Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Από την επινόηση των κοινωνικών επιστημών από τον άνθρωπο, ο νους του έχει καταληφθεί από την επιστήμη και τη γνώση. Η επιστήμη και η γνώση έχουν γίνει, έπειτα, εργαλεία για την διακυβέρνηση της ανθρωπότητας, και δεν υπάρχει πλέον επαρκής χώρος στον άνθρωπο να λατρέψει τον Θεό, αλλά ούτε κι ευνοϊκές συνθήκες για την λατρεία του Θεού. Η θέση του Θεού έχει βυθιστεί ακόμα πιο κάτω στην καρδιά του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος δεν έχει τον Θεό μες στην καρδιά του, ο εσωτερικός του κόσμος είναι σκοτεινός, κενός και χωρίς ελπίδα. Επακολούθως, έχουν έρθει στο προσκήνιο τόσοι κοινωνικοί επιστήμονες, ιστορικοί και πολιτικοί που εκφράζουν θεωρίες κοινωνικής επιστήμης, την θεωρία της ανθρώπινης εξέλιξης, κι άλλες θεωρίες που έρχονται σε αντίφαση με την αλήθεια ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, για να γεμίζουν την καρδιά και τον νου της ανθρωπότητας. Με αυτόν τον τρόπο, αυτοί που πιστεύουν ότι όλα τα δημιούργησε ο Θεός όλο και λιγοστεύουν, κι αυτοί που πιστεύουν στην θεωρία της εξέλιξης, όλο και αυξάνονται. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις καταγραφές του έργου του Θεού και των λόγων Του κατά την διάρκεια της εποχής της Παλαιάς Διαθήκης ως μύθους και θρύλους. Στην καρδιά τους, οι άνθρωποι γίνονται αδιάφοροι ως προς την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο του Θεού, στην ύπαρξη του Θεού, καθώς και στην αρχή ότι ο Θεός κυριαρχεί στα πάντα. Η επιβίωση της ανθρωπότητας κι η μοίρα των χωρών και των εθνών δεν είναι πια σημαντική γι’ αυτούς και ο άνθρωπος ζει σε έναν κενό κόσμο, στον οποίο απασχολείται μόνο με το φαγητό, το ποτό και το κυνήγι της ευχαρίστησης… Λίγοι άνθρωποι αναλαμβάνουν να αναζητήσουν πού κάνει ο Θεός το έργο Του σήμερα, ή να αναζητήσουν το πώς προΐσταται και διευθετεί τον προορισμό του ανθρώπου. Και με αυτόν τον τρόπο, εν αγνοία του ανθρώπου, ο ανθρώπινος πολιτισμός γίνεται όλο και λιγότερο ικανός να ακολουθήσει τις επιθυμίες του ανθρώπου, και υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, ζώντας σ’ ένα τέτοιο κόσμο, νιώθουν λιγότερο χαρούμενοι από εκείνους που έχουν ήδη αποβιώσει. Ακόμη και άτομα σε χώρες που κάποτε ήταν πολύ πολιτισμένες, εκφράζουν τέτοιου είδους παράπονα. Διότι, χωρίς την καθοδήγηση του Θεού, ακόμη κι αν οι κυβερνώντες και οι κοινωνιολόγοι στύβουν το μυαλό τους για να διατηρήσουν τον ανθρώπινο πολιτισμό, είναι μάταιο. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να γεμίσει το κενό που υπάρχει στην καρδιά των ανθρώπων, γιατί κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι η ζωή του ανθρώπου και καμία κοινωνική θεωρία δεν μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο από τα βάσανα της κενότητας. Η επιστήμη, η γνώση, η ελευθερία, η δημοκρατία, η απόλαυση και η άνεση φέρνουν στον άνθρωπο μόνο προσωρινή παρηγοριά. Ακόμη και με αυτά τα πράγματα, ο άνθρωπος συνεχίζει αναπόφευκτα να αμαρτάνει και να παραπονιέται για την αδικία της κοινωνίας. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να εμποδίσουν τη λαχτάρα και την επιθυμία του ανθρώπου να εξερευνά. Αυτό συμβαίνει επειδή ο άνθρωπος φτιάχτηκε από τον Θεό και οι ανούσιες θυσίες και εξερευνήσεις του δεν μπορούν παρά να του φέρνουν όλο και μεγαλύτερη δυστυχία και να τον κάνουν να βρίσκεται σε μια συνεχή κατάσταση άγχους, χωρίς να ξέρει πώς να αντιμετωπίσει το μέλλον της ανθρωπότητας ή πώς να αντιμετωπίσει το μονοπάτι που βρίσκεται μπροστά του, σε τέτοιο βαθμό που ο άνθρωπος καταλήγει να φοβάται ακόμη και την επιστήμη και τη γνώση και να φοβάται ακόμη περισσότερο το αίσθημα κενότητας. Σε αυτόν τον κόσμο, είτε ζεις σε μια ελεύθερη χώρα είτε σε μια χώρα χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα, είσαι εντελώς ανίκανος να ξεφύγεις από τη μοίρα της ανθρωπότητας. Είτε είσαι ο κυβερνών είτε ο κυβερνώμενος, είσαι εντελώς ανίκανος να ξεφύγεις από την επιθυμία να εξερευνήσεις τη μοίρα, τα μυστήρια και τον προορισμό της ανθρωπότητας ούτε είσαι, βέβαια, ικανός να ξεφύγεις από το χαοτικό αίσθημα της κενότητας. Τέτοιου είδους φαινόμενα, που είναι κοινά σε όλη την ανθρωπότητα, ονομάζονται κοινωνικά φαινόμενα από τους κοινωνιολόγους, αλλά κανένας σπουδαίος άνθρωπος δεν μπορεί να βγει μπροστά για να λύσει τέτοιου είδους προβλήματα. Ο άνθρωπος, εξάλλου, δεν είναι παρά άνθρωπος, και η θέση και η ζωή του Θεού δεν μπορούν να αντικατασταθούν από κανέναν άνθρωπο. Αυτό που χρειάζεται η ανθρωπότητα δεν είναι μόνο μια δίκαιη κοινωνία στην οποία όλοι είναι καλοταϊσμένοι, ίσοι και ελεύθεροι· αυτό που χρειάζεται η ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του Θεού και η δική Του παροχή ζωής στον άνθρωπο. Μόνο όταν ο άνθρωπος λάβει την παροχή ζωής του Θεού και τη σωτηρία Του μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες του, η επιθυμία του να εξερευνά και το κενό που έχει μες στην καρδιά του. Αν ο λαός μιας χώρας ή ενός έθνους δεν μπορεί να λάβει τη σωτηρία και την επίβλεψη του Θεού, τότε μια τέτοια χώρα ή ένα τέτοιο έθνος θα οδεύει προς την παρακμή, προς το σκότος, με αποτέλεσμα να αφανιστεί από τον Θεό.

