Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Από τότε που ο Σατανάς διέφθειρε τον άνθρωπο, άλλαξε η φύση του ανθρώπου, που είναι και η ουσία του. Ποια είναι λοιπόν η ανθρώπινη ουσία; Αυτά που αναφέρω τώρα είναι η ουσία και η φύση όλων των ανθρώπων και δεν αφορούν ένα συγκεκριμένο άτομο. Από τότε που ο Σατανάς διέφθειρε την ανθρωπότητα κι έπειτα, η φύση των ανθρώπων άρχισε να επιδεινώνεται, κι εκείνοι έχουν χάσει σταδιακά τη λογική που διαθέτουν οι κανονικοί άνθρωποι. Δεν ενεργούν πια ως ανθρώπινα όντα καταλαμβάνοντας τη θέση του ανθρώπου, μα είναι γεμάτοι τρελές φιλοδοξίες· έχουν ξεπεράσει τη θέση του ανθρώπου —κι όμως λαχταρούν να ανέβουν ακόμα πιο ψηλά. Πού αναφέρεται αυτό το «πιο ψηλά»; Επιθυμούν να ξεπεράσουν τον Θεό, να ξεπεράσουν τους ουρανούς και όλα τα υπόλοιπα. Από πού πηγάζει ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι αποκαλύπτουν τέτοιες διαθέσεις; Σε τελική ανάλυση, η φύση του ανθρώπου είναι υπερβολικά αλαζονική. Οι περισσότεροι άνθρωποι κατανοούν την έννοια της λέξης «αλαζονεία». Πρόκειται για έναν απαξιωτικό όρο. Αν κάποιος αποκαλύπτει αλαζονεία, οι άλλοι πιστεύουν ότι δεν είναι καλός άνθρωπος. Όταν κάποιος είναι απίστευτα αλαζονικός, οι άλλοι πάντα υποθέτουν ότι είναι κακός άνθρωπος. Κανείς δεν θέλει να του αποδίδεται αυτός ο όρος. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, όλοι είναι αλαζονικοί και όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν αυτή την ουσία. Κάποιοι λένε: «Δεν είμαι ούτε στο ελάχιστο αλαζονικός. Ποτέ δεν θέλησα να γίνω ο αρχάγγελος ούτε θέλησα ποτέ να ξεπεράσω τον Θεό ή να ξεπεράσω όλα τα υπόλοιπα. Ήμουν πάντα κάποιος που έχει ιδιαίτερα καλή συμπεριφορά και ευσυνειδησία». Όχι απαραίτητα· αυτά τα λόγια είναι λανθασμένα. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι έχουν γίνει αλαζονικοί στη φύση και ουσία τους, μπορούν συχνά να επαναστατούν ενάντια στον Θεό και να αντιστέκονται σ’ Αυτόν, να μην ακολουθούν τα λόγια Του, να δημιουργούν αντιλήψεις γι’ Αυτόν, να κάνουν πράγματα που Τον προδίδουν και πράγματα τα οποία εξυψώνουν και αποτελούν κατάθεση μαρτυρίας στους ίδιους τους τους εαυτούς. Λες ότι δεν είσαι αλαζονικός, μα, ας υποθέσουμε ότι σου δινόταν μια εκκλησία και σου επιτρεπόταν να γίνεις επικεφαλής αυτής· ας υποθέσουμε ότι δεν σε κλάδευα Εγώ και ότι δεν σου ασκούσε κριτική ούτε σε βοηθούσε κανείς μέσα από την οικογένεια του Θεού: Μετά από λίγο καιρό επικεφαλής, θα έκανες τους ανθρώπους να πέφτουν στα πόδια σου και θα τους έκανες να σε υπακούσουν, μέχρι και το σημείο να σε θαυμάζουν και να σε σέβονται. Και γιατί θα το έκανες αυτό; Θα το καθόριζε η φύση σου· δεν θα ήταν τίποτε άλλο παρά μια φυσική αποκάλυψη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το μάθεις αυτό από άλλους ούτε υπάρχει κανένας λόγος εκείνοι να σου το μάθουν. Δεν χρειάζεται να σου πουν ή να σε αναγκάσουν οι άλλοι να το κάνεις· μια τέτοια κατάσταση έρχεται φυσικά. Όλα όσα κάνεις αφορούν το να κάνεις τους ανθρώπους να σε εξυψώνουν, να σε επαινούν, να σε λατρεύουν, να σε υπακούνε και να σε ακούνε στα πάντα. Το ότι σου επιτρέπεται να είσαι επικεφαλής φέρνει φυσικά αυτήν την κατάσταση κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Και πώς προκύπτει αυτή η κατάσταση; Καθορίζεται από την αλαζονική φύση του ανθρώπου. Η εκδήλωση αλαζονείας είναι επανάσταση και αντίσταση κατά του Θεού. Όταν οι άνθρωποι είναι αλαζόνες, επηρμένοι και αυτάρεσκοι, έχουν την τάση να στήνουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια και να ενεργούν κατά βούληση. Επίσης, φέρνουν άλλους στα χέρια τους και τους προσελκύουν στις αγκάλες τους. Το ότι οι άνθρωποι δύνανται να κάνουν τέτοια αλαζονικά πράγματα αποδεικνύει ότι η ουσία της αλαζονικής φύσης τους είναι αυτή του Σατανά· είναι αυτή του αρχαγγέλου. Όταν η αλαζονεία και η έπαρσή τους φτάνουν σ’ ένα ορισμένο επίπεδο, τότε δεν έχουν πλέον θέση για τον Θεό στην καρδιά τους και ο Θεός παραμερίζεται. Έπειτα επιθυμούν να γίνουν Θεός, να κάνουν τους ανθρώπους να τους υπακούσουν, και γίνονται ο αρχάγγελος. Αν διακατέχεσαι από μια τέτοια σατανική αλαζονική φύση, ο Θεός δεν θα έχει καμία θέση στην καρδιά σου. Ακόμα κι αν πιστεύεις στον Θεό, Εκείνος δεν θα σε αναγνωρίζει πλέον, θα σε βλέπει ως κακό άνθρωπο και θα σε αποκλείσει.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό

Υπάρχουν πολλά είδη διεφθαρμένων διαθέσεων που εμπεριέχονται στη διάθεση του Σατανά, αλλά αυτή που είναι πιο έκδηλη και ξεχωρίζει περισσότερο είναι η αλαζονική διάθεση. Η αλαζονεία είναι η ρίζα της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου. Όσο πιο αλαζονικοί είναι οι άνθρωποι τόσο πιο παράλογοι είναι και όσο πιο παράλογοι είναι τόσο μεγαλύτερη είναι η τάση τους να αντιστέκονται στον Θεό. Πόσο σοβαρό είναι αυτό το πρόβλημα; Οι άνθρωποι με αλαζονική διάθεση όχι μόνο θεωρούν όλους τους άλλους κατώτερούς τους, αλλά, το χειρότερο από όλα, είναι και απαξιωτικοί απέναντι στον Θεό και δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Αν κι άνθρωποι μπορεί να φαίνεται ότι πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν, δεν Τον αντιμετωπίζουν καθόλου ως Θεό. Αισθάνονται διαρκώς ότι κατέχουν την αλήθεια και έχουν τεράστια ιδέα για τον εαυτό τους. Αυτή είναι η ουσία και η ρίζα της αλαζονικής διάθεσης και προέρχεται από τον Σατανά. Επομένως, το πρόβλημα της αλαζονείας πρέπει να επιλυθεί. Το να αισθάνεται κάποιος ότι είναι καλύτερος από τους άλλους είναι επουσιώδες θέμα. Το κρίσιμο ζήτημα είναι πως η αλαζονική του διάθεση τον εμποδίζει να υποταχθεί στον Θεό, στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις Του· ένας τέτοιος άνθρωπος έχει συνεχώς την τάση να ανταγωνίζεται τον Θεό για την εξουσία και τον έλεγχο στους άλλους. Ο άνθρωπος αυτού του είδους δεν έχει καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά ούτε, βέβαια, αγαπά τον Θεό και υποτάσσεται σε Αυτόν. Οι άνθρωποι που είναι αλαζονικοί και επηρμένοι, ιδιαίτερα όσοι είναι τόσο αλαζονικοί που έχουν χάσει τη λογική τους, δεν μπορούν να υποταχθούν στον Θεό κατά την πίστη τους σ’ Αυτόν, ενώ μάλιστα εκθειάζουν και καταθέτουν μαρτυρία για τον εαυτό τους. Αυτοί οι άνθρωποι αντιστέκονται στον Θεό περισσότερο απ’ όλους και δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Αν έχεις αλαζονική και επηρμένη διάθεση, τότε το να σου λένε να μην εναντιώνεσαι στον Θεό δεν έχει καμία σημασία, δεν μπορείς να συγκρατηθείς, είναι πέρα από τον έλεγχό σου. Δεν θα το έκανες σκόπιμα, θα το έκανες υπό την κυριαρχία της αλαζονικής και επηρμένης φύσης σου. Η αλαζονεία και η έπαρσή σου θα σε ανάγκαζαν να κοιτάζεις τον Θεό αφ’ υψηλού και να Τον βλέπεις ως ανάξιο· θα σε έκαναν να εξυμνείς τον εαυτό σου, να επιδεικνύεσαι μονίμως· θα σε έκαναν να περιφρονείς τους άλλους, δεν θα άφηναν κανέναν στην καρδιά σου παρά μόνο τον εαυτό σου· θα σου στερούσαν τη θέση του Θεού στην καρδιά σου και τελικά θα σε έκαναν να καθίσεις στη θέση του Θεού και να απαιτείς από τους ανθρώπους να υποταχθούν σ’ εσένα, θα σε έκαναν να τιμάς τις δικές σου σκέψεις, ιδέες και αντιλήψεις ως την αλήθεια. Τόσο κακό γίνεται από τους ανθρώπους όταν αυτοί κυριαρχούνται από την αλαζονική και υπεροπτική τους φύση!

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναζητώντας την αλήθεια, μπορεί να επιτύχει κανείς αλλαγή στη διάθεσή του

