Τον Νοέμβριο του 2023, παράλληλα με τα κειμενικά καθήκοντα στην εκκλησία, επέβλεπα την εκμάθηση δεξιοτήτων. Μερικές φορές, όμως, όταν το έργο ήταν πολύ, καθυστερούσα την επίβλεψη κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μη διδάσκονται δεξιότητες που έπρεπε να διδαχθούν. Ο επιβλέπων πρόσεξε αυτήν την απόκλιση και με προέτρεψε: «Πρέπει να επιμείνεις στην οργάνωση των μαθημάτων δεξιοτήτων. Εκεί έχουμε τις περισσότερες ελλείψεις». Επίσης, συναναστράφηκε πάνω στη σημασία της μελέτης των δεξιοτήτων. Μετά με ρώτησε: «Έχεις συγκεντρώσει τις αποκλίσεις και τα προβλήματα που μας επισήμαναν οι επικεφαλής;» Εγώ ξαφνιάστηκα και σκέφτηκα: «Οργάνωσα κάποια απ’ αυτά στην αρχή, αλλά μετά σταμάτησα. Αν του πω την αλήθεια, τι θα σκεφτεί για μένα; Θα πει: “Είσαι υπεύθυνη για την εκμάθηση δεξιοτήτων, αλλά εσύ η ίδια δεν λες να μάθεις!” Συνήθως, όταν ο επιβλέπων μού λέει να κάνω κάτι, εγώ συμφωνώ και εργάζομαι με αφοσίωση. Δίνω έτσι σε όλους την εντύπωση ότι είμαι αξιόπιστη και σταθερή στο έργο μου. Αν πω, όμως, ότι ξέχασα να οργανώσω αυτά τα υλικά, ο επιβλέπων δεν θα σχηματίσει την εντύπωση ότι είμαι ανεύθυνη στα καθήκοντά μου;» Οπότε, είπα ψέματα: «Τα έχω σημειώσει». Ένιωσα λίγο ένοχη και δεν τόλμησα καν να τον κοιτάξω. Σκέφτηκα ξαφνικά ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Οφείλετε να γνωρίζετε ότι ο Θεός συμπαθεί αυτούς που είναι ειλικρινείς. Στην ουσία, ο Θεός είναι πιστός, επομένως τα λόγια Του είναι πάντοτε άξια εμπιστοσύνης. Οι πράξεις Του, επιπλέον, είναι αλάνθαστες και αδιαμφισβήτητες και γι’ αυτό στον Θεό αρέσουν όσοι είναι απόλυτα ειλικρινείς μαζί Του. Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, να είσαι αυθεντικός με τον Θεό στο καθετί, να είσαι ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, μην κρύβοντας τα γεγονότα, μην προσπαθώντας να εξαπατήσεις όσους είναι επάνω ή από κάτω και μην κάνοντας πράγματα απλώς για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). Συνειδητοποίησα ότι οι έντιμοι άνθρωποι δεν μπερδεύουν τις αλήθειες με τα ψέματα στα λόγια και τις πράξεις τους. Είναι ευθείς και ειλικρινείς, και μπορούν να εκφράσουν απλά και ανοιχτά τις σκέψεις τους στον Θεό και στους άλλους. Μετά σκέφτηκα και τον τρόπο που είχα φερθεί εγώ. Όταν με ρώτησε ο επιβλέπων αν είχα οργανώσει τις αποκλίσεις και τα προβλήματα στις τεχνικές μας, ενώ είχα κάνει μόνο μια αρχή και δεν είχα ολοκληρώσει κάτι, φοβήθηκα ότι αν έλεγα την αλήθεια θα χαλούσε η εικόνα μου και του είπα ότι τα είχα οργανώσει όλα όπως ακριβώς έπρεπε. Ήμουν ανειλικρινής και έλεγα ψέματα. Ο Θεός δηλώνει ξεκάθαρα ότι συμπαθεί τους έντιμους και απεχθάνεται τους δόλιους. Σκέφτηκα μέσα μου: «Μήπως να ανοιχτώ και να μιλήσω με ειλικρίνεια στον επιβλέποντά μου; Πώς, όμως, να ξεκινήσω; Τι άποψη θα σχηματίσει για