Φέτος το καλοκαίρι, η χριστιανή Ζανγκ Λι ξεκίνησε δουλειά σε ένα μεγάλο πάρκο αναψυχής για παιδιά. Υπήρχαν πολλές θέσεις εργασίας και για κάθε θέση ήταν υπεύθυνο κάποιο διαφορετικό μέλος του προσωπικού. Αντιμέτωπη με αυτού του είδους το εργασιακό περιβάλλον, η Ζανγκ Λι σκέφτηκε: «Όπου κι αν εργάζομαι, το πιο δύσκολο πράγμα είναι η διαχείριση των διαπροσωπικών σχέσεων. Για χάρη του προσωπικού τους συμφέροντος, οι άνθρωποι κάνουν σκηνές ζηλοτυπίας και μηχανορραφούν ο ένας έναντι του άλλου ή κολακεύει ο ένας τον άλλο και προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοια των άλλων – ακολουθούν σατανικές κοσμοθεωρίες σε ό,τι κάνουν στη ζωή τους. Εγώ πιστεύω στον Θεό και όλα όσα κάνω και λέω πρέπει να συνάδουν με τα λόγια του Θεού. Πρέπει να σέβομαι τον Θεό και να αποφεύγω το κακό, να μην ακολουθώ οποιαδήποτε σατανική κοσμοθεωρία και να μην κάνω οτιδήποτε θα ντρόπιαζε το όνομα του Θεού.»

Την πρώτη μέρα, ο διευθυντής ανέθεσε μια σχετικά εύκολη δουλειά στη Ζανγκ Λι. Δεν είχε πολλή δουλειά να κάνει, μπορούσε να εργάζεται με τον τρόπο που εκείνη ήθελε και μπορούσε να τελειώνει τη δουλειά εγκαίρως. Η Ζανγκ Λι ήταν πολύ ευχαριστημένη με αυτήν τη δουλειά. Όμως, μετά από μόλις δύο μέρες εκεί, ο διευθυντής τής ανέθεσε να εργάζεται κάπου αλλού, όπου θα έπρεπε να καθαρίζει συνεχώς. Έπρεπε, επίσης, να προσέχει μονίμως τα παιδιά και να διασφαλίζει ότι δεν θα ξεσαλώσουν, διαφορετικά θα ήταν πολύ δύσκολο να καθαρίζει ό,τι θα άφηναν πίσω τους. Η Ζανγκ Λι εργαζόταν τόσο σκληρά κάθε μέρα, που δεν προλάβαινε ούτε να ξεκουραστεί.

Μια μέρα, η Ζανγκ Λι τέλειωσε εξουθενωμένη τη δουλειά, γύρισε στο σπίτι της και αναρωτήθηκε αναπόφευκτα: «Κάποιες δουλειές σ’ αυτό το πάρκο αναψυχής είναι εύκολες και κάποιες είναι επίπονες. Όλοι δουλεύουμε στο ίδιο μέρος, οπότε γιατί κάποιους τους τοποθετούν σε εύκολες θέσεις και σε άλλους σε θέσεις όπου έχει πολλή δουλειά;» Κατόπιν, η Ζανγκ Λι θυμήθηκε ότι ένας συνάδελφος τής είχε πει πως τους τοποθετούσαν σε καλές θέσεις απλώς επειδή έκαναν δώρα στον διευθυντή τους και του έλεγαν πολλά ωραία πράγματα... Εκείνη τη στιγμή ήρθαν στο μυαλό της Ζανγκ Λι τα λόγια «όσοι δεν κολακεύουν, δεν καταφέρνουν τίποτα» και άρχισε να της μπαίνει στον νου μια ιδέα: «Οπότε, θα κολακεύω κι εγώ τον διευθυντή μου και ίσως τότε μου αναθέσει μια εύκολη δουλειά. Μήπως να του αγοράσω κάτι ή να του κάνω κάποιο χρηματικό δώρο; Να του δώσω 200 γιουάν; Μπα, δεν φτάνουν. Όμως, αν του αγοράσω κάτι, τι θα είναι αυτό; Αν είναι πολύ φτηνό, θα με περιφρονήσει, όμως δεν έχω λεφτά για κάτι πολύ ακριβό...»

