Τον Απρίλιο του 2020, εκλέχτηκα ιεροκήρυκας και έγινα υπεύθυνη για το έργο σε δύο εκκλησίες. Παρόλο που ούτε το επίπεδο ούτε οι εργασιακές μου ικανότητες ήταν πολύ καλές, ήξερα ότι είχε επιτρέψει ο Θεός να μου ανατεθεί αυτό το καθήκον, οπότε ήμουν πρόθυμη να βασιστώ πάνω Του και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα. Λόγω της διάδοσης του ευαγγελικού έργου, η εκκλησία έπρεπε επειγόντως να καλλιεργήσει εργάτες του ευαγγελίου και ποτιστές. Έπρεπε, επίσης, να συμμετάσχω στο κειμενικό έργο και στο έργο κάθαρσης της εκκλησίας. Δεν μπορούσα να επικεντρωθώ σε δυο πράγματα μαζί, και τα είχα βρει σκούρα. Επίσης, δεν μπορούσα να διακρίνω κάποια ζητήματα και κανένα έργο δεν απέφερε αποτελέσματα. Αντιμέτωπη με αυτήν την κατάσταση, ένιωσα τεράστια πίεση. Σκέφτηκα την προηγούμενη ιεροκήρυκα. Είχε καλό επίπεδο και εργασιακές ικανότητες και ήταν σε θέση να χειριστεί πολύ έργο. Σε σύγκριση με εκείνη, το επίπεδο μου ήταν πολύ χειρότερο. Με το χαμηλό μου επίπεδο, δεν έκανα κανένα έργο καλά και ίσως σύντομα να με απάλλασσαν. Οι σκέψεις αυτές με βασάνιζαν. Αργότερα, αναζήτησα τρόπους για να βελτιωθώ στο καθήκον μου. Όταν έβρισκα κάποιο πρόβλημα, το σημείωνα και αναζητούσα τις σχετικές αλήθεια-αρχές. Πέρασε λίγος καιρός, και όμως τα αποτελέσματα δεν βελτιώθηκαν. Απλώς νόμιζα ότι είχα χαμηλό επίπεδο και ότι όσο και αν προσπαθούσα, δεν μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερο. Λίγο αργότερα, οι ανώτεροι επικεφαλής ήρθαν στην εκκλησία για να διεξάγουν μια δημοσκόπηση. Όταν είδαν ότι είχα χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούσα να κάνω πραγματικό έργο, με απάλλαξαν.

Μετά την απαλλαγή μου, ένιωσα πολύ αρνητικά, και έκανα την εξής σκέψη: «Γιατί το επίπεδο μου είναι τόσο χαμηλό; Αν ο Θεός μού είχε δώσει καλύτερο επίπεδο, δεν θα είχα κάνει το καθήκον μου τόσο άσχημα. Τα άτομα με καλό επίπεδο μπορούν να χειριστούν έναν σωρό εργασίες όπου βρεθούν. Αυτά τα άτομα μαζεύουν περισσότερες καλές πράξεις και έχουν πιο πολλές πιθανότητες να σωθούν. Το επίπεδό μου είναι τόσο χαμηλό που δεν μπορώ να κάνω κανένα έργο καλά. Αν δεν είμαι χρήσιμη στον οίκο του Θεού και δεν μπορώ να κάνω το καθήκον μου, δεν θα έχω καλές πράξεις και δεν θα έχω καμία ελπίδα να σωθώ». Αργότερα, η εκκλησία κανόνισε να αναλάβω το ευαγγελικό έργο, και ένιωσα λίγο αισιόδοξη. Σκέφτηκα: «Ως ιεροκήρυκας είχα πολλές εργασίες να χειριστώ, και δεν τα κατάφερνα λόγω του χαμηλού μου επιπέδου. Τώρα μάλλον θα τα πάω καλά σε αυτό το καθήκον όπου θα έχω μια εργασία». Επειδή δεν ήμουν πολύ εξοικειωμένη με το ευαγγελικό έργο, έκανα προσπάθεια να μάθω τις σχετικές αρχές. Σύντομα, κατάφερα να χειρίζομαι μερικά απλά προβλήματα, αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω κάποια πιο περίπλοκα ζητήματα. Το ευαγγελικό έργο πάλι δεν απέφερε σημαντικά αποτελέσματα, και έτσι έγινα ακόμα πιο αρνητική. Σκέφτηκα: «Μια εργασία έχω και πάλι δεν την καταφέρνω. Μήπως ξόφλησα; Μήπως με αυτό το καθήκον ο Θεός θέλει να φανερώσει ότι έχω χαμηλό επίπεδο και ότι είμαι άχρηστη; Μήπως σχεδιάζει να με