Από τη Χουάνγκ Λιν, Κίνα

Ήμουν μια συνηθισμένη πιστή που ακολουθούσε το Χαρισματικό Κίνημα, και από τότε που άρχισα να πιστεύω στον Κύριο, δεν είχα χάσει ποτέ καμιά λειτουργία. Αυτό συνέβαινε ιδιαίτερα διότι γνώριζα πως βρισκόμασταν στις έσχατες ημέρες και οι προφητείες στη Βίβλο σχετικά με την επιστροφή του Κυρίου είχαν κατά βάση εκπληρωθεί· ο Κύριος σύντομα θα επέστρεφε κι έτσι παρευρισκόμουν στις λειτουργίες με ακόμα περισσότερο ενθουσιασμό, ανυπομονώντας πραγματικά για την επιστροφή Του, μην τυχόν κι έχανα την ευκαιρία να συναντηθώ με τον Κύριο.

Μια μέρα, η μικρή αδελφή μου ήρθε και μου είπε χαρούμενη, «Άκου, ήρθα σήμερα να σου πω τα καλύτερα νέα του κόσμου —ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει! Κι επιπλέον, έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος· εκφράζει την αλήθεια και εκτελεί το έργο Του τις έσχατες ημέρες ώστε να κρίνει και να καθάρει τον άνθρωπο, εκπληρώνοντας έτσι την προφητεία στη Βίβλο “Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού” (Α΄ Πέτρου 4:17). Μην σπαταλάς άλλο χρόνο —ακολούθησε το νέο έργο του Θεού!» Όταν άκουσα τα νέα ότι ο Κύριος είχε επιστρέψει, σοκαρίστηκα μα παράλληλα γέμισα αμφιβολίες. Είπα, «Λέει στο Βιβλίο της Αποκάλυψης, “Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός” (Αποκάλυψη 1:7). Και οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι μάς λένε συχνά πως όταν ο Κύριος επιστρέψει, θα έλθει σε εμάς πάνω σε μια λευκή νεφέλη. Λες πως ο Κύριος έχει επιστρέψει και πως έχει έλθει ενσαρκωμένος. Πώς είναι αυτό δυνατόν;» Η αδελφή μου είπε με σοβαρό ύφος, «Λες πως ο Κύριος Ιησούς θα επιστρέψει μετά νεφελών, μα είσαι βέβαιη γι’ αυτό; Προφητεύεται, επίσης, στη Βίβλο: “Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης” (Αποκάλυψη 16:15) και “Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού” (Κατά Ματθαίον 25:6). Τολμάς να πεις πως ο Κύριος δεν είναι δυνατόν να έλθει μυστικά; Υπάρχει ένα μυστήριο στην επιστροφή του Κυρίου, άρα πρέπει να αναζητάμε με ανοιχτό μυαλό! Αν προσκολλόμαστε στις δικές μας αντιλήψεις και φαντασιώσεις, πώς θα μπορούσαμε να υποδεχθούμε την επιστροφή του Κυρίου;» Μα όση συναναστροφή κι αν μου έδωσε, εγώ παρέμεινα αμετάπειστη, πιστεύοντας αντιθέτως πως ο Κύριος θα επέστρεφε πάνω σε μια λευκή νεφέλη και πως δεν ήταν δυνατόν να έλθει ενσαρκωμένος. Αργότερα κήρυξε το ευαγγέλιο στην υπόλοιπη οικογένεια, και αφού μοιράστηκε τη συναναστροφή της αρκετές φορές, ο σύζυγός μου, ο μικρότερος γιος μου και η σύζυγός του (οι οποίοι ήταν άπιστοι), αποδέχθηκαν όλοι το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Ωστόσο, εγώ συνέχισα να είμαι προσκολλημένη στις δικές μου αντιλήψεις, αρνούμενη να το αποδεχθώ.

