Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Αυτοί που αγαπούν τον Θεό είναι αυτοί που αγαπούν την αλήθεια, και όσο περισσότερο κάνουν πράξη την αλήθεια όσοι την αγαπούν, τόσο μεγαλύτερο μέρος της κατέχουν· όσο περισσότερο την κάνουν πράξη, τόσο περισσότερη από την αγάπη του Θεού κατέχουν· και όσο περισσότερο την κάνουν πράξη, τόσο περισσότερο ευλογημένοι είναι από τον Θεό. Αν ασκείσαι πάντα με αυτόν τον τρόπο, η αγάπη του Θεού για σένα θα σου δώσει σταδιακά τη δυνατότητα να δεις, όπως ακριβώς κατάφερε ο Πέτρος να γνωρίσει τον Θεό: ο Πέτρος είπε ότι ο Θεός όχι μόνο έχει τη σοφία να δημιουργήσει τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα, αλλά, επιπλέον, έχει τη σοφία να κάνει πρακτικό έργο στον άνθρωπο. Ο Πέτρος είπε ότι Εκείνος δεν είναι μόνο άξιος της αγάπης του ανθρώπου λόγω της δημιουργίας του ουρανού και της γης και όλων των πραγμάτων, αλλά, περισσότερο, λόγω της ικανότητάς Του να δημιουργήσει τον άνθρωπο, να σώσει τον άνθρωπο, να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση και να κληροδοτήσει την αγάπη Του σ’ αυτόν. Επίσης, ο Πέτρος είπε ότι υπάρχουν πολλά σε Εκείνον που αξίζουν την αγάπη του ανθρώπου. Ο Πέτρος είπε στον Ιησού: «Η δημιουργία του ουρανού και της γης και όλων των πραγμάτων είναι ο μόνος λόγος που αξίζεις την αγάπη των ανθρώπων; Υπάρχουν περισσότερα μέσα σ’ Εσένα που είναι αξιαγάπητα. Ενεργείς και κινείσαι στην πραγματική ζωή, το Πνεύμα Σου με αγγίζει μέσα μου, με πειθαρχείς, με επιπλήττεις —αυτά τα πράγματα είναι ακόμα πιο άξια της αγάπης των ανθρώπων». Αν θέλεις να δεις και να βιώσεις την αγάπη του Θεού, τότε πρέπει να εξερευνήσεις και να αναζητήσεις στην πραγματική ζωή και πρέπει να είσαι πρόθυμος να παραμερίσεις τη δική σου σάρκα. Πρέπει να πάρεις αυτή την απόφαση. Πρέπει να είσαι ένας άνθρωπος με αποφασιστικότητα, ο οποίος μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό σε όλα τα πράγματα, χωρίς να είναι τεμπέλης ή να επιθυμεί τις απολαύσεις της σάρκας, κάποιος που δεν ζει για τη σάρκα, αλλά για τον Θεό. Μπορεί να υπάρχουν φορές που δεν ικανοποιείς τον Θεό. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν καταλαβαίνεις τις προθέσεις του Θεού. Την επόμενη φορά, αν και θα χρειαστεί περισσότερη προσπάθεια, πρέπει να Τον ικανοποιήσεις και δεν πρέπει να ικανοποιήσεις τη σάρκα. Όταν το βιώσεις με αυτόν τον τρόπο, θα γνωρίσεις τον Θεό. Θα δεις ότι ο Θεός μπορεί να δημιουργήσει τους ουρανούς και τη γη και όλα τα άλλα πράγματα, ότι έχει ενσαρκωθεί έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν πραγματικά να Τον δουν και να κοινωνήσουν πραγματικά μαζί Του· θα δεις ότι είναι ικανός να βασίζει ανάμεσα στους ανθρώπους και ότι το Πνεύμα Του μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση στην πραγματική ζωή, επιτρέποντάς τους να δουν την ομορφιά Του και να βιώσουν την πειθαρχία Του, τη συμμόρφωσή Του και τις ευλογίες Του. Αν τα βιώνεις πάντα με αυτόν τον τρόπο, στην πραγματική ζωή θα είσαι αχώριστος από τον Θεό, και εάν κάποια στιγμή η σχέση σου με τον Θεό παύσει να είναι κανονική, θα είσαι σε θέση να υποστείς αποδοκιμασία και να αισθανθείς τύψεις. Όταν έχεις μια κανονική σχέση με τον Θεό, ποτέ δεν θα θελήσεις να φύγεις από τον Θεό, και εάν κάποια στιγμή ο Θεός πει ότι θα σε αφήσει, θα φοβηθείς και θα πεις ότι θα προτιμούσες να πεθάνεις παρά να εγκαταλειφθείς από τον Θεό. Μόλις αποκτήσεις αυτά τα συναισθήματα, θα αισθανθείς ότι δεν είσαι σε θέση να αφήσεις τον Θεό και, με αυτόν τον τρόπο, θα έχεις ένα θεμέλιο και θα απολαύσεις πραγματικά την αγάπη του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτοί που αγαπούν τον Θεό θα ζουν για πάντα μέσα στο φως Του

Ο λόγος για τον οποίο μόνο όσοι αγαπούν πραγματικά τον Θεό έχουν μεγαλύτερη αξία και νόημα στη ζωή τους και ο λόγος που μόνο αυτοί πιστεύουν πραγματικά στον Θεό είναι επειδή αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να ζουν στο φως του Θεού, καθώς και να ζουν για το έργο και τη διαχείριση του Θεού. Είναι επειδή δεν ζουν στο σκοτάδι, αλλά στο φως. Δεν ζουν ζωές χωρίς νόημα, αλλά ζωές που έχουν ευλογηθεί από τον Θεό. Μόνο αυτοί που αγαπούν τον Θεό είναι σε θέση να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό, μόνο αυτοί είναι μάρτυρες του Θεού, μόνο αυτοί ευλογούνται από τον Θεό και μόνο αυτοί είναι σε θέση να λάβουν τις υποσχέσεις του Θεού. Εκείνοι που αγαπούν τον Θεό είναι οι οικείοι του Θεού· είναι άνθρωποι που αγαπά ο Θεός και μπορούν να απολαύσουν ευλογίες μαζί με τον Θεό. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι θα ζήσουν στην αιωνιότητα και μόνο αυτοί θα ζήσουν για πάντα κάτω από τη φροντίδα και την προστασία του Θεού. Ο Θεός είναι για Τον αγαπούν οι άνθρωποι και είναι άξιος της αγάπης όλων των ανθρώπων, αλλά δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοί να αγαπούν τον Θεό και δεν μπορούν όλοι να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό και να κατέχουν την εξουσία μαζί με τον Θεό. Επειδή είναι σε θέση να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό και να αφιερώσουν όλες τις προσπάθειές τους στο έργο του Θεού, αυτοί που πραγματικά αγαπούν τον Θεό μπορούν να περπατήσουν οπουδήποτε κάτω από τους ουρανούς, χωρίς κανείς να τολμά να τους αντιταχθεί, και μπορούν να ασκήσουν εξουσία στη γη και να κυβερνήσουν όλο τον λαό του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί από όλον τον κόσμο. Είναι άνθρωποι από όλον τον κόσμο που μιλούν διαφορετικές γλώσσες και έχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος, αλλά η ύπαρξή τους έχει το ίδιο νόημα· όλοι έχουν μια καρδιά που αγαπά τον Θεό, όλοι γίνονται μάρτυρες του ίδιου πράγματος και έχουν την ίδια αποφασιστικότητα και την ίδια επιθυμία. Εκείνοι που αγαπούν τον Θεό μπορούν να περπατήσουν ελεύθερα σε όλο τον κόσμο, και αυτοί που καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό μπορούν να ταξιδέψουν σε όλο το σύμπαν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι αγαπημένοι του Θεού, είναι ευλογημένοι από τον Θεό και θα ζήσουν για πάντα μέσα στο φως Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτοί που αγαπούν τον Θεό θα ζουν για πάντα μέσα στο φως Του

Ο Θεός εργάζεται σε όσους επιδιώκουν και θεωρούν πολύτιμα τα λόγια Του. Όσο περισσότερο θεωρείς πολύτιμα τα λόγια του Θεού, τόσο περισσότερο θα εργάζεται μέσα σου το Πνεύμα Του. Όσο πιο πολύτιμα θεωρεί ένας άνθρωπος τα λόγια του Θεού, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχει να οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό. Ο Θεός οδηγεί στην τελείωση εκείνους που Τον αγαπούν πραγματικά και οδηγεί στην τελείωση εκείνους που έχουν ήρεμη καρδιά ενώπιόν Του. Το να θεωρείς πολύτιμο το σύνολο του έργου του Θεού, να θεωρείς πολύτιμη τη διαφώτιση του Θεού, να θεωρείς πολύτιμη την παρουσία του Θεού, να θεωρείς πολύτιμη τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, να θεωρείς πολύτιμο το πώς τα λόγια του Θεού γίνονται η πραγματικότητά σου και μεριμνούν για τη ζωή σου —όλα αυτά συνάδουν καλύτερα με τις προθέσεις του Θεού. Εάν θεωρείς πολύτιμο το έργο του Θεού, αν, δηλαδή, θεωρείς πολύτιμο όλο το έργο που έχει κάνει πάνω σου, τότε Εκείνος θα σε ευλογήσει και θα πολλαπλασιάσει ό,τι σου ανήκει. Εάν δεν θεωρείς πολύτιμα τα λόγια του Θεού, τότε Εκείνος δεν θα εργασθεί μέσα σου, παρά μόνο θα σου δώσει μηδαμινή χάρη για την πίστη σου ή θα σε ευλογήσει με ελάχιστο πλούτο και την οικογένειά σου με ελάχιστη ασφάλεια. Θα πρέπει να αγωνίζεσαι να κάνεις τα λόγια του Θεού την πραγματικότητά σου και να είσαι σε θέση να Τον ικανοποιείς και να συμβαδίζεις με τις προθέσεις Του· δεν θα πρέπει να προσπαθείς απλώς να απολαύσεις τη χάρη Του. Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό για τους πιστούς από το να λάβουν το έργο του Θεού, να αποκτήσουν την τελείωση και να γίνουν αυτοί που ακολουθούν το θέλημα του Θεού. Αυτός είναι ο στόχος που θα πρέπει να επιδιώκεις.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός οδηγεί στην τελείωση όσους συμβαδίζουν με τις προθέσεις Του

Όσο περισσότερο ικανοποιείς τον Θεό, τόσο περισσότερο ο Θεός σε ευλογεί και τόσο ισχυρότερη είναι η αγάπη σου για τον Θεό. Και τόσο, επίσης, θα έχεις πίστη και αποφασιστικότητα και θα νιώθεις ότι τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο και σημαντικό όσο μια ζωή που δαπανάται στην αγάπη για τον Θεό. Μπορεί να πει κανείς ότι ο άνθρωπος πρέπει μόνο να αγαπά τον Θεό για να μην έχει θλίψη. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές όπου η σάρκα σου είναι ασθενής και σε πολιορκούν πολλές αληθινές δυσκολίες, αν αυτές τις στιγμές βασίζεσαι πραγματικά στον Θεό, τότε θα παρηγορείσαι μέσα στο πνεύμα σου, θα νιώθεις προσγειωμένος και θα έχεις κάπου να βασιστείς. Έτσι, θα μπορέσεις να ξεπεράσεις πολλά περιβάλλοντα, κι έτσι δεν θα παραπονιέσαι για τον Θεό εξαιτίας της οδύνης που υφίστασαι. Αντίθετα, θα θέλεις να ψάλλεις, να χορεύεις, να προσεύχεσαι, να συμμετέχεις σε συναθροίσεις και να κοινωνείς, να σκέφτεσαι τον Θεό, και θα νιώθεις ότι όλος ο κόσμος, όλα τα ζητήματα και όλα τα πράγματα γύρω σου, που έχει οργανώσει ο Θεός, είναι τα κατάλληλα. Εάν δεν αγαπάς τον Θεό, όλα όσα κοιτάζεις θα σου είναι ανιαρά, τίποτα δεν θα σου είναι ευχάριστο στο μάτι. Μέσα στο πνεύμα σου, δεν θα είσαι ελεύθερος, αλλά