Πρόσφατα, η Μενγκ Τζιε, η επιβλέπουσά μου, μου είπε ότι η Λι Πινγκ δεν αποδεχόταν την αλήθεια, υπερανέλυε συνεχώς ανθρώπους και πράγματα, και διατάρασσε τη ζωή στην εκκλησία. Μου είπε και ότι οι αδελφοί και οι αδελφές συναναστράφηκαν μαζί της και τη βοήθησαν, αλλά εκείνη δεν άλλαζε πορεία. Μου ζήτησε να γράψω μια αξιολόγηση για εκείνη. Μου είπε, επίσης, ότι αν η πλειοψηφία των αξιολογήσεων έδειχνε ότι η Λι Πινγκ ήταν μια δύσπιστη, θα έπρεπε να αποπεμφθεί από την εκκλησία. Εγώ ξαφνιάστηκα κάπως. Δεν περίμενα ότι η Λι Πινγκ θα έφτανε σε αυτό το σημείο. Στην αρχή, δεν μπορούσα να το αποδεχτώ όλο αυτό. Η οικογένεια της Λι Πινγκ πίστευε στον Κύριο εδώ και πολλές γενιές. Υπηρέτησε τον Κύριο στην εκκλησία στην εφηβεία της και είχε αποδεχτεί αυτό το στάδιο του έργου του Θεού πάνω από 20 χρόνια τώρα. Τώρα ήταν πια λίγο πάνω από 50 και ήταν ακόμα ανύπαντρη. Το ότι απαρνήθηκε και δαπάνησε τον εαυτό της, η αυτοσυγκράτηση που είχε επιδείξει και τα βάσανα που υπέμεινε έδειχναν ότι είχε αληθινή πιστή στον Θεό. Τώρα, τη χαρακτήριζαν δύσπιστη επειδή υπερανέλυε ανθρώπους και πράγματα. Δεν ήταν λίγο σκληρό αυτό; Σκέφτηκα την αλληλεπίδραση που είχα παλιότερα με τη Λι Πινγκ. Δεν φαινόταν να έχει ανεπαρκή ανθρώπινη φύση· απλώς όταν προέκυπταν προβλήματα, εκείνη μιλούσε για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Δεν θα έπρεπε να δίνεται η ευκαιρία σε τέτοιους ανθρώπους να μείνουν στην εκκλησία και να δουλέψουν; Αργότερα, άκουσα τη Μενγκ Τζιε να λέει ότι σύμφωνα με τη συμπεριφορά που εμφάνιζε σταθερά η Λι Πινγκ, είχε ήδη χαρακτηριστεί ως δύσπιστη. Μου ζήτησε, μάλιστα, να εξετάσω τον εαυτό μου για να δω τι ήταν εκείνο που δεν μου επέτρεπε να τη διακρίνω. Μου είπε να αναζητήσω την αλήθεια και να επιλύσω αυτό το θέμα. Αργότερα, εργάστηκα συνειδητά πάνω σε αυτό το πρόβλημα μέσα από την αναζήτησή μου και θυμήθηκα όλες τις φορές που είχα αλληλεπιδράσει με τη Λι Πινγκ.

Το 2019, συνεργαστήκαμε για να κάνουμε το καθήκον μας. Εκείνη την περίοδο, μια αδελφή στην ομάδα μας, η Γινγκσίν, δεν μπορούσε να συνεργαστεί καλά με τη Λι Πινγκ. Η Γινγκσίν θέλησε να μιλήσει για αυτό το θέμα μαζί της, αλλά εκείνη αρνήθηκε. Η Γινγκσίν έγινε κάπως αρνητική κι όταν η επικεφαλής ρώτησε για τις καταστάσεις εκείνης και της Λι Πινγκ, η Γινγκσίν δήλωσε με ειλικρίνεια ότι δεν μπορούσαν να συνεργαστούν καλά. Η Λι Πινγκ νόμισε ότι η Γινγκσίν έβλαψε τη φήμη της μ’ αυτό που είπε κι έγινε έντονα προκατειλημμένη εναντίον της Γινγκσίν. Στη συνέχεια, διαστρέβλωσε τα γεγονότα και είπε ότι η Γινγκσίν είχε κάνει σκόπιμα παράπονο εναντίον της για να την απομονώσουν από την ομάδα. Πριν από μια συνάθροιση, η Γινγκσίν πρότεινε να μιλήσουμε πρώτα για τις καταστάσεις μας και στη συνέχεια να κάνουμε μια πιο εστιασμένη ανάγνωση των λόγων του Θεού σύμφωνα με αυτές. Η Λι Πινγκ σκέφτηκε ότι η Γινγκσίν τής έκανε επίθεση, και πως υπονοούσε ότι δεν είχε συμπεριλάβει στη συνάθροιση μια κουβέντα για τις καταστάσεις των αδελφών. Θύμωσε, λοιπόν, και είπε ότι δεν υπήρχε χρόνος κι ότι δεν θα μιλούσαμε για το ζήτημα των καταστάσεών μας. Έγινε και μια συνάντηση ανασκόπησης, στην οποία η Γινγκσίν είπε ότι τα αποτελέσματα του έργου της εκκλησίας είχαν πάρει την κατηφόρα και μας υπενθύμισε να ψάξουμε τους λόγους που συνέβαινε αυτό. Η Λι Πινγκ και πάλι σκέφτηκε ότι το θέμα αυτό αφορούσε εκείνη, κι εντελώς αυθόρμητα είπε: «Αν νομίζεις ότι δεν είμαι καλή, να με αναφέρεις στην επιβλέπουσα για να με μεταθέσει αλλού». Δαπανήσαμε χρόνο για να συναναστραφούμε μαζί της και δεν μπορέσαμε να συζητήσουμε για το έργο κανονικά. Την περίοδο εκείνη, είχε μόλις μπει στην ομάδα μας η αδελφή Λούο Γουέν. Όταν, λοιπόν, προέκυπταν δυσκολίες και προβλήματα στο έργο της, συμβουλευόταν τη Γινγκσίν. Η Λι Πινγκ είδε ότι η Λούο Γουέν είχε στενή σχέση με τη Γινγκσίν κι είπε στη Λούο Γουέν καταπρόσωπο ότι η Γινγκσίν χρησιμοποιούσε ύπουλες μεθόδους για να τη φέρει με το μέρος της, και μαζί να την απομονώσουν. Όταν το άκουσε αυτό η Λούο Γουέν, θύμωσε τόσο που άρχισε να κλαίει. Αισθάνθηκε ότι δεν μπορούσε να συνεργαστεί εύκολα με τη Λι Πινγκ και δεν ήθελε να κάνει πια εδώ το καθήκον της. Αντί, λοιπόν, η Λι Πινγκ να κάνει αυτοκριτική, είπε ότι αν το ήθελε η Λούο Γουέν, μπορούσε να φύγει. Κάποιες φορές συζητούσαμε για το έργο μαζί στο δωμάτιο, κι η Λι Πινγκ γινόταν καχύποπτη και νόμιζε ότι μιλάμε άσχημα για εκείνη πίσω από την πλάτη της. Έτσι, είχε συχνά διαμάχες με τις αδελφές στην ομάδα. Στην πραγματικότητα, αυτές οι καταστάσεις της εκδηλώνονταν εδώ και πολύ καιρό. Η επιβλέπουσά μας συναναστράφηκε μαζί της και τη βοήθησε πολλές φορές, αλλά εκείνη δεν άλλαξε ποτέ πορεία. Εγώ είχα μόλις ενταχθεί στην ομάδα και συναναστράφηκα μαζί της, λέγοντας ότι θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας και στο να αντλήσει διδάγματα. Εκείνη, όμως, μιλούσε για το τι είναι σωστό και τι λάθος, κι άρχισε να βρίσκει δικαιολογίες. Είχα μπερδευτεί πολύ. Εφόσον πίστευε για πολλά χρόνια, γιατί δεν αποδεχόταν πως ό,τι της συνέβαινε ήταν από τον Θεό αντί να υπεραναλύει ανθρώπους και πράγματα; Τότε, όμως, σκέφτηκα: «Ίσως είναι απλώς σε κακή κατάσταση αυτήν τη στιγμή. Αν συναναστραφούμε και τη βοηθήσουμε περισσότερο, μπορεί να αντιστρέψει την κατάστασή της και να πάψει να υπεραναλύει ανθρώπους και πράγματα τόσο πολύ». Αργότερα, επειδή η Λι Πινγκ κι η Γινγκσίν δεν μπορούσαν να συνεργαστούν καλά, η επιβλέπουσά μας με έστειλε να συνεργαστώ με τη Λι Πινγκ. Στην αρχή δεν πίστευα ότι η Λι Πινγκ θα ασχολούνταν πια με τη Γινγκσίν, τώρα που είχαν χωριστεί. Κάθε φορά, όμως, που ανέφερα τη Γινγκσίν, η Λι Πινγκ μιλούσε ξανά για θέματα σχετικά με εκείνη κι άρχιζε να τα αφηγείται. Τα λόγια της ήταν γεμάτα υπονοούμενα και κρίσεις για τη Γινγκσίν. Ωστόσο, εγώ δεν μπόρεσα να δω καθαρά την ουσία της, και σκέφτηκα ότι προσωρινά δεν είχε καταφέρει να ξεπεράσει τη διαμάχη τους κι ότι ίσως να την ξεχνούσε με το πέρασμα του χρόνου. Αργότερα, η Λι Πινγκ μεταφέρθηκε σε άλλη ομάδα για να κάνει το καθήκον της. Οι αδελφοί και οι αδελφές ανέφεραν ότι εξακολουθούσε να συμπεριφέρεται έτσι. Κάθε φορά που κάποιο θέμα άγγιζε την περηφάνια της, έκανε μεγάλη φασαρία και δεν μπορούσε να συνεργαστεί καλά με τους άλλους. Επηρέαζε και τις καταστάσεις των άλλων και καθυστερούσε το έργο της ομάδας. Η επιβλέπουσά μας συναναστράφηκε μαζί της πολλές φορές, και της είπε να επικεντρωθεί στην αναζήτηση της αλήθειας και στο να αντλήσει διδάγματα. Εκείνη, όμως, δεν το αποδέχτηκε αυτό και συνέχισε να δικαιολογείται, να αναστατώνει και να διαταράσσει το έργο. Μέχρι να απαλλαχθεί απ’ τα καθήκοντά της, ασχολούνταν με το τι είναι σωστό ή λάθος και δεν έκανε αυτοκριτική ούτε και προσπαθούσε να γνωρίσει τον εαυτό της.

Αργότερα, άκουσα αδελφούς και αδελφές να μιλούν για κάποιες από τις συμπεριφορές της. Ήταν πολύ εμφανές ότι υπερανέλυε ανθρώπους και πράγματα. Όχι μόνο έκανε τους ανθρώπους να νιώθουν περιορισμένοι, αλλά διατάρασσε και το έργο της εκκλησίας. Σκέφτηκα: «Πώς χαρακτηρίζει ο Θεός αυτές τις συμπεριφορές;» Σχετικά με αυτό το πρόβλημα, διάβασα κάποια σχετικά λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Δεν είναι αισχρό που σε κάποιους αρέσει να διυλίζουν τον κώνωπα και να οδηγούνται σε αδιέξοδο όποτε τους συμβαίνει κάτι; Πρόκειται για μεγάλο πρόβλημα. Όσοι σκέφτονται καθαρά δεν το κάνουν αυτό το λάθος, έτσι είναι όμως οι παράλογοι άνθρωποι. Διαρκώς φαντάζονται ότι οι άλλοι τούς κάνουν τη ζωή δύσκολη, ότι τους ταλαιπωρούν σκόπιμα, επομένως συνεχώς τους ανταγωνίζονται. Δεν είναι απόκλιση αυτό; Δεν καταβάλλουν προσπάθεια όσον αφορά την αλήθεια, προτιμούν να μαλώνουν για ασήμαντα πράγματα όταν τους συμβαίνει κάτι, απαιτώντας εξηγήσεις και προσπαθώντας να σώσουν το γόητρό τους, και χρησιμοποιούν διαρκώς ανθρώπινες λύσεις για να προσεγγίσουν αυτά τα ζητήματα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τη ζωή-είσοδο. Εάν πιστεύεις στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο ή ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα φτάσεις ποτέ στην αλήθεια επειδή ποτέ δεν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού. Δεν προσέρχεσαι ποτέ ενώπιον του Θεού για να λάβεις όλα όσα έχει ορίσει για σένα, ούτε χρησιμοποιείς την αλήθεια για να τα προσεγγίσεις όλα αυτά· αντίθετα, χρησιμοποιείς ανθρώπινες λύσεις για να προσεγγίσεις τα πράγματα. Επομένως, στα μάτια του Θεού, έχεις απομακρυνθεί πάρα πολύ από Εκείνον. Όχι μόνο έχει απομακρυνθεί η καρδιά σου από Εκείνον, αλλά ολόκληρη η ύπαρξή σου δεν ζει παρουσία Του. Έτσι βλέπει ο Θεός όσους διαρκώς υπεραναλύουν τα πράγματα και διυλίζουν τον κώνωπα. […] Σας λέω ότι ανεξάρτητα από το καθήκον που εκτελεί ένας πιστός του Θεού —είτε χειρίζεται εξωτερικά ζητήματα είτε κάποιο καθήκον που σχετίζεται με τις διάφορες εργασίες ή τα πεδία ειδικότητας του οίκου του Θεού— εάν δεν προσέρχεται συχνά ενώπιον του Θεού και δεν ζει παρουσία Του, ούτε τολμά να αποδεχτεί τη σχολαστική εξέτασή Του, ούτε και αναζητά την αλήθεια από τον Θεό, τότε είναι δύσπιστος, δεν διαφέρει καθόλου από έναν άπιστο» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν ζει κανείς συχνά ενώπιον του Θεού μπορεί να έχει μια κανονική σχέση μαζί Του). «Για ένα ζήτημα που αφορά τη φήμη, το κέρδος ή την υπόληψη, επιμένουν να διευκρινίζουν ποιος είναι σωστός και ποιος είναι λάθος, ποιος είναι ανώτερος και ποιος είναι κατώτερος, και επιχειρηματολογούν για να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο. Οι άλλοι δεν θέλουν να ακούσουν. Λένε τα εξής: “Δεν μπορείς να τα πεις πιο απλά; Δεν μπορείς να είσαι πιο ευθύς; Γιατί πρέπει να είσαι τόσο επουσιώδης;” Οι σκέψεις τους είναι πολύ περίπλοκες και δαιδαλώδεις. Ζουν εξουθενωτική ζωή χωρίς να συνειδητοποιούν τα υποκείμενα προβλήματα. Γιατί δεν μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια και να είναι ειλικρινείς; Επειδή αποστρέφονται την αλήθεια και δεν θέλουν να είναι ειλικρινείς. Επομένως, σε τι βασίζονται στη ζωή; (Σε φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και σε ανθρώπινες μεθόδους.) Όταν βασίζει κανείς τις ενέργειές του σε ανθρώπινες μεθόδους, καταλήγει είτε να τον περιγελούν είτε να αποκαλύπτει μια άσχημη πλευρά του εαυτού του. Κι έτσι, μετά από προσεκτικότερη εξέταση, οι πράξεις τους, τα πράγματα με τα οποία περνούν όλη τη μέρα τους —όλα σχετίζονται με τη δική τους υπόληψη, τη φήμη, το κέρδος και τη ματαιοδοξία τους. Είναι σαν να ζουν σε έναν ιστό, πρέπει να επιχειρηματολογούν ή να βρίσκουν δικαιολογίες για τα πάντα και μιλούν συνεχώς για τον εαυτό τους. Το σκεπτικό τους είναι πολύπλοκο, λένε πάρα πολλές ανοησίες, τα λόγια τους είναι πολύ μπερδεμένα. Διαρκώς φιλονικούν ως προς το τι είναι σωστό και τι λάθος, δεν έχει τέλος αυτό. Όταν δεν προσπαθούν να αποκτήσουν γόητρο, ανταγωνίζονται για τη φήμη και τη θέση, και δεν περνά στιγμή που να μην ζουν για αυτά τα πράγματα. Και ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Μπορεί να έχουν αποκτήσει γόητρο, όμως όλοι τούς έχουν σιχαθεί και έχουν κουραστεί μαζί τους. Οι άνθρωποι τους έχουν καταλάβει κι έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα, ότι δεν είναι από αυτούς που πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό. Όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες ή άλλοι αδελφοί και αδελφές χρησιμοποιούν λίγα λόγια για να τους κλαδέψουν, αρνούνται πεισματικά να τα δεχτούν, επιμένουν να προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν ή να βρουν δικαιολογίες, και προσπαθούν να τα ρίξουν αλλού. Κατά τη διάρκεια των συνελεύσεων, υπερασπίζονται τον εαυτό τους, κουτσομπολεύουν και προκαλούν προβλήματα μεταξύ των εκλεκτών του Θεού. Μέσα τους, σκέφτονται: “Δεν μπορώ όντως πουθενά να υποστηρίξω την άποψή μου;” Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Είναι κάποιος που αγαπά την αλήθεια; Είναι κάποιος που πιστεύει στον Θεό; Όταν ακούει κάποιον να λέει κάτι που δεν συνάδει με τις προθέσεις του, θέλει πάντα να επιχειρηματολογεί και απαιτεί εξηγήσεις· μπλέκεται στο ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, δεν αναζητά την αλήθεια ούτε τη μεταχειρίζεται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Όσο απλό κι αν είναι ένα θέμα, πρέπει να το κάνει τόσο περίπλοκο —απλώς ψάχνει για μπελάδες, του αξίζει να εξαντληθεί εντελώς!» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Από τα λόγια του Θεού κατάλαβα ότι αυτοί που υπεραναλύουν ανθρώπους και πράγματα αναγνωρίζουν δογματικά ότι ο Θεός κυριαρχεί επί των πάντων και ότι οι καθημερινές τους συνθήκες διευθετούνται από Αυτόν. Αλλά, όταν αντιμετωπίζουν αυτές τις πραγματικές περιστάσεις, δεν τις αποδέχονται από τον Θεό, ούτε αναζητούν την αλήθεια ούτε αντλούν διδάγματα. Αντίθετα, πιστεύουν ότι κάποιος τους κάνει τη ζωή δύσκολη, και, για να περισώσουν την περηφάνια και τη φήμη τους, μιλούν για το τι είναι σωστό και τι λάθος, και κάνουν μεγάλη φασαρία. Το μόνο που κάνουν είναι να αναστατώνουν τους άλλους και το έργο της εκκλησίας. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν την ουσία των δύσπιστων. Κοιτάξτε, για παράδειγμα, τη Λι Πινγκ. Όσο συνεργαζόταν με τη Γινγκσίν, ήταν προφανές ότι δεν μπορούσαν να συνεργαστούν καλά κι ότι είχε επηρεαστεί το καθήκον τους. Η Γινγκσίν ανέφερε την πραγματική κατάσταση στην επικεφαλής για να ζητήσει βοήθεια, αλλά η Λι Πινγκ δεν αναζήτησε την αλήθεια και δεν έκανε αυτοκριτική. Σκέφτηκε μόνο ότι η Γινγκσίν έκανε παράπονο εναντίον της. Από εκεί και πέρα, άρχισε να παρακολουθεί στενά τη Γινγκσίν. Στις συναθροίσεις ή σε συζητήσεις για το έργο, μόλις η Γινγκσίν επεσήμανε κάποια προβλήματα ή έκανε κάποια λογική πρόταση, η Λι Πινγκ είχε μια λάθος προσέγγιση και πίστευε ότι η Γινγκσίν τη στοχοποιούσε, κι αμέσως άρχιζε να της επιτίθεται. Προκαλούσε σκόπιμα πρόβλημα κι έλεγε ότι αν πιστεύαμε ότι δεν είναι καλή, έπρεπε να το πούμε στην επιβλέπουσα για να μεταφερθεί σε άλλο καθήκον. Όλη αυτή η κατάσταση μας έκανε να νιώθουμε περιορισμένες, κι είχε επηρεάσει τη ζωή και το έργο της εκκλησίας. Η αδελφή Λούο Γουέν είχε μόλις έρθει στην ομάδα, και δεν ήταν εξοικειωμένη με τις αρχές και τις επαγγελματικές δεξιότητες, οπότε μίλησε με τη Γινγκσίν. Η Λι Πινγκ υποπτεύτηκε ότι η Λούο Γουέν την περιφρονούσε, κι ότι έπαιρνε το μέρος της Γινγκσίν και την απομόνωνε. Όταν οι αδελφές συζητούσαν κανονικά το έργο, η Λι Πινγκ υποψιαζόταν ότι όλοι την έκριναν πίσω από την πλάτη της, και μάλιστα σκόπιμα κατέκρινε τους ανθρώπους και γινόταν δύσκολη μαζί τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί κανείς να κάνει κανονικά τα καθήκοντά του. Στην πραγματικότητα, όλα αυτά τα πράγματα ήταν αρκετά συνηθισμένα και απλά. Ήταν πράγματα που οι κανονικοί άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν με λίγη μόνο σκέψη. Εκείνη, όμως, υπερανέλυε ανθρώπους και πράγματα, και τα μπέρδευε όλα· έκανε υπερβολικά περίπλοκες σκέψεις. Στη συνέχεια, όλοι συναναστράφηκαν πάνω στα λόγια του Θεού και τη βοήθησαν, αλλά εκείνη δεν έδειξε καμία πρόθεση να αναζητήσει. Αντίθετα, έβρισκε δικαιολογίες και υπερασπιζόταν τον εαυτό της, μιλούσε για το τι είναι σωστό και τι λάθος, και προσπαθούσε να αποδείξει το δίκιο της. Πίστευα παλιότερα ότι υπερανέλυε ανθρώπους και πράγματα επειδή βρισκόταν προσωρινά σε κακή κατάσταση. Πλέον έβλεπα ότι το να αποκαλύψει κανείς στιγμιαία μια διαφθορά είναι διαφορετικό από το να έχει την ουσία ενός δύσπιστου. Μερικοί άνθρωποι εκδηλώνουν μια συμπεριφορά υπερανάλυσης ανθρώπων και πραγμάτων, επειδή προσωρινά μόνο δεν μπορούν να κατανοήσουν την πρόθεση του Θεού πάνω σε μερικά συγκεκριμένα θέματα. Ή βρίσκουν δικαιολογίες και υπερασπίζονται τον εαυτό τους για να σώσουν την υπόληψή τους. Όμως, με την προσευχή και την αναζήτηση ή μέσα από τη συναναστροφή και τη βοήθεια των αδελφών, κατανοούν την πρόθεση του Θεού και σταματούν να υπεραναλύουν τα πάντα. Οι άνθρωποι αυτοί αποδέχονται την αλήθεια και δεν έχουν την ουσία των δύσπιστων. Από την άλλη, οι άνθρωποι που είναι δύσπιστοι δεν αποδέχονται πως όλα όσα τους συμβαίνουν είναι από τον Θεό. Ακόμα κι αν είναι μικρό το ζήτημα ή αν είναι κάτι που οι άλλοι μπορούν να κατανοήσουν εύκολα, εκείνοι συνεχίζουν να υπεραναλύουν ανθρώπους και πράγματα, και δεν μπορούν να αποδεχτούν τη συναναστροφή και τη βοήθεια των αδελφών. Αποκαλύπτεται έτσι ότι αποστρέφονται την αλήθεια από τη φύση τους και έχουν μια εξωφρενική κατανόηση των πραγμάτων. Αναλογίστηκα τη συμπεριφορά της Λι Πινγκ. Έτσι ακριβώς ήταν και όταν συνεργάστηκε με τη Γινγκσίν δύο ή τρία χρόνια πριν. Αργότερα, εκείνη και η Γινγκσίν χωρίστηκαν. Μπορεί να μην ήταν πια τόσο προφανές ότι μιλούσε για το τι είναι σωστό και τι λάθος, μα κάθε φορά που γινόταν αναφορά στη Γινγκσίν, ξεκινούσε ξανά να μιλάει για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Ήταν φανερό ότι δεν το είχε ξεχάσει το θέμα. Με όποιον κι αν συνεργαζόταν, κάθε φορά που κάτι αφορούσε την περηφάνια και τη θέση της, εκείνη μιλούσε ασταμάτητα και αναστάτωνε τους πάντες. Πέρασαν αρκετά χρόνια κι εκείνη παρέμενε η ίδια· δεν έδειχνε καμία μεταμέλεια και δεν είχε αλλάξει καθόλου. Είχε την ουσία ενός δύσπιστου ανθρώπου.

Παλιότερα, πίστευα ότι η Λι Πινγκ είχε καλή ανθρώπινη φύση από τη στιγμή που εμφανιζόταν ενθουσιώδης, έκανε φιλανθρωπίες και βοηθούσε ανθρώπους, και μπορούσε να απαρνηθεί και να δαπανήσει τον εαυτό της. Πίστευα ότι θα έπρεπε να έχει άλλη μία ευκαιρία να μετανοήσει. Αργότερα, συνειδητοποίησα ότι δεν ήξερα να διακρίνω ποιος έχει καλή και κακή ανθρώπινη φύση. Διάβασα μετά μερικά από τα λόγια του Θεού πάνω σ’ αυτό το θέμα. Ο Θεός λέει: «Όταν συμβαίνουν διάφορα πράγματα στους ανθρώπους, εκείνοι παρουσιάζουν ένα σωρό εκδηλώσεις που δείχνουν τη διαφορά μεταξύ καλής και κακής ανθρώπινης φύσης. Ποια είναι λοιπόν τα κριτήρια για την αξιολόγηση της ανθρώπινης φύσης; Πώς θα πρέπει να αξιολογείται τι άνθρωπος είναι κάποιος και αν μπορεί ή δεν μπορεί να σωθεί; Εξαρτάται απ’ το αν αγαπάει την αλήθεια και αν μπορεί να την αποδεχτεί και να την κάνει πράξη. Όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους αντιλήψεις και επαναστατικότητα, όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, κι έτσι θα βρεθούν μπροστά σε στιγμές που ο Θεός θα ζητήσει κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τα δικά τους συμφέροντα και θα πρέπει να πάρουν μια απόφαση —αυτά όλοι θα τα βιώνουν συχνά· κανείς δεν μπορεί να τα αποφύγει. Όλοι θα έχουν επίσης στιγμές κατά τις οποίες θα παρερμηνεύουν τον Θεό και θα έχουν αντιλήψεις γι’ Αυτόν ή κατά τις οποίες θα έχουν παράπονα γι’ Αυτόν και θα Του αντιστέκονται ή θα είναι επαναστατικοί απέναντί Του. Επειδή όμως οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές στάσεις απέναντι στην αλήθεια, την προσεγγίζουν και με διαφορετικό τρόπο. Κάποιοι δεν μιλούν ποτέ για τις αντιλήψεις τους, αλλά αναζητούν την αλήθεια και τις επιλύουν μόνοι τους. Γιατί δεν μιλούν γι’ αυτές; (Έχουν θεοφοβούμενη καρδιά.) Σωστά, έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Φοβούνται ότι το να μιλήσουν γι’ αυτές θα έχει αρνητικό αποτέλεσμα, και απλώς προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα μέσα τους, χωρίς να επηρεάσουν κανέναν άλλον. Όταν συναντούν άλλους που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση, χρησιμοποιούν τις δικές τους εμπειρίες για να τους βοηθήσουν. Αυτό σημαίνει να είσαι καλόκαρδος. Όσοι είναι καλόκαρδοι είναι στοργικοί προς τους άλλους, είναι πρόθυμοι να τους βοηθήσουν να λύσουν τις δυσκολίες τους. Όταν κάνουν πράγματα και βοηθούν τους άλλους, το κάνουν με αρχές· τους βοηθούν να διορθώσουν τα προβλήματα για να τους ωφελήσουν, και δεν λένε τίποτα που δεν είναι ωφέλιμο γι’ αυτούς. Αυτό είναι αγάπη. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, και οι πράξεις τους έχουν αρχές και είναι σοφές. Με αυτά τα κριτήρια αξιολογείται το αν είναι καλή ή κακή η ανθρώπινη φύση κάποιου» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η στάση που θα πρέπει να έχει ο άνθρωπος απέναντι στον Θεό). Από τα λόγια του Θεού κατάλαβα ότι όσοι έχουν καλή ανθρώπινη φύση αγαπούν την αλήθεια, είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια και έχουν καλή καρδιά. Αυτοί οι άνθρωποι, όταν αλληλεπιδρούν με άλλους, μπορούν να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση των άλλων, και λαμβάνουν υπόψη τους πώς να μιλήσουν και να δράσουν για να διαπαιδαγωγήσουν τους άλλους. Εάν έχουν αντιλήψεις για τον Θεό ή αναπτύσσουν προκαταλήψεις εναντίον των ανθρώπων, δεν ξεσπούν πάνω τους απερίσκεπτα. Αντίθετα, είναι σε θέση να αναζητήσουν την αλήθεια για να τις διορθώσουν. Δεν λένε πράγματα που δεν είναι ωφέλιμα για τους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και αρχές στον λόγο και στις πράξεις τους. Είναι άνθρωποι με καλή ανθρώπινη φύση. Αν συγκρίνουμε τώρα τη συμπεριφορά της Λι Πινγκ σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, κάθε φορά που κάτι αφορούσε τη φήμη και τη θέση της, εκείνη εξέφραζε τη δυσαρέσκειά της. Δεν λάμβανε υπόψη αν τα λόγια της θα πλήγωναν τους αδελφούς και τις αδελφές της ούτε τις συνέπειες των όσων έλεγε. Όταν οι άλλοι της επισήμαιναν τα προβλήματά της, εκείνη δεν τα αποδεχόταν, και στη συνέχεια μιλούσε για το τι ήταν σωστό και τι λάθος. Η Λι Πινγκ πίστευε στον Θεό περισσότερα από 20 χρόνια· πόσο πιθανό ήταν να μην καταλαβαίνει πώς να υποταχθεί και να αναζητήσει την αλήθεια; Δεν ήταν ότι δεν καταλάβαινε αυτά τα πράγματα. Απλώς είχε ανεπαρκή ανθρώπινη φύση. Παλιότερα, την έβλεπα μόνο επιφανειακά. Πίστευα ότι αφού ήταν πιστή στον Θεό πολύ καιρό, ήταν και καλόκαρδη, και μπορούσε να απαρνηθεί και να δαπανήσει τον εαυτό της, κι ότι αφού έδινε σε φιλανθρωπίες και βοηθούσε ανθρώπους, πρέπει να είχε καλή ανθρώπινη φύση. Αλλά όταν οι άνθρωποι επισήμαιναν τα προβλήματά της και συναναστρέφονταν μαζί της, εκείνη δεν αποδεχόταν τίποτα, και κυρίως, περνούσε στην αντεπίθεση και έκρινε τους άλλους. Δεν ήταν αληθινή ανθρώπινη φύση αυτή.

Μέσα από την έκθεση των λόγων του Θεού, απέκτησα κάποια διάκριση ως προς την ανθρώπινη φύση της Λι Πινγκ και τη δύσπιστη συμπεριφορά της. Ωστόσο, όταν σκέφτηκα ότι πίστευε δεκαετίες στον Θεό, κι ότι μπορούσε να απαρνηθεί και να δαπανήσει τον εαυτό της και να υπομείνει βάσανα, και ότι πλέον θα την απέπεμπαν, τη συμπόνεσα. Αργότερα, διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Για παράδειγμα, λένε: “Έστω πως κάθε μέρα κάποιος τρώει και πίνει τον λόγο του Θεού και συναναστρέφεται σχετικά με την αλήθεια, είναι σε θέση να κάνει το καθήκον του κανονικά, κάνει ό,τι ρυθμίζει η εκκλησία και δεν προκαλεί ποτέ αναστατώσεις ή διαταράξεις. Παρότι μπορεί κάποιες φορές να παραβιάζει τις αλήθεια-αρχές, δεν το κάνει συνειδητά ή σκόπιμα. Δεν δείχνει αυτό ότι επιδιώκει την αλήθεια;” Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Πολλοί έχουν αυτήν την ιδέα. Καταρχάς, πρέπει να κατανοήσετε κατά πόσο θα μπορούσε κάποιος που ασκείται συνεχώς κατ’ αυτόν τον τρόπο να κατανοήσει σε έναν βαθμό την αλήθεια και να την κερδίσει. Μοιραστείτε τις σκέψεις σας. (Μια τέτοια άσκηση είναι μεν σωστή, αλλά φαίνεται να μοιάζει περισσότερο με θρησκευτική τελετουργία. Αποτελεί τήρηση κανόνων και δεν μπορεί να οδηγήσει στην κατανόηση της αλήθειας ή στην απόκτησή της.) Άρα, τι είδους συμπεριφορές είναι αυτές στην πραγματικότητα; (Είναι επιφανειακά καλές συμπεριφορές.) Μου αρέσει αυτή η απάντηση. Είναι απλώς ορισμένες καλές συμπεριφορές που προκύπτουν αφότου ένα άτομο αρχίσει να πιστεύει στον Θεό, με βάση τη συνείδηση και τη λογική του, και εφόσον έχει επηρεαστεί από διάφορες καλές και θετικές διδαχές. Δεν είναι, όμως, τίποτε περισσότερο από καλές συμπεριφορές και δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση την επιδίωξη της αλήθειας. Ποια είναι, λοιπόν, η βασική αιτία αυτών των καλών συμπεριφορών; Πώς προκύπτουν; Είναι απόρροια της συνείδησης και της λογικής ενός ανθρώπου, της ηθικής του, των θετικών συναισθημάτων που έχει απέναντι στην πίστη στον Θεό, αλλά και της αυτοσυγκράτησής του. Εφόσον είναι καλές συμπεριφορές, δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και σε καμία περίπτωση δεν είναι το ίδιο πράγμα. Το να έχει κανείς καλές συμπεριφορές δεν είναι το ίδιο με το να κάνει πράξη την αλήθεια. Αντίστοιχα, αν κάποιος συμπεριφέρεται καλά, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει την έγκριση του Θεού. Οι καλές συμπεριφορές και η άσκηση της αλήθειας είναι δύο διαφορετικά πράγματα —δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Η άσκηση της αλήθειας είναι απαίτηση του Θεού και συμφωνεί απόλυτα με τις προθέσεις Του. Η καλή συμπεριφορά πηγάζει από τη θέληση του ανθρώπου και εμπεριέχει τις δικές του προθέσεις και τα δικά του κίνητρα —είναι κάτι που θεωρεί καλό ο άνθρωπος. Μπορεί οι καλές συμπεριφορές να μην είναι κακές πράξεις, αντιβαίνουν, όμως, στις αλήθεια-αρχές και δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Όσο καλές κι αν είναι αυτές οι συμπεριφορές και όσο κι αν συμφωνούν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Όσο καλή, λοιπόν, κι αν είναι μια συμπεριφορά, δεν μπορεί να λάβει την έγκριση του Θεού. Εφόσον η καλή συμπεριφορά ορίζεται ως τέτοια, είναι σαφές ότι οι καλές συμπεριφορές δεν σχετίζονται με την άσκηση της αλήθειας. Αν οι άνθρωποι ταξινομούνταν σε κατηγορίες ανάλογα με τη συμπεριφορά τους, τότε αυτές οι καλές συμπεριφορές θα ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, πράξεις αφοσιωμένων ανθρώπων που απλώς δουλεύουν και τίποτε περισσότερο. Δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την άσκηση της αλήθειας και με την αληθινή υποταγή στον Θεό. Είναι απλώς ένα είδος συμπεριφοράς και δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τις αλλαγές στη διάθεση των ανθρώπων, με την υποταγή τους στην αλήθεια και την αποδοχή της, με τον φόβο Θεού και την αποφυγή του κακού ή με οποιοδήποτε άλλο πρακτικό στοιχείο που αφορά πραγματικά την αλήθεια. Γιατί, λοιπόν, ονομάζονται καλές συμπεριφορές; Ακολουθεί μια εξήγηση, η οποία φυσικά εξηγεί και την ουσία αυτού του ερωτήματος. Αυτές οι συμπεριφορές πηγάζουν αποκλειστικά και μόνο από τις αντιλήψεις των ανθρώπων, τις προτιμήσεις, τη βούληση και τις προσπάθειες που κάνουν με δική τους πρωτοβουλία. Δεν αποτελούν εκδηλώσεις της μετάνοιας που ακολουθεί την αληθινή αυτογνωσία στην οποία φτάνει κανείς αφού αποδεχθεί την αλήθεια και την κρίση και παίδευση των λόγων του Θεού. Δεν πρόκειται για συμπεριφορές ή πράξεις άσκησης της αλήθειας στις οποίες προβαίνει κάποιος που προσπαθεί να υποταχθεί στον Θεό. Το καταλαβαίνετε αυτό; Σημαίνει ότι οι εν λόγω καλές συμπεριφορές δεν συνεπάγονται επ’ ουδενί αλλαγή στη διάθεση ενός ανθρώπου ούτε το αποτέλεσμα της υποβολής κάποιου στην κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, αλλά ούτε και την αληθινή μετάνοια που προκύπτει όταν αναγνωρίζει κανείς τη διεφθαρμένη του διάθεση. Οπωσδήποτε δεν σχετίζονται με την αληθινή υποταγή του ανθρώπου στον Θεό και την αλήθεια, πόσο μάλλον με το να έχει κανείς μια καρδιά με φόβο Θεού και αγάπη γι’ Αυτόν. Οι καλές συμπεριφορές δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτά τα πράγματα· είναι απλώς κάτι που προέρχεται από τον άνθρωπο και που ο άνθρωπος το θεωρεί καλό. Πολλοί άνθρωποι, όμως, θεωρούν πως αυτές οι καλές συμπεριφορές δείχνουν ότι κάποιος κάνει πράξη την αλήθεια. Αυτό είναι μεγάλο λάθος, μια παράλογη άποψη και κατανόηση. Αυτές οι καλές συμπεριφορές δεν είναι παρά θρησκευτικές τελετές και μηχανικές ενέργειες. Δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την άσκηση της αλήθειας. Μπορεί ο Θεός να μην τις καταδικάζει ευθέως, αλλά είναι βέβαιο πως δεν τις εγκρίνει» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (1)]. Αφού αναλογίστηκα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι η Λι Πινγκ που πίστευε στον Κύριο πάνω από δέκα χρόνια, που αποδεχόταν το έργο του Θεού τις έσχατες μέρες πάνω από 20 χρόνια, που δαπανούσε με ενθουσιασμό τον εαυτό της, που είχε απαρνηθεί την οικογένειά της και που είχε παρατήσει την καριέρα της, έδειχνε με όλους αυτούς τους τρόπους απλώς επιφανειακό ενθουσιασμό και καλή συμπεριφορά. Δεν έκανε πράξη την αλήθεια σύμφωνα με τα πρότυπα. Πολλοί άνθρωποι, αφού πιστέψουν στον Θεό δείχνουν καλή συμπεριφορά, αλλά επειδή η φύση τους δεν αγαπά την αλήθεια, κι επειδή δεν μπορούν να αποδεχτούν την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, η ζωή-διάθεσή τους δεν αλλάζει καθόλου όσα χρόνια κι αν μείνουν πιστοί. Ο Θεός εγκαταλείπει και αποκλείει τελικά αυτούς τους ανθρώπους. Το ότι κάποιος επιδεικνύει καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι κάνει πράξη την αλήθεια. Αν κάποιος επιδεικνύει καλή συμπεριφορά, αλλά δεν αποδέχεται την αλήθεια και δεν την κάνει πράξη, τότε αυτό το άτομο μπορεί να αντισταθεί στον Θεό οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Στη θρησκεία υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που πίστευαν μια ζωή στον Κύριο, που δούλεψαν σκληρά, που απαρνήθηκαν και δαπάνησαν τον εαυτό τους. Ωστόσο, όταν ο Παντοδύναμος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών, ήρθε να κάνει έργο, να εκφράσει την αλήθεια και να σώσει την ανθρωπότητα, εκείνοι Τον καταδίκασαν, Του αντιστάθηκαν και Τον απέρριψαν. Κοίταξαν με απαξίωση τις αλήθειες που Εκείνος εξέφρασε. Όσο καλή συμπεριφορά κι αν είχαν επιδείξει, ο Θεός δεν τους ενέκρινε. Ήταν άνθρωποι που αντιστέκονταν στον Θεό και ο Θεός τούς καταδίκασε. Σκέφτηκα τους Φαρισαίους, που υπηρετούσαν τον Ιεχωβά Θεό, και ταξίδεψαν σε γη και θάλασσα για να κηρύξουν. Πολλοί θεωρούσαν πολύ καλή αυτήν τη συμπεριφορά και δεν έβρισκαν κάτι μεμπτό. Αλλά όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε για να κάνει έργο, εκείνοι Του αντιστάθηκαν, Τον καταδίκασαν και Τον σταύρωσαν. Η φύση-ουσία τους μισούσε την αλήθεια και τον Θεό. Ο Κύριος Ιησούς τούς καταδίκασε ως γεννήματα εχιδνών, και τελικά, ο Θεός τούς τιμώρησε και τους καταράστηκε όλους. Από αυτό, είδα πως όταν κοιτάζουμε επιφανειακά την καλή συμπεριφορά των ανθρώπων και δεν διακρίνουμε τη συμπεριφορά τους απέναντι στην αλήθεια, είναι πολύ εύκολο να παραπλανηθούμε!

Αργότερα, σκέφτηκα: «Πώς ακριβώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε ανθρώπους που αποκαλύπτεται ότι είναι δύσπιστοι; Ποιοι άνθρωποι μπορούν να μείνουν στην εκκλησία ως απλοί δουλευτές και ποιοι πρέπει να αποπέμπονται; Ποιες είναι οι σχετικές αρχές;» Διάβασα αυτό το χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Αν είναι δύσπιστοι ή άπιστοι, οι οποίοι παρόλα αυτά είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν και μπορούν να είναι υπάκουοι και να υποτάσσονται, τότε μην τους ενοχλήσετε και μην τους αποπέμψετε, ακόμη κι αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Αντίθετα, αφήστε τους να συνεχίσουν να δουλεύουν. Αν μπορείτε, μάλιστα να τους βοηθήσετε, τότε βοηθήστε τους. Αν δεν θέλουν καν να δουλεύουν και αρχίσουν να είναι τσαπατσούληδες και να κάνουν μοχθηρές πράξεις, τότε έχουμε κάνει όλα όσα προβλέπονται. Αν θέλουν να φύγουν, αφήστε τους να φύγουν και μην τους πεθυμήσετε μετά. Έφτασε η ώρα να φύγουν. Τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν τον οίκτο σας, γιατί είναι δύσπιστοι. Το πιο αξιοθρήνητο είναι πως κάποιοι άνθρωποι είναι απίστευτα ανόητοι και τρέφουν πάντα συναισθήματα γι’ αυτούς που διώχνονται, τους πεθυμούν διαρκώς, μιλούν υπέρ τους, τους υπερασπίζονται και μάλιστα κλαίνε, προσεύχονται και κάνουν ικεσίες γι’ αυτούς. Τι γνώμη έχετε γι’ αυτές τις πράξεις τους; (Είναι πολύ ανόητες.) Γιατί είναι ανόητες; (Αυτοί που φεύγουν είναι δύσπιστοι, δεν αποδέχονται την αλήθεια και πολύ απλά δεν αξίζει να προσευχόμαστε γι’ αυτούς και να τους πεθυμούμε. Οι μόνοι που αξίζουν τα δάκρυα και τις προσευχές μας είναι εκείνοι στους οποίους ο Θεός δίνει ευκαιρίες και οι οποίοι έχουν την ελπίδα να σωθούν. Αν κάποιος προσεύχεται για έναν δύσπιστο ή έναν διάβολο, τότε είναι πολύ ανόητος και αδαής.) Μία πτυχή είναι πως δεν πιστεύουν στ’ αλήθεια ότι υπάρχει Θεός, άρα είναι δύσπιστοι. Μια άλλη πτυχή είναι πως έχουν τη φύση-ουσία ενός απίστου. Τι υπονοείται στο σημείο