Αν ως πιστός θέλεις να υποταχθείς στον Θεό, είναι εξαιρετικά σημαντικό να έχεις αυτογνωσία. Αν δεν έχεις αυτογνωσία, δεν θα μπορέσεις να απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Η ζωή-είσοδος ξεκινά με την αυτογνωσία. Σε περίπτωση που αποκαλύψεις κάποια διαφθορά ή κάνεις κάτι που απεχθάνεται ο Θεός, κάτι που Τον πληγώνει ή κάποια ανοησία, πρέπει μετά απ’ αυτό να κάνεις αυτοκριτική. Πώς μπορεί να σε βοηθήσει η αυτοκριτική να απαλλαγείς από τη διαφθορά; Όσοι κάνουν πράξη την αλήθεια σκέφτονται το εξής: «Όλα όσα συνέβησαν οδήγησαν πραγματικά στην αποκάλυψή μου. Έχω διεφθαρμένη διάθεση και πρέπει να αποδεχτώ την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού για να απαλλαγώ απ’ αυτήν. Είναι υπέροχο που ο Θεός αποκάλυψε τη διεφθαρμένη διάθεσή μου μέσα απ’ αυτήν την κατάσταση. Ό,τι κι αν σκέφτονται για μένα οι άλλοι και όπως κι αν μου φέρονται, εγώ πρέπει να αναζητήσω την αλήθεια, να κατανοήσω τις προθέσεις του Θεού και να ξέρω τι να κάνω προκειμένου να κάνω πράξη την αλήθεια». Αυτή είναι η σωστή στάση, μια στάση άσκησης της αλήθειας και υποταγής στον Θεό. Η πίστη στον Θεό απαιτεί την αποδοχή της αλήθειας· αυτή είναι η σωστή στάση. Κάθε φορά που προκύπτει ένα ζήτημα, όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες και αιτίες, μεταθέτοντας σε κάποιον άλλο την ευθύνη. Διαρκώς παραπονιούνται ότι οι άλλοι δεν τους φέρονται καλά, δεν τους σκέφτονται και δεν νοιάζονται γι’ αυτούς. Βρίσκουν ένα σωρό αιτιολογίες. Ποιο το νόημα να βρίσκουν όλους αυτούς τους λόγους; Αντικαθιστά κάτι τέτοιο την άσκηση της αλήθειας από σένα; Αντικαθιστά την υποταγή σου στον Θεό; Όχι. Με άλλα λόγια, όποια κι αν είναι η συλλογιστική σου, ακόμα κι αν τα παράπονά σου είναι μεγαλύτερα κι από τον ίδιο τον ουρανό, αν δεν αποδεχτείς την αλήθεια, πάει, τέλειωσες. Αυτό που θέλει να δει ο Θεός είναι η στάση σου, ειδικά σε ό,τι αφορά την άσκηση της αλήθειας. Χρησιμεύουν σε τίποτα τα παράπονά σου; Μπορούν τα παράπονά σου να λύσουν το ζήτημα της διεφθαρμένης διάθεσης; Έστω πως παραπονιέσαι και νιώθεις δικαίωση, τι λέει αυτό για σένα; Έχεις κερδίσει την αλήθεια; Σε εγκρίνει μήπως ο Θεός; Αν ο Θεός πει: «Εφόσον δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, χάσου από μπροστά Μου. Σε απεχθάνομαι», τότε δεν έχουν τελειώσει όλα για σένα; Όταν ο Θεός λέει «σε απεχθάνομαι», σε αποκαλύπτει και καθορίζει το ποιος είσαι. Γιατί να σε καθορίσει ο Θεός; Επειδή δεν αποδέχεσαι την αλήθεια· δεν αποδέχεσαι τις ενορχηστρώσεις και την κυριαρχία του Θεού. Ψάχνεις συνεχώς να βρεις εξωτερικές αιτίες, ρίχνεις μονίμως το φταίξιμο στους άλλους. Ο Θεός θεωρεί ότι δεν έχεις σύνεση και δεν αγαπάς την αλήθεια· ότι είσαι παράλογος, ισχυρογνώμων και ατίθασος. Πρέπει να παραγκωνιστείς και να αγνοηθείς, προκειμένου να κάνεις λίγη αυτοκριτική. Χρειάζεται να ακούς κηρύγματα και να συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια προκειμένου να κατανοήσεις την αλήθεια, να λύσεις τα προβλήματά σου και να απαλλαγείς από τη διαφθορά σου. Θεωρείς ότι η αλήθεια υπάρχει απλώς και μόνο για να έχεις κάτι να φλυαρείς; Ή μήπως είναι κάτι που μπορείς να λες μόνο στα λόγια και μετά τέλος; Άραγε η κατανόηση της αλήθειας πρέπει να λειτουργεί ως πνευματικό στήριγμα που θα καλύψει το κενό της ψυχής σου; Όχι, δεν είναι ο σκοπός της να τη χρησιμοποιήσεις έτσι. Η αλήθεια υπάρχει για να μπορέσεις να διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου· να αποκτήσεις ένα μονοπάτι και, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάποιο ζήτημα, να μπορείς να ζεις με βάση αυτές τις αλήθειες και να ακολουθείς το σωστό μονοπάτι στη ζωή. Μόλις κατανοήσεις την αλήθεια, οι πράξεις σου δεν θα βασίζονται πλέον στη φυσικότητά σου, στη διαφθορά σου ή στα στοιχεία που πηγάζουν από τη σατανική σου εκπαίδευση. Δεν θα ζεις πλέον βάσει της σατανικής λογικής ή των φιλοσοφιών για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Αντ’ αυτών, θα ζεις και θα ενεργείς με βάση την αλήθεια. Μόνο έτσι μπορούν να ικανοποιηθούν προθέσεις του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν έχω πολύ καιρό που πιστεύω και δεν έχω μεγάλη εμπειρία. Δεν κατανοώ την αλήθεια και έχω μικρό ανάστημα. Δεν μπορώ, λοιπόν, να κάνω πράξη την αλήθεια». Στην πραγματικότητα, όλα αυτά δεν είναι παρά δικαιολογίες που βασίζονται σε κάποια γεγονότα. Ακόμα κι αν το ανάστημά σου είναι μικρό, υπάρχουν αλήθειες που είσαι σε θέση να αντιληφθείς. Θα πρέπει να κάνεις πράξη όσα κατανοείς· θα πρέπει να υλοποιείς όσα είσαι σε θέση να υλοποιήσεις. Αν δεν κάνεις πράξη ούτε καν τις αλήθειες που κατανοείς, τότε υπάρχει πρόβλημα. Είτε είσαι πιστός για πολύ καιρό είτε για λίγο, εφόσον ακούς κηρύγματα εδώ και μερικά χρόνια, θα κατανοείς ένα μέρος της αλήθειας. Αν γνωρίζεις πολλές αλήθειες, αλλά δεν κάνεις καμία από αυτές πράξη, αυτό θα σε καταδικάσει. Αν γνωρίζεις τι είναι η στάση υποταγής στην αλήθεια, τι είναι η υποταγή στην αλήθεια, πώς να υποταχθείς στην αλήθεια, πώς να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις του Θεού και ποια στάση θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι, οφείλεις να κάνεις πράξη αυτά τα πράγματα. Ό,τι κι αν συμβεί, πρέπει να μάθεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις αρχές. Αν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, αυτό σημαίνει πως η αλήθεια δεν έχει νόημα για σένα· δεν είναι παρά ένα δόγμα, ένα σύνθημα στα χείλη σου. Αν δεν καταφέρεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, δεν θα έχεις την πραγματικότητα· μόνο τότε μπορεί η αλήθεια να γίνει η ζωή σου. Όταν συμβαίνουν πράγματα και ανάλογα με τις προτιμήσεις σου σκέφτεσαι ότι ο τάδε σφάλλει, ο δείνα κάνει λάθος και θεωρείς μονίμως πως εσύ έχεις δίκιο και διαφωνείς με ό,τι κι αν λένε οι άλλοι, είναι τότε δυνατόν να είσαι άμεμπτος και αδιάφθορος; Αυτό λέγεται αλαζονεία και αυταρέσκεια και πρόκειται για ακόμη πιο σοβαρή διεφθαρμένη διάθεση.

Πώς μπορεί να διορθωθεί μια διεφθαρμένη διάθεση; Το πρώτο βήμα είναι να δεις αν μπορείς να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού· αν μπορείς να υποταχθείς στις διάφορες καταστάσεις που κανονίζει για σένα ο Θεός. Όσο επικρατεί ηρεμία, δεν έχεις καμία αντίληψη για τον Θεό και δεν αποκαλύπτεις καμία προφανή διεφθαρμένη διάθεση. Νιώθεις, λοιπόν, ότι δεν είσαι και τόσο κακός και ότι είσαι σε θέση να υποταχθείς στον Θεό. Με το που συμβεί, όμως, κάτι, νιώθεις ταραχή μέσα σου και έχεις τις δικές σου σκέψεις και ιδέες. Ειδικά όταν είσαι σε θέση να υποφέρεις και να πληρώσεις ένα τίμημα για το καθήκον σου, νιώθεις ότι είσαι άνθρωπος που αγαπάει τον Θεό· αν, λοιπόν, εκεί που δεν το περιμένεις, κάποιος σε κλαδέψει και σου πει ότι είσαι ισχυρογνώμων και δεν κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τις αρχές, θα είσαι σε θέση να το αποδεχτείς αυτό; (Δεν είναι εύκολο να το αποδεχτώ.) Και τι κάνεις αν δυσκολεύεσαι να το αποδεχτείς; Πώς μπορείς να καταφέρεις να το αποδεχτείς και να υποταχθείς; Υπάρχουν ορισμένες αρχές άσκησης γι’ αυτό. Αρχικά, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να εγκαταλείψεις τις σκέψεις και τη συλλογιστική σου προκειμένου να αναζητήσεις την αλήθεια. Θα πρέπει να κατανοήσεις ότι δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζουν με την αλήθεια οι σκέψεις και η συλλογιστική σου. Αν διαθέτεις λογική, θα πρέπει πρώτα να ακούσεις τι έχουν να πουν οι άλλοι και μετά να το σκεφτείς προσεκτικά. Αν όσα πουν συνάδουν με την αλήθεια, θα πρέπει να τα αποδεχτείς· έτσι πρέπει να κάνει ένας λογικός άνθρωπος. Αν πιστεύεις πάντα ότι το δικό σου σκεπτικό είναι το σωστό και προσκολλάσαι στη δική σου οπτική, ενώ, όσο δίκιο κι αν έχουν οι άλλοι και όσο κι αν συνάδουν με την αλήθεια αυτά που λένε, εσύ δεν τα αποδέχεσαι, φέρεσαι τότε επαναστατικά και παράλογα. Η λογική ενός δημιουργημένου όντος είναι να υποτάσσεται στην αλήθεια, να υποτάσσεται στα λόγια του Θεού, να υποτάσσεται στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού, να υποτάσσεται σε όλα όσα προέρχονται από τον Θεό και να υποτάσσεται στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, πρέπει να αναζητάς τις απαιτήσεις του Θεού και τις διευθετήσεις του οίκου Του. Άπαξ και τα μάθεις όλα αυτά, είσαι σε θέση να ενεργήσεις σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Αυτές είναι οι αρχές άσκησης. Πρώτον, πρέπει να υποταχθείς. Αυτό οφείλει να κάνει ένα δημιουργημένο ον. Πολλές φορές, ο λόγος για τον οποίο αδυνατούν να υποταχθούν οι άνθρωποι είναι επειδή έχουν τη δική τους συλλογιστική, τις δικές τους δικαιολογίες και προφάσεις. Δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να υποταχθούν όταν ακολουθούν μια τέτοια συλλογιστική. Τι μπορεί να γίνει σε αυτήν την περίπτωση; Πρώτον, πρέπει να εγκαταλείψεις τη δική σου συλλογιστική και τις δικές σου δικαιολογίες και να ενεργείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Μόλις το κάνεις πράξη αυτό για ένα διάστημα, θα διαπιστώσεις ότι, όταν κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, έχεις όλο και περισσότερα αποτελέσματα στο καθήκον σου. Στα βάθη της ψυχής σου, βεβαιώνεσαι ότι αυτό είναι υποταγή στον Θεό και η υποταγή σου γίνεται όλο και πιο αγνή. Αν, όμως, εμμένεις πάντα στις δικές σου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, αν δεν είσαι σε θέση να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού, αν εναντιώνεσαι πάντα στον Θεό και Του πηγαίνεις κόντρα, τότε αυτό είναι επανάσταση. Πρόκειται για μια διεφθαρμένη διάθεση. Και ακόμη και αν δεν διαπράξεις κανένα προφανές κακό, και πάλι δεν θα έχεις υποταχθεί στο ελάχιστο και δεν θα έχεις ούτε ίχνος από την αλήθεια-πραγματικότητα.

