οι πιο οξυδερκείς μπορούν να διακρίνουν αν κάποιος μιλάει και ενεργεί αληθινά ή ψεύτικα. Μπορούν επίσης να διακρίνουν τι κρύβεται στα λόγια κι τις πράξεις του, καθώς και τις παγίδες που παραμονεύουν μέσα σε αυτά. Όλα αυτά άραγε αποκαλύπτονται φυσικά; Μπορεί κανείς να τα κρατήσει κρυφά; Ακόμη και χωρίς να πει ή να κάνει τίποτα όταν του συμβεί κάτι, ο καθένας έχει σε κάθε περίπτωση μια αντίδραση. Πολλά αποκαλύπτονται πρώτον από την έκφραση κάθε ανθρώπου και, ακόμη περισσότερα από τα λόγια και τις πράξεις του. Οι οξυδερκείς πάντα το αντιλαμβάνονται, ενώ οι ανόητοι και οι αφελείς δεν μπορούν να το διακρίνουν. Θα έλεγε κανείς ότι είναι φυσικό οι άνθρωποι να φανερώνουν τη διαφθορά που τους διακρίνει· ότι η διαφθορά αποτελεί πραγματικό πρόβλημα που αφορά τους πάντες. Για ποιον λόγο ο Θεός εκφράζει τόσο πολλές αλήθειες στο έργο Του τις έσχατες ημέρες; Εκφράζει αυτές τις αλήθειες για να λύσει το πρόβλημα των διεφθαρμένων διαθέσεων των ανθρώπων και να αντιμετωπίσει τις αιτίες που ευθύνονται για τις αμαρτίες τους, για να τους σώσει από τη διαφθορά του Σατανά, για να τους βοηθήσει να βρουν τη σωτηρία και να απελευθερωθούν από τα δεσμά της επιρροής του Σατανά. Κυρίως όμως για να τους χαρίσει τη ζωή, την αλήθεια και την οδό. Αν κανείς πιστεύει στον Θεό αλλά δεν αποδέχεται την αλήθεια, τότε δεν μπορεί να καθαρθεί από τη διεφθαρμένη του διάθεση και, συνεπώς, δεν μπορεί να βρει τη σωτηρία. Άρα μόνο όσοι πιστεύουν αληθινά στον Θεό θα καταβάλουν προσπάθεια να βιώσουν και να κάνουν πράξη τον λόγο Του, θα κάνουν την αυτοκριτική τους και θα προσπαθήσουν να γνωρίσουν τον εαυτό τους όταν η διεφθαρμένη διάθεσή τους αποκαλυφθεί. Αυτοί θα αναζητήσουν την αλήθεια του λόγου του Θεού για να λύσουν το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσης. Όσοι αγαπούν την αλήθεια, όταν διαβάζουν τον λόγο του Θεού, επικεντρώνονται στην αυτοκριτική τους και στην προσπάθεια να μάθουν τον εαυτό τους. Και αισθάνονται ότι ο λόγος Του δεν είναι παρά ένας καθρέφτης που αποκαλύπτει τη δική τους διαφθορά και ασχήμια. Έτσι, μέσα από τον λόγο του Θεού, καταλήγουν να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευσή Του, λύνοντας σταδιακά το πρόβλημα της διεφθαρμένης τους διάθεσης. Όταν δουν ότι η διεφθαρμένη τους διάθεση αποκαλύπτεται σε μικρότερο βαθμό κι όταν υποταχθούν αληθινά στον Θεό, θα αισθανθούν ότι η άσκηση της αλήθειας είναι πολύ ευκολότερη κι ότι δεν υπάρχουν πια δυσκολίες. Τότε, θα δουν αληθινή αλλαγή στον εαυτό τους, και στην καρδιά τους θα αρχίσουν να δοξάζουν αληθινά τον Θεό με λόγια σαν κι αυτά: «Ο Παντοδύναμος Θεός με έσωσε από τα δεσμά και τους περιορισμούς της διεφθαρμένης μου διάθεσης και με έσωσε κι από την επιρροή του Σατανά». Αυτό το αποτέλεσμα πετυχαίνει κάποιος που βιώνει την κρίση και την παίδευση του λόγου του Θεού. Αν κάποιος δεν μπορεί να βιώσει την κρίση και την παίδευση του λόγου του Θεού, δεν μπορεί να καθαρθεί από τη διεφθαρμένη του διάθεση ούτε να αποδεσμευτεί από την επιρροή του Σατανά. Πολλοί άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια και, παρόλο που διαβάζουν τον λόγο