12. Πώς μπορεί κανείς να εκτελέσει επαρκώς το καθήκον του
Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών
Όσον αφορά την «επαρκή εκτέλεση του καθήκοντος», η έμφαση δίνεται στη λέξη «επαρκής». Πώς πρέπει, λοιπόν, να οριστεί ο όρος «επαρκής»; Εμπεριέχονται και σ’ αυτό αλήθειες που πρέπει να αναζητηθούν. Είναι επαρκές το να κάνει τα πηγαίνει κάποιος απλώς ικανοποιητικά; Για να βρείτε συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με το πώς να κατανοείτε και να αντιμετωπίζετε τη λέξη «επαρκής», πρέπει να κατανοήσετε πολλές αλήθειες και να συναναστραφείτε περισσότερο πάνω στην αλήθεια. Καθώς εκτελείτε το καθήκον σας, πρέπει να κατανοείτε την αλήθεια και τις αρχές· μόνο τότε μπορείτε να επιτύχετε επαρκή εκτέλεση του καθήκοντος. Γιατί πρέπει να εκτελούν τα καθήκοντά τους οι άνθρωποι; Μόλις πιστέψουν στον Θεό και αποδεχθούν την ανάθεση από Εκείνον, φέρουν και οι ίδιοι μερίδιο ευθύνης και υποχρέωσης στο έργο του οίκου του Θεού και στην τοποθεσία του έργου του Θεού και, ακολούθως, λόγω αυτής της ευθύνης και υποχρέωσης, έχουν γίνει στοιχείο του έργου του Θεού, αποδέκτες του έργου Του και αποδέκτες της σωτηρίας Του. Υπάρχει μια αρκετά ουσιαστική σχέση μεταξύ της σωτηρίας των ανθρώπων και του πώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, με το αν μπορούν να τα κάνουν καλά και αν μπορούν να τα κάνουν επαρκώς. Αφού έχεις ενταχθεί στον οίκο του Θεού και έχεις αποδεχθεί την ανάθεση από Αυτόν, τώρα έχεις ένα καθήκον. Δεν είναι δουλειά σου να πεις πώς θα πρέπει να εκπληρωθεί αυτό το καθήκον· αρμόδιος να το πει αυτό είναι ο Θεός και η αλήθεια· το κατευθύνουν τα πρότυπα της αλήθειας. Επομένως, οι άνθρωποι θα πρέπει να γνωρίσουν, να κατανοήσουν και να τους είναι ξεκάθαρο το πώς αξιολογεί ο Θεός τα καθήκοντα των ανθρώπων, σύμφωνα με τι τα υπολογίζει —αυτό αξίζει να το αναζητήσει κανείς. Στο έργο του Θεού, διαφορετικοί άνθρωποι λαμβάνουν διαφορετικά καθήκοντα. Δηλαδή, άνθρωποι που έχουν διαφορετικά χαρίσματα, επίπεδα, ηλικίες και καταστάσεις λαμβάνουν διαφορετικά καθήκοντα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Όποιο καθήκον κι αν έχεις λάβει, όποια κι αν είναι η εποχή ή σε όποιες συνθήκες κι αν το λαμβάνεις, το καθήκον σου δεν είναι παρά μια ευθύνη και μια υποχρέωση που πρέπει να εκπληρώσεις. Δεν είναι δικιά σου διαχείριση, πόσο μάλλον είναι δουλειά σου. Το πρότυπο που απαιτεί ο Θεός όταν εκτελείς το καθήκον σου σου ορίζει να είναι «επαρκές». Και τι σημαίνει να είναι «επαρκές»; Σημαίνει να καλύπτει τις απαιτήσεις του Θεού και να Τον ικανοποιεί. Ο Θεός θα πρέπει να πει ότι είναι επαρκές και πρέπει να λάβει την έγκρισή Του. Μόνο τότε θα θεωρείται επαρκής η εκτέλεση του καθήκοντος. Αν ο Θεός πει ότι δεν είναι επαρκής, τότε όσο χρόνο κι αν το εκτελείς ή όποιο τίμημα κι αν έχεις πληρώσει, δεν θα είναι αρκετό. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα τότε; Όλα θα θεωρηθούν απλή δουλειά. Ελάχιστοι μόνο από τους απλούς δουλευτές με αφοσιωμένη καρδιά θα γλιτώσουν. Αν δεν είναι αφοσιωμένοι στη δουλειά τους, τότε δεν έχουν καμία ελπίδα να γλιτώσουν. Για να το πούμε απλά, θα καταστραφούν. Αν κάποιος δεν ανταποκρίνεται ποτέ στην εκτέλεση του καθήκοντός του, θα του αφαιρεθεί το δικαίωμα να εκτελεί καθήκον. Και μόλις τους αφαιρεθεί αυτό το δικαίωμα, κάποιοι άνθρωποι θα παραμεριστούν. Μόλις γίνει αυτό, θα αντιμετωπιστούν με άλλα μέσα. Όταν λέμε «θα αντιμετωπιστούν με άλλα μέσα» σημαίνει ότι θα αποκλειστούν; Όχι απαραίτητα. Ο Θεός εξετάζει κυρίως αν κάποιος έχει μετανοήσει. Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό το πώς εκτελείτε το καθήκον σας κι όλοι θα πρέπει να αντιμετωπίζουν αυτό το ζήτημα σοβαρά και ενσυνείδητα. Εφόσον η εκτέλεση του καθήκοντος σχετίζεται άμεσα με τη ζωή-είσοδο και την είσοδο στις αλήθεια-πραγματικότητες, καθώς και με σπουδαία ζητήματα, όπως είναι η σωτηρία και η τελείωση, θα πρέπει να αντιμετωπίζετε την εκτέλεση του καθήκοντός σας ως την πρώτη και βασική εργασία σας κατά την πίστη σας στον Θεό. Δεν γίνεται να είστε μπερδεμένοι σχετικά μ’ αυτό.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Ποια είναι η επαρκής εκτέλεση του καθήκοντος;
Όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να κατανοούν τις προθέσεις Του. Μόνο εκείνοι που εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους μπορούν να ικανοποιήσουν τον Θεό και μόνο με την ολοκλήρωση της ανάθεσης από τον Θεό μπορούν να εκτελέσουν ικανοποιητικά τα καθήκοντά τους. Υπάρχει κάποιο πρότυπο για να πετύχεις την ανάθεση από τον Θεό. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου». Η «αγάπη για τον Θεό» είναι μία πτυχή αυτού που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους. Πού θα πρέπει να εκδηλωθεί αυτή η απαίτηση; Στο ότι πρέπει να εκπληρώσεις την ανάθεση από τον Θεό. Για να το θέσουμε πρακτικά, αφορά τη σωστή εκτέλεση του καθήκοντος που έχεις ως άνθρωπος. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρότυπο για να κάνεις σωστά το καθήκον σου; Ο Θεός απαιτεί να κάνεις το καθήκον σου ως δημιούργημα με όλη σου την καρδιά, την ψυχή, το μυαλό και τη δύναμη. Δεν είναι δύσκολο να το κατανοήσει κανείς αυτό. Για να εκπληρώσεις την απαίτηση του Θεού, χρειάζεται κυρίως να κάνεις το καθήκον σου με την καρδιά σου. Αν μπορείς να το κάνεις με την καρδιά σου, τότε θα μπορέσεις εύκολα να ενεργήσεις με όλη σου την ψυχή, όλο σου το μυαλό και όλη σου τη δύναμη. Αν, για να εκτελέσεις το καθήκον σου, βασίζεσαι απλώς στις φαντασιοκοπίες του μυαλού σου και στα χαρίσματά σου, μπορείς τότε να εκπληρώσεις την απαίτηση του Θεού; Σε καμία περίπτωση. Οπότε, ποιο είναι το πρότυπο που πρέπει να επιτευχθεί προκειμένου να εκπληρώνεις την ανάθεση από τον Θεό και να εκτελείς το καθήκον σου με αφοσίωση και με σωστό τρόπο; Με το να κάνεις το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά, την ψυχή, τον νου και τη δύναμη. Αν προσπαθήσεις να κάνεις το καθήκον σου χωρίς μια καρδιά που να αγαπά τον Θεό, δεν θα έχει αποτέλεσμα. Αν αναπτύξεις μια καρδιά που αγαπάει τον Θεό πιο δυνατή από ποτέ και πιο γνήσια, τότε είναι φυσικό να μπορείς να εκτελείς το καθήκον σου σωστά με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την ψυχή, με όλο σου το νου και με όλη σου τη δύναμη. Με όλη σου την καρδιά, όλη σου την ψυχή, όλο σου το μυαλό, όλη σου τη δύναμη· τελευταία είναι η φράση «όλη σου τη δύναμη», ενώ πρώτη είναι η φράση «όλη σου την καρδιά». Αν δεν κάνεις το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά, τότε πώς είναι δυνατόν να το κάνεις με όλη σου τη δύναμη; Γι’ αυτό και αν προσπαθείς να κάνεις το καθήκον σου μόνο με όλη σου τη δύναμη, δεν πρόκειται να πετύχεις κανένα αποτέλεσμα ούτε και να ικανοποιήσεις τις αρχές. Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα που απαιτεί ο Θεός; (Να ενεργεί κανείς με όλη του την καρδιά.) Όποιο καθήκον κι αν σου εμπιστευτεί, αν το μόνο που κάνεις είναι να μοχθείς, να τρέχεις πέρα-δώθε και να καταβάλλεις προσπάθεια, τότε μπορείς να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Μπορείς να ενεργείς σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού; (Όχι.) Πώς, λοιπόν, θα συμβαδίσεις με τις προθέσεις του Θεού; (Αν ενεργούμε με όλη μας την καρδιά.) Είναι εύκολο να πει κανείς τη φράση «με όλη σου την καρδιά», κι οι άνθρωποι τη λένε συχνά· πώς, λοιπόν, θα ενεργήσεις με όλη σου την καρδιά; Κάποιοι λένε: «Όταν κάνεις κάτι με λίγο περισσότερη προσπάθεια και ειλικρίνεια, όταν σκέφτεσαι παραπάνω, όταν δεν αφήνεις τίποτ’ άλλο να πιάσει χώρο στο μυαλό σου, και απλώς συγκεντρώνεσαι στο πώς να κάνεις ό,τι κάνεις εκείνη τη στιγμή. Σωστά;» Τόσο απλό είναι; (Όχι.) Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για μερικές θεμελιώδεις αρχές της άσκησης. Σύμφωνα με τις αρχές που ασκείτε ή παρατηρείτε συνήθως, ποιο θα πρέπει να είναι το πρώτο σας βήμα για να ενεργήσετε με όλη σας την καρδιά; Πρέπει να χρησιμοποιήσετε όλο σας το μυαλό, όλη σας την ενέργεια, και να ενεργήσετε με την καρδιά σας, χωρίς να είστε επιπόλαιοι. Αν κάποιος δεν μπορεί να ενεργήσει με όλη του την καρδιά, αυτό σημαίνει ότι έχει χάσει την καρδιά του, που είναι σαν να έχει χάσει την ψυχή του. Την ώρα που εκείνος μιλάει, η σκέψη του πετάει· δεν κάνει ποτέ τίποτα με την καρδιά του, και κάνει τα πάντα απρόσεκτα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να χειριστεί καλά τα πράγματα. Αν δεν εκτελέσεις το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά και δεν το κάνεις ολόψυχα, τότε δεν πρόκειται να το εκτελέσεις σωστά. Ακόμα κι αν εκτελείς το καθήκον σου για αρκετά χρόνια, δεν θα μπορείς να το εκτελέσεις επαρκώς. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα σωστά αν δεν το κάνεις με την καρδιά σου. Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι επιμελείς εργάτες, είναι πάντα ασταθείς και ιδιότροποι, θέτουν υπερβολικά υψηλούς στόχους και δεν ξέρουν πού έχουν αφήσει την καρδιά τους. Έχουν καρδιά αυτοί οι άνθρωποι; Πώς μπορείτε να διακρίνετε αν κάποιος έχει ή δεν έχει καρδιά; Αν κάποιος που πιστεύει στον Θεό διαβάζει σπάνια τα λόγια Του, τότε έχει καρδιά; Αν, ό,τι κι αν συμβεί, δεν προσεύχεται ποτέ στον Θεό, τότε έχει καρδιά; Αν, όποια δυσκολία κι αν αντιμετωπίσει, δεν αναζητά ποτέ την αλήθεια, τότε έχει καρδιά; Κάποιοι εκτελούν τα καθήκοντά τους για πολλά χρόνια χωρίς σαφή αποτελέσματα· αυτοί έχουν καρδιά; (Όχι.) Μπορούν όσοι δεν έχουν καρδιά να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους; Πώς μπορεί κανείς να εκτελέσει τα καθήκοντά του με όλη του την καρδιά; Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να σκέφτεσαι υπεύθυνα. «Αυτή είναι η ευθύνη μου και πρέπει να την επωμισθώ. Δεν μπορώ να το βάλω στα πόδια τώρα που με χρειάζονται περισσότερο. Πρέπει να εκτελέσω σωστά το καθήκον μου και να λογοδοτήσω γι’ αυτό στον Θεό». Αυτό σημαίνει ότι έχεις μια θεωρητική βάση. Το να έχεις, όμως, μια θεωρητική βάση σημαίνει από μόνο του ότι κάνεις το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά; (Όχι.) Απέχεις πολύ ακόμα απ’ το να εκπληρώσεις τις απαιτήσεις του Θεού ή απ’ το να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα και να κάνεις το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά. Τι σημαίνει, λοιπόν, να κάνεις το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά; Πώς θα καταφέρουν οι άνθρωποι να κάνουν το καθήκον τους με όλη τους την καρδιά; Πρώτα απ’ όλα, χρειάζεται να σκεφτείς: «Για ποιον εκτελώ αυτό το καθήκον; Το κάνω για τον Θεό, για την εκκλησία ή για κάποιον άνθρωπο;» Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσεις καλά. Επίσης, να σκεφτείς: «Ποιος μου ανέθεσε αυτό το καθήκον; Ο Θεός, κάποιος επικεφαλής ή η εκκλησία;» Κι αυτό χρειάζεται να το ξεκαθαρίσεις. Μπορεί να μη φαίνεται πολύ σημαντικό, και πάλι όμως πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια για να το λύσεις. Πείτε Μου, το καθήκον σας σας το ανέθεσε κάποιος επικεφαλής ή εργάτης, ή κάποια εκκλησία; (Όχι.) Ωραία, αρκεί να είσαι μέσα σου σίγουρος γι’ αυτό. Πρέπει να βεβαιωθείς ότι το καθήκον σου σου το ανέθεσε ο Θεός. Μπορεί, φαινομενικά, να σου το έδωσε κάποιος επικεφαλής της εκκλησίας. Στην πραγματικότητα, όμως, όλα προέρχονται από τη ρύθμιση του Θεού. Μπορεί κάποιες φορές να προέρχονται ξεκάθαρα από ανθρώπινη βούληση, αλλά ακόμα και τότε πρέπει πρώτα να το αποδεχθείς από τον Θεό. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος να το βιώσεις. Αν το αποδεχθείς από τον Θεό, αν υποταχθείς συνειδητά στη ρύθμισή Του και προσφερθείς να αποδεχθείς την ανάθεση απ’ Αυτόν, αν υποβληθείς σ’ αυτήν τη διαδικασία, τότε θα έχεις την καθοδήγηση και το έργο του Θεού.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Τι ακριβώς είναι αυτό στο οποίο βασίζονται οι άνθρωποι για να ζήσουν;
Οι αρχές που πρέπει να κατανοήσεις και οι αλήθειες που πρέπει να κάνεις πράξη είναι οι ίδιες, όποιο καθήκον κι αν εκτελείς. Είτε σου ζητηθεί να γίνεις επικεφαλής ή εργάτης, είτε μαγειρεύεις γεύματα ως οικοδεσπότης, είτε σου ζητηθεί να φροντίσεις κάποιες εξωτερικές υποθέσεις ή να κάνεις κάποια σωματική εργασία, κατά την εκτέλεση αυτών των διαφορετικών καθηκόντων θα πρέπει να τηρούνται οι ίδιες αλήθεια-αρχές, από την άποψη ότι πρέπει να βασίζονται στην αλήθεια και στα λόγια του Θεού. Ποια είναι, λοιπόν, η μεγαλύτερη και η σπουδαιότερη απ’ αυτές τις αρχές; Το να αφιερώνει κανείς την καρδιά, τον νου και τις προσπάθειές του στη σωστή εκτέλεση του καθήκοντός του, και να εκτελεί αυτό το καθήκον σύμφωνα με το πρότυπο που απαιτείται. Για να εκτελέσεις, όμως, το καθήκον σου σωστά και σύμφωνα με το πρότυπο, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις τι είναι το καθήκον. Αλήθεια, τι ακριβώς είναι το καθήκον; Είναι καριέρα σου το καθήκον; (Όχι.) Θα ήταν άραγε σωστό να μεταχειριστείς το καθήκον σαν να ήταν η καριέρα σου και να είσαι διατεθειμένος να αφοσιωθείς πλήρως για να το κάνεις καλά, προκειμένου να δουν όλοι πόσο επιτυχημένος και διακεκριμένος είσαι, νομίζοντας ότι έτσι αποκτά η ζωή σου νόημα; (Όχι.) Πού σκοντάφτει αυτή η προσέγγιση; Σκοντάφτει στο ότι βλέπεις την αποστολή από τον Θεό σαν να ήταν δικό σου εγχείρημα. Στους ανθρώπους μπορεί αυτό να φαίνεται εντάξει, για τον Θεό όμως σημαίνει ότι περπατάς στο λάθος μονοπάτι, παραβιάζοντας τις αλήθεια-αρχές, και αυτό Εκείνος το καταδικάζει. Για να συμβαδίζεις με τις προθέσεις του Θεού, το καθήκον σου πρέπει να το εκτελείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του και σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Είναι αμαρτία να αντιτίθεσαι στις αλήθεια-αρχές και να ενεργείς σύμφωνα με τις ανθρώπινες τάσεις. Κάτι τέτοιο είναι ενάντια στον Θεό και απαιτεί τιμωρία. Τέτοια μοίρα περιμένει τους ανόητους και τους αδαείς που δεν αποδέχονται την αλήθεια. Όσοι πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να γνωρίζουν ξεκάθαρα τι απαιτεί από τους ανθρώπους. Αυτό το όραμα πρέπει να τους γίνει σαφές. Πρώτα, ας συζητήσουμε τι είναι το καθήκον. Το καθήκον δεν είναι επιχείρησή σου, δεν είναι η δική σου καριέρα ή το δικό σου έργο· είναι το έργο του Θεού. Το έργο του Θεού απαιτεί τη συνεργασία σου, η οποία αποτελεί έναυσμα για το καθήκον σου. Το καθήκον του ανθρώπου είναι το μέρος του έργου του Θεού στο οποίο πρέπει να συνεργαστεί. Το καθήκον αποτελεί μέρος του έργου του Θεού —δεν είναι η καριέρα σου, δεν είναι οι οικογενειακές ούτε οι προσωπικές σου υποθέσεις στη ζωή. Είτε το καθήκον σου αφορά την αντιμετώπιση εξωτερικών είτε εσωτερικών υποθέσεων, είτε αφορά πνευματικό είτε σωματικό μόχθο, πρόκειται για το καθήκον που οφείλεις να εκτελέσεις, πρόκειται για το έργο της εκκλησίας, αποτελεί ένα μέρος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και είναι η αποστολή που σου έχει δώσει ο Θεός. Δεν είναι προσωπική σου υπόθεση. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίζεις το καθήκον σου; Τουλάχιστον, δεν πρέπει να το εκτελείς όπως θες, δεν πρέπει να ενεργείς απρόσεκτα. Αν, για παράδειγμα, έχεις αναλάβει να μαγειρέψεις για τους αδελφούς και τις αδελφές σου, αυτό είναι το καθήκον σου. Πώς πρέπει να μεταχειριστείς αυτήν την εργασία; (Θα πρέπει να αναζητήσω τις αλήθεια-αρχές.) Και πώς αναζητά κανείς τις αλήθεια-αρχές; Αυτό το θέμα αφορά την πραγματικότητα και την αλήθεια. Πρέπει να σκεφτείς πώς θα κάνεις πράξη την αλήθεια, πώς θα εκτελέσεις σωστά αυτό το καθήκον και ποιες πτυχές της αλήθειας σχετίζονται μ’ αυτό. Το πρώτο βήμα είναι να γνωρίζεις το εξής: «Δεν μαγειρεύω για τον εαυτό μου. Αυτό που κάνω είναι το καθήκον μου». Η πτυχή που αναφέρεται εδώ είναι όραμα. Και ποιο είναι το δεύτερο βήμα; (Πρέπει να σκεφτώ πώς να φτιάξω καλά το γεύμα.) Ποιο είναι το κριτήριο για να μαγειρέψει κανείς καλά; (Πρέπει να αναζητήσω τις απαιτήσεις του Θεού.) Πολύ σωστά. Μόνο οι απαιτήσεις του Θεού είναι η αλήθεια, το πρότυπο και η αρχή. Το να μαγειρεύει κανείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού είναι μία πτυχή της αλήθειας. Πρέπει, λοιπόν, πρώτα να λάβεις υπόψη σου αυτήν την πτυχή της αλήθειας, κι έπειτα να αναλογιστείς τα εξής: «Ο Θεός μού ανέθεσε να εκτελέσω αυτό το καθήκον. Ποιο είναι το πρότυπο που απαιτεί ο Θεός;» Αυτή η θεμελίωση είναι κάτι το απαιτούμενο. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να μαγειρέψεις για να φτάσεις το πρότυπο που θέτει ο Θεός; Το φαγητό που θα μαγειρέψεις θα πρέπει να είναι υγιεινό, νόστιμο, καθαρό, αλλά και να μη βλάπτει το σώμα· αυτά είναι όλα τα στοιχεία. Εφόσον μαγειρέψεις σύμφωνα με αυτήν την αρχή, το φαγητό σου θα πληροί τις απαιτήσεις του Θεού. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί αναζήτησες τις αρχές που διέπουν αυτό το καθήκον και δεν ξεπέρασες τα όρια που έθεσε ο Θεός. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος να μαγειρέψεις. Έκανες λοιπόν το καθήκον σου σωστά και ικανοποιητικά.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν αναζητά κανείς τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του
