Απόσπασμα 72

Αυτοί που ενεργούν ως επικεφαλής δεν πρέπει να προσέχουν σε υπερβολικό βαθμό το έργο ούτε να εστιάζουν πάντα στη θέση τους, ούτε να θέτουν υψηλές απαιτήσεις για τον εαυτό τους και στη συνέχεια να προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα του καθενός με κάθε τρόπο για να πουν σε όλους: «Εγώ είμαι ο επικεφαλής, έχω τέτοια θέση, τέτοιο κύρος, και έχω τέτοιο επίπεδο, τέτοιες ικανότητες. Και αφού μπορώ να σε καθοδηγήσω, μπορώ και να σε φροντίσω». Προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι είναι ικανοί να λένε τέτοια λόγια. Από ποια άποψη προκαλεί ανησυχία; Αν έχεις λανθασμένο προσανατολισμό και δεν χειρίζεσαι τις υποθέσεις σου με αρχές, τότε ό,τι κάνεις θα είναι λάθος και θα δημιουργεί αποκλίσεις. Εάν έχεις λάθος κίνητρα, θα είναι λάθος όλα όσα κάνεις. Το σωστό είναι να επικεντρωθείς στο να αναζητήσεις και να κατανοήσεις την αλήθεια, να καταλάβεις την ουσία της αλήθειας των οραμάτων και να κατακτήσεις αυτήν την πτυχή των αρχών. Εφόσον δεν υπερβαίνεις αυτά τα όρια όταν κάτι σου συμβαίνει ή όταν έχεις προβλήματα, θα μπορείς να βοηθήσεις τους άλλους και να επιλύσεις τις δυσκολίες τους, και θα είσαι ικανός επικεφαλής. Όμως, στην περίπτωση που κατανοείς μόνο κάποια δόγματα και εξοπλίζεσαι μόνο με αυτά, ακούς λίγα ακόμα κηρύγματα και κατακτάς μερικά ακόμα λόγια προκειμένου να ηγηθείς, και αν, όταν προσπαθείς να λύσεις τα προβλήματα ενός ανθρώπου, δεν προσφέρεις παρά μόνο μερικά δόγματα και λόγια, και άρα δεν λύνεις τα προβλήματά του, τότε δεν διαθέτεις την πραγματικότητα του να είσαι επικεφαλής, είσαι απλώς ένα κενό πλαίσιο. Τι είδους επικεφαλής είναι αυτός; (Ψευδής επικεφαλής.) Είναι ψευδής επικεφαλής. Δεν μπορείς να εκτελέσεις πραγματικό έργο. Ακόμη κι αν κανείς δεν εκθέσει και δεν καταγγείλει έναν ψευδή επικεφαλής, δεν θα προοδεύσει η ζωή του εκλεκτού λαού του Θεού στην εκκλησία και τα προβλήματα θα συσσωρεύονται. Τότε, ο ψευδής επικεφαλής θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και θα είναι αναγκασμένος να παραιτηθεί. Αν είσαι ψευδής επικεφαλής, τότε όσο υψηλή κι αν είναι η θέση σου, δεν παύεις να είσαι ψευδής επικεφαλής. Βέβαια, δεν είναι το πιο σημαντικό το αν μπορείς ή δεν μπορείς να επιτελέσεις πραγματικό έργο και το αν είσαι ή δεν είσαι ψευδής επικεφαλής. Ποιο είναι, λοιπόν, το πιο σημαντικό; Πρέπει τώρα να σπεύσεις να επιδιώξεις την αλήθεια και να επικεντρωθείς στη ζωή-είσοδο. Μόλις αποκτήσεις ζωή-είσοδο, αλλάξεις τη διάθεσή σου, κατανοήσεις τις προθέσεις του Θεού και είσαι σε θέση να διορθώνεις τις λανθασμένες καταστάσεις σου, θα επιλύεις εύκολα τα προβλήματα των άλλων. Αν κατανοήσεις την αλήθεια και εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, θα φοβάσαι ακόμα ότι δεν μπορείς να λύσεις τα προβλήματα των ανθρώπων; Δεν θα χρειάζεται να ανησυχείς για το πόσο καλά μπορείς να ηγηθείς. Εάν κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, θα μπορείς οπωσδήποτε να κάνεις καλά το καθήκον σου και να λύνεις πραγματικά προβλήματα. Πρέπει να το καταλάβεις καλά αυτό. Εάν δεν το καταλαβαίνεις και συνέχεια θέλεις να διαφυλάττεις τη θέση σου ως επικεφαλής και να εδραιώνεις την καλή εικόνα που έχει για σένα ο εκλεκτός λαός του Θεού, τότε έχεις εσφαλμένες προθέσεις και φυσικά θα ντροπιαστείς και θα αποτύχεις. Αν αγαπάς την αλήθεια και εστιάζεις στην είσοδό σου στη ζωή, αν παραιτηθείς από τις ανθρώπινες φιλοδοξίες, επιθυμίες και λανθασμένες επιδιώξεις σου, και δεν σε περιορίζουν αυτά τα πράγματα, τότε θα μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια, και με τον καιρό θα καταφέρεις φυσικά να κατανοήσεις κάθε πτυχή της αλήθειας. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα δυσκολεύεσαι καθόλου να βοηθήσεις τους άλλους, θα είσαι στο στοιχείο σου. Άρα, μην προστατεύεις τη θέση σου. Είναι ένα κενό πλαίσιο. Είναι ανώφελο. Δεν θα σου φέρει κανένα όφελος, ούτε θα σε βοηθήσει να καταλάβεις την αλήθεια. Μπορεί και να σε παραπλανήσει ώστε να κάνεις πολλά λάθη ή να παραστρατήσεις. Για τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, η θέση είναι παγίδα. Αλλά δεν μπορεί κανείς να αποφύγει αυτό το εμπόδιο, όλοι πρέπει να περάσουν απ’ αυτό. Εξαρτάται απλώς από το πώς το προσεγγίζεις. Αν το προσεγγίσεις με ανθρώπινα μέσα, δεν θα μπορέσεις να συγκρατηθείς ή να επαναστατήσεις ενάντια στον εαυτό σου. Λύνεται μόνο με την αλήθεια. Η αλήθεια μπορεί να επιλύσει τη δυσκολία αυτή. Αν μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια, μπορείς να αντιμετωπίσεις το