529. Μέσα στην απεραντοσύνη του κόσμου και του στερεώματος, αμέτρητα πλάσματα ζουν και αναπαράγονται, ακολουθούν τον κυκλικό νόμο της ζωής και συμμορφώνονται με έναν σταθερό κανόνα. Όσοι πεθαίνουν παίρνουν μαζί τους τις ιστορίες των ζωντανών, ενώ όσοι ζουν επαναλαμβάνουν την ίδια τραγική ιστορία εκείνων που χάθηκαν. Έτσι λοιπόν, ο άνθρωπος άθελά του αναρωτιέται: Γιατί ζούμε; Και γιατί πρέπει να πεθάνουμε; Ποιος διοικεί αυτόν τον κόσμο; Και ποιος δημιούργησε αυτήν την ανθρωπότητα; Δημιουργήθηκε πραγματικά από τη Μητέρα Φύση; Ελέγχει πραγματικά η ανθρωπότητα τη μοίρα της;… Αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει αδιάκοπα η ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Δυστυχώς, όσο μεγαλύτερη είναι η εμμονή του ανθρώπου με αυτά τα ερωτήματα, τόσο μεγαλύτερη η δίψα που αναπτύσσει για την επιστήμη. Η επιστήμη προσφέρει σύντομη ικανοποίηση και προσωρινή απόλαυση της σάρκας, επ’ ουδενί, όμως, δεν επαρκεί για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τη μοναχικότητα, τη μοναξιά, και τον τρόμο και την αδυναμία που με δυσκολία κρύβει βαθιά μέσα στην ψυχή του. Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί απλώς την επιστημονική γνώση που μπορεί να δει με γυμνό μάτι και να κατανοήσει με τον εγκέφαλό του προκειμένου να αναισθητοποιήσει την καρδιά του. Ωστόσο, οι επιστημονικές αυτές γνώσεις δεν επαρκούν για να εμποδίσουν τον άνθρωπο από το να εξερευνά μυστήρια. Ο άνθρωπος, πολύ απλά, δεν γνωρίζει ποιος είναι ο Κυρίαρχος του σύμπαντος και των πάντων, πόσω μάλλον την απαρχή και το μέλλον της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος απλώς ζει, αναγκαστικά, εν μέσω αυτού του νόμου. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει, γιατί ανάμεσα σε όλα τα πράγματα και στους ουρανούς υπάρχει μόνο Ένας εις τους αιώνας των αιώνων και κυρίαρχος επί των πάντων. Είναι Εκείνος που δεν έχει αντικρίσει ποτέ ο άνθρωπος, Εκείνος που δεν γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, στην ύπαρξη του οποίου δεν πίστεψε ποτέ η ανθρωπότητα —και όμως είναι Εκείνος που εμφύσησε την ανάσα στους προγόνους του ανθρώπου και έδωσε ζωή στην ανθρωπότητα. Είναι Εκείνος που παρέχει και τρέφει τον άνθρωπο, επιτρέποντάς του να υπάρχει· και είναι Εκείνος που καθοδηγεί την ανθρωπότητα μέχρι και σήμερα. Επιπλέον, από Αυτόν και μόνο από Αυτόν εξαρτάται η ανθρωπότητα για την επιβίωση. Κυριαρχεί επί των πάντων και κυβερνά όλα τα έμβια όντα στο σύμπαν. Ορίζει τις τέσσερις εποχές, και είναι Αυτός που στέλνει τον άνεμο, τον παγετό, το χιόνι και τη βροχή. Φέρνει στους ανθρώπους τη λιακάδα και φέρνει τη νύχτα. Αυτός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη, παρέχοντας στον άνθρωπο τα βουνά, τις λίμνες και τα ποτάμια και όλα τα ζωντανά μέσα τους. Τα έργα Του είναι πανταχού παρόντα, η δύναμή Του είναι πανταχού παρούσα, η σοφία Του είναι πανταχού παρούσα, το ίδιο και η εξουσία Του. Καθένας από αυτούς τους νόμους και κανόνες είναι η ενσάρκωση των πράξεών Του, και αποκαλύπτει τη σοφία και την εξουσία Του. Ποιος μπορεί να εξαιρεθεί από την κυριαρχία Του; Και ποιος μπορεί να ξεφύγει από τα σχέδιά Του; Τα πάντα υπάρχουν υπό το βλέμμα Του και, επιπλέον, τα πάντα ζουν υπό την κυριαρχία Του. Οι πράξεις και η δύναμή Του δεν αφήνουν στην ανθρωπότητα άλλη επιλογή από το να αναγνωρίσει το γεγονός ότι όντως υπάρχει και κυριαρχεί επί των πάντων. Τίποτα εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να ορίζει το σύμπαν, πόσω μάλλον να παρέχει αδιάλειπτα σε αυτήν την ανθρωπότητα. Ανεξάρτητα από το αν είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις τις πράξεις του Θεού, και από το κατά πόσο πιστεύεις στην ύπαρξή Του, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μοίρα σου καθορίζεται από Αυτόν, ούτε και υπάρχει αμφιβολία ότι ο Θεός θα κυριαρχεί για πάντα επί των πάντων. Η ύπαρξη και η εξουσία Του δεν βασίζονται στο κατά πόσο τις αναγνωρίζει και τις κατανοεί ή όχι ο άνθρωπος. Μόνο Αυτός γνωρίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του ανθρώπου, και μόνο Αυτός μπορεί να καθορίσει τη μοίρα της ανθρωπότητας. Ανεξάρτητα από το αν είσαι σε θέση να αποδεχτείς αυτό το γεγονός, δεν θα περάσει πολύς καιρός έως ότου ο άνθρωπος γίνει αυτόπτης μάρτυρας όλων ετούτων, και αυτό θα κάνει σύντομα να συμβεί ο Θεός. Η ανθρωπότητα ζει και πεθαίνει υπό το βλέμμα του Θεού. Ο άνθρωπος ζει για τη διαχείρισή Του και, όταν τα μάτια του κλείσουν για τελευταία φορά, κλείνουν και για αυτήν τη διαχείριση. Ο άνθρωπος έρχεται και φεύγει ξανά και ξανά, εμπρός-πίσω. Όλα ανεξαιρέτως είναι μέρος της κυριαρχίας του Θεού και του σχεδιασμού Του. Η διαχείριση του Θεού δεν έπαψε ποτέ· προχωρά αιωνίως. Θα κάνει την ανθρωπότητα να συνειδητοποιήσει την ύπαρξή Του, να εμπιστευτεί την κυριαρχία Του, να δει τις πράξεις Του και να επιστρέψει στη βασιλεία Του. Αυτό είναι το σχέδιό Του και το έργο που διαχειρίζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Γ΄: Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί μόνο μέσα από τη διαχείριση του Θεού

530. Αφότου Εκείνος άρχισε τη δημιουργία όλων των πραγμάτων, άρχισε να εκφράζεται και να αποκαλύπτεται η δύναμη του Θεού, επειδή ο Θεός χρησιμοποίησε τον λόγο για να δημιουργήσει όλα τα πράγματα. Ανεξάρτητα από τον τρόπο που Εκείνος τα δημιούργησε, κι ανεξάρτητα από το γιατί τα δημιούργησε, όλα δημιουργήθηκαν και διατηρήθηκαν και υπήρξαν χάρη στον λόγο του Θεού και αυτή είναι η μοναδική εξουσία του Δημιουργού. Τον καιρό που δεν είχε ακόμα εμφανιστεί το ανθρώπινο είδος στον κόσμο, ο Δημιουργός χρησιμοποίησε τη δύναμή Του και την εξουσία Του για να δημιουργήσει όλα τα πράγματα για το ανθρώπινο είδος και χρησιμοποίησε τις μοναδικές Του μεθόδους για να φτιάξει ένα κατάλληλο περιβάλλον για να ζήσει η ανθρωπότητα. Όλα όσα έκανε Εκείνος έγιναν σε αναμονή για την ανθρωπότητα, που σύντομα θα απολάμβανε την πνοή Του. Που σημαίνει, τον καιρό πριν δημιουργηθεί η ανθρωπότητα, η εξουσία του Θεού είχε αναδειχθεί σε όλα τα πλάσματα που διαφέρουν από το ανθρώπινο είδος, σε πράγματα μεγάλα όπως οι ουρανοί, οι φωστήρες, οι θάλασσες και η ξηρά και σε πράγματα μικρά όπως τα ζώα και τα πτηνά, καθώς και σε όλων των ειδών τα έντομα και τους μικροοργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων και των διαφόρων βακτηριδίων που δεν είναι ορατά με γυμνό οφθαλμό. Στο κάθε ένα από αυτά δόθηκε ζωή από τον λόγο του Δημιουργού και καθένα απ’ αυτά πολλαπλασιάστηκε χάρη στον λόγο του Θεού και καθένα απ’ αυτά έζησε υπό την κυριαρχία του Δημιουργού και χάρη στον λόγο του Δημιουργού. Παρότι δεν έλαβαν την πνοή του Δημιουργού, ανέδειξαν τη ζωή και τη ζωτικότητα που τους χάρισε ο Δημιουργός μέσα από διάφορα σχήματα και δομές. Παρότι δεν είχαν αποκτήσει την ικανότητα της ομιλίας που ο Δημιουργός χάρισε στο ανθρώπινο είδος, το καθένα είχε λάβει από τον Δημιουργό έναν τρόπο έκφρασης, που διέφερε από τη γλώσσα του ανθρώπου. Η εξουσία του Δημιουργού δεν δίνει μόνο το σφρίγος της ζωής σε φαινομενικά στατικά υλικά αντικείμενα ώστε αυτά να μην εξαφανιστούν ποτέ, αλλά επιπλέον δίνει το ένστικτο της αναπαραγωγής και του πολλαπλασιασμού σε όλα τα έμψυχα πλάσματα, ώστε να μην εξαφανιστούν ποτέ κι έτσι από γενιά σε γενιά να περάσουν τους νόμους και τις αρχές της επιβίωσης που τους χαρίστηκαν από τον Δημιουργό. Ο τρόπος με τον οποίο ο Δημιουργός ασκεί την εξουσία Του δεν εμμένει αυστηρά σε κάποια μάκρο- ή μίκρο- άποψη και δεν περιορίζεται σε καμία μορφή. Εκείνος μπορεί να διατάζει τις λειτουργίες του σύμπαντος και να κυριαρχεί πάνω στη ζωή και τον θάνατο όλων των πραγμάτων και επιπλέον, μπορεί να διαχειρίζεται όλα τα πράγματα με τέτοιο τρόπο ώστε να Τον υπηρετούν. Μπορεί να διαχειρίζεται όλες τις λειτουργίες των βουνών, των ποταμών και των λιμνών και να εξουσιάζει όλα τα πράγματα που βρίσκονται σ’ αυτά και επιπλέον μπορεί να παρέχει σε όλα τα πράγματα ό,τι τους χρειάζεται. Αυτή είναι η εκδήλωση της μοναδικής εξουσίας του Δημιουργού πάνω σε όλα τα πράγματα πέραν της ανθρωπότητας. Αυτή η εκδήλωση δεν είναι μόνο για μια ζωή και δεν θα σταματήσει ποτέ, ούτε θα ξεκουραστεί, και δεν μπορεί να αλλάξει ή να καταστραφεί από άνθρωπο ή πράγμα, ούτε μπορεί να αυξηθεί ούτε να μειωθεί από κανέναν άνθρωπο ή πράγμα —επειδή τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ταυτότητα του Δημιουργού και ως εκ τούτου η εξουσία του Δημιουργού δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανένα δημιουργημένο πλάσμα και είναι ανέφικτη για οποιοδήποτε μη δημιουργημένο ον. Πάρτε για παράδειγμα τους αγγελιοφόρους του Θεού και τους αγγέλους. Αυτοί δεν διαθέτουν τη δύναμη του Θεού, πολύ δε περισσότερο δεν διαθέτουν την εξουσία του Δημιουργού κι ο λόγος που δεν διαθέτουν τη δύναμη και την εξουσία του Θεού είναι επειδή δεν διαθέτουν την ουσία του Δημιουργού. Τα μη δημιουργημένα όντα, όπως είναι οι αγγελιοφόροι του Θεού και οι άγγελοι, παρότι μπορούν να κάνουν κάποια πράγματα εκ μέρους του Θεού, δεν μπορούν να αντιπροσωπεύουν τον Θεό. Παρότι διαθέτουν κάποια δύναμη που δεν έχουν οι άνθρωποι, δεν διαθέτουν την εξουσία του Θεού, δεν διαθέτουν την εξουσία του Θεού για να δημιουργήσουν όλα τα πράγματα και να τα διατάζουν και να κυριαρχούν πάνω σ’ αυτά. Έτσι λοιπόν η μοναδικότητα του Θεού δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανένα μη δημιουργημένο ον και ομοίως η εξουσία και η δύναμη του Θεού δεν μπορούν να αντικατασταθούν από κανένα μη δημιουργημένο ον. Στη Βίβλο έχεις διαβάσει για κανέναν αγγελιοφόρο του Θεού να έχει δημιουργήσει όλα τα πράγματα; Και γιατί ο Θεός δεν έχει στείλει κανέναν από τους αγγελιοφόρους Του ή τους αγγέλους Του να δημιουργήσει όλα τα πράγματα; Επειδή δεν διαθέτουν την εξουσία του Θεού κι έτσι δεν διαθέτουν την ικανότητα να ασκήσουν την εξουσία του Θεού. Όπως όλα τα πλάσματα είναι κι αυτά κάτω από την κυριαρχία του Δημιουργού και κάτω από την εξουσία του Δημιουργού κι έτσι με τον ίδιο τρόπο, ο Δημιουργός είναι επίσης ο Θεός τους και είναι ο Ηγεμόνας τους. Ανάμεσα σε όλους αυτούς, έναν προς έναν —είτε αυτοί είναι ευγενείς ή ταπεινοί, με μεγάλη ή μικρή δύναμη— δεν υπάρχει ούτε ένας που να μπορεί να υπερβεί την εξουσία του Δημιουργού κι έτσι ανάμεσά τους δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να αντικαταστήσει την ταυτότητα του Δημιουργού. Ποτέ δεν θα τους αποκαλέσει κανείς Θεό και ποτέ δεν θα μπορέσουν να γίνουν ο Δημιουργός. Αυτές είναι αλήθειες και γεγονότα που δεν αλλάζουν ποτέ!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

