από τη Νάνα, Κίνα

Το 2020, συνεργαζόμουν με δύο αδελφές, τη Λι Να και τη Γιανγκ Γιανγκ, σε καθήκοντα που είχαν να κάνουν με τα κείμενα. Μετά από κάποιο διάστημα, με επέλεξαν ως επικεφαλής της ομάδας. Είπα μέσα μου: «Κάνω κειμενικό έργο εδώ και πολύ καιρό και τώρα είμαι επικεφαλής της ομάδας, επομένως πρέπει να συνεργαστώ μαζί τους για να κάνουμε καλά τα καθήκοντά μας». Ήταν νέες σε ηλικία, κι έτσι συχνά ήμουν περισσότερο ανεκτική μαζί τους στην καθημερινή ζωή και, όταν έβλεπα ότι συναντούσαν προβλήματα στο έργο ή δεν κατανοούσαν ξεκάθαρα ορισμένες αρχές, αναζητούσα την αλήθεια μαζί τους για να επιλύσουμε αυτά τα πράγματα. Η Λι Να και η Γιανγκ Γιανγκ έλεγαν και οι δύο ότι ήμουν προσηνής, υπομονετική και υπεύθυνη στα καθήκοντά μου. Κι εγώ θεωρούσα ότι ήμουν ικανή να εξετάζω το συνολικό έργο, καθώς και ότι είχα υπομονή, έδειχνα στοργή και είχα καλή ανθρώπινη φύση. Εκείνο το διάστημα, όλοι ήταν πολύ θετικοί στα καθήκοντά τους και το έργο έφερε κάποια αποτελέσματα. Η επιβλέπουσα με επαινούσε κι αυτή, ήμουν ευχαριστημένη και σκεφτόμουν ότι έπρεπε να τα πάω ακόμα καλύτερα στο μέλλον.

Αργότερα, εξαιτίας του αυξημένου εργασιακού φόρτου και των κηρυγμάτων που είχαν καθυστερήσει, η επιβλέπουσα κανόνισε να αρχίσει να συνεργάζεται μαζί μας στα καθήκοντά μας η αδελφή Γουάνγκ Ναν. Πρόσεξα ότι η Γουάνγκ Ναν ήταν πολύ γρήγορη, τόσο στον έλεγχο όσο και στη συγγραφή των κηρυγμάτων, και ότι εγώ προόδευα πιο αργά από αυτήν. Είπα μέσα μου: «Αν δει η επιβλέπουσα ότι ο έλεγχος των κηρυγμάτων προχωρά σαφώς γρηγορότερα μετά την άφιξη της Γουάνγκ Ναν, μήπως σκεφτεί ότι οι εργασιακές ικανότητές μου είναι υποδεέστερες, ότι δεν είμαι τόσο καλή όσο η Γουάνγκ Ναν ή ότι δεν κάνω πραγματικό έργο και γι’ αυτό καθυστερούν τα κηρύγματα; Δεν μπορεί να γίνει αυτό, πρέπει να βιαστώ να ελέγξω τα κηρύγματα και να μη μείνω πίσω από τη Γουάνγκ Ναν». Εκείνη την εποχή, η Γιανγκ Γιανγκ συνάντησε κάποια προβλήματα κατά τον έλεγχο των κηρυγμάτων και ήξερα ότι έπρεπε να συναναστραφώ και να τη βοηθήσω, αλλά σκέφτηκα: «Για να λύσω τα προβλήματα της Γιανγκ Γιανγκ, θα πρέπει να τη βοηθήσω να αναλύσει τα κηρύγματα και να βρει τις σχετικές αρχές. Έτσι, όμως, θα καθυστερήσει η δική μου πρόοδος στον έλεγχο των κηρυγμάτων και τότε η επιβλέπουσα θα πει ότι δεν τα πάω τόσο καλά όσο η νέα αδελφή, παρόλο που κάνω τόσον καιρό τα καθήκοντά μου. Άσ’ το, προς το παρόν δεν θ’ ασχοληθώ μ’ αυτό». Έτσι, δεν ρώτησα τη Γιανγκ Γιανγκ τι δυσκολίες είχε. Λίγες μέρες αργότερα, πρόσεξα ότι η πρόοδος της Γιανγκ Γιανγκ στον έλεγχο των κηρυγμάτων ήταν αργή και, παρόλο που ήθελα να συναναστραφώ και να τη βοηθήσω, σκέφτηκα πόσο χρόνο και ενέργεια θα δαπανούσα, οπότε δεν είπα τίποτα. Μια μέρα, η επιβλέπουσα είπε ότι η Γιανγκ Γιανγκ έπρεπε να μεταβιβάσει ένα μέρος του έργου στη Λι Να, και είδα ότι η Γιανγκ Γιανγκ δεν είχε δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις, οπότε ήθελα να συζητήσω μαζί τους τις λεπτομέρειες, αλλά σκεφτόμουν ότι έτσι θα καθυστερούσα στην επιμέλεια των κηρυγμάτων και, ούτως ή άλλως, αφού η επιβλέπουσα δεν είχε αναθέσει σ’ εμένα συγκεκριμένα αυτήν την εργασία, σκέφτηκα ότι ήταν καλύτερο να μη κάνω καμία σχετική ερώτηση και να επικεντρωθώ μόνο στο δικό μου έργο. Αργότερα, η Γιανγκ Γιανγκ και η Λι Να, που δεν έφερναν καλά αποτελέσματα στο έργο τους, μου πρότειναν να συναναστραφούμε σχετικά με πιθανές λύσεις. Εγώ, όμως, δεν ήθελα να συμμετάσχω σ’ αυτό, επειδή θεωρούσα ότι θα προκαλούσε καθυστερήσεις, κι έτσι τους είπα στα γρήγορα κάποιες σκέψεις μου και μετά έστρεψα την προσοχή στο δικό μου έργο.

Αργότερα, η επιβλέπουσα ήρθε για να ελέγξει το έργο και είδε ότι η Λι Να και η Γιανγκ Γιανγκ αντιμετώπιζαν δυσκολίες και ότι τα αποτελέσματα στα καθήκοντά τους είχαν χειροτερέψει. Όταν η επιβλέπουσα έμαθε ότι δεν καθοδηγούσα το έργο των αδελφών ούτε το παρακολουθούσα, με κλάδεψε, λέγοντας: «Κάνεις μόνο το έργο για το οποίο είσαι υπεύθυνη και δεν ενδιαφέρεσαι καθόλου για την πρόοδο του έργου των αδελφών με τις οποίες συνεργάζεσαι. Δεν εκπληρώνεις καθόλου τις υποχρεώσεις σου ως επικεφαλής της ομάδας!» Δυσκολεύτηκα να αποδεχθώ ένα τόσο ξαφνικό κλάδεμα και σκέφτηκα: «Δεν φταίω μόνο εγώ που δεν φέρνουν αποτελέσματα στα καθήκοντά τους, αφού το έχουμε μοιράσει το έργο!» Ένιωθα κάπως αδικημένη. Η επιβλέπουσα μού διάβασε ένα χωρίο των λόγων του Θεού και τότε άρχισα να αναγνωρίζω τα προβλήματά μου. Ο Θεός λέει: «Οι αντίχριστοι δεν έχουν συνείδηση, λογική ή ανθρώπινη φύση. Όχι μόνο αγνοούν τη ντροπή, αλλά έχουν κι ένα ακόμη χαρακτηριστικό: είναι ασυνήθιστα εγωιστές και ελεεινοί. Η κυριολεκτική έννοια του “να είναι κανείς εγωιστής και ελεεινός” τους δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί: Είναι τυφλοί σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα δικά τους συμφέροντα. Οτιδήποτε αφορά τα δικά τους συμφέροντα ελκύει πλήρως την προσοχή τους και θα υποφέρουν γι’ αυτό, θα πληρώσουν τίμημα, θ’ απορροφηθούν από αυτό και θ’ αφοσιωθούν σ’ αυτό. Για οτιδήποτε δεν σχετίζεται με τα δικά τους συμφέροντα θα κάνουν τα στραβά μάτια και δεν θα το προσέξουν. Οι άλλοι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν —τους αντίχριστους δεν τους νοιάζει αν κάποιος διαταράσσει ή