Το έργο της κρίσης και της παίδευσης τις έσχατες ημέρες στρέφεται κυρίως προς την αλαζονική φύση των ανθρώπων. Η αλαζονεία περιλαμβάνει πολλά πράγματα, πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις. Η κρίση και η παίδευση αφορούν απευθείας αυτήν τη λέξη, την «αλαζονεία», ώστε να απαλλαγούν πλήρως απ’ την αλαζονική τους διάθεση. Στο τέλος, οι άνθρωποι δεν θα επαναστατούν εναντίον του Θεού ούτε θα Του αντιστέκονται, επομένως δεν θα προσπαθούν να ιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια ούτε θα εξυψώνουν τον εαυτό τους ή θα δίνουν μαρτυρία γι’ αυτόν, ούτε θα ενεργούν ελεεινά, ούτε θα έχουν υπερβολικές απαιτήσεις απ’ τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, αποτινάσσουν την αλαζονική τους διάθεση. Η αλαζονεία έχει πολλές εκδηλώσεις. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι κάποιος που πιστεύει στον Θεό απαιτεί τη χάρη Του· πού βασίζεις την απαίτησή σου αυτήν; Είσαι ένα άτομο που έχει διαφθείρει ο Σατανάς, ένα δημιουργημένο ον. Και μόνο το γεγονός ότι ζεις και αναπνέεις είναι η μεγαλύτερη χάρη του Θεού. Μπορείς να απολαμβάνεις όλα όσα έχει δημιουργήσει ο Θεός στη γη. Σου έχει δώσει αρκετά· γιατί να Του ζητάς περισσότερα; Επειδή οι άνθρωποι δεν είναι ποτέ ικανοποιημένοι με το γραφτό τους. Πάντα πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι απ’ τους άλλους, ότι θα πρέπει να έχουν περισσότερα, και γι’ αυτό το απαιτούν διαρκώς από τον Θεό. Αυτό είναι αντιπροσωπευτικό της αλαζονικής τους διάθεσης. Αν και μπορεί να μην το λένε με το στόμα, όταν αρχίζουν για πρώτη φορά να πιστεύουν στον Θεό, μέσα τους μπορεί κάλλιστα να σκέφτονται: «Θέλω να πάω στον παράδεισο, όχι στην κόλαση. Δεν θέλω να είμαι ευλογημένος μόνο εγώ, αλλά ολόκληρη η οικογένειά μου. Θέλω να τρώω ωραίο φαγητό, να φοράω ωραία ρούχα, να απολαμβάνω ωραία πράγματα. Θέλω μια καλή οικογένεια, έναν καλό (ή μια καλή) σύζυγο και καλά παιδιά. Σε τελική ανάλυση, θέλω να εξουσιάζω σαν βασιλιάς». Μόνο οι απαιτήσεις και τα αιτήματά τους τους νοιάζουν. Αυτή η διάθεσή τους, αυτά που σκέφτονται μέσα τους, αυτές οι εξωφρενικές επιθυμίες —όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της αλαζονικής φύσης του ανθρώπου. Τι Με κάνει να το λέω αυτό; Καταλήγουμε στη θέση των ανθρώπων. Ο άνθρωπος είναι ένα δημιουργημένο ον που φτιάχτηκε από χώμα. Ο Θεός τον έπλασε από πηλό και του εμφύσησε πνοή ζωής. Τέτοια ταπεινή θέση έχουν οι άνθρωποι, κι όμως να προσέρχονται παρ’ όλα αυτά ενώπιον του Θεού και μία θέλουν το ένα, μία το άλλο. Ο άνθρωπος έχει τόσο ποταπή θέση, που δεν θα έπρεπε να ανοίγει το στόμα του και να απαιτεί οτιδήποτε από τον Θεό. Τι θα πρέπει λοιπόν να κάνουν οι άνθρωποι; Θα πρέπει να εργάζονται σκληρά ανεξάρτητα από τις επικρίσεις, να βάζουν πλάτη στα δύσκολα και να υποτάσσονται με χαρά. Δεν είναι το θέμα να ασπαστούν με χαρά την ταπεινοφροσύνη —μην ασπαστείτε με χαρά την ταπεινοφροσύνη. Αυτή είναι η θέση στην οποία γεννιούνται οι άνθρωποι. Θα πρέπει να είναι εγγενώς υποτακτικοί και ταπεινοί, επειδή η θέση τους είναι ταπεινή, οπότε δεν θα πρέπει να έχουν διάφορες απαιτήσεις ούτε να έχουν υπερβολικές επιθυμίες από τον Θεό. Δεν θα πρέπει να έχουν τέτοια πράγματα μέσα τους. Ένα απλό παράδειγμα: Κάποιο πλούσιο νοικοκυριό προσέλαβε έναν υπηρέτη. Ο υπηρέτης αυτός είχε ιδιαίτερα χαμηλή θέση στο πλούσιο νοικοκυριό, εντούτοις αυτός έλεγε στον κύριο του σπιτιού: «Θέλω να φορέσω το καπέλο του γιου σου, θέλω να φάω το φαγητό σου, θέλω να φορέσω τα ρούχα σου και να κοιμηθώ στο κρεβάτι σου. Ό,τι αντικείμενο κι αν χρησιμοποιείς, είτε χρυσό είτε ασημένιο, το θέλω! Συμβάλλω πάρα πολύ με τη δουλειά μου και μένω στο σπίτι σου, και γι’ αυτό τα θέλω!» Πώς θα πρέπει να του φερθεί ο κύριος; Θα πει: «Πρέπει να ξέρεις τι είσαι, ποιος είναι ο ρόλος σου: είσαι υπηρέτης. Στον γιο μου δίνω ό,τι θέλει, επειδή αυτή είναι η θέση του. Η δική σου θέση, η δική σου ταυτότητα ποια είναι; Δεν έχεις δικαίωμα να ζητάς αυτά τα πράγματα. Φύγε και κάνε αυτά που πρέπει, πήγαινε κάνε τις δουλειές σου σύμφωνα με τη θέση και την ταυτότητά σου». Έχει λογική αυτός ο άνθρωπος; Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν στον Θεό και δεν έχουν και πολλή λογική. Από τη στιγμή που αρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, έχουν απώτερα κίνητρα και στη συνέχεια έχουν ασταμάτητα απαιτήσεις από Εκείνον: «Πρέπει να με ακολουθεί το έργο του Αγίου Πνεύματος καθώς διαδίδω το ευαγγέλιο! Πρέπει επίσης να με συγχωρείς και να με ανέχεσαι όταν κάνω κακές πράξεις! Εάν κάνω πολύ έργο, πρέπει να με ανταμείψεις!» Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι θέλουν διαρκώς πράγματα από τον Θεό, είναι συνεχώς άπληστοι. Κάποιοι που έχουν κάνει λίγο έργο και ήταν αρκετά καλοί ως επικεφαλής εκκλησίας πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από τους άλλους και συχνά διαδίδουν κουβέντες όπως: «Γιατί ο Θεός με βάζει σε μια σημαντική θέση; Γιατί αναφέρει συνέχεια το όνομά μου; Γιατί συνεχίζει να μου μιλάει; Ο Θεός με έχει σε εκτίμηση επειδή έχω επίπεδο και είμαι ανώτερος απ’ τους απλούς ανθρώπους. Ζηλεύετε που ο Θεός μού φέρεται καλύτερα. Γιατί να ζηλεύετε όμως; Δεν βλέπετε πόσο έργο κάνω και πόσες θυσίες; Δεν πρέπει να ζηλεύετε τα όποια καλά μού δίνει ο Θεός, γιατί τα αξίζω. Εργάζομαι πολλά χρόνια και έχω υποφέρει πάρα πολύ. Αξίζω τα εύσημα, τα δικαιούμαι». Άλλοι πάλι λένε: «Ο Θεός μού επέτρεψε να συμμετέχω σε συναντήσεις συνεργατών και να ακούω τη συναναστροφή Του. Εγώ έχω τις προϋποθέσεις γι’ αυτό —εσείς τις έχετε; Καταρχάς, έχω υψηλό επίπεδο και επιδιώκω την αλήθεια περισσότερο από εσάς. Επιπλέον, δαπανώ εαυτόν περισσότερο από εσάς και μπορώ να διεκπεραιώνω το έργο της εκκλησίας. Εσείς μπορείτε;» Αυτό είναι αλαζονεία. Οι άνθρωποι έχουν διαφορετικά αποτελέσματα όπως εκτελούν τα καθήκοντά τους και όπως εργάζονται. Ορισμένοι έχουν καλά αποτελέσματα, ενώ άλλοι κακά. Κάποιοι γεννιούνται με καλό επίπεδο και μπορούν, επίσης, να αναζητήσουν την αλήθεια, επομένως τα αποτελέσματα των καθηκόντων τους βελτιώνονται γρήγορα. Αυτό οφείλεται στο καλό τους επίπεδο, το οποίο είναι προκαθορισμένο από τον Θεό. Πώς λύνεται όμως το πρόβλημα των κακών αποτελεσμάτων από την εκτέλεση του καθήκοντος; Πρέπει να αναζητάτε συνεχώς την αλήθεια και να εργάζεστε σκληρά, και τότε θα πετύχετε κι εσείς σιγά σιγά καλά αποτελέσματα. Εφόσον αγωνίζεστε για την αλήθεια και φτάνετε στα όρια των δυνατοτήτων σας, ο Θεός θα το εγκρίνει. Είτε όμως τα αποτελέσματα του έργου σας είναι καλά είτε όχι, δεν θα πρέπει να έχετε λανθασμένες ιδέες. Μη σκέφτεστε: «έχω τις προϋποθέσεις να είμαι ίσος με τον Θεό», «Έχω τις προϋποθέσεις να απολαμβάνω αυτά που μου έχει δώσει ο Θεός», «Έχω τις προϋποθέσεις να κάνω τον Θεό να με επαινεί», «Έχω τις προϋποθέσεις να ηγούμαι άλλων» ή «Έχω τις προϋποθέσεις να κάνω διαλέξεις στους άλλους». Μη λες ότι έχεις τις προϋποθέσεις. Δεν πρέπει να κάνουν τέτοιες σκέψεις οι άνθρωποι. Εάν κάνεις τέτοιες σκέψεις, αυτό αποδεικνύει ότι δεν είσαι στη σωστή σου θέση, δεν έχεις καν τη βασική σύνεση που θα πρέπει να έχει ένας άνθρωπος. Πώς μπορείς λοιπόν να αποβάλεις την αλαζονική σου διάθεση; Δεν μπορείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό

Κάποιοι άνθρωποι εξιδανικεύουν συγκεκριμένα τον Παύλο. Τους αρέσει να βγαίνουν να δίνουν ομιλίες και να κάνουν έργο· τους αρέσει να πηγαίνουν σε συναθροίσεις και να κηρύττουν, τους αρέσει να τους ακούνε οι άνθρωποι, να τους λατρεύουν και να περιστρέφονται γύρω τους. Τους αρέσει να έχουν μια θέση στην καρδιά των άλλων και, όταν οι άλλοι τιμούν την εικόνα που παρουσιάζουν, το εκτιμούν. Ας αναλύσουμε τη φύση τους μέσα απ’ αυτές τις συμπεριφορές. Ποια είναι η φύση τους; Αν πράγματι συμπεριφέρονται έτσι, τότε από αυτό και μόνο φαίνεται ότι είναι αλαζόνες και επηρμένοι. Δεν λατρεύουν καθόλου τον Θεό· επιδιώκουν υψηλότερη θέση και θέλουν να έχουν εξουσία στους άλλους, να τους καταλαμβάνουν και να έχουν θέση στην καρδιά τους. Αυτή είναι η κλασική εικόνα του Σατανά. Στη φύση τους ξεχωρίζουν πτυχές όπως η αλαζονεία και η έπαρση, μια απροθυμία να λατρεύουν τον Θεό και μια επιθυμία να τους λατρεύουν οι άλλοι. Τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να σας δώσουν μια πολύ ξεκάθαρη εικόνα της φύσης τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Κάποιοι λένε ότι δεν έχουν διεφθαρμένη διάθεση, ότι δεν είναι αλαζονικοί. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι άνθρωποι χωρίς λογική και είναι, επίσης, οι πιο ανόητοι και αλαζονικοί απ’ όλους. Στην πραγματικότητα, είναι πιο αλαζονικοί και επαναστατικοί από τον καθένα· όσο περισσότερο λέει κανείς ότι δεν έχει διεφθαρμένες διαθέσεις, τόσο πιο αλαζονικός και αυτάρεσκος είναι. Γιατί άλλοι μπορούν να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να αποδεχτούν την κρίση του Θεού, όμως εσύ δεν μπορείς; Είσαι η εξαίρεση; Είσαι άγιος; Ζεις μέσα σε κενό; Δεν αναγνωρίζεις ότι η ανθρωπότητα έχει υποστεί βαθιά διαφθορά από τον Σατανά, ότι όλοι έχουν διεφθαρμένη διάθεση. Αυτό σημαίνει ότι δεν κατανοείς καθόλου την αλήθεια και ότι είσαι ο πιο επαναστατικός, αδαής και αλαζονικός απ’ όλους. Κατά την άποψή σου, υπάρχουν πολλοί καλοί άνθρωποι στον κόσμο και μόνο λίγοι κακοί —και τότε γιατί είναι ο κόσμος γεμάτος σκοτάδι, γεμάτος ακαθαρσία και διαφθορά, γεμάτος συγκρούσεις; Γιατί, στον κόσμο του ανθρώπου, όλοι παίρνουν και αρπάζουν ο ένας από τον άλλο; Δεν αποτελούν εξαίρεση ούτε καν όσοι πιστεύουν στον Θεό. Οι άνθρωποι παλεύουν και μαλώνουν διαρκώς μεταξύ τους. Και από πού πηγάζει αυτός ο αλληλοσπαραγμός; Είναι ασφαλώς αποτέλεσμα της διεφθαρμένης φύσης τους, αποτελεί την ίδια την αποκάλυψη των διεφθαρμένων διαθέσεών τους. Μέσα σε όσους έχουν διεφθαρμένη φύση αποκαλύπτεται αλαζονεία και επαναστατικότητα· όσοι ζουν με σατανική διάθεση είναι εριστικοί και επιθετικοί. Όσοι είναι εριστικοί και επιθετικοί είναι οι πιο αλαζονικοί από όλους τους ανθρώπους, δεν υπακούνε σε κανέναν. Γιατί οι άνθρωποι συχνά ομολογούν τις αμαρτίες τους, αλλά δεν μετανοούν; Γιατί, παρόλο που πιστεύουν στον Θεό, δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Γιατί, παρόλο που πιστεύουν πολλά χρόνια στον Θεό, δεν μπορούν να εναρμονιστούν μαζί Του; Όλα αυτά τα προκαλεί η αλαζονική φύση των ανθρώπων. Η ανθρωπότητα πάντοτε επαναστατούσε εναντίον του Θεού και Του αντιστεκόταν, ήταν τελείως απρόθυμη να αποδεχτεί την αλήθεια, και μάλιστα μισούσε και απέρριπτε την αλήθεια. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή ο Θεός έχει πολύ υψηλές απαιτήσεις από τους ανθρώπους, αλλά αντίθετα επειδή οι άνθρωποι αντιστέκονται στον Θεό με τρόπο υπερβολικά άγριο και αδυσώπητο, σε σημείο που θα μπορούσαν να κάνουν τον Θεό εχθρό τους και να Τον σταυρώσουν. Δεν είναι άραγε υπερβολικά άγρια, αλαζονική και παράλογη μια τέτοια διεφθαρμένη ανθρωπότητα; Ο Θεός εκφράζει τόσες αλήθειες, δείχνει έλεος στους ανθρώπους, τους σώζει και συγχωρεί τις αμαρτίες τους· η ανθρωπότητα, όμως, δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια, καταδικάζει πάντα τον Θεό και Του αντιστέκεται και γίνεται ασυμβίβαστη με τον Θεό. Σε τι επίπεδο βρίσκεται, λοιπόν, η σχέση της ανθρωπότητας με τον Θεό; Ο άνθρωπος έχει γίνει ο εχθρός του Θεού, το ακριβώς αντίθετο από Αυτόν. Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια για να εκθέσει, να κρίνει και να σώσει τους ανθρώπους· οι άνθρωποι δεν την αποδέχονται και δεν δίνουν σημασία σ’ Εκείνον. Οι άνθρωποι δεν κάνουν όσα απαιτεί ο Θεός απ’ αυτούς· κάθε άλλο, πηγαίνουν και κάνουν τα πράγματα που Εκείνος μισεί και απεχθάνεται. Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια, αλλά οι άνθρωποι την κάνουν στην άκρη. Ο Θεός κρίνει και παιδεύει τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων κι αυτοί όχι μόνο δεν αποδέχονται την αλήθεια, αλλά και επιχειρηματολογούν μαζί Του και ξεσηκώνονται εναντίον Του. Πόσο αλαζονικοί είναι οι άνθρωποι; Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα αρνείται ξεδιάντροπα τον Θεό και αντιστέκεται σ’ Αυτόν. Ακόμα κι αν πιστεύουν στον Θεό οι άνθρωποι, επιδιώκουν πάντα να αποκτήσουν μεγάλη τύχη, να ανταμειφθούν και να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών· θέλουν, επίσης, να γίνουν άρχοντες και να αποκτήσουν εξουσία. Αυτή είναι η τυπική αναπαράσταση της αλαζονείας, είναι η ίδια η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό

Μερικοί άνθρωποι λένε: «Στον οίκο του Θεού, δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό, επειδή μόνο ο Θεός έχει την αλήθεια· οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια, έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, δεν μπορώ να βασιστώ σε τίποτα από όσα λένε, γι’ αυτό και υποτάσσομαι μόνο στον Θεό». Έχουν δίκιο που το λένε αυτό; (Όχι.) Γιατί όχι; Τι είδους διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονική και επηρμένη.) (Η διάθεση του Σατανά, η διάθεση του αρχάγγελου.) Είναι αλαζονική διάθεση. Μη λέτε συνέχεια ότι είναι η διάθεση του Σατανά και του αρχάγγελου. Αυτή η διατύπωση είναι πολύ γενική και αόριστη. […] Ορισμένοι άνθρωποι έχουν κάποιες δεξιότητες, κάποια χαρίσματα, κάποια μικρή έφεση σε κάτι, και έχουν κάνει πολλά για την εκκλησία. Σκέφτονται, λοιπόν, το εξής: «Κατά την πίστη σας στον Θεό, όλη την ημέρα διαβάζετε, αντιγράφετε, γράφετε και απομνημονεύετε τον λόγο του Θεού λες και είστε πνευματικοί άνθρωποι. Ποιο είναι το νόημα; Μπορείτε να κάνετε κάτι αληθινό; Πώς μπορείτε να αποκαλείτε τον εαυτό σας πνευματικό άνθρωπο ενώ δεν κάνετε τίποτα; Εσείς δεν έχετε ζωή. Εγώ έχω ζωή, ό,τι κάνω είναι αληθινό». Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Έχουν κάποιες ιδιαίτερες δεξιότητες, κάποια χαρίσματα, μπορούν να κάνουν λίγο καλό, και θεωρούν ότι όλα αυτά είναι ζωή, με αποτέλεσμα να μην υπακούν κανέναν, να μη φοβούνται να κάνουν κήρυγμα σε κανέναν, και περιφρονούν όλους τους άλλους. Δεν είναι αλαζονεία αυτό; (Ναι.) Είναι αλαζονεία. Σε γενικές γραμμές, υπό ποιες συνθήκες αποκαλύπτουν οι άνθρωποι αλαζονεία; (Όταν έχουν κάποια χαρίσματα ή ιδιαίτερες δεξιότητες, όταν μπορούν να κάνουν κάποια πρακτικά πράγματα, όταν έχουν κεφάλαιο.) Αυτό είναι ένα είδος κατάστασης. Οι άνθρωποι, άρα, που δεν έχουν χαρίσματα ή ιδιαίτερες δεξιότητες δεν είναι αλαζόνες; (Και αυτοί είναι αλαζόνες.) Το άτομο για το οποίο μιλήσαμε μόλις λέει συχνά: «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό». Όταν το ακούνε αυτό οι άλλοι, σκέφτονται μέσα τους: «Πόσο υποτάσσεται στην αλήθεια αυτός ο άνθρωπος. Δεν υποτάσσεται σε κανέναν άλλον παρά μόνο στην αλήθεια· αυτό που λέει είναι σωστό!» Στην πραγματικότητα, αυτά τα ορθά εκ πρώτης όψεως λόγια κρύβουν μέσα τους ένα είδος αλαζονικής διάθεσης: Η φράση «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό» σημαίνει προφανώς ότι δεν υποτάσσεται σε κανέναν. Σας ρωτώ, λοιπόν, είναι όσοι λένε τέτοια λόγια πραγματικά σε θέση να υποταχθούν στον Θεό; Δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να υποταχθούν στον Θεό. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όσοι τείνουν να ξεστομίζουν τέτοια λόγια είναι οι πιο αλαζόνες από όλους. Εκ πρώτης όψεως, τα λόγια τους φαίνονται σωστά. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή είναι η πιο ύπουλη εκδήλωση της αλαζονικής τους διάθεσης. Χρησιμοποιούν αυτό το «παρά μόνο στον Θεό» στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι είναι λογικοί, αλλά στην πραγματικότητα, είναι λες και θάβουν κάπου χρυσό και στο σημείο αυτό βάζουν μια πινακίδα που λέει «Δεν υπάρχει θαμμένος χρυσός εδώ». Δεν είναι ανόητο αυτό; Τι λέτε εσείς, ποιο είδος ανθρώπου δείχνει τη μεγαλύτερη αλαζονεία; Τι μπορούν να πουν οι άνθρωποι που τους καθιστά αλαζόνες στον μέγιστο βαθμό; Ίσως έχετε ακούσει κάποια αλαζονικά λόγια στο παρελθόν. Ποιο είναι το πιο αλαζονικό από αυτά; Ξέρετε; Τολμά να πει κανείς: «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν, ούτε καν στον Ουρανό ή στη γη, ούτε καν στα λόγια του Θεού»; Ο μόνος που τολμά να πει κάτι τέτοιο είναι ο δαίμονας, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Κανείς πιστός στον Θεό δεν θα το έλεγε αυτό. Αν, όμως, όσοι πιστεύουν στον Θεό λένε: «Δεν υποτάσσομαι σε κανέναν παρά μόνο στον Θεό», τότε δεν διαφέρουν και πολύ από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, μοιράζονται από κοινού την παγκόσμια πρωτιά, είναι οι πιο αλαζόνες από όλους. Όλοι οι άνθρωποι είναι αλαζόνες, όμως τι πιστεύετε, υπάρχει κάποια διαφορά στην αλαζονεία τους; Πού το διακρίνετε αυτό; Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν αλαζονικές διαθέσεις, αλλά η αλαζονεία τους διαφέρει. Όταν η αλαζονεία κάποιου φτάσει σε έναν ορισμένο βαθμό, ο άνθρωπος αυτός έχει χάσει κάθε λογική. Η διάκριση έγκειται στο κατά πόσο τα λεγόμενά του χαρακτηρίζονται από λογική. Κάποιοι άνθρωποι, παρότι είναι αλαζόνες, διαθέτουν λίγη λογική. Αν είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, τότε έχουν ακόμα ελπίδα σωτηρίας. Κάποιοι είναι τόσο αλαζόνες που δεν έχουν ίχνος λογικής κι η αλαζονεία τους δεν έχει όριο. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να αποδεχτούν την αλήθεια. Αν κάποιος είναι τόσο αλαζόνας που δεν έχει ίχνος λογικής, δεν διαθέτει το παραμικρό αίσθημα ντροπής και είναι αλαζόνας σε βαθμό χαζομάρας. Όλα αυτά αποκαλύπτουν κι εκδηλώνουν αλαζονική διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Υπάρχουν κάποιοι που όταν ενεργούν, παραβιάζουν συχνά τις αρχές. Δεν αποδέχονται το κλάδεμα, γνωρίζουν μέσα τους ότι τα όσα λένε οι άλλοι συνάδουν με την αλήθεια, όμως δεν τα αποδέχονται. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ αλαζόνες και αυτάρεσκοι! Γιατί λέω ότι είναι αλαζόνες; Εάν δεν αποδέχονται το κλάδεμα, τότε δεν είναι υπάκουοι· δεν είναι αλαζονεία η ανυπακοή; Νομίζουν ότι τα πηγαίνουν καλά, δεν πιστεύουν ότι κάνουν λάθη, κάτι που σημαίνει ότι δεν έχουν αυτογνωσία· αυτό είναι αλαζονεία. Άρα, υπάρχουν κάποια ζητήματα που πρέπει να αναλύσεις με ειλικρίνεια, που πρέπει σταδιακά να βγάλεις στο φως. Την ώρα που κάνετε το έργο της εκκλησίας, εάν οι άλλοι σε θαυμάζουν, σου κάνουν προτάσεις και στη συναναστροφή σού ανοίγονται, αυτό αποδεικνύει ότι έκανες καλά το έργο σου. Εάν νιώθουν συχνά να τους περιορίζεις, τότε σιγά σιγά θα σε διακρίνουν και θα απομακρυνθούν από σένα, κάτι που αποδεικνύει ότι δεν κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα· επομένως, όλα όσα λες είναι σίγουρα απλώς λόγια και δόγματα, με σκοπό να περιορίσουν τους άλλους. Ορισμένοι επικεφαλής της εκκλησίας αντικαθίστανται· γιατί όμως αντικαθίστανται; Επειδή λένε μόνο λόγια και δόγματα, και διαρκώς κάνουν επίδειξη και καταθέτουν μαρτυρία για τον εαυτό τους. Λένε ότι η αντίσταση απέναντί τους ισοδυναμεί με αντίσταση στον Θεό, και ότι όποιος αναφέρει καταστάσεις στον Άνωθεν αναστατώνει το έργο της εκκλησίας. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί έχουν γίνει ήδη τόσο αλαζόνες, που δεν έχουν πλέον λογική. Δεν δείχνει αυτό το αληθινό τους πρόσωπο, ότι είναι αντίχριστοι; Δεν θα καταλήξουν να αρχίσουν να ιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια; Κάποιοι νέοι στην πίστη θα τους θαυμάσουν και θα καταθέσουν μαρτυρία γι’ αυτούς, κι εκείνοι θα το ευχαριστηθούν πάρα πολύ και θα νιώσουν μεγάλη ικανοποίηση. Κάποιος τόσο αλαζόνας είναι ήδη καταδικασμένος. Κάποιος που είναι ικανός να πει «όταν αντιστέκεσαι σ’ εμένα είναι σαν να αντιστέκεσαι στον θεό», έχει ήδη γίνει ένας σύγχρονος Παύλος. Αυτό δεν έχει καμία διαφορά με τα λόγια του Παύλου: «Εις εμέ το ζην είναι ο χριστός». Δεν διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο όσοι μιλάνε έτσι; Ακόμη κι αν δεν ιδρύσουν ανεξάρτητα βασίλεια, δεν παύουν να είναι πραγματικοί αντίχριστοι. Εάν ήταν να γίνει επικεφαλής εκκλησίας ένας τέτοιος άνθρωπος, η εκκλησία αυτή γρήγορα θα γινόταν βασίλειο αντίχριστων. Κάποιοι άνθρωποι, αφού γίνουν επικεφαλής εκκλησίας, εστιάζουν ειδικά στην εκφώνηση μεγαλόστομων κηρυγμάτων και στην επίδειξη, στο να μιλούν με μυστήρια λόγια έτσι ώστε οι άλλοι να τους θαυμάζουν, με αποτέλεσμα να απομακρύνονται όλο και περισσότερο από την αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό οδηγεί τους περισσότερους να λατρεύουν πνευματικές θεωρίες. Όποιον μιλά μεγαλόστομα, αυτόν ακούει ο κόσμος. Όποιον μιλά για τη ζωή-είσοδο, δεν του δίνουν καμία σημασία. Δεν οδηγεί κάτι τέτοιο σε πλάνες; Εάν κάποιος συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια-πραγματικότητα, κανείς δεν ακούει, κι αυτό είναι πρόβλημα. Κανείς εκτός από αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορεί να ηγηθεί της εκκλησίας, επειδή όλοι λατρεύουν τις πνευματικές θεωρίες. Όσοι δεν μπορούν να μιλήσουν για πνευματικές θεωρίες, δεν μπορούν να μείνουν σταθεροί. Μπορεί παρά ταύτα μια τέτοια εκκλησία να αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος; Μπορούν οι άνθρωποι να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα; Γιατί απορρίπτουν τη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια και το να μιλά κανείς για πραγματικές εμπειρίες, σε σημείο που να είναι απρόθυμοι να ακούσουν κι Εμένα ακόμη να συναναστρέφομαι σχετικά με την αλήθεια; Αυτό αποδεικνύει ότι οι συγκεκριμένοι επικεφαλής έχουν ήδη παραπλανήσει και ελέγχουν αυτούς τους ανθρώπους, ότι οι άνθρωποι αυτοί τους ακούνε και υποτάσσονται σ’ αυτούς, αντί να υποτάσσονται στον Θεό. Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι απ’ αυτούς που υποτάσσονται στους επικεφαλής τους, και όχι στον Θεό, επειδή όσοι πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια δεν είναι απ’ αυτούς που λατρεύουν ή ακολουθούν ανθρώπους. Έχουν μια θέση για τον Θεό στην καρδιά τους και η καρδιά τους είναι θεοφοβούμενη, οπότε πώς θα ήταν δυνατό να τους περιορίσουν άνθρωποι; Πώς θα μπορούσαν να υποταχθούν υπάκουα σε έναν ψευδή επικεφαλής που δεν διαθέτει την αλήθεια-πραγματικότητα; Εκείνο που φοβάται περισσότερο ένας ψευδής επικεφαλής είναι κάποιον που έχει την αλήθεια-πραγματικότητα, κάποιον που έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό. Εάν κάποιος δεν έχει την αλήθεια, θέλει όμως και να κάνει τους άλλους να τον υπακούνε, τότε δεν είναι ο πιο αλαζονικός διάβολος ή σατανάς που μπορεί να υπάρξει; Εάν μονοπωλείς την εκκλησία ή ελέγχεις τον εκλεκτό λαό του Θεού, τότε έχεις προσβάλει τη διάθεσή Του και έχεις καταστρέψει τον εαυτό σου. Μπορεί να μην έχεις καν την ευκαιρία να μετανοήσεις. Πρέπει να είστε όλοι προσεκτικοί. Είναι πολύ επικίνδυνο το ζήτημα, κάτι που ο καθένας θα μπορούσε να κάνει πολύ εύκολα. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που λένε: «Δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω αυτό, δεν πρόκειται να καταθέσω μαρτυρία για τον εαυτό μου!» Αυτό το λες μόνο και μόνο επειδή έχεις εργαστεί για λίγο. Αργότερα, θα το τολμούσες. Σιγά-σιγά θα γινόσουν πιο τολμηρός· όσο περισσότερο εργάζεσαι, τόσο τολμηρότερος γίνεσαι. Εάν τυχόν καυχιούνται για σένα και σε ακούνε εκείνοι των οποίων είσαι επικεφαλής, είναι φυσικό να θεωρήσεις ότι έχεις υψηλή θέση, ότι είσαι καταπληκτικός: «Κοιτάξτε με, είμαι πολύ καλός. Μπορώ και είμαι επικεφαλής όλων αυτών των ανθρώπων και όλοι με ακούνε. Εκείνους που δεν με ακούνε, τους υποτάσσω. Αυτό αποδεικνύει ότι έχω κάποια ικανότητα να εργάζομαι και ανταποκρίνομαι στις απαιτήσεις του έργου μου». Όσο περνά ο καιρός, θα άρχιζαν να αποκαλύπτονται τα αλαζονικά στοιχεία της φύσης σου και θα γινόσουν τόσο αλαζόνας, που θα έχανες τη λογική σου και θα κινδύνευες. Δεν το βλέπεις ξεκάθαρα αυτό; Μόλις αποκαλύψεις την αλαζονική, ανυπάκουη διάθεσή σου, θα έχεις προβλήματα. Δεν θα ακούς ούτε όταν μιλάω Εγώ, ο οίκος του Θεού θα σε αντικαταστήσει, και θα τολμήσεις και πάλι να πεις: «Ας το αποκαλύψει το Άγιο Πνεύμα». Το γεγονός ότι θα το έλεγες αυτό αποδεικνύει ότι δεν αποδέχεσαι την αλήθεια. Η επαναστατικότητά σου είναι πολύ μεγάλη —έχει αποκαλύψει τη φύση-ουσία σου. Δεν γνωρίζεις καθόλου τον Θεό. Άρα, σας τα λέω όλα αυτά σήμερα για να προσέχετε πολύ. Μην εξυψώνετε τον εαυτό σας ούτε να καταθέτετε μαρτυρία για τον εαυτό σας. Είναι εύκολο οι άνθρωποι να προσπαθούν να ιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, γιατί σε όλους αρέσει η θέση, ο πλούτος και η δόξα, η ματαιοδοξία, να είναι αρχιυπηρέτες και να δείχνουν ότι έχουν εξουσία: «Δείτε πόσο αυστηρά είπα αυτά τα λόγια. Μόλις άρχισα τις απειλές, έχασαν το θάρρος τους και έγιναν αρνάκια». Μην κάνετε τέτοια επίδειξη εξουσίας. Είναι άχρηστη και δεν αποδεικνύει τίποτα. Το μόνο που αποδεικνύει είναι ότι είσαι πάρα πολύ αλαζόνας και ότι έχεις κακή διάθεση. Δεν αποδεικνύει ότι έχεις κάποια ικανότητα, πόσο μάλλον ότι διαθέτεις την αλήθεια-πραγματικότητα. Μετά από λίγα χρόνια που ακούτε κηρύγματα, έχετε αυτογνωσία όλοι εσείς; Δεν νομίζετε ότι βρίσκεστε σε επικίνδυνες συνθήκες; Αν δεν μιλούσε και δεν εργαζόταν ο Θεός για να σώσει τον άνθρωπο, δεν θα δημιουργούσατε ανεξάρτητα βασίλεια; Μήπως δεν θέλετε να μονοπωλείτε τις εκκλησίες για τις οποίες είστε υπεύθυνοι, δεν θέλεις να φέρνεις τους ανθρώπους αυτούς υπό την επιρροή σου, ώστε κανένας τους να μην μπορεί να ξεφύγει απ’ τον έλεγχό σου, επομένως να αναγκάζεται να σε ακούει; Εάν μόλις το κάνεις αυτό, ελέγχεις τους ανθρώπους, τότε είσαι διάβολος, σατανάς. Είναι πολύ επικίνδυνο να κάνεις τέτοιες σκέψεις, ήδη έχεις εισέλθει στο μονοπάτι ενός αντίχριστου. Εάν δεν κάνεις την αυτοκριτική σου και δεν μπορέσεις να εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου στον Θεό και να μετανοήσεις, τότε σίγουρα θα παραμεριστείς και ο Θεός δεν θα σου δίδει καμία σημασία. Θα πρέπει να μάθεις πώς να μετανοείς, πώς να μεταστραφείς ώστε να εναρμονιστείς με τις προθέσεις του Θεού, μην τυχόν και προσβάλεις τη διάθεσή Του. Μην περιμένεις μέχρι να αποφασίσει ο οίκος του Θεού ότι είσαι αντίχριστος και να σε αποβάλει. Τότε, θα είναι πια πολύ αργά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό

Κανείς να μη νομίζει πως είναι τέλειος, διακεκριμένος, ευγενής ή ξεχωριστός απ’ τους άλλους: όλα αυτά τα προκαλεί η αλαζονική διάθεση και η άγνοια του ανθρώπου. Όταν κανείς θεωρεί πάντα ότι είναι ξεχωριστός, αυτό οφείλεται σε μια αλαζονική διάθεση· το να μην μπορεί ποτέ να αποδεχτεί τις ελλείψεις του ούτε και να αντιμετωπίσει τα λάθη και τις αποτυχίες του οφείλεται σε αλαζονική διάθεση· το να μην αφήνει ποτέ τους άλλους να είναι ανώτεροι απ’ αυτόν ή καλύτεροι απ’ αυτόν οφείλεται σε αλαζονική διάθεση· το να μην τα προτερήματα των άλλων να προσπεράσουν ή να ξεπεράσουν τα δικά του προέρχεται από αλαζονική διάθεση· το να μην αφήνει ποτέ τους άλλους να έχουν καλύτερες σκέψεις, προτάσεις και απόψεις από τον ίδιο και, όταν ανακαλύπτει ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι, να γίνεται αρνητικός, να μη θέλει να μιλήσει, να αισθάνεται άγχος και απόγνωση και να αναστατώνεται, όλα αυτά οφείλονται σε αλαζονική διάθεση. Η αλαζονική διάθεση μπορεί να σε κάνει για να θες να προστατέψεις τη φήμη σου, να μην μπορείς να αποδεχτείς τις διορθώσεις των άλλων, να μην μπορείς να αντιμετωπίσεις τις ελλείψεις σου, αλλά ούτε και να αποδεχτείς τις αποτυχίες και τα λάθη σου. Ακόμη χειρότερα, όταν κάποιος είναι καλύτερος από σένα, αυτό μπορεί να φέρει μίσος και ζήλια στην καρδιά σου και να σε κάνει να νιώσεις περιορισμένος, τόσο ώστε να μη θέλεις να κάνεις το καθήκον σου και να το εκτελείς επιπόλαια. Μια αλαζονική διάθεση μπορεί να γίνει η αιτία να γεννηθούν μέσα σου τέτοιου είδους συμπεριφορές και πρακτικές. Εάν μπορέσετε, σιγά-σιγά, να εμβαθύνετε σε όλες αυτές τις λεπτομέρειες, να σημειώσετε σημαντική πρόοδο και να αποκτήσετε κάποια κατανόηση γι’ αυτές, και έπειτα μπορέσετε να απαρνηθείτε σταδιακά αυτές τις σκέψεις, αυτές τις λανθασμένες αντιλήψεις, απόψεις ακόμη και συμπεριφορές, και δεν σας περιορίζουν, και αν, όσο εκτελείτε το καθήκον σας, μπορείτε να βρείτε την κατάλληλη θέση που σας αρμόζει, να ενεργείτε σύμφωνα με τις αρχές και να εκτελείτε το καθήκον που μπορείτε και πρέπει να εκτελείτε, τότε, με τον καιρό, θα μπορείτε να εκτελείτε καλύτερα τα καθήκοντά σας. Αυτό συνιστά είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα. Εάν μπορέσεις να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, θα φαίνεται ότι έχεις ανθρώπινη ομοιότητα και θα πουν: «Αυτός ο άνθρωπος συμπεριφέρεται σύμφωνα με τη θέση του και κάνει το καθήκον του προσγειωμένος. Δεν κάνει το καθήκον του βασισμένος στη φυσικότητα, στη θερμοαιμία ή στη διεφθαρμένη, σατανική του διάθεση. Ενεργεί με αυτοσυγκράτηση, έχει θεοφοβούμενη καρδιά, έχει αγάπη για την αλήθεια, και η συμπεριφορά και οι εκφράσεις του αποκαλύπτουν ότι έχει επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα και τις προτιμήσεις του». Πόσο υπέροχο είναι να συμπεριφέρεται κανείς με τέτοιο τρόπο! Σε περιπτώσεις που οι άλλοι αναφέρουν τις ελλείψεις σου, όχι μόνο είσαι σε θέση να τις αποδεχτείς, αλλά είσαι και αισιόδοξος, αντιμετωπίζοντας τις ελλείψεις και τα ελαττώματά σου με σταθερότητα. Η ψυχική σου κατάσταση είναι εντελώς φυσιολογική, χωρίς ακραίες αντιδράσεις ή οξυθυμία. Αυτό δεν είναι το να έχει κανείς ανθρώπινη ομοιότητα; Μόνο τέτοιοι άνθρωποι έχουν σύνεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας

Αφότου οι άνθρωποι κατακτηθούν από τον Θεό, οφείλουν τουλάχιστον να διαθέτουν τη θετικότητα του να φροντίζουν να μη μιλούν αλαζονικά. Θα ήταν καλύτερο να παίρνουν ταπεινή θέση, «ως κοπριά στο έδαφος», και να λένε κάποια πράγματα που είναι αληθινά. Ειδικά όταν γίνεσαι μάρτυρας για τον Θεό, εάν μπορείς να πεις κάτι ουσιαστικό από καρδιάς, χωρίς αερολογίες ή υπερβολές και μυθοπλασίες, τότε η διάθεσή σου θα έχει αλλάξει αληθινά· και αυτή είναι η αλλαγή που θα πρέπει να συμβεί όταν έχεις κατακτηθεί από τον Θεό. Αν δεν μπορείς να διαθέτεις έστω και αυτήν την ποσότητα λογικής, τότε στερείσαι πράγματι κάθε ομοιότητας ανθρώπινης φύσης. Στο μέλλον, όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού από όλα τα έθνη και τις περιοχές θα έχει επιστρέψει ενώπιον του Θεού, και θα έχει κατακτηθεί από τα λόγια Του, αν σε μια τεράστια συγκέντρωση αίνου προς τον Θεό αρχίσεις να φέρεσαι πάλι αλαζονικά, κομπάζοντας και κάνοντας επίδειξη όλη την ώρα τότε θα αχρηστευτείς ολοκληρωτικά και θα αποκλειστείς. Από τώρα και στο εξής, οι άνθρωποι πρέπει πάντα να συμπεριφέρονται δεόντως, να αναγνωρίζουν το κύρος και τη θέση τους, και να μην επιστρέφουν στις παλιές τους συμπεριφορές. Η εικόνα του Σατανά εκδηλώνεται κλασικά στην ανθρώπινη αλαζονεία και έπαρση. Αν δεν αλλάξεις αυτήν την πτυχή του εαυτού σου, τότε δεν θα έχεις ποτέ την ομοιότητα του ανθρώπου και θα έχεις πάντα την όψη του Σατανά. Το να απαλλαγεί κανείς από την αλαζονεία και την έπαρση είναι το πιο δύσκολο πράγμα, και αν απλώς γνωρίσεις λίγο την αλαζονεία και την έπαρσή σου δεν θα μπορέσεις να επιτύχεις πλήρη μεταμόρφωση· θα χρειαστεί και πάλι να υπομείνεις πολλαπλούς εξευγενισμούς. Χωρίς κρίση, παίδευση και κλάδεμα, θα συνεχίσεις να κινδυνεύεις μακροπρόθεσμα. Όταν στο μέλλον ο εκλεκτός λαός του Θεού απ’ όλον τον κόσμο αποδεχτεί το έργο Του και πει: «Έχουμε λάβει διαφώτιση εδώ και πολύ καιρό ότι ο Θεός είχε κερδίσει μια ομάδα νικητών στην Κίνα», όταν το ακούσετε αυτό, θα σκεφτείτε: «Δεν έχουμε να καυχηθούμε για τίποτα, όλα τα δίνει η χάρη του Θεού. Δεν μας αξίζει να λεγόμαστε νικητές». Αλλά με τον καιρό, καθώς θα αρχίσετε να βλέπετε ότι μπορείτε να πείτε κάτι και ότι διαθέτετε λίγη πραγματικότητα, θα αναλογιστείτε: «Αφού ακόμα κι οι ξένοι έχουν κερδίσει τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και λένε ότι ο Θεός έχει δημιουργήσει μια ομάδα νικητών στην Κίνα, θα πρέπει να θεωρούμαστε νικητές». Θα επιτρέψετε τώρα σιωπηλά αυτήν την αναγνώριση στην καρδιά σας, κι αργότερα απλώς θα το αναγνωρίσετε και δημόσια. Οι άνθρωποι δεν αντέχουν τους επαίνους ούτε τις δοκιμασίες της θέσης. Αν σε επαινούν διαρκώς, τότε κινδυνεύεις. Εκείνοι των οποίων η διάθεση δεν έχει αλλάξει δεν μπορούν να παραμείνουν σταθεροί στο τέλος.

Το δυσκολότερο πρόβλημα που καλείται να επιλύσει η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι ότι κάνει τα ίδια και τα ίδια λάθη. Για να αποφευχθεί αυτό, οι άνθρωποι πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν ακόμη αποκτήσει την αλήθεια, ότι δεν έχει υπάρξει αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους και ότι, παρόλο που πιστεύουν στον Θεό, εξακολουθούν να ζουν υπό το κράτος του Σατανά και δεν έχουν σωθεί· είναι πιθανό να προδώσουν τον Θεό και να παραστρατίσουν από τον Θεό ανά πάσα στιγμή. Αν έχουν αυτήν την αίσθηση της κρίσιμης κατάστασης στην καρδιά τους —αν, όπως λένε, είναι προετοιμασμένοι για κίνδυνο εν καιρώ ειρήνης— τότε θα μπορέσουν να χαλιναγωγήσουν κάπως τον εαυτό τους και, όταν όντως τους συμβεί κάτι, θα προσευχηθούν στον Θεό, θα βασιστούν σ’ Αυτόν και θα μπορέσουν να αποφύγουν να κάνουν τα ίδια και τα ίδια λάθη. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η διάθεσή σας δεν έχει αλλάξει, ότι η φύση της προδοσίας εναντίον του Θεού εξακολουθεί να είναι βαθιά ριζωμένη μέσα σας και δεν έχει εκδιωχθεί, ότι εξακολουθείτε να κινδυνεύετε να προδώσετε τον Θεό και ότι αντιμετωπίζετε τη συνεχή πιθανότητα να υποστείτε απώλεια και να καταστραφείτε. Αυτό είναι αληθινό, άρα πρέπει να είστε προσεκτικοί. Υπάρχουν τρία ιδιαιτέρως σημαντικά σημεία που πρέπει να έχετε κατά νου: Πρώτον, εξακολουθείτε να μη γνωρίζετε τον Θεό· δεύτερον, δεν έχουν υπάρξει αλλαγές στη διάθεσή σας· και τρίτον, δεν έχετε ακόμη βιώσει την αληθινή εικόνα του ανθρώπου. Αυτά τα τρία πράγματα συνάδουν με τα γεγονότα, είναι αληθινά και πρέπει να τα κατανοήσετε καλά. Πρέπει να έχεις αυτογνωσία. Αν έχεις τη θέληση να επιλύσεις αυτό το πρόβλημα, τότε θα πρέπει να επιλέξεις το δικό σου σύνθημα: Για παράδειγμα, «Είμαι η κοπριά στο έδαφος», ή «Είμαι ο διάβολος», ή «Επιστρέφω συχνά στις παλιές μου συνήθειες» ή «Βρίσκομαι πάντοτε σε κίνδυνο». Οποιοδήποτε από αυτά είναι κατάλληλο για να χρησιμεύσει ως το προσωπικό σου σύνθημα, και θα σε βοηθήσει το να το υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ανά πάσα στιγμή. Να το επαναλαμβάνεις συνεχώς από μέσα σου, να το αναλογίζεσαι, και τότε ενδεχομένως να καταφέρεις να κάνεις λιγότερα λάθη ή να σταματήσεις να κάνεις λάθη. Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο στην ανάγνωση των λόγων του Θεού και να κατανοήσεις την αλήθεια, να γνωρίσεις τη φύση σου και να ξεφεύγεις από τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Μόνο τότε θα είσαι ασφαλής. Ένα ακόμα σημείο είναι το να μην παίρνεις ποτέ τη θέση του «μάρτυρα του Θεού» και να μην αποκαλείς ποτέ τον εαυτό σου μάρτυρα του Θεού. Μπορείς να μιλάς μόνο για την προσωπική σου εμπειρία. Μπορείτε να μιλάτε για το πώς σας έσωσε ο Θεός, να συναναστρέφεστε για το πώς σας κατέκτησε Εκείνος, και να μιλάτε για το τι χάρη σάς έδωσε. Μην ξεχνάτε ποτέ ότι είστε οι πιο βαθιά διεφθαρμένοι άνθρωποι· είστε κοπριά και σκουπίδια. Ο μόνος λόγος που μπορείτε να αποδεχτείτε τώρα το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες είναι επειδή Εκείνος σας εξυψώνει. Μόνο και μόνο επειδή είστε οι πιο διεφθαρμένοι και βρόμικοι σας έχει σώσει ο ενσαρκωμένος Θεός και σας έδωσε τέτοια τεράστια χάρη. Άρα, δεν έχετε τίποτα για το οποίο αξίζει να καυχιέστε, μόνο να δοξάζετε και να ευχαριστείτε τον Θεό μπορείτε. Η σωτηρία σας οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη χάρη του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναζητώντας την αλήθεια, μπορεί να επιτύχει κανείς αλλαγή στη διάθεσή του

Και τώρα που τα πράγματα έφτασαν εδώ, πόσα γνωρίζεις στ’ αλήθεια σχετικά με τα όσα λέω και κάνω; Μη νομίζεις πως είσαι παιδί-θαύμα, ελάχιστα κατώτερος από τους ουρανούς αλλά εξαιρετικά ανώτερος από τη γη. Απέχεις πολύ από το να είσαι εξυπνότερος από κανέναν άλλον —και θα μπορούσε, μάλιστα, να ειπωθεί πως είναι αξιολάτρευτο το πόσο πιο ανόητος είσαι από κάθε άνθρωπο στη γη που διακατέχεται από λογική, διότι έχεις πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και δεν ένιωσες ποτέ σου ένα αίσθημα κατωτερότητας, λες και διακρίνεις τις ενέργειές Μου μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Στην πραγματικότητα, είσαι κάποιος που στερείται πάσας λογικής, διότι δεν έχεις ιδέα τι σκοπεύω να κάνω, και μάλιστα γνωρίζεις ακόμα λιγότερο τι κάνω επί του παρόντος. Κι έτσι, λέω πως δεν είσαι ισάξιος ούτε καν με έναν γερο-αγρότη που δουλεύει σκληρά τη γη, έναν αγρότη που δεν έχει ούτε την παραμικρή αντίληψη περί ανθρώπινης ζωής, κι όμως βασίζεται εξ ολοκλήρου στις ευλογίες από τον Ουρανό καθώς καλλιεργεί τη γη. Δεν αφιερώνεις ούτε ένα δευτερόλεπτο για να σκεφτείς τη ζωή σου, δεν γνωρίζεις τίποτα το δοξασμένο, πόσο μάλλον δε, έχεις αυτογνωσία. Είσαι τόσο «ανώτερος»! […] Επίτρεψέ Μου να σου πω μία αλήθεια: Τη σήμερον ημέρα δεν έχει καθόλου σχεδόν σημασία εάν διαθέτεις ή όχι φόβο στην καρδιά σου· αυτό ούτε Με αγχώνει ούτε Με ανησυχεί. Μα πρέπει να σου πω και το εξής: Εσύ, ο «ταλαντούχος», που δεν μαθαίνεις τίποτα και παραμένεις αδαής, θα καταστραφείς, εν τέλει, εξαιτίας της αυτάρεσκης, μηδαμινής ευφυΐας σου —εσύ θα είσαι αυτός που θα υποφέρει και θα παιδευτεί. Δεν θα είμαι τόσο ανόητος ώστε να σε συντροφεύσω καθώς συνεχίζεις να υποφέρεις στην κόλαση, διότι δεν ανήκω στο ίδιο είδος με εσένα. Μην ξεχνάς πως είσαι δημιουργημένο ον, το οποίο έχω καταραστεί Εγώ και το οποίο, όμως, διδάσκω και σώζω Εγώ, και δεν υπάρχει τίποτε σ’ εσένα το οποίο θα δίσταζα να αποχωριστώ. Όποτε και αν κάνω το έργο Μου, δεν περιορίζομαι ποτέ από κανέναν άνθρωπο, κανένα συμβάν και κανένα αντικείμενο. Η στάση Μου και η άποψή Μου απέναντι στην ανθρωπότητα έχουν παραμείνει ανέκαθεν οι ίδιες. Δεν είμαι ιδιαίτερα θετικά διακείμενος απέναντί σου, διότι αποτελείς παράρτημα στη διαχείρισή Μου, και δεν είσαι σε καμία περίπτωση πιο ιδιαίτερος από οποιοδήποτε άλλο ον. Ορίστε η συμβουλή Μου για σένα: Πρέπει να θυμάσαι συνεχώς πως δεν είσαι τίποτα περισσότερο από ένα δημιούργημα! Αν και μοιράζεσαι την ύπαρξή σου μαζί Μου, θα πρέπει να γνωρίζεις τη δική σου ταυτότητα· μην έχεις πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου. Ακόμη κι αν δεν σε επιπλήττω ούτε σε κλαδεύω, μα σε χαιρετώ με χαμογελαστό πρόσωπο, αυτό δεν αρκεί για να αποδείξει πως ανήκεις στο ίδιο είδος με Εμένα. Θα πρέπει να γνωρίζεις πως είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια, όχι η ίδια η αλήθεια! Πρέπει πάντα να είσαι έτοιμος να αλλάξεις σύμφωνα με τον λόγο Μου. Δεν μπορείς να το αποφύγεις αυτό. Σε παροτρύνω κατά τη διάρκεια αυτής της πολύτιμης περιόδου, όταν έχεις αυτή τη σπάνια ευκαιρία, να προσπαθήσεις να μάθεις κάτι. Μη Με κοροϊδέψεις· δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις κολακεία για να προσπαθήσεις να Με εξαπατήσεις. Όταν Με αναζητάς, δεν το κάνεις εξ ολοκλήρου για δική Μου χάρη, αλλά αντίθετα για δική σου!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Δεν είναι θηρία όσοι δεν μαθαίνουν και παραμένουν αδαείς;

Ο Σατανάς έχει διαφθείρει τόσο τους ανθρώπους ώστε έχουν όλοι σατανική φύση και αλαζονική διάθεση· ακόμη κι οι ανόητοι και οι ηλίθιοι είναι αλαζόνες και θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο απ’ τους άλλους, και δεν τους υπακούν. Η ανθρωπότητα είναι σαφέστατα πολύ βαθιά διεφθαρμένη και δυσκολεύεται πολύ να υποταχθεί στον Θεό. Οι άνθρωποι απ’ την αλαζονεία και την αυταρέσκειά τους έχουν χάσει κάθε λογική· δεν υπακούν σε κανέναν· ακόμη κι αν οι άλλοι λένε κάτι σωστό και αληθινό, δεν τους υπακούν. Εξαιτίας της αλαζονείας τους, οι άνθρωποι τολμούν να κρίνουν τον Θεό, να Τον καταδικάζουν και να Του αντιστέκονται. Πώς διορθώνεται, λοιπόν, μια αλαζονική διάθεση; Μπορεί να διορθωθεί με λίγη αυτοσυγκράτηση από μέρους του ανθρώπου; Μπορεί να επιλυθεί απλώς αν την αναγνωρίσει κανείς και την παραδεχτεί; Σε καμία περίπτωση. Μόνο με έναν τρόπο διορθώνεται μια αλαζονική διάθεση: Με το να αποδεχτεί κανείς την κρίση και την παίδευση του Θεού. Μόνο όσοι μπορέσουν να αποδεχτούν την αλήθεια μπορούν να αποβάλουν σιγά-σιγά την αλαζονική τους διάθεση· όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια δεν θα μπορέσουν ποτέ να τη διορθώσουν. Βλέπω πολλούς ανθρώπους που, όταν δείχνουν στο καθήκον τους να έχουν κάποιο ταλέντο, το παίρνουν πάνω τους. Όταν παρουσιάζουν κάποιες ικανότητες, τις θεωρούν πολύ εντυπωσιακές, και έπειτα επαναπαύονται σ’ αυτές και δεν ωθούν τον εαυτό τους παραπέρα. Δεν ακούνε τους άλλους ό,τι κι αν λένε, γιατί νομίζουν ότι αυτά τα ελάχιστα που διαθέτουν είναι η αλήθεια και ότι οι ίδιοι είναι ανώτεροι. Τι διάθεση είναι αυτή; Αλαζονική διάθεση. Τους λείπει η λογική. Μπορεί ένας άνθρωπος με αλαζονική διάθεση να εκτελέσει καλά το καθήκον του; Μπορεί να υποτάσσεται στον Θεό και να Τον ακολουθεί μέχρι τέλους; Ακόμη πιο δύσκολα. Για να διορθώσει μια αλαζονική διάθεση, πρέπει να μάθει πώς να βιώνει το έργο του Θεού, την κρίση και την παίδευσή Του ενώ εκτελεί το καθήκον του. Μόνο έτσι θα γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του. Ο μόνος τρόπος για να γνωρίσεις στ’ αλήθεια τη φύση-ουσία σου είναι να δεις καθαρά τη διεφθαρμένη ουσία σου, να δεις καθαρά την αιτία της αλαζονείας σου, και μετά να τη διακρίνεις και την αναλύσεις. Πρέπει να ανασύρεις κάθε τι διεφθαρμένο που έχεις μέσα σου, να τα συγκρίνεις όλα και να τα γνωρίσεις με βάση την αλήθεια, και τότε θα μάθεις τι είσαι: Δεν είσαι μόνο γεμάτος με μια διεφθαρμένη διάθεση, και δεν σου λείπει απλώς η λογική και η υποταγή· θα δεις ότι σου λείπουν πάρα πολλά πράγματα, ότι δεν κατέχεις καθόλου την αλήθεια-πραγματικότητα, θα δεις πόσο αξιολύπητος είσαι. Και τότε πια δεν θα είναι δυνατόν να είσαι αλαζόνας. Αν δεν αναλύσεις και δεν γνωρίσεις έτσι τον εαυτό σου, τότε, όταν εκτελείς το καθήκον σου, δεν θα γνωρίζεις τη θέση σου στο σύμπαν. Θα θεωρείς τον εαυτό σου σπουδαίο στα πάντα, θα θεωρείς τους άλλους κακούς στα πάντα και ότι μόνο εσύ είσαι ο καλύτερος. Τότε, θα κάνεις συνέχεια επίδειξη, για να σε θαυμάζουν και να σε λατρεύουν οι άλλοι. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις καθόλου αυτογνωσία. Κάποιοι άνθρωποι κάνουν συνεχώς επίδειξη. Όταν οι άλλοι το βρίσκουν αυτό δυσάρεστο, τους επικρίνουν και τους λένε αλαζόνες. Αλλά εκείνοι δεν το αποδέχονται· συνεχίζουν να πιστεύουν ότι είναι ταλαντούχοι και επιδέξιοι. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι υπερβολικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι. Είναι οι τόσο αλαζόνες και αυτάρεσκοι άνθρωποι ικανοί να διψάνε για την αλήθεια; Μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια; Αν δεν μπορέσουν ποτέ να γνωρίσουν τον εαυτό τους και δεν αποβάλλουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση, τότε μπορούν να επιτελέσουν καλά το καθήκον τους; Σε καμία περίπτωση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η γνώση της διάθεσης κάποιου είναι το θεμέλιο της αλλαγής της

Όταν ακούς τα λόγια του Θεού να αποκαλύπτουν τις εκδηλώσεις αλαζονικής διάθεσης που φανερώνει κανείς, πρέπει μέσα σου να σκεφτείς: «Εγώ μήπως έχω εκδηλώσεις αλαζονείας; Αφού είμαι ένας διεφθαρμένος άνθρωπος, πρέπει να έχω κάποιες απ’ αυτές τις εκδηλώσεις· θα πρέπει να αναλογιστώ πού εκδηλώνω τέτοια πράγματα. Οι άνθρωποι λένε ότι είμαι αλαζόνας, ότι συνέχεια συμπεριφέρομαι σαν να είμαι ανώτερος, ότι όταν μιλάω, περιορίζω τους ανθρώπους. Αυτήν τη διάθεση έχω όντως;» Μέσα απ’ την αυτοκριτική, θα συνειδητοποιήσεις τελικά ότι η αποκάλυψη των λόγων του Θεού είναι απόλυτα ακριβής, ότι δηλαδή είσαι αλαζόνας. Και αφού η αποκάλυψη των λόγων του Θεού είναι απόλυτα ακριβής, αφού ταιριάζει απόλυτα με την κατάστασή σου χωρίς την παραμικρή αναντιστοιχία και, αν το σκεφτείς ακόμα περισσότερο, τότε φαίνεται ακόμα πιο ακριβής, πρέπει να δεχτείς την κρίση και την παίδευση των λόγων Του, και σύμφωνα μ’ αυτές να διακρίνεις και να γνωρίσεις την ουσία της διεφθαρμένης διάθεσής σου. Τότε θα μπορέσεις να νιώσεις αληθινές τύψεις. Κατά την πίστη στον Θεό, μόνο αν τρως και πίνεις μ’ αυτόν τον τρόπο τα λόγια Του μπορείς να πετύχεις την αυτογνωσία. Για να απαλλαγείς απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, πρέπει να δεχτείς την κρίση και την έκθεση των λόγων του Θεού. Αν δεν μπορέσεις να το κάνεις αυτό, δεν θα υπάρχει τρόπος να απαλλαγείς απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Αν είσαι έξυπνος και βλέπεις ότι η αποκάλυψη των λόγων του Θεού είναι σε γενικές γραμμές ακριβής ή αν μπορέσεις να παραδεχτείς ότι είναι σωστά έστω και τα μισά απ’ αυτά, τότε πρέπει να τα αποδεχτείς αμέσως και να υποταχθείς ενώπιον του Θεού. Πρέπει επίσης να προσευχηθείς σ’ Αυτόν και να κάνεις αυτοκριτική. Μόνο τότε θα καταλάβεις ότι όλα τα λόγια αποκάλυψης του Θεού είναι ακριβή, ότι όλα είναι πραγματικότητα και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό. Μόνο αν υποταχθούν ενώπιον του Θεού με θεοφοβούμενη καρδιά μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν πραγματικά αυτοκριτική. Μόνο τότε θα δουν τις τόσες διεφθαρμένες διαθέσεις που έχουν μέσα τους και το ότι είναι στ’ αλήθεια αλαζόνες και αυτάρεσκοι, χωρίς την παραμικρή σύνεση. Αν κάποιος αγαπά την αλήθεια, θα μπορέσει να προσκυνήσει ενώπιον του Θεού, να παραδεχτεί σ’ Αυτόν ότι είναι βαθιά διεφθαρμένος και να έχει τη θέληση που χρειάζεται για να δεχτεί την κρίση και την παίδευσή Του. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να γεμίσει στην καρδιά του μεταμέλεια, να αρχίσει να αρνείται και να μισεί τον εαυτό του και να μετανιώσει που δεν είχε επιδιώξει την αλήθεια νωρίτερα και να σκεφτεί: «Γιατί όταν άρχισα να διαβάζω τα λόγια του Θεού δεν μπορούσα να δεχτώ την κρίση και την παίδευσή τους; Η στάση μου απέναντι στα λόγια Του ήταν μια στάση αλαζονείας, έτσι δεν είναι; Πώς μπορούσα να είμαι τόσο αλαζόνας;» Αν κάνει πολλές φορές τέτοια αυτοκριτική για λίγο καιρό, θα αναγνωρίσει ότι πράγματι είναι αλαζόνας, ότι δεν είναι απόλυτα ικανός να παραδεχτεί πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και πως είναι γεγονότα, και ότι πραγματικά δεν διαθέτει την παραμικρή σύνεση. Αλλά είναι δύσκολο πράγμα η αυτογνωσία. Κάθε φορά που κάποιος κάνει αυτοκριτική, μόνο λίγο περισσότερη και λίγο βαθύτερη αυτογνωσία αποκτά. Δεν γίνεται να γνωρίσει κανείς ξεκάθαρα μια διεφθαρμένη διάθεση μέσα σε λίγο καιρό· πρέπει να διαβάζει περισσότερα απ’ τα λόγια του Θεού, να προσεύχεται περισσότερο και να κάνει περισσότερη αυτοκριτική. Μόνο έτσι μπορεί να φτάσει σιγά σιγά στην αυτογνωσία. Όλοι εκείνοι που έχουν αληθινή αυτογνωσία στο παρελθόν έχουν αποτύχει και έχουν σκοντάψει πολλές φορές, και μετά διάβασαν τα λόγια του Θεού, προσευχήθηκαν σ’ Αυτόν και έκαναν αυτοκριτική· έτσι, κατάφεραν να διακρίνουν ξεκάθαρα την αλήθεια της διαφθοράς τους και να καταλάβουν ότι ήταν όντως βαθιά διεφθαρμένοι και ότι δεν είχαν σε κανέναν βαθμό την αλήθεια-πραγματικότητα. Αν βιώνεις έτσι το έργο του Θεού, και όταν σου συμβαίνει κάτι προσεύχεσαι σ’ Αυτόν και αναζητάς την αλήθεια, σταδιακά θα πετύχεις την αυτογνωσία. Τότε, μια μέρα, θα καταλάβεις πια ξεκάθαρα μέσα σου το εξής: «Μπορεί να έχω λιγάκι καλύτερο επίπεδο απ’ τους άλλους, αλλά αυτό μου το έδωσε ο Θεός. Συνέχεια καυχιέμαι, όταν μιλάω προσπαθώ να ξεπεράσω τους άλλους, ενώ προσπαθώ να τους κάνω να ενεργήσουν όπως εγώ θέλω. Στ’ αλήθεια, δεν έχω σύνεση· αυτό είναι αλαζονεία και αυταρέσκεια! Μέσα από την αυτοκριτική, γνώρισα την αλαζονική μου διάθεση. Αυτό είναι αποτέλεσμα της διαφώτισης και της χάρης του Θεού, και Τον ευχαριστώ γι’ αυτό!» Είναι καλό ή κακό το να γνωρίσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου; (Καλό.) Από εκεί και πέρα, πρέπει να αναζητάς πώς να μιλάς και να πράττεις με σύνεση και υπακοή, πώς να είσαι ισότιμος με τους άλλους, πώς να τους συμπεριφέρεσαι δίκαια χωρίς να τους περιορίζεις, πώς να εκτιμάς σωστά το επίπεδο, τα χαρίσματα και τα προτερήματά σου και ούτω καθεξής. Αν τα κάνεις όλα αυτά, τότε η αλαζονική σου διάθεση θα διαλυθεί σαν βουνό που, σφυριά με τη σφυριά, γίνεται σκόνη. Μετά απ’ αυτό, όταν αλληλεπιδράς με τους άλλους ή όταν συνεργάζεσαι μαζί τους για να εκτελέσετε κάποιο καθήκον, θα μπορείς να αντιμετωπίζεις σωστά τις απόψεις τους και να τους δίνεις μεγάλη προσοχή όταν τους ακούς. Κι όταν τους ακούσεις να εκφράζουν μια άποψη που είναι σωστή, θα ανακαλύψεις το εξής: «Φαίνεται πως δεν έχω και το καλύτερο επίπεδο. Η αλήθεια είναι ότι καθένας έχει τα δικά του προτερήματα· δεν είναι καθόλου κατώτεροι από μένα. Παλιότερα, πάντα πίστευα ότι είχα καλύτερο επίπεδο απ’ τους άλλους. Αυτό ήταν αυτοθαυμασμός και στενόμυαλη άγνοια. Είχα πολύ περιορισμένη οπτική, λες και ήμουν βάτραχος στον πάτο ενός πηγαδιού. Δεν ήταν καθόλου συνετό να σκέφτομαι έτσι· ήταν ξεδιάντροπο! Η αλαζονική μου διάθεση με είχε τυφλώσει και με είχε κουφάνει. Δεν με άγγιζαν τα λόγια των άλλων και νόμιζα ότι ήμουν καλύτερος απ’ αυτούς, ότι είχα δίκιο, ενώ στην πραγματικότητα δεν είμαι καλύτερος από κανέναν τους!» Από κει και πέρα, θα έχεις αληθινή εικόνα και γνώση σχετικά με τις ελλείψεις σου και το μικρό σου ανάστημα. Και μετά απ’ αυτό, στις συναναστροφές σου με τους άλλους, θα ακούς προσεκτικά τις απόψεις τους και θα συνειδητοποιήσεις το εξής: «Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι καλύτεροι από μένα. Έχω μέτριο επίπεδο και μέτρια ικανότητα κατανόησης, στην καλύτερη των περιπτώσεων». Αν το συνειδητοποιήσεις αυτό, δεν θα έχεις αποκτήσει λίγη αυτογνωσία; Αν το βιώσεις αυτό και αν κάνεις συχνά αυτοκριτική σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, θα μπορέσεις να αποκτήσεις αληθινή αυτογνωσία, η οποία θα βαθαίνει όλο και περισσότερο. Θα μπορείς να διακρίνεις την αλήθεια της διαφθοράς σου, τη φτώχεια και την αθλιότητά σου, την ελεεινή ασχήμια σου, κι εκείνη τη στιγμή θα νιώσεις αποστροφή για τον εαυτό σου και θα μισήσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Τότε θα μπορέσεις εύκολα να επαναστατήσεις εναντίον του εαυτού σου. Έτσι βιώνεις το έργο του Θεού. Πρέπει να αναλογιστείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού τη διαφθορά που εκδηλώνεις. Πιο συγκεκριμένα, αφού αποκαλύψεις μια διεφθαρμένη διάθεση σε οποιαδήποτε κατάσταση, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική πολλές φορές και να φτάσεις στην αυτογνωσία. Τότε θα μπορέσεις εύκολα να διακρίνεις ξεκάθαρα τη διεφθαρμένη σου ουσία και θα μπορέσεις να μισήσεις από καρδιάς τη διαφθορά σου, τη σάρκα σου και τον Σατανά. Και μέσ’ απ’ την καρδιά σου θα μπορείς να αγαπάς την αλήθεια και να αγωνίζεσαι γι’ αυτήν. Με αυτόν τον τρόπο, θα μειώνεται συνεχώς η αλαζονική σου διάθεση και σιγά σιγά θα την αποβάλεις. Θα γίνεσαι όλο και πιο συνετός και θα σου είναι ευκολότερο να υποταχθείς στον Θεό. Οι άλλοι θα σε βλέπουν πιο σταθερό και πιο προσγειωμένο, ενώ θα δείχνεις ότι μιλάς πιο αντικειμενικά. Θα μπορείς να ακούς τους άλλους και θα τους δίνεις χρόνο να μιλήσουν. Όταν έχουν δίκιο οι άλλοι, θα μπορείς εύκολα να δεχτείς τα λόγια τους, και δεν θα ζορίζεσαι τόσο στις αλληλεπιδράσεις σου με τους ανθρώπους. Θα μπορείς να συνεργαστείς αρμονικά με τον οποιονδήποτε. Αν εκτελείς το καθήκον σου με αυτόν τον τρόπο, θα διαθέτεις σύνεση και ανθρώπινη φύση, έτσι δεν είναι; Έτσι απαλλάσσεται κανείς από μια τέτοια διεφθαρμένη διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (1)

Αν δεν έχεις κανένα μονοπάτι για να απαλλαγείς από μια αλαζονική διάθεση, πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό ως εξής: «Θεέ μου, έχω μια αλαζονική διάθεση. Νομίζω ότι υπερτερώ των άλλων, ότι είμαι καλύτερος και εξυπνότερος απ’ τους άλλους, και θέλω να τους αναγκάζω να κάνουν ό,τι λέω εγώ. Αυτό δεν είναι καθόλου συνετό. Γιατί δεν μπορώ να το εγκαταλείψω, παρόλο που ξέρω ότι είναι αλαζονεία; Σε ικετεύω να με πειθαρχήσεις και να με επιπλήξεις. Είμαι πρόθυμος να εγκαταλείψω την αλαζονεία μου και τις προθέσεις μου για να αναζητήσω αντ’ αυτού τις δικές Σου προθέσεις. Είμαι πρόθυμος να ακούσω τα λόγια Σου και να τα αποδεχθώ ως τη ζωή μου και τις αρχές των πράξεών μου. Είμαι πρόθυμος να βιώσω τα λόγια Σου. Σε ικετεύω να με καθοδηγήσεις, Σε ικετεύω να με βοηθήσεις και να με οδηγήσεις». Υπάρχει στάση υποταγής σ’ αυτά τα λόγια; Υπάρχει επιθυμία να υποταχθείς; (Ναι.) Κάποιοι μπορεί να πουν: «Το να προσευχηθώ μόνο μια φορά δεν έχει αποτέλεσμα. Όταν μου συμβαίνει κάτι, συνεχίζω να ζω σύμφωνα με τη διεφθαρμένη διάθεσή μου, συνεχίζω να θέλω να έχω το πάνω χέρι». Σ’ αυτήν την περίπτωση, συνέχισε να προσεύχεσαι: «Θεέ μου, είμαι τόσο αλαζόνας, τόσο επαναστατικός! Σε ικετεύω να με πειθαρχήσεις, να σταματήσεις αμέσως το κακό που κάνω και να συγκρατήσεις την αλαζονική μου διάθεση. Σε ικετεύω να με καθοδηγήσεις και να με οδηγήσεις, ώστε να βιώσω τα λόγια Σου και να ενεργώ και να ασκούμαι σύμφωνα μ’ αυτά και με τις απαιτήσεις Σου». Να προσέρχεσαι περισσότερο ενώπιον του Θεού με προσευχή και δέηση, και να Τον αφήνεις να εργαστεί. Όσο πιο ειλικρινή είναι τα λόγια σου και όσο πιο ειλικρινής είναι η καρδιά σου τόσο μεγαλύτερη θα γίνει η επιθυμία σου να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα σου και τον εαυτό σου. Όταν αυτό ξεπεράσει την επιθυμία σου να ενεργείς όπως θέλεις, τότε η καρδιά σου σιγά σιγά θα μεταστραφεί· κι όταν συμβεί αυτό, θα υπάρχει ελπίδα να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Όταν προσεύχεσαι, ο Θεός δεν πρόκειται ούτε να σου πει ούτε να σου υποδείξει ούτε να σου υποσχεθεί τίποτα, αλλά θα εξετάσει την καρδιά σου και τον σκοπό που κρύβεται πίσω από τα λόγια σου· θα παρατηρήσει αν αυτά που λες είναι ειλικρινή και αληθινά και αν Τον ικετεύεις και προσεύχεσαι σ’ Αυτόν με ειλικρινή καρδιά. Όταν δει ότι έχεις ειλικρινή καρδιά, θα σε οδηγήσει και θα σε καθοδηγήσει, όπως Του ζήτησες και προσευχήθηκες να κάνει και, φυσικά, θα σε επιπλήξει και θα σε πειθαρχήσει. Όταν εκπληρώσει αυτό για το οποίο Τον ικέτευσες, η καρδιά σου θα διαφωτιστεί και θα αλλάξει λιγάκι.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (2)

