Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Ο Αδάμ και η Εύα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό στην αρχή ήταν άγιοι άνθρωποι, δηλαδή, όσο ήταν στον Κήπο της Εδέμ, ήταν άγιοι, αμόλυντοι από τη βρομιά. Ήταν επίσης πιστοί στον Ιεχωβά και δεν γνώριζαν τίποτα για την προδοσία προς τον Ιεχωβά. Αυτό συμβαίνει επειδή ζούσαν χωρίς την αναστάτωση της επιρροής του Σατανά, ζούσαν χωρίς το δηλητήριο του Σατανά και ήταν ό,τι πιο αγνό σε όλη την ανθρωπότητα. Ζούσαν στον Κήπο της Εδέμ, αμόλυντοι από οποιαδήποτε βρομιά, ανεπηρέαστοι από τη σάρκα και με φόβο του Ιεχωβά. Αργότερα, όταν μπήκαν σε πειρασμό από τον Σατανά, είχαν το δηλητήριο του φιδιού και την επιθυμία να προδώσουν τον Ιεχωβά, και ζούσαν κάτω από την επιρροή του Σατανά. Στην αρχή, ήταν άγιοι και είχαν φόβο του Ιεχωβά· μόνο σ’ αυτήν την κατάσταση ήταν άνθρωποι. Αργότερα, αφού μπήκαν σε πειρασμό από τον Σατανά, έφαγαν τον καρπό του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού και έζησαν υπό την επιρροή του Σατανά. Διεφθάρησαν βαθμιαία από τον Σατανά και έχασαν την αρχική εικόνα του ανθρώπου. Στην αρχή, ο άνθρωπος είχε την πνοή του Ιεχωβά μέσα του, δεν ήταν ούτε στο ελάχιστο επαναστατικός και δεν είχε κανένα κακό στην καρδιά του. Εκείνη την εποχή, ο άνθρωπος ήταν πραγματικά ανθρώπινος. Αφού διεφθάρη από τον Σατανά, ο άνθρωπος έγινε κτήνος. Οι σκέψεις του γέμισαν με κακό και βρομιά, χωρίς καλό ή αγιοσύνη. Δεν είναι αυτός ο Σατανάς;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση

Από την επινόηση των κοινωνικών επιστημών από τον άνθρωπο, ο νους του έχει καταληφθεί από την επιστήμη και τη γνώση. Η επιστήμη και η γνώση έχουν γίνει, έπειτα, εργαλεία για την διακυβέρνηση της ανθρωπότητας, και δεν υπάρχει πλέον επαρκής χώρος στον άνθρωπο να λατρέψει τον Θεό, αλλά ούτε κι ευνοϊκές συνθήκες για την λατρεία του Θεού. Η θέση του Θεού έχει βυθιστεί ακόμα πιο κάτω στην καρδιά του ανθρώπου. Χωρίς τον Θεό στην καρδιά του, ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου είναι σκοτεινός, χωρίς ελπίδα και κενός. Επακολούθως, έχουν έρθει στο προσκήνιο τόσοι κοινωνικοί επιστήμονες, ιστορικοί και πολιτικοί που εκφράζουν θεωρίες κοινωνικής επιστήμης, την θεωρία της ανθρώπινης εξέλιξης, κι άλλες θεωρίες που έρχονται σε αντίφαση με την αλήθεια ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, για να γεμίζουν την καρδιά και τον νου της ανθρωπότητας. Με αυτόν τον τρόπο, αυτοί που πιστεύουν ότι όλα τα δημιούργησε ο Θεός όλο και λιγοστεύουν, κι αυτοί που πιστεύουν στην θεωρία της εξέλιξης, όλο και αυξάνονται. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις καταγραφές του έργου του Θεού και των λόγων Του κατά την διάρκεια της εποχής της Παλαιάς Διαθήκης ως μύθους και θρύλους. Στην καρδιά τους, οι άνθρωποι γίνονται αδιάφοροι ως προς την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο του Θεού, στην αρχή ότι ο Θεός υπάρχει και κυριαρχεί έναντι όλων. Η επιβίωση της ανθρωπότητας κι η μοίρα των χωρών και των εθνών δεν είναι πια σημαντική γι’ αυτούς και ο άνθρωπος ζει σε έναν κενό κόσμο, στον οποίο απασχολείται μόνο με το φαγητό, το ποτό και το κυνήγι της ευχαρίστησης… Λίγοι άνθρωποι αναλαμβάνουν να αναζητήσουν πού κάνει ο Θεός το έργο Του σήμερα, ή να αναζητήσουν το