αναστατώνει, κάτι τέτοιο δεν έχει καμία σχέση μαζί τους. Για να το θέσω με λεπτότητα, νοιάζονται μόνο για τις δικές τους υποθέσεις. Πιο ακριβές όμως είναι να πούμε ότι αυτό το είδος ανθρώπου είναι ελεεινό, ευτελές και ποταπό. Τους ορίζουμε ως “εγωιστές και ελεεινούς”. Πώς εκδηλώνεται ο εγωισμός των αντίχριστων και το ότι είναι ελεεινοί; Σε οτιδήποτε ωφελεί τη θέση ή τη φήμη τους, καταβάλλουν προσπάθειες να κάνουν ή να πουν ό,τι είναι απαραίτητο και υπομένουν πρόθυμα κάθε ταλαιπωρία. Αλλά όταν πρόκειται για έργο που οργανώνεται από τον οίκο του Θεού ή για έργο που ωφελεί την ανάπτυξη της ζωής του εκλεκτού λαού του Θεού, το αγνοούν εντελώς. Ακόμα κι όταν οι κακοί άνθρωποι διαταράσσουν, αναστατώνουν και διαπράττουν κάθε είδους κακό, επηρεάζοντας έτσι σοβαρά το έργο της εκκλησίας, παραμένουν απαθείς και αδιάφοροι, λες και δεν τους αφορά. Και αν κάποιος ανακαλύψει και αναφέρει τις κακές πράξεις ενός κακού ανθρώπου, λένε ότι δεν είδαν τίποτα και προσποιούνται άγνοια. Εάν κάποιος, όμως, τους αναφέρει και φανερώσει ότι δεν κάνουν αληθινό έργο και επιδιώκουν μόνο τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, εξαγριώνονται. Συγκαλούνται εσπευσμένα συνεδριάσεις για να συζητηθεί πώς να απαντήσουν, γίνονται έρευνες για να ανακαλυφθεί το ποιος δρα πίσω από την πλάτη τους, ποιος ήταν ο αρχηγός της συμμορίας και ποιος εμπλέκεται. Δεν θα φάνε ούτε θα κοιμηθούν έως ότου διερευνήσουν τα πάντα και το θέμα κλείσει οριστικά. Μερικές φορές, θα φτάσουν στο σημείο να χαρούν μόνο αφού έχουν βάλει στη θέση τους όλους όσοι εμπλέκονταν στην αναφορά τους. Αυτή είναι εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί, έτσι δεν είναι; Κάνουν εκκλησιαστικό έργο; Ενεργούν για χάρη της δύναμης και του κύρους τους, απλά και καθαρά. Διαχειρίζονται τη δική τους επιχείρηση. Ανεξάρτητα από το τι έργο αναλαμβάνουν, οι αντίχριστοι δεν σκέφτονται ποτέ τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Εξετάζουν μόνο αν θα επηρεαστούν τα δικά τους συμφέροντα, σκέφτονται μόνο τη λίγη δουλειά που έχουν μπροστά τους και η οποία τους ωφελεί. Γι’ αυτόν, το πρωταρχικό έργο της εκκλησίας είναι απλώς κάτι που κάνουν στον ελεύθερό τους χρόνο. Δεν το παίρνουν καθόλου στα σοβαρά. Κουνιούνται μόνο όταν τους τσιγκλήσει κάποιος να ενεργήσουν, κάνουν μόνο αυτό που τους αρέσει και κάνουν έργο μόνο για χάρη της διατήρησης της δικής τους θέσης και δύναμης. Στα μάτια τους, οποιοδήποτε έργο οργανώνεται από τον οίκο του Θεού, το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και η είσοδος στη ζωή του εκλεκτού λαού του Θεού δεν είναι σημαντικά. Όσες δυσκολίες