531. Ο Θεός παρακολουθούσε όλα όσα είχε δημιουργήσει να παίρνουν ζωή και να είναι δυνατά χάρη στον λόγο Του και σταδιακά να αρχίζουν να αλλάζουν. Σ’ εκείνο το σημείο, ο Θεός ήταν ικανοποιημένος με τα διάφορα πράγματα που είχε φτιάξει με τον λόγο Του και με τις διάφορες ενέργειες που είχε επιτελέσει; Η απάντηση είναι ότι «είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν». Τι βλέπετε εδώ; Τι αντιπροσωπεύει η φράση «είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν»; Τι συμβολίζει; Σημαίνει ότι ο Θεός είχε τη δύναμη και τη σοφία να πραγματοποιήσει αυτά που είχε προγραμματίσει και καθορίσει, να πετύχει τους σκοπούς που ήθελε να πετύχει. Όταν ο Θεός ολοκλήρωνε την κάθε εργασία, μήπως μετάνιωνε; Η απάντηση παραμένει ότι «είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν». Με άλλα λόγια, όχι μόνο δεν μετάνιωνε, αλλά αντιθέτως ήταν ικανοποιημένος. Τι σημαίνει δεν μετάνιωνε; Σημαίνει ότι το σχέδιο του Θεού είναι τέλειο, ότι η δύναμη και η σοφία Του είναι τέλειες και μια τέτοια τελείωση μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την εξουσία Του. Όταν ο άνθρωπος εκτελεί μια εργασία, μπορεί και αυτός, όπως ο Θεός, να δει ότι είναι καλή; Μπορεί ο άνθρωπος σε ό,τι κάνει να επιτύχει την τελείωση; Μπορεί ο άνθρωπος να ολοκληρώσει κάτι μια φορά και στον αιώνα τον άπαντα; Όπως ο άνθρωπος λέει: «τίποτε δεν είναι τέλειο, είναι μόνο καλύτερο», τίποτε από αυτά που κάνει ο άνθρωπος δεν μπορεί να φθάσει την τελείωση. Όταν ο Θεός είδε ότι όλα όσα είχε κάνει και επιτύχει ήταν καλά, όλα όσα έφτιαξε ο Θεός είχαν ορισθεί με τον λόγο Του, που σημαίνει ότι όταν «είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν», όλα όσα έφτιαξε είχαν πάρει μια μόνιμη μορφή, είχαν καταταγεί ανά είδος και τους είχε δοθεί μια σταθερή θέση, ένας σταθερός σκοπός και μια λειτουργία, μια για πάντα στους αιώνες. Επιπλέον, ο ρόλος τους ανάμεσα σε όλα τα πράγματα και το ταξίδι που πρέπει να κάνουν κατά τη διάρκεια της διαχείρισης όλων των πραγμάτων από τον Θεό είχε ήδη οριστεί από τον Θεό κι όλα αυτά δεν αλλάζουν. Αυτός είναι ο επουράνιος νόμος που ο Δημιουργός θέσπισε για όλα τα πράγματα.

«Είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν», αυτές οι απλές, υποεκτιμημένες λέξεις που τόσο συχνά αγνοούνται, είναι οι λέξεις του επουράνιου νόμου και του επουράνιου διατάγματος που δόθηκαν σε όλα τα πλάσματα του Θεού. Είναι μία ακόμη προσωποποίηση της εξουσίας του Θεού, μία προσωποποίηση που είναι πιο πρακτική και πιο βαθιά. Μέσα από τον λόγο Του, ο Δημιουργός όχι μόνο κατάφερε να κερδίσει ό,τι είχε αποφασίσει να κερδίσει και να επιτύχει ό,τι είχε αποφασίσει να επιτύχει, αλλά επίσης κατόρθωσε να έχει στα χέρια Του τον έλεγχο όλων εκείνων που είχε δημιουργήσει και να διοικεί όλα όσα είχε δημιουργήσει υπό την εξουσία Του και επιπλέον, όλα με τρόπο συστηματικό και τακτικό. Επίσης, όλα τα πράγματα πολλαπλασιάζονταν, υπήρχαν και χάνονταν σύμφωνα με τον λόγο Του και, επιπλέον, υπήρχαν υπό την εξουσία Του, σύμφωνα με τους νόμους που Εκείνος είχε θεσπίσει και δεν υπήρχε καμία εξαίρεση! Αυτός ο νόμος είχε άμεση ισχύ από τη στιγμή που «είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν» και θα υπάρχει, θα συνεχίσει και θα λειτουργεί σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης του Θεού μέχρι τη μέρα που αυτό θα ανακληθεί από τον Δημιουργό! Η μοναδική εξουσία του Δημιουργού έχει εκδηλωθεί όχι μόνο από την ικανότητά Του να δημιουργήσει όλα τα πράγματα και να διατάξει να πάρουν ζωή, αλλά επίσης κι από την ικανότητά Του να διοικεί και να κυριαρχεί σε όλα τα πράγματα και να δίνει ζωή και ζωτικότητα σε όλα τα πράγματα και επιπλέον στην ικανότητά Του να κάνει μια για πάντα όλα τα πράγματα που θα δημιουργούσε με το σχέδιό Του να εμφανίζονται και να υπάρχουν στον κόσμο που Εκείνος έφτιαξε σε μία τέλεια μορφή, μια τέλεια δομή ζωής κι έναν τέλειο ρόλο. Επίσης, είχε εκδηλωθεί μέσω του τρόπου με τον οποίο οι σκέψεις του Δημιουργού δεν υπόκειντο σε κανέναν περιορισμό, δεν περιορίζονταν από τον χρόνο, τον χώρο, ούτε υπήρχαν γεωγραφικοί περιορισμοί. Όπως και η εξουσία Του, η μοναδική ταυτότητα του Δημιουργού θα παραμείνει αναλλοίωτη στους αιώνες των αιώνων. Η εξουσία Του θα είναι πάντα μια αναπαράσταση κι ένα σύμβολο της μοναδικής Του ταυτότητας και η εξουσία Του θα υπάρχει για πάντα πλάι στην ταυτότητά Του!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

532. Ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα και έτσι φέρει όλη τη δημιουργία στο κράτος Του και την υποτάσσει στο κράτος Του· θα ελέγχει όλα τα πράγματα, έτσι ώστε να βρίσκονται στα χέρια Του. Όλη η δημιουργία του Θεού, συμπεριλαμβανομένων των ζώων, των φυτών, της ανθρωπότητας, των βουνών, των ποταμών, και των λιμνών —όλα πρέπει να βρεθούν υπό το κράτος Του. Όλα τα πράγματα στον ουρανό και στο έδαφος πρέπει να βρεθούν υπό το κράτος Του. Δεν μπορούν να έχουν οποιαδήποτε άλλη επιλογή και πρέπει όλα να υποταχθούν στις ενορχηστρώσεις Του. Αυτό είχε οριστεί από τον Θεό και είναι η εξουσία του Θεού. Ο Θεός χειρίζεται τα πάντα και διατάζει και κατατάσσει όλα τα πράγματα, με το καθένα ταξινομημένο ανάλογα με το είδος του και κατανεμημένο στη θέση του, σύμφωνα με το θέλημά Του. Όσο σημαντικό και αν είναι, έγινε για να εξυπηρετήσει την ανθρωπότητα που δημιούργησε ο Θεός και τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει τον Θεό και κανένας δεν τολμά να παρακούσει τον Θεό ή να έχει οποιεσδήποτε απαιτήσεις από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος

533. Πριν δημιουργηθεί η ανθρωπότητα, το σύμπαν —όλοι οι πλανήτες, όλα τα αστέρια στους ουρανούς— υπήρχε ήδη. Σε μακρο-επίπεδο, τα ουράνια αυτά σώματα βρίσκονται κανονικά σε τροχιά, υπό τον έλεγχο του Θεού, καθ’ όλη τη διάρκεια της ύπαρξής τους, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει. Ποιος πλανήτης πηγαίνει πού και ποια συγκεκριμένη ώρα· ποιος πλανήτης εκτελεί την κάθε αποστολή και πότε· ποιος πλανήτης περιστρέφεται ακολουθώντας την κάθε τροχιά και πότε εξαφανίζεται ή αντικαθίσταται —όλα αυτά προχωρούν δίχως το παραμικρό λάθος. Οι θέσεις των πλανητών και οι αποστάσεις ανάμεσά τους ακολουθούν αυστηρά μοτίβα, όλα εκ των οποίων μπορούν να περιγραφούν με ακριβή στοιχεία· οι πορείες που διανύουν, η ταχύτητα και τα μοτίβα των τροχιών τους, και οι ώρες που βρίσκονται σε διάφορες θέσεις, μπορούν να προσδιοριστούν ποσοτικά με ακρίβεια και να περιγραφούν με ειδικούς νόμους. Οι πλανήτες ακολουθούν αυτούς τους νόμους εδώ και αναρίθμητους αιώνες, χωρίς ποτέ να παρεκκλίνουν ούτε στο ελάχιστο. Καμία δύναμη δεν μπορεί να αλλάξει ή να διαταράξει τις τροχιές τους ή τα μοτίβα που ακολουθούν. Επειδή οι ειδικοί νόμοι που διέπουν την κίνησή τους και τα ακριβή στοιχεία που τους περιγράφουν είναι προκαθορισμένα από την εξουσία του Δημιουργού, υπακούν στους νόμους αυτούς μόνοι τους, υπό την κυριαρχία και τον έλεγχο του Δημιουργού. Σε μακρο-επίπεδο, δεν είναι δύσκολο για τον άνθρωπο να ανακαλύψει μερικά μοτίβα, μερικά στοιχεία, καθώς και μερικούς περίεργους και ανεξήγητους νόμους ή φαινόμενα. Παρόλο που η ανθρωπότητα δεν παραδέχεται πως ο Θεός υπάρχει, δεν δέχεται το γεγονός πως ο Θεός δημιούργησε τα πάντα και έχει υπό το κράτος Του τα πάντα και, επιπλέον, δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη της εξουσίας του Δημιουργού, οι επιστήμονες, οι αστρονόμοι και οι φυσικοί της ανθρωπότητας ανακαλύπτουν, όλο και περισσότερο, πως η ύπαρξη των πάντων στο σύμπαν, καθώς και οι αρχές και τα μοτίβα που υπαγορεύουν τις κινήσεις τους, διέπονται και ελέγχονται όλα από μια απέραντη και αόρατη σκοτεινή ενέργεια. Το γεγονός αυτό αναγκάζει τον άνθρωπο να αποδεχθεί και να παραδεχθεί πως υπάρχει ένας Μεγαλοδύναμος στο κέντρο αυτών των μοτίβων κίνησης, ο οποίος ενορχηστρώνει τα πάντα. Η δύναμή Του είναι εκπληκτική και, παρόλο που κανείς δεν μπορεί να δει το πραγματικό Του πρόσωπο, Αυτός κυβερνά και ελέγχει τα πάντα την κάθε στιγμή. Κανένας άνθρωπος και καμία δύναμη δεν μπορεί να υπερβεί την κυριαρχία Του. Αντιμέτωπος με το γεγονός αυτό, ο άνθρωπος πρέπει να αναγνωρίσει πως οι νόμοι που διέπουν την ύπαρξη των πάντων δεν γίνεται να ελέγχονται από ανθρώπους, δεν γίνεται να αλλαχθούν από κανέναν· την ίδια ώρα, ο άνθρωπος πρέπει να παραδεχθεί πως τα ανθρώπινα όντα δεν δύνανται να κατανοήσουν πλήρως αυτούς τους νόμους. Επιπλέον, δεν συμβαίνουν εκ φύσεως, αλλά υπαγορεύονται από έναν Κύριο και Άρχοντα. Όλα αυτά είναι εκφράσεις της εξουσίας του Θεού που η ανθρωπότητα μπορεί να αντιληφθεί σε μακρο-επίπεδο.

Σε μικρο-επίπεδο, όλα τα βουνά, τα ποτάμια, οι λίμνες, οι θάλασσες και οι χερσαίες εκτάσεις που βλέπει ο άνθρωπος πάνω στη γη, όλες οι εποχές που βιώνει και καθετί που κατοικεί στη γη, συμπεριλαμβανομένων των φυτών, των ζώων, των μικροοργανισμών και των ανθρώπων, υπόκεινται όλα στην κυριαρχία του Θεού και ελέγχονται από τον Θεό. Υπό την κυριαρχία και τον έλεγχο του Θεού, τα πάντα δημιουργούνται ή εξαφανίζονται σύμφωνα με τις σκέψεις Του, οι ζωές τους διέπονται από συγκεκριμένους νόμους, και αυτά αυξάνονται και πληθύνονται με την τήρησή τους. Κανένας άνθρωπος ή πράγμα δεν είναι υπεράνω των νόμων αυτών. Γιατί συμβαίνει αυτό; Η μόνη απάντηση είναι: λόγω της εξουσίας του Θεού. Ή, για να το θέσουμε διαφορετικά, λόγω των σκέψεων και του λόγου του Θεού· επειδή ο ίδιος ο Θεός κάνει τα πάντα. Με άλλα λόγια, η εξουσία και ο νους του Θεού είναι αυτά που γεννούν τους νόμους αυτούς· θα μεταβάλλονται και θα αλλάζουν σύμφωνα με τις σκέψεις Του, ενώ όλες αυτές οι μεταβολές και οι αλλαγές λαμβάνουν χώρα ή εξαφανίζονται για χάρη του σχεδίου Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄

534. Από τη στιγμή που εκστομίστηκε ο λόγος του Θεού, η εξουσία του Θεού αναλαμβάνει αυτό το έργο και το γεγονός που υποσχέθηκε ο Θεός με το στόμα Του σταδιακά αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα είναι ότι αρχίζουν να γίνονται αλλαγές σε όλα τα πράγματα, όπως ακριβώς με την άφιξη της άνοιξης το γρασίδι γίνεται πράσινο, τα λουλούδια ανθίζουν, τα δέντρα βλασταίνουν, τα πουλιά αρχίζουν να κελαηδούν, οι χήνες επιστρέφουν και οι αγροί γεμίζουν με ανθρώπους… Με την άφιξη της άνοιξης όλα τα πράγματα αναζωογονούνται και αυτό είναι το θαυμαστό έργο του Δημιουργού. Όταν ο Θεός εκπληρώνει τις υποσχέσεις Του, όλα τα πράγματα στον ουρανό και στη γη ανανεώνονται και αλλάζουν σύμφωνα με τη σκέψη του Θεού —χωρίς καμία εξαίρεση. Όταν εκστομίζεται μια δέσμευση ή μια υπόσχεση από το στόμα του Θεού, όλα τα πράγματα εξυπηρετούν την εκπλήρωσή της και κινούνται γύρω από τον τελικό σκοπό και όλα τα δημιουργήματα ενορχηστρώνονται και διευθετούνται υπό το κράτος του Δημιουργού, παίζουν τους αντίστοιχους ρόλους τους και εξυπηρετούν τις αντίστοιχες λειτουργίες τους. Αυτό αποτελεί την εκδήλωση της εξουσίας του Θεού. Τι καταλαβαίνεις από αυτό; Πώς αντιλαμβάνεσαι την εξουσία του Θεού; Έχει κάποιο βεληνεκές η εξουσία του Θεού; Υπάρχει χρονικό όριο; Μπορεί να ειπωθεί ότι έχει συγκεκριμένο ύψος ή συγκεκριμένο μήκος; Μπορεί να ειπωθεί ότι έχει συγκεκριμένο μέγεθος ή δύναμη; Μπορεί να μετρηθεί με τις ανθρώπινες διαστάσεις; Η εξουσία του Θεού δεν αναβοσβήνει, δεν έρχεται και παρέρχεται και κανένας δεν μπορεί να μετρήσει ακριβώς πόσο μεγάλη είναι η εξουσία Του. Ανεξάρτητα από την πάροδο του χρόνου, όταν ο Θεός ευλογεί κάποιον, αυτή η ευλογία θα συνεχίζεται και η συνέχειά της θα γίνεται η μαρτυρία της ανεκτίμητης εξουσίας του Θεού και θα επιτρέψει στην ανθρωπότητα να βλέπει την επανεμφάνιση της άσβεστης δύναμης ζωής του Δημιουργού, ξανά και ξανά. Κάθε εκδήλωση της εξουσίας Του είναι η τέλεια απόδειξη του λόγου που βγήκε από το στόμα Του και αποδεικνύεται σε όλα τα πράγματα και στην ανθρωπότητα. Επιπλέον, όλα τα επιτεύγματα που είναι απόρροια της εξουσίας Του είναι έξοχα πέραν κάθε σύγκρισης και πέρα για πέρα άψογα. Μπορεί να ειπωθεί ότι η σκέψη Του, ο λόγος Του, η εξουσία Του και όλο το έργο που έχει κάνει συνιστούν μια απαράμιλλα όμορφη εικόνα και για τα δημιουργήματα, η ανθρώπινη γλώσσα δεν έχει λόγια για να περιγράψει τη σημασία και την αξία της. Όταν ο Θεός υπόσχεται κάτι σε κάποιον, είτε έχει να κάνει με το πού ζει ή με το τι κάνει, το παρελθόν του πριν ή αφού έλαβε την υπόσχεση, ή με το πόσο μεγάλες αναταραχές υπήρξαν στο περιβάλλον που ζει —όλα αυτά είναι πολύ γνωστά στον Θεό, τα ξέρει σαν την παλάμη του χεριού Tου. Όσος καιρός κι αν έχει περάσει απ’ όταν μίλησε ο Θεός, για Εκείνον είναι σαν να έχει μόλις εκστομίσει τον λόγο Του. Που σημαίνει ότι ο Θεός έχει τη δύναμη και τέτοια εξουσία που μπορεί να παρακολουθεί, να ελέγχει και να πραγματοποιεί κάθε υπόσχεση που δίνει στην ανθρωπότητα και ανεξάρτητα από το ποια είναι η υπόσχεση, ανεξάρτητα από το πόσο χρόνο θα πάρει αυτή για να πραγματοποιηθεί ολοκληρωτικά και επιπλέον ανεξάρτητα από την έκταση του πεδίου εφαρμογής της —για παράδειγμα στον χρόνο, γεωγραφικά, ως προς τη φυλή και ούτω καθεξής— αυτή η υπόσχεση θα εκπληρωθεί, θα πραγματοποιηθεί και επιπλέον η εκπλήρωση και η πραγματοποίησή της δεν θα χρειαστούν την παραμικρή προσπάθεια από Εκείνον. Και τι αποδεικνύει αυτό; Ότι το εύρος της εξουσίας του Θεού είναι αρκετό για να ελέγχει ολόκληρο το σύμπαν και ολόκληρη την ανθρωπότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

535. Παρακολουθώντας την εξέλιξη της ανθρωπότητας σήμερα, μπορεί να ειπωθεί ότι η επιστήμη της ανθρωπότητας ακμάζει και οι επιστημονικές επιτεύξεις του ανθρώπου μπορεί να ειπωθεί ότι είναι εντυπωσιακές. Οι δυνατότητες του ανθρώπου, πρέπει να ομολογήσει κανείς, έχουν αυξηθεί ακόμη περισσότερο, αλλά υπάρχει μια επιστημονική ανακάλυψη που η ανθρωπότητα δεν έχει καταφέρει να επιτύχει: Ο άνθρωπος έχει κατασκευάσει αεροπλάνα, αεροπλανοφόρα και την ατομική βόμβα, έχει πάει στο διάστημα, περπάτησε στο φεγγάρι, ανακάλυψε το διαδίκτυο, έζησε μια ζωή υψηλής τεχνολογίας και παρ’ όλα αυτά δεν έχει την ικανότητα να δημιουργήσει ένα πλάσμα που ζει και αναπνέει. Τα ένστικτα κάθε ζώντος οργανισμού και οι νόμοι που διέπουν τις ζωές τους, ο κύκλος της ζωής και του θανάτου κάθε είδους των ζωντανών οργανισμών —όλα αυτά είναι ακατόρθωτα και αδύνατον να ελεγχθούν από την επιστήμη του ανθρώπου. Σ’ αυτό το σημείο, πρέπει να ειπωθεί ότι όσο ψηλά κι αν έφτασε η επιστήμη του ανθρώπου, δεν συγκρίνεται με καμία από τις σκέψεις του Δημιουργού και δεν είναι ικανή να διακρίνει το θαύμα της δημιουργίας του Δημιουργού και τη δύναμη της εξουσίας Του. Υπάρχουν τόσοι πολλοί ωκεανοί πάνω στη γη, αλλά ποτέ αυτοί δεν καταστρατήγησαν τα όριά τους για να καλύψουν τη γη κατά βούληση και αυτό έγινε επειδή ο Θεός έθεσε όρια για καθέναν απ’ αυτούς. Έμειναν εκεί που τους πρόσταξε Εκείνος και χωρίς την άδεια του Θεού δεν μπορούν να κινούνται ελεύθερα. Χωρίς την άδεια του Θεού δεν μπορούν να μπερδευτούν ο ένας ωκεανός με τον άλλο και μπορούν μόνο να κινηθούν όταν το λέει ο Θεός, και ποια είναι η κατεύθυνσή τους και πού θα μείνουν καθορίζεται από την εξουσία του Θεού.

Για να το πούμε απλά, «η εξουσία του Θεού» σημαίνει ότι εξαρτάται από τον Θεό. Ο Θεός έχει το δικαίωμα να αποφασίζει πώς θα κάνει κάτι, κι αυτό γίνεται με όποιον τρόπο Εκείνος επιθυμεί. Ο νόμος όλων των πραγμάτων εξαρτάται από τον Θεό και όχι από τον άνθρωπο και ούτε μπορεί ν’ αλλάξει από τον άνθρωπο. Δεν μπορεί ν’ αλλάξει με τη θέληση του ανθρώπου, τουναντίον αλλάζει με τη σκέψη του Θεού και τη σοφία του Θεού και τις εντολές του Θεού, κι αυτό είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο από οποιονδήποτε άνθρωπο. Οι ουρανοί και η γη και όλα τα πράγματα, το σύμπαν, ο έναστρος ουρανός, οι τέσσερεις εποχές του χρόνου, αυτά που είναι ορατά και αόρατα στον άνθρωπο —όλα υπάρχουν, λειτουργούν και αλλάζουν χωρίς το παραμικρό λάθος, με την εξουσία του Θεού, σύμφωνα με τις εντολές του Θεού, σύμφωνα με τις προσταγές του Θεού και σύμφωνα με τους νόμους της αρχής της δημιουργίας. Ούτε ένας άνθρωπος ή αντικείμενο δεν μπορεί ν’ αλλάξει τους νόμους ή ν’ αλλάξει τη έμφυτη σειρά με την οποία λειτουργούν. Εμφανίστηκαν στη ζωή λόγω της εξουσίας του Θεού και πεθαίνουν λόγω της εξουσίας του Θεού. Αυτή είναι ακριβώς η εξουσία του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

536. Η ίδια η εξουσία μπορεί να εξηγηθεί ως η δύναμη του Θεού. Καταρχάς, μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι τόσο η εξουσία όσο και η δύναμη είναι πράγματα θετικά. Δεν συνδέονται με τίποτε αρνητικό και δεν έχουν σχέση με οποιοδήποτε δημιουργημένο ή μη δημιουργημένο ον. Η δύναμη του Θεού μπορεί να δημιουργήσει πράγματα οποιασδήποτε μορφής που έχουν ζωή και ζωντάνια κι αυτό καθορίζεται από τη ζωή του Θεού. Ο Θεός είναι η ζωή κι έτσι Εκείνος είναι η πηγή όλων των έμβιων όντων. Επιπλέον, η εξουσία του Θεού μπορεί να κάνει όλα τα έμβια όντα να υπακούν την κάθε λέξη του Θεού, δηλαδή να δημιουργηθούν σύμφωνα με τα λόγια από το στόμα του Θεού και να ζουν και να πολλαπλασιάζονται με εντολή του Θεού, και στη συνέχεια ο Θεός προστάζει και δίνει εντολές σε όλα τα έμβια όντα και ποτέ δεν παρεκκλίνει τίποτε από αυτό, εις τους αιώνες των αιώνων. Κανένας άνθρωπος και κανένα αντικείμενο δεν διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά. Μόνο ο Δημιουργός διαθέτει και φέρει τέτοια δύναμη, και αυτό καλείται εξουσία. Αυτή είναι η μοναδικότητα του Δημιουργού. Καθεμία από μόνη της, ανεξάρτητα από το αν είναι η ίδια η λέξη «εξουσία» ή η ουσία αυτής της εξουσίας, μπορεί να συσχετιστεί με τον Δημιουργό, επειδή είναι σύμβολο της μοναδικής ταυτότητας και ουσίας του Δημιουργού και αντιπροσωπεύει την ταυτότητα και το κύρος του Δημιουργού. Εκτός από τον Δημιουργό, κανένας άνθρωπος ή αντικείμενο δεν μπορεί να συσχετιστεί με τη λέξη «εξουσία». Αυτή είναι μια ερμηνεία της μοναδικής εξουσίας του Δημιουργού.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

537. «Θέτω το τόξον μου εν τη νεφέλη, και θέλει είσθαι εις σημείον διαθήκης μεταξύ εμού και της γής». Αυτά είναι τα αρχικά λόγια που είπε ο Δημιουργός στο ανθρώπινο είδος. Καθώς έλεγε αυτά τα λόγια, εμφανίστηκε ένα ουράνιο τόξο μπροστά στα μάτια του ανθρώπου και παρέμεινε μέχρι σήμερα. Όλοι έχουν δει ένα τέτοιο ουράνιο τόξο κι όταν το βλέπεις, ξέρεις πώς αυτό εμφανίζεται; Η επιστήμη δεν μπορεί να το εξηγήσει, ούτε να βρει από πού προέρχεται ή να προσδιορίσει πού βρίσκεται. Επειδή το ουράνιο τόξο είναι ένα σημείο της διαθήκης που έχει καταρτισθεί μεταξύ του Δημιουργού και του ανθρώπου. Δεν απαιτεί επιστημονική βάση, δεν φτιάχτηκε από τον άνθρωπο, ούτε ο άνθρωπος μπορεί να το αλλάξει. Είναι η συνέχεια της εξουσίας του Δημιουργού, αφού Εκείνος εκστόμισε τον λόγο Του. Ο Δημιουργός χρησιμοποίησε τη δική Του ιδιαίτερη μέθοδο για να τηρήσει τη διαθήκη Του με τον άνθρωπο και την υπόσχεσή Του κι έτσι η χρήση του ουράνιου τόξου από Εκείνον σαν ένα σημείο της διαθήκης που Εκείνος κατάρτισε είναι ένα ουράνιο διάταγμα και νόμος που θα παραμείνει αναλλοίωτο για πάντα, είτε όσον αφορά στον Δημιουργό, είτε στο δημιουργημένο ανθρώπινο είδος. Παρόλα αυτά αυτός ο αμετάβλητος νόμος, πρέπει να ειπωθεί, είναι ακόμα μια αληθινή απόδειξη της εξουσίας του Δημιουργού αφότου δημιούργησε όλα τα πράγματα και πρέπει να ειπωθεί, ότι η εξουσία και η δύναμη του Δημιουργού δεν έχουν όρια. Η χρήση του ουράνιου τόξου από Εκείνον σαν ένα σημείο είναι μια συνέχεια και μια επέκταση της εξουσίας του Δημιουργού. Αυτό ήταν μια ακόμη πράξη που έκανε ο Θεός με χρήση του λόγου Του και ήταν ένα σημείο της διαθήκης που κατάρτισε ο Θεός με τον άνθρωπο χρησιμοποιώντας τον λόγο. Είπε στον άνθρωπο αυτό που ήθελε να κάνει και με ποιον τρόπο αυτό θα εκπληρωνόταν και θα πραγματοποιούνταν και με αυτόν τον τρόπο το θέμα επετεύχθη, σύμφωνα με τα λόγια από το στόμα του Θεού. Μόνο ο Θεός έχει τέτοια δύναμη και σήμερα, αρκετές χιλιάδες χρόνια αφότου είπε αυτά τα λόγια, ο άνθρωπος μπορεί ακόμα να βλέπει το ουράνιο τόξο που βγήκε από το στόμα του Θεού. Εξαιτίας αυτών των λόγων που ξεστόμισε ο Θεός, αυτό το πράγμα έμεινε αναλλοίωτο και αμετάβλητο μέχρι σήμερα. Κανένας δεν μπορεί να εξαφανίσει αυτό το ουράνιο τόξο, κανένας δεν μπορεί να αλλάξει τους νόμους του κι αυτό υπάρχει μόνο και μόνο εξαιτίας του λόγου του Θεού. Αυτή ακριβώς είναι η εξουσία του Θεού. «Ο Θεός κρατά τον λόγο Του κι ο λόγος Του θα πραγματοποιηθεί κι αυτό που θα πραγματοποιηθεί θα κρατήσει για πάντα». Αυτά τα λόγια είναι ξεκάθαρα εδώ κι αποτελούν ξεκάθαρο σημείο και χαρακτηριστικό της εξουσίας και της δύναμης του Θεού. Ένα τέτοιο σημείο ή χαρακτηριστικό δεν υπάρχει ούτε φαίνεται σε κανένα από τα δημιουργημένα όντα, ούτε φαίνεται σε κανένα από τα μη δημιουργημένα όντα. Είναι αποκλειστικότητα του μοναδικού Θεού και ξεχωρίζει την ταυτότητα και την ουσία που έχει μόνο ο Δημιουργός από αυτήν των πλασμάτων. Συγχρόνως, είναι ένα σημείο και ένα χαρακτηριστικό που εκτός από τον ίδιο τον Θεό, δεν μπορεί ποτέ να ξεπεραστεί από κανένα δημιουργημένο ή μη δημιουργημένο ον.

