Για να οικοδομήσει κανείς μια κανονική σχέση με τον Θεό, το πιο σημαντικό είναι το ζήτημα του πώς να αντιμετωπίζει τα λόγια Του. Με όποιον τρόπο κι αν μιλάει ο Θεός, για όποιο θέμα ή σε όποιον βαθμό κι αν μιλάει, η αλήθεια είναι πως όλα όσα λέει είναι αυτά που ο άνθρωπος χρειάζεται περισσότερο, αυτά που πρέπει να καταλάβει και με τα οποία πρέπει να εφοδιαστεί. Επιπλέον, τα λόγια που λέει ο Θεός μπορούν να γίνουν απολύτως αντιληπτά από τον ανθρώπινο νου και την ανθρώπινη σκέψη, δηλαδή δεν είναι έξω από την έμφυτη ικανότητα αντίληψης του ανθρώπου. Είναι καταληπτά και κατανοητά από τον άνθρωπο. Όλα όσα λέει και κάνει ο Θεός, είτε πρόκειται για το έργο του Αγίου Πνεύματος σε κάποιον είτε για τις διευθετήσεις του Θεού σχετικά με διάφορα άτομα, γεγονότα, πράγματα ή περιβάλλοντα, δεν υπερβαίνουν την έμφυτη ικανότητα αντίληψης του ανθρώπου ή τη σφαίρα της σκέψης του· αντίθετα, είναι όλα συγκεκριμένα, γνήσια και αληθινά. Αν κάποιος δεν καταλαβαίνει, τότε κάτι δεν πάει καλά μαζί του. Σημαίνει ότι είναι υπερβολικά χαμηλού επιπέδου. Όπως και να ’χει, ο τρόπος και το ύφος της ομιλίας του Θεού, η ορμή της ομιλίας Του και όλα τα λόγια που δίνει στον άνθρωπο πρέπει να τα καταλάβουν οι πιστοί στον Θεό και όλα είναι κατανοητά για τον άνθρωπο. Κι αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός μιλάει στον άνθρωπο και αυτά που λέει τα λέει σε ανθρώπινη γλώσσα· εκφράζοντας αυτά τα λόγια Του, τα μεταδίδει και τα παρέχει στον άνθρωπο χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερη καθομιλουμένη γλώσσα και λεξιλόγιο που παρουσιάζει ποικιλομορφία, που για τους ανθρώπους είναι διαθέσιμα και προσιτά, έτσι ώστε άνθρωποι που έχουν διαφορετικές σκέψεις και οπτικές, διαφορετικά επίπεδα βασικής παιδείας και διαφορετικό μορφωτικό και οικογενειακό υπόβαθρο, να μπορούν όλοι να τα αντιληφθούν και να τα καταλάβουν. Σε όλα αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός υπάρχει κάτι που πρέπει να καταλάβεις: Δεν υπάρχει τίποτε ιδιαίτερα απόκρυφο ή αφηρημένο στα λόγια Του, ούτε υπάρχουν λόγια που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ερμηνεύσει. Εφόσον κάποιος έχει ένα συγκεκριμένο επίπεδο και επικεντρώνεται στο να κάνει πράξη και να βιώσει τα λόγια του Θεού, μπορεί να επιτύχει την κατανόηση της αλήθειας και να συλλάβει τις προθέσεις Του. Οι αλήθειες που εκφράζει ο Θεός προέρχονται από Εκείνον, αλλά όλες οι μορφές της γλώσσας που χρησιμοποιεί για να τις εκφράσει, μέχρι και η ιδιαίτερη φρασεολογία τους, είναι ανθρώπινες. Δεν ξεφεύγουν από τα όρια της ανθρώπινης γλώσσας. Όποιο στυλ κι αν χρησιμοποιεί ο Θεός για να πει τα λόγια Του, με όποια μέθοδο ή όποιο ύφος κι αν μιλάει, είτε οι φράσεις Του προέρχονται από τη Δύση είτε από την Ανατολή, είτε μιλάει στην αρχαία είτε στη σύγχρονη ανθρώπινη γλώσσα, υπάρχει στην ομιλία Του καμία γλώσσα που η ανθρωπότητα δεν καταλαβαίνει ή θεωρεί μη ανθρώπινη; (Όχι.) Κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει βρει καμία. Υπάρχουν κάποιοι που λένε: «Αυτό δεν ισχύει· βρήκα δύο τέτοιες λέξεις: “δικαιοσύνη” και “μεγαλοπρέπεια”». Η «δικαιοσύνη» και η «μεγαλοπρέπεια» είναι δύο περιγραφές ή δηλώσεις που σχετίζονται με μια πτυχή της θεϊκής ουσίας· αυτές οι λέξεις, όμως, δεν είναι και διαδεδομένες μεταξύ των ανθρώπων; (Ναι, είναι.) Άσχετα με το πόσο βαθιά κατανοείς εσύ αυτές τις δύο λέξεις μπορείς, τουλάχιστον, να βρεις τους πιο θεμελιώδεις, αυθεντικούς ορισμούς τους στο λεξικό· συγκρίνοντας αυτούς τους πιο αυθεντικούς ορισμούς με την ουσία του Θεού, με τη διάθεσή Του και με αυτό που έχει και αυτό που είναι, σε έναν τέτοιο συνδυασμό, οι λέξεις γίνονται πιο συγκεκριμένες για τους ανθρώπους και παύουν να είναι αφηρημένες. Αν το συνδυάσεις αυτό με τις μακροσκελείς εκθέσεις των γεγονότων, τα σχόλια και τις εξηγήσεις γι’ αυτές τις λέξεις που βρίσκονται στα λόγια του Θεού, τότε γίνονται πιο συγκεκριμένες για όλους τους ανθρώπους, πιο ζωντανές σε επίπεδο απεικόνισης, πιο αυθεντικές, όλο και πιο κοντά στην ουσία, τα υπάρχοντα και το Είναι του Θεού που οι άνθρωποι οφείλουν να γνωρίζουν. Έτσι, οι λέξεις και οι δηλώσεις που έχουν να κάνουν με πράγματα όπως η διάθεση του Θεού δεν σας φαίνονται αφηρημένα ούτε μυστηριώδη. Πείτε Μου: Υπάρχει τίποτε αφηρημένο σ’ αυτές τις αλήθειες που σχετίζονται με τη συνήθη άσκηση των ανθρώπων, με το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν και με τις αλήθεια-αρχές; (Όχι.) Και πάλι, δεν υπάρχει τίποτα αφηρημένο σ’ αυτά.

Από τότε που άρχισα να εκφράζω τα λόγια Μου και να κάνω κηρύγματα, καταβάλλω τεράστιες προσπάθειες να χρησιμοποιήσω ανθρώπινη γλώσσα —μια γλώσσα που οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν, να χρησιμοποιήσουν και να καταλάβουν— για να κηρύξω, να συναναστραφώ πάνω στην αλήθεια και να συζητήσω τις αλήθεια-αρχές έτσι ώστε να καταλάβετε καλύτερα την αλήθεια. Δεν είναι πιο ανθρώπινη αυτή η προσέγγιση; Τι πλεονέκτημα σας προσφέρει αυτή η προσέγγιση; Σας επιτρέπει να καταλάβετε μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας. Και τι σκοπό έχω που μιλάω έτσι; Να σας δώσω τη δυνατότητα να ακούσετε πλουσιότερη, πιο ποικιλόμορφη γλώσσα και, στη συνέχεια, με αυτήν την ποικιλόμορφη γλώσσα να διευκολύνετε κι εσείς τους υπόλοιπους να καταλάβουν την αλήθεια και να μην τη θεωρήσουν κουραστική. Η ποικιλία της γλώσσας της Βίβλου, τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης, είναι κάποιου είδους ιδίωμα κι έτσι είναι εύκολο να καταλάβει κανείς με μια ματιά ότι κάποια λόγια είναι βιβλικά, ότι προέρχονται από τη Βίβλο. Αυτά τα λόγια έχουν μια διάσταση σηματοδότησης και συμβολισμού. Εγώ προσπαθώ το ύφος και η διατύπωση της σημερινής γλώσσας να μην έχουν συμβολικά χαρακτηριστικά, ώστε οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι αυτή η γλώσσα υπερβαίνει το βιβλικό ιδίωμα. Ναι μεν οι άνθρωποι καταλαβαίνουν απ’ το περιεχόμενο και το ύφος της ομιλίας του Θεού ότι η πηγή αυτής της ομιλίας είναι η ίδια με την πηγή των λόγων που είπε ο Θεός στη Βίβλο, αλλά αντιλαμβάνονται από τη διατύπωσή της ότι έχει κάνει άλμα πέρα από τη Βίβλο, πέρα από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, και έχει πάει ψηλότερα ακόμη και από την πνευματική ορολογία που χρησιμοποιούν όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι εδώ και χιλιετίες. Ποιοι όροι, λοιπόν, περιλαμβάνονται σ’ εκείνους που χρησιμοποιεί τώρα ο Θεός; Κάποιοι από αυτούς είναι η θετική, επαινετική γλώσσα που χρησιμοποιούν συχνά οι άνθρωποι, ενώ κάποια άλλα λόγια και στοιχεία της γλώσσας Του είναι πιο κατάλληλα για να εκθέσουν και να εκφράσουν τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Υπάρχουν, επίσης, κάποια εξειδικευμένα πράγματα, τα οποία αφορούν τη λογοτεχνία, τη μουσική, τον χορό, τη μετάφραση και ούτω καθεξής. Αυτό γίνεται για να μπορέσει ο οποιοσδήποτε, ανεξάρτητα από το καθήκον του ή την επαγγελματική του τεχνογνωσία, να αντιληφθεί ότι οι αλήθειες που λέω έχουν στενή σχέση με την αληθινή ζωή και το καθήκον που εκτελεί και ότι δεν υπάρχει καμία απόκλιση ανάμεσα στην αλήθεια σε καμία απ’ τις