Τον Ιούνιο, εκλέχτηκα διακόνισσα ποτίσματος. Με την Τσενγκ Λιν κάναμε μια συνάθροιση νεοφώτιστων. Οι νέοι πιστοί έχουν πολλές αντιλήψεις. Φοβόμουν πως η συναναστροφή μου δεν θα επέλυε τα προβλήματά τους, έτσι ζήτησα απ’ την επικεφαλής λόγια του Θεού σχετικά με τις αντιλήψεις τους. Τη μέρα της συνάθροισης, καθώς συναναστρεφόμουν τα λόγια του Θεού που είχα προετοιμάσει για τις αντιλήψεις τους, με διαφώτιση και καθοδήγηση απ’ το Άγιο Πνεύμα, οι αντιλήψεις τους διορθώθηκαν. Προς το τέλος, η Τσενγκ Λιν με ρώτησε: «Οι απαντήσεις σου σήμερα ήταν πολύ λεπτομερείς. Συναναστράφηκες την επικεφαλής πιο πριν;» Τότε, άρχισα να σκέφτομαι διάφορα. Επειδή ήμουν καινούρια, υπέθετε πως η απόδοση αυτή δεν ήταν του επιπέδου μου; Φοβόμουν πως αν ήμουν ειλικρινής, θα έβλεπε το ανάστημά μου και θα σκεφτόταν πως δεν ήμουν ικανή εργάτρια. Αν έβλεπε πως η συναναστροφή μου ήταν κυρίως της επικεφαλής, θα με θαύμαζε ακόμα; Σκέφτηκα πως δεν έπρεπε να της πω την αλήθεια. Έτσι είπα: «Όχι». Ένιωσα αμέσως πως πήγα ενάντια στη συνείδησή μου. Αν και είχα ήδη συναναστραφεί με την επικεφαλής πάνω σ’ αυτό, την κοίταξα στα μάτια κι είπα όχι. Δεν είπα ψέματα εν γνώσει μου; Αν η επικεφαλής περνούσε μια μέρα και η Τσενγκ Λιν τη ρωτούσε, το ψέμα μου θα φανερωνόταν. Πολύ ταπεινωτικό! Θα μου έλεγαν όλοι πως ήμουν πολύ δόλια. Όσο το σκεφτόμουν, ένιωθα άβολα. Εκείνο το βράδυ, έκανα ανήσυχο ύπνο. Την επομένη, ετοιμαζόμουν να της ανοιχτώ, μα με έπιασε γλωσσοδέτης. Φοβόμουν πως τότε θα με περιφρονούσε, θα με θεωρούσε ανίκανη και πως εστίαζα στην καταξίωση και το κύρος. Ίσως έλεγε πως ήμουν ύπουλη για κάτι ασήμαντο. Αναλογιζόμενη όλα αυτά, δεν είπα τίποτα. Επιστρέφοντας σπίτι, σκέφτηκα τα λόγια του Θεού: «Οφείλετε να γνωρίζετε ότι ο Θεός συμπαθεί αυτούς που είναι ειλικρινείς» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). Ένιωσα ακόμη πιο ένοχη. Χωρίς έστω μία αλήθεια, ήμουν η ειλικρινής που αρέσει στον Θεό; Ένα μεγάλο βάρος πλάκωνε την καρδιά μου. Ένιωθα απαίσια. Αναρωτήθηκα: Ξέρω καλά πως ο Θεός μισεί τους δόλιους ψεύτες, γιατί λοιπόν μου είναι δύσκολο να πω την αλήθεια;

Ενώ το αναλογιζόμουν, σκέφτηκα πως δεν είχα πει ψέματα μόνο γι’ αυτό. Έκανα συχνά το ίδιο και με άλλα πράγματα. Μια φορά, ο επικεφαλής μάς ρώτησε πόσους μπορούσαμε να ποτίζουμε. Ήμουν νέα στη δουλειά και δεν κατανοούσα τις αρχές, έτσι δεν μπορούσα να αναλάβω πολλούς. Μα δεν είπα την αλήθεια, για να μην πει πως υστερούσα και δεν έκανα για τη δουλειά. Έτσι, φούσκωσα λίγο τα νούμερά μου. Τα νούμερά μου ήταν αρκετά υψηλά, μα δεν ένιωθα άνετα. Ίσως αργότερα φαινόταν πως δεν είχα αυτοεπίγνωση ή καθυστερούσα την είσοδο νέων πιστών στη ζωή. Όμως το είχα ήδη πει και ντρεπόμουν να ανοιχτώ στον επικεφαλής. Έπρεπε να σφίξω τα δόντια και να συνεχίσω. Και λίγες μέρες πριν, με ρώτησε πάλι πόσο μού είχε πάρει να επιλύσω το πρόβλημα ενός νεοφώτιστου. Δεν είχα καταλάβει την αντίληψή του, έτσι τον συναναστράφηκα πολλές φορές. Όταν ο επικεφαλής με ρώτησε, φοβήθηκα πως αν έλεγα την αλήθεια, θα ’λεγε πως δεν είχα επίπεδο. Με τόσες συναναστροφές για κάτι τόσο μικρό, θα φαινόμουν αναποτελεσματική. Για να προστατέψω την εικόνα μου, είπα ψέματα πως επιλύθηκε με μία συναναστροφή. Ένιωθα ανήσυχη και φοβόμουν πως μια μέρα θα φανερωνόμουν. Βάσει της συμπεριφοράς μου, έλεγα ψέματα για να προστατέψω την εικόνα μου και να κάνω στους άλλους καλή εντύπωση. Πονούσα, καθώς δεν ήμουν το πρότυπο ειλικρινείας που απαιτεί ο Θεός. Οι αδελφοί δούλευαν σκληρά για να γίνουν ειλικρινείς και να διορθώσουν τη δόλια φύση τους. Κάποιοι είχαν γράψει μαρτυρίες. Όμως μετά από τόσα χρόνια στην πίστη, εγώ έλεγα ακόμα ψέματα και δεν είχα ίχνος ειλικρίνειας. Αν συνέχιζα έτσι, ο Θεός σίγουρα θα με εξάλειφε. Προσευχήθηκα αμέσως: «Θεέ μου, αν και χρόνια πιστή, λέω ακόμα ψέματα όταν θίγονται τα συμφέροντά μου, κι αυτό Σε αηδιάζει. Δεν θέλω να συνεχίσω έτσι. Καθοδήγησέ με να διορθώσω αυτό το πρόβλημα».