ζήτημα στη ρίζα του. Αν δεν μπορείς να επιλύσεις αυτήν τη δυσκολία με την αλήθεια, αν απλώς συγκρατιέσαι και επαναστατείς ενάντια στα πράγματα —ενάντια στις σκέψεις σου, στις προσεγγίσεις σου, στις ιδέες σου, δηλαδή το μόνο που κάνεις είναι να επαναστατείς— τι μέθοδος είναι αυτή; Πρόκειται για μια αρνητική και παθητική προσέγγιση. Πρέπει να επιλύσεις αυτό το ζήτημα χρησιμοποιώντας θετικές μεθόδους, δηλαδή να το αντιμετωπίσεις με την αλήθεια και να το κατανοήσεις σε βάθος. Πρώτα κοίταξε τις διάφορες προσεγγίσεις των αντίχριστων και των ψευδών επικεφαλής για την αναζήτηση φήμης, κέρδους και θέσης, καθώς και για την υπεράσπιση της ματαιοδοξίας και της περηφάνιας τους. Αφού τις διακρίνεις ξεκάθαρα, θα πεις μέσα σου: «Ντροπή και αίσχος! Άραγε κι εγώ έτσι προσεγγίζω τα πράγματα;» Στη συνέχεια, θα αρχίσεις να κάνεις αυτοκριτική και σύντομα θα καταλάβεις τα εξής: «Πω πω, κι εγώ πολλές φορές έτσι προσεγγίζω τα πράγματα, δεν διαφέρω και τόσο πολύ απ’ αυτούς τους αντίχριστους και τους ψευδείς επικεφαλής». Θα νιώσεις τύψεις και θα πεις: «Δεν γίνεται πια να προστατεύω τη θέση μου και να αποκαλύπτω τέτοια αισχρότητα» και θα πάρεις την απόφαση αυτό να σου γίνει μάθημα. Μην ασχολείσαι πια με το αν σε εκτιμούν οι άλλοι, με το πόσα προβλήματα άλλων ανθρώπων μπορείς να λύσεις, με το αν σε ακούνε ή όχι, ή με το πόσοι άνθρωποι σε έχουν στην καρδιά τους. Αν έχεις συνέχεια τέτοια ζητήματα μέσα σου, θα σε αποσπούν και θα σε επηρεάζουν και θα έχεις λιγότερο χρόνο για να επιδιώξεις την αλήθεια. Έχεις σπαταλήσει την περιορισμένη σου ενέργεια και τον πολύτιμο χρόνο σου επιδιώκοντας τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες σου για φήμη, κέρδος και θέση. Εξαιτίας αυτού, δεν έχεις κερδίσει την αλήθεια και τη ζωή. Έχεις αποκτήσει θέση και έχουν ικανοποιηθεί οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες σου, και παρ’ όλα αυτά δεν έχεις αποκτήσει ζωή-είσοδο και έχεις χάσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σε τι τελικό αποτέλεσμα θα οδηγήσει αυτό; Θα αποκλειστείς και θα τιμωρηθείς. Γιατί; Επέλεξες το λάθος μονοπάτι. Αν έχεις φτάσει στο επίπεδο του Παύλου, τότε στο τέλος θα τιμωρηθείς. Αλλά αν δεν έχεις φτάσει στο επίπεδο του Παύλου, και αλλάξεις εγκαίρως πορεία, τότε υπάρχει περιθώριο για λύτρωση και ελπίδα για σωτηρία.

Όλα τα προβλήματα που έχουν όσοι πιστεύουν στον Θεό, είτε αφορούν την επιδίωξη θέσης, φήμης, κέρδους και πλούτου είτε την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών και επιθυμιών, πρέπει να επιλύονται αναζητώντας την αλήθεια. Κανένα πρόβλημα δεν γίνεται να παρακάμψει την αλήθεια. Κανένα ζήτημα δεν είναι ξεχωριστό από την αλήθεια. Από τη στιγμή που κάποιος απομακρυνθεί από την αλήθεια στην πίστη του στον Θεό, η πίστη του είναι κενή. Δεν έχει νόημα να επιδιώκει κανείς οτιδήποτε άλλο. Κάποιοι αρκούνται απλώς στο να κάνουν εντυπωσιακά και ένδοξα καθήκοντα, προκαλώντας τον θαυμασμό και τη ζήλεια των υπολοίπων. Είναι χρήσιμο αυτό; Δεν είναι ούτε το τελικό σου αποτέλεσμα ούτε η τελική σου ανταμοιβή, και εννοείται πως δεν είναι ο προορισμός σου. Έτσι, όποιο καθήκον κι αν εκτελείς, είναι μόνο προσωρινό, δεν είναι αιώνιο. Δεν πρόκειται ούτε για έγκριση ούτε για ανταμοιβή που έχεις λάβει από τον Θεό. Ουσιαστικά, το αν οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν τη σωτηρία δεν εξαρτάται από το τι καθήκον κάνουν, μα από το αν μπορούν να κατανοήσουν και να κερδίσουν την αλήθεια και από το αν μπορούν, τελικά, να υποταχθούν ολοκληρωτικά στον Θεό, να θέσουν εαυτόν στο έλεος της διευθέτησής Του, να μην τους απασχολεί το μέλλον και η μοίρα τους και να γίνουν σωστά δημιουργήματα. Ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος, και αυτά είναι τα πρότυπα που χρησιμοποιεί για να μετρήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αυτά τα πρότυπα είναι αμετάβλητα και πρέπει να το θυμάσαι αυτό. Χάραξε αυτά τα πρότυπα στο μυαλό σου και ποτέ μη σκεφτείς να βρεις κάποιο άλλο μονοπάτι για να επιδιώξεις κάτι εξωπραγματικό. Οι απαιτήσεις και τα πρότυπα που έχει ο Θεός για όλους όσοι θέλουν να επιτύχουν τη σωτηρία δεν αλλάζουν ποτέ. Παραμένουν τα ίδια όποιος κι αν είσαι. Μπορείς να επιτύχεις τη σωτηρία μόνο αν πιστέψεις στον Θεό σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα πρότυπά Του. Αν βρεις άλλο μονοπάτι για να επιδιώξεις πράγματα αόριστα και φαντάζεσαι ότι θα πετύχεις από τύχη, τότε αντιστέκεσαι στον Θεό και Τον προδίδεις, και ο Θεός σίγουρα θα σε καταραστεί και θα σε τιμωρήσει.

