Για την εδραίωση μιας κανονικής σχέσης με τον Θεό, το πιο σημαντικό πράγμα είναι το ζήτημα του πώς να αντιμετωπίζουμε τα λόγια Του. Με όποιον τρόπο κι αν μιλάει ο Θεός, για όποιο θέμα ή σε όποιον βαθμό κι αν μιλάει, το γεγονός είναι ότι όλα όσα λέει είναι αυτά που ο άνθρωπος χρειάζεται περισσότερο, αυτά που ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει και με τα οποία πρέπει να εφοδιαστεί. Επιπλέον, τα λόγια που λέει ο Θεός είναι απολύτως εντός των δυνατοτήτων του ανθρώπινου νου και της ανθρώπινης σκέψης, δηλαδή της έμφυτης ικανότητας του ανθρώπου. Είναι κατανοητά και αντιληπτά από τον άνθρωπο. Ό,τι λέει ή πράττει ο Θεός, είτε πρόκειται για το έργο του Αγίου Πνεύματος σε ένα άτομο είτε για τη διευθέτηση από τον Θεό των διάφορων ανθρώπων, γεγονότων, πραγμάτων ή περιβαλλόντων, δεν υπερβαίνει το πεδίο της έμφυτης ικανότητας του ανθρώπου ή τη σφαίρα της σκέψης του· αντίθετα, είναι συγκεκριμένο, πραγματικό και αληθινό. Αν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να το κατανοήσει, τότε κάτι δεν πάει καλά μαζί του. Αυτό σημαίνει ότι είναι υπερβολικά χαμηλού επιπέδου. Σε κάθε περίπτωση, ο τρόπος ομιλίας και ο τόνος του Θεού, η ορμή της ομιλίας Του και όλα τα λόγια που παρέχει στον άνθρωπο είναι πράγματα που πρέπει να κατανοούν οι πιστοί στον Θεό και είναι όλα κατανοητά για τον άνθρωπο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός μιλάει στον άνθρωπο, και αυτά που λέει αποτελούν ανθρώπινη γλώσσα, και εκφράζοντας αυτά τα λόγια Του, τα μεταδίδει και τα παρέχει στον άνθρωπο χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερη καθομιλουμένη, ποικιλόμορφη γλώσσα και λεξιλόγιο που είναι διαθέσιμα και προσιτά στους ανθρώπους, έτσι ώστε άνθρωποι με διαφορετικές σκέψεις και οπτικές, με διαφορετικά επίπεδα γραμματισμού, και με διαφορετικό μορφωτικό και οικογενειακό υπόβαθρο να μπορούν όλοι να τα αντιληφθούν και να τα κατανοήσουν. Σε όλα αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός, υπάρχει κάτι που πρέπει να καταλάβεις: Δεν υπάρχει τίποτε πολύ απόκρυφο ή αφηρημένο στα λόγια Του ούτε λόγια που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ερμηνεύσει. Εφόσον κάποιος έχει ένα συγκεκριμένο επίπεδο και εστιάζει στην άσκηση και τη βίωση των λόγων του Θεού, μπορεί να επιτύχει την κατανόηση της αλήθειας και να συλλάβει το θέλημά Του. Οι αλήθειες που εκφράζει ο Θεός προέρχονται από Εκείνον, αλλά οι μορφές της γλώσσας που χρησιμοποιεί για να τις εκφράσει, μέχρι και την ιδιαίτερη φρασεολογία τους, είναι όλες ανθρώπινες. Δεν ξεφεύγουν από τα όρια της ανθρώπινης γλώσσας. Όποια μορφή κι αν χρησιμοποιεί ο Θεός για να πει τα λόγια Του, ή όποια μέθοδο ή τόνο κι αν χρησιμοποιεί για να μιλήσει, είτε η φρασεολογία Του προέρχεται από τη Δύση είτε από την Ανατολή, είτε μιλάει στην αρχαία είτε στη σύγχρονη ανθρώπινη γλώσσα, υπάρχει κάποια γλώσσα στην ομιλία Του που η ανθρωπότητα βρίσκει ακατανόητη ή μη ανθρώπινη; (Όχι.) Κανείς δεν έχει βρει καμία μέχρι σήμερα. Υπάρχουν κάποιοι που λένε: «Αυτό δεν ισχύει· βρήκα δύο τέτοιες λέξεις: “δικαιοσύνη” και “μεγαλοπρέπεια”». Η «δικαιοσύνη» και η «μεγαλοπρέπεια» είναι δύο περιγραφές ή δηλώσεις σχετικά με μια πτυχή της θεϊκής ουσίας, αλλά αυτές οι λέξεις δεν είναι και διαδεδομένες μεταξύ των ανθρώπων; (Ναι, είναι.) Ανεξάρτητα από το πόσο μακριά φτάνει η δική σου κατανόηση αυτών των δύο λέξεων, μπορείς τουλάχιστον να βρεις τους πιο θεμελιώδεις, αυθεντικούς ορισμούς τους στο λεξικό, και συγκρίνοντας αυτούς τους πιο αυθεντικούς ορισμούς με την ουσία του Θεού, τη διάθεσή Του και αυτό που έχει και αυτό που είναι, σε έναν τέτοιο συνδυασμό, οι λέξεις γίνονται πιο συγκεκριμένες για τους ανθρώπους και δεν είναι πλέον αφηρημένες. Αν το συνδυάσεις αυτό με τις μακροσκελείς εκθέσεις των γεγονότων, τα σχόλια και τις εξηγήσεις αυτών των λέξεων στα λόγια του Θεού, τότε αυτές γίνονται πιο συγκεκριμένες για όλους τους ανθρώπους, πιο ζωντανές σε επίπεδο απεικόνισης, πιο αυθεντικές, όλο και πιο κοντά στην ουσία, την κατοχή και την ύπαρξη του Θεού που οι άνθρωποι οφείλουν να γνωρίζουν. Έτσι, το λεξιλόγιο και οι δηλώσεις που έχουν να κάνουν με πράγματα όπως η διάθεση του Θεού δεν σας φαίνονται αφηρημένα ή μυστηριώδη. Πείτε Μου: Υπάρχει κάτι αφηρημένο σε αυτές τις αλήθειες που αγγίζουν τη συνήθη άσκηση των ανθρώπων, το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν και τις αρχές της αλήθειας; (Όχι.) Και πάλι, δεν υπάρχει τίποτα αφηρημένο σ’ αυτά.

Από τότε που άρχισα να εκφράζω τα λόγια Μου και να κάνω κηρύγματα, καταβάλλω υπέρτατες προσπάθειες να χρησιμοποιήσω ανθρώπινη γλώσσα —μια γλώσσα που οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν, να χρησιμοποιήσουν και να κατανοήσουν— για να κηρύξω, να συναναστραφώ πάνω στην αλήθεια και να συζητήσω τις αρχές της, έτσι ώστε να κατανοήσετε καλύτερα την αλήθεια. Δεν είναι αυτή μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση; Ποιο είναι το πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης για σας; Σας κάνει πιο ικανούς να κατανοήσετε περισσότερο την αλήθεια. Και τι σκοπό έχω που μιλάω με αυτόν τον τρόπο; Να σας δώσω τη δυνατότητα να ακούσετε πλουσιότερη, πιο ποικιλόμορφη γλώσσα και, στη συνέχεια, να χρησιμοποιήσετε αυτήν την ποικιλόμορφη γλώσσα για να διευκολύνετε τους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια και για να μην τη θεωρήσουν κουραστική. Η ποικιλία της γλώσσας της Βίβλου, τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης, εντάσσεται σε ένα είδος ιδιώματος, έτσι ώστε οι άνθρωποι να είναι σε θέση να καταλάβουν με μια ματιά ότι ορισμένα λόγια είναι βιβλικά, ότι προέρχονται από τη Βίβλο. Υπάρχει κάποιο νοηματικό ή συμβολικό στοιχείο σ’ αυτά τα λόγια. Προσπαθώ το ύφος και η διατύπωση της σημερινής γλώσσας να μην έχουν εμβληματικά χαρακτηριστικά, έτσι ώστε οι άνθρωποι να αντιληφθούν ότι αυτή η γλώσσα υπερβαίνει το βιβλικό ιδίωμα. Παρόλο που οι άνθρωποι καταλαβαίνουν από το περιεχόμενο και τον τόνο της ομιλίας του Θεού ότι η πηγή της και εκείνη των λόγων που είπε ο Θεός στη Βίβλο φαίνεται να είναι μία, αντιλαμβάνονται από τη διατύπωσή της ότι έχει κάνει άλμα πέρα από τη Βίβλο, πέρα από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, και έχει πάει ψηλότερα ακόμη και από την πνευματική ορολογία που χρησιμοποιούν όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι ανά χιλιετίες. Έτσι, ποιοι όροι συγκαταλέγονται μεταξύ εκείνων που χρησιμοποιεί τώρα ο Θεός; Ορισμένοι από αυτούς είναι η θετική, επαινετική γλώσσα που χρησιμοποιούν συχνά οι άνθρωποι, ενώ κάποια άλλα λόγια και στοιχεία της γλώσσας Του είναι πιο κατάλληλα για να εκθέσουν και να εκφράσουν τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Υπάρχουν επίσης κάποια εξειδικευμένα πράγματα, που αφορούν τη λογοτεχνία, τη μουσική, τον χορό, τη μετάφραση και ούτω καθεξής. Αυτό έχει σκοπό να επιτρέψει σε οποιονδήποτε, ανεξάρτητα από το πεδίο του καθήκοντός του ή της επαγγελματικής του τεχνογνωσίας, να καταλάβει ότι οι αλήθειες που λέω σχετίζονται στενά με την αληθινή ζωή και το καθήκον που εκτελεί, και ότι δεν υφίσταται καμία απόκλιση μεταξύ της αλήθειας σε οποιαδήποτε από τις πτυχές της και της αληθινής ζωής των ανθρώπων ή των καθηκόντων που αυτοί εκτελούν. Έτσι, αυτές οι αλήθειες