της Ζάο Γιανγκ, Κίνα

Μια μέρα, τον Οκτώβρη του 2023, η επικεφαλής μού ανέθεσε τη δημιουργία μιας εικόνας φόντου. Όταν είδα ότι υπήρχαν υψηλές απαιτήσεις για την εικόνα, ανησύχησα ότι δεν θα κάνω καλή δουλειά και ότι θα καθυστερήσω τα πράγματα, κι έτσι δεν τόλμησα να τεμπελιάσω ενώ ετοίμαζα το φόντο. Εξέτασα προσεκτικά τις σχετικές αρχές και προσευχόμουν στον Θεό όποτε αντιμετώπιζα δυσκολίες. Μία εβδομάδα αργότερα, είχε ολοκληρωθεί το φόντο. Αφού το έλεγξε η επικεφαλής, μου επισήμανε μόνο δύο μικρές λεπτομέρειες και είπε ότι η εικόνα είχε βγει πολύ καλή. Χάρηκα πολύ και σκέφτηκα ότι δεν περίμενα ότι θα ολοκλήρωνα μια τόσο δύσκολη εικόνα τόσο γρήγορα, ότι η επικεφαλής σίγουρα θα θεωρούσε ότι ήμουν τεχνικά καταρτισμένη, υπεύθυνη και ότι είχα αίσθημα φορτίου στα καθήκοντά μου, και ότι θα μπορούσα να ολοκληρώνω τις εργασίες που μου αναθέτονταν με προσγειωμένο τρόπο. Μετά από αυτό, η επικεφαλής μού ανέθεσε να δημιουργήσω άλλες δύο εικόνες φόντου, τις οποίες επίσης ολοκλήρωσα έγκαιρα. Τα αποτελέσματα ήταν πάλι αρκετά καλά. Άρχισα να νιώθω έπαρση, και σκέφτηκα: «Τον περασμένο μήνα, τα αποτελέσματα του καθήκοντός μου δεν ήταν και τόσο καλά, αλλά αφότου συναναστράφηκε μαζί μου η επικεφαλής, η ποιότητα των εικόνων μου βελτιώθηκε αμέσως, ενώ αυξήθηκε και η αποδοτικότητά μου, κι έτσι τώρα η επικεφαλής θα πρέπει να έχει καλύτερη εντύπωση για μένα». Λίγο μετά, επιλέχθηκαν, επίσης, το άρθρο βιωματικής μαρτυρίας και το ευαγγελικό κήρυγμα που είχα γράψει. Ήμουν πανευτυχής, και σκέφτηκα: «Από ό,τι φαίνεται, δεν έχω πετύχει καλά αποτελέσματα μόνο στις εικόνες μου, αλλά έχω και κάποιες αλήθεια-πραγματικότητες. Αν το μάθουν αυτό οι αδελφοί και οι αδελφές που με γνωρίζουν, σίγουρα θα με δουν με άλλο μάτι. Επιπλέον, θα βελτιωθεί σημαντικά και η αξιολόγησή μου από την επικεφαλής». Αν και δεν έδειχνα να κοκορεύομαι φανερά, ένιωθα μέσα μου ένα επίμονο αίσθημα ανωτερότητας. Αισθανόμουν σαν να είχε εκτοξευθεί ξαφνικά η αξία μου.

Κάποια στιγμή, μια αδελφή που συνεργαζόταν μαζί μου μου είπε: «Με τις δικές σου εργασιακές ικανότητες θα πρέπει να πάρεις προαγωγή, αλλά το έργο εδώ σε χρειάζεται περισσότερο, και κάνεις ένα καθήκον στο οποίο δεν μπορεί σε αντικαταστήσει εύκολα ο οποιοσδήποτε». Ήμουν πανευτυχής όταν το άκουσα αυτό, σαν να είχα αποκτήσει φωτοστέφανο, και σκέφτηκα: «Παρόλο που δεν είμαι επικεφαλής, έχω ακόμα κάποιο κύρος στις καρδιές των αδελφών». Εκεί που απολάμβανα αυτό το αίσθημα ανωτερότητας, ξαφνικά σκέφτηκα: «Αν δεν επιλεγεί η επόμενη εικόνα μου, θα συνεχίσουν οι αδελφοί και οι αδελφές να με θαυμάζουν;» Ένιωσα ένα απερίγραπτο αίσθημα ανησυχίας, και σκέφτηκα ότι τα αποτελέσματα των καθηκόντων μου μπορούσαν μόνο να βελτιωθούν και όχι να χειροτερεύσουν, ειδάλλως, θα εξαφανιζόταν το φωτοστέφανό μου. Είπα στον εαυτό μου: «Πρέπει να συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά, πρέπει να επιλεγεί ξανά η εικόνα μου αυτόν τον μήνα, και πρέπει να συνεχίσω να γράφω αξιόλογες βιωματικές μαρτυρίες. Έτσι θα μπορέσω να διατηρήσω το φωτοστέφανό μου». Μετά από αυτό, ό,τι κι αν έκανα, συνέχιζα να σκέφτομαι πώς θα ικανοποιήσω την επικεφαλής και πώς θα κερδίσω την εκτίμηση των αδελφών. Μια φορά, η επικεφαλής έγραψε για να ρωτήσει για την πρόοδο του