Αν θέλεις να υποταχθείς στον Θεό κατά την πίστη σου, το να έχεις αυτογνωσία είναι εξαιρετικά σημαντικό. Χωρίς να έχεις αυτογνωσία, δεν θα είσαι σε θέση να αποτινάξεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Η είσοδος στη ζωή αρχίζει με την αυτογνωσία. Αν επιδεικνύεις κάποια διαφθορά ή κάνεις πράγματα που είναι αηδιαστικά ή που πληγώνουν τον Θεό, αν κάνεις ανόητα πράγματα, τότε πρέπει έπειτα να κάνεις αυτοκριτική. Πώς μπορεί η αυτοκριτική να σε βοηθήσει να αποτινάξεις τη διαφθορά; Όσοι κάνουν πράξη την αλήθεια σκέφτονται το εξής: «Αυτά τα πράγματα που συνέβησαν με εξέθεσαν στ’ αλήθεια. Έχω μια διεφθαρμένη διάθεση, και πρέπει να δεχτώ την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού για να την αποτινάξω. Είναι σπουδαίο που ο Θεός εξέθεσε τη διεφθαρμένη μου διάθεση μέσω αυτής της κατάστασης. Ό,τι κι αν σκέφτονται οι άλλοι άνθρωποι για μένα και όπως κι αν μου φέρονται, πρέπει να αναζητήσω την αλήθεια, να κατανοήσω το θέλημα του Θεού και να ξέρω τι να κάνω ώστε να κάνω πράξη την αλήθεια». Αυτή είναι η σωστή στάση, και πρόκειται για μια στάση άσκησης της αλήθειας και υπακοής στον Θεό. Η πίστη στον Θεό απαιτεί την αποδοχή της αλήθειας —αυτή είναι η σωστή στάση. Όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια αναζητούν δικαιολογίες και αιτίες όταν προκύπτουν ζητήματα, μεταθέτοντας την ευθύνη σε κάποιον άλλον. Παραπονιούνται πάντα ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν τους φέρονται καλά, δεν τους σκέφτονται ούτε νοιάζονται γι’ αυτούς. Βρίσκουν κάθε είδους αιτιολογίες. Ποιο είναι το νόημα της ανεύρεσης όλων αυτών των αιτιών; Μπορεί αυτό να αντικαταστήσει την άσκηση της αλήθειας από μέρους σου; Μπορεί να αντικαταστήσει την υποταγή σου στον Θεό; Όχι, δεν μπορεί. Με άλλα λόγια, ό,τι είδους συλλογιστική κι αν έχεις, ακόμα κι αν έχεις παράπονα μεγαλύτερα κι από τον ίδιο τον ουρανό, αν δεν αποδεχτείς την αλήθεια, τότε είσαι τελειωμένος. Ο Θεός θέλει να δει ποια είναι η στάση σου, ειδικά όσον αφορά τα ζητήματα της άσκησης της αλήθειας. Χρησιμεύουν σε κάτι τα παράπονά σου; Μπορούν τα παράπονά σου να επιλύσουν το ζήτημα της διεφθαρμένης διάθεσης; Αν παραπονιόσουν και αισθανόσουν δικαιωμένος, τι θα έλεγε αυτό για σένα; Θα είχες κερδίσει την αλήθεια; Θα σε ενέκρινε ο Θεός; Αν ο Θεός λέει:

«Δεν είσαι κάποιος που κάνει πράξη την αλήθεια, γι’ αυτό φύγε από μπροστά Μου. Σε σιχάθηκα», τότε δεν είσαι τελειωμένος; Λέγοντας «Σε σιχάθηκα», ο Θεός θα σε εξέθετε και θα σε όριζε. Γιατί να σε ορίσει ο Θεός; Επειδή δεν αποδέχεσαι την αλήθεια· δεν αποδέχεσαι τις ενορχηστρώσεις του Θεού και την κυριαρχία Του. Ψάχνεις πάντα για εξωτερικές αιτίες, επιρρίπτεις πάντα τις ευθύνες σε άλλους ανθρώπους. Ο Θεός θεωρεί ότι στερείσαι σύνεσης και αγάπης για την αλήθεια· ότι είσαι παράλογος, ισχυρογνώμων και αδάμαστος. Πρέπει να σε παραμερίσει και να σε αγνοήσει, ώστε να μπορέσεις να το σκεφτείς λιγάκι. Ο σκοπός του να ακούς κηρύγματα και να συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια είναι να κατανοήσεις την αλήθεια, να επιλύσεις τα προβλήματά σου και να αποτινάξεις τη διαφθορά σου. Είναι η αλήθεια κάτι ίσα ίσα για να φλυαρείς; Είναι κάτι που μπορείς να αναγνωρίζεις μόνο στα λόγια και μετά τέλος; Θα πρέπει η κατανόηση της αλήθειας να λειτουργεί ως πνευματική άγκυρα για να αναπληρώσει το κενό στην ψυχή σου; Όχι, δεν προορίζεται για να τη χρησιμοποιείς για αυτόν τον σκοπό. Η αλήθεια υπάρχει για να μπορέσεις να διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Αποσκοπεί στο να σου δώσει ένα μονοπάτι, και όταν αντιμετωπίζεις ζητήματα, μπορείς να ζεις με βάση αυτές τις αλήθειες και να ακολουθείς το σωστό μονοπάτι στη ζωή. Μόλις κατανοήσεις την αλήθεια, δεν θα ενεργείς πλέον με βάση τη φυσικότητά σου, τη διαφθορά σου ή τα πράγματα που προέρχονται από τη σατανική σου εκπαίδευση. Δεν θα ζεις πλέον βάσει της σατανικής λογικής ή των σατανικών φιλοσοφιών για τη ζωή. Αντίθετα, θα ζεις βάσει της αλήθειας, θα ενεργείς βάσει της αλήθειας. Μόνο αυτό μπορεί να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν είμαι πιστός για πολύ καιρό. Δεν έχω μεγάλη εμπειρία. Δεν κατανοώ την αλήθεια και το ανάστημά μου είναι μικρό. Έτσι, δεν μπορώ να κάνω πράξη την αλήθεια». Στην πραγματικότητα, αυτές είναι απλώς δικαιολογίες που βασίζονται σε γεγονότα. Ακόμα κι αν το ανάστημά σου είναι μικρό, υπάρχουν αλήθειες εντός του εύρους της κατανόησής σου. Θα πρέπει να κάνεις πράξη όσα κατανοείς· θα πρέπει να υλοποιείς όσα είσαι σε θέση να υλοποιήσεις. Αν δεν κάνεις πράξη ούτε καν τις αλήθειες που κατανοείς, τότε υπάρχει πρόβλημα. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα έχεις περάσει ως πιστός, εφόσον ακούς κηρύγματα εδώ και μερικά χρόνια, θα κατανοείς μέρος της αλήθειας. Αν γνωρίζεις πολλές αλήθειες, αλλά δεν κάνεις καμία από αυτές πράξη, αυτό θα σε καταδικάσει. Τι είναι η στάση υποταγής στην αλήθεια, τι είναι η υποταγή στην αλήθεια, πώς να υποταχθείς στην αλήθεια, πώς να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις του Θεού και ποια στάση θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι —αν γνωρίζεις αυτά τα πράγματα, θα πρέπει να τα κάνεις πράξη. Ό,τι κι αν συμβεί, πρέπει να μάθεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να συμπεριφέρεσαι βάσει αρχών. Αν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε η αλήθεια δεν έχει νόημα για σένα· δεν είναι παρά ένα δόγμα, ένα σύνθημα στα χείλη σου. Δεν θα έχεις την πραγματικότητα μέχρι να είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια· μόνο τότε μπορεί η αλήθεια να γίνει η ζωή σου. Όταν συμβαίνουν πράγματα και ακολουθείς τις προτιμήσεις σου —σκεπτόμενος ότι ο τάδε σφάλλει, ο δείνα κάνει λάθος, θεωρώντας πάντα πως εσύ έχεις δίκιο και διαφωνώντας με τους άλλους ό,τι κι αν λένε— τότε είναι δυνατόν να είσαι άμεμπτος και χωρίς διαφθορά; Αυτό λέγεται αλαζονεία και αυταρέσκεια, και είναι μια ακόμη πιο σοβαρά διεφθαρμένη διάθεση.

Πώς μπορεί να διορθωθεί μια διεφθαρμένη διάθεση; Το πρώτο βήμα είναι να δεις αν μπορείς να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού· αν μπορείς να υποταχθείς στις διάφορες καταστάσεις που κανονίζει για σένα ο Θεός. Σε καιρούς γαλήνης, δεν έχεις καμία αντίληψη απέναντι στον Θεό και δεν δείχνεις εμφανώς διεφθαρμένη διάθεση. Έτσι, νιώθεις ότι δεν είσαι τόσο κακός και ότι είσαι κάποιος που είναι σε θέση να υπακούσει τον Θεό. Όταν όμως συμβαίνει κάτι, η καρδιά σου αναστατώνεται και έχεις τις δικές σου σκέψεις και ιδέες. Ιδιαίτερα όταν είσαι σε θέση να υποφέρεις και να πληρώσεις ένα τίμημα για το καθήκον σου, νιώθεις ότι είσαι κάποιος που αγαπάει τον Θεό, οπότε όταν αντιμετωπιστείς απροσδόκητα και κάποιος σου πει ότι είσαι ισχυρογνώμων και δεν διαθέτεις αρχές στο καθήκον σου, θα είσαι σε θέση να το δεχτείς αυτό; (Δεν είναι εύκολο να το δεχτείς.) Τι κάνεις αν δεν είναι εύκολο να το δεχτείς; Πώς μπορείς να επιτύχεις την αποδοχή και την υποταγή; Υπάρχουν μερικές αρχές άσκησης εδώ. Πρώτα, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να εγκαταλείψεις τις σκέψεις και τη συλλογιστική σου για να αναζητήσεις την αλήθεια. Θα πρέπει να κατανοήσεις ότι οι σκέψεις και η συλλογιστική σου δεν συμβαδίζουν απαραίτητα με την αλήθεια. Αν διαθέτεις λογική, θα πρέπει πρώτα να ακούσεις τι έχουν να πουν οι άλλοι και μετά να το σκεφτείς προσεκτικά. Αν όσα πουν συνάδουν με την αλήθεια, θα πρέπει να τα δεχτείς —αυτό θα πρέπει να κάνει ένα άτομο με λογική. Αν πιστεύεις πάντα ότι το δικό σου σκεπτικό είναι σωστό και προσκολλάσαι στη δική σου οπτική γωνία και δεν αποδέχεσαι αυτά που λένε οι άλλοι, όσο δίκιο κι αν έχουν ή όσο κι αν συνάδουν με την αλήθεια αυτά που λένε, τότε φέρεσαι επαναστατικά και παράλογα. Η λογική ενός δημιουργημένου όντος είναι να υποτάσσεται στην αλήθεια, να υποτάσσεται στα λόγια του Θεού, να υποτάσσεται στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού, να υποτάσσεται σε όλα όσα προέρχονται από τον Θεό και να υποτάσσεται στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού. Κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, πρέπει να αναζητάς αυτό που απαιτεί ο Θεός και αυτό που έχει κανονίσει ο οίκος Του. Μόλις μάθεις αυτά τα πράγματα, μπορείς να ενεργήσεις όπως απαιτεί ο Θεός. Αυτές είναι οι αρχές της άσκησης. Πρώτον, πρέπει να υποταχθείς. Αυτό θα πρέπει να κάνει ένα δημιουργημένο ον. Συχνά, όταν οι άνθρωποι αδυνατούν να υποταχθούν, αυτό συμβαίνει επειδή έχουν τη δική τους συλλογιστική, τις δικές τους δικαιολογίες και προφάσεις. Είναι πολύ απίθανο να υποταχθούν με τέτοια συλλογιστική. Τι μπορεί να γίνει σε αυτήν την περίπτωση; Πρώτον, άσε τη δική σου συλλογιστική και τις δικές σου δικαιολογίες και πράξε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Μόλις το κάνεις πράξη αυτό για κάποιο χρονικό διάστημα, θα διαπιστώσεις ότι όταν κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, γίνεσαι όλο και πιο αποτελεσματικός στο καθήκον σου. Μες στην ψυχή σου, γίνεσαι σίγουρος ότι αυτό είναι υπακοή στον Θεό, και η υπακοή σου γίνεται όλο και πιο αγνή. Αν, όμως, εμμένεις πάντα στις δικές σου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, αν δεν είσαι σε θέση να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού, αν εναντιώνεσαι πάντα στον Θεό και Του πηγαίνεις κόντρα, τότε αυτό είναι επανάσταση. Πρόκειται για μια διεφθαρμένη διάθεση. Και ακόμη και αν δεν διαπράξεις κανένα προφανές κακό, και πάλι δεν θα έχεις υποταχθεί στο ελάχιστο, και δεν θα έχεις ούτε ίχνος από την πραγματικότητα της αλήθειας.

