Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Ο Θεός εργάζεται για να διαχειριστεί και να σώσει την ανθρωπότητα. Βεβαίως, ο Θεός έχει απαιτήσεις από τους ανθρώπους, και αυτές οι απαιτήσεις είναι το καθήκον τους. Είναι ολοφάνερο ότι το καθήκον των ανθρώπων πηγάζει από το έργο του Θεού και από τις απαιτήσεις Του προς την ανθρωπότητα. Όποιο κι αν είναι το καθήκον που εκτελεί κανείς, αυτό είναι ό,τι πιο σωστό θα μπορούσε να κάνει, ό,τι πιο όμορφο και δίκαιο ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι, ως δημιουργήματα, οφείλουν να εκτελούν το καθήκον τους· μόνο τότε μπορούν να πάρουν την έγκριση του Δημιουργού. Τα δημιουργήματα ζουν υπό την κυριαρχία του Δημιουργού και αποδέχονται όλα όσα τους παρέχει ο Θεός και όλα όσα προέρχονται από Εκείνον, γι’ αυτό και πρέπει να εκπληρώνουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα φυσικό και δικαιολογημένο, και το έχει ορίσει ο Θεός. Αυτό δείχνει ότι, όταν οι άνθρωποι εκτελούν το καθήκον ενός δημιουργήματος, αυτό είναι ό,τι πιο δίκαιο, πιο όμορφο και πιο ευγενές από οτιδήποτε άλλο κατά τη διάρκεια της ζωής τους στη γη· τίποτα μέσα στην ανθρωπότητα δεν έχει περισσότερο νόημα ή αξία και τίποτα δεν δίνει μεγαλύτερο νόημα και μεγαλύτερη αξία στη ζωή ενός δημιουργημένου ανθρώπου από το να εκτελεί το καθήκον ενός δημιουργήματος. Στη γη, οι μόνοι που υποτάσσονται στον Δημιουργό είναι η ομάδα των ανθρώπων που εκτελούν αληθινά και ειλικρινά το καθήκον τους ως δημιουργήματα. Αυτή η ομάδα δεν ακολουθεί τις κοσμικές τάσεις· υποτάσσεται στην ηγεσία και την καθοδήγηση του Θεού, ακούει μόνο τα λόγια του Δημιουργού, αποδέχεται τις αλήθειες που εκφράζει ο Δημιουργός και ζει με βάση τα λόγια του Δημιουργού. Αυτή είναι η πιο αληθινή και ηχηρή μαρτυρία, και αποτελεί την καλύτερη μαρτυρία πίστης στον Θεό. Αν ένα δημιούργημα μπορέσει να εκπληρώσει το καθήκον του ως δημιούργημα, μπορέσει να ικανοποιήσει τον Δημιουργό, είναι ό,τι πιο όμορφο υπάρχει στην ανθρωπότητα και κάτι που πρέπει να διαδοθεί σαν μια ιστορία που αξίζει τον έπαινο όλων. Τα δημιουργήματα πρέπει να αποδέχονται χωρίς όρους οτιδήποτε τους εμπιστεύεται ο Δημιουργός· για την ανθρωπότητα, είναι ζήτημα και ευτυχίας και προνομίου, ενώ για όλους εκείνους που εκπληρώνουν το καθήκον ενός δημιουργήματος, τίποτα δεν είναι πιο όμορφο ή πιο αξιομνημόνευτο· είναι κάτι θετικό. […] Όταν κάποιος, ως δημιούργημα, προσέρχεται ενώπιον του Δημιουργού, οφείλει να εκτελεί το καθήκον του. Αυτό είναι κάτι πολύ πρέπον, και οφείλει να εκπληρώσει αυτήν την ευθύνη. Υπό την προϋπόθεση ότι τα δημιουργήματα εκτελούν τα καθήκοντά τους, ο Δημιουργός έχει κάνει ακόμα μεγαλύτερο έργο ανάμεσα στην ανθρωπότητα, έχει εκτελέσει ένα περαιτέρω βήμα έργου στους ανθρώπους. Και τι έργο είναι αυτό; Προσφέρει στους ανθρώπους την αλήθεια, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αποκτήσουν την αλήθεια από τον Θεό όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους, με αποτέλεσμα να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να εξαγνιστούν, να μπορέσουν να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού και να βαδίσουν στο σωστό μονοπάτι στη ζωή και, τελικά, να είναι σε θέση να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό, να επιτύχουν πλήρη σωτηρία και να μην υποβάλλονται πλέον στα δεινά του Σατανά. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που σκοπεύει τελικά να επιτύχει ο Θεός βάζοντας τους ανθρώπους να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Επομένως, κατά τη διαδικασία εκτέλεσης του καθήκοντός σου, ο Θεός δεν σε κάνει απλώς να δεις ένα πράγμα καθαρά και να κατανοήσεις λίγη αλήθεια, ούτε απλώς σε αφήνει να απολαύσεις τη χάρη και τις ευλογίες που λαμβάνεις εκτελώντας το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον. Αντίθετα, σου επιτρέπει να εξαγνιστείς και να σωθείς και, τελικά, να καταφέρεις να ζήσεις στο φως του προσώπου του Δημιουργού.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος έβδομο)

Ως μέλη του ανθρώπινου γένους και πιστοί Χριστιανοί, αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση όλων μας να προσφέρουμε ως θυσία τον νου και το σώμα μας για την εκπλήρωση της αποστολής του Θεού, διότι ολόκληρη η ύπαρξή μας προήλθε από τον Θεό, και υπάρχει χάρη στην κυριαρχία του Θεού. Αν ο νους και το σώμα μας δεν είναι αφοσιωμένα στην αποστολή από τον Θεό και στον δίκαιο σκοπό της ανθρωπότητας, τότε οι ψυχές μας θα αισθάνονται ντροπή ενώπιον αυτών που μαρτύρησαν για την αποστολή του Θεού, και ακόμα πιο μεγάλη ντροπή ενώπιον του Θεού, που μας τα παρείχε όλα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας

Στον οίκο του Θεού αναφέρεται συνέχεια η αποδοχή της ανάθεσης από τον Θεό και η σωστή εκτέλεση του καθήκοντος. Πώς προκύπτει το καθήκον; Σε γενικές γραμμές, προκύπτει ως αποτέλεσμα του έργου διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας· πιο συγκεκριμένα, καθώς ξεδιπλώνεται το έργο διαχείρισης του Θεού ανάμεσα στους ανθρώπους, εμφανίζεται ποικίλο έργο που απαιτεί από τους ανθρώπους να συνεργαστούν και να το ολοκληρώσουν. Αυτό έχει δημιουργήσει ευθύνες και αποστολές που πρέπει να εκπληρώσουν οι άνθρωποι, και αυτές οι ευθύνες και οι αποστολές είναι τα καθήκοντα που αναθέτει ο Θεός στους ανθρώπους. Στον οίκο του Θεού, οι εργασίες που απαιτούν τη συνεργασία των ανθρώπων είναι τα καθήκοντα που εκείνοι οφείλουν να εκτελέσουν. Μήπως υπάρχουν, λοιπόν, διαφορές μεταξύ καθηκόντων ως προς το ποιο είναι καλύτερο και ποιο χειρότερο, ποιο είναι μεγαλόπνοο και ποιο ταπεινό ή ποιο είναι σπουδαίο και ποιο ασήμαντο; Δεν υπάρχουν τέτοιες διαφορές· εφόσον κάτι έχει να κάνει με το έργο διαχείρισης του Θεού, και απαιτείται από τη διάδοση του ευαγγελίου του Θεού, τότε αποτελεί το καθήκον ενός ατόμου. Αυτή είναι η