Οι άνθρωποι του θρησκευτικού κόσμου λένε: «Στο στόχαστρο της κρίσης του μεγάλου λευκού θρόνου που αναφέρεται στη Βίβλο θα βρεθούν κυρίως οι άπιστοι και οι ψευδόπιστοι. Η κρίση αυτή θα έχει να κάνει με την ανταμοιβή των καλών και την τιμωρία των κακών. Δεν αποτελεί σωτηρία. Λέτε, όμως, ότι η κρίση του Θεού πραγματοποιείται για να εξαγνισθούν και να σωθούν οι άνθρωποι. Θεωρούμε πως αυτό δεν συνάδει με τη Βίβλο, οπότε δεν αποδεχόμαστε τη δήλωσή σας».

Λόγια από τη Βίβλο

«Με την ψυχήν μου σε επόθησα την νύκτα· ναι, με το πνεύμά μου εντός μου σε εξεζήτησα το πρωΐ· διότι όταν αι κρίσεις σου ήναι εν τη γη, οι κάτοικοι του κόσμου θέλουσι μάθει δικαιοσύνην» (Ησαΐας 26:9).

«Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17).

«Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48).

«Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια. […] Και υπέρ αυτών εγώ αγιάζω εμαυτόν, διά να ήναι και αυτοί ηγιασμένοι εν τη αληθεία» (Κατά Ιωάννην 17:17-19).

«Ύπαγε, Δανιήλ· διότι οι λόγοι είναι κεκλεισμένοι και εσφραγισμένοι έως του εσχάτου καιρού. Πολλοί θέλουσι καθαρισθή και λευκανθή και δοκιμασθή· και οι ασεβείς θέλουσιν ασεβεί· και ουδείς εκ των ασεβών θέλει νοήσει· αλλ’ οι συνετοί θέλουσι νοήσει» (Δανιήλ 12:9-10).

«Και θέλω περάσει το τρίτον διά πυρός· και θέλω καθαρίσει αυτούς ως καθαρίζεται το αργύριον, και θέλω δοκιμάσει αυτούς ως δοκιμάζεται το χρυσίον· αυτοί θέλουσιν επικαλεσθή το όνομά μου κα εγώ θέλω εισακούσει αυτούς· θέλω ειπεί, ούτος είναι λαός μου· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός μου» (Ζαχαρίας 13:9).

Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Το έργο των εσχάτων ημερών είναι να γίνει διαχωρισμός των πάντων ανάλογα με το είδος τους και να ολοκληρωθεί το σχέδιο διαχείρισης του Θεού, διότι ο καιρός πλησιάζει και η ημέρα του Θεού έχει έρθει. Ο Θεός φέρνει όλους όσοι εισέρχονται στη βασιλεία Του —δηλαδή όλους όσοι είναι πιστοί σε Εκείνον μέχρις εσχάτων— στην εποχή του Θεού του ίδιου. Ωστόσο, πριν την άφιξη της εποχής του Θεού του ίδιου, το έργο του Θεού δεν θα είναι να παρατηρήσει τις πράξεις του ανθρώπου ή να διερευνήσει τη ζωή του, αλλά να κρίνει την επαναστατικότητα του ανθρώπου, διότι ο Θεός θα εξαγνίσει όλους όσοι έρχονται ενώπιον του θρόνου Του. Όλοι όσοι έχουν ακολουθήσει τα βήματα του Θεού μέχρι και σήμερα είναι εκείνοι που στέκονται ενώπιον του θρόνου Του, και, κατά συνέπεια, κάθε άτομο που αποδέχεται το έργο του Θεού στην τελική του φάση αποτελεί αντικείμενο του εξαγνισμού του Θεού. Με άλλα λόγια, καθένας που αποδέχεται το έργο Του στην τελική του φάση αποτελεί αντικείμενο της κρίσης του Θεού.