πτυχές της και στην αληθινή ζωή των ανθρώπων ή στα καθήκοντα που αυτοί εκτελούν. Δεν είναι, λοιπόν, μεγάλη βοήθεια για σας αυτές οι αλήθειες; (Είναι.) Αν δεν με ενδιέφεραν τέτοια πράγματα και απέφευγα κατηγορηματικά οτιδήποτε έχει σχέση με τα θέματα της μετάφρασης, του κινηματογράφου, της τέχνης, της συγγραφής και της μουσικής, και δεν έλεγα ποτέ τέτοια λόγια, αποφεύγοντάς τα σκόπιμα, τότε θα μπορούσα να κάνω καλά το έργο Μου; Σε εκείνη την περίπτωση, ίσως να μπορούσα να κάνω ένα μέρος του, αλλά θα ήταν δύσκολο να επικοινωνήσω μαζί σας. Άρα, καταβάλλω προσπάθεια να μελετήσω και να κατακτήσω αυτά τα στοιχεία της γλώσσας. Απ’ τη μία, αυτό μπορεί να σας βοηθήσει στη θεωρία και στις αρχές του επαγγελματικού σας έργου· απ’ την άλλη, όταν εκτελείτε τα καθήκοντά σας στους τομείς αυτούς, καταλαβαίνετε ότι το επαγγελματικό έργο που αφορούν τα καθήκοντά σας δεν είναι αποκομμένο απ’ την αλήθεια. Όποια κι αν είναι η ειδικότητά σου, όποιο κι αν είναι το φόρτε σου, όποιο επάγγελμα κι αν σπουδάζεις, αυτά τα λόγια μπορείς να τα διαβάσεις και να τα καταλάβεις, και σου επιτρέπουν κάνοντας το καθήκον σου να πετύχεις τον στόχο της εισόδου στην αλήθεια. Δεν είναι καλό αυτό; (Είναι.) Είναι καλό πράγμα αυτό. Πώς, λοιπόν, μπορεί να επιτευχθεί ένα τέτοιο καλό αποτέλεσμα; Προϋποθέτει ο Θεός, στην ανθρώπινη φύση Του, να διαθέτει κάποια πράγματα. Και ποια είναι αυτά τα πράγματα; Η κανονική ανθρώπινη φύση του ενσαρκωμένου Θεού πρέπει να καταλαβαίνει κάποια πράγματα σχετικά με διάφορες ειδικότητες, χωρίς να χρειάζεται φυσικά να δουλέψω σκληρά γι’ αυτά και να τα μελετήσω μέχρι να τα κατακτήσω. Γίνεται απλώς για να μπορώ να χρησιμοποιώ γνώσεις απ’ όλους τους τομείς όταν συναναστρέφομαι σχετικά με την αλήθεια και δίνω μαρτυρία για τον Θεό. Κάτι τέτοιο επιτρέπει στους ανθρώπους που προέρχονται από οποιονδήποτε κλάδο να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν τις μαρτυρίες του οίκου του Θεού, καθώς και τα διάφορα κινηματογραφημένα έργα του, γεγονός που ωφελεί πάρα πολύ το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Αν συναναστρεφόμουν σχετικά με την αλήθεια μόνο με τη γλώσσα του οίκου του Θεού και δεν χρησιμοποιούσα καθόλου τη γλώσσα και τη γνώση των διάφορων εξειδικευμένων κλάδων της κοινωνίας, τα αποτελέσματα θα ήταν πενιχρά. Τι πρέπει, λοιπόν, να επιτύχω για να κάνω καλά αυτό το έργο; Πρέπει να έχω ένα επίπεδο επαγγελματικής γνώσης, γι’ αυτό και κάποιες φορές ακούω τραγούδια, παρακολουθώ ειδήσεις, διαβάζω περιοδικά και καμιά φορά διαβάζω εφημερίδες. Πού και πού, δίνω προσοχή και σε κάποιες απ’ τις υποθέσεις των απίστων. Οι υποθέσεις των απίστων περιλαμβάνουν πολλά διαφορετικά πράγματα, και κάποιο μέρος της γλώσσας τους απουσιάζει απ’ τον οίκο του Θεού. Αν, όμως, αυτή η γλώσσα χρησιμοποιηθεί στα κηρύγματα, μερικές φορές θα είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, θα σας βοηθήσει και θα σας κάνει να νιώσετε ότι το μονοπάτι της πίστης στον Θεό είναι ευρύ, όχι κουραστικό και αδιάφορο. Αυτό θα σας βοηθήσει πολύ, και απ’ αυτό πρέπει να μάθετε κάποια χρήσιμα πράγματα. Οι περισσότεροι από σας δεν θα το καταφέρετε αυτό, αλλά όσοι έχουν επαρκές επίπεδο θα μάθουν κάποια χρήσιμα πράγματα, τα οποία θα τους βοηθήσουν στο πώς εκτελούν τα καθήκοντά τους. Όταν δεν έχω τίποτα να κάνω, μαθαίνω ασυναίσθητα κάποια πράγματα απ’ τις ειδήσεις και ακούγοντας μουσική. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια· απλώς περνάω τον ελεύθερο χρόνο μου μαθαίνοντας, βλέποντας, ακούγοντας πράγματα και, ακουσίως, κατακτώ κάποια από αυτά. Αν τα κατακτήσω αυτά, θα επηρεαστεί το έργο; Καθόλου· εδώ που τα λέμε, είναι απαραίτητο να το κάνω. Βοηθάει στο έργο του οίκου του Θεού και στη διάδοση του ευαγγελίου. Ποιο είναι το νόημα της συναναστροφής Μου μαζί σας γι’ αυτά τα ζητήματα; Αυτά τα λόγια του Θεού θα πρέπει να είναι προσιτά σ’ εσάς, να είναι όλα κατανοητά και να γίνονται εύκολα πράξη. Είναι τουλάχιστον κάτι που η ανθρώπινη φύση πρέπει να διαθέτει. Όταν λέω ότι η ανθρώπινη φύση θα πρέπει να διαθέτει αυτά τα πράγματα, εννοώ ότι όταν ο Θεός κάνει το έργο Του και εκφράζει τα λόγια Του, αυτά τα έχει ήδη επεξεργαστεί η ανθρώπινη φύση Του. Τι σημαίνει «επεξεργαστεί»; Ενδεικτικά, είναι σαν το αποφλοιωμένο σιτάρι, το οποίο το αλωνίζουν και το αλέθουν, και γίνεται αλεύρι, και μετά γίνεται ψωμί, κέικ και χυλοπίτες. Όλα αυτά, μετά από επεξεργασία, δίνονται σ’ εσάς και αυτό που τελικά απολαμβάνετε είναι ένα τελικό προϊόν, μια παρασκευασμένη τροφή. Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος σ’ αυτό; Είναι το να τρώτε και να πίνετε στο σύνολό τους τα λόγια που λέει σήμερα ο Θεός, όσο πιο γρήγορα μπορείτε. Να τρώτε και να πίνετε περισσότερα απ’ αυτά, να αποδέχεστε περισσότερα απ’ αυτά και να τα βιώνετε, να τα χωνεύετε και να τα απορροφάτε λίγο λίγο. Να τα μετατρέψετε στη ζωή σας, στο ανάστημά σας, και να τα αφήσετε να κυριαρχούν σε κάθε μέρα της ζωής σας και στο καθήκον που εκτελείτε. Όλα τα λόγια που λέει ο Θεός είναι στη γλώσσα της ανθρώπινης φύσης. Ναι μεν γίνονται εύκολα κατανοητά, αλλά την αλήθεια που βρίσκεται μέσα τους δεν την καταλαβαίνει εύκολα κανείς ούτε εισέρχεται εύκολα σ’ αυτήν· παρόλο που τη γλώσσα την καταλαβαίνεις εύκολα, η είσοδος στην αλήθεια είναι μια διαδικασία πολλών σταδίων. Ο Θεός έχει εκφράσει τόσα λόγια και έχει φέρει τον άνθρωπο στο παρόν και κάθε λέξη που λέει εκπληρώνεται μέσα σας κομμάτι κομμάτι, ενώ η αλήθεια που εκφράζει, καθώς και η διαδικασία που καθοδηγεί τους ανθρώπους ενώ εισέρχονται στην αλήθεια και αρχίζουν να διαβαίνουν το μονοπάτι της σωτηρίας, γίνεται, αρκετά ξεκάθαρα και εμφανώς, πραγματικότητα μέσα σας και εκπληρώνεται κομμάτι κομμάτι. Σιγά σιγά, εκδηλώνονται μέσα σας τα συγκεκριμένα αποτελέσματα. Δεν υπάρχει τίποτε αφηρημένο σ’ αυτό. Όπως και να ’χει, δεν θα δώσουμε σημασία στο πώς επεξεργάζεται η ανθρώπινη φύση του Θεού τα λόγια Του. Δεν χρειάζεται να εξετάσουμε αυτήν τη διαδικασία· εμπεριέχει ένα μυστήριο το οποίο δεν μπορεί να διαπεράσει η μελέτη του ανθρώπου. Το μόνο που πρέπει να σας απασχολεί είναι να αποδεχθείτε την αλήθεια. Αυτή είναι η πιο σοφή επιλογή και η πιο σωστή στάση. Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να θέλετε συνέχεια να διερευνάτε τα πράγματα. Είναι χάσιμο χρόνου και τζάμπα κόπος. Την αλήθεια δεν την αποκτά κανείς μέσω της μελέτης, ούτε, βέβαια, την ανακαλύπτει μέσω της επιστήμης. Ο Θεός την εκφράζει άμεσα, και μόνο μέσω της εμπειρίας μπορεί κανείς να την καταλάβει και να τη γνωρίσει. Μόνο βιώνοντας το έργο του Θεού μπορεί κανείς να κερδίσει την αλήθεια. Αν κάποιος μελετάει τα πράγματα μόνο σε νοητικό επίπεδο, αλλά δεν ασκείται και δεν έχει εμπειρία, δεν μπορεί να κερδίσει την αλήθεια. Ποια θα μπορούσε να είναι μια θετική στάση απέναντι στα λόγια του Θεού, εκτός από τη μη διερεύνηση των πραγμάτων; Η αποδοχή, η συνεργασία και η αδιαπραγμάτευτη υποταγή. Πραγματικά, αν κάποιος είναι πιο κατάλληλος απ’ όλους να μελετήσει, αυτός είμαι Εγώ, όμως ποτέ δεν το κάνω. Ποτέ δεν λέω: «Από πού προέρχονται αυτά τα λόγια; Ποιος Μου τα είπε; Πώς τα γνωρίζω; Πότε τα έμαθα; Τα γνωρίζουν και άλλοι; Όταν τα πω, θα έχουν αποτελέσματα; Τι θα προκύψει απ’ αυτά; Με τόσους ανθρώπους που οδηγώ, τι θα κάνω αν τελικά δεν πετύχω τα επιθυμητά αποτελέσματα, αν δεν τους οδηγήσω στο μονοπάτι της σωτηρίας;» Πείτε Μου: Πρέπει να διερευνηθούν αυτά; (Όχι, δεν πρέπει.) Ποτέ δεν διερευνώ αυτά τα πράγματα. Ό,τι θέλω να πω, ό,τι θέλω να σας πω, σας το λέω απευθείας. Δεν έχω ανάγκη να το μελετήσω. Το μόνο που χρειάζεται να σκεφτώ είναι αν εσείς θα το καταλάβετε αν το θέσω με έναν συγκεκριμένο τρόπο· μήπως χρειάζεται να μιλήσω πιο συγκεκριμένα· μήπως χρειάζεται να σας δώσω περισσότερα παραδείγματα και να πω περισσότερες ιστορίες για να σας δώσω πιο συγκεκριμένες πληροφορίες και πιο συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης· αν έχετε καταλάβει αυτά που λέω· αν κάτι στη διατύπωσή Μου, στο ύφος και τον τόνο της ομιλίας Μου, στη γραμματική ή στις διατυπώσεις Μου σας μπέρδεψε ή σας προβλημάτισε· ή αν υπάρχει κάτι στην ομιλία Μου που θεωρείτε αφηρημένο, μυστηριώδες ή κενό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να παρατηρήσω και να σκεφτώ αυτά τα πράγματα. Τα υπόλοιπα δεν τα διερευνώ. Εγώ είναι φυσιολογικό να μη διερευνώ τα πράγματα· εσείς, όμως; Για εσάς είναι φυσιολογικό να διερευνάτε τα πράγματα· θα ήταν αφύσικο να μην το κάνετε. Αυτό προέρχεται από τις παροτρύνσεις του ενστίκτου και της φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Όλοι σας σίγουρα θα διερευνήσετε διάφορα πράγματα. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που μπορεί να επιλύσει αυτό το πρόβλημα: Καθώς ο άνθρωπος φτάνει σταδιακά στο σημείο να επικοινωνεί με τον Θεό, η σχέση μεταξύ ανθρώπου και Θεού γίνεται πιο κανονική, και ο άνθρωπος τοποθετείται σωστά στη θέση του και αποδίδει μέσα του τη σωστή θέση στον Θεό. Καθώς αυτό προχωράει προς το καλύτερο, προς μια όλο και πιο θετική κατεύθυνση, θα γίνεται όλο και πιο βαθιά η συνειδητοποίηση, η γνώση, η βεβαιότητα και η αποδοχή του ανθρώπου για όσα κάνει ο Θεός και, καθώς αυτό συμβαίνει, θα γίνεται πιο βαθιά και η βεβαιότητα, η συνειδητοποίηση, η γνώση και η αναγνώριση της ενσάρκωσης από τον άνθρωπο. Καθώς γίνονται πιο βαθιά αυτά τα πράγματα, θα μελετάτε και θα αμφισβητείτε τον Θεό όλο και λιγότερο, σε όλο και μικρότερο βαθμό.

Γιατί μελετάνε οι άνθρωποι τον Θεό; Γιατί έχουν μέσα τους πάρα πολλές αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες γι’ Αυτόν, πάρα πολλούς παράγοντες που προκαλούν αβεβαιότητα, πάρα πολλές αμφιβολίες, πάρα πολλά πράγματα που δεν καταλαβαίνουν και που θεωρούν ακατανόητα, πάρα πολλά μυστήρια, οπότε τα μελετάνε για να τα καταλάβουν. Καμία μελέτη που επιχειρείς και στην οποία χρησιμοποιείς εξωτερικά φαινόμενα, τις εξειδικευμένες γνώσεις σου ή τη νοητική σου κρίση δεν θα σε κάνει να καταλάβεις· άδικα θα κοπιάσεις, αφού δεν πρόκειται έτσι καταλάβεις τι είναι ο Θεός και η αλήθεια. Όσοι, όμως, επιδιώκουν την αλήθεια θα δουν αποτελέσματα, θα κερδίσουν αληθινή γνώση του Θεού και θα αποκτήσουν βαθιά μέσα τους φόβο Θεού και υποταγή σε λίγα μόνο χρόνια. Κάποιοι δεν θεωρούν πρακτικά ή πραγματικά τα λόγια του Θεού, οπότε θέλουν συνέχεια να μελετούν τον Θεό, τα λόγια Του και ακόμη και την ενσάρκωση. Τα ζητήματα της ζωής και του πνεύματος δεν επιδέχονται μελέτη. Όταν έρθει η ημέρα που θα βιώσεις αυτές τις αλήθειες και θα χρησιμοποιείς όλο το μυαλό σου, όλο το τίμημα που πληρώνεις και όλη την προσοχή σου για να κάνεις πράξη την αλήθεια και να εκτελέσεις το καθήκον σου, τότε θα έχεις εισέλθει στο μονοπάτι της σωτηρίας και θα πάψεις να μελετάς τον ενσαρκωμένο Θεό. Δηλαδή, τότε θα έχει απαντηθεί το ερώτημα σχετικά με το αν είναι άνθρωπος ή Θεός. Όσο κανονική κι αν είναι η ανθρώπινη φύση Του, όσο κι αν μοιάζει με τους συνηθισμένους ανθρώπους, δεν θα έχει πλέον σημασία. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα έχεις ανακαλύψει επιτέλους τη θεϊκή ουσία Του, θα έχεις αναγνωρίσει επιτέλους τις αλήθειες που εκφράζει, αλλά και θα έχεις πια αποδεχτεί από τα βάθη της καρδιάς σου ότι αυτό το άτομο είναι η σάρκα της ενσάρκωσης του Θεού. Κάποια γεγονότα, κάποιες διεργασίες, κάποιες εμπειρίες, κάποια μαθήματα που πήρες από τα στραβοπατήματα και τις αποτυχίες θα σε κάνουν να καταλάβεις βαθιά μέσα σου ένα μέρος της αλήθειας και να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος. Θα πάψεις να αμφισβητείς και να μελετάς αυτό το άτομο, θα καταλάβεις ότι είναι ο πρακτικός Θεός, αυτό θα είναι πια σαφές και αδιαμφισβήτητο. Θα έχεις πια αποδεχτεί ενστικτωδώς ότι Αυτός είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, χωρίς καμία αμφιβολία. Όσο κανονική κι αν είναι η ανθρώπινη φύση Του, και παρόλο που μιλάει και ενεργεί σαν συνηθισμένος άνθρωπος και δεν είναι στο παραμικρό εξαιρετικός ή μεγαλοπρεπής, δεν θα Τον αμφισβητείς ούτε θα Τον περιφρονείς. Πιο παλιά, δεν θα θεωρούσες ότι ο ενσαρκωμένος Θεός συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου. Θα Τον μελετούσες και θα ήσουν περιφρονητικός και χλευαστικός, προκλητικός μέσα σου· σήμερα, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σήμερα, καθώς απολαμβάνεις και ακούς τα λόγια Του με κάθε λεπτομέρεια, δέχεσαι αυτά που εκφράζει από μια διαφορετική οπτική γωνία. Ποια, δηλαδή; «Εγώ είμαι δημιούργημα. Ο Χριστός μπορεί να μην είναι ψηλός και να μην έχει δυνατή φωνή, μπορεί στην εμφάνιση να μην είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά η ταυτότητά Του είναι διαφορετική απ’ τη δική μου. Δεν είναι μέλος της διεφθαρμένης ανθρωπότητας· δεν είναι ένας από μας. Δεν είμαστε ούτε ισότιμοι ούτε ισάξιοί Του». Εδώ υπάρχει μια διαφορά από την οπτική γωνία που είχες παλιά. Πώς προκύπτει αυτή η διαφορά; Βαθιά μέσα σου, κάνεις τη μετάβαση από την αρχική σου στάση της μη αποδοχής και ακούσιας μελέτης στην αποδοχή των λόγων Του ως ζωή, ως μονοπάτι άσκησής σου, στην αντίληψη ότι Αυτός έχει την αλήθεια· ότι Αυτός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή· ότι Αυτός φαίνεται να έχει τη σκιά του Θεού και μια αποκάλυψη της διάθεσής Του· και ότι η αποστολή από τον Θεό και το έργο Του βρίσκονται στο άτομό Του. Τότε είναι που θα Τον έχεις αναγνωρίσει και αποδεχτεί πλήρως. Όταν κάθε αντίδραση και στάση που έχεις απέναντί Του έχει μετατραπεί στην ενστικτώδη και σωστή αντίδραση που οφείλει να έχει ένα δημιούργημα, τότε είναι που θα μπορείς να συμπεριφέρεσαι σ’ Αυτόν τον ενσαρκωμένο Υιό του ανθρώπου ως Θεό και να πάψεις να Τον μελετάς, ακόμη κι αν σου λένε να το κάνεις, όπως ακριβώς δεν θα μελετούσες το γιατί σε γέννησε η μάνα σου και ο πατέρας σου ή γιατί τους μοιάζεις. Όταν έχεις φτάσει σ’ αυτό το σημείο, παύεις ενστικτωδώς να μελετάς τέτοια πράγματα. Αυτά τα θέματα δεν έχουν σχέση με την καθημερινότητά σου και δεν είναι πλέον ερωτήματα που σε απασχολούν. Η στάση σου απέναντι σ’ αυτά τα πράγματα έχει περάσει από το αρχικό εξαρτημένο αντανακλαστικό να τα μελετήσεις σε μια ενστικτώδη άρνηση να το κάνεις και, εφόσον έχει αλλάξει έτσι το ένστικτό σου, ο ενσαρκωμένος Θεός θα ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά σε θέση και μέγεθος, θα γίνει αναντικατάστατος από οποιονδήποτε άνθρωπο, και θα γίνει ο ίδιος ο Θεός μέσα στην καρδιά σου, θα έχει τη θέση του Θεού. Η σχέση σου με τον Θεό θα είναι τότε εντελώς κανονική. Γιατί γίνεται αυτό; Επειδή δεν μπορείς να δεις το πνευματικό βασίλειο, και για τον οποιονδήποτε άνθρωπο, ο Θεός του πνευματικού βασιλείου είναι σχετικά αφηρημένος. Πού βρίσκεται, πώς είναι, ποια είναι η στάση Του απέναντι στον άνθρωπο, τι έκφραση έχει όταν μιλάει με τον άνθρωπο; Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τίποτα από όλα αυτά. Σήμερα, Αυτός που στέκεται μπροστά σου ονομάζεται Θεός, αλλά έχει μορφή και ομοίωση ανθρώπου. Στην αρχή δεν Τον καταλαβαίνεις, με την αντίσταση, την αμφιβολία, τις υποθέσεις, τις παρανοήσεις, ακόμη και την περιφρόνηση που έχεις· στη συνέχεια, βιώνεις τα λόγια Του και τελικά τα αποδέχεσαι ως ζωή και αλήθεια, ως τις αρχές της άσκησής σου και ως στόχο και κατεύθυνση του μονοπατιού στο οποίο βαδίζεις· και από εκεί και πέρα, αποδέχεσαι αυτό το αληθινό άτομο ως μια εικόνα του Θεού που είχες μέσα στην καρδιά σου και δεν μπορούσες να δεις και τώρα έχει πάρει σάρκα και οστά. Όταν φτάσεις να το νιώσεις αυτό, θα είναι κενή η σχέση σου με τον Θεό; (Όχι.) Όχι, δεν θα είναι. Όταν πάρεις τον Θεό που αρχικά είναι μια αόριστη, μη ορατή εικόνα και Τον κάνεις συγκεκριμένο, στο σημείο που να έχει γίνει ένα σαρκικό σώμα, ένα άτομο ανάμεσα στους ανθρώπους που είναι σαν όλους τους άλλους, αν ακόμα μπορείς να διατηρήσεις μαζί Του τη σχέση του δημιουργήματος και του Δημιουργού, τότε η σχέση σου με τον Θεό θα είναι όσο πιο κανονική γίνεται. Η συμπεριφορά σου απέναντί Του θα είναι επί της ουσίας η ενστικτώδης αντίδραση που οφείλει να έχει ένα δημιούργημα. Αποκλείεται να Τον αμφισβητούσες ακόμη κι αν σου το ζητούσαν, ούτε θα μπορούσες να Τον μελετήσεις· δεν θα προσπαθούσες να Τον μελετήσεις, λέγοντας: «Γιατί μιλάει έτσι ο Θεός; Γιατί είναι έτσι η έκφρασή Του; Γιατί χαμογελάει και συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο;» Αυτά τα πράγματα θα σου είναι απολύτως φυσιολογικά. Θα λες μέσα σου: «Ο Θεός έτσι είναι και έτσι πρέπει να είναι. Ναι! Ό,τι κι αν κάνει, η σχέση μου μαζί Του θα είναι κανονική και δεν θα αλλάξει».

Μέσα στις σκέψεις και τις αντιλήψεις όλης της ανθρωπότητας, το να γίνει ο Θεός μέσω της ενσάρκωσης ένας συνηθισμένος άνθρωπος είναι η τελευταία μορφή που θα περίμεναν να πάρει Εκείνος, γιατί οι συνηθισμένοι άνθρωποι έχουν χαμηλή κοινωνική θέση και οι άλλοι τούς περιφρονούν, και ο Θεός, που είναι τόσο υψηλός, αποκλείεται να ενσαρκωνόταν ως κάποιος τόσο ασήμαντος. Είναι κάτι εντελώς αντίθετο με τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Το ότι μπορείς να αποδεχτείς και να αναγνωρίσεις ότι ο Θεός είναι ο Θεός σου όταν, σήμερα, έχει ενσαρκωθεί και έχει γίνει ένα τόσο συνηθισμένο ανθρώπινο ον, αποτελεί από μόνο του μαρτυρία. Και αφού είναι έτσι, τι θα μπορούσε να επηρεάσει ή να βλάψει την κανονική σχέση σου με τον Θεό; Τίποτα. Έχοντας αυτό κατά νου, το να μπορείς να αναγνωρίσεις τον Χριστό ως τον Θεό σου είναι ένα πολύ σημαντικό κριτήριο για την αξιολόγηση της σχέσης σου με τον Θεό. Πολλοί άνθρωποι, αν και πιστεύουν στον Θεό, δεν αναγνωρίζουν ότι Αυτός είναι η αλήθεια· μπορούν όσοι δεν αναγνωρίζουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια να αναγνωρίσουν ότι Αυτός είναι ο Θεός τους; Τι ακριβώς σχέση έχουν με τον Θεό όσοι δεν αναγνωρίζουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια; Μπορούν να υποταχθούν πραγματικά στον Θεό; Δεν είναι ικανοί να αψηφήσουν τον Θεό; Πρέπει να τα διακρίνεις καθαρά αυτά τα πράγματα. Τόσο εσύ όσο και ο ενσαρκωμένος Θεός έχετε εμφάνιση, μορφή, προτιμήσεις και γλώσσα ανθρώπου, ενώ ζείτε και οι δύο στον κόσμο των ανθρώπων. Όμως εσύ μπορείς να τοποθετηθείς σωστά στη θέση σου, μπορείς να διακρίνεις τη διαφορά μεταξύ της θέσης σου και αυτής του Θεού και μπορείς να διορθώσεις τη σχέση σου μαζί Του. Δεν πρέπει να υπερβείς αυτήν τη σχέση, δεν πρέπει να την ξεπεράσεις. Αν μπορείς να φτάσεις σ’ αυτό το ανάστημα, τότε αυτό Του φτάνει του Θεού και καμία δύναμη δεν μπορεί να καταστρέψει τη σχέση σου μαζί Του. Αυτή θα πρέπει να είναι η πιο σταθερή σχέση από όλες, και οι προδιαγραφές θα έχουν τηρηθεί. Αν η σχέση σου με αυτό το σαρκικό σώμα δεν φτάνει στο επίπεδο της σχέσης μεταξύ ανθρώπου και Θεού, αν δεν έχεις μια τέτοια σχέση, τότε είναι, άραγε, αλήθεια όταν λες: «Έχω καλή σχέση με τον Θεό στον ουρανό, μια πολύ κανονική σχέση»; Δεν είναι. Αν και λες ότι έχεις καλή σχέση με τον Θεό, την έχει δει ποτέ κανείς; Πού φαίνεται; Δεν έχει καμία τεκμηριωμένη βάση. Οι άνθρωποι ζουν στη σάρκα τους και δεν μπορούν να διεισδύσουν στο πνευματικό βασίλειο ούτε να αποκτήσουν πρόσβαση στον Θεό, οπότε πώς είναι δυνατόν να επικοινωνήσουν με το Πνεύμα του Θεού; Μπορείτε αυτήν τη στιγμή να συνάψετε μια κανονική σχέση μεταξύ ανθρώπου και Θεού με τον ενσαρκωμένο Θεό; (Όχι.) Πού έγκειται η δυσκολία; Υπάρχουν πολλές αλήθειες που δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος. Τι σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει; Σημαίνει ότι η ανθρωπότητα, η οποία είναι διεφθαρμένη, έχει απόψεις και γνώμες που, σε πολλά σημεία, δεν συμφωνούν με τις απόψεις και τις γνώμες του ενσαρκωμένου Θεού· σημαίνει ότι οι αρχές με τις οποίες αντιμετωπίζει τα πράγματα ο άνθρωπος δεν συμφωνούν με εκείνες του ενσαρκωμένου Θεού και ότι ο άνθρωπος έχει και πολλές αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για τον Θεό. Αυτά τα προβλήματα δεν έχουν λυθεί ακόμα. Και πού βρίσκεται η ρίζα αυτών των προβλημάτων; Ποιος παράγοντας επηρεάζει τις σχέσεις μεταξύ Θεού και ανθρωπότητας; Η διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας. Δηλαδή, η ανθρωπότητα παραμένει στο πλευρό του Σατανά και ζει σε εξάρτηση από το δηλητήριό του, και οι άνθρωποι βιώνουν τη διάθεση και την ουσία του Σατανά. Η ουσία του Θεού είναι η αλήθεια. Είναι αμετάβλητη. Ποιος είναι, λοιπόν, αυτός που πρέπει να αλλάξει προκειμένου να φτάσει σε συμφωνία με τον Θεό; Φυσικά και είναι η ανθρωπότητα· αυτό είναι απόλυτο. Πώς πρέπει να αλλάξει, λοιπόν, η ανθρωπότητα; Πρέπει να υποταχθεί στο έργο του Θεού και να αποδεχτεί την αλήθεια, την κρίση, την παίδευση και το κλάδεμα. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να φτάσει ο άνθρωπος σε συμφωνία με τον Θεό. Μόνο όταν πατήσεις το πόδι σου σ’ αυτό το μονοπάτι μπορείς να καταλάβεις σιγά σιγά την αλήθεια, να αποβάλεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση και να βλέπεις τόσο τους ανθρώπους όσο και τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, οι αρχές με τις οποίες ενεργείς, η σκοπιά από την οποία βλέπεις τα πράγματα, η οπτική σου για τη ζωή και οι αξίες σου θα συμφωνούν με του Θεού. Τα εμπόδια ανάμεσα σ’ εσένα και τον Θεό θα λιγοστεύουν όλο και περισσότερο, δεν θα υπάρχουν πλέον αντιφάσεις, θα μελετάς όλο και λιγότερο τον Θεό, θα αυξάνεται και θα μεγαλώνει με φυσικό τρόπο η υποταγή σου και σιγά σιγά θα φτάσεις στην απόλυτη συμφωνία με τον Θεό.