έργου, καθώς και για την εκτέλεση των καθηκόντων των αδελφών, και όταν συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν εξοικειωμένη με το έργο τους, παράτησα αμέσως το δικό μου καθήκον για να ενημερωθώ, έτσι ώστε να δει η επικεφαλής ότι είχα αίσθημα φορτίου και ότι ήμουν υπεύθυνος άνθρωπος. Η επικεφαλής με ρώτησε γιατί δεν είχα γράψει κηρύγματα τον τελευταίο καιρό, και σκέφτηκα: «Πρέπει να βρω χρόνο να γράψω κάτι, γρήγορα. Αν δεν το κάνω, δεν θα σκεφτεί η επικεφαλής ότι δεν έχω το ίδιο αίσθημα φορτίου που είχα παλιά; Αυτό δεν θα καταστρέψει την καλή εικόνα που έχει για μένα;» Εκείνη την περίοδο, πάντα αισθανόμουν ότι δεν είχα αρκετό χρόνο, και συνέχεια ανησυχούσα ότι αν δεν ολοκλήρωνα εγκαίρως ό,τι ζητούσε η επικεφαλής, θα σχημάτιζε κακή εικόνα για μένα. Ήμουν πολύ απασχολημένη κάθε μέρα, και δεν έκανα συστηματικά τις πνευματικές μου ασκήσεις, και, κάποιες φορές, μετά από μια πολύ γεμάτη μέρα, δεν πρόσεχα καν τις δικές μου διεφθαρμένες αποκαλύψεις ούτε ήξερα τι μαθήματα έπρεπε να πάρω. Όταν δημιουργούσα εικόνες, ανησυχούσα για το τι θα έκανα αν η νέα μου εικόνα δεν έβγαινε τόσο καλή όσο οι προηγούμενες. Ορισμένες φορές, για να πετύχω καλύτερα αποτελέσματα, μπερδευόμουν τελείως, συλλογιζόμουν για πολλή ώρα, χωρίς να μπορώ να πάρω μια απόφαση. Με τον καιρό, οι σκέψεις μου για τη δημιουργία εικόνων έγιναν πιο ασαφείς και ένιωθα προβληματισμένη, ενώ αναρωτιόμουν γιατί δυσκολευόμουν πλέον τόσο να κάνω το καθήκον μου. Γιατί δεν ήταν το μυαλό μου τόσο «κοφτερό» όσο παλιά;

Μετά από μια συνάθροιση, μίλησα με μια αδελφή για την κατάστασή μου. Χάρη στην υπενθύμιση της αδελφής, αναλογίστηκα και συνειδητοποίησα ότι, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, φοβόμουν διαρκώς μήπως μειωνόταν η αποτελεσματικότητα του καθήκοντός μου, κι ανησυχούσα ότι θα χανόταν η καλή εικόνα που είχαν για μένα στην καρδιά τους οι αδελφοί και οι αδελφές, κι έτσι προσπαθούσα να διατηρήσω το φωτοστέφανό μου. Θυμήθηκα ότι ο Θεός είχε ξεσκεπάσει τέτοιες καταστάσεις, κι έτσι αναζήτησα τα λόγια του Θεού για να τα διαβάσω. Ο Θεός λέει: «Πολλοί άνθρωποι που σημειώνουν κάποια επιτυχία σε έναν συγκεκριμένο τομέα στην κοσμική κοινωνία και γίνονται διάσημοι θολώνουν απ’ τη φήμη και τα κέρδη και αποκτούν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Η αλήθεια είναι ότι ο θαυμασμός, ο έπαινος, η επιβεβαίωση και η αναγνώριση που σου προσφέρουν οι άλλοι δεν είναι παρά προσωρινές τιμές. Δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωή ούτε σημαίνουν έστω και λίγο ότι κάποιος βαδίζει στο ορθό μονοπάτι. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά προσωρινή τιμή και δόξα. Αυτή η δόξα είναι άραγε αληθινή ή κενή; (Κενή.) Είναι σαν πεφταστέρι: Περνά αστραπιαία και εξαφανίζεται. Οι άνθρωποι, μόλις αποκτήσουν τέτοια πράγματα —δόξα, τιμές, χειροκροτήματα, δάφνες και επαίνους— πρέπει και πάλι να γυρίσουν στην πραγματική ζωή και να ζήσουν όπως οφείλουν. Κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό και θέλουν να τα διατηρήσουν όλα αυτά για πάντα· αυτό δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό. Οι άνθρωποι θέλουν να ζουν σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον και σε μια τέτοια ατμόσφαιρα γιατί τους κάνει να