Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Και όποιο καθήκον κι αν εκτελεί ο άνθρωπος, υπάρχει κάτι πιο σωστό; Αυτό είναι το πιο όμορφο και δίκαιο πράγμα μεταξύ των ανθρώπων. Τα δημιουργημένα όντα θα πρέπει να εκτελούν το καθήκον τους για να λάβουν την έγκριση του Δημιουργού. Τα δημιουργημένα όντα ζουν υπό το κράτος του Δημιουργού, και αποδέχονται όλα όσα παρέχει ο Θεός και όλα όσα προέρχονται από τον Θεό, οπότε θα πρέπει να εκπληρώνουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Αυτό είναι ορισμένο από τον Ουρανό και αναγνωρισμένο από τη γη· είναι διάταγμα του Θεού. Από αυτό γίνεται σαφές ότι το να εκπληρώνουν οι άνθρωποι το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος είναι πιο δίκαιο, πιο όμορφο και πιο ευγενές από οτιδήποτε άλλο γίνεται κατά τη διάρκεια της ζωής στον κόσμο των ανθρώπων· τίποτα μεταξύ των ανθρώπων δεν έχει περισσότερο νόημα ή αξία, και τίποτα δεν φέρνει μεγαλύτερο νόημα και αξία στη ζωή ενός δημιουργημένου όντος, από το να εκτελεί το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος. Στη γη, μόνο η ομάδα των ανθρώπων που εκτελούν πραγματικά και ειλικρινά το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος είναι εκείνοι που υπακούν στον Δημιουργό. Αυτή η ομάδα δεν ακολουθεί τις τάσεις του εξωτερικού κόσμου· υπακούει στην ηγεσία και την καθοδήγηση του Θεού, ακούει μόνο τα λόγια του Δημιουργού, αποδέχεται τις αλήθειες που εκφράζει ο Δημιουργός, ζει σύμφωνα με τα λόγια του Δημιουργού. Αυτή είναι η πιο αληθινή, ηχηρή μαρτυρία, και είναι η καλύτερη μαρτυρία πίστης στον Θεό. Το να είναι σε θέση ένα δημιουργημένο ον να εκτελέσει το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, το να είναι σε θέση να ικανοποιήσει τον Δημιουργό, είναι το πιο υπέροχο πράγμα μεταξύ των ανθρώπων και είναι κάτι που θα πρέπει να γιορτάζεται μεταξύ των ανθρώπων. Οτιδήποτε εμπιστεύεται ο Δημιουργός στα δημιουργημένα όντα θα πρέπει να γίνεται άνευ όρων αποδεκτό από αυτά· για την ανθρωπότητα αυτό είναι κάτι ευλογημένο και ένδοξο, και για όλους όσοι εκτελούν το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, τίποτα δεν είναι πιο υπέροχο ή αξιομνημόνευτο —είναι κάτι θετικό. […] Ως δημιουργημένα όντα, όταν έρχεστε ενώπιον του Δημιουργού, οφείλετε να εκτελείτε το καθήκον σας. Αυτό είναι το σωστό, αυτή είναι η ευθύνη σας. Με βάση το ότι τα δημιουργημένα όντα εκτελούν τα καθήκοντά τους, ο Δημιουργός έχει κάνει μεγαλύτερο έργο μεταξύ της ανθρωπότητας. Έκανε ένα περαιτέρω βήμα έργου για την ανθρωπότητα. Και τι έργο είναι αυτό; Παρέχει στους ανθρώπους την αλήθεια, επιτρέποντάς τους να κερδίσουν την αλήθεια από Αυτόν καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους κι έτσι να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να καθαρθούν. Έτσι, καταφέρνουν να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού και να ξεκινήσουν στον σωστό δρόμο στη ζωή και, τελικά, είναι σε θέση να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, να επιτύχουν πλήρη σωτηρία και να μην υπόκεινται πλέον στα δεινά του Σατανά. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που ο Θεός κάνει τους ανθρώπους να επιτύχουν στο τέλος εκτελώντας το καθήκον τους. Επομένως, κατά τη διαδικασία εκτέλεσης του καθήκοντός σου, ο Θεός δεν σε κάνει απλώς να δεις ένα πράγμα καθαρά και να κατανοήσεις λίγη αλήθεια, ούτε απλώς σου επιτρέπει να απολαύσεις τη χάρη και τις ευλογίες που λαμβάνεις εκπληρώνοντας το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον. Αντίθετα, σου επιτρέπει να καθαρθείς και να σωθείς και, τελικά, να καταφέρεις να ζήσεις στο φως του προσώπου του Δημιουργού.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος έβδομο)

Ως μέλη του ανθρώπινου γένους και πιστοί Χριστιανοί, αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση όλων μας να προσφέρουμε ως θυσία τον νου και το σώμα μας για την εκπλήρωση της αποστολής του Θεού, διότι ολόκληρη η ύπαρξή μας προήλθε από τον Θεό, και υπάρχει χάρη στην κυριαρχία του Θεού. Αν ο νους και το σώμα μας δεν είναι για την αποστολή από τον Θεό και για τον δίκαιο σκοπό της ανθρωπότητας, τότε οι ψυχές μας θα αισθάνονται ανάξιες αυτών που μαρτύρησαν για την αποστολή του Θεού, και πολύ πιο ανάξιες του Θεού, που μας τα παρείχε όλα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας

Στον οίκο του Θεού αναφέρεται συνέχεια η αποδοχή της αποστολής από τον Θεό και η σωστή εκτέλεση του καθήκοντος. Πώς προκύπτει το καθήκον; Σε γενικές γραμμές, προκύπτει ως αποτέλεσμα του έργου διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας· πιο συγκεκριμένα, καθώς ξεδιπλώνεται το έργο διαχείρισης του Θεού ανάμεσα στους ανθρώπους, προκύπτει κάποιο έργο που απαιτεί από τους ανθρώπους να συνεργαστούν και να το ολοκληρώσουν. Αυτό έχει δημιουργήσει ευθύνες και αποστολές που πρέπει να εκπληρώσουν οι άνθρωποι, και αυτές οι ευθύνες και οι αποστολές είναι τα καθήκοντα που αναθέτει ο Θεός στους ανθρώπους. Στον οίκο του Θεού, οι εργασίες που απαιτούν τη συνεργασία των ανθρώπων είναι τα καθήκοντα που εκείνοι οφείλουν να εκπληρώσουν. Μήπως υπάρχουν, λοιπόν, διαφορές μεταξύ καθηκόντων ως προς το ποιο είναι καλύτερο και ποιο χειρότερο, ποιο είναι μεγαλόπνοο και ποιο ταπεινό ή ποιο είναι σπουδαίο και ποιο ασήμαντο; Δεν υπάρχουν τέτοιες διαφορές· εφόσον κάτι έχει να κάνει με το έργο διαχείρισης του Θεού, και αποτελεί απαίτηση του έργου του οίκου Του, αλλά και απαιτείται από τη διάδοση του ευαγγελίου του Θεού, τότε αποτελεί το καθήκον ενός ατόμου. Αυτή είναι η προέλευση και ο ορισμός του καθήκοντος. Χωρίς το έργο διαχείρισης του Θεού, οι άνθρωποι στη γη —όπως κι αν ζουν— θα είχαν καθήκοντα; Όχι. Τώρα το βλέπετε ξεκάθαρα. Με τι σχετίζεται το καθήκον του καθενός; (Σχετίζεται