Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Το να υπηρετεί κανείς τον Θεό δεν είναι απλή υπόθεση. Εκείνοι των οποίων η διεφθαρμένη διάθεση παραμένει αμετάβλητη δεν μπορούν ποτέ να υπηρετήσουν τον Θεό. Αν η διάθεσή σου δεν έχει κριθεί και παιδευτεί από τα λόγια του Θεού, τότε εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει τον Σατανά, κάτι που αποδεικνύει ότι υπηρετείς τον Θεό για το δικό σου όφελος, ότι η υπηρεσία σου είναι βασισμένη στη σατανική φύση σου. Υπηρετείς τον Θεό με τον φυσικό χαρακτήρα σου και σύμφωνα με τις δικές σου προσωπικές προτιμήσεις. Επιπλέον, σκέφτεσαι συνεχώς ότι τα πράγματα που είσαι πρόθυμος να κάνεις είναι αυτά που είναι ευχάριστα για τον Θεό και τα πράγματα που δεν επιθυμείς να κάνεις ο Θεός τα μισεί· εργάζεσαι εξ ολοκλήρου σύμφωνα με τις δικές σου προτιμήσεις. Μπορεί αυτό να ονομαστεί υπηρεσία προς τον Θεό; Τελικά, δεν πρόκειται να υπάρξει η παραμικρή αλλαγή στη διάθεση της ζωής σου· αντίθετα, η υπηρεσία σου θα σε κάνει ακόμα πιο πεισματάρη, εδραιώνοντας έτσι βαθύτερα τη διεφθαρμένη διάθεσή σου· ως εκ τούτου, θα αναπτυχθούν μέσα σου κανόνες για την υπηρεσία προς τον Θεό οι οποίοι θα βασίζονται κυρίως στον δικό σου χαρακτήρα και τις εμπειρίες που προέρχονται από την υπηρεσία σου, ανάλογα με τη δική σου διάθεση. Αυτές είναι οι εμπειρίες και τα διδάγματα του ανθρώπου. Είναι η φιλοσοφία που έχει ο άνθρωπος για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Τέτοιου είδους άνθρωποι μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως Φαρισαίοι και θρησκευτικοί αξιωματούχοι. Αν δεν αφυπνιστούν και δεν μετανοήσουν ποτέ, τότε σίγουρα θα γίνουν οι ψευδόχριστοι και οι αντίχριστοι που παραπλανούν τους ανθρώπους κατά τις έσχατες ημέρες. Οι ψευδόχριστοι και οι αντίχριστοι που προαναφέρθηκαν θα προκύψουν από τέτοιους ανθρώπους. Αν εκείνοι που υπηρετούν τον Θεό ακολουθήσουν τον δικό τους χαρακτήρα και πράξουν σύμφωνα με τη δική τους βούληση, κινδυνεύουν να εξαλειφθούν ανά πάσα στιγμή. Εκείνοι που εκμεταλλεύονται τα πολλά χρόνια εμπειρίας που έχουν αποκτήσει στην υπηρεσία του Θεού με σκοπό να κερδίσουν τις καρδιές των άλλων, να τους κάνουν κήρυγμα και να τους περιορίσουν, και να χαίρουν της υψηλής τους εκτίμησης —και που ποτέ δεν μετανοούν, ποτέ δεν εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, ποτέ δεν αποκηρύσσουν τα οφέλη της θέσης τους— αυτού του είδους οι άνθρωποι θα εκπέσουν ενώπιον του Θεού. Είναι άνθρωποι του ίδιου είδους με τον Παύλο, που εκμεταλλεύονται το κύρος τους και εκθειάζουν τα προσόντα τους. Ο Θεός δεν θα οδηγήσει αυτούς τους ανθρώπους στην τελείωση. Αυτού του είδους η υπηρεσία διαταράσσει το έργο του Θεού. Οι άνθρωποι προσκολλώνται πάντοτε στο παλιό. Προσκολλώνται σε έννοιες του παρελθόντος, σε όλα όσα ανήκουν σε περασμένους καιρούς. Αυτό αποτελεί μεγάλο εμπόδιο στην υπηρεσία τους. Αν δεν μπορέσεις να απαλλαχθείς από αυτά τα πράγματα, θα στραγγαλίσουν ολόκληρη τη ζωή σου. Ο Θεός δεν θα σε επαινέσει, ούτε στο ελάχιστο, ούτε καν αν σπάσεις τα πόδια σου τρέχοντας ή την πλάτη σου κατά την εργασία σου, ούτε καν αν γίνεις μάρτυρας κατά την υπηρεσία σου προς τον Θεό. Το αντίθετο: ο Θεός θα πει ότι είσαι κάποιος που πράττει το κακό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η θρησκευτική υπηρεσία πρέπει να εξυγιανθεί

Κάποιοι δεν επικεντρώνονται στην αναζήτηση των αλήθεια-αρχών ενώ εκτελούν το καθήκον τους, και αντίθετα κάνουν ό,τι θέλουν. Ποια εκδήλωση παρατηρείται πιο συχνά σε κάποιον που έχει ιδιαίτερα έντονες προσωπικές απόψεις; Ό,τι και αν του συμβεί, πρώτα κάνει υπολογισμούς στο μυαλό του, σκέφτεται όσα περισσότερα πράγματα μπορεί και κάνει ένα αναλυτικό σχέδιο. Όταν πιστέψει ότι το σχέδιο αυτό δεν έχει καμία ατέλεια, τότε ασκείται όπως θέλει, κι έτσι το σχέδιό του δεν μπορεί να αλλάξει ανάλογα με άλλα πράγματα που αλλάζουν και κάποιες φορές τα πράγματα να πηγαίνουν άσχημα. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Όταν κάνεις ό,τι θες, πολλές φορές τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα. Επομένως, ό,τι κι αν συμβεί, όλοι πρέπει να κάθονται και να αναζητούν μαζί την αλήθεια, να προσεύχονται στον Θεό, να ζητούν την καθοδήγησή του. Με τη διαφώτιση του Θεού, όσα προκύπτουν από τη συναναστροφή τους είναι γεμάτα φως και προσφέρουν έναν δρόμο προς τα εμπρός. Επιπλέον, όταν μέσω αυτού του τρόπου άσκησης εμπιστεύεσαι τα ζητήματα στον Θεό, και Τον σέβεσαι, και βασίζεσαι σ’ Αυτόν και Τον αφήνεις να σε καθοδηγήσει, να σε φροντίσει και να σε προφυλάξει, τότε θα έχεις μεγαλύτερη ασφάλεια και δεν πρόκειται να αντιμετωπίσεις μεγάλα προβλήματα. Είναι δυνατόν αυτά που σκέφτονται οι άνθρωποι με το μυαλό τους να συνάδουν πλήρως με τα γεγονότα; Μπορούν να συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές; Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Αν δεν βασίζεσαι στον Θεό και δεν προσβλέπεις σ’ Αυτόν όταν εκτελείς το καθήκον σου, και απλώς κάνεις ό,τι θέλεις, τότε όσο έξυπνος και αν είσαι, πάντα θα υπάρχουν στιγμές που θα αποτυγχάνεις. Οι αλαζόνες και οι αυτάρεσκοι έχουν την τάση να ακολουθούν τις δικές τους ιδέες· έχουν, λοιπόν, θεοφοβούμενη καρδιά; Όσοι έχουν πολύ ισχυρές απόψεις, όταν έρχεται η ώρα να ενεργήσουν, ξεχνούν τον Θεό και την υπακοή σ’ Αυτόν· και καταλαβαίνουν ότι δεν έχουν υπακούσει και δεν έχουν προσευχηθεί στον Θεό μόνο όταν έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο και δεν έχουν καταφέρει τίποτα. Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους. Οι πράξεις τους δείχνουν ότι ο Θεός δεν βρίσκεται στην καρδιά τους και ότι βασίζονται μόνο στον εαυτό τους. Κι έτσι, είτε κάνεις εκκλησιαστικό έργο, είτε εκτελείς ένα καθήκον, είτε χειρίζεσαι κάποιες εξωτερικές υποθέσεις, είτε ασχολείσαι με προσωπικά ζητήματα, πρέπει να έχεις αρχές στην καρδιά σου, πρέπει να υπάρχει εκεί μια κατάσταση. Ποια κατάσταση; «Πριν μου συμβεί κάτι, ό,τι κι αν είναι αυτό, πρέπει να προσεύχομαι, οφείλω να υπακούω στον Θεό και στην κυριαρχία Του. Όλα τα ρυθμίζει ο Θεός, και όταν συμβεί αυτό που είναι να συμβεί, πρέπει να αναζητώ το θέλημα του Θεού, πρέπει να έχω αυτή τη νοοτροπία και να μην κάνω τα δικά μου σχέδια». Αφού το βιώσουν έτσι για κάποιο χρονικό διάστημα, οι άνθρωποι θα φτάσουν στο σημείο να βλέπουν την κυριαρχία του Θεού σε πολλά πράγματα. Αν εσύ έχεις πάντα δικά σου σχέδια, σκέψεις, επιθυμίες, εγωιστικά κίνητρα και πόθους, τότε η καρδιά σου θα απομακρύνεται άθελά της από τον Θεό, δεν θα μπορείς να δεις πώς ενεργεί Εκείνος και, τις περισσότερες φορές, θα είναι κρυμμένος από σένα. Δεν σου αρέσει να ενεργείς σύμφωνα με τις δικές σου ιδέες; Δεν κάνεις τα δικά σου σχέδια; Νομίζεις ότι έχεις μυαλό, ότι είσαι μορφωμένος, ότι έχεις γνώσεις, ότι έχεις τα μέσα και τις μεθόδους για να ενεργήσεις, ότι μπορείς να τα κάνεις μόνος σου, ότι είσαι καλός, ότι δεν χρειάζεσαι τον Θεό, κι έτσι ο Θεός λέει: «Άντε, λοιπόν, κάν’ το μόνος σου, και πάρε εσύ την ευθύνη για το αν θα πάει καλά ή όχι. Δεν Με νοιάζει». Ο Θεός δεν σου δίνει καμία σημασία. Ποια είναι η συνέπεια όταν οι άνθρωποι κάνουν ό,τι θέλουν στην πίστη τους στον Θεό και πιστεύουν όπως θέλουν; Δεν μπορούν ποτέ να βιώσουν την κυριαρχία του Θεού να δουν το χέρι Του, να νιώσουν τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος, να νιώσουν την καθοδήγηση του Θεού. Και τι θα συμβεί με τον καιρό; Η καρδιά τους θα απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τον Θεό, και θα υπάρξουν αλυσιδωτές επιπτώσεις. Ποιες επιπτώσεις; (Θα αμφισβητήσουν και θα αρνηθούν τον Θεό.) Δεν είναι απλώς ότι θα αμφισβητήσουν και θα αρνηθούν τον Θεό. Όταν ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά των ανθρώπων και αυτοί κάνουν ό,τι θέλουν μακροχρόνια, τότε δημιουργείται μια συνήθεια: Όποτε τους συμβαίνει κάτι, το πρώτο πράγμα που θα κάνουν θα είναι να σκεφτούν τη δική τους λύση και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις δικές τους προθέσεις, τους δικούς τους στόχους και τα δικά τους σχέδια· θα εξετάσουν πρώτα αν αυτό τους ωφελεί· αν τους ωφελεί, θα το κάνουν, και αν όχι, δεν θα το κάνουν· θα τους γίνει συνήθεια να ακολουθούν κατευθείαν αυτό το μονοπάτι. Και πώς θα φερθεί ο Θεός σ’ αυτούς τους ανθρώπους αν συνεχίσουν να ενεργούν έτσι και δεν μετανοήσουν; Δεν θα τους δώσει καμία σημασία και θα τους παραμερίσει. Τι σημαίνει ότι θα τους παραμερίσει; Ο Θεός δεν πρόκειται ούτε να τους αποδοκιμάσει, ούτε να τους πειθαρχήσει· σιγά σιγά, θα έχουν όλο και μεγαλύτερη τάση για στην καλοπέραση, δεν θα έχουν κρίση, παίδευση, πειθαρχία ή επίπληξη, και ούτε λόγος πια για διαφώτιση, φώτιση ή καθοδήγηση. Αυτό σημαίνει να παραμερίζεται κανείς. Πώς νιώθει κάποιος όταν τον παραμερίζει ο Θεός; Το πνεύμα του σκοτεινιάζει, δεν έχει τον Θεός μαζί του, έχει ασαφή συναισθήματα για τα οράματα, δεν έχει τι να κάνει και ασχολείται μόνο με ασήμαντα ζητήματα. Όπως περνάει έτσι ο καιρός, νομίζει ότι η ζωή δεν έχει κανένα νόημα και ότι το πνεύμα του είναι κενό, οπότε γίνεται ίδιος με τους άπιστους και εκφυλίζεται όλο και περισσότερο. Μιλάμε για άτομα που ο Θεός απεχθάνεται και απορρίπτει.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές της άσκησης της υποταγής στον Θεό

Ορισμένοι άνθρωποι, όποιο ζήτημα κι αν αντιμετωπίζουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεν αναζητούν την αλήθεια και ενεργούν πάντοτε σύμφωνα με τις δικές τους σκέψεις, αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και επιθυμίες. Ικανοποιούν διαρκώς τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες, και οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους ελέγχουν πάντοτε τις ενέργειές τους. Μπορεί να φαίνεται ότι ανέκαθεν εκτελούσαν τα καθήκοντά τους, αλλά επειδή ποτέ δεν αποδέχτηκαν την αλήθεια και είναι ανίκανοι να ενεργήσουν σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, τελικά αποτυγχάνουν να κερδίσουν την αλήθεια και τη ζωή, και γίνονται πάροχοι υπηρεσιών, άξιοι του τίτλου τους. Σε τι στηρίζονται, άρα, τέτοιου είδους άνθρωποι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους; Δεν στηρίζονται ούτε στην αλήθεια ούτε στον Θεό. Αυτή η λίγη αλήθεια που όντως κατανοούν δεν έχει κυριαρχήσει στις καρδιές τους. Προκειμένου να εκτελέσουν αυτά τα καθήκοντα, στηρίζονται στα δικά τους χαρίσματα και ταλέντα, σε οποιαδήποτε γνώση έχουν αποκτήσει, καθώς επίσης και στη δική τους δύναμη της θέλησης ή στις δικές τους καλές προθέσεις. Και με αυτό το δεδομένο, θα είναι σε θέση να εκτελούν τα καθήκοντά τους σε αποδεκτό επίπεδο; Όταν οι άνθρωποι βασίζονται στη φυσική τους κατάσταση, στις αντιλήψεις τους, στις φαντασιοκοπίες τους, στις γνώσεις τους και στη μάθηση για να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, παρόλο που μπορεί να φαίνεται ότι εκτελούν τα καθήκοντά τους και δεν διαπράττουν κακό, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια και δεν έχουν κάνει τίποτα που να ικανοποιεί τον Θεό. Υπάρχει, επίσης, κι ένα άλλο πρόβλημα που δεν μπορεί να αγνοηθεί: Κατά τη διαδικασία εκτέλεσης του καθήκοντός σου, αν οι αντιλήψεις, οι φαντασιοκοπίες και οι προσωπικές σου επιθυμίες δεν αλλάζουν ποτέ και δεν αντικαθίστανται ποτέ από την αλήθεια, και αν οι ενέργειες και οι πράξεις σου δεν γίνονται ποτέ σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, τότε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Δεν θα έχεις είσοδο στη ζωή, θα γίνεις πάροχος υπηρεσιών, εκπληρώνοντας έτσι τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· γνώρισα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:22-23). Γιατί αποκαλεί ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους που καταβάλλουν προσπάθεια και παρέχουν υπηρεσία κακούργους; Υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι και αυτό είναι το εξής: Ανεξάρτητα από τα καθήκοντα ή το έργο που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, τα κίνητρα, η ώθηση, οι προθέσεις και οι σκέψεις τους προκύπτουν αποκλειστικά από τις εγωιστικές τους επιθυμίες, και είναι εξ ολοκλήρου για να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα και τις δικές τους προοπτικές, και για να ικανοποιήσουν την υπερηφάνεια, τη ματαιοδοξία και το κύρος τους. Όλα επικεντρώνονται γύρω από αυτές τις εκτιμήσεις και τους υπολογισμούς, δεν υπάρχει αλήθεια στην καρδιά τους, δεν έχουν καρδιά που να έχει φόβο Θεού και να υπακούει στον Θεό —αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος. Σήμερα, τι είναι ζωτικής σημασίας να επιδιώξετε; Σε όλα τα πράγματα, πρέπει να αναζητάτε την αλήθεια, και πρέπει να εκτελείτε σωστά το καθήκον σας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και