Στην πνευματική μου άσκηση, διάβασα το εξής: «Στην καθημερινή τους ζωή, οι άνθρωποι λένε πολλά άσκοπα, αναληθή, αδαή και ανόητα πράγματα, και άλλα για να δικαιολογούν τον εαυτό τους. Κατά βάθος, λένε αυτά τα πράγματα για χάρη της περηφάνιας τους, για να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία τους. Η έκφραση ψευδών είναι απόρροια της διεφθαρμένης τους διάθεσης. Η επίλυση αυτής της διαφθοράς θα καθάρει την καρδιά σου, κι έτσι θα σε κάνει όλο και πιο αγνό και όλο και πιο ειλικρινή. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι όλοι γνωρίζουν γιατί λένε ψέματα: προς χάρη των συμφερόντων, του γοήτρου, της ματαιοδοξίας και του κύρους τους. Και συγκρίνοντας τον εαυτό τους με άλλους, θέτουν πολύ υψηλότερα τον πήχυ σε σχέση με τις ικανότητές τους. Ως αποτέλεσμα αυτού, φανερώνονται τα ψέματά τους και οι άλλοι τα διαβλέπουν καθαρά, με το αντίθετο τελικά αποτέλεσμα: χάνουν το κύρος, τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά τους. Αυτό είναι αποτέλεσμα των πάρα πολλών ψεμάτων. Όταν λες πάρα πολλά ψέματα, κάθε λέξη που λες είναι μολυσμένη. Όλα τα λόγια σου είναι ψευδή και κανένα από αυτά δεν μπορεί να είναι αληθινό ή πραγματικό. Αν και μπορεί να μην χάσεις το γόητρό σου όταν λες ψέματα, ήδη νιώθεις ντροπιασμένος μέσα σου. Θα νιώθεις ότι σε τύπτει η συνείδησή σου και θα περιφρονείς και θα υποτιμάς τον εαυτό σου. “Γιατί ζω τόσο αξιολύπητα; Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να πει κανείς κάτι ειλικρινές; Χρειάζεται να λέω αυτά τα ψέματα μόνο για το γόητρο; Γιατί είναι τόσο κουραστικό να ζεις κατ’ αυτόν τον τρόπο;” Μπορείς να ζήσεις με τρόπο που δεν είναι κουραστικός. Εάν κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής, μπορείς να ζήσεις εύκολα και ελεύθερα, όταν όμως επιλέγεις να λες ψέματα για να προστατεύσεις το γόητρο και τη ματαιοδοξία σου, η ζωή σου είναι πολύ κουραστική και επίπονη, κάτι που σημαίνει ότι ο ίδιος προκαλείς πόνο στον εαυτό σου. Τι γόητρο κερδίζεις λέγοντας ψέματα; Είναι κάτι το κενό, κάτι εντελώς άνευ αξίας. Όταν λες ψέματα, προδίδεις τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά σου. Αυτά τα ψέματα κοστίζουν στους ανθρώπους την αξιοπρέπειά τους, τους κοστίζουν τον χαρακτήρα τους και ο Θεός τούς βρίσκει δυσάρεστους και μισητούς. Αξίζουν τον κόπο; Καθόλου. Είναι αυτό το σωστό μονοπάτι; Όχι. Όσοι ψεύδονται συχνά ζουν παγιδευμένοι στη σατανική τους διάθεση και υπό το κράτος του Σατανά· δεν βρίσκονται στο φως ούτε ενώπιον του Θεού. Χρειάζεται συχνά να σκεφτείς πώς να πεις ένα ψέμα, και αφού το πεις, πρέπει να σκεφτείς πώς να το καλύψεις, και αν δεν το καλύψεις αρκετά καλά, το ψέμα θα βγει προς τα έξω, οπότε για να το καλύψεις, πρέπει να στύψεις το μυαλό σου. Δεν είναι κουραστικός αυτός ο τρόπος ζωής; Είναι πολύ κουραστικός. Αξίζει τον κόπο; Καθόλου. Ποιο είναι το νόημα να σπάσεις το κεφάλι σου για να πεις ψέματα και να το συγκαλύψεις, μόνο και μόνο για χάρη της ματαιοδοξίας και της θέσης; Στο τέλος, θα το σκεφτείς και θα μονολογήσεις: “Γιατί να υποβάλω τον εαυτό μου σε κάτι τέτοιο; Είναι πολύ κουραστικό να λέω ψέματα και να το συγκαλύπτω. Δεν πρόκειται να λειτουργήσει αυτός ο τρόπος δράσης. Είναι πιο εύκολο να είσαι ειλικρινής”. Θέλεις να είσαι ειλικρινής, αλλά δεν μπορείς να απεμπλακείς από την υπόληψη, τη ματαιοδοξία και τα συμφέροντά σου. Μπορείς μόνο να πεις ψέματα και να υπερασπιστείς με ψέματα αυτά τα πράγματα. […] Μπορεί