Η γνώση της κυριαρχίας του Θεού είναι ένα πάρα πολύ ουσιαστικό μάθημα. Για να αντιληφθεί κανείς την κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, πρέπει να έχει πνευματική κατανόηση και να κατανοήσει σε βάθος πολλές αλήθειες. Όσον αφορά το θέμα της κατανόησης του Θεού, πολύ συχνά οι άνθρωποι είναι στενόμυαλοι και φοράνε παρωπίδες. Κρίνουν μονίμως τον Θεό με βάση το τι θεωρούν σωστό και λάθος, ορθό και μη ορθό, άσπρο και μαύρο, ή με βάση τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και λένε ότι ο Θεός κακώς έκανε το τάδε ή το δείνα. Ποιο είναι, όμως, το σωστό; Είναι σωστό εφόσον το έκανε ο Θεός. Είναι σωστό να καταστρέφει ο Θεός τους ανθρώπους; (Ναι.) Ο Θεός ανάθρεψε μια φυλή και φρόντισε ώστε αυτή να ευημερήσει. Ωστόσο, εσύ πιστεύεις ότι αυτή η φυλή δεν πρέπει να ευημερεί. Πώς κατάφερε, λοιπόν, να ευημερήσει; Οι Εβραίοι εναντιώθηκαν στον Θεό. Έτσι, οι άνθρωποι θεωρούν ότι ο Θεός θα έπρεπε να τους είχε εξολοθρεύσει αμέσως μόλις εξοργίστηκε και τους καταράστηκε. Όμως, δεν είναι παρά ανθρώπινη αντίληψη και φαντασιοκοπία. Αφότου ο Θεός καταράστηκε και τιμώρησε τον εβραϊκό λαό, τον άφησε να επιζήσει και του υποσχέθηκε ότι δεν θα έχανε τις ρίζες του, ότι θα σκορπιζόταν σε άλλες χώρες του κόσμου και ότι τελικά το έθνος των Εβραίων θα γινόταν ξανά όπως παλιά. Οι υποσχέσεις του Θεού δεν μπορούν να αλλάξουν, ενώ και τα λόγια τιμωρίας που είπε έπρεπε και αυτά να εκπληρωθούν. Η κυριαρχία του Θεού είναι πραγματικά θαυμαστή. Αν προσπαθήσεις να κρίνεις το έργο του Θεού και όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους με βάση το τι είναι σωστό ή λάθος, ορθό ή μη, τότε θα τα απορρίψεις. Θα θεωρήσεις ότι μάλλον δεν είναι το έργο του Θεού και ότι δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου, οπότε θα τα απορρίψεις. Κι αν τα απορρίψεις, πώς θα μπορέσεις να αναγνωρίσεις ότι είναι η αλήθεια και να υποταχθείς σε αυτά; Θα είναι αδύνατο. Για ποιον λόγο τα απορρίπτουν οι άνθρωποι; Ο λόγος είναι οι ανθρώπινες αντιλήψεις. Με άλλα λόγια, υπάρχουν όρια σε όσα μπορεί να αναγνωρίσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος και όσα μπορούν να αντιληφθούν οι άνθρωποι από τις πράξεις του Θεού. Επίσης, υπάρχουν όρια στις αλήθειες που μπορούν να κατανοήσουν. Πώς μπορείς να ξεπεράσεις αυτά τα όρια, για να γνωρίσεις αληθινά τον Θεό; Πρέπει να αποδέχεσαι πράγματα από τον Θεό, και να μην προσπαθείς να ορίζεις επιπόλαια όσα βλέπεις να συμβαίνουν και δεν μπορείς να κατανοήσεις. Αν δεν μπορείς να λύσεις κάποιο πρόβλημα, μην εκφέρεις άποψη απερίσκεπτα. Αυτή τη λογική πρέπει να έχουν περισσότερο οι άνθρωποι. Δεν έχεις λογική αν λες: «Δεν κάνει ο Θεός τέτοια πράγματα, ο Θεός ποτέ δεν θα το έκανε αυτό!» Τι καταλαβαίνεις στ’ αλήθεια; Αν τολμάς να κρίνεις για λογαριασμό του Θεού, τότε όντως δεν έχεις λογική. Ο Θεός δεν ενεργεί αναγκαστικά ακριβώς όπως νομίζεις ή όπως φαντάζεσαι εσύ. Είναι υπερβολικά σπουδαίος, ασύλληπτος, βαθύς, υπέροχος και σοφός! Γιατί προσέθεσα τη φράση «υπερβολικά»; Επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν στο μυαλό τους τον Θεό. Εφόσον είσαι δημιούργημα, μην προσπαθείς να συλλάβεις στο μυαλό σου τον Θεό. Μόλις πάψεις να σκέφτεσαι έτσι, θα αποκτήσεις κάποια λογική. Μην προσπαθείς να βάλεις κανόνες για τον Θεό. Αν δεν το κάνεις, τότε θα έχεις λογική. Πολλοί άνθρωποι μονίμως θέτουν κανόνες για τον Θεό και λένε ότι θα έπρεπε να κάνει το τάδε, ότι σίγουρα θα το έκανε έτσι ή ότι σίγουρα δεν θα το έκανε έτσι, ότι κάτι είναι αναμφίβολα θεϊκή πράξη ή ότι κάτι άλλο, αναμφίβολα, δεν είναι. Είπαμε «αναμφίβολα». Τι δείχνει η λέξη; (Δείχνει έλλειψη λογικής.) Από τη μια λες ότι ο Θεός είναι υπερβολικά θαυμάσιος και υπερβολικά σοφός και, από την άλλη, ισχυρίζεσαι ότι ο Θεός ποτέ δεν θα ενεργούσε έτσι. Δεν φάσκεις και αντιφάσκεις; Αυτό δεν δείχνει αληθινή γνώση του Θεού. Δεν έχει καμία απολύτως λογική να επιμένεις μονίμως στις δικές σου απόψεις και να βάζεις εσύ τους κανόνες για τον Θεό.

Ο Θεός ασχολείται τώρα με το τελευταίο στάδιο του έργου Του. Κανείς δεν φανταζόταν ότι θα εμφανιζόταν και θα εργαζόταν στην Κίνα. Ούτε κι εσύ το φανταζόσουν. Δεν φταίνε για αυτό οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες που έχεις μέσα σου, καθώς και οι περιορισμοί που έχει το σκεπτικό σου; Θα φανταζόσουν ότι ο Θεός θα μπορούσε, κάλλιστα, να εργαστεί στην Αμερική, στο Ηνωμένο Βασίλειο ή στο Ισραήλ. Με τίποτα, όμως, δεν θα σκεφτόσουν την Κίνα. Σου είναι αδιανόητο κάτι τέτοιο. Ξεπερνά, κατά πολύ, τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Ο Θεός, όμως, έχει μόλις αρχίσει το έργο του στην Κίνα, επιτελεί το τελευταίο και πιο σημαντικό έργο Του. Το γεγονός αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Τι έμαθες, λοιπόν, από όλο αυτό; (Ότι το έργο του Θεού δεν συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, είναι θαυμαστό και ασύλληπτο.) Το έργο του Θεού υπερβαίνει κατά πολύ τις ανθρώπινες φαντασιοκοπίες, είναι θαυμαστό, ασύλληπτο, σοφό, βαθύ —αυτά είναι ανθρώπινα λόγια που περιγράφουν όλα όσα έχει και είναι ο Θεός, τη διάθεση και την ουσία Του, πράγμα που θεωρείται λογικό. Επειδή ο Θεός κάνει πράγματα που είναι αντίθετα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις εξής λέξεις για να περιγράψουν με λίγα λόγια το έργο του Θεού: Το έργο του Θεού είναι θαυμαστό και ασύλληπτο, και δεν συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Τι άλλο μπορούν να μάθουν οι άνθρωποι από αυτό; Ότι έχουν ανατραπεί όλες οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες που είχαν στο παρελθόν. Από πού προέρχονται, λοιπόν, αυτές οι αντιλήψεις; Η Κίνα, βλέπεις, είναι φτωχή και οπισθοδρομική, το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει την εξουσία, οι χριστιανοί διώκονται, δεν υπάρχει ελευθερία, δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Οι Κινέζοι δεν μορφώνονται επαρκώς και ως λαός έχουν χαμηλή θέση στον κόσμο και την αξιολύπητη όψη «του μεγάλου ασθενή» της Ανατολικής Ασίας. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να ενσαρκωθεί στην Κίνα για να επιτελέσει το έργο Του; Δεν έχουμε να κάνουμε με αντίληψη; Ας δούμε τώρα αν αυτή η αντίληψη είναι σωστή ή λάθος. (Είναι εντελώς λάθος.) Αρχικά, ας μη συζητήσουμε γιατί ο Θεός θα εργαζόταν έτσι, δηλαδή αν το κάνει επειδή θέλει να είναι ταπεινός και κρυμμένος ή επειδή ο συγκεκριμένος τρόπος εργασίας έχει μεγάλη σημασία και αξία. Ας μη συζητήσουμε αυτήν την πτυχή, αλλά το αν αυτός ο τρόπος εργασίας του Θεού συγκρούεται σε μεγάλο βαθμό με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Σε πολύ μεγάλο βαθμό! Δεν φαντάζονται οι άνθρωποι πόσο. Είναι μυστήριο του Ουρανού, άγνωστο σε όλους. Ακόμα κι αν καλούνταν αστρονόμοι, γεωγράφοι, ιστορικοί και προφήτες, θα μπορούσε κανείς να βγάλει κάποιο συμπέρασμα; Κανείς δεν θα τα κατάφερνε, ακόμα κι αν όλοι οι ικανοί άνθρωποι, ζωντανοί ή νεκροί, συνεδρίαζαν προκειμένου να αναλύσουν και να διερευνήσουν ή να παρατηρήσουν και να μελετήσουν το θέμα με τηλεσκόπια —θα ήταν ανώφελο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι άνθρωποι ως είδος δεν διαθέτουν ούτε το βάρος, ούτε τις γνώσεις, ούτε και την οξυδέρκεια για να κατανοήσουν οτιδήποτε σχετίζεται με τον Θεό. Αν δεν μπορείς να κατανοήσεις αυτά τα πράγματα, τότε μη σκοτίζεσαι. Τι θα πετύχαινες, τελικά, αν το επιχειρούσες; Οι αντιλήψεις σου δεν ταιριάζουν με την αλήθεια και, στην ουσία, απέχουν πολύ από όσα θέλει να κάνει ο Θεός. Μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Οι όποιες ελάχιστες γνώσεις έχουν οι άνθρωποι δεν χρησιμεύουν πουθενά ούτε και βοηθούν στο να βγει κάποιο συμπέρασμα ή να λυθεί κάποιο πρόβλημα. Τώρα που διαβάζετε τα λόγια του Θεού και ακούτε τα κηρύγματα και τις συναναστροφές, καταλαβαίνετε κάτι παραπάνω μέσα σας; Έχετε κάποια γνώση για τον Θεό; Κάποιοι ίσως πουν: «Ο Θεός δεν συζητά μαζί μας τι κάνει. Μακάρι να μας έδινε κάποιο σημάδι εξ ουρανού, ώστε να καταλάβουμε τι προτίθεται να κάνει, ή και να ενέπνεε κάποιον προφήτη για να κάνει κάποια πρόβλεψη». Ακόμα και ουράνιο σημάδι να σου δινόταν, δεν θα το καταλάβαινες. Ούτε και προφήτης δεν θα τα κατάφερνε. Από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα, όσα κάνει ο Θεός στο πνευματικό βασίλειο παραμένουν κρυφά. Είναι τόσο κρυφά που ούτε ένας άνθρωπος δεν τα γνωρίζει. Προφήτες και αστρονόμοι, αλλά και κάθε λογής μελετητές, ειδικοί και επιστήμονες θα μπορούσαν να μελετήσουν ό,τι θέλουν, αλλά ποτέ δεν θα καταλάβαιναν τα του Θεού, όσο ικανοί κι αν ήταν. Οι άνθρωποι, μπορούν να μελετήσουν το έργο που έκανε ο Θεός στο παρελθόν και ίσως καταφέρουν να αποκωδικοποιήσουν κάποια μυστικά ή κάποιο νόημα, που ίσως να έχουν κάποια σχέση με τον λόγο για τον οποίο τα έκανε ο Θεός. Κανείς, όμως, δεν γνωρίζει τι θα κάνει ο Θεός στο μέλλον ή ποια είναι τα σχέδιά Του. Οι άνθρωποι, λοιπόν, δεν θα πρέπει να σκέφτονται για να διανοηθούν τον Θεό, ή τελικά να διανοηθούν τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο Θεός μέσα από παρατήρηση και μελέτη, από μακροχρόνιες έρευνες και εμπειρίες, από πολύπλευρη ανάλυση ή μέσα από πολύ επιμελή και σκληρή δουλειά. Αυτό είναι αδύνατο και δεν θα το καταφέρουν ποτέ. Επομένως, αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν στο μυαλό τους τον Θεό, τι πρέπει να κάνουν; (Πρέπει να υποτάσσονται.) Είναι πολύ πιο λογικό να υποτάσσονται. Επιπλέον, κάτι τέτοιο είναι απόλυτα σύμφωνο με τις προθέσεις του Θεού. Προϋπόθεση είναι η υποταγή. Πού αποσκοπεί; Στο να βιώσει ο άνθρωπος το έργο του Θεού και έτσι να Τον γνωρίσει καλύτερα, να αποκτήσει την αλήθεια και να κερδίσει τη ζωή. Αυτό πρέπει να κερδίσεις. Αυτός είναι ο θησαυρός που πρέπει να επιθυμείς. Υπάρχουν πολύ σημαντικά εξωτερικά γεγονότα, όπως οι διεθνείς σχέσεις, ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός ενεργεί ή καθοδηγεί το ανθρώπινο γένος. Αν καταφέρεις να κατανοήσεις αυτά τα ζητήματα, ακόμα καλύτερα. Είναι εξίσου αποδεκτό αν πεις: «Πραγματικά δεν με ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα. Δεν έχω το επίπεδο ή το μυαλό να τα κατανοήσω. Με ενδιαφέρει μόνο το ότι ο Θεός μού δίνει την αλήθεια και αλλάζει τη διάθεσή μου». Εφόσον έχεις υποτακτική και θεοφοβούμενη καρδιά, θα μπορέσεις, τελικά, να κερδίσεις την αλήθεια και τη σοφία του Θεού. Η αλήθεια αλλάζει τις διαθέσεις των ανθρώπων. Αυτήν τη ζωή πρέπει να επιδιώκουν να κερδίσουν οι άνθρωποι και σ’ αυτό το μονοπάτι να βαδίσουν. Ποια σοφία αποκτούν, λοιπόν, οι άνθρωποι; Χωρίς καν να το γνωρίζεις, θα μπορέσεις να καταλάβεις πώς κάνει ο Θεός πολλά πράγματα και γιατί τα κάνει. Επίσης, θα καταφέρεις να διακρίνεις τις προθέσεις και τους στόχους Του καθώς και τις αρχές που διέπουν τις πράξεις Του. Θα εξασφαλίσεις αυτήν τη γνώση ασυνείδητα, βιώνοντας την αλήθεια των λόγων του Θεού. Ίσως αυτά τα λόγια και τα ζητήματα είναι πάρα πολύ βαθιά, με αποτέλεσμα να μην μπορέσεις να τα εκφράσεις με λόγια. Θα τη νιώσεις, όμως, μέσα σου και θα την κατανοήσεις πραγματικά, χωρίς καν να το συνειδητοποιήσεις.