με ό,τι ζητά ο Θεός. Αν το κάνετε, θα λάβετε τον αίνο του Θεού. Άρα, συγκεκριμένα, τι συνεπάγεται η εκτέλεση του καθήκοντός σας σύμφωνα με αυτό που ζητά ο Θεός; Σε ό, τι κάνετε, πρέπει να μάθετε να προσεύχεστε στον Θεό, πρέπει να αναλογίζεστε ποιες προθέσεις έχετε, ποιες σκέψεις έχετε και αν αυτές οι προθέσεις και οι σκέψεις συμφωνούν με την αλήθεια· αν δεν συμφωνούν, πρέπει να τα παραμερίσετε, και στη συνέχεια πρέπει να ενεργήσετε σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας και να δεχτείτε την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Αυτό θα διασφαλίσει ότι θα κάνετε πράξη την αλήθεια. Αν έχετε τις δικές σας προθέσεις και στόχους, και γνωρίζετε πολύ καλά ότι παραβιάζουν την αλήθεια και έρχονται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού, αλλά παρόλα αυτά δεν προσεύχεστε στον Θεό και δεν αναζητάτε την αλήθεια για να βρείτε λύση, τότε αυτό είναι επικίνδυνο, είναι εύκολο να διαπράξετε κακό και να κάνετε πράγματα που αντιτίθενται στον Θεό. Αν διαπράξετε το κακό μία-δύο φορές και μετανοήσετε, τότε εξακολουθείτε να έχετε ελπίδα σωτηρίας. Αν συνεχίσετε να διαπράττετε κακό, τότε διαπράττετε κάθε είδους κακές πράξεις. Εάν εξακολουθείτε να μην μπορείτε να μετανοήσετε σε αυτό το σημείο, τότε έχετε πρόβλημα: Ο Θεός θα σας παραμερίσει ή θα σας εγκαταλείψει, πράγμα που σημαίνει ότι κινδυνεύετε να εξαλειφθείτε· οι άνθρωποι που διαπράττουν κάθε είδους κακές πράξεις σίγουρα θα τιμωρηθούν και θα εξαλειφθούν.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Ό,τι κι αν κάνεις, θα πρέπει να καταλάβεις πρώτα γιατί το κάνεις, ποια είναι η πρόθεση που σε ωθεί να το κάνεις, ποια είναι η σημασία του να το κάνεις, ποια είναι η φύση του ζητήματος, και αν αυτό που κάνεις είναι θετικό ή αρνητικό. Πρέπει να κατανοείς με σαφήνεια όλα αυτά τα θέματα. Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για να μπορεί κανείς να ενεργεί βάσει αρχών. Εάν κάνεις κάτι προκειμένου να εκπληρώσεις το καθήκον σου, τότε οφείλεις να αναλογιστείς: Πώς θα πρέπει να εκπληρώνω το καθήκον μου καλά, ώστε να μην το επιτελώ μηχανικά; Θα πρέπει να προσευχηθείς και να πλησιάσεις τον Θεό σε αυτό το θέμα. Η προσευχή στον Θεό γίνεται για να αναζητήσεις την αλήθεια, τον τρόπο άσκησης, το θέλημα του Θεού και το πώς να Τον ικανοποιήσεις. Η προσευχή γίνεται για να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα. Η προσευχή στον Θεό, η προσέγγιση του Θεού και η ανάγνωση των λόγων Του δεν αποτελούν θρησκευτική τελετή ή εξωτερικές δράσεις. Γίνονται με σκοπό να ασκείται κανείς σύμφωνα με την αλήθεια αφού αναζητήσει το θέλημα του Θεού. Εάν λες συνεχώς «δόξα τω Θεώ» όταν δεν έχεις κάνει τίποτα και ενδέχεται να φαίνεσαι πολύ πνευματικός και διορατικός αλλά, όταν έλθει η ώρα να ενεργήσεις, εξακολουθείς να κάνεις ό,τι θέλεις, χωρίς να αναζητάς καθόλου την αλήθεια, τότε αυτό το «δόξα τω Θεώ» δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μάντρα, είναι ψευδής πνευματικότητα. Όταν εκπληρώνεις το καθήκον σου, θα πρέπει πάντα να σκέφτεσαι ως εξής: «Πώς θα πρέπει να εκπληρώσω αυτό το καθήκον; Ποιο είναι το θέλημα του Θεού;» Το να προσεύχεσαι στον Θεό και να Τον πλησιάζεις για να αναζητήσεις αρχές και αλήθειες για τις πράξεις σου, το να αναζητάς το θέλημα του Θεού στην καρδιά σου και να τηρείς πιστά τα λόγια του Θεού ή τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας σε οτιδήποτε κάνεις —μόνο ο άνθρωπος αυτός πιστεύει αληθινά στον Θεό. Όλα τούτα είναι ανέφικτα για ανθρώπους που δεν αγαπούν την αλήθεια. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ακολουθούν τις δικές τους ιδέες σε ό,τι κι αν κάνουν, που εξετάζουν τα πράγματα με πολύ απλοϊκούς όρους και δεν αναζητούν την αλήθεια. Υπάρχει μια παντελής απουσία αρχών, και ουδόλως σκέφτονται στην καρδιά τους πώς να ενεργήσουν σύμφωνα με αυτό που ζητά ο Θεός, ή με τρόπο που να ικανοποιεί τον Θεό, και ξέρουν μόνο να ακολουθούν πεισματικά το δικό τους θέλημα. Ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά τέτοιων ανθρώπων. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Προσεύχομαι στον Θεό μόνον όταν αντιμετωπίζω δυσκολίες, και πάλι, όμως, δεν αισθάνομαι ότι έχει κανένα αποτέλεσμα —έτσι, γενικά, όταν μου συμβαίνουν πλέον πράγματα, δεν προσεύχομαι στον Θεό, γιατί η προσευχή στον Θεό δεν ωφελεί». Ο Θεός είναι παντελώς απών από την καρδιά τέτοιων ανθρώπων. Δεν αναζητούν την αλήθεια ό,τι κι αν κάνουν, ακολουθούν μόνο τις δικές τους ιδέες. Υπάρχουν λοιπόν αρχές στις ενέργειές τους; Σίγουρα όχι. Βλέπουν τα πάντα υπό απλούς όρους. Ακόμη και όταν κάποιοι συναναστρέφονται σχετικά με τις αρχές της αλήθειας μαζί τους, δεν είναι σε θέση να τις αποδεχτούν επειδή δεν υπήρχαν ποτέ αρχές στις πράξεις τους, ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά τους και δεν υπάρχει κανένας άλλος στην καρδιά τους εκτός από τον εαυτό τους. Νομίζουν ότι οι προθέσεις τους είναι καλές, ότι δεν διαπράττουν κακό, ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παραβιάζουν την αλήθεια, πιστεύουν ότι το να ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους προθέσεις θα πρέπει να θεωρείται άσκηση της αλήθειας, ότι το να ενεργούν έτσι σημαίνει υπακοή στον Θεό. Στην πραγματικότητα, δεν αναζητούν αληθινά τον Θεό, ούτε προσεύχονται σε Εκείνον ως προς αυτό το θέμα, αλλά ενεργούν βάσει παρόρμησης, σύμφωνα με τις δικές τους γεμάτες ζήλο προθέσεις, δεν εκτελούν το καθήκον τους όπως ζητά ο Θεός, δεν έχουν καρδιά που υπακούει στον Θεό, απουσιάζουν από αυτήν την επιθυμία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος στην άσκηση των ανθρώπων. Εάν πιστεύεις στον Θεό, αλλά δεν είναι στην καρδιά σου, δεν προσπαθείς να Τον εξαπατήσεις; Και τι αποτέλεσμα μπορεί να έχει μια τέτοια πίστη στον Θεό; Τι μπορείς άραγε να κερδίσεις; Και ποιο είναι το νόημα μιας τέτοιας πίστης στον Θεό;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Όταν εκτελείς το καθήκον σου, δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να ακολουθείς τις προσωπικές σου προτιμήσεις με το να κάνεις ό,τι θες, ό,τι σε ευχαριστεί ή ό,τι θα βελτίωνε την εικόνα σου. Αυτό σημαίνει να ενεργεί κανείς κατά βούληση. Δεν είναι λάθος να εκτελείς το καθήκον σου με βάση τις προσωπικές σου προτιμήσεις, νομίζοντας ότι αυτό