Το 1998, ο ξάδελφός μου ο Γιανγκ μοιράστηκε μαζί μου το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού. Μου έφερε ένα αντίγραφο της Βίβλου και μου είπε ότι ολόκληρη η Βίβλος είναι θεόπνευστη, ότι όλα όσα περιέχει είναι ο λόγος του Θεού και ότι μέσα της βρίσκεται το μονοπάτι για τη βασιλεία του Θεού και την αιώνια ζωή. Το γεγονός ότι άκουσα πως μπορούσα να αποκτήσω αιώνια ζωή μού κίνησε αμέσως την περιέργεια, και εφεξής, όποτε είχα χρόνο, διάβαζα τη Βίβλο. Σύντομα κατάλαβα ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Λυτρωτής της ανθρωπότητας και Τον αποδέχτηκα. Επειδή αναζητούσα με πάθος τον Θεό, έγινα αργότερα συνεργάτης, και άρχισα να ευαγγελίζομαι και να κηρύττω στην εκκλησία. Πίστευα ακράδαντα ότι η Βίβλος ήταν το θεμέλιο και ο οδηγός της πίστης μου.

Μετά από μερικά χρόνια, η εκκλησία στέρεψε και ήταν όλο και πιο δύσκολο να νιώσουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι περισσότεροι από τους πιστούς ήταν παθητικοί και αδύναμοι, η πίστη τους είχε ψυχρανθεί και πολλοί επέστρεψαν ακόμη και στα εγκόσμια. Μπροστά σε όλα αυτά, αισθανόμουν ανήσυχος και αβοήθητος, και είχα αδυναμία στην καρδιά μου. Μήπως μας είχε εγκαταλείψει ο Κύριος; Αλλά κάθε φορά που σκεφτόμουν πώς ο Κύριος είπε: «Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή» (Κατά Ματθαίον 10:22), η καρδιά μου γινόταν πιο σταθερή. Εμπιστευόμουν ότι ο Κύριος δεν θα κακομεταχειριζόταν εκείνους που Τον ακολουθούσαν με ειλικρινή καρδιά και συνέχισα να δαπανώ τον εαυτό μου για τον Κύριο. Συχνά προσευχόμουν μέσα μου και ζητούσα από τον Κύριο να ενισχύσει την πίστη μας. Εκείνη την εποχή, εμφανίστηκε μια εκκλησία που ονομαζόταν Αστραπή της Ανατολής. Μαρτυρούσε ότι ο Κύριος είχε ήδη επιστρέψει, εξέφραζε αλήθειες και εκτελούσε το έργο της κρίσης κατά τις έσχατες ημέρες. Πολλοί αδελφοί και αδελφές εν Κυρίω ασπάστηκαν την Αστραπή της Ανατολής, και αυτό με λύπησε. Αυτό που δυσκολευόμουν ιδιαίτερα να δεχτώ ήταν να ακούω εκείνους από την Αστραπή της Ανατολής να λένε ότι η Βίβλος περιείχε τα λόγια τόσο του Θεού όσο και του ανθρώπου. Σκεφτόμουν: «Η Βίβλος δηλώνει ξεκάθαρα: “Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος” (Προς Τιμόθεον Β΄ 3:16). Τα πάντα στη Βίβλο είναι ο λόγος του Θεού· οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι το λένε αυτό όλη την ώρα. Επομένως, αυτό που λέει η Αστραπή της Ανατολής δεν αντιφάσκει με τη Βίβλο και δεν προδίδει τον Κύριο;» Εξαιτίας αυτού, ήμουν πολύ αντίθετος με την Αστραπή της Ανατολής. Από τότε και μετά, στις περισσότερες συναντήσεις μας συζητούσαμε πώς να προφυλαχθούμε από την Αστραπή της Ανατολής και να την αναχαιτίσουμε, και πώς να προστατεύσουμε την εκκλησία από το να χάσει το ποίμνιό της. Για να μην αφήσουμε τους ανθρώπους της Αστραπής της Ανατολής να κλέψουν τα πρόβατά μας, είπα στους αδελφούς και τις αδελφές μου: «Η Βίβλος είναι εξ ολοκλήρου θεόπνευστη, και όλα τα λόγια του Θεού βρίσκονται σ’ αυτήν. Αν πιστεύουμε στον Θεό, δεν μπορούμε να απομακρυνθούμε από τη Βίβλο. Αυτό θα ήταν αίρεση». Κάνοντας αυτό, ήλπιζα να τους αποτρέψω από το να ερευνήσουν το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, αλλά εκείνοι συνέχισαν να αποδέχονται τον Παντοδύναμο Θεό.

