Αυτήν τη στιγμή, έχετε άραγε όλοι σας ένα μονοπάτι και έχετε αναπτυχθεί ως προς τη ζωή-είσοδό σας; Ξέρετε ποια είναι τα σημάδια ανάπτυξης της ζωή-εισόδου; Ποιες αλλαγές στην πνευματική σου κατάσταση ή ποιες διαφορετικές εκδηλώσεις απ’ αυτές που είχες πριν σου δίνουν τη δυνατότητα να πιστέψεις ότι έχεις αναπτυχθεί στη ζωή ή δίνουν στους αδελφούς και τις αδελφές να καταλάβουν ότι έχεις αναπτυχθεί και ότι έχει αρχίσει να αλλάζει η διάθεσή σου; Αν εξετάσουμε την πνευματική κατάσταση, όταν κάποιος αναπτύσσεται στη ζωή-είσοδό του, δεν αισθάνεται πλέον αβέβαιος ως προς την πίστη στον Θεό, δεν διστάζει και έχει ένα μονοπάτι να ακολουθήσει· ξέρει ότι η πίστη στον Θεό έχει στόχο τη σωτηρία και ότι μόνο αυτοί που επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν να σωθούν. Αν εξαρχής οι άνθρωποι δουν ξεκάθαρα αυτό το μονοπάτι και βαδίσουν σ’ αυτό, η καρδιά τους θα γεμίσει γαλήνη και παρηγοριά. Εσείς τώρα την έχετε αυτήν τη γαλήνη και την παρηγοριά στην καρδιά σας; (Ναι. Όταν βρισκόμαστε απέναντι σε ανθρώπους, γεγονότα ή πράγματα, και μπορούμε να καταλάβουμε τις προθέσεις του Θεού και να δούμε ότι αυτές οι συνθήκες έχουν διαμορφωθεί ειδικά λόγω των ελλείψεών μας, ότι δηλαδή αυτά είναι που χρειαζόμαστε, εκείνη τη στιγμή νιώθουμε γαλήνη. Όταν, όμως, μας βρίσκουν δυσκολίες και δεν ξέρουμε πώς να τις αντιμετωπίσουμε, τότε ανησυχούμε.) Όποια κι αν είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεστε συνήθως όταν αντιμετωπίζετε δυσκολίες, κοιτάξτε πρώτα τη γενική εικόνα· εφόσον έχετε επιλέξει το ορθό μονοπάτι της πίστης στον Θεό, δεν νομίζετε, άραγε, μέσα σας, ότι η επιλογή σας είναι απολύτως φυσιολογική και δικαιολογημένη; Δεν έχετε αποφασίσει ήδη ότι αυτό είναι το ορθό μονοπάτι για τη ζωή; Δεν έχετε την αποφασιστικότητα και τη θέληση να συνεχίσετε, χωρίς να αμφιταλαντεύεστε; Αυτή δεν είναι η κατάστασή σας; (Αυτή είναι.) Αυτή είναι μια πτυχή που αλλάζει, κι αυτό αποτελεί την πρώτη ένδειξη ότι η ζωή σας αναπτύσσεται. Επιπλέον, έχετε άραγε αλλάξει τις σκέψεις και τις απόψεις σας ως προς διάφορα ζητήματα, όπως για παράδειγμα τους ανθρώπους, τον κόσμο, αυτήν την κοινωνία, το μονοπάτι της ζωής, τους στόχους και την κατεύθυνση στη ζωή ή το νόημα και τις αξίες που έχετε απέναντι στη ζωή; (Έχουμε κάνει κάποιες αλλαγές.) Όταν οι άνθρωποι ακούνε συχνά κηρύγματα, τότε παρατηρούνται κάποιες αλλαγές στο πώς εκτελούν το καθήκον τους, στη διαγωγή και τη συμπεριφορά τους, αλλά και στις σκέψεις τους· άραγε, όμως, αλλάζουν πραγματικά οι απόψεις τους σχετικά με τους ανθρώπους, τα ζητήματα, και τους στόχους και την κατεύθυνση στη ζωή; Αν όντως αλλάζουν από αυτήν την άποψη, τότε αυτό έχει σχέση με τη ζωή-είσοδο. Το πόσο αλλάζεις αποδεικνύει και πόση είναι η ζωή-είσοδός σου. Πολλοί άνθρωποι παραμένουν μπερδεμένοι σχετικά με τη συγκεκριμένη πτυχή. Δεν ξέρουν τι άποψη να διαμορφώσουν για τους ανθρώπους ή για τα ζητήματα ούτε ξέρουν πώς να βιώνουν τα πράγματα και τις συνθήκες που τους τυχαίνουν. Αν γίνει σύγκριση πώς ήταν πριν πιστέψουν στον Θεό, επιφανειακά φαίνεται ότι έχουν αποδεχτεί κάποιες ορθές απόψεις, οι οποίες είναι σύμφωνες με την αλήθεια· ωστόσο, όταν τους συμβαίνουν διάφορα ζητήματα δεν ξέρουν πώς να τις εφαρμόσουν και δεν μπορούν να τις συσχετίσουν μ’ αυτά. Είναι αληθινή αλλαγή αυτό; (Δεν είναι.) Δεν είναι αληθινή αλλαγή. Πόσους δείκτες έχουμε αναφέρει για να δούμε αν κάποιο άτομο έχει ή δεν έχει αναπτυχθεί στη ζωή-είσοδό του; (Δύο.) Αυτοί είναι οι δύο πρώτοι δείκτες, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την αλήθεια των οραμάτων και των θεωριών.

Υπάρχουν και πολλοί άλλοι δείκτες που κρίνουν αν κάποιος έχει ή δεν έχει αναπτυχθεί στη ζωή-είσοδό του, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την άσκηση. Καταρχάς, ο πρωταρχικός και πιο βασικός δείκτης είναι ο εξής: Πόση ώρα γαληνεύει κάθε μέρα η καρδιά σου ενώπιον του Θεού και ζει υπό την παρουσία Του, όσο απασχολημένος κι αν είσαι ή όποιο καθήκον κι αν κάνεις. Αυτή η αναλογία έχει τεράστια σημασία. Αν είσαι σχεδόν όλη μέρα απασχολημένος με εξωτερικές υποθέσεις και δουλεύεις για τα προς το ζην, κι έτσι δεν βρίσκεις λίγο χρόνο να διαβάσεις τα λόγια του Θεού ή να προσευχηθείς σ’ Αυτόν, και δεν απασχολείς το μυαλό σου με το να στοχάζεσαι την αλήθεια, τότε η σχέση σου με τον Θεό δεν είναι κανονική· δεν έχεις στην καρδιά σου θέση για τον Θεό και δεν θεωρείς σημαντική την πίστη σ’ Αυτόν. Αν η καρδιά σου ζει συνέχεια σε μια τέτοια κατάσταση, τότε θα απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο από τον Θεό, η πίστη σου σ’ Αυτόν θα μειώνεται όλο και περισσότερο, και όταν σου συμβαίνει κάτι, θα γίνεσαι αρνητικός και αδύναμος. Όταν συμβαίνει αυτό, η εσωτερική σου κατάσταση γίνεται όλο και λιγότερο κανονική. Δηλαδή, είτε βρίσκεσαι είτε δεν βρίσκεσαι σε κατάσταση να πιστεύεις στον Θεό, είτε έχεις την κανονική κατάσταση που θα έπρεπε να έχει ένας πιστός στον Θεό είτε όχι, ο πρώτος δείκτης σχετικά με την άσκηση είναι πόσο χρόνο ζεις σε μια τέτοια κανονική κατάσταση, και όσα κι αν είναι τα ζητήματα της υλικής ζωής που απασχολούν την καρδιά σου, πόσο χρόνο περνάς ενώπιον του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι, πέρα από την υλική τους ζωή, διαθέτουν ελάχιστο χρόνο για να διαβάσουν τα λόγια του Θεού ή να συναναστραφούν σχετικά με την αλήθεια. Τον περισσότερο χρόνο, αναλώνονται στη ζωή τους σε εξωτερικά ζητήματα, ζουν για τις απολαύσεις της σάρκας. Δεν ζουν με διεφθαρμένη διάθεση; Αν κάποιος ζει συχνά με διεφθαρμένη διάθεση, τότε θα αυξηθεί η αντίστασή του στον Θεό και η επαναστατικότητά του εναντίον Του, άρα η σχέση του με τον Θεό δεν θα είναι κανονική, κι αυτό ισοδυναμεί με το να μην έχει καμία σχέση μαζί Του. Είναι, λοιπόν, ή δεν είναι σημαντικό να διαφυλάξει και να διατηρήσει κανείς μια κανονική σχέση με τον Θεό; (Είναι σημαντικό.) Πόσο σημαντικό είναι; Σε ποιον τομέα είναι σημαντικό; (Αν κάποιος δεν έχει θέση για τον Θεό στην καρδιά του όσο κάνει το καθήκον του, τότε βασίζεται στον εαυτό του· αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση άσκηση της αλήθειας. Με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να έχει ζωή-είσοδο.) Ίσως να μπορείτε να το καταλάβετε αυτό θεωρητικά, αλλά δεν μπορείτε να μιλήσετε ξεκάθαρα σχετικά με την πρακτική πτυχή· θέλω να πω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ξεκαθαρίσει και δεν καταλαβαίνουν καλά αυτήν την πτυχή της αλήθειας, ενώ μέσω της αντίληψης γνωρίζετε ελάχιστα, έτσι δεν είναι; (Σωστά.) Τότε, σας ρωτάω όλους, αν ένας πιστός στον Θεό, όσον αφορά τις πράξεις, τα λόγια, τη διαγωγή του ή το πώς κάνει το καθήκον του, δεν έχει συχνά καμία σχέση με την πίστη στον Θεό ούτε με τον ίδιο τον Θεό, τότε είναι δυνατόν όλα όσα κάνει να έχουν σχέση με την αλήθεια; (Όχι.) Για ποιον τα κάνει όλα αυτά; Πάνω σε ποια θεμέλια τα βασίζει; Από πού προέρχεται η αφετηρία, τα κίνητρα, οι στόχοι και οι αρχές του; Αν κάποιος είναι ανίκανος να αναπτύξει μια κανονική σχέση με τον Θεό και αν τίποτα απ’ όσα κάνει δεν έχει σχέση με τον Θεό, τότε πού βασίζει τις πράξεις του; Από πού πηγάζουν οι πράξεις του; (Οι σατανικές φιλοσοφίες.) Βασίζει τις πράξεις του σε σατανικές φιλοσοφίες, είναι προφανές. Αν αυτά που κάνει και βιώνει κάποιος την ώρα που ενεργεί και κάνει το καθήκον του δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό, κι απ’ αυτό υπονοείται ότι δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, τότε σε τι βασίζεται στις καθημερινές του ενασχολήσεις; Ενεργεί, κάνει το καθήκον του, ζει και συμπεριφέρεται με βάση τα δηλητήρια του Σατανά και τη σατανική, διεφθαρμένη διάθεσή του. Αυτός είναι ο τρίτος δείκτης για να αξιολογηθεί αν κάποιος έχει ή δεν έχει ανάπτυξη στη ζωή-είσοδό του· με λίγα λόγια, είναι το αν κάποιος έχει ή δεν έχει κανονική σχέση με τον Θεό.

Υπάρχει ένας ακόμη δείκτης άσκησης που μπορεί να κρίνει αν κάποιος έχει βιώσει ανάπτυξη και αλλαγή στη ζωή-είσοδό του. Μπορείτε να σκεφτείτε ποιος είναι; (Δεν είναι άραγε να πιστεύει πως, όταν του συμβαίνουν πράγματα, τα έχει ενορχηστρώσει και ρυθμίσει ο Θεός, αλλά και να έχει υποτακτική καρδιά;) Σωστά, είναι το να έχει κανείς υποτακτική καρδιά· αυτό κρίνεται από το πόσο υποτακτικός είναι κάποιος απέναντι στους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που του τυχαίνουν, και από τον βαθμό στον οποίο μπορεί να υποταχθεί. Ποια πτυχή της ζωή-εισόδου εξετάζει το αν μπορεί ή δεν μπορεί κανείς να υποταχθεί όταν του συμβαίνει κάτι, σε τι βαθμό μπορεί να υποταχθεί, αλλά και ποια αλήθεια μπορεί να αποκτήσει αφού υποταχθεί σε όλες τις ενορχηστρώσεις του Θεού; (Εξετάζει το αν έχει ή δεν έχει αληθινή πίστη.) Εξετάζει αν πιστεύει ή δεν πιστεύει πραγματικά στον Θεό, αλλά και πόσο μεγάλη είναι η πίστη του σ’ Αυτόν· αυτό είναι το πρώτο κομμάτι. Κάτι άλλο; (Τον φόβο Θεού.) Εξετάζει αν οι άνθρωποι έχουν ή δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά· αυτό αποτελεί ένα ακόμη μέρος του. Κάτι άλλο; (Αν αγαπάει ή δεν αγαπάει την αλήθεια.) Σωστά, εξετάζει επίσης αν αγαπάει ή δεν αγαπάει την αλήθεια, αν μπορεί να την κάνει πράξη ή όχι. Αυτές μαζί είναι τρεις πτυχές. Το αν μπορείς ή δεν μπορείς να υποταχθείς εξαρτάται από τη στάση που έχεις όταν σου συμβαίνει κάτι, από το αν αντιστέκεσαι ή αν αποδέχεσαι· αυτό είναι το πιο βασικό. Κάποιες φορές, όταν συμβαίνει κάτι, παρ’ όλο που μπορεί να έχεις στάση υποταγής, αν αυτό δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου, τότε χρειάζεται κάποια προσπάθεια για να υποταχθείς· αν συμφωνεί με τις προτιμήσεις σου και μπορεί να σε ωφελήσει, τότε θα υποταχθείς πιο εύκολα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υποτάσσεσαι επαρκώς; Μια περιστασιακή ή προσωρινή υποταγή αντιπροσωπεύει άραγε την πραγματική υποταγή στον Θεό; Όσον αφορά όλα όσα προέρχονται από τον Θεό και τις ρυθμίσεις Του, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς να αποδεχτείς, και άλλα πράγματα που δεν μπορείς. Αυτό είναι πρόβλημα. Αυτό δεν είναι ξεκάθαρη επανάσταση εναντίον του Θεού; Για παράδειγμα, πώς θα αντιδρούσες αν ο Θεός σε αποκαλούσε μπερδεμένο; Θα σκεφτόσουν για λίγο: «Τα λόγια του Θεού αποκλείεται να είναι λάθος». Θα το αποδεχόσουν μέσα σου και θα έλεγες αμήν στον λόγο του Θεού. Έτσι, στην ουσία θα υποτασσόσουν σε ποσοστό ογδόντα ή ενενήντα τοις εκατό, αλλά καθώς το βίωνες, ίσως κάποιες φορές να πίστευες ότι είσαι πολύ έξυπνος κι όχι μπερδεμένος. Αυτό είναι το τελευταίο δέκα τοις εκατό που σου λείπει, το οποίο δεν σε αφήνει να υποταχθείς ολοκληρωτικά. Αυτή η κατάσταση είναι κανονική. Σε ποιο σημείο της εμπειρίας θα καταλάβεις εξολοκλήρου αυτό το ρητό; (Μια μέρα που θα αποκαλυφθούμε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε μπερδεμένοι και θα αποκτήσουμε αληθινή αυτογνωσία.) Ακριβώς. Όταν αποκτήσεις κάποια γνώση για τη φύση σου, τη διάθεσή σου και τις αρχές με τις οποίες ενεργείς, καθώς και για την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης σου και το επίπεδό σου, και ούτω καθεξής, τότε θα συνειδητοποιήσεις το εξής: «Είμαι μπερδεμένος! Οι σκέψεις μου δεν είναι καθόλου ξεκάθαρες και δεν μιλάω καθαρά· δεν αντιμετωπίζω τα ζητήματα σωστά και βιώνω αυτά που μου συμβαίνουν με μπερδεμένο τρόπο· δεν παίρνω τίποτα στα σοβαρά, και ακόμη κι αν το κάνω, δεν καταλαβαίνω· αυτός ακριβώς είναι ο ορισμός της λέξης “μπερδεμένος”!» Όσο περισσότερα βιώνεις, τόσο περισσότερο θα καταλαβαίνεις ότι τα λόγια του Θεού είναι σωστά, ότι μιλάει για σένα· θα υποτάσσεσαι όλο και περισσότερο σ’ αυτά τα λόγια. Οι άνθρωποι περνάνε από μια διαδικασία αποδοχής αυτών των λόγων, αλλά ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλει ο Θεός; Όταν ο Θεός λέει ότι είσαι μπερδεμένος, θέλει να έχεις στάση αντίστασης, και επιπολαιότητας ή στάση αποδοχής; (Στάση αποδοχής.) Ο Θεός θέλει από τους ανθρώπους μια στάση αποδοχής. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν μια τέτοια κατάσταση, δηλαδή όσα κι αν γνωρίζουν, πρέπει να μάθουν πρώτα να αποδέχονται και να υποτάσσονται. Μπορεί εσύ να νομίζεις ότι είσαι μόνο λίγο και όχι τελείως μπερδεμένος όπως είπε ο Θεός, αλλά πρέπει να το αποδεχτείς. Κατά την εμπειρία σου, κατά την επιδίωξη της αλλαγής διάθεσης, θα γνωρίσεις σιγά σιγά την ανθρώπινη φύση σου, τις αποκαλύψεις της διεφθαρμένης διάθεσής σου, τις στάσεις σου και τα αποτελέσματα των πράξεών σου, καθώς και όλες τις καταστάσεις που έχεις καθώς κάνεις το καθήκον σου. Θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι μόνο λίγο μπερδεμένος, αλλά ότι στην πραγματικότητα είσαι τελείως μπερδεμένος. Εκείνη τη στιγμή, δεν θα έχεις καμία σκέψη ούτε αντίσταση απέναντι στον μπερδεμένο άνθρωπο που εξέθεσε ο Θεός ούτε θα έχεις καμία αντίληψη· θα μπορείς να το αποδεχτείς. Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Αποδέχεσαι ότι σε εξέθεσε ο Θεός ως γεγονός ή ως καταδίκη σου; (Ως γεγονός.) Τότε, το αποδέχεσαι ως την αλήθεια; Στην πραγματικότητα, ο Θεός εκθέτει τον άνθρωπο πράγμα που συμφωνεί με τα γεγονότα, είναι η αλήθεια, και οι άνθρωποι θα πρέπει να το αποδέχονται έτσι. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Είναι η αλήθεια η λέξη “μπερδεμένος”;» Πώς εξηγείται αυτό; Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι αυτή η λέξη είναι η αλήθεια, αλλά αντίθετα η ουσία της —ο ορισμός και η αξιολόγηση μιας τέτοιας διάθεσης από τον Θεό είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για να πούμε ότι είστε μπερδεμένοι, στην ουσία μπορείτε να το αποδεχτείτε με βάση το τρέχον ανάστημά σας. Είναι προσβολή η λέξη «μπερδεμένος»; (Δεν είναι.) Γιατί δεν είναι; (Επειδή είναι γεγονός.) Κάποιοι μπορεί να μην το πιστεύουν αυτό μέσα τους και να λένε: «Η λέξη “μπερδεμένος” είναι σχεδόν κομψή και πολιτισμένη, δεν είναι βρισιά· γιατί, λοιπόν, να μην τη δεχτούμε; Έχουμε ακούσει πολύ πιο αυστηρές λέξεις απ’ αυτήν. Αφού εκείνες τις δεχόμαστε, δεν θα έπρεπε να δεχόμαστε μια τόσο κομψή λέξη ακόμα περισσότερο;» Εδώ δεν υπονοείται άραγε ότι είστε χοντρόπετσοι, οπότε μια τόσο κομψή, πολιτισμένη λέξη δεν σας φαίνεται σαν μπηχτή; Έτσι είναι τα πράγματα; Η αλήθεια είναι πως δεν είναι έτσι. Είτε μια λέξη είναι κομψή είτε αυστηρή, αν νομίζεις ότι δεν είσαι τέτοιος άνθρωπος, αν δεν ξέρεις κατά πόσο είναι ή δεν είναι σωστά τα λόγια αξιολόγησης κι εάν αυτή είναι ή δεν είναι η ουσία σου, τότε ακόμη και ευχάριστη και κομψή να είναι η λέξη, δεν θα μπορέσεις να την αποδεχτείς. Αυτό έχει σχέση με το πρόβλημα του κατά πόσο μπορεί ή δεν μπορεί κανείς να αποδεχτεί την αλήθεια, καθώς και με το πρόβλημα του κατά πόσο γνωρίζει ή δεν γνωρίζει αληθινά την ίδια του τη φύση-ουσία. Παλιότερα έχετε ακούσει πιο αυστηρές λέξεις και αυτές τις έχετε αποδεχτεί, τις έχετε υπομείνει και τις έχετε αναγνωρίσει. Έτσι, ναι μεν δεν σας ενοχλεί η λιγότερο αυστηρή λέξη «μπερδεμένος», αλλά στην πραγματικότητα, δεν την εφαρμόζετε πραγματικά στον εαυτό σας. Αυτή δεν είναι στάση αληθινής υποταγής και αποδοχής. Αν μπορούσες πραγματικά να αποδεχτείς αυτήν τη λέξη ως την αλήθεια και να την εφαρμόσεις στον εαυτό σου, τότε η αυτογνωσία σου θα ήταν μεγαλύτερη. Όταν ο Θεός σε αποκαλεί μπερδεμένο, δεν ζητάει να αποδεχτείς κάποια δήλωση, κάποια λέξη ή κάποιον ορισμό. Ζητάει να κατανοήσεις την αλήθεια που έχει αυτό μέσα του. Όταν, λοιπόν, ο Θεός αποκαλεί κάποιον μπερδεμένο, ποια αλήθεια έχει αυτό μέσα του; Όλοι καταλαβαίνουν την επιφανειακή σημασία της λέξης «μπερδεμένος». Τις περισσότερες φορές, όμως, οι άνθρωποι δεν έχουν σαφή εικόνα σχετικά με πράγματα όπως το ποιες είναι οι εκδηλώσεις και οι διαθέσεις ενός μπερδεμένου ανθρώπου, ποια από αυτά που κάνουν οι άνθρωποι είναι μπερδεμένα και ποια δεν είναι, γιατί εκθέτει έτσι ο Θεός τους ανθρώπους, αν οι μπερδεμένοι μπορούν ή δεν μπορούν να προσέλθουν ενώπιον του Θεού, αν μπορούν ή δεν μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές, αν μπορούν ή δεν μπορούν να καταλάβουν το σωστό και το λάθος, αν μπορούν ή δεν μπορούν να διακρίνουν τι αγαπάει και τι αποστρέφεται· τα θεωρούν διφορούμενα και ασαφή, εντελώς αφανή. Για παράδειγμα, τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν, δεν τους είναι ξεκάθαρο, αν το να κάνεις κάτι με έναν ορισμένο τρόπο είναι απλώς τήρηση κανονισμών ή άσκηση της αλήθειας. Επίσης, δεν γνωρίζουν, δεν τους είναι σαφές, αν κάτι ο Θεός το αγαπά ή το αποστρέφεται. Δεν γνωρίζουν αν με το να ασκούνται με έναν ορισμένο τρόπο περιορίζουν τους ανθρώπους ή αν συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια και βοηθούν τους ανθρώπους όπως είναι φυσιολογικό. Δεν ξέρουν αν οι αρχές που κρύβονται πίσω απ’ τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν προς τους ανθρώπους είναι σωστές, και αν προσπαθούν να δημιουργήσουν συμμάχους ή να βοηθήσουν τους ανθρώπους. Δεν ξέρουν ένας συγκεκριμένος τρόπος άσκησης αποτελεί τήρηση των αρχών και σταθερότητα στη θέση τους ή αλαζονεία, αυταρέσκεια, και επίδειξη. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει, όταν δεν έχουν τίποτε άλλο να κάνουν, να κοιτάζονται στον καθρέφτη· δεν ξέρουν αν αυτό είναι ναρκισσισμός και ματαιοδοξία ή αν είναι φυσιολογικό. Άλλοι είναι οξύθυμοι και λίγο παράξενοι στην προσωπικότητα· μπορούν να καταλάβουν αν αυτό σχετίζεται με το ότι έχουν κακή διάθεση; Οι άνθρωποι δεν μπορούν καν να διακρίνουν μεταξύ των πραγμάτων εκείνων που παρατηρεί κανείς και συναντά συχνά, και παρ’ όλα αυτά α λένε ότι έχουν κερδίσει πάρα πολλά από την πίστη στον Θεό. Δεν είναι μπερδεμένο αυτό; Μπορείτε, λοιπόν, να δεχτείτε να αποκαλείστε μπερδεμένοι; (Ναι.) Αυτήν τη στιγμή, φαίνεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να το αποδεχτούν αυτό. Τι πρέπει να κάνετε μόλις το αποδεχτείτε; Πρέπει να το συγκρίνετε με τη δική σας κατάσταση και να εξετάσετε συγκεκριμένα σε ποια θέματα είστε μπερδεμένοι και σε ποια έχετε ξεκάθαρη αντίληψη. Να το συγκρίνετε με τη δική σας κατάσταση, να ξεθάψετε τη δική σας διαφθορά και, στη συνέχεια, να φτάσετε στην αυτογνωσία σχετικά μ’ αυτά τα ζητήματα και να πασχίσετε να συγκαταλεχθείτε στις τάξεις των μπερδεμένων. Πώς σας φαίνεται μια τέτοια άσκηση; Είναι ολοκληρωμένη αυτή η γνώση; (Δεν είναι. Πρέπει να αναζητήσουμε την αλήθεια και να βιώσουμε μια αλλαγή σ’ αυτήν την πτυχή.) Σωστά. Και θέλετε να είστε μπερδεμένοι σε όλη σας τη ζωή; (Όχι.) Κανείς δεν θέλει να είναι μπερδεμένος. Στην πραγματικότητα, αυτού του είδους η συναναστροφή και η ανάλυση δεν έχει σκοπό να σε κάνει να προσπαθήσεις να πεις ότι είσαι μπερδεμένος· όπως κι αν σε ορίζει ο Θεός, ό,τι κι αν αποκαλύπτει για σένα, όπως κι αν σε κρίνει και σε παιδεύει ή σε κλαδεύει, ο απώτερος Του στόχος είναι να σε κάνει να ξεφύγεις απ’ αυτές τις καταστάσεις, να κατανοήσεις την αλήθεια, να κερδίσεις την αλήθεια και να προσπαθήσεις να μην είσαι μπερδεμένος. Άρα, τι πρέπει να κάνεις αν θέλεις να μην είσαι μπερδεμένος; Πρέπει να επιδιώξεις την αλήθεια. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να μάθεις σε ποια ζητήματα είσαι μπερδεμένος, σε ποια ζητήματα κηρύττεις συνέχεια δόγμα, ελίσσεσαι πάντα με θεωρίες και λόγια και δόγματα, ενώ όταν σου συμβαίνουν διάφορα γεγονότα, κοιτάζεις το κενό. Όταν λύσεις αυτά τα προβλήματα και καταλάβεις ξεκάθαρα κάθε πτυχή της αλήθειας, θα είναι λιγότερες οι φορές που θα είσαι μπερδεμένος. Όταν καταλάβεις ξεκάθαρα την κάθε αλήθεια, όταν δεν θα είσαι δεμένος χειροπόδαρα σε ό,τι κάνεις, όταν δεν χαλιναγωγείσαι και δεν περιορίζεσαι, όταν, μόλις σου συμβεί κάτι, θα μπορείς να βρεις τις σωστές αρχές για να τις κάνεις πράξη και θα μπορείς πραγματικά να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές μετά από προσευχή στον Θεό, αναζήτηση της αλήθειας ή συναναστροφή με κάποιον άνθρωπο που θα βρεις, τότε δεν θα είσαι πλέον μπερδεμένος. Αν κάτι σου είναι σαφές και μπορείς να κάνεις σωστά πράξη την αλήθεια, τότε δεν θα είσαι μπερδεμένος σχετικά μ’ αυτό. Για να διαφωτιστούν φυσικά οι καρδιές των ανθρώπων, πρέπει απλώς εκείνοι να κατανοήσουν την αλήθεια.

Ο Θεός λέει ότι κάποιοι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι, και στην αρχή ίσως να μην μπορούν να το αποδεχτούν, αλλά μετά από λίγο καιρό, συνειδητοποιούν ότι πραγματικά δεν καταλαβαίνουν τίποτα καθαρά· δεν ξέρουν πώς να διακρίνουν τους ψευδείς επικεφαλής και τους αντίχριστους· νιώθουν αρκετά μπερδεμένοι και πιστεύουν ότι έχουν χαμηλό επίπεδο, οπότε το αποδέχονται και υποτάσσονται. Η λέξη «μπερδεμένος» είναι σχετικά ευχάριστη και κομψή, και για να την αποδεχτούν οι άνθρωποι, πρέπει να περάσει λίγος καιρός· όσο για τις λιγότερο ευχάριστες, άκομψες λέξεις, αυτές ίσως είναι πιο δύσκολο να τις αποδεχτούν. Από τα λόγια του Θεού, μερικά πέφτουν διάνα όταν εκθέτουν και κρίνουν τους ανθρώπους· είναι πιο αυστηρά. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πολύ μικρό ανάστημα για να τα δεχτούν. Μόλις τα ακούσουν, νιώθουν πόνο και δυστυχία· θεωρούν ότι έχει πληγεί η αξιοπρέπειά τους, ότι η ανώριμη καρδιά τους έχει ταραχτεί και τραυματιστεί. Ποια λόγια σάς προκαλούν ιδιαίτερη αμηχανία όταν τα ακούτε, σας κάνουν να πιστεύετε ότι ο Θεός δεν πρέπει να τα λέει, τα οποία δεν μπορείτε να τα αποδεχτείτε; Για παράδειγμα: σκουπίδι, σκουλήκι, σιχαμερός δαίμονας, χειρότερος από γουρούνι ή σκύλος, κτήνος κ.λπ. Φαίνεται ότι οι περισσότεροι δεν μπορούν να αποδεχτούν εύκολα αυτά τα λόγια. Λένε συνήθως τέτοιες λέξεις οι πολιτισμένοι άνθρωποι; Εσείς είστε όλοι πολύ μορφωμένοι. Όλοι σας δίνετε προσοχή στο να είστε εκλεπτυσμένοι και ανεπιτήδευτοι όταν μιλάτε, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο μιλάτε: Είστε διακριτικοί και έχετε μάθει να μην πληγώνετε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια των άλλων. Στα λόγια και στις πράξεις σας, αφήνετε στους ανθρώπους χώρο για ελιγμούς. Κάνετε ό,τι μπορείτε για να καθησυχάζετε τους ανθρώπους. Δεν εκθέτετε τις ουλές ή τα μειονεκτήματά τους, και προσπαθείτε να μην τους πληγώσετε και να μην τους φέρετε σε δύσκολη θέση. Αυτή είναι η διαπροσωπική αρχή με την οποία ενεργούν οι περισσότεροι άνθρωποι. Και τι είδους αρχή είναι αυτή; (Είναι η αρχή τού να είσαι ανθρωπάρεσκος, αρχή δόλια και πονηρή.) Είναι ραδιούργα, πονηρή, δολερή και ύπουλη. Πίσω από τα χαμογελαστά πρόσωπα των ανθρώπων κρύβονται πολλά κακόβουλα, ύπουλα και απεχθή πράγματα. Για παράδειγμα, ορισμένοι άνθρωποι, μόλις δουν ότι ο άλλος έχει λίγη θέση, σκέφτονται μέσα τους: «Όταν μιλάω μαζί του, πρέπει να χρησιμοποιώ λόγια που ακούγονται ευχάριστα, αλλιώς μπορεί να βλάψω τη φήμη του· κι αν με τιμωρήσει;» Οπότε, απλώς δεν λένε τίποτα, ή αν μιλήσουν, μιλάνε με τρόπο διακριτικό, ωραίο και κολακευτικό. Όταν συναντιούνται, λένε: «Α! Δεν έχω δει πιο όμορφη από σένα ποτέ μου. Μήπως είσαι νεράιδα; Είσαι τόσο όμορφη που δεν χρειάζεσαι καν μακιγιάζ· αν βαφόσουν κιόλας, θα ήσουν ασύγκριτη. Κοίτα σώμα, σου πάει ό,τι κι αν φοράς! Τόσο καλόγουστα και όμορφα ρούχα πρέπει να τα έχουν σχεδιάσει ειδικά για άτομα σαν κι εσένα!» Μιλάνε πάρα πολύ ευχάριστα, έτσι ώστε όποιος τους ακούει να νιώθει άνετα· όμως, πιστεύουν στ’ αλήθεια αυτά τα πράγματα μέσα τους; (Δεν τα πιστεύουν.) Τι πιστεύουν πραγματικά; Σίγουρα έχουν προθέσεις και απώτερα κίνητρα, τα οποία είναι σίγουρα επαίσχυντα· μπορεί να είναι πράγματα πάρα πολύ κακά, μοχθηρά ή ποταπά, πράγματα που θα αηδίαζαν τους άλλους. Μόλις χωρίσουν οι δρόμοι τους, μιλάνε άσχημα στους άλλους για το άτομο αυτό, με όσο πιο προσβλητικά και μισητά λόγια μπορούν. Τα λόγια τους περιέχουν επίθεση, δηλητήριο! Τα κολακευτικά λόγια που έλεγαν μόλις τώρα τους προκαλούν ενόχληση και απροθυμία· έρχονται σε ισορροπία υποτιμώντας και συκοφαντώντας τους άλλους πίσω από την πλάτη τους. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν σκοτάδι στην καρδιά τους· είναι εγωιστές και ποταποί. Μια τέτοια διαγωγή είναι αηδιαστική και απεχθής. Τι άνθρωπος είναι αυτός; Ένας δόλιος άνθρωπος. Υπάρχουν πάρα πολλοί τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσα στους άπιστους, ενώ μέχρι και στον οίκο του Θεού υπάρχουν κάποιοι. Όταν λένε αυτά τα ωραία λόγια, έχουν ντροπιαστική και ποταπή πρόθεση και απώτερο κίνητρο· λένε οτιδήποτε θα τους βοηθήσει να πετύχουν τον στόχο τους. Δεν μιλάνε καθόλου σύμφωνα με τα γεγονότα και υπερβάλλουν· πίσω από τα ωραία λόγια τους, κρύβονται προθέσεις και στόχοι. Όταν μιλούν προσβλητικά, λένε όποια μισητή κουβέντα μπορούν να σκεφτούν, και είναι ικανοί να πουν κάθε είδους τοξικά λόγια. Τι άνθρωπος είναι αυτός; Πέρα από τις επιφανειακές αποκαλύψεις των διαθέσεών του, οι οποίες είναι υποκριτικές, ύπουλες και δόλιες, τι άλλο υπάρχει στη φύση του; Είναι τοξικός, πάρα πολύ τοξικός! Όταν αυτοί οι άνθρωποι κάνουν κομπλιμέντα στους άλλους, είναι επειδή οι άλλοι το ζητούν; (Όχι.) Γιατί τους κάνουν κομπλιμέντα; (Έχουν κάποιον στόχο.) Σωστά. Με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα, παίζουν με τους ανθρώπους για να πετύχουν τις προθέσεις και τους στόχους τους· είναι ικανοί να πουν τα πάντα, όσο αρρωστημένα κι αν είναι. Αυτό δεν είναι τοξικό; Στη συνέχεια, για να απαλλαγούν από την ανισορροπία στην καρδιά τους, μαχαιρώνουν πισώπλατα τους άλλους, τους βρίζουν και τους συκοφαντούν, και λένε ό,τι προσβλητικό και μισητό μπορούν να σκεφτούν. Αυτό δεν είναι τοξικό; Είναι πάρα πολύ τοξικό! Από αυτό το ζήτημα καταλαβαίνετε τη φύση του ανθρώπου. Τίποτα από όσα κάνει μπροστά στους ανθρώπους ή πίσω από την πλάτη τους δεν είναι αληθινό ούτε ειλικρινές, ούτε συμφωνεί τίποτα από αυτά με την αλήθεια ή με την ανθρώπινη φύση· είναι όλα κακά, δηλητηριώδη. Δεν υπάρχουν τοξικά στοιχεία σε όλα όσα λέει η διεφθαρμένη ανθρωπότητα; (Υπάρχουν.) Άρα, είναι αξιόπιστα τα λόγια των ανθρώπων; Μπορούμε να εμπιστευτούμε τα λόγια τους; Οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ αφερέγγυοι, πάρα πολύ αναξιόπιστοι! Για ποιον λόγο; Επειδή όσο ζουν, όλα όσα φανερώνουν οι πράξεις και η ομιλία τους, κάθε πράξη και δράση τους, κάθε σκέψη και ιδέα τους, όλα έχουν σατανική διάθεση, αντιπροσωπεύουν στον απόλυτο βαθμό μια σατανική φύση-ουσία.