απαιτεί ο Θεός και ότι αυτό θα Τον ευχαριστήσει, και να επιβάλλεις βίαια στον Θεό τις προτιμήσεις σου ή να τις κάνεις πράξη σαν να ήταν η αλήθεια, να τις τηρείς σαν να ήταν οι αλήθεια-αρχές; Έτσι δεν εκτελείς το καθήκον σου, και αν το εκτελείς έτσι, δεν θα το μνημονεύσει ο Θεός. Ορισμένοι δεν κατανοούν την αλήθεια, και δεν ξέρουν τι σημαίνει να εκπληρώνουν καλά τα καθήκοντά τους. Από τη στιγμή που έχουν αφιερώσει την προσπάθειά τους και την καρδιά τους, έχουν απαρνηθεί τη σάρκα τους και έχουν υποφέρει, γιατί δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους σε ικανοποιητικό βαθμό; Γιατί ο Θεός είναι πάντα δυσαρεστημένος; Πού έχουν σφάλει αυτοί οι άνθρωποι; Το σφάλμα τους ήταν ότι δεν αναζήτησαν τις απαιτήσεις του Θεού και, αντ’ αυτού, ενήργησαν σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες —αυτός είναι ο λόγος· αντιμετώπισαν τις δικές τους επιθυμίες, προτιμήσεις και εγωιστικά κίνητρα ως την αλήθεια, και τις αντιμετώπισαν σαν να ήταν αυτό που αγαπούσε ο Θεός, σαν να ήταν τα πρότυπα και οι απαιτήσεις Του. Θεώρησαν ως την αλήθεια αυτά που πίστευαν ότι ήταν σωστά, καλά και όμορφα· αυτό είναι λάθος. Στην πραγματικότητα, παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να νομίζουν κάποιες φορές ότι κάτι είναι σωστό και ότι συνάδει με την αλήθεια, αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι συνάδει με το θέλημα του Θεού. Όσο περισσότερο θεωρούν κάτι σωστό, τόσο πιο προσεκτικοί θα πρέπει να είναι και τόσο περισσότερο θα πρέπει να αναζητούν την αλήθεια για να δουν κατά πόσο αυτό που σκέφτονται πληροί τις απαιτήσεις του Θεού. Εάν είναι ακριβώς αντίθετο με τις απαιτήσεις και τα λόγια Του, τότε είναι απαράδεκτο να νομίζεις ότι είναι σωστό· δεν πρόκειται παρά για ανθρώπινη σκέψη, και δεν συνάδει με την αλήθεια, άσχετα από το πόσο σωστή νομίζεις ότι είναι. Το αν κάτι είναι σωστό ή λάθος πρέπει να κρίνεται από τα λόγια του Θεού. Άσχετα από το πόσο σωστό νομίζεις ότι είναι κάτι, αν δεν βασίζεται στα λόγια του Θεού, είναι λάθος και πρέπει να το απορρίπτεις. Είναι αποδεκτό μόνο όταν συνάδει με την αλήθεια, και μόνο τηρώντας τις αλήθεια-αρχές με αυτόν τον τρόπο μπορείς να εκτελέσεις το καθήκον σου σύμφωνα με το πρότυπο. Τι ακριβώς είναι το καθήκον; Είναι μια αποστολή που εμπιστεύτηκε ο Θεός στους ανθρώπους, είναι μέρος του έργου του οίκου του Θεού, καθώς και ευθύνη και υποχρέωση που πρέπει να φέρει κάθε ένας που ανήκει στον εκλεκτό λαό του Θεού. Είναι το καθήκον η καριέρα σου; Είναι προσωπική οικογενειακή υπόθεση; Ισχύει ότι από τη στιγμή που σου έχει ανατεθεί ένα καθήκον, το καθήκον αυτό γίνεται προσωπική σου υπόθεση; Δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Πώς οφείλεις, λοιπόν, να εκπληρώνεις το καθήκον σου; Ενεργώντας σύμφωνα με τις απαιτήσεις, τα λόγια και τα πρότυπα του Θεού, και βασίζοντας τη συμπεριφορά σου στις αλήθεια-αρχές και όχι στις ανθρώπινες υποκειμενικές επιθυμίες. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Από τη στιγμή που μου έχει ανατεθεί ένα καθήκον, δεν είναι δική μου υπόθεση; Το καθήκον μου είναι ευθύνη μου· δεν είναι δική μου υπόθεση αυτό που μου ανατέθηκε; Αν αντιμετωπίσω το καθήκον μου ως δική μου υπόθεση, αυτό δεν σημαίνει ότι θα το κάνω σωστά; Θα το έκανα καλά αν δεν το αντιμετώπιζα ως δική μου υπόθεση;» Είναι σωστά ή λάθος αυτά τα λόγια; Είναι λάθος, είναι αντίθετα με την αλήθεια. Το καθήκον δεν είναι δική σου προσωπική υπόθεση, είναι υπόθεση του Θεού, είναι μέρος του έργου του Θεού, και πρέπει να κάνεις αυτό που ζητάει ο Θεός· μόνο αν εκτελείς το καθήκον σου με καρδιά που υπακούει στον Θεό θα πληροίς τις προϋποθέσεις. Αν εκτελείς πάντα το καθήκον σου σύμφωνα με τις δικές σου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και σύμφωνα με τις δικές σου ροπές, τότε ποτέ δεν θα ανταποκριθείς στα πρότυπα. Αν εκτελείς πάντα το καθήκον σου όπως επιθυμείς, αυτό δεν αποτελεί εκτέλεση του καθήκοντός σου, διότι αυτό που κάνεις δεν εμπίπτει στο πεδίο της διαχείρισης του Θεού, δεν είναι έργο του οίκου του Θεού· αντίθετα, διευθύνεις τη δική σου επιχείρηση, εκτελείς τις δικές σου εργασίες, κι έτσι αυτό δεν μνημονεύεται από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν αναζητά κανείς τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του

Μερικοί άνθρωποι ποτέ δεν αναζητούν την αλήθεια ενώ εκτελούν το καθήκον τους. Απλώς κάνουν ό,τι τους αρέσει, ενεργώντας σύμφωνα με τις δικές τους φαντασιοπληξίες, και ενεργούν πάντοτε αυθαίρετα και απερίσκεπτα, και απλώς δεν βαδίζουν στο μονοπάτι της άσκησης της αλήθειας. Τι σημαίνει «αυθαίρετος και απερίσκεπτος»; Σημαίνει, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα ζήτημα, να ενεργείς όπως νομίζεις εσύ ότι πρέπει, χωρίς να σκέφτεσαι, χωρίς καμία διαδικασία αναζήτησης. Τίποτα από όσα λέει κάποιος άλλος δεν μπορεί να αγγίξει την καρδιά σου ή να σου αλλάξει γνώμη. Δεν μπορείς καν να το δεχτείς όταν σου γίνεται συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, επιμένεις στις δικές σου απόψεις, δεν ακούς τους άλλους όταν λένε κάτι σωστό, πιστεύοντας ότι εσύ έχεις δίκιο και εμμένοντας στις δικές σου ιδέες. Ακόμη και αν το σκεπτικό σου είναι σωστό, θα πρέπει να λαμβάνεις υπόψη και τις απόψεις των άλλων, έτσι δεν είναι; Και αν δεν το κάνεις καθόλου, αυτό δεν είναι εξαιρετικά αυτάρεσκη συμπεριφορά; Δεν είναι εύκολο για τους ανθρώπους που είναι εξαιρετικά αυτάρεσκοι και ισχυρογνώμονες να αποδεχτούν την αλήθεια. Εάν κάνεις κάτι λάθος και οι άλλοι σε επικρίνουν λέγοντας «Δεν το κάνεις σύμφωνα με την αλήθεια!», εσύ απαντάς «Κι έτσι να είναι, εγώ και πάλι με τον ίδιο τρόπο θα το κάνω». Και μετά βρίσκεις κάποιον λόγο να τους κάνεις να πιστέψουν ότι είναι σωστό. Εάν σε επιπλήξουν, λέγοντας: «Ενεργώντας έτσι, προκαλείς διατάραξη και θα βλάψεις το έργο της εκκλησίας», εσύ όχι μόνο δεν ακούς, αλλά συνεχίζεις να προβάλλεις δικαιολογίες όπως: «Νομίζω ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος, οπότε έτσι θα το κάνω», τι διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονεία.) Είναι αλαζονεία. Μια αλαζονική φύση σε κάνει ισχυρογνώμονα. Αν έχεις αλαζονική φύση, θα συμπεριφέρεσαι αυθαίρετα και πρόχειρα, χωρίς να προσέχεις τι λέει ο καθένας. Πώς, λοιπόν, διορθώνεις την αυθαιρεσία και την προχειρότητά