δεν είναι μεγάλη βοήθεια για σας; (Είναι.) Αν δεν με ενδιέφεραν τέτοια πράγματα, και απέφευγα κατηγορηματικά οτιδήποτε έχει σχέση με τα θέματα της μετάφρασης, του κινηματογράφου, της τέχνης, της γραφής και της μουσικής, και δεν χρησιμοποιούσα ποτέ τέτοια λόγια, και τα απέφευγα σκόπιμα, τότε θα μπορούσα να κάνω καλά το έργο Μου; Σε εκείνη την περίπτωση, ίσως να ήμουν ακόμα σε θέση να κάνω ένα μέρος του, αλλά θα ήταν δύσκολο να επικοινωνήσω μαζί σας. Επομένως, καταβάλλω προσπάθειες να μελετήσω και να κατακτήσω μια τέτοια γλώσσα. Αφενός, αυτό μπορεί να σας βοηθήσει με τη θεωρία και τις αρχές του επαγγελματικού σας έργου· αφετέρου, όταν εκτελείτε τα καθήκοντά σας στους τομείς αυτούς, αυτό σας βοηθά να αντιληφθείτε ότι το επαγγελματικό έργο που συνεπάγονται τα καθήκοντά σας δεν είναι αποκομμένο από την αλήθεια. Όποια κι αν είναι η ειδικότητά σου, όποιο κι αν είναι το φόρτε σου, όποιο επάγγελμα κι αν σπουδάζεις, μπορείς να διαβάσεις και να καταλάβεις αυτά τα λόγια, και σου επιτρέπουν να πετύχεις τον στόχο να εισέλθεις στην αλήθεια κάνοντας το καθήκον σου. Δεν είναι αυτό καλό; (Είναι.) Είναι καλό. Πώς, λοιπόν, μπορεί να επιτευχθεί ένα τόσο καλό αποτέλεσμα; Προϋποθέτει ο Θεός, στην ανθρώπινη φύση Του, να διαθέτει κάποια πράγματα. Και ποια είναι αυτά τα πράγματα; Η κανονική ανθρώπινη φύση του ενσαρκωμένου Θεού πρέπει να κατανοεί κάποια πράγματα σχετικά με διάφορες ειδικότητες, αν και δεν χρειάζεται να δουλέψω σκληρά γι’ αυτά και να μελετήσω αυτά τα πράγματα μέχρι να τα κατακτήσω. Αυτό γίνεται απλώς για να είμαι σε θέση να χρησιμοποιώ γνώσεις από όλους τους τομείς καθώς συναναστρέφομαι σχετικά με την αλήθεια και δίνω μαρτυρία για τον Θεό. Αυτό επιτρέπει στους ανθρώπους σε οποιονδήποτε τομέα να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν τις μαρτυρίες του οίκου του Θεού, καθώς και τα διάφορα κινηματογραφημένα έργα του, πράγμα που είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Αν χρησιμοποιούσα μόνο τη γλώσσα του οίκου του Θεού για να συναναστρέφομαι σχετικά με την αλήθεια, και καθόλου τη γλώσσα και τη γνώση των διάφορων, εξειδικευμένων τομέων της κοινωνίας, τα αποτελέσματα θα ήταν πενιχρά. Επομένως, για να κάνω καλά αυτό το έργο, τι πρέπει να επιτύχω; Πρέπει να έχω κάποιον βαθμό επαγγελματικής γνώσης, γι’ αυτό και μερικές φορές ακούω τραγούδια, παρακολουθώ ειδήσεις, διαβάζω περιοδικά και περιστασιακά διαβάζω εφημερίδες. Κατά καιρούς, προσέχω επίσης κάποιες από τις υποθέσεις των άπιστων. Οι υποθέσεις των άπιστων περιλαμβάνουν πολλά διαφορετικά πράγματα, και κάποιο μέρος της γλώσσας τους απουσιάζει από τον οίκο του Θεού —αλλά αν αυτή η γλώσσα χρησιμοποιηθεί ως γλώσσα των κηρυγμάτων, θα είναι κατά καιρούς εξαιρετικά αποτελεσματική, και θα σας βοηθήσει και θα σας κάνει να πιστέψετε ότι το μονοπάτι της πίστης στον Θεό είναι φαρδύ, και όχι κουραστικό ή αδιάφορο. Αυτό θα σας βοηθήσει πολύ, και θα πρέπει να μάθετε κάποια χρήσιμα πράγματα από αυτό. Αν και οι περισσότεροι από σας δεν θα είστε επιτυχείς στη μάθησή σας, εκείνοι που έχουν επαρκές επίπεδο θα μπορέσουν να μάθουν κάποια χρήσιμα πράγματα, τα οποία θα ωφελήσουν την εκπλήρωση των καθηκόντων τους. Όταν δεν έχω τίποτα να κάνω, μαθαίνω ασυναίσθητα μερικά πράγματα παρακολουθώντας τις ειδήσεις και ακούγοντας μουσική. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια· απλώς περνάω τον ελεύθερο χρόνο μου μαθαίνοντας πράγματα, βλέποντας πράγματα, ακούγοντας πράγματα, και χωρίς να το θέλω, κατακτώ μερικά από αυτά. Θα επηρεάσει το έργο η κατάκτηση αυτών των πραγμάτων; Κανέναν —στην πραγματικότητα, είναι απαραίτητο να το κάνω. Είναι επωφελές για το έργο του οίκου του Θεού και για τη διάδοση του ευαγγελίου. Τι σκοπό έχει το να σας γνωστοποιήσω αυτά τα ζητήματα; Αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός θα πρέπει να είναι προσιτά σ’ σας, να είναι όλα κατανοητά και εύκολα να γίνουν πράξη. Είναι τουλάχιστον κάτι που η ανθρωπότητα θα πρέπει να κατέχει. Όταν λέω ότι αυτά είναι πράγματα που η ανθρωπότητα θα πρέπει να κατέχει, εννοώ ότι όταν ο Θεός κάνει το έργο Του και εκφράζει τα λόγια Του, αυτά τα έχει ήδη επεξεργαστεί η ανθρώπινη φύση Του. Τι σημαίνει «επεξεργαστεί»; Ενδεικτικά, είναι σαν το αποφλοιωμένο σιτάρι, το οποίο αλωνίζεται και αλέθεται, και γίνεται αλεύρι, και στη συνέχεια γίνεται ψωμί, κέικ και νουντλς. Αφού υποστούν επεξεργασία, αυτά τα πράγματα δίνονται σ’ εσάς, και αυτό που τελικά απολαμβάνετε είναι ένα τελικό προϊόν, μια παρασκευασμένη τροφή. Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος σ’ αυτό; Είναι το να τρώτε και να πίνετε τα λόγια που λέει σήμερα ο Θεός στο σύνολό τους, όσο πιο γρήγορα μπορείτε. Να τρώτε και να πίνετε περισσότερα απ’ αυτά, να αποδέχεστε περισσότερα από αυτά και να τα βιώνετε, να τα χωνεύετε και να τα απορροφάτε, λίγο-λίγο. Κάντε τα να γίνουν η ζωή σας, το ανάστημά σας, και αφήστε τα λόγια του Θεού να κυριαρχούν κάθε μέρα της ζωής σας και του καθήκοντος που εκτελείτε. Όλα τα λόγια που λέει ο Θεός είναι στη γλώσσα της ανθρωπότητας, και παρόλο που γίνονται εύκολα κατανοητά, η αλήθεια μέσα τους δεν είναι καθόλου εύκολο να την κατανοήσει κανείς ή να εισέλθει σ’ αυτήν· παρόλο που η γλώσσα είναι εύκολα κατανοητή, η είσοδος στην αλήθεια είναι μια διαδικασία πολλών σταδίων. Ο Θεός έχει εκφράσει τόσα λόγια και έχει φέρει τον άνθρωπο στο παρόν, και κάθε λέξη που λέει εκπληρώνεται μέσα σας, κομμάτι-κομμάτι, και η αλήθεια που εκφράζει, καθώς και η διαδικασία που καθοδηγεί τους ανθρώπους καθώς εισέρχονται στην αλήθεια και ξεκινούν το μονοπάτι της σωτηρίας, γίνεται, αρκετά ξεκάθαρα και εμφανώς, πραγματικότητα μέσα σας και εκπληρώνεται κομμάτι-κομμάτι. Τα εν λόγω αποτελέσματα εκδηλώνονται μέσα σας, σιγά-σιγά. Δεν υπάρχει τίποτε αφηρημένο σ’ αυτό. Λοιπόν, ας μη δίνουμε σημασία στο πώς επεξεργάζεται η ανθρώπινη φύση του Θεού τα λόγια Του. Δεν χρειάζεται να εξετάσουμε αυτήν τη διαδικασία —υπάρχει ένα μυστήριο σ’ αυτό, στο οποίο η μελέτη του ανθρώπου δεν μπορεί να διεισδύσει. Το μόνο που σας απασχολεί είναι να αποδέχεστε την αλήθεια. Αυτή είναι η πιο σοφή επιλογή και η πιο σωστή στάση. Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να επιθυμείτε πάντα να διερευνάτε τα πράγματα. Είναι σπατάλη χρόνου και προσπάθειας. Η αλήθεια δεν είναι κάτι που αποκτάται μέσω της μελέτης, πόσο μάλλον ανακαλύπτεται από την επιστήμη. Εκφράζεται από τον Θεό άμεσα, και μπορεί να γίνει κατανοητή και γνωστή μόνο μέσω της εμπειρίας. Μπορεί κανείς να κερδίσει την αλήθεια μόνο βιώνοντας το έργο του Θεού. Αν κάποιος χρησιμοποιεί μόνο μια νοητική διαδικασία για να μελετήσει τα πράγματα, αλλά δεν ασκείται και δεν έχει εμπειρία, δεν μπορεί να κερδίσει την αλήθεια. Ποια θα μπορούσε να είναι μια θετική στάση απέναντι στα λόγια του Θεού, εκτός από το να μη διερευνά κανείς τα πράγματα; Η αποδοχή, η συνεργασία και η αδιαπραγμάτευτη υπακοή. Πραγματικά, αν κάποιος έχει τα περισσότερα προσόντα για μελέτη, αυτός είμαι Εγώ, όμως ποτέ δεν το κάνω. Ποτέ δεν λέω: «Από πού προέρχονται αυτά τα λόγια; Ποιος Μου τα είπε; Πώς τα γνωρίζω; Πότε τα γνώρισα; Τα γνωρίζουν και άλλοι; Όταν τα πω, θα έχουν αποτελέσματα; Τι θα προκύψει από αυτά; Οδηγώ τόσους ανθρώπους —τι θα κάνω αν τελικά δεν πετύχω τα επιθυμητά αποτελέσματα, αν