Τι είναι η είσοδος στη ζωή; Είναι αυτό που συμβαίνει όταν, αφού οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια, καταφέρνουν να γνωρίσουν τον Θεό, να υποταχθούν σε Αυτόν, να αναλογιστούν και να γνωρίσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να τις αποβάλουν, και έτσι είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια. Όταν κάποιος είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια και να υποταχθεί αληθινά στον Θεό, έχει εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτοί που μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια είναι όσοι έχουν είσοδο στη ζωή. Μόλις η αλήθεια γίνει η ζωή κάποιου, δεν περιορίζεται πλέον από κανένα πρόσωπο, θέμα ή πράγμα —είναι σε θέση να υποταχθεί αληθινά στον Θεό, να Τον αγαπήσει αληθινά, να Τον λατρέψει αληθινά. Αυτό σημαίνει να κατέχεις την πραγματικότητα της αλήθειας και την αληθινή μαρτυρία, αυτό είναι το απώτερο αποτέλεσμα της εισόδου στη ζωή. Εάν κάποιος πιστεύει στον Θεό πολλά χρόνια, εξακολουθεί όμως να ζει με σατανική διάθεση, ενεργώντας σύμφωνα με τις δικές του επιθυμίες, χωρίς να προσεύχεται ή να αναζητά την αλήθεια, πιστεύοντας για χρόνια χωρίς να αλλάξει έστω και λίγο, και δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από έναν άπιστο, τότε κάποιος σαν αυτόν δεν έχει είσοδο στη ζωή, δεν έχει αποκτήσει την αλήθεια, δεν έχει κερδίσει τη ζωή. Εάν δεν έχεις αποκτήσει την αλήθεια, τότε ζεις υπό την εξουσία του Σατανά. Δεν θα μπορούσες να υποταχθείς στον Θεό, να Τον αγαπήσεις, να κάνεις πράξη την αλήθεια ή να είσαι δυνατός, ακόμη κι αν το επιθυμούσες. Εάν δεν μπορείς να είσαι δυνατός, σε τι είδους κατάσταση θα παγιδευτείς; Δεν θα είσαι διαρκώς παγιδευμένος σε μια κατάσταση αρνητικότητας; Θα παρασύρεσαι διαρκώς από το περιβάλλον σου φοβούμενος ότι θα αποκλειστείς, φοβούμενος τη δυσαρέσκεια του Θεού, φοβούμενος το ένα και το άλλο, κάνοντας παθητικά και απρόθυμα μέρος του καθήκοντός σου και προετοιμάζοντας μερικές καλές πράξεις. Βασικά, θα άγεσαι και θα φέρεσαι, και θα είσαι σε πολύ μικρό ποσοστό ενεργός και προορατικός, επομένως τα αποτελέσματα που θα έχεις στο καθήκον σου δεν θα είναι ικανοποιητικά. Οι άνθρωποι αυτού του είδους δεν μπορούν ποτέ να δώσουν την καρδιά τους στον Θεό, οπότε περιορίζονται και δεσμεύονται από πολλούς ανθρώπους, ζητήματα και πράγματα και είναι διαρκώς παγιδευμένοι σε μια αρνητική κατάσταση. Εξαιτίας αυτού, ζουν μια πολύ κουραστική ζωή. Πονούν πολύ και δεν μπορούν να βρουν ελευθερία και απελευθέρωση. Μετά από λίγο, η δύναμη της θέλησής τους δεν μπορεί πλέον να τους συντηρήσει, και ζουν κάθε μέρα μέσα σε μια σατανική διάθεση, ακριβώς όπως οι άπιστοι. Μπορεί αυτό το είδος πίστης στον Θεό να επιτρέψει σε κάποιον να επιτύχει τη σωτηρία; Μερικοί άνθρωποι λένε: «Είμαι ενθουσιώδης, είμαι πρόθυμος να κάνω πράγματα για τον Θεό. Είμαι νέος, έχω ενέργεια και αποφασιστικότητα και δεν φοβάμαι τις δυσκολίες». Χρησιμεύουν σε κάτι όλα αυτά; Όχι. Η ενέργειά σου είναι άχρηστη, όση κι αν έχεις. Πόσον καιρό μπορεί να τον κρατήσει τον άνθρωπο το λίγο σθένος που έχει; Και πάλι συχνά θα αποτυγχάνει και θα σκοντάφτει, και θα παραλύει όταν πέφτει σε αρνητικότητα. Δεν αρκεί να πιστεύεις στον Θεό εάν δεν κατανοείς την αλήθεια ή δεν έχεις αληθινή πίστη. Εάν έχεις μόνο ενθουσιασμό ή ενέργεια, δεν θα σε ωφελήσει. Δεν είναι η ζωή αυτά τα πράγματα, είναι μόνο ο στιγμιαίος ενθουσιασμός και το στιγμιαίο ενδιαφέρον κάποιου. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Είτε είναι άνδρες είτε γυναίκες, γέροι ή νέοι, όλοι έχουν σύντομες εκρήξεις ενέργειας, πρόσκαιρο ενθουσιασμό, παρορμήσεις. Όλοι έχουν στιγμές που ξεσηκώνονται, που είναι ενθουσιώδεις, όμως αυτό το θάρρος οφείλεται στην έξαψη της στιγμής και δεν διαρκεί. Οι θεωρίες, τα ιδανικά και τα όνειρα των ανθρώπων καταρρέουν εν ριπή οφθαλμού και, χωρίς την αλήθεια, οι άνθρωποι δεν μπορούν να παραμείνουν σταθεροί. Μπορεί κάποιος που ζει στην έξαψη της στιγμής να κάνει το καθήκον του καλά; Μπορεί να ικανοποιεί τον Θεό; (Όχι, δεν μπορεί.) Άρα, οι άνθρωποι πρέπει να έχουν είσοδο στη ζωή, πρέπει να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Υπάρχουν εκείνοι που λένε: «Γιατί είναι τόσο επίπονη η είσοδος στην πραγματικότητα της αλήθειας; Γιατί με δεσμεύουν τόσα κωλύματα; Τι θα πρέπει να κάνω;» Μπορούν οι άνθρωποι να βασιστούν στον εαυτό τους για να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα; Υπάρχουν κάποιοι που λένε: «Έχω τη δύναμη της θέλησης και την αποφασιστικότητα. Δεν φοβάμαι τις δυσκολίες. Το έχω πάρει απόφαση. Θα ξεπεράσω κάθε εμπόδιο, θα ριχτώ σε αυτές τις προκλήσεις. Δεν φοβάμαι τίποτα. Όσο δύσκολο κι αν είναι, θα επιμείνω μέχρι τέλους!» Είναι χρήσιμο αυτό; Μπορεί στην πραγματικότητα να τους κρατήσει για λίγο, όμως οι πρακτικές τους δυσκολίες θα εξακολουθήσουν να παραμένουν και μια διεφθαρμένη διάθεση θα έχει και πάλι ρίξει ρίζες μέσα τους και δεν θα έχει αλλάξει. Εάν επιμείνεις να ακολουθήσεις τον Θεό μέχρι τέλους, αλλά δεν έχεις αλλάξει τη διάθεση της ζωής σου ούτε έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας, μπορείς να κερδίσεις την έγκριση του Θεού; Εξακολουθείς να μην μπορείς. Η πίστη στον Θεό δεν είναι ζήτημα τού αν μπορείς να επιμείνεις μέχρι τέλους ή όχι. Το βασικό είναι αν μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια, τη ζωή και την έγκριση του Θεού ή όχι. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Εάν κάποιος δεν μπορεί να εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας, εάν δεν μπορεί να κάνει την αλήθεια ζωή του, τότε η έκρηξη ενθουσιασμού ή σθένους του θα διαρκέσει πολύ; Δεν μπορεί να διαρκέσει. Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοούν την αλήθεια και να τη χρησιμοποιούν αντί των εκρήξεων ενθουσιασμού. Όταν κάποιος έχει διορθώσει τη διεφθαρμένη διάθεσή του και κατέχει την πίστη και τις αρχές για να κάνει πράξη την αλήθεια, είναι σε θέση να επιμείνει αταλάντευτα και να συνεχίσει να προσπαθεί παρ’ όλες τις αναποδιές. Ό,τι περιβάλλοντα, εμπόδια ή και πειρασμούς ακόμη κι αν συναντά, βασίζεται πάντοτε στον Θεό και Τον θαυμάζει που θριαμβεύει επί του Σατανά. Για να επιτύχεις αυτό το αποτέλεσμα, πρέπει να έρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού, να Του εκμυστηρεύεσαι, να Του λες για τις δυσκολίες σου στην προσευχή και να Του μιλάς με ειλικρίνεια. Επίσης, καθώς εκτελείς το καθήκον σου στην πραγματικότητα, και κατά τη διάρκεια της πραγματικής σου ζωής, πρέπει να αναζητάς το πώς να ενεργείς ώστε να κάνεις πράξη την αλήθεια. Πρέπει να αναζητάς και να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που κατανοούν την αλήθεια, που έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν την αλήθεια, και χάρη σε αυτό να αποκτήσεις λίγη διαφώτιση και διαπαιδαγώγηση και να βρεις ένα μονοπάτι άσκησης. Όταν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, δεν λύνει αυτό το πρόβλημά σου; Εάν είσαι διαρκώς συγκρατημένος και δεν συναναστρέφεσαι, αναλογιζόμενος: «Ίσως μία μέρα το ανάστημά μου μεγαλώσει και απλά κατανοήσω την αλήθεια με φυσικό τρόπο, οπότε δεν χρειάζεται να ασχολούμαι με αυτό τώρα» —αυτό το είδος σκέψης είναι ασαφές, μη ρεαλιστικό και πιθανό να προκαλέσει αναποδιές. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί με την αναζήτηση και τη συναναστροφή ανθρώπων που κατανοούν την αλήθεια. Εάν έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς την αλήθεια, τότε μπορείς κι εσύ να επιλύσεις το πρόβλημα διαβάζοντας τα λόγια του Θεού. Γιατί δεν παίρνεις σοβαρά την επίλυση αυτού του προβλήματος; Εάν δεν αναζητάς την αλήθεια για να το επιλύσεις, θα εξαφανιστεί το πρόβλημα από μόνο του; Αυτή είναι μια ανόητη σκέψη.

Όταν σας συμβαίνουν πράγματα τώρα, μπορείτε να αναζητήσετε την αλήθεια; Έχετε μάθει πώς να αναζητάτε την αλήθεια; Εκτός από το να κατέχετε κάποιες αρχές στον επαγγελματικό σας τομέα, μπορείτε να αναζητήσετε την αλήθεια όσον αφορά την είσοδό σας στη ζωή —να βελτιώσετε τις διάφορες καταστάσεις σας και να αλλάξετε τη διεφθαρμένη διάθεσή σας; Εάν εξακολουθείς να παραπονιέσαι όταν σε αντιμετωπίζουν επειδή έκανες κάτι που παραβιάζει τις αρχές, εάν εξακολουθείς να αισθάνεσαι περιορισμένος επειδή σε κλάδεψαν και σε αντιμετώπισαν, και αν φτάνεις στο σημείο να τα παρατάς, νομίζοντας ότι θα αποκλειστείς, και γίνεσαι αρνητικός και χαλαρώνεις, τότε η σατανική σου διάθεση δεν είναι τόσο σοβαρή ώστε να σε πνίγει; Όταν οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια, οι δυσκολίες τους είναι πάρα πολλές και μεγάλες. Όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα, αναδύεται πολύ γρήγορα και για πάρα πολύ καιρό το αρνητικό τους κομμάτι, και κάνουν πράξη την αλήθεια πολύ αργά και πολύ λίγο. Όταν οι άνθρωποι συναντούν ορισμένα περιβάλλοντα, ή παρατηρούν ορισμένες ματιές των άλλων, ή ακούν συγκεκριμένα λόγια ή ανακαλύπτουν ορισμένα είδη πληροφοριών, προκύπτουν αρνητικά πράγματα μέσα τους, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου. Πρόκειται για φυσικές εκρήξεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Τι αποδεικνύει αυτό; Αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει στοιχείο της αλήθειας μέσα στην ανθρώπινη ζωή. Τα μη επεξεργασμένα πράγματα που ξεπηδούν κατά τρόπο φυσικό από τους ανθρώπους, είτε τα σκέφτεσαι στο κεφάλι σου, είτε τα λες με το στόμα σου, είτε είναι κάτι που σκοπεύεις ή σχεδιάζεις να κάνεις —είτε εκούσια είτε ακούσια— όλα αυτά τα πράγματα σχετίζονται με τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Από πού πηγάζουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων; Μπορεί να ειπωθεί μετά βεβαιότητας ότι πηγάζουν από τη σατανική τους φύση, αυτή είναι η πηγή. Λαμβάνοντας υπόψη τα διεφθαρμένα πράγματα που ξεπηδούν από τους ανθρώπους, είναι σαφές ότι δεν κατέχουν καθόλου την πραγματικότητα της αλήθειας, ότι δεν έχουν καθόλου κανονική ανθρώπινη φύση, ότι δεν διαθέτουν καθόλου την κοινή λογική. Αυτήν τη στιγμή, μπορείτε να αναλύσετε τον εαυτό σας. Εάν δώσετε προσοχή και εστιάσετε στον αυτοστοχασμό, μπορείτε να διαπιστώσετε εάν οι προθέσεις, οι σκέψεις και οι απόψεις σας είναι σωστές ή όχι και εάν συνάδουν με την αλήθεια ή όχι. Σε γενικές γραμμές, θα μπορείτε να τα διακρίνετε λίγο αυτά και να τα κατανοείτε. Άρα, αφού τελικά κατανοήσετε αυτά τα θέματα, θα μπορέσετε να αναζητήσετε την αλήθεια για μια λύση; Ή θα τα αφήσετε να εξελιχθούν μόνα τους, σκεπτόμενοι: «Θέλω να σκέφτομαι έτσι, το να σκέφτομαι κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι ωφέλιμο για μένα. Οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα να παρεμβαίνουν. Εάν δεν λέω αυτά τα πράγματα δυνατά, ούτε τα πράττω, αν απλώς τα σκέφτομαι, δεν είναι εντάξει;» Δεν υπάρχουν κάποιοι που το κάνουν αυτό; Και τι φανερώνει; Γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι το να σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι λάθος, όμως δεν αναζητούν την αλήθεια, δεν παραμερίζουν τις σκέψεις αυτές ούτε τις απαρνούνται. Εμμένουν να σκέφτονται και να ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, εντελώς αδιάφοροι. Οι άνθρωποι αυτοί δεν αγαπούν την αλήθεια και δεν μπορούν να παραμείνουν σταθεροί.

