Από τη Σίγουαν, Γαλλία

Προ διετίας, είχα καθήκοντα επικεφαλής εκκλησίας. Υπήρχε ένας αδελφός ονόματι Τσεν που είχε καλό επίπεδο. Είχε, όμως αλαζονική διάθεση και έκανε τους άλλους ν’ ασφυκτιούν. Του άρεσε να επιδεικνύεται, κι έτσι άρχισα να προκαταλαμβάνομαι απέναντί του. Μία μέρα, ο αδελφός Τσεν ήρθε και μού ζήτησε να ποτίσει νέους πιστούς. Δεν πίστευε καιρό στον Θεό και κατανοοούσε επιφανειακά την αλήθεια. Αρνήθηκα. Αντιμέτωπος με την άρνησή μου, είπε: «Έχω αρκετά καλό επίπεδο. Γιατί να μην έχω καθήκοντα ποτίσματος; Αν δεν το κάνω, χαραμίζονται τα ταλέντα μου». Δεν μου άρεσε αυτό που είπε, και σκέφτηκα: «Νομίζεις ότι το καθήκον του ποτίσματος είναι τόσο εύκολο; Θα κάνεις καλά αυτό το καθήκον μόνο με τα χαρίσματα και το επίπεδό σου, χωρίς κατανόηση της αλήθειας; Μην κολακεύεις τον εαυτό σου!» Απέρριψα το αίτημα του αδελφού Τσεν και είπα στους υπόλοιπους πόσο αλαζονικός ήταν, κι έδωσα παραδείγματα της διαφθοράς του. Ορισμένοι συμφώνησαν μαζί μου.

Δυο βδομάδες μετά, η εκκλησία κανόνισε στις επόμενες συναθροίσεις να δούμε εκκλησιαστικές ταινίες και να διαβάσουμε λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Οι ταινίες συναναστρέφονταν για την αλήθεια και μαρτυρούσαν περί Θεού. Θα μας βοηθούσαν να κατανοήσουμε την αλήθεια. Στην επόμενη συνάθροιση, ο αδελφός Τσεν είπε: «Eίναι ένα εξαιρετικό σχέδιο. Υπάρχουν επικεφαλής και συνεργάτες που μοιράζονται κοινοτοπίες στις συναθροίσεις. Καλύτερα να βλέπουμε ταινίες. Στην αρχή, το καθήκον μού φαινόταν πολύ δύσκολο γιατί δεν κατανοούσα την αλήθεια. Όμως προσευχήθηκα, στηρίχθηκα στον Θεό και διάβασα λόγια του Θεού, και οι εκκλησιαστικές ταινίες με βοήθησαν πολύ. Κατανόησα αλήθειες μέσα από αυτές. Είμαι επιδέξιος στο καθήκον και έχω στοιχειώδη αντίληψη των αρχών. Πετυχαίνω πολλά στο καθήκον μου». Βρήκα τη συναναστροφή του αηδιαστική και άνω ποταμών. Σκέφτηκα: «Δεν χάνεις ευκαιρία να επιδειχθείς, έτσι; Είσαι πολύ αλαζονικός!» Ύστερα, θέσαμε κάποια ζητήματα προς συζήτηση στην επόμενη συνάθροιση και ο Αδελφός Τσεν έσπευσε να αναλάβει τρία από αυτά. Ανέθεσε σε άλλους τη συναναστροφή για τα υπόλοιπα. Εκεί που ανέθετα σε επικεφαλής ομάδας χρέη οικοδεσπότη για τη συνάθροιση, ο αδελφός Τσεν τον ρώτησε με αμφιβολία: «Σίγουρα μπορείς;» Μόλις το άκουσα, λες και ήταν ο μόνος κατάλληλος για οικοδεσπότης, εξαγριώθηκα και σκέφτηκα: «Είσαι αδικαιολόγητος. Επιδεικνύεσαι για ν’ ανεβαίνεις στην εκτίμηση των άλλων. Αν αυτό επιδιώκεις, ξέχνα το». Αναδιοργάνωσα τα πάντα ώστε να μη φιλοξενήσει τη συνάθροιση. Εκείνη την περίοδο, ένιωθα αποστροφή προς τον αδελφό Τσεν όποτε σκεφτόμουν τη συμπεριφορά του, ιδίως εφόσον του είχα αναφέρει την αλαζονική του συμπεριφορά μερικές φορές κι εκείνος δεν είχε αλλάξει. Τον έβρισκα πολύ αλαζονικό και χωρίς όρια. Τον χαρακτήρισα άνθρωπο που δεν αλλάζει και τόσο αλαζονικό, που ήταν ακατάλληλος για το καθήκον αυτό. Δεν είχα παρά να τον αντικαταστήσω.