Ίσως η χώρα σου τώρα να ευημερεί, αλλά αν επιτρέψεις στον λαό σου να ξεστρατίσει από τον Θεό, η χώρα σου θα στερείται όλο και περισσότερο τις ευλογίες του Θεού, ο πολιτισμός της θα ποδοπατιέται όλο και περισσότερο από τον άνθρωπο και, πολύ σύντομα, ο λαός της θα επαναστατήσει ενάντια στον Θεό και θα καταραστεί τον Ουρανό. Με αυτόν τον τρόπο, η μοίρα μιας χώρας θα καταστραφεί ανεπίγνωστα. Ο Θεός θα εξυψώσει δυνατές χώρες για να αντιμετωπίσουν τις χώρες που καταράστηκε ο Θεός και μπορεί ακόμη και να τις εξαφανίσει από προσώπου γης. Το βασικό για την ευημερία ή την κατάρρευση μιας χώρας ή ενός έθνους είναι το κατά πόσον οι κυβερνώντες λατρεύουν τον Θεό και κατά πόσον οδηγούν τον λαό τους να πλησιάσει τον Θεό και να Τον λατρεύει. Σε αυτήν, όμως, την ύστατη εποχή, επειδή αυτοί που αναζητούν και λατρεύουν ειλικρινά τον Θεό όλο και σπανίζουν, ο Θεός δίνει ειδική χάρη στις χώρες που έχουν ως επίσημη θρησκεία τον χριστιανισμό. Συγκεντρώνει αυτές τις χώρες για να σχηματίσουν το σχετικά δίκαιο στρατόπεδο του κόσμου, ενώ οι αθεϊστικές χώρες και οι χώρες που δεν λατρεύουν τον αληθινό Θεό γίνονται οι αντίπαλοι του δίκαιου στρατοπέδου. Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός δεν έχει μόνο ένα μέρος ανάμεσα στην ανθρωπότητα όπου μπορεί να εκτελέσει το έργο Του, αλλά, ταυτόχρονα, κερδίζει χώρες που ασκούν δίκαιη εξουσία, επιτρέποντας να επιβληθούν κυρώσεις και περιορισμοί στις χώρες που Του αντιστέκονται. Παρόλα αυτά, ο Θεός εξακολουθεί να μην μπορεί να αποκτήσει κι άλλους ανθρώπους που θα Τον λατρεύουν, γιατί ο άνθρωπος έχει ξεστρατίσει πολύ μακριά Του, έχει ξεχάσει τον Θεό εδώ και πολύ καιρό και σ’ αυτήν τη γη υπάρχουν απλώς χώρες που ασκούν τη δικαιοσύνη και αντιστέκονται στην αδικία. Αυτό, όμως, απέχει πολύ από το να ανταποκριθεί στις επιθυμίες του Θεού, διότι οι κυβερνώντες καμίας χώρας δεν θα επιτρέψουν στον Θεό να βασιλεύει στον λαό τους και το πολιτικό κόμμα καμίας χώρας δεν θα συγκεντρώσει τον λαό του για να αποτίσει φόρο τιμής στον Θεό· ο Θεός έχει χάσει τη θέση που δικαιωματικά Του αξίζει στην καρδιά κάθε χώρας, έθνους και κυβερνώντος κόμματος και ακόμα και στην καρδιά κάθε ανθρώπου. Παρόλο που πράγματι υπάρχουν κάποιες δίκαιες δυνάμεις σε αυτόν τον κόσμο, κάθε διακυβέρνηση όπου ο Θεός δεν έχει καμία θέση στην καρδιά του ανθρώπου είναι πολύ ευάλωτη, ενώ η πολιτική σκηνή που δεν έχει την ευλογία του Θεού είναι αποδιοργανωμένη και δεν μπορεί να αντέξει ούτε ένα χτύπημα. Για την ανθρωπότητα, το να στερείται την ευλογία του Θεού ισοδυναμεί με το να στερείται τον ήλιο. Με όση επιμέλεια κι αν κάνουν συνεισφορές οι κυβερνώντες στον λαό τους, όσες δίκαιες διασκέψεις κι αν πραγματοποιεί η ανθρωπότητα, τίποτε από αυτά δεν θα αντιστρέψει το ρεύμα ούτε θα αλλάξει τη μοίρα της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι μια χώρα όπου οι άνθρωποι έχουν φαγητό και ρούχα και ζούνε μαζί ειρηνικά είναι μια καλή χώρα με καλή ηγεσία. Ο Θεός, όμως, δεν πιστεύει κάτι τέτοιο. Πιστεύει ότι μια χώρα όπου κανείς δεν Τον λατρεύει είναι μια χώρα που θα αφανίσει. Οι σκέψεις του ανθρώπου διαφέρουν πάντα κατά πολύ από τις σκέψεις του Θεού. Επομένως, αν ο ηγέτης μιας χώρας δεν λατρεύει τον Θεό, τότε η μοίρα αυτής της χώρας θα είναι πολύ τραγική και αυτή η χώρα δεν θα έχει κανέναν προορισμό.

Ο Θεός δεν συμμετέχει στην πολιτική του ανθρώπου, κι όμως ελέγχει τη μοίρα κάθε χώρας και έθνους, ελέγχει αυτόν τον κόσμο κι ολόκληρο το σύμπαν. Η μοίρα της ανθρωπότητας και το σχέδιο του Θεού είναι στενά συνδεδεμένα και κανένας άνθρωπος, καμία χώρα και κανένα έθνος δεν μπορεί να ξεφύγει από την κυριαρχία του Θεού. Αν ο άνθρωπος επιθυμεί να μάθει τη μοίρα του, τότε πρέπει να προσέλθει ενώπιον του Θεού. Ο Θεός θα φέρει ευημερία σε όσους Τον ακολουθούν και Τον λατρεύουν, ενώ θα φέρει παρακμή κι αφανισμό σε όσους Του αντιστέκονται και Τον απορρίπτουν.

Θυμήσου τη σκηνή στη Βίβλο όταν ο Θεός κατέστρεψε τα Σόδομα και σκέψου επίσης πώς η γυναίκα του Λωτ έγινε στήλη άλατος. Ανάτρεξε στο πώς οι άνθρωποι στην Νινευή μετανόησαν και εξομολογήθηκαν τις αμαρτίες τους εν σάκκω και σποδώ. Θυμήσου πώς κατέληξαν οι Ιουδαίοι αφού σταύρωσαν τον Ιησού 2.000 χρόνια πριν —εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ και κατέφυγαν σε χώρες σε διάφορα μέρη του κόσμου, πολλοί σκοτώθηκαν, και ολόκληρο το Ιουδαϊκό έθνος υποβλήθηκε στον πρωτοφανή πόνο του αφανισμού της χώρας τους. Είχαν καρφώσει τον Θεό στον σταυρό —διέπραξαν μια ειδεχθή αμαρτία— και προκάλεσαν τη διάθεση του Θεού. Αναγκάστηκαν να πληρώσουν για ό,τι έκαναν και αναγκάστηκαν να υποστούν όλες τις συνέπειες των πράξεών τους. Καταδίκασαν τον Θεό, απέρριψαν τον Θεό, και συνεπώς, δεν είχαν παρά μόνο μια μοίρα: να τιμωρηθούν από τον Θεό. Αυτή ήταν η πικρή συνέπεια και καταστροφή, την οποία οι κυβερνώντες επέφεραν πάνω στην χώρα και στο έθνος τους.

