Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Επειδή υπάρχουν πάντοτε νέες εξελίξεις στο έργο του Θεού, υπάρχει έργο που παλιώνει και απαρχαιώνεται καθώς δημιουργείται νέο έργο. Αυτοί οι διαφορετικοί τύποι έργου, το παλιό και το νέο, δεν είναι αντικρουόμενοι, αλλά συμπληρωματικοί· κάθε βήμα ακολουθεί το προηγούμενο. Επειδή, όμως, υπάρχει καινούριο έργο, τα προηγούμενα έργα πρέπει, φυσικά, να μπουν στην άκρη. Για παράδειγμα, μερικές από τις πατροπαράδοτες πρακτικές και τα συνηθισμένα γνωμικά του ανθρώπου, σε συνδυασμό με την πολυετή εμπειρία και τις διδαχές του ανθρώπου, έχουν διαμορφώσει κάθε είδους αντιλήψεις στο μυαλό του ανθρώπου. Το γεγονός ότι ο Θεός δεν έχει ακόμα αποκαλύψει πλήρως το πραγματικό Του πρόσωπο και την έμφυτη διάθεσή Του στον άνθρωπο, και παράλληλα, η διάδοση, για πολλά χρόνια, παραδοσιακών θεωριών από την αρχαιότητα, ευνοεί ακόμα περισσότερο τη διαμόρφωση τέτοιων αντιλήψεων από τον άνθρωπο. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι κατά την πορεία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό, η επιρροή διαφόρων αντιλήψεων έχει οδηγήσει στη συνεχή διαμόρφωση και εξέλιξη κάθε λογής κατανόησης για τον Θεό μέσα από τις αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι, γεγονός το οποίο έχει κάνει πολλούς θρησκευόμενους ανθρώπους που υπηρετούν τον Θεό να γίνουν εχθροί Του. Άρα, όσο πιο δυνατές οι θρησκευτικές αντιλήψεις του ανθρώπου, τόσο περισσότερο αντιτάσσονται στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνονται εχθροί του Θεού. Το έργο του Θεού είναι πάντοτε καινούργιο και ποτέ παλιό· ποτέ δεν αποτελεί δόγμα, αντιθέτως, συνεχώς αλλάζει και ανανεώνεται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Το να εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο αποτελεί έκφραση της έμφυτης διάθεσης του ίδιου του Θεού. Επίσης, αποτελεί εγγενή αρχή του έργου του Θεού κι ένα από τα μέσα με τα οποία ο Θεός ολοκληρώνει τη διαχείρισή Του. Αν ο Θεός δεν λειτουργούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα άλλαζε, ούτε θα μπορούσε να γνωρίσει τον Θεό, ενώ ο Σατανάς δεν θα μπορούσε να συντριβεί. Έτσι, στο έργο Του συνεχώς προκύπτουν αλλαγές που φαίνονται αλλοπρόσαλλες, αλλά που στην πραγματικότητα είναι περιοδικές. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό είναι αρκετά διαφορετικός. Αυτός προσκολλάται στα παλιά, οικεία δόγματα και συστήματα και, όσο πιο παλιά είναι, τόσο πιο ευπρόσδεκτα γι’ αυτόν. Πώς θα μπορούσε ο ανόητος νους του ανθρώπου, ένας νους αδιάλλακτος σαν την πέτρα, να δεχτεί ένα τόσο ακατάληπτο νέο έργο και λόγο του Θεού; Ο άνθρωπος απεχθάνεται τον Θεό που είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός· του αρέσει μόνον ο παλιός Θεός που είναι γερασμένος, έχει άσπρα μαλλιά και είναι στάσιμος. Έτσι, επειδή Θεός και άνθρωπος έχουν τις δικές τους προτιμήσεις, ο άνθρωπος έχει γίνει εχθρός του Θεού. Πολλές απ’ αυτές τις αντιφάσεις εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή που ο Θεός συνεχίζει να κάνει νέο έργο για σχεδόν έξι χιλιάδες χρόνια. Η κατάσταση, λοιπόν, για τον άνθρωπο είναι απελπιστική. Ίσως εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης του ανθρώπου, ή εξαιτίας του απαραβίαστου των διαχειριστικών διαταγμάτων του Θεού από κάθε άνθρωπο. Όμως, εκείνοι οι κληρικοί, άνδρες και γυναίκες, εξακολουθούν να προσκολλώνται σε μουχλιασμένα, παλιά βιβλία και χαρτιά, ενώ ο Θεός συνεχίζει με το ανολοκλήρωτο έργο Του της διαχείρισης σαν να μην έχει κανέναν στο πλευρό Του. Αν και αυτές οι αντιφάσεις προκαλούν εχθρότητα μεταξύ Θεού κι ανθρώπου, και μάλιστα είναι άλυτες, ο Θεός δεν τους δίνει καμιά προσοχή, σαν να υπήρχαν και ταυτόχρονα να μην υπήρχαν. Ο άνθρωπος, όμως, συνεχίζει να εμμένει στα πιστεύω και τις αντιλήψεις του και δεν τα αφήνει ποτέ. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι αυτονόητο: Παρόλο που ο άνθρωπος δεν παρεκκλίνει απ’ τη θέση του, τα πόδια του Θεού κινούνται συνεχώς κι Αυτός αλλάζει θέση σύμφωνα με το περιβάλλον. Στο τέλος, ο άνθρωπος είναι αυτός που θα νικηθεί χωρίς να δώσει μάχη. Ο Θεός, εν τω μεταξύ, είναι ο μεγαλύτερος πολέμιος όλων των νικημένων εχθρών Του κι επίσης ο υπέρμαχος της ανθρωπότητας, και αυτών που έχουν νικηθεί και αυτών που δεν έχουν νικηθεί. Ποιος μπορεί να αναμετρηθεί με τον Θεό και να νικήσει; Οι αντιλήψεις του ανθρώπου μοιάζουν να προέρχονται απ’ τον Θεό, διότι πολλές απ’ αυτές γεννήθηκαν μετά το έργο του Θεού. Εντούτοις, εξαιτίας αυτού, ο Θεός δεν συγχωρεί τον άνθρωπο, ούτε προσφέρει πλουσιοπάροχα επαίνους στον άνθρωπο που παράγει προϊόντα «για τον Θεό», στον απόηχο του έργου Του, τα οποία βρίσκονται εκτός του έργου Του. Αντιθέτως, είναι τρομερά αηδιασμένος από τις αντιλήψεις και τις παλιές, θρησκοληπτικές δοξασίες του ανθρώπου, ενώ δεν σκοπεύει μάλιστα ούτε να παραδεχτεί την ημερομηνία που αυτές οι αντιλήψεις πρωτοεμφανίστηκαν. Δεν δέχεται καθόλου ότι αυτές οι αντιλήψεις προκλήθηκαν απ’ το έργο Του, καθώς οι αντιλήψεις του ανθρώπου διαδίδονται από τον άνθρωπο. Πηγή τους είναι οι σκέψεις και ο νους του ανθρώπου, όχι ο Θεός, μα ο Σατανάς. Πρόθεση του Θεού για το έργο Του ήταν πάντα να είναι νέο και ζωντανό, όχι παλιό και νεκρό, κι αυτό στο οποίο Αυτός κάνει τον άνθρωπο να τηρήσει ποικίλει ανάλογα με τις εποχές και περιόδους και δεν είναι αιώνιο και αμετάβλητο. Αυτό συμβαίνει, διότι Αυτός είναι ένας Θεός που κάνει τον άνθρωπο να ζει και να είναι καινούριος, σε αντίθεση μ’ ένα διάβολο που κάνει τον άνθρωπο να πεθαίνει και να είναι παλιός. Ακόμα δεν το καταλαβαίνετε; Έχεις αντιλήψεις για τον Θεό και αδυνατείς να τις αφήσεις, γιατί είσαι στενόμυαλος. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή το έργο του Θεού περιέχει ελάχιστη λογική, ούτε επειδή το έργο Του αδιαφορεί για τα συναισθήματα του ανθρώπου, αλλά κι ούτε επειδή ο Θεός είναι πάντα αμελής στα καθήκοντά Του. Δεν μπορείς να αφήσεις τις αντιλήψεις σου εξαιτίας της μεγάλης σου έλλειψης υποταγής κι επειδή δεν έχεις την παραμικρή ομοιότητα δημιουργημένου όντος· όχι επειδή ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα. Εσύ το προκάλεσες όλο αυτό, και δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τον Θεό. Κάθε ταλαιπωρία και κακοτυχία προκαλείται απ’ τον άνθρωπο. Οι σκέψεις του Θεού είναι πάντα καλές. Δεν θέλει να σε κάνει να δημιουργείς αντιλήψεις, αλλά θέλει για σένα, με τα χρόνια, να αλλάζεις και να ανανεώνεσαι. Ωστόσο, δεν καταλαβαίνεις τι είναι καλό για σένα και πάντα εξετάζεις εξονυχιστικά ή αναλύεις. Δεν είναι ότι ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα, αλλά εσύ δεν έχεις φόβο Θεού και η επαναστατικότητά σου είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ένα μικροσκοπικό δημιουργημένο ον που τολμά να πάρει ένα ασήμαντο μέρος απ’ αυτό που προηγουμένως είχε δοθεί απ’ τον Θεό, και στη συνέχεια, το μεταστρέφει και το χρησιμοποιεί προκειμένου να επιτεθεί στον Θεό —αυτή δεν είναι άραγε η επαναστατικότητα του ανθρώπου; Οι άνθρωποι, είναι εύλογο να πει κανείς, στερούνται παντελώς τα προσόντα να εκφράσουν τις απόψεις τους ενώπιον του Θεού, πόσο δε μάλλον, διαθέτουν τα προσόντα να περιφέρονται επιδεικνύοντας την άχρηστη, βρομερή, σάπια, γλαφυρή γλωσσική τους έκφρασή τους κατά βούληση —για να μην πούμε τίποτα γι’ αυτές τις μουχλιασμένες αντιλήψεις. Μήπως αυτές δεν είναι ακόμη πιο άχρηστες;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνον αυτοί που γνωρίζουν το έργο του Θεού σήμερα μπορούν να υπηρετούν τον Θεό

Μάθετε ότι εναντιώνεστε στο έργο του Θεού ή χρησιμοποιείτε τις προσωπικές σας αντιλήψεις για να υπολογίσετε το σημερινό έργο, επειδή δεν γνωρίζετε τις αρχές του έργου του Θεού και εξαιτίας της απερίσκεπτης αντιμετώπισής σας απέναντι στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Η εναντίωσή σας στον Θεό και η παρεμπόδιση του έργου του Αγίου Πνεύματος οφείλεται στις αντιλήψεις και την έμφυτη αλαζονεία σας. Δεν οφείλεται στο ότι το έργο του Θεού είναι λανθασμένο, αλλά στο ότι είστε υπερβολικά επαναστατικοί από τη φύση σας. Αφού βρήκαν την πίστη τους στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να πουν με βεβαιότητα από πού προήλθε ο άνθρωπος, τολμούν, όμως, να δίνουν δημόσιες ομιλίες αξιολογώντας τα σωστά και τα λανθασμένα σημεία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Επιπλήττουν, μάλιστα, τους αποστόλους, οι οποίοι έχουν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, υποβάλλοντας σχόλια και μιλώντας αγενώς και αυθαδώς· η ανθρώπινη φύση τους είναι ευτελέστατη και δεν έχουν την παραμικρή σύνεση. Δεν θα έρθει η ημέρα που αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν το αντικείμενο αποστροφης και απόρριψης του έργου του Αγίου Πνεύματος και θα καούν στις φλόγες της κόλασης; Δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού, κι όμως επικρίνουν το έργο Του και προσπαθούν να διδάξουν τον Θεό πώς να εργάζεται. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι παράλογοι άνθρωποι να γνωρίζουν τον Θεό; Ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει τον Θεό μέσα από τη διαδικασία της αναζήτησης και της βίωσης· και ο άνθρωπος καταφέρνει να Τον γνωρίσει, όχι μέσω της κριτικής από ιδιοτροπία, αλλά μέσα από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο πιο ακριβής γίνεται η γνώση των ανθρώπων για τον Θεό, τόσο λιγότερο εναντιώνονται σε Αυτόν. Αντίθετα, όσο λιγότερο γνωρίζουν οι άνθρωποι τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να Του εναντιωθούν. Οι αντιλήψεις σου, η παλιά φύση και η ανθρώπινη φύση σου, ο χαρακτήρας και η ηθική σου στάση αποτελούν το κεφάλαιο με το οποίο αντιστέκεσαι στον Θεό, και όσο πιο διεφθαρμένη είναι η ηθική σου, όσο πιο απεχθείς είναι οι ιδιότητές σου, όσο πιο ποταπή είναι η ανθρώπινη φύση σου, τόσο περισσότερο είσαι εχθρός του Θεού. Εκείνοι που διακατέχονται από ισχυρές αντιλήψεις και έχουν αυτάρεσκη διάθεση βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερη έχθρα με τον ενσαρκωμένο Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Εάν οι αντιλήψεις σου δεν διορθωθούν, τότε θα είναι πάντοτε εναντίον του Θεού· ποτέ δεν θα είσαι συμβατός με τον Θεό και πάντα θα είσαι χώρια Του.