Όταν τελείωσε η συνάθροιση, σκέφτηκα την κατάσταση και τη συμπεριφορά μου, και ένιωσα λίγο άσχημα. Ένιωσα ότι ήμουν πολύ σκληρή με τον αδελφό Τσεν, οπότε προσευχήθηκα στον Θεό, λέγοντας: «Θεέ μου, η κατάστασή μου δεν είναι σωστή, αλλά δεν ξέρω ποιο είναι το πρόβλημά μου ούτε σε ποιες αρχές της αλήθειας πρέπει να εισέλθω. Διαφώτισε και καθοδήγησέ με». Την επομένη, στην πνευματική άσκηση, διάβασα τα εξής λόγια του Θεού: «Σύμφωνα με ποια αρχή πρέπει να μεταχειρίζεστε τα μέλη της οικογένειας του Θεού; (Να μεταχειριζόμαστε δίκαια κάθε αδελφό και αδελφή.) Πώς γίνεται αυτό; Ο καθένας έχει μικρο-ελαττώματα και ψεγάδια, καθώς και ορισμένες ιδιοσυγκρασίες· όλοι οι άνθρωποι έχουν αυταρέσκεια, αδυναμία και κομμάτια στα οποία υπολείπονται. Εσύ πρέπει να τους βοηθάς με στοργή, να είσαι ανεκτικός και επιεικής, και να μην είσαι πολύ σκληρός ούτε να δημιουργείς ζήτημα για κάθε ασήμαντη λεπτομέρεια. Τους ανθρώπους που είναι νέοι ή δεν έχουν πολύν καιρό που πιστεύουν στον Θεό ή μόλις πρόσφατα άρχισαν να εκτελούν τα καθήκοντά τους και να προβάλλουν κάποια ιδιαίτερα αιτήματα, το να επιμένεις σ’ αυτά τα πράγματα και να τα χρησιμοποιείς εναντίον τους, τότε αυτό θεωρείται σκληρό. Αγνοείς το κακό που κάνουν εκείνοι οι ψευδείς επικεφαλής και οι αντίχριστοι, κι όμως, όταν εντοπίζεις μικρο-ψεγάδια και ελαττώματα στους αδελφούς και τις αδελφές σου, αρνείσαι να τους βοηθήσεις, επιλέγοντας, αντίθετα, να δημιουργείς ζήτημα για αυτά τα πράγματα και να τους κρίνεις πίσω από την πλάτη τους, ωθώντας, έτσι, ακόμη περισσότερους ανθρώπους να τους αντιτάσσονται, να τους αποκλείουν και να τους εξοστρακίζουν. Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Ενεργείς βάσει των προσωπικών σου προτιμήσεων και δεν είσαι ικανός να αντιμετωπίσεις τους ανθρώπους δίκαια· αυτό δείχνει διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Είναι παράβαση! Όταν οι άνθρωποι κάνουν πράγματα, ο Θεός παρακολουθεί· ό,τι κάνεις και με όποιον τρόπο σκέφτεσαι, Εκείνος το βλέπει!» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για να κερδίσει κανείς την αλήθεια, πρέπει να μάθει από τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα τριγύρω). Τα λόγια του Θεού μού έδειξαν την κατάστασή μου και ντράπηκα. Αντιμετώπιζα τον αδελφό Τσεν με τη διεφθαρμένη διάθεσή μου. Αναλογιζόμενη όλον τον καιρό που τον ήξερα, είδα ότι αποκάλυπτε αλαζονεία στα λόγια και τις πράξεις του, και τον χαρακτήρισα νέο, θρασύ και χωρίς αυτογνωσία. Μόλις κάποιος αναφερόταν σε αυτόν, σκεφτόμουν μόνο τα ελαττώματά του. Ήμουν προσκολλημένη στις εκφράσεις