Κάποιοι δεν εκτελούν καθήκοντα και κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά —οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι, ως πιστοί στον Θεό, αρκεί απλώς να διαβάζουν τα λόγια του Θεού, να ζουν μια εκκλησιαστική ζωή και να μην κάνουν συνήθως άσχημα πράγματα, ούτε να ενεργούν ανήθικα όπως οι άπιστοι. Θεωρούν ότι ίσως στο τέλος λάβουν κάποιες ευλογίες και μπορέσουν να επιβιώσουν. Κάποιοι εξαρτώνται από αυτό το είδος ευσεβούς πόθου στην πίστη τους στον Θεό. Επιφανειακά, δεν διαπράττουν σοβαρά λάθη, όμως δεν έχουν καθόλου είσοδο στη ζωή, ούτε έχουν κερδίσει καθόλου την πραγματικότητα της αλήθειας. Τη στιγμή που κάποιος σοβαρεύεται μαζί τους, συνειδητοποιούν ότι βρίθουν προβλημάτων και ελλείψεων και γίνονται αρνητικοί, σκεπτόμενοι: «Τελείωσαν όλα, έτσι δεν είναι; Πιστεύω χρόνια στον Θεό και δεν έχω κερδίσει τίποτα από αυτό. Φαίνεται ότι η πίστη στον Θεό πραγματικά δεν είναι εύκολη!» Ψυχραίνονται και δεν είναι πλέον πρόθυμοι να αγωνιστούν για την αλήθεια. Μετά από λίγο, αισθάνονται κενοί και νιώθουν ότι πρέπει να επιδιώξουν την αλήθεια για να έχουν ελπίδα. Όταν αρχίζουν να εκπληρώνουν το καθήκον τους και οι άνθρωποι τους παίρνουν στα σοβαρά, τελικά σκέφτονται ως εξής: «Οι άνθρωποι πρέπει να κατέχουν την αλήθεια, διαφορετικά είναι πολύ εύκολο να κάνουν λάθη. Εάν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, θα διαπράττουν διαρκώς παραβάσεις και θα τους αντιμετωπίζουν. Εάν βασίζονται στον ενθουσιασμό τους για να κάνουν πράγματα, και πάλι θα τους αντιμετωπίζουν. Πρέπει να είμαι προσεκτικός σε όλα. Δεν πρέπει επ’ ουδενί να μιλάω ή να ενεργώ απερίσκεπτα. Δεν θα πρέπει να ανακατεύομαι στα πάντα. Καλύτερα να είσαι δειλός παρά να ξεχωρίζεις». Πιστεύουν ότι η άσκηση κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι ορθότατη, ότι κανείς δεν μπορεί να επισημάνει λάθη σε αυτή, παραβλέπουν όμως το πλέον κρίσιμο σημείο, που είναι ότι οφείλουν να επιδιώκουν την αλήθεια. Δεν επιδιώκουν την αλήθεια, ούτε την είσοδό τους στη ζωή, και αυτό είναι το μοιραίο ελάττωμά τους. Όταν κάνουν το καθήκον τους, είναι ικανοποιημένοι με το να διεκπεραιώνουν απλώς τη δουλειά. Για να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους, κοπιάζουν από την αυγή μέχρι το σούρουπο και, μερικές φορές, είναι τόσο απασχολημένοι που δεν τους νοιάζει κι αν χάσουν δυο γεύματα. Μπορούν πραγματικά να υποφέρουν και να πληρώσουν το τίμημα, όμως δεν έχουν είσοδο στη ζωή. Ανά πάσα στιγμή, είναι σε επιφυλακή έναντι των άλλων, φοβούμενοι ότι θα κάνουν λάθος και θα τους αντιμετωπίσουν. Είναι σωστή η κατάσταση αυτή; Επιδιώκει έτσι κάποιος την αλήθεια; Εάν οι άνθρωποι κάνουν έτσι το καθήκον τους μέχρι τέλους, θα μπορέσουν να αποκτήσουν την αλήθεια ή να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας; (Όχι.) Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσά σας; Δεν είστε συχνά κι εσείς στην κατάσταση αυτή; (Ναι.) Είστε σε εγρήγορση, νομίζοντας ότι είναι κακός ο τρόπος που ενεργείτε, ότι ζείτε σε μια αρνητική κατάσταση; Όταν σας συμβαίνουν διάφορα, συμπεριφέρεστε πάντα σαν δειλοί, σαν άνθρωποι που θέλουν να γίνουν αρεστοί, διαρκώς συμβιβάζεστε, διαρκώς παίρνετε τη μέση οδό, ποτέ δεν προσβάλλετε κανέναν ούτε ανακατεύεστε σε διάφορα, ποτέ δεν πηγαίνετε πολύ μακριά —είναι σαν να στέκεστε στη θέση σας, να εμμένετε στο καθήκον σας, να κάνετε ό,τι σας ζητείται, να μη στέκεστε ούτε μπροστά ούτε πίσω και να πηγαίνετε με το ρεύμα —πείτε Μου, νομίζετε ότι αν εμμείνετε να κάνετε το καθήκον σας κατ’ αυτόν τον τρόπο ως το τέλος, θα μπορέσετε να κερδίσετε την έγκριση του Θεού; Γνωρίζετε ότι αυτού του είδους η κατάσταση είναι αρκετά επικίνδυνη, ότι όχι μόνο δεν θα είστε σε θέση να επιτύχετε την τελείωση του Θεού, αλλά ενδέχεται και να προσβάλετε τη διάθεσή Του; Επιδιώκει την αλήθεια αυτό το είδος χλιαρού ανθρώπου; Είναι το είδος ανθρώπου που σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό; Όποιος ζει σε αυτό το είδος κατάστασης συχνά ξεφουρνίζει σκέψεις ατόμου που θέλει να γίνεται αρεστό, χωρίς να έχει φόβο Θεού μέσα του. Αν κάποιος αισθάνεται απλώς φρίκη και φόβο χωρίς ιδιαίτερο λόγο, έχει φόβο Θεού στην καρδιά του; (Όχι.) Ακόμη κι αν αφιερωθεί ολόψυχα στο καθήκον του, παραιτηθεί από τη δουλειά του και απαρνηθεί την οικογένειά του, εάν δεν δώσει στον Θεό την καρδιά του, εάν είναι επιφυλακτικός έναντι του Θεού, είναι καλή η κατάσταση; Είναι αυτή η κανονική κατάσταση εισόδου στην πραγματικότητα της αλήθειας; Δεν είναι τρομακτική η μελλοντική εξέλιξη αυτής της κατάστασης; Εάν κάποιος συνεχίσει σε αυτήν την κατάσταση, μπορεί να επιτύχει την αλήθεια; Μπορεί να κερδίσει τη ζωή; Μπορεί να εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας; (Όχι.) Γνωρίζετε ότι κι εσείς οι ίδιοι έχετε αυτήν ακριβώς την κατάσταση; Όταν το αντιλαμβάνεστε, σκέφτεστε μέσα σας: «Γιατί είμαι διαρκώς επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό; Γιατί σκέφτομαι διαρκώς με αυτόν τον τρόπο; Είναι πολύ τρομακτικό να σκέφτεσαι έτσι! Είναι σαν να αντιτίθεσαι στον Θεό και να απορρίπτεις την αλήθεια. Όταν είσαι επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό είναι το ίδιο με το να Του