Μόνο παραμερίζοντας τις παλιές σου αντιλήψεις μπορείς να αποκτήσεις νέες γνώσεις· όμως, η παλιά γνώση δεν είναι απαραίτητα αντίστοιχη με παλιές αντιλήψεις. Η λέξη «αντιλήψεις» αναφέρεται στα πράγματα που φαντάζεται ο άνθρωπος, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Εάν η παλιά γνώση ήταν ήδη ξεπερασμένη κατά την παλιά εποχή και εμπόδισε τον άνθρωπο από το να εισέλθει στο νέο έργο, τότε και η γνώση αυτή αποτελεί αντίληψη. Εάν ο άνθρωπος είναι ικανός να προσεγγίσει σωστά μια τέτοια γνώση και μπορεί να φτάσει να γνωρίζει τον Θεό από πολλές διαφορετικές πλευρές, συνδυάζοντας το παλιό με το καινούριο, τότε η παλιά γνώση γίνεται βοήθεια στον άνθρωπο, και καθίσταται η βάση μέσω της οποίας ο άνθρωπος εισέρχεται στη νέα εποχή. […] ο άνθρωπος πιστεύει στον δικό του Θεό, που έχει πλάσει στο μυαλό του, και δεν αναζητά τον ρεαλιστικό Θεό. Εάν ένα άτομο έχει μία πεποίθηση, τότε ανάμεσα σε εκατό άτομα υπάρχουν εκατό πεποιθήσεις. Ο άνθρωπος διακατέχεται από τέτοιες πεποιθήσεις, επειδή δεν έχει δει το πρακτικό έργο του Θεού, επειδή μόνο το έχει ακούσει, χωρίς να το έχει δει. Ο άνθρωπος έχει ακούσει θρύλους και ιστορίες —αλλά σπάνια έχει ακούσει τη γνώση από τα γεγονότα του έργου του Θεού. Γι’ αυτό και οι άνθρωποι που είναι πιστοί για μόνο έναν χρόνο πιστεύουν στον Θεό μέσω των δικών τους αντιλήψεων. Το ίδιο ισχύει και για κείνους που είναι πιστοί όλη τους τη ζωή, πιστεύουν εξίσου στον Θεό. Όσοι δεν μπορούν να δουν τα γεγονότα, δεν θα είναι ποτέ ικανοί να ξεφύγουν από μια πίστη στην οποία έχουν αντιλήψεις για τον Θεό. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά των παλιών του αντιλήψεων και έχει εισέλθει σε νέα εδάφη. Δεν ξέρει ο άνθρωπος ότι η γνώση όσων δεν μπορούν να δουν το αληθινό πρόσωπο του Θεού, δεν είναι τίποτα άλλο από αντιλήψεις και φήμες; Ο άνθρωπος πιστεύει ότι οι αντιλήψεις του είναι σωστές και χωρίς λάθη, και πιστεύει ότι προέρχονται από τον Θεό. Σήμερα, όταν ο άνθρωπος γίνεται μάρτυρας του έργου του Θεού, εγκαταλείπει αντιλήψεις που έχουν χτιστεί εδώ και πολλά χρόνια. Οι φαντασιώσεις και οι ιδέες του παρελθόντος έχουν γίνει εμπόδιο στο έργο αυτού του σταδίου, και έχει γίνει δύσκολο για τον άνθρωπο να εγκαταλείψει τέτοιες αντιλήψεις και να ανασκευάσει τέτοιες ιδέες. Οι αντιλήψεις σχετικά με αυτό το, βήμα προς βήμα, έργο πολλών από εκείνους που ακολούθησαν τον Θεό μέχρι σήμερα, έχουν καταστεί ακόμα πιο δυσάρεστες· οι άνθρωποι αυτοί έχουν σχηματίσει σταδιακά μια επίμονη εχθρότητα προς τον ενσαρκωμένο Θεό. Η πηγή του μίσους αυτού βρίσκεται στις αντιλήψεις και τις φαντασιώσεις του ανθρώπου. Οι αντιλήψεις και φαντασιώσεις του ανθρώπου έχουν γίνει ο εχθρός του έργου του σήμερα, έργο το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Αυτό έχει συμβεί ακριβώς επειδή τα γεγονότα δεν επιτρέπουν στον άνθρωπο να δώσει το ελεύθερο στη φαντασία του και, επιπλέον, δεν μπορούν να αντικρουστούν εύκολα από αυτόν, και οι αντιλήψεις και οι φαντασιώσεις του ανθρώπου δεν ανέχονται την ύπαρξη γεγονότων, και, επιπλέον, επειδή ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για την ορθότητα και φιλαλήθεια των γεγονότων, και με ελάχιστη προσήλωση εγκαταλείπει τις αντιλήψεις και χρησιμοποιεί τη φαντασία του. Τούτο μπορεί να χρεωθεί μονάχα ως λάθος των αντιλήψεων του ανθρώπου, και όχι ως λάθος του έργου του Θεού. Ο άνθρωπος μπορεί να φαντάζεται ό,τι θέλει, αλλά δεν μπορεί να αμφισβητεί ελεύθερα το οποιοδήποτε στάδιο του έργου του Θεού ή οποιοδήποτε κομμάτι του· το γεγονός του έργου του Θεού είναι απαραβίαστο από τον άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό

Αν χρησιμοποιείτε τις δικές σας έννοιες για να μετρήσετε και να οριοθετήσετε τον Θεό, σαν ο Θεός να ήταν ένα άγαλμα από πηλό που δεν μεταβάλλεται, κι αν οριοθετείτε πλήρως τον Θεό μέσα στις παραμέτρους της Βίβλου και Τον περιορίζετε με περιορισμένο εύρος έργου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι έχετε καταδικάσει τον Θεό. Διότι οι Ιουδαίοι την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης πήραν τον Θεό ως είδωλο, με συγκεκριμένη μορφή την οποία είχαν εκείνοι στην καρδιά τους, σαν ο Θεός να μπορούσε να αποκληθεί μόνο Μεσσίας και σαν μόνο Εκείνος που αποκαλούνταν Μεσσίας να μπορούσε να είναι ο Θεός· και επειδή οι άνθρωποι υπηρετούσαν και λάτρευαν τον Θεό σαν να ήταν ένα (άψυχο) άγαλμα από πηλό, κάρφωσαν τον Ιησού εκείνης της εποχής στον σταυρό, καταδικάζοντάς Τον σε θάνατο —έτσι, ο αθώος Ιησούς καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Θεός ήταν αθώος για όλα τα παραπτώματα, όμως ο άνθρωπος αρνήθηκε να Του χαρίσει τη ζωή και επέμεινε να Τον καταδικάσει σε θάνατο. Κι έτσι ο Ιησούς σταυρώθηκε. Ο άνθρωπος πάντοτε πιστεύει ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος και Τον ορίζει σύμφωνα με ένα βιβλίο, τη Βίβλο, σαν να έχει ο άνθρωπος τέλεια κατανόηση για τη διαχείριση του Θεού, σαν όλα όσα κάνει ο Θεός να τα κρατά ο άνθρωπος στα χέρια του. Οι άνθρωποι είναι άκρως παράλογοι, άκρως αλαζονικοί και έχουν όλοι ταλέντο στην υπερβολή. Ασχέτως πόσο καλή είναι η γνώση σου για τον Θεό, και πάλι λέω ότι δεν γνωρίζεις τον Θεό, ότι είσαι κάποιος που αντιστέκεται περισσότερο απ’ όλους στον Θεό και ότι έχεις καταδικάσει τον Θεό γιατί είσαι εντελώς ανίκανος να υποταχθείς στο έργο του Θεού και να βαδίσεις στο μονοπάτι της τελείωσης από τον Θεό. Γιατί ο Θεός δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος από τις πράξεις του ανθρώπου; Γιατί ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Θεό, γιατί έχει υπερβολικά πολλές αντιλήψεις και γιατί η γνώση του για τον Θεό δεν συμφωνεί με τίποτε με πραγματικότητα, αλλά, αντιθέτως, επαναλαμβάνει μονότονα το ίδιο μοτίβο δίχως διακύμανση και χρησιμοποιεί την ίδια προσέγγιση για κάθε κατάσταση. Κι έτσι, έχοντας έρθει στη γη σήμερα, ο Θεός καρφώνεται για ακόμη μία φορά στον σταυρό από τον άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι πονηροί θα τιμωρηθούν σίγουρα

Όταν ο Θεός ενσαρκωθεί και έρθει στη γη να εργαστεί ανάμεσα στους ανθρώπους, όλοι θα Τον αντικρίσουν και θα ακούσουν τα λόγια Του, και όλοι θα δουν τις πράξεις του Θεού στη σάρκα. Εκείνη τη στιγμή, όλες οι αντιλήψεις του ανθρώπου θα γίνουν καπνός. Όσο για εκείνους που έχουν δει την ενσάρκωση του Θεού, αυτοί δεν θα καταδικαστούν αν υποταχθούν πρόθυμα σ’ Αυτόν, ενώ όσοι Του αντιστέκονται σκόπιμα θα θεωρηθούν ότι αντιστέκονται στον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι, εχθροί που συνειδητά αντιστέκονται στον Θεό. Όσοι τρέφουν αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό αλλά είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να υποταχθούν σ’ Αυτόν, δεν θα καταδικαστούν. Ο Θεός καταδικάζει τον άνθρωπο βάσει των προθέσεων και των πράξεων του ανθρώπου και ποτέ για τις σκέψεις του και τις ιδέες του. Εάν καταδίκαζε τον άνθρωπο βάσει των σκέψεων και των ιδεών του, τότε ούτε ένας δεν θα ήταν σε θέση να ξεφύγει από τα οργισμένα χέρια του Θεού. Όσοι αντιστέκονται συνειδητά στον ενσαρκωμένο Θεό θα τιμωρηθούν για την απείθειά τους. Όσον αφορά όσους αντιστέκονται συνειδητά στον Θεό, η αντίστασή τους πηγάζει από το γεγονός ότι τρέφουν αντιλήψεις για τον Θεό, οι οποίες με τη σειρά τους τους οδηγούν σε πράξεις που αναστατώνουν το έργο του Θεού. Τέτοιου είδους άνθρωποι αντιστέκονται και διαλύουν το έργο του Θεού σκόπιμα. Όχι μόνο έχουν αντιλήψεις για τον Θεό, αλλά προβαίνουν και σε δραστηριότητες που αναστατώνουν το έργο Του, και γι’ αυτόν τον λόγο τέτοιου είδους άνθρωποι θα καταδικαστούν. Όσοι δεν αναστατώνουν συνειδητά το έργο του Θεού δεν θα καταδικαστούν ως αμαρτωλοί, γιατί είναι σε θέση να υποτάσσονται με προθυμία και να μην προβαίνουν σε δραστηριότητες που προκαλούν διατάραξη και ενόχληση. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν θα καταδικαστούν. Εντούτοις, όταν οι άνθρωποι έχουν βιώσει το έργο του Θεού για πολλά χρόνια, αν συνεχίζουν να τρέφουν αντιλήψεις για τον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να γνωρίσουν το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, και αν, ανεξάρτητα από το πόσο πολλά χρόνια έχουν βιώσει το έργο Του, συνεχίζουν να είναι γεμάτοι αντιλήψεις για τον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να Τον γνωρίσουν τελικά, τότε ακόμα και να μην προβαίνουν σε δραστηριότητες που αναστατώνουν το έργο Του, η καρδιά τους είναι γεμάτη πολλές αντιλήψεις για τον Θεό, παρ’ όλ’ αυτά, και ακόμα και αν αυτές οι αντιλήψεις δεν γίνουν εμφανείς, τέτοιου είδους άνθρωποι δεν είναι καθόλου χρήσιμοι στο έργο του Θεού. Δεν είναι σε θέση να διαδώσουν το ευαγγέλιο για τον Θεό ή να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για Αυτόν. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι παντελώς άχρηστοι και ηλίθιοι. Επειδή δεν γνωρίζουν τον Θεό και επιπλέον είναι παντελώς ανίκανοι να αποτινάξουν τις αντιλήψεις τους για Αυτόν, είναι συνεπώς καταδικασμένοι. Αυτό μπορεί να ειπωθεί ως εξής: Είναι φυσιολογικό, οι νέοι πιστοί να διατηρούν αντιλήψεις για τον Θεό ή να μη γνωρίζουν τίποτε για Εκείνον, δεν θα ήταν, όμως, φυσιολογικό για κάποιον που πιστεύει στον Θεό για πολλά χρόνια και βιώνει ένα μεγάλο μέρος του έργου Του να συνεχίζει να διατηρεί αντιλήψεις, και θα ήταν ακόμα λιγότερο φυσιολογικό ένα τέτοιο άτομο να μη γνωρίζει τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι καταδικάζονται γιατί δεν βρίσκονται σε μια κανονική κατάσταση. Αυτοί οι μη κανονικοί άνθρωποι είναι όλοι τους σκουπίδια. Είναι αυτοί που αντιστέκονται στον Θεό περισσότερο απ’ όλους και που έχουν αδίκως απολαύσει τη χάρη του Θεού. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στο τέλος θα αποκλειστούν!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που αντιστέκονται στον Θεό