Στην κρίση που ξεκινάει από τον οίκο του Θεού στην οποία έγινε αναφορά κατά το παρελθόν, η «κρίση» αυτών των λόγων αναφέρεται στην κρίση που ασκεί ο Θεός σήμερα σε όσους έρχονται ενώπιον του θρόνου Του τις έσχατες ημέρες. Ίσως υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν σε τέτοιες υπερφυσικές φαντασιώσεις όπως ότι, όταν έρθουν οι έσχατες ημέρες, ο Θεός θα στήσει ένα μεγάλο τραπέζι στους ουρανούς, πάνω στο οποίο θα απλωθεί ένα λευκό τραπεζομάντηλο και, στη συνέχεια, καθισμένος σε έναν μεγάλο θρόνο με όλους τους ανθρώπους γονατιστούς στο έδαφος, Εκείνος θα αποκαλύψει τις αμαρτίες κάθε ανθρώπου κι έτσι θα καθορίσει ποιοι θα ανέλθουν στον ουρανό ή θα σταλούν κάτω, στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού. Ανεξαρτήτως του τι φαντάζεται ο άνθρωπος, η ουσία του έργου του Θεού δεν μεταβάλλεται. Οι φαντασιώσεις του ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο παρά κατασκευάσματα των σκέψεών του· προέρχονται από το μυαλό του ανθρώπου, αποτελούν συνονθύλευμα όσων έχει δει και έχει ακούσει. Γι’ αυτό και λέω ότι, όσο λαμπρές και να είναι οι επινοημένες αυτές εικόνες, δεν παύουν να είναι παιδικά σκίτσα και δεν είναι ικανές να αντικαταστήσουν το σχέδιο του έργου του Θεού. Ο άνθρωπος, εξάλλου, έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, οπότε πώς θα μπορούσε να συλλάβει τις σκέψεις του Θεού; Ο άνθρωπος συλλαμβάνει το έργο της κρίσης του Θεού ως κάτι φανταστικό. Θεωρεί πως από τη στιγμή που ο ίδιος ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης, τότε θα πρέπει αυτό το έργο να είναι τεράστιας κλίμακας και ακατανόητο για τους θνητούς, και πρέπει να αντηχεί κατά μήκος των ουρανών και να σείει τη γη· διαφορετικά, πώς θα μπορούσε να είναι το έργο της κρίσης του Θεού; Πιστεύει ότι, εφόσον αυτό είναι το έργο της κρίσης, ο Θεός θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα επιβλητικός και μεγαλοπρεπής ενόσω εργάζεται, και πως όσοι κρίνονται θα πρέπει να ουρλιάζουν με δάκρυα στα μάτια, γονατιστοί, ικετεύοντας για έλεος. Τέτοιες σκηνές θα ήταν σίγουρα εντυπωσιακές και βαθιά συγκινητικές… Όλοι φαντάζονται το έργο της κρίσης του Θεού ως θαυμαστό. Γνωρίζεις, ωστόσο, πως ενώ πάει πολύς καιρός που ο Θεός έχει ξεκινήσει το έργο της κρίσης ανάμεσα στους ανθρώπους, εσύ παραμένεις κουρνιασμένος σε λήθαργο; Πως, όταν θα νομίζεις ότι έχει ξεκινήσει επίσημα το έργο της κρίσης του Θεού, ο Θεός θα έχει ήδη φτιάξει εκ νέου τον ουρανό και τη γη; Ίσως μέχρι τότε να έχεις καταφέρει μόνο να κατανοήσεις το νόημα της ζωής, αλλά το ανελέητο έργο της τιμωρίας του Θεού θα σε στείλει, ενώ θα κοιμάσαι ακόμα βαθιά, στην κόλαση. Μονάχα τότε θα συνειδητοποιήσεις ξαφνικά πως το έργο της κρίσης του Θεού έχει ήδη ολοκληρωθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Μερικοί πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί κάποια άγνωστη σ’ εμάς στιγμή να έρθει στη γη και να εμφανιστεί στον άνθρωπο, οπότε και θα κρίνει προσωπικά ολόκληρη την ανθρωπότητα, εξετάζοντας όλους έναν προς έναν, χωρίς να παραλειφθεί κανείς. Αυτοί που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο δεν γνωρίζουν αυτό το στάδιο του έργου της ενσάρκωσης. Ο Θεός δεν κρίνει τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και δεν δοκιμάζει τον καθένα ξεχωριστά. Αν έπραττε έτσι, δεν θα ήταν το έργο της κρίσης. Μήπως η διαφθορά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα δεν είναι η ίδια; Δεν είναι η ουσία ολόκληρης της ανθρωπότητας η ίδια; Αυτό που κρίνεται είναι η διεφθαρμένη ουσία της ανθρωπότητας, η ουσία του ανθρώπου που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά κι όλες οι αμαρτίες του ανθρώπου. Ο Θεός δεν κρίνει τα μηδαμινά και ασήμαντα λάθη του ανθρώπου. Το έργο της κρίσης είναι αντιπροσωπευτικό και δεν εκτελείται ειδικά για ένα συγκεκριμένο άτομο. Αντίθετα, είναι έργο στο οποίο μια ομάδα ανθρώπων κρίνεται, προκειμένου να εκπροσωπήσει την κρίση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Με την προσωπική εκτέλεση του έργου Του σε μια ομάδα ανθρώπων, ο ενσαρκωμένος Θεός χρησιμοποιεί το έργο Του για να αντιπροσωπεύσει το έργο ολόκληρης της ανθρωπότητας, το οποίο μετά σταδιακά εξαπλώνεται. Έτσι είναι και το έργο της κρίσης. Ο Θεός δεν κρίνει ένα συγκεκριμένο είδος ατόμου ή μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, αλλά αντ’ αυτού κρίνει την αδικία ολόκληρης της ανθρωπότητας —η εναντίωση του ανθρώπου προς τον Θεό, για παράδειγμα, ή η έλλειψη φόβου του ανθρώπου προς Αυτόν ή η αναστάτωση του έργου του Θεού από τον άνθρωπο και ούτω καθεξής. Αυτό που κρίνεται είναι η ουσία της εναντίωσης της ανθρωπότητας στον Θεό κι αυτό το έργο είναι το έργο της κατάκτησης των εσχάτων ημερών. Το έργο και ο λόγος του ενσαρκωμένου Θεού που μαρτυρείται από τον άνθρωπο είναι το έργο της κρίσης ενώπιον του μεγάλου λευκού θρόνου κατά τις έσχατες ημέρες, που συνέλαβε ο άνθρωπος στο παρελθόν. Το έργο που γίνεται σήμερα από τον ενσαρκωμένο Θεό είναι ακριβώς η κρίση μπροστά στον μεγάλο λευκό θρόνο. Ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα είναι ο Θεός που κρίνει το σύνολο της ανθρωπότητας κατά τις έσχατες ημέρες. Αυτή η ενσάρκωση και το έργο Του, ο λόγος Του και όλη η διάθεσή Του είναι η ολότητά Του. Αν και το εύρος του έργου Του είναι περιορισμένο και δεν αφορά άμεσα ολόκληρο το σύμπαν, η ουσία του έργου της κρίσης είναι η άμεση κρίση ολόκληρης της ανθρωπότητας —όχι μόνο για χάρη του εκλεκτού λαού της Κίνας, ούτε για χάρη ενός μικρού αριθμού ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια του έργου του ενσαρκωμένου Θεού, αν και το εύρος αυτού του έργου δεν αφορά ολόκληρο το σύμπαν, αντιπροσωπεύει το έργο ολόκληρου του σύμπαντος, κι αφού ολοκληρώσει το έργο μέσα στο πεδίο εργασίας της ενσάρκωσής Του, θα επεκτείνει αυτό το έργο αμέσως σε ολόκληρο το σύμπαν με τον ίδιο τρόπο που το ευαγγέλιο του Ιησού εξαπλώθηκε σε όλο το σύμπαν μετά την ανάσταση και την ανάληψή Του. Ανεξάρτητα από το αν είναι το έργο του Πνεύματος ή το έργο της σάρκας, είναι έργο που διεξάγεται μέσα σε ένα περιορισμένο πεδίο, αλλά αντιπροσωπεύει το έργο ολόκληρου του σύμπαντος. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός εκτελεί το έργο Του εμφανιζόμενος με την ενσαρκωμένη Του ταυτότητα, κι ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ο Θεός που κρίνει τον άνθρωπο ενώπιον του μεγάλου λευκού θρόνου. Ανεξάρτητα από το αν είναι το Πνεύμα ή η σάρκα, Αυτός που επιτελεί το έργο της κρίσης είναι ο Θεός που κρίνει την ανθρωπότητα κατά τις έσχατες ημέρες. Αυτό ορίζεται με βάση το έργο Του και δεν ορίζεται σύμφωνα με την εξωτερική Του εμφάνιση ή με διάφορους άλλους παράγοντες. Αν και ο άνθρωπος κρύβει αντιλήψεις γι’ αυτές τις λέξεις, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός της κρίσης του ενσαρκωμένου Θεού και της κατάκτησης ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ανεξάρτητα από τη γνώμη του ανθρώπου γι’ αυτό, τα γεγονότα είναι, εντέλει, γεγονότα. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι «το έργο γίνεται από τον Θεό, αλλά η σάρκα δεν είναι Θεός». Αυτό είναι παραλογισμός, γιατί αυτό το έργο δεν μπορεί να γίνει από κανέναν, εκτός από τον ενσαρκωμένο Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού

Ξέρεις μόνο ότι ο Ιησούς θα κατέλθει τις έσχατες ημέρες, αλλά πώς ακριβώς θα κατέλθει; Έναν αμαρτωλό όπως εσάς, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε τελειωθεί από τον Θεό, μπορείς να συμμορφωθείς με το θέλημα του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —πού τέτοια τύχη! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να συμμορφωθείς με το θέλημα του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι, επομένως, ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί ονομασιών και ταυτότητας

Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης, καθώς και το δεύτερο στάδιο του έργου της σωτηρίας. Ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να κερδηθεί από τον Θεό μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και όλες οι ακαθαρσίες, οι αντιλήψεις, τα κίνητρα και οι προσωπικές φιλοδοξίες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως μέσω της χρήσης του λόγου ο οποίος εξευγενίζει, κρίνει και αποκαλύπτει. Αν και ο άνθρωπος μπορεί να έχει λυτρωθεί και να έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, αυτό μπορεί να οφείλεται μόνο στο ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν φέρεται στον άνθρωπο σύμφωνα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος, ο οποίος ζει σε ένα σώμα από σάρκα, δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, αποκαλύπτοντας ασταμάτητα τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος —ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. […] Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του· δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη βαθιά ριζωμένη φύση του και πρέπει να στηριχθεί στην κρίση του λόγου για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο κι έπειτα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υποτάσσεται στον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Ο σκοπός του έργου της παίδευσης και της κρίσης του Θεού έχει ουσιαστικά πρόθεση να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, χάριν της τελικής ανάπαυσής της· αλλιώς, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ταξινομηθεί σε διαφορετική κατηγορία ανάλογα με το είδος του ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει τους ανθρώπους από την αδικία τους, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα επαναστατικά στοιχεία της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει αυτό το έργο, όλοι εκείνοι στους οποίους επιτραπεί να παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα εισέλθουν σε μια υψηλότερη κατάσταση της ανθρωπότητας, στην οποία θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη· με άλλα λόγια, θα ξεκινήσουν την ανθρώπινη ημέρα ανάπαυσής τους και θα συνυπάρξουν μαζί με τον Θεό. Αφού θα έχουν παιδευτεί και κριθεί όσοι δεν επιτρέπεται να παραμείνουν, θα εκτεθούν πλήρως τα αληθινά τους πρόσωπα και μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι. Όπως και ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιλαμβάνει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να λάβουν