Ήταν Μάρτιος του 2012. Δεν ξέρω πότε ξεκίνησε, αλλά κάθε μέρα μετά το δείπνο, η σύζυγός μου έκανε βιαστικά τις δουλειές της και πήγαινε στο υπνοδωμάτιο για να διαβάσει. Συνέβη μία, συνέβη δύο… και συνεχιζόταν. Ήμουν πολύ περίεργος. Τι βιβλίο διάβαζε; Γιατί της άρεσε τόσο; Ένα βράδυ, δεν άντεξα και έσπρωξα την πόρτα για να δω τι συνέβαινε. Όταν με είδε να μπαίνω, θέλησε να κρύψει το βιβλίο. Άρπαξα το χέρι που κρατούσε το βιβλίο και τη ρώτησα τι διάβαζε. Είπε χαμογελαστή: «Το “Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός”, τα λόγια που εξέφρασε ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Λαχταρούσαμε την επιστροφή Του, και τώρα έχει επιστρέψει». Όταν το άκουσα, συγκλονίστηκα και φοβήθηκα. Θυμήθηκα τα λόγια του πάστορα: «Πιστεύουμε στον Κύριο, άρα έχουμε σωθεί. Όταν έρθει, θα μας ανυψώσει αμέσως στη βασιλεία των ουρανών, άρα όσοι κηρύττουν την έλευσή Του ψεύδονται». Είπα θυμωμένος: «Νομίζω πως κάνεις λάθος. Ξέχασες τι μας είπε ο πάστορας; Έχουμε ήδη σωθεί με την πίστη μας στον Κύριο. Αν ο Κύριος είχε επιστρέψει, θα είχαμε ήδη ανυψωθεί στη βασιλεία των ουρανών. Μα είμαστε ακόμα εδώ. Ως πιστοί του Κυρίου, πρέπει να διαβάζουμε τη Βίβλο και να τηρούμε την οδό Του. Μόνο έτσι θα μας πάρει ο Κύριος στη βασιλεία των ουρανών όταν έρθει». Εκείνη είπε: «Μη βιάζεσαι τόσο να το ορίσεις. Διάβασε πρώτα αυτό το βιβλίο και θα μάθεις αν ο Κύριος έχει πράγματι επιστρέψει». Όμως, επειδή ήμουν πολύ επιφυλακτικός, δεν μπορούσα να καταλάβω αυτό που έλεγε. Έτσι, απλώς απομάκρυνε το βιβλίο.

Μια άλλη φορά, εν ώρα εργασίας, γύρισα στο σπίτι να πάρω κάτι, κι όταν είδα τη σύζυγό μου να διαβάζει ξανά το βιβλίο, συνοφρυώθηκα και την αγνόησα, ενώ πήρα αυτό που ήθελα κι έφυγα. Καθώς επέστρεφα, συνεχώς σκεφτόμουν: «Γιατί είναι τόσο ενθουσιασμένη μ’ αυτό; Όποτε έχει χρόνο, διαβάζει και κηρύττει το ευαγγέλιο». Ξαφνικά θυμήθηκα πως παλιά, η μητέρα μου είπε: «Μην υποτιμάμε την “Αστραπή της Ανατολής”. Οι αδελφοί και οι αδελφές που γνωρίζουν τη Βίβλο και προσπαθούν σκληρά, χάνονται στα βιβλία τους και δεν επιστρέφουν». Σκέφτηκα: «Η σύζυγός μου διαβάζει ένα βιβλίο της Αστραπής της Ανατολής; Μήπως της έχει προκαλέσει σύγχυση; Τι θα γίνει αν όντως εξαπατηθεί και χάσει τη σωτηρία του Κυρίου; Όμως είμαι ανώριμος στη ζωή και δεν γνωρίζω καλά τη Βίβλο. Δεν ξέρω πώς να τη φέρω πίσω». Αργότερα, πήγα στον πάστορα Τσεν να τον βοηθήσω με μια ανακαίνιση. Σκέφτηκα πως πίστευε στον Κύριο για χρόνια, γνώριζε τη Βίβλο και ήταν ώριμος στη ζωή. Θα ήξερε πώς να γλιτώσει τη σύζυγό μου απ’ το χείλος της καταστροφής. Έτσι, είπα στον πάστορα Τσεν: «Τελευταία, η σύζυγός μου διαβάζει ένα βιβλίο. Λέει πως ο Κύριος έχει επιστρέψει και κηρύττει ενεργά το ευαγγέλιο. Έχει αλλάξει πολύ. Παλιά, η πίστη της στον Κύριο ήταν αδύναμη και δεν διάβαζε πολύ τη Βίβλο. Δεν ξέρω γιατί ασχολείται τόσο έντονα τώρα». Όταν το άκουσε, είπε με ύφος σοβαρό: «Κινδυνεύει! Στον θρησκευτικό κόσμο, μόνο η Αστραπή της Ανατολής μαρτυρεί την επιστροφή του Κυρίου, και είναι οι μόνοι που δεν διαβάζουν τη Βίβλο. Η σύζυγός σου ίσως έχει αποδεχτεί την Αστραπή της Ανατολής. Αν πιστεύει στην