Τα μαθήματα της υποταγής είναι τα πιο δύσκολα, αλλά, παράλληλα, και τα πιο εύκολα. Πού έγκειται η δυσκολία τους; (Οι άνθρωποι έχουν τις δικές τους ιδέες.) Δεν είναι το πρόβλημα το ότι οι άνθρωποι έχουν ιδέες· υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ιδέες; Όλοι οι άνθρωποι έχουν καρδιά και μυαλό, όλοι έχουν τις δικές τους ιδέες. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα εδώ. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Αν δεν είχες διεφθαρμένη διάθεση, όσες ιδέες κι αν είχες, θα ήσουν σε θέση να υποταχθείς· δεν θα αποτελούσαν πρόβλημα οι ιδέες σου. Κάποιος που έχει αυτήν τη λογική και λέει: «Πρέπει σε όλα να υποταχθώ στον Θεό. Δεν θα προβάλω δικαιολογίες ούτε θα επιμείνω στις δικές μου ιδέες, δεν θα βγάλω τη δική μου ετυμηγορία για το συγκεκριμένο θέμα», δεν μπορεί εύκολα να υποταχθεί; Το να μη βγάζει κάποιος δική του ετυμηγορία δείχνει ότι δεν είναι αυτάρεσκος· το να μην επιμένει στις δικές του ιδέες δείχνει ότι έχει λογική. Αν μπορεί κιόλας να υποταχθεί, τότε έχει καταφέρει να κάνει πράξη την αλήθεια. Για να καταφέρει κάποιος να υποταχθεί, προϋπόθεση είναι να μη βγάζει δικές του ετυμηγορίες και να μην επιμένει στις δικές του ιδέες. Με αυτές τις δύο ιδιότητες, θα μπορείς εύκολα να υποταχθείς και να καταφέρεις να κάνεις πράξη την αλήθεια. Προκειμένου, λοιπόν, να υποταχθείς, πρέπει πρώτα να εφοδιαστείς με αυτές τις ιδιότητες και να καταλάβεις πώς θα πρέπει να ενεργείς και τι θα πρέπει να κάνεις για να έχεις μια στάση άσκησης της αλήθειας. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο· δεν είναι, όμως, και τόσο εύκολο. Ποια είναι η δυσκολία; Η δυσκολία είναι ότι ο άνθρωπος έχει διεφθαρμένη διάθεση. Ό,τι είδους νοοτροπία κι αν έχεις και όποια κι αν είναι η κατάστασή σου όταν κάνεις πράξη την υποταγή, αν αυτή η νοοτροπία ή η κατάσταση δεν σε αφήνει να κάνεις πράξη την αλήθεια, πηγάζει τότε από μια διεφθαρμένη διάθεση. Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Εάν διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις της αυταρέσκειας, της αλαζονείας, της επαναστατικότητας, του παραλογισμού, της ισχυρογνωμοσύνης και της προκατάληψης, καθώς και της αδιαλλαξίας, θα μπορέσεις εύκολα να υποταχθείς. Πώς μπορούν, λοιπόν, να διορθωθούν αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Όταν δεν είσαι πρόθυμος να υποταχθείς, πρέπει να προσεύχεσαι, να κάνεις αυτοκριτική και να αναρωτιέσαι: «Γιατί δεν είμαι σε θέση να υποταχθώ στον Θεό; Γιατί επιμένω διαρκώς να τα κάνω όλα με τον δικό μου τρόπο; Γιατί δεν μπορώ να αναζητήσω την αλήθεια και να την κάνω πράξη; Ποια είναι η ρίζα αυτού του προβλήματος; Θα πρέπει να κάνω πράξη την υπακοή στον Θεό και την αλήθεια, όχι να εφαρμόζω τη δική μου θέληση και τις δικές μου επιθυμίες. Θα πρέπει να είμαι σε θέση να υποταχθώ στα λόγια, τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού. Μόνο αυτό συνάδει με τις προθέσεις του Θεού». Για να πετύχεις ένα τέτοιο αποτέλεσμα, πρέπει απαραίτητα να προσευχηθείς στον Θεό και να αναζητήσεις την αλήθεια. Αφού κατανοήσεις την αλήθεια, θα μπορείς πιο εύκολα να την κάνεις πράξη· τότε, θα είσαι σε θέση να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και να εγκαταλείψεις όσα την απασχολούν. Αν κατανοείς την αλήθεια μέσα απ’ την καρδιά σου, αλλά αδυνατείς να εγκαταλείψεις τα οφέλη της σάρκας, της θέσης, της ματαιοδοξίας και του κύρους, τότε θα δυσκολευτείς πολύ να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει επειδή, μέσα στην καρδιά σου, βάζεις πάνω απ’ όλα τα οφέλη της σάρκας, της ματαιοδοξίας και του κύρους. Αυτό σημαίνει ότι δεν αγαπάς την αλήθεια· αντ’ αυτού, αγαπάς τη θέση και την υπόληψη. Πώς μπορεί, λοιπόν, να λυθεί αυτό το ζήτημα; Πρέπει να προσεύχεσαι, να αναζητάς την αλήθεια και να βλέπεις ξεκάθαρα την ουσία πραγμάτων όπως η θέση και η υπόληψη. Δεν πρέπει να σε απασχολούν τόσο πολύ αυτά τα πράγματα, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να αντιληφθείς πόσο σημαντική είναι η άσκηση της αλήθειας και να την εκτιμήσεις πάνω απ’ όλα. Όταν τα κάνεις όλα αυτά, θα έχεις τη θέληση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Πρέπει να κλαδευτούν και να λάβουν την κρίση και την παίδευση του Θεού, έτσι ώστε η ουσία του προβλήματος να τους είναι εντελώς ξεκάθαρη και να τους είναι ευκολότερο να κάνουν πράξη την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο εμπόδιο στην άσκηση της αλήθειας είναι όταν η θέληση κάποιου είναι τόσο ισχυρή που μπαίνει πάνω απ’ όλα· όταν, δηλαδή, το δικό του συμφέρον μπαίνει πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο, όταν η δική του υπόληψη και θέση μπαίνουν πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, όταν προκύπτει κάτι, αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι πάντα ισχυρογνώμονες και κάνουν ό,τι είναι ωφέλιμο για τους ίδιους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις αλήθεια-αρχές. Εμμένουν πάντα στις δικές τους ιδέες. Τι σημαίνει να εμμένει κανείς στις δικές του ιδέες; Σημαίνει να είναι αποφασισμένος: «Αν εσύ θέλεις αυτό, εγώ θέλω το άλλο. Αν εσύ θες τα δικά σου, εγώ θα επιμείνω στα δικά μου». Δείχνουν έτσι υποταγή; (Όχι.) Δεν αναζητούν σε καμία περίπτωση την αλήθεια, αλλά επιμένουν στις δικές τους απόψεις. Πρόκειται για μια αλαζονική διάθεση και μια εκδήλωση παραλογισμού. Αν, μια μέρα, μπορέσεις να αντιληφθείς ότι οι προτιμήσεις και οι αποφάσεις σου αντιβαίνουν στην αλήθεια, είσαι σε θέση να απαρνηθείς και να διακρίνεις τον εαυτό σου και πάψεις πλέον να πιστεύεις στον εαυτό σου, καταλήγοντας σταδιακά να μην ενεργείς με τον δικό σου τρόπο και να μη δίνεις ορισμούς στα τυφλά, αλλά είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να προσεύχεσαι στον Θεό και να στηρίζεσαι σ’ Εκείνον, θα ασκείσαι τότε με σωστό τρόπο. Προκειμένου να επιβεβαιώσεις ποιο είδος άσκησης συνάδει με την αλήθεια, πρέπει πρώτα να αναζητήσεις. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι το σωστό, αυτό πρέπει να γίνει. Αν περιμένεις να κλαδευτείς για να αναζητήσεις, αυτό είναι λίγο παθητικό και πιθανότατα θα οδηγήσει σε καθυστερήσεις. Είναι άκρως σημαντικό να μάθεις να αναζητάς την αλήθεια. Ποια είναι τα οφέλη της αναζήτησης της αλήθειας; Πρώτον, μπορεί κανείς να αποφύγει να ακολουθεί τη δική του θέληση και να ενεργεί απερίσκεπτα· δεύτερον, μπορεί να αποφύγει τις αποκαλύψεις της διαφθοράς και τις κακές συνέπειες· τρίτον, μπορεί να μάθει να περιμένει και να κάνει υπομονή και να αντιληφθεί τα πράγματα με σαφήνεια και ακρίβεια, αποτρέποντας έτσι το ενδεχόμενο λάθους. Όλα αυτά μπορεί να καταφέρει κανείς μέσα από την αναζήτηση της αλήθειας. Όταν μάθεις να αναζητάς την αλήθεια στο καθετί, θα ανακαλύψεις ότι τίποτα δεν είναι απλό, ότι αν είσαι απρόσεκτος και δεν καταβάλλεις προσπάθεια, δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα καλά. Αφού εκπαιδευτείς κατ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, θα είσαι πιο ώριμος και πιο έμπειρος όταν σου συμβαίνει κάτι. Η στάση σου θα είναι πιο ήπια και μετριοπαθής και, αντί να είσαι παρορμητικός, να παίρνεις ρίσκα και να είσαι ανταγωνιστικός, θα είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να την κάνεις πράξη και να υποτάσσεσαι στον Θεό. Θα λυθεί τότε το πρόβλημα των αποκαλύψεων των διεφθαρμένων διαθέσεών σου. Έτσι, θα μπορείς εύκολα να υποταχθείς· στην πραγματικότητα, δεν είναι τόσο δύσκολο. Ενδεχομένως στην αρχή να είναι λίγο δύσκολο, αλλά μπορείς να κάνεις υπομονή, να περιμένεις και να συνεχίσεις να αναζητάς την αλήθεια μέχρι να λυθεί το πρόβλημα. Αν θες πάντα να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις σε ό,τι σου συμβαίνει, αν πάντα προβάλλεις δικαιολογίες και επιμένεις στις δικές σου ιδέες, αυτό θα δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα πράγματα στα οποία επιμένεις δεν είναι θετικά και όλα είναι στοιχεία μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Όλα αυτά τα πράγματα είναι αποκαλύψεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης και, υπό αυτές τις συνθήκες, παρότι μπορεί να θες να αναζητήσεις την αλήθεια, δεν θα είσαι σε θέση να την κάνεις πράξη· παρότι μπορεί να θες να προσευχηθείς στον Θεό, θα ενεργείς καθαρά μηχανικά. Αν κάποιος συναναστρεφόταν μαζί σου σχετικά με την αλήθεια και εξέθετε τον νοθευμένο σκοπό σου, πώς θα έκανες την επιλογή σου; Θα σου ήταν εύκολο να υποταχθείς στην αλήθεια; Σε μια τέτοια στιγμή, θα δυσκολευόσουν πολύ να υποταχθείς και δεν θα ήσουν ικανός να το κάνεις. Θα επαναστατούσες και θα προσπαθούσες να προβάλεις δικαιολογίες. Θα έλεγες: «Τις αποφάσεις που παίρνω τις παίρνω για χάρη του οίκου του Θεού. Δεν είναι λανθασμένες. Γιατί εξακολουθείτε να μου ζητάτε να υποταχθώ;» Βλέπεις πως θα ήσουν ανίκανος να υποταχθείς; Και πέρα από αυτό, θα αντιστεκόσουν κιόλας· αυτό αποτελεί εσκεμμένη παράβαση! Δεν προκαλεί πολλά προβλήματα αυτό; Όταν κάποιος συναναστρέφεται μαζί σου σχετικά με την αλήθεια, αν δεν είσαι σε θέση να την αποδεχτείς, ενώ θα ήσουν ακόμη και πρόθυμος να διαπράξεις εν γνώσει σου παραβάσεις, να επαναστατήσεις ενάντια στον Θεό και να Του αντισταθείς, τότε έχεις σοβαρό πρόβλημα. Διατρέχεις τον κίνδυνο να σε αποκαλύψει και να σε αποκλείσει ο Θεός.