Στην καθημερινότητά σου, όταν μιλάς, συμπεριφέρεσαι και χειρίζεσαι διάφορα ζητήματα, όταν εκτελείς το καθήκον σου, συναναστρέφεσαι με τους άλλους και ούτω καθεξής, για όποιο ζήτημα κι αν πρόκειται, όπου κι αν βρίσκεσαι και όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις, πάντα πρέπει να επικεντρώνεσαι στο εξετάζεις τι αλαζονική διάθεση εκδηλώνεις. Πρέπει να φέρνεις στο φως όλες τις εκδηλώσεις, τις σκέψεις και τις ιδέες που προέρχονται από την αλαζονική σου διάθεση και τις οποίες συνειδητοποιείς και μπορείς να αντιληφθείς, καθώς και τους σκοπούς και τους στόχους σου, και συγκεκριμένα τα εξής: το ότι θέλεις συνέχεια να κάνεις κήρυγμα στους άλλους αφ’ υψηλού· το ότι δεν υπακούς σε κανέναν· το ότι θεωρείς τον εαυτό σου καλύτερο απ’ τους άλλους· το ότι δεν αποδέχεσαι όσα λένε οι άλλοι, όσο δίκιο κι αν έχουν· το ότι αναγκάζεις τους άλλους να δεχτούν αυτά που λες εσύ και να υποταχθούν σ’ αυτά, ακόμα κι όταν κάνεις λάθος· η συνεχής τάση σου να καθοδηγείς τους άλλους· το ότι είσαι ανυπότακτος και προβάλλεις δικαιολογίες όταν σε κλαδεύουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, και ότι ισχυρίζεσαι πως λένε ψέματα· το ότι καταδικάζεις συνέχεια τους άλλους και εξυψώνεις τον εαυτό σου· το ότι νομίζεις πάντα ότι είσαι καλύτερος απ’ όλους· το ότι θέλεις συνέχεια να είσαι διάσημος και επιφανής· το ότι σου αρέσει πολύ να επιδεικνύεσαι συνέχεια, ώστε οι άλλοι να σε εκτιμούν ιδιαίτερα και να σε λατρεύουν… Αν ασκείσαι στο να αναλογίζεσαι και να αναλύεις αυτές τις εκδηλώσεις της διαφθοράς, μπορείς να καταφέρεις να γνωρίσεις πόσο άσχημη είναι η αλαζονική σου διάθεση, να φτάσεις στο σημείο να μισείς και να αποστρέφεσαι τον εαυτό σου, καθώς και να μισήσεις ακόμα περισσότερο την αλαζονική σου διάθεση. Έτσι, θα είσαι πρόθυμος να αναλογιστείς αν έχεις εκδηλώσει ή όχι αλαζονική διάθεση σε κάθε ζήτημα. Ένα μέρος αυτού είναι το να αναλογιστείς ποιες αλαζονικές και αυτάρεσκες διαθέσεις αποκαλύπτονται στον λόγο σου, τι υπεροπτικά, αλαζονικά, ασύνετα πράγματα λες. Το άλλο μέρος είναι το να αναλογιστείς τι παράλογα, ασύνετα πράγματα κάνεις τη στιγμή που ενεργείς σύμφωνα με τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες σου. Μόνο μια τέτοια αυτοκριτική μπορεί να οδηγήσει στην αυτογνωσία. Μόλις αποκτήσεις αληθινή αυτογνωσία, να αναζητήσεις στα λόγια του Θεού τα μονοπάτια και τις αρχές της άσκησης της ειλικρίνειας· στη συνέχεια, να ασκείσαι, να εκτελείς το καθήκον σου, να προσεγγίζεις τους άλλους και να αλληλεπιδράς μαζί τους σύμφωνα με τα μονοπάτια και τις αρχές που υποδεικνύουν τα λόγια του Θεού. Όταν θα έχεις ασκηθεί μ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, ίσως για κάνα δυο μήνες, θα νιώσεις την καρδιά σου να λάμπει, θα έχεις κερδίσει κάτι απ’ αυτό και θα έχεις πάρει μια γεύση της επιτυχίας. Θα νιώσεις ότι έχεις κάποιο μονοπάτι για να γίνεις ειλικρινής και συνετός, και θα νιώσεις πολύ πιο προσγειωμένος. Αν και δεν θα είσαι σε θέση ακόμα να μιλάς για πάρα πολύ βαθιά γνώση της αλήθειας, εντούτοις θα έχεις αποκτήσει κάποια αντιληπτική γνώση γι’ αυτήν, καθώς κι ένα μονοπάτι άσκησης. Αν και δεν θα μπορείς να το εκφράσεις ξεκάθαρα με λόγια, θα έχεις κάποια διάκριση της ζημιάς που κάνει στους ανθρώπους η αλαζονική διάθεση και πώς διαστρεβλώνει την ανθρώπινη φύση τους. Για παράδειγμα, οι αλαζόνες και επηρμένοι άνθρωποι λένε συχνά υπεροπτικά, τρελά πράγματα, αλλά και λόγια του διαβόλου για να ξεγελάσουν τους άλλους· λένε μεγάλα λόγια, φωνάζουν συνθήματα και επιπλήττουν τους άλλους με μεγαλόπνοα λόγια. Δεν είναι αυτές διάφορες εκδηλώσεις αλαζονικής διάθεσης; Δεν είναι τελείως ασύνετο να εκδηλώνει κανείς αυτές τις αλαζονικές διαθέσεις; Αν καταλάβεις πραγματικά ότι πρέπει να έχεις χάσει την κανονική ανθρώπινη λογική σου για να εκδηλώνεις τέτοιες αλαζονικές διαθέσεις και ότι, αν ζεις μέσα σε μια αλαζονική διάθεση, βιώνεις τη διαβολική φύση και όχι την ανθρώπινη φύση, τότε θα έχεις αναγνωρίσει πραγματικά ότι μια διεφθαρμένη διάθεση είναι σατανική διάθεση και θα μπορέσεις να μισήσεις μέσα από την καρδιά σου τον Σατανά και τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Αν το βιώσεις αυτό έξι μήνες ή για έναν χρόνο, θα μπορέσεις να αποκτήσεις αληθινή αυτογνωσία· και αν τυχόν εκδηλώσεις ξανά κάποια αλαζονική διάθεση, θα τη συνειδητοποιήσεις αμέσως και θα μπορέσεις να επαναστατήσεις εναντίον της και να την αποκηρύξεις. Θα έχεις αρχίσει να αλλάζεις και θα μπορέσεις να αποβάλεις σταδιακά την αλαζονική σου διάθεση και να τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους. Θα μπορείς να μιλάς ειλικρινά και από καρδιάς· θα πάψεις να λες ψέματα και αλαζονικά πράγματα. Δεν θα διαθέτεις τότε λίγη λογική και κάποια ομοιότητα ενός ειλικρινούς ανθρώπου; Δεν θα έχεις κερδίσει αυτήν την είσοδο; Τότε είναι που θα αρχίσεις να κερδίζεις κάτι. Όταν κάνεις πράξη την ειλικρίνεια μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε όποια αλαζονική διάθεση κι αν εκδηλώνεις, θα μπορείς να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις αυτοκριτική και, αφού βιώσεις για κάποιο χρονικό διάστημα μ’ αυτόν τον τρόπο την ειλικρίνεια, ασυνείδητα και σταδιακά θα μπορέσεις να καταλάβεις τις αλήθειες και τα σχετικά λόγια του Θεού που έχουν σχέση με το να είναι κάποιος ειλικρινής. Κι όταν αναλύσεις με βάση αυτές τις αλήθειες την αλαζονική σου διάθεση, θα έρθει στα βάθη της καρδιάς σου η διαφώτιση και η φώτιση των λόγων του Θεού· η καρδιά σου θα αρχίσει να φωτίζεται. Θα δεις καθαρά τη διαφθορά που προκαλεί στους ανθρώπους μια αλαζονική διάθεση και την ασχήμια που τους κάνει να βιώσουν, ενώ θα μπορείς να διακρίνεις καθεμιά από τις διεφθαρμένες καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται οι άνθρωποι όταν εκδηλώνουν μια αλαζονική διάθεση. Με ακόμα περισσότερη ανάλυση, θα διακρίνεις ακόμα πιο καθαρά την ασχήμια του Σατανά και θα τον μισήσεις ακόμα περισσότερο. Έτσι, θα αποβάλεις εύκολα την αλαζονική σου διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (2)

Εάν η γνώση των ανθρώπων για τον ίδιο τον εαυτό τους είναι υπερβολικά ρηχή, θα τους είναι αδύνατο να λύσουν τυχόν προβλήματα και η ζωή-διάθεσή τους πολύ απλά δεν θα αλλάξει. Είναι απαραίτητο να γνωρίζει κανείς τον εαυτό του σε βαθύ επίπεδο, δηλαδή να γνωρίζει τη δική του φύση: Ποια στοιχεία περιλαμβάνει αυτή η φύση, πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα πράγματα και από πού προήλθαν. Επιπλέον, είσαι όντως σε θέση να μισήσεις αυτά τα πράγματα; Έχεις δει την άσχημη ψυχή σου και τη μοχθηρή σου φύση; Εάν είσαι πραγματικά σε θέση να δεις την αλήθεια για τον εαυτό σου, τότε θα μισήσεις τον εαυτό σου. Όταν μισήσεις τον εαυτό σου και, στη συνέχεια, κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, θα είσαι σε θέση να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και να έχεις τη δύναμη να εφαρμόσεις την αλήθεια χωρίς να το βρίσκεις επίπονο. Γιατί πολλοί άνθρωποι ακολουθούν τις σαρκικές προτιμήσεις τους; Επειδή θεωρούν τον εαυτό τους πολύ καλό και πιστεύουν ότι οι πράξεις τους είναι σωστές και δικαιολογημένες, ότι δεν έχουν κανένα ψεγάδι και ότι, μάλιστα, έχουν απόλυτο δίκιο, είναι, συνεπώς, ικανοί να ενεργούν με την παραδοχή ότι η δικαιοσύνη είναι με το μέρος τους. Όταν κάποιος αναγνωρίζει ποια είναι η πραγματική φύση του —πόσο άσχημη, ποταπή και αξιοθρήνητη είναι— τότε δεν είναι ιδιαίτερα περήφανος για τον εαυτό του, δεν είναι τόσο υπέρμετρα αλαζόνας ούτε τόσο ευχαριστημένος με τον εαυτό του όσο πριν. Ένας τέτοιος άνθρωπος πιστεύει το εξής: «Πρέπει να είμαι ειλικρινής και προσγειωμένος όταν κάνω πράξη κάποια από τα λόγια του Θεού. Διαφορετικά, δεν θα ανταποκρίνομαι στο πρότυπο του να είμαι άνθρωπος και θα ντρέπομαι να ζω ενώπιον του Θεού». Τότε θεωρεί πραγματικά τον εαυτό του ευτελή, πραγματικά ασήμαντο. Εκείνη τη στιγμή του είναι εύκολο να εφαρμόσει την αλήθεια και θα έχει κάπως την όψη που θα έπρεπε να έχει ο άνθρωπος. Μόνο όταν οι άνθρωποι μισούν πραγματικά τον εαυτό τους είναι σε θέση να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα. Εάν δεν μισήσουν τον εαυτό τους, δεν θα είναι σε θέση να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα. Το να μισεί κανείς πραγματικά τον εαυτό του δεν είναι ένα απλό ζήτημα. Υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να απαντώνται σ’ αυτόν: Πρώτον, να γνωρίζει τη φύση του και, δεύτερον, να βλέπει τον εαυτό του ως φτωχό και αξιοθρήνητο, εξαιρετικά μικρό και ασήμαντο, καθώς και να βλέπει την αξιοθρήνητη και ακάθαρτη ψυχή του. Όταν κάποιος βλέπει πλήρως το αληθινό του πρόσωπο και επιτυγχάνεται αυτό το αποτέλεσμα, τότε αποκτά πραγματικά γνώση του εαυτού του και μπορούμε να πούμε ότι έχει καταφέρει να γνωρίσει πλήρως τον εαυτό του. Μόνο τότε μπορεί κάποιος να μισήσει πραγματικά τον εαυτό του, να φτάσει ακόμη και στο σημείο να τον καταραστεί και να αισθανθεί πραγματικά ότι έχει διαφθαρεί τόσο βαθιά από τον Σατανά που δεν μοιάζει καν με ανθρώπινο ον. Όταν μια μέρα εμφανιστεί η απειλή του θανάτου, ένα τέτοιο άτομο θα σκεφτεί: «Αυτή είναι η δίκαιη τιμωρία του Θεού. Ο Θεός είναι όντως δίκαιος· πρέπει στ’ αλήθεια να πεθάνω!» Σ’ αυτό το σημείο, δεν θα παραπονεθεί ούτε, βέβαια, θα κατηγορήσει τον Θεό, και απλώς θα νιώθει ότι είναι τόσο φτωχός και αξιοθρήνητος, τόσο ακάθαρτος και διεφθαρμένος που θα πρέπει να αποκλειστεί και να καταστραφεί από τον Θεό και μια ψυχή σαν τη δική του δεν είναι κατάλληλη να ζει στη γη. Συνεπώς, το συγκεκριμένο άτομο δεν θα παραπονεθεί ενάντια στον Θεό, δεν θα αντισταθεί σ’ Αυτόν ούτε, βέβαια, θα προδώσει τον Θεό. Εάν κάποιος δεν γνωρίζει τον εαυτό του και εξακολουθεί να θεωρεί πως είναι πολύ καλός, τότε, όταν ο θάνατος χτυπήσει την πόρτα, θα σκεφτεί: «Τα έχω καταφέρει πολύ καλά στην πίστη μου. Έχω αναζητήσει πολύ σκληρά! Αν και έχω δώσει τόσο πολλά και έχω υποφέρει τόσο πολύ, τελικά ο θεός μού ζητάει τώρα να πεθάνω. Δεν ξέρω πού έγκειται η δικαιοσύνη του θεού. Γιατί μου ζητάει να πεθάνω; Εάν πρέπει να πεθάνω εγώ, τότε ποιος θα σωθεί; Δεν θα έρθει το τέλος της ανθρώπινης φυλής;» Πρώτον, αυτό το άτομο τρέφει αντιλήψεις για τον Θεό. Δεύτερον, διαμαρτύρεται και δεν δείχνει καμία απολύτως υποταγή. Αυτό ακριβώς έκανε και ο Παύλος: Όταν ήρθε η ώρα του να πεθάνει, δεν γνώριζε τον εαυτό του και, όταν πλησίαζε η τιμωρία του Θεού, ήταν πλέον πολύ αργά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Πώς ξύπνησα από την αλαζονεία μου

Γιατί είμαι τόσο υπεροπτικός;

Σχετικοί ύμνοι

Έχω δει το κάλλος του Θεού