Πολλές φορές, οι αντιλήψεις τους κάνουν τους ανθρώπους να παρανοήσουν τον Θεό και να προβάλλουν συχνά ένα σωρό απαιτήσεις και κρίσεις προς Αυτόν, αλλά και να Τον αξιολογούν σύμφωνα με κάθε λογής κριτήρια· αναγκάζουν τους ανθρώπους να αξιολογούν συχνά με βάση συγκεκριμένες λανθασμένες σκέψεις και απόψεις αν κάποια πράγματα είναι σωστά ή λάθος, αν κάποιος είναι καλός ή κακός, και αν κάποιος είναι αφοσιωμένος στον Θεό και έχει πίστη σ’ Αυτόν. Τι φταίει κυρίως γι’ αυτά τα λάθη; Οι αντιλήψεις των ανθρώπων. Οι αντιλήψεις των ανθρώπων μπορεί να μην έχουν καμία επίδραση ως προς το τι τρώνε ή πώς κοιμούνται, ενδέχεται να μην επηρεάζουν την κανονική ανθρώπινη ζωή τους, υπάρχουν όμως στο μυαλό και τις σκέψεις των ανθρώπων, προσκολλώνται επάνω τους σαν σκιά, ακολουθώντας τους παντού όλη την ώρα. Εάν δεν τις αποδιώχνεις συνεχώς, θα ελέγχουν διαρκώς τη συμπεριφορά και τη σκέψη σου, θα ελέγχουν την κρίση σου, θα ελέγχουν τη γνώση σου για τον Θεό και τη σχέση σου μαζί Του. Το βλέπεις πλέον ξεκάθαρα αυτό; Οι αντιλήψεις είναι τεράστιο πρόβλημα. Το να έχουν οι άνθρωποι αντιλήψεις για τον Θεό είναι σαν να στέκεται ένα τείχος μεταξύ αυτών και του Θεού, που τους εμποδίζει να δουν το αληθινό πρόσωπό Του, τους εμποδίζει να δουν την αληθινή διάθεση και την αληθινή ουσία Του —γιατί οι άνθρωποι ζουν μέσα στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους και χρησιμοποιούν τις αντιλήψεις τους για να καθορίσουν εάν ο Θεός πράττει σωστά ή λάθος, αλλά και για να μετρήσουν, να καταδικάσουν και να κρίνουν όλα όσα πράττει. Σε τι είδους κατάσταση βυθίζονται συχνά οι άνθρωποι πράττοντάς το αυτό; Μπορούν οι άνθρωποι να υποταχθούν αληθινά στον Θεό όταν ζουν μέσα στις αντιλήψεις τους; Μπορούν να έχουν αληθινή πίστη στον Θεό; (Δεν μπορούν, όχι.) Ακόμη και όταν υποτάσσονται λίγο, αυτό γίνεται σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Αμέσως μόλις κάποιος υποταχθεί σύμφωνα με τις δικές του αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, μολύνεται με προσωπικά πράγματα που προέρχονται από τον Σατανά και τον εξωτερικό κόσμο και έρχονται σε αντίθεση με την αλήθεια. Το πρόβλημα των αντιλήψεων των ανθρώπων για τον Θεό είναι σοβαρό: αποτελεί μείζονος σημασίας ζήτημα μεταξύ ανθρώπου και Θεού που πρέπει επειγόντως να επιλυθεί. Όποιος έρχεται ενώπιον του Θεού έχοντας αντιλήψεις, έχει και κάθε είδους υποψίες για τον Θεό. Μπορεί, λοιπόν, να ειπωθεί και ότι έχει μυριάδες παρανοήσεις για τον Θεό όσον αφορά όλα όσα Εκείνος τού παρέχει, όσον αφορά τις ρυθμίσεις και τις ενορχηστρώσεις Του. Και τότε, με τι είδους σχέση με τον Θεό έρχονται αντιμέτωποι; Οι άνθρωποι παρανοούν διαρκώς τον Θεό, είναι συνεχώς καχύποπτοι απέναντί Του και χρησιμοποιούν διαρκώς τα δικά τους πρότυπα για να μετρήσουν εάν ο Θεός πράττει σωστά ή λάθος, για να μετρήσουν κάθε ένα από τα λόγια και τα έργα Του. Τι είναι αυτή η συμπεριφορά; (Επαναστατικότητα και απείθεια.) Σωστά, οι άνθρωποι επαναστατούν εναντίον του Θεού, Του δείχνουν απείθεια, Τον καταδικάζουν και Τον κρίνουν, Τον βλασφημούν και Τον ανταγωνίζονται· σε σοβαρές περιπτώσεις δε οι άνθρωποι θέλουν να οδηγηθούν σε δικαστική διαμάχη απέναντι στον Θεό και να ξεκινήσουν έναν «καθοριστικό αγώνα» εναντίον Του. Σε ποιο επίπεδο μπορούν να φτάσουν στην πιο σοβαρή μορφή τους οι αντιλήψεις των ανθρώπων; Στο να αρνηθούν οι άνθρωποι τον ίδιο τον αληθινό Θεό, να αρνηθούν ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια και να καταδικάσουν το έργο Του. Όταν φτάσουν οι αντιλήψεις των ανθρώπων σ’ αυτό το επίπεδο, είναι φυσικό να αρνηθούν τον Θεό, να Τον καταδικάσουν, να βλασφημήσουν εναντίον Του και να Τον προδώσουν. Όχι μόνο αρνούνται ότι υπάρχει ο Θεός, αλλά αρνούνται και να αποδεχτούν την αλήθεια και να Τον ακολουθήσουν. Δεν είναι τρομακτικό αυτό; (Ναι.) Πρόκειται για ένα τρομακτικό πρόβλημα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (1)

Κάποιοι άνθρωποι νομίζουν πως η πίστη στον Θεό πρέπει να φέρνει γαλήνη και χαρά και πως, αν έρθουν αντιμέτωποι με καταστάσεις, το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να προσευχηθούν στον Θεό κι ο Θεός θα τους εισακούσει, θα τους δώσει χάρη και ευλογίες και θα φροντίσει να τους πάνε όλα ήρεμα και απρόσκοπτα. Ο σκοπός τους ενώ πιστεύουν στον Θεό είναι να αναζητήσουν τη χάρη, να κερδίσουν ευλογίες και να απολαύσουν τη γαλήνη και την ευτυχία. Αυτές οι απόψεις είναι ο λόγος για τον οποίο απαρνούνται τις οικογένειές τους ή παραιτούνται απ’ τις δουλειές τους προκειμένου να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό και μπορούν να αντέξουν τις κακουχίες και να πληρώσουν ένα τίμημα. Πιστεύουν πως, εφόσον απαρνούνται κάποια πράγματα, δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό, αντέχουν τις κακουχίες, εργάζονται επιμελώς και επιδεικνύουν εξαιρετική συμπεριφορά, θα κερδίσουν τις ευλογίες και την εύνοια του Θεού και πως, όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίσουν, εφόσον προσεύχονται στον Θεό, Εκείνος θα τους απαλλάξει από αυτές και θα τους ανοίξει ένα μονοπάτι σε κάθε περίσταση. Αυτήν την άποψη έχει η πλειοψηφία των ανθρώπων που πιστεύουν στον Θεό. Οι άνθρωποι θεωρούν πως αυτή η άποψη είναι θεμιτή και σωστή. Η ικανότητα πολλών ανθρώπων να διατηρούν την πίστη τους στον Θεό για χρόνια χωρίς να την εγκαταλείπουν σχετίζεται άμεσα με αυτήν την άποψη. Σκέφτονται: «Έχω δαπανήσει πάρα πολλά για τον Θεό, η συμπεριφορά μου έχει υπάρξει πολύ καλή, ενώ δεν έχω κάνει καμία κακή πράξη· ο Θεός σίγουρα θα με ευλογήσει. Επειδή έχω υποφέρει πολύ και έχω πληρώσει μεγάλο τίμημα για κάθε εργασία, κάνοντας τα πάντα σύμφωνα με τα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού και χωρίς κανένα λάθος, ο Θεός λογικά θα με ευλογήσει· θα φροντίσει να κυλήσουν όλα απρόσκοπτα για μένα, να έχω συχνά γαλήνη και χαρά μες στην καρδιά μου και να απολαμβάνω την παρουσία του Θεού». Δεν είναι αυτό ανθρώπινη αντίληψη και φαντασιοκοπία; Από ανθρώπινη οπτική, οι άνθρωποι απολαμβάνουν τη χάρη του Θεού και λαμβάνουν οφέλη, οπότε είναι λογικό να πρέπει να υποφέρουν λίγο γι’ αυτό, ενώ αξίζει να υποφέρει κανείς έτσι ως αντάλλαγμα για τις ευλογίες του Θεού. Αυτή η νοοτροπία υπαγορεύει τις συμφωνίες με τον Θεό. Ωστόσο, από τη σκοπιά της αλήθειας και από τη σκοπιά του Θεού, κάτι τέτοιο έρχεται σε θεμελιώδη αντίθεση με τις αρχές του έργου του Θεού, καθώς και με τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός απ’ τους ανθρώπους. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ευσεβής πόθος, μια καθαρά ανθρώπινη αντίληψη και φαντασιοκοπία σχετικά με την πίστη στον Θεό. Είτε αυτό αφορά τη σύναψη συμφωνιών με τον Θεό ή την απαίτηση κάποιων πραγμάτων από Εκείνον, είτε περιλαμβάνει ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, όπως και να ’χει δεν συνάδει πουθενά με τις απαιτήσεις του Θεού ούτε πληροί τις αρχές και τα πρότυπα που έχει θέσει ο Θεός για να ευλογεί τους ανθρώπους. Ειδικότερα, αυτό το σκεπτικό και η άποψη της συναλλαγής προσβάλλει τη διάθεση του Θεού, όμως οι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν. Όταν τα όσα κάνει ο Θεός δεν συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, τότε πολύ γρήγορα γεννιούνται στην καρδιά τους παράπονα και παρανοήσεις για Εκείνον. Αισθάνονται ακόμα και ότι έχουν αδικηθεί, κι έπειτα αρχίζουν να διαφωνούν με τον Θεό· μπορεί να φτάσουν ακόμα και στο σημείο να Τον κρίνουν και να Τον καταδικάσουν. Όποιες αντιλήψεις και παρανοήσεις κι αν αναπτύξουν οι άνθρωποι, απ’ την οπτική του Θεού Εκείνος ούτε ενεργεί ούτε αντιμετωπίζει ποτέ κανέναν σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις ή επιθυμίες. Ο Θεός κάνει πάντα αυτό που επιθυμεί, με τον δικό Του τρόπο και με βάση τη δική Του διάθεση-ουσία. Ο Θεός έχει αρχές για το πώς θα αντιμετωπίσει τον καθέναν· τίποτα απ’ όσα κάνει σε κάθε άνθρωπο δεν βασίζεται σε ανθρώπινες αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες ή προτιμήσεις —αυτή είναι η πτυχή του έργου του Θεού που έρχεται σε μεγαλύτερη αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Όταν ο Θεός διευθετεί για τους ανθρώπους ένα περιβάλλον που εναντιώνεται πλήρως στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, μες στην καρδιά τους γεννιούνται αντιλήψεις, κρίσεις και καταδίκες εναντίον του Θεού, ενώ μπορεί να φτάσουν ακόμα και στο σημείο να Τον απαρνηθούν. Μπορεί ο Θεός να ικανοποιήσει τις ανάγκες τους; Σε καμία περίπτωση. Ο Θεός δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει ούτε τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ούτε τις επιθυμίες Του ανάλογα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Ποιος πρέπει, τότε, να αλλάξει; Οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι πρέπει να εγκαταλείψουν τις αντιλήψεις τους, να αποδεχθούν και να βιώσουν τα περιβάλλοντα που διευθετεί ο Θεός και να υποταχθούν σ’ αυτά, καθώς και να αναζητήσουν την αλήθεια για να απαλλαγούν απ’ τις αντιλήψεις τους και όχι να μετράνε τι κάνει ο Θεός με βάση τις αντιλήψεις τους για να δουν αν είναι σωστό. Όταν οι άνθρωποι μένουν επίμονα προσκολλημένοι στις αντιλήψεις τους, αναπτύσσουν αντίσταση απέναντι στον Θεό· αυτό είναι κάτι που προκύπτει φυσικά. Πού είναι ριζωμένη αυτή η αντίσταση; Είναι ριζωμένη στο γεγονός ότι όσα έχουν συνήθως οι άνθρωποι μες στην καρδιά τους είναι αναμφίβολα οι αντιλήψεις κι οι φαντασιοκοπίες τους, όχι η αλήθεια. Γι’ αυτό και οι άνθρωποι, όταν έρχονται αντιμέτωποι με το ότι το έργο του Θεού δεν συμβαδίζει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, μπορεί να αψηφήσουν και να κρίνουν τον Θεό. Αυτό αποδεικνύει μια θεμελιώδη έλλειψη των ανθρώπων: Δεν έχουν καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό, η διεφθαρμένη διάθεσή τους απέχει πολύ από την κάθαρση και ουσιαστικά ζουν σύμφωνα με τη διεφθαρμένη διάθεσή τους. Ακόμα έχουν τεράστια απόσταση να διανύσουν προκειμένου να κερδίσουν τη σωτηρία.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (16)