Σήμερα, ο Θεός έχει επιστρέψει ανάμεσα στους ανθρώπους για να κάνει το έργο Του και η πρώτη Του στάση είναι η επιτομή της δικτατορίας: η Κίνα, το στέρεο προπύργιο του αθεϊσμού. Ο Θεός έχει κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων με τη σοφία και τη δύναμή Του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καταδιώκεται με κάθε τρόπο από το κυβερνών κόμμα της Κίνας και υποβάλλεται σε κάθε λογής μαρτύριο, χωρίς να έχει πού την κεφαλήν κλίναι και πουθενά να βρει καταφύγιο. Παρόλα αυτά, ο Θεός συνεχίζει ακόμα το έργο που έχει σκοπό να επιτελέσει: Εκφέρει και λέει λόγια και διαδίδει το ευαγγέλιο. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να συλλάβει την παντοδυναμία του Θεού. Στην Κίνα —μια χώρα που βλέπει τον Θεό ως εχθρό— ο Θεός δεν έχει σταματήσει να εργάζεται ποτέ. Αντιθέτως, περισσότεροι άνθρωποι έχουν αποδεχτεί το έργο και τον λόγο Του, διότι ο Θεός σώζει καθένα μέλος της ανθρωπότητας ανεξαιρέτως στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Όλοι μας πιστεύουμε ότι καμία χώρα ή δύναμη δεν μπορεί να εμποδίσει αυτό που επιθυμεί να καταφέρει ο Θεός και πως όσοι προσπαθούν να παρεμποδίσουν το έργο του Θεού, όσοι αντιστέκονται στον λόγο του Θεού και αναστατώνουν και προσπαθούν να βλάψουν το σχέδιο του Θεού θα τιμωρηθούν τελικά από τον Θεό. Οποιοσδήποτε άνθρωπος που αντιστέκεται στο έργο του Θεού θα εξοριστεί στην κόλαση από τον Θεό· οποιαδήποτε χώρα που αντιστέκεται στο έργο του Θεού θα καταστραφεί από τον Θεό· οποιοδήποτε έθνος που ξεσηκώνεται για να εναντιωθεί στο έργο του Θεού θα αφανιστεί από προσώπου γης από τον Θεό και θα παύσει να υπάρχει.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας

Η γνώση σχετικά με την αρχαία κουλτούρα και ιστορία, που εκτείνονται σε χρονική περίοδο αρκετών χιλιάδων ετών, έχει σφραγίσει τόσο ερμητικά το σκεπτικό, τις αντιλήψεις και τη διανοητική στάση του ανθρώπου, που τα κατέστησε αδιαπέραστα και μη βιοδιασπώμενα^[1]. Οι άνθρωποι ζουν στον δέκατο όγδοο κύκλο της κόλασης, όπου, σαν να έχουν εξοριστεί στα μπουντρούμια από τον Θεό, το φως δεν είναι ποτέ ορατό. Το φεουδαρχικό σκεπτικό έχει καταπιέσει τους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό, που μετά βίας μπορούν να αναπνεύσουν και ασφυκτιούν. Δεν έχουν το παραμικρό ίχνος δύναμης για να αντισταθούν· το μόνο που κάνουν είναι να υπομένουν αδιάκοπα μες στη σιωπή… Κανείς δεν έχει τολμήσει ποτέ να αγωνιστεί ή να υπερασπιστεί τη δικαιοσύνη και την αμεροληψία· οι άνθρωποι απλώς διάγουν μια ζωή χειρότερη των ζώων, υπό τα πλήγματα και την κακοποίηση της φεουδαρχικής ηθικής, μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο. Δεν έχουν σκεφτεί ποτέ τους να αναζητήσουν τον Θεό ώστε να απολαύσουν την ευτυχία στον κόσμο των ανθρώπων. Είναι θαρρείς και οι άνθρωποι είναι τόσο χτυπημένοι που είναι σαν τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου —μαραμένα, ξερά και καστανοκίτρινα. Πάει καιρός που οι άνθρωποι έχουν χάσει τη μνήμη τους· ζουν αβοήθητοι στην κόλαση που ονομάζεται κόσμος των ανθρώπων, περιμένοντας την έλευση της έσχατης ημέρας ώστε να μπορέσουν να χαθούν μαζί μ’ αυτήν την κόλαση, θαρρείς και η έσχατη ημέρα την οποία λαχταρούν είναι η μέρα που ο άνθρωπος θα απολαύσει τη γαλήνη της ανάπαυσης. Η φεουδαρχική ηθική έχει οδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου στον «Άδη», εξασθενίζοντας κι άλλο τη δύναμη του ανθρώπου να αντισταθεί. Κάθε λογής καταπίεση ωθεί τον άνθρωπο, βήμα προς βήμα, να πέσει πιο βαθιά στον Άδη, όλο και πιο μακριά από τον Θεό, στο σημείο που σήμερα έχει γίνει παντελώς άγνωστος στον Θεό και σπεύδει να Τον αποφύγει όταν συναντιούνται. Ο άνθρωπος δεν Του δίνει προσοχή και Τον αφήνει να στέκεται μόνος Του παράμερα, θαρρείς κι ο άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει ποτέ, δεν Τον έχει ξαναδεί ποτέ. […] Η γνώση περί αρχαίας κουλτούρας έχει κλέψει στα κρυφά τον άνθρωπο από την παρουσία του Θεού και τον έχει παραδώσει στον βασιλιά των διαβόλων και στους απογόνους του. Τα Τέσσερα Βιβλία και τα Πέντε Κλασικά^[α] έχουν μεταφέρει το σκεπτικό και τις αντιλήψεις του ανθρώπου σε μια άλλη εποχή παρακοής, κάνοντάς τον να λατρεύει ακόμη περισσότερο από πριν εκείνους που συνέταξαν το Βιβλίο των Πηγών και επιδεινώνοντας, ως εκ τούτου, περαιτέρω τις αντιλήψεις του για τον Θεό. Εν αγνοία του ανθρώπου, ο βασιλιάς των διαβόλων απέκλεισε άσπλαχνα τον Θεό από την καρδιά του κι έπειτα την κατέλαβε ο ίδιος, με θριαμβευτική χαρά. Από τότε, ο άνθρωπος απέκτησε μια άσχημη ψυχή, καθώς και την όψη του βασιλιά των διαβόλων. Μίσος για τον Θεό γέμισε το στήθος του, και η κακεντρέχεια του βασιλιά των διαβόλων εξαπλωνόταν μέρα με τη μέρα μες στον άνθρωπο, έως ότου τον κυρίευσε ολότελα. Ο άνθρωπος δεν είχε πια ούτε την παραμικρή ελευθερία και δεν είχε τον τρόπο να ξεφύγει από τα δίχτυα του βασιλιά των διαβόλων. Δεν είχε άλλη επιλογή παρά να πιαστεί επιτόπου αιχμάλωτος, να παραδοθεί και να πέσει κάτω υποταγμένος ενώπιόν του. Πριν από πολύ καιρό, όταν η καρδιά και η ψυχή του ανθρώπου ήταν ακόμη στο πρώιμο στάδιό τους, ο βασιλιάς των διαβόλων φύτεψε μέσα τους τον σπόρο του καρκινώματος του αθεϊσμού, διδάσκοντάς του πλάνες όπως «μελέτησε τις επιστήμες και την τεχνολογία· υλοποίησε τους Τέσσερις Εκσυγχρονισμούς· στον κόσμο Θεός δεν υπάρχει». Και πέραν τούτων, δεν χάνει ευκαιρία να φωνάξει: «Ας βασιστούμε στον σκληρό μας μόχθο για να χτίσουμε μια όμορφη πατρίδα», ζητώντας από τον καθένα να είναι προετοιμασμένος από την παιδική του ηλικία να υπηρετήσει πιστά την πατρίδα του. Ο άνθρωπος, όντας ανυποψίαστος, ήρθε στην παρουσία του, όπου εκείνος σφετερίστηκε δίχως δισταγμό όλα τα εύσημα (τα εύσημα, δηλαδή, που ανήκουν στον Θεό για το γεγονός πως κρατά όλη την ανθρωπότητα στα χέρια Του). Ποτέ του δεν ένιωσε καμία ντροπή. Επιπλέον, άρπαξε αναίσχυντα τον λαό του Θεού και έσυρε τους ανθρώπους αυτούς στο σπίτι του, όπου πήδησε σαν ποντικός πάνω στο τραπέζι κι έβαλε τον άνθρωπο να τον λατρεύει ως Θεό. Τέτοιος κακοποιός είναι! Αναφωνεί σκανδαλώδη, σοκαριστικά πράγματα, όπως: «Στον κόσμο Θεός δεν υπάρχει. Ο άνεμος προέρχεται από μετασχηματισμούς σύμφωνα με φυσικούς νόμους· η βροχή προκαλείται όταν οι υδρατμοί, αφού έρθουν σε επαφή με κρύες θερμοκρασίες, συμπυκνώνονται σε σταγόνες και πέφτουν στη γη· ο σεισμός είναι η δόνηση της επιφάνειας της γης λόγω γεωλογικών αλλαγών· η ξηρασία οφείλεται στην ξηρότητα του αέρα που προκαλείται από νουκλεονικές διαταραχές στην επιφάνεια του ήλιου. Πρόκειται για φυσικά φαινόμενα. Πού βρίσκεται, σε όλα αυτά, κάποια πράξη του Θεού;» Υπάρχουν, μάλιστα, εκείνοι που φωνάζουν δηλώσεις που δεν θα έπρεπε να εκφράζονται, όπως οι ακόλουθες: «Ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πίθηκο κατά την αρχαιότητα, και ο σημερινός κόσμος προέρχεται από μια διαδοχή πρωτόγονων κοινωνιών που ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Το αν μια χώρα θα ακμάσει ή θα παρακμάσει εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τον λαό της». Στο παρασκήνιο, κάνει τον άνθρωπο να τον κρεμάσει στον τοίχο ή να τον τοποθετήσει πάνω στο τραπέζι προκειμένου να του αποτίνει φόρο τιμής και να του κάνει προσφορές. Ενώ αναφωνεί «δεν υπάρχει Θεός», ταυτόχρονα πλασάρει τον εαυτό του ως Θεό, διώχνοντας συνοπτικά τον Θεό από τα όρια της γης, καθώς στέκεται στη θέση του Θεού και αναλαμβάνει τον ρόλο του βασιλιά των διαβόλων. Είναι πέρα για πέρα παράλογος! Κάνει τον άνθρωπο να τον μισεί ως το μεδούλι. Φαίνεται πως ο Θεός κι αυτός είναι ορκισμένοι εχθροί, και οι δυο τους δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Μηχανορραφεί για να ξεφορτωθεί τον Θεό ενώ ο ίδιος κυκλοφορεί ελεύθερος, πέρα από την εμβέλεια του νόμου^[2]. Τέτοιος βασιλιάς διαβόλων είναι! Πώς μπορεί να γίνει ανεκτή η ύπαρξή του; Δεν θα ησυχάσει έως ότου κάνει άνω-κάτω το έργο του Θεού και το ρημάξει τελείως^[3], θαρρείς και θέλει να εναντιώνεται στον Θεό μέχρις εσχάτων, μέχρις ότου είτε πεθάνει το ψάρι είτε κοπεί το δίχτυ, πηγαίνοντας σκόπιμα κόντρα στον Θεό και ασκώντας όλο και μεγαλύτερη πίεση. Το αποκρουστικό πρόσωπό του, έχοντας αποκαλυφθεί τελείως από καιρό, είναι τώρα μελανιασμένο, δαρμένο^[4] και σε άσχημη κατάσταση, κι όμως το μίσος του για τον Θεό παραμένει ανυποχώρητο, θαρρείς και μόνο αν καταβροχθίσει τον Θεό με μια χαψιά θα μπορέσει να απαλλαγεί από το μίσος που είναι συσσωρευμένο μες στην καρδιά του. Πώς είναι δυνατόν να τον ανεχτούμε, αυτόν τον εχθρό του Θεού! Μονάχα η εξάλειψη και η πλήρης εξόντωσή του θα εκπληρώσουν την επιθυμία της ζωής μας. Πώς είναι δυνατόν να του επιτραπεί να συνεχίσει να δρα ανεξέλεγκτος; Έχει διαφθείρει τον άνθρωπο σε τέτοιο βαθμό, που ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον ουρανοήλιο, έχει νεκρωθεί και δεν νιώθει τίποτα. Ο άνθρωπος έχει χάσει την κανονική ανθρώπινη σύνεσή του. Γιατί να μην προσφέρουμε όλο μας το είναι για να τον καταστρέψουμε και να τον κατακάψουμε, ώστε να εξαλείψουμε κάθε ανησυχία για το μέλλον και να δώσουμε τη δυνατότητα στο έργο του Θεού να φτάσει συντομότερα σε άνευ προηγουμένου μεγαλείο; Αυτή η συμμορία αχρείων έχει έλθει στον κόσμο των ανθρώπων και τον έχει βυθίσει στο χάος. Οι αχρείοι αυτοί έχουν φέρει όλους τους ανθρώπους στην άκρη ενός γκρεμού, σχεδιάζοντας στα κρυφά να τους σπρώξουν απ’ το χείλος για να γίνουν κομμάτια, ώστε τότε να καταβροχθίσουν τα πτώματά τους. Τρέφουν τη μάταιη ελπίδα να καταστρέψουν το σχέδιο του Θεού και να αναμετρηθούν μαζί Του, ποντάροντας τα πάντα σε μια ζαριά^[5]. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο! Ο σταυρός, εξάλλου, έχει ετοιμαστεί για τον βασιλιά των διαβόλων, ο οποίος είναι ένοχος για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα. Ο Θεός δεν ανήκει στον σταυρό. Τον έχει ήδη παραμερίσει για τον διάβολο. Πάει πολύς καιρός που ο Θεός έχει βγει νικητής και δεν νιώθει πια λύπη για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας, μα θα φέρει τη σωτηρία σε όλη την ανθρωπότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (7)

