Ενώ υπηρετούσα ως επικεφαλής, απέπεμψα μια αδελφή από την εκκλησία που δεν άξιζε να αποπεμφθεί, καταδικάζοντάς την άδικα λόγω έλλειψης ευθύνης και αρχών στο καθήκον μου. Αργότερα, η αδελφή επετράπη να επιστρέψει στην εκκλησία κι εγώ θεωρήθηκα ψευδής επικεφαλής και απομακρύνθηκα από τη θέση μου επειδή δεν έκανα πρακτικό έργο. Η εκκλησία μού έδωσε εντολή ν’ αφιερώσω κάποιο χρόνο για να κάνω την αυτοκριτική μου κι εγώ ήμουν αρκετά πρόθυμη να κατανοήσω τον εαυτό μου μέσω αυτοστοχασμού και να μετανοήσω αληθινά. Εκείνη την εποχή, ζούσα μαζί με την αδελφή Τσιν Κεν. Μια επικεφαλής εκκλησίας ονόματι Λι Τζινγκ ερχόταν συχνά να ρωτήσει την Τσιν Κεν για διάφορες πτυχές του καθήκοντός της. Μιλούσε επίσης στην Τσιν Κεν για ελλείψεις που είχε παρατηρήσει σε άλλους αδελφούς και αδελφές και πώς τους είχε κλαδέψει και αντιμετωπίσει. Στην αρχή, δεν έδινα πολλή σημασία, όσο όμως περνούσε ο καιρός κι εκείνη συνέχιζε να μιλάει τακτικά κατ’ αυτόν τον τρόπο, άρχισα να σκέφτομαι: «Μήπως κρίνεις και υποτιμάς τους άλλους πίσω από την πλάτη τους για να κάνεις επίδειξη; Μπορείς πραγματικά να επιτυγχάνεις αποτελέσματα απλά και μόνο επιπλήττοντας τους αδελφούς και τις αδελφές όταν έχουν προβλήματα, αντί να συναναστρέφεσαι την αλήθεια προς επίλυση των ζητημάτων τους;» Σκέφτηκα να το αναφέρω στη Λι Τζινγκ, κατόπιν όμως μού ήλθε το εξής στον νου: «Υποτίθεται ότι βρίσκομαι σε περίοδο στοχασμού μετά την απομάκρυνσή μου —τι θα συμβεί αν δεν αποδεχτεί τα σχόλιά μου και πει ότι δεν συμπεριφέρομαι όπως θα έπρεπε αυτήν την περίοδο στοχασμού; Εάν οι ανώτεροι επικεφαλής εξετάσουν την κατάστασή μου και η Λι Τζινγκ πει ότι δεν έχω αλλάξει, ποιος ξέρει πόσο θα χρειαστεί μέχρι ν’ αναλάβω ένα νέο καθήκον; Ξέχνα το, καλύτερα να μην αναφέρω τίποτα». Όμως, μετά από αυτό, ένιωθα και πάλι άβολα. Ήταν σαν ν’ αδιαφορώ αγνοώντας αυτό το πρόβλημα που είχα διαπιστώσει στη Λι Τζινγκ. Αργότερα, όταν άκουσα τη Λι Τζινγκ να κρίνει ξανά και να υποτιμά αδελφούς και αδελφές και να κάνει επίδειξη, της το επισήμανα. Εξωτερικά, φάνηκε ν’ αποδέχεται την κριτική μου, όμως συνέχισε να ενεργεί με τον ίδιο τρόπο. Της επισήμανα το θέμα αρκετές φορές, όμως δεν άλλαζε τακτική. Σκέφτηκα μέσα μου: «Φαίνεται ν’ αναγνωρίζει το πρόβλημά της, όμως δεν αλλάζει ποτέ τη συμπεριφορά της. Δεν αποδέχεται την αλήθεια. Ίσως μπορώ να την προσεγγίσω και μετά ν’ αναλύσω και να συναναστραφώ μαζί της την αδυναμία της ν’ αποδεχτεί την αλήθεια. Αυτό θα ήταν χρήσιμο για εκείνη». Έπειτα όμως σκέφτηκα: «Της το έχω αναφέρει ήδη αρκετές φορές. Κι αν, όταν επαναφέρω το ζήτημα, όχι μόνο δεν το αποδεχτεί, αλλά στη συνέχεια με καταδικάσει; Υποτίθεται ότι βρίσκομαι σε περίοδο στοχασμού τώρα —θα εξακολουθώ να έχω την ευκαιρία να σωθώ αν με αποπέμψουν; Ξέχνα το, καλύτερα να κάτσω φρόνιμα και να σιωπήσω».