με το έργο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.) Σωστά. Υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ των καθηκόντων της ανθρωπότητας, των καθηκόντων των δημιουργημάτων και του έργου διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Μπορεί να ειπωθεί ότι χωρίς τη σωτηρία των ανθρώπων από τον Θεό και χωρίς το έργο διαχείρισης που έχει ξεκινήσει ο ενσαρκωμένος Θεός στη γη, οι άνθρωποι μεταξύ τους δεν θα είχαν καθήκοντα για τα οποία θα μιλούσαμε τώρα. Τα καθήκοντα προκύπτουν απ’ το έργο του Θεού· αυτό απαιτεί Εκείνος απ’ τους ανθρώπους. Από αυτήν την οπτική, το καθήκον είναι σημαντικό για κάθε άνθρωπο που ακολουθεί τον Θεό, έτσι δεν είναι; Είναι πολύ σημαντικό. Γενικά μιλώντας, συμμετέχεις στο έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού· πιο συγκεκριμένα, συνεργάζεσαι με τις διαφόρων ειδών εργασίες του Θεού που απαιτούνται σε διάφορες χρονικές στιγμές και μεταξύ διάφορων ομάδων ανθρώπων. Όποιο κι αν είναι το καθήκον σου, πρόκειται για αποστολή που σου έχει αναθέσει ο Θεός. Κάποιες φορές μπορεί να απαιτείται από σένα να προσέξεις ή να φυλάξεις ένα σημαντικό αντικείμενο. Μπορεί αυτό να είναι ένα σχετικά ασήμαντο ζήτημα που μπορεί απλώς να θεωρηθεί ευθύνη σου, αλλά πρόκειται για εργασία που σου έχει αναθέσει ο Θεός· την έχεις αποδεχτεί από Εκείνον. Την αποδέχθηκες από τα χέρια του Θεού και είναι το καθήκον σου. Για να φτάσουμε στη ρίζα του ζητήματος, ο Θεός σού εμπιστεύεται το καθήκον σου. Αυτό περιλαμβάνει κυρίως τη διάδοση του ευαγγελίου, την κατάθεση μαρτυρίας, τη δημιουργία βίντεο, το να είσαι επικεφαλής ή εργάτης στην εκκλησία, ή μπορεί να αποτελεί ακόμα πιο επικίνδυνο και σημαντικό έργο. Όπως και να ‘χει, εφόσον έχει να κάνει με το έργο του Θεού και το πόσο αναγκαίο είναι το έργο της διασποράς του ευαγγελίου, οι άνθρωποι θα πρέπει να το αποδεχθούν ως καθήκον απ’ τον Θεό. Το καθήκον, με ακόμα ευρύτερη έννοια, είναι η αποστολή του καθενός, μια αποστολή που του εμπιστεύεται ο Θεός· πιο συγκεκριμένα, είναι η ευθύνη σου, η υποχρέωσή σου. Εφόσον πρόκειται για την αποστολή σου, μια αποστολή που σου εμπιστεύεται ο Θεός, και πρόκειται για τη δική σου ευθύνη και υποχρέωση, η εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις προσωπικές σου υποθέσεις.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Ποια είναι η επαρκής εκτέλεση του καθήκοντος;

Θα πρέπει τώρα να καταλαβαίνεις ξεκάθαρα αυτό το όραμα: το να εκπληρώνεις το καθήκον σου έχει τεράστια σημασία για την πίστη σου στον Θεό. Η πιο καθοριστική πτυχή της πίστης στον Θεό αυτήν τη στιγμή είναι η εκτέλεση του καθήκοντος. Δεν υπάρχει πραγματικότητα αν δεν εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Εκτελώντας κανείς το καθήκον του, μπορεί να κατανοήσει το θέλημα του Θεού και, σιγά-σιγά, να διαμορφώσει μια κανονική σχέση μαζί Του. Με τον ίδιο τρόπο, μπορεί