μέρος στην ημέρα ανάπαυσης που θα μοιραστούν ο Θεός και η ανθρωπότητα, γιατί είναι οι στόχοι της τιμωρίας και είναι κακοί, άδικοι άνθρωποι. Είχαν λυτρωθεί κάποτε και είχαν, επίσης, κριθεί και παιδευτεί· είχαν, επίσης, παράσχει κάποτε υπηρεσίες στον Θεό. Εντούτοις, όταν έρθει η τελική μέρα, θα αποκλειστούν και θα καταστραφούν και πάλι εξαιτίας της κακίας τους και ως αποτέλεσμα της επαναστατικότητας και της αδυναμίας τους να λυτρωθούν· δεν θα ξαναδημιουργηθούν ποτέ στον κόσμο του μέλλοντος και δεν θα ζουν πλέον ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή του μέλλοντος. Είτε είναι πνεύματα νεκρών είτε άνθρωποι που ζουν εν σαρκί, όλοι όσοι διαπράττουν το κακό κι όλοι όσοι δεν έχουν σωθεί θα καταστραφούν μόλις οι άγιοι ανάμεσα στην ανθρωπότητα εισέλθουν στην ανάπαυση. Όσον αφορά αυτά τα κακοποιά πνεύματα και τους κακούς ανθρώπους, ή τα πνεύματα των δίκαιων ανθρώπων και εκείνων που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη, ανεξαρτήτως σε ποια εποχή ζουν, όλοι όσοι είναι κακοί θα καταστραφούν τελικά κι όλοι όσοι είναι δίκαιοι θα επιβιώσουν. Το αν ένα άτομο ή πνεύμα θα λάβει σωτηρία δεν αποφασίζεται εξ ολοκλήρου βάσει του έργου της τελικής εποχής· αντιθέτως, καθορίζεται από το αν έχει αντισταθεί ή επαναστατήσει ενάντια στον Θεό ή όχι. Οι άνθρωποι της προηγούμενης εποχής που έπρατταν το κακό και δεν μπορούσαν να επιτύχουν τη σωτηρία, θα είναι αναμφισβήτητα στόχοι τιμωρίας, και εκείνοι που την παρούσα εποχή διαπράττουν το κακό και δεν μπορούν να σωθούν θα είναι κι αυτοί σίγουρα στόχοι τιμωρίας. Οι άνθρωποι κατηγοριοποιούνται με βάση το καλό και το κακό, όχι με βάση την εποχή στην οποία ζουν. Μόλις κατηγοριοποιηθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα τιμωρηθούν ούτε θα ανταμειφθούν αμέσως· αντίθετα, ο Θεός θα πραγματοποιήσει το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, μόνο αφού έχει περατώσει το έργο Του της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. Στην πραγματικότητα, έχει διαχωρίσει τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς από τότε που ξεκίνησε να επιτελεί το έργο Του όσον αφορά τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Απλώς θα επιβραβεύσει τους δίκαιους και θα τιμωρήσει τους πονηρούς μόνο αφού έρθει εις πέρας το έργο Του· δεν θα τους διαχωρίσει σε κατηγορίες μόλις ολοκληρωθεί το έργο Του και αμέσως μετά θα ξεκινήσει το έργο της τιμωρίας των κακών και της επιβράβευσης των δικαίων. Αντιθέτως, αυτό θα επιτελεστεί μόνο όταν το έργο Του θα ολοκληρωθεί πλήρως. Ο μοναδικός σκοπός πίσω από το τελικό έργο του Θεού για την τιμωρία του κακού και την ανταμοιβή του καλού είναι να εξαγνίσει τελείως όλους τους ανθρώπους, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια αμιγώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο· είναι το τελικό στάδιο ολόκληρου του έργου διαχείρισής Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, άρα, όπως είναι φυσικό, πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση αφορά τη χρήση της αλήθειας για την κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Θεός