αποκλείσει; Το έργο του Θεού πλησιάζει στο τέλος του, και αν δεν κάνω καλά κάποιο καθήκον, δεν υπάρχει ελπίδα να σωθώ. Μήπως όλα αυτά τα χρόνια που αφιέρωσα στην πίστη ήταν μάταια; Αντί να παρεμποδίζω το ευαγγελικό έργο εδώ, καλύτερα να παραιτηθώ και να ασχολούμαι με γενικές υποθέσεις. Ίσως μπορώ ακόμα να είμαι πάροχος υπηρεσιών και να επιβιώσω». Οι σκέψεις αυτές με βασάνιζαν, και συνεχώς ήμουν μέσα στην απόγνωση και αδιαφορούσα για το καθήκον μου. Επιπλέον, δεν είχα διάθεση να εφοδιαστώ με αλήθειες που σχετίζονται με το κήρυγμα του ευαγγελίου, και δεν ήθελα να αναζητήσω την αλήθεια για να επιλύσω τις διαφθορές που αποκάλυψα. Έλεγα πως με το χαμηλό επίπεδο που έχω, δεν είχε νόημα η περαιτέρω επιδίωξη. Από τη στιγμή εκείνη, η κατάστασή μου όλο και χειροτέρευε. Δεν μπορούσα να επιλύσω προβλήματα και τα αποτελέσματα στο έργο μου μειώνονταν. Μέχρι να τελειώσει η μέρα, ένιωθα σωματική και πνευματική εξάντληση, και κατά τις οκτώ ή εννέα το βράδυ, με έπιανε υπνηλία. Έγινα πολύ παθητική στο καθήκον μου, και αρκετές φορές, ξεχνούσα ακόμη και τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου στους οποίους έπρεπε να κηρύξω. Έτσι, έγινα ακόμα πιο αρνητική. Είπα στην κόρη μου: «Έχω τόσο χαμηλό επίπεδο που δεν μπορώ να κάνω κανένα καθήκον καλά. Εσύ να συνεχίσεις να επιδιώκεις με επιμέλεια, και εγώ απλώς θα σε φιλοξενώ και θα προσφέρω κάποιες υπηρεσίες». Τότε, η κόρη μου συναναστράφηκε μαζί μου: «Μαμά, ο Θεός δεν είπε ποτέ ότι όποιος έχει χαμηλό επίπεδο δεν μπορεί να σωθεί. Ο Θεός απεχθάνεται τη διεφθαρμένη διάθεση των ανθρώπων. Εφόσον κάποιος επιδιώκει την αλήθεια, φροντίζει να αλλάξει τη διάθεσή του και κάνει το καθήκον του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μπορεί και πάλι να σωθεί, ακόμη κι αν έχει χαμηλό επίπεδο. Πρόσεξα αυτές τις μέρες, ότι δεν αναζητάς τις προθέσεις του Θεού όταν σου συμβαίνει κάτι και ότι όλη την ώρα παραπονιέσαι για το χαμηλό σου επίπεδο. Αυτή η κατάστασή σου είναι αρκετά επικίνδυνη, και αν δεν επιλυθεί, στο τέλος, δεν θα μπορείς να σωθείς, και θα φταίει που δεν επιδίωξες την αλήθεια, και όχι το χαμηλό σου επίπεδο». Τα λόγια της κόρης μου με ξάφνιασαν. «Δίκιο έχει. Αυτήν την περίοδο, που δεν έχω αποτελέσματα στο καθήκον μου, οριοθετώ τον εαυτό μου, κι επειδή έχω χαμηλό επίπεδο, όσο σκληρά και να επιδιώκω, νομίζω ότι είναι ανώφελο. Είμαι επίσης απρόθυμη τόσο να σκεφτώ τις δυσκολίες στο καθήκον μου, όσο και να καταβάλω προσπάθεια να μελετήσω. Έχω παγιδευτεί σε μια αρνητική κατάσταση και δεν βρίσκω διέξοδο. Αν συνεχίσω να είμαι αρνητική και να οριοθετώ τον εαυτό μου, να μην κάνω σωστά το καθήκον μου ή να αναζητώ την αλήθεια, τότε πραγματικά θα αποκλειστώ από μόνη μου. Πρέπει να αναζητήσω τις προθέσεις του Θεού και να επιλύσω τα προβλήματά μου αμέσως». Αργότερα, προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, αισθάνομαι ότι με το χαμηλό μου επίπεδο έχω φανερωθεί ως άχρηστη χωρίς ελπίδα σωτηρίας. Αισθάνομαι πραγματικά αρνητική και αδύναμη σε αυτήν την κατάσταση. Θεέ μου, Σε παρακαλώ, οδήγησέ με έξω από αυτήν τη λάθος κατάσταση».

