Πάνω σε τι συναναστραφήκαμε στην προηγούμενή μας συνάθροιση; (Θεέ μου, πρώτα συναναστράφηκες πάνω στις ιστορίες του Σιαοσιάο και του Σιαοτζί. Έπειτα, συναναστράφηκες πάνω στο τι αντιπροσωπεύουν οι συμπεριφορές που θεωρεί καλές ο άνθρωπος, μίλησες για κάποιες από τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τον άνθρωπο και έδωσες ιδιαίτερη έμφαση στις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να κατανοήσουμε σχετικά με το να τιμά κανείς τους γονείς του.) Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω σε ένα θέμα που σχετίζεται με την επιδίωξη της αλήθειας και το οποίο ταίριαζε πολύ με τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Ήταν, επίσης, ένα αρνητικό θέμα, και ειδικότερα οι συμπεριφορές που θεωρεί σωστές και καλές ο άνθρωπος σύμφωνα με τις αντιλήψεις του. Δώσαμε κάποια παραδείγματα που αφορούσαν το συγκεκριμένο θέμα και συνεχίσαμε με λίγα ακόμα παραδείγματα σχετικά με τις απαιτήσεις που έχει διατυπώσει ο Θεός για να ρυθμίζει τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Λίγο πολύ, πάνω σ’ αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα συναναστραφήκαμε. Αυτή η συναναστροφή δεν είχε πολλές μεγάλες ενότητες, αλλά συζητήσαμε πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τη γνώση των ανθρώπων, την άσκησή τους και την κατανόηση που έχουν για την αλήθεια. Σήμερα, θα κάνουμε μία σύντομη ανασκόπηση αυτών των πραγμάτων. Σε γενικές γραμμές, τι εκλαμβάνει ο άνθρωπος ως καλές συμπεριφορές; Δεν θα πρέπει να φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα γι’ αυτό ή σε έναν ευρύ ορισμό; Έχετε καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα; Έχετε συναναστραφεί πάνω σε αυτά τα πράγματα στις συναθροίσεις; (Ναι. Θεέ μου, αφότου συναναστράφηκες κάμποσες φορές μαζί μας, καταλάβαμε πως οι καλές συμπεριφορές που θεωρεί σωστές ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα είδος συμπεριφοράς. Δεν αντιπροσωπεύουν την αλήθεια και είναι απλώς τρόποι για να μεταμφιέζονται οι άνθρωποι.) Με βάση κάποιες από τις δηλώσεις που έχει συνοψίσει η ανθρωπότητα σχετικά με τις εξωτερικές συμπεριφορές, ποια είναι ακριβώς η ουσία αυτών των συμπεριφορών; Υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στην ουσία του ανθρώπου και τις εξωτερικές καλές συμπεριφορές της ανθρωπότητας; Αυτές οι εξωτερικές καλές συμπεριφορές κάνουν τους ανθρώπους να φαίνονται πολύ ευπρεπείς και αξιοπρεπείς· οι άλλοι σέβονται και επαινούν όσους τις διαθέτουν, τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση και σχηματίζουν καλή εντύπωση γι’ αυτούς. Συνάδει αυτή η καλή εντύπωση με την ουσία της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου; (Δεν συνάδει, όχι.) Από αυτήν την οπτική, λοιπόν, ποια είναι η φύση των καλών συμπεριφορών του ανθρώπου; Δεν είναι απλώς επιφανειακές προσεγγίσεις και ένα περιτύλιγμα; (Ναι.) Είναι αυτές οι επιφανειακές προσεγγίσεις και το περιτύλιγμα οι εκδηλώσεις που θα έπρεπε να έχει η κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Γι’ αυτό και οι συμπεριφορές που θεωρούν σωστές και καλές οι άνθρωποι σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους είναι, στην πραγματικότητα, απλώς οι επιφανειακές προσεγγίσεις και το περιτύλιγμα της ανθρωπότητας. Αυτή είναι η φύση αυτών των συμπεριφορών. Δεν συνιστούν βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης ούτε είναι εκφάνσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης· είναι μόνο εξωτερικές προσεγγίσεις. Αυτές οι προσεγγίσεις συγκαλύπτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τη σατανική φύση-ουσία του ανθρώπου και ξεγελούν τους άλλους ώστε να μη βλέπουν καθαρά. Οι άνθρωποι κάνουν πράξη αυτές τις καλές συμπεριφορές προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια, την εκτίμηση και τον σεβασμό των άλλων· αυτές οι συμπεριφορές δεν μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να φέρονται τίμια ο ένας στον άλλο ούτε να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με ειλικρίνεια, πόσο μάλλον να βιώνουν την ανθρώπινη ομοιότητα. Αυτές οι καλές συμπεριφορές δεν είναι προσεγγίσεις που πηγάζουν από εγκάρδια τιμιότητα ούτε είναι φυσικές εκφάνσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Δεν αντιπροσωπεύουν με κανέναν τρόπο την ουσία του ανθρώπου και είναι απλώς μια προσποίηση κι ένα ψεύτικο προσωπείο που φορά ο άνθρωπος· είναι τα διακοσμητικά στοιχεία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Συγκαλύπτουν την κακή ουσία της ανθρωπότητας. Αυτή είναι η ουσία των καλών συμπεριφορών του ανθρώπου και η αλήθεια που βρίσκεται πίσω από αυτές. Ποια είναι, λοιπόν, η ουσία των συμπεριφορών που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο; Στις δύο τελευταίες συναναστροφές μας, αναφέραμε κάποιες από τις προσεγγίσεις που απαιτεί ο Θεός να υιοθετήσουν οι άνθρωποι όσον αφορά τη συμπεριφορά τους, καθώς και κάποια από αυτά που τους ζητά να βιώσουν ως προς τη συμπεριφορά τους. Τι περιλάμβαναν αυτά; (Οι άνθρωποι δεν πρέπει να καπνίζουν, να πίνουν οινοπνευματώδη ποτά, να χτυπούν ή να βρίζουν τους άλλους. Πρέπει να τιμούν τους γονείς τους και να έχουν ευπρέπεια αγίου. Δεν πρέπει να λατρεύουν είδωλα, να μοιχεύουν, να κλέβουν, να ιδιοποιούνται τα υπάρχοντα των άλλων, να ψευδομαρτυρούν, και ούτω καθεξής.) Ποια είναι η ουσία αυτών των απαιτήσεων; Με άλλα λόγια, σε ποια υπόθεση βασίζεται ο Θεός για να θέσει αυτές τις απαιτήσεις; Σε ποια θεμελιώδη προϋπόθεση βασίζονται αυτές; Δεν διατυπώθηκαν αυτές οι απαιτήσεις εντός του πλαισίου και υπό την προϋπόθεση ότι η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί από τον Σατανά και ο άνθρωπος έχει αμαρτωλή φύση; Δεν εμπίπτουν αυτές οι απαιτήσεις στο πλαίσιο της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Δεν είναι πράγματα που μπορούν να καταφέρουν όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση; (Ναι.) Αυτές οι απαιτήσεις διατυπώνονται εξ ολοκλήρου με βάση τη θεμελιώδη προϋπόθεση ότι μπορεί να τις εκπληρώσει ένας άνθρωπος με κανονική ανθρώπινη φύση. Από αυτήν την άποψη, λοιπόν, ποια είναι η ουσία των συμπεριφορών που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο; Μπορούμε να πούμε ότι είναι η αληθινή ομοιότητα που βιώνει η κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και το ελάχιστο που οφείλει να διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση; Έχουμε δώσει κάποια παραδείγματα: Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν ευπρέπεια αγίου, να έχουν αυτοσυγκράτηση, να μην είναι ακόλαστοι, να μη χτυπούν ούτε να βρίζουν τους άλλους, να μην καπνίζουν, να μην πίνουν οινοπνευματώδη ποτά, να μη μοιχεύουν, να μην κλέβουν, να μη λατρεύουν είδωλα και να τιμούν τους γονείς τους. Επιπλέον, στην Εποχή της Χάριτος, αναφερόταν πως οι άνθρωποι έπρεπε να είναι και υπομονετικοί, ανεκτικοί, και ούτω καθεξής. Αυτές οι απαιτήσεις που έχει θέσει ο Θεός περιορίζονται απλώς σε ένα είδος προσέγγισης; Όχι, ο Θεός έχει καθορίσει κριτήρια για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να βιώνουν οι άνθρωποι την κανονική ανθρώπινη φύση. Τι εννοώ με τον όρο «κριτήρια»; Εννοώ τα πρότυπα των απαιτήσεων του Θεού. Ως άνθρωπος, τι πρέπει να βιώνεις προκειμένου να διαθέτεις κανονική ανθρώπινη φύση; Πρέπει να εκπληρώνεις τις απαιτήσεις που έχει θέσει ο Θεός. Αναφέραμε μόνο ένα μέρος των απαιτήσεων που έχει θέσει ο Θεός στον άνθρωπο. Οι απαιτήσεις όπως το να μη χτυπάς και να μη βρίζεις τους άλλους, να μην καπνίζεις, να μην πίνεις οινοπνευματώδη ποτά, να μη μοιχεύεις, να μην κλέβεις, και ούτω καθεξής, είναι πράγματα που μπορούν να καταφέρουν όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Αν και αυτά τα πράγματα είναι κατώτερα από την αλήθεια και υστερούν της αλήθειας, αποτελούν κάποια βασικά πρότυπα για να αξιολογεί κανείς κατά πόσον έχει ένας άνθρωπος ανθρώπινη φύση ή όχι.

Ποια ήταν η ουσία των συμπεριφορών που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο και τις οποίες μόλις συνοψίσαμε; Η βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αν ένας άνθρωπος μπορεί να βιώνει ή να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που απαιτεί ο Θεός, τότε, στα μάτια του Θεού, αυτός ο άνθρωπος διαθέτει κανονική ανθρώπινη φύση. Τι σημαίνει να διαθέτει κανείς κανονική ανθρώπινη φύση; Σημαίνει πως διαθέτει ήδη τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός και πληροί τα πρότυπα της κανονικής ανθρώπινης φύσης όσον αφορά τη συμπεριφορά του, τις προσεγγίσεις του και τα όσα βιώνει, επειδή εκδηλώνει και βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση με τον τρόπο που απαιτεί ο Θεός. Μπορούμε να το θέσουμε έτσι; (Ναι.) Αν ένας άνθρωπος κλέβει, εξαπατά ή εκμεταλλεύεται άλλους ανθρώπους, αν χρησιμοποιεί συχνά αισχρολογίες, αν χτυπά και βλάπτει ανενδοίαστα τους άλλους όταν διακυβεύονται η φήμη, η θέση, η εικόνα ή άλλα συμφέροντά του, αν φτάνει ακόμα και στο σημείο να διαπράξει την αμαρτία της μοιχείας, αν εξακολουθεί, δηλαδή, να έχει αυτά τα προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση και, ιδίως, αφότου αρχίσει να πιστεύει στον Θεό, τότε, ανεξάρτητα από το αν πιστεύει ή όχι στον Θεό και ανεξάρτητα από το αν έχει αληθινή πίστη ή όχι, είναι κανονική η ανθρώπινη φύση του; (Όχι, δεν είναι.) Είτε αξιολογείς απίστους είτε πιστούς, αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς που έχει διατυπώσει ο Θεός είναι απλώς τα κατώτατα και τα ελάχιστα πρότυπα για την αξιολόγηση της ανθρώπινης φύσης ενός ατόμου. Μόλις κάποιοι άνθρωποι γίνουν πιστοί, απαρνιούνται και δαπανούν λιγάκι τον εαυτό τους και μπορούν να πληρώσουν κάποιο τίμημα, αλλά δεν πληρούν ποτέ τα πρότυπα συμπεριφοράς που έχει διατυπώσει ο Θεός. Είναι εμφανές ότι τέτοιου είδους άνθρωποι δεν βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση· δεν βιώνουν ούτε καν την πιο βασική ανθρώπινη ομοιότητα. Τι σημαίνει να μη βιώνει κάποιος την κανονική ανθρώπινη φύση; Σημαίνει πως δεν διαθέτει κανονική ανθρώπινη φύση. Επειδή δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε καν στα πρότυπα των απαιτήσεων που έχει ο Θεός για τη συμπεριφορά της ανθρωπότητας όσον αφορά τη βίωση της ανθρώπινης φύσης, η ανθρώπινη φύση του είναι πολύ κακή και ο ίδιος μπορεί να αξιολογηθεί μόνο άσχημα. Το ελάχιστο πρότυπο για να αξιολογήσει κανείς την ανθρώπινη φύση ενός ανθρώπου είναι να εξετάσει κατά πόσον η συμπεριφορά του πληροί τα πρότυπα των απαιτήσεων που έχει θέσει ο Θεός για τη συμπεριφορά της ανθρωπότητας. Πρέπει να δει αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος, αφού αρχίσει να πιστεύει στον Θεό, έχει αυτοσυγκράτηση, αν τα λόγια και οι πράξεις του διακρίνονται από ευπρέπεια αγίου, αν εκμεταλλεύεται τους άλλους όταν αλληλεπιδρά μαζί τους ή όχι, αν φέρεται στα μέλη της οικογένειάς του και στους αδελφούς και τις αδελφές του στην εκκλησία με αγάπη, ανοχή και υπομονή, αν εκπληρώνει τις ευθύνες που έχει απέναντι στους γονείς του όσο καλύτερα μπορεί, αν συνεχίζει να λατρεύει είδωλα όταν δεν κοιτάει κανείς και άλλα παρόμοια. Με βάση αυτά τα πράγματα μπορούμε να αξιολογήσουμε την ανθρώπινη φύση ενός ανθρώπου. Βάλτε στην άκρη το κατά πόσον ένας άνθρωπος αγαπά και επιδιώκει την αλήθεια και αξιολογήστε πρώτα το κατά πόσον έχει κανονική ανθρώπινη φύση και κατά πόσον τα λόγια και η συμπεριφορά του πληρούν τα πρότυπα συμπεριφοράς που έχει θέσει ο Θεός. Αν δεν πληροί αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς, τότε μπορείτε να αξιολογήσετε την ανθρώπινη φύση του σύμφωνα με τον βαθμό των όσων βιώνει και να προσδιορίσετε, με την εξής σειρά, αν είναι μέτρια, κακή, πολύ κακή ή φριχτή· αυτό είναι ακριβές. Τι είδους ανθρώπινη φύση έχει ένας πιστός που κλέβει από καταστήματα ή ανθρώπους όταν πηγαίνει σε σουπερμάρκετ ή δημόσιους χώρους και είναι λωποδύτης; (Έχει κακή ανθρώπινη φύση.) Ορισμένοι βρίζουν ή, μάλιστα, χτυπούν τους άλλους όταν κάτι τους εξοργίζει. Οι προσβολές τους δεν αποτελούν δίκαιες αξιολογήσεις της ουσίας του άλλου ανθρώπου· αντίθετα, είναι αυθαίρετες κατηγορίες, γεμάτες αισχρολογίες. Τέτοιοι άνθρωποι θα πουν το οτιδήποτε προκειμένου να ξεσπάσουν το μίσος τους και δεν βάζουν ποτέ φρένο στον εαυτό τους. Ειδικά κάποιοι άνθρωποι λένε στους γονείς τους, στους αδελφούς και τις αδελφές τους, στους άπιστους συγγενείς τους και ακόμη και στους άπιστους φίλους τους κουβέντες τις οποίες δεν θα ήθελες να ακούσεις γιατί θα βρόμιζαν τα αυτιά σου. Τι είδους ανθρώπινη φύση έχει ένας τέτοιος άνθρωπος; (Κακή ανθρώπινη φύση.) Θα μπορούσατε, μάλιστα, να πείτε πως δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση. Άλλοι, πάλι, έχουν πάντα το μυαλό τους στα χρήματα. Όταν βλέπουν κάποιον που έχει χρήματα, τρώει καλά, φοράει όμορφα ρούχα και ζει πλουσιοπάροχα, θέλουν πάντα να τον εκμεταλλευτούν. Μονίμως του ζητούν πράγματα με έμμεσο τρόπο, τρώνε το φαγητό του, χρησιμοποιούν τα πράγματά του ή δανείζονται αντικείμενά του χωρίς να τα επιστρέψουν. Αν και δεν έχουν εκμεταλλευτεί κάποιον σε υπερβολικό βαθμό και οι πράξεις τους δεν ισοδυναμούν με υπεξαίρεση χρημάτων ή δωροδοκία, αυτές οι λωποδυτικές συμπεριφορές τους είναι πραγματικά ελεεινές και ποταπές, με αποτέλεσμα οι άλλοι να τις περιφρονούν. Κάτι πιο σοβαρό είναι πως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν εμμονή με την ομορφιά του αντίθετου φύλου. Κάνουν συχνά τα γλυκά μάτια στο αντίθετο φύλο και, μάλιστα, μοιχεύουν, διαπράττοντας αμαρτία μεταξύ των φύλων. Κάποιοι από αυτούς είναι άγαμοι, άλλοι έχουν οικογένεια, ενώ υπάρχουν, μάλιστα, και κάποιοι που διαπράττουν μοιχεία παρά την πολύ προχωρημένη ηλικία τους. Ακόμα πιο σοβαρό είναι το γεγονός πως κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να αποπλανήσουν μέλη του ίδιου φύλου και να έρθουν σε σαρκική επαφή μαζί τους. Είναι πραγματικά αηδιαστικό. Ακόμα πιο απίστευτο είναι πως υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό επί χρόνια, κι όμως δεν πιστεύουν πως η αλήθεια είναι ανώτερη από καθετί άλλο ή πως τα λόγια του Θεού επιτυγχάνουν τα πάντα. Αυτοί οι άνθρωποι επισκέπτονται συχνά μάντεις στα κρυφά για να τους πουν τη μοίρα τους, καίνε θυμίαμα προς λατρεία του Βούδα ή άλλων ειδώλων, ενώ κάποιοι χρησιμοποιούν ακόμη και κούκλες βουντού για να καταραστούν άλλους ανθρώπους ή διοργανώνουν πνευματιστικές συνεδρίες και άλλα τέτοια. Το γεγονός ότι επιδίδονται σε τέτοια είδη κακής μαγείας είναι ακόμα πιο σοβαρό· τέτοιοι άνθρωποι είναι δύσπιστοι και δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους απίστους. Είτε μιλάμε για σοβαρές περιπτώσεις είτε όχι, από τη στιγμή που ένας άνθρωπος έχει αυτές τις εκδηλώσεις μπορούμε να πούμε ότι βιώνει την ανθρώπινη φύση με τρόπο αφύσικο και νοθευμένο, και ότι κάποιες από τις συμπεριφορές του είναι, μάλιστα, λανθασμένες ή παράλογες, και πραγματικά αμαρτωλές. Αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, κάποιοι άνθρωποι ντύνονται πολύ προκλητικά, δίνουν την ίδια βαρύτητα με τους απίστους στο να φαίνονται αισθησιακοί, και ακολουθούν τις κοσμικές τάσεις. Δεν μοιάζουν καθόλου με αγίους. Κάποιοι άνθρωποι ντύνονται πιο καλαίσθητα όταν πηγαίνουν σε συναθροίσεις, αλλά με το που γυρίσουν σπίτι τους, φορούν τα μοντέρνα ρούχα των απίστων. Τα ρούχα τους δεν μαρτυρούν πως είναι πιστοί, ενώ οι ίδιοι δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους απίστους. Χαχανίζουν και διακωμωδούν τα πάντα, τους αρέσει υπερβολικά η καλοπέραση και δεν δείχνουν αυτοσυγκράτηση. Βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι την κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Επιδιώκουν τις κοσμικές τάσεις, θέλουν να είναι αισθησιακοί, να ελκύουν τους άλλους και να τραβούν όλα τα βλέμματα πάνω τους. Όλη μέρα στολίζονται όμορφα και μακιγιάρονται έντονα, με στόχο να προσελκύσουν το αντίθετο φύλο. Αυτό που βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι σχετικά κακό. Δεν μπορούν να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση ούτε καν στον τρόπο με τον οποίο ντύνονται, μιλούν και συμπεριφέρονται, και δεν έχουν ευπρέπεια αγίου. Επομένως, αν τους αξιολογήσουμε σύμφωνα με τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός, είναι προφανές πως η ανθρώπινη φύση που βιώνουν είναι πολύ κακή. Αυτά τα συγκεκριμένα παραδείγματα μας δείχνουν πως οι απαιτήσεις του Θεού σχετικά με τη συμπεριφορά των ανθρώπων και με αυτό που βιώνουν συνάδουν απόλυτα με τις απαιτήσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Όπως είναι, λοιπόν, φυσικό, όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση είναι ικανοί να τις εκπληρώσουν. Τι σημαίνει αυτή η δήλωση; Σημαίνει πως μόνο αν το βιώνεις αυτό διαθέτεις ανθρώπινη ομοιότητα, μοιάζεις με κανονικό άνθρωπο και έχεις το ελάχιστο επίπεδο της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Από τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες των απαιτήσεων του Θεού, βλέπουμε πως η βίωση της ανθρώπινης φύσης κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι κάτι ψεύτικο και προσποιητό ούτε συνιστά εξαπάτηση των άλλων. Αντίθετα, είναι ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να εκδηλώνεται η κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και η πραγματικότητα που αυτή οφείλει να κατέχει. Μόνο εκείνοι που βιώνουν αυτές τις εκφάνσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης διαθέτουν ανθρώπινη ομοιότητα, χωρίς ίχνος εξαπάτησης. Οι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν τον σεβασμό των άλλων και να ζήσουν με αξιοπρέπεια μόνο αν βιώνουν έτσι την κανονική ανθρώπινη φύση. Επιπλέον, μόνο αν οι άνθρωποι βιώνουν έτσι την κανονική ανθρώπινη φύση και διαθέτουν ευπρέπεια αγίου μπορούν να φέρουν δόξα στον Θεό με τις κανονικές εκφάνσεις τους. Κι αυτό επειδή, τότε, όλα όσα βιώνεις θα είναι θετικά, θα είναι η πραγματικότητα των θετικών πραγμάτων, και όχι κάτι προσποιητό. Θα βιώνεις την κανονική ανθρώπινη ομοιότητα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού.

