Το 2021, η Κέιτι εκλέχθηκε επικεφαλής, και επιβλέπαμε το έργο της εκκλησίας μαζί. Σύντομα, είδα ότι στην Κέιτι άρεσε να κάνει τα πράγματα μόνη της. Όταν δεν ήταν απασχολημένη με το κειμενικό έργο —την κύρια ευθύνη της, σπάνια συζητούσε ή επικοινωνούσε σχετικά με το έργο με εμάς τους υπόλοιπους. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία συνεργασία μεταξύ μας. Δεν συμμετείχε σε εργασίες που μας ανέθεταν οι ανώτεροι επικεφαλής να κάνουμε μαζί. Έστελνε απλώς ένα μήνυμα ζητώντας να τις κάνουμε εμείς. Αργότερα, ανακάλυψα προβλήματα στο κειμενικό έργο για το οποίο ήταν υπεύθυνη. Δεν το παρακολουθούσε εγκαίρως. Συναναστραφήκαμε μαζί της με την Τζόις, τη συνεργάτιδά μου και της είπαμε ότι «επικεφαλής» σημαίνει να παρακολουθείς και να συμμετέχεις στα πάντα. Μας απάντησε πως δεν ήταν εξοικειωμένη με τις εργασίες της εκκλησίας και πως δεν καταλάβαινε τις αρχές του έργου ή πώς να το παρακολουθεί. Είπε ότι μπορούσαμε να φροντίσουμε εμείς αυτά τα πράγματα, ότι ήταν ήδη πολύ απασχολημένη με το κειμενικό έργο και δεν είχε χρόνο και ενέργεια.

Μια φορά, η Κέιτι έλαβε μία επιστολή: μια αναφορά για έναν επικεφαλής εκκλησίας και έναν διάκονο για μη τήρηση των αρχών στο καθήκον. Εκείνη απλώς την προώθησε στους ανωτέρους μας, οι οποίοι είπαν να συνεργαστούμε και να το χειριστούμε οι δυο μας. Μα η Κέιτι με έβαλε σε μια ομαδική συνομιλία και είπε στους αδελφούς που έγραψαν την επιστολή να αναφέρουν τυχόν προβλήματα σε εμένα. Έπειτα, μου έστειλε ένα μήνυμα λέγοντας ότι δεν είχε χρόνο για τέτοια, οπότε δεν είχε διαβάσει το περιεχόμενο της επιστολής και απλώς την είχε προωθήσει στους ανωτέρους μας. Ήθελε να το διερευνήσω και να το χειριστώ εγώ. Αφού διάβασα το μήνυμά της, ένιωσα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Οι ανώτεροι επικεφαλής μάς είχαν ζητήσει να χειριστούμε το πρόβλημα μαζί. Πώς πήγε και μου φόρτωσε έτσι απλά αυτό το πρόβλημα σαν να μην ήταν τίποτα; Δεν είναι η στάση που θα έπρεπε να έχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες στο έργο τους. Όταν της μιλήσαμε, η Τζόις και εγώ, για το πώς να επιλύσει ζητήματα στο έργο της εκκλησίας, είπε: «έχω δουλειά, δεν καταλαβαίνω, δεν μπορώ». Οι ανώτεροι επικεφαλής ζήτησαν συγκεκριμένα να χειριστούμε μαζί αυτήν την αναφορά και εκείνη είπε την ίδια δικαιολογία. Ήταν ήδη επικεφαλής για αρκετούς μήνες, μα δεν συμμετείχε στην παρακολούθηση του έργου ή στην επίλυση προβλημάτων. Συμπεριφερόταν σαν μια ψευδοεπικεφαλής που δεν κάνει πρακτικό έργο. Ο Θεός έχει επικοινωνήσει τις ευθύνες των επικεφαλής και έχει συναναστραφεί με μεγάλη ακρίβεια για το πώς να εκτελούν το έργο τους. Ακόμη και ως άπειρη επικεφαλής, ακολουθώντας τον λόγο του Θεού υπήρχαν πράγματα που μπορούσε να κάνει. Ακόμη κι αν δεν καταλάβαινε τη δουλειά ή τις αρχές, θα μπορούσε να παρακολουθεί την πορεία του έργου. Αλλά πάντα έλεγε ότι ήταν ανίκανη, ανίδεη ή απασχολημένη. Δεν ενεργούσε σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και ακόμη κι όταν της έκαναν υποδείξεις, εκείνη δεν άκουγε. Δεν είχε τη στάση της αποδοχής της αλήθειας. Σκέφτηκα να αναφέρω τη συμπεριφορά της στους ανώτερους επικεφαλής. Για λίγο καιρό, το θέμα με απασχολούσε διαρκώς και μερικές φορές θέλησα να το πω στους ανωτέρους. Μα θυμήθηκα που όταν η Κέιτι ανέφερε το ζήτημα ενός επικεφαλής, χωρίς να κατανοώ πλήρως το υπόβαθρο του θέματος, υπέθεσα ότι έκρινε επιπόλαια τον επικεφαλής, έτσι την ανέλυσα και την εξέθεσα με σκληρότητα. Όταν το έμαθαν αυτό οι ανώτεροι επικεφαλής, με αντιμετώπισαν λέγοντας πως ήμουν άδικη, επικριτική και καταπίεζα τους άλλους και μάλιστα εξέθεσαν και ανέλυσαν τη συμπεριφορά μου σε μια συνάθροιση. Αν την ανέφερα στους ανώτερους επικεφαλής, δεν θα πίστευαν ότι την καταπίεζα και την απέκλεια, και ότι προσπαθούσα να βρω κάτι εναντίον της; Δεν έπρεπε να τους δώσω αυτήν την εντύπωση. Αν με απέπεμπαν λόγω αυτής της επιστολής, οι κίνδυνοι δεν θα υπερτερούσαν των ανταμοιβών; Αποφάσισα να μην την αναφέρω προς το παρόν.

