Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να κατανοούν τις προθέσεις Του. Μόνο εκείνοι που εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους μπορούν να ικανοποιήσουν τον Θεό και μόνο με την ολοκλήρωση της ανάθεσης από τον Θεό μπορούν να εκτελέσουν ικανοποιητικά τα καθήκοντά τους. Υπάρχει κάποιο πρότυπο για να πετύχεις την ανάθεση από τον Θεό. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου». Η «αγάπη για τον Θεό» είναι μία πτυχή αυτού που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους. Πού θα πρέπει να εκδηλωθεί αυτή η απαίτηση; Στο ότι πρέπει να εκπληρώσεις την ανάθεση από τον Θεό. Για να το θέσουμε πρακτικά, αφορά τη σωστή εκτέλεση του καθήκοντος που έχεις ως άνθρωπος. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρότυπο για να κάνεις σωστά το καθήκον σου; Ο Θεός απαιτεί να κάνεις το καθήκον σου ως δημιούργημα με όλη σου την καρδιά, την ψυχή, το μυαλό και τη δύναμη. Δεν είναι δύσκολο να το κατανοήσει κανείς αυτό. Για να εκπληρώσεις την απαίτηση του Θεού, χρειάζεται κυρίως να κάνεις το καθήκον σου με την καρδιά σου. Αν μπορείς να το κάνεις με την καρδιά σου, τότε θα μπορέσεις εύκολα να ενεργήσεις με όλη σου την ψυχή, όλο σου το μυαλό και όλη σου τη δύναμη. Αν, για να εκτελέσεις το καθήκον σου, βασίζεσαι απλώς στις φαντασιοκοπίες του μυαλού σου και στα χαρίσματά σου, μπορείς τότε να εκπληρώσεις την απαίτηση του Θεού; Σε καμία περίπτωση. Οπότε, ποιο είναι το πρότυπο που πρέπει να επιτευχθεί προκειμένου να εκπληρώνεις την ανάθεση από τον Θεό και να εκτελείς το καθήκον σου με αφοσίωση και με σωστό τρόπο; Με το να κάνεις το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά, την ψυχή, τον νου και τη δύναμη. Αν προσπαθήσεις να κάνεις το καθήκον σου χωρίς μια καρδιά που να αγαπά τον Θεό, δεν θα έχει αποτέλεσμα. Αν αναπτύξεις μια καρδιά που αγαπάει τον Θεό πιο δυνατή από ποτέ και πιο γνήσια, τότε είναι φυσικό να μπορείς να εκτελείς το καθήκον σου σωστά με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την ψυχή, με όλο σου το νου και με όλη σου τη δύναμη.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Τι ακριβώς είναι αυτό στο οποίο βασίζονται οι άνθρωποι για να ζήσουν;

Εάν έχεις πραγματικά συνείδηση, τότε πρέπει να αισθάνεσαι ένα βάρος και να έχεις ένα αίσθημα ευθύνης. Πρέπει να πεις: «Ανεξάρτητα από το αν θα κατακτηθώ ή θα οδηγηθώ στην τελείωση, θα πρέπει να αναλάβω σωστά αυτό το βήμα της μαρτυρίας». Ως δημιούργημα, μπορεί κανείς να κατακτηθεί εντελώς από τον Θεό και, τελικά, να φτάσει στο σημείο να ευχαριστήσει τον Θεό, ανταμείβοντας την αγάπη του Θεού με μια καρδιά που αγαπά τον Θεό και με την πλήρη αφοσίωσή του σ’ Αυτόν. Αυτή είναι η ευθύνη του ανθρώπου, είναι το καθήκον που θα έπρεπε να εκτελείται από τον άνθρωπο και το βάρος που οφείλει να φέρει ο άνθρωπος, και ο άνθρωπος πρέπει να ολοκληρώσει αυτή την αποστολή. Μόνο τότε πιστεύει πραγματικά στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (3)

Εκείνο που επιθυμώ είναι η αφοσίωση και η υποταγή σου τώρα, η αγάπη σου και η μαρτυρία σου τώρα. Ακόμη κι αν δεν γνωρίζεις τώρα τι είναι η μαρτυρία ή τι είναι η αγάπη, οφείλεις να Μου φέρεις ό,τι έχεις και δεν έχεις και να παραδώσεις σ’ Εμένα τους μόνους θησαυρούς σου: την αφοσίωση και την υποταγή σου. Πρέπει να ξέρεις ότι η μαρτυρία της νίκης Μου επί του Σατανά έγκειται στην αφοσίωση και την υποταγή του ανθρώπου, όπως και η μαρτυρία της ολοκληρωτικής κατάκτησης του ανθρώπου από Εμένα. Καθήκον της πίστης σου σ’ Εμένα είναι να γίνεις μάρτυράς Μου, να είσαι πιστός σ’ Εμένα και σε κανέναν άλλον και να είσαι υποτακτικός έως το τέλος. Πριν ξεκινήσω το επόμενο βήμα του έργου Μου, πώς θα καταθέσεις μαρτυρία για Μένα; Πώς θα είσαι πιστός και υποτακτικός σ’ Εμένα; Αφιερώνεις όλη την αφοσίωσή σου για τη λειτουργία σου ή απλώς θα τα παρατήσεις; Προτιμάς να υποταχθείς σε όσα έχω σχεδιάσει (ακόμα κι αν είναι θάνατος ή καταστροφή) ή να τραπείς σε φυγή στη μέση της διαδρομής για να αποφύγεις το παίδεμά Μου; Σε παιδεύω για να καταθέσεις μαρτυρία για Μένα, να είσαι πιστός και υποτακτικός σ’ Εμένα. Επίσης, το τωρινό παίδεμα είναι για να ξεδιπλωθεί το επόμενο βήμα του έργου Μου και να προχωρήσει το έργο Μου χωρίς εμπόδια. Επομένως, σε παροτρύνω να είσαι σοφός και να μην βλέπεις ούτε τη ζωή σου ούτε τη σημασία της ύπαρξής σου ως κάτι ευτελές. Μπορείς να γνωρίζεις επακριβώς ποιο θα είναι το έργο Μου; Γνωρίζεις πώς θα εργαστώ τις ημέρες που έρχονται και πώς θα ξεδιπλωθεί το έργο Μου; Θα πρέπει να γνωρίζεις τη σημασία των βιωμάτων σου από το έργο Μου και, επιπλέον, τη σημασία της πίστης σου σ’ Εμένα. Έχω κάνει τόσα· πώς θα μπορούσα να τα παρατήσω στη μέση, όπως φαντάζεσαι; Έχω κάνει τόσο εκτενές έργο· πώς θα μπορούσα να το καταστρέψω; Πράγματι, έχω έρθει για να δώσω ένα τέλος σ’ αυτήν την εποχή. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά πρέπει ακόμα να ξέρεις ότι θα ξεκινήσω μια νέα εποχή, θα ξεκινήσω νέο έργο και, πάνω απ’ όλα, θα διαδώσω το ευαγγέλιο της βασιλείας. Οπότε, οφείλεις να γνωρίζεις ότι το τωρινό έργο είναι μόνο για να ξεκινήσει μία νέα εποχή και για να θέσει τα θεμέλια για τη διάδοση του ευαγγελίου στο προσεχές διάστημα και τη λήξη της εποχής στο μέλλον. Το έργο Μου δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζεις ούτε τόσο ευτελές ή ασήμαντο όσο πιστεύεις. Επομένως, και πάλι πρέπει να σου πω: Οφείλεις να δώσεις τη ζωή σου για το έργο Μου και, επιπλέον, οφείλεις να αφιερώσεις τον εαυτό σου στη δόξα Μου. Πολύ καιρό λαχταράω να καταθέσεις μαρτυρία για Μένα και, ακόμη περισσότερο, λαχταράω να διαδώσεις το ευαγγέλιό Μου. Οφείλεις να καταλάβεις αυτό που βρίσκεται στην καρδιά Μου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι γνωρίζεις περί πίστης;

Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, τη δική σου φήμη και τη δική σου θέση. Πρέπει πρωτίστως να νοιάζεσαι για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για τις προθέσεις του Θεού και το πρώτο πράγμα που να κάνεις είναι να σκέφτεσαι αν υπήρξαν ή δεν υπήρξαν νοθείες όσο έκανες το καθήκον σου, αν υπήρξες αφοσιωμένος, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν σκέφτεσαι ή δεν σκέφτεσαι ολόψυχα το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα. Αν τα σκέφτεσαι συχνά και τα κατανοήσεις, θα σου είναι πιο εύκολο να εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Αν το επίπεδό σου είναι χαμηλό, αν η εμπειρία σου είναι επιφανειακή ή αν δεν είσαι ικανός στο επαγγελματικό σου έργο, τότε μπορεί να κάνεις λάθη ή να υπάρχουν ελλείψεις στο έργο σου και να μην έχεις πολύ καλά αποτελέσματα —αλλά θα έχεις κάνει ό,τι μπορείς. Δεν ικανοποιείς τις δικές σου εγωιστικές επιθυμίες και τις προτιμήσεις σου. Αντιθέτως, λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Παρόλο που μπορεί να μην πετυχαίνεις καλά αποτελέσματα στο καθήκον σου, η καρδιά σου θα έχει μπει στον ίσιο δρόμο· αν, εκτός από αυτό, μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να λύσεις όσα προβλήματα υπάρχουν στο καθήκον σου, τότε θα το εκτελείς σύμφωνα με τα πρότυπα και, ταυτόχρονα, θα μπορείς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει να κατέχεις τη μαρτυρία.

Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Ζουν πάντα σύμφωνα με τη σάρκα, ποθώντας τις σαρκικές απολαύσεις, ικανοποιώντας πάντα τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, δεν θα εισέλθουν ποτέ στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό είναι το σημάδι τους επειδή έχουν ντροπιάσει τον Θεό. Λες: «Εγώ δεν έκανα τίποτα για να αντισταθώ στον Θεό. Πώς Τον ντρόπιασα;» Όλες οι ιδέες και οι σκέψεις σου είναι μοχθηρές. Οι προθέσεις, οι στόχοι και τα κίνητρα που κρύβονται πίσω απ’ ό,τι κάνεις, και οι συνέπειες των πράξεών σου ικανοποιούν πάντα τον Σατανά, σε κάνουν περίγελό του και του επιτρέπουν να σ’ έχει στο χέρι. Δεν έχεις καταθέσει καθόλου απ’ τη μαρτυρία που θα έπρεπε να καταθέτει ένας χριστιανός. Είσαι με τον Σατανά. Ντροπιάζεις το όνομα του Θεού στα πάντα και δεν έχεις ειλικρινή μαρτυρία. Θα θυμάται ο Θεός αυτά που έχεις κάνει; Τι συμπέρασμα θα βγάλει στο τέλος ο Θεός για όλες σου τις πράξεις, τη συμπεριφορά και τα καθήκοντα που έχεις εκτελέσει; Δεν θα πρέπει να βγει κάτι απ’ αυτό, κάποιου είδους δήλωση; Στη Βίβλο, ο Κύριος Ιησούς λέει: «Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:22-23). Γιατί το είπε αυτό ο Κύριος Ιησούς; Γιατί έγιναν κακοποιοί τόσοι από εκείνους που κήρυτταν, που εξέβαλλαν δαιμόνια και που έκαναν πολλά θαύματα στο όνομα του Κυρίου; Επειδή δεν αποδέχονταν τις αλήθειες που εξέφραζε ο Κύριος Ιησούς, δεν τηρούσαν τις εντολές Του και δεν είχαν αγάπη για την αλήθεια στην καρδιά τους. Το μόνο που ήθελαν ήταν να ανταλλάξουν το έργο που είχαν κάνει, τα βάσανα και τις θυσίες που είχαν υπομείνει για τον Κύριο με τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών. Κάνοντας αυτό, προσπαθούσαν να συνάψουν συμφωνία με τον Θεό, προσπαθούσαν να Τον χρησιμοποιήσουν και να Τον εξαπατήσουν, γι’ αυτό και ο Κύριος Ιησούς ένιωσε αηδία γι’ αυτούς, τους μίσησε και τους καταδίκασε ως κακοποιούς. Σήμερα, οι άνθρωποι αποδέχονται την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, αλλά ορισμένοι εξακολουθούν να επιδιώκουν τη φήμη και τη θέση, ενώ θέλουν πάντα να διακρίνονται· θέλουν συνέχεια να γίνονται επικεφαλής και εργάτες, και να αποκτούν φήμη και θέση. Ναι μεν όλοι λένε ότι πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν, και ότι εγκαταλείπουν πράγματα και δαπανούν γι’ Αυτόν, αλλά τα καθήκοντά τους τα κάνουν για να αποκτήσουν φήμη, κέρδος και θέση, ενώ έχουν πάντα τα δικά τους σχέδια. Δεν είναι ούτε υποτακτικοί ούτε αφοσιωμένοι στον Θεό, μπορούν να βγουν εκτός ελέγχου και να πράξουν το κακό χωρίς να κάνουν καθόλου αυτοκριτική, κι έτσι γίνονται κακοποιοί. Ο Θεός απεχθάνεται αυτούς τους κακούς ανθρώπους και δεν τους σώζει. Με βάση ποιο πρότυπο κρίνονται ως καλές ή κακές οι πράξεις και η συμπεριφορά ενός ανθρώπου; Αυτό εξαρτάται απ’ το αν μέσα στις σκέψεις, τις αποκαλύψεις και τις ενέργειές του διαθέτει τη μαρτυρία του πώς να κάνει πράξη την αλήθεια και πώς να βιώνει την αλήθεια-πραγματικότητα. Αν δεν έχεις αυτήν την πραγματικότητα ή δεν το βιώνεις αυτό, τότε είσαι αδιαμφισβήτητα κακοποιός. Ποια είναι η άποψη του Θεού για τους κακοποιούς; Ο Θεός δεν βλέπει τις σκέψεις και τις εξωτερικές πράξεις σου ως μάρτυρες για Εκείνον, ούτε θεωρεί ότι ταπεινώνουν και νικούν τον Σατανά· αντιθέτως, ντροπιάζουν τον ίδιο και είναι