Τα μαθήματα της υποταγής είναι τα πιο δύσκολα, αλλά και τα πιο εύκολα. Κατά ποιον τρόπο είναι δύσκολα; (Οι άνθρωποι έχουν τις δικές τους ιδέες.) Δεν είναι το πρόβλημα το ότι οι άνθρωποι έχουν ιδέες —ποιος άνθρωπος δεν έχει ιδέες; Όλοι οι άνθρωποι έχουν καρδιά και μυαλό, όλοι έχουν τις δικές τους ιδέες. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα εδώ. Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Αν δεν είχες διεφθαρμένη διάθεση, θα ήσουν σε θέση να υποταχθείς όσες ιδέες κι αν είχες —δεν θα αποτελούσαν πρόβλημα. Αν κάποιος έχει αυτήν τη σύνεση και λέει: «Πρέπει να υποταχθώ στον Θεό σε όλα τα πράγματα. Δεν θα προβάλω δικαιολογίες ούτε θα επιμείνω στις δικές μου ιδέες, δεν θα βγάλω τη δική μου ετυμηγορία επί του θέματος», δεν είναι εύκολο να υποταχθεί; Αν κάποιος δεν καταλήγει στη δική του ετυμηγορία, αυτό είναι σημάδι ότι δεν είναι αυτάρεσκος· αν δεν επιμένει στις δικές του ιδέες, αυτό είναι σημάδι ότι έχει σύνεση. Αν επίσης μπορεί να υποταχθεί, τότε έχει επιτύχει την άσκηση της αλήθειας. Το να μην καταλήγει κανείς σε δικές του ετυμηγορίες και να μην επιμένει στις ιδέες του είναι προϋποθέσεις για να μπορεί να υποταχθεί. Αν διαθέτεις αυτές τις δύο ιδιότητες, θα σου είναι εύκολο να υποταχθείς και να επιτύχεις την άσκηση της αλήθειας. Έτσι, πριν υποταχθείς, πρέπει να εξοπλιστείς με αυτές και να καταλάβεις πώς θα πρέπει να ενεργείς και τι θα πρέπει να κάνεις για να έχεις μια στάση άσκησης της αλήθειας. Αυτό δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο δύσκολο —όμως δεν είναι και τόσο εύκολο. Γιατί είναι δύσκολο; Είναι δύσκολο επειδή ο άνθρωπος έχει διεφθαρμένη διάθεση. Ανεξάρτητα από τη νοοτροπία ή την κατάσταση που έχεις όταν κάνεις πράξη την υποταγή, αν σε εμποδίζει να κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε αυτή η νοοτροπία ή η κατάσταση πηγάζει από μια διεφθαρμένη διάθεση. Αυτή είναι απλώς η πραγματικότητα. Εάν διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις της αυταρέσκειας, της αλαζονείας, της παρακοής, του παραλογισμού, της προκατάληψης και της αδιαλλαξίας, θα σου είναι εύκολο να υποταχθείς. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να διορθωθούν αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Πρέπει να προσεύχεσαι όταν δεν είσαι πρόθυμος να υποταχθείς, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να ρωτάς: «Γιατί δεν είμαι σε θέση να υποταχθώ στον Θεό; Γιατί επιμένω πάντα να κάνω τα πράγματα με τον δικό μου τρόπο; Γιατί δεν μπορώ να αναζητήσω την αλήθεια και να την κάνω πράξη; Ποια είναι η ρίζα αυτού του προβλήματος; Θα πρέπει να κάνω πράξη την υπακοή στον Θεό και να κάνω πράξη την αλήθεια, κι όχι να εφαρμόζω τη δική μου βούληση ή τις δικές μου επιθυμίες. Θα πρέπει να είμαι σε θέση να υπακούω στα λόγια του Θεού και να υποτάσσομαι στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του. Μόνο αυτό συνάδει με το θέλημα του Θεού». Η επίτευξη ενός τέτοιου αποτελέσματος απαιτεί προσευχή στον Θεό και αναζήτηση της αλήθειας. Όταν έχεις κατανοήσει την αλήθεια, θα μπορείς πιο εύκολα να την κάνεις πράξη· τότε, θα είσαι σε θέση να απαρνηθείς τη σάρκα και να εγκαταλείψεις τις ανησυχίες της. Αν κατανοείς την αλήθεια μέσα στην καρδιά σου, αλλά δεν μπορείς να εγκαταλείψεις τα οφέλη της σάρκας, του κύρους, της ματαιοδοξίας και της υπόληψης, τότε θα δυσκολευτείς να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει επειδή, μέσα στην καρδιά σου, βάζεις πάνω απ’ όλα τα οφέλη της σάρκας, της ματαιοδοξίας και της υπόληψης. Αυτό σημαίνει ότι δεν αγαπάς την αλήθεια —αντ’ αυτού, αγαπάς το κύρος και τη φήμη. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να επιλυθεί αυτό το ζήτημα; Πρέπει να προσεύχεσαι, να αναζητάς την αλήθεια και να βλέπεις απόλυτα την ουσία πραγμάτων όπως το κύρος και η φήμη. Πρέπει να σε απασχολούν λιγότερο αυτά τα πράγματα, και είναι απαραίτητο να θεωρήσεις την άσκηση της αλήθειας σημαντική, και να την εκτιμήσεις πάνω απ’ όλα. Όταν τα κάνεις όλα αυτά, θα έχεις τη θέληση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Πρέπει να κλαδευτούν και να αντιμετωπιστούν και να λάβουν την κρίση και την παίδευση του Θεού, έτσι ώστε η ουσία του προβλήματος να είναι εντελώς ξεκάθαρη και να είναι ευκολότερο να κάνουν πράξη την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο εμπόδιο στην άσκηση της αλήθειας είναι όταν η βούληση κάποιου είναι υπερβολικά ισχυρή και προηγείται όλων των άλλων —δηλαδή, όταν το δικό του συμφέρον προηγείται οτιδήποτε άλλου, όταν η δική του φήμη και το κύρος του προηγούνται οτιδήποτε άλλου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τέτοιοι άνθρωποι είναι πάντα ισχυρογνώμονες όταν προκύπτουν πράγματα, και κάνουν ό,τι θα τους ωφελήσει προσωπικά, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις αρχές της αλήθειας. Εμμένουν πάντα στις δικές τους ιδέες. Τι σημαίνει να εμμένει κανείς στις δικές του ιδέες; Σημαίνει να είναι αποφασισμένος: «Αν εσύ θέλεις αυτό, εγώ θέλω το άλλο. Αν εσύ θες τα δικά σου, εγώ θα επιμείνω στα δικά μου». Είναι αυτό επίδειξη υποταγής; (Όχι.) Αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση αναζήτηση της αλήθειας, αλλά επιμονή στους τρόπους ενός ατόμου. Είναι μια αλαζονική διάθεση και μια παράλογη επίδειξη. Αν, μια μέρα, είσαι σε θέση να αντιληφθείς ότι οι προτιμήσεις και οι αποφάσεις σου είναι αντίθετες με την αλήθεια· αν είσαι σε θέση να απαρνηθείς και να διακρίνεις τον εαυτό σου, και πάψεις πλέον να πιστεύεις στον εαυτό σου, και μετά από αυτό καταλήξεις σταδιακά να μην κάνεις τα πράγματα με τον δικό σου τρόπο ή να μην ορίζεις τυφλά τα πράγματα, αλλά είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να προσεύχεσαι στον Θεό και να στηρίζεσαι πάνω Του, τότε αυτή είναι η σωστή άσκηση. Προτού επιβεβαιώσεις ποιο είδος άσκησης συνάδει με την αλήθεια, πρέπει να αναζητήσεις. Αυτό είναι σε κάθε περίπτωση το σωστό, αυτό που πρέπει να γίνει. Αν περιμένεις να αντιμετωπιστείς και να κλαδευτείς για να αναζητήσεις, αυτό είναι λίγο παθητικό και είναι πιθανό να καθυστερήσει τα πράγματα. Το να μάθεις να αναζητάς την αλήθεια είναι ζωτικής σημασίας. Ποια είναι τα οφέλη της αναζήτησης της αλήθειας; Πρώτον, μπορεί κανείς να αποφύγει το να ακολουθεί τη δική του βούληση και να ενεργεί απερίσκεπτα· δεύτερον, μπορεί να αποφύγει τις εκφάνσεις της διαφθοράς και τις κακές συνέπειες· τρίτον, μπορεί να μάθει πώς να περιμένει και να κάνει υπομονή και να αποτρέψει την εμφάνιση λαθών, αντιλαμβανόμενος τα πράγματα με σαφήνεια και ακρίβεια. Όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν με την αναζήτηση της αλήθειας. Όταν μάθεις να αναζητάς την αλήθεια σε όλα τα πράγματα, θα ανακαλύψεις ότι τίποτα δεν είναι απλό, ότι αν είσαι απρόσεκτος και δεν κάνεις προσπάθεια, δεν θα κάνεις καλά τα πράγματα. Αφού εκπαιδευτείς κατ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, θα είσαι πιο ώριμος και πιο έμπειρος όταν σου συμβαίνουν πράγματα. Η στάση σου θα είναι πιο ήπια και μετριοπαθής, και αντί να είσαι παρορμητικός, να παίρνεις ρίσκα και να είσαι ανταγωνιστικός, θα είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υποτάσσεσαι στον Θεό. Τότε, το πρόβλημα των εκφάνσεων των διεφθαρμένων διαθέσεών σου θα επιλυθεί. Έτσι, θα σου είναι εύκολο να υποταχθείς· δεν είναι τόσο δύσκολο στην πραγματικότητα. Μπορεί να είναι λίγο δύσκολο στην αρχή, αλλά μπορείς να κάνεις υπομονή, να περιμένεις και να συνεχίσεις να αναζητάς την αλήθεια μέχρι να επιλύσεις αυτό το πρόβλημα. Αν θες πάντα να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις όταν σου συμβαίνουν πράγματα, και προβάλλεις πάντα δικαιολογίες και επιμένεις στις δικές σου ιδέες, αυτό θα δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα πράγματα στα οποία επιμένεις δεν είναι θετικά και όλα βρίσκονται στο πλαίσιο μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Όλα αυτά τα πράγματα είναι εκφάνσεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης, και, υπό αυτές τις συνθήκες, παρόλο που μπορεί να επιθυμείς να αναζητήσεις την αλήθεια, δεν θα είσαι σε θέση να την κάνεις πράξη, και παρόλο που μπορεί να επιθυμείς να προσευχηθείς στον Θεό, απλώς θα ενεργείς μηχανικά. Αν κάποιος συναναστρεφόταν μαζί σου σχετικά με την αλήθεια και αποκάλυπτε τις νοθεύσεις της πρόθεσής σου, πώς θα επέλεγες; Θα μπορούσες εύκολα να υποταχθείς στην αλήθεια; Σε μια τέτοια στιγμή, θα ήταν πολύ δύσκολο να υποταχθείς και θα ήσουν ανίκανος να το κάνεις. Θα παράκουγες και θα προσπαθούσες να προβάλεις δικαιολογίες. Θα έλεγες: «Οι αποφάσεις μου είναι για χάρη του οίκου του Θεού. Δεν είναι λανθασμένες. Γιατί ακόμα ζητάτε να υποταχθώ;» Βλέπεις πως θα ήσουν ανίκανος να υποταχθείς; Και πέρα από αυτό, θα αντιστεκόσουν κιόλας· αυτό αποτελεί εσκεμμένη παράβαση! Δεν προκαλεί πολλά προβλήματα αυτό; Όταν κάποιος συναναστρέφεται μαζί σου σχετικά με την αλήθεια, αν δεν είσαι σε θέση να αποδεχτείς την αλήθεια και μάλιστα θα ήσουν πρόθυμος να προβείς συνειδητά σε παραβάσεις, παρακούοντας τον Θεό και αντιστεκόμενος σ’ Αυτόν, τότε έχεις σοβαρό πρόβλημα. Κινδυνεύεις να εκτεθείς από τον Θεό και να αποκλειστείς.