Ας αρχίσουμε με την ιστορία του Αβραάμ, που είχε φτάσει στην ηλικία των 85 ετών, αλλά δεν είχε γιο. Ο Θεός, λοιπόν, του υποσχέθηκε να του δώσει έναν. Πώς αντέδρασε η γυναίκα του, η Σάρα; «Είμαι ηλικιωμένη και στείρα. Πώς μπορώ να γεννήσω γιο;» συλλογίστηκε. Δεν είναι ανθρώπινη αντίληψη μια τέτοια σκέψη; Η Σάρα αξιολόγησε το έργο του Θεού με ανθρώπινες αντιλήψεις και, κατά συνέπεια, αμφισβήτησε αυτήν την προοπτική γιατί τη θεώρησε ανέφικτη. Τι έκανε, λοιπόν; Πρόσφερε στον Αβραάμ την υπηρέτριά της, την Άγαρ, ως παλλακίδα. Πείτε Μου, λοιπόν, είδε ο Θεός τι έκανε αυτή η Σάρα; Ο Θεός γνώριζε. Την επόμενη χρονιά, η Άγαρ γέννησε έναν γιο, που ονομάστηκε Ισμαήλ. Όταν ο Αβραάμ ήταν 99 χρονών, ο Ιεχωβά Θεός εμφανίστηκε και του υποσχέθηκε ότι τέτοια εποχή την επόμενη χρονιά, η Σάρα θα έφερνε στον κόσμο τον γιο του και ολόκληρη η γη της Χαναάν θα δινόταν σ’ αυτόν και τους απογόνους του ως αιώνιο κτήμα. Τον επόμενο χρόνο, η Σάρα γέννησε έναν γιο, που λεγόταν Ισαάκ. Ο Ισαάκ ήταν ο γιος της κυρίας, οπότε θα ήταν και ο κληρονόμος, σε αντίθεση με τον Ισμαήλ, που γεννήθηκε από παλλακίδα. Αργότερα, η Άγαρ και ο Ισμαήλ εκδιώχθηκαν, και η Άγαρ τον πήγε στην έρημο, όπου δεν υπήρχε ούτε φαγητό ούτε νερό. Όταν η Άγαρ βρέθηκε αντιμέτωπη με τον θάνατο, προσευχήθηκε στον Ιεχωβά Θεό, λέγοντας: «Δεν υπάρχει διέξοδος. Έχω παιδί και θέλω να ζήσω». Ο Ιεχωβά Θεός έστειλε έναν άγγελο να τους δώσει νερό και έτσι επέζησαν. Αργότερα, η έρημος έγινε το σπίτι τους, η Άγαρ και ο Ισμαήλ ρίζωσαν εκεί και απέκτησαν πολλούς απογόνους, όπως είναι ο λαός των Αράβων που ζει σήμερα στη Μέση Ανατολή. Όπως βλέπεις, ο Θεός το επιτρέπει αυτό χάρη στην καλή Του θέληση. Είναι ένα σημαντικό εξωτερικό γεγονός, το οποίο ωστόσο κανένας δεν έχει μελετήσει. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία πράξη του Θεού εδώ. Υπάρχει. Δεν είναι ότι κάποιος έκανε κάτι κρυφά, κάτι που ο Θεός δεν είδε. Αναμφίβολα, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Είναι δείγμα της καλής θέλησης του Θεού. Ο Θεός υποσχέθηκε ότι η φυλή του Ισμαήλ θα επιζούσε για να εξισορροπεί τον κόσμο και να χρησιμοποιείται όποτε αυτό ήταν απαραίτητο, και το επέτρεψε να γίνει. Η φυλή του Ισμαήλ πάντα αγωνιζόταν εναντίον των Ισραηλιτών για εδαφικούς λόγους, για τη λωρίδα της Γάζας και για την Ιερουσαλήμ. Πρέπει να καταλάβεις ότι υπάρχει πράξη του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα. Ο Θεός έκανε κάτι που οι άνθρωποι θεώρησαν κακό και νομίζουν ότι ίσως Εκείνος να γελάστηκε ή να μην έδωσε ιδιαίτερη προσοχή και ότι κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν διάφορα παραθυράκια. Ο μέσος άνθρωπος αυτό μπορεί να αντιληφθεί και να φανταστεί. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι ο Θεός αποκοιμήθηκε και δεν είχε το νου του σε ό,τι συνέβαινε, με αποτέλεσμα η Άγαρ να γεννήσει τον Ισμαήλ. Πιστεύουν ότι έπειτα ο Θεός τούς λυπήθηκε και τους επέτρεψε να επιζήσουν, ορίζοντας να περάσουν τη ζωή τους στην έρημο. Όντως έτσι έγιναν τα πράγματα; (Όχι.) Ο Θεός έχει σχέδιο. Επίσης, έχουν δημιουργηθεί και υπάρχουν διάφορες φυλές, δηλαδή διάφορες εθνότητες και διάφορα χρώματα ανθρώπινου δέρματος. Όλοι αυτοί συμβάλλουν στην εξισορρόπηση ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής. Αρκεί να κοιτάξεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο κόσμος, για να καταλάβεις ακριβώς τι ρόλο παίζουν. Πρόκειται για πράξη του Θεού; Ο Θεός ελέγχει πόσο γρήγορα αναπαράγεται μια φυλή, τον πληθυσμό της στον κόσμο, τον ρόλο που παίζει στον πλανήτη και ανάμεσα σε όλο το ανθρώπινο είδος, τι κάνουν οι άνθρωποι αυτής της φυλής, όλες τις καλές και κακές τους πράξεις. Και μιας και μιλάμε για κακές πράξεις, οι άνθρωποι θεωρούν ότι αυτά τα πράγματα δεν γίνεται να προέρχονται από τον Θεό και ότι όλα είναι έργο του Σατανά. Και ο Σατανάς, όμως, δεν βρίσκεται στα χέρια του Θεού; Κάποιοι λένε: «Ο Σατανάς κάνει ό,τι θέλει και ο Θεός δεν έχει κανέναν έλεγχο σ’ αυτό». Αυτή είναι η εξήγηση; Αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να εξεταστεί με λογική επιχειρηματολογία, και μια τέτοια προσέγγιση θα ήταν λάθος. Κάποια πράγματα απέξω φαίνονται κακά και κάποια άλλα καλά. Όλα, όμως, βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Θεού. Δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι ο Θεός κυριαρχεί μόνο πάνω σε ό,τι είναι καλό και όχι στο κακό, καθώς και τα δύο βρίσκονται στα χέρια Του, Αυτός τα ενορχηστρώνει και ελέγχει. Η καλή Του θέληση βρίσκεται πίσω από όλα τα πράγματα. Αυτή είναι η αλήθεια και αν το συνειδητοποιήσεις αυτό, τότε θα την κατανοήσεις κιόλας. Δεν είναι σωστό να βγάζεις το συμπέρασμα ότι τα πράγματα είναι κακά και να βλέπεις τα πάντα από αυτήν την οπτική, καθώς είναι εύκολο να παρανοήσεις τον Θεό και να Του αντισταθείς. Ό,τι κάνει ο Θεός δείχνει την αγαθή προαίρεσή Του. Ποια είναι, λοιπόν, η καλή Του θέληση; Οι άνθρωποι βλέπουν μόνο τα κακά που συμβαίνουν ολόγυρά τους και ποτέ δεν μπορούν να αντιληφθούν τις συνέπειες που μπορεί να έχουν μετά από δέκα ή είκοσι χρόνια. Δεν μπορούν να αντιληφθούν τι θα συμβεί σε χίλια ή σε δύο χιλιάδες χρόνια, τι θέση θα καταλάβει αυτό και πόσο σημαντικό ρόλο θα παίξει στη διαμόρφωση του κόσμου και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αυτή είναι, όμως, η κυριαρχία του Θεού. Είναι απλό ζήτημα η εξέλιξη της κατάστασης του κόσμου και ολόκληρης της ανθρωπότητας; Ο Θεός ελέγχει όλα τα σημαντικά γεγονότα, τους λοιμούς ή τους σεισμούς, τα πάντα, όπου κι αν συμβαίνουν. Κάποιοι παράλογοι άνθρωποι, που δεν έχουν πνευματική κατανόηση, ίσως αναρωτηθούν: «Αν ο Θεός ελέγχει τα πάντα, μήπως ελέγχει και την καταπίεση, αλλά και τις σφαγές και τις βάναυσες διώξεις που ασκούν οι διάβολοι στον εκλεκτό λαό Του; Ο Θεός το ξεκίνησε όλο αυτό;» Είναι σωστό να βλέπει κανείς έτσι τα πράγματα; Έχει βάση μια τέτοια προσέγγιση; Μια τέτοια θεώρηση δημιουργεί αρνητική εικόνα για τον Θεό και είναι λανθασμένη. Πώς πρέπει, λοιπόν, να βλέπει κανείς το συγκεκριμένο θέμα; Ο Θεός προκαλεί τα πάντα. Και τι εννοούμε όταν λέμε «τα πάντα»; Εννοούμε το καθετί, οτιδήποτε μπορεί κανείς να δει με γυμνό μάτι, όπως τα βουνά και τα ποτάμια, τα δέντρα, τα φυτά, τους ανθρώπους κ.τ.λ., τους μικροοργανισμούς που δεν είναι ορατοί με γυμνό μάτι, καθώς και τους διαβόλους, τον Σατανά και κάθε λογής πνεύμα και φάντασμα του πνευματικού βασιλείου. Όλα ελέγχονται από τον Θεό. Κάνουν ό,τι θέλει ο Θεός. Όταν είναι απαραίτητο, τα αφήνει ελεύθερα, για να κάνουν ό,τι πρέπει. Αυτή είναι η κυριαρχία του Θεού. Όπως και να κυβερνά και να ρυθμίζει τα πάντα Ο Θεός, τελικά βλέπεις το θέλημα του Θεού να εκτελείται και κάθε λόγο Του να εκπληρώνεται.

