Καθ’ όλη τη διάρκεια των αιώνων, κανένας άνθρωπος δεν έχει εισέλθει στη βασιλεία, κι έτσι κανείς δεν έχει απολαύσει τη χάρη της Εποχής της Βασιλείας ούτε έχει δει τον Βασιλέα της βασιλείας. Παρά το γεγονός ότι, υπό τη φώτιση του Πνεύματός Μου, πολλοί άνθρωποι έχουν προφητεύσει την ομορφιά της βασιλείας, γνωρίζουν μόνο την εξωτερική της όψη, όχι την εγγενή της σημασία. Σήμερα, καθώς η βασιλεία αρχίζει να υπάρχει επίσημα στη γη, το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας εξακολουθεί να μη γνωρίζει ούτε τι ακριβώς πρέπει να επιτευχθεί ούτε σε ποιο βασίλειο πρόκειται να μεταφερθούν τελικά οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της Εποχής της Βασιλείας. Φοβάμαι ότι όλοι βρίσκονται σε κατάσταση σύγχυσης αναφορικά με αυτό. Επειδή η ημέρα της ολοκληρωτικής πραγμάτωσης της βασιλείας δεν έχει έρθει ακόμη πλήρως, όλοι οι άνθρωποι είναι σε κατάσταση σύγχυσης και αδυνατούν να το αντιληφθούν ξεκάθαρα. Το έργο Μου στη θεϊκή φύση ξεκινά επίσημα με την Εποχή της Βασιλείας, και με αυτήν την επίσημη έναρξη της Εποχής της Βασιλείας αρχίζει να εκδηλώνεται σταδιακά η διάθεσή Μου στην ανθρωπότητα. Συνεπώς, εκείνη ακριβώς τη στιγμή αρχίζει να ηχεί επίσημα η αγία σάλπιγγα, διακηρύσσοντάς το σε όλους. Όταν αναλάβω επίσημα την εξουσία Μου και κυβερνήσω ως βασιλέας στη βασιλεία, με την πάροδο του χρόνου θα ολοκληρώσω όλο τον λαό Μου. Όταν διαταραχθούν όλα τα έθνη του κόσμου, τότε ακριβώς θα εδραιωθεί και θα διαμορφωθεί η βασιλεία Μου, και τότε επίσης θα μεταμορφωθώ και θα γυρίσω να αντικρίσω ολόκληρο το σύμπαν. Εκείνη τη στιγμή, όλοι οι άνθρωποι θα αντικρίσουν το ένδοξο πρόσωπό Μου και θα δουν την αληθινή Μου όψη. Από τη δημιουργία του κόσμου, από τη διαφθορά των ανθρώπων από τον Σατανά έως τον σημερινό βαθμό της διαφθοράς τους, αυτή η διαφθορά τους είναι ο λόγος που, κατά την άποψή τους, κρύβομαι όλο και περισσότερο και γίνομαι όλο και πιο ακατάληπτος. Η ανθρωπότητα δεν έχει δει ποτέ το αληθινό Μου πρόσωπο και δεν έχει αλληλεπιδράσει ποτέ άμεσα μ’ Εμένα. Μόνο σε φήμες και μύθους έχει υπάρξει ένα «Εγώ» στη φαντασία του ανθρώπου. Συνεπώς, συμφωνώ με αυτήν την ανθρώπινη φαντασία —δηλαδή, με τις ανθρώπινες αντιλήψεις— για να αντιμετωπίσω το «Εγώ» στο μυαλό των ανθρώπων, ώστε να μπορέσω να αλλάξω την κατάσταση του «Εγώ» που έχουν καλλιεργήσει επί τόσο πολλά χρόνια. Αυτή είναι η αρχή του έργου Μου. Δεν έχει υπάρξει ούτε ένας άνθρωπος που να κατάφερε να τη γνωρίσει διεξοδικά. Παρόλο που οι άνθρωποι έχουν προσπέσει μπροστά Μου και έχουν προσέλθει ενώπιόν Μου για να Με προσκυνήσουν, Εγώ δεν απολαμβάνω τέτοιες ανθρώπινες πράξεις, διότι, στην καρδιά τους, οι άνθρωποι δεν φυλούν τη δική Μου εικόνα, αλλά