Το μάθημα της υποταγής στον Θεό είναι πραγματικά βαθύ. Φαίνεται πολύ δύσκολο όταν αρχίζεις να εισέρχεσαι σ’ αυτή, αλλά αφού τη βιώσεις για λίγο, δεν σου φαίνεται και τόσο δύσκολο. Η άσκηση της υποταγής απαιτεί προσήλωση στις αρχές, και αν αποτύχεις αρκετές φορές χωρίς να έχεις βρει τις αρχές, τότε αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις μάθει το μάθημα· και η υποταγή εξακολουθεί να είναι ένα πολύ δύσκολο μάθημα για σένα. Γιατί είναι δύσκολο; Επειδή υπάρχουν πολλές δυσκολίες μέσα στους διεφθαρμένους ανθρώπους. Οι άνθρωποι έχουν αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, καθώς και διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις. Αν, συν τοις άλλοις, έχουν επίσης κάποια γνώση και κάποιο κεφάλαιο· αν έχουν πτυχίο πανεπιστημίου και είναι υψηλά καταρτισμένοι· αν έχουν χρήματα και κύρος στην κοινωνία και φαίνεται να υπερέχουν σε όλες τις πτυχές, τότε αυτό αποτελεί πρόβλημα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι απίθανο να δεχτούν την αλήθεια. Η κατοχή υπερβολικής γνώσης θα αποτελέσει πρόβλημα, καθώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη γνώση ως την ίδια την αλήθεια, με αποτέλεσμα η γνώση και η αποδοχή της αλήθειας να τους δυσκολεύουν υπερβολικά. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν έχεις ανθρώπινη φύση ή λογική, τότε είσαι σαν σκαντζόχοιρος. Οι σκαντζόχοιροι είναι τρομακτικά ζώα τα οποία κανείς δεν μπορεί να ενοχλήσει ή να πειράξει. Έτσι είναι και οι διεφθαρμένοι άνθρωποι —δεν θα δεχθούν σε καμία περίπτωση την αλήθεια και δεν υπακούν καθόλου τον Θεό. Οι καρδιές τους είναι γεμάτες κακό και ζουν αποκλειστικά σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Ως αποτέλεσμα, κάθε ζήτημα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τους θέτει πολλές προκλήσεις, και μεγαλώνουν γεμάτοι αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και είναι αλαζόνες και αυτάρεσκοι. Όταν κλαδεύονται και αντιμετωπίζονται ή όταν συναντούν εμπόδιο σε κάτι που κάνουν, βρίσκουν δικαιολογίες, παρεξηγούν τα πράγματα, γίνονται αρνητικοί και παραπονιούνται. Επηρεάζονται και παρασύρονται από παράλογες ιστορίες και επιχειρήματα. Αυτά είναι δυσκολίες. Αν οι άνθρωποι μπορούν να επιλύσουν αυτές τις δυσκολίες, θα μπορέσουν να αποδεχτούν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη, και η υποταγή στον Θεό θα είναι εύκολη. Γι’ αυτό, για να επιτύχει κανείς υποταγή στον Θεό, πρέπει πρώτα να αποδεχτεί την αλήθεια και να την κάνει πράξη, και πρέπει να υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού. Αυτό είναι το πρώτο εμπόδιο. Από τι αποτελούνται, λοιπόν, οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού; Αποτελούνται από τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που δημιουργεί ο Θεός γύρω σου. Κάποιες φορές, αυτοί οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα θα σε αντιμετωπίσουν, άλλες θα σε βάλουν σε πειρασμό, θα σε δοκιμάσουν, θα σε αναστατώσουν ή θα σε κάνουν αρνητικό —αλλά εφόσον μπορείς να αναζητάς την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματα, θα μπορέσεις να μάθεις κάτι, να αποκτήσεις ανάστημα και να έχεις τη δύναμη να αντισταθείς. Η υποταγή στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού είναι το πιο θεμελιώδες μάθημα για την υποταγή στον Θεό. Οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού περιλαμβάνουν τους ανθρώπους, τα ζητήματα, τα πράγματα και τις διάφορες καταστάσεις που δημιουργεί ο Θεός γύρω σου. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να αντιδράς όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτές τις καταστάσεις; Το πιο θεμελιώδες πράγμα είναι να λαμβάνει κανείς από τον Θεό. Τι σημαίνει να «λαμβάνει από τον Θεό»; Αν παραπονιέται και αντιστέκεται κανείς, λαμβάνει από τον Θεό; Αν ψάχνει για λόγους και προβάλλει δικαιολογίες, λαμβάνει από τον Θεό; Όχι. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να κάνεις πράξη το να λαμβάνεις από τον Θεό; Όταν σου συμβαίνει κάτι, πρώτα ηρέμησε, αναζήτησε την αλήθεια και κάνε πράξη την υποταγή. Μην προβάλλεις δικαιολογίες ή επεξηγήσεις. Μην προσπαθείς να αναλύσεις ή να κάνεις εικασίες για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, και μην αναλύεις ποιανού το λάθος είναι πιο σοβαρό και ποιανού λιγότερο. Είναι πάντα η ανάλυση αυτών των πραγμάτων στάση λήψης από τον Θεό; Είναι στάση υποταγής στον Θεό; Δεν είναι στάση υποταγής στον Θεό, ούτε στάση λήψης από τον Θεό, ούτε στάση αποδοχής της κυριαρχίας και των διευθετήσεων του Θεού. Το να λαμβάνει κανείς από τον Θεό αποτελεί μέρος των αρχών για την άσκηση της υποταγής στον Θεό. Εάν είσαι βέβαιος ότι όλα όσα σου συμβαίνουν εμπίπτουν στην κυριαρχία του Θεού, ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν εξαιτίας των διευθετήσεων και του αγαθού θελήματος του Θεού, τότε μπορείς να τα λάβεις από τον Θεό. Ξεκίνα με το να μην αναλύεις το σωστό και το λάθος, να μη βρίσκεις δικαιολογίες για τον εαυτό σου, να μην κατηγορείς τους άλλους, να μη διυλίζεις τον κώνωπα, να μην αναλύεις τις αντικειμενικές αιτίες αυτού που συνέβη και να μη χρησιμοποιείς το ανθρώπινο μυαλό σου για να αναλύεις και να εξετάζεις τα πράγματα. Αυτές είναι οι λεπτομέρειες του τι πρέπει να κάνεις για να λάβεις από τον Θεό. Και ο τρόπος για να το κάνεις αυτό πράξη είναι να ξεκινήσεις με την υποταγή. Ακόμη και αν έχεις αντιλήψεις ή αν τα πράγματα δεν σου είναι ξεκάθαρα, υποτάξου. Μην ξεκινάς με δικαιολογίες ή παρακοή. Και αφού υποταχθείς, αναζήτησε την αλήθεια, προσευχήσου στον Θεό και ζήτα από Αυτόν. Πώς θα πρέπει να προσεύχεσαι; Πες: «Θεέ μου, έχεις ενορχηστρώσει αυτήν την κατάσταση για μένα χάρη στο αγαθό Σου θέλημα». Τι σημαίνει όταν το λες αυτό; Σημαίνει ότι έχεις ήδη μια στάση αποδοχής στην καρδιά σου και έχεις αναγνωρίσει ότι ο Θεός ενορχήστρωσε αυτήν την κατάσταση για σένα. Πες: «Θεέ μου, δεν ξέρω πώς να ασκηθώ στην κατάσταση που αντιμετώπισα σήμερα. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις και να με καθοδηγήσεις, και να με κάνεις να κατανοήσω το θέλημά Σου, ώστε να μπορέσω να ενεργήσω σύμφωνα με αυτό, και να μην επαναστατώ ούτε να αντιστέκομαι, και να μη βασίζομαι στη δική μου βούληση. Είμαι πρόθυμος να κάνω πράξη την αλήθεια και να ενεργώ σύμφωνα με τις αρχές». Αφού προσευχηθείς, θα νιώσεις γαλήνη στην καρδιά σου και θα αφήσεις τις δικαιολογίες σου με φυσικό τρόπο. Δεν πρόκειται για αλλαγή στη νοοτροπία σου; Αυτό σου ανοίγει τον δρόμο για να αναζητήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια, και το μόνο πρόβλημα που απομένει είναι πώς θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια αφού την έχεις κατανοήσει. Αν από μέσα σου εκδηλωθεί και πάλι παρακοή όταν έρθει η ώρα να κάνεις πράξη την αλήθεια, πρέπει να προσευχηθείς ξανά στον Θεό. Όταν η παρακοή σου έχει διορθωθεί, θα σου είναι εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια με φυσικό τρόπο. Όταν προκύπτουν προβλήματα, πρέπει να μάθεις να γαληνεύεις ενώπιον του Θεού και να αναζητάς την αλήθεια. Αν διαταράσσεσαι συνεχώς από εξωτερικά πράγματα, αν η κατάστασή σου είναι πάντα ασταθής, σε τι οφείλεται αυτό; Στο ότι δεν κατανοείς την αλήθεια και στο ότι η διεφθαρμένη διάθεσή σου έχει το πάνω χέρι μέσα σου —δεν μπορείς να συγκρατηθείς. Σε τέτοιες στιγμές, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να βρεις το πρόβλημα μέσα σου. Αναζήτησε τα σχετικά λόγια του Θεού και δες τι αποκαλύπτουν. Στη συνέχεια, άκου κηρύγματα και συναναστροφές ή ύμνους με τα λόγια του Θεού. Εξέτασε τη δική σου κατάσταση υπό το πρίσμα αυτών των λόγων. Με αυτόν τον τρόπο μπορείς να δεις ποια προβλήματα υπάρχουν μέσα σου, και αφού αυτά τα προβλήματα σου είναι ξεκάθαρα, θα είναι πιο εύκολο να τα χειριστείς. Όποια θέματα και αν έχουν οι άλλοι άνθρωποι που σου δημιουργούν προβλήματα, μην τους δίνεις σημασία. Εστίασε στη δική σου αυτοκριτική. Μην κάνεις την τρίχα τριχιά, ισχυριζόμενος ότι ο Θεός σε δοκιμάζει. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον Θεό. Τα διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα στερούνται παντελώς αυτογνωσίας και είναι πολύ επιδέξια στο να ωραιοποιούν τον εαυτό τους. Μη γίνεσαι υπερβολικά ευαίσθητος. Αν διαπιστώσεις ότι πρόκειται για δοκιμασία από τον Θεό, τότε θα πρέπει να κάνεις ακόμη περισσότερη αυτοκριτική για τα δικά σου ζητήματα· αν δεν αποβάλλεις εντελώς τη διεφθαρμένη σου διάθεση, αυτή θα συνεχίσει να σε περιπαίζει. Ποια είναι, λοιπόν, η λύση; Πρέπει να προσευχηθείς: «Θεέ μου, είμαι τόσο ισχυρογνώμων και αλαζόνας! Πάντα σκέφτομαι πώς να ικανοποιώ τη σάρκα. Είμαι πολύ επαναστατικός! Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με». Μετά την προσευχή σου, θα αισθανθείς λίγη ανησυχία. «Κι αν ο Θεός με πειθαρχήσει πραγματικά; Όχι, πρέπει να προσευχηθώ και να πάρω την απόφασή μου· όπως και να με πειθαρχήσει ο Θεός, ακόμη και αν αρρωστήσω ή πεθάνω, θα εξακολουθώ να Τον υπακούω». Μόλις ολοκληρώσεις αυτήν την προσευχή, θα δυναμώσεις μέσα σου και η κατάστασή σου θα αλλάξει. Πώς θα νιώθεις; Θα σκεφτείς: «Μετά από τόσα χρόνια ως πιστός, είναι η πρώτη φορά που βιώνω μια δοκιμασία από τον Θεό. Το χέρι Του έχει έρθει επάνω μου και νιώθω ότι Εκείνος είναι πολύ κοντά μου. Ο Θεός με οδηγεί προσωπικά, κανονίζει προσωπικά αυτού του είδους τη δοκιμασία για να με εκπαιδεύσει, να με εξαγνίσει, επιτρέποντάς μου να πάρω ένα μάθημα και να αποκτήσω την αλήθεια από αυτό. Ο Θεός με αγαπάει τόσο πολύ!» Αυτή δεν είναι η διαφώτιση και η φώτιση του Θεού; Στο σημείο αυτό, δεν έχεις κάποιο ανάστημα; (Ναι.) Αυτή είναι μια πραγματικά προσγειωμένη κατανόηση. Μπορεί να αναρωτιέσαι μέσα σου: «Αφού ο Θεός με δοκιμάζει, τι είδους στάση θα πρέπει να έχω; Τι θα πρέπει να κάνω για να ικανοποιήσω τον Θεό;» Όταν σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο, και όταν αναζητάς με αυτόν τον τρόπο, θα πετύχεις την υποταγή πολύ σύντομα. Θα πάψεις να υποστηρίζεις την άποψή σου και θα σκέφτεσαι μέσα σου: «Αν δεν υποταχθώ, αλλά πάντα επιχειρηματολογώ, αν ψάχνω πάντα για αιτίες στους άλλους ανθρώπους ή στις αντικειμενικές συνθήκες, βρίσκοντας δικαιολογίες και αναλύοντας το σωστό και το λάθος, τότε δεν είμαι καν άνθρωπος. Είμαι ένα κτήνος, ούτε καν ισάξιο με χοίρος!» Τότε, θα νιώσεις ενοχές και αμηχανία. Θα σκεφτείς: «Πρέπει να υποταχθώ στον Θεό αμέσως. Ο Θεός είναι δίπλα μου και έτσι με καθοδηγεί. Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι έτσι είναι το αγαθό θέλημα του Θεού —σήμερα πήρα μια γεύση από αυτό. Ο Θεός θέλει να πάρω ένα μάθημα, να αλλάξω, όχι να εγκλωβιστώ μεταξύ σωστού και λάθους. Αυτή είναι η αγάπη του Θεού για μένα, η κρίση και η παίδευσή Του, η θρέψη και η καθοδήγησή Του. Ο Θεός με αγαπάει τόσο πολύ, και η αγάπη Του είναι αληθινή!» Θα συγκινηθείς μέσα στην καρδιά σου. Γιατί θα συγκινηθείς; Επειδή τώρα κατανοείς το θέλημα του Θεού· έχεις βιώσει προσωπικά την αγάπη του Θεού· έχεις εμπειρία από τη συνεχή αναζήτηση της αλήθειας καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των ημερών. Μπορούν οι άνθρωποι να επαναστατούν ακόμα εναντίον του Θεού ενώ το βιώνουν αυτό; Ναι, μπορεί ακόμη να υπάρξει επανάσταση. Εφόσον οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και εφόσον αναδύονται διαρκώς κάθε είδους διεφθαρμένες, παράλογες σκέψεις, σκέφτονται διαρκώς: «Ο Θεός με δοκιμάζει, άρα θα πεθάνω; Αν ο Θεός με πειθαρχεί στ’ αλήθεια, θα με κάνει να αρρωστήσω σοβαρά; Φοβάμαι!» Από πού πηγάζει ο φόβος; Πηγάζει από το ότι δεν πιστεύουν στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού, από το ότι δεν θέλουν να επιτρέψουν τις ενορχηστρώσεις Του και ανησυχούν: «Τι θα συμβεί αν πεθάνω; Δεν έχω ιδέα τι πιστεύω!» Οι άνθρωποι έχουν πολύ λίγη πίστη στον Θεό. Πόση πίστη έχουν οι άνθρωποι σε τέτοιες στιγμές; Μηδενική! Αν κάποιος επιθυμεί έστω και λίγο να ξεφύγει από τα χέρια του Θεού, η προδοσία του Θεού είναι απόλυτη. Όταν τα πράγματα φτάνουν σε αυτό το σημείο, οι άνθρωποι θέλουν να ξεφύγουν· δεν έχουν συμβιβαστεί με αυτό που συμβαίνει. Τι μπορεί να γίνει τότε; Δεν μπορείς να πεις απλώς: «Μπορώ να υποταχθώ· είμαι κάπως συγκινημένος. Μπορώ να νιώσω τη χάρη του Θεού και ο Θεός με έχει φροντίσει. Αυτό αρκεί και είμαι ικανοποιημένος». Μα αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να συνεχίσεις να προχωράς προς τα εμπρός, πρέπει να συνεχίσεις να αναζητάς. Σκέψου: «Πώς απέκτησε ο Ιώβ την πίστη του; Σε τι βαθμό μπόρεσε να υποταχθεί; Γιατί φοβάμαι τόσο πολύ; Από πού προέρχεται ο φόβος μου; Οφείλεται στο ότι έχω πολύ λίγη πίστη στον Θεό. Δεν πιστεύω ότι είμαι πιο ευτυχισμένος και ασφαλής στα χέρια του Θεού· ότι ο Θεός είναι το καταφύγιό μου. Δεν τα πιστεύω αυτά τα πράγματα. Είμαι τόσο πονηρός, κακός άνθρωπος! Έχω αναγνωρίσει ότι έτσι με δοκιμάζει ο Θεός και ότι μια δοκιμασία δεν σημαίνει ότι θα μου αφαιρέσει τη ζωή. Ούτε παίζει μαζί μου ούτε με εκθέτει σκόπιμα. Είναι απλώς μια δοκιμασία, που έχει σκοπό να καθάρει τη διεφθαρμένη μου διάθεση. Δεν είμαι ακόμα σε θέση να έχω αληθινή πίστη στον Θεό, να εμπιστευτώ πλήρως τον Θεό και να αφεθώ στα χέρια Του. Είμαι τόσο κακός και ένοχος για τα πιο φρικτά πράγματα! Δεν αξίζω αυτό το ενδιαφέρον από τον Θεό. Δεν αξίζω τη φροντίδα του Θεού». Τι μπορείς να κάνεις μετά από αυτό; Πρέπει να προσευχηθείς και να αναζητήσεις την αλήθεια από τον Θεό· να αντιμετωπίσεις την παρακοή και τα κίνητρά σου. Κατανοείς την αλήθεια σε αυτόν τον βαθμό, αλλά ακόμα δεν έχεις πίστη στον Θεό ούτε τολμάς να αφεθείς στα χέρια Του. Τι είναι αυτό; Είναι προδοσία. Εξαιτίας της δολιότητάς σου, της αλαζονείας σου, της καχυποψίας σου και της κακίας σου, δεν έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό. Από εδώ πηγάζει ο φόβος. Ποιο είναι το νόημα του φόβου; Πρόκειται για έλλειψη πίστης στον Θεό. Πρόκειται για μόνιμη ανησυχία: «Αν υποταχθώ στην καθοδήγηση του Θεού, θα με παραδώσει στον Σατανά και θα με αφήσει να πεθάνω;» Τι είδους σκέψη είναι αυτή; Δεν είναι ανοησία; Γιατί να σκεφτεί κάποιος κάτι τέτοιο για τον Θεό; Χωρίς την αλήθεια, οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν τίποτα καθαρά, αλλά πάντα παρεξηγούν τον Θεό και κάνουν εικασίες γι’ Αυτόν. Η επίλυση αυτού του προβλήματος απαιτεί κάποιος να κατανοήσει την αλήθεια. Μόνο με την κατανόηση της αλήθειας μπορούν οι άνθρωποι να μιλούν με λογική, όπως θα έπρεπε να κάνουν οι άνθρωποι. Παρά το γεγονός ότι έχεις νιώσει τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, το γεγονός ότι έχεις απολαύσει το αίσθημα της γαλήνης και της χαράς που σου δίνει ο Θεός και το γεγονός ότι αισθάνεσαι πολύ ασφαλής, εξακολουθείς να διστάζεις να αφεθείς στα χέρια του Θεού. Εξακολουθείς να φοβάσαι. Αυτό δεν είναι επανάσταση; Από τι έχει νοθευτεί αυτή η επανάσταση; Από τι ελέγχεται; Από τη δολιότητα και την αλαζονεία. Δεν πρόκειται για μια πραγματικά δαιμονική φύση; Αν κάποιος έχει δαιμονική φύση, έχει διεφθαρμένη διάθεση. Πώς μπορεί να επιλυθεί αυτό το ζήτημα; Για να γίνει αυτό, απαιτείται οι άνθρωποι να αναζητήσουν την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια, αν δεν αναζητούν την αλήθεια, ανεξάρτητα από το πόση διαφθορά επιδεικνύουν, η διεφθαρμένη τους διάθεση δεν μπορεί ποτέ να διορθωθεί. Αυτό το είδος ανθρώπου δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία.