Αστραπή της Ανατολής, θα χάσει τη σωτηρία του Κυρίου, και δεν θα έχει θέση στη βασιλεία των ουρανών. Πρέπει να κάνεις κάτι γρήγορα να τη φέρεις πίσω». Όταν το άκουσα, τρομοκρατήθηκα. Ανησύχησα πως λόγω της πίστης της, ο Κύριος θα την εγκατέλειπε στις συμφορές. Ρώτησα τον πάστορα Τσεν τι έπρεπε να κάνω. Το σκέφτηκε για λίγο και είπε: «Είμαι πάστορας και ξέρω τη Βίβλο καλύτερα από σένα. Απόψε, κλέψε το βιβλίο που διαβάζει η σύζυγός σου, και θα σε βοηθήσω να του ρίξεις μια ματιά. Πρόσεξε να μην το καταλάβει». Σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερο να με βοηθήσει ο πάστορας στην ανάλυσή του. Έτσι, θα μάθαινα τι έλεγε μέσα και θα αποκτούσα κάποια διάκριση. Αν η πεποίθηση της συζύγου μου ήταν εσφαλμένη, θα τη μεταπείθαμε εγκαίρως. Εκείνο το βράδυ, έφερα κρυφά το «Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός» στο σπίτι του πάστορα Τσεν. Εκείνος πήρε το βιβλίο, το ξεφύλλισε πρόχειρα, κι έπειτα το χτύπησε στο τραπέζι. Κοιτάζοντας το εξώφυλλο του βιβλίου, είπε περιφρονητικά: «Ναι, είναι βιβλίο της Αστραπής της Ανατολής. Σίγουρα η σύζυγός σου πιστεύει στην Αστραπή της Ανατολής. Πολλοί δεν μπορούν να αντικρούσουν το μεγαλόπνοο κήρυγμά τους. Ορισμένοι που ασχολούνται έντονα και γνωρίζουν τη Βίβλο, μόλις διαβάσουν αυτά τα βιβλία, δεν διαβάζουν πια τη Βίβλο. Αν δεν διαβάζουν τη Βίβλο, είναι πιστοί του Κυρίου; Η σύζυγός σου έχει εξαπατηθεί από την Αστραπή της Ανατολής. Αν δεν επιστρέψει, θα χάσει τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών». Προβληματίστηκα κάπως όταν το άκουσα. «Όσοι δεν γνωρίζουν τη Βίβλο, δεν έχουν διάκριση, έτσι είναι φυσικό να εξαπατηθούν, όμως αν αυτοί που πιστεύουν στην Αστραπή της Ανατολής είναι για χρόνια επικεφαλής και γνωρίζουν τη Βίβλο, μήπως υπάρχει κάποιο μυστήριο σ’ αυτό το βιβλίο; Διαφορετικά, γιατί όσοι γνωρίζουν τη Βίβλο προσελκύονται απ’ αυτό και πιστεύουν στην Αστραπή της Ανατολής; Δεν το καταλαβαίνω καθόλου». Έτσι, είπα στον πάστορα: «Κατανοείς καλά τη Βίβλο. Κοίταξε το περιεχόμενο του βιβλίου και πες μου τι λέει. Τι πρέπει να κάνω για να πείσω τη σύζυγό μου να επιστρέψει;» Εξεπλάγην όταν ο πάστορας Τσεν είπε με σοβαρότητα: «Είμαι πάστορας με ωριμότητα. Δεν χρειάζεται να το διαβάσω. Έχουμε σωθεί με την πίστη μας στον Κύριο και απλώς περιμένουμε να μας πάρει στη βασιλεία του Θεού. Αν η σύζυγός σου σού κηρύξει την Αστραπή της Ανατολής, μην την πιστέψεις. Η Αστραπή της Ανατολής είναι μια οικονομική απάτη. Στο ζήτημα αυτό, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να μην της δίνεις πολλά χρήματα. Κατάθεσε όλα σου τα χρήματα, μην της δώσεις πρόσβαση και πρόσεχε την κάθε της κίνηση». Θεωρούσα πως ο πάστορας ήξερε περισσότερα από μένα και με προστάτευε, έτσι αποφάσισα να κάνω ό,τι μου είπε. Όταν γύρισα σπίτι, νόμιζα πως ήμουν μόνος, έτσι έβαλα προσεκτικά το βιβλίο πίσω στη θέση του, όμως πριν προλάβω να το κρύψω, η σύζυγός μου βγήκε απ’ το άλλο δωμάτιο. Ξαφνιάστηκα, και τότε εκείνη με ρώτησε αγχωμένη: «Μήπως πήρες το βιβλίο μου;» Φοβήθηκα πως θα μάθαινε ότι το έκλεψα, έτσι είπα ψέματα: «Δεν το πήρα. Πάντα αφήνεις πράγματα εδώ κι εκεί. Θα σε βοηθήσω