κι αν έχουν οι άλλοι στο έργο τους, ό,τι θέματα κι αν έχουν εντοπίσει και τους τα αναφέρουν, όσο ειλικρινή κι αν είναι τα λόγια τους, οι αντίχριστοι δεν δίνουν σημασία, δεν συμμετέχουν, είναι σαν να μην έχει αυτό καμία σχέση μαζί τους. Όσο μεγάλα προβλήματα κι αν παρουσιάζονται στο έργο της εκκλησίας, είναι παντελώς αδιάφοροι. Ακόμη και όταν ένα πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς μπροστά τους, το αντιμετωπίζουν μόνο επιφανειακά. Μόνον όταν κλαδευτούν απευθείας από τον Άνωθεν και τους δοθεί εντολή να ξεκαθαρίσουν κάποιο πρόβλημα, κάνουν απρόθυμα λίγο πραγματικό έργο και δίνουν στον Άνωθεν κάτι να δει. Αμέσως μετά, συνεχίζουν τη δική τους δουλειά. Όσον αφορά το έργο της εκκλησίας, τα σημαντικά πράγματα του ευρύτερου πλαισίου, γι’ αυτά τα πράγματα είναι αδιάφοροι και τα αγνοούν. Παραμελούν ακόμη και τα προβλήματα που ανακαλύπτουν και δίνουν επιπόλαιες απαντήσεις ή τα μασάνε όταν τους ρωτάς για προβλήματα, αντιμετωπίζοντάς τα μόνο με μεγάλη απροθυμία. Αυτή είναι εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί, έτσι δεν είναι; Επιπλέον, ανεξάρτητα από το καθήκον που κάνουν οι αντίχριστοι, το μόνο που σκέφτονται είναι εάν θα τους δώσει τη δυνατότητα να βρεθούν στο επίκεντρο. Εφόσον ενισχύει τη φήμη τους, στύβουν το μυαλό τους να βρουν έναν τρόπο να μάθουν πώς να το κάνουν, να το πραγματοποιήσουν. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι αν θα τους κάνει να ξεχωρίσουν. Ανεξάρτητα από το τι κάνουν ή τι σκέφτονται, ενδιαφέρονται μόνο για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Όποιο καθήκον κι αν εκτελούν, ανταγωνίζονται μόνο για το ποιος είναι σε υψηλότερη ή χαμηλότερη θέση, ποιος κερδίζει και ποιος χάνει, ποιος έχει τη μεγαλύτερη φήμη. Τους ενδιαφέρει μόνο πόσοι τους λατρεύουν και τους θαυμάζουν, πόσοι τους υπακούν και πόσους ακόλουθους έχουν. Ποτέ δεν συναναστρέφονται την αλήθεια ούτε επιλύουν πραγματικά προβλήματα. Ποτέ δεν εξετάζουν πώς να πράττουν σύμφωνα με τις αρχές όταν κάνουν το καθήκον τους, ούτε αναλογίζονται εάν είναι αφοσιωμένοι, εάν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους, εάν υπάρξουν αποκλίσεις στο έργο τους, ή εάν υπάρχουν προβλήματα, πόσο μάλλον αναλογίζονται τι ζητά ο Θεός και ποιες είναι οι προθέσεις Του. Δεν δίνουν την παραμικρή σημασία σε όλα αυτά τα πράγματα. Βάζουν μόνο κάτω το κεφάλι και πράττουν για χάρη της φήμης, της θέσης και του κέρδους, για να ικανοποιήσουν τις δικές τους φιλοδοξίες και επιθυμίες. Αυτή είναι εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί, έτσι δεν είναι;» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Παράρτημα