Αργότερα, άρχισα να φιλοξενώ δύο αδελφές, την Τσιν Κεν και τη Σία Γιου. Ένα πρωί, άκουσα τη Λι Τζινγκ να τις επιπλήττει επειδή ήταν πολύ αργές στην εκτέλεση του έργου κάθαρσης της εκκλησίας, λέγοντας ότι η επικεφαλής της θα είχε κακή γνώμη για κείνη εξαιτίας της καθυστέρησης αυτής. Οι δύο αδελφές απάντησαν λέγοντας: «Η αποπομπή ενός μέλους της εκκλησίας είναι σοβαρή υπόθεση. Πρέπει να επαληθεύσουμε και να κατανοήσουμε όλες τις πτυχές της κατάστασης προτού προχωρήσουμε. Εάν είμαστε πολύ βιαστικές, πιθανό να καταδικάσουμε άδικα κάποιους». Όμως η Λι Τζινγκ δεν το δεχόταν αυτό κι είπε ότι σχεδιάζει να καταδικάσει την αδελφή Τσανγκ Τζινγκ για τις κακές της πράξεις και να την αποπέμψει. Στην πραγματικότητα, η Τσανγκ Τζινγκ είχε απλώς αλαζονική διάθεση —ενόσω υπηρετούσε ως διάκονος του ευαγγελίου, δεν μπορούσε να συναναστραφεί την αλήθεια για να επιλύσει ζητήματα και διαρκώς επέπληττε τους άλλους και τους έκανε να αισθάνονται περιορισμένοι. Όμως δεν είχε την ουσία του μοχθηρού ανθρώπου και δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για αποπομπή. Η Τσιν Κεν και η Σία Γιου διαφώνησαν τότε με τη Λι Τζινγκ και υποστήριξαν ότι η συμπεριφορά της Τσανγκ Τζινγκ δεν πληρούσε τα πρότυπα αποπομπής. Σημείωσαν επίσης ότι η Τσανγκ Τζινγκ είχε κατανοήσει κάπως τις προηγούμενες παραβάσεις της μέσω αυτοκριτικής. Ωστόσο, η Λι Τζινγκ όχι μόνο αγνόησε τα επιχειρήματά τους, αλλά και τις επέπληξε, λέγοντας ότι, αν δεν αποπέμψουν την Τσανγκ Τζινγκ, προστατεύουν μια αμαρτωλή και παρακωλύουν το έργο κάθαρσης της εκκλησίας. Ακούγοντάς το αυτό, σκέφτηκα: «Το έργο κάθαρσης της εκκλησίας είναι εξαιρετικά σημαντικό και πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με τις αρχές. Η Λι Τζινγκ διαπράττει το κακό καταδικάζοντας αυθαίρετα και αποπέμποντας κάποια που δεν πληροί τις προδιαγραφές αποπομπής, μόνο και μόνο για να διαφυλάξει τη φήμη και το κύρος της!» Σκέφτηκα να το επισημάνω αυτό στη Λι Τζινγκ, έπειτα όμως σκέφτηκα: «Εγώ απλά φιλοξενώ αδελφούς και αδελφές μου και τα λόγια μου δεν μετράνε πολύ. Ακόμη κι αν της το αναφέρω, μπορεί να μη δεχτεί την κριτική μου. Καλύτερα να μείνω έξω απ’ αυτό». Με αυτό το σκεπτικό, τελικά κράτησα το στόμα μου κλειστό. Το ίδιο απόγευμα, άκουσα ότι η Λι Τζινγκ είχε αναγκάσει τις δύο αδελφές να βάλουν σε τάξη όλες τις πληροφορίες για την Τσανγκ Τζινγκ προετοιμάζοντας την αποπομπή της. Οι δύο αδελφές εξέφρασαν για μια ακόμη φορά τις ανησυχίες τους ότι η συμπεριφορά της Τσανγκ Τζινγκ δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις αποπομπής και ζήτησαν από τη Λι Τζινγκ να το ερευνήσει περισσότερο. Όμως η Λι Τζινγκ δεν άκουγε και καταδίκασε για μια ακόμη φορά τις αδελφές λέγοντας ότι παρακωλύουν το έργο κάθαρσης και προστατεύουν μια αμαρτωλή. Αφού το είπε αυτό, όρμησε έξω από το δωμάτιο. Θυμήθηκα τη δική μου ιστορία που δεν εκτελούσα το καθήκον μου σύμφωνα με τις αρχές και πώς είχα καταδικάσει άδικα ένα μέλος της εκκλησίας επειδή δεν επαλήθευσα τις λεπτομέρειες της υπόθεσης όσον αφορά την αποπομπή της. Όταν πήγα να ζητήσω συγγνώμη από την αδελφή που είχε αποπεμφθεί, μου είπε ότι της είχε προκαλέσει μεγάλο πόνο και ταλαιπωρία να μην μπορεί να παρευρίσκεται σε συναθροίσεις ή να διαβάζει τα λόγια του Θεού. Αυτό με είχε κάνει να νιώσω πάρα πολύ μεγάλες τύψεις κι ενοχές. Το κακό που είχα προκαλέσει σ’ εκείνη την αδελφή κι η ζημιά που είχα κάνει στη ζωή της ήταν ανεπανόρθωτα, ενώ το όλο μαρτύριο είχε αφήσει μια μόνιμη κηλίδα στη ζωή μου ως πιστής. Εάν αυτό το ζήτημα της αποπομπής της Τσανγκ Τζινγκ σταθμιζόταν σύμφωνα με τις αρχές, η συμπεριφορά της δεν θα κρινόταν αρκετά σοβαρή ώστε να αξίζει ν’ αποπεμφθεί. Κι όμως η Λι Τζινγκ ήταν αποφασισμένη να την αποπέμψει για να διαφυλάξει τη φήμη και το κύρος της. Ήταν μια κακή πράξη! Εκείνο το βράδυ, στριφογύριζα στο κρεβάτι μου χωρίς να μπορώ να κοιμηθώ —σκεφτόμουν συνεχώς το πώς όταν οι δύο αδελφές συναναστράφηκαν με τη Λι Τζινγκ, εκείνη δεν ήταν δεκτική, και μάλιστα τις είχε καταδικάσει αυθαίρετα. Δεν χρησιμοποιούσε το κύρος της για να τις καταπιέσει και να τις περιορίσει; Σκέφτηκα ότι οφείλω ν’ αναζητήσω τη Λι Τζινγκ και να συναναστραφώ μαζί της ώστε να διαφυλάξω το έργο της εκκλησίας. Τότε όμως θυμήθηκα ότι την τελευταία φορά που προσπάθησα να κάνω κάποια υπόδειξη στη Λι Τζινγκ, εκείνη δεν την είχε αποδεχτεί. Τι θα έκανα εάν με κατηγορούσε ότι παρακωλύω και διαταράσσω το έργο της κάθαρσης όταν το ανέφερα ξανά; Είχα ήδη απομακρυνθεί από τη θέση μου λόγω της παράβασής μου και βρισκόμουν ακόμη σε περίοδο στοχασμού. Τι θα έκανα αν με απέπεμπαν από την εκκλησία με βάση αυτούς τους ισχυρισμούς; Όταν μου πέρασε αυτό από τον νου, άρχισα ν’ αμφιταλαντεύομαι.