Μια φορά, επιστρέφοντας στο σπίτι μου μετά από μια εκκλησιαστική συνάθροιση, είδα τη γυναίκα μου να ζυμώνει και δίπλα της καθόταν μια γυναίκα γύρω στα εξήντα, που κρατούσε ένα βιβλίο στο χέρι και συναναστρεφόταν μαζί της. Αμέσως κατάλαβα ότι πίστευε στον Παντοδύναμο Θεό, και η έκφρασή μου έγινε βλοσυρή· είπα: «Αρνείσαι και έχεις εγκαταλείψει τη Βίβλο, και παρ’ όλα αυτά εξακολουθείς να ισχυρίζεσαι ότι πιστεύεις στον Θεό; Φύγε από εδώ!» Η αδελφή μού είπε υπομονετικά: «Αδελφέ, μην αναστατώνεσαι. Μην βγάζεις τυφλά συμπεράσματα. Και εμείς διαβάζαμε τη Βίβλο και θεωρούσαμε ότι το εδάφιο, “Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος” (Προς Τιμόθεον Β΄ 3:16) σημαίνει ότι όλα τα λόγια της Βίβλου είναι λόγια του Θεού. Μόνο αργότερα συνειδητοποιήσαμε ότι αυτή η ερμηνεία είναι ανακριβής». «Τι αποδείξεις έχεις;» Ρώτησα περιφρονητικά. Η αδελφή είπε: «Για παράδειγμα, το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο λέει: “Επειδή πολλοί επεχείρησαν να συντάξωσι διήγησιν περί των μετά πληροφορίας βεβαιωμένων εις ημάς πραγμάτων, καθώς παρέδοσαν εις ημάς οι απ’ αρχής γενόμενοι αυτόπται και υπηρέται του λόγου” (Κατά Λουκάν 1:1-2). Αυτό δεν σημαίνει ότι το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο γράφτηκε από τον Λουκά από τις εμπειρίες και την έρευνά του; Ο Λουκάς απλώς κατέγραψε μερικά από τα γεγονότα που είδε και άκουσε εκείνη την εποχή. Πρόκειται για ένα βιβλίο που γράφτηκε από άνθρωπο, οπότε πώς μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται εξ ολοκλήρου για τον λόγο του Θεού; Όσα είναι εμπνευσμένα από τον Θεό δεν χρειάζεται να τα έχει βιώσει ο άνθρωπος ή να τα αναμειγνύει με ανθρώπινες ιδέες. Αυτά τα δύο είναι σαφώς διαφορετικά». Έμεινα κάπως έκπληκτος από τα λόγια της αδελφής: Υπάρχει πράγματι διαφορά μεταξύ των λόγων που είναι εμπνευσμένοι από τον Θεό και εκείνων που οι άνθρωποι γράφουν με βάση αυτά που βλέπουν και ακούνε. Δεν βρήκα κανένα σφάλμα στα λεγόμενά της. Πήρα μια ανάσα και κοίταξα την αδελφή με την άκρη του ματιού μου, σκεπτόμενος: «Είναι ηλικιωμένη και δεν φαίνεται ιδιαίτερα μορφωμένη, αλλά έχει τέτοια διορατικότητα. Απίστευτο!» Για μια στιγμή, δεν μπορούσα να σκεφτώ απάντηση γι’ αυτά που είπε, και το πρόσωπό μου κοκκίνισε. Ανησύχησα ότι αν συνέχιζα να ακούω αυτά που έλεγε, θα με παραπλανούσε, γι’ αυτό έβηξα και είπα: «Αρκετά, έχουμε διαφορετικές πεποιθήσεις. Μην ξανάρθεις εδώ». Καθώς το έλεγα αυτό, ώθησα την αδελφή έξω από την πόρτα. Με συμβούλευσε επανειλημμένα να διαβάσω τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, για να διαπιστώσω αν ο Κύριος έχει επιστρέψει, αλλά της έκλεισα την καρδιά μου. Δεν ήθελα να την ακούσω. Με δάκρυα στα μάτια, είπε με μεγάλη σοβαρότητα: «Αδελφέ, σε παρακαλώ, ξανασκέψου το!» Ακούγοντας την ειλικρίνεια των λόγων της, βλέποντας την ειλικρινή έκφραση στα μάτια της και την εύθραυστη φιγούρα της μέσα στον χειμωνιάτικο άνεμο, ένιωσα μια μαχαιριά στην καρδιά και δεν ήξερα τι ήταν αυτό το συναίσθημα. Θυμήθηκα όμως ότι όλα τα λόγια της Βίβλου είναι από τον Θεό και οτιδήποτε άλλο δεν αποτελεί πίστη στον Θεό. Αυτό που κήρυτταν υπερέβαινε τη Βίβλο, όμως ήρθαν στην εκκλησία μας για να κλέψουν πρόβατα. Δεν μπορούσα να ακούσω αυτό που κήρυτταν και έπρεπε να παραμείνω ακλόνητος στη στάση μου. Μετά από αυτό, εξακολουθούσα να έχω γαλήνη με τη σκέψη και τις πράξεις μου και προσπαθούσα συνέχεια να «προστατεύσω» το ποίμνιο. Παρ’ όλα αυτά, κάθε φορά που έβλεπα κάποιον από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, ένιωθα νευρικότητα. Η συναναστροφή τους είχε νόημα και ήταν δύσκολο να την αντικρούσεις. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο από το να ακολουθήσω σκληρή προσέγγιση και να εφαρμόσω την πολιτική του να μην τους ακούω, να μη διαβάζω τα βιβλία τους και να μη συναναστρέφομαι μαζί τους.