Όταν αναζητά κανείς την αλήθεια για να διορθώσει μια διεφθαρμένη διάθεση, τι είδους αποτελέσματα πρέπει να επιτευχθούν για να θεωρηθεί ότι το πρόβλημα έχει επιλυθεί; Μερικοί άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά ότι μια συγκεκριμένη κατάσταση είναι μια δοκιμασία από τον Θεό, αλλά δεν είναι πρόθυμοι να αφεθούν στα χέρια Του. Αισθάνονται ότι δεν μπορούν να βασιστούν στον Θεό, ότι δεν μπορούν να Τον εμπιστευτούν. Όχι μόνο δεν τολμούν να στηριχθούν στον Θεό, αλλά φοβούνται αυτές τις καταστάσεις. Όταν τα πράγματα έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο, με ποιες αλήθειες θα πρέπει να εξοπλιστούν; Πώς θα πρέπει να επιδιώκουν; Και πόση επιδίωξη χρειάζεται για να καθαρθούν, να επιτύχουν πλήρη υποταγή και να εισέλθουν στο μονοπάτι του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού; Όλα αυτά έχουν να κάνουν με την αλήθεια της υποταγής. Αυτήν τη στιγμή, δεν έχεις πραγματικά καμία γνώση για τον Θεό, και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να κατέχεις αληθινή πίστη. Χωρίς αληθινή πίστη, με ποιες αλήθειες ή οράματα πρέπει να εξοπλιστείς, ώστε να μπορέσεις να απελευθερωθείς πλήρως από την αμφιβολία, την καχυποψία, τις παρανοήσεις και την αντίσταση απέναντι στον Θεό και να μπορέσεις να υποταχθείς απόλυτα; Με ποιες αλήθειες θα πρέπει να εξοπλιστείς για να επιλύσεις αυτά τα ζητήματα και να καταφέρεις να απελευθερωθείς απόλυτα από τη νόθευση, από τις προσωπικές απαιτήσεις και τις επιλογές; Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν σας είναι ακόμα ξεκάθαρο. Σκεφτείτε το λίγο —τι είδους επιδίωξη χρειάζεται για να επιτευχθεί απόλυτη υποταγή στον Θεό; Πρέπει να κατέχεις κάποιες αλήθειες. Όταν θα έχεις αποκτήσει την αλήθεια ως τη ζωή σου, αυτό θα είναι το ανάστημά σου. Θα είναι η βάση και το θεμέλιο πάνω στα οποία θα μπορείς να επιτύχεις υποταγή. Με αυτές τις αλήθειες, μπορείς να επιτύχεις πλήρη υποταγή. Άρα, με ποιες αλήθειες χρειάζεται να εξοπλιστείς; (Πρέπει να επιδιώξεις να γνωρίσεις τον Θεό.) Αυτό είναι ένα κομμάτι. Εκτός από αυτό, οι ίδιοι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν κάποια συνεργασία, κάποιες ασκήσεις. Θυμάστε τι είπε ο Πέτρος; («Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια, τι παράπονο θα είχαν οι άνθρωποι;») Αυτό αφορά την υποταγή. Αν βιώσεις τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο, θα μάθεις σταδιακά την αλήθεια και θα έχεις αποτελέσματα με φυσικό τρόπο. Πρώτον, χρειάζεσαι μια στάση υποταγής απέναντι στον Θεό και την αλήθεια. Μην ανησυχείς για το τι είδους βλέμματα ρίχνει ο Θεός προς το μέρος σου, ποια είναι η στάση και ο τόνος της φωνής Του απέναντί σου, αν είναι ενοχλημένος μαζί σου ή όχι και αν πρόκειται να σε εκθέσει ή όχι. Ξεκίνα με την επίλυση των δικών σου δυσκολιών και προβλημάτων. Μπορούν οι συνηθισμένοι άνθρωποι να πετύχουν εύκολα αυτό που είπε ο Πέτρος; (Δεν μπορούν εύκολα, όχι.) Τι εμπειρίες είχε και τι πραγματικότητες κατείχε που του επέτρεψαν να το πει αυτό; (Πίστευε απόλυτα ότι, όπως κι αν φέρεται ο Θεός στον άνθρωπο, το κάνει για να σώσει τον άνθρωπο και δεν είναι τίποτα άλλο παρά αγάπη. Γι’ αυτό υποτάχθηκε μετά χαράς). Ο Πέτρος είπε «Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια» κι εσύ είπες «όπως κι αν φέρεται ο Θεός στον άνθρωπο». Θεωρείς τον εαυτό σου δημιουργημένο ον, ακόλουθο του Θεού και μέλος του οίκου του Θεού. Υπάρχει επομένως διαφορά μεταξύ αυτών των δύο; Ναι, υπάρχει. Υπάρχει μια διαφορά! Πού έγκειται η διαφορά μεταξύ ενός παιχνιδιού και ενός ανθρώπινου όντος; Ένα παιχνίδι δεν είναι τίποτα απολύτως —είναι άχρηστο, ένα άθλιο ρεμάλι. Μπορείς να το πεις παιχνίδι, μπορείς να το πεις και θηρίο —περί αυτού πρόκειται. Αλλά τι ισχύει για έναν άνθρωπο; Ένας άνθρωπος έχει σκέψεις και μυαλό· είναι σε θέση να μιλά και να κάνει πράγματα, και μπορεί να διεξάγει κανονικές ανθρώπινες δραστηριότητες. Σε σύγκριση με ένα παιχνίδι, υπάρχει διαφορά στην αξία και τη θέση ενός ανθρώπου; Αν θεωρείς τον εαυτό σου άνθρωπο και όχι παιχνίδι, τότε δεν έχεις απαιτήσεις όσον αφορά το πώς σου φέρεται ο Θεός; Ποιες είναι οι απαιτήσεις σου από τον Θεό; (Να μου φέρεται σαν άνθρωπο.) Πώς θα πρέπει να σου φέρεται ο Θεός σαν άνθρωπο; Αν ο Θεός μοιραζόταν μαζί σου τις απαιτήσεις Του από την ανθρωπότητα και απαιτούσε από σένα να τις εκπληρώσεις, θα ήσουν σε θέση να το κάνεις; Αν ο Θεός εξέφραζε την αλήθεια και απαιτούσε από σένα να την τηρήσεις, θα ήσουν σε θέση να το κάνεις; Αν ο Θεός απαιτούσε να υποταχθείς σ’ Αυτόν και να Τον αγαπήσεις, θα μπορούσες να το κάνεις; Και αν δεν είσαι σε θέση να κάνεις τίποτα από όλα αυτά, τότε γιατί να σου φερθεί ο Θεός σαν άνθρωπο; Αν δεν έχεις καμία συνείδηση ή λογική και δεν μπορείς να κάνεις τα πράγματα που θα πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος, τότε γιατί να σου φερθεί ο Θεός σαν άνθρωπο; Αν οι άνθρωποι ενεργούν απλώς απερίσκεπτα, αρνούμενοι να δεχτούν την αλήθεια και μάλιστα κρίνοντας και καταδικάζοντας τον Θεό, καθιστώντας τους εαυτούς τους εχθρούς Του, έχουν ανθρώπινη φύση; Θα φερόταν ο Θεός σε αυτό το είδος ανθρώπου σαν άνθρωπο; Θα φερόταν ο Θεός στον Σατανά και στους διαβόλους σαν ανθρώπους; Το αν θεωρείσαι άνθρωπος και το αν θεωρείσαι παιχνίδι είναι θέμα διαφορετικής στάσης και μεταχείρισης. Αν θεωρείσαι άνθρωπος, τότε τι είδους μεταχείριση θα απαιτούσες; Να τυγχάνεις σεβασμού, να ζητείται η συμβουλή σου, να λαμβάνονται υπόψη τα συναισθήματά σου, να σου παρέχεται επαρκής χώρος και ελευθερία και να λαμβάνονται υπόψη η αξιοπρέπεια και η φήμη σου. Τέτοια είναι η μεταχείριση των ανθρώπινων όντων. Αλλά τι ισχύει για τα παιχνίδια; (Δεν είναι τίποτα απολύτως. Μπορεί να δεχθούν κακομεταχείριση.) (Μπορείς να τα χρησιμοποιείς όποτε θέλεις και να τα πετάς στην άκρη όταν δεν τα θέλεις.) Αυτή η διατύπωση είναι σωστή. Αυτό έχετε να πείτε για τη μεταχείριση των παιχνιδιών, οπότε πώς θα περιγράφατε τη μεταχείριση ενός ανθρώπου ως παιχνίδι; (Τον χρησιμοποιείς όταν τον χρειάζεσαι και απλώς τον αγνοείς όταν δεν τον χρειάζεσαι.) Του φέρεσαι χωρίς κανένα σεβασμό, και δεν χρειάζεται να προστατεύεις τα δικαιώματά του. Δεν του δίνεις κανένα δικαίωμα, ούτε αυτονομία, ούτε ελευθερία επιλογής. Δεν χρειάζεται να τον συμβουλεύεσαι για τα πράγματα, ούτε να σκέφτεσαι την τιμή του ή οτιδήποτε παρόμοιο. Μπορείς να είσαι καλός μαζί του όταν αισθάνεσαι καλά, αλλά μπορείς να τον κακομεταχειρίζεσαι όταν δεν αισθάνεσαι καλά. Αυτή είναι η στάση που υιοθετείται απέναντι σε ένα παιχνίδι. Αν ο Θεός φερόταν στους ανθρώπους σαν παιχνίδια, πώς θα αισθάνονταν εκείνοι; Θα εξακολουθούσαν να αισθάνονται ότι ο Θεός είναι αξιαγάπητος; (Όχι.) Ο Πέτρος όμως ήταν σε θέση να εγκωμιάσει τον Θεό. Ποιες πραγματικότητες της αλήθειας κατείχε που του επέτρεψαν να επιτύχει υποταγή μέχρι θανάτου; Ο Θεός στην πραγματικότητα δεν φερόταν στον άνθρωπο σαν παιχνίδι. Αλλά όταν η κατανόηση του Πέτρου έφτασε σε αυτό το επίπεδο, σκέφτηκε: «Αν ο Θεός μού φερόταν με αυτόν τον τρόπο, θα έπρεπε και πάλι να υποταχθώ σε αυτό. Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι έτοιμος και πρόθυμος;». Ο Πέτρος πέτυχε αυτήν την ετοιμότητα, αυτήν την προθυμία. Σε τι αναφέρεται το να είναι κανείς «έτοιμος και πρόθυμος»; (Στην αποδοχή των ενορχηστρώσεων του Θεού και στην απόλυτη υποταγή σε αυτές.) Αυτή είναι η αλήθεια της υποταγής. Η παράδοσή σου στον Σατανά δεν θα ήταν ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζεται κανείς ένα παιχνίδι; Θα πετιόσουν όποτε ήσουν ανεπιθύμητος, θα παραδιδόσουν στον Σατανά, ώστε να μπορεί να σε βάλει σε πειρασμό και να σε γελοιοποιήσει. Ποια ήταν η στάση του Πέτρου; Είχε κανένα παράπονο; Παραπονέθηκε στον Θεό; Καταράστηκε τον Θεό; Στράφηκε προς τον Σατανά; (Όχι.) Αυτό αποκαλείται υποταγή. Δεν είχε κανένα παράπονο, δεν είχε καμία επίδειξη αρνητικότητας ή αντίστασης. Δεν είχε διορθωθεί η διεφθαρμένη του διάθεση; Αυτό ήταν σε απόλυτη αρμονία με τον Θεό. Το ζήτημα δεν ήταν αν θα πρόδιδε τον Θεό ή όχι. Το ζήτημα ήταν το εξής: «Όπου κι αν με βάλει ο Θεός, η καρδιά μου θα έχει τον Θεό· όπου κι αν με βάλει ο Θεός, θα είμαι αυτός που Του ανήκει. Ακόμα κι αν με μετατρέψει σε στάχτη, θα εξακολουθώ να ανήκω στον Θεό. Δεν θα στραφώ ποτέ στον Σατανά». Κατάφερε να φτάσει σε αυτό το επίπεδο υποταγής. Το να το λες αυτό είναι εύκολο, μα το να το κάνεις δύσκολο. Πρέπει να εξοπλιστείς με την αλήθεια για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα μέχρι να έχεις πλήρη και ξεκάθαρη εικόνα για όλα αυτά· τότε η άσκηση της αλήθειας θα είναι πολύ πιο εύκολη. Δεν απαιτείται να έχεις απόλυτη γνώση για τον Θεό, ούτε είναι απαραίτητο ο Θεός να σου αποκαλύψει κάτι συγκεκριμένο. Αν μπορείς να έχεις την κατάλληλη στάση και αυτό το είδος υποταγής, αυτό θα είναι αρκετό. Δεν θα πρέπει να έχεις απαιτήσεις ως προς τη μεταχείρισή σου από τον Θεό ή να απαιτείς να σου δώσει ακριβή κριτήρια. Ακόμα και αν κάτι είναι σύμφωνο με την αλήθεια και είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει ο Δημιουργός, δεν θα πρέπει να το απαιτείς. Θα πρέπει να λες: «Θεέ μου, όπως κι αν μου φέρεσαι δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπορείς να κανονίσεις να πεθάνω· μπορείς να κανονίσεις να πάω στην κόλαση. Όπως κι αν μου φέρεσαι, δεν με πειράζει. Ακόμα κι αν με παραδώσεις στον Σατανά, ο Θεός θα εξακολουθεί να είναι ο Θεός μου και εγώ θα εξακολουθώ να είμαι το δημιουργημένο ον του Θεού. Δεν θα Τον απαρνηθώ ποτέ». Με αυτήν τη στάση, κατέχεις την πραγματικότητα της υποταγής. «Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια, τι παράπονο θα είχαν οι άνθρωποι;» Αυτή η δήλωση, την οποία μπόρεσε να κάνει ο Πέτρος, είναι τόσο σημαντική για όλους εσάς! Αυτή ήταν η υποταγή του Πέτρου. Αν σκέφτεσαι συνεχώς αυτήν τη δήλωση και την κατανοήσεις και τη βιώσεις πραγματικά, τότε θα σου είναι πολύ πιο εύκολο να υποταχθείς στον Θεό. Οι πτυχές στις οποίες επαναστατούν οι άνθρωποι εναντίον του Θεού είναι οι πτυχές στις οποίες είναι πιο παράλογοι. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν κάνει καλά το καθήκον τους, όταν δεν έχουν παράσχει καμία αληθινή υπηρεσία, συμπεριφέρονται πιο καλά και αισθάνονται ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επιχειρηματολογήσουν ή να αντισταθούν στον Θεό. Μόλις όμως έχουν κάνει λίγο έργο ή έχουν παράσχει λίγη υπηρεσία, αισθάνονται ότι έχουν κάποιο κεφάλαιο. Θέλουν να επιχειρηματολογήσουν στον Θεό και θέλουν τις ευλογίες του Θεού. Αυτό δημιουργεί προβλήματα. Η συλλογιστική τους δεν είναι φυσιολογική —δεν είναι αισχρό αυτό; Τόσο αξιολύπητοι είναι οι άνθρωποι χωρίς την πραγματικότητα της αλήθειας. Μπορεί κάποιος να είναι καλά αν δεν είναι εξοπλισμένος με την αλήθεια; Οι διεφθαρμένες διαθέσεις δεν μπορούν να αποτιναχθούν χωρίς την αποδοχή της αλήθειας· το να μην είναι κανείς εξοπλισμένος με την αλήθεια σημαίνει ότι η συνείδηση και η λογική του είναι μη φυσιολογικές. Μπορεί να κατανοεί λίγο δόγμα και να λέει πράγματα όπως: «Είμαι ένα δημιουργημένο ον και θα πρέπει να υποταχθώ στον Θεό. Αυτή είναι η λογική που θα πρέπει να κατέχω». Μπορεί να το κατανοεί αυτό στα λόγια, και μπορεί να φωνάζει συνθήματα, αλλά όταν κάτι συμβαίνει πραγματικά, δεν μπορεί να το αποδεχτεί ή να υποταχθεί σε αυτό, παρόλο που γνωρίζει πολύ καλά ότι έχει ενορχηστρωθεί από τον Θεό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι άνθρωποι είναι επαναστατικοί, η διεφθαρμένη τους διάθεση δεν έχει διορθωθεί, και είναι απολύτως ικανοί να προδώσουν τον Θεό. Αυτή είναι η πραγματικότητα της κατάστασης. Αν οι άνθρωποι δεν είναι εξοπλισμένοι με αρκετή αλήθεια, η ζωή τους θα είναι τόσο αξιολύπητη. Αυτοί που επαναστατούν εναντίον του Θεού, που δεν είναι σε θέση να υποταχθούν στον Θεό ή να δεχτούν τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, δεν είναι επίσης πιστοί στον Θεό; Γιατί δεν μπορούν να υποταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού; Επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια ούτε πιστεύουν σ’ αυτήν. Δεν είναι γεγονός αυτό; (Ναι.) Μερικοί άνθρωποι λένε για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο: «Είναι αλαζόνας και αυτάρεσκος. Όταν προκύπτει κάτι, πάντα αντιστέκεται. Βρίσκει πάντα δικαιολογίες και διυλίζει τον κώνωπα. Δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού ούτε στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού, οπότε δεν μπορεί να υποταχθεί στον Θεό». Από την άλλη όμως, πιστεύει ότι αυτές είναι οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού· ότι αυτή είναι μια κατάσταση που κανόνισε για εκείνον ο Θεός· ότι ο Θεός θέλει να τον καθάρει και να τον κάνει να αποκτήσει την αλήθεια μέσω αυτού. Θα μπορούσε τότε να υποταχθεί; Θα μπορούσε τότε να σταματήσει να είναι επαναστατικός και να μην προδίδει πια τον Θεό; Θα μπορούσε ενδεχομένως να το δεχτεί από τον Θεό; Όχι, δεν θα μπορούσε. Γιατί όχι; Επειδή ο άνθρωπος δεν κατέχει αυτές τις πραγματικότητες της αλήθειας. Το σημερινό σας ανάστημα είναι πολύ μικρό. Έτσι, προς το παρόν, ο Θεός δεν σας δοκιμάζει. Αυτός είναι ο βασικός λόγος. Διότι μόλις δοκιμαζόσασταν, θα δείχνατε όλοι τον πραγματικό σας εαυτό και θα αποκλειόσασταν, και ο Σατανάς θα γελούσε. Αυτή δεν είναι η πραγματικότητα; Το ανάστημά σας είναι πολύ μικρό αυτήν τη στιγμή. Μπορείτε να μιλάτε για δόγμα και να απαγγέλλετε συνθήματα, και είστε σε θέση να βλέπετε καθαρά τα προβλήματα των άλλων ανθρώπων, αλλά δεν γνωρίζετε τη δική σας κατάσταση· δεν σας είναι ξεκάθαρη. Θα σας δοκίμαζε ο Θεός, με αυτού του είδους την κατάσταση και το ανάστημα; Δεν έχει έρθει ακόμη ο καιρός να εκτελεστεί το έργο της τελείωσης σε εσάς· δεν είστε εξοπλισμένοι γι’ αυτό.

Η υποταγή στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού είναι το πιο βασικό μάθημα που αντιμετωπίζει κάθε ακόλουθος του Θεού ανεξαιρέτως. Είναι επίσης το πιο βαθύ μάθημα. Ανάλογα με τον βαθμό στον οποίο μπορείς να υποταχθείς στον Θεό, εξίσου μεγάλο είναι το ανάστημά σου και εξίσου μεγάλη είναι η πίστη σου —αυτά τα πράγματα είναι αλληλένδετα. Με ποιες αλήθειες πρέπει να εξοπλιστείς για να φτάσεις στην απόλυτη υποταγή; Πρώτον, δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις από τον Θεό —αυτή είναι μια αλήθεια. Πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτήν την αλήθεια; Όταν θέτεις μια απαίτηση από τον Θεό, χρησιμοποίησε αυτήν την αλήθεια για να αναλογιστείς και να κάνεις αυτοκριτική. «Τι απαιτήσεις έχω από τον Θεό; Συνάδουν με την αλήθεια; Είναι λογικές; Από πού προήλθαν; Προήλθαν από τις φαντασιοκοπίες μου ή είναι σκέψεις που μου έδωσε ο Σατανάς;» Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα από αυτά τα πράγματα. Αυτές οι ιδέες παράγονται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Πρέπει να αναλύσεις εξονυχιστικά τα κίνητρα και τις επιθυμίες που κρύβονται πίσω από αυτές τις παράλογες απαιτήσεις και να δεις αν ταιριάζουν ή όχι με τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Τι θα πρέπει να επιδιώξεις; Αν είσαι κάποιος που αγαπά την αλήθεια, θα πρέπει να επιδιώξεις να γίνεις ακόλουθος, ακριβώς όπως ο Πέτρος. Ο Πέτρος είπε: «Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι έτοιμος και πρόθυμος;» Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι είπε ο Πέτρος. Ρωτούν: «Πότε φέρθηκε ο Θεός στους ανθρώπους σαν παιχνίδια και μας παρέδωσε στον Σατανά; Δεν το έχω δει αυτό. Ο Θεός ήταν υπέροχος μαζί μου, τόσο σπλαχνικός. Ο Θεός δεν είναι τέτοιου είδους Θεός. Ο Θεός δεν θα μπορούσε να αγαπάει τους ανθρώπους περισσότερο, οπότε γιατί να φέρεται στους ανθρώπους σαν παιχνίδια; Αυτό δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Πρόκειται για παρανόηση του Θεού και δεν είναι αληθινή γνώση για τον Θεό». Αλλά από πού προήλθαν τα λόγια του Πέτρου; (Προήλθαν από τη γνώση του για τον Θεό, την οποία απέκτησε αφού υποβλήθηκε σε κάθε είδους δοκιμασίες). Ο Πέτρος υποβλήθηκε σε τόσο πολλές δοκιμασίες και εξευγενισμούς. Άφησε στην άκρη όλες τις προσωπικές του απαιτήσεις, τα σχέδια και τις επιθυμίες του και δεν απαίτησε από τον Θεό να κάνει τίποτα. Δεν είχε άρα τις δικές του σκέψεις, και παραδόθηκε πλήρως. Σκέφτηκε: «Ο Θεός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Μπορεί να με δοκιμάσει, μπορεί να με συμμορφώσει, μπορεί να με κρίνει ή να με παιδεύσει. Μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις για να με κλαδέψει και να με αντιμετωπίσει, μπορεί να με τιθασεύσει, μπορεί να με ρίξει στον λάκκο με τα λιοντάρια ή στη φωλιά των λύκων. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, είναι σωστό, και θα υποταχθώ στο οτιδήποτε. Ό,τι κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια. Δεν θα έχω κανένα παράπονο ούτε καμία επιλογή». Αυτό δεν είναι απόλυτη υποταγή; Μερικές φορές οι άνθρωποι σκέφτονται: «Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια, οπότε γιατί δεν έχω ανακαλύψει καμία αλήθεια σε αυτό το πράγμα που έκανε ο Θεός; Φαίνεται ότι ακόμη και ο Θεός κάνει πράγματα που δεν συνάδουν με την αλήθεια μερικές φορές. Επίσης, κάποιες φορές ο Θεός σφάλλει. Μα σε κάθε περίπτωση, ο Θεός είναι Θεός, άρα θα υποταχθώ!» Είναι αυτού του είδους η υποταγή απόλυτη; (Όχι.) Πρόκειται για επιλεκτική υποταγή· δεν είναι αληθινή υποταγή. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το πώς το σκεφτόταν ο Πέτρος. Όταν ο Θεός σού φέρεται σαν παιχνίδι, δεν χρειάζεται να σου εξηγήσει τον λόγο ή να σου φανεί δίκαιος και λογικός. Μπορεί να σου φέρεται με οποιονδήποτε τρόπο· δεν χρειάζεται να συζητά τα πράγματα μαζί σου ή να εξηγεί τα γεγονότα και τους λόγους. Αν τα πράγματα δεν μπορούσαν να προχωρήσουν χωρίς την έγκρισή σου, τότε θα σου φερόταν σαν παιχνίδι; Όχι —τότε θα σου δίνονταν πλήρη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και απόλυτος σεβασμός. Θα σου φερόταν ως ανθρώπινο ον, όχι ως παιχνίδι. Τι είναι ένα παιχνίδι; (Είναι κάτι που δεν έχει αυτονομία ούτε δικαιώματα.) Είναι όμως μόνο κάτι που δεν έχει δικαιώματα; Πώς μπορούν να εφαρμοστούν τα λόγια του Πέτρου; Για παράδειγμα, ας πούμε ότι αναζητάς εδώ και καιρό ένα συγκεκριμένο θέμα, αλλά ακόμα δεν έχεις κατανοήσει το θέλημα του Θεού. Ή, ας πούμε ότι πιστεύεις στον Θεό για πάνω από 20 χρόνια και ακόμα δεν ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Δεν θα πρέπει να υποταχθείς σε αυτήν την κατάσταση; Πρέπει να υποταχθείς. Και σε τι βασίζεται αυτή η υποταγή; Βασίζεται σε αυτό που είπε ο Πέτρος: «Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι έτοιμος και πρόθυμος;» Αν προσεγγίζεις πάντα τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του ανθρώπου, και τις χρησιμοποιείς για να μετρήσεις όλα όσα κάνει ο Θεός, για να μετρήσεις τα λόγια και το έργο του Θεού, δεν κατηγοριοποιείς έτσι τον Θεό, δεν αντιστέκεσαι έτσι στον Θεό; Θα μπορούσαν όλα όσα κάνει ο Θεός να ταιριάζουν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του ανθρώπου; Και αν δεν ταιριάζουν, τότε δεν τα αποδέχεσαι ούτε τα υπακούς; Σε τέτοιες στιγμές, πώς θα πρέπει να αναζητάς την αλήθεια; Πώς θα πρέπει να ακολουθείς τον Θεό; Αυτό αφορά την αλήθεια· η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί στα λόγια του Θεού. Όταν πιστεύουν στον Θεό, οι άνθρωποι πρέπει να παραμείνουν στη θέση ενός δημιουργημένου όντος. Ανεξάρτητα από την περίοδο, ανεξάρτητα από το αν ο Θεός κρύβεται από σένα ή αν έχει εμφανιστεί σ’ εσένα, ανεξάρτητα από το αν μπορείς να νιώσεις την αγάπη του Θεού ή όχι, πρέπει να ξέρεις ποιες είναι οι ευθύνες, οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντά σου —πρέπει να κατανοήσεις αυτές τις αλήθειες σχετικά με την άσκηση. Αν εξακολουθείς να προσκολλάσαι στις αντιλήψεις σου, λέγοντας: «Αν μπορώ να δω ξεκάθαρα ότι αυτό το θέμα συνάδει με την αλήθεια και συνάδει με τις σκέψεις μου, τότε θα υπακούσω· αν δεν μου είναι ξεκάθαρο και δεν μπορώ να επιβεβαιώσω ότι αυτές είναι οι ενέργειες του Θεού, τότε θα