Αργότερα, αναζήτησα λόγια του Θεού σχετικά με την κατάστασή μου. Μια μέρα, διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους κάποιες λανθασμένες καταστάσεις, όπως είναι η αρνητικότητα, η αδυναμία, η απόγνωση και η ευαλωτότητα, ή έχουν ευτελείς προθέσεις, ή τους βασανίζει συνεχώς η περηφάνεια, οι εγωιστικές επιθυμίες και η ιδιοτέλειά τους, ή νομίζουν ότι έχουν χαμηλό επίπεδο, ενώ βιώνουν και κάποιες αρνητικές καταστάσεις. Θα δυσκολευτείς πολύ να αποκτήσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος εάν ζεις διαρκώς σ’ αυτές τις καταστάσεις. Εάν σου είναι δύσκολο να αποκτήσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε τα ενεργά στοιχεία μέσα σου θα είναι λίγα, ενώ τα αρνητικά θα βγαίνουν στην επιφάνεια και θα σε ενοχλούν. Οι άνθρωποι βασίζονται πάντα στη δική τους θέληση για να καταστείλουν αυτές τις αρνητικές και δυσμενείς καταστάσεις· όσο, όμως, κι αν τις καταστέλλουν, δεν μπορούν να τις αποτινάξουν. Γι’ αυτό φταίει κυρίως το ότι δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά αυτά τα αρνητικά και δυσμενή πράγματα· δεν μπορούν να δουν καθαρά την ουσία τους. Τους είναι, έτσι, πολύ δύσκολο να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα και τον Σατανά. Επίσης, οι άνθρωποι κολλάνε διαρκώς σ’ αυτές τις αρνητικές, μελαγχολικές και έκφυλες καταστάσεις, και ούτε προσεύχονται στον Θεό ούτε Τον εκτιμούν· απλώς κοιτάζουν πώς να τα βγάλουν πέρα όπως όπως. Εξαιτίας όλων αυτών, το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται μέσα τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, να μην έχουν μονοπάτι σε ό,τι κάνουν και να μην μπορούν να διακρίνουν κανένα ζήτημα καθαρά. Έχεις μέσα σου πάρα πολλά αρνητικά και δυσμενή πράγματα τα οποία έχουν γεμίσει την καρδιά σου, οπότε συχνά είσαι αρνητικός και πνευματικά μελαγχολικός, ενώ απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο από τον Θεό και γίνεσαι όλο και πιο αδύναμος» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Ο Θεός εξέθεσε την αληθινή μου κατάσταση. Στην πραγματικότητα, ο Θεός γνωρίζει ακριβώς ποιο είναι το επίπεδό μου. Αφού απαλλάχθηκα ως ιεροκήρυκας, η εκκλησία μού ανέθεσε να χειριστώ το ευαγγελικό έργο, καθώς είδαν ότι δεν μπορούσα να διαχειριστώ εργασίες με πολλαπλά αντικείμενα. Αλλά με περιόριζε συνεχώς το χαμηλό μου επίπεδο, και όταν δεν είδα κανένα αποτέλεσμα στο ευαγγελικό έργο, αντί να συνοψίσω τα προβλήματα και να αναζητήσω αρχές για να καταλάβω πώς να κάνω καλά το καθήκον μου, νόμιζα ότι ο Θεός με φανέρωνε ως άχρηστο άνθρωπο χωρίς καμία ελπίδα σωτηρίας. Έγινα τόσο αρνητική που τα παράτησα εντελώς, και δεν έκανα ούτε το καθήκον που μπορούσα. Αυτό δεν έβλαπτε μόνο τη ζωή-είσοδό μου, αλλά καθυστερούσε και το καθήκον μου. Αν συνέχιζα να είμαι τόσο αρνητική, θα απομακρυνόμουν ακόμα πιο πολύ από τον Θεό, και στο τέλος, πραγματικά δεν θα μπορούσα να κάνω κανένα καθήκον. Τότε δεν θα με φανέρωνε ο Θεός, αλλά μάλλον θα αποκλειόμουν από μόνη μου.

Αργότερα, θυμήθηκα κάποια λόγια του Θεού: «Κάθε άνθρωπος έχει την ευκαιρία να τελειωθεί: Υπό την προϋπόθεση ότι είσαι πρόθυμος, ότι επιδιώκεις, στο τέλος θα είσαι ικανός να επιτύχεις αυτό το αποτέλεσμα, και κανείς δεν πρόκειται να εγκαταλειφθεί. Εάν είσαι πτωχός τω πνεύματι, οι απαιτήσεις Μου από εσένα θα είναι ανάλογες του πτωχού πνεύματός σου· αν είσαι υψηλού επιπέδου, οι απαιτήσεις Μου από εσένα θα είναι ανάλογες του υψηλού επιπέδου σου· αν είσαι αδαής και αναλφάβητος, οι απαιτήσεις Μου από εσένα θα είναι ανάλογες του αναλφαβητισμού σου· εάν είσαι μορφωμένος, οι απαιτήσεις Μου από εσένα θα είναι ανάλογες του γεγονότος ότι είσαι μορφωμένος· εάν είσαι ηλικιωμένος, οι απαιτήσεις Μου από εσένα θα είναι ανάλογες της ηλικίας σου· εάν είσαι σε θέση να παρέχεις