γεμάτες με τα σημάδια της ατίμωσης που Του προκαλέσατε. Δεν καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό, δεν δαπανάς τον εαυτό σου γι’ Αυτόν ούτε εκπληρώνεις τις ευθύνες σου και τις υποχρεώσεις σου απέναντί Του· αντιθέτως, ενεργείς για χάρη του εαυτού σου. Τι υπονοεί η φράση «για χάρη του εαυτού σου»; Για την ακρίβεια, σημαίνει για χάρη του Σατανά. Άρα, στο τέλος ο Θεός θα πει: «φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν». Στα μάτια του Θεού, οι ενέργειές σου δεν θα θεωρηθούν καλές πράξεις, αλλά κακές. Όχι μόνο δεν θα τις εγκρίνει ο Θεός, αλλά θα τις καταδικάσει. Τι ελπίζει να κερδίσει κάποιος από μια τέτοια πίστη στον Θεό; Δεν θα καταλήξει, τελικά, στο κενό μια τέτοια πίστη;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση

Όποιες δοκιμασίες κι αν αντιμετωπίζεις, πρέπει να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού· αυτό είναι το σωστό. Πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, χωρίς να καθυστερείς να εκτελέσεις το καθήκον σου. Μην κάνεις μόνο αυτοκριτική χωρίς να εκτελείς ποτέ το καθήκον σου, παραμελώντας τα σημαντικά για να επικεντρωθείς στα ασήμαντα· αυτή είναι η οδός της ανοησίας. Όποια δοκιμασία κι αν σου τύχει, πρέπει να την αντιμετωπίζεις ως φορτίο που σου δίνει ο Θεός. Ας πούμε ότι κάποιοι άνθρωποι ταλαιπωρούνται από μεγάλες αρρώστιες και αβάσταχτα βάσανα, κάποιοι έρχονται αντιμέτωποι ακόμα και με τον θάνατο. Πώς θα πρέπει να προσεγγίζουν μια τέτοια κατάσταση; Σε πολλές περιπτώσεις, οι δοκιμασίες του Θεού είναι φορτία που δίνει στους ανθρώπους. Όσο μεγάλο κι αν είναι το φορτίο που σου έχει δώσει ο Θεός, αυτό είναι το φορτίο που θα πρέπει να αναλάβεις, διότι ο Θεός σε καταλαβαίνει και ξέρει ότι μπορείς να το αντέξεις. Το φορτίο που σου δίνει ο Θεός δεν θα υπερβαίνει το ανάστημα ή τα όρια της αντοχής σου, επομένως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μπορέσεις να το αντέξεις. Ανεξάρτητα από το τι είδους φορτίο σού δίνει ο Θεός, τι είδους δοκιμασία, να θυμάσαι ένα πράγμα: Είτε κατανοείς το θέλημα του Θεού είτε όχι, είτε διαφωτίζεσαι και φωτίζεσαι από το Άγιο Πνεύμα μετά την προσευχή σου είτε όχι, είτε η δοκιμασία αυτή γίνεται για να σε πειθαρχήσει ο Θεός ή να σε προειδοποιήσει είτε όχι, δεν έχει σημασία εάν εσύ δεν καταλαβαίνεις. Εφόσον δεν αναβάλλεις την εκτέλεση του καθήκοντός σου και μπορείς να τηρείς πιστά το καθήκον σου, ο Θεός θα είναι ικανοποιημένος, κι εσύ θα παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου. Κάποιοι άνθρωποι, βλέποντας ότι πάσχουν από μια σοβαρή ασθένεια και ότι θα πεθάνουν, σκέφτονται μέσα τους: «Για να αποφύγω τον θάνατο άρχισα να πιστεύω στον Θεό· αλλά τελικά φαίνεται ότι, ακόμα και μετά από όλα αυτά τα χρόνια που εκτελώ το καθήκον μου, Αυτός θα με αφήσει να πεθάνω. Θα πρέπει να φροντίσω τις δικές μου υποθέσεις, να κάνω όσα πάντα ήθελα να κάνω και να απολαύσω εκείνα που δεν έχω απολαύσει σ’ αυτήν τη ζωή. Το καθήκον μου μπορώ να το αναβάλω». Τι στάση είναι αυτή; Εκτελείς το καθήκον σου όλα αυτά τα χρόνια, έχεις ακούσει όλα αυτά τα κηρύγματα, και ακόμα δεν έχεις καταλάβει την αλήθεια. Μια δοκιμασία σε ρίχνει, σε γονατίζει και σε ξεσκεπάζει. Είναι ένας τέτοιος άνθρωπος άξιος να τον φροντίσει ο Θεός; (Είναι ανάξιος.) Δεν έχει καθόλου αφοσίωση. Ως τι είναι, λοιπόν, γνωστό το καθήκον που έχει εκτελέσει όλα αυτά τα χρόνια; Είναι γνωστό ως «απλή δουλειά». Απλώς έχει καταβάλει μεγάλη προσπάθεια. Αν κατά την πίστη σου στον Θεό και κατά την επιδίωξη της αλήθειας είσαι σε θέση να πεις, «Οποιαδήποτε ασθένεια ή οποιοδήποτε δυσάρεστο γεγονός κι αν επιτρέψει ο Θεός να μου συμβεί —ό,τι κι αν κάνει ο Θεός— πρέπει να υπακούσω και να παραμείνω στη θέση μου ως δημιουργημένο ον. Πριν από οτιδήποτε άλλο, πρέπει να κάνω πράξη αυτήν την πτυχή της αλήθειας, την υπακοή· πρέπει να την εφαρμόσω και να βιώσω την πραγματικότητα της υπακοής στον Θεό. Επιπλέον, δεν πρέπει να παραμερίσω αυτό που μου έχει αναθέσει ο Θεός και το καθήκον που θα πρέπει να εκτελέσω. Ακόμα και κατά την τελευταία μου πνοή, πρέπει να τηρήσω το καθήκον μου», δεν αποτελεί αυτό κατάθεση μαρτυρίας; Όταν έχεις αυτό το είδος αποφασιστικότητας κι αυτό το είδος κατάστασης, μπορείς και πάλι να παραπονιέσαι για τον Θεό; Όχι, δεν μπορείς. Σε μια τέτοια στιγμή, θα σκεφτείς μέσα σου: «Ο Θεός μού δίνει αυτήν την αναπνοή, με φροντίζει και με προστατεύει όλα αυτά τα χρόνια, έχει πάρει πολύ πόνο από μένα, μου έδωσε πολλή χάρη και πολλές αλήθειες. Έχω κατανοήσει αλήθειες και μυστήρια που οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει επί γενιές. Έχω κερδίσει πάρα πολλά από τον Θεό, οπότε πρέπει να Του το ανταποδώσω! Στο παρελθόν, το ανάστημά μου ήταν πολύ μικρό, δεν καταλάβαινα τίποτα και ό,τι έπραττα πλήγωνε τον Θεό. Ίσως να μην έχω άλλη ευκαιρία να το ανταποδώσω στον Θεό στο μέλλον. Όσο διάστημα κι αν μου έχει απομείνει να ζήσω, πρέπει να προσφέρω τη λίγη δύναμη που έχω και να κάνω ό,τι μπορώ για τον Θεό, ώστε ο Θεός να δει ότι όλα αυτά τα χρόνια που με φρόντιζε δεν ήταν μάταια, αλλά έχουν αποφέρει καρπό. Θέλω να παρηγορώ τον Θεό και να μην Τον πληγώνω ούτε να Τον απογοητεύω πλέον». Τι θα έλεγες να σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο; Μη σκέφτεσαι πώς να σώσεις τον εαυτό σου ή πώς να ξεφύγεις, με τη σκέψη: «Πότε θα θεραπευτεί αυτή η ασθένεια; Όταν θεραπευτεί, θα κάνω ό,τι μπορώ για να εκτελώ το καθήκον μου και να είμαι αφοσιωμένος. Πώς μπορώ ν’ αφοσιωθώ όταν είμαι άρρωστος; Πώς μπορώ να εκτελώ το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος;» Όσο σου μένει έστω και μία ανάσα, δεν είσαι ικανός να εκτελείς το καθήκον σου; Όσο σου μένει έστω και μία ανάσα, δεν είσαι ικανός να μην ντροπιάζεις τον Θεό; Όσο σου μένει έστω και μία ανάσα, όσο το μυαλό σου είναι διαυγές, δεν είσαι ικανός να μην παραπονιέσαι για τον Θεό; (Ναι.) Είναι εύκολο να λες «Ναι» τώρα, δεν θα είναι, όμως, τόσο εύκολο όταν αυτό σου συμβεί πραγματικά. Έτσι, λοιπόν, πρέπει να επιδιώκεις την αλήθεια, συχνά να εργάζεσαι σκληρά για την αλήθεια και να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο στη σκέψη: «Πώς μπορώ να ικανοποιήσω το θέλημα του Θεού; Πώς μπορώ να ανταποδώσω την αγάπη Του; Πώς μπορώ να εκτελώ το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος;»

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με τη συχνή ανάγνωση των λόγων του Θεού και τον στοχασμό της αλήθειας υπάρχει δρόμος προς τα εμπρός