αισθάνονται μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο· θέλουν να απολαμβάνουν για πάντα αυτό το συναίσθημα. Αν δεν μπορούν να το απολαύσουν, τότε αρχίζουν να ακολουθούν το λάθος μονοπάτι. Κάποιοι προσπαθούν να αναισθητοποιηθούν με διάφορες μεθόδους, όπως το ποτό και τα ναρκωτικά: Έτσι προσεγγίζουν τη φήμη και το κέρδος αυτοί που ζουν στον κόσμο του Σατανά. Μόλις κάποιος γίνει διάσημος και γνωρίσει κάποια δόξα, είναι πιθανό να αποπροσανατολιστεί και να μην ξέρει πώς πρέπει να ενεργήσει ή τι να κάνει. Πετάει στα σύννεφα και δεν μπορεί να προσγειωθεί· αυτό είναι επικίνδυνο. Έχετε βρεθεί ποτέ σε τέτοια κατάσταση; Μήπως έχετε συμπεριφερθεί μ’ αυτόν τον τρόπο; (Ναι.) Τι φταίει γι’ αυτό; Φταίει το ότι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις: Είναι υπερβολικά ματαιόδοξοι και αλαζόνες, δεν αντέχουν τον πειρασμό ή τον έπαινο και δεν επιδιώκουν ούτε κατανοούν την αλήθεια. Πετυχαίνουν κάτι ασήμαντο ή γνωρίζουν λίγη δόξα και νομίζουν ότι είναι μοναδικοί, ότι έχουν γίνει σπουδαίοι άνθρωποι ή υπερήρωες. Σκέφτονται ότι θα ήταν κρίμα να μην έχουν τον εαυτό τους σε μεγάλη εκτίμηση μετά από τόση φήμη, τόσα κέρδη και τόση δόξα. Όσοι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια τείνουν να έχουν τον εαυτό τους σε μεγάλη εκτίμηση οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Και όταν φτάσουν τελικά να έχουν πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, μπορούν άραγε να προσγειωθούν εύκολα; (Όχι.) Έστω και λίγη σύνεση να έχουν οι άνθρωποι, δεν έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους χωρίς λόγο. Όταν δεν έχουν πετύχει ακόμα τίποτα, όταν δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν και κανείς απ’ την ομάδα δεν τους δίνει σημασία, τότε ακόμα και να το ήθελαν, δεν γίνεται να έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Μπορεί να είναι λίγο αλαζόνες και ναρκισσιστές ή μπορεί να θεωρούν τον εαυτό τους κάπως ταλαντούχο και καλύτερο από τους άλλους, αλλά δύσκολα θα έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Κάτω από ποιες συνθήκες έχουν οι άνθρωποι μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους; Όταν οι άλλοι τους επαινούν για κάποιο επίτευγμα. Θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο απ’ τους άλλους, θεωρούν τους άλλους συνηθισμένους και μέτριους, ότι μόνο αυτοί έχουν θέση και ότι είναι άλλης κλάσης και άλλου επιπέδου σε σχέση με τους υπόλοιπους, ότι είναι ανώτεροι. Έτσι, καβαλάνε το καλάμι και πιστεύουν ότι δικαιολογημένα έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας). Αφότου διάβασα αυτό το χωρίο των λόγων του Θεού, είχα τη βαθιά πεποίθηση ότι περιέγραφε την κατάστασή μου. Ο Θεός λέει ότι όταν οι άνθρωποι έχουν κάποια επιτυχία ή όταν αποκτούν λίγη φήμη, αρχίζουν να απολαμβάνουν αυτήν την τιμή και ένα φωτοστέφανο, και μάλιστα θέλουν να το κρατήσουν και να απολαμβάνουν για πάντα τον θαυμασμό των άλλων. Έτσι βλέπουν οι άνθρωποι τη φήμη και τη θέση, όταν έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Αυτό με έκανε να σκεφτώ πολλούς διάσημους στον κόσμο των άπιστων, οι οποίοι, αφότου γίνουν διάσημοι, κάνουν τα πάντα για να διαμορφώσουν την εικόνα τους και να παρουσιάσουν τον εαυτό τους με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να