Έτσι όπως τα σκεφτόταν αυτά η Ζανγκ Λι, ξαφνικά της ήρθε στο μυαλό ένα απόσπασμα από τα λόγια του Θεού: «Φανταστείτε ότι κάνετε την ακόλουθη ερώτηση σε κάποιον που δραστηριοποιείται στην κοινωνία για δεκαετίες, “έχεις ζήσει στον κόσμο για τόσο πολύν καιρό και έχεις επιτύχει τόσα πολλά· ποια διάσημα αποφθέγματα ακολουθείς στη ζωή σου;” Αυτός θα πει: “Το πιο σημαντικό είναι: ‘Όσοι δίνουν δώρα στους αξιωματούχους δεν βάλλονται από αυτούς, και όσοι δε χρησιμοποιούν την κολακεία, δεν καταφέρνουν ποτέ τίποτα’”. Τέτοια λόγια δεν είναι αντιπροσωπευτικά της φύσης του; Η φύση του πρεσβεύει την εκμετάλλευση κάθε δυνατού τρόπου για την απόκτηση θέσης· το να είναι αξιωματούχος, του δίνει ζωή. Υπάρχουν πολλά ακόμα σατανικά δηλητήρια στη ζωή των ανθρώπων, στον χειρισμό των πραγμάτων και στη συμπεριφορά τους και στις δοσοληψίες τους με τους άλλους. Δεν έχουν σχεδόν ούτε ένα ίχνος αλήθειας. Για παράδειγμα, η φιλοσοφία που ακολουθούν στη ζωή τους, ο τρόπος με τον οποίο ενεργούν, και τα αξιώματά τους είναι γεμάτα με τα δηλητήρια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, και όλα αυτά προέρχονται από τον Σατανά. Επομένως, όλα τα πράγματα που ρέουν μέσα στα οστά και στο αίμα των ανθρώπων είναι όλα τους πράγματα του Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου).

Τα λόγια του Θεού την αφύπνισαν αμέσως και σκέφτηκε: «Ναι! ‘Εκείνοι που κάνουν δώρα στους ιθύνοντες δεν πλήττονται από αυτούς, και όσοι δεν κολακεύουν, δεν καταφέρνουν τίποτα’, αυτή δεν είναι μια κοσμοθεωρία του Σατανά;» Η Ζανγκ Λι βρήκε στα γρήγορα αυτό το απόσπασμα από τα λόγια του Θεού και το διάβασε επιμελώς. Καθώς αναλογιζόταν αυτά τα λόγια, σκέφτηκε πως είχε πάρει μια απόφαση όταν πρωτοξεκίνησε τη δουλειά της, ότι θα έκανε πράξη τα λόγια του Θεού και δεν θα ζούσε σύμφωνα με τις σατανικές κοσμοθεωρίες. Ποτέ δεν φανταζόταν ότι μόλις κάτι είχε να κάνει με το δικό της συμφέρον, θα σκεφτόταν να χρησιμοποιήσει αυτές τις σατανικές φιλοσοφίες –τις κολακείες και τα δώρα στον διευθυντή της– για να κερδίσει με πλάγια μέσα μια εύκολη δουλειά για την ίδια και να περιορίσει τη σωματική της καταπόνηση. Σκέφτηκε τους άπιστους και το πώς είτε έδιναν δώρα για να αποκτήσουν άδικα κάποιο πλεονέκτημα και να κάνουν γνωριμίες, είτε ήταν κόλακες, σύναπταν κάθε είδους βρώμικες συμφωνίες και συμμορφώνονταν με κάθε είδους άγραφους κανόνες για να παίρνουν προαγωγές, να πλουτίζουν και να αποκτούν μια καλή θέση εργασίας. Προκειμένου να αποκομίσουν τα επιθυμητά οφέλη, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εξευτελίζονται και να προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοια των ανωτέρων τους, είναι ανίκανοι να υπερασπίζονται την άποψή τους και να συμπεριφέρονται σωστά, και ζουν μια πολύ εξουθενωτική και επώδυνη ζωή. Ορισμένοι χρησιμοποιούν όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, πωλούν