φιλοξενία, οι απαιτήσεις Μου από εσένα θα είναι ανάλογες με αυτήν την ικανότητα· αν λες ότι αδυνατείς να προσφέρεις φιλοξενία και μπορείς μόνο να εκτελείς ένα συγκεκριμένο καθήκον, είτε πρόκειται για τη διάδοση του Ευαγγελίου είτε για τη φροντίδα της εκκλησίας ή για τη συμμετοχή σου σε άλλα γενικά ζητήματα, η τελείωσή Μου για εσένα θα είναι ανάλογη του καθήκοντος που εσύ εκτελείς. Πίστη, υποταγή μέχρι τέλους και επιδίωξη υπέρτατης αγάπης για τον Θεό —τούτα πρέπει να επιτύχεις και δεν υπάρχουν καλύτερες ασκήσεις από αυτές τις τρεις» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό). Τα λόγια του Θεού με άγγιξαν βαθιά. Είδα ότι οι απαιτήσεις του Θεού για τους ανθρώπους δεν είναι υψηλές, και ό,τι επίπεδο και αν έχει ο καθένας, εφόσον προσέρχεται ενώπιον του Θεού, απολαμβάνει την πρόνοια των λόγων του Θεού και του δίνεται η ευκαιρία να σωθεί. Ο Θεός σώζει τους ανθρώπους στον μέγιστο βαθμό. Το επίπεδο ενός ατόμου προκαθορίζεται από τον Θεό, και ο Θεός ξέρει ακριβώς τι καθήκοντα μπορεί να χειριστεί ένα άτομο. Ο Θεός δεν περιφρονεί κάποιον επειδή είναι αδαής ή επειδή έχει χαμηλό επίπεδο. Οι απαιτήσεις του δεν είναι οι ίδιες για όλους. Αντιθέτως, διευθετεί κατάλληλα καθήκοντα για κάθε άτομο ανάλογα με το επίπεδό του και του θέτει απαιτήσεις με βάση το επίπεδο που έχει. Εφόσον κάποιο άτομο κάνει το καθήκον του με ολόψυχη αφοσίωση και προσπάθεια, τότε ακόμα και αν δεν πληροί τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός, ο Θεός δεν θα το καταδικάσει, ούτε θα αποφασίσει ελαφρά τη καρδία να το εγκαταλείψει ή να το αποκλείσει. Αλλά όταν μου προέκυψαν προβλήματα, δεν αναζήτησα τις προθέσεις του Θεού. Όταν απαλλάχθηκα ως ιεροκήρυκας λόγω χαμηλού επιπέδου και μετά δεν είδα αποτελέσματα στο ευαγγελικό έργο που επέβλεπα, αφέθηκα στην αρνητικότητα. Επειδή είχα χαμηλό επίπεδο, νόμιζα ότι ήμουν άχρηστη. Εγκατέλειψα τον εαυτό μου και μάλιστα σκέφτηκα να παραιτηθώ. Αλλά στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν είπε ποτέ ότι όποιος έχει χαμηλό επίπεδο δεν μπορεί να σωθεί, ούτε έθεσε ποτέ υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις πέρα από το επίπεδο ενός ατόμου. Εφόσον το επίπεδό μου ήταν ανεπαρκές για καθήκοντα με πολλαπλές εργασίες, η εκκλησία μού ανέθεσε μόνο ευαγγελικό έργο σύμφωνα με το επίπεδό μου, και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να εξασκηθώ. Αν το καθήκον μου δεν απέφερε αποτελέσματα, έπρεπε να διερευνήσω τους λόγους, να προσπαθήσω πιο πολύ να αντισταθμίσω τις αδυναμίες μου, και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα. Ακόμα κι αν τελικά απαλλασσόμουν λόγω ανικανότητας, τουλάχιστον δεν θα το μετάνιωνα. Αφού είδα αυτά τα πράγματα, ένιωσα να με περιορίζει λιγότερο το χαμηλό μου επίπεδο στο καθήκον μου. Άρχισα να εφοδιάζομαι με αλήθειες που σχετίζονται με το κήρυγμα του ευαγγελίου και να παρακολουθώ ευαγγελικές ταινίες και βίντεο. Όποτε δεν καταλάβαινα κάτι, επικοινωνούσα με τους αδελφούς και τις αδελφές μου και το συζητούσαμε. Μετά από λίγη εξάσκηση, άρχισα να διακρίνω τα προβλήματα πιο καλά από πριν, και παρείχα πραγματική καθοδήγηση και βοήθεια στα προβλήματα των αδελφών μου, και όταν υπήρχαν αποκλίσεις στο έργο, τις συνόψιζα με τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Σταδιακά, το ευαγγελικό έργο άρχισε να δείχνει κάποια βελτίωση.