Η κατάρτιση της διαθήκης του Θεού με τον άνθρωπο ήταν μια πράξη μεγάλης σημασίας και μια πράξη με την οποία Εκείνος είχε σκοπό να επικοινωνήσει ένα γεγονός στον άνθρωπο και να ενημερώσει τον άνθρωπο για το θέλημά Του και για τον σκοπό αυτόν μεταχειρίστηκε μια μοναδική μέθοδο, χρησιμοποιώντας ένα ειδικό σημείο για να καταρτίσει μια διαθήκη με τον άνθρωπο, ένα σημείο που ήταν μια υπόσχεση της διαθήκης που είχε καταρτίσει με τον άνθρωπο. Ήταν λοιπόν αυτή η κατάρτιση της διαθήκης ένα σπουδαίο γεγονός; Και πόσο σπουδαίο γεγονός ήταν; Αυτό ακριβώς είναι που κάνει τη διαθήκη τόσο ιδιαίτερη: Δεν είναι μια διαθήκη μεταξύ ενός ανθρώπου και κάποιου άλλου ή μιας ομάδας και μιας άλλης ή μιας χώρας και μιας άλλης, αλλά είναι μια διαθήκη μεταξύ του Δημιουργού κι ολόκληρης της ανθρωπότητας και θα παραμείνει σε ισχύ μέχρι την ημέρα που ο Θεός θα καταργήσει όλα τα πράγματα. Ο εκτελεστής αυτής της διαθήκης είναι ο Δημιουργός και ο φύλακάς της είναι επίσης ο Δημιουργός. Εν συντομία, ολόκληρη η διαθήκη του ουράνιου τόξου που καταρτίσθηκε με τον άνθρωπο πραγματοποιήθηκε και επετεύχθη σύμφωνα με τον διάλογο μεταξύ του Δημιουργού και του ανθρώπου και έχει παραμείνει έτσι μέχρι σήμερα. Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν τα πλάσματα εκτός από το να υποκύπτουν και να υπακούουν και να πιστεύουν και να εκτιμούν και να βλέπουν αυτοπροσώπως και να υμνούν την εξουσία του Δημιουργού; Επειδή κανένας άλλος πέρα από τον μοναδικό Θεό δεν έχει τη δύναμη να κάνει μια τέτοια διαθήκη. Η εμφάνιση του ουράνιου τόξου, ξανά και ξανά, αναγγέλλει στην ανθρωπότητα και εφιστά την προσοχή της στη διαθήκη μεταξύ του Δημιουργού και της ανθρωπότητας. Στις συνεχείς εμφανίσεις της διαθήκης μεταξύ του Δημιουργού και της ανθρωπότητας, εκείνο που αποδεικνύεται στην ανθρωπότητα δεν είναι ένα ουράνιο τόξο ή η ίδια η διαθήκη, αλλά η αμετάβλητη εξουσία του Δημιουργού. Η εμφάνιση του ουράνιου τόξου, ξανά και ξανά, αποδεικνύει τα τρομακτικά και θαυματουργά έργα του Δημιουργού σε κρυφά μέρη και συγχρόνως είναι μια ζωηρή αντανάκλαση της εξουσίας του Δημιουργού που δεν θα ξεθωριάσει ποτέ και δεν θα αλλάξει ποτέ. Δεν είναι αυτό η ένδειξη μιας άλλης πλευράς της μοναδικής εξουσίας του Δημιουργού;

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

538. Αφού διαβάσετε «ο δε Αβραάμ θέλει εξάπαντος γείνει έθνος μέγα και δυνατόν· και θέλουσιν ευλογηθή εις αυτόν πάντα τα έθνη της γης» στη Γένεση 18:18, μπορείτε να νιώσετε την εξουσία του Θεού; Μπορείτε να αισθανθείτε πόσο εξαιρετικός είναι ο Δημιουργός; Μπορείτε να αισθανθείτε την υπεροχή του Δημιουργού; Τα λόγια του Θεού είναι συγκεκριμένα. Ο Θεός δεν λέει αυτά τα λόγια λόγω ή σαν έκφραση της βεβαιότητας την οποία έχει για την επιτυχία Του. Αντιθέτως, είναι λόγια που αποδεικνύουν την εξουσία της ομιλίας του Θεού κι είναι μια εντολή που εκπληρώνει τον λόγο του Θεού. Υπάρχουν εδώ δύο εκφράσεις στις οποίες θα πρέπει να δώσετε σημασία. Όταν ο Θεός λέγει «ο δε Αβραάμ θέλει εξάπαντος γείνει έθνος μέγα και δυνατόν· και θέλουσιν ευλογηθή εις αυτόν πάντα τα έθνη της γης», υπάρχει κανένα στοιχείο ασάφειας σ’ αυτά τα λόγια; Υπάρχει κανένα στοιχείο ανησυχίας; Υπάρχει κανένα στοιχείο φόβου; Λόγω των λέξεων «θέλει εξάπαντος» και «θέλουσιν» στην ομιλία του Θεού, αυτά τα στοιχεία που είναι χαρακτηριστικά του ανθρώπου και που τα βλέπει κανείς συχνά σ’ αυτόν, δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με τον Δημιουργό. Κανένας δεν θα τολμούσε να χρησιμοποιήσει τέτοια λόγια όταν εύχεται το καλό σε κάποιον, κανένας δεν θα τολμούσε να ευλογήσει κάποιον άλλον με ένα μεγάλο και σπουδαίο έθνος με τέτοια βεβαιότητα ή να υποσχεθεί ότι όλα τα έθνη στη γη θα ευλογηθούν από αυτόν. Όσο πιο βέβαια είναι τα λόγια του Θεού, τόσο πιο καλά αποδεικνύουν κάτι —και τι είναι αυτό το κάτι; Αποδεικνύουν ότι ο Θεός έχει τέτοια εξουσία, ότι η εξουσία Του μπορεί να κατορθώσει αυτά τα πράγματα κι ότι η εκπλήρωσή τους είναι αναπόφευκτη. Ο Θεός ήταν ενδόμυχα βέβαιος, χωρίς καμία επιφύλαξη, για όλες τις ευλογίες Του προς τον Αβραάμ. Επιπλέον, όλα αυτά θα πραγματοποιούνταν σύμφωνα με τον λόγο Του και καμία δύναμη δεν θα ήταν ικανή να αλλάξει, να εμποδίσει, να βλάψει ή να διαταράξει την εκπλήρωσή τους. Ανεξάρτητα από το τι συνέβη, τίποτα δεν θα μπορούσε να ακυρώσει ή να επηρεάσει την εκπλήρωση και την πραγματοποίηση του λόγου του Θεού. Αυτή είναι η απόλυτη ισχύς του λόγου που εκστομίστηκε από το στόμα του Δημιουργού και η εξουσία του Δημιουργού που δεν ανέχεται την άρνηση του ανθρώπου! Έχοντας διαβάσει αυτά τα λόγια, αμφιβάλεις ακόμα; Αυτά τα λόγια βγήκαν από το στόμα του Θεού και υπάρχει δύναμη, μεγαλοπρέπεια και εξουσία στον λόγο του Θεού. Τέτοια δύναμη και εξουσία και το αναπόφευκτο της εκπλήρωσης των γεγονότων είναι άπιαστα από οποιοδήποτε δημιουργημένο αλλά και μη δημιουργημένο πλάσμα κι αξεπέραστα από οποιοδήποτε δημιουργημένο αλλά και μη δημιουργημένο πλάσμα. Μόνο ο δημιουργός μπορεί να συνδιαλεχθεί με το ανθρώπινο είδος σε τέτοιο τόνο και τονισμό και τα γεγονότα έχουν αποδείξει ότι οι υποσχέσεις Του δεν είναι κούφια λόγια και επιπόλαιοι κομπασμοί, αλλά είναι η έκφραση της μοναδικής εξουσίας που δεν μπορεί να ξεπεράσει κανένας και κανένα πράγμα ή αντικείμενο.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

539. Όταν ο Θεός είπε «θέλω πληθύνει το σπέρμα σου», αυτό ήταν ένα συμβόλαιο που ο Θεός συνήψε με τον Αβραάμ και όπως το συμβόλαιο του ουράνιου τόξου, θα εκπληρώνονταν στην αιωνιότητα, ήταν δε επίσης μια υπόσχεση από τον Θεό προς τον Αβραάμ. Μόνο ο Θεός είναι αρμόδιος και ικανός να πραγματοποιήσει αυτήν την υπόσχεση. Ανεξάρτητα από το αν ο άνθρωπος το πιστεύει ή όχι, ανεξάρτητα από το αν ο άνθρωπος το δέχεται ή όχι και ανεξάρτητα από το πώς το βλέπει ο άνθρωπος και πώς το θεωρεί, όλο αυτό θα πραγματοποιηθεί κατά γράμμα, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Ο λόγος του Θεού δεν θα διαφοροποιηθεί αν αλλάξουν οι άνθρωποι διάθεση ή ιδέες και δεν θα διαφοροποιηθεί εξαιτίας της αλλαγής σε κάποιον άνθρωπο, πράγμα ή αντικείμενο. Όλα τα πράγματα μπορεί να εξαφανιστούν, αλλά ο λόγος του Θεού θα παραμείνει ως έχει για πάντα. Αντιθέτως, η ημέρα που θα εξαφανιστούν τα πάντα είναι ακριβώς η μέρα που ο λόγος του Θεού θα έχει εκπληρωθεί εντελώς, επειδή Εκείνος είναι ο Δημιουργός και Εκείνος κατέχει την εξουσία του Δημιουργού και τη δύναμη του Δημιουργού, Εκείνος έχει τον έλεγχο όλων των πραγμάτων και όλης της δύναμης της ζωής. Εκείνος μπορεί να προκαλέσει τη δημιουργία εκ του μηδενός ή να μηδενίσει κάτι και Εκείνος ελέγχει τη μεταμόρφωση όλων των πραγμάτων από ζωντανά σε νεκρά κι έτσι για τον Θεό, τίποτε δεν θα ήταν απλούστερο από το να πολλαπλασιάσει το σπέρμα κάποιου. Αυτό στον άνθρωπο μοιάζει φαντασία, σαν ένα παραμύθι, αλλά για τον Θεό, αυτό που Εκείνος αποφασίζει να κάνει και υπόσχεται να κάνει δεν είναι φαντασία ούτε παραμύθι. Αντιθέτως είναι ένα γεγονός το οποίο ο Θεός έχει ήδη δει και είναι σίγουρο ότι αυτό θα πραγματοποιηθεί. Το αντιλαμβάνεστε αυτό; Αποδεικνύεται από τα γεγονότα ότι οι απόγονοι του Αβραάμ ήταν πολλοί; Και πόσο πολλοί; Τόσοι πολλοί όσα «τα άστρα του ουρανού και ως η άμμος η παρά το χείλος της θαλάσσης» όπως είπε ο Θεός; Εξαπλώθηκαν σε όλα τα έθνη και σε όλες τις περιοχές, σε κάθε μέρος του κόσμου; Και τι ήταν εκείνο που έκανε το γεγονός αυτό να πραγματοποιηθεί; Πραγματοποιήθηκε από την εξουσία του λόγου του Θεού; Διότι αρκετές εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια αφότου μίλησε ο Θεός, τα λόγια Του συνέχισαν να εκπληρώνονται και διαρκώς να γίνονται γεγονότα. Αυτή είναι η δύναμη του λόγου του Θεού και η απόδειξη της εξουσίας του Θεού. Όταν ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα στην αρχή, ο Θεός είπε γενηθήτω φως, και έγινε φως. Αυτό συνέβη πολύ γρήγορα, πραγματοποιήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και δεν υπήρξε καμία καθυστέρηση στην πραγματοποίηση και την εκπλήρωσή του. Τα αποτελέσματα του λόγου του Θεού ήταν άμεσα. Και τα δύο ήταν μια εκδήλωση της εξουσίας του Θεού, αλλά όταν ο Θεός ευλόγησε τον Αβραάμ, Εκείνος επέτρεψε στον άνθρωπο να δει μια άλλη πλευρά της ουσίας της εξουσίας του Θεού και επέτρεψε στον άνθρωπο να δει πόσο ανεκτίμητη είναι η εξουσία του Δημιουργού και επιπλέον επέτρεψε στον άνθρωπο να δει μια πιο αληθινή, πιο υπέροχη πλευρά της εξουσίας του Δημιουργού.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

540. Αφότου ο Θεός ευλόγησε τον Αβραάμ και τον Ιώβ, ο Θεός δεν έμεινε όπως ήταν, ούτε έβαλε τους αγγελιοφόρους Του να δουλεύουν ενώ Εκείνος περίμενε να δει το αποτέλεσμα. Αντιθέτως, μόλις ο Θεός εκστόμισε τον λόγο Του, με την καθοδήγηση της εξουσίας του Θεού, όλα τα πράγματα άρχισαν να συμμορφώνονται με το έργο που ήθελε ο Θεός να κάνει και φτιάχτηκαν οι άνθρωποι, τα πράγματα και τα αντικείμενα που ζήτησε ο Θεός. Που σημαίνει ότι μόλις τα λόγια εκστομίστηκαν από το στόμα του Θεού, η εξουσία του Θεού άρχισε να ασκείται σε όλη τη γη και Εκείνος καθόρισε μια σειρά για να πραγματοποιήσει και να εκπληρώσει τις υποσχέσεις Του προς τον Αβραάμ και τον Ιώβ, κάνοντας επίσης και όλα τα κατάλληλα σχέδια και προετοιμασίες για όλα όσα χρειαζόταν για το κάθε βήμα και το κάθε βασικό στάδιο που προγραμμάτισε να επιτελέσει. Εκείνον τον καιρό δεν κατηύθυνε μόνο τους αγγελιοφόρους Του, αλλά και όλα τα πράγματα που Εκείνος είχε δημιουργήσει. Που σημαίνει ότι τα όρια μέσα στα οποία εξασκούνταν η εξουσία του Θεού δεν συμπεριλάμβανε μόνο τους αγγελιοφόρους, αλλά και όλα τα πράγματα που διευθετούσε για να συμμορφώνονται με το έργο που ήθελε να κάνει. Αυτός ήταν ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο εξασκούνταν η εξουσία του Θεού. Στις φαντασιώσεις σας, κάποιοι μπορεί να έχουν την παρακάτω αντίληψη για την εξουσία του Θεού: ο Θεός έχει εξουσία και ο Θεός έχει δύναμη κι έτσι ο Θεός δεν έχει παρά να παραμείνει στον τρίτο ουρανό, ή δεν έχει παρά να παραμείνει σε ένα σταθερό μέρος και δεν χρειάζεται να κάνει κάποιο ιδιαίτερο έργο, κι ολόκληρο το έργο Του ολοκληρώνεται στη σκέψη Του. Μερικοί μπορεί επίσης να πιστεύουν ότι παρότι ο Θεός ευλόγησε τον Αβραάμ, ο Θεός δεν χρειάστηκε να κάνει τίποτα και ήταν αρκετό για Εκείνον απλώς να εκφράσει τον λόγο Του. Αληθινά αυτό είναι που συνέβη; Όχι βέβαια! Παρότι ο Θεός κατέχει εξουσία και δύναμη, η εξουσία Του είναι αληθινή και πραγματική, δεν είναι κενή. Η αυθεντικότητα και η πραγματικότητα της εξουσίας και της δύναμης του Θεού σταδιακά αποκαλύπτονται και περιέχονται στη δημιουργία όλων των πραγμάτων και στην κυριαρχία επί όλων των πραγμάτων και στη διαδικασία με την οποία κυβερνά και διαχειρίζεται την ανθρωπότητα. Κάθε μέθοδος, κάθε προοπτική και κάθε λεπτομέρεια της κυριαρχίας του Θεού στην ανθρωπότητα και σε όλα τα πράγματα και όλο το έργο που επιτέλεσε, καθώς και η κατανόησή Του για όλα τα πράγματα —στην κυριολεξία αποδεικνύουν όλα ότι η εξουσία και η δύναμη του Θεού δεν είναι κούφιες λέξεις. Η εξουσία και η δύναμή Του αναδεικνύονται και αποκαλύπτονται συνεχώς και σε όλα τα πράγματα. Αυτές οι εκδηλώσεις και αποκαλύψεις μιλούν για την πραγματική ύπαρξη της εξουσίας του Θεού, διότι Εκείνος χρησιμοποιεί την εξουσία και τη δύναμή Του για να συνεχίσει το έργο Του και να προστάζει όλα τα πράγματα και να κυβερνά όλα τα πράγματα κάθε στιγμή, και η δύναμη και η εξουσία Του δεν μπορεί να αντικατασταθούν από τους αγγέλους ή τους αγγελιοφόρους του Θεού. Ο Θεός αποφάσισε τι ευλογίες θα έδινε στον Αβραάμ και στον Ιώβ —αυτό εξαρτιόνταν από τον Θεό. Παρότι οι αγγελιοφόροι του Θεού επισκέφτηκαν προσωπικά τον Αβραάμ και τον Ιώβ, έπραξαν κατ’ εντολή του Θεού και υπό την εξουσία του Θεού και επίσης υπό την κυριαρχία του Θεού. Παρότι ο άνθρωπος βλέπει τους αγγελιοφόρους του Θεού να επισκέπτονται τον Αβραάμ και δεν έχει καμία μαρτυρία στις καταγραφές της Βίβλου ότι ο Ιεχωβά Θεός προσωπικά έχει κάνει κάτι, ο μόνος που αληθινά ασκεί δύναμη και εξουσία είναι ο ίδιος ο Θεός και αυτό δεν επιδέχεται καμία αμφιβολία από κανέναν άνθρωπο! Παρότι έχεις δει ότι οι άγγελοι και οι αγγελιοφόροι έχουν μεγάλη δύναμη και έχουν κάνει θαύματα ή έχουν κάνει κάποια πράγματα κατά παραγγελία του Θεού, οι πράξεις τους είναι μόνο για λόγους ολοκλήρωσης της παραγγελίας του Θεού και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν ένδειξη της εξουσίας του Θεού —επειδή κανένας άνθρωπος ή αντικείμενο δεν έχει και δεν διαθέτει την εξουσία του Δημιουργού για να δημιουργήσει όλα τα πράγματα και να τα κυβερνήσει. Κι έτσι κανένας άνθρωπος και κανένα πράγμα δεν μπορεί να ασκήσει ή να αναδείξει την εξουσία του Δημιουργού.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