κερδίσουν από τους άλλους ακόμα περισσότερο θαυμασμό και έπαινο. Έτσι ακριβώς δεν ήμουν κι εγώ; Από τότε που άρχισαν να επιλέγονται οι εικόνες που δημιουργούσα και τα άρθρα που έγραφα, και να με επαινούν η επικεφαλής και οι αδελφοί και οι αδελφές στον περίγυρό μου, άρχισαν να παίρνουν τα μυαλά μου αέρα, και να νιώθω ότι η αξία μου είχε ξαφνικά αυξηθεί, σαν να είχα γίνει διάσημη, σαν να ξεχώριζα από το πλήθος, και άρχισα να απολαμβάνω τον έπαινο και τον θαυμασμό των αδελφών. Άρχισα μέχρι και να ανησυχώ ότι αν δεν συνέχιζα να κάνω καλά το καθήκον μου, θα εξαφανιζόταν η καλή εικόνα που είχε σχηματιστεί για μένα στα μάτια των αδελφών. Προκειμένου να διατηρήσω αυτήν την τιμή και αυτό το φωτοστέφανο, σκεφτόμουν διαρκώς πώς να κερδίσω τους επαίνους της επικεφαλής για τα καθήκοντά μου. Κυνηγούσα αποκλειστικά τη φήμη και τη θέση, και ακολουθούσα ένα μονοπάτι αντίστασης προς τον Θεό. Δεν ήταν έκπληξη το γεγονός ότι δεν μπορούσα να κερδίσω την καθοδήγηση του Θεού, και το μυαλό μου δεν ήταν καθαρό διότι, καθώς αποδείχθηκε, ακολουθούσα το λάθος μονοπάτι. Η καρδιά μου είχε από καιρό απομακρυνθεί από τον Θεό, με αποτέλεσμα να με αποστρέφεται ο Θεός και να κρύβει το πρόσωπό Του από μένα.

Μετά, συνέχισα να αναλογίζομαι τα προβλήματά μου. Διάβασα ορισμένα από τα λόγια του Θεού: «Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη και το κέρδος για να ελέγχει τις σκέψεις των ανθρώπων, σε σημείο που να μη σκέφτονται τίποτε άλλο από τη φήμη και το κέρδος. Πασχίζουν για φήμη και κέρδος, ταλαιπωρούνται για τη φήμη και το κέρδος, υπόκεινται σε εξευτελισμό για τη φήμη και το κέρδος, θυσιάζουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και προβαίνουν σε κάθε είδους κρίσεις και αποφάσεις για τη φήμη και το κέρδος. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς κρατά τους ανθρώπους δέσμιους με αόρατες αλυσίδες και αυτοί δεν έχουν ούτε τη δύναμη ούτε το κουράγιο να τις αποτινάξουν. Χωρίς να το καταλάβουν, κουβαλάνε αυτές τις αλυσίδες και σέρνονται συνεχώς με μεγάλη δυσκολία. Χάριν της φήμης και του κέρδους, η ανθρωπότητα αποφεύγει τον Θεό και Τον προδίδει, καθίσταται ολοένα πιο φαύλη. Επομένως, με αυτόν τον τρόπο, η μία γενιά μετά την άλλη καταστρέφονται μέσα στη φήμη και το κέρδος του Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄). «Ο Σατανάς χρησιμοποιεί μια πολύ διακριτική μέθοδο, μια μέθοδο που συμβαδίζει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, η οποία δεν είναι σε καμιά περίπτωση ριζοσπαστική και με την οποία κάνει τους ανθρώπους να αποδέχονται εν αγνοία τους τον τρόπο ζωής του Σατανά και τους κανόνες του για τη ζωή, καθώς επίσης και να θέτουν στόχους και τη δική τους κατεύθυνση στη ζωή και, χωρίς να το καταλαβαίνουν, αρχίζουν να αποκτούν και φιλοδοξίες στη ζωή τους. Όσο σπουδαίες κι αν φαίνονται να είναι αυτές οι φιλοδοξίες, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη “φήμη” και το “κέρδος”. Όλοι οι σπουδαίοι ή διάσημοι άνθρωποι, στην πραγματικότητα όλοι οι άνθρωποι, οτιδήποτε κι αν κάνουν στη ζωή τους έχει σχέση μόνο με αυτές τις δύο λέξεις: “φήμη” και “κέρδος”. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μόλις αποκτήσουν φήμη και κέρδος, θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν αυτά τα πράγματα για να απολαμβάνουν μεγαλύτερο κύρος και πλούτο, και να απολαμβάνουν τη ζωή. Πιστεύουν ότι η φήμη και το κέρδος είναι κάποιου είδους κεφάλαιο το οποίο θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να αποκτήσουν μια ζωή αναζήτησης της ηδονής και κάθε ανήθικης απόλαυσης της σάρκας. Για χάρη της φήμης και του κέρδους, που τόσο πολύ λαχταρά η ανθρωπότητα, οι άνθρωποι πρόθυμα, αλλά και ταυτόχρονα εν αγνοία τους, παραδίδουν το σώμα, το μυαλό και ό,τι άλλο έχουν, το μέλλον και τη μοίρα τους, στον Σατανά. Το κάνουν γνήσια και χωρίς να διστάσουν ούτε στιγμή, και αγνοούν τελείως την ανάγκη να πάρουν πίσω όσα παρέδωσαν. Μπορούν οι άνθρωποι να διατηρήσουν οποιονδήποτε έλεγχο του εαυτού τους από τη στιγμή που θα αναζητήσουν καταφύγιο στον Σατανά με αυτόν τον τρόπο και θα του είναι αφοσιωμένοι; Και βέβαια όχι. Βρίσκονται πλήρως και απολύτως υπό τον έλεγχο του Σατανά. Έχουν βυθιστεί πλήρως και ολότελα σ’ έναν βούρκο και είναι ανίκανοι να ξεφύγουν. Όταν κάποιος έχει πέσει στον βούρκο της φήμης και του κέρδους, δεν αναζητά πλέον οτιδήποτε φωτεινό, οτιδήποτε είναι δίκαιο ή όλα εκείνα τα όμορφα και αγαθά πράγματα. Αυτό συμβαίνει επειδή η φήμη και το κέρδος ασκούν τρομερή γοητεία στους ανθρώπους· γίνονται το αντικείμενο της επιδίωξης καθ’ όλη τη ζωή των ανθρώπου, ακόμα και καθ’ όλη την ατέρμονη αιωνιότητα. Δεν είναι αλήθεια αυτό;» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄). Όταν αναλογίστηκα τα λόγια του Θεού, άρχισα επιτέλους να διακρίνω τους τρόπους με τους οποίους ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη και το κέρδος για να διαφθείρει τους ανθρώπους. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί μεθόδους που συμφωνούν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις για να βάλει τους ανθρώπους σε πειρασμό και να τους διαφθείρει. Οδηγεί, έτσι, τους ανθρώπους να αποκτήσουν λανθασμένες απόψεις για τη ζωή και να ακολουθήσουν σταδιακά το μονοπάτι της μοχθηρίας. Ιδέες όπως «οι άνθρωποι έχουν ανάγκη την υπερηφάνεια τους όπως ένα δέντρο τον φλοιό του» ή «ο άνθρωπος αγωνίζεται κόντρα στο ρεύμα», και «ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του οπουδήποτε μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει» έχουν ενσταλαχθεί στους ανθρώπους από τον Σατανά, και τους κάνουν να επιζητούν να γίνουν ανώτεροι και να τους εκτιμούν και να τους θαυμάζουν οι άλλοι. Για τους ανθρώπους, αυτό μοιάζει να συμφωνεί με τις αντιλήψεις τους, διότι με την αίγλη και τη θέση μπορεί κανείς να κερδίσει τον θαυμασμό και τον σεβασμό των άλλων, και να τον επιδοκιμάζουν και να του δείχνουν εύνοια όπου κι αν πάει, τα οποία είναι πράγματα που ικανοποιούν σε μεγάλο βαθμό τη ματαιοδοξία του ανθρώπου. Προκειμένου να πετύχουν αυτόν τον στόχο, οι άνθρωποι δουλεύουν σκληρά και πασχίζουν, ανταγωνίζονται για τη φήμη και το κέρδος, εξαπατούν και συνωμοτούν, και αγωνίζονται με νύχια και με δόντια. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη και το κέρδος για να διαφθείρει τους ανθρώπους, και τους παρασύρει βήμα-βήμα στην άβυσσο της αμαρτίας. Αναλογίστηκα τη δική μου συμπεριφορά. Από τότε που το έργο μου είχε πρόσφατα αρχίσει να αποφέρει κάποια αποτελέσματα και να λαμβάνει επαίνους από την επικεφαλής και τους αδελφούς και τις αδελφές, νόμιζα ότι είχα ένα αίσθημα φορτίου και τις αλήθεια-πραγματικότητες, και άρχισα να απολαμβάνω την εκτίμηση και τον έπαινο των άλλων, με την ελπίδα ότι αυτή η τιμή και αυτό το φωτοστέφανο θα διαρκούσαν για πάντα. Ταυτόχρονα, φοβόμουν ότι αν κάποια μέρα μειωνόταν η αποδοτικότητά μου στα καθήκοντά μου, θα εξαφανιζόταν αυτή η τιμή και το φωτοστέφανο, κι έτσι άρχισα να κάνω τα καθήκοντά μου με σκοπό να με δουν οι άλλοι. Στην καρδιά μου δεν υπήρχε από καιρό θέση για τον Θεό, και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πώς θα κάνω τους άλλους να με θαυμάζουν. Είτε μάθαινα τεχνικές είτε δημιουργούσα εικόνες, ό,τι κι αν έκανα, το έκανα για να δείξω στους αδελφούς και στις αδελφές ότι ήμουν υπεύθυνος άνθρωπος και ότι είχα αίσθημα φορτίου στα καθήκοντά μου, και έτσι, να διατηρήσω τη θέση μου στην καρδιά τους. Διάβασα μερικά από τα λόγια του Θεού: «Εάν, μέσα σου, παραμείνεις προσηλωμένος στο κύρος και στη θέση, αν συνεχίσεις να κάνεις επίδειξη και να σε απασχολεί πώς να κάνεις τους άλλους να σε θαυμάζουν, τότε δεν είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια και βαδίζεις σε λάθος μονοπάτι. Αυτό που επιδιώκεις δεν είναι η αλήθεια ούτε είναι η ζωή, αλλά είναι τα όσα αγαπάς, είναι η φήμη, το κέρδος και η θέση —οπότε, τίποτα απ’ αυτά που κάνεις δεν έχει σχέση με την αλήθεια, είναι όλα κακές πράξεις και δουλειά. Εάν, μέσα σου, αγαπάς την αλήθεια και αγωνίζεσαι πάντοτε στην κατεύθυνσή της, αν επιδιώκεις αλλαγή διάθεσης, αν μπορείς να φτάσεις στην αληθινή υποταγή στον Θεό, και μπορείς να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό, και αν είσαι συγκρατημένος σε όσα κάνεις, και μπορείς να αποδεχτείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, τότε η κατάστασή σου θα βελτιώνεται συνέχεια, και θα είσαι κάποιος που ζει ενώπιον του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι η διάθεση κάποιου έχει αλλάξει). Αν επιδιώκει κανείς φήμη και θέση για να τον θαυμάζουν οι άλλοι, βαδίζει στο μονοπάτι του Σατανά. Αν επιδιώκει την αλήθεια, να ζει ενώπιον του Θεού και να εκπληρώνει το καθήκον ενός δημιουργήματος, τότε ζει μια ζωή γεμάτη αξία και νόημα. Αναλογίστηκα τις πρώτες φορές που δημιούργησα αυτές τις απαιτητικές εικόνες φόντου. Επικεντρωνόμουν στο να κάνω το καθήκον μου καλά και προσευχόμουν στον Θεό όταν συναντούσα δυσκολίες, και ένιωθα την καρδιά μου πολύ κοντά στον Θεό. Αλλά, από τότε που άρχισα να εργάζομαι για τη φήμη και τη θέση, η καρδιά μου άρχισε να απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Θεό, και, όλη μέρα, οι σκέψεις μου δεν αφορούσαν το πώς θα κάνω καλά το καθήκον μου για να ικανοποιήσω τον Θεό, αλλά, αντ’ αυτού, πώς θα κάνω τους άλλους να με θαυμάσουν και πώς θα διατηρήσω τη θέση μου. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι σκέψεις μου έγιναν ολοένα πιο μπερδεμένες, και όχι μόνο δεν έκανα καλά το καθήκον μου, αλλά ζημιώθηκε και η ίδια μου η ζωή. Η φήμη και το κέρδος είναι εργαλεία που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να βλάψει τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει μακριά από τον Θεό, και το μόνο που θα έκαναν θα ήταν να με οδηγήσουν στο μονοπάτι της αντίστασης στον Θεό.

