Με τον σύζυγό μου μεγαλώσαμε στο ίδιο χωριό κι από μικροί, πιστεύαμε στον Κύριο Ιησού μαζί με τους γονείς μας. Μόλις παντρευτήκαμε, εγώ άνοιξα μια κλινική κι εκείνος εργαζόταν ως ρεπόρτερ. Είχαμε δύο αξιαγάπητα παιδιά και μια γαλήνια, ευτυχισμένη ζωή. Το 2008, αποδεχτήκαμε με την πεθερά μου το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Ο σύζυγός μου όχι. Ήταν απασχολημένος με την καριέρα του. Όμως στήριζε την πίστη μου. Από συναθροίσεις κι απ’ τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, έμαθα πως ο Σωτήρας μας ήρθε ανάμεσά μας πριν περίπου είκοσι χρόνια και εκφράζει αλήθειες για να μας σώσει. Το έργο του Θεού κοντεύει να τελειώσει και είναι η μόνη μας ευκαιρία να σωθούμε. Είναι μια ανεκτίμητη, φευγαλέα ευκαιρία. Αν την έχανα, θα το μετάνιωνα για πάντα. Για να ασκήσω την πίστη και να αναλάβω ένα καθήκον, έκλεισα την κλινική κι άρχισα να διαδίδω το ευαγγέλιο μαζί με άλλους.

Το 2010, για να καταστείλει και να εξαλείψει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, το ΚΚΚ σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες κι άλλα μέσα, συκοφαντούσε και δυσφημούσε την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού και καταδίωκε χριστιανούς. Από φόβο μην τον μπλέξω, ο σύζυγός μου άρχισε να εμποδίζει την πίστη μου. Μια μέρα, μου είπε: «Το Κόμμα δεν επιτρέπει τη θρησκεία και λέει πως πιστοί αφήνουν τις οικογένειές τους. Παράτησε την πίστη σου. Αν σε συλλάβουν, η οικογένειά μας θα διαλυθεί. Δεν είναι το ίδιο αν πηγαίνουμε στην εκκλησία όπως πριν;» Του είπα: «Πιστεύω τόσα χρόνια. Είδες να αφήνω ποτέ την οικογένειά μας; Αυτά είναι ψέματα του Κόμματος για να καταπιέσει την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Γιατί πιστεύεις τα ψέματά τους; Ο Θεός έχει επιστρέψει και κάνει νέο έργο. Όσοι συνεχίζουν να πηγαίνουν στις παλιές εκκλησίες, κι ως το τέλος να πιστεύουν, δεν θα αποκτήσουν την αλήθεια και τη ζωή. Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς κι ακολουθώ τα χνάρια του Θεού. Δεν θα αφήσω την αληθινή οδό». Βλέποντας την αποφασιστικότητά μου, με προειδοποίησε: «Εν πάση περιπτώσει, δεν πρέπει να κρατήσεις την πίστη σου και να συναθροίζεσαι!» Έπειτα, μπορούσα μόνο να σηκώνομαι πρωί, να διαβάζω κρυφά στην κουζίνα τα λόγια του Θεού και να διαδίδω το ευαγγέλιο σε συγγενείς και φίλους εν αγνοία του.

Ένα βράδυ, το 2012, μετά από μια συνάθροιση, είδα τον σύζυγό μου να κάθεται στην είσοδο της κάτω αποθήκης. Μόλις με είδε να έρχομαι, με καθήλωσε στο έδαφος με κλωτσιές και μπουνιές. Πάλεψα με όλη μου τη δύναμη να απελευθερωθώ κι έτρεξα πάνω, όμως με έπιασε, με χτύπησε στο πρόσωπο και είπε αγριεμένος: «Σου απαγορεύω τις συναθροίσεις!» Έβλεπα αστεράκια κι έτρεχε αίμα απ’ το στόμα μου. Στα δέκα χρόνια του γάμου μας, ήταν η πρώτη φορά που με χτυπούσε. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα με χτυπούσε τόσο άγρια εξαιτίας της πίστης μου. Τότε ένιωσα αδύναμη και φοβήθηκα. Σκέφτηκα να σταματήσω για λίγο τις συναθροίσεις και το καθήκον μου, για να μη με χτυπήσει ξανά. Ήξερα πως η κατάστασή μου δεν ήταν σωστή, έτσι προσευχήθηκα γρήγορα στον Θεό να μου δώσει πίστη και δύναμη. Τότε θυμήθηκα τα λόγια του Θεού: «Δεν θα πρέπει να φοβάσαι το τάδε και το δείνα. Όσες δυσκολίες και κινδύνους κι αν αντιμετωπίσεις, είσαι ικανός να παραμείνεις σταθερός ενώπιόν Μου, χωρίς σε εμποδίζει τίποτα, ώστε να μπορεί να επιτελεστεί το θέλημά Μου απρόσκοπτα. Αυτό είναι το καθήκον σου. […] Μη φοβάσαι. Με την υποστήριξή Μου, ποιος θα μπορούσε ποτέ να κλείσει αυτόν τον δρόμο; Να το θυμάσαι αυτό! Μην το ξεχνάς! Όλα συμβαίνουν χάρη στην καλή Μου πρόθεση και τα πάντα βρίσκονται υπό το βλέμμα Μου. Μπορείς να ακολουθείς τον λόγο Μου σε ό,τι λες και ό,τι κάνεις; Όταν σε πλήξουν οι δοκιμασίες της φωτιάς, θα γονατίσεις και θα φωνάξεις; Ή θα δειλιάσεις, ανίκανος να προχωρήσεις προς τα εμπρός;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 10). Ναι, τα πάντα είναι στα χέρια του Θεού. Χωρίς την έγκρισή Του, ο σύζυγός μου δεν μπορούσε να μου κάνει τίποτα. Ο Θεός είχε επιτρέψει να μου συμβεί αυτό εκείνη τη μέρα. Αν δεν έκανα το καθήκον μου από φόβο μη με χτυπήσει ή μου φωνάξει, δεν θα έχανα τη μαρτυρία μου; Έπρεπε να μείνω ακλόνητη στη μαρτυρία μου όσο κι αν με καταπίεζε. Συνέχισα να συναθροίζομαι και να κάνω το καθήκον μου.