Όποιο καθήκον κι αν εκτελείς, πρέπει να αναζητάς τις αλήθεια-αρχές, να κατανοείς τις προθέσεις του Θεού, να γνωρίζεις ποιες είναι οι απαιτήσεις Του σε σχέση με το συγκεκριμένο καθήκον και να κατανοείς τι πρέπει να πετύχεις μέσω αυτού. Μόνο έτσι μπορείς να εκτελέσεις το έργο σου σύμφωνα με τις αρχές. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να ακολουθείς τις προσωπικές σου προτιμήσεις με το να κάνεις ό,τι θες, ό,τι σε ευχαριστεί ή ό,τι θα βελτίωνε την εικόνα σου. Αυτό σημαίνει να ενεργεί κανείς κατά βούληση. Δεν είναι λάθος να εκτελείς το καθήκον σου με βάση τις προσωπικές σου προτιμήσεις, νομίζοντας ότι αυτό απαιτεί ο Θεός και ότι αυτό θα Τον ευχαριστήσει, και να επιβάλλεις βίαια στον Θεό τις προτιμήσεις σου ή να τις κάνεις πράξη σαν να ήταν η αλήθεια, να τις τηρείς σαν να ήταν οι αλήθεια-αρχές; Έτσι δεν εκτελείς το καθήκον σου, και αν το εκτελείς έτσι, δεν θα το μνημονεύσει ο Θεός. Ορισμένοι δεν κατανοούν την αλήθεια, και δεν ξέρουν τι σημαίνει να εκπληρώνουν καλά τα καθήκοντά τους. Από τη στιγμή που έχουν αφιερώσει την προσπάθειά τους και την καρδιά τους, έχουν επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα τους και έχουν υποφέρει, γιατί δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους σε ικανοποιητικό βαθμό; Γιατί ο Θεός είναι πάντα δυσαρεστημένος; Πού έχουν σφάλει αυτοί οι άνθρωποι; Το σφάλμα τους ήταν ότι δεν αναζήτησαν τις απαιτήσεις του Θεού και, αντ’ αυτού, ενήργησαν σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες —αυτός είναι ο λόγος· αντιμετώπισαν τις δικές τους επιθυμίες, προτιμήσεις και εγωιστικά κίνητρα ως την αλήθεια, και τις αντιμετώπισαν σαν να ήταν αυτό που αγαπούσε ο Θεός, σαν να ήταν τα πρότυπα και οι απαιτήσεις Του. Θεώρησαν ως την αλήθεια αυτά που πίστευαν ότι ήταν σωστά, καλά και όμορφα· αυτό είναι λάθος. Στην πραγματικότητα, παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να νομίζουν κάποιες φορές ότι κάτι είναι σωστό και ότι συνάδει με την αλήθεια, αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι συνάδει με τις προθέσεις του Θεού. Όσο περισσότερο θεωρούν κάτι σωστό, τόσο πιο προσεκτικοί θα πρέπει να είναι και τόσο περισσότερο θα πρέπει να αναζητούν την αλήθεια για να δουν κατά πόσο αυτό που σκέφτονται πληροί τις απαιτήσεις του Θεού. Εάν είναι ακριβώς αντίθετο με τις απαιτήσεις και τα λόγια Του, τότε είναι απαράδεκτο να νομίζεις ότι είναι σωστό· δεν πρόκειται παρά για ανθρώπινη σκέψη, και δεν συνάδει με την αλήθεια, άσχετα από το πόσο σωστή νομίζεις ότι είναι. Το αν κάτι είναι σωστό ή λάθος πρέπει να κρίνεται από τα λόγια του Θεού. Άσχετα από το πόσο σωστό νομίζεις ότι είναι κάτι, αν δεν βασίζεται στα λόγια του Θεού, είναι λάθος και πρέπει να το απορρίπτεις. Είναι αποδεκτό μόνο όταν συνάδει με την αλήθεια, και μόνο τηρώντας τις αλήθεια-αρχές με αυτόν τον τρόπο μπορείς να εκτελέσεις το καθήκον σου σύμφωνα με το πρότυπο.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν αναζητά κανείς τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του
Όταν εκτελείς το καθήκον σου, θα πρέπει πάντα να εξετάζεις τον εαυτό σου για να βλέπεις αν ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές, αν εκτελείς το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο, αν το κάνεις επιπόλαια ή όχι, αν έχεις προσπαθήσει να αποφύγεις τις ευθύνες σου και αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη στάση και τον τρόπο σκέψης σου. Αφού κάνεις την αυτοκριτική σου και ξεκαθαρίσεις αυτά τα πράγματα, θα σου είναι πιο εύκολο να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Ό,τι κι αν αντιμετωπίσεις καθώς εκτελείς το καθήκον σου —είτε είσαι αρνητικός και αδύναμος είτε κακόκεφος μετά από κλάδεμα— θα πρέπει να το χειρίζεσαι σωστά, να αναζητάς την αλήθεια και να κατανοείς τις προθέσεις του Θεού. Αν τα κάνεις αυτά τα πράγματα, θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης. Αν θέλεις να εκτελείς καλά το καθήκον σου, δεν πρέπει να επηρεάζεσαι από το κέφι σου. Όσο αρνητικός ή αδύναμος κι αν νιώθεις, θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια σε όλα όσα πράττεις με απόλυτη αυστηρότητα, καθώς και με συμμόρφωση προς τις αρχές. Αν το κάνεις αυτό, δεν θα σε εγκρίνουν μόνο οι άλλοι, αλλά θα είσαι αρεστός και στον Θεό. Ως εκ τούτου, θα είσαι ένας υπεύθυνος άνθρωπος που επωμίζεται κάποιο φορτίο και ένας πραγματικά καλός άνθρωπος που όντως εκτελεί τα καθήκοντά του σε αποδεκτό επίπεδο και βιώνει πλήρως την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου. Αυτοί οι άνθρωποι εξαγνίζονται και μεταμορφώνονται πραγματικά όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους, ενώ μπορούμε να πούμε πως είναι ειλικρινείς στα μάτια του Θεού. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να κάνουν σταθερά πράξη την αλήθεια, να καταφέρουν να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές και να εκτελούν τα καθήκοντά τους σε αποδεκτό επίπεδο. Οι άνθρωποι που ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές εκτελούν τα καθήκοντά τους σχολαστικά όταν είναι καλόκεφοι. Δεν εργάζονται επιπόλαια, δεν είναι αλαζόνες ούτε κάνουν φιγούρα έτσι ώστε οι άλλοι να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση. Όταν είναι κακόκεφοι, μπορούν να ολοκληρώσουν τις καθημερινές εργασίες τους με την ίδια σοβαρότητα και υπευθυνότητα, ενώ, ακόμη κι αν αντιμετωπίζουν κάτι που βλάπτει την εκτέλεση των καθηκόντων τους, κάτι που τους ασκεί λίγη πίεση ή προκαλεί κάποια αναστάτωση καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, εξακολουθούν να είναι σε θέση να γαληνεύουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού και να προσεύχονται, λέγοντας: «Όσο μεγάλο πρόβλημα κι αν αντιμετωπίσω, ακόμη κι αν έρθουν τα πάνω κάτω στον κόσμο, εφόσον είμαι ζωντανός, είμαι αποφασισμένος να κάνω ό,τι μπορώ για να εκπληρώσω το καθήκον μου. Πρέπει να εκτελώ καλά το καθήκον μου κάθε μέρα που ζω, ώστε να είμαι άξιος αυτού του καθήκοντος που μου ανέθεσε ο Θεός και της ανάσας που εμφύσησε στο σώμα μου. Όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζω, θα τις παραμερίζω όλες, αφού η εκπλήρωση του καθήκοντός μου είναι υψίστης σημασίας!» Όσοι δεν επηρεάζονται από κανέναν άνθρωπο και κανένα γεγονός, πράγμα ή περιβάλλον, δεν περιορίζονται από τα κέφια τους και τις εξωτερικές περιστάσεις και βάζουν πάνω απ’ όλα τα καθήκοντα και τις αναθέσεις που τους έχει εμπιστευθεί ο Θεός είναι άνθρωποι που είναι αφοσιωμένοι στον Θεό και υποτάσσονται πραγματικά σ’ Αυτόν. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν επιτύχει ζωή-είσοδο και έχουν εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτή είναι μία από τις πιο γνήσιες και πρακτικές εκφράσεις βίωσης της αλήθειας.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η είσοδος στη ζωή ξεκινά με την εκτέλεση του καθήκοντος