της διαφθοράς του, αποφασισμένη ότι ήταν αλαζόνας πέραν κάθε λογικής, και ότι άνθρωποι σαν αυτόν δεν αλλάζουν. Δεν μπόρεσα ποτέ να του συμπεριφερθώ δίκαια. Αντιδρούσα και ήμουν αντίθετη σε όποια άποψη εξέφραζε. Τον έκρινα και τον υποτιμούσα μπροστά σε άλλους, διέδιδα τις προκαταλήψεις μου για εκείνον, και έκανα τους άλλους να τον αποκλείσουν και να τον εξοστρακίσουν όπως εγώ. Ήθελα μάλιστα να τον απαλλάξω από το καθήκον του. Δεν χρησιμοποιούσα τη θέση μου ως επικεφαλής για να τον εκμηδενίσω; Θεωρούσα τις απόψεις και πεποιθήσεις μου την αλήθεια, κριτήρια για να κρίνω ανθρώπους, λες και καταλάβαινα τον άλλον με μια ματιά και έβελπα την ουσία του. Ήμουν αλαζονική και επηρμένη. Ήμουν βαθιά διεφθαρμένη από τον Σατανά, χωρίς τις αρχές της αλήθειας και είχα, ως επί το πλείστον, παράλογες απόψεις έκρινα και καταδίκαζα αυθαίρετα τους άλλους. Δεν είχα σύνεση! Δεν είχα κανέναν σεβασμό για τον Θεό. Φερόμουν σε αδελφούς και αδελφές όπως ήθελα και βίωνα μια δαιμονική φύση. Ήταν αποκρουστικό για τον Θεό, απεχθές. Σε εκείνη τη σκέψη ένιωθα ενοχές.

Αργότερα, έψαξα στα λόγια του Θεού τις αρχές της σωστής συμπεριφοράς. Βρήκα δύο αποσπάσματα του λόγου του Θεού. «Ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να μεταχειρίζεστε τους άλλους φαίνεται ξεκάθαρα ή υποδεικνύεται στα λόγια του Θεού· η στάση με την οποία ο Θεός αντιμετωπίζει την ανθρωπότητα είναι η στάση που πρέπει να υιοθετούν οι άνθρωποι στη μεταξύ τους αντιμετώπιση. Πώς αντιμετωπίζει ο Θεός τον κάθε άνθρωπο; Ορισμένοι άνθρωποι έχουν ανώριμο ανάστημα ή είναι νέοι ή το χρονικό διάστημα που πιστεύουν στον Θεό είναι πολύ μικρό. Ο Θεός, ενδεχομένως, δεν θεωρεί αυτούς τους ανθρώπους ούτε κακούς ούτε μοχθηρούς εκ φύσεως ή κατ’ ουσίαν· απλώς είναι σχετικά αδαείς ή τους λείπει επίπεδο ή έχουν μολυνθεί υπερβολικά από την κοινωνία. Δεν έχουν εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας, γι’ αυτό δυσκολεύονται να αποφύγουν να κάνουν ανόητα πράγματα ή να διαπράξουν πράξεις άγνοιας. Ωστόσο, από την οπτική του Θεού, τέτοια θέματα δεν είναι σημαντικά· Εκείνος εξετάζει μόνο τις καρδιές των ανθρώπων. Αν είναι αποφασισμένοι να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας, πηγαίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση και ο στόχος τους είναι αυτός, τότε ο Θεός τούς παρακολουθεί, τους περιμένει και τους δίνει χρόνο και ευκαιρίες που τους επιτρέπουν να εισέλθουν. Ο Θεός δεν τους ρίχνει κάτω με ένα χτύπημα ούτε πιάνεται από μια παράβαση που διέπραξαν κι αρνείται να την ξεχάσει· Αυτός δεν έχει μεταχειριστεί ποτέ έτσι τους ανθρώπους. Τούτου λεχθέντος, αν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον με τέτοιον τρόπο, αυτό δεν δείχνει τη διεφθαρμένη τους διάθεση; Αυτό ακριβώς δείχνει. Πρέπει να δεις πώς αντιμετωπίζει ο Θεός τους αγνοούντες και μωρούς ανθρώπους, πώς αντιμετωπίζει εκείνους με το ανώριμο ανάστημα, πώς αντιμετωπίζει τις κανονικές εκδηλώσεις της διεφθαρμένης διάθεσης της ανθρωπότητας και πώς χειρίζεται τους κακόβουλους. Ο Θεός έχει ποικίλους τρόπους αντιμετώπισης διαφορετικών ανθρώπων, αλλά και ποικίλους τρόπους διαχείρισης των μυριάδων καταστάσεων των διαφορετικών ανθρώπων. Πρέπει να κατανοήσεις την αλήθεια αυτών των πραγμάτων. Μόλις καταλάβεις τις εν λόγω αλήθειες, θα μπορείς να μάθεις και πώς να τις βιώνεις» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για να κερδίσει κανείς την αλήθεια, πρέπει να μάθει από τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα τριγύρω). «Ενδέχεται να είσαι ασύμβατος με την προσωπικότητα κάποιου και να μην τον συμπαθείς, μα όταν συνεργάζεσαι μαζί του, παραμένεις αμερόληπτος και δεν θα εκφράσεις την αγανάκτησή σου καθώς κάνεις το καθήκον σου, δεν θα θυσιάσεις το καθήκον σου, ούτε θα ξεσπάσεις την αγανάκτησή σου πάνω στα συμφέροντα της οικογένειας του Θεού. Μπορείς να πράττεις βάσει αρχών. Με τον τρόπο αυτόν, διαθέτεις βασικό σεβασμό για τον Θεό. Αν έχεις κάτι περισσότερο από αυτό, όταν βλέπεις πως κάποιος έχει ορισμένα ελαττώματα ή αδυναμίες —ακόμα κι αν σε έχει προσβάλει ή έχει βλάψει τα συμφέροντά σου— σου βγαίνει και πάλι να τον βοηθήσεις. Αυτό θα ήταν ακόμα καλύτερο· θα σήμαινε πως είσαι άνθρωπος που διαθέτει ανθρώπινη φύση, την πραγματικότητα της αλήθειας και σεβασμό προς τον Θεό» («Οι πέντε καταστάσεις που έχουν οι άνθρωποι πριν εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»).Τα λόγια του Θεού είναι ξεκάθαρα για τις αρχές και τον δρόμο της σωστής συμπεριφοράς προς τους άλλους, αλλά και για τη στάση του Θεού προς τους ανθρώπους. Η στάση Του απέναντι στους αντίχριστους και τους μοχθηρούς είναι το μίσος, η κατάρα και η τιμωρία. Όσο για εκείνους που έχουν μικρό ανάστημα, χαμηλό επίπεδο ποικίλες διεφθαρμένες διαθέσεις και διάφορα ελαττώματα, εφόσον πιστεύουν στον Θεό, επιθυμούν να επιδιώκουν την αλήθεια και την αποδέχονται, η στάση του Θεού είναι η αγάπη, το έλεος και η σωτηρία. Βλέπουμε ότι ο Θεός φέρεται με αρχές στον καθέναν και μας ζητά να συμπεριφερόμαστε στους άλλους σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας. Για παράδειγμα, να ανεχόμαστε και να συγχωρούμε όσους πιστεύουν πραγματικά στον