Πριν το καταλάβω, είχαν φτάσει οι αρχές του φθινοπώρου του 2004. Ο ξάδερφός μου, ο Γιανγκ, με πήρε τηλέφωνο λέγοντάς μου ότι με χρειαζόταν για κάτι επείγον. Έσπευσα εκεί και ο ξάδελφός μου μου σύστησε τον αδελφό Γουανγκ Τσουανγιάνγκ. Είπε ότι ο Τσουανγιάνγκ ήταν ιεροκήρυκας και μας ζήτησε να συζητήσουμε για την κατανόησή μας για τον Κύριο. Χάρηκα πολύ, και αφού με χαιρέτησε, ο ξάδελφός μου μου έδωσε μια Βίβλο και έβγαλε δύο χοντρά βιβλία με σκληρό εξώφυλλο. Κοίταξα, και το εξώφυλλο έλεγε: Ο Λόγος Ενσαρκώνεται. Επρόκειτο για βιβλία από την Αστραπή της Ανατολής! Πετάχτηκα όρθιος και είπα: «Γιανγκ, έχεις αποδεχτεί την Αστραπή της Ανατολής;» «Ναι. Σε κάλεσα εδώ σήμερα, επειδή ήθελα να συναναστραφώ μαζί σου. Ελπίζω να ρίξεις μια ματιά στο έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες». Σ’ εκείνο το σημείο, θυμήθηκα πως οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι έλεγαν πάντα ότι η Βίβλος είναι εξ ολοκλήρου θεόπνευστη και ότι όλα τα λόγια του Θεού βρίσκονται σ’ αυτήν. Οι διδασκαλίες της Αστραπής της Ανατολής υπερέβαιναν τη Βίβλο, απέκλιναν από τις διδασκαλίες του Κυρίου. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τους ακούμε. Το καλύτερο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να τους αποφύγουμε. Έτσι, βρήκα μια δικαιολογία ότι είχα κάτι να κάνω στο σπίτι. Ο ξάδελφός μου είπε με ευθύτητα: «Γιατί κάθε φορά που βλέπεις κάποιον που πιστεύει στον Παντοδύναμο Θεό το βάζεις στα πόδια; Αν γνωρίζεις την αλήθεια, γιατί φοβάσαι μήπως παραπλανηθείς; Μιας και είσαι εδώ, γιατί δεν γαληνεύεις την καρδιά σου και δεν αναζητάς λίγο;» Δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο από το να επιστρέψω στη θέση μου, αλλά το μυαλό μου ήταν ταραγμένο: Πώς θα έπρεπε να χειριστώ αυτή την κατάσταση; Προσευχήθηκα σιωπηλά μέσα μου στον Κύριο: «Κύριε! Σου εμπιστεύομαι αυτή την κατάσταση. Σε παρακαλώ, προστάτεψέ με και καθοδήγησέ με». Στη συνέχεια, ο ξάδελφός μου πήρε το βιβλίο Ο Λόγος Ενσαρκώνεται και διάβασε ένα απόσπασμα του λόγου του Παντοδύναμου Θεού: «Σας συμβουλεύω να βαδίσετε προσεχτικά το μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Μη βγάζετε εύκολα συμπεράσματα· επιπροσθέτως, μην είστε χαλαροί και απερίσκεπτοι στην πίστη σας στον Θεό. Θα πρέπει να γνωρίζετε πως, τουλάχιστον, αυτοί που πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να είναι ταπεινοί κι ευλαβείς. Αυτοί που έχουν ακούσει την αλήθεια αλλά την απορρίπτουν περιφρονητικά, είναι ανόητοι και αδαείς. Αυτοί που έχουν ακούσει την αλήθεια αλλά βγάζουν εύκολα συμπεράσματα ή την καταδικάζουν, είναι κυριευμένοι από έπαρση. Κανείς που πιστεύει στον Ιησού δεν είναι σε θέση να καταριέται ή να καταδικάζει άλλους. Θα πρέπει όλοι να είστε άνθρωποι με σύνεση, που αποδέχονται την αλήθεια. Μπορεί, έχοντας ακούσει την οδό της αλήθειας και έχοντας διαβάσει τα λόγια της ζωής να πιστεύεις πως μόνο μία λέξη στις 10.000 συμφωνεί με τις δικές σου πεποιθήσεις και τη Βίβλο, και τότε θα πρέπει να συνεχίσεις να ψάχνεις σε αυτή τη δεκαχιλιοστή από αυτές τις λέξεις. Εξακολουθώ να σε συμβουλεύω να είσαι ταπεινός, να μην έχεις υπερβολική αυτοπεποίθηση και να μην επαινείς τόσο τον εαυτό σου. Αν η καρδιά σου τρέφει τέτοιο πενιχρό φόβο Θεού, θα κερδίσεις περισσότερο φως. Εάν εξετάσεις προσεχτικά και μελετήσεις επανειλημμένα αυτά τα λόγια, θα καταλάβεις κατά πόσο πρόκειται για την αλήθεια και κατά πόσο πρόκειται για τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη). Καθόμουν εκεί φαινομενικά ασυγκίνητος, αλλά στην πραγματικότητα τα λόγια του βιβλίου μού είχαν κάνει εντύπωση. Όλες αυτές οι απαιτήσεις ήταν σύμφωνες με τα λόγια του Κυρίου Ιησού. Ο Κύριος είπε: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών» (Κατά Ματθαίον 5:3). Όσοι πιστεύουν στον Θεό πρέπει να έχουν στάση ταπεινότητας και αναζήτησης. Καταδίκασα και έκρινα τυφλά την Αστραπή της Ανατολής χωρίς να αναζητήσω ή να ερευνήσω. Ήμουν πολύ αλαζόνας και αυτάρεσκος. Ένιωσα ενοχές και σκέφτηκα: «Αυτά τα λόγια είναι κάτι το ιδιαίτερο, είναι παρόμοια με τις διδασκαλίες του Κυρίου. Θα μπορούσαν όντως να είναι λόγια που ειπώθηκαν από τον επιστρέψαντα Κύριο;» Σκέφτηκα επίσης όλες τις φορές που είχα