Το μάθημα της υποταγής στον Θεό είναι στ’ αλήθεια πολύ βαθύ. Όταν αρχίζεις να εισέρχεσαι σ’ αυτό, φαντάζει πολύ δύσκολο· αφού, όμως, το βιώσεις για ένα διάστημα, δεν σου φαίνεται και τόσο δύσκολο. Η άσκηση της υποταγής απαιτεί προσήλωση στις αρχές. Αν αποτύχεις αρκετές φορές και δεν έχεις βρει τις αρχές, αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις πάρει το μάθημα· τότε η υποταγή παραμένει για σένα ένα ιδιαίτερα δύσκολο μάθημα. Γιατί είναι δύσκολο; Επειδή στους διεφθαρμένους ανθρώπους ενυπάρχουν πολλές δυσκολίες. Οι άνθρωποι έχουν αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, καθώς και κάθε λογής διεφθαρμένες διαθέσεις. Αν, πέρα απ’ όλα αυτά, έχουν επιπλέον και κάποιες γνώσεις ή κάποιο κεφάλαιο, ή αν έχουν πτυχίο πανεπιστημίου και πολλά προσόντα, ή αν έχουν χρήματα και κάποια θέση στην κοινωνία και δείχνουν να υπερέχουν σε κάθε πτυχή, αυτό αποτελεί πρόβλημα. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αποδεχτούν την αλήθεια αυτού του είδους οι άνθρωποι. Οι υπερβολικές γνώσεις που διαθέτουν θα αποτελέσουν πρόβλημα, καθώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη γνώση ως την ίδια την αλήθεια, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται υπερβολικά να κατανοήσουν και να αποδεχθούν την αλήθεια. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν έχεις ανθρώπινη φύση ή λογική, τότε μοιάζεις με σκαντζόχοιρο. Οι σκαντζόχοιροι είναι τρομακτικά ζώα και κανείς δεν μπορεί να τους ενοχλήσει ή να τους πειράξει. Έτσι είναι και οι διεφθαρμένοι άνθρωποι: Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αποδεχτούν την αλήθεια και δεν υποτάσσονται καθόλου στον Θεό. Μόνο κακό υπάρχει στην καρδιά τους και ζουν αποκλειστικά σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, με αποτέλεσμα σε κάθε ζήτημα που αντιμετωπίζουν να συναντούν ένα σωρό προκλήσεις και να πλημμυρίζουν με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, να είναι αλαζόνες και αυτάρεσκοι. Όταν κλαδεύονται ή συναντούν εμπόδια σε κάτι που κάνουν, βρίσκουν δικαιολογίες, παρερμηνεύουν τα πράγματα, γίνονται αρνητικοί και παραπονιούνται. Επηρεάζονται και παραπλανώνται από παράλογες ιστορίες και επιχειρήματα. Αυτά είναι δυσκολίες. Αν οι άνθρωποι καταφέρουν να ξεπεράσουν αυτές τις δυσκολίες, θα μπορέσουν να αποδεχτούν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη και θα τους είναι εύκολο να υποταχθούν στον Θεό. Γι’ αυτό, για να καταφέρει κανείς να υποταχθεί στον Θεό, πρέπει πρώτα να αποδεχτεί την αλήθεια και να την κάνει πράξη, ενώ πρέπει και να υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού. Αυτό είναι το πρώτο εμπόδιο. Τι περιλαμβάνουν, λοιπόν, οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού; Περιλαμβάνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που δημιουργεί ο Θεός γύρω σου. Κάποιες φορές, αυτοί οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα θα σε κλαδέψουν, άλλες θα σε βάλουν σε πειρασμό, θα σε δοκιμάσουν, θα σε αναστατώσουν ή θα σε κάνουν αρνητικό. Εφόσον, όμως, είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματα, θα μάθεις κάτι απ’ αυτά, θα αποκτήσεις ανάστημα και θα έχεις τη δύναμη να αντισταθείς. Η υποταγή στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού είναι το πιο θεμελιώδες μάθημα για την υποταγή στον Θεό. Οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού περιλαμβάνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα, τα πράγματα και τις διάφορες καταστάσεις που δημιουργεί ο Θεός γύρω σου. Πώς πρέπει, λοιπόν, να αντιδράς όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτές τις καταστάσεις; Το πιο θεμελιώδες είναι να αποδέχεσαι από τον Θεό. Τι σημαίνει να «αποδέχεσαι από τον Θεό»; Αν παραπονιέσαι και αντιστέκεσαι, αποδέχεσαι από τον Θεό; Αν ψάχνεις να βρεις αιτίες και προβάλλεις δικαιολογίες, αποδέχεσαι από τον Θεό; Όχι. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να κάνεις πράξη την αποδοχή από τον Θεό; Σε καθετί που σου συμβαίνει, αρχικά ηρέμησε, αναζήτησε την αλήθεια και κάνε πράξη την υποταγή. Μην προβάλλεις δικαιολογίες και μη δίνεις εξηγήσεις. Μην προσπαθείς να αναλύσεις ή να κάνεις εικασίες για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο και μην αναλύεις ποιανού το λάθος είναι πιο σοβαρό και ποιανού λιγότερο. Αν διαρκώς αναλύεις αυτά τα πράγματα, έχεις στάση αποδοχής από τον Θεό; Έχεις στάση υποταγής στον Θεό; Αυτή δεν είναι στάση υποταγής στον Θεό, ούτε στάση αποδοχής από τον Θεό, ούτε στάση αποδοχής της κυριαρχίας και των διευθετήσεων του Θεού. Η αποδοχή από τον Θεό είναι μία από τις αρχές για την άσκηση της υποταγής στον Θεό. Εάν είσαι βέβαιος ότι όλα όσα σου συμβαίνουν εμπίπτουν στην κυριαρχία του Θεού και συμβαίνουν λόγω των διευθετήσεων και της καλής θέλησης του Θεού, τότε μπορείς να τα αποδεχθείς από τον Θεό. Πρώτα απ’ όλα, σταμάτα να αναλύεις το σωστό και το λάθος, να δικαιολογείς τον εαυτό σου, να κατηγορείς τους άλλους, να διυλίζεις τον κώνωπα, να αναλύεις τις αντικειμενικές αιτίες κάθε συμβάντος και να χρησιμοποιείς την ανθρώπινη σκέψη σου για να αναλύεις και να εξετάζεις το καθετί. Αυτά είναι λεπτομερώς όλα όσα πρέπει να κάνεις για να αποδεχτείς από τον Θεό. Και για να το κάνεις αυτό πράξη, πρέπει να ξεκινήσεις με την υποταγή. Ακόμη κι αν έχεις αντιλήψεις ή δεν σου είναι όλα ξεκάθαρα, υποτάξου. Μην ξεκινάς με δικαιολογίες ή επαναστατικότητα. Και αφού υποταχθείς, αναζήτησε την αλήθεια, προσευχήσου στον Θεό και αναζήτησε από Αυτόν. Πώς θα πρέπει να προσεύχεσαι; Πες: «Αχ Θεέ μου, έχεις ενορχηστρώσει αυτήν την κατάσταση για μένα με την καλή Σου θέληση». Τι σημαίνει το γεγονός ότι λες κάτι τέτοιο; Σημαίνει ότι έχεις ήδη στάση αποδοχής στην καρδιά σου και έχεις αναγνωρίσει ότι ο Θεός ενορχήστρωσε αυτήν την κατάσταση για σένα. Πες: «Αχ Θεέ μου, δεν ξέρω πώς να ασκηθώ στην κατάσταση που αντιμετώπισα σήμερα. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις και να με καθοδηγήσεις και να με κάνεις να κατανοήσω την πρόθεσή Σου, ώστε να μπορέσω να ενεργήσω σύμφωνα με αυτήν, να μην επαναστατώ ούτε να αντιστέκομαι και να μη βασίζομαι στη δική μου θέληση. Είμαι πρόθυμος να κάνω πράξη την αλήθεια και να ενεργώ σύμφωνα με τις αρχές». Μετά την προσευχή, η καρδιά σου θα γαληνεύσει και θα εγκαταλείψεις τις δικαιολογίες σου με φυσικό τρόπο. Δεν έχει αλλάξει, λοιπόν, η νοοτροπία σου; Σου ανοίγεται έτσι ο δρόμος για να αναζητήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια και το μόνο πρόβλημά σου πλέον είναι το πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια αφού την έχεις κατανοήσει. Αν αποκαλύψεις και πάλι επαναστατικότητα όταν έρθει η ώρα να κάνεις πράξη την αλήθεια, πρέπει να προσευχηθείς ξανά στον Θεό. Όταν διορθωθεί η επαναστατικότητά σου, είναι φυσικό να μπορείς εύκολα να κάνεις πράξη την αλήθεια. Πρέπει, όταν προκύπτουν προβλήματα, να μάθεις να γαληνεύεις ενώπιον του Θεού και να αναζητάς την αλήθεια. Σε τι οφείλεται το γεγονός ότι διαταράσσεσαι συνεχώς από εξωτερικά πράγματα και η κατάστασή σου είναι μονίμως ασταθής; Στο ότι δεν κατανοείς την αλήθεια και κουμάντο μέσα σου κάνει η διεφθαρμένη διάθεσή σου· δεν μπορείς να το ελέγξεις αυτό. Σε κάτι τέτοιες στιγμές, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να εντοπίσεις το πρόβλημα μέσα σου. Πρέπει να αναζητήσεις τα σχετικά λόγια του Θεού για να δεις τι είναι αυτό που εκθέτουν. Στη συνέχεια, άκου κηρύγματα και συναναστροφές ή ύμνους με τα λόγια του Θεού. Εξέτασε τη δική σου κατάσταση υπό το πρίσμα αυτών των λόγων και έτσι θα δεις τι προβλήματα υπάρχουν μέσα σου· αφού τα δεις ξεκάθαρα, θα σου είναι πιο εύκολο να τα χειριστείς. Μη δίνεις σημασία σε ό,τι θέματα μπορεί να έχουν οι άλλοι άνθρωποι και σε προβληματίζουν. Εστίασε στη δική σου αυτοκριτική. Μην κάνεις την τρίχα τριχιά, ισχυριζόμενος ότι σε δοκιμάζει ο Θεός. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον Θεό. Τα διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα δεν έχουν το παραμικρό ίχνος αυτογνωσίας, ενώ μπορούν με μεγάλη επιδεξιότητα να ωραιοποιούν τον εαυτό τους. Μη δείχνεις υπερβολική ευαισθησία. Αν διαπιστώσεις ότι πρόκειται για δοκιμασία από τον Θεό, τότε θα πρέπει να κάνεις ακόμη περισσότερη αυτοκριτική για τα δικά σου ζητήματα· αν δεν αποβάλλεις εντελώς τη διεφθαρμένη σου διάθεση, πολύ απλά θα συνεχίσει να σε πιάνει κορόιδο. Ποια είναι, λοιπόν, η λύση; Πρέπει να προσευχηθείς: «Θεέ μου, είμαι πολύ ισχυρογνώμων και αλαζόνας! Πάντα σκέφτομαι πώς να ικανοποιώ τη σάρκα. Είμαι πολύ επαναστατικός! Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με». Μετά την προσευχή, θα νιώθεις κάπως ανήσυχος. «Κι αν ο Θεός όντως με πειθαρχήσει; Όχι, πρέπει να προσευχηθώ και να δείξω αποφασιστικότητα· όπως και να με πειθαρχήσει ο Θεός, ακόμη κι αν με οδηγήσει στην αρρώστια ή τον θάνατο, και πάλι θα υποταχθώ σ’ Αυτόν». Μόλις τελειώσεις την προσευχή σου, θα νιώσεις πιο δυνατός μέσα σου και η κατάστασή σου θα αλλάξει. Πώς θα νιώθεις; Θα κάνεις τις εξής σκέψεις: «Τόσα χρόνια είμαι πιστός, αλλά πρώτη φορά βιώνω μια δοκιμασία από τον Θεό. Το χέρι Του είναι τώρα επάνω μου και Τον νιώθω πολύ κοντά μου. Ο Θεός με οδηγεί προσωπικά, κανονίζει προσωπικά αυτού του είδους τη δοκιμασία για να με εκπαιδεύσει και να με εξαγνίσει, ώστε να πάρω ένα μάθημα και μέσα απ’ αυτό να αποκτήσω την αλήθεια. Ο Θεός με αγαπάει πάρα πολύ!» Αυτή δεν είναι η διαφώτιση και η φώτιση του Θεού; Στο σημείο αυτό, δεν έχεις αποκτήσει κάποιο ανάστημα; (Ναι.) Αυτή είναι μια πραγματικά προσγειωμένη κατανόηση. Μπορεί να αναρωτιέσαι μέσα σου: «Αφού ο Θεός με δοκιμάζει, τι είδους στάση θα πρέπει να έχω; Τι θα πρέπει να κάνω για να Τον ικανοποιήσω;» Όταν σκέφτεσαι έτσι και αναζητάς με αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρεις πολύ σύντομα να υποταχθείς. Θα πάψεις να επιχειρηματολογείς υπέρ σου και θα σκέφτεσαι μέσα σου: «Αν δεν υποταχθώ, αλλά συνέχεια επιχειρηματολογώ, αν προσπαθώ πάντα να ρίξω το φταίξιμο στους άλλους ανθρώπους ή στις αντικειμενικές συνθήκες και πάντα ψάχνω να βρω δικαιολογίες και αναλύω το σωστό και το λάθος, τότε δεν είμαι καν άνθρωπος. Είμαι ένα κτήνος, χειρότερος κι από γουρούνι!» Θα νιώθεις τότε ενοχές και ανησυχία και θα σκέφτεσαι: «Πρέπει να υποταχθώ στον Θεό αμέσως. Ο Θεός είναι δίπλα μου κι έτσι με καθοδηγεί. Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι έτσι είναι η καλή θέληση του Θεού· σήμερα πήρα μια γεύση. Η πρόθεση του Θεού είναι να πάρω ένα μάθημα, να αλλάξω, όχι να εγκλωβιστώ μεταξύ σωστού και λάθους. Αυτή είναι η αγάπη του Θεού για μένα, η κρίση και η παίδευσή Του, η θρέψη και η καθοδήγησή Του. Ο Θεός με αγαπάει πάρα πολύ και η αγάπη Του είναι αληθινή!» Θα συγκινηθείς μέσα στην καρδιά σου. Γιατί θα συγκινηθείς; Επειδή τώρα κατανοείς την πρόθεση του Θεού· έχεις βιώσει προσωπικά την αγάπη του Θεού· τη βίωσες καθώς όλες αυτές τις μέρες αναζητούσες διαρκώς την αλήθεια. Μπορούν οι άνθρωποι να συνεχίσουν να επαναστατούν εναντίον του Θεού ενώ το βιώνουν αυτό; Ναι, μπορεί και τότε να υπάρξει επανάσταση. Εφόσον οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και εφόσον όλη την ώρα αναδύονται κάθε λογής διεφθαρμένες και παράλογες σκέψεις, σκέφτονται διαρκώς: «Εφόσον ο Θεός με δοκιμάζει, αυτό σημαίνει ότι θα πεθάνω; Αν ο Θεός με πειθαρχεί στ’ αλήθεια, θα με κάνει να αρρωστήσω σοβαρά; Φοβάμαι!» Από πού πηγάζει ο φόβος τους; Από το ότι δεν πιστεύουν στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού ούτε θέλουν να επιτρέψουν να πραγματοποιηθούν οι ενορχηστρώσεις Του και ανησυχούν: «Τι θα γίνει αν πεθάνω; Δεν έχω ιδέα τι μου συμβαίνει!» Οι άνθρωποι έχουν πολύ λίγη πίστη στον Θεό. Πόση πίστη έχουν οι άνθρωποι σε τέτοιες στιγμές; Μηδενική! Αν κάποιος έχει έστω και την ελάχιστη επιθυμία να ξεφύγει από τα χέρια του Θεού, προδίδει απόλυτα τον Θεό. Όταν η κατάσταση φτάνει σε τέτοιο σημείο, οι άνθρωποι θέλουν να ξεφύγουν· δεν έχουν συμβιβαστεί με αυτό που συμβαίνει. Τι μπορεί να γίνει σ’ αυτήν την περίπτωση; Δεν μπορείς να πεις απλώς: «Μπορώ να υποταχθώ· είμαι κάπως συγκινημένος. Νιώθω τη χάρη του Θεού, ο Θεός με έχει φροντίσει. Αυτό μου αρκεί και είμαι ικανοποιημένος». Μα αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να συνεχίσεις να προχωράς προς τα εμπρός, πρέπει να συνεχίσεις να αναζητάς. Σκέψου: «Πώς απέκτησε ο Ιώβ την πίστη του; Σε τι βαθμό μπόρεσε να υποταχθεί; Γιατί φοβάμαι τόσο πολύ; Από πού πηγάζει ο φόβος μου; Φοβάμαι επειδή έχω πολύ λίγη πίστη στον Θεό. Δεν πιστεύω ότι είμαι πιο ευτυχισμένος και ασφαλής στα χέρια του Θεού· ότι ο Θεός είναι το καταφύγιό μου. Δεν τα πιστεύω αυτά τα πράγματα. Είμαι πολύ δόλιος και μοχθηρός άνθρωπος! Αναγνωρίζω ότι έτσι με δοκιμάζει ο Θεός και ότι μια δοκιμασία δεν σημαίνει ότι θα μου αφαιρέσει τη ζωή. Ούτε παίζει μαζί μου ούτε με αποκαλύπτει σκόπιμα. Είναι απλώς μια δοκιμασία, η οποία έχει σκοπό να καθάρει τη διεφθαρμένη διάθεσή μου. Δεν είμαι ακόμα σε θέση να έχω αληθινή πίστη στον Θεό, να Τον εμπιστευτώ απόλυτα και να αφεθώ στα χέρια Του. Είμαι πολύ μοχθηρός και ένοχος για τα πιο φρικτά πράγματα! Δεν αξίζω αυτό το ενδιαφέρον που μου δείχνει ο Θεός. Δεν αξίζω τη φροντίδα του Θεού». Τι μπορείς να κάνεις μετά από αυτό; Πρέπει να προσευχηθείς και να αναζητήσεις την αλήθεια από τον Θεό· να κλαδέψεις την επαναστατικότητα και τα κίνητρά σου. Ναι μεν κατανοείς την αλήθεια σε έναν βαθμό, αλλά δεν έχεις ακόμα εμπιστοσύνη στον Θεό ούτε τολμάς να αφεθείς στα χέρια Του. Τι είναι αυτό; Είναι προδοσία. Εξαιτίας της δολιότητάς σου, της αλαζονείας σου, της καχυποψίας σου και της μοχθηρίας σου, δεν έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό. Από εδώ πηγάζει ο φόβος. Τι σημαίνει αυτός ο φόβος; Σημαίνει ότι δεν έχεις πίστη στον Θεό. Σημαίνει ότι διαρκώς ανησυχείς: «Αν υποταχθώ στην καθοδήγηση του Θεού, θα με παραδώσει στον Σατανά και θα με αφήσει να πεθάνω;» Τι είδους σκέψη είναι αυτή; Δεν είναι ανοησία; Γιατί να σκεφτεί κάποιος κάτι τέτοιο για τον Θεό; Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια, αδυνατούν να δουν καθαρά το οτιδήποτε· αντιθέτως, παρεξηγούν διαρκώς τον Θεό και κάνουν εικασίες γι’ Αυτόν. Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, πρέπει οπωσδήποτε να κατανοήσει κανείς την αλήθεια. Μόνο αφού κατανοήσουν την αλήθεια μπορούν οι άνθρωποι να μιλάνε λογικά, να μιλάνε όπως πρέπει να μιλά ένας άνθρωπος. Έχεις νιώσει τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, έχεις απολαύσει το αίσθημα της γαλήνης και της χαράς που σου δίνει ο Θεός και αισθάνεσαι πολύ ασφαλής, ωστόσο εξακολουθείς να διστάζεις να αφεθείς στα χέρια του Θεού. Εξακολουθείς να φοβάσαι. Αυτό δεν είναι επανάσταση; Από τι έχει νοθευτεί αυτή η επανάσταση; Από τι ελέγχεται; Από τη δολιότητα και την αλαζονεία. Δεν πρόκειται για μια πραγματικά δαιμονική φύση; Αν κάποιος έχει δαιμονική φύση, έχει σατανική διάθεση. Πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Για να λυθεί, πρέπει οπωσδήποτε οι άνθρωποι να αναζητήσουν την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια, αν δεν αναζητούν την αλήθεια όση διαφθορά κι αν αποκαλύπτουν, δεν θα διορθωθεί ποτέ η διεφθαρμένη διάθεσή τους. Δεν είναι εύκολο να σωθεί αυτό το είδος ανθρώπου.