ακόμα και το σώμα τους για κάποιο αντίτιμο, ζουν χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας ή ακεραιότητας και εγκαταλείπουν κάθε πρότυπο συμπεριφοράς. Εκείνη τη στιγμή, η Ζανγκ Λι είδε τελικά ότι ο Σατανάς χρησιμοποιούσε αυτές τις φιλοσοφίες και τα αξιώματα για να διαφθείρει και να ξεγελάσει τους ανθρώπους. Έκανε τους ανθρώπους να νιώθουν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ακολουθούν τις κακές κοινωνικές τάσεις προκειμένου να αποκομίσουν κέρδος, και τους έκανε να γίνονται ολοένα πιο διεφθαρμένοι και μοχθηροί. Σταδιακά, η ανθρωπότητα όδευε σιγά-σιγά προς την εξαχρείωση και θα έχανε εντελώς τη συνείδηση, τη λογική, την ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά της. Ακριβώς τότε, η Ζανγκ Λι συνειδητοποίησε ότι αν προσπαθούσε πραγματικά να κολακέψει τον διευθυντή και να του αγοράσει δώρα, τότε θα ήταν ακριβώς ίδια με κάποιον άπιστο. Ό,τι κι αν έκανε ή έλεγε θα ήταν τότε χτισμένο επάνω στις φιλοσοφίες και στα αξιώματα του Σατανά, ενώ ο Θεός θα τη μισούσε και θα την απεχθανόταν. Σκέφτηκε, «ο Θεός απαιτεί τα λόγια και οι πράξεις μας να είναι ανοιχτά και νομότυπα, να μιλάμε με ειλικρίνεια, να έχουμε επίπεδο και να είμαστε έντιμοι, ώστε να μπορούμε να ζούμε στο φως και να αποφεύγουμε να μας ξεγελά και να μας βλάπτει ο Σατανάς». Αν βασιζόταν στον τρόπο ζωής του Σατανά, κολακεύοντας και «γλύφοντας» τον διευθυντή, καθώς και τηρώντας δουλική στάση απέναντί του, προκειμένου αυτός να της δώσει το πράσινο φως, απλώς και μόνο για να ικανοποιήσει τα δικά της συμφέροντα σχετικά με το σώμα της και να τοποθετηθεί σε μια ευκολότερη δουλειά, τότε δεν θα έπεφτε στον βούρκο στον οποίο ξεγελά ο Σατανάς τους ανθρώπους; Αυτός ήταν ένας επαίσχυντος τρόπος να ενεργεί κανείς και δεν συμφωνούσε με το θέλημα του Θεού και με τις απαιτήσεις Του από τους ανθρώπους. Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, η Ζανγκ Λι μπόρεσε να καταλάβει ότι ο Σατανάς χρησιμοποιούσε κάθε είδους κοσμοθεωρίες για να διαφθείρει τους ανθρώπους, κι εκείνη δεν επιθυμούσε πλέον να ακολουθεί κακές κοινωνικές τάσεις ούτε να ζει βάσει αυτών των κοσμοθεωριών.

Όμως η Ζανγκ Λι ένιωθε ακόμα κάπως μπερδεμένη και σκέφτηκε: «Αν δεν κολακεύω τον διευθυντή μου, μήπως με τοποθετήσουν σε μια ακόμα πιο εξουθενωτική θέση εργασίας στο μέλλον;» Μέσα της η Ζανγκ Λι ένιωθε ταραγμένη και απλώς δεν ήξερε τι να κάνει. Εκείνη τη στιγμή διάβασε τα ακόλουθα λόγια του Θεού: «Το ταμπεραμέντο σας, το επίπεδο, η εμφάνιση, το ανάστημα, η οικογένεια στην οποία γεννηθήκατε, η δουλειά και ο γάμος σου, όλη σου η οντότητα , ακόμα και το χρώμα των μαλλιών και του δέρματός σου, καθώς και η στιγμή της γέννησής σου έχουν όλα διευθετηθεί από τα χέρια Μου. Ακόμα και όσα κάνεις και οι άνθρωποι που συναντάς καθημερινά διευθετούνται από τα χέρια Μου, για να μην αναφέρω πως το γεγονός ότι σε φέρνω μέσα στην παρουσία Μου σήμερα είναι, ουσιαστικά, η διευθέτησή Μου. Μην ταράζεσαι, θα πρέπει να προχωράς με ψυχραιμία» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 74). Η Ζανγκ Λι μπόρεσε να καταλάβει ότι ο Θεός είναι ο κυρίαρχος των πάντων και ότι τα χέρια του Θεού διαχειρίζονται τα πάντα. Ό,τι αντιμετώπιζε σε καθημερινή βάση, τι ώρα θα έπιανε δουλειά και σε ποια θέση, ήταν όλα υπό την ηγεμονία και την ενορχήστρωση των χεριών του Θεού, δεν ήταν πράγματα που θα μπορούσε να αλλάξει με τις δικές της προσπάθειες. Τότε η καρδιά της Ζανγκ Λι γέμισε με φως: Ήξερε ότι ήταν χριστιανή και ότι θα έπρεπε να προσευχηθεί και να εμπιστευτεί αυτό το ζήτημα στον Θεό, να αφήσει τον Θεό να αναλάβει δράση και να τα διευθετήσει όλα, και ήξερε επίσης ότι δεν θα έπρεπε να προσπαθήσει να κάνει οποιαδήποτε σχέδια ή διευθετήσεις βασιζόμενη στις δικές της ικανότητες, κι ακόμα λιγότερο να ανησυχεί υπερβολικά ή να προβληματίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για το θέμα. Ακόμα κι αν ο διευθυντής της κανόνιζε πραγματικά να της αναθέσει να εργαστεί σε μια κοπιαστική θέση εργασίας, αυτό θα συνέβαινε με την άδεια του Θεού και θα υπήρχαν πολλά μαθήματα για να πάρει η ίδια. Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι καλά και αυτή ήξερε πως θα έπρεπε να μάθει να υπακούει. Αφότου η Ζανγκ Λι το συνειδητοποίησε αυτό, επιθυμία της ήταν να βασιστεί στον Θεό για να βιώσει την τρέχουσα κατάστασή της και να εμπιστευτεί τη δουλειά της στα χέρια του Θεού. Σε όποια δουλειά κι αν την τοποθετούσαν, το μόνο που επιθυμούσε ήταν να υποταχθεί στην κυριαρχία του Θεού. Πήρε την απόφαση να μη ζει σύμφωνα με τις φιλοσοφίες και τα αξιώματα του Σατανά, να μην κολακεύει τον διευθυντή της χρησιμοποιώντας τυχόν αθέμιτα μέσα και να κάνει καλά τη δουλειά που της ανατέθηκε να κάνει, με τα πόδια της να πατούν γερά στο έδαφος.

Αρκετές ημέρες αργότερα, ο διευθυντής, για άλλη μια φορά, τοποθέτησε τη Ζανγκ Λι σε άλλη θέση. Μόνον αφότου η Ζανγκ Λι ξεκίνησε αυτήν την καινούρια δουλειά, κατάλαβε ότι ήταν η πιο εξουθενωτική δουλειά σε όλο το πάρκο αναψυχής. Έπρεπε να μένει όρθια όλη μέρα, χωρίς να έχει σχεδόν καθόλου χρόνο για να καθίσει και να κάνει διάλειμμα. Αυτό που την πονοκεφάλιαζε ακόμα περισσότερο ήταν το γεγονός ότι σ’ αυτή τη δουλειά έπρεπε, μεταξύ άλλων, να διαχειρίζεται χρήματα, οπότε, αν έχανε στιγμιαία τη συγκέντρωσή της, θα έκανε λάθος στην καταμέτρηση, και το λιγότερο που θα την απασχολούσε σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν η κριτική που θα της ασκούσαν, καθώς θα έπρεπε και να επανορθώσει. Συνεπώς, ο νους της έπρεπε να βρίσκεται μονίμως σε κατάσταση εγρήγορσης, ενώ ο συνάδελφος που της μάθαινε αυτόν τον καινούριο ρόλο κρατούσε επίσης άσχημη στάση απέναντί της. Αυτή η δουλειά ήταν υπερβολικά απαιτητική για να τα βγάλει πέρα η αδύναμη Ζανγκ Λι, η οποία ένιωθε πολύ αγχωμένη.