καταπιεσμένος, η καρδιά σου θα παραπονιέται πάντοτε για τον Θεό και θα νιώθεις πάντοτε ότι υποφέρεις τόσο πολύ μαρτύριο, και ότι είναι τόσο άδικο. Εάν η επιδίωξή σου δεν είναι προς χάριν της ευτυχίας, αλλά για να ικανοποιήσεις τον Θεό και να μη σε κατηγορήσει ο Σατανάς, τότε μια τέτοια επιδίωξη θα σου δώσει μεγάλη δύναμη να αγαπήσεις τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι ικανός να εκτελέσει όλα όσα λέει ο Θεός, και όλα όσα κάνει είναι ικανά να ικανοποιήσουν τον Θεό —αυτό σημαίνει να κατέχεσαι από την πραγματικότητα. Το να επιδιώκεις την ικανοποίηση του Θεού σημαίνει να χρησιμοποιείς την καρδιά σου που αγαπά τον Θεό για να κάνεις τον λόγο Του πράξη. Ανά πάσα στιγμή —ακόμα και όταν οι άλλοι είναι αδύναμοι— μέσα σου έχεις ακόμα μια καρδιά που αγαπά τον Θεό και βαθιά μέσα σου λαχταράς τον Θεό και σου λείπει. Αυτό είναι αληθινό ανάστημα. Το πόσο μεγάλο είναι ακριβώς το ανάστημά σου εξαρτάται από το κατά πόσο έχεις καρδιά που αγαπά τον Θεό, από το πόσο μπορείς να παραμείνεις ακλόνητος όταν δοκιμάζεσαι, από το εάν είσαι αδύναμος όταν βρίσκεσαι σε κάποιο συγκεκριμένο περιβάλλον και από το πόσο μπορείς να εμμείνεις στις θέσεις σου όταν οι αδελφοί και οι αδελφές σου σε απορρίπτουν. Η έλευση των γεγονότων θα δείξει κατά πόσο έχεις μια καρδιά που αγαπά τον Θεό. Από ένα μεγάλο μέρος του έργου του Θεού μπορεί να φανεί ότι ο Θεός αγαπά αληθινά τον άνθρωπο, αν και τα πνευματικά μάτια του ανθρώπου δεν έχουν ανοίξει ακόμα τελείως και αυτός δεν μπορεί να δει καθαρά πολύ από το έργο του Θεού και τις προθέσεις Του, ούτε και τα τόσα αξιαγάπητα πράγματα σχετικά με τον Θεό. Ο άνθρωπος έχει πολύ λίγη αληθινή αγάπη προς τον Θεό. Έχεις πιστέψει στον Θεό όλο αυτόν τον καιρό, και σήμερα ο Θεός έχει κλείσει όλους τους δρόμους διαφυγής. Μιλώντας ρεαλιστικά, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να πάρεις το σωστό μονοπάτι, το σωστό μονοπάτι στο οποίο οδηγήθηκες από τη σκληρή κρίση και την υπέρτατη σωτηρία του Θεού. Μόνο αφού βιώσει τις κακουχίες και το ραφινάρισμα γνωρίζει ο άνθρωπος ότι ο Θεός είναι αξιαγάπητος. Έχοντας βιώσει εμπειρίες μέχρι σήμερα, μπορεί κανείς να πει ότι ο άνθρωπος έχει γνωρίσει ένα μέρος της ομορφιάς του Θεού, όμως και πάλι δεν είναι αρκετό, επειδή ο άνθρωπος υστερεί τόσο. Ο άνθρωπος πρέπει να βιώσει κι άλλο από το θαυμάσιο έργο του Θεού και να εξευγενιστεί συνολικά περισσότερο μέσα από τις κακουχίες που ρυθμίζει ο Θεός. Μόνο τότε θα μπορέσει να αλλάξει η ζωή-διάθεση του ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να παραδώσεις την καρδιά σου ενώπιον του Θεού. Εάν προσφέρεις και αποθέσεις την καρδιά σου ενώπιον του Θεού, τότε κατά τον εξευγενισμό θα είναι αδύνατο να αρνηθείς ή να εγκαταλείψεις τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο στενή και όλο και πιο κανονική, ενώ η συναναστροφή σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο συχνή. Εάν ασκείσαι πάντοτε με αυτόν τον τρόπο, τότε θα περνάς περισσότερο χρόνο υπό το φως του Θεού και περισσότερο χρόνο υπό την καθοδήγηση του λόγου Του. Επίσης, θα υπάρχουν ολοένα περισσότερες αλλαγές στη διάθεσή σου, ενώ η γνώση σου θα αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Όταν έρθει η μέρα που θα σε βρουν ξαφνικά οι δοκιμασίες του Θεού, όχι μόνο θα μπορέσεις να σταθείς στο πλευρό του Θεού, αλλά θα μπορέσεις και να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό. Εκείνη τη στιγμή, θα είσαι σαν τον Ιώβ ή τον Πέτρο. Εάν έχεις καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό, θα Τον αγαπάς πραγματικά και θα δώσεις τη ζωή σου γι’ Αυτόν με προθυμία· θα γίνεις μάρτυρας του Θεού και ο Θεός θα σε αγαπά. Η αγάπη που έχει βιώσει τον εξευγενισμό είναι δυνατή, όχι εύθραυστη. Ανεξάρτητα από το πότε και το πώς σε υποβάλλει ο Θεός στις δοκιμασίες Του, είσαι σε θέση να μην ανησυχείς για το αν θα ζήσεις ή αν θα πεθάνεις, να παραμερίζεις τα πάντα για τον Θεό με προθυμία και να υπομένεις το οτιδήποτε για τον Θεό με ευχαρίστηση —έτσι, η αγάπη σου θα είναι αγνή και η πίστη σου θα έχει την πραγματικότητα. Μόνο τότε θα γίνεις κάποιος τον οποίο αγαπά πραγματικά ο Θεός και τον οποίο έχει πραγματικά οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο βιώνοντας τον εξευγενισμό μπορεί ο άνθρωπος να κατέχει αληθινή αγάπη