Αργότερα, διάβασα ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού που με βοήθησε να κατανοήσω κάπως καλύτερα τα προβλήματά μου. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Οι άπιστοι έχουν ένα ρητό: “Όλα έχουν το τίμημά τους”. Και οι αντίχριστοι έχουν αυτήν τη λογική και σκέφτονται: “Αν εργαστώ για σένα, τι θα μου δώσεις σε αντάλλαγμα; Τι οφέλη μπορώ ν’ αποκτήσω;” Πώς θα πρέπει να συνοψιστεί αυτή η φύση; Κατευθύνεται κανείς από το κέρδος, βάζει το κέρδος πάνω από οτιδήποτε άλλο και είναι εγωιστής και ποταπός. Αυτή είναι η φύση-ουσία των αντίχριστων. Πιστεύουν στον Θεό αποκλειστικά και μόνο με σκοπό ν’ αποκομίσουν κέρδος και να λάβουν ευλογίες. Ακόμη κι αν αντέχουν κάποια βάσανα ή πληρώνουν κάποιο τίμημα, τα κάνουν όλα αυτά για να συνάψουν συμφωνία με τον Θεό. Η πρόθεση και η επιθυμία τους να λάβουν ευλογίες κι ανταμοιβές είναι τεράστια, και είναι γερά γαντζωμένοι σε αυτήν. Δεν αποδέχονται καμία από τις πολλές αλήθειες που έχει εκφράσει ο Θεός, βαθιά μέσα τους σκέφτονται πάντα ότι ο μόνος λόγος να πιστεύουν στον Θεό είναι να λάβουν ευλογίες και να διασφαλίσουν έναν καλό προορισμό, ότι αυτό είναι η ύψιστη αρχή κι ότι τίποτε δεν μπορεί να την υπερβεί. Θεωρούν ότι οι άνθρωποι πρέπει να πιστεύουν στον Θεό μόνο για να λάβουν ευλογίες, κι ότι αν δεν ήταν οι ευλογίες, η πίστη στον Θεό δεν θα είχε κανένα νόημα ή αξία κι ότι θα έχανε το νόημα και την αξία της. Μήπως εμφύσησε κάποιος άλλος αυτές τις ιδέες στους αντίχριστους; Προέρχονται άραγε από την εκπαίδευση ή την επιρροή κάποιου άλλου; Όχι, καθορίζονται από την έμφυτη φύση-ουσία των αντίχριστων, την οποία δεν μπορεί κανείς να αλλάξει» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έβδομο: Είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι (Μέρος δεύτερο)]. Από τα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα ότι η αρνητικότητα και ο πόνος μου οφείλονταν στην υπερβολική επιθυμία μου για ευλογίες. Είχα για γνώμονα τις τοξίνες του Σατανά, όπως τα «Μην κάνεις τίποτε χωρίς ανταμοιβή» και «Το κέρδος έρχεται πρώτο». Ό,τι έκανα πήγαζε από την επιδίωξη για κέρδος και αποσκοπούσε να αποκτήσω ευλογίες. Όταν πρωτοβρήκα τον Θεό, ξυπνούσα από νωρίς και εργαζόμουν μέχρι αργά κάθε μέρα, υπέμενα βάσανα και δαπανούσα τον εαυτό μου με προθυμία, επειδή πίστευα ότι αν έκανα το καθήκον μου με μεγαλύτερη επιμέλεια, θα οδηγούμουν σε έναν όμορφο προορισμό. Αλλά όταν απαλλάχθηκα επειδή είχα χαμηλό επίπεδο, έχασα το κίνητρό μου. Πίστευα ότι τα προβλήματα με το επίπεδο δεν ήταν σαν τις διεφθαρμένες διαθέσεις που μπορούσαν να αλλάξουν. Νόμιζα ότι είχα κολλήσει σε αυτήν την κατάσταση, δεν μου άξιζε να καλλιεργηθώ, ήμουν άχρηστη και ήταν γραφτό να αποκλειστώ. Ειδικά όταν δεν υπήρχαν αποτελέσματα στο ευαγγελικό έργο, νόμιζα ότι ο Θεός ήθελε να με φανερώσει και να με αποκλείσει. Ζούσα σε μια αρνητική κατάσταση και δεν προσπαθούσα πια να κάνω όσα καθήκοντα μπορούσα, μέχρι που σκέφτηκα να εγκαταλείψω το καθήκον μου. Δεν είχα ίχνος ανθρώπινης φύσης! Είδα ότι όλα αυτά τα χρόνια έκανα το καθήκον μου μόνο και μόνο για να κερδίσω ευλογίες, και ήταν σαν να δούλευα για κάποιο αφεντικό στον έξω κόσμο, όπου αν πληρωνόμουν, θα δούλευα σκληρά, και αν όχι, θα τα παρατούσα. Δεν επιδίωκα την αλήθεια στο καθήκον μου, αλλά προσπαθούσα να τη χρησιμοποιήσω ως αντάλλαγμα για έναν καλό προορισμό. Προσπαθούσα να εκμεταλλευτώ και να εξαπατήσω τον Θεό. Η φύση μου ήταν εντελώς ποταπή και μοχθηρή, και έτσι είχα πραγματικά κάνει τον Θεό να με απεχθάνεται! Παρά το χαμηλό επίπεδο και τη βαθιά διαφθορά μου, ο Θεός μού έδωσε και πάλι την ευκαιρία να εκπαιδευτώ, αλλά δεν το εκτίμησα ούτε επιζήτησα να κάνω το καθήκον μου καλά για να ικανοποιήσω τον Θεό. Αντιθέτως, προσπάθησα να διαπραγματευτώ μαζί Του. Είχα απίστευτη υποχρέωση στον Θεό! Ήμουν ευγνώμων που ο Θεός είχε διευθετήσει αυτήν την κατάσταση για να αποκαλύψει τις προθέσεις και τις απόψεις μου σχετικά με την επιδίωξη ευλογιών μέσω της πίστης μου στον Θεό. Αυτό μου επέτρεψε να αναγνωρίσω και να διορθώσω τις αποκλίσεις μου εγκαίρως, διαφορετικά, θα συνέχιζα να επιδιώκω ευλογίες αντί να επιδιώκω την αλήθεια, και τελικά, θα έχανα κάθε ελπίδα για σωτηρία.