προέλευση και ο ορισμός του καθήκοντος. Χωρίς το έργο διαχείρισης του Θεού, οι άνθρωποι στη γη —όπως κι αν ζουν— θα είχαν καθήκοντα; Όχι. Τώρα το βλέπετε ξεκάθαρα. Με τι σχετίζεται το καθήκον κάποιου; (Σχετίζεται με το έργο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.) Σωστά. Υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ των καθηκόντων της ανθρωπότητας, των καθηκόντων των δημιουργημάτων και του έργου διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Μπορεί να ειπωθεί ότι χωρίς τη σωτηρία των ανθρώπων από τον Θεό και χωρίς το έργο διαχείρισης που έχει ξεκινήσει ο ενσαρκωμένος Θεός μεταξύ των ανθρώπων, οι άνθρωποι δεν θα είχαν καθήκοντα για τα οποία θα μιλούσαμε τώρα. Τα καθήκοντα προκύπτουν από το έργο του Θεού· αυτό απαιτεί Εκείνος από τους ανθρώπους. Από αυτήν την οπτική, το καθήκον είναι σημαντικό για κάθε άνθρωπο που ακολουθεί τον Θεό, έτσι δεν είναι; Είναι πολύ σημαντικό. Γενικά μιλώντας, συμμετέχεις στο έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού· πιο συγκεκριμένα, συνεργάζεσαι με τις διαφόρων ειδών εργασίες του Θεού που απαιτούνται σε διάφορες χρονικές στιγμές και μεταξύ διάφορων ομάδων ανθρώπων. Όποιο κι αν είναι το καθήκον σου, πρόκειται για αποστολή που σου έχει αναθέσει ο Θεός. Κάποιες φορές μπορεί να απαιτείται από σένα να προσέξεις ή να φυλάξεις ένα σημαντικό αντικείμενο. Μπορεί αυτό να είναι ένα σχετικά ασήμαντο ζήτημα που μπορεί απλώς να θεωρηθεί ευθύνη σου, αλλά πρόκειται για εργασία που σου έχει αναθέσει ο Θεός· την έχεις αποδεχτεί από Εκείνον. Την αποδέχθηκες από τα χέρια του Θεού και είναι το καθήκον σου. Για να φτάσουμε στη ρίζα του ζητήματος, ο Θεός σού εμπιστεύεται το καθήκον σου. Αυτό περιλαμβάνει κυρίως τη διάδοση του ευαγγελίου, την κατάθεση μαρτυρίας, τη δημιουργία βίντεο, το να είσαι επικεφαλής ή εργάτης στην εκκλησία, ή μπορεί να αποτελεί ακόμα πιο επικίνδυνο και σημαντικό έργο. Όπως και να ’χει, εφόσον έχει να κάνει με το έργο του Θεού και το πόσο αναγκαίο είναι το έργο της διασποράς του ευαγγελίου, οι άνθρωποι θα πρέπει να το αποδεχθούν ως καθήκον απ’ τον Θεό. Το καθήκον, με ακόμα ευρύτερη έννοια, είναι η αποστολή του καθενός, μια ανάθεση που του εμπιστεύεται ο Θεός· πιο συγκεκριμένα, είναι η ευθύνη σου, η υποχρέωσή σου. Εφόσον πρόκειται για την αποστολή σου, μια ανάθεση που σου εμπιστεύεται ο Θεός, και πρόκειται για τη δική σου ευθύνη και υποχρέωση, η εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις προσωπικές σου υποθέσεις.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Ποια είναι η επαρκής εκτέλεση του καθήκοντος;