μια εικόνα διαφορετική από τη δική Μου. Συνεπώς, επειδή οι άνθρωποι δεν κατανοούν τη διάθεσή Μου, δεν αναγνωρίζουν επ’ ουδενί το αληθινό Μου πρόσωπο. Ως εκ τούτου, όταν πιστεύουν ότι Μου έχουν αντισταθεί ή ότι έχουν παραβιάσει τα διοικητικά Μου διατάγματα, Εγώ και πάλι κάνω τα στραβά μάτια και, συνεπώς, στις αναμνήσεις τους, είτε είμαι ένας Θεός που δείχνει έλεος στους ανθρώπους αντί να τους παιδεύει είτε είμαι ο ίδιος ο Θεός που δεν εννοεί αυτά που λέει. Όλα αυτά αποτελούν φαντασιοκοπίες που απορρέουν από την ανθρώπινη σκέψη, και δεν συνάδουν με τα γεγονότα.

Κάθε μέρα στέκομαι πάνω από το σύμπαν και παρατηρώ, και κρύβομαι ταπεινά στον τόπο κατοικίας Μου, βιώνοντας την ανθρώπινη ζωή και μελετώντας προσεκτικά την κάθε πράξη της ανθρωπότητας. Κανείς δεν έχει προσφέρει ποτέ πραγματικά τον εαυτό του σ’ Εμένα· κανείς δεν έχει επιδιώξει ποτέ την αλήθεια. Κανείς δεν έχει υπάρξει ποτέ ευσυνείδητος απέναντί Μου ούτε έχει πάρει ποτέ αποφάσεις ενώπιόν Μου και έπειτα έχει παραμείνει πιστός στο καθήκον του. Κανείς δεν Μου έχει επιτρέψει ποτέ να κατοικήσω μέσα του ούτε Με έχει εκτιμήσει όπως οι άνθρωποι εκτιμούν τη ζωή τους. Κανείς δεν έχει δει ποτέ, στην πρακτική πραγματικότητα, όλα όσα είναι η θεϊκή Μου φύση· κανείς δεν έχει υπάρξει ποτέ πρόθυμος να έρθει σε επαφή με τον ίδιο τον πρακτικό Θεό. Όταν τα ύδατα καταπίνουν τους ανθρώπους ολόκληρους, Εγώ τους σώζω από εκείνα τα λιμνάζοντα ύδατα και τους δίνω την ευκαιρία να ζήσουν μια νέα ζωή. Όταν οι άνθρωποι χάνουν την εμπιστοσύνη τους να ζήσουν, Εγώ τους ανασύρω από το χείλος του θανάτου, δίνοντάς τους το θάρρος να συνεχίσουν ώστε να μπορούν να Με χρησιμοποιούν ως το θεμέλιο της ύπαρξής τους. Όταν οι άνθρωποι επαναστατούν εναντίον Μου, τους κάνω να Με γνωρίσουν μέσα από την επανάστασή τους. Υπό το φως της παλαιάς φύσης της ανθρωπότητας και υπό το φως του ελέους Μου, αντί να θανατώσω τους ανθρώπους, τους επιτρέπω να μετανοήσουν και να κάνουν μια νέα αρχή. Όταν υποφέρουν από λιμό, παρόλο που τους απομένει μονάχα μια ανάσα, τους αποσπώ από τον θάνατο, εμποδίζοντάς τους να πέσουν θύματα των τεχνασμάτων του Σατανά. Τόσο πολλές φορές έχουν δει οι άνθρωποι τη χείρα Μου, τόσο πολλές φορές έχουν δει την καλοσυνάτη όψη Μου και το χαμογελαστό πρόσωπό Μου, και τόσο πολλές φορές έχουν δει τη μεγαλοπρέπεια και την οργή Μου. Παρόλο που οι άνθρωποι δεν Με έχουν γνωρίσει ποτέ, δεν χρησιμοποιώ τις αδυναμίες τους ως ευκαιρία για να γίνω σκόπιμα προκλητικός. Η βίωση των κακουχιών της ανθρωπότητας Μού έδωσε τη δυνατότητα να συμμερίζομαι την αδυναμία του ανθρώπου. Οι διάφοροι βαθμοί παίδευσης που επιβάλλω συνιστούν μονάχα απάντηση στην επανάσταση και την αχαριστία των ανθρώπων.