του Θεού και ακούνε κηρύγματα, μετά λένε μόνο λόγια και δόγματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη διορθώνουν καμία από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, κι ας πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια. Αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν οι ίδιοι Σατανάδες και διάβολοι που ήταν πάντα. Νόμιζαν ότι, αν διέδιδαν τον λόγο του Θεού, αν απήγγειλαν μερικά από τα λόγια Του και συναναστρέφονταν με άλλους πάνω σ’ αυτά, αν μπορούσαν να αναφέρουν πολλά λόγια και δόγματα, να κατανοήσουν το δόγμα και να μάθουν να ασκούν αυτοέλεγχο, τότε θα έλυναν το πρόβλημα των διεφθαρμένων τους διαθέσεων. Έτσι, μετά από χρόνια πίστης στον Θεό, δεν υπάρχει ακόμα καμία αλλαγή στη ζωή-διάθεσή τους, δεν μπορούν να μιλήσουν για βιωματική μαρτυρία, κι έτσι μένουν άφωνοι. Μετά από τόσα χρόνια πίστης στον Θεό, καταλήγουν με άδεια χέρια και δεν έχουν αποκτήσει καμία αλήθεια, οπότε όλα αυτά τα χρόνια ζούσαν μάταια και σπαταλούσαν τον χρόνο τους. Σήμερα, υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες, που επικεντρώνονται μόνο στην εργασία και τα κηρύγματα, αντί να πασχίζουν να κάνουν πράξη και να βιώσουν τον λόγο του Θεού. Βρίσκονται άρα στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας; Σε καμία περίπτωση.

Ποια είναι η πιο σημαντική πραγματικότητα για όσους πιστεύουν στον Θεό; Η άσκηση της αλήθειας. Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην άσκηση της αλήθειας; Δεν είναι ότι πρέπει κανείς να κατανοεί τις αρχές; Όμως, τι είναι οι αρχές; Είναι η πρακτική πλευρά της αλήθειας, το πρότυπο που μπορεί να εγγυηθεί αποτελέσματα. Τόσο απλές είναι οι αρχές. Όταν ακούς το κυριολεκτικό νόημα του λόγου του Θεού, νομίζεις ότι κάθε πρότασή του είναι η αλήθεια· όμως δεν ξέρεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια, κι αυτό συμβαίνει επειδή δεν κατανοείς τις αλήθεια-αρχές. Πιστεύεις ότι ο λόγος του Θεού είναι απόλυτα σωστός, ότι είναι η αλήθεια, αλλά δεν ξέρεις ποια είναι η πρακτική πλευρά της αλήθειας ή οι καταστάσεις στις οποίες στοχεύει, ποιες είναι οι αρχές σε αυτήν την περίπτωση και ποιο είναι το μονοπάτι άσκησης. Τίποτα από αυτά δεν κατανοείς και δεν αντιλαμβάνεσαι. Αυτό αποδεικνύει ότι κατανοείς μόνο το δόγμα και όχι την αλήθεια. Αν στ’ αλήθεια αισθάνεσαι ότι κατανοείς μόνο το δόγμα, τι θα πρέπει να κάνεις τότε; Θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια. Πρώτον, ξεκίνα να κατανοείς με ακρίβεια την πρακτική πλευρά της αλήθειας και δες ποιες πτυχές της πραγματικότητας ξεχωρίζουν περισσότερο, καθώς και με ποιον τρόπο θα πρέπει να ασκηθείς για να εισέλθεις σε αυτήν την πραγματικότητα. Αν αναζητάς και διερευνάς με αυτόν τον τρόπο, θα βρεις το μονοπάτι. Μόλις νιώσεις ότι κατέχεις τις αρχές και βιώνεις αυτήν την πραγματικότητα, τότε θα έχεις αποκτήσει την αλήθεια· αυτό ακριβώς καταφέρνεις όταν επιδιώκεις την αλήθεια. Αν μπορείς να κατανοήσεις τις αρχές που διέπουν πολλές αλήθειες και να κάνεις κάποιες από αυτές πράξη, τότε κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα και έχεις αποκτήσει τη