Το να γνωρίσετε την ουσία του Χριστού, από τη μία πλευρά, σάς δίνει τη δυνατότητα να διαχωρίσετε τον ενσαρκωμένο Χριστό από τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, να αντιμετωπίζετε και να υπακούτε τον ενσαρκωμένο Θεό ως τον πρακτικό Θεό. Από την άλλη, πρέπει επίσης να δείτε το γνήσιο έργο του ενσαρκωμένου Θεού, την αυθεντική έκφραση της αλήθειας από Αυτόν και το γεγονός ότι όντως ζει ανάμεσα στους ανθρώπους. Πρέπει να δείτε ότι εξαγνίζει και σώζει την ανθρωπότητα, ότι δεν είναι προφήτης, απόστολος ή χορηγός προφητειών ή ένας ασήμαντος άνθρωπος που στάλθηκε από τον Θεό, αλλά είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, ο Χριστός και ο ίδιος ο Θεός. Αν και αυτή η σάρκα είναι μέλος της ανθρωπότητας, είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος με την ουσία της θεϊκής φύσης. Το να γνωρίζεις αυτήν την ουσία της θεϊκής φύσης του ενσαρκωμένου Θεού είναι άκρως κρίσιμο, το να χρησιμοποιείς γεγονότα που μπορείς να παρατηρήσεις για να αποδείξεις τη θεϊκή ουσία του Χριστού είναι το ελάχιστο που πρέπει να είσαι σε θέση να κάνεις. Για να γνωρίσεις τη θεϊκή ουσία του Χριστού, πρέπει να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού, να βιώνεις το έργο Του και να γνωρίζεις τη διάθεσή Του. Η γνώση της ουσίας του ενσαρκωμένου Θεού έχει ως αποτέλεσμα να καθιστά τους ανθρώπους ικανούς να επιβεβαιώσουν ότι ο Θεός έχει πράγματι ενσαρκωθεί και ότι αυτή η σάρκα είναι όντως ο Θεός. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να εδραιώσουν την αληθινή πίστη τους στον Θεό και να επιτύχουν αληθινή υπακοή και αληθινή αγάπη, και μόνο όταν επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα θα αποδείξεις ότι κατανοείς την ουσία του Θεού.

Σήμερα, οι άνθρωποι δεν έχουν πραγματική γνώση για τον Χριστό. Διαβάζουν τα λόγια του Θεού και παραδέχονται ότι είναι η αλήθεια και η έκφραση του Αγίου Πνεύματος, ενώ δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τη σάρκα. Δεν γνωρίζουν ποια είναι η προέλευση της σάρκας ή πώς η σάρκα και το Πνεύμα σχετίζονται μεταξύ τους. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η σάρκα υπάρχει για να εκφράζει λόγια, ότι Αυτός χρησιμοποιείται για να μιλάει και να εργάζεται, και ότι αυτή είναι η διακονία Του. Πιστεύουν ότι η σάρκα μιλάει κάθε φορά που συγκινείται Αυτός, και το έργο Του ολοκληρώνεται μόλις το τελειώσει Αυτός, σαν να ήταν αγγελιοφόρος. Αν κάποιος το πιστεύει αυτό, τότε αυτό που αναγνωρίζει και πιστεύει δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός ή ο Χριστός, αλλά απλώς κάποιος που μοιάζει με προφήτη. Κάποιοι σκέφτονται επίσης: «Ο Χριστός είναι άνθρωπος, και ανεξάρτητα από την ουσία της ενσάρκωσής Του ή τη διάθεση του Θεού που εκφράζει, δεν μπορεί να εκπροσωπήσει πλήρως τον Θεό στον ουρανό ή τον Δημιουργό που κυριαρχεί στο σύμπαν και στα πάντα. Εφόσον Αυτός είναι ο ενσαρκωμένος Θεός που ήρθε στη γη από τον ουρανό, γιατί δεν κάνει υπερφυσικά θαύματα; Γιατί δεν καταστρέφει τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα αν έχει την εξουσία;» Αυτοί που λένε αυτά τα λόγια είναι όλοι πνευματικά αδαείς. Δεν καταλαβαίνουν τι είναι η ενσάρκωση του Θεού, πόσο μάλλον το πεδίο της διαχείρισης του έργου του ενσαρκωμένου Θεού, ποιοι είναι οι στόχοι της σωτηρίας Του, τι εκφράζει ή τι θα πρέπει να γνωρίζουν οι άνθρωποι. Η ουσία του ενσαρκωμένου Θεού είναι η ουσία του Θεού, και Αυτός μπορεί να κάνει τα πάντα για λογαριασμό του Θεού. Είναι ο ίδιος ο Θεός και μπορεί να ενεργεί κατά βούληση. Ωστόσο, η ενσάρκωση του Θεού αυτήν τη φορά είναι το τελευταίο στάδιο του έργου στο πλαίσιο της διαχείρισής Του και δεν έχει καμία σχέση με την κυριαρχία επί των πάντων ή την κυριαρχία επί των εθνών. Δεν περιλαμβάνει καθόλου αυτά τα πράγματα. Επομένως, αυτό που πρέπει να γνωρίζεις είναι τι θα συναντήσουν οι άνθρωποι και τι μπορούν να κατανοήσουν κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου του έργου, την ουσία αυτού του σταδίου του έργου, τι έχει και τι είναι ο Χριστός και την έκφραση της διάθεσής Του. Εκφράζει ο Χριστός την ουσία του Θεού; Είναι αυτή η διάθεση του Θεού; Ασφαλώς και είναι. Μα αυτό είναι όλο; Σας το λέω τώρα, δεν είναι αυτό όλο. Είναι μόνο ένα μικρό και περιορισμένο μέρος, μονάχα αυτό που οι άνθρωποι μπορούν να δουν με γυμνό μάτι, αυτό που μπορούν να αγγίξουν και αυτό που μπορούν να κατανοήσουν με το μυαλό τους, ενώ ο Θεός έχει ενσαρκωθεί. Αυτό δεν όλο, και είναι μόνο το έργο που πρέπει να γίνει μέσα στο σχέδιο του Θεού.