Γιατί οι άνθρωποι, παρόλο που πιστεύουν στον Θεό, δεν πιστεύουν ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια; Επειδή τα μάτια τους είναι τυφλά, δεν καταλαβαίνουν ποια είναι η αλήθεια και δεν γνωρίζουν τον Θεό. Είναι πολλοί εκείνοι που ναι μεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού και αναγνωρίζουν ότι αυτά είναι η αλήθεια, αλλά έχουν τόσο πολλές αντιλήψεις και αντίσταση σχετικά μ’ αυτά που έχει πει Εκείνος για «σκουλήκια», «σκουπίδια», «διαβόλους» και «κτήνη» που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποδεχτούν αυτά τα πράγματα. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι δεν γνωρίζουν τη φύση τους. Πώς βλέπουν οι άνθρωποι την ανθρώπινη φύση-ουσία; (Αναγνωρίζουν τις σατανικές διαθέσεις τους, αλλά νομίζουν ότι, παρ’ όλα αυτά, έχουν και μια καλή πλευρά· δεν βλέπουν ότι είναι ζωντανοί Σατανάδες.) Αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τη φύση-ουσία τους με την ίδια ακρίβεια, σαφήνεια και πρακτικότητα όπως ο Θεός; (Όχι.) Η αλήθεια είναι πως η φύση-ουσία του ανθρώπου είναι απόλυτα εχθρική απέναντι στον Θεό. Ο Θεός εξετάζει την ανθρώπινη ουσία και φύση. Δεν εξετάζει τι λένε ούτε τι κάνουν οι άνθρωποι εξωτερικά. Εξετάζει την καρδιά, την ουσία και τη φύση τους. Από πού προέρχονται αυτοί οι ορισμοί και αυτοί οι τρόποι με τους οποίους απευθύνεται ο Θεός στον άνθρωπο; Ορίζονται με βάση την ανθρώπινη φύση-ουσία, καθώς και τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτει ο άνθρωπος. Μέχρι εδώ, καταλαβαίνετε τι σημαίνει «ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων»; Εφόσον οι άνθρωποι λένε πάντα ότι «ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων», εσείς τι εμπειρίες έχετε σχετικά μ’ αυτά τα λόγια; Τα έχετε βιώσει ποτέ αληθινά; Γνωρίζετε αυτά τα λόγια και πώς τα κατανοείτε; Κάποιοι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι· νομίζουν ότι όλα αυτά σημαίνουν πως ο Θεός γνωρίζει τις σκέψεις και τις ιδέες που πηγάζουν από μέσα τους, πως γνωρίζει όσα κάνουν και δεν συμφωνούν με την αλήθεια, πως γνωρίζει τη βρομιά, τη διαφθορά και τις εξωφρενικές επιθυμίες της καρδιάς τους· ότι ακόμα κι αν κάνουν κακά πράγματα και δεν τα πουν, ο Θεός τα γνωρίζει. Καθώς ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τους ανθρώπους, άραγε στην πραγματικότητα εξετάζει εξονυχιστικά μόνο το επιφανειακό επίπεδο, αυτά που γνωρίζουν εκείνοι; Θα μπορούσε αυτό να χαρακτηριστεί ως εξονυχιστική εξέταση του Θεού στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων; (Όχι.) Ποιο είναι το βαθύτερο σημείο της καρδιάς ενός ανθρώπου; (Η φύση-ουσία του.) Και είναι ικανοί οι άνθρωποι να αντιληφθούν τη φύση-ουσία τους; Μπορούν να τη νιώσουν; Μπορούν να τη γνωρίσουν; (Δεν μπορούν.) Εφόσον δεν μπορούν να τη νιώσουν, τότε πώς είναι δυνατόν να φτάσουν πραγματικά στην αυτογνωσία; (Μόνο μέσα απ’ την έκθεση των λόγων του Θεού και απ’ το γεγονός ότι τους αποκαλύπτει μπορούν να φτάσουν στην αυτογνωσία.) Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τη φύση-ουσία των ανθρώπων, πράγμα που εκείνοι δεν μπορούν ούτε να νιώσουν ούτε να ξέρουν· όταν εκθέτει ο Θεός τη φύση-ουσία τους, όταν τα γεγονότα την αποκαλύπτουν, τότε πείθονται ειλικρινά. Όλες οι σκέψεις, οι ιδέες και οι απόψεις των ανθρώπων είναι επιφανειακά πράγματα. Κάποιες φορές τις λένε φωναχτά και κάποιες φορές είναι απλώς μια στιγμιαία ιδέα, μια σκέψη από την καρδιά ή μια προσωρινή ενεργητική σκέψη· πάντως, όλα είναι επιφανειακά πράγματα. Αυτές οι ενεργητικές σκέψεις μπορούν να επηρεάσουν και να καθοδηγήσουν προσωρινά τις πράξεις σου. Μπορούν, όμως, να επηρεάσουν ή να καθοδηγήσουν την κατεύθυνση και τους στόχους της ζωής σου; Δεν μπορούν. Και τι μπορεί να επηρεάσει και να καθοδηγήσει τις πράξεις σου, καθώς και να καθοδηγήσει την κατεύθυνση και τους στόχους της ζωής σου; Το βλέπεις καθαρά αυτό το ζήτημα; Αυτό κρύβεται στα βαθύτερα σημεία της καρδιάς και μέσα στο μυαλό των ανθρώπων. Αυτό ελέγχει τις σκέψεις και τις πράξεις τους, αυτό δημιουργεί τις οπτικές τους. Κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει η πρόταση «Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων». Τι σημαίνει εδώ η φράση «τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων»; Ποια πράγματα αναδύονται μέσα στα βάθη της καρδιάς ενός ανθρώπου; Μήπως οι βαθύτερες εσωτερικές του σκέψεις; Επιφανειακά, έτσι φαίνεται· τι ισχύει, όμως, στην πραγματικότητα; Είναι εκείνα που ανήκουν στην ανθρώπινη φύση-ουσία και τα οποία κανείς δεν μπορεί να τα μετακινήσει από τη θέση τους, είναι οι πιο αληθινές τους σκέψεις, αυτές που δεν λένε ποτέ σε κανέναν· μερικές φορές, ακόμη και οι ίδιοι δεν ξέρουν ποιες είναι. Οι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με όλα αυτά. Πιστεύουν ότι αν χάσουν αυτά τα πράγματα, αν χάσουν το κίνητρο που τους δίνουν αυτά, τότε ίσως να μην μπορούν πια να πιστεύουν στον Θεό. Ξέρετε, λοιπόν, ποια πράγματα βρίσκονται στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων; (Η πίστη στον Θεό με σκοπό τις ευλογίες· αυτό είναι κάτι που βρίσκεται μέσα στην καρδιά των ανθρώπων.) Σωστά, οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό με σκοπό να κερδίσουν ευλογίες, ανταμοιβή, στέφανο. Αυτό δεν υπάρχει στην καρδιά καθενός; Είναι γεγονός ότι υπάρχει. Οι άνθρωποι δεν μιλούν συχνά γι’ αυτό, και μάλιστα καλύπτουν το κίνητρο και την επιθυμία τους να αποκτήσουν ευλογίες· αυτή, όμως, η επιθυμία και αυτό το κίνητρο που έχουν οι άνθρωποι στα βάθη της καρδιάς τους παρέμεναν πάντοτε ακλόνητα. Όση πνευματική θεωρία κι αν καταλαβαίνουν, όση κι αν είναι η εμπειρία ή η γνώση τους, όποιο καθήκον κι αν μπορούν να εκτελέσουν, όσα δεινά κι αν υπομένουν και όσο μεγάλο τίμημα κι αν πληρώνουν, ποτέ δεν εγκαταλείπουν το κίνητρο που κρύβεται βαθιά στην καρδιά τους για ευλογίες· μοχθούν συνεχώς σιωπηλά υπηρετώντας αυτό το κίνητρο. Αυτό δεν είναι που έχει θαφτεί πιο βαθιά μέσα στην καρδιά των ανθρώπων; Πώς θα αισθανόσασταν αν δεν είχατε αυτό το κίνητρο να λάβετε ευλογίες; Με ποια στάση θα εκτελούσατε το καθήκον σας και θα ακολουθούσατε τον Θεό; Τι θα απογίνονταν οι άνθρωποι αν απαλλάσσονταν απ’ αυτό το κίνητρο για ευλογίες που είναι κρυμμένο στην καρδιά τους; Πιθανόν πολλοί να γίνονταν αρνητικοί, ενώ κάποιοι δεν θα είχαν κίνητρο να κάνουν τα καθήκοντά τους. Θα έχαναν το ενδιαφέρον τους για την πίστη τους στον Θεό, λες και είχε εξαφανιστεί η ψυχή τους. Θα φαινόταν λες και τους είχαν αρπάξει την καρδιά. Γι’ αυτό λέω ότι το κίνητρο για ευλογίες είναι κάτι που κρύβεται βαθιά στην καρδιά των ανθρώπων. Ίσως, καθώς εκτελούν το καθήκον τους ή καθώς ζουν τη ζωή της εκκλησίας, να νομίζουν ότι μπορούν να απαρνηθούν την οικογένειά τους και να δαπανήσουν ευχαρίστως τον εαυτό τους για τον Θεό, και ότι πλέον γνωρίζουν το κίνητρό τους να λάβουν ευλογίες, ότι το έχουν παραμερίσει, και έχει πάψει να τους κυβερνά και να τους περιορίζει. Τότε, εκείνοι νομίζουν ότι δεν έχουν πλέον το κίνητρο να κερδίσουν ευλογίες, αλλά ο Θεός πιστεύει το αντίθετο. Οι άνθρωποι βλέπουν τα πράγματα μόνο σε επιφανειακό επίπεδο. Όταν δεν δοκιμάζονται, νιώθουν καλά με τον εαυτό τους. Εφόσον δεν εγκαταλείπουν την εκκλησία ούτε αρνούνται το όνομα του Θεού και επιμένουν να δαπανούν γι’ Αυτόν, πιστεύουν ότι έχουν αλλάξει. Θεωρούν ότι έχει πάψει να τους καθοδηγεί ο προσωπικός ενθουσιασμός ή οι στιγμιαίες παρορμήσεις όσο εκτελούν το καθήκον τους. Αντιθέτως, πιστεύουν ότι μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια και ότι μπορούν να την αναζητούν και να την κάνουν συνεχώς πράξη όσο εκτελούν το καθήκον τους, έτσι ώστε να εξαγνιστούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους και οι ίδιοι να πετύχουν κάποια πραγματική αλλαγή. Όταν, όμως, συμβαίνουν πράγματα που σχετίζονται άμεσα με τον προορισμό και την έκβαση των ανθρώπων, τότε πώς συμπεριφέρονται; Αποκαλύπτεται ολόκληρη η αλήθεια. Έτσι, τελικά, για τους ανθρώπους, αυτή η περίσταση είναι μια περίσταση σωτηρίας και τελείωσης ή μια περίσταση κατά την οποία αποκαλύπτονται και αποκλείονται; Είναι κάτι καλό ή κάτι κακό; Για εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια, σημαίνει ότι θα σωθούν και θα οδηγηθούν στην τελείωση, οπότε είναι καλό· για εκείνους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια, σημαίνει ότι θα αποκαλυφθούν και θα αποκλειστούν, άρα είναι κακό. Μέσα σε κάποιο διάστημα, δεν αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι συνθήκες δοκιμασίας και εξευγενισμού; Γιατί το κάνει αυτό ο Θεός; Σίγουρα έχει νόημα, επειδή ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων· ξέρει την πραγματική κατάσταση όσων έχουν βαθιά μέσα τους, τους κατανοεί και βλέπει τη φύση-ουσία τους καθαρά και πλήρως. Μετά από κάποιο διάστημα, μπορεί κάποιος να έχει κάποια επιτυχία, μπορεί να έχει κάνει κάποια καλά πράγματα, να μην έχει κάνει μεγάλα λάθη, και ίσως να μπορεί να δεχτεί το κλάδεμα. Όταν του συμβαίνει κάτι, μπορεί να έχει μια κάπως υποτακτική στάση. Έτσι, πιστεύει ότι δεν είναι αρκετά καλός, ότι έχει βαδίσει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό, ότι έχει σωθεί και οδηγηθεί στην τελείωση. Τη στιγμή που είναι πιο εφησυχασμένος και ματαιόδοξος, τότε έρχεται η πειθαρχία, η κρίση και η παίδευση του Θεού. Αυτές οι περιστάσεις αποκαλύπτουν τους ανθρώπους, το ανάστημά τους, τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τη φύση-ουσία τους και τη στάση τους απέναντι στον Θεό. Αυτή η αποκάλυψη, στην πραγματικότητα, τους κάνει καλό. Αν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε αυτή η αποκάλυψη, αυτή η περίσταση, θα τους καθάρει. Θα τους καθάρει από τι; Θα σε καθάρει από τις παράλογες απαιτήσεις σου από τον Θεό και τις εξωφρενικές επιθυμίες σου, και θα σε κάνει να υιοθετήσεις τη σωστή οπτική· θα πάψεις να προσπαθείς να κάνεις συναλλαγές με τον Θεό και να έχεις απαιτήσεις απ’ Αυτόν για τις εξωφρενικές επιθυμίες σου· αντίθετα, θα αποκτάς μια καρδιά αληθινής υποταγής στον Θεό όλο και περισσότερο. Δεν θα ζητάς τίποτα, θα προσπαθείς μόνο να επιδιώκεις την αλήθεια και να ικανοποιείς την καρδιά του Θεού, κι έτσι θα γίνεσαι όλο και πιο αγνός, ώσπου στο τέλος θα μπορέσεις να φτάσεις στη σωτηρία. Αυτό δεν είναι ένα αποτέλεσμα που επιτυγχάνει το έργο του Θεού; (Είναι.) Μήπως ο Θεός δεν έχει κάποιον σκοπό όταν το κάνει αυτό; Δεν καθάρει αυτό τους ανθρώπους; Χρειάζεται, άραγε, να καθαρθούν μ’ αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι; (Χρειάζεται.) Αν ο Θεός δεν εξέθετε και δεν καθήρε τους ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε θα μπορούσαν εκείνοι να αποκτήσουν την αλήθεια; (Όχι.) Δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν την αλήθεια. Με βάση τη σατανική τους φύση, σε τι είδους δρόμο μπορούν να βαδίσουν οι άνθρωποι; (Να ακολουθήσουν τον Σατανά και να αντισταθούν στον Θεό.) Μπορεί να λάβει ευλογίες ένας τέτοιος άνθρωπος; Δεν μπορεί, μόνο να αποκλειστεί μπορεί.