να το βρεις». Τότε, άρχισα να ψάχνω στο δωμάτιο, και τελικά, της το έδωσα και είπα: «Να το. Πάντα αφήνεις πράγματα εδώ κι εκεί. Πρέπει να τα βάζεις στη θέση τους». Η σύζυγός μου συνέχιζε να με κοιτά, κι ένιωθα το πρόσωπό μου να κοκκινίζει καθώς με κυρίευαν ενοχές. Ευτυχώς, δεν με ρώτησε κάτι άλλο. Απλώς πήρε το βιβλίο κι έφυγε. Τότε, θυμήθηκα πως ο Κύριος Ιησούς ζητά από εμάς να είμαστε ειλικρινείς. «Ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού» (Κατά Ματθαίον 5:37). Εγώ τι έκανα; Είχα πάει ενάντια στις διδασκαλίες του Κυρίου και στη συνείδησή μου, και είχα ενεργήσει σαν κλέφτης. Όμως παρηγορήθηκα στη σκέψη πως το έκανα για να την προστατέψω.

Την επομένη, πήγα στην τράπεζα, άλλαξα όλους τους κωδικούς από βιβλιάρια και κάρτες και κατέθεσα όλα τα επιπλέον χρήματά μας, ώστε να έχουμε μόνο για φαγητό. Απροσδόκητα, η σύζυγός μου δεν είπε τίποτα όταν το έμαθε. Εκτός από το γεγονός ότι διάβαζε το βιβλίο, τις δουλειές της τής έκανε καλά και μου φερόταν το ίδιο όμορφα όπως έκανε πάντα. Όμως ένιωθα ντροπή και αμηχανία. Παρόλο που πίστευα χρόνια στον Κύριο, φερόμουν απαίσια στη σύζυγό μου. Δεν ήταν αυτή συμπεριφορά χριστιανού. Η σύζυγός μου είχε αλλάξει πολύ από τότε που είχε αρχίσει να διαβάζει το βιβλίο. Εγώ της φερόμουν έτσι, κι αυτή δεν θύμωνε καν. Μήπως την είχαν αλλάξει τα λόγια στο βιβλίο; Μήπως έκανα λάθος; Μήπως η Αστραπή της Ανατολής ήταν όντως η επιστροφή του Κυρίου Ιησού; Ήξερα πως έπρεπε να το εξιχνιάσω.

Ένα βράδυ, ενώ δειπνούσαμε, η σύζυγός μου με ενθάρρυνε ξανά να διαβάσω το βιβλίο και είπε: «Λες πως έχουμε σωθεί με την πίστη μας στον Κύριο, και πως θα μας πάρει στη βασιλεία των ουρανών όταν έρθει. Όμως κοίτα τη μητέρα, την κουνιάδα μας κι εμάς. Πιστεύουμε χρόνια στον Κύριο, μα αμαρτάνουμε τη μέρα και εξομολογούμαστε τη νύχτα. Είμαστε δέσμιοι της αμαρτίας. Οι Γραφές λένε πως χωρίς αγιοσύνη, δεν θα δούμε τον Κύριο. Ο Θεός είναι άγιος, έτσι αν συχνά αμαρτάνουμε, είμαστε κατάλληλοι να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών; Τώρα, ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει. Εκφράζει την αλήθεια και κάνει το έργο της κρίσεως ξεκινώντας απ’ τον οίκο του Θεού, για να καθάρει πλήρως τις αμαρτίες μας και να μας φέρει στη βασιλεία Του. Για να εισέλθουμε σ’ αυτήν, πρέπει να αποδεχτούμε το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες». Αυτό που είπε η σύζυγός μου έβγαζε νόημα. Ζούσαμε ακόμα σε μια κατάσταση συνεχούς αμαρτίας και εξομολόγησης και παραμέναμε δέσμιοι της αμαρτίας. Ο Κύριος είναι άγιος, οπότε δεν γίνεται ακάθαρτοι και διεφθαρμένοι όπως εμείς να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Όταν το αντιλήφθηκα, της έγνεψα. Η σύζυγός μου είδε πως δεν αντιδρούσα και είπε με χαρά πως την άλλη μέρα, δύο αδελφές θα έρχονταν να μου μιλήσουν για την έλευση του Κυρίου. Συμφώνησα. Όμως ήξερα πως κατανοούσα λίγο τη Βίβλο, έτσι ήθελα ο πάστορας Τσεν να έρθει για να με βοηθήσει να καταλάβω και να συζητήσω με τις αδελφές. Έτσι, θα αποκτούσα διάκριση και θα έβλεπα ποιου τα λόγια συμφωνούσαν περισσότερο με τη Βίβλο. Μίλησα, λοιπόν, γι’ αυτό στον πάστορα Τσεν.