541. Μπορούσε ο Θεός να κάνει κάτι για να αποδείξει την ίδια Του την ταυτότητα; Για τον Θεό, αυτό ήταν παιχνιδάκι· ήταν πανεύκολο. Μπορούσε να κάνει κάτι οπουδήποτε, οποτεδήποτε, για να αποδείξει την ταυτότητα και την ουσία Του, ωστόσο ο Θεός έκανε τα πράγματα με τον δικό Του τρόπο —με σχέδιο και με βήματα. Δεν ενεργούσε αδιακρίτως, αντιθέτως έψαχνε την κατάλληλη στιγμή και την κατάλληλη ευκαιρία για να κάνει κάτι που θα επέτρεπε στον άνθρωπο να δει, κάτι που ήταν πραγματικά εμποτισμένο με νόημα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, Εκείνος αποδείκνυε την εξουσία και την ταυτότητά Του. Οπότε, μπορούσε η ανάσταση του Λαζάρου να αποδείξει την ταυτότητα του Κυρίου Ιησού; Ας εξετάσουμε αυτή τη Γραφική περικοπή: «Και ταύτα ειπών, μετά φωνής μεγάλης εκραύγασε· Λάζαρε, ελθέ έξω. Και εξήλθεν ο τεθνηκώς. […]» Όταν το έκανε αυτό ο Κύριος Ιησούς, είπε μονάχα ένα πράγμα: «Λάζαρε, ελθέ έξω». Τότε ο Λάζαρος εξήλθε από τον τάφο του· αυτό επετεύχθη χάρη σε μόνο μια κουβέντα από το στόμα του Κυρίου. Κατά την περίοδο αυτή, ο Κύριος Ιησούς δεν έστησε κάποιο θυσιαστήριο, ούτε και εκτέλεσε άλλες ενέργειες. Είπε μόνο ένα πράγμα. Θα το λέγαμε θαύμα ή προσταγή; Ή μήπως ήταν κάποιου είδους μαγεία; Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πως θα μπορούσε να ονομαστεί θαύμα, ενώ, αν το δείτε από σύγχρονη οπτική, ασφαλώς και πάλι θα μπορούσατε να το αποκαλέσετε θαύμα. Ωστόσο, σίγουρα δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ξόρκι που επαναφέρει μια ψυχή στη ζωή, ενώ, σε καμία περίπτωση δεν είναι μαγεία. Είναι ορθό να ειπωθεί πως το θαύμα αυτό ήταν η πιο φυσιολογική, μικρούτσικη επίδειξη της εξουσίας του Δημιουργού. Αυτή είναι η εξουσία και η ικανότητα του Θεού. Ο Θεός έχει την εξουσία να κάνει κάποιον να πεθάνει, να κάνει την ψυχή του να αφήσει το σώμα του και να επιστρέψει στον Άδη ή όπου πρέπει να πάει. Το πότε πεθαίνει κάποιος και το πού πηγαίνει μετά θάνατον, καθορίζονται από τον Θεό. Μπορεί να τα κάνει αυτά οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Δεν περιορίζεται από ανθρώπους, γεγονότα, αντικείμενα ή από τον χώρο και τον τόπο. Αν Αυτός θέλει να το κάνει, μπορεί να το κάνει, επειδή τα πάντα και όλα τα ζωντανά όντα βρίσκονται υπό τη διακυβέρνησή Του, και τα πάντα πολλαπλασιάζονται, υπάρχουν και χάνονται μέσω του λόγου Του και της εξουσίας Του. Μπορεί να αναστήσει κάποιον νεκρό κι αυτό είναι επίσης κάτι που μπορεί να κάνει οποτεδήποτε, οπουδήποτε. Αυτή είναι η εξουσία που μόνο ο Δημιουργός κατέχει.

Όταν ο Κύριος Ιησούς έκανε κάτι όπως το να κάνει τον Λάζαρο να επιστρέψει από τον τάφο, ο στόχος Του ήταν να αποδείξει στους ανθρώπους, να δείξει στον Σατανά και να γνωστοποιήσει και στους δύο πως τα πάντα της ανθρωπότητας, η ζωή και ο θάνατος της ανθρωπότητας, καθορίζονται από τον Θεό και πως, παρόλο που Αυτός είχε ενσαρκωθεί, παρέμενε, όπως πάντα, στη διοίκηση του φυσικού κόσμου που είναι ορατός, όπως και του πνευματικού κόσμου που δεν μπορούν να δουν οι άνθρωποι. Αυτό ήταν για να γνωστοποιήσει στους ανθρώπους και στον Σατανά, πως τα πάντα της ανθρωπότητας δεν είναι υπό τη διοίκηση του Σατανά. Αυτή ήταν μια αποκάλυψη και μια εκδήλωση της εξουσίας του Θεού, όπως και ήταν ένας τρόπος να στείλει ο Θεός ένα μήνυμα στα πάντα, πως η ζωή και ο θάνατος της ανθρωπότητας βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Η ανάσταση του Λαζάρου από τον Κύριο Ιησού —αυτού του είδους η προσέγγιση ήταν ένας από τους τρόπους του Δημιουργού για να διδάξει και να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα. Ήταν μια απτή ενέργεια, στην οποία χρησιμοποίησε την ικανότητα και την εξουσία Του για να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα και να φροντίσει τους ανθρώπους. Ήταν ένας τρόπος χωρίς λόγια για να επιτρέψει ο Δημιουργός στην ανθρωπότητα να δει πως η αλήθεια ήταν πως Αυτός ήταν ο επικεφαλής των πάντων. Ήταν ένας τρόπος για να πει στην ανθρωπότητα, μέσω πρακτικών ενεργειών, πως δεν υπάρχει άλλη σωτηρία, παρά αυτή μέσω Αυτού. Αυτό το είδος των σιωπηλών μέσων για την καθοδήγηση της ανθρωπότητας από Αυτόν, διαρκεί για πάντα, είναι ανεξίτηλο, και έφερε στις καρδιές των ανθρώπων μια κατάπληξη και μια διαφώτιση που δεν μπορούν να ξεθωριάσουν ποτέ. Η ανάσταση του Λαζάρου δόξασε τον Θεό —αυτό έχει βαθύ αντίκτυπο σε κάθε ακόλουθο του Θεού. Παγιώνει σταθερά σε κάθε άνθρωπο που κατανοεί βαθιά το γεγονός αυτό, την κατανόηση και το όραμα πως μόνο ο Θεός μπορεί να διοικεί τη ζωή και τον θάνατο της ανθρωπότητας.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Γ΄

542. Από τη στιγμή που έρχεσαι σ’ αυτόν τον κόσμο κλαίγοντας, αρχίζεις να εκτελείς το καθήκον σου. Υιοθετείς τον ρόλο σου στο σχέδιο του Θεού και με τη χειροτονία του Θεού. Ξεκινάς το ταξίδι της ζωής. Όποιο και αν είναι το παρελθόν σου και όποιο ταξίδι και αν απλώνεται μπροστά σου, κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την ενορχήστρωση και τη ρύθμιση που ο Ουρανός επιφυλάσσει, και κανείς δεν έχει τον έλεγχο του πεπρωμένου του, διότι μόνον Εκείνος που κυβερνάει όλη την πλάση είναι ικανός για ένα τέτοιο έργο. Από την ημέρα που άρχισε να υπάρχει ο άνθρωπος, ο Θεός ήταν σταθερός στο έργο Του, διαχειριζόμενος αυτό το σύμπαν και κατευθύνοντας την αλλαγή και την πορεία όλων των πραγμάτων. Όπως το καθετί, ο άνθρωπος λαμβάνει ήσυχα και εν αγνοία του την τροφή της γλυκύτητας και της βροχής και της δροσιάς από τον Θεό. Όπως το καθετί, ο άνθρωπος ζει εν αγνοία του κάτω από την ενορχήστρωση του χεριού του Θεού. Η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου κρατιούνται από το χέρι του Θεού και όλη η ζωή του ανθρώπου γίνεται αντιληπτή στα μάτια του Θεού. Ανεξάρτητα από το αν το πιστεύεις ή όχι αυτό, ο καθένας και όλα τα πράγματα, ζωντανά ή νεκρά, θα αλλάξουν, θα μετατραπούν, θα ανανεωθούν και θα εξαφανιστούν σύμφωνα με τις σκέψεις του Θεού. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός κυβερνάει τα πάντα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου

543. Αν η γέννηση κάποιου είχε προκαθοριστεί από την προηγούμενη ζωή του, τότε ο θάνατός του σηματοδοτεί το τέλος αυτής της μοίρας. Αν η γέννηση κάποιου είναι η αρχή της αποστολής του σ’ αυτή τη ζωή, τότε ο θάνατός του σηματοδοτεί το τέλος αυτής της αποστολής. Εφόσον ο Δημιουργός έχει προσδιορίσει ένα σταθερό σύνολο συνθηκών για τη γέννηση κάποιου, είναι αυτονόητο πως έχει επίσης διευθετήσει και ένα σταθερό σύνολο συνθηκών για τον θάνατό του. Με άλλα λόγια, κανείς δεν γεννιέται τυχαία, κανενός ο θάνατος δεν είναι απροσδόκητος, ενώ η γέννηση και ο θάνατος συνδέονται απαραίτητα με την προηγούμενη και την παρούσα ζωή κάποιου. Οι συνθήκες της γέννησης και του θανάτου κάποιου προαποφασίζονται και οι δύο από τον Δημιουργό· αυτό είναι το πεπρωμένο ενός ανθρώπου, η μοίρα του. Όπως και με τη γέννηση κάποιου, ο θάνατος κάθε ανθρώπου θα λάβει χώρα υπό διαφορετικό σύνολο ειδικών συνθηκών, γι’ αυτό και ποικίλλει η διάρκεια ζωής των ανθρώπων και υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι και χρόνοι θανάτου. Μερικοί άνθρωποι είναι δυνατοί και γεροί, κι όμως πεθαίνουν πρόωρα· άλλοι είναι αδύναμοι και ασθενικοί, κι όμως ζουν μέχρι τα γεράματα και αποβιώνουν γαλήνια. Μερικοί πεθαίνουν από μη φυσικά αίτια και άλλοι από φυσικά. Οι ζωές μερικών φτάνουν στο τέλος τους μακριά από το σπίτι τους, ενώ άλλοι κλείνουν τα μάτια τους για τελευταία φορά με τα αγαπημένα τους πρόσωπα στο πλευρό τους. Μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν στον αέρα, άλλοι κάτω από τη γη. Μερικοί βυθίζονται κάτω από το νερό, άλλοι χάνονται σε καταστροφές. Μερικοί πεθαίνουν το πρωί, άλλοι το βράδυ… Όλοι θέλουν μια επιφανή γέννηση, μια λαμπρή ζωή και έναν ένδοξο θάνατο, αλλά κανείς δεν μπορεί να υπερβεί την ίδια του τη μοίρα, κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την κυριαρχία του Δημιουργού. Αυτή είναι η ανθρώπινη μοίρα. Ο άνθρωπος μπορεί να καταστρώνει κάθε λογής σχέδια για το μέλλον του, αλλά κανείς δεν μπορεί να σχεδιάσει τον τρόπο και τον χρόνο της γέννησής του και της αναχώρησής του από τον κόσμο. Παρόλο που οι άνθρωποι κάνουν ό,τι μπορούν για να αποφύγουν και να αντισταθούν στην έλευση του θανάτου, εν αγνοία τους ο θάνατος πλησιάζει σιωπηλά. Κανείς δεν γνωρίζει πότε ή πώς θα πεθάνει, πόσο μάλλον πού θα συμβεί. Προφανώς, δεν είναι η ανθρωπότητα αυτή που κρατά τη δύναμη της ζωής και του θανάτου, ούτε κάποιο ον στον φυσικό κόσμο, αλλά ο Δημιουργός, η εξουσία του οποίου είναι μοναδική. Η ζωή και ο θάνατος της ανθρωπότητας δεν είναι το προϊόν κάποιου νόμου του φυσικού κόσμου, αλλά μια συνέπεια της κυριαρχίας της εξουσίας του Δημιουργού.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄

544. Υπό την εξουσία του Θεού, κάθε άνθρωπος ενεργά ή παθητικά δέχεται την κυριαρχία και τις διευθετήσεις Του και, όσο κι αν αγωνίζεται κανείς κατά τη διάρκεια της ζωής του, σε όσα στραβά μονοπάτια κι αν βαδίσει, στο τέλος, θα επιστρέψει στην τροχιά της μοίρας την οποία έχει σχεδιάσει γι’ αυτόν ο Δημιουργός. Αυτό είναι το ανυπέρβλητο στοιχείο της εξουσίας του Δημιουργού, ο τρόπος με τον οποίο η εξουσία Του ελέγχει και κυβερνά το σύμπαν. Είναι αυτό το ανυπέρβλητο στοιχείο, αυτή η μορφή ελέγχου και διακυβέρνησης, που έχουν την ευθύνη των νόμων που υπαγορεύουν τις ζωές των πάντων, που επιτρέπουν στους ανθρώπους να μετενσαρκώνονται ξανά και ξανά δίχως παρέμβαση, που κάνουν τον κόσμο να γυρίζει ομαλά και να κινείται προς τα εμπρός, κάθε μέρα, κάθε χρόνο. Έχετε γίνει μάρτυρες όλων αυτών των γεγονότων και τα κατανοείτε, είτε επιφανειακά, είτε σε βάθος· το βάθος της κατανόησής σας εξαρτάται από την εμπειρία και τη γνώση σας για την αλήθεια, και τη γνώση σας για τον Θεό. Από το πόσο καλά γνωρίζεις την πραγματικότητα της αλήθειας, το πόσο έχεις δοκιμάσει τον λόγο του Θεού και το πόσο καλά γνωρίζεις την υπόσταση και τη διάθεση του Θεού, αντικατοπτρίζεται το βάθος της κατανόησής σου για την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού. Η ύπαρξη της κυριαρχίας και των διευθετήσεων του Θεού, εξαρτάται από το αν τα ανθρώπινα όντα υποτάσσονται σ’ αυτές; Το γεγονός πως ο Θεός κατέχει την εξουσία αυτή, καθορίζεται από τον αν η ανθρωπότητα υποτάσσεται σε αυτήν; Η εξουσία του Θεού υπάρχει ασχέτως των περιστάσεων· σε κάθε περίπτωση, ο Θεός υπαγορεύει και διευθετεί κάθε ανθρώπινη μοίρα και τα πάντα, σύμφωνα με τις σκέψεις Του, με τις επιθυμίες Του. Αυτό δεν θα αλλάξει επειδή αλλάζουν οι άνθρωποι, δεν εξαρτάται από το θέλημα του ανθρώπου και δεν μπορεί να τροποποιηθεί από αλλαγές στον χρόνο, τον χώρο και τη γεωγραφία, γιατί η εξουσία του Θεού είναι η ίδια Του η υπόσταση. Το αν ο άνθρωπος είναι ικανός να γνωρίσει και να δεχθεί την κυριαρχία του Θεού και το αν ο άνθρωπος είναι ικανός να υποταχθεί σ’ αυτήν, δεν αλλάζουν στο ελάχιστο το γεγονός της κυριαρχίας του Θεού πάνω στην ανθρώπινη μοίρα. Με άλλα λόγια, όποια στάση κι αν διατηρεί ο άνθρωπος προς την κυριαρχία του Θεού, πολύ απλά δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός πως ο Θεός έχει την κυριαρχία πάνω στην ανθρώπινη μοίρα και στα πάντα. Ακόμη κι αν δεν υποτάσσεσαι στην κυριαρχία του Θεού, Αυτός και πάλι κυβερνά τη μοίρα σου· ακόμη κι αν δεν γνωρίζεις την κυριαρχία Του, η εξουσία Του εξακολουθεί να υφίσταται. Η εξουσία του Θεού και το γεγονός της κυριαρχίας του Θεού πάνω στην ανθρώπινη μοίρα δεν εξαρτώνται από την ανθρώπινη θέληση και δεν αλλάζουν σύμφωνα με τις προτιμήσεις και τις επιλογές του ανθρώπου. Η εξουσία του Θεού βρίσκεται παντού, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Αν ο ουρανός και η γη έπαυαν να υπάρχουν, η εξουσία Του ποτέ δεν θα έπαυε να υπάρχει, γιατί Αυτός είναι ο Θεός ο ίδιος, κατέχει τη μοναδική εξουσία, και η εξουσία Του δεν περιστέλλεται ή περιορίζεται από ανθρώπους, γεγονότα ή πράγματα, ούτε από τον χώρο ή τη γεωγραφία. Ανά πάσα ώρα και στιγμή, ο Θεός ασκεί την εξουσία Του, δείχνει τη δύναμή Του, συνεχίζει το έργο της διαχείρισής Του, όπως πάντα· ανά πάσα ώρα και στιγμή, Αυτός εξουσιάζει τα πάντα, φροντίζει τα πάντα, ενορχηστρώνει τα πάντα, όπως έκανε πάντοτε. Κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Είναι γεγονός· είναι η αμετάβλητη αλήθεια από αμνημονεύτων χρόνων!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄

545. Οι αλήθειες που αφορούν την εξουσία του Θεού είναι αλήθειες που κάθε άνθρωπος πρέπει να βλέπει με σοβαρότητα, πρέπει να δοκιμάζει και να κατανοεί με την καρδιά του· γιατί οι αλήθειες αυτές επηρεάζουν τη ζωή κάθε ανθρώπου, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον κάθε ανθρώπου, τις κρίσιμες καμπές που πρέπει να περάσει κάθε άνθρωπος στη ζωή, τη γνώση του ανθρώπου για την κυριαρχία του Θεού και τη στάση με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζει την εξουσία του Θεού και, φυσικά, τον τελικό προορισμό κάθε ανθρώπου. Έτσι, η γνώση και η κατανόησή τους απαιτούν την ενέργεια μιας ζωής. Όταν πάρεις την εξουσία του Θεού στα σοβαρά, όταν δεχθείς την κυριαρχία του Θεού, σταδιακά θα συνειδητοποιήσεις και θα καταλάβεις πως η εξουσία του Θεού υπάρχει πραγματικά. Ωστόσο, αν δεν αναγνωρίσεις ποτέ την εξουσία του Θεού και δεν δεχθείς ποτέ την κυριαρχία Του, τότε, όσα χρόνια κι αν ζήσεις, δεν θα αποκτήσεις την παραμικρή γνώση για την κυριαρχία του Θεού. Αν δεν γνωρίζεις και κατανοείς πραγματικά την εξουσία του Θεού, τότε, όταν φτάσεις στο τέλος του δρόμου, ακόμα κι αν πιστεύεις στον Θεό για δεκαετίες, δεν θα έχεις τίποτα να δείξεις από τη ζωή σου και η γνώση σου για την κυριαρχία του Θεού επί της ανθρώπινης μοίρας θα είναι, αναπόφευκτα, μηδενική. Αυτό δεν είναι πολύ θλιβερό; Επομένως, όσο μακριά κι αν έχεις βαδίσει στη ζωή, όσο χρονών κι αν είσαι τώρα, όσο μακρύ κι αν είναι το υπόλοιπο ταξίδι σου, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις την εξουσία του Θεού, να την πάρεις στα σοβαρά και να δεχθείς το γεγονός πως ο Θεός είναι ο μοναδικός σου Άρχοντας. Η απόκτηση σαφούς, ακριβούς γνώσης και κατανόησης αυτών των αληθειών σχετικά με την κυριαρχία του Θεού πάνω στην ανθρώπινη μοίρα, είναι υποχρεωτικό μάθημα για όλους, είναι το κλειδί για τη γνώση της ανθρώπινης ζωής και της απόκτησης της αλήθειας, είναι βασικό μάθημα ζωής για τη γνώση του Θεού που αντιμετωπίζουν όλοι κάθε μέρα, που κανείς δεν μπορεί να αποφύγει. Αν κάποιος από εσάς θέλει να κάνει παρακάμψεις για να φτάσει σ’ αυτόν τον στόχο, τότε σου λέω πως αυτό είναι αδύνατον! Αν θέλεις να ξεφύγεις από την κυριαρχία του Θεού, τότε αυτό είναι ακόμα πιο αδύνατον! Ο Θεός είναι ο μόνος Κύριος του ανθρώπου, ο Θεός είναι ο μόνος Άρχοντας της ανθρώπινης μοίρας, έτσι είναι αδύνατον ο άνθρωπος να υπαγορεύσει τη μοίρα του, αδύνατον να την υπερβεί. Όσο σπουδαίες ικανότητες κι αν έχει κάποιος, δεν μπορεί να επηρεάσει, πόσο μάλλον, να ενορχηστρώσει, να διευθετήσει, να ελέγξει ή να αλλάξει τη μοίρα των άλλων. Μόνο ο μοναδικός Θεός ο ίδιος υπαγορεύει τα πάντα για τον άνθρωπο, γιατί μόνο Αυτός κατέχει τη μοναδική εξουσία που έχει κυριαρχία πάνω στην ανθρώπινη μοίρα· έτσι, μόνο ο Δημιουργός είναι ο μοναδικός Άρχοντας του ανθρώπου. Η εξουσία του Θεού έχει κυριαρχία, όχι μόνο επί της δημιουργημένης ανθρωπότητας, αλλά και επί των μη δημιουργημένων όντων που δεν μπορεί να δει κανένας άνθρωπος, επί των άστρων, επί του σύμπαντος. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, ένα γεγονός που υπάρχει πραγματικά, που κανένας άνθρωπος ή πράγμα δεν μπορεί να αλλάξει. Αν κάποιος από εσάς είναι ακόμα δυσαρεστημένος με το πώς έχουν τα πράγματα, πιστεύοντας πως έχει κάποια ειδική δεξιότητα ή ικανότητα και νομίζοντας πως μπορεί ακόμα να σταθεί τυχερός και να αλλάξει τις παρούσες συνθήκες ή αλλιώς να ξεφύγει από αυτές· αν προσπαθήσεις να αλλάξεις τη μοίρα σου μέσα από ανθρώπινη προσπάθεια και έτσι ξεχωρίσεις από τους άλλους και κερδίσεις δόξα και πλούτη, τότε σου λέω πως δυσκολεύεις τα πράγματα για σένα, πας γυρεύοντας για μπελάδες, σκάβεις τον ίδιο σου τον λάκκο! Μια μέρα, αργά ή γρήγορα, θα ανακαλύψεις πως έκανες τη λάθος επιλογή, πως οι προσπάθειές σου ήταν χαμένος κόπος. Η φιλοδοξία σου, η επιθυμία σου να αγωνίζεσαι ενάντια στη μοίρα και η ίδια η εξωφρενική σου διαγωγή, θα σε οδηγήσουν σε έναν δρόμο δίχως επιστροφή και θα πληρώσεις μεγάλο τίμημα γι’ αυτό. Παρόλο που τώρα δεν βλέπεις τη σοβαρότητα της συνέπειας, καθώς βιώνεις και εκτιμάς όλο και βαθύτερα την αλήθεια ότι ο Θεός είναι ο Άρχοντας της ανθρώπινης μοίρας, θα συνειδητοποιήσεις σιγά-σιγά για τι μιλάω σήμερα, καθώς και τις πραγματικές του επιπτώσεις. Το αν έχεις πραγματικά καρδιά και πνεύμα, και το αν είσαι άνθρωπος που αγαπά την αλήθεια, εξαρτώνται από το είδος της στάσης που διατηρείς απέναντι στην κυριαρχία του Θεού και την αλήθεια. Φυσικά, αυτό καθορίζει και το αν μπορείς να γνωρίσεις και να κατανοήσεις πραγματικά την εξουσία του Θεού. Αν ποτέ στη ζωή σου δεν έχεις αισθανθεί την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού, πόσο μάλλον να έχεις αναγνωρίσει και δεχθεί την εξουσία του Θεού, τότε δεν θα έχεις απολύτως καμία αξία και θα είσαι, αναμφίβολα, το αντικείμενο της απέχθειας και της απόρριψης του Θεού, εξαιτίας του μονοπατιού που πήρες και της επιλογής που έκανες. Ωστόσο, εκείνοι που, στο έργο του Θεού, μπορούν να δεχθούν τη δοκιμασία Του, να δεχθούν την κυριαρχία Του, να υποταχθούν στην εξουσία Του και να αποκτήσουν, σταδιακά, αληθινή εμπειρία του λόγου Του, θα έχουν αποκτήσει αληθινή γνώση της εξουσίας του Θεού, αληθινή κατανόηση της κυριαρχίας Του και θα έχουν υποταχθεί πραγματικά στον Δημιουργό. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι θα έχουν σωθεί πραγματικά.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄

546. Ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον κόσμο, δημιούργησε αυτήν την ανθρωπότητα, και επιπροσθέτως ήταν ο αρχιτέκτονας της αρχαίας ελληνικής κουλτούρας και του ανθρώπινου πολιτισμού. Μόνο ο Θεός παρηγορεί αυτήν την ανθρωπότητα, και μόνο ο Θεός ενδιαφέρεται γι’ αυτήν την ανθρωπότητα μέρα και νύχτα. Η ανθρώπινη ανάπτυξη και πρόοδος είναι αδιαχώριστη από την κυριαρχία του Θεού, ενώ η ιστορία και το μέλλον της ανθρωπότητας είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα με τα σχέδια του Θεού. Αν είσαι πραγματικός χριστιανός, τότε σίγουρα θα πιστεύεις ότι η άνοδος κι η πτώση οποιασδήποτε χώρας ή έθνους πραγματοποιείται σύμφωνα με τα σχέδια του Θεού. Μόνο ο Θεός ξέρει την μοίρα μίας χώρας ή έθνους, και μόνο ο Θεός ελέγχει την πορεία αυτής της ανθρωπότητας. Αν η ανθρωπότητα επιθυμεί να έχει μια καλή μοίρα, αν μια χώρα επιθυμεί να έχει μια καλή μοίρα, τότε ο άνθρωπος πρέπει να υποκλιθεί στον Θεό με λατρεία, να μετανοήσει και να εξομολογηθεί μπροστά στον Θεό, διαφορετικά η μοίρα κι ο προορισμός του ανθρώπου θα καταλήξουν αναπόφευκτα σε καταστροφή.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας

547. Η μοίρα της ανθρωπότητας και η μοίρα του σύμπαντος είναι στενά συνυφασμένες με την κυριαρχία του Δημιουργού, άρρηκτα συνδεδεμένες με τις ενορχηστρώσεις του Δημιουργού· στο τέλος, δεν μπορούν να διαχωριστούν από την εξουσία του Δημιουργού. Μέσα από τους νόμους για τα πάντα, ο άνθρωπος κατανοεί την ενορχήστρωση και την κυριαρχία του Δημιουργού· μέσα από τους κανόνες επιβίωσης, αντιλαμβάνεται τη διακυβέρνηση του Δημιουργού· από τη μοίρα των πάντων, εξάγει συμπεράσματα για τους τρόπους με τους οποίους ο Δημιουργός ασκεί την κυριαρχία Του και τον έλεγχό Του πάνω τους· τέλος, στους κύκλους ζωής των ανθρώπινων όντων και των πάντων, ο άνθρωπος δοκιμάζει πραγματικά τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Δημιουργού για τα πάντα και τα ζωντανά όντα, και βλέπει πραγματικά πώς αυτές οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις αντικαθιστούν όλους τους επίγειους νόμους, κανόνες και θεσμούς, όλες τις άλλες ενέργειες και δυνάμεις. Υπό το πρίσμα αυτό, η ανθρωπότητα αναγκάζεται να αναγνωρίσει πως κανένα δημιούργημα δεν μπορεί να παραβεί την κυριαρχία του Δημιουργού και πως καμία δύναμη δεν μπορεί να επέμβει ή να τροποποιήσει τα γεγονότα και τα πράγματα που έχουν προκαθοριστεί από τον Δημιουργό. Είναι υπό τους θεϊκούς αυτούς νόμους και κανόνες που ζουν και πολλαπλασιάζονται, επί γενεές γενεών, οι άνθρωποι και τα πάντα. Αυτή δεν είναι η πραγματική προσωποποίηση της εξουσίας του Δημιουργού;