ζωή. Όποια πτυχή της αλήθειας κι αν αναζητάς, μόλις κατανοήσεις πού βρίσκεται η αλήθεια-πραγματικότητα στον λόγο του Θεού και ποιες είναι οι απαιτήσεις Του, μόλις το καταλάβεις αληθινά αυτό και μπορέσεις να πληρώσεις το τίμημα για να το κάνεις πράξη, τότε θα έχεις αποκτήσει αυτήν την αλήθεια. Καθώς αποκτάς τη συγκεκριμένη αλήθεια, το πρόβλημα της διεφθαρμένης σου διάθεσης θα λυθεί σιγά σιγά, και αυτή η αλήθεια θα εισχωρήσει σταδιακά μέσα σου. Αν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια-πραγματικότητα, να εκτελείς το καθήκον σου και κάθε σου ενέργεια και να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις αρχές άσκησης αυτής της αλήθειας, αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις αλλάξει; Τι είδους άνθρωπος έχεις γίνει; Έχεις γίνει κάποιος που κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Όταν κάποιος κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα, οι πράξεις του δεν διέπονται από αρχές; Κι όταν οι πράξεις κάποιου διέπονται από αρχές, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει αποκτήσει την αλήθεια; Όταν κάποιος έχει αποκτήσει την αλήθεια, δεν βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση; Όταν κάποιος βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, δεν κατέχει την αλήθεια και την ανθρώπινη φύση; Όσοι κατέχουν την αλήθεια και την ανθρώπινη φύση ζουν σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού· οι άνθρωποι που ζουν σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού είναι αυτοί που Εκείνος θέλει να κερδίσει. Αυτή είναι η εμπειρία του να πιστεύεις στον Θεό και να κερδίζεσαι από Εκείνον. Επίσης, αυτή η διαδικασία σε οδηγεί από το να τρως και να πίνεις τον λόγο του Θεού στην απόκτηση της αλήθειας. Η ίδια διαδικασία οδηγεί και στη σωτηρία. Αυτό είναι το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και το μονοπάτι που οδηγεί στην τελείωση από τον Θεό.

Απόσπασμα 69

Πώς κάνετε πράξη και πώς βιώνετε συνήθως τη φράση «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου»; (Υποτασσόμαστε σε όλα τα λόγια και τα έργα του Θεού.) Αυτή είναι μια γενική δήλωση, ένα δόγμα. Ακούγεται σωστό, αλλά είναι κάπως κενό από άποψη νοήματος. Τι θα κάνετε αν έρθετε αντιμέτωποι με κάτι που αντιβαίνει στις αντιλήψεις σας και δεν μπορείτε να υποταχθείτε; Αυτή η πρόκληση είναι ρεαλιστική. Όταν συμβεί κάτι τέτοιο, πώς μπορούν τα λόγια αυτά να έχουν αποτέλεσμα και να σε επηρεάσουν, να περιορίσουν τη συμπεριφορά σου και ν’ αλλάξουν τις αρχές και την κατεύθυνση των πράξεών σου; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι σε πονάει το στομάχι σου και κάποιος σου λέει: «Πάρε παυσίπονα για να σταματήσεις τον πόνο». Γνωρίζεις ότι αυτή η δήλωση είναι σωστή. Πώς όμως την αποδέχεσαι και την κάνεις πράξη; Παίρνεις παυσίπονα όταν σε πονάει το στομάχι σου; Πότε τα παίρνεις; Πριν ή μετά τα γεύματα; Πόσες φορές τη μέρα τα παίρνεις; Πόσα παίρνεις κάθε φορά για να σταματήσεις τον πόσο και πόσες μέρες πρέπει να τα παίρνεις για να δεις αποτελέσματα; Τις γνωρίζεις αυτές τις λεπτομέρειες; Ο μόνος τρόπος να κατανοήσεις τις