Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Πριν τον διαφθείρει ο Σατανάς, ο άνθρωπος από τη φύση του υποτασσόταν στον Θεό και υποτασσόταν στα λόγια Του αφού τα είχε ακούσει. Είχε σωστή λογική και συνείδηση και κανονική ανθρώπινη φύση. Αφού τον διέφθειρε ο Σατανάς, η αρχική σύνεση του ανθρώπου, η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση του θόλωσαν και καταστράφηκαν από τον Σατανά. Επομένως, έχασε την υποταγή του και την αγάπη του προς τον Θεό. Η λογική του ανθρώπου άρχισε να αποκλίνει, η διάθεσή του έγινε σαν αυτή των ζώων και η παρακοή του προς τον Θεό έγινε συχνότερη και πιο σοβαρή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν το ξέρει και ούτε το αναγνωρίζει αυτό, απλώς εναντιώνεται και επαναστατεί επίμονα. Η διάθεση του ανθρώπου αποκαλύπτεται στις εκφράσεις της σύνεσης, της αντίληψης και της συνείδησής του· επειδή η σύνεση και η αντίληψή του έχουν ασθενήσει και η συνείδησή του έχει θολώσει υπερβολικά, η διάθεσή του εναντιώνεται στον Θεό. Αν η σύνεση και η αντίληψη του ανθρώπου δεν μπορούν να αλλάξουν, τότε δεν τίθεται θέμα για αλλαγές στη διάθεσή του, όπως φυσικά και θέμα εναρμόνισης με τις προθέσεις του Θεού. Εάν η λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, τότε δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό και δεν είναι κατάλληλος για χρήση από τον Θεό. Η «κανονική λογική» αναφέρεται στην υποταγή και στην πίστη στον Θεό, στη λαχτάρα για τον Θεό, στο να είσαι απόλυτος προς τον Θεό και στο να έχεις συνείδηση απέναντί Του. Αναφέρεται στο να είσαι ψυχή τε και σώματι δοσμένος στον Θεό και να μην Του εναντιώνεσαι σκόπιμα. Το να έχει κανείς μια αποκλίνουσα σύνεση δεν είναι έτσι. Από τότε που ο άνθρωπος διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει δημιουργήσει αντιλήψεις για τον Θεό και δεν έχει καμία πίστη στον Θεό ή λαχτάρα για Εκείνον, όπως και καθόλου συνείδηση προς τον Θεό. Ο άνθρωπος σκόπιμα εναντιώνεται και κατακρίνει τον Θεό και, επιπλέον, εκτοξεύει ύβρεις κατ’ Αυτού πίσω από την πλάτη Του. Ο άνθρωπος κατακρίνει τον Θεό πίσω από την πλάτη Του, γνωρίζοντας καλά ότι είναι ο Θεός· ο άνθρωπος δεν έχει καμία πρόθεση να υποτάσσεται στον Θεό και απλώς απαιτεί και ζητά τυφλά από Αυτόν. Τέτοιοι άνθρωποι —άνθρωποι που η λογική τους αποκλίνει— δεν είναι ικανοί να γνωρίζουν την ίδια τους την ανήκουστη συμπεριφορά ή να μετανιώνουν για την αντιδραστικότητα τους. Εάν οι άνθρωποι είναι ικανοί να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε έχουν αποκτήσει και πάλι κάποια από τη λογική τους· όσο περισσότερο επαναστατικοί ενάντια στον Θεό είναι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ακόμα τον εαυτό τους, τόσο λιγότερο σωστή σύνεση έχουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί να υποταχθεί στον Θεό, είναι επειδή κατέχεται από αυτό που προηγήθηκε. Τα πράγματα που προηγήθηκαν έχουν δημιουργήσει στους ανθρώπους κάθε είδους αντιλήψεις και διάφορες φαντασιοκοπίες για τον Θεό, και αυτές έχουν γίνει η εικόνα του Θεού στο μυαλό τους. Συνεπώς, πιστεύουν στις δικές τους αντιλήψεις και τα πρότυπα της δικής τους φαντασίας. Αν συγκρίνεις τον Θεό που πραγματοποιεί πρακτικό έργο σήμερα, με τον Θεό της φαντασίας σου, τότε η πίστη σου προέρχεται από τον Σατανά και είναι αλλοιωμένη από τις δικές σου προτιμήσεις· ο Θεός δεν θέλει τέτοιου είδους πίστη. Ανεξάρτητα από το πόσο ανωτέρου επιπέδου είναι τα διαπιστευτήρια τους και ανεξάρτητα από την αφοσίωσή τους —ακόμα κι αν έχουν αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή τους στο έργο Του και έχουν μαρτυρήσει— ο Θεός δεν εγκρίνει κανέναν με τέτοια πίστη. Απλώς τους παραχωρεί λίγη χάρη και τους επιτρέπει να την απολαμβάνουν για κάποιο χρονικό διάστημα. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν την αλήθεια στην πράξη. Το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται μέσα τους και ο Θεός θα τους αποκλείσει όλους έναν-έναν, με τη σειρά. Είτε ηλικιωμένοι είτε νέοι, εκείνοι που δεν υποτάσσονται στον Θεό μέσα από την πίστη τους και έχουν λανθασμένες προθέσεις είναι εκείνοι που αντιτίθενται και προκαλούν διαταράξεις, και είναι αναμφισβήτητο πως τέτοιου είδους άνθρωποι θα αποκλειστούν από τον Θεό. Όσοι δεν επιδεικνύουν την παραμικρή υποταγή στον Θεό, οι οποίοι μόλις κι αναγνωρίζουν το όνομά Του και έχουν κάποια αίσθηση της καλοσύνης και της ομορφιάς του Θεού, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν συμβαδίζουν με τα βήματα του Αγίου Πνεύματος και δεν υποτάσσονται στο παρόν έργο και τον λόγο του Αγίου Πνεύματος· τέτοιοι άνθρωποι ζουν εν μέσω της χάριτος του Θεού και δεν θα κερδηθούν ή θα οδηγηθούν στην τελείωση από Αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Στην πίστη σου για τον Θεό πρέπει να υποτάσσεσαι στον Θεό

Ο Θεός να σώσει τους ανθρώπους, πρέπει αφενός να εκφράσει την αλήθεια για να κρίνει και να καθάρει τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, ώστε εκείνοι να κατανοήσουν την αλήθεια και να γνωρίσουν και να υποταχθούν στον Θεό. Πρέπει να τους διδάξει πώς να φέρονται και πώς να βαδίσουν στο σωστό μονοπάτι, και να τους πει πώς να κάνουν πράξη την αλήθεια, πώς να εκτελούν καλά το καθήκον τους και πώς να εισέλθουν στις αλήθεια-πραγματικότητες. Πρέπει, αφετέρου, να εκθέσει τις σκέψεις και τις απόψεις του Σατανά. Πρέπει να εκθέσει και να αναλύσει τις κάθε λογής αιρέσεις και πλάνες με τις οποίες διαφθείρει ο Σατανάς τους ανθρώπους, ώστε εκείνοι να είναι σε θέση να τις εντοπίσουν, και στη συνέχεια να απομακρύνουν όλα αυτά τα σατανικά πράγματα από την καρδιά τους, να καθαρθούν και να σωθούν. Με αυτόν τον τρόπο, θα κατανοήσουν, αφενός, την αλήθεια και θα μπορέσουν, αφετέρου, να αναγνωρίσουν τη διάθεση του Σατανά, τη φύση του, καθώς και τις αιρέσεις και τις πλάνες του. Μόλις αναγνωρίσουν ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός και έχουν την πίστη που χρειάζεται ώστε να Τον ακολουθούν, θα μπορέσουν βαθιά μέσα τους να δουν την ασχήμια του Σατανά και να τον απορρίψουν πραγματικά. Οι καρδιές τους θα μπορέσουν τότε να επιστρέψουν ολοκληρωτικά στον Θεό. Όταν η καρδιά ενός ανθρώπου αρχίζει να επιστρέφει στον Θεό, αλλά δεν έχει ακόμη επιστρέψει ολοκληρωτικά, με άλλα λόγια, όταν η καρδιά του δεν έχει καταληφθεί ακόμη από την αλήθεια και δεν έχει αποκτηθεί από τον Θεό, αν μη τι άλλο, όσο ζει ο άνθρωπος αυτός, θα χρησιμοποιεί τον λόγο του Θεού για να εντοπίσει, να αναλύσει και να διακρίνει όλες τις δηλώσεις που ενσταλάζει ο Σατανάς στους ανθρώπους. Έτσι, θα φτάσει τελικά στο σημείο να εγκαταλείψει τον Σατανά. Με τον τρόπο αυτόν, η θέση που έχει ο Σατανάς στην καρδιά κάθε ανθρώπου θα γίνεται όλο και μικρότερη, έως ότου εξαλειφθεί τελείως. Στη θέση του Σατανά θα υπάρχει πλέον ο λόγος του Θεού, οι διδασκαλίες Του προς τους ανθρώπους, οι αλήθεια-αρχές που τους παρέχει και ούτω καθεξής. Αυτή η ζωή που χαρακτηρίζεται από θετικότητα και αλήθεια θα ριζώσει σταδιακά μέσα στους ανθρώπους και θα καταλάβει την πρώτη θέση στην καρδιά τους, με αποτέλεσμα, στις καρδιές τους να επικρατήσει ο Θεός. Όταν, δηλαδή, οι άνθρωποι εντοπίσουν και διακρίνουν τις διάφορες σκέψεις, απόψεις, αιρέσεις και πλάνες με τις οποίες τους διαφθείρει ο Σατανάς, ώστε να τις σιχαθούν και τις εγκαταλείψουν, οι καρδιές τους θα καταληφθούν σταδιακά από την αλήθεια, η οποία θα γίνει σιγά σιγά η ζωή τους. Οι άνθρωποι τότε θα υποτάσσονται στον Θεό και θα Τον ακολουθούν ενεργά. Όπως κι αν εργάζεται ο Θεός, όπως κι αν τους καθοδηγεί, εκείνοι θα είναι σε θέση να αποδεχθούν ενεργά την αλήθεια και τον λόγο Του και να υποταχθούν στο έργο Του. Επιπλέον, μέσα απ’ όλη αυτήν την εμπειρία, θα αγωνιστούν ενεργά για την αλήθεια και θα καταφέρουν να την κατανοήσουν. Να, λοιπόν, πώς αναπτύσσουν οι άνθρωποι αληθινή πίστη στον Θεό. Καθώς αντιλαμβάνονται όλο και πιο ξεκάθαρα την αλήθεια, αυξάνεται και μεγαλώνει η πίστη τους. Και όταν έχουν αληθινή πίστη στον Θεό, γεννιέται μέσα τους και φόβος Θεού. Όταν έχουν φόβο Θεού, λαχταρούν βαθιά μέσα τους να αποκτήσουν τον Θεό, και υποτάσσονται πρόθυμα στο κράτος Του. Υποτάσσονται στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, καθώς και στα σχέδιά Του για τη μοίρα τους. Υποτάσσονται στην κάθε μέρα και σε όλες τις ιδιαίτερες περιστάσεις που κανονίζει γι’ αυτούς ο Θεός. Όταν οι άνθρωποι έχουν τόσο μεγάλη προθυμία και δίψα, αποδέχονται εξίσου ενεργά τις απαιτήσεις που τους θέτει ο Θεός και υποτάσσονται σ’ αυτές. Μόλις, λοιπόν, όλα αυτά τα αποτελέσματα γίνουν ακόμη πιο φανερά σ’ έναν άνθρωπο και ακόμη πιο αληθινά, οι δηλώσεις, οι σκέψεις και οι απόψεις του Σατανά θα πάψουν να επηρεάζουν την καρδιά του. Με άλλα λόγια, ο έλεγχος και η επιρροή που ασκούν οι δηλώσεις, οι σκέψεις και οι απόψεις του Σατανά στους ανθρώπους θα μειώνονται όλο και περισσότερο.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (15)

Καθώς οι άνθρωποι βιώνουν το έργο του Θεού, μέσα από την έκθεση και την καθοδήγηση των λόγων Του, αρχίζουν να βλέπουν καθαρά τη διαφθορά, τη μοχθηρία και την ασχήμια όλου του ανθρώπινου γένους, καθώς και την ουσία του ανταγωνισμού όλου του ανθρώπινου γένους απέναντι στον Θεό, και να βρίσκουν την κύρια αιτία όλων αυτών, με αποτέλεσμα να κατανοούν γιατί οι άνθρωποι δεν είναι συμβατοί με τον Θεό: επειδή η ουσία των ανθρώπων είναι εγγενώς ασύμβατη με εκείνη του Θεού. Είναι ακριβώς όπως το νερό και το λάδι που δεν αναμειγνύονται ποτέ· αναμειγνύονται μεταξύ τους μόνο όταν αλλάξει η ουσία του ενός για να ταιριάζει με την ουσία του άλλου. Ποιον, λοιπόν, σκοπεύει ν’ αλλάξει ο Θεός εκφράζοντας την αλήθεια; Τους ανθρώπους. Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια και κρίνει και παιδεύει τους ανθρώπους, εξαλείφοντας τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και ό,τι έχουν μέσα τους που αντιτίθεται στην αλήθεια και είναι ασύμβατο με τον Θεό, ώστε να μπορέσουν να είναι συμβατοί με τον Θεό και ό,τι έχουν μέσα τους να συνάδει με την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπάρχουν φραγμοί ανάμεσα σ’ εσένα και στον Θεό. Αν δεν ξεριζωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή σου, ζητήματα όπως η επιφυλακτικότητά σου, η παρερμηνεία, η απόρριψη, η καχυποψία, η αμφιβολία ή ακόμη και η επαναστατικότητα και η καταδίκη απέναντι στον Θεό δεν μπορούν να λυθούν. Όλα αυτά είναι πράγματα που ενυπάρχουν στην ανθρώπινη φύση· είναι ριζωμένα σ’ αυτήν. Αν αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις εξαλειφθούν από τη ρίζα τους, οι άνθρωποι μπορούν ευκολότερα να υποταχθούν στον Θεό. Ακόμη κι όταν αυτό που λέει ή κάνει ο Θεός δεν εναρμονίζεται με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, δεν πρόκειται να Τον κρίνουν ή να Τον καταδικάσουν. Ακόμη κι αν πέθαιναν και πήγαιναν στην κόλαση, δεν θα εξέφραζαν παράπονα κατά του Θεού, αλλά μόνο θα μισούσαν τον εαυτό τους που δεν επεδίωξαν την αλήθεια, πιστεύοντας ότι αξίζουν την τιμωρία. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι είναι πραγματικά υποτακτικοί στον Θεό, και δεν υπάρχουν καθόλου φραγμοί ανάμεσα στον εαυτό τους και στον Θεό. Κατανοούν την αλήθεια, η διαφθορά τους έχει καθαρθεί, μπορούν να υποταχθούν στον Θεό και να μην έχουν ποτέ ξανά αντιλήψεις, επαναστατικότητα ή αντίσταση, και μπορούν κατόπιν να είναι συμβατοί με τον Θεό· έχουν την αλήθεια ως ζωή τους, κι έτσι έχουν μια ζωή που είναι συμβατή με τον Θεό. Σε αυτήν τη ζωή, υπάρχει αληθινή υποταγή στον Θεό και αληθινή λατρεία για τον Θεό.