Μετά απ’ αυτό, ήλθα ενώπιον του Θεού για ν’ αναζητήσω και να προσευχηθώ και διάβασα το εξής χωρίο του λόγου Του: «Ολοι σας λέτε ότι ενδιαφέρεστε για το φορτίο του Θεού και ότι θα υπερασπιστείτε τη μαρτυρία της εκκλησίας, όμως ποιος ανάμεσά σας έχει ενδιαφερθεί αληθινά για το φορτίο του Θεού; Διερωτήσου το εξής: Είσαι κάποιος που έχει δείξει ενδιαφέρον για το φορτίο Του; Μπορείς να κάνεις πράξη τη δικαιοσύνη για Εκείνον; Μπορείς να ορθώσεις το ανάστημά σου και να μιλήσεις για Μένα; Μπορείς να κάνεις ακλόνητα πράξη την αλήθεια; Είσαι αρκετά θαρραλέος ώστε να αγωνιστείς ενάντια σε όλες τις πράξεις του Σατανά; Θα μπορούσες να παραμερίσεις τα συναισθήματά σου και να εκθέσεις τον Σατανά για χάρη της αλήθειας Μου; Μπορείς να επιτρέψεις να εκπληρωθούν μέσα σου οι προθέσεις Μου; Έχεις προσφέρει την καρδιά σου την πιο κρίσιμη στιγμή; Είσαι κάποιος που κάνει το θέλημά Μου;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 13). Η κρίση του λόγου του Θεού με γέμισε ταπείνωση κι ήθελα να κρυφτώ από ντροπή. Μετά την απομάκρυνση από τη θέση μου, έλεγα συνέχεια ότι ήθελα να κάνω την αυτοκριτική μου και να μετανοήσω, τίποτε όμως στη συμπεριφορά μου δεν έδειχνε μεταμέλεια. Γνώριζα καλά ότι η Λι Τζινγκ πήγαινε ενάντια στις αρχές στο έργο της κάθαρσης για να διατηρήσει το κύρος και τη φήμη της κι ότι θα έβλαπτε την είσοδο στη ζωή των αδελφών και το έργο της εκκλησίας. Ανησυχούσα όμως ότι, αν συναναστρεφόμουν μαζί της, δεν θα το αποδεχόταν και θα με κατηγορούσε ότι παρακωλύω και διαταράσσω το έργο κάθαρσης της εκκλησίας και θα με απέπεμπε. Προκειμένου να προστατεύσω τον εαυτό μου, δεν είχα τολμήσει να πω τίποτα όταν είχα διακρίνει ξεκάθαρα ένα πρόβλημα. Μου έλειπε εντελώς το αίσθημα της δικαιοσύνης. Συνειδητοποίησα ότι αν η Λι Τζινγκ όντως απέπεμπε την Τσανγκ Τζινγκ, όχι μόνο θα πλήγωνε την Τσανγκ Τζινγκ, αλλά θ’ άφηνε και μια κηλίδα παράβασης στον εαυτό της. Ήξερα ότι έπρεπε να σταματήσω να προσπαθώ να είμαι ευχάριστη στους ανθρώπους. Τώρα που είχα διαπιστώσει ότι η Λι Τζινγκ βρισκόταν στον ίδιο δρόμο προς την αποτυχία που είχα βαδίσει κι εγώ κάποτε, έπρεπε να επισημάνω το πρόβλημά της και να την ενημερώσω πόσο σοβαρές θα ήταν οι συνέπειες των πράξεών της. Μετά από αυτό, συναντήθηκα με τη Λι Τζινγκ και συναναστράφηκα μαζί της τη δική μου εμπειρία όταν κατηγόρησα άδικα κάποια επειδή δεν διεξήγαγα την αποπομπή με βάση τις αρχές. Όμως η Λι Τζινγκ δεν δεχόταν αυτά που έλεγα, και μάλιστα μου είπε ότι θα έπρεπε ν’ ασχολούμαι μόνο με το να φιλοξενώ αδελφούς και αδελφές και να μην εμπλέκομαι στο έργο της κάθαρσης εφόσον βρίσκομαι ακόμη σε περίοδο στοχασμού μετά την απομάκρυνσή μου. Απογοητεύτηκα λίγο όταν το είπε αυτό και σκέφτηκα: «Μήπως υπερβαίνω τα όριά μου; Μήπως με αντιπαθήσει ακόμη περισσότερο εάν της το θέσω ξανά; Εάν όντως την προσβάλω, δεν θα προσπαθήσει να μου κάνει τη ζωή δύσκολη; Όμως η ουσία της συμπεριφοράς της Λι Τζινγκ είναι πραγματικά σοβαρή και θα είναι πολύ επικίνδυνο για εκείνη να συνεχίσει έτσι!» Συνειδητοποιώντας το αυτό, προσευχήθηκα στον Θεό ζητώντας Του να με καθοδηγήσει σε αυτό το ζήτημα.