Ποιες άλλες αντιλήψεις υπάρχουν στην καρδιά σας που μπορούν να επηρεάσουν την εκτέλεση των καθηκόντων σας; Ποιες αντιλήψεις σάς επηρεάζουν και σας εξουσιάζουν συχνά στη ζωή σας; Όταν σου συμβαίνουν ορισμένα πράγματα που δεν σου αρέσουν, οι αντιλήψεις σου εμφανίζονται κατά τρόπο φυσικό και τότε παραπονιέσαι στον Θεό, διαφωνείς και ανταγωνίζεσαι μαζί Του, κι επίσης οι αντιλήψεις αυτές αλλάζουν γρήγορα τη σχέση σου με τον Θεό: Από εκεί που ένιωθες στην αρχή ότι αγαπάς πάρα πολύ τον Θεό και Του είσαι πολύ αφοσιωμένος και θέλεις να αφιερώσεις όλη σου τη ζωή σ’ Αυτόν, ξαφνικά αλλάζεις στάση και δεν θέλεις πια να εκτελείς το καθήκον σου ή να είσαι αφοσιωμένος στον Θεό, ενώ μετανιώνεις για την πίστη σου σ’ Αυτόν, μετανιώνεις που επέλεξες αυτό το μονοπάτι, και μάλιστα διαμαρτύρεσαι που σε επέλεξε ο Θεός. Ποιες άλλες αντιλήψεις μπορούν να προκαλέσουν ξαφνικά αλλαγή στη σχέση σου με τον Θεό; (Όταν ο Θεός ρυθμίζει μια κατάσταση για να με δοκιμάσει και να με αποκαλύψει, κι εγώ αισθάνομαι ότι δεν θα έχω καλό αποτέλεσμα, διαμορφώνω αντιλήψεις για τον Θεό. Αισθάνομαι ότι πιστεύω στον Θεό, Τον ακολουθώ και έκανα ανέκαθεν το καθήκον μου, άρα, εφόσον δεν Τον απαρνούμαι, Εκείνος δεν πρέπει να με εγκαταλείψει.) Αυτό είναι ένα είδος αντίληψης. Έχετε συχνά τέτοιες αντιλήψεις; Πώς κατανοείτε το να σας εγκαταλείψει ο Θεός; Πιστεύεις ότι το να σε αφήσει ο Θεός σημαίνει ότι δεν σε θέλει και δεν θα σε σώσει; Αυτό είναι ένα ακόμη είδος αντίληψης. Πώς, λοιπόν, προκύπτει μια τέτοια αντίληψη; Προέρχεται από τη φαντασία σου ή έχει βάση; Πώς γνωρίζεις ότι ο Θεός δεν θα σου δώσει ένα καλό αποτέλεσμα; Σου το είπε προσωπικά ο Θεός; Τις σκέψεις αυτές τις διαμόρφωσες αποκλειστικά μόνος σου. Τώρα ξέρεις ότι αυτή είναι μια αντίληψη. Το βασικό ζήτημα είναι πώς να τη διορθώσεις. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι έχουν πολλές αντιλήψεις σχετικά με την πίστη στον Θεό. Αν μπορέσεις να καταλάβεις ότι έχεις μια αντίληψη, τότε πρέπει να ξέρεις ότι είναι λάθος. Και πώς πρέπει να απαλλαγείς απ’ αυτές τις αντιλήψεις; Αρχικά, πρέπει να διακρίνεις καθαρά αν προέρχονται από τη γνώση ή από τις σατανικές φιλοσοφίες, ποιο είναι το λάθος τους, τι κακό έχουν· μόλις το διακρίνεις αυτό καθαρά, είναι φυσικό να μπορέσεις να εγκαταλείψεις αυτήν την αντίληψη. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι έχεις απαλλαγεί τελείως απ’ αυτήν· παραμένει υποχρεωτικό να αναζητήσεις την αλήθεια, να δεις ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού και, στη συνέχεια, να αναλύσεις την αντίληψη αυτή σύμφωνα με τα λόγια Του. Όταν καταφέρεις να διακρίνεις ξεκάθαρα ότι η συγκεκριμένη αντίληψη είναι λάθος, ότι είναι παράλογη και ότι δεν συνάδει καθόλου με την αλήθεια, τότε ουσιαστικά θα έχεις απαλλαγεί απ’ αυτήν. Αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια και δεν συγκρίνεις τη συγκεκριμένη αντίληψη με τα λόγια του Θεού, τότε δεν πρόκειται να διακρίνεις καθαρά πού έγκειται το λάθος της, οπότε δεν θα μπορέσεις να την εγκαταλείψεις τελείως· ακόμη και αν γνωρίζεις ότι πρόκειται για αντίληψη, δεν είναι απαραίτητο ότι θα μπορέσεις να την εγκαταλείψεις τελείως. Σε τέτοιου είδους περιστάσεις, όπου οι αντιλήψεις σου έρχονται σε σύγκρουση με τις απαιτήσεις του Θεού, υπάρχει περίπτωση, ακόμη κι αν καταλαβαίνεις ότι οι αντιλήψεις σου είναι λανθασμένες, η καρδιά σου να παραμένει προσκολλημένη σ’ αυτές. Μπορεί, επίσης, να είσαι σίγουρος ότι οι αντιλήψεις σου έρχονται σε αντίθεση με την αλήθεια, αλλά μέσα σου να συνεχίζεις να τις θεωρείς βάσιμες. Στην περίπτωση αυτή, δεν θα είσαι κάποιος που καταλαβαίνει την αλήθεια· άνθρωποι σαν εσένα δεν έχουν ζωή-είσοδο και το ανάστημά τους είναι πολύ μικρό. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι όσον αφορά την έκβαση και τον προορισμό τους, καθώς και τις προσαρμογές του καθήκοντός τους και την αντικατάστασή τους στα καθήκοντά τους. Μερικοί καταλήγουν συχνά σε λανθασμένα συμπεράσματα σχετικά με τα πράγματα αυτά και θεωρούν ότι, μόλις αντικατασταθούν στα καθήκοντά τους και δεν έχουν πλέον κανένα κύρος, ή μόλις ο Θεός λέει πως δεν τους συμπαθεί ή δεν τους θέλει πια, τότε όλα έχουν τελειώσει για αυτούς. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν. Πιστεύουν το εξής: «Δεν έχει νόημα να πιστεύω στον Θεό, ο Θεός δεν με θέλει και έχει ήδη ορίσει το αποτέλεσμά μου, άρα ποιος ο λόγος να ζω πια;» Άλλοι, ακούγοντας αυτές τις σκέψεις, τις θεωρούν λογικές και αξιοπρεπείς. Στην ουσία, όμως, τι είδους νοοτροπία είναι αυτή; Επαναστατούν εναντίον του Θεού, αφήνουν τον εαυτό έρμαιο στην απελπισία. Γιατί το κάνουν αυτό; Επειδή δεν κατανοούν τις προθέσεις του Θεού, δεν βλέπουν καθαρά πώς σώζει ο Θεός τους ανθρώπους ούτε έχουν αληθινή πίστη σ’ Αυτόν. Γνωρίζει ο Θεός πότε οι άνθρωποι αφήνονται έρμαιο στην απελπισία; (Ναι.) Ο Θεός το γνωρίζει αυτό. Πώς αντιμετωπίζει, άρα, τους ανθρώπους αυτούς; Οι άνθρωποι διαμορφώνουν μια ορισμένη αντίληψη και λένε: «Ο Θεός έχει πληρώσει ένα άκρως επίπονο τίμημα για τον άνθρωπο, έχει επιτελέσει μεγάλο έργο σε κάθε άτομο και έχει καταβάλει μεγάλη προσπάθεια. Δεν είναι εύκολο για Αυτόν να επιλέξει και να σώσει ένα άτομο. Ο Θεός θα πληγωθεί πάρα πολύ αν κάποιος αφεθεί έρμαιο στην απελπισία και κάθε μέρα θα ελπίζει ότι μπορεί να σηκωθεί ξανά». Αυτό είναι επιφανειακά το νόημα, όμως, στην πραγματικότητα, είναι και μια αντίληψη του ανθρώπου. Ο Θεός έχει μια συγκεκριμένη στάση απέναντι σε ανθρώπους αυτού του είδους: εάν αφεθείς έρμαιο στην απελπισία και δεν προσπαθήσεις να προχωρήσεις μπροστά, θα σου επιτρέψει να επιλέξεις μόνος σου· δεν θα σε αναγκάσει να κάνεις τίποτα που να μη θες. Σε περίπτωση που πεις: «Θέλω ακόμα να εκτελώ το καθήκον ενός δημιουργήματος, να κάνω ό,τι μπορώ για να ασκούμαι όπως ζητά ο Θεός και να ικανοποιώ τις προθέσεις Του. Θα χρησιμοποιήσω όλα τα χαρίσματα και τα ταλέντα μου, κι αν κάτι δεν μπορώ να το κάνω, θα μάθω να υποτάσσομαι και να υπακούω. Δεν θα εγκαταλείψω το καθήκον μου», ο Θεός θα πει το εξής: «Αν είσαι πρόθυμος να ζεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε συνέχισε να ακολουθείς, πρέπει, όμως, να κάνεις αυτό που ζητά ο Θεός· τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός και οι αρχές Του δεν αλλάζουν». Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια; Σημαίνουν ότι μόνο οι άνθρωποι μπορούν να εγκαταλείψουν τον εαυτό τους· ο Θεός δεν θα εγκατέλειπε ποτέ κάποιον. Όποιος μπορεί τελικά να σωθεί και να αντικρύσει τον Θεό, να συνάψει μια κανονική σχέση μαζί Του και να προσέλθει ενώπιόν Του, όλα αυτά δεν μπορεί να τα πετύχει αφού αποτύχει ή κλαδευτεί μία μόνο φορά, ή αφού κριθεί και παιδευθεί μία μόνο φορά. Προτού ο Πέτρος οδηγηθεί στην τελείωση, εξευγενίστηκε εκατοντάδες φορές. Ούτε ένας από αυτούς που θα παραμείνουν αφού απλώς δουλεύουν μέχρι τέλους δεν θα έχει βιώσει δοκιμασίες και εξευγενισμό για οκτώ ή δέκα φορές μόνο προτού τελικά τα καταφέρει. Όσες φορές και να δοκιμαστεί και να εξευγενιστεί κάποιος, δεν είναι αυτό η αγάπη του Θεού; (Ναι.) Όταν μπορείτε να αντικρύσετε την αγάπη του Θεού, μπορείτε να κατανοήσετε τότε τη στάση Του απέναντι στον άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (1)

