Οι άνθρωποι του θρησκευτικού κόσμου πιστεύουν το εξής: «Από τότε που αρχίσαμε να πιστεύουμε στον Κύριο, είμαστε ταπεινοί και υπομονετικοί, αγαπάμε τους εχθρούς μας, κουβαλάμε τον σταυρό μας, έχουμε εγκαταλείψει τα κοσμικά πράγματα και εργαζόμαστε και κηρύττουμε για τον Κύριο. Έχουμε ήδη αλλάξει σε έναν βαθμό, άρα, όταν έρθει ο Κύριος, θα αναληφθούμε στη βασιλεία των ουρανών. Γιατί, λοιπόν, μας λέτε ότι προκειμένου να εξαγνιστούμε πρέπει να αποδεχθούμε το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες;»

Λόγια από τη Βίβλο

«Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ όστις ακολουθεί το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:21-23).

«Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε» (Κατά Ιωάννην 8:34-35).

«Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών, αλλά φοβερά τις απεκδοχή κρίσεως και έξαψις πυρός, το οποίον μέλλει να κατατρώγη τους εναντίους» (Προς Εβραίους 10:26-27).

«Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Προς Εβραίους 12:14).

Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Είναι τόσο εύκολο τελειωθεί κανείς ενώπιον του Θεού ως άγιος ή ως δίκαιος άνθρωπος; Είναι αληθινή δήλωση ότι «δεν υπάρχει δίκαιος σ’ αυτή τη γη, οι δίκαιοι δεν είναι σ’ αυτόν τον κόσμο». Όταν εσείς έρχεστε μπροστά στον Θεό, σκεφτείτε τι φοράτε, σκεφτείτε τον κάθε λόγο και την κάθε πράξη σας, κάθε σκέψη και ιδέα και, ακόμη, τα όνειρα που βλέπετε κάθε μέρα —όλα αυτά είναι για χάρη δική σας. Δεν είναι πράγματι έτσι τα πράγματα; «Δικαιοσύνη» δεν σημαίνει να δίνει κανείς τον οβολό του στους άλλους, δεν σημαίνει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου και δεν σημαίνει να απέχεις από τις φιλονικίες και τις διαμάχες ή από τις ληστείες και τις κλοπές. Δικαιοσύνη σημαίνει να παίρνεις την αποστολή από τον Θεό ως καθήκον σου και να υποτάσσεσαι στις ενορχηστρώσεις και τα σχέδια του Θεού ως κλίση σου προερχόμενη απ’ τον ουρανό, ανεξαρτήτως χρόνου ή τόπου, όπως όλα όσα έκανε ο Κύριος Ιησούς. Αυτή είναι η δικαιοσύνη για την οποία έχει μιλήσει ο Θεός. Το ότι ο Λωτ μπορούσε να αποκαλεστεί δίκαιος άνθρωπος είναι διότι έσωσε δύο αγγέλους που στάλθηκαν από τον Θεό, χωρίς να υπολογίζει το δικό του κέρδος και τις δικές του απώλειες· μπορεί να ειπωθεί μόνο ότι αυτό που έκανε τότε μπορεί να αποκαλεστεί δίκαιο, αλλά εκείνος δεν μπορεί να αποκαλεστεί δίκαιος άνθρωπος. Έγινε μονάχα διότι ο Λωτ είχε δει τον Θεό και γι’ αυτό έδωσε τις δύο κόρες του σε αντάλλαγμα για τους αγγέλους, αλλά δεν σήμαινε δικαιοσύνη όλη η συμπεριφορά του στο παρελθόν. Γι’ αυτό λέω: «δεν υπάρχουν δίκαιοι σ’ αυτήν την γη». Ακόμη και μεταξύ αυτών που βρίσκονται στο ρεύμα της ανάκτησης, κανείς δεν μπορεί να αποκαλεστεί δίκαιος. Όσο καλές κι αν είσαι οι πράξεις σου, όσο κι αν φαίνεται ότι δοξάζεις το όνομα του Θεού, δεν χτυπάς ή βρίζεις άλλους, δεν τους ληστεύεις ή δεν τους λεηλατείς, ακόμη και τότε δεν μπορείς να αποκαλεστείς δίκαιος, γιατί αυτά είναι που μπορεί να έχει ένα κανονικό άτομο. Το σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό. Μπορεί να ειπωθεί μόνο ότι επί του παρόντος έχεις ελάχιστη κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά δεν διαθέτεις τα στοιχεία της δικαιοσύνης για τα οποία μιλά ο Θεός, οπότε τίποτα απ’ όσα κάνεις δεν είναι ικανό να αποδείξει ότι γνωρίζεις τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα

Στον κόσμο της θρησκείας, πολλοί άνθρωποι υποφέρουν πάρα πολλά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους: Καθυποτάσσουν το σώμα τους και κουβαλούν τον σταυρό τους, και συνεχίζουν μάλιστα να υποφέρουν κι υπομένουν όταν βρίσκονται ακόμα και στο χείλος του θανάτου! Κάποιοι εξακολουθούν να νηστεύουν το πρωί του θανάτου τους. Σε όλη τη ζωή τους απαρνούνται το καλό φαγητό και τα ωραία ρούχα κι επικεντρώνονται μόνο στον πόνο. Είναι σε θέση να καθυποτάσσουν το σώμα τους και να επαναστατούν ενάντια στη σάρκα τους. Το πνεύμα της ανοχής που δείχνουν απέναντι στον πόνο είναι αξιοθαύμαστο. Όμως, δεν έχουν κλαδευτεί ούτε στο ελάχιστο ο τρόπος σκέψης, οι αντιλήψεις, η πνευματική στάση και, μάλιστα, η παλιά φύση τους. Στερούνται οποιασδήποτε αληθινής γνώσης για τον εαυτό τους. Η πνευματική εικόνα που έχουν για τον Θεό είναι η παραδοσιακή εικόνα ενός αόριστου Θεού. Η αποφασιστικότητά τους να υποφέρουν για τον Θεό προέρχεται από τον ζήλο και τον καλό χαρακτήρα της ανθρώπινης φύσης τους. Παρόλο που πιστεύουν στον Θεό, ούτε Τον κατανοούν ούτε γνωρίζουν το θέλημά Του. Μόνο εργάζονται και υποφέρουν στα τυφλά για τον Θεό. Δεν θεωρούν ότι έχει οποιαδήποτε αξία η διακριτική ικανότητα, δεν νοιάζονται καθόλου να βεβαιωθούν ότι η υπηρεσία που παρέχουν εκπληρώνει πραγματικά το θέλημα του Θεού, και ακόμα λιγότερο δεν γνωρίζουν πώς να επιτύχουν τη γνώση για τον Θεό. Ο Θεός που υπηρετούν δεν είναι ο Θεός στην έμφυτή Του εικόνα, αλλά ένας Θεός που έχουν φανταστεί, ένας Θεός τον οποίον έχουν μόνο ακούσει ή για τον οποίο έχουν μόνο διαβάσει θρύλους. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν τη ζωηρή φαντασία και την ευλάβειά τους για να υποφέρουν για χάρη του Θεού και να αναλάβουν το έργο που θέλει να κάνει ο Θεός. Η υπηρεσία που παρέχουν είναι υπερβολικά ανακριβής, σε σημείο που ουσιαστικά κανείς τους δεν είναι πραγματικά σε θέση να υπηρετεί σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Ανεξαρτήτως του πόσο πρόθυμα υποφέρουν, η αρχική τους προοπτική για την υπηρεσία που παρέχουν και η πνευματική τους εικόνα για τον Θεό παραμένουν αμετάβλητες, επειδή δεν έχουν υποβληθεί στην κρίση, την παίδευση, τον εξευγενισμό και την τελείωση του Θεού, κι ούτε τους έχει καθοδηγήσει κανείς μέσω της αλήθειας. Ακόμα κι αν πιστεύουν στον Ιησού τον Σωτήρα, κανένας τους δεν έχει δει ποτέ τον Σωτήρα. Τον γνωρίζουν μόνο μέσα από θρύλους και φήμες. Ως αποτέλεσμα αυτού, η υπηρεσία που παρέχουν δεν αξίζει περισσότερο από το να υπηρετούν στην τύχη, με τα μάτια κλειστά, σαν ένας τυφλός που υπηρετεί τον ίδιο του τον πατέρα. Τι μπορεί να επιτευχθεί, τελικά, από αυτού του είδους την υπηρεσία; Και ποιος θα την ενέκρινε; Από την αρχή μέχρι το τέλος, η υπηρεσία που παρέχουν παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη· λαμβάνουν μόνο διδάγματα κατασκευασμένα από τον άνθρωπο και βασίζουν την υπηρεσία τους μόνο στη φυσικότητά τους και στις δικές τους προτιμήσεις. Τι ανταμοιβή θα μπορούσε να αποφέρει αυτό; Ούτε καν ο Πέτρος, ο οποίος είδε τον Ιησού, δεν ήξερε πώς να υπηρετήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού· δεν