λεπτομέρειες αυτές είναι να εφαρμόσεις τη δήλωση «πάρε παυσίπονα για να σταματήσεις τον πόνο» στην πραγματική ζωή. Αν δεν την εφαρμόσεις, τότε όσο κι αν την αναγνωρίζεις, όσο κι αν την αποδέχεσαι και την εγκρίνεις, η δήλωση αυτή δεν θα είναι παρά μια φράση δόγματος για σένα. Αν όμως την εφαρμόσεις στην πραγματική σου ζωή, θεραπεύεις την ασθένειά σου και επωφεληθείς από αυτήν, κάθε φορά που θα τη λες δεν θα είναι πλέον μια κενή δήλωση· θα είναι πρακτική. Όταν κάποιος άλλος αντιμετωπίζει μια παρόμοια κατάσταση, θα μπορείς να χρησιμοποιήσεις την πρακτική εμπειρία σου για να τον βοηθήσεις. Μόλις αναφέραμε ότι «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου». Η φράση «φόβος Κυρίου» είναι κάτι που πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι, ενώ η φράση «Αρχή σοφίας» είναι το αποτέλεσμα που αποκομίζουν όταν κάνουν πράξη τον φόβο Κυρίου. Δηλαδή, μόνο όταν έχεις κάνει πράξη τη φράση «φόβος Κυρίου» και την έχεις εφαρμόσει στην πραγματική σου ζωή, και αυτή η φράση σε έχει βοηθήσει και σε έχει ωφελήσει, θα μπορέσεις να αποκομίσεις τους καρπούς της σοφίας. Ας δούμε πρώτα πώς μπορείτε να κάνετε πράξη τη φράση «φόβος Κυρίου». Αυτή η φράση αφορά όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην πραγματική τους ζωή, όπως τις σκέψεις, τις ιδέες και τις καταστάσεις τους, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, τις παρανοήσεις τους για τον Θεό, τις υποψίες και τις εικασίες τους γι’ Αυτόν, καθώς και κάποια στοιχεία που παρουσιάζουν συχνά όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, όπως το ότι είναι επιπόλαιοι, εξαπατούν, είναι αυτάρεσκοι, κάνουν του κεφαλιού τους και ούτω καθεξής. Πώς μπορείς, λοιπόν, να εφαρμόσεις τη φράση «φόβος Κυρίου» ώστε να αλλάξεις τις αρχές των πράξεων και της συμπεριφοράς σου; Αν ζήσεις, βιώσεις και μάθεις όλες τις λεπτομέρειές της, η φράση αυτή θα γίνει για σένα η αλήθεια. Αν όμως δεν τις έχεις βιώσει ποτέ και τη συγκεκριμένη φράση την έχεις μόνο ακουστά, τότε για σένα θα είναι πάντα ένα δόγμα, μια φράση σ’ ένα βιβλίο, απλές λέξεις. Δεν θα είναι μια αλήθεια. Γιατί το λέω αυτό; Το λέω επειδή αυτή η δήλωση δεν άλλαξε ποτέ καμία από τις προθέσεις, τις ιδέες, τις σκέψεις και τις απόψεις σου. Δεν άλλαξε ποτέ τις αρχές με τις οποίες αντιμετωπίζεις τον κόσμο και συμπεριφέρεσαι. Δεν άλλαξε τη στάση που διατηρείς όταν κάνεις πράγματα ή εκτελείς το καθήκον σου και δεν αντέστρεψε την κατάστασή σου. Δεν σε έχει ωφελήσει σε τίποτα. Γνωρίζετε όλα αυτά τα περίφημα ρητά και μπορείτε να τα πείτε, αλλά τα κατανοείτε μόνο επιφανειακά και δεν έχετε πρακτική εμπειρία σχετικά μ’ αυτά. Σε τι διαφέρει αυτό από τους υποκριτές Φαρισαίους; Όλοι αυτοί οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου εστιάζουν στην απαγγελία και στην επεξήγηση γνωστών κεφαλαίων και εδαφίων της Βίβλου. Όποιος απ’ αυτούς απαγγείλει τα περισσότερα είναι ο πιο πνευματικός, χαίρει του μεγαλύτερου θαυμασμού και έχει το υψηλότερο κύρος και θέση. Στην πραγματική ζωή τους, βλέπουν ουσιαστικά τον κόσμο, την ανθρωπότητα και όλα τα είδη των ανθρώπων όπως τα βλέπουν και οι