Υποσημειώσεις:

1. Ο όρος «μη βιοδιασπώμενα» νοείται ως σάτιρα σε αυτό το σημείο, και σημαίνει πως οι άνθρωποι είναι άκαμπτοι στη γνώση, την κουλτούρα και την πνευματική στάση τους.

2. Η φράση «κυκλοφορεί ελεύθερος, πέρα από την εμβέλεια του νόμου» υποδεικνύει πως ο διάβολος τρελαίνεται και τον πιάνει αμόκ.

3. Η φράση «ρημάξει τελείως» αναφέρεται στο γεγονός ότι η βίαια συμπεριφορά του διαβόλου είναι αβάσταχτο θέαμα.

4. Η φράση «μελανιασμένο, δαρμένο» αναφέρεται στο άσχημο πρόσωπο του βασιλιά των διαβόλων.

5. Η φράση «ποντάροντας τα πάντα σε μια ζαριά» σημαίνει να ποντάρει κανείς όλα του τα χρήματα σε ένα μόνο στοίχημα, με την ελπίδα στο τέλος να κερδίσει. Αποτελεί μεταφορά για τις δόλιες και ειδεχθείς μηχανορραφίες του διαβόλου. Η έκφραση χρησιμοποιείται ειρωνικά.

α. Τα Τέσσερα Βιβλία και τα Πέντε Κλασικά είναι τα επίσημα βιβλία του κομφουκιανισμού στην Κίνα.