κατάφερε να το μάθει αυτό παρά μόνο στο τέλος, στα βαθιά του γεράματα. Τι λέει αυτό για εκείνους τους τυφλούς που δεν έχουν βιώσει την παραμικρό κλάδεμα και δεν έχουν κανέναν να τους καθοδηγεί; Η υπηρεσία πολλών από εσάς την οποία προσφέρετε σήμερα δεν μοιάζει μ’ εκείνη αυτών των τυφλών ανθρώπων; Όλοι όσοι δεν έχουν λάβει την κρίση, δεν έχουν δεχθεί κλάδεμα και δεν έχουν αλλάξει, δεν έχουν όλοι τους κατακτηθεί ημιτελώς; Σε τι χρησιμεύουν αυτού του είδους οι άνθρωποι; Αν ο τρόπος σκέψης, η γνώση σου για τη ζωή και η γνώση σου για τον Θεό δεν δείχνουν καμία καινούρια αλλαγή κι εσύ δεν έχεις κερδίσει πραγματικά τίποτα, τότε δεν θα πετύχεις ποτέ τίποτα αξιόλογο στην υπηρεσία σου! Χωρίς όραμα και χωρίς νέα γνώση για το έργο του Θεού, δεν θα κατακτηθείς. Ο τρόπος που ακολουθείς τον Θεό θα είναι, τότε, σαν εκείνων που υποφέρουν και νηστεύουν: μηδαμινής αξίας! Ακριβώς επειδή υπάρχει ελάχιστη μαρτυρία σ’ ό,τι κάνουν, λέω ότι η υπηρεσία τους είναι ανώφελη! Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, αυτοί οι άνθρωποι υποφέρουν και περνούν χρόνο στη φυλακή· είναι πάντοτε ανεκτικοί, στοργικοί, και κουβαλούν μάλιστα τον σταυρό, ο κόσμος τούς χλευάζει και τους απορρίπτει, βιώνουν κάθε ταλαιπωρία και, παρά το γεγονός ότι είναι υπάκουοι μέχρι τέλους, εξακολουθούν να μην έχουν κατακτηθεί και δεν μπορούν να δώσουν καμία μαρτυρία περί της κατάκτησής τους. Έχουν υποφέρει πάρα πολύ, όμως μέσα τους δεν γνωρίζουν καθόλου τον Θεό. Δεν έχουν κλαδευτεί καθόλου ο παλιός τρόπος σκέψης τους, οι παλιές αντιλήψεις, οι θρησκευτικές πρακτικές, η κατασκευασμένη από τον άνθρωπο γνώση και οι ανθρώπινες ιδέες τους. Δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό ίχνος νέας γνώσης μέσα τους. Ούτε η παραμικρή γνώση τους για τον Θεό δεν είναι αληθής ή ακριβής. Έχουν παρανοήσει το θέλημα του Θεού. Υπηρετεί αυτό τον Θεό; Όποια κι αν είναι η γνώση σου για τον Θεό στο παρελθόν, αν παραμένει η ίδια σήμερα και συνεχίζεις να βασίζεις τη γνώση σου για τον Θεό στις δικές σου αντιλήψεις και ιδέες, ασχέτως του τι κάνει ο Θεός, δηλαδή, αν δεν κατέχεις καμία νέα, αληθινή γνώση για τον Θεό και αν αδυνατείς να γνωρίσεις την αληθινή εικόνα και διάθεση του Θεού, αν η γνώση σου για τον Θεό εξακολουθεί να καθοδηγείται από έναν φεουδαρχικό, δεισιδαιμονικό τρόπο σκέψης και είναι ακόμα αποκύημα της ανθρώπινης φαντασίας και αντιλήψεων, τότε δεν έχεις κατακτηθεί. Όλα αυτά τα πολλά λόγια που σου λέω τώρα αποσκοπούν στο να σου επιτρέψω να γνωρίσεις, να χρησιμοποιήσεις αυτήν τη γνώση ως οδηγό σε μια νεότερη, ακριβή γνώση· αποσκοπούν, επίσης, να κλαδέψουν τις παλιές αντιλήψεις και την παλιά γνώση που κουβαλάς μέσα σου, ώστε να μπορέσεις να αποκτήσεις νέα γνώση. Αν πραγματικά τρως και πίνεις τον λόγο Μου, τότε η γνώση σου θα αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Εφόσον τρως και πίνεις τον λόγο του Θεού με καρδιά υποταγής, τότε η προοπτική σου θα αντιστραφεί. Εφόσον είσαι σε θέση να αποδεχτείς την επαναλαμβανόμενη παίδευση, η παλιά σου νοοτροπία σταδιακά θα αλλάξει. Εφόσον η παλιά σου νοοτροπία αντικατασταθεί πλήρως από μια νέα, η πρακτική σου θα αλλάξει κι αυτή αναλόγως. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η υπηρεσία που παρέχεις θα κατευθύνεται όλο και περισσότερο προς τον στόχο και θα γίνεται ολοένα πιο ικανή να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Αν μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο ζωής σου, τη γνώση σου σχετικά με την ανθρώπινη ζωή, καθώς και τις πολλές αντιλήψεις που έχεις για τον Θεό, τότε, η φυσικότητά σου σταδιακά θα μειωθεί. Αυτό και μόνο αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν ο Θεός κατακτά τους ανθρώπους, είναι η αλλαγή που επιτελείται μέσα στους ανθρώπους. Αν, κατά την πίστη σου στον Θεό, το μόνο που ξέρεις είναι να καθυποτάσσεις το σώμα σου, να υπομένεις και να υποφέρεις, και δεν ξέρεις το αν αυτό που κάνεις είναι σωστό ή λάθος, πόσο μάλλον για χάρη τίνος γίνεται, τότε, πώς μπορεί μια τέτοιου είδους πρακτική να οδηγήσει σε αλλαγή;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (3)

Η μεταμόρφωση στη διάθεση δεν είναι η αλλαγή στη συμπεριφορά ούτε είναι μια προσποιητή εξωτερική αλλαγή ή μια προσωρινή τροποποίηση που προήλθε από ζήλο. Όσο καλές κι αν είναι αυτές οι αλλαγές, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τις αλλαγές στη διάθεση της ζωής, επειδή αυτές οι εξωτερικές αλλαγές μπορούν να επιτευχθούν μέσω των ανθρώπινων προσπαθειών, αλλά οι αλλαγές στη διάθεση της ζωής δεν μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσω της προσπάθειας κάποιου. Για να επιτευχθεί αυτό, απαιτείται η βίωση της κρίσης, της παίδευσης, των δοκιμασιών και του εξευγενισμού του Θεού, καθώς και η τελείωση του Αγίου Πνεύματος. Παρόλο που οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό επιδεικνύουν κάποια καλή συμπεριφορά, ούτε ένας από αυτούς δεν υπακούει πραγματικά στον Θεό, δεν αγαπά πραγματικά τον Θεό ούτε μπορεί να κάνει το θέλημα του Θεού. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή αυτό απαιτεί μια αλλαγή στη διάθεση της ζωής, και μια απλή αλλαγή στη συμπεριφορά είναι κάθε άλλο παρά αρκετή. Μια αλλαγή στη διάθεση σημαίνει ότι έχεις γνώση και εμπειρία της αλήθειας και ότι η αλήθεια έχει γίνει η ζωή σου, ότι μπορεί να κατευθύνει και να κυριαρχεί στη ζωή σου και σε όλα όσα σε αφορούν. Αυτή είναι μια αλλαγή στη διάθεση της ζωής σου. Μόνο οι άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια ως ζωή είναι εκείνοι των οποίων οι διαθέσεις έχουν αλλάξει. Στο παρελθόν, μπορεί να υπήρχαν κάποιες αλήθειες που δεν μπορούσες να κάνεις πράξη όταν τις κατανοούσες, αλλά τώρα μπορείς να κάνεις πράξη οποιαδήποτε πτυχή της αλήθειας κατανοείς, χωρίς εμπόδια ή δυσκολίες. Όταν κάνεις πράξη την αλήθεια, βρίσκεις ότι είσαι γεμάτος γαλήνη και ευτυχία, μα αν δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, αισθάνεσαι πόνο και η συνείδησή σου αναστατώνεται. Μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια στα πάντα, να ζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και να έχεις ένα θεμέλιο για τη ζωή. Αυτό σημαίνει ότι η διάθεσή σου έχει αλλάξει. Μπορείς πλέον εύκολα να αφήσεις τις αντιλήψεις και τις φαντασιοπληξίες σου, τις σαρκικές σου προτιμήσεις και επιδιώξεις, και εκείνα τα πράγματα που δεν μπορούσες να εγκαταλείψεις προηγουμένως. Νιώθεις ότι τα λόγια του Θεού είναι πραγματικά καλά και ότι η άσκηση της αλήθειας είναι