τέταρτο: Συνοψίζοντας τον χαρακτήρα των αντίχριστων και τη διάθεση-ουσία τους (Μέρος πρώτο)]. Όταν άκουσα τις λέξεις «εγωιστής», «ελεεινός» και «ποταπός», ένιωσα σαν να μου τρυπούσαν την καρδιά και μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι είχα την ίδια ακριβώς συμπεριφορά με έναν αντίχριστο. Οι αντίχριστοι είναι διατεθειμένοι να καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια, να υποφέρουν και να πληρώσουν κάποιο τίμημα για πράγματα που σχετίζονται με την υπόληψη και τη θέση τους, αλλά όταν πρόκειται για πράγματα άσχετα με τα συμφέροντά τους, ακόμα κι αν βλάπτουν το έργο της εκκλησίας, τα αγνοούν και κάνουν τα στραβά μάτια. Είναι πραγματικά εγωιστές και ελεεινοί. Θυμήθηκα ότι, αρχικά, μπορούσα να συνεργάζομαι αρμονικά με τη Λι Να και τη Γιανγκ Γιανγκ και, όποτε είχαν προβλήματα ή δυσκολίες, έβαζα τα δυνατά μου για να βοηθήσω και να τα επιλύσω. Όταν, όμως, η επιβλέπουσα έφερε τη Γουάνγκ Ναν, φοβήθηκα ότι, αν είχα χαμηλότερη απόδοση από τη Γουάνγκ Ναν, η επιβλέπουσα θα έλεγε ότι δεν ήμουν το ίδιο ικανή ή ότι δεν έκανα πραγματικό έργο. Έτσι, σταμάτησα να νοιάζομαι για τις συνεργάτιδες αδελφές μου. Όταν είδα ότι η Γιανγκ Γιανγκ αντιμετώπιζε δυσκολίες στο έργο, δεν ήθελα να μπω στον κόπο να τη βοηθήσω, θεωρώντας ότι έτσι θα έχανα τον χρόνο μου, και επικεντρώθηκα αποκλειστικά στο δικό μου έργο. Η επιβλέπουσα ζήτησε από τη Γιανγκ Γιανγκ να μεταβιβάσει ένα μέρος του έργου στη Λι Να και, παρόλο που είδα ότι δεν είχαν επικοινωνήσει σωστά και ήξερα ότι το έργο έτσι θα καθυστερούσε, φοβήθηκα ότι θα έχανα χρόνο αν συναναστρεφόμουν μαζί τους για τις λεπτομέρειες του ζητήματος, κι έτσι επέλεξα να κάνω τα στραβά μάτια και να μην ασχοληθώ. Μέχρι που βρήκα και δικαιολογίες για να προστατεύσω τα συμφέροντά μου, θεωρώντας ότι, αφού η επιβλέπουσα δεν μου το ανέθεσε, δεν ήταν δική μου ευθύνη. Αργότερα, το έργο της Λι Να ήταν αναποτελεσματικό κι εκείνη περνούσε δύσκολα, όμως εγώ απέφευγα επίτηδες να συναναστραφώ μαζί της και να τη βοηθήσω. Επειδή ήμουν τόσο εγωίστρια, δεν βοήθησα τις συνεργάτιδες αδελφές μου και δεν νοιάστηκα για το συνολικό έργο, πράγμα που καθυστέρησε την πρόοδο. Αν και έδειχνα να επενδύω χρόνο και ενέργεια στο έργο, στην πραγματικότητα ό,τι έκανα ήταν για να μη θιγεί η υπερηφάνεια και η θέση μου. Ως επικεφαλής ομάδας, θα έπρεπε να επιβλέπω και να παρακολουθώ την πρόοδο που έκανε στο έργο κάθε μέλος της ομάδας και, αν κάποιος αντιμετώπιζε δυσκολίες ή προβλήματα στα καθήκοντά του, θα έπρεπε να το είχα συζητήσει έγκαιρα και να είχα ψάξει για λύσεις μαζί του με βάση τις