Έπειτα από χιλιάδες χρόνια διαφθοράς, ο άνθρωπος είναι αναίσθητος και αργόστροφος· έχει γίνει ένας δαίμονας που εναντιώνεται στον Θεό, σε σημείο που η επαναστατικότητα του ανθρώπου ενάντια στον Θεό έχει καταγραφεί σε ιστορικά βιβλία, και ακόμα κι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα της αντιδραστικής συμπεριφοράς του —διότι τον άνθρωπο τον έχει διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, τον έχει παρασύρει σε σημείο που ο άνθρωπος δεν ξέρει πού να στραφεί. Ακόμα και σήμερα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να προδίδει τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Θεό Τον προδίδει, και όταν δεν Τον βλέπει κάνει το ίδιο. Ακόμη, υπάρχουν κι εκείνοι που έχοντας γίνει μάρτυρες των καταρών του Θεού και της οργής Του, συνεχίζουν και Τον προδίδουν. Και έτσι λέω πως η σύνεση του ανθρώπου έχει χάσει την αρχική της λειτουργία και πως το ίδιο συνέβη και στη συνείδηση του. Ο άνθρωπος που αντικρίζω είναι ένα κτήνος σε ανθρώπινη μορφή, είναι ένα δηλητηριώδες φίδι και όσο αξιοθρήνητος κι αν προσπαθεί να εμφανίζεται μπροστά στα μάτια Μου, ποτέ δεν θα είμαι ελεήμων προς αυτόν διότι ο άνθρωπος δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του μαύρου και του άσπρου, την διαφορά μεταξύ αλήθειας και μη αλήθειας. Η σύνεση του ανθρώπου είναι τόσο μουδιασμένη, κι όμως αυτός επιθυμεί ακόμη να κερδίσει ευλογίες· η ανθρώπινη φύση του είναι τόσο ποταπή, κι όμως αυτός ακόμα επιθυμεί να αποκτήσει την κυριαρχία ενός βασιλιά. Με τέτοια λογική, ποιανού βασιλιάς θα μπορούσε να είναι; Πώς θα μπορούσε με τέτοια ανθρώπινη φύση να καθίσει σε θρόνο; Ο άνθρωπος πραγματικά δεν έχει καμία ντροπή! Είναι ένας αλαζονικός αχρείος! Σε όσους από εσάς επιθυμείτε να κερδίσετε ευλογίες, προτείνω πρώτα να κοιτάξετε σε έναν καθρέφτη τη δική σας άσχημη αντανάκλαση —εσύ έχεις ό,τι χρειάζεται για να γίνεις βασιλιάς; Έχεις το πρόσωπο κάποιου που μπορεί να κερδίσει ευλογίες; Δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή αλλαγή στη διάθεσή σου και δεν έχεις εφαρμόσει καμία από τις αλήθειες στην πράξη, κι όμως συνεχίζεις να ελπίζεις για ένα υπέροχο αύριο. Πλανάσαι! Ο άνθρωπος, που γεννήθηκε σε τόσο βρόμικη γη, έχει μολυνθεί από την κοινωνία σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχει διαμορφωθεί από τη φεουδαρχική δεοντολογία και έχει λάβει την εκπαίδευση «ιδρυμάτων υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η ευτελισμένη θεώρηση της ζωής, η ποταπή φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, η απολύτως ανάξια ύπαρξη, τα ευτελή έθιμα και η ευτελής καθημερινότητα, όλα εισβάλλουν βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και βλάπτουν και υπονομεύουν σοβαρά τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο αδίστακτη και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει το οτιδήποτε για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υποταχθεί σ’ Εκείνον και, βέβαια, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνισή Του. Αντίθετα, ο άνθρωπος επιδιώκει την απόλαυση στο έπακρο υπό τη δύναμη του Σατανά, και διαφθείρει ασύστολα τη σάρκα του στον βούρκο. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν έχουν καμία επιθυμία να την κάνουν πράξη και δεν έχουν την τάση να αναζητήσουν, ακόμη και όταν βλέπουν ότι ο Θεός έχει ήδη εμφανιστεί. Πώς θα μπορούσε μια τέτοια εξαχρειωμένη ανθρωπότητα να έχει οποιοδήποτε περιθώριο σωτηρίας; Πώς θα μπορούσε μια τέτοια παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Οι άνθρωποι δεν είναι παρά οι εχθροί Μου. Οι άνθρωποι είναι οι πονηροί που Μου εναντιώνονται και επαναστατούν εναντίον Μου. Οι άνθρωποι δεν είναι παρά τα τέκνα του πονηρού που έχω καταραστεί. Οι άνθρωποι δεν είναι παρά οι απόγονοι του αρχαγγέλου που Με πρόδωσε. Οι άνθρωποι δεν είναι παρά η κληρονομιά του διαβόλου ο οποίος, όταν τον απέρριψα προ αμνημονεύτων χρόνων, έγινε από τότε ο αδιάλλακτος πολέμιός Μου. Διότι ο ουρανός πάνω απ’ όλη την ανθρωπότητα είναι θολός και σκοτεινός, χωρίς να δίνει καθόλου την εντύπωση του ανέφελου, και ο ανθρώπινος κόσμος είναι βυθισμένος σε πισσώδες έρεβος, τόσο που όποιος ζει εκεί, δεν μπορεί να δει ούτε το τεντωμένο του χέρι μπροστά στο πρόσωπό του ούτε τον ήλιο όταν σηκώνει το κεφάλι του. Ο δρόμος κάτω από τα πόδια του, λασπωμένος και γεμάτος λακκούβες, ελίσσεται βασανιστικά· όλος ο τόπος είναι γεμάτος πτώματα. Οι σκοτεινές του άκρες είναι γεμάτες με υπολείμματα νεκρών και στις κρύες και σκιερές γωνίες κατοικούν πλήθη δαιμόνων. Και παντού μες στον κόσμο των ανθρώπων ορδές δαιμόνων πηγαίνουν κι έρχονται. Τα τέκνα κάθε είδους θηρίου, καλυμμένα με βρομιά, βρίσκονται σε εκ παρατάξεως μάχη, της οποίας ο ήχος εμπνέει τρόμο στην καρδιά. Σε τέτοιους καιρούς, σ’ έναν τέτοιον κόσμο, σ’ έναν τέτοιο «επίγειο παράδεισο», πού να στραφεί κάποιος για να γυρέψει ευτυχία στη ζωή; Πού θα μπορούσε να στραφεί για να βρει τον προορισμό της ζωής του; Το ανθρώπινο γένος, από καιρό συντετριμμένο κάτω από το πόδι του Σατανά, ενεργεί εξαρχής έχοντας υιοθετήσει την εικόνα του Σατανά —ακόμη περισσότερο, η ανθρωπότητα είναι η ενσάρκωση του Σατανά και λειτουργεί ως απόδειξη που γίνεται μάρτυρας του Σατανά, ηχηρός και απροκάλυπτος. Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, ένας τέτοιος σωρός εκφυλισμένου αποβράσματος, τέτοιος γόνος αυτής της διαφθαρμένης ανθρώπινης οικογένειας, να γίνει μάρτυρας του Θεού; Από πού έρχεται η δόξα Μου; Πού μπορεί ν’ αρχίσει κανείς να μιλάει για τη μαρτυρία Μου; Γιατί ο εχθρός που, έχοντας διαφθείρει το ανθρώπινο γένος, ορθώνεται εναντίον Μου, έχει ήδη κερδίσει το ανθρώπινο γένος —το ανθρώπινο γένος που δημιούργησα προ αμνημονεύτων χρόνων και που πλημμύρισε από τη δόξα Μου και τη δική Μου ζωή— και το κηλίδωσε. Έχει διαρπάξει τη δόξα Μου, και όλο αυτό με το οποίο διαπότισε τον άνθρωπο είναι δηλητήριο καρυκευμένο βαριά με την ασχήμια του Σατανά, και χυμός από τον καρπό του δέντρου της γνώσεως του καλού και του κακού. Στην αρχή, δημιούργησα το ανθρώπινο γένος· δηλαδή, δημιούργησα τον πρόγονο του ανθρώπου, τον Αδάμ. Προικίστηκε με μορφή και εικόνα, ξεχειλίζοντας από ευρωστία, ξεχειλίζοντας από ζωτικότητα, και ήταν, επιπλέον, συντροφιά με τη δόξα Μου. Ήταν η ένδοξη ημέρα που δημιούργησα τον άνθρωπο. Μετά από αυτό, δημιουργήθηκε η Εύα από το σώμα του Αδάμ, κι ήταν και αυτή ο πρόγονος του ανθρώπου, και με τον τρόπο αυτόν οι άνθρωποι που δημιούργησα πλημμύρισαν από την ανάσα Μου και πλημμύρισαν με τη δόξα Μου. Ο Αδάμ γεννήθηκε αρχικά από το χέρι Μου και ήταν η αναπαράσταση της εικόνας Μου. Έτσι, το αρχικό νόημα του «Αδάμ» ήταν ένα ον δημιουργημένο από Μένα, διαποτισμένο με τη ζωτική Μου ενέργεια, διαποτισμένο με τη δόξα Μου, έχοντας μορφή και εικόνα, έχοντας πνεύμα και πνοή. Ήταν το μόνο δημιουργημένο ον που κατείχε πνεύμα, που ήταν ικανό να Με αναπαριστά, να φέρει την εικόνα Μου και να δέχεται την πνοή Μου. Στην αρχή, η Εύα ήταν ο δεύτερος άνθρωπος προικισμένος με πνοή, του οποίου τη δημιουργία είχα ορίσει, έτσι το αρχικό νόημα της «Εύας» ήταν ένα ον δημιουργημένο που θα διαιώνιζε τη δόξα Μου, πλημμυρισμένο από τη ζωτικότητά Μου και, επιπλέον, προικισμένο με τη δόξα Μου. Η Εύα προήλθε από τον Αδάμ, έτσι και αυτή έφερε την εικόνα Μου, διότι ήταν ο δεύτερος άνθρωπος που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Μου. Το αρχικό νόημα της «Εύας» ήταν ένας ζων άνθρωπος, με πνεύμα, σάρκα και οστά, η δεύτερη μαρτυρία Μου και η δεύτερη εικόνα Μου ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος. Αυτοί ήταν οι πρόγονοι της ανθρωπότητας, ο αγνός και πολύτιμος θησαυρός του ανθρώπου και, από την πρώτη στιγμή, ζωντανά όντα προικισμένα με πνεύμα. Όμως, ο πονηρός ποδοπάτησε και αιχμαλώτισε τα τέκνα των προγόνων της ανθρωπότητας, βυθίζοντας τον ανθρώπινο κόσμο σε απόλυτο σκοτάδι, και κάνοντας τα τέκνα αυτά να μην πιστεύουν πλέον στην ύπαρξή Μου. Ακόμη πιο απαίσιο είναι ότι, ενόσω ο πονηρός διαφθείρει τους ανθρώπους και τους ποδοπατάει τελείως, αντιμάχεται άγρια τη δόξα Μου, τη μαρτυρία Μου, τη ζωτικότητα με την οποία τους προίκισα, την πνοή της ζωής που τους εμφύσησα, όλη Μου τη δόξα στον κόσμο των ανθρώπων και όλο το αίμα της καρδιάς που ξόδεψα για το ανθρώπινο γένος. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι πλέον στο φως, οι άνθρωποι έχουν χάσει όλα όσα τους παραχώρησα, κι έχουν απορρίψει τη δόξα που έδωσα. Πώς μπορούν αυτοί να αναγνωρίσουν ότι είμαι ο Κύριος όλων των δημιουργημένων πλασμάτων; Πώς μπορούν να συνεχίσουν να πιστεύουν στην ύπαρξή Μου στους ουρανούς; Πώς μπορούν να ανακαλύψουν τις εκδηλώσεις της δόξας Μου στη γη; Πώς μπορούν αυτοί οι εγγονοί και οι εγγονές να δουν τον Θεό για Τον οποίο οι πρόγονοί τους είχαν φόβο ως τον Κύριο που τους δημιούργησε; Αυτοί οι αξιοθρήνητοι εγγονοί και εγγονές έχουν γενναιόδωρα «προσφέρει» στον πονηρό τη δόξα, την εικόνα και τη μαρτυρία που παραχώρησα στον Αδάμ και στην Εύα, καθώς και τη ζωή που παραχώρησα στο ανθρώπινο γένος και στην οποία βασίζονται για την ύπαρξή τους· και αδιαφορούν παντελώς για την παρουσία του πονηρού και του δίνουν όλη Μου τη δόξα. Αυτή ακριβώς δεν είναι η πηγή του όρου «απόβρασμα»; Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, τέτοιοι φαύλοι δαίμονες, τέτοια κινούμενα πτώματα, τέτοιες φιγούρες του Σατανά, τέτοιοι εχθροί Μου να κατέχονται από τη δόξα Μου; Θα πάρω πίσω τη δόξα Μου, θα πάρω πίσω τη μαρτυρία Μου που υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους, και όλα όσα κάποτε Μου ανήκαν και τα οποία έδωσα στους ανθρώπους προ αμνημονεύτων χρόνων —θα κατακτήσω πλήρως το ανθρώπινο γένος. Ωστόσο, εσύ θα πρέπει να γνωρίζεις ότι οι άνθρωποι που δημιούργησα ήταν άγιοι άνθρωποι οι οποίοι έφεραν την εικόνα Μου και τη δόξα Μου. Δεν ανήκαν στον Σατανά, ούτε συντρίβονταν από το πόδι του, αλλά ήταν καθαρά μια δική Μου εκδήλωση, απαλλαγμένοι και από το παραμικρό ίχνος του δηλητηρίου του Σατανά. Έτσι, ενημερώνω την ανθρωπότητα ότι θέλω μόνο εκείνο το οποίο έχει δημιουργηθεί από το χέρι Μου, τους αγίους που αγαπώ και δεν ανήκουν σε καμία άλλη οντότητα. Ακόμη, θ’ αγαλλιάσω με αυτούς και θα τους θεωρήσω ως τη δόξα Μου. Ωστόσο, εκείνο που θέλω δεν είναι το ανθρώπινο γένος που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, που ανήκει στον Σατανά σήμερα και που δεν είναι πλέον η αρχική Μου δημιουργία. Επειδή σκοπεύω να πάρω πίσω τη δόξα Μου η οποία υπάρχει στον ανθρώπινο κόσμο, θα κατακτήσω πλήρως τους επιζώντες του ανθρώπινου γένους, ως απόδειξη της δόξας Μου στην κατατρόπωση του Σατανά. Χρειάζομαι μόνο τη μαρτυρία Μου ως αποκρυστάλλωση του εαυτού Μου, ως αντικείμενο της απόλαυσής Μου. Αυτή είναι η πρόθεσή Μου.