Ό,τι κι αν αντιμετωπίσεις καθώς εκτελείς το καθήκον σου —είτε είσαι αρνητικός και αδύναμος είτε κακόκεφος μετά από κλάδεμα— θα πρέπει να το χειρίζεσαι σωστά, να αναζητάς την αλήθεια και να κατανοείς τις προθέσεις του Θεού. Αν τα κάνεις αυτά τα πράγματα, θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης. Αν θέλεις να εκτελείς καλά το καθήκον σου, δεν πρέπει να επηρεάζεσαι από το κέφι σου. Όσο αρνητικός ή αδύναμος κι αν νιώθεις, θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια σε όλα όσα πράττεις με απόλυτη αυστηρότητα, καθώς και με συμμόρφωση προς τις αρχές. Αν το κάνεις αυτό, δεν θα σε εγκρίνουν μόνο οι άλλοι, αλλά θα είσαι αρεστός και στον Θεό. Ως εκ τούτου, θα είσαι ένας υπεύθυνος άνθρωπος που επωμίζεται κάποιο φορτίο και ένας πραγματικά καλός άνθρωπος που όντως εκτελεί τα καθήκοντά του σε αποδεκτό επίπεδο και βιώνει πλήρως την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου. Αυτοί οι άνθρωποι εξαγνίζονται και μεταμορφώνονται πραγματικά όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους, ενώ μπορούμε να πούμε πως είναι ειλικρινείς στα μάτια του Θεού. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να κάνουν σταθερά πράξη την αλήθεια, να καταφέρουν να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές και να εκτελούν τα καθήκοντά τους σε αποδεκτό επίπεδο. Οι άνθρωποι που ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές εκτελούν τα καθήκοντά τους σχολαστικά όταν είναι καλόκεφοι. Δεν εργάζονται επιπόλαια, δεν είναι αλαζόνες ούτε κάνουν φιγούρα έτσι ώστε οι άλλοι να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Όταν είναι κακόκεφοι, μπορούν να ολοκληρώσουν τις καθημερινές εργασίες τους με την ίδια σοβαρότητα και υπευθυνότητα, ενώ, ακόμη κι αν αντιμετωπίζουν κάτι που βλάπτει την εκτέλεση των καθηκόντων τους, κάτι που τους ασκεί λίγη πίεση ή προκαλεί κάποια αναστάτωση καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, εξακολουθούν να είναι σε θέση να γαληνεύουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού και να προσεύχονται, λέγοντας: «Όσο μεγάλο πρόβλημα κι αν αντιμετωπίσω, ακόμη κι αν έρθουν τα πάνω κάτω στον κόσμο, εφόσον είμαι ζωντανός, είμαι αποφασισμένος να κάνω ό,τι μπορώ για να εκπληρώσω το καθήκον μου. Πρέπει να εκτελώ καλά το καθήκον μου κάθε μέρα που ζω, ώστε να είμαι άξιος αυτού του καθήκοντος που μου ανέθεσε ο Θεός και της ανάσας που εμφύσησε στο σώμα μου. Όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζω, θα τις παραμερίζω όλες, αφού η εκπλήρωση του καθήκοντός μου είναι υψίστης σημασίας!» Όσοι δεν επηρεάζονται από κανέναν άνθρωπο και κανένα γεγονός, πράγμα ή περιβάλλον, δεν περιορίζονται από τα κέφια τους και τις εξωτερικές περιστάσεις και βάζουν πάνω απ’ όλα τα καθήκοντα και τις αναθέσεις που τους έχει εμπιστευθεί ο Θεός είναι άνθρωποι που είναι αφοσιωμένοι στον Θεό και υποτάσσονται πραγματικά σ’ Αυτόν. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν επιτύχει ζωή-είσοδο και έχουν εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτή είναι μία από τις πιο γνήσιες και πρακτικές εκφράσεις βίωσης της αλήθειας.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η είσοδος στη ζωή ξεκινά με την εκτέλεση του καθήκοντος

Οι άνθρωποι που δεν κάνουν το καθήκον τους ενώπιον του Θεού είναι ήδη ένοχοι για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα, για τα οποία ακόμα κι ο θάνατος είναι ανεπαρκής τιμωρία. Εντούτοις, έχουν το θράσος να διαφωνούν με τον Θεό και να Τον προκαλούν σε διαμάχη. Τι σημασία έχει να οδηγούνται τέτοιοι άνθρωποι στην τελείωση; Όταν οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν το καθήκον τους, θα πρέπει να αισθάνονται ενοχή και υποχρέωση. Θα έπρεπε να μισούν την αδυναμία και την ανικανότητά τους, την παρακοή και τη διαφθορά τους. Κι επιπλέον, θα πρέπει να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Θεό. Μόνο τότε είναι δημιουργημένα όντα που πραγματικά αγαπούν τον Θεό, και μόνο τέτοιου είδους άνθρωποι αξίζουν ν’ απολαμβάνουν τις ευλογίες και την υπόσχεση του Θεού και να οδηγηθούν στην τελείωση απ’ Αυτόν. Και τι συμβαίνει με την πλειονότητά σας; Πώς αντιμετωπίζετε τον Θεό που ζει ανάμεσά σας; Πώς έχετε εκτελέσει το καθήκον σας ενώπιον Του; Έχετε κάνει όλα όσα κληθήκατε να κάνετε, ακόμα και σε βάρος της δικής σας ζωής; Τι έχετε θυσιάσει; Δεν έχετε λάβει πολλά από Εμένα; Μπορείτε να διακρίνετε; Πόσο αφοσιωμένοι είστε σ’ Εμένα; Πώς Με έχετε υπηρετήσει; Και τι συμβαίνει με όλα αυτά που σας έχω δώσει και έχω κάνει για σας; Τα έχετε μετρήσει όλα αυτά; Τα έχετε όλοι σας κρίνει και συγκρίνει με την όποια συνείδηση έχετε μέσα σας; Ποιος θα μπορούσε να αξίζει τα λόγια και τις πράξεις σας; Θα μπορούσε αυτή η απειροελάχιστη θυσία σας να αξίζει όλα όσα σας έχω δώσει; Δεν έχω άλλη επιλογή κι έτσι έχω αφιερωθεί ολόψυχα σ’ εσάς, όμως εσείς τρέφετε πονηρές προθέσεις και είστε χλιαροί απέναντί Μου. Ως εκεί φτάνει το καθήκον σας, η μόνη σας λειτουργία. Δεν είναι έτσι; Δεν γνωρίζετε πως έχετε παταγωδώς αποτύχει να εκτελέσετε το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; Πώς μπορείτε να θεωρείστε δημιουργημένα όντα; Δεν σας είναι ξεκάθαρο τι είναι αυτό που εκφράζετε και βιώνετε; Έχετε αποτύχει να εκπληρώσετε το καθήκον σας, αλλά επιζητάτε να αποκτήσετε την ανοχή και την άφθονη χάρη του Θεού. Μια τέτοια χάρη δεν έχει ετοιμαστεί για κάποιους τόσο ανάξιους και ποταπούς όσο εσείς, αλλά γι’ αυτούς που δεν ζητούν τίποτα και κάνουν θυσίες ευχαρίστως. Άνθρωποι σαν εσάς, τέτοιας μετριότητας, είναι εντελώς ανάξιοι ν’ απολαμβάνουν την ουράνια χάρη. Μόνο κακουχίες και ατέλειωτη τιμωρία θα συνοδεύει τις μέρες σας! Αν δεν μπορείτε να είστε πιστοί σ’ Εμένα, η μοίρα σας θα είναι γεμάτη ταλαιπωρίες. Αν δεν μπορείτε να είστε υπόλογοι του λόγου και του έργου Μου, το αποτέλεσμά σας θα είναι η τιμωρία. Όλη η χάρη, όλες οι ευλογίες και η υπέροχη ζωή της βασιλείας δεν θα έχουν καμιά σχέση μ’ εσάς. Αυτό είναι το τέλος που σας αξίζει να έχετε και η συνέπεια για την οποία ευθύνεστε εσείς! Όχι μόνον δεν βάζουν τα δυνατά τους ούτε εκτελούν το καθήκον τους αυτοί οι αδαείς και αλαζόνες, αλλά, απλώνουν τα χέρια τους για να λάβουν χάρη, σαν να αξίζουν αυτό που ζητούν. Κι αν αποτύχουν να αποκτήσουν αυτό που ζητούν, γίνονται όλο και λιγότερο πιστοί. Πώς μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να θεωρηθούν λογικοί; Είστε χαμηλού επιπέδου και στερείστε σύνεσης, εντελώς ανίκανοι να εκπληρώσετε το καθήκον που οφείλετε να εκπληρώσετε κατά το έργο της διαχείρισης. Η αξία σας έχει ήδη πέσει κατακόρυφα. Η αποτυχία σας να Με ξεπληρώσετε που σας έδειξα τέτοια χάρη είναι ήδη μια πράξη ακραίας επαναστατικότητας, ικανής να σας καταδικάσει και να δείξει τη δειλία σας, την ανικανότητά σας, τον ξεπεσμό σας και την αναξιότητά σας. Τι σας δίνει το δικαίωμα να κρατάτε τα χέρια σας απλωμένα; Το ότι δεν είστε σε θέση να προσφέρετε την παραμικρή βοήθεια στο έργο Μου, δεν είστε σε θέση να είστε αφοσιωμένοι και δεν είστε σε θέση να παραμείνετε σταθεροί στη μαρτυρία σας για Μένα είναι τα αδικήματά σας και οι αποτυχίες σας, εντούτοις εσείς επιπλέον Μου επιτίθεστε, λέτε ψέματα για Μένα και παραπονιέστε ότι είμαι άδικος. Αυτό συνιστά την αφοσίωσή σας; Αυτό συνιστά την αγάπη σας; Τι άλλο έργο μπορείτε να κάνετε πέρα απ’ αυτό; Με ποιον τρόπο έχετε συμβάλει στο όλο έργο που έχει γίνει; Πόσα έχετε δαπανήσει; Έχω ήδη επιδείξει μεγάλη ανοχή που δεν σας κατηγορώ, εντούτοις εξακολουθείτε να Μου δικαιολογείστε αδιάντροπα και να παραπονιέστε για Μένα στα κρυφά. Έχετε έστω και το παραμικρό ίχνος ανθρωπιάς; Αν και το καθήκον του ανθρώπου είναι αλλοιωμένο απ’ το μυαλό του ανθρώπου και τις αντιλήψεις του, πρέπει να κάνεις το καθήκον σου και να δείχνεις την αφοσίωσή σου. Οι ακαθαρσίες στο έργο του ανθρώπου αφορούν το επίπεδό του, ενώ αν ο άνθρωπος δεν εκτελέσει το καθήκον του, αυτό δείχνει την επαναστατικότητά του. Δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του καθήκοντος του ανθρώπου και του αν αυτός θα λάβει ευλογίες ή θα υποφέρει από κακοτυχία. Καθήκον είναι αυτό που ο άνθρωπος οφείλει να εκπληρώσει· είναι η αποστολή που του στάλθηκε από τον ουρανό και δεν πρέπει να εξαρτάται από την ανταμοιβή, τους όρους ή την αιτία. Μόνο τότε κάνει το καθήκον του. Το να λαμβάνει κανείς ευλογίες αναφέρεται στο να τελειώνεται και απολαμβάνει τις ευλογίες του Θεού αφότου κριθεί. Το να υποφέρει κακοτυχία κανείς αναφέρεται στο να μην αλλάζει η διάθεσή του αφότου παιδευτεί και κριθεί, είναι όταν δεν βιώνει την τελείωση, αλλά τιμωρείται. Όμως, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνουν ευλογίες ή υποφέρουν από κακοτυχία, τα δημιουργημένα όντα οφείλουν να εκπληρώνουν το καθήκον τους, κάνοντας αυτά που οφείλουν να κάνουν και κάνοντας αυτά που μπορούν να κάνουν· αυτό είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος που αναζητά τον Θεό. Δεν θα έπρεπε να κάνεις το καθήκον σου μόνο για να λαμβάνεις ευλογίες και δεν θα έπρεπε να αρνείσαι να ενεργήσεις από φόβο μην υποφέρεις από κακοτυχία. Επιτρέψτε Μου να σας πω το εξής: Το να εκτελεί ο άνθρωπος το καθήκον του είναι αυτό που οφείλει να κάνει, και αν είναι ανίκανος να εκτελέσει το καθήκον του, τότε αυτό συνιστά την παρακοή του. Ο άνθρωπος αλλάζει σταδιακά μέσα από τη διαδικασία της εκτέλεσης του καθήκοντός του, και μέσω αυτής της διαδικασίας επιδεικνύει την αφοσίωσή του. Ως εκ τούτου, όσο περισσότερο είσαι σε θέση να κάνεις το καθήκον σου, τόσο μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας θα λαμβάνεις και τόσο πιο πραγματική θα γίνεται η έκφρασή σου. Αυτοί που απλώς διεκπεραιώνουν τυπικά το καθήκον τους και δεν αναζητούν την αλήθεια θα αποκλειστούν στο τέλος, καθώς τέτοιοι άνθρωποι δεν κάνουν το καθήκον τους καθώς κάνουν πράξη την αλήθεια, και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Είναι αυτοί που παραμένουν αμετάβλητοι και θα υποφέρουν από κακοτυχία. Όχι μόνον είναι ακάθαρτες οι εκφράσεις τους, αλλά κι ό,τι εκφράζουν είναι κακία.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου

Σχετικοί ύμνοι

Εκπληρώστε το καθήκον σας και θα μείνετε σταθεροί στη μαρτυρία σας