Θα πρέπει τώρα να καταλαβαίνεις ξεκάθαρα αυτό το όραμα: το να εκτελείς το καθήκον σου έχει τεράστια σημασία για την πίστη σου στον Θεό. Η πιο καθοριστική πτυχή της πίστης στον Θεό αυτήν τη στιγμή είναι η εκτέλεση του καθήκοντος. Δεν υπάρχει πραγματικότητα αν δεν εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Εκτελώντας κανείς το καθήκον του, μπορεί να κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού και, σιγά-σιγά, να διαμορφώσει μια κανονική σχέση μαζί Του. Με τον ίδιο τρόπο, μπορεί κάποιος σιγά-σιγά να εντοπίσει τα προβλήματά του, και να καταφέρει να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη διάθεση και ουσία του. Ταυτόχρονα, κάνοντας αυτοκριτική, μπορεί να ανακαλύψει σταδιακά ακόμα και τι απαιτεί από αυτόν ο Θεός. Καταλαβαίνεις τώρα τι ακριβώς πιστεύεις όταν πιστεύεις στον Θεό; Ουσιαστικά, πιστεύεις στην αλήθεια και αποκτάς την αλήθεια. Εκτελώντας το καθήκον σου, μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια και ζωή. Η αλήθεια και ζωή δεν αποκτιέται αν δεν εκτελέσεις το καθήκον σου. Μπορεί να υπάρξει πραγματικότητα αν κάποιος πιστεύει στον Θεό χωρίς να εκτελεί το καθήκον του; (Όχι.) Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικότητα. Αν, λοιπόν, δεν εκτελείς σωστά το καθήκον σου, δεν μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια. Όταν αποκλειστείς, θα φανεί ότι δεν κατάφερες να πιστέψεις στον Θεό. Ακόμα κι αν λες ότι πιστεύεις σ’ Αυτόν, η πίστη σου ήδη έχει χάσει το νόημά της. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβεις πολύ καλά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν αναζητά κανείς τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του

Το να εκτελεί ο άνθρωπος το καθήκον του είναι, στην πραγματικότητα, η πραγματοποίηση όλων όσα είναι έμφυτα στον άνθρωπο, δηλαδή, ό,τι είναι εφικτό για τον άνθρωπο. Κι είναι τότε που το καθήκον του εκπληρώνεται. Τα ελαττώματα του ανθρώπου κατά την υπηρεσία του σταδιακά μειώνονται μέσω της βαθμιαίας εμπειρίας και της διαδικασίας υποβολής του σε κρίση· δεν παρεμποδίζουν ούτε επηρεάζουν το καθήκον του ανθρώπου. Αυτοί που σταματούν να υπηρετούν ή υποκύπτουν και υποχωρούν από φόβο ότι μπορεί να υπάρχουν ελαττώματα κατά την υπηρεσία τους είναι οι πιο δειλοί απ’ όλους. Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να εκφράσουν ό,τι οφείλουν να εκφράσουν κατά την υπηρεσία ή να επιτύχουν ό,τι είναι εγγενώς εφικτό γι’ αυτούς, κι αντ’ αυτού ενεργούν μηχανικά, τότε έχουν χάσει τη λειτουργία που θα έπρεπε να έχει ένα δημιουργημένο ον. Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι οι επονομαζόμενες «μετριότητες»· είναι άχρηστα σκουπίδια. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να αποκαλούνται καταλλήλως δημιουργημένα όντα; Δεν είναι διεφθαρμένα όντα που λάμπουν εξωτερικά, αλλά είναι σάπια εσωτερικά; Αν ένας άνθρωπος αποκαλεί τον εαυτό του Θεό, εντούτοις αδυνατεί να εκφράσει το είναι της θεϊκής φύσης, να κάνει το έργο του ίδιου του Θεού ή να εκπροσωπήσει τον Θεό, χωρίς αμφιβολία, δεν είναι Θεός, καθώς δεν έχει την ουσία του Θεού, και αυτό που ο Θεός μπορεί από τη φύση Του να κατορθώσει δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν. Αν