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄

548. Παρότι ο Θεός κατέχει εξουσία και δύναμη, είναι πολύ αυστηρός και οι πράξεις Του διακατέχονται από αρχές και παραμένει πιστός στον λόγο Του. Η αυστηρότητά Του και οι αρχές που διέπουν τις πράξεις Του, αποδεικνύουν το απρόσβλητο του Δημιουργού και το ανυπέρβλητο της εξουσίας του Δημιουργού. Παρότι έχει την υπέρτατη εξουσία και όλα τα πράγματα είναι υπό το κράτος Του και παρότι έχει τη δύναμη να κυβερνά όλα τα πράγματα, ο Θεός ποτέ δεν έβλαψε και ούτε αναστάτωσε το σχέδιό Του και κάθε φορά που ασκεί την εξουσία Του ακολουθεί πιστά τις δικές Του αρχές και τηρεί επακριβώς ό,τι έχει πει και ακολουθεί τα βήματα και τους στόχους του σχεδίου Του. Είναι αυτονόητο ότι όλα τα πράγματα που κυβερνούνται από τον Θεό υπακούουν επίσης στις αρχές που διέπουν την άσκηση της εξουσίας του Θεού και κανένας άνθρωπος ή πράγμα δεν εξαιρείται από τις ρυθμίσεις της εξουσίας Του, ούτε μπορεί να αλλάξει τις αρχές που διέπουν την άσκηση της εξουσίας Του. Στα μάτια του Θεού οι ευλογημένοι λαμβάνουν την καλή τύχη που προκαλεί η εξουσία Του και οι καταραμένοι τιμωρούνται από την εξουσία του Θεού. Κάτω από την κυριαρχία της εξουσίας του Θεού, κανένας άνθρωπος ή πράγμα δεν εξαιρείται από την άσκηση της εξουσίας Του, ούτε μπορεί να αλλάξει τις αρχές που διέπουν την άσκηση της εξουσίας Του. Η εξουσία του Δημιουργού δεν αλλάζει εξαιτίας κάποιας αλλαγής σε οτιδήποτε και ομοίως οι αρχές που διέπουν την άσκηση της εξουσίας Του δεν αλλάζουν για κανένα λόγο. Στη γη και στον ουρανό μπορεί να συμβούν μεγάλες αναταραχές, αλλά η εξουσία του Δημιουργού δεν θα αλλάξει. Όλα τα πράγματα μπορεί να εξαφανιστούν, αλλά η εξουσία του Δημιουργού δεν θα εξαφανιστεί ποτέ. Αυτή είναι η ουσία της αμετάβλητης και απρόσβλητης εξουσίας του Δημιουργού και αυτή είναι η ίδια η μοναδικότητα του Δημιουργού!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

549. Ο Σατανάς δεν τόλμησε ποτέ να καταστρατηγήσει την εξουσία του Θεού και επιπλέον, πάντα άκουγε πολύ προσεκτικά και υπάκουε στις εντολές και στα συγκεκριμένα προστάγματα του Θεού, μην τολμώντας ποτέ να τα αψηφήσει και βεβαίως μην τολμώντας ποτέ να αλλάξει μόνος του καμία από τις εντολές του Θεού. Αυτά είναι τα όρια που έθεσε ο Θεός στον Σατανά κι ο Σατανάς δεν τόλμησε ποτέ να ξεπεράσει αυτά τα όρια. Αυτό δεν είναι η δύναμη της εξουσίας του Θεού; Αυτό δεν είναι μια μαρτυρία της εξουσίας του Θεού; Ο Σατανάς καταλαβαίνει πολύ καλύτερα από τον άνθρωπο πώς να συμπεριφέρεται απέναντι στον Θεό και πώς να θεωρεί τον Θεό κι έτσι, στον πνευματικό κόσμο, ο Σατανάς βλέπει ξεκάθαρα το κύρος και την εξουσία του Θεού και μπορεί πολύ καλά να εκτιμήσει τη δύναμη της εξουσίας του Θεού και τις αρχές που διέπουν την άσκηση της εξουσίας Του. Δεν τολμά καθόλου να τις παραβλέψει, ούτε τολμά να τις παραβεί με κανένα τρόπο ή να κάνει κάτι που θα καταστρατηγήσει την εξουσία του Θεού και δεν τολμά με κανένα τρόπο να αμφισβητήσει την οργή του Θεού. Παρότι η φύση του είναι κακή και αλαζονική, ο Σατανάς δεν έχει τολμήσει ποτέ να ξεπεράσει τα όρια και τους περιορισμούς που του θέτει ο Θεός. Για εκατομμύρια χρόνια έχει παραμείνει αυστηρά μέσα σ’ αυτά τα όρια, έχει τηρήσει την κάθε διαταγή και εντολή του Θεού και ποτέ δεν έχει τολμήσει να ξεπεράσει το όριο. Παρότι μοχθηρός, ο Σατανάς είναι πολύ σοφότερος από τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Γνωρίζει την ταυτότητα του Δημιουργού και γνωρίζει τα όριά του. Από τις «πειθήνιες» πράξεις του Σατανά, φαίνεται ότι η εξουσία και η δύναμη του Θεού είναι ουράνια διατάγματα που δεν μπορούν να καταστρατηγηθούν από τον Σατανά και ότι ακριβώς λόγω της μοναδικότητας και της εξουσίας του Θεού, όλα τα πράγματα αλλάζουν και πολλαπλασιάζονται με τάξη, ότι η ανθρωπότητα μπορεί να ζει και να πολλαπλασιάζεται μέσα στα πλαίσια που έθεσε ο Θεός, χωρίς να υπάρχει άνθρωπος ή πράγμα που μπορεί να διαταράξει αυτήν την τάξη ούτε άνθρωπος ή πράγμα που μπορεί να αλλάξει αυτόν τον νόμο —επειδή όλα προέρχονται από τα χέρια του Δημιουργού κι από την τάξη και την εξουσία του Δημιουργού.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

550. Η ιδιάζουσα ταυτότητα του Σατανά έχει κάνει κάποιους ανθρώπους να δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τις εκδηλώσεις του σε διάφορες μορφές. Υπάρχουν μάλιστα πολλοί ανόητοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο Σατανάς διαθέτει κι εκείνος εξουσία, όπως και ο Θεός, επειδή ο Σατανάς μπορεί να κάνει θαύματα και μπορεί να κάνει πράγματα που είναι αδύνατον να κάνουν οι άνθρωποι. Κι έτσι, πέρα από το να λατρεύουν τον Θεό, οι άνθρωποι κρατούν ένα μέρος στην καρδιά τους για τον Σατανά και φτάνουν στο σημείο να λατρεύουν τον Σατανά όπως τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι και αξιολύπητοι και απεχθείς. Είναι αξιολύπητοι εξαιτίας της άγνοιάς τους και απεχθείς επειδή είναι αιρετικοί και έχουν έμφυτη μοχθηρή φύση. Σ’ αυτό το σημείο πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να σας πληροφορήσω για το τι είναι η εξουσία, τι συμβολίζει, και τι αντιπροσωπεύει. Γενικά μιλώντας, ο ίδιος ο Θεός είναι η εξουσία, η εξουσία Του συμβολίζει την υπεροχή και την ουσία του Θεού και η εξουσία του ίδιου του Θεού αντιπροσωπεύει το κύρος και την ταυτότητα του Θεού. Σε ποια περίπτωση λοιπόν, τολμά να πει ο Σατανάς ότι αυτός ο ίδιος είναι ο Θεός; Τολμά να πει ο Σατανάς ότι αυτός δημιούργησε όλα τα πράγματα και ότι κυριαρχεί σε όλα; Βεβαίως δεν τολμά! Διότι αυτός είναι ανίκανος να δημιουργήσει όλα τα πράγματα. Μέχρι τώρα, δεν έχει φτιάξει τίποτε απ’ ό,τι έχει δημιουργήσει ο Θεός και δεν έχει δημιουργήσει ποτέ τίποτε που να είναι έμψυχο. Επειδή δεν διαθέτει την εξουσία του Θεού, ποτέ δεν θα μπορέσει να αποκτήσει το κύρος και την ταυτότητα του Θεού και αυτό καθορίζεται από την ουσία του. Έχει την ίδια δύναμη με τον Θεό; Βεβαίως δεν την έχει! Πώς ονομάζουμε τις πράξεις του Σατανά και τα θαύματα που κάνει; Είναι δύναμη; Μπορούμε να τα πούμε εξουσία; Όχι βέβαια! Ο Σατανάς οδηγεί το ρεύμα της διαφθοράς και ενοχλεί, βλάπτει και εμποδίζει κάθε πλευρά του έργου του Θεού. Τα τελευταία αρκετές χιλιάδες χρόνια, εκτός από το να διαφθείρει και να βλάπτει την ανθρωπότητα και να παρασύρει και να πλανεύει τον άνθρωπο προς τη διαφθορά και την άρνηση του Θεού, έτσι ώστε ο άνθρωπος να πορεύεται προς τη σκοτεινή κοιλάδα του θανάτου, έχει κάνει τίποτε ο Σατανάς που να αξίζει και την παραμικρή μνεία, το παραμικρό εγκώμιο ή έπαινο από τον άνθρωπο; Αν ο Σατανάς είχε εξουσία και δύναμη θα είχε διαφθαρεί η ανθρωπότητα απ’ αυτόν; Αν ο Σατανάς είχε εξουσία και δύναμη θα είχε βλαφτεί η ανθρωπότητα απ’ αυτόν; Αν ο Σατανάς είχε εξουσία και δύναμη, θα είχε εγκαταλείψει η ανθρωπότητα τον Θεό και θα έκλινε προς τον θάνατο; Εφόσον ο Σατανάς δεν έχει ούτε εξουσία ούτε δύναμη, τι πρέπει να συμπεράνουμε για την ουσία όλων των πράξεών του; Υπάρχουν κάποιοι που ερμηνεύουν ό,τι κάνει ο Σατανάς ως απλά τεχνάσματα, ωστόσο εγώ πιστεύω ότι μια τέτοια ερμηνεία δεν είναι τόσο κατάλληλη. Είναι οι μοχθηρές του ενέργειες που διαφθείρουν την ανθρωπότητα απλά τεχνάσματα; Η μοχθηρή δύναμη με την οποία ο Σατανάς έβλαψε τον Ιώβ και η λυσσαλέα επιθυμία να τον βλάψει και να τον ρημάξει δεν θα μπορούσαν ποτέ να επιτευχθούν με απλά τεχνάσματα. Κοιτάζοντας πίσω, βλέπουμε ότι σε μια στιγμή, τα κοπάδια και οι αγέλες του Ιώβ σκορπίστηκαν πέρα για πέρα στους λόφους και στα βουνά και εξαφανίστηκαν. Μέσα σε μια στιγμή, η μεγάλη περιουσία του Ιώβ εξαφανίστηκε. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μ’ ένα απλό τέχνασμα; Η φύση όλων των πράξεων του Σατανά αντιστοιχεί και ταιριάζει με αρνητικά χαρακτηριστικά, όπως η πρόκληση ζημιών, η παρεμπόδιση, η καταστροφή, η βλάβη, το κακό, η μοχθηρία και το σκοτάδι κι έτσι η εμφάνιση όλων αυτών που είναι άδικα και κακά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις πράξεις του Σατανά και είναι αχώριστα από τη μοχθηρή φύση του Σατανά. Ανεξάρτητα από το πόσο «δυνατός» είναι ο Σατανάς, ανεξάρτητα από το πόσο θρασύς και φιλόδοξος είναι, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη ικανότητα έχει να προξενεί ζημιές, ανεξάρτητα από το πόσο ευρείας κλίμακας είναι οι τεχνικές που χρησιμοποιεί για να διαφθείρει και να παρασύρει τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το πόσο έξυπνα είναι τα κόλπα και τα σχέδια με τα οποία τρομοκρατεί τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το πόσο ευμετάβλητη είναι η μορφή του, ποτέ δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ούτε ένα έμψυχο ον, ποτέ δεν μπόρεσε να θέσει νόμους και κανόνες για την ύπαρξη όλων των πραγμάτων και ποτέ δεν μπόρεσε να κυβερνήσει ή να ελέγξει κανένα αντικείμενο, είτε έμψυχο ή άψυχο. Στο σύμπαν και στο στερέωμα, δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος ή αντικείμενο που να έχει γεννηθεί από τον Σατανά, ή που να υπάρχει εξαιτίας του. Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος ή αντικείμενο που αυτός κυβερνά ή ελέγχει. Αντιθέτως, ο Σατανάς όχι μόνο είναι αναγκασμένος να ζει υπό την κυριαρχία του Θεού, αλλά και πρέπει να υπακούει όλες τις εντολές και τις προσταγές του Θεού. Χωρίς την άδεια του Θεού, είναι δύσκολο για τον Σατανά να ακουμπήσει ακόμα και μια σταγόνα νερό ή έναν κόκκο άμμου πάνω στη γη. Χωρίς την άδεια του Θεού, ο Σατανάς δεν μπορεί ούτε να κινήσει τα μυρμήγκια πάνω στη γη —πόσο μάλλον τους ανθρώπους, που δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Στα μάτια του Θεού, ο Σατανάς είναι κατώτερος και από τα κρινάκια στο βουνό, τα πουλιά που πετούν στον αέρα, τα ψάρια στη θάλασσα και τις κάμπιες στη γη. Ο ρόλος του περιορίζεται στο να υπηρετεί όλα τα πράγματα, να δουλεύει για την ανθρωπότητα και να υπηρετεί το έργο του Θεού και το σχέδιο διαχείρισής Του. Ανεξάρτητα από τη μοχθηρότητα της φύσης του και τη διαβολικότητα της ουσίας του, το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει είναι να συμμορφώνεται υπάκουα με το καθήκον του: δηλαδή να υπηρετεί τον Θεό και να αποτελεί ένα αντιθετικό στοιχείο προς τον Θεό. Αυτή είναι η ουσία και η θέση του Σατανά. Η ουσία του δεν συνδέεται με τη ζωή, δεν συνδέεται με τη δύναμη και δεν συνδέεται με την εξουσία. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα παιγνίδι στα χέρια του Θεού, μια απλή μηχανή που υπηρετεί τον Θεό!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