κοσμικοί άνθρωποι, ενώ οι απόψεις τους δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Αυτό κάτι αποδεικνύει: Αυτά τα εδάφια της Βίβλου που μπορούν να απαγγείλουν δεν έχουν γίνει σε καμία περίπτωση η ζωή τους. Γι’ αυτούς είναι απλώς θεωρίες και θρησκευτικά δόγματα και δεν έχουν αλλάξει τη ζωή τους. Αν ακολουθείτε το ίδιο μονοπάτι με τους θρησκευόμενους ανθρώπους, τότε πιστεύετε στον Χριστιανισμό και όχι στον Θεό. Δεν βιώνετε το έργο του Θεού. Ορισμένοι που πίστεψαν στον Θεό για ένα σύντομο διάστημα θαυμάζουν αυτούς τους χρόνια πιστούς που μπορούν να μιλούν για πολλά πνευματικά δόγματα. Όταν βλέπουν αυτούς τους χρόνια πιστούς να κάθονται και να μιλούν για δυο-τρεις ώρες συνεχόμενα χωρίς κανένα πρόβλημα, αρχίζουν να μαθαίνουν από αυτούς. Μαθαίνουν αυτούς τους πνευματικούς όρους και εκφράσεις, μαθαίνουν πώς μιλούν και συμπεριφέρονται αυτοί οι χρόνια πιστοί και απομνημονεύουν μερικά από τα κλασικά λόγια του Θεού. Συνεχίζουν αυτήν τη συμπεριφορά μέχρι που κάποια μέρα θεωρούν επιτέλους ότι έχουν αποκτήσει κάτι. Όταν φτάνει η ώρα της συνάθροισης, αρχίζουν να φλυαρούν για βαρύγδουπες ιδέες αλλά, αν ακούσετε προσεκτικά, όλα αυτά είναι ανοησίες, κούφιες κουβέντες, λόγια και δόγματα. Είναι σαφές ότι είναι θρησκευτικοί απατεώνες που έχουν ξεγελάσει τον εαυτό τους και τους άλλους. Πόσο τραγικό είναι αυτό! Μην ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι. Από τα πρώτα κιόλας βήματα, θα καταστραφείτε ολοσχερώς και τότε θα είναι δύσκολο να γυρίσετε πίσω, όσο κι αν το θέλετε! Αν θεωρείς αυτά τα λόγια και δόγματα θησαυρούς και ζωή, και τα διατυμπανίζεις όπου σταθείς κι όπου βρεθείς, τότε, πέρα από τις διεφθαρμένες και σατανικές διαθέσεις σου, έχεις και μερικές πνευματικές θεωρίες και έναν βαθμό υποκρισίας. Αυτό δεν είναι μόνο λάθος, αλλά και εντελώς αηδιαστικό. Είναι ξεδιάντροπο, εμετικό και φρικτό να το βλέπεις. Αυτήν τη στιγμή, αναφερόμαστε στα δόγματα στα οποία πιστεύουν οι ακόλουθοι του Κυρίου Ιησού, όπως είναι ο Χριστιανισμός, και τα χαρακτηρίζουμε ως θρησκεία και θρησκευτική ομάδα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι αυτοί ναι μεν πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν αποδέχονται την αλήθεια και δεν κάνουν πράξη ούτε βιώνουν τα λόγια του Θεού. Αντιθέτως, εφαρμόζουν θρησκευτικά τελετουργικά και τύπους, χωρίς να αλλάξουν καθόλου τη ζωή-διάθεσή τους. Δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια· δεν επιδιώκουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή που προέρχονται από τον Θεό. Αντιθέτως, επιδιώκουν τη βιβλική γνώση, μιμούνται τους Φαρισαίους και είναι εχθρικοί προς τον Θεό. Επομένως, αυτή η ομάδα ανθρώπων χαρακτηρίζεται ως Χριστιανισμός. Όλοι αυτοί οι πιστοί στον Κύριο είναι θρησκευτικοί οπαδοί. Δεν ανήκουν στην εκκλησία του Θεού και δεν είναι πρόβατά Του. Από πού προέρχεται ο όρος «Χριστιανισμός»; Προέρχεται από το γεγονός ότι οι οπαδοί του προσποιούνται ότι πιστεύουν στον Χριστό, ότι είναι πνευματικοί και ότι ακολουθούν τον Θεό, ενώ στην ουσία απαρνιούνται κάθε αλήθεια που εξέφρασε ο Χριστός, απαρνιούνται το έργο του Αγίου