σου; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι σου συμβαίνει κάτι και έχεις τις δικές σου ιδέες και τα δικά σου σχέδια· πριν καταλήξεις στο τι πρέπει να κάνεις, πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και πρέπει, τουλάχιστον, να συναναστραφείς με όλους σχετικά με το τι σκέφτεσαι και το τι πιστεύεις γι’ αυτό, ζητώντας από όλους να σου πουν αν οι σκέψεις και τα σχέδιά σου είναι σωστά και σύμφωνα με την αλήθεια, και ζητώντας από όλους να κάνουν τις τελικές επαληθεύσεις για σένα. Αυτή είναι η καλύτερη μέθοδος επίλυσης της αυθαιρεσίας και της προχειρότητας. Καταρχάς, μπορείς να ρίξεις φως στην άποψή σου και να αναζητήσεις την αλήθεια· αυτό είναι το πρώτο βήμα που κάνεις πράξη ώστε να διορθώσεις την αυθαιρεσία και την προχειρότητα. Το δεύτερο βήμα έρχεται όταν άλλοι άνθρωποι εκφράζουν αντίθετες απόψεις —Ποια πρακτική μπορείς να εφαρμόσεις ώστε να μην είσαι αυθαίρετος κι απερίσκεπτος; Πρέπει, καταρχάς, να τηρήσεις στάση ταπεινοφροσύνης, να αφήσεις κατά μέρος αυτό που πιστεύεις ότι είναι σωστό και να τους αφήσεις όλους να συναναστραφούν. Ακόμα κι αν πιστεύεις ότι ο δικός σου τρόπος είναι ο σωστός, δεν θα πρέπει να επιμένεις σ’ αυτόν. Αυτό αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα βήμα προς τα εμπρός· δείχνει μια στάση αναζήτησης της αλήθειας, απάρνησης του εαυτού σου και εκπλήρωσης του θελήματος του Θεού. Μόλις αποκτήσεις αυτήν τη στάση, την ίδια στιγμή που δεν επιμένεις στη γνώμη σου, θα πρέπει να προσεύχεσαι, να αναζητάς την αλήθεια από τον Θεό, και στη συνέχεια να αναζητάς μια βάση στα λόγια του Θεού —να αποφασίζεις πώς να ενεργείς με βάση τα λόγια του Θεού. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη και ακριβής άσκηση. Όταν οι άνθρωποι αναζητούν την αλήθεια και θέτουν ένα πρόβλημα για να συναναστραφούν όλοι μαζί και να αναζητήσουν μια απάντηση, τότε το Άγιο Πνεύμα παρέχει διαφώτιση. Ο Θεός διαφωτίζει τους ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές κι αξιολογεί τη στάση σου. Αν προσκολλάσαι πεισματικά στις θέσεις σου, ανεξάρτητα από το εάν η άποψή σου είναι σωστή ή λάθος, ο Θεός θα κρύψει το πρόσωπό Του από σένα και θα σε αγνοήσει· θα σε κάνει να καταλήξεις σε αδιέξοδο, θα σε εκθέσει και θα αποκαλύψει την άσχημη κατάστασή σου. Αν, από την άλλη πλευρά, η στάση σου είναι σωστή, αν δεν είναι στάση επιμονής να γίνει το δικό σου ούτε στάση αυταρέσκειας, ούτε αυθαίρετη και απερίσκεπτη, μα στάση αναζήτησης και αποδοχής της αλήθειας, τότε, αν το συναναστρέφεσαι αυτό με όλους, τότε το Άγιο Πνεύμα θα ξεκινήσει να εργάζεται ανάμεσά σας και ίσως Αυτό να σε καθοδηγήσει στην κατανόηση μέσω των λόγων κάποιου. Μερικές φορές, όταν το Άγιο Πνεύμα σε διαφωτίζει, σε οδηγεί να κατανοήσεις την ουσία ενός θέματος με λίγες μόνο λέξεις ή φράσεις, ή δίνοντάς σου μια αίσθηση. Αντιλαμβάνεσαι, εκείνη τη στιγμή, πως οτιδήποτε κι αν είναι αυτό στο οποίο έχεις προσκολληθεί, είναι λανθασμένο, και, την ίδια στιγμή, κατανοείς τον καταλληλότερο τρόπο δράσης. Έχοντας φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο, απέφυγες με επιτυχία να διαπράξεις το κακό και να υποστείς τις συνέπειες ενός λάθους; Πώς επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο; Επιτυγχάνεται μόνο όταν έχεις καρδιά που έχει φόβο Θεού κι όταν αναζητάς την αλήθεια με καρδιά γεμάτη υπακοή. Μόλις λάβεις τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και καθορίσεις τις θεμελιώδεις αρχές για την άσκηση, η άσκησή σου θα συνάδει με την αλήθεια και θα είσαι σε θέση να ικανοποιείς το θέλημα του Θεού. … Αν η στάση σου είναι να επιμένεις πεισματικά, να αρνείσαι την αλήθεια, να απορρίπτεις τις υποδείξεις οποιουδήποτε άλλου, να μην αναζητάς την αλήθεια, να έχεις πίστη μόνο στον εαυτό σου και να κάνεις μόνο ό,τι θέλεις —αν αυτή είναι η στάση σου ό,τι κι αν κάνει ή ζητάει ο Θεός, τότε ποια είναι η αντίδραση του Θεού; Ο Θεός δεν σου δίνει σημασία, σε βάζει στο περιθώριο. Δεν είσαι ισχυρογνώμων; Δεν είσαι αλαζόνας; Δεν νομίζεις ότι έχεις πάντα δίκιο; Αν δεν έχεις υπακοή, αν δεν αναζητάς ποτέ, αν η καρδιά σου είναι εντελώς κλειστή απέναντι στον Θεό και Του αντιστέκεται, τότε ο Θεός δεν σου δίνει σημασία. Γιατί δεν σου δίνει σημασία ο Θεός; Διότι αν η καρδιά σου είναι κλειστή απέναντι στον Θεό, μπορείς να δεχτείς τη διαφώτιση του Θεού; Μπορείς, όταν ο Θεός σε επιπλήττει, να το αισθανθείς; Όταν οι άνθρωποι είναι αδιάλλακτοι, όταν κυριαρχεί η σατανική και βάρβαρη φύση τους, δεν αισθάνονται τίποτα από όσα κάνει ο Θεός, είναι όλα μάταια —επομένως, ο Θεός δεν κάνει άχρηστο έργο. Αν έχεις αυτού του είδους την πεισματικά ανταγωνιστική στάση, το μόνο που κάνει ο Θεός είναι να παραμείνει κρυμμένος από σένα, ο Θεός δεν θα κάνει περιττά πράγματα. Όταν είσαι τόσο πεισματικά ανταγωνιστικός και τόσο κλειστός, ο Θεός δεν θα έκανε ποτέ σ’ εσένα κάτι εξαναγκαστικά ούτε θα σου επέβαλλε κάτι, δεν θα συνέχιζε ποτέ να προσπαθεί να σε συγκινήσει και να σε διαφωτίσει ξανά και ξανά —ο Θεός δεν ενεργεί μ’ αυτόν τον τρόπο. Γιατί δεν ενεργεί ο Θεός μ’ αυτόν τον τρόπο; Κυρίως επειδή ο Θεός έχει δει σ’ εσένα ένα συγκεκριμένο είδος διάθεσης, μια αγριότητα που έχει κουραστεί από την αλήθεια και έχει ανοσία στη λογική. Και νομίζεις ότι οι άνθρωποι μπορούν να ελέγξουν ένα άγριο ζώο όταν επικρατεί η αγριότητά του; Μήπως ωφελεί καθόλου το να του φωνάζεις και να του ουρλιάζεις; Έχει νόημα να του μιλάς λογικά ή να του προσφέρεις παρηγοριά; Τολμούν οι άνθρωποι να το πλησιάσουν; Υπάρχει ένας καλός τρόπος για να το περιγράψουμε αυτό: Έχει ανοσία στη λογική. Όταν κυριαρχεί η αγριότητα των ανθρώπων και έχουν ανοσία στη λογική, τι κάνει ο Θεός; Ο Θεός δεν τους δίνει καμία σημασία. Τι άλλο έχει να σου πει ο Θεός όταν έχεις ανοσία στη λογική; Δεν έχει νόημα να πει τίποτε άλλο. Και όταν ο Θεός δεν σου δίνει σημασία, είσαι ευλογημένος ή υποφέρεις; Αποκτάς κάποιο όφελος ή υφίστασαι ζημία; Αναμφίβολα θα υποστείς ζημία. Και ποιος το προκάλεσε αυτό; (Εμείς το προκαλέσαμε.) Εσύ το προκάλεσες. Κανείς δεν σε ανάγκασε να ενεργήσεις έτσι, κι όμως εσύ εξακολουθείς να στεναχωριέσαι. Δεν το προκάλεσες εσύ αυτό στον εαυτό σου; Ο Θεός δεν σου δίνει σημασία, δεν μπορείς να αισθανθείς τον Θεό, υπάρχει σκοτάδι στην καρδιά σου, η ζωή σου βρίσκεται σε κίνδυνο —και εσύ το προκάλεσες αυτό στον εαυτό σου, το αξίζεις!

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην άσκηση της αλήθειας είναι όταν η βούληση κάποιου είναι υπερβολικά ισχυρή και προηγείται όλων των άλλων —δηλαδή, όταν το δικό του συμφέρον προηγείται οτιδήποτε άλλου, όταν η δική του φήμη και το κύρος του προηγούνται οτιδήποτε άλλου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τέτοιοι άνθρωποι είναι πάντα ισχυρογνώμονες όταν προκύπτουν πράγματα, και κάνουν ό,τι θα τους ωφελήσει προσωπικά, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις αρχές της αλήθειας. Εμμένουν πάντα στις δικές τους ιδέες. Τι σημαίνει να εμμένει κανείς στις δικές του ιδέες; Σημαίνει να είναι αποφασισμένος: «Αν εσύ θέλεις αυτό, εγώ θέλω το άλλο. Αν εσύ θες τα δικά σου, εγώ θα επιμείνω στα δικά μου». Είναι αυτό επίδειξη υποταγής; (Όχι.) Αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση αναζήτηση της αλήθειας, αλλά επιμονή στους τρόπους ενός ατόμου. Είναι μια αλαζονική διάθεση και μια παράλογη επίδειξη. Αν, μια μέρα, είσαι σε θέση να αντιληφθείς ότι οι προτιμήσεις και οι αποφάσεις σου είναι αντίθετες με την αλήθεια· αν είσαι σε θέση να απαρνηθείς και να διακρίνεις τον εαυτό σου, και πάψεις πλέον να πιστεύεις στον εαυτό σου, και μετά από αυτό καταλήξεις σταδιακά να μην κάνεις τα πράγματα με τον δικό σου τρόπο ή να μην ορίζεις τυφλά τα πράγματα, αλλά είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να προσεύχεσαι στον Θεό και να στηρίζεσαι πάνω Του, τότε αυτή είναι η σωστή άσκηση. Προτού επιβεβαιώσεις ποιο είδος άσκησης συνάδει με την αλήθεια, πρέπει να αναζητήσεις. Αυτό είναι σε κάθε περίπτωση το σωστό, αυτό που πρέπει να γίνει. Αν περιμένεις να αντιμετωπιστείς και να κλαδευτείς για να αναζητήσεις, αυτό είναι λίγο παθητικό και είναι πιθανό να καθυστερήσει τα πράγματα. Το να μάθεις να αναζητάς την αλήθεια είναι ζωτικής σημασίας. Ποια είναι τα οφέλη της αναζήτησης της αλήθειας; Πρώτον, μπορεί κανείς να αποφύγει το να ακολουθεί τη δική του βούληση και να ενεργεί απερίσκεπτα· δεύτερον, μπορεί να αποφύγει τις εκφάνσεις της διαφθοράς και τις κακές συνέπειες· τρίτον, μπορεί να μάθει πώς να περιμένει και να κάνει υπομονή και να αποτρέψει την εμφάνιση λαθών, αντιλαμβανόμενος τα πράγματα με σαφήνεια και ακρίβεια. Όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν με την αναζήτηση της αλήθειας. Όταν μάθεις να αναζητάς την αλήθεια σε όλα τα πράγματα, θα ανακαλύψεις ότι τίποτα δεν είναι απλό, ότι αν είσαι απρόσεκτος και δεν κάνεις προσπάθεια, δεν θα κάνεις καλά τα πράγματα. Αφού εκπαιδευτείς κατ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, θα είσαι πιο ώριμος και πιο έμπειρος όταν σου συμβαίνουν πράγματα. Η στάση σου θα είναι πιο ήπια και μετριοπαθής, και αντί να είσαι παρορμητικός, να παίρνεις ρίσκα και να είσαι ανταγωνιστικός, θα είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υποτάσσεσαι στον Θεό. Τότε, το πρόβλημα των εκφάνσεων των διεφθαρμένων διαθέσεών σου θα επιλυθεί. Έτσι, θα σου είναι εύκολο να υποταχθείς· δεν είναι τόσο δύσκολο στην πραγματικότητα. Μπορεί να είναι λίγο δύσκολο στην αρχή, αλλά μπορείς να κάνεις υπομονή, να περιμένεις και να συνεχίσεις να αναζητάς την αλήθεια μέχρι να επιλύσεις αυτό το πρόβλημα. Αν θες πάντα να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις όταν σου συμβαίνουν πράγματα, και προβάλλεις πάντα δικαιολογίες και επιμένεις στις δικές σου ιδέες, αυτό θα δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα πράγματα στα οποία επιμένεις δεν είναι θετικά και όλα βρίσκονται στο πλαίσιο μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Όλα αυτά τα πράγματα είναι εκφάνσεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης, και, υπό αυτές τις συνθήκες, παρόλο που μπορεί να επιθυμείς να αναζητήσεις την αλήθεια, δεν θα είσαι σε θέση να την κάνεις πράξη, και παρόλο που μπορεί να επιθυμείς να προσευχηθείς στον Θεό, απλώς θα ενεργείς μηχανικά. Αν κάποιος συναναστρεφόταν μαζί σου σχετικά με την αλήθεια και αποκάλυπτε τις νοθεύσεις της πρόθεσής σου, πώς θα επέλεγες; Θα μπορούσες εύκολα να υποταχθείς στην αλήθεια; Σε μια τέτοια στιγμή, θα ήταν πολύ δύσκολο να υποταχθείς και θα ήσουν ανίκανος να το κάνεις. Θα παράκουγες και θα προσπαθούσες να προβάλεις δικαιολογίες. Θα έλεγες: «Οι αποφάσεις μου είναι για χάρη του οίκου του Θεού. Δεν είναι λανθασμένες. Γιατί ακόμα ζητάτε να υποταχθώ;» Βλέπεις πως θα ήσουν ανίκανος να υποταχθείς; Και πέρα από αυτό, θα αντιστεκόσουν κιόλας· αυτό αποτελεί εσκεμμένη παράβαση! Δεν προκαλεί πολλά προβλήματα αυτό; Όταν κάποιος συναναστρέφεται μαζί σου σχετικά με την αλήθεια, αν δεν είσαι σε θέση να αποδεχτείς την αλήθεια και μάλιστα θα ήσουν πρόθυμος να προβείς συνειδητά σε παραβάσεις, παρακούοντας τον Θεό και αντιστεκόμενος σ’ Αυτόν, τότε έχεις σοβαρό πρόβλημα. Κινδυνεύεις να εκτεθείς από τον Θεό και να αποκλειστείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η υποταγή στον Θεό αποτελεί βασικό μάθημα για την απόκτηση της αλήθειας

Στο έργο τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες της εκκλησίας πρέπει να προσέξουν δύο αρχές: Η μία είναι να επιτελούν το έργο τους σε απόλυτη συμφωνία με τις αρχές που ορίζουν οι ρυθμίσεις εργασίας, μην παραβιάζοντας ποτέ αυτές τις αρχές και μην στηρίζοντας το έργο τους σε οποιεσδήποτε δικές τους φαντασιώσεις ή ιδέες. Σε ό,τι κάνουν, οφείλουν να ενδιαφέρονται για το έργο της εκκλησίας και να θέτουν πάντα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού σε πρώτη μοίρα. Άλλο ένα πράγμα, και αυτό είναι το πιο βασικό, είναι ότι σε ό,τι κι αν κάνουν πρέπει να επικεντρώνονται στο να ακολουθούν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και να κάνουν τα πάντα τηρώντας αυστηρά τα λόγια του Θεού. Αν εξακολουθούν να είναι ικανοί να εναντιώνονται στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος ή εάν ακολουθούν πεισματικά τις δικές τους ιδέες και πράττουν σύμφωνα με τη δική τους φαντασία, τότε οι πράξεις τους θα αποτελέσουν πολύ σοβαρή αντίσταση κατά του Θεού. Αν γυρίζουν συχνά την πλάτη τους στη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, αυτό θα σε οδηγήσει μόνο σε αδιέξοδο. Εάν απωλέσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε δεν θα είναι σε θέση να εργαστούν· και ακόμα και αν καταφέρουν κάπως να εργαστούν, δεν θα πετύχουν τίποτα. Αυτές είναι οι δύο βασικές αρχές που πρέπει να τηρούν οι επικεφαλής και οι εργάτες κατά την εργασία: Η μία είναι να εκτελούν το έργο τους σε απόλυτη συμφωνία με τις ρυθμίσεις εργασίας από τον Άνωθεν, καθώς και να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές που έχουν τεθεί από τον Άνωθεν· και η άλλη είναι να ακολουθούν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος μέσα τους. Μόλις γίνουν κατανοητές αυτές οι δύο αρχές, δεν θα είναι τόσο επιρρεπείς στο να κάνουν λάθη. Η εμπειρία σας στο να κάνετε εκκλησιαστικό έργο είναι ακόμα περιορισμένη, και όταν εργάζεστε, είναι σε μεγάλο βαθμό νοθευμένη από τις δικές σας ιδέες. Κάποιες φορές, μπορεί να μην κατανοείτε τη διαφώτιση ή την καθοδήγηση μέσα σας που προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα· κάποιες άλλες φορές, μοιάζετε να την κατανοείτε, μα είναι πιθανό να την αγνοήσετε. Πάντα φαντάζεσαι ή εξάγεις συμπεράσματα με ανθρώπινο τρόπο, συμπεριφερόμενος όπως εσύ θεωρείς σωστό, χωρίς να σε απασχολούν καθόλου οι προθέσεις του Αγίου Πνεύματος. Καταπιάνεσαι με το έργο σου βασιζόμενος αποκλειστικά στις δικές σου ιδέες, αφήνοντας κατά μέρος την οποιαδήποτε διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα. Πολύ συχνά συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις. Η εσωτερική καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα δεν είναι διόλου υπερβατική· στην πραγματικότητα είναι πολύ κανονική. Με άλλα λόγια, στα βάθη της καρδιάς σου γνωρίζεις ότι αυτός είναι ένας κατάλληλος τρόπος να ενεργείς, καθώς και ότι είναι ο καλύτερος τρόπος. Η σκέψη αυτή είναι, στην πραγματικότητα, πολύ ξεκάθαρη· δεν προήλθε κατόπιν συλλογισμού και ενίοτε δεν κατανοείς απόλυτα γιατί θα πρέπει να ενεργείς κατ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτό συχνά δεν είναι τίποτε άλλο παρά διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα. Αυτό συμβαίνει συχνότερα σε ανθρώπους με εμπειρία. Το Άγιο Πνεύμα σε καθοδηγεί να κάνεις αυτό που είναι πιο ενδεδειγμένο. Δεν είναι κάτι που σκέφτεσαι, μάλλον είναι ένα συναίσθημα στην καρδιά σου που σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις, και σου αρέσει να το κάνεις με αυτόν τον τρόπο χωρίς να γνωρίζεις το γιατί. Αυτό μπορεί να προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα. Οι ιδέες κάποιου προέρχονται συχνά από τη σκέψη και τον συλλογισμό, και είναι όλες νοθευμένες από την ιδιοτέλεια· εκείνος σκέφτεται μόνο τι όφελος και τι πλεονέκτημα έχουν για τον ίδιο· κάθε πράξη που αποφασίζουν να κάνουν οι άνθρωποι περιλαμβάνει αυτά τα στοιχεία. Η καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα, ωστόσο, δεν περιέχει σε καμία περίπτωση τέτοιες νοθεύσεις. Είναι απαραίτητο να δίνει κανείς ιδιαίτερη προσοχή στην καθοδήγηση ή τη διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα· ιδίως σε σημαντικά ζητήματα, πρέπει να είσαι προσεκτικός ώστε να τη συλλάβεις. Οι άνθρωποι στους οποίους αρέσει να χρησιμοποιούν το μυαλό τους και να ενεργούν βάσει των δικών τους ιδεών διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσουν τέτοια καθοδήγηση ή διαφώτιση. Οι επικεφαλής και οι εργάτες που είναι αρκετά καλοί είναι άνθρωποι που κατέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, που δίνουν προσοχή στο έργο του Αγίου Πνεύματος κάθε στιγμή, που υπακούν στο Άγιο Πνεύμα, σέβονται τον Θεό, λαμβάνουν υπόψη τους το θέλημα του Θεού και επιδιώκουν ακούραστα την αλήθεια. Προκειμένου να ικανοποιήσεις τον Θεό και να δώσεις σωστά μαρτυρία για Εκείνον, θα πρέπει να αναλογίζεσαι συχνά τα κίνητρα και τις νοθεύσεις σου κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, κι έπειτα να προσπαθήσεις να διαπιστώσεις τι ποσοστό του έργου παρακινείται από ανθρώπινες ιδέες, τι ποσοστό γεννάται από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και τι ποσοστό τηρεί τα λόγια του Θεού. Πρέπει συνεχώς, και σε κάθε περίπτωση, να αναλογίζεσαι αν τα λόγια και οι πράξεις σου συνάδουν με την αλήθεια. Αν ασκείσαι τακτικά κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπεις στον σωστό δρόμο της υπηρεσίας στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Ενόσω βιώνεις τη ζωή, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει, πρέπει να μάθεις να αναζητάς την αλήθεια και να σταθμίζεις τα θέματα διεξοδικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Όταν ξέρεις πώς να κάνεις τα πράγματα που συνάδουν απόλυτα με το θέλημα του Θεού, θα μπορείς και να εγκαταλείπεις όσα προέρχονται από τα δικά σου θέλω. Όταν μάθεις πώς να ενεργείς σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, θα πρέπει απλώς να ενεργήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, σαν να πηγαίνεις με τη φυσική ροή. Το να πράττεις κατ’ αυτόν τον τρόπο φαίνεται πολύ χαλαρό και εύκολο, κι έτσι πράττουν οι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια. Εάν μπορείς να δείξεις στους ανθρώπους ότι είσαι πραγματικά αποτελεσματικός όταν εκτελείς το καθήκον σου κι ότι υπάρχουν αρχές στον τρόπο με τον οποίο πράττεις, ότι η διάθεση της ζωής σου έχει όντως αλλάξει, ότι έχεις κάνει πολλά καλά για τους εκλεκτούς του Θεού, τότε είσαι άτομο που κατανοεί την αλήθεια και σίγουρα έχεις την εικόνα του ανθρώπου, σίγουρα υπάρχει αποτέλεσμα στο ότι τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού. Μόλις κάποιος κατανοήσει πραγματικά την αλήθεια, θα είναι σε θέση να διακρίνει τις διάφορες καταστάσεις του, θα μπορεί να δει ξεκάθαρα πολύπλοκα θέματα, κι έτσι θα γνωρίζει πώς να ασκείται σωστά. Εάν ένα άτομο δεν κατανοεί την αλήθεια και δεν μπορεί να διακρίνει την κατάστασή του, τότε, αν θέλει να απαρνηθεί τον εαυτό του, δεν θα ξέρει τι ή πώς να απαρνηθεί. Αν θέλει να εγκαταλείψει τα θέλω του, δεν θα ξέρει τι είναι λάθος με τα θέλω του, θα πιστεύει ότι τα θέλω του συνάδουν με την αλήθεια, και μπορεί μάλιστα να τα θεωρεί διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Πώς θα εγκαταλείψει τα θέλω του ένα τέτοιο άτομο; Δεν θα μπορέσει, και πολύ περισσότερο δεν θα μπορέσει να απαρνηθεί τη σάρκα. Επομένως, όταν δεν κατανοείς την αλήθεια, μπορείς εύκολα να μπερδέψεις πράγματα που προέρχονται από τα δικά σου θέλω, πράγματα που ευθυγραμμίζονται με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, την καλοσύνη, την αγάπη, τον πόνο και το να πληρώνεις τίμημα, θεωρώντας τα σωστά και σύμφωνα με την αλήθεια. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσες να απαρνηθείς αυτά τα ανθρώπινα πράγματα; Δεν κατανοείς την αλήθεια, ούτε ξέρεις τι σημαίνει να την κάνεις πράξη. Έχεις μαύρα μεσάνυχτα και επ’ ουδενί δεν ξέρεις τι να κάνεις, επομένως μπορείς να κάνεις μόνο αυτό που νομίζεις ότι είναι καλό, με αποτέλεσμα να αποκλίνεις σε ορισμένα πράγματα. Μερικές αποκλίσεις οφείλονται στην τήρηση κανόνων, μερικές στον ενθουσιασμό και μερικές στη διατάραξη του Σατανά. Έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια. Είναι εξαιρετικά ασταθείς όταν κάνουν πράγματα και αδιάκοπα αποκλίνουν, χωρίς καμία απολύτως ακρίβεια. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια βλέπουν τα πράγματα με παράλογο τρόπο, όπως και οι άπιστοι. Πώς θα μπορούσαν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Πώς θα μπορούσαν να επιλύσουν προβλήματα; Η κατανόηση της αλήθειας δεν είναι απλή υπόθεση. Ανεξάρτητα από το πόσο υψηλό ή χαμηλό είναι το επίπεδο κάποιου, ακόμη και μετά από μια ολόκληρη ζωή εμπειρίας, η αλήθεια που μπορεί να κατανοήσει είναι περιορισμένη, και ο λόγος του Θεού που μπορεί να κατανοήσει είναι επίσης περιορισμένος. Οι άνθρωποι που είναι σχετικά πιο έμπειροι είναι άνθρωποι που κατανοούν κάποιες αλήθειες και, το πολύ-πολύ, μπορούν να σταματήσουν να κάνουν πράγματα που αντιστέκονται στον Θεό, να σταματήσουν να κάνουν καταφανώς κακά πράγματα. Είναι αδύνατο να δράσουν χωρίς καμία νοθεία των δικών τους προθέσεων. Επειδή τα ανθρώπινα όντα έχουν φυσιολογική σκέψη και οι σκέψεις τους μπορεί να μη συνάδουν πάντοτε με τον λόγο του Θεού, είναι αναπόφευκτη η νοθεία λόγω των δικών τους θέλω. Το σημαντικό είναι να διακρίνει κανείς όλα τα πράγματα που προέρχονται από τα δικά του θέλω και αντίκεινται στον λόγο του Θεού, την αλήθεια και τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Αυτό απαιτεί να εργαστείτε σκληρά για να κατανοήσετε τον λόγο του Θεού. Μόνο όταν κατανοήσετε την αλήθεια θα έχετε διάκριση, και μόνο τότε μπορείτε να διασφαλίσετε ότι δεν θα πράττετε το κακό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναζητώντας την αλήθεια, μπορεί να επιτύχει κανείς αλλαγή στη διάθεσή του

Με απλά λόγια, το να τιμάς τον Θεό ως μέγα σημαίνει να έχεις τον Θεό στην καρδιά σου, να εστιάζει η καρδιά σου στον Θεό, να μην παρασύρεσαι από τα πράγματα που κάνεις και να μην προσπαθείς να ξεκινήσεις κάτι μόνος σου, αλλά να αφήνεις τον Θεό να αναλάβει τα ηνία. Σε καθετί, σκέφτεσαι ως εξής: «Πιστεύω στον Θεό και Τον ακολουθώ. Είμαι απλώς ένα μικρό δημιούργημα που έχει επιλέξει ο Θεός. Θα πρέπει να εγκαταλείψω τις απόψεις, τις συστάσεις και τις αποφάσεις που πηγάζουν από τη δική μου θέληση και να αφήσω τον Θεό να είναι ο Αφέντης μου. Ο Θεός είναι ο Κύριός μου, ο βράχος μου και το λαμπρό φως που με καθοδηγεί σε ό,τι κάνω. Πρέπει να ενεργώ σύμφωνα με τα λόγια και τις επιθυμίες Του και όχι να βάζω τον εαυτό μου πάνω απ’ όλα». Αυτό σημαίνει να έχεις τον Θεό στην καρδιά σου. Όταν θέλεις να κάνεις κάτι, μην ενεργείς παρορμητικά ή βιαστικά. Σκέψου πρώτα τι λένε τα λόγια του Θεού, αν ο Θεός θα αποστρεφόταν τις πράξεις σου και κατά πόσον αυτές εναρμονίζονται με τις προθέσεις Του. Πρώτα αναρωτήσου, σκέψου και αναλογίσου το καθετί βαθιά μέσα σου. Μην είσαι βιαστικός. Βιαστικός σημαίνει παρορμητικός, σημαίνει να υποκινείσαι από θερμοαιμία και από τη θέληση του ανθρώπου. Το να είσαι συνεχώς βιαστικός και παρορμητικός δείχνει ότι δεν έχεις στην καρδιά σου τον Θεό. Οπότε, όταν λες ότι τιμάς τον Θεό ως μέγα, δεν είναι κούφια λόγια αυτά; Πού είναι η πραγματικότητά σου; Δεν έχεις πραγματικότητα και δεν μπορείς να σεβαστείς τον Θεό ως μέγα. Ενεργείς σαν να είσαι ο κύρης του σπιτιού σε όλα τα θέματα, κάνοντας μονίμως ό,τι νομίζεις. Στην περίπτωση αυτή, δεν είναι ανόητο να λες ότι έχεις θεοφοβούμενη καρδιά; Ξεγελάς τους ανθρώπους με αυτά τα λόγια. Αν κάποιος έχει θεοφοβούμενη καρδιά, πώς ακριβώς εκδηλώνεται αυτό; Με το να τιμά τον Θεό ως μέγα. Η απτή εκδήλωση του να τιμά κανείς τον Θεό ως μέγα δείχνει ότι ο Θεός κατέχει μια θέση στην καρδιά του —τη σημαντικότερη θέση. Επιτρέπει στον Θεό να γίνει ο Αφέντης του και να έχει εξουσία στην καρδιά του. Όποτε συμβαίνει κάτι, έχει μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Δεν είναι βιαστικός ούτε παρορμητικός και δεν ενεργεί απερίσκεπτα. Αντιθέτως, μπορεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα ήρεμα και να ησυχάσει ενώπιον του Θεού ώστε να αναζητήσει τις αλήθεια-αρχές. Το αν ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού ή τη δική σου θέληση και το αν επιτρέπεις στα λόγια του Θεού ή στη δική σου θέληση να πάρουν τον έλεγχο εξαρτώνται από το αν έχεις στην καρδιά σου τον Θεό. Λες ότι έχεις τον Θεό στην καρδιά σου, αλλά όταν συμβεί κάτι, ενεργείς στα τυφλά, θες να έχεις εσύ τον τελευταίο λόγο και παραμερίζεις τον Θεό. Είναι αυτό εκδήλωση μιας καρδιάς που έχει τον Θεό μέσα της; Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να προσεύχονται στον Θεό όταν συμβεί κάτι, αλλά μετά την προσευχή τους, εξακολουθούν να το γυροφέρνουν στο μυαλό τους και σκέφτονται: «Νομίζω ότι πρέπει να κάνω το τάδε. Νομίζω ότι πρέπει να κάνω το δείνα». Ακολουθείς πάντα τη δική σου θέληση και δεν ακούς κανέναν, άσχετα με το πώς συναναστρέφονται οι άλλοι μαζί σου. Δεν είναι αυτό εκδήλωση του ότι δεν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά; Όταν λες ότι τιμάς τον Θεό ως μέγα και ότι έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, όλα αυτά είναι κούφιες δηλώσεις, διότι δεν αναζητάς τις αλήθεια-αρχές και δεν κάνεις πράξη την αλήθεια. Οι άνθρωποι που δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους και δεν μπορούν να τιμήσουν τον Θεό ως μέγα είναι άνθρωποι δίχως θεοφοβούμενη καρδιά. Οι άνθρωποι που δεν είναι ικανοί να αναζητήσουν την αλήθεια όταν συμβεί κάτι και που δεν έχουν μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό είναι άνθρωποι χωρίς συνείδηση και λογική. Αν κάποιος έχει πραγματικά συνείδηση και λογική, θα είναι εκ φύσεως ικανός να αναζητήσει την αλήθεια όταν συμβεί κάτι. Πρώτα πρέπει να σκεφτεί: «Πιστεύω στον Θεό. Έχω έρθει να αναζητήσω τη σωτηρία του Θεού. Επειδή έχω διεφθαρμένη διάθεση, πάντα αντιμετωπίζω τον εαυτό μου ως τη μοναδική αρχή εξουσίας σε ό,τι κάνω. Πάντα πηγαίνω ενάντια στις προθέσεις του Θεού. Πρέπει να μετανοήσω. Δεν μπορώ να συνεχίσω να επαναστατώ εναντίον του Θεού με αυτόν τον τρόπο. Πρέπει να μάθω πώς να υποτάσσομαι στον Θεό. Πρέπει να αναζητήσω τι σημαίνουν τα λόγια του Θεού και ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές». Αυτές είναι οι σκέψεις και οι φιλοδοξίες που προκύπτουν από τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αυτές είναι οι αρχές και η στάση βάσει των οποίων θα πρέπει να ενεργείς. Όταν κατέχεις τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τότε κατέχεις τη στάση αυτή. Όταν όμως δεν κατέχεις τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τότε δεν κατέχεις ούτε αυτήν τη στάση. Γι’ αυτό είναι καίριο και πολύ σημαντικό να κατέχεις τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Συνδέεται άμεσα με την κατανόηση της αλήθειας από τους ανθρώπους και με την επίτευξη της σωτηρίας τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Η ισχυρογνωμοσύνη είναι επιβλαβής για τους άλλους και για τον εαυτό σου

Σχετικοί ύμνοι

Ευσεβείς είναι όσοι σιωπούν συχνά ενώπιον του Θεού

Μόνο το θεμέλιο του λόγου του Θεού παρέχει ένα μονοπάτι άσκησης

Μόνο αν ενεργεί κανείς βάσει αρχών μπορεί να κάνει καλά το καθήκον του