Φοβάστε την αλληλεπίδραση μαζί Μου; (Όχι.) Εσείς μπορεί να μη φοβάστε, αλλά Εγώ φοβάμαι. Τι φοβάμαι; Για ορισμένα πράγματα που κάνω και λέω, πρέπει να σκέφτομαι αν μπορείτε να Με παρακολουθήσετε, γιατί έχετε πολύ μικρό ανάστημα και πολλές αλήθειες δεν τις καταλαβαίνετε. Δεν μπορώ να πω ή να κάνω αυτά τα πράγματα άμεσα, πρέπει να σας δώσω πρώτα αρκετό χώρο και χρόνο ώστε να εξοικειωθείτε με αυτές τις αλήθειες και να τις βιώσετε. Στο μεταξύ, περιμένω. Περιμένω να τις καταλάβετε, να τις αποδεχτείτε σταδιακά, να μεγαλώσετε σε ανάστημα και τότε προσπαθώ ξανά, σιγά σιγά, να σας προσεγγίσω. Μετά, σας παρατηρώ και βλέπω αν έχει μεγαλώσει το ανάστημά σας. Αν ναι, σας λέω λίγο περισσότερα· αν έχετε ακόμα μικρό ανάστημα, κρατάω λίγο μεγαλύτερη απόσταση. Γιατί αναγκάζομαι να κρατάω κάποια απόσταση από σας; Αν σας πλησίαζα πολύ γρήγορα και σας ζητούσα πολλά, η βιασύνη θα μπορούσε εύκολα να κάνει ζημιά. Τι ζημιά; Ζημιά επικίνδυνη και αβάσταχτη για σας. Όπως έχουν τα πράγματα τώρα, όχι μόνο δεν μπορούμε να πετύχουμε στην αλληλεπίδρασή μας αρμονία και συμφωνία, αλλά ίσως να μην μπορούμε ούτε αληθινή επικοινωνία να έχουμε. Αν συνέχιζα να έρχομαι συχνά σε επαφή μαζί σας ή να ζω μαζί σας και να σας συμβουλεύω για κάθε πτυχή των ζητημάτων που αφορούν το καθήκον σας, τότε θα σας άγχωνα και θα νιώθατε ότι ταλαιπωρείστε. Δεν θα έπρεπε να το υπομείνω αυτό; Και δεν θα ήταν ταλαιπωρία και για Μένα αυτό; Θα ήταν. Αν αυτή η ταλαιπωρία ήταν προς όφελός σας, αν μπορούσε να σας κάνει να προοδεύσετε, δεν θα Με ένοιαζε να ταλαιπωρηθώ λιγάκι. Απλώς θα ανεχόμουν περισσότερα, θα μιλούσα λιγότερο, θα ήμουν πιο επιεικής και θα σας περίμενα λίγο περισσότερο, κάνοντας υπομονή. Δεν θα Με ενοχλούσε καθόλου κάτι τέτοιο. Αν κάποια πράγματα σας ταλαιπωρούσαν πρώιμα, θα έφερνε αυτό αποτελέσματα, έστω και λίγα; Ενδεχομένως σε λίγους και ξεχωριστούς, σε όσους καταλαβαίνουν την αλήθεια και διαθέτουν συνείδηση και σύνεση, σ’ αυτούς που είναι δίκαιοι και λογικοί και που, επιπλέον, αγαπούν ιδιαίτερα την αλήθεια, μπορούν να την επιδιώκουν επίμονα και, βαθιά μέσα τους, είναι ασυμβίβαστοι στην αγάπη τους και στην επιδίωξη του φωτός και των θετικών πραγμάτων. Δηλαδή σε ανθρώπους σαν τον Πέτρο, ο οποίος ήταν ενεργητικός και θετικός στην επιδίωξη της αλήθειας. Μόνο όσοι έχουν τέτοια ανθρώπινη φύση, τέτοια επιδίωξη και τέτοια κατανόηση θα μπορούσαν να υποστούν τέτοια βάσανα πριν την κατάλληλη στιγμή. Υπάρχει κανένας ανάμεσά σας που να πληροί αυτά τα κριτήρια; (Όχι.) Τότε, λυπάμαι που το λέω, αλλά πρέπει να κρατήσουμε αποστάσεις, ώστε να μην υποστείτε πρόωρα τέτοια βάσανα. Και πότε θα τα υποστείτε; Όταν φτάσετε σ’ ένα ορισμένο ανάστημα, ο Θεός θα διευθετήσει με φυσικό τρόπο για σας περιβάλλοντα, ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Όπως ακριβώς έγινε με τον Ιώβ: Όταν έφτασε σ’ ένα ορισμένο ανάστημα, ο Σατανάς ήρθε και τον κατηγόρησε ενώπιον του Θεού και ο Θεός επέτρεψε στον Σατανά να τον δελεάσει, να τον βάλει σε πειρασμό· αποτέλεσμα ήταν ο Ιώβ να στερηθεί ολόκληρη την περιουσία του. Σας φαίνεται αυτό πολύ μακριά από σας; Πόσο μακριά; Η μία πλευρά του εξαρτάται από την επιδίωξή σας· η άλλη εξαρτάται από τις απαιτήσεις του έργου του Θεού, από τη χρονική στιγμή που έχει ορίσει Εκείνος στο σχέδιό Του. Και ποια στιγμή είναι αυτή; Η στιγμή που οι άνθρωποι είναι ουσιαστικά εξοπλισμένοι με όλη την αλήθεια και την κατανοούν. Τι πρέπει να γίνει, όμως, αν κάποιοι δεν έχουν φτάσει ακόμα σε τέτοιο επίπεδο στο ανάστημά τους; Όταν έρθει η ώρα, ο Θεός θα δράσει. Νομίζεις ότι μπορείς να κρυφτείς; Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει αυτό το κομβικό σημείο: Είναι η επιθεώρηση του έργου του ανθρώπου και όλοι πρέπει να την υποστούν. Κανείς δεν μπορεί να την περάσει νωρίτερα και κανείς δεν μπορεί να μείνει πίσω. «Κανείς δεν μπορεί να την περάσει νωρίτερα» σημαίνει ότι, αν κάποιος δεν έχει ακόμα το απαραίτητο ανάστημα και δεν έχει ακούσει μεγάλο μέρος της αλήθειας, τότε όταν αυτός ζητήσει απ’ τον Θεό να τον ελέγξει, Εκείνος δεν θα το κάνει. Κανείς δεν θα εξαιρεθεί απ’ αυτό, γιατί ο Θεός βλέπει τους πάντες ως ίσους, δίνει σε όλους ίσες ευκαιρίες, παρέχει τα ίδια σε όλους και εργάζεται το ίδιο για όλους. Δεν σας ωφελεί, λοιπόν, το να υιοθετήσω μια τέτοια στάση ανάλογα με την κατάστασή σας και το ανάστημα που διαθέτετε; (Ναι.) Σας ταιριάζει απόλυτα, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεστε τώρα. Ενώ εκτελείτε κανονικά τα καθήκοντά σας σε κάθε τομέα, εφοδιάζεστε και με τις αλήθειες που πρέπει να διαθέτετε και να κατανοείτε, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, έτσι ώστε να ωφελείστε από πρόνοια και βοήθεια εγκαίρως και στα μέτρα σας. Στη συνέχεια, καθώς θα εκτελείτε το καθήκον σας, θα χωνεύετε, θα απορροφάτε και θα βιώνετε σταδιακά αυτές τις αλήθειες και θα βρίσκετε τις αλήθεια-αρχές και το μονοπάτι της άσκησης· σιγά σιγά, θα αντιληφθείτε τις προθέσεις του Θεού και έτσι η σχέση ανθρώπου και Θεού θα ρυθμιστεί σωστά και θα σταθείτε εκεί που πρέπει να στέκεται ένα δημιούργημα, δηλαδή θα αναλάβετε το πόστο σας και θα είστε σταθεροί στο καθήκον σας. Και μετά απ’ αυτό, μπορεί να υπάρξουν κάποιοι που, χωρίς να το συνειδητοποιήσουν, θα υποβάλλονται σε δοκιμασίες και εξευγενισμό. Πότε θα συμβεί αυτό; Θα σας πω, με τη μία πρόταση που ισχύει: Οι δοκιμασίες θα έρθουν όπως έχει προγραμματιστεί. Αυτό μπορεί να είναι λίγο αφηρημένο, αλλά για τον Θεό, απλώς έτσι είναι. Όταν έρθει η ώρα να δράσει ο Θεός, δεν θα μπορέσετε να κρυφτείτε, όσο κι αν προσπαθήσετε. Τι θα κάνω τώρα; Θα κρατήσω το πόστο Μου, θα σταθώ στη θέση Μου και θα κάνω το έργο Μου, χωρίς να καθυστερώ ούτε να βιάζομαι, αλλά κάνοντας το έργο Μου σύμφωνα με την καθορισμένη σειρά του. Όλα τα μονοπάτια σας προς τη σωτηρία είναι ανοιχτά· δεν θα τα σφραγίσω, και φυσικά δεν θα σας καθυστερήσω.