Συναναστροφή του Θεού  

Ποια διεφθαρμένη διάθεση πρέπει να διορθώσουμε για να αντλήσουμε το δίδαγμα της υποταγής; Ουσιαστικά τη διάθεση της αλαζονείας και της αυταρέσκειας, που είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στο να ασκούν οι άνθρωποι την αλήθεια και να υποτάσσονται τον Θεό. Οι άνθρωποι με αλαζονική και αυτάρεσκη διάθεση κλίνουν περισσότερο προς την επιχειρηματολογία και την ανυπακοή, πιστεύουν πάντα ότι έχουν δίκιο, άρα τίποτα δεν είναι πιο επείγον από το να διορθώσει κανείς και να αντιμετωπίσει την αλαζονική και αυτάρεσκη διάθεσή του. Όταν οι άνθρωποι γίνουν υποτακτικοί και σταματήσουν να επιχειρηματολογούν για τον εαυτό τους, το πρόβλημα της επαναστατικότητας θα επιλυθεί και θα υπάρχει δυνατότητα υποταγής από την πλευρά τους. Για να μπορέσουν οι άνθρωποι να επιτύχουν την υποταγή, δεν χρειάζεται να έχουν κάποιον βαθμό ορθολογισμού; Πρέπει να έχουν τη σύνεση ενός κανονικού ανθρώπου. Σε κάποιο θέμα, για παράδειγμα, ανεξάρτητα από το αν πράξαμε το σωστό ή όχι, αν ο Θεός δεν είναι ικανοποιημένος, θα πρέπει να πράττουμε όπως λέει και να μεταχειριζόμαστε τα λόγια Του ως το πρότυπο για τα πάντα. Είναι λογικό αυτό; Τέτοια είναι η σύνεση που πρέπει να συναντάται στους ανθρώπους πριν από οτιδήποτε άλλο. Ανεξάρτητα από το πόσο υποφέρουμε, και ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι προθέσεις, οι στόχοι και οι λόγοι μας, εάν ο Θεός δεν είναι ικανοποιημένος —εάν οι απαιτήσεις Του δεν έχουν ικανοποιηθεί— τότε αναμφισβήτητα οι πράξεις μας δεν ήταν σύμφωνες με την αλήθεια, γι’ αυτό πρέπει να ακούμε τον Θεό και να Του υποτασσόμαστε, και δεν θα πρέπει να προσπαθούμε να επιχειρηματολογούμε ή να βρίσκουμε δικαιολογίες έναντί Του. Όταν διαθέτεις τέτοιον ορθολογισμό, όταν έχεις τη σύνεση ενός κανονικού ανθρώπου, είναι εύκολο να επιλύεις τα προβλήματά σου και θα είσαι πραγματικά υποτακτικός. Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεσαι, δεν θα είσαι επαναστατικός ούτε και θα αψηφάς τις απαιτήσεις του Θεού: δεν θα αναλύεις εάν αυτό που ζητά ο Θεός είναι σωστό ή λάθος, καλό ή κακό, και θα είσαι σε θέση να υπακούς —διορθώνοντας έτσι την κατάσταση της επιχειρηματολογίας, της αδιαλλαξίας και της επαναστατικότητας. Έχουν όλοι αυτές τις επαναστατικές καταστάσεις μέσα τους; Αυτές οι καταστάσεις εμφανίζονται συχνά στους ανθρώπους, κι εκείνοι σκέφτονται: «Εφόσον η προσέγγισή μου, οι προτάσεις και οι υποδείξεις μου είναι λογικές, τότε ακόμα κι αν παραβιάζω τις αρχές της αλήθειας, δεν θα πρέπει να με κλαδεύουν ή να με αντιμετωπίζουν, γιατί δεν έχω διαπράξει κακό». Αυτή είναι μια κοινή κατάσταση στους ανθρώπους. Άποψή τους είναι ότι, εάν δεν έχουν διαπράξει το κακό, δεν θα πρέπει να κλαδεύονται και να αντιμετωπίζονται. Μόνο τα άτομα που έχουν διαπράξει το κακό θα πρέπει να κλαδεύονται και να αντιμετωπίζονται. Είναι ορθή αυτή η άποψη; Σίγουρα όχι. Το κλάδεμα και η αντιμετώπιση στοχεύουν κυρίως στις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Εάν κάποιος έχει διεφθαρμένη διάθεση, θα πρέπει να κλαδεύεται και να αντιμετωπίζεται. Εάν κλαδευόταν και αντιμετωπιζόταν μόνον αφού διέπραττε το κακό, θα ήταν ήδη πολύ αργά, γιατί θα είχε ήδη προκληθεί το πρόβλημα. Εάν προσβληθεί η διάθεση του Θεού, τότε έχεις πρόβλημα, και ο Θεός μπορεί να πάψει να εργάζεται σ’ εσένα —και σ’ αυτήν την περίπτωση, ποιο είναι το νόημα να σε αντιμετωπίζει; Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να σε αποκαλύψει και να σε αποκλείσει. Η κύρια δυσκολία που δεν αφήνει τους ανθρώπους να υπακούν τον Θεό είναι η αλαζονική τους διάθεση. Εάν είναι πραγματικά σε θέση να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευση, θα είναι σε θέση να διορθώσουν αποτελεσματικά την αλαζονική τους διάθεση. Ανεξάρτητα από τον βαθμό στον οποίο είναι σε θέση να τη διορθώσουν, αυτό είναι ωφέλιμο για την άσκηση της αλήθειας και την υπακοή στον Θεό. Η αποδοχή της κρίσης και της παίδευσης γίνεται, πάνω απ’ όλα, για να επιλύσει κανείς τη διεφθαρμένη του διάθεση, για να σωθεί από τον Θεό. Και αν οι άνθρωποι είναι αληθινά σε θέση να επιτύχουν την απόλυτη υποταγή στον Θεό, χρειάζεται και πάλι να βιώσουν την κρίση και την παίδευση; Χρειάζεται και πάλι να βιώσουν το κλάδεμα και την αντιμετώπιση; Δεν χρειάζεται, γιατί οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους έχουν ήδη διορθωθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι πέντε προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την είσοδο στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό

Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν την ίδια τη διάθεσή τους· πρέπει να υποστούν την κρίση και την παίδευση, τον πόνο και το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού, ή να πειθαρχηθούν και να κλαδευτούν από τον λόγο Του. Μόνο τότε μπορούν να πετύχουν υποταγή και πίστη στον Θεό, και δεν θα είναι πλέον επιπόλαιοι απέναντί Του. Υπό το ραφινάρισμα του λόγου του Θεού αλλάζει η διάθεση των ανθρώπων. Μόνον μέσω της έκθεσης, της κρίσης, της πειθαρχίας και του κλαδέματος του λόγου Του δεν θα τολμούν πια να ενεργούν με απερισκεψία, αλλά αντ’ αυτού θα γίνουν σταθεροί και συγκροτημένοι. Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι σε θέση να υποτάσσονται στον τωρινό λόγο του Θεού και στο έργο Του. Ακόμα κι αν δεν συμφωνεί με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, είναι σε θέση να παραμερίσουν αυτές τις αντιλήψεις και να υποταχθούν πρόθυμα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι άνθρωποι η διάθεση των οποίων έχει αλλάξει είναι εκείνοι που έχουν εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού

Αν, όταν ο Θεός κάνει πράγματα που έρχονται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις σου, εσύ έχεις την τάση να παρερμηνεύεις τον Θεό —ή ακόμη και να επαναστατείς εναντίον του και να Τον προδίδεις— τότε απέχεις πολύ από το να είσαι σε θέση να υποταχθείς στον Θεό. Ενώ ο λόγος του Θεού φροντίζει και ποτίζει τον άνθρωπο, ο τελευταίος αγωνίζεται στην πραγματικότητα για ένα και μόνο στόχο, ο οποίος είναι να μπορέσει τελικά να επιτύχει άνευ όρων, απόλυτη υποταγή στον Θεό και τότε, εσύ, το δημιούργημα αυτό, θα πληροίς πλέον τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Υπάρχουν στιγμές που ο Θεός κάνει σκόπιμα πράγματα τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις σου, που κάνει σκόπιμα πράγματα που αντιβαίνουν τις επιθυμίες σου, και τα οποία μπορεί ακόμη και να φαίνεται ότι έρχονται σε αντίθεση με την αλήθεια, ότι δείχνουν αδιαφορία απέναντί σου και δεν συμφωνούν με τις δικές σου προτιμήσεις. Αυτά τα πράγματα ενδέχεται να σου είναι δύσκολο να τα αποδεχτείς, ενδέχεται να μην μπορείς να τα καταλάβεις και, ανεξάρτητα από το πώς τα αναλύεις, ενδέχεται να σου φαίνονται λανθασμένα και να μην μπορείς να τα αποδεχτείς, ενδέχεται να αισθάνεσαι ότι ο Θεός ήταν παράλογος που το έκανε αυτό, όμως, στην πραγματικότητα, ο Θεός το έκανε εσκεμμένα. Ποιος είναι, λοιπόν, ο στόχος του Θεού όταν κάνει αυτά τα πράγματα; Είναι να σε δοκιμάσει και να σε αποκαλύψει, να δει εάν είσαι σε θέση να αναζητήσεις την αλήθεια, εάν έχεις αληθινή υποταγή στον Θεό. Μην αναζητάς μια βάση σε όλα όσα κάνει και ζητά ο Θεός, και μη ρωτάς γιατί. Το να προσπαθείς να επιχειρηματολογείς με τον Θεό είναι άσκοπο. Πρέπει απλώς να αναγνωρίσεις ότι ο Θεός είναι η αλήθεια και να είσαι ικανός για απόλυτη υποταγή. Πρέπει απλώς να αναγνωρίσεις ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός σου και ο Θεός σου. Αυτό υπερβαίνει κάθε συλλογισμό, υπερβαίνει οποιαδήποτε εγκόσμια σοφία, υπερβαίνει οποιαδήποτε ανθρώπινη ηθική, δεοντολογία, γνώση, φιλοσοφία ή παραδοσιακή κουλτούρα —υπερβαίνει ακόμη και τα ανθρώπινα αισθήματα, την ανθρώπινη δικαιοσύνη και τη λεγόμενη ανθρώπινη αγάπη. Υπερβαίνει τα πάντα. Εάν αυτό δεν είναι ξεκάθαρο για σένα, τότε αργά ή γρήγορα θα έρθει μια μέρα που κάτι θα σου συμβεί και θα πέσεις. Στην καλύτερη περίπτωση, θα επαναστατήσεις εναντίον του Θεού και θα ακολουθήσεις αποκλίνουσα πορεία. Εάν, τελικά, είσαι σε θέση να μετανοήσεις και αναγνωρίσεις το κάλλος του Θεού και τη σημασία του έργου Του σε σένα, τότε θα έχεις ακόμη ελπίδα σωτηρίας —εάν, όμως, πέσεις εξαιτίας αυτού και δεν μπορέσεις να σηκωθείς ξανά, δεν έχεις ελπίδα. Είτε ο Θεός κρίνει, παιδεύει ή καταριέται τους ανθρώπους, όλα αυτά γίνονται για να τους σώσει, και δεν χρειάζεται να φοβούνται. Τι θα πρέπει να φοβάσαι; Θα πρέπει να φοβάσαι μήπως πει ο Θεός: «Σε αποστρέφομαι και σε απορρίπτω». Εάν ο Θεός το πει αυτό, έχεις πρόβλημα: σημαίνει ότι ο Θεός δεν θα σε σώσει, ότι δεν έχεις ελπίδα σωτηρίας. Κι έτσι, αποδεχόμενοι το έργο του Θεού, οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν τις προθέσεις Του. Ό,τι κι αν κάνεις, μη λεπτολογείς όσον αφορά τα λόγια του Θεού, λέγοντας: «Η κρίση και η παίδευση είναι εντάξει, όμως η καταδίκη, η κατάρα, η καταστροφή —δεν σημαίνουν ότι όλα έχουν τελειώσει για μένα; Τι νόημα έχει να είμαι δημιούργημα; Οπότε δεν πρόκειται να είμαι, κι Εσύ δεν θα είσαι πια ο Θεός μου». Εάν απορρίψεις τον Θεό και δεν παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου, τότε ο Θεός μπορεί πραγματικά να σε απορρίψει. Το ξέρετε αυτό; Ανεξάρτητα από το πόσον καιρό πιστεύουν οι άνθρωποι στον Θεό, ανεξάρτητα από το πόσους δρόμους έχουν διανύσει, πόση δουλειά έχουν κάνει ή πόσα καθήκοντα έχουν εκτελέσει, ό,τι έχουν κάνει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι προετοιμασία για ένα πράγμα. Ποιο είναι αυτό; Ετοιμάζονται να έχουν τελικά απόλυτη υποταγή στον Θεό, υποταγή άνευ όρων. Τι σημαίνει «άνευ όρων»; Σημαίνει ότι δεν προβάλλεις δικαιολογίες και δεν μιλάς καθόλου για τους δικούς σου αντικειμενικούς λόγους, σημαίνει ότι δεν διυλίζεις τον κώνωπα. Δεν είσαι άξιος γι’ αυτό, καθώς είσαι δημιούργημα. Όταν διυλίζεις τον κώνωπα με τον Θεό, έχεις παρερμηνεύσει τη θέση σου, κι όταν προσπαθείς να επιχειρηματολογήσεις με τον Θεό, και πάλι έχεις παρερμηνεύσει τη θέση σου. Μη διαφωνείς με τον Θεό, μην προσπαθείς διαρκώς να βρεις τον λόγο, μην επιμένεις να κατανοήσεις προτού υποταχθείς και να μην υπακούς όταν δεν κατανοείς. Όταν το κάνεις αυτό, έχεις παρερμηνεύσει τη θέση σου, οπότε η υποταγή σου στον Θεό δεν είναι απόλυτη· είναι σχετική και υπό όρους. Υποτάσσονται αληθινά στον Θεό όσοι θέτουν όρους για την υποταγή τους σε Εκείνον; Αντιμετωπίζεις τον Θεό ως Θεό; Λατρεύεις τον Θεό ως Δημιουργό; Εάν δεν το κάνεις, τότε ο Θεός δεν σε αναγνωρίζει. Τι πρέπει να βιώσεις ώστε να επιτύχεις την απόλυτη και άνευ όρων υποταγή στον Θεό; Και πώς θα πρέπει να το βιώσεις; Καταρχάς, οι άνθρωποι πρέπει να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευση του Θεού, καθώς και το κλάδεμα. Επιπλέον, πρέπει να αποδεχτούν την αποστολή από τον Θεό, πρέπει να επιδιώκουν την αλήθεια καθώς εκτελούν το καθήκον τους, πρέπει να κατανοούν τις διάφορες πτυχές της αλήθειας οι οποίες σχετίζονται με τη ζωή-είσοδο και να καταφέρουν να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού. Μερικές φορές, αυτό είναι πέρα από το επίπεδο των ανθρώπων και δεν έχουν την απαραίτητη οξυδέρκεια για να μπορέσουν να κατανοήσουν την αλήθεια κι είναι σε θέση να καταλαβαίνουν λίγα μόνο όταν οι άλλοι συναναστρέφονται μαζί τους ή αντλώντας διδάγματα από τις διάφορες καταστάσεις που δημιουργεί ο Θεός. Όμως, πρέπει να γνωρίζεις ότι οφείλεις να έχεις καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό, δεν πρέπει να προσπαθείς να επιχειρηματολογείς με τον Θεό ή να θέτεις όρους. Ό,τι πράττει ο Θεός είναι αυτό που πρέπει να γίνει, γιατί Αυτός είναι ο Δημιουργός και εσύ είσαι δημιούργημα. Πρέπει να έχεις στάση υποταγής και δεν πρέπει να ρωτάς συνεχώς τον λόγο ή να μιλάς για όρους. Εάν δεν έχεις καν τη βασικότερη στάση υποταγής και, μάλιστα, είναι πιθανόν ακόμη και να αμφιβάλλεις και να είσαι επιφυλακτικός με τον Θεό, ή να σκέφτεσαι, μέσα σου, «Πρέπει να δω εάν ο Θεός πρόκειται πραγματικά να με σώσει και αν ο Θεός είναι όντως δίκαιος. Όλοι λένε ότι ο Θεός είναι αγάπη· καλά, λοιπόν, πρέπει να δω εάν όντως υπάρχει αγάπη σε αυτό που κάνει ο Θεός σε μένα, εάν είναι πραγματικά αγάπη», εάν εξετάζεις συνεχώς αν αυτό που κάνει ο Θεός συνάδει με τις αντιλήψεις και τα γούστα σου, ή ακόμη και μ’ αυτό που πιστεύεις ότι είναι η αλήθεια, τότε έχεις παρερμηνεύσει τη θέση σου κι έχεις μπλέξει σε μπελάδες: είναι πιθανό να προσβάλεις τη διάθεση του Θεού. Οι αλήθειες που σχετίζονται με την υποταγή είναι κρίσιμης σημασίας, και καμία αλήθεια δεν μπορεί να εξηγηθεί πλήρως και ξεκάθαρα σε λίγες μόνο προτάσεις. Όλες σχετίζονται με τις διάφορες καταστάσεις και τη διαφθορά των ανθρώπων. Η είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί σε ένα-δύο —ή τρία ή πέντε— χρόνια. Απαιτεί να βιώσεις πολλά πράγματα, να βιώσεις μεγάλο μέρος της κρίσης και της παίδευσης των λόγων του Θεού, να βιώσεις πολύ κλάδεμα. Μόνο όταν τελικά αποκτήσεις την ικανότητα να κάνεις πράξη την αλήθεια θα είσαι αποτελεσματικός στην επιδίωξη της αλήθειας και μόνο τότε θα κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα. Μόνο όσοι κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα έχουν και αληθινή εμπειρία.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Στην πίστη του στον Θεό, ο Πέτρος προσπάθησε να ικανοποιήσει τον Θεό σε όλα και προσπάθησε να υποταχθεί σε όλα όσα προήλθαν από τον Θεό. Χωρίς το παραμικρό παράπονο, ήταν σε θέση να δεχτεί την παίδευση και την κρίση, καθώς και το ραφινάρισμα, τα δεινά και τις στερήσεις στη ζωή του, κανένα από τα οποία δεν μπορούσαν να μεταβάλουν την καρδιά του που αγαπούσε τον Θεό. Αυτή δεν ήταν η απόλυτη αγάπη για τον Θεό; Αυτή δεν ήταν η εκπλήρωση του καθήκοντος ενός δημιουργήματος; Είτε με παίδευση, κρίση ή ταλαιπωρία, είσαι πάντα σε θέση να επιτύχεις την υποταγή μέχρι θανάτου και αυτό είναι που πρέπει να επιτευχθεί από ένα δημιούργημα, αυτή είναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό. Εάν ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει τουλάχιστον αυτό, τότε πληροί τα κριτήρια ενός δημιουργήματος και δεν υπάρχει τίποτα που να ικανοποιεί καλύτερα τις προθέσεις του Δημιουργού. Φαντάσου να είσαι σε θέση να εργάζεσαι για τον Θεό, όμως να μην υποτάσσεσαι στον Θεό και να είσαι ανίκανος να αγαπάς πραγματικά τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο δεν θα έχεις εκπληρώσει το καθήκον ενός δημιουργήματος, αλλά θα έχεις καταδικαστεί και από τον Θεό, επειδή είσαι κάποιος που δεν κατέχει την αλήθεια, ο οποίος είναι ανίκανος να υποταχθεί στον Θεό και ο οποίος επαναστατεί ενάντια στον Θεό. Εσύ φροντίζεις μόνο να εργάζεσαι για τον Θεό και δεν νοιάζεσαι να κάνεις την αλήθεια πράξη ή να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Δεν καταλαβαίνεις ή δεν γνωρίζεις τον Δημιουργό και δεν υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν ούτε Τον αγαπάς. Είσαι κάποιος που είναι εγγενώς επαναστατικός ενάντια στον Θεό, επομένως τέτοιοι άνθρωποι δεν αγαπιούνται από τον Δημιουργό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος

Τα μαθήματα της υποταγής είναι τα πιο δύσκολα, αλλά, παράλληλα, και τα πιο εύκολα. Πού έγκειται η δυσκολία τους; (Οι άνθρωποι έχουν τις δικές τους ιδέες.) Δεν είναι το πρόβλημα το ότι οι άνθρωποι έχουν ιδέες· υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ιδέες; Όλοι οι άνθρωποι έχουν καρδιά και μυαλό, όλοι έχουν τις δικές τους ιδέες. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα εδώ. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Αν δεν είχες διεφθαρμένη διάθεση, όσες ιδέες κι αν είχες, θα ήσουν σε θέση να υποταχθείς· δεν θα αποτελούσαν πρόβλημα οι ιδέες σου. Κάποιος που έχει αυτήν τη λογική και λέει: «Πρέπει σε όλα να υποταχθώ στον Θεό. Δεν θα προβάλω δικαιολογίες ούτε θα επιμείνω στις δικές μου ιδέες, δεν θα βγάλω τη δική μου ετυμηγορία για το συγκεκριμένο θέμα», δεν μπορεί εύκολα να υποταχθεί; Το να μη βγάζει κάποιος δική του ετυμηγορία δείχνει ότι δεν είναι αυτάρεσκος· το να μην επιμένει στις δικές του ιδέες δείχνει ότι έχει λογική. Αν μπορεί κιόλας να υποταχθεί, τότε έχει καταφέρει να κάνει πράξη την αλήθεια. Για να καταφέρει κάποιος να υποταχθεί, προϋπόθεση είναι να μη βγάζει δικές του ετυμηγορίες και να μην επιμένει στις δικές του ιδέες. Με αυτές τις δύο ιδιότητες, θα μπορείς εύκολα να υποταχθείς και να καταφέρεις να κάνεις πράξη την αλήθεια. Προκειμένου, λοιπόν, να υποταχθείς, πρέπει πρώτα να εφοδιαστείς με αυτές τις ιδιότητες και να καταλάβεις πώς θα πρέπει να ενεργείς και τι θα πρέπει να κάνεις για να έχεις μια στάση άσκησης της αλήθειας. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο· δεν είναι, όμως, και τόσο εύκολο. Ποια είναι η δυσκολία; Η δυσκολία είναι ότι ο άνθρωπος έχει διεφθαρμένη διάθεση. Ό,τι είδους νοοτροπία κι αν έχεις και όποια κι αν είναι η κατάστασή σου όταν κάνεις πράξη την υποταγή, αν αυτή η νοοτροπία ή η κατάσταση δεν σε αφήνει να κάνεις πράξη την αλήθεια, πηγάζει τότε από μια διεφθαρμένη διάθεση. Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Εάν διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις της αυταρέσκειας, της αλαζονείας, της επαναστατικότητας, του παραλογισμού, της ισχυρογνωμοσύνης και της προκατάληψης, καθώς και της αδιαλλαξίας, θα μπορέσεις εύκολα να υποταχθείς. Πώς μπορούν, λοιπόν, να διορθωθούν αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Όταν δεν είσαι πρόθυμος να υποταχθείς, πρέπει να προσεύχεσαι, να κάνεις αυτοκριτική και να αναρωτιέσαι: «Γιατί δεν είμαι σε θέση να υποταχθώ στον Θεό; Γιατί επιμένω διαρκώς να τα κάνω όλα με τον δικό μου τρόπο; Γιατί δεν μπορώ να αναζητήσω την αλήθεια και να την κάνω πράξη; Ποια είναι η ρίζα αυτού του προβλήματος; Θα πρέπει να κάνω πράξη την υπακοή στον Θεό και την αλήθεια, όχι να εφαρμόζω τη δική μου θέληση και τις δικές μου επιθυμίες. Θα πρέπει να είμαι σε θέση να υποταχθώ στα λόγια, τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού. Μόνο αυτό συνάδει με τις προθέσεις του Θεού». Για να πετύχεις ένα τέτοιο αποτέλεσμα, πρέπει απαραίτητα να προσευχηθείς στον Θεό και να αναζητήσεις την αλήθεια. Αφού κατανοήσεις την αλήθεια, θα μπορείς πιο εύκολα να την κάνεις πράξη· τότε, θα είσαι σε θέση να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και να εγκαταλείψεις όσα την απασχολούν. Αν κατανοείς την αλήθεια μέσα απ’ την καρδιά σου, αλλά αδυνατείς να εγκαταλείψεις τα οφέλη της σάρκας, της θέσης, της ματαιοδοξίας και του κύρους, τότε θα δυσκολευτείς πολύ να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει επειδή, μέσα στην καρδιά σου, βάζεις πάνω απ’ όλα τα οφέλη της σάρκας, της ματαιοδοξίας και του κύρους. Αυτό σημαίνει ότι δεν αγαπάς την αλήθεια· αντ’ αυτού, αγαπάς τη θέση και την υπόληψη. Πώς μπορεί, λοιπόν, να λυθεί αυτό το ζήτημα; Πρέπει να προσεύχεσαι, να αναζητάς την αλήθεια και να βλέπεις ξεκάθαρα την ουσία πραγμάτων όπως η θέση και η υπόληψη. Δεν πρέπει να σε απασχολούν τόσο πολύ αυτά τα πράγματα, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να αντιληφθείς πόσο σημαντική είναι η άσκηση της αλήθειας και να την εκτιμήσεις πάνω απ’ όλα. Όταν τα κάνεις όλα αυτά, θα έχεις τη θέληση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Πρέπει να κλαδευτούν και να λάβουν την κρίση και την παίδευση του Θεού, έτσι ώστε η ουσία του προβλήματος να τους είναι εντελώς ξεκάθαρη και να τους είναι ευκολότερο να κάνουν πράξη την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο εμπόδιο στην άσκηση της αλήθειας είναι όταν η θέληση κάποιου είναι τόσο ισχυρή που μπαίνει πάνω απ’ όλα· όταν, δηλαδή, το δικό του συμφέρον μπαίνει πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο, όταν η δική του υπόληψη και θέση μπαίνουν πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, όταν προκύπτει κάτι, αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι πάντα ισχυρογνώμονες και κάνουν ό,τι είναι ωφέλιμο για τους ίδιους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις αλήθεια-αρχές. Εμμένουν πάντα στις δικές τους ιδέες. Τι σημαίνει να εμμένει κανείς στις δικές του ιδέες; Σημαίνει να είναι αποφασισμένος: «Αν εσύ θέλεις αυτό, εγώ θέλω το άλλο. Αν εσύ θες τα δικά σου, εγώ θα επιμείνω στα δικά μου». Δείχνουν έτσι υποταγή; (Όχι.) Δεν αναζητούν σε καμία περίπτωση την αλήθεια, αλλά επιμένουν στις δικές τους απόψεις. Πρόκειται για μια αλαζονική διάθεση και μια εκδήλωση παραλογισμού. Αν, μια μέρα, μπορέσεις να αντιληφθείς ότι οι προτιμήσεις και οι αποφάσεις σου αντιβαίνουν στην αλήθεια, είσαι σε θέση να απαρνηθείς και να διακρίνεις τον εαυτό σου και πάψεις πλέον να πιστεύεις στον εαυτό σου, καταλήγοντας σταδιακά να μην ενεργείς με τον δικό σου τρόπο και να μη δίνεις ορισμούς στα τυφλά, αλλά είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να προσεύχεσαι στον Θεό και να στηρίζεσαι σ’ Εκείνον, θα ασκείσαι τότε με σωστό τρόπο. Προκειμένου να επιβεβαιώσεις ποιο είδος άσκησης συνάδει με την αλήθεια, πρέπει πρώτα να αναζητήσεις. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι το σωστό, αυτό πρέπει να γίνει. Αν περιμένεις να κλαδευτείς για να αναζητήσεις, αυτό είναι λίγο παθητικό και πιθανότατα θα οδηγήσει σε καθυστερήσεις. Είναι άκρως σημαντικό να μάθεις να αναζητάς την αλήθεια. Ποια είναι τα οφέλη της αναζήτησης της αλήθειας; Πρώτον, μπορεί κανείς να αποφύγει να ακολουθεί τη δική του θέληση και να ενεργεί απερίσκεπτα· δεύτερον, μπορεί να αποφύγει τις αποκαλύψεις της διαφθοράς και τις κακές συνέπειες· τρίτον, μπορεί να μάθει να περιμένει και να κάνει υπομονή και να αντιληφθεί τα πράγματα με σαφήνεια και ακρίβεια, αποτρέποντας έτσι το ενδεχόμενο λάθους. Όλα αυτά μπορεί να καταφέρει κανείς μέσα από την αναζήτηση της αλήθειας. Όταν μάθεις να αναζητάς την αλήθεια στο καθετί, θα ανακαλύψεις ότι τίποτα δεν είναι απλό, ότι αν είσαι απρόσεκτος και δεν καταβάλλεις προσπάθεια, δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα καλά. Αφού εκπαιδευτείς κατ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, θα είσαι πιο ώριμος και πιο έμπειρος όταν σου συμβαίνει κάτι. Η στάση σου θα είναι πιο ήπια και μετριοπαθής και, αντί να είσαι παρορμητικός, να παίρνεις ρίσκα και να είσαι ανταγωνιστικός, θα είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να την κάνεις πράξη και να υποτάσσεσαι στον Θεό. Θα λυθεί τότε το πρόβλημα των αποκαλύψεων των διεφθαρμένων διαθέσεών σου. Έτσι, θα μπορείς εύκολα να υποταχθείς· στην πραγματικότητα, δεν είναι τόσο δύσκολο. Ενδεχομένως στην αρχή να είναι λίγο δύσκολο, αλλά μπορείς να κάνεις υπομονή, να περιμένεις και να συνεχίσεις να αναζητάς την αλήθεια μέχρι να λυθεί το πρόβλημα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η υποταγή στον Θεό αποτελεί βασικό μάθημα για την απόκτηση της αλήθειας