Τον Ιούνιο εκείνου του έτους, επειδή το ευαγγελικό έργο της εκκλησίας της Κέιτι δεν πήγαινε καλά, οι ανώτεροι επικεφαλής ζήτησαν από τον αδελφό Τζέρι να το αναλάβει. Έγιναν μεταθέσεις προσωπικού και ο Τζέρι και αρκετοί επόπτες του ευαγγελικού έργου συζήτησαν κι έκαναν κάποιες διευθετήσεις βάσει αρχών, δίχως να πάρουν την έγκριση της Κέιτι. Όταν το έμαθε η Κέιτι, σκέφτηκε ότι ο Τζέρι δεν την έπαιρνε στα σοβαρά και τον επέκρινε πίσω από την πλάτη του. Έλεγε ότι ήταν σαν αντίχριστος που ήθελε το δικό του μικρό βασίλειο κι αν δεν ήταν αντίχριστος, ήταν ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε πρακτικό έργο. Η Κέιτι υπονόμευε τις σχέσεις μεταξύ των αδελφών και των εποπτών στην εκκλησία. Παρακίνησε κάποιους συνεργάτες και επόπτες να εμπλακούν σε διαμάχες, κάνοντας δύσκολη την εκτέλεση του ευαγγελικού έργου εκεί. Έστειλε μια αδελφή να συμμετάσχει στο ευαγγελικό έργο, απλώς για να πληροφορείται για την πορεία του έργου του Τζέρι, ώστε να βρει κάτι εναντίον του κι όταν μπορέσει να τον εκδικηθεί. Αργότερα, βρήκε κάποια ασήμαντα προβλήματα στα καθήκοντα του Τζέρι, και υπερέβαλε τα πράγματα και έπεισε μια άλλη αδελφή να αναφέρει τον Τζέρι στους ανώτερους επικεφαλής. Προσπαθούσε να χρησιμοποιήσει τους ανώτερους επικεφαλής για να συντρίψει τον Τζέρι. Σοκαρίστηκα όταν το έμαθα αυτό. Τίποτε δεν εμπόδιζε την Κέιτι από το να εξοστρακίζει συνεργάτες για χάρη της φήμης και της θέσης της. Ήθελε να καταστρέψει τους αδελφούς που ήταν υπεύθυνοι για το κύριο έργο της εκκλησίας. Καθόλου δεν προστάτευε το έργο της εκκλησίας. Όπως αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού: «Η δημόσια καταπίεση των ανθρώπων, ο αποκλεισμός των ανθρώπων, οι επιθέσεις εναντίον των ανθρώπων και η έκθεση των προβλημάτων των ανθρώπων από τους αντίχριστους είναι όλα στοχευμένα. Χωρίς αμφιβολία, χρησιμοποιούν μέσα όπως αυτά για να στοχοποιήσουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια και μπορούν να διακρίνουν τους ίδιους, με στόχο να τους νικήσουν, ενισχύοντας έτσι τη δική τους θέση. Η ιδιότητα της επίθεσης και του αποκλεισμού των ανθρώπων με αυτόν τον τρόπο είναι κακόβουλη. Υπάρχει επιθετικότητα στη γλώσσα και στον τρόπο ομιλίας τους: έκθεση, καταδίκη, συκοφαντία και μοχθηρή λασπολογία. Διαστρεβλώνουν ακόμη και τα γεγονότα, μιλώντας για θετικά πράγματα σαν να ήταν αρνητικά και για αρνητικά σαν να ήταν θετικά. Αντιστρέφοντας το μαύρο και το άσπρο και συγχέοντας το σωστό με το λάθος με αυτόν τον τρόπο, επιτυγχάνεται ο στόχος των αντίχριστων να νικήσουν τους ανθρώπους και να καταστρέψουν το όνομά τους. Ποια νοοτροπία οδηγεί σε αυτήν την επίθεση και τον αποκλεισμό των αντιφρονούντων; Τις περισσότερες φορές, αυτό πηγάζει από μια νοοτροπία ζήλειας. Σε μια μοχθηρή διάθεση, η ζήλια φέρει μαζί της ισχυρό μίσος· και ως αποτέλεσμα της ζήλιας τους, οι αντίχριστοι επιτίθενται και αποκλείουν τους ανθρώπους. Σε μια κατάσταση όπως αυτή, αν οι αντίχριστοι εκτεθούν, γίνει αναφορά εναντίον τους και χάσουν το κύρος τους, το μυαλό τους θα δεχτεί επίθεση· δεν θα υποταχθούν ούτε θα χαρούν γι’ αυτό, πράγμα που καθιστά ακόμη πιο εύκολη τη δημιουργία μιας ισχυρής νοοτροπίας εκδίκησης. Η εκδίκηση είναι ένα είδος νοοτροπίας και είναι επίσης ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης. Όταν οι αντίχριστοι διαπιστώνουν ότι αυτό που έκανε κάποιος ήταν επιζήμιο γι’ αυτούς, ότι άλλοι είναι πιο ικανοί από αυτούς ή ότι οι δηλώσεις και οι προτάσεις κάποιου είναι καλύτερες ή ανώτερες από τις δικές τους, και ότι όλοι συμφωνούν με τις δηλώσεις και τις προτάσεις αυτού του ατόμου, οι αντίχριστοι αισθάνονται ότι η θέση τους απειλείται, στην καρδιά τους δημιουργούνται ζήλια και μίσος, και επιτίθενται και εκδικούνται. Όταν παίρνουν εκδίκηση, οι άνθρωποι γενικά καταφέρουν ένα προληπτικό χτύπημα στον στόχο τους. Επιτίθενται προληπτικά και τσακίζουν τους ανθρώπους, έως ότου η άλλη πλευρά υποταχθεί. Μόνο τότε αισθάνονται ότι έχουν εκτονωθεί. Ποιες άλλες εκφράσεις υπάρχουν για την επίθεση και τον αποκλεισμό των ανθρώπων; (Η υποτίμηση των άλλων.) Η υποτίμηση των άλλων είναι ένας από τους τρόπους έκφρασης· όσο καλή δουλειά κι αν κάνεις, πάλι θα σε υποτιμήσουν ή θα σε καταδικάσουν, μέχρι που εσύ θα είσαι παθητικός και αδύναμος, και δεν θα μπορείς να σταθείς. Τότε θα είναι ικανοποιημένοι, γιατί θα έχουν πετύχει τον στόχο τους. Είναι η καταδίκη μέρος της έννοιας της υποτίμησης των άλλων; (Ναι.) Πώς καταδικάζουν οι αντίχριστοι τους ανθρώπους; Κάνουν την τρίχα τριχιά. Για παράδειγμα, έκανες κάτι που δεν αποτελούσε πρόβλημα, αλλά εκείνοι έκαναν μεγάλη φασαρία γι’ αυτό για να σου επιτεθούν. Ψάχνουν να βρουν κάθε λογής τρόπους για να σε σπιλώσουν και να σε καταδικάσουν, κάνοντας την τρίχα τριχιά, έτσι ώστε οι άλλοι που ακούνε να νομίζουν ότι αυτά που λένε οι αντίχριστοι έχουν νόημα και ότι έκανες κάτι λάθος. Με αυτό, οι αντίχριστοι έχουν επιτύχει τον στόχο τους, δηλαδή, την καταδίκη, την επίθεση και τον αποκλεισμό των αντιφρονούντων. Τι σημαίνει αποκλεισμός; Σημαίνει ότι όσο σωστός κι αν είσαι στις πράξεις σου —και στην πραγματικότητα, οι αντίχριστοι γνωρίζουν κι αυτοί ότι είσαι σωστός— επειδή σε φθονούν και σε μισούν, και προσπαθούν σκόπιμα να σου επιτεθούν, οι αντίχριστοι λένε ότι αυτό που έκανες ήταν λάθος. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν τις δικές τους απόψεις και πλάνες για να υπερισχύσουν απέναντί σου, μιλώντας με τρόπο ακαταμάχητο, ώστε όλοι όσοι ακούνε να πιστέψουν ότι αυτό που λένε είναι σωστό και ορθά ειπωμένο· τότε, όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα σταθούν στο πλευρό των αντίχριστων απέναντί σου. Οι αντίχριστοι το χρησιμοποιούν αυτό για να σου επιτεθούν, να σε κάνουν παθητικό και αδύναμο, και να κερδίσουν την έγκριση όλων. Με αυτό, έχουν επιτύχει τον στόχο τους να επιτεθούν και να αποκλείσουν τους αντιφρονούντες. Ο αποκλεισμός των αντιφρονούντων μπορεί μερικές φορές να συμβεί με τη μορφή διαλόγου πρόσωπο με πρόσωπο, ή μερικές φορές με το να κρίνουν κάποιον, να ταράζουν τα νερά, να τον συκοφαντούν και να επινοούν πράγματα γι’ αυτόν πίσω από την πλάτη του. Για παράδειγμα, αν οι αντίχριστοι θέλουν να αποκλείσουν έναν αντιφρονούντα, θα διαδώσουν παντού τα λάθη αυτού του ατόμου, ταράζοντας τη σχέση μεταξύ του αντιφρονούντα και άλλων ανθρώπων, κάνοντας τους ανθρώπους να τον αποφεύγουν και επιτυγχάνοντας τον στόχο των αντίχριστων να απομονώσουν τον αντιφρονούντα. Στη συνέχεια, θα βρουν μια ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν επιζήμιες πληροφορίες εναντίον του αντιφρονούντα, μέχρι να ηττηθεί και να καταστραφεί η φήμη του. Στο μυαλό των αντίχριστων, αυτό αποτελεί την κατάρριψη ενός ανταγωνιστή, για να μην απειλήσει τη θέση των αντίχριστων» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δεύτερο). Ο Θεός αποκαλύπτει ότι οι αντίχριστοι κάνουν το παν για τη φήμη και τη θέση τους. Για να κυβερνούν την εκκλησία σαν βασιλιάδες, επιτίθενται και απορρίπτουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια, αναπτύσσουν ακόμη και μίσος απέναντί τους. Όσοι αναζητούν την αλήθεια είναι σαν αγκάθια, έτσι μεγεθύνουν τα μικρά τους προβλήματα, εσκεμμένα τους κρίνουν και τους επιτίθενται για να τιμωρήσουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια. Υπονομεύουν όσους αναζητούν την αλήθεια, για να έχουν εξουσία στην εκκλησία. Η Κέιτι έσπειρε διχόνοια στην εκκλησία. Επιτέθηκε στον Τζέρι, ο οποίος διαχειριζόταν το ευαγγελικό έργο. Θέλησε να χρησιμοποιήσει τους ανώτερους επικεφαλής για να τον τιμωρήσει. Ακόμη χειρότερα, δεν συνεργαζόταν με τους συνεργάτες της και πάντα έκανε πράγματα μόνη της. Αλλά διέδιδε πως οι ανώτεροι επικεφαλής δεν συνεργάζονταν αρμονικά, και αυτό προκάλεσε στους αδελφούς προκαταλήψεις κατά των επικεφαλής. Σκοπός της ήταν να κυβερνά σαν βασιλιάς στην εκκλησία. Τιμωρούσε σκόπιμα τους ανθρώπους και υπονόμευε το ευαγγελικό έργο. Μόλις οι ανώτεροι επικεφαλής ανακάλυψαν τι έκανε η Κέιτι, είδαν πως ήταν ψευδοεπικεφαλής στο μονοπάτι ενός αντίχριστου και αμέσως την απομάκρυναν από τη θέση της επικεφαλής.