δεν τους οδηγήσω στο μονοπάτι της σωτηρίας;» Πείτε Μου —είναι αυτά τα πράγματα που πρέπει να διερευνηθούν; (Όχι, δεν είναι.) Ποτέ δεν διερευνώ αυτά τα πράγματα. Ό,τι θέλω να πω, ό,τι θέλω να σας πω, σας το λέω απευθείας. Δεν έχω καμία ανάγκη να περάσω από τη νοητική διαδικασία της μελέτης. Το μόνο που χρειάζεται να σκεφτώ είναι αν εσείς θα μπορέσετε να το καταλάβετε αν το θέσω με έναν συγκεκριμένο τρόπο· αν χρειάζεται να μιλήσω πιο συγκεκριμένα· αν χρειάζεται να παραθέσω περισσότερα παραδείγματα και ιστορίες, από τις οποίες εσείς θα αποκτήσετε πιο συγκεκριμένες πληροφορίες και ένα πιο συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης· αν έχετε καταλάβει αυτά που λέω· αν κάτι στη διατύπωσή Μου, στο ύφος και τον τόνο της ομιλίας Μου, ή στη γραμματική Μου ή στις διατυπώσεις Μου σας έκανε να παρανοήσετε ή να προβληματιστείτε· ή αν υπάρχει κάτι στην ομιλία Μου που θεωρείτε αφηρημένο, μυστηριώδες ή κενό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να παρατηρήσω και να σκεφτώ αυτά τα πράγματα. Δεν διερευνώ τα υπόλοιπα. Είναι φυσιολογικό να μη διερευνώ Εγώ τα πράγματα, αλλά είναι φυσιολογικό για σας; Για εσάς, το να διερευνάτε τα πράγματα είναι φυσιολογικό· θα ήταν αφύσικο να μην το κάνετε. Αυτό προέρχεται από τις παροτρύνσεις του ενστίκτου και της φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Είναι βέβαιο ότι όλοι θα διερευνήσετε τα πράγματα. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που μπορεί να επιλύσει αυτό το πρόβλημα: Καθώς ο άνθρωπος φτάνει σταδιακά στο σημείο να αλληλεπιδρά με τον Θεό, η σχέση μεταξύ ανθρώπου και Θεού γίνεται πιο κανονική, και ο άνθρωπος τοποθετείται σωστά στη θέση του και αποδίδει στον Θεό τη σωστή θέση στην καρδιά του. Καθώς αυτό εξελίσσεται προς το καλύτερο, προς μια όλο και πιο καλοπροαίρετη κατεύθυνση, η συνειδητοποίηση, η γνώση, η βεβαιότητα και η αποδοχή του ανθρώπου για όσα κάνει ο Θεός θα γίνονται βαθύτερες, και καθώς αυτό συμβαίνει, η βεβαιότητα, η συνειδητοποίηση, η γνώση και η αναγνώριση της ενσάρκωσης του ανθρώπου θα γίνονται κι αυτές πιο βαθιές. Καθώς αυτά τα πράγματα γίνονται πιο βαθιά, θα μελετάτε και θα αμφισβητείτε τον Θεό όλο και λιγότερο, σε όλο και μικρότερο βαθμό.

Γιατί μελετούν οι άνθρωποι τον Θεό; Επειδή υπάρχουν μέσα τους πάρα πολλές αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για τον Θεό, πάρα πολλοί παράγοντες αβεβαιότητας, πάρα πολλές αμφιβολίες, πάρα πολλά πράγματα που δεν καταλαβαίνουν, πάρα πολλά πράγματα που θεωρούν ανεξιχνίαστα, πάρα πολλά μυστήρια, κι έτσι, επιθυμούν να τα κατανοήσουν μέσω της μελέτης. Κάθε μελέτη που επιχειρείς και η οποία κάνει χρήση εξωτερικών φαινομένων, των εξειδικευμένων γνώσεών σου ή της νοητικής σου κρίσης δεν θα οδηγήσει στην κατανόηση· θα έχεις σπαταλήσει μεγάλη προσπάθεια, και ακόμα δεν θα έχεις καταλάβει τι είναι ο Θεός και η αλήθεια. Αλλά όσοι επιδιώκουν την αλήθεια, αρκούν μόλις λίγα χρόνια για να δουν αποτελέσματα, να κερδίσουν αληθινή γνώση του Θεού και να αναπτύξουν μια καρδιά ευσέβειας και υπακοής. Ορισμένοι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι τα λόγια του Θεού είναι ρεαλιστικά ή πραγματικά, και γι’ αυτό επιθυμούν πάντα να μελετούν τον Θεό, τα λόγια του Θεού και ακόμη και την ενσάρκωση. Τα ζητήματα της ζωής και του πνεύματος δεν επιδέχονται μελέτη. Όταν έρθει η ημέρα κατά την οποία θα βιώσεις αυτές τις αλήθειες και θα βάλεις όλο το μυαλό σου, όλο το τίμημα που πληρώνεις και όλη την προσοχή σου στην άσκηση της αλήθειας και στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, τότε θα έχεις εισέλθει στο μονοπάτι της σωτηρίας και δεν θα μελετάς πλέον τον ενσαρκωμένο Θεό. Δηλαδή, τότε θα έχει απαντηθεί το ερώτημα σχετικά με το αν είναι άνθρωπος ή Θεός. Όσο κανονική κι αν είναι η ανθρώπινη φύση Του, όσο κι αν μοιάζει με τους συνηθισμένους ανθρώπους, αυτό δεν θα έχει πλέον σημασία. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι θα έχεις επιτέλους ανακαλύψει τη θεϊκή Του ουσία και θα έχεις επιτέλους αναγνωρίσει τις αλήθειες που εκφράζει, και μέχρι τότε, θα έχεις αποδεχτεί από τα βάθη της καρδιάς σου το γεγονός ότι αυτό το άτομο είναι η σάρκα στην οποία ενσαρκώνεται ο Θεός. Λόγω μερικών γεγονότων, κάποιων διεργασιών, κάποιων εμπειριών, λόγω μερικών μαθημάτων που πήρες από στραβοπατήματα και αποτυχίες, βαθιά μέσα σου, θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις ένα κομμάτι της αλήθειας και να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος. Δεν θα αμφισβητείς πλέον ούτε θα μελετάς αυτό το άτομο, αλλά θα καταλάβεις ότι είναι ο πρακτικός Θεός, ότι αυτό έχει ξεκαθαρίσει ως αδιαμφισβήτητο γεγονός. Τότε θα έχεις αποδεχτεί ενστικτωδώς ότι Αυτός είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, χωρίς καμία αμφιβολία. Όσο κανονική κι αν είναι η ανθρώπινη φύση Του, και παρόλο που μιλάει και ενεργεί σαν ένας συνηθισμένος άνθρωπος και δεν είναι στο ελάχιστο εξαιρετικός ή μεγαλοπρεπής, δεν θα Τον αμφισβητείς ούτε θα Τον περιφρονείς. Στο παρελθόν, δεν θα θεωρούσες ότι ο ενσαρκωμένος Θεός συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου, και θα Τον μελετούσες, και θα ήσουν περιφρονητικός και χλευαστικός, προκλητικός μέσα σου —αλλά σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σήμερα, καθώς απολαμβάνεις και ακούς τα λόγια Του με κάθε λεπτομέρεια, δέχεσαι όλα όσα εκφράζει από μια διαφορετική οπτική. Και ποια είναι αυτή η οπτική; «Είμαι ένα δημιουργημένο ον. Ο Χριστός μπορεί να μην είναι ψηλός, και η φωνή Του μπορεί να μην είναι δυνατή, και μπορεί να μη μοιάζει με κάτι το ιδιαίτερο, αλλά η ταυτότητά Του είναι διαφορετική από τη δική μου. Δεν είναι μέλος της διεφθαρμένης ανθρωπότητας· δεν είναι ένας από εμάς. Δεν είμαστε ισότιμοι μαζί Του, δεν είμαστε ισάξιοι μ’ Αυτόν». Εδώ υπάρχει μια διαφορά από την προηγούμενη οπτική σου. Πώς προκύπτει αυτή η διαφορά; Βαθιά μέσα σου, κάνεις τη μετάβαση από την αρχική σου μη αποδοχή και την ακούσια μελέτη, στην αποδοχή των λόγων Του ως ζωή, ως μονοπάτι άσκησής σου, στην αντίληψη ότι Αυτός έχει την αλήθεια· ότι Αυτός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή· ότι Αυτός φαίνεται να έχει τη σκιά του Θεού και μια έκφανση της διάθεσής Του· και ότι η αποστολή από τον Θεό και το έργο Του βρίσκονται στο άτομό Του. Τότε είναι που θα Τον έχεις αναγνωρίσει και αποδεχτεί πλήρως. Όταν κάθε αντίδραση που έχεις απέναντί Του και κάθε στάση απέναντί Του έχει γίνει η ενστικτώδης και σωστή αντίδραση που θα έπρεπε να έχει ένα δημιουργημένο ον, τότε είναι που θα έχεις καταστεί ικανός να συμπεριφέρεσαι σ’ Αυτόν τον Υιό του ανθρώπου με σάρκα και οστά ως Θεό και να μην Τον μελετάς πια, ακόμη κι αν σου λένε να το κάνεις, όπως ακριβώς δεν θα μελετούσες το γιατί γεννήθηκες από τη μητέρα και τον πατέρα σου ή γιατί τους μοιάζεις. Όταν έχεις φτάσει σ’ αυτό το σημείο, ενστικτωδώς σταματάς να μελετάς τέτοια πράγματα. Δεν είναι θέματα που σχετίζονται με το πεδίο της καθημερινής σου ζωής και δεν αποτελούν πλέον ερωτήματα. Η στάση σου απέναντι σ’ αυτά τα πράγματα έχει περάσει από το αρχικό, προκαθορισμένο αντανακλαστικό της μελέτης σε μια ενστικτώδη άρνηση της μελέτης, και με το ένστικτό σου να έχει αλλάξει έτσι, ο ενσαρκωμένος Θεός θα ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά σε θέση και μέγεθος, θα γίνει αναντικατάστατος από οποιονδήποτε άνθρωπο, και θα γίνει ο ίδιος ο Θεός μέσα στην καρδιά σου, με τη θέση του Θεού. Η σχέση σου με τον Θεό θα είναι τότε απολύτως κανονική. Γιατί γίνεται αυτό; Επειδή δεν μπορείς να δεις τον πνευματικό κόσμο, και για οποιοδήποτε άτομο, ο Θεός του πνευματικού κόσμου είναι σχετικά αφηρημένος. Πού βρίσκεται, πώς είναι, ποια είναι η στάση Του απέναντι στον άνθρωπο, τι έκφραση φέρει όταν μιλάει με τον άνθρωπο —οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τίποτα από αυτά τα πράγματα. Σήμερα, Αυτός που στέκεται μπροστά σου είναι ένα άτομο με μορφή και ομοίωση, που ονομάζεται Θεός. Στην αρχή, δεν Τον κατανοείς, με την αντίσταση, την αμφιβολία, τις υποθέσεις, τις παρανοήσεις, ακόμη και την περιφρόνησή σου· στη συνέχεια, βιώνεις τα λόγια Του και φτάνεις να τα αποδέχεσαι ως ζωή και αλήθεια, ως αρχές της άσκησής σου, και ως στόχο και κατεύθυνση του μονοπατιού στο οποίο βαδίζεις· και από εκεί και πέρα, αποδέχεσαι αυτό το ειλικρινές άτομο, σαν να ήταν μια υλοποιημένη εικόνα του Θεού στην καρδιά σου, τον οποίο δεν μπορείς να δεις. Όταν φτάσεις να το νιώσεις αυτό, η σχέση σου με τον Θεό θα είναι ένα κενό πράγμα; (Όχι.) Όχι, δεν θα είναι. Όταν πάρεις τον Θεό ως μια αόριστη, μη ορατή εικόνα και Τον συγκεκριμενοποιήσεις σε σημείο που να έχει γίνει ένα σαρκικό σώμα, ένα άτομο ανάμεσα στους ανθρώπους, στο οποίο κανείς δεν θα έριχνε δεύτερη ματιά, αν είσαι ακόμα σε θέση να διατηρήσεις μαζί Του τη σχέση ενός δημιουργημένου όντος και του Δημιουργού, τότε η σχέση σου με τον Θεό θα είναι όσο πιο κανονική γίνεται. Ό,τι κι αν Του κάνεις τότε, θα είναι κατά βάση μια αντίδραση που ένα δημιουργημένο ον θα έπρεπε να έχει από ένστικτο. Δεν θα μπορούσες να Τον αμφισβητήσεις αν σου ζητούσαν να το κάνεις, ούτε θα μπορούσες να Τον μελετήσεις· δεν θα προσπαθούσες να Τον μελετήσεις, λέγοντας: «Γιατί ο Θεός μιλάει έτσι; Γιατί η έκφρασή Του είναι έτσι; Γιατί χαμογελάει και συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται;» Αυτά τα πράγματα θα σου είναι απολύτως φυσιολογικά. Θα λες μέσα σου: «Ο Θεός είναι έτσι και πρέπει να είναι έτσι —ναι! Ό,τι κι αν κάνει, η σχέση μου μαζί Του θα είναι κανονική και αμετάβλητη».

Μέσα στη σκέψη και τις αντιλήψεις όλης της ανθρωπότητας, το να γίνει ο Θεός ένας συνηθισμένος άνθρωπος μέσω της ενσάρκωσης είναι η τελευταία μορφή που θα περίμεναν να πάρει ο Θεός, επειδή οι συνηθισμένοι άνθρωποι είναι χαμηλής κοινωνικής θέσης και περιφρονούνται από τους άλλους, και ο Θεός, που είναι τόσο υψηλός, δεν θα έπρεπε να ενσαρκωθεί ως κάποιος τόσο ασήμαντος. Είναι κάτι εντελώς αντίθετο με τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Το γεγονός ότι είσαι σε θέση να αποδεχτείς και να αναγνωρίσεις ότι ο Θεός είναι ο Θεός σου, όταν, σήμερα, έχει γίνει ένα τόσο αμελητέο ανθρώπινο ον, αποτελεί από μόνο του μαρτυρία. Και αφού είναι έτσι, τι θα μπορούσε ενδεχομένως να επηρεάσει ή να βλάψει την κανονική σχέση σου με τον Θεό; Τίποτα. Με αυτό κατά νου, το να είσαι σε θέση να αναγνωρίζεις τον Χριστό ως τον Θεό σου αποτελεί πολύ σημαντικό κριτήριο για την αξιολόγηση της σχέσης ανάμεσα σ’ εσένα και τον Θεό. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν αναγνωρίζουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια, και μπορούν όσοι δεν αναγνωρίζουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια να αναγνωρίσουν ότι ο Θεός είναι ο Θεός τους; Τι ακριβώς σχέση έχουν με τον Θεό αυτοί που δεν αναγνωρίζουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια; Είναι σε θέση να υπακούσουν πραγματικά στον Θεό; Δεν είναι ικανοί να αψηφήσουν τον Θεό; Πρέπει να τα δεις αυτά τα πράγματα καθαρά. Τόσο εσύ όσο και ο ενσαρκωμένος Θεός έχετε ανθρώπινη εμφάνιση, ανθρώπινη μορφή, ανθρώπινες προτιμήσεις, ανθρώπινη γλώσσα, και ζείτε και οι δύο στον κόσμο των ανθρώπων. Όμως εσύ μπορείς να τοποθετήσεις σωστά τη θέση σου, μπορείς να διακρίνεις τη διαφορά μεταξύ της θέσης σου και της θέσης του Θεού, και μπορείς να διορθώσεις τη σχέση σου με τον Θεό. Δεν πρέπει να υπερβείς αυτήν τη σχέση και δεν πρέπει να την ξεπεράσεις. Αν μπορείς να επιτύχεις αυτό το ανάστημα, τότε για τον Θεό είσαι επαρκής, και καμία δύναμη δεν μπορεί να καταστρέψει τη σχέση σου με τον Θεό. Αυτή θα πρέπει να είναι η πιο σταθερή σχέση από όλες, και οι προδιαγραφές θα έχουν τηρηθεί. Αν η σχέση σου με αυτό το σαρκικό σώμα δεν ανέρχεται στο επίπεδο της σχέσης μεταξύ ανθρώπου και Θεού, αν δεν έχεις μια τέτοια σχέση, τότε όταν λες: «Έχω μια καλή σχέση με τον Θεό στον ουρανό, και είναι μια πολύ κανονική σχέση», είναι αυτό αλήθεια; Δεν είναι. Λες ότι έχεις καλή σχέση με τον Θεό, αλλά ποιος την έχει δει ποτέ; Πού φαίνεται; Δεν έχει καμία τεκμηριωμένη βάση. Επειδή οι άνθρωποι ζουν στη σάρκα τους και δεν μπορούν να διεισδύσουν στον πνευματικό κόσμο ή να αποκτήσουν πρόσβαση στον Θεό, πώς μπορούν τότε να αλληλεπιδράσουν με το Πνεύμα του Θεού; Προς το παρόν, είστε σε θέση να επιτύχετε κανονική σχέση μεταξύ ανθρώπου και Θεού με τον εν σαρκί Θεό; (Όχι.) Πού έγκειται η δυσκολία; Υπάρχουν πολλές αλήθειες που ο άνθρωπος δεν κατανοεί. Τι σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν κατανοεί; Σημαίνει ότι η ανθρωπότητα, η οποία είναι διεφθαρμένη, έχει οπτικές και γνώμες που, από πολλές απόψεις, δεν συμφωνούν με τις οπτικές και τις γνώμες του ενσαρκωμένου Θεού, ότι οι αρχές με τις οποίες ο άνθρωπος χειρίζεται τα πράγματα δεν συμφωνούν με εκείνες του ενσαρκωμένου Θεού και ότι ο άνθρωπος έχει ακόμη και πολλές αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για τον Θεό. Αυτά τα προβλήματα δεν έχουν ακόμη επιλυθεί. Και πού βρίσκεται η ρίζα αυτών των προβλημάτων; Ποιος παράγοντας επηρεάζει τις σχέσεις μεταξύ Θεού και ανθρωπότητας; Η διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας. Δηλαδή, η ανθρωπότητα εξακολουθεί να στέκεται στο πλευρό του Σατανά ζώντας σε εξάρτηση από το δηλητήριο του Σατανά, και οι άνθρωποι βιώνουν τη διάθεση και την ουσία του Σατανά. Η ουσία του Θεού είναι η αλήθεια. Η ουσία Του είναι αμετάβλητη. Επομένως, ποιος είναι αυτός που πρέπει να αλλάξει προκειμένου να επιτύχει συμφωνία με τον Θεό; Φυσικά και είναι η ανθρωπότητα· αυτό είναι κατηγορηματικά βέβαιο. Πώς θα πρέπει να αλλάξει η ανθρωπότητα, λοιπόν; Πρέπει να υποταχθεί στο έργο του Θεού, να αποδεχτεί την αλήθεια, να αποδεχτεί την κρίση και την παίδευση, και να αποδεχτεί το κλάδεμα και την αντιμετώπιση. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να φτάσει ο άνθρωπος σε συμφωνία με τον Θεό. Μόνο όταν πατήσεις το πόδι σου σ’ αυτό το μονοπάτι μπορείς σταδιακά να κατανοήσεις την αλήθεια, να αποβάλεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση και να βλέπεις τόσο τους ανθρώπους όσο και τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, οι αρχές με τις οποίες ενεργείς, η προοπτική από την οποία βλέπεις τα πράγματα, η οπτική σου για τη ζωή και οι αξίες σου θα συμφωνούν με του Θεού. Τα εμπόδια ανάμεσα σ’ εσένα και τον Θεό θα γίνονται όλο και λιγότερα, δεν θα υπάρχουν πλέον αντιφάσεις, θα μελετάς τον Θεό όλο και λιγότερο, θα αυξάνεται και θα μεγαλώνει με φυσικό τρόπο η υπακοή σου, και σταδιακά θα φτάσεις στην απόλυτη συμφωνία με τον Θεό.