να πιστεύεις ότι με το να χρησιμοποιείς ψέματα μπορείς να προστατεύσεις τη φήμη, το κύρος και τη ματαιοδοξία που επιθυμείς, όμως αυτό είναι μεγάλο λάθος. Τα ψέματα όχι μόνο δεν προστατεύουν τη ματαιοδοξία και την προσωπική σου αξιοπρέπεια, αλλά, το σοβαρότερο, σε κάνουν και να χάνεις ευκαιρίες να ασκείσαι στην αλήθεια και να είσαι έντιμος άνθρωπος. Ακόμη και αν υπερασπίζεσαι τη φήμη και τη ματαιοδοξία σου εκείνη τη στιγμή, αυτό που χάνεις είναι η αλήθεια, και προδίδεις τον Θεό, κάτι που σημαίνει ότι χάνεις εντελώς την ευκαιρία να κερδίσεις τη σωτηρία Του και να τελειωθείς. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απώλεια και μια αιώνια λύπη» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο όντας ειλικρινής μπορεί να ζήσει κανείς ως αληθινός άνθρωπος). Τα λόγια Του περιέγραφαν την κατάστασή μου. Έλεγα ψέματα για να προστατέψω τη ματαιοδοξία κι έπαρσή μου. Υποκρινόμουν, κι αυτός ο εξαντλητικός τρόπος ζωής με έθλιβε. Όταν άρχισα να ποτίζω νέους πιστούς, η Τσενγκ Λιν με ρώτησε αν είχα συναναστραφεί με τον επικεφαλής. Ήταν μια φυσιολογική ερώτηση. Θα μπορούσα να είχα απαντήσει «Ναι». Όμως φοβήθηκα πως θα με περιφρονούσε αν έλεγα την αλήθεια. Σκεπτόμενη την υπόληψή μου, της είπα ψέματα. Κι όταν ο επικεφαλής με ρώτησε πόσους μπορούσα να ποτίζω, δεν απάντησα βάσει των δυνατοτήτων μου. Φοβόμουν πως αν έδινα χαμηλό νούμερο, θα μ’ έλεγε ανεπαρκή, έτσι το φούσκωσα εσκεμμένα. Έπειτα ανησυχούσα πως δεν θα τα κατάφερνα και το στρες με εξαντλούσε. Έτσι ήμουν και στο πότισμα νέων πιστών. Είχα ρηχή κατανόηση της αλήθειας και συναναστράφηκα πολλές φορές τον νεοφώτιστο. Όμως σκεφτόμουν τι θα έλεγε ο επικεφαλής, έτσι είπα πως χρειάστηκε μία συναναστροφή. Με συνεχή ψέματα, προστάτευα τη ματαιοδοξία και έπαρσή μου για να με επιδοκιμάζουν. Ήμουν δόλια και υποκρίτρια! Νόμιζα πως αν έλεγα την αλήθεια, ο επικεφαλής κι οι άλλοι θα έβλεπαν το επίπεδό μου και δεν θα προστάτευα την εικόνα μου. Μα ο Θεός τα βλέπει όλα. Μπορώ να ξεγελώ τους άλλους, μα όχι τον Θεό. Μετά από λίγο, όλοι με διέκριναν. Έβλεπαν πως δεν είχα την πραγματικότητα της αλήθειας κι έλεγα ψέματα. Ένιωθα απαίσια που είχα πει ψέματα. Φοβόμουν πως μια μέρα θα φανερωνόμουν και θα έβλεπαν το ποιόν μου. Θα ρεζιλευόμουν και οι άλλοι δεν θα με εμπιστεύονταν πια. Για πολύ καιρό, με βασάνιζαν η ανησυχία και το άγχος. Ήταν εξαντλητικό. Ζούσα στο σκοτάδι και την οδύνη. Έλεγα συνεχώς ψέματα, δεν έκανα πράξη την αλήθεια και δεν ήμουν ειλικρινής, έτσι όχι μόνο υπέφερα, αλλά και ζούσα χωρίς αξιοπρέπεια, κι αυτό αηδιάζει τον Θεό. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού· το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού» (Κατά Ματθαίον 5:37). «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ· όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους» (Κατά Ιωάννην 8:44). Ο Θεός αγαπά τους ειλικρινείς και μισεί τους δόλιους. Έπρεπε να μιλώ και να φέρομαι σύμφωνα με τα λόγια Του, λέγοντας τα σύκα σύκα. Το ναι είναι ναι, και το όχι όχι. Μα για να προστατέψω την εικόνα μου, έλεγα συνεχώς ψέματα. Διέφερα απ’ τον διάβολο, τον Σατανά; Ο διάβολος λέει πάντα ψέματα. Δεν έχει κάποια αλήθεια να πει. Κι εγώ ως τότε έλεγα συχνά ψέματα. Αν δεν μετανοούσα, ο Θεός θα με εξάλειφε. Έσπαγα το κεφάλι μου να βρω ψέματα, για να προστατέψω την εικόνα μου και να έχω άμεσα οφέλη. Ως αποτέλεσμα, ο Θεός αηδίασε, οι άλλοι με απώθησαν κι εγώ υπέφερα. Ήμουν πολύ ανόητη.