Η συνεργάτις μου κι εγώ συναναστραφήκαμε την Κέιτι και αναλύσαμε τη συμπεριφορά της. Είπαμε πως το ότι έβαλε κάποιον να αναφέρει τον Τζέρι ήταν σαμποτάζ και διαταραχή του έργου της εκκλησίας, πως βρισκόταν στο μονοπάτι ενός αντίχριστου. Όχι μόνο αρνήθηκε να το δεχτεί, αλλά επιπλέον υπερασπίστηκε τον εαυτό της, λέγοντας ότι δεν είχε απώτερο σκοπό κι απλώς ανέφερε ένα πρόβλημα με τον κανονικό τρόπο, άρα πώς είχε διαταράξει το έργο της εκκλησίας; Είδα πως, ακόμη κι αντιμέτωπη με τα γεγονότα, αρνιόταν να παραδεχτεί τα λάθη της, ήταν όλο δικαιολογίες και υπεκφυγές. Σκέφτηκα αυτά τα λόγια του Θεού: «Όταν δεν έχει συμβεί τίποτα, δεν μπορείς να δεις την αληθινή στάση ενός ατόμου απέναντι στην αλήθεια. Όταν οι άνθρωποι κλαδεύονται, αντιμετωπίζονται και απολύονται, αποκαλύπτεται η πραγματική τους στάση απέναντι στην αλήθεια. Εκείνοι που αποδέχονται την αλήθεια είναι σε θέση να την αποδεχτούν σε οποιαδήποτε περίσταση· αν κάνουν λάθος, είναι σε θέση να παραδεχτούν το λάθος τους, να κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα και να αποδεχτούν την αλήθεια. Όσον αφορά εκείνους που δεν αγαπούν την αλήθεια, ακόμη και αν το λάθος τους είναι εμφανές, δεν πρόκειται να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος, πόσο μάλλον να δεχτούν να τους αντιμετωπίσει ο οίκος του Θεού. Και τι λογική έχουν ορισμένοι άνθρωποι; “Η πρόθεσή μου ήταν να το κάνω καλά, αλλά απλώς δεν το έκανα καλά, οπότε δεν μπορείτε να με κατηγορήσετε ότι έκανα κακή δουλειά. Η πρόθεσή μου είναι καλή και υπέφερα, πλήρωσα τίμημα και δαπάνησα τον εαυτό μου. Δεν σημαίνει ότι έκανα το κακό!” Αυτό το χρησιμοποιούν ως λόγο και δικαιολογία για να μην αφήσουν τον οίκο του Θεού να τους χειριστεί. Είναι αυτό σωστό; Όποιον λόγο ή δικαιολογία κι αν χρησιμοποιεί ένα άτομο, δεν μπορεί να συγκαλύψει τη στάση του απέναντι στην αλήθεια και τη στάση του απέναντι στον Θεό. Αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά τη φύση και ουσία ενός ατόμου και μιλάει περισσότερο για το πρόβλημα. Ανεξάρτητα από το αν έχεις αντιμετωπίσει κάποιο ζήτημα, η στάση σου απέναντι στην αλήθεια αντιπροσωπεύει τη φύση και ουσία σου —είναι η στάση σου απέναντι στον Θεό. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεσαι στον Θεό μπορεί να γίνει γνωστός από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεσαι στην αλήθεια» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο (Μέρος πρώτο)]. Έτσι είναι. Όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Ακόμη κι αν διαταράσσουν το έργο της εκκλησίας, θα συνεχίσουν να λένε ότι έχουν σωστές προθέσεις, για να απαλλάξουν τον εαυτό τους από τις παραβάσεις και τις κακές πράξεις, λες και δεν είχαν ακατάλληλα κίνητρα, κι ακόμη κι αν διατάραξαν το έργο της εκκλησίας, δεν πρέπει να τους ζητάς τον λόγο. Κατάλαβα πως η Κέιτι ήταν ακριβώς έτσι. Στα κρυφά σαμποτάριζε, προκαλούσε διατάραξη και τιμωρούσε τους άλλους, ενώ εξακολουθούσε να δικαιολογείται, λέγοντας ότι δεν είχε σκοπό να βλάψει. Ακόμη κι αντιμέτωπη με τα γεγονότα, δεν παραδεχόταν τα λάθη της. Απέρριπτε πλήρως την αλήθεια. Επίσης, η Κέιτι έλεγε συνεχώς ότι δεν ήταν επικεφαλής πολύ καιρό, ότι δεν καταλάβαινε και δεν μπορούσε να κάνει πολύ έργο. Αυτό απέδειξε ότι αν και γνώριζε τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τους επικεφαλής, δεν ακολουθούσε τον λόγο του Θεού. Οι ανώτεροι επικεφαλής είπαν πως όλοι έπρεπε να συνεργάζονται αρμονικά, αλλά εκείνη δεν άκουγε και συνέχιζε να κάνει τα πράγματα μόνη της, με όποιον τρόπο της άρεσε. Η συμπεριφορά της φανέρωνε ότι δεν αποδεχόταν ούτε υποτασσόταν στον λόγο του Θεού ή σε οποιαδήποτε θετικά πράγματα. Τελικά, θέλησε ακόμη και να τιμωρήσει τον αδελφό Τζέρι και να διαλύσει το ευαγγελικό έργο για χάρη του ονόματος και της φήμης της. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν υποστήριζε διόλου το έργο της εκκλησίας, ότι εκ φύσεως δεν αγαπούσε ούτε αποδεχόταν την αλήθεια, και πως η αποπομπή της ήταν πλήρως η δικαιοσύνη του Θεού. Αυτή η κατανόηση, με έκανε να τη διακρίνω πιο καθαρά. Επίσης, έκανα αυτοκριτική. Αρχικά, θεωρούσα την Κέιτι ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε πρακτικό έργο και ήθελα να αναφέρω τα προβλήματά της στους ανώτερους επικεφαλής, οπότε γιατί δεν το έκανα αυτό τελικά; Προσευχήθηκα στον Θεό για την κατάστασή μου, Του ζήτησα να με καθοδηγήσει να καταλάβω το πρόβλημά μου.

Διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Κάποιοι άνθρωποι ακολουθούν τη δική τους βούληση όταν ενεργούν. Παραβιάζουν τις αρχές και αφού κλαδευτούν και αντιμετωπιστούν, παραδέχονται μόνο στα λόγια ότι είναι αλαζόνες και ότι έκαναν λάθος μόνο και μόνο επειδή δεν κατέχουν την αλήθεια. Μα στην καρδιά τους, εξακολουθούν να παραπονιούνται: “Κανείς άλλος δεν ρισκάρει, μόνο εγώ —και στο τέλος, όταν κάτι πάει στραβά, μου φορτώνουν όλες τις ευθύνες. Δεν είναι αυτό ανόητο εκ μέρους μου; Την επόμενη φορά δεν γίνεται να κάνω το ίδιο πράγμα, να ρισκάρω έτσι. Το καρφί που προεξέχει το χτυπάει το σφυρί!” Τι γνώμη έχεις γι’ αυτήν τη στάση; Είναι στάση μετάνοιας; (Όχι.) Τι στάση είναι; Δεν έχουν γίνει ύπουλοι και δόλιοι; Σκέφτονται μέσα τους: “Είμαι τυχερός που αυτή τη φορά δεν κατέληξε σε καταστροφή. Το πάθημα θα μου γίνει μάθημα, κατά κάποιον τρόπο. Θα πρέπει να είμαι πιο προσεκτικός στο μέλλον”. Δεν αναζητούν την αλήθεια, ενώ χρησιμοποιούν τη μικρότητά τους και τις πονηρές μηχανορραφίες τους για να φροντίσουν και να χειριστούν το ζήτημα. Μπορούν μ’ αυτόν τον τρόπο να κερδίσουν την αλήθεια; Δεν μπορούν, επειδή δεν έχουν μετανοήσει. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνεται κατά τη μετάνοια είναι να αναγνωρίζεις τι έκανες λάθος: να αντιλαμβάνεσαι πού ήταν το λάθος σου, την ουσία του προβλήματος και τη διεφθαρμένη διάθεση που αποκάλυψες· πρέπει να αναλογίζεσαι αυτά τα πράγματα και να αποδέχεσαι την αλήθεια, κι έπειτα να ασκείσαι σύμφωνα με την αλήθεια. Μόνο αυτή είναι στάση μετάνοιας. Αν, από την άλλη πλευρά, σκέφτεσαι διεξοδικά πονηρούς τρόπους, γίνεσαι πιο ύπουλος από πριν, οι τεχνικές σου είναι πιο έξυπνες και πιο συγκαλυμμένες και έχεις πιο πολλές μεθόδους αντιμετώπισης των πραγμάτων, τότε το πρόβλημα δεν είναι τόσο απλό όσο το να ήσουν απλώς δόλιος. Χρησιμοποιείς ύπουλα μέσα και έχεις μυστικά τα οποία δεν μπορείς να φανερώσεις. Αυτό είναι κακό. Όχι μόνο δεν έχεις μετανοήσει, μα έχεις γίνει πιο ύπουλος και δόλιος. Ο Θεός βλέπει πως είσαι υπερβολικά ισχυρογνώμων και κακός, κάποιος που παραδέχεται επιφανειακά ότι έσφαλλε και αποδέχεται την αντιμετώπιση και το κλάδεμα, μα στην πραγματικότητα, δεν έχει την παραμικρή στάση μετάνοιας. Γιατί το λέμε αυτό; Διότι κατά τη διάρκεια αυτού του γεγονότος ή στον απόηχο αυτού, δεν αναζήτησες καθόλου την αλήθεια, δεν έκανες αυτοκριτική ούτε προσπάθησες να γνωρίσεις τον εαυτό σου και δεν ασκήθηκες σύμφωνα με την αλήθεια. Η στάση σου είναι στάση χρησιμοποίησης των φιλοσοφιών, της λογικής και των μεθόδων του Σατανά για την επίλυση του προβλήματος. Στην πραγματικότητα, αποφεύγεις το πρόβλημα και το τυλίγεις με ένα ωραίο περιτύλιγμα για να μην δουν οι άλλοι κανένα ίχνος αυτού, χωρίς να σου ξεφεύγει τίποτα. Στο τέλος, αισθάνεσαι ιδιαίτερα έξυπνος. Αυτά είναι τα πράγματα που βλέπει ο Θεός, αντί να βλέπει να έχεις αναλογιστεί, εξομολογηθεί και μετανοήσει πραγματικά για την αμαρτία σου εν όψει του ζητήματος που σου έχει συμβεί, κι έπειτα να αναζητάς την αλήθεια και να ασκείσαι σύμφωνα μ’ αυτήν. Η στάση σου δεν είναι στάση αναζήτησης της αλήθειας ή άσκησης της αλήθειας, ούτε είναι στάση υποταγής στην κυριαρχία και στις διευθετήσεις του Θεού, μα είναι στάση χρησιμοποίησης των τεχνικών και των μεθόδων του Σατανά για την επίλυση του προβλήματός σου. Δίνεις στους άλλους μια ψευδή εντύπωση και αντιστέκεσαι στο να εκτεθείς από τον Θεό, ενώ είσαι αμυντικός και εριστικός αναφορικά με τις περιστάσεις που έχει ενορχηστρώσει ο Θεός για σένα. Η καρδιά σου είναι πιο κλειστή από πριν και αποκομμένη από τον Θεό. Ως εκ τούτου, μπορεί να προκύψει κανένα καλό αποτέλεσμα απ’ αυτό; Μπορείς ακόμα να ζεις στο φως, απολαμβάνοντας γαλήνη και χαρά; Δεν μπορείς. Αν αποφεύγεις την αλήθεια και αποφεύγεις τον Θεό, σίγουρα θα βυθιστείς στο σκοτάδι και θα κλαις και θα τρίζεις τα δόντια σου. Κυριαρχεί μια τέτοια κατάσταση στους ανθρώπους; (Ναι.) Ορισμένοι άνθρωποι νουθετούν συχνά τον εαυτό τους, λέγοντας: “Αυτήν τη φορά, αντιμετωπίστηκα. Την επόμενη φορά, θα πρέπει να είμαι πιο έξυπνος και πιο προσεκτικός. Η εξυπνάδα είναι το θεμέλιο της ζωής —και οι άνθρωποι που δεν είναι έξυπνοι είναι κορόιδα”. Αν καθοδηγείς και νουθετείς συνεχώς τον εαυτό σου κατ’ αυτόν τον τρόπο, πρόκειται να πας ποτέ πουθενά; Θα είσαι σε θέση να κερδίσεις την αλήθεια; Αν σου συμβεί ένα ζήτημα, πρέπει να αναζητήσεις και να κατανοήσεις μια πτυχή της αλήθειας, και να κερδίσεις αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Τι μπορεί να επιτευχθεί από την κατανόηση της αλήθειας; Όταν κατανοείς μια πτυχή της αλήθειας, κατανοείς μια