Πώς μπορεί ο ενσαρκωμένος Θεός να ερμηνευτεί με πάσα σαφήνεια; Για να το θέσω απλά, σημαίνει ότι ο Θεός παίρνει μορφή επί γης, είναι το Πνεύμα του Θεού που ενδύεται τη σάρκα ως κοινός άνθρωπος. Αν το Πνεύμα του Θεού είναι ενσαρκωμένο, υπάρχει Αυτός και αλλού; Ναι. Ο Θεός κυριαρχεί στο σύμπαν και στα πάντα, και σε ολόκληρο το σύμπαν υπάρχει μόνο ένας Θεός που κυριαρχεί. Είναι παντοδύναμος, και τώρα έχει ενσαρκωθεί και έχει κατέλθει στη γη. Δεν είναι όπως τον φαντάζονται οι άνθρωποι, ότι ενσαρκώνεται και ότι επιτελεί έργο μόνο στη γη και δεν ασχολείται με αυτό πουθενά αλλού. Ρώτησα μια αδελφή στο παρελθόν: «Τώρα που ο Θεός έχει ενσαρκωθεί στη γη, υπάρχει ακόμα Θεός στον ουρανό;» Σκέφτηκε για ένα λεπτό και είπε: «Υπάρχει μόνο ένας Θεός και τώρα είναι στη γη, άρα δεν υπάρχει Θεός στον ουρανό τώρα». Κι αυτό πάλι ήταν λάθος. Ο Θεός κυριαρχεί στο σύμπαν και στα πάντα και ο Θεός είναι πνεύμα, είναι εδώ στη γη, αλλά εξακολουθεί να κυριαρχεί επί των πάντων στον ουρανό και να επιτελεί το έργο Του στη γη. Ρώτησα ξανά: «Μήπως αυτό σημαίνει ότι και το Πνεύμα του Θεού φεύγει ενίοτε;» Σκέφτηκε για μια στιγμή και είπε: «Ίσως πρέπει να φύγει και ενίοτε η σάρκα δεν ξέρει τίποτα. Το Πνεύμα φεύγει όταν η σάρκα ζει κανονικά, και επιστρέφει όταν πρόκειται να μιλήσει. Ίσως το Πνεύμα να ασχολείται με άλλα πράγματα κατά τη διάρκεια του ύπνου, αλλά επιστρέφει όταν η σάρκα ξυπνά, και μιλάει και εργάζεται μέσω της σάρκας. Αν δεν υπάρχει έργο να γίνει, η σάρκα μπορεί απλώς να επιδίδεται σε κανονικές ανθρώπινες συμπεριφορές και πράξεις». Αυτό πιστεύουν πολλοί άνθρωποι. Υπάρχουν κι άλλοι που ανησυχούν: «Δεν ξέρω πώς κατανέμονται τα χρήματα του Θεού, θα μπορούσαν να έχουν δοθεί σε κάποιον άλλο;» Το ανθρώπινο μυαλό είναι πράγματι πολύπλοκο. Πώς μπορούν οι άνθρωποι με κακοπροαίρετο μυαλό να ελπίζουν ότι θα επιδιώξουν την αλήθεια; Εν ολίγοις, ούτε η γνώση της ουσίας του ενσαρκωμένου Θεού ούτε η γνώση της διάθεσής Του είναι πολύ εύκολο έργο προκειμένου να γνωρίσει κανείς τον Θεό. Κατά τη διάρκεια του έργου του ενσαρκωμένου Θεού, οτιδήποτε μπορείς να βιώσεις και να συναντήσεις είναι αυτό που θα πρέπει να γνωρίζεις, και δεν θα πρέπει να κάνεις εξωφρενικές υποθέσεις σχετικά με τα πράγματα με τα οποία δεν μπορείς να έρθεις σε επαφή. Παραδείγματος χάριν: «Αφού αναχωρήσει η σάρκα του Θεού, σε ποια μορφή θα εμφανιστεί ο Θεός και θα κάνει πάλι το έργο Του; Θα έρθει και πάλι να μας συναντήσει στη γη;» Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα δίνουν προσοχή σε αυτά τα εξωτερικά πράγματα και δεν περιλαμβάνουν καθόλου την ουσία του Χριστού· βασικά, είναι ανούσιο να τα κατανοήσουμε. Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν χρειάζεται να τα καταλάβεις, και θα τα καταλάβεις όταν έρθει η ώρα που πρέπει να τα καταλάβεις. Δεν έχει σχέση το κατά πόσο κατανοείς αυτά τα πράγματα, και δεν έχουν την παραμικρή επίδραση στην πίστη των ανθρώπων στον ενσαρκωμένο Θεό, στην πίστη στον Χριστό ή στο αν κάποιος ακολουθεί τον Χριστό. Επίσης, δεν έχουν την παραμικρή επίδραση στην επιδίωξη της αλήθειας από τους ανθρώπους ή στη σωστή εκπλήρωση του καθήκοντός τους, και δεν θα βελτίωνε καθόλου την πίστη σου αν τα γνώριζες. Οι προφήτες έδειξαν σημεία και τέρατα στο παρελθόν, και τι κέρδισαν οι άνθρωποι; Όλα αυτά επιτεύχθηκαν για να κάνουν τους ανθρώπους να αναγνωρίσουν την ύπαρξη του Θεού. Αυτοί οι προφήτες δεν είναι Θεός, ανεξάρτητα από το πόσα θαύματα μπορούσαν να κάνουν, επειδή οι προφήτες δεν είχαν την ουσία του Θεού. Ο ενσαρκωμένος Θεός συνεχίζει να είναι Θεός χωρίς να κάνει θαύματα, επειδή έχει την ουσία του Θεού. Το ότι δεν δείχνει σημεία και τέρατα δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να τα δείξει. Όλα όσα τα λόγια Του επιτυγχάνουν είναι ακόμα πιο παντοδύναμα από το να δείχνει σημεία και τέρατα· είναι ένα ακόμα μεγαλύτερο θαύμα. Η επιδίωξη της γνώσης της ουσίας και της διάθεσης του Θεού είναι τόσο σημαντική, είναι τόσο ωφέλιμη για την είσοδό σας στη ζωή, και αυτό είναι το σωστό μονοπάτι της πίστης στον Θεό.