Ρωτάει κανείς με ανησυχία: «Αν Σε ακολουθήσουμε, θα σωθούμε;» Ίσως κάποιοι να μην έχουν σκεφτεί ποτέ αυτό το ερώτημα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχαν αμφιβολία, και αυτή η αμφιβολία μπορεί να υπάρχει ακόμη. Θα σου πω, λοιπόν, κάτι αληθινό: Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς. Εγώ θα έπρεπε να ανησυχώ πριν από σένα· Εγώ θα έπρεπε να ανησυχώ περισσότερο, αλλά ποτέ δεν το κάνω· άρα, εσύ γιατί ανησυχείς; Μήπως ανησυχείς υπερβολικά; Ανησυχείς πάρα πολύ και δεν υπάρχει λόγος. Εγώ δεν ανησυχώ ποτέ γι’ αυτό το θέμα, αφού δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να αναλάβω την ευθύνη. Καλό δεν είναι αυτό; Ποιος, λοιπόν, αναλαμβάνει την ευθύνη για το θέμα; Κάποιοι λένε: «Είναι τόσο ανεύθυνο εκ μέρους Σου να το λες αυτό! Αν δεν αναλαμβάνεις Εσύ την ευθύνη, τότε ποιος θα την αναλάβει;» Εγώ δεν χρειάζεται να αναλάβω την ευθύνη, επειδή δεν έχω ποτέ τέτοιες ανησυχίες. Δεν έχω καμία ανάγκη να ανησυχήσω, καμία ανάγκη να εξετάσω αυτό το θέμα. Θα ήταν αμέλεια εκ μέρους Μου αν ανησυχούσα και έλεγα: «Ω! Δεν αντέχω το φορτίο των αποτελεσμάτων και των προορισμών σας! Πρέπει να φροντίζω να μελετώ και να αναλύω κάθε βήμα και κάθε λέξη Μου, πρώτα να βλέπω τα αποτελέσματά τους και μετά να ενεργώ». Κι όμως, δεν ανησυχώ ποτέ· δεν εξετάζω ποτέ πού μπορεί να οδηγήσει κάτι. Για ποιον λόγο; Κάποιοι λένε: «Έχεις καταλάβει σε βάθος αυτό το θέμα». Όχι. Σε γενικές γραμμές, μπορεί κανείς να πει ότι έχει καταλάβει κάτι σε βάθος μόνο αν το ερευνήσει και το αναλύσει, αλλά Εγώ ενστικτωδώς δεν διερευνώ ποτέ τέτοια πράγματα, δεν υπάρχουν στη σκέψη Μου. Θα ήταν ένα σπουδαίο αποτέλεσμα να μη διερευνάτε τα πράγματα· δεν θα έπρεπε, λοιπόν, να μάθετε πώς να το κάνετε αυτό; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Εσύ ενστικτωδώς δεν τα διερευνάς. Εμείς πώς είναι δυνατόν να μάθουμε να το κάνουμε αυτό; Δεν είναι κάτι που μπορούμε να μάθουμε!» Αυτό περιέχει κάτι που χρειάζεται λίγη συναναστροφή. Όσον αφορά την ενσάρκωση του Θεού, την πραγμάτωσή Του στη σάρκα, το ότι έγινε άνθρωπος, δεν χρειάζεται να εξετάσουμε με ποια ακριβώς διαδικασία έγινε αυτό το άτομο. Με απλά λόγια, ο Θεός έγινε άνθρωπος. Υπάρχει κάποιο μυστήριο στο τι κάνει ο Θεός σ’ αυτό το ανθρώπινο σώμα και πώς εκδηλώνεται; (Ναι.) Μήπως αυτό το θέμα χρειάζεται να ερευνηθεί; Δεν χρειάζεται να το ερευνήσετε, αλλά να αναζητήσετε την αλήθεια του. Ποια είναι η αλήθεια του; Τη βλέπετε; Η ουσία, η θέση και η αποστολή ενός ατόμου γίνονται ένα και το αυτό. Η αποστολή του είναι η ουσία του, το ένστικτό του· αυτό που βιώνει, αυτό που αποκαλύπτει, αυτό που είναι πρόθυμο να κάνει και αυτό που το γεμίζει —αυτό είναι η ουσία του, καθώς και το ένστικτο και η αποστολή του, και τα οποία όλα μαζί μπορούν να αποτελέσουν μια ένωση. Τι σας λέει αυτό; Εδώ υπάρχει κάτι που πρέπει να μπορέσετε να καταλάβετε: ότι το ζήτημα της ενσάρκωσης του Θεού είναι αδιαμφισβήτητο. Ο Θεός εκφράζει πάρα πολλές αλήθειες και όσο περισσότερο τις διαβάζει ο άνθρωπος τόσο περισσότερο τις καταλαβαίνει· όσο περισσότερο τις διαβάζει τόσο περισσότερο τις νιώθει ως αλήθεια· και όσο περισσότερο τις βιώνει και τις κάνει πράξη τόσο πιο φωτεινή γίνεται η καρδιά του και, καθώς συμβαίνει αυτό, γίνεται και πιο κανονική η σχέση του με τον Θεό. Χρειάζεται όντως να ερευνηθεί αυτό; Ερεύνησέ το όσο θέλεις· δεν θα καταλάβεις μέσα από την έρευνα τι είναι η αλήθεια. Η κατανόηση της αλήθειας βασίζεται στην εμπειρία. Καθώς κάποιος αποκτά περισσότερες εμπειρίες, είναι επόμενο να καταλάβει τι είναι η αλήθεια και, κατόπιν, να μπορέσει να γνωρίσει τον Θεό. Γι’ αυτό λέω ότι η γνώση του έργου του Θεού βασίζεται στην κατανόηση της αλήθειας. Κάποιοι παράλογοι άνθρωποι δεν αγαπάνε την αλήθεια και δεν την κάνουν ποτέ πράξη και, από τη στιγμή που άρχισαν να πιστεύουν στον Θεό, Τον μελετούν. Όσο κι αν μελετούν, μπορούν να γνωρίσουν τον Θεό με αυτόν τον τρόπο; Είναι αδύνατον. Ο θρησκευτικός κόσμος μελετά τον Θεό εδώ και χιλιετίες και ούτε ένας άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει πραγματικά. Πιστεύουν στον Θεό για χρόνια και στο τέλος το μόνο που μπορούν να πουν είναι «πιστεύω βαθιά ότι υπάρχει ο Θεός». Αυτά τα λόγια τα λέει κάποιος που γνωρίζει τον Θεό; Μελετάς ακόμα και τώρα τον Θεό; Πόσα χρόνια Τον μελετάς; Σου έφερε αποτελέσματα η μελέτη; Σου λέω: Ο ενσαρκωμένος Θεός δεν ερευνά ποτέ ποιος είναι, ούτε υπάρχει άλλη φωνή μέσα Του, παρά μόνο μία. Από την οπτική του ανθρώπου, ό,τι σκέφτεται, ζει και κάνει ο Θεός είναι η σκέψη και η δράση ενός ατόμου, και Εκείνος, επίσης, θεωρεί ότι είναι ένα άτομο που ενεργεί και σκέφτεται. Τι συμβαίνει εδώ; Για τον ίδιο, υπάρχει μόνο μία ζωή και καμία άλλη. Ποια είναι λοιπόν η ουσία αυτής της ζωής; Μπορεί κανείς να μην μπορεί να τη διακρίνει απέξω, να πιστεύει ότι είναι απλώς η ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου, αλλά αν τη δει υπό το πρίσμα της αποστολής Του και της ουσίας του έργου Του, πώς είναι δυνατόν να βρίσκεται πάνω Του η σκιά του Θεού; Αυτό αξίζει να το καταλάβει κανείς. Αξίζει να αναζητήσουμε και να ερευνήσουμε σε βάθος ποιο ακριβώς είναι αυτό το σαρκικό σώμα, το οποίο έχει τη σκιά του Θεού και την αποκάλυψη της ουσίας του Θεού. Είναι φυσιολογικό, λοιπόν, αυτό το σαρκικό σώμα να μη γνωρίζει γιατί είναι τέτοιο άτομο ή ποιος είναι στην ουσία; Είναι πάρα πολύ φυσιολογικό· δεν είναι υπερφυσικό. Κάποιοι θα πουν: «Δεν είναι υπερφυσικό; Και πώς είναι Θεός; Ο Θεός θα έπρεπε να είναι υπερφυσικός!» Από πού προέρχεται αυτό το «θα έπρεπε»; Από τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Ποια είναι στην πραγματικότητα η πρώτη ενέργεια, η πρώτη συμπεριφορά του Θεού την οποία γνωρίζει και για την οποία έχει μια εντύπωση ο άνθρωπος; Στην αρχή, ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα, και την έκτη ημέρα, πήρε λίγο πηλό και με αυτόν δημιούργησε έναν άνθρωπο, τον οποίο ονόμασε Αδάμ. Στη συνέχεια, έβαλε τον Αδάμ να κοιμηθεί και πήρε ένα πλευρό από το σώμα του, το οποίο