Αργότερα, συνέχισα να αναζητώ και διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Γιατί εκτιμάς τόσο πολύ τη θέση; Ποια οφέλη μπορείς να αποκομίσεις από τη θέση; Αν η θέση σού έφερνε καταστροφή, δυσκολίες, αμηχανία και πόνο, θα την εκτιμούσες ακόμα τόσο πολύ; (Όχι.) Είναι πάρα πολλά τα οφέλη που προκύπτουν όταν έχει κανείς θέση· πράγματα όπως ο φθόνος, ο σεβασμός, η εκτίμηση και η κολακεία από τους άλλους ανθρώπους, καθώς και ο θαυμασμός και η λατρεία τους. Υπάρχει, επίσης, το αίσθημα ανωτερότητας και προνομίου που σου εξασφαλίζει η θέση σου, το οποίο σου δίνει ένα αίσθημα υπερηφάνειας και αυτοεκτίμησης. Επιπλέον, μπορείς και να απολαμβάνεις πράγματα που οι άλλοι δεν απολαμβάνουν, όπως όλα τα οφέλη της θέσης, καθώς και ειδική μεταχείριση. Αυτά είναι τα πράγματα που δεν τολμάς καν να σκεφτείς και αυτά που λαχταράς στα όνειρά σου. Τα εκτιμάς αυτά τα πράγματα; Αν η θέση είναι ανούσια, χωρίς πραγματική σημασία και η υπεράσπισή της δεν εξυπηρετεί κανέναν πραγματικό σκοπό, δεν είναι ανόητο να την εκτιμάς; Αν καταφέρεις να εγκαταλείψεις πράγματα όπως τα συμφέροντα και τις απολαύσεις της σάρκας, τότε η φήμη, το κέρδος και η θέση δεν θα σε δεσμεύουν πλέον. Επομένως, τι πρέπει να επιλυθεί πρώτα προκειμένου να λυθούν και τα ζητήματα που σχετίζονται με την εκτίμηση και την επιδίωξη της θέσης; Πρώτον, πρέπει να διακρίνεις τη φύση του προβλήματος του να κάνεις κακό και να επιδίδεσαι σε τεχνάσματα, αποσιωπήσεις και συγκαλύψεις, καθώς και του να αρνείσαι την επίβλεψη, τις ερωτήσεις και την έρευνα από τον οίκο του Θεού, προκειμένου να απολαύσεις τα οφέλη της θέσης. Δεν είναι αυτό απροκάλυπτη αντίσταση και εναντίωση στον Θεό; Αν μπορέσεις να διακρίνεις τη φύση και τις συνέπειες του να επιθυμεί κανείς τα οφέλη της θέσης, θα λυθεί το πρόβλημα της επιδίωξης της θέσης» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος δεύτερο)]. Όταν συλλογίστηκα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα γιατί επιδίωκα τη φήμη και τη θέση. Ο πραγματικός λόγος που το έκανα αυτό ήταν για να απολαμβάνω τα οφέλη της θέσης, και γιατί πίστευα ότι με τη φήμη και τη θέση, θα εισέπραττα σεβασμό και εκτίμηση από τους άλλους, και ότι όπου κι αν πήγαινα, οι αδελφοί και οι αδελφές θα με έπαιρναν στα σοβαρά. Από τότε που άρχισαν οι εικόνες και τα άρθρα μου να επιλέγονται το ένα μετά το άλλο, και είδα τον θαυμασμό και τον φθόνο στα μάτια των αδελφών, ένιωθα πολύ ικανοποιημένη με αυτό το συναίσθημα, και φοβόμουν ότι αν μειωνόταν η αποτελεσματικότητά μου, δεν θα απολάμβανα πια αυτά τα οφέλη. Ως δημιουργημένο ον, το να μπορώ να κάνω το καθήκον μου στον οίκο του Θεού είναι χάρη του Θεού, αλλά εγώ ήθελα να το χρησιμοποιήσω για να απολαμβάνω τα οφέλη της θέσης. Ήταν πραγματικά ξεδιάντροπο από μέρους μου! Συνειδητοποίησα ότι η αποτελεσματικότητα του έργου μου στην δημιουργία εικόνων οφειλόταν στη διαφώτιση του Θεού, ότι αυτή η δεξιότητα ήταν ένα δώρο από τον Θεό, και ότι αυτά τα αποτελέσματα οφείλονταν στην καθοδήγηση των αρχών του οίκου του Θεού και στη βοήθεια των αδελφών, και είδα ότι όλα αυτά τα πράγματα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με την καθοδήγηση του Θεού. Δεν είχα τίποτα για το οποίο να καυχιέμαι ή για το οποίο άξιζε να με θαυμάζουν. Απλώς επειδή ήμουν αποτελεσματική στο καθήκον μου, αυτό δεν σήμαινε κι ότι είχε αυξηθεί η αξία μου, ούτε σήμαινε ότι δεν είχα διαφθορά ή ελλείψεις. Ήμουν ακόμα ο εαυτός μου, ένας συνηθισμένος άνθρωπος με πολλές αδυναμίες, και έπρεπε να το δω σωστά όλο αυτό. Αν υπάρχουν προβλήματα στο καθήκον μου, θα πρέπει να κάνω αυτοκριτική, να συνοψίσω τις παρεκκλίσεις και να μάθω από αυτές. Δεν χρειάζεται να φοβάμαι να εκθέσω τις αδυναμίες μου ή να τις αποφεύγω, και σίγουρα δεν χρειάζεται να χρησιμοποιώ ανθρώπινες μεθόδους για να τις συγκαλύψω. Αυτό που χρειάζεται να κάνω είναι να συμπεριφέρομαι σύμφωνα με τη θέση μου, και να τα δίνω όλα ώστε να εκπληρώνω τις ευθύνες που έχω στα καθήκοντά μου. Αφότου κατανόησα αυτά τα πράγματα, ένιωσα να με διαπερνά ένα αίσθημα χαλάρωσης και απελευθέρωσης, και δεν ανησυχούσα πια για το πώς με βλέπουν οι αδελφοί και οι αδελφές. Μετά, προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, Σε ευχαριστώ που με φανέρωσες μέσα από αυτό το περιβάλλον, ειδάλλως δεν θα είχα αναγνωρίσει τα προβλήματά μου. Τώρα είμαι πρόθυμη να μετανοήσω, να σταματήσω να επικεντρώνομαι στο πώς με βλέπουν οι άλλοι, να ζήσω ενώπιόν Σου και να κάνω καλά το καθήκον μου. Αν επιδιώξω ξανά τη φήμη και τη θέση, ας επέλθει πάνω μου η πειθαρχία Σου, ώστε να έρθω εγκαίρως στα σύγκαλά μου».