πώς προΐσταται και διευθετεί τον προορισμό του ανθρώπου. Και με αυτόν τον τρόπο, εν αγνοία του ανθρώπου, ο ανθρώπινος πολιτισμός γίνεται όλο και λιγότερο ικανός να ακολουθήσει τις επιθυμίες του ανθρώπου, και υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, ζώντας σ’ ένα τέτοιο κόσμο, νιώθουν λιγότερο χαρούμενοι από εκείνους που έχουν ήδη αποβιώσει. Ακόμη και άτομα σε χώρες που κάποτε ήταν πολύ πολιτισμένες, εκφράζουν τέτοιου είδους παράπονα. Διότι χωρίς την καθοδήγηση του Θεού, ανεξάρτητα από το πόσο οι κυβερνώντες και οι κοινωνιολόγοι στύβουν το μυαλό τους για να διατηρήσουν τον ανθρώπινο πολιτισμό, δεν έχει κανένα νόημα. Κανένας δεν μπορεί να γεμίσει το κενό στην καρδιά του ανθρώπου, γιατί κανένας δεν μπορεί να είναι η ζωή του ανθρώπου, και καμία κοινωνική θεωρία δεν μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο από το κενό από το οποίο πλήττεται. Η επιστήμη, η γνώση, η ελευθερία, η δημοκρατία, η διασκέδαση, η άνεση: αυτά φέρνουν στον άνθρωπο μόνο προσωρινή παρηγοριά. Ακόμη και με αυτά τα πράγματα, ο άνθρωπος αναπόφευκτα αμαρτάνει και παραπονιέται για τις αδικίες της κοινωνίας. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να περιορίσουν την πείνα και την επιθυμία του ανθρώπου για εξερεύνηση. Αυτό συμβαίνει επειδή ο άνθρωπος φτιάχτηκε από τον Θεό, και οι ανούσιες θυσίες και εξερευνήσεις του ανθρώπου δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη δυστυχία και δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν τον άνθρωπο στο να ζει σε μια συνεχή κατάσταση φόβου, να μην ξέρει πώς να αντιμετωπίζει το μέλλον της ανθρωπότητας ή πώς να αντιμετωπίζει το μονοπάτι μπροστά του. Ο άνθρωπος καταλήγει ακόμα να φοβάται την επιστήμη και τη γνώση, και να φοβάται ακόμη περισσότερο το αίσθημα κενού. Σε αυτόν τον κόσμο, ανεξάρτητα από το αν ζεις σε μια ελεύθερη χώρα ή σε μία χώρα χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα, είσαι εντελώς ανίκανος να ξεφύγεις από την μοίρα της ανθρωπότητας. Είτε είσαι ο κυβερνών ή ο κυβερνώμενος, είσαι απολύτως ανίκανος να ξεφύγεις από την επιθυμία να εξερευνήσεις την μοίρα, τα μυστήρια, και τον προορισμό της ανθρωπότητας, πόσο μάλλον είσαι ικανός να ξεφύγεις από την χαοτική αίσθηση του κενού. Τέτοιου είδους φαινόμενα, που είναι κοινά σε όλη την ανθρωπότητα, ονομάζονται κοινωνικά φαινόμενα από τους κοινωνιολόγους, αλλά ακόμη δεν εμφανίστηκε κανένας σπουδαίος άνθρωπος να λύσει τέτοιου είδους προβλήματα. Ο άνθρωπος, εξάλλου, δεν είναι παρά άνθρωπος, και η θέση και η ζωή του Θεού δεν μπορούν να αντικατασταθούν από οποιονδήποτε άνθρωπο. Η ανθρωπότητα δεν απαιτεί απλώς μια δίκαιη κοινωνία στην οποία όλοι είναι καλοταϊσμένοι, ίσοι και ελεύθεροι· αυτό που χρειάζεται η ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του Θεού και η δική Του παροχή ζωής σε αυτούς. Μόνο όταν ο άνθρωπος λάβει την παροχή ζωής του Θεού και τη σωτηρία Του μπορούν οι ανάγκες, ο πόθος για εξερεύνηση και το πνευματικό κενό του ανθρώπου να επιλυθούν. Αν ο λαός μιας χώρας ή ενός έθνους είναι ανίκανος να λάβει τη σωτηρία και την φροντίδα του Θεού, τότε μια χώρα ή ένα έθνος τέτοιου είδους θα περπατάει στον δρόμο της παρακμής, προς το σκότος και θα εξολοθρευτεί από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας

Από πάνω έως κάτω και από την αρχή έως το τέλος, ο Σατανάς αναστατώνει το έργο του Θεού και ενεργεί ενάντια σ’ Εκείνον. Όλη αυτή η κουβέντα περί «αρχαίας πολιτιστικής κληρονομιάς», πολύτιμης «γνώσης για την αρχαία κουλτούρα», «διδασκαλιών του ταοϊσμού και του κομφουκιανισμού» και «κομφουκιανικών κλασικών και φεουδαρχικών τελετών» έχει οδηγήσει τον άνθρωπο στην κόλαση. Η προηγμένη επιστήμη και τεχνολογία της σύγχρονης εποχής, καθώς και οι ιδιαίτερα ανεπτυγμένοι τομείς της βιομηχανίας, της γεωργίας και των επιχειρήσεων είναι άφαντοι. Αντίθετα, το μόνο που κάνει είναι να τονίζει τις φεουδαρχικές τελετές που διαδίδονται από τους «πιθήκους» των αρχαίων χρόνων προκειμένου να διαταράξει και να αποδομήσει σκοπίμως το έργο του Θεού, καθώς και να εναντιωθεί σε αυτό. Δεν έχει συνεχίσει απλώς να πλήττει τον άνθρωπο μέχρι και σήμερα, μα θέλει, μάλιστα, να τον καταπιεί^[1] ολόκληρο. Η μετάδοση των ηθικών και δεοντολογικών διδασκαλιών του φεουδαρχισμού και η μεταλαμπάδευση της γνώσης περί αρχαίας κουλτούρας έχουν μολύνει από καιρό τους ανθρώπους, μετατρέποντάς τους σε μεγάλους και μικρούς διαβόλους. Λίγοι είναι εκείνοι που θα λάμβαναν μετά χαράς τον Θεό· λίγοι θα υποδέχονταν τον ερχομό Του με ευφροσύνη. Στα πρόσωπα όλων των ανθρώπων διαγράφονται δολοφονικές προθέσεις και σε κάθε τόπο διαχέεται στον αέρα η πνοή του θανάτου. Επιζητούν να αποκλείσουν τον Θεό απ’ αυτόν τον τόπο· κραδαίνοντας μαχαίρια και ξίφη, παρατάσσονται σε σχηματισμό μάχης απέναντι στον Θεό για να Τον «εξοντώσουν». Απ’ άκρη σ’ άκρη σε αυτόν τον τόπο των διαβόλων, όπου ο άνθρωπος διδάσκεται συνεχώς πως δεν υπάρχει Θεός, διαδίδονται είδωλα και ο αέρας άνωθεν είναι διαποτισμένος με μια εμετική οσμή χαρτιού και θυμιάματος που καίγονται —τόσο έντονη που γίνεται αποπνικτική. Είναι σαν τη δυσωδία της ιλύος που αναδίδεται καθώς σπαρταρά το δηλητηριώδες ερπετό —τόσο έντονη που προκαλεί εμετό. Πέραν τούτου, ακούγεται αμυδρά ο ήχος κακών δαιμόνων που ψάλλουν τις γραφές —ένας ήχος που μοιάζει να προέρχεται από τη μακρινή κόλαση— σε τέτοιο βαθμό, που προκαλεί ακούσια ρίγος. Απ’ άκρη σ’ άκρη σε αυτόν τον τόπο, τοποθετούνται είδωλα σε κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου, μετατρέποντας τον τόπο σε έναν κόσμο αισθησιακών απολαύσεων, ενώ ο βασιλιάς των διαβόλων γελά συνεχώς πονηρά, θαρρείς και η κακεντρεχής σκευωρία του έχει στεφθεί με επιτυχία. Στο μεταξύ, ο άνθρωπος παραμένει παντελώς ανυποψίαστος, ούτε έχει την παραμικρή ιδέα ότι ο διάβολος τον έχει ήδη διαφθείρει σε σημείο που έχει γίνει ανόητος και σκύβει το κεφάλι ηττημένος. Ελπίζει να εξαλείψει μονομιάς ό,τι αφορά τον Θεό και να Τον ατιμάσει και να Τον δολοφονήσει για άλλη μια φορά· είναι αποφασισμένος να καταστρέψει και να αναστατώσει το έργο Του. Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να είναι ισότιμός του; Πώς μπορεί να ανεχτεί τον Θεό να «παρεμβαίνει» στο έργο που κάνει επί γης μεταξύ των ανθρώπων; Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να ξεσκεπάσει το αποκρουστικό του πρόσωπο; Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να αποδιοργανώσει το έργο του; Πώς μπορεί αυτός ο διάβολος, ο οποίος είναι έξω φρενών, να επιτρέψει στον Θεό να έχει υπό τον έλεγχό Του την αυτοκρατορική του αυλή στη γη; Πώς μπορεί να υποκλιθεί με προθυμία μπροστά στην ανώτερη δύναμή Του; Η αποκρουστική του όψη έχει αποκαλυφθεί, ούτως ώστε ο άνθρωπος δεν ξέρει αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει, ενώ είναι πολύ δύσκολο να γίνει λόγος γι’ αυτήν. Αυτή δεν είναι η ουσία του; Η ψυχή του είναι άσχημη, κι όμως αυτός εξακολουθεί να πιστεύει πως είναι απίστευτα όμορφος. Αυτή η συμμορία συνεργών στο έγκλημα^[2]! Κατέρχονται στο θνητό βασίλειο για να ενδώσουν σε απολαύσεις και να προκαλέσουν αναστάτωση, δημιουργώντας τέτοια αναταραχή που ο κόσμος γίνεται ένας άστατος και ασταθής τόπος και η καρδιά του ανθρώπου καταλαμβάνεται από πανικό και ανησυχία, και έχουν παίξει τόσο πολύ με τον άνθρωπο, που μοιάζει με ένα μη ανθρώπινο ζώο του αγρού, υπέρμετρα άσχημος, έχοντας χάσει και το τελευταίο ίχνος του αρχικού άγιου ανθρώπου. Επιπλέον, επιθυμούν, μάλιστα, να είναι η κυρίαρχη δύναμη πάνω στη γη. Παρεμποδίζουν το έργο του Θεού τόσο πολύ που μετά βίας μπορεί να σημειώσει πρόοδο, και περικλείουν τον άνθρωπο πολύ ερμητικά, σαν τοίχοι από χαλκό και ατσάλι. Έχοντας διαπράξει τόσο πολλές σοβαρές αμαρτίες και έχοντας προξενήσει τόσο πολλές καταστροφές, εξακολουθούν να προσμένουν σε κάτι άλλο πέραν της παίδευσης; Οι δαίμονες και τα κακά πνεύματα βρίσκονται εκτός ελέγχου στη γη εδώ και καιρό, και έχουν σφραγίσει τις προθέσεις και την επίπονη προσπάθεια του Θεού τόσο ερμητικά, που είναι αδιαπέραστα. Πρόκειται, πραγματικά, για θανάσιμο αμάρτημα! Πώς μπορεί ο Θεός να μη νιώθει ανησυχία; Πώς μπορεί ο Θεός να μη νιώθει εξοργισμένος; Έχουν παρακωλύσει σοβαρά το έργο του Θεού, κι έχουν εναντιωθεί σοβαρά σε αυτό: Μα πόσο στασιαστικοί είναι!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (7)