κάποιος σιγά-σιγά να εντοπίσει τα προβλήματά του, και να καταφέρει να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη διάθεση και ουσία του. Ταυτόχρονα, κάνοντας αυτοκριτική, μπορεί να ανακαλύψει σταδιακά ακόμα και τι απαιτεί από αυτόν ο Θεός. Καταλαβαίνεις τώρα τι ακριβώς πιστεύεις όταν πιστεύεις στον Θεό; Ουσιαστικά, πιστεύεις στην αλήθεια και αποκτάς την αλήθεια. Εκτελώντας το καθήκον σου, μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια και ζωή. Η αλήθεια και ζωή δεν αποκτιέται αν δεν εκτελέσεις το καθήκον σου. Μπορεί να υπάρξει πραγματικότητα αν κάποιος πιστεύει στον Θεό χωρίς να εκτελεί το καθήκον του; (Όχι.) Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικότητα. Αν, λοιπόν, δεν εκτελείς σωστά το καθήκον σου, δεν μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια. Όταν αποκλειστείς, θα φανεί ότι δεν κατάφερες να πιστέψεις στον Θεό. Ακόμα κι αν λες ότι πιστεύεις σ’ Αυτόν, η πίστη σου ήδη έχει χάσει το νόημά της. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβεις πολύ καλά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν αναζητά κανείς τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του

Το να εκτελεί ο άνθρωπος το καθήκον του είναι, στην πραγματικότητα, η πραγματοποίηση όλων όσα είναι έμφυτα στον άνθρωπο, δηλαδή, ό,τι είναι εφικτό για τον άνθρωπο. Κι είναι τότε που το καθήκον του εκπληρώνεται. Τα ελαττώματα του ανθρώπου κατά την υπηρεσία του σταδιακά μειώνονται μέσω της βαθμιαίας εμπειρίας και της διαδικασίας υποβολής του σε κρίση· δεν παρεμποδίζουν ούτε επηρεάζουν το καθήκον του ανθρώπου. Αυτοί που σταματούν να υπηρετούν ή υποκύπτουν και υποχωρούν από φόβο ότι μπορεί να υπάρχουν ελαττώματα κατά την υπηρεσία τους είναι οι πιο δειλοί απ’ όλους. Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να εκφράσουν ό,τι οφείλουν να εκφράσουν κατά την υπηρεσία ή να επιτύχουν ό,τι είναι εγγενώς εφικτό γι’ αυτούς, κι αντ’ αυτού ενεργούν μηχανικά, τότε έχουν χάσει τη λειτουργία που θα έπρεπε να έχει ένα δημιουργημένο ον. Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι οι επονομαζόμενες «μετριότητες»· είναι άχρηστα σκουπίδια. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να αποκαλούνται καταλλήλως δημιουργημένα όντα; Δεν είναι διεφθαρμένα όντα που λάμπουν εξωτερικά, αλλά είναι σάπια εσωτερικά; Αν ένας άνθρωπος αποκαλεί τον εαυτό του Θεό, εντούτοις αδυνατεί να εκφράσει το είναι της θεϊκής φύσης, να κάνει το έργο του ίδιου του Θεού ή να εκπροσωπήσει τον Θεό, χωρίς αμφιβολία, δεν είναι Θεός, καθώς δεν έχει την ουσία του Θεού, και αυτό που ο Θεός μπορεί από τη φύση Του να κατορθώσει δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν. Αν ο άνθρωπος χάσει αυτό που είναι από τη φύση του εφικτό για εκείνον, δεν μπορεί πια να θεωρηθεί άνθρωπος και δεν αξίζει να σταθεί ως δημιουργημένο ον ή να παρουσιαστεί ενώπιον