Οι άνθρωποι ίσως τώρα να μην μπορούν να καταλάβουν την επίδραση αυτών που κάνει ο Θεός ούτε να ξέρουν σε τι αποσκοπούν αυτά, γιατί τα κάνει ή ποια είναι η πρόθεσή Του. Αυτά τα πράγματα θα εξακολουθήσουν μάλλον και μετά από διακόσια χρόνια να είναι ακατανόητα και οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να μη γνωρίζουν. Θα πειστούν, όμως, μετά από χίλια χρόνια και θα πουν: «Πόσο σωστά και λαμπρά έπραξε ο Θεός! Ο Θεός είναι όντως Θεός!» Η ανθρωπότητα θα διαπιστώσει ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια και τίποτα δεν είναι λάθος. Για παράδειγμα, η Σταύρωση και ο θάνατος του Κύριου Ιησού την Εποχή της Χάριτος θεωρήθηκε τότε από τον κόσμο ως αποτυχία τους συγκεκριμένου σταδίου του έργου. Οι άνθρωποι σκέφτονταν: «Ο Κύριος Ιησούς δεν ακολούθησε τη μοίρα των θνητών που γεννιούνται, μεγαλώνουν, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν. Ωστόσο, Τον πρόδωσε ο Ιούδας προτού Αυτός επιτελέσει αρκετό έργο. Ο Ιησούς συνελήφθη από τους στρατιώτες, μαστιγώθηκε, φόρεσε ακάνθινο στεφάνι, χλευάστηκε και, στο τέλος, σταυρώθηκε. Δεν είναι αποτυχία αυτό;» Είναι αποτυχία η Σταύρωση; Ο Ιούδας πρόδωσε τον Κύριο Ιησού στις αρχές. Τι εκπροσωπούν, όμως, οι αρχές; Τις δυνάμεις του Σατανά. Ο Χριστός παραδόθηκε στα χέρια του Σατανά. Είναι καλό ή κακό αυτό; (Φαινομενικά είναι κακό.) Οι άνθρωποι σκέφτηκαν: «Αχ, όχι! Ο διάβολος διατάραξε το έργο του Θεού. Αυτό δεν είναι καλό, είναι κακό σημάδι, γιατί ο Θεός δεν πρόσεχε και δεν είναι τόσο ισχυρός! Πώς γίνεται ο ενσαρκωμένος Χριστός να προδόθηκε και να παραδόθηκε στις αρχές; Δεν έχει αφεθεί ξεκάθαρα στο έλεος του Σατανά; Αν ο Κύριος Ιησούς δεν βρει γρήγορα τρόπο να διαφύγει, δεν θα τελειώσει αυτό το έργο; Ο Χριστός εξακολουθεί να έχει διακονία». Αυτό δεν θα σκέφτονταν οι άνθρωποι; Ο Πέτρος, λοιπόν, είπε: «Γενού ίλεως εις σεαυτόν, Κύριε· δεν θέλει γείνει τούτο εις σε» (Κατά Ματθαίον 16:22) και ξεπρόβαλαν οι ανθρώπινες αντιλήψεις. Έλεγαν μέσα τους οι άνθρωποι: «Δεν γίνεται να παραδόθηκε ο Θεός στα χέρια των αρχόντων. Εάν, λοιπόν, παραδόθηκε, τότε δεν είναι Θεός». Δεν είναι αυτό ανθρώπινη αντίληψη; Οι άνθρωποι λένε αυτά τα πράγματα, ενεργούν και συμπεριφέρονται έτσι και δεν αφήνουν να εκτελεστεί το θέλημα του Θεού, μόνο και μόνο επειδή έχουν τέτοιου είδους αντιλήψεις. Τι είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; «Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά» (Κατά Ματθαίον 16:23). Ο Κύριος Ιησούς μπέρδεψε τον Πέτρο με τον Σατανά. Τελικά, ο Κύριος Ιησούς παραδόθηκε στα χέρια του Σατανά, και αυτοί οι άνθρωποι έγιναν αντικείμενα υπηρεσίας, για να ολοκληρώσουν το έργο της Σταύρωσης του Κυρίου Ιησού. Ήταν καλό ή κακό που ο Κύριος Ιησούς παραδόθηκε στα χέρια του Σατανά; (Καλό.) Υπό αυτό το πρίσμα, είναι καλό και όχι κακό, καθώς το έργο του Θεού ολοκληρώθηκε με αυτόν τον τρόπο. Έκανε τίποτα ο Θεός από την εποχή της προδοσίας του Κύριου Ιησού από τον Ιούδα έως τη Σταύρωσή Του; Σχεδίαζε ο Κύριος Ιησούς να διαφύγει ή μήπως επενέβη κανείς για να Τον σώσει; (Όχι.) Σκέφτηκε ο Θεός κανέναν τρόπο για να κάνει κάποιο θαύμα, να ανυψώσει τον Κύριο Ιησού κατευθείαν στον ουρανό και να Τον κρύψει πίσω από τα σύννεφα, ώστε να μην Τον δει κανείς; Τι λαμπρή και μεγαλοπρεπής ανάληψη που θα ήταν! Κανείς, όμως, δεν είδε αυτά τα πράγματα, αφού ο Θεός δεν τα έκανε. Το γεγονός ότι δεν τα έκανε αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να τα κάνει; Μπορούσε ο Θεός να τα κάνει; (Ναι, μπορούσε.) Γιατί, λοιπόν, δεν τα έκανε; (Ο Θεός είχε και καλή θέληση και σχέδιο.) Ποιο ήταν το σχέδιο του Θεού; Να παραδοθεί στον Σατανά και έπειτα να πάρει τη θέση εκείνων των αμαρτωλών στον σταυρό, θυσιάζοντας τον εαυτό Του, για να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Αυτό ήθελε να κάνει ο Θεός. Δεν κάνει εκείνα που φαντάζονται οι άνθρωποι με τις αντιλήψεις τους. Πολλοί λένε: «Ο Θεός θα έπρεπε να στείλει περισσότερες αστραπές για να πλήξει όλους εκείνους τους κακούς ανθρώπους που Του πρόβαλαν αντίσταση. Αφού τους εξολόθρευε, ο Κύριος Ιησούς θα ανέβαινε στον ουρανό. Τι λαμπρή και εντυπωσιακή ανάληψη που θα ήταν, και πόσο θα αποκάλυπτε την εξουσία του Θεού! Αν αυτοί οι διάβολοι και σατανάδες, αν αυτοί οι άνθρωποι καταλάβαιναν τι προκάλεσαν σταυρώνοντας τον Θεό, δεν θα τολμούσαν να το ξανακάνουν στο μέλλον, έτσι δεν είναι;» Οι άνθρωποι ίσως να μην τολμήσουν να αντισταθούν. Δεν είναι, όμως, εμπόδιο να μην ολοκληρωθεί το έργο του Θεού; Οι ανθρώπινες αντιλήψεις πάντα διαταράσσουν το έργο του Θεού, οπότε Αυτός δεν εργάζεται έτσι. Κάποιοι πιστεύουν πραγματικά στον Κύριο Ιησού, επειδή σταυρώθηκε για να εκτελέσει το έργο της λύτρωσης. Ταυτόχρονα, όμως, θα πουν εντελώς καλοπροαίρετα: «Δεν έπρεπε να σταυρωθεί ο Κύριος Ιησούς. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση η ενσάρκωση. Έπρεπε Αυτός να εργάζεται με ταπεινότητα και χωρίς να γίνεται αντιληπτός. Τον εγκατέλειψαν οι άνθρωποι και τον διέβαλαν γραμματείς και Φαρισαίοι. Είναι τόσο θλιβερό όλο αυτό. Θα έπρεπε να μη σταυρωθεί και να μην πέσει τόσο χαμηλά, αυτό δεν χρειαζόταν». Είναι σωστή αυτή η άποψη των ανθρώπων; (Όχι, δεν είναι.) Αν εξετάσουμε αυτόν τον τρόπο σκέψης σήμερα, ύστερα από δύο χιλιάδες χρόνια, θα διαπιστώσουμε ότι είναι λάθος. Υπάρχει αλήθεια στο ανθρώπινο μυαλό; (Όχι δεν υπάρχει.) Τι υπάρχει, λοιπόν, στο ανθρώπινο μυαλό; Φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις, καθώς και καλές προθέσεις, αισθήματα, συμπόνια και εγωισμός. Επιτυγχάνεται με αυτά τα πράγματα το έργο του Θεού, επιτελείται το θέλημά Του; Όχι, εξ ου και τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά». Ο Θεός ήθελε να παραδοθεί ο ίδιος στον Σατανά, να επιτρέψει στον Σατανά να σταυρώσει τον Χριστό και έτσι, μέσω της Σταύρωσης, να επιτευχθεί το έργο της λύτρωσης. Ο Θεός δεν έκανε κανένα θαύμα. Είχε πει επανειλημμένα: «Ο Θεός μένει σιωπηλός». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο Θεός δεν βλέπει, δεν ανησυχεί, δεν δίνει σημασία, δεν λέει ούτε μία λέξη, αλλά τηρεί απόλυτη σιγή; (Όχι.) Τι σημαίνει, λοιπόν, το «μένει σιωπηλός»; Η συγκεκριμένη φράση σχετίζεται με την πρόθεση, τη σοφία και τη διάθεση του Θεού. Ποια διάθεση του Θεού φανερώνει η σιωπή Του; Έχουμε εδώ να κάνουμε με τη σοφία του Θεού. Θέλει να ολοκληρώσει το έργο της διαχείρισής Του. Όσες αντιλήψεις ή φαντασιοκοπίες κι αν έχουν οι άνθρωποι, ο Θεός αρχικά τις αποφεύγει, χωρίς να δίνει εξηγήσεις. Αντιθέτως, εργάζεται σιωπηλά και πρακτικά, μέχρι να έρθει η μέρα που ο εκλεκτός λαός Του θα κατανοήσει την αλήθεια και θα υποταχθεί σε Αυτόν, μέχρι να εκτελεστεί το θέλημά Του, να ολοκληρωθεί το έργο Του στους ανθρώπους, να συντρίψει πλήρως τον Σατανά και να δοξαστεί. Χρησιμοποιεί αυτά τα γεγονότα και τα αποτελέσματα ως απόδειξη για να καταλάβουν όλοι οι άνθρωποι και ο Σατανάς —αυτή είναι η διάθεση και η πρόθεση του Θεού που φανερώνει η σιωπή Του. Ποια διάθεση του Θεού είναι αυτή; Δείχνει την υπομονή του Θεού; (Ναι.) Γιατί έδειξε υπομονή ο Θεός τότε; Γιατί σιωπούσε; Αυτή είναι η σοφία του Θεού. Κάποια πράγματα αποτελούν μυστήριο που κανένα δημιούργημα, κανένα μη δημιουργημένο ον, κανένας άγγελος δεν επιτρέπεται να κατανοήσει ή να αντιληφθεί. Αυτή είναι η σοφία του Θεού. Ο Θεός δεν μπορεί να μιλήσει προτού είναι κατάλληλη στιγμή. Θα ωφελήσει σε κάτι αν Αυτός πει έστω και μια παραπάνω λέξη; Δεν ωφελεί πουθενά, καθώς όλοι αυτοί δεν καταλαβαίνουν. Αν μιλούσε με κάποιον, θα καταλάβαινε εκείνος; (Όχι.) Εν προκειμένω, δεν ωφελεί να μιλήσει. Θα είχαν καταλάβει οι άνθρωποι εάν, πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, τους είχε πει ο Θεός: «Θέλω να σταυρωθώ, να προσφέρω το πολύτιμο αίμα Μου για να λυτρώσω την ανθρωπότητα, με την ομοιότητα της αμαρτωλής σάρκας»; (Δεν θα καταλάβαιναν.) Τι είπε μόνο ο Θεός; Είπε: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» και έβαλε τους ανθρώπους να ασκηθούν στην υπομονή και την ανεκτικότητα. Είπε κάτι άλλο ο Θεός στον άνθρωπο; (Όχι.) Γιατί δεν είπε; (Ο άνθρωπος δεν θα καταλάβαινε.) Δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβαιναν οι άνθρωποι. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Θεός αναγκάστηκε να φανερώσει τη διάθεση και τις σκέψεις Του με τη σιωπή Του. Με όποιο δημιουργημένο ή μη δημιουργημένο ον κι αν μιλούσε ο Θεός, αυτά δεν θα καταλάβαιναν. Κατά συνέπεια, μόνο με τις πράξεις Του και τα γεγονότα θα μπορούσε να τα αποδείξει όλα αυτά στους ανθρώπους και να επιτελέσει το θέλημά Του. Τώρα μόνο, δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, φανέρωσε ο Θεός αυτά τα πράγματα, καθώς επιτελεί το έργο της κρίσης τις έσχατες μέρες. Οι άνθρωποι ανατρέχουν σε γεγονότα που έγιναν πριν από δύο χιλιετίες και μόνο τώρα καταλαβαίνουν τη σημασία της Σταύρωσης του Κυρίου Ιησού εκείνη την εποχή. Σχετικά με τους λόγους της Σταύρωσης, της παράδοσης στον Σατανά και της προδοσίας από τον Ιούδα υπό εκείνες τις περιστάσεις, αλλά και το γιατί, μετά την προδοσία, άφησε τον Κύριο Ιησού να υποφέρει τόσο πολύ, να χύσει και την τελευταία σταγόνα του αίματός Του για να εκπληρώσει το θέλημά Του, για τον λόγο για τον οποίο το έκανε ο Θεός και για τη σημασία του —ο Θεός μιλά για αυτά τα θέματα μόνο όταν δίνει μαρτυρία για την ενσάρκωση καθώς εμφανίζεται και εργάζεται τις έσχατες μέρες. Επιπλέον, αποκαλύπτει πολλά μυστήρια, όπως το θέλημά Του και τη διαχείρισή Του. Τώρα που οι άνθρωποι έχουν αντιληφθεί τη σύνδεση μεταξύ των τριών σταδίων του έργου, γνωρίζουν πλέον το όραμα του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και κατανοούν αυτές τις αλήθειες, καθώς και τις καλές προθέσεις του Θεού. Θα καταλάβαιναν οι άνθρωποι αν ο Θεός τούς είχε μιλήσει στους ανθρώπους χίλια χρόνια νωρίτερα; (Όχι.) Επομένως, ο Θεός κάνει συχνά διάφορα πράγματα, ενώ παραμένει σιωπηλός. Γιατί σιωπά ο Θεός; Επειδή το έργο Toυ είναι υπερβολικά σοφό, θαυμάσιο και βαθύ. Αν ο Θεός είχε μιλήσει νωρίτερα, ό,τι κι αν έλεγε, οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να το κατανοήσουν ή αντιληφθούν. Μόνο ο Θεός, λοιπόν, μπορεί να συνεχίσει ακάθεκτος να εργάζεται σιωπηλά, μιλώντας πάντοτε για να κάνει το έργο Του και να καθοδηγεί τους ανθρώπους. Είναι σωστό οι άνθρωποι να ακολουθούν τον Θεό και όσο πιο μακριά είναι η οδός, τόσο πιο φωτεινή γίνεται. Ο Θεός δεν θα σε παραπλανήσει και ακόμα κι αν σε παραδώσει στο Σατανά, ο Θεός είναι υπεύθυνος μέχρι τέλους. Αυτό πρέπει να πιστεύεις. Αυτή είναι η στάση που πρέπει να έχουν προς τον Θεό τα δημιουργήματα. Πραγματική πίστη στον Θεό είναι να μπορείς να πεις: «Ακόμα κι αν ο Θεός αφήσει τον Σατανά να με μεταχειριστεί σαν παιχνιδάκι, εξακολουθεί να είναι Θεός και εγώ δεν μπορώ να αλλάξω την καρδιά μου, η οποία Τον ακολουθεί. Δεν μπορώ να αλλάξω την πίστη μου σ’ Αυτόν».