Πολλοί άνθρωποι έχουν διάφορες αντιλήψεις και γνώμες για την εξορία των Ιουδαίων και δεν καταλαβαίνουν τις προθέσεις του Θεού, αλλά αυτό το πρόβλημα διορθώνεται πολύ εύκολα. Θα σας πω έναν απλό τρόπο για να το κάνετε. Ακούστε να δείτε αν μπορούν να λυθούν έτσι αυτές οι δυσκολίες σας. Ο απλούστερος τρόπος, καταρχάς, είναι να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι είναι δημιουργήματα, και ότι είναι φυσικότατο και δικαιολογημένο τα δημιουργήματα να υποτάσσονται στον Δημιουργό τους. Αν τα δημιουργήματα έχουν συνεχώς αντιλήψεις για τον Δημιουργό τους και δεν μπορούν να υποταχθούν σ’ Αυτόν, τότε αυτό θα αποτελούσε μεγάλη επανάσταση. Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή για τη συμπεριφορά του Δημιουργού προς τα δημιουργήματα, η οποία αποτελεί και την ύψιστη αρχή. Η συμπεριφορά του Δημιουργού απέναντι στα δημιουργήματα βασίζεται πλήρως στο σχέδιο της διαχείρισής Του και στις απαιτήσεις του έργου Του· δεν χρειάζεται να συμβουλευτεί κανέναν άνθρωπο ούτε χρειάζεται να συμφωνήσει κανένας άνθρωπος μαζί Του. Κάνει ό,τι οφείλει να κάνει και συμπεριφέρεται στους ανθρώπους όπως οφείλει να τους συμπεριφερθεί· ό,τι κι αν κάνει και όπως κι αν συμπεριφέρεται στους ανθρώπους, όλα συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές και με τις αρχές βάσει των οποίων εργάζεται ο Δημιουργός. Ως δημιούργημα, το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να υποταχθείς στον Δημιουργό· δεν πρέπει να κάνεις καμία δική σου επιλογή. Αυτήν τη λογική πρέπει να έχουν τα δημιουργήματα, και αν κάποιος δεν την έχει, τότε δεν του ταιριάζει να αποκαλείται άνθρωπος. Πρέπει οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι ο Δημιουργός θα είναι πάντα ο Κύριος της δημιουργίας. Έχει τη δύναμη και τα προσόντα να ενορχηστρώνει και να κυβερνά οποιοδήποτε δημιούργημα όπως θέλει Αυτός, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν. Αυτή είναι η εξουσία Του. Δεν υπάρχει ούτε ένα ον της δημιουργίας που να έχει το δικαίωμα ή τα προσόντα να κρίνει αν είναι σωστά ή λάθος τα όσα κάνει ο Δημιουργός, ή πώς πρέπει να ενεργήσει Εκείνος. Κανένα δημιούργημα δεν δικαιούται να επιλέξει αν θα αποδεχθεί την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Δημιουργού· και κανένα δημιούργημα δεν δικαιούται να έχει απαιτήσεις για το πώς κυβερνά και διευθετεί τη μοίρα του ο Δημιουργός. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Ό,τι κι αν έχει κάνει ο Κύριος της δημιουργίας στα δημιουργήματά Του και όπως κι αν το έχει κάνει, μόνο ένα πράγμα έχουν να κάνουν οι άνθρωποι που δημιούργησε: να επιζητούν, να υποτάσσονται, να γνωρίζουν και να αποδέχονται όλα όσα έχει θέσει σε εφαρμογή ο Δημιουργός. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι Εκείνος να ολοκληρώσει το σχέδιο διαχείρισής Του και να έχει περατώσει το έργο Του, με το σχέδιο διαχείρισής Του να έχει προχωρήσει ανεμπόδιστα· εν τω μεταξύ, τα δημιουργήματα, λόγω του ότι έχουν αποδεχθεί την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Δημιουργού και έχουν υποταχθεί στην κυριαρχία και στις διευθετήσεις Του, θα έχουν αποκτήσει την αλήθεια, θα έχουν κατανοήσει τις προθέσεις του Δημιουργού και θα έχουν γνωρίσει τη διάθεσή Του. Υπάρχει ακόμα μία αρχή που πρέπει να σας πω: Ό,τι κι αν κάνει ο Δημιουργός, όποιες εκδηλώσεις κι αν έχει, είτε κάνει μεγάλη ή μικρή πράξη, παραμένει ο Δημιουργός· ενώ ό,τι κι αν έχει κάνει το ανθρώπινο γένος, το οποίο Εκείνος δημιούργησε, και όσο ταλαντούχα ή χαρισματικά κι αν είναι τα μέλη του, παραμένουν δημιουργήματα. Σχετικά με τη δημιουργημένη ανθρωπότητα, όση χάρη και όσες ευλογίες κι αν έχουν λάβει τα μέλη της από τον Δημιουργό, ή όσο έλεος, όση στοργική καλοσύνη και όσο καλό κι αν έχουν λάβει, δεν πρέπει να νομίζουν πως ξεχωρίζουν από τη μάζα ούτε πως είναι ισότιμα με τον Θεό και πως έχουν αποκτήσει υψηλή θέση ανάμεσα στα δημιουργήματα. Όσα χαρίσματα κι αν σου έχει παραχωρήσει ο Θεός, όση χάρη κι αν σου έχει δώσει ή όσο μεγαλόψυχα κι αν σου έχει συμπεριφερθεί, και παρόλο που μπορεί να σου έχει δώσει κάποια ιδιαίτερα ταλέντα, τίποτε από αυτά δεν αποτελεί κεφάλαιό σου. Είσαι δημιούργημα και πάντα θα είσαι δημιούργημα. Δεν πρέπει ποτέ σου να σκεφτείς: «Είμαι αγαπητός στον Θεό, με έχει στα χέρια Του. Δεν πρόκειται να με παραμερίσει ποτέ, η στάση Του απέναντί μου θα χαρακτηρίζεται πάντα από αγάπη, φροντίδα και απαλά χάδια, καθώς και ζεστούς ψιθύρους παρηγοριάς και ενθάρρυνσης». Κάθε άλλο, στα μάτια του Δημιουργού, είσαι το ίδιο με όλα τα υπόλοιπα δημιουργήματα· μπορεί να σε χρησιμοποιήσει όπως θέλει, μπορεί να σε ενορχηστρώσει όπως θέλει και μπορεί να κανονίσει, όπως Εκείνος θέλει, να διαδραματίσεις όποιον ρόλο θέλει ανάμεσα σε κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Αυτό πρέπει να ξέρουν οι άνθρωποι, αυτήν τη σύνεση πρέπει να διαθέτουν. Αν κάποιος καταλάβει και αποδεχθεί αυτά τα λόγια, τότε θα αποκτήσει πιο κανονική σχέση με τον Θεό και θα οικοδομήσει μια πάρα πολύ σωστή σχέση μαζί Του· αν κάποιος μπορέσει να καταλάβει και να αποδεχθεί αυτά τα λόγια, θα προσανατολιστεί σωστά στο πόστο του, θα πάρει την κατάλληλη για εκείνον θέση εκεί και θα τηρήσει το καθήκον του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο μέσω της κατανόησης της αλήθειας μπορεί κανείς να γνωρίσει τις πράξεις του Θεού

Όταν οι άνθρωποι διαμορφώνουν παρανοήσεις και αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό, το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι να αναγνωρίσουν ότι Αυτός είναι η αλήθεια, ότι οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια και ότι σίγουρα αυτοί είναι που κάνουν λάθος. Μήπως αυτό είναι κάποιου είδους τυπική διαδικασία; (Όχι.) Αν αυτό το είδος άσκησης το μετατρέψεις σε τυπική διαδικασία, αν το προσεγγίσεις επιφανειακά, τότε είναι δυνατόν να αναγνωρίσεις τα λάθη σου; Ποτέ. Η αυτογνωσία απαιτεί πολλά βήματα. Πρώτον, πρέπει να διαπιστώσεις αν οι πράξεις σου συμφωνούν με την αλήθεια και τις αρχές. Σε πρώτη φάση, μην κοιτάς τις προθέσεις σου· σε κάποιες περιπτώσεις είναι μεν σωστές οι προθέσεις σου, αλλά οι αρχές που κάνεις πράξη είναι λανθασμένες. Προκύπτουν συχνά τέτοιες περιστάσεις; (Ναι.) Γιατί λέω ότι είναι λάθος οι αρχές της άσκησής σου; Μπορεί να έχεις αναζητήσει, αλλά ίσως να μην έχεις καταλάβει καθόλου τι είναι οι αρχές· μπορεί να μην έχεις αναζητήσει καθόλου και ό,τι έχεις κάνει να το έχεις κάνει μόνο με βάση τις καλές προθέσεις και τον ενθουσιασμό σου, καθώς και με βάση τις φαντασιοκοπίες και τις εμπειρίες σου, κι έτσι να έχεις κάνει λάθος. Μπορείς να το διανοηθείς αυτό; Δεν γίνεται να το προβλέψεις, κι έκανες ένα λάθος· μετά απ’ όλο αυτό δεν αποκαλύφθηκες; Αν μετά την αποκάλυψή σου συνεχίσεις να αγωνίζεσαι ενάντια στον Θεό, τι λάθος κάνεις εδώ; (Το λάθος είναι ότι δεν αναγνωρίζω πως ο Θεός έχει δίκιο και επιμένω πως εγώ έχω.) Αυτό είναι το λάθος σου. Το μεγαλύτερο λάθος σου δεν είναι ότι κάτι δεν έκανες σωστά και παραβίασες τις αρχές, με αποτέλεσμα να προξενήσεις απώλεια ή άλλες συνέπειες· είναι ότι, παρότι υπάρχει κάτι που δεν έκανες σωστά, επιμένεις ακόμα στη δική σου συλλογιστική και δεν μπορείς να παραδεχτείς το λάθος σου· συνεχίζεις να εναντιώνεσαι στον Θεό με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου κι αρνείσαι το έργο Του και τις αλήθειες που εξέφρασε Εκείνος. Αυτό είναι το μεγαλύτερο και σοβαρότερο λάθος σου. Γιατί λέγεται ότι αν κάποιος έχει μια τέτοια κατάσταση, αυτό αποτελεί κατάσταση εναντίωσης στον Θεό; (Επειδή δεν παραδέχεται ότι αυτό που κάνει είναι λάθος.) Είτε οι άνθρωποι αναγνωρίζουν είτε δεν αναγνωρίζουν την ορθότητα και τη σημασία όλων όσα κάνει ο Θεός, αλλά και της κυριαρχίας Του, αν δεν μπορούν πρώτα να παραδεχτούν ότι οι ίδιοι κάνουν λάθος, τότε η κατάστασή τους αποτελεί εναντίωση στον Θεό. Και τι πρέπει να γίνει για να διορθωθεί μια τέτοια κατάσταση; Αρχικά, πρέπει κανείς να απαρνηθεί τον εαυτό του. Αυτό που λέγαμε μόλις τώρα για το ότι πρέπει πρώτα να αναζητήσει κανείς τις προθέσεις του Θεού δεν είναι τόσο πρακτικό για τους ανθρώπους. Κάποιοι λένε: «Αφού δεν είναι τόσο πρακτικό, δεν χρειάζεται άρα να αναζητάμε; Δεν είναι απαραίτητο να αναζητά κανείς κάποια πράγματα που μπορεί να αναζητήσει και να καταλάβει· μπορώ απλώς να παρακάμψω αυτό το βήμα». Είναι σωστό αυτό; (Όχι.) Δεν είναι αδύνατον να σωθεί κάποιος που λειτουργεί με τέτοιον τρόπο; Η κατανόηση αυτών των ανθρώπων είναι στρεβλή. Το να αναζητήσει κανείς τις προθέσεις του Θεού είναι ένα σχετικά μακρινό ταξίδι και δεν μπορεί να το πετύχει κανείς αμέσως· για πιο γρήγορα, είναι πιο ρεαλιστικό να εγκαταλείψει πρώτα τον εαυτό του, να μάθει ότι οι πράξεις του είναι λάθος και δεν συμφωνούν με την αλήθεια, και στη συνέχεια να αναζητήσει τις αλήθεια-αρχές. Αυτά είναι τα βήματα. Μπορεί να φαίνονται απλά, αλλά είναι πολύ δύσκολο να τα κάνει κανείς πράξη, γιατί οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, καθώς και ένα σωρό φαντασιοκοπίες, ένα σωρό απαιτήσεις, αλλά και επιθυμίες, κι όλα αυτά δεν τους αφήνουν να απαρνηθούν τον εαυτό τους και να τον εγκαταλείψουν. Αυτά δεν είναι εύκολο να γίνουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (3)