Ξέρετε τι είναι στην πραγματικότητα ένας Φαρισαίος; Υπάρχουν Φαρισαίοι γύρω σας; Γιατί ονομάζονται «Φαρισαίοι» αυτοί οι άνθρωποι; Πώς περιγράφονται οι Φαρισαίοι; Είναι άνθρωποι υποκριτές, τελείως ψεύτικοι, άνθρωποι που ό,τι κι αν κάνουν, παίζουν θέατρο. Τι θέατρο παίζουν; Παριστάνουν ότι είναι καλοί, ευγενικοί και θετικοί. Έτσι είναι στην πραγματικότητα; Φυσικά και όχι. Αφού είναι υποκριτές, όλα όσα εκδηλώνουν και αποκαλύπτουν σ’ αυτούς είναι ψευδή· όλα είναι θέατρο, δεν είναι αυτό το πραγματικό τους πρόσωπο. Και πού βρίσκεται κρυμμένο το πραγματικό τους πρόσωπο; Είναι κρυμμένο βαθιά μέσα στην καρδιά τους, για να μην το δουν ποτέ οι άλλοι. Παρόλο που τα πάντα εξωτερικά είναι ένα θέατρο, είναι όλα ψέματα, μόνο τους ανθρώπους μπορούν να ξεγελάσουν· τον Θεό δεν μπορούν να Τον ξεγελάσουν. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αν δεν κάνουν πράξη και δεν βιώνουν τα λόγια του Θεού, τότε δεν μπορούν να κατανοήσουν πραγματικά την αλήθεια, κι έτσι, όσο ωραία κι αν ακούγονται τα λόγια τους, αυτά τα λόγια δεν είναι η αλήθεια-πραγματικότητα· είναι λόγια και δόγματα. Κάποιοι άνθρωποι επικεντρώνονται μόνο στο να παπαγαλίσουν λόγια και δόγματα, να αντιγράψουν σαν πίθηκοι όποιον εκφωνεί τα υψηλότερα κηρύγματα, με αποτέλεσμα μέσα σε μόνο λίγα χρόνια να αναπτύξουν την ικανότητα τα απαγγέλλουν λόγια και δόγματα, και να τους θαυμάζουν και να τους τιμούν πολλοί άνθρωποι· μετά απ’ αυτό, αρχίζουν να καμουφλάρονται και να δίνουν μεγάλη προσοχή σ’ αυτά που λένε και κάνουν, κι έτσι δείχνουν ότι είναι πάρα πολύ ευσεβείς και πνευματικοί. Χρησιμοποιούν αυτές τις δήθεν πνευματικές θεωρίες για να καμουφλαριστούν. Μόνο γι’ αυτά μιλάνε όπου κι αν πάνε, για πράγματα αληθοφανή που ταιριάζουν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, αλλά που δεν έχουν το παραμικρό ίχνος της αλήθεια-πραγματικότητας. Και κηρύττοντας αυτά τα πράγματα, τα οποία είναι σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τα γούστα των ανθρώπων, παραπλανούν πολλούς. Σε άλλους, τέτοιοι άνθρωποι φαίνονται πολύ ευσεβείς και ταπεινοί, αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι ψευδές. Φαίνονται ανεκτικοί, διαλλακτικοί και στοργικοί, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια προσποίηση· λένε ότι αγαπούν τον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για θέατρο. Άλλοι τέτοιους ανθρώπους τους περνάνε για άγιους, αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει. Πού μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος που είναι πραγματικά άγιος; Όλη ανθρώπινη αγιοσύνη είναι κάτι ψεύτικο, ένα θέατρο, μια προσποίηση. Εξωτερικά, φαίνονται πιστοί στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα απλώς δίνουν παράσταση για να τη δουν οι άλλοι. Όταν δεν κοιτάζει κανένας, δεν είναι πιστοί ούτε στο ελάχιστο και ό,τι κάνουν είναι επιπόλαιο. Επιφανειακά, δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό και έχουν εγκαταλείψει την οικογένεια και τη σταδιοδρομία τους. Αλλά στα κρυφά τι κάνουν; Κάνουν τη δική τους δουλειά και διευθύνουν τη δική τους επιχείρηση στην εκκλησία, επωφελούνται από την εκκλησία και κλέβουν κρυφά τις προσφορές, με το πρόσχημα ότι εργάζονται για τον Θεό…. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι σύγχρονοι υποκριτές Φαρισαίοι. Από πού προέρχονται οι Φαρισαίοι; Μήπως προέρχονται μέσα από τους απίστους; Όχι, όλοι τους προέρχονται μέσα από τους πιστούς. Γιατί γίνονται Φαρισαίοι αυτοί οι άνθρωποι; Τους έκανε κάποιος έτσι; Προφανώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ποιος είναι ο λόγος; Είναι ότι τέτοια φύση-ουσία έχουν, και γι’ αυτό φταίει το μονοπάτι που έχουν ακολουθήσει. Χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού μόνο ως εργαλείο για να κηρύξουν και να επωφεληθούν από την εκκλησία. Οπλίζουν το μυαλό και το στόμα τους με τα λόγια του Θεού, κηρύττουν ψεύτικες πνευματικές θεωρίες και παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως άγιο, και στη συνέχεια με αυτό ως κεφάλαιο θέλουν να πετύχουν τον σκοπό του να επωφεληθούν από την εκκλησία. Κηρύττουν απλώς δόγματα, όμως δεν έχουν κάνει ποτέ πράξη την αλήθεια. Τι άνθρωποι είναι αυτοί που συνεχίζουν να κηρύττουν λόγια και δόγματα, παρόλο που δεν έχουν ποτέ ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού; Αυτοί είναι οι υποκριτές Φαρισαίοι. Οι πενιχρές, δήθεν καλές συμπεριφορές και καλή διαγωγή τους, καθώς και τα λίγα που έχουν εγκαταλείψει και δαπανήσει, οφείλονται εξ ολοκλήρου στο ότι περιόρισαν και συγκάλυψαν το θέλημά τους. Αυτές οι πράξεις είναι εντελώς ψευδείς, είναι όλες προσποίηση. Στην καρδιά αυτών των ανθρώπων δεν υπάρχει ο παραμικρός φόβος Θεού ούτε και έχουν αληθινή πίστη στον Θεό. Ακόμη περισσότερο, είναι δύσπιστοι. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε θα βαδίσουν σε το ένα τέτοιο μονοπάτι και θα γίνουν Φαρισαίοι. Δεν είναι τρομακτικό αυτό; Ο θρησκευτικός τόπος στον οποίο συναθροίζονται οι Φαρισαίοι γίνεται αγορά. Στα μάτια του Θεού, αυτό αποτελεί θρησκεία· δεν είναι η εκκλησία του Θεού ούτε ένας τόπος στον οποίο λατρεύεται Αυτός. Έτσι, αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε με όσα κυριολεκτικά λόγια και επιφανειακά δόγματα σχετικά με τις ομιλίες του Θεού κι αν εξοπλιστούν, θα είναι μάταιο. Κάποιοι λένε: «Όσο κι αν εξοπλιστώ, είναι ανώφελο, οπότε δεν πρόκειται να εξοπλιστώ καθόλου». Τι λένε; Δεν είναι ανοησίες όλα αυτά; Δεν είναι παράλογες κουβέντες; Τι σκοπό έχω όταν συναναστρέφομαι πάνω σ’ αυτά τα λόγια; Μήπως να μη σε αφήσω να εξοπλιστείς με τα λόγια του Θεού; (Όχι.) Πρέπει να εξοπλιστείς με τα λόγια του Θεού, αλλά το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να καταλάβεις ξεκάθαρα είναι ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιήσεις τα λόγια του Θεού για να πλασαριστείς με κανέναν τρόπο ούτε να τα χρησιμοποιήσεις ως κεφάλαιο για να επωφεληθείς από την εκκλησία, πόσο δε μάλλον να τα χρησιμοποιήσεις ως όπλο για να χτυπήσεις άλλους. Τι είναι τα λόγια του Θεού; Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή που διορθώνουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Αν εφαρμόσεις και κάνεις πράξη αυτά τα λόγια στην εντέλεια, τότε θα αποκτήσεις την αλήθεια· η αλήθεια δεν θα είναι για σένα δόγματα ούτε μόνο λόγια, αλλά θα είναι η ζωή-πραγματικότητά σου. Μόλις αποκτήσεις την αλήθεια, θα έχεις αποκτήσει τη ζωή.

Θα σας πω μια ιστορία πάνω στο θέμα του ότι ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων, για το οποίο μόλις μίλησα. Ήταν κάποτε μια όμορφη γυναίκα που ήταν παντρεμένη με έναν πλούσιο άνδρα. Πώς βλέπει συνήθως ο κόσμος τέτοιους γάμους; Η όμορφη γυναίκα κυνηγά τα λεφτά του πλούσιου άνδρα, ενώ εκείνος τη θέλει για την εμφάνισή της. Καθένας παίρνει αυτό που θέλει, και δεν υπάρχει πραγματική αγάπη, είναι ένας γάμος βασισμένος σε μια συναλλαγή. Σύμφωνα με τις φαντασιοκοπίες του κόσμου, αυτή η όμορφη γυναίκα θα ξόδευε σίγουρα χρήματα αλόγιστα και θα ζούσε μέσα στην πολυτέλεια· ωστόσο, δεν έκανε κάτι τέτοιο. Ζούσε σαν μια συνηθισμένη νοικοκυρά και έκανε τις δουλειές της· ήταν κάθε μέρα επιμελής και ευσυνείδητη, φερόταν καλά στον σύζυγό της και στην οικογένειά του, σε σημείο που θα μπορούσε κανείς να την περιγράψει ως ενάρετη και ευγενική. Και ο πλούσιος άνδρας πώς της φερόταν; Αρχικά, ανησυχούσε μήπως αυτή η όμορφη γυναίκα δεν μπορούσε να ζήσει στ’ αλήθεια μαζί του, και ανησυχούσε μήπως δεν κρατήσει ο γάμος τους. Γι’ αυτό, κρατούσε όλα τα πλούτη και τα σημαντικά πράγματα για τον εαυτό του. Τα έβαλε όλα στο δικό του όνομα και δεν άφηνε τη γυναίκα του να τα ελέγχει. Αλλά την όμορφη γυναίκα δεν την ένοιαζε τίποτα απ’ όλα αυτά. Όπως κι αν της φερόταν ο σύζυγός της —παρ’ όλο που δεν την εμπιστευόταν και την περιόριζε οικονομικά— δεν εκδήλωνε καμία απροθυμία ή δυσαρέσκεια. Κάθε άλλο, ήταν ακόμη πιο επιμελής. Μετά από λίγα χρόνια, η όμορφη γυναίκα έκανε πολλά παιδιά και συνέχισε να φροντίζει όλη την οικογένειά της όπως και πριν, ως καλή σύζυγος και στοργική μητέρα· ήταν υπάκουη, ευγενική και στοργική απέναντι στον σύζυγό της. Τελικά, μια μέρα, ο πλούσιος άντρας πίστεψε πως η γυναίκα του δεν ήταν όπως την είχε φανταστεί· δεν κυνηγούσε τα πλούτη του ούτε τα υλικά του πράγματα. Δεν είχε καμία άλλη απαίτηση πέρα απ’ τις απαιτήσεις μιας κανονικής ζωής· επιπλέον, δαπανούσε πολλά πράγματα για να διαχειριστεί την οικογένειά της, όπως τα νιάτα της, την εμφάνισή της και τον χρόνο της. Ήταν επιμελής και ευσυνείδητη για την οικογένεια, και ποτέ δεν παραπονιόταν. Αυτό συγκίνησε τον πλούσιο άνδρα. Ποια ήταν η πρώτη του σκέψη όταν συγκινήθηκε; Φυσικό θα ήταν να σκεφτεί: «Αχ, η γυναίκα μου είναι τόσο αξιόπιστη, αλλά εγώ την αμφισβητούσα και φυλαγόμουν απ’ αυτήν. Ήταν άδικη όλη μου η συμπεριφορά απέναντί της. Θα έπρεπε να της δώσω να φροντίσει όλα μου τα πλούτη και όλα μου τα πράγματα, γιατί αυτή είναι η αληθινή μου αγάπη, το άτομο που θα έπρεπε να εμπιστεύομαι περισσότερο και αξίζει την εμπιστοσύνη μου περισσότερο. Αν δεν την πιστεύω, αν φυλάγομαι απ’ αυτήν, τότε της φέρομαι άδικα. Δεν είναι ηθική μια τέτοια συμπεριφορά. Έχει ήδη δοκιμαστεί τόσα χρόνια, δεν γίνεται να την αμφισβητώ ακόμα». Αυτήν τη σκέψη δεν την έκανε μόλις είχε δει όλα τα γεγονότα; (Ναι.) Σκέψεις σαν κι αυτή προέρχονται από την ανθρώπινη κρίση. Ο πλούσιος άνδρας, καθώς έβλεπε τη συμπεριφορά της όταν της συνέβαιναν διάφορα πράγματα, έκανε μια κρίση γι’ αυτήν, μέσω της οποίας καθόρισε το ποιόν της. Τη στιγμή, λοιπόν, που συγκινήθηκε, έγραψε όλα του τα πλούτη στο όνομα της γυναίκας του, για να αποδείξει την απόλυτη εμπιστοσύνη του σ’ αυτήν και να ανταποκριθεί στην αφοσίωση που του είχε αυτή τόσα χρόνια και σε όσα είχε επενδύσει γι’ αυτόν. Για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτό είναι σύμφωνο με την ανθρώπινη συνείδηση, κρίση, ηθική και δεοντολογία. Τελείωσε το θέμα; (Όχι.) Σύμφωνα με όλες τις νομικές διαδικασίες, ο πλούσιος άνδρας έγραψε όλα του τα πλούτη στο όνομα της γυναίκας του. Μια μέρα, γύρισε στο σπίτι του για να φάει, και μόλις μπήκε μέσα, ένιωσε το κλίμα κάπως διαφορετικό. Η γυναίκα του δεν τον καλωσόρισε στο σπίτι ούτε του μίλησε· το σπίτι ήταν κρύο. Γιατί το τραπέζι, που συνήθως τέτοια ώρα ήταν γεμάτο με φαγητό, σήμερα ήταν άδειο; Κοίταξε πίσω του, και πάνω στην τραπεζαρία είδε ένα χαρτί, που έγραφε με μεγάλα γράμματα «Αντίο»!

Εδώ τελειώνει η ιστορία. Αφού το πιο πιθανόν είναι όλοι σας να καταλαβαίνετε λίγο-πολύ το νόημα, για ποιον σκοπό την αφηγήθηκα; (Για να καταλάβουμε ότι οι άνθρωποι δεν είναι αξιόπιστοι και ότι είναι πολύ καλοί στο να προσποιούνται.) Μια ψεύτικη εμφάνιση εξαπάτησε τον πλούσιο. Αυτή η όμορφη γυναίκα ήξερε να προσποιείται πολύ καλά· όλα αυτά τα χρόνια, δεν της ξέφυγε ποτέ το παραμικρό ψεγάδι, ενώ ο πλούσιος άντρας, τόσα χρόνια που ζούσε μαζί της, δεν είχε δει ποτέ το παραμικρό σημάδι. Τι άνθρωπος είναι αυτή η όμορφη γυναίκα; (Είναι ύπουλη και πονηρή, και πάρα πολύ πανούργα.) Αυτήν την πρόθεση την είχε άραγε από την αρχή ή μόνο στο τέλος είχε τέτοιον σκοπό, αφότου είχε αποκτήσει τόσα πλούτη; (Απ’ την αρχή.) Τι προθέσεις είχε στην αρχή, όταν παντρεύτηκε τον πλούσιο; Τις εκδήλωσε; (Όχι, τις έκρυψε.) Και τι άφησε να εκδηλωθεί στην επιφάνεια; (Μια ψεύτικη εμφάνιση.) Μια εντελώς ψεύτικη εμφάνιση. Τι κρυβόταν κατά βάθος πίσω απ’ αυτήν την ψεύτικη εμφάνιση; (Το ότι ήθελε να αποκτήσει πλούτη και κέρδη.) Δεν παντρεύτηκε τον πλούσιο με ειλικρίνεια, ήθελε μόνο τα πλούτη του. Είτε της έπαιρνε δέκα είτε είκοσι χρόνια, εφόσον μπορούσε να τον εξαπατήσει για να του πάρει τα πλούτη, δεν την πείραξε να τον παντρευτεί ή να χαραμίσει όλα τα νιάτα της και να δουλέψει σκληρά τόσο πολλά χρόνια. Αυτή τη βαθύτερη σκέψη είχε στην καρδιά της. Τι χαρακτηρίζει όλα αυτά που έκανε εξαιτίας αυτής της σκέψης; (Προσποίηση και εξαπάτηση.) Άραγε, όλα αυτά που έκανε είναι αξιομνημόνευτα ή μήπως οι άνθρωποι τα θεωρούν ποταπά; (Ποταπά.) Είναι καλό ή κακό; (Κακό.) Κακό είναι. Και πού βασίζεται η διαπίστωση ότι είναι κακές όλες της οι πράξεις και κάθε εξωτερικό τίμημα που πλήρωσε; Από πού προκύπτει αυτό το συμπέρασμα; (Προκύπτει με βάση στις προθέσεις και την αφετηρία των πράξεών της.) Τι καταλαβαίνετε λοιπόν απ’ αυτήν την ιστορία; (Οι άνθρωποι κοιτάζουν την εξωτερική εμφάνιση, αλλά ο Θεός κοιτάζει την ουσία τους.) Σίγουρα. Γιατί οι άνθρωποι κοιτάζουν την εξωτερική εμφάνιση; Είναι δυνατόν να ανακαλύψουν τις προθέσεις και τα κίνητρα των άλλων από τα λόγια και τις πράξεις τους; Ξέρετε εσείς πώς να τα διακρίνετε; (Καταλαβαίνουμε κάποια προφανή, σε επιφανειακό επίπεδο.) Βλέπετε κάποιες εξωτερικές εκδηλώσεις, αλλά όταν καταλάβεις την αλήθεια και αποκτήσεις ένα μέρος της αλήθεια-πραγματικότητας, τότε άραγε δεν θα μπορείς να διακρίνεις λίγο πιο καθαρά την ουσία των ανθρώπων; (Ναι.) Για ποιον λόγο μπορεί ο Θεός και βλέπει τόσο καθαρά την καρδιά των ανθρώπων; Επειδή Αυτός είναι η αλήθεια, είναι παντοδύναμος και εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς τους. Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι μπορούν να κρίνουν τους άλλους με βάση ένα ορθό πρότυπο κρίσης, όπως κάνει κι ο Θεός; (Όχι, επειδή όλοι οι άνθρωποι είναι του ίδιου είδους, ενώ ο Θεός είναι ο Δημιουργός.) Αφού όλοι οι άνθρωποι είναι του ίδιου είδους, έχουν άραγε διαφορές μεταξύ τους; Έχει διαφορά κάποιος που κατέχει την αλήθεια με κάποιον που δεν την κατέχει; Έχει διαφορά κάποιος που γνωρίζει τον Θεό με κάποιον που δεν Τον γνωρίζει; Έχει διαφορά κάποιος που έχει φόβο Θεού με κάποιον που δεν έχει; (Ναι, έχει.) Τι είδους άνθρωπος μπορεί να διακρίνει την ουσία ενός άλλου ανθρώπου; (Κάποιος που γνωρίζει τον Θεό και έχει φόβο Θεού.) Και σε τελική ανάλυση, πώς μπορεί να διακρίνει κανείς την ουσία ενός άλλου ανθρώπου; Μόνο όταν καταλάβουν την αλήθεια και αποκτήσουν την αλήθεια-πραγματικότητα μπορούν οι άνθρωποι να διακρίνουν την ουσία κάποιου άλλου. Κι ο Θεός, Αυτός γιατί μπορεί να διακρίνει την ουσία των ανθρώπων; Πώς το εξηγείτε αυτό; Μπορούμε άραγε να πούμε ότι ο Θεός είναι το πρότυπο με βάση το οποίο πρέπει να κρίνονται όλοι οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα, ότι είναι το κριτήριο με βάση το οποίο πρέπει να κρίνεται καθετί θετικό και αρνητικό; (Ναι.) Ποιο πρακτικό στοιχείο έχουν αυτά τα λόγια; Μπορεί κάποιος να έχει καλή και τέλεια διαγωγή· όμως, αν έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, μπορείς να διακρίνεις αν αυτός ο άνθρωπος κάνει ή δεν κάνει πράξη την αλήθεια. Αν, όμως, δεν έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε όταν βλέπεις κάποιον που έχει τέλεια διαγωγή, που μεταμφιέζει πολύ καλά την εξωτερική του εμφάνιση, που η μεταμφίεσή του είναι άψογη, θα καταλάβεις αν κάνει ή δεν κάνει πράξη την αλήθεια; Δεν θα ξέρεις πώς να τον διακρίνεις. Αν δεν έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε δεν θα έχεις πρότυπο βάσει του οποίου να κρίνεις τους άλλους και δεν θα ξέρεις πώς να τους κρίνεις. Αν δεις κάποιον που έχει καλή εξωτερική συμπεριφορά, που μιλάει πολύ ευγενικά, που υποφέρει και δαπανά πολλά, που φαινομενικά δεν αποκαλύπτει προβλήματα και που δεν έχει κανένα ελάττωμα, τότε πώς θα κρίνεις αν είναι καλός ή κακός άνθρωπος, αν αγαπάει την αλήθεια ή αν την αποστρέφεται; Πώς το διακρίνεις αυτό; Αν δεν έχεις με ποιο πρότυπο να τον κρίνεις, τότε εύκολα θα σε τυφλώσουν η εξωτερική διαγωγή και οι ενέργειές του. Αν σε τυφλώσει και σε εξαπατήσει, τότε θα μπορέσεις άραγε να καταλάβεις αν είναι καλός ή κακός, αν είναι καλόβουλος ή κακόβουλος; Δεν θα μπορέσεις. Κάποιοι λένε: «Μπορούν αυτοί που καταλαβαίνουν την αλήθεια να εξετάσουν εξονυχιστικά την καρδιά των άλλων όπως μπορεί κι ο Θεός;» Οι άνθρωποι δεν έχουν αυτήν την ικανότητα. Ακόμη κι αν καταλάβουν λίγο πιο βαθιά την αλήθεια, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Αν, όμως, κάποιος καταλάβει την αλήθεια, τότε μπορεί να διακρίνει αν κάποιος άλλος είναι καλός ή κακός άνθρωπος, αν κάποιος άλλος αγαπάει την αλήθεια ή όχι, αν είναι ειλικρινής ή δόλιος, αν έχει φόβο Θεού ή αν είναι επαναστατικός και εχθρικός απέναντι σ’ Αυτόν και αν Τον ακολουθεί ειλικρινά ή είναι υποκριτής. Θα μπορέσεις να τα διακρίνεις όλα αυτά. Και σε τελική ανάλυση, ποιο είναι το πιο σημαντικό; (Να κατέχει κανείς την αλήθεια-πραγματικότητα.) Όσοι δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα δεν μπορούν να καταλάβουν τίποτα σε βάθος· συνέχεια κάνουν ανοησίες και ενεργούν με τρόπους που έρχονται σε σύγκρουση με την αλήθεια και αποτελούν αντίσταση στον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αξιολύπητοι. Αυτό έχει να κάνει με το πόσο σημαντικό είναι το αν κάποιος μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια και να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Πώς βλέπουν οι άνθρωποι τους άλλους όταν οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια; Μπορούν να τους δουν μόνο σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Όταν κρίνουν και ταξινομούν κάποιον άλλον, κοιτάζουν μόνο το επίπεδο και τις γνώσεις του· κοιτάζουν μόνο αν έχει ή δεν έχει ηθική εξωτερική διαγωγή, ή αν αυτή συμφωνεί ή όχι με την παραδοσιακή κουλτούρα και την ανθρώπινη ηθική, και αν οι πράξεις του ωφελούν ή όχι τους άλλους. Αν δουν ότι τα λόγια και οι πράξεις κάποιου είναι γενικά λογικά, ότι συμφωνούν απόλυτα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις περί ηθικής και δεοντολογίας, και ότι αρέσουν σε όλους, τότε θα τον κατατάξουν στους καλούς ανθρώπους. Ο Θεός, από την άλλη, πώς ταξινομεί τους ανθρώπους; Καθορίζει ο Θεός την ουσία ενός ανθρώπου με πρότυπα όλες αυτές τις μεθόδους και τις αφετηρίες που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να καταλήξουν σε συμπεράσματα; (Όχι.) Και με βάση ποιο πράγμα τους προσδιορίζει ο Θεός; Ο Θεός προσδιορίζει τη φύση-ουσία ενός ανθρώπου με βάση τις σκέψεις και τις ιδέες που έχει εκείνος στην καρδιά του, καθώς και με το κίνητρο που έχει όταν μιλάει και ενεργεί, δηλαδή τις προθέσεις και τους στόχους του. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο λέγεται ότι ο Θεός είναι Εκείνος που εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Μπορεί μήπως ένας άνθρωπος να εξετάσει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των άλλων ανθρώπων; (Όχι.) Οι άνθρωποι βλέπουν μόνο τις εξωτερικές εκδηλώσεις των άλλων και τις προθέσεις που αποκαλύπτουν με την ομιλία τους ή από τα συμφραζόμενα· στην καλύτερη, μπορούν να δουν αυτά τα πράγματα, οπότε μόνο με βάση αυτά που βλέπουν και ακούνε μπορούν να προσδιορίσουν τη συμπεριφορά των άλλων. Ο Θεός, από την άλλη, όταν προσδιορίζει τους ανθρώπους δεν εξετάζει μόνο τις πράξεις τους, την κατεύθυνση προς την οποία κινούνται ή την ποιότητα μιας συγκεκριμένης πράξης. Ο Θεός θέλει να δει τις πιο αληθινές τους σκέψεις, να δει με ποιες προθέσεις και στόχους ενεργούν στην πραγματικότητα, ποια πράγματα προκαλεί η φύση-ουσία τους και σε ποιον δρόμο τούς αναγκάζουν αυτά τα πράγματα να βαδίσουν. Αυτά εξετάζει ο Θεός. Σας ρωτώ λοιπόν, στη φράση «ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων», τι σημαίνει «τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων»; Με απλά λόγια, είναι οι πιο αληθινές σκέψεις της καρδιάς των ανθρώπων. Άρα, ενώπιον του Θεού, όπως κι αν μεταμφιέζεσαι, όπως κι αν κρύβεσαι και όπως κι αν πλασάρεσαι, ο Θεός καταλαβαίνει ξεκάθαρα όλες σου τις πιο αληθινές σκέψεις και όσα κρύβονται στα βαθύτερα, ενδόμυχα μέρη σου· δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος του οποίου τα κρυφά και ενδόμυχα μέρη μπορούν να ξεφύγουν από την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Καταλαβαίνετε τι λέω; Εκείνη η όμορφη γυναίκα, μετά από τόσες δεκαετίες που είχε τέτοια συμπεριφορά και ζούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, εξαπάτησε τον πιο κοντινό της άνθρωπο. Αν συνέβαινε το ίδιο πράγμα σ’ εσάς, δεν θα σας εξαπατούσε κι εσάς; (Θα μας εξαπατούσε.) Δεν θα μπορούσατε, λοιπόν, να πείτε ότι όχι μόνο εξαπάτησε τον σύζυγό της, αλλά εξαπάτησε κι εσάς και όλους τους άλλους; (Ναι.) Δεν αποκάλυψε τις πιο αληθινές σκέψεις της καρδιάς της σε κανέναν άλλον, σε κανέναν δεν τις είπε· και επιπλέον, μεταμφιέστηκε άψογα και κανείς δεν την κατάλαβε. Παρ’ όλα αυτά, παρέλειψε ένα πράγμα: ο Θεός παρακολουθεί όλα όσα κάνουν οι άνθρωποι. Ίσως να μπορούσε να εξαπατήσει όλους τους άλλους, αλλά δεν μπορούσε να εξαπατήσει τον Θεό. Εκείνος ο πλούσιος άντρας ήταν φαινομενικά οξυδερκής, μπόρεσε να βγάλει πολλά χρήματα, αλλά έπεσε θύμα μιας γυναίκας. Ήταν αυτό στιγμιαία απροσεξία; (Όχι.) Τότε τι το προκάλεσε; Φταίει το ότι δεν μπόρεσε να τη διακρίνει. Τι γεγονότα σάς λέω με αυτήν την ιστορία; Σας λέω ότι πρέπει να βαδίζετε στο ορθό μονοπάτι και να μη βαδίζετε σε διεφθαρμένες και κακές οδούς κατά την πίστη σας στον Θεό και τη διαγωγή σας. Τι είναι οι διεφθαρμένες και κακές οδοί; Αυτοί που πιστεύουν στον Θεό θέλουν πάντα να βασίζονται σε πλεκτάνες, σε απατηλά και πονηρά παιχνίδια και σε κόλπα, για να καλύψουν τη διαφθορά τους, τα ελαττώματα και τα σφάλματά τους, και τα προβλήματα που έχουν, όπως το χαμηλό τους επίπεδο· αντιμετωπίζουν πάντα τα ζητήματα σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες, και μάλιστα αυτό δεν το θεωρούν και τόσο κακό. Σε επιφανειακά ζητήματα, καλοπιάνουν τον Θεό και τους επικεφαλής τους, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια ούτε ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές. Ζυγίζουν προσεκτικά τα λόγια και τις εκφράσεις των άλλων, και πάντα σκέφτονται: «Πώς ήταν η απόδοσή μου τώρα τελευταία; Με υποστηρίζουν όλοι; Ξέρει ο Θεός όλα τα καλά πράγματα που έχω κάνει; Αν τα ξέρει, θα με επαινέσει; Τι θέση έχω στην καρδιά Του; Έχω σημαντική θέση;» Υπονοείται άραγε ότι αυτός ο άνθρωπος, εφόσον πιστεύει στον Θεό, θα λάβει ευλογίες ή θα αποκλειστεί; Δεν είναι διεφθαρμένη και κακή οδός το να συλλογίζεται κανείς συνέχεια αυτά τα ζητήματα; Είναι πράγματι διεφθαρμένη και κακή οδός, δεν είναι η ορθή οδός. Τότε, ποια είναι η ορθή οδός; (Η επιδίωξη της αλήθειας και η αλλαγή διάθεσης.) Σωστά. Για όσους πιστεύουν στον Θεό, η μόνη ορθή οδός είναι να επιδιώξουν και να αποκτήσουν την αλήθεια, και να φτάσουν στην αλλαγή διάθεσης. Μόνο η οδός στην οποία οδηγεί ο Θεός τους ανθρώπους για να σωθούν είναι η αληθινή οδός, η ορθή οδός.

Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων· μπορεί να δει τα βαθύτερα σημεία της καρδιάς τους, τις πιο αληθινές σκέψεις τους. Πού βασίζεται ο Θεός όταν λέει: «Οι άνθρωποι είναι σκουλήκια»; (Βασίζεται στην ανθρώπινη φύση-ουσία.) Εσείς έχετε ποτέ αναλύσει την ουσία, την κατάσταση και τις εκδηλώσεις των «σκουληκιών» για τα οποία μιλάει και τα οποία βλέπει ο Θεός; Ποια στοιχεία της ανθρώπινης ουσίας Τον κάνουν να τους πει κάτι τέτοιο; Γιατί λέει ο Θεός ότι οι άνθρωποι είναι σκουλήκια; Στα μάτια Του, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι ξεκάθαρα δικό Του δημιούργημα· όμως, οι άνθρωποι εκπληρώνουν, άραγε, τις ευθύνες και τα καθήκοντα που θα έπρεπε να εκπληρώνουν τα δημιουργήματα; Πολλοί άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους, αλλά πώς είναι η απόδοσή τους; Δεν αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία όταν κάνουν το καθήκον τους· αν δεν κλαδευτούν ή δεν πειθαρχηθούν, τότε δεν συνεχίζουν να προχωρούν· χρειάζονται πάντα συναντήσεις, συναναστροφές και φροντίδα προκειμένου να έχουν έστω και ελάχιστη πίστη, κάποια μικρά στοιχεία ενεργητικότητας· δεν έχουν άραγε διεφθαρμένη διάθεση; (Ναι.) Οι άνθρωποι δεν ξέρουν τη θέση τους ούτε ξέρουν τι θα έπρεπε να κάνουν, τι θα έπρεπε να επιδιώξουν ή σε ποιον δρόμο να βαδίσουν· τις περισσότερες φορές, μάλιστα, κάνουν ό,τι θέλουν και βγαίνουν εκτός ελέγχου. Αν δεν υπήρχε το συχνό πότισμα και το κλάδεμα, αν ο Θεός δεν ρύθμιζε συνεχώς τις συνθήκες ώστε να τους οδηγεί πίσω σ’ Αυτόν, τότε τι θα έκαναν; Θα έλεγε κανείς ότι ένας τέτοιος άνθρωπος όχι μόνο δεν θα μπορούσε να κάνει καλά το καθήκον του, αλλά θα εκφυλιζόταν και θα έφτανε στο σημείο να γίνει αρνητικός, να χαλαρώσει στο έργο του, να ενεργήσει επιπόλαια και να εξαπατήσει τον Θεό. Αν κάποιος δεν μπορεί να κάνει το καθήκον όπως οφείλει, τότε τι χαρακτήρα έχουν όλες του οι πράξεις; Θα έλεγε κανείς ότι όλες του οι πράξεις είναι κακές, ότι κάνει μόνο κακό! Όλη μέρα, οι σκέψεις του δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, σε καμία περίπτωση δεν ακολουθεί την οδό του Θεού. Κάθε μέρα, τρώει τρία κανονικά γεύματα χωρίς να σκέφτεται ή να καταβάλλει οποιαδήποτε προσπάθεια· ακόμη κι αν κάνει κάποια σκέψη, αυτή δεν είναι σύμφωνη με τις αλήθεια-αρχές ούτε έχει καμία απολύτως σχέση με τις απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο. Κάνει πράγματα που προκαλούν διαταράξεις και αναστάτωση, ενώ δεν δίνει καθόλου μαρτυρία για τον Θεό. Η καρδιά του είναι γεμάτη σκέψεις σχετικά με την επιδίωξη της σωματικής του καλοπέρασης, με το πώς να πασχίσει για θέση και φήμη, πώς να παραμένει σταθερός ανάμεσα στους άλλους, να έχει θέση και αναγνώριση. Τρώει το φαγητό που δίνει ο Θεός και απολαμβάνει όλα όσα παρέχει ο Εκείνος, χωρίς να ασχολείται με τις ανθρώπινες υποθέσεις. Στον Θεό δεν αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι· τους απεχθάνεται. Κάποιοι κάνουν το καθήκον τους σαν κάτι το τυπικό. Έρχονται στην εκκλησία για να παρακολουθήσουν το έργο λες και είναι άπιστοι επικεφαλής· μιλούν στον κόσμο μια φορά, φωνάζουν μερικά συνθήματα, κάνουν διάλεξη στους αδελφούς και στις αδελφές, κάνουν τους πάντες να τους ακούσουν υπάκουα, και τέλος. Όταν βλέπουν κάποιον να εκτελεί απλώς επιπόλαια το καθήκον του χωρίς να αναλαμβάνει την ευθύνη, σκέφτονται: «Αυτό δεν με αφορά, και εφόσον δεν απειλεί τη θέση μου, δεν με ενδιαφέρει». Μέρα με τη μέρα, περιφέρονται έτσι, χωρίς ποτέ να κάνουν πραγματική δουλειά, χωρίς ποτέ να λύνουν πραγματικά προβλήματα. Τι άνθρωπος είναι αυτός; (Κάποιος που τρώει τρία κανονικά γεύματα τη μέρα χωρίς να σκέφτεται ούτε να καταβάλει καμία προσπάθεια.) Δεν ξέρει τι οφείλει να κάνει κάθε μέρα, οπότε περιπλανιέται αμέριμνος και οι μέρες περνάνε, χωρίς να γνωρίζει αν ο Θεός είναι ευχαριστημένος μαζί του ή αν τον απεχθάνεται, ή αν τον εξετάζει εξονυχιστικά. Είναι αυτά που κάνει σύμφωνα με την αλήθεια; Εκπληρώνει τις ευθύνες του; Είναι αφοσιωμένος; Είναι επιπόλαιος; Εξυψώνει τον εαυτό του με αυτά που κάνει; Καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό; Δεν ξέρει τίποτα απ’ αυτά. Κάποιος που τρώει τρία κανονικά γεύματα κάθε μέρα χωρίς να σκέφτεται ούτε να καταβάλει οποιαδήποτε προσπάθεια χαρακτηρίζεται συνήθως ως «χαραμοφάης». Δεν κάνει καμία πραγματική δουλειά· είναι τόσο τεμπέλης που δεν πάει καν να πάρει ούτε ένα πιάτο φαγητό· θέλει να τον σερβίρουν άλλοι. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Μένει όπου τύχει να καταλήξει κάθε μέρα, τρώει όπου υπάρχει καλό φαγητό, πηγαίνει όπου μπορεί να κοιμηθεί άνετα, και πηγαίνει όπου τον κολακεύουν άνθρωποι. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει καμία διαφορά με ένα σκουλήκι, σωστά; (Δεν έχει.) Δεν υπάρχει καμία διαφορά. Με βάση αυτές τις συμπεριφορές των ανθρώπων, είναι μήπως άδικο να τους αποκαλούμε «σκουλήκια»; (Δεν είναι άδικο.) Οι άνθρωποι ζουν συνεχώς με βάση μια τέτοια εκφυλισμένη φύση· μόλις κάνουν λίγη αληθινή δουλειά, θέλουν αναγνώριση για τα επιτεύγματά τους. Κάποιοι λένε: «Κάνω το καθήκον μου ήδη εδώ και πέντε-έξι χρόνια. Κάθε μέρα, κάνω συνέχεια το καθήκον μου και τα μαλλιά μου ασπρίζουν». Δεν είναι αηδιαστικά αυτά τα λόγια; Πώς είναι δυνατόν να μιλάς σαν τον Παύλο; Ποιον στόχο έχεις όταν προσπαθείς να λάβεις αναγνώριση για τα επιτεύγματά σου; Δεν είναι ότι θέλεις ανταμοιβή από τον Θεό; Πώς αποκαλούμε συνήθως αυτούς που θέλουν ανταμοιβή; Δεν είναι άραγε «ζητιάνοι»; Δεν είναι αναίσχυντοι τέτοιοι άνθρωποι; Κάνεις το καθήκον του δημιουργήματος· για ποιον, όμως, δουλεύεις σκληρά; Για τον Θεό; Ο Θεός κάτι τέτοιο δεν το εκτιμάει. Η αλήθεια είναι πως ενεργείς για λογαριασμό σου, ενεργείς για να επιτύχεις τη σωτηρία· άρα, τι αναγνώριση θέλεις και τι ανταμοιβή ζητάς; Μήπως ο Θεός σού έδωσε μόνο λίγη χάρη ή λίγες ευλογίες; Σου έδωσε μήπως αυτήν τη ζωή για να ζητήσεις ανταμοιβή; Μήπως για να μπορέσεις να απλώσεις το χέρι σου και να Του ζητιανέψεις φαγητό; Αυτήν τη στιγμή, κάνεις το δικό σου καθήκον. Αυτή είναι η υποχρέωση και η ευθύνη σου. Ο Θεός σού έχει αναθέσει ένα καθήκον, το οποίο αποτελεί χάρη εκ μέρους Του, οπότε δεν πρέπει να ζητιανεύεις τίποτα· αν το κάνεις, τότε ο Θεός θα νιώσει απέχθεια για σένα και θα αηδιάσει μαζί σου. Οι άνθρωποι θέλουν συνέχεια να ικετεύουν τον Θεό να τους δώσει χάρη και ανταμοιβές. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Δεν είναι ξεδιάντροποι άνθρωποι κατώτερης ποιότητας; Εσείς όλοι βρίσκεστε σε μια τέτοια κατάσταση; (Ναι.) Και πώς πρέπει να απαλλαγείτε απ’ αυτήν; Πρέπει να αναγνωρίσεις ποια από τα λόγια και τις πράξεις σου ανήκουν σ’ αυτήν την κατάσταση, και έπειτα να προσέλθεις γρήγορα ενώπιον του Θεού σε προσευχή και να δεχτείς την εξονυχιστική εξέτασή Του· να αναλύσεις την ασχήμια και τη φύση-ουσία σου. Αφότου αποκτήσεις κάποια γνώση και κατανόηση, κάνε συναναστροφή με τους αδελφούς και τις αδελφές σου σχετικά με αυτά τα πράγματα, και ξεγύμνωσε τον εαυτό σου μπροστά τους. Την ίδια στιγμή που συναναστρέφεσαι και ξεγυμνώνεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, στην πραγματικότητα θα δέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού· έτσι, θα απαλλαγείς σιγά-σιγά από την κατάστασή σου. Για να απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη σου διάθεση, πρέπει πρώτα να μάθεις ξεκάθαρα πόσο μοχθηρή και αποτρόπαια είναι αυτή· μόνο τότε μπορείς να νιώσεις βαθιά μέσα σου αποστροφή και αηδία για τον εαυτό σου· αν δεν μισήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς να επιλύσεις το πρόβλημα. Δεν είναι άραγε ανοησία να πιστεύεις πάντα ότι αν ζεις σύμφωνα με μια διεφθαρμένη διάθεση, δεν υπάρχει πρόβλημα, ότι οι άλλοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα μ’ αυτό και ότι εφόσον δεν κάνεις τίποτα κακό, είσαι μια χαρά; Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να αποκτήσουν την αλήθεια; Μπορούν να φτάσουν στη σωτηρία του Θεού; Για ποιον λόγο εκθέτει ο Θεός τις διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων; Πρέπει να συναναστραφείτε ειλικρινά σχετικά με τα λόγια Του, να συνδέσετε τις διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων και τις αποκαλύψεις της διαφθοράς τους, και στη συνέχεια να τις συγκρίνετε με τα λόγια με τα οποία ο Θεός εκθέτει το γεγονός ότι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι είναι σκουλήκια. Βλέπετε ότι αυτό το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό; Μπορείτε να το αποδεχτείτε; (Ναι.) Σε ποιον απευθύνεται πρωτίστως ο Θεός όταν λέει ότι οι άνθρωποι είναι σκουλήκια; Σε ποια από τις καταστάσεις και τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου απευθύνεται κυρίως; Ποια πλευρά της διεφθαρμένης φύσης του ανθρώπου εκθέτει; Καταρχάς, κάποιος που είναι σκουλήκι είναι άχρηστος, δεν έχει κανένα αίσθημα ντροπής· στα μάτια του Θεού δεν αξίζει δεκάρα! Γιατί λέω ότι δεν αξίζει δεκάρα; Ο Θεός σε δημιούργησε και σου έδωσε ζωή, κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις ούτε καν το ελάχιστο από το καθήκον σου· είσαι χαραμοφάης. Κατά την άποψη του Θεού, δεν αξίζεις τίποτα και η ζωή σου είναι άχρηστη! Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι σκουλήκια; (Ναι.) Αν, λοιπόν, οι άνθρωποι δεν θέλουν να είναι σκουλήκια, τότε τι πρέπει να κάνουν; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να βρεις τη θέση σου και, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να βρεις πώς να κάνεις το καθήκον σου, έτσι ώστε να καθιερώσεις μια κανονική σχέση με τον Δημιουργό και να λογοδοτήσεις στον Θεό. Έπειτα, σκέψου καλά πώς μπορείς να εκτελέσεις το καθήκον πιστά, χωρίς να είσαι επιπόλαιος· πρέπει να το κάνεις με όλη σου την καρδιά. Μην προσπαθείς να αντιμετωπίσεις επιπόλαια τον Δημιουργό. Να κάνεις ό,τι σου ζητάει ο Θεός, να ακούς και να υποτάσσεσαι. Λοιπόν, έχετε μήπως καμία άλλη σκέψη ή αντίσταση απέναντι στα λόγια του Θεού που αποκαλούν τους ανθρώπους σκουλήκια; Μπορείτε να κάνετε συσχετισμό με τον εαυτό σας; Κάποιοι λένε: «Εφόσον κάνω το καθήκον μου τόσα χρόνια, λογικά δεν είμαι σκουλήκι, σωστά;» Έχουν δίκιο; (Όχι.) Γιατί έχουν άδικο; Το αν είσαι ή δεν είσαι σκουλήκι δεν έχει καμία σχέση με το τι κάνεις εξωτερικά. Ο Θεός θέλει να δει πώς κάνεις το καθήκον σου, σε ποια κατάσταση βρίσκεσαι καθώς το κάνεις, σε τι βασίζεσαι για να το κάνεις, αν φέρνεις ή όχι αποτελέσματα καθώς το κάνεις, αν εκπληρώνεις ή όχι τις ευθύνες σου και αν μπορείς να κάνεις ή όχι τη δουλειά σου. Αν κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, αν το κάνεις πιστά, αν μπορείς να το κάνεις σε αποδεκτό επίπεδο και ικανοποιείς τον Θεό, τότε θα καταφέρεις να γλιτώσεις από την προσφώνηση «σκουλήκι».

Την ώρα που βιώνεις το έργο του Θεού, πρέπει πρώτα να αποδεχτείς τα λόγια Του που εκθέτουν τη φύση-ουσία του ανθρώπου. Αν μπορέσεις να διακρίνεις ξεκάθαρα τη διεφθαρμένη διάθεση των ανθρώπων και την αλήθεια της διαφθοράς τους, και αν αποκτήσεις πραγματική αυτογνωσία, τότε άραγε δεν προχωράς προς τα εμπρός για να φτάσεις στη σωτηρία; Έχει μεγάλη σημασία το πώς προσεγγίζεις τα λόγια του Θεού που κρίνουν και εκθέτουν τον άνθρωπο. Καταρχάς, πρέπει να συλλογίζεσαι και να καταλαβαίνεις εκείνα τα λόγια Του που εκθέτουν τη φύση του ανθρώπου· αν μπορέσεις να δεις ξεκάθαρα ότι αυτό που εξέθεσαν τα λόγια του Θεού συμφωνεί σε απόλυτο βαθμό με την πραγματική σου κατάσταση, τότε θα δρέψεις καρπούς. Κάποιοι άνθρωποι, αφού διαβάσουν τα λόγια του Θεού, τα συγκρίνουν πάντα με τους άλλους· πιστεύουν συνεχώς ότι τα λόγια που έχει πει ο Θεός απευθύνονται σε άλλους και ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους ίδιους, όσο αυστηρά και αν είναι. Αυτό είναι πρόβλημα· ένας τέτοιος άνθρωπος δεν αποδέχεται την αλήθεια. Και πώς πρέπει, λοιπόν, να προσεγγίζεις τα λόγια του Θεού; Κάθε φορά που διαβάζεις οποιαδήποτε από τα λόγια Του, πρέπει να τα συγκρίνεις με τον εαυτό σου, να τα αντιπαραβάλλεις με τη δική σου κατάσταση, με τις δικές σου σκέψεις και απόψεις, και με τη δική σου συμπεριφορά. Αν όντως μπορείς να συγκριθείς μ’ αυτά, και αναζητήσεις την αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματά σου, τότε με αυτόν τον τρόπο θα δρέψεις καρπούς. Έπειτα, πρέπει να πηγαίνεις και να βοηθάς τους άλλους χρησιμοποιώντας την αλήθεια-πραγματικότητα που καταλαβαίνεις· να τους βοηθάς να καταλάβουν την αλήθεια και να λύσουν τα προβλήματά τους, να τους βοηθάς να προσέλθουν ενώπιον του Θεού και να αποδεχτούν τα λόγια Του και την αλήθεια. Αυτό δείχνει αγάπη για τους άλλους, και έτσι μπορείς να δρέψεις καρπούς· ωφελεί τόσο εσένα όσο και τους άλλους, άρα διπλή συγκομιδή. Αν ενεργείς έτσι, τότε γίνεσαι χρήσιμος στον οίκο του Θεού· αν κατέχεις μια τέτοια αλήθεια-πραγματικότητα, τότε μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό. Δεν κερδίζεις, τότε, την αποδοχή Του; Με τις ίδιες μεθόδους πρέπει να αποδεχτείς και τα υπόλοιπα λόγια με τα οποία ο Θεός έχει εκθέσει τους ανθρώπους και να υποταχθείς σ’ αυτά, και στη συνέχεια να αναλύσεις τον εαυτό σου και να φτάσεις στην αυτογνωσία. Ξέρετε πώς να συγκρίνετε τον εαυτό σας με αυτόν τον τρόπο; (Λίγο.) Αν ο Θεός έλεγε ότι είσαι ο Σατανάς, ότι είσαι διάβολος, ότι έχεις διεφθαρμένη διάθεση και ότι αντιστέκεσαι σ’ Αυτόν, τότε ίσως μπορείς να συγκρίνεις αυτά τα μεγαλύτερα πράγματα με τον εαυτό σου· όταν, όμως, τα λόγια Του θίγουν κάποιες άλλες καταστάσεις και εκφράσεις για να διαπιστωθεί τι άνθρωπος είσαι, τότε δεν μπορείς να τα συγκρίνεις με τον εαυτό σου ούτε να τα αποδεχτείς· αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Τι σημαίνει αυτό; (Σημαίνει ότι δεν έχουμε αληθινή αυτογνωσία.) Δεν έχεις αληθινή αυτογνωσία και δεν αποδέχεσαι την αλήθεια, σωστά; (Ναι.) Οι άνθρωποι πρέπει σιγά-σιγά να καταλάβουν τα λόγια με τα οποία εκθέτει ο Θεός τους ανθρώπους, όπως «σκουλήκια», «βρομερός δαίμονας», «δεν αξίζει ούτε δεκάρα», «σκουπίδι» και «άχρηστος». Όταν ο Θεός εκθέτει τους ανθρώπους, στοχεύει μήπως να τους καταδικάσει; (Όχι.) Τότε σε τι στοχεύει; (Να φτάσουν στην αυτογνωσία και να αποβάλουν τη διαφθορά τους.) Σωστά. Ο στόχος του Θεού όταν εκθέτει αυτά τα πράγματα είναι να σου δώσει τη δυνατότητα να φτάσεις στην αυτογνωσία, να αποκτήσεις στην πορεία την αλήθεια και να καταλάβεις τις προθέσεις Του. Αν ο Θεός σε εκθέτει ως σκουλήκι, ως κατώτερο άνθρωπο, ως άχρηστο, τότε πώς θα πρέπει να ασκηθείς; Μπορεί να πεις: «Εφόσον ο Θεός λέει ότι είμαι σκουλήκι, θα είμαι σκουλήκι. Εφόσον ο Θεός λέει ότι είμαι άχρηστος, τότε θα είμαι άχρηστος. Εφόσον ο Θεός λέει ότι δεν αξίζω ούτε δεκάρα, θα είμαι ένα άχρηστο σκουπίδι. Εφόσον ο Θεός λέει ότι είμαι ένας βρομερός δαίμονας, ότι είμαι ο Σατανάς, θα είμαι ένας βρομερός δαίμονας, θα είμαι ο Σατανάς». Έτσι θα αποκτήσεις την αλήθεια; (Όχι.) Ο στόχος του Θεού όταν λέει αυτά τα λόγια, ο απώτερος στόχος Του, όταν κρίνει, παιδεύει και εκθέτει τους ανθρώπους, είναι να καταλάβουν οι άνθρωποι τις προθέσεις Του, να εισέλθουν στο μονοπάτι όπου θα κάνουν πράξη την αλήθεια, να γνωρίσουν τον Θεό και να υποταχθούν σ’ Αυτόν. Αν εκείνοι, καθώς βαδίζουν σ’ αυτό το μονοπάτι, παρανοούν συνέχεια τον Θεό, αν πολλές φορές δεν μπορούν να αποδεχτούν πλήρως την κρίση και την παίδευσή Του, και αν έχουν πολύ μεγάλη επαναστατικότητα, τι μπορούν να κάνουν σ’ αυτήν την περίπτωση; Πρέπει να προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού, να αποδέχεσαι την εξονυχιστική Του εξέταση, να Τον αφήνεις να σε καθοδηγεί μέσα από επανειλημμένες δοκιμασίες και εξευγενισμό, και να Τον αφήνεις να ρυθμίσει τις περιστάσεις για να σε καθάρει. Οι άνθρωποι είναι τόσο βαθιά διεφθαρμένοι που πρέπει να τους καθάρει ο Θεός! Αν δεν έχουν τη θέληση να το κάνουν αυτό, αν ενδίδουν συνεχώς στις ανέσεις, αν είναι συνέχεια μπερδεμένοι και δεν αναζητούν καθόλου την αλήθεια, τότε έχουν ελάχιστες ελπίδες να αποκτήσουν την αλήθεια. Υπάρχουν πολλές πρακτικές εκδηλώσεις όπου ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων, κι αυτό φαίνεται από τα τόσα πράγματα που εκθέτει ο Θεός στις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Μόνο ο Θεός μπορεί να δει όσα βρίσκονται μέσα στη φύση-ουσία του ανθρώπου. Αν, λοιπόν, δεν ακούς τα λόγια Του, αν δεν ζεις όπως σου έχει πει Αυτός και δεν πιστεύεις σ’ Αυτόν ούτε κάνεις το καθήκον σου όπως σου έχει πει, τότε αποκλείεται να εισέλθεις στο μονοπάτι όπου θα ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού· αποκλείεται να εισέλθεις στο ορθό μονοπάτι της πίστης στον Θεό και είναι πολύ δύσκολο να φτάσεις στη σωτηρία. Είναι σωστό αυτό που λέω; (Είναι.) Μπορούν οι άνθρωποι να ικανοποιήσουν τον Θεό αν πιστεύουν σ’ Αυτόν σύμφωνα με τις δικές τους μεθόδους; (Όχι.) Αφού οι μέθοδοι των ανθρώπων, οι φαντασιοκοπίες τους, και οι τρόποι και τα μέσα στα οποία καταφεύγουν δεν συμφωνούν με την αλήθεια, μια τέτοια πίστη στον Θεό δεν θα Τον ικανοποιήσει ποτέ.

Μόλις μίλησα για τον τέταρτο δείκτη, δηλαδή πώς μπορούμε να κρίνουμε αν κάποιος έχει βιώσει ή όχι ανάπτυξη στη ζωή-είσοδό του· με άλλα λόγια, σε ποιον βαθμό μπορεί να υποτάσσεται στον Θεό όσον αφορά τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος. Τι καθορίζει σε ποιον βαθμό μπορείς να υποταχθείς στον Θεό; Εάν δεν μπορείς να καταλάβεις ή να κατανοήσεις τα λόγια του Θεού, εάν δεν μπορείς με τίποτα να αντιληφθείς αυτά που λέει και απαιτεί Εκείνος, τότε μπορείς να υποταχθείς σ’ Αυτόν; (Όχι.) Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Άρα, σε τελική ανάλυση, τι χρειάζεται κάποιος για να φτάσει στην υποταγή; (Να καταλάβει την αλήθεια.) Αν κάποιος καταλάβει την αλήθεια, αυτό δεν ισοδυναμεί με το να κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού; (Ναι.) Μόνο όταν κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού θα υποταχθεί σιγά σιγά στον Θεό και θα ικανοποιήσει τις προθέσεις Του.

Υπάρχει κι ένας άλλος βασικός δείκτης που κρίνει αν κάποιος έχει ή δεν έχει βιώσει ανάπτυξη στη ζωή-είσοδό του, δηλαδή αν μπορείς να κατανοήσεις τις προθέσεις του Θεού και να αποκτήσεις την αλήθεια μέσα σ’ αυτά με τα οποία έρχεσαι αντιμέτωπος. Λοιπόν, οι περισσότεροι από σας, όταν έρχεστε αντιμέτωποι με ένα ζήτημα ή με μια περίσταση, πόση αλήθεια μπορείτε να κατανοήσετε; Μπορείτε άραγε μέσα απ’ αυτά να αποκτήσετε την αλήθεια; Αποκτάτε την αλήθεια στα περισσότερα ζητήματα ή μήπως τις περισσότερες φορές δεν μπορείτε να αποκτήσετε την αλήθεια, ενεργείτε πάντα μπερδεμένα και αφήνετε εκκρεμότητες; (Τις περισσότερες φορές αφήνουμε εκκρεμότητες.) Αυτή είναι η πραγματική σας κατάσταση: Τις περισσότερες φορές δεν μπορείτε να αποκτήσετε την αλήθεια. Τι δείχνει αυτό; Αυτό δείχνει ότι έχετε πολύ μικρό ανάστημα, και όταν έρχεστε αντιμέτωποι με πολλά ζητήματα, δεν έχετε το ανάστημα ούτε την αλήθεια-πραγματικότητα που είναι απαραίτητα για να λύσετε τα προβλήματα. Είτε έρχεσαι αντιμέτωπος με δοκιμασίες είτε με πειρασμούς, αφού δεν παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου, δεν κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα. Αν δεν μπορείς να διακρίνεις τα προβλήματά σου και δεν ξέρεις πώς να αναζητήσεις την αλήθεια για να τα λύσεις, τότε έχεις αποτύχει παταγωδώς. Αν αντιμετωπίσεις ξανά την ίδια δοκιμασία, μπερδεμένος θα είσαι και πάλι, θα την προσεγγίσεις με την ίδια στάση και θα προσπαθήσεις να λύσεις το πρόβλημα με την ίδια μέθοδο. Αυτό δεν δείχνει ότι δεν έχεις αναπτυχθεί; (Ναι.) Σε ποιον βαθμό έχει κολλήσει στο ίδιο επίπεδο αυτήν τη στιγμή το ανάστημά σου; Όταν σου συμβαίνουν πράγματα, μπερδεύεσαι, και τότε ψάχνεις τα λόγια του Θεού, τους ύμνους, τα κηρύγματα και τις συναναστροφές, καθώς και τις διάφορες αρχές που χρησιμοποιείς συνήθως, ή αλλιώς πηγαίνεις να βρεις ανθρώπους για να συναναστραφείς· αυτό είναι το ανάστημά σου αυτήν τη στιγμή; (Ναι.) Οπότε, είναι μεγάλο ή μικρό το ανάστημά σας; (Μικρό.) Μπορείτε να ζήσετε ανεξάρτητοι με ένα τέτοιο ανάστημα; Μπορείτε να λύσετε μόνοι σας τα προβλήματά σας; (Όχι.) Εάν τώρα έχετε αυτό το ανάστημα, τότε μόλις αφήσετε την εκκλησιαστική ζωή, τους αδελφούς και τις αδελφές σας, τις συνθήκες και τον τόπο στον οποίο κάνετε το καθήκον σας, θα μπορείτε και τότε να ακολουθήσετε τον Θεό; Μπορείτε πραγματικά να Τον ακολουθήσετε μέχρι τέλους; Αυτό δεν είναι ακόμα γνωστό. Είναι εξίσου πιθανό μετά από τρία ή πέντε χρόνια να Τον ακολουθείτε ακόμη, αλλά να μην έχει αλλάξει η συμπεριφορά και η διαγωγή σας, οι στόχοι που επιδιώκετε, η κατεύθυνση της ζωής σας, οι απόψεις σας για τα ζητήματα, οι σχέσεις σας με τους άλλους και η στάση με την οποία αντιμετωπίζετε τα ζητήματα, οπότε δεν θα έχετε καμία διαφορά με έναν άπιστο. Η μόνη διαφορά θα είναι ότι απλώς θα αποκαλείς τον εαυτό σου πιστό, θα εξακολουθείς να πιστεύεις στον Θεό μόνο στα λόγια και θα συνεχίζεις να αποκαλείς τον εαυτό σου ως έναν απ’ τους ακολούθους Του. Στην ουσία, όμως, ο Θεός δεν βρίσκεται πλέον στην καρδιά σου, δεν έχεις πλέον την οδό Του στην καρδιά σου και δεν έχεις καμία σχέση μαζί Του. Επειδή έρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού χωρίς να ξέρεις τι να Του πεις στην προσευχή ή τι να αναζητήσεις, και δεν έχεις μέσα σου τίποτα να Του πεις, αρχίζεις να απομακρύνεσαι απ’ Αυτόν ολοένα και περισσότερο. Όταν σου συμβαίνουν πράγματα, δεν λειτουργούν τα λόγια Του ως οδηγός σου ούτε ξέρεις πώς να αναζητήσεις την αλήθεια· ενεργείς σύμφωνα με τις δικές σου φαντασιοκοπίες. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν έχεις γίνει πέρα για πέρα δύσπιστος; Τι εννοώ με αυτά τα λόγια; Πριν κάποιος αποκτήσει την αλήθεια, είναι συνέχεια μπερδεμένος όταν του συμβαίνει κάτι, δεν ξέρει πώς να εφαρμόσει την αλήθεια ούτε πώς να αντιμετωπίσει πράγματα σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού. Είτε βρίσκεσαι σε καλές είτε σε φρικτές συνθήκες, είτε μπαίνεις σε πειρασμό είτε υποβάλλεσαι σε δοκιμασίες, βρίσκεσαι συνεχώς σε αδιέξοδο· απλώς αντιμετωπίζεις παθητικά την κατάσταση και δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα χρησιμοποιώντας θετική στάση ή την αλήθεια. Όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις που σου τυχαίνουν, δεν έχεις καθόλου την ικανότητα να τις αντέξεις και δεν μπορείς να πάρεις την πρωτοβουλία να λύσεις τα προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια. Ακόμα κι αν αναζητούσες την αλήθεια εκείνη τη στιγμή για να τα λύσεις και προσπαθούσες να ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού σχετικά με το θέμα αυτό, δεν θα μπορούσες να το κάνεις. Επομένως, τι ποσοστό της διαγωγής σου και της ζωής σου έχει σχέση με τον Θεό, έχει σχέση με τη διαγωγή και τη ζωή που θα έπρεπε να έχει ένας πιστός; Αν σχέση με τον Θεό έχει μόνο το ένα τοις εκατό, δηλαδή το τυπικό μέρος και οι υποκειμενικές επιθυμίες της καρδιάς σου, αλλά το ενενήντα εννιά τοις εκατό δεν έχει σχέση με την αλήθεια, τότε είσαι ακριβώς όπως είπε ο Θεός: «Έχετε κάνει πολλά που είναι άσχετα με την αλήθεια». Δεν είναι τρομακτικό και επικίνδυνο αυτό; (Είναι.) Είναι πολύ τρομακτικό και πολύ επικίνδυνο. Οπότε, ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι; Αν εγκαταλείψουν τις συνθήκες που έχει διαμορφώσει ο Θεός, τότε χάνουν την ευκαιρία να τους οδηγήσει Εκείνος στην τελείωση, δεν είναι άξιοι να τους λάβει σοβαρά υπόψη, και εγκαταλείπουν τα μαθήματα που Εκείνος οργανώνει σκόπιμα γι’ αυτούς. Αυτό είναι που θλίβει περισσότερο τον Θεό. Διαμορφώνει τις κατάλληλες περιστάσεις για τους ανθρώπους, ώστε να επιδιώξουν την αλήθεια. Αν εκείνοι εγκαταλείπουν τα καθήκοντά τους, αν εγκαταλείπουν την επιδίωξη της αλήθειας, αν δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού και είναι ικανοί να απομακρυνθούν απ’ Αυτόν ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος, τότε Τον ακολουθούν άραγε με ειλικρίνεια; Σε καμία περίπτωση. Λογικά μπορείτε να το καταλάβετε ξεκάθαρα αυτό. Αυτό είναι το αληθινό σας ανάστημα αυτήν τη στιγμή. Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν καταλαβαίνουν καθόλου τις προθέσεις του Θεού. Αν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καθόλου τις συνθήκες που διαμορφώνει ο Θεός γι’ αυτούς ούτε ξέρουν πώς να προσευχηθούν ή να συναναστραφούν μαζί Του, τότε τι ανάστημα έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Δεν έχουν πολύ μικρό ανάστημα και δεν ξέρουν πώς να επιδιώκουν την αλήθεια; Αν δεν ξέρουν πώς να επιδιώκουν την αλήθεια, τότε πώς μπορούν να την αποκτήσουν; Από μια υποκειμενική οπτική, μπορεί να νομίζεις ότι τα έχεις παραμερίσει όλα και ότι η πίστη σου στον Θεό είναι αληθινή, αλλά στην πραγματικότητα δεν αποδέχεσαι την αλήθεια και ο Θεός δεν έχει αποκτήσει την καρδιά σου· έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Ο Θεός δεν έχει αποκτήσει την καρδιά σου, άρα σε πολλά ζητήματα, είσαι ακόμη ικανός να Του αντισταθείς και να Τον προδώσεις, και να απομακρυνθείς από Αυτόν, σε σημείο που να αρνηθείς ακόμα και την ύπαρξή Του. Όχι μόνο μπορεί να μην υποταχθείς στον Θεό, να μην είσαι πιστός σ’ Αυτόν και να μην έχεις τον φόβο Του, αλλά είσαι ικανός και να Του αντισταθείς και να Τον προδώσεις ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε. Σ’ αυτές τις συνθήκες βρίσκονται οι άνθρωποι πριν αποκτήσουν την αλήθεια. Με ποιον σκοπό σάς τα λέω όλα αυτά; Γιατί λέω αυτά τα λόγια; Για να σας προκαλέσω ψυχρολουσία; (Όχι, για να μας δώσεις τη δυνατότητα να γνωρίσουμε το πραγματικό μας ανάστημα.) Αυτά τα λόγια έχουν σκοπό να σας αφυπνίσουν και να σας ωφελήσουν. Ως πιστός, αν δεν αποκτήσεις την αλήθεια, τότε δεν πρόκειται να κερδίσεις ποτέ τον Θεό και Εκείνος αποκλείεται να σε κερδίσει. Άρα, η επιδίωξη της αλήθειας στο πλαίσιο της πίστης σου στον Θεό είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