Έκανα αυτοκριτική και διάβασα κάτι στα λόγια του Θεού. «Όταν οι άνθρωποι εμπλέκονται σε απάτες, ποιες προθέσεις πηγάζουν από αυτό; Και ποιος είναι ο στόχος; Χωρίς καμία εξαίρεση, είναι για να αποκτήσουν θέση και κύρος· με λίγα λόγια, είναι για χάρη των δικών τους συμφερόντων. Και ποια είναι η αιτία της επιδίωξης των συμφερόντων; Ότι οι άνθρωποι θεωρούν τα προσωπικά τους συμφέροντα πιο σημαντικά από οτιδήποτε άλλο. Εμπλέκονται σε απάτες για να επωφεληθούν οι ίδιοι, και έτσι αποκαλύπτονται οι δόλιες διαθέσεις τους. Πώς θα πρέπει να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα; Πρώτα πρέπει να εντοπίσεις και να μάθεις τι είναι τα συμφέροντα, τι προσφέρουν στους ανθρώπους και ποιες είναι οι συνέπειες της επιδίωξής τους. Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις αυτό, τότε δεν θα είναι τόσο εύκολο να τα απαρνηθείς. Αν οι άνθρωποι δεν κατανοήσουν την αλήθεια, τότε δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο να εγκαταλείψουν από ό,τι τα συμφέροντά τους. Αυτό συμβαίνει επειδή οι φιλοσοφίες της ζωής τους είναι “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω” και “Ο άνθρωπος θα κάνει οτιδήποτε για να πλουτίσει”. Είναι σαφές ότι ζουν μόνο για τα δικά τους συμφέροντα. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι χωρίς τα συμφέροντά τους —αν χάσουν τα συμφέροντά τους— δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν· είναι λες και η επιβίωσή τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα συμφέροντά τους, κι έτσι οι περισσότεροι δεν βλέπουν τίποτα, παρά μόνο τα συμφέροντά τους. Τα βλέπουν ως ανώτερα από οτιδήποτε άλλο, ζουν μόνο για τα συμφέροντά τους, και το να τους πείσεις να εγκαταλείψουν τα συμφέροντά τους είναι σαν να τους ζητάς να εγκαταλείψουν την ίδια τους τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η γνώση της διάθεσης κάποιου είναι το θεμέλιο της αλλαγής της). «Ένας δόλιος άνθρωπος μπορεί να γνωρίζει πως είναι πανούργος, πως του αρέσει να ψεύδεται και δεν του αρέσει να λέει την αλήθεια και πως προσπαθεί πάντα να κρύψει όσα κάνει από τους άλλους ανθρώπους, αλλά παρ’ όλα αυτά το απολαμβάνει, σκεπτόμενος μέσα του, “Είναι τέλεια να ζω έτσι. Ρίχνω συνέχεια στάχτη στα μάτια των ανθρώπων αλλά δεν μπορούν να το κάνουν αυτό σ’ εμένα. Σχεδόν πάντα είμαι ικανοποιημένος σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα, την υπερηφάνεια, τη θέση και τη ματαιοδοξία μου. Όλα προχωρούν σύμφωνα με τα σχέδιά μου, άψογα, απρόσκοπτα και κανείς δεν μπορεί να τα αντιληφθεί”. Είναι αυτού του είδους οι άνθρωποι πρόθυμοι να είναι ειλικρινείς; Όχι. Αυτό το άτομο πιστεύει ότι η απάτη και η ατιμία είναι εξυπνάδα και σοφία, ότι είναι θετικά πράγματα. Εκτιμά αυτά τα πράγματα και δεν αντέχει χωρίς αυτά. “Αυτός είναι ο τέλειος τρόπος συμπεριφοράς και ένας άνετος τρόπος ζωής”, πιστεύουν. “Μόνο έτσι έχει αξία η ζωή, και μόνο έτσι θα με ζηλεύουν και θα με θαυμάζουν οι άλλοι. Θα ήταν ανόητο και ηλίθιο να μη ζω σύμφωνα με τις σατανικές φιλοσοφίες. Θα είχα συνέχεια απώλειες —θα με εκφόβιζαν, θα έκαναν διακρίσεις σε βάρος μου και θα μου συμπεριφέρονταν σαν να ήμουν υπηρέτης. Δεν έχει νόημα να ζω έτσι. Ποτέ δεν θα γίνω ειλικρινής!” Θα εγκαταλείψουν αυτού του είδους τα άτομα την δόλια διάθεσή τους και θα ασκηθούν στο να είναι ειλικρινείς άνθρωποι; Αποκλείεται. […] Δεν αγαπούν καθόλου τα θετικά πράγματα, δεν λαχταρούν το φως και δεν αγαπούν την οδό του Θεού ή την αλήθεια. Αρέσκονται να ακολουθούν τις κοσμικές τάσεις, είναι ερωτευμένοι με τη θέση και το γόητρο, τους αρέσει να διαπρέπουν ανάμεσα στους άλλους, είναι υπέρμαχοι της θέσης και του γοήτρου, σέβονται τους μεγάλους και διάσημους, αλλά στην πραγματικότητα σέβονται τους δαίμονες και τον Σατανά. Μέσα τους, δεν επιδιώκουν την αλήθεια ή τα θετικά πράγματα, αλλά υποστηρίζουν τη μάθηση. Μέσα τους, δεν εγκρίνουν εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια και μαρτυρούν περί του Θεού· αντίθετα, εγκρίνουν και θαυμάζουν τους ανθρώπους που έχουν ιδιαίτερα ταλέντα και χαρίσματα. Δεν βαδίζουν στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό και της επιδίωξης της αλήθειας, μα επιδιώκουν θέση, γόητρο και εξουσία, πασχίζουν