Η ουσία της καλής συμπεριφοράς του ανθρώπου και η ουσία της συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός έχουν επεξηγηθεί και οι δύο με τρόπο ξεκάθαρο και κατανοητό. Άρα, λοιπόν, ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να ασκούνται οι άνθρωποι και ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση θα πρέπει να είναι επίσης ξεκάθαρος, έτσι δεν είναι; Οι άνθρωποι δεν θα το παρακάνουν ούτε θα διυλίζουν τον κώνωπα σε ό,τι αφορά τα ερωτήματα που σχετίζονται με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Σχετίζεται η βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης με τα ασήμαντα πράγματα στη ζωή των ανθρώπων, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την ανθρώπινη φύση; Κάποιοι γελοίοι άνθρωποι δεν βλέπουν καθαρά αυτό το ζήτημα και λένε: «Εφόσον η συναναστροφή του Θεού είναι τόσο λεπτομερής, πρέπει να είμαστε κι εμείς σχολαστικοί για κάθε μικροπτυχή της ζωής μας. Οι γλυκοπατάτες, για παράδειγμα, είναι πιο θρεπτικές στον ατμό ή ψητές;» Σχετίζεται αυτό με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Καθόλου. Τα φαγητά που θα πρέπει να τρώνε οι άνθρωποι και ο τρόπος μαγειρέματός τους είναι κοινή λογική που διαθέτουν πλέον όλοι οι άνθρωποι. Εφόσον η κατανάλωση κάποιου φαγητού δεν αποτελεί πρόβλημα, μπορείς να το μαγειρέψεις όπως προτιμάς. Αν κάποιος πιστεύει ότι πρέπει να αναζητά την αλήθεια για τόσο απλά ζητήματα κοινής λογικής και ότι πρέπει να κάνει πράξη τέτοια πράγματα σαν να είναι η αλήθεια, τότε δεν είναι γελοίος και παράλογος; Υπάρχουν σήμερα κάποιοι άνθρωποι που είναι πολύ σχολαστικοί σε τέτοια ζητήματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι επιδιώκουν την αλήθεια, ενώ διερευνούν και εξετάζουν αμελητέα ζητήματα σαν να είναι η αλήθεια. Ορισμένοι, μάλιστα, αναψοκοκκινίζουν όταν συζητούν γι’ αυτά τα πράγματα. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Δεν πρόκειται για περίπτωση σοβαρής έλλειψης πνευματικής κατανόησης; Το γεγονός πως κάποιοι άνθρωποι αναζητούν σαν να είναι η αλήθεια το πώς θα μαγειρέψουν γλυκοπατάτες είναι πραγματικά γελοίο και ενοχλητικό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι χαμένη υπόθεση, επειδή δεν κατανοούν τα λόγια του Θεού και δεν γνωρίζουν τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια. Δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε τα πιο απλά θέματα κοινής λογικής στη ζωή και δεν είναι σε θέση να λύσουν αυτά τα ζητήματα. Τι νόημα έχει, λοιπόν, να ζουν τόσα χρόνια; Πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να θίγουν τόσο ασήμαντα ζητήματα στις συναθροίσεις και να τα συζητούν και να συναναστρέφονται πάνω σε αυτά σαν να είναι ζητήματα για τα οποία θα μπορούσε κανείς να αναζητήσει την αλήθεια; Ο κύριος λόγος είναι πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν στρεβλή αντίληψη και έλλειψη πνευματικής κατανόησης. Σε ποιο πλαίσιο γίνονται σχολαστικοί; Γιατί προέκυψαν αυτές οι σκέψεις και οι ιδέες μέσα τους; Πώς γίνεται να συζητούν στις συναθροίσεις για το πώς θα μαγειρέψουν γλυκοπατάτες και να συναναστρέφονται πάνω σε αυτό; Μήπως οφείλεται στο ότι συναναστρέφομαι πάνω σε πολύ απτά ζητήματα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κάποιες παρανοήσεις στους ανθρώπους που τους αρέσει να ψειρίζουν τις λέξεις και να διυλίζουν τον κώνωπα; Όταν προκύπτουν τέτοια προβλήματα και καταστάσεις, νιώθω πως το να μιλάω σε αυτούς τους ανθρώπους είναι σαν να φέρομαι σε πιθήκους λες και είναι ανθρώπινα όντα. Οι πίθηκοι είναι πλάσματα που ζουν σε βουνά και ζούγκλες. Αν και θυμίζουν τους ανθρώπους, αν και πολλές από τις συμπεριφορές και τις συνήθειές τους μοιάζουν με εκείνες των ανθρώπων και υπήρξε μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι θεωρούσαν τους πιθήκους προγόνους τους, όπως και να έχει το θέμα, οι πίθηκοι παραμένουν πίθηκοι. Θα πρέπει να ζουν στα δάση και τα βουνά. Δεν θα ήταν λάθος να τους βάλουμε να ζήσουν σε ένα σπίτι με ανθρώπους; Θα έπρεπε να φερόμαστε στους πιθήκους σαν να είναι άνθρωποι; (Όχι.) Τι είστε, λοιπόν; Πίθηκοι ή άνθρωποι; Αν είστε άνθρωποι, τότε όσο κι αν χρειαστεί να μιλήσω και όσο σκληρά κι αν χρειαστεί να εργαστώ, είναι πρέπον και αξίζει τον κόπο να σας πω αυτά τα πράγματα. Αν είστε πίθηκοι, είναι πρέπον να σας φέρομαι σαν ανθρώπους και να ξοδεύω το σάλιο Μου συζητώντας μαζί σας για την αλήθεια και τις προθέσεις του Θεού; Αξίζει τον κόπο; (Όχι.) Είστε, επομένως, άνθρωποι ή πίθηκοι; (Είμαστε άνθρωποι.) Ας το ελπίσουμε. Τι γνώμη έχετε για το να συναναστρέφεται κανείς στις συναθροίσεις πάνω στο πώς θα μαγειρέψει γλυκοπατάτες; Θα ήσασταν και εσείς σχολαστικοί σε τέτοια θέματα; Κάποιοι άνθρωποι, για παράδειγμα, ρωτάνε το εξής: «Να φορέσω μπλε ή λευκά ρούχα; Αν φορέσω λευκά, ποια απόχρωση του λευκού να βάλω; Ποια αντιπροσωπεύει την αγιοσύνη και αρμόζει σε έναν άγιο; Αν είναι καλύτερο να βάλω μπλε, τότε ποια απόχρωση του μπλε; Ποια αρμόζει καλύτερα στις απαιτήσεις και τα κριτήρια που θέτει ο Θεός στον άνθρωπο και ποια μπορεί να φέρει μεγαλύτερη δόξα στον Θεό;» Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ σχολαστικά αυτά τα ζητήματα; Έχει σκεφτεί ποτέ κανείς σας ποιο χτένισμα ή ποιος τρόπος ομιλίας και τόνος φωνής αρμόζει σε έναν άγιο; Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ σχολαστικά αυτά τα πράγματα; Κάποιοι άνθρωποι τα έχουν αντιμετωπίσει σχολαστικά και έχουν καταβάλει προσπάθεια γι’ αυτά. Σε κάποιους ανθρώπους άρεσε παλιότερα να βάφουν τα μαλλιά τους ξανθά, κόκκινα ή άλλα περίεργα χρώματα, αλλά αφότου άρχισαν να πιστεύουν στον Θεό, είδαν πως οι άλλοι αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία δεν τα έβαφαν, οπότε σταμάτησαν να το κάνουν. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να κατανοήσουν απόλυτα ότι το χρώμα των μαλλιών ή το χτένισμα κάποιου δεν είναι σημαντικό. Το σημαντικό είναι το κατά πόσο βιώνει κανείς την κανονική ανθρώπινη φύση και κατά πόσον αγαπά την αλήθεια. Οι άνθρωποι που παλιότερα αντιμετώπιζαν σχολαστικά τα θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης αρχίζουν σταδιακά να καταλαβαίνουν πως είναι ανώφελο να καταβάλλει κανείς προσπάθεια για τέτοια πράγματα, αφού τα ζητήματα αυτά δεν σχετίζονται καθόλου με την αλήθεια. Είναι απλώς κάποια ζητήματα που εμπίπτουν στο πλαίσιο της κανονικής ανθρώπινης φύσης και υστερούν της αλήθειας. Αρκεί η ανθρώπινη φύση που βιώνετε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και τα πρότυπα του Θεού. Δεν σας έχουν κάπως προβληματίσει και μπερδέψει όλους αυτά τα ζητήματα στο παρελθόν; (Ναι.) Ακόμη κι αν δεν φτάσατε στα άκρα και δεν συζητήσατε στις συναθροίσεις το πώς θα μαγειρέψετε γλυκοπατάτες, κι εσάς σας έχουν προβληματίσει ορισμένα μικρά και ασήμαντα ζητήματα της ζωής. Όλα αυτά είναι γεγονός. Δεν θα πρέπει να υπάρξει, λοιπόν, ένα οριστικό συμπέρασμα γι’ αυτά τα ζητήματα; Γνωρίζετε ξεκάθαρα τις αρχές που θα πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι όταν βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα πρότυπα του Θεού; Ξέρετε πώς να αναζητήσετε την αλήθεια όταν αντιμετωπίσετε ξανά κάποιες συγκεκριμένες περιστάσεις; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν και δεν φτάνω στα άκρα και δεν ρωτάω, για παράδειγμα, πώς να μαγειρέψω τις γλυκοπατάτες, αν προέκυπταν ορισμένα ζητήματα στην καθημερινή μου ζωή, και πάλι θα ένιωθα μπερδεμένος για κάποιο διάστημα». Δώστε Μου, λοιπόν, ένα παράδειγμα. Ποιο ζήτημα θα σας έκανε να νιώθετε μπερδεμένοι για κάποιο διάστημα; Θα λέγατε πως είναι λάθος να μακιγιάρονται οι γυναίκες; Συνάδει με τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Δεν είναι λάθος.) Σε τι αναφέρεται η φράση «δεν είναι λάθος» εδώ; (Εφόσον το μακιγιάζ ενός ατόμου αρμόζει σε άγιο και δεν είναι πολύ έντονο, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα.) Εφόσον το μακιγιάζ δεν είναι έντονο, θεωρείται πρέπον. Ορισμένοι ρωτούν: «Εφόσον είναι πρέπον να μακιγιαριζόμαστε ελαφριά, αυτό σημαίνει πως θέλεις να μακιγιαριζόμαστε;» Είπα κάτι τέτοιο; (Όχι, δεν το είπες.) Το να μακιγιάρεται κανείς δεν είναι πρόβλημα, αφού συνάδει με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Η καθοριστική αρχή γι’ αυτό είναι ότι εφόσον το μακιγιάζ δεν είναι πολύ έντονο, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αυτό είναι το πρότυπο. Επομένως, μέχρι ποιο βαθμό θεωρείται πως το γυναικείο μακιγιάζ συμμορφώνεται με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Πού βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή; Τι σημαίνει «έντονο μακιγιάζ»; Ποιο είδος μακιγιάζ θεωρείται έντονο; Αν καθορίσουμε ξεκάθαρα το όριο, οι άνθρωποι θα ξέρουν τι να κάνουν. Δεν πρόκειται για μια λεπτομέρεια; Δώστε Μου ένα παράδειγμα που να εξηγεί τι σημαίνει «έντονο μακιγιάζ». (Όταν βάφει κανείς το πρόσωπό του σε πολύ λευκό τόνο, τα χείλη του σε έντονη κόκκινη απόχρωση και τα μάτια του πολύ μαύρα, με συνέπεια το αποτέλεσμα να φαίνεται εξαιρετικά αφύσικο και οι άλλοι να νιώθουν άβολα όταν το βλέπουν.) Οι άνθρωποι τρομάζουν όταν το βλέπουν, είναι σαν να βλέπουν φάντασμα, και δεν μπορούν να δουν τα φυσικά χαρακτηριστικά ή το πρόσωπο του ατόμου αυτού. Οι άνθρωποι σε ορισμένες χώρες, εθνικότητες και επαγγέλματα μακιγιάρονται πάρα πολύ έντονα. Δεν αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα το μακιγιάζ των ατόμων σε μπαρ και νυχτερινά κέντρα; Όλα αυτά τα άτομα μακιγιάρονται έντονα, πράγμα μη εποικοδομητικό, αφού σκοπός του μακιγιάζ τους είναι να αποπλανήσουν τους άλλους. Αυτό το είδος μακιγιάζ είναι έντονο. Τότε, λοιπόν, ποιο είδος μακιγιάζ συνάδει με τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Το ελαφρύ μακιγιάζ, όπως αυτό των γυναικών σε χώρους εργασίας, το οποίο φαίνεται πολύ αξιοπρεπές και κομψό. Εφόσον το μακιγιάζ σας δεν ξεφεύγει από αυτό το όριο, τότε είναι μια χαρά. Στην Κίνα, δεν είναι της μόδας να μακιγιάρονται οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας. Αν ένα συνηθισμένο άτομο κάποιας ηλικίας, που δεν έχει ιδιαίτερη θέση ή υπόληψη στην κοινωνία, πάντα στολίζεται και μακιγιάρεται όταν βγαίνει έξω, ο κόσμος θα πει ότι δεν φέρεται ευπρεπώς για την ηλικία του. Τα πράγματα, ωστόσο, είναι διαφορετικά στις δυτικές χώρες. Αν πρόκειται να συναντήσεις κάποιον ή πηγαίνεις στη δουλειά σου και δεν μακιγιαριστείς ούτε στολιστείς λιγάκι, ο κόσμος θα πει ότι δεν σέβεσαι τη δουλειά σου, δεν είσαι επαγγελματίας και δείχνεις ασέβεια προς τους άλλους. Αυτό είναι ένα είδος κουλτούρας. Όπως είναι φυσικό, σε μια τέτοια κατάσταση το μακιγιάζ σου θα πρέπει να περιορίζεται στο επίπεδο όπου οι άλλοι σε βλέπουν ως αξιοπρεπή, ευυπόληπτο και αξιοσέβαστο άνθρωπο. Για να το συνοψίσω σε μία πρόταση: Αν μακιγιάρεσαι, θα πρέπει το μακιγιάζ να σε κάνει να δείχνεις αξιοσέβαστος, και όχι να ξυπνάει τον πόθο στην καρδιά των άλλων· αυτό το είδος μακιγιάζ είναι πρέπον. Αυτή είναι η αρχή και το θέμα είναι τόσο απλό. Κάποιοι άνθρωποι ρωτούν: «Πειράζει αν δεν μακιγιάρομαι όταν βγαίνω εκτός σπιτιού; Δεν έχω συνηθίσει να μακιγιάρομαι». Θα πρέπει να αναζητήσεις στα λόγια του Θεού. Είπε ο Θεός πως είναι λάθος να μη μακιγιάρεται κάποιος; Ο Θεός δεν είπε κάτι τέτοιο. Ο οίκος του Θεού δεν ζήτησε ποτέ από τους ανθρώπους να μακιγιάρονται. Αν σου αρέσει να μακιγιάρεσαι, σου έχω δώσει αυτό το κριτήριο και αυτό όριο, και σου έχω πει τι να κάνεις ώστε να είναι πρέπον το μακιγιάζ σου. Αν δεν σου αρέσει να μακιγιάρεσαι, ο οίκος του Θεού δεν το ζητάει. Πρέπει, ωστόσο, να θυμάσαι το εξής: Αν και δεν σου ζητείται να μακιγιάρεσαι, δεν μπορείς να βγαίνεις έξω απεριποίητος και ατημέλητος, σαν ζητιάνος. Αν, για παράδειγμα, βγαίνεις έξω για να διαδώσεις το ευαγγέλιο χωρίς να είσαι ευπαρουσίαστος, χωρίς να έχεις πλύνει προηγουμένως το πρόσωπό σου και χωρίς να είναι περιποιημένο το ντύσιμό σου, και λες: «Δεν πειράζει. Εφόσον κατανοούμε την αλήθεια, δεν έχει σημασία πώς ντυνόμαστε!», είναι αυτό εποικοδομητικό; Ως άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, θα πρέπει το ντύσιμο και η εμφάνισή σου να στηρίζονται σε κάποιες αρχές. Το ελάχιστο πρότυπο αυτής της αρχής είναι ότι πρέπει να βιώνεις την κανονική ανθρώπινη φύση και να μην κάνεις τίποτα που θα ταπεινώσει τον Θεό ή θα εξευτελίσει τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά σου. Θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να κάνεις τους άλλους να σε σέβονται. Ακόμη κι αν δεν φτάνεις στο επίπεδο της ευσέβειας, θα πρέπει να είσαι τουλάχιστον σε θέση να δείχνεις αυτοσυγκράτηση, να είσαι αξιοπρεπής και ευυπόληπτος, και να έχεις ευπρέπεια αγίου. Αν μπορείς να δώσεις αυτήν την εντύπωση στους άλλους, τότε αυτό αρκεί. Αυτή είναι η πιο βασική προϋπόθεση για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης.