περιμένω πρώτα λίγο και θα υπακούσω μόλις βεβαιωθώ ότι έγινε από τον Θεό», πρόκειται τότε για κάποιον που υπακούει τον Θεό; Όχι. Πρόκειται για μια υποταγή υπό όρους, όχι για απόλυτη, πλήρη υποταγή. Το έργο του Θεού δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες· η ενσάρκωση δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και ιδιαίτερα δεν συνάδουν η κρίση και η παίδευση. Η πλειονότητα των ανθρώπων πραγματικά δυσκολεύεται να το αποδεχτεί και να υποταχθεί σε αυτό. Αν δεν μπορείτε να υποταχθείτε στο έργο του Θεού, μπορείτε τότε να κάνετε το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; Αυτό είναι απλώς αδύνατο. Ποιο είναι το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; (Να στέκεται στη θέση ενός δημιουργημένου όντος, να αποδέχεται την αποστολή από τον Θεό και να υποτάσσεται στις διευθετήσεις του Θεού). Ακριβώς, αυτή είναι η ρίζα του. Δεν είναι άρα εύκολο να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα; Το να σταθείς στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποταχθείς στον Δημιουργό, τον Θεό σου —αυτό ακριβώς πρέπει να τηρεί περισσότερο κάθε δημιουργημένο ον. Υπάρχουν πολλές αλήθειες που δεν κατανοείς ή δεν γνωρίζεις. Δεν μπορείς να αντιληφθείς το θέλημα του Θεού, γι’ αυτό δεν δέχεσαι τις αλήθειες ούτε υποτάσσεσαι σ’ αυτές —σωστά; Για παράδειγμα, δεν κατανοείς κάποιες προφητείες, οπότε δεν αναγνωρίζεις ότι είναι λόγια του Θεού; Δεν μπορείς να το αρνηθείς. Αυτά τα λόγια θα είναι πάντα λόγια του Θεού και περιέχουν την αλήθεια. Ακόμα κι αν δεν τα κατανοείς, εξακολουθούν να είναι λόγια του Θεού. Αν κάποια λόγια του Θεού δεν έχουν εκπληρωθεί, σημαίνει αυτό ότι δεν είναι λόγια του Θεού, ότι δεν είναι η αλήθεια; Αν λες: «Αν δεν έχουν εκπληρωθεί, μάλλον δεν είναι λόγια του Θεού. Πιθανόν να έχουν νοθευτεί», τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι μια στάση επανάστασης. Πρέπει να έχεις λογική. Τι είναι η λογική; Σε τι βασίζεται το να έχεις λογική; Βασίζεται στο να στέκεσαι στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεσαι στον Δημιουργό, τον Θεό σου. Αυτή είναι η αλήθεια· μια αιώνια αμετάβλητη αλήθεια. Πρέπει η υποταγή στον Θεό να βασίζεται στο αν γνωρίζεις ή κατανοείς το θέλημα του Θεού, ή στο αν ο Θεός σού έχει δείξει το θέλημά Του ή όχι; Πρέπει να βασίζεται σε όλα αυτά; (Όχι.) Τότε σε τι βασίζεται; Βασίζεται στην αλήθεια της υποταγής. Ποια είναι η αλήθεια της υποταγής; (Να στέκεται κανείς στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεται στον Δημιουργό.) Αυτή είναι η αλήθεια της υποταγής. Χρειάζεται άρα να αναλύεις το σωστό και το λάθος; Χρειάζεται να εξετάζεις αν ο Θεός έκανε το σωστό ή όχι για να επιτύχεις απόλυτη υποταγή; Χρειάζεται ο Θεός να εξηγήσει με σαφήνεια, διεξοδικά αυτήν την πτυχή της αλήθειας για να υποταχθείς; (Όχι, δεν χρειάζεται.) Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, εσύ θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια της υποταγής —αυτό αρκεί. Μερικοί άνθρωποι είναι απίστευτα εριστικοί και προκαλούν συνεχώς αναστάτωση. Σκέφτονται συνέχεια: «Δεν είναι ο Θεός η αλήθεια; Δεν είναι ο Θεός ο Δημιουργός; Γιατί κάποια πράγματα που κάνει ο Θεός δεν μου βγάζουν νόημα; Γιατί δεν μου εξηγεί ο Θεός τα πράγματα με σαφήνεια; Αν δεν τα έχει εξηγήσει, τότε πώς μπορώ να τα κάνω πράξη; Ο λόγος για τον οποίο δεν μπορώ να υποταχθώ σε αυτό δεν είναι επειδή αδυνατώ να το κατανοήσω; Δεν θα έχω το κίνητρο να υποταχθώ αν δεν μπορώ να το κατανοήσω!» Αυτό δεν είναι επανάσταση; Χρειάζεστε αυτό το κίνητρο για να υποταχθείτε; Όχι, δεν το χρειάζεστε. Χρειάζεστε μόνο ένα απλό είδος ορθολογισμού, το οποίο είναι το εξής: «Θα υποταχθώ σε οτιδήποτε προέρχεται από τον Θεό. Όταν τα λόγια του Θεού εκπληρώνονται, θα υποτάσσομαι και θα εγκωμιάζω τον Θεό· όταν τα λόγια του Θεού δεν εκπληρώνονται, εξακολουθούν να είναι τα λόγια Του και δεν θα γίνουν ανθρώπινα λόγια μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν εκπληρωθεί. Πρέπει απλώς να υποταχθώ, χωρίς να κρίνω. Ο Θεός θα είναι πάντα ο Θεός μου». Έτσι παίρνετε τη θέση ενός δημιουργημένου όντος. Με αυτού του είδους τη λογική, με αυτές τις πραγματικότητες της αλήθειας, τις στιγμές που νιώθεις ότι οι άνθρωποι είναι απλά παιχνίδια ή μυρμήγκια στα μάτια του Θεού, θα νιώθεις ακόμη αναστατωμένος; Θα νιώθεις μειονεκτικά; (Όχι.) Τώρα δεν θα νιώθεις μειονεκτικά, επειδή ο Θεός σού φέρεται σαν άνθρωπο, και εξακολουθείς να έχεις θέση ενώπιόν Του. Ο Θεός σε έχει εξυψώσει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν αισθάνεσαι μειονεκτικά. Αν ο Θεός δεν σε είχε εξυψώσει, αν σε αντιμετώπιζε συνεχώς και σε πειθαρχούσε, αυτό θα σε στεναχωρούσε. Το να στεναχωριέσαι με αυτόν τον τρόπο είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Συχνά οι άνθρωποι αισθάνονται έτσι επειδή υπάρχουν πάρα πολλές δυσκολίες μέσα τους· έχουν πάντα απαιτήσεις από τον Θεό και σκέφτονται διαρκώς: «Πρέπει να μου φέρεσαι σαν ανθρώπινο ον. Πρέπει να με σέβεσαι και να με εκτιμάς, να με σκέφτεσαι και να δείχνεις κατανόηση για τις αδυναμίες μου. Πρέπει να είσαι ανεκτικός. Το ανάστημά μου είναι μικρό και στερούμαι διορατικότητας. Δεν έχω ξανακάνει τέτοιου είδους δουλειά». Έχουν πάντα έναν τεράστιο σωρό δικαιολογίες και ίχνος υποταγής. Μετά τη σημερινή συναναστροφή πάνω στην αλήθεια της υποταγής, είναι καν αυτές οι δικαιολογίες πραγματικοί λόγοι; Καμία δικαιολογία δεν είναι πραγματικός λόγος. Η ευθύνη σου, η υποχρέωσή σου και το καθήκον σου είναι να υποταχθείς.

Είναι εύκολο να υποταχθούν οι άνθρωποι όταν δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Αλλά όταν προκύπτουν προβλήματα, δεν είναι σε θέση να υποταχθούν. Τι μπορεί να γίνει σε αυτήν την περίπτωση; Είναι απαραίτητο να προσευχηθούν και να αναζητήσουν την αλήθεια για να επιλύσουν αυτήν τη δυσκολία. Από το να αισθάνεται κάποιος ότι είναι ένα ευγενές άτομο που έχει εξυψωθεί από τον Θεό, στο να καταλήξει το ίδιο άτομο να γίνει ένα ευτελές παιχνίδι που δεν έχει καμία αξία στα μάτια του Θεού, ένα τίποτα, ένα άχρηστο ρεμάλι, που όμως εξακολουθεί να υποτάσσεται ευχαρίστως στον Θεό και να μην έχει καθόλου απαιτήσεις από Εκείνον —πόσος χρόνος χρειάζεται για να φτάσει σε αυτόν τον βαθμό εμπειρίας; (Τα τελευταία επτά χρόνια της ζωής του, ο Πέτρος υποβλήθηκε σε εκατοντάδες δοκιμασίες. Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, τότε δεν θα την αποκτήσει όσα χρόνια και αν πιστεύει). Δεν έχει να κάνει με το πόσα χρόνια πιστεύει κανείς —αντίθετα, εξαρτάται από το αν κάποιος επιδιώκει την αλήθεια και αν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να επιλύσει το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσης. Όλα εξαρτώνται από το ποια είναι η επιδίωξή σου. Κάποιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν τίποτα άλλο παρά μόνο τη φήμη και το κύρος, θέλοντας πάντα να επιδεικνύουν τον εαυτό τους και να ξεχωρίζουν από το πλήθος. Καταρρέουν όταν αντιμετωπίζουν την παραμικρή αναποδιά ή αποτυχία, γίνονται αρνητικοί και παραλύουν. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει να αντλούν αθέμιτα οφέλη, αλλά δεν αγαπούν την αλήθεια· χαίρονται όταν έχουν επωφεληθεί εις βάρος κάποιου άλλου και δεν στεναχωριούνται ούτε ενοχλούνται αν δεν έχουν αποκτήσει την αλήθεια. Κάποιοι είναι απαθείς στην πίστη τους αν δεν έχουν κανένα κύρος, ενώ είναι πιο ενεργητικοί από τον καθένα μόλις αποκτήσουν αυτό το κύρος· έπειτα δεν αισθάνονται ποτέ πεσμένοι και θα εργαστούν ευχαρίστως μέχρι θανάτου. Απλώς δεν δίνουν καμία σημασία στο να κάνουν πράξη την αλήθεια ή στο να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, και, ως αποτέλεσμα, εξακολουθούν να μην έχουν βιωματική μαρτυρία μετά από πολλά χρόνια πίστης. Αισθάνονται ζήλια και τύψεις όταν βλέπουν άλλους που είναι πιστοί για λίγα χρόνια και έχουν θαυμάσια βιωματική μαρτυρία, αλλά αφού περάσει αυτό το συναίσθημα εξακολουθούν να μην επιδιώκουν την αλήθεια. Αν κάποιος δεν εστιάζει στο να μοχθεί για την αλήθεια, αν δεν χρησιμοποιεί την αλήθεια για την επίλυση προβλημάτων, τότε όσα χρόνια πίστης και αν έχει, αυτά δεν ωφελούν σε τίποτα. Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν μπορούν ποτέ να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Ο Πέτρος οδηγήθηκε στην τελείωση αφού υποβλήθηκε σε εκατοντάδες δοκιμασίες —δεν πρέπει κι εσείς να υποβληθείτε σε εκατοντάδες δοκιμασίες; Σε πόσες δοκιμασίες έχετε υποβληθεί μέχρι στιγμής; Αν όχι σε εκατοντάδες, τότε τι θα λέγατε για τουλάχιστον εκατό; (Όχι. Όχι ακόμα.) Ο Πέτρος οδηγήθηκε στην τελείωση μέσα από εκατοντάδες δοκιμασίες, οπότε αν εσείς δεν έχετε υποβληθεί ούτε σε μία, ή αν έχετε υποβληθεί μόνο σε εκατό, τότε η εμπειρία σας δεν πλησιάζει ούτε κατά διάνοια τη δική του. Υστερείς στο ανάστημά σου. Δεν χρειάζεται να καταβάλεις προσπάθεια στην επιδίωξη της αλήθειας; Και πώς θα πρέπει να το κάνεις αυτό; Πρέπει να καταβάλεις προσπάθεια στο να κατανοήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια. Μην είσαι απρόσεκτος και άμυαλος, κάποιος που δεν σκέφτεται τίποτα σοβαρά, που ζει μια ανέμελη ζωή και απασχολείται μόνο με τις δουλειές του όλη μέρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι το να είσαι απασχολημένος είναι πρόβλημα —αν έχεις πολλά πράγματα να κάνεις, τότε θα πρέπει να είσαι απασχολημένος· το να μην είσαι απασχολημένος δεν είναι πάντα επιλογή. Όμως, ενώ είσαι απασχολημένος φροντίζοντας τα πάντα, πρέπει να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι για την αλήθεια και τις αρχές· πρέπει και πάλι να προσπαθείς να κατανοήσεις τα πράγματα και να ζητάς από τον Θεό ό,τι σου λείπει. Πώς ζητάς κάτι από τον Θεό; Κάθε μέρα, προσεύχεσαι στον Θεό σιωπηλά μέσα στην καρδιά σου γι’ αυτό το πράγμα. Αυτό δείχνει ότι λαχταράς την αλήθεια στην καρδιά σου και έχεις τη θέληση να αφήσεις τον Θεό να εκπληρώσει τις προσδοκίες σου. Αν η καρδιά σου είναι ειλικρινής, ο Θεός θα ακούσει τις προσευχές σου· θα