Φοβάστε να αλληλεπιδράσετε μαζί Μου; (Όχι.) Εσείς μπορεί να μη φοβάστε, αλλά Εγώ φοβάμαι. Τι φοβάμαι; Είστε τόσο μικρού αναστήματος, και υπάρχουν πολλές αλήθειες που δεν καταλαβαίνετε, και για ορισμένα πράγματα που κάνω και λέω, πρέπει να σκεφτώ αν το ανάστημά σας μπορεί να αντεπεξέλθει. Δεν μπορώ να τα πω ή να τα κάνω άμεσα, αλλά πρέπει να σας δώσω αρκετό χώρο, καθώς και αρκετό χρόνο, για να υποβληθείτε σε αυτές τις αλήθειες και να τις βιώσετε. Έπειτα, περιμένω. Περιμένω να καταλάβετε αυτές τις αλήθειες, να τις αποδεχτείτε σταδιακά, να μεγαλώσετε σε ανάστημα, οπότε και θα προσπαθήσω ξανά, σιγά-σιγά, να σας πλησιάσω. Στη συνέχεια, σας παρατηρώ και βλέπω αν έχετε μεγαλώσει σε ανάστημα. Αν ναι, σας λέω λίγο περισσότερα· αν είστε ακόμα μικροί στο ανάστημα, κρατάω λίγο μεγαλύτερη απόσταση. Γιατί πρέπει να κρατάω λίγη απόσταση από σας; Αν ήμουν πολύ κοντά σας και σας ζητούσα πάρα πολλά πολύ γρήγορα, η βιασύνη θα μπορούσε εύκολα να κάνει ζημιά. Και αν επικρατούσε μεγάλη βιασύνη, ποιες θα ήταν οι συνέπειες; Θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνες, περισσότερες από όσες θα μπορούσατε να αντέξετε. Όπως έχουν τα πράγματα τώρα, όχι μόνο δεν μπορούμε να επιτύχουμε αρμονία και συμφωνία στην αλληλεπίδρασή μας, αλλά ακόμη και η αληθινή επαφή μπορεί να είναι πέραν των δυνατοτήτων μας. Αν επέμενα να έρχομαι σε συχνή επαφή μαζί σας ή να ζω μαζί σας, εκπαιδεύοντάς σας σε κάθε πτυχή των ζητημάτων που σχετίζονται με το καθήκον σας, θα ήταν αγχωτικό για σας. Στην περίπτωση αυτή, θα αισθανόσασταν ότι υποφέρετε. Δεν θα ήταν κάτι που θα έπρεπε να υπομείνω; Και αν το υπέμενα, θα υπέφερα; Θα έπρεπε να υποφέρω κι εγώ. Αν αυτό το μαρτύριο ήταν προς όφελός σας, αν μπορούσε να επιταχύνει την πρόοδό σας, δεν θα με ένοιαζε αν υπέφερα λίγο. Απλώς θα ανεχόμουν περισσότερα, θα μιλούσα λίγο λιγότερο, θα ήμουν πιο επιεικής και θα σας περίμενα λίγο περισσότερο, με λίγη υπομονή. Αυτό δεν θα Με ενοχλούσε καθόλου. Αν υποφέρατε κάποια πράγματα νωρίτερα, θα μπορούσε αυτό να αποφέρει αποτελέσματα, σε κάποιο βαθμό; Ενδεχομένως σε λίγους και ιδιαίτερους, σε εκείνους που μπορούν να δεχτούν την αλήθεια και που διαθέτουν και συνείδηση και σύνεση, που είναι δίκαιοι και λογικοί, και που, επιπλέον, αγαπούν ιδιαίτερα την αλήθεια, που μπορούν να επιδιώκουν επίμονα την αλήθεια και που, στα βάθη της καρδιάς τους, είναι ασυμβίβαστοι στην αγάπη τους και στην επιδίωξη του φωτός και των θετικών πραγμάτων —σε ανθρώπους σαν τον Πέτρο, ο οποίος ήταν ενεργητικός και θετικός στην επιδίωξη της αλήθειας— μόνο άνθρωποι με τέτοια ανθρώπινη φύση, με τέτοια επιδίωξη και με τέτοια δεκτικότητα θα μπορούσαν να υποστούν τέτοια βάσανα πριν από την κατάλληλη στιγμή. Υπάρχει κάποιος ανάμεσά σας που να πληροί αυτά τα κριτήρια; (Όχι.) Τότε, λυπάμαι που το λέω, αλλά θα πρέπει να κρατήσουμε αποστάσεις, ώστε να μην υποστείτε τέτοια βάσανα πρόωρα. Πότε, λοιπόν, θα τα υποστείτε; Όταν θα έχετε φτάσει σε ένα ορισμένο ανάστημα, ο Θεός θα οργανώσει φυσικά περιβάλλοντα, ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα για σας. Είναι ακριβώς όπως με τον Ιώβ: Όταν έφτασε σε ένα ορισμένο ανάστημα, ο Σατανάς ήρθε ενώπιον του Θεού με μια κατηγορία εναντίον του, και ο Θεός επέτρεψε στον Σατανά να δελεάσει τον Ιώβ, να τον υποβάλει στον πειρασμό, με αποτέλεσμα ο Ιώβ να στερηθεί ολόκληρη την περιουσία του. Σας φαίνεται αυτό πολύ τραβηγμένο; Πόσο τραβηγμένο; Η μία πλευρά του εξαρτάται από τη δική σας επιδίωξη· η άλλη εξαρτάται από τις απαιτήσεις του έργου του Θεού, από τη διάρθρωση που Εκείνος έχει θεσπίσει στο σχέδιό Του. Και ποια είναι αυτή η διάρθρωση; Είναι όταν έρθει εκείνη η στιγμή κατά την οποία οι άνθρωποι είναι ουσιαστικά εξοπλισμένοι με όλη την αλήθεια και την κατανοούν. Ωστόσο, αν κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη φτάσει σε τέτοιο επίπεδο από άποψη αναστήματος, τι πρέπει να γίνει; Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, ο Θεός θα δράσει. Νομίζεις ότι μπορείς να κρυφτείς; Δεν υπάρχει κανείς που μπορεί να ξεγλιστρήσει από αυτήν τη συγκυρία. Αυτό ονομάζεται επιθεώρηση του έργου του ανθρώπου, και όλοι πρέπει να την υποστούν. Κανείς δεν μπορεί να την υποστεί νωρίτερα και κανείς δεν μπορεί να μείνει πίσω. «Κανείς δεν μπορεί να την υποστεί νωρίτερα» σημαίνει ότι αν το ανάστημα ενός ατόμου δεν είναι ακόμη στο επιθυμητό σημείο και δεν έχει ακούσει μεγάλο μέρος της αλήθειας, τότε όταν το άτομο αυτό ζητήσει από τον Θεό να το ελέγξει, Εκείνος δεν θα το κάνει. Κανείς δεν θα εξαιρεθεί απ’ αυτό, διότι ο Θεός βλέπει τους πάντες ως ίσους, και δίνει σε όλους ίσες ευκαιρίες, και παρέχει και εργάζεται το ίδιο για όλους. Επομένως, το να υιοθετήσω μια τέτοια στάση ανάλογα με την κατάστασή σας και το ανάστημα που διαθέτετε δεν είναι προς όφελός σας; (Είναι.) Είναι ακριβώς το κατάλληλο για σας, ακριβώς αυτό που χρειάζεστε τώρα. Ενώ εκτελείτε κανονικά τα καθήκοντά σας σε κάθε τομέα, εφοδιάζεστε επίσης με τις αλήθειες που πρέπει να κατέχετε και να κατανοείτε, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, έτσι ώστε να σας δοθεί πρόνοια και βοήθεια, εγκαίρως και στα μέτρα σας. Στη συνέχεια, καθώς θα εκτελείτε το καθήκον σας, θα χωνεύετε, θα απορροφάτε και θα βιώνετε σταδιακά αυτές τις αλήθειες, και θα βρίσκετε τις αρχές της αλήθειας και το μονοπάτι της άσκησης· σιγά-σιγά, θα κατανοείτε το θέλημα του Θεού, και έτσι η σχέση ανθρώπου και Θεού θα ρυθμιστεί σωστά και θα καταλάβετε τη θέση ενός δημιουργημένου όντος, που είναι να αναλαμβάνετε τη θέση σας και να είστε σταθεροί στο καθήκον σας. Και μετά απ’ αυτό, μπορεί να υπάρξουν κάποιοι άνθρωποι που, χωρίς να το συνειδητοποιήσουν, υποβάλλονται σε δοκιμασίες και εξευγενισμό. Πότε θα συμβεί αυτό; Θα σας πω, με τη μία πρόταση που ισχύει: Οι δοκιμασίες θα έρθουν όπως έχει προγραμματιστεί. Αυτό μπορεί να είναι λίγο αφηρημένο, αλλά για τον Θεό, είναι απλώς έτσι. Όταν έρθει η ώρα να δράσει ο Θεός, δεν θα μπορέσετε να κρυφτείτε, όσο κι αν προσπαθήσετε. Τι θα κάνω τώρα; Θα κρατήσω το πόστο Μου, θα καταλάβω τη θέση Μου και θα κάνω το έργο Μου, χωρίς να καθυστερώ ούτε να βιάζομαι, αλλά κάνοντας το έργο Μου σύμφωνα με την καθορισμένη σειρά του. Όλα τα μονοπάτια σας προς τη σωτηρία είναι ανοιχτά —δεν θα τα σφραγίσω, πόσο μάλλον θα σας καθυστερήσω.