Στις αρχές Ιανουαρίου του 2024, η επικεφαλής μού ανέθεσε την επεξεργασία μιας εικόνας. Έπρεπε να αναθεωρήσω μια ημιτελή εικόνα που είχαν φτιάξει άλλοι αδελφοί και αδελφές, και ένιωσα λίγο αγχωμένη, ενώ σκέφτηκα: «Η επικεφαλής με εμπιστεύεται με αυτήν τη ρύθμιση, οπότε πρέπει να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ ώστε να μην την απογοητεύσω». Ήλπιζα να τα καταφέρω με τη μία, για να δείξω στην επικεφαλής ότι είχα κάποια ικανότητα. Σε αυτό το σημείο, συνειδητοποίησα ότι η κατάστασή μου ήταν λανθασμένη, και ότι ακόμα επιδίωκα τη φήμη και τη θέση, κι έτσι προσευχήθηκα στον Θεό να επαναστατήσω ενάντια στη λανθασμένη μου πρόθεση, ζητώντας από τον Θεό να προστατεύσει την καρδιά μου και να με βοηθήσει να εκπληρώσω τις ευθύνες μου. Θυμήθηκα ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Ο Θεός παρατηρεί κατά πόσο φέρεσαι με τρόπο που αρμόζει στη θέση σου και κατά πόσο είσαι ένας άνθρωπος που κάνει καλά τα καθήκοντα ενός δημιουργημένου όντος. Παρατηρεί κατά πόσο, όταν εκτελείς το καθήκον σου, το κάνεις ολόψυχα και καταβάλεις κάθε προσπάθεια στο πλαίσιο των έμφυτων καταστάσεων που σου έχει δώσει ο Θεός, και κατά πόσο ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές και επιτυγχάνεις τα αποτελέσματα που επιθυμεί ο Θεός. Αν μπορείς να καταφέρεις όλα αυτά τα πράγματα, ο Θεός σε βαθμολογεί με άριστα. Αν δεν ενεργείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, τότε, παρόλο που μπορεί να καταβάλλεις κάποια προσπάθεια και να δουλεύεις σκληρά, αν όλα όσα κάνεις έχουν ως στόχο να κάνεις φιγούρα και να επιδεικνύεσαι, και αν δεν κάνεις το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά και τη δύναμη για να ικανοποιήσεις τον Θεό ούτε ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε οι εκδηλώσεις και οι αποκαλύψεις σου, η συμπεριφορά σου, προκαλούν απέχθεια στον Θεό. Γιατί τις απεχθάνεται ο Θεός; Ο Θεός λέει ότι δεν εστιάζεις στις εργασίες που σου αναλογούν, ότι δεν έχεις εκτελέσει το καθήκον σου με όλη σου την καρδιά, τη δύναμη και το μυαλό και ότι δεν ακολουθείς το σωστό μονοπάτι» [«Ο Λόγος», τόμ. 7: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (3)]. Αφότου διάβασα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι πρέπει να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, σύμφωνα με τις αρχές που κατανοώ. Αν κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ και υπάρχουν πάλι παρεκκλίσεις, η επισήμανση των αδυναμιών μου είναι ο τρόπος με τον οποίο με συμπληρώνει η επικεφαλής, και θα πρέπει να τις διορθώσω. Με αυτά στο μυαλό μου, δεν ένιωθα πια αγχωμένη, και σκέφτηκα προσεκτικά πώς να δημιουργήσω το καλύτερο αποτέλεσμα με την εικόνα. Προσευχήθηκα στον Θεό και αναζήτησα τυχόν πληροφορίες όταν υπήρχε κάτι που δεν καταλάβαινα, και σύντομα η εικόνα είχε ολοκληρωθεί. Λίγες μέρες αργότερα, έμαθα ότι η εικόνα είχε επιλεγεί, και ευχαρίστησα τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς μου. Αυτή η αλλαγή μέσα μου ήταν το αποτέλεσμα της καθοδήγησης των λόγων του Θεού.