Είναι μεγάλο ταμπού να εκτελείς το καθήκον σου μηχανικά. Αν μονίμως εκτελείς το καθήκον σου μηχανικά, τότε δεν έχεις κανέναν τρόπο να το εκτελέσεις σε αποδεκτό επίπεδο. Αν θέλεις να εκτελείς το καθήκον σου με αφοσίωση, πρέπει πρώτα να διορθώσεις το πρόβλημα του ότι ενεργείς μηχανικά. Θα πρέπει να λάβεις μέτρα για να διορθώσεις την κατάσταση αμέσως μόλις υποπέσει στην αντίληψή σου. Αν είσαι μπερδεμένος, δεν είσαι ποτέ σε θέση να αντιλαμβάνεσαι τα προβλήματα, πάντα ενεργείς μηχανικά και κάνεις πράγματα με επιπόλαιο τρόπο, τότε δεν θα έχεις κανέναν τρόπο να κάνεις καλά το καθήκον σου. Πρέπει, λοιπόν, να κάνεις πάντα το καθήκον σου με την καρδιά σου. Οι άνθρωποι δυσκολεύτηκαν πολύ να βρουν αυτήν την ευκαιρία! Όταν ο Θεός τούς δίνει μια ευκαιρία και εκείνοι δεν την αρπάζουν, η ευκαιρία χάνεται· ακόμα κι αν αργότερα θελήσουν να βρουν μια τέτοια ευκαιρία, μπορεί να μην ξαναεμφανιστεί. Το έργο του Θεού δεν περιμένει κανέναν και το ίδιο ισχύει και για τις ευκαιρίες που έχει κανείς για να εκτελέσει το καθήκον του. Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Παλιά δεν εκτελούσα καλά το καθήκον μου, αλλά εξακολουθώ να θέλω να το εκτελέσω. Θα πρέπει να συνεχίσω την προσπάθεια». Είναι υπέροχο να είσαι τόσο αποφασισμένος, αλλά πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα πώς να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου και πρέπει να αγωνίζεσαι για την αλήθεια. Μόνο όσοι κατανοούν την αλήθεια μπορούν να εκτελέσουν καλά το καθήκον τους. Όσοι δεν κατανοούν την αλήθεια δεν έχουν ούτε τα προσόντα να είναι απλοί δουλευτές. Όσο πιο ξεκάθαρα γνωρίζεις την αλήθεια τόσο πιο αποτελεσματικά θα κάνεις το καθήκον σου. Αν μπορείς να δεις το ζήτημα όπως πραγματικά έχει, τότε θα αγωνιστείς για την αλήθεια και θα έχεις μια ελπίδα να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου. Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για να εκτελέσει κανείς κάποιο καθήκον, γι’ αυτό πρέπει να τις αρπάζεις όταν παρουσιάζονται. Όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα καθήκον, τότε είναι που πρέπει να καταβάλεις μεγάλη προσπάθεια· τότε είναι που πρέπει να προσφέρεις τον εαυτό σου και να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό και τότε είναι που καλείσαι να πληρώσεις το τίμημα. Μην αποκρύψεις τίποτα, μην καταστρώσεις κανένα σχέδιο, μην αφήσεις κανένα περιθώριο και μη δώσεις διέξοδο στον εαυτό σου. Αν αφήσεις κάποιο περιθώριο και είσαι ραδιούργος, πονηρός και δολερός, τότε είναι βέβαιο πως δεν θα κάνεις καλή δουλειά. Αν, για παράδειγμα, πεις: «Κανείς δεν με είδε να ενεργώ ύπουλα. Τέλεια!», τι είδους τρόπος σκέψης είναι αυτός; Νομίζεις ότι έχεις ρίξει στάχτη τόσο στα μάτια των ανθρώπων όσο και στου Θεού; Γνωρίζει, όμως, ο Θεός τι έχεις κάνει στην πραγματικότητα ή όχι; Γνωρίζει. Στην πραγματικότητα, όποιος αλληλεπιδράσει μαζί σου για λίγο καιρό θα μάθει για τη διαφθορά και την ελεεινότητά σου και, παρόλο που μπορεί να μην το πει ευθέως, μέσα του θα σε έχει αξιολογήσει. Είναι πολλοί οι άνθρωποι που αποκαλύφθηκαν και αποκλείστηκαν επειδή τους κατάλαβε πολύς κόσμος. Μόλις διέκριναν όλοι την ουσία αυτών των ανθρώπων, εξέθεσαν το πραγματικό τους πρόσωπο και τους έδιωξαν. Άρα, λοιπόν, είτε οι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια είτε όχι, θα πρέπει να κάνουν καλά το καθήκον τους, στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους· θα πρέπει να επιστρατεύουν τη συνείδησή τους για να κάνουν πρακτικά πράγματα. Μπορεί να έχεις ελαττώματα, αλλά αν μπορείς να εκτελείς αποτελεσματικά το καθήκον σου, δεν θα αποκλειστείς. Αν όλο σκέφτεσαι ότι είσαι μια χαρά και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αποκλειστείς, αν εξακολουθείς να μην κάνεις αυτοκριτική, δεν προσπαθείς να αποκτήσεις αυτογνωσία, αγνοείς τις εργασίες που σου αναλογούν και είσαι πάντα επιπόλαιος, τότε, όταν οι εκλεκτοί του Θεού πάψουν πραγματικά να σου δείχνουν ανοχή, θα ξεσκεπάσουν το αληθινό σου πρόσωπο και το πιθανότερο είναι να αποκλειστείς. Κι αυτό επειδή όλοι σε έχουν καταλάβει και έχεις χάσει την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά σου. Αν δεν σε εμπιστεύεται κανείς, θα μπορούσε να σε εμπιστευτεί ο Θεός; Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα μύχια της καρδιάς του ανθρώπου· δεν θα μπορούσε με τίποτα να εμπιστευτεί ένα τέτοιο άτομο. Αν κάποιος είναι αναξιόπιστος, τότε σε καμία περίπτωση μην του εμπιστευτείς κάποια εργασία. Αν δεν ξέρεις τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου ή έχεις ακούσει απλώς άλλους να λένε πως είναι καλός σε αυτό που κάνει, χωρίς να είσαι, όμως, μέσα σου εκατό τοις εκατό σίγουρος, τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να του δώσεις να χειριστεί μια μικρή εργασία για αρχή, όχι κάτι σημαντικό. Αν τα πάει καλά σε μερικές μικρές εργασίες, τότε μπορείς να του αναθέσεις μια κανονική. Μόνο αν τα καταφέρει σε αυτήν την εργασία θα πρέπει να του δώσεις να χειριστεί μια σημαντική. Αν τα θαλασσώσει στην κανονική εργασία, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν είναι αξιόπιστος. Είτε πρόκειται για μεγάλη είτε για μικρή εργασία, δεν μπορείς να την εμπιστευτείς σε αυτόν. Αν παρατηρήσεις κάποιον που είναι ευγενικός και υπεύθυνος, δεν έχει ενεργήσει ποτέ μηχανικά, αντιμετωπίζει τις εργασίες που του έχουν εμπιστευτεί οι άλλοι σαν να είναι δικές του, αφιερώνει φροντίδα σε κάθε πτυχή της εργασίας, σκέφτεται τις ανάγκες σου, εξετάζει κάθε σκοπιά, είναι πολύ σχολαστικός και χειρίζεται τα πράγματα όπως ακριβώς πρέπει, με αποτέλεσμα να είσαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος με το έργο του, τότε αυτός ο άνθρωπος είναι αξιόπιστος. Οι αξιόπιστοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση και οι άνθρωποι που έχουν ανθρώπινη φύση διαθέτουν συνείδηση και λογική και θα πρέπει να τους είναι πολύ εύκολο να εκτελούν καλά το καθήκον τους, αφού το θεωρούν υποχρέωσή τους. Οι άνθρωποι χωρίς συνείδηση ή λογική είναι σίγουρο πως δεν θα εκτελέσουν καλά το καθήκον τους, ενώ, όποιο κι αν είναι το καθήκον τους, δεν έχουν κανένα αίσθημα ευθύνης απέναντί του. Πρέπει πάντα οι άλλοι να ανησυχούν γι’ αυτούς, να τους επιβλέπουν και να ρωτούν για την πρόοδό τους· σε διαφορετική περίπτωση, τα πράγματα μπορεί να πάνε στραβά καθώς εκτελούν το καθήκον τους και να γίνουν λάθη κατά την εκτέλεση μιας εργασίας, πράγμα που δεν θα άξιζε τον κόπο.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η είσοδος στη ζωή ξεκινά με την εκτέλεση του καθήκοντος
Για να κάνεις το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο, πρέπει να έχεις κατ’ αρχάς τη σωστή νοοτροπία. Όταν αποκαλύπτεται η διεφθαρμένη διάθεσή σου, πρέπει να προσαρμόζεις και την κατάστασή σου. Όταν είσαι σε θέση να αντιμετωπίσεις σωστά το καθήκον σου, όταν έχεις απαλλαγεί από τους περιορισμούς και τις επιρροές κάθε λογής ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων και μπορείς να υποταχθείς απόλυτα στον Θεό, θα είσαι σε θέση να κάνεις καλά το καθήκον σου. Το μυστικό για να το κάνεις αυτό είναι να βάζεις πάντα πρώτα το καθήκον και τις ευθύνες σου. Καθώς κάνεις το καθήκον σου, πρέπει πάντα να εξετάζεις τον εαυτό σου: «Μήπως κάνω το καθήκον μου με επιπολαιότητα; Ποια πράγματα με αναστατώνουν και γίνονται η αιτία να κάνω επιπόλαια το καθήκον μου; Κάνω το καθήκον μου με όλη την καρδιά και τη δύναμή μου; Αν ενεργώ έτσι, θα με εμπιστευτεί ο Θεός; Έχω μια καρδιά που υποτάσσεται απόλυτα στον Θεό; Συνάδει με τις αρχές ο τρόπος με τον οποίο κάνω το καθήκον μου; Θα πετύχω τα καλύτερα αποτελέσματα αν κάνω έτσι το καθήκον μου;» Θα πρέπει να αναλογίζεσαι συχνά αυτά τα ερωτήματα. Όταν ανακαλύπτεις προβλήματα, θα πρέπει να αναζητάς ενεργά την αλήθεια και να βρίσκεις τα σχετικά λόγια του Θεού για να τα επιλύσεις. Έτσι, θα είσαι σε θέση να κάνεις καλά το καθήκον σου και θα νιώθεις γαλήνη και χαρά στην καρδιά σου. Αν προκύπτουν συχνά προβλήματα καθώς κάνεις το καθήκον σου, τα περισσότερα από αυτά προκαλούνται από τις προβληματικές προθέσεις σου· είναι τα προβλήματα που σχετίζονται με μια διεφθαρμένη διάθεση. Όταν αποκαλύπτεται η διεφθαρμένη διάθεση ενός ανθρώπου, ο ίδιος θα έχει προβλήματα μέσα στην καρδιά του και η κατάστασή του δεν θα είναι κανονική, πράγμα που θα επηρεάσει άμεσα την ικανότητά του να κάνει το καθήκον του. Τα προβλήματα που επηρεάζουν την ικανότητα ενός ανθρώπου να κάνει το καθήκον του είναι μεγάλα και σοβαρά· μπορούν να επηρεάσουν άμεσα τη σχέση του με τον Θεό. Κάποιοι άνθρωποι, για παράδειγμα, σχηματίζουν αντιλήψεις και παρανοήσεις για τον Θεό όταν βρίσκουν καταστροφές την οικογένειά τους. Κάποιοι άνθρωποι γίνονται αρνητικοί όταν, ενώ υφίστανται κακουχίες στα καθήκοντά τους, ούτε το βλέπει ούτε τους επαινεί κανείς. Κάποιοι άνθρωποι δεν κάνουν καλά το καθήκον τους, είναι πάντα επιπόλαιοι και, όταν κλαδεύονται, εκφράζουν παράπονα εναντίον του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν το καθήκον τους επειδή πάντα εξετάζουν μια οδό διαφυγής. Όλα αυτά τα προβλήματα επηρεάζουν άμεσα την κανονική σχέση με τον Θεό και είναι προβλήματα που σχετίζονται με μια διεφθαρμένη διάθεση. Όλα πηγάζουν από το γεγονός πως οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό και διαρκώς μηχανορραφούν για δικό τους όφελος και σκέφτονται τον εαυτό τους, πράγμα που τους εμποδίζει να νοιάζονται για τις προθέσεις του Θεού ή να υποτάσσονται στα σχέδιά Του. Αυτό γεννά μέσα τους κάθε λογής αρνητικά συναισθήματα. Έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Όταν