Το καθετί που κάνει ο Θεός έχει νόημα και, είτε σου είναι εύκολο να το αποδεχθείς είτε σου είναι δύσκολο να το αποδεχθείς και πιθανόν να γεννήσει μέσα σου αντιλήψεις, σε κάθε περίπτωση, κάτι τέτοιο δεν αλλάζει την ταυτότητα του Θεού· Αυτός θα είναι πάντα ο Δημιουργός κι εσύ θα είσαι πάντα ένα δημιούργημα. Αν έχεις τη δυνατότητα να μην περιορίζεσαι από καμία αντίληψη και συνεχίζεις να διατηρείς με τον Θεό τη σχέση δημιουργήματος και Δημιουργού, τότε είσαι ένα αληθινό δημιούργημα του Θεού. Αν έχεις τη δυνατότητα να μην επηρεάζεσαι και να μην αναστατώνεσαι από καμία αντίληψη· αν είσαι ικανός να υποτάσσεσαι αληθινά στον Θεό από τα βάθη της καρδιάς σου· και αν, ανεξάρτητα από το κατά πόσον η κατανόησή σου για την αλήθεια είναι βαθιά ή ρηχή, μπορείς να παραμερίσεις τις αντιλήψεις και να μην περιορίζεσαι απ’ αυτές, πιστεύοντας μόνο ότι ο Θεός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή, ότι ο Θεός θα είναι για πάντα Θεός και ότι όσα κάνει ο Θεός δεν είναι ποτέ λανθασμένα, τότε μπορείς να σωθείς. Στην πραγματικότητα, το ανάστημα όλων είναι περιορισμένο. Πόσα πράγματα να χωρέσουν στο μυαλό των ανθρώπων; Μπορούν να συλλάβουν τι είναι ο Θεός; Αυτό είναι ευσεβής πόθος! Μην ξεχνάς: Ενώπιον του Θεού, οι άνθρωποι θα είναι πάντοτε νήπια. Αν νομίζεις πως είσαι έξυπνος, αν προσπαθείς διαρκώς να το παίζεις έξυπνος, αν προσπαθείς να βρεις άκρη στα πάντα και σκέφτεσαι: «Αν δεν μπορώ να τα κατανοήσω, τότε δεν μπορώ και να αναγνωρίσω ότι είσαι ο θεός μου, δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι είσαι ο θεός μου, δεν μπορώ να αναγνωρίσω ότι είσαι ο δημιουργός. Αν δεν επιλύσεις το θέμα των αντιλήψεών μου, ονειρεύεσαι αν νομίζεις ότι θα σε αναγνωρίσω ως θεό, ότι θα αποδεχθώ την κυριαρχία σου και ότι θα υποταχθώ σ’ εσένα» —αν σκέφτεσαι έτσι, τότε υπάρχει πρόβλημα. Γιατί; Ο Θεός δεν λογομαχεί μαζί σου για τέτοια πράγματα. Για Εκείνον, θα ισχύουν πάντα τα εξής όσον αφορά τον άνθρωπο: Αν δεν αποδεχθείς ότι ο Θεός είναι ο Θεός σου, δεν θα αποδεχθεί ούτε Εκείνος ότι είσαι ένα απ’ τα δημιουργήματά Του. Όταν ο Θεός δεν αποδέχεται ότι είσαι ένα απ’ τα δημιουργήματά Του, τότε προκύπτει στη σχέση σου με τον Θεό μια αλλαγή λόγω της στάσης σου απέναντί Του. Αν δεν είσαι σε θέση να υποταχθείς στον Θεό ούτε να αποδεχθείς την ταυτότητα και την ουσία του Θεού, καθώς και όλα όσα κάνει ο Θεός, θα υπάρξει αλλαγή στη δική σου ταυτότητα. Συνεχίζεις να είσαι δημιούργημα; Ο Θεός δεν σε αναγνωρίζει ως τέτοιο· δεν έχει νόημα να επιχειρηματολογήσεις. Και αν δεν είσαι δημιούργημα και ο Θεός δεν σε θέλει, συνεχίζεις να έχεις ελπίδα σωτηρίας; (Όχι.) Γιατί δεν σε βλέπει ο Θεός ως δημιούργημα; Επειδή δεν είσαι σε θέση να εκπληρώσεις τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντα που οφείλει να εκπληρώνει ένα δημιούργημα και δεν αντιμετωπίζεις τον Δημιουργό από τη θέση ενός δημιουργήματος. Πώς θα σου φερθεί, λοιπόν, κι ο Θεός; Πώς θα σε δει; Ο Θεός δεν θα σε δει ως δημιούργημα που ανταποκρίνεται στα πρότυπα, αλλά ως εκφυλισμένο, ως διάβολο και σατανά. Εσύ δεν περνιόσουν για έξυπνος; Πώς έγινε και μεταμορφώθηκες σε διάβολο και σατανά; Αυτό δεν είναι εξυπνάδα, είναι βλακεία. Τι βοηθούν τους ανθρώπους να κατανοήσουν αυτά τα λόγια; Ότι οι άνθρωποι πρέπει να συμμορφώνονται ενώπιον του Θεού. Ακόμα κι αν θεωρείς ότι υπάρχει λόγος για τις αντιλήψεις σου, μη νομίζεις πως κατέχεις την αλήθεια και πως έχεις το κεφάλαιο για να ωρύεσαι εναντίον του Θεού και να Τον οριοθετείς. Κάνε ό,τι άλλο θέλεις εκτός από αυτό. Μόλις χάσεις την ταυτότητα που έχεις ως δημιούργημα, θα καταστραφείς —δεν είναι αστείο. Ακριβώς γι’ αυτό είναι εντελώς διαφορετικές οι εκβάσεις: επειδή, όταν οι άνθρωποι έχουν αντιλήψεις, υιοθετούν διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφορετικές λύσεις.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (16)

Μόνο μέσα από τα λόγια του Θεού και μέσω της αλήθειας μπορούν να απαλλαγούν οι άνθρωποι από τις αντιλήψεις τους· δεν μπορούν να τις βάλουν στην άκρη αν κηρύττουν δόγματα και παρέχουν παρότρυνση· δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό. Στα δίκαια ζητήματα, οι άνθρωποι δεν δεσμεύονται από τίποτα, αλλά έχουν την τάση να κολλάνε στις διάφορες αντιλήψεις ή στα μοχθηρά, στρεβλά πράγματα τα οποία δυσκολεύονται να παραμερίσουν. Τι φταίει γι’ αυτό; Οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, τότε είτε οι αντιλήψεις τους είναι μεγάλες είτε μικρές, είτε σοβαρές είτε ασήμαντες, είναι εύκολο να απαλλαγούν απ’ αυτές. Σε τελική ανάλυση, οι αντιλήψεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας τρόπος σκέψης. Όμως, εξαιτίας των διεφθαρμένων διαθέσεων που έχουν οι άνθρωποι, όπως είναι η αλαζονεία, η αδιαλλαξία και ακόμη και η μοχθηρία, οι αντιλήψεις γίνονται φυτίλι που ανάβει και κάνει τους ανθρώπους να έρχονται σε σύγκρουση με τον Θεό, να Τον παρερμηνεύουν ή ακόμα και να Τον κρίνουν. Ποιος μπορεί, όταν έχει αντιλήψεις για τον Θεό, παρ’ όλα αυτά, να υποτάσσεται σε Αυτόν και να Τον εξυμνεί; Κανείς. Όταν οι άνθρωποι διατηρούν αντιλήψεις, τότε απλώς βρίσκονται σε σύγκρουση με τον Θεό, παραπονιούνται γι’ Αυτόν, Τον κρίνουν, και μάλιστα Τον καταδικάζουν. Μόνο και μόνο απ’ αυτό φαίνεται ότι οι αντιλήψεις πηγάζουν από διεφθαρμένες διαθέσεις, ότι η εμφάνιση των αντιλήψεων είναι η αποκάλυψη των διεφθαρμένων διαθέσεων και ότι όλες οι διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτονται αποτελούν επανάσταση και αντίσταση στον Θεό. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ναι μεν έχω αντιλήψεις, αλλά δεν αντιστέκομαι στον Θεό». Αυτή είναι μια παραπλανητική κουβέντα. Μπορεί να μη λένε τίποτα, αλλά κατά βάθος η στάση και η συμπεριφορά τους δείχνουν σύγκρουση. Όταν είναι έτσι αυτοί οι άνθρωποι, μπορούν να υποταχθούν στην αλήθεια; Αδύνατον. Αν τους διακατέχει μια διεφθαρμένη διάθεση, εμμένουν στις αντιλήψεις τους· αυτό το προκαλεί η διεφθαρμένη διάθεσή τους. Επομένως, όσο οι άνθρωποι απαλλάσσονται απ’ τις αντιλήψεις, τόσο απαλλάσσονται κι από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αν απαλλαγούν από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τότε παύουν να αποτελούν πρόβλημα γι’ αυτούς και πολλές από τις ανώριμες, παιδαριώδεις σκέψεις τους, ακόμη και όσα έχουν ήδη προλάβει να γίνουν αντιλήψεις· όλα αυτά είναι μόνο σκέψεις και δεν επηρεάζουν την εκπλήρωση του καθήκοντός σου ή την υποταγή σου στον Θεό. Οι αντιλήψεις και οι διεφθαρμένες διαθέσεις συνδέονται μεταξύ τους. Κάποιες φορές υπάρχει μέσα σου κάποια αντίληψη, αλλά δεν κατευθύνει τις πράξεις σου. Όταν δεν επηρεάζει τα άμεσα συμφέροντά σου, την αγνοείς. Όμως, το ότι αγνοείς μια διεφθαρμένη διάθεση δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει μέσα στην αντίληψή σου· όταν γίνει κάτι που συγκρούεται με την αντίληψή σου, τότε κολλάς σ’ αυτή με μια ορισμένη στάση, μια στάση που την ορίζει η διάθεσή σου. Αυτή η διάθεση θα μπορούσε να είναι αδιαλλαξία, αλαζονεία ή ακόμα και φαυλότητα· σε κάνει να κοκορεύεσαι στον Θεό και να λες: «Η άποψή μου έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά πολλές φορές. Αφού οι άνθρωποι έχουν αυτήν την άποψη εδώ και χιλιάδες χρόνια, γιατί να μην μπορώ κι εγώ; Όσα λες κόντρα στις ανθρώπινες αντιλήψεις είναι λανθασμένα· πώς εξακολουθείς να λες ότι είναι η αλήθεια, ότι είναι πάνω απ’ όλα; Η δική μου οπτική είναι η ανώτερη απ’ όλη την ανθρωπότητα!» Μια αντίληψη μπορεί να σε κάνει να συμπεριφερθείς έτσι, να κομπάζεις έτσι. Τι το προκαλεί αυτό; (Οι διεφθαρμένες διαθέσεις.) Σωστά, το προκαλούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις. Οι αντιλήψεις έχουν άμεση σχέση με τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, και οι άνθρωποι πρέπει να απαλλαγούν απ’ τις αντιλήψεις τους. Μόλις αντιμετωπίσουν τις αντιλήψεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό, τότε τους είναι εύκολο να υποταχθούν στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου Του κι έτσι εκτελούν το καθήκον τους πιο ομαλά και πιο σωστά, δεν ακολουθούν πλάγια μονοπάτια, δεν διαταράσσουν και δεν αναστατώνουν, και δεν κάνουν τίποτα που να Τον ντροπιάζει. Αν δεν αντιμετωπιστούν οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες τους, τότε μπορούν πολύ εύκολα να κάνουν πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, οι αντιλήψεις τους μπορούν να προκαλέσουν μέσα τους ένα σωρό συγκρούσεις με την ενσάρκωση του Θεού. Όταν μιλάμε για αντιλήψεις, πρόκειται σίγουρα για λανθασμένες απόψεις που πάνε κόντρα στην αλήθεια, είναι εντελώς αντίθετες μ’ αυτήν και μπορούν να προκαλέσουν στους ανθρώπους ένα σωρό συναισθήματα σύγκρουσης με τον Θεό. Η σύγκρουση αυτή σε οδηγεί να αμφισβητείς τον Χριστό και να μην μπορείς να Τον αποδεχτείς ή να υποταχθείς σε Αυτόν, ενώ επηρεάζει και το κατά πόσο αποδέχεσαι την αλήθεια και εισέρχεσαι στην αλήθεια-πραγματικότητα. Σε ακόμη πιο σοβαρές περιπτώσεις, οι διάφορες αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι σχετικά με το έργο του Θεού τούς οδηγούν στην άρνηση του έργου Του, των τρόπων με τους οποίους εργάζεται, καθώς και της κυριαρχίας και των διευθετήσεών Του. Έτσι, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να σωθούν. Για όποια πτυχή του Θεού κι αν έχουν αντιλήψεις οι άνθρωποι, πίσω από αυτές τις αντιλήψεις κρύβονται οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους· και αυτές οι αντιλήψεις μπορούν να κάνουν αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις να χειροτερέψουν, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να βρουν ακόμη μεγαλύτερο πρόσχημα να χρησιμοποιήσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους για να προσεγγίσουν το έργο του Θεού, τον ίδιο τον Θεό και τη διάθεσή Του. Και όλο αυτό δεν τους ενθαρρύνει να αντισταθούν στον Θεό με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους; Αυτήν τη συνέπεια έχουν οι αντιλήψεις για τον άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (1)