κανονίσει και θα προετοιμάσει τις κατάλληλες καταστάσεις για σένα, ώστε να μπορέσεις να πάρεις μαθήματα. Μπορεί να πεις: «Υστερώ πραγματικά στο ανάστημά μου. Θα μου δώσει ο Θεός μια μεγάλη δοκιμασία που θα με συντρίψει;» Όχι, αυτό θα ήταν αδύνατο. Ο Θεός δεν θα κάνει σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο. Ο Θεός γνωρίζει καλύτερα πόσο μεγάλη είναι η πίστη κάποιου και ποιο είναι το πραγματικό του ανάστημα. Πρέπει να έχεις πίστη σε αυτό. Ο Θεός δεν θα έβαζε ποτέ ένα τρίχρονο παιδί να επωμιστεί το φορτίο ενός ενήλικα —ποτέ! Πρέπει να είσαι σίγουρος γι’ αυτό στην καρδιά σου. Αλλά πρέπει να το ζητήσεις από τον Θεό. Πρέπει να έχεις αυτήν την επιθυμία και αυτήν την αποφασιστικότητα, και μόνο τότε ο Θεός θα ενεργήσει σύμφωνα με το αίτημά σου. Αν είσαι πάντα φοβισμένος και κρύβεσαι, αν φοβάσαι μην τυχόν δοκιμαστείς, αν θέλεις πάντα να έχεις γαλήνιες, ξέγνοιαστες μέρες, τότε ο Θεός δεν θα εργαστεί μέσα σου. Επομένως, χρειάζεται μόνο να ικετεύεις τον Θεό ελεύθερα και με τόλμη, να προσφέρεις πραγματικά τον εαυτό σου και να παραδώσεις τα πάντα στον Θεό, και μόνο τότε θα εργαστεί σ’ εσένα ο Θεός. Ο Θεός σίγουρα δεν εργάζεται για να βασανίζει αυθαίρετα τους ανθρώπους, αλλά για να επιτύχει αποτελέσματα και στόχους. Ο Θεός δεν θα έκανε άχρηστο έργο ούτε θα σε έβαζε να επωμιστείς ένα φορτίο που δεν μπορείς να αντέξεις —πρέπει να έχεις πίστη σε αυτό. Για να αναζητήσεις την τελείωση, για να επιδιώξεις να ικανοποιήσεις τον Θεό και να γίνεις ένα αποδεκτό δημιουργημένο ον, πρέπει να έχεις αποφασιστικότητα. Για τι αποφασιστικότητα πρόκειται; Για την αποφασιστικότητα να αναζητά κανείς την τελείωση, να επιδιώκει να γίνει κάποιος που κατέχει την αλήθεια και ανθρώπινη φύση, να γίνει κάποιος που αγαπά τον Θεό και καταθέτει μαρτυρία γι’ Αυτόν. Αυτό χαροποιεί περισσότερο απ’ όλα τον Θεό. Αν δεν έχεις αυτήν την αποφασιστικότητα, αλλά αρκείσαι απλώς στο να λες: «Είμαι απασχολημένος με το καθήκον μου. Σηκώνω ένα φορτίο, παρέχω υπηρεσίες και ακούω κηρύγματα. Δεν υστερώ κανενός άλλου», τότε δεν έχεις καμία προοπτική. Το πολύ-πολύ να παράσχεις υπηρεσία, αλλά δεν θα γίνεις κάποιος που ανήκει στον λαό του Θεού. Δεν αρκείσαι απλώς στο πώς είναι τα πράγματα, χωρίς να επιθυμείς πρόοδο; Δεν επιδιώκεις την αλήθεια, δεν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια στις συναθροίσεις, και αποκοιμιέσαι μόλις ακούς κηρύγματα. Αλλά όταν συζητάς για εγκόσμια ζητήματα, φλυαρείς διαρκώς και τα μάτια σου λάμπουν —αυτές είναι συμπεριφορές κάποιου που παρέχει υπηρεσίες. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι των οποίων τα μάτια λάμπουν μόλις αναφέρεται η αλήθεια· αισθάνονται ότι υστερούν πάρα πολύ, και όταν ακούνε κάτι καλό και πρακτικό σπεύδουν να το σημειώσουν. Νιώθουν ότι απέχουν πολύ από αυτό που απαιτεί ο Θεός και ότι δεν υπάρχουν αρκετά θετικά πράγματα στην καρδιά τους. Αισθάνονται ότι υπάρχει μεγάλη ποσότητα απ’ το δηλητήριο του Σατανά και είναι πολύ επαναστατικοί απέναντι στον Θεό. Σκέφτονται μέσα τους: «Δεν είναι περίεργο που ο Θεός δεν είναι ικανοποιημένος μαζί μου. Απέχω πάρα πολύ από αυτό που θέλει, δεν είμαι συμβατός με τον Θεό με κανέναν τρόπο και Τον παρερμηνεύω πάρα πολύ. Πότε θα μπορέσω να ανταποκριθώ στο θέλημα του Θεού;» Στο καθήκον τους, σπεύδουν να προσπαθήσουν να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα, και συχνά έρχονται ενώπιον του Θεού προσευχόμενοι σιωπηλά: «Θεέ μου, Σε παρακαλώ, δοκίμασέ με. Σου ζητώ να με εκθέσεις, να μου επιτρέψεις να κατανοήσω την αλήθεια, να αποκτήσω την πραγματικότητα της αλήθειας και να καταφέρω να Σε γνωρίσω. Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με, κρίνε με και παίδευσέ με». Όταν αναλαμβάνουν ένα τέτοιο φορτίο, το έχουν πάντα στο μυαλό τους. Διψούν πάντα για την αλήθεια, και έτσι ο Θεός αρχίζει να εργάζεται σ’ αυτούς. Κανονίζει κάποιους ανθρώπους, κάποια πράγματα και γεγονότα, κάθε είδους καταστάσεις, έτσι ώστε να μπορούν να μαθαίνουν κάτι από αυτά κάθε μέρα. Δεν ευνοούνται έτσι; Γιατί κατάφερε ο Πέτρος να έχει εκατοντάδες δοκιμασίες; Επειδή επιδίωκε την αλήθεια, δεν φοβόταν τις δοκιμασίες του Θεού και πίστευε ότι οι δοκιμασίες του Θεού υπήρχαν για να εξαγνίζουν τους ανθρώπους. Πίστευε ότι αυτό το μονοπάτι μπορούσε να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση και ότι ήταν το μόνο αληθινό μονοπάτι. Προσευχόταν γι’ αυτό, δαπάνησε τον εαυτό του γι’ αυτό και αφοσιώθηκε σ’ αυτό· γι’ αυτό ο Θεός εργάστηκε σ’ αυτόν. Θα μπορούσε αυτό να σημαίνει ότι ο Θεός τον επέλεξε, ότι ήταν αποφασισμένος να δοκιμάσει και να οδηγήσει τον Πέτρο στην τελείωση; Αυτό είναι απολύτως σωστό. Όταν ο Θεός επιλέγει έναν άνθρωπο, έχει έναν στόχο και έχει αρχές στο μυαλό Του —αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Γιατί η πλειονότητα των ανθρώπων δεν είναι σε θέση να αποκτήσει αυτό το είδος έργου από τον Θεό; Επειδή δεν επιδιώκουν την αλήθεια και στερούνται αυτής της αποφασιστικότητας, και γι’ αυτό ο Θεός δεν εργάζεται σ’ αυτούς. Ο Θεός δεν εξαναγκάζει κανέναν. Όταν ο Θεός θέλει να οδηγήσει κάποιον στην τελείωση, αυτό είναι κάτι θαυμάσιο, και αξίζει να υποστεί κανείς τον οποιονδήποτε βαθμό ταλαιπωρίας. Όμως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν αυτήν την αποφασιστικότητα και απλώς τρέχουν μακριά και κρύβονται όταν έρχονται αντιμέτωποι με δοκιμασίες και δυσκολίες. Θα αναγκάσει ο Θεός έναν τέτοιον άνθρωπο; Μερικοί άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν έχουν καν το θάρρος να δουν τον Χριστό πρόσωπο με πρόσωπο. Λένε: «Δεν θα ήξερα τι να πω αν έβλεπα τον Χριστό. Δεν γνωρίζω καμία αλήθεια ούτε πώς να συναναστρέφομαι. Δεν θα ήταν εξευτελιστικό αν ο Χριστός έβλεπε τι μου συμβαίνει; Δεν θα το άντεχα αν με κλάδευαν και με αντιμετώπιζαν. Θα πρέπει ν’ αποφύγω τον Θεό και να διατηρήσω μια σεβαστή απόσταση απ’ Αυτόν. Αν ήμουν διαρκώς σε επαφή με τον Θεό και ζούσα ενώπιόν Του, Εκείνος θα διέκρινε ποιος είμαι και θα με σιχαινόταν. Θα αποκλειόμουν και δεν θα είχα πια καλό προορισμό». Έτσι έχουν τα πράγματα; (Όχι.) Κάποιοι άνθρωποι κρύβουν τέτοιου είδους ιδέες. Θα απαιτούσε ο Θεός κάτι από έναν τέτοιον άνθρωπο; (Όχι, δεν θα το έκανε.) Έτσι, ό,τι κι αν επιδιώκεις, όσο μακριά κι αν φτάνει η αποφασιστικότητά σου, ο Θεός θα σε οδηγήσει στην τελείωση μέχρι εκείνο το σημείο. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά κρύβεσαι πάντα από τον Θεό και απομακρύνεσαι από Αυτόν, κρύβοντας πάντα τις σκέψεις σου από Εκείνον, τότε τι είχε να πει ο Θεός για ανθρώπους σαν εσένα; [«Μη δώσητε το άγιον εις τους κύνας μηδέ ρίψητε τους μαργαρίτας σας έμπροσθεν των χοίρων» (Κατά Ματθαίον 7:6).] Δεν αγαπάς την αλήθεια και κρύβεσαι από τον Θεό, αλλά νομίζεις ότι θα επιμείνει να σε δοκιμάζει και να σε οδηγεί στην τελείωση; Κάνεις λάθος. Αν δεν είσαι το σωστό είδος ανθρώπου, καμία ικεσία και καμία προσευχή δεν θα ωφελήσει. Ο Θεός δεν θα το κάνει αυτό· ο Θεός δεν εξαναγκάζει τους ανθρώπους. Αυτή είναι μια πτυχή της διάθεσής Του. Αλλά αυτό που θέλει από όσους επιδιώκουν την αλήθεια είναι να μπορέσουν να γίνουν σαν τον Πέτρο, τον Ιώβ ή τον Αβραάμ· να μπορέσουν να εισέλθουν στο σωστό μονοπάτι της ζωής, όπως απαιτεί ο Θεός· να μπορέσουν να εισέλθουν στο μονοπάτι του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού, και τελικά να αποκτήσουν την αλήθεια και να οδηγηθούν στην τελείωση. Ο Θεός ελπίζει να κερδίσει αυτό το είδος ανθρώπου, μα αν δεν το επιδιώξεις μόνος σου, θα σε αναγκάσει ο Θεός; Όχι, ο Θεός δεν έχει εξαναγκάσει ποτέ κανέναν. Το Άγιο Πνεύμα δεν θα σε ταρακουνήσει επίμονα, αρπάζοντάς σε και μην αφήνοντάς σε να φύγεις, με πρόθεση να σε οδηγήσει στην τελείωση και να μη σταματήσει πριν το πετύχει αυτό. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, ο Θεός δεν θα κάνει σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η στάση Του. Ο Θεός απλώς ελπίζει ότι στο τέλος, όταν ολοκληρωθεί το έργο Του, θα έχει κερδίσει περισσότερους ανθρώπους σαν τον Ιώβ, τον Πέτρο και τον Αβραάμ. Αλλά το πόσοι άνθρωποι επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια και κερδίζονται από τον Θεό στο τέλος είναι κάτι που δεν θα το επιβάλει. Θα αφήσει τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους —αυτή είναι η μία πλευρά του πρακτικού έργου του Θεού. Ο Θεός δεν έχει καθορίσει έναν συγκεκριμένο αριθμό —ότι πρέπει να είναι 10, 20, 1.000 ή 2.000 ή ακόμη και 10.000. Δεν έχει ορίσει τίποτα σχετικά με αυτό. Ο Θεός απλώς συνεχίζει με αυτόν τον τρόπο, κάνοντας αληθινό έργο και βαδίζοντας πραγματικά μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι εργάζεται και μιλάει, επιτελώντας κάθε πτυχή του έργου που αφορά την αλήθεια, έργου που ωφελεί την ανθρωπότητα. Αυτό είναι το έργο που συνεχίζει να επιτελεί στο σωστό είδος ανθρώπων, σε εκείνους που λαχταρούν την αλήθεια. Στο τέλος, όσοι έχουν αποφασιστικότητα και επιδιώκουν την αλήθεια θα οδηγηθούν στην τελείωση. Αυτοί είναι οι πιο ευλογημένοι και είναι αυτοί που θα κερδίσουν την αιώνια ζωή. Αυτό αποδεικνύει ότι ο Θεός είναι δίκαιος προς όλους και δεν δείχνει εύνοια σε κανέναν. Το ότι όλοι εσείς είστε σε θέση να ακολουθήσετε τον Θεό σήμερα δεν είναι τυχαίο —προκαθορίστηκε από τον Θεό εδώ και πολύ καιρό. Ο Θεός προκαθορίζει τις οικογένειες των ανθρώπων, το πότε γεννιούνται, το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν, το επίπεδο, τα χαρίσματα, τις ικανότητες και τον περίγυρό τους —όλα αυτά τα πράγματα. Ποια θα είναι τελικά η δικαιοσύνη του Θεού που θα δουν οι άνθρωποι; Τελικά, η δυνατότητα επιβίωσης και η απόκτηση ενός όμορφου προορισμού εξαρτώνται από τις επιδιώξεις των ανθρώπων και το τίμημα που πληρώνουν. Το ότι ο Θεός προκαθορίζει αυτά τα πράγματα είναι μια πτυχή, αλλά η συνεργασία των ανθρώπων είναι επίσης επιτακτική. Ο Θεός καθορίζει τα αποτελέσματα των ανθρώπων με βάση το μονοπάτι που ακολουθούν και το αν κατέχουν ή όχι την αλήθεια. Αυτή είναι η δικαιοσύνη Του.