Οι άνθρωποι που σώζει ο Θεός είναι εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια, που έχουν επίπεδο και ικανότητα κατανόησης, είναι όλοι άνθρωποι που έχουν συνείδηση και λογική, που είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις αναθέσεις από τον Θεό και να κάνουν καλά το καθήκον τους. Είναι άνθρωποι που μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια και να αποτινάξουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά τον Θεό, υποτάσσονται σ’ Αυτόν και Τον λατρεύουν. Παρόλο που οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους προέρχονται από τα κατώτατα στρώματα της κοινωνίας, από οικογένειες εργατών και αγροτών, το σίγουρο είναι πως δεν είναι μπερδεμένοι, αφελείς ή άχρηστοι. Απεναντίας, πρόκειται για ανθρώπους έξυπνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, να την κάνουν πράξη και να υποταχθούν σ’ αυτήν. Είναι όλοι τους δίκαιοι άνθρωποι που προκειμένου να ακολουθήσουν τον Θεό και να κερδίσουν την αλήθεια και ζωή, θα απαρνούνταν τη δόξα και τα πλούτη αυτού του κόσμου· είναι οι πιο σοφοί άνθρωποι απ’ όλους. Είναι όλοι ειλικρινείς άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό και δαπανούν αληθινά τον εαυτό τους γι’ Αυτόν. Μπορούν να κερδίσουν την έγκριση και τις ευλογίες του Θεού, καθώς και να οδηγηθούν στην τελείωση και να γίνουν ο λαός Του και οι πυλώνες του ναού Του. Είναι άνθρωποι από χρυσό, ασήμι και πολύτιμους λίθους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Εάν η στάση ενός ατόμου απέναντι στον Θεό είναι μόνο να Τον θαυμάσει ή να Του δείξει σεβασμό από απόσταση, και όχι να Τον αγαπήσει στο ελάχιστο, τότε σε αυτό το αποτέλεσμα έχει φτάσει ένας άνθρωπος που δεν έχει μια καρδιά που αγαπά τον Θεό, και αυτός ο άνθρωπος στερείται των συνθηκών που του χρειάζονται για να τελειωθεί. Αν τόση δουλειά δεν είναι σε θέση να κερδίσει την αληθινή αγάπη ενός ανθρώπου, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν έχει κερδίσει τον Θεό και δεν επιδιώκει πραγματικά την αλήθεια. Ένα άτομο που δεν αγαπάει τον Θεό δεν αγαπά την αλήθεια και έτσι δεν μπορεί να κερδίσει τον Θεό, πολύ λιγότερο δε, να δεχθεί την έγκριση του Θεού. Τέτοιου είδους άνθρωποι, όπως και να βιώνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και όπως και να βιώνουν την κρίση τους, δεν είναι σε θέση να έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Αυτοί είναι άνθρωποι που η φύση τους είναι αμετάβλητη και που έχουν εξαιρετικά απεχθείς διαθέσεις. Όλοι όσοι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά πρέπει να αποκλειστούν, να αποτελέσουν αντικείμενα τιμωρίας και να τιμωρηθούν όπως εκείνοι που κάνουν κακό, να υποφέρουν ακόμα περισσότερο από εκείνους που έχουν κάνει άδικες πράξεις.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου

Σήμερα, όλοι σας γνωρίζετε πως η πίστη του ανθρώπου στον Θεό δεν προορίζεται αποκλειστικά για τη σωτηρία της ψυχής και την ευημερία της σάρκας, ούτε για να εμπλουτίσει τη ζωή του μέσα από την αγάπη για τον Θεό, και ούτω καθεξής. Εκ των πραγμάτων, αν αγαπάς τον Θεό χάριν της ευημερίας της σάρκας ή της στιγμιαίας απόλαυσης, τότε, ακόμη κι αν τελικά η αγάπη σου για τον Θεό φτάσει στο αποκορύφωμά της και δεν ζητάς τίποτε παραπάνω, η αγάπη αυτή που αναζητάς δεν είναι ακόμη αγνή αγάπη και δεν ευχαριστεί τον Θεό. Εκείνοι που χρησιμοποιούν την αγάπη προς τον Θεό για να εμπλουτίσουν την ανιαρή τους ύπαρξη και για να γεμίσουν ένα κενό στην καρδιά τους είναι το είδος των ανθρώπων που γυρεύουν διακαώς μια ζωή γεμάτη ανέσεις, όχι εκείνοι που επιζητούν αληθινά να αγαπήσουν τον Θεό. Αυτό το είδος αγάπης είναι βεβιασμένο, αποτελεί την επιδίωξη της πνευματικής ικανοποίησης, κι ο Θεός δεν την έχει ανάγκη. Τι είδους αγάπη, λοιπόν, είναι η δική σου; Για ποιον λόγο αγαπάς τον Θεό; Πόση αληθινή αγάπη έχεις μέσα σου για τον Θεό αυτήν τη στιγμή; Η αγάπη των περισσοτέρων από εσάς είναι του είδους που αναφέρθηκε παραπάνω. Αυτό το είδος αγάπης μπορεί μόνο να συντηρεί την υπάρχουσα κατάσταση· δεν μπορεί να πετύχει αιώνια σταθερότητα, ούτε μπορεί να ριζώσει στον άνθρωπο. Αυτό το είδος αγάπης είναι μόνο σαν ένα λουλούδι που ανθίζει και μαραίνεται χωρίς να καρποφορεί. Με άλλα λόγια, αφού αγάπησες μία φορά τον Θεό με τέτοιον τρόπο, αν δεν υπάρχει κάποιος να σε καθοδηγήσει στο μονοπάτι εμπρός, τότε θα καταρρεύσεις. Αν μπορείς να αγαπάς τον Θεό μόνο την εποχή που αγαπάς τον Θεό, μα κατόπιν η διάθεση της ζωής σου παραμένει αμετάβλητη, τότε θα είσαι ανήμπορος να αποδράσεις από το πέπλο της επιρροής του σκότους, και θα είσαι ανήμπορος να απελευθερωθείς από τα δεσμά και τα κόλπα του Σατανά. Κανένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να κερδηθεί πλήρως από τον Θεό· στο τέλος, το πνεύμα του, η ψυχή και το σώμα του θα εξακολουθούν να ανήκουν στον Σατανά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Όλοι όσοι δεν μπορούν να κερδηθούν πλήρως από τον Θεό θα επιστρέψουν από εκεί που ήρθαν αρχικά, δηλαδή πίσω στον Σατανά, και θα πέσουν στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού για να δεχθούν το επόμενο στάδιο της τιμωρίας από τον Θεό. Εκείνοι που θα κερδηθούν από τον Θεό είναι όσοι επαναστατούν ενάντια στον Σατανά και δραπετεύουν από τη δύναμή του. Αυτοί έχουν προσμετρηθεί επισήμως μεταξύ του λαού της βασιλείας. Έτσι θα δημιουργηθεί τελικά ο λαός της βασιλείας. Είσαι διατεθειμένος να γίνεις αυτό το είδος ανθρώπου; Είσαι διατεθειμένος να κερδηθείς από τον Θεό; Θέλεις να δραπετεύσεις από τη δύναμη του Σατανά και να επιστρέψεις στον Θεό; Ανήκεις πλέον στον Σατανά ή προσμετράσαι μεταξύ όσων ανήκουν στον λαό της βασιλείας; Αυτά τα πράγματα θα έπρεπε να είναι πλέον σαφή, και δεν χρειάζονται καμία περαιτέρω εξήγηση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι στάση οφείλουν να κρατούν οι πιστοί

Αν θέλεις να τελειωθείς από τον Θεό, δεν αρκεί το να σπεύσεις εμπρός στο μονοπάτι ούτε αρκεί απλώς να δαπανάς τον εαυτό σου για τον Θεό. Πρέπει να κατέχεις πολλά πράγματα για να μπορέσεις να γίνεις κάποιος που τελειώνεται από τον Θεό. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με βάσανα, πρέπει να είσαι σε θέση να παραμερίζεις το ενδιαφέρον για τη σάρκα και να μην κάνεις παράπονα κατά του Θεού. Όταν ο Θεός σού κρύβεται, πρέπει να είσαι σε θέση να έχεις την πίστη να Τον ακολουθείς, να διατηρείς την πρότερη αγάπη σου χωρίς να την αφήνεις να εξασθενήσει ή να εξαφανιστεί. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, εσύ να Τον αφήνεις να ενορχηστρώνει όπως επιθυμεί και να είσαι πρόθυμος να καταραστείς την ίδια σου τη σάρκα αντί να κάνεις παράπονα εναντίον Του. Όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με δοκιμασίες, πρέπει να είσαι πρόθυμος να υπομείνεις τον πόνο της εγκατάλειψης αυτών που αγαπάς, και να είσαι πρόθυμος να κλάψεις πικρά, για να ικανοποιήσεις τον Θεό. Αυτή μόνο είναι αληθινή αγάπη και πίστη. Όποιο κι αν είναι το πραγματικό σου ανάστημα, πρέπει πρώτα να κατέχεις και τη θέληση να υποστείς κακουχίες αλλά και αληθινή πίστη, και πρέπει, επίσης, να έχεις τη θέληση να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα. Θα πρέπει να είσαι πρόθυμος να υπομείνεις προσωπικά κακουχίες και να υποστείς απώλειες όσον αφορά τα προσωπικά σου συμφέροντα προκειμένου να ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού. Επιπλέον, πρέπει να είσαι ικανός να νιώθεις τύψεις για τον εαυτό σου μέσα σου: Στο παρελθόν, δεν μπόρεσες να ικανοποιήσεις τον Θεό, και τώρα μπορείς να νιώθεις τύψεις για τον εαυτό σου. Δεν πρέπει να υστερείς σε καμιά από αυτές τις πτυχές —μέσω των πραγμάτων αυτών θα σε οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Αν δεν μπορείς να πληροίς αυτά τα κριτήρια, τότε δεν μπορείς να τελειωθείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση πρέπει να υποβληθούν σε εξευγενισμό

Ως κάποιος που επιδιώκει την αγάπη προς τον Θεό, η είσοδος στη βασιλεία για να καταστείτε μέλη του λαού του Θεού είναι το αληθινό μέλλον σας, καθώς και μια ζωή που έχει ύψιστη αξία και σημασία· κανείς δεν είναι πιο ευλογημένος από εσάς. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό, ζουν για τη σάρκα και για τον Σατανά, αλλά σήμερα, εσείς ζείτε για τον Θεό, και ζείτε για να ακολουθήσετε το θέλημά Του. Γι’ αυτό λέω ότι η ζωή σας είναι αυτό που έχει το μεγαλύτερο νόημα. Μόνο η ομάδα των ανθρώπων που έχει επιλεγεί από τον Θεό, είναι σε θέση να βιώσει μια ζωή με το μεγαλύτερο νόημα: Κανείς άλλος στη γη δεν γίνεται να βιώσει μια ζωή τέτοιας αξίας και νοήματος. Επειδή έχετε επιλεγεί από τον Θεό και έχετε εξυψωθεί από τον Θεό και, ακόμα περισσότερο, εξαιτίας της αγάπης του Θεού, έχετε κατανοήσει την αληθινή ζωή και γνωρίζετε πώς να ζήσετε με έναν τρόπο που έχει την υψίστη αξία. Τούτο δεν οφείλεται στο ότι επιδιώκετε καλά, αλλά στη χάρη του Θεού· ο Θεός άνοιξε τα πνευματικά σας μάτια και το Πνεύμα του Θεού άγγιξε τις καρδιές σας, χαρίζοντάς σας την καλή τύχη να έρθετε ενώπιόν Του. Αν το Πνεύμα του Θεού δεν σας είχε διαφωτίσει, θα ήσασταν ανίκανοι να δείτε την ομορφιά του Θεού και δεν θα ήταν δυνατόν να Τον αγαπήσετε. Το ότι οι καρδιές των ανθρώπων έχουν στραφεί προς τον Θεό, οφείλεται εξ ολοκλήρου στο γεγονός ότι τις άγγιξε το Πνεύμα του Θεού. Μερικές φορές, την ώρα που απολαμβάνεις τα λόγια του Θεού, το πνεύμα σου αγγίζεται και νοιώθεις ότι δεν μπορείς παρά να αγαπάς τον Θεό, ότι έχεις μεγάλη δύναμη μέσα σου και ότι δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείς να το παραμερίσεις. Αν νοιώθεις έτσι, τότε σε έχει αγγίξει το Πνεύμα του Θεού, η καρδιά σου έχει στραφεί ολοκληρωτικά στον Θεό και θα προσευχηθείς στον Θεό λέγοντας: «Θεέ μου! Στ’ αλήθεια, μας έχεις προκαθορίσει