Απόσπασμα 73

Για να μπορούν οι επικεφαλής και οι εργάτες να εκτελούν το καθήκον τους σωστά και να ολοκληρώνουν με επιτυχία το έργο που τους έχει εμπιστευτεί ο Θεός, θα πρέπει πρώτα να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού και όχι να επικεντρώνονται στο πόσο μεγάλο ή πόσο πολύ είναι το έργο αυτό. Αντίθετα, θα πρέπει να επικεντρώνονται στο να καταλάβουν εάν έχουν ζωή-είσοδο και εάν έχουν αλλάξει τη διάθεσή τους ή όχι. Αυτό απαιτεί ο Θεός από τους επικεφαλής και τους εργάτες. Κατανοείτε τώρα στ’ αλήθεια τις αλλαγές στη διάθεση κάποιου; Τι σημαίνει μια αλλαγή στη διάθεση; Μπορείτε να ξεχωρίσετε μια αλλαγή στη συμπεριφορά από μια αλλαγή στη διάθεση; Ποιες καταστάσεις μπορούν να θεωρηθούν αλλαγές στη ζωή-διάθεση κάποιου και ποιες δεν είναι παρά μόνο αλλαγές στην εξωτερική συμπεριφορά του; Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια αλλαγή στην εξωτερική συμπεριφορά κάποιου και μια αλλαγή στην εσωτερική του ζωή; Μπορείτε να εντοπίσετε τη διαφορά; Βλέπετε κάποιον που είναι ενθουσιώδης, τρέχει συνέχεια εδώ κι εκεί και αφιερώνει χρόνο στην εκκλησία, και τότε λέτε: «Μα η διάθεσή του άλλαξε!» Βλέπετε κάποια που απαρνιέται την οικογένεια ή τη δουλειά της και λέτε: «Μα η διάθεσή της άλλαξε!» Πιστεύετε πως δεν θα μπορούσαν να είχαν κάνει τέτοιες θυσίες, αν δεν είχε όντως αλλάξει η διάθεσή τους. Έτσι βλέπετε οι περισσότεροι τα πράγματα. Είναι όμως σωστή αυτή η οπτική; Μερικοί γίνονται ακόμη πιο παράλογοι· όταν βλέπουν κάποιον να έχει απαρνηθεί την οικογένεια ή τη δουλειά του, λένε το εξής: «Αυτός ο άνθρωπος αγαπάει στ’ αλήθεια τον Θεό!» Σήμερα λέτε πως ο τάδε αγαπάει τον Θεό, αύριο λέτε πως Τον αγαπάει ο δείνα. Όταν βλέπετε κάποιον να κηρύττει ασταμάτητα, τότε λέτε: «Αυτός ο άνθρωπος γνωρίζει τον Θεό. Έχει αποκτήσει την αλήθεια. Αν δεν γνώριζε τον Θεό, πώς θα μπορούσε να ’χει τόσα πράγματα να πει;» Έτσι δεν τα βλέπετε τα πράγματα; Πράγματι, οι περισσότεροι έτσι τα βλέπετε. Πάντα τιμάτε τους άλλους, τους στέφετε με τίτλους και τους κολακεύετε. Σήμερα στέφετε τον τάδε ως κάποιον που αγαπάει τον Θεό· αύριο, στέφετε τον δείνα ως κάποιον που γνωρίζει τον Θεό, που είναι αφοσιωμένος στον Θεό. Είστε «ειδικοί» στο να στέφετε τους άλλους με τίτλους. Κάθε μέρα τιμάτε και κάποιον άλλο, τον στέφετε με τίτλους και τον κολακεύετε, κι έτσι του κάνετε κακό. Κι όμως, εσείς νιώθετε περήφανοι που φερθήκατε μ’ αυτόν τον τρόπο. Όταν επαινείτε τους άλλους με αυτόν τον τρόπο, τους κάνετε αλαζόνες. Όσοι επαινούνται με αυτόν τον τρόπο, σκέφτονται ως εξής: «Άλλαξα, έχω δικαίωμα να με στέψουν κι εμένα και θα εισέλθω οπωσδήποτε στη βασιλεία των ουρανών!» Κι ακόμη χειρότερα, είναι και κάποιοι άλλοι, όπως ο Παύλος, που πάντα μιλούν για το πόσο έχουν υποφέρει και πόση μαρτυρία έχουν καταθέσει. Ευλογούν τα γένια τους και μιλάνε σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και προτιμήσεις, χωρίς να λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις προθέσεις του Θεού. Λένε μάλιστα και σ’ άλλους να τους μιμηθούν, παρότι είναι σαφές ότι δεν έχουν αλλάξει τη διάθεσή τους. Κατά συνέπεια, όσοι πιστεύουν στον Θεό αλλά δεν έχουν διάκριση —και ειδικά όσοι λατρεύουν τους ανθρώπους αυτούς— παθαίνουν κακό και παραστρατούν. Δεν έχουν ακόμη μπει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό, αλλά δαπανούν τον εαυτό τους και υποφέρουν για τον Θεό μόνο λόγω ζήλου. Το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να συλληφθούν και να φυλακιστούν χωρίς να προδώσουν τίποτα και χωρίς να γίνουν Ιούδες. Έτσι, πιστεύουν ότι έχουν παραμείνει ακλόνητοι στη μαρτυρία τους και ότι έχουν τα προσόντα να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Αντιμετωπίζουν αυτήν την ελάχιστη εμπειρία ως μαρτυρία και καμαρώνουν γι’ αυτήν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Έτσι, όμως, δεν κάνουν επίδειξη προκειμένου να παραπλανήσουν τους άλλους; Πολλοί άνθρωποι καταθέτουν τέτοιου είδους «μαρτυρία». Πόσους έχουν αποπροσανατολίσει άραγε; Δεν είναι παράλογο τέτοιοι άνθρωποι να αντιμετωπίζονται ως νικητές; Ξέρεις πώς βλέπει ο Θεός τους ανθρώπους; Καταλαβαίνεις με σαφήνεια τι ακριβώς σημαίνει «νικητής»; Τέτοιες ψευδομαρτυρίες τις αναθεματίζει ο Θεός. Πόσα παρόμοια παραπτώματα έχετε διαπράξει; Δεν μπορείτε να παράσχετε ζωή στους άλλους ούτε να αναλύσετε τις καταστάσεις τους. Μπορείτε μόνο να στέφετε τους ανθρώπους με τίτλους και έτσι να τους οδηγείτε στην καταστροφή. Δεν ξέρεις ότι ένας διεφθαρμένος άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει τον έπαινο; Αυτοί οι άνθρωποι, αν δεν τους επαινεί κανείς, γίνονται φοβερά περήφανοι, έχουν τη μύτη τους ψηλά. Δεν πεθαίνουν όμως πιο γρήγορα, όταν οι άλλοι τούς επαινούν; Δεν γνωρίζετε