Όλοι έχουν δει την πρακτική πλευρά του ενσαρκωμένου Θεού. Ο Θεός φέρεται σε κάθε άτομο δίκαια και λογικά. Εσύ το έχεις δει αυτό· οι άλλοι το έχουν δει· όλοι σας το έχετε δει. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ένας κοινός άνθρωπος. Μερικοί άνθρωποι έχουν αντιλήψεις όταν βλέπουν τον Χριστό και σκέφτονται: «Φαίνεται τόσο κανονικός, τόσο απαρατήρητος. Μπορεί πραγματικά να είναι η ενσάρκωση; Δεν πιστεύω σ’ Αυτόν —δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψω σ’ Αυτόν». Ή απλώς Τον ακολουθούν διστακτικά, πιστεύοντας σ’ Αυτόν με επιφυλάξεις, διατηρώντας τις αντιλήψεις τους. Άλλοι άνθρωποι που βλέπουν τον Χριστό έχουν κάποια λογική και σκέφτονται: «Η ενσάρκωση είναι ένας κοινός άνθρωπος, αλλά μπορεί να εκφράσει την αλήθεια και να προσφέρει στους ανθρώπους ζωή, οπότε θα πρέπει να Του φέρομαι σαν Θεό. Αποδέχομαι και κάνω πράξη τα λόγια Του ως αλήθεια, ως λόγια του Δημιουργού. Θα Τον ακολουθήσω». Αυτοί οι άνθρωποι στο τέλος οδηγούνται στην τελείωση και αποκτούν την αλήθεια. Τι είδους άνθρωποι αποκτούν τελικά την αλήθεια; Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια. Ο Θεός ποτίζει, θρέφει, ποιμαίνει τον εκλεκτό λαό Του και εργάζεται σ’ αυτόν κάθε μέρα. Εγώ μοιράζομαι κηρύγματα και συναναστροφές, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται στον εκλεκτό λαό του Θεού και όλοι δέχονται πότισμα και θρέψη. Κανείς δεν τυγχάνει ιδιαίτερης μεταχείρισης και όλοι όσοι συμμετέχουν στην εκκλησιαστική ζωή και κάνουν το καθήκον τους απολαμβάνουν το έργο του Θεού σε καθημερινή βάση με αυτόν τον τρόπο. Φέρομαι σε κάθε άτομο το ίδιο. Παρέχω απαντήσεις ανεξάρτητα από το ποιος θέτει ερωτήσεις, δεν παρέχω καμία επιπλέον φροντίδα, δεν δημιουργώ ειδικές καταστάσεις, ούτε προσπαθώ να παροτρύνω ή να ενθαρρύνω κάποιον, δίνοντας επιπλέον διαφώτιση και φώτιση από το Άγιο Πνεύμα ή δείχνοντας σημεία και θαύματα. Ο Θεός δεν κάνει τίποτα τέτοιο. Ο Θεός έδειξε πολλά σημεία και θαύματα στην Εποχή της Χάριτος, προκειμένου να συγχωρήσει τις αμαρτίες των ανθρώπων και να τους κάνει να ακολουθήσουν το μονοπάτι της μετάνοιας, και για να πιστέψουν στον Θεό και να μην Τον αμφισβητούν. Το σημερινό στάδιο του έργου περιλαμβάνει εξ ολοκλήρου την παροχή της αλήθειας, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια και να αναπτύξουν αληθινή πίστη. Ανεξάρτητα από το πόσο έχεις υποφέρει, αν τελικά έχεις αποκτήσει την αλήθεια, τότε είσαι κάποιος που έχει οδηγηθεί στην τελείωση και θα παραμείνει. Αν δεν αποκτήσεις την αλήθεια, ό,τι λόγους κι αν βρεις, δεν θα σου χρησιμεύσουν. Μπορεί να πεις: «Ο Θεός δεν επιτέλεσε θαύματα, οπότε δεν μπορούσα να πιστέψω», «Ο Θεός εξέφραζε πάντα αλήθειες που δεν ήμουν ικανός να καταλάβω, οπότε δεν μπορούσα να πιστέψω» ή «Ο Θεός ήταν πολύ προσγειωμένος, πολύ κανονικός, οπότε δεν μπορούσα να πιστέψω». Όλα αυτά είναι δικά σου προβλήματα. Σου δόθηκε η αλήθεια όπως ακριβώς και στους άλλους —γιατί λοιπόν αυτοί οδηγήθηκαν στην τελείωση, ενώ εσύ αποκλείστηκες; Γιατί δεν απέκτησες την αλήθεια; Αυτή είναι η κρίση σου: Επειδή δεν επιδίωξες την αλήθεια. Σε αυτό το τελευταίο στάδιο, ο Θεός επιτελεί απλώς το έργο των λόγων. Χρησιμοποιεί πρακτικά τα λόγια για να κρίνει και να καθάρει την ανθρωπότητα· δεν δείχνει σημεία και θαύματα. Αν θες να δεις τα θαύματα του Θεού, τότε πήγαινε 2.000 χρόνια πίσω για να δεις τα θαύματα του Κυρίου Ιησού σε εκείνη την εποχή. Μην είσαι πιστός σε αυτήν την εποχή. Έχεις αποδεχτεί το έργο της κρίσης του Θεού, οπότε μην ψάχνεις για θαύματα. Ο Θεός δεν τα επιτελεί αυτά. Είναι λογικό αυτό; (Είναι.) Είναι δίκαιο και λογικό. Αν επιδιώκεις την αλήθεια, ο Θεός δεν θα σου δείξει εύνοια. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά απλώς επιδιώκεις την παροχή υπηρεσιών, υπηρετώντας πάντα πιστά μέχρι το τέλος, ο Θεός θα σου επιτρέψει να παραμείνεις και θα σου δοθεί χάρη. Εάν όμως δεν είσαι σε θέση να υπηρετήσεις μέχρι το τέλος, θα αποκλειστείς. Τι σημαίνει ο αποκλεισμός; Σημαίνει καταστροφή! Αυτό είναι δίκαιο και λογικό, και δεν υπάρχει ευνοιοκρατία. Όλα βασίζονται στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια. Υπό το πρίσμα όλων αυτών, δεν είναι εξαιρετικά σημαντικό το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι; Ποιο μονοπάτι επιδιώκεις, τι είδους άνθρωπος επιδιώκεις να γίνεις, σε τι είδους επιδίωξη επιδίδεσαι, τι ελπίζεις, τι ζητάς από τον Θεό, ποια είναι η στάση σου απέναντι στον Θεό και ποια είναι η στάση σου απέναντι στα λόγια του Θεού όταν βρίσκεσαι ενώπιόν Του. Όλα αυτά τα πράγματα είναι πολύ σημαντικά. Πείτε Μου —μπορεί η επίδειξη σημείων και θαυμάτων να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση; Για παράδειγμα, αν εμπλεκόσουν σε ένα τροχαίο ατύχημα και ο Θεός σε έσωζε, θα μπορούσε αυτό να σε οδηγήσει στην τελείωση; Αν πέθαινες μια φορά και ανασταινόσουν, θα μπορούσε αυτό να σε οδηγήσει στην τελείωση; Ή αν, στα όνειρά σου, ανερχόσουν στη βασιλεία των ουρανών και έβλεπες τον Θεό, θα μπορούσε αυτό να σε οδηγήσει στην τελείωση; (Όχι.) Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Έτσι, σε αυτό το τελευταίο στάδιο του έργου, το οποίο είναι το στάδιο του έργου στο οποίο ολοκληρώνεται η διαχείριση του Θεού, Εκείνος χρησιμοποιεί τα λόγια για να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση, για να εκθέσει τους ανθρώπους. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Εάν οδηγηθείς στην τελείωση μέσω των λόγων του Θεού, τότε κανείς δεν μπορεί να παραπονεθεί που σε κράτησε ο Θεός, ούτε καν ο Σατανάς. Αυτό είναι το είδος ανθρώπου που θέλει ο Θεός. Ο Θεός έχει παράσχει πάρα πολλά λόγια, οπότε αν στο τέλος δεν κερδίσεις τίποτα, ποιος θα φταίει γι’ αυτό; (Εμείς.) Εσείς φταίτε που έχετε επιλέξει το λάθος μονοπάτι. Το τι μονοπάτι ακολουθούν οι άνθρωποι είναι πραγματικά σημαντικό. Γιατί; Επειδή καθορίζει τον προορισμό τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν θα πρέπει να προσπαθείς συνεχώς να καταλάβεις αν οι προφητείες έχουν εκπληρωθεί, αν ο Θεός έχει επιδείξει σημεία και θαύματα, πότε θα αναχωρήσει πραγματικά ο Θεός από τη γη και αν θα μπορέσεις να είσαι μάρτυρας αυτού όταν θα φύγει από τη γη. Η κατανόηση αυτών δεν θα σε ωφελήσει καθόλου· δεν επηρεάζει τον προορισμό σου ούτε την τελείωσή σου. Επομένως, τι έχει σημασία για σένα; (Το μονοπάτι που ακολουθώ στην πίστη.) Το μονοπάτι που ακολουθείς επηρεάζει το αν θα μπορέσεις να οδηγηθείς στην τελείωση ή όχι. Ποια είναι η αλήθεια στην οποία θα πρέπει να εισέλθεις περισσότερο στην προσπάθειά σου να οδηγηθείς στην τελείωση; Η αλήθεια της υποταγής στον Θεό. Η υποταγή στον Θεό είναι η ύψιστη, η πιο κρίσιμη αλήθεια, και στην ουσία, η επιδίωξη της αλήθειας είναι το ίδιο με την επιδίωξη της υποταγής στον Θεό. Πρέπει να επιδιώκεις την υποταγή στον Θεό για ολόκληρη τη ζωή σου, και αυτό το μονοπάτι της επιδίωξης της υποταγής στον Θεό είναι το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Γιατί πρέπει να επιδιώκεις την υποταγή στον Θεό για ολόκληρη τη ζωή σου; Επειδή η διαδικασία επιδίωξης της υποταγής στον Θεό είναι η διαδικασία διόρθωσης μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Γιατί πρέπει μια διεφθαρμένη διάθεση να διορθωθεί; Επειδή μια διεφθαρμένη διάθεση έρχεται σε αντίθεση με τον Θεό. Αν ζεις βάσει μιας σατανικής διάθεσης, τότε η ουσία σου είναι του Σατανά, του διαβόλου, και η επιδίωξη της υποταγής στον Θεό απαιτεί να επιλύσεις το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής σου. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας! Όσο έχεις μια διεφθαρμένη διάθεση και όσο παραμένει αδιόρθωτο έστω και ένα μικρό μέρος της, θα αντιτίθεσαι στον Θεό, θα είσαι εχθρός του Θεού και θα είσαι ανίκανος να υποταχθείς σ’ Αυτόν. Ο βαθμός στον οποίο διορθώνεται η διεφθαρμένη σου διάθεση είναι ο βαθμός στον οποίο υποτάσσεσαι στον Θεό· το ποσοστό στο οποίο διορθώνεται η διεφθαρμένη σου διάθεση είναι το ποσοστό στο οποίο υποτάσσεσαι στον Θεό.

Σε αυτήν τη συνάθροιση, δεν έχουμε μιλήσει για το πώς γνωρίζει κανείς τον Θεό. Το να γνωρίζει κανείς τον Θεό επιτυγχάνεται σταδιακά μέσω της διαδικασίας διόρθωσης της διεφθαρμένης διάθεσής του και της επιδίωξής του να οδηγηθεί στην τελείωση, ώστε να πετύχει υποταγή στον Θεό. Η επιδίωξη της γνώσης για τον Θεό από μόνη της θα ήταν ένα πολύ ουσιαστικό μάθημα, γι’ αυτό και δεν έχουμε μιλήσει γι’ αυτό. Αυτήν τη στιγμή, μιλάμε για θέματα που σχετίζονται στενά με τις ασκήσεις, τις ζωές, τις επιδιώξεις των ανθρώπων και τα μονοπάτια που ακολουθούν. Κατά τη διαδικασία επιδίωξης της διόρθωσης των διεφθαρμένων διαθέσεών σου, κατανοείς σταδιακά τον Θεό και γνωρίζεις το θέλημά Του. Δεν έχεις περισσότερη γνώση για τον Θεό όταν είσαι σε θέση να κατανοήσεις το θέλημά Του; (Ναι.) Τότε έχεις κάποια πραγματική γνώση για τον Θεό. Γιατί είσαι σε θέση να επιτύχεις υποταγή στον Θεό καθώς Τον ακολουθείς; Επειδή γνωρίζεις την καρδιά Του και κατανοείς το θέλημά Του· κατανοείς ποια πρότυπα και ποιες αρχές απαιτεί ο Θεός από σένα και ποιοι είναι οι στόχοι Του. Αυτή η κατανόηση δεν περιέχει κάποια γνώση για τον Θεό; (Ναι.) Αυτό επιτυγχάνεται σταδιακά, και όλα είναι αλληλένδετα. Θα δυσκολευτείς αν επιδιώκεις μόνο να γνωρίσεις τον Θεό. Μπορεί να πεις: «Δεν θα κάνω τίποτα πέρα από το να επιδιώκω να γνωρίσω τον Θεό, μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει. Θα δω από πού προέρχονται τα λουλούδια, γιατί γονατίζουν τα αρνιά για το γάλα τους, ενώ τα μοσχάρια όχι. Θα τα μελετήσω όλα αυτά και θα καταφέρω να γνωρίσω τον Θεό με αυτόν τον τρόπο». Μπορείς να καταφέρεις να γνωρίσεις τον Θεό μόνο και μόνο ερευνώντας όλα αυτά; Με τίποτα. Η αλήθεια δεν προκύπτει από την έρευνα, αλλά τη γνωρίζει κανείς πραγματικά μόνο μέσω της εμπειρίας. Η έρευνα δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Γνωρίζεις ότι όλα τα πράγματα δημιουργήθηκαν από τον Θεό, και αυτό είναι υπέροχο, και έτσι ήδη γνωρίζεις κάπως τον Θεό. Αλλά σε τι θα πρέπει να εστιάσεις την προσοχή σου; Πρέπει να επιδιώξεις την αλήθεια, να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και να επιτύχεις υποταγή στον Θεό. Κατά τη διαδικασία αυτής της επιδίωξης, θα καταφέρεις σιγά-σιγά να απαντήσεις σε πολλά επουσιώδη ερωτήματα, και θα βρεις ένα μονοπάτι για την άσκησή σου και την είσοδό σου. Όσο περισσότερο διορθωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή σου, τόσο πιο εύκολο θα σου είναι να κάνεις πράξη την αλήθεια και να επιτύχεις υποταγή στον Θεό. Μόλις οι άνθρωποι δεν συγκρατούνται πλέον από τη διεφθαρμένη τους διάθεση, αποκτούν πραγματικά ελευθερία και απελευθέρωση, και η άσκηση οποιασδήποτε αλήθειας δεν είναι απαιτητική, αλλά πολύ εύκολη. Η αλήθεια δεν γίνεται έτσι η ζωή των ανθρώπων;

1 Οκτωβρίου 2017