αντιστέκεσαι»; Η κατάσταση τού να είσαι επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό είναι ακριβώς σαν να είσαι κλέφτης —δεν τολμάς να ζήσεις στο φως, φοβάσαι να εκθέσεις τα δαιμονικά σου πρόσωπα και ταυτόχρονα είσαι τρομοκρατημένος: «Δεν είναι να παίζεις με τον Θεό. Μπορεί να κρίνει και να παιδεύσει τους ανθρώπους ανά πάσα στιγμή και σε κάθε τόπο. Εάν εξοργίσεις τον Θεό, στις ήπιες περιπτώσεις θα σε κλαδέψει και θα σε αντιμετωπίσει και, στις σοβαρές, θα σε τιμωρήσει, θα σε κάνει να αρρωστήσεις ή θα σε κάνει να υποφέρεις. Οι άνθρωποι δεν αντέχουν αυτά τα πράγματα!» Δεν έχουν τέτοιες παρανοήσεις οι άνθρωποι; Έχει αυτή η καρδιά φόβο Θεού; (Όχι.) Δεν είναι τρομακτικό αυτό το είδος κατάστασης; Όταν κάποιος βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση, όταν είναι επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό και κάνει διαρκώς αυτές τις σκέψεις, όταν έχει πάντα τέτοιου είδους στάση απέναντι στον Θεό, φέρεται στον Θεό σαν να είναι Θεός; Είναι αυτή πίστη στον Θεό; Όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο, όταν δεν φέρεται στον Θεό σαν να είναι Θεός, δεν είναι αυτό πρόβλημα; Στην καλύτερη περίπτωση, οι άνθρωποι δεν αποδέχονται τη δίκαιη διάθεση του Θεού, ούτε αποδέχονται το γεγονός του έργου Του. Σκέφτονται: «Είναι αλήθεια ότι ο Θεός είναι ελεήμων και στοργικός, αλλά είναι και γεμάτος οργή. Όταν η οργή Του πλήττει κάποιον άνθρωπο, είναι καταστροφική. Μπορεί να θανατώσει τον άνθρωπο ανά πάσα στιγμή, καταστρέφοντας όποιον θέλει. Μην προκαλείτε τον θυμό του Θεού. Είναι αλήθεια ότι η μεγαλοπρέπεια και η οργή Του δεν επιτρέπουν τις προσβολές. Κρατάτε αποστάσεις!» Εάν κάποιος έχει αυτού του είδους τη στάση και αυτές τις ιδέες, μπορεί να έλθει πλήρως και ειλικρινά ενώπιον του Θεού; Δεν μπορεί. Δεν υπάρχει λοιπόν απόσταση μεταξύ αυτού και του Θεού; Δεν υπάρχουν πολλά που χωρίζουν τους δυο τους; (Ναι.) Ποια πράγματα εμποδίζουν τους ανθρώπους να έλθουν ενώπιον του Θεού; (Το μέλλον και το πεπρωμένο τους.) (Η φήμη, το κέρδος και το κύρος.) Τι άλλο; Ποια πράγματα κάνουν τους ανθρώπους να βαριούνται την αλήθεια, να απορρίπτουν την αλήθεια, να απορρίπτουν την παροχή ζωής του Θεού και τη σωτηρία Του; Αναλογιστείτε το εξής: Ποια μέρη των ανθρώπων τούς εμποδίζουν να έλθουν ειλικρινά ενώπιον του Θεού και να κάνουν πράξη την αλήθεια και να παραδώσουν το σώμα και την καρδιά τους στον Θεό, για να τα αναλάβει και να τα εξουσιάζει; Ποια πράγματα κάνουν τους ανθρώπους να φοβούνται τον Θεό και να Τον παρανοούν; Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, καθώς και σατανικές φιλοσοφίες και σατανικές σκέψεις. Είναι δόλιοι, επιφυλακτικοί απέναντι στον Θεό σε κάθε περίπτωση, δυσπιστώντας και παρανοώντας Τον. Όταν μολύνεται από όλα αυτά, μπορεί κάποιος να εμπιστευτεί αληθινά τον Θεό; Μπορεί να αποδεχτεί τα λόγια Του ως ζωή του; Μερικοί άνθρωποι λένε: «Τρώω και πίνω τα λόγια του Θεού κάθε μέρα. Όταν διαβάζω τα λόγια Του και νιώθω συγκινημένος, προσεύχομαι. Θεωρώ ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια. Τα διαβάζω κάθε μέρα και συχνά προσεύχομαι σιωπηλά και ψάλλω ύμνους δοξάζοντας τον Θεό». Αν και αυτό το είδος πνευματικής ζωής είναι καλό, εάν οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθήσουν να στηρίζονται στις δικές τους ιδέες όταν αντιδρούν σε πράγματα που τους συμβαίνουν, εάν δεν αναζητήσουν καθόλου την αλήθεια και κανένα από τα δόγματα που κατανοούν δεν έχει επίδραση επάνω τους, τι συμβαίνει; Οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια. Ισχυρίζονται ότι εκτιμούν βαθιά τα λόγια του Θεού, όμως δεν αντέχουν στη σύγκριση με αυτά και δεν τα κάνουν πράξη. Αυτό είναι άκρως προβληματικό, και πολύ δύσκολο στη συνέχεια να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Οι άνθρωποι ποτέ δεν κατανοούν την αλήθεια, ούτε έχουν την παραμικρή γνώση του Θεού, άρα σίγουρα έχουν αντιλήψεις και παρανοήσεις σχετικά με Εκείνον, και υπάρχει ένα τείχος μεταξύ αυτών και του Θεού. Δεν έχετε όλοι προσωπική εμπειρία από αυτό; Λες: «Δεν θέλω να είμαι επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό, θέλω να Τον εμπιστεύομαι αληθινά, όταν όμως μου συμβαίνει κάτι, δεν μπορώ να μην το κάνω. Θέλω να κλειστώ στον εαυτό μου και να μείνω μακριά από τον Θεό και να χρησιμοποιήσω σατανικές φιλοσοφίες για να προστατευτώ. Τι μου συμβαίνει;» Αυτό δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια, εξακολουθούν να ζουν με βάση σατανικές φιλοσοφίες, εξακολουθούν να ελέγχονται από τον Σατανά. Αυτή είναι η αξιολύπητη ομοιότητα που έχουν λόγω της σατανικής τους φύσης —είναι δύσκολο να κάνουν πράξη την αλήθεια. Το ότι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την είσοδο στη ζωή. Εάν δεν επιλυθεί αυτό το πρόβλημα, είναι δύσκολο κάποιος να δώσει την καρδιά του στον Θεό, να αποκτήσει το έργο Του ή να εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. Το έχετε βιώσει όλοι αυτό; Πώς μπορεί να λυθεί αυτό το ζήτημα; Πρέπει να αυτοστοχαστείς και να προσπαθήσεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να δεις ποια πράγματα σε εμποδίζουν να κάνεις πράξη την αλήθεια. Η επίλυση αυτού του προβλήματος είναι ζωτικής σημασίας.