Υπήρχε και ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού που με συγκίνησε βαθιά. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «“Παρ’ όλο που το επίπεδό μου είναι χαμηλό, η καρδιά μου είναι ειλικρινής”. Αυτά τα λόγια φαίνονται πολύ αληθινά και μιλούν για μια αξίωση που θέτει ο Θεός στους ανθρώπους. Ποια αξίωση; Ότι αν οι άνθρωποι υπολείπονται σε επίπεδο, δεν έρχεται και το τέλος του κόσμου, αλλά η καρδιά τους πρέπει να είναι ειλικρινής και, αν συμβαίνει αυτό, θα είναι ικανοί να λάβουν την έγκριση του Θεού. Ασχέτως της κατάστασης ή του υπόβαθρού σου, εσύ πρέπει να είσαι ειλικρινής, να μιλάς ειλικρινά, να ενεργείς με ειλικρίνεια, να είσαι ικανός να εκτελείς το καθήκον σου με όλη την καρδιά και το μυαλό σου, να είσαι αφοσιωμένος στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, να μην προσπαθείς να αποφεύγεις υποχρεώσεις, να μη φέρεσαι ύπουλα ούτε να είσαι δόλιος, να μη λες ψέματα ούτε να εξαπατάς, ούτε να μιλάς με υπεκφυγές. Πρέπει να ενεργείς σύμφωνα με την αλήθεια και να είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Πολλοί πιστεύουν ότι έχουν χαμηλό επίπεδο και ότι ποτέ δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους καλά ή σύμφωνα με τα πρότυπα. Δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό σε ό,τι κάνουν, αλλά δεν μπορούν ποτέ να κατανοήσουν τις αρχές ούτε και να έχουν πολύ καλά αποτελέσματα. Τελικά, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να παραπονιούνται ότι είναι πολύ χαμηλό το επίπεδό τους, και γίνονται αρνητικοί. Άρα, δεν υπάρχει διέξοδος όταν κάποιος έχει χαμηλό επίπεδο; Το να έχεις χαμηλό επίπεδο δεν είναι κάποια θανατηφόρα ασθένεια, και ο Θεός δεν είπε ποτέ ότι δεν σώζει όσους έχουν χαμηλό επίπεδο. Όπως είπε ο Θεός στο παρελθόν, θλίβεται με όσους είναι έντιμοι αλλά αδαείς. Τι σημαίνει να είναι κανείς αδαής; Η άγνοια οφείλεται σε πολλές περιπτώσεις στο χαμηλό επίπεδο. Όταν οι άνθρωποι έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν κατανοούν σε βάθος την αλήθεια. Η κατανόησή τους δεν είναι αρκετά συγκεκριμένη ή πρακτική, και συχνά περιορίζεται σε μια επιφανειακή ή κυριολεκτική κατανόηση —περιορίζεται σε δόγματα και κανονισμούς. Γι’ αυτό δεν μπορούν να βγάλουν άκρη με πολλά προβλήματα, ούτε μπορούν ποτέ να κατανοήσουν τις αρχές ενώ εκτελούν το καθήκον τους, ή να κάνουν το καθήκον τους καλά. Άρα, ο Θεός δεν θέλει ανθρώπους χαμηλού επιπέδου; (Θέλει.) Ποιο μονοπάτι και ποια κατεύθυνση τους υποδεικνύει; (Της ειλικρίνειας.) Μπορείτε να είστε ειλικρινείς απλώς και μόνο στα λόγια; (Όχι, πρέπει να έχετε τις εκδηλώσεις ενός ειλικρινούς ανθρώπου.) Ποιες είναι οι εκδηλώσεις ενός ειλικρινούς ατόμου; Καταρχάς, το να μην έχει καμία αμφιβολία όσον αφορά τα λόγια του Θεού. Αυτή είναι μία από τις εκδηλώσεις ενός ειλικρινούς ατόμου. Εκτός αυτής, η σημαντικότερη εκδήλωση είναι το να αναζητά και να κάνει πράξη την αλήθεια σε όλα τα θέματα —αυτή είναι η κρισιμότερη. Λες ότι είσαι ειλικρινής, αλλά πάντα απωθείς τα λόγια του Θεού στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάνεις ό,τι θέλεις. Είναι αυτό εκδήλωση ενός ειλικρινούς ατόμου; Λες: “Αν και το επίπεδό μου είναι χαμηλό, έχω ειλικρινή καρδιά”. Όταν, όμως, σου ανατεθεί ένα καθήκον, φοβάσαι ότι θα υποφέρεις και θα φέρεις την ευθύνη αν δεν το κάνεις καλά, κι έτσι ψάχνεις δικαιολογίες για να αποφύγεις το καθήκον σου ή προτείνεις να το κάνει κάποιος άλλος. Είναι αυτό εκδήλωση ενός ειλικρινούς ανθρώπου; Προφανώς όχι. Πώς, λοιπόν, πρέπει να συμπεριφέρεται ένα ειλικρινές άτομο; Πρέπει να υποτάσσεται στις διευθετήσεις του Θεού, να αφοσιώνεται στο καθήκον που υποτίθεται ότι εκτελεί και να βάζει τα δυνατά του ώστε να ικανοποιεί τις προθέσεις του Θεού. Αυτό εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους: Ένας είναι να αποδέχεσαι το καθήκον σου με ειλικρινή καρδιά, να μη σκέφτεσαι τα σαρκικά σου συμφέροντα, να μην το κάνεις με μισή καρδιά ούτε να μηχανορραφείς για δικό σου όφελος. Αυτές