Την επομένη, μετά το δείπνο, όλοι είχαν έρθει. Μια απ’ τις αδελφές συναναστράφηκε: «Ο Κύριος έχει επιστρέψει, εκφράζει την αλήθεια και κάνει το έργο της κρίσεως και του εξαγνισμού…» Πριν προλάβει να τελειώσει, ο πάστορας Τσεν φώναξε δυνατά: «Πού βασίζεστε και λέτε πως ο Κύριος έχει επιστρέψει; Οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρεθεί με την πίστη μας στον Κύριο Ιησού. Έχουμε σωθεί μέσω της χάρης. Δεν χρειαζόμαστε το έργο της κρίσεως. Δεν κατανοείτε καθόλου τη Βίβλο!» Η άλλη αδελφή είπε στον πάστορα: «Αδελφέ, δεν αποκτούμε την αλήθεια με το να τσακωνόμαστε. Ο Κύριος έχει επιστρέψει κι αν διαβάσεις την αλήθεια που εκφράζει ο Κύριος, θα μάθεις αν είναι αληθινός». Ο πάστορας είπε ανυπόμονα: «Για ποιον λόγο; Ο Κύριος δεν έχει επιστρέψει. Δεν κατανοείτε τη Βίβλο. Γιατί κηρύττετε το ευαγγέλιο; Γνωρίζω καλύτερα από εσάς τη Βίβλο. Δεν θα κάτσω να σας ακούσω». Οι δύο αδελφές μιλούσαν για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες βάσει της Βίβλου, όμως ο πάστορας Τσεν δεν τις άκουγε καθόλου, και συνεχώς τις διέκοπτε και δεν τις άφηνε να μιλήσουν, μέχρι που οι αδελφές δεν είχαν άλλη επιλογή απ’ το να φύγουν. Τότε είπε στη σύζυγό μου: «Μην τις ακούς. Δεν κατανοείς τη Βίβλο, γι’ αυτό μην εξαπατηθείς, και να διαβάζεις περισσότερο τη Βίβλο». Κι έτσι, σε λιγότερο από δεκαπέντε λεπτά, είχαν φύγει όλοι. Είχα απογοητευτεί. Ως πάστορας μιας εκκλησίας, αν κάποιος μαρτυρεί πως ο Κύριος έχει επιστρέψει, πρέπει να το ερευνήσει και να συζητήσει με τα άτομα της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού. Αν ο Κύριος έχει επιστρέψει, πρέπει να το αποδεχτούμε μαζί, κι αν όχι, τότε θα αποκτήσουμε κάποια διάκριση. Αυτό θα ήταν καλό για όλους. Γιατί ο πάστορας Τσεν ήταν τόσο αλαζονικός; Αν όντως κατανοούσε τη Βίβλο, θα έπρεπε να το συζητήσει μαζί τους. Νόμιζα πως θα κέρδιζα κάτι εκείνο το βράδυ. Εξεπλάγην όταν κατάλαβα πως έκανα λάθος, και δυσαρεστήθηκα με πώς το χειρίστηκε ο πάστορας. Όμως, η συναναστροφή του βασιζόταν στη Βίβλο, και οι δύο αδελφές δεν συναναστράφηκαν κάτι εκτός Βίβλου. Όλοι τους είχαν τη Βίβλο ως βάση, γιατί λοιπόν η ερμηνεία και η κατανόησή τους διέφεραν τόσο; Ήμουν πολύ μπερδεμένος.