το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις. Αυτό σημαίνει ότι η διάθεσή σου έχει αλλάξει. Μια αλλαγή στη διάθεση ακούγεται πολύ απλή, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει πολλή εμπειρία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι άνθρωποι πρέπει να υποστούν πολλές κακουχίες, πρέπει να καθυποτάξουν το ίδιο τους το σώμα και να απαρνηθούν τη σάρκα τους, πρέπει επίσης να υποστούν κρίση, παίδευση, κλάδεμα, αντιμετώπιση, δοκιμασίες και εξευγενισμό, και πρέπει επίσης να βιώσουν πολλές αποτυχίες, πτώσεις, εσωτερικές διαμάχες και μαρτύρια μέσα στην καρδιά τους. Μόνο μετά από αυτές τις εμπειρίες μπορούν οι άνθρωποι να έχουν κάποια κατανόηση της ίδιας τους της φύσης, αλλά κάποια μόνο κατανόηση δεν φέρει αμέσως μια ολοκληρωμένη αλλαγή· πρέπει να περάσουν από μια μακρά περίοδο εμπειριών προτού μπορέσουν τελικά να απαλλαγούν σιγά-σιγά από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Τι θα πρέπει να γνωρίζει κανείς για τη μεταμόρφωση της διάθεσής του

Οι περισσότεροι άνθρωποι δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στη συμπεριφορά κατά την πίστη τους στον Θεό, και ως εκ τούτου προκύπτουν κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, σταματούν να καπνίζουν και να πίνουν και δεν διαπληκτίζονται πια με τους άλλους, προτιμώντας να κάνουν υπομονή όταν υφίστανται κάποια απώλεια. Υφίστανται κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Ορισμένοι άνθρωποι αισθάνονται ότι μόλις πιστέψουν στον Θεό κατανοούν την αλήθεια διαβάζοντας τον λόγο του Θεού, έχουν βιώσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και τρέφουν πραγματική απόλαυση στην καρδιά τους, πράγμα που τους καθιστά ιδιαίτερα ένθερμους, και δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορούν να απαρνηθούν ή να υποστούν. Κι όμως, αφού έχουν πιστέψει για οχτώ, δέκα ή ακόμα και είκοσι ή τριάντα χρόνια, επειδή δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή στις διαθέσεις της ζωής τους, καταλήγουν να επιστρέφουν στις παλιές τους μεθόδους· η αλαζονεία και η υπεροψία τους γίνονται πιο έντονες και αρχίζουν να ανταγωνίζονται για εξουσία και κέρδος, εποφθαλμιούν τα χρήματα της εκκλησίας, φθονούν εκείνους που εκμεταλλεύονται τον οίκο του Θεού. Γίνονται παράσιτα και αποβράσματα εντός του οίκου του Θεού, και ορισμένοι μάλιστα εκτίθενται και αποκλείονται ως ψευδείς επικεφαλής και αντίχριστοι. Και τι αποδεικνύουν αυτά τα γεγονότα; Οι απλές συμπεριφορικές αλλαγές είναι μη βιώσιμες· αν δεν υπάρξει αλλαγή στις διαθέσεις της ζωής των ανθρώπων, τότε αργά ή γρήγορα θα δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό. Αυτό οφείλεται στο ότι η πηγή των αλλαγών στη συμπεριφορά τους είναι ο ζήλος και, σε συνδυασμό με κάποιο έργο του Αγίου Πνεύματος τη στιγμή εκείνη, είναι υπερβολικά εύκολο γι’ αυτούς να γίνουν ένθερμοι ή να επιδείξουν προσωρινά καλοσύνη. Όπως λένε οι άπιστοι «Το να κάνεις μια καλή πράξη είναι εύκολο, αυτό που είναι δύσκολο είναι να κάνεις καλές πράξεις για μια ζωή». Γιατί αδυνατούν οι άνθρωποι να κάνουν καλές πράξεις για ολόκληρη τη ζωή τους; Επειδή από τη φύση τους, οι άνθρωποι είναι μοχθηροί, εγωιστές και διεφθαρμένοι. Η συμπεριφορά κάποιου κατευθύνεται από τη φύση του· όπως είναι η φύση του, έτσι είναι