αλήθεια-αρχές. Αντ’ αυτού, όμως, ενδιαφερόμουν μόνο για το δικό μου έργο και μ’ ένοιαζε μόνο μήπως θιγεί η υπόληψη και η θέση μου. Δεν νοιαζόμουν καθόλου για το συνολικό έργο και απέτυχα να εκπληρώσω τις ευθύνες ενός επικεφαλής ομάδας. Είδα ότι ήμουν πραγματικά ελεεινή και ποταπή, καθώς και ότι αποκάλυπτα την ίδια διάθεση με έναν αντίχριστο! Μόλις το αναγνώρισα αυτό, ένιωσα ότι η επιβλέπουσα είχε δίκιο που με κλάδεψε και ότι δεν είχα κανένα λόγο να νιώθω αδικημένη, οπότε άρχισα να σκέφτομαι πώς μπορούσα να επανορθώσω τη ζημιά που είχα προξενήσει στο έργο.

Αργότερα, διάβασα ένα άλλο χωρίο των λόγων του Θεού: «Ορισμένοι άνθρωποι καυχιούνται μονίμως ότι διαθέτουν καλή ανθρώπινη φύση, ότι ποτέ δεν μιλούν άσχημα για τους άλλους, ποτέ δεν βλάπτουν τα συμφέροντα άλλων, και ισχυρίζονται ότι ποτέ δεν έχουν επιθυμήσει την περιουσία των άλλων. Όταν υπάρχει διαμάχη για τα συμφέροντα, προτιμούν ακόμη και να υποστούν απώλειες παρά να εκμεταλλευτούν τους άλλους, και όλοι τους θεωρούν καλούς ανθρώπους. Ωστόσο, όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους στον οίκο του Θεού, είναι ύπουλοι, ξέρουν να ελίσσονται και μηχανορραφούν διαρκώς για το συμφέρον τους. Ποτέ δεν σκέφτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, ποτέ δεν αντιμετωπίζουν ως επείγοντα αυτά που ο Θεός θεωρεί επείγοντα ούτε σκέφτονται όπως σκέφτεται Εκείνος, και ποτέ δεν μπορούν να παραμερίσουν τα συμφέροντά τους, ώστε να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Ποτέ δεν απαρνούνται τα συμφέροντά τους. Ακόμα κι όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους να κάνουν κακό, δεν τους εκθέτουν· δεν έχουν καθόλου αρχές. Τι ανθρώπινη φύση είναι αυτή; Δεν είναι καλή ανθρώπινη φύση. Μη δίνεις σημασία σ’ αυτά που λέει ένα τέτοιο άτομο· πρέπει να βλέπεις τι βιώνει, τι αποκαλύπτει και ποια στάση διατηρεί καθώς εκτελεί τα καθήκοντά του, αλλά και ποια είναι η εσωτερική του κατάσταση και τι αγαπά. Έχει κάποιος ανθρώπινη φύση αν η αγάπη του για τη φήμη και το κέρδος ξεπερνά την αφοσίωσή του στον Θεό, τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή το ενδιαφέρον που δείχνει για Αυτόν; Δεν έχει ανθρώπινη φύση. Τη συμπεριφορά του τη βλέπουν τόσο οι άλλοι, όσο και ο Θεός. Είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει ένας τέτοιος άνθρωπος την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, ένιωσα μεγάλη ντροπή. Στο παρελθόν, θεωρούσα πάντα ότι είχα καλή ανθρώπινη φύση, επειδή μπορούσα να εργάζομαι αρμονικά με τους αδελφούς και τις αδελφές μου και να νοιάζομαι για το συνολικό έργο, ενώ, επίσης, μπορούσα να βοηθάω τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Όταν αποκαλύφθηκαν τα γεγονότα, όμως, συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν άνθρωπος με καλή ανθρώπινη φύση. Ένιωσα ότι η άφιξη της Γουάνγκ Ναν απειλούσε την υπόληψη και τη θέση μου, οπότε, για να μην πει η επιβλέπουσα ότι δεν ήμουν τόσο καλή όσο η Γουάνγκ Ναν, εστίασα όλη μου την προσοχή στο να κάνω καλά το δικό μου έργο. Όταν είδα ότι η Γιανγκ Γιανγκ και η Λι Να δυσκολεύονταν στο έργο τους και χρειάζονταν βοήθεια, τις αγνόησα. Σκέφτηκα ότι, αν τις βοηθούσα, θα επηρεαζόταν η πρόοδος του έργου μου, οπότε απλώς δεν έδωσα σημασία και έβγαλα την ουρά μου απέξω. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το έργο ζημιώθηκε. Μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι ο λόγος που παλιότερα μπορούσα να βοηθάω τις αδελφές μου και να νοιάζομαι για το συνολικό έργο ήταν επειδή δεν κινδύνευαν η υπόληψη και η θέση μου. Τώρα, όμως, που διακυβεύονταν η υπερηφάνεια και η θέση μου, αποκαλύφθηκε το αληθινό μου πρόσωπο και, για να προστατέψω τη δική μου υπόληψη και θέση, αδιαφόρησα για τα συμφέροντα της εκκλησίας. Από ποια άποψη είχα καλή ανθρώπινη φύση! Ένας άνθρωπος με πραγματικά καλή ανθρώπινη φύση δείχνει αφοσίωση στο καθήκον του και, όταν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού συγκρούονται με προσωπικά συμφέροντα, μπορεί να λάβει υπόψη του τις προθέσεις του Θεού και να δώσει προτεραιότητα στα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όσο για μένα, όμως, όταν είδα ότι το έργο της εκκλησίας ζημιωνόταν, δεν ήμουν διατεθειμένη να παραμερίσω τα προσωπικά μου συμφέροντα για να βοηθήσω τις αδελφές μου. Από ποια άποψη είχα την παραμικρή ανθρώπινη φύση! Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, ένιωσα πολύ ένοχη και προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, αντιλαμβάνομαι ότι είμαι πραγματικά εγωίστρια και είμαι διατεθειμένη να αλλάξω και να συνεργαστώ αρμονικά με τις αδελφές μου. Όποιος κι αν συναντά προβλήματα στο καθήκον του, είμαι πρόθυμη να αναζητήσω μαζί του την αλήθεια για να λύσουμε τα θέματα». Στο εξής, ρωτούσα ενεργά τη Λι Να και τη Γιανγκ Γιανγκ τι προβλήματα είχαν στο έργο τους και, αν έθιγαν κάποια θέματα, συναναστρεφόμασταν και αναζητούσαμε λύσεις μαζί. Μετά από αυτό, όση δουλειά κι αν υπήρχε στο έργο, έβρισκα πάντα χρόνο για να συζητήσω με τις αδελφές μου τα προβλήματα του έργου και, μαζί, συναναστρεφόμασταν πάνω σε μονοπάτια με τα οποία μπορούσαμε να λύσουμε αυτά τα θέματα. Βλέποντας ότι το συνολικό έργο σταδιακά προχωρούσε σε θετική κατεύθυνση, νιώθαμε όλοι πολύ χαρούμενοι.