Ρωτάει κανείς με ανησυχία: «Ακολουθώντας Εσένα, μπορούμε να σωθούμε;» Ίσως κάποιοι άνθρωποι να μην έχουν σκεφτεί ποτέ αυτό το ερώτημα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχαν αμφιβολία, και αυτή η αμφιβολία μπορεί να υπάρχει ακόμη. Έτσι, θα σας πω κάτι αληθινό: Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Εγώ θα έπρεπε να ανησυχώ πριν από σας· Εγώ θα έπρεπε περισσότερο να ανησυχώ, αλλά ποτέ δεν το κάνω, οπότε για ποιον λόγο ανησυχείτε εσείς; Δεν ανησυχείτε υπερβολικά; Ανησυχείτε πάρα πολύ και δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε. Ποτέ δεν ανησυχώ γι’ αυτό το θέμα γιατί δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να αναλάβω την ευθύνη. Δεν είναι καλό αυτό; Ποιος, λοιπόν, αναλαμβάνει την ευθύνη γι’ αυτό; Κάποιοι λένε: «Είναι τόσο ανεύθυνο εκ μέρους Σου να το λες αυτό! Αν δεν αναλαμβάνεις Εσύ την ευθύνη, τότε ποιος θα την αναλάβει;» Εγώ δεν χρειάζεται να αναλάβω την ευθύνη, επειδή δεν έχω ποτέ τέτοιες ανησυχίες. Δεν έχω καμία ανάγκη για ανησυχία, καμία ανάγκη να εξετάσω αυτό το θέμα. Αν ανησυχούσα, λέγοντας: «Ω! Δεν μπορώ να σηκώσω το βάρος των αποτελεσμάτων και των προορισμών σας! Πρέπει να φροντίζω να μελετώ και να αναλύω κάθε βήμα που κάνω και κάθε λέξη που λέω, και να ενεργώ αφότου δω τα αποτελέσματά τους», αυτό θα ήταν αμέλεια εκ μέρους Μου. Ωστόσο, ποτέ δεν ανησυχώ· ποτέ δεν εξετάζω πού μπορεί να οδηγήσει κάτι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Κάποιοι λένε: «Έχεις καταλάβει αυτό το θέμα». Όχι. Σε γενικές γραμμές, μπορεί κανείς να πει ότι έχει καταλάβει κάτι μόνο αφότου το έχει υποβάλει σε έρευνα και ανάλυση, αλλά ενστικτωδώς δεν διερευνώ ποτέ αυτό το θέμα, όπως ακριβώς ένα άτομο δεν θα διερευνούσε ποτέ γιατί μοιάζει με τους γονείς του. Ενστικτωδώς δεν διερευνώ τέτοια πράγματα —στη σκέψη Μου είναι σαν να μην υπάρχουν. Το να μη διερευνάτε τα πράγματα θα ήταν ένα σπουδαίο αποτέλεσμα, οπότε δεν θα έπρεπε να μάθετε πώς να το κάνετε αυτό; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Εσύ ενστικτωδώς δεν διερευνάς τα πράγματα. Εμείς πώς υποτίθεται ότι πρέπει να μάθουμε να το κάνουμε αυτό; Αυτό δεν είναι κάτι που μπορούμε να μάθουμε!» Υπάρχει κάτι σ’ αυτό που χρειάζεται λίγη συναναστροφή. Η ενσάρκωση του Θεού, η πραγμάτωσή Του εν σαρκί, το να γίνει άνθρωπος —το πώς, ακριβώς, έγινε αυτό το άτομο είναι μια διαδικασία που δεν χρειάζεται να εξετάσουμε. Με απλά λόγια, ο Θεός έγινε άνθρωπος. Υπάρχει κάποιο μυστήριο στο τι κάνει ο Θεός σε αυτό το ανθρώπινο σώμα και πώς εκδηλώνεται; (Ναι.) Μήπως αυτό το θέμα απαιτεί έρευνα; Δεν απαιτεί έρευνα, αλλά να αναζητήσετε την αλήθεια του. Ποια είναι η αλήθεια του; Τη βλέπετε; Η ουσία, η θέση και η αποστολή ενός ατόμου γίνονται ένα και το αυτό. Η αποστολή του είναι η ουσία του, το ένστικτό του· αυτό που βιώνει, αυτό που αποκαλύπτει, αυτό που είναι πρόθυμος να κάνει και αυτό που τον γεμίζει —αυτό είναι η ουσία του, καθώς και το ένστικτο και η αποστολή του, και τα οποία όλα μαζί μπορούν να αποτελέσουν μια ένωση. Τι σας λέει αυτό; Εδώ υπάρχει ένα γεγονός που θα πρέπει να είστε σε θέση να καταλάβετε, το οποίο είναι ότι το ζήτημα της ενσάρκωσης του Θεού είναι αδιαμφισβήτητο. Ο Θεός εκφράζει τόσες αλήθειες, και όσο περισσότερο τις διαβάζει ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο τις κατανοεί· όσο περισσότερο τις διαβάζει, τόσο περισσότερο τις θεωρεί ως αλήθεια· και όσο περισσότερο τις βιώνει και τις κάνει πράξη, τόσο πιο φωτεινή γίνεται η καρδιά του, και καθώς συμβαίνει αυτό, η σχέση του με τον Θεό γίνεται επίσης πιο φυσιολογική. Χρειάζεται πραγματικά να ερευνηθεί αυτό; Ερεύνησέ το όσο θέλεις· δεν θα καταλάβεις τι είναι η αλήθεια μέσα από την έρευνα. Η κατανόηση της αλήθειας βασίζεται στην εμπειρία. Καθώς κάποιος αποκτά περισσότερες εμπειρίες, καταλαβαίνει με φυσικό τρόπο τι είναι η αλήθεια, και, έχοντας κατανοήσει την αλήθεια, καταλήγει με φυσικό τρόπο να αποκτήσει γνώση του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω ότι η επίτευξη της γνώσης του έργου του Θεού βασίζεται στην κατανόηση της αλήθειας. Κάποιοι παράλογοι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια και δεν την κάνουν ποτέ πράξη, και από τη στιγμή που άρχισαν να πιστεύουν στον Θεό, Τον μελετούν. Όσο κι αν μελετούν, μπορούν με αυτόν τον τρόπο να επιτύχουν τη γνώση του Θεού; Είναι αδύνατον. Ο θρησκευτικός κόσμος μελετά τον Θεό εδώ και χιλιετίες, και ούτε ένας άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει πραγματικά. Πιστεύουν στον Θεό για χρόνια, και στο τέλος, το μόνο που μπορούν να πουν είναι «πιστεύω βαθιά στην ύπαρξη του Θεού». Είναι αυτά τα λόγια κάποιου που γνωρίζει τον Θεό; Μελετάς ακόμα και τώρα τον Θεό; Πόσα χρόνια Τον μελετάς; Η μελέτη σου έφερε αποτελέσματα; Σου λέω: ο ενσαρκωμένος Θεός δεν ερευνά ποτέ ποιος είναι ούτε υπάρχει άλλη φωνή μέσα Του, παρά μόνο μία. Όπως το βλέπει ο άνθρωπος, ό,τι σκέφτεται, ζει και κάνει Αυτός είναι η σκέψη και η δράση ενός ατόμου, και Εκείνος, επίσης, αισθάνεται ότι είναι ένα άτομο που ενεργεί και σκέφτεται. Τι συμβαίνει εδώ; Γι’ Αυτόν, υπάρχει μόνο μία ζωή και καμία άλλη. Ποια είναι λοιπόν η ουσία αυτής της ζωής; Μπορεί κανείς να μη μπορεί να τη διακρίνει απ’ έξω, θεωρώντας ότι είναι απλώς η ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου, αλλά αν τη δει υπό το πρίσμα της αποστολής Του και της ουσίας του έργου που επιτελεί, πώς είναι δυνατόν να βρίσκεται πάνω Του η σκιά του Θεού; Αυτό αξίζει να το κατανοήσουμε. Το ποιο ακριβώς είναι αυτό το σαρκικό σώμα, το οποίο έχει τη σκιά του Θεού και τις εκφάνσεις της ουσίας του Θεού, αξίζει να το αναζητήσουμε και να το ερευνήσουμε σε βάθος. Είναι φυσιολογικό, λοιπόν, αυτό το σαρκικό σώμα να μη γνωρίζει γιατί είναι τέτοιο άτομο ή ποιος είναι στην ουσία; Είναι πάρα πολύ φυσιολογικό· δεν είναι υπερφυσικό. Κάποιοι θα πουν: «Δεν είναι υπερφυσικό; Αυτό δεν ακούγεται σαν Θεός. Ο Θεός θα έπρεπε να είναι υπερφυσικός!» Από πού προέρχεται αυτό το «θα έπρεπε»; Προέρχεται από τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, ποια είναι η πρώτη πράξη, η πρώτη συμπεριφορά του Θεού την οποία γνωρίζει ο άνθρωπος, για την οποία ο άνθρωπος έχει μια εντύπωση; Στην αρχή, ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα, και την έκτη ημέρα, πήρε λίγο πηλό και από αυτόν, δημιούργησε έναν άνθρωπο, τον οποίο ονόμασε