Λόγια από τη Βίβλο

«Και είπε Ιεχωβά ο Θεός, Δεν είναι καλόν να ήναι ο άνθρωπος μόνος· θέλω κάμει εις αυτόν βοηθόν όμοιον με αυτόν» (Γένεσις 2:18).

«Και επέβαλε Κύριος ο Θεός έκστασιν επί τον Αδάμ, και εκοιμήθη· και έλαβε μίαν εκ των πλευρών αυτού και έκλεισε με σάρκα τον τόπον αυτής. Και κατεσκεύασε Κύριος ο Θεός την πλευράν, την οποίαν έλαβεν από του Αδάμ, εις γυναίκα και έφερεν αυτήν προς τον Αδάμ. Και είπεν ο Αδάμ, Τούτο είναι τώρα οστούν εκ των οστέων μου και σαρξ εκ της σαρκός μου· αύτη θέλει ονομασθή ανδρίς, διότι εκ του ανδρός αύτη ελήφθη. Διά τούτο θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού, και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού· και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν» (Γένεσις 2:21-24).

«Προς δε την γυναίκα είπε, Θέλω υπερπληθύνει τας λύπας σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπας θέλεις γεννά τέκνα· και προς τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου, και αυτός θέλει σε εξουσιάζει. Προς δε τον Αδάμ είπεν, Επειδή υπήκουσας εις τον λόγον της γυναικός σου, και έφαγες από του δένδρου, από του οποίου προσέταξα εις σε λέγων, Μη φάγης απ' αυτού, κατηραμένη να ήναι η γη εξ αιτίας σου· με λύπας θέλεις τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου· και ακάνθας και τριβόλους θέλει βλαστάνει εις σέ· και θέλεις τρώγει τον χόρτον του αγρού· εν τω ιδρώτι του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού επιστρέψης εις την γην, εκ της οποίας ελήφθης· επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει» (Γένεσις 3:16-19).

Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Ο γάμος προέκυψε και προήλθε από τη δημιουργία του Θεού. Ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο, ο οποίος χρειαζόταν μια σύντροφο για να τον βοηθάει, να τον συντροφεύει και να ζει μαζί του· έτσι, ο Θεός δημιούργησε μια σύντροφο γι’ αυτόν, κι έπειτα προέκυψε ο γάμος. Αυτό είναι όλο. Τόσο απλό είναι το θέμα. Αυτό είναι το βασικό που θα πρέπει να κατανοείτε για τον γάμο. Ο γάμος προέρχεται από τον Θεό· είναι κάτι που διευθετεί και ορίζει Αυτός. Αν μη τι άλλο, μπορείτε να πείτε πως δεν κάτι αρνητικό, αλλά θετικό. Θα μπορούσαμε, επίσης, να πούμε πως ο γάμος είναι κάτι σωστό —ένα σωστό κομμάτι στην πορεία της ζωής του ανθρώπου και στη διαδικασία της ύπαρξής του. Δεν είναι κάτι μοχθηρό, ούτε κάποιο εργαλείο ή μέσο διαφθοράς της ανθρωπότητας· είναι κάτι σωστό και θετικό, επειδή δημιουργήθηκε και ορίστηκε από τον Θεό και επειδή, φυσικά, τον διευθέτησε Αυτός. Ο γάμος προέρχεται από τη δημιουργία του Θεού και είναι κάτι που διευθέτησε και όρισε Αυτός προσωπικά· αν τον εξετάσουμε, λοιπόν, από αυτήν την οπτική γωνία, η μόνη άποψη που οφείλει να έχει κανείς σχετικά με τον γάμο είναι πως προέρχεται από τον Θεό και είναι κάτι σωστό και θετικό, όχι κάτι το αρνητικό, μοχθηρό, ιδιοτελές ή σκοτεινό. Δεν προέρχεται από τον άνθρωπο, ούτε από τον Σατανά, ούτε βέβαια αναπτύχθηκε οργανικά μέσα στη φύση· αντίθετα, τον δημιούργησε ο Θεός με τα ίδια Του τα χέρια και τον διευθέτησε και τον όρισε προσωπικά. Αυτό είναι απολύτως βέβαιο. Έτσι, λοιπόν, ορίζουμε και αντιλαμβανόμαστε με πιο γνήσιο τρόπο και με μεγαλύτερη ακρίβεια τον γάμο.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (9)

Το αληθινό νόημα του γάμου δεν είναι μόνο η αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους· το πιο σημαντικό είναι πως ο Θεός κανονίζει έναν σύντροφο για κάθε άνθρωπο, ο οποίος θα τον συντροφεύει σε κάθε περίοδο της ζωής του, είτε αυτή είναι δύσκολη και οδυνηρή είτε εύκολη, χαρμόσυνη και ευτυχισμένη. Σε όλα αυτά, έχουν κάποιον στον οποίο μπορούν να εκμυστηρεύονται τις σκέψεις τους, να γίνουν ένα μαζί του σε καρδιά και νου, και να μοιράζονται τη λύπη, τον πόνο, την ευτυχία και τη χαρά τους. Αυτό το νόημα έχει η διευθέτηση του γάμου των ανθρώπων από τον Θεό, και είναι υποκειμενική ανάγκη κάθε ανθρώπου. Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, δεν ήθελε να νιώθει μοναξιά, οπότε διευθέτησε τον γάμο για χάρη του. Στον γάμο, οι άντρες και οι γυναίκες αναλαμβάνουν διαφορετικούς ρόλους· το σημαντικότερο είναι πως συντροφεύουν και στηρίζουν ο ένας τον άλλο, ζούνε καλά την κάθε τους μέρα και προχωρούν σωστά στον δρόμο της ζωής. Από τη μία, μπορούν να συντροφεύουν ο ένας τον άλλο και, από την άλλη, να στηρίζουν ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι το νόημα του γάμου και γι’ αυτό είναι αναγκαίο να υπάρχει. Έτσι οφείλουν φυσικά, να κατανοούν οι άνθρωποι τον γάμο και να έχουν την ανάλογη στάση. Αυτήν την ευθύνη και την υποχρέωση οφείλουν να εκπληρώνουν απέναντί του.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (9)

Ο γάμος είναι καθοριστικό γεγονός στη ζωή κάθε ανθρώπου· είναι η στιγμή που ξεκινά κανείς να αναλαμβάνει πραγματικά διάφορα είδη ευθυνών, και να ολοκληρώνει σταδιακά διάφορα είδη αποστολών. Οι άνθρωποι τρέφουν όλες αυταπάτες για τον γάμο πριν τον δοκιμάσουν οι ίδιοι όλες αυτές οι αυταπάτες είναι πολύ όμορφες. Οι γυναίκες φαντάζονται πως το άλλο τους μισό θα είναι ο πρίγκιπας του παραμυθιού, ενώ οι άντρες φαντάζονται πως θα παντρευτούν τη Χιονάτη. Οι φαντασιώσεις αυτές δείχνουν πως κάθε άνθρωπος έχει ορισμένες απαιτήσεις από τον γάμο, το δικό του σύνολο αιτημάτων και προτύπων. Παρόλο που στην πονηρή αυτή εποχή, οι άνθρωποι βομβαρδίζονται συνεχώς με διαστρεβλωμένα μηνύματα για τον γάμο, τα οποία δημιουργούν ακόμα περισσότερες απαιτήσεις και δίνουν στους ανθρώπους κάθε λογής φορτία και περίεργες νοοτροπίες, κάθε άνθρωπος που έχει δοκιμάσει τον γάμο γνωρίζει πως, όπως κι αν τον κατανοεί κάποιος, όποια στάση κι αν κρατά προς αυτόν, ο γάμος δεν είναι θέμα ατομικής επιλογής.

Ο καθένας συναντά πολλούς ανθρώπους στη ζωή του, αλλά κανείς δεν γνωρίζει ποιος θα γίνει ο σύντροφός του στον γάμο. Παρόλο που όλοι έχουν τις δικές τους απόψεις και προσωπικές στάσεις για το θέμα του γάμου, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιος θα γίνει αληθινά, στο τέλος, το έτερόν του ήμισυ, κι έτσι οι προσωπικές ιδέες του καθενός για το θέμα έχουν ελάχιστη σημασία. Αφού γνωρίσεις κάποιον που σου αρέσει, μπορείς να προσπαθήσεις να τον κατακτήσεις· ωστόσο, το αν ο άνθρωπος αυτός ενδιαφέρεται για εσένα και το αν μπορεί γίνει ο σύντροφός σου, αυτό δεν είναι δική σου απόφαση. Το αντικείμενο της στοργής σου δεν είναι απαραίτητα το άτομο με το οποίο θα μπορέσεις να μοιραστείς τη ζωή σου· στο μεταξύ, κάποιος που ποτέ σου δεν περίμενες, μπορεί να μπει αθόρυβα στη ζωή σου και να γίνει ο σύντροφός σου, να γίνει το σημαντικότερο στοιχείο στη μοίρα σου, το άλλο σου μισό, ο άνθρωπος με τον οποίο η μοίρα σου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη. Έτσι, παρόλο που υπάρχουν εκατομμύρια γάμοι στον κόσμο, κάθε ένας είναι διαφορετικός. Τόσοι γάμοι είναι ανεπαρκείς, τόσοι ευτυχισμένοι· τόσοι εκτείνονται στην Ανατολή και τη Δύση, και τόσοι στον Βορρά και τον Νότο· τόσοι αποτελούν το τέλειο ταίριασμα και πόσοι είναι ισότιμοι σε κοινωνική τάξη· τόσοι είναι ευτυχισμένοι και αρμονικοί, και τόσοι οδυνηροί και θλιβεροί· τόσοι αποτελούν το αντικείμενο της ζήλιας των άλλων, και τόσοι παρανοούνται και αποδοκιμάζονται από τους άλλους· τόσοι είναι γεμάτοι χαρά, τόσοι είναι γεμάτοι δάκρυα και φέρνουν απόγνωση… Σ’ αυτά τα αναρίθμητα είδη γάμων, οι άνθρωποι αποκαλύπτουν αφοσίωση και ισόβια δέσμευση προς τον γάμο· αποκαλύπτουν αγάπη, προσήλωση και την έννοια του αχώριστου, ή παραίτηση και αδυναμία συνεννόησης. Κάποιοι προδίδουν τον γάμο τους, ή ακόμα νιώθουν μίσος απέναντι σ’ αυτόν. Ανεξάρτητα από το αν ο γάμος ο ίδιος φέρει ευτυχία ή πόνο, η αποστολή του καθενός στον γάμο είναι προκαθορισμένη από τον Δημιουργό και δεν θα αλλάξει· η αποστολή είναι κάτι που όλοι πρέπει να ολοκληρώσουν. Η μοίρα του κάθε ατόμου που βρίσκεται πίσω από κάθε γάμο είναι αμετάβλητη· έχει καθοριστεί πολύ καιρό νωρίτερα από τον Δημιουργό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄

Ο γάμος αποτελεί σημαντική καμπή στη ζωή του ανθρώπου. Είναι το προϊόν της μοίρας ενός ανθρώπου και ένας κρίσιμος κρίκος στη μοίρα του· δεν θεμελιώνεται πάνω στην προσωπική βούληση ή τις προτιμήσεις κάποιου και δεν επηρεάζεται από κανέναν εξωτερικό παράγοντα· αντιθέτως, καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τις μοίρες των δύο μερών, και από τα όσα έχει διευθετήσει και προαποφασίσει ο Δημιουργός για τις μοίρες και των δύο μελών του ζεύγους. Εκ πρώτης όψεως, ο σκοπός του γάμου είναι η συνέχιση της ανθρώπινης φυλής, αλλά, στην πραγματικότητα, ο γάμος δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα τελετουργικό στο οποίο υποβάλλεται κάποιος κατά τη διαδικασία της ολοκλήρωσης της αποστολής του. Στον γάμο, οι άνθρωποι δεν διαδραματίζουν απλώς τον ρόλο της ανατροφής της επόμενης γενιάς· υιοθετούν τους διάφορους ρόλους που απαιτούνται για τη διατήρηση ενός γάμου και τις αποστολές που αυτοί οι ρόλοι απαιτούν να ολοκληρώσει κάποιος. Εφόσον η γέννηση κάποιου επηρεάζει τις αλλαγές στις οποίες υποβάλλονται οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα που τον περιβάλλουν, τότε και ο γάμος του θα επηρεάσει αναπόφευκτα αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, και, επιπλέον, θα τα μεταμορφώσει με διάφορους τρόπους.

Όταν κάποιος ανεξαρτητοποιείται, ξεκινά το δικό του ταξίδι στη ζωή, το οποίο τον οδηγεί, βήμα-βήμα, προς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που συνδέονται με τον γάμο του. Την ίδια ώρα, το άλλο άτομο που θα είναι τον γάμο, πλησιάζει, βήμα-βήμα, προς τους ίδιους εκείνους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα. Υπό την κυριαρχία του Δημιουργού, δύο ξεχωριστοί άνθρωποι με συνδεδεμένες μοίρες συνάπτουν σταδιακά γάμο και γίνονται, ως εκ θαύματος, μία οικογένεια: «δύο ακρίδες που κρατιούνται σφιχτά από το ίδιο σχοινί». Έτσι, όταν κάποιος συνάπτει γάμο, το ταξίδι του στη ζωή θα επηρεάσει και θα αγγίξει το άλλο του μισό και, παρομοίως, το ταξίδι του συντρόφου του στη ζωή θα επηρεάσει και θα αγγίξει τη δική του μοίρα στη ζωή. Με άλλα λόγια, οι ανθρώπινες μοίρες είναι αλληλένδετες και κανείς δεν μπορεί να ολοκληρώσει την αποστολή του στη ζωή ή να διαδραματίσει τον ρόλο του τελείως ανεξάρτητα από άλλους. Η γέννηση κάποιου επηρεάζει μια τεράστια αλυσίδα σχέσεων· το να μεγαλώνεις περιλαμβάνει κι αυτό μια περίπλοκη αλυσίδα σχέσεων· παρομοίως, ένας γάμος αναπόφευκτα υπάρχει και συντηρείται μέσα σε ένα αχανές και περίπλοκο δίκτυο ανθρώπινων επαφών που περιλαμβάνουν κάθε μέλος αυτού του δικτύου και επηρεάζουν τη μοίρα κάθε ατόμου που είναι μέρος του. Ένας γάμος δεν είναι το προϊόν των οικογενειών των δύο μελών, των συνθηκών στις οποίες μεγάλωσαν, των εμφανίσεων, των ηλικιών, των επιπέδων, των ταλέντων τους και άλλων παραγόντων· αντιθέτως, προέρχεται από μια κοινή αποστολή και μια συνδεδεμένη μοίρα. Αυτή είναι η προέλευση του γάμου· ένα προϊόν της ανθρώπινης μοίρας που ενορχηστρώνεται και διευθετείται από τον Δημιουργό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄

Δεν θα πρέπει να έχεις υποκειμενικές ή μη ρεαλιστικές φαντασιώσεις για τον γάμο, για το ποιος είναι ο σύντροφός σου ή τι είδους άνθρωπος είναι. Θα πρέπει να έχεις στάση υποταγής στον Θεό, να υποτάσσεσαι σε ό,τι Εκείνος διευθετεί και ορίζει και να έχεις την πεποίθηση πως ο Θεός θα σου ετοιμάσει τον πιο κατάλληλο άνθρωπο για σένα. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις στάση υποταγής; (Ναι.) Δεύτερον, πρέπει να εγκαταλείψεις τα κριτήρια επιλογής συντρόφου που σου έχουν ενσταλάξει οι μοχθηρές τάσεις της κοινωνίας και, έπειτα, να καθορίσεις τα σωστά κριτήρια για την επιλογή συντρόφου. Με άλλα λόγια, ο σύντροφός σου θα πρέπει, τουλάχιστον, να πιστεύει στον Θεό όπως εσύ και να βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι μ’ εσένα. Αυτό αφορά το γενικό πλαίσιο. Πέρα απ’ αυτό, πρέπει να μπορεί να ανταποκριθεί στις ευθύνες ενός άντρα ή μιας γυναίκας στον γάμο· πρέπει να μπορεί να φέρει σε πέρας τις ευθύνες ενός συζύγου. Πώς μπορείς να κρίνεις αυτήν την πτυχή; Πρέπει να εξετάσεις την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης του, να δεις αν έχει αίσθημα ευθύνης και συνείδηση. Και πώς κρίνεις αν κάποιος έχει συνείδηση και ανθρώπινη φύση; Αν δεν έχεις σχέσεις μαζί του, δεν μπορείς να ξέρεις τι είδους ανθρώπινη φύση έχει· ακόμη κι αν έχετε επαφές, αλλά δεν έχεις περάσει πολύ χρόνο μαζί του, μπορεί και πάλι να μην μπορέσεις να διακρίνεις το ποιόν του. Πώς κρίνεις, λοιπόν, αν κάποιος έχει ανθρώπινη φύση; Εξετάζεις αν αναλαμβάνει ευθύνες για το καθήκον του, την ανάθεση από τον Θεό και το έργο του οίκου του Θεού· εξετάζεις αν μπορεί να διαφυλάξει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και αν είναι πιστός στο καθήκον του. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να κρίνεις την ποιότητα της ανθρώπινης φύσης κάποιου. Έστω πως είναι ακέραιος χαρακτήρας και άκρως αφοσιωμένος, υπεύθυνος, σοβαρός και ευσυνείδητος, πολύ σχολαστικός, καθόλου απρόσεκτος και ποτέ αμελής σε ό,τι αφορά το έργο που του αναθέτει ο οίκος του Θεού· επιπλέον, επιδιώκει την αλήθεια και ακούει προσεκτικά και επιμελώς όλα όσα λέει ο Θεός. Μόλις του είναι ξεκάθαρα και τα κατανοήσει, τα κάνει αμέσως πράξη· αν και ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να μην έχει υψηλό επίπεδο, είναι, αν μη τι άλλο, κάποιος που δεν αντιμετωπίζει επιπόλαια το καθήκον του και το έργο της εκκλησίας και μπορεί να αναλαμβάνει ευθύνες με ευσυνειδησία. Αν είναι επιμελής και υπεύθυνος απέναντι στο καθήκον του, τότε είναι βέβαιο πως θα ζήσει ολόκαρδα τη ζωή του μαζί σου και θα αναλαμβάνει ευθύνες για σένα μέχρι τέλους· ο χαρακτήρας ενός τέτοιου ανθρώπου μπορεί να αντέξει στις δοκιμασίες. Ακόμη κι αν αρρωστήσεις, γεράσεις, ασχημύνεις ή έχεις ελαττώματα και κουσούρια, αυτός ο άνθρωπος θα σου φέρεται πάντα σωστά και θα σε ανέχεται, θα κάνει πάντα ό,τι περνά από το χέρι του για να σε προστατέψει, να προφυλάξει τόσο εσένα όσο και την οικογένειά σας και να σου προσφέρει μια σταθερή ζωή, έτσι ώστε να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Αυτό είναι το ευτυχέστερο πράγμα για έναν άντρα ή μια γυναίκα στον έγγαμο βίο. Δεν είναι απαραίτητο πως θα μπορεί να σου προσφέρει μια πλούσια, πολυτελή ή ρομαντική ζωή ούτε κάτι διαφορετικό από άποψη στοργής ή άλλης πτυχής. Αν μη τι άλλο, όμως, πλάι του θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, η ζωή σου θα είναι σε τάξη και δεν θα υπάρχει κίνδυνος ούτε αίσθημα ανησυχίας. Όταν τον κοιτάζεις, θα μπορείς να κάνεις εικόνα πώς θα είναι η ζωή του σε είκοσι ή τριάντα χρόνια από τώρα, ακόμη και στα βαθιά γεράματα. Έναν τέτοιο άνθρωπο θα πρέπει να έχεις ως κριτήριο για την επιλογή συντρόφου. Φυσικά, αυτό το κριτήριο επιλογής συντρόφου είναι κάπως υψηλό και δεν είναι εύκολο να βρεις κάποιον τέτοιο μέσα στην ανθρωπότητα του σήμερα, σωστά; Για να κρίνεις τι είδους χαρακτήρα έχει κάποιος και αν θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις ευθύνες του μέσα στον γάμο, πρέπει να εξετάσεις τη στάση που έχει απέναντι στο καθήκον του. Αυτή είναι η μία πτυχή. Πρέπει, επίσης, να εξετάσεις εάν έχει θεοφοβούμενη καρδιά. Αυτή είναι μια άλλη πτυχή. Αν έχει, τότε αν μη τι άλλο δεν θα κάνει τίποτε απάνθρωπο, ανήθικο ή αντιδεοντολογικό, οπότε σίγουρα θα σου φέρεται καλά. Αν δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά και είναι θρασύς και ισχυρογνώμων ή η ανθρώπινη φύση του είναι μοχθηρή, δόλια και αλαζονική, αν δεν έχει τον Θεό μέσα στην καρδιά του και θεωρεί πως είναι ανώτερος των άλλων, αν χειρίζεται απρόσεκτα και όπως θέλει εκείνος το έργο, τα καθήκοντα, ακόμη και την ανάθεση από τον Θεό και κάθε άλλο σημαντικό ζήτημα του οίκου του Θεού, αν ενεργεί επιπόλαια, δεν είναι ποτέ προσεκτικός, δεν αναζητά τις αρχές και ειδικά αν, όταν διαχειρίζεται τις προσφορές, τις παίρνει και τις καταχράται αψήφιστα χωρίς να φοβάται τίποτα, τότε σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ψάξεις να βρεις έναν τέτοιο άνθρωπο. Αν δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά, είναι ικανός για τα πάντα. Ένας τέτοιος άντρας μπορεί τώρα να σου λέει γλυκόλογα και να σου υπόσχεται αιώνια αγάπη, αλλά όταν έρθει η μέρα που δεν θα είναι ευτυχισμένος, που δεν θα μπορείς πια να ικανοποιήσεις τις ανάγκες του και δεν θα είσαι η αγαπημένη του, τότε θα σου πει πως δεν σε αγαπάει πια, δεν έχει αισθήματα για σένα και θα σηκωθεί και θα φύγει όποτε του ’ρθει. Ακόμη κι αν δεν έχετε πάρει ακόμα διαζύγιο, θα αρχίσει να ψάχνει άλλη γυναίκα. Όλα αυτά είναι πιθανά. Μπορεί να σε εγκαταλείψει οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Είναι ικανός για τα πάντα. Τέτοιοι άντρες είναι πολύ επικίνδυνοι και δεν αξίζει να τους εμπιστευθείς ολόκληρη τη ζωή σου. Αν βρεις έναν τέτοιο άντρα για να είναι το ταίρι σου, ο αγαπημένος σου και ο σύντροφος που έχεις επιλέξει, έμπλεξες. Αν δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά, τότε δεν πρέπει να τον επιλέξεις ως σύντροφο, ακόμη κι αν είναι ψηλός, πλούσιος, εμφανίσιμος και απίστευτα ταλαντούχος, ακόμη κι αν σε φροντίζει καλά, σε υπολογίζει και, από επιφανειακή άποψη, ανταποκρίνεται και με το παραπάνω στις προσδοκίες σου, είτε είναι το αγόρι σου είτε ο σύζυγός σου. Αν είσαι ξετρελαμένη μαζί του και αρχίσετε να βγαίνετε και έπειτα παντρευτείτε, η ζωή σου θα γίνει εφιάλτης και θα καταστραφεί. Λες: «Δεν φοβάμαι, εγώ επιδιώκω την αλήθεια». Έχεις πέσει στα χέρια ενός διαβόλου που μισεί και αψηφά τον Θεό και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αναστατώσει την πίστη σου σ’ Αυτόν. Μπορείς στ’ αλήθεια να το υπερνικήσεις αυτό; Το μικρό σου ανάστημα και η λιγοστή σου πίστη δεν μπορούν να αντέξουν το μαρτύριο στο οποίο σε υποβάλλει. Μετά από λίγες μέρες, λοιπόν, υποφέρεις τόσο που ικετεύεις για έλεος και δεν μπορείς να συνεχίσεις να πιστεύεις στον Θεό. Χάνεις την εμπιστοσύνη σου στον Θεό και μέσα σου νιώθεις σα να σε τραβάνε μια από δω και μια από κει, σα να σε ρίχνουν στη μηχανή του κιμά και να σε κάνουν κομματάκια. Χάνεις κάθε ανθρώπινη ομοιότητα και δεν μπορείς με τίποτα να ξεφύγεις, ώσπου στο τέλος είσαι καταδικασμένη να έχεις την ίδια κατάληξη με τον διάβολο που παντρεύτηκες και η ζωή σου έχει πια τελειώσει.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (10)