551. Παρότι ο Σατανάς έβλεπε πάντοτε τον Ιώβ ζηλόφθονα, χωρίς την άδεια του Θεού δεν θα τολμούσε να αγγίξει ούτε μια τρίχα από το κεφάλι του. Παρότι αυτός είναι έμφυτα κακός και σκληρός, αφότου ο Θεός του έδωσε την εντολή Του, ο Σατανάς δεν είχε άλλη επιλογή από το να συμμορφωθεί με την προσταγή του Θεού. Κι έτσι, παρόλο που ο Σατανάς ήταν τόσο τρελαμένος σαν τον λύκο ανάμεσα στα πρόβατα όταν συνάντησε τον Ιώβ, δεν τολμούσε να ξεχάσει τα όρια που του έθεσε ο Θεός, δεν τολμούσε να παραβιάσει τις εντολές του Θεού και ό,τι κι αν έκανε, ο Σατανάς δεν τολμούσε να παρεκκλίνει από τις αρχές και τα όρια του λόγου του Θεού —δεν είναι αυτό γεγονός; Από αυτό φαίνεται ότι ο Σατανάς δεν τολμά να παραβεί τίποτε από τον λόγο του Ιεχωβά Θεού. Για τον Σατανά, κάθε λέξη από το στόμα του Θεού είναι μια εντολή κι ένας επουράνιος νόμος και μια έκφραση της εξουσίας του Θεού —επειδή πίσω από την κάθε λέξη του Θεού υπάρχει και η ανάγνωση της τιμωρίας εκείνων που παραβιάζουν τις εντολές του Θεού και εκείνων που είναι ανυπάκουοι και αντιτίθενται στους επουράνιους νόμους. Ο Σατανάς ξεκάθαρα γνωρίζει ότι αν παραβιάσει τις εντολές του Θεού, θα πρέπει να δεχτεί τις συνέπειες της καταστρατήγησης της εξουσίας του Θεού και της αντίθεσης στους επουράνιους νόμους. Και ποιες είναι αυτές οι επιπτώσεις; Είναι βεβαίως αυτονόητο ότι είναι η τιμωρία του από τον Θεό. Οι πράξεις του Σατανά προς τον Ιώβ ήταν απλώς ένας μικρόκοσμος της διαφθοράς του ανθρώπου απ’ αυτόν, και όταν ο Σατανάς τα έκανε αυτά, τα όρια του Θεού και οι εντολές Του προς τον Σατανά ήταν απλώς ένας μικρόκοσμος των αρχών που διέπουν καθετί που κάνει αυτός. Επιπλέον, ο ρόλος και η θέση του Σατανά σ’ αυτό το θέμα ήταν απλώς ένας μικρόκοσμος του ρόλου και της θέσης του Σατανά, σε σχέση με το έργο της διαχείρισης του Θεού και η ολοκληρωτική υπακοή του Σατανά στον Θεό όταν έβαζε σε πειρασμό τον Ιώβ ήταν απλώς ένας μικρόκοσμος του πώς ο Σατανάς δεν τολμούσε να αντιτεθεί ούτε στο ελάχιστο στο έργο της διαχείρισης του Θεού. Τι είδος προειδοποίησης σας δίνουν αυτοί οι μικρόκοσμοι; Ανάμεσα σε όλα τα πράγματα, συμπεριλαμβανομένου και του Σατανά, δεν υπάρχει άνθρωπος ή πράγμα που μπορεί να καταστρατηγήσει τους επουράνιους νόμους και τα διατάγματα του Δημιουργού, και κανένας άνθρωπος ούτε κανένα πράγμα που τολμά να παραβιάσει αυτούς τους επουράνιους νόμους και τα διατάγματα, επειδή κανένας άνθρωπος και κανένα πράγμα δεν μπορεί να αλλάξει ή να αποφύγει την τιμωρία του Δημιουργού προς εκείνους που δεν τα υπακούν. Μόνο ο Δημιουργός μπορεί να θεσπίσει επουράνιους νόμους και διατάγματα, μόνο ο Δημιουργός έχει τη δύναμη να τα θέσει σε ισχύ και μόνο η δύναμη του Δημιουργού δεν μπορεί να καταστρατηγηθεί από κανέναν και από τίποτε. Αυτή είναι η μοναδική εξουσία του Δημιουργού, αυτή η εξουσία είναι υπέρτατη όλων κι έτσι είναι αδύνατον να πούμε ότι «ο Θεός είναι ο μέγιστος και ο Σατανάς νούμερο δύο». Εκτός από τον Δημιουργό που κατέχει τη μοναδική εξουσία, δεν υπάρχει άλλος Θεός!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

552. Ο Σατανάς διαφθείρει την ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Έχει κάνει ανυπολόγιστο κακό, έχει καταδολιεύσει γενεές επί γενεών και έχει διαπράξει ειδεχθή εγκλήματα στον κόσμο. Έχει κακομεταχειριστεί τον άνθρωπο, τον έχει παραπλανήσει, έχει δελεάσει τον άνθρωπο για να αντιτεθεί στον Θεό και έχει κάνει μοχθηρές πράξεις που έχουν αναστατώσει και ζημιώσει το σχέδιο διαχείρισης του Θεού, ξανά και ξανά. Ωστόσο, με την εξουσία του Θεού, όλα τα πράγματα και οι ζώντες οργανισμοί συνεχίζουν να ακολουθούν τις οδηγίες και τους νόμους του Θεού. Σε σχέση με την εξουσία του Θεού, η μοχθηρή φύση του Σατανά και η σφοδρότητά του είναι τόσο άσχημες, τόσο σιχαμένες και τόσο αξιοκαταφρόνητες και τόσο τιποτένιες και τόσο ευπρόσβλητες. Παρότι ο Σατανάς κυκλοφορεί ανάμεσα σ’ όλα τα πράγματα που έχει δημιουργήσει ο Θεός, δεν είναι ικανός να επιφέρει την παραμικρή αλλαγή στους ανθρώπους, στα πράγματα και στα αντικείμενα που προστάζονται από τον Θεό. Έχουν περάσει αρκετές χιλιάδες χρόνια και η ανθρωπότητα ακόμα χαίρεται το φως και τον αέρα που τους δόθηκε από τον Θεό και συνεχίζουν να αναπνέουν από την ανάσα του ίδιου του Θεού, συνεχίζουν να χαίρονται τα λουλούδια, τα πουλιά, τα ψάρια και τα έντομα που δημιούργησε ο Θεός και χαίρονται όλα τα πράγματα που τους παρέχει ο Θεός. Η μέρα και η νύχτα συνεχίζουν να αντικαθιστούν η μία την άλλη. Οι τέσσερεις εποχές εναλλάσσονται ως συνήθως. Οι χήνες που πετούν στον ουρανό μεταναστεύουν τον χειμώνα και πάλι επιστρέφουν την επόμενη άνοιξη. Τα ψάρια στο νερό δεν φεύγουν από τα ποτάμια και τις λίμνες —από το σπίτι τους. Τα τζιτζίκια στη γη τραγουδούν ακατάπαυστα το καλοκαίρι, οι γρύλοι στο χορτάρι σιγομουρμουρίζουν απαλά παρέα με τον άνεμο το φθινόπωρο, οι χήνες μαζεύονται σε κοπάδια ενώ οι αετοί παραμένουν μοναχικοί. Οι αγέλες των λιονταριών συντηρούνται με το κυνήγι. Τα ελάφια δεν ξεστρατίζουν από το γρασίδι και τα λουλούδια… Κάθε είδος ζωντανού οργανισμού ανάμεσα σ’ όλα τα πράγματα αναχωρεί και επιστρέφει, και πάλι αναχωρεί και ένα εκατομμύριο αλλαγές συντελούνται στο δευτερόλεπτο —αλλά εκείνο που δεν αλλάζει είναι τα ένστικτά τους και οι νόμοι της επιβίωσης. Όλα ζουν με τη μέριμνα και τη θρέψη του Θεού και κανένας δεν μπορεί ν’ αλλάξει τα ένστικτά τους και ούτε κανείς μπορεί να τους χαλάσει τους νόμους της επιβίωσης. Παρότι η ανθρωπότητα που ζει ανάμεσα σ’ όλα τα πράγματα έχει διαφθαρεί και παραπλανηθεί από τον Σατανά, ο άνθρωπος ακόμα δεν κατάφερε να απέχει από το νερό που δημιούργησε ο Θεός και από τον αέρα που δημιούργησε ο Θεός και απ’ όλα τα πράγματα που δημιούργησε ο Θεός, και ο άνθρωπος συνεχίζει να ζει και να πολλαπλασιάζεται στον χώρο αυτόν που δημιούργησε ο Θεός. Τα ένστικτα της ανθρωπότητας δεν έχουν αλλάξει. Ο άνθρωπος συνεχίζει να εξαρτάται από τα μάτια του για να βλέπει, από τ’ αυτιά του για ν’ ακούει, από το μυαλό του για να σκέφτεται, από την καρδιά του για να καταλαβαίνει, από τα πόδια του για να περπατά, από τα χέρια του για να εργάζεται και ούτω καθεξής. Όλα τα ένστικτα που δόθηκαν από τον Θεό στον άνθρωπο για να μπορέσει να δεχθεί την προσφορά του Θεού παραμένουν απαράλλαχτα, η ικανότητα του ανθρώπου να συνεργάζεται με τον Θεό δεν έχει αλλάξει, η ικανότητα των ανθρώπων να εκπληρώνουν τα καθήκοντα ενός δημιουργημένου όντος δεν έχει αλλάξει, οι πνευματικές ανάγκες της ανθρωπότητας δεν έχουν αλλάξει, η επιθυμία της ανθρωπότητας να βρει τις ρίζες της δεν έχει αλλάξει και δεν έχει αλλάξει και η λαχτάρα της ανθρωπότητας να σωθεί από τον Δημιουργό. Αυτές είναι οι παρούσες συνθήκες των ανθρώπων, που ζουν υπό την εξουσία του Θεού και που έχουν υποστεί την ανελέητη καταστροφή του Σατανά. Παρότι η ανθρωπότητα έχει υποστεί την καταδυνάστευση του Σατανά και δεν είναι πλέον ο Αδάμ και η Εύα της αρχής της δημιουργίας, αλλά έχει πάρα πολλά πράγματα ανταγωνιστικά με τον Θεό, όπως η γνώση, η φαντασία, οι απόψεις και ούτω καθεξής, και είναι γεμάτη από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση, στα μάτια του Θεού η ανθρωπότητα είναι πάντοτε η ίδια ανθρωπότητα που Εκείνος δημιούργησε. Η ανθρωπότητα ακόμα κυβερνάται και ενορχηστρώνεται από τον Θεό και ζει στην πορεία που καθόρισε ο Θεός και γι’ αυτό, στα μάτια του Θεού, η ανθρωπότητα που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά απλώς είναι καλυμμένη με βρομιά, μ’ ένα στομάχι που γουργουρίζει, είναι νωχελική, έχει μια μνήμη που δεν είναι όσο καλή ήταν κάποτε, λίγο γερασμένη —αλλά όλες οι λειτουργίες και τα ένστικτα του ανθρώπου είναι εντελώς άφθαρτα. Αυτή είναι η ανθρωπότητα που προτίθεται ο Θεός να σώσει. Μόλις αυτή η ανθρωπότητα ακούσει το κέλευσμα του Δημιουργού και τη φωνή του Δημιουργού, θα σηκωθεί και θα τρέξει να εντοπίσει την πηγή αυτής της φωνής. Μόλις αυτή η ανθρωπότητα δει τη μορφή του Δημιουργού, ο άνθρωπος θα πάψει να προσέχει οτιδήποτε άλλο και θα τα εγκαταλείψει όλα για ν’ αφοσιωθεί στον Θεό και θα προσφέρει και τη ζωή του ακόμα για Εκείνον. Όταν η καρδιά του ανθρώπου καταλάβει τον από καρδιάς λόγο του Δημιουργού, ο άνθρωπος θα απαρνηθεί τον Σατανά και θα συνταχθεί με τον Δημιουργό. Όταν ο άνθρωπος ξεπλύνει εντελώς τη βρομιά από πάνω του και για μια ακόμη φορά δεχθεί την πρόνοια και την τροφή του Θεού, τότε η μνήμη του ανθρώπου θα αποκατασταθεί και τότε ο άνθρωπος θα έχει αληθινά επιστρέψει στην κυριαρχία του Δημιουργού.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄

553. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να μιμηθεί την εξουσία του Θεού και δεν μπορεί να υποδυθεί την ταυτότητα και την υπόσταση του Θεού. Παρότι μπορείς να μιμηθείς τον τόνο με τον οποίο μιλάει ο Θεός, δεν μπορείς να μιμηθείς την ουσία του Θεού. Παρότι μπορείς να πάρεις τη θέση του Θεού και να Τον υποδυθείς, ποτέ δεν θα μπορέσεις να κάνεις αυτό που προτίθεται να κάνει ο Θεός και ποτέ δεν θα μπορέσεις να διοικήσεις και να δώσεις εντολές σε όλα τα πράγματα. Στα μάτια του Θεού θα είσαι για πάντα ένα μικρό πλάσμα κι ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίες είναι οι ικανότητες και οι δεξιότητές σου κι ανεξάρτητα από τα χαρίσματα σου, η ύπαρξη είναι ολόκληρη υπό την κυριαρχία του Δημιουργού. Παρόλο που είσαι σε θέση να πεις μερικά άγρια λόγια, αυτό ούτε δείχνει ότι έχεις την ουσία του Δημιουργού, ούτε εκφράζει το ότι διαθέτεις την εξουσία του Δημιουργού. Η εξουσία και η δύναμη του Θεού είναι η ουσία του ίδιου του Θεού. Είναι κάτι που ούτε μαθαίνεται, ούτε μπορεί να προστεθεί εξωτερικά, αλλά είναι η έμφυτη ουσία του ίδιου του Θεού. Κι έτσι, η σχέση μεταξύ του Δημιουργού και των δημιουργημάτων δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ. Όντας ένα από τα δημιουργήματα, ο άνθρωπος πρέπει να κρατά τη θέση του και να συμπεριφέρεται με συνείδηση και αίσθηση καθήκοντος και να διαφυλάσσει αυτό που του έχει εμπιστευτεί ο Δημιουργός. Κι ο άνθρωπος πρέπει να συμπεριφέρεται πάντα σωστά και να μην κάνει πράγματα που ξεπερνούν το εύρος των δυνατοτήτων του ή που είναι δυσάρεστα για τον Θεό. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να προσπαθεί να είναι σπουδαίος ή ξεχωριστός ή πάνω από τους άλλους, ούτε να προσπαθεί να γίνει Θεός. Αυτά είναι που δεν πρέπει να επιθυμεί ο άνθρωπος. Το να προσπαθεί κάποιος να γίνει σπουδαίος ή ξεχωριστός, είναι γελοίο. Το να ζητά να γίνει Θεός είναι ακόμη χειρότερο. Είναι αηδιαστικό και ποταπό. Εκείνο που είναι αξιέπαινο και που θα έπρεπε να ενδιαφέρει περισσότερο από οτιδήποτε τα δημιουργήματα, είναι να γίνουν αληθινά δημιουργήματα. Αυτός θα πρέπει να είναι ο μοναδικός στόχος τον οποίον όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να προσπαθούν να πετύχουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