Να εκλαμβάνει τα λόγια Μου ως βάση για την επιβίωσή της —αυτή είναι η υποχρέωση της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι πρέπει να καθορίσουν το δικό τους μερίδιο σε κάθε μέρος των λόγων Μου· εάν δεν το κάνουν, θα σήμαινε ότι επιζητούν την ίδια τους την καταστροφή και ότι γυρεύουν περιφρόνηση. Οι άνθρωποι δεν Με γνωρίζουν και, εξαιτίας αυτού, αντί να Μου προσφέρουν τη ζωή τους σε αντάλλαγμα, το μόνο που κάνουν είναι να παρελαύνουν ενώπιόν Μου κρατώντας σκουπίδια στα χέρια τους, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να Με ικανοποιήσουν. Εντούτοις, αντί να Με ικανοποιούν τα πράγματα ως έχουν, εξακολουθώ να θέτω απαιτήσεις στους ανθρώπους. Αγαπώ τις συνεισφορές των ανθρώπων, αλλά μισώ τις απαιτήσεις τους. Οι καρδιές όλων των ανθρώπων είναι γεμάτες απληστία. Λες και η ανθρώπινη καρδιά είναι υπό τον ζυγό του διαβόλου, και κανείς δεν μπορεί να απελευθερωθεί και να προσφέρει την καρδιά του σ’ Εμένα. Όταν μιλάω, οι άνθρωποι ακούνε τη φωνή Μου με απόλυτη προσήλωση· όταν, όμως, σιωπώ, ξεκινούν και πάλι τα δικά τους «εγχειρήματα» και παύουν εντελώς να λαμβάνουν υπόψη τους τα λόγια Μου, λες και είναι τα λόγια Μου απλώς ένα παράρτημα των εγχειρημάτων τους. Δεν υπήρξα ποτέ ελαστικός απέναντι στους ανθρώπους, κι όμως έχω υπάρξει υπομονετικός και ανεκτικός προς τους ανθρώπους. Έτσι, ως αποτέλεσμα της επιείκειάς Μου, όλα τα ανθρώπινα όντα υπερεκτιμούν τον εαυτό τους και είναι ανίκανα για αυτογνωσία και αυτοκριτική· απλώς εκμεταλλεύονται την υπομονή Μου για να Με εξαπατήσουν. Ούτε ένας ανάμεσά τους δεν έχει νοιαστεί ποτέ πραγματικά για Μένα, κι ούτε ένας δεν Με έχει εκτιμήσει πραγματικά ως κάτι το πολύτιμο που φυλάει στην καρδιά του. Μόνο όταν έχουν χρόνο για χάσιμο, στρέφουν προς Εμένα το απερίσκεπτο βλέμμα τους. Οι προσπάθειες που έχω αναλώσει πάνω στην ανθρωπότητα είναι ήδη ανυπολόγιστες· επιπλέον, έχω εργαστεί πάνω στους ανθρώπους με πρωτοφανείς τρόπους, και, πέραν αυτού, τους έχω δώσει ένα επιπρόσθετο φορτίο, προκειμένου να μπορέσουν να κερδίσουν κάποια γνώση και να υποστούν κάποια αλλαγή από αυτό που έχω και αυτό που είμαι. Δεν ζητώ από τους ανθρώπους να είναι απλοί «καταναλωτές»· τους ζητώ, επιπλέον, να είναι «παραγωγοί» που κατατροπώνουν τον Σατανά. Παρόλο που μπορεί να μην απαιτώ από την ανθρωπότητα να κάνει τίποτα, έχω, ωστόσο, πρότυπα για τις απαιτήσεις που θέτω, διότι υπάρχει κάποιος σκοπός στα όσα κάνω, καθώς και μια βάση για τις ενέργειές Μου: Δεν χαζολογάω έτσι ασκόπως, όπως φαντάζονται οι άνθρωποι, ούτε διαμόρφωσα τον ουρανό, τη γη και τις μυριάδες των αντικειμένων της δημιουργίας όπως επιθυμούσα. Μέσα από το έργο Μου, οι άνθρωποι θα πρέπει να βλέπουν κάτι και να κερδίζουν κάτι. Δεν θα πρέπει να κατασπαταλούν την άνοιξη της νιότης τους ή να αντιμετωπίζουν την ίδια τους τη ζωή ως ένδυμα, το οποίο αδιάφορα αφήνουν να μαζέψει σκόνη. Αντιθέτως, θα πρέπει να επιτηρούν αυστηρά τον εαυτό τους, να επωφελούνται από την αφθονία Μου για δική τους ευχαρίστηση, μέχρι, εξαιτίας Μου, να μην μπορούν να στραφούν και πάλι στον Σατανά, και εξαιτίας Μου να εξαπολύσουν επιθέσεις εναντίον του Σατανά. Δεν είναι απλούστατες οι απαιτήσεις Μου από την ανθρωπότητα;