Δύο μέρες αργότερα, η Λι Τζινγκ ήλθε στην κατοικία μας, με πήρε παράμερα και με ρώτησε τι σκέφτομαι για το σχέδιό της ν’ αποπέμψει την Τσιν Κεν επειδή αφήνει τα συναισθήματά της να υπαγορεύουν το πώς κάνει το καθήκον της και παρακωλύει το έργο της κάθαρσης. Είπα: «Η Τσιν Κεν φέρει μεγάλο φορτίο στο καθήκον της κι αντιμετώπισε την υπόθεση της Τσανγκ Τζινγκ σύμφωνα με τις αρχές. Δεν βλέπω πώς παρακώλυσε το έργο της κάθαρσης». Όμως η Λι Τζινγκ επέμεινε ότι η Τσανγκ Τζινγκ διέπραττε το κακό κι έπρεπε ν’ αποπεμφθεί. Ισχυρίστηκε επίσης ότι ο λόγος για τον οποίο δεν υπήρχε πρόοδος στο έργο της κάθαρσης ήταν ότι η Τσιν Κεν προστάτευε την Τσανγκ Τζινγκ. Σοκαρίστηκα πολύ όταν την άκουσα να το λέει αυτό —η Τσιν Κεν ενεργούσε σύμφωνα με τις αρχές όταν εναντιωνόταν στην αποπομπή της Τσανγκ Τζινγκ. Πώς μπορούσε η Λι Τζινγκ να την αποπέμπει τόσο αυθαίρετα; Απάντησα βιαστικά: «Δεν μπορούμε ν’ αποπέμπουμε ή ν’ απομακρύνουμε αυθαίρετα ανθρώπους και να μην παίρνουμε στα σοβαρά τις ζωές των αδελφών μας μόνο και μόνο επειδή θέλουμε να προστατεύσουμε τη φήμη και το κύρος μας. Έχω ήδη μια παράβαση στον φάκελό μου επειδή δεν έκανα το καθήκον μου σύμφωνα με τις αρχές —σε παρακαλώ, μην ακολουθήσεις την ίδια κατρακύλα προς την αποτυχία με μένα! Πρέπει να εκτελούμε τα καθήκοντά μας αυστηρά σύμφωνα με τις αρχές». Η Λι Τζινγκ απάντησε θυμωμένη: «Εγώ, έχω ήδη πάρει την απόφαση ν’ απομακρύνω την Τσιν Κεν, ό, τι και να πεις δεν θα μου αλλάξει γνώμη». Ακούγοντάς το αυτό, ένιωσα θυμωμένη κι αβοήθητη. Σκέφτηκα: «Δεν έχω την πολυτέλεια να σε προσβάλω, οπότε θα πρέπει να ρίξω τους τόνους. Σε κάθε περίπτωση, εγώ σου είπα την άποψή μου κι εξαρτάται από σένα αν θα τη δεχτείς ή όχι». Μετά από αυτό, κράτησα το στόμα μου κλειστό. Τελικά, η Λι Τζινγκ απομάκρυνε παρά ταύτα την Τσιν Κεν κι έστειλε εμένα σε μια απομακρυσμένη τοποθεσία να κάνω το καθήκον μου. Ισχυρίστηκε ότι η μετακίνηση γινόταν για τη δική μου ασφάλεια —είπε ότι το ΚΚΚ ενίσχυε την εκστρατεία καταστολής και συλλήψεων και, δεδομένου ότι προηγουμένως ήμουν επικεφαλής κι ήξερα πολλά για την εκκλησία, θα ήταν καλύτερο να μην έχω άμεση επαφή με τους αδελφούς και τις αδελφές. Μου είπε επίσης ότι, στο εξής, ό, τι γράμματα έστελνα ή μου έστελναν, θα έπρεπε να περνούν από αυτήν. Προτού καν προλάβω ν’ απαντήσω, με διέκοψε λέγοντας: «Έχω κι άλλα θέματα ν’ ασχοληθώ τώρα», κι έφυγε τρέχοντας με το ποδήλατό της. Στάθηκα στο κατώφλι του σπιτιού μου παρακολουθώντας την ν’ απομακρύνεται, ενώ δάκρυα κυλούσαν στο πρόσωπό μου. Σκέφτηκα: «Ώστε τώρα με περιορίζεις και προσπαθείς να με ελέγξεις;» Όσο πιο πολύ το σκεφτόμουν, τόσο περισσότερο ένιωθα να πνίγομαι. Ξανασκέφτηκα τη συμπεριφορά της Λι Τζινγκ εκείνη την περίοδο: όταν της έκανα μια υπόδειξη, εκείνη δεν τη δέχτηκε και μάλιστα με απείλησε, λέγοντας ότι θα έπρεπε ν’ ασχολούμαι μόνο με το να φιλοξενώ αδελφούς και αδελφές και να μην ξεπερνώ τα όριά μου. Στη συνέχεια, ανησυχώντας ότι θ’ αποκαλυφθούν οι κακές της πράξεις, με ξαπέστειλε σε μια απομακρυσμένη τοποθεσία και δεν με άφηνε να επικοινωνώ με τους άλλους αδελφούς και αδελφές, με τη δικαιολογία ότι προσπαθεί απλώς να με προστατεύσει. Ήταν πολύ μοχθηρή και δόλια! Για να διατηρήσει το κύρος και τη φήμη της, καταπίεζε και καταδίκαζε οποιονδήποτε δεν συμμορφωνόταν με τις εντολές της, ακολουθώντας τον κανόνα του Σατανά «Εκείνοι που συμμορφώνονται μαζί μου ας ευδοκιμήσουν, κι εκείνοι που μου αντιστέκονται ας αφανιστούν». Δεν συμπεριφερόταν σαν αντίχριστος; Ήξερα ότι δεν μπορώ να συνεχίσω να συμβιβάζομαι κι ότι έπρεπε ν’ αναφέρω τη Λι Τζινγκ και να εκθέσω τις κακές της πράξεις. Το πρόβλημα ήταν ότι οτιδήποτε έγραφα θα έπρεπε να περάσει από κείνη. Αν μάθαινε ότι είχα γράψει επιστολή αναφέροντάς την, υπήρχε πιθανότητα να με καταπιέσει ακόμη περισσότερο. Αν απηύθυνε κατηγορίες εναντίον μου και με απέπεμπε από την εκκλησία, τι πιθανότητες θα είχα να σωθώ τότε; Όταν μου πέρασε αυτό από τον νου, μαζεύτηκα ξανά κι ένιωσα απίστευτα βασανισμένη.