ο άνθρωπος χάσει αυτό που είναι από τη φύση του εφικτό για εκείνον, δεν μπορεί πια να θεωρηθεί άνθρωπος και δεν αξίζει να σταθεί ως δημιουργημένο ον ή να παρουσιαστεί ενώπιον του Θεού και να Τον υπηρετήσει. Επιπλέον, δεν του αξίζει να λάβει τη χάρη του Θεού ή να τον προσέξει ο Θεός, να τον προστατεύσει και να τον οδηγήσει στην τελείωση. Πολλοί που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του Θεού χάνουν στη συνέχεια τη χάρη του Θεού. Όχι μόνο δεν μισούν τις κακές τους πράξεις, αλλά αναίσχυντα διαδίδουν την άποψη ότι η οδός του Θεού είναι λανθασμένη, και οι επαναστατικοί αρνούνται μάλιστα την ύπαρξη του Θεού. Πώς μπορεί ένα τέτοιο είδος ανθρώπου, το οποίο διαθέτει τέτοια επαναστατικότητα, να έχει το δικαίωμα ν’ απολαμβάνει τη χάρη του Θεού; Όσοι δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους είναι πολύ επαναστατικοί εναντίον του Θεού και οφείλουν πολλά σ’ Αυτόν, εντούτοις γυρίζουν και φωνάζουν ότι ο Θεός κάνει λάθος. Πώς μπορεί ένα τέτοιο είδος ανθρώπου ν’ αξίζει να οδηγηθεί στην τελείωση; Δεν είναι αυτό προάγγελος του ότι θα αποκλειστεί και θα τιμωρηθεί; Οι άνθρωποι που δεν κάνουν το καθήκον τους ενώπιον του Θεού είναι ήδη ένοχοι για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα, για τα οποία ακόμα κι ο θάνατος είναι ανεπαρκής τιμωρία. Εντούτοις, έχουν το θράσος να διαφωνούν με τον Θεό και να Τον προκαλούν σε διαμάχη. Τι σημασία έχει να οδηγούνται τέτοιοι άνθρωποι στην τελείωση; Όταν οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν το καθήκον τους, θα πρέπει να αισθάνονται ενοχή και υποχρέωση. Θα έπρεπε να μισούν την αδυναμία και την ανικανότητά τους, την παρακοή και τη διαφθορά τους. Κι επιπλέον, θα πρέπει να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Θεό. Μόνο τότε είναι δημιουργημένα όντα που πραγματικά αγαπούν τον Θεό, και μόνο τέτοιου είδους άνθρωποι αξίζουν ν’ απολαμβάνουν τις ευλογίες και την υπόσχεση του Θεού και να οδηγηθούν στην τελείωση απ’ Αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου

Σήμερα, αυτό που πρέπει να επιτύχετε δεν είναι οι πρόσθετες απαιτήσεις, αλλά το καθήκον του ανθρώπου και αυτό που πρέπει να γίνει από όλους. Εάν δεν είστε σε θέση ακόμα και να εκτελέσετε το καθήκον σας, ή να το κάνετε καλά, τότε δεν βάζετε τους εαυτούς σας σε μπελάδες; Δεν φλερτάρετε με τον θάνατο; Πώς θα μπορούσατε ακόμα να περιμένετε ότι θα έχετε μέλλον και προοπτικές; Το έργο του Θεού γίνεται για χάρη της ανθρωπότητας και η συνεργασία του ανθρώπου δίνεται για χάρη της διαχείρισης του Θεού. Αφότου ο Θεός έχει κάνει όλα όσα υποτίθεται ότι πρέπει να κάνει, ο άνθρωπος πρέπει να είναι γενναιόδωρος στις πράξεις του και να συνεργάζεται με τον Θεό. Στο έργο του Θεού, ο άνθρωπος πρέπει να καταβάλλει κάθε προσπάθεια, πρέπει να προσφέρει την αφοσίωσή του, και δεν πρέπει να επιδοθεί σε πολυάριθμες συλλήψεις ή να καθίσει παθητικά και να