πτυχή του θελήματος του Θεού· κατανοείς γιατί σου έκανε ο Θεός αυτό το πράγμα, ποιος είναι ο λόγος για να έχει μια τέτοια απαίτηση από σένα, ποιος είναι ο λόγος για να ενορχηστρώσει περιστάσεις με σκοπό να σε συμμορφώσει και να σε πειθαρχήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο, ποιος είναι ο λόγος να χρησιμοποιήσει αυτό το ζήτημα για να σε κλαδέψει και να σε αντιμετωπίσει, καθώς και γιατί έχεις εκπέσει, αποτύχει και εκτεθεί σ’ αυτό το ζήτημα. Αν κατανοήσεις αυτά τα πράγματα, θα είσαι σε θέση να επιδιώκεις την αλήθεια και θα επιτύχεις είσοδο στη ζωή. Αν δεν κατανοήσεις αυτά τα πράγματα και δεν αποδεχτείς αυτά τα γεγονότα, μα επιμένεις να εναντιώνεσαι και να αντιστέκεσαι σ’ αυτά, να χρησιμοποιείς τις δικές σου τεχνικές για να μεταμφιέζεσαι, και να αντικρύζεις όλους τους άλλους και τον Θεό με ψεύτικη έκφραση, τότε θα είσαι για πάντα ανίκανος να κερδίσεις την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο επιδιώκοντας την αλήθεια μπορεί κανείς να διαλύσει τις αντιλήψεις και τις παρανοήσεις του για τον Θεό). Ο Θεός λέει πως αν αυτοί που κάνουν λάθη δεν ψάχνουν την αιτία και δεν αναζητούν την αλήθεια για να επιλύσουν το πρόβλημά τους, αλλά αντίθετα ανησυχούν μήπως αντιμετωπιστούν εάν κάνουν άλλο λάθος κι έτσι αρχίζουν τα κόλπα και είναι επιφυλακτικοί με τον Θεό όταν ανακύπτουν θέματα, είναι άνθρωποι με δόλια, αδιάλλακτη διάθεση. Έτσι συμπεριφερόμουν. Αρχικά, δίχως να καταλαβαίνω την κατάσταση της Κέιτι, την είχα κατηγορήσει ότι ήταν επικριτική και την είχα καταπιέσει. Με εξέθεσε και με ανέλυσε για αυτό ο επικεφαλής. Αργότερα, αναγνώρισα την αλαζονική μου διάθεση, προειδοποίησα τον εαυτό μου ότι αυτή η αποτυχία ήταν μια παράβαση στη ζωή μου ως πιστή, και μου χρειαζόταν αυτό το μάθημα για να μην ξανακάνω το ίδιο λάθος. Μα ταυτόχρονα, έγινα επιφυλακτική απέναντι στον Θεό. Φοβόμουν πως αν καταπίεζα κάποιον με αυτόν τον τρόπο ξανά και έκριναν πως προχωρούσα στο μονοπάτι ενός αντίχριστου, τότε, το έργο μου ως επικεφαλής θα τελείωνε και θα έχανα κάθε αξιοπρέπεια. Αυτή τη φορά, βλέποντας ότι η Κέιτι ήταν ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε πρακτικό έργο, δεν τόλμησα να την αναφέρω και ήμουν γεμάτη αμφιβολίες. Φοβόμουν ότι ο επικεφαλής θα πίστευε ότι ήμουν πολύ σκληρή μαζί της και τόσο σχολαστική, που την καταπίεζα και την εξοστράκιζα. Για να προστατεύσω τη δική μου φήμη και θέση, επέλεξα να μην πω τίποτα. Φοβόμουν ότι αν την ανέφερα θα μου ’βγαινε σε κακό και θα έθετε σε κίνδυνο τη θέση μου. Το να αναφέρω την Κέιτι ήταν φυσικό, αλλά φοβόμουν πάρα πολύ τι θα σκέφτονταν οι ανώτεροι επικεφαλής. Έγινα αμυντική και προς αυτούς και προς τον Θεό, και έπαιζα παιχνίδια με τον Θεό. Τόσο δόλια ήμουν! Η Κέιτι έσπερνε διχόνοια, αναστάτωνε και σαμποτάριζε το ευαγγελικό έργο. Έτσι την εξέθετε ο Θεός και προστάτευε το δικό Του έργο. Είδα ότι κανενός οι σκέψεις, προθέσεις ή πράξεις δεν ξεφεύγουν από τον έλεγχο του Θεού. Γιατί δεν πίστευα ότι ο Θεός βλέπει τα πάντα; Γιατί ανησυχούσα τόσο ότι θα με απέπεμπε ο επικεφαλής αν ανέφερα αντικειμενικά τη συμπεριφορά της Κέιτι σύμφωνα με αυτά που είχα δει πραγματικά, χωρίς να έχω καμία πρόθεση να την καταπιέσω;

Διάβασα κάποια λόγια του Θεού που με έκαναν να καταλάβω το πρόβλημά μου καλύτερα. Ο Θεός λέει: «Αν δεν έχεις πραγματική πίστη στον Θεό και δεν πιστεύεις ότι η αλήθεια βασιλεύει στον οίκο του Θεού, τότε δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Πολλοί άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια· δεν πιστεύουν ότι η αλήθεια βασιλεύει στον οίκο του Θεού και δεν έχουν φόβο Θεού στην καρδιά τους. Σκέφτονται πάντα ότι όλοι οι αξιωματούχοι του κόσμου τείνουν να προστατεύουν ο ένας τα συμφέροντα του άλλου και ότι πρέπει να συμβαίνει το ίδιο και στον οίκο του Θεού. Βεβαίως, δεν πιστεύουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια και η δικαιοσύνη. Ως εκ τούτου, ένα τέτοιο άτομο μπορεί να λέγεται μη πιστός. Ωστόσο, μια μειοψηφία ανθρώπων είναι σε θέση να αναφέρει πρακτικά προβλήματα. Εκείνοι μπορούν να αποκαλούνται άνθρωποι που προστατεύουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού· είναι υπεύθυνοι άνθρωποι. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν επιλύουν σοβαρά προβλήματα όταν τα διαπιστώνουν ούτε τα αναφέρουν στον Άνωθεν. Αρχίζουν να αναφέρουν το πρόβλημα και να αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητά του μόνο όταν ο Άνωθεν το διερευνά άμεσα. Αυτό καθυστερεί τα πράγματα. Επομένως, είτε είσαι ένας συνηθισμένος αδελφός ή αδελφή, είτε επικεφαλής ή εργάτης, όποτε αντιμετωπίζεις ένα ζήτημα που δεν μπορείς να επιλύσεις και που αφορά τις ευρύτερες αρχές του έργου, θα πρέπει πάντα να το αναφέρεις στον Άνωθεν και να ζητάς έγκαιρα καθοδήγηση από Αυτόν. Αν αντιμετωπίζεις περίπλοκα προβλήματα ή δυσκολίες, αλλά δεν τα επιλύεις, κάποιο μέρος του έργου δεν θα μπορεί να προχωρήσει· θα πρέπει να μείνει στην άκρη και να σταματήσει. Αυτό επηρεάζει την πρόοδο του έργου της εκκλησίας. Επομένως, όταν προκύπτουν τέτοια προβλήματα που μπορούν να επηρεάσουν άμεσα την πρόοδο του έργου, πρέπει να αποκαλύπτονται και να επιλύονται εγκαίρως. Αν ένα πρόβλημα δεν είναι εύκολο να επιλυθεί, πρέπει να βρεις ανθρώπους που κατανοούν την αλήθεια και ανθρώπους με ειδικές γνώσεις στον τομέα, και στη συνέχεια να καθίσεις μαζί τους, να διερευνήσετε και να επιλύσετε το πρόβλημα από κοινού. Τα προβλήματα αυτού του είδους δεν μπορούν να καθυστερήσουν. Κάθε μέρα που καθυστερείς να τα επιλύσεις είναι μια μέρα καθυστέρησης στην πρόοδο του έργου. Δεν είναι θέμα παρεμπόδισης ενός ατόμου· επηρεάζεται το έργο της εκκλησίας, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο οι εκλεκτοί του Θεού εκτελούν τα καθήκοντά τους. Επομένως, όταν συναντάς ένα περίπλοκο πρόβλημα ή μια δυσκολία τέτοιου είδους, πρέπει να επιλύεται. Αν πραγματικά δεν μπορείς να το επιλύσεις, τότε ανάφερέ το γρήγορα στον Άνωθεν. Εκείνος θα το λύσει άμεσα ή θα σου υποδείξει το μονοπάτι. Αν ένας επικεφαλής είναι ανίκανος να χειριστεί προβλήματα αυτού του είδους και κρατάει κρυφό το πρόβλημα αντί να το αναφέρει στον Άνωθεν και να ζητήσει καθοδήγηση από Αυτόν, τότε αυτός ο επικεφαλής είναι τυφλός· είναι ανεγκέφαλος, είναι άχρηστος. Θα πρέπει να απολυθεί και να απομακρυνθεί από τη θέση του. Αν ένα άχρηστο άτομο σαν κι αυτό δεν απομακρυνθεί από τη θέση του, το έργο του οίκου του Θεού δεν θα μπορέσει να προχωρήσει· στα χέρια του θα καταστραφεί. Αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως» («Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών»). «Κάθε πολύπλοκο πρόβλημα ή δυσκολία που αντιμετωπίζεις κατά τη διάρκεια του έργου σου, εφόσον μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ο εκλεκτός λαός του Θεού εκτελεί το καθήκον του ή να εμποδίσει την κανονική εξέλιξη του έργου της εκκλησίας, θα πρέπει να επιλύεται εγκαίρως. Αν δεν μπορείς να το επιλύσεις μόνος σου, θα πρέπει να βρεις αρκετούς ανθρώπους που κατανοούν την αλήθεια για να συνεργαστούν μαζί σου στην επίλυσή του. Αν το πρόβλημα δεν μπορεί ακόμη να επιλυθεί ούτε με αυτόν τον τρόπο, τότε πρέπει να πάρεις το πρόβλημα και να το αναφέρεις στον Άνωθεν, ζητώντας την καθοδήγησή Του. Αυτή είναι η ευθύνη και η υποχρέωση των επικεφαλής και των εργατών» («Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών»). Διαβάζοντας τον λόγο του Θεού είδα ότι αν και ήμουν πιστή επί χρόνια και είχα διαβάσει πολλά λόγια του Θεού, είχα ελάχιστη πίστη στον Θεό και δεν καταλάβαινα τη δίκαιη διάθεσή του. Δεν πίστευα ειλικρινά ότι η αλήθεια βασιλεύει στον οίκο του Θεού, κι έτσι έτρεφα αμφιβολίες και ήμουν επιφυλακτική. Η εκκλησία αξιολογεί και αποπέμπει ανθρώπους με βάση τις αρχές της αλήθειας. Ακόμη κι αν κάποιος είναι επικεφαλής, εάν για κάποιο διάστημα δεν κάνει αληθινό έργο, φέρεται ανεξέλεγκτα στο καθήκον, ενεργεί όπως θέλει ή δεν αλλάζει ακόμη και αφού τον συναναστραφούν και τον αντιμετωπίσουν κατ’ επανάληψη, θα τον μεταθέσουν ή θα τον αποπέμψουν, δεν θα τον προστατεύσουν. Ο οίκος του Θεού αποπέμπει ή απομακρύνει κάποιον, με βάση τη συμπεριφορά του στο καθήκον του, ενώ λαμβάνεται υπόψη και η προσέγγισή του στον Θεό και την αλήθεια. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ποτέ αυθαίρετα. Τα τελευταία δύο χρόνια ως επικεφαλής, όταν εμφανιζόταν ένα πρόβλημα στο καθήκον μου, οι επικεφαλής μου πάντα συναναστρέφονταν την αλήθεια και με βοηθούσαν με υποδείξεις. Όταν ήταν σοβαρό, με αντιμετώπιζαν, με εξέθεταν και με ανέλυαν και με βοηθούσαν να καταλάβω τον εαυτό μου. Όπως όταν καταπίεσα την Κέιτι επειδή δεν καταλάβαινα την αλήθεια και βασιζόμουν στην αλαζονική μου διάθεση, ο επικεφαλής δεν με απέπεμψε για αυτό, μα επεσήμανε τα προβλήματά μου και μου έδωσε την ευκαιρία να μετανοήσω. Επίσης, η Κέιτι εκλέχθηκε ως επικεφαλής εκκλησίας, αλλά ποτέ δεν έκανε πρακτικό έργο και διέπραξε το κακό, διαταράσσοντας ολέθρια το ευαγγελικό έργο, σαν αντίχριστος. Όταν το έμαθαν αυτό οι ανώτεροι επικεφαλής, αμέσως την απέπεμψαν. Αυτά που είδα και βίωσα προσωπικά αποδείκνυαν ότι η αλήθεια και η δικαιοσύνη βασιλεύουν στον οίκο του Θεού. Όμως σκεφτόμουν πως αν ανέφερα τα προβλήματα της Κέιτι, θα θεωρούσαν ότι καταπιέζω ένα ταλαντούχο άτομο