Θεό. Να τους βοηθάμε από αγάπη και να τους δίνουμε ευκαιρίες να μετανοήσουν και να αλλάξουν. Να μην πνίγουμε τους άλλους επειδή εκφράζουν διαφθορά. Δεν είναι αυτό το θέλημα του Θεού. Ο αδελφός Τσεν, λόγου χάρη, είχε καλό επίπεδο, και υπευθυνότητα στο καθήκον του. Ήταν πρόθυμος να επιδιώξει την αλήθεια. Ήταν νέος πιστός, με επιφανειακή εμπειρία και αλαζονικό φέρσιμο, αλλά εγώ έπρεπε να του φέρομαι σωστά με βάση τις αρχές της αλήθειας και να συναναστρέφομαι μαζί του για την αλήθεια. Όχι μόνο δεν τον βοηθούσα, αρνιόμουν να δω τις ικανότητες και τα προτερήματά του, αλλά τον έκρινα, τον απέκλεια και ήθελα να φύγει όταν είδα τα μειονεκτήματά του. Είχα κακόβουλη φύση! Σκεφτόμουν πώς ήμουν ως επικεφαλής. Πάντα πίστευα ότι ήμουν καλύτερη από τους άλλους, ήθελα να έχω τον τελευταίο λόγο, να κάνω ό,τι ήθελα και δεν άκουγα τις γνώμες των άλλων. Ως αποτέλεσμα, έκανα κάποια πράγματα που διατάραξαν το έργο της εκκλησίας. Κι όμως ο Θεός δεν με εξάλειψε, μα μέσα από τα λόγια Του με έκρινε, με πειθάρχησε και με αντιμετώπισε, με οδήγησε στην αυτοκριτική για να μετανοήσω και ν’ αλλάξω. O Θεός δεν μας εγκαταλείπει ούτε μας εξαλείφει επειδή εκφράζουμε κάποια διαφθορά, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να μας σώσει. Ο Θεός έχει τόσο καλή καρδιά! Όταν σκέφτηκα τη συμπεριφορά μου και τον τρόπο που φερόμουν στον αδελφό Τσεν ντράπηκα τόσο που ήθελα ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί.

Μετά διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Όσον αφορά το αν κάποιος είναι καλός ή κακός και το τι είδους μεταχείρισης θα πρέπει να τυγχάνει, οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν τις δικές τους αρχές συμπεριφοράς· ωστόσο, όσον αφορά το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτού του ατόμου —το αν θα καταλήξει να τιμωρηθεί από τον Θεό ή όχι, ή το αν θα καταλήξει να κριθεί και να παιδευτεί— αυτό εναπόκειται στον Θεό. Οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να παρεμβαίνουν· ο Θεός δεν θα σου επέτρεπε να πάρεις την πρωτοβουλία εκ μέρους Του. Το πώς θα μεταχειριστεί ο Θεός αυτό το άτομο, εναπόκειται σε Εκείνον. Εφόσον ο Θεός δεν έχει αποφασίσει τι είδους αποτέλεσμα θα έχουν τέτοιοι άνθρωποι, δεν τους έχει εκδιώξει, ούτε τιμωρήσει, και εφόσον εκείνοι σώζονται, τότε θα πρέπει να τους βοηθάς υπομονετικά, από αγάπη. Δεν θα πρέπει να ελπίζεις πως θα καθορίσεις εσύ το αποτέλεσμα τέτοιου είδους ανθρώπων, ούτε θα πρέπει να χρησιμοποιείς ανθρώπινα μέσα για να τους πατάξεις ή να τους τιμωρήσεις. Μπορείς να τους αντιμετωπίσεις και να τους