τι σημαίνει να αγαπάς τον Θεό, να Τον γνωρίζεις, να δαπανάς τον εαυτό σου με ειλικρίνεια για Εκείνον. Δεν καταλαβαίνετε τίποτα από αυτά. Κοιτάτε μόνο την εξωτερική εμφάνιση των πραγμάτων και μετά κρίνετε τους άλλους, τους στέφετε με τίτλους και τους κολακεύετε. Έτσι αποπροσανατολίζετε και βλάπτετε πολλά άτομα. Και το κάνετε συχνά. Επειδή επαινούνται με αυτόν τον τρόπο από εσάς, πολλοί άνθρωποι παραστρατίζουν και καταρρέουν. Ακόμη κι αν καταφέρουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους, έχουν καθυστερήσει πολύ στην πρόοδο στη ζωή τους και έχουν ήδη υποστεί απώλειες. Οι περισσότεροι εξακολουθούν να μη βρίσκονται στον σωστό δρόμο κατά την πίστη τους στον Θεό και δεν μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια. Γνωρίζουν ελάχιστα τον εαυτό τους. Όταν επαινούνται με αυτόν τον τρόπο, γίνονται αυτάρεσκοι, εφησυχάζουν και εμμένουν στις συνήθειές τους. Νιώθουν ότι βρίσκονται ήδη στον σωστό δρόμο στην πίστη τους στον Θεό και ότι έχουν αποκτήσει ένα μέρος της αλήθειας-πραγματικότητας. Αποκτούν θάρρος όταν μιλάνε, κατσαδιάζουν ανθρώπους στην εκκλησία και φέρονται δεσποτικά. Όταν λοιπόν ενεργείς έτσι, δεν βλάπτεις τους άλλους; Δεν τους καταστρέφεις; Πώς είναι ο άνθρωπος που αγαπάει τον Θεό; Αυτοί που αγαπούν τον Θεό πρέπει να είναι σαν τον Πέτρο, πρέπει να τελειώνονται, και για να καταφέρουν να Τον αγαπήσουν, πρέπει να Τον ακολουθούν έως το τέλος του δρόμου. Ο Θεός παρατηρεί τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων και μόνο Αυτός μπορεί να καθορίσει ποιος Τον αγαπάει. Για τους ανθρώπους δεν είναι εύκολο να το δουν αυτό καθαρά. Οπότε πώς μπορούν να βγάζουν ετυμηγορίες για τους άλλους; Μόνο ο Θεός γνωρίζει ποιοι άνθρωποι Τον αγαπούν πραγματικά. Αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη κι αν έχουν μια καρδιά που αγαπά τον Θεό, δεν τολμούν να πουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους ότι Τον αγαπούν. Ο Θεός είπε ότι ο Πέτρος ήταν ένας άνθρωπος που Τον αγαπούσε. Ο ίδιος όμως ο Πέτρος ποτέ δεν το δήλωσε αυτό για τον εαυτό του. Οπότε, είναι η αγάπη για τον Θεό κάτι για το οποίο μπορεί κανείς να περηφανεύεται έτσι εύκολα; Η αγάπη για τον Θεό είναι το καθήκον του ανθρώπου, οπότε δεν έχει καμία λογική να αρχίζετε να καυχιέστε όταν η καρδιά σας αποκτήσει λίγη αγάπη για τον Θεό. Ακόμη λιγότερη λογική έχει το ότι, ενώ εσείς οι ίδιοι δεν αγαπάτε τον Θεό, επαινείτε τους άλλους που το κάνουν. Αυτό είναι εντελώς παράλογο. Μόνο ο Θεός γνωρίζει ποιος άνθρωπος Τον αγαπάει και μόνο Αυτός μπορεί να το πει. Αν αυτά τα λόγια βγαίνουν από το στόμα ενός ανθρώπου, ο άνθρωπος αυτός βρίσκεται στη λάθος θέση. Παίρνεις τη θέση του Θεού κι επικροτείς και κολακεύεις τους άλλους. Ποιον εκπροσωπείς όταν το κάνεις αυτό; Ο Θεός σίγουρα δεν κολακεύει τους ανθρώπους ούτε τους επικροτεί. Όταν ο Πέτρος τελειώθηκε, ο Θεός δεν τον χρησιμοποίησε ως υπόδειγμα μέχρι που έκανε το έργο Του τις έσχατες ημέρες. Και τότε όμως, ο Θεός δεν είπε ποτέ σε άλλους τα λόγια: «Ο Πέτρος αγαπάει τον Θεό». Το είπε αυτό μόνο όταν έκανε το εν λόγω στάδιο του έργου, ορίζοντας τον Πέτρο ως πρότυπο και ως υπόδειγμα για όσους βιώνουν την κρίση του Θεού και όσους επιδιώκουν να Τον αγαπούν τις έσχατες ημέρες. Όλα όσα κάνει ο Θεός έχουν νόημα. Πόσο παράλογο είναι, λοιπόν, να λέει κανείς αυθαίρετα ότι κάποιος είναι άνθρωπος που αγαπάει τον Θεό! Αυτό είναι εξωφρενικό. Κατ’ αρχάς, αυτοί οι άνθρωποι έχουν πάρει λάθος θέση. Δεύτερον, αυτό δεν είναι ένα θέμα για το οποίο μπορούν να βγάλουν ετυμηγορία οι άνθρωποι. Τι σημαίνει να κολακεύει κανείς τους άλλους; Σημαίνει να τους παραπλανά, να τους ξεγελά και να τους βλάπτει. Τρίτον, όσον αφορά την αντικειμενική της επίπτωση, μια τέτοια συμπεριφορά όχι μόνο δεν οδηγεί τους άλλους στον σωστό δρόμο, αλλά αναστατώνει και τη ζωή-είσοδό τους και προκαλεί απώλειες στη ζωή τους. Αν όλο λες ότι κάποιος αγαπάει τον Θεό, ότι μπορεί να αποκηρύξει πράγματα κι ότι είναι πιστός στον Θεό, τότε δεν θα μιμηθούν όλοι τις εξωτερικές του ενέργειες; Τότε λοιπόν, όχι μόνο δεν οδηγείς τους άλλους στον σωστό δρόμο, αλλά οδηγείς και τους περισσότερους να εστιάζουν σε εξωτερικές ενέργειες, με αποτέλεσμα να βασίζονται μόνο σε αυτές τις εξωτερικές πρακτικές για να ανταλλάσσουν μεταξύ τους τίτλους, κι έτσι να ακολουθούν ασυνείδητα το μονοπάτι του Παύλου. Αυτό το αποτέλεσμα δεν έχουν όλα αυτά; Αντιλαμβάνεσαι αυτά τα προβλήματα όταν λες αυτά τα λόγια; Ποια θέση παίρνεις τότε; Ποιον ρόλο υποδύεσαι; Τι επίδραση έχουν αντικειμενικά τα λόγια σου; Σε ποιον δρόμο στρέφεις τελικά τους άλλους; Σε ποιον βαθμό είναι βλαβερό αυτό; Υπάρχουν σοβαρές συνέπειες όταν οι άνθρωποι λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.

Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες στην εκκλησία δεν μπορούν να μιλήσουν για την εμπειρία τους και να καταθέσουν μαρτυρία, ούτε μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα. Πάντα καταθέτουν μαρτυρία για το πόσο έχουν υποφέρει, πώς αποδέχθηκαν το κλάδεμα, πώς δεν έγιναν αρνητικοί παρά τις πολλές αδικίες που υπέστησαν και πώς επέμειναν να κάνουν το καθήκον τους. Όπως και ο Παύλος, πάντα μαρτυρούν περί του εαυτού τους, εδραιώνονται και κάνουν τον εκλεκτό λαό του Θεού να τους θαυμάζει, να τους εκτιμά και να τους έχει ως παράδειγμα. Επίσης, όταν τέτοιοι άνθρωποι βλέπουν κάποιον που είναι καλός στο να λέει τα λόγια και τα δόγματα και που μπορεί να κηρύξει, τον κολακεύουν, ενώ επαινούν και επικροτούν τους επικεφαλής και τους εργάτες που είναι σαν τον Παύλο. Με αυτόν τον τρόπο κάνουν και τους άλλους να τους λατρεύουν. Έτσι, όχι μόνο δεν καταφέρνουν να κάνουν καλά το έργο του ποτίσματος και της παροχής, αλλά εμπλέκονται και σε ένα καταστροφικό έργο, ένα έργο που προκαλεί αναστάτωση, που οδηγεί και άλλους να ακολουθήσουν το μονοπάτι του Παύλου. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, πιστεύουν εσφαλμένα ότι οι ίδιοι είναι ικανοί και καλοί επικεφαλής και θέλουν να λαμβάνουν ανταμοιβές από τον Θεό. Σε αυτήν την κατάσταση δεν βρίσκεστε οι περισσότεροι; Σύμφωνα με τη μέθοδο που ακολουθείτε τώρα, που δίνετε προσοχή μόνο στα λόγια και στα δόγματα, νουθετώντας αδιάκοπα τους άλλους, μπορείτε άραγε να οδηγήσετε τους ανθρώπους στον σωστό δρόμο; Σε ποιο μονοπάτι θα τους οδηγήσει τελικά αυτό; Δεν θα τους οδηγήσει όλους στο μονοπάτι του Παύλου; Εγώ βλέπω ότι έτσι έχουν τα πράγματα· δεν υπερβάλω καθόλου. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είστε όλοι επικεφαλής σαν τον Παύλο, ότι οδηγείτε τους ανθρώπους στο μονοπάτι του Παύλου. Κι εξακολουθείτε να θέλετε να στεφθείτε με κάποιον τίτλο; Τυχεροί θα είστε αν δεν καταδικαστείτε. Σύμφωνα με τις πράξεις σας, έχετε γίνει όλοι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό, που Τον υπηρετούν κι όμως Του αντιστέκονται, κι έχετε γίνει ειδικοί στο να διαταράσσετε το έργο Του. Αν συνεχίσετε να ακολουθείτε αυτό το μονοπάτι, στο τέλος θα γίνετε ψευδοποιμένες, ψευδοεργάτες, ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστοι. Τώρα είναι η περίοδος εκπαίδευσης για τη βασιλεία. Αν δεν μοχθείτε για την αλήθεια και απλώς επικεντρώνεστε στο έργο σας, χωρίς να το θέλετε θα ακολουθήσετε το μονοπάτι του Παύλου. Κι επιπλέον θα φέρετε μαζί σας και μια ομάδα άλλων που θα μοιάζουν με τον Παύλο. Τότε, δεν θα έχετε γίνει άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό και διαταράσσουν το έργο Του; Επομένως, αν ένας άνθρωπος που υπηρετεί τον Θεό δεν μπορεί να μαρτυρήσει περί Αυτού ή να οδηγήσει τον εκλεκτό λαό Του στον σωστό δρόμο, είναι ένας άνθρωπος που αντιστέκεται στον Θεό. Αυτά τα δύο μονοπάτι υπάρχουν μόνο. Το μονοπάτι του Πέτρου είναι αυτό της επιδίωξης της αλήθειας και τελικά της επιτυχίας στην πίστη. Το μονοπάτι του Παύλου είναι αυτό κατά το οποίο δεν επιδιώκει κανείς την αλήθεια και μοχθεί μόνο για ευλογίες και ανταμοιβές. Είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί στην αποτυχία. Σήμερα, αυτοί που ακολουθούν το επιτυχημένο μονοπάτι του Πέτρου είναι πολύ λίγοι, ενώ υπάρχουν πολλοί που βαδίζουν στο μονοπάτι του Παύλου προς την αποτυχία. Αν εσείς που υπηρετείτε ως επικεφαλής και εργάτες δεν επιδιώκετε την αλήθεια από την αρχή ως το τέλος, θα γίνετε όλοι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες και θα είστε όλοι αντίχριστοι, κακοί άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό. Αν στραφείτε στον σωστό δρόμο από τώρα και στο εξής και ακολουθήσετε ειλικρινά το μονοπάτι του Πέτρου, τότε μπορείτε και πάλι να γίνετε καλοί επικεφαλής και εργάτες που έχουν την έγκριση του Θεού. Αν δεν επιδιώξετε να τελειωθείτε και να εισέλθετε στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού, τότε κινδυνεύετε. Λαμβάνοντας υπόψη την ανοησία και την άγνοιά σας, την επιφανειακή και ανεπαρκή εμπειρία σας, το μικρό σας ανάστημα και την έλλειψη ωριμότητας που σας διακρίνει, το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να συναναστραφώ περισσότερο μαζί σας πάνω στην αλήθεια, να σας κάνω να καταλάβετε. Το αν θα καταφέρετε όμως να αποκτήσετε την αλήθεια βασίζεται στην προσωπική σας επιδίωξη. Επειδή η σημερινή εποχή είναι πολύ διαφορετική από την εποχή του Πέτρου και του Παύλου. Εκείνες τις μέρες, ο Ιησούς δεν είχε ακόμη ολοκληρώσει το έργο της κρίσης του ανθρώπου, του παιδέματος του ανθρώπου ή της αλλαγής της διάθεσής του. Σήμερα, ο ενσαρκωμένος Θεός έχει εκφράσει την αλήθεια με μεγάλη διαφάνεια. Αν οι άνθρωποι εξακολουθούν να ακολουθούν το μονοπάτι του Παύλου, αυτό δείχνει ότι η ικανότητα κατανόησής τους έχει ψεγάδια και υποδεικνύει επίσης ότι όπως και ο Παύλος, έχουν υπερβολικά κακό χαρακτήρα και υπερβολικά αλαζονική διάθεση. Εκείνη η εποχή ήταν διαφορετική από τη σημερινή, αλλά και το πλαίσιο ήταν διαφορετικό. Σήμερα, ο λόγος του Θεού είναι τόσο φωτεινός και τόσο ξεκάθαρος. Είναι λες και ο Θεός άπλωσε το χέρι Του για να σε διδάξει και να σε καθοδηγήσει. Οπότε, είναι αδικαιολόγητο εκ μέρους σου να συνεχίζεις να βαδίζεις στο λάθος μονοπάτι. Επίσης, σήμερα υπάρχουν τα δύο αρχέτυπα του Πέτρου και του Παύλου, ένα θετικό και ένα αρνητικό, ένα υποδείγματος και ένα προειδοποίησης. Αν ακολουθείς το λάθος μονοπάτι, αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις κάνει τη σωστή επιλογή και είσαι πολύ κακός. Γι’ αυτό δεν ευθύνεται κανείς άλλος παρά μόνο εσύ ο ίδιος. Μόνο κάποιος που έχει αποκτήσει την αλήθεια-πραγματικότητα μπορεί να οδηγήσει τους άλλους να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αλλά όποιος στερείται της αλήθειας-πραγματικότητας μπορεί μόνο να παραπλανήσει τους άλλους.