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, ενώ ο Θεός εργάζεται εν σαρκί, τότε μπορούν οι άνθρωποι να συναντήσουν και να δουν τα περισσότερα από όσα έχει και είναι ο Θεός, την ουσία Του και τη διάθεσή Του. Είναι η καλύτερη ευκαιρία να γνωρίσει κανείς τον Θεό. Η γνώση των πράξεων του Θεού και της διάθεσής Του, για την οποία μιλούσαν οι άνθρωποι στο παρελθόν —αυτή ήταν δύσκολο να επιτευχθεί επειδή δεν είχαν πρόσβαση σε Αυτόν. Όταν ο Μωυσής είδε τον Ιεχωβά να εμφανίζεται μπροστά του στο παρελθόν, είδε μόνο κάποια από τα πράγματα που έκανε ο Ιεχωβά. Πόση πρακτική γνώση είχε για τον Θεό; Ήταν μεγαλύτερη από τη γνώση που έχουν οι άνθρωποι σήμερα; Ήταν πιο πρακτική από τη γνώση που έχουν οι άνθρωποι σήμερα; Ασφαλώς και όχι. Ο Θεός αποκάλυψε πολλά από τα έργα Του όταν έκανε έργο παλιά στο Ισραήλ. Πολλοί άνθρωποι είδαν τον Ιεχωβά να κάνει σημεία και τέρατα, και μερικοί είδαν ακόμη και τη μορφή του Ιεχωβά από πίσω Του. Πολλοί άνθρωποι είδαν επίσης αγγέλους. Κι όμως, πόσοι άνθρωποι τελικά γνώρισαν τον Θεό; Ελάχιστοι! Δεν υπήρχε σχεδόν κανείς που να γνώρισε τον Θεό στ’ αλήθεια. Μόνο οι άνθρωποι των εσχάτων ημερών μπορούν να γνωρίσουν πολλά για τον Θεό όταν βιώνουν το έργο Του ενώ είναι εν σαρκί, επειδή ο Θεός λέει στους ανθρώπους πρόσωπο με πρόσωπο τι έργο επιτελεί, ποιος είναι ο σκοπός του έργου Του, ποιο είναι το θέλημά Του, ποια είναι η στάση Του απέναντι στην ανθρωπότητα, ποιες είναι οι καταστάσεις και οι ουσίες της ανθρωπότητας που έχει διαφθείρει ο Σατανάς και ούτω καθεξής. Μόνο μέσα από αυτά τα αποκαλυπτικά λόγια βλέπουν οι άνθρωποι ότι ο Θεός είναι πράγματι πολύ πρακτικός και πολύ αληθινός, ότι πράγματι αυτό είναι το θέλημά Του για την ανθρωπότητα και ότι πράγματι έχει αυτήν τη διάθεση. Τα έργα Του είναι πράγματι πολύ θαυμαστά, η σοφία Του είναι πράγματι πολύ βαθιά και το έλεός Του για την ανθρωπότητα είναι πράγματι πολύ αληθινό. Όλα αυτά τα λόγια που έχει πει ο Θεός μαρτυρούν το έργο Του, την αγάπη και τη διάθεσή Του και τις πράξεις Του. Βιώνουμε αυτά τα πράγματα από πρώτο χέρι βιώνοντας το έργο του Θεού. Τα λόγια του Θεού είναι τόσο πρακτικά και τόσο αληθινά. Οι άνθρωποι βιώνουν ότι η αγάπη και η ανοχή του Θεού για την ανθρωπότητα όντως δεν έχουν όρια. Η επιθυμία του Θεού να σώσει τους ανθρώπους πραγματοποιείται στο έργο Του και στα λόγια που εκφράζει, και όλα αυτά δίνουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να τα γευτούν στην πραγματική τους εμπειρία. Επομένως, η γνώση σου για την ουσία της ενσάρκωσης προέρχεται από την περίοδο της ενσάρκωσης. Καμία γνώση από άλλη χρονική περίοδο δεν έχει πρακτικό αντίκρισμα εδώ. Ως εκ τούτου, η γνώση της ουσίας της ενσάρκωσης του Θεού μπορεί να επιτευχθεί μόνο κατά τη διάρκεια του έργου του ενσαρκωμένου Θεού, και οτιδήποτε καταλαβαίνεις εκτός αυτής της περιόδου δεν είναι πρακτικό. Αφού ο Θεός ολοκληρώσει το έργο Του εν σαρκί και φύγει, το έργο Του δεν θα είναι τόσο αληθινό για σένα όσο είναι τώρα που προσπαθείς να το βιώσεις. Αυτό συμβαίνει επειδή μπορείς να δεις και να αγγίξεις το έργο του ενσαρκωμένου Θεού σήμερα. Επιπλέον, ο Θεός επιτελεί συνεχώς το έργο Του