συναναστραφεί με ανθρώπους από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού: Ήταν αξιοπρεπείς και ευθείς, διέδιδαν με αγάπη το ευαγγέλιο, ήταν υπομονετικοί, και οι εξηγήσεις τους σε ερωτήσεις ήταν ιδιαίτερα τεκμηριωμένες και πειστικές. Πώς θα μπορούσαν να τα καταφέρουν όλα αυτά από μόνοι τους χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος; Αυτό έδειχνε ότι η οδός του Παντοδύναμου Θεού ήταν οπωσδήποτε ξεχωριστή. Αν ο Παντοδύναμος Θεός ήταν πραγματικά ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς και εγώ δεν αναζητούσα ή δεν ερευνούσα, δεν θα έχανα την ευκαιρία να υποδεχτώ την έλευση του Κυρίου και δεν θα κατέληγα να απορριφθώ από Αυτόν; Σκέφτηκα: «Θα πρέπει να πάψω να είμαι πεισματάρης. Γιατί να μην προσπαθήσω να αναζητήσω σήμερα αν έχει έρθει πράγματι ο Κύριος ή όχι; Τότε θα έχω αποκτήσει κάποια κατανόηση». Το σκέφτηκα για μια στιγμή, και στη συνέχεια είπα αποφασιστικά: «Τα λόγια που διάβασες ήταν σίγουρα καλά και πολύ ιδιαίτερα. Αλλά δεν καταλαβαίνω. Η Βίβλος είναι ο κανόνας του χριστιανισμού. Για πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια, ο θρησκευτικός κόσμος πιστεύει ότι η Βίβλος είναι εξ ολοκλήρου θεόπνευστη και ότι όλα όσα καταγράφονται στη Βίβλο είναι ο λόγος του Θεού, και ότι κατά συνέπεια η Βίβλος αντιπροσωπεύει τον Κύριο. Όλα τα χρόνια που είμαι χριστιανός έχω αποδεχτεί ότι αυτό είναι αλήθεια, αλλά τώρα λες ότι η Βίβλος περιέχει τα λόγια τόσο του Θεού όσο και του ανθρώπου. Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τη Βίβλο; Πρόκειται για άρνηση του Κυρίου, για στροφή της πλάτης προς Αυτόν, είναι βδελυρή βλασφημία!» Ο Τσουανγιάνγκ είπε υπομονετικά: «Το να λες ότι η Βίβλος είναι εξ ολοκλήρου θεόπνευστη ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Ποια λόγια του Κυρίου έχουμε ως απόδειξη;» Αυτή η ερώτηση με άφησε άφωνο. Ακριβώς. Αυτά τα λόγια τα είπε ο Παύλος, όχι ο Κύριος Ιησούς. Ο Τσουανγιάνγκ είπε στη συνέχεια: «Ο Κύριος Ιησούς δεν είπε ποτέ ότι η Βίβλος είναι εξ ολοκλήρου θεόπνευστη και ούτε το Άγιο Πνεύμα το μαρτύρησε αυτό. Αυτό που είπε ο Παύλος αντιπροσωπεύει μόνο τη δική του κατανόηση της Βίβλου και δεν αντιπροσωπεύει σε καμία περίπτωση τον Θεό». Έμεινα άναυδος. Αυτό που έλεγε έβγαζε νόημα —πώς δεν το είχα συνειδητοποιήσει ποτέ; Στη συνέχεια, ο Τσουανγιάνγκ ρώτησε: «Ο Παύλος είπε: “Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος” (Προς Τιμόθεον Β΄ 3:16). Όταν λέει “γραφή”, αναφέρεται στην πραγματικότητα σε ολόκληρη τη Βίβλο ή μόνο σε ένα μέρος της;» Σκέφτηκα: «Εννοεί φυσικά ολόκληρη τη Βίβλο». Ο Τσουανγιάνγκ συνέχισε: «Στην πραγματικότητα, ο Παύλος έγραψε τη Β΄ Προς Τιμόθεο πάνω από 60 χρόνια μετά τον ερχομό του Κυρίου, και εκείνη την εποχή δεν είχε συνταχθεί ακόμη η Καινή Διαθήκη, αλλά μόνο η Παλαιά Διαθήκη. Πάνω από 90 χρόνια μετά την έλευση του Κυρίου, ο Ιωάννης κατέγραψε τα οράματα που είχε δει στο νησί της Πάτμου, τα οποία αργότερα έγιναν το βιβλίο της Αποκάλυψης. Πάνω από 300 χρόνια μετά την έλευση του Κυρίου, σε μια σύνοδο στη Νίκαια, θρησκευτικοί ηγέτες από διάφορες χώρες επέλεξαν τα τέσσερα Ευαγγέλια και κάποιες άλλες επιστολές από έναν μεγάλο αριθμό επιστολών των μαθητών και, μαζί με την Αποκάλυψη του Ιωάννη, τα συνέταξαν ως Καινή Διαθήκη. Στη συνέχεια, συνδύασαν την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη σε ένα βιβλίο, το οποίο είναι ολόκληρη η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη που διαβάζουμε σήμερα. Η Καινή Διαθήκη συντάχθηκε μετά το 300 μ.Χ. και ο Παύλος έγραψε τη Β’ Προς Τιμόθεο μετά το 60 μ.Χ., δηλαδή πάνω από 200 χρόνια πριν από τη σύνταξη της Καινής Διαθήκης. Από αυτό, καταλαβαίνουμε ότι όταν ο Παύλος έλεγε: “Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος”, η γραφή στην οποία αναφερόταν δεν περιελάμβανε την Καινή Διαθήκη». Αφού το άκουσα αυτό, δεν μπορούσα παρά να γνέψω καταφατικά και να πω: «Αν η γραφή για την οποία μιλούσε ο Παύλος δεν περιελάμβανε την Καινή Διαθήκη, τότε πρέπει να εννοούσε την Παλαιά Διαθήκη». Ο Τσουανγιάνγκ είπε: «Ναι, αλλά ακόμη και η Παλαιά Διαθήκη δεν ήταν εξ ολοκλήρου θεόπνευστη. Αυτό θα καταστεί σαφές μόλις διαβάσουμε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού».