Όταν μια αχνή αχτίδα φωτός αρχίζει να λάμπει στην Ανατολή, όλοι οι άνθρωποι μέσα στο σύμπαν της δίνουν λίγη παραπάνω προσοχή. Έχοντας βγει από τον λήθαργο στον οποίον ήταν βυθισμένοι, οι άνθρωποι εφορμούν για να παρατηρήσουν την πηγή αυτού του ανατολικού φωτός. Λόγω της περιορισμένης τους ικανότητας, κανένας δεν είναι ακόμα σε θέση να δει το μέρος απ’ όπου προέρχεται το φως. Όταν τα πάντα μέσα στο σύμπαν φωτιστούν πλήρως, οι άνθρωποι θα ξυπνήσουν από τον ύπνο και τα όνειρά τους, και μόνο τότε θα συνειδητοποιήσουν ότι η ημέρα Μου έχει επέλθει σταδιακά πάνω τους. Όλη η ανθρωπότητα γιορτάζει, λόγω της έλευσης του φωτός, και συνεπώς δεν κάνει πλέον ύπνο βαθύ ούτε είναι σε νάρκη. Υπό την ακτινοβολία του φωτός Μου, όλοι οι άνθρωποι αποκτούν διαύγεια στο πνεύμα και στην όρασή τους, και άξαφνα αφυπνίζονται και βλέπουν τη χαρά της ζωής. Υπό την κάλυψη ενός πέπλου ομίχλης, ατενίζω τον κόσμο. Τα ζώα όλα αναπαύονται. Λόγω της έλευσης μιας αχνής αχτίδας φωτός, τα πάντα μέσα στη δημιουργία έχουν συνειδητοποιήσει ότι μια νέα ζωή πλησιάζει. Γι’ αυτόν τον λόγο, όλα τα ζώα, επίσης, ξεπροβάλλουν από τις φωλιές τους σε αναζήτηση τροφής. Τα φυτά, φυσικά, δεν αποτελούν εξαίρεση, και υπό την ακτινοβολία του φωτός, τα πράσινα φύλλα τους σπινθηροβολούν μια στιλπνή λάμψη, περιμένοντας να παίξουν τον δικό τους ξεχωριστό ρόλο για Μένα, ενώ βρίσκομαι στη γη. Όλα τα ανθρώπινα όντα επιθυμούν την έλευση του φωτός, αλλά ταυτόχρονα φοβούνται την έλευσή της, έχοντας μεγάλη ανησυχία ότι δεν θα μπορούν πλέον να κρύψουν την ασχήμια τους. Αυτό οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι είναι ολόγυμνοι, και δεν έχουν τίποτα για να καλυφθούν. Συνεπώς, πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν βρεθεί σε κατάσταση πανικού ως αποτέλεσμα της έλευσης του φωτός και είναι σε κατάσταση σοκ λόγω της εμφάνισής του. Πάρα πολλοί άνθρωποι κατακλύζονται από αμέτρητες τύψεις μόλις αντικρίζουν το φως, νιώθοντας αποτροπιασμό για την ακαθαρσία τους, κι όμως, ανήμποροι να αλλάξουν τα γεγονότα, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα παρά να περιμένουν από Μένα να εξαγγείλω την ποινή τους. Πάρα πολλοί άνθρωποι, εξευγενισμένοι από τα δεινά μες το σκοτάδι, μόλις αντικρίζουν το φως, συνειδητοποιούν ξαφνικά το βαθύ του νόημα και, έκτοτε, σφιχταγκαλιάζουν το φως στο στήθος τους, τρέμοντας μήπως το χάσουν πάλι. Πάρα πολλοί άνθρωποι, αντί να εκτροχιαστούν από την ξαφνική εμφάνιση του φωτός, συνεχίζουν απλώς να κάνουν την καθημερινή δουλειά τους, επειδή ήταν τυφλοί για πολλά χρόνια και γι’ αυτό όχι μόνο δεν προσέχουν ότι το φως έχει έρθει, αλλά ούτε και αντλούν ευχαρίστηση από αυτό. Στις καρδιές τους οι άνθρωποι δεν Με έχουν ούτε πολύ ψηλά ούτε πολύ χαμηλά. Όσον τους αφορά, δεν έχει καμία σημασία αν υπάρχω ή όχι· λες κι η ζωή των ανθρώπων δεν θα γινόταν πιο μοναχική αν δεν υπήρχα, κι αν όντως υπήρχα, η ζωή τους δεν θα γινόταν πιο χαρούμενη. Επειδή τα ανθρώπινα όντα δεν Με περιβάλλουν με αγάπη, οι χαρές που τους δίνω είναι λίγες. Εντούτοις, από τη στιγμή που οι άνθρωποι Μού αποδίδουν ακόμα έστω κι ένα ψήγμα λατρείας παραπάνω, θα αλλάξω κι Εγώ τη στάση Μου απέναντί τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, μόνο όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν αυτόν τον νόμο, θα είναι αρκετά τυχεροί ώστε να αφιερώσουν τον εαυτό τους σ’ Εμένα και να ζητήσουν αυτά που κρατάω στο χέρι Μου. Άραγε όντως η αγάπη τους για Μένα δεν έγκειται αποκλειστικά στα δικά τους συμφέροντά; Άραγε όντως η πίστη τους σ’ Εμένα δεν έγκειται αποκλειστικά σ’ αυτά που προσφέρω; Μήπως οι άνθρωποι, αν δεν δουν το φως Μου, δεν είναι σε θέση να Με αγαπήσουν ειλικρινά μέσω της πίστης τους; Είναι βέβαιο ότι η δύναμη και το σφρίγος τους δεν περιορίζονται στις σημερινές συνθήκες; Μήπως η ανθρωπότητα πρέπει να έχει θάρρος για να Με αγαπήσει;