είναι εκδηλώσεις ειλικρίνειας. Ένας άλλος είναι να εκτελείς το καθήκον σου καλά με όλη σου την καρδιά και τη δύναμη, κάνοντας τα πράγματα σωστά και βάζοντας την καρδιά και την αγάπη σου στο καθήκον σου για να ικανοποιείς τον Θεό. Αυτές είναι οι εκδηλώσεις που θα πρέπει να έχει ένα ειλικρινές άτομο ενώ εκτελεί το καθήκον του» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Από τα λόγια του Θεού, κατάλαβα το εξής. Παρόλο που τα άτομα με χαμηλό επίπεδο μπορεί να κατανοούν πιο ρηχά τα προβλήματα, αν έχουν ειλικρινή καρδιά, αναζητούν πραγματικά την αλήθεια και κάνουν το καθήκον τους με όλη τους την καρδιά και τη δύναμη, η ζωή τους μπορεί σταδιακά να βελτιωθεί, και στο τέλος, μπορούν να σωθούν. Το επίπεδό μου ήταν πράγματι χαμηλό. Έτεινα να βλέπω μόνο την επιφάνεια των προβλημάτων και δεν ήμουν σε θέση να εφαρμόσω τις αρχές με ευελιξία. Ωστόσο, ο Θεός λέει ότι το χαμηλό επίπεδο δεν είναι θανατηφόρα ασθένεια, και εφόσον μπορώ να είμαι έντιμος άνθρωπος σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, προσεύχομαι στον Θεό και βασίζομαι περισσότερο σε Αυτόν για τα ζητήματα που δεν διακρίνω, προσπαθώ να εφοδιαστώ με τις σχετικές αλήθειες, και επιδιώκω ενεργά τη συναναστροφή με όσους κατανοούν την αλήθεια όταν αντιμετωπίζω δυσκολίες, τότε μπορώ να αναπληρώσω τις αδυναμίες μου και να επιτύχω κάποια αποτελέσματα στο καθήκον μου. Σκέφτηκα, επίσης, και την ιεροκήρυκα που θαύμαζα. Μπορούσε να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια για να λύσει προβλήματα και να φέρει αποτελέσματα στο καθήκον της, αλλά αυτό συνέβαινε επειδή είχε κάνει επιμελώς το καθήκον της και είχε λάβει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αργότερα, όμως, βίωσε διεφθαρμένη διάθεση, αγωνίστηκε για φήμη και κέρδος, και αμέλησε το έργο της, και το καθήκον της δεν απέφερε κανένα αποτέλεσμα. Ακόμη και όταν οι αδελφοί και οι αδελφές παρείχαν συναναστροφή και βοήθεια, δεν μετανόησε και στο τέλος απαλλάχθηκε και αποκλείστηκε. Αυτό έδειξε ότι ακόμη και αν κάποιος έχει καλό επίπεδο, αν δεν επιδιώκει την αλήθεια, δεν θα λάβει το έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορεί να επιτύχει καλά αποτελέσματα στο καθήκον του. Αν και το επίπεδο μου ήταν χαμηλό, δεν ήταν τόσο χαμηλό ώστε να μην μπορώ να κατανοήσω την αλήθεια ή να αντιλαμβάνομαι τίποτα. Για παράδειγμα, στο ευαγγελικό μου καθήκον, αν δεν επικεντρωνόμουν στις μελλοντικές προοπτικές μου αλλά έκανα ευσυνείδητα το καθήκον μου, και προσπαθούσα να μάθω και να καταλάβω όσα δεν ήξερα, θα μπορούσα τελικά να επιτύχω κάποια αποτελέσματα στο καθήκον μου. Είδα ότι η παλιά μου πεποίθηση πως «Κακό επίπεδο σημαίνει ότι ένα άτομο δεν μπορεί να κάνει καλά το καθήκον του και δεν μπορεί να σωθεί, και μόνο όσοι έχουν καλό επίπεδο μπορούν να σωθούν» ήταν εντελώς άτοπη και παράλογη και δεν συμφωνούσε καθόλου με την αλήθεια!

Αργότερα, διάβασα ένα άλλο εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Ο Θεός έχει εκφράσει πάρα πολλά λόγια και, προτού το κάνει αυτό, είχε επιτελέσει πολύ προπαρασκευαστικό έργο. Αφού ο Θεός έχει εκφράσει αυτά τα λόγια, πώς θα σε βλέπει αν τελικά δεν τα επιδιώξεις ούτε εισέλθεις σε αυτά; Τι είδους ετυμηγορία θα βγάλει για σένα ο Θεός; Είναι φως φανάρι. Όσον αφορά, λοιπόν, όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το επίπεδο και την ηλικία σου ή τα χρόνια που πιστεύεις στον Θεό, θα πρέπει να καταβάλλεις προσπάθεια προς το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Δεν θα πρέπει να δίνεις έμφαση σε τυχόν αντικειμενικές δικαιολογίες, αλλά θα πρέπει να επιδιώκεις την αλήθεια άνευ όρων. Μην πορεύεσαι όπως όπως. Ας υποθέσουμε ότι αντιμετωπίζεις την επιδίωξη της αλήθειας ως σπουδαίο ζήτημα στη ζωή σου και πασχίζεις και κάνεις προσπάθειες να τη φτάσεις, αλλά ίσως οι αλήθειες που αποκτάς και στις οποίες καταφέρνεις να φτάσεις κατά την επιδίωξή σου να μην είναι αυτές που ήλπιζες. Ο Θεός, όμως, λέει πως θα σου δώσει έναν προορισμό που σου