Απόσπασμα 76

Ποιος τύπος ανθρώπου στην εκκλησία είναι ο πιο αλαζόνας; Πώς εκδηλώνεται η αλαζονεία του; Πότε αποκαλύπτεται περισσότερο η αλαζονεία αυτή; Μπορείτε να το διακρίνετε αυτό; Τα πιο αλαζονικά άτομα στην εκκλησία είναι συνήθως οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι. Η αλαζονεία τους ξεπερνά κατά πολύ εκείνη των κανονικών ανθρώπων, ακόμη και πέρα από κάθε λογική. Πότε είναι αυτό πιο εμφανές; Η αλαζονική διάθεσή τους φανερώνεται πιο ξεκάθαρα όταν κλαδεύονται. Όσο κακές κι αν είναι οι πράξεις αυτών των αντίχριστων, αν κάποιος τολμήσει να τους κλαδέψει, γίνονται έξαλλοι και λένε: «Ποιος είσαι εσύ που θα με κρίνεις και θα μου κάνεις μάθημα; Πόσα άτομα μπορείς να οδηγήσεις; Μπορείς να κάνεις κήρυγμα; Μπορείς να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια; Αν έπρεπε να αναλάβεις τον ρόλο μου, δεν θα ήσουν τόσο καλός όσο εγώ!» Πώς σας φαίνεται αυτό; Δείχνουν την παραμικρή στάση αποδοχής της αλήθειας; Αν αντιδράτε με αυτόν τον τρόπο όταν κλαδεύεστε, τότε υπάρχει πρόβλημα. Αποδεικνύει ότι δεν κατέχετε καμία αλήθεια-πραγματικότητα και ότι η ζωή-διάθεσή σας δεν έχει αλλάξει καθόλου. Μπορεί ένας βαθιά διεφθαρμένος, ηλικιωμένος άνθρωπος, όπως αυτοί που αναφέραμε μόλις, να είναι επικεφαλής ή εργάτης; Μπορεί να εκτελέσει το καθήκον να υπηρετεί τον Θεό; Φυσικά και όχι, γιατί άτομα σαν κι αυτόν δεν έχουν καν τα προσόντα να είναι επικεφαλής ή εργάτες. Για να είναι κάποιος επικεφαλής ή εργάτης, πρέπει να διαθέτει λίγη πραγματική εμπειρία, να κατανοεί ορισμένες αλήθειες, να κατέχει ορισμένες πραγματικότητες και να διαθέτει στοιχειώδη υποταγή· να μπορεί δηλαδή, αν μη τι άλλο, να αποδέχεται το κλάδεμα. Μόνο ένα τέτοιο άτομο έχει τα προσόντα να είναι επικεφαλής ή εργάτης. Αν κάποιος δεν κατέχει καμία αλήθεια-πραγματικότητα, αλλά εξακολουθεί να λογομαχεί και να αντιστέκεται όταν τον κλαδεύουν, και δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια, τι νομίζετε ότι θα συμβεί αν υπηρετήσει τον Θεό; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα Του αντισταθεί. Δεν θα κάνει πράξη την αλήθεια όποια εργασία και αν εκτελεί και, ακόμα χειρότερα, δεν θα χειριστεί τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές. Επομένως, αν οι άνθρωποι που δεν κατέχουν καμία αλήθεια-πραγματικότητα αναλάβουν τον ρόλο των επικεφαλής ή των εργατών, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν το μονοπάτι των αντίχριστων και ότι θα αντισταθούν στον Θεό. Γιατί πολλοί επικεφαλής και εργάτες αποκαλύπτονται αφού εκτελέσουν ελάχιστα μόνο από τα καθήκοντά τους; Επειδή δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά αντιθέτως κυνηγούν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, με αποτέλεσμα, όπως είναι φυσικό, να ακολουθήσουν το μονοπάτι των αντίχριστων. Απευθύνομαι σε όλους σας. Αν σας έχριζαν υπεύθυνους μιας εκκλησίας και για έξι μήνες δεν σας έλεγχε κανείς, στο τέλος θα επιλέγατε το λάθος μονοπάτι και θα κάνατε ό,τι θέλατε. Αν σας άφηναν να δράτε ανενόχλητοι για έναν χρόνο, στο τέλος θα οδηγούσατε κι άλλους ανθρώπους στον λάθος δρόμο, οι οποίοι θα εστίαζαν μόνο στο να λένε λόγια και δόγματα και να συγκρίνονται μεταξύ τους για να δουν ποιος είναι καλύτερος. Αν σας άφηναν να δράτε ανεξέλεγκτοι για δύο χρόνια, θα οδηγούσατε τους ανθρώπους ενώπιόν σας. Οι άνθρωποι θα υπάκουαν εσάς και όχι τον Θεό και, με αυτόν τον τρόπο, η εκκλησία θα εκφυλιζόταν και θα γινόταν απλή θρησκεία Πού οφείλεται αυτό; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Σε ποιο μονοπάτι βαδίζει κάποιος που ηγείται της εκκλησίας με αυτόν τον τρόπο; Στο μονοπάτι των αντίχριστων. Θα γινόσασταν κι εσείς έτσι; Για πόσο διάστημα μπορείτε να εφοδιάζετε τους ανθρώπους με την ελάχιστη αλήθεια που κατανοείτε τώρα; Μπορείτε να τους οδηγήσετε στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό; Αν οι εκλεκτοί του Θεού κάνουν πολλές ερωτήσεις, θα είστε σε θέση να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια για να τις απαντήσετε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού; Αν δεν κατανοείς την αλήθεια και το μόνο που κάνεις είναι να κηρύττεις μερικά λόγια και δόγματα, τότε οι άνθρωποι, αφού σε ακούσουν μερικές φορές, θα βαρεθούν. Κι αν εσύ συνεχίσεις να κηρύττεις τέτοια λόγια και δόγματα, θα νιώσουν αποστροφή και θα είναι σε θέση να διακρίνουν αυτό που κάνεις. Επομένως, γιατί να συνεχίσεις να τους κηρύττεις; Αν είσαι λογικός, θα πρέπει να σταματήσεις να κηρύττεις δόγματα