30. Πώς μπορεί να λύσει κανείς το πρόβλημα της ανθρώπινης ανυπακοής και αντίστασης στον Θεό
Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών
Έπειτα από χιλιάδες χρόνια διαφθοράς, ο άνθρωπος είναι αναίσθητος και αργόστροφος· έχει γίνει ένας δαίμονας που εναντιώνεται στον Θεό, σε σημείο που η επαναστατικότητα του ανθρώπου ενάντια στον Θεό έχει καταγραφεί σε ιστορικά βιβλία, και ακόμα κι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα της αντιδραστικής συμπεριφοράς του —διότι τον άνθρωπο τον έχει διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, τον έχει παρασύρει σε σημείο που ο άνθρωπος δεν ξέρει πού να στραφεί. Ακόμα και σήμερα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να προδίδει τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Θεό Τον προδίδει, και όταν δεν Τον βλέπει κάνει το ίδιο. Ακόμη, υπάρχουν κι εκείνοι που έχοντας γίνει μάρτυρες των καταρών του Θεού και της οργής Του, συνεχίζουν και Τον προδίδουν. Και έτσι λέω πως η σύνεση του ανθρώπου έχει χάσει την αρχική της λειτουργία και πως το ίδιο συνέβη και στη συνείδηση του. Ο άνθρωπος που αντικρίζω είναι ένα κτήνος σε ανθρώπινη μορφή, είναι ένα δηλητηριώδες φίδι και όσο αξιοθρήνητος κι αν προσπαθεί να εμφανίζεται μπροστά στα μάτια Μου, ποτέ δεν θα είμαι ελεήμων προς αυτόν διότι ο άνθρωπος δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του μαύρου και του άσπρου, την διαφορά μεταξύ αλήθειας και μη αλήθειας. Η σύνεση του ανθρώπου είναι τόσο μουδιασμένη, κι όμως αυτός επιθυμεί ακόμη να κερδίσει ευλογίες· η ανθρώπινη φύση του είναι τόσο ποταπή, κι όμως αυτός ακόμα επιθυμεί να αποκτήσει την κυριαρχία ενός βασιλιά. Με τέτοια λογική, ποιανού βασιλιάς θα μπορούσε να είναι; Πώς θα μπορούσε με τέτοια ανθρώπινη φύση να καθίσει σε θρόνο; Ο άνθρωπος πραγματικά δεν έχει καμία ντροπή! Είναι ένας αλαζονικός αχρείος! Σε όσους από εσάς επιθυμείτε να κερδίσετε ευλογίες, προτείνω πρώτα να κοιτάξετε σε έναν καθρέφτη τη δική σας άσχημη αντανάκλαση —εσύ έχεις ό,τι χρειάζεται για να γίνεις βασιλιάς; Έχεις το πρόσωπο κάποιου που μπορεί να κερδίσει ευλογίες; Δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή αλλαγή στη διάθεσή σου και δεν έχεις εφαρμόσει καμία από τις αλήθειες στην πράξη, κι όμως συνεχίζεις να ελπίζεις για ένα υπέροχο αύριο. Πλανάσαι! Ο άνθρωπος, που γεννήθηκε σε τόσο βρόμικη γη, έχει μολυνθεί από την κοινωνία σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχει διαμορφωθεί από τη φεουδαρχική δεοντολογία και έχει λάβει την εκπαίδευση «ιδρυμάτων υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η ευτελισμένη θεώρηση της ζωής, η ποταπή φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, η απολύτως ανάξια ύπαρξη, τα ευτελή έθιμα και η ευτελής καθημερινότητα, όλα εισβάλλουν βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και βλάπτουν και υπονομεύουν σοβαρά τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο αδίστακτη και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει το οτιδήποτε για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υποταχθεί σ’ Εκείνον και, βέβαια, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνισή Του. Αντίθετα, ο άνθρωπος επιδιώκει την απόλαυση στο έπακρο υπό τη δύναμη του Σατανά, και διαφθείρει ασύστολα τη σάρκα του στον βούρκο. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν έχουν καμία επιθυμία να την κάνουν πράξη και δεν έχουν την τάση να αναζητήσουν, ακόμη και όταν βλέπουν ότι ο Θεός έχει ήδη εμφανιστεί. Πώς θα μπορούσε μια τέτοια εξαχρειωμένη ανθρωπότητα να έχει οποιοδήποτε περιθώριο σωτηρίας; Πώς θα μπορούσε μια τέτοια παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό
Η πηγή της αντίθεσης και της παρακοής ενάντια στον Θεό είναι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά. Λόγω της διαφθοράς του Σατανά, η συνείδηση του ανθρώπου έχει αναισθητοποιηθεί· έχει γίνει ανήθικος, οι σκέψεις του έχουν εκφυλιστεί κι έχει αποκτήσει μια οπισθοδρομική διανοητική στάση. Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος από τη φύση του υποτασσόταν στον Θεό και υποτασσόταν στα λόγια Του αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική σύνεση του ανθρώπου, η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υποταγή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί επίμονα. Η διάθεση του ανθρώπου αποκαλύπτεται στις εκφράσεις της σύνεσης, της αντίληψης και της συνείδησής του· επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. Αν η σύνεση και η αντίληψη του ανθρώπου δεν μπορούν να αλλάξουν, τότε δεν τίθεται θέμα για αλλαγές στη διάθεσή του, όπως φυσικά και θέμα εναρμόνισης με τις προθέσεις του Θεού. Εάν η λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, τότε δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό και δεν είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Η «κανονική λογική» αναφέρεται στην υποταγή και στην πίστη στον Θεό, στη λαχτάρα για τον Θεό, στο να είσαι απόλυτος προς τον Θεό και στο να έχεις συνείδηση απέναντί Του. Αναφέρεται στο να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στον Θεό και να μην Του εναντιώνεσαι σκόπιμα. Το να έχει κανείς μια αποκλίνουσα σύνεση δεν είναι έτσι. Από τότε που ο άνθρωπος διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει δημιουργήσει αντιλήψεις για τον Θεό και δεν έχει καμία πίστη στον Θεό ή λαχτάρα για Εκείνον, όπως και καθόλου συνείδηση προς τον Θεό. Ο άνθρωπος σκόπιμα εναντιώνεται και κατακρίνει τον Θεό και, επιπλέον, εκτοξεύει ύβρεις κατ’ Αυτού πίσω από την πλάτη Του. Ο άνθρωπος κατακρίνει τον Θεό πίσω από την πλάτη Του, γνωρίζοντας καλά ότι είναι ο Θεός· ο άνθρωπος δεν έχει καμία πρόθεση να υποτάσσεται στον Θεό και απλώς απαιτεί και ζητά τυφλά από Αυτόν. Τέτοιοι άνθρωποι —άνθρωποι που η λογική τους αποκλίνει— δεν είναι ικανοί να γνωρίζουν την ίδια τους την ανήκουστη συμπεριφορά ή να μετανιώνουν για την αντιδραστικότητα τους. Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε έχουν αποκτήσει και πάλι κάποια από τη λογική τους· όσο περισσότερο επαναστατικοί ενάντια στον Θεό είναι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ακόμα τον εαυτό τους, τόσο λιγότερο σωστή σύνεση έχουν.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό
Εκείνοι που αντιστέκονται στον Θεό και για τους οποίους μιλάω αφορούν σε όσους δεν γνωρίζουν τον Θεό, όσους ομολογούν τον Θεό με το στόμα τους, κι όμως δεν Τον γνωρίζουν, όσους ακολουθούν τον Θεό, κι όμως δεν υποτάσσονται σε Αυτόν, και όσους απολαμβάνουν τη χάρη του Θεού, κι όμως δεν είναι σε θέση να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για Εκείνον. Ο άνθρωπος αν δεν κατανοήσει τον σκοπό του έργου του Θεού ούτε κατανοήσει το έργο που επιτελεί ο Θεός μέσα στον άνθρωπο, δεν μπορεί να είναι σε συμφωνία με τις προθέσεις του Θεού, ούτε μπορεί να παραμείνει ακλόνητος στη μαρτυρία του για τον Θεό. Η αιτία που ο άνθρωπος αντιστέκεται στον Θεό πηγάζει αφενός μεν από τη διεφθαρμένη διάθεσή του και, αφετέρου, από την άγνοια για τον Θεό και από την έλλειψη κατανόησης των αρχών σύμφωνα με τις οποίες ο Θεός εργάζεται και των προθέσεών Του για τον άνθρωπο. Αυτές οι δύο πλευρές, αν ληφθούν συλλογικά υπόψη, συνιστούν την ιστορία της εναντίωσης του ανθρώπου στον Θεό. Οι νέοι πιστοί αντιστέκονται στον Θεό γιατί αυτή η αντίσταση είναι στη φύση τους, ενώ η αντίσταση στον Θεό όσων έχουν υπάρξει πιστοί για πολλά χρόνια είναι αποτέλεσμα της άγνοιάς τους για Αυτόν, αλλά και της διεφθαρμένης διάθεσής τους. Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ακόμα ενσαρκωθεί, το κριτήριο για το αν κάποιος αντιστεκόταν στον Θεό βασιζόταν στο αν τηρούσε τα διατάγματα που θέσπιζε ο Θεός στον ουρανό. Για παράδειγμα, κατά την Εποχή του Νόμου, όποιος δεν τηρούσε τους νόμους του Ιεχωβά θεωρείτο ότι αντιστεκόταν στον Θεό· όποιος έκλεβε τις προσφορές προς τον Ιεχωβά, ή όποιος αντιστεκόταν σε όσους ευνοούσε ο Ιεχωβά θεωρείτο ότι αντιστεκόταν στον Θεό και θανατωνόταν με λιθοβολισμό· όποιος δεν σεβόταν τη μητέρα και τον πατέρα του, και όποιος χτυπούσε ή έβριζε κάποιον θεωρείτο ότι δεν τηρούσε στους νόμους. Και όλοι όσοι δεν τηρούσαν τους νόμους του Ιεχωβά θεωρούνταν ότι ήταν εκείνοι που Του αντιστέκονταν. Αυτό δεν ίσχυε πια κατά την Εποχή της Χάριτος, όπου όποιος αντιστεκόταν στον Ιησού θεωρείτο ότι αντιστεκόταν και στον Θεό, και όποιος δεν υποτασσόταν στα λόγια που έλεγε ο Ιησούς θεωρείτο ότι αντιστεκόταν στον Θεό. Εκείνη την εποχή, ο ορισμός της αντίστασης προς τον Θεό έγινε και πιο ακριβής και πιο πρακτικός. Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί ακόμα, το κριτήριο για το αν ο άνθρωπος αντιστεκόταν στον Θεό βασιζόταν στο κατά πόσο ο άνθρωπος λάτρευε και θαύμαζε τον αόρατο Θεό στον ουρανό. Ο ορισμός της αντίστασης προς στον Θεό την εποχή εκείνη δεν ήταν καθόλου πρακτικός, διότι ο άνθρωπος δεν μπορούσε ούτε να δει τον Θεό ούτε να γνωρίζει ακριβώς πώς ήταν η εικόνα του Θεού ή το πώς ακριβώς Εκείνος εργαζόταν και μιλούσε. Ο άνθρωπος δεν είχε καμία αντίληψη περί Θεού και πίστευε στον Θεό αόριστα, γιατί ο Θεός δεν είχε παρουσιαστεί ακόμα στον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν, όσο και να πίστευε ο άνθρωπος στον Θεό με τη φαντασία του, ο Θεός δεν καταδίκασε τον άνθρωπο ούτε του έθεσε υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις, γιατί ο άνθρωπος δεν ήταν επ’ ουδενί σε θέση να δει τον Θεό. Όταν ο Θεός ενσαρκωθεί και έρθει στη γη να εργαστεί ανάμεσα στους ανθρώπους, όλοι θα Τον αντικρίσουν και θα ακούσουν τα λόγια Του, και όλοι θα δουν τις πράξεις του Θεού στη σάρκα. Εκείνη τη στιγμή, όλες οι αντιλήψεις του ανθρώπου θα γίνουν καπνός. Όσο για εκείνους που έχουν δει την ενσάρκωση του Θεού, αυτοί δεν θα καταδικαστούν αν υποταχθούν πρόθυμα σ’ Αυτόν, ενώ όσοι Του αντιστέκονται σκόπιμα θα θεωρηθούν ότι αντιστέκονται στον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι, εχθροί που συνειδητά αντιστέκονται στον Θεό. Όσοι τρέφουν αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό αλλά είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να υποταχθούν σ’ Αυτόν, δεν θα καταδικαστούν. Ο Θεός καταδικάζει τον άνθρωπο βάσει των προθέσεων και των πράξεων του ανθρώπου και ποτέ για τις σκέψεις του και τις ιδέες του. Εάν καταδίκαζε τον άνθρωπο βάσει των σκέψεων και των ιδεών του, τότε ούτε ένας δεν θα ήταν σε θέση να ξεφύγει από τα οργισμένα χέρια του Θεού. Όσοι αντιστέκονται συνειδητά στον ενσαρκωμένο Θεό θα τιμωρηθούν για την απείθειά τους. Όσον αφορά όσους αντιστέκονται συνειδητά στον Θεό, η αντίστασή τους πηγάζει από το γεγονός ότι τρέφουν αντιλήψεις για τον Θεό, οι οποίες με τη σειρά τους τους οδηγούν σε πράξεις που αναστατώνουν το έργο του Θεού. Τέτοιου είδους άνθρωποι αντιστέκονται και διαλύουν το έργο του Θεού σκόπιμα. Όχι μόνο έχουν αντιλήψεις για τον Θεό, αλλά προβαίνουν και σε δραστηριότητες που αναστατώνουν το έργο Του, και γι’ αυτόν τον λόγο τέτοιου είδους άνθρωποι θα καταδικαστούν. Όσοι δεν αναστατώνουν συνειδητά το έργο του Θεού δεν θα καταδικαστούν ως αμαρτωλοί, γιατί είναι σε θέση να υποτάσσονται με προθυμία και να μην προβαίνουν σε δραστηριότητες που προκαλούν διατάραξη και ενόχληση. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν θα καταδικαστούν. Εντούτοις, όταν οι άνθρωποι έχουν βιώσει το έργο του Θεού για πολλά χρόνια, αν συνεχίζουν να τρέφουν αντιλήψεις για τον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να γνωρίσουν το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, και αν, ανεξάρτητα από το πόσο πολλά χρόνια έχουν βιώσει το έργο Του, συνεχίζουν να είναι γεμάτοι αντιλήψεις για τον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να Τον γνωρίσουν τελικά, τότε ακόμα και να μην προβαίνουν σε δραστηριότητες που αναστατώνουν το έργο Του, η καρδιά τους είναι γεμάτη πολλές αντιλήψεις για τον Θεό, παρ’ όλ’ αυτά, και ακόμα και αν αυτές οι αντιλήψεις δεν γίνουν εμφανείς, τέτοιου είδους άνθρωποι δεν είναι καθόλου χρήσιμοι στο έργο του Θεού. Δεν είναι σε θέση να διαδώσουν το ευαγγέλιο για τον Θεό ή να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για Αυτόν. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι παντελώς άχρηστοι και ηλίθιοι. Επειδή δεν γνωρίζουν τον Θεό και επιπλέον είναι παντελώς ανίκανοι να αποτινάξουν τις αντιλήψεις τους για Αυτόν, είναι συνεπώς καταδικασμένοι. Αυτό μπορεί να ειπωθεί ως εξής: Είναι φυσιολογικό, οι νέοι πιστοί να διατηρούν αντιλήψεις για τον Θεό ή να μη γνωρίζουν τίποτε για Εκείνον, δεν θα ήταν, όμως, φυσιολογικό για κάποιον που πιστεύει στον Θεό για πολλά χρόνια και βιώνει ένα μεγάλο μέρος του έργου Του να συνεχίζει να διατηρεί αντιλήψεις, και θα ήταν ακόμα λιγότερο φυσιολογικό ένα τέτοιο άτομο να μη γνωρίζει τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι καταδικάζονται γιατί δεν βρίσκονται σε μια κανονική κατάσταση. Αυτοί οι μη κανονικοί άνθρωποι είναι όλοι τους σκουπίδια. Είναι αυτοί που αντιστέκονται στον Θεό περισσότερο απ’ όλους και που έχουν αδίκως απολαύσει τη χάρη του Θεού. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στο τέλος θα αποκλειστούν!
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό
Μάθετε ότι εναντιώνεστε στο έργο του Θεού ή χρησιμοποιείτε τις προσωπικές σας αντιλήψεις για να υπολογίσετε το σημερινό έργο, επειδή δεν γνωρίζετε τις αρχές του έργου του Θεού και εξαιτίας της απερίσκεπτης αντιμετώπισής σας απέναντι στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Η εναντίωσή σας στον Θεό και η παρεμπόδιση του έργου του Αγίου Πνεύματος οφείλεται στις αντιλήψεις και την έμφυτη αλαζονεία σας. Δεν οφείλεται στο ότι το έργο του Θεού είναι λανθασμένο, αλλά στο ότι είστε υπερβολικά επαναστατικοί από τη φύση σας. Αφού βρήκαν την πίστη τους στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να πουν με βεβαιότητα από πού προήλθε ο άνθρωπος, τολμούν, όμως, να δίνουν δημόσιες ομιλίες αξιολογώντας τα σωστά και τα λανθασμένα σημεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Επιπλήττουν, μάλιστα, τους αποστόλους, οι οποίοι έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, υποβάλλοντας σχόλια και μιλώντας αγενώς και αυθαδώς· η ανθρώπινη φύση τους είναι ευτελέστατη και δεν έχουν την παραμικρή σύνεση. Δεν θα έρθει η ημέρα που αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν το αντικείμενο αποστροφης και απόρριψης του έργου του Αγίου Πνεύματος και θα καούν στις φλόγες της κόλασης; Δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, κι όμως επικρίνουν το έργο Του και προσπαθούν να διδάξουν τον Θεό πώς να εργάζεται. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι παράλογοι άνθρωποι να γνωρίζουν τον Θεό; Ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό μέσα από τη διαδικασία της αναζήτησης και της βίωσης· και ο άνθρωπος καταφέρνει να Τον γνωρίσει, όχι μέσω της κριτικής από ιδιοτροπία, αλλά μέσα από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο πιο ακριβής γίνεται η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό, τόσο λιγότερο εναντιώνονται σε Αυτόν. Αντίθετα, όσο λιγότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να Του εναντιωθούν. Οι αντιλήψεις σου, η παλιά φύση και η ανθρώπινη φύση σου, ο χαρακτήρας και η ηθική σου στάση αποτελούν το κεφάλαιο με το οποίο αντιστέκεσαι στον Θεό, και όσο πιο διεφθαρμένη είναι η ηθική σου, όσο πιο απεχθείς είναι οι ιδιότητές σου, όσο πιο ποταπή είναι η ανθρώπινη φύση σου, τόσο περισσότερο είσαι εχθρός του Θεού. Εκείνοι που διακατέχονται από ισχυρές αντιλήψεις και έχουν αυτάρεσκη διάθεση βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερη έχθρα με τον ενσαρκωμένο Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Εάν οι αντιλήψεις σου δεν διορθωθούν, τότε θα είναι πάντοτε εναντίον του Θεού· ποτέ δεν θα είσαι συμβατός με τον Θεό και πάντα θα είσαι χώρια Του.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό
Όποιος δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού είναι κάποιος που Του αντιστέκεται, και όποιος έχει καταλάβει τον σκοπό του έργου του Θεού, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να μην επιζητά να ικανοποιήσει τον Θεό, θεωρείται ακόμα περισσότερο ότι αντιστέκεται στον Θεό. Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό και φυσικά κανένας τους δεν συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον «Θεό». Είναι άνθρωποι που κουβαλούν το λάβαρο του Θεού, αλλά σκόπιμα αντιστέκονται στον Θεό· που κουβαλούν την ταμπέλα της πίστης στον Θεό, αλλά τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που αναστατώνουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν «γερή κράση», μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να αντισταθούν στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές; Όσοι έχουν τον εαυτό τους σε υψηλή εκτίμηση υπό την παρουσία του Θεού είναι οι πιο άθλιοι όλων των ανθρώπων, ενώ όσοι θεωρούν τον εαυτό τους ταπεινό τιμώνται πιο πολύ. Και όσοι θεωρούν ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού και είναι, επιπλέον, ικανοί να διακηρύσσουν το έργο του Θεού στους άλλους με μεγάλες φανφάρες ενώ μάλιστα Τον κοιτάζουν απευθείας —αυτοί είναι και οι πιο αδαείς όλων των ανθρώπων. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη μαρτυρία του Θεού, είναι αλαζονικοί και γεμάτοι έπαρση. Όσοι πιστεύουν ότι έχουν πολύ λίγη γνώση για τον Θεό, παρ’ όλο που έχουν πραγματική εμπειρία και πρακτική γνώση για Αυτόν, είναι οι πιο αγαπητοί Του. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι κατέχουν πραγματικά μαρτυρία και είναι αληθινά ικανοί να τελειωθούν από τον Θεό. Όσοι δεν κατανοούν τις προθέσεις του Θεού αντιστέκονται στον Θεό· όσοι κατανοούν τις προθέσεις του Θεού, κι όμως δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αντιστέκονται στον Θεό· όσοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, κι όμως αντιβαίνουν στην ουσία του λόγου του Θεού, αντιστέκονται στον Θεό· όσοι έχουν αντιλήψεις για τον ενσαρκωμένο Θεό και επιπλέον έχουν σκοπό να προβούν σ’ επανάσταση αντιστέκονται στον Θεό· όσοι κρίνουν τον Θεό αντιστέκονται στον Θεό· και όποιος δεν είναι σε θέση να γνωρίσει τον Θεό ή να γίνει μάρτυράς Του αντιστέκεται στον Θεό. Γι’ αυτό σας παροτρύνω: Εάν πράγματι πιστεύετε ότι μπορείτε να πορευθείτε σ’ αυτό το μονοπάτι, τότε συνεχίστε να το ακολουθείτε. Μα εάν δεν είστε σε θέση να μην αντισταθείτε στον Θεό, τότε καλύτερα να φύγετε πριν να είναι πολύ αργά. Αλλιώς, οι πιθανότητες να πάνε άσχημα τα πράγματα για σας είναι εξαιρετικά υψηλές, γιατί η φύση σας είναι απλώς υπερβολικά διεφθαρμένη. Δεν έχετε ούτε ίχνος αφοσίωσης ή υποταγής, ή καρδιά που διψά για το δίκαιο και την αλήθεια ή την παραμικρή αγάπη για τον Θεό. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η κατάστασή σας ενώπιον του Θεού είναι σε κακό χάλι. Δεν μπορείτε να τηρήσετε όσα οφείλετε να τηρήσετε, και δεν είστε σε θέση να πείτε αυτά όσα οφείλετε να πείτε. Αποτύχατε να κάνετε πράξη όσα οφείλατε να κάνετε πράξη· και δεν είστε ικανοί να εκπληρώσετε τον ρόλο που οφείλετε να εκπληρώσετε. Δεν έχετε την αφοσίωση, τη συνείδηση, την υποταγή, ή την αποφασιστικότητα που οφείλετε να έχετε. Δεν έχετε υπομείνει τα δεινά που σας αρμόζει να υπομείνετε, και δεν έχετε την πίστη που οφείλετε να έχετε. Απλούστατα, δεν έχετε απολύτως καμία αξία: Δεν αισχύνεστε που ζείτε ακόμα; Θέλω να σας πείσω ότι θα ήταν καλύτερα να κλείσετε τα μάτια σας και να αναπαυτείτε αιωνίως, και έτσι να γλιτώσετε τον Θεό από το να ανησυχεί για εσάς και να υποφέρει για χάρη σας. Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως δεν γνωρίζετε τις προθέσεις Του· τρώτε και πίνετε τα λόγια του Θεού, κι όμως δεν είστε σε θέση να κάνετε αυτά που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως δεν Τον γνωρίζετε, και παραμένετε ζωντανοί χωρίς να αγωνίζεστε για κάποιον στόχο, χωρίς αξίες, χωρίς σκοπό. Ζείτε σαν ανθρώπινα όντα, κι όμως δεν έχετε ούτε στον ελάχιστο βαθμό συνείδηση, ακεραιότητα ή αξιοπιστία —πώς μπορείτε να εξακολουθείτε να αποκαλείστε ανθρώπινα όντα; Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως Τον εξαπατάτε· εκτός αυτού, παίρνετε τα χρήματα του Θεού και καταβροχθίζετε τις προσφορές που γίνονται σ’ Αυτόν. Κι όμως, στο τέλος και πάλι αδυνατείτε να δείξετε το παραμικρό ενδιαφέρον για τα συναισθήματα του Θεού ή την ελάχιστη συνείδηση απέναντί Του. Δεν μπορείτε καν να ανταποκριθείτε ούτε στις πιο απλές απαιτήσεις του Θεού. Μπορείτε να αποκαλείστε ακόμα ανθρώπινα όντα; Καταναλώνετε την τροφή που σας παρέχει ο Θεός και αναπνέετε το οξυγόνο που σας δίνει, απολαμβάνετε τη χάρη Του, κι όμως, εν τέλει, δεν έχετε την παραμικρή γνώση για τον Θεό. Αντιθέτως, έχετε γίνει οι άχρηστοι που αντιστέκονται στον Θεό. Αυτό δεν σας καθιστά κτήνη κατώτερα κι από ένα σκυλί; Μεταξύ των ζώων, υπάρχουν ζώα πιο μοχθηρά από σας;
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό
Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια και, παρόλα αυτά, ποτέ δεν έχεις υποταχθεί σ’ Αυτόν ούτε αποδέχεσαι τα λόγια Του καθ’ ολοκληρίαν, και αντ’ αυτού, ζητάς ο Θεός να υποταχθεί σε εσένα και να ενεργήσει σύμφωνα με τις δικές σου αντιλήψεις, τότε είσαι ο πλέον επαναστατικός απ’ όλους και είσαι δύσπιστος. Πώς θα μπορούσαν τέτοιοι άνθρωποι να υποταχθούν στο έργο και τα λόγια του Θεού που δεν συμμορφώνονται με τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Οι πιο επαναστατικοί απ’ όλους είναι εκείνοι που σκοπίμως αψηφούν τον Θεό και Του αντιστέκονται. Είναι οι εχθροί του Θεού και οι αντίχριστοι. Διατηρούν μονίμως εχθρική στάση απέναντι στο νέο έργο του Θεού· δεν έχουν ποτέ την παραμικρή τάση να υποταχθούν, ούτε έχουν ποτέ υποταχθεί ούτε έχουν δείξει ταπεινότητα ευχαρίστως. Θεωρούν τον εαυτό τους ανώτατο ενώπιον των άλλων και ποτέ δεν υποτάσσονται σε κανέναν. Ενώπιον του Θεού, θεωρούν τους εαυτούς τους ως τους καλύτερους στην κήρυξη του λόγου, καθώς και τους πλέον επιδέξιους στο να εργάζονται πάνω σε άλλους. Ποτέ δεν απορρίπτουν τους «θησαυρούς» που έχουν στην κατοχή τους, αλλά τους αντιμετωπίζουν ως οικογενειακά κειμήλια για λατρεία και κήρυγμα προς άλλους, ενώ τους χρησιμοποιούν για να κατηχούν στους ανόητους εκείνους που τους θαυμάζουν. Πράγματι, υπάρχουν ορισμένοι τέτοιοι άνθρωποι στους κόλπους της εκκλησίας. Δύναται να λεχθεί ότι πρόκειται για «ακατάβλητους ήρωες» που, γενιά τη γενιά, παραμένουν στον οίκο του Θεού. Εκλαμβάνουν την κήρυξη του λόγου (δόγμα) ως το υψηλότερο καθήκον τους. Χρόνο με τον χρόνο, γενιά με τη γενιά, τριγυρνούν εδώ κι εκεί, υποστηρίζοντας σθεναρά το «ιερό και απαραβίαστο» καθήκον τους. Κανείς δεν τολμά να τους αγγίξει· ούτε ένας δεν τολμά να τους κατηγορήσει ανοιχτά. Με την πάροδο των ετών, γίνονται «βασιλείς» μέσα στον οίκο του Θεού, επιβάλλοντας ανεξέλεγκτα την τυραννία τους σε άλλους κάθε εποχή. Η συμμορία αυτή των δαιμόνων επιδιώκει να ενωθεί μαζί και να γκρεμίσει το έργο Μου· πώς μπορώ να επιτρέψω σε αυτούς τους ζωντανούς διαβόλους να υπάρχουν ενώπιόν Μου; Ακόμη και εκείνοι που υποτάσσονται κατά το ήμισυ αδυνατούν να συνεχίσουν μέχρι το τέλος, πόσο μάλλον αυτοί οι τύραννοι, που δεν έχουν την παραμικρή υποταγή στις καρδιές τους! Το έργο του Θεού δεν κερδίζεται εύκολα από τον άνθρωπο. Ακόμη κι αν χρησιμοποιήσουν όλη τη δύναμη που διαθέτουν, οι άνθρωποι μπορούν μόνο να κερδίσουν ένα απλό μερίδιο από αυτό, κάτι που τους επιτρέπει τελικά να τελειωθούν. Τι γίνεται, λοιπόν, με τα παιδιά του αρχαγγέλου, που επιδιώκουν να καταστρέψουν το έργο του Θεού; Δεν έχουν ακόμα λιγότερες ελπίδες να κερδηθούν από τον Θεό; Επιτελώντας το έργο της κατάκτησης, σκοπός Μου δεν είναι μόνο να κατακτήσω προς χάριν της κατάκτησης, αλλά να κατακτήσω έτσι ώστε να αποκαλύψω τη δικαιοσύνη και την αδικία, να αποκτήσω αποδείξεις για την τιμωρία του ανθρώπου, να καταδικάσω τους κακούς και, επιπλέον, να κατακτήσω προς χάριν της τελείωσης εκείνων που υποτάσσονται πρόθυμα. Τελικά, όλοι θα χωριστούν ανάλογα με το είδος, και αυτοί που θα τελειωθούν θα είναι εκείνοι των οποίων οι σκέψεις και οι ιδέες είναι γεμάτες με υποταγή. Αυτό είναι το έργο που θα πραγματοποιηθεί στο τέλος. Στο μεταξύ, εκείνοι των οποίων η κάθε πράξη είναι επαναστατική, θα τιμωρούνται και θα στέλνονται να καούν στη φωτιά, τα αντικείμενα αιώνιου αναθέματος. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, αυτοί οι «σπουδαίοι και ακατάβλητοι ήρωες» των παλαιότερων χρόνων θα γίνουν οι χαμηλότεροι και οι πλέον απευκταίοι «αδύναμοι και ανίκανοι δειλοί». Μόνον τούτο δύναται να απεικονίσει κάθε πτυχή της δικαιοσύνης του Θεού και τη διάθεσή Του, η οποία είναι απρόσβλητη από τον άνθρωπο, και μόνον τούτο δύναται να κατευνάσει το μίσος μέσα στην καρδιά Μου. Δε συμφωνείτε ότι είναι κάτι απολύτως λογικό;
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Εκείνοι που υποτάσσονται στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό
Όλοι αυτοί οι οποίοι δεν αναζητούν την υποταγή στον Θεό, μέσα από την πίστη τους Του εναντιώνονται. Ο Θεός ζητάει από τους ανθρώπους να αναζητούν την αλήθεια, να διψούν για τον λόγο Του και να τρώνε και να πίνουν τον λόγο Του και να τον κάνουν πράξη, ώστε να καταφέρουν να υποταχθούν στον Θεό. Εάν αυτές είναι οι πραγματικές προθέσεις σου, τότε ο Θεός σίγουρα θα σε επαινέσει και σίγουρα θα είναι ευγενικός απέναντι σου. Αυτό είναι αναμφίβολο και αδιαμφισβήτητο. Εάν πρόθεσή σου δεν είναι να υποταχθείς στον Θεό και έχεις άλλους σκοπούς, τότε όλα όσα λες και κάνεις —οι προσευχές σου ενώπιον του Θεού, ακόμη και κάθε πράξη σου— θα είναι σε αντίθεση μ’ Αυτόν. Μπορεί να είσαι γλυκομίλητος και ευγενής, κάθε μία πράξη και έκφρασή σου μπορεί να φαίνεται σωστή, και ίσως δείχνεις υποτακτικός, αλλά όταν πρόκειται για τις προθέσεις σου και τις απόψεις σου για την πίστη στον Θεό, ό,τι κάνεις αντιτίθεται στον Θεό· ό,τι κάνεις είναι μοχθηρό. Οι άνθρωποι που εμφανίζονται τόσο υπάκουοι σαν πρόβατα, αλλά οι καρδιές τους υποκρύπτουν κακές προθέσεις, είναι λύκοι με προβιά προβάτου. Προσβάλλουν άμεσα τον Θεό και ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν από αυτούς. Το Άγιο Πνεύμα θα αποκαλύψει τον καθένα από αυτούς και θα δείξει στους πάντες ότι όλοι όσοι είναι υποκριτές σίγουρα θα κερδίσουν την αποστροφή και την απόρριψη του Αγίου Πνεύματος. Μην ανησυχείς: ο Θεός θα κάνει το ξεκαθάρισμα και θα ξεφορτωθεί τον κάθε έναν από αυτούς στην ώρα του.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Στην πίστη σου για τον Θεό πρέπει να υποτάσσεσαι στον Θεό
Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και ακόμη κι αν έχουν την αποφασιστικότητα να υποταχθούν στον Θεό, υποτάσσονται με περιορισμούς. Υποτάσσονται μερικώς και επίσης περιστασιακά, φευγαλέα και υπό προϋποθέσεις. Όχι απόλυτα. Επειδή έχουν διεφθαρμένη διάθεση, η επαναστατικότητά τους είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Αναγνωρίζουν τον Θεό, αλλά δεν μπορούν να υποταχθούν σε Αυτόν, και ενώ προτίθενται να ακούσουν τα λόγια Του, δεν μπορούν να υποταχθούν σε αυτά. Ξέρουν ότι ο Θεός είναι καλός και θέλουν να Τον αγαπούν, αλλά δεν μπορούν. Δεν μπορούν να Τον ακούσουν ολοκληρωτικά, δεν μπορούν να Τον αφήσουν να ενορχηστρώσει τα πάντα. Διατηρούν ακόμη τις δικές τους επιλογές, προθέσεις και ιδέες, τα δικά τους κίνητρα και σχέδια και τον δικό τους τρόπο να κάνουν πράγματα. Εφόσον έχουν τον δικό τους τρόπο, τη δική τους μέθοδο να κάνουν πράγματα, αποκλείεται να μπορούν να υποταχθούν στον Θεό. Μπορούν μόνο να ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες και να επαναστατούν ενάντια στον Θεό. Τόσο επαναστατικοί είναι οι άνθρωποι! Η φύση του ανθρώπου, λοιπόν, δεν είναι μόνο απλές διεφθαρμένες διαθέσεις όπως επιφανειακή αυταρέσκεια, υπεροψία και υπερηφάνεια ή περιστασιακά ψέματα και δόλος προς τον Θεό. Αντιθέτως, η ουσία του ανθρώπου έχει ήδη γίνει η ουσία του Σατανά. Πώς πρόδωσε ο αρχάγγελος τον Θεό κάποτε; Και τι γίνεται με τους ανθρώπους στις μέρες μας; Για να είμαστε ειλικρινείς, είτε μπορείτε να το δεχτείτε είτε όχι, οι άνθρωποι σήμερα όχι μόνο προδίδουν ολοκληρωτικά τον Θεό όπως έκανε ο Σατανάς, αλλά και οι καρδιές, σκέψεις και ιδεολογίες τους είναι ξεκάθαρα εχθρικές προς τον Θεό. Αυτή είναι η διαφθορά του Σατανά που μετατρέπει την ανθρωπότητα σε διαβόλους. Οι άνθρωποι έχουν γίνει πραγματικά γόνοι του Σατανά. Θα πείτε ίσως ότι «Δεν είμαστε εχθρικοί προς τον Θεό. Ακούμε όλα όσα λέει». Αυτό είναι επιφανειακό. Φαίνεται σαν να ακούς όλα όσα λέει ο Θεός. Στην πραγματικότητα, όταν συναναστρέφομαι και μιλάω επίσημα για κάτι, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν αντιλήψεις, είναι υπάκουοι και συμπεριφέρονται σωστά, αλλά όταν μιλάω και κάνω πράγματα με την κανονική ανθρώπινη φύση, ή ζω και ενεργώ σε αυτήν, αναδύονται οι αντιλήψεις τους. Παρόλο που θέλουν να κάνουν χώρο για Μένα στις καρδιές τους, δεν μπορούν να Με χωρέσουν, και άσχετα από το πώς συναναστρέφομαι πάνω στην αλήθεια, δεν μπορούν να απαλλαγούν από τις αντιλήψεις τους. Αυτό δείχνει ότι ο άνθρωπος μπορεί να υποταχθεί στον Θεό μόνο εν μέρει, όχι απόλυτα. Ξέρεις ότι Αυτός είναι ο Θεός και ξέρεις ότι ο ενσαρκωμένος Θεός πρέπει να έχει κανονική ανθρώπινη φύση, επομένως γιατί δεν μπορείς να υποταχθείς απόλυτα σε Εκείνον; Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ο Χριστός, ο Υιός του ανθρώπου. Έχει και θεϊκή φύση και κανονική ανθρώπινη φύση. Εξωτερικά, έχει κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά η θεϊκή φύση Του ζει και εργάζεται μέσα σε αυτήν την κανονική ανθρώπινη φύση. Σήμερα, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί ως Χριστός και διαθέτει θεϊκή και ανθρώπινη φύση. Ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι μπορούν να υποταχθούν μόνο σε μερικά από τα θεία λόγια και το έργο Του. Δέχονται μόνο τα θεία λόγια και τη βαθυστόχαστη γλώσσα Του ως λόγο του Θεού, ενώ αδιαφορούν για μερικά από τα λόγια και το έργο Του στην κανονική ανθρώπινη φύση. Κάποιοι έχουν μάλιστα ορισμένες ιδέες και αντιλήψεις στις καρδιές τους. Πιστεύουν ότι ο λόγος του Θεού είναι μόνο η θεία γλώσσα Του και όχι η ανθρώπινη γλώσσα Του. Μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να δεχτούν όλες τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός; Μπορούν να εξαγνιστούν και να οδηγηθούν στην τελείωση; Δεν μπορούν, διότι τέτοιοι άνθρωποι κατανοούν με παράλογο τρόπο και δεν μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια. Με λίγα λόγια, ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου είναι εξαιρετικά πολύπλοκος και αυτά τα επαναστατικά ζητήματα είναι ιδιαίτερα περίπλοκα —δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε αυτό.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο
Από τη στιγμή που οι άνθρωποι έχουν γίνει αλαζονικοί στη φύση και ουσία τους, μπορούν συχνά να επαναστατούν ενάντια στον Θεό και να αντιστέκονται σ’ Αυτόν, να μην ακολουθούν τα λόγια Του, να δημιουργούν αντιλήψεις γι’ Αυτόν, να κάνουν πράγματα που Τον προδίδουν και πράγματα τα οποία εξυψώνουν και αποτελούν κατάθεση μαρτυρίας στους ίδιους τους τους εαυτούς. Λες ότι δεν είσαι αλαζονικός, μα, ας υποθέσουμε ότι σου δινόταν μια εκκλησία και σου επιτρεπόταν να γίνεις επικεφαλής αυτής· ας υποθέσουμε ότι δεν σε κλάδευα Εγώ και ότι δεν σου ασκούσε κριτική ούτε σε βοηθούσε κανείς μέσα από την οικογένεια του Θεού: Μετά από λίγο καιρό επικεφαλής, θα έκανες τους ανθρώπους να πέφτουν στα πόδια σου και θα τους έκανες να σε υπακούσουν, μέχρι και το σημείο να σε θαυμάζουν και να σε σέβονται. Και γιατί θα το έκανες αυτό; Θα το καθόριζε η φύση σου· δεν θα ήταν τίποτε άλλο παρά μια φυσική αποκάλυψη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το μάθεις αυτό από άλλους ούτε υπάρχει κανένας λόγος εκείνοι να σου το μάθουν. Δεν χρειάζεται να σου πουν ή να σε αναγκάσουν οι άλλοι να το κάνεις· μια τέτοια κατάσταση έρχεται φυσικά. Όλα όσα κάνεις αφορούν το να κάνεις τους ανθρώπους να σε εξυψώνουν, να σε επαινούν, να σε λατρεύουν, να σε υπακούνε και να σε ακούνε στα πάντα. Το ότι σου επιτρέπεται να είσαι επικεφαλής φέρνει φυσικά αυτήν την κατάσταση κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Και πώς προκύπτει αυτή η κατάσταση; Καθορίζεται από την αλαζονική φύση του ανθρώπου. Η εκδήλωση αλαζονείας είναι επανάσταση και αντίσταση κατά του Θεού. Όταν οι άνθρωποι είναι αλαζόνες, επηρμένοι και αυτάρεσκοι, έχουν την τάση να στήνουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια και να ενεργούν κατά βούληση. Επίσης, φέρνουν άλλους στα χέρια τους και τους προσελκύουν στις αγκάλες τους. Το ότι οι άνθρωποι δύνανται να κάνουν τέτοια αλαζονικά πράγματα αποδεικνύει ότι η ουσία της αλαζονικής φύσης τους είναι αυτή του Σατανά· είναι αυτή του αρχαγγέλου. Όταν η αλαζονεία και η έπαρσή τους φτάνουν σ’ ένα ορισμένο επίπεδο, τότε δεν έχουν πλέον θέση για τον Θεό στην καρδιά τους και ο Θεός παραμερίζεται. Έπειτα επιθυμούν να γίνουν Θεός, να κάνουν τους ανθρώπους να τους υπακούσουν, και γίνονται ο αρχάγγελος. Αν διακατέχεσαι από μια τέτοια σατανική αλαζονική φύση, ο Θεός δεν θα έχει καμία θέση στην καρδιά σου. Ακόμα κι αν πιστεύεις στον Θεό, Εκείνος δεν θα σε αναγνωρίζει πλέον, θα σε βλέπει ως κακό άνθρωπο και θα σε αποκλείσει.