Υποσημειώσεις:

1. Ο όρος «καταπιεί» αναφέρεται στη μοχθηρή συμπεριφορά του βασιλιά των διαβόλων, ο οποίος ρημάζει τους ανθρώπους στο σύνολό τους.

2. Οι «συνεργοί στο έγκλημα» ανήκουν στην ίδια φάρα με «μια συμμορία αλητών».

Ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους μέσα από την εκπαίδευση και την επιρροή των εθνικών κυβερνήσεων και των διασήμων και σπουδαίων. Τα διαβολικά λόγια τους έχουν γίνει η ζωή και η φύση του ανθρώπου. Το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» είναι ένα γνωστό σατανικό ρητό που έχει ενσταλαχθεί σε όλους, και το οποίο έχει γίνει η ζωή του ανθρώπου. Υπάρχουν και άλλα λόγια φιλοσοφιών για τη ζωή που είναι έτσι. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τον παραδοσιακό πολιτισμό κάθε έθνους για να εκπαιδεύσει, να εξαπατήσει και να διαφθείρει τους ανθρώπους, σπρώχνοντας την ανθρωπότητα να πέσει και να βυθιστεί μέσα σε μια απέραντη άβυσσο καταστροφής, και τελικά, ο Θεός καταστρέφει τους ανθρώπους, επειδή υπηρετούν τον Σατανά και αντιστέκονται στον Θεό. Κάποιοι άνθρωποι έχουν υπηρετήσει ως δημόσιοι αξιωματούχοι στην κοινωνία για δεκαετίες. Φανταστείτε να τους κάνατε την ακόλουθη ερώτηση: «Τα έχεις καταφέρει τόσο καλά σ’ αυτό το αξίωμα, ποια είναι τα κύρια διάσημα αποφθέγματα βάσει των οποίων ζεις;» Ενδεχομένως να πουν: «Το μόνο πράγμα που κατανοώ είναι το εξής: “Οι αξιωματούχοι δεν κάνουν δύσκολη τη ζωή εκείνων που τους φέρνουν δώρα, και όσοι δεν χρησιμοποιούν την κολακεία, δεν καταφέρνουν ποτέ τίποτα”». Αυτή είναι η σατανική φιλοσοφία πάνω στην οποία βασίζεται η καριέρα τους. Αυτά τα λόγια δεν είναι αντιπροσωπευτικά της φύσης τέτοιων ανθρώπων; Η αθέμιτη χρήση κάθε δυνατού μέσου για την απόκτηση θέσης έχει γίνει η φύση τους· στόχοι τους είναι η θέση ενός αξιωματούχου και μια επιτυχημένη καριέρα. Υπάρχουν πολλά ακόμα σατανικά δηλητήρια στη ζωή των ανθρώπων, στη διαγωγή και στη συμπεριφορά τους. Για παράδειγμα, οι φιλοσοφίες τους για τη ζωή, ο τρόπος με τον οποίο ενεργούν και τα αξιώματά τους είναι όλα γεμάτα με τα δηλητήρια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, και όλα αυτά προέρχονται από τον Σατανά. Συνεπώς, όλα τα πράγματα που ρέουν μέσα στα οστά και στο αίμα των ανθρώπων προέρχονται από τον Σατανά. Όλοι αυτοί οι αξιωματούχοι, όσοι κατέχουν εξουσία και όσοι είναι επιτυχημένοι, ακολουθούν τα δικά τους μονοπάτια και έχουν τα δικά τους μυστικά επιτυχίας. Τέτοια μυστικά δεν αντιπροσωπεύουν τέλεια τη φύση τους; Έχουν επιτελέσει τόσο μεγάλα πράγματα στον κόσμο, και κανείς δεν μπορεί να διακρίνει τις μηχανορραφίες και τις ίντριγκες που κρύβονται πίσω τους. Αυτό δείχνει πόσο ύπουλη και δηλητηριώδης είναι η φύση τους. Η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί πολύ βαθιά από τον Σατανά. Το δηλητήριο του Σατανά κυλά μέσα στο αίμα κάθε ανθρώπου, και μπορεί να ειπωθεί ότι η φύση του ανθρώπου είναι διεφθαρμένη, κακή, ανταγωνιστική και αντιτίθεται στον Θεό, είναι γεμάτη από τις φιλοσοφίες και τα δηλητήρια του Σατανά και βουτηγμένη μέσα σε αυτά. Έχει γίνει, στο σύνολό της, η φύση και η ουσία του Σατανά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι αντιστέκονται και εναντιώνονται στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Κατά τη διαδικασία απόκτησης της γνώσης από τον άνθρωπο, ο Σατανάς επιστρατεύει κάθε είδους μέθοδο, είτε λέγοντας ιστορίες, είτε δίνοντάς τους απλώς μια ατομική γνώση, είτε δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους ή τις φιλοδοξίες τους. Σε ποιον δρόμο ακριβώς θέλει να σε οδηγήσει ο Σατανάς; Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει τίποτα το κακό με την απόκτηση γνώσης, ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό. Για να το θέσω πιο ελκυστικά, το να υιοθετούν ανώτερα ιδανικά ή να έχουν φιλοδοξίες σημαίνει να έχουν κίνητρο, και αυτό θα πρέπει να είναι το σωστό μονοπάτι στη ζωή. Δεν είναι ο πιο ένδοξος τρόπος για να ζουν οι άνθρωποι αν μπορούν να εκπληρώνουν τα ιδανικά τους ή να έχουν μια επιτυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία στη ζωή τους; Κάνοντας κανείς αυτά τα πράγματα, όχι μόνο τιμά τους προγόνους του, αλλά έχει και την ευκαιρία να αφήσει το δικό του στίγμα στην ιστορία —δεν είναι αυτό κάτι καλό; Αυτό είναι καλό στα μάτια των κοσμικών ανθρώπων και γι’ αυτούς θα πρέπει να είναι σωστό και θετικό. Ο Σατανάς, ωστόσο, με τα μοχθηρά του κίνητρα, στρέφει τους ανθρώπους σε αυτού του είδους τον δρόμο, και αυτό ήταν; Και βέβαια όχι. Στην πραγματικότητα, όσο ανώτερα κι αν είναι τα ιδανικά του ανθρώπου, όσο ρεαλιστικές ή σωστές κι αν είναι οι επιθυμίες του, το μόνο που θέλει να επιτύχει ο άνθρωπος, το μόνο που επιζητά, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με δύο λέξεις. Αυτές οι δύο λέξεις είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή κάθε ανθρώπου και αυτές είναι που σκοπεύει να ενσταλάξει ο Σατανάς στον άνθρωπο. Ποιες είναι αυτές οι δύο λέξεις; Είναι η «φήμη» και το «κέρδος». Ο Σατανάς χρησιμοποιεί μια πολύ διακριτική μέθοδο, μια μέθοδο που συμβαδίζει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, η οποία δεν είναι σε καμιά περίπτωση ριζοσπαστική, και με την οποία κάνει τους ανθρώπους να αποδέχονται εν αγνοία τους τον τρόπο ζωής του Σατανά και τους κανόνες του για τη ζωή, καθώς επίσης και να θέτουν στόχους και τη δική τους κατεύθυνση στη ζωή· και κάνοντας αυτό οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι αρχίζουν να αποκτούν φιλοδοξίες στη ζωή τους. Όσο σπουδαίες κι αν φαίνονται να είναι αυτές οι φιλοδοξίες, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη «φήμη» και το «κέρδος». Όλοι οι σπουδαίοι ή διάσημοι άνθρωποι, στην πραγματικότητα όλοι οι άνθρωποι, οτιδήποτε κι αν κάνουν στη ζωή τους έχει σχέση μόνο με αυτές τις δύο λέξεις: «φήμη» και «κέρδος». Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μόλις αποκτήσουν φήμη και κέρδος, θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν αυτά τα πράγματα για να απολαμβάνουν μεγαλύτερο κύρος και πλούτο, και να απολαμβάνουν τη ζωή. Πιστεύουν ότι η φήμη και το κέρδος είναι κάποιου είδους κεφάλαιο το οποίο θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να αποκτήσουν μια ζωή αναζήτησης της ηδονής και κάθε ανήθικης απόλαυσης της σάρκας. Για χάρη της φήμης και του κέρδους, που τόσο πολύ λαχταρά η ανθρωπότητα, οι άνθρωποι πρόθυμα, αλλά και ταυτόχρονα εν αγνοία τους, παραδίδουν το σώμα, το μυαλό και ό,τι άλλο έχουν, το μέλλον και τη μοίρα τους, στον Σατανά. Το κάνουν στην πραγματικότητα χωρίς να διστάσουν ούτε στιγμή, και αγνοούν τελείως την ανάγκη να πάρουν πίσω όσα παρέδωσαν. Μπορούν οι άνθρωποι να διατηρήσουν οποιονδήποτε έλεγχο του εαυτού τους από τη στιγμή που θα αναζητήσουν καταφύγιο στον Σατανά με αυτόν τον τρόπο και θα του είναι αφοσιωμένοι; Και βέβαια όχι. Βρίσκονται πλήρως και απολύτως υπό τον έλεγχο του Σατανά. Έχουν βυθιστεί πλήρως και ολότελα σ’ έναν βούρκο και είναι ανίκανοι να ξεφύγουν. Όταν κάποιος έχει πέσει στον βούρκο της φήμης και του κέρδους, δεν αναζητά πλέον οτιδήποτε φωτεινό, οτιδήποτε είναι δίκαιο ή όλα εκείνα τα όμορφα και αγαθά πράγματα. Αυτό συμβαίνει επειδή η φήμη και το κέρδος ασκούν τρομερή γοητεία στους ανθρώπους· γίνονται το αντικείμενο της επιδίωξης καθ’ όλη τη ζωή των ανθρώπου, ακόμα και καθ’ όλη την ατέρμονη αιωνιότητα. Δεν είναι αλήθεια αυτό; Κάποιοι θα πούνε ότι η απόκτηση γνώσης δεν είναι τίποτα περισσότερο από το να διαβάζουν βιβλία ή να μαθαίνουν μερικά πράγματα που δεν γνωρίζουν ήδη, ώστε να μη μένουν πίσω από την εποχή τους ή για να μην τους προσπεράσει ο κόσμος. Η γνώση αποκτάται μόνο για να μπορούν να έχουν φαγητό στο τραπέζι, για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους ή τα προς το ζην. Υπάρχει κάποιος που θα υφίστατο μια δεκαετία επίπονων σπουδών, απλώς και μόνο για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, απλώς και μόνο για να επιλύσει το πρόβλημα του φαγητού; Όχι, δεν υπάρχει κανένας! Οπότε, για ποιον λόγο υπόκειται ο άνθρωπος σε τέτοιες δυσκολίες όλα αυτά τα χρόνια; Το κάνει για τη φήμη και το κέρδος. Τον περιμένουν η φήμη και το κέρδος, τον καλούν, και αυτός πιστεύει ότι μόνο μέσα από δική του συνέπεια, μέσα από δυσκολίες και αγώνες, θα μπορέσει να ακολουθήσει τον δρόμο που θα τον οδηγήσει στη φήμη και στο κέρδος. Ένας τέτοιος άνθρωπος πρέπει να περάσει αυτές τις δυσκολίες για να χαράξει το δικό του μονοπάτι προς το μέλλον, για τη μελλοντική απόλαυση και για να κερδίσει μια καλύτερη ζωή. Τι στο καλό είναι αυτή η γνώση, μπορείτε να Μου πείτε; Δεν είναι οι κανόνες και οι φιλοσοφίες για τη ζωή που ο Σατανάς ενσταλάζει στον άνθρωπο όπως «Αγάπα το Κόμμα, αγάπα την πατρίδα και αγάπα τη θρησκεία σου» και «Ο σοφός άνθρωπος υποτάσσεται στις συνθήκες»; Δεν είναι ο Σατανάς που έχει ενσταλάξει τα «μεγαλόπνοα ιδανικά» στη ζωή των ανθρώπων; Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τις ιδέες των σπουδαίων ανθρώπων, την ακεραιότητα των διάσημων και το γενναίο πνεύμα των ηρωικών χαρακτήρων, ή ας πάρουμε τον ιπποτισμό και την ευγένεια των πρωταγωνιστών και των ξιφομάχων στα μυθιστορήματα πολεμικών τεχνών —δεν είναι όλοι αυτοί τρόποι με τους οποίους ο Σατανάς εμφυσά αυτά τα ιδανικά; Αυτές οι ιδέες επηρεάζουν τη μία γενιά μετά την άλλη, και οι άνθρωποι κάθε γενιάς πείθονται να αποδεχτούν αυτές τις ιδέες. Αγωνίζονται συνεχώς, επιδιώκοντας «μεγαλόπνοα ιδανικά» για τα οποία θα θυσίαζαν ακόμα και τη ζωή τους. Με αυτήν τη προσέγγιση και αυτά τα μέσα χρησιμοποιεί ο Σατανάς τη γνώση για να διαφθείρει τους ανθρώπους. Αφότου, λοιπόν, ο Σατανάς οδηγήσει τους ανθρώπους σ’ αυτό το μονοπάτι, θα είναι σε θέση να υποτάσσονται και να λατρεύουν τον Θεό; Και θα είναι σε θέση να αποδεχτούν τα λόγια του Θεού και να επιδιώξουν την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση —επειδή έχουν παρασυρθεί από τον Σατανά. Ας ρίξουμε άλλη μια ματιά στη γνώση, τις σκέψεις και τις απόψεις που ενσταλάζει ο Σατανάς στους ανθρώπους: Περιέχουν αυτά τα πράγματα τις αλήθειες της υποταγής στον Θεό και της λατρείας του Θεού; Περικλείουν τις αλήθειες του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού; Περιέχουν οποιαδήποτε λόγια του Θεού; Υπάρχει κάτι μέσα τους που σχετίζεται με την αλήθεια; Καθόλου —αυτά τα πράγματα απουσιάζουν πλήρως. Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι τα πράγματα που ενσταλάζει ο Σατανάς στους ανθρώπους δεν περιέχουν καμία αλήθεια; Δεν τολμάτε· όμως, δεν έχει καμία σημασία. Εφόσον αναγνωρίσετε ότι η «φήμη» και το «κέρδος» είναι οι δύο λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να δελεάσει τους ανθρώπους να ακολουθήσουν το μονοπάτι της μοχθηρίας, αυτό αρκεί.