Τις επόμενες μέρες, στο μυαλό μου στριφογύριζαν συνεχώς οι επαφές που είχα προηγουμένως με τη Λι Τζινγκ και δεν είχα καμία διάθεση να κάνω το καθήκον μου. Ένα βράδυ, αποφάσισα τελικά να γράψω μια επιστολή και ν’ αναφέρω τη Λι Τζινγκ, καθώς όμως έγραφα, άρχισα να σκέφτομαι: «Εάν την αναφέρω, μήπως σκεφτούν οι υπόλοιποι αδελφοί και αδελφές ότι δεν συμπεριφέρομαι όπως θα έπρεπε κατά την περίοδο στοχασμού; Όταν απομακρύνθηκε η Τσιν Κεν, δεν θυμάμαι ν’ άκουσα να ανέφερε τη Λι Τζινγκ. Μήπως φανεί ότι προσπαθώ να επιδειχθώ αν την αναφέρω; Πρώτα, έκανα στη Λι Τζινγκ κάποιες υποδείξεις και τώρα την αναφέρω. Μήπως πιστέψει ότι δεν μπορώ να μην ασχολούμαι μ’ αυτό το πρόβλημα που βλέπω σε κείνη;» Διέγραψα την επιστολή αφού τα συνειδητοποίησα όλα αυτά, ένιωσα όμως και ενοχές που το έκανα. Δεδομένου τού πώς με καταπίεζε η Λι Τζινγκ, αν δεν την ανέφερα, ποιος ξέρει ποιον άλλον θα καταπίεζε στο μέλλον. Δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου εκείνο το βράδυ. Ήλθα ενώπιον του Θεού προσευχόμενη ως εξής: «Θεέ μου, θέλω ν’ αναφέρω τη Λι Τζινγκ, όμως φοβάμαι ότι θα με καταπιέσει ακόμη περισσότερο όταν το μάθει. Θεέ μου, δεν ξέρω πώς να ξεπεράσω αυτήν την κατάσταση, Σε παρακαλώ, καθοδήγησέ με».

Αργότερα, συνάντησα το εξής χωρίο των λόγων του Θεού: «Πρέπει να εισέλθεις από τη θετική πλευρά, να είσαι ενεργητικός και όχι παθητικός. Πρέπει να παραμένεις ακλόνητος απέναντι σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε, σε οποιεσδήποτε συνθήκες και δεν πρέπει να επηρεάζεσαι από τα λόγια κανενός. Πρέπει η διάθεσή σου να είναι σταθερή. Οτιδήποτε κι αν λένε οι άνθρωποι, πρέπει να κάνεις αμέσως πράξη αυτό που γνωρίζεις πως είναι η αλήθεια. Πρέπει να αφήνεις πάντοτε τα λόγια Μου να εργάζονται μέσα σου, ανεξάρτητα από το ποιον μπορεί να έχεις απέναντί σου· πρέπει να είσαι σε θέση να παραμείνεις ακλόνητος στη μαρτυρία σου σ’ Εμένα και να νοιάζεσαι για τα φορτία Μου. Δεν πρέπει να συμφωνείς με τους άλλους στα τυφλά χωρίς να έχεις τις δικές σου ιδέες. Αντιθέτως, πρέπει να έχεις το κουράγιο να ορθώνεις το ανάστημά σου και να αντιτίθεσαι σε ό,τι δεν συμμορφώνεται με την αλήθεια. Εάν γνωρίζεις ξεκάθαρα ότι κάτι είναι λάθος, κι όμως δεν έχεις το κουράγιο να το εκθέσεις, τότε δεν κάνεις πράξη την αλήθεια. Θες να πεις κάτι, αλλά δεν τολμάς να το πεις, οπότε υπεκφεύγεις και μετά αλλάζεις το θέμα· ο Σατανάς είναι μέσα σου και σε συγκρατεί, σε κάνει να μιλάς χωρίς κανένα αποτέλεσμα, και αδυνατείς να επιμείνεις έως τέλους. Εξακολουθείς να τρέφεις φόβο μέσα στην καρδιά σου, κι αυτό άραγε δεν οφείλεται στο ότι εξακολουθεί η καρδιά σου να είναι γεμάτη ιδέες του Σατανά;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 12). Μέσα από τα λόγια του Θεού, έμαθα ότι ο Θεός αγαπά όσους προστατεύουν το έργο της εκκλησίας. Όταν βλέπουν κάτι που παραβιάζει τις αρχές και βλάπτει τα συμφέροντα της εκκλησίας, μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια για να προστατεύσουν το έργο της εκκλησίας. Αντιθέτως, ο Θεός αηδιάζει με όσους συμφωνούν τυφλά με τους άλλους και ενεργούν μόνο εγωιστικά κι ελεεινά για να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα. Παραμένουν αδιάφοροι όταν παρακολουθούν το έργο της εκκλησίας να καταστρέφεται. Σκεπτόμενη τη συμπεριφορά μου εκείνη την περίοδο, συνειδητοποίησα ότι, μολονότι ήξερα ότι ήταν απρεπές η Λι Τζινγκ να κρίνει άλλους αυθαίρετα πίσω από την πλάτη τους και να επιδεικνύεται, εγώ ανησυχούσα μήπως την προσβάλω εάν συνέχιζα να μιλώ ανοιχτά. Έτσι, για να προστατεύσω τα δικά μου συμφέροντα, είχα υποτιμήσει το ζήτημα όταν της το έθιξα. Για να διατηρήσει τη φήμη και το κύρος της, η Λι Τζινγκ είχε επιμείνει να χαρακτηρίζει την Τσανγκ Τζινγκ αμαρτωλή και να θέλει να την αποπέμψει, είχε κατηγορήσει την Τσιν Κεν και τη Σία Γιου ότι παρακωλύουν το έργο της κάθαρσης κι είχε απομακρύνει την Τσιν Κεν. Ήξερα ότι αυτές οι συμπεριφορές παραβιάζουν τις αρχές, ότι έκανε το κακό και αντιστεκόταν στον Θεό. Ανησυχούσα όμως ότι, εάν εξέθετα άμεσα την ουσία των όσων είχε κάνει, θα μου έκανε τη ζωή δύσκολη και θα με απέπεμπε με βάση τον ισχυρισμό ότι παρακωλύω και διαταράσσω το έργο κάθαρσης της εκκλησίας. Της έδωσα λοιπόν απλώς μερικές συμβουλές και την ενθάρρυνα ν’ αλλάξει τη συμπεριφορά της, επιτρέποντάς της να συνεχίσει την εκστρατεία της να πράττει το κακό με θράσος. Ανησυχώντας ότι θ’ αναφέρω τις ενέργειές της, η Λι Τζινγκ στη συνέχεια με απομόνωσε και δεν με άφηνε να έχω επαφές με άλλους αδελφούς και αδελφές. Έβλεπα καθαρά ότι προσπαθούσε να καλύψει τις κακές της πράξεις. Θα έπρεπε να έχω κάνει το βήμα να την εκθέσω και να την αναφέρω, όμως φοβόμουν μην την προσβάλω και δεν είχα καν το θάρρος να γράψω μια επιστολή αναφοράς. Ζούσα μια ποταπή ζωή, ήμουν μια δειλή που δεν τολμούσε να κάνει πράξη την αλήθεια. Δεν σκεφτόμουν το έργο της εκκλησίας ούτε έδειχνα καμία φροντίδα για την πιθανή ζημιά που προκαλούνταν στη ζωή των αδελφών. Δεν είχα το παραμικρό αίσθημα δικαιοσύνης, ήμουν πολύ εγωίστρια και απεχθής!