Όταν αναζητά κανείς την αλήθεια για να διορθώσει μια διεφθαρμένη διάθεση, τι είδους αποτελέσματα πρέπει να πετύχει για να θεωρηθεί ότι έχει βρεθεί λύση στο πρόβλημα; Μερικοί άνθρωποι, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι μια συγκεκριμένη κατάσταση αποτελεί δοκιμασία από τον Θεό, δεν είναι πρόθυμοι να αφεθούν στα χέρια Του. Νιώθουν ανίκανοι να βασιστούν στον Θεό ή να Τον εμπιστευτούν. Όχι μόνο δεν τολμούν να στηριχθούν στον Θεό, αλλά αυτές οι καταστάσεις τούς προκαλούν και φόβο. Με ποιες αλήθειες θα πρέπει να εφοδιαστούν αν φτάσουν τα πράγματα σ’ αυτό το σημείο; Πώς θα πρέπει να επιδιώκουν τότε; Και πόσο χρειάζεται να επιδιώξουν προκειμένου να καθαρθούν, να υποταχθούν ολοκληρωτικά και να εισέλθουν στο μονοπάτι του φόβου Θεού και της αποφυγής του κακού; Όλα αυτά έχουν να κάνουν με την αλήθεια της υποταγής. Αυτήν τη στιγμή, πραγματικά δεν γνωρίζεις τίποτα απολύτως για τον Θεό και είναι αδύνατο να διαθέτεις αληθινή πίστη. Εφόσον δεν έχεις αληθινή πίστη, με ποιες αλήθειες οραμάτων πρέπει να εφοδιαστείς ώστε να μπορέσεις να απαλλαγείς εξ ολοκλήρου από την αμφιβολία, την καχυποψία, τις παρανοήσεις και την αντίσταση απέναντι στον Θεό και να καταφέρεις να υποταχθείς απόλυτα; Με ποιες αλήθειες πρέπει να εφοδιαστείς για να λύσεις αυτά τα ζητήματα και να απαλλαγείς εντελώς από κάθε νοθεία, προσωπική απαίτηση και επιλογή; Αυτό ακόμα δεν σας είναι ξεκάθαρο. Σκεφτείτε το λίγο· μέσα από ποιο είδος επιδίωξης μπορεί να πετύχει κανείς απόλυτη υποταγή στον Θεό; Πρέπει να κατέχεις κάποιες αλήθειες. Μόλις αποκτήσεις την αλήθεια ως τη ζωή σου, αυτό θα είναι το ανάστημά σου. Πάνω σ’ αυτήν τη βάση και σ’ αυτό το θεμέλιο θα πατήσεις για να είσαι σε θέση να υποταχθείς. Με αυτές τις αλήθειες, μπορείς να πετύχεις απόλυτη υποταγή. Με ποιες, επομένως, αλήθειες πρέπει να εφοδιαστείς; (Πρέπει να επιδιώξουμε να γνωρίσουμε τον Θεό.) Αυτή είναι η μία πτυχή. Πέρα απ’ αυτό, οι ίδιοι οι άνθρωποι πρέπει να συνεργάζονται σε κάποιο βαθμό και να ασκούνται. Θυμάστε τι είπε ο Πέτρος; («Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια, τι παράπονο θα είχαν οι άνθρωποι;») Αυτό αφορά την υποταγή. Αν βιώσεις τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο, θα μάθεις σταδιακά την αλήθεια και θα έχεις αποτελέσματα με φυσικό τρόπο. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεσαι είναι μια στάση υποταγής απέναντι στον Θεό και την αλήθεια. Μην ανησυχείς για το πώς σε κοιτάζει ο Θεός, ποια είναι η στάση και ο τόνος της φωνής Του απέναντί σου, αν σε αποστρέφεται ή όχι και αν έχει σκοπό να σε αποκαλύψει ή όχι. Αρχικά, κοίτα να βρεις λύση στις δικές σου δυσκολίες και στα δικά σου προβλήματα. Είναι εύκολο να πετύχουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι αυτό που είπε ο Πέτρος; (Δεν είναι εύκολο, όχι.) Τι εμπειρίες και τι πραγματικότητες διέθετε για να μπορέσει να πει κάτι τέτοιο; (Πίστευε ακράδαντα ότι, όπως κι αν φέρεται ο Θεός στον άνθρωπο, το κάνει για να τον σώσει και το κάνει μόνο με αγάπη. Γι’ αυτό και υποτάχθηκε με χαρά.) Ο Πέτρος είπε «Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια» κι εσύ είπες «όπως κι αν φέρεται ο Θεός στον άνθρωπο». Θεωρείς τον εαυτό σου δημιουργημένο ον, ακόλουθο του Θεού και μέλος του οίκου Του. Διαφέρουν σε κάτι αυτά τα δύο; Ναι, διαφέρουν. Υπάρχει μία διαφορά! Σε τι διαφέρει ένα παιχνίδι από ένα ανθρώπινο ον; Το παιχνίδι δεν είναι τίποτα· είναι άχρηστο, ένα κακόμοιρο πράγμα. Είτε το πεις παιχνίδι είτε θηρίο δεν υπάρχει διαφορά· περί αυτού πρόκειται. Τι ισχύει, όμως, για έναν άνθρωπο; Ο άνθρωπος έχει σκέψεις και μυαλό· είναι σε θέση να μιλά και να ενεργεί, ενώ μπορεί να ασχοληθεί με κανονικές ανθρώπινες δραστηριότητες. Αν συγκρίνουμε έναν άνθρωπο με ένα παιχνίδι, υπάρχει διαφορά στη μεταξύ τους αξία και θέση; Αν θεωρείς τον εαυτό σου άνθρωπο και όχι παιχνίδι, δεν έχεις απαιτήσεις για τον τρόπο με τον οποίο σου φέρεται ο Θεός; Τι απαιτήσεις έχεις από τον Θεό; (Να μου φέρεται σαν άνθρωπο.) Πώς γίνεται να σου φέρεται ο Θεός σαν άνθρωπο; Αν ο Θεός μοιραζόταν μαζί σου τις απαιτήσεις που έχει από την ανθρωπότητα και απαιτούσε να ανταποκριθείς σε αυτές, θα ήσουν σε θέση να το κάνεις; Αν ο Θεός εξέφραζε την αλήθεια και απαιτούσε να την τηρήσεις, θα ήσουν σε θέση να το κάνεις; Αν ο Θεός απαιτούσε να υποταχθείς σε Αυτόν και να Τον αγαπήσεις, θα μπορούσες να το κάνεις; Αν, λοιπόν, δεν είσαι σε θέση να κάνεις τίποτα απ’ όλα αυτά, πώς είναι δυνατόν να σου φερθεί ο Θεός σαν άνθρωπο; Αν δεν έχεις καμία συνείδηση ή λογική και δεν μπορείς να κάνεις όσα οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος, πώς είναι δυνατόν να σου φερθεί ο Θεός σαν άνθρωπο; Αν το μόνο που κάνουν οι άνθρωποι είναι να ενεργούν απερίσκεπτα, αν αρνούνται να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά και κρίνουν και καταδικάζουν τον Θεό και γίνονται εχθροί Του, έχουν ανθρώπινη φύση; Είναι δυνατόν να φερθεί ο Θεός σε αυτά τα άτομα σαν ανθρώπους; Είναι δυνατόν να φερθεί ο Θεός στους σατανάδες και τους διαβόλους σαν ανθρώπους; Ανάλογα με το κατά πόσον θεωρείσαι άνθρωπος ή παιχνίδι, εισπράττεις και διαφορετική στάση και μεταχείριση. Τι είδους μεταχείριση θα απαιτούσες αν αντιμετωπιζόσουν ως άνθρωπος; Να σε σέβονται οι άλλοι, να σε συμβουλεύονται, να λαμβάνουν υπόψη τα αισθήματά σου, να σου δίνουν αρκετό χώρο και ελευθερία και να λαμβάνουν υπόψη την αξιοπρέπεια και την υπόληψή σου. Τέτοια μεταχείριση έχουν τα ανθρώπινα όντα. Τι ισχύει, όμως, για τα παιχνίδια; (Είναι ένα μεγάλο τίποτα. Μπορούμε να τα κλωτσάμε από δω κι από κει.) (Όποτε θες τα χρησιμοποιείς και, αν δεν τα θες, τα πετάς στην άκρη.) Σωστά το θέσατε. Εφόσον αυτή η μεταχείριση λέτε ότι αξίζει στα παιχνίδια, πώς θα περιγράφατε τη μεταχείριση ενός ανθρώπου σαν να ήταν παιχνίδι; (Τον χρησιμοποιείς όταν τον χρειάζεσαι και τον αγνοείς όταν δεν τον χρειάζεσαι.) Δεν του δείχνεις κανέναν σεβασμό ούτε είναι ανάγκη να προστατεύεις τα δικαιώματά του. Δεν του δίνεις κανένα δικαίωμα, καμία αυτονομία, καμία ελευθερία επιλογής. Δεν χρειάζεται να τον συμβουλεύεσαι για τίποτα ούτε να λαμβάνεις υπόψη την τιμή του και άλλες τέτοιες πτυχές. Αν έχεις όρεξη, μπορείς να είσαι καλός μαζί του· αν, όμως, δεν νιώθεις καλά, μπορείς να του φέρεσαι άσχημα. Τέτοια στάση έχει κανείς απέναντι στα παιχνίδια. Πώς θα ένιωθαν οι άνθρωποι αν ο Θεός τούς φερόταν σαν παιχνίδια; Θα θεωρούσαν ακόμη αξιαγάπητο τον Θεό; (Όχι.) Ο Πέτρος, όμως, ήταν σε θέση να εξυμνεί τον Θεό. Ποιες αλήθεια-πραγματικότητες διέθετε για να μπορέσει να υποταχθεί μέχρι θανάτου; Στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν φερόταν στον άνθρωπο σαν παιχνίδι. Όταν, όμως, η κατανόηση του Πέτρου έφτασε σε αυτό το επίπεδο, σκέφτηκε: «Ακόμη κι αν ο Θεός μού φερόταν με αυτόν τον τρόπο, και πάλι θα έπρεπε να υποταχθώ σε αυτό. Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι πρόθυμος και διατεθειμένος;». Ο Πέτρος κατάφερε να είναι έτσι πρόθυμος και διατεθειμένος. Για ποιο πράγμα πρέπει να είναι κανείς «πρόθυμος και διατεθειμένος»; (Για να αφεθεί στο έλεος των ενορχηστρώσεων του Θεού και να υποταχθεί απόλυτα σε αυτές.) Αυτή είναι η αλήθεια της υποταγής. Η παράδοσή σου στον Σατανά δεν θα ήταν η μεταχείριση που αρμόζει σε ένα παιχνίδι; Αν ήσουν ανεπιθύμητος, θα πετιόσουν, θα παραδιδόσουν στον Σατανά, ώστε να σε βάλει σε πειρασμό και να σε πιάσει κορόιδο. Ποια ήταν η στάση του Πέτρου; Είχε κανένα παράπονο; Παραπονέθηκε στον Θεό; Αναθεμάτισε τον Θεό; Στράφηκε στον Σατανά; (Όχι.) Αυτό πάει να πει υποταγή. Δεν είχε κανένα παράπονο, δεν επέδειξε καμία αρνητικότητα ή αντίσταση. Δεν είχε διορθωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή του; Αυτό εναρμονιζόταν απόλυτα με τον Θεό. Το θέμα δεν ήταν αν θα πρόδιδε τον Θεό ή όχι, αλλά ήταν το εξής: «Όπου κι αν με βάλει ο Θεός, εγώ θα Τον έχω στην καρδιά μου· όπου κι αν με βάλει ο Θεός, θα είμαι κάποιος που Του ανήκει. Και στάχτη να με κάνει, θα συνεχίσω να ανήκω στον Θεό. Δεν θα στραφώ ποτέ στον Σατανά». Σε τέτοιο βαθμό κατάφερε να υποταχθεί. Είναι εύκολο να το λες αυτό, μα δύσκολο να το κάνεις. Προκειμένου να έχεις πλήρη και ξεκάθαρη εικόνα για όλα αυτά, πρέπει να εφοδιαστείς με την αλήθεια για ένα ορισμένο διάστημα· τότε θα είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια. Δεν απαιτείται να γνωρίζεις απόλυτα τον Θεό ούτε είναι απαραίτητο να σου αποκαλύψει Εκείνος κάτι συγκεκριμένο· αρκεί να έχεις την κατάλληλη στάση και αυτό το είδος υποταγής. Δεν πρέπει να έχεις απαιτήσεις ως προς τη μεταχείρισή σου από τον Θεό ούτε να απαιτείς να σου δώσει ακριβή κριτήρια. Ακόμα κι αν κάτι είναι σύμφωνο με την αλήθεια και θα έπρεπε να το έχει ο Δημιουργός, δεν θα πρέπει να το απαιτείς. Θα πρέπει να λες: «Θεέ μου, δεν υπάρχει πρόβλημα όπως κι αν μου φέρεσαι. Μπορείς να κανονίσεις να πεθάνω· μπορείς να κανονίσεις να πάω στην κόλαση. Όπως κι αν μου φέρεσαι, δεν με πειράζει. Ακόμα κι αν με παραδώσεις στον Σατανά, ο Θεός θα εξακολουθεί να είναι ο Θεός μου κι εγώ το δημιουργημένο ον του Θεού. Δεν θα Σε απαρνηθώ ποτέ». Αν έχεις μια τέτοια στάση, διαθέτεις την πραγματικότητα της υποταγής. «Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια, τι παράπονο θα είχαν οι άνθρωποι;» Αυτό που μπόρεσε να δηλώσει ο Πέτρος είναι άκρως σημαντικό για όλους εσάς! Αυτή ήταν η υποταγή του Πέτρου. Αν αυτήν τη δήλωση τη σκέφτεσαι συνεχώς, την κατανοήσεις και τη βιώσεις πραγματικά, τότε θα σου είναι πολύ πιο εύκολο να υποταχθείς στον Θεό. Οι πτυχές στις οποίες επαναστατούν οι άνθρωποι εναντίον του Θεού είναι οι πτυχές στις οποίες είναι πιο παράλογοι. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν κάνει καλά το καθήκον τους, όταν δεν έχουν εκτελέσει καμία αληθινή δουλειά, έχουν πιο καλή συμπεριφορά και νιώθουν ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επιχειρηματολογήσουν απέναντι στον Θεό ή να Του αντισταθούν. Μόλις, όμως, έχουν κάνει λίγο έργο ή έχουν δουλέψει λιγάκι, έχουν την αίσθηση ότι διαθέτουν κάποιο κεφάλαιο. Θέλουν να επιχειρηματολογήσουν απέναντι στον Θεό και να λάβουν τις ευλογίες Του. Αυτό δημιουργεί προβλήματα. Δεν έχουν κανονική λογική· δεν είναι ελεεινό αυτό; Τόσο αξιολύπητοι είναι οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Μπορεί να είναι κανείς καλά αν δεν έχει εφοδιαστεί με την αλήθεια; Κανείς δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις διεφθαρμένες διαθέσεις αν δεν αποδεχτεί την αλήθεια· αν κάποιος δεν έχει εφοδιαστεί με την αλήθεια, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει κανονική συνείδηση και λογική. Μπορεί να κατανοεί λίγα δόγματα και να λέει πράγματα του τύπου: «Είμαι ένα δημιουργημένο ον και πρέπει να υποταχθώ στον Θεό. Αυτήν τη λογική πρέπει να διαθέτω». Μπορεί στα λόγια να το κατανοεί αυτό και να φωνάζει συνθήματα, αλλά όταν όντως συμβεί κάτι, παρότι γνωρίζει πολύ καλά ότι το έχει ενορχηστρώσει ο Θεός, δεν μπορεί να το αποδεχτεί ούτε να υποταχθεί σε αυτό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι άνθρωποι είναι επαναστατικοί, δεν έχει διορθωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή τους και είναι απολύτως ικανοί να προδώσουν τον Θεό. Έτσι ακριβώς έχει η κατάσταση. Αν οι άνθρωποι δεν εφοδιαστούν με αρκετή αλήθεια, θα ζήσουν μια άκρως θλιβερή ζωή. Όσοι επαναστατούν ενάντια στον Θεό, όσοι δεν είναι σε θέση να υποταχθούν σ’ Αυτόν ή να αποδεχτούν τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, πιστοί στον Θεό δεν είναι κι αυτοί; Γιατί δεν μπορούν να υποταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού; Επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια ούτε πιστεύουν σ’ αυτήν. Δεν είναι γεγονός αυτό; (Ναι.) Ορισμένοι λένε για ένα συγκεκριμένο άτομο: «Είναι αλαζόνας και αυτάρεσκος. Πάντα αντιστέκεται σε ό,τι κι αν προκύπτει. Βρίσκει μονίμως δικαιολογίες και διυλίζει τον κώνωπα. Δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού ούτε στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υποταχθεί σ’ Αυτόν». Πιστεύει, ωστόσο, ότι αυτές είναι οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού· ότι πρόκειται για μια κατάσταση που κανόνισε για εκείνον ο Θεός· ότι μέσα απ’ αυτό ο Θεός θέλει να τον καθάρει και να τον κάνει να αποκτήσει την αλήθεια. Μπορεί να υποταχθεί σ’ αυτήν την περίπτωση; Μπορεί να μην είναι πια επαναστατικός και να μην προδίδει άλλο τον Θεό; Είναι δυνατόν να το αποδεχτεί αυτό από τον Θεό; Όχι. Γιατί όχι; Επειδή ο άνθρωπος δεν κατέχει αυτές τις αλήθεια-πραγματικότητες. Το σημερινό σας ανάστημα είναι πολύ μικρό. Προς το παρόν, λοιπόν, ο Θεός δεν σας δοκιμάζει. Αυτός είναι ο βασικός λόγος. Διότι, με το που θα δοκιμαζόσασταν, θα δείχνατε όλοι τον πραγματικό σας εαυτό και θα αποκλειόσασταν· ο Σατανάς τότε θα έβαζε τα γέλια. Αυτή δεν είναι η πραγματικότητα; Αυτήν τη στιγμή, το ανάστημά σας είναι πολύ μικρό. Ναι μεν είστε ικανοί να μιλάτε για δόγματα και να απαγγέλλετε συνθήματα, ναι μεν μπορείτε να δείτε καθαρά τα προβλήματα των άλλων ανθρώπων, αλλά δεν γνωρίζετε τη δική σας κατάσταση· δεν σας είναι ξεκάθαρη. Όσο είναι έτσι η κατάσταση και το ανάστημά σας, μπορεί να σας δοκιμάσει ο Θεός; Δεν έχει έρθει ακόμη ο καιρός να επιτελεστεί σ’ εσάς το έργο της τελείωσης· δεν είστε εφοδιασμένοι γι’ αυτό.

Η υποταγή στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού είναι το πιο βασικό, καθώς και το πιο βαθύ μάθημα με το οποίο έρχονται αντιμέτωποι όλοι ανεξαιρέτως οι ακόλουθοι του Θεού. Όσο περισσότερο μπορείς να υποταχθείς στον Θεό τόσο μεγαλύτερο είναι και το ανάστημα και η πίστη σου· αυτά τα πράγματα είναι αλληλένδετα. Με ποιες αλήθειες πρέπει να εφοδιαστείς για να καταφέρεις να υποταχθείς απόλυτα; Πρώτον, δεν γίνεται να έχεις απαιτήσεις από τον Θεό· αυτή είναι μία αλήθεια. Πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτήν την αλήθεια; Όταν απαιτείς κάτι από τον Θεό, χρησιμοποίησε αυτήν την αλήθεια για να αναλογιστείς και να κάνεις αυτοκριτική. «Τι απαιτήσεις έχω από τον Θεό; Συνάδουν με την αλήθεια; Είναι λογικές; Από πού πηγάζουν; Πηγάζουν από τις φαντασιοκοπίες μου ή πρόκειται για σκέψεις που μου φύτεψε ο Σατανάς;» Στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Αυτές οι ιδέες παράγονται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Πρέπει να αναλύσεις τα κίνητρα και τις επιθυμίες που κρύβονται πίσω από αυτές τις παράλογες απαιτήσεις και να δεις αν συνάδουν με τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης ή όχι. Τι πρέπει να επιδιώξεις; Αν είσαι άνθρωπος που αγαπά την αλήθεια, επιδίωξε να γίνεις ακόλουθος, όπως ακριβώς και ο Πέτρος. Ο Πέτρος είπε: «Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι πρόθυμος και διατεθειμένος;» Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι είπε ο Πέτρος. Ρωτούν: «Πότε φέρθηκε ο Θεός στους ανθρώπους σαν παιχνίδια και μας παρέδωσε στον Σατανά; Εγώ δεν έχω δει τέτοιο πράγμα. Ο Θεός μού έχει φερθεί υπέροχα, με πολλή χάρη. Δεν είναι τέτοιος Θεός ο Θεός. Αγαπάει τους ανθρώπους στο έπακρο, οπότε γιατί να τους φέρεται σαν παιχνίδια; Αυτό δεν συνάδει με την αλήθεια. Είναι παρερμηνεία του Θεού, δεν είναι αληθινή γνώση γι’ Αυτόν». Αλλά από πού πηγάζουν τα λόγια του Πέτρου; (Πηγάζουν από τη γνώση που απέκτησε για τον Θεό αφού υποβλήθηκε σε κάθε λογής δοκιμασίες.) Ο Πέτρος υποβλήθηκε σε ένα σωρό δοκιμασίες και εξευγενισμούς. Παραμέρισε όλες τις προσωπικές του απαιτήσεις, τα σχέδια και τις επιθυμίες του και δεν απαίτησε από τον Θεό να κάνει τίποτα. Εφόσον, λοιπόν, δεν είχε τις δικές του σκέψεις, παραδόθηκε ολοκληρωτικά. Σκέφτηκε: «Ο Θεός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Μπορεί να με βάλει σε δοκιμασίες, να με συμμορφώσει, να με κρίνει και να με παιδεύσει. Μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις για να με κλαδέψει, μπορεί να με σκληραγωγήσει, μπορεί να με ρίξει στον λάκκο με τα λιοντάρια ή στη φωλιά των λύκων. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός είναι σωστό και θα υποταχθώ ό,τι κι αν είναι αυτό. Ό,τι κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια. Δεν θα κάνω καθόλου παράπονα ή επιλογές». Δεν δείχνει αυτό απόλυτη υποταγή; Μερικές φορές οι άνθρωποι σκέφτονται: «Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια· γιατί, λοιπόν, δεν έχω ανακαλύψει καμία αλήθεια σε αυτήν Του την πράξη; Απ’ ό,τι φαίνεται, ακόμη και ο Θεός κάνει μερικές φορές πράγματα που δεν συνάδουν με την αλήθεια, ενώ κάποιες φορές σφάλλει κιόλας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο Θεός είναι Θεός, επομένως θα υποταχθώ!» Είναι απόλυτη μια τέτοιου είδους υποταγή; (Όχι.) Πρόκειται για επιλεκτική υποταγή· δεν είναι αληθινή υποταγή. Κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με την οπτική του Πέτρου για το συγκεκριμένο θέμα. Όταν κάποιος σου φέρεται σαν παιχνίδι, δεν χρειάζεται να σου εξηγήσει τον λόγο ή να σου φανεί δίκαιος και λογικός. Μπορεί να σου φερθεί με οποιονδήποτε τρόπο· δεν χρειάζεται να συζητά μαζί σου το οτιδήποτε ή να σου εξηγεί τα γεγονότα και τους λόγους. Αν κάτι δεν γινόταν να προχωρήσει χωρίς την έγκρισή σου, θα αντιμετωπιζόσουν σ’ αυτήν την περίπτωση σαν παιχνίδι; Όχι· σ’ αυτήν την περίπτωση θα απολάμβανες πλήρη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες, καθώς και απόλυτο σεβασμό. Θα αντιμετωπιζόσουν ως ανθρώπινο ον, όχι ως παιχνίδι. Τι είναι ένα παιχνίδι; (Κάτι που δεν έχει ούτε αυτονομία ούτε δικαιώματα.) Είναι, όμως, απλώς και μόνο κάτι που δεν έχει δικαιώματα; Πώς μπορούν να εφαρμοστούν τα λόγια του Πέτρου; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι αναζητάς εδώ και κάμποσο καιρό σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα, αλλά δεν έχεις ακόμα κατανοήσει την πρόθεση του Θεού. Ή ας πούμε ότι πιστεύεις στον Θεό εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια, αλλά ακόμα δεν ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Δεν θα πρέπει να υποταχθείς σε αυτήν την κατάσταση; Πρέπει να υποταχθείς. Και σε τι βασίζεται αυτή η υποταγή; Βασίζεται σε αυτό που είπε ο Πέτρος: «Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι πρόθυμος και διατεθειμένος;» Αν προσεγγίζεις πάντα τον Θεό σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, τις οποίες χρησιμοποιείς για να μετρήσεις όλα όσα κάνει ο Θεός, καθώς και τα λόγια και το έργο Του, δεν κολλάς έτσι μια ταμπέλα στον Θεό, δεν Του αντιστέκεσαι; Είναι δυνατόν όλα όσα κάνει ο Θεός να συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες; Και σε περίπτωση που δεν συνάδουν, δεν τα αποδέχεσαι και δεν τα υπακούς; Πώς πρέπει να αναζητάς την αλήθεια σε τέτοιες στιγμές; Πώς πρέπει να ακολουθείς τον Θεό; Αυτό αφορά την αλήθεια· πρέπει να αναζητήσεις την απάντηση στα λόγια του Θεού. Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, πρέπει να παραμείνουν στη θέση ενός δημιουργημένου όντος. Ανά πάσα στιγμή, είτε ο Θεός είναι κρυμμένος από σένα είτε σου έχει εμφανιστεί, είτε μπορείς να νιώσεις την αγάπη του Θεού είτε όχι, πρέπει να ξέρεις ποιες είναι οι ευθύνες, οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντά σου· αυτές τις αλήθειες σχετικά με την άσκηση πρέπει να τις κατανοήσεις. Αν παραμένεις προσκολλημένος στις αντιλήψεις σου και λες: «Αν δω ξεκάθαρα ότι το συγκεκριμένο θέμα συνάδει με την αλήθεια και τις σκέψεις μου, τότε θα υποταχθώ· αν δεν είμαι σίγουρος ότι αυτές είναι οι ενέργειες του Θεού και δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, τότε θα περιμένω πρώτα λίγο και θα υποταχθώ μόλις βεβαιωθώ ότι το έκανε ο Θεός», είσαι άνθρωπος που υποτάσσεται στον Θεό τότε; Όχι. Υποτάσσεσαι υπό όρους, όχι απόλυτα και ολοκληρωτικά. Το έργο του Θεού δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες· η ενσάρκωση δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, ενώ αυτά που κυρίως δεν συνάδουν είναι η κρίση και η παίδευση. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να το αποδεχτούν και να υποταχθούν σε αυτό. Αν δεν μπορείτε να υποταχθείτε στο έργο του Θεού, μπορείτε τότε να εκπληρώσετε το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; Πολύ απλά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Ποιο είναι το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; (Να στέκεται στη θέση ενός δημιουργημένου όντος, να αποδέχεται την ανάθεση από τον Θεό και να υποτάσσεται στις διευθετήσεις του Θεού.) Ακριβώς· αυτή είναι η ρίζα του ζητήματος. Δεν είναι εύκολο, λοιπόν, να αντιμετωπιστεί το θέμα; Να στέκεται στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεται στον Δημιουργό, τον Θεό σου —αυτό πρέπει να τηρεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο κάθε δημιουργημένο ον. Υπάρχουν πολλές αλήθειες που δεν κατανοείς ή δεν γνωρίζεις. Δεν μπορείς να αντιληφθείς τις προθέσεις του Θεού και γι’ αυτό δεν αποδέχεσαι τις αλήθειες ούτε υποτάσσεσαι σ’ αυτές. Έτσι δεν είναι; Για παράδειγμα, επειδή δεν κατανοείς κάποιες προφητείες, δεν αναγνωρίζεις ότι είναι λόγια του Θεού; Δεν μπορείς να το αρνηθείς. Αυτά τα λόγια θα είναι πάντα λόγια του Θεού και περιέχουν την αλήθεια. Ακόμα κι αν δεν τα κατανοείς, παραμένουν λόγια του Θεού. Αν κάποια λόγια του Θεού δεν έχουν εκπληρωθεί, σημαίνει αυτό ότι δεν είναι λόγια του Θεού, ότι δεν είναι η αλήθεια; Αν πεις: «Αν δεν έχουν εκπληρωθεί, μάλλον δεν είναι λόγια του Θεού. Πιθανόν να έχουν νοθευτεί», τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι μια επαναστατική στάση. Πρέπει να έχεις λογική. Τι είναι η λογική; Ποια είναι η βάση της λογικής; Το να στέκεσαι στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεσαι στον Δημιουργό, τον Θεό σου. Αυτή είναι η αλήθεια· μια αιώνια, αμετάβλητη αλήθεια. Πρέπει η υποταγή στον Θεό να βασίζεται στο κατά πόσον γνωρίζεις και κατανοείς τις προθέσεις του Θεού ή στο αν ο Θεός σού έχει φανερώσει τις προθέσεις Του ή όχι; Πρέπει να βασίζεται σε όλα αυτά; (Όχι.) Τότε σε τι βασίζεται; Βασίζεται στην αλήθεια της υποταγής. Ποια είναι η αλήθεια της υποταγής; (Να στέκεται κανείς στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεται στον Δημιουργό.) Αυτή είναι η αλήθεια της υποταγής. Χρειάζεται, άρα, να αναλύεις το σωστό και το λάθος; Προκειμένου να πετύχεις απόλυτη υποταγή, χρειάζεται να εξετάζεις αν ο Θεός έπραξε σωστά ή όχι; Προκειμένου να υποταχθείς, χρειάζεται ο Θεός να εξηγήσει με σαφήνεια και λεπτομέρειες αυτήν την πτυχή της αλήθειας; (Όχι.) Αρκεί, ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, εσύ να κάνεις πράξη την αλήθεια της υποταγής. Μερικοί άνθρωποι είναι απίστευτα εριστικοί και προκαλούν συνεχώς αναστάτωση. Σκέφτονται συνέχεια: «Δεν είναι ο Θεός η αλήθεια; Δεν είναι ο Θεός ο Δημιουργός; Γιατί κάποια πράγματα που κάνει ο Θεός δεν μου βγάζουν νόημα; Γιατί δεν μου εξηγεί ξεκάθαρα ο Θεός τα πράγματα; Πώς θα μπορέσω να τα κάνω πράξη αν δεν τα εξηγήσει; Ο λόγος για τον οποίο δεν μπορώ να υποταχθώ σ’ αυτό δεν είναι επειδή δεν μπορώ να το κατανοήσω; Εφόσον δεν μπορώ να το κατανοήσω, δεν έχω το κίνητρο να υποταχθώ σ’ αυτό!» Αυτό δεν είναι επανάσταση; Χρειάζεσαι αυτό το κίνητρο για να υποταχθείς; Όχι, δεν το χρειάζεσαι. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι το εξής απλό είδος ορθολογισμού: «Θα υποταχθώ σε οτιδήποτε προέρχεται από τον Θεό. Όταν εκπληρώνονται τα λόγια του Θεού, θα υποτάσσομαι στον Θεό και θα Τον εξυμνώ· όταν δεν εκπληρώνονται τα λόγια του Θεού, εξακολουθούν να είναι τα λόγια Του και δεν θεωρούνται λόγια ενός ανθρώπου μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν εκπληρωθεί. Το μόνο που πρέπει να κάνω είναι να υποτάσσομαι χωρίς να κρίνω. Ο Θεός θα είναι πάντα ο Θεός μου». Έτσι παίρνεις τη θέση ενός δημιουργημένου όντος. Όταν έχεις αυτού του είδους τη λογική και αυτές τις αλήθεια-πραγματικότητες, τις στιγμές που νιώθεις ότι στα μάτια του Θεού οι άνθρωποι είναι απλά παιχνίδια ή μυρμήγκια, θα εξακολουθείς να νιώθεις αναστατωμένος; Θα νιώθεις μειονεκτικά; (Όχι.) Δεν θα νιώθεις πλέον μειονεκτικά, αφού ο Θεός σού φέρεται σαν άνθρωπο και εξακολουθείς να έχεις μια θέση ενώπιόν Του. Ο Θεός σε έχει εξυψώσει. Γι’ αυτό δεν αισθάνεσαι μειονεκτικά. Αν ο Θεός δεν σε είχε εξυψώσει, αν μονίμως σε κλάδευε και σε πειθαρχούσε, αυτό θα σε στεναχωρούσε. Αν στεναχωριέσαι έτσι, αυτό αποτελεί πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Πολλές φορές οι άνθρωποι αισθάνονται έτσι επειδή υπάρχουν μέσα τους πάρα πολλές δυσκολίες· έχουν διαρκώς απαιτήσεις από τον Θεό και σκέφτονται συνέχεια: «Πρέπει να μου φέρεσαι σαν ανθρώπινο ον. Πρέπει να με σέβεσαι και να με εκτιμάς, να με σκέφτεσαι και να δείχνεις κατανόηση για τις αδυναμίες μου. Πρέπει να είσαι ανεκτικός. Έχω μικρό ανάστημα και καθόλου διορατικότητα. Δεν έχω ξανακάνει αντίστοιχο έργο». Έχουν πάντα ένα κάρο δικαιολογίες και κανένα ίχνος υποταγής. Τώρα που έχουμε συναναστραφεί πάνω στην αλήθεια της υποταγής, είναι σε καμία περίπτωση αυτές οι δικαιολογίες πραγματικοί λόγοι; Καμία δικαιολογία δεν είναι πραγματικός λόγος. Η ευθύνη σου, η υποχρέωσή σου και το καθήκον σου είναι να υποταχθείς.

Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα πρόβλημα, μπορούν εύκολα να υποταχθούν. Όταν, όμως, προκύπτουν προβλήματα, δεν είναι σε θέση να υποταχθούν. Τι μπορεί να γίνει σε αυτήν την περίπτωση; Πρέπει οπωσδήποτε να προσευχηθούν και να αναζητήσουν την αλήθεια για να αντιμετωπίσουν αυτήν τη δυσκολία. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να φτάσει κανείς σε τέτοιο βαθμό εμπειρίας ώστε, από εκεί που αισθανόταν πως είναι ένας ευγενής άνθρωπος ο οποίος έχει εξυψωθεί από τον Θεό, να νιώθει πλέον πως είναι ένα ευτελές παιχνίδι χωρίς αξία στα μάτια του Θεού, ένα τίποτα, ένα κακόμοιρο πράγμα, και να είναι σε θέση να υποταχθεί με χαρά στον Θεό και να μην έχει καθόλου απαιτήσεις από Εκείνον; (Τα τελευταία εφτά χρόνια της ζωής του, ο Πέτρος υποβλήθηκε σε εκατοντάδες δοκιμασίες. Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, τότε, όσα χρόνια κι αν πιστεύει, δεν πρόκειται να την αποκτήσει.) Δεν έχει να κάνει με το πόσα χρόνια πιστεύει κανείς, αλλά εξαρτάται από το κατά πόσον επιδιώκει την αλήθεια και αν είναι σε θέση να τη χρησιμοποιήσει προκειμένου να λύσει το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσης. Όλα εξαρτώνται από το είδος της επιδίωξής σου. Το μόνο που επιδιώκουν ορισμένοι άνθρωποι είναι η υπόληψη και η θέση, ενώ θέλουν διαρκώς να επιδεικνύονται και να ξεχωρίζουν από το πλήθος. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με την παραμικρή αναποδιά ή αποτυχία, καταρρέουν, γίνονται αρνητικοί και παραλύουν. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει να επωφελούνται αθέμιτα, αλλά δεν αγαπούν την αλήθεια· όταν επωφελούνται οι ίδιοι εις βάρος κάποιου άλλου, χαίρονται και δεν στεναχωριούνται ούτε ενοχλούνται που δεν έχουν αποκτήσει την αλήθεια. Ορισμένοι, αν δεν έχουν κάποια θέση, είναι νωθροί στην πίστη τους, αλλά μόλις αποκτήσουν θέση, δείχνουν περισσότερη ενέργεια από τον καθένα· στο εξής, δεν αισθάνονται ποτέ αρνητικοί και είναι πρόθυμοι να εργαστούν μέχρι τελικής πτώσης. Δεν δίνουν καμία σημασία στο να κάνουν πράξη την αλήθεια ή στο να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, με αποτέλεσμα να μην έχουν ακόμη βιωματική μαρτυρία, παρά τα τόσα χρόνια που πιστεύουν. Νιώθουν φθόνο και απογοήτευση όταν βλέπουν κάποιους που πιστεύουν λίγα μόνο χρόνια να έχουν θαυμάσιες βιωματικές μαρτυρίες, όμως αφού περάσει αυτό το αίσθημα, εξακολουθούν να μην επιδιώκουν την αλήθεια. Αν κάποιος δεν εστιάζει στο να μοχθεί για την αλήθεια, αν δεν χρησιμοποιεί την αλήθεια για να λύσει προβλήματα, δεν θα του χρησιμεύουν σε τίποτα τα χρόνια της πίστης του, όσα κι αν είναι αυτά. Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν μπορούν ποτέ να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Ο Πέτρος υποβλήθηκε σε εκατοντάδες δοκιμασίες ώστε να οδηγηθεί στην τελείωση. Δεν πρέπει, λοιπόν, να υποβληθείτε κι εσείς σε εκατοντάδες δοκιμασίες; Σε πόσες δοκιμασίες έχετε υποβληθεί μέχρι στιγμής; Αν όχι σε εκατοντάδες, μήπως τότε σε εκατό, τουλάχιστον; (Όχι. Όχι ακόμα.) Για να οδηγηθεί στην τελείωση, ο Πέτρος πέρασε εκατοντάδες δοκιμασίες. Αν, λοιπόν, εσείς δεν έχετε υποβληθεί ούτε σε μία ή έχετε υποβληθεί μόνο σε εκατό, η εμπειρία σας δεν πλησιάζει ούτε κατά διάνοια τη δική του. Δεν έχεις αρκετό ανάστημα. Δεν χρειάζεται να καταβάλεις προσπάθεια για να επιδιώξεις την αλήθεια; Και πώς πρέπει να το κάνεις αυτό; Πρέπει να καταβάλεις προσπάθεια να κατανοήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια. Μην είσαι αμελής και μπερδεμένος, ένας άνθρωπος που δεν σκέφτεται σοβαρά το οτιδήποτε, που ζει μια ανέμελη ζωή και απασχολείται όλη μέρα μόνο με τις δουλειές του. Δεν λέω πως είναι πρόβλημα το να είσαι πολυάσχολος. Αν έχεις πολλά πράγματα να κάνεις, θα είσαι πολυάσχολος· κάποιες φορές, δεν μπορείς να το αποφύγεις. Όσο πολυάσχολος κι αν είσαι, όμως, πρέπει να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι για την αλήθεια και τις αρχές, καθώς και να προσπαθείς να κατανοήσεις τα πράγματα και να ζητάς από τον Θεό ό,τι σου λείπει. Πώς ζητάς κάτι από τον Θεό; Προσεύχεσαι σιωπηλά στον Θεό γι’ αυτό μέσα από την καρδιά σου σε καθημερινή βάση. Αυτό δείχνει ότι λαχταράς την αλήθεια μέσα απ’ την καρδιά σου και έχεις τη θέληση να αφήσεις τον Θεό να εκπληρώσει τις προσδοκίες σου. Αν η καρδιά σου είναι ειλικρινής, ο Θεός θα εισακούσει τις προσευχές σου· θα κανονίσει και θα προετοιμάσει για σένα τις κατάλληλες περιστάσεις ώστε να μπορέσεις να πάρεις κάποια μαθήματα. Μπορεί να πεις: «Το ανάστημά μου είναι πολύ μικρό. Μήπως μου δώσει ο Θεός καμιά μεγάλη δοκιμασία που θα