Μετά από αυτό, συνέχισα να παρευρίσκομαι σε λειτουργίες στην παλιά μου εκκλησία, ενώ ο σύζυγός μου, ο μικρότερος γιος μου και η γυναίκα του παρευρίσκονταν όλοι σε συναθροίσεις στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Κάθε φορά που επέστρεφα από μια λειτουργία, ένιωθα άτονη και ένιωθα πως όλα γίνονταν μηχανικά· η καρδιά μου ήταν άδεια και δεν κέρδιζα τίποτα. Εκείνοι, από την άλλη, ήταν πάντοτε τόσο χαρούμενοι όταν επέστρεφαν από κάποια συνάθροιση και συχνά συναναστρέφονταν και αναζητούσαν από κοινού πράγματα όπως το ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις αποκάλυψαν όταν ήρθαν αντιμέτωποι με κάποια ζητήματα, το πώς θα πρέπει να αναζητούν το θέλημα του Θεού και το πώς θα πρέπει να γνωρίσουν και να αναλογιστούν τους εαυτούς τους. Συζητούσαν, επίσης, πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ζήσουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, πώς να αποτινάξουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να εξαγνιστούν, και ούτω καθεξής. Ακούγοντάς τους να συζητούν αυτά τα πράγματα, έμεινα να απορώ και σκέφτηκα: «Πιστεύουν εδώ και ελάχιστο καιρό· πώς γίνεται να γνωρίζουν πως χρειάζεται να αναζητήσουν το θέλημα του Θεού όταν έρχονται αντιμέτωποι με ζητήματα, πώς γίνεται να είναι σε θέση να βρουν κάποιο μονοπάτι άσκησης και όλα όσα λένε να είναι τόσο καλά τεκμηριωμένα; Εγώ πιστεύω στον Κύριο Ιησού για όλα αυτά τα χρόνια· έχω προσευχηθεί, έχω παρευρεθεί σε λειτουργίες και έχω διαβάσει τη Βίβλο με συνέπεια, γιατί, λοιπόν, δεν είμαι ποτέ σε θέση να κατανοήσω το θέλημα του Κυρίου όταν μου συμβαίνουν πράγματα; Και δεν είμαι μόνο εγώ —το ίδιο συμβαίνει και με όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μου στην εκκλησία. Είμαστε δεσμευμένοι από κάθε είδους αμαρτία και δεν μπορούμε να απελευθερωθούμε· το πνεύμα μας είναι μαραμένο, σκοτεινό και χωρίς καμία ελπίδα, και νιώθουμε πως απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τον Κύριο. Τι στην ευχή συμβαίνει;» Τα θέματα που συζητούσαν εκείνοι ήταν τόσο φρέσκα και καινούρια· μιλούσαν για το τι διεφθαρμένες διαθέσεις αποκάλυπταν, για το πώς να αναλογιστούν και να γνωρίσουν τους εαυτούς τους, για τον εξαγνισμό, και ούτω καθεξής. Πίστευα στον Κύριο για τόσο πολλά χρόνια, μα ποτέ δεν είχα ακούσει τους πάστορες ή τους πρεσβύτερους στην εκκλησία μου να κηρύσσουν τέτοια πράγματα, και απλώς δεν μπορούσα να καταλάβω πώς είχαν φτάσει σε σημείο να κατανοούν τόσα πολλά! Ένιωθα χαμένη.

Εν ριπή οφθαλμού, είχε φτάσει η περίοδος συγκομιδής· οι δυο μου γιοι θέρισαν το καλαμπόκι τους και το έφεραν σπίτι. Τα προηγούμενα χρόνια, βοηθούσα πάντα πρώτα τον μεγαλύτερο γιο μου να ξεφλουδίσει το καλαμπόκι κι ύστερα βοηθούσα τον μικρότερο γιο μου, μα φέτος ο μικρότερος γιος μου και η οικογένειά του το έκαναν μόνοι τους. Σκέφτηκα μέσα μου: «Αυτήν τη φορά δεν βοήθησα την οικογένεια του μικρού γιου μου με τη δουλειά της, άρα η σύζυγός του πρέπει σίγουρα να είναι θυμωμένη μαζί μου. Θα πει πως δείχνω εύνοια». Μα προς έκπληξή μου, όχι απλώς δεν ήταν θυμωμένη, μα μου είπε με πρόσχαρο ύφος, «Μαμά, εσύ και ο μπαμπάς δεν πρόκειται να γίνεται πιο νέοι. Μην ανησυχείτε πια για το να μας βοηθάτε με τη δουλειά μας. Φροντίστε απλώς την υγεία σας!» Εξεπλάγην πολύ όταν την άκουσα να λέει έτσι. Ήταν πράγματι η πρώτη φορά που μας είχε πει κάτι τόσο ευγενικό. Δεν είχε πει ποτέ κάτι αντίστοιχο! Κι αργότερα συνέβη ξανά —είπα στους γιους μου και στις συζύγους τους, «Τα παιδιά σας θα ξεκινήσουν το γυμνάσιο, έτσι θα αγοράσω στο καθένα