Καθώς συνέχισα να αναζητώ, συνάντησα τα εξής χωρία των λόγων του Θεού: «Η συνείδηση και η λογική θα πρέπει αμφότερα να αποτελούν τα συστατικά της ανθρώπινης φύσης ενός ατόμου. Είναι και τα δύο άκρως θεμελιώδη και άκρως σημαντικά. Τι είδους άνθρωπος είναι εκείνος που στερείται συνείδησης και δεν διαθέτει τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Σε γενικές γραμμές, είναι κάποιος που στερείται ανθρώπινης φύσης, κάποιος με εξαιρετικά κακή ανθρώπινη φύση. Μπαίνοντας σε περισσότερες λεπτομέρειες, ποιες εκδηλώσεις χαμένης ανθρώπινης φύσης παρουσιάζει αυτό το άτομο; Δοκιμάστε να αναλύσετε ποια χαρακτηριστικά απαντώνται σε αυτούς τους ανθρώπους και ποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις παρουσιάζουν αυτοί. (Είναι εγωιστές και μοχθηροί.) Οι εγωιστές και μοχθηροί άνθρωποι είναι επιπόλαιοι στις ενέργειές τους και αποστασιοποιούνται από οτιδήποτε δεν τους αφορά προσωπικά. Δεν αναλογίζονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε και ενδιαφέρονται καθόλου για το θέλημα του Θεού. Δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη μαρτυρίας για τον Θεό ή εκτέλεσης του καθήκοντός τους, και δεν έχουν κανένα αίσθημα ευθύνης. […] Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη, ανεξάρτητα από το καθήκον που εκτελούν. Επίσης, δεν αναφέρουν γρήγορα στους ανωτέρους τους τα προβλήματα που ανακαλύπτουν. Όταν βλέπουν ανθρώπους να παρεμβαίνουν και να προκαλούν διαταραχή, κάνουν τα στραβά μάτια. Όταν βλέπουν μοχθηρούς ανθρώπους να διαπράττουν κακό, δεν προσπαθούν να τους σταματήσουν. Δεν ενδιαφέρονται ούτε στο ελάχιστο για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε για το ποιο είναι το καθήκον και η ευθύνη τους. Όταν τέτοιοι άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους, δεν κάνουν κανένα πραγματικό έργο· είναι οσφυοκάμπτες που είναι άπληστοι για τις ανέσεις· μιλούν και ενεργούν μόνο για χάρη της δικής τους ματαιοδοξίας, της υπόληψής τους, της κοινωνικής τους θέσης και των συμφερόντων τους, και σίγουρα θα αφιερώσουν τον χρόνο και την προσπάθειά τους σε οτιδήποτε τους ωφελεί» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια). «Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να κατανοήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα κακά πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο το δηλητήριο του Σατανά. Ποιο είναι λοιπόν το δηλητήριο του Σατανά; Πώς μπορεί να εκφραστεί; Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους, “Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;” αυτοί θα απαντήσουν: “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά έχει γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να επιδιώκουν οι άνθρωποι, το κάνουν για τον εαυτό τους —και έτσι ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω” —αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτά τα λόγια έχουν ήδη γίνει η φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, το αληθινό πορτρέτο της σατανικής φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, και αυτή η σατανική φύση έχει ήδη γίνει η βάση για την ύπαρξη της διεφθαρμένης ανθρωπότητας: για αρκετές χιλιάδες χρόνια, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ζει με αυτό το δηλητήριο του Σατανά, μέχρι σήμερα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου). Μέσα από την αποκάλυψη των λόγων του Θεού, συνειδητοποίησα ότι ζούσα με βάση σατανικά δηλητήρια