με συντρίψει;» Όχι, αυτό αποκλείεται. Ο Θεός δεν θα κάνει σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο. Εκείνος γνωρίζει πολύ καλά πόσο μεγάλη είναι η πίστη ενός ανθρώπου και ποιο είναι το αληθινό του ανάστημα. Πρέπει να έχεις πίστη σ’ αυτό. Ο Θεός δεν θα έβαζε ποτέ ένα τρίχρονο παιδί να σηκώσει το φορτίο ενός ενήλικα· ποτέ μα ποτέ! Πρέπει να είσαι σίγουρος γι’ αυτό στην καρδιά σου. Πρέπει, όμως, να το ζητήσεις από τον Θεό. Μόνο αν έχεις μια τέτοια επιθυμία και αποφασιστικότητα θα ανταποκριθεί ο Θεός στο αίτημά σου. Αν πάντα νιώθεις τρομαγμένος και κρύβεσαι, αν φοβάσαι μην τυχόν δοκιμαστείς και θέλεις να ζεις την κάθε σου μέρα μες στη γαλήνη και την ξεγνοιασιά, ο Θεός δεν πρόκειται να εργαστεί σ’ εσένα. Επομένως, το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να ικετεύεις τον Θεό αβίαστα και θαρραλέα, να προσφέρεις αληθινά τον εαυτό σου και να παραδώσεις τα πάντα στον Θεό· μόνο τότε θα εργαστεί σ’ εσένα ο Θεός. Είναι βέβαιο ότι ο Θεός δεν εργάζεται για να βασανίζει αυθαίρετα τους ανθρώπους, αλλά για να πετύχει αποτελέσματα και στόχους. Δεν θα έκανε άχρηστο έργο ούτε θα σε έβαζε να επωμιστείς ένα φορτίο που δεν μπορείς να αντέξεις· πρέπει να έχεις πίστη σ’ αυτό. Προκειμένου να αναζητήσεις την τελείωση, να επιζητήσεις να ικανοποιήσεις τον Θεό και να γίνεις ένα αποδεκτό δημιουργημένο ον, πρέπει να έχεις αποφασιστικότητα. Για τι αποφασιστικότητα πρόκειται; Πρέπει να είσαι αποφασισμένος να αναζητήσεις την τελείωση, να επιζητήσεις να γίνεις ένας άνθρωπος που κατέχει την αλήθεια, που διαθέτει ανθρώπινη φύση, που αγαπά τον Θεό και καταθέτει μαρτυρία γι’ Αυτόν. Τίποτα δεν χαροποιεί περισσότερο απ’ αυτό τον Θεό. Αν δεν έχεις αυτήν την αποφασιστικότητα, αλλά αρκείσαι απλώς στο να λες: «Είμαι απασχολημένος με το καθήκον μου. Σηκώνω ένα φορτίο, δουλεύω και ακούω κηρύγματα. Δεν υστερώ σε τίποτα από τους άλλους», τότε δεν έχεις καμία προοπτική. Στην καλύτερη περίπτωση θα είσαι ένας απλός δουλευτής, αλλά δεν πρόκειται να γίνεις μέλος του λαού του Θεού. Αυτό που κάνεις δεν είναι να αρκείσαι απλώς στην τρέχουσα κατάσταση χωρίς να επιζητάς καμία πρόοδο; Δεν επιδιώκεις την αλήθεια, δεν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια στις συναθροίσεις και, με το που ακούς κηρύγματα, σε παίρνει ο ύπνος. Όταν, όμως, συζητάς για θέματα που σχετίζονται με τα εγκόσμια, δεν βάζεις γλώσσα μέσα σου και λάμπουν τα μάτια σου· αυτές είναι συμπεριφορές ενός απλού δουλευτή. Στο άκουσμα της αλήθειας, τα μάτια ορισμένων λάμπουν· οι άνθρωποι αυτοί αισθάνονται ότι έχουν πάρα πολλές ελλείψεις και σπεύδουν να σημειώσουν καθετί καλό και πρακτικό που ακούνε. Νιώθουν ότι απέχουν πολύ από τις απαιτήσεις του Θεού και ότι η καρδιά τους δεν έχει αρκετά θετικά πράγματα, αλλά έχει πολύ μεγάλη ποσότητα απ’ το δηλητήριο του Σατανά, με συνέπεια να είναι πολύ επαναστατικοί απέναντι στον Θεό. Σκέφτονται μέσα τους: «Λογικό να μην είναι ικανοποιημένος μαζί μου ο Θεός. Απέχω πάρα πολύ από αυτό που θέλει, δεν είμαι σε καμία περίπτωση σε σύμπνοια με τον Θεό και Τον παρερμηνεύω πάρα πολύ. Πότε θα μπορέσω να ικανοποιήσω τις προθέσεις Του;» Καθώς κάνουν το καθήκον τους, δεν χάνουν χρόνο επιχειρώντας να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα και έρχονται συχνά ενώπιον του Θεού, προσευχόμενοι σιωπηλά: «Θεέ μου, Σε παρακαλώ, βάλε με σε δοκιμασίες. Σου ζητώ να με αποκαλύψεις, να μ’ αφήσεις να κατανοήσω την αλήθεια, να αποκτήσω την αλήθεια-πραγματικότητα και να καταφέρω να Σε γνωρίσω. Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με, κρίνε με και παίδευσέ με». Όταν αναλαμβάνουν ένα τέτοιο φορτίο, δεν το βγάζουν στιγμή απ’ το μυαλό τους. Διψούν πάντα για την αλήθεια κι έτσι ο Θεός αρχίζει να εργάζεται σ’ αυτούς. Κανονίζει ορισμένους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, καθώς και κάθε λογής καταστάσεις, ώστε να παίρνουν καθημερινά ένα μάθημα. Δεν ευνοούνται έτσι; Γιατί κατάφερε ο Πέτρος να έχει εκατοντάδες δοκιμασίες; Επειδή επιδίωκε την αλήθεια, δεν φοβόταν τις δοκιμασίες του Θεού και πίστευε ότι ο σκοπός των δοκιμασιών αυτών ήταν να εξαγνιστούν οι άνθρωποι μέσα απ’ αυτές. Πίστευε ότι αυτό το μονοπάτι μπορούσε να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση και ότι ήταν το μόνο αληθινό μονοπάτι. Προσευχήθηκε γι’ αυτό, δαπάνησε τον εαυτό του γι’ αυτό και αφοσιώθηκε σ’ αυτό· γι’ αυτό ο Θεός εργάστηκε στον Πέτρο. Δεν σημαίνει αυτό ότι ο Θεός τον επέλεξε, ότι ήταν αποφασισμένος να δοκιμάσει και να οδηγήσει τον Πέτρο στην τελείωση; Έτσι ακριβώς είναι. Όταν ο Θεός επιλέγει έναν άνθρωπο, έχει έναν στόχο και κάποιες αρχές στο μυαλό Του· δεν χωράει αμφιβολία γι’ αυτό. Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να αποκτήσουν αυτό το είδος έργου από τον Θεό; Επειδή δεν επιδιώκουν την αλήθεια ούτε έχουν μια τέτοια αποφασιστικότητα, οπότε ο Θεός δεν εργάζεται σ’ εκείνους. Ο Θεός δεν εξαναγκάζει κανέναν. Είναι θαυμάσιο πράγμα να θέλει ο Θεός να οδηγήσει κάποιον στην τελείωση και αξίζει να υποφέρει κανείς όσο χρειαστεί γι’ αυτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι, όμως, δεν έχουν αυτήν την αποφασιστικότητα και, όταν έρχονται αντιμέτωποι με δοκιμασίες και δυσκολίες, το βάζουν απλώς στα πόδια και κρύβονται. Θα εξαναγκάσει ο Θεός έναν τέτοιον άνθρωπο; Μερικοί άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν έχουν καν το θάρρος να δουν τον Χριστό πρόσωπο με πρόσωπο. Λένε: «Αν έβλεπα τον Χριστό, δεν θα ήξερα τι να Του πω. Δεν γνωρίζω καμία αλήθεια ούτε πώς να συναναστρέφομαι. Δεν θα ήταν ντροπιαστικό να δει ο Χριστός τα προβλήματά μου; Δεν θα το άντεχα αν χρειαζόταν να κλαδευτώ. Καλό είναι ν’ αποφεύγω τον Θεό και να κρατήσω μια διακριτική απόσταση ανάμεσά μας. Αν ήμουν διαρκώς σε επαφή μαζί Του και ζούσα ενώπιόν Του, ο Θεός θα διέκρινε ποιος είμαι και θα με απεχθανόταν. Θα αποκλειόμουν και δεν θα είχα πια έναν καλό προορισμό». Έτσι έχουν τα πράγματα; (Όχι.) Κάποιοι άνθρωποι έχουν τέτοιες ιδέες. Θα είχε καθόλου απαιτήσεις ο Θεός από έναν τέτοιον άνθρωπο; (Όχι.) Ό,τι, λοιπόν, κι αν επιδιώκεις, όσο αποφασισμένος κι αν είσαι, σ’ αυτόν τον βαθμό θα σε οδηγήσει ο Θεός στην τελείωση. Έστω πως δεν επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά μονίμως κρύβεσαι από τον Θεό και απομακρύνεσαι από Εκείνον, ενώ Του κρύβεις παράλληλα και τις σκέψεις σου· τι λέει ο Θεός για ανθρώπους σαν και του λόγου σου; [«Μη δώσητε το άγιον εις τους κύνας μηδέ ρίψητε τους μαργαρίτας σας έμπροσθεν των χοίρων» (Κατά Ματθαίον 7:6).] Δεν αγαπάς την αλήθεια και κρύβεσαι από τον Θεό, αλλά έχεις την εντύπωση ότι Εκείνος θα συνεχίσει να σε δοκιμάζει και να σε οδηγεί στην τελείωση; Κάνεις λάθος. Αν δεν είσαι σωστός άνθρωπος, είναι τελείως ανώφελο να ικετεύεις και να προσεύχεσαι. Ο Θεός δεν θα το κάνει αυτό· ο Θεός δεν εξαναγκάζει τους ανθρώπους. Αυτή είναι μία πτυχή της διάθεσής Του. Αυτό που θέλει, όμως, από τους ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια είναι να μπορέσουν να γίνουν σαν τον Πέτρο, τον Ιώβ ή τον Αβραάμ· να μπορέσουν να εισέλθουν στο σωστό μονοπάτι της ζωής, όπως απαιτεί ο Θεός· να μπορέσουν να εισέλθουν στο μονοπάτι του φόβου Θεού και της αποφυγής του κακού και, στο τέλος, να αποκτήσουν την αλήθεια και να οδηγηθούν στην τελείωση. Ο Θεός ελπίζει μεν να κερδίσει αυτό το είδος ανθρώπου, αλλά αν δεν το επιδιώξεις μόνος σου, θα σε αναγκάσει Εκείνος; Όχι, ο Θεός δεν έχει εξαναγκάσει ποτέ κανέναν. Το Άγιο Πνεύμα δεν θα σε συγκινεί συνεχώς, δεν θα σε κρατάει χωρίς να σε αφήνει να φύγεις, έχοντας ως στόχο να σε οδηγήσει στην τελείωση και χωρίς να σταματά μέχρι να το πετύχει. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, ο Θεός δεν θα κάνει σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η στάση Του. Ο Θεός απλώς ελπίζει ότι, στο τέλος, όταν ολοκληρωθεί το έργο Του, θα έχει κερδίσει περισσότερους ανθρώπους σαν τον Ιώβ, τον Πέτρο και τον Αβραάμ. Δεν πρόκειται, όμως, να επιβάλει πόσοι άνθρωποι θα επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια και θα κερδηθούν στο τέλος από Εκείνον. Θα αφήσει τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους· αυτή είναι η μία πλευρά του πρακτικού έργου του Θεού. Ο Θεός δεν έχει καθορίσει έναν συγκεκριμένο αριθμό, ότι, δηλαδή, πρέπει να είναι 10, 20, 1.000, 2.000 ή ακόμη και 10.000 άνθρωποι. Δεν έχει ορίσει τίποτα σχετικά με αυτό. Ο Θεός συνεχίζει απλώς με αυτόν τον τρόπο, κάνει αληθινό έργο και βαδίζει στ’ αλήθεια μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι εργάζεται και μιλάει, επιτελώντας κάθε πτυχή του έργου που αφορά την αλήθεια, του έργου που ωφελεί την ανθρωπότητα. Αυτό είναι το έργο που συνεχίζει να κάνει στο σωστό είδος ανθρώπων, σε όσους λαχταρούν την αλήθεια. Στο τέλος, όσοι έχουν αποφασιστικότητα και επιδιώκουν την αλήθεια θα οδηγηθούν στην τελείωση. Αυτοί είναι οι πιο ευλογημένοι και εκείνοι που θα κερδίσουν την αιώνια ζωή. Αυτό αρκεί για να αποδείξει ότι ο Θεός είναι δίκαιος προς όλους και δεν φέρεται άδικα σε κανέναν. Δεν είναι τυχαίο που όλοι εσείς είστε σήμερα σε θέση να ακολουθήσετε τον Θεό· το έχει προκαθορίσει ο Θεός εδώ και πολύ καιρό. Ο Θεός προκαθορίζει το καθετί, όπως τις οικογένειες των ανθρώπων, το πότε γεννιούνται, το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν, το επίπεδο, τα χαρίσματα, τις ικανότητες και τον περίγυρό τους. Ποια θα είναι τελικά η δικαιοσύνη του Θεού που θα δουν οι άνθρωποι; Στο τέλος, το κατά πόσον οι άνθρωποι θα καταφέρουν να επιβιώσουν και να έχουν έναν όμορφο προορισμό εξαρτάται από τις επιδιώξεις τους και το τίμημα που πληρώνουν. Ο προκαθορισμός αυτών των πραγμάτων είναι η μία πτυχή, αλλά επιβάλλεται, επίσης, και η συνεργασία των ανθρώπων. Ο Θεός καθορίζει την έκβαση των ανθρώπων με βάση το μονοπάτι που ακολουθούν και το κατά πόσον διαθέτουν ή όχι την αλήθεια. Αυτή είναι η δικαιοσύνη Του.

Όλοι έχουν δει την πρακτική πλευρά του ενσαρκωμένου Θεού. Ο Θεός φέρεται δίκαια και λογικά σε όλους τους ανθρώπους. Αυτό το έχεις δει εσύ· το έχουν δει οι άλλοι· όλοι σας το έχετε δει. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ένας κοινός άνθρωπος. Μερικοί άνθρωποι, όταν βλέπουν τον Χριστό, έχουν αντιλήψεις και σκέφτονται: «Φαίνεται εντελώς κανονικός, περνάει τελείως απαρατήρητος. Είναι δυνατόν να είναι όντως η ενσάρκωση; Δεν πιστεύω σ’ Αυτόν· δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψω σ’ Αυτόν». Ή απλώς Τον ακολουθούν διστακτικά και είναι επιφυλακτικοί στην πίστη τους σ’ Αυτόν, ενώ διατηρούν τις αντιλήψεις τους. Κάποιοι άλλοι, όταν βλέπουν τον Χριστό, έχουν λίγη λογική και σκέφτονται: «Η ενσάρκωση είναι ένας κοινός άνθρωπος, αλλά μπορεί να εκφράσει την αλήθεια και να παρέχει στους ανθρώπους ζωή. Θα πρέπει, λοιπόν, να Του φέρομαι σαν να είναι ο Θεός. Αποδέχομαι και κάνω πράξη τα λόγια Του ως αλήθεια, ως λόγια του Δημιουργού. Θα Τον ακολουθήσω». Στο τέλος, αυτοί οι άνθρωποι οδηγούνται στην τελείωση και αποκτούν την αλήθεια. Τι είδους άνθρωποι αποκτούν τελικά την αλήθεια; Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια. Ο Θεός ποτίζει, θρέφει και ποιμαίνει τον εκλεκτό λαό Του κι εργάζεται σ’ αυτόν κάθε μέρα. Εγώ μοιράζομαι κηρύγματα και συναναστροφές, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται στον εκλεκτό λαό του Θεού και όλοι ποτίζονται και τρέφονται. Κανείς δεν τυγχάνει ιδιαίτερης μεταχείρισης και όλοι όσοι συμμετέχουν στην εκκλησιαστική ζωή και κάνουν το καθήκον τους απολαμβάνουν έτσι το έργο του Θεού σε καθημερινή βάση. Φέρομαι σε όλους το ίδιο. Δίνω απαντήσεις σε όποιον κι αν μου κάνει ερωτήσεις, δεν δείχνω ιδιαίτερη φροντίδα σε κανέναν, δεν κανονίζω ειδικές περιστάσεις ούτε προσπαθώ να παροτρύνω ή να ενθαρρύνω κανέναν, δίνοντάς του επιπλέον διαφώτιση και φώτιση από το Άγιο Πνεύμα ή δείχνοντάς του σημεία και τέρατα. Ο Θεός δεν κάνει τίποτα τέτοιο. Την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός έδειξε πολλά σημεία και τέρατα, προκειμένου να συγχωρεθούν οι αμαρτίες των ανθρώπων και να ακολουθήσουν το μονοπάτι της μετάνοιας, να πιστέψουν στον Θεό και να μην Τον αμφισβητούν. Το σημερινό στάδιο του έργου περιλαμβάνει εξ ολοκλήρου την παροχή της αλήθειας, ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να κατανοήσουν την αλήθεια και να αναπτύξουν αληθινή πίστη. Όσο κι αν έχεις υποφέρει, αν τελικά αποκτήσεις την αλήθεια, θα οδηγηθείς στην τελείωση και θα παραμείνεις. Αν, όμως, δεν αποκτήσεις την αλήθεια, είναι ανώφελο να βρεις οποιαδήποτε δικαιολογία. Μπορεί να πεις: «Αφού ο Θεός δεν έκανε θαύματα, δεν μπορούσα να πιστέψω», «Ο Θεός εξέφραζε πάντα αλήθειες που αδυνατούσα να καταλάβω, οπότε δεν μπορούσα να πιστέψω» ή «Ο Θεός ήταν πολύ πρακτικός, πολύ κανονικός, επομένως δεν μπορούσα να πιστέψω». Όλα αυτά είναι δικά σου προβλήματα. Σου δόθηκε η αλήθεια ακριβώς όπως και στους άλλους· γιατί, λοιπόν, εκείνοι οδηγήθηκαν στην τελείωση, ενώ εσύ αποκλείστηκες; Γιατί δεν απέκτησες την αλήθεια; Αυτή είναι η κρίση σου: Επειδή δεν επιδίωξες την αλήθεια. Σε αυτό το τελευταίο στάδιο, ο Θεός κάνει απλώς το έργο των λόγων. Χρησιμοποιεί πρακτικά τα λόγια για να κρίνει και να καθάρει την ανθρωπότητα· δεν δείχνει σημεία και τέρατα. Αν θες να δεις τα θαύματα του Θεού, πήγαινε 2.000 χρόνια πίσω για να δεις τα θαύματα που έκανε ο Κύριος Ιησούς εκείνη την εποχή. Μην είσαι πιστός της σημερινής εποχής. Εφόσον έχεις αποδεχτεί το έργο της κρίσης του Θεού, μην ψάχνεις για θαύματα. Ο Θεός δεν κάνει τέτοια. Είναι λογικό αυτό; (Ναι.) Είναι δίκαιο και λογικό. Αν επιδιώκεις την αλήθεια, ο Θεός δεν θα σου φερθεί άδικα. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά επιδιώκεις απλώς να δουλεύεις και δουλεύεις διαρκώς με αφοσίωση μέχρι το τέλος, ο Θεός θα σου επιτρέψει να παραμείνεις και θα σου δώσει χάρη. Εάν, όμως, δεν είσαι σε θέση να δουλέψεις μέχρι το τέλος, θα αποκλειστείς. Τι σημαίνει ότι θα αποκλειστείς; Σημαίνει ότι θα καταστραφείς! Κάτι τέτοιο είναι δίκαιο και λογικό και δεν τίθεται θέμα άδικης μεταχείρισης των ανθρώπων. Βασίζεται εξ ολοκλήρου στα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Υπό το πρίσμα όλων αυτών, δεν είναι υψίστης σημασίας το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι; Ποιο μονοπάτι επιδιώκεις, τι είδους άνθρωπος επιδιώκεις να γίνεις, με τι είδους επιδίωξη ασχολείσαι, τι ελπίζεις, τι ζητάς από τον Θεό, ποια είναι η στάση σου απέναντι στον Θεό και ποια είναι η στάση σου απέναντι στα λόγια του Θεού όταν βρίσκεσαι ενώπιόν Του —όλα αυτά τα πράγματα είναι πολύ σημαντικά. Πείτε Μου: Μπορούν οι άνθρωποι να οδηγηθούν στην τελείωση μέσα απ’ την επίδειξη σημείων και τεράτων; Αν, για παράδειγμα, ήσουν θύμα ενός τροχαίου ατυχήματος και σε έσωζε ο Θεός, θα μπορούσε αυτό να σε οδηγήσει στην τελείωση; Αν πέθαινες μια φορά και ανασταινόσουν, θα μπορούσε αυτό να σε οδηγήσει στην τελείωση; Ή αν ονειρευόσουν πως ανήλθες στη βασιλεία των ουρανών και είδες τον Θεό, θα μπορούσε αυτό να σε οδηγήσει στην τελείωση; (Όχι.) Όλα αυτά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Σε αυτό, λοιπόν, το τελευταίο στάδιο του έργου, στο οποίο ολοκληρώνεται η διαχείριση του Θεού, Εκείνος χρησιμοποιεί τα λόγια για να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση, για να τους αποκαλύψει. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Εάν οδηγηθείς στην τελείωση μέσω των λόγων του Θεού, τότε κανείς δεν μπορεί να παραπονεθεί που σε κράτησε ο Θεός ούτε μπορεί να σε κατηγορήσει ο Σατανάς που παρέμεινες. Αυτό το είδος ανθρώπου θέλει ο Θεός. Από τη στιγμή που ο Θεός έχει παράσχει πάρα πολλά λόγια, ποιος θα φταίει αν στο τέλος δεν κερδίσεις τίποτα; (Εμείς.) Εσείς φταίτε αν επιλέξετε το λάθος μονοπάτι. Είναι άκρως σημαντικό το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι. Γιατί; Επειδή καθορίζει τον προορισμό τους. Γι’ αυτό, λοιπόν, δεν θα πρέπει να προσπαθείς συνεχώς να διαπιστώσεις αν έχουν εκπληρωθεί οι προφητείες, αν έχει επιδείξει σημεία και τέρατα ο Θεός, πότε θα αναχωρήσει όντως ο Θεός από τη γη και αν θα καταφέρεις να Τον δεις να φεύγει από τη γη με τα ίδια σου τα μάτια. Δεν θα σε ωφελήσει σε τίποτα το να τα διαπιστώσεις όλα αυτά· δεν επηρεάζει τον προορισμό σου ούτε την τελείωσή σου. Επομένως, τι έχει σημασία για σένα; (Το μονοπάτι που ακολουθώ στην πίστη.) Το μονοπάτι που ακολουθείς επηρεάζει το κατά πόσον θα μπορέσεις ή όχι να οδηγηθείς στην τελείωση. Σε ποια αλήθεια θα πρέπει κυρίως να εισέλθεις στην προσπάθειά σου να οδηγηθείς στην τελείωση; Στην αλήθεια της υποταγής στον Θεό. Η υποταγή στον Θεό είναι η ύψιστη, η πιο κρίσιμη αλήθεια και, στην ουσία, αν επιδιώκεις την αλήθεια, επιδιώκεις και την υποταγή στον Θεό. Πρέπει να επιδιώκεις την υποταγή στον Θεό όλη σου τη ζωή· αυτό το μονοπάτι της επιδίωξης της υποταγής στον Θεό είναι το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Γιατί πρέπει να επιδιώκεις την υποταγή στον Θεό όλη σου τη ζωή; Επειδή η διαδικασία της επιδίωξης της υποταγής στον Θεό είναι η διαδικασία της διόρθωσης μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Γιατί πρέπει να διορθωθεί μια διεφθαρμένη διάθεση; Επειδή αντιτίθεται στον Θεό. Αν ζεις με βάση μια σατανική διάθεση, τότε η ουσία σου είναι η ουσία του Σατανά και των διαβόλων. Αν επιδιώκεις την υποταγή στον Θεό, πρέπει υποχρεωτικά να λύσεις το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής σου. Είναι άκρως σημαντικό να το κάνεις αυτό! Όσο έχεις μια διεφθαρμένη διάθεση και όσο παραμένει αδιόρθωτο έστω και ένα μικρό μέρος της, θα αντιτίθεσαι στον Θεό, θα είσαι εχθρός του Θεού και ανίκανος να υποταχθείς σ’ Αυτόν. Ο βαθμός στον οποίο διορθώνεται η διεφθαρμένη διάθεσή σου είναι ο βαθμός στον οποίο υποτάσσεσαι στον Θεό· το ποσοστό στο οποίο διορθώνεται η διεφθαρμένη διάθεσή σου είναι το ποσοστό στο οποίο υποτάσσεσαι στον Θεό.

Σε αυτήν τη συνάθροιση, δεν έχουμε μιλήσει για το πώς γνωρίζει κανείς τον Θεό. Επιτυγχάνεις σταδιακά να γνωρίσεις τον Θεό μέσα από τη διαδικασία κατά την οποία διορθώνεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και επιδιώκεις να οδηγηθείς στην τελείωση ώστε να καταφέρεις να υποταχθείς στον Θεό. Ο λόγος για τον οποίο δεν έχουμε μιλήσει γι’ αυτό είναι επειδή η επιδίωξη της γνώσης για τον Θεό θα ήταν από μόνη της ένα πολύ ουσιαστικό μάθημα. Αυτήν τη στιγμή, μιλάμε για θέματα που σχετίζονται στενά με την άσκηση, τη ζωή και τις επιδιώξεις των ανθρώπων, καθώς και με τα μονοπάτια που ακολουθούν. Καθώς επιδιώκεις να διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, κατανοείς σταδιακά τον Θεό και γνωρίζεις τις προθέσεις Του. Δεν γνωρίζεις περισσότερα για τον Θεό όταν είσαι σε θέση να κατανοήσεις τις προθέσεις Του; (Ναι.) Τότε έχεις κάποια πραγματική γνώση για τον Θεό. Γιατί είσαι σε θέση να υποταχθείς στον Θεό καθώς Τον ακολουθείς; Επειδή γνωρίζεις την καρδιά Του και κατανοείς τις προθέσεις Του· κατανοείς ποια πρότυπα και ποιες αρχές απαιτεί ο Θεός από σένα και ποιοι είναι οι στόχοι Του. Αυτή η κατανόηση δεν εμπεριέχει κάποια γνώση για τον Θεό; (Ναι.) Αυτό επιτυγχάνεται σταδιακά και όλα είναι αλληλένδετα. Θα δυσκολευτείς αν το μόνο που επιδιώκεις είναι να γνωρίσεις τον Θεό. Μπορεί να πεις: «Μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει, εγώ δεν θα κάνω τίποτα πέρα από το να επιδιώκω να γνωρίσω τον Θεό. Θα δω από πού προέρχονται τα λουλούδια, γιατί γονατίζουν τα αρνιά όταν πίνουν γάλα, ενώ τα μοσχάρια όχι. Θα τα μελετήσω όλα αυτά και θα καταφέρω έτσι να γνωρίσω τον Θεό». Μπορείς να καταφέρεις να γνωρίσεις τον Θεό απλώς ερευνώντας όλα αυτά τα πράγματα; Με τίποτα. Η αλήθεια δεν προκύπτει από την έρευνα, αλλά τη γνωρίζει κανείς πραγματικά μόνο μέσω της εμπειρίας. Η έρευνα δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Γνωρίζεις ότι όλα τα πράγματα δημιουργήθηκαν από τον Θεό κι αυτό είναι υπέροχο, επομένως γνωρίζεις ήδη κάτι για τον Θεό. Πού θα πρέπει, όμως, να εστιάσεις την προσοχή σου; Πρέπει να επιδιώξεις την αλήθεια, να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και να καταφέρεις να υποταχθείς στον Θεό. Καθώς τα επιδιώκεις αυτά, θα καταφέρεις σιγά σιγά να απαντήσεις σε πολλά δευτερεύοντα ερωτήματα και θα βρεις ένα μονοπάτι για την άσκηση και την είσοδό σου. Όσο περισσότερο διορθωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή σου τόσο πιο εύκολο θα σου είναι να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υποταχθείς στον Θεό. Μόλις η διεφθαρμένη διάθεση ενός ανθρώπου δεν τον περιορίζει πια, αποκτά στ’ αλήθεια ελευθερία και απελευθέρωση και τότε δεν είναι καθόλου απαιτητικό να κάνει πράξη οποιαδήποτε αλήθεια, αλλά πολύ εύκολο. Έτσι δεν γίνεται η αλήθεια ζωή των ανθρώπων;

1 Οκτωβρίου 2017