μετέτρεψε σε ένα άλλο άτομο, την Εύα. Δεν είναι ιδιαίτερα παραστατική όλη αυτή η σειρά των ενεργειών και συμπεριφορών του Θεού; Κάθε ενέργειά Του είναι πάρα πολύ πραγματική, και αυτό δεν συνάδει με τον Θεό που έχουν οι άνθρωποι στις φαντασιοκοπίες και στις αντιλήψεις τους. Ξεπερνά τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων σχετικά με το υπερφυσικό. Έτσι, τώρα, όταν έρχονται σε επαφή με τον ενσαρκωμένο Θεό και ακούνε τα λόγια που λέει και βλέπουν όλα όσα κάνει, και μετά συγκρίνουν αυτά τα πράγματα με τις πραγματικές ενέργειες και συμπεριφορές Του στην αρχή που δημιούργησε τον άνθρωπο, υπάρχουν αποκλίσεις εκεί; Υπάρχει διαφορά; Μπορεί να υπάρχει, επειδή δεν έχεις δει ποτέ εκείνες τις ενέργειες. Όμως, για να το θέσουμε πρακτικά, όταν κάποιος συγκρίνει τον τρόπο και την πηγή των αρχικών ομιλιών του Θεού με τον τρόπο και την πηγή των ομιλιών Του τώρα, δεν υπάρχει καμία θεμελιώδης διαφορά. Γιατί λέω «θεμελιώδης»; Η λέξη «θεμελιώδης» έχει τη σημασία της. Τι εννοώ εδώ με το «θεμελιώδης»; Εννοώ ότι μέσα στην καρδιά του ανθρώπου εξακολουθεί να υπάρχει κάποιο υπερφυσικό στοιχείο στα πραγματικά πράγματα που νομίζει ότι κάνει ο Θεός και στο πώς νομίζει ότι Αυτός μιλάει, ενώ ο τρόπος, η μέθοδος και ο τόνος της ομιλίας του Θεού που βλέπει και ακούει τώρα ο άνθρωπος είναι πολύ πρακτικά, είναι εύκολο να τα καταλάβει και να τα αντιληφθεί κανείς, δεν έχουν υπερφυσικό στοιχείο και δεν αφήνουν περιθώρια για τις φαντασιοκοπίες του ανθρώπου. Υπάρχει απόσταση μεταξύ αυτών των δύο πραγμάτων και αυτή η απόσταση, από τη δική σας άποψη, είναι τελικά και θεμελιωδώς ταυτόσημη. Από εκεί προέρχεται αυτό το «θεμελιώδης».

Είναι απαραίτητο να συναναστραφώ σήμερα μαζί σας με αυτά τα πιο ειλικρινή λόγια, που λέγονται από καρδιάς; (Είναι.) Γιατί να μιλάμε για τέτοια πράγματα; Πολλοί άνθρωποι θεωρούν συνεχώς αυτά τα ζητήματα του ενσαρκωμένου Θεού ως αρκετά μυστηριώδη, ασύλληπτα, και θέλουν συνέχεια να τα μελετούν. Αν μελετάς αυτά τα πράγματα, παρεμποδίζεται η σχέση σου με τον Θεό. Αν μελετάς όλη την ώρα τον Θεό, θα μπορέσεις να εισέλθεις στην αλήθεια; Αν Τον μελετάς διαρκώς, δεν θα εκλαμβάνεις τα λόγια Του ως αλήθεια και η σχέση σου μαζί Του θα είναι στρεβλή, αποκλίνουσα και μη κανονική. Και πώς μπορείς να κάνεις τη σχέση σου όλο και πιο κανονική; Με το να θεωρείς κανονικά όλα όσα κάνει Αυτός, μαζί και αυτό το σαρκικό σώμα Του, και να προσπαθείς σιγά σιγά να Τον δεχτείς μέσα στην καρδιά σου. Αποδέξου κάθε πτυχή Του: τον τρόπο και τον τόνο της ομιλίας Του, αλλά και την εμφάνισή Του, το πώς μοιάζει εξωτερικά. Πρέπει να τα αποδεχθείς αυτά, αλλιώς, αν αντίθετα Τον μελετάς διαρκώς, μελετάς το ένα και μελετάς το άλλο, τότε στο τέλος αυτός που θα πάθει το χειρότερο και θα ζημιωθεί θα είσαι εσύ. Αυτό το γεγονός, που το επιφέρει ο Θεός, δεν πρόκειται να αλλάξει. Ο Θεός εγκαινίασε μια νέα εποχή και Εκείνος θα την επηρεάσει και θα την καθοδηγήσει ολόκληρη. Αυτό το γεγονός δεν αλλάζει. Ποια επιλογή πρέπει, λοιπόν, να κάνει κάποιος πάνω σ’ αυτό το θέμα; Να μην Τον μελετάει, αλλά να Τον αποδεχτεί και να Τον γνωρίσει, να διορθώνει αδιάκοπα τη σχέση του μαζί Του και να υπενθυμίζει κάθε στιγμή στον εαυτό του: «Είμαι δημιούργημα και ανήκω στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα· ο Θεός επιφανειακά είναι ένα συνηθισμένο άτομο, αλλά η ουσία μέσα Του είναι αυτή του Θεού. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι είναι Θεός· δεν έχω την αρμοδιότητα να μελετήσω τι κάνει εξωτερικά, τι λέει και πώς ενεργεί. Αυτήν τη λογική θα έπρεπε να έχω και αυτήν τη θέση θα έπρεπε να κατέχω». Σήμερα, σας μίλησα λίγο για Μένα ώστε να καταλάβετε και να αποκτήσετε ξεκάθαρη εικόνα γι’ αυτά τα πράγματα και να μη βρίσκεστε συνέχεια σε σύγχυση γι’ αυτά, λες και σας κρύβω κάτι που δεν θα ήθελα να γνωρίζετε. Στην πραγματικότητα, δεν έχω μυστικά που δεν μπορώ να σας πω. Αυτό πιστεύω και έτσι ενεργώ. Δεν υπάρχει τίποτα αφηρημένο ή μυστηριώδες σ’ αυτό. Αυτό ισχύει για ό,τι βλέπετε από Εμένα, αλλά και για ό,τι δεν βλέπετε. Έτσι έχουν τα πράγματα. Υπάρχει, όμως, και κάτι που πρέπει να καταλάβετε: Όποια γεγονότα και εξωτερικά φαινόμενα κι αν δεις μπροστά σου, αν δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, αυτά τα φαινόμενα θα τα εκλάβεις ως αλήθεια και ως γεγονός· και αν καταλαβαίνεις την αλήθεια, θα γνωρίσεις μέσα από αυτά τα φαινόμενα και τις εξωτερικές καταστάσεις την ουσία και την αλήθεια, οπότε η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο κανονική. Για σένα, η ταυτότητα, η θέση και η ουσία του Θεού δεν θα αλλάξουν ποτέ. Είναι ο Δημιουργός, ο κυρίαρχος των πάντων. Αυτό είναι σταθερό. Εσύ είσαι δημιούργημα και, αν μελετάς διαρκώς την όψη της σάρκας του Θεού, έχεις πρόβλημα. Η σχέση σου με τον Θεό θα πάψει να υπάρχει, δηλαδή θα πάψει να υπάρχει η σχέση σου ως δημιουργήματος με τον Δημιουργό. Δεν υπάρχει λόγος να αναλύσουμε τις συνέπειες αυτού του γεγονότος. Είναι πολύ άσχημες. Θα μπορούσε να προκύψει η οποιαδήποτε συνέπεια· το οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί. Χωρίς αυτήν τη σχέση, ουσιαστικά δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μας. Είναι σαφές αυτό; Άρα, ποια θα πρέπει να είναι η ταυτότητα του ανθρώπου ώστε να διατηρήσουμε τις στενές μας σχέσεις, να διατηρήσουμε τη σχέση μας; (Αυτή του δημιουργήματος.) Πάντα αυτή του δημιουργήματος. Μόνο έτσι μπορούμε να σχετιζόμαστε, μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει πραγματική σχέση. Αν δεν παραδεχτείς ότι είσαι δημιούργημα, τότε δεν έχουμε καθόλου σχέση. Δεν θα ασχοληθώ μαζί σου ούτε θα θελήσω να μάθω ποιος είσαι. Τίποτα δεν θα μας συνδέει. Δεν πρόκειται να μπλέξω μαζί σου. Ζήσε όπως θέλεις —δεν Με αφορά καθόλου. Δεν χρειάζεται να Με μελετήσεις ή να Με καταδικάσεις. Εσύ, ένας συνηθισμένος άνθρωπος, δεν μπορείς να καταδικάσεις ή να βγάλεις συμπεράσματα για την ταυτότητά Μου, τη θέση Μου και όλα όσα κάνω. Δεν τα κρίνει ο άνθρωπος όλα αυτά, αλλά ο Θεός. Τώρα το καταλαβαίνεις ξεκάθαρα, έτσι δεν είναι; Αυτή δεν είναι η αλήθεια; (Αυτή είναι.) Ποια είναι, λοιπόν, η αλήθεια που πρέπει να καταλάβουν εδώ οι άνθρωποι; Πάνω σε ποια βάση, σε ποια θεμέλια μπορεί κάποιος να έχει κανονική σχέση με τον Θεό; Πρέπει να γνωρίζει ότι είναι δημιούργημα. Αν αναγνωρίσεις ότι είσαι δημιούργημα και έχεις αυτήν τη βάση, τότε, καθώς προχωράς μπροστά, θα υπάρχουν πολλά θέματα στα οποία δεν θα παρεκκλίνεις. Αν, από την άλλη θες συνέχεια να Τον μελετάς και δεν προσεγγίζεις τη σχέση από τη σκοπιά του δημιουργήματος, τότε οι συνέπειες θα είναι δυσάρεστες, δεν θες καν να τις σκεφτείς. Το καταλαβαίνεις αυτό, έτσι δεν είναι;