του Θεού και να Τον υπηρετήσει. Επιπλέον, δεν του αξίζει να λάβει τη χάρη του Θεού ή να τον προσέξει ο Θεός, να τον προστατεύσει και να τον οδηγήσει στην τελείωση. Πολλοί που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του Θεού χάνουν στη συνέχεια τη χάρη του Θεού. Όχι μόνο δεν μισούν τις κακές τους πράξεις, αλλά αναίσχυντα διαδίδουν την άποψη ότι η οδός του Θεού είναι λανθασμένη, και οι επαναστατικοί αρνούνται μάλιστα την ύπαρξη του Θεού. Πώς μπορεί ένα τέτοιο είδος ανθρώπου, το οποίο διαθέτει τέτοια επαναστατικότητα, να έχει το δικαίωμα ν’ απολαμβάνει τη χάρη του Θεού; Όσοι δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους είναι πολύ επαναστατικοί εναντίον του Θεού και οφείλουν πολλά σ’ Αυτόν, εντούτοις γυρίζουν και φωνάζουν ότι ο Θεός κάνει λάθος. Πώς μπορεί ένα τέτοιο είδος ανθρώπου ν’ αξίζει να οδηγηθεί στην τελείωση; Δεν είναι αυτό προάγγελος του ότι θα αποκλειστεί και θα τιμωρηθεί; Οι άνθρωποι που δεν κάνουν το καθήκον τους ενώπιον του Θεού είναι ήδη ένοχοι για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα, για τα οποία ακόμα κι ο θάνατος είναι ανεπαρκής τιμωρία. Εντούτοις, έχουν το θράσος να διαφωνούν με τον Θεό και να Τον προκαλούν σε διαμάχη. Τι σημασία έχει να οδηγούνται τέτοιοι άνθρωποι στην τελείωση; Όταν οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν το καθήκον τους, θα πρέπει να αισθάνονται ενοχή και υποχρέωση. Θα έπρεπε να μισούν την αδυναμία και την ανικανότητά τους, την παρακοή και τη διαφθορά τους. Κι επιπλέον, θα πρέπει να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Θεό. Μόνο τότε είναι δημιουργημένα όντα που πραγματικά αγαπούν τον Θεό, και μόνο τέτοιου είδους άνθρωποι αξίζουν ν’ απολαμβάνουν τις ευλογίες και την υπόσχεση του Θεού και να οδηγηθούν στην τελείωση απ’ Αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου

Σήμερα, αυτό που πρέπει να επιτύχετε δεν είναι οι πρόσθετες απαιτήσεις, αλλά το καθήκον του ανθρώπου και αυτό που πρέπει να γίνει από όλους. Εάν δεν είστε σε θέση ακόμα και να εκτελέσετε το καθήκον σας, ή να το κάνετε καλά, τότε δεν βάζετε τους εαυτούς σας σε μπελάδες; Δεν φλερτάρετε με τον θάνατο; Πώς θα μπορούσατε ακόμα να περιμένετε ότι θα έχετε μέλλον και προοπτικές; Το έργο του Θεού γίνεται για χάρη της ανθρωπότητας και η συνεργασία του ανθρώπου δίνεται για χάρη της διαχείρισης του Θεού. Αφότου ο Θεός έχει κάνει όλα όσα υποτίθεται ότι πρέπει να κάνει, ο άνθρωπος πρέπει να είναι γενναιόδωρος στις πράξεις του και να συνεργάζεται με τον Θεό. Στο έργο του Θεού, ο άνθρωπος πρέπει να καταβάλλει κάθε προσπάθεια, πρέπει να προσφέρει την αφοσίωσή του, και δεν πρέπει να επιδοθεί σε πολυάριθμες συλλήψεις ή να καθίσει παθητικά και να περιμένει τον θάνατο. Ο Θεός μπορεί να θυσιάσει τον εαυτό Του για τον άνθρωπο, οπότε γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να προσφέρει την