Όταν τελείωσε η πρώτη μέρα σ’ αυτήν τη δουλειά, η Ζανγκ Λι ρώτησε τον διευθυντή αν θα μπορούσε να της δώσει κάποια άλλη δουλειά, αλλά εκείνος δεν απάντησε. Απογοητευμένη, η Ζανγκ Λι γύρισε στο σπίτι και ξάπλωσε στο κρεβάτι της εξαντλημένη και ακίνητη. Ήταν γεμάτη πίκρα για τον διευθυντή της: «Πώς μπόρεσε να κανονίσει να εργαστώ σε έναν τόσο εξουθενωτικό τομέα; Να τι συμβαίνει όταν δεν του κάνω δώρα. Μήπως να του έκανα κάποιο δωράκι...;» Εκείνη τη στιγμή, η Ζανγκ Λι θυμήθηκε ξαφνικά την απόφαση που είχε πάρει πριν από λίγες ημέρες ενώπιον του Θεού, ότι δηλαδή επιθυμούσε να υπακούσει σε οποιαδήποτε κατάσταση και ότι, σε όποιον τομέα και αν την έβαζαν, εκείνη θα ήταν πάντοτε έντιμη, ενεργώντας σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, και δεν θα συμπεριφερόταν βάσει των σατανικών φιλοσοφιών. Είχε πάρει μια απόφαση ενώπιον του Θεού και δεν μπορούσε να επιτρέψει να μη μετράει καθόλου ο λόγος της, ούτε να επιτρέψει στον εαυτό της να εξαπατήσει τον Θεό. Σκέφτηκε ότι, από τη στιγμή που είχε κανονιστεί να εργάζεται σ’ αυτό το περιβάλλον, τότε αυτό πρέπει να συμβαίνει με την άδεια του Θεού, οπότε θα πρέπει να αναζητήσει περισσότερο την αλήθεια σ’ αυτήν την κατάσταση και να τη βιώσει βασιζόμενη και προσευχόμενη περισσότερο στον Θεό. Με αυτήν τη σκέψη, η Ζανγκ Λι ένιωσε πολύ πιο ήρεμη. Κι έτσι, η Ζανγκ Λι συνέχισε να βιώνει αυτήν την κατάσταση.

Μια μέρα, ενόσω έκανε τις πνευματικές ασκήσεις της, η Ζανγκ Λι είδε ένα απόσπασμα στο βιβλίο Κηρύγματα και συναναστροφή, το οποίο έλεγε: «Αν στο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει κάποιος είναι όλα εύκολα, χωρίς να υπάρχει καθόλου δυστυχία, πόνος ή οποιουδήποτε είδους αναποδιές, είναι δυνατόν ένα τέτοιο περιβάλλον να εκπαιδεύσει αυτό το άτομο ώστε να έχει δυνατό χαρακτήρα; Όταν το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται κάποιος είναι απολύτως ευνοϊκό κι αυτός αναπτύσσεται σαν λουλούδι σε θερμοκήπιο, ποιο είναι το μειονέκτημα αυτής της κατάστασης; (Γίνεται κανείς εύθραυστος.) Και σε τι είναι επιρρεπείς οι εύθραυστοι άνθρωποι; Έχουν την τάση να πεθαίνουν νέοι, να αποτυγχάνουν, να πέφτουν, να μην καταφέρνουν να ανθίσουν στη ζωή, να μην έχουν ενθουσιασμό για τη ζωή. Όταν το περιβάλλον σου είναι υπερβολικά άνετο και εύκολο, αυτό πραγματικά δεν σου κάνει τόσο καλό. [...] Οπότε, ποιο είναι το καλύτερο περιβάλλον να έχει κανείς; Όσον αφορά σε οποιονδήποτε, τα πραγματικά περιβάλλοντα που διευθετεί ο Θεός είναι τα καλύτερα, διότι είναι διαφορετικά για τον καθένα, καθότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός» (από «Κηρύγματα και συναναστροφή σχετικά με τον λόγο του Θεού “Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ'” (Η')» στο βιβλίο «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή, Τόμος ΙΓ'»). Αφού διάβασε αυτό το απόσπασμα από το βιβλίο Κηρύγματα και συναναστροφή, η Ζανγκ Λι κατανόησε καλύτερα το θέλημα του Θεού. Όπως αποδείχθηκε, πίσω από τη διευθέτηση του Θεού να τη βάλει ο διευθυντής στην πιο εξουθενωτική δουλειά, υπήρχε το καλό θέλημα του Θεού. Αφού το αναλογίστηκε αυτό για λίγο, η Ζανγκ Λι κατάλαβε ότι ήταν πολύ νέα, ότι είχε μόλις εισέλθει στον κόσμο της εργασίας κι ότι δεν είχε εμπειρία από τη ζωή. Δεν ήταν καθόλου ικανή να αντέξει οποιαδήποτε κακουχία της ζωής και αποκαρδιωνόταν και γινόταν αδύναμη μόλις αντιμετώπιζε την αποτυχία, την απόγνωση ή κάτι που δεν της άρεσε. Ήταν σαν ένα λουλούδι μέσα σ’ ένα θερμοκήπιο, που δεν ήξερε τι σημαίνει άνεμος ή βροχή· ήταν εύθραυστη και δεν μπορούσε να αντέξει το παραμικρό χτύπημα. Μόνο αν βίωνε πολλών ειδών δύσκολα περιβάλλοντα και υπέφερε θα μπορούσαν να ενισχυθούν η δύναμη της θέλησής της και η αποφασιστικότητά της να περάσει δυσκολίες, και μόνο τότε θα μπορούσε να γίνει ανθεκτική και δυνατή. Ήταν τόσο ευεργετικό για εκείνη το γεγονός ότι ο Θεός τής έδινε τη δυνατότητα να βιώσει αυτό το δύσκολο περιβάλλον. Επιπλέον, ο Θεός χρησιμοποιούσε αυτό το περιβάλλον για να εκθέσει τη διαφθορά της, να της δώσει τη δυνατότητα να δει πόσο βαθιά διεφθαρμένη ήταν από τον Σατανά και ότι, όταν αντιμετώπιζε μια κατάσταση που δεν συμφωνούσε με τις απόψεις της, παραπονιόταν και επαναστατούσε, ήθελε να χειρίζεται τα πράγματα βασιζόμενη στις κοσμοθεωρίες του Σατανά και δεν μπορούσε να επιμείνει στο να κάνει πράξη την αλήθεια, ενώ η θεοσεβούμενη καρδιά της ήταν εξαιρετικά αδύναμη. Η Ζανγκ Λι κατάφερε επίσης να καταλάβει ότι το θέλημα του Θεού μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον ήταν να την κάνει να προσεύχεται και να βασίζεται περισσότερο στον Θεό, να απαρνηθεί τη σάρκα της, να κάνει συνειδητά πράξη την αλήθεια, να μη ζει σύμφωνα με τις κοσμοθεωρίες ή τα αξιώματα του Σατανά και να είναι κάποια που μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια και να συμπεριφέρεται αξιοπρεπώς. Αφού τα κατάλαβε αυτά, η Ζανγκ Λι δεν ένιωθε πλέον πικρία για την κατάστασή της, παρά επιθυμούσε να υπακούει, να βιώνει τα λόγια και την κυριαρχία του Θεού με μεγαλύτερη προσοχή, καθώς και να μάθει να βιώνει τη ζωή. Όσο καταπονημένη ή εξουθενωμένη κι αν γινόταν η σάρκα της, εκείνη ήθελε να ασκείται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Εκείνη τη στιγμή, η καρδιά της Ζανγκ Λι ένιωσε επιτέλους απελευθερωμένη.