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πρέπει να ξέρεις πόσα μέρη περιλαμβάνει η Βίβλος· η Παλαιά Διαθήκη περιέχει τη Γένεση, την Έξοδο… και υπάρχουν και τα βιβλία προφητείας που έγραψαν οι προφήτες. Στο τέλος, η Παλαιά Διαθήκη κλείνει με το Βιβλίο του Μαλαχία. Καταγράφει το έργο της Εποχής του Νόμου, του οποίου ηγείτο ο Ιεχωβά. Από τη Γένεση μέχρι το Βιβλίο του Μαλαχία, αποτελεί μια πλήρη καταγραφή όλου του έργου της Εποχής του Νόμου. […] Αυτά τα βιβλία προφητείας διέφεραν αρκετά από τα υπόλοιπα βιβλία της Βίβλου· αποτελούσαν λόγια που ειπώθηκαν ή γράφτηκαν από εκείνους στους οποίους είχε δοθεί το Πνεύμα της προφητείας —από εκείνους που είχαν κερδίσει τα οράματα ή τη φωνή από τον Ιεχωβά. Πέρα από τα βιβλία προφητείας, οτιδήποτε άλλο στην Παλαιά Διαθήκη αποτελείται από καταγραφές που δημιουργήθηκαν από ανθρώπους αφότου ο Ιεχωβά είχε τελειώσει το έργο Του. Αυτά τα βιβλία δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις προβλέψεις που εκφράστηκαν από τους προφήτες που εξυψώθηκαν από τον Ιεχωβά, όπως ακριβώς η Γένεση και η Έξοδος δεν μπορούν να συγκριθούν με το Βιβλίο του Ησαΐα και το Βιβλίο του Δανιήλ. Οι προφητείες ειπώθηκαν προτού επιτελεστεί το έργο· τα άλλα βιβλία, εν τω μεταξύ, γράφτηκαν αφότου τελείωσε το έργο —γι’ αυτό ήταν ικανοί οι άνθρωποι» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)]. «Δεν αποτελούν όλα όσα περιέχονται στη Βίβλο καταγραφή των λόγων που έχει εκφέρει ο ίδιος ο Θεός. Η Βίβλος καταγράφει απλώς τα δύο προηγούμενα στάδια του έργου του Θεού, ένα μέρος εκ των οποίων είναι η καταγραφή των προβλέψεων των προφητών και το άλλο μέρος είναι οι εμπειρίες και η γνώση που αποτυπώθηκαν από ανθρώπους που χρησιμοποίησε ο Θεός διαμέσου των αιώνων. Οι ανθρώπινες εμπειρίες είναι νοθευμένες με ανθρώπινες απόψεις και γνώσεις, κάτι που είναι αναπόφευκτο. Σε πολλά από τα βιβλία της Βίβλου υπάρχουν ανθρώπινες αντιλήψεις, ανθρώπινες προκαταλήψεις και η παράλογη κατανόηση των ανθρώπων. Φυσικά, τα περισσότερα λόγια είναι το αποτέλεσμα της διαφώτισης και της φώτισης του Αγίου Πνεύματος και αποτελούν σωστή κατανόηση —εντούτοις, και πάλι δεν μπορεί να ειπωθεί ότι αποτελούν ολότελα ακριβείς εκφράσεις της αλήθειας. Οι απόψεις τους για ορισμένα θέματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η γνώση που αποκομίζεται από την προσωπική εμπειρία ή η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Οι προβλέψεις των προφητών προέρχονταν από τις προσωπικές οδηγίες του Θεού: Οι προφητείες ατόμων όπως ο Ησαΐας, ο Δανιήλ, ο Έσδρας, ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ προήλθαν από την άμεση οδηγία του Αγίου Πνεύματος· αυτοί οι άνθρωποι ήταν μάντεις, είχαν λάβει το Πνεύμα της προφητείας και ήταν όλοι τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι είχαν λάβει την έμπνευση του Ιεχωβά, εξέφρασαν πολλές προφητείες, οι οποίες προέκυψαν με την άμεση οδηγία του Ιεχωβά» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (3)]. Μετά από αυτό, ο Τσουανγιάνγκ συναναστράφηκε τα εξής: «Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι πολύ σαφή. Οι προφητείες των προφητών ήταν καθοδηγημένες από το Άγιο Πνεύμα αυτοπροσώπως και μεταδόθηκαν από τους προφήτες. Αυτά είναι τα λόγια του Θεού και μεταφέρουν το ακριβές νόημα του Θεού. Τα λόγια που είναι εμπνευσμένα από τον Θεό επισημαίνονται πάντοτε με σαφήνεια στη Βίβλο· για παράδειγμα, στην αρχή του βιβλίου του Ησαΐα αναφέρεται: “Όρασις Ησαΐου υιού Αμώς” (Ησαΐας 1:1). Στην έναρξη του βιβλίου του Ιερεμία αναφέρεται: “Προς τον οποίον έγεινε λόγος Κυρίου” (Ιερεμίας 1:2). Αρκεί οι άνθρωποι να δώσουν λίγη προσοχή για να βεβαιωθούν για το ποια λόγια είναι θεόπνευστα. Εκτός από τα βιβλία των προφητών, τα υπόλοιπα βιβλία της Βίβλου είναι αφηγήσεις που γράφτηκαν από ανθρώπους αφότου εκείνοι βίωσαν το έργο του Θεού. Τα περισσότερα από αυτά