Αδάμ. Στη συνέχεια, έβαλε τον Αδάμ να κοιμηθεί και πήρε ένα πλευρό από το σώμα του, το οποίο μετέτρεψε σε ένα άλλο άτομο, την Εύα. Κοιτάζοντας όλη αυτήν την αλληλουχία των ενεργειών και συμπεριφορών του Θεού, δεν είναι ιδιαίτερα παραστατική; Κάθε ενέργεια είναι τόσο πραγματική, πράγμα που δεν συνάδει με τον Θεό των φαντασιοκοπιών και των αντιλήψεων των ανθρώπων. Ξεπερνά τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων για το υπερφυσικό. Έτσι, τώρα, όταν οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τον ενσαρκωμένο Θεό και ακούν τα λόγια που λέει και βλέπουν όλα όσα κάνει, και στη συνέχεια συγκρίνουν αυτά τα πράγματα με τις πραγματικές ενέργειες και συμπεριφορές του Θεού όταν δημιούργησε τον άνθρωπο στην αρχή, υπάρχουν εκεί αποκλίσεις; Υπάρχει διαφορά; Μπορεί να υπάρχει, επειδή δεν έχεις δει ποτέ αυτές τις πράξεις. Για να το δούμε πρακτικά, ωστόσο, όταν κάποιος συγκρίνει τον τρόπο και την πηγή των ομιλιών του Θεού στην αρχή με τον τρόπο και την πηγή των ομιλιών Του τώρα, δεν υπάρχει καμία θεμελιώδης διαφορά. Γιατί λέω «θεμελιώδης»; Η λέξη «θεμελιώδης» έχει τη σημασία της. Τι σημαίνει «θεμελιώδης» εδώ; Σημαίνει ότι μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, υπάρχει ακόμη κάποιο υπερφυσικό στοιχείο στα πραγματικά πράγματα που ο άνθρωπος νομίζει ότι κάνει ο Θεός και στον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος νομίζει ότι Αυτός μιλάει, ενώ ο τρόπος και η μέθοδος και ο τόνος της ομιλίας του Θεού που ο άνθρωπος βλέπει και ακούει τώρα είναι αρκετά πραγματικά, μπορούν να κατανοηθούν και να γίνουν αντιληπτά, χωρίς υπερφυσικό στοιχείο και χωρίς χώρο για τις φαντασιοκοπίες του ανθρώπου. Υπάρχει απόσταση μεταξύ αυτών των δύο πραγμάτων, και αυτή η απόσταση είναι τελικά και θεμελιωδώς ταυτόσημη κατά τη δική σας άποψη. Από εκεί προέρχεται αυτό το «θεμελιώδης».

Είναι απαραίτητο να σας ανακοινώσω σήμερα αυτά τα πιο ειλικρινή, από καρδιάς λόγια; (Είναι.) Γιατί να μιλάμε για τέτοια πράγματα; Πολλοί άνθρωποι θεωρούν διαρκώς ότι αυτά τα θέματα του ενσαρκωμένου Θεού είναι αρκετά μυστηριώδη, ασύλληπτα, και επιθυμούν πάντα να τα μελετούν. Η μελέτη αυτών των πραγμάτων παρεμποδίζει τη σχέση σου με τον Θεό. Μπορείς ακόμα να εισέλθεις στην αλήθεια, αν μελετάς διαρκώς τον Θεό; Αν Τον μελετάς διαρκώς, δεν θα παίρνεις τα λόγια Του ως αλήθεια, και η σχέση σου μαζί Του θα είναι στρεβλή, αποκλίνουσα και ανώμαλη. Πώς μπορείς, λοιπόν, να κάνεις τη σχέση σου όλο και πιο κανονική; Με το να θεωρείς κανονικά όλα όσα κάνει, συμπεριλαμβανομένου αυτού του σαρκικού σώματός Του, και να προσπαθείς σιγά-σιγά να Τον αποδεχτείς στην καρδιά σου. Αποδέξου Τον σε κάθε πτυχή —τον τρόπο και τον τόνο της ομιλίας Του, ακόμα και την εμφάνισή Του, τον τρόπο που δείχνει. Πρέπει να το αποδεχθείς αυτό. Αν δεν το κάνεις, αλλά Τον μελετάς διαρκώς, μελετάς το ένα και μελετάς το άλλο, τότε στο τέλος, αυτός που θα πάθει το χειρότερο και θα υποστεί ζημιά θα είσαι εσύ. Αυτό το γεγονός, που επιφέρει ο Θεός, δεν θα αλλάξει. Ο Θεός εγκαινίασε μια νέα εποχή, και Εκείνος θα την επηρεάσει ολόκληρη και θα την καθοδηγήσει ολόκληρη. Αυτό το γεγονός δεν θα αλλάξει. Επομένως, ποια επιλογή πρέπει να κάνει ένα άτομο πάνω σ’ αυτό το θέμα; Όχι να Τον μελετήσει, αλλά να Τον αποδεχτεί και να Τον γνωρίσει, και να διορθώνει αδιάκοπα τη σχέση του με τον Θεό και να υπενθυμίζει στον εαυτό του ανά πάσα στιγμή: «Είμαι ένα δημιουργημένο ον και ανήκω στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα· ο Θεός είναι ένα συνηθισμένο άτομο επιφανειακά, αλλά η ουσία Του μέσα Του είναι αυτή του Θεού. Το γεγονός ότι είναι Θεός είναι αδιαμφισβήτητο· το τι κάνει εξωτερικά, το τι λέει και το πώς ενεργεί δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα της μελέτης μου. Αυτή είναι η λογική που θα έπρεπε να έχω, και αυτή είναι η θέση που θα έπρεπε να κατέχω». Μίλησα μαζί σας σήμερα λίγο για τον Εαυτό Μου, ώστε να έχετε κατανόηση και ξεκάθαρη εικόνα γι’ αυτά τα πράγματα, και όχι να βρίσκεστε πάντα σε σύγχυση γι’ αυτά, σαν να σας κρύβω κάτι που δεν θα ήθελα να γνωρίζετε. Στην πραγματικότητα, δεν έχω μυστικά που δεν μπορώ να σας πω. Αυτό πιστεύω, και αυτό έχω βάλει σκοπό να κάνω. Δεν υπάρχει τίποτα αφηρημένο σ’ αυτό, ούτε κάτι μυστηριώδες. Ό,τι βλέπετε από Εμένα είναι έτσι, και έτσι είναι και ό,τι από Εμένα βρίσκεται πίσω από τα παρασκήνια και δεν μπορείτε να το δείτε. Έτσι είναι στ’ αλήθεια τα πράγματα. Ωστόσο, υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να καταλάβετε: Όποια γεγονότα και εξωτερικά φαινόμενα κι αν δεις μπροστά σου, αν δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, θα εκλάβεις αυτά τα φαινόμενα ως αλήθεια και ως γεγονός· και αν καταλαβαίνεις την αλήθεια, θα γνωρίσεις την ουσία και την αλήθεια μέσα από αυτά τα φαινόμενα και τις εξωτερικές καταστάσεις, οπότε η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο κανονική. Για σένα, η ταυτότητα, η θέση και η ουσία του Θεού δεν θα αλλάξουν ποτέ. Είναι ο Δημιουργός, Αυτός που είναι κυρίαρχος πάνω σε όλα. Αυτό είναι σταθερό. Εσύ είσαι ένα δημιουργημένο ον, και αν μελετάς διαρκώς την εμφάνιση της σάρκας του Θεού, έχεις πρόβλημα. Η σχέση σου με τον Θεό δεν θα υπάρχει πια, πράγμα που σημαίνει ότι η σχέση σου ως δημιουργημένο ον με τον Δημιουργό δεν θα υπάρχει πια. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τις συνέπειες αυτού του γεγονότος. Είναι πολύ άσχημες. Ως συνέπεια θα μπορούσε να προκύψει το οτιδήποτε —το οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί. Χωρίς αυτήν τη σχέση, δεν υπάρχει επικοινωνία για να μιλάμε μεταξύ μας. Είναι σαφές; Επομένως, αν πρόκειται να διατηρήσουμε τις στενές μας σχέσεις, να διατηρήσουμε τη σχέση μας, ποια θα πρέπει να είναι η θέση του ανθρώπου; (Αυτή του δημιουργημένου όντος.) Πάντα αυτή του δημιουργημένου όντος. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να επικοινωνούμε, ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να υπάρξει μια πραγματική σχέση. Αν δεν παραδέχεσαι ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον, τότε δεν έχουμε καθόλου σχέση. Δεν θα ασχοληθώ μαζί σου ούτε θα θελήσω να μάθω ποιος είσαι. Τίποτα δεν θα μας συνδέει. Δεν θα αναμειχθώ μαζί σου. Ζήσε όπως θέλεις —δεν Με αφορά καθόλου. Δεν χρειάζεται να Με μελετήσεις ή να Με καταδικάσεις. Η ταυτότητά Μου, η θέση Μου και όλα όσα κάνω δεν είναι πράγματα για τα οποία εσύ, ένας συνηθισμένος άνθρωπος, μπορείς να καταδικάσεις ή να βγάλεις συμπεράσματα. Δεν είναι ο άνθρωπος που τα κρίνει όλα αυτά, αλλά ο Θεός. Τώρα το καταλαβαίνεις ξεκάθαρα, έτσι δεν είναι; Αυτή δεν είναι η αλήθεια; (Είναι.) Ποια είναι λοιπόν η αλήθεια που πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι εδώ; Πάνω σε ποια βάση, σε ποια θεμέλια μπορεί ένα άτομο να έχει μια κανονική σχέση με τον Θεό; Πρέπει να γνωρίζει ότι είναι ένα δημιουργημένο ον. Αν αναγνωρίσεις ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον και έχεις αυτήν τη βάση, τότε, καθώς προχωράς μπροστά, θα υπάρχουν πολλά θέματα στα οποία δεν θα παρεκκλίνεις. Ωστόσο, αν επιθυμείς πάντα να Τον μελετάς και δεν προσεγγίζεις τη σχέση από την οπτική ενός δημιουργημένου όντος, οι συνέπειες θα είναι δυσάρεστες, πολύ φρικτές για να τις σκεφτείς. Το καταλαβαίνεις αυτό, έτσι δεν είναι;