να γίνουν αινιγματικοί και επιτήδειοι, προσπαθούν να ενταχθούν στα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνίας για να γίνουν γνωστές φιγούρες. Θέλουν οι άλλοι να τους υποδέχονται με λατρεία και να τους καλωσορίζουν όπου κι αν πηγαίνουν· θέλουν να είναι είδωλα για τους ανθρώπους. Τέτοιου είδους άτομα θέλουν να γίνουν. Τι οδός είναι αυτή; Είναι η οδός των δαιμόνων, το μονοπάτι του κακού. Δεν είναι η οδός που ακολουθεί ένας πιστός. Προκειμένου να εξαπατήσουν τους ανθρώπους κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους, να τους κάνουν να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν, χρησιμοποιούν τις φιλοσοφίες του Σατανά, τη λογική του, χρησιμοποιούν κάθε κόλπο του, κάθε τέχνασμά του, σε κάθε περιβάλλον. Δεν είναι αυτό το μονοπάτι στο οποίο οφείλουν να βαδίζουν οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό· τέτοιοι άνθρωποι όχι απλώς δεν θα σωθούν, μα και θα γνωρίσουν την τιμωρία του Θεού —δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία σχετικά μ’ αυτό» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Δεν μπορεί κανείς να σωθεί με την πίστη στη θρησκεία ή με τη συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετές). Τα λόγια Του μού έδειξαν γιατί έλεγα ψέματα και εξαπατούσα συνεχώς, και γιατί δεν ανοιγόμουν και δεν ήμουν ειλικρινής. Επειδή έχω δόλια φύση. Με κούραζε η αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Δεν έδινα προτεραιότητα στην αλήθεια και στο να φέρω χαρά στον Θεό. Έδινα αξία σε σατανικές φιλοσοφίες όπως «Ο σώζων εαυτώ σωθήτω», «Για μια υπόληψη ζούμε» και «Χωρίς ψέματα δεν πετυχαίνεις», καθώς και στην εικόνα και τα συμφέροντά μου. Όταν ήμουν μικρή, είχαν έναν συγγενή που έβγαλε το γυμνάσιο, αλλά έλεγε πως είχε τελειώσει πανεπιστήμιο. Όταν δεν γνώριζε κάτι, περιαυτολογούσε κι έλεγε πως το είχε σπουδάσει. Όταν έλεγε ψέματα και προσποιούνταν, οι άλλοι δεν τον περιφρονούσαν, αλλά τον εκτιμούσαν και τον θαύμαζαν. Με επηρέασε αυτό. Ασυναίσθητα, ενέκρινα αυτές τις σατανικές προσεγγίσεις. Θεωρούσα πως ενίοτε ένα ζήτημα επιλύεται με το ψέμα. Πως θα σε θαύμαζαν και μπορούσες να πάρεις ό,τι ήθελες. Όταν ήρθα στον οίκο του Θεού, συνέχισα να ζω βάσει αυτής της άποψης. Αν κάτι έθιγε την εικόνα και τα συμφέροντά μου, έλεγα ψέματα, εξαπατούσα και προσποιούμουν. Ακόμα κι αν ένιωθα ενοχές για το ψέμα μου, δεν τολμούσα να ανοιχτώ σε όλους, από φόβο πως αν ήμουν ευθύς, θα με διέκριναν αμέσως και θα με περιφρονούσαν. Είχα καλύτερο να σκοτώσεις, παρά μια τέτοια ντροπή! Προτιμούσα να ζω στο σκοτάδι και τη μιζέρια απ’ το να πω μία αλήθεια, έτσι η υποκρισία μου αυξανόταν. Έτσι είναι και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Όσα σκανδαλώδη και μοχθηρά πράγματα κι αν κάνει, δεν τα αποκαλύπτει, αλλά ξεγελά τον κόσμο με ψέματα. Φορά το προσωπείο του σπουδαίου, ένδοξου και σωστού για να παραπλανά τον απλό λαό. Είναι αισχρό και μοχθηρό. Τα ψέματα και η απάτη μου δεν ήταν ίδια με αυτά του Κόμματος; Θυμήθηκα τα λόγια του Θεού: «Τι οδός είναι αυτή; Είναι η οδός των δαιμόνων, το μονοπάτι του κακού. Δεν είναι η οδός που ακολουθεί ένας πιστός. Προκειμένου να εξαπατήσουν τους ανθρώπους κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους, να τους κάνουν να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν, χρησιμοποιούν τις φιλοσοφίες του Σατανά, τη λογική του, χρησιμοποιούν κάθε κόλπο του, κάθε τέχνασμά του, σε κάθε περιβάλλον. Δεν είναι αυτό το μονοπάτι στο οποίο οφείλουν να βαδίζουν οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό· τέτοιοι άνθρωποι όχι απλώς δεν θα σωθούν, μα και θα γνωρίσουν την τιμωρία του Θεού —δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία σχετικά μ’ αυτό». Ο Θεός είναι ακριβής. Απαιτεί να είμαστε ειλικρινείς για να αποκτήσουμε τη σωτηρία Του. Μα ο Σατανάς παραπλανά και διαφθείρει με φιλοσοφίες και πλάνες τους ανθρώπους, κάνοντάς μας να λέμε ψέματα και να εξαπατούμε για τη φήμη και το κύρος μας, και την υποκρισία μας να αυξηθεί. Τελικά, θα τιμωρηθούμε στην κόλαση μαζί του. Τότε, είδα καθαρά το πονηρό και μοχθηρό κίνητρο του Σατανά. Τον μίσησα από τα βάθη της καρδιά μου και ήμουν πρόθυμη να γίνω ειλικρινής.

Αργότερα, διάβασα κάτι άλλο στα λόγια του Θεού. «Το ότι ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς αποδεικνύει ότι αποστρέφεται πραγματικά και δεν συμπαθεί τους δόλιους ανθρώπους. Η αντιπάθεια του Θεού για τους δόλιους ανθρώπους είναι αντιπάθεια για τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, για τις διαθέσεις τους, για τις προθέσεις τους και για τις μεθόδους εξαπάτησης που χρησιμοποιούν· ο Θεός αντιπαθεί όλα αυτά τα πράγματα. Εάν οι δόλιοι άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχθούν την αλήθεια, να αναγνωρίσουν τις δόλιες διαθέσεις τους, και είναι πρόθυμοι να δεχθούν τη σωτηρία του Θεού, τότε έχουν κι αυτοί ελπίδα να σωθούν, διότι ο Θεός μεταχειρίζεται όλους τους ανθρώπους ισότιμα, όπως κάνει και η αλήθεια. Και έτσι, αν θέλουμε να γίνουμε αυτοί που ευαρεστούν τον Θεό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τις αρχές της συμπεριφοράς μας: Δεν μπορούμε πλέον να ζούμε σύμφωνα με τις σατανικές φιλοσοφίες, δεν μπορούμε πλέον να τα βγάζουμε πέρα με το ψέμα και την απάτη, πρέπει να απαλλαχθούμε απ’ όλα τα ψέματά μας και να γίνουμε ειλικρινείς, και τότε θα αλλάξει η άποψη του Θεού για εμάς. Παλαιότερα, οι άνθρωποι στηρίζονταν πάντα στο ψέμα, την προσποίηση και την απάτη ενώ ζούσαν ανάμεσα στους άλλους και χρησιμοποιούσαν σατανικές φιλοσοφίες ως βάση της ύπαρξής τους, ζωή τους και θεμέλιο για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Αυτό ήταν κάτι που σιχαινόταν ο Θεός. Ανάμεσα στους άπιστους, αν μιλάς ειλικρινά, λες την αλήθεια και είσαι ειλικρινής άνθρωπος, θα συκοφαντηθείς, θα κριθείς και θα απορριφθείς. Οπότε, ακολουθείς τις κοσμικές τάσεις, ζεις σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες, γίνεσαι όλο και πιο επιδέξιος στο ψέμα και όλο και πιο δόλιος. Μαθαίνεις, επίσης, να χρησιμοποιείς ύπουλα μέσα για να πετυχαίνεις τους στόχους σου και να προστατεύεις τον εαυτό σου. Ευημερείς όλο και περισσότερο στον κόσμο του Σατανά, με αποτέλεσμα να βυθίζεσαι όλο και πιο βαθιά στην αμαρτία, μέχρι που δεν μπορείς να απεγκλωβιστείς. Στον οίκο του Θεού ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα πράγματα. Όσο περισσότερο λες ψέματα και παίζεις δόλια παιχνίδια, τόσο περισσότερο ο εκλεκτός λαός του Θεού θα σε βαρεθεί και θα σε απαρνηθεί. Αν αρνηθείς να μετανοήσεις και εξακολουθήσεις να προσκολλάσαι σε σατανικές φιλοσοφίες και λογική, αν χρησιμοποιείς συνωμοσίες και περίπλοκα σχέδια για να μεταμφιεστείς και να καλυφθείς, τότε είναι πολύ πιθανό να αποκαλυφθείς και να αποκλειστείς. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός μισεί τους δόλιους ανθρώπους. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να ευημερήσουν στον οίκο του Θεού και οι δόλιοι άνθρωποι τελικά θα απορριφθούν και θα αποκλειστούν. Όλα αυτά είναι προκαθορισμένα από τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). «Η αποδοχή της αλήθειας και η αυτογνωσία είναι το μονοπάτι προς την ανάπτυξη της ζωής σου και τη σωτηρία, είναι η ευκαιρία να προσέλθεις ενώπιον του Θεού για να δεχτείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, καθώς και να δεχτείς την κρίση και την παίδευση του Θεού, και να κερδίσεις τη ζωή και την αλήθεια. Αν παραιτηθείς από την επιδίωξη της αλήθειας για χάρη της επιδίωξης της θέσης και του κύρους, καθώς και των δικών σου συμφερόντων, αυτό ισοδυναμεί με παραίτηση από την ευκαιρία να λάβεις την κρίση και την παίδευση του Θεού, και να επιτύχεις σωτηρία. Επιλέγεις τη θέση, το κύρος και τα δικά σου συμφέροντα, αλλά αυτό που εγκαταλείπεις είναι η αλήθεια, και αυτό που χάνεις είναι η ζωή και η ευκαιρία να σωθείς. Ποιο έχει μεγαλύτερη σημασία; Αν επιλέξεις τα δικά σου συμφέροντα και εγκαταλείψεις την αλήθεια, δεν είσαι ανόητος; Για να το θέσω ωμά, η απώλεια είναι τεράστια, ενώ το κέρδος μικρό. Το κύρος, η θέση, τα χρήματα και το συμφέρον είναι όλα προσωρινά, είναι όλα εφήμερα, ενώ η αλήθεια και η ζωή είναι αιώνιες και αμετάβλητες. Αν οι άνθρωποι διορθώσουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση που τους κάνει να επιδιώκουν τη θέση και το κύρος, τότε έχουν ελπίδα να επιτύχουν τη σωτηρία. Επιπλέον, η αλήθεια που αποκτούν οι άνθρωποι είναι αιώνια· δεν μπορεί να τους την πάρει ο Σατανάς ούτε κανένας άλλος. Έχεις παραιτηθεί από τα συμφέροντά σου, αλλά αυτό που έχεις κερδίσει είναι η αλήθεια και η σωτηρία· τα αποτελέσματα αυτά σου ανήκουν. Τα κέρδισες εσύ ο ίδιος. Εάν οι άνθρωποι επιλέξουν να κάνουν την αλήθεια πράξη, τότε ακόμα κι αν έχουν απωλέσει τα συμφέροντά τους, κερδίζουν τη σωτηρία από τον Θεό και την αιώνια ζωή. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο έξυπνοι. Εάν οι άνθρωποι επωφελούνται εις βάρος της αλήθειας, τότε αυτό που χάνουν είναι η ζωή και η σωτηρία από τον Θεό· αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο ανόητοι» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η γνώση της διάθεσης κάποιου είναι το θεμέλιο της αλλαγής της). Τα λόγια αυτά μού υπενθύμισαν πως μόνον οι ειλικρινείς θα σωθούν και θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Τους δόλιους, ο Θεός θα τους εκθέσει και θα τους εξαλείψει. Το μονοπάτι που επιλέγει κάποιος και το ποιόν του επηρεάζουν άμεσα τον τελικό προορισμό του. Όμως ήμουν εντελώς τυφλή. Αντί να αγαπώ την αλήθεια, εστίαζα στην εικόνα μου, σε σημείο να λέω ψέματα συνεχώς και να προσποιούμαι. Έκτοτε, δεν είχα το κουράγιο να ανοιχτώ και δεν είχα αναφέρει ούτε τα πιο βασικά ψέματα. Δεν είχα αλλάξει τη διάθεσή μου. Αν συνέχιζα έτσι, πώς θα με έσωζε ο Θεός; Δεν άξιζε να νοιάζομαι για τη φήμη και το κέρδος. Ίσως έτσι αποκτάς τον θαυμασμό των άλλων, όμως δεν αξίζει γι’ αυτά να αηδιάζεις τον Θεό με τα ψέματά σου και να χάσεις την ευκαιρία να σωθείς.

Αναζητώντας μονοπάτι ειλικρίνειας, είδα τα εξής λόγια του Θεού: «Πρέπει να αναζητάς την αλήθεια για να επιλύεις οποιοδήποτε πρόβλημα προκύπτει, ανεξάρτητα από το τι είναι, και ποτέ να μη μεταμφιέζεσαι ή να φοράς προσωπείο. Για τα ελαττώματά σου, τις ελλείψεις σου, τις ατέλειές σου, τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου —να είσαι εντελώς ανοιχτός για όλα αυτά και να συναναστρέφεσαι σχετικά με όλα αυτά. Μην τα κρατάς μέσα σου. Το να μάθεις πώς να ανοίγεσαι είναι το πρώτο βήμα προς την είσοδο στη ζωή και είναι το πρώτο εμπόδιο, το οποίο είναι και το πιο δύσκολο να ξεπεραστεί. Μόλις το ξεπεράσεις, είναι εύκολη η είσοδος στην αλήθεια. Τι σημαίνει αυτό το βήμα; Σημαίνει ότι ανοίγεις την καρδιά σου και δείχνεις όλα όσα έχεις, καλά ή κακά, θετικά ή αρνητικά· ότι εκθέτεις τον εαυτό σου για να τον δουν οι άλλοι και ο Θεός· ότι δεν κρύβεις τίποτα από τον Θεό, δεν αποκρύπτεις τίποτα, δεν συγκαλύπτεις τίποτα, δεν ενεργείς με δόλο και απάτη, και ότι είσαι εξίσου ανοιχτός και ειλικρινής με τους άλλους ανθρώπους. Με αυτόν τον τρόπο, ζεις στο φως και όχι μόνο θα σε εξετάζει σχολαστικά ο Θεός, αλλά και οι υπόλοιποι άνθρωποι θα είναι και αυτοί σε θέση να δουν ότι ενεργείς βάσει αρχών και με έναν βαθμό διαφάνειας. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείς καμία μέθοδο για να προστατεύσεις τη φήμη, την εικόνα και το κύρος σου ούτε χρειάζεται να καλύπτεις ή να υποκρύπτεις τα λάθη σου. Δεν χρειάζεται να εμπλακείς σε αυτές τις άχρηστες προσπάθειες. Εάν μπορείς να μην ασχολείσαι με αυτά, θα είσαι πολύ χαλαρός, θα ζεις χωρίς δεσμά ή πόνο, θα ζεις ολοκληρωτικά στο φως» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Απ’ τα λόγια του Θεού έμαθα πως για να είμαι έντιμη και ειλικρινής, όταν κάτι θίγει την έπαρση ή τα συμφέροντά μου πρέπει να προσεύχομαι και να δέχομαι τον έλεγχό Του. Ό,τι ελαττώματα, ελλείψεις ή διαφθορά κι αν έχω, δεν πρέπει να τα κρύβω. Μόνο αν ανοίγομαι κι αναζητώ την αλήθεια θα επιλύσω σιγά-σιγά το πρόβλημα του ψεύδους. Ό,τι διαφθορά, ελαττώματα ή ελλείψεις κι αν έχω, ο Θεός τα βλέπει καθαρά. Δεν τα καλύπτω με ψέματα και προσποίηση. Ακόμα κι αν κάποιος δεν με ξέρει καλά στην αρχή, με τον καιρό, θα με δει καθαρά. Αν και υπεύθυνη για το έργο του ποτίσματος, ήμουν καινούρια και είχα πολλά ελαττώματα. Αν δεν κατανοούσα τα προβλήματα των νεοφώτιστων, ή δεν συναναστρεφόμουν σαφώς την αλήθεια, ήταν φυσικό να ζητήσω βοήθεια απ’ τον επικεφαλής. Δεν ήταν ντροπή, έπρεπε να αντιμετωπίσω τις ελλείψεις μου, να φανώ γενναία, να ασκηθώ στην αλήθεια και να είμαι έντιμη. Αυτή είναι η σωστή προσέγγιση. Στη σκέψη αυτή, η καρδιά μου φωτίστηκε. Προσευχήθηκα και μετανόησα. Δεν θα στήριζα με λόγια και πράξεις τη φήμη μου, μα θα ασκούμουν βάσει των λόγων του Θεού. Αργότερα, είδα την αδελφή Τσινγκ Λιν και της μίλησα για τα προβλήματά μου. Ένιωσα ανακούφιση κι ελευθερία. Νοιαζόμουν πολύ για την εικόνα μου και για τη γνώμη των άλλων για μένα. Προστάτευα πάντα τη φήμη και τα συμφέροντά μου και έλεγα ψέματα. Προσευχήθηκα στον Θεό να φυλάξει την καρδιά μου, ώστε όταν ετοιμαζόμουν να πω ψέματα, να άλλαζα αμέσως στάση και να γινόμουν διαυγής και ειλικρινής.

Μια φορά σε μια συνάθροιση, ο επικεφαλής ζήτησε τη γνώμη μου για το πρόβλημα ενός νέου πιστού. Ένιωσα απίστευτα αγχωμένη. Ήταν παρών ένας επικεφαλής. Ήξερε καλύτερα από μένα την αλήθεια και τις αρχές. Θα διέκρινε αμέσως αν αναγνώρισα το πρόβλημα, αν είχα δίκιο ή άδικο κι αν υπήρχαν παρεκκλίσεις. Αν δεν έβλεπα την ουσία του προβλήματος και δεν το επέλυα, τι θα σκεφτόταν για μένα; Στη σκέψη αυτή, αγχωνόμουν και δεν μπορούσα να ηρεμήσω και να το σκεφτώ. Τότε, θυμήθηκα τα λόγια του Θεού: «Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείς καμία μέθοδο για να προστατεύσεις τη φήμη, την εικόνα και το κύρος σου ούτε χρειάζεται να καλύπτεις ή να υποκρύπτεις τα λάθη σου. Δεν χρειάζεται να εμπλακείς σε αυτές τις άχρηστες προσπάθειες. Εάν μπορείς να μην ασχολείσαι με αυτά, θα είσαι πολύ χαλαρός, θα ζεις χωρίς δεσμά ή πόνο, θα ζεις ολοκληρωτικά στο φως» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Σκέφτηκα: «Όντως. Πρέπει να είμαι ειλικρινής και να πω την αλήθεια. Είτε δω το πρόβλημα είτε όχι είτε κάνω λάθος, πρέπει να είμαι ειλικρινής, να μην καλυφθώ και προσποιηθώ ούτε να σκεφτώ τι θα πει. Πρέπει να κάνω πράξη την αλήθεια και να είμαι ειλικρινής ενώπιον του Θεού». Οι σκέψεις αυτές με βοήθησαν να ηρεμήσω. Τότε, κατάφερα να πω τη γνώμη μου. Έπειτα, ο επικεφαλής πρόσθεσε κάποια πράγματα που παραλείψαμε. Κέρδισα πολλά απ’ αυτήν την ανταλλαγή. Έκτοτε, στο πότισμα, όποτε συναντούσα προβλήματα που δεν κατανοούσα, έψαχνα τον επικεφαλής, ο οποίος με βοηθούσε βάσει των ελλείψεών μου. Έμαθα πολλά απ’ αυτό.

Απ’ αυτήν την εμπειρία, είδα πόσο υπέροχο είναι να λες την αλήθεια. Νιώθω ανακούφιση κι ελευθερία. Δεν ζω πια στην ανησυχία και την οδύνη των ψεμάτων. Είμαι ευγνώμων στον Θεό. Αν δεν είχα εκτεθεί σ’ αυτές τις καταστάσεις και δεν είχα αποκαλυφθεί απ’ τα λόγια του Θεού, δεν θα το καταλάβαινα και δεν θα άλλαζα.