Για να επιδιώξει κανείς την αλήθεια, πρέπει να επικεντρωθεί στην άσκησή της· από πού όμως θα πρέπει να αρχίσει να ασκεί την αλήθεια; Δεν υπάρχουν κανονισμοί γι’ αυτό. Θα πρέπει να ασκείς όποιες πτυχές της αλήθειας κατανοείς. Εάν έχεις ξεκινήσει ένα καθήκον, τότε να αρχίσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Καθώς εκτελείς το καθήκον σου, υπάρχουν πολλές πτυχές της αλήθειας που πρέπει να ασκήσεις, και θα πρέπει να ασκείς όποια απ’ αυτές κατανοείς. Για παράδειγμα, μπορείς να ξεκινήσεις με το να είσαι ειλικρινής, να μιλάς ειλικρινά και να ανοίγεις την καρδιά σου. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο ντρέπεσαι πολύ να μιλήσεις με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, τότε να γονατίσεις και να το πεις στον Θεό μέσω της προσευχής. Τι πρέπει να πεις στον Θεό; Πες Του αυτά που έχεις στην καρδιά σου· μην Του κάνεις κενές φιλοφρονήσεις ούτε να προσπαθείς να Τον εξαπατήσεις. Ξεκίνα με το να είσαι ειλικρινής. Αν ήσουν κάποτε αδύναμος, τότε πες ότι ήσουν αδύναμος· αν ήσουν μοχθηρός, τότε πες ότι ήσουν μοχθηρός· αν ήσουν δόλιος, τότε πες πως ήσουν δόλιος· αν είχες ποτέ μοχθηρές και ύπουλες σκέψεις, μίλα Του γι’ αυτές. Αν ανταγωνίζεσαι συνέχεια για τη θέση, πες Του το κι αυτό. Άφησε τον Θεό να σε πειθαρχήσει· άφησέ Τον να διαμορφώσει περιβάλλοντα για σένα. Άφησέ Τον να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις όλες σου τις δυσκολίες και να λύσεις όλα σου τα προβλήματα. Πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου στον Θεό· μην την κρατάς κλειστή. Ακόμα κι αν Τον αποκλείσεις, Εκείνος μπορεί ακόμα να σε εξετάσει εξονυχιστικά. Όμως, αν Του ανοίξεις την καρδιά σου, τότε μπορείς να κερδίσεις την αλήθεια. Ποιο μονοπάτι πρέπει, λοιπόν, να επιλέξεις; Θα πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου και να πεις στον Θεό αυτά που βρίσκονται στην καρδιά σου. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να πεις οτιδήποτε ψεύτικο ούτε να μεταμφιεστείς. Θα πρέπει να ξεκινήσεις με το να είσαι ειλικρινής. Εδώ και χρόνια, συναναστρεφόμαστε πάνω στην αλήθεια του να είναι κάποιος ειλικρινής, και παρ’ όλα αυτά, σήμερα υπάρχουν πολλοί που παραμένουν αδιάφοροι, που μιλούν και ενεργούν μόνο σύμφωνα με τις προθέσεις τους, τις επιθυμίες και τους στόχους τους, και που δεν τους έχει περάσει ποτέ απ’ το μυαλό να μετανοήσουν. Δεν είναι αυτή η στάση των ειλικρινών ανθρώπων. Γιατί ο Θεός ζητά απ’ τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς; Για να τους καταλάβει πιο εύκολα; Σίγουρα όχι. Ο Θεός απαιτεί απ’ τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς επειδή αγαπάει και ευλογεί τους ειλικρινείς. Το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι άνθρωπος με συνείδηση και λογική. Σημαίνει να είσαι αξιόπιστος, να σε αγαπά ο Θεός και να μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να αγαπάς τον Θεό. Το να είσαι ειλικρινής είναι η πιο βασική εκδήλωση του ότι κάποιος έχει κανονική ανθρώπινη φύση και βιώνει την αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα. Εάν κάποιος δεν ήταν ποτέ ειλικρινής ούτε καν το σκέφτηκε, τότε δεν μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια, πόσο μάλλον να την κερδίσει. Εάν δεν Με πιστεύεις, πήγαινε και δες μόνος σου ή πήγαινε και βίωσέ το μόνος σου. Μόνο αν είσαι ειλικρινής μπορεί η καρδιά σου να είναι ανοιχτή στον Θεό, μπορείς να αποδεχτείς την αλήθεια, μπορεί η αλήθεια να γίνει η ζωή σου μέσα στην καρδιά σου και μπορείς να την κατανοήσεις και να την κερδίσεις. Αν η καρδιά σου είναι συνεχώς κλειστή, αν δεν ανοίγεσαι ούτε λες σε κανέναν τι βρίσκεται μέσα της, κι έτσι κανείς δεν μπορεί να σε καταλάβει, τότε τα τείχη σου είναι πολύ παχιά και είσαι ο πιο δόλιος απ’ όλους τους ανθρώπους. Αν, παρόλο που πιστεύεις στον Θεό, δεν μπορείς να Του ανοιχτείς αγνά, αν μπορείς να Του λες ψέματα ή να υπερβάλλεις για να Τον εξαπατήσεις, αν δεν μπορείς να Του ανοίξεις την καρδιά σου και μπορείς ακόμη να μιλάς με υπεκφυγές και να κρύβεις τις προθέσεις σου, τότε μόνο τον εαυτό σου θα βλάψεις· ο Θεός θα σε αγνοήσει και δεν θα εργαστεί μέσα σου. Δεν θα καταλάβεις κανένα μέρος της αλήθειας, δεν θα κερδίσεις κανένα μέρος της. Τώρα βλέπετε πόσο σημαντικό είναι να επιδιώκετε και να αποκτήσετε την αλήθεια; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις για να επιδιώξεις την αλήθεια; Θα πρέπει να είσαι ειλικρινής. Μόνο αν επιζητούν ειλικρίνεια μπορούν οι άνθρωποι να μάθουν πόσο βαθιά είναι η διαφθορά τους κι αν έχουν στ’ αλήθεια ανθρώπινη ομοιότητα, και να κατανοήσουν καλά τον εαυτό τους ή να δουν τα ελαττώματά τους. Μόνο όταν κάνουν πράξη την ειλικρίνεια μπορούν να αντιληφθούν πόσα ψέματα λένε και πόσο βαθιά κρύβεται ο δόλος και η ανεντιμότητά τους. Μόνο την ώρα που βιώνουν την άσκηση της ειλικρίνειας μπορούν οι άνθρωποι να καταφέρουν σιγά σιγά να γνωρίσουν την αλήθεια της διαφθοράς τους και να γνωρίσουν τη φύση-ουσία τους, και μόνο τότε θα εξαγνίζονται συνεχώς οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Μόνο καθώς εξαγνίζονται συνεχώς οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους θα μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια. Βιώστε αυτά τα λόγια με την ησυχία σας. Ο Θεός δεν οδηγεί στην τελείωση όσους είναι δόλιοι. Αν η καρδιά σου δεν είναι ειλικρινής, αν δεν είσαι ένας άνθρωπος ειλικρινής, τότε δεν πρόκειται να κερδηθείς από τον Θεό. Ομοίως, δεν πρόκειται να κερδίσεις την αλήθεια και ούτε θα μπορέσεις να κερδίσεις τον Θεό. Τι θα σημαίνει το να μην κερδίσεις τον Θεό; Αν δεν κερδίσεις τον Θεό και δεν έχεις κατανοήσει την αλήθεια, τότε δεν θα Τον γνωρίσεις, κι έτσι αποκλείεται να είσαι συμβατός μ’ Αυτόν, οπότε είσαι εχθρός Του. Εάν δεν είσαι συμβατός με τον Θεό, τότε ο Θεός δεν είναι ο Θεός σου· και εάν ο Θεός δεν είναι ο Θεός σου, δεν μπορείς να σωθείς. Εάν δεν επιδιώκεις να στάσεις στη σωτηρία, τότε γιατί πιστεύεις στον Θεό; Αν δεν μπορείς να φτάσεις στη σωτηρία, θα είσαι για πάντα ένας άσπονδος εχθρός του Θεού και θα καθοριστεί η έκβασή σου. Αν, λοιπόν, οι άνθρωποι επιθυμούν να σωθούν, πρέπει να αρχίσουν με το να είναι ειλικρινείς. Τελικά, εκείνοι που κερδίζει ο Θεός χαρακτηρίζονται από ένα σημάδι. Ξέρετε ποιο είναι αυτό; Είναι γραμμένο στην Αποκάλυψη, στη Βίβλο: «Και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος, διότι είναι άμωμοι» (Αποκάλυψη 14:5). Σε ποιους αναφέρεται ο όρος «αυτών»; Σε εκείνους που ο Θεός σώζει, οδηγεί στην τελείωση και αποκτά. Πώς περιγράφει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά και οι εκφράσεις της συμπεριφοράς τους; Είναι άμωμοι. Δεν λένε ψέματα. Πιθανότατα όλοι σας να καταλαβαίνετε κατανοείτε και να αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει να μη λέμε ψέματα: Σημαίνει να είμαστε ειλικρινείς. Σε τι αναφέρεται το «άμωμος»; Σημαίνει να μην κάνεις κακό. Και πάνω σε ποια θεμέλια χτίζεται το να μην κάνεις κακό; Χωρίς καμία αμφιβολία, χτίζεται πάνω στο θεμέλιο του φόβου του Θεού. Το να είσαι άμωμος, επομένως, σημαίνει να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό. Πώς ορίζει ο Θεός κάποιον που είναι άμωμος; Στα μάτια Του, μόνο όσοι έχουν τον φόβο Του και αποφεύγουν το κακό είναι τέλειοι· άρα, οι άμωμοι είναι εκείνοι που έχουν φόβο Θεού και αποφεύγουν το κακό, και μόνο όσοι είναι τέλειοι είναι άμωμοι. Αυτό είναι απόλυτα σωστό. Αν κάποιος λέει ψέματα κάθε μέρα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι άμωμος; Αν μιλάει και πράττει όπως θέλει εκείνος, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι άμωμος; Αν ζητάει πάντα αναγνώριση όταν ενεργεί, αν ζητά πάντα ανταμοιβή από τον Θεό, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι άμωμος; Αν δεν έχει εξυψώσει ποτέ τον Θεό και δίνει συνέχεια μαρτυρία για τον εαυτό του, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι άμωμος; Αν κάνει το καθήκον του επιπόλαια, αν είναι καιροσκόπος, αν έχει μέσα του κακές προθέσεις και αν χαλαρώνει, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι δεν είναι άμωμος; Όλες αυτές οι αποκαλύψεις των διεφθαρμένων διαθέσεων σημαίνουν ότι δεν είναι άμωμος. Απλώς οι άνθρωποι, πριν καταλάβουν την αλήθεια, δεν τη γνωρίζουν. Αυτήν τη στιγμή, όλοι εσείς γνωρίζετε ότι αυτές τις αποκαλύψεις της διαφθοράς τις έχει ένας άνθρωπος που δεν είναι άμωμος, αλλά ακάθαρτος· μόνο όταν καταλάβετε ένα μέρος της αλήθειας μπορείτε να έχετε τέτοια διάκριση. Όλα όσα έχουν να κάνουν με τις αποκαλύψεις της διαφθοράς σχετίζονται με το ψέμα· πρέπει να στοχαστείτε τα λόγια της Βίβλου «δεν ευρέθη δόλος» ως το βασικό στοιχείο σχετικά με το αν είστε ή δεν είστε άμωμοι. Για να κρίνουμε, λοιπόν, αν κάποιος έχει ή δεν έχει βιώσει ανάπτυξη στη ζωή του, υπάρχει ακόμη ένας δείκτης: το αν έχεις εισέλθει ή όχι στο να είσαι ειλικρινής, πόσα ψέματα περιλαμβάνουν αυτά που λες και αν τα ψέματά σου μειώνονται σιγά σιγά ή αν είναι τα ίδια με πριν. Αν τα ψέματά σου, μαζί με όσα λες για να συγκαλυφθείς και να εξαπατήσεις, μειώνονται σιγά σιγά, αυτό αποδεικνύει ότι έχεις αρχίσει να εισέρχεσαι στην πραγματικότητα και η ζωή σου αναπτύσσεται. Δεν είναι αυτός ένας πρακτικός τρόπος να βλέπεις τα πράγματα; (Ναι.) Εάν εσύ θεωρείς ότι έχεις ήδη βιώσει την ανάπτυξη, αλλά τα ψέματά σου δεν έχουν μειωθεί καθόλου, και ότι ουσιαστικά είσαι το ίδιο με έναν άπιστο, είναι άραγε αυτή μια κανονική εκδήλωση ότι έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; (Όχι.) Όταν κάποιος έχει εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, θα λέει τουλάχιστον πολύ λιγότερα ψέματα· θα είναι ουσιαστικά ένας άνθρωπος ειλικρινής. Αν λες πάρα πολλά ψέματα και αν τα λόγια σου είναι πολύ νοθευμένα, αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχεις αλλάξει καθόλου και ότι δεν είσαι ακόμα ειλικρινής. Αν δεν είσαι ειλικρινής, τότε δεν έχεις ζωή-είσοδο· τι ανάπτυξη μπορείς να βιώσεις, λοιπόν; Η διεφθαρμένη διάθεσή σου παραμένει άθικτη, και είσαι άπιστος και διάβολος. Το να είναι κάποιος ειλικρινής αποτελεί έναν δείκτη που μετρά κατά πόσο έχει βιώσει ανάπτυξη στη ζωή του· οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν πώς να συγκρίνουν αυτά τα πράγματα με τον εαυτό τους και πώς να αξιολογούν τον εαυτό τους.

Σχετικά με πόσους δείκτες που κρίνουν αν κάποιος έχει βιώσει ανάπτυξη στη ζωή-είσοδό του έχουμε συναναστραφεί συνολικά; (Με έξι.) Συνοψίστε ποια είναι αυτά τα έξι πράγματα. (Το πρώτο είναι αν κάποιος πιστεύει ή όχι μέσα του ότι είναι σωστό, απολύτως λογικό και δικαιολογημένο να επιλέξει το μονοπάτι της πίστης στον Θεό, αν έχει ήδη αποφασίσει ότι αυτό το μονοπάτι είναι το ορθό μονοπάτι στη ζωή, και αν έχει την αποφασιστικότητα και τη θέληση να ακολουθήσει τον Θεό χωρίς να αμφιταλαντεύεται. Το δεύτερο είναι αν έχει αλλάξει ή όχι η άποψή του σχετικά με τους ανθρώπους, τον κόσμο, αυτήν την κοινωνία, την πορεία, τους στόχους και την κατεύθυνση της ζωής, καθώς και το νόημα και την αξία της. Το τρίτο είναι αν οι άνθρωποι έχουν ή όχι κανονική σχέση με τον Θεό. Το τέταρτο είναι αν μπορούν ή όχι να υποταχθούν σ’ Αυτόν σχετικά με τους ανθρώπους, τα γεγονότα, τα πράγματα και τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν, καθώς και σε τι βαθμό μπορούν να υποταχθούν. Το πέμπτο είναι αν μπορούν ή όχι να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού και να αποκτήσουν την αλήθεια όταν τους συμβαίνει κάτι. Το έκτο είναι κατά πόσο έχουν ή όχι εισέλθει στην ειλικρίνεια.) Πρέπει να εξετάζετε συχνά τον εαυτό σας για να δείτε αν έχετε εισέλθει σ’ αυτά τα πράγματα ή όχι, και να συναναστρέφεστε πάνω σ’ αυτά στις συναθροίσεις. Αν δεν εστιάζεις συνεχώς σ’ αυτά τα πράγματα, τότε αποκλείεται η ζωή σου να αναπτυχθεί και η διάθεσή σου να αλλάξει. Οι άνθρωποι έχουν αποτελέσματα σε όποια πράγματα εστιάζουν, όπου καταβάλλουν προσπάθεια. Αν εστιάζεις πάντα στο δόγμα, τότε θα αποκτήσεις μόνο το δόγμα· αν εστιάζεις στο να αποκτήσεις θέση και δύναμη, τότε μπορεί να έχεις σταθερή θέση και δύναμη, αλλά δεν θα έχεις αποκτήσει την αλήθεια και θα αποκλειστείς. Άσχετα με το καθήκον που κάνεις, η ζωή-είσοδος είναι το σημαντικό. Δεν μπορείς να χαλαρώσεις απ’ αυτήν την άποψη ούτε να είσαι αμελής.

31 Ιανουαρίου 2017