Η υπακοή στα λόγια του Θεού και η υποταγή στις απαιτήσεις του Θεού είναι επιτακτικό καθήκον του ανθρώπου. Κι αν ο Θεός πει κάτι που δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος δεν πρέπει ούτε να το αναλύει ούτε να το εξετάζει. Όποιον κι αν καταδικάσει ή αποκλείσει ο Θεός, σε όσους ανθρώπους κι αν προκαλέσει έτσι αντιλήψεις και αντίσταση, η ταυτότητα του Θεού, η ουσία Του, η διάθεσή Του και η θέση Του παραμένουν αμετάβλητες για πάντα. Παραμένει Θεός παντοτινά. Αφού δεν έχεις αμφιβολία ότι είναι ο Θεός, τότε η μόνη σου ευθύνη, το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να υπακούσεις σ’ αυτό που λέει και να ασκηθείς σύμφωνα με τα λόγια Του· αυτό είναι το μονοπάτι της άσκησης. Ένα δημιούργημα δεν πρέπει να εξετάζει, να αναλύει, να συζητάει, να απορρίπτει, να αντικρούει τα λόγια του Θεού, να επαναστατεί εναντίον τους ή να τα αρνείται· κάτι τέτοιο το σιχαίνεται ο Θεός και δεν επιθυμεί να το βλέπει στον άνθρωπο. Πώς ακριβώς πρέπει να αντιμετωπίζονται τα λόγια του Θεού; Πώς πρέπει να ασκείσαι; Στην πραγματικότητα, είναι πολύ απλό: μάθε να υπακούς σ’ αυτά, να τα ακούς με την καρδιά σου, να τα αποδέχεσαι με την καρδιά σου, να τα κατανοείς και να τα αντιλαμβάνεσαι με την καρδιά σου, κι έπειτα να τα κάνεις πράξη και να τα εφαρμόζεις με την καρδιά σου. Όσα ακούς και αντιλαμβάνεσαι μέσα σου πρέπει να είναι στενά συνδεδεμένα με την άσκησή σου. Μην τα διαχωρίζεις μεταξύ τους· τα πάντα, αυτά που κάνεις πράξη, αυτά στα οποία υποτάσσεσαι, αυτά που κάνεις με τα ίδια σου τα χέρια, όλα αυτά για τα οποία πασχίζεις, πρέπει να συσχετίζονται με τα λόγια του Θεού, κι έπειτα πρέπει να ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια Του και να τα εφαρμόζεις μέσα από τις ενέργειές σου. Αυτό σημαίνει να υποτάσσεσαι στα λόγια του Δημιουργού. Αυτό είναι το μονοπάτι όπου κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Παράρτημα τρίτο: Πώς ο Νώε και ο Αβραάμ υπάκουσαν στα λόγια του Θεού και υποτάχθηκαν σ’ Αυτόν (Μέρος δεύτερο)

Ποιες είναι οι αρχές σύμφωνα με τις οποίες θα κάνεις πράξη την υποταγή; Να ακούς τα λόγια του Θεού και να υποτάσσεσαι. Να ασκείσαι σύμφωνα με όσα λέει ο Θεός. Μην έχεις προσωπικές προθέσεις και μην είσαι ιδιότροπος. Άσχετα με το αν καταλαβαίνεις ξεκάθαρα τα λόγια του Θεού ή όχι, πρέπει να είσαι πειθήνιος και να τα κάνεις πράξη, καθώς και να ενεργείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του. Μέσα από την άσκηση και την εμπειρία, χωρίς καν να το καταλάβεις, θα φτάσεις σε σημείο που θα κατανοείς την αλήθεια. Μπορεί στα λόγια να λες ότι υποτάσσεσαι στον Θεό, ποτέ σου, όμως, δεν εγκαταλείπεις και δεν επαναστατείς ενάντια στα σχέδια και τις επιθυμίες που κρύβονται μέσα σου. Δεν είναι, άρα, σαν να λες μεν ένα πράγμα, αλλά στην πραγματικότητα να σκέφτεσαι κάτι άλλο; (Ναι.) Δεν είναι αληθινή υποταγή αυτό. Αν δεν δείξεις αληθινή υποταγή, κάθε φορά που σου συμβαίνει κάτι, θα έχεις πολλές απαιτήσεις από τον Θεό, και θα ανυπομονείς ενδόμυχα να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις σου. Αν ο Θεός δεν κάνει αυτά που θες, θα πονάς, θα στενοχωριέσαι και θα υποφέρεις πολύ. Δεν θα είσαι σε θέση να υποταχθείς στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις Του ούτε στα περιβάλλοντα που έχει κανονίσει για σένα. Πού οφείλεται αυτό; Στο ότι έχεις μονίμως απαιτήσεις και προσωπικές επιθυμίες· δεν μπορείς να εγκαταλείψεις τις ιδέες σου, και θέλεις πάντα να κάνεις κουμάντο εσύ. Κάθε φορά, λοιπόν, που έρχεσαι αντιμέτωπος με πράγματα που δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις σου, αδυνατείς να υποταχθείς σ’ αυτά, ενώ δυσκολεύεσαι να υποταχθείς και στον Θεό. Θεωρητικά όλοι ξέρουν ότι πρέπει να υποταχθούν στον Θεό και να εγκαταλείψουν τις προσωπικές τους ιδέες. Το θέμα είναι ότι δεν μπορούν να τις εγκαταλείψουν, γιατί έχουν όλη την ώρα τον φόβο μην τυχόν βρεθούν σε μειονεκτική θέση και υποστούν απώλειες. Πείτε Μου, δεν τους κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή αυτό το πράγμα; Δεν πονάνε ακόμα περισσότερο; (Ναι.) Αν μπορείς να τα βάλεις όλα στην άκρη, αν μπορείς να εγκαταλείψεις όλα τα θέλω και τις απαιτήσεις σου που αντιτίθενται στις προθέσεις του Θεού πρόθυμα και με τη θέλησή σου, χωρίς να θέτεις όρους στον Θεό και να είσαι πρόθυμος να ικανοποιήσεις τις απαιτήσεις Του, τότε δεν θα δυσκολεύεσαι τόσο πολύ ούτε θα συναντάς τόσο μεγάλα εμπόδια.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (11)

Ποια είναι η πρακτική πλευρά μιας στάσης υποταγής; Είναι η εξής: Πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου να αποδεχθεί τα λόγια του Θεού. Αν και η ζωή-είσοδός σου είναι ρηχή και το ανάστημά σου είναι ανεπαρκές, και η γνώση σου σχετικά με την πρακτική πλευρά της αλήθειας δεν είναι ακόμα αρκετά βαθιά, και πάλι μπορείς να ακολουθείς τον Θεό και να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν —αυτή είναι η στάση. Πριν καταφέρεις να φτάσεις στην απόλυτη υποταγή, πρέπει πρώτα να υιοθετήσεις μια στάση υποταγής, δηλαδή πρέπει να αποδεχτείς τα λόγια του Θεού, να πιστέψεις ότι είναι σωστά, να τα θεωρήσεις ως την αλήθεια και ως τις αρχές άσκησης και να μπορέσεις να τα τηρείς ως κανονισμούς, ακόμη κι αν δεν έχεις καλή αντίληψη των αρχών. Έτσι είναι μια στάση υποταγής. Εφόσον τώρα η διάθεσή σου δεν έχει αλλάξει ακόμα, αν θες να επιτύχεις πραγματική υποταγή στον Θεό, πρέπει πρώτα να αποκτήσεις νοοτροπία υποταγής και να προσδοκάς την υποταγή, λέγοντας: «Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, εγώ θα υποταχθώ. Δεν καταλαβαίνω και πολλές αλήθειες, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι, όταν ο Θεός μού λέει τι να κάνω, θα το κάνω». Ο Θεός αυτό το βλέπει ως στάση υποταγής. Κάποιοι λένε: «Κι αν ήταν λάθος που υποτάχθηκα στον Θεό;» Είναι δυνατόν να κάνει λάθος ο Θεός; Ο Θεός είναι η αλήθεια και η δικαιοσύνη. Ο Θεός δεν κάνει λάθη· απλώς, πολλά απ’ αυτά που κάνει δεν συμφωνούν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Πρέπει να πεις: «Ασχέτως αν αυτά που κάνει ο Θεός συμφωνούν με τις δικές μου αντιλήψεις, εγώ απλώς θα εστιάσω στο να ακούω τον Θεό, να υποτάσσομαι σ’ Αυτόν, να Τον αποδέχομαι και να Τον ακολουθώ. Αυτό πρέπει να κάνω ως δημιούργημα». Ακόμα κι αν κάποιοι σε κρίνουν και πουν ότι υποτάσσεσαι τυφλά, μη σε νοιάζει αυτό. Μέσα στην καρδιά σου είσαι σίγουρος ότι ο Θεός είναι η αλήθεια και ότι πρέπει να υποταχθείς. Έτσι είναι, και με τέτοια νοοτροπία θα πρέπει κανείς να υποτάσσεται. Μόνο όσοι έχουν μια τέτοια νοοτροπία μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Είναι άραγε στάση υποταγής το να μην έχεις αυτήν τη νοοτροπία, αλλά να λες: «Δεν πρόκειται να υποστώ την ενόχληση κανενός. Κανείς δεν πρόκειται να με ξεγελάσει. Είμαι πάρα πολύ έξυπνος δεν μπορούν να με αναγκάσουν να υποταχθώ στο οτιδήποτε. Οτιδήποτε κι αν εμφανιστεί στον δρόμο μου, πρέπει να τo διερευνήσω και να το αναλύσω. Θα υποταχθώ μόνο όταν συμφωνεί με τις απόψεις μου και μπορέσω να το αποδεχτώ»; Δεν είναι στάση υποταγής· είναι έλλειψη υποτακτικής νοοτροπίας, δεν έχεις μέσα σου καμία πρόθεση να υποταχθείς. Αν πεις: «Ακόμα και ο θεός να είναι, πρέπει και πάλι να το διερευνήσω. Ακόμα και τους βασιλιάδες και τις βασίλισσες έτσι τους μεταχειρίζομαι. Όσα μου λες εσύ είναι άχρηστα. Είναι αλήθεια πως είμαι δημιουργημένο ον, αλλά δεν είμαι ανόητος —μην μου φέρεσαι, λοιπόν, σαν να είμαι», τότε όλα τέλειωσαν για σένα· δεν έχεις τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να αποδεχτείς την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανέναν ορθολογισμό. Εφόσον δεν έχουν ανθρώπινη φύση, τότε δεν είναι κτήνη; Πώς είναι δυνατόν να φτάσει κανείς στην υποταγή χωρίς ορθολογισμό. Για να φτάσει κανείς στην υποταγή, πρέπει να διαθέτει πρώτα υποτακτική νοοτροπία. Μόνο αν διαθέτει κανείς νοοτροπία υποταγής μπορεί να διαθέτει και κάποιον ορθολογισμό άξιο λόγου. Χωρίς νοοτροπία υποταγής, δεν έχει καθόλου ορθολογισμό. Οι άνθρωποι είναι δημιουργήματα· πώς είναι δυνατόν να δουν καθαρά τον Δημιουργό; Ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν έχει καταφέρει να αποκρυπτογραφήσει ούτε μία ιδέα του Θεού εδώ και 6.000 χρόνια. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να καταλάβουν οι άνθρωποι αμέσως τι κάνει ο Θεός; Δεν μπορείς να καταλάβεις. Είναι πολλά αυτά που κάνει ο Θεός εδώ και χιλιάδες χρόνια και έχει αποκαλύψει ήδη στην ανθρωπότητα. Αν, όμως, δεν τους τα εξηγούσε χαρτί και καλαμάρι, και πάλι δεν θα τα καταλάβαιναν. Μπορεί τώρα να καταλαβαίνεις τα λόγια Του στην κυριολεκτική τους έννοια· ωστόσο, ακόμη και μετά από είκοσι χρόνια, θα έχεις καταλάβει στ’ αλήθεια μόνο λίγα πράγματα. Τόσο μεγάλο χάσμα υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους και στις απαιτήσεις του Θεού. Με βάση αυτό, οι άνθρωποι πρέπει να διαθέτουν ορθολογισμό και νοοτροπία υποταγής. Οι άνθρωποι δεν είναι τίποτε παραπάνω από μυρμήγκια και σκουλήκια, κι όμως θέλουν να δουν καθαρά τον Δημιουργό. Αυτό είναι άκρως παράλογο. Κάποιοι παραπονιούνται διαρκώς ότι ο Θεός δεν τους λέει τα μυστήριά Του και δεν τους εξηγεί ευθέως την αλήθεια, αναγκάζοντάς τους συνέχεια να αναζητούν. Δεν είναι όμως σωστό να λένε τέτοια πράγματα, είναι παράλογο. Απ’ όλα αυτά τα λόγια που σου έχει πει ο Θεός, πόσα καταλαβαίνεις; Πόσα απ’ τα λόγια του Θεού μπορείς να κάνεις πράξη; Το έργο του Θεού γίνεται πάντοτε σε στάδια. Αν ο Θεός είχε μιλήσει πριν από 2.000 χρόνια στους ανθρώπους για το έργο Του κατά τις έσχατες ημέρες, θα το καταλάβαιναν; Την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς ενδύθηκε την ομοιότητα της αμαρτωλής σάρκας και έγινε προσφορά περί αμαρτίας για όλη την ανθρωπότητα. Αν το έλεγε τότε στους ανθρώπους, θα το καταλάβαινε κανένας; Και σήμερα, οι άνθρωποι σαν κι εσάς καταλαβαίνουν κάποιες θεωρητικές έννοιες, αλλά σχετικά με αλήθειες όπως είναι η αληθινή διάθεση του Θεού, η πρόθεση του Θεού όσον αφορά την αγάπη προς την ανθρωπότητα, αλλά και το από πού προήλθαν και σύμφωνα με ποιο σχέδιο έγιναν αυτά που έκανε ο Θεός εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι δεν πρόκειται να τα καταλάβουν ποτέ. Αυτό είναι το μυστήριο της αλήθειας. Αυτή είναι η ουσία του Θεού. Πώς γίνεται να το δουν αυτό καθαρά οι άνθρωποι; Είναι τελείως παράλογο να θέλεις να δεις καθαρά τον Δημιουργό. Είσαι πολύ αλαζόνας και υπερεκτιμάς τις ικανότητές σου. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να θέλουν να δουν καθαρά τον Θεό. Είναι ήδη καλό αν μπορούν να καταλάβουν ένα μέρος της αλήθειας. Για σένα, είναι ήδη ικανοποιητικό επίτευγμα το ότι μπορείς και καταλαβαίνεις ένα μέρος της αλήθειας. Είναι, λοιπόν, ορθολογικό να διαθέτετε νοοτροπία υποταγής; Είναι απολύτως ορθολογικό. Νοοτροπία και στάση υποταγής είναι το ελάχιστο που πρέπει να έχει κάθε δημιούργημα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (3)