Το 2012, το Κόμμα άρχισε να καταπιέζει την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού με μεγαλύτερη μανία. Διεξήγαγαν μεγάλης κλίμακας συλλήψεις των εκλεκτών του Θεού. Μια μέρα, με συνέλαβαν μαζί με κάποιους άλλους σε μια συνάθροιση. Με κράτησαν για δέκα μέρες με την κατηγορία της διατάραξης της δημόσιας τάξης. Όταν με άφησαν και γύρισα σπίτι, ο σύζυγός μου ήταν έξαλλος: «Το καταλαβαίνεις; Τα αφεντικά και οι συνάδελφοί μου με ρωτούσαν για τη σύλληψή σου. Δεν έχω μούτρα να τους αντικρίσω. Είναι πολύ ντροπιαστικό!» Εγώ του είπα: «Το να έχεις πίστη είναι σωστό και φυσιολογικό. Οι συναθροίσεις και η διάδοση του ευαγγελίου είναι κάτι αξιόλογο. Το Κόμμα είναι κακό, που επιμένει να συλλαμβάνει και να καταδιώκει χριστιανούς. Για αιώνες καταδιώκουν την αληθινή οδό. Όσοι είναι σ’ αυτό το μονοπάτι καταδιώκονται από δυνάμεις του Σατανά. Δεν συλλαμβάνονταν ανέκαθεν άγιοι για τη διάδοση του ευαγγελίου και τη μαρτυρία τους για τον Θεό;» Απάντησε οργισμένος: «Θα σου ξεκαθαρίσω κάτι. Αν υποσχεθείς πως θα πάψεις να πιστεύεις, θα ζήσουμε καλά. Αν κρατήσεις την πίστη σου, χωρίζουμε! Δεν θα σε εμποδίσω να επιλέξεις ελεύθερα!» Όταν με απείλησε με διαζύγιο για να με κάνει να αφήσω την πίστη μου, θύμωσα και ανατρίχιασα. Ποτέ δεν πίστευα πως θα πετούσε πάνω από δέκα χρόνια γάμου εξαιτίας της καταπίεσης του Κομμουνιστικού Κόμματος. Αν χωρίζαμε, αυτό σίγουρα θα πλήγωνε τα παιδιά μας. Δεν ήθελα διαζύγιο, μα πάνω απ’ όλα, δεν ήθελα να προδώσω τον Θεό και να χάσω την ευκαιρία να Τον ακολουθήσω και να σωθώ. Δεν ήξερα πώς να βγω απ’ αυτήν την κατάσταση. Προσευχήθηκα στον Θεό να με καθοδηγήσει. Μου ήρθαν στο μυαλό τα εξής λόγια Του: «Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός μέσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη παρέμβαση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό. Πάρε τη δοκιμασία του Ιώβ για παράδειγμα: Στα παρασκήνια, ο Σατανάς έβαζε ένα στοίχημα με τον Θεό και αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν οι πράξεις των ανθρώπων και η παρέμβαση των ανθρώπων. Πίσω από κάθε βήμα του έργου που κάνει ο Θεός σ’ εσάς είναι το στοίχημα του Σατανά με τον Θεό —πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια μάχη» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό). Από τα λόγια του Θεού είδα πως αν και φαινομενικά με καταπίεζε ο σύζυγός μου, ο Σατανάς τον χρησιμοποιούσε για να με εμποδίσει, να με αναγκάσει να προδώσω τον Θεό και να χάσω την ευκαιρία να σωθώ. Το σχέδιο του Σατανά δεν έπρεπε να πετύχει. Ο σύζυγός μου με εμπόδιζε, επειδή πίστεψε τις φήμες του ΚΚΚ. Αν του εξέθετα τα ψέματά τους κι αποκτούσε διάκριση, ίσως σταματούσε να με καταπιέζει. Έτσι, του είπα: «Η βλασφημία και δυσφήμηση της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού από το Κόμμα είναι φήμες που αυτό επινοεί. Είσαι χρόνια δημοσιογράφος. Δεν ξέρεις την αλήθεια πίσω από τις ψευδείς ειδήσεις του Κόμματος; Δεν λες πάντα πως δεν πρέπει να πιστεύουμε το Κόμμα; Ξέρουμε κάποιον πιστό του Παντοδύναμου Θεού που να άφησε την οικογένειά του; Πιστεύω εδώ και χρόνια, όμως δεν φροντίζω καλά τους γονείς και τα παιδιά μας;» Δεν μπορούσε να αντικρούσει τα λεγόμενά μου, έτσι είπε έντονα: «Βλέπω πως δεν αλλάζεις γνώμη. Ωραία, πίστευε στον Θεό σου!» Έπειτα, βρόντηξε την πόρτα κι έφυγε.