σε άλλους ανθρώπους. Θα πρέπει να σταματήσεις να τους κάνεις μάθημα από το βάθρο σου, θα πρέπει να κατέβεις στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους και να τρως, να πίνεις και να βιώνεις τα λόγια του Θεού μαζί τους. Όλα αυτά είναι εκδηλώσεις ανθρώπων με λογική. Όσοι είναι εξαιρετικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι χάνουν εύκολα τα λογικά τους και επιμένουν να κηρύττουν στους άλλους λόγια και δόγματα ή προσπαθούν να κάνουν επίδειξη, αναζητώντας και μαθαίνοντας βαθύτερες πνευματικές θεωρίες. Μετατρέπονται έτσι σε ανθρώπους που προσπαθούν να παραπλανήσουν τους άλλους. Όταν κάποιος ενεργεί με αυτόν τον τρόπο, αντιστέκεται στον Θεό. Έχεις κατανοήσει ξεκάθαρα τις συνέπειες που θα ακολουθήσουν, αν συνεχίσεις να κηρύττεις με αυτόν τον τρόπο; Σου είναι σαφές το πού θα οδηγήσεις τους ανθρώπους; Ποιο είναι το πρόβλημα όταν βαδίζεις στο μονοπάτι των αντίχριστων, οδηγείς τους άλλους ενώπιόν σου και τους αναγκάζεις να σε λατρεύουν και να σε υπακούν; Δεν ανταγωνίζεσαι τον Θεό για τους εκλεκτούς Του; Με αυτόν τον τρόπο, οδηγείς ενώπιόν σου ανθρώπους που αρχικά ήθελαν να πιστέψουν στον Θεό, να επιστρέψουν σ’ Αυτόν και να Τον κερδίσουν, και τους αναγκάζεις να σε υπακούν, να κάνουν ό,τι λες και να σου φέρονται σαν Θεό. Ποια συνέπεια θα έχει αυτό; Αυτοί οι άνθρωποι αρχικά πίστεψαν στον Θεό προκειμένου να σωθούν. Στο τέλος όμως τους παραπλάνησες, κι έτσι όχι μόνο δεν θα σωθούν, αλλά θα υποστούν και την αιώνια απώλεια και θα καταστραφούν. Όταν ενεργείς με αυτόν τον τρόπο, οδηγείς τους ανθρώπους στον λάθος δρόμο, τους βλάπτεις βαθύτατα και καταστρέφεις τη ζωή όσων πιστεύουν στον Θεό. Για ποιο έγκλημα είσαι ένοχος; Πώς μπορείς να επανορθώσεις για ό,τι τους έκανες; Εξαπάτησες τους νέους πιστούς ώστε να σε ακολουθήσουν, τους μετέτρεψες σε πρόβατά σου. Όλοι τους σε ακούνε, σε ακολουθούν. Κι εσύ στην ουσία σκέφτεσαι το εξής: «Έχω τόση δύναμη στα χέρια μου αυτήν τη στιγμή· με ακούνε τόσοι άνθρωποι και η εκκλησία είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεσή μου». Επειδή ο άνθρωπος έχει αυτήν τη προδοτική φύση, χωρίς να το καταλάβεις μετατρέπεις τον Θεό σε ανδρείκελο, και στη συνέχεια σχηματίζεις εσύ ο ίδιος κάποιο είδος θρησκείας ή δόγματος. Πώς προκύπτουν, λοιπόν, οι διάφορες θρησκείες και τα διάφορα δόγματα; Έτσι ακριβώς προκύπτουν. Για ρίξε μια ματιά στους επικεφαλής κάθε θρησκείας και δόγματος: είναι όλοι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, και ερμηνεύουν τη Βίβλο χωρίς να δίνουν βάση στα συμφραζόμενα, ενώ καθοδηγούνται από τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοπληξίες. Για να κάνουν το έργο τους, στηρίζονται όλοι στα χαρίσματα και τις γνώσεις που διαθέτουν. Αν δεν μπορούσαν να κηρύξουν καθόλου, θα τους ακολουθούσαν οι άνθρωποι; Στο κάτω-κάτω, διαθέτουν πράγματι κάποιες γνώσεις και μπορούν να κηρύξουν κάποια δόγματα ή ξέρουν πώς να κερδίζουν τους άλλους και να κάνουν κάποια κόλπα. Χρησιμοποιούν αυτά τα πράγματα για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να τους φέρουν ενώπιον των ίδιων. Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν θεωρητικά στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα ακολουθούν αυτούς τους επικεφαλής. Όταν συναντούν κάποιον που κηρύττει την αληθινή οδό, κάποιοι από αυτούς λένε: «Πρέπει να συμβουλευόμαστε τον επικεφαλής μας σχετικά με θέματα πίστης». Βλέπετε πως οι άνθρωποι χρειάζονται τη συμφωνία και την έγκριση των άλλων σε ό,τι αφορά την πίστη τους στον Θεό και την αποδοχή της αληθινής οδού; Αυτό δεν είναι πρόβλημα; Σε τι έχουν μετατραπεί, λοιπόν, εκείνοι οι επικεφαλής; Δεν έχουν γίνει Φαρισαίοι, ψευδοποιμένες, αντίχριστοι που βάζουν εμπόδια σε όσους θέλουν να αποδεχθούν την αληθινή οδό; Τέτοιοι άνθρωποι ανήκουν στο ίδιο σινάφι με τον Παύλο. Γιατί το λέω αυτό; Οι επιστολές του Παύλου είναι καταγεγραμμένες στη Βίβλο και εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια περνάνε από γενιά σε γενιά. Καθ’ όλη την Εποχή της Χάριτος, όσοι πίστευαν στον Κύριο διάβαζαν συχνά τα λόγια του Παύλου και τα εκλάμβαναν ως κριτήριό τους: να υποφέρει κανείς, να καθυποτάσσει το σώμα του και, στο τέλος, να αποκτά το στεφάνι της δικαιοσύνης… Όλοι οι άνθρωποι πίστευαν στον Θεό σύμφωνα με τα λόγια και τα δόγματα του Παύλου. Μέσα σε αυτά τα δύο χιλιάδες χρόνια, πάρα πολλοί άνθρωποι μιμήθηκαν τον Παύλο, τον λάτρεψαν και τον ακολούθησαν. Αντιμετώπισαν τα λόγια του Παύλου ως γραφές και