Ως αποτέλεσμα της ύπαρξής Μου, τα μυριάδες αντικείμενα της δημιουργίας υποτάσσονται πειθήνια στους τόπους κατοικίας τους και δεν ενδίδουν στην ακολασία, λόγω απουσίας της πειθαρχίας Μου. Συνεπώς, τα βουνά γίνονται σύνορα ανάμεσα στα έθνη της γης, τα ύδατα γίνονται φραγμοί που διατηρούν τους λαούς διαφορετικών τόπων χώρια, ενώ ο αέρας ρέει από τον έναν άνθρωπο στον άλλον μέσα στον χώρο πάνω από τη γη. Μόνο οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να υπακούσουν πραγματικά τις απαιτήσεις του θελήματός Μου. Γι’ αυτόν τον λόγο λέω ότι μέσα σε όλη τη δημιουργία μόνο οι άνθρωποι ανήκουν στην κατηγορία των επαναστατικών. Η ανθρωπότητα ποτέ δεν υποτάχθηκε πραγματικά σ’ Εμένα, και γι’ αυτόν τον λόγο, κρατάω τους ανθρώπους ανέκαθεν υπό καθεστώς αυστηρής πειθαρχίας. Αν, μεταξύ των ανθρώπων, η δόξα Μου επεκταθεί μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος, τότε θα πάρω σίγουρα όλη τη δόξα Μου και θα την κάνω να εκδηλωθεί ενώπιον της ανθρωπότητας. Επειδή, λόγω της μίανσής τους, οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να αντικρίσουν τη δόξα Μου, επί χιλιάδες χρόνια δεν εμφανίστηκα ποτέ δημόσια, κι αντ’ αυτού έμενα κρυμμένος. Γι’ αυτόν τον λόγο, η δόξα Μου δεν εκδηλώθηκε ποτέ ενώπιόν τους, και αυτοί είχαν ανέκαθεν πέσει στην άβυσσο της αμαρτίας. Έχω συγχωρέσει τους ανθρώπους για την αδικία τους, αλλά δεν ξέρουν σύσσωμοι πώς να προφυλαχθούν και, αντιθέτως, είναι πάντοτε ανοιχτοί στην αμαρτία, αφήνοντας την να τους βλάψει. Αυτό δεν δείχνει την έλλειψη αυτοσεβασμού και αυτοεκτίμησης; Μπορεί κανείς, ανάμεσα στους ανθρώπους, να αγαπήσει πραγματικά; Πόσα γραμμάρια μπορεί να ζυγίζει η αφοσίωση της ανθρωπότητας; Δεν υπάρχουν νοθευμένα αγαθά αναμεμιγμένα στην αυτοαποκαλούμενη αυθεντικότητα των ανθρώπων; Η αφοσίωσή τους δεν συνιστά ένα σύμφυρμα και μόνο; Αυτό που απαιτώ είναι η αμέριστη αγάπη τους. Οι άνθρωποι δεν Με γνωρίζουν και, παρόλο που επιζητούν να Με γνωρίσουν, δεν θα Μου προσφέρουν την αληθινή και ειλικρινή καρδιά τους. Δεν απαιτώ από τους ανθρώπους αυτό που δεν είναι πρόθυμοι να δώσουν. Αν Μου παρέχουν την αφοσίωσή τους, θα τη δεχθώ χωρίς ευγενικές αντιρρήσεις. Αν, παρ’ όλ’ αυτά, δεν Με εμπιστεύονται και αρνούνται να προσφέρουν ακόμα και το παραμικρό ίχνος από τον εαυτό τους σ’ Εμένα, τότε, αντί να ενοχληθώ από αυτό, απλώς θα τους ξεφορτωθώ με κάποιον άλλον τρόπο και θα κανονίσω για εκείνους έναν κατάλληλο προορισμό. Ο κεραυνός που σκίζει τους ουρανούς θα πατάξει τους ανθρώπους· τα θεόρατα βουνά, καθώς γκρεμίζονται, θα τους θάψουν από κάτω· τα άγρια θηρία θα τους κατασπαράξουν από την πείνα και οι ωκεανοί θα φουσκώσουν και θα τους καταπιούν. Καθώς η ανθρωπότητα σπαράσσεται από εμφύλιες διαμάχες, όλοι οι άνθρωποι επιζητούν την ίδια την καταστροφή τους μέσα από μεγάλες συμφορές που προκαλούνται ανάμεσά τους.