και πάλι θα εμφανιζόταν ως ενσαρκωμένη εικόνα για να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δηλαδή, ο Χριστός των εσχάτων ημερών θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να διδάξει τους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο και να τους γνωστοποιήσει όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο της κρίσης του Θεού. Πολλοί έχουν κακό προαίσθημα για τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, διότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν πως ο Θεός θα ενσαρκωνόταν, ώστε να επιτελέσει το έργο της κρίσης. Εντούτοις, πρέπει να σου πω πως το έργο του Θεού συχνά υπερβαίνει κατά πολύ τις προσδοκίες του ανθρώπου και είναι δύσκολο να το αποδεχτεί ο ανθρώπινος νους. Διότι οι άνθρωποι δεν είναι παρά σκουλήκια πάνω στη γη, ενώ ο Θεός είναι ο Ύψιστος που γεμίζει το σύμπαν· το μυαλό του ανθρώπου είναι σαν λάκκος από βρομόνερα, όπου γεννιούνται μόνο σκουλήκια, ενώ κάθε στάδιο του έργου που κατευθύνεται από τις σκέψεις του Θεού είναι το απόσταγμα της σοφίας Του. Οι άνθρωποι προσπαθούν συνεχώς να τα βάλουν με τον Θεό, για το οποίο λέω πως είναι αυτονόητο ποιος θα βγει χαμένος στο τέλος. Σας παροτρύνω όλους να μη θεωρείτε τους εαυτούς σας πολυτιμότερους κι από χρυσό. Εάν οι άλλοι μπορούν να δεχτούν την κρίση του Θεού, τότε γιατί εσύ δεν μπορείς; Πόσο ανώτερος είσαι από τους άλλους; Εάν οι άλλοι μπορούν να σκύψουν το κεφάλι μπροστά στην αλήθεια, γιατί δεν μπορείς κι εσύ; Το έργο του Θεού έχει άπειρη δυναμική. Δεν θα επαναλάβει το έργο της κρίσης απλά και μόνο λόγω όσων έχεις «συνεισφέρει», και θα σε πλημμυρίσουν οι τύψεις που άφησες μια τόσο μεγάλη ευκαιρία να σου διαφύγει. Εάν δεν πιστεύεις τα λόγια Μου, τότε απλώς περίμενε εκείνον τον μεγάλο λευκό θρόνο στον ουρανό να σε κρίνει! Πρέπει να γνωρίζεις πως όλοι οι Ισραηλίτες απέρριψαν και απαρνήθηκαν τον Ιησού, κι όμως το γεγονός της λύτρωσης της ανθρωπότητας από τον Ιησού επεκτάθηκε και πάλι σε όλο το σύμπαν και στα πέρατα της γης. Δεν είναι αυτή μια πραγματικότητα που δημιούργησε ο Θεός καιρό πριν; Αν περιμένεις ακόμα τον Ιησού να σε ανεβάσει στους ουρανούς, τότε έχω να πω πως είσαι ένα πεισματάρικο κούτσουρο^[α]. Ο Ιησούς δεν πρόκειται να αναγνωρίσει έναν ψευδόπιστο σαν εσένα, που δεν πιστεύει στην αλήθεια και αναζητά μόνο ευλογίες. Αντιθέτως, δεν θα δείξει κανένα έλεος και θα σε ρίξει στη λίμνη της φωτιάς, όπου θα καίγεσαι για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Υποσημειώσεις:

α. Κούτσουρο: κινέζικη έκφραση, που σημαίνει «πέραν πάσης ελπίδας».

Σχετικά αποσπάσματα ταινιών

Γιατί επιστρέφει ο Κύριος για να εκτελέσει το έργο Του της κρίσεως κατά τις έσχατες ημέρες;

Η κρίση του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες αποτελεί σωτηρία για τον άνθρωπο

Σχετικοί ύμνοι

Ο Θεός θα κρίνει και θα εξαγνίσει όλους όσοι έρχονται ενώπιον του θρόνου Του

Η κρίση είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο ο Θεός οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση

Η κρίση και η παίδευση αποκαλύπτουν τη σωτηρία του Θεού