Έχουμε κηρύξει επανειλημμένως το ευαγγέλιο σε πολλούς επικεφαλής μέσα στους θρησκευτικούς κύκλους, όμως, όπως κι αν συναναστραφούμε μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, εκείνοι δεν λένε να τη δεχτούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει διότι η αλαζονεία έχει γίνει δεύτερη φύση τους και ο Θεός δεν έχει πλέον θέση στην καρδιά τους! Κάποιοι μπορεί να πουν: «Όσοι βρίσκονται υπό την ηγεσία ορισμένων παστόρων του θρησκευτικού κόσμου είναι πραγματικά πολύ δυναμικοί, λες κι έχουν τον Θεό ανάμεσά τους». Εκλαμβάνεις τον ενθουσιασμό για δυναμισμό; Όσο μεγαλόπνοες κι αν ακούγονται οι θεωρίες αυτών των παστόρων, άραγε αυτοί γνωρίζουν τον Θεό; Αν πραγματικά είχαν μέσα τους φόβο Θεού, τότε άραγε θα έκαναν τους ανθρώπους να τους ακολουθούν και να τους εξυμνούν; Θα μπορούσαν να ελέγχουν τους άλλους; Θα τολμούσαν να μην αφήνουν τους άλλους να αναζητήσουν την αλήθεια και να διερευνήσουν την αληθινή οδό; Αν πιστεύουν ότι το ποίμνιο του Θεού είναι στην πραγματικότητα δικό τους, και ότι όλοι θα πρέπει να τους ακούνε, τότε δεν δείχνει αυτό ότι θεωρούν τον εαυτό τους Θεό; Οι άνθρωποι αυτοί είναι χειρότεροι ακόμα και από τους Φαρισαίους. Δεν είναι γνήσιοι αντίχριστοι; Άρα, η αλαζονεία τους είναι μοιραία και μπορεί να τους οδηγήσει σε πράξεις προδοσίας. Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα μεταξύ σας; Μπορείτε να παγιδέψετε ανθρώπους κατ’ αυτόν τον τρόπο; Θα μπορούσες, απλώς δεν σου έχει δοθεί η ευκαιρία, και σε κλαδεύουν ασταμάτητα, οπότε δεν θα το τολμούσες. Ορισμένοι άνθρωποι επίσης εξυψώνουν τον εαυτό τους με πλάγιους τρόπους, όμως είναι πολύ έξυπνοι στα λόγια, οπότε οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να το διακρίνουν. Κάποιοι είναι τόσο αλαζόνες, που λένε: «Είναι απαράδεκτο να έχει άλλον επικεφαλής αυτή η εκκλησία! Για να φτάσει εδώ ο Θεός, χρειάζεται να περάσει από εμένα· μόνο όταν Του εξηγήσω εγώ την κατάσταση της εκκλησίας αυτής, μπορεί να σας κηρύξει. Εκτός από εμένα, κανένας άλλος δεν μπορεί να έλθει εδώ και να σας ποτίσει». Ποια πρόθεση κρύβουν τα λόγια αυτά; Τι διάθεση αποκαλύπτεται; Αλαζονεία. Όταν οι άνθρωποι ενεργούν έτσι, η συμπεριφορά τους δείχνει αντίσταση και επαναστατικότητα έναντι του Θεού. Άρα, λόγω της αλαζονικής φύσης τους, θα αυτοεξυψωθούν, θα επαναστατήσουν κατά του Θεού και θα Τον προδώσουν, θα παγιδέψουν άλλους, θα καταστρέψουν άλλους και θα καταστραφούν κι οι ίδιοι. Εάν πεθάνουν αμετανόητοι, τότε στο τέλος θα αποκλειστούν. Δεν είναι επικίνδυνο να έχει κανείς αλαζονική διάθεση; Εάν παρ’ όλη την αλαζονική διάθεση, μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια, τότε υπάρχει ακόμη περιθώριο να σωθεί. Πρέπει να υποβληθεί σε κρίση και παίδευση, και να αποτινάξει τη διεφθαρμένη διάθεσή του, προκειμένου να φτάσει στην αληθινή σωτηρία.
Κάποιοι λένε διαρκώς: «Γιατί ο Θεός σώζει τους ανθρώπους τις έσχατες ημέρες χρησιμοποιώντας την κρίση και την παίδευση; Γιατί είναι τόσο αυστηρά τα λόγια της κρίσης;» Υπάρχει ένα ρητό που μπορεί να γνωρίζετε: «Το έργο του Θεού ποικίλλει ανάλογα με το άτομο. Είναι ευέλικτο, δεν τηρεί κανονισμούς Εκείνος». Το έργο της κρίσης και της παίδευσης τις έσχατες ημέρες στρέφεται κυρίως προς την αλαζονική φύση των ανθρώπων. Η αλαζονεία περιλαμβάνει πολλά πράγματα, πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις. Η κρίση και η παίδευση αφορούν απευθείας αυτήν τη λέξη, την «αλαζονεία», ώστε να απαλλαγούν πλήρως απ’ την αλαζονική τους διάθεση. Στο τέλος, οι άνθρωποι δεν θα επαναστατούν εναντίον του Θεού ούτε θα Του αντιστέκονται, επομένως δεν θα προσπαθούν να ιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια ούτε θα εξυψώνουν τον εαυτό τους ή θα δίνουν μαρτυρία γι’ αυτόν, ούτε θα ενεργούν ελεεινά, ούτε θα έχουν υπερβολικές απαιτήσεις απ’ τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, αποτινάσσουν την αλαζονική τους διάθεση.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό
Αν και επιφανειακά πιστεύεις στον Θεό και κάνεις το καθήκον σου, δεν έχεις απαλλαγεί απ’ τις κοσμικές και σατανικές σκέψεις, τις απόψεις και τους τρόπους αλληλεπίδρασης με τους άλλους ανθρώπους. Επιπλέον, η διεφθαρμένη διάθεση μέσα σου δεν έχει διαλυθεί και εξακολουθείς να είσαι γεμάτος με σατανικά πράγματα. Εξακολουθείς να ζεις με αυτά, γι’ αυτό έχεις ακόμα μικρό ανάστημα. Είσαι ακόμα σε επικίνδυνο στάδιο· δεν έχεις διαφύγει ακόμα τον κίνδυνο ούτε είσαι ασφαλής. Εφόσον έχεις σατανική διάθεση, θα συνεχίσεις να αντιστέκεσαι στον Θεό και να Τον προδίδεις. Για να επιλύσεις αυτό το πρόβλημα, πρέπει πρώτα να καταλάβεις ποια πράγματα είναι κακά και ανήκουν στον Σατανά, πώς σου κάνουν κακό, γιατί τα κάνει ο Σατανάς, με τι δηλητήριο γεμίζουν οι άνθρωποι όταν τα δέχονται, και τι θα απογίνουν αυτοί οι άνθρωποι. Επιπλέον, πρέπει να καταλάβεις τι είδους άτομα θέλει ο Θεός να γίνουν οι άνθρωποι, ποια πράγματα περιέχει η κανονική ανθρώπινη φύση, ποια είναι θετικά και ποια αρνητικά. Θα έχεις μονοπάτι μόνο αν έχεις διάκριση και μπορέσεις να διακρίνεις καθαρά αυτά τα πράγματα. Επιπλέον, από τη θετική πλευρά, πρέπει να εκτελείς το καθήκον σου ενεργά, δείχνοντας παράλληλα ειλικρίνεια και αφοσίωση. Μην ξεγλιστράς και μη χαλαρώνεις, μην προσεγγίζεις το καθήκον σου ή αυτό που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός από την οπτική των απίστων ή με βάση τις φιλοσοφίες του Σατανά. Πρέπει να τρως και να πίνεις περισσότερα λόγια του Θεού, να επιζητάς να κατανοήσεις όλες τις πτυχές της αλήθειας, αλλά και να κατανοήσεις σαφώς τη σημασία της εκτέλεσης ενός καθήκοντος. Στη συνέχεια, πρέπει να κάνεις πράξη όλες τις πτυχές της αλήθειας και να εισέλθεις σ’ αυτές ενώ κάνεις το καθήκον σου, και σιγά-σιγά να γνωρίσεις τον Θεό, το έργο Του και τη διάθεσή Του. Με αυτόν τον τρόπο, χωρίς να το καταλάβεις, η εσωτερική σου κατάσταση θα αλλάξει, θα υπάρχουν περισσότερα θετικά και ενεργά πράγματα μέσα σου και λιγότερα αρνητικά και παθητικά πράγματα, και θα ενισχυθεί η ικανότητά σου να διακρίνεις τα πράγματα. Όταν μεγαλώσει το ανάστημά σου σε τέτοιον βαθμό, θα διακρίνεις κάθε είδους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα σ’ αυτόν τον κόσμο και θα μπορείς να διακρίνεις την ουσία των προβλημάτων. Αν έβλεπες μια ταινία φτιαγμένη από άπιστους, θα καταλάβαινες από τι δηλητήρια μπορεί να μολυνθούν οι άνθρωποι αφού την παρακολουθήσουν, καθώς και τι σκοπεύει να ενσταλάξει και να φυτέψει ο Σατανάς στους ανθρώπους με εργαλείο αυτά τα μέσα και τις τάσεις, και πώς σκοπεύει να τους αποσαθρώσει. Σιγά-σιγά θα μπορείς να διακρίνεις αυτά τα πράγματα. Δεν θα δηλητηριαστείς αφού παρακολουθήσεις την ταινία, και θα τη διακρίνεις —τότε θα έχεις πραγματικά ανάστημα.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πίστη στον Θεό πρέπει να ξεκινά από τη διάκριση των κακών τάσεων του κόσμου