είναι καταγραφές αναμνήσεων, και όλες αυτές οι εμπειρίες και τα λόγια προέρχονται από ανθρώπους, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι λόγια του Θεού, οπότε είναι δύσκολο να αποφευχθεί η αλλοίωσή τους με ανθρώπινο νόημα. Όπως λέει στο Β΄ Σαμουήλ 24:1: “Και εξήφθη πάλιν η οργή του Κυρίου εναντίον του Ισραήλ, και διήγειρε τον Δαβίδ εναντίον αυτών να είπη, Ύπαγε, αρίθμησον τον Ισραήλ και τον Ιούδαν”. Όμως, στο Α’ Χρονικών 21:1 λέει: “Αλλ’ ο Σατανάς ηγέρθη κατά του Ισραήλ, και παρεκίνησε τον Δαβίδ να απαριθμήση τον Ισραήλ”. Και τα δύο αυτά εδάφια καταγράφουν την απαρίθμηση του Ισραήλ από τον Δαυίδ. Στο ένα σημείο αναφέρεται ότι ο Ιεχωβά Θεός παρακίνησε τον Δαβίδ να αριθμήσει τον Ισραήλ, και στο άλλο αναφέρεται ότι τον παρακίνησε ο Σατανάς. Αν πρόκειται για θεόπνευστο κείμενο, πώς θα μπορούσε να υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά; Αν ολόκληρη η Παλαιά Διαθήκη ήταν θεόπνευστη, θα μπορούσε ο Θεός να κάνει λάθος όταν ενέπνευσε μια ιστορία για το ίδιο γεγονός;» Αφού άκουσα τα λόγια του Τσουανγιάνγκ, το μυαλό μου άνοιξε αισθητά και άρχισαν να καταρρέουν οι πεισματικές νοητικές μου άμυνες. Είπα: «Αν η Παλαιά Διαθήκη δεν ήταν εντελώς θεόπνευστη, τότε δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ούτε την Καινή Διαθήκη ως εξ ολοκλήρου λόγο του Θεού, επειδή όλα είναι καταγραφές από τους αποστόλους». Ο Τσουανγιάνγκ είπε χαρούμενος: «Δόξα τω Θεώ, η κατανόησή σου είναι σωστή. Στην πραγματικότητα, στην Καινή Διαθήκη, μόνο τα λόγια του Κυρίου Ιησού και η προφητεία της Αποκάλυψης είναι λόγια του Θεού. Τα υπόλοιπα είναι λόγια των μαθητών, των Φαρισαίων, των μέσων ανθρώπων, των στρατιωτών και του διαβόλου. Δεν είναι παράλογο να λέμε ότι τα πάντα στη Βίβλο είναι λόγος του Θεού; Δεν είναι βλασφημία;»

Μετά από αυτό, ο Τσουανγιάνγκ μού διάβασε άλλο ένα απόσπασμα από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Τη σήμερον ημέρα, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η Βίβλος είναι ο Θεός και ότι ο Θεός είναι η Βίβλος. Επίσης, πιστεύουν ότι όλα τα λόγια της Βίβλου αποτελούν τα μόνα λόγια που εξέφερε ο Θεός και ότι όλα ειπώθηκαν από τον Θεό. Όσοι πιστεύουν στον Θεό νομίζουν, μάλιστα, ότι παρόλο που και τα εξήντα έξι βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν από ανθρώπους, όλα ήταν θεόπνευστα και αποτελούν καταγραφή των ομιλιών του Αγίου Πνεύματος. Αυτό αποτελεί τη λανθασμένη κατανόηση του ανθρώπου και δεν συνάδει απόλυτα με τα γεγονότα. Στην πραγματικότητα, πέρα από τα βιβλία των προφητειών, το μεγαλύτερο μέρος της Παλαιάς Διαθήκης αποτελεί ιστορικό αρχείο. Ορισμένες από τις επιστολές της Καινής Διαθήκης προέρχονται από τις εμπειρίες των ανθρώπων και ορισμένες προέρχονται από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Οι επιστολές του Παύλου, παραδείγματος χάριν, προέκυψαν από το έργο ενός ανθρώπου, ήταν όλες το αποτέλεσμα της διαφώτισης του Αγίου Πνεύματος, γράφτηκαν για τις εκκλησίες και ήταν λόγια προτροπής και ενθάρρυνσης για τους αδελφούς και τις αδελφές των εκκλησιών. Δεν ήταν λόγια που εξέφερε το Άγιο Πνεύμα —ο Παύλος δεν μπορούσε να μιλήσει εξ ονόματος του Αγίου Πνεύματος, ούτε ήταν προφήτης, πολύ λιγότερο δε, είδε τα οράματα που είδε ο Ιωάννης. Οι επιστολές του γράφτηκαν για τις εκκλησίες της Εφέσου, της Φιλαδέλφειας, της Γαλατίας και για άλλες εκκλησίες. […] Εάν οι άνθρωποι βλέπουν τις επιστολές ή τα λόγια του Παύλου ως τις ομιλίες του Αγίου Πνεύματος και τα λατρεύουν ως Θεό, τότε μπορεί να ειπωθεί μονάχα ότι δεν έχουν καμία ικανότητα διάκρισης. Για να μιλήσουμε πιο σκληρά, αυτό δεν αποτελεί απλώς βλασφημία; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλά εξ ονόματος του Θεού; Και πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να προσκυνούν ενώπιον των καταγραφών των επιστολών του και των λόγων που εξέφερε σαν να ήταν ένα ιερό βιβλίο ή ένα θεϊκό βιβλίο; Θα μπορούσαν τα λόγια του Θεού να ειπωθούν τυχαία από έναν άνθρωπο; Πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος να μιλά εξ ονόματος του Θεού;» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (3)]. Όσο περισσότερα άκουγα, τόσο περισσότερα καταλάβαινα. Είπα γεμάτος τύψεις: «Προηγουμένως, δεν καταλάβαινα τα συμφραζόμενα των λόγων του Παύλου. Νόμιζα ότι η Βίβλος ήταν εξ ολοκλήρου θεόπνευστη, ότι όλα τα λόγια της ήταν λόγια του Θεού και ότι το να πιστεύεις στη Βίβλο σήμαινε ότι πιστεύεις στον Θεό. Αυτή η ερμηνεία ήταν τόσο παράλογη! Επέμενα να θεωρώ τα λόγια των ανθρώπων στη Βίβλο ως λόγια του Θεού και τα χρησιμοποιούσα ως βάση για την πίστη μου. Δεν απέχει αυτό από την οδό του Κυρίου;»

Τότε, ο Τσουανγιάνγκ συναναστράφηκε: «Η Βίβλος είναι απλώς μια μαρτυρία για το έργο του Θεού. Είναι ένα ιστορικό βιβλίο και μια καταγραφή του έργου του Θεού κατά τις Εποχές του Νόμου και της Χάριτος. Πώς μπορεί να τεθεί στο ίδιο επίπεδο με τον Θεό; Έτσι, ο Κύριος Ιησούς επέπληξε τους Φαρισαίους, λέγοντας: “Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον· και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού· πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν” (Κατά Ιωάννην 5:39-40). Η Βίβλος είναι απλώς μια μαρτυρία για τον Θεό, δεν περιέχει την αιώνια ζωή. Μόνο ο Θεός μπορεί να χαρίσει στους ανθρώπους αιώνια ζωή!» Θυμάμαι που ο ξάδελφός μου ανέφερε επίσης ότι μέσα από την ανάγνωση της Βίβλου κατανοούμε το έργο του Θεού στην Εποχή του Νόμου και της Χάριτος, γνωρίζουμε ότι τα πάντα στο σύμπαν δημιουργήθηκαν από τον Θεό, ότι ο Θεός θέσπισε τον νόμο για να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα, και ότι πρέπει να ζούμε στη γη και να λατρεύουμε τον Θεό. Γνωρίζουμε τι είναι η αμαρτία και τι είδους ανθρώπους ευλογεί ή καταριέται ο Θεός. Γνωρίζουμε επίσης πώς πρέπει να εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας και να μετανοούμε ενώπιον του Κυρίου, πώς να είμαστε ταπεινοί, υπομονετικοί, να συγχωρούμε, και πώς να σηκώνουμε τον σταυρό μας και να ακολουθούμε τον Κύριο. Βλέπουμε την απέραντη συμπόνια και αγάπη του Κυρίου Ιησού για εμάς και κατανοούμε ότι μόνο αν πιστέψουμε στον Κύριο Ιησού και προσέλθουμε ενώπιόν Του μπορούμε να απολαύσουμε την άφθονη χάρη και αλήθεια του Θεού. Όσον αφορά όμως τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός κατά τις έσχατες ημέρες και το πώς θα κρίνει και θα καθάρει τη διαφθορά του ανθρώπου, καθώς και το πώς θα διαλύσει τη ρίζα της αμαρτίας μας, δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα, επειδή αυτές οι αλήθειες δεν καταγράφηκαν στη Βίβλο. Με βάση το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, ο Παντοδύναμος Θεός των εσχάτων ημερών πραγματοποίησε το έργο της κρίσης ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού, εξέφρασε όλες τις αλήθειες σχετικά με τον εξαγνισμό της ανθρωπότητας, και αποκάλυψε τη σατανική διάθεση και φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, έτσι ώστε η διαφθορά μας να εξαγνιστεί και να γίνουμε άνθρωποι που αγαπούν και υπακούν τον Θεό, και να μας κάνει να αναγνωρίσουμε ότι η διάθεση του Θεού είναι άγια και δίκαιη, και δεν επιτρέπει την προσβολή. Αυτά τα λόγια είναι η αληθινή οδός της αιώνιας ζωής και εκπληρώνουν πλήρως την προφητεία του Κυρίου Ιησού: “Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν” (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Το βιβλίο Ο Λόγος Ενσαρκώνεται είναι τα λόγια που προφητεύονται στην Αποκάλυψη και τα οποία το Άγιο Πνεύμα απευθύνει σε όλες τις εκκλησίες. Είναι ο πάπυρος που άνοιξε το Αρνίο. Διαβάζοντας τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, οι αληθινοί πιστοί στον Θεό από τον θρησκευτικό κόσμο αναγνώρισαν τη φωνή του Θεού, στράφηκαν προς τον Παντοδύναμο Θεό και ακολούθησαν τα βήματα του Αρνίου.

Μόλις το είπε αυτό ο ξάδελφός μου, ο Τσουανγιάνγκ διάβασε ένα ακόμη απόσπασμα από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι με το οποίο ο άνθρωπος κερδίζει τη ζωή και είναι το μοναδικό μονοπάτι για να γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του. Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε δεν θα κερδίσεις ποτέ την έγκριση του Ιησού και δεν θα έχεις ποτέ τα προσόντα για να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, γιατί είσαι μαριονέτα και δεσμώτης της ιστορίας. Εκείνοι που εξουσιάζονται από κανονισμούς, από γράμματα, και είναι εγκλωβισμένοι στην ιστορία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή ούτε να κερδίσουν την αέναη οδό της ζωής. Κι αυτό γιατί το μόνο που έχουν είναι θολό νερό στο οποίο προσκολλώνται για χιλιάδες χρόνια, κι όχι το νερό της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Αυτοί που δεν είναι εφοδιασμένοι με το νερό της ζωής, θα παραμείνουν για πάντα πτώματα, παιχνιδάκια του Σατανά και υιοί της κόλασης. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσουν να δουν τον Θεό; Εάν απλώς προσπαθείς να παραμείνεις προσκολλημένος στο παρελθόν, εάν απλώς προσπαθείς να διατηρήσεις τα πράγματα ως έχουν παραμένοντας ακίνητος, και δεν προσπαθείς να αλλάξεις την καθεστηκυία τάξη και να απορρίψεις την ιστορία, μήπως τότε δεν θα είσαι πάντα ενάντια στον Θεό; Τα στάδια του έργου του Θεού είναι τεράστια και πανίσχυρα, σαν φουσκωμένα κύματα και βροντεροί κεραυνοί —κι εσύ, παρ’ όλα αυτά, κάθεσαι περιμένοντας παθητικά την καταστροφή, προσκολλημένος στον παραλογισμό σου, και δεν κάνεις τίποτα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς είναι δυνατόν να θεωρηθείς σαν κάποιος που ακολουθεί τα βήματα του Αμνού; Πώς μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ο Θεός στον οποίον είσαι προσκολλημένος είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλιός; Και πώς μπορούν οι λέξεις από τα κιτρινισμένα σου βιβλία να σε περάσουν σε μια νέα εποχή; Πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στην αναζήτηση των σταδίων του έργου του Θεού; Και πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στον ουρανό; Αυτό που κρατάς στα χέρια σου είναι γράμματα που μπορούν να παράσχουν μόνο παροδική παρηγοριά, κι όχι αλήθειες που μπορούν να δώσουν ζωή. Οι γραφές που διάβασες μπορούν μόνο να σου εμπλουτίζουν τη γλώσσα και δεν είναι λόγια φιλοσοφίας που θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τα μονοπάτια που μπορούν να σε οδηγήσουν στην τελείωση. Αυτή η διαφορά, δεν νομίζεις ότι είναι λόγος για περίσκεψη; Μήπως δεν σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τα μυστήρια που εμπεριέχονται; Έχεις την ικανότητα να οδηγήσεις μόνος σου τον εαυτό σου να συναντήσει τον Θεό στον ουρανό; Χωρίς την έλευση του Θεού, μπορείς να πας μόνος σου στον ουρανό και να απολαύσεις την οικογενειακή ευτυχία μαζί με τον Θεό; Εξακολουθείς ακόμα να ονειρεύεσαι; Σου προτείνω, λοιπόν, να πάψεις να ονειρεύεσαι και να δεις ποιος είναι αυτός που εργάζεται τώρα —να κοιτάξεις για να δεις ποιος είναι τώρα αυτός που επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών. Εάν δεν το κάνεις, δεν θα κερδίσεις ποτέ την αλήθεια και δεν θα κερδίσεις ποτέ τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή). Αυτά τα λόγια με συγκλόνισαν βαθιά. Το έργο του Θεού προχωράει πάντα προς τα εμπρός και ο λόγος του Θεού είναι απεριόριστος. Τα λόγια του Θεού και το έργο Του δεν μπορούν να περιοριστούν από τη Βίβλο. Αν προσκολλιόμουν στις δικές μου θρησκευτικές απόψεις, στο τέλος θα ήμουν εγώ αυτός που θα έχανε. Σκέφτηκα πόση γνώση της Βίβλου είχα μαζέψει όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν χριστιανός, όμως κατανοούσα ελάχιστα την αλήθεια ή τον Θεό. Αντιθέτως, γινόμουν όλο και πιο αλαζόνας. Ο Κύριος είχε επιστρέψει, αλλά εγώ όχι μόνο δεν ερευνούσα, αλλά χρησιμοποιούσα ακόμη και λόγια από τη Βίβλο για να αντισταθώ στην εμφάνιση και το έργο του Παντοδύναμου Θεού και να τα κρίνω. Ήμουν ακριβώς όπως οι Φαρισαίοι που αντιστάθηκαν στον Κύριο Ιησού. Ήμουν πραγματικά τυφλός και δεν γνώριζα τον Θεό! Όχι μόνο προσκολλιόμουν στις αντιλήψεις μου, αλλά εμπόδιζα ακόμη και τους άλλους να ερευνήσουν. Αυτό δεν προκαλούσε αναστάτωση; Αν οι άλλοι δεν μπορούσαν να καλωσορίσουν τον Κύριο ή να ακολουθήσουν το νέο Του έργο, θα είχαν χάσει την ευκαιρία να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού. Έσερνα τους άλλους στην κόλαση και αντιστεκόμουν στον Θεό! Είχα διαπράξει τέτοιο κακό, όμως ο Θεός εξακολουθούσε να μου δείχνει συμπόνια και να με αφήνει να ακούω τη φωνή Του. Αυτή ήταν πραγματικά η σωτηρία του Θεού! Μετά από αυτό, συνεχίσαμε τη συναναστροφή σχετικά με τη Βίβλο. Συζητήσαμε επίσης σχετικά με το γιατί ερημώθηκε η εκκλησία στην Εποχή της Χάριτος, πώς σώζει ο Θεός την ανθρωπότητα μέσα από τρία στάδια έργου και πολλά άλλα.

Στο διάστημα που ακολούθησε, διάβασα πολλά λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Όσο περισσότερο διάβαζα, τόσο περισσότερο βεβαιωνόμουν ότι πρόκειται για τη φωνή του Θεού, ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς και ότι Αυτός είναι ο Χριστός των εσχάτων ημερών. Πράγματι, η οδός για την είσοδο στη βασιλεία των ουρανών δεν βρίσκεται στη Βίβλο —μόνο ο Παντοδύναμος Θεός μπορεί να δώσει στον άνθρωπο το μονοπάτι για την αιώνια ζωή. Αποδέχτηκα με χαρά το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Αργότερα, το αποδέχθηκε και η σύζυγός μου. Μαζί διαδώσαμε το ευαγγέλιο και φέραμε μερικά από τα πιστά μέλη της εκκλησίας μας στον οίκο του Θεού. Δόξα τω Θεώ!