αφοσίωσή του στον Θεό; Ο Θεός έχει ενωμένη την καρδιά και το μυαλό για τον άνθρωπο, οπότε γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να προσφέρει λίγη συνεργασία; Ο Θεός εργάζεται για την ανθρωπότητα, οπότε γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να εκπληρώσει κάποιο από τα καθήκοντά του για χάρη της διαχείρισης του Θεού; Το έργο του Θεού έχει φτάσει μέχρι εδώ, κι όμως εξακολουθείτε να βλέπετε αλλά να μην ενεργείτε, να ακούτε αλλά να μην κινείστε. Δεν είναι τέτοιοι άνθρωποι αντικείμενα καταδίκης; Ο Θεός έχει ήδη αφιερώσει όλο Του το Είναι στον άνθρωπο, οπότε γιατί σήμερα ο άνθρωπος είναι ανίκανος να επιτελέσει σοβαρά το καθήκον του; Για τον Θεό, το έργο Του είναι η πρώτη προτεραιότητά Του και το έργο της διαχείρισής Του είναι υψίστης σημασίας. Για τον άνθρωπο, το να κάνει τα λόγια του Θεού πράξη και να εκπληρώσει τις απαιτήσεις Του είναι η πρώτη του προτεραιότητα. Αυτό όλοι πρέπει να το καταλάβετε.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου

Το πώς χειρίζεστε τις αποστολές από τον Θεό είναι εξαιρετικά σημαντικό, είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Εάν δεν μπορείς να ολοκληρώσεις αυτό που έχει εμπιστευτεί ο Θεός στους ανθρώπους, τότε δεν είσαι κατάλληλος να ζεις παρουσία Του και θα πρέπει να τιμωρηθείς. Έχει οριστεί από τον Ουρανό και αναγνωριστεί από τη γη ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να ολοκληρώνουν τις όποιες αποστολές τούς αναθέτει ο Θεός. Αυτή είναι η υπέρτατη ευθύνη του ανθρώπου, και είναι εξίσου σημαντική με την ίδια του τη ζωή. Εάν δεν παίρνεις στα σοβαρά τις αποστολές από τον Θεό, τότε Τον προδίδεις με τον πλέον οδυνηρό τρόπο. Ως προς αυτό, είσαι πιο αξιοθρήνητος κι από τον Ιούδα και θα πρέπει να σε καταραστεί. Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν πλήρως το πώς να χειρίζονται τα όσα τους εμπιστεύεται ο Θεός και, στη χειρότερη περίπτωση, να αντιλαμβάνονται ότι οι αποστολές που αναθέτει στην ανθρωπότητα είναι εξύψωση και ιδιαίτερες χάρες από τον Θεό, τα πλέον ένδοξα πράγματα. Όλα τα άλλα μπορείτε να τα εγκαταλείψετε. Ακόμη και αν κάποιος πρέπει να θυσιάσει την ίδια του τη ζωή, οφείλει και πάλι να εκπληρώσει την αποστολή από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του καθήκοντος του ανθρώπου και του αν αυτός είναι ευλογημένος ή καταραμένος. Καθήκον είναι αυτό που ο άνθρωπος οφείλει να εκπληρώσει· είναι η αποστολή που του στάλθηκε από τον ουρανό και δεν πρέπει να εξαρτάται από την ανταμοιβή, τους όρους ή την αιτία. Μόνο τότε κάνει το καθήκον του. Ευλογία είναι όταν κάποιος τελειώνεται και απολαμβάνει τις ευλογίες του Θεού αφότου κριθεί. Κατάρα είναι όταν η διάθεση κάποιου δεν αλλάζει αφότου παιδευτεί και κριθεί, είναι όταν δεν βιώνει την τελείωση, αλλά τιμωρείται. Όμως, ανεξάρτητα από το αν ευλογούνται ή δέχονται κατάρα, τα δημιουργημένα όντα οφείλουν να εκπληρώνουν το καθήκον τους, κάνοντας αυτά που οφείλουν να κάνουν και κάνοντας αυτά που μπορούν να κάνουν· αυτό είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος που αναζητά τον Θεό. Δεν θα έπρεπε να κάνεις το καθήκον σου μόνο για να είσαι ευλογημένος και δεν θα έπρεπε να αρνείσαι να ενεργήσεις από φόβο μη γίνεις καταραμένος. Επιτρέψτε Μου να σας πω το εξής: Το να εκτελεί ο άνθρωπος το καθήκον του είναι αυτό που οφείλει να κάνει, και αν είναι ανίκανος να εκτελέσει το καθήκον του, τότε αυτό συνιστά την παρακοή του. Ο άνθρωπος αλλάζει σταδιακά μέσα από τη διαδικασία της εκτέλεσης του καθήκοντός του, και μέσω αυτής της διαδικασίας επιδεικνύει την αφοσίωσή του. Ως εκ τούτου, όσο περισσότερο είσαι σε θέση να κάνεις το καθήκον σου, τόσο μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας θα λαμβάνεις και τόσο πιο πραγματική θα γίνεται η έκφρασή σου. Αυτοί που απλώς διεκπεραιώνουν τυπικά το καθήκον τους και δεν αναζητούν την αλήθεια θα αποκλειστούν στο τέλος, καθώς τέτοιοι άνθρωποι δεν κάνουν το καθήκον τους καθώς κάνουν πράξη την αλήθεια, και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Είναι αυτοί που παραμένουν αμετάβλητοι και θα είναι καταραμένοι. Όχι μόνον είναι ακάθαρτες οι εκφράσεις τους, αλλά κι ό,τι εκφράζουν είναι κακία.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου

Ο καθένας σας θα πρέπει να εκπληρώνει το καθήκον του με ανοιχτή και τίμια καρδιά, και να είναι πρόθυμος να πληρώσει όποιο τίμημα χρειαστεί. Όπως έχετε πει, όταν έρθει εκείνη η ημέρα, ο Θεός δεν θα είναι αμελής απέναντι σε κανέναν από εκείνους που υπέφεραν ή πλήρωσαν κάποιο τίμημα γι’ Αυτόν. Αυτό το είδος της πεποίθησης αξίζει να διατηρηθεί, και αληθεύει πως δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάτε. Μόνο με αυτόν τον τρόπο δύναμαι να νοιώσω ήσυχος για λογαριασμό σας. Ειδάλλως, θα είστε πάντα άνθρωποι για τους οποίους δεν θα σταματήσω να ανησυχώ, και θα αποτελείτε πάντα το αντικείμενο της αποστροφής Μου. Εάν όλοι σας μπορείτε να ακολουθείτε τη συνείδησή σας και να δίνετε ολόκληρο το είναι σας για Μένα, χωρίς να φείδεστε προσπαθειών για το έργο Μου και αφιερώνοντας την ενέργεια μιας ζωής στο ευαγγελικό Μου έργο, τότε η καρδιά Μου δεν θα σκιρτά συχνά από χαρά για λογαριασμό σας; Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα ανησυχώ καθόλου για εσάς, έτσι δεν είναι;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί προορισμού