Χρειάστηκαν δεκάδες χιλιάδες έτη ιστορίας για να φτάσει η ανθρωπότητα εκεί που βρίσκεται σήμερα, όμως η ανθρωπότητα που δημιούργησα στην αρχή έχει προ πολλού βυθιστεί στον εκφυλισμό. Η ανθρωπότητα δεν είναι πια η ανθρωπότητα που επιθυμώ, κι έτσι, στα μάτια Μου, οι άνθρωποι δεν αξίζουν πλέον το όνομα του ανθρώπινου γένους. Είναι, μάλλον, τα αποβράσματα του ανθρώπινου γένους που έχει αιχμαλωτίσει ο Σατανάς, τα σαπισμένα κινούμενα πτώματα που κατοικούνται από τον Σατανά και τα οποία ενδύεται ο Σατανάς. Οι άνθρωποι δεν έχουν εμπιστοσύνη στην ύπαρξή Μου, ούτε καλωσορίζουν τον ερχομό Μου. Το ανθρώπινο γένος ανταποκρίνεται μόνο με βαρυγκώμια στα αιτήματά Μου, ενδίδοντας περιστασιακά σε αυτά, και δεν συμμερίζεται ειλικρινά τις χαρές και τις λύπες της ζωής μαζί Μου. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι με θεωρούν ανεξιχνίαστο, Μου χαμογελούν με δυσανασχέτηση, με μια στάση κολακείας προς Εκείνον που έχει την εξουσία, επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το έργο Μου, και ακόμα λιγότερο τις προθέσεις Μου στο παρόν. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας: Όταν θα έλθει η ημέρα, ο πόνος οποιουδήποτε Με λατρεύει θα είναι πολύ πιο υποφερτός από τον δικό σας. Ο βαθμός της πίστης σας σ’ Εμένα δεν ξεπερνά, στην πραγματικότητα, εκείνον του Ιώβ —ακόμα και η πίστη των Ιουδαίων Φαρισαίων ξεπερνά τη δική σας— οπότε, όταν θα έρθει η ημέρα της φωτιάς, ο πόνος σας θα είναι πολύ πιο βαρύς από εκείνον των Φαρισαίων όταν δέχθηκαν την επίπληξη του Ιησού, από εκείνον των 250 φυλάρχων που εναντιώθηκαν στον Μωυσή, και από εκείνον των Σοδόμων κάτω από τις πύρινες φλόγες της καταστροφής τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι σημαίνει να είσαι αληθινός άνθρωπος

Όλοι όσοι ανήκουν στον διάβολο ζουν για τον εαυτό τους. Η άποψή τους για τη ζωή και τα αποφθέγματά τους προέρχονται κυρίως από ρητά του Σατανά, όπως το «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», το «Ο άνθρωπος πεθαίνει για τα πλούτη όπως το πουλί πεθαίνει για το φαγητό» και άλλες τέτοιες πλάνες. Όλα αυτά τα λόγια που εκφράζουν αυτοί οι βασιλιάδες διάβολοι, οι σπουδαίοι και οι φιλόσοφοι έχουν μετατραπεί στην ίδια τη ζωή του ανθρώπου. Πιο συγκεκριμένα, τα πιο πολλά λόγια του Κομφούκιου, τον οποίο ο κινεζικός λαός εκθειάζει ως «σοφό», έχουν γίνει η ζωή του ανθρώπου. Υπάρχουν επίσης τα περίφημα γνωμικά του Βουδισμού και του Ταοϊσμού, αλλά και τα κλασικά ρητά διάφορων διασήμων, τα οποία παραθέτουν συχνά. Όλα τούτα ανακεφαλαιώνουν τις φιλοσοφίες και τη φύση του Σατανά, την οποία παρουσιάζουν και εξηγούν με τον καλύτερο τρόπο. Όλα αυτά τα δηλητήρια, που είναι αποτυπωμένα στην καρδιά του ανθρώπου προέρχονται από τον Σατανά και ούτε το ελάχιστο δεν προέρχεται από τον Θεό. Αυτά τα διαβολικά λόγια, επίσης, είναι εντελώς αντίθετα απ’ τον λόγο του Θεού. Είναι τελείως ξεκάθαρο ότι η πραγματικότητα κάθε θετικού πράγματος προέρχεται από τον Θεό, και ότι όλα τα αρνητικά πράγματα που δηλητηριάζουν τον άνθρωπο προέρχονται απ’ τον Σατανά. Επομένως, αν εξετάσεις την άποψη και τις αξίες ενός ανθρώπου για τη ζωή μπορείς να διακρίνεις τη φύση του, αλλά και σε ποιον ανήκει. Ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους μέσα από την εκπαίδευση και την επιρροή των εθνικών κυβερνήσεων, και των διασήμων και των σπουδαίων. Τα διαβολικά λόγια τους έχουν γίνει η ζωή και η φύση του ανθρώπου. Το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» είναι ένα γνωστό σατανικό ρητό που έχει ενσταλαχθεί σε όλους, και το οποίο έχει γίνει η ζωή του ανθρώπου. Υπάρχουν και άλλα λόγια φιλοσοφιών για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις σαν κι αυτό. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί την παραδοσιακή κουλτούρα κάθε έθνους για να εκπαιδεύσει, να παραπλανήσει και να διαφθείρει τους ανθρώπους, κι έτσι ωθεί την ανθρωπότητα να πέσει και να βυθιστεί μέσα σε μια απέραντη άβυσσο καταστροφής· τελικά, ο Θεός καταστρέφει τους ανθρώπους, επειδή υπηρετούν τον Σατανά και αντιστέκονται σ’ Αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Πέραν του ότι επιστρατεύει τα διάφορα ευρήματα και συμπεράσματα της επιστήμης για να παραπλανήσει τους ανθρώπους, ο Σατανάς χρησιμοποιεί την επιστήμη και για να προκαλέσει ανεξέλεγκτη καταστροφή και εκμετάλλευση του περιβάλλοντος διαβίωσης το οποίο δόθηκε στον άνθρωπο από τον Θεό. Αυτό το κάνει με το πρόσχημα ότι, αν ο άνθρωπος διενεργήσει επιστημονική έρευνα, τότε το περιβάλλον όπου διαβιεί και το επίπεδο διαβίωσης του ανθρώπου θα βελτιώνεται συνεχώς, και επιπροσθέτως ότι σκοπός αυτής της επιστημονικής εξέλιξης είναι να καλυφθούν οι καθημερινά αυξανόμενες υλικές ανάγκες του ανθρώπου και η ανάγκη του να βελτιώνει συνεχώς το βιοτικό επίπεδό του. Αυτή είναι η θεωρητική βάση του Σατανά για την εξέλιξη της επιστήμης. Ωστόσο, τι έχει προσφέρει η επιστήμη στην ανθρωπότητα; Δεν έχει βεβηλωθεί το περιβάλλον διαβίωσης το δικό μας και όλης της ανθρωπότητας; Δεν έχει μιανθεί ο αέρας που αναπνέει ο άνθρωπος; Δεν έχει ρυπανθεί το νερό που πίνουμε; Το φαγητό που τρώμε συνεχίζει να είναι βιολογικής και φυσικής προέλευσης; Οι περισσότεροι καρποί και λαχανικά έχουν υποστεί γενετική μετάλλαξη, έχουν αναπτυχθεί με λιπάσματα, και κάποια υβρίδια δημιουργήθηκαν μέσω της επιστήμης. Τα φρούτα και τα λαχανικά που τρώμε δεν είναι πλέον φυσικά. Ακόμα και τα φυσικά αυγά δεν είναι εύκολο σήμερα για τους ανθρώπους να τα βρουν, και τα αυγά δεν έχουν την ίδια γεύση που είχαν παλιά, καθώς έχουν περάσει ήδη μέσα από τη διεργασία της επονομαζόμενης επιστήμης του Σατανά. Κοιτάζοντας τη γενικότερη εικόνα, η ατμόσφαιρα στο σύνολό της έχει καταστραφεί και μολυνθεί· τα βουνά, οι λίμνες, τα δάση, τα ποτάμια, οι ωκεανοί και τα πάντα επάνω και κάτω από το έδαφος έχουν καταστραφεί από τα επονομαζόμενα επιστημονικά επιτεύγματα. Με λίγα λόγια, ολόκληρο το φυσικό περιβάλλον, το περιβάλλον διαβίωσης το οποίο έδωσε ο Θεός στην ανθρωπότητα, έχει καταστραφεί και διαλυθεί από την επονομαζόμενη επιστήμη. Παρόλο που υπάρχουν πολλοί που έχουν αποκτήσει αυτό που ήλπιζαν από άποψη της ποιότητας ζωής που επιζητούσαν, ικανοποιώντας τόσο τις επιθυμίες τους όσο και τη σάρκα τους, το περιβάλλον μέσα στο οποίο διαβιεί ο άνθρωπος έχει ουσιαστικά καταστραφεί και αφανιστεί από τα διάφορα «επιτεύγματα» που επέφερε η επιστήμη. Τώρα, δεν έχουμε πλέον το δικαίωμα να αναπνέουμε ίχνος καθαρού αέρα. Δεν είναι αυτή η θλίψη της ανθρωπότητας; Έχει μείνει καθόλου ίχνος ευτυχίας για την οποία να μπορεί να μιλάει ο άνθρωπος, όταν πρέπει να ζει σε τέτοιον τόπο; Αυτός ο τόπος και το φυσικό περιβάλλον στο οποίο διαβιεί ο άνθρωπος, από τις απαρχές, δημιουργήθηκε από τον Θεό για τον άνθρωπο. Το νερό που πίνουν οι άνθρωποι, ο αέρας που αναπνέουν, οι διάφορες τροφές που καταναλώνουν, αλλά και τα φυτά και τα έμψυχα όντα, ακόμα και τα όρη, οι λίμνες και οι ωκεανοί —κάθε κομμάτι αυτού του περιβάλλοντος διαβίωσης— δόθηκε από τον Θεό στον άνθρωπο· είναι φυσικό και λειτουργεί σύμφωνα με έναν φυσικό νόμο που έχει θεσπίσει ο Θεός. Χωρίς την επιστήμη, οι άνθρωποι θα συνέχιζαν να εφαρμόζουν τις μεθόδους που τους έδωσε ο Θεός, θα ήταν σε θέση να απολαμβάνουν ό,τι πιο αγνό και φυσικό και θα ήταν ευτυχισμένοι. Σήμερα, ωστόσο, όλα έχουν καταστραφεί και αφανιστεί από τον Σατανά. Ο θεμελιώδης τόπος διαβίωσης του ανθρώπου δεν είναι πλέον ανέγγιχτος. Όμως, κανένας δεν μπορεί να αναγνωρίσει τι το προκάλεσε αυτό ή πώς προήλθε και, ακόμα περισσότεροι άνθρωποι προσεγγίζουν την επιστήμη και την κατανοούν μέσα από τις ιδέες που τους έχει ενσταλάξει ο Σατανάς. Δεν είναι αυτό εξαιρετικά απεχθές και ελεεινό; Με τον Σατανά να έχει καταλάβει τον χώρο στον οποίο υπάρχουν οι άνθρωποι και το περιβάλλον στο οποίο ζουν, να τα έχει διαφθείρει και να τα έχει φέρει σε αυτήν την κατάσταση, και με την ανθρωπότητα να συνεχίζει να αναπτύσσεται με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει κάποια ανάγκη να καταστρέψει ο Θεός προσωπικά αυτούς τους ανθρώπους; Αν οι άνθρωποι συνεχίσουν να αναπτύσσονται με αυτόν τον τρόπο, ποια κατεύθυνση θα πάρουν; (Θα εξολοθρευθούν.) Πώς θα εξολοθρευθούν; Εκτός από τη γεμάτη απληστία αναζήτησή τους για φήμη και κέρδος, οι άνθρωποι εξακολουθούν να πραγματοποιούν επιστημονικές εξερευνήσεις και εις βάθος έρευνα, και έπειτα να ενεργούν αδιάκοπα με τέτοιον τρόπο, ώστε να ικανοποιούν τις δικές τους υλικές ανάγκες και πόθους· ποιες είναι, τότε, οι συνέπειες για τον άνθρωπο; Πρώτα απ’ όλα, διαταράσσεται η οικολογική ισορροπία και, όταν συμβεί αυτό, τα σώματα των ανθρώπων, τα ζωτικά τους όργανα, αμαυρώνονται και φθείρονται από αυτό το ανισόρροπο περιβάλλον, ενώ εξαπλώνονται διάφορες λοιμώδεις ασθένειες και λοιμοί σε όλον τον κόσμο. Δεν είναι αλήθεια ότι αυτή είναι τώρα μια κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος δεν έχει κανέναν έλεγχο; Τώρα που το κατανοείτε αυτό, αν η ανθρωπότητα δεν ακολουθεί τον Θεό, αλλά ακολουθεί πάντοτε τον Σατανά με αυτόν τον τρόπο —χρησιμοποιώντας τη γνώση για να πλουτίζουν συνεχώς, χρησιμοποιώντας την επιστήμη για να εξερευνούν αδιάκοπα το μέλλον της ζωής των ανθρώπων, χρησιμοποιώντας αυτού του είδους τη μέθοδο για να συνεχίζουν να ζούνε— μπορείτε να αναγνωρίσετε πώς θα τελειώσει αυτό για την ανθρωπότητα; Η ανθρωπότητα οδεύει προς την εξαφάνισή της. Σταδιακά, η ανθρωπότητα οδεύει προς την καταστροφή, την αυτοκαταστροφή της! Έτσι δεν επιφέρει την ίδια την καταστροφή της; Και δεν είναι αυτό συνέπεια της επιστημονικής προόδου; Τώρα φαίνεται λες και η επιστήμη είναι κάποιο είδος μαγικού φίλτρου το οποίο έχει ετοιμάσει ο Σατανάς για τον άνθρωπο, ώστε όταν προσπαθείτε να διακρίνετε τα πράγματα, το κάνετε εν μέσω μιας ομιχλώδους καταχνιάς· όσο σκληρά κι αν προσπαθείτε να κοιτάξετε, δεν μπορείτε να δείτε τα πράγματα καθαρά και όσο σκληρά κι αν προσπαθείτε, δεν μπορείτε να βγάλετε άκρη τι συμβαίνει. Ο Σατανάς, ωστόσο, εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το όνομα της επιστήμης για να σου ανοίξει την όρεξη και να σε τραβήξει από τη μύτη, με το ένα πόδι να ακολουθεί το άλλο, προς την άβυσσο και τον θάνατο. Κι εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, οι άνθρωποι θα δουν ξεκάθαρα ότι στην ουσία η καταστροφή του ανθρώπου έχει προκληθεί από το χέρι του Σατανά —ο Σατανάς είναι ο εγκέφαλος.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄

Σχετικοί ύμνοι

Ο Θεός ελέγχει τη μοίρα κάθε χώρας και έθνους

Εκείνοι που προκαλούν τη διάθεση του Θεού πρέπει να τιμωρηθούν