Μετά από λίγο καιρό, η επικεφαλής κανόνισε να συνεργαστώ με την αδελφή Γιανγκ Ζεν σε καθήκοντα που είχαν να κάνουν με τα κείμενα. Συνήθως συζητούσαμε τα του έργου μαζί, αλλά αργότερα, εξαιτίας αλλαγών στο έργο, διαχωρίσαμε τις ευθύνες. Κάποιες φορές, η Γιανγκ Ζεν έπρεπε να επιβεβαιώσει κάποιο υλικό με τους αδελφούς και τις αδελφές. Εκείνο το διάστημα, η επικεφαλής μάς έστελνε επιστολές, ρωτώντας για το έργο της, και οι αδελφοί και οι αδελφές επίσης έστελναν επιστολές με τις απορίες τους. Όλα αυτά ήθελαν άμεση απάντηση. Στην αρχή, μπορούσα να βοηθάω με μερικές από αυτές τις εργασίες, αλλά μετά από λίγο, είπα μέσα μου: «Αυτό είναι ευθύνη της Γιανγκ Ζεν. Αν συνεχίσω να τη βοηθάω, θα σπαταλάω τον χρόνο μου και, αν το έργο για το οποίο είμαι υπεύθυνη δεν φέρει τόσο καλά αποτελέσματα όσο της Γιανγκ Ζεν, τι θα σκεφτεί για μένα η επικεφαλής; Πώς θα μπορέσω να δείξω ξανά τα μούτρα μου;» Μετά, όμως, θυμήθηκα τότε που επικεντρωνόμουν μόνο στο δικό μου έργο και αγνοούσα το έργο των αδελφών μου, ζημιώνοντας το έργο της εκκλησίας, και ήξερα ότι δεν θα το ξανάκανα αυτήν τη φορά. Θυμήθηκα ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, τη δική σου φήμη και τη δική σου θέση. Πρέπει πρωτίστως να νοιάζεσαι για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για τις προθέσεις του Θεού και το πρώτο πράγμα που να κάνεις είναι να σκέφτεσαι αν υπήρξαν ή δεν υπήρξαν νοθείες όσο έκανες το καθήκον σου, αν υπήρξες αφοσιωμένος, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν σκέφτεσαι ή δεν σκέφτεσαι ολόψυχα το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν ένα μονοπάτι άσκησης. Είτε ήταν το έργο για το οποίο ήταν υπεύθυνη η Γιανγκ Ζεν είτε ήταν το έργο για το οποίο ήμουν εγώ υπεύθυνη, έργο της εκκλησίας ήταν και πάλι και δεν έπρεπε να νοιάζομαι συνέχεια για την υπερηφάνεια και τη θέση μου. Αν καθυστερούσε το έργο της Γιανγκ Ζεν, τότε θα ζημιώνονταν τα συμφέροντα της εκκλησίας. Έπρεπε να προστατέψω το συνολικό έργο της εκκλησίας. Μετά από αυτό, όποτε η Γιανγκ Ζεν είχε πολλή δουλειά, τη βοηθούσα με κάποιες εργασίες, ενώ, ταυτόχρονα, ιεραρχούσα τις εργασίες και εργαζόμουν ανάλογα με το τι ήταν πιο επείγον. Με αυτόν τον τρόπο άσκησης, ένιωθα ηρεμία.

Στο παρελθόν, πάντα πίστευα ότι είχα καλή ανθρώπινη φύση, ότι μπορούσα να υποφέρω και να πληρώσω κάποιο τίμημα στα καθήκοντά μου, καθώς και ότι μπορούσα, επίσης, να συνεργάζομαι αρμονικά με τους αδελφούς και τις αδελφές. Μετά από όλα αυτά, όμως, είδα ότι ήμουν πραγματικά εγωίστρια και ότι όλα τα βάσανα και οι θυσίες μου ήταν για να προστατεύσω την υπόληψη και τη θέση μου. Ευχαριστώ τον Θεό για την κρίση και την έκθεση των λόγων Του, που μου επέτρεψαν να αποκτήσω αυτογνωσία και να κάνω κάποιες αλλαγές.