Στη συνέχεια, πήγε στο δικαστήριο και κατέθεσε αίτηση διαζυγίου. Ο δικαστής μάς είπε να πάμε σε διαμεσολαβητή. Εκείνος πήρε την κάρτα μισθοδοσίας μου και τις τραπεζικές μου κάρτες και πάντα έμενε στο σπίτι για να με προσέχει, έτσι δεν συναθροιζόμουν και δεν έκανα το καθήκον μου. Μια μέρα, ο δήμαρχος του χωριού μάς κάλεσε και είπε πως η αστυνομία είχε ειδοποιήσει την επιτροπή του χωριού να βεβαιωθεί πως δεν πίστευα και δεν διέδιδα το ευαγγέλιο και να βάλει τον σύζυγό μου να με παρακολουθεί. Αλλιώς, αν με συλλάμβαναν, εκείνοι θα εμπλέκονταν. Όταν το άκουσε ο σύζυγός μου, με επέπληξε ακόμα πιο αυστηρά. Μια φορά, συναναστρεφόμουν στο υπνοδωμάτιο με την πεθερά μου πάνω στα λόγια του Θεού, όμως μας άκουσε ο σύζυγός μου και όρμησε μέσα φωνάζοντας: «Ακόμα πιστεύεις! Μόνο τον εαυτό σου σκέφτεσαι, όχι εμένα και τα παιδιά μας. Αν σε συλλάβουν, θα μπλέξουμε κι εμείς!» Καθώς μιλούσε, με χτύπησε. Τα παιδιά φοβήθηκαν, κρύφτηκαν στα δωμάτιά τους και δεν τολμούσαν να βγουν, και η πεθερά μου έκλαιγε περίλυπη. Εκείνη τη στιγμή, αγανάκτησα. Εξαιτίας της πίστης μου, το Κομμουνιστικό Κόμμα εκφόβιζε την οικογένειά μου για να με εμποδίσει, κι αυτό ήταν τρομακτικό για την 80χρονη πεθερά μου και τα παιδιά μου. Η ευτυχισμένη οικογένειά μου είχε καταντήσει έτσι. Ένιωθα λυπημένη και δυστυχής. Ο σύζυγός μου συνεχώς ξεκινούσε καυγάδες με αφορμή την πίστη μου. Δεν συναθροιζόμουν ούτε έκανα το καθήκον μου. Διάβαζα μόνο τα λόγια του Θεού όταν δεν ήταν σπίτι. Μου έλειπαν οι μέρες που συναθροιζόμουν με τους αδελφούς κι έκανα ένα καθήκον, όμως τώρα, το σπίτι μου είχε γίνει φυλακή. Για δύο μήνες, ανεχόμουν καθημερινά την ψυχρότητα και το κατσάδιασμά του. Ήμουν πολύ θλιμμένη και στενοχωρημένη. Δεν ήξερα πότε θα τέλειωνε αυτό. Όταν η θλίψη μου κορυφώθηκε, προσευχήθηκα: «Παντοδύναμε Θεέ, νιώθω μεγάλο πόνο και θλίψη. Δεν ξέρω πώς να βγω απ’ αυτήν την κατάσταση. Διαφώτισέ με, για να κατανοήσω το θέλημά Σου». Κατόπιν, διάβασα τα λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Επί χιλιάδες έτη, αυτή η χώρα είναι η γη του αίσχους. Είναι αφόρητα βρομερή, η μιζέρια βρίθει παντού, φαντάσματα τρέχουν παντού ανεξέλεγκτα, ξεγελούν και εξαπατούν, εγείρουν ανυπόστατες κατηγορίες, αδίστακτα και μοχθηρά ποδοπατούν αυτόν τον στοιχειωμένο τόπο και τον αφήνουν γεμάτο πτώματα. Η δυσωδία από την αποσύνθεση καλύπτει τη γη και διαποτίζει τον αέρα, και φρουρείται αυστηρά. Ποιος μπορεί να δει τον κόσμο πέρα από τους ουρανούς; Ο διάβολος κρατά σφιχτά δεμένο ολόκληρο το κορμί του ανθρώπου, του σκεπάζει και τα δύο μάτια και του σφαλίζει καλά το στόμα. Ο βασιλιάς των δαιμόνων προβαίνει σε βιαιοπραγίες εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, μέχρι σήμερα, καθώς εξακολουθεί να παρακολουθεί στενά την πόλη-φάντασμα, σαν να ήταν ένα απόρθητο παλάτι δαιμόνων. Εν τω μεταξύ, αυτή η αγέλη από μαντρόσκυλα κοιτάει με αγριωπό βλέμμα, καθώς τρέμει μήπως ο Θεός την πιάσει στον ύπνο και την εξαφανίσει παντελώς, στερώντας της κάθε τόπο ειρήνης και ευτυχίας. Πώς θα μπορούσαν οι κάτοικοι μιας πόλης-φαντάσματος σαν κι αυτήν να έχουν δει ποτέ τους τον Θεό; Έχουν απολαύσει ποτέ τη στοργή και την ομορφιά του Θεού; Ποια είναι η εκτίμηση που έχουν για τα ζητήματα του κόσμου των ανθρώπων; Ποιος από αυτούς μπορεί να κατανοήσει το διακαές θέλημα του Θεού; Δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι η ενσάρκωση του Θεού παραμένει εντελώς κρυμμένη: σε μια σκοτεινή κοινωνία σαν κι αυτήν, όπου οι δαίμονες είναι ανελέητοι και απάνθρωποι, πώς θα μπορούσε ο βασιλιάς των δαιμόνων, ο οποίος σκοτώνει ανθρώπους ανενδοίαστα, να ανεχτεί την ύπαρξη ενός Θεού που είναι αξιαγάπητος, ευγενικός, αλλά και άγιος; Πώς θα μπορούσε να χειροκροτεί και να ζητωκραυγάζει για την άφιξη του Θεού; Αυτοί οι λακέδες! Ανταποδίδουν την καλοσύνη με μίσος, άρχισαν να μεταχειρίζονται τον Θεό σαν εχθρό εδώ και πολύ καιρό, Τον κακομεταχειρίζονται, είναι σε ακραίο βαθμό βάναυσοι, δεν έχουν την παραμικρή εκτίμηση για τον Θεό, λεηλατούν και πλιατσικολογούν, έχουν χάσει κάθε ευσυνειδησία και δρουν αντίθετα με τη συνείδηση, ενώ παρασύρουν τους αθώους στην ανοησία. Προπάτορες των αρχαίων; Πολυαγαπημένοι ηγέτες; Όλοι τους αντιτίθενται στον Θεό! Η ανάμειξή τους έχει αφήσει τα πάντα κάτω από τους ουρανούς σε μια κατάσταση σκότους και χάους! Θρησκευτική ελευθερία; Τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα των πολιτών; Όλα είναι κόλπα συγκάλυψης της αμαρτίας!» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (8)]. Τα λόγια του Θεού μού έδειξαν πως το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι η ενσάρκωση του Σατανά, ένας δαίμονας στη γη. Λέει στον έξω κόσμο πως επιτρέπει την ανεξιθρησκία, όμως αντιτίθεται μανιασμένα στον Θεό και κακοποιεί τους εκλεκτούς Του. Τις έσχατες ημέρες, ο ενσαρκωμένος Θεός εκφράζει αλήθειες για να μας σώσει. Το Κόμμα φοβάται πως αν διαβάσουμε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, θα κατανοήσουμε την αλήθεια, θα δούμε το δαιμονικό του πρόσωπο και θα το απορρίψουμε. Τότε η αχαλίνωτη φιλοδοξία του να μας ελέγχει για πάντα θα γκρεμιστεί. Γι’ αυτό είναι τόσο θυμωμένο, κυνηγά μανιασμένα Χριστό και καταδιώκει τους εκλεκτούς του Θεού μαζικά. Επινοεί ψέματα για να ενοχοποιήσει και να συκοφαντήσει την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, παραπλανώντας όσους δεν ξέρουν την αλήθεια, ώστε να μην αποδεχτούν την αληθινή οδό. Πολλοί συγγενείς χριστιανών πιστεύουν τα ψέματά τους και καταδιώκουν τους εκλεκτούς του Θεού μαζί του. Τελικά, θα πάνε στην κόλαση, διότι εναντιώθηκαν στον Θεό. Όσο το σκεφτόμουν, έβλεπα πως το Κόμμα είναι ένας δαίμονας που μισεί τον Θεό και καταστρέφει ανθρώπους. Είναι εχθρός του Θεού, και το μισούσα από τα βάθη της καρδιάς μου. Ορκίστηκα να το απαρνηθώ, να το απορρίψω και να ακολουθώ τον Θεό μέχρι τέλους.

Διάβασα κάποια λόγια του Θεού. «Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας διώκει τον Θεό και είναι εχθρός Του, οπότε, σε αυτήν τη χώρα, όσοι πιστεύουν στον Θεό υπόκεινται σε εξευτελισμό και καταπίεση […] Επειδή το έργο ξεκινάει σε μια χώρα που εναντιώνεται στον Θεό, όλο το έργο του Θεού έρχεται αντιμέτωπο με φοβερά εμπόδια, και πολλά από τα λόγια Του χρειάζονται χρόνο για να πραγματοποιηθούν· συνεπώς, οι άνθρωποι ραφινάρονται ως αποτέλεσμα των λόγων του Θεού, κάτι το οποίο επίσης αποτελεί μέρος των δεινών. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον Θεό να πραγματοποιήσει το έργο Του στη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα —αλλά μέσω αυτής της δυσκολίας ο Θεός πραγματοποιεί ένα στάδιο του έργου Του, εκδηλώνοντας τη σοφία Του και τις θαυμαστές πράξεις Του, και χρησιμοποιώντας αυτήν την ευκαιρία για να ολοκληρώσει αυτήν την ομάδα ανθρώπων» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Είναι το έργο του Θεού τόσο απλό όσο φαντάζεται ο άνθρωπος;). Από τα λόγια του Θεού έμαθα πως εφόσον το Κόμμα πάει κόντρα στον Θεό κι είναι εχθρός Του, όσοι στην Κίνα πιστεύουμε, σίγουρα θα υπομείνουμε μεγάλη καταπίεση και κακουχίες. Αυτό έχει οριστεί απ’ τον Θεό. Σε δύσκολα περιβάλλοντα, ο Θεός τελειώνει την πίστη μας, αποκτούμε διάκριση για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, τον μισούμε, τον απορρίπτουμε, δεν μας παραπλανά πια ούτε μας βλάπτει. Όμως δεν ήξερα το θέλημα του Θεού. Ήμουν αρνητική, παραπονιόμουν για την ταλαιπωρία, δεν αναζητούσα την αλήθεια ούτε έπαιρνα μαθήματα. Ήμουν πολύ ανυπότακτη. Ο Θεός είναι υπέρτατος, όμως υπομένει μεγάλο πόνο και εξευτελισμό για να σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Ενσαρκώθηκε και ήρθε ανάμεσά μας για να μιλήσει και να εργαστεί, υπομένει συνεχώς την καταδίωξη του μοχθηρού Κομμουνιστικού Κόμματος και την καταδίκη του θρησκευτικού κόσμου. Όμως δεν παρατά την προσπάθειά του να μας σώσει. Συνεχίζει να εκφράζει αλήθειες, να μας ποτίζει και να μας θρέφει. Έχει υπομείνει όλον αυτόν τον εξευτελισμό και τον πόνο για χάρη της σωτηρίας μας. Και τώρα που υπέφερα λίγο για να ακολουθώ τον Θεό και να επιδιώκω τη σωτηρία, δεν είχα αληθινή πίστη και υπακοή στον Θεό μέσα μου. Το ανάστημά μου ήταν πολύ μικρό. Τότε, γέμισα τύψεις και ενοχές κι αποφάσισα πως όπως κι αν μου φερόταν ο σύζυγός μου, δεν θα υπέκυπτα πια στη σαρκική αδυναμία, μα θα βασιζόμουν στον Θεό για να μείνω σταθερή. Δεν θα υπέκυπτα στον Σατανά. Στη συνέχεια, αν κι ο σύζυγός μου με καταπίεζε και με εμπόδιζε, προσευχόμουν και βασιζόμουν στον Θεό και δεν πονούσα τόσο, χάρη στην καθοδήγηση των λόγων Του.

Μια φορά, όταν ο σύζυγός μου έμαθε πως διέδιδα το ευαγγέλιο σ’ έναν παλιό συμμαθητή, με επέπληξε: «Το Κόμμα λέει πως το κήρυγμά σου καταστρέφει οικογένειες. Το καλό που σου θέλω, μη διαδίδεις το ευαγγέλιο σε συμμαθητές και φίλους, γιατί δεν θα ’χω μούτρα να βγω στον κόσμο». Είπε επίσης βλασφημίες για τον Θεό. Όταν είδα το γεμάτο μίσος για τον Θεό βλέμμα του, εξοργίστηκα. Διαδίδουμε το ευαγγέλιο, ώστε οι άλλοι να πιστέψουν και να σωθούν, όμως το Κόμμα διαστρέφει τα πράγματα. Επινοεί κάθε λογής ψέματα, λέγοντας πως καταστρέφουμε οικογένειες. Είναι κακό και αδιάντροπο! Εδώ και χρόνια, το Κόμμα πηγαίνει κόντρα στον Θεό, συλλαμβάνει πιστούς, με αποτέλεσμα τη σύλληψη και φυλάκιση πολλών χριστιανών. Για να μη συλληφθούν, πολλοί έγιναν φυγάδες και δεν μπορούν να γυρίσουν σπίτι τους. Πολλές οικογένειες έχουν καταστραφεί, γονείς και παιδιά έχουν χωριστεί. Το Κόμμα ευθύνεται για την καταστροφή αυτών των οικογενειών! Βλέποντας τον σύζυγό μου να έχει εξαπατηθεί, να μην μπορεί να διακρίνει το σωστό και να μισεί τόσο τον Θεό και τους πιστούς, θυμήθηκα τα λόγια του Θεού: «Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός και επιπλέον θα καταστραφεί. […] Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι οι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι οι ανθιστάμενοι που δεν πιστεύουν στον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). «Γιατί ένας σύζυγος αγαπά τη γυναίκα του; Γιατί μια σύζυγος αγαπά τον άντρα της; Γιατί τα παιδιά έχουν χρέος προς τους γονείς τους; Γιατί οι γονείς λατρεύουν τα παιδιά τους; Τι λογής προθέσεις τρέφουν στην πραγματικότητα οι άνθρωποι; Δεν έχουν πρόθεση να ικανοποιήσουν τα δικά τους σχέδια και τις εγωιστικές τους επιθυμίες;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Τα λόγια του Θεού μού έδειξαν τη φύση και την ουσία του συζύγου μου που αψηφούν τον Θεό. Πίστευα και διέδιδα το ευαγγέλιο, έτσι με κάθε τρόπο με καταπίεζε, με εμπόδιζε και βλασφημούσε τον Θεό. Φαινομενικά, στοχοποιούσε εμένα, μα στην πραγματικότητα, μισούσε την αλήθεια και τον Θεό. Παλιά, δεν έβλεπα την ουσία του συζύγου μου. Όσο ήμασταν παντρεμένοι, με φρόντιζε, με πρόσεχε και με στήριζε στα πάντα, έτσι θεωρούσα πως ήταν καλός. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως μόλις έβλεπε ότι το Κόμμα καταπίεζε την πίστη μου, κι αυτό θα επηρέαζε τη φήμη και το μέλλον του, θα γινόταν άλλος άνθρωπος· θα άρχιζε να με χτυπά, θα εμπόδιζε την πίστη μου με κάθε τρόπο και θα βλασφημούσε τον Θεό. Ήταν η εκδήλωση ενός δαίμονα. Στην αρχή, έτρεφα αυταπάτες πως είχε παραπλανηθεί από τα ψέματα του Κόμματος κι αν αποκτούσε διάκριση σχετικά μ’ αυτό, ίσως να μην ήταν τόσο καταπιεστικός. Ήξερα πλέον πως έκανα λάθος. Ήταν δημοσιογράφος, οπότε ήξερε την αλήθεια πίσω από τις ψευδείς ειδήσεις του Κόμματος, όμως πίστευε τα ψέματά του και καταδίωκε την πίστη μου. Ουσιαστικά, ήταν δαίμονας που μισούσε τον Θεό. Είδα επίσης καθαρά πως παλιά ήταν καλός μαζί μου, για να του κάνω παιδιά και για να φροντίζω τους νέους και τους γέρους στην οικογένεια. Δεν ήταν αληθινή αγάπη. Θυμήθηκα τα λόγια του Θεού: «Οι πιστοί και οι άπιστοι δεν είναι συμβατοί· αντίθετα, αντιτίθενται ο ένας στον άλλο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί). Πίστευα στον Θεό, επιδίωκα την αλήθεια και ήμουν στο σωστό μονοπάτι. Ο σύζυγός μου ακολουθούσε το Κομμουνιστικό Κόμμα και εναντιωνόταν στον Θεό. Δεν ήμασταν στο ίδιο μονοπάτι. Ζούσαμε μαζί χωρίς να μας δένει κάτι, πράγμα οδυνηρό. Μόλις το κατάλαβα, δεν έτρεφα πια αυταπάτες για εκείνον. Τότε, δεν μπορούσα να διαβάζω τα λόγια του Θεού και δεν συναθροιζόμουν, πόσο μάλλον έκανα το καθήκον μου. Ήμουν πολύ δυστυχισμένη. Εκείνες τις μέρες, προσευχόμουν επειγόντως στον Θεό να μου δώσει μια διέξοδο.

Τότε ένα βράδυ, ο σύζυγός μου είπε: «Πήγα σε έναν μάντη σήμερα να ρωτήσω για την καριέρα μου και το πότε θα μου πάνε καλά τα πράγματα». Χωρίς να το σκεφτώ, είπα: «Ωραίος πιστός είσαι —χάφτεις αυτές τις σατανικές ανοησίες;» Ξαφνιάστηκα όταν άλλαξε αμέσως έκφραση και μου έδωσε μια γροθιά στο στομάχι. Φώναξε υστερικά: «Αν επιμένεις να κρατάς την πίστη σου, να φύγεις απ’ το σπίτι!» Εκείνη τη στιγμή, πονούσα τόσο, σαν να είχαν βγει τα όργανά μου απ’ τη θέση τους. Ξάπλωσα στο πάτωμα κρατώντας το στομάχι μου απ’ τον πόνο. Σκεφτόμουν πως σ’ εκείνο το σπίτι, ο σύζυγός μου με καταπίεζε καθημερινά. Δεν διάβαζα τα λόγια του Θεού, δεν συναθροιζόμουν ούτε έκανα ένα καθήκον. Αν αυτό συνεχιζόταν, δεν θα επιδίωκα την αλήθεια και θα καταστρεφόμουν. Τώρα είχε γίνει βίαιος μαζί μου κι απειλούσε πως θα με έδιωχνε. Δεν μπορούσα πια να ανέχομαι αυτό το μαρτύριο. Αποφάσισα να τον αφήσω, να βγω από τη φυλακή του σπιτιού μου, να δραπετεύσω απ’ αυτήν την κόλαση. Εκείνο το βράδυ, έκλαιγα στο κρεβάτι γοερά. Κοίταζα το σπίτι που είχαμε χτίσει με κόπο και σκεφτόμουν πως ο γάμος μας των δέκα και πλέον ετών διαλυόταν, πως η υπέροχη οικογένειά μας καταστρεφόταν από το Κόμμα, κι έτσι ένιωσα αδύναμη, ειδικά όταν σκέφτηκα πώς θα το έπαιρναν τα παιδιά μας. Η μεγαλύτερη κόρη μας θα φρόντιζε τον εαυτό της, όμως η μικρότερη ήταν μόνο τεσσάρων και είχε προβλήματα υγείας. Τόσα χρόνια, τη φρόντιζα με όλη μου την καρδιά. Δεν με είχε αποχωριστεί ποτέ. Η πεθερά μου γερνούσε κι αυτή. Ποιος θα φρόντιζε τα παιδιά αν χωρίζαμε; Στη σκέψη αυτή, η καρδιά μου σπάραζε. Προσευχήθηκα στον Θεό να με διαφωτίσει για να κατανοήσω το θέλημά Του. Μετά την προσευχή, θυμήθηκα κάποια λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον κόσμο και έφερε τον άνθρωπο, ένα ζωντανό ον στο οποίο έδωσε ζωή, μέσα του. Στη συνέχεια, ο άνθρωπος κατέληξε να έχει γονείς και συγγενείς, και δεν ήταν πλέον μόνος. Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος αντίκρισε αυτόν τον υλικό κόσμο, ήταν προορισμένος να υπάρξει μέσα στον προκαθορισμό του Θεού. Η ανάσα της ζωής από τον Θεό υποστηρίζει κάθε ζωντανό ον ξεχωριστά καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάπτυξής του μέχρι την ενηλικίωση. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, κανείς δεν νιώθει ότι ο άνθρωπος αναπτύσσεται υπό τη φροντίδα του Θεού· αντιθέτως, πιστεύουν ότι ο άνθρωπος αναπτύσσεται υπό τη στοργική φροντίδα των γονιών του και ότι την ανάπτυξή του την κατευθύνει το ίδιο το ζωτικό του ένστικτο. Αυτό συμβαίνει επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει ποιος του έδωσε τη ζωή ή από πού προήλθε αυτή, πολύ λιγότερο δε, γνωρίζει τον τρόπο με τον οποίο το ζωτικό ένστικτο δημιουργεί θαύματα. Γνωρίζει μόνο ότι η τροφή είναι η βάση πάνω στην οποία συνεχίζεται η ζωή του, ότι η επιμονή είναι η πηγή της ύπαρξής του και ότι οι πεποιθήσεις που έχει στο μυαλό του είναι το απαραίτητο μέσο από το οποίο εξαρτάται η επιβίωσή του. Ο άνθρωπος αγνοεί παντελώς τη χάρη και την πρόνοια του Θεού, και γι’ αυτό χαραμίζει τη ζωή που του χάρισε ο Θεός… Ούτε ένα μέλος αυτής της ανθρωπότητας την οποία ο Θεός φροντίζει μέρα-νύχτα δεν θεωρεί χρέος του να Τον λατρεύει. Ο Θεός συνεχίζει απλώς να εργάζεται πάνω στον άνθρωπο, από τον οποίο δεν έχει καμία προσδοκία, όπως Εκείνος έχει σχεδιάσει. Το κάνει με την ελπίδα ότι μια μέρα ο άνθρωπος θα ξυπνήσει από το όνειρό του και θα συνειδητοποιήσει ξαφνικά την αξία και τη σημασία της ζωής, το τίμημα το οποίο έχει πληρώσει ο Θεός για όλα όσα του έχει δώσει και την ανυπομονησία με την οποία ο Θεός περιμένει να επιστρέψει σε Εκείνον ο άνθρωπος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου). «Γιατί δεν τα εμπιστεύεσαι στα χέρια Μου; Δεν έχεις επαρκή πίστη σ’ Εμένα; Ή μήπως φοβάσαι ότι θα κάνω ακατάλληλες διευθετήσεις για σένα; Γιατί ανησυχείς μονίμως για τη σαρκική σου οικογένεια; Πάντα σου λείπουν τα αγαπημένα σου πρόσωπα! Έχω ορισμένη θέση στην καρδιά σου;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 59). Τα λόγια του Θεού μού έδειξαν πως Εκείνος είναι η πηγή της ανθρώπινης ζωής και κυβερνά τη μοίρα μας. Το αν τα παιδιά θα μεγαλώσουν σώα κι αβλαβή δεν εξαρτάται από εμάς τους γονείς, αλλά καθορίζεται απ’ τον Θεό. Η υγεία της μικρής μου κόρης, το τι θα αντιμετωπίσει στη ζωή και τι μοίρα θα έχει, έχουν προκαθοριστεί απ’ τον Θεό. Ό,τι κανονίζει Εκείνος είναι το καλύτερο, το πιο σωστό. Μα δεν είχα αρκετή πίστη στον Θεό. Πάντα σκεφτόμουν πως τα παιδιά μου με χρειάζονταν δίπλα τους, για να μεγαλώσουν υγιή. Δεν τα άφηνα στα χέρια του Θεού. Ήμουν αλαζόνας και αδαής. Ως μητέρα, αν είμαι στο πλευρό της κόρης μου, μπορώ μόνο να τη ζεσταίνω και να την ταΐζω, όμως δεν ελέγχω τη μοίρα της. Έπρεπε να υποταχτώ στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, να την αφήσω στα χέρια Του, να μην ανησυχώ, να ακολουθώ τον Θεό, να διαδίδω το ευαγγέλιο και να κάνω το καθήκον μου. Η κατανόηση του θελήματος του Θεού με απελευθέρωσε.

Την επομένη, ο σύζυγός μου κι εγώ κινήσαμε τις διαδικασίες του διαζυγίου. Όταν ο υπάλληλος έμαθε πως ο λόγος ήταν η πίστη μου, με συμβούλεψε: «Εφόσον αφορά τη θρησκεία, μόλις υπογράψεις, θα χάσεις τον σύζυγο, τα παιδιά και το σπίτι σου. Καλύτερα να το σκεφτείς». Όταν το άκουσα, δίστασα λιγάκι. Αν και είχα δει την αντίθεη ουσία του συζύγου μου και ήμουν έτοιμη να αφήσω τα παιδιά μου στα χέρια του Θεού, στη σκέψη πως με την υπογραφή μου θα έχανα το σπίτι μου, τα παιδιά μου και τα πάντα, δίστασα. Είδα πως η κατάστασή μου δεν ήταν σωστή, προσευχήθηκα νοερά και μου ήρθαν στον νου τα λόγια του Θεού: «Εσύ είσαι ένα δημιουργημένο ον —φυσικά και θα πρέπει να λατρεύεις τον Θεό και να επιδιώκεις μια ζωή γεμάτη νόημα. Εάν δεν λατρεύεις τον Θεό αλλά ζεις μέσα στη μιαρή σάρκα σου, τότε δεν είσαι απλώς ένα κτήνος με ανθρώπινη ενδυμασία; Εφόσον είσαι άνθρωπος, θα πρέπει να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό και να υπομείνεις κάθε βάσανο! Θα πρέπει να αποδεχτείς με χαρά και σιγουριά τα λίγα βάσανα στα οποία υποβάλλεσαι σήμερα και να ζήσεις μια ζωή γεμάτη νόημα, όπως ο Ιώβ και ο Πέτρος. […] Είστε άνθρωποι που επιδιώκουν το σωστό μονοπάτι, αυτοί που επιζητούν τη βελτίωση. Είστε άνθρωποι που ανέρχονται στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, αυτοί