μένα αν του πω την αλήθεια; Δεν θα πει ότι λέω ψέματα ακόμα και για τόσο ασήμαντα θέματα; Όχι, δεν γίνεται αυτό. Δεν πρέπει να μιλήσω. Αν μιλήσω, θα εξευτελιστώ». Αργότερα, ο επιβλέπων μού είπε ξαφνικά: «Δεν οργάνωσες τα προβλήματα και τις αποκλίσεις; Να οργανώσουμε ένα μάθημα για την ομάδα το απόγευμα». Αφού το είπε αυτό, έφυγε. Για να μην αποκαλύψω την αλήθεια και ντροπιαστώ, αναγκάστηκα να οργανώσω κρυφά αυτά τα πράγματα στο μεσημεριανό μου διάλειμμα. Αυτό, όμως, δεν μου κάθισε καλά. Σκέφτηκα τα λόγια του Θεού: «Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, τότε δεν μπορεί να την κάνει πράξη ακόμη κι αν την κατανοεί. Αυτό συμβαίνει επειδή, κατά βάθος, δεν είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι τέτοιο και δεν του αρέσει η αλήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πέραν πάσης σωτηρίας» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). Ήξερα πολύ καλά ότι ο Θεός συμπαθεί τους έντιμους ανθρώπους. Εγώ, όμως, συνέχιζα να λέω ψέματα και να παραπλανώ τους άλλους, και ταράχτηκα πολύ. Προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, είμαι πρόθυμη να είμαι έντιμη, και να ανοιχτώ και να ξεσκεπαστώ μπροστά στον επιβλέποντα». Οπότε, του είπα την αλήθεια. Προς έκπληξή μου, εκείνος δεν με επέπληξε. Αργότερα, έκανα αυτοκριτική και συνειδητοποίησα ότι συχνά μπέρδευα στον καθημερινό μου λόγο αλήθειες με ψέματα. Πολλές φορές, με ρωτούσε ο επιβλέπων για το έργο μου κι εγώ δεν είχα εξετάσει την κατάσταση ούτε και είχα φροντίσει να γίνει κάτι. Φοβόμουν, όμως, ότι αν έλεγα την αλήθεια, ο επιβλέπων θα με περιφρονούσε. Οπότε, του έλεγα ψέματα ότι θα εξέταζα το θέμα ή ότι το είχα ήδη κάνει. Όσο περισσότερο σκεφτόμουν, τόσο περισσότερο έβλεπα πόσα πολλά ψέματα είχα πει!

Αργότερα, διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού που με συγκίνησε βαθιά. Ο Θεός λέει: «Στην καθημερινότητά τους, οι άνθρωποι λένε συχνά ανοησίες, ψέματα, πράγματα που φανερώνουν αμάθεια, που είναι ανόητα και αμυντικά. Τα περισσότερα από αυτά τα πράγματα λέγονται λόγω ματαιοδοξίας και περηφάνιας, για να ικανοποιήσουν το εγώ τους. Όταν κανείς λέει τέτοια ψεύδη, αποκαλύπτει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Αν μπορούσες να επιλύσεις αυτά τα στοιχεία της διαφθοράς, η καρδιά σου θα εξαγνιζόταν και σταδιακά θα γινόσουν πιο αγνός και πιο έντιμος. Στην πραγματικότητα, όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν γιατί λένε ψέματα. Για προσωπικό τους όφελος ή για χάρη της περηφάνιας, της ματαιοδοξίας και της θέσης τους, προσπαθούν να ανταγωνιστούν τους άλλους και να περνιούνται για κάτι που δεν είναι. Όμως τα ψέματά τους αποκαλύπτονται και φανερώνονται στο τέλος από τους άλλους κι έτσι καταλήγουν να ρεζιλεύονται, να χάνουν την αξιοπρέπεια και το ήθος τους. Όλα αυτά