Κάποιοι λένε: «Αν δεν αναγνωρίσω ότι είμαι δημιούργημα, τότε δεν έχουμε καμία σχέση μεταξύ μας; Δεν γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον; Αν δεν έχουμε μια σχέση σ’ αυτό το επίπεδο, τότε μπορούμε να είμαστε κολλητοί, φίλοι, συγγενείς, έτσι δεν είναι;» Όχι. Δεν έχω ούτε «κολλητούς» ούτε φίλους, και σίγουρα δεν έχω συγγενείς αυτού του είδους. Κάποιος ρωτάει: «Ποιοι είναι, τότε, οι αληθινοί Σου συγγενείς; Είναι η οικογένειά Σου;» Όχι. Δεν έχω συγγενείς, ούτε συμπολεμιστές. Δεν έχω ούτε υφισταμένους ούτε ακολούθους. Για τον Δημιουργό, τα μόνα πράγματα που έχουν σχέση μαζί Του είναι τα δημιουργήματα. Για όλη τη δημιουργημένη ανθρωπότητα, για όλα τα δημιουργημένα όντα, ο Θεός έχει μόνο μία ταυτότητα: αυτή του Κυρίου της Δημιουργίας. Αυτή είναι η μόνη σχέση. Αν κάποιος ρωτούσε: «Έχουμε πολύ καλή σχέση. Δεν μπορούμε να γίνουμε φίλοι; Δεν μπορούμε να γίνουμε κολλητοί;» Όχι. Δεν σε ξέρω· δεν ξέρω ποιος είσαι. Γιατί να γίνω φίλος σου; Δεν υπάρχει τέτοια σχέση για εμάς. Λένε: «Αυτό που λες είναι πολύ απόλυτο, έτσι δεν είναι; Δεν είσαι πολύ σκληρός;» Είναι απόλυτο, όπως το λέω. Δεν έχω ανάγκη τέτοιες σχέσεις. Σκοπός όσων λέω και κάνω είναι να παρέχουν στους κατάλληλους αποδέκτες ό,τι χρειάζονται. Και ποιοι είναι αυτοί οι αποδέκτες; Η δημιουργημένη ανθρωπότητα, η ανθρωπότητα που αγαπά την αλήθεια και αυτοί που θα σώσει ο Θεός —και μόνο αυτή η σχέση υπάρχει. Εκτός από αυτήν τη σχέση, δεν αναγνωρίζω κανένα άλλο είδος σχέσης. Το καταλαβαίνετε; (Ναι.) Κάποιοι μπορεί να πουν: «Είναι πολύ δύσκολο να σχετιστεί κανείς μαζί Σου!» Δεν είναι αυτό το θέμα· απλά δεν γίνεται να υπάρξει τέτοια σχέση. Γι’ αυτό, μην πει κανείς: «Αφού έχω επαφή μαζί Σου εδώ και χρόνια, δεν είμαστε φίλοι;» Αν αναγνωρίζεις ότι είσαι δημιούργημα, τότε έχουμε την πιο στενή σχέση, την καλύτερη σχέση, την πιο θεμιτή και αγνή σχέση από όλες. Κάποιοι λένε: «Σε υπηρετώ τόσα χρόνια. Δεν γνωριζόμαστε αρκετά καλά μεταξύ μας; Δεν είμαι ο έμπιστός Σου, ο στενός Σου φίλος;» Όχι, δεν έχω στενούς φίλους. Κάποιοι λένε: «Μου λες συνέχεια τι Σου αρέσει να φοράς και ποιους ανθρώπους συμπαθείς, κι εγώ σου λέω το ίδιο. Αφού συζητάμε τα πάντα, δεν είμαστε φίλοι;» Όχι, δεν κάνω φιλίες με τους ανθρώπους. Δεν έχω φίλους. Αν είσαι δημιούργημα, τότε έχουμε κάτι να συζητήσουμε· μπορούμε να έχουμε επαφές, να δημιουργήσουμε μια σχέση και να οικοδομήσουμε κάποια συντροφικότητα. Όμως, το ότι έχει δημιουργηθεί συντροφικότητα μεταξύ μας σημαίνει ότι είμαστε φίλοι; Όχι. Η σχέση μεταξύ των δημιουργημάτων και του Δημιουργού δεν αλλάζει ποτέ. Κάποιοι άνθρωποι Με έχουν δεχτεί και Με έχουν προστατέψει, πράγμα που τους κάνει να νομίζουν ότι έχουν αξία, ότι είναι σωτήρες Μου. Δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος να το θέσουμε· όλα τα έχει ενορχηστρώσει ο Θεός. Και αν ρωτήσουν: «Μήπως στερείσαι ευγνωμοσύνης;» Πώς εξηγείται αυτή η δήλωση; Αν κάποιος δεν μπορεί να διακρίνει κάτι καθαρά, δεν μπορεί να εφαρμόσει σ’ αυτό αυθαίρετα κανονισμούς. Κάτι τέτοιο οδηγεί εύκολα στην διατύπωση κρίσεων. Αν γνωρίζεις ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον, πώς πρέπει να αντιμετωπίσεις αυτό το θέμα; Αν επιδεικνύεις αυτήν τη σχέση για να Με εξαναγκάσεις, για να Με πλησιάσεις ή για να κερδίσεις την εύνοιά Μου, τότε σου λέω ότι κάνεις λάθος. Μην προσπαθήσεις να το κάνεις αυτό· αν προσπαθήσεις να κερδίσεις την εύνοιά Μου, θα σε σιχαθώ. Κάποιοι ρωτάνε: «Δεν θα το ανεχόσουν αυτό;» Όχι. Είναι λάθος να προσπαθούν οι άνθρωποι να κερδίσουν την εύνοιά Μου, αυτό δεν είναι κανονική σχέση. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Είμαι νέος, όμορφος και μιλάω ωραία. Δεν αρέσουν στον Θεό άνθρωποι σαν εμένα;» Δεν πρέπει να τα λες αυτά. Αν κάνεις τέτοιες σκέψεις, μπορείς να αναζητήσεις τις απαντήσεις στα λόγια του Θεού. Αυτό Με αηδιάζει, μην το κάνετε ποτέ. Μήπως έτσι το καταλαβαίνετε ξεκάθαρα; Δεν μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρο. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να το κατανοήσετε αυτό; (Η μόνη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό είναι αυτή ενός δημιουργήματος και του Δημιουργού.) Σωστά. Ο άνθρωπος πρέπει να τοποθετηθεί σωστά στη θέση του. Μην επιδεικνύεις, σε καμία περίπτωση, τα προσόντα σου, μη στηρίζεσαι σε κάποιο ανώτερο αξίωμα που τυχόν έχεις, μην παίζεις πονηρά παιχνίδια και μη χρησιμοποιείς καμία φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις προσπαθώντας να αλλοιώσεις την ταυτότητά σου ή τη σχέση σου με τον Θεό. Μην το επιχειρήσεις σε καμία περίπτωση, γιατί θα γνωρίσεις την απόρριψη. Μην κάνεις όλα αυτά τα άσκοπα πράγματα. Είναι μάταιο! Γιατί οι άνθρωποι επιστρέφουν πάντα στις παλιές τους μεθόδους; Μετά τη σημερινή ομιλία, οι περισσότεροι από σας δεν θα ξανακάνετε το ίδιο λάθος, σωστά; (Όχι.) Αυτό Με καθησυχάζει αρκετά. Δεν θέλω να ασχολούμαι μ’ αυτά τα πράγματα, Με στενοχωρούν! Ένας άνθρωπος με λογική είναι εύκολο να τα καταλάβει αυτά τα πράγματα. Τόσα λόγια του Θεού κάνουν αναφορά σ’ αυτά και όσοι έχουν ικανότητα κατανόησης λογικά θα τα καταλάβουν εύκολα. Όσοι ακολουθούν τον Θεό για πολλά χρόνια και καταλαβαίνουν ένα μέρος της αλήθειας δεν θα δυσκολευτούν να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα, γιατί οι άνθρωποι έχουν κερδίσει πολλά από τον Θεό και γνωρίζουν εξ ολοκλήρου το έργο Του.

23 Ιανουαρίου 2019