Είναι η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας ο στόχος που θα πρέπει να επιδιώκουν οι άνθρωποι στη ζωή αφότου παντρευτούν; Έχει καμία σχέση με τον γάμο που έχει ορίσει ο Θεός; (Όχι.) Ο Θεός έχει δώσει τον γάμο στον άνθρωπο και σου έχει προσφέρει ένα περιβάλλον στο οποίο μπορείς να ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις ενός άντρα ή μιας γυναίκας στο πλαίσιο του γάμου. Ο Θεός σού έχει δώσει τον γάμο, πράγμα που σημαίνει πως σου έχει δώσει έναν σύντροφο ο οποίος θα σε συντροφεύει σε κάθε στάδιο αυτής της ζωής και μέχρι το τέλος της. Τι εννοώ όταν λέω πως θα σε συντροφεύει; Εννοώ πως θα σε βοηθάει, θα σε φροντίζει και θα μοιράζεται μαζί σου οτιδήποτε συναντάς στη ζωή. Με άλλα λόγια, όσα πράγματα κι αν συναντάς, δεν θα τα αντιμετωπίζεις πια μόνος· οι δυο σας θα τα αντιμετωπίζετε πλέον μαζί. Η ζωή έτσι γίνεται κάπως πιο εύκολη και άνετη, αφού και οι δύο σύντροφοι κάνουν αυτό που οφείλουν και καθένας αξιοποιεί τις ικανότητες και τα δυνατά του σημεία καθώς ξεκινούν την κοινή τους ζωή. Τόσο απλό είναι το θέμα. Ο Θεός, όμως, δεν απαίτησε ποτέ το εξής από τους ανθρώπους: «Εγώ σου έδωσα τον γάμο. Τώρα είσαι παντρεμένος, οπότε πρέπει οπωσδήποτε να αγαπάς τον σύντροφό σου μέχρι τέλους και να τον κολακεύεις διαρκώς. Αυτή είναι η αποστολή σου». Ο Θεός σού έδωσε τον γάμο, έναν σύντροφο και ένα διαφορετικό περιβάλλον διαβίωσης. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον και μια τέτοια συνθήκη διαβίωσης, ο Θεός φροντίζει ο σύντροφός σου να μοιράζεται και να αντιμετωπίζει μαζί σου τα πάντα, έτσι ώστε να ζεις πιο ελεύθερα και εύκολα, δίνοντάς σου, ταυτόχρονα, τη δυνατότητα να εκτιμήσεις ένα διαφορετικό στάδιο της ζωής. Ο Θεός, όμως, δεν σε «πούλησε» στον γάμο. Τι εννοώ μ’ αυτό; Εννοώ πως ο Θεός δεν πήρε τη ζωή σου, τη μοίρα σου, την αποστολή σου, το μονοπάτι που ακολουθείς στη ζωή, την κατεύθυνση που επιλέγεις στη ζωή και το είδος της πίστης που έχεις και τα έδωσε όλα στον σύντροφό σου για να τα αποφασίσει εκείνος για σένα. Δεν έχει πει πως η μοίρα, οι επιδιώξεις, το μονοπάτι ζωής και η άποψη που έχει μια γυναίκα για τη ζωή πρέπει να αποφασίζονται από τον σύζυγό της, ούτε πως η μοίρα, οι επιδιώξεις, η άποψη που έχει ένας άντρας για τη ζωή και η ίδια η ζωή του πρέπει να αποφασίζονται από τη σύζυγό του. Ο Θεός δεν έχει πει ποτέ τέτοια πράγματα ούτε έχει ορίσει έτσι την κατάσταση. Είπε κάτι τέτοιο ο Θεός όταν δημιούργησε τον γάμο για την ανθρωπότητα; (Όχι.) Ο Θεός δεν έχει πει ποτέ πως η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας είναι η αποστολή μιας γυναίκας ή ενός άντρα στη ζωή ούτε πως πρέπει να φροντίζεις να διατηρείς την ευτυχία στον γάμο σου προκειμένου να εκπληρώσεις την αποστολή σου στη ζωή και να έχεις σωστή διαγωγή ως δημιούργημα. Ο Θεός δεν έχει πει ποτέ κάτι τέτοιο. Ούτε είπε ποτέ το εξής: «Πρέπει να επιλέξεις το μονοπάτι της ζωής σου στο πλαίσιο του γάμου. Το αν θα επιτύχεις τη σωτηρία ή όχι θα καθοριστεί από τον γάμο και τον σύζυγό σου. Η άποψή σου για τη ζωή και η μοίρα σου θα αποφασιστούν από τον σύζυγό σου». Έχει πει ποτέ ο Θεός τέτοιο πράγμα; (Όχι.) Ο Θεός όρισε τον γάμο για σένα και σου έδωσε έναν σύντροφο. Εσύ παντρεύεσαι, αλλά η ταυτότητα και η θέση σου ενώπιον του Θεού δεν αλλάζουν. Είσαι ο ίδιος άνθρωπος. Αν είσαι γυναίκα, τότε παραμένεις γυναίκα ενώπιον του Θεού· αν είσαι άντρας, τότε παραμένεις άντρας ενώπιόν Του. Οι δυο σας έχετε, όμως, ένα κοινό χαρακτηριστικό: Είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα, είστε όλοι σας δημιουργήματα ενώπιον του Θεού. Στο πλαίσιο του γάμου, ανέχεστε, αγαπάτε, βοηθάτε και στηρίζετε ο ένας τον άλλο, και αυτό πάει να πει πως ανταποκρίνεστε στις ευθύνες σας. Ενώπιον του Θεού, όμως, οι ευθύνες στις οποίες οφείλεις να ανταποκρίνεσαι και η αποστολή που οφείλεις να εκπληρώσεις δεν μπορούν να αντικατασταθούν από τις ευθύνες που επωμίζεσαι απέναντι στον σύντροφό σου. Άρα, λοιπόν, όταν συγκρούονται οι ευθύνες που έχεις απέναντι στον σύντροφό σου με το καθήκον που οφείλει να εκτελεί ένα δημιούργημα ενώπιον του Θεού, αυτό που θα πρέπει να επιλέξεις είναι να εκτελείς το καθήκον σου ως δημιούργημα και όχι να ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες σου απέναντι στον σύντροφό σου. Αυτή είναι η κατεύθυνση και ο στόχος που θα πρέπει να επιλέξεις και, φυσικά, είναι και η αποστολή που οφείλεις να εκπληρώσεις. Κάποιοι άνθρωποι, όμως, θεωρούν εσφαλμένα πως αποστολή τους στη ζωή είναι να επιδιώκουν τη συζυγική ευτυχία ή να ανταποκρίνονται στις ευθύνες τους απέναντι στον σύντροφό τους και να τον νοιάζονται, να τον φροντίζουν και να τον αγαπούν· θεωρούν πως ο σύντροφός τους είναι ολόκληρος ο κόσμος τους και η μοίρα τους. Αυτό είναι λάθος. Η μοίρα σου υπόκειται στην κυριαρχία του Θεού και δεν την κυβερνά ο σύντροφός σου. Ο γάμος δεν μπορεί να αλλάξει ούτε τη μοίρα σου ούτε το γεγονός πως την κυβερνά ο Θεός. Όσον αφορά την άποψη για τη ζωή που οφείλεις να έχεις και το μονοπάτι που οφείλεις να ακολουθείς, αυτά είναι πράγματα που θα πρέπει να αναζητήσεις στα λόγια των διδαχών και των απαιτήσεων του Θεού. Δεν εξαρτώνται από τον σύντροφό σου και δεν τα αποφασίζει εκείνος. Πέρα από το να ανταποκρίνεται στις ευθύνες που έχει απέναντί σου, δεν θα πρέπει να ελέγχει τη μοίρα σου, δεν θα πρέπει να απαιτεί να αλλάξεις κατεύθυνση στη ζωή ή να αποφασίζει ποιο μονοπάτι ακολουθείς και ποια άποψη θα πρέπει να έχεις για τη ζωή ούτε, βέβαια, να σε περιορίζει ή να σε εμποδίζει να επιδιώξεις τη σωτηρία. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι αναφορικά με τον γάμο είναι να τον αποδεχθούν από τον Θεό, να συμμορφώνονται προς τον ορισμό του γάμου που έχει ορίσει ο Θεός για τον άνθρωπο και, τόσο ο άντρας όσο και η γυναίκα, να ανταποκρίνονται στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που έχουν ο ένας απέναντι στον άλλο. Δεν μπορούν να επιλέξουν τη μοίρα του συντρόφου τους ούτε την προηγούμενη, την παρούσα και την επόμενη ζωή του και ούτε, φυσικά, την αιωνιότητα. Μόνο ο Δημιουργός μπορεί να αποφασίσει τον προορισμό σου, τη μοίρα σου και το μονοπάτι που ακολουθείς. Ως δημιούργημα, λοιπόν, είτε ο ρόλος σου είναι αυτός της συζύγου είτε του συζύγου, η ευτυχία που οφείλεις να επιδιώκεις σ’ αυτήν τη ζωή προέρχεται από την εκτέλεση του καθήκοντος και την εκπλήρωση της αποστολής που έχεις ως δημιούργημα. Δεν προέρχεται από τον ίδιο τον γάμο, ούτε, βέβαια, από το να ανταποκρίνεσαι στις συζυγικές ευθύνες σου στα πλαίσια του γάμου. Φυσικά, το μονοπάτι που επιλέγεις να ακολουθήσεις και η άποψη που υιοθετείς για τη ζωή δεν θα πρέπει να στηρίζονται στη συζυγική ευτυχία, ούτε, βέβαια, να αποφασίζονται από τον ή τη σύζυγό σου. Αυτό είναι κάτι που οφείλεις να καταλάβεις. Άρα, λοιπόν, οι άνθρωποι που, αφού παντρευτούν, επιδιώκουν μόνο τη συζυγική ευτυχία και θεωρούν ως αποστολή τους την επιδίωξη αυτή, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τέτοιες σκέψεις και απόψεις και να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ασκούνται και την κατεύθυνση που ακολουθούν στη ζωή. Εισέρχεσαι στον γάμο και συζείς με τον σύντροφό σου όπως το έχει ορίσει ο Θεός —αυτό είναι όλο. Είναι αρκετό, λοιπόν, να ανταποκρίνεσαι στις συζυγικές σου ευθύνες στην πορεία της κοινής σας ζωής. Όσο για το μονοπάτι που ακολουθείς και την άποψη που υιοθετείς για τη ζωή, ο σύντροφός σου δεν έχει ούτε την υποχρέωση ούτε το δικαίωμα να αποφασίζει αυτά τα πράγματα. Μπορεί να έχεις παντρευτεί και να έχεις σύζυγο, όμως ο αποκαλούμενος σύζυγός σου νοείται ως σύζυγος μόνο όπως το έχει ορίσει ο Θεός. Δηλαδή, μπορεί μόνο να ανταποκρίνεται στις ευθύνες ενός συζύγου και εσύ μπορείς να επιλέγεις και να αποφασίζεις για όλα τα υπόλοιπα που δεν σχετίζονται μ’ αυτόν. Ακόμη πιο σημαντικό είναι, φυσικά, οι επιλογές και οι αποφάσεις σου να μη βασίζονται στις δικές σου προτιμήσεις και τη δική σου κατανόηση, αλλά στα λόγια του Θεού. Καταλαβαίνεις τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτό το θέμα; (Ναι.) Άρα, λοιπόν, ο Θεός δεν θα θυμάται τις πράξεις κανενός από τους δύο συντρόφους ο οποίος, στο πλαίσιο του γάμου, επιδιώκει με κάθε κόστος ή πάση θυσία τη συζυγική ευτυχία. Όσο καλά ή τέλεια κι αν ανταποκρίνεσαι στις υποχρεώσεις και τις ευθύνες σου απέναντι στον σύντροφό σου και όσο κι αν φαίνεσαι αντάξιος των προσδοκιών του —με άλλα λόγια, όσο καλά ή τέλεια κι αν διατηρείς τη συζυγική σου ευτυχία ή όσο αξιοζήλευτη κι αν είναι αυτή— αυτό δεν σημαίνει πως έχεις εκπληρώσει την αποστολή σου ως δημιουργήματος ούτε αποδεικνύει πως είσαι αποδεκτό δημιούργημα. Ίσως να είσαι η τέλεια σύζυγος ή ο τέλειος σύζυγος, αλλά αυτό περιορίζεται απλώς στο πλαίσιο του γάμου. Ο Δημιουργός μετράει τι είδους άνθρωπος είσαι με βάση το πώς εκτελείς το καθήκον που έχεις ως δημιούργημα ενώπιόν Του, το μονοπάτι που ακολουθείς, την άποψή σου για τη ζωή, τι επιδιώκεις στη ζωή και πώς εκπληρώνεις την αποστολή ενός δημιουργήματος. Έτσι μετράει ο Θεός το μονοπάτι που ακολουθείς ως δημιούργημα και τον μελλοντικό σου προορισμό, όχι με βάση το πώς ανταποκρίνεσαι στις συζυγικές σου ευθύνες και υποχρεώσεις ή το αν η αγάπη που έχεις για τον σύντροφό σου τον ευχαριστεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (11)

Ο λόγος που συναναστρεφόμαστε πάνω στην εγκατάλειψη της επιδίωξης της συζυγικής ευτυχίας δεν είναι για να παρατήσεις τον γάμο έτσι τυπικά, ούτε για να σε ενθαρρύνω να πάρεις διαζύγιο, αλλά για να εγκαταλείψεις τις επιδιώξεις που αφορούν τη συζυγική ευτυχία. Θα πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να εγκαταλείψεις τις απόψεις που σε εξουσιάζουν καθώς επιδιώκεις τη συζυγική ευτυχία κι έπειτα να εγκαταλείψεις την άσκηση της επιδίωξης της συζυγικής ευτυχίας και να αφιερώσεις το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς σου στην εκτέλεση του καθήκοντος ενός δημιουργήματος και στην επιδίωξη της αλήθειας. Όσο για τον γάμο, αν δεν έρχεται σε σύγκρουση με την επιδίωξη της αλήθειας και δεν αντιβαίνει σ’ αυτήν, τότε δεν θα αλλάξουν οι υποχρεώσεις που οφείλεις να φέρεις σε πέρας, η αποστολή που οφείλεις να εκπληρώσεις και ο ρόλος που οφείλεις να διαδραματίζεις στο πλαίσιο του γάμου. Όταν σου ζητείται, λοιπόν, να εγκαταλείψεις την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας, δεν σου ζητείται να εγκαταλείψεις τον γάμο ή να πάρεις έτσι τυπικά διαζύγιο, αλλά να εκπληρώσεις την αποστολή που έχεις ως δημιούργημα και να εκτελείς κανονικά το καθήκον σου, ενώ ταυτόχρονα ανταποκρίνεσαι και στις ευθύνες σου εντός του γάμου. Φυσικά, αν το γεγονός πως επιδιώκεις τη συζυγική ευτυχία επηρεάζει, εμποδίζει ή και ακυρώνει την εκτέλεση του καθήκοντος που έχεις ως δημιούργημα, τότε θα πρέπει να εγκαταλείψεις όχι μόνο την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας, αλλά και ολόκληρο τον γάμο σου. Ποιος είναι ο τελικός σκοπός και το νόημα της συναναστροφής πάνω σε αυτά τα θέματα; Το να μην εμποδίζει η συζυγική ευτυχία τα βήματά σου, να μη σου δένει τα χέρια, να μη σου κλείνει τα μάτια, να μην αλλοιώνει την όρασή σου και να μην αναστατώνει και κυριεύει τον νου σου. Είναι το να μη γεμίζει η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας το μονοπάτι της ζωής σου και τη ζωή σου την ίδια, να προσεγγίζεις σωστά τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που οφείλεις να φέρνεις σε πέρας εντός του γάμου και να κάνεις τις σωστές επιλογές σχετικά με τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σου. Ένας καλύτερος τρόπος άσκησης είναι να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο και ενέργεια στο καθήκον σου, να εκτελείς το καθήκον που οφείλεις και να εκπληρώσεις την αποστολή που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ πως είσαι δημιούργημα, πως ο Θεός είναι Εκείνος που σε καθοδήγησε στη ζωή μέχρι σήμερα, πως ο Θεός σού έδωσε έναν γάμο και μια οικογένεια και πως Αυτός σού ανέθεσε τις ευθύνες στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνεσαι εντός του γάμου· δεν επέλεξες εσύ τον γάμο, δεν κατέληξες παντρεμένος από το πουθενά, ούτε μπορείς να διατηρήσεις τη συζυγική σου ευτυχία στηριζόμενος στις δικές σου ικανότητες και δυνάμεις. Το εξήγησα τώρα καθαρά; (Ναι.) Καταλαβαίνεις τι πρέπει να κάνεις; Σου είναι πλέον ξεκάθαρο το μονοπάτι αυτό; (Ναι.) Αν δεν συγκρούονται και δεν έρχονται σε αντίθεση, αφενός, οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις σου εντός του γάμου και, αφετέρου, το καθήκον και η αποστολή που έχεις ως δημιούργημα, τότε, υπό τις συνθήκες αυτές, θα πρέπει να φέρνεις σε πέρας όπως πρέπει και αποτελεσματικά τις ευθύνες σου στο πλαίσιο του γάμου και να επωμίζεσαι τις ευθύνες που σου αναλογούν, χωρίς να προσπαθείς να τις αποφύγεις. Πρέπει να αναλαμβάνεις την ευθύνη για τον σύντροφό σου, καθώς και για τη ζωή του, τα συναισθήματά του και οτιδήποτε σχετικά με αυτόν. Όταν, όμως, υπάρχει σύγκρουση μεταξύ, αφενός, των ευθυνών και των υποχρεώσεων που οφείλεις να επωμίζεσαι στο πλαίσιο του γάμου και, αφετέρου, της αποστολής και του καθήκοντος που έχεις ως δημιούργημα, τότε αυτό που πρέπει να εγκαταλείψεις δεν είναι το καθήκον ή η αποστολή σου, αλλά οι ευθύνες σου στο πλαίσιο του γάμου. Αυτό αναμένει από σένα ο Θεός, είναι η ανάθεση από τον Θεό προς εσένα και, φυσικά, είναι αυτό που απαιτεί ο Θεός από κάθε άντρα ή γυναίκα. Μόνο όταν θα είσαι ικανός να το κάνεις αυτό θα επιδιώκεις την αλήθεια και θα ακολουθείς τον Θεό. Αν δεν είσαι ικανός να το κάνεις και δεν μπορείς να ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε είσαι πιστός μόνο κατ’ όνομα, δεν ακολουθείς μέσα από την καρδιά σου τον Θεό και δεν επιδιώκεις την αλήθεια. Ενώ έχετε την ευκαιρία να φύγετε από την Κίνα για να εκτελέσετε το καθήκον σας και οι συνθήκες επιτρέπουν κάτι τέτοιο, κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν φύγω από την Κίνα για να εκτελέσω το καθήκον μου, θα πρέπει να αφήσω τον σύζυγό μου στην πατρίδα. Δεν θα ξαναδούμε ο ένας τον άλλο; Δεν θα χρειαστεί να ζούμε χώρια; Δεν θα χάσουμε τον γάμο μας;» Άλλοι σκέφτονται το εξής: «Αχ, πώς θα ζήσει ο σύντροφός μου χωρίς εμένα; Δεν θα διαλυθεί ο γάμος μας αν δεν είμαι εκεί; Δεν θα τελειώσει; Τι θα κάνω στο μέλλον;» Είναι σωστό να σκέφτεσαι το μέλλον σου; Τι είναι αυτό που θα πρέπει να σκέφτεσαι περισσότερο; Αν θέλεις να είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια, τότε αυτό που θα πρέπει να σκέφτεσαι περισσότερο είναι πώς να εγκαταλείψεις τα όσα ζητάει ο Θεός και πώς να πετύχεις τα όσα ζητάει ο Θεός. Αν στο μέλλον και στις μέρες που θα ’ρθουν βρεθείς χωρίς γάμο και χωρίς τον σύντροφό σου στο πλευρό σου, μπορείς και πάλι να ζήσεις μια καλή ζωή μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αν, όμως, εγκαταλείψεις αυτήν την ευκαιρία, αυτό ισοδυναμεί με το να εγκαταλείπεις το καθήκον σου και την αποστολή που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Σε αυτήν την περίπτωση, ο Θεός θα σε έβλεπε ως κάποιον που δεν επιδιώκει την αλήθεια, κάποιον που δεν Τον επιθυμεί πραγματικά ούτε επιδιώκει να σωθεί. Αν επιθυμείς ενεργά να εγκαταλείψεις την αποστολή σου, καθώς και την ευκαιρία και το δικαίωμά σου να πετύχεις τη σωτηρία και, αντίθετα, επιλέξεις τον γάμο, επιλέξεις να μείνετε ενωμένοι ως αντρόγυνο, να είσαι με τον σύζυγό σου και να τον ικανοποιείς και να κρατήσεις ακέραιο τον γάμο σου, στο τέλος θα κερδίσεις κάποια πράγματα και θα χάσεις κάποια άλλα. Καταλαβαίνεις τι θα χάσεις, σωστά; Ο γάμος και η συζυγική ευτυχία δεν είναι το παν. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να καθορίσουν τη μοίρα και το μέλλον σου, ούτε, βέβαια, τον προορισμό σου. Άρα, λοιπόν, είναι στο χέρι τους να αποφασίσουν οι άνθρωποι ποιες επιλογές θα πρέπει να κάνουν και αν θα πρέπει να εγκαταλείψουν ή όχι την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας και να εκτελέσουν το καθήκον που έχουν ως δημιουργήματα.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (10)

Ο μόνος λόγος που όρισε για σένα τον γάμο ο Θεός είναι ώστε να μάθεις να ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες σου, να μάθεις να ζεις αρμονικά με έναν άλλο άνθρωπο και να μοιράζεσαι μαζί του τη ζωή σου, να βιώσεις πώς είναι η ζωή όταν τη μοιράζεσαι με τον σύντροφό σου και πώς να χειρίζεσαι όλα τα πράγματα που αντιμετωπίζετε μαζί, έτσι ώστε η ζωή σου να γίνει πιο πλούσια και διαφορετική. Ωστόσο, δεν σε «πουλάει» στον γάμο, δηλαδή δεν σε δίνει στον σύντροφό σου για να είσαι σκλάβος του. Ούτε εσύ είσαι σκλάβος του ούτε εκείνος είναι αφέντης σου. Είστε ίσοι. Απέναντι στον ή τη σύντροφό σου έχεις μόνο τις ευθύνες μιας ή ενός συζύγου και, εφόσον ανταποκρίνεσαι σε αυτές, ο Θεός σε θεωρεί ικανοποιητική ή ικανοποιητικό σύζυγο. Ο σύντροφός σου δεν έχει κάτι που δεν έχεις εσύ ούτε είναι καλύτερος από σένα. Το να πιστεύεις στον Θεό, να επιδιώκεις την αλήθεια, να μπορείς να εκτελείς το καθήκον σου, να πηγαίνεις συχνά σε συναθροίσεις, να προσεύχεσαι διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και να προσέρχεσαι ενώπιόν Του είναι πράγματα που αποδέχεται ο Θεός· είναι αυτά που οφείλει να κάνει ένα δημιούργημα και αποτελούν την κανονική ζωή που οφείλει να ζει. Δεν υπάρχει τίποτα το επαίσχυντο σ’ αυτά, ούτε πρέπει να νιώθεις πως χρωστάς κάτι στον σύντροφό σου επειδή ζεις μια τέτοια ζωή. Δεν του χρωστάς τίποτα. Αν θέλεις, έχεις την υποχρέωση να του καταθέσεις μαρτυρία για το έργο του Θεού. Αν, όμως, δεν πιστεύει στον Θεό και δεν ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι μ’ εσένα, τότε δεν χρειάζεται ούτε είσαι υποχρεωμένος να του πεις, να του εξηγήσεις ή να του δώσεις οποιαδήποτε πληροφορία για την πίστη σου ή το μονοπάτι που ακολουθείς, κι εκείνος δεν έχει το δικαίωμα να γνωρίζει γι’ αυτά τα πράγματα. Έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να σε στηρίζει, να σε ενθαρρύνει και να σε υπερασπίζεται. Αν δεν μπορεί να τα κάνει αυτά, τότε δεν έχει ανθρώπινη φύση. Γιατί; Επειδή εσύ ακολουθείς το σωστό μονοπάτι· αυτός είναι ο λόγος που η οικογένεια και ο σύντροφός σου είναι ευλογημένοι και απολαμβάνουν μαζί σου τη χάρη του Θεού. Το σωστό είναι ο σύντροφός σου να είναι ευγνώμων γι’ αυτό, όχι να κάνει διακρίσεις εις βάρος σου ή να σε εκφοβίζει λόγω της πίστης σου ή επειδή διώκεσαι, ούτε να πιστεύει πως πρέπει να κάνεις περισσότερες δουλειές του σπιτιού και άλλα πράγματα ή πως του χρωστάς κάτι. Δεν του χρωστάς τίποτα, ούτε από συναισθηματική ούτε από πνευματική ούτε από οποιαδήποτε άλλη άποψη. Εκείνος σου χρωστάει. Λόγω της πίστης σου στον Θεό, κερδίζει, κατ’ εξαίρεση, και απολαμβάνει περισσότερη χάρη και πιο πολλές ευλογίες από τον Θεό. Τι εννοώ όταν λέω πως τα κερδίζει αυτά κατ’ εξαίρεση; Εννοώ πως ένας τέτοιος άνθρωπος δεν αξίζει ούτε και θα έπρεπε να τα κερδίζει αυτά. Γιατί δεν θα έπρεπε να τα κερδίζει; Επειδή δεν ακολουθεί ούτε αναγνωρίζει τον Θεό. Άρα, λοιπόν, η χάρη που απολαμβάνει προέρχεται από τη δική σου πίστη στον Θεό. Επωφελείται και απολαμβάνει ευλογίες μαζί σου, άρα το σωστό είναι να σου είναι ευγνώμων. Με άλλα λόγια, επειδή απολαμβάνει αυτές τις επιπλέον ευλογίες και τη χάρη, θα πρέπει να ανταποκρίνεται πιο αποτελεσματικά στις ευθύνες του και να στηρίζει περισσότερο την πίστη σου στον Θεό. Επειδή ένα άτομο στο σπίτι πιστεύει στον Θεό, η οικογενειακή επιχείρηση κάποιων άλλων πηγαίνει καλά και γίνονται πολύ επιτυχημένοι. Βγάζουν πολλά λεφτά, η οικογένειά τους ζει μια καλή ζωή, γίνονται πλούσιοι σε υλικά αγαθά και βελτιώνεται η ποιότητα της ζωής τους. Πώς προέκυψαν όλα αυτά; Θα μπορούσε η οικογένειά σου να τα αποκτήσει όλα αυτά αν ένας σας δεν πίστευε στον Θεό; Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Ο Θεός όρισε τη μοίρα τους· Αυτός όρισε να είναι πλούσιοι». Σωστά, ο Θεός το όρισε, αλλά αν στην οικογένεια δεν υπήρχε το άτομο που πιστεύει στον Θεό, η επιχείρησή τους δεν θα είχε τη χάρη και την ευλογία Του. Επειδή υπάρχει αυτό το άτομο που πιστεύει στον Θεό και επειδή έχει αληθινή πίστη σ’ Αυτόν, επιδιώκει ειλικρινά και είναι διατεθειμένο να αφοσιωθεί και να δαπανήσει τον εαυτό του για τον Θεό, ο μη πιστός σύζυγός του λαμβάνει κατ’ εξαίρεση χάρη και ευλογίες. Για τον Θεό είναι πανεύκολο να κάνει αυτό το πραγματάκι. Όσοι δεν πιστεύουν εξακολουθούν να μην είναι ικανοποιημένοι και, μάλιστα, καταπιέζουν και εκφοβίζουν εκείνους που πιστεύουν στον Θεό. Η δίωξη που υφίστανται οι πιστοί από τη χώρα και την κοινωνία είναι ήδη καταστροφική γι’ αυτούς και τα μέλη της οικογένειάς τους κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα, αυξάνοντας την πίεση που τους ασκείται. Αν πιστεύεις, ακόμη και σε τέτοιες περιπτώσεις, ότι απογοητεύεις τον σύζυγό σου και είσαι διατεθειμένος να γίνεις σκλάβος του γάμου σου, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το κάνεις. Και τι έγινε που δεν υποστηρίζει την πίστη σου στον Θεό; Και τι έγινε που δεν υπερασπίζεται την πίστη σου στον Θεό; Δικαίωμά του είναι. Δεν θα πρέπει, όμως, να σου συμπεριφέρεται σαν σκλάβο επειδή πιστεύεις στον Θεό. Δεν είσαι σκλάβος, είσαι ανθρώπινο ον και ένας αξιοπρεπής και τίμιος άνθρωπος. Αν μη τι άλλο, είσαι ένα δημιούργημα ενώπιον του Θεού· δεν είσαι σκλάβος κανενός. Αν πρέπει να είσαι σκλάβος, μπορείς να είσαι μόνο σκλάβος της αλήθειας και του Θεού. Δεν πρέπει να είσαι σκλάβος κανενός ανθρώπου ούτε να είναι, βέβαια, ο σύζυγός σου ο αφέντης σου. Από την άποψη των σαρκικών σχέσεων, πέρα από τους γονείς σου, ο πιο κοντινός σου άνθρωπος σ’ αυτόν τον κόσμο είναι ο σύζυγός σου. Επειδή, όμως, πιστεύεις στον Θεό, σε αντιμετωπίζει σαν εχθρό, σου επιτίθεται και σε διώκει. Είναι αντίθετος στο να πηγαίνεις σε συναθροίσεις, ενώ αν ακούσει κάποιο κουτσομπολιό, γυρνάει σπίτι για να σε επιπλήξει και να σε κακομεταχειριστεί. Ακόμη κι όταν προσεύχεσαι ή διαβάζεις τα λόγια του Θεού στο σπίτι, χωρίς να επηρεάζεις καθόλου την κανονικότητα της ζωής του, και πάλι σε επιπλήττει και σου εναντιώνεται, φτάνοντας μέχρι και να σε χτυπήσει. Πες Μου, τι πράγμα είναι αυτό; Δεν είναι δαίμονας; Αυτός είναι ο πιο κοντινός σου άνθρωπος; Αξίζει να επωμίζεσαι ευθύνες απέναντι σε ένα τέτοιο άτομο; (Όχι.) Όχι, δεν αξίζει! Έτσι, κάποιοι άνθρωποι που βρίσκονται σε έναν τέτοιο γάμο εξακολουθούν να παραμένουν στις διαταγές του συντρόφου τους και είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν τα πάντα: τον χρόνο που θα έπρεπε να αφιερώνουν στην εκτέλεση του καθήκοντός τους, την ευκαιρία να εκτελούν το καθήκον τους, ακόμη και την ευκαιρία τους να επιτύχουν τη σωτηρία. Δεν θα πρέπει να κάνουν αυτά τα πράγματα· αν μη τι άλλο, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τέτοιες ιδέες. Οι άνθρωποι χρωστάνε μόνο στον Θεό· δεν χρωστάνε τίποτα σε κανέναν άλλο. Δεν χρωστάς τίποτα στους γονείς σου, στον άντρα ή στη γυναίκα σου, στα παιδιά σου, ούτε, βέβαια, στους φίλους σου. Δεν χρωστάς τίποτα σε κανέναν. Όλα όσα έχουν οι άνθρωποι, μαζί κι ο γάμος τους, πηγάζουν από τον Θεό. Αν χρωστάνε οι άνθρωποι κάτι σε κάποιον, είναι στον Θεό. Ο Θεός, φυσικά, δεν απαιτεί να Του το ξεπληρώσεις. Το μόνο που ζητά είναι να ακολουθείς το σωστό μονοπάτι στη ζωή. Η σημαντικότερη πρόθεση του Θεού όσον αφορά τον γάμο είναι να μη χάσεις την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά σου εξαιτίας του γάμου σου, να μη γίνεις άνθρωπος που δεν έχει κάποιο σωστό μονοπάτι να επιδιώκει, δεν έχει δική του άποψη για τη ζωή ούτε δική του κατεύθυνση επιδίωξης, και να μη γίνεις κάποιος που εγκαταλείπει μέχρι και την επιδίωξη της αλήθειας, την ευκαιρία του να επιτύχει τη σωτηρία και κάθε ανάθεση ή αποστολή που του έχει δώσει ο Θεός για να γίνει, τελικά, πρόθυμος σκλάβος του γάμου του. Αν χειρίζεσαι έτσι τον γάμο σου, τότε θα ήταν καλύτερο να μην είχες παντρευτεί ποτέ σου· καλύτερα να είχες μείνει αδέσμευτος. Αν, ό,τι κι αν κάνεις, δεν μπορείς να απαλλαγείς από μια τέτοια οικογενειακή κατάσταση ή δομή, τότε θα ήταν καλύτερο να αποδεσμευθείς ολοκληρωτικά από τον γάμο και να ζήσεις ως ελεύθερος άνθρωπος. Όπως είπα, ο Θεός όρισε τον γάμο ώστε να έχεις έναν σύντροφο, να βιώνεις τα σκαμπανεβάσματα της ζωής και να περνάς κάθε στάδιο της ζωής μαζί του, να μην είσαι μόνος ούτε να νιώθεις μοναξιά σε κανένα στάδιο της ζωής, αλλά να έχεις κάποιον στο πλευρό σου, κάποιον στον οποίο να μπορείς να εκμυστηρεύεσαι τις πιο ενδόμυχες σκέψεις σου και κάποιον να σε παρηγορεί και να σε φροντίζει. Ο Θεός, όμως, δεν χρησιμοποιεί τον γάμο για να σε δεσμεύσει και να σε δέσει χεροπόδαρα ώστε να μην έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις το δικό σου μονοπάτι και να γίνεις σκλάβος του γάμου. Ο Θεός όρισε τον γάμο για σένα και διευθέτησε έναν σύντροφο για σένα. Δεν σου βρήκε αφέντη ούτε θέλει να περιορίζεσαι στον γάμο σου χωρίς να έχεις τις δικές σου επιδιώξεις, τους δικούς σου στόχους ζωής, τη σωστή κατεύθυνση για τις επιδιώξεις σου και το δικαίωμα να αναζητήσεις τη σωτηρία. Αντίθετα, είτε είσαι παντρεμένος είτε ανύπαντρος, το σπουδαιότερο δικαίωμα που σου έχει δώσει ο Θεός είναι το δικαίωμα να επιδιώκεις τους δικούς σου στόχους ζωής, να υιοθετήσεις τη σωστή άποψη για τη ζωή και να αναζητήσεις τη σωτηρία. Κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει αυτό το δικαίωμα και κανείς, ούτε ο σύζυγός σου, δεν μπορεί να παρέμβει σ’ αυτό. Άρα, λοιπόν, όσοι από εσάς παίζετε τον ρόλο των σκλάβων στον γάμο σας, θα πρέπει να εγκαταλείψετε αυτόν τον τρόπο ζωής· θα πρέπει να εγκαταλείψεις τις ιδέες ή τους τρόπους άσκησης που αφορούν το να θέλεις να είσαι σκλάβος του γάμου σου και να αφήσεις πίσω σου αυτήν την κατάσταση. Μην περιορίζεσαι από τον σύντροφό σου και μην αφήνεις τα συναισθήματα, τις απόψεις, τα λόγια, τις στάσεις και τις ενέργειες του συντρόφου σου να σε επηρεάζουν, να σε ελέγχουν, να σε παρεμποδίζουν και να σε δεσμεύουν. Άφησέ τα όλα πίσω σου και στηρίξου με θάρρος και τόλμη στον Θεό. Να διαβάζεις τα λόγια του Θεού όταν θέλεις και να πηγαίνεις σε συναθροίσεις όταν πρέπει, γιατί είσαι ανθρώπινο ον, όχι σκύλος, και δεν χρειάζεσαι κανέναν να ρυθμίζει τη συμπεριφορά σου ή να περιορίζει και να ελέγχει τη ζωή σου. Έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις τους δικούς σου στόχους και τη δική σου κατεύθυνση στη ζωή. Ο Θεός σού έχει δώσει αυτό το δικαίωμα και, συγκεκριμένα, βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι. Το σημαντικότερο είναι, όταν ο οίκος του Θεού σε χρειαστεί για μια δουλειά και σου αναθέσει ένα καθήκον, να εγκαταλείψεις υπάκουα τα πάντα χωρίς επιλογή ή επιφύλαξη, να εκτελέσεις το καθήκον που οφείλεις και να ολοκληρώσεις την αποστολή που σου έχει δώσει ο Θεός. Αν η δουλειά απαιτεί να λείψεις από το σπίτι για δέκα μέρες ή ένα μήνα, τότε θα πρέπει να επιλέξεις να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου, να ολοκληρώσεις την ανάθεση που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός και να ικανοποιήσεις την καρδιά Του. Αυτή είναι η στάση, η αποφασιστικότητα και η επιθυμία που θα πρέπει να έχουν όσοι επιδιώκουν την αλήθεια. Αν η δουλειά απαιτεί να λείψεις έξι μήνες, ένα χρόνο ή για άγνωστο χρονικό διάστημα, τότε θα πρέπει να εγκαταλείψεις υπάκουα την οικογένειά σου και τον ή τη σύζυγό σου και να πας να ολοκληρώσεις την αποστολή που σου έχει δώσει ο Θεός. Κι αυτό επειδή τώρα είναι η ώρα που σε χρειάζεται περισσότερο το έργο του οίκου του Θεού και το καθήκον σου, όχι η ώρα που σε χρειάζεται περισσότερο ο γάμος σου και ο σύντροφός σου. Αν είσαι, λοιπόν, παντρεμένος, δεν πρέπει να σκέφτεσαι πως πρέπει να είσαι σκλάβος του γάμου σου ούτε πως είναι ντροπή να τελειώσει ή να διαλυθεί ο γάμος σου. Δεν είναι καθόλου ντροπή και πρέπει να δεις τις συνθήκες υπό τις οποίες τελείωσε ο γάμος και ποια ήταν η διευθέτηση του Θεού. Αν δεν προκλήθηκε από άνθρωπο, αλλά είναι κάτι που όρισε και κυβερνά ο Θεός, τότε είναι ένδοξο, είναι τιμή, γιατί έχεις εγκαταλείψει και λήξει τον γάμο σου για έναν δίκαιο σκοπό, προσπαθώντας να ικανοποιήσεις τον Θεό και να εκπληρώσεις την αποστολή που έχεις ως δημιούργημα. Είναι κάτι που θα θυμάται και θα αποδεχθεί ο Θεός· γι’ αυτό λέω πως είναι κάτι το ένδοξο, όχι ντροπή! Αν και κάποιοι γάμοι τελειώνουν επειδή ο ένας σύντροφος εγκαταλείπει και προδίδει τον άλλο ή, πιο λαϊκά, τον παρατάει και του δίνει τα παπούτσια στο χέρι, αυτό δεν είναι κάτι το επαίσχυντο. Θα πρέπει, αντίθετα, να πεις: «Είναι τιμή μου. Γιατί; Το γεγονός ότι ο γάμος μου έφτασε σε αυτό το σημείο και έληξε έτσι είναι κάτι που όρισε και κυβερνά ο Θεός. Η καθοδήγηση του Θεού ήταν αυτή που με οδήγησε να κάνω αυτό το βήμα. Αν δεν το είχε κάνει αυτό ο Θεός και δεν τον έβαζε να με πετάξει έξω, δεν θα είχα την πίστη και το θάρρος να κάνω αυτό το βήμα. Ευχαριστώ τον Θεό για την κυριαρχία και την καθοδήγησή Του! Δόξα τω Θεώ!» Πρόκειται για τιμή. Μπορεί να έχεις μια τέτοια εμπειρία σε κάθε είδους γάμο και να επιλέξεις να ακολουθήσεις το σωστό μονοπάτι υπό την καθοδήγηση του Θεού, να εκπληρώσεις την αποστολή που σου έχει δώσει ο Θεός, να αφήσεις τον σύζυγό σου υπό μια τέτοια προϋπόθεση και αν έχεις τέτοιο κίνητρο, και να λήξεις τον γάμο σου. Γι’ αυτό σου αξίζουν συγχαρητήρια. Υπάρχει τουλάχιστον ένα πράγμα για το οποίο αξίζει να χαίρεσαι, κι αυτό είναι πως δεν είσαι πια σκλάβος του γάμου σου. Έχεις ξεφύγει από τη σκλαβιά του γάμου σου και δεν χρειάζεται πια να ανησυχείς, να πονάς και να ταλαιπωρείσαι επειδή είσαι σκλάβος του και θέλεις να απελευθερωθείς αλλά δεν μπορείς. Από εκείνη τη στιγμή, έχεις ξεφύγει, είσαι ελεύθερος και αυτό είναι καλό πράγμα. Πέρα απ’ αυτό, ελπίζω πως οι άνθρωποι των οποίων ο γάμος έληξε με πόνο και οι οποίοι εξακολουθούν να καλύπτονται από τη σκιά αυτού του ζητήματος να μπορέσουν να εγκαταλείψουν πραγματικά τον γάμο τους· ελπίζω να μπορέσεις να εγκαταλείψεις τη σκιά που σου έχει αφήσει, όπως και το μίσος, τον θυμό και την αγωνία που σου έχει αφήσει και να μη νιώθεις πια πόνο και θυμό επειδή όλες τις θυσίες και τις προσπάθειες που έκανες για τον σύντροφό σου αυτός σου τις ξεπλήρωσε με απιστία, προδοσία και χλευασμό. Ελπίζω να τα αφήσεις όλα αυτά πίσω σου, να χαίρεσαι που δεν είσαι πια σκλάβος του γάμου σου, να χαίρεσαι που δεν χρειάζεται πια να κάνεις τίποτα ή να κάνεις αχρείαστες θυσίες για τον αφέντη στον γάμο σου και, αντίθετα, ακολουθείς, υπό την καθοδήγηση και την κυριαρχία του Θεού, το σωστό μονοπάτι στη ζωή, εκτελείς το καθήκον σου ως δημιουργήματος και δεν είσαι πια αναστατωμένος ούτε έχεις να ανησυχείς για οτιδήποτε άλλο. Φυσικά, δεν υπάρχει πια λόγος να προβληματίζεσαι, να ανησυχείς ή να αγχώνεσαι για τον σύζυγό σου ούτε να τον σκέφτεσαι συνεχώς. Όλα θα πάνε καλά από εδώ και πέρα, δεν χρειάζεται πια να συζητάς μαζί του τις προσωπικές σου υποθέσεις ούτε να περιορίζεσαι πια απ’ αυτόν. Πρέπει μόνο να αναζητάς την αλήθεια και να ψάχνεις τις αρχές και τη βάση στα λόγια του Θεού. Είσαι ήδη ελεύθερος και δεν είσαι πια σκλάβος του γάμου σου. Είσαι τυχερός που άφησες αυτόν τον εφιαλτικό γάμο πίσω σου, που έχεις προσέλθει ειλικρινά ενώπιον του Θεού, δεν περιορίζεσαι πια από τον γάμο σου και έχεις περισσότερο χρόνο να διαβάζεις τα λόγια του Θεού, να πηγαίνεις σε συναθροίσεις και να εκτελείς τις πνευματικές σου ασκήσεις. Είσαι τελείως ελεύθερος, δεν χρειάζεται να έχεις πια συγκεκριμένη συμπεριφορά σύμφωνα με τις ψυχολογικές διαθέσεις κάποιου άλλου, δεν χρειάζεται να ακούς πια τα ειρωνικά πειράγματα κανενός ούτε να σκέφτεσαι πια τις ψυχολογικές διαθέσεις ή τα συναισθήματα κανενός. Ζεις αδέσμευτος κι αυτό είναι υπέροχο! Δεν είσαι πια σκλάβος, μπορείς να ξεφύγεις από το περιβάλλον στο οποίο επωμιζόσουν διάφορες ευθύνες απέναντι σε άλλους, μπορείς να είσαι αληθινό δημιούργημα, να είσαι ένα δημιούργημα υπό το κράτος του Δημιουργού και να εκτελείς το καθήκον ενός δημιουργήματος. Πόσο υπέροχο είναι να κάνεις αυτό και μόνο! Δεν χρειάζεται ποτέ ξανά να μαλώσεις, να ανησυχήσεις, να υποφέρεις ή να θυμώσεις για τον γάμο σου, ούτε να τον ανεχθείς και να τον υπομείνεις ξανά· δεν χρειάζεται να ασχοληθείς ποτέ ξανά μ’ αυτόν. Δεν χρειάζεται ποτέ ξανά να ζήσεις σ’ αυτό το απεχθές περιβάλλον και σ’ αυτήν την περίπλοκη κατάσταση. Αυτό είναι υπέροχο, όλα αυτά είναι καλά πράγματα και τα πάντα πηγαίνουν καλά. Όταν κάποιος προσέρχεται ενώπιον του Δημιουργού, τότε ενεργεί και μιλάει σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια-αρχές. Όλα κυλούν ομαλά, δεν υπάρχουν πια άσχημες διαμάχες και η καρδιά σου μπορεί να γαληνέψει. Όλα αυτά είναι καλά πράγματα, αλλά είναι κρίμα που κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι πρόθυμα σκλάβοι σε ένα τέτοιο απεχθές συζυγικό περιβάλλον, χωρίς να ξεφεύγουν απ’ αυτό και να το αφήνουν πίσω τους. Όπως και να ’χει, εξακολουθώ να ελπίζω πως, ακόμη κι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν βάλουν τέλος στον γάμο τους και δεν συνεχίσουν τη ζωή τους έχοντας αφήσει πίσω τους τον διαλυμένο γάμο τους, θα μπορέσουν τουλάχιστον να μην είναι σκλάβοι του γάμου τους. Όποιος κι αν είναι ο σύζυγός σου, όποια ταλέντα κι αν έχει, όπως κι αν είναι η ανθρώπινη φύση του, όσο υψηλή κι αν είναι η θέση του και όσο επιδέξιος και ικανός κι αν είναι, και πάλι δεν είναι ο αφέντης σου. Είναι σύζυγός σου και ισάξιός σου. Δεν είναι ούτε πιο ευγενής ούτε ανώτερος από σένα. Αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις συζυγικές του ευθύνες, τότε έχεις το δικαίωμα να τον επιπλήξεις και την υποχρέωση να τον διαχειριστείς και να τον κατσαδιάσεις. Μην εξευτελίζεσαι και μην τον αφήνεις να σε εκμεταλλεύεται επειδή θεωρείς πως είναι πολύ επιβλητικός ή φοβάσαι πως θα σε βαρεθεί, θα σε απορρίψει ή θα σε εγκαταλείψει, ή επειδή θέλεις να διατηρήσεις τη συζυγική σας σχέση, με αποτέλεσμα να συμβιβαστείς πρόθυμα να είσαι σκλάβος του και σκλάβος του γάμου σας. Αυτό δεν είναι σωστό. Ούτε θα πρέπει να συμπεριφέρεται έτσι κανείς ούτε είναι αυτές οι ευθύνες που θα πρέπει να επωμίζεται κανείς στα πλαίσια του γάμου. Ο Θεός δεν σου ζητά να είσαι ούτε σκλάβος ούτε αφέντης. Το μόνο που σου ζητά είναι να ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες σου. Γι’ αυτό και πρέπει να κατανοήσεις σωστά τις ευθύνες που οφείλεις να επωμίζεσαι στον γάμο, όπως και να κατανοήσεις σωστά και να δεις καθαρά τον ρόλο που διαδραματίζεις στον γάμο. Αν ο ρόλος σου είναι στρεβλός και δεν συμφωνεί με την ανθρώπινη φύση ή με αυτό που έχει ορίσει ο Θεός, τότε θα πρέπει να εξετάσεις τον εαυτό σου και να αναλογιστείς πώς θα βγεις απ’ αυτήν την κατάσταση. Αν μπορείς να επιπλήξεις τον σύζυγό σου, τότε κάν’ το. Αν κάτι τέτοιο θα είχε ανεπιθύμητες συνέπειες για σένα, τότε θα πρέπει να κάνεις μια πιο σοφή και κατάλληλη επιλογή.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (11)

Όταν παντρεύονται οι άνθρωποι, όλοι τους θεωρούν πως είναι πολύ τυχεροί και ευτυχισμένοι. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως, όταν παντρευτούν, ο σύντροφός τους είναι σύμβολο της μελλοντικής ζωής που έχουν επιλέξει και πως, φυσικά, ο γάμος τους είναι ο προορισμός που αναζητούν σ’ αυτήν τη ζωή. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως όλοι όσοι παντρεύονται πιστεύουν πως ο γάμος είναι ο προορισμός τους και πως, μόλις αποκτήσουν έναν τέτοιο γάμο, ο γάμος αυτός είναι ο προορισμός τους. Τι σημαίνει «προορισμός»; Σημαίνει στήριγμα. Εμπιστεύονται τις προοπτικές, το μέλλον και την ευτυχία τους στον γάμο τους και στον σύντροφο που παντρεύτηκαν. Έτσι, μετά τον γάμο, θεωρούν πως ποτέ ξανά δεν θα τους λείψει τίποτα ούτε θα έχουν άλλες έγνοιες. Κι αυτό επειδή θεωρούν πως έχουν ήδη βρει τον προορισμό τους κι αυτός είναι τόσο ο σύντροφός τους όσο και το σπιτικό που χτίζουν μαζί του. Εφόσον έχουν βρει τον προορισμό τους, δεν χρειάζεται πια ούτε να επιδιώκουν ούτε να ελπίζουν τίποτα. […] Όταν παντρεύεται κάποιος, θεωρεί τον γάμο ως τον προορισμό του, ενώ βλέπει όλες τις επιδιώξεις, την άποψή του για τη ζωή, το μονοπάτι που ακολουθεί στη ζωή και αυτό που απαιτεί από εκείνον ο Θεός ως περιττά πράγματα που μπορεί να κάνει στον ελεύθερό του χρόνο, τότε δεν είναι καλό να θεωρεί κάπου μέσα του τον γάμο ως τον προορισμό του. Αντίθετα, μετατρέπεται σε εμπόδιο, πρόσκομμα και φραγμό στην επιδίωξή του για τους σωστούς στόχους στη ζωή, την υιοθέτηση της σωστής άποψης για τη ζωή, ακόμα και την επιδίωξη της σωτηρίας. Αυτό συμβαίνει επειδή, όταν κάποιος που παντρεύεται θεωρεί τον σύντροφό του ως τον προορισμό του και το πεπρωμένο του σ’ αυτήν τη ζωή, πιστεύει πως τα διάφορα συναισθήματα, η ευτυχία και η δυστυχία του συντρόφου του σχετίζονται με τον ίδιο και πως τα διάφορα συναισθήματα, η ευτυχία και η δυστυχία του ίδιου σχετίζονται με τον σύντροφό του. Έτσι, λοιπόν, η ζωή, ο θάνατος, η ευτυχία και η χαρά του συντρόφου του συνδέονται με τη ζωή, τον θάνατο, την ευτυχία και τη χαρά του ίδιου. Άρα, λοιπόν, η ιδέα που έχουν αυτοί οι άνθρωποι πως ο γάμος τους είναι ο προορισμός της ζωής τους κάνει την επιδίωξή τους για το μονοπάτι της ζωής τους, τα θετικά πράγματα και τη σωτηρία πολύ νωθρή και παθητική. Αν ένας άνθρωπος που ακολουθεί τον Θεό έχει ως σύντροφο στον γάμο του κάποιον που επιλέγει να ακολουθεί τα κοσμικά πράγματα και όχι τον Θεό, τότε θα επηρεαστεί σοβαρά από εκείνον. […] Κι αυτό επειδή, μέσα στην καρδιά της, ο άντρας της είναι η ψυχή της, η ζωή της, ο κόσμος της ολόκληρος και τα πάντα γι’ αυτήν. Ο άντρας στην καρδιά της την αγαπάει πιο πολύ απ’ όλους κι εκείνη είναι ο άνθρωπος που αγαπάει τον άντρα της πιο πολύ απ’ όλους. Τώρα, όμως, αντιμετωπίζει το εξής πρόβλημα: Τι θα γίνει αν ο σύζυγός της εναντιωθεί στην πίστη της στον Θεό και οι προσευχές της δεν έχουν αποτέλεσμα; Αυτό είναι κάτι που την αγχώνει πολύ. Αν και θέλει να εκτελεί το καθήκον της στον οίκο του Θεού, όταν απαιτείται να πάει να το εκτελέσει κάπου μακριά και ακούει πως πρέπει να αφήσει το σπίτι της, να πάει σε κάποιο μακρινό μέρος και να λείψει για μεγάλο διάστημα, νιώθει απίστευτη αγωνία. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ανησυχεί πως, αν φύγει από το σπίτι, ο σύζυγός της δεν θα έχει κανέναν να τον φροντίζει, θα της λείπει και δεν θα μπορεί να σταματήσει να αγχώνεται γι’ αυτόν. Θα ανησυχεί γι’ αυτόν, θα τον λαχταράει και θα νιώθει, μάλιστα, πως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εκείνον στο πλευρό της, πως θα χάσει την ελπίδα και την κατεύθυνσή της στη ζωή και πως δεν θα μπορεί να εκτελέσει ολόκαρδα το καθήκον της. Μόνο που το σκέφτεται τώρα, η καρδιά της πονάει· πού να συνέβαινε κιόλας. Στην εκκλησία, λοιπόν, δεν τολμά ποτέ να ζητήσει να εκτελέσει κάπου αλλού το καθήκον της. Αν κάποιο έργο απαιτεί να λείψει κάποιος για μεγάλο διάστημα και να διανυκτερεύσει μακριά από το σπίτι του, δεν τολμά ποτέ να προτείνει τον εαυτό της για μια τέτοια δουλειά ούτε να συμφωνήσει με ένα τέτοιο αίτημα. Κάνει απλώς ό,τι περνά από το χέρι της για να παραδίδει γράμματα για τους αδελφούς και τις αδελφές της ή για να τους φιλοξενεί μερικές φορές στο σπίτι της για συναθροίσεις. Δεν τολμά, όμως, ποτέ να αποχωριστεί για μια ολόκληρη μέρα τον σύζυγό της. […] Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν πως το να βλέπουν τον σύντροφό τους, να του κρατούν το χέρι και να ζουν μαζί του σημαίνει πως έχουν ένα στήριγμα εφ’ όρου ζωής και νιώθουν ότι καθησυχάζονται και παρηγοριούνται. Πιστεύουν ότι δεν θα χρειαστεί να ανησυχήσουν ποτέ για το φαγητό και τα ρούχα, ότι δεν θα έχουν καμία έγνοια και ότι ο σύντροφός τους είναι ο προορισμός τους. Οι άπιστοι έχουν ένα ρητό που λέει: «Αν έχω εσένα στη ζωή, δεν χρειάζομαι τίποτε άλλο». Έτσι νιώθουν και αυτοί οι άνθρωποι για τον γάμο τους και τον σύντροφό τους μέσα στα μύχια της καρδιάς τους. Είναι ευτυχισμένοι όταν είναι ευτυχισμένος κι ο σύντροφός τους, αγχωμένοι όταν είναι κι εκείνος αγχωμένος και υποφέρουν όταν υποφέρει κι εκείνος. Αν πεθάνει ο σύντροφός τους, δεν θέλουν ούτε εκείνοι να ζήσουν άλλο. Και τι κάνουν αν ο σύντροφός τους ερωτευτεί ένα άλλο άτομο; (Θέλουν να πεθάνουν.) Κάποιοι δεν θέλουν να ζήσουν άλλο και αυτοκτονούν, ενώ άλλοι χάνουν τα λογικά τους. Πες Μου, τι είναι όλα αυτά; Τι είδους άνθρωπος χάνει τα λογικά του; Για να γίνει αυτό, σημαίνει πως είναι δαιμονισμένος. Κάποιες γυναίκες πιστεύουν πως ο σύζυγός τους είναι ο προορισμός τους στη ζωή και πως, από τη στιγμή που βρουν έναν τέτοιο άντρα, δεν θα αγαπήσουν ποτέ κανέναν άλλο. Εδώ ταιριάζει το ρητό: «Αν έχω αυτόν στη ζωή, δεν χρειάζομαι τίποτε άλλο». Έστω, όμως, πως ο σύζυγος μιας τέτοιας γυναίκας την απογοητεύει, ερωτεύεται άλλη και δεν τη θέλει πια. Τι συμβαίνει στο τέλος, λοιπόν; Εκείνη καταλήγει να μισεί όλα τα άτομα του αντίθετου φύλου. Όταν βλέπει άντρα, θέλει να τον φτύσει, να τον βρίσει και να τον χτυπήσει. Αναπτύσσει βίαιες τάσεις και η λογική της διαστρεβλώνεται. Κάποια άτομα χάνουν πραγματικά τα λογικά τους. Αυτά συμβαίνουν όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν σωστά τον γάμο.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (11)

Πώς θα πρέπει να χειριστείς την κατάσταση αν ο σύζυγός σου είναι άπιστος; Δεν θα πρέπει ούτε να καβγαδίσεις ούτε να κάνεις σκηνές και φασαρίες και να χτυπιέσαι κάτω σαν το χταπόδι. Θα πρέπει να καταλάβεις πως, αν συμβεί κάτι τέτοιο, δεν πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι σου ούτε καταστρέφεται το όνειρο που έχεις για τον προορισμό σου· δεν σημαίνει, φυσικά, πως πρέπει να τελειώσει και να διαλυθεί ο γάμος σου ούτε, βέβαια, πως έχει αποτύχει και έχει φτάσει στο τέλος του. Το θέμα είναι πως οι άνθρωποι δεν μπορούν να μην κάνουν λάθη, να είναι άπιστοι, να παραστρατούν στον γάμο τους και να απογοητεύουν τον σύντροφό τους, επειδή όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και επηρεάζονται από τις μοχθηρές τάσεις και τις κοινές πρακτικές του κόσμου και επειδή δεν έχουν ανοσία και τη δυνατότητα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους απέναντι σ’ αυτές τις μοχθηρές τάσεις. Αν εξετάσεις το πρόβλημα απ’ αυτήν την άποψη, τότε δεν είναι και τόσο μεγάλο θέμα. Όλα τα αντρόγυνα επηρεάζονται από το γενικό περιβάλλον του κόσμου και τις μοχθηρές τάσεις και κοινές πρακτικές της κοινωνίας. Εκτός αυτού, σε ατομικό επίπεδο, πέρα από τις σεξουαλικές επιθυμίες που έχουν οι άνθρωποι, τους επηρεάζουν και φαινόμενα όπως οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών σε ταινίες και δραματικές σειρές, καθώς και η τάση της πορνογραφίας που υπάρχει στην κοινωνία. Τους είναι δύσκολο να ακολουθούν τις αρχές που οφείλουν να τηρούν. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι δυσκολεύονται να τηρήσουν ένα βασικό πρότυπο ηθικής. Είναι εύκολο να ξεπεράσει κανείς τα όρια της σεξουαλικής επιθυμίας. Η σεξουαλική επιθυμία δεν είναι διεφθαρμένη από μόνη της, αλλά επειδή οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και ζουν σε ένα τέτοιο γενικό περιβάλλον, είναι εύκολο να κάνουν λάθη στις σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να καταλάβεις ξεκάθαρα. Κανένας άνθρωπος που έχει διεφθαρμένη διάθεση δεν μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό ή το δέλεαρ ενός τέτοιου γενικού περιβάλλοντος. Η ανθρώπινη σεξουαλική επιθυμία μπορεί να βγει εκτός ορίων οποτεδήποτε και οπουδήποτε και οι άνθρωποι θα κάνουν απιστίες οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την ίδια τη σεξουαλική επιθυμία, αλλά επειδή κάτι δεν πάει καλά με τους ίδιους τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες για να κάνουν πράγματα που τους οδηγούν να χάσουν την ηθικότητα, την ηθική και την ακεραιότητά τους, όπως το να κάνουν απιστίες και εξωσυζυγικές σχέσεις, να έχουν ερωμένες και άλλα παρόμοια. Ως άνθρωπος που πιστεύει, λοιπόν, στον Θεό, αν μπορείς να βλέπεις αυτά τα πράγματα από τη σωστή σκοπιά, τότε θα πρέπει να τα χειρίζεσαι λογικά. Τόσο εσύ όσο κι εκείνος είστε διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα. Άρα, λοιπόν, δεν πρέπει να απαιτείς να είναι κι εκείνος σαν εσένα, να σου είναι πιστός και να μην κάνει ποτέ του κάποια απιστία, απλώς και μόνο επειδή εσύ μπορείς να μείνεις πιστή στον γάμο σου. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να το αντιμετωπίζεις σωστά. Γιατί; Όλοι έχουν την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο περιβάλλον ή πειρασμό. Ακόμη κι αν παρακολουθείς άγρυπνα τον σύζυγό σου, δεν θα καταφέρεις τίποτα· όσο πιο στενά τον παρακολουθείς τόσο πιο γρήγορα και σύντομα θα γίνει. Κι αυτό επειδή όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και όλοι ζουν σ’ αυτό το γενικό περιβάλλον μιας μοχθηρής κοινωνίας· ελάχιστοι μόνο δεν είναι ακόλαστοι κι αυτό επειδή δεν τους το επιτρέπει η κατάσταση και οι συνθήκες τους. Δεν είναι πολλά τα πράγματα στα οποία οι άνθρωποι είναι ανώτεροι από τα θηρία. Αν μη τι άλλο, ένα θηρίο αντιδρά φυσιολογικά στα σεξουαλικά του ένστικτα. Αυτό δεν ισχύει για τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι επιδίδονται συνειδητά στην ακολασία και την αιμομιξία. Μόνο οι άνθρωποι μπορούν να είναι ακόλαστοι. Άρα, λοιπόν, στο γενικό περιβάλλον αυτής της μοχθηρής κοινωνίας, όλοι σχεδόν οι άνθρωποι είναι ικανοί να κάνουν τέτοια πράγματα, όχι μόνο όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτό το πρόβλημα. Εφόσον, λοιπόν, κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί στον καθένα, γιατί δεν επιτρέπεις να συμβεί στον σύζυγό σου; Στην πραγματικότητα, είναι πολύ φυσιολογικό να συμβεί. Όμως, επειδή είσαι συναισθηματικά δεμένη μαζί του, όταν σε εγκαταλείπει και σε παρατάει, δεν μπορείς να το ξεπεράσεις και δεν το αντέχεις. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο σε κάποιον άλλο, θα χαμογελούσες πικρά και θα σκεφτόσουν: «Είναι πολύ φυσιολογικό. Έτσι δεν είναι όλοι στην κοινωνία;» Τι λέει εκείνο το ρητό; Κάτι για μια πίτα; (Θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.) Όλα αυτά είναι δημοφιλή λόγια και πράγματα των μοχθηρών τάσεων του κόσμου. Αυτό είναι κάτι το αξιέπαινο για έναν άντρα. Αν ένας άντρας δεν έχει ούτε την πίτα ολόκληρη ούτε τον σκύλο χορτάτο, αυτό δείχνει πως δεν έχει ικανότητες, οπότε ο κόσμος θα γελάει εις βάρος του. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, λοιπόν, σε μια γυναίκα, εκείνη μπορεί να κάνει σκηνή, να χτυπιέται κάτω σαν το χταπόδι, να δρα παρορμητικά, κλαίγοντας και κάνοντας φασαρίες, να σταματήσει να τρώει επειδή συνέβη αυτό και να θέλει να πεθάνει, να κρεμαστεί και να αυτοκτονήσει. Κάποιες γυναίκες εξοργίζονται σε τέτοιο βαθμό που χάνουν τα λογικά τους. Χωρίς να το αντιλαμβάνεται η ίδια, αυτό έχει σχέση με τη στάση της απέναντι στον γάμο και, βεβαίως, έχει άμεση σχέση με την ιδέα της πως «ο σύζυγός της είναι ο προορισμός της». Η γυναίκα πιστεύει πως, διαλύοντας τον γάμο τους, ο άντρας της έχει καταστρέψει την εμπιστοσύνη και την υπέροχη φιλοδοξία του προορισμού της ζωής της. Εκφράζεται έτσι και συμπεριφέρεται ακραία επειδή πρώτος ο σύζυγός της κατέστρεψε την ισορροπία του γάμου τους και παραβίασε τους κανόνες, την παράτησε, αθέτησε τους γαμήλιους όρκους του και μετέτρεψε το όμορφο όνειρό της σε εφιάλτη. Αν οι άνθρωποι αποδεχθούν τη σωστή κατανόηση του γάμου από τον Θεό, τότε θα συμπεριφέρονται κάπως πιο λογικά. Όταν τους συμβεί κάτι τέτοιο, οι κανονικοί άνθρωποι θα νιώσουν πληγωμένοι, θα κλάψουν και θα υποφέρουν. Όταν, όμως, ηρεμήσουν και σκεφτούν τα λόγια του Θεού, το γενικό περιβάλλον στην κοινωνία και, στη συνέχεια, την πραγματική κατάσταση και το γεγονός πως όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, θα χειριστούν το ζήτημα λογικά και σωστά και, αντί να ασχολούνται όλη την ώρα μ’ αυτό σαν τον σκύλο με το κόκαλό του, θα το εγκαταλείψουν. Τι εννοώ όταν λέω «θα το εγκαταλείψουν»; Εννοώ πως, εφόσον ο σύζυγός σου έκανε αυτό που έκανε και ήταν άπιστος στον γάμο σας, θα πρέπει να το αποδεχθείς, να καθίσεις και να μιλήσεις μαζί του και να τον ρωτήσεις: «Ποια είναι τα σχέδιά σου; Τι θα κάνουμε τώρα; Να διατηρήσουμε τον γάμο μας ή να πάρουμε διαζύγιο και να ζήσουμε χωριστά;» Κάτσε και μίλα του. Δεν υπάρχει λόγος να καβγαδίσεις και να κάνεις φασαρία. Αν ο άντρας σου επιμένει να χωρίσετε, δεν τρέχει και τίποτα. Οι άπιστοι λένε συχνά το εξής: «Έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια», «Οι άντρες είναι σαν τα λεωφορεία· πάντα θα περάσει κάποιο άλλο» —και πώς λέει το άλλο ρητό; «Μην εγκαταλείψεις ολόκληρο το δάσος εξαιτίας ενός και μόνο δέντρου». Το συγκεκριμένο δέντρο, μάλιστα, δεν είναι μόνο άσχημο, αλλά και σάπιο εσωτερικά. Είναι σωστά αυτά τα ρητά; Είναι πράγματα που χρησιμοποιούν οι άπιστοι για να παρηγορήσουν τον εαυτό τους. Έχουν, όμως, καμία σχέση με την αλήθεια; (Όχι.) Ποιος είναι, λοιπόν, ο σωστός τρόπος σκέψης και η σωστή άποψη; Όταν αντιμετωπίσεις ένα τέτοιο γεγονός, πρέπει καταρχάς να μη σου ανέβει το αίμα στο κεφάλι, να συγκρατήσεις τον θυμό σου και να πεις: «Ας ηρεμήσουμε για να μιλήσουμε. Τι σκοπεύεις να κάνεις;» Εκείνος απαντάει: «Σκοπεύω να συνεχίσω να προσπαθώ μαζί σου». Εσύ του λες: «Ας συνεχίσουμε, τότε, την προσπάθεια. Αν δεν κάνεις άλλες εξωσυζυγικές σχέσεις και ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες που έχεις ως σύζυγος, μπορούμε να το αφήσουμε όλο αυτό πίσω μας. Αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε θα χωρίσουμε και θα ακολουθήσει ο καθένας τον δρόμο του. Ίσως ο Θεός όρισε να λήξει εδώ ο γάμος μας. Αν είναι έτσι, είμαι πρόθυμη να υποταχθώ στη διευθέτησή Του. Εσύ μπορείς να ακολουθήσεις τον πλατύ δρόμο, εγώ θα ακολουθήσω το μονοπάτι της πίστης στον Θεό και δεν θα επηρεάζουμε ο ένας τον άλλο. Δεν θα παρεμβαίνω στη ζωή σου και εσύ δεν θα πρέπει να με περιορίζεις. Η μοίρα μου δεν εξαρτάται από σένα και δεν είσαι ο προορισμός μου. Ο Θεός αποφασίζει τη μοίρα και τον προορισμό μου. Σε όποια στάση κι αν φτάσω σ’ αυτήν τη ζωή, αυτή θα είναι και η τελευταία μου και θα έχω φτάσει στον προορισμό μου. Πρέπει να ρωτήσω τον Θεό, Αυτός ξέρει, είναι ο κυρίαρχος και θέλω να υποταχθώ στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του. Όπως και να ’χει, αν δεν θέλεις να συνεχίσουμε να είμαστε παντρεμένοι, τότε θα χωρίσουμε ειρηνικά. Αν και δεν έχω ιδιαίτερες δεξιότητες και η οικογένειά μας στηρίζεται οικονομικά πάνω σου, μπορώ να συνεχίσω να ζω και χωρίς εσένα και η ζωή μου θα είναι καλή. Ο Θεός δεν αφήνει να πεινάσει ούτε ένα σπουργίτι· φαντάσου πόσο περισσότερα θα κάνει για μένα, ένα ζωντανό ανθρώπινο ον. Έχω χέρια και πόδια και μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Αν ο Θεός έχει ορίσει να είμαι μόνη για το υπόλοιπο της ζωής μου και να μη σε έχω στο πλευρό μου, τότε είμαι διατεθειμένη να υποταχθώ και να αποδεχθώ αδιαμαρτύρητα αυτό το γεγονός». Δεν είναι καλό να το κάνεις αυτό; (Ναι, είναι.) Είναι υπέροχο, σωστά; Δεν υπάρχει λόγος να καβγαδίζεις και να μαλώνεις ούτε, βέβαια, να κάνεις συνέχεια φασαρίες γι’ αυτό, με αποτέλεσμα να το μάθει όλος ο κόσμος. Δεν υπάρχει λόγος για τίποτε από αυτά. Ο γάμος είναι υπόθεση δική σου και του συζύγου σου· κανενός άλλου. Αν προκύψει κάποια διαμάχη στον γάμο, οι δυο σας πρέπει να την επιλύσετε και να υποστείτε τις συνέπειες. Ως άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, θα πρέπει να υποτάσσεσαι στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Φυσικά, όταν μιλάμε για τον γάμο, όποιες ρωγμές κι αν εμφανιστούν ή όποιες συνέπειες κι αν προκύψουν, είτε ο γάμος συνεχιστεί είτε διαλυθεί, είτε ξεκινήσεις μια νέα ζωή μέσα στα πλαίσια του γάμου σου είτε ο γάμος σου λήξει επιτόπου, προορισμός σου δεν είναι ούτε ο γάμος σου ούτε ο σύζυγός σου. Ο Θεός όρισε να εμφανιστεί ο άντρας σου στη ζωή και την ύπαρξή σου για να διαδραματίσει τον ρόλο τού να σε συντροφεύει στο μονοπάτι σου στη ζωή. Αν μπορεί να σε συντροφεύσει μέχρι το τέλος της πορείας και να φτάσει μέχρι τέλους μαζί σου, τότε δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο και θα πρέπει να ευχαριστήσεις τον Θεό για τη χάρη Του. Αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα κατά τη διάρκεια του γάμου, αν εμφανιστούν ρωγμές ή συμβεί κάτι που δεν σου αρέσει, με αποτέλεσμα να τελειώσει οριστικά ο γάμος σου, αυτό δεν θα σημαίνει πως δεν θα έχεις πια προορισμό, πως η ζωή σου θα έχει βυθιστεί πλέον στο σκοτάδι ή πως δεν θα υπάρχει πια φως και δεν θα έχεις μέλλον. Μπορεί το γεγονός πως τελειώνει ο γάμος σου να σηματοδοτεί την αρχή μιας πιο υπέροχης ζωής. Όλα αυτά είναι στο χέρι του Θεού. Αυτός τα ενορχηστρώνει και τα διευθετεί. Μπορεί το τέλος του γάμου σου να σου δώσει μια πιο βαθιά αντίληψη, εκτίμηση και κατανόηση του γάμου γενικότερα. Φυσικά, μπορεί και το γεγονός πως τελειώνει ο γάμος σου να αποτελεί σημαντικό σημείο καμπής για τους στόχους και την κατεύθυνση ζωής που έχεις και το μονοπάτι που ακολουθείς. Δεν θα σου φέρει στενάχωρες αναμνήσεις ούτε, βέβαια, οδυνηρές αναμνήσεις, ούτε θα έχεις μόνο αρνητικές εμπειρίες και αποτελέσματα. Αντίθετα, θα σου φέρει θετικές και ενεργές εμπειρίες, τις οποίες δεν θα μπορούσες να έχεις αν εξακολουθούσες να είσαι παντρεμένη. Αν συνεχιζόταν ο γάμος σου, ίσως να ζούσες πάντα αυτήν την απλή, μέτρια και ανιαρή ζωή μέχρι να πεθάνεις. Αν, όμως, ο γάμος σου τελειώσει και διαλυθεί, αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Παλιά σε περιόριζε η ευτυχία και οι ευθύνες του γάμου σου, καθώς και τα συναισθήματα που ένιωθες ή ο τρόπος που ζούσες, επειδή ανησυχούσες για τον σύζυγό σου, τον φρόντιζες, ενδιαφερόσουν γι’ αυτόν, τον νοιαζόσουν και αγχωνόσουν γι’ αυτόν. Από τη μέρα που τελειώνει, όμως, ο γάμος σου, όλες οι συνθήκες της ζωής σου, οι στόχοι που έχεις στη ζωή και οι επιδιώξεις της ζωής σου αλλάζουν παντελώς και εις βάθος και πρέπει να πούμε πως αυτήν την αλλαγή την προκαλεί το τέλος του γάμου σου. Μπορεί αυτό το αποτέλεσμα, η αλλαγή και η μετάβαση να είναι αυτά που θέλει ο Θεός να κερδίσεις από τον γάμο που έχει ορίσει για σένα και αυτά που θέλει να κερδίσεις οδηγώντας σε να λήξεις τον γάμο σου. Αν και έχεις πληγωθεί και έχεις πάρει ένα περίπλοκο μονοπάτι, αν και έχεις κάνει κάποιες αχρείαστες θυσίες και συμβιβασμούς στα πλαίσια του γάμου, αυτό που λαμβάνεις στο τέλος είναι κάτι που δεν θα μπορούσες να λάβεις στα πλαίσια του έγγαμου βίου. Όπως και να έχουν, λοιπόν, τα πράγματα, είναι σωστό να εγκαταλείψεις τη σκέψη και την άποψη πως «ο γάμος είναι ο προορισμός σου». Είτε ο γάμος σου συνεχιστεί είτε αντιμετωπίζει κρίση, είτε ο γάμος σου είναι στα πρόθυρα της διάλυσης είτε έχει ήδη τελειώσει, όπως και να έχουν τα πράγματα, ο γάμος ο ίδιος δεν είναι ο προορισμός σου. Αυτό είναι κάτι που οφείλουν να καταλάβουν οι άνθρωποι.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (11)

Ο μόνος λόγος που σου έδωσε ο Θεός μια σταθερή ζωή και έναν σύντροφο είναι ώστε να ζεις καλύτερα και να έχεις κάποιον να σε φροντίζει και να είναι στο πλευρό σου. Δεν το έκανε ώστε, μόλις αποκτήσεις σύζυγο, να αρχίσεις να ζεις γι’ αυτόν και να ξεχάσεις τον Θεό και τα λόγια Του ή να παραιτηθείς από την υποχρέωση που έχεις να εκτελείς το καθήκον σου και τον στόχο ζωής που έχεις να επιδιώκεις τη σωτηρία. Αν όντως ενεργείς έτσι και όντως ζεις έτσι, τότε ελπίζω να αλλάξεις πορεία το συντομότερο δυνατό. Όσο σημαντικός κι αν σου είναι κάποιος ή όσο σημαντικός κι αν είναι στη ζωή σου, στον τρόπο που ζεις ή στο μονοπάτι της ζωής σου, δεν είναι ο προορισμός σου, αφού δεν είναι παρά ένα διεφθαρμένο ανθρώπινο ον. Ο Θεός έχει κανονίσει για σένα τον τωρινό σου σύζυγο και μπορείς να ζήσεις μαζί του. Αν ο Θεός άλλαζε γνώμη και κανόνιζε ένα διαφορετικό άτομο για σένα, και πάλι θα μπορούσες να ζήσεις εξίσου καλά· ο τωρινός σου σύζυγος, λοιπόν, δεν είναι ο ένας και μοναδικός για σένα ούτε είναι ο προορισμός σου. Ο Θεός είναι Αυτός που έχει επιφορτιστεί με τον προορισμό σου και Αυτός που έχει επιφορτιστεί με τον προορισμό της ανθρωπότητας. Μπορείς να συνεχίσεις να επιβιώνεις και να ζεις αν αφήσεις τους γονείς σου και, φυσικά, μπορείς να συνεχίσεις να ζεις εξίσου καλά αν αφήσεις τον σύντροφό σου. Προορισμός σου δεν είναι ούτε οι γονείς σου ούτε ο σύντροφός σου. Μην ξεχνάς τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή απλώς και μόνο επειδή έχεις έναν σύντροφο και έναν άνθρωπο στον οποίο μπορείς να εμπιστευτείς το πνεύμα, την ψυχή και τη σάρκα σου. Αν ξεχάσεις τον Θεό και αυτό που σου έχει αναθέσει, αν ξεχάσεις την ταυτότητά σου και το καθήκον που οφείλει να εκτελεί ένα δημιούργημα, τότε θα έχεις χάσει κάθε συνείδηση και λογική. Όπως κι αν είναι τώρα η ζωή σου, είτε είσαι παντρεμένος είτε ανύπαντρος, η ταυτότητά σου ενώπιον του Δημιουργού δεν θα αλλάξει ποτέ. Κανείς δεν μπορεί να είναι ο προορισμός σου και δεν μπορείς να εμπιστευτείς τον εαυτό σου σε κανέναν. Μόνο ο Θεός μπορεί να σου δώσει έναν κατάλληλο προορισμό και μόνο ο Θεός είναι Αυτός που έχει επιφορτιστεί με την επιβίωση της ανθρωπότητας. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.

«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Α΄», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (11)