Για να καταφέρει κανείς να υποταχθεί στον Θεό, πρέπει πρώτα να αποδεχτεί την αλήθεια και να την κάνει πράξη, ενώ πρέπει και να υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού. Αυτό είναι το πρώτο εμπόδιο. Τι περιλαμβάνουν, λοιπόν, οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού; Περιλαμβάνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που δημιουργεί ο Θεός γύρω σου. Κάποιες φορές, αυτοί οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα θα σε κλαδέψουν, άλλες θα σε βάλουν σε πειρασμό, θα σε δοκιμάσουν, θα σε αναστατώσουν ή θα σε κάνουν αρνητικό. Εφόσον, όμως, είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματα, θα μάθεις κάτι απ’ αυτά, θα αποκτήσεις ανάστημα και θα έχεις τη δύναμη να αντισταθείς. Η υποταγή στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού είναι το πιο θεμελιώδες μάθημα για την υποταγή στον Θεό. Οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού περιλαμβάνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα, τα πράγματα και τις διάφορες καταστάσεις που δημιουργεί ο Θεός γύρω σου. Πώς πρέπει, λοιπόν, να αντιδράς όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτές τις καταστάσεις; Το πιο θεμελιώδες είναι να αποδέχεσαι από τον Θεό. Τι σημαίνει να «αποδέχεσαι από τον Θεό»; Αν παραπονιέσαι και αντιστέκεσαι, αποδέχεσαι από τον Θεό; Αν ψάχνεις να βρεις αιτίες και προβάλλεις δικαιολογίες, αποδέχεσαι από τον Θεό; Όχι. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να κάνεις πράξη την αποδοχή από τον Θεό; Σε καθετί που σου συμβαίνει, αρχικά ηρέμησε, αναζήτησε την αλήθεια και κάνε πράξη την υποταγή. Μην προβάλλεις δικαιολογίες και μη δίνεις εξηγήσεις. Μην προσπαθείς να αναλύσεις ή να κάνεις εικασίες για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο και μην αναλύεις ποιανού το λάθος είναι πιο σοβαρό και ποιανού λιγότερο. Αν διαρκώς αναλύεις αυτά τα πράγματα, έχεις στάση αποδοχής από τον Θεό; Έχεις στάση υποταγής στον Θεό; Αυτή δεν είναι στάση υποταγής στον Θεό, ούτε στάση αποδοχής από τον Θεό, ούτε στάση αποδοχής της κυριαρχίας και των διευθετήσεων του Θεού. Η αποδοχή από τον Θεό είναι μία από τις αρχές για την άσκηση της υποταγής στον Θεό. Εάν είσαι βέβαιος ότι όλα όσα σου συμβαίνουν εμπίπτουν στην κυριαρχία του Θεού και συμβαίνουν λόγω των διευθετήσεων και της καλής θέλησης του Θεού, τότε μπορείς να τα αποδεχθείς από τον Θεό. Πρώτα απ’ όλα, σταμάτα να αναλύεις το σωστό και το λάθος, να δικαιολογείς τον εαυτό σου, να κατηγορείς τους άλλους, να διυλίζεις τον κώνωπα, να αναλύεις τις αντικειμενικές αιτίες κάθε συμβάντος και να χρησιμοποιείς την ανθρώπινη σκέψη σου για να αναλύεις και να εξετάζεις το καθετί. Αυτά είναι λεπτομερώς όλα όσα πρέπει να κάνεις για να αποδεχτείς από τον Θεό. Και για να το κάνεις αυτό πράξη, πρέπει να ξεκινήσεις με την υποταγή. Ακόμη κι αν έχεις αντιλήψεις ή δεν σου είναι όλα ξεκάθαρα, υποτάξου. Μην ξεκινάς με δικαιολογίες ή επαναστατικότητα. Και αφού υποταχθείς, αναζήτησε την αλήθεια, προσευχήσου στον Θεό και αναζήτησε από Αυτόν. Πώς θα πρέπει να προσεύχεσαι; Πες: «Αχ Θεέ μου, έχεις ενορχηστρώσει αυτήν την κατάσταση για μένα με την καλή Σου θέληση». Τι σημαίνει το γεγονός ότι λες κάτι τέτοιο; Σημαίνει ότι έχεις ήδη στάση αποδοχής στην καρδιά σου και έχεις αναγνωρίσει ότι ο Θεός ενορχήστρωσε αυτήν την κατάσταση για σένα. Πες: «Αχ Θεέ μου, δεν ξέρω πώς να ασκηθώ στην κατάσταση που αντιμετώπισα σήμερα. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις και να με καθοδηγήσεις και να με κάνεις να κατανοήσω την πρόθεσή Σου, ώστε να μπορέσω να ενεργήσω σύμφωνα με αυτήν, να μην επαναστατώ ούτε να αντιστέκομαι και να μη βασίζομαι στη δική μου θέληση. Είμαι πρόθυμος να κάνω πράξη την αλήθεια και να ενεργώ σύμφωνα με τις αρχές». Μετά την προσευχή, η καρδιά σου θα γαληνεύσει και θα εγκαταλείψεις τις δικαιολογίες σου με φυσικό τρόπο. Δεν έχει αλλάξει, λοιπόν, η νοοτροπία σου; Σου ανοίγεται έτσι ο δρόμος για να αναζητήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια και το μόνο πρόβλημά σου πλέον είναι το πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια αφού την έχεις κατανοήσει. Αν αποκαλύψεις και πάλι επαναστατικότητα όταν έρθει η ώρα να κάνεις πράξη την αλήθεια, πρέπει να προσευχηθείς ξανά στον Θεό. Όταν διορθωθεί η επαναστατικότητά σου, είναι φυσικό να μπορείς εύκολα να κάνεις πράξη την αλήθεια. Πρέπει, όταν προκύπτουν προβλήματα, να μάθεις να γαληνεύεις ενώπιον του Θεού και να αναζητάς την αλήθεια. Σε τι οφείλεται το γεγονός ότι διαταράσσεσαι συνεχώς από εξωτερικά πράγματα και η κατάστασή σου είναι μονίμως ασταθής; Στο ότι δεν κατανοείς την αλήθεια και κουμάντο μέσα σου κάνει η διεφθαρμένη διάθεσή σου· δεν μπορείς να το ελέγξεις αυτό. Σε κάτι τέτοιες στιγμές, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να εντοπίσεις το πρόβλημα μέσα σου. Πρέπει να αναζητήσεις τα σχετικά λόγια του Θεού για να δεις τι είναι αυτό που εκθέτουν. Στη συνέχεια, άκου κηρύγματα και συναναστροφές ή ύμνους με τα λόγια του Θεού. Εξέτασε τη δική σου κατάσταση υπό το πρίσμα αυτών των λόγων και έτσι θα δεις τι προβλήματα υπάρχουν μέσα σου· αφού τα δεις ξεκάθαρα, θα σου είναι πιο εύκολο να τα χειριστείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η υποταγή στον Θεό αποτελεί βασικό μάθημα για την απόκτηση της αλήθειας

Αν πιστεύεις στην κυριαρχία του Θεού, τότε πρέπει να πιστέψεις ότι όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά, καλά και κακά, δεν συμβαίνουν τυχαία. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος σου φέρεται επίτηδες σκληρά ή σε έχει βάλει στόχο· όλα, στην πραγματικότητα, τα έχει κανονίσει και ενορχηστρώσει ο Θεός. Γιατί τα ενορχηστρώνει όλα αυτά ο Θεός; Όχι για να εκθέσει ποιος είσαι στ’ αλήθεια ή να σε αποκαλύψει και να σε αποκλείσει· ο τελικός στόχος δεν είναι να σε αποκαλύψει. Ο στόχος είναι να σε οδηγήσει στην τελείωση και να σε σώσει. Πώς σε οδηγεί στην τελείωση ο Θεός; Και πώς σε σώζει; Πρώτα σε κάνει να καταλάβεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, και σου μαθαίνει την ίδια τη φύση-ουσία σου, τα ελαττώματά σου και τις ελλείψεις σου. Μόνο αν γνωρίσεις και κατανοήσεις ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια και να αποτινάξεις σιγά σιγά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Με αυτό ο Θεός σού δίνει μια ευκαιρία. Είναι το έλεος του Θεού. Πρέπει να ξέρεις πώς να εκμεταλλευτείς αυτήν την ευκαιρία. Δεν πρέπει να αντιτίθεσαι στον Θεό, να Του πηγαίνεις κόντρα ή να Τον παρανοείς. Ιδιαίτερα, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που ρυθμίζει ο Θεός γύρω σου, να μην αισθάνεσαι συνεχώς ότι τα πράγματα δεν είναι όπως θα ήθελες να είναι· να μην επιθυμείς διαρκώς να ξεφύγεις και μη θες διαρκώς να παραπονιέσαι για τον Θεό και να Τον παρανοείς. Αν κάνεις συνεχώς αυτά τα πράγματα, τότε δεν βιώνεις το έργο του Θεού και έτσι θα δυσκολευτείς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Ό,τι κι αν σου τύχει και δεν μπορείς να το κατανοήσεις πλήρως, πρέπει όταν προκύπτει κάποια δυσκολία να μάθεις να υποτάσσεσαι. Αρχικά πρέπει να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού και να προσεύχεσαι περισσότερο. Με τον τρόπο αυτόν, πολύ σύντομα θα προκύψει αλλαγή στην εσωτερική σου κατάσταση και θα μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις το πρόβλημά σου, πράγμα που θα σε κάνει να μπορείς να βιώσεις το έργο του Θεού. Καθώς συμβαίνει αυτό, θα σφυρηλατείται μέσα σου η αλήθεια-πραγματικότητα, και με τον τρόπο αυτόν θα σημειώσεις πρόοδο και θα υποβληθείς σε μια αλλαγή στην κατάσταση της ζωής σου. Μόλις σου συμβεί αυτή η αλλαγή και αποκτήσεις αυτήν την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε θα έχεις και ανάστημα, και το ανάστημα φέρνει ζωή.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για να κερδίσει κανείς την αλήθεια, πρέπει να μάθει από τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα τριγύρω

Η υποταγή στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού είναι το πιο βασικό, καθώς και το πιο βαθύ μάθημα με το οποίο έρχονται αντιμέτωποι όλοι ανεξαιρέτως οι ακόλουθοι του Θεού. Όσο περισσότερο μπορείς να υποταχθείς στον Θεό τόσο μεγαλύτερο είναι και το ανάστημα και η πίστη σου· αυτά τα πράγματα είναι αλληλένδετα. Με ποιες αλήθειες πρέπει να εφοδιαστείς για να καταφέρεις να υποταχθείς απόλυτα; Πρώτον, δεν γίνεται να έχεις απαιτήσεις από τον Θεό· αυτή είναι μία αλήθεια. Πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτήν την αλήθεια; Όταν απαιτείς κάτι από τον Θεό, χρησιμοποίησε αυτήν την αλήθεια για να αναλογιστείς και να κάνεις αυτοκριτική. «Τι απαιτήσεις έχω από τον Θεό; Συνάδουν με την αλήθεια; Είναι λογικές; Από πού πηγάζουν; Πηγάζουν από τις φαντασιοκοπίες μου ή πρόκειται για σκέψεις που μου φύτεψε ο Σατανάς;» Στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Αυτές οι ιδέες παράγονται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Πρέπει να αναλύσεις τα κίνητρα και τις επιθυμίες που κρύβονται πίσω από αυτές τις παράλογες απαιτήσεις και να δεις αν συνάδουν με τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης ή όχι. Τι πρέπει να επιδιώξεις; Αν είσαι άνθρωπος που αγαπά την αλήθεια, επιδίωξε να γίνεις ακόλουθος, όπως ακριβώς και ο Πέτρος. Ο Πέτρος είπε: «Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι πρόθυμος και διατεθειμένος;» Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι είπε ο Πέτρος. Ρωτούν: «Πότε φέρθηκε ο Θεός στους ανθρώπους σαν παιχνίδια και μας παρέδωσε στον Σατανά; Εγώ δεν έχω δει τέτοιο πράγμα. Ο Θεός μού έχει φερθεί υπέροχα, με πολλή χάρη. Δεν είναι τέτοιος Θεός ο Θεός. Αγαπάει τους ανθρώπους στο έπακρο, οπότε γιατί να τους φέρεται σαν παιχνίδια; Αυτό δεν συνάδει με την αλήθεια. Είναι παρερμηνεία του Θεού, δεν είναι αληθινή γνώση γι’ Αυτόν». Αλλά από πού πηγάζουν τα λόγια του Πέτρου; (Πηγάζουν από τη γνώση που απέκτησε για τον Θεό αφού υποβλήθηκε σε κάθε λογής δοκιμασίες.) Ο Πέτρος υποβλήθηκε σε ένα σωρό δοκιμασίες και εξευγενισμούς. Παραμέρισε όλες τις προσωπικές του απαιτήσεις, τα σχέδια και τις επιθυμίες του και δεν απαίτησε από τον Θεό να κάνει τίποτα. Εφόσον, λοιπόν, δεν είχε τις δικές του σκέψεις, παραδόθηκε ολοκληρωτικά. Σκέφτηκε: «Ο Θεός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Μπορεί να με βάλει σε δοκιμασίες, να με συμμορφώσει, να με κρίνει και να με παιδεύσει. Μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις για να με κλαδέψει, μπορεί να με σκληραγωγήσει, μπορεί να με ρίξει στον λάκκο με τα λιοντάρια ή στη φωλιά των λύκων. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός είναι σωστό και θα υποταχθώ ό,τι κι αν είναι αυτό. Ό,τι κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια. Δεν θα κάνω καθόλου παράπονα ή επιλογές». Δεν δείχνει αυτό απόλυτη υποταγή; Μερικές φορές οι άνθρωποι σκέφτονται: «Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια· γιατί, λοιπόν, δεν έχω ανακαλύψει καμία αλήθεια σε αυτήν Του την πράξη; Απ’ ό,τι φαίνεται, ακόμη και ο Θεός κάνει μερικές φορές πράγματα που δεν συνάδουν με την αλήθεια, ενώ κάποιες φορές σφάλλει κιόλας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο Θεός είναι Θεός, επομένως θα υποταχθώ!» Είναι απόλυτη μια τέτοιου είδους υποταγή; (Όχι.) Πρόκειται για επιλεκτική υποταγή· δεν είναι αληθινή υποταγή. Κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με την οπτική του Πέτρου για το συγκεκριμένο θέμα. Όταν κάποιος σου φέρεται σαν παιχνίδι, δεν χρειάζεται να σου εξηγήσει τον λόγο ή να σου φανεί δίκαιος και λογικός. Μπορεί να σου φερθεί με οποιονδήποτε τρόπο· δεν χρειάζεται να συζητά μαζί σου το οτιδήποτε ή να σου εξηγεί τα γεγονότα και τους λόγους. Αν κάτι δεν γινόταν να προχωρήσει χωρίς την έγκρισή σου, θα αντιμετωπιζόσουν σ’ αυτήν την περίπτωση σαν παιχνίδι; Όχι· σ’ αυτήν την περίπτωση θα απολάμβανες πλήρη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες, καθώς και απόλυτο σεβασμό. Θα αντιμετωπιζόσουν ως ανθρώπινο ον, όχι ως παιχνίδι. Τι είναι ένα παιχνίδι; (Κάτι που δεν έχει ούτε αυτονομία ούτε δικαιώματα.) Είναι, όμως, απλώς και μόνο κάτι που δεν έχει δικαιώματα; Πώς μπορούν να εφαρμοστούν τα λόγια του Πέτρου; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι αναζητάς εδώ και κάμποσο καιρό σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα, αλλά δεν έχεις ακόμα κατανοήσει την πρόθεση του Θεού. Ή ας πούμε ότι πιστεύεις στον Θεό εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια, αλλά ακόμα δεν ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Δεν θα πρέπει να υποταχθείς σε αυτήν την κατάσταση; Πρέπει να υποταχθείς. Και σε τι βασίζεται αυτή η υποταγή; Βασίζεται σε αυτό που είπε ο Πέτρος: «Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι πρόθυμος και διατεθειμένος;» Αν προσεγγίζεις πάντα τον Θεό σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, τις οποίες χρησιμοποιείς για να μετρήσεις όλα όσα κάνει ο Θεός, καθώς και τα λόγια και το έργο Του, δεν κολλάς έτσι μια ταμπέλα στον Θεό, δεν Του αντιστέκεσαι; Είναι δυνατόν όλα όσα κάνει ο Θεός να συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες; Και σε περίπτωση που δεν συνάδουν, δεν τα αποδέχεσαι και δεν τα υπακούς; Πώς πρέπει να αναζητάς την αλήθεια σε τέτοιες στιγμές; Πώς πρέπει να ακολουθείς τον Θεό; Αυτό αφορά την αλήθεια· πρέπει να αναζητήσεις την απάντηση στα λόγια του Θεού. Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, πρέπει να παραμείνουν στη θέση ενός δημιουργημένου όντος. Ανά πάσα στιγμή, είτε ο Θεός είναι κρυμμένος από σένα είτε σου έχει εμφανιστεί, είτε μπορείς να νιώσεις την αγάπη του Θεού είτε όχι, πρέπει να ξέρεις ποιες είναι οι ευθύνες, οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντά σου· αυτές τις αλήθειες σχετικά με την άσκηση πρέπει να τις κατανοήσεις. Αν παραμένεις προσκολλημένος στις αντιλήψεις σου και λες: «Αν δω ξεκάθαρα ότι το συγκεκριμένο θέμα συνάδει με την αλήθεια και τις σκέψεις μου, τότε θα υποταχθώ· αν δεν είμαι σίγουρος ότι αυτές είναι οι ενέργειες του Θεού και δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, τότε θα περιμένω πρώτα λίγο και θα υποταχθώ μόλις βεβαιωθώ ότι το έκανε ο Θεός», είσαι άνθρωπος που υποτάσσεται στον Θεό τότε; Όχι. Υποτάσσεσαι υπό όρους, όχι απόλυτα και ολοκληρωτικά. Το έργο του Θεού δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες· η ενσάρκωση δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, ενώ αυτά που κυρίως δεν συνάδουν είναι η κρίση και η παίδευση. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να το αποδεχτούν και να υποταχθούν σε αυτό. Αν δεν μπορείτε να υποταχθείτε στο έργο του Θεού, μπορείτε τότε να εκπληρώσετε το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; Πολύ απλά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Ποιο είναι το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; (Να στέκεται στη θέση ενός δημιουργημένου όντος, να αποδέχεται την ανάθεση από τον Θεό και να υποτάσσεται στις διευθετήσεις του Θεού.) Ακριβώς· αυτή είναι η ρίζα του ζητήματος. Δεν είναι εύκολο, λοιπόν, να αντιμετωπιστεί το θέμα; Να στέκεται στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεται στον Δημιουργό, τον Θεό σου —αυτό πρέπει να τηρεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο κάθε δημιουργημένο ον. Υπάρχουν πολλές αλήθειες που δεν κατανοείς ή δεν γνωρίζεις. Δεν μπορείς να αντιληφθείς τις προθέσεις του Θεού και γι’ αυτό δεν αποδέχεσαι τις αλήθειες ούτε υποτάσσεσαι σ’ αυτές. Έτσι δεν είναι; Για παράδειγμα, επειδή δεν κατανοείς κάποιες προφητείες, δεν αναγνωρίζεις ότι είναι λόγια του Θεού; Δεν μπορείς να το αρνηθείς. Αυτά τα λόγια θα είναι πάντα λόγια του Θεού και περιέχουν την αλήθεια. Ακόμα κι αν δεν τα κατανοείς, παραμένουν λόγια του Θεού. Αν κάποια λόγια του Θεού δεν έχουν εκπληρωθεί, σημαίνει αυτό ότι δεν είναι λόγια του Θεού, ότι δεν είναι η αλήθεια; Αν πεις: «Αν δεν έχουν εκπληρωθεί, μάλλον δεν είναι λόγια του Θεού. Πιθανόν να έχουν νοθευτεί», τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι μια επαναστατική στάση. Πρέπει να έχεις λογική. Τι είναι η λογική; Ποια είναι η βάση της λογικής; Το να στέκεσαι στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεσαι στον Δημιουργό, τον Θεό σου. Αυτή είναι η αλήθεια· μια αιώνια, αμετάβλητη αλήθεια. Πρέπει η υποταγή στον Θεό να βασίζεται στο κατά πόσον γνωρίζεις και κατανοείς τις προθέσεις του Θεού ή στο αν ο Θεός σού έχει φανερώσει τις προθέσεις Του ή όχι; Πρέπει να βασίζεται σε όλα αυτά; (Όχι.) Τότε σε τι βασίζεται; Βασίζεται στην αλήθεια της υποταγής. Ποια είναι η αλήθεια της υποταγής; (Να στέκεται κανείς στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεται στον Δημιουργό.) Αυτή είναι η αλήθεια της υποταγής. Χρειάζεται, άρα, να αναλύεις το σωστό και το λάθος; Προκειμένου να πετύχεις απόλυτη υποταγή, χρειάζεται να εξετάζεις αν ο Θεός έπραξε σωστά ή όχι; Προκειμένου να υποταχθείς, χρειάζεται ο Θεός να εξηγήσει με σαφήνεια και λεπτομέρειες αυτήν την πτυχή της αλήθειας; (Όχι.) Αρκεί, ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, εσύ να κάνεις πράξη την αλήθεια της υποταγής.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η υποταγή στον Θεό αποτελεί βασικό μάθημα για την απόκτηση της αλήθειας