και θα με απέπεμπαν. Αυτός ο τρόπος σκέψης ήταν εντελώς λανθασμένος, Ήμουν δόλια και δεν είχα αληθινή πίστη στον Θεό. Είδα επίσης ότι δεν μου ήταν ξεκάθαρο τι σήμαινε υποστήριξη του έργου της εκκλησίας και τι καταπίεση των άλλων. Στην πραγματικότητα, εάν βάσει αρχών ένα άτομο διακριθεί ως ψευδοεπικεφαλής που δεν κάνει πραγματικό έργο και αναφερθεί για την προστασία του έργου της εκκλησίας και αυτό γίνει βάσει πραγματικών, όχι αυθαιρέτως κατασκευασμένων γεγονότων, τότε, αυτό είναι τήρηση των αρχών και προστασία του έργου της εκκλησίας, όχι καταπίεση. Εάν πρόθεσή σου είναι να εκδικηθείς ή να τιμωρήσεις κάποιον, εάν κρίνεις ή καταδικάζεις ένα άτομο επειδή δεν κάνει αυτό που θέλεις εσύ ή απειλεί τη θέση σου ή αρνείται να υποταχθεί σε εσένα, και διαστρεβλώνεις γεγονότα για να το παγιδεύσεις, τότε, αυτό είναι καταπίεση. Αυτά που ήθελα να αναφέρω για τη συμπεριφορά της Κέιτι ήταν πράγματα που είχα δει στην αλληλεπίδρασή μας. Η αναφορά μου δεν ήταν μια πράξη εκδίκησης. Ήθελα να αναφέρω προβλήματα και να αποτρέψω τη ζημιά στο έργο της εκκλησίας. Ήταν προστασία του έργου της εκκλησίας, όχι καταπίεση και τιμωρία. Επιπλέον, μία από τις ευθύνες των επικεφαλής είναι (το να): «να δίνετε άμεσα αναφορά και να αναζητάτε καθοδήγηση σχετικά με τη σύγχυση και τις δυσκολίες που απαντώνται κατά το έργο» («Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι υποχρεώσεις των επικεφαλής και των εργατών»). Τώρα, κανείς μας δεν καταλαβαίνει την αλήθεια, οπότε, όταν συναντάμε μεγάλη σύγχυση και δυσκολίες στο έργο μας, πράγματα που δεν κατανοούμε πλήρως ή άτομα που δεν διακρίνουμε πλήρως, πρέπει να το λέμε αμέσως στους ανώτερους επικεφαλής. Αυτό ισχύει ιδίως για όσους επωμίζονται σημαντικό έργο στην εκκλησία. Μόνο και μόνο επειδή ένα άτομο είναι επικεφαλής ή εποπτεύει μια εργασία δεν σημαίνει ότι είναι και κατάλληλο, επειδή προτού ένας άνθρωπος κερδίσει την αλήθεια, ίσως συνεχίζει να ακολουθεί τη διεφθαρμένη του διάθεση και να διακόπτει το έργο της εκκλησίας οποτεδήποτε. Μπορεί να παραστρατήσει και να αντισταθεί στον Θεό. Το να αναφέρεις κάποιον δεν σημαίνει ότι τον «καρφώνεις». Δεν σημαίνει ότι κολλάς στα μειονεκτήματά του ή ψιλολογείς, μα ότι αναζητάς τις αρχές της διάκρισης και της συμπεριφοράς προς τους άλλους. Γίνεται για την υποστήριξη του έργου της εκκλησίας. Εάν τελικά αυτό το άτομο είναι εντάξει και το πρόβλημα βρίσκεται στη δική σου διάκριση, τότε, με μια αναφορά στους ανωτέρους, και συναναστροφή, θα μπορέσεις να μάθεις τις αρχές και να φέρεσαι στους άλλους δίκαια. Εάν με την αναζήτηση διαπιστωθεί ότι το έργο αυτού του ατόμου έχει όντως προβλήματα, μπορείς να συναναστραφείς μαζί του αμέσως, να το βοηθήσεις να αναγνωρίσει το πρόβλημά του και να κάνει το καθήκον βάσει αρχών. Αυτό ωφελεί και το έργο της εκκλησίας και τους αδελφούς και τις αδελφές. Βέβαια, όσοι έχουν ελάχιστη ανθρώπινη φύση και δεν υποστηρίζουν το έργο της εκκλησίας πρέπει να μετατεθούν ή να αποπεμφθούν για να μην επιδράσουν στην πρόοδο του έργου. Είναι καθήκον και ευθύνη των επικεφαλής να αναφέρουν αμέσως τα προβλήματα που βλέπουν. Μόλις κατάλαβα το θέλημα του Θεού, αποφάσισα ότι αν ανακάλυπτα προβλήματα με επικεφαλής της εκκλησίας ή επόπτες, θα συζητούσα αμέσως με τους συνεργάτες μου οτιδήποτε δεν καταλάβαινα πλήρως. Και εάν κανείς δεν καταλάβαινε το θέμα, θα το ανέφερα αμέσως στους ανωτέρους και θα αναζητούσα τις αρχές. Δεν θα σκεφτόμουν τα δικά μου συμφέροντα, δεν θα ήμουν εγωίστρια και δόλια. Σύντομα διαπίστωσα ότι η συνεργάτις μου, η αδελφή Τζάνι, δεν είχε γνώση των αρχών στο καθήκον της, ότι πάντα επικεντρωνόταν σε ασήμαντα θέματα, και καθυστερούσε την πρόοδο του έργου των βίντεο. Όταν οι ανώτεροι επικεφαλής ρώτησαν γιατί καθυστερούσε το έργο των βίντεο, ανέφερα τα πραγματικά προβλήματα της Τζάνι. Εκείνοι συναναστράφηκαν τις αρχές για την εκτέλεση αυτού του καθήκοντος, δείχνοντας ένα ξεκάθαρο μονοπάτι και η πρόοδος του έργου των βίντεο βελτιώθηκε σημαντικά. Όταν είδα αυτό το αποτέλεσμα ένιωσα βαθιά γαλήνη μέσα μου και ένιωσα χαρά που έκανα πράξη την αλήθεια.

Μέσα από αυτή την εμπειρία, κατανόησα κάπως τη διεφθαρμένη μου διάθεση και τον λόγο που δεν τόλμησα να κάνω αναφορά. Είδα ότι ήμουν πολύ εγωίστρια και δόλια, ότι αγαπούσα υπερβολικά τη θέση μου. Για να προστατεύσω τα συμφέροντά μου, δεν ανέφερα ένα πρόβλημα, για να μην πουν ότι καταπιέζω ένα ταλαντούχο άτομο. Η καθοδήγηση του λόγου του Θεού μου επέτρεψε να γνωρίσω τη διεφθαρμένη μου διάθεση, να διορθώσω τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις μου και να αποκτήσω μονοπάτι άσκησης. Δόξα τω Θεώ!