Όποτε προκύπτουν αντιλήψεις —για όποια αντίληψη κι αν πρόκειται— πρώτα να αναλογίζεσαι και να αναλύεις μέσα σου αν είναι σωστός αυτός ο τρόπος σκέψης. Αν νιώθεις ξεκάθαρα ότι αυτός ο τρόπος σκέψης είναι λανθασμένος και στρεβλός, καθώς και ότι βλασφημεί τον Θεό, τότε να προσεύχεσαι αμέσως, ζητώντας απ’ τον Θεό να σε διαφωτίσει και να σε καθοδηγήσει ώστε να αναγνωρίσεις την ουσία αυτού του προβλήματος, και μετά να συζητάς ό,τι κατανόησες σε μια συνάθροιση. Καθώς αυξάνονται τα βιώματα και η κατανόησή σου, να επικεντρώνεσαι στην εξάλειψη των αντιλήψεών σου. Αν αυτός ο τρόπος άσκησης δεν φέρνει εμφανή αποτελέσματα, πρέπει να συναναστραφείς πάνω σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας με κάποιον που κατανοεί την αλήθεια, προσπαθώντας να πάρεις βοήθεια απ’ τους άλλους και λύσεις απ’ τα λόγια του Θεού. Μέσα απ’ τα λόγια του Θεού κι από τα βιώματά σου θα επιβεβαιώσεις σιγά σιγά ότι τα λόγια του Θεού είναι σωστά, ενώ θα πετύχεις σπουδαία αποτελέσματα όσον αφορά το θέμα της εξάλειψης των αντιλήψεών σου. Αν αποδεχθείς και βιώσεις τέτοια λόγια και έργο απ’ τον Θεό, θα κατανοήσεις τελικά τις προθέσεις του Θεού και θα γνωρίσεις κάπως τη διάθεση του Θεού, κι έτσι θα έχεις τη δυνατότητα να εγκαταλείψεις και να εξαλείψεις τις αντιλήψεις σου. Δεν θα παρεξηγείς πια τον Θεό ούτε θα είσαι επιφυλακτικός απέναντί Του και δεν θα προβάλλεις παράλογες απαιτήσεις. Αυτά αφορούν τις αντιλήψεις που εξαλείφονται εύκολα. Υπάρχει, όμως, κι ένας άλλος τύπος αντιλήψεων, τις οποίες οι άνθρωποι δυσκολεύονται να κατανοήσουν και να εξαλείψουν. Για τις αντιλήψεις που δύσκολα εξαλείφονται, υπάρχει μία αρχή που πρέπει να τηρήσεις: Μην τις εκφράζεις και μην τις διαδίδεις, επειδή η έκφραση τέτοιων αντιλήψεων βλάπτει τους άλλους· είναι ένα γεγονός που δείχνει ανυπακοή στον Θεό. Αν κατανοείς τη φύση και τις συνέπειες της διάδοσης αντιλήψεων, καλύτερα να τα μετρήσεις ξεκάθαρα όλα αυτά μόνος σου και να αποφύγεις τις απερίσκεπτες κουβέντες. Αν πεις: «Αισθάνομαι απαίσια που μετράω τις κουβέντες μου μέσα στην εκκλησία —πάω να σκάσω», πρέπει και πάλι να λάβεις υπόψη αν η διάδοση τέτοιων αντιλήψεων είναι πραγματικά ωφέλιμη για τον εκλεκτό λαό του Θεού. Αν δεν είναι ωφέλιμη και μπορεί να κάνει τους άλλους να αποκτήσουν αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό ή ακόμα και να αψηφήσουν και να κρίνουν τον Θεό, τότε δεν βλάπτεις τον εκλεκτό λαό του Θεού; Βλάπτεις τους άλλους· δεν έχει καμία διαφορά απ’ το να μεταδίδεις μια επιδημία. Αν έχεις πράγματι λογική, θα προτιμήσεις να υποφέρεις μόνος σου τον πόνο, παρά να διαδώσεις αντιλήψεις και να βλάψεις τους άλλους. Ωστόσο, αν σου φαίνεται πολύ οδυνηρό να μετράς τις κουβέντες σου, πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό. Αν λυθεί το πρόβλημα, δεν είναι καλό αυτό; Αν κρίνεις και παρεξηγείς τον Θεό με τις αντιλήψεις σου ακόμα κι όταν προσεύχεσαι σ’ Αυτόν, τότε το μόνο που κάνεις είναι να δημιουργείς προβλήματα στον εαυτό σου. Πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό ως εξής: «Θεέ μου, κάνω κάποιες σκέψεις που θέλω να τις εγκαταλείψω, αλλά δεν μπορώ. Πειθάρχησέ με, Σε παρακαλώ, αποκάλυψέ με μέσα από διάφορα περιβάλλοντα και δώσε μου τη δυνατότητα να παραδεχτώ ότι οι αντιλήψεις μου είναι λανθασμένες. Όπως κι αν με πειθαρχήσεις, είμαι διατεθειμένος να το αποδεχθώ». Αυτή είναι η σωστή νοοτροπία. Αφού προσευχηθείς στον Θεό μ’ αυτήν τη νοοτροπία, δεν θα μειωθεί αυτή η πνιγηρή αίσθηση; Αν συνεχίσεις να προσεύχεσαι και να αναζητάς, λαμβάνοντας διαφώτιση και φώτιση απ’ τον Θεό, αν κατανοήσεις τις προθέσεις του Θεού και φωτιστεί η καρδιά σου, τότε δεν θα νιώθεις πια να πνίγεσαι. Δεν θα έχει λυθεί τότε το πρόβλημα; Οι αντιλήψεις σου, η αντίστασή σου και η επανάστασή σου εναντίον του Θεού ως επί το πλείστον θα εξαφανιστούν· αν μη τι άλλο, δεν θα νιώθεις την ανάγκη να τις εκφράσεις. Αν ούτε αυτό δεν φέρει αποτέλεσμα και το πρόβλημα δεν λυθεί πλήρως, τότε βρες κάποιον με εμπειρία για να σε βοηθήσει να εξαλείψεις τις αντιλήψεις σου. Ζήτησέ του να βρει μερικά αποσπάσματα απ’ τα λόγια του Θεού σχετικά με την εξάλειψη των αντιλήψεων που έχεις και διάβασέ τα δεκάδες, εκατοντάδες φορές· ίσως έτσι να εξαλείψεις πλήρως τις αντιλήψεις σου. Ίσως πουν κάποιοι: «Αν εκφράσω αντιλήψεις κατά τη διάρκεια μιας συνάθροισης με τους αδελφούς και τις αδελφές, κάτι τέτοιο θα είναι διάδοση αντιλήψεων, άρα δεν μπορώ να το κάνω. Αισθάνομαι απαίσια, όμως, να τις κρατάω μέσα μου. Μπορώ να τις συζητήσω με την οικογένειά μου;» Αν τα μέλη της οικογένειάς σου είναι κι αυτά πιστοί αδελφοί και αδελφές, αν σ’ ακούσουν να εκφράζεις αυτές τις αντιλήψεις, θα αναστατωθούν κι αυτοί. Είναι σωστό αυτό; (Όχι.) Αν αυτά που θα πεις είναι πιθανό να έχουν καταστροφικό αντίκτυπο στους άλλους, να τους βλάψουν και να τους παραπλανήσουν, τότε σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τα πεις. Αντ’ αυτού, προσευχήσου στον Θεό να επιλύσει το θέμα. Εφόσον προσευχηθείς, εφόσον φας και πιεις τα λόγια του Θεού με ευσεβή καρδιά, με καρδιά που πεινάει και διψάει για δικαιοσύνη, οι αντιλήψεις σου μπορούν να εξαλειφθούν. Τα λόγια του Θεού περιέχουν όλη την αλήθεια· μπορούν να λύσουν κάθε πρόβλημα. Εξαρτάται μόνο απ’ το αν μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια, αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού και αν μπορείς να εγκαταλείψεις τις αντιλήψεις σου. Αν πιστεύεις ότι τα λόγια του Θεού περιέχουν όλη την αλήθεια, κάθε φορά που προκύπτουν προβλήματα, πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και να αναζητάς την αλήθεια για να τα λύσεις. Αν, αφού προσευχηθείς για ένα διάστημα, συνεχίσεις να μη νιώθεις τη διαφώτιση του Θεού και δεν έχεις λάβει ξεκάθαρα λόγια απ’ τον Θεό για το τι να κάνεις, ωστόσο —χωρίς να το έχεις συνειδητοποιήσει— οι αντιλήψεις σου δεν σε επηρεάζουν πλέον εσωτερικά, δεν αναστατώνουν τη ζωή σου, υποχωρούν σιγά σιγά, δεν επηρεάζουν την κανονική σχέση σου με τον Θεό και, φυσικά, δεν επηρεάζουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου, τότε ουσιαστικά η συγκεκριμένη αντίληψη έχει εξαλειφθεί, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αυτό είναι το μονοπάτι της άσκησης.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (16)

