Τα πλήθη Με επευφημούν, τα πλήθη Με δοξάζουν· όλα τα στόματα προφέρουν το όνομα του μοναδικού αληθινού Θεού, όλοι οι άνθρωποι σηκώνουν τα μάτια τους για να παρακολουθήσουν τις πράξεις Μου. Η βασιλεία κατέρχεται στον κόσμο των ανθρώπων, η υπόστασή Μου είναι πλούσια και άφθονη. Ποιος δεν θα ευφραινόταν μπρος σ’ αυτό; Ποιος δεν θα χόρευε από χαρά; Ω, Σιών! Ύψωσε το θριαμβευτικό σου λάβαρο για να Με τιμήσεις! Τραγούδα τον θριαμβευτικό ύμνο της νίκης για να διαδώσεις το άγιο όνομά Μου! Όλη η κτίση μέχρι τα πέρατα της γης! Σπεύστε να εξαγνιστείτε ώστε να μπορέσετε να γίνετε προσφορές σε Μένα! Αστερισμοί των ουρανών! Σπεύστε να επιστρέψετε στις θέσεις σας για να δείξετε την ισχυρή δύναμή Μου στο στερέωμα! Ακούω τις φωνές των ανθρώπων στη γη, οι οποίοι εκφράζουν την απέραντη αγάπη, τον απέραντο σεβασμό τους για Μένα στους ύμνους τους! Την ημέρα αυτή, όταν όλη η κτίση επανέλθει στη ζωή, κατέρχομαι στον κόσμο των ανθρώπων. Τη στιγμή αυτή, στην παρούσα αυτή συγκυρία, όλα τα λουλούδια ανθίζουν ξέφρενα, όλα τα πουλιά κελαηδούν θαρρείς με μια φωνή, τα πάντα πάλλονται από χαρά! Στον ήχο του χαιρετισμού της βασιλείας, η βασιλεία του Σατανά καταρρέει, καταστρέφεται υπό τη βροντή του ύμνου της βασιλείας, και δεν πρόκειται να εγερθεί ποτέ ξανά!

Ποιος στη γη τολμά να ξεσηκωθεί και να αντισταθεί; Καθώς κατέρχομαι στη γη, φέρνω πυρ, φέρνω οργή, φέρνω καταστροφές κάθε είδους. Τα γήινα βασίλεια είναι τώρα η βασιλεία Μου! Ψηλά στον ουρανό, τα σύννεφα κυλούν και κυματίζουν· κάτω από τον ουρανό, οι λίμνες και τα ποτάμια φουσκώνουν και εύθυμα παράγουν μια συγκινητική μελωδία. Τα ζώα που αναπαύονται ξεπροβάλλουν από τις φωλιές τους, και όλοι οι λαοί αφυπνίζονται από τον λήθαργό τους από Μένα. Η ημέρα που περιμένουν οι πολυάριθμοι λαοί έχει έλθει επιτέλους! Μου προσφέρουν τους πιο όμορφους ύμνους!

Αυτήν την όμορφη στιγμή, αυτήν τη συναρπαστική στιγμή,

παντού αντηχούν αίνοι, πάνω στους ουρανούς και κάτω στη γη. Ποιος δεν θα ενθουσιαζόταν με αυτό;

Ποιου η καρδιά δεν θα ευφραινόταν; Ποιος δεν θα έκλαιγε μπρος σ’ αυτήν τη σκηνή;

Ο ουρανός δεν είναι ο παλιός ουρανός, τώρα είναι ο ουρανός της βασιλείας.

Η γη δεν είναι η γη που ήταν, τώρα είναι άγιος τόπος.

Μετά από μια δυνατή βροχή, ο βρόμικος παλαιός κόσμος φτιάχνεται εξ ολοκλήρου από την αρχή.

Τα βουνά αλλάζουν… τα ύδατα αλλάζουν…

και οι άνθρωποι αλλάζουν… τα πάντα αλλάζουν…

Αχ, σιωπηλά βουνά! Εγερθείτε και χορέψτε για Μένα!

Αχ, στάσιμα νερά! Εμπρός, κυλήστε ελεύθερα!

Εσείς οι άνθρωποι που ονειρεύεστε! Αφυπνιστείτε και ξεκινήστε την επιδίωξή σας!

Έχω έλθει… Είμαι Βασιλιάς…

Όλοι οι άνθρωποι θα δουν με τα μάτια τους το πρόσωπό Μου, θα ακούσουν με τα αυτιά τους τη φωνή Μου,

θα βιώσουν οι ίδιοι τη ζωή της βασιλείας…

Τόσο γλυκιά… τόσο όμορφη…

Αξέχαστη… αλησμόνητη…

Στην πυρά της οργής Μου, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας παλεύει·

στη μεγαλειώδη κρίση Μου, οι διάβολοι δείχνουν την πραγματική μορφή τους·

στα αυστηρά Μου λόγια, όλοι οι άνθρωποι νιώθουν μεγάλη ντροπή και δεν έχουν πού να κρυφτούν.

Θυμούνται το παρελθόν, όταν Με περιγελούσαν και Με χλεύαζαν.

Δεν υπήρξε ποτέ καιρός που να μην έκαναν επίδειξη, δεν υπήρξε ποτέ καιρός που να μην επαναστατούσαν εναντίον Μου.

Σήμερα, ποιος δεν θρηνεί; Ποιος δεν νιώθει μεταμέλεια;

Ολόκληρος ο σύμπαν κόσμος είναι γεμάτος δάκρυα…

γεμάτος χαρμόσυνους ήχους… γεμάτος γέλια…

Ασύγκριτη χαρά… χαρά που δεν συγκρίνεται…

Συνεχόμενος ήχος του ψιλόβροχου… στροβιλισμός μεγάλων νιφάδων χιονιού…

Μέσα στους ανθρώπους, η χαρά αναμειγνύεται με τη λύπη… κάποιοι γελούν…

κάποιοι κλαίνε γοερά… και άλλοι επευφημούν…

Θαρρείς κι όλοι έχουν ξεχάσει… αν πρόκειται για μια άνοιξη γεμάτη βροχές και συννεφιές,

ένα καλοκαίρι με λουλούδια που ανθίζουν απότομα, ένα φθινόπωρο πλούσιας συγκομιδής

ή έναν χειμώνα κρύο σαν τον παγετό και τον πάγο, κανείς δεν ξέρει…

Στον ουρανό τα σύννεφα πλανώνται, στη γη οι ωκεανοί στροβιλίζονται.

Οι υιοί κουνούν τα χέρια τους… οι άνθρωποι κουνούν τα πόδια τους καθώς χορεύουν…

Οι άγγελοι επί το έργον… οι άγγελοι ποιμαίνουν…

Όλοι οι άνθρωποι στη γη είναι πολυάσχολοι και τα πάντα στη γη πολλαπλασιάζονται.