αντιμετωπίζουν μικροπροβλήματα, γίνονται αρνητικοί και αδύναμοι, εκφράζουν την αγανάκτηση που νιώθουν για την εκτέλεση του καθήκοντός τους, επαναστατούν ενάντια στον Θεό, Του αντιστέκονται και θέλουν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους και να προδώσουν τον Θεό. Όλα αυτά τα πράγματα είναι οι διάφορες συνέπειες των περιορισμών μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Ένας άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια είναι σε θέση να παραμερίσει τη ζωή, το μέλλον και το πεπρωμένο του και θέλει μόνο να επιδιώξει και να αποκτήσει την αλήθεια. Είναι σε θέση να βάλει τα πάντα στην άκρη, καθώς θεωρεί πως δεν υπάρχει αρκετός χρόνος και φοβάται πως δεν θα μπορέσει να κάνει καλά το καθήκον του και να οδηγηθεί στην τελείωση. Η νοοτροπία του είναι να στραφεί απλώς στον Θεό και να υποταχθεί σ’ Αυτόν. Δεν τον πτοεί καμία δυσκολία και, αν νιώσει αρνητικός ή αδύναμος, το λύνει με φυσικό τρόπο, διαβάζοντας λίγα χωρία των λόγων του Θεού. Οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια είναι ταραγμένοι και, όπως κι αν συναναστραφείς μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, δεν είναι σε θέση να επιλύσουν πλήρως τα προβλήματά τους. Ακόμη κι αν αναθεωρήσουν στιγμιαία τις απόψεις τους και μπορέσουν να αποδεχτούν την αλήθεια, αργότερα θα υπαναχωρήσουν· επομένως, είναι πολύ δύσκολο να χειριστείς τέτοιους ανθρώπους. Το θέμα δεν είναι πως δεν καταλαβαίνουν κανένα μέρος της αλήθειας, αλλά πως δεν την εκτιμούν ούτε την αποδέχονται μέσα στην καρδιά τους. Στο τέλος, αυτό τους κάνει να μην μπορούν να παραμερίσουν τη θέληση, τον εγωισμό, το μέλλον, το πεπρωμένο και τον προορισμό τους και αυτά τα πράγματα βγαίνουν διαρκώς στην επιφάνεια για να τους αναστατώσουν. Αν ένας άνθρωπος είναι σε θέση να αποδεχτεί την αλήθεια, τότε, καθώς την καταλαβαίνει, όλα τα πράγματα που αφορούν μια διεφθαρμένη διάθεση θα εξαφανιστούν με φυσικό τρόπο και ο ίδιος θα έχει ζωή-είσοδο και ανάστημα· δεν θα είναι πια ένα ανίδεο παιδί. Όταν ένας άνθρωπος έχει ανάστημα, θα καταλαβαίνει τα πράγματα και θα διακρίνει όλα τα είδη ανθρώπων όλο και καλύτερα και δεν θα περιορίζεται από κανέναν άνθρωπο και κανένα γεγονός ή πράγμα. Δεν θα τον επηρεάζει τίποτα από όσα λέει ή κάνει κάποιος. Δεν θα τον αγγίζουν οι παρεμβάσεις των κακών δυνάμεων του Σατανά ούτε θα τον παραπλανούν και θα τον αναστατώνουν οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι. Αν συμβεί αυτό, δεν θα αυξηθεί σταδιακά το ανάστημά του; Όσο περισσότερο καταλαβαίνει κανείς την αλήθεια τόσο πιο γρήγορα θα προοδεύει στη ζωή του, ενώ θα του είναι εύκολο να κάνει με επιτυχία το καθήκον του και να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Όταν έχεις ζωή-είσοδο και η ζωή σου αναπτύσσεται σταδιακά, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και πιο κανονική. Οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα που ήταν κάποτε σε θέση να σε αναστατώσουν και να σε περιορίσουν δεν θα σου είναι πλέον πρόβλημα. Δεν θα δυσκολεύεσαι πια να κάνεις το καθήκον σου και η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο κανονική. Όταν θα γνωρίζεις πώς να στηριχθείς στον Θεό και να αναζητήσεις τις προθέσεις Του, όταν θα ξέρεις τη θέση σου, τι θα πρέπει να κάνεις και τι όχι, καθώς και ποια θέματα απαιτούν να αναλάβεις ευθύνη και ποια όχι, δεν θα γίνεται όλο και πιο κανονική η κατάστασή σου; Δεν θα σε κουράζει ένας τέτοιος τρόπος ζωής, έτσι δεν είναι; Όχι μόνο δεν θα σε κουράζει, αλλά και θα νιώθεις ιδιαίτερα χαλαρός και ευτυχισμένος. Δεν θα γεμίσει έτσι η καρδιά σου φως; Η νοοτροπία σου θα είναι κανονική, θα μειωθούν οι αποκαλύψεις της διεφθαρμένης διάθεσής σου και θα είσαι σε θέση να ζεις παρουσία του Θεού και να βιώνεις την κανονική ανθρώπινη φύση. Όταν οι άλλοι δουν τη νοητική σου άποψη, θα σκεφτούν πως σημειώθηκε μεγάλη αλλαγή μέσα σου. Θα είναι διατεθειμένοι να συναναστραφούν μαζί σου, θα νιώθουν εσωτερική γαλήνη και χαρά και θα επωφεληθούν κι αυτοί. Καθώς θα αυξάνεται το ανάστημά σου, η ομιλία και οι πράξεις σου θα γίνονται πιο κανονικές και θα βασίζονται περισσότερο στις αρχές. Όταν θα βλέπεις αδύναμους και αρνητικούς ανθρώπους, θα είσαι σε θέση να τους προσφέρεις ουσιαστική βοήθεια· δεν θα τους περιορίζεις ούτε θα τους κάνεις κήρυγμα, αλλά θα τους βοηθάς και θα τους ωφελείς χρησιμοποιώντας τις αληθινές εμπειρίες σου. Έτσι, δεν θα καταβάλλεις απλώς προσπάθεια στον οίκο του Θεού, αλλά θα είσαι ένας χρήσιμος άνθρωπος που μπορεί να αναλάβει ευθύνες και να κάνει πιο ουσιώδη πράγματα στον οίκο του Θεού. Αυτοί δεν είναι οι άνθρωποι που αρέσουν στον Θεό; Αν είσαι άνθρωπος που αρέσει στον Θεό, δεν θα αρέσεις και σε όλους τους άλλους; (Ναι.) Γιατί ευχαριστούν τον Θεό τέτοιοι άνθρωποι; Επειδή είναι σε θέση να κάνουν πρακτικά πράγματα ενώπιόν Του, δεν έχουν την τάση να είναι κόλακες, ασχολούνται με πρακτικά ζητήματα και είναι σε θέση να βοηθούν και να καθοδηγούν τους άλλους, μιλώντας για τις αληθινές εμπειρίες τους. Είναι σε θέση να βοηθούν τους άλλους να επιλύσουν κάθε πρόβλημα και, όταν υπάρχουν δυσκολίες στο έργο της εκκλησίας, είναι σε θέση να καθοδηγήσουν τους άλλους προς τα εμπρός, επιλύοντας προβλήματα με ενεργό τρόπο. Αυτό θα πει να κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η είσοδος στη ζωή ξεκινά με την εκτέλεση του καθήκοντος
Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, τη δική σου φήμη και τη δική σου θέση. Πρέπει πρωτίστως να νοιάζεσαι για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για τις προθέσεις του Θεού και το πρώτο πράγμα που να κάνεις είναι να σκέφτεσαι αν υπήρξαν ή δεν υπήρξαν νοθείες όσο έκανες το καθήκον σου, αν υπήρξες αφοσιωμένος, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν σκέφτεσαι ή δεν σκέφτεσαι ολόψυχα το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα. Αν τα σκέφτεσαι συχνά και τα κατανοήσεις, θα σου είναι πιο εύκολο να εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Αν το επίπεδό σου είναι χαμηλό, αν η εμπειρία σου είναι επιφανειακή ή αν δεν είσαι ικανός στο επαγγελματικό σου έργο, τότε μπορεί να κάνεις λάθη ή να υπάρχουν ελλείψεις στο έργο σου και να μην έχεις πολύ καλά αποτελέσματα —αλλά θα έχεις κάνει ό,τι μπορείς. Δεν ικανοποιείς τις δικές σου εγωιστικές επιθυμίες και τις προτιμήσεις σου. Αντιθέτως, λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Παρόλο που μπορεί να μην πετυχαίνεις καλά αποτελέσματα στο καθήκον σου, η καρδιά σου θα έχει μπει στον ίσιο δρόμο· αν, εκτός από αυτό, μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να λύσεις όσα προβλήματα υπάρχουν στο καθήκον σου, τότε θα το εκτελείς σύμφωνα με τα πρότυπα και, ταυτόχρονα, θα μπορείς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει να κατέχεις τη μαρτυρία.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση
Στην αρχή, οι άνθρωποι είναι διστακτικοί να κάνουν πράξη την αλήθεια. Πάρε ως παράδειγμα την αφοσιωμένη εκτέλεση καθηκόντων. Παρ’ όλο που έχεις κάποια κατανόηση της εκτέλεσης των καθηκόντων σου και της αφοσίωσης στον Θεό, κι επίσης έχεις κάποια κατανόηση της αλήθειας, άραγε πότε θα μπορέσεις να είσαι εντελώς αφοσιωμένος; Πότε θα μπορείς να εκπληρώσεις τα καθήκοντά σου και στα λόγια και στην πράξη; Αυτό θα απαιτήσει κάποια διαδικασία. Κατά τη διαδικασία αυτή, είναι πιθανό να υπομείνεις πολλές κακουχίες. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να σε αντιμετωπίσουν και άλλοι να σου ασκήσουν κριτική. Τα μάτια όλων θα είναι πάνω σου, θα σε εξετάζουν εξονυχιστικά, και μόνο τότε θα αρχίσεις να συνειδητοποιείς ότι εσύ κάνεις το λάθος και εσύ έχεις σφάλει, ότι είναι απαράδεκτο να μην είσαι αφοσιωμένος όταν εκτελείς τα καθήκοντά σου και ότι δεν πρέπει να είσαι επιπόλαιος. Το Άγιο Πνεύμα θα σε διαφωτίσει από μέσα και θα σε αποδοκιμάσει όταν κάνεις κάποιο λάθος. Κατά τη διαδικασία αυτή, θα κατανοήσεις τελικά κάποια πράγματα για τον εαυτό σου και θα μάθεις πως έχεις πάρα πολλές νοθεύσεις, πως τρέφεις πάρα πολλά προσωπικά κίνητρα και έχεις πάρα πολλές υπέρμετρες επιθυμίες όταν εκτελείς τα καθήκοντά σου. Μόλις κατανοήσεις την ουσία αυτών των πραγμάτων, αν μπορέσεις να προσέλθεις ενώπιον του Θεού με προσευχή και να μετανοήσεις αληθινά, θα μπορείς να καθαρθείς από εκείνα τα διεφθαρμένα πράγματα. Αν αναζητάς τακτικά την αλήθεια για να επιλύσεις τα πρακτικά προβλήματά σου κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα πατήσεις σταδιακά το πόδι σου στο σωστό μονοπάτι της πίστης· θα αρχίσεις να έχεις αληθινές εμπειρίες ζωής και θα αρχίσει σταδιακά να εξαγνίζεται η διεφθαρμένη σου διάθεση. Όσο περισσότερο εξαγνίζεται η διεφθαρμένη σου διάθεση, τόσο περισσότερο θα μεταμορφώνεται η ζωή-διάθεσή σου.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Τι θα πρέπει να γνωρίζει κανείς για τη μεταμόρφωση της διάθεσής του