πρόσωπο με πρόσωπο με τους ανθρώπους, και έχουν βιώσει προσωπικά τον τρόπο με τον οποίο μιλάει και τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται. Η εμπειρία του Πέτρου εκείνη την εποχή δεν ήταν τόσο αληθινή όσο η δική σας σήμερα. Ο Πέτρος ακολούθησε τον Ιησού και βίωσε τι πρακτικά και αξιαγάπητα πράγματα έκανε ο Θεός κατά τη διάρκεια του έργου Του στην Ιουδαία, αλλά το ανάστημά του ήταν μικρό τότε, και αυτό που βίωσε ήταν επιφανειακό. Αφού έφυγε ο Ιησούς, ο Πέτρος σκέφτηκε προσεκτικά και απόλαυσε τα λόγια Του, και εμβάθυνε την κατανόησή του και έλαβε περισσότερα. Ο Ιησούς κατά τη διάρκεια του έργου Του εξέφρασε επίσης κάποια από αυτά που έχει και είναι ο Θεός, τη στοργή Του, το έλεός Του, τη σωτηρία Του για την ανθρωπότητα και την άπειρη ανοχή και χάρη Του γι’ αυτήν. Οι άνθρωποι που Τον ακολούθησαν τότε ήταν σε θέση να βιώσουν κάποια από αυτά τα πράγματα, και οι άνθρωποι που ήρθαν αργότερα δεν ήταν ποτέ σε θέση να τα βιώσουν τόσο βαθιά όσο οι άνθρωποι τότε. Επίσης, όταν οι άνθρωποι συγκινήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα και προσευχήθηκαν στον Θεό κατανοώντας το θέλημά Του, αυτό που βίωσαν εκείνη την εποχή ήταν ασαφές και αμυδρό. Ενίοτε ήταν δύσκολο να το κατανοήσουν με ακρίβεια, και κανείς δεν μπορούσε να είναι σίγουρος ότι το είχε κατανοήσει επακριβώς. Ως εκ τούτου, όταν ο Πέτρος τελικά συνελήφθη και φυλακίστηκε, κάποιοι προσπάθησαν ακόμη και να σκεφτούν πώς να τον βγάλουν έξω. Στην πραγματικότητα, η πρόθεση του Ιησού εκείνη την εποχή ήταν να σταυρωθεί ο Πέτρος ως τελική μαρτυρία του. Το ταξίδι του είχε τελειώσει, και ο Θεός κανόνισε ο Πέτρος να δώσει μαρτυρία με αυτόν τον τρόπο, ώστε να έχει έναν καλό προορισμό. Αυτό ήταν το μονοπάτι που πήρε ο Πέτρος. Όταν ο Πέτρος έφτασε στο τέλος του μονοπατιού του, εξακολουθούσε να μην καταλαβαίνει την αληθινή πρόθεση του Ιησού. Κατάλαβε τι εννοούσε ο Ιησούς μόνο όταν του το είπε. Επομένως, αν θέλεις να κατανοήσεις την ουσία του Θεού, καλύτερα να το κάνεις ενώ ο Θεός είναι ενσαρκωμένος. Μπορείς να τη δεις, να την αγγίξεις, να την ακούσεις και να τη νιώσεις βαθιά. Αν προσπαθήσεις να βιώσεις πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα αφού ολοκληρωθεί το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, δεν θα είναι τόσο βαθύ όταν το αναλογιστείς, και η κατανόησή που θα αποκομίσεις θα είναι επιφανειακή. Εκείνη την περίοδο Αυτός θα είναι μονάχα σε θέση να εξευγενίσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Μόλις εξευγενιστούν, οι άνθρωποι είναι σε θέση να κατανοήσουν λίγο περισσότερο την αλήθεια και να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια που έχουν αποκτήσει ως θεμέλιο για τη ζωή τους, αλλάζοντας τη διεφθαρμένη διάθεση μέσα τους. Αλλά ανεξάρτητα από το πόσο επιζητάς να αγαπήσεις και να γνωρίσεις τον Θεό, δεν θα κάνεις πραγματικά μεγάλη πρόοδο. Η ανθρώπινη πρόοδος έχει όρια και δεν αποκομίζει τα οφέλη από τη βίωση του έργου του ενσαρκωμένου Θεού ούτε καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό. Ο Θεός έχει εκφράσει πολλή αλήθεια ενώ είναι εν σαρκί, και πολλοί άνθρωποι βλέπουν αλλά δεν καταλαβαίνουν, και ακούν αλλά δεν γνωρίζουν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πνευματικά αδαείς και άκαρδοι. Οι άνθρωποι στερούνται συνείδησης ή σύνεσης, και δεν μπορούν να αισθανθούν πόσο πολύ αγαπά και ανέχεται ο Θεός τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι είναι τόσο αναίσθητοι που αποκτούν κάποια κατανόηση και αρχίζουν να βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι μόνο όταν τελειώσει το έργο του Θεού.

Ποια είναι η ουσία του Χριστού; Για τους ανθρώπους, η ουσία του Χριστού είναι αγάπη. Για εκείνους που Τον ακολουθούν, είναι μια αγάπη δίχως όρια. Αν δεν είχε αγάπη ή έλεος, τότε οι άνθρωποι δεν θα ήταν σε θέση να Τον ακολουθήσουν μέχρι τώρα. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Μα ο Θεός είναι και δίκαιος». Είναι αλήθεια ότι ο Θεός είναι δίκαιος, αλλά από την άποψη της διάθεσής Του, η δικαιοσύνη Του εκφράζεται κυρίως μέσω του μίσους Του για τη διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας, της κατάρας Του για τον Σατανά τον διάβολο και μέσα από το ότι δεν επιτρέπει σε κανέναν να προσβάλει τη διάθεσή Του. Συνεπώς, η δικαιοσύνη Του περιέχει αγάπη; Δεν είναι, λοιπόν, αγάπη η κρίση του Θεού και ο εξαγνισμός της διαφθοράς των ανθρώπων; Για να σώσει την ανθρωπότητα, ο Θεός έχει υπομείνει τεράστια ταπείνωση με τη μέγιστη υπομονή. Δεν είναι αυτό αγάπη; Ως εκ τούτου, θα είμαι ειλικρινής μαζί σας: Στο έργο που επιτελεί ο Θεός για την ανθρωπότητα ενώ είναι ενσαρκωμένος, αυτό που είναι πιο εμφανές και αξιοσημείωτο στην ουσία Του είναι η αγάπη. Είναι η απεριόριστη ανοχή. Αν δεν ήταν αγάπη και ήταν όπως εσείς φαντάζεστε, ότι δηλαδή ο Θεός πατάσσει τους ανθρώπους κατά βούληση ή τιμωρεί, καταριέται, κρίνει και παιδεύει όποιον μισεί, αυτό θα ήταν πολύ σκληρό! Αν θύμωνε με κάποιον, αυτός θα έτρεμε από φόβο και δεν θα μπορούσε να σταθεί ενώπιόν Του… Αυτός είναι ένας τρόπος μόνο με τον οποίο εκφράζεται η διάθεση του Θεού. Ο στόχος Του στο τέλος εξακολουθεί να είναι η σωτηρία, και η αγάπη Του διατρέχει όλες τις διαθέσεις που αποκαλύπτει Αυτός. Αναλογιστείτε τώρα, τι είναι αυτό που ο Θεός αποκαλύπτει περισσότερο κατά τη διάρκεια του έργου Του εν σαρκί; Είναι αγάπη, είναι υπομονή. Τι είναι η υπομονή; Υπομονή σημαίνει να έχει κανείς έλεος επειδή εμπεριέχει αγάπη. Ο Θεός είναι σε θέση να δείξει έλεος στους ανθρώπους επειδή έχει αγάπη, και όλα τα κάνει για να σώσει τους ανθρώπους. Είναι το ίδιο όπως και με ένα παντρεμένο ζευγάρι που αγαπά αληθινά ο ένας τον άλλον και παραβλέπει ο ένας τα ελαττώματα και τα λάθη του άλλου. Υπομένεις όταν σε κάνει να θυμώνεις, και όλα αυτά οικοδομούνται πάνω στα θεμέλια της αγάπης. Αν ήταν μίσος, τότε δεν θα είχαν αυτήν τη στάση ούτε θα αποκάλυπταν αυτά τα πράγματα, και δεν θα υπήρχε αυτό το αποτέλεσμα. Αν ο Θεός είχε μόνο μίσος και θυμό ή έκρινε και παίδευε μονάχα χωρίς αγάπη, τότε δεν θα υπήρχε η κατάσταση που βλέπετε τώρα, και όλοι σας θα είχατε πρόβλημα. Θα εξακολουθούσε ο Θεός να είναι σε θέση να σας παρέχει την αλήθεια; Μόλις ολοκληρωνόταν το έργο της κρίσης και του παιδέματος, οι άνθρωποι που δεν θα αποδέχονταν την αλήθεια στο ελάχιστο θα δέχονταν κατάρες. Ακόμα κι αν δεν πέθαιναν αμέσως, θα αρρώσταιναν, θα έμεναν ανάπηροι, θα τρελαίνονταν, θα τυφλώνονταν και θα αφήνονταν να ποδοπατηθούν από κακά πνεύματα και βρομερούς δαίμονες. Δεν θα ήταν όπως είναι τώρα. Έτσι, λοιπόν, έχετε απολαύσει μεγάλο μέρος της αγάπης του Θεού και μεγάλο μέρος της ανοχής, του ελέους και της στοργής Του. Ωστόσο, οι άνθρωποι το θεωρούν φυσιολογικό και πιστεύουν: «Έτσι πρέπει να φέρεται ο Θεός στους ανθρώπους. Ο Θεός έχει επίσης δικαιοσύνη και οργή, και δεν έχουμε βιώσει και λίγα από αυτά!» Όντως τα έχεις βιώσει; Αν τα είχες βιώσει, θα είχες ήδη πεθάνει. Πού θα ήταν η ανθρωπότητα σήμερα; Το μίσος, η οργή και η δικαιοσύνη του Θεού πηγάζουν όλα από τη βούληση του Θεού να φέρει τη σωτηρία σε αυτούς τους ανθρώπους. Αυτή η διάθεση περιλαμβάνει, επίσης, την αγάπη και το έλεος του Θεού, καθώς και τη μεγάλη υπομονή Του. Αυτό το μίσος φέρει την αίσθηση ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή και ενέχει μια απεριόριστη ανησυχία και ελπίδα για την ανθρωπότητα! Το μίσος του Θεού απευθύνεται στη διαφθορά της ανθρωπότητας και στην παρακοή και στην αμαρτία των ανθρώπων. Είναι μονόπλευρο και έχει οικοδομηθεί πάνω στα θεμέλια της αγάπης. Υπάρχει μόνο μίσος επειδή υπάρχει αγάπη. Το μίσος του Θεού για την ανθρωπότητα διαφέρει από το μίσος Του για τον Σατανά, γιατί ο Θεός σώζει τους ανθρώπους, αλλά όχι τον Σατανά. Η δίκαιη διάθεση του Θεού ήταν ανέκαθεν παρούσα. Η οργή, η δικαιοσύνη και η κρίση ήταν ανέκαθεν παρούσες· δεν υπήρχαν μόνο