ταιριάζει ανάλογα με τη στάση επιδίωξης της αλήθειας που υιοθετείς, καθώς και ανάλογα με την ειλικρίνειά σου· κάτι τέτοιο θα είναι υπέροχο! Για την ώρα, μην επικεντρώνεσαι στο ποιος θα είναι ο προορισμός ή η έκβασή σου, ούτε στο τι θα συμβεί και τι επιφυλάσσει το μέλλον, ούτε στο αν θα μπορέσεις να αποφύγεις τη συμφορά και να μην πεθάνεις. Μη σκέφτεσαι τέτοια πράγματα και μην τα ζητάς. Επικεντρώσου μόνο στα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού και φτάσε σε σημείο να επιδιώκεις την αλήθεια, να κάνεις καλά το καθήκον σου και να ικανοποιείς τις προθέσεις του Θεού, αλλά και φρόντισε να μην απογοητεύσεις τον Θεό, που περιμένει και προσμένει εδώ και έξι χιλιάδες χρόνια. Δώσε λίγη παρηγοριά στον Θεό, φρόντισε να δει πως υπάρχει ελπίδα για σένα και άφησε τις επιθυμίες Του να πραγματοποιηθούν σ’ εσένα. Πες Μου, θα σου φερόταν άδικα ο Θεός αν το έκανες αυτό; Φυσικά και όχι! Ακόμη και αν τα τελικά αποτελέσματα δεν είναι αυτά που θα ήθελαν οι άνθρωποι, πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτό το γεγονός ως δημιουργήματα; Θα πρέπει να υποταχθούν σε όλες τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού, χωρίς να έχουν προσωπικά σχέδια. Αυτή δεν είναι η οπτική που θα πρέπει να υιοθετήσουν τα δημιουργήματα; (Ναι.) Είναι σωστό να έχει κανείς μια τέτοια νοοτροπία» («Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Γιατί πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια). Από τα λόγια του Θεού, είδα πως ο Θεός είναι δίκαιος, και ότι καθορίζει την έκβαση ενός ατόμου ανάλογα με το αν κατέχει την αλήθεια. Παρόλο που το επίπεδό μου ήταν χαμηλό, δεν έπρεπε να οριοθετώ αρνητικά τον εαυτό μου. Έπρεπε να συνεχίσω να αγωνίζομαι, να επιδιώκω την αλήθεια και να αναζητώ αλλαγές στη διάθεσή μου. Έπρεπε να εκπληρώνω τις υποχρεώσεις μου στο καθήκον μου και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, και ανεξάρτητα από το αν θα είχα τελικά ευνοϊκή έκβαση και προορισμό, έπρεπε να υποταχθώ στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού. Αυτή ήταν η λογική που έπρεπε να έχω ως δημιουργημένο ον. Αναλογίστηκα τις εμπειρίες μου, τόσο ως ιεροκήρυκας όσο και στο ευαγγελικό έργο. Δεν έφερνα αποτελέσματα όχι μόνο επειδή είχα χαμηλό επίπεδο, αλλά επειδή συνεχώς οριοθετούσα τον εαυτό μου, πιστεύοντας ότι το χαμηλό επίπεδο ήταν θανατηφόρα ασθένεια, και επειδή δεν προσπαθούσα να βελτιωθώ ή να εφοδιαστώ με την αλήθεια. Όταν δεν μπορούσα να διακρίνω τα προβλήματα, δεν αναζητούσα την αλήθεια ή τη συναναστροφή με άλλους, και κατά συνέπεια, δεν έκανα καμία πρόοδο. Στο μέλλον, ό,τι προβλήματα και να αντιμετωπίζω στο έργο, δεν πρέπει πλέον να περιορίζομαι από το χαμηλό μου επίπεδο, πρέπει να τα αντιμετωπίζω σωστά και να αναζητώ την αλήθεια για να τα επιλύω. Όσον αφορά τις αλήθειες που δεν καταλαβαίνω ή τα ζητήματα που δεν μπορώ να διακρίνω, πρέπει να πληρώνω μεγαλύτερο τίμημα για να εξοπλίζομαι και να μαθαίνω. Όσο συνεργάζομαι ειλικρινά με τον Θεό, σίγουρα θα σημειώνω πρόοδο. Όταν το σκέφτηκα έτσι, ένιωσα ήρεμη και ακλόνητη στο καθήκον μου. Στο παρελθόν, μιλούσα συχνά για το χαμηλό μου επίπεδο, και αυτές οι λέξεις, «χαμηλό επίπεδο», ήταν σαν κατάρα που με κρατούσε δεμένη, και με βύθιζε στην πίκρα και την εξάντληση, ώστε να μην κάνω καμία πρόοδο στη ζωή. Τώρα, ένιωθα την καρδιά μου να ελευθερώνεται. Από τότε, όταν έκανα το καθήκον μου, φρόντιζα να ασκούμαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, και για τις αδυναμίες και τις ελλείψεις μου, εφοδιαζόμουν με τις σχετικές αλήθεια-αρχές. Για όσα δεν καταλάβαινα, προσευχόμουν στον Θεό και μάθαινα από έμπειρες αδελφές. Έτσι, κατάφερα να νιώσω την καθοδήγηση του Θεού στο καθήκον μου, να κατανοήσω καλύτερα τις αρχές, και να ξεδιαλύνω κάποια ζητήματα που προηγουμένως μου ήταν ασαφή. Επιπλέον, το ευαγγελικό έργο απέφερε αποτελέσματα. Παρόλο που ακόμα έχω πολλές ελλείψεις, βασίζομαι πρόθυμα στον Θεό για να κάνω καλά το καθήκον μου. Δόξα τω Θεώ!