Αν θέλετε να εκτελείτε τα καθήκοντά σας σύμφωνα με τα πρότυπα, τότε θα πρέπει πρώτα να εξασφαλίσετε αρμονική συνεργασία κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των καθηκόντων σας. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που κάνουν ήδη πράξη την αρμονική συνεργασία. Αφότου κατανοήσουν την αλήθεια, παρότι δεν μπορούν ακόμη να την κάνουν πράξη πλήρως, και παρ’ όλο που συναντούν αποτυχίες, αδυναμία κι αποκλίσεις στον δρόμο τους, αυτοί πασχίζουν για τις αλήθεια-αρχές. Έτσι, υπάρχει ελπίδα να πετύχουν την αρμονική συνεργασία. Για παράδειγμα, κάποιες φορές μπορεί να νομίζεις ότι αυτό που κάνεις είναι το σωστό, αλλά να μπορείς να μη δείξεις αυταρέσκεια. Μπορείς να συζητήσεις με τους άλλους και να συναναστραφείς μαζί τους πάνω στις αλήθεια-αρχές μέχρι να γίνουν κατανοητές και ξεκάθαρες, ώστε όλοι να τις καταλάβουν και να συμφωνήσουν ότι έτσι θα επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα. Επιπλέον, θα συμφωνήσουν όλοι πως αυτό δεν ξεφεύγει από τις αρχές και πως λαμβάνει υπ’ όψιν το όφελος του οίκου του Θεού, πως θα προστατέψει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Μια τέτοια άσκηση είναι εναρμονισμένη με τις αλήθεια-αρχές. Αν και το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι αυτό που φανταζόσουν, το μονοπάτι, η κατεύθυνση και ο στόχος της άσκησής σου ήταν σωστά. Πώς το βλέπει λοιπόν ο Θεός αυτό; Πώς ορίζει αυτό το ζήτημα; Θα πει ότι η εκτέλεση των καθηκόντων σου είναι επαρκής.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Ποια είναι η επαρκής εκτέλεση του καθήκοντος;
Τι πρέπει να κάνει κανείς για να εκτελέσει καλά το καθήκον του; Πρέπει να το εκτελέσει με όλη του την καρδιά και όλη του την ενέργεια. Το να χρησιμοποιεί κανείς όλη του την καρδιά και την ενέργεια σημαίνει να διατηρεί όλες του τις σκέψεις στην εκτέλεση του καθήκοντός του και να μην αφήνει άλλα πράγματα να τον απασχολούν, και στη συνέχεια να χρησιμοποιεί την ενέργεια που διαθέτει, να ασκεί το σύνολο της δύναμής του και να βάζει στην εργασία του το επίπεδο, τα χαρίσματα, τα προτερήματά του και τα πράγματα που έχει κατανοήσει. Αν έχεις την ικανότητα να κατανοείς και να καταλαβαίνεις, και έχεις μια καλή ιδέα, πρέπει να επικοινωνήσεις με τους άλλους γι’ αυτήν. Αυτό σημαίνει αρμονική συνεργασία. Έτσι θα εκτελέσεις καλά το καθήκον σου, έτσι θα επιτύχεις ικανοποιητική εκτέλεση του καθήκοντός σου. Αν συνέχεια επιθυμείς να αναλαμβάνεις τα πάντα μόνος σου, αν θέλεις πάντα να κάνεις σπουδαία πράγματα μόνος σου, αν θέλεις πάντα το επίκεντρο να είσαι εσύ και όχι οι άλλοι, εκτελείς το καθήκον σου; Αυτό που κάνεις ονομάζεται δεσποτισμός· δίνεις παράσταση. Πρόκειται για σατανική συμπεριφορά, όχι για εκτέλεση του καθήκοντος. Κανείς, ανεξάρτητα από τα προτερήματά του, τα χαρίσματά του ή τα ιδιαίτερα ταλέντα του, δεν μπορεί να αναλάβει μόνος του όλο το έργο· αν θέλει να κάνει καλά το έργο της εκκλησίας, πρέπει να μάθει να συνεργάζεται αρμονικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αρμονική συνεργασία αποτελεί αρχή της άσκησης της εκτέλεσης του καθήκοντος. Εφόσον χρησιμοποιείς όλη σου την καρδιά, όλη σου την ενέργεια και όλη σου την αφοσίωση, και προσφέρεις ό,τι μπορείς να κάνεις, εκτελείς καλά το καθήκον σου. Αν έχεις μια σκέψη ή μια ιδέα, πες την στους άλλους· μην τη συγκρατείς ούτε να την κρύβεις —αν έχεις προτάσεις, πες τες· όποιου η ιδέα είναι σύμφωνη με την αλήθεια, πρέπει να γίνεται αποδεκτή και να υπακούεται. Κάνε αυτό, και θα έχεις επιτύχει αρμονική συνεργασία. Αυτό σημαίνει να εκτελεί κανείς το καθήκον του με αφοσίωση. Κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, δεν σου ζητάει κανείς να αναλαμβάνεις τα πάντα μόνος σου ούτε να σκοτώνεσαι στη δουλειά, ούτε να είσαι «το μόνο λουλούδι που ανθίζει» ή αντισυμβατικός· αντίθετα, σου ζητάνε να μάθεις πώς να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους και να κάνεις ό,τι μπορείς, να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου, να καταβάλλεις όλη σου την ενέργεια. Αυτό σημαίνει να εκτελείς το καθήκον σου. Το να εκτελείς το καθήκον σου σημαίνει να επιστρατεύεις όλη τη δύναμη και το φως που διαθέτεις για να πετύχεις ένα αποτέλεσμα. Αυτό αρκεί. Μην προσπαθείς να επιδεικνύεσαι συνέχεια, να λες πάντα μεγαλοστομίες, να ενεργείς μόνος σου. Θα πρέπει να μάθεις πώς να συνεργάζεσαι με τους άλλους και να επικεντρωθείς περισσότερο στο να ακούς τις προτάσεις των άλλων και να ανακαλύπτεις τα προτερήματά τους. Με αυτόν τον τρόπο, διευκολύνεται η αρμονική συνεργασία. Αν προσπαθείς πάντα να επιδεικνύεσαι και να έχεις τον τελικό λόγο, δεν συνεργάζεσαι αρμονικά. Τι κάνεις; Προκαλείς αναστάτωση και υπονομεύεις τους άλλους. Το να προκαλείς αναστάτωση και να υπονομεύεις τους άλλους είναι σαν να παίζεις τον ρόλο του Σατανά· δεν είναι εκτέλεση του καθήκοντος. Αν κάνεις πάντα πράγματα που προκαλούν αναστάτωση και υπονομεύουν τους άλλους, τότε όση προσπάθεια κι αν καταβάλεις ή όση φροντίδα κι αν προσφέρεις, ο Θεός δεν θα το θυμηθεί. Μπορεί να µην έχεις µεγάλη δύναµη, αλλά αν είσαι ικανός να συνεργαστείς µε άλλους και αν είσαι σε θέση να δεχτείς τις κατάλληλες υποδείξεις, και αν έχεις τα σωστά κίνητρα και µπορείς να προστατεύσεις το έργο του οίκου του Θεού, τότε είσαι το σωστό άτοµο. Μερικές φορές, με μια μόνο πρόταση, μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα και να ωφελήσεις τους πάντες· μερικές φορές, αφού συναναστραφείς με μια μόνο πρόταση αλήθειας, όλοι βρίσκουν μονοπάτι άσκησης και είναι σε θέση να εργαστούν αρμονικά μαζί, και όλοι προσπαθούν για έναν κοινό στόχο και μοιράζονται τις ίδιες απόψεις και γνώμες, και έτσι το έργο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό. Παρόλο που κανείς μπορεί να μη θυμάται ότι εσύ έπαιξες αυτόν τον ρόλο και μπορεί να μην πιστεύεις ότι κατέβαλες μεγάλη προσπάθεια, ο Θεός θα δει ότι είσαι ένα άτομο που κάνει πράξη την αλήθεια, ένα άτομο που ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές. Ο Θεός θα θυμάται ότι το έκανες αυτό. Έτσι εκτελείς το καθήκον σου με αφοσίωση. Όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζεις καθώς εκτελείς το καθήκον σου, στην πραγματικότητα όλες μπορούν να επιλυθούν εύκολα. Εφόσον είσαι ειλικρινής και έχεις την καρδιά στραμμένη προς τον Θεό, και αφού μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που να μη λύνεται. Εάν δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, τότε πρέπει να μάθεις να υπακούς. Αν κάποιος καταλαβαίνει την αλήθεια ή μιλάει σύμφωνα μ’ αυτήν, τότε πρέπει να το αποδεχθείς και να υπακούσεις. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνεις πράγματα που αναστατώνουν ή υπονομεύουν, και δεν πρέπει να ενεργείς αυθαίρετα και μονόπλευρα. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα κάνεις κακό. Πρέπει να θυμάσαι το εξής: η εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν σημαίνει ότι ασχολείσαι με τις δικές σου επιχειρηματικές δραστηριότητες ή τη δική σου διοίκηση. Δεν είναι προσωπικό σου έργο, είναι έργο της εκκλησίας, κι εσύ συνεισφέρεις μόνο με τις δυνάμεις που έχεις. Αυτό που επιτελείς στο έργο διαχείρισης του Θεού δεν είναι παρά μικρό μέρος της συνεργασίας του ανθρώπου. Ο ρόλος σου είναι απλώς ένας δευτερεύων ρόλος σε κάποια γωνία. Αυτή είναι η ευθύνη που φέρεις. Θα πρέπει να έχεις αυτήν τη λογική μέσα σου. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσα άτομα εκτελούν μαζί τα καθήκοντά τους ή από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν όλοι είναι να προσευχηθούν στον Θεό και να συναναστραφούν μαζί, να αναζητήσουν την αλήθεια και μετά να καθορίσουν ποιες είναι οι αρχές της άσκησης. Όταν εκτελέσουν τα καθήκοντά τους μ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχουν ένα μονοπάτι άσκησης.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η σωστή εκπλήρωση του καθήκοντος απαιτεί αρμονική συνεργασία