Έχουν περάσει δύο χιλιάδες χρόνια από τότε που σταυρώθηκε ο Κύριος Ιησούς και τώρα αυτοί οι άνθρωποι που δέχονται το έργο του Θεού τις έσχατες μέρες ακούνε τη φωνή Του και παρακολουθούν κάθε μέρα κηρύγματα και συναναστρέφονται πάνω στην την αλήθεια. Κατανοούν τα τρία στάδια του έργου του Θεού και γνωρίζουν τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισής Του. Άραγε καταλαβαίνουν όσοι πιστεύουν στον Κύριο και ανήκουν στη θρησκεία; Ακόμα και σήμερα, εξακολουθούν να μην κατανοούν και να μένουν προσκολλημένοι στις αντιλήψεις τους. Όταν κάποιος λέει: «Ο Κύριος Ιησούς ήταν γιος φτωχού ξυλουργού. Κοιτάξτε σε τι Κύριο πιστεύετε», δεν έχει τη δύναμη να διαψεύσει τα λόγια εκείνα ούτε και τη δυνατότητα να καταθέσει μαρτυρία στον Θεό. Πόσο ποταποί είναι οι άνθρωποι! Ο Θεός έχει εκφράσει πάρα πολλές αλήθειες για την ανθρωπότητα και έχει κάνει πολύ σπουδαία πράγματα. Αν, όμως, δεν εξηγήσει ο ίδιος στους ανθρώπους τη σημασία, την αξία και την αλήθεια αυτών των πραγμάτων, τότε ούτε ένας δεν θα μπορέσει να Τον υπερασπιστεί και να δώσει μαρτυρία σ’ Αυτόν. Τι σημαίνει «υπερασπίζομαι τον Θεό»; Σημαίνει ότι δίνω μαρτυρία για τις πράξεις και την κυριαρχία του Θεού, καθώς και για το τίμημα που πλήρωσε για να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος. Σημαίνει, επίσης, ότι δίνω μαρτυρία για τις σκέψεις Του και για το νόημα όλων όσα έκανε. Τι καταλαβαίνετε από όλο αυτό; (Οι άνθρωποι δεν μπορούν να φανταστούν το έργο του Θεού.) Οι άνθρωποι δεν μπορούν να φανταστούν το έργο του Θεού ούτε να το κατανοήσουν. Ο άνθρωπος πρέπει, λοιπόν, να εξετάζει ή να μεταχειρίζεται το έργο του Θεού, την καθοδήγησή Του προς την ανθρωπότητα και το θέλημά Του, στηριζόμενος σε σωστές θεωρήσεις και θέσεις. Πρέπει να έχει σωστή θέση. Αυτό έχει καίρια σημασία. Οφείλεις να γνωρίζεις ποιος είσαι και ποιος είναι ο Θεός, ποια πράγματα θα σου δώσουν τη δυνατότητα να κατανοήσεις τα λόγια και το έργο του Θεού, τι δεν μπορείς ουσιαστικά να κατανοήσεις ξεκάθαρα ή να συλλάβεις και τι στάση πρέπει να τηρείς. Αυτήν τη λογική πρέπει να έχεις. Με αυτόν τον τρόπο, η σχέση σου με τον Θεό θα είναι αρκετά κανονική και αρμονική. Αν μονίμως υιοθετείς στάση αναμονής, κάνεις εικασίες, αμφιβάλλεις ή ακόμα και αντιστέκεσαι κάθε φορά που μελετάς, ή κάνεις υποθέσεις για τον Θεό ή διερευνάς όσα κάνει, τότε υπάρχει θέμα. Αυτό θα το έκανε ένας θεωρητικός, ένας ερευνητής, ένας δύσπιστος. Πρέπει να μεταχειρίζεσαι το ζήτημα της κυριαρχίας του Θεού με βάση μια θεώρηση και στάση υποταγής, αναζήτησης και φόβου. Μόνο έτσι θα αποκτήσεις αληθινή γνώση και θα κατανοήσεις τον Θεό. Αν κατανοήσεις τον Θεό, τότε δεν θα ταχθείς εναντίον Του ή τουλάχιστον δεν θα Τον παρανοήσεις. Θα μπορείς να υποτάσσεσαι και να λες: «Μολονότι δεν γνωρίζω το νόημα όσων κάνει ο Θεός, κατανοώ πως ό,τι κάνει είναι σωστό». Τι δείχνει αυτή η κατανόηση; Δείχνει ότι μέσα σου είσαι εντελώς πεπεισμένος πως έχουν νόημα όλα όσα κάνει ο Θεός και πως πρέπει να δείχνει κανείς υποταγή. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός παραδόθηκε στα χέρια του Σατανά και σταυρώθηκε από αυτόν, πράγμα που οι άνθρωποι δεν είδαν με καλό μάτι. Όμως, εκπλήρωσε το θέλημα του Θεού και ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας. Αυτό είναι σπουδαίο, έχει τεράστια σημασία και αξία για όλη την ανθρωπότητα. Η ανθρωπότητα, όμως, το κατάλαβε καλά; (Όχι.) Η ανθρωπότητα δεν το κατάλαβε καλά. Δεν διέκρινε την πρόθεση του Θεού σε αυτή Του την πράξη, ούτε κατανόησε βαθιά το νόημα και την αξία όσων έκανε Εκείνος. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν το τεράστιο όφελος της ανθρωπότητας. Είδαν μόνο ότι ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε τρεις μέρες μετά τη Σταύρωση, εμφανίστηκε μπροστά τους, τους συνάντησε, μίλησε μαζί τους, αναφέρθηκε σε όσα έγιναν στο παρελθόν και έπειτα αποχώρησε. Το θέλημα, όμως, του Θεού είχε εκπληρωθεί. Δεν είναι πολύ σημαντικό αυτό; (Είναι.) Οι άνθρωποι το κατάλαβαν καλά; Όχι. Επομένως, πρέπει να αξιολογούν σωστά τον εαυτό τους και να έχουν σωστή στάση απέναντι στον Θεό. Θα πρέπει να σιωπούν για ό,τι κάνει ο Θεός, είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι. Αυτό είναι το σωστό. Μην μελετάς τα πάντα, δεν είναι σωστό. Γιατί; Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας που να το απαγορεύει, αλλά θα βρεθείς σε αδιέξοδο και θα κινδυνέψεις. Παρόλο που τώρα δεν είσαι σε θέση να καταλάβεις τώρα, και δεν είσαι σε θέση να κατανοήσεις, θες συνέχεια να μελετάς τον Θεό και Του εναντιώνεσαι συνέχεια. Αν δεν μπορέσεις να βρεις λύση στο θέμα μέσω της μελέτης και, επιπλέον, δεν αναζητάς την αλήθεια, εύκολα δημιουργούνται προβλήματα. Ποια είναι αυτά; Δεν θα σου είναι δύσκολο να παρανοήσεις τον Θεό. Θα ξεκινήσεις με παρανοήσεις και αν δεν μπορείς να κατανοήσεις τα πράγματα ξεκάθαρα και η παρανόηση παραμένει, θα αναπτύξεις αρνητικότητα και αδυναμία, πράγμα που θα επηρεάσει την εκτέλεση του καθήκοντός σου και τη ζωή-είσοδό σου. Όλα αυτά τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορεί κανείς να κατανοήσει ξεκάθαρα μέσα σε ένα ή δύο χρόνια. Επιπλέον, η αλήθεια είναι πάρα πολύ βαθιά. Ακόμα κι αν ο Θεός σε διαφώτιζε αμέσως τώρα, θα μπορούσες να καταλάβεις εσύ με το μικρό σου ανάστημα; Ακόμα και λίγο αν μπορούσες να κατανοήσεις, θα καταλάβαινες πλήρως την αλήθεια; Θα έλεγες: «Γνωρίζω τι σημαίνει βαρύτητα. Γιατί τα πράγματα πέφτουν κάτω, προς τη Γη, και όχι προς τα πάνω, αλλά, εάν έφευγες απ’ την ατμόσφαιρα και έφτανες στο διάστημα, θα αιωρούσουν; Επειδή θα έφευγες απ’ τη βαρυτική έλξη της Γης. Αφού το κατανοώ αυτό, δεν σημαίνει ότι κατανοώ τις πράξεις του Θεού;» Δεν γνωρίζεις πώς ακριβώς έχει κυριαρχία ο Θεός πάνω στη βαρύτητα. Την έχεις καταλάβει μόνο να εκδηλώνεται. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις κατανοήσει σε βάθος τον τρόπο με τον οποίο έχει ο Θεός κυριαρχία πάνω της, και ακόμα κι αν μπορούσες να το κατανοήσεις, θα μπορούσες να έχεις εσύ κυριαρχία πάνω της Οι άνθρωποι, αν εγκατέλειπαν την ατμόσφαιρα, θα είχαν προβλήματα. Θα αιωρούνταν και θα πήγαιναν πέρα-δώθε παντού χωρίς βαρύτητα. Τι διαπιστώνουμε απ’ αυτό; (Ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορούν να συλλάβουν οι άνθρωποι.) Δεν μπορούν να τα συλλάβουν, κι όμως πάντα εναντιώνονται στον Θεό, Τον μελετούν και Τον παρατηρούν. Έχουν την τάση να αμφισβητούν και λένε: «Αν δεν μπορώ να κατανοήσω πλήρως το θέμα, τότε Εσύ δεν είσαι ο Θεός». Τι άποψη είναι αυτή; Η συγκεκριμένη άποψη και θέση είναι λάθος. Βρίσκεται σε αντίθεση με τον Θεό. Είναι λάθος να μελετάς σε μόνιμη βάση. Πρέπει να κατανοείς τον Θεό και να λες: «Δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το θέμα, είναι πάρα πολύ βαθύ και ακόμα κι αν με διαφώτιζε ο Θεός, δεν θα μπορούσα να το καταλάβω πλήρως. Θα συνεχίσω την αναζήτηση για λίγα χρόνια, φροντίζοντας να έχω υποτακτική καρδιά. Αν ο Θεός δεν μου δώσει κάποια απάντηση, απλώς θα το ξεχάσω το θέμα. Δεν υπάρχουν εμπόδια ούτε παρανόηση ανάμεσα σ’ εμένα και τον Θεό. Αν δεν παρανοώ τον Θεό ούτε και διαμαρτύρομαι για Αυτόν, τότε δεν θα Του αντιστέκομαι. Αν δεν Του αντισταθώ, τότε δεν θα επαναστατήσω εναντίον Του και αν δεν επαναστατήσω εναντίον Του, τότε δεν θα Τον απορρίψω ούτε και θα απομακρυνθώ απ’ Αυτόν. Είμαι για πάντα ακόλουθός Του». Ποιο είναι το θεμέλιο για να είσαι «πάντα ακόλουθος του Θεού»; Είναι η εξής: «Ανεξάρτητα από το εάν όσα κάνει ο Θεός συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις μου, εγώ πάντοτε θα υποτάσσομαι και θα ακολουθώ. Ο Θεός παραμένει ο Θεός μου και εγώ είμαι δημιούργημα, είμαι άνθρωπος. Όπως κι αν με μεταχειριστεί ο Θεός, ακόμα και αν με ρίξει στην κόλαση ή στη λίμνη του πυρός, ακόμα και αν με παραδώσει στον Σατανά και στους διαβόλους, εγώ θα υποτάσσομαι πάντα σε Αυτόν, χωρίς να διαμαρτύρομαι. Η θέση του Θεού δεν μπορεί να αλλάξει, και το ίδιο ισχύει και για την ταυτότητά μου ως δημιουργήματος. Εφόσον αυτό το στοιχείο παραμένει αμετάβλητο, πρέπει να ακολουθώ τον Θεό. Αυτός θα είναι για πάντα ο Θεός μου». Μόλις εδραιωθεί η πίστη σου στον Θεό, δεν θα Του γυρίσεις την πλάτη. Αυτή είναι η σχέση μεταξύ του Θεού και της ταυτότητάς σου ως δημιουργήματος. Μόλις αντιληφθείς ξεκάθαρα την ταυτότητα και τη θέση του Θεού μέσα σου, καθώς και την ταυτότητα και τη θέση που πρέπει να έχεις ως δημιούργημα, μόλις ριζώσουν μέσα σου αυτά τα στοιχεία, τότε δεν πρόκειται να απομακρυνθείς από Αυτόν. Έπειτα, όταν θα είσαι αδύναμος, αρνητικός, λυπημένος ή όταν συμβεί κάτι που δεν συμβαδίζει με τις αντιλήψεις σου και το οποίο δεν μπορείς να συλλάβεις ή να καταλάβεις, θα μπορεί αυτό να επηρεάσει τη σχέση σου με τον Θεό; (Δεν θα μπορεί.) Εφόσον έχεις καταλάβει πλήρως την αλήθεια των οραμάτων, έχεις θέσει τα θεμέλια, βιώσει πολλές διαφορετικές καταστάσεις και συνειδητοποιήσει πως ό,τι κάνει ο Θεός έχει νόημα, τότε θα γνωρίζεις πια το έργο Του και δύσκολα πλέον θα δημιουργηθούν ξανά αντιλήψεις. Ορισμένοι άνθρωποι κατανοούν μόνο εν μέρει τα πράγματα. Για παράδειγμα, αναφορικά με την κρίση και την παίδευση, οι άνθρωποι παραδέχονται πως ό,τι κάνει ο Θεός έχει νόημα. Όταν, αντίθετα, υποβάλλονται σε κλάδεμα, δημιουργούνται μέσα τους αντιλήψεις. Δεν είναι διατεθειμένοι να δεχθούν το κλάδεμα, από όποιον κι αν προέρχεται, και δεν παραδέχονται ότι ο Θεός είναι πίσω από το όλο ζήτημα. Θεωρούν ότι αυτό φέρει την ανθρώπινη σφραγίδα και συνδέεται με τον Σατανά. Δεν είναι ακόμη ένα λάθος; Προκύπτει κι άλλο πρόβλημα, και η αναζήτηση της αλήθειας πρέπει να συνεχιστεί. Αν δεν μπορείς να απαλλαγείς απ’ αυτήν τη θεώρηση, μπορείς να υποταχθείς πλήρως στο έργο του Θεού; Μπορείς να υποταχθείς μόνο σε ό,τι συμβαδίζει με τις αντιλήψεις σου, ενώ δεν μπορείς να υποταχθείς σε όλα όσα δεν συμφωνούν μ’ αυτές. Ο άνθρωπος που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αντισταθεί πάρα πολύ εύκολα στον Θεό. Είναι το άτομο του οποίου η διάθεση δεν έχει αλλάξει.

Μέσα στον άνθρωπο αναπτύσσονται πολλές σκέψεις, ιδέες και καταστάσεις που συχνά επηρεάζουν τη γνώμη και την οπτική του, αλλά και τις θέσεις του. Αν καταφέρεις μέσω της αναζήτησης της αλήθειας να ξεπεράσεις όλες αυτές τις σκέψεις, ιδέες και καταστάσεις, τότε αυτές δεν θα επηρεάσουν τη σχέση σου με τον Θεό. Μπορεί το ανάστημά σου να είναι μικρό τώρα και να κατανοείς επιφανειακά την αλήθεια. Μπορεί, επίσης, να μην κατανοείς πολλές αλήθειες, καθώς δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που άρχισες να πιστεύεις σ’ Αυτόν ή επειδή συντρέχουν διάφοροι άλλοι παράγοντες. Ωστόσο, πρέπει να έχεις ως αρχή το εξής: Πρέπει να υποτάσσομαι σε ό,τι κάνει ο Θεός, είτε είναι, εξ όψεως, καλό είτε κακό, είτε σωστό είτε λάθος, είτε συμβαδίζει είτε δεν συμβαδίζει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Δεν έχω δικαίωμα να ασκήσω κριτική, να αξιολογήσω, να αναλύσω ή να μελετήσω αν κάτι είναι σωστό ή λάθος. Οφείλω να εκπληρώνω το καθήκον μου ως δημιούργημα και έπειτα να κάνω πράξη τις αλήθειες που μπορώ να κατανοήσω, για να ικανοποιήσω τον Θεό και να μην παρεκκλίνω από την αληθινή οδό. Θα κάνω πράξη όσα με αφήνει ο Θεός να κατανοήσω, και θα αναζητώ αυτά που πρέπει να κάνω πράξη, ακόμα και αν δεν με έχει διαφωτίσει ο Θεός· εάν δεν με έχει διαφωτίσει ο Θεός για κάτι που δεν χρειάζεται να κατανοήσω, τότε θα υποταχθώ και θα περιμένω, και τότε ίσως μια μέρα ο Θεός μου δώσει να καταλάβω. Όπως κατάλαβαν ουσιαστικά, μετά από δύο χιλιάδες χρόνια, τι σήμαινε η Σταύρωση όσοι δέχονται το έργο του Θεού τις έσχατες μέρες, αλλά και όσοι δεν δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο να επιδιώξουν. Ίσως να μην μπορείς να κατανοήσεις, τώρα αμέσως, ορισμένες σπουδαίες πτυχές του σχεδίου διαχείρισης του Θεού. Ωστόσο, παρανοείς τον Θεό επειδή δεν κατανοείς την αλήθεια και αρνείσαι την ύπαρξή Του, γεγονός που διαλύει την κανονική σχέση ανάμεσα σ’ εσένα και Αυτόν. Πολύ σοβαρό λάθος αυτό. Θα πρέπει να τηρείς την εξής στάση, οπτική και θέση: «Για όσα δεν καταλαβαίνω, θα τηρήσω στάση αναμονής. Ίσως, όταν μια μέρα ο Θεός διαφωτίσει την ανθρωπότητα, να τα καταλάβω όλα». Όταν ο Κύριος Ιησούς αναχώρησε, είπε: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά». Γιατί δεν μπορούσε κανείς να τα βαστάξει; Επειδή οι άνθρωποι δεν είχαν ωριμάσει αρκετά σε ανάστημα και δεν θα μπορούσαν να κατανοήσουν σε βάθος. Είναι σαν να εξηγείς σε ένα τρίχρονο ή πεντάχρονο παιδί πώς να βγάλει χρήματα ή να συντηρήσει μια οικογένεια. Θα ακούσει ό,τι του λες, αλλά θα θεωρήσει ότι τον ξεπερνούν και δεν μπορεί να τα καταλάβει, θα του είναι απρόσιτα. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που θέλει ο Θεός να πει στους ανθρώπους και που οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν. Αν, όμως, αυτά τα πράγματα γίνουν γνωστά πολύ πριν την ώρα τους, οι άνθρωποι δεν θα τα καταλάβουν, καθώς δεν έχουν ωριμάσει ως προς το ανάστημα ή επειδή δεν έχουν ακόμα φανερωθεί πλήρως στον άνθρωπο οι διαδικασίες που ακολουθεί ο Θεός για να εκτελέσει το έργο Του και ο άνθρωπος δεν τις έχει βιώσει. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι άκουγαν προσεκτικά όσα λέει ο Θεός, θα τα εκλάμβαναν ως δόγμα και θα τα κατανοούσαν με το κυριολεκτικό τους νόημα. Δεν θα τα γνώριζαν, όμως, πραγματικά. Γι’ αυτό δεν μιλάει ο Θεός. Είναι πρέπον αυτό; Ωφελεί αυτό καθόλου τον άνθρωπο; (Ναι.) Θα καθυστερήσει την ανάπτυξη της ζωής του; Σίγουρα δεν θα την καθυστερήσει. Καθόλου δεν θα την καθυστερήσει ούτε και θα επηρεάσει την καθημερινότητά σου ή τις κανονικές σου επιδιώξεις. Επομένως, απλώς ηρεμείς και επιδιώκεις την αλήθεια, και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όλα, εν τέλει, σχετίζονται με την επιδίωξη της αλήθειας. Αν επιδιώκεις την αλήθεια, τότε με το να ακολουθείς τον Θεό, σιγά-σιγά θα καταλάβεις το μυστήριο που σκεπάζει κάποια πράγματα που κάνει Αυτός, θα καταλάβεις τη σοφία Του, το πόσο θαυμαστός είναι και τη διάθεσή Του σε ό,τι κάνει, ενώ θα γίνουν και πιο ξεκάθαρα αυτά που πρέπει να κατανοήσει η ανθρωπότητα. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την επίτευξη της γνώσης του Θεού. Κατά την αλληλεπίδραση, τη σχέση και την επαφή σου με τον Θεό, θα πρέπει να βιώνεις τα λόγια Του και να τα γεύεσαι μαζί με το έργο, τη διαφώτιση και την καθοδήγησή Του. Κατά τη διαδικασία αυτή, χωρίς να το γνωρίζεις, θα πετύχεις τη γνώση του Θεού. Δηλαδή, σταδιακά θα αρχίσεις να κατανοείς τον Θεό βιώνοντας την κυριαρχία Του και όσα έχει ρυθμίσει για σένα. Αν δεν υποστείς αυτές τις διαδικασίες, αλλά απλώς κοιτάζεις κάθε μέρα τον ουρανό με ορθάνοικτα μάτια, ψάχνοντας να δεις το έργο του Θεού με τη φαντασία σου, τότε ποτέ δεν θα τα καταφέρεις. Στο τέλος, θα αρχίσεις να αμφιβάλλεις και να λες: «Πού είναι ο Θεός; Αυτός έφτιαξε το φεγγάρι; Ο ήλιος ανατέλλει το πρωί και δύει τη νύχτα. Έτσι έχει κυριαρχία πάνω στα πάντα ο Θεός;» Πρόκειται για ρηχή κατανόηση, και το πιστεύω σου θα καταλήξει σε κενολογία. Αν κάποιος σε ρωτούσε αν πιστεύεις στον Θεό, θα έλεγες: «Πιστεύω στον Θεό, έχω τα πιστεύω μου, είμαι χριστιανός». Αν, στη συνέχεια, σε ρωτούσε γιατί δεν είσαι βουδιστής, θα έλεγες: «Ο βουδισμός δεν είναι η αληθινή οδός. Ο χριστιανισμός είναι». Τα λες αυτά μόνο και μόνο επειδή δεν έχεις εμπειρίες και δεν έχεις κερδίσει τίποτα. Μπορεί, άραγε, η σχέση σου με τον Θεό να είναι κανονική αν δεν έχεις βιώσει και γευτεί ο ίδιος προσωπικά όσα αφορούν τον Θεό, αυτό που έχει και είναι Εκείνος, τη διάθεσή Του, την κυριαρχία Του και τις διευθετήσεις Του για την ανθρωπότητα και για όλα τα πράγματα, την πραγματικότητα και την ακρίβεια των λόγων Του, τη σημασία τους, το πόσο εποικοδομητικά είναι και την αξία τους για την ανθρωπότητα, καθώς και κάποιους από τους τρόπους με τους οποίους εργάζεται, όπως το ότι δοκιμάζει, πειθαρχεί, διαφωτίζει και φωτίζει, παρηγορεί και παρακινεί, αλλά και καθοδηγεί ιδιαίτερα τον άνθρωπο; Μπορείς, πραγματικά, να υποταχθείς στον Θεό; Ποτέ δεν θα είναι ξεκάθαρο, απολύτως ξεκάθαρο, κατά πόσο Τον κατανοείς, γεγονός που δείχνει ότι δεν υπάρχει ούτε ψήγμα αληθινής κατανόησης. Είναι, λοιπόν, κανονική η σχέση σου με τον Θεό; Είναι πραγματικά σχέση μεταξύ δημιουργήματος και Δημιουργού; Τι ακριβώς δείχνει αυτή η αμφιβολία; Δείχνει ότι θα είναι πάντα κάτι ανοίκειο για σένα η ταυτότητα, η θέση και η ουσία του Θεού. Ο Θεός δεν είναι μέλος της οικογένειάς σου ούτε συγγενής σου. Φαντάζει πάντα σαν τον απόκοσμο επισκέπτη που ποτέ δεν γνώρισες. Επομένως, δεν είναι εύκολο να εξηγήσει κανείς ποια είναι, ουσιαστικά, η σχέση σου με τον Θεό, αλλά σίγουρα δεν είναι αυτή μεταξύ δημιουργήματος και Δημιουργού.

Ποια είναι τα καθοριστικά στοιχεία της πίστης στον Θεό; Πώς μετατρέπει κανείς την πίστη στον Θεό στην πραγματικότητα που πρέπει να έχουν στη ζωή τους οι άνθρωποι; Πώς επιτυγχάνει κανείς την υποταγή και πώς κερδίζει τον Θεό; Προτού υποταχθείς στον Θεό και Τον κερδίσεις, πρέπει να φροντίσεις να βιώσεις τα λόγια Του και, κυρίως, την κρίση Του και την παίδευσή Του. Μολονότι πολλοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να εκτελέσουν το καθήκον τους, δεν γνωρίζουν πώς να βιώσουν το έργο Του. Για να γίνει αυτό, πρέπει να βιώσεις την κρίση Του και την παίδευσή Του, αλλά και το κλάδεμα, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό Του. Πρέπει να ασκηθείς στις απαιτήσεις του Θεού, να εισέλθεις σ’ αυτές και να τις φέρεις σε πέρας. Αυτό σημαίνει να βιώνεις το έργο του Θεού. Για να το βιώσεις, θα πρέπει να δημιουργήσεις κανονική σχέση μαζί Του, να προσεύχεσαι πάντα σ’ Αυτόν και να αναζητάς απ’ Αυτόν με καρδιά που υποτάσσεται σ’ Αυτόν. Ό,τι κι αν συμβαίνει, όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζεις, πρέπει να στηρίζεσαι στον Θεό και να προσβλέπεις σ’ Αυτόν. Στα λόγια Του θα μπορείς να βρεις τις απαντήσεις που χρειάζεσαι, καθώς και το μονοπάτι. Θα πρέπει, πάντα, να προσεύχεσαι σε Αυτόν και να συναναστρέφεσαι μαζί Του. Το να βιώνεις το έργο του Θεού σημαίνει να είσαι σε επαφή μαζί Του, να υποτάσσεσαι στα λόγια Του και το έργο Του, να προσεύχεσαι σ’ Αυτόν και να αναζητάς από Αυτόν, όταν έχεις προβλήματα ή δυσκολίες. Μόλις έτσι αποκτήσεις μεγάλη εμπειρία και κατανοήσεις την αλήθεια, τότε θα έχεις μάθει πώς να εφαρμόζεις τα λόγια του Θεού σε ό,τι συμβαίνει. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εφαρμόσει κανείς τα λόγια του Θεού, όπως, για παράδειγμα, η προσευχή και η αναζήτηση όταν γίνονται διάφορα γεγονότα. Μπορεί κανείς έτσι να διαπιστώσει ότι τα λόγια του Θεού ορίζουν ξεκάθαρα πώς πρέπει να δρουν οι άνθρωποι, ποιες είναι οι αρχές και ποιες οι προθέσεις και οι απαιτήσεις του Θεού γι’ αυτούς. Όταν τα μάθεις όλα αυτά και κατανοήσεις τις επιθυμίες του Θεού, τότε θα Τον έχεις γνωρίσει και καταλάβει κάπως. Όταν περνάς δοκιμασίες, θα πρέπει να μπαίνεις σε διαδικασία αναζήτησης και να αναρωτιέσαι: «Τι λέει ο Θεός για αυτήν τη μεγάλη δοκιμασία; Ποιο είναι το νόημα των δοκιμασιών στις οποίες υποβάλλει ο Θεός τους ανθρώπους; Γιατί θέλει να τους δοκιμάσει;» Σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, είσαι ένας διεφθαρμένος άνθρωπος που πάντα επαναστατεί και δείχνει ανυπακοή, δεν υποτάσσεται σε Αυτόν, αλλά έχει συνεχώς φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις. Είσαι κάποιος που ο Θεός θέλει να καθάρει μέσω των δοκιμασιών. Ό,τι κι αν βιώνεις —δίωξη, δοκιμασίες, κλάδεμα, πειθάρχηση ή τιμωρία— όποιες συνθήκες κι αν έχει διαμορφώσει για σένα ο Θεός, όποια μέθοδο κι αν χρησιμοποιεί, εσύ πρέπει πάντα να ψάχνεις στα λόγια Του απαντήσεις και στήριξη, αλλά και να αναζητάς ποιες είναι οι προθέσεις Του και τι απαιτήσεις έχει από σένα. Με άλλα λόγια, ό,τι κι αν συμβεί, θα πρέπει, πρώτα, να σκέφτεσαι τι έχει πει ο Θεός, πώς θέλει να ασκούνται οι άνθρωποι, τι απαιτήσεις έχει απ’ αυτούς και ποιες είναι οι προθέσεις Του. Αν καταλάβεις αυτά τα πράγματα, θα μπορείς να ξέρεις πώς θα βιώσεις το έργο του Θεού. Αν μέσα στην καρδιά σου δεν υπάρχει θέση για τον Θεό, αν δεν αγαπάς την αλήθεια, αλλά σκέφτεσαι μονίμως τι λένε οι άλλοι, τα βιβλία, οι σπουδαίοι και τρανοί άνθρωποι ή τι κάνουν οι άπιστοι όταν γίνονται αυτά τα πράγματα, τότε, αν ασκείσαι κι αναζητάς μ’ αυτόν τον τρόπο, ανήκεις στους δύσπιστους, καθώς οι σκέψεις σου και το μονοπάτι σου συμπίπτουν με αυτά των απίστων. Αν πιστεύεις στον Θεό, αλλά σκέφτεσαι όπως οι άπιστοι και βαδίζεις στο ίδιο μονοπάτι μ’ αυτούς, τότε το μονοπάτι σου είναι λάθος και οδηγεί σε αδιέξοδο. Δεν πρέπει να κάνει τέτοια πράγματα ένας άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό ούτε αυτό είναι το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθεί. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στους κόλπους της εκκλησίας, και ανήκουν στους δύσπιστους και στους άπιστους που κρύβονται στην εκκλησία.

Πώς συνδέεται ο άνθρωπος με τον Θεό; Πώς μπορείς να γνωρίσεις τον Θεό; Με ποιον τρόπο εργάζεται ο Θεός στον άνθρωπο; Χρησιμοποιώντας τον λόγο Του, μέσω του οποίου φανερώνει τις προθέσεις Του, σε καθοδηγεί για το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσεις, σε δοκιμάζει και σου λέει όλες τις απαιτήσεις που έχει από σένα και όλα τα κριτήρια που εσύ πρέπει να πληροίς. Οι άνθρωποι, χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουν, κατανοούν όλες τις πτυχές της αλήθειας στα λόγια του Θεού: τις αρχές βάσει των οποίων πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς τους ανθρώπους και να χειρίζεται τα ζητήματα, το πώς να συμπεριφέρεται στους αδελφούς και τις αδελφές του, το έργο της εκκλησίας και το καθήκον του, το πώς να βιώνει τις δοκιμασίες, το πώς να είναι αφοσιωμένος στον Θεό, το πώς να απαρνιέται, το πώς να μεταχειρίζεται τον κόσμο των απίστων και ούτω καθεξής. Όλα αυτά βρίσκονται στον λόγο του Θεού και Αυτός τα έχει πει σε όλους τους ανθρώπους. Σε τι βαθμό, όμως τελικά, τα βιώνει ο άνθρωπος; Οι άνθρωποι βλέπουν τον Θεό στα λόγια Του και έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο μαζί Του. Κάποιος ίσως ρωτήσει: «Πού είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις;» Όσοι δεν τα έχουν βιώσει όλα αυτά δεν μπορούν να καταλάβουν: «Εντάξει, πού είναι ο Θεός; Δεν έχει εμφανιστεί ποτέ σ’ εμένα. Λέγεται συνέχεια ότι είναι στον τρίτο ουρανό, αλλά εγώ δεν Τον έχω δει ποτέ. Δεν ξέρω πόσο μεγάλος και πόσο ψηλός είναι πραγματικά ο Θεός ή πόσο παντοδύναμος και παντογνώστης». Όσοι είχαν τη σχετική εμπειρία θα έλεγαν: «Αυτά τα πράγματα δεν είναι σημαντικά. Ήρθα σε επαφή με τον λόγο του Θεού από την πρώτη κιόλας μέρα που πίστεψα σ’ Αυτόν. Πιστεύω, πλέον, σ’ Αυτόν εδώ και είκοσι με τριάντα χρόνια, και στα λόγια Του διακρίνω τη διάθεση και την ουσία Του. Τον κατανοώ και τον γνωρίζω κάπως. Αφού βίωσα τα λόγια Του όλα αυτά τα χρόνια, αν μια μέρα ερχόταν ο Θεός σ’ εμένα, μιλούσε και αλληλεπιδρούσε μαζί μου, θα μπορούσα να επιβεβαιώσω, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, ότι Αυτός είναι ο Θεός που εξέφρασε τα λόγια αυτά, ότι Αυτός είναι ο Ένας στον οποίο πιστεύω. Ό,τι εμφάνιση κι αν έχει, εφόσον τα τωρινά λόγια Του και αυτά προέρχονται από την ίδια πηγή, τότε Αυτός είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύω, ο Θεός από τον ουρανό, Αυτός που ασκεί κυριαρχία στη μοίρα μου και σε όλα τα πράγματα. Αυτός είναι». Θα υπήρχε ακόμα η ανάγκη να σου μιλήσει ο Θεός από τον ουρανό; (Όχι.) Όποια μορφή ή εικόνα κι αν πάρει ο Θεός, δεν χρειάζεται να τη δεις. Δεν υπάρχει λόγος. Δεν θα πρέπει να σε πιάνει αυτή η περιέργεια. Γιατί, όμως; Βιώνεις εδώ και τόσα χρόνια την επαφή με τον Θεό και, μολονότι δεν μπορείς να πεις ότι Τον ξέρεις ή έχεις εξοικειωθεί πλήρως μ' Αυτόν, τουλάχιστον δεν σου είναι ξένος πια μέσα απ’ τα λόγια Του, και απ’ το ότι έχεις βιώσει αυτά και το έργο Του. Είναι μαζί σου, καθοδηγεί τη ζωή σου, ασκεί την κυριαρχία Του στην κάθε σου μέρα και στη μοίρα σου. Κατανοεί τη χαρά σου, τη λύπη σου, τον θυμό σου και την ευτυχία σου εξίσου καλά, και εσύ ξέρεις τα δικά Του. Δεν Τον παρανοείς πλέον ούτε διαμαρτύρεσαι γι’ Αυτόν. Επιπλέον, έχει τέτοια θέση στην καρδιά σου, που θα μπορούσες και να πεις ότι έχει θρονιαστεί εκεί μέσα και δεσπόζει ως βασιλιάς, ελέγχοντας όλη σου την ύπαρξη. Τι σημαίνει ότι «δεσπόζει ως βασιλιάς»; Σημαίνει ότι χρησιμοποιείς τα λόγια Του για να επιλύσεις ό,τι συμβαίνει και ότι τα λόγια Του διαφεντεύουν την καρδιά σου. Δεν διαφεντεύεις εσύ πια. Δεν μπορούν να σε καθοδηγήσουν όσα γνωρίζεις και έχεις μάθει, τα βιβλία που έχεις διαβάσει, όσα βίωσες και είδες να συμβαίνουν στη ζωή σου. Τα λόγια του Θεού θα σε καθοδηγούν στα πάντα, θα γίνουν ο οδηγός της ζωή σου, θα φανερώνονται και θα τα βιώνεις κάθε μέρα στην πραγματική ζωή σου. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχεις τις αλήθεια-πραγματικότητες. Αν κάποιος τότε σε ξαναρωτούσε: «Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, Τον γνωρίζεις;», εσύ θα έλεγες: «Γνωρίζω λίγο τον Θεό. Δεν τολμώ να εκφράσω με τα λόγια πόσο ισχυρός και σοφός είναι ούτε και να δώσω κάποιον ορισμό γι’ Αυτόν. Τουλάχιστον, όμως, γνωρίζω ότι ο Θεός είναι ασύλληπτος, πάρα πολύ σοφός και θαυμαστός, και επιπλέον αγαπά την ανθρωπότητα πάρα πολύ. Η αγάπη του Θεού είναι πολύ μεγάλη και αληθινή και η διάθεσή Του δίκαιη!» Δεν είναι αυτή η λίγη γνώση πιο πολύτιμη από τις απατηλές και δυσνόητες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες των ανθρώπων; (Ναι.) Από πού προέρχονται, λοιπόν, αυτά τα πολύτιμα πράγματα; Προέρχονται από τη βίωση των λόγων του Θεού. Τα λόγια, δηλαδή, του Θεού, που εισέπραττες όλα αυτά τα χρόνια, ριζώνουν μέσα σου, βλασταίνουν, ανθίζουν και παράγουν καρπούς, και εσύ βιώνεις πλέον την πραγματικότητα των λόγων Του. Πώς το καταφέρνεις αυτό ενώ βιώνεις τα λόγια του Θεού; (Με το να βιώνεις, σιγά-σιγά, με τις ρυθμίσεις του Θεού για τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα.) Προέρχεται μέσω της εμπειρίας, δηλαδή συνεχώς να επιβεβαιώνεις τα λόγια του Θεού σε αυτήν την περίοδο, το ότι καθεμιά από τις προτάσεις που διατυπώνει είναι η αλήθεια και ό,τι χρειάζεσαι στη ζωή σου. Αν κάποιος πει τότε: «Ο Θεός στον οποίο πιστεύεις δεν είναι ο Θεός, δεν υπάρχει και δεν μπορεί κανείς να Τον δει», εσύ θα απαντήσεις: «Την ύπαρξη και την κυριαρχία του Θεού δεν την αποφασίζει ένας άνθρωπος. Ο Θεός αποφασίζει για αυτά τα ζητήματα. Η ύπαρξη και η κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια βιώνω πραγματικά το έργο του Θεού, οι διάφορες μαρτυρίες για τη βίωση του έργου του Θεού, όλα αυτά τα στοιχεία είναι ο καθοριστικός παράγοντας, είναι η απόδειξη», Έτσι καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό. Αν κάποιος σε ρωτούσε πάλι πού είναι ο Θεός, τι απάντηση θα έδινες; (Την απάντηση ότι ο Θεός βρίσκεται στην καρδιά κάθε ανθρώπου που πιστεύει σε Αυτόν.) Ο Θεός ήδη ζει στην καρδιά των ανθρώπων. Είναι, όμως, και μέσα στα πάντα, ανάμεσα σε καθετί, γύρω μας. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός υπάρχει. Δεν μπορείς να το αρνηθείς. Ό,τι βιώνεις είναι πολύ πιο αληθινό από αυτό που βλέπεις. Ακόμα κι αν έβλεπες τον Θεό, θα Τον αναγνώριζες; (Όχι, δεν θα Τον αναγνώριζα.) Αν το πνευματικό σώμα του Θεού κατέβαινε και άρχιζε να κυκλοφορεί ανάμεσα στους ανθρώπους, λέγοντας: «Είμαι ο Θεός», θα αιφνιδιαζόσουν και θα έλεγες: «Είσαι ο Θεός; Πώς γίνεται να μην Σε αναγνωρίζω; Δεν δέχομαι έναν Θεό σαν Εσένα!» Στην πραγματικότητα, θα φοβόσουν. Γιατί θα αντιδρούσες έτσι; Επειδή δεν γνωρίζεις τον Θεό. Γι’ αυτό θα είχες αυτήν τη στάση και συμπεριφορά απέναντί Του.

Τι πρέπει να προσέχει κανείς περισσότερο όταν πιστεύει στον Θεό; Τη βίωση των λόγων Του, θα έλεγε κανείς. Στο στάδιο κατά το οποίο οι άνθρωποι βιώνουν τα λόγια του Θεού, θα πρέπει να ανατραπούν και με την αλήθεια να διορθωθούν, όλες οι λανθασμένες καταστάσεις στις οποίες αυτοί βρίσκονται, καθώς και όλες οι καταστάσεις αντίστασης στον Θεό ή επανάστασης εναντίον Του. Το ίδιο ισχύει και για τις παράλογες απόψεις. Με αυτόν τον τρόπο, η εσωτερική σου κατάσταση θα βελτιωθεί σταδιακά, η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται ολοένα και πιο κανονική και θα νιώθεις την ύπαρξή Του. Αν δεν είναι κανονική η σχέση σου με τον Θεό, δεν θα νιώθεις την ύπαρξή Του. Δεν υπάρχει αλήθεια σε όλα αυτά; Υπάρχει. Δεν αποτελεί τη σωστή οδό εάν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό σαν να ζουν σε κενό, χωρίς να έρχονται σε επαφή με τίποτα, χωρίς να βλέπουν ή να γνωρίζουν τίποτα και αδιαφορώντας για τον έξω κόσμο, όπως ακριβώς οι μοναχοί που ακολουθούν τον ταοϊσμό και οι μοναχές και ασκούνται στον ασκητισμό. Αν οι άνθρωποι μπορούν και παρατηρούν, κατανοούν σε βάθος και βιώνουν, τότε θα μπορούν να διακρίνουν ότι ο Θεός ενεργεί σε πολλά ζητήματα. Υπάρχουν, ωστόσο, στην παρούσα φάση, κάποια ζητήματα που είναι πάρα πολύ βαθιά και απρόσιτα για τους περισσότερους ανθρώπους. Δεν πρέπει, λοιπόν, να αμελείς ό,τι είναι πιο εύκολα αντιληπτό, αναζητώντας όσα είναι πιο ανοίκεια. Απλώς, επικεντρώσου στα λόγια του Θεού και μάθε να κρίνεις τον εαυτό σου με βάση αυτά. Τι σημαίνει να κρίνεις τον εαυτό σου με βάση τα λόγια του Θεού; Σημαίνει ότι προσπαθείς να διαπιστώσεις εάν έχεις κάποια από τις ποικίλες καταστάσεις που φανερώνουν τα λόγια του Θεού, σημαίνει ότι προσπαθείς να βρεις σε ποια κατάσταση είσαι, σε τι αναφέρονται τα λόγια του Θεού και ποιες είναι οι ανθρώπινες καταστάσεις για τις οποίες κάνει λόγο. Πρέπει κανείς να εξετάζει και να κατανοεί ξεκάθαρα όλα αυτά τα ζητήματα. Ορισμένες φορές, οι άνθρωποι ακούνε μια φορά τα λόγια του Θεού, αλλά τα αφήνουν να μπουν απ’ το ένα αυτί και να βγουν απ’ το άλλο. Σκέφτονται, μάλιστα: «Τα λόγια του Θεού δεν απευθύνονται σ’ εμένα. Δεν έχω την κατάσταση που φανερώνουν. Ο Θεός μιλά για άλλους ανθρώπους». Προσπαθείς να κατανοήσεις τα λόγια του Θεού με λάθος τρόπο. Η προσέγγισή σου δείχνει ότι εξακολουθείς να μην κατανοείς τα λόγια Του, ότι αυτά ακόμα δεν σε έχουν επηρεάσει, ότι δεν τα έχεις αφομοιώσει. Φρόντισε να αποκτάς εμπειρία, έτσι ώστε, όταν μια μέρα ακούσεις τα λόγια του Θεού που ξεσκεπάζουν τους ανθρώπους, να μπορέσεις να πεις: «Ο Θεός μιλά για μένα». Αυτό θα πει να κρίνεις τον εαυτό σου με βάση τα λόγια του Θεού. Αυτό, όμως, είναι μόνο η αρχή, η αρχή της εισόδου στα λόγια του Θεού, και ίσως δεν γνωρίζεις ποια είναι πραγματικά η κατάσταση για την οποία μιλάει. Πρέπει, λοιπόν, για ένα διάστημα, να αναζητήσεις την αλήθεια που κρύβουν τα λόγια του Θεού, τις απαιτήσεις που έχει Αυτός, καθώς και το μονοπάτι που προσφέρει στην ανθρωπότητα. Το ζήτημα έχει πολλές λεπτομέρειες. Δεν μπορείς, απλώς, να εξετάσεις και να αναλύσεις μια εξωτερική κατάσταση και μετά τέλος. Πού στοχεύει ο Θεός όταν αναλύει την κατάσταση των ανθρώπων και τους βάζει να την εξετάσουν; Θέλει να τους κάνει να μεταστραφούν. Ο Θεός λέει ότι η κατάσταση αυτή είναι λανθασμένη. Αν ζεις σε μια τέτοια κατάσταση ή έχεις τέτοια οπτική, τότε αντιστέκεσαι στον Θεό. Αυτό που κάνεις λέγεται επανάσταση, δυσαρεστεί τον Θεό και συνιστά διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά που δεν συμβαδίζει με την αλήθεια. Πρέπει να αλλάξεις πορεία. Κατά την αλλαγή πορείας, θα πρέπει να καταλάβεις ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού και να αντιληφθείς ότι σ’ αυτές τις απαιτήσεις υπάρχει αλήθεια. Πρέπει να κατανοήσεις την πρόθεση του Θεού και να αναλογιστείς: «Ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα; Πώς αλλάζω πορεία, πώς απελευθερώνομαι απ’ αυτήν τη διάθεση, πώς τη διορθώνω;» Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια. Δεν αρκεί, απλώς, να κρίνεις τον εαυτό σου με βάση τα λόγια του Θεού. Επιπλέον, πρέπει ακόμα να κατανοήσεις την αλήθεια και να αποκτήσεις αυτογνωσία. Έτσι θα καταλάβεις τη σπουδαιότητα των απαιτήσεων του Θεού για την ανθρωπότητα και θα μπορείς να Τον δοξάζεις με όλη σου την ψυχή: «Ο Θεός είναι πολύ σοφός. Εξετάζει εξονυχιστικά τα εσώψυχα του ανθρώπου! Ο Θεός φανέρωσε την κατάστασή μου, που εγώ δεν γνώριζα καν ότι είχα, αλλά Εκείνος γνωρίζει τα πάντα!» Αυτό είν’ όλο; Όχι, δεν αρκεί μόνο αυτό και δεν είναι αυτό που θέλει ο Θεός. Ο Θεός θέλει να απαλλαγείς από τις αρνητικές, λανθασμένες καταστάσεις, που πηγάζουν από διεφθαρμένες διαθέσεις και, αφού τις διορθώσεις, να ασκηθείς σύμφωνα με την αλήθεια. Καθώς σταδιακά θα κατανοείς την αλήθεια όλο και βαθύτερα, η εσωτερική σου κατάσταση θα αλλάζει πλήρως και θα πάψεις να βλέπεις τα πράγματα όπως παλιά, θα καταλάβεις ότι ήταν παράλογη η άποψή σου, θα γνωρίζεις πού βρίσκεται το σφάλμα, ποια είναι η ουσία του, κι έτσι θα μπορέσεις να το διορθώσεις. Όταν θα έχεις απαλλαγεί πλήρως απ’ τα εγκόσμια πράγματα και τις σατανικές απόψεις, τότε, ακόμα κι αν νιώθεις κενός μέσα σου, οι αλήθειες που έχεις κατανοήσει θα αρχίσουν να βρίσκουν θέση μέσα στην καρδιά σου. Για να καταλάβεις ποια είναι η σωστή άποψη που θέλει ο Θεός να έχεις, τι επιθυμεί να διαθέτεις, ποιες είναι οι σωστές και ποιες οι λανθασμένες αντιλήψεις, υπάρχει ολόκληρη διαδικασία· θα πρέπει συνεχώς να αναζητάς την αλήθεια και να εμβαθύνεις σ’ αυτήν,. και όταν θα την έχεις κατανοήσει πραγματικά, θα αισθάνεσαι μέσα σου απολύτως ικανοποιημένος και ήσυχος. Δεν είναι εύκολο να πιστέψει και να αποδεχθεί κανείς την αλήθεια. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν συνεχώς σκέψεις. Όλοι τους έχουν σκέψεις, ιδέες και διεφθαρμένες διαθέσεις. Όταν δεν έχουν τι να κάνουν, πάντα μελετούν και αναλύουν τα λόγια του Θεού, εάν είναι σωστά ή όχι. Αν συναντούσαν κάποιον που κατανοούσε την αλήθεια και μιλούσε κι αυτός για τη βιωματική του μαρτυρία, θα αποκόμιζαν κάποιο όφελος και θα ήταν εποικοδομητικό γι’ αυτούς. Αν, όμως, εμφανιζόταν στο διάβα τους κάποιος που έλεγε παράλογα πράγματα και είχε παράλογες απόψεις, θα κατάφερνε να τους επηρεάσει. Είναι φυσιολογική αυτή η κατάσταση. Αφού, όμως, αποκτήσουν αρκετή εμπειρία, μια μέρα θα αναγνωρίσουν πλήρως ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και θα συνειδητοποιήσουν πού έσφαλαν. Το γεγονός, όμως, ότι θα το συνειδητοποιήσουν σημαίνει ότι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια; (Όχι, δεν μπορούν.) Και πάλι δεν θέλουν να το κάνουν και συλλογίζονται: «Πρέπει, δηλαδή, έτσι να απαρνηθώ τον εαυτό μου;» Θέλουν, ακόμη και τώρα, να συνεχίσουν να εξετάζουν τα πράγματα και ό,τι κι αν σκέφτονται μέσα τους, η επαναστατικότητά τους και η διεφθαρμένη διάθεσή τους είναι πάντα εκεί. Δεν τους είναι τόσο εύκολο να αποδεχθούν την αλήθεια. Δεν μπορούν να αποδεχτούν τόσο απλά ή κατευθείαν ότι είναι η αλήθεια. Ακόμα και εάν γνωρίζουν καλά ότι είναι αλήθεια, και πάλι δεν μπορούν να την κάνουν πράξη γρήγορα και στον απόλυτο βαθμό. Με αυτόν τον τρόπο, επιβεβαιώνεται ότι μέσα στον άνθρωπο συνυπάρχουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις και μια σατανική ουσία. Ο Θεός, μέσα από το έργο Του και την έκφραση της αλήθειας, στοχεύει να διορθώσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, και λίγο λίγο να φέρει στην επιφάνεια τη διαφθορά, να την εξαλείψει και να καθάρει τον άνθρωπο απ’ αυτήν. Σταδιακά, οι απόψεις του ανθρώπου θα συμβαδίσουν με αυτές του Θεού και ό,τι κάνει θα είναι σύμφωνο με την αλήθεια. Όταν συμφωνείς με τον Θεό για ένα συγκεκριμένο ζήτημα, δεν υπάρχει πιθανότητα να παρανοήσεις όσα λέει σχετικά με αυτό το ζήτημα. Στα θέματα, όμως, στα οποία σου έχουν δημιουργηθεί παρανοήσεις, θα πρέπει να αναζητάς την αλήθεια και να τη χρησιμοποιείς για να διαλύσεις την παρανόηση. Δεν πρέπει να εμμένεις μονίμως στις απόψεις σου και να θεωρείς πάντα ότι δικαίως και εύλογα έχεις αυτήν την παρανόηση, ότι αυτή, όποτε προκύπτει, έχει βάση και νόημα. Είναι γελοίο. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, κι έτσι είναι φυσιολογικό να γίνονται κάπως αλαζόνες. Μπορούν να αλλάξουν εφόσον δεχθούν την αλήθεια. Είναι επικίνδυνο αν συμπεριφέρονται παράλογα και αν έχουν λανθασμένες απόψεις για διάφορα πράγματα, και δεν θα είναι εύκολο να αποδεχθούν την αλήθεια και συχνά θα την παρανοούν. Είναι πολύ πιο πιθανό αυτοί οι άνθρωποι να αναπτύξουν αντιλήψεις για τον Θεό και να γίνουν εχθρικοί προς Αυτόν. Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στον Σατανά. Όσον αφορά την παρανόηση του Θεού, αν κάποιος δεν αναζητά την αλήθεια, πάντα θα θεωρεί πως ό,τι κάνει ο Θεός είναι λάθος. Αν έχει μονίμως τέτοιες αντιδικίες με τον Θεό, αναμετριέται και μάχεται με Αυτόν, Τον μάχεται και τον ανταγωνίζεται, τότε στο τέλος θα ηττηθεί και θα βιώσει τον απόλυτο εξευτελισμό. Η αλήθεια και ο Θεός πάντα θα νικούν. Αν μπορείς να έχεις υποτακτική καρδιά, και να αναζητάς και να δέχεσαι την αλήθεια κατά την αναμέτρηση και την πάλη σου με τον Θεό, μόνο τότε θα μεταστραφείς και τελικά θα αναγκαστείς να υποταχθείς στον λόγο του Θεού. Ο Θεός βάζει τον άνθρωπο να υποστεί αυτήν τη διαδικασία, για να τον σώσει και να τον αποκτήσει. Όσοι προτιμήσουν να πεθάνουν από το να δεχθούν την αλήθεια θα αποκαλυφθούν και θα αποκλειστούν. Αν μπορείς να δεχθείς την αλήθεια και να υποταχθείς στον Θεό, τότε είσαι κάποιος που υποτάσσεται στον Θεό, που μπορεί να συμβαδίσει μ’ Αυτόν, και που ποτέ δεν θα επαναστατήσει εναντίον Του ούτε θα Του αντισταθεί. Όσα χρόνια κι αν πιστεύει κάποιος στον Θεό, εφόσον μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια και καταφέρει να υποταχθεί σ’ Αυτόν, τότε στο τέλος θα αλλάξει η ζωή-διάθεσή του. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι, στο πλαίσιο των σπουδών σου στον τομέα της βοτανολογίας ή της γεωργίας, σπέρνεις στο χώμα δέκα σπόρους φρούτων. Με βάση αυτά που διδάχθηκες, γνωρίζεις ότι από αυτούς τους δέκα σπόρους θα αναπτυχθούν δέκα δέντρα. Το συγκεκριμένο συμπέρασμα προέκυψε βάσει επιστημονικών και θεωρητικών στοιχείων, και εσύ ακολουθείς αυτό το συμπέρασμα. Επομένως, όταν ο Θεός πει ότι από τους δέκα σπόρους θα φυτρώσουν έντεκα δέντρα, εσύ δεν θα το πιστέψεις και θα αναρωτηθείς: «Πώς γίνεται δέκα σπόροι να δώσουν έντεκα δέντρα;» Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας κρυμμένος σπόρος που δεν είδες. Τι σε κάνει να μένεις προσκολλημένος στην άποψή σου; Οι επιστημονικές αποδείξεις και γνώσεις που έχεις αποκτήσει. Αυτές καθοδηγούν τη σκέψη σου. Δεν μπορείς να σκεφτείς πέρα από αυτό το πλαίσιο. Αν η επιστήμη είναι το κριτήριό σου, τότε δεν βασίζεσαι στα λόγια του Θεού. Αυτό θα πει επανάσταση του ανθρώπου. Θα σκεφτόσουν: «Στηρίζομαι σε συγκεκριμένη βάση. Πώς, λοιπόν, μπορείς Εσύ να πεις ότι το συμπέρασμά μου δεν είναι η αλήθεια; Όσα είπες είναι αβάσιμα. Πώς, λοιπόν, λες ότι τα λόγια Σου είναι η αλήθεια; Δεν έχουν απολύτως καμία βάση! Πόσοι άνθρωποι απέδειξαν όσα είπες; Ποιος τα απέδειξε; Ποιος είδε ότι ισχύουν; Πού είναι τα γεγονότα;» Αρνείσαι τα λόγια του Θεού προτού δεις τα γεγονότα, μονίμως αμφισβητείς τον λόγο Του, μονίμως αρνείσαι τον ίδιο τον Θεό και μονίμως σκέφτεσαι: «Ό,τι είπε ο Θεός είναι λάθος· το δικό μου συμπέρασμα είναι το σωστό, γιατί αυτό έχει αποδειχθεί. Είμαι ειδικός στο θέμα, επαγγελματίας. Επομένως, το δικό μου συμπέρασμα πρέπει να καταγραφεί ως σωστό». Θεωρείς ότι οι δέκα σπόροι θα δώσουν ίδιο αριθμό δέντρων, και γι’ αυτό δεν πιστεύεις τον Θεό όταν λέει ότι θα βγουν έντεκα δέντρα. Θα πειστείς αν δεις να αναπτύσσονται έντεκα δέντρα τελικά; (Ναι.) Θα πειστείς πλήρως; Πώς κι έτσι; (Το είδα να συμβαίνει.) Όταν δεις πώς συνέβησαν τα πράγματα, θα αρχίσεις να απορρίπτεις τη γνώση που απέκτησες, καθώς και το δικό σου συμπέρασμα. Θα βιώσεις, μάλλον τότε, μέσα σου μια πάλη και θα σκεφτείς: «Πώς μπορεί να έκανα λάθος; Είναι δυνατόν η επιστήμη όντως να κάνει λάθος;» Κατά τη διαδικασία αυτή, οι άνθρωποι θα μελετήσουν και θα αναλύσουν εάν τα λόγια του Θεού είναι σωστά ή λάθος και θα τα συγκρίνουν: «Ποια είναι σωστά, τα λόγια του Θεού ή τα επιστημονικά επιχειρήματα;» Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους, αλλά οι άνθρωποι ακόμη δεν μπορούν να τα αποδεχθούν πλήρως. Πρέπει να περιμένουν αρκετά χρόνια ακόμη, προτού, βλέποντας όσα έχει κάνει ο Θεός, μπορέσουν να πειστούν εντελώς και τα αποδεχθούν πραγματικά. Ο Θεός δεν μιλά ούτε δρα χωρίς να βασίζεται κάπου· ενεργεί με τέτοιον τρόπο ώστε να αποκομίσεις εσύ ο ίδιος βιώματα και γνώσεις, μέχρι να δεις τα αποτελέσματα. Τι κερδίζεις από αυτήν τη διαδικασία; Επιβεβαιώνεις, με αυθεντικό τρόπο, τις ενέργειες του Θεού. Ο Θεός δεν σε αφήνει να κάνεις αβάσιμες δηλώσεις σαν κι αυτή: «Εσύ είσαι ο Θεός. Είσαι σπουδαίος και ευγενής, σοφός και υπέροχος». Δεν σε αφήνει να μαρτυρήσεις γι’ Αυτόν με τέτοιον τρόπο. Αντιθέτως, χρησιμοποιεί αυτά τα γεγονότα για να αποκτήσεις προσωπική εμπειρία και άποψη επί του θέματος. Ο Θεός δεν θα σου πει ότι είναι λάθος να λες πως από τους δέκα σπόρους θα βγουν δέκα δέντρα. Δεν θα το αμφισβητήσει και δεν θα διαπληκτιστεί μαζί σου. Αντιθέτως, με τα γεγονότα θα αποδείξει ότι έχει δίκιο και θα σε κάνει να το καταλάβεις κι εσύ ο ίδιος. Ίσως ο Θεός σου το είπε όταν ήσουν είκοσι χρονών. Ωστόσο, δεν σου είπε: «Εγώ είμαι η αλήθεια και πρέπει να Με ακούς». Δεν ξεστόμισε τέτοια λόγια. Απλώς έκανε την πράξη, κι εσύ βλέπεις τα αποτελέσματα στα τριάντα σου. Τόσο χρειάστηκε. Διαπληκτίστηκε μαζί σου ο Θεός όλο αυτό το διάστημα; (Όχι.) Επομένως, ποιος τσακωνόταν; Οι άνθρωποι τσακώνονται με τον Θεό και μονίμως λένε: «Ο Θεός έχει άδικο. Ό,τι λέει και κάνει δεν έχει καμία επιστημονική βάση και καμία λογική». Οι άνθρωποι λατρεύουν τους τσακωμούς με τον Θεό. Αυτός, όμως, παραμένει σιωπηλός και συνεχίζει να δρα. Μετά από δέκα χρόνια, θα ανακαλύψεις κάτι που έγινε και θα τρομοκρατηθείς: «Ω, τελικά αποδεικνύεται ότι δεν ήταν σωστή η άποψή μου!» Μέχρι να παραδεχθείς ότι είχες άδικο, θα έχει φανεί η έκβαση του θέματος. Μπορείς, όμως, να την αποδεχθείς; Αποδέχεσαι, μόνο, ένα φαινόμενο, αλλά μέσα σου εξακολουθείς να μην ξέρεις τι γίνεται. Πόσα ακόμα χρόνια βιωμάτων χρειάζεσαι; Ίσως πρέπει να περάσουν ακόμη δέκα χρόνια, προτού επιβεβαιώσεις ότι σωστά διευθέτησε το ζήτημα ο Θεός, ότι Αυτός είναι η αλήθεια και ότι δίκιο έχει Αυτός και όχι εσύ. Μέχρι τα σαράντα σου, θα έχεις πειστεί πλήρως και θα πεις: «Ο Θεός είναι η αλήθεια. Αυτός είναι πραγματικά ο Θεός. Ό,τι κάνει είναι πραγματικά υπέροχο και άκρως αληθινό! Ο Θεός είναι πάνσοφος!» Απαρνείσαι τον εαυτό σου. Κοίτα πόσων ετών εμπειρία έπρεπε να μαζέψεις! (Είκοσι.) Και τι έκανε ο Θεός αυτά τα είκοσι χρόνια; Δεν χρησιμοποίησε τύπους για να σου εξηγήσει, όπως θα έκανε αν ήθελε να σου μιλήσει για τους νόμους του Νεύτωνα. Χρησιμοποίησε γεγονότα για να σε κάνει να διαπιστώσεις κάποια πράγματα, χρησιμοποίησε φαινόμενα και συμβάντα που εκτυλίσσονταν γύρω σου, σε διαφώτισε και σε καθοδήγησε να τα καταλάβεις. Μετά από τρία ή πέντε χρόνια, κάτι θα καταλάβεις και θα αναρωτηθείς: «Είχα άδικο. Είχα, όμως, εντελώς άδικο;» Συνέχισε να εμπλουτίζεις τα βιώματά σου και ο Θεός θα σου εξηγήσει κάποια γεγονότα. Όταν θα γίνεις σαράντα χρονών —θα έχουν περάσει ακόμη δέκα χρόνια— θα παραδεχθείς ότι έκανες λάθος. Έτσι εργάζεται ο Θεός, αυτά τα πράγματα κάνει. Πώς φτάνεις στο σημείο να παραδεχθείς ότι εσύ έχεις άδικο και ο Θεός δίκιο; Για να γίνει αυτό, έρχεσαι αντιμέτωπος με διάφορα γεγονότα. Η διαφώτιση και η καθοδήγηση του Θεού σε οδηγούν σ’ αυτήν τη συνειδητοποίηση. Έτσι γίνονται τα πράγματα. Ο Θεός δεν σου παρουσιάζει απλώς μια έκβαση και σε κάνει να την πιστέψεις, χωρίς να υπάρχουν οι κατάλληλες βάσεις. Αν ο Θεός σε εξανάγκαζε να καταλάβεις, θα ήταν εντάξει; Αν ο Θεός σε χειραγωγούσε για να σε κάνει να καταλάβεις, θα πετύχαινε τον σκοπό Του, και εσύ, έτσι και αλλιώς, θα ήξερες ότι έχει δίκιο. Ο Θεός, όμως, δεν έχει την πρόθεση να μετατρέψει τους ανθρώπους σε ρομπότ. Δεν θέλει κάτι τέτοιο. Θέλει οι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια, να κάνουν οι ίδιοι τις επιλογές τους και να μπορούν να υποταχθούν σε Αυτόν. Χρειάζεται, όμως, χρόνος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο.

Έχετε βιώσει μέχρι τώρα την πρακτική διάσταση του έργου του Θεού; (Ναι.) Το έργο Του είναι πολύ πρακτικό. Ο πρακτικός χαρακτήρας του έργου του Θεού αντιβαίνει στις φανταστικές, αόριστες απόψεις του ανθρώπου. Επομένως, πρέπει να εξετάσεις ό,τι έχεις μέσα σου και είναι φανταστικό, κενό, ό,τι δεν είναι πρακτικό και δεν έχει βάση στον λόγο του Θεού. Είναι σωστό απλώς και μόνο να τα αποδοκιμάσεις όλα αυτά. Είναι αναμφίβολα σωστό και έτσι πρέπει να το βιώνεις. Πόσα πράγματα έχει δημιουργήσει ο Θεός, ο Δημιουργός των πάντων; Πόσο σοφός πρέπει να είναι; Αν νομίζεις ότι θα μπορείς να το βιώσεις πλήρως και να το κατανοήσεις σε βάθος σε τρία ή πέντε χρόνια, είναι αδύνατο. Δεν πρόκειται τα καταφέρεις, ακόμα και αν για μια ολόκληρη ζωή μάζευες βιώματα. Πρέπει, λοιπόν, να είσαι προσγειωμένος όταν βιώνεις τα λόγια του Θεού. ‘Άρχισε με μικρά πράγματα, ξεκινώντας από τις λεπτομέρειες, και αναζήτησε τις αλήθεια-αρχές. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι που δεν μπορείς να συλλάβεις, πρέπει να μάθεις να ηρεμείς ενώπιον του Θεού και να αναζητάς την αλήθεια, χωρίς άγχος και ανυπομονησία. Πώς μπορεί κανείς να είναι ήρεμος ενώπιον του Θεού; Πρέπει να προσεύχεσαι με την καρδιά σου σ’ Αυτόν και να συναναστρέφεσαι μαζί Του. Αν αδυνατείς να ηρεμήσεις, τότε μπορείς να διαβάσεις και να σκεφτείς προσεκτικά τα λόγια Του ή να τραγουδήσεις ύμνους που τα περιέχουν. Όλα αυτά θα σε βοηθήσουν να είσαι ήρεμος ενώπιον του Θεού. Η καρδιά του ανθρώπου ηρεμεί όταν επιστρέφει στον Θεό. Ο άνθρωπος νιώθει τότε ότι είναι μάταιο να ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες, τρέχοντας από δω και από κει στον έξω κόσμο, χωρίς να έχει κάτι να κερδίσει. Εφόσον ο άνθρωπος είναι ήρεμος ενώπιον του Θεού —είτε διαβάζοντας τα λόγια Του, είτε συναναστρεφόμενος σχετικά με την αλήθεια, είτε τραγουδώντας ύμνους που Τον δοξάζουν— τότε το πνεύμα του θα αποκομίσει κάποιο όφελος και θα διαφωτιστεί, ενώ η καρδιά του θα νιώσει να τρέφεται και να γεμίζει. Σιγά-σιγά, θα αποκτήσεις μια ξεκάθαρη εικόνα για το έργο του Θεού, θα μπορείς να υποταχθείς σε Αυτόν και θα κερδίσεις την αλήθεια και τη ζωή. Αν οι άνθρωποι θέλουν να κερδίσουν την αλήθεια και τον Θεό, τότε θα πρέπει να κάνουν θυσίες, να υποστούν πολλά βάσανα και να βιώσουν για πολλά χρόνια το έργο Του, αναλώνοντας χρόνο και ενέργεια σ’ αυτόν τον σκοπό. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να κερδίσουν την αλήθεια και τη ζωή, καθώς και ολόκληρη τη σωτηρία του Θεού.

11 Οκτωβρίου 2017