Για όσους πιστεύουν στον Θεό, αυτά τα ερωτήματα σχετικά με τις εξωτερικές συμπεριφορές των ανθρώπων και τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν θα πρέπει να είναι βάρη ή δυσκολίες, επειδή είναι τα πιο βασικά πράγματα που θα πρέπει να διαθέτει κατ’ ελάχιστον ένας κανονικός άνθρωπος. Αυτά τα θέματα θα πρέπει να γίνονται εύκολα κατανοητά· δεν είναι αφηρημένα. Επομένως, αυτά τα ερωτήματα σχετικά με τις εξωτερικές συμπεριφορές των ανθρώπων και τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν θα πρέπει να αποτελούν σημαντικά θέματα που συζητιούνται συχνά κατά την εκκλησιαστική ζωή. Δεν πειράζει αν μιλάς περιστασιακά γι’ αυτά· αν, όμως, τα αντιμετωπίζεις σαν θέματα για τα οποία πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια, αναφέρεσαι συχνά σε αυτά και τα συζητάς ένθερμα και σοβαρά, τότε αμελείς κάπως τα κανονικά σου καθήκοντα. Ποιοι άνθρωποι αμελούν συνήθως τα κανονικά τους καθήκοντα; Η αναφορά σε ερωτήματα όπως το πώς μαγειρεύονται οι γλυκοπατάτες, η αντιμετώπιση αυτών των ερωτημάτων σαν να είναι θέματα για τα οποία χρειάζεται αναζήτηση της αλήθειας, η διερεύνησή τους και η συναναστροφή πάνω σε αυτά στις συναθροίσεις και, μερικές φορές, σε πολλές συναθροίσεις, ενώ οι επικεφαλής της εκκλησίας δεν κάνουν τίποτα για να το σταματήσουν, δεν αποτελούν όλα τους εκδηλώσεις ανθρώπων που είναι επιρρεπείς στις στρεβλώσεις και υστερούν σε πνευματική κατανόηση; (Ναι.) Ποια ερωτήματα πρέπει να συζητιούνται περισσότερο στις συναθροίσεις; Αυτά που αφορούν την αλήθεια και τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Η αλήθεια και τα λόγια του Θεού αποτελούν τα σταθερά θέματα της εκκλησιαστικής ζωής· τα ζητήματα που αφορούν το πλέον στοιχειώδες και συνηθισμένο θέμα των εξωτερικών συμπεριφορών της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν θα πρέπει να αποτελούν το κύριο αντικείμενο της συναναστροφής στην εκκλησιαστική ζωή και τις συναθροίσεις. Αυτά τα προβλήματα λύνονται με απλές συμβουλές, υπενθυμίσεις και συναναστροφή μεταξύ των αδελφών εκτός συναθροίσεων. Δεν χρειάζεται να αφιερώνεται πολύς χρόνος στη συναναστροφή και τη συζήτησή τους. Αυτό θα επηρέαζε τους ανθρώπους στο να συναθροίζονται και να τρώνε και να πίνουν κανονικά τα λόγια του Θεού και θα είχε αντίκτυπο στη ζωή-είσοδό τους. Η εκκλησιαστική ζωή είναι μια ζωή βρώσης και πόσης των λόγων του Θεού. Θα πρέπει να επικεντρώνεται στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια και την επίλυση πρακτικών προβλημάτων. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα καθυστερεί η πρόοδος της ζωής των ανθρώπων. Αν διαθέτεις τη σύνεση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, θα πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα πώς να κάνεις πράξη αυτά τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές. Το να λεπτολογείς μονίμως για ασήμαντα ζητήματα και πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις αλήθεια-αρχές και να διυλίζεις μονίμως τον κώνωπα, πιστεύοντας, όμως, πως είσαι γνώστης και πολυμαθής, δεν αποτελεί ζήτημα που πρέπει να αναλυθεί; Κάποιοι άνθρωποι, για παράδειγμα, δίνουν μεγάλη έμφαση στον τρόπο που ντύνονται και ρωτούν συνεχώς αν οι πιστοί μπορούν να φορούν ασυνήθιστα ρούχα· κάποιοι άνθρωποι που έχουν αρχίσει προσφάτως να πιστεύουν στον Θεό ρωτούν συνεχώς αν κάνει να πίνουν οι πιστοί οινοπνευματώδη ποτά· σε ορισμένους ανθρώπους αρέσει να δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά και ρωτούν συνεχώς αν κάνει να βγάζουν οι πιστοί πολλά χρήματα· άλλοι, πάλι, ρωτούν συνεχώς πότε θα έρθει η ημέρα του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να αναζητήσουν την αλήθεια σε αυτά τα ζητήματα για να βρουν τις σωστές απαντήσεις. Αν και δεν υπάρχουν ακριβή λόγια σχετικά με αυτά τα θέματα, ο Θεός έχει εξηγήσει ξεκάθαρα τις αρχές για την προσέγγιση αυτών των ζητημάτων. Αν ένας άνθρωπος δεν καταβάλλει προσπάθεια για την ανάγνωση των λόγων του Θεού, δεν πρόκειται να βρει τις απαντήσεις. Στην πραγματικότητα, όλοι γνωρίζουν τον σκοπό της πίστης στον Θεό και τι κερδίζει κανείς από αυτήν. Το θέμα είναι πως κάποιοι άνθρωποι θέλουν να κερδίσουν ευλογίες χωρίς, όμως, να αγαπούν την αλήθεια. Εκεί έγκειται η δυσκολία τους. Το σημαντικότερο, λοιπόν, είναι το κατά πόσον μπορεί κανείς να αποδεχτεί την αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν δώσει ποτέ σημασία στη βρώση και την πόση των λόγων του Θεού ή στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια. Κολλάνε σε ασήμαντα ερωτήματα, θέλουν διαρκώς να συναναστρέφονται πάνω σε αυτά στις συναθροίσεις ώστε να πάρουν οριστικές απαντήσεις, και οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να τους συγκρατήσουν. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Δεν αμελούν αυτοί οι άνθρωποι τα κανονικά τους καθήκοντα; Αν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια και θέλεις μονίμως να βαδίζεις στο λανθασμένο μονοπάτι, γιατί δεν κάνεις αυτοκριτική, δεν αποκτάς αυτογνωσία και δεν αναλύεις τον εαυτό σου; Είσαι πάντα ανθρωπάρεσκος, δεν αντιμετωπίζεις με υπευθυνότητα το καθήκον σου, είσαι ισχυρογνώμων, κάνεις του κεφαλιού σου και ενεργείς αυθαίρετα και απερίσκεπτα. Πώς μπορείς να μην αντιμετωπίζεις με ευσυνειδησία αυτό το ζήτημα; Πώς μπορείς να μην το διερευνάς και να μην το αναλύεις ώστε να ανακαλύψεις τι ακριβώς συμβαίνει; Γιατί κατηγορείς και παρεξηγείς τον Θεό όποτε σου συμβαίνει κάτι; Γιατί βγάζεις πάντα ετυμηγορία για τον εαυτό σου και γκρινιάζεις ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος και ότι η εκκλησία είναι άδικη; Δεν είναι προβλήματα αυτά; Δεν θα πρέπει να συναναστραφείς πάνω σε αυτά τα ζητήματα και να τα αναλύσεις στο πλαίσιο της εκκλησιαστικής ζωής; Όταν ο οίκος του Θεού χωρίζει την εκκλησία και απομακρύνει ανθρώπους, εσύ δεν υποτάσσεσαι ποτέ και δεν είσαι ποτέ ικανοποιημένος· έχεις μονίμως αντιλήψεις και διασπείρεις αρνητικότητα. Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Δεν θα πρέπει να διερευνήσεις και να αναλύσεις αυτό το ζήτημα; Επιδιώκεις μονίμως τη θέση, παίζεις πολιτικά παιχνίδια και διαχειρίζεσαι τη θέση σου. Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Δεν θα πρέπει να συναναστραφείς πάνω σε αυτά τα ζητήματα και να τα αναλύσεις; Αυτήν την περίοδο, η εκκλησία επιτελεί το έργο της εκκαθάρισης και κάποιοι λένε: «Εφόσον οι άνθρωποι είναι κάπως αποτελεσματικοί στα καθήκοντά τους, δεν θα απομακρυνθούν. Αν, λοιπόν, συνεχίσω να είμαι κάπως αποτελεσματικός στο καθήκον μου και δεν απομακρυνθώ, αυτό είναι αρκετό». Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Δεν εναντιώνονται παθητικά αυτοί οι άνθρωποι; Αν κάποιος μπορεί να εκδηλώσει αυτού του είδους τη δόλια διάθεση, δεν πρέπει να διορθωθεί αυτό; Δεν είναι τα προβλήματα που σχετίζονται με τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τη φύση-ουσία του ανθρώπου πολύ πιο σοβαρά από το πώς μαγειρεύονται οι γλυκοπατάτες; Δεν αξίζει να αναφέρονται, να αναλύονται και να γίνεται συναναστροφή πάνω σε αυτά στις συναθροίσεις και στο πλαίσιο της εκκλησιαστικής ζωής, έτσι ώστε να αποκτήσει διάκριση ο εκλεκτός λαός του Θεού; Δεν πρόκειται για εύστοχα και χαρακτηριστικά παραδείγματα αρνητικών συμπεριφορών; Τα προβλήματα που αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις σχετίζονται άμεσα με την αλλαγή διάθεσης του ανθρώπου και θίγουν το ζήτημα της σωτηρίας του ανθρώπου. Δεν πρόκειται για ασήμαντα ζητήματα, οπότε γιατί δεν συναναστρέφεστε πάνω σε αυτά τα θέματα και δεν τα αναλύετε στις συναθροίσεις; Αν δεν αναζητάτε ποτέ την αλήθεια για να επιλύσετε σημαντικά ζητήματα όπως αυτά στις συναθροίσεις και, αντ’ αυτών, συναναστρέφεστε χωρίς σταματημό πάνω σε ασήμαντα και βαρετά πράγματα, αφιερώνοντας μια ολόκληρη συνάθροιση στη συναναστροφή για ένα μικρό ζήτημα, χωρίς να μπορείτε να επιλύσετε ουσιαστικά προβλήματα και σπαταλώντας χρόνο, τότε δεν αμελείτε τα κανονικά καθήκοντά σας; Αν συνεχίσετε έτσι, όλοι σας θα γίνετε άχρηστοι και μπερδεμένοι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου που δεν εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους και υστερούν ως προς την αλήθεια. Δεν συναναστρέφεστε πάνω στα πράγματα που θα έπρεπε να συναναστρέφεστε στις συναθροίσεις και συναναστρέφεστε χωρίς τελειωμό πάνω στα πράγματα που δεν θα έπρεπε να συναναστρέφεστε στις συναθροίσεις. Στις συναθροίσεις, συναναστρέφεστε μονίμως πάνω σε πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και ανήκουν στη δική σας στρεβλή κατανόηση και στα δικά σας ασήμαντα προσωπικά ζητήματα και κάνετε τους πάντες να τα διερευνούν μαζί σας και να σπαταλούν άσκοπα χρόνο. Αυτό όχι μόνο επηρεάζει τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού, αλλά και καθυστερεί την κανονική πρόοδο του έργου της εκκλησίας. Δεν διαταράσσεται και αναστατώνεται έτσι το έργο της εκκλησίας; Μια τέτοια συμπεριφορά θα πρέπει να χαρακτηρίζεται ως αναστάτωση. Πρόκειται για σκόπιμη αναστάτωση και οι άνθρωποι που ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να περιορίζονται. Στο μέλλον, οι συναθροίσεις θα πρέπει να περιορίζονται στη βρώση και την πόση των λόγων του Θεού, στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, στην επίλυση ζητημάτων που αφορούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις και στην επίλυση δυσκολιών και προβλημάτων στα καθήκοντα των ανθρώπων. Στις συναθροίσεις, δεν πρέπει να γίνεται συναναστροφή πάνω σε ασήμαντα και επουσιώδη ζητήματα ή σε ζητήματα που αφορούν θέματα καθημερινής κοινής λογικής. Οι αδελφοί και οι αδελφές μπορούν να επιλύσουν αυτά τα ζητήματα με συναναστροφή μεταξύ τους και δεν χρειάζεται να γίνεται συναναστροφή πάνω σε αυτά στις συναθροίσεις.

Στην εκκλησία, υπάρχουν πάντα άνθρωποι που έχουν στρεβλή κατανόηση για τα λόγια του Θεού και διυλίζουν τον κώνωπα. Όταν συναναστρέφομαι πάνω στις καλές συμπεριφορές του ανθρώπου, αυτοί οι άνθρωποι καταβάλλουν πραγματική προσπάθεια για τη συμπεριφορά τους. Δεν ξέρουν γιατί πρέπει να συναναστραφούμε πάνω σε αυτά τα πράγματα. Πείτε Μου, γιατί πρέπει να συναναστραφούμε πάνω σε αυτό το ζήτημα; Τι θέλουμε να πετύχουμε μέσω της συναναστροφής πάνω σε αυτό; Ας πούμε πρώτα γιατί πρέπει να συναναστραφούμε πάνω σε αυτό το ζήτημα. Σε ποιο πλαίσιο τέθηκε το θέμα των καλών συμπεριφορών του ανθρώπου και των κριτηρίων για τις συμπεριφορές που απαιτεί ο Θεός; Τέθηκε κατά τη συναναστροφή μας πάνω στο θέμα: «Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια». Αυτό το ζήτημα σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο που θα πρέπει να επιδιώκει ο άνθρωπος την αλήθεια. Οι καλές συμπεριφορές που παρουσιάζουν οι άνθρωποι ως αποτέλεσμα της άσκησης της αλήθειας αφορούν την αλήθεια και σχετίζονται με αυτήν. Όσο καλή κι αν φαίνεται μια συμπεριφορά στον άνθρωπο, αν δεν περιλαμβάνει την άσκηση της αλήθειας, τότε είναι κάτι που δεν έχει σχέση με την αλήθεια. Κάποιοι θα πουν: «Αυτό είναι λάθος! Δεν είπες ότι οι καλές συμπεριφορές υστερούν ως προς την αλήθεια; Δεν καταλαβαίνω». Μπορείτε να εξηγήσετε αυτό το θέμα; Στο πλαίσιο της συναναστροφής πάνω στο «Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια», ανέλυσα τις συμπεριφορές που οι άνθρωποι θεωρούν καλές κατά τις αντιλήψεις τους, τις άσκησα κριτική και τις καταδίκασα. Ταυτόχρονα, είπα στους ανθρώπους ποια κριτήρια έχει διατυπώσει ο Θεός σχετικά με τη συμπεριφορά του ανθρώπου, τους έδωσα ένα σωστό μονοπάτι για να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση κι έτσι τους έδωσα τη δυνατότητα να έχουν κριτήρια σύμφωνα με τα οποία θα αξιολογούν τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Πάνω σε αυτή τη βάση, το αποτέλεσμα που πέτυχα τελικά ήταν να δώσω στους ανθρώπους να καταλάβουν πως οι συμπεριφορές που θεωρούν καλές κατά τις αντιλήψεις τους δεν αποτελούν κριτήρια της αλήθειας, δεν περιλαμβάνουν την αλήθεια και δεν σχετίζονται με την αλήθεια. Έτσι, τους έκανα να πάψουν να πιστεύουν εσφαλμένα πως όταν συμμορφώνεται κανείς με αυτές τις καλές συμπεριφορές επιδιώκει την αλήθεια. Ταυτόχρονα, έδωσα στους ανθρώπους να καταλάβουν πως ανταποκρίνονται στα πρότυπα της βίωσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης μόνο όταν πληρούν τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός. Εφόσον έχω πει στους ανθρώπους πως όλες οι καλές συμπεριφορές που υποστηρίζει ο άνθρωπος είναι προσποιητές και ψεύτικες, είναι όλες θέατρο και υπάρχουν μόνο για φιγούρα, είναι όλες λανθασμένες και νοθευμένες με τις σκευωρίες του Σατανά, τώρα που αυτά τα πράγματα έχουν απομακρυνθεί και οι άνθρωποι τα έχουν χάσει, γνωρίζουν πια πώς να ασκούνται ή όχι; Σκέφτονται: «Σύμφωνα με τι θα πρέπει να ζω, λοιπόν; Ποια είναι τα πραγματικά κριτήρια της συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός;» Είναι οι απαιτήσεις, τα κριτήρια και οι συγκεκριμένες δηλώσεις που έχει ο Θεός για τη συμπεριφορά του ανθρώπου· τόσο απλό είναι το θέμα. Αν οι άνθρωποι βιώνουν τις πραγματικότητες που απαιτεί ο Θεός, τότε θα ανταποκρίνονται στα πρότυπα για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Δεν θα διυλίζουν τον κώνωπα και δεν θα τους προβληματίζει ούτε θα τους μπερδεύει αυτό το ζήτημα. Όταν ένας άνθρωπος ανταποκρίνεται στα πρότυπα που θα πρέπει να βιώνει η κανονική ανθρώπινη φύση, δεν έχει λύσει ένα πρακτικό πρόβλημα στον δρόμο προς την επιδίωξη της αλήθειας; Δεν έχει ξεπεράσει ένα εμπόδιο και έχει αντιμετωπίσει μια δυσκολία προς τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Τουλάχιστον πλέον οι εξωτερικές προσεγγίσεις που επαινεί η ανθρωπότητα, όπως το να έχει κανείς καλή μόρφωση και σύνεση και να είναι προσηνής και προσιτός, δεν αποτελούν πια τους στόχους της επιδίωξης του ανθρώπου. Ή αλλιώς, για να είμαι πιο ακριβής, δεν αποτελούν πλέον στόχο τον οποίο πασχίζουν να βιώσουν εξωτερικά οι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια ούτε πρότυπο το οποίο οφείλει να βιώνει η κανονική ανθρώπινη φύση. Έχουν αντικατασταθεί με την ανάγκη να είναι συγκρατημένοι, να διαθέτουν ευπρέπεια αγίου και ούτω καθεξής. Αυτές οι απαιτήσεις του Θεού είναι τα κριτήρια για να βιώνει ο άνθρωπος την κανονική ανθρώπινη φύση· είναι η ομοιότητα που θα πρέπει να βιώνει η κανονική ανθρώπινη φύση. Με αυτόν τον τρόπο, δεν έχει επιβεβαιωθεί ο πιο βασικός στόχος και η πιο βασική προϋπόθεση και κατεύθυνση για την επιδίωξη της αλήθειας; Έχει επιβεβαιωθεί το πιο θεμελιώδες και βασικό πράγμα: πως ο στόχος της βίωσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης δεν είναι να έχουν οι άνθρωποι καλή μόρφωση και σύνεση, να είναι ευγενικοί, εκλεπτυσμένοι, προσηνείς και αβροί, να σέβονται τους ηλικιωμένους και να φροντίζουν τους νέους και ούτω καθεξής. Όχι· είναι να βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση όπως απαιτεί ο Θεός. Δεν υπάρχει προσποίηση ούτε σκευωρίες του Σατανά σε αυτό· αντίθετα, είναι οι πραγματικές εκφάνσεις και η πραγματική βίωση και συμπεριφορά της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; (Ναι.) Από αυτήν την άποψη, σχετίζεται με την επιδίωξη της αλήθειας η συναναστροφή μας πάνω στις καλές συμπεριφορές του ανθρώπου που εμπίπτουν στα πράγματα τα οποία ο άνθρωπος θεωρεί σωστά και καλά κατά τις αντιλήψεις του, καθώς και η συναναστροφή μας πάνω στα κριτήρια για τη συμπεριφορά που απαιτεί ο Θεός; (Ναι, σχετίζονται.) Όντως, σχετίζονται. Αυτό επιβεβαιώνει, σε κάποιο βαθμό, τη βασική κατεύθυνση και τον βασικό στόχο της επιδίωξης της αλήθειας από τον άνθρωπο. Αυτό σημαίνει πως, αν μη τι άλλο, ο στόχος σου για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης θα είναι σωστός προτού ξεκινήσεις να επιδιώκεις την αλήθεια. Αυτός ο στόχος δεν είναι κάποια προσέγγιση που έχει δημιουργηθεί από άνθρωπο, δεν είναι περιτύλιγμα ούτε προκάλυμμα, αλλά είναι η κανονική βίωση της ανθρώπινης φύσης που απαιτεί ο Θεός. Αν και αυτό το θέμα συνεχίζει να απέχει κάπως από την πραγματική επιδίωξη της αλήθειας, είναι ουσιώδους σημασίας για την πρωταρχική κατεύθυνση της επιδίωξης της αλήθειας. Είναι το πιο απλό και το πιο βασικό κριτήριο συμπεριφοράς που θα πρέπει να κατανοήσει ο άνθρωπος. Όσο κι αν απέχει αυτό το θέμα συναναστροφής από την επιδίωξη της αλήθειας και από τα κριτήρια της αλήθειας, επειδή σχετίζεται με τις απαιτήσεις του Θεού και τα κριτήρια συμπεριφοράς που έχει θέσει ο Θεός στην ανθρωπότητα, είναι φυσικό να σχετίζεται, σε ένα βαθμό, και με τα κριτήρια της αλήθειας. Επομένως, οι άνθρωποι θα πρέπει να κατανοήσουν αυτά τα θέματα. Αυτές οι απαιτήσεις που έχει ο Θεός για τη συμπεριφορά του ανθρώπου είναι κριτήρια με τα οποία θα πρέπει να συμμορφώνονται οι άνθρωποι και να μην τα αγνοούν. Αν μη τι άλλο, μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν αυτά τα ζητήματα, δεν θα προσπαθούν να είναι άνθρωποι με καλή μόρφωση και σύνεση, ευγενικοί, εκλεπτυσμένοι, πράοι, προσιτοί ή προσηνείς σε ό,τι αφορά τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης και τις εξωτερικές τους προσεγγίσεις. Για παράδειγμα, σε δυτικές χώρες συγκεκριμένα, υπάρχει η προσδοκία οι άντρες να είναι κύριοι, να ανοίγουν την πόρτα στις γυναίκες, να τραβούν την καρέκλα μιας γυναίκας για να καθίσει και να δίνουν προτεραιότητα στις γυναίκες σε δημόσιους χώρους. Αν μη τι άλλο, μόλις οι άνθρωποι αποκτήσουν διάκριση για αυτές τις καλές συμπεριφορές, θα πάψουν να τις εκλαμβάνουν ως τα πρότυπά τους όταν προσπαθούν να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση ή όταν επιδιώκουν τις συμπεριφορές της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αντίθετα, θα εγκαταλείψουν αυτά τα πράγματα στην καρδιά και στο μυαλό τους και δεν θα επηρεάζονται ούτε θα δεσμεύονται πια από αυτά. Αυτό είναι κάτι που οφείλετε να κάνετε. Αν κάποιος πει και πάλι: «Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ιδιαίτερα καλή μόρφωση και σύνεση», ποια θα είναι η αντίδρασή σου; Θα του ρίξεις μια ματιά και θα του πεις: «Παρεκτρέπεσαι. Αυτός είναι ο οίκος του Θεού. Τι εννοείς “καλή μόρφωση και σύνεση”; Αυτά τα πράγματα δεν είναι η αλήθεια ούτε η ανθρώπινη ομοιότητα που πρέπει να βιώνουμε». Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Η επικεφαλής μας δεν σέβεται τους ηλικιωμένους και δεν φροντίζει τους νέους. Αν και είμαι ήδη σε προχωρημένη ηλικία, εκείνη αντί να με προσφωνεί “Θεία”, με φωνάζει με το μικρό μου όνομα. Δεν θα έπρεπε να το κάνει αυτό. Τα εγγόνια μου είναι μεγαλύτερα σε ηλικία από εκείνη! Δεν δείχνει περιφρόνηση με αυτήν την πράξη της; Εκτός αυτού, δεν είναι φιλική ούτε καλή με τους ανθρώπους. Με βάση τη συμπεριφορά της, δεν φαίνεται κατάλληλη για επικεφαλής». Τι γνώμη έχετε γι’ αυτήν την άποψη; Το να σέβεται κανείς τους ηλικιωμένους και να φροντίζει τους νέους δεν είναι η αλήθεια. Δεν πρέπει να αξιολογείτε τους ανθρώπους με βάση τις εξωτερικές συμπεριφορές και εκδηλώσεις τους, αλλά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό σας την αλήθεια. Αυτές είναι οι μόνες αρχές για την αξιολόγηση των ανθρώπων. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να αξιολογούμε τους επικεφαλής και τους εργάτες; Θα πρέπει να εξετάζετε αν κάνουν πρακτικό έργο, αν μπορούν να καθοδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού έτσι ώστε να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού και να κατανοήσει την αλήθεια, αν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αλήθεια για να επιλύσουν προβλήματα στην εκκλησία και να ολοκληρώσουν ορισμένες σημαντικές εργασίες. Για παράδειγμα, πώς πάει το ευαγγελικό έργο; Πώς είναι η εκκλησιαστική ζωή; Εκτελούν καλά οι εκλεκτοί του Θεού τα καθήκοντά τους; Πώς προχωρά κάθε διαφορετική εξειδικευμένη εργασία; Έχουν αποπεμφθεί οι δύσπιστοι, οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι; Αυτές είναι οι σημαντικές εργασίες της εκκλησίας. Όταν αξιολογεί κανείς επικεφαλής και εργάτες, εξετάζει κυρίως πόσο καλά αποδίδουν σε αυτές τις εργασίες. Αν είναι αποτελεσματικοί σε όλους αυτούς τους τομείς, τότε είναι ικανοί επικεφαλής. Ακόμη κι αν η συμπεριφορά τους δεν είναι άψογη, αυτό δεν είναι μεγάλο θέμα. Το πρότυπο για να αξιολογήσει κανείς αν είναι κατάλληλος ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης δεν είναι να εξετάζει απλώς τις εξωτερικές του συμπεριφορές. Αν κάποιος το έβλεπε αυτό από την οπτική του ανθρώπου, θα φαινόταν πως η επικεφαλής ήταν αγενής επειδή δεν προσφωνούσε ποτέ μια μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκα ως «Θεία» ή «Γιαγιά». Αν, όμως, την αξιολογήσει σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, αυτή η επικεφαλής είναι ικανοποιητική και ο εκλεκτός λαός του Θεού εξέλεξε το σωστό άτομο, επειδή μπορεί να επωμιστεί κάθε πτυχή του έργου της εκκλησίας, βοηθάει και ωφελεί τη ζωή-είσοδο κάθε μέλους του εκλεκτού λαού του Θεού και επιτελεί πολύ καλά το ευαγγελικό έργο. Θα πρέπει να την αποδεχθούν όλοι ως επικεφαλής και να συνεργαστούν μαζί της στο έργο της. Δεν είναι ωφέλιμο για το έργο της εκκλησίας το να μη συνεργάζεται κάποιος με την επικεφαλής στο έργο της, να της δημιουργεί δυσκολίες ή να ψάχνει να βρει κάποιον μοχλό πίεσης για να την επικρίνει απλώς και μόνο επειδή δεν έχει καλές εξωτερικές συμπεριφορές όπως τον σεβασμό προς τους ηλικιωμένους και τη φροντίδα προς τους νέους. Με αυτόν τον τρόπο, συμπεριφέρεται σε έναν επικεφαλής και εργάτη με τρόπο που δεν στηρίζεται σε αρχές και πρόκειται για εκδήλωση διατάραξης και αναστάτωσης του έργου της εκκλησίας. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν το δίκιο με το μέρος τους· κάνουν κακό. Αν δεις έναν επικεφαλής ή εργάτη που δεν σέβεται τους πρεσβυτέρους του και, ως εκ τούτου, θεωρήσεις πως δεν είναι πολύ καλός άνθρωπος, δεν τον αποδεχθείς ως επικεφαλής και, μάλιστα, τον καταδικάσεις, ποιο λάθος κάνεις; Πρόκειται για το κακό αποτέλεσμα που προκύπτει από το να αξιολογεί κανείς τους ανθρώπους σύμφωνα με τα πρότυπα του ανθρώπου και τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας. Αν όλοι αξιολογούν τους ανθρώπους και εκλέγουν επικεφαλής και εργάτες σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, αυτό θα είναι ακριβές και θα συνάδει με τις προθέσεις του Θεού. Οι άνθρωποι θα μπορούν να φέρονται δίκαια στους άλλους και, ταυτόχρονα, να διατηρούν την κανονική πρόοδο του έργου της εκκλησίας. Τόσο ο Θεός όσο και οι άνθρωποι θα είναι ικανοποιημένοι. Έτσι δεν είναι;