Πνεύματος, καθώς και όλα τα θετικά πράγματα που προέρχονται από τον Θεό. Οπλίζονται, στολίζονται και μεταμφιέζονται χρησιμοποιώντας τα λόγια που είχε πει ο Θεός στο παρελθόν. Χρησιμοποιούν αυτά τα λόγια ως πλεονέκτημα και τα ξεστομίζουν με κάθε ευκαιρία, ώστε να καταφέρουν να εξαπατήσουν τους ανθρώπους για να γίνουν το εισιτήριό τους για μια καλή ζωή. Με το πρόσχημα ότι πιστεύουν στον Θεό, εξαπατούν τους ανθρώπους με κάθε ευκαιρία, διαγωνίζονται με τους άλλους για το πόσο καλά μπορούν να ερμηνεύσουν τη Βίβλο και για τις γνώσεις τους πάνω σ’ αυτήν και μεταχειρίζονται αυτά τα λόγια ως δόξα και πλεονέκτημα. Θέλουν μάλιστα να λάβουν την ευλογία και τις ανταμοιβές του Θεού μέσω της εξαπάτησης. Βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων που απαρνείται και καταδικάζει την ενσάρκωση του Θεού. Ακριβώς, λοιπόν, επειδή η ομάδα αυτή βαδίζει σ’ έναν τέτοιο μονοπάτι, τελικά χαρακτηρίζεται ως Χριστιανισμός και θρησκεία. Ας εξετάσουμε τώρα τον όρο «Χριστιανισμός». Είναι καλός ή κακός τίτλος; Με πάσα βεβαιότητα, μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι καλός τίτλος. Είναι σημάδι ντροπής, όχι κάτι που φέρνει περηφάνια και δόξα.

Ποιο είναι το βασικό στοιχείο που πρέπει να κατανοήσετε όταν επιδιώκετε ζωή-είσοδο; Για όποιο θέμα κι αν πρόκειται, πρέπει να μάθετε ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους και πώς πρέπει αυτοί να βιώνουν το έργο Του μέσα από όλα τα λόγια που έχει εκφράσει ο Θεός. Πρέπει να συγκρίνετε τη διαγωγή σας και τους τρόπους με τους οποίους χειρίζεστε διάφορα θέματα, τις σκέψεις και τις απόψεις σας, καθώς και τις διάφορες καταστάσεις και εκδηλώσεις που έχετε όταν συμβαίνει κάτι στη ζωή σας με τα λόγια έκθεσης και κρίσης του Θεού. Το πιο σημαντικό που θα πρέπει να γίνει είναι να κάνετε αυτοκριτική και να κατανοήσετε τον εαυτό σας, καθώς και να αναζητήσετε την αλήθεια για να επιβεβαιώσετε τις αρχές άσκησης. Μέσα απ’ αυτό, θα πρέπει να βρείτε το μονοπάτι άσκησης, να μάθετε πώς να ικανοποιείτε τις προθέσεις του Θεού καθώς κάνετε το καθήκον σας, να συμπεριφέρεστε απόλυτα σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του, να είστε ειλικρινείς και να κάνετε πράξη την αλήθεια. Μην εξαπατάτε τους ανθρώπους με λόγια και δόγματα και με θρησκευτικές θεωρίες. Μην το παίζετε πνευματικοί άνθρωποι και μην είστε υποκριτές. Πρέπει να εστιάσεις στο να αποδέχεσαι και να κάνεις πράξη την αλήθεια, καθώς και στο να συγκρίνεις τις καταστάσεις σου και να τις εξετάζεις με βάση τα λόγια του Θεού. Και πρέπει μετά να αλλάξεις τις εσφαλμένες απόψεις και συμπεριφορές με τις οποίες αντιμετωπίζεις κάθε κατάσταση. Τέλος, πρέπει να αποκτήσεις θεοφοβούμενη καρδιά σε κάθε περίσταση και να μην ενεργείς πλέον βιαστικά, ούτε να ακολουθείς τις δικές σου ιδέες, να πράττεις σύμφωνα με τις δικές σου επιθυμίες ή να ζεις σύμφωνα με διεφθαρμένες διαθέσεις. Αντιθέτως, όλες οι πράξεις και τα λόγια σου πρέπει να βασίζονται στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια. Έτσι, θα καταφέρεις λίγο-λίγο να αποκτήσεις μια θεοφοβούμενη καρδιά. Αποκτά κανείς θεοφοβούμενη καρδιά