κλαδέψεις, ή να ανοίξεις την καρδιά σου και να προβείς σε εγκάρδια συναναστροφή προκειμένου να τους βοηθήσεις. Ωστόσο, εάν συλλογίζεσαι να τιμωρήσεις, να εξοστρακίσεις και να παγιδέψεις αυτούς τους ανθρώπους, τότε θα έχεις πρόβλημα. Θα ήταν αυτό συμβατό με την αλήθεια; Η ύπαρξη τέτοιων σκέψεων θα οφειλόταν στο ότι είσαι θερμόαιμος· αυτές οι σκέψεις προέρχονται από τον Σατανά και πηγάζουν από την ανθρώπινη μνησικακία, καθώς επίσης και από τη ζήλια και την αποστροφή των ανθρώπων. Μια τέτοιου είδους συμπεριφορά δεν συμφωνεί με την αλήθεια. Είναι κάτι που θα επέφερε αντίποινα σε σένα και δεν συνάδει με το θέλημα του Θεού» («Οι πέντε καταστάσεις που έχουν οι άνθρωποι πριν εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»). Τα λόγια του Θεού μού έδειξαν ότι έπρεπε να έχω αρχές στη συμπεριφορά μου. Δεν μπορούσα να κατηγοριοποιώ τους άλλους με βάση τις έννοιες και τις φαντασίες μου ούτε να επικεντρώνομαι στις παραβάσεις τους, κι έπειτα να τους καταδικάζω. Θα έπρεπε να τους φέρομαι σύμφωνα με τη φύση και την ουσία τους, και να τους βοηθώ με πρακτικούς τρόπους, σύμφωνα με την κατάσταση και τα ψεγάδια τους. Ανάλογα με την κατάσταση του καθενός, όποιος κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας ξέρει πότε να καρτερά και να βοηθά, πότε να κλαδεύει και να αντιμετωπίζει τους άλλους αυστηρά, και πότε να τους αποδοκιμάζει. Φέρεται πάντα σωστά και με αρχές. Δεν οριοθετεί όποιον να ‘ναι ούτε φέρεται εχθρικά σε αδελφό ή αδελφή που εκφράζει διαφθορά. Και πώς είχα φερθεί εγώ στον αδελφό Τσεν; Όταν τον είδα να αποκαλύπτει μια αλαζονική διάθεση, απλώς του το ανέφερα και όταν δεν έπιασε, τον απέκλεισα, τον έκρινα, τον καταδίκασα, και μιλούσα πίσω από την πλάτη του. Δεν είχα καθόλου ανοχή ούτε υπομονή. Σε καμία περίπτωση δεν τον βοήθησα με αγάπη. Προσευχήθηκα στον Θεό και μετανόησα, θέλοντας να κάνω πράξη τις αρχές της αλήθειας και να βοηθήσω τον αδελφό Τσεν με αγάπη.

Πήγα στον αδελφό Τσεν και τον συναναστράφηκα για αποσπάσματα του λόγου του Θεού και επεσήμανα τα ελαττώματά του. Άρχισε να κατανοεί την αλαζονική του διάθεση και αναγνώρισε τον κίνδυνο αν δεν την εξάλειφε. Είπε ότι η συναναστροφή και η προειδοποίησή μου ήταν πραγματικά χρήσιμες, και ήθελε να στοχαστεί και ν’ αναζητήσει την αλήθεια για να εξαλείψει τη διεφθαρμένη του διάθεση. Συγκινήθηκα πολύ από αυτό που είπε, αλλά ένιωσα και άσχημα. Δεν ήταν ανίκανος να αλλάξει όπως είχα φανταστεί. Εγώ ήμουν αυτή που δεν έκανε καλά το καθήκον της. Δεν προσπάθησα να τον βοηθήσω με αγάπη. Ήμουν πολύ αλαζονική και χωρίς ανθρωπιά!

Αργότερα, σε μια συνάθροιση, άκουσα τον Άνωθεν αδελφό να κάνει αυτό το κήρυγμα: «Όλη η διεφθαρμένη ανθρωπότητα έχει αλαζονική διάθεση. Ακόμη και όσοι αγαπούν την αλήθεια και επιδιώκουν να τελειωθούν έχουν αλαζονική και αυτάρεσκη διάθεση, παρότι αυτό δεν επηρεάζει την ικανότητά τους να κερδίσουν σωτηρία και τελείωση. Εφόσον οι άνθρωποι μπορούν να δεχτούν την αλήθεια, το κλάδεμα και την αντιμετώπιση, και μπορούν να υποταχθούν πλήρως στην αλήθεια ανεξαρτήτως περιστάσεων, τότε είναι απόλυτα ικανοί να σωθούν και να τελειωθούν. Βασικά, απ’ όσους έχουν καλό επίπεδο και αποφασιστικότητα, δεν υπάρχει κανείς που να μην είναι αλαζονικός. Είναι γεγονός. Ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να συμπεριφέρεται σωστά. Δεν πρέπει να οριοθετούν κάποιον ως άνθρωπο που δεν είναι καλός ή ικανός να σωθεί και να τελειωθεί απλώς επειδή είναι πολύ αλαζονικός και αυτάρεσκος. […] Σε αυτό το σημείο, πρέπει κανείς να κατανοήσει το θέλημα του Θεού. Δεν υπάρχει άνθρωπος με καλό επίπεδο και αποφασιστικότητα, που να μην είναι διόλου αλαζονικός ή αυτάρεσκος∙ αν υπήρχε, σίγουρα θα ήταν κάποιος με προσωπείο ή απατηλή όψη. Πρέπει να ξέρουμε ότι όλη η διεφθαρμένη ανθρωπότητα έχει αλαζονική και επηρμένη φύση. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός» (Συναναστροφή εκ του Άνωθεν). Αυτό με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα πώς να συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους που έχουν αλαζονική διάθεση. Δεν είναι ότι δεν μπορούν να αλλάξουν. Το μυστικό είναι να δουν αν μπορούν να επιδιώξουν και να δεχτούν την αλήθεια. Αν αποδεχτούν την αλήθεια και την κρίση του Θεού, την παίδευση, το κλάδεμα και την αντιμετώπισή Του, δεν υπάρχει λόγος να μην αλλάξουν και τελειωθούν από τον Θεό. Ο αδελφός Τσεν δεν πίστευε καιρό και δεν είχε βιώσει πολλή κρίση και παίδευση. Ήταν φυσικό η αλαζονεία του να είναι λίγο περισσότερη. Όμως όταν τον είδα να αποκαλύπτει τη διάθεσή του, τον έκρινα και τον απέκλεισα, και ήθελα να τον απαλλάξω απ’ το καθήκον του. Ήμουν πιο αλαζονική από εκείνον! Πίστευα ότι εφόσον επεδίωκα την αλήθεια, η αλαζονική μου διάθεση θα άλλαζε, τότε γιατί είχα αποφασίσει ότι ο αδελφός Τσεν δεν θ’ άλλαζε; Δεν είχα πολλές απαιτήσεις από τον εαυτό μου. Γιατί να έχω από τον αδελφό Τσεν; Ήταν πολύ άδικη η συμπεριφορά μου. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι με χαρίσματα, δυνατότητες και επίπεδο είναι αλαζονικοί. Όμως λόγω επιπέδου, κατανοούν γρήγορα την αλήθεια και είναι παραγωγικοί στο καθήκον τους. Όταν τέτοιοι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια και ενεργούν με αρχές, το έργο του οίκου του Θεού ευεργετείται. Ο αδελφός Τσεν είχε καλό επίπεδο, έπρεπε να τον βοηθήσω με αγάπη και να τον συναναστραφώ πιο πολύ για να τον στηρίξω. Μόνο αυτό θα εναρμονιζόταν με το θέλημα του Θεού. Αυτή η εμπειρία με έκανε να καταλάβω ότι η συμπεριφορά βάσει της σατανικής διεφθαρμένης μας διάθεσης χωρίς την αλήθεια μόνο κακό κάνει σε αδελφούς και αδελφές και καθυστερεί την είσοδό τους στη ζωή και το έργο της εκκλησίας. Πρόκειται για παράβαση, κάνει κακό. Είδα πόσο σημαντικό είναι να φέρομαι στους άλλους σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας.