Τον Αύγουστο του 2022, ένα άρθρο βιωματικής μαρτυρίας που είχα γράψει έγινε βίντεο και ανέβηκε στο διαδίκτυο. Ξαφνιάστηκα και ενθουσιάστηκα. Πήγα γρήγορα να το πω σε μία από τις αδελφές που ήξερα αρκετά καλά. Δεν το είπα σε πολύ κόσμο, καθώς ήξερα πως είχα αυτήν τη βιωματική κατανόηση χάρη στη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού και δεν έπρεπε να κάνω φιγούρα. Αρκετούς μήνες αργότερα, δύο ακόμη άρθρα βιωματικών μαρτυριών που είχα γράψει έγιναν επίσης βίντεο και ανέβηκαν στο διαδίκτυο. Αυτήν τη φορά, δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου, και σκέφτηκα από μέσα μου: «Τρία άρθρα βιωματικών μαρτυριών μου επιλέχθηκαν να γίνουν βίντεο. Κανείς άλλος στην εκκλησία μας δεν έχει τόσα βίντεο. Αυτό αποδεικνύει ότι έχω κάποια πρακτική εμπειρία, ότι ξέρω να γνωρίζω τον εαυτό μου κι ότι μπορώ να μοιράζομαι βιωματικές μαρτυρίες. Φαίνεται ότι δεν απέχω πολύ από την επίτευξη της σωτηρίας». Εκείνη την περίοδο, έτυχε να συναθροίζομαι με αρκετές αδελφές και σκέφτηκα από μέσα μου: «Αν γνώριζαν ότι τα άρθρα βιωματικών μαρτυριών μου έγιναν βίντεο και ανέβηκαν στο διαδίκτυο, σίγουρα θα με ζήλευαν και θα με εκτιμούσαν. Θα έλεγαν ότι είμαι κάποια που επιδιώκει την αλήθεια κι ότι έχω ζωή-είσοδο». Σκέφτηκα κάτι που είπε η αδελφή Σιαοσιάο όταν μιλούσε για την κατάστασή της μερικές μέρες νωρίτερα. Στην καρδιά της, αισθανόταν αντίθετη με το άτομο που την επέβλεπε και έλεγχε το έργο της και δεν ήξερε πώς να διορθώσει αυτήν την κατάσταση. Είπα, λοιπόν: «Ένα άρθρο βιωματικής μαρτυρίας που έγραψα αναφέρεται ακριβώς στην κατάσταση που ανέφερε η Σιαοσιάο. Μιλάει για την απροθυμία μου να αποδεχτώ την επίβλεψη της επικεφαλής στο καθήκον μου. Μπορούμε να το δούμε μαζί». Έστειλα, λοιπόν, το βίντεο στις αδελφές και αναλύσαμε λεπτομερώς τους τρόπους με τους οποίους, στη διάρκεια αυτής της εμπειρίας, μπόρεσα να στοχεύσω στην κατάστασή μου, να την αναλύσω και να την αναγνωρίσω. Αφού είδε το βίντεο η Σιαοσιάο, το βλέμμα της αποκάλυψε μια έκφραση ζήλειας. Μια άλλη αδελφή, η Λι Τσι, είπε: «Εγώ δεν ξέρω πώς να ελέγξω τις αποκαλύψεις της διαφθοράς μου, να κάνω αυτοκριτική και να γνωρίσω τον εαυτό μου όπως εσύ. Ούτε ξέρω πώς να αναζητήσω τις σχετικές αλήθειες για να τις διορθώσω. Κατανοώ μόνο χονδρικά την κατάστασή μου. Τώρα που συναναστραφήκαμε έτσι, κατάλαβα κάπως το μονοπάτι για τη ζωή-είσοδο. Έχω πραγματικά πολλές ελλείψεις». Χάρηκα πολύ, και σκέφτηκα από μέσα μου: «Όντως καταλαβαίνω την αλήθεια, έχω ζωή-είσοδο και μπορώ να διορθώσω τις καταστάσεις σου. Μπορώ και να σου μιλήσω για μονοπάτια άσκησης». Πίστευα ότι ήμουν η καλύτερη εκεί πέρα. Ήμουν γεμάτη αυτοπεποίθηση. Πρώτα, η Λι Τσι ζούσε σε μια αρνητική κατάσταση και δεν ήταν πρόθυμη να έρθει σε συναθροίσεις. Οπότε, τη ρώτησα επί τούτου: «Θέλεις να έρθεις στην επόμενη συνάθροιση;» Η Λι Τσι απάντησε με χαρά: «Ναι, θέλω· θα έρθω, αρκεί να έρθεις κι εσύ. Πρώτα δεν ήξερα πώς να εστιάσω στη ζωή-είσοδο και τώρα έχω κάποια κατανόηση. Κάνουν πολύ καλό αυτές οι συναθροίσεις!» Είδα ότι η Λι Τσι είχε μια έκφραση ικανοποίησης κι ένιωσα ότι κάτι είχα πετύχει. Σκέφτηκα ότι ήμουν μια εξαιρετική επικεφαλής. Όχι μόνο επέλυα προβλήματα σχετικά με το έργο, αλλά μπορούσα και να καθοδηγήσω τους αδελφούς και τις αδελφές ώστε να επιδιώξουν τη ζωή-είσοδο. Εκείνη την περίοδο, ζούσα συχνά σε μια κατάσταση αυτοθαυμασμού. Με θεωρούσα καταπληκτική κι όπου κι αν πήγαινα, πίστευα ότι εγώ είχα την περισσότερη εμπειρία, την περισσότερη ζωή-είσοδο και την περισσότερη αλήθεια-πραγματικότητα.

Σε μια συνάθροιση, η αδελφή Γι Ραν μού ζήτησε να πω πώς έκανα το έργο μου. Όταν το άκουσα αυτό, δεν μπορούσα να σταματήσω να νιώθω χαρούμενη. Σκέφτηκα: «Βλέπω ότι όλοι εσείς δεν ξέρετε πώς να κάνετε το έργο. Περιμένετε και θα σας πω πώς κάνω εγώ το έργο μου και θα δείτε ότι έχω εργασιακή ικανότητα». Στην αρχή, είπα με μετριοφροσύνη: «Όταν ξεκίνησα να κάνω αυτό το καθήκον, ούτε εγώ ήξερα πώς να εργαστώ και πώς να οργανώσω τις προτεραιότητές μου». Στη συνέχεια, μίλησα για το πώς έκανα το έργο μου. Είδα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές άκουγαν όλοι με προσοχή τη συναναστροφή μου και με κοίταζαν με ζήλια. Πίστευα ότι η συναναστροφή μου ήταν αρκετά καλή και ήμουν εξαιρετικά χαρούμενη. Στη συνέχεια πήγα σε μια συνάθροιση μιας άλλης ομάδας. Την ώρα που συναναστρεφόμουν, αναλογίστηκα: «Πώς μπορώ να συναναστραφώ έτσι ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές να δουν ότι έχω εργασιακή ικανότητα;» Σκέφτηκα ότι το ευαγγελικό έργο για το οποίο ήμουν υπεύθυνη είχε παραγάγει κάποια αποτελέσματα, κι έτσι έδωσα έμφαση στον τρόπο που το ανέλαβα. Είπα: «Πρώτον, πρέπει κανείς να οργανώσει σωστά το προσωπικό του. Διευθέτησα τα καθήκοντα των αδελφών σύμφωνα με το επίπεδο και την ειδικότητα του καθενός. Επίσης, εστίασα στο να διορθώσω τις καταστάσεις και τα προβλήματα του προσωπικού που κηρύττει το ευαγγέλιο. Απ’ όταν αφιερώθηκα στο ευαγγελικό έργο, κάθε μήνα αυξανόταν ο αριθμός των νέων πιστών. Οι αδελφοί κι οι αδελφές με επαίνεσαν κι είπαν ότι έχω υψηλό επίπεδο και εργασιακή ικανότητα». Όταν είδα ότι όλοι άκουγαν με προσοχή, ένιωσα χαρά, αλλά και κάποια λύπη. Μόνο τρία άτομα ήταν εκεί και άκουγαν τη συναναστροφή μου. Σκέφτηκα: «Θα ήταν υπέροχο αν ήταν κι άλλοι εδώ να ακούσουν και να μάθουν για την εργασιακή μου ικανότητα». Μετά τη συνάθροιση, η καρδιά μου ήταν ανήσυχη. Είχα την αμυδρή αίσθηση ότι εξύψωνα και κατέθετα μαρτυρία στον εαυτό μου. Το ξανασκέφτηκα, όμως. Σκέφτηκα ότι τα είχα βιώσει όντως όλα αυτά κι ότι όλα όσα είπα ήταν γεγονότα. Ούτε εξύψωσα ούτε κατέθεσα μαρτυρία για τον εαυτό μου. Πάνω που απολάμβανα την ευτυχία μου, έλαβα ξαφνικά μια επιστολή από μια αδελφή. Στην επιστολή αυτή, επεσήμαινε και εξέθετε το πρόβλημά μου: «Κάθε φορά που συναναστρέφεσαι σε συναθροίσεις, επιδεικνύεσαι, μιλάς για το πώς κάνεις το έργο σου, για τα αποτελέσματα που πέτυχες και λες ότι όλοι σε εκτιμούν. Μιλάς για όλα αυτά με λεπτομέρειες, μα δεν έχω ακούσει τίποτα για το πώς καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό. Άκουσα τη συναναστροφή σου και σε θαύμασα κι εγώ. Σκέφτηκα ότι, παρά τη νεαρή ηλικία σου, είσαι πολύ καλή στο έργο σου και επιδιώκεις την αλήθεια. Κι έτσι απλά, βρήκες μια θέση στην καρδιά μου. Κι όλοι οι άλλοι αδελφοί και αδελφές σε εκτιμούν. Τους έφερες όλους ενώπιόν σου και τους έκανες να σε εκτιμήσουν και να σε λατρέψουν. Είναι επικίνδυνο να το συνεχίσεις αυτό· βαδίζεις στον μονοπάτι των αντίχριστων». Όταν διάβασα την επιστολή, ένιωσα απαίσια. Δέχτηκα, όμως, μόνο ότι βάδιζα στο λάθος μονοπάτι, χωρίς να κάνω σοβαρή αυτοκριτική.

Στη συνέχεια, ένιωσα ένα μεγάλο σκοτάδι στην καρδιά μου. Όταν μου συνέβαινε κάτι, δεν εστίαζα στο να κάνω αυτοκριτική κι όταν έβλεπα κάτι που δεν μου άρεσε, δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον θυμό μου. Νόμιζα ότι είχα πάντα δίκιο κι ότι οι αδελφοί κι οι αδελφές έκαναν λάθος. Για παράδειγμα, όταν το έργο για το οποίο ήμουν υπεύθυνη είχε φτωχά αποτελέσματα εγώ δεν έκανα αυτοκριτική για να δω αν είχα κάνει πραγματικό έργο, αντίθετα έριχνα την ευθύνη στους αδελφούς και τις αδελφές κι έλεγα ότι έφταιγε το δικό τους χαμηλό επίπεδο για τα φτωχά αποτελέσματα. Οι άνθρωποι που είχα επιλέξει δεν ήταν οι κατάλληλοι κι η αδελφή με την οποία συνεργαζόμουν μου υπενθύμισε να επιλέξω ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές. Ένιωσα να αντιστέκομαι σ’ αυτό το πράγμα και δεν το αποδέχτηκα στην καρδιά μου. Ήμουν αρνητική και εχθρική κι είπα ότι είχα κακή εργασιακή ικανότητα και ότι δεν μπορούσα να κάνω πραγματικό έργο. Όταν η αδελφή Γιανγκ Τινγκ κι εγώ ελέγξαμε το ευαγγελικό έργο, είδα ότι δεν υπήρξε καμιά σημαντική βελτίωση και χωρίς λόγο, την επέπληξα κι είπα ότι δεν έφερε φορτίο και δεν έκανε πραγματικό έργο. Αυτό επηρέασε πολύ τη Γιανγκ Τινγκ. Συνειδητοποίησα ότι ήμουν σε κακή κατάσταση. Σε όλα αυτά τα θέματα που μου έτυχαν, δεν προσπάθησα ποτέ να γνωρίσω τον εαυτό μου, αλλά ενήργησα και χωρίς αρχές. Το μόνο που έκανα ήταν να περιορίσω και να βλάψω τους αδελφούς και τις αδελφές. Όταν το σκέφτηκα αυτό, τρομοκρατήθηκα. Επιδίωκα φήμη και θέση, και συχνά εξύψωνα και κατέθετα μαρτυρία για τον εαυτό μου. Όταν μου συνέβαινε κάτι, δεν αποδεχόμουν την αλήθεια και δεν προσέφερα όφελος σε κανέναν. Πολύ σύντομα, με απάλλαξαν απ’ τα καθήκοντά μου. Είχα τότε το προαίσθημα ότι με περίμενε συμφορά. Μέσα μου, ήξερα πολύ καλά ότι η κρίση και η παίδευση του Θεού είχε πέσει πάνω μου. Ένιωσα πολύ άσχημα και μετάνιωσα που δεν είχα μετανοήσει εγκαίρως. Προσευχήθηκα στον Θεό μέσα από την καρδιά μου: «Θεέ μου! Εξύψωσα και κατέθεσα μαρτυρία για τον εαυτό μου την ώρα που έκανα το καθήκον μου και με απάλλαξαν απ’ αυτό. Ξέρω ότι μ’ αυτόν τον τρόπο μού δείχνεις την αγάπη Σου και με προστατεύεις. Θεέ μου! Σε παρακαλώ, διαφώτισέ με, καθοδήγησέ με και βοήθησέ με να γνωρίσω πραγματικά τον εαυτό μου».

Μετά απ’ αυτό, έκανα αυτοκριτική και προσπάθησα να γνωρίσω τον εαυτό μου σύμφωνα με τα ζητήματα που είχαν επισημάνει οι αδελφοί και οι αδελφές μου και σε μία πνευματική μου άσκηση, διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Εξύψωση και μαρτυρία περί του εαυτού τους, επίδειξη του εαυτού τους, προσπάθεια να κάνουν τους ανθρώπους να τους εκτιμήσουν —η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι ικανή για όλα αυτά τα πράγματα. Έτσι αντιδρούν οι άνθρωποι ενστικτωδώς όταν τους κυβερνάει η σατανική φύση τους, και αυτό αποτελεί κοινό στοιχείο όλης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Πώς εξυψώνουν και μαρτυρούν περί του εαυτού τους συνήθως οι άνθρωποι; Πώς επιτυγχάνουν αυτόν τον στόχο; Μαρτυρούν περί του πόσο έργο έχουν κάνει, πόσο έχουν υποφέρει, πόσο έχουν δαπανήσει εαυτόν και τι τίμημα έχουν πληρώσει. Χρησιμοποιούν αυτά τα πράγματα ως το κεφάλαιο με το οποίο εξυψώνουν τον εαυτό τους, που τους δίνει μια υψηλότερη, σταθερότερη και πιο εξασφαλισμένη θέση στο μυαλό των ανθρώπων, ώστε να τους εκτιμούν, να τους θαυμάζουν, να τους σέβονται και ακόμα και να τους αποδίδουν τιμές, να τους ειδωλοποιούν και να τους ακολουθούν περισσότεροι άνθρωποι. Για να επιτύχουν αυτόν τον στόχο, οι άνθρωποι κάνουν πολλά πράγματα, σύμφωνα με τα οποία επιφανειακά μαρτυρούν περί του Θεού, μα στην ουσία εξυψώνουν τον εαυτό τους και μαρτυρούν περί του εαυτού τους. Είναι λογικός αυτός ο τρόπος δράσης; Είναι πέρα από τα όρια του ορθολογισμού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ντρέπονται καθόλου: Μαρτυρούν ξεδιάντροπα περί του τι έχουν κάνει για τον Θεό και του πόσο έχουν υποφέρει γι’ Αυτόν. Μάλιστα, επιδεικνύουν τα χαρίσματά τους, τα ταλέντα τους, την εμπειρία τους, τις ειδικές δεξιότητές τους ή τις έξυπνες τεχνικές τους στη συμπεριφορά τους, τα μέσα που χρησιμοποιούν για να παίξουν με τους ανθρώπους, και ούτω καθεξής. Η μέθοδος με την οποία εξυψώνουν και μαρτυρούν περί του εαυτού τους είναι να επιδεικνύουν τον εαυτό τους και να μειώνουν τους άλλους. Επίσης, καλύπτουν και καμουφλάρουν τον εαυτό τους, κρύβοντας τις αδυναμίες, τα ελαττώματα και τις ελλείψεις τους από τους ανθρώπους, ώστε εκείνοι να βλέπουν μόνο την ευφυία τους. Δεν τολμούν καν να πουν στους άλλους ανθρώπους πότε νιώθουν αρνητικοί· τους λείπει το θάρρος να ανοιχτούν και να συναναστραφούν μαζί τους, και όταν κάνουν κάτι λάθος, βάζουν τα δυνατά τους για να το συγκαλύψουν και να το κουκουλώσουν. Ποτέ δεν αναφέρουν τη βλάβη που έχουν προκαλέσει στο έργο της εκκλησίας ενώ έκαναν το καθήκον τους. Όταν έχουν την παραμικρή συμβολή ή κάποια μικρή επιτυχία, ωστόσο, δεν χάνουν χρόνο να το επιδείξουν. Ανυπομονούν να γνωστοποιήσουν σε όλο τον κόσμο πόσο ικανοί είναι, πόσο υψηλό είναι το επίπεδό τους, πόσο εξαιρετικοί είναι και πόσο καλύτεροι από τους κανονικούς ανθρώπους. Δεν είναι αυτός ένας τρόπος εξύψωσης και μαρτυρίας περί του εαυτού τους; Είναι η εξύψωση και η μαρτυρία περί του εαυτού κάτι που κάνει κάποιος με συνείδηση και λογική; Δεν είναι. Έτσι, όταν οι άνθρωποι το κάνουν αυτό, ποια διάθεση αποκαλύπτεται συνήθως; Η αλαζονεία είναι μια από τις κύριες διαθέσεις που αποκαλύπτονται και ακολουθεί η δολιότητα, η οποία αφορά το να κάνει κανείς ό,τι είναι δυνατόν για να κάνει τους άλλους ανθρώπους να τον έχουν σε υψηλή εκτίμηση. Οι ιστορίες τους είναι εντελώς αδιαμφισβήτητες· τα λόγια τους ξεκάθαρα περιέχουν κίνητρα και μηχανορραφίες, μα εκείνοι θέλουν να κρύβουν το γεγονός ότι κάνουν επίδειξη. Το αποτέλεσμα αυτών που λένε είναι ότι αναγκάζουν τους ανθρώπους να νιώθουν ότι αυτοί είναι καλύτεροι από τους άλλους, ότι κανείς δεν τους φτάνει, ότι όλοι οι άλλοι είναι κατώτεροί τους. Και δεν επιτυγχάνεται αυτό το αποτέλεσμα με ύπουλα μέσα; Ποια διάθεση κρύβεται πίσω από αυτά τα μέσα; Υπάρχουν καθόλου στοιχεία μοχθηρίας; (Υπάρχουν.) Είναι ένα είδος μοχθηρής διάθεσης. Μπορεί να δει κανείς ότι αυτά τα μέσα που επιστρατεύουν τα κατευθύνει μια δόλια διάθεση —γιατί, λοιπόν, λέω ότι είναι μοχθηρή; Πώς συνδέεται αυτό με τη μοχθηρία; Τι νομίζετε; Μπορούν να είναι ανοιχτοί ως προς τους στόχους τους κατά την εξύψωση και τη μαρτυρία περί του εαυτού τους; Δεν μπορούν. Υπάρχει όμως πάντοτε μια επιθυμία στα βάθη της καρδιάς τους, και ό,τι λένε και κάνουν είναι προς όφελος αυτής της επιθυμίας, κι οι στόχοι και τα κίνητρα των όσων λένε και κάνουν μένουν επτασφράγιστα μυστικά. Για παράδειγμα, θα χρησιμοποιήσουν παραπλάνηση ή κάποιες ύποπτες τακτικές για να επιτύχουν αυτούς τους στόχους. Δεν είναι αυτή η μυστικοπάθεια πανούργα από τη φύση της; Και γίνεται αυτή η πανουργία να μην αποκαλεστεί μοχθηρή; (Ναι.) Μπορεί πράγματι να αποκαλεστεί μοχθηρή, και είναι βαθύτερη από τη δολιότητα» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο τέταρτο: Εξυμνούν τον εαυτό τους και μαρτυρούν περί του εαυτού τους). Τα λόγια του Θεού πέτυχαν διάνα! Εξέθεσαν τις προθέσεις και τους στόχους που έχουμε όταν εξυψώνουμε και καταθέτουμε μαρτυρία για τους εαυτούς μας. Τα κάνουμε όλα για να μας εκτιμήσουν και να μας λατρέψουν οι άλλοι άνθρωποι και για να αποκτήσουμε μια θέση στις καρδιές τους. Αναλογίστηκα το παρελθόν κι είδα ότι ο λόγος που εξύψωνα τον εαυτό μου και έκανα φιγούρα ήταν ότι ήθελα ο κόσμος να με εκτιμά και να με θαυμάζει. Όταν είδα ότι τα άρθρα μου έγιναν βίντεο και ανέβηκαν στο διαδίκτυο, δεν κατέθεσα μαρτυρία για τα αποτελέσματα που είχε πετύχει ο Θεός μέσα από εμένα. Αντίθετα, χρησιμοποίησα τα βίντεο ως κεφάλαιο για να κάνω επίδειξη και να με εκτιμήσουν οι άλλοι. Σ’ εκείνη τη συνάθροιση, όταν άκουσα ότι η κατάσταση της Σιαοσιάο ήταν παρόμοια με τη δική μου εμπειρία, δεν συναναστράφηκα πάνω στη γνώσεις μου για τα λόγια του Θεού σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία για να τη βοηθήσω να κατανοήσει την αλήθεια και να προσπαθήσει να γνωρίσει τη διεφθαρμένη της διάθεση. Θέλησα να επιδειχθώ και ανέλυσα επί τούτου το άρθρο μου λεπτομερώς για να δείξω στους αδελφούς και τις αδελφές μου ότι είχα καλό επίπεδο, ότι είχα ζωή-είσοδο κι ότι ήμουν κάποια που επιδιώκει την αλήθεια. Ήθελα να με εκτιμήσουν και να με λατρέψουν όλοι. Ειδικότερα, όταν η αδελφή Γι Ραν με ρώτησε για τον τρόπο που έκανα το έργο μου, δεν συναναστράφηκα πάνω στο πώς να μάθει κανείς άριστα τις αρχές του έργου, αλλά άρχισα να φλυαρώ ασταμάτητα για το πόσο καλά είχα διευθετήσει το έργο, ώστε να νομίσουν όλοι ότι έχω εργασιακή ικανότητα και να με εκτιμήσουν και να με λατρέψουν. Το ίδιο έκανα και στη συνάθροιση της άλλης ομάδας. Όταν συναναστράφηκα, μίλησα για το ευαγγελικό έργο στο οποίο είχα καλά αποτελέσματα για να δείξω σε όλους πόσο καλή ήμουν στο έργο μου. Ήθελα να ξέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές ότι δεν είμαι συνηθισμένη και να σχηματίσουν καλή εντύπωση για μένα. Στην πραγματικότητα, όταν ξεκίνησα να κάνω το καθήκον μου, ήταν πολλά αυτά που δεν κατανοούσα και βίωσα πολλές αποτυχίες. Ήταν η καθοδήγηση των λόγων του Θεού και η συναναστροφή και η βοήθεια των αδελφών μου που μου επέτρεψαν να κατανοήσω ορισμένες αρχές. Εγώ, όμως, δεν μίλησα για τη διαφθορά μου ή για τις ελλείψεις που είχα, κι επέμεινα να επιδεικνύω τη φωτεινή και λαμπερή μου πλευρά για να δείξω στους αδελφούς και τις αδελφές ότι είχα καλό επίπεδο, ότι επιδίωκα την αλήθεια, ότι είχα εργασιακή ικανότητα, ότι είχα ταλέντο κι ότι όλοι έπρεπε να με βλέπουν με άλλο μάτι. Στις συναθροίσεις συναναστρεφόμουν με πρόθεση να επιδειχθώ, να δείξω σε όλους ότι ήξερα πώς να βιώνω και να κάνω έργο, ώστε να με εκτιμήσουν και να με θαυμάσουν. Κατέθετα μαρτυρία για τον εαυτό μου, επιδεικνυόμουν και τους παραπλανούσα όλους. Για να συναναστράφηκα με τους αδελφούς και τις αδελφές με τέτοιες προθέσεις, ήμουν πραγματικά ποταπή και μοχθηρή! Σκέφτηκα τι γράφουν τα δέκα διοικητικά διατάγματα που πρέπει να τηρεί ο εκλεκτός λαός του Θεού: «1. Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να μεγεθύνει εαυτόν, ούτε να δοξάζει εαυτόν. Θα πρέπει να λατρεύει και να δοξάζει τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δέκα κανονιστικές διατάξεις που πρέπει να τηρεί ο εκλεκτός λαός του Θεού την Εποχή της Βασιλείας). Ο Θεός λέει: «Όποιος βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων εξυμνεί τον εαυτό του και καταθέτει μαρτυρία για αυτόν, αυτοπροβάλλεται, επιδεικνύεται με κάθε ευκαιρία και δεν νοιάζεται καθόλου για τον Θεό. Έχετε βιώσει αυτά που σας λέω; Πολλοί άνθρωποι καταθέτουν μονίμως μαρτυρία για τον εαυτό τους. Λένε ότι τους ταλαιπωρεί μία το ένα μία το άλλο, μιλούν για το πόσο εργάζονται, πόσο τους εκτιμά ο Θεός και για το ότι τους εμπιστεύεται ένα μέρος αυτού του έργου. Μιλούν για το πώς είναι τη δεδομένη στιγμή, χρησιμοποιούν σκόπιμα συγκεκριμένο τόνο καθώς μιλούν και υιοθετούν συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς. Τελικά κάποιοι άλλοι θα αρχίσουν πιθανότατα να πιστεύουν ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι Θεός. Το Άγιο Πνεύμα έχει εγκαταλείψει εδώ και καιρό όσους φτάνουν σ’ αυτό το επίπεδο. Μπορεί να μην έχουν ακόμα αποπεμφθεί ούτε αποβληθεί, αλλά να παραμένουν για να παράσχουν υπηρεσία. Ωστόσο, η μοίρα τους έχει ήδη καθοριστεί και απλώς περιμένουν την τιμωρία τους» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, ένιωσα ότι η δίκαιη διάθεσή Του δεν πρέπει να προσβάλλεται. Αυτό που ο Θεός απεχθάνεται περισσότερο είναι ανθρώπους που εξυψώνουν και επιδεικνύουν τον εαυτό τους, και όσοι το κάνουν αυτό μπορούν εύκολα να χάσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Θυμήθηκα πως όλον αυτό τον καιρό, για να με εκτιμήσουν οι άλλοι, βιαζόμουν να τους ενημερώσω όλους ότι έγραψα μερικά άρθρα βιωματικών μαρτυριών. Τα αποτελέσματα του έργου και της καθοδήγησης του Αγίου Πνεύματος τα έκανα δικό μου επίτευγμα και τα διακήρυσσα παντού. Είτε συναθροιζόμουν με τους αδελφούς και τις αδελφές είτε συζητούσα για το έργο, όποτε έβλεπα κάποιον, άρπαζα την ευκαιρία να διαδώσω ξεδιάντροπα την εμπειρία μου για να δουν οι αδελφοί και οι αδελφές ότι έχω καλό επίπεδο, ότι έχω εργασιακή ικανότητα, και ότι είμαι κάποια που επιδιώκει την αλήθεια, ώστε να με εκτιμήσουν και να με λατρέψουν. Επιδείκνυα ξεδιάντροπα τον εαυτό μου και έμπαινα στις καρδιές των άλλων. Αυτό ήταν ύβρις για τη διάθεση του Θεού. Εκείνη την περίοδο, έχασα το έργο του Αγίου Πνεύματος, έπεσα στο σκοτάδι και τελικά απαλλάχθηκα απ’ τα καθήκοντά μου. Αυτή ήταν η δίκαιη διάθεση του Θεού που έπεσε πάνω μου. Ο Θεός απεχθανόταν πολύ αυτό που έκανα και μου έκρυψε το πρόσωπό Του. Ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος και δεν πρέπει να προσβάλλουμε τη διάθεσή Του. Εγώ, όμως, δεν ντράπηκα, και έκλεψα θρασύτατα τη δόξα του Θεού. Έδωσα τα εύσημα στον εαυτό μου για τα αποτελέσματα του έργου του Θεού και καυχήθηκα για τα προτερήματά μου. Δεν είχα καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά και βάδιζα στο μονοπάτι των αντίχριστων. Έκανα κακό. Σκέφτηκα ό,τι είχε γίνει μέχρι τότε και η καρδιά μου σκίρτησε από πόνο. Αν και είχα εξυψώσει και είχα καταθέσει μαρτυρία για τον εαυτό μου και είχα ικανοποιήσει την επιθυμία μου για θέση, το αποτέλεσμα ήταν να με σιχαθεί ο Θεός και να χάσω το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν συνέχιζα έτσι, θα έχανα κάθε ευκαιρία να κερδίσω τη σωτηρία. Η απαλλαγή μου απ’ τα καθήκοντά μου ήταν μια προειδοποίηση από τον Θεό. Έπρεπε να κάνω σωστή αυτοκριτική και να μετανοήσω.

Αναρωτήθηκα: «Γιατί εξύψωσα και κατέθεσα μαρτυρία για τον εαυτό μου και βάδισα σ’ αυτό το λάθος μονοπάτι; Ποια διεφθαρμένη διάθεση με έλεγχε;» Προσευχήθηκα στον Θεό και Του ζήτησα να με διαφωτίσει και να με καθοδηγήσει. Σε μία πνευματική μου άσκηση, διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Αν έχεις αλαζονική και επηρμένη διάθεση, τότε το να σου λένε να μην εναντιώνεσαι στον Θεό δεν έχει καμία σημασία, δεν μπορείς να συγκρατηθείς, είναι πέρα από τον έλεγχό σου. Δεν θα το έκανες σκόπιμα, θα το έκανες υπό την κυριαρχία της αλαζονικής και επηρμένης φύσης σου. Η αλαζονεία και η έπαρσή σου θα σε ανάγκαζαν να κοιτάζεις τον Θεό αφ’ υψηλού και να Τον βλέπεις ως ανάξιο· θα σε έκαναν να εξυμνείς τον εαυτό σου, να επιδεικνύεσαι μονίμως· θα σε έκαναν να περιφρονείς τους άλλους, δεν θα άφηναν κανέναν στην καρδιά σου παρά μόνο τον εαυτό σου· θα σου στερούσαν τη θέση του Θεού στην καρδιά σου και τελικά θα σε έκαναν να καθίσεις στη θέση του Θεού και να απαιτείς από τους ανθρώπους να υποταχθούν σ’ εσένα, θα σε έκαναν να τιμάς τις δικές σου σκέψεις, ιδέες και αντιλήψεις ως την αλήθεια. Τόσο κακό γίνεται από τους ανθρώπους όταν αυτοί κυριαρχούνται από την αλαζονική και υπεροπτική τους φύση!» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναζητώντας την αλήθεια, μπορεί να επιτύχει κανείς αλλαγή στη διάθεσή του). «Οι άνθρωποι που έχουν αλαζονική φύση είναι ικανοί να επαναστατήσουν ενάντια στον Θεό, να Του αντισταθούν, να διαπράξουν ενέργειες που Τον κατακρίνουν και Τον προδίδουν, και να κάνουν πράγματα κατά τα οποία εξυψώνουν τον εαυτό τους και τα οποία γίνονται σε προσπάθεια να εγκαθιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια. Ας πούμε ότι σε μια χώρα υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που αποδέχονταν το έργο του Θεού και ο οίκος Του σε έστελνε εκεί για να καθοδηγήσεις και να ποιμάνεις τους εκλεκτούς του Θεού. Και ας πούμε ότι ο οίκος του Θεού σού παρέδιδε την εξουσία και σου επέτρεπε να εργάζεσαι μόνος σου, χωρίς να σε επιβλέπω Εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος. Μετά από κάποιους μήνες, θα είχες γίνει σαν κυρίαρχος ηγεμόνας, όλη η εξουσία θα ήταν στα χέρια σου, θα έκανες κουμάντο, όλοι οι εκλεκτοί θα σε θαύμαζαν, θα σε λάτρευαν, θα υποτάσσονταν σ’ εσένα σαν να ήσουν Θεός, πλέκοντάς σου το εγκώμιο με κάθε λέξη, λέγοντας ότι τα κηρύγματά σου είναι διορατικά, και ισχυριζόμενοι επίμονα ότι οι ομιλίες σου είναι αυτό που χρειάζονταν, ότι θα μπορούσες να τους προμηθεύσεις και να τους καθοδηγήσεις, και η καρδιά τους δεν θα είχε θέση για τον Θεό. Δεν θα ήταν προβληματικό αυτό το είδος έργου; Πώς θα το είχες κάνει; Το ότι οι άνθρωποι αυτοί θα ήταν ικανοί για μια τέτοια αντίδραση θα αποδείκνυε ότι το έργο που έκανες δεν αφορούσε καθόλου την κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό· αντίθετα, ήταν κατάθεση μαρτυρίας μόνο για τον εαυτό σου και, επίσης, επίδειξη του εαυτού σου. Πώς θα μπορούσες να πετύχεις μια τέτοια συνέπεια; Κάποιοι άνθρωποι λένε: “Εγώ συναναστρέφομαι σχετικά με την αλήθεια· σίγουρα δεν έχω μαρτυρήσει ποτέ περί του εαυτού μου!” Αυτή η στάση σου —αυτός ο τρόπος— είναι στάση προσπάθειας να συναναστραφείς με τους ανθρώπους από τη θέση του Θεού και δεν είναι τέτοια που να δείχνει ότι παίρνεις τη θέση ενός διεφθαρμένου ανθρώπου. Όλα όσα λες αποτελούν στομφώδη λόγια και απαιτήσεις από τους άλλους· δεν έχουν να κάνουν καθόλου με τον εαυτό σου. Επομένως, η συνέπεια που θα πετύχαινες είναι να κάνεις τους ανθρώπους να σε λατρέψουν και να σε ζηλέψουν, μέχρι που στο τέλος όλοι θα υποτάσσονταν σ’ εσένα, θα μαρτυρούσαν σ’ εσένα, θα σε εξύψωναν και θα σε κολάκευαν απεριόριστα. Όταν συμβεί αυτό, θα έχεις τελειώσει· θα έχεις αποτύχει! Σ’ αυτό το μονοπάτι δεν βρίσκεστε όλοι σας τώρα; Αν σου ζητηθεί να καθοδηγήσεις μερικές χιλιάδες ή μερικές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων, θα εκστασιαζόσουν. Τότε θα ανέπτυσσες αλαζονεία και θα ξεκινούσες να προσπαθείς να καταλάβεις τη θέση του θεού, μιλώντας και κάνοντας χειρονομίες, και δεν θα ήξερες τι να φορέσεις, τι να φας ή πώς να περπατήσεις. Θα απολάμβανες τις ανέσεις της ζωής και θα έβαζες τον εαυτό σου πάνω απ’ τους άλλους, χωρίς να καταδέχεσαι να συναντηθείς με τους συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές. Θα εκφυλιζόσουν εντελώς, θα αποκαλυπτόσουν και θα αποκλειόσουν, θα πατασσόσουν όπως ο αρχάγγελος. Όλοι σας είστε ικανοί γι’ αυτό, έτσι δεν είναι; Άρα, τι πρέπει να κάνετε; Αν, κάποια μέρα, οριζόσασταν υπεύθυνοι για το έργο του ευαγγελίου σε κάθε χώρα, και ήσασταν ικανοί να βαδίζετε το μονοπάτι ενός αντίχριστου, τότε πώς θα μπορούσε να επεκταθεί το έργο; Δεν θα ήταν πρόβλημα αυτό; Ποιος θα τολμούσε, τότε, να σας αφήσει να βγείτε εκεί έξω; Αφού σε έστελναν εκεί, δεν θα ξαναγυρνούσες ποτέ· δεν θα έδινες καθόλου προσοχή σε οτιδήποτε έλεγε ο Θεός, και θα συνέχιζες απλώς να επιδεικνύεσαι και να καταθέτεις μαρτυρία για τον εαυτό σου, λες κι εσύ έφερνες τη σωτηρία στους ανθρώπους, εσύ έκανες το έργο του Θεού, και θα έκανες τους ανθρώπους να αισθανθούν λες και είχε εμφανιστεί και εργαζόταν ο Θεός —και καθώς οι άνθρωποι σε λάτρευαν, εσύ θα ήσουν πανευτυχής και θα δεχόσουν ακόμα και να σε μεταχειρίζονται σαν τον Θεό. Μόλις έφτανες σε αυτό το στάδιο, θα ήσουν χαμένος· θα ήσουν για πέταμα. Χωρίς να το συνειδητοποιήσεις, αυτού του είδους η αλαζονική φύση θα κατέληγε να είναι η καταστροφή σου. Αυτό είναι ένα παράδειγμα κάποιου που βαδίζει στο μονοπάτι αντίχριστων» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια αλαζονική φύση είναι η βασική αιτία της αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό). Από τα λόγια του Θεού κατάλαβα ότι όταν εξύψωνα και κατέθετα μαρτυρία για τον εαυτό μου, ήμουν υπό τον έλεγχο μιας αλαζονικής φύσης. Τρία άρθρα μου έγιναν βίντεο και ανέβηκαν στο διαδίκτυο, κι είχα τον εαυτό μου σε πολύ μεγάλη εκτίμηση. Νόμιζα ότι ήμουν κάποια που είχε την αλήθεια-πραγματικότητα και ότι θα σωνόμουν. Καυχήθηκα ότι ήμουν σε θέση να επιλύσω τα προβλήματα των αδελφών και ότι ήμουν η καταλληλότερη για επικεφαλής. Είτε οι αδελφοί και οι αδελφές μιλούσαν για τις καταστάσεις τους είτε μιλούσαμε μαζί για το έργο, εγώ έβρισκα κάθε ευκαιρία για να τους δείξω τα άρθρα βιωματικών μαρτυριών που είχα γράψει και να αναλύσω τον τρόπο που κέρδισα γνώση και εμπειρία για να δουν ότι είχα την αλήθεια-πραγματικότητα και να με εκτιμήσουν και να με λατρέψουν. Ήμουν τόσο αλαζόνας που έχασα κάθε λογική και δεν ήξερα ποια στο καλό ήμουν. Κάθε άνθρωπος με ίχνος λογικής και θεοφοβούμενης καρδιάς θα έδινε όλη τη δόξα στον Θεό μόλις έβλεπε τα αποτελέσματα που είχε πετύχει το έργο Του. Εγώ, όμως, δεν είχα καθόλου λογική. Έγραψα αρκετά άρθρα βιωματικών μαρτυριών και νόμιζα ότι είχα την αλήθεια-πραγματικότητα. Έτσι, άρχισα να καταθέτω μαρτυρία για τον εαυτό μου. Πραγματικά, δεν ντρεπόμουν καθόλου. Σκέφτηκα τον Παύλο, ο οποίος είχε εξαιρετικά αλαζονική και επηρμένη φύση. Πίστευε ότι καταλάβαινε περισσότερα από τους άλλους και ότι ήταν υπεράνω του πλήθους των αποστόλων. Ούτε ανέλυσε, ούτε προσπάθησε να γνωρίσει ποτέ τον εαυτό του, ούτε αποδέχτηκε την κρίση και την παίδευση του Θεού. Όταν έβλεπε κάποια αποτελέσματα στο έργο του, επιδεικνυόταν παντού, για να δείξει ότι ήταν καλός στο έργο και στο κήρυγμα. Κατέθετε μαρτυρία για το πόσο υπέφερε και πόσο μεγάλο τίμημα πλήρωσε, και παραπλάνησε αρκετούς πιστούς. Έκανε τους ανθρώπους να πιστέψουν ψευδώς ότι είχε την αλήθεια-πραγματικότητα και να αντιμετωπίζουν τα λόγια του ως λόγια του Θεού. Τελικά, πρόσβαλε τη διάθεση του Θεού και αντιμετώπισε την τιμωρία Του. Η διάθεση που είχα αποκαλύψει δεν διέφερε σε τίποτα από τη διάθεση του Παύλου. Ήμουν κι εγώ εξαιρετικά αλαζονική και επηρμένη. Έγραψα αρκετά άρθρα βιωματικής μαρτυρίας και παρουσίασα τον εαυτό μου ως κάποια που έχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Χρησιμοποιούσα συνέχεια αυτά τα άρθρα για να επιδεικνύομαι, κι αυτό έκανε πολλούς αδελφούς και αδελφές να με λατρέψουν. Παραπλανούσα τους ανθρώπους ακριβώς όπως και ο Παύλος. Μόνο ο Θεός είναι η αλήθεια και μόνο τα λόγια του Θεού μπορούν να επιλύσουν τις καταστάσεις και τις δυσκολίες των ανθρώπων. Μόνο τα λόγια του Θεού είναι κατάλληλα για να διαδοθούν σε όλους. Μόνο ο Θεός είναι άξιος της λατρείας και του θαυμασμού των ανθρώπων. Αν και δεν είμαι παρά ένας διεφθαρμένος άνθρωπος, συνέχεια προσπαθούσα να κάνω τους ανθρώπους να με εκτιμήσουν και να με λατρέψουν. Βάδιζα στο μονοπάτι της αντίστασης στον Θεό. Αν δεν μετανοούσα, θα πρόσβαλλα τη διάθεσή Του και θα τιμωρούμουν. Μέσα μου, έτρεμα από φόβο· ένιωθα λες και η οργή του Θεού θα πέσει πάνω μου ανά πάσα στιγμή. Μέσα από την καρδιά μου, έλεγα συνέχεια στον Θεό: «Θεέ μου! έκανα λάθος. Δεν είμαι παρά ένας διεφθαρμένος άνθρωπος. Η διάθεσή μου είναι αλαζονική, έκλεψα τη δόξα Σου και έχασα το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτή είναι η δικαιοσύνη Σου. Είμαι τελείως παράλογη και πρέπει να τιμωρηθώ. Θεέ μου! Φοβάμαι πολύ ότι θα με εγκαταλείψεις και είμαι πρόθυμη να έρθω ενώπιόν Σου και να μετανοήσω».

Αργότερα, έκανα και αυτοκριτική και συνειδητοποίησα πως πάντα πίστευα ότι η συγγραφή άρθρων βιωματικών μαρτυριών σήμαινε ότι είχα την αλήθεια-πραγματικότητα κι ότι ήμουν κάποια σπουδαία. Αυτή η άποψη εναρμονίζεται, άραγε, με την αλήθεια; Διάβασα τα λόγια του Θεού και βρήκα μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Ο Θεός λέει: «Η ζωή του ανθρώπου προχωράει πολύ αργά, επειδή η αλήθεια που καταλαβαίνουν οι άνθρωποι περιλαμβάνει την ανθρώπινη φύση-ουσία, την ανθρώπινη ύπαρξη και εκείνα τα πράγματα με βάση τα οποία ζουν οι άνθρωποι, και αυτό περιλαμβάνει τη μεταμόρφωση της διάθεσης ενός ανθρώπου, καθώς και αλλαγές στη ζωή του. Πώς γίνεται να είναι τόσο εύκολο να αλλάξει η ζωή σου και να γίνει μια άλλη ζωή; Από τη μία, χρειάζεται το έργο του Θεού, και την ίδια στιγμή, χρειάζεται και η ενεργή συνεργασία των ανθρώπων· εκτός αυτού, είναι και οι δοκιμασίες του εξωτερικού περιβάλλοντος, αλλά και η προσωπική σου επιδίωξη· επιπλέον, πρέπει να έχεις ικανοποιητικό επίπεδο και ικανότητα αντίληψης, και τότε ο Θεός θα σου δώσει περισσότερη διαφώτιση και καθοδήγηση. Επιπλέον, ο Θεός θα σου επιβάλει κάποιες συνθήκες παίδευσης, κρίσης και κλαδέματος, και οι αδελφοί και οι αδελφές σου θα σε επικρίνουν, κι εσύ πρέπει, παρ’ όλα αυτά, να συνεχίσεις να επιδιώκεις να ανέβεις, έτσι ώστε να αποκλειστούν αυτά που ανήκουν στον Σατανά. Μόνο τότε μπορούν να εισέλθουν σιγά σιγά τα θετικά πράγματα που ανήκουν στην αλήθεια. […] Μη νομίζεις πως, εφόσον έχεις ακούσει πολλά κηρύγματα, η αλήθεια έχει γίνει ζωή σου και πως έχεις αποκτήσει την αλήθεια. Είσαι ακόμα πολύ μακριά! Μη νομίζεις ότι μόνο και μόνο επειδή έγραψες ένα άρθρο μαρτυρίας ή επειδή είχες μια τέτοια εμπειρία, έχεις ήδη σωθεί. Δεν έχεις φτάσει ακόμα σ’ αυτό το σημείο! Αυτό δεν είναι παρά ένα μικρό κομματάκι στη μακρόχρονη εμπειρία της ζωής σου. Αυτό το κομματάκι ίσως είναι ένα απλό καπρίτσιο της στιγμής, ένα αίσθημα της στιγμής, μια επιθυμία ή φιλοδοξία της στιγμής, και τίποτε παραπάνω. Όταν μια μέρα που είσαι αδύναμος, θυμηθείς και ακούσεις κάποιες μαρτυρίες που είχες κάποτε δώσει, τους όρκους που είχες δώσει και εκείνα που είχες καταλάβει κάποτε, άραγε θα σου φανούν άγνωστα και θα πεις: “Εγώ ήμουν αυτός; Είχα τόσο μεγάλο ανάστημα; Πώς είναι δυνατόν να μην ξέρω; Δεν ήμουν εγώ αυτός, σίγουρα”; Τότε θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν έχει αλλάξει ακόμα η ζωή σου. Και τι δείχνει το γεγονός ότι δεν έχει αλλάξει η ζωή σου; Σημαίνει ότι δεν έχει μεταμορφωθεί ακόμα η διάθεσή σου. Πώς θα νιώσεις όταν διαπιστώσεις ότι, παρόλο που έχεις καταθέσει μαρτυρίες και πίστευες ότι τότε είχες ήδη μεγάλο ανάστημα, μπορείς και πάλι να γίνεις όσο αρνητικός είσαι και τώρα; Δεν θα θεωρήσεις πολύ δύσκολο πράγμα τη μεταμόρφωση της διάθεσης; Η αλήθεια δεν είναι κάτι που μπορεί να εισαχθεί στον άνθρωπο από τη μια μέρα στην άλλη. Αν οι άνθρωποι κερδίσουν πραγματικά την αλήθεια ως τη ζωή τους, τότε θα κερδίσουν ευλογίες και η ζωή τους θα είναι διαφορετική. Δεν θα είναι πια όπως και τώρα, δεν θα αποκαλύπτουν συχνά διεφθαρμένες διαθέσεις· αντίθετα, θα μπορούν να υποταχθούν απόλυτα στον Θεό και να κάνουν πιστά το καθήκον τους, και θα μεταμορφωθούν πλήρως» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος πρώτο)]. «Τα άρθρα βιωματικής μαρτυρίας των περισσότερων ανθρώπων αναφέρονται στο πώς βίωσαν ένα περιβάλλον που τους ανάγκασε να ενεργήσουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο και πέτυχαν “την υποταγή στον Θεό” μέσα από τις ενέργειές τους. Νιώθουν αρκετά ικανοποιημένοι από τον εαυτό τους, θεωρώντας ότι κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Παρόλο που έγραψες ένα άρθρο μαρτυρίας, ουσιαστικά το έκανες για να καυχηθείς, για να καταθέσεις μαρτυρία για τον εαυτό σου και για να εδραιωθείς: “Κοίτα, έχω μια μαρτυρία. Δεν απογοήτευσα τον Θεό. Παρέμεινα ακλόνητος στο καθήκον μου σ’ αυτό το περιβάλλον!” Τα άρθρα βιωματικής μαρτυρίας κάποιων άλλων ανθρώπων αναφέρουν πώς, αφού κλαδευτούν, κάνουν αυτοκριτική και καταφέρνουν να συνειδητοποιήσουν ότι ήταν επιπόλαιοι και δεν ικανοποιούσαν τον Θεό, και είναι πλέον πρόθυμοι να μετανοήσουν. Παρόλο που υπάρχει μια περίοδος κατά την οποία δείχνουν μετάνοια και φαίνεται ότι δεν είναι πλέον επιπόλαιοι, έχει αλλάξει η διεφθαρμένη τους διάθεση; Όχι· παρασκηνιακά, εξακολουθούν να είναι αλαζόνες και θρασείς. Η θεώρηση, η οπτική και η άποψη από τις οποίες βλέπουν και αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους και τα πράγματα δεν βασίζονται καθόλου στα λόγια του Θεού, οπότε η διεφθαρμένη διάθεσή τους δεν έχει αρχίσει καθόλου ν’ αλλάζει! Για ποια αλλαγή μιλάς, λοιπόν; Πρόκειται απλώς για μια αλλαγή στη συμπεριφορά, στον τρόπο ζωής και ίσως και στον τόνο, στον τρόπο έκφρασης και στο ύφος με το οποίο αλληλεπιδράς με τους άλλους και χειρίζεσαι ζητήματα. Επίσης, έχει ενισχυθεί η πίστη σου· μπορείς ν’ αναζητήσεις την αλήθεια αφού έχεις κλαδευτεί πολλές φορές σε διάφορα περιβάλλοντα, και πλέον κατανοείς πολλές αλήθειες και η αποφασιστικότητά σου ν’ ακολουθήσεις τον Θεό είναι περισσότερο ακλόνητη από ποτέ· όλες αυτές οι πτυχές έχουν αλλάξει. Μέσα από αυτές τις αλλαγές, οι άνθρωποι αισθάνονται πιο σίγουροι ότι θα φτάσουν στη σωτηρία, γίνονται πιο πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια και ακολουθούν τον Θεό με μεγαλύτερη ελπίδα και αισιοδοξία. Όποιες δοκιμασίες και όποια δεινά κι αν έρθουν στον δρόμο τους, δεν πρόκειται να γίνουν τόσο αρνητικοί ώστε να εγκαταλείψουν την πίστη τους. Ωστόσο, αυτές είναι απλώς αλλαγές σε ό,τι βιώνει κανείς προς τα έξω στην κανονική ανθρώπινη φύση. Αυτές οι πιο θετικές και ενεργητικές σκέψεις και οπτικές καταλαμβάνουν σταδιακά την καρδιά των ανθρώπων. Αυτές οι αλλαγές είναι σημάδια ότι η καρδιά τους αφυπνίζεται και αναζωογονείται. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι γίνονται πιο ενεργοί και πιο φιλόδοξοι και λαχταρούν περισσότερο τα θετικά πράγματα, αποκτούν μεγαλύτερη σιγουριά για την επιδίωξη των λόγων του Θεού, του έργου Του και των απαιτήσεών Του. Φυσικά, έχουν και πιο ξεκάθαρη εικόνα για το πιο σημαντικό έργο που κάνει ο Θεός: το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων. Με βάση αυτές τις καταστάσεις, πολλοί άνθρωποι κάνουν τα καθήκοντά τους με πιο προσγειωμένο τρόπο, τηρώντας περισσότερο τους κανόνες και δείχνοντας μεγαλύτερη υπακοή από πριν. Είναι πιο αποδοτικοί στα καθήκοντά τους, ιδίως στο τεχνικό έργο, το οποίο προχωράει πλέον ταχύτερα. Δεν είναι το ίδιο νωθροί όσο παλιά, τότε που καθήκοντα που θα έπρεπε να ολοκληρωθούν σε μερικές μέρες τρενάρονταν για μία εβδομάδα ή και περισσότερο· πλέον υπάρχουν αποτελέσματα σε λίγες μόνο μέρες. Ασφαλώς, αυτά είναι καλά νέα. Ποια είναι, όμως, τα κακά νέα; Τα κακά νέα είναι ότι αυτό που αποκαλύπτετε και εκδηλώνετε είναι απλώς αλλαγές στη συμπεριφορά, στη σκέψη και στην ιδεολογία, με κάποια σημάδια ότι έχουν αφυπνιστεί στο υποσυνείδητό σας ορισμένα σχετικά θετικά, ενεργητικά και αισιόδοξα στοιχεία. Ωστόσο, αυτά τα σημάδια δεν συνεπάγονται ότι έχει αρχίσει να αλλάζει η διεφθαρμένη διάθεσή σας» [«Ο Λόγος», τόμ. 7: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (3)]. Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, ένιωσα μεγάλη ταπείνωση και ντροπή. Στο παρελθόν, πίστευα ότι αν γίνονταν βίντεο κι ανέβαιναν στο διαδίκτυο αρκετά άρθρα βιωματικών μαρτυριών μου, θα είχα την αλήθεια-πραγματικότητα και θα ήμουν καλύτερη από τους άλλους. Πίστευα κι ότι θα ήμουν πολύ κοντά στη σωτηρία. Σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, η άποψή μου ήταν παράλογη και δεν εναρμονιζόταν με την αλήθεια. Το ότι έκανα αυτοκριτική και είχα γνώση πάνω σε κάποιο θέμα και έγραψα ένα άρθρο βιωματικής μαρτυρίας, σήμαινε μόνο ότι είχα κερδίσει κάποιες ανταμοιβές και γνώσεις σε αυτό το στάδιο. Όχι ότι είχα αποτινάξει τη διεφθαρμένη μου διάθεση κι ότι ήμουν κάποια που είχε την πραγματικότητα και τη ζωή. Στην πραγματικότητα, είχα διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά· οι σατανικές διαθέσεις ήταν βαθιά ριζωμένες μέσα μου, όπως και πολλά σατανικά δηλητήρια. Το ότι καταλάβαινα ένα μέρος της αλήθειας ή το ότι μπόρεσα να κάνω πράξη την αλήθεια μία φορά πάνω σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα, δεν σήμαινε ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν εντελώς και οι σατανικές μου διαθέσεις. Εκείνη την περίοδο, ζούσα μέσα στην αλαζονική μου διάθεση, σκεφτόμουν ότι ήμουν ανώτερη και καλύτερη από όλους και ξεδιάντροπα εξύψωνα τον εαυτό μου και έκανα επίδειξη. Επίσης, με την αλαζονική μου διάθεση και τη θερμοαιμία μου μιλούσα επιτιμητικά σε αδελφούς και αδελφές. Εξακολουθούσα να μην έχω επιλύσει πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις, και σε καμία περίπτωση δεν ζούσα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Αναγνώρισα επίσης ότι τα άρθρα βιωματικών μαρτυριών που έγραψα σήμαιναν μόνο ότι είχα κάποια κατανόηση μιας συγκεκριμένης πτυχής των διεφθαρμένων διαθέσεών μου ή των λανθασμένων απόψεών μου και ότι μπόρεσα προσωρινά να κάνω πράξη ένα μέρος της αλήθειας. Δεν είχα φτάσει, όμως, στο σημείο να μισήσω τελείως τη φύση-ουσία μου και να επαναστατήσω ενάντιά της. Κάθε φορά που θα αντιμετώπιζα ένα παρόμοιο θέμα, θα εξακολουθούσα να δεσμεύομαι από τις διεφθαρμένες διαθέσεις μου και ίσως να ήμουν ανίκανη να κάνω πράξη την αλήθεια. Το ίδιο είχε γίνει και παλιότερα, που έγραψα για την εμπειρία μου ως ανθρωπάρεσκη και αναγνώρισα ότι με έλεγχε η ιδέα «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους», και ότι ήμουν εγωίστρια και ποταπή, και προστάτευα τα δικά μου συμφέροντα. Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, μπόρεσα να διακρίνω λίγο καλύτερα αυτήν την άποψη, αλλά αργότερα, όταν αντιμετώπισα το ίδιο θέμα, με έλεγχε ακόμα η εγωιστική, δόλια φύση μου και δεν μπόρεσα να κάνω εντελώς πράξη την αλήθεια. Έπρεπε να αποδεχτώ περισσότερα από τα λόγια της κρίσης και της παίδευσης του Θεού και σταδιακά να αποτινάξω τη διεφθαρμένη μου διάθεση. Οι άνθρωποι που αλλάζουν πραγματικά τη διάθεσή τους και έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα βλέπουν τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού ό,τι κι αν τους τύχει. Δεν ζουν σύμφωνα με τη σατανική διεφθαρμένη διάθεσή τους και τις σατανικές απόψεις τους. Μπορούν να μείνουν σταθεροί στη θέση τους ως δημιουργημένα όντα, να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό και να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη ομοιότητα. Όμως, εμένα με κυβερνούσαν ακόμα συχνά οι διεφθαρμένες μου διαθέσεις, και αυτό που βίωνα δεν περιείχε κανένα στοιχείο κατάθεσης μαρτυρίας για τον Θεό. Επίσης εξύψωνα και κατέθετα ξεδιάντροπα μαρτυρία για τον εαυτό μου και ζούσα κατ’ εικόνα του Σατανά. Ταπείνωνα τον Θεό· ποια αλήθεια-πραγματικότητα είχα, άραγε; Η σωτηρία ήταν πολύ μακριά μου. Μόνο τότε είδα καθαρά το πραγματικό μου ανάστημα: Ήμουν ένας διεφθαρμένος άνθρωπος και δεν άξιζα καθόλου την εκτίμηση και τον έπαινο των άλλων. Τα αποτελέσματα που είχα στο καθήκον μου, τα πέτυχα μέσα από τα λόγια και το έργο του Θεού και τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Αν δεν είχα τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού, θα ήμουν κάποια εντελώς ανόητη, κάποια που δεν καταλαβαίνει τίποτα, που δεν έχει καμία αξία και σίγουρα δεν θα ήμουν καλύτερη από τους άλλους. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, αηδίασα λίγο με τον εαυτό μου. Είχα ακόμα πολλές διαφθορές και πολλές ελλείψεις, μα δεν γνώριζα καθόλου τον εαυτό μου και εξακολουθούσα να πιστεύω ότι είχα την αλήθεια-πραγματικότητα. Ήμουν αλαζόνας και δεν είχα λογική, και ο Θεός με απεχθανόταν πραγματικά.

Περισσότερο από έναν μήνα αργότερα, μου ανατέθηκε να κάνω και πάλι το καθήκον μου. Φοβήθηκα πολύ ότι θα επαναλάβω τα ίδια λάθη, και προσευχόμουν συχνά τον Θεό. Του ζητούσα να με καθοδηγήσει ώστε να κάνω πράξη την αλήθεια. Μια φορά, σε μια συνάθροιση με κάποιους επικεφαλής, άκουσα τη Ζανγκ Γινγκ να λέει ότι εντόπιζε τα προβλήματα των αδελφών, αλλά δεν τολμούσε να τους συμβουλέψει και σκέφτηκα ότι αυτή ήταν μια εκδήλωση των ανθρωπάρεσκων. Σκέφτηκα μέσα μου: «Είμαστε πολλοί άνθρωποι εδώ πέρα· Γιατί δεν τους δείχνω το άρθρο βιωματικής μαρτυρίας που έγραψα γι’ αυτό το θέμα; Έτσι, σίγουρα θα με εκτιμήσουν και θα εδραιώσω την εικόνα μου ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές». Μπόρεσα, όμως, να αναγνωρίσω ότι για άλλη μία φορά ήθελα να κάνω επίδειξη. Σκέφτηκα τα λόγια του Θεού: «Για να αποφύγουν να κάνουν τα ίδια και τα ίδια λάθη, οι άνθρωποι πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν ακόμη αποκτήσει την αλήθεια, ότι δεν έχει υπάρξει αλλαγή στη διάθεση της ζωής τους και ότι, παρόλο που πιστεύουν στον Θεό, εξακολουθούν να ζουν υπό το κράτος του Σατανά και δεν έχουν σωθεί· είναι πιθανό να προδώσουν τον Θεό και να παραστρατίσουν από τον Θεό ανά πάσα στιγμή. Αν έχουν αυτήν την αίσθηση της κρίσιμης κατάστασης στην καρδιά τους —αν, όπως λένε, είναι προετοιμασμένοι για κίνδυνο εν καιρώ ειρήνης— τότε θα μπορέσουν να χαλιναγωγήσουν κάπως τον εαυτό τους και, όταν όντως τους συμβεί κάτι, θα προσευχηθούν στον Θεό, θα βασιστούν σ’ Αυτόν και θα μπορέσουν να αποφύγουν να κάνουν τα ίδια και τα ίδια λάθη. […] Υπάρχουν τρία ιδιαιτέρως σημαντικά σημεία που πρέπει να έχετε κατά νου: Πρώτον, εξακολουθείτε να μη γνωρίζετε τον Θεό· δεύτερον, δεν έχουν υπάρξει αλλαγές στη διάθεσή σας· και τρίτον, δεν έχετε ακόμη βιώσει την αληθινή εικόνα του ανθρώπου. Αυτά τα τρία πράγματα συνάδουν με τα γεγονότα, είναι αληθινά και πρέπει να τα κατανοήσετε καλά. Πρέπει να έχεις αυτογνωσία. Αν έχεις τη θέληση να επιλύσεις αυτό το πρόβλημα, τότε θα πρέπει να επιλέξεις το δικό σου σύνθημα: Για παράδειγμα, “Είμαι η κοπριά στο έδαφος”, ή “Είμαι ο διάβολος”, ή “Επιστρέφω συχνά στις παλιές μου συνήθειες” ή “Βρίσκομαι πάντοτε σε κίνδυνο”. Οποιοδήποτε από αυτά είναι κατάλληλο για να χρησιμεύσει ως το προσωπικό σου σύνθημα, και θα σε βοηθήσει το να το υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ανά πάσα στιγμή. Να το επαναλαμβάνεις συνεχώς από μέσα σου, να το αναλογίζεσαι, και τότε ενδεχομένως να καταφέρεις να κάνεις λιγότερα λάθη ή να σταματήσεις να κάνεις λάθη. Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο στην ανάγνωση των λόγων του Θεού και να κατανοήσεις την αλήθεια, να γνωρίσεις τη φύση σου και να ξεφεύγεις από τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Μόνο τότε θα είσαι ασφαλής. Ένα ακόμα σημείο είναι το να μην παίρνεις ποτέ τη θέση του “μάρτυρα του Θεού” και να μην αποκαλείς ποτέ τον εαυτό σου μάρτυρα του Θεού. Μπορείς να μιλάς μόνο για την προσωπική σου εμπειρία. Μπορείτε να μιλάτε για το πώς σας έσωσε ο Θεός, να συναναστρέφεστε για το πώς σας κατέκτησε Εκείνος, και να μιλάτε για το τι χάρη σάς έδωσε. Μην ξεχνάτε ποτέ ότι είστε οι πιο βαθιά διεφθαρμένοι άνθρωποι· είστε κοπριά και σκουπίδια. Ο μόνος λόγος που μπορείτε να αποδεχτείτε τώρα το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες είναι επειδή Εκείνος σας εξυψώνει. Μόνο και μόνο επειδή είστε οι πιο διεφθαρμένοι και βρόμικοι σας έχει σώσει ο ενσαρκωμένος Θεός και σας έδωσε τέτοια τεράστια χάρη. Άρα, δεν έχετε τίποτα για το οποίο αξίζει να καυχιέστε, μόνο να δοξάζετε και να ευχαριστείτε τον Θεό μπορείτε. Η σωτηρία σας οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη χάρη του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αναζητώντας την αλήθεια, μπορεί να επιτύχει κανείς αλλαγή στη διάθεσή του). Μέσα στην καρδιά μου, ήξερα πολύ καλά ότι δεν έπρεπε να συνεχίσω να επιδιώκω την εκτίμηση των άλλων ανθρώπων· έπρεπε να αφήσω πίσω μου αυτήν τη λάθος πρόθεση. Ο Θεός είναι η πηγή της αλήθειας, και έπρεπε να συναναστρέφομαι και να καταθέτω περισσότερο μαρτυρία για τα λόγια του Θεού με τους αδελφούς και τις αδελφές μου και να τους βοηθήσω να μάθουν πώς να κάνουν αυτοκριτική και να γνωρίσουν τον εαυτό τους μέσα από τα λόγια του Θεού και να βρουν ένα μονοπάτι άσκησης. Σκέφτηκα επίσης την αποτυχία μου κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου και συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω να επιδεικνύω τον εαυτό μου όπως έκανα στο παρελθόν, οπότε μέσα από την καρδιά μου, προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου! Γνωρίζω ότι οι προθέσεις μου είναι λανθασμένες, και για άλλη μια φορά θέλω να κάνω επίδειξη και να επιδιώξω να με εκτιμήσουν οι άλλοι. Θεέ μου! Είμαι πρόθυμη να εγκαταλείψω τις εσωτερικές μου προθέσεις και επιθυμίες· δεν θέλω να βαδίζω πλέον στο μονοπάτι της αποτυχίας. Θέλω μόνο να κάνω το καθήκον μου καλά· σε παρακαλώ, καθοδήγησέ με ώστε να κάνω πράξη την αλήθεια». Αφού προσευχήθηκα, ηρέμησα και άκουσα τις λεπτομέρειες για το πρόβλημα της Ζανγκ Γινγκ. Σκέφτηκα ποια πτυχή της αλήθειας θα έπρεπε να συναναστραφώ για να φέρω αποτελέσματα. Αφού άκουσα προσεκτικά έμαθα ότι η κατάστασή της και οι απόψεις της διέφεραν από τη δική μου εμπειρία. Στη συνέχεια, βρήκα κάποια από τα λόγια του Θεού που ανταποκρίνονταν στην κατάσταση της Ζανγκ Γινγκ και συναναστράφηκα πάνω σε αυτά. Επίσης, επισήμανα τα προβλήματα της Ζανγκ Γινγκ σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Μετά τη συναναστροφή μου, η Ζανγκ Γινγκ κέρδισε κάποια γνώση αναφορικά με την κατάστασή της κι ήταν πρόθυμη να κάνει πράξη τα λόγια του Θεού και να προστατεύσει τα συμφέροντα της εκκλησίας. Ένιωσα μεγάλη χαρά όταν είδα ότι μπόρεσε να κάνει αυτοκριτική και να κερδίσει κάποια γνώση. Είχα βιώσει από πρώτο χέρι την ψυχική ηρεμία που φέρνει το να ασκείται κανείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Σε μια συνάθροιση, ανοίχτηκα και μίλησα στους αδελφούς και τις αδελφές μου για την προηγούμενη εμπειρία της αποτυχίας μου, ανέλυσα τον εαυτό μου και συναναστράφηκα πάνω στη γνώση της διεφθαρμένης μου διάθεσης. Κατέθεσα μαρτυρία ότι η κρίση και η έκθεση των λόγων του Θεού με έκανε να κερδίσω κάποια γνώση σχετικά με την αλαζονική μου διάθεση. Αναγνώρισα επίσης ότι ανεξάρτητα από το αν συζητάμε την εμπειρία μας ή επιλύουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα των αδελφών, πρέπει να αναλύουμε περισσότερο τον εαυτό μας, να κατανοούμε καλύτερα τη διαφθορά και τις ανεπάρκειές μας, να καταθέτουμε μεγαλύτερη μαρτυρία για τα λόγια του Θεού και για το έργο και την καθοδήγησή Του. Μόνο τότε μπορούμε να εξυψώσουμε τον Θεό και να καταθέσουμε μαρτυρία σ’ Αυτόν.

Έμαθα πως ο Θεός με έσωσε με την απαλλαγή μου από τα καθήκοντά μου εκείνη τη φορά. Η φύση μου ήταν πολύ αλαζονική, και παρόλο που ήξερα ότι αποκάλυπτα μια διεφθαρμένη διάθεση, ακούσια εξύψωνα και κατέθετα μαρτυρία για τον εαυτό μου. Παρόλο που ήξερα ότι βάδιζα στο μονοπάτι των αντίχριστων, δεν άλλαξα πορεία. Η απαλλαγή μου απ’ τα καθήκοντά μου έβαλε τέλος στις κακές μου πράξεις. Με έκανε να κάνω βαθιά αυτοκριτική και να προσπαθήσω να γνωρίσω τον εαυτό μου, και με έκανε πρόθυμη να μετανοήσω και να αλλάξω. Ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε αυτήν την πολύτιμη ευκαιρία να βιώσω το έργο Του, που μου επέτρεψε να σκύψω το κεφάλι, να κάνω αυτοκριτική και να προσπαθήσω να γνωρίσω τον εαυτό μου, και να βρω το μονοπάτι της άσκησης. Γνωρίζω πώς πρέπει να εξυψώνω και να καταθέτω μαρτυρία για τον Θεό κατά την εκτέλεση του καθήκοντός μου.