[…] Οπότε, ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη και το κέρδος για να ελέγχει τις σκέψεις των ανθρώπων, σε σημείο που να μη σκέφτονται τίποτε άλλο από τη φήμη και το κέρδος. Πασχίζουν για φήμη και κέρδος, ταλαιπωρούνται για τη φήμη και το κέρδος, υπόκεινται σε εξευτελισμό για τη φήμη και το κέρδος, θυσιάζουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και προβαίνουν σε κάθε είδους κρίσεις και αποφάσεις για τη φήμη και το κέρδος. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς κρατά τους ανθρώπους δέσμιους με αόρατες αλυσίδες και αυτοί δεν έχουν ούτε τη δύναμη ούτε το κουράγιο να τις αποτινάξουν. Χωρίς να το καταλάβουν, κουβαλάνε αυτές τις αλυσίδες και σέρνονται συνεχώς με μεγάλη δυσκολία. Χάριν της φήμης και του κέρδους, η ανθρωπότητα αποφεύγει τον Θεό και Τον προδίδει, καθίσταται ολοένα πιο φαύλη. Επομένως, με αυτόν τον τρόπο, η μία γενιά μετά την άλλη καταστρέφονται μέσα στη φήμη και το κέρδος του Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄

Πώς χρησιμοποιεί ο Σατανάς την επιστήμη για να διαφθείρει τους ανθρώπους; […] Η επιστήμη δίνει απλώς τη δυνατότητα στους ανθρώπους να βλέπουν τα αντικείμενα στον υλικό κόσμο και ικανοποιεί την περιέργεια του ανθρώπου, αλλά δεν μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να δει τους νόμους βάσει των οποίων τα πάντα βρίσκονται υπό το κράτος του Θεού. Ο άνθρωπος φαίνεται να βρίσκει απαντήσεις στην επιστήμη, όμως αυτές οι απαντήσεις είναι αινιγματικές και προσφέρουν μόνο προσωρινή ικανοποίηση —μια ικανοποίηση που εξυπηρετεί μόνο τον περιορισμό της καρδιάς του ανθρώπου στον υλικό κόσμο. Οι άνθρωποι νιώθουν ότι έχουν λάβει απαντήσεις από την επιστήμη, οπότε, όποιο ζήτημα κι αν προκύπτει, χρησιμοποιούν τις επιστημονικές τους απόψεις ως βάση για να αποδείξουν ή να αποδεχτούν το εκάστοτε ζήτημα. Η καρδιά του ανθρώπου σαγηνεύεται από την επιστήμη και καταλαμβάνεται απ’ αυτήν, σε βαθμό που ο άνθρωπος δεν έχει πλέον το μυαλό για να γνωρίσει τον Θεό, να λατρέψει τον Θεό, να πιστέψει ότι τα πάντα προέρχονται από τον Θεό και ότι θα πρέπει να στρέφεται σε Εκείνον για απαντήσεις. Έτσι δεν είναι; Όσο περισσότερο πιστεύει κάποιος στην επιστήμη, τόσο πιο παράλογος γίνεται, πιστεύει ότι για τα πάντα υπάρχει μια επιστημονική εξήγηση και ότι η έρευνα μπορεί να λύσει οτιδήποτε. Δεν αναζητά τον Θεό και δεν πιστεύει ότι υπάρχει. Υπάρχουν μάλιστα πολλοί που πιστεύουν πολύ καιρό στον Θεό, και οι οποίοι, όταν έρχονται αντιμέτωποι με οποιοδήποτε πρόβλημα, χρησιμοποιούν έναν υπολογιστή για να κάνουν έρευνα και να βρουν απαντήσεις· πιστεύουν μόνο στην επιστημονική γνώση. Δεν πιστεύουν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, δεν πιστεύουν ότι τα λόγια του Θεού μπορούν να επιλύσουν όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας, δεν βλέπουν τις μυριάδες προβλήματα της ανθρωπότητας από την άποψη της αλήθειας. Ανεξάρτητα από το ποιο πρόβλημα συναντούν, δεν προσεύχονται ποτέ στον Θεό ούτε αναζητούν μια λύση, ψάχνοντας την αλήθεια στα λόγια του Θεού. Σε πολλά ζητήματα, προτιμούν να πιστεύουν ότι η γνώση μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα· για αυτούς, η επιστήμη είναι η υπέρτατη λύση. Ο Θεός απουσιάζει παντελώς από την καρδιά αυτών των ανθρώπων. Είναι δύσπιστοι και οι απόψεις τους για την πίστη στον Θεό δεν διαφέρουν από τις απόψεις πολλών διακεκριμένων ακαδημαϊκών και επιστημόνων, οι οποίοι προσπαθούν συνεχώς να εξετάσουν τον Θεό, εφαρμόζοντας επιστημονικές μεθόδους. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί ειδικοί στη θρησκεία οι οποίοι πήγαν στο όρος όπου προσάραξε η κιβωτός, κι έτσι απέδειξαν την ύπαρξη της κιβωτού. Όμως, στην εμφάνιση της κιβωτού δεν βλέπουν την ύπαρξη του Θεού. Πιστεύουν μόνο στις ιστορίες και στην ιστορία· αυτό είναι το αποτέλεσμα της επιστημονικής έρευνας και μελέτης τους πάνω στον υλικό κόσμο. Αν ερευνάς υλικά πράγματα, είτε πρόκειται για μικροβιολογία, αστρονομία ή γεωγραφία, δεν θα καταλήξεις ποτέ σε ένα αποτέλεσμα που να καθορίζει ότι ο Θεός υπάρχει ή ότι κυριαρχεί επί των πάντων. Οπότε, τι κάνει η επιστήμη για τον άνθρωπο; Δεν απομακρύνει τον άνθρωπο από τον Θεό; Δεν κάνει τους ανθρώπους να υποβάλλουν τον Θεό σε έρευνες; Δεν κάνει τους ανθρώπους να αμφιβάλλουν ακόμα περισσότερο για την ύπαρξη και την κυριαρχία του Θεού, κι έτσι να αρνηθούν και να προδώσουν τον Θεό; Αυτή είναι η συνέπεια. Επομένως, όταν ο Σατανάς χρησιμοποιεί την επιστήμη για να διαφθείρει τον άνθρωπο, ποιον στόχο προσπαθεί να επιτύχει ο Σατανάς; Θέλει να χρησιμοποιεί επιστημονικά συμπεράσματα για να παραπλανά τους ανθρώπους και να τους κάνει απαθείς, καθώς και να χρησιμοποιεί αμφίσημες απαντήσεις για να κρατά σφιχτά τις καρδιές των ανθρώπων ώστε να μην ερευνούν ούτε να πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού. Γι’ αυτό λέω ότι η επιστήμη είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ε΄