καθώς επιδιώκει την αλήθεια και όχι μέσα από περιορισμούς. Το μόνο που γεννά ένας περιορισμός είναι ένα είδος συμπεριφοράς· πρόκειται για έναν καθαρά επιφανειακό φραγμό. Για να αποκτήσει κανείς μια πραγματικά θεοφοβούμενη καρδιά πρέπει να αποδέχεται διαρκώς την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού και να αποδέχεται το κλάδεμα καθώς βιώνει το έργο Του. Όταν οι άνθρωποι αντικρίσουν το πραγματικό πρόσωπο της διαφθοράς τους, θα καταλάβουν πόσο πολύτιμη είναι η αλήθεια και θα μπορέσουν να παλέψουν για να την αποκτήσουν. Θα λιγοστέψουν οι αποκαλύψεις των διεφθαρμένων διαθέσεών τους και τότε θα μπορέσουν να ζήσουν κανονικά ενώπιον του Θεού, να τρώνε και να πίνουν μέρος από τα λόγια Του κάθε μέρα και να κάνουν παράλληλα τα καθήκοντά τους ως δημιουργήματα. Μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία αποκτά κανείς μια θεοφοβούμενη καρδιά και μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Όλοι όσοι αναζητούν συνεχώς την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα καθώς κάνουν τα καθήκοντά τους έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Όλοι όσοι πειθαρχήθηκαν και κλαδεύτηκαν σε μεγάλο βαθμό γνωρίζουν τι σημαίνει να έχεις φόβο Θεού. Όταν αποκαλύπτεται η διαφθορά τους, δεν νιώθουν μόνο δέος και τρόμο, αλλά μπορούν επίσης να αισθανθούν την οργή και τη μεγαλοπρέπεια του Θεού. Σε αυτήν την κατάσταση, είναι φυσικό να γεννιέται στην καρδιά τους φόβος. Έχετε όλοι σας κατανοήσει τώρα αυτά τα πράγματα μέσω εμπειρίας; (Λίγο.) Πρέπει σταδιακά να τα κατανοήσετε περισσότερο. Μην αρκείστε στο να τα κατανοήσετε λιγάκι μόνο μέσω εμπειρίας. Αυτήν τη στιγμή βρίσκεστε σε ένα κατάλληλο περιβάλλον, ακούτε πολλά κηρύγματα, πηγαίνετε σε πολλές συναθροίσεις, διαβάζετε πολλά από τα λόγια του Θεού και έχετε ένα περιβάλλον στο οποίο μπορείτε να κάνετε το καθήκον σας· αυτές και άλλες προϋποθέσεις πληρούνται. Πιστεύεις ότι έχεις φόβο Θεού και γι’ αυτό μεγάλωσε η πίστη σου. Αν όμως βρισκόσουν σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, θα μπορούσες να διατηρήσεις την τρέχουσα κατάστασή σου; Μπορούν οι αλήθειες που κατανοείς τώρα να αλλάξουν την άποψή σου για τα πράγματα ή την οπτική σου για τη ζωή και τις αξίες; Αν οι αλήθειες που κατανοείς δεν μπορούν να πετύχουν αυτά τα πράγματα, τότε δεν κατανοείς πραγματικά την αλήθεια. Όταν τα λόγια του Θεού γίνουν οι αλήθειες που κατανοείς και η ζωή σου, τότε θα έχεις ζωή-είσοδο και θα έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει ότι θα ασκείς την αλήθεια με δική σου πρωτοβουλία· θα νιώθεις ότι έχεις γεννηθεί για να ενεργείς έτσι. Θα σου φαίνεται απολύτως φυσικό να ενεργείς σύμφωνα με την αλήθεια. Θα σου γίνει συνήθεια, σαν μια φυσική αποκάλυψη. Αυτό σημαίνει ότι τα λόγια του Θεού θα έχουν γίνει η ζωή σου. Αν επιλέγεις πάντα το λάθος μονοπάτι όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι και πρέπει πάντα να κάνεις αυτοκριτική και να έχεις κάποιον δίπλα σου για να σε βοηθά και να σε στηρίζει ώστε να μπεις στον σωστό δρόμο, τότε δεν έχεις καταφέρει σχεδόν τίποτα και δεν έχεις καθόλου ανάστημα. Αν