τους ένα ποδήλατο». Κι έτσι, αγόρασα ένα ποδήλατο για το παιδί του μεγαλύτερου γιου μου, μα ύστερα κάτι προέκυψε και χρειάστηκε να ξοδέψω όλα τα χρήματα που μου είχαν μείνει· δεν είχα πια την οικονομική δυνατότητα να αγοράσω ποδήλατο για το παιδί του μικρότερου γιου μου. Η μητέρα της νύφης μου κατέληξε να του αγοράσει εκείνη ποδήλατο. Ένιωσα άσχημα και σκέφτηκα: «Η νύφη μου πρέπει να έχει θυμώσει μαζί μου και θα πει πως δεν τηρώ όσα λέω». Μα προς έκπληξή μου, όχι απλώς δεν θύμωσε, μα με παρηγόρησε λέγοντας, «Μαμά, δεν χρειάζεται να λυπάσαι που δεν αγόρασες ποδήλατο στο παιδί μου. Εσύ και ο μπαμπάς να κρατάτε τα χρήματά σας από δω και πέρα και να τα ξοδεύετε για σας. Να μην ανησυχείτε για μας!» Είχα πραγματικά εκπλαγεί από αυτά τα δύο γεγονότα. Από τότε που η νύφη μου είχε αρχίσει να πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό, δεν λογομαχούσε πια μαζί μου για διάφορα πράγματα, μα αντίθετα έδειχνε ανησυχία και ενδιαφέρον για εμάς —είχε πραγματικά αλλάξει. Και ο σύζυγός μου παλιότερα έχανε πάντα την ψυχραιμία του μαζί μου για ψύλλου πήδημα —το παραμικρό τον πυροδοτούσε. Μα τώρα, είχε πάντοτε ένα χαμόγελο όταν μου μιλούσε, κι ακόμα και ορισμένες φορές που ήμουν θυμωμένη μαζί του, το ανεχόταν υπομονετικά και μου έλεγε ήρεμα, «Πιστεύουμε στον ίδιο Θεό. Η σαρκική σχέση μας είναι αυτή μεταξύ δύο συζύγων, μα πνευματικά μιλώντας είμαστε αδελφός και αδελφή. Θα πρέπει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, να δείχνουμε κατανόηση και να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον, και να ζούμε σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Δεν νομίζεις; Παλιά είχα κακή διάθεση και θύμωνα πολύ εύκολα, κι αυτό ήταν αποτέλεσμα της σατανικής, διεφθαρμένης μου διάθεσης. Ήμουν υπερβολικά αλαζονικός και επηρμένος και στερούμουν ορθής ανθρώπινης φύσης. Τώρα, έχω διαβάσει πολλά από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού κι έχω φτάσει σε σημείο να κατανοήσω πως το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι να σώσει την ανθρωπότητα, εκφράζοντας τα λόγια Του. Αναζητώντας την επίτευξη της σωτηρίας του Θεού, οι άνθρωποι χρειάζεται να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού στην αληθινή ζωή και να χειριστούν κάθε ζήτημα σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας. Πρέπει να απαρνηθώ τη σάρκα μου, να κάνω πράξεις σύμφωνες με τα λόγια του Θεού και να βιώσω την ορθή ανθρώπινη φύση». Κοιτώντας τον σύζυγό μου, τον γιο μου και τη σύζυγό του, συνέχιζα να συλλογίζομαι στην καρδιά μου: «Αποδέχθηκαν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες πριν μόλις δύο χρόνια, πώς, λοιπόν, έχουν αλλάξει τόσο πολύ; Δεν μπορούσα παρά να πειστώ απ’ αυτό. Πιστεύω πλέον στον Κύριο εδώ και τόσο πολλά χρόνια, και διαβάζω τη Βίβλο και προσεύχομαι κάθε μέρα που περνά, γιατί, λοιπόν, δεν έχω αλλάξει καθόλου όλο αυτό το διάστημα; Όταν μου συμβαίνει κάτι, γιατί βυθίζομαι πάντα στην αμαρτία από την οποία δεν μπορώ να απαλλαγώ; Μόνο ο Θεός έχει τη δύναμη να αλλάξει τους ανθρώπους. Είναι ίσως πιθανόν ο Παντοδύναμος Θεός στον οποίο πιστεύουν να είναι ο Κύριος Ιησούς ο οποίος έχει επιστρέψει; Αν αυτό είναι πράγματι αλήθεια κι εγώ συνεχίζω να αρνούμαι να το αποδεχθώ, δεν θα με εγκαταλείψει ο Κύριος; Δεν θα είμαι ανόητη να έχω τόσο μεγάλη σωτηρία απλωμένη μπροστά μου, μα να μην μπορώ να την αποκτήσω;» Σκεπτόμενη αυτό, δεν μπορούσα παρά να νιώσω κάποιο άγχος. Ήθελα να το αναζητήσω και να το διερευνήσω, μα ντρεπόμουν να μιλήσω στην οικογένειά μου γι’ αυτό.