Ο Σατανάς διαφθείρει κι ελέγχει τον άνθρωπο μέσω των κοινωνικών τάσεων. Οι κοινωνικές τάσεις έχουν πολλές πτυχές, καλύπτουν διάφορους τομείς όπως τη λατρεία διασήμων και μεγάλων μορφών, καθώς και ειδώλων του κινηματογράφου και της μουσικής σκηνής, τη λατρεία διασημοτήτων, διαδικτυακά παιχνίδια, κλπ. —αυτά είναι όλα μέρος των κοινωνικών τάσεων και δεν υπάρχει ανάγκη να υπεισέλθουμε εδώ σε λεπτομέρειες. Θα μιλήσουμε μόνο για τις ιδέες που μεταφέρουν οι κοινωνικές τάσεις στους ανθρώπους, για τον τρόπο με τον οποίον καθορίζουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων στον κόσμο, και για τους στόχους που θέτουν στη ζωή και τη γενικότερη στάση των ανθρώπων. Αυτά είναι πολύ σημαντικά στοιχεία, καθώς μπορούν να ελέγχουν και να επηρεάζουν τις σκέψεις και τις απόψεις των ανθρώπων. Αυτές οι τάσεις προκύπτουν η μία μετά την άλλη και όλες επιφέρουν μια σατανική επίδραση η οποία υποβαθμίζει συνεχώς τον άνθρωπο, κάνοντάς τον να χάνει συνεχώς τη συνείδηση, την ανθρώπινη φύση και τη λογική του, αποδυναμώνοντας ακόμα περισσότερο την ηθική του και την ποιότητα του χαρακτήρα του, σε βαθμό που να μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι σήμερα, στην πλειονότητά τους, δεν έχουν καμία ακεραιότητα, καθόλου ανθρώπινη φύση, αλλά ούτε και συνείδηση, πόσο μάλλον λογική. Ποιες είναι, λοιπόν, αυτές οι κοινωνικές τάσεις; Είναι τάσεις που δεν είναι δυνατόν να διακρίνεις με γυμνό οφθαλμό. Όταν περάσει μια νέα τάση στον κόσμο, ίσως μόνο ένας μικρός αριθμός ανθρώπων να είναι στις επάλξεις, ορίζοντας τις τάσεις. Αυτοί οι άνθρωποι ξεκινούν να κάνουν κάτι καινούργιο, κι έπειτα αποδέχονται ένα είδος ιδέας ή ένα είδος προοπτικής. Ωστόσο, οι άνθρωποι, στην πλειονότητά τους, θα εξακολουθούν να μολύνονται συνεχώς, να έλκονται και να αφομοιώνονται από αυτού του είδους την τάση μέσα σε μια κατάσταση άγνοιας, μέχρι όλοι τους, χωρίς να το γνωρίζουν, να την αποδέχονται ακούσια, να βυθίζονται σ’ αυτήν και να ελέγχονται από αυτήν. Η μία μετά την άλλη, αυτές οι τάσεις κάνουν τους ανθρώπους που δεν είναι υγιείς σε σώμα και νου, που δεν γνωρίζουν ποια είναι η αλήθεια και που δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ θετικών και αρνητικών πραγμάτων, να τις αποδέχονται με χαρά, όπως και να δέχονται τις απόψεις για τη ζωή και τις αξίες που προέρχονται από τον Σατανά. Αποδέχονται ό,τι τους λέει ο Σατανάς σχετικά με το πώς να προσεγγίζουν τη ζωή και τον τρόπο ζωής που τους «χαρίζει» ο Σατανάς, και δεν έχουν μήτε τη δύναμη μήτε την ικανότητα, πόσο μάλλον την επίγνωση, να αντισταθούν. […]

Εξετάζοντας αυτές τις κοινωνικές τάσεις, θα λέγατε ότι ασκούν μεγάλη επιρροή στους ανθρώπους; Έχουν έντονα βλαβερή επίδραση στους ανθρώπους; Έχουν όντως έντονα βλαβερή επίδραση στους ανθρώπους. Ποιες πτυχές του ανθρώπου θέλει να διαφθείρει ο Σατανάς με καθεμία από αυτές τις τάσεις; Ο Σατανάς διαφθείρει κυρίως τη συνείδηση του ανθρώπου, τη σύνεση, την ανθρώπινη φύση, την ηθική και τις προοπτικές στη ζωή. Αυτές οι κοινωνικές τάσεις δεν υποβαθμίζουν και δεν διαφθείρουν σταδιακά τους ανθρώπους; Ο Σατανάς χρησιμοποιεί αυτές τις κοινωνικές τάσεις για να δελεάζει λίγο-λίγο τους ανθρώπους και να τους παρασύρει σε μια φωλιά δαιμόνων, ώστε όταν πέσουν στην παγίδα των κοινωνικών τάσεων να υποστηρίζουν, εν αγνοία τους, τα χρήματα και τις υλικές επιθυμίες, όπως επίσης και την αχρειότητα και τη βία. Όταν αυτά τα στοιχεία εισέλθουν στην καρδιά του ανθρώπου, τότε τι γίνεται ο άνθρωπος; Γίνεται διάβολος και Σατανάς! Γιατί; Επειδή, ποια ψυχολογική κλίση υπάρχει στην καρδιά του ανθρώπου; Τι σέβεται ο άνθρωπος; Ο άνθρωπος αρχίζει να ευχαριστιέται την αχρειότητα και τη βία, ενώ δεν αγαπά την ομορφιά ή την καλοσύνη, πόσο μάλλον την ειρήνη. Οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να ζουν την απλή ζωή της κανονικής ανθρώπινης φύσης, μα αντιθέτως επιθυμούν να απολαμβάνουν υψηλό γόητρο και μεγάλο πλούτο, να γλεντάνε με σαρκικές απολαύσεις, να κάνουν τα πάντα για να ικανοποιήσουν τη σάρκα τους, χωρίς περιορισμούς, χωρίς τίποτα να τους δεσμεύει· με άλλα λόγια, να κάνουν ό,τι θέλουν. Όταν, λοιπόν, ο άνθρωπος βρεθεί βυθισμένος σε αυτού του είδους τις κοινωνικές τάσεις, μπορεί η γνώση που έχεις αποκτήσει να σε βοηθήσει να απελευθερωθείς; Μπορεί η κατανόησή σου για την παραδοσιακή κουλτούρα και τις δεισιδαιμονίες να σε βοηθήσουν να ξεφύγεις από αυτήν την τρομερή δυσχέρεια; Μπορούν τα παραδοσιακά ήθη και οι παραδοσιακές τελετές που γνωρίζει ο άνθρωπος, να τον βοηθήσουν να βάλει όρια; Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τα Ανάλεκτα και το Τάο Τε Τσινγκ. Μπορούν αυτά να βοηθήσουν τους ανθρώπους να βγουν από τον βούρκο αυτών των σατανικών τάσεων; Σε καμία περίπτωση. Επομένως, ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο μοχθηρός, υπερόπτης, αλαζόνας, εγωιστής και κακοήθης. Δεν υπάρχει πλέον καμία στοργικότητα ανάμεσα στους ανθρώπους, κανένα αίσθημα αγάπης ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, καμία κατανόηση μεταξύ των συγγενών και των φίλων· οι ανθρώπινες σχέσεις χαρακτηρίζονται πλέον από τη βία. Όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως θέλουν να χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους για να ζουν ανάμεσα στους συνανθρώπους τους· αποκτούν τα προς το ζην χρησιμοποιώντας βία· κερδίζουν τα υπάρχοντά τους και αποκομίζουν οφέλη χρησιμοποιώντας βία, χρησιμοποιούν βίαιους και μοχθηρούς τρόπους για να κάνουν ό,τι θέλουν. Δεν είναι τρομακτική αυτή η ανθρωπότητα; Και πολύ μάλιστα: Όχι μόνο σταύρωσαν τον Θεό, αλλά σφάγιαζαν όλους όσοι Τον ακολούθησαν —επειδή ο άνθρωπος είναι υπερβολικά κακός.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄

Ο Σατανάς χτίζει τη φήμη του εξαπατώντας τους ανθρώπους και συχνά εδραιώνει εαυτόν ως πρωτοπόρο και πρότυπο δικαιοσύνης. Υπό το ψευδές πρόσχημα της διαφύλαξης της δικαιοσύνης, βλάπτει τους ανθρώπους, καταβροχθίζει την ψυχή τους και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να ναρκώσει, να παραπλανήσει και να υποκινήσει τον άνθρωπο. Σκοπός του είναι να κάνει τον άνθρωπο να εγκρίνει και να ακολουθήσει τη μοχθηρή διαγωγή του, να τον κάνει να συνταχθεί με αυτόν στην εναντίωση της εξουσίας και της κυριαρχίας του Θεού. Ωστόσο, όταν κάποιος αντιλαμβάνεται τις σκευωρίες και τις συνωμοσίες του, αλλά και τα φαύλα χαρακτηριστικά του, και δεν επιθυμεί να συνεχίσει να τον τσαλαπατά και να τον ξεγελά ο Σατανάς, ή να συνεχίσει να είναι σκλάβος του ή να τιμωρηθεί και να καταστραφεί μαζί του, τότε ο Σατανάς αλλάζει τα προηγουμένως άγια χαρακτηριστικά του, ξεσχίζοντας την ψεύτικη μάσκα του, για να αποκαλύψει το αληθινό του πρόσωπο, που είναι μοχθηρό, φαύλο, άσχημο και άγριο. Δεν θα ήθελε τίποτα περισσότερο από το να εξοντώσει όλους όσοι αρνούνται να τον ακολουθήσουν και όσους εναντιώνονται στις μοχθηρές δυνάμεις του. Στο σημείο αυτό, ο Σατανάς δεν μπορεί πλέον να προσλάβει μια αξιόπιστη, ευγενή εμφάνιση· αντίθετα, κάτω από την προβιά του αρνιού, αποκαλύπτονται τα πραγματικά άσχημα και διαβολικά χαρακτηριστικά του. Μόλις έρθουν στο φως οι σκευωρίες του Σατανά και εκτεθούν τα αληθινά χαρακτηριστικά του, αυτός θα εξοργιστεί και θα εκθέσει τη βαρβαρότητά του. Κατόπιν τούτου, η επιθυμία του να βλάψει και να καταβροχθίσει τους ανθρώπους θα εντείνεται συνεχώς. Εξοργίζεται όταν ο άνθρωπος αφυπνίζεται από την αλήθεια, και αναπτύσσει ένα ισχυρό μίσος και εκδικητικότητα προς στον άνθρωπο, επειδή εκείνος λαχταρά την ελευθερία και το φως, καθώς και να δραπετεύσει από τη φυλακή του Σατανά. Η οργή του έχει στόχο την υπεράσπιση και στήριξη της μοχθηρίας του, και αποτελεί επίσης πραγματική αποκάλυψη της άγριας φύσης του.

Σε κάθε ζήτημα, η συμπεριφορά του Σατανά εκδηλώνει τη μοχθηρή του φύση. Από όλες τις μοχθηρές πράξεις που έχει επιτελέσει ο Σατανάς στον άνθρωπο —από τις αρχικές του προσπάθειες να παραπλανήσει τον άνθρωπο για να τον ακολουθήσει, μέχρι την εκμετάλλευση του ανθρώπου, κατά την οποία σέρνει τον άνθρωπο στις μοχθηρές πράξεις του, ή την εκδικητικότητά του προς τον άνθρωπο αφότου έχουν εκτεθεί τα πραγματικά χαρακτηριστικά του και ο άνθρωπος τον έχει αναγνωρίσει και απορρίψει— μία προς μία αυτές οι πράξεις εκθέτουν τη μοχθηρή ουσία του Σατανά, και αποδεικνύουν το γεγονός ότι ο Σατανάς δεν έχει ουδεμία σχέση με τα θετικά πράγματα και ότι ο Σατανάς είναι η πηγή όλων των μοχθηρών πραγμάτων. Κάθε μία από τις ενέργειές του διαφυλάσσει τη μοχθηρία του, εξασφαλίζει τη συνέχιση των μοχθηρών πράξεών του, στρέφεται εναντίον δίκαιων και θετικών πραγμάτων, και καταστρέφει τους νόμους και την τάξη της κανονικής ύπαρξης της ανθρωπότητας. Αυτές οι πράξεις του Σατανά είναι εχθρικές προς τον Θεό και θα καταστραφούν από την οργή του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β΄

Σχετικοί ύμνοι

Οι συνέπειες της απώλειας της καθοδήγησης του Θεού από την ανθρωπότητα

Ο Σατανάς ελέγχει τις σκέψεις των ανθρώπων με δόξα και πλούτη