Αργότερα, γυρίσαμε στη γενέτειρά μας, και ο πάστορας Λιού κι ο συνεργάτης Λιάνγκ από την τοπική εκκλησία ήρθαν σπίτι μου για να αποτρέψουν την πίστη της συζύγου μου. Όταν είδαν πως δεν άκουγε, ο συνεργάτης Λιάνγκ έδειξε θυμωμένος τη σύζυγό μου, την επέπληξε και καταδίκασε με πολλά λόγια την Αστραπή της Ανατολής για να την τρομάξει. Σκέφτηκα: «Έτσι είναι ένας πιστός του Κυρίου; Απλώς πιστεύει στην Αστραπή της Ανατολής. Θα έπρεπε να τη βοηθάς και να τη στηρίζεις από αγάπη, όπως διδάσκει ο Κύριος, όχι να της κουνάς το δάχτυλο κατάμουτρα». Θύμωσα και ήθελα να τον λογικέψω, όμως τότε, ο πάστορας Λιού με τράβηξε έξω και μου είπε: «Πρέπει να πείσεις τη σύζυγό σου. Δεν πιστεύει στην Αστραπή της Ανατολής για πολύ καιρό, άρα πες της να εξομολογηθεί και να μετανοήσει, κι αν δεν ακούσει, κάλεσε την αστυνομία αν χρειαστεί». Ένιωθα πως ήταν λάθος αυτό που είπε ο πάστορας, αλλά συνάμα ένιωθα πως μόνο έτσι θα τη σταματούσα. Μόλις έφυγαν, η σύζυγός μου μού είπε: «Όταν πίστευα στον Κύριο, ήμουν παθητική και αδύναμη, κι η πίστη μου ψυχρή, όμως κανένας πάστορας ή πρεσβύτερος δεν με βοήθησε ούτε με στήριξε. Τώρα που έχω υποδεχτεί τον Κύριο, βλέπεις πόσο φιλόπονοι έχουν γίνει. Σίγουρα δεν νοιάζονται καθόλου για τη ζωή μου. Θέλουν απλώς να με σύρουν πίσω στη θρησκεία, για να συνεχίσω να τους δίνω προσφορές, κι όταν δεν μπορούν, αλλάζουν συμπεριφορά. Κουνούσαν το δάχτυλό τους στα μούτρα μου, με επέπλητταν και είπαν βλασφημίες. Συνάδουν αυτά με τις διδασκαλίες του Κυρίου; Συμπεριφέρονται ως πιστοί του Κυρίου; Πρέπει να έχεις διάκριση σχετικά μ’ αυτούς και να μην ακούς άκριτα όσα λένε. Οι πιστοί του ιουδαϊσμού ακολούθησαν τυφλά τους Φαρισαίους στην καταδίκη του Κυρίου Ιησού, και τελικά, σταύρωσαν τον Κύριο και πρόσβαλαν τη διάθεση του Θεού». Μόλις άκουσα ό,τι είπε, θυμήθηκα πως ο πάστορας Λιού είπε πως ήρθε να φέρει πίσω τη σύζυγό μου, όμως δεν είπαν ούτε μία λέξη αγάπης και στήριξης. Όλα όσα είπαν ήταν εκφοβισμός, απειλές και επίκριση. Μου ζήτησαν επίσης να καλέσω την αστυνομία. Θα έλεγαν αυτά τα πράγματα πιστοί στον Κύριο; Δεν έσκαβαν απλώς τον λάκκο της συζύγου μου; Ήμουν έξαλλος, και δεν τόλμησα να εμπιστευτώ ξανά τους πάστορες.

Μετά απ’ αυτό, η σύζυγός μου συχνά με παρότρυνε να διαβάσω τα λόγια Του. Ήμουν πολύ περίεργος. Ήθελα να δω τι περιείχε αυτό το βιβλίο που έκανε την πίστη της συζύγου μου τόσο ακλόνητη κι εκείνη αποφασισμένη να με πείσει να το διαβάσω. Όμως, δεν ήθελα να ξέρει τη στάση μου, έτσι ντρεπόμουν πολύ να της το πω. Μια μέρα, όταν έλειπε η σύζυγός μου, πήρα το βιβλίο της και το διάβασα. Άνοιξα το πρώτο κεφάλαιο και διάβασα τον τίτλο, «Πρόλογος». Στο βιβλίο διάβασα το εξής: «Παρόλο που πολλοί πιστεύουν στον Θεό, λίγοι είναι αυτοί που κατανοούν τι σημαίνει η πίστη στον Θεό και τι πρέπει να κάνουν για να συμμορφωθούν με το θέλημα του Θεού. Αυτό συμβαίνει επειδή, παρόλο που οι άνθρωποι γνωρίζουν τη λέξη “Θεός”, αλλά και φράσεις όπως “το έργο του Θεού”, δεν γνωρίζουν τον Θεό, πολύ λιγότερο δε, γνωρίζουν το έργο Του. Δεν αποτελεί έκπληξη, συνεπώς, πως όλοι αυτοί που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι μπερδεμένοι στην πίστη τους γι’ Αυτόν. Οι άνθρωποι δεν παίρνουν την πίστη στον Θεό στα σοβαρά, και αυτό συμβαίνει εξ ολοκλήρου επειδή το να πιστεύεις στον Θεό τούς είναι κάτι υπερβολικά ξένο, υπερβολικά παράξενο. Έτσι, δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Θεού. Με άλλα λόγια, αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό και δεν γνωρίζουν το έργο Του, τότε, όχι μόνο δεν είναι χρήσιμοι στον Θεό, αλλά κι ακόμη περισσότερο, δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσουν το θέλημά Του. “Πίστη