Μια μέρα, ενώ ο σύζυγός μου ήταν έξω, πήρα κρυφά ένα από τα βιβλία που διάβαζε συνέχεια. Τη στιγμή που κοίταξα το εξώφυλλο, οι έξι μεγάλες λέξεις «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» που ήταν γραμμένες με αστραφτερό χρυσό εμφανίστηκαν μπροστά μου και σκέφτηκα, «Τι ακριβώς μυστήρια περιλαμβάνει αυτό το βιβλίο; Μπορεί να αλλάξει τόσο πολύ τους ανθρώπους —πρέπει να το διαβάσω προσεκτικά». Άνοιξα επιφυλακτικά το βιβλίο και είδα τα εξής λόγια γραμμένα εκεί: «Αυτή η ενσάρκωση είναι η δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, μετά από την ολοκλήρωση του έργου του Ιησού. Φυσικά, αυτή η ενσάρκωση δεν προκύπτει αυτόνομα, αλλά είναι το τρίτο στάδιο του έργου μετά από την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος. Κάθε νέο στάδιο στο έργο του Θεού φέρνει πάντοτε ένα νέο ξεκίνημα και μια νέα εποχή. Το ίδιο συμβαίνει με τις αντίστοιχες αλλαγές στη διάθεση του Θεού, στον τρόπο που εργάζεται, στην τοποθεσία του έργου Του και στο όνομά Του. Δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι είναι δύσκολο για τον άνθρωπο να αποδεχτεί το έργο του Θεού στη νέα εποχή. Όμως, ανεξαρτήτως από το πώς Του εναντιώνεται ο άνθρωπος, ο Θεός κάνει πάντοτε το έργο Του και οδηγεί πάντοτε ολόκληρη την ανθρωπότητα προς τα εμπρός. Όταν ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο του ανθρώπου, έφερε την Εποχή της Χάριτος και έληξε την Εποχή του Νόμου. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πάλι. Αυτήν τη φορά, με την ενσάρκωσή Του έληξε την Εποχή της Χάριτος και έφερε την Εποχή της Βασιλείας. Όλοι όσοι αποδέχονται τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού θα οδηγηθούν στην Εποχή της Βασιλείας και θα μπορούν να αποδεχθούν προσωπικά την καθοδήγηση του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Αφού διάβασα αυτό, αναλογίστηκα: Αν η δεύτερη ενσάρκωση του Θεού έφερε το έργο της Εποχής της Χάριτος στο τέλος του, είναι δυνατόν ο Θεός να μην εργάζεται πια σε εκκλησίες από την Εποχή της Χάριτος; Έχουμε εισέλθει τώρα στην Εποχή της Βασιλείας; Λέει εδώ: «Όλοι όσοι αποδέχονται τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού θα οδηγηθούν στην Εποχή της Βασιλείας και θα μπορούν να αποδεχθούν προσωπικά την καθοδήγηση του Θεού». Από τότε που ο σύζυγός μου, ο γιος μου και η γυναίκα του αποδέχθηκαν το έργο του Παντοδύναμου Θεού, έχουν πράγματι αλλάξει πολύ. Είναι πιθανόν ο Παντοδύναμος Θεός στον οποίο πιστεύουν να είναι στ’ αλήθεια ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει; Ακολουθούν στ’ αλήθεια τα χνάρια του Θεού και αποδέχονται την προσωπική καθοδήγηση του Θεού; Διαφορετικά, πώς θα μπορούσαν να κατανοούν τόσες πολλές αλήθειες και πώς θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει τόσο; Αυτό πρέπει να είναι αποτέλεσμα του έργου του Αγίου Πνεύματος —δεν είναι κάτι που θα μπορούσαν να πετύχουν από μόνοι τους, χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ακριβώς τη στιγμή που αντιλήφθηκα αυτό, είδα ξαφνικά πως ο σύζυγός μου επέστρεφε σπίτι. Έβαλα βιαστικά το βιβλίο πίσω όπου ήταν και σκέφτηκα: δεν πρέπει να μάθει πως διάβαζα αυτό το βιβλίο, αλλιώς θα με κοροϊδέψει.