Σήμερα, αγαπώ όποιον μπορεί να ακολουθλήσει το θέλημά Μου, όποιον μπορεί να νοιαστεί για τα φορτία Μου και όποιον μπορεί να δώσει ό,τι έχει και δεν έχει για Εμένα, με αληθινή καρδιά και ειλικρίνεια. Εγώ θα τους διαφωτίζω συνεχώς και δεν θα τους αφήσω να ξεγλιστρήσουν μακριά Μου. Συχνά λέω: «Σε εκείνους που ειλικρινά ξοδεύουν για Εμένα, είναι σίγουρο ότι θα σε ευλογήσω εξαιρετικά». Σε τι αναφέρεται η λέξη «ευλογήσω»; Ξέρεις; Στο πλαίσιο του παρόντος έργου του Αγίου Πνεύματος, αναφέρεται στα φορτία που σου δίνω. Για όλους εκείνους που μπορούν να σηκώσουν ένα φορτίο για την εκκλησία, και που ειλικρινά προσφέρουν τον εαυτό τους για χάρη Μου, τα φορτία και η ειλικρίνειά τους είναι και τα δύο ευλογίες που προέρχονται από Εμένα. Επιπροσθέτως, οι αποκαλύψεις Μου σ’ εκείνους είναι επίσης μια ευλογία από Εμένα. Αυτό ισχύει επειδή εκείνοι που δεν έχουν επί του παρόντος κάποιο φορτίο, δεν προκαθορίστηκαν ούτε επιλέχθηκαν από Εμένα· έχουν ήδη πέσει επάνω τους οι κατάρες Μου. Με άλλα λόγια, εκείνοι που έχω προκαθορίσει και επιλέξει έχουν ένα μερίδιο στις θετικές πτυχές των όσων έχω πει, ενώ εκείνοι που δεν έχω προκαθορίσει και επιλέξει μπορούν να μετέχουν μόνο στις αρνητικές πτυχές των ομιλιών Μου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 82

Σήμερα, εκείνοι που νιώθουν γνήσια αγάπη για Μένα —αυτοί οι άνθρωποι είναι ευλογημένοι. Ευλογημένοι είναι εκείνοι που Μου υποτάσσονται, οι οποίοι σίγουρα θα έχουν μια θέση στη βασιλεία Μου. Ευλογημένοι εκείνοι που Με γνωρίζουν, οι οποίοι σίγουρα θα έχουν εξουσία στη βασιλεία Μου. Ευλογημένοι εκείνοι που Με επιζητούν, οι οποίοι σίγουρα θα ξεφύγουν από τα δεσμά του Σατανά και θα απολαύσουν τις ευλογίες Μου. Ευλογημένοι εκείνοι που είναι σε θέση να επαναστατήσουν ενάντια στον εαυτό τους, οι οποίοι σίγουρα θα εισέλθουν στην κατοχή Μου και θα κληρονομήσουν την αφθονία της βασιλείας Μου. Εκείνους που τρέχουν ολόγυρα για Μένα θα τους θυμάμαι, εκείνους που κάνουν έξοδα για Μένα θα τους αγκαλιάσω χαρωπά, και θα παρέχω απολαύσεις σ’ εκείνους που Μου κάνουν προσφορές. Εκείνους που βρίσκουν ευχαρίστηση στα λόγια Μου θα τους ευλογήσω. Θα αποτελέσουν σίγουρα τους πυλώνες που συγκρατούν το επιστύλιο της βασιλείας Μου, θα έχουν σίγουρα απαράμιλλη αφθονία στον οίκο Μου, και κανένας δεν θα μπορεί να συγκριθεί μαζί τους. Αποδεχθήκατε ποτέ τις ευλογίες που σας δόθηκαν; Γυρέψατε ποτέ τις υποσχέσεις που σας δόθηκαν; Είναι σίγουρο ότι, υπό την καθοδήγηση του φωτός Μου, θα σπάσετε αυτήν τη θηλιά με την οποία σας στραγγαλίζουν οι δυνάμεις του σκότους. Είναι σίγουρο ότι, εν μέσω του σκότους, δεν θα χάσετε το φως που σας καθοδηγεί. Θα είστε σίγουρα οι κύριοι όλης της δημιουργίας. Θα είστε σίγουρα νικητές ενώπιον του Σατανά. Είναι σίγουρο ότι, με την πτώση της βασιλείας του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, θα ξεχωρίσετε ανάμεσα στις ορδές των μυριάδων για να δώσετε τη μαρτυρία της νίκης Μου. Θα μείνετε σίγουρα σταθεροί και ακλόνητοι στη γη του Σινείμ. Μέσα από τα δεινά που υπομένετε, θα κληρονομήσετε τις ευλογίες Μου και θα ακτινοβολήσετε σίγουρα τη δόξα Μου σ’ ολόκληρο το σύμπαν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 19

Σχετικοί ύμνοι

Το να κάνετε πράξη τον λόγο του Θεού και το να Τον ικανοποιήσετε είναι το σημαντικότερο