Εσείς έχετε αρχές για τον τρόπο άσκησής σας όσον αφορά τις αντιλήψεις; […] Μόλις κατανοήσετε την αλήθεια και συλλάβετε τις αρχές, οι αντιλήψεις σας θα εξαλειφθούν με φυσικό τρόπο. Δεν πρέπει να αφήνετε τις αντιλήψεις να σας εμποδίζουν ή να σας βάζουν τρικλοποδιά· εξαλείψτε κατά το δυνατόν όσες αντιλήψεις εξαλείφονται και όσο για εκείνες που δεν μπορείτε προσωρινά να εξαλείψετε, τουλάχιστον μην τις αφήνετε να σας επηρεάζουν. Δεν πρέπει να εμποδίζουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου ούτε και να επηρεάζουν τη σχέση σου με τον Θεό. Η βάση αναφοράς σου είναι τουλάχιστον να μη διαδίδεις αντιλήψεις, να μην διαπράττεις το κακό, να μην προκαλείς διατάραξη και αναστάτωση, καθώς και να μην ενεργείς ως υπηρέτης του Σατανά ή ως όργανο του Σατανά. Αν, όσο μεγάλη προσπάθεια κι αν καταβάλεις, ορισμένες αντιλήψεις μπορούν να εξαλειφθούν μόνο επιφανειακά και όχι τελείως, τότε απλώς αγνόησέ τις. Μην αφήσεις τις αντιλήψεις να επηρεάζουν την επιδίωξή σου για την αλήθεια και τη ζωή-είσοδό σου. Κάνε κτήμα σου αυτές τις αρχές και, υπό κανονικές συνθήκες, θα είσαι προστατευμένος. Αν είσαι κάποιος που αποδέχεται την αλήθεια, αγαπά τα θετικά πράγματα, δεν είναι κακός άνθρωπος, δεν είναι διατεθειμένος να προκαλέσει διατάραξη και αναστάτωση και δεν προκαλεί επίτηδες διατάραξη και αναστάτωση, τότε συνήθως, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με το θέμα των αντιλήψεων που προκύπτουν, γενικά θα είσαι προστατευμένος. Η πιο στοιχειώδης αρχή άσκησης είναι η εξής: Αν προκύψει μια αντίληψη την οποία δυσκολεύεσαι να εξαλείψεις, μη βιαστείς να αναλάβεις δράση για τη συγκεκριμένη αντίληψη. Περίμενε πρώτα και αναζήτησε την αλήθεια για να την εξαλείψεις, με την πεποίθηση ότι όσα κάνει ο Θεός δεν μπορεί να είναι λανθασμένα. Να τη θυμάσαι αυτήν την αρχή. Επιπλέον, μην παραμερίζεις το καθήκον σου και μην αφήνεις την αντίληψη να επηρεάσει την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Αν έχεις αντιλήψεις και σκεφτείς: «Ε, απλώς θα κάνω αυτό το καθήκον όπως όπως· δεν έχω κέφι, οπότε δεν θα σου κάνω καλή δουλειά!», δεν είναι σωστό αυτό. Μόλις η στάση σου γίνει αρνητική και επιπόλαιη, υπάρχει πρόβλημα· σημαίνει πως σ’ ενοχλούν οι αντιλήψεις μέσα σου. Όταν σ’ ενοχλούν οι αντιλήψεις μέσα σου και επηρεάζουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου, αυτό σημαίνει ότι, στην πραγματικότητα, η σχέση σου με τον Θεό πλέον έχει ήδη υποστεί αλλαγή. Κάποιες αντιλήψεις μπορούν να επηρεάσουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου, πράγμα που αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, και πρέπει να τις εξαλείψεις άμεσα. Άλλες αντιλήψεις δεν επηρεάζουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου ή τη σχέση σου με τον Θεό, οπότε δεν είναι και σπουδαίο θέμα. Αν οι αντιλήψεις που σχηματίζεις μπορούν να επηρεάσουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου, με αποτέλεσμα να αμφισβητείς τον Θεό, να μην κάνεις επιμελώς το καθήκον σου —φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να αισθάνεσαι ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες που δεν εκτελείς το καθήκον σου— να μη νιώθεις καθόλου τρόμο και να μην έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, αυτό είναι επικίνδυνο. Σημαίνει ότι θα υποκύψεις στον πειρασμό, ότι θα σε πιάσει κορόιδο και αιχμάλωτο ο Σατανάς. Η στάση σου απέναντι στις αντιλήψεις σου και οι επιλογές που κάνεις είναι ζωτικής σημασίας· ανεξάρτητα απ’ το κατά πόσον οι συγκεκριμένες αντιλήψεις μπορούν να εξαλειφθούν και σε ποιο βαθμό, η κανονική σχέση ανάμεσα σ’ εσένα και τον Θεό δεν πρέπει να αλλάξει. Πρώτον και κύριον, πρέπει να είσαι σε θέση να υποταχθείς σε όλα τα περιβάλλοντα που ενορχηστρώνει ο Θεός και να δηλώσεις πως όλα όσα κάνει ο Θεός είναι σωστά κι έχουν νόημα, ενώ αυτή η γνώση κι αυτή η πτυχή της αλήθειας δεν πρέπει ποτέ να αλλάξουν για εσένα. Δεύτερον, δεν πρέπει να παραμερίσεις το καθήκον που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός, δεν πρέπει να αφαιρέσεις από πάνω σου αυτό το φορτίο. Αν, εσωτερικά η εξωτερικά, δεν έχεις αντίσταση, εναντίωση ή επαναστατικότητα απέναντι στον Θεό, ο Θεός θα δει μόνο την υποταγή σου και το ότι περιμένεις. Μπορεί και πάλι να έχεις αντιλήψεις, αλλά ο Θεός δεν βλέπει την επαναστατικότητά σου. Αφού δεν υπάρχει μέσα σου επαναστατικότητα και αντίσταση, ο Θεός συνεχίζει να σε θεωρεί ένα απ’ τα δημιουργήματά Του. Απεναντίας, αν η καρδιά σου είναι γεμάτη διαμαρτυρίες και ανυπακοή, αν ψάχνεις ευκαιρία για αντεκδίκηση και δεν θες να κάνεις το καθήκον σου, ενώ αντίθετα εύχεσαι να αφαιρέσεις από πάνω σου αυτό το φορτίο —φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να υπάρχουν μες στην καρδιά σου κάθε είδους παράπονα για τον Θεό, ενώ κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του καθήκοντός σου αποκαλύπτονται εκδηλώσεις απείθειας και πικρίας— τότε, εκείνη τη στιγμή, η σχέση σου με τον Θεό έχει ήδη αλλάξει δραματικά. Έχεις ήδη μετατοπιστεί απ’ τη θέση του δημιουργήματος· δεν είσαι πλέον δημιούργημα, αλλά έχεις γίνει όργανο των διαβόλων και του Σατανά, επομένως ο Θεός δεν πρόκειται να σου δείξει καμία καλοσύνη. Όταν φτάνει κανείς σ’ αυτό το σημείο, πλησιάζει σε επικίνδυνα εδάφη. Ακόμα κι αν δεν κάνει τίποτα ο Θεός, αυτός ο άνθρωπος δεν θα είναι σε θέση να μείνει ακλόνητος μέσα στην εκκλησία. Έτσι, λοιπόν, σε όλα όσα κάνουν οι άνθρωποι —ιδιαίτερα όσον αφορά θέματα όπως η εξάλειψη των αντιλήψεων— πρέπει να αποφεύγουν να κάνουν πράγματα που προσβάλλουν τον Θεό, που τα καταδικάζει ο Θεός ή που πληγώνουν ή βλάπτουν τους άλλους. Αυτή είναι η αρχή.

Το πρόβλημα του να έχουν οι άνθρωποι αντιλήψεις για τον Θεό δεν είναι ασήμαντο ζήτημα! Είναι ζωτικής σημασίας οι άνθρωποι να διατηρούν μια κανονική σχέση με τον Θεό, αλλά αυτό που επηρεάζει περισσότερο αυτή τη σχέση είναι οι αντιλήψεις των ανθρώπων. Μόνο όταν εξαλειφθούν οι αντιλήψεις των ανθρώπων για τον Θεό μπορεί να διατηρηθεί μια κανονική σχέση με τον Θεό. Αυτήν τη στιγμή, πολλοί άνθρωποι έχουν σοβαρό πρόβλημα. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, παρότι ίσως είναι σε θέση να αντέξουν τα βάσανα και να πληρώσουν το τίμημα εκτελώντας τα καθήκοντά τους, συνολικά δεν μπορούν να εξαλείψουν εντελώς τις αντιλήψεις τους. Αυτό επηρεάζει σοβαρά τη σχέση τους με τον Θεό, ενώ έχει άμεσο αντίκτυπο στην αγάπη τους για τον Θεό και στην υποταγή τους σ’ Αυτόν. Γι’ αυτό, όποιες αντιλήψεις κι αν σχηματίζουν οι άνθρωποι για τον Θεό, το ζήτημα είναι σοβαρό και δεν πρέπει να παραβλέπεται. Οι αντιλήψεις μοιάζουν με τοίχο: Διακόπτουν τη σχέση των ανθρώπων με τον Θεό, ώστε να μην τους αφορά το έργο της σωτηρίας που κάνει ο Θεός. Συνεπώς, το ότι οι άνθρωποι έχουν αντιλήψεις για τον Θεό αποτελεί πολύ σοβαρό θέμα που δεν γίνεται να αγνοηθεί! Αν οι άνθρωποι έχουν αντιλήψεις και δεν μπορούν να αναζητήσουν γρήγορα την αλήθεια και να τις εξαλείψουν, αυτό μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε αρνητικότητα, σε αντίσταση εναντίον του Θεού, ακόμα και σε εχθρότητα απέναντί Του. Μπορούν ακόμα να αποδεχθούν την αλήθεια τότε; Η ζωή-είσοδός τους θα βαλτώσει. Το μονοπάτι της βίωσης του έργου του Θεού δεν είναι ούτε ομαλό ούτε στρωτό. Οι άνθρωποι, επειδή έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, μπορεί να κάνουν πολλές παρακάμψεις και ίσως καταλήξουν να σχηματίζουν αντιλήψεις σε κάθε κατάσταση. Αν δεν εξαλείψουν αυτές τις αντιλήψεις μέσω της αναζήτησης της αλήθειας, μπορεί να επαναστατήσουν ενάντια στον Θεό και να Τον αψηφήσουν, βαδίζοντας στο μονοπάτι της εχθρότητας απέναντί Του. Μόλις οι άνθρωποι πάρουν το μονοπάτι των αντίχριστων, νομίζετε πως έχει απομείνει γι’ αυτούς πιθανότητα σωτηρίας; Σ’ αυτό το σημείο, δεν είναι εύκολος ο χειρισμός και δεν θα έχει απομείνει καμία πιθανότητα. Γι’ αυτό, προτού σε απαρνηθεί ο Θεός ως δημιούργημά Του, πρέπει εσύ να μάθεις πώς να είσαι δημιούργημα του Θεού. Να μην επιχειρείς να εξετάσεις εξονυχιστικά τον Δημιουργό ούτε να προσπαθείς να ανακαλύψεις πώς θα αποδείξεις και θα επιβεβαιώσεις ότι ο Θεός στον οποίο πιστεύεις είναι ο Δημιουργός. Δεν έχεις ούτε την ευθύνη ούτε την υποχρέωση να το κάνεις αυτό. Αυτό που πρέπει να σκέφτεσαι και να συλλογίζεσαι κάθε μέρα μες στην καρδιά σου είναι πώς θα εκπληρώσεις τα καθήκοντά σου και θα γίνεις ένα δημιούργημα που ανταποκρίνεται στα πρότυπα, όχι πώς θα αποδείξεις αν ο Θεός είναι ο Δημιουργός, αν είναι πράγματι ο Θεός, ούτε να εξετάζεις εξονυχιστικά τι έχει κάνει ο Θεός και αν οι ενέργειές του είναι ή δεν είναι σωστές. Δεν είναι αυτά τα όσα πρέπει να εξετάζεις εξονυχιστικά.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (16)

Σχετικοί ύμνοι

Οι αντιλήψεις και η φαντασία ποτέ δε θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις τον Θεό