στον Θεό” σημαίνει να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός. Αυτή είναι η πιο απλή έννοια όσον αφορά το να πιστεύει κανείς στον Θεό. Ωστόσο, το να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός δεν είναι το ίδιο με το να πιστεύεις πραγματικά στον Θεό. Είναι περισσότερο κάποιο είδος απλής πίστης με ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις. Πραγματική πίστη στον Θεό σημαίνει το εξής: Με βάση την πεποίθηση ότι ο Θεός είναι ο κυρίαρχος των πάντων, βιώνει κανείς τα λόγια Του και το έργο Του, καθαρίζει τη δική του διεφθαρμένη διάθεση, ικανοποιεί το θέλημα του Θεού και μπορεί να γνωρίσει τον Θεό. Μόνο μια τέτοια πορεία μπορεί να αποκληθεί “πίστη στον Θεό”» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού»). Στο σημείο αυτό, ένιωσα πως δεν θα μπορούσε κάποιος άνθρωπος να πει αυτά τα λόγια. Στην πίστη μας, πέρα από την πεποίθηση πως τα πάντα τα δημιούργησε ο Θεός, πρέπει να βιώσουμε τα λόγια και το έργο Του, να αποτινάξουμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας και να γνωρίσουμε τον Θεό. Τα λόγια αυτά αποσαφήνιζαν το τι εστί πίστη στον Θεό. Όλα τα χρόνια που πίστευα στον Κύριο, ήξερα μόνο πως έπρεπε να διαβάζω τη Βίβλο, να προσεύχομαι και να ακούω κηρύγματα. Πίστευα ό,τι έλεγαν οι πάστορες και τους άκουγα σε όλα. Θεωρούνταν αυτό πίστη στον Θεό; Πίστη στους πάστορες ήταν! Όσο διάβαζα αυτά τα λόγια, η καρδιά μου φωτιζόταν, κι ήθελα να διαβάσω περισσότερα. Όποτε έλειπε η σύζυγός μου, έπαιρνα κρυφά το βιβλίο και το διάβαζα.

Μια μέρα, διάβασα τα εξής λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό· πολλώ δε μάλλον, κανένας τους δεν είναι σε σύμπνοια με το θέλημα του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που παρεμποδίζουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν “γερή κράση”, μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό). Μόλις τα διάβασα, αμέσως σκέφτηκα τους πάστορες και τους πρεσβύτερους. Γνώριζαν τη Βίβλο, εξωτερικά ήταν ταπεινοί, υπομονετικοί και γεμάτοι αγάπη, και έλεγαν να αγρυπνούμε και να περιμένουμε την έλευση του Κυρίου, όμως όταν κάποιος μαρτυρούσε την επιστροφή του Κυρίου, δεν είχαν την παραμικρή επιθυμία να αναζητήσουν και να ερευνήσουν. Ο πάστορας Τσεν μού ζήτησε να κλέψω το βιβλίο, για να με βοηθήσει να το ελέγξω, άρα το λογικό θα ήταν να είχε διαβάσει το περιεχόμενό του, όμως χωρίς καν να το κοιτάξει, καταδίκασε αμέσως τη σύζυγό μου. Ο συνεργάτης Λιάνγκ επέπληξε τη σύζυγό μου, την εκφόβισε και την απείλησε με καταδικαστικά λόγια, κι ο πάστορας Λιού μού είπε να προδώσω τη σύζυγό μου παραδίδοντάς τη στην αστυνομία. Κάνουν οι πιστοί του Θεού τέτοια πράγματα; Αν ο Παντοδύναμος Θεός ήταν η δεύτερη έλευση του Κυρίου Ιησού, και οι πάστορες, αντί να μας οδηγήσουν στην αναζήτηση και την έρευνα, έκαναν το παν για να μας εμποδίσουν, και ήθελαν μάλιστα να καλέσω την αστυνομία, δεν ήταν ακριβώς όπως περιγράφουν αυτά τα λόγια, προσκόμματα και εμπόδια για να μας εμποδίσουν να ερευνήσουμε την αληθινή οδό; Δεν αντιστέκονταν στον Θεό υπό το λάβαρο της πίστης στον Θεό; Σκέφτηκα πως, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε να εργαστεί, ούτε οι Φαρισαίοι αναζήτησαν και ερεύνησαν, αλλά Του αντιστάθηκαν και Τον καταδίκασαν με κάθε τρόπο, και τελικά, σταύρωσαν τον Κύριο. Αν ο Παντοδύναμος Θεός ήταν η επιστροφή του Κυρίου Ιησού, οι πάστορες έκαναν ό,τι και οι Φαρισαίοι στην εποχή τους. Μου φαινόταν πως οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι αντιστέκονταν στον Κύριο. Τότε, σκέφτηκα: «Δεν πρέπει πια να ακούω τους πάστορες, αλλά να ερευνήσω το έργο του Παντοδύναμου Θεού, για να δω αν είναι η επιστροφή του Κυρίου».