Στον οίκο του Θεού, ό,τι κι αν κάνεις, δεν ασχολείσαι με το δικό σου εγχείρημα· πρόκειται για το έργο του οίκου του Θεού, πρόκειται για το έργο του Θεού. Πρέπει να έχεις διαρκώς αυτήν τη γνώση στο μυαλό σου και να λες: «Δεν είναι δική μου υπόθεση· κάνω το καθήκον μου και εκπληρώνω την ευθύνη μου. Κάνω το έργο της εκκλησίας. Είναι μια εργασία που μου εμπιστεύτηκε ο Θεός και την κάνω για Εκείνον. Είναι το καθήκον μου, δεν είναι προσωπική μου υπόθεση». Αυτό είναι το πρώτο που θα πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι. Εάν αντιμετωπίζεις ένα καθήκον ως προσωπική σου υπόθεση και δεν αναζητάς τις αλήθεια-αρχές όταν ενεργείς, αν το εκτελείς σύμφωνα με τα κίνητρα, τις απόψεις και τα κρυφά σου σχέδια, τότε πιθανότατα να κάνεις λάθη. Πώς πρέπει λοιπόν να πράξεις εάν μπορείς να ξεχωρίσεις πολύ καλά μεταξύ του καθήκοντός σου και των προσωπικών σου υποθέσεων, και γνωρίζεις ότι πρόκειται για καθήκον; (Αναζητώ ό,τι ζητά ο Θεός, αναζητώ τις αρχές.) Σωστά. Αν σου συμβεί κάτι και δεν κατανοείς την αλήθεια, κι έχεις κάποια ιδέα, αλλά ακόμα δεν το έχεις ξεκαθαρίσει, τότε πρέπει να βρεις αδελφούς και αδελφές που να κατανοούν την αλήθεια για να συναναστραφείς μαζί τους. Αυτό σημαίνει αναζήτηση της αλήθειας, αυτή είναι, πριν απ’ όλα τ’ άλλα, η στάση που θα πρέπει να έχεις απέναντι στο καθήκον σου. Μην παίρνεις αποφάσεις με βάση ό,τι που θεωρείς εσύ σωστό και στη συνέχεια να χτυπάς το σφυρί και να λες ότι η υπόθεση έκλεισε —κάτι τέτοιο εύκολα οδηγεί σε προβλήματα. Το καθήκον δεν είναι προσωπική σου υπόθεση. Τα ζητήματα του οίκου του Θεού, είτε μικρά είτε μεγάλα, δεν είναι προσωπική υπόθεση κανενός. Εφόσον σχετίζεται με το καθήκον, τότε δεν είναι προσωπικό σου ζήτημα, δεν είναι προσωπική σου υπόθεση —αφορά την αλήθεια και την αρχή. Ποιο είναι λοιπόν το πρώτο που θα πρέπει να κάνετε; Ν’ αναζητήσετε την αλήθεια, ν’ αναζητήσετε τις αρχές. Και αν δεν κατανοείτε την αλήθεια, πρέπει πρώτα ν’ αναζητήσετε τις αρχές. Εάν ήδη κατανοείτε την αλήθεια, θα είναι εύκολο να εντοπίσετε τις αρχές. Τι πρέπει να κάνεις αν δεν καταλαβαίνεις τις αρχές; Υπάρχει τρόπος: μπορείς να συναναστραφείς μ’ αυτούς που καταλαβαίνουν. Μην υποθέτεις ότι εσύ καταλαβαίνεις τα πάντα κι έχεις πάντα δίκιο. Έτσι είναι εύκολο να κάνεις λάθη. Τι είδους διάθεση είναι αυτή κατά την οποία πρέπει πάντα να έχεις τον τελευταίο λόγο; Είναι αλαζονεία κι αυταρέσκεια, αυθαίρετη και μονομερής συμπεριφορά. Κάποιοι σκέφτονται: «Είμαι απόφοιτος πανεπιστημίου, είμαι πιο καλλιεργημένος από εσάς, έχω ικανότητα κατανόησης. Εσείς έχετε όλοι μικρό ανάστημα και δεν καταλαβαίνετε την αλήθεια, οπότε πρέπει να μ’ ακούτε σ’ ό,τι λέω. Μπορώ να παίρνω αποφάσεις ολομόναχος!» Τι άποψη είναι αυτή; Αν έχεις τέτοια άποψη, θα έχεις προβλήματα. Δεν πρόκειται να εκτελέσεις ποτέ καλά τα καθήκοντά σου. Πώς μπορείς να εκτελείς τα καθήκοντά σου καλά όταν θέλεις να έχεις πάντα τον τελευταίο λόγο, χωρίς αρμονική συνεργασία; Αν εκτελείς έτσι τα καθήκοντά σου, δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσεις στον στόχο. Γιατί το λέω αυτό; Θέλεις μονίμως να περιορίζεις τους άλλους και να τους κάνεις να σ’ ακούνε, και δεν ακούς τίποτα απ’ όσα λένε οι άλλοι. Αυτό δεν δείχνει μόνο προκατάληψη και πείσμα, αλλά κι αλαζονεία και αυταρέσκεια. Έτσι, όχι μόνο δεν θα εκτελέσεις καλά το δικό σου καθήκον, αλλά θα εμποδίσεις και τους άλλους απ’ το να εκτελέσουν καλά το δικό τους. Αυτή είναι η συνέπεια της αλαζονικής διάθεσης. Γιατί ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους αρμονική συνεργασία; Από τη μία, κάτι τέτοιο βοηθάει στο να αποκαλυφθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, κι έτσι τους επιτρέπει να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να απαλλαχθούν από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αυτό βοηθάει τη ζωή-είσοδό τους. Από την άλλη, η αρμονική συνεργασία είναι ωφέλιμη και για το έργο της εκκλησίας. Αφού όλοι έχουν έλλειψη κατανόησης της αλήθειας κι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, αν δεν υπάρχει αρμονική συνεργασία, τότε δεν θα μπορούν να εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους, και αυτό θα έχει επίπτωση στο έργο της εκκλησίας. Η συνέπεια αυτή είναι πολύ σοβαρή. Με λίγα λόγια, για να καταφέρει κανείς να εκτελεί τα καθήκοντά του επαρκώς, πρέπει να μάθει να συνεργάζεται αρμονικά, κι όταν αντιμετωπίζει καταστάσεις, να συναναστρέφεται σχετικά με την αλήθεια για να βρίσκει λύσεις. Αυτό είναι απαραίτητο, αφού ωφελεί όχι μόνο το έργο της εκκλησίας, αλλά και την ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. […] Για να εκτελέσεις επαρκώς το καθήκον σου, δεν έχει σημασία πόσα χρόνια πιστεύεις στον Θεό, πόσα καθήκοντα έχεις εκτελέσει, ούτε πόσες συνεισφορές έχεις κάνει στον οίκο του Θεού, πόσο μάλλον πόση εμπειρία έχεις στο καθήκον σου. Το κύριο πράγμα που εξετάζει ο Θεός είναι το μονοπάτι που ακολουθεί κανείς. Με άλλα λόγια, εξετάζει τη στάση που έχει κάποιος απέναντι στην αλήθεια και τις αρχές, την κατεύθυνση, την προέλευση και το σημείο εκκίνησης που βρίσκονται πίσω απ’ τις πράξεις του. Σ’ αυτά τα πράγματα εστιάζει ο Θεός· αυτά είναι που καθορίζουν το μονοπάτι που βαδίζεις. Πώς θα σε δει ο Θεός εάν, όσο εκτελείς το καθήκον σου, δεν εκδηλώνεις καθόλου αυτά τα θετικά πράγματα, και αν οι αρχές, το μονοπάτι και η βάση της δράσης σου είναι οι δικές σου σκέψεις, οι δικοί σου στόχοι και τα δικά σου σχέδια, αν το σημείο εκκίνησής σου είναι να προστατεύεις τα δικά σου συμφέροντα και να διασφαλίζεις τη φήμη και τη θέση σου, αν ο τρόπος που λειτουργείς είναι να παίρνεις αποφάσεις και να ενεργείς μόνος σου έχοντας τον τελευταίο λόγο, χωρίς ποτέ να συζητάς ή να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους, και χωρίς ποτέ να ακούς συμβουλές όταν έχεις κάνει λάθος, πόσο μάλλον να αναζητάς την αλήθεια; Αν εκτελείς έτσι το καθήκον σου, δεν πληροίς ακόμα τις προδιαγραφές και δεν έχεις βαδίσει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, επειδή, καθώς κάνεις το καθήκον σου, δεν αναζητάς τις αλήθεια-αρχές και κάνεις πάντα ό,τι θέλεις, ό,τι σου αρέσει. Γι’ αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εκτελούν επαρκώς τα καθήκοντά τους. Και πώς πρέπει να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Θα λέγατε ότι είναι δύσκολο να εκπληρώσει κανείς επαρκώς το καθήκον του; Στην πραγματικότητα, δεν είναι· αρκεί οι άνθρωποι να μπορούν να διατηρήσουν στάση ταπεινότητας, να έχουν λίγη σύνεση και να υιοθετήσουν την κατάλληλη θέση. Όσο μορφωμένος κι αν είσαι, ό,τι βραβεία κι αν έχεις κερδίσει και ό,τι κι αν έχεις πετύχει, και όσο υψηλή κι αν είναι η θέση σου και ο βαθμός σου, πρέπει να εγκαταλείψεις όλα αυτά τα πράγματα, πρέπει να ξεκαβαλήσεις το καλάμι —όλα αυτά δεν μετράνε καθόλου. Στον οίκο του Θεού, όσο σπουδαία κι αν είναι αυτά τα ένδοξα πράγματα, δεν μπορούν να είναι ανώτερα από την αλήθεια, διότι αυτά τα επιφανειακά πράγματα δεν είναι η αλήθεια και δεν μπορούν να πάρουν τη θέση της. Πρέπει να καταλάβεις καλά αυτό το ζήτημα. Αν λες «Είμαι ιδιαίτερα χαρισματικός, έχω πολύ κοφτερό μυαλό, έχω γρήγορα αντανακλαστικά, μαθαίνω γρήγορα και έχω πάρα πολύ καλή μνήμη, άρα είμαι κατάλληλος να πάρω την τελική απόφαση», αν αυτά τα πράγματα τα χρησιμοποιείς πάντοτε ως κεφάλαιο, τα θεωρείς πολύτιμα και θετικά, τότε υπάρχει πρόβλημα. Αν όλα αυτά καταλαμβάνουν την καρδιά σου, αν έχουν ριζώσει εκεί μέσα, τότε θα σου είναι δύσκολο να αποδεχτείς την αλήθεια —και οι συνέπειες αυτού τρομάζουν και μόνο στη σκέψη τους. Έτσι, πρέπει πρώτα να αφήσεις και να αρνηθείς εκείνα τα πράγματα που αγαπάς, που μοιάζουν ωραία, που σου είναι πολύτιμα. Εκείνα τα πράγματα δεν είναι η αλήθεια· αντίθετα, μπορούν να σε εμποδίσουν από το να εισέλθεις στην αλήθεια. Το πιο επείγον πράγμα τώρα είναι να αναζητάς την αλήθεια όταν εκτελείς το καθήκον σου και να ασκείσαι σύμφωνα με την αλήθεια, έτσι ώστε η εκτέλεση του καθήκοντός σου να γίνει επαρκής, γιατί η επαρκής εκτέλεση του καθήκοντος δεν είναι παρά το πρώτο βήμα στο μονοπάτι της ζωής-εισόδου. Τι σημαίνει εδώ «το πρώτο βήμα»; Σημαίνει το ξεκίνημα ενός ταξιδιού. Σε όλα τα πράγματα υπάρχει κάτι με το οποίο μπορεί να ξεκινήσει το ταξίδι, κάτι που είναι το πιο βασικό, το πιο θεμελιώδες, και