Την επόμενη μέρα, όταν ο σύζυγός μου βγήκε για να παρευρεθεί σε μια συνάθροιση, πήρα ξανά εκείνο το βιβλίο και ξεκίνησα να διαβάζω. Διάβασα αυτό το απόσπασμα: «Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου, αλλά δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους Του τις αμαρτίες του ανθρώπου ως η προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Πραγματικά αναλογίστηκα αυτό το απόσπασμα. Ο Κύριος Ιησούς λύτρωσε ολόκληρη την ανθρωπότητα μέσω της σταύρωσής Του, μα δεν εξάλειψε τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου. Μια αμαρτωλή φύση παραμένει μέσα στον άνθρωπο —αυτό είναι απόλυτα αλήθεια. Όσο για εμάς που πιστεύουμε στον Κύριο, συχνά αποτυγχάνουμε να υποστηρίξουμε τις διδασκαλίες του Κυρίου· και ψευδόμαστε και εξαπατούμε και κάθε μέρα αμαρτάνουμε κι ύστερα εξομολογούμαστε, βυθισμένοι διαρκώς στην αμαρτία και αβοήθητοι να απελευθερωθούμε από τα δεσμά της αμαρτίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Ακριβώς τότε, ήρθαν στο μυαλό μου αυτά τα λόγια του Θεού στη Βίβλο: «Θέλετε λοιπόν είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ» (Λευιτικόν 11:45). Ο Θεός ζητά να επιτύχουμε αγιοσύνη κι όμως συχνά αμαρτάνουμε και δυσαρεστούμε τον Κύριο —πώς είναι αυτό άγιο; Ο Θεός είναι άγιος και η βασιλεία Του δεν μπορεί να αμαυρωθεί. Πώς, λοιπόν, μπορούμε εμείς, οι οποίοι αμαρτάνουμε τόσο συχνά, να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών; Αυτή η σκέψη με άφησε ελαφρώς ταραγμένη και ξαναδιάβασα αυτό το απόσπασμα: «Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους Του τις αμαρτίες του ανθρώπου ως η προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά». Θα μπορούσε το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες να είναι ένα ακόμα μεγαλύτερο έργο που εκτελείται από τον Κύριο Ιησού που επέστρεψε; Μόνο αν αποδεχθούμε και βιώσουμε την κρίση του Παντοδύναμου Θεού μπορούμε να απαλλαγούμε από την αμαρτία και να εξαγνιστούμε και να μεταμορφωθούμε; Είναι πιθανόν οι αλλαγές που υπέστη ο σύζυγός μου και η νύφη μου να έχουν έρθει από τις εμπειρίες τους από το έργο της παίδευσης και της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού; Ο σύζυγός μου, ο γιος μου και η γυναίκα του είχαν πιστέψει στον Θεό για τόσο μικρό χρονικό διάστημα κι όμως είχαν φτάσει σε σημείο να κατανοούν ορισμένες αλήθειες, κι επιπλέον μπορούσαν να εκφράσουν με λόγια την κατανόησή τους για τις δικές τους διεφθαρμένες διαθέσεις, να αναζητούν το θέλημα του Θεού όταν τους συνέβαινε κάτι και μπορούσαν, επίσης, να βρουν ένα μονοπάτι άσκησης. Ενώ εγώ, από την άλλη, πίστευα στον Κύριο για πολλά χρόνια, κι όμως αν κάποιος με ρωτούσε τι ακριβώς ήταν η πίστη στον Θεό ή ποιο ακριβώς ήταν το θέλημα του Θεού, για να είμαι ειλικρινής, θα είχα χάσει τα λόγια μου, πόσο μάλλον να ήμουν σε θέση να μιλήσω για τις αλλαγές στη διάθεσή μου. Σκεπτόμενη τον εαυτό μου σε σύγκριση μ’ αυτούς, ένιωσα πραγματικά ντροπιασμένη! Μου φαινόταν πως έπρεπε να διερευνήσω το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες με σοβαρότητα.

Από τότε και στο εξής, καθημερινά διάβαζα στα κρυφά το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» πίσω από την πλάτη του συζύγου μου, και όσο πιο πολύ το διάβαζα, τόσο πιο χαρούμενη ένιωθα στην καρδιά μου και τόσο περισσότερο απολάμβανα την ανάγνωσή του. Ορισμένες φορές, δεν ήθελα καν να παρευρεθώ σε λειτουργία της εκκλησίας μου, μα έμενα απλώς στο σπίτι και διάβαζα αυτό το βιβλίο. Κάποτε, διάβασα αυτά τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Σίγουρα θα φωτίσω και θα διαφωτίσω όλους όσοι πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη και ερευνούν με ειλικρίνεια. Θα δείξω σε όλους σας τα μυστήρια του πνευματικού κόσμου και τον δρόμο για να προχωρήσετε, θα σας κάνω να απαλλαγείτε από τις παλιές διεφθαρμένες διαθέσεις σας το συντομότερο δυνατόν, έτσι ώστε να μπορέσετε να επιτύχετε ωριμότητα στη ζωή και να είστε κατάλληλοι για χρήση από Μένα, και έτσι ώστε το έργο του ευαγγελίου να προχωρήσει σύντομα δίχως εμπόδια. Μόνο τότε θα ικανοποιηθεί το θέλημά Μου, μόνο τότε θα ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν το σχέδιο της διαχείρισης του Θεού διάρκειας έξι χιλιάδων χρόνων. Ο Θεός θα αποκτήσει τη βασιλεία και θα κατέλθει στη γη, και μαζί θα εισέλθουμε στη δόξα!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 8). Τότε δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ αυτά τα λόγια από τον Κύριο Ιησού: «Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή» (Κατά Ματθαίον 5:6). Όσο περισσότερο διάβαζα, τόσο περισσότερο ένιωθα πως τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και τα λόγια του Κυρίου Ιησού μοιράζονταν μια κοινή πηγή. Τα λόγια και των δύο έχουν εξουσία και δύναμη κι έτσι μου φαινόταν ιδιαίτερα πιθανό ο Παντοδύναμος Θεός να ήταν πράγματι ο Κύριος Ιησούς που είχε επιστρέψει! Σε αυτήν την σκέψη, έμεινα έκπληκτη: Γνώριζα πως αν αυτό ήταν αλήθεια, έπρεπε να σπεύσω να αποδεχθώ το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, καθώς αν συνέχιζα να αρνούμαι την αποδοχή του, το έργο του Θεού θα με άφηνε πράγματι πίσω! Μα πώς θα μπορούσα να το πω στην οικογένειά μου; Είχαν μοιραστεί σε μεγάλο βαθμό μαζί μου το ευαγγέλιο στο παρελθόν, μα πάντοτε αρνούμουν να το αποδεχθώ. Αν έλεγα τώρα πως είμαι πρόθυμη να αποδεχθώ το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες τι θα σκέφτονταν για μένα; Ακριβώς τη στιγμή που αμφιταλαντευόμουν όντας αναποφάσιστη, ο Θεός άνοιξε έναν δρόμο για μένα.