και η συμπεριφορά που αποκαλύπτει, και μόνο αυτό που αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο αντιπροσωπεύει τη φύση κάποιου. Τα πράγματα που είναι ψεύτικα δεν μπορούν να διαρκέσουν. Όταν ο Θεός εργάζεται για να σώσει τον άνθρωπο, δεν το κάνει για να στολίσει τον άνθρωπο με καλή συμπεριφορά —ο σκοπός του έργου του Θεού είναι να μεταμορφώσει τη διάθεση των ανθρώπων, να τους κάνει να αναγεννηθούν ως νέοι άνθρωποι. Η κρίση, η παίδευση, οι δοκιμασίες και το ραφινάρισμα του ανθρώπου από τον Θεό γίνονται όλα για να αλλάξουν τη διάθεσή του, έτσι ώστε να μπορέσει να επιτύχει την απόλυτη υποταγή και αφοσίωση στον Θεό, και να Τον λατρέψει κανονικά. Αυτός είναι ο στόχος του έργου του Θεού. Το να συμπεριφέρεται κανείς καλά δεν είναι το ίδιο με το να υποτάσσεται στον Θεό, πόσο μάλλον με το να είναι σε αρμονία με τον Χριστό. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά βασίζονται σε δόγμα και προέρχονται από το ζήλο· δεν βασίζονται στην πραγματική γνώση του Θεού ούτε στην αλήθεια, πόσο μάλλον στην καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες κάποιες από τις πράξεις των ανθρώπων διαφωτίζονται ή καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, αυτή δεν είναι μια έκφραση της ζωής τους. Δεν έχουν ακόμη εισέλθει στις πραγματικότητες της αλήθειας και η διάθεση της ζωής τους δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ανεξάρτητα από το πόσο καλή είναι η συμπεριφορά ενός ατόμου, αυτό δεν αποδεικνύει πως υπακούει στον Θεό ούτε πως κάνει πράξη την αλήθεια. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά δεν αντιπροσωπεύουν αλλαγή στη διάθεση της ζωής και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως εκφράσεις της ζωής των ανθρώπων.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Μερικοί άνθρωποι θα καταλήξουν να πουν: «Έχω κάνει τόσο έργο για Σένα, και παρότι ίσως να μην είχα καθόλου αξιόλογα επιτεύγματα, εξακολουθώ να είμαι επιμελής στις προσπάθειές μου. Δεν μπορείς να με αφήσεις να εισέλθω στον Παράδεισο και να γευτώ τον καρπό της ζωής;» Πρέπει να ξέρεις τι είδους ανθρώπους επιθυμώ· όσοι δεν είναι αγνοί δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στη βασιλεία, όσοι είναι ακάθαρτοι δεν επιτρέπεται να σπιλώσουν το ιερό έδαφος. Παρόλο που μπορεί να έχεις κάνει πολύ έργο και να έχεις εργαστεί εδώ και πολλά χρόνια, αν τελικά είσαι θλιβερά βρόμικος, τότε ο νόμος του Ουρανού δεν θα ανεχτεί την επιθυμία σου να εισέλθεις στη βασιλεία Μου! Από την ίδρυση του κόσμου μέχρι σήμερα, δεν έχω προσφέρει ποτέ εύκολη πρόσβαση στη βασιλεία Μου σε όσους προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοιά Μου. Αυτός είναι ένας ουράνιος κανόνας και κανείς δεν μπορεί να τον παραβιάσει! Πρέπει να αναζητήσεις τη ζωή. Σήμερα, αυτοί που θα οδηγηθούν στην τελείωση είναι το ίδιο είδος με τον Πέτρο: Είναι αυτοί που επιδιώκουν τις αλλαγές στη δική τους διάθεση και είναι πρόθυμοι να γίνουν μάρτυρες για τον Θεό και να εκπληρώσουν το καθήκον τους ως δημιουργήματα. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι θα οδηγηθούν στην τελείωση. Εάν αποβλέπεις μόνο στις ανταμοιβές και δεν προσπαθείς να αλλάξεις τη δική σου διάθεση ζωής, τότε όλες οι προσπάθειές σου θα είναι μάταιες —αυτή είναι μια αναλλοίωτη αλήθεια!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος

Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης, καθώς και το δεύτερο στάδιο του έργου της σωτηρίας.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν την ίδια τη διάθεσή τους· πρέπει να υποστούν την κρίση και την παίδευση, τον πόνο και το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού, ή να πειθαρχηθούν και να κλαδευτούν από τον λόγο Του. Μόνο τότε μπορούν να πετύχουν υποταγή και πίστη στον Θεό, και δεν θα είναι πλέον επιπόλαιοι απέναντί Του. Υπό το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού αλλάζει η διάθεση των ανθρώπων. Μόνον μέσω της έκθεσης, της κρίσης, της πειθαρχίας και του κλαδέματος του λόγου Του δεν θα τολμούν πια να ενεργούν με απερισκεψία, αλλά αντ’ αυτού θα γίνουν σταθεροί και συγκροτημένοι. Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι σε θέση να υποτάσσονται στον τωρινό λόγο του Θεού και στο έργο Του. Ακόμα κι αν δεν συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, είναι σε θέση να παραμερίσουν αυτές τις αντιλήψεις και να υποταχθούν πρόθυμα. Στο παρελθόν, όταν γινόταν λόγος για αλλαγή στη διάθεση, αφορούσε κυρίως στο να είναι κανείς σε θέση να επαναστατήσει ενάντια στον εαυτό του, να επιτρέψει στη σάρκα να υποφέρει, να πειθαρχήσει το σώμα του και να απαλλαχθεί από τις σαρκικές προτιμήσεις —αυτό συνιστά ένα είδος αλλαγής στη διάθεση. Σήμερα, όλοι γνωρίζουν ότι η πραγματική έκφραση της αλλαγής στη διάθεση είναι να υποταχθεί κανείς στον τωρινό λόγο του Θεού και να γνωρίζει αληθινά το νέο έργο Του. Με αυτόν τον τρόπο, η πρότερη κατανόηση των ανθρώπων για τον Θεό, την οποία είχαν διαμορφώσει οι δικές τους αντιλήψεις, μπορεί να διαγραφεί, και αυτοί μπορούν να κατανοήσουν αληθινά τον Θεό και να υποταχθούν αληθινά σ’ Αυτόν —μόνο αυτή αποτελεί πραγματική έκφραση μιας αλλαγής στη διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι άνθρωποι η διάθεση των οποίων έχει αλλάξει είναι εκείνοι που έχουν εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υποτάσσεται στον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός. Εάν δεν θεωρείς αυτές τις αλήθειες σημαντικές, αν το μόνο που σκέφτεσαι είναι να τις αποφύγεις ή να βρεις μια νέα διέξοδο που δεν τις περιλαμβάνει, τότε λέω πως είσαι ένας αμαρτωλός που έχει διαπράξει βαριά αδικήματα. Εάν έχεις πίστη στον Θεό, όμως δεν αναζητάς την αλήθεια ή το θέλημά Του ούτε αγαπάς την οδό που σε φέρνει πιο κοντά σ’ Εκείνον, τότε λέω πως είσαι κάποιος που προσπαθεί να ξεφύγει από την κρίση, και πως είσαι μια μαριονέτα και ένας προδότης που προσπαθεί να φύγει μακριά από τον μεγάλο λευκό θρόνο. Ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν από αυτούς τους επαναστάτες που πάνε να ξεφύγουν από το βλέμμα Του. Τέτοιοι άνθρωποι θα λάβουν ακόμα πιο αυστηρή τιμωρία. Εκείνοι που έρχονται ενώπιον του Θεού ώστε να κριθούν και επιπλέον έχουν εξαγνιστεί θα ζήσουν για πάντα στη βασιλεία Του. Φυσικά, αυτό είναι κάτι που ανήκει στο μέλλον.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Σχετικοί ύμνοι

Δέξου την κρίση του Χριστού των εσχάτων ημερών για να εξαγνιστείς

Ο Θεός αποφασίζει το τέλος του ανθρώπου σύμφωνα με το αν αυτός κατέχει την αλήθεια