Όταν αντιμετωπίζεις αληθινά προβλήματα της ζωής, πώς πρέπει να γνωρίζεις και να κατανοείς την εξουσία και την κυριαρχία του Θεού; Όταν είσαι αντιμέτωπος με αυτά τα προβλήματα και δεν γνωρίζεις πώς να τα κατανοήσεις, να τα χειριστείς και να τα βιώσεις, ποια στάση πρέπει να υιοθετείς για να επιδείξεις την πρόθεσή σου να υποταχθείς, την επιθυμία σου να υποταχθείς και την πραγματικότητα της υποταγής σου στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού; Πρώτα, πρέπει να μάθεις να περιμένεις· έπειτα, πρέπει να μάθεις να αναζητάς· στη συνέχεια, πρέπει να μάθεις να υποτάσσεσαι. Το να «περιμένεις» σημαίνει να περιμένεις τον χρόνο του Θεού, να περιμένεις τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που Αυτός έχει διευθετήσει για σένα, όπως και να περιμένεις να σου αποκαλυφθούν σταδιακά οι προθέσεις Του. Το να «αναζητάς» σημαίνει να παρατηρείς και να κατανοείς τις φιλόπονες προθέσεις του Θεού για σένα μέσω των ανθρώπων, των γεγονότων και των πραγμάτων που Αυτός έχει καθορίσει, να κατανοείς τις αλήθειες που σχετίζονται με αυτά, να κατανοείς τι πρέπει να κατορθώσουν οι άνθρωποι και ποιες οδούς πρέπει να ακολουθούν, να κατανοείς ποια αποτελέσματα και ποια κατορθώματα έχει ο Θεός σκοπό να επιτύχει στους ανθρώπους. Το να «υποτάσσεσαι», φυσικά, αναφέρεται στο να δέχεσαι τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που έχει ενορχηστρώσει ο Θεός, να δέχεσαι την κυριαρχία Του και, μέσα από αυτά, να βιώνεις πώς ο Δημιουργός κυριαρχεί στη μοίρα του ανθρώπου, πώς παρέχει στον άνθρωπο τη ζωή Του, πώς ενσωματώνει την αλήθεια μέσα στον άνθρωπο. Τα πάντα υπό τις διευθετήσεις και την κυριαρχία του Θεού υπακούν σε φυσικούς νόμους και, αν αποφασίσεις να αφήσεις τον Θεό να διευθετήσει τα πάντα για εσένα και να κυριαρχήσει σε αυτά, πρέπει να μάθεις να περιμένεις, πρέπει να μάθεις να αναζητάς και πρέπει να μάθεις να υποτάσσεσαι. Αυτή είναι η στάση που πρέπει να υιοθετήσει κάθε άνθρωπος που θέλει να υποταχθεί στην εξουσία του Θεού, όπως και η βασική αρετή που πρέπει να κατέχει κάθε άνθρωπος που θέλει να δεχθεί την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού. Για να διατηρείτε τέτοια στάση, για να κατέχετε τέτοια αρετή, πρέπει να εργαστείτε πιο σκληρά. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορείτε να εισέλθετε στην αληθινή πραγματικότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄

Απ’ όλους τους ανθρώπους, ο Νώε ήταν η προσωπικότητα που είχε φόβο Θεού, που υποτασσόταν στον Θεό και ολοκλήρωσε την ανάθεση από τον Θεό, και η οποία είναι πιο αξιομίμητη απ’ όλες τις άλλες· τον ενέκρινε ο Θεός και θα έπρεπε ν’ αποτελεί πρότυπο για όσους ακολουθούν τον Θεό σήμερα. Και ποιο ήταν το πολυτιμότερο χαρακτηριστικό του; Είχε μία μόνο στάση απέναντι στα λόγια του Θεού: ν’ ακούει και να δέχεται, να δέχεται και να υποτάσσεται, και να υποτάσσεται μέχρι θανάτου. Αυτή η στάση ήταν το πολυτιμότερο απ’ όλα, αυτό που του χάρισε την έγκριση του Θεού. Όσον αφορά τα λόγια του Θεού, ο Νώε δεν τα αντιμετώπισε με προχειρότητα, δεν έκανε μόνο τα τυπικά, δεν τα εξέτασε, δεν τα ανέλυσε, δεν αντιστάθηκε σ’ αυτά ούτε τα απέρριψε μέσα στο κεφάλι του, για να τα εξοβελίσει μετά στο πίσω μέρος του μυαλού του· αντίθετα, τα άκουσε πολύ σοβαρά, τα αποδέχθηκε λίγο λίγο μέσα του κι έπειτα αναλογίστηκε πώς μπορούσε να τα κάνει πράξη, να τα εφαρμόσει, να τα εκτελέσει όπως προβλεπόταν αρχικά χωρίς να τα στρεβλώσει. Καθώς αναλογιζόταν, λοιπόν, τα λόγια του Θεού, έλεγε σιωπηλά μέσα του: «Αυτά είναι τα λόγια του Θεού, είναι οι οδηγίες του Θεού, η ανάθεση από τον Θεό, προορισμός μου είναι το καθήκον, πρέπει να υποταχθώ, δεν γίνεται να παραλείψω καμία λεπτομέρεια, δεν γίνεται να εναντιωθώ σε καμία απ’ τις επιθυμίες του Θεού ούτε να παραβλέψω έστω και μία λεπτομέρεια απ’ όσα είπε· διαφορετικά, δεν θα άξιζα να λέγομαι άνθρωπος, θα ήμουν ανάξιος της ανάθεσης από τον Θεό και ανάξιος της εξύψωσής Του. Σε αυτήν τη ζωή, αν δεν καταφέρω να ολοκληρώσω όλα όσα μου είπε και μου εμπιστεύτηκε ο Θεός, τότε θα μείνω με τις τύψεις. Επιπλέον, θα είμαι ανάξιος της ανάθεσης από τον Θεό, δεν θα αξίζω να με εξυψώσεικαι δεν θα έχω τα μούτρα να επιστρέψω ενώπιον του Δημιουργού». Όλα όσα σκέφτηκε και αναλογίστηκε μέσα του ο Νώε, κάθε οπτική και στάση του, όλα αυτά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο ότι μπόρεσε, τελικά, να κάνει πράξη τα λόγια του Θεού, να κάνει τα λόγια του Θεού πραγματικότητα, να εφαρμόσει τα λόγια του Θεού με επιτυχία, να ενεργήσει ώστε να εκπληρωθούν και να πραγματοποιηθούν μέσα από τη σκληρή δουλειά του και να γίνουν πραγματικότητα μέσα από εκείνον, κι έτσι ώστε η ανάθεση από τον Θεό να μην αποβεί μάταιη. Κρίνοντας από όλα όσα σκέφτηκε ο Νώε, από κάθε ιδέα που εμφανίστηκε μέσα του και από τη συμπεριφορά του απέναντι στον Θεό, ήταν άξιος της ανάθεσης από τον Θεό, ήταν ένας άνθρωπος που ο Θεός τον εμπιστεύτηκε και του έδειξε την εύνοιά Του. Ο Θεός παρατηρεί κάθε λέξη και πράξη των ανθρώπων, παρατηρεί τις σκέψεις και τις ιδέες τους. Στα μάτια του Θεού, το ότι ο Νώε σκεφτόταν μ’ αυτόν τον τρόπο σήμαινε πως ο Θεός δεν είχε κάνει λάθος επιλογή· ο Νώε μπορούσε να επωμιστεί την ανάθεση από τον Θεό και την εμπιστοσύνη του Θεού, αλλά και να φέρει σε πέρας την ανάθεση από τον Θεό: Αυτός ήταν η μόνη επιλογή μέσα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Παράρτημα τρίτο: Πώς ο Νώε και ο Αβραάμ υπάκουσαν στα λόγια του Θεού και υποτάχθηκαν σ’ Αυτόν (Μέρος δεύτερο)