Είναι η επιδίωξη της αλήθειας τόσο περίπλοκη ή τόσο δύσκολη όσο η επιδίωξη ενός κλάδου σπουδών; Στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο δύσκολη, απλά εξαρτάται από το εάν κάποιος αγαπά την αλήθεια ή όχι. Η επιδίωξη της αλήθειας δεν είναι από μόνη της δύσκολη και απαιτεί λιγότερη προσπάθεια από τη μελέτη ενός εξειδικευμένου τομέα της επιστήμης —είναι ευκολότερη ακόμη και από το να βγάζεις τα προς το ζην. Γιατί συμβαίνει αυτό; Εκείνο που θα πρέπει να βιώνουν και να κατέχουν όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση είναι η πραγματικότητα της αλήθειας. Σχετίζεται με την κανονική ανθρώπινη φύση κάποιου, επομένως δεν είναι άσχετη από τις σκέψεις και τις ιδέες του, από όλα όσα θεωρεί, από όλες τις πράξεις και τη συμπεριφορά του στην καθημερινή του ζωή ή από τον νου του. Η αλήθεια δεν είναι θεωρία, ούτε ακαδημαϊκός τομέας, ούτε επάγγελμα. Η αλήθεια δεν είναι κενή. Η αλήθεια συνδέεται στενά με την κανονική ανθρώπινη φύση —η αλήθεια είναι η ζωή που οφείλει να κατέχει κάποιος με κανονική ανθρώπινη φύση. Μπορεί να διορθώσει όλα σου τα ελαττώματα, τις κακές σου συνήθειες και τις αρνητικές και εσφαλμένες σκέψεις σου. Μπορεί να μεταμορφώσει τη σατανική σου διάθεση, μπορεί να γίνει ζωή σου, μπορεί να σου επιτρέπει να κατέχεις ανθρώπινη φύση και λογική, μπορεί να εξομαλύνει τις σκέψεις και τη νοοτροπία σου —μπορεί να κάνει κανονικό κάθε σου κομμάτι. Εάν η αλήθεια γίνει ζωή σου, τότε αυτό που βιώνεις και όλες οι εκφάνσεις της ανθρώπινης φύσης σου θα είναι κανονικές. Άρα, η επιδίωξη και η άσκηση της αλήθειας δεν είναι κάτι σκοτεινό, ανεξιχνίαστο, ούτε κάτι ιδιαίτερα δύσκολο. Αυτήν τη στιγμή, αν και αγαπάτε κάπως την αλήθεια και είστε πρόθυμοι να προσπαθήσετε να γίνετε καλύτεροι, δεν έχετε αγγίξει ακόμη καθόλου το μονοπάτι. Το πρώτο βήμα είναι πάντα το δυσκολότερο. Μόλις μπορέσετε να κάνετε πράξη την αλήθεια και να γευτείτε τη γλύκα της, θα θεωρήσετε ότι η επιδίωξη της αλήθειας είναι εύκολη υπόθεση.

Εάν κάποιος δεν θεωρεί την αλήθεια ζωή του και ζει διαρκώς μέσα σε μια διεφθαρμένη διάθεση, πώς εκδηλώνεται αυτό; Όταν κάποιος δεν έχει κερδίσει την αλήθεια, είναι φυσικό να μην έχει τρόπο να αποτινάξει τους περιορισμούς και τα δεσμά της σατανικής του φύσης. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις που ξεπηδούν από μέσα του είναι φυσικά η αλαζονεία και η έπαρση, η τάση να κάνει πάντα αυτό που νομίζει, η αυθαιρεσία και η απερισκεψία, τα ψεύδη και η εξαπάτηση, η πανουργία και ο δόλος, αλλά και το κυνήγι του κύρους και των συμφερόντων, χωρίς να επιδιώκει τίποτα άλλο παρά το κέρδος, καθώς και ο εγωισμός και η κακία. Επιπλέον, στις σχέσεις του με τους άλλους είναι επιρρεπής στο να μην τους εμπιστεύεται, να τους κρίνει και να τους επιτίθεται. Μιλά και ενεργεί διαρκώς με βάση τις προτιμήσεις του, έχει συνεχώς προσωπικές προθέσεις και στόχους, αλλά και προκατασκευασμένες ιδέες για τους άλλους. Γίνεται διαρκώς αρνητικός απέναντι στις αναποδιές ή τις αποτυχίες. Μερικές φορές, είναι κάτι παραπάνω από αλαζόνας, ενώ άλλοτε είναι τόσο αρνητικός που θα μπορούσε να μπει μόνος του σε έναν λάκκο μέσα στη γη. Φτάνει διαρκώς στα άκρα —όταν δεν δείχνει τα δόντια του και δεν τρώει τα νύχια του για καυγά, είναι αρνητικός και προσπαθεί να κάνει τον αξιολύπητο. Δεν είναι ποτέ φυσιολογικός. Σε αυτήν την κατάσταση βρίσκεστε τώρα. Είστε πρόθυμοι να υποφέρετε και να πληρώσετε το τίμημα, είστε γεμάτοι κουράγιο και αποφασιστικότητα, όμως δεν κατέχετε την πραγματικότητα της αλήθειας. Εάν κάποιος θεωρεί την πραγματικότητα της αλήθειας ζωή του, πώς θα εκδηλωθεί αυτό; Πρώτα απ’ όλα, θα είναι σε θέση να υποτάσσεται στον Θεό και να βιώνει την ανθρώπινη ομοιότητα. Θα είναι έντιμος άνθρωπος, άτομο του οποίου έχει αλλάξει η διάθεση της ζωής. Υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά όσον αφορά την αλλαγή στη διάθεση. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι να μπορείς να υποτάσσεσαι σε ζητήματα που είναι ορθά και συνάδουν με την αλήθεια. Ανεξάρτητα από το ποιος προτείνει κάποια γνώμη, είτε είναι μεγάλος είτε νέος, είτε τα πηγαίνεις καλά μαζί του είτε όχι, είτε τον γνωρίζεις είτε όχι, είτε σου είναι οικείος είτε όχι, είτε η σχέση σου μαζί του είναι καλή ή κακή, εφόσον αυτό που λέει είναι σωστό, συνάδει με την αλήθεια κι ωφελεί το έργο του οίκου του Θεού, μπορείς να το ακούσεις, να το υιοθετήσεις και να το αποδεχτείς χωρίς να επηρεάζεσαι από κανέναν άλλο παράγοντα. Το να μπορείς ν’ αποδέχεσαι και να υποτάσσεσαι σε ζητήματα που είναι ορθά και συνάδουν με την αλήθεια είναι το πρώτο χαρακτηριστικό. Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι να μπορείς ν’ αναζητάς την αλήθεια όταν συμβαίνει κάτι. Δεν αφορά μόνο το να μπορείς ν’ αποδεχτείς την αλήθεια, αλλά και να την κάνεις πράξη και να μη χειρίζεσαι τα πράγματα με βάση τη δική σου θέληση. Ό,τι κι αν σου συμβεί, είσαι σε θέση ν’ αναζητήσεις όταν δεν μπορείς να δεις τα πράγματα καθαρά και να εξετάσεις το πώς να χειριστείς το ζήτημα και πώς να το κάνεις πράξη κατά τρόπο ώστε να συμμορφώνεται με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του Θεού. Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι ότι λαμβάνεις υπόψη το θέλημα του Θεού ανεξάρτητα από το ποιο ζήτημα αντιμετωπίζεις, επαναστατώντας ενάντια στη σάρκα για να επιτύχεις υποταγή στον Θεό. Λαμβάνεις υπόψη το θέλημα του Θεού ανεξάρτητα από το καθήκον που εκτελείς, και εκτελείς το καθήκον σου σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του. Όποιες απαιτήσεις κι αν έχει ο Θεός γι’ αυτό το καθήκον, εσύ ενεργείς σύμφωνα με αυτές τις απαιτήσεις κατά την εκτέλεσή του, ενεργείς για να Τον ικανοποιήσεις. Πρέπει να κατανοήσεις αυτήν την αρχή και να εκτελείς το καθήκον σου υπεύθυνα και πιστά. Αυτό σημαίνει να λαμβάνεις υπόψη σου το θέλημα του Θεού. Εάν δεν γνωρίζεις πώς να λάβεις υπόψη το θέλημα του Θεού ή πώς να Τον ικανοποιήσεις σ’ ένα συγκεκριμένο θέμα, τότε πρέπει ν’ αναζητήσεις. Θα πρέπει να συγκρίνετε τον εαυτό σας με τα τρία αυτά χαρακτηριστικά της αλλαγής στη διάθεση και να εξετάσετε εάν τα διαθέτετε ή όχι. Εάν έχετε πρακτική εμπειρία και μονοπάτια άσκησης σε αυτούς τους τρεις τομείς, τότε θα χειρίζεστε τα θέματα με βάση τις θεμελιώδεις αρχές. Ανεξάρτητα από το θέμα που τίθεται ή το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε, πρέπει πάντα να αναζητάτε ποιες είναι οι αρχές της άσκησης, ποιες λεπτομέρειες περιλαμβάνονται μέσα σε κάθε θεμελιώδη αρχή της αλήθειας και πώς να ασκείστε χωρίς να παραβιάζετε τις θεμελιώδεις αρχές. Μόλις αποσαφηνίσετε αυτά τα ζητήματα, θα ξέρετε κατά τρόπο φυσικό πώς να κάνετε πράξη την αλήθεια.

Όταν όλα είναι καλά, μερικοί άνθρωποι φαίνεται να μη βγάζουν προς τα έξω προφανείς διεφθαρμένες διαθέσεις και, λόγω αυτού, νομίζουν ότι είναι καλοί, ότι έχουν αλλάξει και ότι κατέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας. Όταν όμως προκύψουν πειρασμοί ή σημαντικά ζητήματα που αφορούν τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, αποκαλύπτεται η διεφθαρμένη διάθεσή τους. Πέφτουν σε αρνητικότητα και σύγχυση, δεν γνωρίζουν τον κατάλληλο τρόπο άσκησης και κατακλύζονται από δυσκολίες. Για παράδειγμα, το να είσαι έντιμος και να μιλάς με ειλικρίνεια ισοδυναμεί με το να κάνεις πράξη την αλήθεια. Όταν προσπαθείς να μιλάς με ειλικρίνεια, ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζεις; Τι εμπόδια αντιμετωπίζεις; Ποια πράγματα σε περιορίζουν και σε δεσμεύουν και σε εμποδίζουν να μιλάς με ειλικρίνεια; Η υπερηφάνεια, το κύρος, η ματαιοδοξία, καθώς και τα συναισθήματα και οι προσωπικές σου προτιμήσεις —όλα αυτά μπορεί να προκύψουν ανά πάσα στιγμή και κρατούν τους ανθρώπους πίσω και τους περιορίζουν και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Αυτά τα πράγματα είναι διεφθαρμένες διαθέσεις. Ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι, οι διεφθαρμένες διαθέσεις μπορεί να κάνουν την κατάστασή σου ανώμαλη με το να παράγουν κάθε είδους αρνητικά πράγματα, να σε περιορίζουν και να σε ελέγχουν με κάθε τρόπο, να σε κρατούν πίσω και να σε δυσκολεύουν στο να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υπηρετείς τον Θεό. Όλα αυτά θα σε κάνουν να νιώθεις απίστευτα κουρασμένος. Επιφανειακά, οι άνθρωποι φαίνονται ελεύθεροι, όμως στην πραγματικότητα είναι απόλυτα δέσμιοι των διεφθαρμένων, σατανικών τους διαθέσεων. Δεν έχουν καμία ελευθερία επιλογής, τους είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνουν έστω κι ένα βήμα και ζουν μια εξαντλητική ζωή. Συχνά, χρειάζεται πολλή προσπάθεια για να μιλήσουν με ειλικρίνεια ή να κάνουν οτιδήποτε πρακτικό. Δεν μπορούν να κάνουν τα καθήκοντά τους καλά ή να είναι πιστοί στον Θεό, αν και μπορεί να το θέλουν, εάν επιθυμούν δε να κάνουν πράξη την αλήθεια ή να μαρτυρήσουν περί του Θεού, αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο. Τι κουραστικό! Δεν ζουν μέσα στο κλουβί των διεφθαρμένων, σατανικών τους διαθέσεων; Δεν ζουν κάτω από τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά; (Όντως.) Πώς μπορούν λοιπόν οι άνθρωποι να την αποτινάξουν; Υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από την άσκηση της αλήθειας και την είσοδο στη ζωή; Κανείς απολύτως. Μπορεί η γνώση της παραδοσιακής κουλτούρας να τους σώσει και να τους απελευθερώσει από την επιρροή του Σατανά; Και η κατανόηση των γνώσεων της Βίβλου; Τι θα λέγατε να μπορείτε να μιλάτε για πνευματικά δόγματα; Όχι, κανένα από αυτά δεν μπορεί να σώσει τους ανθρώπους και να τους απελευθερώσει από την επιρροή του Σατανά. Μόνο με την αποδοχή του έργου του Θεού και όλων των αληθειών που έχει εκφράσει μπορεί να επιλυθεί το πρόβλημα των διεφθαρμένων διαθέσεων. Μόνο τότε μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια, να αποκτήσουν την αλήθεια και να απαλλαγούν από την επιρροή του Σατανά. Εάν κάποιος προσπαθεί να είναι καλός άνθρωπος και δεν κάνει τίποτα κακό, όμως δεν αλλάζει τη διάθεσή του, μπορεί να απαλλαγεί από την επιρροή του Σατανά; Μπορεί κάποιος να κερδίσει την αλήθεια μελετώντας το Τάο Τε Τσινγκ, τη βουδιστική γραφή ή την παραδοσιακή κουλτούρα; Μπορεί να καταφέρει να γνωρίσει τον Θεό; Μπορεί να καθαρθεί η διεφθαρμένη διάθεσή του εάν προσκολληθεί στην παραδοσιακή κουλτούρα και δεν επιδιώκει την αλήθεια; Μπορεί να επιτύχει τη σωτηρία του Θεού; Όσοι το κάνουν αυτό εξαπατούν τον εαυτό τους και δεν μπορούν να λύσουν κανένα από τα προβλήματά τους. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό επί χρόνια, όμως η πίστη τους είναι ακόμη θολή. Δεν ενδιαφέρονται καθόλου να επιδιώξουν την αλήθεια. Είναι ικανοποιημένοι με το να κάνουν απλώς το καθήκον τους. Νομίζουν ότι εφόσον δεν κάνουν κακό ή κάνουν λιγότερο κακό, εφόσον κάνουν περισσότερα καλά και φιλανθρωπικά πράγματα, εφόσον κάνουν περισσότερα για να βοηθήσουν τους άλλους με αγάπη, εφόσον δεν εγκαταλείπουν ποτέ την εκκλησία ούτε προδίδουν τον Θεό, αυτό θα ευχαριστήσει τους άλλους, θα ευχαριστήσει τον Θεό και θα έχουν μερίδιο στη βασιλεία Του. Στέκει καθόλου αυτή η ιδέα; Μπορεί με το να είναι κανείς καλός να έχει τη δυνατότητα να αποτινάξει τη διεφθαρμένη διάθεσή του; Μπορεί να επιτύχει κατ’ αυτόν τον τρόπο τη σωτηρία; Θα έχει μερίδιο στο βασίλειο; Μπορείτε να δείτε όλοι ότι υπάρχουν πολλοί υποτίθεται «καλοί άνθρωποι» στον κόσμο που λένε μεγαλόπνοα λόγια —αν και επιφανειακά δεν φαίνεται να έχουν διαπράξει κανένα μεγάλο κακό, στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα δόλιοι και ύπουλοι. Είναι πολύ καλοί στο να στρέφονται όπου φυσάει ο άνεμος, μιλώντας ήρεμα και με μαεστρία. Είναι ψευδείς καλοί άνθρωποι και υποκριτές —απλώς προσποιούνται ότι είναι καλοί. Όσοι βαδίζουν στη μέση οδό είναι οι πιο ύπουλοι όλων. Δεν προσβάλλουν κανέναν, είναι ήρεμοι και κινούνται με μαεστρία, είναι καλοί στο να πηγαίνουν με τα νερά σου σε όλες τις καταστάσεις και κανείς δεν μπορεί να δει τα ελαττώματά τους. Είναι ίδιοι ο Σατανάς! Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσά σας; (Ναι.) Δεν πιστεύετε ότι το να ζεις με αυτόν τον τρόπο είναι κουραστικό; (Ναι, είναι κουραστικό.) Τότε, μήπως σκεφτήκατε τρόπο να αλλάξετε; Πώς αλλάζετε; Από πού θα πρέπει να ξεκινήσει η τομή αυτή; (Κάνοντας πράξη την αλήθεια.) Μην πείτε «κάνοντας πράξη την αλήθεια» ή «κατανοώντας την αλήθεια» ή «με την είσοδο στην πραγματικότητα της αλήθειας». Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή, πέρα από την εμβέλεια του ανθρώπου, οπότε τα λόγια αυτά μοιάζουν κενά. Αντίθετα, πρέπει να ξεκινήσουμε από τις λεπτομέρειες. (Με το να είσαι έντιμος.) Αυτός είναι ένας συγκεκριμένος τρόπος πράξης. Με το να είσαι έντιμος ή, για να είμαστε πιο ακριβείς: με το να είσαι ένας απλός και ανοιχτός άνθρωπος, που δεν κρύβει τίποτα, που δεν λέει ψέματα, που δεν μασάει τα λόγια του και είναι ευθύς άνθρωπος με αίσθημα δικαιοσύνης, που μπορεί να μιλήσει με ειλικρίνεια. Αυτό πρέπει να πετύχουν πρώτα οι άνθρωποι. Ας πούμε ότι υπάρχει ένα κακό άτομο που κάνει κάτι το οποίο αναστατώνει το έργο της εκκλησίας κι έρχεται να σε βρει ένας επικεφαλής για να κατανοήσει καλύτερα την κατάσταση. Γνωρίζεις ποιος το έκανε, επειδή όμως έχεις καλή σχέση με αυτό το άτομο και δεν θέλεις να το προσβάλεις, λες ψέματα ότι δεν ξέρεις. Ο επικεφαλής ζητά περισσότερες λεπτομέρειες κι εσύ του τα μασάς, βρίσκοντας κάποια δικαιολογία για να καλύψεις το κακό άτομο. Δεν είναι δόλιο αυτό; Δεν είπες στον επικεφαλής την αλήθεια σχετικά με την κατάσταση, αλλά την έκρυψες. Γιατί να το κάνεις αυτό; Επειδή δεν ήθελες να προσβάλεις κανέναν. Προέταξες το να προστατεύσεις τις διαπροσωπικές σχέσεις και να μην προσβάλεις κανέναν κι έβαλες τελευταίο το να μιλήσεις με ειλικρίνεια και να κάνεις πράξη την αλήθεια. Ποιο πράγμα σε ελέγχει; Σε ελέγχει η σατανική σου διάθεση, σφράγισε το στόμα σου και σε εμπόδισε να μιλήσεις με ειλικρίνεια —μόνο με τη σατανική σου διάθεση μπορείς να ζεις. Τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση; Είναι μια σατανική διάθεση, και το άτομο που ζει με βάση τη διεφθαρμένη διάθεσή του είναι ίδιος ο Σατανάς. Τα λόγια του κρύβουν πάντα μέσα τους τον πειρασμό, δεν είναι ποτέ συγκεκριμένα, ποτέ δεν είναι άμεσα. Ακόμη κι αν τον χτυπήσεις μέχρι θανάτου, δεν θα μιλήσει με ειλικρίνεια. Αυτό συμβαίνει όταν η διεφθαρμένη διάθεση ενός ατόμου πάσχει πολύ σοβαρά: χάνει τελείως την ανθρώπινη φύση του και γίνεται διάβολος. Πολλοί από εσάς θα προτιμούσατε να προσβάλετε και να εξαπατήσετε τον Θεό για να προστατεύσετε τις σχέσεις σας με τους άλλους, αλλά και το κύρος και τη φήμη που απολαμβάνετε. Αγαπά την αλήθεια όποιος ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο; Είναι άτομο που επιδιώκει την αλήθεια; Είναι άτομο που εξαπατά τον Θεό με πλήρη επίγνωση, που δεν έχει ούτε τον παραμικρό φόβο Θεού στην καρδιά του. Τολμά να εξαπατήσει τον Θεό. Πρέπει η φιλοδοξία και η παρακοή του να είναι πραγματικά μεγάλες! Οι άνθρωποι αυτοί συνήθως εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αγαπούν και σέβονται τον Θεό και συχνά λένε: «Κάθε φορά που σκέφτομαι τον Θεό, σκέφτομαι πόσο απέραντος, πόσο σπουδαίος και πόσο ανεξιχνίαστος είναι! Ο Θεός αγαπά την ανθρωπότητα, η αγάπη Του είναι όντως αληθινή!» Μπορεί να λες ωραία λόγια, όμως δεν θα αποκάλυπτες ένα κακό άτομο εάν το έβλεπες να αναστατώνει το έργο της εκκλησίας. Θέλεις να είσαι αρεστός στους ανθρώπους και προστατεύεις μόνο το γόητρο, το όφελος και το κύρος σου αντί να προστατεύεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όταν γνωρίζεις την αληθινή κατάσταση των πραγμάτων, δεν μιλάς με ειλικρίνεια, μασάς τα λόγια σου, προστατεύοντας τους κακούς. Εάν σου ζητούσαν να μιλήσεις με ειλικρίνεια, θα σου ήταν πολύ δύσκολο. Λες τόσες πολλές βλακείες, μόνο και μόνο για να αποφύγεις να πεις την αλήθεια! Όταν μιλάς, κάνεις πάρα πολλούς κύκλους, πάει πολύ μακριά η σκέψη σου και ζεις με πολύ κουραστικό τρόπο, και όλα αυτά για να προστατεύσεις τη φήμη και την υπερηφάνειά σου! Είναι ο Θεός ευχαριστημένος από τους ανθρώπους που ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ο Θεός απεχθάνεται πάνω απ’ όλα τους δόλιους ανθρώπους. Εάν θέλεις να απαλλαγείς από την επιρροή του Σατανά και να επιτύχεις τη σωτηρία, τότε πρέπει να αποδεχθείς την αλήθεια. Πρέπει καταρχάς να ξεκινήσεις με το να γίνεις έντιμος άνθρωπος. Να είσαι ειλικρινής, να λες την αλήθεια, να μην περιορίζεσαι από τα συναισθήματά σου, να αποτινάξεις την προσποίηση και την απάτη και να μιλάς και να χειρίζεσαι τα πράγματα με αρχές —ιδού ένας εύκολος και χαρούμενος τρόπος να ζεις, και θα είσαι σε θέση να ζεις ενώπιον του Θεού. Εάν ζεις διαρκώς σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες και βασίζεσαι συνεχώς σε ψέματα και τεχνάσματα για να περνάς τις μέρες σου, τότε θα ζεις υπό την εξουσία του Σατανά, θα ζεις στο σκοτάδι. Εάν ζεις στον κόσμο του Σατανά, θα γίνεσαι απλά όλο και πιο δόλιος. Πιστεύεις στον Θεό πολλά χρόνια, έχεις ακούσει πολλά κηρύγματα, όμως η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν έχει ακόμη καθαρθεί, και τώρα εξακολουθείς να ζεις με βάση τη σατανική σου διάθεση —δεν αισθάνεσαι αηδιασμένος από αυτό; Δεν νιώθεις ντροπή; Όσον καιρό κι αν πιστεύεις στον Θεό, εάν εξακολουθείς να είσαι σαν τον άπιστο, τότε ποιο είναι το νόημα της πίστης σου στον Θεό; Μπορείς πραγματικά να επιτύχεις τη σωτηρία πιστεύοντας έτσι στον Θεό; Οι στόχοι της ζωής σου δεν έχουν αλλάξει, ούτε οι αρχές και οι μέθοδοί σου. Το μόνο που έχεις και δεν το έχει ένας άπιστος είναι ο τίτλος του «πιστού». Αν και εξωτερικά ακολουθείς τον Θεό, η διάθεση της ζωής σου δεν έχει αλλάξει καθόλου, και στο τέλος δεν θα επιτύχεις τη σωτηρία. Δεν είναι σαν να ελπίζεις άσκοπα; Μπορεί αυτού του είδους η πίστη στον Θεό να σε βοηθήσει να κερδίσεις την αλήθεια ή τη ζωή; Με κανένα τρόπο.

Σήμερα συναναστραφήκαμε σχετικά με τα τρία χαρακτηριστικά της αλλαγής στη διάθεση. Ας συνοψίσουμε αυτά τα τρία χαρακτηριστικά. (Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι η ικανότητα να αποδέχεσαι και να υποτάσσεσαι σε πράγματα που είναι ορθά και συνάδουν με την αλήθεια. Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι η ικανότητα να αναζητάς την αλήθεια και να την κάνεις πράξη όταν σου συμβαίνει κάτι και να μη χειρίζεσαι τα πράγματα με βάση τη δική σου θέληση. Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι η ικανότητα να νοιάζεσαι το θέλημα του Θεού, να επαναστατείς ενάντια στη σάρκα και να επιτυγχάνεις υποταγή στον Θεό, ό,τι κι αν σου συμβαίνει.) Θα πρέπει όλοι να αναλογιστείτε και να συναναστραφείτε αυτά τα τρία χαρακτηριστικά. Θα πρέπει να αντιπαραβάλετε τον εαυτό σας με αυτά στην πραγματική σας ζωή και να εκπαιδευθείτε ώστε να τα κάνετε πράξη και να εισέλθετε σε αυτά —με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να αποκτήσετε την αλήθεια και να επιτύχετε αλλαγή στη διάθεση. Όποια πτυχή της αλήθειας κι αν αφορά η συναναστροφή, είναι εύκολο για όσους αγαπούν την αλήθεια να την αποδεχτούν. Όσοι είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια θα μπορέσουν να κερδίσουν την αλήθεια, και όσοι κερδίσουν την αλήθεια θα μπορέσουν να επιτύχουν αλλαγή στη διάθεση. Όσοι δεν έχουν συνείδηση ή λογική, δεν αγαπούν την αλήθεια, δεν μπορούν να αποδεχτούν ούτε να κάνουν πράξη την αλήθεια, άρα δεν θα μπορέσουν να την κερδίσουν. Το κατά πόσο ένα άτομο μπορεί να κερδίσει την αλήθεια ή όχι, ή να επιτύχει αλλαγή στη διάθεση, εξαρτάται από την προσωπική του επιδίωξη.

16 Αυγούστου 2015