περιμένει τον θάνατο. Ο Θεός μπορεί να θυσιάσει τον εαυτό Του για τον άνθρωπο, οπότε γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να προσφέρει την αφοσίωσή του στον Θεό; Ο Θεός έχει ενωμένη την καρδιά και το μυαλό για τον άνθρωπο, οπότε γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να προσφέρει λίγη συνεργασία; Ο Θεός εργάζεται για την ανθρωπότητα, οπότε γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να εκπληρώσει κάποιο από τα καθήκοντά του για χάρη της διαχείρισης του Θεού; Το έργο του Θεού έχει φτάσει μέχρι εδώ, κι όμως εξακολουθείτε να βλέπετε αλλά να μην ενεργείτε, να ακούτε αλλά να μην κινείστε. Δεν είναι τέτοιοι άνθρωποι αντικείμενα καταδίκης; Ο Θεός έχει ήδη αφιερώσει όλο Του το Είναι στον άνθρωπο, οπότε γιατί σήμερα ο άνθρωπος είναι ανίκανος να επιτελέσει σοβαρά το καθήκον του; Για τον Θεό, το έργο Του είναι η πρώτη προτεραιότητά Του και το έργο της διαχείρισής Του είναι υψίστης σημασίας. Για τον άνθρωπο, το να κάνει τα λόγια του Θεού πράξη και να εκπληρώσει τις απαιτήσεις Του είναι η πρώτη του προτεραιότητα. Αυτό όλοι πρέπει να το καταλάβετε.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου

Είναι εξαιρετικά σημαντικό το πώς χειρίζεστε τις αναθέσεις από τον Θεό· είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Εάν δεν μπορείς να ολοκληρώσεις αυτά που έχει εμπιστευτεί ο Θεός στους ανθρώπους, τότε δεν είσαι κατάλληλος να ζεις παρουσία Του και πρέπει να τιμωρηθείς. Είναι απολύτως φυσικό και δικαιολογημένο ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να ολοκληρώνουν τις όποιες αναθέσεις τούς εμπιστεύεται ο Θεός. Αυτή είναι η υπέρτατη ευθύνη του ανθρώπου και είναι εξίσου σημαντική με την ίδια του τη ζωή. Εάν δεν παίρνεις στα σοβαρά τις αναθέσεις από τον Θεό, τότε Τον προδίδεις με τον πλέον οδυνηρό τρόπο. Στο συγκεκριμένο θέμα, είσαι πιο αξιοθρήνητος κι απ’ τον Ιούδα και αξίζεις κατάρα. Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν πλήρως το πώς να χειρίζονται τα όσα τους εμπιστεύεται ο Θεός και, στη χειρότερη περίπτωση, να αντιλαμβάνονται ότι οι αναθέσεις που εμπιστεύεται στην ανθρωπότητα είναι εξύψωση και μεγάλη χάρη από Εκείνον, είναι τα πιο ένδοξα πράγματα. Όλα τα άλλα μπορείτε να τα εγκαταλείψετε. Ακόμη και αν κάποιος πρέπει να θυσιάσει την ίδια του τη ζωή, οφείλει και πάλι να εκπληρώσει την ανάθεση από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του καθήκοντος του ανθρώπου και του αν αυτός θα λάβει ευλογίες ή θα υποφέρει από κακοτυχία. Καθήκον είναι αυτό που ο άνθρωπος οφείλει να εκπληρώσει· είναι η αποστολή που του στάλθηκε από τον ουρανό και δεν πρέπει να εξαρτάται από την ανταμοιβή, τους όρους ή την αιτία. Μόνο τότε κάνει το καθήκον του. Το να λαμβάνει κανείς ευλογίες αναφέρεται στο να τελειώνεται και απολαμβάνει τις ευλογίες του Θεού αφότου κριθεί. Το να υποφέρει κακοτυχία κανείς αναφέρεται στο να μην αλλάζει η διάθεσή του αφότου παιδευτεί και κριθεί, είναι όταν δεν βιώνει την τελείωση, αλλά τιμωρείται. Όμως, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνουν ευλογίες ή υποφέρουν από κακοτυχία, τα δημιουργημένα όντα οφείλουν να εκπληρώνουν το καθήκον τους, κάνοντας αυτά που οφείλουν να κάνουν και κάνοντας αυτά που μπορούν να κάνουν· αυτό είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος που αναζητά τον Θεό. Δεν θα έπρεπε να κάνεις το καθήκον σου μόνο για να λαμβάνεις ευλογίες και δεν θα έπρεπε να αρνείσαι να ενεργήσεις από φόβο μην υποφέρεις από κακοτυχία. Επιτρέψτε Μου να σας πω το εξής: Το να εκτελεί ο άνθρωπος το καθήκον του είναι αυτό που οφείλει να κάνει, και αν είναι ανίκανος να εκτελέσει το καθήκον του, τότε αυτό συνιστά την παρακοή του. Ο άνθρωπος αλλάζει σταδιακά μέσα από τη διαδικασία της εκτέλεσης του καθήκοντός του, και μέσω αυτής της διαδικασίας επιδεικνύει την αφοσίωσή του. Ως εκ τούτου, όσο περισσότερο είσαι σε θέση να κάνεις το καθήκον σου, τόσο μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας θα λαμβάνεις και τόσο πιο πραγματική θα γίνεται η έκφρασή σου. Αυτοί που απλώς διεκπεραιώνουν τυπικά το καθήκον τους και δεν αναζητούν την αλήθεια θα αποκλειστούν στο τέλος, καθώς τέτοιοι άνθρωποι δεν κάνουν το καθήκον τους καθώς κάνουν πράξη την αλήθεια, και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Είναι αυτοί που παραμένουν αμετάβλητοι και θα υποφέρουν από κακοτυχία. Όχι μόνον είναι ακάθαρτες οι εκφράσεις τους, αλλά κι ό,τι εκφράζουν είναι κακία.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου

Ο καθένας σας θα πρέπει να εκπληρώνει το καθήκον του με ανοιχτή και τίμια καρδιά, και να είναι πρόθυμος να πληρώσει όποιο τίμημα χρειαστεί. Όπως έχετε πει, όταν έρθει εκείνη η ημέρα, ο Θεός δεν θα είναι αμελής απέναντι σε κανέναν από εκείνους που υπέφεραν ή πλήρωσαν κάποιο τίμημα γι’ Αυτόν. Αυτό το είδος της πεποίθησης αξίζει να διατηρηθεί, και αληθεύει πως δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάτε. Μόνο με αυτόν τον τρόπο δύναμαι να νοιώσω ήσυχος για λογαριασμό σας. Ειδάλλως, θα είστε πάντα άνθρωποι για τους οποίους δεν θα σταματήσω να ανησυχώ, και θα αποτελείτε πάντα το αντικείμενο της αποστροφής Μου. Εάν όλοι σας μπορείτε να ακολουθείτε τη συνείδησή σας και να δίνετε ολόκληρο το είναι σας για Μένα, χωρίς να φείδεστε προσπαθειών για το έργο Μου και αφιερώνοντας την ενέργεια μιας ζωής στο ευαγγελικό Μου έργο, τότε η καρδιά Μου δεν θα σκιρτά συχνά από χαρά για λογαριασμό σας; Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα ανησυχώ καθόλου για εσάς, έτσι δεν είναι;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί προορισμού