Η βασιλεία επεκτείνεται εν μέσω της ανθρωπότητας, διαμορφώνεται εν μέσω της ανθρωπότητας και ορθώνεται εν μέσω της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει καμία δύναμη ικανή να καταστρέψει τη βασιλεία Μου. Από τον λαό που ανήκει σήμερα στη βασιλεία Μου, ποιος από εσάς δεν είναι άνθρωπος μεταξύ ανθρώπων; Ποιος από εσάς βρίσκεται εκτός της ανθρώπινης κατάστασης; Όταν το νέο σημείο εκκίνησής Μου ανακοινωθεί στα πλήθη, πώς θα αντιδράσει η ανθρωπότητα; Έχετε δει ιδίοις όμμασι την κατάσταση της ανθρωπότητας· σίγουρα δεν εξακολουθείτε να τρέφετε ελπίδες ότι θα αντέξετε για πάντα σε αυτόν τον κόσμο; Τώρα βαδίζω ανάμεσα στον λαό Μου και ζω ανάμεσά τους. Σήμερα, εκείνοι που νιώθουν γνήσια αγάπη για Μένα —αυτοί οι άνθρωποι είναι ευλογημένοι. Ευλογημένοι είναι εκείνοι που Μου υποτάσσονται, οι οποίοι σίγουρα θα έχουν μια θέση στη βασιλεία Μου. Ευλογημένοι εκείνοι που Με γνωρίζουν, οι οποίοι σίγουρα θα έχουν εξουσία στη βασιλεία Μου. Ευλογημένοι εκείνοι που Με επιζητούν, οι οποίοι σίγουρα θα ξεφύγουν από τα δεσμά του Σατανά και θα απολαύσουν τις ευλογίες Μου. Ευλογημένοι εκείνοι που είναι σε θέση να επαναστατήσουν ενάντια στον εαυτό τους, οι οποίοι σίγουρα θα εισέλθουν στην κατοχή Μου και θα κληρονομήσουν την αφθονία της βασιλείας Μου. Εκείνους που τρέχουν ολόγυρα για Μένα θα τους θυμάμαι, εκείνους που κάνουν έξοδα για Μένα θα τους αγκαλιάσω χαρωπά, και θα παρέχω απολαύσεις σ’ εκείνους που Μου κάνουν προσφορές. Εκείνους που βρίσκουν ευχαρίστηση στα λόγια Μου θα τους ευλογήσω. Θα αποτελέσουν σίγουρα τους πυλώνες που συγκρατούν το επιστύλιο της βασιλείας Μου, θα έχουν σίγουρα απαράμιλλη αφθονία στον οίκο Μου, και κανένας δεν θα μπορεί να συγκριθεί μαζί τους. Αποδεχθήκατε ποτέ τις ευλογίες που σας δόθηκαν; Γυρέψατε ποτέ τις υποσχέσεις που σας δόθηκαν; Είναι σίγουρο ότι, υπό την καθοδήγηση του φωτός Μου, θα σπάσετε αυτήν τη θηλιά με την οποία σας στραγγαλίζουν οι δυνάμεις του σκότους. Είναι σίγουρο ότι, εν μέσω του σκότους, δεν θα χάσετε το φως που σας καθοδηγεί. Θα είστε σίγουρα οι κύριοι όλης της δημιουργίας. Θα είστε σίγουρα νικητές ενώπιον του Σατανά. Είναι σίγουρο ότι, με την πτώση της βασιλείας του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, θα ξεχωρίσετε ανάμεσα στις ορδές των μυριάδων για να δώσετε τη μαρτυρία της νίκης Μου. Θα μείνετε σίγουρα σταθεροί και ακλόνητοι στη γη του Σινείμ. Μέσα από τα δεινά που υπομένετε, θα κληρονομήσετε τις ευλογίες Μου και θα ακτινοβολήσετε σίγουρα τη δόξα Μου σ’ ολόκληρο το σύμπαν.

19 Μαρτίου 1992