Μια μέρα, η νύφη μου και μια άλλη αδελφή ήρθαν να μοιραστούν μαζί μου το ευαγγέλιο. Γνώριζα τότε πως αυτή ήταν μια ευκαιρία που είχε δοθεί από τον Θεό κι έτσι τους είπα με ειλικρίνεια: «Στην πραγματικότητα, διάβαζα πολλά από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού στα κρυφά και νιώθω πως αυτά τα λόγια προέρχονται από τον Θεό. Απλώς δεν υπάρχει καμιά περίπτωση αυτά τα λόγια, τα οποία έχουν τόση εξουσία και δύναμη, να ειπώθηκαν από κάποιον άνθρωπο». Η νύφη μου εντυπωσιάστηκε όταν με άκουσε να το λέω αυτό και κοίταξε την άλλη αδελφή και γέλασαν από χαρά. Συνέχισα: «Μα υπάρχει κάτι που ακόμα δεν καταλαβαίνω απόλυτα. Ο Κύριος Ιησούς προφήτευσε “Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής” (Κατά Λουκάν 21:27). Όλοι εμείς οι πιστοί λαχταρούμε την επιστροφή του Κυρίου Ιησού, να κατέλθει ανάμεσά μας πάνω σε μια λευκή νεφέλη. Μα εσείς λέτε πως ο Κύριος έχει ήδη επιστρέψει, πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει. Γιατί, λοιπόν, δεν έχουμε δει τον Κύριο να έρχεται πάνω σε μια λευκή νεφέλη; Σας παρακαλώ συναναστραφείτε μαζί μου σχετικά με αυτό».

Η αδελφή απάντησε με σοβαρότητα, «Δόξα τω Θεώ! Όπως όλοι γνωρίζουμε, υπάρχουν πολλά εδάφια στη Βίβλο που προφητεύουν την επιστροφή του Κυρίου. Μα αν κοιτάξουμε προσεκτικά, θα δούμε πως η επιστροφή του Κυρίου προφητεύεται με δύο διαφορετικούς τρόπους: Ο ένας είναι πως ο Κύριος θα έλθει δημόσια πάνω σε μια νεφέλη και όλοι θα Τον δουν, όπως αναφέρεται στο κατά Λουκάν 21:27, “Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής”. Ο άλλος είναι πως ο Κύριος θα έλθει μυστικά, σαν κλέφτης και κανείς δεν θα το γνωρίζει, όπως αναφέρεται στο κατά Ματθαίον 24:36: “Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ειμή ο Πατήρ μου μόνος”. Μπορούμε να δούμε πως ο ερχομός του Κυρίου θα γίνει σε δύο στάδια: Πρώτα, θα έλθει μυστικά και αφού έχει εκτελέσει ένα στάδιο του έργου Του, τότε ο ερχομός Του θα γίνει γνωστός. Εσύ αναφέρεσαι στην προφητεία του δημόσιου ερχομού του Κυρίου, ενώ τώρα βρισκόμαστε στο στάδιο της εκπλήρωσης της προφητείας του μυστικού Του ερχομού. Αυτό είναι το στάδιο κατά το οποίο ο Θεός ενσαρκώνεται ώστε να εκτελέσει το έργο Του και να σώσει την ανθρωπότητα. Μόλις ο Θεός σταματήσει να εργάζεται ενσαρκωμένος, τότε θα έλθει δημόσια ώστε να Τον δουν όλοι…»

Το άκουσμα αυτής της συναναστροφής φώτισε την καρδιά μου και σκέφτηκα: «Απ’ ό,τι φαίνεται, προφητεύεται στη Βίβλο πως ο Κύριος θα έλθει με δύο διαφορετικούς τρόπους. Πρώτα θα έλθει μυστικά κι έπειτα θα έλθει δημόσια —αυτό πραγματικά αποτελεί μυστήριο! Διαβάζω τη Βίβλο όλα αυτά τα χρόνια, πώς γίνεται να μην το είχα ανακαλύψει ποτέ αυτό; Μα τώρα που το σκέφτομαι, είμαι σίγουρη πως έτσι έχουν τα πράγματα!»

Η νύφη μου μού είπε, «Μαμά, το διάστημα κατά το οποίο ο Παντοδύναμος Θεός εκτελεί το έργο Του ενσαρκωμένος ώστε να κρίνει και να εξαγνίσει τον άνθρωπο με λόγια είναι το στάδιο κατά το οποίο ο Θεός έρχεται μυστικά και τότε είναι που ο Θεός ξεσκεπάζει τους ανθρώπους και μας διαχωρίζει ανάλογα με το είδος μας. Ας διαβάσουμε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτήν την πτυχή της αλήθειας». Ύστερα, διάβασε: «Πολλοί μπορεί να μην ενδιαφέρονται γι’ αυτά που λέω, μα εξακολουθώ να θέλω να πω σε κάθε αυτοαποκαλούμενο άγιο που ακολουθεί τον Ιησού πως, όταν δείτε τον Ιησού με τα ίδια σας τα μάτια να κατεβαίνει από τον ουρανό επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, αυτή θα είναι η δημόσια εμφάνιση του Ηλίου της δικαιοσύνης. Αυτή ίσως να είναι μια στιγμή μεγάλου ενθουσιασμού για εσένα, όμως θα πρέπει να γνωρίζεις πως η στιγμή που θα γίνεις μάρτυρας της καθόδου του Ιησού από τον ουρανό, θα είναι επίσης η στιγμή που θα πας στην κόλαση για να τιμωρηθείς. Θα είναι ο καιρός του τέλους του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα επιβραβεύσει τον καλό και θα τιμωρήσει τον πονηρό. Διότι η κρίση του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πριν ο άνθρωπος διακρίνει τα σημεία, όταν θα υπάρχει μόνο η έκφραση της αλήθειας. Αυτοί που αποδέχονται την αλήθεια και δεν αναζητούν σημεία και, συνεπώς, έχουν εξαγνιστεί, θα έχουν επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού και θα έχουν μπει στην αγκάλη του Δημιουργού. Μονάχα αυτοί που εμμένουν στην πεποίθηση πως “ο Ιησούς που δεν επιβαίνει ένα λευκό σύννεφο, είναι ένας ψευδόχριστος”, θα υποβληθούν σε αιώνια τιμωρία, επειδή πιστεύουν μονάχα στον Ιησού που επιδεικνύει σημεία, αλλά δεν αναγνωρίζουν τον Ιησού που διακηρύσσει αυστηρή κρίση και απελευθερώνει την αληθινή οδό της ζωής. Κι έτσι, ο Ιησούς θα ασχοληθεί μαζί τους μονάχα όταν θα επιστρέψει φανερά επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο. Είναι πολύ ισχυρογνώμονες, με υπέρμετρη αυτοπεποίθηση και αλαζονεία. Πώς μπορεί ο Ιησούς να επιβραβεύσει τέτοιους αχρείους; Η επιστροφή του Ιησού αποτελεί μεγάλη σωτηρία για εκείνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά γι’ αυτούς που αδυνατούν να την αποδεχτούν αποτελεί οιωνό καταδίκης» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη).

Η αδελφή συνέχισε τη συναναστροφή της. «Από τα λόγια του Θεού, μπορούμε να δούμε πως ενώ ο Παντοδύναμος Θεός εκτελεί το έργο Του μυστικά, κάνει το έργο της κρίσεως και της παίδευσης των ανθρώπων μόνο με λόγια. Δηλαδή, εκφράζει όλες τις αλήθειες για να μας δώσει όσα χρειαζόμαστε στη ζωή και όλοι όσοι αποδέχονται το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, υφίστανται την παίδευση και την κρίση των λόγων του Θεού, φτάνουν σε σημείο να κατανοήσουν την αλήθεια και να γνωρίσουν τον Θεό και των οποίων η διάθεση ζωής έχει αλλάξει, αυτοί είναι οι νικητές τους οποίους θα δημιουργήσει ο Θεός πριν τις καταστροφές. Μόλις δημιουργηθούν αυτοί οι νικητές, το σπουδαίο έργο του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί με επιτυχία και το έργο που εκτελούσε κρυφά θα φτάσει κι αυτό στο τέλος του. Έπειτα, ο Θεός θα έλθει μετά νεφελών και θα εμφανιστεί δημόσια σε όλα τα έθνη και τους ανθρώπους. Ορισμένοι άνθρωποι προσκολλώνται τυφλά στις δικές τους αντιλήψεις, περιμένοντας μόνο τον ερχομό του Κυρίου Ιησού μετά νεφελών, αρνούμενοι ωστόσο να αποδεχθούν οποιαδήποτε από τις αλήθειες εκφράζεται από τον Θεό ενώ εκτελεί το έργο Του μυστικά. Όλοι αυτοί είναι οι άνθρωποι που επαναστατούν απέναντι στον Θεό και Τον αψηφούν, κι αν δεν μπορούν να