δεν υπάρχει κανείς για να σε βοηθήσει και να σε στηρίξει, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πόσο χαμηλά θα πέσεις μόλις αλλάξει δραστικά το περιβάλλον στο οποίο ζεις. Μπορεί εν μία νυκτί να απαρνηθείς και να προδώσεις τον Θεό. Μπορεί μέσα σε μία νύχτα να απομακρυνθείς από τον Θεό και να επιστρέψεις στην αγκαλιά του Σατανά. Με άλλα λόγια, μέχρι να αποκτήσεις την αλήθεια και μέχρι η αλήθεια να γίνει η ζωή σου, εξακολουθείς να βρίσκεσαι σε κίνδυνο! Η λίγη πίστη που έχεις αυτήν τη στιγμή, η προθυμία σου να δαπανήσεις τον εαυτό σου και η ελάχιστη αποφασιστικότητα ή οι θετικές φιλοδοξίες σου δεν αποδεικνύουν ότι έχεις ζωή. Αυτά τα πράγματα είναι καθαρά επιφανειακά. Είναι μόνο ευσεβείς πόθοι. Προκειμένου να βελτιωθεί η σχέση σου με τον Θεό, πρέπει να εξοπλιστείς με την αλήθεια. Πρέπει να μπορείς να βιώσεις το έργο του Θεού, καθώς και μερικές δοκιμασίες και εξευγενισμό. Όταν γεννηθεί μέσα σου πραγματική πίστη στον Θεό, οι προσευχές και η συναναστροφή σου μαζί Του θα είναι αληθινές. Θα μπορείς να πεις στον Θεό τι έχεις στην καρδιά σου και, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι, θα νιώθεις ότι μπορείς να βασιστείς μονάχα πάνω Του και σε κανέναν άλλο. Τότε η σχέση σου με τον Θεό θα είναι κανονική. Όταν έχεις πραγματική πίστη στον Θεό, όπου κι αν σε βάλει και ακόμα κι αν δεν μπορείς να παρευρεθείς σε μια συνάθροιση για αρκετά χρόνια, η πίστη σου στον Θεό δεν θα αλλάξει καθόλου, όπως του Ιώβ. Παρόλο που δεν θα παρευρίσκεσαι σε συναθροίσεις και δεν θα υπάρχει κανείς για να σου κάνει κήρυγμα, η οδός και τα λόγια του Θεού θα είναι στην καρδιά σου. Δεν θα απομακρυνθείς από τον Θεό και θα γνωρίζεις ξεκάθαρα πώς σε καθοδηγεί Εκείνος κάθε μέρα. Δεν θα απαρνηθείς τον Θεό όταν έρθεις αντιμέτωπος με τις δοκιμασίες Του, και μάλιστα θα δεις σε αυτές τα έργα Του. Εκείνη τη στιγμή, θα μπορείς να είσαι ανεξάρτητος. Δεν έχετε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο, εξακολουθείτε να έχετε πολλές αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και νοθευμένα στοιχεία μέσα σας. Μέσα στις πράξεις σας και την εκτέλεση του καθήκοντός σας εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα συγκαλυμμένα στοιχεία. Υπάρχει πολύ μεγάλη δόση της δικής σας θέλησης. Εξακολουθείτε να προσποιείστε, να πασχίζετε να γίνετε πνευματικός άνθρωπος, να κηρύττετε πνευματικά δόγματα και να εξοπλίζεστε με περισσότερες πνευματικές φράσεις, όρους και θεωρίες. Εξακολουθείτε να πασχίζετε να γίνετε Φαρισαίοι και ψευδώς πνευματικοί άνθρωποι. Εξακολουθείτε να πασχίζετε να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι και βρίσκεστε ακόμη σε λάθος δρόμο. Αυτή η συμπεριφορά απέχει πολύ από εκείνη ενός ανθρώπου που έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό! Επομένως, πρέπει να βάλετε τα δυνατά σας για να επιδιώξετε την αλήθεια και να βιώσετε περισσότερη κρίση, παίδευση, δοκιμασίες και εξευγενισμό. Μόνο τότε θα εξαλειφθούν εντελώς αυτά τα ψέματα, τα προσωπεία και οι μη κανονικές νοοτροπίες. Όταν καθαρθούν αυτές οι διαφθορές, η σχέση σας με τον Θεό θα γίνει φυσικά κανονική.