όπως: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», «Μείνε σιωπηλός για αυτοπροστασία και επιδίωξε μόνο να ξεφύγεις από τη μομφή», «Ένας επίσημος της κομητείας δεν μπορεί να κάνει τους ανθρώπους ό,τι θέλει όπως μπορεί ένας ντόπιος» και «Οι ζητιάνοι δεν μπορούν να είναι επιλεκτικοί». Είχα γίνει απίστευτα εγωίστρια και δόλια και νοιαζόμουν μόνο για τα δικά μου συμφέροντα. Δεν τολμούσα να πω τίποτα ακόμη κι όταν έβλεπα μια ψευδή επικεφαλής να πράττει το κακό και να βλάπτει τα συμφέροντα της εκκλησίας. Είχα χάσει τη συνείδηση και τη λογική μου ως δημιουργημένο ον, και δεν βίωνα καθόλου την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου. Ξανασκέφτηκα τη Λι Τζινγκ να αποπέμπει την Τσανγκ Τζινγκ. Ήξερα ότι η συμπεριφορά της Τσανγκ Τζινγκ δεν ήταν αρκετά σοβαρή ώστε να δικαιολογεί την αποπομπή της κι ότι η αποπομπή θα της προκαλούσε πνευματικά δεινά και θα ήταν εξαιρετικά επιζήμια για την είσοδο στη ζωή της. Ωστόσο, για να προστατεύσω τα δικά μου συμφέροντα, δεν είχα εμποδίσει τη Λι Τζινγκ να την αποπέμψει αυθαίρετα. Ήμουν πολύ εγωίστρια και μου έλειπε η ανθρώπινη φύση! Όταν η Λι Τζινγκ απομάκρυνε την Τσιν Κεν, εγώ ανησύχησα ότι θα χάσω το καθήκον μου αν προσέβαλλα τη Λι Τζινγκ, οπότε δεν τόλμησα να υποστηρίξω τις αρχές και να σταματήσω αυτήν την κακή πράξη. Δεν είχα διαπράξει προσωπικά αυτές τις παραβάσεις, είχα όμως παρακολουθήσει αδιάφορη τη Λι Τζινγκ να διαπράττει το κακό και της επέτρεψα να διαταράξει και να καταστρέψει το έργο της εκκλησίας και να καταπιέσει και να τιμωρήσει αδελφές μου. Δεν στεκόμουν έτσι στο πλευρό του Σατανά, και δεν βοηθούσα τους πονηρούς να εκτελούν τις κακές τους πράξεις; Μίσησα τον εαυτό μου όταν το συνειδητοποίησα αυτό. Η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη κι απρόσβλητη. Απεχθάνεται όσους ζουν μια ποταπή ζωή, φροντίζουν μόνο τον εαυτό τους και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Εάν δεν έκανα ποτέ το βήμα να εκθέσω τις κακές πράξεις της Λι Τζινγκ και την άφηνα να συνεχίσει να προκαλεί διαταραχή και να κάνει κακό στην εκκλησία, θα προάσπιζα τις κακές της πράξεις και θα με απεχθανόταν και θα με σιχαινόταν ο Θεός. Συνάντησα ένα ακόμη χωρίο των λόγων του Θεού που έλεγε: «Στην εκκλησία, να παραμένετε ακλόνητοι στη μαρτυρία σας για Μένα, να υποστηρίζετε την αλήθεια· το σωστό είναι σωστό και το λάθος είναι λάθος. Μη συγχέετε το μαύρο με το άσπρο. Θα βρεθείτε σε πόλεμο με τον Σατανά και πρέπει να τον συντρίψετε ολοσχερώς, ώστε να μην εγερθεί ποτέ ξανά. Πρέπει να δώσετε όλα όσα έχετε προκειμένου να προστατέψετε τη μαρτυρία Μου. Αυτός θα είναι ο στόχος των ενεργειών σας —μην το ξεχνάτε αυτό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 41). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν μια πορεία άσκησης. Όταν παρατηρούσα πράγματα που δεν συνάδουν με τις αρχές, θα έπρεπε να παραμερίζω τα δικά μου συμφέροντα και να υποστηρίζω τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας και να προστατεύω το έργο της εκκλησίας. Αυτήν την ευθύνη θα έπρεπε να αναλάβω ως δημιουργημένο ον, είναι αρχή συμπεριφοράς για όλους τους πιστούς. Δεν μπορούσα να συνεχίσω ν’ ανησυχώ για τις προοπτικές και τη μοίρα μου και να ζω μια ποταπή ζωή μόνο και μόνο για να προστατεύω τα συμφέροντά μου. Έπρεπε να κάνω πράξη την αλήθεια και να προστατεύω το έργο της εκκλησίας —έπρεπε να κάνω το βήμα και να εκθέσω και ν’ αναφέρω τις κακές πράξεις της Λι Τζινγκ.