που ο Θεός αποκαλεί δίκαιους. Δεν έχει αυτή η ζωή το μέγιστο νόημα;» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (2)]. Τα λόγια του Θεού με διαφώτισαν αμέσως. Όντως. Είμαι ένα δημιούργημα και η λατρεία του Θεού είναι το καθήκον μου. Το να δώσω τα πάντα για τον Θεό, για την επιδίωξη της αλήθειας και της ζωής είναι το σωστό μονοπάτι. Αυτή είναι η πιο πολύτιμη και ουσιαστική ζωή. Ο Θεός έχει εμφανιστεί και εργάζεται τις έσχατες ημέρες για να μας σώσει —είναι μια ανεκτίμητη ευκαιρία. Το να έχω την τύχη να αποδεχτώ τη σωτηρία του Θεού και να αποκτήσω τη θρέψη των λόγων Του οφείλεται στη χάρη και το έλεός Του. Το έργο του Θεού κοντεύει να τελειώσει. Πρέπει να παραμερίσω τα πάντα, να δαπανήσω εαυτόν, να κάνω το καθήκον μου. Αλλιώς, θα χάσω την ευκαιρία να σωθώ και θα το μετανιώνω μια ζωή. Όμως ο σύζυγός μου ήταν με το Κόμμα, έκανε τα πάντα για να με εμποδίσει και να με καταπιέσει και μου φερόταν σαν εχθρό. Με χτυπούσε κάθε φορά που έλεγα τη λέξη «Θεός». Σ’ εκείνο το σπίτι, δεν διάβαζα τα λόγια του Θεού, δεν συναθροιζόμουν ούτε έκανα κάποιο καθήκον. Το διαζύγιο ήταν ο μόνος τρόπος να πιστεύω και να ακολουθώ τον Θεό. Ζώντας έτσι, δεν θα ήμουν ένα άδειο κουφάρι; Θα κατέληγα στην κόλαση να τιμωρούμαι μαζί με τον Σατανά. Αντιμέτωπη με τα γεγονότα, ήταν σαφές πως ο σύζυγός μου και το σπίτι μου δεν ήταν το στήριγμά μου. Ήταν εργαλεία, δεσμά του Σατανά για να με βλάψει και να με καταστρέψει. Μόνο ο Θεός είναι το στήριγμά μου και η θρέψη για τη ζωή μου. Μόνο αν ακολουθώ τον Θεό και κάνω το καθήκον ενός δημιουργήματος, μπορώ να σωθώ και να έχω μια καλή μοίρα κι έναν καλό προορισμό. Θυμήθηκα τον Πέτρο, που ξέφυγε απ’ τους περιορισμούς των γονιών του για να αποκτήσει την αλήθεια και τη ζωή. Παράτησε τα πάντα για τον Κύριο Ιησού. Έπρεπε να ακολουθήσω το παράδειγμά του, να ξεφύγω από τα δεσμά του δαιμονικού συζύγου μου και να ακολουθήσω τον Παντοδύναμο Θεό. Κι έτσι, υπέγραψα για το διαζύγιο χωρίς δισταγμό.

Όταν πήγα σπίτι, η μεγάλη μου κόρη είπε: «Είναι σωστό να πιστεύεις στον Θεό. Όταν έβλεπα τον μπαμπά να σου φέρεται έτσι, δεν ήθελα να υποφέρεις. Στηρίζω το διαζύγιό σας». Τα λόγια της με ενθάρρυναν πολύ. Όταν οι φίλοι μου έμαθαν για το διαζύγιο, εμφανίστηκαν καμιά εικοσαριά μαζί και επέμεναν να αφήσω την πίστη μου. Τους είπα ακλόνητα και σθεναρά: «Η πίστη στον Θεό είναι το σωστό μονοπάτι. Φρόντιζα καλά τους γονείς και τα παιδιά, όμως εκείνος πίστεψε τα ψέματα του Κόμματος και εμπόδισε την πίστη μου. Με χτυπούσε, μου φώναζε και με ανάγκασε να πάρουμε διαζύγιο. Ζούσα χωρίς ακεραιότητα ή αξιοπρέπεια. Δεν έχω άλλη επιλογή. Το Κομμουνιστικό Κόμμα κατέστρεψε την οικογένειά μας!» Δεν είχαν κάτι να μου απαντήσουν.

Έπειτα, έφυγα απ’ το σπίτι και πήγα σ’ αυτούς που έκαναν το καθήκον τους. Άρχισα να διαδίδω το ευαγγέλιο με άλλους, συναναστρεφόμουν την αλήθεια, διάβαζα τα λόγια του Θεού κι απολάμβανα τη θρέψη τους. Ένιωθα ηρεμία και γαλήνη. Μετά την καταδίωξη του Κομμουνιστικού Κόμματος και την καταπίεση του συζύγου μου, είδα το μοχθηρό πρόσωπο του Κόμματος που μισεί τον Θεό και καταστρέφει ανθρώπους. Είναι ενσάρκωση του Σατανά και άσπονδος εχθρός του Θεού. Το σιχάθηκα και το απέρριψα εκ βάθους καρδίας. Απέκτησα επίσης διάκριση της αντίθεης ουσίας του συζύγου μου και βγήκα απ’ τη φυλακή εκείνου του σπιτιού. Αυτή ήταν η σωτηρία του Θεού.