και επιλέξει Εσύ. Η δόξα Σου με κάνει υπερήφανο, και αισθάνομαι υπέροχα που είμαι ένας από τον λαό Σου. Θα δαπανήσω και θα δώσω τα πάντα για να ακολουθήσω το θέλημά Σου, και θα αφιερώσω όλα τα χρόνια μου και μια ολόκληρη ζωή προσπαθειών σε Εσένα». Αν προσεύχεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, μέσα στην καρδιά σου θα έχεις αστείρευτη αγάπη και αληθινή υποταγή στον Θεό. Έχεις βιώσει ποτέ μια τέτοια εμπειρία; Αν οι άνθρωποι αγγίζονται συχνά από το Πνεύμα του Θεού, τότε είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να αφιερώνονται στον Θεό κατά τις προσευχές τους: «Θεέ μου! Θέλω να δω την ημέρα της δόξας Σου και θέλω να ζήσω για Εσένα —τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο ή πιο σημαντικό από το να ζω για Εσένα, και δεν έχω την παραμικρή επιθυμία να ζήσω για τον Σατανά και τη σάρκα. Καθιστώντας με ικανό να ζω για Εσένα σήμερα, με εξυψώνεις». Έχοντας προσευχηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα νοιώσεις ότι δεν μπορείς, παρά να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό, ότι πρέπει να αποκτήσεις τον Θεό και ότι δεν θα ήθελες να πεθάνεις χωρίς να Τον έχεις αποκτήσει ενώ ήσουν ζωντανός. Έχοντας πει μια τέτοια προσευχή, θα νοιώσεις μέσα σου μιαν αστείρευτη δύναμη, χωρίς, όμως, να γνωρίζεις την προέλευσή της· στην καρδιά σου θα υπάρχει απεριόριστη δύναμη και θα έχεις μια αίσθηση ότι ο Θεός είναι τόσο όμορφος και ότι αξίζει να Τον αγαπάς. Τότε θα σε έχει αγγίξει ο Θεός. Όλοι όσοι βίωσαν μια τέτοια εμπειρία, αγγίχτηκαν από τον Θεό. Για όσους αγγίζει ο Θεός συχνά, διάφορες αλλαγές συμβαίνουν στη ζωή τους: είναι ικανοί να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους και είναι πρόθυμοι να αποκτήσουν ολοκληρωτικά τον Θεό· δυναμώνει σχετικά η καρδιά τους που αγαπά τον Θεό, και η καρδιά τους έχει στραφεί ολοκληρωτικά προς τον Θεό. Έχουν ξεχάσει εντελώς την οικογένεια, τον κόσμο, διάφορες περιπλοκές ή το μέλλον τους, και είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν μια ζωή γεμάτη προσπάθεια στον Θεό. Όσους έχει αγγίξει το Πνεύμα του Θεού, είναι όλοι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια και που ελπίζουν να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνώρισε το νεότερο έργο του Θεού και ακολούθησε τα βήματά Του

Εκείνοι που έχουν οδηγηθεί στην τελείωση όχι μόνο κατέχουν κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά διαθέτουν και αλήθειες που ξεπερνούν τα μέτρα της συνείδησης, που είναι υψηλότερες από τα πρότυπα της συνείδησης· δεν χρησιμοποιούν μόνο τη συνείδησή τους για να ξεπληρώσουν την αγάπη του Θεού, αλλά, πέρα από αυτό, έχουν γνωρίσει τον Θεό και έχουν δει ότι ο Θεός είναι υπέροχος και άξιος της αγάπης του ανθρώπου και ότι υπάρχουν τόσο πολλά που πρέπει να αγαπάς στον Θεό· ο άνθρωπος δεν μπορεί παρά να Τον αγαπάει. Η αγάπη που έχουν για τον Θεό όσοι έχουν οδηγηθεί στην τελείωση υφίσταται για να εκπληρώσουν τις προσωπικές τους προσδοκίες. Η αγάπη τους είναι μια αυθόρμητη αγάπη, μια αγάπη που δεν ζητά τίποτα σε αντάλλαγμα και δεν είναι αντικείμενο συναλλαγής. Αγαπούν τον Θεό μόνο εξαιτίας της γνώσης τους γι’ Αυτόν. Τέτοιοι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το αν ο Θεός τούς χαρίζει χάρες και είναι ικανοποιημένοι μόνο με το να ικανοποιούν τον Θεό. Δεν κάνουν συμφωνίες με τον Θεό, ούτε μετράνε την αγάπη τους για τον Θεό βάσει της συνείδησής τους: «Μου έδωσες, επομένως Σε αγαπώ ως αντάλλαγμα· αν δεν μου δώσεις, τότε δεν έχω τίποτα για Σένα σε αντάλλαγμα». Εκείνοι που έχουν οδηγηθεί στην τελείωση πάντοτε πιστεύουν το εξής: «Ο Θεός είναι ο Δημιουργός και εκτελεί το έργο Του σ’ εμάς. Αφού έχω αυτή την ευκαιρία, την προϋπόθεση και τα προσόντα για να οδηγηθώ στην τελείωση, η επιδίωξή μου θα πρέπει να είναι να ζήσω μια ζωή με νόημα και θα πρέπει να Τον ικανοποιήσω». Είναι ακριβώς όπως αυτό που βίωσε ο Πέτρος: Όταν ένιωθε πιο αδύναμος, προσευχόταν στον Θεό και έλεγε: «Ω Θεέ μου! Ξέρεις ότι, ανεξάρτητα από τον χρόνο ή τον τόπο, πάντα μου λείπεις κι ότι ανεξαρτήτως του χρόνου ή του τόπου, θέλω να Σε αγαπήσω, αλλά το ανάστημά μου είναι πολύ μικρό, είμαι πολύ αδύναμος και ανίσχυρος, η αγάπη μου είναι πολύ περιορισμένη και η ειλικρίνειά μου απέναντι σ’ Εσένα είναι υπερβολικά πενιχρή. Σε σύγκριση με την αγάπη Σου, είμαι απλώς ακατάλληλος να ζω. Επιθυμώ μόνο η ζωή μου να μην είναι μάταιη και να μπορώ όχι μόνο να ξεπληρώσω την αγάπη Σου, αλλά, επίσης, να μπορώ να αφιερώσω ό,τι έχω σ’ Εσένα. Αν μπορώ να Σε ικανοποιήσω, τότε ως δημιούργημα, θα είμαι ήσυχος και δεν θα ζητήσω τίποτα περισσότερο. Αν και είμαι αδύναμος και ανίσχυρος τώρα, δεν θα ξεχάσω τις