η επίτευξη της επαρκούς εκτέλεσης του καθήκοντος αποτελεί ένα μονοπάτι ζωής-εισόδου. Αν εκτελείς το καθήκον σου με τρόπο με που φαίνεται απλώς σωστός, αλλά όχι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε δεν το εκτελείς επαρκώς. Πώς, λοιπόν, μπορεί κανείς να εργαστεί πάνω σε αυτό; Πρέπει κανείς να εργαστεί πάνω στις αλήθεια-αρχές και να τις αναζητήσει· είναι πολύ σημαντικό να εφοδιαστεί κανείς με τις αλήθεια-αρχές. Αν απλώς βελτιώνεις τη συμπεριφορά σου και την ιδιοσυγκρασία σου, αλλά δεν είσαι εφοδιασμένος με τις αλήθεια-αρχές, αυτό είναι άχρηστο. Μπορεί να έχεις κάποιο χάρισμα ή κάποια εξειδίκευση. Καλό είναι αυτό —αλλά μόνο αν το χρησιμοποιείς για να εκτελέσεις το καθήκον σου, το χρησιμοποιείς σωστά. Η καλή εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν απαιτεί βελτίωση της ανθρώπινης φύσης ή της προσωπικότητάς σου ούτε να παραμερίσεις το χάρισμα ή το ταλέντο σου. Δεν απαιτείται κάτι τέτοιο. Το σημαντικό είναι να κατανοήσεις την αλήθεια και να μάθεις να υποτάσσεσαι στον Θεό. Είναι σχεδόν αναπόφευκτο να αποκαλύψεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση καθώς θα εκτελείς το καθήκον σου. Τι πρέπει να κάνεις σε τέτοιες στιγμές; Πρέπει να αναζητάς την αλήθεια για να επιλύσεις το πρόβλημα και να καταφέρνεις να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Κάνε αυτό, και δεν θα σου είναι πρόβλημα να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου. Σε όποιον τομέα και αν βρίσκεται το χάρισμα ή η εξειδίκευσή σου, ή όπου κι αν έχεις κάποιες επαγγελματικές γνώσεις, το πιο σωστό είναι να χρησιμοποιήσεις αυτά τα πράγματα κατά την εκτέλεση ενός καθήκοντος· μόνο έτσι μπορείς να κάνεις καλά το καθήκον σου. Το ένα σκέλος είναι να βασίζεσαι στη συνείδηση και στη λογική για να εκτελέσεις το καθήκον σου, και το άλλο είναι να αναζητάς την αλήθεια για να διορθώσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Εκτελώντας κανείς το καθήκον του με αυτόν τον τρόπο, κερδίζει ζωή-είσοδο και γίνεται ικανός να εκτελεί επαρκώς το καθήκον του.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Ποια είναι η επαρκής εκτέλεση του καθήκοντος;
Απ’ θετική πλευρά, όσο εκτελείς τα καθήκοντά σου, αν τα μεταχειρίζεσαι σωστά και δεν τα εγκαταλείπεις, όποιες συνθήκες και αν αντιμετωπίζεις, και προσηλώνεσαι σ’ αυτά απ’ την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να τα εγκαταλείπεις, ακόμα και όταν οι άλλοι χάνουν την πίστη τους και παύουν να τα εκτελούν, παραμένοντας σταθερός κι αφοσιωμένος σ’ αυτά μέχρι τέλους, τότε στ’ αλήθεια τα μεταχειρίζεσαι ως καθήκοντα και δείχνεις απόλυτη αφοσίωση. Αν μπορέσεις να ανταποκριθείς σ’ αυτό το πρότυπο, έχεις πετύχει τον στόχο να εκτελείς τα καθήκοντά σου επαρκώς. Αυτό είναι θετικό. Παρ’ όλα αυτά, πριν φτάσεις αυτό το πρότυπο, το αρνητικό είναι ότι πρέπει ν’ αντέξεις διάφορους πειρασμούς. Τι πρόβλημα προκύπτει όταν κάποιος δεν μπορεί ν’ αντισταθεί σε πειρασμούς όσο εκτελεί τα καθήκοντά του, οπότε εγκαταλείπει το καθήκον του, το προδίδει και το βάζει στα πόδια; Είναι σαν να προδίδει τον Θεό. Το να προδίδει κανείς την ανάθεση από τον Θεό είναι σαν να προδίδει τον Θεό. Μπορεί να σωθεί κάποιος που προδίδει τον Θεό; Αυτός ο άνθρωπος έχει τελειώσει. Έχει χαθεί κάθε ελπίδα και τα καθήκοντά που εκτελούσε μέχρι πρότινος ήταν απλή δούλεψη, η οποία μετά την προδοσία του χάθηκε στο κενό. Οπότε, είναι απαραίτητο να προσηλώνεται κανείς στο καθήκον του. Όσο το κάνει, υπάρχει ελπίδα. Αν κάποιος εκπληρώνει με αφοσίωση το καθήκον του, μπορεί να σωθεί και να κερδίσει την έγκριση του Θεού. Ποιο είναι αυτό που όλοι θεωρούν πιο δύσκολο όσον αφορά την προσήλωση στο καθήκον; Έχει να κάνει με το αν μπορούν να μείνουν σταθεροί όταν έρχονται αντιμέτωποι με τον πειρασμό. Και τι περιλαμβάνουν αυτοί οι πειρασμοί; Χρήματα, κύρος, στενές σχέσεις, συναισθήματα. Τι άλλο; Αν κάποια καθήκοντα ενέχουν κινδύνους, ακόμα και κίνδυνο για τη ζωή σου, και αν τα εκτελέσεις μπορεί να συλληφθείς και να φυλακιστείς ή ακόμα και να διωχθείς μέχρι θανάτου, τότε μπορείς ακόμα να εκτελέσεις το καθήκον σου; Μπορείς ν’ αντέξεις; Το πόσο εύκολα μπορεί κανείς να ξεπεράσει αυτούς τους πειρασμούς εξαρτάται από το αν επιδιώκει την αλήθεια. Εξαρτάται από το αν μπορεί να διακρίνει και ν’ αναγνωρίσει αυτούς τους πειρασμούς όσο επιδιώκει την αλήθεια, να αναγνωρίσει την ουσία και τα σατανικά κόλπα που κρύβονται από πίσω τους. Χρειάζεται επίσης να μπορεί κανείς ν’ αναγνωρίζει τις δικές του διεφθαρμένες διαθέσεις, τη φύση-ουσία του και τις αδυναμίες του. Πρέπει ακόμα να ζητά διαρκώς απ’ τον Θεό να τον προστατεύσει για ν’ αντέξει τους πειρασμούς. Αν κάποιος μπορεί ν’ αντέξει και να προσηλωθεί στο καθήκον του χωρίς να προδώσει ή να το σκάσει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, τότε η πιθανότητα να σωθεί φτάνει το 50 τοις εκατό. Είναι εύκολο να πετύχει κανείς το 50 τοις εκατό; Κάθε βήμα είναι μία πρόκληση, γεμάτη κινδύνους. Δεν επιτυγχάνεται εύκολα! Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν ότι η επιδίωξη της αλήθειας είναι τόσο δύσκολη, ώστε να βρίσκουν τη ζωή πολύ κουραστική και να προτιμούσαν να πεθάνουν; Ποιοι νιώθουν έτσι; Οι δύσπιστοι. Μόνο και μόνο για την επιβίωση, οι άνθρωποι είναι ικανοί να σκαλίσουν το μυαλό τους, ν’ αντέξουν κάθε δυσκολία, να κρατηθούν επίμονα στη ζωή μέσα στις καταστροφές, να μην εγκαταλείπουν μέχρι την τελευταία τους πνοή. Αν πίστευαν στον Θεό και επιδίωκαν την αλήθεια με τέτοιο σθένος, θα πετύχαιναν σίγουρα αποτελέσματα. Αν οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια και δεν είναι πρόθυμοι να πασχίσουν γι’ αυτήν, τότε είναι άχρηστοι! Την επιδίωξη της αλήθειας δεν μπορεί να την πετύχει κανείς μόνο μέσω της ανθρώπινης προσπάθειας. Απαιτεί ανθρώπινη προσπάθεια σε συνδυασμό με το έργο του Αγίου Πνεύματος. Απαιτεί ο Θεός να ενορχηστρώσει διάφορα περιβάλλοντα για να δοκιμάσει και να εξευγενίσει τους ανθρώπους, και το Άγιο Πνεύμα να επιτελέσει έργο για να τους διαφωτίσει, να τους φωτίσει και να τους καθοδηγήσει. Είναι εγγυημένο ότι για να αποκτήσει κανείς την αλήθεια πρέπει να υπομείνει κάποια βάσανα. Όπως οι ορειβάτες, που ρισκάρουν τη ζωή τους για να σκαρφαλώσουν σε κορυφές και δεν φοβούνται τις αντιξοότητες στην αποστολή τους που τους φτάνουν στα όριά τους, σε βαθμό που ρισκάρουν τη ζωή τους. Είναι πιο δύσκολο από την ανάβαση σ’ ένα βουνό το να πιστεύεις στον Θεό και το να αποκτήσεις την αλήθεια; Τι άνθρωποι είναι αυτοί που θέλουν ευλογίες αλλά δεν θέλουν να υποφέρουν γι’ αυτές; Είναι άχρηστοι. Δεν μπορείς να επιδιώξεις και να εξασφαλίσεις την αλήθεια χωρίς θέληση· δεν μπορείς να το καταφέρεις αν δεν μπορείς να υποφέρεις. Πρέπει να πληρώσεις τίμημα για να την αποκτήσεις.
Οι άνθρωποι πλέον καταλαβαίνουν τον ορισμό της επάρκειας, το πρότυπο της επάρκειας, τον λόγο που ο Θεός έθεσε το πρότυπο της επάρκειας, τη σχέση ανάμεσα στην επαρκή εκτέλεση του καθήκοντος και τη ζωή-είσοδο, κι άλλους παρόμοιους παράγοντες που σχετίζονται με την αλήθεια της επαρκούς εκτέλεσης του καθήκοντος. Αν καταφέρουν να φτάσουν σ’ ένα σημείο όπου θα είναι προσηλωμένοι στο καθήκον τους, ανεξαρτήτως χρόνου και χώρου, χωρίς να το εγκαταλείπουν, όπου θα αντέχουν κάθε πειρασμό, όπου θα κατανοούν, θα γνωρίζουν όλες τις διαφορετικές αλήθειες που απαιτεί ο Θεός στις διαφορετικές καταστάσεις που τους θέτει και θα εισέρχονται σ’ αυτές, τότε στα μάτια του Θεού, έχουν ουσιαστικά καταφέρει να είναι επαρκείς. Υπάρχουν τρία βασικά στοιχεία για να εκτελέσει κανείς επαρκώς το καθήκον του: Πρώτον, το να έχει τη σωστή στάση απέναντι σ’ αυτό και να μην το εγκαταλείπει ποτέ. Δεύτερον, να είναι ικανός ν’ αντέξει κάθε λογής πειρασμούς όσο το εκτελεί και να μη σκοντάφτει. Τρίτον, να μπορεί όσο εκτελεί το καθήκον του να καταλάβει κάθε πτυχή της αλήθειας και να εισέρχεται στην πραγματικότητα. Όταν οι άνθρωποι καταφέρνουν αυτά τα τρία πράγματα κι έχουν πετύχει τον στόχο, τότε θα έχει ολοκληρωθεί το πρώτο προαπαιτούμενο για να δεχτούν την κρίση και την παίδευση και να τελειωθούν —η επαρκής εκτέλεση του καθήκοντός τους.
«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Ποια είναι η επαρκής εκτέλεση του καθήκοντος;
Σχετικοί ύμνοι
Μόνο οι έντιμοι μπορούν να εκτελούν ικανοποιητικά το καθήκον τους
Μόνο αν ενεργεί κανείς βάσει αρχών μπορεί να κάνει καλά το καθήκον του