Κρύβομαι όταν οι άνθρωποι είναι απασχολημένοι και αποκαλύπτομαι στον ελεύθερό τους χρόνο. Οι άνθρωποι φαντάζονται ότι είμαι παντογνώστης· Με θεωρούν τον Θεό τον ίδιο που ανταποκρίνεται σε όλες τις δεήσεις. Οι περισσότεροι, επομένως, έρχονται ενώπιόν Μου μόνο για να επιζητήσουν τη βοήθεια του Θεού, όχι λόγω κάποιας επιθυμίας τους να Με γνωρίσουν. Όταν οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται από μια ασθένεια, κάνουν επειγόντως έκκληση ζητώντας τη βοήθειά Μου. Σε καιρούς αντιξοοτήτων, Μου εκμυστηρεύονται τις δυσκολίες τους με όλο τους το σθένος για να καταφέρουν να αποβάλουν καλύτερα τον πόνο τους. Ωστόσο, ούτε ένα ανθρώπινο ον δεν μπόρεσε να αγαπήσει κι Εμένα ενόσω βρισκόταν σε μια κατάσταση άνεσης· ούτε ένας άνθρωπος δεν προσπάθησε να έρθει σε επαφή μαζί Μου σε καιρούς γαλήνης και ευτυχίας, ώστε να μπορέσω να συμμετάσχω στη χαρά του. Όταν η μικρή τους οικογένεια είναι ευτυχισμένη και υγιής, πάει καιρός που οι άνθρωποι Με έχουν παραμερίσει ή Μου έχουν κλείσει την πόρτα, απαγορεύοντάς Μου την είσοδο, ούτως ώστε να μπορέσουν να απολαύσουν την ευλογημένη ευτυχία της οικογένειάς τους. Ο άνθρωπος είναι υπερβολικά στενόμυαλος· είναι τόσο στενόμυαλος που δεν χωράει ούτε έναν Θεό τόσο στοργικό, ελεήμονα και προσιτό όπως Εγώ. Τόσο πολλές φορές απορρίφθηκα από τους ανθρώπους τις ώρες που γελούσαν χαρούμενα· τόσο πολλές φορές οι άνθρωποι, όταν σκόνταφταν, στηρίζονταν πάνω Μου σαν να ήμουν δεκανίκι· τόσο πολλές φορές οι άνθρωποι που νοσούσαν Με ανάγκασαν να παίξω τον ρόλο του γιατρού. Πόσο σκληροί είναι οι άνθρωποι! Είναι άκρως παράλογοι και ανήθικοι. Μέσα τους δεν διακρίνονται ούτε τα συναισθήματα που υποτίθεται ότι διαθέτουν οι άνθρωποι· στερούνται, σχεδόν εξ ολοκλήρου, κάθε ίχνους ανθρωπότητας. Αναλογιστείτε το παρελθόν και συγκρίνετέ το με το παρόν: Λαμβάνουν χώρα οποιεσδήποτε αλλαγές μέσα σας; Έχετε απαλλαγεί από κάποια πράγματα του παρελθόντος σας; Ή αυτό το παρελθόν δεν έχει αντικατασταθεί ακόμα;