επιστρέψουν στον Θεό και να αποδεχθούν τη σωτηρία Του τις έσχατες ημέρες, τότε θα θρηνούν και θα τρίζουν τα δόντια τους εν μέσω των μεγάλων καταστροφών. Προφητεύεται στην Αποκάλυψη 1:7, “Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ’ αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης. Ναι, αμήν”. Σκέψου το: Όταν ο κύριος έλθει μετά νεφελών, όλοι θα Τον δουν, και τι άλλο θα έκαναν πέρα από το να υποδεχθούν τον ερχομό Του με μεγάλη χαρά; Γιατί, τότε, όλοι οι άνθρωποι θα θρηνούν; Διότι, όταν ο Θεός έλθει δημόσια, θα δουν πως ο Παντοδύναμος Θεός Τον οποίο αψηφούσαν είναι πράγματι ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει, πώς λοιπόν, να μην χτυπούν τα στήθη τους, να μην θρηνούν και να μην τρίζουν τα δόντια τους;»

Κουνούσα διαρκώς το κεφάλι μου καταφατικά καθώς άκουγα τη συναναστροφή της αδελφής και είπα, «Ω, ποτέ πριν δεν είχα κατανοήσει αυτό το εδάφιο. Ρώτησα τον πάστορα στην εκκλησία μου, μα δεν το εξήγησε ξεκάθαρα. Αποδεικνύεται πως αυτό το εδάφιο αναφέρεται σε όλους όσοι αρνούνται να αποδεχθούν τη σωτηρία του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, σε όλους όσοι Τον αψηφούν». Εκείνη τη στιγμή, δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ πως ανά διαστήματα η οικογένειά μου είχε μοιραστεί μαζί μου το ευαγγέλιο, κι όμως εγώ είχα αντισταθεί και αρνηθεί να το αποδεχθώ —ένιωθα πολύ δυστυχισμένη. Μετανοιωμένα, είπα στην αδελφή, «Αν δεν είχα διαβάσει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, αν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού δεν είχαν ανοίξει την πόρτα της καρδιάς μου και δεν μου είχαν επιτρέψει να έχω μια καρδιά αναζήτησης, φοβάμαι πως ακόμα δεν θα άκουγα τις συναναστροφές σου, μα θα είχα ακόμα εμμονή με το να περιμένω ο Κύριος Ιησούς να έλθει πάνω σε μια λευκή νεφέλη και να εμφανιστεί δημόσια στους ανθρώπους. Είμαι πραγματικά τόσο αδαής και ανόητη! Μόνο τώρα κατανοώ πως το στάδιο του μυστικού έργου του Θεού αποτελεί πράγματι μια υπέροχη ευκαιρία για εμάς να αποδεχθούμε την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού και να αποτινάξουμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, ώστε να μπορέσουμε να αποκτήσουμε πλήρη σωτηρία! Όταν ο Θεός έλθει πάνω σε μια νεφέλη κι εμφανιστεί δημόσια στον άνθρωπο, το έργο της σωτηρίας Του θα έχει ήδη τελειώσει και Αυτός θα ξεκινήσει να επιβραβεύει τους καλούς και να τιμωρεί τους κακούς. Και όταν συμβεί αυτό, ακόμη κι αν είμαι απόλυτα μετανιωμένη, θα είναι πολύ αργά. Ευχαριστώ τον Θεό που δεν με εγκατέλειψε και που μου έδωσε αυτήν την ευκαιρία για σωτηρία. Επιθυμώ να αποδεχθώ το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες!»

Αργότερα πήρα την πρωτοβουλία και ζήτησα να συμμετέχω στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού και όπως ο σύζυγός μου, ο γιος και η νύφη μου, διάβαζα τα λόγια του Θεού και συναναστρεφόμουν αναφορικά με την αλήθεια καθημερινά, και βιώνω την κρίση, την παίδευση, τον εξαγνισμό και τη σωτηρία των λόγων του Θεού. Στη μεγάλη οικογένεια της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού ζω μια πραγματικά εκκλησιαστική ζωή και το πνεύμα μου είναι γεμάτο ειρήνη και χαρά. Στ’ αλήθεια νιώθω πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού για εμένα· απλώς εγώ ήμουν τόσο μουδιασμένη και άφησα τον Θεό να περιμένει για τόσο καιρό. Ευχαριστώ τον Θεό που κανόνισε επιμελώς όλους τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα ώστε να με οδηγήσει και να με καθοδηγήσει βήμα-βήμα πίσω στην οικογένεια του Θεού —ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε μια διαφορετικού είδους σωτηρία!