Έπειτα, ήρθε για να με συναναστραφεί ο αδελφός Ζιού Τσουνγιάνγκ από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Τον ρώτησα: «Η Βίβλος λέει: “Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν” (Προς Ρωμαίους 10:10). Πιστεύουμε στον Κύριο και έχουμε σωθεί, γιατί λοιπόν χρειαζόμαστε το στάδιο του έργου της κρίσεως του Θεού;» Εκείνος συναναστράφηκε: «Τι σημαίνει σωτηρία με την πίστη μας στον Κύριο Ιησού; Στην πραγματικότητα, η “σωτηρία” αναφέρεται σε όσους πιστεύουν στον Κύριο Ιησού, προσεύχονται στον Κύριο και εξομολογούνται. Οι αμαρτίες μας συγχωρούνται, δεν καταδικαζόμαστε πια από τον νόμο, απολαμβάνουν τη γαλήνη, τη χαρά και την άφθονη χάρη του Κυρίου. Αυτό σημαίνει “σωτηρία” την Εποχή της Χάριτος. Όμως, η αμαρτωλή μας φύση υπάρχει ακόμα μέσα μας, δεν έχουμε αποτινάξει τις αμαρτίες μας. Ο Θεός είναι άγιος, η βασιλεία του Θεού είναι άγιο μέρος, και είναι αδύνατο ο Θεός να φέρει στη βασιλεία Του όσους ακόμα αμαρτάνουν και Του αντιστέκονται. Οπότε, τις έσχατες ημέρες, ο Θεός εκτελεί ένα στάδιο του έργου της κρίσεως για να μας εξαγνίσει εντελώς. Έτσι, οι άνθρωποι είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού». Ο Τσουνγιάνγκ είπε επίσης πως η Βίβλος είχε προφητέψει το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). «Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:48). Και το Α’ Πέτρου 4:17 λέει: «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού». Είπε: «Βλέπουμε πως όταν ο Κύριος επιστρέψει τις έσχατες ημέρες, θα εκφράσει την αλήθεια και θα κάνει το έργο της κρίσεως και του εξαγνισμού, και η κρίση θα ξεκινήσει απ’ τον οίκο του Θεού. Το έργο του Παντοδύναμου Θεού εκπληρώνει αυτές τις προφητείες». Έπειτα, ο Τσουνγιάνγκ μού έδειξε ένα βίντεο απαγγελίας του λόγου του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Έναν αμαρτωλό όπως εσάς, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να σε επιθυμεί η καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —τι τυχερός που θα ήσουν! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι, επομένως, ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί ονομασιών και ταυτότητας). «Ο άνθρωπος σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μόνο λόγω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος δεν είχε πλέον την αμαρτία μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά όσο για το πώς ακριβώς μπορεί να μην αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά και να μεταμορφωθεί η αμαρτωλή του φύση, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)). «Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Ο Τσουνγιάνγκ συναναστράφηκε: «Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι πολύ σαφή. Ο Κύριος Ιησούς έκανε μόνο το έργο της λύτρωσης. Δεν έσωσε εντελώς τον άνθρωπο απ’ την αμαρτία. Παρόλο που πιστεύουμε στον Κύριο και οι αμαρτίες μας συγχωρούνται, η αμαρτωλή μας φύση υπάρχει ακόμα μέσα μας και δεν ξεφεύγουμε απ’ τα δεσμά της αμαρτίας. Όλα τα χρόνια της πίστης μας στον Κύριο, συχνά λέμε ψέματα και εξαπατούμε, είμαστε αλαζονικοί, αυτάρεσκοι, ζηλόφθονοι και έτοιμοι για διενέξεις. Απαρνούμαστε και δαπανούμε για τον Κύριο για να συναλλαχθούμε με τον Θεό, σε αντάλλαγμα με ευλογίες, και στις δοκιμασίες και τα δεινά, αντιστεκόμαστε, κρίνουμε και προδίδουμε τον Κύριο. Και πάει λέγοντας. Άνθρωποι όπως εμείς, που ζουν στην αμαρτία, αντιστέκονται στον Θεό και Τον κρίνουν, είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού; Τις έσχατες ημέρες, βάσει του σχεδίου διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία μας, τις ανάγκες της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και του έργου της λύτρωσης, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει την αλήθεια και κάνει το έργο της κρίσεως για να καθάρει και να αλλάξει εντελώς τους ανθρώπους, να τους σώσει από την αμαρτία και να τους φέρει στη βασιλεία των ουρανών. Αν αποδεχόμαστε μόνο το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, είναι αδύνατο να αλλάξουν οι σατανικές μας διαθέσεις, ζούμε για πάντα στην αμαρτία και τα δεσμά της και δεν είμαστε κατάλληλοι να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών. Γι’ αυτό, πρέπει να αποδεχτούμε το έργο της κρίσεως και της παίδευσης του Παντοδύναμου Θεού, να κατανοήσουμε το μονοπάτι της αλλαγής διάθεσης, να αποτινάξουμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις και να υπακούμε και να σεβόμαστε τον Θεό. Μόνο τότε θα σωθούμε από τον Θεό».