Έχω διασχίσει οροσειρές και κοιλάδες ποταμών, βιώνοντας τα σκαμπανεβάσματα του κόσμου των ανθρώπων. Έχω περιπλανηθεί ανάμεσά τους κι έχω ζήσει ανάμεσά τους για πολλά χρόνια, όμως απ’ ό,τι φαίνεται η διάθεση της ανθρωπότητας έχει αλλάξει ελάχιστα. Είναι θαρρείς και η παλαιά φύση των ανθρώπων έχει ριζώσει και βλαστήσει μέσα τους. Δεν είναι ποτέ σε θέση να αλλάξουν εκείνη την παλαιά φύση· απλώς τη βελτιώνουν κάπως επί της αρχικής της βάσης. Όπως λένε οι άνθρωποι, η ουσία έχει μείνει απαράλλακτη, όμως η μορφή έχει αλλάξει πολύ. Φαίνεται πως όλοι οι άνθρωποι προσπαθούν να Με εξαπατήσουν και να Με θαμπώσουν, μήπως και Με ξεγελάσουν και κερδίσουν την εκτίμησή Μου. Μήτε θαυμάζω μήτε δίνω προσοχή στα κόλπα των ανθρώπων. Αντί να γίνομαι έξω φρενών, υιοθετώ μια στάση κατά την οποία κοιτάζω αλλά δεν βλέπω. Σκοπεύω να δώσω στην ανθρωπότητα ορισμένο περιθώριο και, στη συνέχεια, να αντιμετωπίσω όλους τους ανθρώπους μαζί. Εφόσον όλοι οι άνθρωποι είναι ανάξιοι αχρείοι που δεν αγαπούν τον εαυτό τους και δεν εκτιμούν καθόλου τον εαυτό τους, τότε για ποιον λόγο θα είχαν καν την ανάγκη να τους δείξω έλεος και αγάπη για ακόμη μία φορά; Όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως δεν γνωρίζουν ούτε τον εαυτό τους ούτε την αξία τους. Θα πρέπει να ανέβουν σε ζυγαριά για να ζυγιστούν. Οι άνθρωποι δεν Μου δίνουν σημασία, επομένως ούτε κι Εγώ τους παίρνω στα σοβαρά. Δεν Μου δίνουν προσοχή, επομένως ούτε κι Εγώ χρειάζεται να εργάζομαι πιο σκληρά πάνω τους. Δεν πρόκειται για τα καλύτερα στοιχεία και των δύο κόσμων; Αυτά δεν περιγράφουν εσάς, τον λαό Μου; Ποιος ανάμεσά σας έχει πάρει αποφάσεις ενώπιόν Μου και δεν τις έχει αναιρέσει στη συνέχεια; Ποιος έχει πάρει μακροπρόθεσμες αποφάσεις ενώπιόν Μου αντί να προσηλώνεται συχνά σε κάτι; Οι άνθρωποι παίρνουν πάντοτε αποφάσεις ενώπιόν Μου σε εύκολες στιγμές, και κατόπιν τις παραγράφουν όλες σε αντίξοους καιρούς· αργότερα, ξαναπαίρνουν την ίδια απόφαση και τη θέτουν ενώπιόν Μου. Είμαι άραγε τόσο ανάξιος σεβασμού που θα δεχόμουν δίχως σκέψη τη σαβούρα που έχει μαζέψει η ανθρωπότητα από τον σωρό των σκουπιδιών; Λίγοι άνθρωποι μένουν πιστοί στις αποφάσεις τους, λίγοι είναι αγνοί και λίγοι προσφέρουν ό,τι πιο πολύτιμο έχουν ως θυσία σ’ Εμένα. Δεν είστε όλοι σας ίδιοι; Αν δεν είστε σε θέση να τηρήσετε τα καθήκοντά σας ως μέλη του λαού Μου στη βασιλεία, τότε θα λάβετε την αποστροφή και την απόρριψή Μου!

12 Μαρτίου 1992