Μετά απ’ αυτό, αναλογίστηκα γιατί συνέχιζα ν’ ανησυχώ ότι με το να αναφέρω τη Λι Τζινγκ θα επηρεάζονταν οι προοπτικές κι η μοίρα μου. Συνειδητοποίησα ότι είχα κάποιες λανθασμένες ιδέες. Σκεφτόμουν ότι επειδή ήμουν ακόμη σε περίοδο στοχασμού μετά την απομάκρυνσή μου, εάν έθετα κάποιο θέμα για έναν επικεφαλής, οι άλλοι θα πίστευαν ότι δεν συμπεριφέρομαι όπως θα έπρεπε κατά τη διάρκεια του στοχασμού. Νόμιζα ότι απλώς φιλοξενώ πιστούς και μου λείπει η υπόληψη και το κύρος και τα λόγια μου δεν έχουν μεγάλη βαρύτητα, οπότε δεν τόλμησα να έλθω σε αντιπαράθεση με τη Λι Τζινγκ όταν την είδα ν’ αποπέμπει και ν’ απομακρύνει αυθαίρετα ανθρώπους. Σκέφτηκα ότι από τη στιγμή που η Λι Τζινγκ ήταν επικεφαλής, εάν την προσέβαλλα, θα μου έκανε τη ζωή δύσκολη και δεν θα μπορούσα να κάνω το καθήκον μου. Σκέφτηκα επίσης ότι αν με απέπεμπαν, θα έχανα εντελώς κάθε πιθανότητα να σωθώ. Πίστευα λανθασμένα ότι η μοίρα μου βρίσκεται στα χέρια της Λι Τζινγκ και ότι εξαρτάται από αυτήν το αν θα μπορέσω να συνεχίσω να κάνω το καθήκον μου και να επιτύχω τη σωτηρία. Δεν πίστευα ότι ο οίκος του Θεού κυβερνάται από τον Θεό και την αλήθεια. Αυτού του είδους οι ιδέες είναι βλάσφημες, είναι παρανόηση του Θεού. Η μοίρα μου βρίσκεται στα χέρια του Θεού και κανένας άνθρωπος δεν έχει λόγο σε αυτό, πόσο μάλλον δεν μπορεί να την καθορίσει κανένας επικεφαλής. Στο παρελθόν, υπερόπτες και δεσποτικοί αντίχριστοι είχαν κάνει κακό κι είχαν προκαλέσει διαταραχές στην εκκλησία, κάποιοι είχαν πάρει τον έλεγχο της εκκλησίας κι είχαν προσπαθήσει να ιδρύσουν δικά τους, ανεξάρτητα βασίλεια, όμως τελικά όλοι εκδιώχθηκαν. Ο οίκος του Θεού κυβερνάται από την αλήθεια και το Άγιο Πνεύμα. Κανένας αμαρτωλός ή αντίχριστος δεν μπορεί να βρει πάτημα στην εκκλησία, όλοι τελικά εκτίθενται κι εξαλείφονται από τον Θεό. Ακόμη κι αν με καταπίεζαν, με τιμωρούσαν ή και με απέπεμπαν επειδή εξέθεσα και ανέφερα μια ψευδή επικεφαλής, θα ήταν προσωρινό μόνο και δεν θα σήμαινε ότι δεν θα επιτύχω ποτέ τη σωτηρία. Ως μέλος της εκκλησίας, ό, τι καθήκον κι αν έκανα, είτε είχα διαπράξει παραβάσεις, είτε είχα απομακρυνθεί στο παρελθόν, εάν έβλεπα έναν ψευδή επικεφαλής ή αντίχριστο να πράττει το κακό, να διαταράσσει το έργο της εκκλησίας ή να καταπιέζει τον εκλεκτό λαό του Θεού, έπρεπε να κάνω το βήμα και να αναφέρω και να εκθέσω μια τέτοια συμπεριφορά. Αυτή ήταν η ευθύνη κι η υποχρέωσή μου.

Ενώ σκεφτόμουν τι θα έπρεπε να γράψω στην αναφορά μου, έπεσα πάνω στη Σία Γιου. Με δάκρυα στα μάτια, μου είπε ότι είχε κάνει κάποιες υποδείξεις στη Λι Τζινγκ όταν την είδε να μην ακολουθεί τις αρχές στο έργο κάθαρσης της εκκλησίας. Είπε ότι η Λι Τζινγκ δεν δέχτηκε τις συμβουλές της και την είχε απομακρύνει. Η θλιβερή ιστορία της Σία Γιου έκανε ακόμη πιο ξεκάθαρο το ότι, όταν στην εκκλησία ασκούν εξουσία ψευδείς επικεφαλής και αντίχριστοι, αυτό δεν είναι μόνο επιζήμιο για τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά οδηγεί και στη διαταραχή και την αναστάτωση του έργου της εκκλησίας. Εάν δεν εξέθετα και δεν ανέφερα τη Λι Τζινγκ το συντομότερο δυνατό, αυτό θα οδηγούσε σε ακόμη μεγαλύτερη ζημιά στο έργο της εκκλησίας. Αποφάσισα να γράψω το ίδιο βράδυ μια επιστολή που να εκθέτει τις κακές πράξεις της Λι Τζινγκ και να ζητήσω από μερικούς αδελφούς και αδελφές να τη διαβιβάσουν στους επικεφαλής του ανώτερου επιπέδου. Προς έκπληξή μου, όταν επέστρεψα σπίτι βρήκα ένα μήνυμα από τους επικεφαλής του ανώτερου επιπέδου που με προσκαλούσαν να συναντηθώ μαζί τους. Ήξερα ότι ο Θεός μού είχε ανοίξει έναν δρόμο. Όταν συναντηθήκαμε, τους παρουσίασα όλες τις κακές πράξεις της Λι Τζινγκ. Είπαν ότι είχαν λάβει πολλά μηνύματα πρόσφατα που ανέφεραν τη Λι Τζινγκ και θα ασχολούνταν με το θέμα σύμφωνα με τις αρχές το συντομότερο δυνατό, αφού εξέταζαν και επαλήθευαν τις κατηγορίες. Ακούγοντάς το αυτό, ένιωσα χαρούμενη που μπόρεσα επιτέλους να κάνω πράξη ένα μικρό μέρος της αλήθειας και που η καρδιά μου ελευθερώθηκε επιτέλους από την καταπίεση.

Λίγες μέρες αργότερα, έλαβα ένα μήνυμα από τους επικεφαλής του ανώτερου επιπέδου που έλεγε ότι, μετά από έρευνα, διαπιστώθηκε ότι η Λι Τζινγκ είναι ψευδής επικεφαλής που βαδίζει στο μονοπάτι ενός αντίχριστου. Η φύση του θέματος ήταν αρκετά σοβαρή, οπότε είχαν ξεκινήσει με το να την απομακρύνουν. Εάν δεν μετανοούσε, θα την αντιμετώπιζαν ως αντίχριστο. Ακούγοντάς το αυτό, ένιωσα αληθινά ότι τον οίκο του Θεού τον κυβερνούν ο Χριστός και η αλήθεια. Κανένας άνθρωπος δεν έχει τον τελευταίο λόγο στα ζητήματα της εκκλησίας και κανείς αμαρτωλός δεν μπορεί να έχει θέση στον οίκο του Θεού. Συνειδητοποίησα επίσης ότι μόνο κάνοντας πράξη την αλήθεια και προστατεύοντας το έργο της εκκλησίας συνάδουμε με το θέλημα του Θεού. Δόξα τω Θεώ!