αυτό; Ότι δεν είναι καν άνθρωποι· η φύση-ουσία τους είναι αυτή ενός διαβόλου, του Σατανά, και οι άνθρωποι αυτοί εναντιώνονται στον Θεό. Έτσι έχουν τα πράγματα όσον αφορά τη φύση-ουσία τους. Υπάρχει, όμως, και άλλη μια πτυχή: ότι ο Θεός επιλέγει ανθρώπους, όχι διαβόλους. Πείτε Μου, λοιπόν, είναι αυτοί οι διάβολοι οι εκλεκτοί του Θεού; Έχουν επιλεγεί από τον Θεό; (Όχι.) Δεν είναι οι εκλεκτοί του Θεού. Άρα, λοιπόν, αν είσαι μονίμως συναισθηματικά δεμένος μαζί τους και στενοχωριέσαι που φεύγουν, αυτό δεν σημαίνει πως είσαι ανόητος; Δεν σημαίνει πως εναντιώνεσαι στον Θεό; Αν δεν έχεις βαθιά αισθήματα για τους αληθινούς αδελφούς και τις αληθινές αδελφές σου, αλλά τρέφεις βαθιά αισθήματα γι’ αυτούς τους διαβόλους, τότε τι είσαι; Αν μη τι άλλο, είσαι μπερδεμένος, δεν βλέπεις τους ανθρώπους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, δεν έχεις ακόμα τη σωστή στάση στη συμπεριφορά σου και δεν χειρίζεσαι τα ζητήματα βάσει αρχών. Είσαι ένας μπερδεμένος άνθρωπος» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (4)]. Όσον αφορά το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται όσοι αποκαλύπτονται ως δύσπιστοι, ο Θεός μιλάει πολύ ξεκάθαρα. Εάν είναι υπάκουοι, αν υποτάσσονται και αν είναι πρόθυμοι να γίνουν απλοί δουλευτές, ακόμη και αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, μπορούν να συνεχίσουν να δουλεύουν αρκεί να μην προκαλούν διαταράξεις ή αναστάτωση. Αν δεν δουλεύουν σωστά, αν είναι επιπόλαιοι ή κάνουν κακό και διαταράσσουν ή αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, αν δεν αποδέχονται την έκθεση και το κλάδεμα από τους αδελφούς και τις αδελφές ούτε μετανοούν όταν γίνεται αυτό, κι αν προκαλούν περισσότερες απώλειες από ό,τι κέρδη στο καθήκον τους, θα πρέπει να εκκαθαρίζονται. Ο Θεός σώζει τον άνθρωπο και η συνείδηση του ανθρώπου πρέπει να έχει ένα τελικό αποτέλεσμα. Ακόμα κι αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, πρέπει έστω να μην προκαλεί διαταράξεις ή αναστάτωση. Όλοι όσοι είναι ικανοί να κάνουν κακό, και να διαταράξουν και να αναστατώσουν το έργο του οίκου του Θεού, έχουν την ουσία των διαβόλων και του Σατανά. Ακόμα κι αν μείνουν αυτοί οι άνθρωποι στην εκκλησία, δεν θα υπηρετήσουν κάποιον σκοπό. Πρέπει να εκκαθαρίζονται. Συνέκρινα τώρα τη συμπεριφορά της Λι Πινγκ μ’ αυτές τις συμπεριφορές: Πίστευε στον Θεό πολλά χρόνια, και μετά από όσα της συνέβησαν, δεν αναζήτησε την αλήθεια και επίμονα υπερανέλυε ανθρώπους και πράγματα, αναστατώνοντας τους αδελφούς, τις αδελφές και το έργο της εκκλησίας. Οι αδελφοί και οι αδελφές συναναστράφηκαν μαζί της και τη βοήθησαν πολλές φορές, αλλά εκείνη ούτε αφυπνίστηκε ούτε μετανόησε. Η φύση-ουσία της αποστρεφόταν και μισούσε την αλήθεια. Ήταν μια δύσπιστη που είχε αποκαλυφθεί. Η κάθαρση της Λι Πινγκ από την εκκλησία αποκάλυψε πλήρως τη δικαιοσύνη του Θεού. Στο παρελθόν, όταν έπρεπε να κρίνω τη Λι Πινγκ, δεν την έκρινα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, αλλά με τις δικές μου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Πίστευα ότι αφού μπορούσε να απαρνηθεί πράγματα και να δαπανήσει τον εαυτό της, να αυτοσυγκρατηθεί και να δείξει κάποια καλή συμπεριφορά, ήταν κάποια που είχε πραγματική πίστη στον Θεό. Ως εκ τούτου, εγώ που είχα καλές προθέσεις, θέλησα να την κρατήσω στην εκκλησία. Ήμουν πραγματικά τυφλή! Ο Θεός ποτέ δεν είπε ότι όλοι όσοι επεδείκνυαν κάποια καλή συμπεριφορά είχαν και αληθινή πίστη. Ο Θεός μετρά τους ανθρώπους με βάση τη φύση-ουσία τους και τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια, καθώς και το μονοπάτι στο οποίο έχουν βαδίσει. Το έργο του Θεού έχει ήδη φτάσει στο τελικό στάδιο της ταξινόμησης των ανθρώπων σύμφωνα με το είδος τους. Άνθρωποι που αγαπούν και μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, άνθρωποι που αποστρέφονται και μισούν την αλήθεια, άνθρωποι που είναι σιτάρι, και άνθρωποι που είναι ζιζάνια— ο Θεός θα τους αποκαλύψει όλους. Οι άπιστοι, οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι που αποστρέφονται και μισούν την αλήθεια θα αποκλειστούν από τον Θεό. Εγώ, όμως, εξακολουθούσα να νιώθω συμπόνια για τη Λι Πινγκ, που αποκαλύφθηκε ότι ήταν δύσπιστη. Δεν εναντιωνόμουν στον Θεό; Δεν του αντιστεκόμουν; Ήμουν πραγματικά ανόητη! Όφειλα να τη διακρίνω και να την απορρίψω μέσα μου, και να γράψω ότι συμπεριφερόταν σαν μια δύσπιστη για να διαφυλάξω το έργο του οίκου του Θεού. Δεν έπρεπε να είμαι άλλο πια ανόητη! Λίγο αργότερα, έγραψα στην εκκλησία για τη συμπεριφορά της Λι Πινγκ. Έγραψα ότι ήταν δύσπιστη και λίγο αργότερα αποπέμφθηκε.

Αφού βίωσα τη διαδικασία της αποπομπής της Λι Πινγκ, έμαθα να διακρίνω καλύτερα τους δύσπιστους, και μπόρεσα να κατανοήσω κάπως τις παράλογες απόψεις μου. Κατάλαβα ότι η καλή συμπεριφορά κάποιου δεν σημαίνει και ότι η πίστη του στον Θεό είναι αληθινή. Όταν κάποιος δεν αγαπά ούτε αποδέχεται την αλήθεια, αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί και θα αποκλειστεί. Είδα ότι έπρεπε να διακρίνω τους ανθρώπους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού.