Από τη Σιαοτσίν, πόλη Χετζέ, επαρχία Σαντόνγκ

Κάθε φορά που έβλεπα τον λόγο του Θεού να μας καλεί να είμαστε έντιμοι άνθρωποι και να μιλούμε με ακρίβεια, σκεφτόμουν: «Δεν έχω πρόβλημα με το να μιλώ με ακρίβεια. Δεν είναι απλώς το να λες τα σύκα, σύκα και την σκάφη, σκάφη και να λες τα πράγματα όπως είναι; Δεν είναι αυτό εύκολο; Αυτό που με ενοχλούσε πάντα περισσότερο σ’ αυτόν τον κόσμο ήταν οι άνθρωποι που διάνθιζαν τα λεγόμενά τους όταν μιλούσαν». Εξαιτίας αυτού, ένιωθα πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση, νομίζοντας πως δεν είχα πρόβλημα από αυτή την άποψη. Όμως, μόνο μέσα από την αποκάλυψη του Θεού ανακάλυψα πως χωρίς την είσοδο στην αλήθεια ή την αλλαγή στη διάθεση, δεν μπορεί κανείς, με κανέναν τρόπο, να μιλήσει με ακρίβεια.

Μια φορά, είδα πως ο ΧΧ υπολειπόταν σε φροντίδα και ενδιαφέρον για τη φυσική ευημερία των άλλων ανθρώπων, και έτσι είπα πως δεν είχε συμπόνια. Εκ των υστέρων, μόνο μέσα από τη συναναστροφή, κατάλαβα πως η αληθινή αγάπη μας του ενός για τον άλλο είναι κυρίως ενσωματωμένη στην αμοιβαία στήριξη και βοήθεια που φέρνουμε στην είσοδό μας στη ζωή. Κάποια άλλη φορά, όταν είδα τον ΧΧ να ξοδεύει μερικά δολάρια παραπάνω κατά την άσκηση των καθηκόντων του, είπα πως αυτό το άτομο είχε μια φύση που ήταν πάρα πολύ άπληστη. Μόνο αργότερα συνειδητοποίησα πως υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους που δείχνουν μια λίγο διεφθαρμένη διάθεση και στους ανθρώπους που η φύση τους είναι τέτοια. Έπειτα, κάποια άλλη φορά, η επικεφαλής μου με ρώτησε για την κατάσταση μιας αδελφής. Επειδή ήμουν κάπως προκατειλημμένη γι’ αυτή την αδελφή, παρόλο που ήξερα πως πρέπει να κάνω μια αμερόληπτη αναφορά, δεν μπόρεσα παρά να μιλήσω αυστηρά για τη διαφθορά την οποία είχε επιδείξει, και να μην πω ούτε μια καλή κουβέντα για τα καλά της σημεία. Όταν παρουσιάζονταν παρεκκλίσεις ή ψεγάδια στο δικό μου έργο, πάντοτε ανέφερα την κατάσταση στους επικεφαλής με μυστικότητα, κρύβοντας την αλήθεια των γεγονότων για να προστατέψω τη δική μου υπόληψη και το κύρος μου. …

Αντιμετωπίζοντας τέτοιες συνθήκες, ένιωσα τελείως μπερδεμένη: γιατί η καρδιά μου ήταν πρόθυμη να πει την αλήθεια, να μιλήσει με ακρίβεια, αλλά όταν άνοιγα το στόμα μου δεν μπορούσα ποτέ να μιλήσω αντικειμενικά ή με ακρίβεια; Μ’ αυτό το ερώτημα παρουσιάστηκα ενώπιον του Θεού για να προσευχηθώ και να αναζητήσω καθοδήγηση. Εκ των υστέρων, διάβασα αυτό σε ένα κήρυγμα: «Γιατί δεν μπορούν ποτέ οι άνθρωποι να μιλήσουν με ακρίβεια; Υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι: Ένας λόγος είναι οι λανθασμένες εικασίες των ανθρώπων. Ο τρόπος που βλέπουν τα πράγματα είναι λανθασμένος, οπότε μιλούν επίσης χωρίς ακρίβεια. Ο δεύτερος λόγος είναι πως το επίπεδό τους είναι πάρα πολύ ανεπαρκές. Κάνουν πράγματα απρόσεκτα, χωρίς καμιά πρακτική έρευνα, και τους αρέσει να ακούν τις διαδόσεις, με αποτέλεσμα να καταλήγουν να προσθέτουν πολλά διανθιστικά στοιχεία. Υπάρχει κι ένας άλλος λόγος, το ότι οι άνθρωποι έχουν κακές διαθέσεις. Χρησιμοποιούν ένα μίγμα από προσωπικές προθέσεις όταν μιλούν και, για να επιτύχουν τους δικούς τους στόχους, επινοούν ψέματα για να ξεγελάσουν τους άλλους και επίτηδες διαστρεβλώνουν την αλήθεια για να εξαπατήσουν τους άλλους ανθρώπους. Αυτή η κατάσταση είναι ανθρώπινο έργο και πρέπει να επιλυθεί με την επιδίωξη της αλήθειας και με το να γνωρίζει ο καθένας τη δική του φύση» (από τη Συναναστροφή εκ του Άνωθεν). Μόλις είδα αυτά τα λόγια, είδα ξαφνικά το φως. Είδα πως το να μιλώ με ακρίβεια δεν ήταν τόσο εύκολο όσο νόμιζα. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να μιλούν χωρίς ακρίβεια, όπως το να στηρίζεται η άποψή τους σε λανθασμένες εικασίες, να μην έχουν αλήθεια, να μην έχουν πραγματικότητα ή να έχουν μια διεφθαρμένη διάθεση. Όσον αφορά εμένα, όταν έβλεπα άλλους να φαίνεται πως κάνουν πράγματα με έναν τρόπο που δεν συμβάδιζε με τις δικές μου σκέψεις, βιαζόμουν υπερβολικά να τους κρίνω πως δεν είχαν συμπόνια. Όταν έβλεπα άλλους να εκφράζουν μια λίγο διεφθαρμένη διάθεση, τους χαρακτήριζα ως έναν συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου. Όταν είχα μια γνώμη για ένα άτομο και ανέφερα την κατάστασή του, υπερέβαλα ως προς τα γεγονότα και τα διάνθιζα. Στην εκτέλεση του καθήκοντός μου, για χάρη των δικών μου συμφερόντων εξαπατούσα τους άλλους και παραπλανούσα τον Θεό. … Δεν συνέβαιναν όλες αυτές οι συνθήκες και εκφράσεις επειδή δεν είχα εισέλθει στην αλήθεια, επειδή η άποψή μου είχε λανθασμένες εικασίες, επειδή δεν υπήρχε καμία αλλαγή στη διάθεσή μου; Μόνο τώρα καταλαβαίνω: Μόνο όταν κάποιος καταλαβαίνει την αλήθεια, εισέρχεται στην αλήθεια και αλλάζει τη διάθεσή του, μπορεί να αναστοχαστεί χωρίς σφάλματα τα αντικειμενικά γεγονότα και να εξετάσει δίκαια και με ακρίβεια όλα όσα συμβαίνουν σ’ αυτόν. Χωρίς να κατέχει την αλήθεια, δεν μπορεί κάποιος να δει μέσα στην ουσία του θέματος και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να μιλήσει με ακρίβεια. Αν κάποιος ζει μέσα σε μια διεφθαρμένη σάρκα, έχει μια διάθεση που δεν αλλάζει και κάνει πράγματα για να υπηρετήσει τις προθέσεις και τους σκοπούς του, είναι ακόμη λιγότερο πιθανόν να είναι σε θέση να μιλήσει με ακρίβεια.

Ω, Θεέ! Σ’ ευχαριστώ για τη διαφώτισή Σου και την καθοδήγησή Σου που μ’ έκαναν να αναγνωρίσω πως ήμουν τόσο αφελής και παράλογη ώστε να νομίζω πως μπορούσα να μιλώ με ακρίβεια στηριζόμενη στη φυσικότητά μου και εξαρτώμενη από τη δική μου επιμονή! Το ότι μπορούσα να καυχιέμαι με έναν τόσο αλαζονικό, αδαή τρόπο αποκαλύπτει ακόμη περισσότερο πώς δεν αναγνώριζα καθόλου πόσο βαθιά είχα διαφθαρεί από τον Σατανά. Από σήμερα, εύχομαι να καταβάλω μεγάλη προσπάθεια στην αναζήτηση της αλήθειας, να μην τσιγκουνευτώ καμιά προσπάθεια στην επιδίωξη της αλλαγής της διάθεσής μου, να κάνω πράξη το να βλέπω τους ανθρώπους και τα πράγματα σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, και να πασχίσω να γίνω σύντομα ένα έντιμο άτομο, το οποίο και θα μιλά με ακρίβεια και θα εργάζεται με σοβαρότητα.