Κάποιοι λένε: «Αν δεν αναγνωρίσω ότι είμαι ένα δημιουργημένο ον, τότε δεν έχουμε καμία σχέση μεταξύ μας; Δεν γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον; Χωρίς μια σχέση σε αυτό το επίπεδο, μπορούμε να είμαστε κολλητοί, φίλοι, συγγενείς —σωστά;» Όχι. Δεν έχω «κολλητούς» ούτε έχω φίλους, και σίγουρα δεν έχω τέτοιες σχέσεις. Κάποιος ρωτάει: «Ποιοι είναι τότε οι αληθινές Σου σχέσεις; Είναι η οικογένειά σου;» Όχι. Δεν έχω σχέσεις, ούτε έχω συμπολεμιστές. Δεν έχω ούτε υφισταμένους ούτε ακολούθους. Για τον Δημιουργό, τα μόνα πράγματα που έχουν σχέση μαζί Του είναι τα όντα της δημιουργίας. Για όλη τη δημιουργημένη ανθρωπότητα, για όλα τα δημιουργημένα όντα, ο Θεός έχει μόνο μία ταυτότητα —αυτή του Κυρίου της Δημιουργίας. Αυτή είναι η μόνη σχέση. Αν κάποιος ρωτούσε: «Έχουμε μια πολύ καλή σχέση. Δεν μπορούμε να γίνουμε φίλοι; Δεν μπορούμε να γίνουμε κολλητοί;» Όχι. Δεν σε γνωρίζω· δεν ξέρω ποιος είσαι. Γιατί να γίνω φίλος μαζί σου; Δεν υπάρχει τέτοια σχέση για εμάς. Λένε: «Μιλάς πολύ απόλυτα εδώ, έτσι δεν είναι; Δεν είσαι πολύ σκληρός;» Είναι απόλυτο, όπως το λέω. Δεν έχω ανάγκη από τέτοιες σχέσεις. Όλα όσα κάνω και λέω δίνονται για να παράσχω για τους βιώσιμους στόχους παροχής —και ποιοι είναι αυτοί οι στόχοι; Είναι η δημιουργημένη ανθρωπότητα, η ανθρωπότητα που αγαπά την αλήθεια· αυτοί είναι οι στόχοι που θα σώσει ο Θεός, και μόνο αυτή η σχέση υπάρχει. Εκτός από αυτήν τη σχέση, δεν υπάρχει ούτε ένα είδος σχέσης που να αναγνωρίζω. Καταλαβαίνετε; (Ναι.) Κάποιοι μπορεί να πουν: «Είσαι σκληρό άτομο για να έχει κάποιος επαφή μαζί Σου!» Δεν είναι ότι είμαι σκληρός για να έχεις επαφή μαζί μου, αλλά ότι μια τέτοια σχέση δεν δύναται να υπάρξει. Γι’ αυτό, ας μην πει κανείς: «Έχω επαφή μ’ Εσένα εδώ και χρόνια. Δεν είμαστε φίλοι;» Αν αναγνωρίσεις ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον, τότε έχουμε την πιο στενή σχέση, την καλύτερη σχέση, την πιο θεμιτή και αγνή σχέση. Κάποιοι λένε: «Σε υπηρετώ τόσα χρόνια. Δεν γνωριζόμαστε αρκετά καλά μεταξύ μας; Δεν είμαι ο έμπιστός Σου, ο στενός σου φίλος;» Όχι, δεν έχω στενούς φίλους. Κάποιοι λένε: «Πάντα μου λες τι Σου αρέσει να φοράς και ποιοι άνθρωποι Σου αρέσουν, κι εγώ σου λέω το ίδιο. Συζητάμε τα πάντα, άρα δεν είμαστε φίλοι;» Όχι, δεν κάνω φιλίες με τους ανθρώπους. Δεν έχω φίλους. Αν είσαι ένα δημιουργημένο ον, τότε έχουμε κάτι να συζητήσουμε· μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε, και να δημιουργήσουμε μια σχέση, και να οικοδομήσουμε συντροφικότητα. Αλλά είμαστε φίλοι από τη στιγμή που έχει δημιουργηθεί συντροφικότητα μεταξύ μας; Όχι. Η σχέση μεταξύ των δημιουργημένων όντων και του Δημιουργού δεν αλλάζει ποτέ. Κάποιοι άνθρωποι Με έχουν δεχτεί και Με έχουν θωρακίσει, και γι’ αυτό νομίζουν ότι έχουν αξία, ότι είναι οι σωτήρες Μου. Δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος να το θέσουμε· όλα είναι ενορχηστρωμένα από τον Θεό. Και αν ρωτήσουν: «Δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει;» Πώς πρέπει να εξηγηθεί αυτή η δήλωση; Αν κάποιος δεν μπορεί να διακρίνει κάτι καθαρά, δεν μπορεί να εφαρμόσει αυθαίρετα κανόνες σ’ αυτό. Κάτι τέτοιο οδηγεί εύκολα στην κρίση. Αν γνωρίζεις ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον, πώς πρέπει να αντιμετωπίσεις αυτό το θέμα; Αν επιδεικνύεις αυτήν τη σχέση για να Με εξαναγκάσεις, ή για να Με πλησιάσεις ή για να κερδίσεις την εύνοιά Μου, τότε σου λέω ότι κάνεις λάθος. Μην προσπαθήσεις να το κάνεις αυτό, και αν προσπαθήσεις να κερδίσεις την εύνοιά Μου, θα σε σιχαθώ. Κάποιοι άνθρωποι ρωτούν: «Δεν θα το ανεχόσουν αυτό;» Όχι. Είναι λάθος να προσπαθούν οι άνθρωποι να κερδίσουν την εύνοιά Μου —αυτό δεν συνιστά κανονική σχέση. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Είμαι νέος, όμορφος και εύγλωττος. Δεν αρέσουν στον Θεό άνθρωποι σαν εμένα;» Δεν πρέπει να μιλάς έτσι. Αν έχεις τέτοιες σκέψεις, μπορείς να αναζητήσεις τις απαντήσεις στα λόγια του Θεού. Μη Με αηδιάσετε ποτέ μ’ αυτόν τον τρόπο. Μήπως έτσι το καταλαβαίνετε ξεκάθαρα; Δεν μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρο. Πώς θα πρέπει λοιπόν να το λάβετε αυτό; (Η μόνη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό είναι αυτή ενός δημιουργημένου όντος και του Δημιουργού). Σωστά. Ο άνθρωπος πρέπει να τοποθετηθεί σωστά στη θέση του. Μην επιδεικνύεις, σε καμία περίπτωση, τα προσόντα σου, μη στηρίζεσαι στην παλαιότητα, μην παίζεις έξυπνα παιχνιδάκια και μη χρησιμοποιείς καμία φιλοσοφία ζωής σε μια προσπάθεια να αλλοιώσεις την ταυτότητά σου ή τη σχέση σου με τον Θεό. Μην το επιχειρήσεις, σε καμία περίπτωση· θα φλερτάρεις με την απόρριψη. Μην εμπλακείς σε έναν τέτοιον άσκοπο αγώνα. Είναι άχρηστος! Γιατί οι άνθρωποι επιστρέφουν πάντα στους παλιούς τους τρόπους; Μετά τη σημερινή ομιλία, οι περισσότεροι από σας δεν θα ξανακάνουν αυτό το λάθος, έτσι δεν είναι; (Όχι.) Αυτό με απαλλάσσει από πολλές ανησυχίες. Δεν επιθυμώ να ασχολούμαι με αυτά τα πράγματα —Με πονάνε! Για ένα άτομο με σύνεση, αυτά τα πράγματα είναι εύκολο να τα καταλάβει. Τόσα από τα λόγια του Θεού κάνουν αναφορά σε αυτά τα πράγματα, και όσοι είναι πραγματικά δεκτικοί δεν θα πρέπει να δυσκολεύονται να τα κατανοήσουν. Για όσους έχουν ακολουθήσει τον Θεό για πολλά χρόνια και κατανοούν κάποια αλήθεια, η κατανόηση αυτών των πραγμάτων δεν θα είναι πρόβλημα, διότι οι άνθρωποι έχουν κερδίσει πολλά από τον Θεό και γνωρίζουν πλήρως το έργο Του.

23 Ιανουαρίου 2019