Σήμερα, αγαπώ όποιον μπορεί να ακολουθλήσει το θέλημά Μου, όποιον μπορεί να νοιαστεί για τα φορτία Μου και όποιον μπορεί να δώσει ό,τι έχει και δεν έχει για Εμένα, με αληθινή καρδιά και ειλικρίνεια. Εγώ θα τους διαφωτίζω συνεχώς και δεν θα τους αφήσω να ξεγλιστρήσουν μακριά Μου. Συχνά λέω: «Σε εκείνους που ειλικρινά ξοδεύουν για Εμένα, είναι σίγουρο ότι θα σε ευλογήσω εξαιρετικά». Σε τι αναφέρεται η λέξη «ευλογήσω»; Ξέρεις; Στο πλαίσιο του παρόντος έργου του Αγίου Πνεύματος, αναφέρεται στα φορτία που σου δίνω. Για όλους εκείνους που μπορούν να σηκώσουν ένα φορτίο για την εκκλησία, και που ειλικρινά προσφέρουν τον εαυτό τους για χάρη Μου, τα φορτία και η ειλικρίνειά τους είναι και τα δύο ευλογίες που προέρχονται από Εμένα. Επιπροσθέτως, οι αποκαλύψεις Μου σ’ εκείνους είναι επίσης μια ευλογία από Εμένα. Αυτό ισχύει επειδή εκείνοι που δεν έχουν επί του παρόντος κάποιο φορτίο, δεν προκαθορίστηκαν ούτε επιλέχθηκαν από Εμένα· έχουν ήδη πέσει επάνω τους οι κατάρες Μου. Με άλλα λόγια, εκείνοι που έχω προκαθορίσει και επιλέξει έχουν ένα μερίδιο στις θετικές πτυχές των όσων έχω πει, ενώ εκείνοι που δεν έχω προκαθορίσει και επιλέξει μπορούν να μετέχουν μόνο στις αρνητικές πτυχές των ομιλιών Μου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 82

Σήμερα, όσοι νιώθουν γνήσια αγάπη για Μένα είναι ευλογημένοι άνθρωποι. Ευλογημένοι είναι όσοι υποτάσσονται σ’ Εμένα, θα παραμείνουν στη βασιλεία Μου. Ευλογημένοι είναι όσοι Με γνωρίζουν, θα έχουν εξουσία στη βασιλεία Μου. Ευλογημένοι είναι όσοι Με επιδιώκουν, θα ξεφύγουν από τα δεσμά του Σατανά και θα απολαύσουν τις ευλογίες Μου. Ευλογημένοι είναι όσοι είναι σε θέση να επαναστατήσουν ενάντια στον εαυτό τους, θα καταληφθούν από Εμένα και θα κληρονομήσουν την αφθονία της βασιλείας Μου. Όσους τρέχουν για Μένα θα τους θυμάμαι, όσους δαπανούν τον εαυτό τους για Μένα θα τους αποδεχτώ και σε όσους Μου δίνουν προσφορές θα τους παραχωρήσω πράγματα για να τ’ απολαύσουν. Όσους απολαμβάνουν τα λόγια Μου θα τους ευλογήσω· θα είναι οι πυλώνες που συγκρατούν το επιστύλιο της βασιλείας Μου, θα απολαμβάνουν απαράμιλλη αφθονία στον οίκο Μου και κανένας δεν συγκρίνεται μαζί τους. Αποδεχτήκατε ποτέ τις ευλογίες που ετοιμάστηκαν για εσάς; Επιδιώξατε ποτέ τις υποσχέσεις που σας δόθηκαν; Υπό την καθοδήγηση του φωτός Μου, θα σπάσετε τον ασφυκτικό κλοιό των δυνάμεων του σκότους. Δεν θα χάσετε, εν μέσω του σκότους, την καθοδήγηση του φωτός. Θα είστε οι κύριοι των πάντων. Θα είστε νικητές ενώπιον του Σατανά. Με την πτώση της χώρας του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, θα σταθείτε ανάμεσα στις μυριάδες ανθρώπων ως απόδειξη της νίκης Μου. Θα μείνετε σταθεροί και ακλόνητοι στη γη του Σινείμ. Λόγω των δεινών που υπομένετε, θα κληρονομήσετε τις ευλογίες Μου και θα ακτινοβολήσετε το δικό Μου φως της δόξας απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ ολόκληρο το σύμπαν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 19

Σχετικοί ύμνοι

Το να κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού και το να Τον ικανοποιήσετε είναι το σημαντικότερο