αντικατέστησαν τα λόγια του Κυρίου Ιησού με αυτά, κι έτσι δεν κατάφεραν να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Δεν είναι παρέκκλιση αυτό; Είναι τεράστια παρέκκλιση. Πόσες από τις προθέσεις του Θεού μπορούσαν να κατανοήσουν οι άνθρωποι την Εποχή της Χάριτος; Στο κάτω-κάτω, εκείνη την εποχή, οι ακόλουθοι του Ιησού ήταν ελάχιστοι, και ακόμα λιγότεροι ήταν όσοι Τον γνώριζαν. Ούτε καν οι μαθητές Του δεν Τον γνώριζαν πραγματικά. Αν οι άνθρωποι δουν μια αχτίδα φωτός στη Βίβλο, δεν πρέπει να θεωρήσουν πως αυτό αντιπροσωπεύει τις προθέσεις του Θεού. Ούτε φυσικά πρέπει να θεωρούν πως γνωρίζουν τον Θεό επειδή έχουν μια ελάχιστη διαφώτιση. Όλοι οι άνθρωποι είναι αλαζόνες και επηρμένοι, και δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους. Όταν κατανοούν μερικά δόγματα, ακολουθούν τον δικό τους δρόμο, με αποτέλεσμα να δημιουργούν πολλά δόγματα. Την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός δεν ήταν καθόλου αυστηρός με τον άνθρωπο. Όλες οι θρησκείες και τα δόγματα που υπήρχαν στο όνομα του Ιησού εμπεριείχαν ένα μέρος από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Εφόσον σε μια εκκλησία δεν εργάζονταν μοχθηρά πνεύματα, το Άγιο Πνεύμα μπορούσε να εργαστεί σ’ αυτήν, και άρα οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούσαν να απολαύσουν τη χάρη του Θεού. Στο παρελθόν, ο Θεός δεν ήταν αυστηρός με τους ανθρώπους, άσχετα με το αν η πίστη τους προς Αυτόν ήταν αληθινή ή ψεύτικη, άσχετα με το αν ακολουθούσαν άλλους ή δεν επεδίωκαν την αλήθεια. Κι αυτό γιατί Εκείνος είχε ήδη προαποφασίσει ότι, στο τελευταίο στάδιο, όλοι όσοι είχε προκαθορίσει και επιλέξει θα έπρεπε να σταθούν ενώπιόν Του και να αποδεχτούν την κρίση Του. Αν, αφού αποδεχθούν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, οι άνθρωποι εξακολουθούν να λατρεύουν και να ακολουθούν άλλους, αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά επιδιώκουν αντίθετα ευλογίες και στεφάνια, τότε αυτό είναι ασυγχώρητο. Αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν το ίδιο τέλος με τον Παύλο. Γιατί χρησιμοποιώ συχνά τον Παύλο και τον Πέτρο ως παραδείγματα; Αυτοί οι δύο αντιπροσωπεύουν δύο μονοπάτια. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό ακολουθούν είτε το μονοπάτι του Πέτρου είτε το μονοπάτι του Παύλου. Μόνο αυτά τα δύο μονοπάτια υπάρχουν. Είτε είσαι ακόλουθος είτε επικεφαλής, είναι το ίδιο πράγμα. Αν δεν μπορείς να ακολουθήσεις το μονοπάτι του Πέτρου, τότε βαδίζεις στο μονοπάτι του Παύλου. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Δεν υπάρχει τρίτο μονοπάτι. Όσοι δεν κατανοούν τις προθέσεις του Θεού, δεν γνωρίζουν τον Θεό, δεν επιζητούν να κατανοήσουν την αλήθεια και δεν είναι σε θέση να υποταχθούν απόλυτα στον Θεό πρέπει τελικά να έχουν το ίδιο τέλος με τον Παύλο. Αν δεν επιζητάς να γνωρίσεις τον Θεό ή να κατανοήσεις τις προθέσεις Του, και πασχίζεις μόνο να λες λόγια και δόγματα και να κηρύττεις πνευματικές θεωρίες, τότε το μόνο που θα καταφέρεις είναι να αντισταθείς στον Θεό και να Τον προδώσεις, γιατί η φύση του ανθρώπου είναι να αντιστέκεται στον Θεό. Ό,τι δεν συμβαδίζει με την αλήθεια είναι σίγουρο ότι πηγάζει από τη βούληση του ανθρώπου. Ό,τι πηγάζει από τη βούληση του ανθρώπου, ανεξάρτητα από το εάν είναι καλό ή κακό στα μάτια των ανθρώπων, διαταράσσει το έργο του Θεού. Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ακόμα και αν δεν ενεργούν σύμφωνα με την αλήθεια σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν κάνουν κάτι κακό ούτε αντιστέκονται στον Θεό. Είναι σωστό αυτό; Αν δεν ενεργείς σύμφωνα με την αλήθεια, τότε σίγουρα παραβιάζεις την αλήθεια. Και αν παραβιάζεις την αλήθεια, στην ουσία αυτό σημαίνει ότι αντιστέκεσαι στον Θεό. Απλώς διαφέρει ως προς τον βαθμό σοβαρότητας. Ακόμα και αν δεν χαρακτηρίζεσαι ως κάποιος που αντιστέκεται στον Θεό, ο Θεός δεν θα σε εγκρίνει, επειδή δεν κάνεις πράξη την αλήθεια. Κάνεις μόνο πράγματα που δεν σχετίζονται με την αλήθεια και ενεργείς μόνο σύμφωνα με τη δική σου βούληση. Ακόμα κι αν όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν κάνουν κακό, θα μπορέσουν να απαλλαχθούν από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους; Αν δεν μπορούν να απαλλαχθούν από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, τότε εξακολουθούν να ζουν σύμφωνα με αυτήν. Ακόμα και αν δεν κάνουν τίποτα για να αντισταθούν στον Θεό, δεν μπορούν να υποταχθούν σ’ Αυτόν και ο Θεός δεν θα τους εγκρίνει.