Από τη στιγμή που ανέλυσα τις υποτιθέμενες «καλές συμπεριφορές» του ανθρώπου και συναναστράφηκα πάνω στα πρότυπα των απαιτήσεων που έχει ο Θεός για τη συμπεριφορά του ανθρώπου, η οπτική από την οποία βλέπουν κάποιον οι άνθρωποι και τα πρότυπα που χρησιμοποιούν για να τον αξιολογήσουν έχουν αλλάξει. Από τη στιγμή που είναι διαφορετικό το οπτικό πεδίο μέσα στο οποίο βλέπουν κάποιον οι άνθρωποι, τα αποτελέσματα των αξιολογήσεών τους είναι κι αυτά διαφορετικά. Αν οι άνθρωποι βασίζουν τις αξιολογήσεις τους στα λόγια του Θεού, τότε το αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα σωστό, δίκαιο, αντικειμενικό και προς το συμφέρον όλων. Αν η οπτική, η μέθοδος και η βάση για τις αξιολογήσεις των ανθρώπων είναι τα πράγματα τα οποία ο άνθρωπος πιστεύει ότι είναι σωστά και καλά, τότε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Μπορεί κάποιος να κατηγορήσει ή να καταδικάσει άδικα καλούς ανθρώπους, μπορεί να παραπλανηθεί από υποκριτές και να μην καταφέρει να αξιολογήσει και να φερθεί δίκαια σε έναν άνθρωπο. Εφόσον η βάση του ανθρώπου είναι εσφαλμένη, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα λανθασμένο και άδικο και δεν θα συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού. Είναι, επομένως, απαραίτητο να αναλύουμε και να συναναστρεφόμαστε πάνω στην ουσία των αντιλήψεων που έχουν οι άνθρωποι περί καλής συμπεριφοράς; Έχει κάποια σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας; Τα δύο ζητήματα είναι πολύ στενά συνδεδεμένα! Αν και αυτό το θέμα θίγει μόνο τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης από τους ανθρώπους, καθώς και τις εξωτερικές προσεγγίσεις και εκφάνσεις του ανθρώπου, όταν οι άνθρωποι έχουν τα σωστά κριτήρια που απαιτεί ο Θεός για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, θα έχουν σωστές και τυποποιημένες βάσεις και κριτήρια για να αξιολογούν τους άλλους, να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και να συμπεριφέρονται και να ενεργούν. Από αυτήν την άποψη, επομένως, η κατεύθυνση, το μονοπάτι και ο στόχος της επιδίωξης της αλήθειας από μέρους τους θα είναι όλα τους πιο ακριβή, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Θα είναι πιο ακριβή και πιο τυποποιημένα. Αν και αυτά τα θέματα είναι σχετικά απλά, σχετίζονται με τις απόψεις του ανθρώπου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και με τη συμπεριφορά και τις πράξεις του, με τον πιο πρακτικό, πραγματικό και στενό τρόπο. Δεν είναι καθόλου άνευ περιεχομένου.

Έχω ήδη μιλήσει εκτενώς για το θέμα των πραγμάτων που ο άνθρωπος θεωρεί σωστά και καλά κατά τις αντιλήψεις του· έχω επαναλάβει τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά για να σας κάνω να καταλάβετε πως, αν και αυτά τα θέματα απέχουν σε κάποιο βαθμό από την αλήθεια και δεν ανέρχονται στο ύψος της αλήθειας, σχετίζονται με τις απόψεις του ανθρώπου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και με τη συμπεριφορά και τις πράξεις του. Επομένως, μην εκλαμβάνετε αυτά τα θέματα ως κάτι το ψευδές ούτε ως ένα είδος γνώσης ή θεωρίας. Δεν είναι άνευ περιεχομένου. Τα πράγματα τα οποία οι άνθρωποι θεωρούν σωστά και καλά κατά τις αντιλήψεις τους βρίσκονται πάντα στα βάθη της καρδιάς τους, ελέγχουν τις σκέψεις τους, ελέγχουν την οπτική και την άποψη από την οποία βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται και ενεργούν. Άρα, λοιπόν, αυτά τα πράγματα πρέπει να εξηγηθούν με σαφήνεια, έτσι ώστε οι άνθρωποι να τα κατανοήσουν και να τα διακρίνουν, έτσι ώστε να εγκαταλείψουν τις αντιλήψεις του ανθρώπου περί καλής συμπεριφοράς και καθετί τέτοιο και να μην τα αντιμετωπίσουν ποτέ ξανά ως κάτι θετικό ή ως κριτήρια συμπεριφοράς όσον αφορά τις απόψεις τους για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους. Αυτά τα πράγματα δεν είναι σε καμία περίπτωση τα λόγια του Θεού, πόσο μάλλον η αλήθεια. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να διορθώνετε διαρκώς τη σκοπιά και την οπτική γωνία από την οποία βλέπετε τους ανθρώπους και τα πράγματα και συμπεριφέρεστε και ενεργείτε, εξετάζοντας ταυτόχρονα διαρκώς το κατά πόσον κάθε αντίληψη και άποψη που γεννιέται στο μυαλό σας συνάδει με την αλήθεια. Πρέπει να αντιστρέψετε αμέσως τις παράλογες αντιλήψεις και απόψεις σας, έπειτα να υιοθετήσετε τη σωστή οπτική γωνία και να βλέπετε τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεστε και να ενεργείτε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, χρησιμοποιώντας τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός. Αυτή είναι η πιο βασική άσκηση της επιδίωξης της αλήθειας. Είναι, επίσης, μια κατεύθυνση και ένας στόχος επιδίωξης που θα πρέπει να έχετε όταν προσπαθείτε να επιτύχετε τη σωτηρία και να βιώσετε την κανονική ανθρώπινη φύση. Μπορεί να μην κατανοείτε αυτά τα λόγια σε τόσο βάθος ή τόσο καθαρά επειδή μόλις τα ακούσατε, αλλά μην ανησυχείτε. Καθώς θα αποκτάτε όλο και περισσότερη εμπειρία πάνω στα λόγια του Θεού και καθώς θα αναλύετε και θα διακρίνετε συνεχώς τα πράγματα που θεωρούνται σωστά κατά τις αντιλήψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, θα καταφέρετε να εγκαταλείψετε τελικά τους διάφορους ισχυρισμούς της παραδοσιακής κουλτούρας. Δεν θα αξιολογήσετε ποτέ ξανά τη συμπεριφορά των ανθρώπων σύμφωνα με την παραδοσιακή κουλτούρα, αλλά θα αξιολογείτε τους ανθρώπους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχετε απομακρύνει και εγκαταλείψει ολοκληρωτικά τις αντιλήψεις της παραδοσιακής κουλτούρας. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια, αν καταλαβαίνεις μόνο απλά δόγματα και ξέρεις πως οι συμπεριφορές που απαιτεί η παραδοσιακή κουλτούρα είναι άτοπες, μπορεί να σκεφτείς: «Είμαι σύγχρονος άνθρωπος και ξεχωρίζω από τις εγκόσμιες μάζες. Δεν είμαι πολύ παραδοσιακός, αποστρέφομαι πραγματικά την παραδοσιακή κουλτούρα και δεν μου αρέσει να τηρώ βαρετά έθιμα και τελετουργικά». Όταν, όμως, βλέπεις ανθρώπους και πράγματα, είναι φυσικό να συνεχίσεις να τους βλέπεις και να τους αξιολογείς με βάση τις παλιές σου αντιλήψεις. Τότε θα συνειδητοποιήσεις ότι όλα αυτά που ισχυριζόσουν —ότι δεν είσαι παλιομοδίτης ούτε ιδιαίτερα παραδοσιακός, αλλά ένας σύγχρονος άνθρωπος που μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια— ήταν στην πραγματικότητα ψευδή και λανθασμένα και ότι σε ξεγέλασαν τα αισθήματά σου. Τότε μόνο θα συνειδητοποιήσεις ότι είχαν ριζώσει από καιρό βαθιά μέσα στην καρδιά σου παλιές σκέψεις, απόψεις και αντιλήψεις, οι οποίες δεν εξαφανίζονται κατευθείαν μόλις αλλάξεις τις αντιλήψεις σου ή εγκαταλείψεις ορισμένες σκέψεις. Το να λες ότι είσαι ένας σύγχρονος άνθρωπος της νέας εποχής δεν είναι παρά μια επιφανειακή ταμπέλα· μπορεί να γεννήθηκες σε διαφορετική γενιά και εποχή, όμως μέσα σου υπάρχουν όλα ανεξαιρέτως τα παλιομοδίτικα και ανταγωνιστικά προς τον Θεό πράγματα τα οποία είναι κοινά σε όλη την ανθρωπότητα. Εφόσον είσαι άνθρωπος, θα υπάρχουν αυτά τα πράγματα μέσα σου. Αν δεν το πιστεύεις αυτό, τότε απόκτησε περισσότερη εμπειρία. Θα έρθει η μέρα που θα πεις «Αμήν» σε αυτά τα λόγια Μου. Όσοι δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση και όσοι είναι υπερόπτες και εγωκεντρικοί, σκέφτονται: «Έχω μεταπτυχιακό και διδακτορικό. Έχω ζήσει πολλά χρόνια σε αυτήν την κοινωνία και έχω εκτεθεί στην κουλτούρα και την εκπαίδευση της νέας εποχής και, ιδίως, στη δυτική εκπαίδευση. Γίνεται να έχω ακόμα μέσα μου αυτά τα παλιομοδίτικα πράγματα; Οι παραδόσεις είναι ό,τι χειρότερο για μένα —απεχθάνομαι αυτούς τους ανούσιους κανόνες περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Όταν μαζεύεται η οικογένειά μου και συζητά για παραδοσιακά πράγματα και κανόνες, εγώ δεν θέλω ούτε να τ’ ακούω». Μη βιάζεσαι να το αρνηθείς. Θα έρθει τελικά η μέρα που θα εγκαταλείψεις αυτές τις ιδέες σου. Θα παραδεχθείς πως κι εσύ δεν είσαι παρά ένα εντελώς συνηθισμένο μέλος της διεφθαρμένης από τον Σατανά ανθρώπινης φυλής. Αν και δεν αποδέχτηκες ούτε εκδήλωσες εσκεμμένα τις παλιομοδίτικες αντιλήψεις μέσα σου, η παραδοσιακή κουλτούρα και οι πρόγονοι της ανθρώπινης φυλής σε μόλυναν και σε επηρέασαν με αυτές προ πολλού. Όλα αυτά ανεξαιρέτως τα πράγματα υπάρχουν στον εσωτερικό σου κόσμο, στις σκέψεις και τις αντιλήψεις σου. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή αυτές οι πτυχές της παραδοσιακής κουλτούρας δεν είναι απλές δηλώσεις ούτε απλά ρητά ή προσεγγίσεις, αλλά ένα είδος σκεπτικού και θεωρίας. Παραπλανούν και διαφθείρουν τον άνθρωπο. Αυτά τα ρητά και αυτές οι προσεγγίσεις δεν προέρχονται από τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, αλλά από τον Σατανά. Εφόσον ζεις υπό τη δύναμη του Σατανά, είναι αναπόφευκτο αυτά τα πράγματα να σε επηρεάζουν, να σε παραπλανούν και να σε διαφθείρουν. Τώρα που έχεις ακούσει τα λόγια Μου, θα νιώσεις πως είναι όλα τους γεγονότα και πως είναι η αλήθεια. Όταν θα έχεις βιώσει αυτά τα λόγια Μου, θα διαπιστώσεις πως, αν και δεν σου αρέσει η παραδοσιακή κουλτούρα, τα βαρετά έθιμα και τελετουργικά και οι ανούσιοι κανόνες, οι βάσεις των απόψεών σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και της συμπεριφοράς και των πράξεών σου, προέρχονται αναπόφευκτα από τον άνθρωπο. Ανήκουν στον πυρήνα της παραδοσιακής κουλτούρας και είναι πράγματα εντός της παραδοσιακής κουλτούρας. Οι απόψεις σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και η συμπεριφορά και οι πράξεις σου, δεν βασίζονται στα λόγια του Θεού ούτε έχεις ως κριτήριό σου την αλήθεια. Τότε, θα ξέρεις και θα βλέπεις καθαρά πως, πριν αποκτήσουν οι άνθρωποι την αλήθεια, αν δεν επιδιώκουν ούτε κατανοούν την αλήθεια, τότε φέρουν μέσα τους το δηλητήριο του Σατανά, ένα κομμάτι του Σατανά και τις σκευωρίες του Σατανά καθώς βιώνουν την πιο στοιχειώδη κανονική ανθρώπινη φύση. Όλα όσα βιώνουν είναι αρνητικά και ο Θεός τα αποστρέφεται και τα απορρίπτει. Ανήκουν όλα στη σάρκα και δεν έχουν καμία σχέση με τα θετικά πράγματα τα οποία διατυπώνει ο Θεός, αρέσουν στον Θεό και συμβαδίζουν με τις προθέσεις Του. Δεν έχουν τίποτα κοινό και δεν υπάρχει καν ομοιότητα μεταξύ τους. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπει κανείς καθαρά αυτά τα προβλήματα γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, οι άνθρωποι δεν θα γνωρίζουν τι σημαίνει να κάνει κανείς πράξη την αλήθεια. Θα μείνουν για πάντα προσκολλημένοι στις καλές συμπεριφορές τις οποίες ο άνθρωπος εκλαμβάνει ως θετικά πράγματα, με αποτέλεσμα η συμπεριφορά και οι εκδηλώσεις τους να μη λάβουν ποτέ την έγκριση του Θεού. Αν ένας άνθρωπος αγαπάει την αλήθεια, θα καταφέρει να την αποδεχτεί και να την επιδιώξει. Θα βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα και θα συμπεριφέρεται και θα ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια. Έτσι, θα καταφέρει να ξεκινήσει να βαδίζει στο μονοπάτι της ζωής που έχει υποδείξει ο Θεός στον άνθρωπο. Το να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια, είναι μια αλήθεια-αρχή που είναι άκρως σημαντική και επιτακτική για τον άνθρωπο. Είναι μια αλήθεια-αρχή που πρέπει να διαθέτει κανείς όταν επιδιώκει τη σωτηρία και αγωνίζεται να βιώσει μια ζωή με νόημα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτείς. Δεν υπάρχει περιθώριο επιλογής σε αυτό το θέμα ούτε υπάρχουν εξαιρέσεις για κανέναν. Είτε είσαι μεγάλος είτε μικρός σε ηλικία, είτε έχεις γνώσεις είτε όχι, είτε είσαι άνθρωπος που έχει πίστη είτε άνθρωπος που έχει λίγη πίστη και ανεξάρτητα από την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκεις ή την εθνικότητά σου, αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν αποδέχεσαι αυτήν την αλήθεια-αρχή, τότε, χωρίς εξαίρεση, δεν θα έχεις καμία σχέση με τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αγωνίζεσαι να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό σου την αλήθεια. Αυτός είναι ο ένας και μοναδικός δρόμος που θα πρέπει να επιδιώκεις. Δεν θα πρέπει να είσαι επιλεκτικός και να λες: «Θα δεχτώ κάτι ως την αλήθεια αν συμφωνεί με τις αντιλήψεις μου. Αν, όμως, δεν συμφωνεί με αυτές, θα αρνηθώ να το δεχτώ. Θα ενεργώ με τον δικό μου τρόπο και δεν υπάρχει λόγος να επιδιώκω την αλήθεια. Δεν χρειάζεται να βλέπω τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα από τη σκοπιά των λόγων του Θεού· έχω τις δικές μου απόψεις, που είναι αρκετά ευγενείς, αντικειμενικές και θετικές. Δεν διαφέρουν και τόσο από τα λόγια του Θεού, άρα μπορούν, φυσικά, να αντικαταστήσουν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Δεν χρειάζεται να κάνω πράξη τα λόγια του Θεού εν προκειμένω ούτε να ενεργώ σύμφωνα με αυτά». Αυτή η άποψη και μέθοδος επιδίωξης είναι εσφαλμένη. Όσο καλές ή σωστές κι αν είναι οι απόψεις ενός ανθρώπου, παραμένουν εσφαλμένες. Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Αν δεν μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια, τότε ό,τι επιδιώκεις θα είναι λάθος. Γι’ αυτό και λέω πως δεν έχεις καμία επιλογή στο ζήτημα του «να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια». Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ενεργείς ευσυνείδητα σύμφωνα με αυτήν τη φράση, να την εφαρμόζεις και να τη βιώνεις προσωπικά κι έτσι σταδιακά να τη γνωρίζεις, να αναγνωρίζεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και να εισέρχεσαι στην πραγματικότητα αυτής της φράσης. Τότε μόνο θα είναι ο στόχος που θα πετύχεις τελικά ο στόχος που οφείλει να πετύχει κανείς μέσω της επιδίωξης της αλήθειας. Διαφορετικά, η σκληρή δουλειά σου, όλα όσα έχεις απαρνηθεί και κάθε τίμημα που έχεις πληρώσει θα γίνουν καπνός και θα είναι όλα μάταια. Κατάλαβες;

Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; (Να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια.) Σωστά. Να κάνεις πράξη αυτά τα λόγια επιμελώς, απόλυτα και πλήρως. Κάνε αυτήν τη φράση στόχο της επιδίωξής σου και πραγματικότητα της ζωής σου· τότε θα είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Μη μολύνεσαι με κανέναν τρόπο, μη μολύνεσαι με καμία θέληση του ανθρώπου και μη διατηρείς καμία νοοτροπία τύχης. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος να ενεργείς και τότε θα έχεις ελπίδα να αποκτήσεις την αλήθεια. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να συναναστρεφόμαστε πάνω στις αντιλήψεις του ανθρώπου περί καλής συμπεριφοράς και να τις αναλύουμε; (Ναι.) Ποια θετική καθοδήγηση και βοήθεια μπορεί να σας προσφέρει αυτό; Μπορούν αυτά τα λόγια να γίνουν η βάση και το κριτήριο για τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τους ανθρώπους και τα πράγματα και συμπεριφέρεστε και ενεργείτε; (Ναι.) Αν μπορούν, τότε να προσεύχεστε διαβάζοντας καλά αυτές τις δύο συναναστροφές κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων και των πνευματικών σας ασκήσεων. Μόλις κατανοήσεις σε βάθος αυτά τα λόγια, θα είσαι σε θέση να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς με ακρίβεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Έτσι, θα έχεις μια βάση και ένα κριτήριο για τα λόγια και τις πράξεις σου. Θα βλέπεις με ακρίβεια τους ανθρώπους, ενώ η οπτική και η άποψη από την οποία βλέπεις τα πράγματα θα είναι επίσης σωστή. Δεν θα βλέπεις πια τους ανθρώπους και τα πράγματα με βάση τα συναισθήματα ή τα αισθήματά σου ούτε με βάση την παραδοσιακή κουλτούρα ή τις σατανικές φιλοσοφίες. Όταν θα διαθέτεις τη σωστή βάση, τα αποτελέσματα των απόψεών σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα θα είναι σχετικά ακριβή. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; (Ναι.) Επομένως, δεν έχεις επιλογή σχετικά με το αν θα αποδεχθείς αυτά τα λόγια ή όχι. Δεν συναθροίζομαι μαζί σας ούτε συναναστρέφομαι πάνω σε αυτά τα θέματα απλώς για να περάσω την ώρα Μου ή για να διασκεδάσω επειδή βαριέμαι. Το κάνω επειδή αυτά τα προβλήματα απασχολούν όλους τους ανθρώπους και είναι προβλήματα τα οποία οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της επίτευξης της σωτηρίας. Οι άνθρωποι, ωστόσο, εξακολουθούν να μην κατανοούν ξεκάθαρα αυτά τα ζητήματα και συχνά γίνονται δέσμιοί τους και παγιδεύονται σε αυτά. Αυτά τα προβλήματα τους εμποδίζουν και τους απασχολούν. Φυσικά, οι άνθρωποι δεν κατανοούν ούτε το μονοπάτι προς την επίτευξη της σωτηρίας. Οι άνθρωποι θα πρέπει να βεβαιωθούν πως γνωρίζουν ξεκάθαρα και καταλαβαίνουν αυτά τα προβλήματα, είτε από παθητική είτε από ενεργητική άποψη και είτε από θετική είτε από αρνητική άποψη. Με αυτόν τον τρόπο, όταν συναντήσεις τέτοιου είδους προβλήματα στην πραγματική ζωή και βρεθείς αντιμέτωπος με μια επιλογή, θα είσαι σε θέση να αναζητήσεις την αλήθεια· θα βλέπεις το πρόβλημα από τη σωστή οπτική και άποψη και θα είσαι σε θέση να τηρήσεις τις αρχές. Έτσι, οι αποφάσεις και οι επιλογές σου θα έχουν μια βάση και θα συνάδουν με τα λόγια του Θεού. Δεν θα παραπλανηθείς ποτέ ξανά από σατανικές φιλοσοφίες και πλάνες ούτε θα σε βασανίσουν ποτέ ξανά τα δηλητήρια και οι παράλογοι ισχυρισμοί του Σατανά. Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, το πώς βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα —το οποίο είναι το πλέον στοιχειώδες επίπεδο— θα μπορείς να είσαι αντικειμενικός και δίκαιος στον τρόπο με τον οποίο βλέπεις ένα πράγμα ή έναν άνθρωπο· δεν θα σε επηρεάζουν ούτε θα σε ελέγχουν τα αισθήματά σου ή οι σατανικές φιλοσοφίες. Επομένως, παρόλο που το να αναγνωρίζει και να διακρίνει κανείς τις συμπεριφορές που θεωρούν καλές οι άνθρωποι κατά τις αντιλήψεις τους δεν είναι σημαντικό ζήτημα κατά τη διαδικασία της επιδίωξης της αλήθειας, εντούτοις είναι στενά συνδεδεμένο με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι συναντούν συχνά αυτά τα πράγματα στην καθημερινή τους ζωή. Ας πούμε, για παράδειγμα, πως συμβαίνει κάτι και θέλεις να ενεργήσεις με ένα συγκεκριμένο τρόπο· κάποιος άλλος, όμως, διατυπώνει μια διαφορετική άποψη και δεν νιώθεις άνετα με τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται συνήθως εκείνος. Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσεις την άποψή του; Πώς θα πρέπει να χειριστείς αυτό το θέμα; Θα ήταν λάθος αν απλώς τον αγνοούσες. Επειδή έχεις μια συγκεκριμένη άποψη γι’ αυτόν, επειδή τον αξιολογείς με συγκεκριμένο τρόπο ή έχεις καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα γι’ αυτόν, αυτά τα πράγματα θα επηρεάσουν τον τρόπο σκέψης και την κρίση σου και είναι πιθανό να έχουν επίδραση στην ετυμηγορία σου γι’ αυτό το θέμα. Γι’ αυτό και πρέπει να προσεγγίσεις τη διαφορετική του άποψη με ψυχραιμία και να τη διακρίνεις και να τη δεις καθαρά σύμφωνα με την αλήθεια. Αν αυτό που είπε συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές, τότε θα πρέπει να το αποδεχτείς. Αν δεν μπορείς να δεις το θέμα καθαρά, τότε, όταν έρθεις ξανά αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση ή έναν τέτοιο άνθρωπο, θα νιώθεις πάντα μπερδεμένος, απροετοίμαστος, ταραγμένος και συγχυσμένος. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί ακόμα και να υιοθετήσουν ακραία μέτρα για να προσεγγίσουν και να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, τα οποία θα οδηγήσουν σε τελικά αποτελέσματα που σίγουρα δεν θέλει να δει κανείς. Αν χρησιμοποιήσεις τα πρότυπα μέτρησης που απαιτεί ο Θεός για να δεις έναν άνθρωπο, τότε το τελικό αποτέλεσμα πιθανότατα θα είναι καλό και θετικό· δεν θα έρθετε σε σύγκρουση μεταξύ σας και θα τα πάτε καλά. Αν, ωστόσο, χρησιμοποιήσεις τη λογική του Σατανά και τα πρότυπα των αντιλήψεων του ανθρώπου περί καλής συμπεριφοράς για να δεις τον συγκεκριμένο άνθρωπο, τότε το πιθανότερο είναι να καταλήξετε να μαλώνετε και να καβγαδίζετε. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορέσετε να τα πάτε καλά, πράγμα που θα έχει πολλά επακόλουθα: Μπορεί να υπονομεύσετε, να μειώσετε και να επικρίνετε ο ένας τον άλλο· σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί ακόμα και να πιαστείτε στα χέρια και, στο τέλος, και οι δύο πλευρές θα ζημιωθούν και θα χάσουν. Κανείς δεν θέλει να το δει αυτό. Άρα, λοιπόν, τα πράγματα που ενσταλάζει ο Σατανάς στους ανθρώπους δεν μπορούν να τους βοηθήσουν ποτέ να δουν αντικειμενικά, δίκαια ή λογικά έναν άνθρωπο ή ένα πράγμα. Από την άλλη, όταν οι άνθρωποι βλέπουν και αξιολογούν ένα πράγμα ή έναν άνθρωπο σύμφωνα με τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός και για τα οποία έχει πληροφορήσει τον άνθρωπο, όπως επίσης και σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα αντικειμενικό, επειδή δεν θα το έχει μολύνει ούτε η παρορμητικότητα ούτε τα συναισθήματα και τα αισθήματα του ανθρώπου. Από αυτό μπορούν να προκύψουν μόνο καλά πράγματα. Υπό αυτό το πρίσμα, τι πρέπει να δεχτούν οι άνθρωποι; Τις αντιλήψεις του ανθρώπου για τα καλά πράγματα ή τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός; (Τα κριτήρια συμπεριφοράς που απαιτεί ο Θεός.) Όλοι σας γνωρίζετε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα και μπορείτε να απαντήσετε σωστά. Εντάξει, θα ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτό το θέμα. Αυτό που πρέπει να κάνετε στη συνέχεια είναι να συνεχίσετε να συλλογίζεστε και να συναναστρέφεστε πάνω σ’ αυτά τα πράγματα, να οργανώσετε αυτά τα ζητήματα με συστηματικό τρόπο, να βρείτε διάφορες αρχές και μονοπάτια άσκησης, έπειτα να υποβάλλεστε σε αυτά και να τα βιώνετε συνεχώς στην καθημερινή σας ζωή και να εισέλθετε στην πραγματικότητα αυτών των λόγων. Όπως είναι φυσικό, η είσοδος στην πραγματικότητα αυτών των λόγων είναι η πρώτη αλήθεια-πραγματικότητα που επιδιώκουν και στην οποία εισέρχονται οι άνθρωποι. Με αυτόν τον τρόπο, καθώς αποκτούν οι άνθρωποι μεγαλύτερη εμπειρία, καταφέρνουν σταδιακά να κατανοήσουν και να γνωρίσουν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό κάθε πτυχή του περιεχομένου αυτής της συναναστροφής και αποκομίζουν βαθμηδόν οφέλη από διαφορετικές σκοπιές. Όσο περισσότερα αποκομίζεις τόσο βαθύτερη θα γίνεται η βιωματική σου γνώση και είσοδος σε αυτά τα λόγια. Όσο πιο βαθιά εισέρχεσαι σε αυτά και τα βιώνεις τόσο πιο βαθιά θα γίνεται η είσοδός σου στις απόψεις σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και στη συμπεριφορά και τις πράξεις σου, και τόσο πιο βαθιά η βιωματική σου γνώση γι’ αυτά. Αντίθετα, αν δεν εισέρχεσαι καθόλου σε αυτά τα λόγια, αν απλώς κοιτάζεις και κατανοείς το κυριολεκτικό τους νόημα και σταματάς εκεί, αν ζεις όπως ζούσες ανέκαθεν, χωρίς να αναζητάς την αλήθεια όταν προκύπτουν προβλήματα, χωρίς να αντιπαραβάλλεις αυτά τα προβλήματα με τα λόγια του Θεού και χωρίς να τα επιλύεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να εισέλθεις στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Τι σημαίνει όταν λέμε πως δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα; Σημαίνει πως δεν είσαι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια και δεν θα κάνεις ποτέ πράξη την αλήθεια, επειδή δεν θα βλέπεις ποτέ τους ανθρώπους και τα πράγματα, δεν θα συμπεριφέρεσαι και δεν θα ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό σου την αλήθεια. Λες: «Εξακολουθώ να ζω καλά, παρόλο που δεν εκλαμβάνω τα λόγια του Θεού ως βάση μου ή την αλήθεια ως κριτήριό μου». Τι εννοείς «ζω καλά»; Τα πράγματα πηγαίνουν καλά εφόσον δεν έχεις πεθάνει; Ο στόχος της επιδίωξής σου δεν είναι να επιτύχεις τη σωτηρία και δεν αποδέχεσαι ούτε κατανοείς την αλήθεια, ωστόσο λες ότι ζεις καλά. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε η ποιότητα τόσο της ζωής σου όσο και της ανθρώπινης φύσης που βιώνεις είναι πολύ χαμηλή. Για να παραφράσω ένα λαϊκό ρητό, μοιάζεις περισσότερο με δαίμονα παρά με άνθρωπο, επειδή δεν τρως και δεν πίνεις τα λόγια του Θεού ούτε κατανοείς την αλήθεια, ενώ εξακολουθείς να ζεις βάσει μιας σατανικής διάθεσης και σατανικών φιλοσοφιών. Δεν είσαι άνθρωπος· απλώς σε περιβάλλει ανθρώπινο δέρμα. Τι ποιότητα και αξία έχει η ζωή ενός τέτοιου ατόμου; Δεν ωφελεί ούτε εσένα ούτε τους άλλους. Η ποιότητα μιας τέτοιας ζωής είναι εξαιρετικά χαμηλή· δεν έχει καμία αξία.

Ξέρετε γιατί αναλύω και συναναστρέφομαι πάνω σε αυτές τις παραδοσιακές αντιλήψεις και την παραδοσιακή κουλτούρα σήμερα; Μήπως το κάνω απλώς επειδή δεν Μου αρέσουν; (Όχι, δεν είναι αυτός ο λόγος.) Τότε ποια είναι η σημασία της συναναστροφής πάνω σ’ αυτά τα θέματα; Ποιος είναι ο τελικός της στόχος; (Μας βοηθάει να εξετάσουμε τις συμπεριφορές και τις εκδηλώσεις που εξακολουθούμε να έχουμε και οι οποίες υπαγορεύονται από την παραδοσιακή κουλτούρα και σημαίνουν πως ζούμε βάσει σατανικών φιλοσοφιών. Μόλις κατανοήσουμε την αλήθεια και αποκτήσουμε διάκριση, θα μπορούμε να βιώσουμε την κανονική ανθρώπινη φύση σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα κριτήρια που μας έχει θέσει ο Θεός, καθώς και να βαδίσουμε στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας.) Σωστό, αν και λίγο μακροσκελές. Ποια είναι η απλούστερη και πιο άμεση απάντηση; Η συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα θέματα έχει έναν μόνο τελικό στόχο: να κάνει τους ανθρώπους να κατανοήσουν ποια είναι η αλήθεια και τι είναι η άσκηση της αλήθειας. Μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν ξεκάθαρα αυτά τα δύο πράγματα, θα μπορούν να διακρίνουν τις καλές συμπεριφορές που προωθεί η παραδοσιακή κουλτούρα. Δεν θα αντιμετωπίζουν πια αυτές τις καλές συμπεριφορές ως πρότυπα για την άσκηση της αλήθειας ή τη βίωση της ανθρώπινης ομοιότητας. Μόνο αν κατανοήσουν οι άνθρωποι την αλήθεια μπορούν να αποτινάξουν τα δεσμά της παραδοσιακής κουλτούρας και να απαλλαγούν από την εσφαλμένη κατανόηση και τις εσφαλμένες απόψεις που έχουν για την άσκηση της αλήθειας και τις καλές συμπεριφορές που οφείλουν να διαθέτουν οι άνθρωποι. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να κάνουν πράξη και να επιδιώκουν σωστά την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποια είναι η αλήθεια και εκλαμβάνουν την παραδοσιακή κουλτούρα ως την αλήθεια, τότε η κατεύθυνση, οι στόχοι και το μονοπάτι της επιδίωξής τους θα είναι όλα λάθος και εκείνοι θα έχουν αποχωριστεί τα λόγια του Θεού, θα έχουν πάει κόντρα στην αλήθεια και θα έχουν ξεστρατίσει από την αληθινή οδό. Συνεπώς, βαδίζουν στο δικό τους μονοπάτι και έχουν παραστρατήσει. Αν οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια είναι ανίκανοι να την αναζητήσουν και να την κάνουν πράξη, ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Δεν θα κερδίσουν την αλήθεια. Και αν δεν κερδίσουν την αλήθεια, τότε όσο μεγάλη πίστη κι αν έχουν, αυτό δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Επομένως, η σημερινή συναναστροφή και ανάλυση αυτών των παραδοσιακών αντιλήψεων και των ισχυρισμών της παραδοσιακής κουλτούρας είναι ένα πολύ σημαντικό και εξαιρετικά σπουδαίο θέμα για όλους τους πιστούς. Πιστεύετε στον Θεό, αλλά καταλαβαίνετε πραγματικά ποια είναι η αλήθεια; Γνωρίζετε πραγματικά πώς να επιδιώξετε την αλήθεια; Είστε σίγουροι για τους στόχους σας; Είστε σίγουροι για το μονοπάτι σας; Αν δεν είσαι σίγουρος για τίποτα, τότε πώς μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια; Μήπως επιδιώκεις λάθος πράγμα; Μήπως παρεκκλίνεις από το μονοπάτι; Είναι εξαιρετικά πιθανό. Άρα, λοιπόν, αν και τα λόγια πάνω στα οποία συναναστρέφομαι σήμερα μοιάζουν πολύ απλά εκ πρώτης όψεως —μοιάζουν με λόγια τα οποία οι άνθρωποι κατανοούν αμέσως μόλις τα ακούσουν— και, από τη δική σας σκοπιά, δεν φαίνονται καν άξια αναφοράς, αυτό το θέμα και αυτό το περιεχόμενο σχετίζονται άμεσα με την αλήθεια και αφορούν τις απαιτήσεις του Θεού. Αυτό είναι που αγνοείτε οι περισσότεροι. Αν και, από την άποψη του δόγματος, καταλαβαίνετε πως η παραδοσιακή κουλτούρα και οι κοινωνικές επιστήμες της ανθρωπότητας δεν είναι η αλήθεια και πως τα εθνοτικά έθιμα και οι πρακτικές δεν είναι σε καμία περίπτωση η αλήθεια, βλέπετε πραγματικά την ουσία αυτών των πραγμάτων καθαρά; Έχετε αποτινάξει πραγματικά τα δεσμά αυτών των πραγμάτων; Όχι απαραίτητα. Ο οίκος του Θεού δεν έχει απαιτήσει ποτέ οι άνθρωποι να καταβάλλουν προσπάθεια για τη μελέτη της εθνοτικής κουλτούρας και των εθνοτικών εθίμων και πρακτικών, ενώ σίγουρα δεν έχει αναγκάσει τους ανθρώπους να αποδεχτούν οτιδήποτε προέρχεται από την παραδοσιακή κουλτούρα. Ο οίκος του Θεού δεν έχει αναφέρει ποτέ αυτά τα πράγματα. Ωστόσο, το θέμα πάνω στο οποίο συναναστρέφομαι σήμερα είναι πολύ σημαντικό. Είναι απαραίτητο να το πω αυτό καθαρά ώστε να το κατανοήσετε. Στόχος Μου όταν λέω αυτά τα πράγματα δεν είναι άλλος από το να κάνω τους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια και τις προθέσεις του Θεού. Μπορείτε, όμως, όλοι να κατανοήσετε αυτά που λέω; Αν καταβάλετε κάποια προσπάθεια, πληρώσετε κάποιο τίμημα και αφιερώσετε λίγη ενέργεια σε αυτό, θα μπορέσετε τελικά να αποκομίσετε οφέλη σε αυτόν τον τομέα και θα καταφέρετε να κατανοήσετε αυτές τις αλήθειες. Όταν κατανοήσετε αυτές τις αλήθειες και επιζητήσετε στη συνέχεια να εισέλθετε στην αλήθεια-πραγματικότητα, θα σας είναι εύκολο να πετύχετε αποτελέσματα.

Μια πτυχή των πραγμάτων τα οποία ο άνθρωπος θεωρεί σωστά και καλά κατά τις αντιλήψεις του και για την οποία συναναστραφήκαμε προηγουμένως ήταν η καλή συμπεριφορά του ανθρώπου. Ποια ήταν η άλλη πτυχή; (Η ηθικότητα και η ποιότητα της ανθρώπινης φύσης του ανθρώπου.) Με απλά λόγια, είναι η ηθική διαγωγή του ανθρώπου. Αν και όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με τις σατανικές διαθέσεις τους, είναι εξαιρετικά καλοί στο να καμουφλάρονται. Εκτός από τα ρητά που αφορούν συγκεκριμένα τις επιφανειακές προσεγγίσεις και συμπεριφορές, έχουν διατυπώσει και πολλά ρητά και απαιτήσεις σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου. Ποια ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή κυκλοφορούν μεταξύ των ανθρώπων; Αναφέρετε όσα ξέρετε και σας είναι γνωστά και στη συνέχεια θα επιλέξουμε κάποια κοινά ρητά προς ανάλυση και συναναστροφή. (Μη βάζεις στην τσέπη τα χρήματα που βρίσκεις. Να αντλείς ευχαρίστηση από το να βοηθάς τους άλλους.) (Η καλοσύνη που λαμβάνεις θα πρέπει να ανταποδίδεται με ευγνωμοσύνη.) (Να θυσιάζεις τα συμφέροντά σου για χάρη των άλλων.) (Να ανταποδίδεις το κακό με το καλό.) (Η γυναίκα πρέπει να είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική.) (Να είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου και ανεκτικός με τους άλλους.) Ναι, όλα αυτά αποτελούν καλά παραδείγματα. Επιπλέον, υπάρχουν και τα εξής: «Όταν πίνει κανείς νερό από ένα πηγάδι, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάει ποιος το έσκαψε», «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους» και «Με την εκτέλεση απλώς πέφτουν κεφάλια· να είσαι επιεικής όποτε μπορείς». Όλα αυτά αποτελούν απαιτήσεις που έχουν διατυπωθεί σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου. Υπάρχουν άλλα; (Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης.) Και αυτό είναι μια απαίτηση που έχει διατυπώσει η παραδοσιακή κουλτούρα της ανθρωπότητας σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου, καθώς και ένα πρότυπο για την αξιολόγηση της ηθικής διαγωγής των ανθρώπων. Τι άλλο υπάρχει; (Ό,τι δεν επιθυμείς για τον εαυτό σου μην το επιβάλλεις στους άλλους.) Αυτό είναι κάπως πιο απλό· μετράει και αυτό. Υπάρχουν και τα εξής: «Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο», «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας» και «Να αποδέχεσαι κάθε εργασία και να πασχίζεις να κάνεις το καλύτερο που μπορείς μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις». Δεν είναι και αυτά κάποια παραδείγματα; (Ναι.) Όπως και το εξής: «Οι μεταξοσκώληκες της άνοιξης υφαίνουν μέχρι να πεθάνουν και τα κεριά καίνε μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά τους». Κοιτάξτε πόσο μεγάλες προσδοκίες υπάρχουν για τη διαγωγή και τη συμπεριφορά του ανθρώπου! Θέλουν από τους ανθρώπους να ξοδέψουν όλη τους τη ζωή σαν κεριά και να γίνουν στάχτη. Ένας άνθρωπος θεωρείται πως έχει υψηλό ηθικό χαρακτήρα μόνο όταν συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι μεγάλη αυτή η προσδοκία; (Ναι.) Οι άνθρωποι επηρεάζονται και δεσμεύονται από αυτές τις πτυχές της παραδοσιακής κουλτούρας εδώ και χιλιάδες χρόνια —και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Βιώνουν την ανθρώπινη ομοιότητα; Βιώνουν μια ζωή με νόημα; Οι άνθρωποι ζουν γι’ αυτά τα πράγματα που απαιτεί η παραδοσιακή κουλτούρα και θυσιάζουν γι’ αυτά τα νιάτα τους ή ακόμη και ολόκληρη τη ζωή τους, ενώ πιστεύουν πως η ζωή τους είναι πολύ περήφανη και ένδοξη. Στο τέλος, όταν φτάνουν στον θάνατο, δεν ξέρουν για τι πέθαναν, δεν ξέρουν αν ο θάνατός τους είχε αξία και νόημα ούτε αν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του Δημιουργού τους. Οι άνθρωποι αγνοούν τελείως αυτά τα πράγματα. Ποια άλλα ρητά και απαιτήσεις έχει η παραδοσιακή κουλτούρα σχετικά με την ηθική διαγωγή των ανθρώπων; Ταιριάζουν και τα εξής: «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του» και «Να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να χειρίζεσαι με αφοσίωση ό,τι σου έχουν εμπιστευτεί οι άλλοι». Υπάρχει και το εξής: «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί», το οποίο είναι μια απαίτηση που αφορά την αξιοπιστία του ανθρώπου. Υπάρχει τίποτε άλλο; (Βγαίνοντας από τη λάσπη ακηλίδωτος, κολυμπώντας σε καθαρούς κυματισμούς χωρίς να φαίνεσαι επιδεικτικός.) Αυτή η φράση έχει κάτι κοινό με το θέμα μας. Νομίζω πως αναφέραμε αρκετά παραδείγματα. Τα ρητά που μόλις καλύψαμε περιλαμβάνουν απαιτήσεις που έχουν διατυπωθεί σχετικά με την αφοσίωση, τον πατριωτισμό, την αξιοπιστία και την αγνότητα του ανθρώπου, καθώς και αρχές για τις αλληλεπιδράσεις με τους άλλους, το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι κάποιον που τους έχει βοηθήσει, πώς να ανταποδίδουν την καλοσύνη και ούτω καθεξής. Κάποια από αυτά τα ρητά είναι πιο απλά, ενώ άλλα είναι λίγο πιο βαθυστόχαστα. Τα πιο απλά είναι τα εξής: «Να αντλείς ευχαρίστηση από το να βοηθάς τους άλλους», «Μη βάζεις στην τσέπη τα χρήματα που βρίσκεις» και «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας». Αποτελούν απαιτήσεις που αφορούν τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Το «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» είναι μια απαίτηση που σχετίζεται με την ηθική ακεραιότητα και αγνότητα των ανθρώπων. Αυτά εμπίπτουν λίγο πολύ στο πεδίο των εννοιών της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας της παραδοσιακής κινεζικής κουλτούρας. Πόσα ρητά απαριθμήσαμε μόλις τώρα; (Είκοσι ένα.) Διαβάστε τα Μου. («Μη βάζεις στην τσέπη τα χρήματα που βρίσκεις», «Να αντλείς ευχαρίστηση από το να βοηθάς τους άλλους», «Να είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου και ανεκτικός με τους άλλους», «Να ανταποδίδεις το κακό με το καλό», «Η καλοσύνη που λαμβάνεις θα πρέπει να ανταποδίδεται με ευγνωμοσύνη», «Να θυσιάζεις τα συμφέροντά σου για χάρη των άλλων», «Η γυναίκα πρέπει να είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική», «Όταν πίνει κανείς νερό από ένα πηγάδι, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάει ποιος το έσκαψε», «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους», «Με την εκτέλεση απλώς πέφτουν κεφάλια· να είσαι επιεικής όποτε μπορείς», «Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης», «Ό,τι δεν επιθυμείς για τον εαυτό σου μην το επιβάλλεις στους άλλους», «Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο», «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», «Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να διαφθείρεται από τον πλούτο, να αλλάζει από τη φτώχεια ή να λυγίζει δια της βίας», «Να αποδέχεσαι κάθε εργασία και να πασχίζεις να κάνεις το καλύτερο που μπορείς μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις», «Οι μεταξοσκώληκες της άνοιξης υφαίνουν μέχρι να πεθάνουν και τα κεριά καίνε μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά τους», «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του», «Να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να χειρίζεσαι με αφοσίωση ό,τι σου έχουν εμπιστευτεί οι άλλοι», «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί» και «Βγαίνοντας από τη λάσπη ακηλίδωτος, κολυμπώντας σε καθαρούς κυματισμούς χωρίς να φαίνεσαι επιδεικτικός».) Σήμερα, θα μελετήσουμε σε βάθος όλα τα είδη των «καλών» ιδιοτήτων που έχει συνοψίσει η ανθρωπότητα σχετικά με την ηθική διαγωγή. Οι διάφοροι ισχυρισμοί της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή διατυπώνουν διαφορετικές απαιτήσεις για την ανθρώπινη φύση και την ηθική διαγωγή του ανθρώπου. Κάποιες απαιτούν οι άνθρωποι να ανταποδίδουν την καλοσύνη που λαμβάνουν, άλλες απαιτούν οι άνθρωποι να αντλούν ευχαρίστηση από το να βοηθούν τους άλλους, κάποιες είναι μέθοδοι για να αντιμετωπίζει κανείς ανθρώπους που αντιπαθεί, ενώ άλλες είναι μέθοδοι για να αντιμετωπίζει κανείς τις ατέλειες και τα ελαττώματα άλλων ανθρώπων ή να αντιμετωπίζει ανθρώπους που έχουν προβλήματα. Σε αυτούς τους τομείς, παρέχουν στους ανθρώπους όρια και διατυπώνουν κάποιες απαιτήσεις και πρότυπα. Όλα αυτά αποτελούν απαιτήσεις και πρότυπα που έχει η παραδοσιακή κουλτούρα σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου και είναι όλα τους πράγματα που κυκλοφορούν μεταξύ των ανθρώπων. Όποιος μεγάλωσε στην Κίνα θα έχει ακούσει πολλές φορές αυτά τα ρητά και θα τα ξέρει απέξω. Αυτοί οι ισχυρισμοί της παραδοσιακής κουλτούρας για την ηθική διαγωγή εμπίπτουν όλοι τους, λίγο πολύ, στο πεδίο της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας. Φυσικά, υπάρχουν και ρητά που δεν εμπίπτουν σε αυτό το πεδίο, αλλά τα σημαντικότερα από αυτά εμπίπτουν, λίγο πολύ, σε αυτό. Θα πρέπει να το γνωρίζετε αυτό με σαφήνεια.

Σήμερα, δεν θα συναναστραφούμε συγκεκριμένα πάνω στο τι αφορά μια μεμονωμένη δήλωση σχετικά με την ηθική διαγωγή ούτε θα αναλύσουμε συγκεκριμένα την ουσία οποιουδήποτε μεμονωμένου ρητού. Θα σας βάλω πρώτα να μελετήσετε κάποια πράγματα προκαταρκτικά. Δείτε ποιες διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στους ισχυρισμούς της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή και στα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο για τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Ποια ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας έρχονται ξεκάθαρα σε σύγκρουση με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια; Αν ερμηνευτούν κατά γράμμα, ποια ρητά μοιάζουν με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια ή συνδέονται κάπως με αυτά; Ποια από αυτά τα ρητά πιστεύεις πως είναι θετικά πράγματα και ποια τηρούσες κάποτε αυστηρά αφότου πίστεψες στον Θεό, τα έκανες πράξη και συμμορφωνόσουν με αυτά σαν να ήταν τα κριτήρια για να επιδιώξεις την αλήθεια; Ας πάρουμε, για παράδειγμα, το «Να θυσιάζεις τα συμφέροντά σου για χάρη των άλλων». Το γνωρίζετε όλοι αυτό το ρητό; Όταν αρχίσατε να πιστεύετε στον Θεό, δεν νομίζατε πως οφείλατε να είστε καλοί άνθρωποι κατ’ αυτόν τον τρόπο; Και όταν θυσιάζατε τα συμφέροντά σας για χάρη των άλλων, δεν νομίζατε πως είχατε πολύ καλή ανθρώπινη φύση και πως σίγουρα θα αρέσατε στον Θεό; Προτού πιστέψεις στον Θεό, ίσως να πίστευες πως όσοι έχουν την ιδιότητα «να ανταποδίδουν το κακό με το καλό» ήταν καλοί άνθρωποι· απλώς εσύ δεν ήσουν πρόθυμος να το κάνεις, δεν ήσουν σε θέση να το κάνεις και δεν μπορούσες να το τηρήσεις, αλλά αφότου πίστεψες στον Θεό, ανταποκρίθηκες σε αυτό το πρότυπο και κατάφερες να κάνεις πράξη το «να συγχωρείς και να ξεχνάς» απέναντι στους ανθρώπους που σε έβλαψαν στο παρελθόν ή τους οποίους παλιότερα μισούσες ή ένιωθες πικρία απέναντί τους. Μπορεί να νομίζεις πως αυτό το ρητό σχετικά με την ηθική διαγωγή εναρμονίζεται με τα λόγια που είπε ο Κύριος Ιησούς —το να συγχωρείς, δηλαδή, τους άλλους εβδομήντα φορές το επτά— κι έτσι να είσαι πολύ πρόθυμος να συγκρατείσαι σύμφωνα με αυτό. Μπορεί, μάλιστα, να το κάνεις πράξη και να το τηρείς σαν να είναι η αλήθεια, νομίζοντας ότι οι άνθρωποι που κάνουν πράξη την ανταπόδοση του κακού με το καλό είναι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια και ακολουθούν την οδό του Θεού. Έχετε τέτοιες σκέψεις ή εκδηλώσεις; Ποιο ρητό εξακολουθείτε να νομίζετε πως είναι παρόμοιο με την αλήθεια και τα λόγια του Θεού ως προς την ουσία του, σε βαθμό που θα μπορούσε ακόμα και να αντικαταστήσει την αλήθεια και δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς πως είναι η αλήθεια; Θα πρέπει, φυσικά, να διακρίνετε εύκολα το ρητό: «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του». Οι περισσότεροι μπορούν να καταλάβουν πως αυτό το ρητό δεν είναι η αλήθεια και είναι απλώς ένα παραπλανητικό και βαρύγδουπο σύνθημα. Το «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του» είναι κάτι που λέγεται στους απίστους που δεν έχουν πίστη στον Θεό· είναι μια απαίτηση που θέτει η κυβέρνηση μιας χώρας στον λαό της για να μάθει στους ανθρώπους να αγαπούν την πατρίδα τους. Αυτό το ρητό δεν συμφωνεί με την αλήθεια και δεν βασίζεται καθόλου στα λόγια του Θεού. Μπορούμε να πούμε πως αυτό το ρητό δεν είναι σε καμία περίπτωση η αλήθεια και δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αλήθεια. Αυτό το ρητό είναι μια άποψη που πηγάζει και προέρχεται εξ ολοκλήρου από τον Σατανά και εξυπηρετεί την άρχουσα τάξη. Δεν έχει καμία σχέση με τα λόγια του Θεού ή την αλήθεια. Γι’ αυτό και το ρητό «Κάθε άνθρωπος είναι συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας του» δεν είναι σε καμία περίπτωση η αλήθεια ούτε είναι κάτι που οφείλει να τηρεί ένας άνθρωπος με κανονική ανθρώπινη φύση. Τι είδους άνθρωποι μπορούν, λοιπόν, να μπερδέψουν αυτό το ρητό με την αλήθεια; Όσοι μηχανεύονται διαρκώς τρόπους να αποκτήσουν φήμη, θέση και προσωπικό όφελος και όσοι θέλουν να γίνουν αξιωματούχοι. Κάνουν πράξη αυτό το ρητό σαν να ήταν η αλήθεια προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια της άρχουσας τάξης και να πετύχουν τους δικούς τους στόχους. Υπάρχουν κάποια ρητά τα οποία δεν είναι εύκολο να τα διακρίνουν οι άνθρωποι. Αν και γνωρίζουν πως αυτά τα ρητά δεν είναι η αλήθεια, μέσα τους εξακολουθούν να νιώθουν πως είναι σωστά και σύμφωνα με τα δόγματα. Θέλουν να ζουν σύμφωνα με αυτά τα ρητά και να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο προκειμένου να αυξήσουν το επίπεδο της ηθικότητάς τους και να ενισχύσουν τα προσωπικά τους χαρίσματα, κάνοντας, ταυτόχρονα, τους άλλους να πιστεύουν ότι έχουν ανθρώπινη φύση και να μη νομίζουν ότι δεν είναι άνθρωποι. Ποια ρητά δυσκολευτήκατε να διακρίνετε; (Νομίζω πως ήταν πολύ δύσκολο να διακρίνω το «Η καλοσύνη που λαμβάνεις θα πρέπει να ανταποδίδεται με ευγνωμοσύνη». Το αντιμετώπιζα σαν κάτι θετικό και νόμιζα πως όσοι ανταπέδιδαν την καλοσύνη με ευγνωμοσύνη ήταν άνθρωποι με συνείδηση. Ένα άλλο είναι το εξής: «Να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να χειρίζεσαι με αφοσίωση ό,τι σου έχουν εμπιστευτεί οι άλλοι». Σημαίνει πως, εφόσον ένας άνθρωπος έχει αποδεχθεί μια εργασία από κάποιον άλλον, πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει ότι θα γίνει καλά. Θεωρούσα πως αυτό ήταν κάτι θετικό και κάτι που οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος με συνείδηση και λογική.) Ποιος άλλος; (Υπάρχει και το εξής: «Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης». Πίστευα πως όποιος μπορούσε να το κάνει αυτό ήταν άνθρωπος με σχετική ανθρώπινη φύση και ηθικότητα.) Τίποτε άλλο; («Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί». Πίστευα πως, όταν κάποιος έκανε αυτό που έλεγε και ήταν αξιόπιστος, έδειχνε πως είχε καλή ηθική διαγωγή.) Παλιότερα, πίστευες πως αυτό έδειχνε καλή ηθική διαγωγή. Τώρα πώς το βλέπεις; (Πρέπει να εξετάσουμε τη φύση αυτού του «λόγου». Είναι σωστή ή λανθασμένη; Είναι θετική ή αρνητική; Αν κάποιος πει σε κακούς ανθρώπους και αντίχριστους: «Θα σε προστατεύσω. Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί» και, όταν ο οίκος του Θεού διερευνήσει και εξετάσει την κατάσταση, αυτός ο άνθρωπος προστατεύσει τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους, τότε κάνει κακό και αντιστέκεται στον Θεό.) Σωστά το διακρίνετε. Πρέπει να εξετάσετε τη φύση αυτού του «λόγου» και να δείτε αν είναι θετική ή αρνητική. Αν κάποιος κάνει κάτι κακό ή πονηρό ενώ κάνει πράξη το «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί», τότε τα χνάρια των κακών του πράξεων είναι σαν γοργοπόδαρα άλογα που τρέχουν σαν τρελά, οδεύοντας κατευθείαν στην κόλαση και πέφτοντας στο πηγάδι της αβύσσου. Αν, όμως, ο «λόγος» του συνάδει με την αλήθεια, διακρίνεται από αίσθημα δικαιοσύνης, προστατεύει το έργο του οίκου του Θεού και ευχαριστεί τον Θεό, τότε είναι σωστό να κάνει πράξη το ρητό «Ο λόγος ενός κυρίου είναι σπαθί». Από τα παραδείγματα αυτά βλέπετε πως πρέπει να έχετε διάκριση ως προς τα λόγια της παραδοσιακής κουλτούρας. Πρέπει να διακρίνετε τις διαφορετικές καταστάσεις και τα διαφορετικά υπόβαθρα και να μη χρησιμοποιείτε αδιάκριτα αυτά τα λόγια. Είναι εμφανές πως κάποια λόγια δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και είναι ξεκάθαρα λανθασμένα. Πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν έχετε να κάνετε με αυτά τα λόγια· πρέπει να τα αντιμετωπίζετε σαν αιρέσεις και πλάνες. Κάποια λόγια είναι σωστά μόνο σε συγκεκριμένα πλαίσια και πεδία. Σε διαφορετικό πλαίσιο ή περιβάλλον, τα λόγια παύουν να ευσταθούν· είναι εσφαλμένα και επιζήμια για τους ανθρώπους. Αν δεν μπορείτε να τα διακρίνετε, είναι πιθανό να σας δηλητηριάσουν και να σας βλάψουν. Είτε τα λόγια της παραδοσιακής κουλτούρας είναι σωστά είτε λανθασμένα και είτε ευσταθούν κατά την άποψη του ανθρώπου είτε όχι, κανένα από αυτά δεν είναι η αλήθεια και κανένα δεν συνάδει με τα λόγια του Θεού. Αυτό είναι βέβαιο. Τα πράγματα που θεωρεί σωστά ο άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα τα πράγματα που θεωρεί σωστά ο Θεός. Τα λόγια που θεωρεί καλά ο άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα ωφέλιμα για τους ανθρώπους όταν γίνονται πράξη. Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι τα κάνουν πράξη ή όχι και ανεξάρτητα από το αν τους είναι χρήσιμα, τα πράγματα που δεν συνάδουν με την αλήθεια και δεν είναι η αλήθεια είναι όλα επιζήμια για τον άνθρωπο, δεν θα πρέπει να γίνονται αποδεκτά και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Πολλοί άνθρωποι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν αυτά τα πράγματα. Αντιμετωπίζουν σαν την αλήθεια τα πράγματα που θεωρεί σωστά ο άνθρωπος ή τα πράγματα που η διεφθαρμένη ανθρωπότητα συμφωνεί από κοινού πως είναι σωστά, και τα τηρούν και τα κάνουν πράξη σαν να ήταν η αλήθεια. Είναι πρέπον κάτι τέτοιο; Μπορεί να κερδίσει κανείς την έγκριση του Θεού κάνοντας πράξη ψευδείς αλήθειες και αναλήθειες; Καθετί που η ανθρωπότητα συμφωνεί από κοινού πως είναι σωστό και πως είναι η αλήθεια είναι ψευδές, είναι μια προσποίηση και θα πρέπει να απορρίπτεται διά παντός. Είναι, λοιπόν, όντως η αλήθεια τα πράγματα που νομίζετε πως είναι σωστά και θετικά; Κανείς εδώ και χιλιάδες χρόνια δεν έχει αρνηθεί ποτέ αυτά τα λόγια· όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν πως είναι σωστά και θετικά, αλλά μπορούν να γίνουν όντως η αλήθεια; (Όχι, δεν μπορούν.) Αν αυτά τα λόγια δεν μπορούν να γίνουν η αλήθεια, τότε μήπως είναι τα ίδια η αλήθεια; (Όχι, δεν είναι.) Δεν είναι η αλήθεια. Αν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν αυτά τα λόγια σαν την αλήθεια, τα ανακατεύουν με τα λόγια του Θεού και τα κάνουν πράξη μαζί, μπορούν αυτά τα λόγια και τα ρητά να ανέλθουν στο επίπεδο της αλήθειας; Σε καμία περίπτωση. Όσο κι αν επιδιώκουν οι άνθρωποι αυτά τα πράγματα και όσο κι αν προσκολλώνται σε αυτά, ο Θεός δεν θα τα εγκρίνει ποτέ, επειδή ο Θεός είναι άγιος. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει στους διεφθαρμένους ανθρώπους να ανακατεύουν σατανικά πράγματα με την αλήθεια ή με τα λόγια Του. Όλα τα πράγματα που γεννιούνται από τις σκέψεις και τις απόψεις του ανθρώπου προέρχονται από τον Σατανά· όσο καλά κι αν είναι, εξακολουθούν να μην είναι η αλήθεια και δεν μπορούν να γίνουν η ζωή ενός ανθρώπου.

Τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας περί ηθικής διαγωγής προέρχονται από τον Σατανά. Έχουν δημιουργηθεί από διεφθαρμένους ανθρώπους και είναι κατάλληλα μόνο για τους απίστους και όσους δεν αγαπούν την αλήθεια. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια θα πρέπει πρώτα να διακρίνουν αυτά τα πράγματα και να τα απορρίψουν, γιατί αυτά τα ρητά θα έχουν κάποιες αρνητικές επιπτώσεις στους ανθρώπους, θα τους αποπροσανατολίσουν και θα τους κάνουν να πάρουν λάθος μονοπάτι. Λόγου χάρη, στα παραδείγματα που μόλις δώσαμε υπάρχει το εξής ρητό: «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους». Ας μιλήσουμε πρώτα για το σκέλος: «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς». Αν αυτός ο βασιλιάς είναι μια σοφή, ικανή και θετική προσωπικότητα, τότε το γεγονός ότι τον υποστηρίζεις, τον ακολουθείς και τον υπερασπίζεσαι δείχνει πως έχεις ανθρώπινη φύση, ηθική και ευγενή χαρακτήρα. Αν, όμως, ο βασιλιάς είναι δεσποτικός και ανόητος, αν είναι ένας διάβολος και εσύ συνεχίζεις να τον ακολουθείς, να τον υπερασπίζεσαι και να μη στρέφεσαι εναντίον του, τότε τι είναι αυτή η «αφοσίωση» που διαθέτεις; Είναι ανόητη, τυφλή αφοσίωση· είναι τυφλή και ανόητη. Σε αυτήν την περίπτωση, η αφοσίωσή σου είναι λανθασμένη και έχει γίνει κάτι αρνητικό. Στην περίπτωση ενός τέτοιου δαίμονα βασιλιά και διαβόλου, δεν θα πρέπει να τηρείς πια το ρητό: «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς». Θα πρέπει να εγκαταλείψεις αυτόν τον βασιλιά, να τον απορρίψεις και να απομακρυνθείς από αυτόν· θα πρέπει να εγκαταλείψεις το σκοτάδι και να επιλέξεις το φως. Αν εξακολουθείς να επιλέγεις να είσαι πιστός σε αυτόν τον δαίμονα βασιλιά, τότε είσαι υπηρέτης και συνεργός του. Επομένως, σε ορισμένες περιπτώσεις και πλαίσια, η ιδέα ή το θετικό νόημα και οι αξίες που εξυμνεί αυτό το ρητό δεν υπάρχουν. Βλέπετε, λοιπόν, πως, αν και αυτό το ρητό ακούγεται ιδιαίτερα δίκαιο και θετικό, η εφαρμογή του περιορίζεται σε λίγες συγκεκριμένες περιπτώσεις και πλαίσια· δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε περίπτωση ή πλαίσιο. Αν οι άνθρωποι τηρούν αυτό το ρητό τυφλά και βλακωδώς, απλώς θα χάσουν τον δρόμο τους και θα βρεθούν στο λάθος μονοπάτι. Αυτό θα έχει αδιανόητες συνέπειες. Το επόμενο σκέλος του ρητού είναι το εξής: «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους». Σε τι αναφέρεται η φράση «καλή γυναίκα» εδώ; Αναφέρεται σε μια γυναίκα που είναι αγνή και πιστή σε έναν μόνο σύζυγο. Πρέπει να του είναι πιστή μέχρι τέλους και ποτέ να μην αλλάξει στάση, ανεξάρτητα από το αν εκείνος είναι καλός άνθρωπος ή όχι. Ακόμη κι αν ο σύζυγός της πεθάνει, εκείνη πρέπει να παραμείνει χήρα για το υπόλοιπο της ζωής της. Έτσι είναι μια λεγόμενη αγνή και πιστή σύζυγος. Η παραδοσιακή κουλτούρα απαιτεί όλες οι γυναίκες να είναι αγνές και πιστές σύζυγοι. Ήταν δίκαιος αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των γυναικών; Γιατί οι άντρες μπορούσαν να έχουν πάνω από μία σύζυγο, αλλά οι γυναίκες δεν μπορούσαν να ξαναπαντρευτούν ακόμη κι αν πέθαινε ο σύζυγός τους; Η θέση των αντρών και των γυναικών δεν ήταν ίση. Τι θα κέρδιζε μια γυναίκα που περιοριζόταν από τα λόγια «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» και επέλεγε να είναι αγνή και πιστή σύζυγος; Το πολύ πολύ να έστηναν, μετά τον θάνατό της, κάποιο μνημείο προς τιμήν της αγνότητάς της. Έχει αυτό νόημα; Δεν συμφωνείτε πως οι γυναίκες είχαν δύσκολη μοίρα στη ζωή; Γιατί δεν είχαν το δικαίωμα να ξαναπαντρευτούν μετά τον θάνατο του συζύγου τους; Αυτήν την άποψη εκθειάζει η παραδοσιακή κουλτούρα και πρόκειται για μια αντίληψη στην οποία έμενε προσηλωμένη ανέκαθεν η ανθρωπότητα. Τι μπορούσε να κάνει μια γυναίκα αν πέθαινε ο σύζυγός της, αφήνοντας πίσω του πολλά παιδιά τα οποία εκείνη δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να φροντίσει; Έπρεπε να ζητιανέψει για φαγητό. Αν ήθελε να βρει έναν τρόπο να επιβιώσει και να μην υποφέρουν τα παιδιά της, τότε έπρεπε να ξαναπαντρευτεί και να ζήσει με το όνομά της αμαυρωμένο, με την κοινή γνώμη να την καταδικάζει και την κοινωνία και τις μάζες να την αποφεύγουν και να την περιφρονούν. Προκειμένου να έχουν τα παιδιά της μια κανονική ανατροφή, έπρεπε να καταπίνει και να ανέχεται τις προσβολές της κοινωνίας. Από αυτήν την άποψη, αν και δεν ανταποκρίθηκε στο πρότυπο «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», δεν ήταν άξιες σεβασμού οι συμπεριφορές, οι προσεγγίσεις και οι θυσίες της; Αν μη τι άλλο, τα παιδιά της θα τη σέβονταν όταν μεγάλωναν και καταλάβαιναν πόσο τα αγαπούσε η μητέρα τους· σε καμία περίπτωση δεν θα την περιφρονούσαν ούτε θα την απέφευγαν για τη συμπεριφορά της. Αντίθετα, θα έδειχναν ευγνωμοσύνη και θα θεωρούσαν πως μια μητέρα σαν τη δική τους ήταν εξαιρετική. Η κοινή γνώμη, ωστόσο, δεν θα συμφωνούσε μαζί τους. Από την άποψη της γνώμης της κοινωνίας, η οποία είναι ίδια με την άποψη πως «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» την οποία υποστηρίζει ο άνθρωπος, όπως κι αν το δεις, αυτή η μητέρα δεν ήταν καλός άνθρωπος, επειδή πήγε κόντρα σε αυτήν την παραδοσιακή έννοια της ηθικότητας. Ως αποτέλεσμα, θα τη χαρακτήριζαν ως άνθρωπο με προβληματική ηθική διαγωγή. Γιατί θα διέφεραν, λοιπόν, οι σκέψεις και οι απόψεις που είχαν γι’ αυτήν τα παιδιά της από την άποψη που είχε γι’ αυτήν η παραδοσιακή κουλτούρα; Επειδή τα παιδιά της θα έβλεπαν το ζήτημα από τη σκοπιά της επιβίωσης. Αν η γυναίκα δεν είχε ξαναπαντρευτεί, εκείνη και τα παιδιά της δεν θα είχαν τα μέσα για να επιβιώσουν. Αν είχε εμμείνει σε αυτήν την παραδοσιακή αντίληψη, δεν θα μπορούσε να ζήσει· θα πέθαινε από την πείνα. Επέλεξε να ξαναπαντρευτεί για να σώσει τόσο τις ζωές των παιδιών της όσο και τη δική της. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι τελείως εσφαλμένη η καταδίκη της από την παραδοσιακή κουλτούρα και την κοινή γνώμη; Δεν τους καίγεται καρφί αν θα ζήσουν ή αν θα πεθάνουν οι άνθρωποι! Επομένως, ποιο νόημα και ποια αξία έχει το να τηρεί κανείς αυτήν παραδοσιακή αντίληψη της ηθικότητας; Μπορούμε να πούμε πως δεν έχει καμία απολύτως αξία. Είναι κάτι που πληγώνει και βλάπτει τους ανθρώπους. Ως θύματα αυτής της αντίληψης, αυτή η γυναίκα και τα παιδιά της βίωσαν αυτό το γεγονός από πρώτο χέρι, αλλά κανείς δεν τους βοήθησε ούτε τους έδειξε συμπόνια. Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να καταπιούν τον πόνο τους. Τι πιστεύετε, είναι δίκαιη αυτή η κοινωνία; Γιατί είναι τόσο κακή και σκοτεινή μια τέτοια κοινωνία, μια τέτοια χώρα; Επειδή η παραδοσιακή κουλτούρα που έχει εμφυτεύσει ο Σατανάς στον άνθρωπο συνεχίζει να ελέγχει τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων και να κυριαρχεί στην κοινή γνώμη. Μέχρι και σήμερα, κανένας άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να δει ξεκάθαρα αυτό το ζήτημα. Οι άπιστοι εξακολουθούν να μένουν προσκολλημένοι στις αντιλήψεις και τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας και τις θεωρούν σωστές. Μέχρι και σήμερα, δεν έχουν εγκαταλείψει αυτά τα πράγματα.

Όταν εξετάζουμε τώρα το ρητό: «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», βλέπετε πως, από όποια σκοπιά κι αν το κοιτάξουμε, δεν είναι κάτι θετικό, αλλά μόνο μια αντίληψη και φαντασιοκοπία του ανθρώπου. Γιατί λέω πως δεν είναι κάτι θετικό; (Επειδή δεν είναι η αλήθεια, αλλά μια αντίληψη και φαντασιοκοπία του ανθρώπου.) Στην πραγματικότητα, ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν αυτό που ζητά αυτή η φράση. Δεν είναι παρά μια κενή θεωρία και μια αντίληψη και φαντασιοκοπία του ανθρώπου· επειδή, όμως, ρίζωσε στην καρδιά των ανθρώπων, έγινε κομμάτι της κοινής γνώμης και πολλοί άνθρωποι έκριναν τέτοιου είδους θέματα σύμφωνα με αυτή. Ποια είναι, λοιπόν, η ουσία της σκοπιάς και της άποψης από την οποία έκρινε η κοινή γνώμη τέτοια ζητήματα; Γιατί η κοινή γνώμη έκρινε τόσο αυστηρά μια γυναίκα που ξαναπαντρευόταν; Γιατί οι άνθρωποι επέκριναν μια τέτοια γυναίκα, την απέφευγαν και την περιφρονούσαν; Ποιος ήταν ο λόγος; Δεν καταλαβαίνετε, έτσι δεν είναι; Δεν έχετε σαφή κατανόηση σε ό,τι αφορά τα γεγονότα· το μόνο που ξέρετε είναι πως δεν είναι η αλήθεια και πως δεν συνάδει με τα λόγια του Θεού. Λοιπόν, θα σας πω και, όταν τελειώσω, θα καταφέρετε να δείτε καθαρά αυτά τα πράγματα. Ο λόγος είναι πως η κοινή γνώμη έκρινε αυτήν τη γυναίκα αποκλειστικά και μόνο με βάση ένα πράγμα και μια πράξη: το γεγονός ότι ξαναπαντρεύτηκε. Αντί να εξετάσει την πραγματική ποιότητα της ανθρώπινης φύσης της, όρισε στενόμυαλα την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης της με βάση αυτό το μεμονωμένο πράγμα. Δεν είναι άδικο και μεροληπτικό κάτι τέτοιο; Η κοινή γνώμη δεν εξέτασε πώς ήταν συνήθως η ανθρώπινη φύση αυτής της γυναίκας· δεν εξέτασε αν ήταν κακός ή ευγενικός άνθρωπος, αν αγαπούσε τα θετικά πράγματα, αν πλήγωνε ή έβλαπτε άλλους ανθρώπους ή αν ήταν γυναίκα ελευθέρων ηθών προτού ξαναπαντρευτεί. Μήπως οι άνθρωποι στην κοινωνία και η κοινή γνώμη αξιολόγησαν αυτήν τη γυναίκα συνολικά με βάση αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Τότε, σε τι βασίστηκαν οι άνθρωποι εκείνη τη στιγμή για να την αξιολογήσουν; Βασίστηκαν στο ρητό: «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους». Όλοι σκέφτηκαν: «Οι γυναίκες πρέπει να παντρεύονται μόνο μία φορά. Ακόμη κι αν πεθάνει ο σύζυγός σου, θα πρέπει να παραμείνεις χήρα για το υπόλοιπο της ζωής σου. Στο κάτω κάτω, είσαι γυναίκα. Αν μείνεις πιστή στη μνήμη του συζύγου σου και δεν ξαναπαντρευτείς, θα στήσουμε μνημείο προς τιμήν της αγνότητάς σου. Μη σου πω θα στήσουμε και δέκα! Κανείς δεν νοιάζεται πόσο υποφέρεις ή πόσο δυσκολεύεσαι να μεγαλώσεις τα παιδιά σου. Κανείς δεν θα νοιαστεί ακόμη κι αν χρειαστεί να ζητιανέψεις στους δρόμους για φαγητό. Όπως και να ’χει, πρέπει να τηρήσεις το ρητό: “μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους”. Τότε μόνο θα είσαι καλή γυναίκα με ανθρώπινη φύση και ηθική. Αν ξαναπαντρευτείς, είσαι κακή γυναίκα και παλιοθήλυκο». Αυτό υποδηλώνει πως μόνο αν δεν ξαναπαντρευτεί μια γυναίκα μπορεί να θεωρείται καλός, αγνός και πιστός άνθρωπος, με ευγενή ηθική διαγωγή και χαρακτήρα. Στο πλαίσιο των εννοιών της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας της παραδοσιακής κουλτούρας, το ρητό «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» έγινε η βάση για την αξιολόγηση των ανθρώπων. Οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν αυτό το ρητό σαν να ήταν η αλήθεια και το χρησιμοποιούσαν ως πρότυπο για να αξιολογούν τους άλλους. Αυτή είναι η ουσία του ζητήματος. Επειδή η συμπεριφορά κάποιου δεν συμφωνούσε με τις απαιτήσεις και τα πρότυπα που θέτει η παραδοσιακή κουλτούρα, χαρακτηριζόταν ως άνθρωπος με χαμηλής ποιότητας ανθρώπινη φύση και χαμηλή ηθική διαγωγή, ως άνθρωπος με κακή και φριχτή ανθρώπινη φύση. Είναι καθόλου δίκαιο αυτό; (Όχι.) Για να είσαι, λοιπόν, καλή γυναίκα, ποιες πρέπει να είναι οι περιστάσεις και ποιο τίμημα πρέπει να πληρώσεις; Αν θέλεις να είσαι καλή γυναίκα, πρέπει να είσαι πιστή σε έναν μόνο σύζυγο. Αν πεθάνει ο σύζυγός σου, πρέπει να παραμείνεις χήρα. Εσύ και τα παιδιά σου πρέπει να βγείτε στους δρόμους να ζητιανέψετε και να υπομείνετε τον χλευασμό, τα χτυπήματα, τις φωνές, τον εκφοβισμό και τις προσβολές των άλλων. Είναι σωστό να φέρεται κανείς έτσι στις γυναίκες; (Όχι.) Αυτό κάνουν, όμως, οι άνθρωποι. Θα προτιμούσαν να σε δουν να ζητιανεύεις στους δρόμους, να μην έχεις ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου και να μην ξέρεις πού θα βρεις το επόμενό σου γεύμα και κανείς δεν θα νοιαστεί, κανείς δεν θα σου δείξει συμπόνια ούτε θα σου δώσει καμία σημασία. Όσα παιδιά κι αν έχεις, όσο δύσκολη κι αν είναι η ζωή σου και ακόμη κι αν τα παιδιά σου πεθάνουν απ’ την πείνα, κανείς δεν θα νοιαστεί. Αν, όμως, ξαναπαντρευτείς, δεν είσαι καλή γυναίκα. Θα σε βομβαρδίσουν με λόγια καταφρόνησης και απέχθειας και θα εισπράξεις πολλά υβριστικά και καταδικαστικά λόγια. Θα σου λένε χίλια δυο πράγματα και μόνο τα παιδιά σου και λίγοι συγγενείς και φίλοι σου θα σου εκφράζουν τη συμπόνια και την υποστήριξή τους. Πώς συνέβη αυτό; Συνδέεται άμεσα με την εκπαίδευση και την επιρροή της παραδοσιακής κουλτούρας. Είναι το αποτέλεσμα του ρητού «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», το οποίο υποστηρίζει η παραδοσιακή κουλτούρα. Τι βλέπει κανείς από αυτά τα πράγματα; Τι κρύβεται μέσα στο ρητό: «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους»; Η ανειλικρίνεια, η υποκρισία και η κτηνωδία του ανθρώπου. Ακόμη κι αν μια γυναίκα δεν έχει να φάει, δεν μπορεί να επιβιώσει και είναι στα πρόθυρα της λιμοκτονίας, κανείς δεν θα τη συμπονέσει· αντίθετα, όλοι θα απαιτήσουν να διατηρήσει την αγνότητά της. Οι άνθρωποι θα προτιμούσαν να τη δουν να πεθαίνει από την πείνα και να στήσουν ένα μνημείο προς τιμήν της, παρά να την αφήσουν να επιλέξει την επιβίωσή της. Από μια άποψη, αυτό το ζήτημα εκθέτει την ισχυρογνωμοσύνη της ανθρωπότητας. Από μια άλλη, εκθέτει την ανειλικρίνεια και τη φαυλότητα της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα δεν συμπονά, δεν κατανοεί ούτε βοηθά τις ευπαθείς ομάδες ή όσους αξίζουν οίκτο. Σαν να μην έφτανε αυτό, η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί και τη γελοία θεωρία και τον γελοίο κανόνα πως «μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» για να καταδικάσει τους ανθρώπους και να τους ωθήσει στον θάνατο. Αυτό δεν είναι δίκαιο για τους ανθρώπους. Δεν αντιβαίνει απλώς στα λόγια του Θεού και στις απαιτήσεις που θέτει στην ανθρωπότητα ο Κύριος της δημιουργίας, αλλά ταυτόχρονα πηγαίνει κόντρα και στα πρότυπα της συνείδησης και της λογικής του ανθρώπου. Είναι, λοιπόν, δίκαιη η σκοπιά από την οποία είδαν αυτό το ζήτημα τα παιδιά της γυναίκας; Δεν επωφελήθηκαν αισθητά από τον δεύτερο γάμο της μητέρας τους και από το τίμημα που πλήρωσε εκείνη; Όσον αφορά την ίδια την πράξη, τα παιδιά σεβάστηκαν και υποστήριξαν τη μητέρα τους, αλλά από πού πήγαζε αυτή η υποστήριξη; Απλώς και μόνο από το γεγονός πως η μητέρα τους επέλεξε να ξαναπαντρευτεί για χάρη της επιβίωσής τους, με αποτέλεσμα να τους δώσει τη δυνατότητα να συνεχίσουν να ζουν και να σώσει τη ζωή τους. Αυτό είναι όλο. Αν η μητέρα τους δεν το είχε κάνει για να σώσει τη ζωή τους, δεν θα ενέκριναν ούτε θα υποστήριζαν την απόφασή της να ξαναπαντρευτεί. Ως παιδιά της, λοιπόν, η άποψή τους για τον δεύτερο γάμο της μητέρας τους δεν ήταν πραγματικά δίκαιη. Όπως και να ’χει, είτε το δούμε από τη σκοπιά της κοινής γνώμης είτε από τη σκοπιά των παιδιών της, ο τρόπος με τον οποίο φέρθηκαν οι άνθρωποι σε αυτήν τη μητέρα και τα πρότυπα που χρησιμοποίησαν για να την αξιολογήσουν δεν βασίζονταν στην αληθινή φύση της ανθρώπινης φύσης της. Αυτό ήταν το λάθος που έκαναν οι άνθρωποι στον τρόπο με τον οποίο φέρθηκαν σε μια γυναίκα που ξαναπαντρεύτηκε. Από αυτό, βλέπουμε καθαρά πως το ρητό «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους», το οποίο διατυπώνει η παραδοσιακή κουλτούρα, δεν προέρχεται από τον Θεό, αλλά από τον Σατανά και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια. Οι οπτικές γωνίες από τις οποίες βλέπουν οι άνθρωποι όλα τα πράγματα και οι τρόποι με τους οποίους βλέπουν την ηθικότητα ή την ανηθικότητα οποιουδήποτε ανθρώπου δεν βασίζονται στην αλήθεια ούτε στα λόγια του Θεού, αλλά στις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας και στις απαιτήσεις που θέτουν στον άνθρωπο οι έννοιες της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας της παραδοσιακής κουλτούρας. Τι είναι η αγαθοσύνη, η δικαιοσύνη, η ευπρέπεια, η σοφία και η αξιοπιστία; Από πού προέρχονται αυτές οι έννοιες; Αν και, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται σαν να προέρχονται από αρχαίους σοφούς και φημισμένους ανθρώπους, στην πραγματικότητα προέρχονται από τον Σατανά. Είναι διάφορα ρητά που έχει διατυπώσει ο Σατανάς για να ελέγχει και να περιορίζει τη συμπεριφορά των ανθρώπων, καθώς και για να καθορίσει ένα σημείο αναφοράς, ένα πρότυπο και ένα υπόδειγμα για την ηθική διαγωγή των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι αρχαίοι σοφοί και φημισμένοι άνθρωποι είχαν όλοι σατανική φύση και όλοι τους παρείχαν υπηρεσία στον Σατανά. Ήταν διάβολοι που παραπλανούσαν τους ανθρώπους. Άρα, λοιπόν, είναι απόλυτα τεκμηριωμένο να λέμε πως αυτές οι έννοιες προήλθαν από τον Σατανά.

Όταν οι άνθρωποι αξιολογούν τον ηθικό χαρακτήρα των άλλων και το αν είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση τους, το κάνουν μόνο με βάση κάποιο διάσημο ρητό της παραδοσιακής κουλτούρας. Καταλήγουν σε μια ετυμηγορία και σε ένα συμπέρασμα για την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης των άλλων αποκλειστικά και μόνο βάσει του τρόπου με τον οποίο προσεγγίζουν ένα μεμονωμένο ζήτημα. Αυτό είναι ξεκάθαρα λάθος και εσφαλμένο. Πώς μπορεί, λοιπόν, ένας άνθρωπος να αξιολογήσει αν η ανθρώπινη φύση κάποιου είναι καλή ή κακή με ακριβή, αντικειμενικό και δίκαιο τρόπο; Ποιες είναι οι αρχές και τα πρότυπα για να τον αξιολογήσει; Για να μιλήσω με ακρίβεια, οι αρχές και τα πρότυπα για αυτήν την αξιολόγηση πρέπει να είναι η αλήθεια. Μόνο τα λόγια του Δημιουργού είναι η αλήθεια και μόνο αυτά έχουν εξουσία και δύναμη. Τα λόγια των διεφθαρμένων ανθρώπων δεν είναι η αλήθεια, δεν έχουν εξουσία και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως βάση ή αρχές για την αξιολόγηση κάποιου. Επομένως, ο μόνος ακριβής, αντικειμενικός και δίκαιος τρόπος για να αξιολογήσει κανείς τον ηθικό χαρακτήρα των ανθρώπων και το αν η ανθρώπινη φύση τους είναι καλή ή κακή είναι να βασιστεί στα λόγια του Δημιουργού και την αλήθεια. Το ρητό: «Ένας πιστός υπήκοος δεν μπορεί να υπηρετεί δύο βασιλείς, μια καλή γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί δύο συζύγους» είναι πολύ γνωστό στους διεφθαρμένους ανθρώπους. Η πηγή του δεν είναι σωστή· προέρχεται από τον Σατανά. Αν οι άνθρωποι μετρούν την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης των άλλων με βάση τα λόγια του Σατανά, τότε τα συμπεράσματά τους θα είναι σίγουρα λανθασμένα και άδικα. Πώς μπορεί, λοιπόν, να αξιολογήσει κανείς δίκαια και με ακρίβεια την ποιότητα της ηθικής ενός ανθρώπου και το αν είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση του; Πρέπει να βασίσει την αξιολόγησή του στην πρόθεση, τον στόχο και τα αποτελέσματα των ενεργειών εκείνου του ανθρώπου, στο νόημα και την αξία όσων κάνει, καθώς και στις απόψεις του και τις επιλογές που κάνει σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα θετικά πράγματα. Αυτό θα είναι απόλυτα ακριβές. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι απαραίτητο να είναι πιστός στον Θεό· όπως βλέπεις, υπάρχουν κάποιοι άπιστοι οι οποίοι, αν και δεν επιλέχθηκαν από τον Θεό, έχουν αντικειμενικά αξιοπρεπή ανθρώπινη φύση, σε βαθμό που η ανθρώπινη φύση τους είναι ακόμη και υψηλότερης ποιότητας από εκείνη κάποιων πιστών στον Θεό. Κάποιοι θρησκευόμενοι, για παράδειγμα, οι οποίοι έχουν αποδεχτεί το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, όλο σκέφτονται να ζητήσουν χρήματα από την εκκλησία όταν φιλοξενούν τους αδελφούς και τις αδελφές, πάντα κλαίγονται στους αδελφούς και τις αδελφές πως είναι φτωχοί και είναι άπληστοι για χρήματα και υλικά πράγματα. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές τούς δίνουν λίγο κρέας, λαχανικά, δημητριακά και άλλα παρόμοια αγαθά για να τα χρησιμοποιήσουν ενώ παρέχουν φιλοξενία, εκείνοι τα κρατάνε στα κρυφά για να τα φάει η δική τους οικογένεια. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση τους; (Είναι κακή.) Αυτοί οι άνθρωποι είναι άπληστοι, τους αρέσει να εκμεταλλεύονται τους άλλους και έχουν κακό χαρακτήρα. Κάποιοι άπιστοι που αποδέχτηκαν άμεσα το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι πολύ πρόθυμοι να φιλοξενούν τους αδελφούς και τις αδελφές. Επιμένουν να χρησιμοποιούν τα δικά τους χρήματα για να τους φιλοξενήσουν και αρνούνται να δεχθούν τα χρήματα της εκκλησίας. Όσα χρήματα κι αν τους δίνει η εκκλησία, εκείνοι δεν χρησιμοποιούν και δεν λαχταρούν ούτε μια δεκάρα· τα φυλάνε όλα και τα επιστρέφουν αργότερα στην εκκλησία. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές τούς αγοράζουν πράγματα για να τα χρησιμοποιήσουν κατά τη φιλοξενία, εκείνοι τα κρατούν όλα ώστε να τα χρησιμοποιήσουν και να τα φάνε οι αδελφοί και οι αδελφές που φιλοξενούν. Μόλις φύγουν οι αδελφοί και οι αδελφές, τα αποθηκεύουν και τα ξαναβγάζουν μόνο όταν ξαναέρθουν να μείνουν οι αδελφοί και οι αδελφές. Υπάρχει πολύ σαφής διάκριση στο μυαλό τους και δεν έχουν καταχραστεί ποτέ κανένα από τα πράγματα της εκκλησίας. Ποιος τους το δίδαξε αυτό; Εφόσον δεν τους το είπε κανείς, πώς ήξεραν τι να κάνουν; Πώς ήταν σε θέση να το κάνουν; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, αλλά εκείνοι μπορούν. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Δεν πρόκειται για διαφορά στην ανθρώπινη φύση; Πρόκειται για διαφορά στην ποιότητα της ανθρώπινης φύσης τους και διαφορά στην ηθική τους. Εφόσον υπάρχει διαφορά μεταξύ της ηθικής αυτών των δύο ειδών ανθρώπων, μήπως υπάρχει διαφορά μεταξύ των στάσεων που έχουν απέναντι στην αλήθεια και τα θετικά πράγματα; (Ναι, υπάρχει.) Από αυτά τα δύο είδη ανθρώπων, ποιο είδος θα εισέλθει πιο εύκολα στην αλήθεια; Ποιο είναι πιο πιθανό να επιδιώξει την αλήθεια; Οι άνθρωποι με καλή ηθική είναι πιο πιθανό να επιδιώξουν την αλήθεια. Έτσι το βλέπετε; Δεν το βλέπετε έτσι· το μόνο που κάνετε είναι να εφαρμόζετε τυφλά τους κανόνες και να νομίζετε πως οι θρησκευόμενοι που ξέρουν πώς να απαγγέλλουν τα λόγια και τα δόγματα θα είναι ικανοί να το κάνουν αυτό, ενώ οι άπιστοι που έχουν μόλις αρχίσει να πιστεύουν στον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να απαγγέλλουν τα λόγια και τα δόγματα είναι ανίκανοι να το κάνουν. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ακριβώς η αντίθετη. Δεν είναι λάθος και γελοίο να βλέπετε έτσι τους ανθρώπους και τα πράγματα; Εγώ δεν βλέπω έτσι τα πράγματα. Όταν αλληλεπιδρώ με τους ανθρώπους, εξετάζω τη συνολική στάση που έχουν απέναντι σε διαφορετικά πράγματα και ιδίως τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται δύο διαφορετικά είδη ανθρώπων όταν προσεγγίζουν την ίδια κατάσταση, καθώς και τις επιλογές που κάνουν. Αυτό απεικονίζει καλύτερα την ανθρώπινη φύση τους. Ποια από τις δύο αυτές προσεγγίσεις είναι πιο δίκαιη και πιο αντικειμενική; Είναι πιο δίκαιο να αξιολογεί κανείς έναν άνθρωπο με βάση τη φύση-ουσία του, παρά με βάση τις εξωτερικές του ενέργειες. Αν κάποιος βασίζει την αξιολόγησή του στις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας και καταλήγει σε μια ετυμηγορία και ένα συμπέρασμα για έναν άνθρωπο με βάση τις πράξεις του σε μία κατάσταση, τότε αυτό που κάνει είναι λάθος και άδικο για αυτόν τον άνθρωπο. Πρέπει να προβαίνει σε ακριβή αξιολόγηση με βάση την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης του, τη συνολική του συμπεριφορά και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει. Μόνο αυτό είναι αμερόληπτο και λογικό, καθώς και δίκαιο για τον άλλο.

Κανένας από τους ισχυρισμούς σχετικά με την ηθική διαγωγή που απαριθμήσαμε σήμερα δεν έχει κάποια σχέση με τα λόγια του Θεού και κανένας από αυτούς δεν συνάδει με την αλήθεια. Όσο παραδοσιακό ή θετικό κι αν είναι ένα ρητό, δεν μπορεί να γίνει η αλήθεια. Τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή πηγάζουν από πράγματα που εκθειάζει η παραδοσιακή κουλτούρα και δεν έχουν καμία σχέση με τις αλήθειες που απαιτεί ο Θεός να επιδιώκει ο άνθρωπος. Όσο κι αν επαινούν οι άνθρωποι αυτά τα διάφορα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή του ανθρώπου, όσο καλά κι αν ανταποκρίνονται σε αυτά και όσο σταθερά κι αν προσκολλώνται σε αυτά, αυτό δεν σημαίνει πως αυτά τα ρητά είναι η αλήθεια. Όπως ένα ψέμα παραμένει ψέμα ακόμη κι αν το πεις χίλιες φορές, έτσι και αυτά δεν θα γίνουν η αλήθεια ακόμη κι αν προσκολληθούν σε αυτά και τα πιστέψουν οι περισσότεροι άνθρωποι στη γη. Τα ψέματα δεν μπορούν ποτέ να γίνουν η αλήθεια. Τα ψέματα είναι ψευδή κατασκευάσματα που περιέχουν τις σκευωρίες του Σατανά, επομένως δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια, πόσο μάλλον να γίνουν η αλήθεια. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι διάφορες απαιτήσεις που διατυπώνουν οι άνθρωποι σχετικά με την ηθική διαγωγή δεν μπορούν να γίνουν η αλήθεια. Όσο κι αν προσκολλάσαι σε αυτές και όσο καλά κι αν προσκολλάσαι σε αυτές, το μόνο που αποδεικνύει αυτό είναι πως έχεις καλή ηθική διαγωγή κατά την άποψη του ανθρώπου. Έχεις, όμως, ανθρώπινη φύση κατά την άποψη του Θεού; Όχι απαραίτητα. Απεναντίας, αν έμενες προσκολλημένος πολύ καλά και στενά σε κάθε πτυχή και κανόνα των εννοιών της αγαθοσύνης, της δικαιοσύνης, της ευπρέπειας, της σοφίας και της αξιοπιστίας της παραδοσιακής κουλτούρας, θα ξεστράτιζες πάρα πολύ από την αλήθεια. Γιατί θα συνέβαινε αυτό; Επειδή θα έβλεπες τους ανθρώπους και τα πράγματα και θα συμπεριφερόσουν και θα ενεργούσες σύμφωνα με αυτούς τους ισχυρισμούς σχετικά με την ηθική διαγωγή και θα τους χρησιμοποιούσες ως κριτήριά σου. Αυτό είναι σαν να γέρνεις το κεφάλι για να κοιτάξεις ένα ρολόι· θα είχες λάθος οπτική γωνία. Αυτό θα είχε ως τελικό αποτέλεσμα οι απόψεις σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και η συμπεριφορά και οι πράξεις σου, να μην έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και τις απαιτήσεις του Θεού και εσύ να βρίσκεσαι πολύ μακριά από την οδό του Θεού την οποία οφείλεις να ακολουθείς· μπορεί ακόμα και να έτρεχες προς την αντίθετη κατεύθυνση και να ενεργούσες με τρόπο που θα εμπόδιζε τους στόχους σου. Όσο περισσότερο προσκολλάσαι σε αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή και τα εκτιμάς τόσο περισσότερο θα σε αποστρέφεται ο Θεός, τόσο περισσότερο θα απομακρύνεσαι από τον Θεό και την αλήθεια και τόσο περισσότερο θα εναντιώνεσαι στον Θεό. Όσο σωστό κι αν πιστεύεις πως είναι κάποιο από αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή ή όσο καιρό κι αν προσκολλάσαι σε αυτό, αυτό δεν σημαίνει πως κάνεις πράξη την αλήθεια. Όποιο πρότυπο συμπεριφοράς της παραδοσιακής κουλτούρας κι αν νομίζεις πως είναι σωστό και λογικό, δεν είναι η πραγματικότητα των θετικών πραγμάτων· δεν είναι σε καμία περίπτωση η αλήθεια ούτε συνάδει με την αλήθεια. Σε προτρέπω να σπεύσεις να κάνεις αυτοκριτική: Από πού προέρχεται αυτό το πράγμα στο οποίο προσκολλάσαι; Βασίζεται στα λόγια του Θεού το να το χρησιμοποιείς ως αρχή και πρότυπο για να αξιολογείς τους ανθρώπους και να τους θέτεις απαιτήσεις; Βασίζεται στην αλήθεια; Γνωρίζεις με σαφήνεια τις συνέπειες που έχει το να κάνεις πράξη αυτήν την απαίτηση της παραδοσιακής κουλτούρας; Έχει καμία σχέση με την αλήθεια; Θα πρέπει να διακρίνεις και να αναλύσεις το εξής: Χρησιμοποιώντας αυτήν την απαίτηση της παραδοσιακής κουλτούρας ως βάση των πράξεών σου και ως κριτήριό σου και εκλαμβάνοντάς την ως κάτι θετικό, έρχεσαι σε αντίθεση με την αλήθεια, αντιστέκεσαι στον Θεό και παραβιάζεις την αλήθεια; Αν προσκολλάσαι τυφλά στις απόψεις και τα ρητά που εκθειάζει η παραδοσιακή κουλτούρα, ποια θα είναι η συνέπεια; Αν αυτά τα ρητά σε ξεγελάσουν και σε παραπλανήσουν, μπορείς να φανταστείς ποια θα είναι η έκβαση και το τέλος σου. Αν βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα από τη σκοπιά της παραδοσιακής κουλτούρας, θα δυσκολευτείς να αποδεχθείς την αλήθεια. Δεν θα καταφέρεις ποτέ να δεις τους ανθρώπους και τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Ένα άτομο που κατανοεί την αλήθεια θα πρέπει να αναλύει τα διάφορα ρητά και απαιτήσεις της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την αρετή. Δες ποια από αυτά αγαπάς περισσότερο, ποια από αυτά τηρείς συνεχώς, ποια είναι η σταθερή βάση και η κατευθυντήρια γραμμή για το πώς βλέπεις τους ανθρώπους και τα γεγονότα, πώς συμπεριφέρεσαι και ενεργείς. Στη συνέχεια, θα πρέπει να αντιπαραβάλεις αυτά τα πράγματα που παρατηρείς με τα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού, και να κοιτάξεις αν αυτά τα πράγματα της παραδοσιακής κουλτούρας είναι αντιφατικά και αντίθετα με τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός. Αν όντως βρεις κάποιο πρόβλημα, θα πρέπει να αναλύσεις αμέσως πού ακριβώς βρίσκεται το λάθος και ο παραλογισμός της παραδοσιακής κουλτούρας. Όταν θα έχεις αποσαφηνίσει αυτά τα ζητήματα, θα γνωρίζεις τι είναι αλήθεια και τι πλάνη. Θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης, και θα επιλέξεις το μονοπάτι στο οποίο θα πρέπει να βαδίσεις. Αναζήτησε την αλήθεια με αυτόν τον τρόπο, και θα είσαι σε θέση να διορθώσεις τις συνήθειές σου. Όσο τυποποιημένες κι αν είναι οι απαιτήσεις και τα αξιώματα της ανθρωπότητας για τον ηθικό χαρακτήρα ή όσο κι αν ταιριάζουν στις προτιμήσεις, τις οπτικές, τις επιθυμίες, ακόμη και τα συμφέροντα των μαζών, δεν είναι η αλήθεια. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβεις. Επειδή δεν είναι η αλήθεια, θα πρέπει να σπεύσεις να τις αρνηθείς και να τις εγκαταλείψεις. Πρέπει επίσης να αναλύσεις την ουσία τους, καθώς και τα αποτελέσματα που προκύπτουν από το να ζει κανείς σύμφωνα με αυτές. Μπορούν να σου επιφέρουν πραγματική μετάνοια; Μπορούν πραγματικά να σε βοηθήσουν να γνωρίσεις τον εαυτό σου; Μπορούν πραγματικά να σε κάνουν να βιώσεις ανθρώπινη ομοιότητα; Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα από αυτά. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να σε καταστήσουν υποκριτή και αυτάρεσκο. Θα σε κάνουν πιο πονηρό και μοχθηρό. Υπάρχουν κάποιοι που λένε: «Στο παρελθόν, όταν υποστηρίζαμε αυτά τα στοιχεία της παραδοσιακής κουλτούρας, αισθανόμασταν καλοί άνθρωποι. Όταν οι άλλοι άνθρωποι έβλεπαν πώς συμπεριφερόμασταν, νόμιζαν κι αυτοί ότι ήμασταν καλοί άνθρωποι. Αλλά στην πραγματικότητα, ξέρουμε μέσα μας για τι κακό είμαστε ικανοί. Κάνοντας μερικές καλές πράξεις, απλώς το συγκαλύπτουμε. Αν όμως εγκαταλείπαμε την καλή συμπεριφορά που απαιτεί από εμάς η παραδοσιακή κουλτούρα, τι θα κάναμε αντ’ αυτού; Ποια συμπεριφορά και ποιες πράξεις θα τιμήσουν τον Θεό;» Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό το ερώτημα; Εξακολουθούν να μη γνωρίζουν ποια αλήθεια θα πρέπει να κάνουν πράξη οι πιστοί στον Θεό; Ο Θεός έχει πει τόσες αλήθειες και υπάρχουν πολλές που θα έπρεπε να κάνουν πράξη οι άνθρωποι. Γιατί, λοιπόν, αρνείσαι να κάνεις πράξη την αλήθεια και επιμένεις να είσαι ένας ψεύτικος αγαθοεργός και υποκριτής; Γιατί υποκρίνεσαι; Κάποιοι λένε: «Η παραδοσιακή κουλτούρα έχει πολλές καλές πτυχές! Για παράδειγμα, είναι υπέροχο το ρητό “Μια σταγόνα καλοσύνης θα πρέπει να ανταποδίδεται με έναν χείμαρρο καλοσύνης”! Αυτό θα πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι. Πώς μπορείς να το απορρίπτεις έτσι απλά; Και πόση αφοσίωση και ηρωισμό δείχνει το “Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο”! Σε εξευγενίζει το να έχεις έναν τέτοιο φίλο στη ζωή. Υπάρχει και το εξής: “Οι μεταξοσκώληκες της άνοιξης υφαίνουν μέχρι να πεθάνουν και τα κεριά καίνε μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά τους”. Αυτό το ρητό είναι τόσο βαθυστόχαστο και πλούσιο σε κουλτούρα! Εφόσον δεν μας αφήνεις να ζούμε με βάση αυτά τα ρητά, τότε ποια θα πρέπει να είναι η βάση της ζωής μας;» Αν έτσι σκέφτεσαι, τότε όλα τα χρόνια που έχεις περάσει ακούγοντας κηρύγματα έχουν πάει στράφι. Δεν καταλαβαίνεις καν πως το ελάχιστο που πρέπει να κάνει κανείς είναι να συμπεριφέρεται ζώντας σύμφωνα με τα πρότυπα της συνείδησης και της λογικής. Δεν έχεις κερδίσει ούτε ψήγμα της αλήθειας και έχεις ζήσει μάταια όλα αυτά τα χρόνια.

Εν ολίγοις, το νόημα της αναφοράς αυτών των ηθικών αξιωμάτων δεν είναι μόνο να μάθετε ότι πρόκειται για αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες ανθρώπων και ότι προέρχονται από τον Σατανά. Είναι να καταλάβετε ότι η ουσία αυτών των πραγμάτων είναι ψευδής, καμουφλαρισμένη και παραπλανητική. Ακόμη και αν οι άνθρωποι συμπεριφέρονται καλά, αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι βιώνουν κανονική ανθρώπινη φύση. Αντίθετα, χρησιμοποιούν την ψευδή συμπεριφορά για να καλύψουν τις προθέσεις και τους στόχους τους, και να συγκαλύψουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις, τη φύση και την ουσία τους. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι γίνονται όλο και καλύτεροι στο να προσποιούνται και να εξαπατούν τους άλλους, γεγονός που τους καθιστά ακόμη πιο διεφθαρμένους και κακούς. Τα ηθικά πρότυπα της παραδοσιακής κουλτούρας που υποστηρίζει η διεφθαρμένη ανθρωπότητα δεν είναι καθόλου συμβατά με την αλήθεια που λέει ο Θεός ούτε συνάδουν με οτιδήποτε διδάσκει ο Θεός στους ανθρώπους. Αυτά τα δύο δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Αν υποστηρίζεις ακόμα την παραδοσιακή κουλτούρα, τότε έχεις παραπλανηθεί και δηλητηριαστεί σε βάθος. Αν υπάρχει οποιοδήποτε θέμα στο οποίο υποστηρίζεις την παραδοσιακή κουλτούρα και τηρείς τις αρχές και τις θέσεις της, τότε στο θέμα αυτό παραβιάζεις την αλήθεια, επαναστατείς ενάντια στον Θεό και Του εναντιώνεσαι. Αν υποστηρίζεις οποιοδήποτε από αυτά τα ηθικά αξιώματα και είσαι πιστός σε αυτά, και τα αντιμετωπίζεις ως κριτήριο ή ως σημείο αναφοράς από το οποίο βλέπεις τους ανθρώπους ή τις καταστάσεις, τότε έχεις σφάλει. Αν με αυτά κρίνεις ή βλάπτεις σε κάποιον βαθμό τους ανθρώπους, τότε έχεις διαπράξει αμαρτία. Αν προσκολλάσαι πάντα στο να μετράς τους πάντες με βάση τα ηθικά πρότυπα της παραδοσιακής κουλτούρας, τότε ο αριθμός των ανθρώπων που έχεις καταδικάσει και αδικήσει θα συνεχίσει να πολλαπλασιάζεται, και σίγουρα θα καταδικάσεις τον Θεό και θα Του αντισταθείς. Τότε θα είσαι ένας αρχι-αμαρτωλός. Δεν βλέπετε πως όλη η ανθρωπότητα γίνεται ολοένα και πιο κακή υπό την εκπαίδευση και την επιρροή της παραδοσιακής κουλτούρας; Δεν γίνεται πιο σκοτεινός ο κόσμος; Όσο περισσότερο ανήκει κανείς στον Σατανά και στους διαβόλους τόσο περισσότερο λατρεύεται· όσο περισσότερο κάνει κανείς πράξη την αλήθεια, καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό και Τον ευχαριστεί τόσο περισσότερο θα καταπιέζεται, θα αποκλείεται και θα καταδικάζεται, ενώ μπορεί ακόμα και να βρει σταυρικό θάνατο. Δεν είναι γεγονός; Στο μέλλον, θα πρέπει να συναναστρέφεστε συχνά πάνω σε όσα συναναστραφήκαμε εδώ σήμερα. Αν υπάρχουν πράγματα που δεν κατανοείτε αφού συναναστραφείτε πάνω σε αυτά, τότε αφήστε τα προς το παρόν στην άκρη και συναναστραφείτε πάνω στα μέρη που μπορείτε να χειριστείτε έως ότου τα κατανοήσετε. Συναναστραφείτε πάνω σε αυτά τα λόγια μέχρι να τα κατανοήσετε με σαφήνεια και να τα καταλάβετε απόλυτα· τότε θα μπορείτε να κάνετε πράξη την αλήθεια και να εισέλθετε στην πραγματικότητα με ακρίβεια. Όταν θα μπορείτε να διακρίνετε καθαρά αν οποιοδήποτε ρητό ή πράγμα είναι η αλήθεια ή αν είναι παραδοσιακή κουλτούρα και όχι η αλήθεια, τότε θα έχετε ένα καλύτερο μονοπάτι για να εισέλθετε στην αλήθεια-πραγματικότητα. Τέλος, όταν θα καταφέρετε μέσω της συναναστροφής να κατανοήσετε κάθε αλήθεια που οφείλετε να κάνετε πράξη και θα έχετε φτάσει σε συμφωνία, όταν θα έχετε σταθερές απόψεις και κατανόηση, όταν θα γνωρίζετε ποια πράγματα είναι θετικά και ποια αρνητικά, ποια πράγματα προέρχονται από τον Θεό και ποια από τον Σατανά, και θα έχετε συναναστραφεί πάνω σ’ αυτό το θέμα μέχρι να σας είναι σαφή και ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα, τότε μόνο θα έχετε κατανοήσει την αλήθεια. Τότε, ξεχωρίστε τις αλήθεια-αρχές που θα πρέπει να κάνετε πράξη. Με αυτόν τον τρόπο, θα ανταποκριθείτε στα πρότυπα συμπεριφοράς που έχει θέσει ο Θεός και, αν μη τι άλλο, θα έχετε κάποια ανθρώπινη ομοιότητα. Αν μπορείτε να κατανοήσετε την αλήθεια και να εισέλθετε στην πραγματικότητα, τότε θα μπορείτε να βιώσετε απόλυτα την ανθρώπινη ομοιότητα. Τότε μόνο θα συμβαδίζετε απόλυτα με τις προθέσεις του Θεού.

5 Μαρτίου, 2022