προκαλούνται από τα πολλά ψέματα. Τα ψέματά σου έχουν γίνει πάρα πολλά. Κάθε λέξη που λες είναι νοθευμένη και ανειλικρινής. Ούτε μια λέξη δεν μπορεί να θεωρηθεί αληθινή ή έντιμη. Παρότι όταν λες ψέματα δεν νιώθεις ότι έχεις ρεζιλευτεί, βαθιά μέσα σου νιώθεις ντροπιασμένος. Έχεις τύψεις συνειδήσεως και χαμηλή αυτοεκτίμηση και σκέφτεσαι: “Γιατί ζω μια τόσο αξιολύπητη ζωή; Τόσο δύσκολο είναι να λες την αλήθεια; Θα πρέπει να καταφεύγω στα ψέματα για χάρη της περηφάνιας μου; Γιατί είναι τόσο εξαντλητική η ζωή μου;” Δεν χρειάζεται να ζεις μια εξαντλητική ζωή. Αν μπορείς να κάνεις πράξη το να είσαι ένας έντιμος άνθρωπος, θα μπορείς να ζεις μια χαλαρή, ελεύθερη κι απελευθερωμένη ζωή. Ωστόσο, εσύ έχεις επιλέξει να υπερασπίζεσαι την περηφάνια και τη ματαιοδοξία σου λέγοντας ψέματα. Κατά συνέπεια, ζεις μια κουραστική και μίζερη ύπαρξη που εσύ έχεις επιβάλλει στον εαυτό σου. Ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει μια αίσθηση περηφάνιας λέγοντας ψέματα, αλλά τι είναι αυτή η αίσθηση περηφάνιας; Είναι ένα κενό πράγμα, εντελώς άχρηστο. Όταν λες ψέματα, ξεπουλάς το ήθος και την αξιοπρέπειά σου. Τα ψέματα αφαιρούν την αξιοπρέπεια και το ήθος του ανθρώπου· δυσαρεστούν τον Θεό και Αυτός τα αποστρέφεται. Αξίζει τον κόπο όλο αυτό; Όχι. Είναι το σωστό μονοπάτι; Όχι, δεν είναι. Οι άνθρωποι που λένε συχνά ψέματα ζουν σύμφωνα με τις σατανικές διαθέσεις τους. Ζουν υπό τη δύναμη του Σατανά. Δεν ζουν στο φως ούτε στην παρουσία του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα). Ο Θεός εκθέτει ότι όταν κάποιος λέει ψέματα, νιώθει ταραχή και η καρδιά του πλημμυρίζει με αγωνία και ενοχές. Επειδή, όμως, δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει εντελώς την υπόληψη και τα συμφέροντά του, συχνά οι άνθρωποι ζουν παγιδευμένοι από τον Σατανά, και λένε ψέματα και εξαπατούν. Εγώ αγαπούσα υπερβολικά την υπόληψη και τη θέση μου. Όταν με ρώτησε ο επιβλέπων αν είχα συνοψίσει και οργανώσει τις τεχνικές αποκλίσεις, παρόλο που ήταν σαφές ότι δεν είχα κάνει κάτι, φοβήθηκα να το πω αυτό για να μη χαλάσει η καλή εντύπωση που είχε για μένα. Είπα, λοιπόν, ψέματα ότι τα είχα κάνει όλα. Συνειδητοποίησα ότι έλεγα ψέματα και εξαπατούσα. Ήξερα ότι έπρεπε να ασκούμαι σαν ένας έντιμος άνθρωπος. Να είμαι ανοιχτή και να ξεσκεπάζομαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Δεν μπορούσα, όμως, να βάλω στην άκρη την περηφάνια και τη θέση μου, κι επειδή φοβόμουν ότι η αποκάλυψη της αλήθειας θα έκανε τον επιβλέποντα να με περιφρονήσει ακόμα περισσότερο, αγνόησα τις ενοχές που είχα στη συνείδησή μου και συνέχισα να αποκρύβω τα γεγονότα. Έλεγα απροκάλυπτα ψέματα για χάρη της υπόληψης και της θέσης μου, και δεν έκανα πράξη την αλήθεια, αν και τη γνώριζα καλά. Ο Θεός πραγματικά αηδίαζε και απεχθανόταν τη συμπεριφορά μου!

Αργότερα, διάβασα ένα άλλο χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων είναι ανέντιμη, κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι καθόλου ειλικρινείς. Ό,τι λένε κι ό,τι κάνουν είναι νοθευμένο και περιέχει τις δικές τους προθέσεις και στόχους και κρύβει όλα τα ανείπωτα και ανομολόγητα τεχνάσματά τους και τις σκευωρίες τους. Έτσι, τα λόγια και οι πράξεις των αντίχριστων είναι πάρα πολύ μολυσμένα και γεμάτα ψέματα. Όσο κι αν μιλούν, είναι αδύνατο να γνωρίζει κανείς ποια από τα λόγια τους είναι αληθή, ποια είναι ψευδή, ποια είναι σωστά και ποια λάθος. Γι’ αυτό φταίει το ότι είναι ανέντιμοι και ότι το μυαλό τους είναι εξαιρετικά περίπλοκο, γεμάτο ύπουλες μεθοδεύσεις, και βρίθει τεχνασμάτων. Τίποτα απ’ όσα λένε δεν είναι ξεκάθαρο. Δεν λένε ότι ένα κι ένα κάνει δύο, ούτε ότι το ναι είναι ναι και το όχι, όχι. Αντίθετα, σε όλα τα ζητήματα υπεκφεύγουν και σκέφτονται τα πράγματα αρκετές φορές στο μυαλό τους, εξετάζοντας τις συνέπειες, σταθμίζοντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από κάθε οπτική γωνία. Στη συνέχεια, αλλάζουν αυτά που θέλουν να πουν χρησιμοποιώντας τη γλώσσα, έτσι ώστε όλα όσα λένε να ακούγονται αρκετά δυσνόητα. Οι ειλικρινείς άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ποτέ τι λένε και εύκολα ξεγελιούνται και εξαπατώνται, ενώ όποιος μιλάει και επικοινωνεί με τους ανθρώπους του είδους αυτού βρίσκει την εμπειρία κουραστική και επίπονη. Ποτέ δεν λένε ότι ένα κι ένα κάνει δύο, ποτέ δεν λένε αυτό που σκέφτονται, ποτέ δεν περιγράφουν τα πράγματα όπως είναι. Όλα όσα λένε είναι ακατάληπτα, ενώ οι στόχοι και οι προθέσεις των πράξεών τους είναι εξαιρετικά περίπλοκα. Εάν βγει προς τα έξω η αλήθεια —αν οι άλλοι τούς καταλάβουν και τους τσακώσουν— επινοούν γρήγορα ένα άλλο ψέμα για να τη γλιτώσουν. Αυτού του είδους τα άτομα λένε συχνά ψέματα και, αφού τα πουν, πρέπει μετά να πουν κι άλλα ψέματα για να συνεχίσουν την κοροϊδία. Εξαπατούν τους άλλους για να κρύψουν τις προθέσεις τους και επινοούν κάθε είδους προφάσεις και δικαιολογίες για να στηρίξουν τα ψέματά τους, οπότε είναι πολύ δύσκολο για τους άλλους να ξεχωρίσουν τι είναι αλήθεια και τι όχι· οι άνθρωποι δεν ξέρουν πότε λένε αλήθεια, πόσο μάλλον πότε λένε ψέματα. Όταν λένε ψέματα, δεν κοκκινίζουν ούτε πτοούνται· είναι σαν να λένε την αλήθεια. Δεν σημαίνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά;» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Παράρτημα τέταρτο: Συνοψίζοντας τον χαρακτήρα των αντίχριστων και τη διάθεση-ουσία τους (Μέρος πρώτο)]. Ο Θεός εκθέτει ότι οι αντίχριστοι έχουν δικές τους προθέσεις και σκοπούς όταν μιλούν, και κρύβουν στα λόγια τους ανείπωτες σκευωρίες. Σε θέματα μεγάλα και μικρά, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους, ζυγίζουν στο μυαλό τους από πριν τα λόγια που θα πουν, και λένε μόνο αυτό που θα τους ωφελήσει. Φαίνεται, έτσι, ότι στην ουσία τους, οι αντίχριστοι ψεύδονται από συνήθεια. Εγώ έλεγα συχνά ψέματα και στη ζωή και στο έργο μου. Όταν ο επιβλέπων με ρώτησε για το έργο μου, παρόλο που ξεκάθαρα δεν το είχα κάνει, φοβήθηκα ότι αν έλεγα την αλήθεια, θα επηρεαζόταν η υπόληψη και η θέση μου, και είπα ψέματα ότι τα είχα κάνει όλα. Μερικές φορές, όταν δεν γνώριζα πώς πηγαίνει το έργο κι ερχόταν ο επιβλέπων να το παρακολουθήσει, ανέφερα την κατάσταση που είχα εξετάσει πριν σαν να ήταν η τρέχουσα. Ακόμα κι όταν με ρωτούσαν για θέματα μικρής σημασίας οι αδελφοί συνεργάτες μου ή ο επιβλέπων, εγώ έλεγα ψέματα. Ζούσα σύμφωνα με τη δόλια διάθεσή μου. Πριν πω κάτι, γυρνούσα τα πράγματα ξανά και ξανά μέσα στο μυαλό μου, κι όταν έλεγα ψέματα, φοβόμουν ότι θα εκθέτονταν τα ψέματά μου. Έτσι, σκεφτόμουν γρήγορα τρόπους να τα μετριάσω και να τα κουκουλώσω. Αναλογίστηκα πόσο ξεδιάντροπα συμπεριφερόμουν μετά από κάθε ψέμα, κι είδα ότι ήμουν ένα δόλιο άτομο που δεν μπορούσε να ζήσει στο φως. Ο Θεός απαιτεί να είμαστε έντιμοι, και να μιλάμε και να ενεργούμε σύμφωνα με τα γεγονότα. Τα λόγια μας πρέπει να εναρμονίζονται με τα γεγονότα και πρέπει να εκφράζουμε αυτό που έχουμε στην καρδιά μας. Με το να λέω συνέχεια ψέματα και να εξαπατώ, δεν προσπαθούσα να εξαπατήσω τον Θεό; Θυμήθηκα ότι ο Κύριος Ιησούς είπε: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ· όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους» (Κατά Ιωάννην 8:44). Αποκάλυπτα μια διαβολική διάθεση. Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα πάντα. Τα ψέματά μου θα μπορούσαν να εξαπατήσουν τους ανθρώπους μόνο για λίγο. Αργά ή γρήγορα, τα ψέματά μου θα εκθέτονταν. Αν δεν μετανοούσα, θα ξόδευα όλη την ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά μου, και θα γινόμουν μια απόλυτη ψεύτρα. Θυμήθηκα μετά ότι ο Κύριος Ιησούς είπε: «Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών» (Κατά Ματθαίον 18:3). Ο Παντοδύναμος Θεός λέει επίσης: «Πρέπει να ξέρεις τι είδους ανθρώπους επιθυμώ· όσοι δεν είναι αγνοί δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στη βασιλεία, όσοι είναι ακάθαρτοι δεν επιτρέπεται να σπιλώσουν το ιερό έδαφος. Παρόλο που μπορεί να έχεις κάνει πολύ έργο και να έχεις εργαστεί εδώ και πολλά χρόνια, αν τελικά είσαι θλιβερά βρόμικος, τότε ο νόμος του Ουρανού δεν θα ανεχτεί την επιθυμία σου να εισέλθεις στη βασιλεία Μου!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος). Η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη και άγια, και μόνο όσοι είναι έντιμοι στην καρδιά τους μπορούν να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού. Αν στο τέλος του έργου του Θεού, είμαι ακόμα ένα άτομο που λέει ψέματα, θα καταστραφώ σίγουρα μαζί με τους διαβόλους και τους Σατανάδες. Ο Θεός μού έδινε την ευκαιρία να μετανοήσω και έπρεπε να ασκηθώ σαν έντιμη.

Αργότερα, διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού που με βοήθησε να καταλάβω πώς να αντιμετωπίζω σωστά τις αποκλίσεις και τα ζητήματα που προκύπτουν στο έργο μου. Ο Θεός λέει: «Εάν μετά από ένα λάθος που έχεις κάνει, μπορείς να το αντιμετωπίσεις σωστά και ν’ αφήσεις όλους τους άλλους να μιλήσουν γι’ αυτό, να τους επιτρέψεις να το σχολιάσουν αρνητικά και να το διακρίνουν, και αν μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά γι’ αυτό και να το αναλύσεις, τότε τι γνώμη θα έχουν όλοι για σένα; Θα πουν ότι είσαι ειλικρινής, επειδή η καρδιά σου είναι ανοιχτή στον Θεό. Μέσα από τις πράξεις και τη συμπεριφορά σου, θα μπορέσουν να δουν την καρδιά σου. Εάν όμως προσπαθήσεις να μεταμφιεστείς και να τους εξαπατήσεις όλους, τότε θα σε περιφρονήσουν και θα πουν ότι είσαι ανόητος και ασύνετος. Εάν δεν προσπαθήσεις να προσποιηθείς ή να δικαιολογηθείς, εάν μπορέσεις να παραδεχτείς τα λάθη σου, τότε όλοι θα πουν ότι είσαι ειλικρινής και συνετός. Και τι σε κάνει συνετό; Όλοι κάνουν λάθη. Όλοι έχουν ελαττώματα και αδυναμίες. Μάλιστα, Στην πραγματικότητα, όλοι έχουν την ίδια διεφθαρμένη διάθεση. Μη νομίζεις ότι εσύ είσαι πιο ευγενής, πιο τέλειος και πιο ευγενικός απ’ τους άλλους. Αυτό είναι εντελώς παράλογο. Όταν ξεκαθαρίσεις μέσα σου τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, την ουσία και το αληθινό πρόσωπο της διαφθοράς του, τότε δεν θα προσπαθείς να καλύπτεις τα λάθη σου ούτε θα κρατάς κακία στους άλλους για τα λάθη τους, αλλά θα μπορείς ν’ αντιμετωπίζεις και τα δύο ζητήματα σωστά. Μόνο τότε θα γίνεις διορατικός και δεν θα κάνεις ανοησίες, κι αυτό θα σε καταστήσει σοφό» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας). Τα λόγια του Θεού με έκαναν να καταλάβω ότι πρέπει να αντιμετωπίζω σωστά τα προβλήματά μου όταν το έργο μου δεν γίνεται καλά ή όταν κάνω λάθη, και ότι πρέπει να ανοίγομαι και να ξεσκεπάζομαι μπροστά σε όλους. Πρέπει να αποδέχομαι την καθοδήγηση και τη βοήθεια των άλλων. Έτσι κάνουν οι σοφοί άνθρωποι. Έκανα αυτοκριτική και συνειδητοποίησα πως όταν δεν έκανα καλά το έργο και με ρωτούσαν γι’ αυτό, φοβόμουν ότι αν έλεγα την αλήθεια, θα με περιφρονούσαν. Αυτό δεν ίσχυε στην πραγματικότητα. Για παράδειγμα, αυτόν τον μήνα δεν οδήγησα κανέναν στην εκμάθηση δεξιοτήτων. Όταν, όμως, ο επιβλέπων το ανακάλυψε αυτό, ούτε με κατηγόρησε ούτε με περιφρόνησε. Αντίθετα, συναναστράφηκε μαζί μου πάνω στη σημασία της εκμάθησης δεξιοτήτων και με βοήθησε με υπομονή. Εγώ φοβόμουν, όμως, ότι αν αποκαλύπτονταν τα ελαττώματά μου, οι άλλοι θα με περιφρονούσαν. Όταν πια είχα τα γεγονότα μπροστά μου, είδα ότι σκεφτόμουν υπερβολικά τα πάντα και ότι ήμουν δόλια. Όλοι έχουν ελαττώματα και ελλείψεις στα καθήκοντά τους. Αν συνέχιζα να κρύβομαι, να λέω ψέματα και να εξαπατώ, και να μην αφήνω τους άλλους να βλέπουν τα ελαττώματά μου, με την πάροδο του χρόνου, οι αδελφοί και οι αδελφές θα διέκριναν τα ψέματα και την εξαπάτησή μου, και θα με εξέθεταν και θα με απέρριπταν. Επιπλέον, ήταν πιθανό κάποιοι να γνώριζαν ήδη τα προβλήματά μου. Οπότε, στην πραγματικότητα, εγώ απλώς εξαπατούσα τον εαυτό μου και στρουθοκαμήλιζα. Αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να αντιμετωπίσω σωστά τα ελαττώματά μου, και να αντιμετωπίσω με ηρεμία τα προβλήματα στο έργο μου. Αν το πρόβλημα ήταν μια στιγμιαία παράλειψη, έπρεπε να τη διορθώσω αμέσως. Κι αν το θέμα ήταν πως ήμουν επιπόλαιη στα καθήκοντά μου, έπρεπε να ανοιχτώ, να ξεσκεπαστώ μπροστά σε όλους, να κάνω αυτοκριτική και να γνωρίσω τον εαυτό μου. Έτσι κάνουν οι σοφοί άνθρωποι.

Διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού και κατάλαβα πώς να επιλύσω το ζήτημα του ψεύδους και της δολιότητας. Ο Θεός λέει: «Πίσω από τα ψέματα των ανθρώπων κρύβονται συχνά κάποιες προθέσεις· κάποια ψέματα, όμως, δεν κρύβουν πίσω τους καμία πρόθεση ούτε έχουν σχεδιαστεί σκόπιμα. Αντίθετα, βγαίνουν με φυσικό τρόπο. Τέτοια ψέματα είναι εύκολο να διορθωθούν· αντίθετα, τα ψέματα που κρύβουν πίσω τους προθέσεις δεν διορθώνονται εύκολα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι προθέσεις αυτές προέρχονται από τη φύση ενός ανθρώπου, αντιπροσωπεύουν την εξαπάτηση του Σατανά, και είναι προθέσεις τις οποίες οι άνθρωποι επιλέγουν εσκεμμένα. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, δεν θα καταφέρει να επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα. Θα πρέπει, λοιπόν, να προσευχηθεί στον Θεό, να στηριχθεί πάνω Του και να αναζητήσει την αλήθεια για να επιλύσει το ζήτημα. Το πρόβλημα των ψεμάτων, όμως, δεν μπορεί να επιλυθεί μονομιάς. Θα υπάρχουν περιστασιακές, ή ίσως και πολλές υποτροπές. Αυτή η κατάσταση είναι φυσιολογική, και εφόσον κάθε φορά που λες έστω και το παραμικρό ψέμα, φροντίζεις να το διορθώσεις αυτό και είσαι συνεπής σ’ αυτήν την άσκηση, θα έρθει η μέρα που το πρόβλημα θα λυθεί τελείως. Η διόρθωση των ψεμάτων είναι ένας παρατεταμένος πόλεμος: Όταν πεις κάποιο ψέμα, κάνε αυτοκριτική και μετά προσευχήσου στον Θεό. Όταν πεις άλλο ένα, κάνε αυτοκριτική και προσευχήσου ξανά στον Θεό. Όσο πιο πολύ προσεύχεσαι στον Θεό, τόσο πιο πολύ θα μισείς τη διεφθαρμένη σου διάθεση και τόσο πιο πολύ θα λαχταράς να κάνεις πράξη και να βιώνεις την αλήθεια. Έτσι, θα έχεις τη δύναμη να εγκαταλείψεις τα ψέματα. Μετά από ένα διάστημα τέτοιας εμπειρίας και άσκησης, θα δεις πως τα ψέματά σου έχουν ελαττωθεί κατά πολύ, ζεις με πολύ μεγαλύτερη άνεση και δεν χρειάζεται πια να λες ψέματα ή να τα συγκαλύπτεις. Μπορεί να μη μιλάς πολύ σε καθημερινή βάση, αλλά κάθε πρότασή σου θα είναι από καρδιάς και αληθινή, ενώ τα ψέματα θα είναι λιγοστά. Πώς θα νιώθεις που θα ζεις έτσι; Δεν θα είναι απελευθερωτικό και λυτρωτικό; Η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν θα σε περιορίζει, δεν θα δεσμεύεσαι από αυτήν και θα αρχίσεις τουλάχιστον να βλέπεις τα αποτελέσματα που προκύπτουν από το να είσαι ειλικρινής. […] Φυσικά, όταν αρχίσετε να ασκείστε, κάποιοι από εσάς ίσως να νιώσετε καταντροπιασμένοι μόλις πείτε ειλικρινείς κουβέντες και ξεσκεπάσετε τον εαυτό σας. Θα κοκκινίσετε, θα νιώσετε ντροπή και θα φοβηθείτε μη σας κοροϊδέψουν οι άλλοι. Τι θα πρέπει να κάνετε, λοιπόν; Πρέπει και πάλι να προσευχηθείτε στον Θεό και να ζητήσετε να σας δώσει δύναμη. Πες το εξής: “Θεέ μου, θέλω να είμαι ειλικρινής, αλλά φοβάμαι ότι οι άλλοι θα με κοροϊδέψουν όταν πω την αλήθεια. Σου ζητώ να με σώσεις από τα δεσμά της σατανικής μου διάθεσης· άσε με να ζήσω σύμφωνα με τα λόγια Σου, να απελευθερωθώ και να λυτρωθώ”. Όταν προσεύχεσαι έτσι, η καρδιά σου θα φωτίζεται όλο και περισσότερο και θα λες στον εαυτό σου: “Είναι καλό να το κάνω αυτό πράξη. Σήμερα έκανα πράξη την αλήθεια. Επιτέλους, υπήρξα για μια φορά ειλικρινής”. Καθώς θα προσεύχεσαι έτσι, ο Θεός θα σε διαφωτίζει. Θα εργάζεται μέσα στην καρδιά σου, θα σε συγκινεί και θα σου δίνει, έτσι, τη δυνατότητα να καταλάβεις πώς είναι να είσαι ειλικρινής. Έτσι πρέπει να γίνεται πράξη η αλήθεια. Στην αρχή, δεν θα έχεις μονοπάτι· μέσα από την αναζήτηση της αλήθειας, όμως, θα βρεις ένα μονοπάτι» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). Από τα λόγια του Θεού, βρήκα ένα μονοπάτι άσκησης. Όταν μιλάω και θέλω να είμαι δόλια για να προστατεύσω την περηφάνια και την υπόληψή μου, πρέπει να προσεύχομαι στον Θεό αμέσως και να αποδέχομαι τον εξονυχιστική Του εξέταση. Πρέπει συνειδητά να επαναστατώ εναντίον του εαυτού μου και να ζητώ από τον Θεό τη μομφή και την πειθαρχία Του. Όποτε διαπιστώνω ότι έχω πει ψέματα ή ότι έχω νοθεύσει γεγονότα, πρέπει να προσεύχομαι στον Θεό, να βάζω στην άκρη την περηφάνια μου και να ασκούμαι σαν ένας έντιμος άνθρωπος. Πρέπει να ανοίγομαι και να ξεσκεπάζομαι μπροστά στους αδελφούς και τις αδελφές μου, ώστε να αναλύουμε τις προθέσεις μου. Αργότερα, άρχισα συνειδητά να κάνω πράξη τα λόγια του Θεού. Μια φορά, ο επιβλέπων μού ζήτησε να υλοποιήσω μια εργασία, την οποία και μου υπενθύμιζε επανειλημμένα. Αργότερα, με ρώτησε για την υλοποίησή της και συνειδητοποίησα ότι την είχα ξεχάσει. Σκέφτηκα: «Αν του πω την αλήθεια, τι θα σκεφτεί για μένα; Δεν θα με αποκαλέσει αφερέγγυα και αναξιόπιστη; Μήπως να του πω απλώς ότι την υλοποίησα;» Πάνω που πήγα να του πω ψέματα, συνειδητοποίησα ότι θα φερόμουν ξανά με δόλιο τρόπο και προσευχήθηκα στον Θεό μέσα από την καρδιά μου: «Θεέ μου, ο επιβλέπων ρωτάει για το έργο μου, και θέλω να του ξαναπώ ψέματα. Θεέ μου, δεν θέλω πλέον να ζω σύμφωνα με τη δόλια διάθεσή μου και να λέω ψέματα στους αδελφούς και τις αδελφές μου. Είμαι πρόθυμη να αγωνιστώ για να γίνω έντιμη, και Σου ζητώ να μου δώσεις αποφασιστικότητα ώστε να κάνω πράξη την αλήθεια και να επαναστατήσω ενάντια στην εσφαλμένη πρόθεσή μου». Μόλις προσευχήθηκα, ένιωσα πιο ήρεμη και είπα στον επιβλέποντα ότι είχα ξεχάσει να υλοποιήσω την εργασία. Ο επιβλέπων συναναστράφηκε μαζί μου και με καθοδήγησε πάνω σε αυτό το θέμα. Συνειδητοποίησα ότι επρόκειτο για μια απόκλιση στο έργο μου κι ήμουν πρόθυμη να τη διορθώσω.

Μέσα από αυτήν την εμπειρία, κατανόησα κάπως τη δόλια διάθεση που έκρυβα πίσω από το ψέμα και την εξαπάτηση, και βρήκα κάποιους τρόπους να σταματήσω να λέω ψέματα και να γίνω έντιμος άνθρωπος. Δόξα τω Θεώ!