όταν τις κατεύθυνε στην ανθρωπότητα. Αυτή ήταν η διάθεση του Θεού πριν καν τη δουν οι άνθρωποι, και ήξεραν μόνο ότι η δικαιοσύνη του Θεού είναι έτσι αφού έμαθαν ότι υπήρχε. Στην πραγματικότητα, είτε είναι ώρα ο Θεός να είναι δίκαιος, μεγαλοπρεπής ή οργισμένος είτε είναι ώρα να επιτελέσει κάθε είδους έργο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, όλα οφείλονται στην αγάπη. Κάποιοι λένε: «Λοιπόν, πόσο από αυτό είναι αγάπη;» Το θέμα δεν είναι πόσο· στην πραγματικότητα το εκατό τοις εκατό είναι αγάπη. Αν ήταν λιγότερο, η ανθρωπότητα δεν θα είχε σωθεί. Ο Θεός έχει αφιερώσει όλη την αγάπη Του στην ανθρωπότητα. Γιατί ενσαρκώθηκε ο Θεός; Έχει ειπωθεί στο παρελθόν ότι ο Θεός δεν φείδεται προσπαθειών προκειμένου να σώσει την ανθρωπότητα, και η ενσάρκωσή Του περιλαμβάνει όλη την αγάπη Του. Αυτό απλώς σας δείχνει ότι η ανυπακοή της ανθρωπότητας προς τον Θεό έφτασε σε ακραίο βαθμό. Επειδή η κατάσταση ήταν ήδη πέραν σωτηρίας, ο Θεός δεν είχε άλλη επιλογή από το να ενσαρκωθεί για να προσφέρει τον εαυτό Του στην ανθρωπότητα. Ο Θεός προσφέρει όλη την αγάπη Του. Αν δεν αγαπούσε την ανθρωπότητα, δεν θα είχε ενσαρκωθεί. Ο Θεός θα μπορούσε να ρίξει κεραυνούς από τον ουρανό, εξαπολύοντας άμεσα τη μεγαλοπρέπεια και την οργή Του, και οι άνθρωποι θα έπεφταν στο έδαφος. Δεν θα υπήρχε ανάγκη ο Θεός να κάνει τέτοιον κόπο, να πληρώσει τέτοιο τίμημα ή να υποστεί τέτοια ταπείνωση εν σαρκί. Αυτό το παράδειγμα είναι προφανές. Θα προτιμούσε να υποστεί πόνο, ταπείνωση, εγκατάλειψη και διωγμό προκειμένου να σώσει την ανθρωπότητα. Ακόμη και σε ένα τέτοιο εχθρικό περιβάλλον, και πάλι έχει έρθει για να σώσει την ανθρωπότητα. Δεν είναι αυτή η μεγαλύτερη αγάπη; Αν ο Θεός δεν ήταν παρά δίκαιος και ήταν γεμάτος απέραντο μίσος για την ανθρωπότητα, τότε δεν θα είχε ενσαρκωθεί για να επιτελέσει το έργο Του. Θα μπορούσε να περιμένει μέχρι η ανθρωπότητα να διαφθαρεί στο έπακρο και στη συνέχεια να τους αφανίσει όλους και να τελειώσει μια και καλή. Επειδή ο Θεός αγαπά την ανθρωπότητα και επειδή έχει την υπέρτατη αγάπη για την ανθρωπότητα, ενσαρκώθηκε για να σώσει αυτούς τους ανθρώπους που ήταν υπερβολικά διεφθαρμένοι. Αφού πέρασαν από την κρίση και την παίδευση του Θεού και έμαθαν για τη φύση τους, πολλοί άνθρωποι λένε: «Τελείωσαν όλα για μένα. Δεν πρόκειται να σωθώ ποτέ». Μόνο όταν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να σωθείς, αποκτάς επίγνωση ότι ο Θεός έχει πραγματικά υπέρτατη υπομονή και αγάπη για τους ανθρώπους! Τι θα έκαναν οι άνθρωποι χωρίς την αγάπη του Θεού; Ο Θεός εξακολουθεί να σας μιλάει παρόλο που η ανθρώπινη φύση έχει διαφθαρεί τόσο πολύ. Κάθε φορά που κάνετε μια ερώτηση, Εκείνος σπεύδει να απαντήσει, φοβούμενος ότι οι άνθρωποι μπορεί να μην καταλάβουν ή μπορεί να παραστρατήσουν ή να φτάσουν στα άκρα. Με όλα αυτά εξακολουθείτε να μην καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα;

Πολλοί άνθρωποι σήμερα παρατηρούν το εξής: «Γιατί ο ενσαρκωμένος Θεός εξακολουθεί να παραμένει στη γη τώρα που το έργο Του έχει ολοκληρωθεί; Μήπως υπάρχει κι άλλο στάδιο του έργου; Γιατί να μη σπεύσουμε να κάνουμε το επόμενο στάδιο του έργου;» Αυτό είναι λογικό, φυσικά. Αφού ο ενσαρκωμένος Θεός έχει εκφράσει πολλά λόγια, ποιο αποτέλεσμα έχει επιτευχθεί στους ανθρώπους; Οι άνθρωποι έχουν ακούσει και θυμηθεί μόνο χωρίς να αποκομίσουν πολλά, και δεν υπάρχει προφανής αλλαγή μέσα τους. Στην κατάσταση που βρίσκεστε τώρα, μεγάλο μέρος της αλήθειας παραμένει κρυμμένο και η είσοδος στην πραγματικότητά της είναι απλώς εκτός συζήτησης. Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο σκοπός του Θεού που έχει ενσαρκωθεί και έχει πει τόσο πολλά λόγια; Ποιο είναι το απώτερο αποτέλεσμα; Αν ο Θεός ξεκινούσε το επόμενο στάδιο του έργου τώρα και άφηνε αυτούς τους ανθρώπους να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, το έργο θα εγκαταλειπόταν στα μισά του δρόμου. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού πρέπει να γίνει σε δύο ολόκληρα στάδια για να σωθούν πλήρως οι άνθρωποι. Ακριβώς όπως και στην Εποχή της Χάριτος, όταν ήρθε ο Ιησούς χρειάστηκαν τριάντα τρία και μισό χρόνια από τη γέννησή Του μέχρι να καρφωθεί στον σταυρό και να αναληφθεί στον ουρανό. Αυτό δεν είναι πολύς καιρός σύμφωνα με μια κανονική ανθρώπινη διάρκεια ζωής, αλλά δεν είναι σύντομος χρόνος για τον χρόνο που έμεινε ο Θεός στη γη! Τριάντα τρία και μισό χρόνια είναι αβάσταχτα! Ο ενσαρκωμένος Θεός είχε την ουσία και τη διάθεση του Θεού και έζησε με τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα για τριάντα τρία και μισό χρόνια, και αυτό ήταν οδυνηρό. Το κατά πόσο οι άνθρωποι Του συμπεριφέρθηκαν καλά ή όχι, κατά πόσο Αυτός είχε πού την κεφαλή κλίνη, αποκλείοντας όλα αυτά, ακόμα κι αν το σώμα Του δεν υπέστη πολύ σωματικό πόνο, η συμβίωση με τους ανθρώπους ήταν οδυνηρή για τον Θεό, επειδή δεν ανήκουν στο ίδιο είδος! Για παράδειγμα, αν οι άνθρωποι ζούσαν όλη τη μέρα με γουρούνια, δεν θα άντεχαν μετά από λίγο, επειδή δεν ανήκουν στο ίδιο είδος. Τι κοινή γλώσσα θα μπορούσαν να μιλήσουν οι άνθρωποι με τα γουρούνια; Πώς θα μπορούσαν να ζήσουν μαζί χωρίς να υποφέρουν; Ακόμη και δύο σύζυγοι το θεωρούν αφόρητο να ζουν μαζί αν δεν βρίσκονται σε πλήρη αρμονία μεταξύ τους. Τα τριάντα τρία και μισό χρόνια του ενσαρκωμένου Θεού στη γη ήταν από μόνα τους εξαιρετικά οδυνηρά, και κανείς δεν μπορούσε να Τον καταλάβει. Οι άνθρωποι πιστεύουν μάλιστα: «Ο ενσαρκωμένος Θεός μπορούσε να κάνει και να λέει ό,τι ήθελε, και είχε τόσο πολλούς ανθρώπους να Τον ακολουθούν. Τι υπέφερε; Απλώς δεν είχε πού την κεφαλή κλίνη, και η σάρκα Του υπέστη λίγο πόνο και βάσανα. Αυτό δεν φαίνεται πολύ επώδυνο!» Είναι αλήθεια ότι αυτοί οι πόνοι είναι κάτι που οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν και να υπομείνουν, και ο ενσαρκωμένος Θεός δεν αποτελεί εξαίρεση. Μπορούσε κι Αυτός να τους υπομείνει, και δεν ήταν μεγάλο μαρτύριο γι’ Αυτόν. Τα περισσότερα από τα δεινά που υπέμεινε ήταν που έζησε μαζί με ανθρώπους διεφθαρμένους στο έπακρο, που υπέμεινε χλευασμό, προσβολές, κρίση και καταδίκη από όλα τα είδη των ανθρώπων, καθώς και τον διωγμό των δαιμόνων και απόρριψη και εχθρότητα από τον θρησκευτικό κόσμο, τα οποία έπληξαν ανεπανόρθωτα την ψυχή Του. Ήταν οδυνηρό. Έσωσε τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα με τεράστια υπομονή, αγάπησε τους ανθρώπους παρά τις πληγές Του, και αυτό ήταν ένα βαθιά οδυνηρό έργο. Η μοχθηρή αντίσταση, καταδίκη και συκοφαντία, οι ψευδείς κατηγορίες, ο διωγμός και η καταδίωξη και θανάτωσή Του από τους ανθρώπους ανάγκασαν την ενσάρκωση του Θεού να επιτελέσει αυτό το έργο με μεγάλο κίνδυνο για τον ίδιο. Ποιος μπορούσε να Τον καταλάβει καθώς υπέφερε αυτά τα δεινά, και ποιος μπορούσε να Τον παρηγορήσει; Τα ανθρώπινα όντα έχουν λιγοστό ενθουσιασμό, και μπορεί μάλιστα και να παραπονιούνται ή να Του φέρονται παθητικά και αδιάφορα. Πώς θα μπορούσε να μην υποφέρει ο Θεός εξαιτίας αυτού; Ένιωθε πολύ μεγάλο πόνο στην καρδιά Του. Θα μπορούσαν μερικές υλικές ανέσεις να αντισταθμίσουν το κακό που προκάλεσε η ανθρωπότητα στον Θεό; Πιστεύεις ότι το να τρως και να ντύνεσαι καλά είναι ευτυχία; Αυτή η άποψη είναι γελοία! Ο Κύριος Ιησούς απελευθερώθηκε μόνο αφού επιτέλεσε το έργο Του στη γη και έζησε για τριάντα τρία και μισό χρόνια, σταυρώθηκε και αναστήθηκε από τους νεκρούς, και στη συνέχεια εμφανίστηκε μεταξύ των ανθρώπων για σαράντα ημέρες, τερματίζοντας τα επώδυνα χρόνια της ζωής Του μεταξύ των ανθρώπων. Εντούτοις, η καρδιά του Θεού εξακολουθούσε διαρκώς να πονάει γιατί ανησυχούσε για τον προορισμό των ανθρώπων. Κανείς δεν μπορούσε να κατανοήσει ή να υπομείνει αυτόν τον πόνο. Ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε για να κουβαλήσει τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, έτσι ώστε η ανθρωπότητα να έχει ένα θεμέλιο για τη σωτηρία. Λύτρωσε την ανθρωπότητα από τα χέρια του Σατανά με τη σταύρωσή Του και τερμάτισε την οδυνηρή ύπαρξή Του σ’ αυτόν τον κόσμο μόνο αφού ολοκλήρωσε το συνολικό έργο Του όσον αφορά τη λύτρωση. Μόλις ολοκληρώθηκε όλο το έργο Του, δεν καθυστέρησε ούτε μία μέρα. Εμφανίστηκε μόνο στους ανθρώπους, ώστε όλοι να γνωρίζουν ότι ο Θεός είχε πράγματι ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης για την ανθρωπότητα και ολοκλήρωσε το σχέδιό Του εν σαρκί. Δεν θα έφευγε αν κάποιο μέρος του έργου δεν ολοκληρωνόταν. Την Εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς συχνά έλεγε: «Η ώρα μου δεν έχει έρθει ακόμα». Το ότι δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα Του σήμαινε ότι το έργο Του δεν είχε φτάσει στο τέλος του. Με άλλα λόγια, το έργο του ενσαρκωμένου Θεού δεν είναι απλώς να πηγαίνει και να περπατάει από τόπο σε τόπο, να μιλάει, να εξετάζει την εκκλησιαστική ζωή και να λέει όλα όσα πρέπει να ειπωθούν, όπως φαντάζονται οι άνθρωποι. Αφού ο ενσαρκωμένος Θεός ολοκληρώσει το έργο Του και πει όλα αυτά τα πράγματα, πρέπει και να περιμένει τα τελικά αποτελέσματα και τις συνέπειες που θα προκύψουν από αυτά που είπε και να δει πώς θα πάει η σωτηρία της ανθρωπότητας. Δεν είναι φυσικό αυτό; Θα εγκατέλειπε απλώς αυτό το έργο αφού πλήρωνε όλο το επίπονο τίμημά Του; Πρέπει να επιμείνει μέχρι τέλους, και μόνο όταν υπάρξουν αποτελέσματα θα μπορέσει να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο του έργου. Το έργο του Θεού και το σχέδιο διαχείρισής Του ιδιαίτερα είναι πράγματα που μόνο Αυτός ο ίδιος μπορεί να κάνει. Τι θα απογίνει τελικά η ανθρωπότητα και εκείνοι που Τον ακολουθούν, τι θα απογίνουν τελικά όσοι σώζονται, πόσοι άνθρωποι θα δεχτούν το θέλημά Του, πόσοι άνθρωποι θα Τον αγαπήσουν πραγματικά, πόσοι άνθρωποι θα Τον γνωρίσουν πραγματικά, πόσοι άνθρωποι θα αφοσιωθούν σε Αυτόν και πόσοι άνθρωποι θα τον λατρέψουν αληθινά… όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν. Δεν ισχύει «Μόλις το έργο του Θεού στη γη ολοκληρωθεί, θα χαλαρώσει. Θα μπορούσε να το ρίξει έξω!» όπως φαντάζονται οι άνθρωποι. Να ξέρετε: Δεν είναι καθόλου διασκεδαστικό, είναι βασανιστικό! Κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν και σκέφτονται: «Αν ο Θεός έχει επιτελέσει το έργο Του εν σαρκί και δεν μιλάει πια, αυτό σημαίνει ότι το Πνεύμα Του έχει φύγει;» Έτσι, αρχίζουν να αμφιβάλουν για τον Θεό. Κάποιοι άλλοι λένε: «Αφού ο Θεός ολοκληρώσει το έργο Του εν σαρκί και σταματήσει να μιλάει, πρέπει οπωσδήποτε να περιμένει;» Πρέπει. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού έχει συγκεκριμένο πεδίο εφαρμογής. Δεν τελειώνει μια και καλή, όπως φαντάζονται οι άνθρωποι, μόλις ολοκληρωθεί το έργο, ή ότι και το Άγιο Πνεύμα μπορεί να το κάνει. Δεν είναι έτσι. Υπάρχουν μερικά πράγματα που απαιτούν την καθοδήγηση και τον προσωπικό χειρισμό του ενσαρκωμένου Θεού. Κανείς δεν μπορεί να αναλάβει αυτά τα πράγματα, και αυτός είναι επίσης ένας λόγος που το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι σημαντικό. Το κατανοείτε αυτό; Στο παρελθόν έχω πει σε κάποιους ανθρώπους θυμωμένος: «Με στενοχωρεί η σχέση μαζί σας». Κάποιοι απαντούσαν: «Αν δεν θέλεις να είσαι μαζί μας, γιατί περιμένεις εδώ;» Αυτή είναι η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα! Θα μπορούσε ο Θεός να έχει αντέξει μέχρι τώρα χωρίς αγάπη; Μερικές φορές θυμώνει και μιλάει σκληρά, αλλά συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο Του. Δεν χάνει ούτε βήμα. Δεν θα αποφύγει να κάνει το έργο που θα πρέπει να γίνει και να πει τα λόγια που θα πρέπει να ειπωθούν. Κάνει και λέει όλα όσα θα πρέπει να γίνουν και να ειπωθούν. Κάποιοι λένε: «Γιατί ο Θεός μιλάει λιγότερο τώρα από ό,τι στο παρελθόν;» Επειδή αυτά τα στάδια του έργου έχουν ολοκληρωθεί, και στο τελικό στάδιο πρέπει να περιμένει. Κάνω μόνο το έργο της καθοδήγησης, και δεν μπορεί να με απασχολεί το οτιδήποτε. Γιατί η κατάσταση της υγείας Μου ήταν διαρκώς άσχημη σε αυτήν την τελευταία φάση; Κι αυτό είναι επίσης κάτι σημαντικό, ξέρετε. Αυτό συμβαίνει επειδή επιθυμώ να υπομείνω κάποιες από τις ασθένειες και τους πόνους της ανθρωπότητας. Ο ενσαρκωμένος Θεός ενδέχεται να βιώσει ασθένεια και πόνο, αλλά όλα αυτά έρχονται σταδιακά. Το έργο που δεν χρειάζεται να γίνει περιορίζεται από τις ασθένειες της σάρκας και δεν μπορεί να γίνει, και τότε η σάρκα πρέπει να υποφέρει λίγο όταν έρθει η ώρα. Χωρίς πολλούς περιορισμούς, θα ήθελε συνεχώς να μιλάει με τους ανθρώπους περισσότερο και να τους προσφέρει περισσότερη βοήθεια, επειδή επιτελεί το έργο της σωτηρίας. Αυτό που αποκάλυψε όλο το έργο του ενσαρκωμένου Θεού από την αρχή μέχρι το τέλος είναι η αγάπη του Θεού. Η ουσία του έργου Του είναι αγάπη, και Αυτός προσφέρει τα πάντα και όλα όσα έχει για την ανθρωπότητα.

Χειμώνας 1999