Μόλις άκουσα τη συναναστροφή του, η καρδιά μου φωτίστηκε. Λύτρωση είναι μόνο η συγχώρεση της αμαρτίας. Δεν συνεπάγεται είσοδο στη βασιλεία των ουρανών. Πίστευα για πάνω από δέκα χρόνια, προσευχόμουν, εξομολογούμουν και ζητούσα συγχώρεση, όμως οι διεφθαρμένες διαθέσεις μου δεν είχαν αλλάξει καθόλου. Ο πάστορας Τσεν, ο πάστορας Λιού κι οι άλλοι, μετά από χρόνια πίστης, μπρος στα νέα της επιστροφής του Κυρίου, δεν αναζητούσαν ούτε ερευνούσαν, εμπόδιζαν τους πιστούς να ερευνήσουν την αληθινή οδό και μάλιστα, την καταδίκασαν. Με ενθάρρυναν μάλιστα να καλέσω την αστυνομία. Αυτοί που αμάρταναν και αντιστέκονταν στον Θεό πώς θα εισέρχονταν στη βασιλεία των ουρανών; Στη σκέψη αυτή, είπα στον Τσουνγιάνγκ: «Δεν έχουμε αποτινάξει ακόμα τις αμαρτίες μας, έτσι πρέπει να αποδεχτούμε το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού». Στη συνέχεια, τον ρώτησα πώς ο Παντοδύναμος Θεός κάνει το έργο της κρίσεως, κι εκείνος μου διάβασε τα εξής λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια). Ο Τσουνγιάνγκ συναναστράφηκε: «Ο Παντοδύναμος Θεός το θέτει ξεκάθαρα. Στο έργο της κρίσεως του Θεού, ο Θεός ανοίγεται για την αλήθεια, την οδό και τη ζωή Του στους ανθρώπους. Τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει όλη την αλήθεια, και με τη δίκαιη και μεγαλοπρεπή διάθεση του Θεού, κρίνει και εκθέτει τη σατανική φύση των ανθρώπων, αναλύει τα λόγια και τις πράξεις τους και αποκαλύπτει τις διάφορες αντιλήψεις και τα ανάρμοστα κίνητρα στην πίστη μας στον Θεό, τις αλαζονικές, δόλιες και πεισματικές σατανικές διαθέσεις μας, κι ακόμα, τις σκέψεις και τις ιδέες που κρύβουμε βαθιά στην καρδιά μας. Με τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, είναι σαν να μας κρίνει και να μας αποκαλύπτει ο Θεός κατά πρόσωπο. Αντιλαμβανόμαστε τη σατανική μας φύση, βλέπουμε τη διαφθορά μας από τον Σατανά, κατανοούμε τη δίκαιη διάθεση του Θεού που δεν ανέχεται καμία προσβολή έχουμε φόβο Θεού μέσα μας, μισούμε τον εαυτό μας και μετανοούμε από καρδιάς, έχουμε ειλικρινή μετάνοια και σταδιακά αλλάζουμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας». Το έργο του Θεού είναι πολύ πρακτικό! Παλιά, φανταζόμουν το έργο του Θεού ως κάτι υπερφυσικό και ασαφές. Νόμιζα πως εφόσον πίστευα στον Κύριο, είχα σωθεί και θα εισερχόμουν στη βασιλεία. Αυτό είναι εντελώς ασύμβατο με το έργο του Θεού. Όταν το αντιλήφθηκα, ήμουν σίγουρος πως ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς, και αποδέχτηκα με χαρά το έργο Του τις έσχατες ημέρες. Είμαι χαρούμενος που δεν επέστρεψα στους πάστορες. Παλιά, προσκολλιόμουν στις δικές μου αντιλήψεις, αρνιόμουν να ακούσω τη φωνή του Κυρίου και να Τον υποδεχτώ, και εμπόδιζα τη σύζυγό μου. Ήμουν πολύ αδαής και τυφλός, κι όσο το σκέφτομαι, μετανιώνω βαθιά. Όμως είμαι πολύ ευγνώμων στον Παντοδύναμο Θεό για το έλεός Του και που με έφερε ενώπιόν Του βήμα-βήμα, κι άκουσα τελικά τη φωνή του Θεού και υποδέχτηκα τον Κύριο.