προτροπές Σου και δεν θα ξεχάσω την αγάπη Σου. Τώρα, το μόνο που κάνω είναι να ξεπληρώνω την αγάπη Σου. Ω Θεέ μου, αισθάνομαι απαίσια! Πώς μπορώ να δώσω πίσω σ’ Εσένα την αγάπη που έχω στην καρδιά μου, πώς μπορώ να κάνω ό,τι μπορώ, να καταφέρω να εκπληρώσω τις επιθυμίες Σου και να καταφέρω να προσφέρω όλα όσα έχω σ’ Εσένα; Ξέρεις την αδυναμία του ανθρώπου· πώς μπορώ, λοιπόν, να είμαι άξιος της αγάπης Σου; Ω! Θεέ μου! Ξέρεις ότι είμαι μικρός στο ανάστημα, ότι η αγάπη μου είναι υπερβολικά πενιχρή. Πώς μπορώ να κάνω το καλύτερο που μπορώ σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Ξέρω ότι πρέπει να ξεπληρώσω την αγάπη Σου, ξέρω ότι θα πρέπει να δώσω όλα αυτά που έχω σ’ Εσένα, αλλά σήμερα το ανάστημά μου είναι πολύ μικρό. Ζητώ να μου δώσεις δύναμη και αυτοπεποίθηση, ώστε να είμαι περισσότερο σε θέση να κατέχω μια αγνή αγάπη και να την αφιερώσω σ’ Εσένα και να μπορώ να αφιερώσω καλύτερα όσα έχω σ’ Εσένα· όχι μόνο θα μπορώ να ξεπληρώσω την αγάπη Σου, αλλά θα είμαι πιο ικανός να αποκτήσω εμπειρία της παίδευσής Σου και της κρίσης και των δοκιμασιών Σου και των ακόμα πιο σκληρών καταρών Σου. Μου έχεις επιτρέψει να δω την αγάπη Σου και δεν μπορώ να μην Σε αγαπώ κι αν και σήμερα είμαι αδύναμος και ανίσχυρος, πώς θα μπορούσα να Σε ξεχάσω; Η αγάπη, η παίδευση και η κρίση Σου με έχουν ωθήσει στο να Σε γνωρίσω, αλλά αισθάνομαι επίσης ανίκανος να ικανοποιήσω την αγάπη Σου, γιατί είσαι τόσο σπουδαίος. Πώς μπορώ να αφιερώσω όλα όσα έχω στον Δημιουργό;» Αυτό ήταν το αίτημα του Πέτρου, όμως το ανάστημά του ήταν πάρα πολύ ανεπαρκές. Εκείνη τη στιγμή, αισθάνθηκε ότι ένα μαχαίρι καρφωνόταν στην καρδιά του. Σπάραζε· δεν ήξερε τι να κάνει κάτω από τέτοιες συνθήκες. Ωστόσο, συνέχισε να προσεύχεται: «Ω Θεέ μου! Ο άνθρωπος έχει το ανάστημα ενός παιδιού, η συνείδησή του είναι αδύναμη και το μόνο που μπορώ να επιτύχω είναι να ξεπληρώσω την αγάπη Σου. Σήμερα, δεν ξέρω πώς να ικανοποιήσω τις προθέσεις Σου και επιθυμώ μονάχα να κάνω ό,τι μπορώ, να δώσω όλα όσα έχω και να αφιερώσω όλα όσα έχω σ’ Εσένα. Ανεξάρτητα από την κρίση Σου, ανεξάρτητα από την παίδευσή Σου, ανεξάρτητα από το αν μου δίνεις πράγματα ή μου παίρνεις πράγματα, απάλλαξέ με από το παραμικρό παράπονο προς Εσένα. Πολλές φορές, όταν με παίδευες και με έκρινες, είχα διαρκώς παράπονα μέσα μου και δεν ήμουν σε θέση να φτάσω στην αγνότητα ή να ικανοποιήσω τις επιθυμίες Σου. Η αποπληρωμή της αγάπης Σου γεννήθηκε από καταναγκασμό και αυτή τη στιγμή μισώ τον εαυτό μου ακόμη περισσότερο». Επειδή αναζητούσε μια καθαρότερη αγάπη για τον Θεό προσευχήθηκε ο Πέτρος με αυτόν τον τρόπο. Αναζητούσε και εκλιπαρούσε και, επιπλέον, κατηγορούσε τον εαυτό του και ομολογούσε τις αμαρτίες του στον Θεό. Ένιωθε χρέος προς τον Θεό και αισθάνθηκε μίσος για τον εαυτό του, αλλά ήταν επίσης και κάπως λυπημένος και αρνητικός. Πάντα ένιωθε έτσι, λες και δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις προθέσεις του Θεού και ήταν ανίκανος να κάνει το καλύτερό που μπορούσε. Κάτω από τέτοιες συνθήκες, ο Πέτρος επεδίωκε να έχει την πίστη του Ιώβ. Είδε πόσο μεγάλη ήταν η πίστη του Ιώβ, διότι ο Ιώβ είχε δει ότι όλα όσα είχε του δόθηκαν από τον Θεό και ήταν φυσικό ο Θεός να πάρει τα πάντα από αυτόν, ότι ο Θεός έδινε σε όποιον ήθελε —τέτοια ήταν η δίκαιη διάθεση του Θεού. Ο Ιώβ δεν έκανε παράπονα και μπορούσε ακόμα να δοξάζει τον Θεό. Ο Πέτρος γνώριζε, επίσης, τον ίδιο του τον εαυτό και μέσα στην καρδιά του προσευχόταν: «Σήμερα, δεν θα έπρεπε να είμαι ικανοποιημένος με το να ξεπληρώσω την αγάπη Σου χρησιμοποιώντας τη συνείδησή μου —όση αγάπη και να Σου δώσω— γιατί οι σκέψεις μου είναι πολύ διεφθαρμένες και επειδή είμαι ανίκανος να Σε δω ως τον Δημιουργό. Επειδή είμαι ακόμα ακατάλληλος για να Σε αγαπώ, πρέπει να καταφέρω να αφιερώσω όλα όσα έχω σ’ Εσένα και να το κάνω πρόθυμα. Πρέπει να γνωρίζω όλα αυτά που έχεις κάνει και να μην κάνω τις δικές μου επιλογές, και πρέπει να δω την αγάπη Σου και να μπορέσω να Σε υμνήσω και να εξυμνήσω το άγιο όνομά Σου, για να μπορέσεις να κερδίσεις μεγάλη δόξα μέσα από μένα. Είμαι διατεθειμένος να μείνω ακλόνητος σε αυτήν τη μαρτυρία σ’ Εσένα. Θεέ μου! Η αγάπη Σου είναι τόσο πολύτιμη και όμορφη· πώς θα μπορούσα να είμαι ποτέ διατεθειμένος να ζήσω στα χέρια του πονηρού; Εσύ δεν με έπλασες; Πώς θα μπορούσα να ζήσω υπό τη δύναμη του Σατανά; Θα προτιμούσα ολόκληρη η ύπαρξή μου να ζει μέσα στην παίδευσή Σου, παρά να ζήσω εγώ υπό τη δύναμη του πονηρού. Είμαι διατεθειμένος να προσφέρω το σώμα και την καρδιά μου στην κρίση και την παίδευσή Σου, εφόσον μπορώ να καθαρθώ, και να αφιερώσω όλο μου το είναι σ’ Εσένα, διότι απεχθάνομαι τον Σατανά και δεν είμαι διατεθειμένος να ζω υπό τη δύναμή του. Μέσα από την κρίση Σου, δείχνεις τη δίκαιη διάθεσή Σου· είμαι απόλυτα πρόθυμος και δεν έχω το παραμικρό παράπονο. Εφόσον μπορώ να εκπληρώσω το καθήκον που έχω ως δημιούργημα, είμαι διατεθειμένος να συνοδεύεται ολόκληρη η ζωή μου από την κρίση Σου κι έτσι να καταφέρω να γνωρίσω τη δίκαιη διάθεσή Σου και να απαλλαγώ από την επιρροή του πονηρού». Ο Πέτρος πάντα έτσι προσευχόταν και πάντα με αυτό τον τρόπο αναζητούσε, και έφτασε, σχετικά μιλώντας, σε ένα υψηλό βασίλειο. Όχι μόνο ήταν σε θέση να ξεπληρώσει την αγάπη του Θεού, αλλά, το πιο σημαντικό ήταν ότι εκπλήρωσε επίσης το καθήκον του ως δημιούργημα. Όχι μόνο δεν κατηγορήθηκε από τη συνείδησή του, αλλά ήταν επίσης σε θέση να ξεπεράσει τα πρότυπα συνείδησης. Οι προσευχές του συνέχιζαν να απευθύνονται στον Θεό, τόσο που οι προσδοκίες του ήταν ακόμη υψηλότερες και είχε μια καρδιά που αγαπούσε όλο και περισσότερο τον Θεό. Παρόλο που υπέφερε από οδυνηρό πόνο, δεν ξέχασε ποτέ ότι έπρεπε να αγαπάει τον Θεό, προσπάθησε δε να κατακτήσει την ικανότητα να κατανοεί τις προθέσεις του Θεού. Στις προσευχές του έλεγε τα εξής λόγια: «Δεν έχω καταφέρει τίποτα περισσότερο από το να ξεπληρώσω την αγάπη Σου. Δεν έχω γίνει μάρτυράς Σου ενώπιον του Σατανά, δεν έχω απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και εξακολουθώ να ζω μέσα στη σάρκα. Θα ήθελα να χρησιμοποιήσω την αγάπη μου για να νικήσω τον Σατανά, να τον ντροπιάσω, και έτσι να ικανοποιήσω τις προθέσεις Σου. Θέλω να Σου δώσω το όλον μου, να μην δώσω ούτε το ελάχιστο κομμάτι μου στον Σατανά, γιατί ο Σατανάς είναι ο εχθρός Σου». Όσο περισσότερο αναζητούσε προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο περισσότερο συγκινούνταν και τόσο υψηλότερη ήταν η γνώση του για τα θέματα αυτά. Χωρίς να το συνειδητοποιήσει, κατάλαβε ότι πρέπει να απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και πρέπει να επιστρέψει άνευ όρων στον Θεό. Αυτό ήταν το βασίλειο που κατέκτησε. Ξεπερνούσε την επιρροή του Σατανά και απαλλασσόταν από τις χαρές και τις απολαύσεις της σάρκας, και ήταν πρόθυμος να βιώσει πιο βαθιά τόσο την παίδευση του Θεού όσο και την κρίση Του. Είπε: «Παρόλο που ζω μέσα στην παίδευσή Σου και μέσα στην κρίση Σου, όσο οδυνηρό κι αν είναι αυτό, εξακολουθώ να μην είμαι διατεθειμένος να ζήσω υπό τη δύναμη του Σατανά, εξακολουθώ να μην είμαι διατεθειμένος να ζω υπό την εξαπάτηση του Σατανά. Νιώθω χαρά όταν ζω μέσα στις κατάρες Σου και πόνο όταν ζω μέσα στις ευλογίες του Σατανά. Σ’ αγαπώ καθώς ζω μέσα στην κρίση Σου και αυτό πλημμυρίζει την καρδιά μου με μεγάλη χαρά. Η παίδευση και η κρίση Σου είναι δικαιοσύνη και αγιοσύνη· αποσκοπούν στην κάθαρσή μου και, ακόμη περισσότερο, στη σωτηρία μου. Θα προτιμούσα να ζήσω ολόκληρη τη ζωή μου μέσα στην κρίση Σου και να λαμβάνω τη φροντίδα Σου, παρά να ζήσω έστω και μια στιγμή υπό τη δύναμη του Σατανά. Επιθυμώ να Με καθάρεις· ακόμη κι αν χρειαστεί να υποφέρω, δεν είμαι διατεθειμένος να με εκμεταλλευτεί και να με κοροϊδέψει ο Σατανάς. Εγώ, αυτό το δημιουργημένο ον, θα πρέπει να χρησιμοποιηθώ από Σένα, να αποκτηθώ από Σένα, να κριθώ από Σένα, να παιδευτώ από Σένα, ακόμα και να δεχτώ την κατάρα Σου. Η καρδιά μου χαίρεται όταν είσαι διατεθειμένος να με ευλογήσεις, γιατί έχω δει την αγάπη Σου. Εσύ είσαι ο Δημιουργός και εγώ είμαι ένα δημιούργημα· δεν θα πρέπει να Σε προδώσω και να ζήσω υπό τη δύναμη του Σατανά ούτε θα πρέπει να με εκμεταλλευτεί ο Σατανάς. Θα πρέπει να είμαι το άλογο ή το βόδι Σου, όχι να ζω για τον Σατανά. Θα προτιμούσα να ζω μέσα στην παίδευσή Σου, χωρίς σαρκική ευδαιμονία, και αυτό θα μου έφερνε ευχαρίστηση, ακόμα κι αν έχανα τη χάρη Σου. Αν και δεν θα είχα τη χάρη Σου, και πάλι θα αντλούσα ευχαρίστηση από την παίδευση και την κρίση Σου. Αυτή είναι η καλύτερη ευλογία Σου, η μεγαλύτερη χάρη Σου. Αν και είσαι πάντα μεγαλοπρεπής και οργισμένος προς εμένα, εξακολουθώ να είμαι ανίκανος να Σε αφήσω και ακόμα δεν μπορώ να Σε αγαπήσω αρκετά. Θα προτιμούσα να ζήσω στον οίκο Σου, θα προτιμούσα να είμαι καταραμένος, παιδεμένος και τσακισμένος από Σένα και δεν θέλω να ζήσω υπό την εξουσία του Σατανά ούτε είμαι πρόθυμος να σπεύσω και να απασχοληθώ μόνο για τη σάρκα, πολύ λιγότερο δε, είμαι πρόθυμος να ζήσω για τη σάρκα». Η αγάπη του Πέτρου ήταν αγνή αγάπη. Αυτή είναι η εμπειρία του να οδηγείται κάποιος στην τελείωση, και είναι το υψηλότερο βασίλειο του να οδηγείται κάποιος στην τελείωση· δεν υπάρχει ζωή που να έχει μεγαλύτερο νόημα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση

Σχετικοί ύμνοι

Ο Θεός οδηγεί στην τελείωση αυτούς που Τον αγαπούν πραγματικά