Πολλοί άνθρωποι ακολουθούσαν και πίστευαν ανέκαθεν στον Θεό μ’ αυτόν τον τρόπο. Συμπεριφέρονταν καλά την περίοδο που ακολουθούσαν τον Θεό, χωρίς αυτό να καθορίζει το μέλλον. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν γνωρίζεις την αχίλλεια πτέρνα του ανθρώπου ή τι απ’ όσα περιλαμβάνει η φύση του μπορεί να έρθει τελικά σε αντίθεση με τον Θεό, και αρχίζεις να τα αναγνωρίζεις μόνο αφότου σε έχουν οδηγήσει στην καταστροφή. Η φύση σου αντιτίθεται στον Θεό, κι αυτό το πρόβλημα παραμένει άλυτο. Γι’ αυτό οδεύεις προς την καταστροφή. Πιθανόν, όταν τελειώσει το ταξίδι σου και ολοκληρωθεί το έργο του Θεού, να κάνεις αυτό που αντιτίθεται περισσότερο στον Θεό και να Τον βλασφημήσεις. Τότε θα καταδικαστείς και θα αποκλειστείς. Την τελευταία στιγμή, όταν διέτρεχε τον μεγαλύτερο κίνδυνο, ο Πέτρος προσπάθησε να ξεφύγει. Τότε δεν καταλάβαινε τις προθέσεις του Θεού και σχεδίαζε να επιβιώσει και να κάνει το έργο των εκκλησιών. Αργότερα, ο Ιησούς εμφανίστηκε σ’ αυτόν και τον ρώτησε: «Θέλεις να ξανασταυρωθώ για σένα;» Τότε, ο Πέτρος κατάλαβε τις προθέσεις του Θεού και έσπευσε να υποταχθεί. Ας υποθέσουμε ότι, εκείνη τη στιγμή, πρόβαλε τις δικές του απαιτήσεις και έλεγε το εξής: «Δεν θέλω να πεθάνω τώρα, φοβάμαι μην πονέσω. Δεν σταυρώθηκες Εσύ για χάρη μας; Γιατί ζητάς να σταυρωθώ εγώ; Μπορώ να γλιτώσω τη σταύρωση;» Αν πρόβαλε τέτοιες απαιτήσεις, τότε θα είχε περπατήσει μάταια στο μονοπάτι του. Αλλά ο Πέτρος υποτασσόταν ανέκαθεν στον Θεό και αναζητούσε τις προθέσεις Του. Στο τέλος, κατανόησε τις προθέσεις του Θεού και υποτάχθηκε πλήρως. Αν ο Πέτρος δεν είχε αναζητήσει τις προθέσεις του Θεού και είχε κάνει το δικό του, θα είχε ακολουθήσει το λάθος μονοπάτι. Οι άνθρωποι δεν έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν άμεσα τις προθέσεις του Θεού. Ωστόσο, αν δεν υποταχθούν αφού κατανοήσουν την αλήθεια, τότε προδίδουν τον Θεό.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν την ίδια τη διάθεσή τους· πρέπει να υποστούν την κρίση και την παίδευση, τον πόνο και το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού, ή να πειθαρχηθούν και να κλαδευτούν από τον λόγο Του. Μόνο τότε μπορούν να πετύχουν υποταγή και πίστη στον Θεό, και δεν θα είναι πλέον επιπόλαιοι απέναντί Του. Υπό το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού αλλάζει η διάθεση των ανθρώπων. Μόνον μέσω της έκθεσης, της κρίσης, της πειθαρχίας και του κλαδέματος του λόγου Του δεν θα τολμούν πια να ενεργούν με απερισκεψία, αλλά αντ’ αυτού θα γίνουν σταθεροί και συγκροτημένοι. Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι σε θέση να υποτάσσονται στον τωρινό λόγο του Θεού και στο έργο Του. Ακόμα κι αν δεν συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, είναι σε θέση να παραμερίσουν αυτές τις αντιλήψεις και να υποταχθούν πρόθυμα.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι άνθρωποι η διάθεση των οποίων έχει αλλάξει είναι εκείνοι που έχουν εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού
Ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να κερδηθεί από τον Θεό μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και όλες οι ακαθαρσίες, οι αντιλήψεις, τα κίνητρα και οι προσωπικές ελπίδες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως μέσω του εξευγενισμού, της κρίσης και της έκθεσης του λόγου. […] Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν ότι ήταν απόγονοι του Μωάβ, εξέφρασαν παράπονα, έπαψαν να επιδιώκουν τη ζωή και έγιναν τελείως αρνητικοί. Αυτό δεν καταδεικνύει ότι η ανθρωπότητα δεν είναι ακόμα σε θέση να υποταχθεί ολοκληρωτικά στο κράτος του Θεού; Αυτή δεν είναι επακριβώς η διεφθαρμένη σατανική διάθεσή της; Όταν δεν υποβαλλόσουν σε παίδευση, ύψωνες τα χέρια σου πιο ψηλά από όλους τους άλλους, πιο ψηλά ακόμα κι από του Ιησού. Και φώναζες με δυνατή φωνή: «Να γίνω αγαπητός υιός του Θεού! Να γίνω οικείος του Θεού! Θα προτιμούσαμε να πεθάνουμε παρά να προσκυνήσουμε τον Σατανά! Επαναστατούμε εναντίον του παλαιού Σατανά! Επαναστατούμε εναντίον του μεγάλου κόκκινου δράκοντα! Είθε ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας να χάσει τελείως την εξουσία! Είθε ο Θεός να μας καταστήσει ολοκληρωμένους!» Οι κραυγές σου ήταν πιο δυνατές από όλων των άλλων. Αλλά τότε ήρθε ο καιρός της παίδευσης και, για άλλη μια φορά, αποκαλύφθηκε η διεφθαρμένη διάθεση των ανθρώπων. Τότε οι κραυγές τους έσβησαν και η αποφασιστικότητά τους χάθηκε. Αυτή είναι η διαφθορά του ανθρώπου· είναι πιο βαθιά εδραιωμένη από την αμαρτία, είναι κάτι που φύτεψε ο Σατανάς και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στον άνθρωπο. Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του· δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη βαθιά ριζωμένη φύση του και πρέπει να στηριχθεί στην κρίση του λόγου για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο κι έπειτα.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)
Η μεταβολή της διάθεσης του ανθρώπου ξεκινά από τη γνώση της ουσίας του και μέσω αλλαγών στη σκέψη, τη φύση και τις διανοητικές του προοπτικές μέσα από θεμελιώδεις αλλαγές. Μονάχα έτσι θα επιτευχθούν πραγματικές αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου. Η βασική αιτία των διεφθαρμένων διαθέσεων που αναδύονται στον άνθρωπο είναι η παραπλάνηση, η διαφθορά και το δηλητήριο του Σατανά. Ο άνθρωπος έχει δεσμευτεί και ελέγχεται από τον Σατανά και υφίσταται την ανήκουστη βλάβη που έχει προξενήσει ο Σατανάς στη σκέψη του, στην ηθική του, στην αντίληψη και τη λογική του. Ακριβώς επειδή τα βασικά πράγματα του ανθρώπου τα έχει διαφθείρει ο Σατανάς και είναι τελείως διαφορετικά από το πώς ήταν όταν ο Θεός τα δημιούργησε αρχικά, εναντιώνεται ο άνθρωπος στον Θεό και δεν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια. Έτσι, οι αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου θα πρέπει να ξεκινήσουν με αλλαγή στη σκέψη, τη λογική και την αντίληψη του, οι οποίες θα αλλάξουν τη γνώση του για τον Θεό και τη γνώση του για την αλήθεια.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό
Αν, θέλετε να επιζητήσετε κάποια αλλαγή στη διάθεσή σας, πρέπει να μάθετε τη φύση σας. «Μια λεοπάρδαλη δεν είναι δυνατόν να αλλάξει τις κηλίδες της». Μη θεωρείτε δεδομένο ότι η φύση μπορεί να αλλάξει. Εάν κάποιος έχει πολύ κακή φύση, τότε δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ και ο Θεός δεν πρόκειται να τον σώσει. Τι σημαίνει αλλαγή διάθεσης; Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος που αγαπά την αλήθεια, ενώ βιώνει το έργο του Θεού, αποδέχεται την κρίση και την παίδευση των λόγων Του και υφίσταται όλων των ειδών τα βάσανα και τον εξευγενισμό. Το άτομο αυτό εξαγνίζεται μέσα του από τα σατανικά δηλητήρια και απαλλάσσεται πλήρως από τις διεφθαρμένες του διαθέσεις, για να μπορεί να υποταχθεί στα λόγια του Θεού και σε όλες τις ενορχηστρώσεις και ρυθμίσεις Του, χωρίς ποτέ ξανά να επαναστατήσει εναντίον Του ή να Του αντισταθεί. Αυτό είναι η αλλαγή της διάθεσης. Εάν κάποιος έχει πολύ κακή φύση, εάν είναι κακός άνθρωπος, τότε ο Θεός δεν πρόκειται τον σώσει, ούτε πρόκειται το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί μέσα του. Με άλλα λόγια, είναι σαν τον γιατρό που θεραπεύει έναν ασθενή: αυτός που έχει φλεγμονή μπορεί να θεραπευτεί, εκείνος όμως που έχει καρκίνο δεν γίνεται να σωθεί. Η αλλαγή της διάθεσης σημαίνει ότι ο άνθρωπος, επειδή αγαπά και μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, τελικά γνωρίζει τη φύση του, η οποία είναι επαναστατική απέναντι στον Θεό και Του πάει κόντρα. Κατανοεί ότι οι άνθρωποι είναι πολύ βαθιά διεφθαρμένοι, κατανοεί τον παραλογισμό και τη δολιότητα της ανθρωπότητας, αλλά και τη φτωχή και αξιολύπητη κατάστασή της, και τελικά κατανοεί τη φύση-ουσία της. Εφόσον τα ξέρει όλα αυτά, κατορθώνει να αρνηθεί τον εαυτό του και να επαναστατήσει εναντίον του ολοκληρωτικά, να ζει σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και να κάνει πράξη την αλήθεια στα πάντα. Είναι άνθρωπος που γνωρίζει τον Θεό, άνθρωπος που έχει αλλάξει η διάθεσή του.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου
Όταν αποκαλύπτεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, όταν έχεις σκέψεις και ιδέες που αψηφούν τον Θεό, όταν έχεις καταστάσεις και απόψεις που τα βάζουν μαζί Του, όταν έχεις καταστάσεις μέσα από τις οποίες Τον παρερμηνεύεις ή Του αντιστέκεσαι και εναντιώνεσαι σ’ Αυτόν, τότε ο Θεός θα σε επιπλήξει, θα σε κρίνει και θα σε παιδεύσει και, μερικές φορές, θα φτάσει ακόμα και να σε πειθαρχήσει και να σε τιμωρήσει. Και με ποιον στόχο σε πειθαρχεί και σε επιπλήττει; (Για να μας κάνει να μετανοήσουμε και ν’ αλλάξουμε.) Ναι, είναι για να σε κάνει να μετανοήσεις. Όταν ο Θεός σε πειθαρχεί και σε επιπλήττει, σου επιτρέπει να αλλάξεις την πορεία σου. Αυτό γίνεται για να σε κάνει να καταλάβεις ότι οι σκέψεις σου είναι ανθρώπινες αντιλήψεις και ότι είναι λανθασμένες. Τα κίνητρά σου είναι γέννημα του Σατανά, προέρχονται από τη θέληση του ανθρώπου και δεν συμβαδίζουν με την αλήθεια, είναι ασύμβατα με τον Θεό, δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις προθέσεις Του. Ο Θεός τα αποστρέφεται και τα μισεί, προκαλούν την οργή Του, ακόμα και την κατάρα Του. Αφού το καταλάβεις αυτό, πρέπει ν’ αλλάξεις τα κίνητρα και τη συμπεριφορά σου. Και πώς αλλάζουν αυτά; Πρώτον, πρέπει να υποτάσσεσαι στον τρόπο που σε μεταχειρίζεται ο Θεός και να υποτάσσεσαι στα περιβάλλοντα και τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που σχεδιάζει για σένα. Μην ψάχνεις να βρεις λάθη, μην προβάλλεις αντικειμενικές δικαιολογίες και μην αποφεύγεις τις ευθύνες σου. Δεύτερον, να αναζητάς την αλήθεια που πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι και στην οποία πρέπει να εισέλθουν σε καθετί που κάνει ο Θεός. Ο Θεός σού ζητά να τα κατανοήσεις όλα αυτά. Θέλει να αναγνωρίσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και τη σατανική σου ουσία, ώστε να μπορείς να υποτάσσεσαι στα περιβάλλοντα που Εκείνος οργανώνει για εσένα και, τελικά, να είσαι ικανός να κάνεις πράξη, σύμφωνα με τις προθέσεις Του, τις απαιτήσεις που έχει από σένα. Τότε θα έχεις περάσει τη δοκιμασία. Μόλις σταματήσεις να αντιστέκεσαι και να εναντιώνεσαι στον Θεό, τότε θα πάψεις να διαφωνείς με τον Θεό και θα μπορείς να υποταχθείς. Όταν ο Θεός λέει, «Ύπαγε οπίσω Μου, Σατανά», εσύ απαντάς: «Αν ο Θεός λέει ότι είμαι ο Σατανάς, τότε είμαι ο Σατανάς. Αν και δεν καταλαβαίνω τι λάθος έχω κάνει ούτε γιατί λέει ο Θεός ότι είμαι ο Σατανάς, εφόσον με διατάζει να πάω πίσω Του, δεν θα διστάσω. Πρέπει να αναζητήσω τις επιθυμίες του Θεού». Όταν ο Θεός λέει ότι η φύση των πράξεών σου είναι σατανική, εσύ λες: «Αναγνωρίζω ό,τι λέει ο Θεός, τα αποδέχομαι όλα». Τι στάση είναι αυτή; Είναι υποταγή. Είναι υποταγή όταν ναι μεν μπορείς να αποδεχτείς διστακτικά αυτό που λέει ο Θεός ότι είσαι διάβολος σατανάς, μα, όταν λέει ότι είσαι κτήνος, δεν μπορείς να το αποδεχτείς και είσαι ανίκανος να υποταχθείς; Υποταγή σημαίνει να συμμορφώνεσαι και να αποδέχεσαι πλήρως, να μη διαφωνείς ούτε να θέτεις όρους. Σημαίνει να μην αναλύεις το αίτιο και το αποτέλεσμα, όποιοι κι αν είναι οι αντικειμενικοί λόγοι, και να σε απασχολεί μόνο η αποδοχή. Όταν οι άνθρωποι έχουν επιτύχει μια τέτοια υποταγή, βρίσκονται πιο κοντά στην ειλικρινή πίστη στον Θεό. Όσο περισσότερο ενεργεί ο Θεός, και όσο περισσότερα βιώνεις, τόσο περισσότερο αληθινή γίνεται για σένα η κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, τόσο θα αυξηθεί η εμπιστοσύνη σου στον Θεό και τόσο περισσότερο θα αισθάνεσαι το εξής: «Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι καλά, τίποτα από αυτά δεν είναι κακό. Δεν πρέπει να είμαι επιλεκτικός, μα οφείλω να υποτάσσομαι. Ευθύνη μου, υποχρέωσή μου και καθήκον μου είναι να υποτάσσομαι. Αυτό οφείλω να κάνω ως δημιούργημα. Αν δεν μπορώ καν να υποταχθώ στον Θεό, τότε τι είμαι; Είμαι ένα κτήνος, είμαι διάβολος!» Δεν δείχνει αυτό ότι τώρα έχεις ειλικρινή πίστη; Μόλις φτάσεις σ’ αυτό το σημείο, θα είσαι αστιγμάτιστος, κι έτσι θα είναι εύκολο να σε χρησιμοποιήσει ο Θεός, ενώ θα είναι και εύκολο για σένα να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις του Θεού. Όταν έχεις την έγκριση του Θεού, θα μπορείς να κερδίσεις τις ευλογίες Του.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με αληθινή υπακοή μπορεί κανείς να έχει αληθινή εμπιστοσύνη
Δεν είναι εύκολο να αλλάξει η φύση των ανθρώπων. Αν, όμως, διακρίνουν και ξεχωρίσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν, και αν αναζητήσουν την αλήθεια για να τις διορθώσουν, τότε μπορούν σταδιακά να αλλάξουν τις διαθέσεις τους. Μόλις αλλάξει κανείς τη ζωή-διάθεσή του, θα μειώνονται όλο και περισσότερο μέσα του τα πράγματα που αντιστέκονται στον Θεό. Αναλύουμε τη φύση του ανθρώπου για να αλλάξει τη διάθεσή του. Δεν έχετε αντιληφθεί αυτόν τον στόχο. Νομίζετε ότι μόνο και μόνο επειδή αναλύσατε και κατανοήσατε τη φύση σας, θα υποταχθείτε στον Θεό και θα ξαναβρείτε τη λογική σας. Το μόνο που κάνετε είναι να εφαρμόζετε τυφλά τους κανονισμούς! Για ποιον λόγο δεν εκθέτω απλώς την αλαζονεία και την αυταρέσκεια των ανθρώπων; Γιατί πρέπει και να αναλύω τη διεφθαρμένη φύση τους; Δεν θα λυθεί το πρόβλημα αν εκθέσω απλώς την αυταρέσκεια και την αλαζονεία τους. Αλλά αν αναλύσω τη φύση τους, οι πτυχές της είναι ευρύτατες και περιλαμβάνουν όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Υπερβαίνουν κατά πολύ το στενό φάσμα της αυταρέσκειας, της υπεροψίας και της αλαζονείας. Η φύση περιλαμβάνει πολύ περισσότερα. Άρα, καλό θα ήταν οι άνθρωποι να μπορούσαν να αναγνωρίσουν πόσες ακριβώς διεφθαρμένες διαθέσεις αποκαλύπτουν οι διάφορες απαιτήσεις τους από τον Θεό, δηλαδή οι εξωφρενικές τους επιθυμίες. Μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν τη φύση-ουσία τους, θα μπορέσουν στη συνέχεια να μισήσουν και να αρνηθούν τον εαυτό τους. Θα τους είναι εύκολο να διορθώσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, και θα αποκτήσουν ένα μονοπάτι. Διαφορετικά, δεν θα ανακαλύψετε ποτέ τη βασική αιτία και θα πείτε μόνο ότι πρόκειται για αυταρέσκεια, αλαζονεία, υπερηφάνεια ή παντελή έλλειψη αφοσίωσης. Μπορεί να λυθεί το πρόβλημά σας αν μονάχα μιλάτε για τέτοια επιφανειακά πράγματα; Είναι απαραίτητο να συζητήσουμε για τη φύση του ανθρώπου; Στην αρχή, ποια ήταν η φύση του Αδάμ και της Εύας; Δεν είχαν πρόθεση να αντισταθούν, πόσο μάλλον πρόδωσαν ανοιχτά. Δεν ήξεραν τι σήμαινε να αντιστέκονται στον Θεό, πόσο μάλλον τι σήμαινε να υποτάσσονται σ’ Αυτόν. Ό,τι κι αν διέδιδε ο Σατανάς, το δέχονταν μέσα τους. Τώρα, ο Σατανάς έχει διαφθείρει τους ανθρώπους σε τέτοιον βαθμό που μπορούν να επαναστατήσουν κατά του Θεού και να Του αντισταθούν για το οτιδήποτε, καθώς και να σκαρφιστούν κάθε λογής τρόπο για να Του αντιταχθούν. Είναι προφανές ότι η φύση του ανθρώπου είναι ίδια με αυτή του Σατανά. Γιατί το λέω αυτό; Ο Σατανάς αντιστέκεται στον Θεό, και αφού οι άνθρωποι έχουν σατανική φύση, προέρχονται από τον Σατανά. Μπορεί να μην κάνουν πράγματα σκόπιμα για να αντισταθούν στον Θεό, αλλά λόγω της σατανικής τους φύσης, όλες οι σκέψεις τους Του αντιστέκονται. Ακόμα κι αν δεν κάνουν απολύτως τίποτα, εξακολουθούν να αντιστέκονται σ’ Αυτόν, επειδή η εσωτερική ουσία τους έχει αλλάξει κι έχει γίνει κάτι που αντιστέκεται στον Θεό. Ο σημερινός άνθρωπος, επομένως, διαφέρει από τους πρωτόπλαστους. Στο παρελθόν, οι άνθρωποι δεν είχαν αντίσταση ή προδοσία μέσα τους, ήταν γεμάτοι ζωή και δεν διέπονταν από καμία σατανική φύση. Εάν η σατανική φύση δεν εξουσιάζει ούτε αναστατώνει τους ανθρώπους, τότε ό,τι κι αν κάνουν δεν μπορεί να θεωρηθεί αντίσταση στον Θεό.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό
Εάν η γνώση των ανθρώπων για τον ίδιο τον εαυτό τους είναι υπερβολικά ρηχή, θα τους είναι αδύνατο να λύσουν τυχόν προβλήματα και η ζωή-διάθεσή τους πολύ απλά δεν θα αλλάξει. Είναι απαραίτητο να γνωρίζει κανείς τον εαυτό του σε βαθύ επίπεδο, δηλαδή να γνωρίζει τη δική του φύση: Ποια στοιχεία περιλαμβάνει αυτή η φύση, πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα πράγματα και από πού προήλθαν. Επιπλέον, είσαι όντως σε θέση να μισήσεις αυτά τα πράγματα; Έχεις δει την άσχημη ψυχή σου και τη μοχθηρή σου φύση; Εάν είσαι πραγματικά σε θέση να δεις την αλήθεια για τον εαυτό σου, τότε θα μισήσεις τον εαυτό σου. Όταν μισήσεις τον εαυτό σου και, στη συνέχεια, κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, θα είσαι σε θέση να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και να έχεις τη δύναμη να εφαρμόσεις την αλήθεια χωρίς να το βρίσκεις επίπονο. Γιατί πολλοί άνθρωποι ακολουθούν τις σαρκικές προτιμήσεις τους; Επειδή θεωρούν τον εαυτό τους πολύ καλό και πιστεύουν ότι οι πράξεις τους είναι σωστές και δικαιολογημένες, ότι δεν έχουν κανένα ψεγάδι και ότι, μάλιστα, έχουν απόλυτο δίκιο, είναι, συνεπώς, ικανοί να ενεργούν με την παραδοχή ότι η δικαιοσύνη είναι με το μέρος τους. Όταν κάποιος αναγνωρίζει ποια είναι η πραγματική φύση του —πόσο άσχημη, ποταπή και αξιοθρήνητη είναι— τότε δεν είναι ιδιαίτερα περήφανος για τον εαυτό του, δεν είναι τόσο υπέρμετρα αλαζόνας ούτε τόσο ευχαριστημένος με τον εαυτό του όσο πριν. Ένας τέτοιος άνθρωπος πιστεύει το εξής: «Πρέπει να είμαι ειλικρινής και προσγειωμένος όταν κάνω πράξη κάποια από τα λόγια του Θεού. Διαφορετικά, δεν θα ανταποκρίνομαι στο πρότυπο του να είμαι άνθρωπος και θα ντρέπομαι να ζω ενώπιον του Θεού». Τότε θεωρεί πραγματικά τον εαυτό του ευτελή, πραγματικά ασήμαντο. Εκείνη τη στιγμή του είναι εύκολο να εφαρμόσει την αλήθεια και θα έχει κάπως την όψη που θα έπρεπε να έχει ο άνθρωπος. Μόνο όταν οι άνθρωποι μισούν πραγματικά τον εαυτό τους είναι σε θέση να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα. Εάν δεν μισήσουν τον εαυτό τους, δεν θα είναι σε θέση να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα. Το να μισεί κανείς πραγματικά τον εαυτό του δεν είναι ένα απλό ζήτημα. Υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να απαντώνται σ’ αυτόν: Πρώτον, να γνωρίζει τη φύση του και, δεύτερον, να βλέπει τον εαυτό του ως φτωχό και αξιοθρήνητο, εξαιρετικά μικρό και ασήμαντο, καθώς και να βλέπει την αξιοθρήνητη και ακάθαρτη ψυχή του. Όταν κάποιος βλέπει πλήρως το αληθινό του πρόσωπο και επιτυγχάνεται αυτό το αποτέλεσμα, τότε αποκτά πραγματικά γνώση του εαυτού του και μπορούμε να πούμε ότι έχει καταφέρει να γνωρίσει πλήρως τον εαυτό του. Μόνο τότε μπορεί κάποιος να μισήσει πραγματικά τον εαυτό του, να φτάσει ακόμη και στο σημείο να τον καταραστεί και να αισθανθεί πραγματικά ότι έχει διαφθαρεί τόσο βαθιά από τον Σατανά που δεν μοιάζει καν με ανθρώπινο ον. Όταν μια μέρα εμφανιστεί η απειλή του θανάτου, ένα τέτοιο άτομο θα σκεφτεί: «Αυτή είναι η δίκαιη τιμωρία του Θεού. Ο Θεός είναι όντως δίκαιος· πρέπει στ’ αλήθεια να πεθάνω!» Σ’ αυτό το σημείο, δεν θα παραπονεθεί ούτε, βέβαια, θα κατηγορήσει τον Θεό, και απλώς θα νιώθει ότι είναι τόσο φτωχός και αξιοθρήνητος, τόσο ακάθαρτος και διεφθαρμένος που θα πρέπει να αποκλειστεί και να καταστραφεί από τον Θεό και μια ψυχή σαν τη δική του δεν είναι κατάλληλη να ζει στη γη. Συνεπώς, το συγκεκριμένο άτομο δεν θα παραπονεθεί ενάντια στον Θεό, δεν θα αντισταθεί σ’ Αυτόν ούτε, βέβαια, θα προδώσει τον Θεό.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο
Σας προτρέπω να κατανοήσετε καλύτερα το περιεχόμενο των διοικητικών διαταγμάτων και να κάνετε μια προσπάθεια να γνωρίσετε τη διάθεση του Θεού. Διαφορετικά, θα σας φανεί δύσκολο να κρατήσετε το στόμα σας κλειστό, θα εκφέρετε απερίσκεπτα μεγαλόστομες κουβέντες, και άθελά σας θα προσβάλετε τη διάθεση του Θεού και θα πέσετε στο σκοτάδι, χάνοντας την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και το φως. Επειδή είστε ανήθικοι στις πράξεις σας, επειδή κάνετε και λέτε αυτά που δεν πρέπει, θα λάβεις την τιμωρία που αρμόζει. Πρέπει να γνωρίζεις ότι, παρόλο που είσαι ανήθικος σε λόγο και σε πράξη, ο Θεός είναι πολύ ηθικός και στα δύο. Η αιτία που λαμβάνεις τιμωρία είναι γιατί έχεις υβρίσει τον Θεό, όχι κάποιον άνθρωπο. Αν, στη ζωή σου, διαπράξεις πολλές φορές ύβρη ενάντια στη διάθεση του Θεού, τότε θα γίνεις σίγουρα παιδί της κόλασης. Στον άνθρωπο, ίσως φανεί ότι έχεις διαπράξει μόνο λίγες πράξεις που αντιτίθενται στην αλήθεια, και τίποτα παραπάνω. Γνωρίζεις, ωστόσο, ότι στα μάτια του Θεού είσαι ήδη κάποιος για τον οποίο δεν υπάρχει πια προσφορά περί αμαρτίας; Γιατί έχεις παραβιάσει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού παραπάνω από μία φορά και, επίσης, δεν έχεις δείξει κανένα σημάδι μετάνοιας, επομένως, δεν υπάρχει για σένα καμία επιλογή από το να βυθιστείς στην κόλαση, όπου ο Θεός τιμωρεί τον άνθρωπο. Ένας μικρός αριθμός ανθρώπων, ενώ ακολουθούσαν τον Θεό, διέπραξαν ορισμένες πράξεις που παραβίαζαν τις αρχές, αλλά αφού κλαδεύτηκαν και έλαβαν καθοδήγηση, ανακάλυψαν σταδιακά τη διαφθορά τους και από τότε εισήλθαν στη σωστή πορεία της πραγματικότητας και παραμένουν καλά εδραιωμένοι σήμερα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εκείνοι που θα παραμείνουν στο τέλος. Ωστόσο, τους ειλικρινείς αναζητώ. Αν είσαι ειλικρινής άνθρωπος και άνθρωπος που πράττει ανάλογα με τις αρχές, τότε μπορείς να είσαι ο έμπιστος του Θεού. Αν στις πράξεις σου δεν προσβάλλεις τη διάθεση του Θεού και αναζητάς τις προθέσεις του Θεού και έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, τότε η πίστη σου είναι σε υψηλό επίπεδο. Όποιος δεν έχει φόβο Θεού και δεν έχει καρδιά που τρέμει με φόβο, είναι πολύ πιθανό να παραβιάσει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Πολλοί υπηρετούν τον Θεό με βάση το πάθος τους, αλλά δεν κατανοούν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού και δεν έχουν ιδέα για τις επιπτώσεις των λόγων Του. Και επομένως, με τις καλές προθέσεις τους, συχνά καταλήγουν να κάνουν πράγματα που αναστατώνουν τη διαχείριση του Θεού. Σε σοβαρές περιπτώσεις, απορρίπτονται, στερούνται κάθε περαιτέρω ευκαιρίας να Τον ακολουθήσουν και ρίχνονται στην κόλαση, μην έχοντας καμία σχέση με τον οίκο του Θεού ποτέ ξανά. Οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται στον οίκο του Θεού βάσει των αδαών καλών προθέσεών τους και καταλήγουν να εξοργίζουν τη διάθεση του Θεού. Οι άνθρωποι φέρνουν στον οίκο του Θεού τους τρόπους με τους οποίους υπηρετούν αξιωματούχους και άρχοντες, και προσπαθούν να τους βάλουν σε εφαρμογή, μάταια πιστεύοντας ότι μπορούν να εφαρμοστούν εδώ εύκολα, χωρίς κόπο. Ποτέ δεν φαντάζονται ότι ο Θεός δεν έχει τη διάθεση ενός προβάτου, αλλά τη διάθεση ενός λιονταριού. Γι’ αυτό, όσοι σχετίζονται με τον Θεό για πρώτη φορά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί Του, γιατί η καρδιά του Θεού είναι διαφορετική από την καρδιά του ανθρώπου. Μόνο αφού κατανοήσεις πολλές αλήθειες θα μπορείς συνεχώς να γνωρίζεις τον Θεό. Η γνώση αυτή δεν αποτελείται από λόγια και δόγματα, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θησαυρός μέσω του οποίου θα εισέλθεις σε σχέση στενής εμπιστοσύνης με τον Θεό, και ως απόδειξη ότι Εκείνος ευφραίνεται με σένα. Αν σου λείπει η πραγματικότητα της γνώσης και δεν είσαι εξοπλισμένος με την αλήθεια, τότε η ένθερμη υπηρεσία σου μπορεί να επιφέρει σε σένα μόνο απέχθεια και αποστροφή από τον Θεό.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες
Σχετικοί ύμνοι
Εκείνοι που δεν γνωρίζουν τον Θεό, Τον αντιμάχονται