Στη συνέχεια, η δουλειά της Ζανγκ Λι εξακολούθησε να είναι πολύ κοπιαστική, αλλά εκείνη είχε πάψει να παραπονιέται μέσα της και μπορούσε να την αντιμετωπίζει με ηρεμία. Μετά από λίγες ημέρες, ήρθε μια καινούρια συνάδελφος να εργαστεί μαζί με τη Ζανγκ Λι. Από τη μέρα που η καινούρια συνάδελφος στάλθηκε στον τομέα της, δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να παραπονιέται. Δεν ήθελε να δουλέψει άλλο σ’ εκείνον τον τομέα και έλεγε ότι το άλλο μέλος του προσωπικού τής φερόταν πάντοτε με άθλιο τρόπο, της έλεγε μονίμως τι είχε κάνει λάθος και ούτω καθεξής. Αφού άκουσε το ξέσπασμα της συναδέλφου της, η Ζανγκ Λι θυμήθηκε αναπόφευκτα την εμπειρία της σχετικά με το πώς πέρασε η ίδια από το να νιώθει πικραμένη στο να υποταχθεί σ’ αυτήν τη θέση εργασίας και σκέφτηκε: «Αν δεν υπήρχαν τα λόγια του Θεού για να με καθοδηγήσουν, να με οδηγήσουν και να με κάνουν να καταλάβω το θέλημα του Θεού, θα ήμουν σαν αυτήν τη συνάδελφο, απρόθυμη να αποδεχτώ αυτήν την κατάσταση και ζώντας κάθε μέρα σε μια κατάσταση πίκρας, νιώθοντας απίστευτα θλιμμένη και δυστυχισμένη. Η συνάδελφός μου ζει τόσο οδυνηρά απλώς επειδή δεν πιστεύει στον Θεό και δεν έχει διαβάσει ποτέ τα λόγια του Θεού, ούτε έχει κατανοήσει την αλήθεια. Ίσως θα έπρεπε να της μιλήσω για τις δικές μου εμπειρίες.» Κι έτσι, η Ζανγκ Λι διηγήθηκε στη συνάδελφό της τα όσα είχε βιώσει πριν από αρκετές ημέρες, λέγοντας, «είμαστε ακόμα νέες τώρα και είναι καλό να περάσουμε κάποιες κακουχίες. Πρέπει να βιώσουμε όλες τις καταστάσεις. Μπορούμε να μείνουμε σε καλά περιβάλλοντα και να προσαρμοστούμε σε άσχημα περιβάλλοντα, και αυτό είναι ένα είδος εκπαίδευσης για εμάς. Αυτό είναι σπουδαίο και θα μας ωφελήσει στο μέλλον...» Όταν τελείωσε η Ζανγκ Λι, η συνάδελφός της άρχισε να χαμογελάει και έγνεψε καταφατικά λέγοντας, «Ναι, έχεις δίκιο!» Μετά απ’ αυτό, η Ζανγκ Λι και η συνάδελφός της άρχισαν να ενθαρρύνουν η μία την άλλη και οι καρδιές τους δεν κατακλύζονταν πλέον από τις προηγούμενες ανησυχίες τους.

Αιφνιδίως, όχι πολύ καιρό αφότου η Ζανγκ Λι είχε αλλάξει γνώμη για τη δουλειά της, την τοποθέτησαν σε μια σχετικά ευκολότερη θέση εργασίας. Η Ζανγκ Λι έμεινε έκπληκτη αλλά και χάρηκε, και απλώς δεν μπορούσε να το πιστέψει. Ήξερε ότι όλα τα εξουσίαζαν και τα διευθετούσαν τα χέρια του Θεού, και δεν έπαυε να ευχαριστεί και να δοξάζει τον Θεό. Παρόλο που αυτό το ζήτημα μπορεί να είχε φανεί ασήμαντο, μετά τις εμπειρίες που είχε η Ζανγκ Λι, κατάφερε πραγματικά να εκτιμήσει ότι πίσω από τα πάντα βρίσκεται το καλό θέλημα του Θεού. Ο Θεός γνώριζε πόσα μπορούσε να υπομείνει, γνώριζε πότε και πού ήταν κατάλληλο γι’ αυτήν να πάρει ένα μάθημα και, αφότου πήρε τα μαθήματα που έπρεπε να πάρει, ο Θεός διευθέτησε γι’ αυτή να βιώσει ένα καινούριο περιβάλλον. Ταυτόχρονα, η Ζανγκ Λι κατάλαβε ότι η κολακεία και η ζωή με βάση τις κοσμοθεωρίες δεν ήταν οι μόνοι τρόποι για να βρει μια καλή δουλειά. Κατάφερε να καταλάβει ότι, όποια δουλειά κι αν κάνουμε, τα πάντα έγκεινται στην κυριαρχία και στις διευθετήσεις του Θεού, κι ότι το πιο σημαντικό είναι να υποτασσόμαστε στην κυριαρχία του Θεού, να αναζητούμε το θέλημα του Θεού στα πάντα και να ασκούμαστε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Η Ζανγκ Λι ευχαρίστησε από τα βάθη της καρδιάς της τον Θεό που την καθοδήγησε.