Ο Αβραάμ είχε αληθινή πίστη στον Θεό και εκεί αποτυπώνεται το γεγονός ότι ο Αβραάμ ήταν ένας έντιμος άνθρωπος. Η μόνη στάση που κρατούσε απέναντι στα λόγια του Θεού ήταν μια στάση υπακοής, αποδοχής και υποταγής· υπάκουγε σε οτιδήποτε έλεγε ο Θεός. Αν τυχόν έλεγε ο Θεός πως κάποιο πράγμα ήταν μαύρο, τότε ο Αβραάμ, ακόμα κι αν δεν το έβλεπε μαύρο, θα πίστευε πως αυτό που είπε ο Θεός είναι αλήθεια και θα πειθόταν πως ήταν όντως μαύρο. Αν του έλεγε ο Θεός πως κάτι ήταν άσπρο, θα πειθόταν πως είναι άσπρο. Τόσο απλά. Ο Θεός τού είπε πως θα του χάριζε ένα παιδί και ο Αβραάμ σκέφτηκε μέσα του: «Είμαι ήδη εκατό χρονών, αν όμως ο Θεός λέει πως πρόκειται να μου δώσει ένα παιδί, τότε είμαι ευγνώμων στον Κύριό μου, τον Θεό!» Δεν είχε και πολλές άλλες ιδέες, απλώς πίστευε στον Θεό. Ποια ήταν η ουσία αυτής της πίστης; Πίστευε στην ουσία και στην ταυτότητα του Θεού, και η γνώση του για τον Δημιουργό ήταν αληθινή. Δεν ήταν σαν εκείνους που λένε ότι πιστεύουν πως ο Θεός είναι παντοδύναμος και πως είναι ο Δημιουργός της ανθρωπότητας, αλλά τρέφουν μέσα τους αμφιβολίες, όπως: «Μήπως πράγματι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από τον πίθηκο; Λέγεται πως ο θεός δημιούργησε τα πάντα, όμως οι άνθρωποι δεν το είδαν αυτό με τα ίδια τους τα μάτια». Ό,τι κι αν πει ο Θεός, αυτοί οι άνθρωποι αμφιταλαντεύονται πάντα μεταξύ πίστης και αμφιβολίας, και βασίζονται σε όσα βλέπουν ώστε να αποφανθούν τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο. Αμφισβητούν οτιδήποτε δεν μπορούν να δουν με τα μάτια τους και γι’ αυτό κάθε φορά που ακούνε τον Θεό να μιλάει, συνοδεύουν τα λόγια Του με ερωτηματικά. Εξετάζουν και αναλύουν με προσοχή, επιμέλεια και επιφυλακτικότητα κάθε γεγονός, ζήτημα και εντολή που διατυπώνει ο Θεός. Θεωρούν πως, στο πλαίσιο της πίστης τους στον Θεό, οφείλουν να εξετάσουν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια με μια στάση επιστημονικής έρευνας, για να δουν αν αυτά τα λόγια είναι πράγματι η αλήθεια, αλλιώς θα κινδυνεύσουν να πιαστούν κορόιδα και να εξαπατηθούν. Ο Αβραάμ, όμως, δεν ήταν έτσι· άκουγε τα λόγια του Θεού με αγνή καρδιά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο, ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να Του θυσιάσει τον μοναχογιό του, τον Ισαάκ. Αυτό πόνεσε τον Αβραάμ, αλλά εκείνος και πάλι επέλεξε να υποταχθεί. Ο Αβραάμ πίστευε πως τα λόγια του Θεού δεν ήταν δυνατό να αλλάξουν και πως τα λόγια του Θεού θα γίνονταν πραγματικότητα. Οι δημιουργημένοι άνθρωποι πρέπει να αποδέχονται τα λόγια του Θεού και να υποτάσσονται σ’ αυτά ως κάτι το αυτονόητο· ενώπιον του λόγου του Θεού, οι δημιουργημένοι άνθρωποι δεν έχουν δικαίωμα επιλογής και φυσικά δεν πρέπει ούτε να αναλύουν ούτε να εξετάζουν τα λόγια του Θεού. Αυτήν τη στάση κρατούσε ο Αβραάμ απέναντι στα λόγια του Θεού. Ο Αβραάμ, παρά τον μεγάλο του πόνο, παρότι η αγάπη του για τον γιο του και ο δισταγμός να τον αποχωριστεί του προκαλούσαν ακραία πίεση και οδύνη, και πάλι επέλεξε να επιστρέψει το παιδί του στον Θεό. Γιατί σκόπευε να επιστρέψει τον Ισαάκ στον Θεό; Όταν ακόμα ο Θεός δεν είχε ζητήσει κάτι τέτοιο από τον Αβραάμ, εκείνος δεν είχε κανέναν λόγο να πάρει πρωτοβουλία και να επιστρέψει τον γιο του. Αφού, όμως, το ζήτησε ο Θεός, εκείνος έπρεπε να επιστρέψει τον γιο του στον Θεό, δεν υπήρχαν δικαιολογίες και δεν έπρεπε να προσπαθήσει να επιχειρηματολογήσει με τον Θεό· αυτή ήταν η στάση που κράτησε ο Αβραάμ. Υποτάχθηκε στον Θεό με μια τέτοια αγνή καρδιά. Αυτό ήθελε ο Θεός και αυτό επιθυμούσε να δει. Η συμπεριφορά του Αβραάμ και αυτό που πέτυχε όσον αφορά το ζήτημα της θυσίας του Ισαάκ ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε να δει ο Θεός, κι αυτό το ζήτημα ήταν η δοκιμασία και η επαλήθευση που του έκανε ο Θεός. Κι όμως, ο Θεός δεν φέρθηκε στον Αβραάμ όπως φέρθηκε στον Νώε. Δεν είπε στον Αβραάμ τους λόγους πίσω από αυτό το ζήτημα, ούτε τη διαδικασία, ούτε τα πάντα σχετικά με αυτό. Ο Αβραάμ γνώριζε μόνο ένα πράγμα, δηλαδή ότι ο Θεός τού είχε ζητήσει να επιστρέψει τον Ισαάκ, κι αυτό ήταν όλο. Δεν γνώριζε πως, με αυτήν την πράξη, ο Θεός τον δοκίμαζε, ούτε ήξερε όλα όσα ήθελε να πραγματοποιήσει ο Θεός σ’ αυτόν και στους απογόνους του μετά την υποβολή του σε αυτήν τη δοκιμασία. Ο Θεός δεν είπε τίποτα απ’ όλα αυτά στον Αβραάμ· του έδωσε μόνο μια απλή εντολή, ένα αίτημα. Και μπορεί αυτά τα λόγια του Θεού να ήταν πολύ απλά και να μη λάμβαναν υπόψη τα ανθρώπινα συναισθήματα, όμως ο Αβραάμ ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες του Θεού ενεργώντας όπως επιθυμούσε και απαιτούσε ο Θεός: Προσέφερε τον Ισαάκ ως θυσία επάνω στον βωμό. Κάθε του κίνηση έδειχνε πως την προσφορά του Ισαάκ δεν την έκανε μηχανικά, πως δεν την έκανε με επιπολαιότητα, αλλά με ειλικρίνεια και από τα βάθη της καρδιάς του. Παρότι ο Αβραάμ δεν άντεχε να εγκαταλείψει τον Ισαάκ, παρότι τον πονούσε αυτό, όταν ήρθε αντιμέτωπος με το αίτημα του Δημιουργού, επέλεξε τη μέθοδο που δεν θα επέλεγε κανένας άλλος άνθρωπος: την απόλυτη υποταγή στο αίτημα του Δημιουργού, την υποταγή χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς δικαιολογίες και χωρίς όρους· έπραξε ακριβώς όπως του ζήτησε ο Θεός. Και τι έδειξε ότι διαθέτει ο Αβραάμ όταν κατάφερε να κάνει αυτό που ζήτησε ο Θεός; Από τη μία, ότι υπήρχε μέσα του η αληθινή πίστη στον Θεό· ήταν σίγουρος ότι ο Δημιουργός ήταν ο Θεός, ο Θεός του, ο Κύριός του, Αυτός που κυριαρχεί στα πάντα και που δημιούργησε την ανθρωπότητα. Αυτή ήταν αληθινή πίστη. Από την άλλη, ο Αβραάμ είχε αγνή καρδιά. Πίστευε κάθε λέξη που ξεστόμιζε ο Δημιουργός, και ήταν σε θέση να αποδέχεται απλώς και ευθέως κάθε λέξη που ξεστόμιζε Εκείνος. Επιπλέον, όσο δύσκολα κι αν ήταν όσα ζητούσε ο Δημιουργός και όσο πόνο κι αν θα του έφερναν, η στάση που επέλεγε ήταν η υποταγή κι όχι το να προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει με τον Θεό ούτε το να αντισταθεί ή να αρνηθεί· έδειχνε απόλυτη και πλήρη υποταγή, ενεργούσε και ασκούνταν σύμφωνα με όσα ζήτησε ο Θεός, σύμφωνα με κάθε Του λέξη και με την εντολή που έδωσε. Ακριβώς όπως ζήτησε και ήθελε να δει ο Θεός, ο Αβραάμ προσέφερε τον Ισαάκ ως θυσία στον βωμό, τον προσέφερε στον Θεό· και με όλα όσα έκανε απέδειξε πως ο Θεός είχε διαλέξει τον σωστό άνθρωπο και πως ο ίδιος ήταν δίκαιος στα μάτια του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Παράρτημα τρίτο: Πώς ο Νώε και ο Αβραάμ υπάκουσαν στα λόγια του Θεού και υποτάχθηκαν σ’ Αυτόν (Μέρος δεύτερο)

Μόνο όταν έχεις ειλικρινή πίστη έχεις και πραγματική υποταγή. Μόνο όταν υποτάσσεσαι πραγματικά στον Θεό μπορεί να χτιστεί σιγά-σιγά μέσα σου η πραγματική εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν. Κερδίζεις την πραγματική εμπιστοσύνη στη διαδικασία της αληθινής υποταγής στον Θεό. Αν, όμως, δεν έχεις πραγματική εμπιστοσύνη, τότε μπορείς να υποτάσσεσαι στ’ αλήθεια στον Θεό; (Όχι.) Αυτά τα πράγματα είναι συνδεδεμένα και δεν είναι θέμα κανονισμών ή λογικής. Η αλήθεια δεν είναι φιλοσοφία, δεν είναι λογική. Οι αλήθειες είναι αλληλένδετες και απολύτως αδιαχώριστες. Αν λες: «Για να υποτάσσεσαι στον Θεό, πρέπει να Τον εμπιστεύεσαι. Κι αν εμπιστεύεσαι τον Θεό, πρέπει να υποτάσσεσαι σε Αυτόν», αυτό είναι ένας κανονισμός, μία φράση, μία θεωρία, μια άποψη που ακούγεται μεγαλόπνοη! Τα ζητήματα της ζωής δεν είναι κανονισμοί. Λες συνέχεια ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο μόνος σωτήρας σου και ο ένας αληθινός Θεός. Του έχεις, όμως πραγματική εμπιστοσύνη; Σε τι βασίζεσαι για να παραμείνεις σταθερός όταν συναντάς αντιξοότητες; Πολλοί άνθρωποι αποδέχονται τον Παντοδύναμο Θεό επειδή έχει εκφράσει τόσες αλήθειες. Τον αποδέχονται προκειμένου να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Όμως, όταν έρχονται αντιμέτωποι με συλλήψεις και δεινά, πολλοί παραιτούνται, κρύβονται στα σπίτια τους και δεν τολμούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Τότε, τα λόγια που είπες: «Πιστεύω στην κυριαρχία του Θεού, πιστεύω στον έλεγχο του Θεού πάνω στη μοίρα του ανθρώπου, και ότι η μοίρα μου βρίσκεται στα χέρια του Θεού», χάνονται χωρίς να αφήσουν κανένα ίχνος. Δεν ήταν για σένα τίποτα παραπάνω από συνθήματα. Αφού δεν τολμάς να κάνεις πράξη και να βιώνεις αυτά τα λόγια και δεν ζεις σύμφωνα μ’ αυτά, έχεις πραγματική εμπιστοσύνη στον Θεό; Η ουσία του να έχεις πίστη στον Θεό δεν είναι να πιστεύεις στο όνομα του Θεού, αλλά να πιστεύεις στο γεγονός ότι ο Θεός κυριαρχεί επί των πάντων. Πρέπει αυτό το γεγονός να το μετατρέψεις σε ζωή σου, να το μετατρέψεις στην πραγματική μαρτυρία της ζωής σου. Πρέπει να ζεις σύμφωνα με αυτά τα λόγια. Δηλαδή, να επιτρέπεις σε αυτά τα λόγια να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σου, και την κατεύθυνση και τους στόχους αυτών που κάνεις όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με καταστάσεις. Γιατί πρέπει να ζεις σύμφωνα μ’ αυτά τα λόγια; Για παράδειγμα, ας πούμε ότι καταφέρνεις να πας σε μια ξένη χώρα για να πιστέψεις στον Θεό και να εκτελέσεις το καθήκον σου, και πιστεύεις ότι αυτό είναι καλό. Η κυριαρχία του μεγάλου κόκκινου δράκοντα δεν υπάρχει στο εξωτερικό. Εκεί δεν διώκονται οι πεποιθήσεις. Η πίστη στον Θεό δεν βάζει σε κίνδυνο τη ζωή σου, οπότε δεν χρειάζεται να παίρνεις ρίσκα. Αντιθέτως, οι πιστοί του Θεού στην ηπειρωτική Κίνα κινδυνεύουν να συλληφθούν ανά πάσα στιγμή. Ζουν στο λημέρι του διαβόλου και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο! Τότε, μια μέρα, ο Θεός λέει: «Πιστεύεις στον Θεό στο εξωτερικό εδώ και χρόνια και έχεις αποκτήσει κάποια εμπειρία ζωής. Υπάρχει ένα μέρος στην ηπειρωτική Κίνα όπου οι αδελφοί κι οι αδελφές είναι ανώριμοι ως προς τη ζωή. Πρέπει να επιστρέψεις και να γίνεις ο ποιμένας τους». Τι θα έκανες εάν σου παρουσιαζόταν αυτή η ευθύνη; (Θα υποτασσόμουν και θα τη δεχόμουν.) Μπορεί να την αποδεχόσουν εξωτερικά, αλλά βαθιά μέσα σου θα ένιωθες ανησυχία. Στο κρεβάτι σου τη νύχτα θα έκλαιγες και θα προσευχόσουν στον Θεό: «Θεέ μου, Εσύ ξέρεις την αδυναμία μου. Το ανάστημά μου είναι υπερβολικά μικρό. Ακόμα και να επέστρεφα στην ηπειρωτική χώρα, δεν θα μπορούσα να γίνω ο ποιμένας του εκλεκτού λαού του Θεού! Δεν μπορείς να επιλέξεις να πάει κάποιος άλλος; Αυτή η αποστολή δόθηκε σ’ εμένα, και θέλω να πάω. Αλλά φοβάμαι ότι, αν πάω, δεν θα την εκτελέσω καλά, δεν θα μπορώ να επιτελέσω το καθήκον μου ικανοποιητικά και δεν θα καταφέρω να ανταποκριθώ στις προθέσεις Σου! Δεν μπορώ να μείνω στο εξωτερικό για άλλα δύο χρόνια;» Τι επιλογή κάνεις τότε; Δεν αρνείσαι τελείως να πας αλλά ούτε και συμφωνείς απόλυτα να το κάνεις. Αυτό είναι έμμεση αποφυγή. Είναι αυτό υποταγή στον Θεό; Είναι η πιο ξεκάθαρη αποστασία ενάντια σ’ Αυτόν. Το να μη θέλεις να επιστρέψεις σημαίνει ότι διαθέτεις συναισθήματα αντίστασης. Το γνωρίζει αυτό ο Θεός; (Το γνωρίζει.) Ο Θεός θα πει: «Μην πας. Δεν είμαι σκληρός μαζί σου, απλώς σου δίνω μια δοκιμασία». Με αυτόν τον τρόπο, σε φανέρωσε. Αγαπάς τον Θεό; Υποτάσσεσαι στον Θεό; Έχεις πραγματική εμπιστοσύνη; (Όχι.) Είναι αυτό αδυναμία; (Όχι.) Είναι αποστασία, είναι εναντίωση στον Θεό. Η δοκιμασία αυτή αποκάλυψε ότι δεν έχεις πραγματική εμπιστοσύνη στον Θεό, δεν έχεις πραγματική υποταγή, δεν πιστεύεις ότι ο Θεός κυριαρχεί επί των πάντων. Λες: «Αφού φοβάμαι, δικαιολογημένα επιλέγω να μην πάω. Όσο η ζωή μου κινδυνεύει, μπορώ να αρνηθώ. Δεν χρειάζεται να αποδεχθώ αυτήν την αποστολή και μπορώ να ακολουθήσω το δικό μου μονοπάτι. Μπορώ να είμαι γεμάτος διαμαρτυρίες και παράπονα». Τι είδους εμπιστοσύνη είναι αυτή; Δεν υπάρχει πραγματική εμπιστοσύνη εδώ. Όσο υψηλά και αν είναι τα συνθήματα που απαγγέλεις, θα έχουν αποτέλεσμα τώρα; Κανένα. Θα έχουν αποτέλεσμα οι όρκοι σου; Θα έχει αποτέλεσμα αν άλλοι άνθρωποι συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια και προσπαθήσουν να σε μεταπείσουν; (Όχι.) Ακόμα και αν πας τελικά διστακτικά στην Κίνα μετά την προσπάθεια που έχουν κάνει για να σε μεταπείσουν, θα είναι αυτό αληθινή υποταγή; Ο Θεός δεν θέλει να υποτάσσεσαι με αυτόν τον τρόπο. Αν πας χωρίς να το θες, μάταια θα πας. Ο Θεός δεν θα επιτελέσει έργο σ’ εσένα και εσύ δεν θα κερδίσεις τίποτα απ’ αυτό. Ο Θεός δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να κάνουν τίποτα. Πρέπει να θέλεις. Αν δεν θέλεις να πας, αν προτιμάς να ακολουθήσεις κάποιον άλλον τρόπο και μονίμως ψάχνεις τρόπο να ξεφύγεις, ν’ απορρίψεις και ν’ αποφύγεις, τότε δεν χρειάζεται να πας. Όταν το ανάστημά σου μεγαλώσει αρκετά κι έχεις τέτοια εμπιστοσύνη, τότε θα ζητήσεις εθελοντικά να πας, λέγοντας: «Θα πάω εγώ, ακόμα και αν δεν πάει κανένας άλλος. Αυτήν τη φορά πραγματικά δεν φοβάμαι, θα ρισκάρω τη ζωή μου! Ο Θεός δεν δίνει τη ζωή; Τι έχει πια ο Σατανάς που είναι τόσο τρομακτικό; Είναι παιχνιδάκι στα χέρια του Θεού και δεν τον φοβάμαι! Αν δεν με συλλάβουν, αυτό θα οφείλεται στη χάρη του Θεού και στο έλεός Του. Αν οι συνθήκες είναι τέτοιες που θα με συλλάβουν, τότε θα είναι επειδή ο Θεός το επέτρεψε. Ακόμα κι αν πεθάνω στη φυλακή, πάλι πρέπει να μαρτυρήσω περί του Θεού! Πρέπει να δείξω αυτήν την αποφασιστικότητα. Θα παραδώσω τη ζωή μου στον Θεό. Θα συγκεντρώσω όσα κατάλαβα, βίωσα κι έμαθα στη ζωή, και θα συναναστραφώ σχετικά μ’ αυτά με τους αδελφούς και τις αδελφές που δεν έχουν κατανόηση και γνώση. Έτσι, θα μπορέσουν κι εκείνοι να έχουν την ίδια εμπιστοσύνη και αποφασιστικότητα μ’ εμένα, και να έρθουν ενώπιον του Θεού και να μαρτυρήσουν περί Αυτού. Πρέπει να λαμβάνω υπόψη μου τις προθέσεις του Θεού και να κουβαλήσω αυτό το βαρύ φορτίο. Δεν φοβάμαι, ακόμη κι αν αυτό το βαρύ φορτίο απαιτεί από μένα να πάρω ρίσκα και να θυσιάσω τη ζωή μου. Δεν σκέφτομαι πια τον εαυτό μου. Έχω τον Θεό, η ζωή μου είναι στα χέρια Του και θα υποταχθώ εθελοντικά στις ενορχηστρώσεις Του και στις διευθετήσεις Του». Αφού επιστρέψεις, θα χρειαστεί να υποφέρεις σ’ αυτό το περιβάλλον. Μπορεί να γεράσεις γρήγορα, τα μαλλιά σου θ’ ασπρίσουν και το πρόσωπό σου θα γεμίσει ρυτίδες. Μπορεί ν’ αρρωστήσεις ή να σε συλλάβουν και να σε καταδιώξουν, ή ακόμα και να βρεθείς σε θανάσιμο κίνδυνο. Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσεις αυτά τα προβλήματα; Αυτό περιλαμβάνει και πάλι πραγματική εμπιστοσύνη. Κάποιοι άνθρωποι επιστρέφουν με μια έκρηξη αποφασιστικότητας. Όμως, τι θα κάνουν όταν έρθουν αντιμέτωποι με αυτές τις δυσκολίες στην επιστροφή τους; Πρέπει να διακινδυνεύσεις και να πιστέψεις στην κυριαρχία του Θεού. Ακόμα κι αν γεράσεις λίγο ή αρρωστήσεις, αυτά είναι ασήμαντα θέματα. Αν αμαρτήσεις ενάντια στον Θεό και αρνηθείς την αποστολή απ’ Αυτόν, θα χάσεις την ευκαιρία σου να τελειωθείς από τον Θεό σ’ αυτήν τη ζωή. Αν στη ζωή σου αμαρτήσεις ενάντια στον Θεό και αρνηθείς την αποστολή Του, αυτό το στίγμα δεν θα ξεθωριάσει ποτέ! Αν χάσεις αυτήν την ευκαιρία, τότε αυτό δεν εξαργυρώνεται με όσα χρόνια νιότης κι αν έχεις. Ποιο είναι το νόημα να έχεις ένα υγιές και δυνατό σώμα; Ποιο είναι το νόημα να έχεις όμορφο πρόσωπο και ωραία σιλουέτα; Ακόμα και αν ζήσεις μέχρι τα ογδόντα και το μυαλό σου είναι ακόμα κοφτερό, αν εξακολουθείς να μην καταλαβαίνεις το νόημα έστω και μίας πρότασης που έχει πει ο Θεός, αυτό δεν θα ήταν αξιολύπητο; Θα ήταν φοβερά αξιολύπητο! Άρα, ποιο είναι το πιο σημαντικό και πολύτιμο πράγμα που πρέπει οι άνθρωποι να κατακτήσουν όταν έρχονται ενώπιον του Θεού; Είναι η ειλικρινής πίστη στον Θεό. Ό,τι και αν σου συμβαίνει, αν υποταχθείς αμέσως, ακόμα κι αν έχεις αρχικά κάποιες μικρές παρανοήσεις για τον Θεό ή δεν καταλαβαίνεις πλήρως γιατί φέρεται έτσι ο Θεός, δεν θα είσαι αρνητικός και αδύναμος. Όπως είπε ο Πέτρος: «Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια, τι παράπονο θα είχαν οι άνθρωποι;» Αν σου λείπει έστω και αυτή η μικρή εμπιστοσύνη, μπορείς ακόμα να δείχνεις τόση υποταγή όση ο Πέτρος; Πολύ συχνά, αυτά που σου κάνει ο Θεός είναι σωστά και λογικά, σύμφωνα με το ανάστημά σου, τις φαντασιοκοπίες σου και τις αντιλήψεις σου. Ο Θεός λειτουργεί σύμφωνα με το ανάστημά σου. Αν δεν μπορείς ακόμα να το αποδεχθείς, μπορείς να πετύχεις τέτοια υποταγή σαν του Πέτρου; Αυτό θα ήταν ακόμα πιο αδύνατον. Επομένως, πρέπει να επιδιώκεις αυτήν την κατεύθυνση και αυτόν τον στόχο. Μόνο τότε θα μπορείς να πετύχεις ειλικρινή πίστη στον Θεό.

Αν οι άνθρωποι δεν έχουν ειλικρινή πίστη, μπορούν να υποταχθούν στον Θεό; Σε αυτό δύσκολα μπορεί να δοθεί απάντηση. Οι άνθρωποι μπορούν να υποταχθούν αληθινά στον Θεό μόνο αν έχουν πραγματική εμπιστοσύνη σ’ Εκείνον. Έτσι ακριβώς είναι. Αν δεν υποταχθείς αληθινά στον Θεό, δεν θα έχεις άλλες ευκαιρίες να λάβεις τη διαφώτιση, την καθοδήγηση ή την τελείωσή Του. Θα έχεις διώξει όλες τις ευκαιρίες να σε οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Δεν τις θέλεις. Τις αρνείσαι, τις αποφεύγεις και διαρκώς υπεκφεύγεις. Διαλέγεις πάντα ένα περιβάλλον με τις ανέσεις της σάρκας, χωρίς βάσανα. Αυτό είναι πρόβλημα! Δεν μπορείς έτσι να βιώσεις το έργο του Θεού. Δεν μπορείς να βιώσεις την καθοδήγηση του Θεού, την ηγεσία και την προστασία Του. Δεν μπορείς έτσι να δεις τις πράξεις του Θεού. Κατά συνέπεια, δεν θα κερδίσεις την αλήθεια και την πραγματική εμπιστοσύνη —δεν θα κερδίσεις τίποτα!

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με αληθινή υπακοή μπορεί κανείς να έχει αληθινή εμπιστοσύνη

Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή για τη συμπεριφορά του Δημιουργού προς τα δημιουργήματα, η οποία αποτελεί και την ύψιστη αρχή. Η συμπεριφορά του Δημιουργού απέναντι στα δημιουργήματα βασίζεται πλήρως στο σχέδιο της διαχείρισής Του και στις απαιτήσεις του έργου Του· δεν χρειάζεται να συμβουλευτεί κανέναν άνθρωπο ούτε χρειάζεται να συμφωνήσει κανένας άνθρωπος μαζί Του. Κάνει ό,τι οφείλει να κάνει και συμπεριφέρεται στους ανθρώπους όπως οφείλει να τους συμπεριφερθεί· ό,τι κι αν κάνει και όπως κι αν συμπεριφέρεται στους ανθρώπους, όλα συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές και με τις αρχές βάσει των οποίων εργάζεται ο Δημιουργός. Ως δημιούργημα, το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να υποταχθείς στον Δημιουργό· δεν πρέπει να κάνεις καμία δική σου επιλογή. Αυτήν τη λογική πρέπει να έχουν τα δημιουργήματα, και αν κάποιος δεν την έχει, τότε δεν του ταιριάζει να αποκαλείται άνθρωπος. Πρέπει οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι ο Δημιουργός θα είναι πάντα ο Κύριος της δημιουργίας. Έχει τη δύναμη και τα προσόντα να ενορχηστρώνει και να κυβερνά οποιοδήποτε δημιούργημα όπως θέλει Αυτός, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν. Αυτή είναι η εξουσία Του. Δεν υπάρχει ούτε ένα ον της δημιουργίας που να έχει το δικαίωμα ή τα προσόντα να κρίνει αν είναι σωστά ή λάθος τα όσα κάνει ο Δημιουργός, ή πώς πρέπει να ενεργήσει Εκείνος. Κανένα δημιούργημα δεν δικαιούται να επιλέξει αν θα αποδεχθεί την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Δημιουργού· και κανένα δημιούργημα δεν δικαιούται να έχει απαιτήσεις για το πώς κυβερνά και διευθετεί τη μοίρα του ο Δημιουργός. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Ό,τι κι αν έχει κάνει ο Κύριος της δημιουργίας στα δημιουργήματά Του και όπως κι αν το έχει κάνει, μόνο ένα πράγμα έχουν να κάνουν οι άνθρωποι που δημιούργησε: να επιζητούν, να υποτάσσονται, να γνωρίζουν και να αποδέχονται όλα όσα έχει θέσει σε εφαρμογή ο Δημιουργός. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι Εκείνος να ολοκληρώσει το σχέδιο διαχείρισής Του και να έχει περατώσει το έργο Του, με το σχέδιο διαχείρισής Του να έχει προχωρήσει ανεμπόδιστα· εν τω μεταξύ, τα δημιουργήματα, λόγω του ότι έχουν αποδεχθεί την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Δημιουργού και έχουν υποταχθεί στην κυριαρχία και στις διευθετήσεις Του, θα έχουν αποκτήσει την αλήθεια, θα έχουν κατανοήσει τις προθέσεις του Δημιουργού και θα έχουν γνωρίσει τη διάθεσή Του. Υπάρχει ακόμα μία αρχή που πρέπει να σας πω: Ό,τι κι αν κάνει ο Δημιουργός, όποιες εκδηλώσεις κι αν έχει, είτε κάνει μεγάλη ή μικρή πράξη, παραμένει ο Δημιουργός· ενώ ό,τι κι αν έχει κάνει το ανθρώπινο γένος, το οποίο Εκείνος δημιούργησε, και όσο ταλαντούχα ή χαρισματικά κι αν είναι τα μέλη του, παραμένουν δημιουργήματα. Σχετικά με τη δημιουργημένη ανθρωπότητα, όση χάρη και όσες ευλογίες κι αν έχουν λάβει τα μέλη της από τον Δημιουργό, ή όσο έλεος, όση στοργική καλοσύνη και όσο καλό κι αν έχουν λάβει, δεν πρέπει να νομίζουν πως ξεχωρίζουν από τη μάζα ούτε πως είναι ισότιμα με τον Θεό και πως έχουν αποκτήσει υψηλή θέση ανάμεσα στα δημιουργήματα. Όσα χαρίσματα κι αν σου έχει παραχωρήσει ο Θεός, όση χάρη κι αν σου έχει δώσει ή όσο μεγαλόψυχα κι αν σου έχει συμπεριφερθεί, και παρόλο που μπορεί να σου έχει δώσει κάποια ιδιαίτερα ταλέντα, τίποτε από αυτά δεν αποτελεί κεφάλαιό σου. Είσαι δημιούργημα και πάντα θα είσαι δημιούργημα. Δεν πρέπει ποτέ σου να σκεφτείς: «Είμαι αγαπητός στον Θεό, με έχει στα χέρια Του. Δεν πρόκειται να με παραμερίσει ποτέ, η στάση Του απέναντί μου θα χαρακτηρίζεται πάντα από αγάπη, φροντίδα και απαλά χάδια, καθώς και ζεστούς ψιθύρους παρηγοριάς και ενθάρρυνσης». Κάθε άλλο, στα μάτια του Δημιουργού, είσαι το ίδιο με όλα τα υπόλοιπα δημιουργήματα· μπορεί να σε χρησιμοποιήσει όπως θέλει, μπορεί να σε ενορχηστρώσει όπως θέλει και μπορεί να κανονίσει, όπως Εκείνος θέλει, να διαδραματίσεις όποιον ρόλο θέλει ανάμεσα σε κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Αυτό πρέπει να ξέρουν οι άνθρωποι, αυτήν τη σύνεση πρέπει να διαθέτουν. Αν κάποιος καταλάβει και αποδεχθεί αυτά τα λόγια, τότε θα αποκτήσει πιο κανονική σχέση με τον Θεό και θα οικοδομήσει μια πάρα πολύ σωστή σχέση μαζί Του· αν κάποιος μπορέσει να καταλάβει και να αποδεχθεί αυτά τα λόγια, θα προσανατολιστεί σωστά στο πόστο του, θα πάρει την κατάλληλη για εκείνον θέση εκεί και θα τηρήσει το καθήκον του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο μέσω της κατανόησης της αλήθειας μπορεί κανείς να γνωρίσει τις πράξεις του Θεού

Σχετικά αποσπάσματα ταινιών

Πώς να γίνεις αληθινά υπάκουος στον Θεό και να σωθείς από Αυτόν

Σχετικοί ύμνοι

Ένα δημιούργημα πρέπει να βρίσκεται στο έλεος της ενορχήστρωσης του Θεού